Sadržaj

1. UVOD............................................................................................................................................. 6
1.1. PROBLEM, PREDMET I OBJEKT ISTRAŽIVANJA ............................................................. 6
1.2. SVRHA I CILJEVI ISTRAŽIVANJA ...................................................................................... 6
1.3. RADNA (GLAVNA) HIPOTEZA ........................................................................................... 7
1.4. ZNANSTVENE METODE ...................................................................................................... 7
2. POJAM GRUPNOG ODLUČIVANJA ......................................................................................... 8
2.1. FAZE GRUPNOG ODLUČIVANJA ....................................................................................... 9
2.2. VRSTE GRUPNOG ODLUČIVANJA ..................................................................................... 9
3. SISTEMI ZA PODRŠKU SARADNJI I GRUPNOM ODLUČIVANJU ................................... 13
3.1. SISTEMI ZA PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU ....................................................... 13
3.1.1. SISTEMI ZA INDIREKTNU PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU....................... 14
3.1.2. INTEGRISANI ALATI ZA PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANU ........................... 14
3.1.3. SISTEMI ZA DIREKTNU PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU........................... 14
3.1.4. PODRŠKA KREATIVNOSTI I STVARANJU IDEJA ................................................... 14
3.2. PRIMJERI SISTEMA ZA PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU ................................... 15
ZAKLJUČAK...................................................................................................................................... 18
LITERATURA .................................................................................................................................... 19

5
 1. UVOD

1.1. PROBLEM, PREDMET I OBJEKT ISTRAŽIVANJA

Odlučivanje se definiše kao odabir jednog smjera djelovanja između više alternativa.
Odlučivanje predstavlja srž planiranja. Poslovno odlučivanje je vještina, kao i svaka druga, koja
se usavršava vremenom i samim iskustvom, jer svako od nas svakodnevno donosi odluke, i to na
desetine njih. Za razliku od odluka u privatnom životu koje se donose uglavnom intuitivno i
obuhvataju samo manji broj osoba, odluke u poslovnom životu ne mogu se oslanjati samo na
intuiciju, jer zavisno od nivoa na kojoj se odluke donose, obuhvataju manji ili veći broj ljudi.
Putem odlučivanja dolazi se do raznih i brojnih odluka kojima se usmjerava organizacija. Cilj
procesa odlučivanja i jeste upravo donošenje odluka.

Veliki broj odluka u preduzeću donosi se po načelu grupnog odlučivanja. Grupnu odluku
donosi veći broj pojedinaca koji zajednički rade na rješavanju nekog problema. O grupnom
odlučivanju možemo govoriti kao o odlučivanju skupštine dioničara, upravnog odbora, neke veće
ili manje skupine menadžera. Grupno odlučivanje ne bi trebalo miješati sa participacijom radnika
u odlučivanju. Grupno odlučivanje podrazumijeva uključivanje manjeg ili većeg broja članova
organizacije, najčešće menadžera različitih razina u proces odlučivanja. Dok radničke participacije
podrazumijevaju uključivanje radnika u proces donošenja odluka.

1990. godinepojavljuje se grupni DSS (eng. Group Decision Support System - GDSS). To
su interaktivni računarski sistem koji olakšavaju brojnim donositeljima odluka (radeći zajedno u
grupi) u pronalaženju rješenja za probleme koji nisu strukturirani u prirodi. Dizajnirani su tako da
primaju inpute od više korisnika koji međusobno djeluju istovremeno sa sistemima kako bi došli
do odluke kao grupa. Ovi sistemi su dizajnirani na takav način da uzimaju doprinose više korisnika
koji međusobno djeluju istovremeno sa sistemima kako bi donijeli odluku kao grupa. Alati i
tehnike koje pruža sustav za podršku odlučivanju u grupi poboljšavaju kvalitetu i učinkovitost
donesene odluke.

1.2. SVRHA I CILJEVI ISTRAŽIVANJA

Osnovni cilj ovog istraživanja jeste objasniti značenje pojma GDSS-a tj. sistema za podršku
grupnom odlučivanju. Navedena su četiri osnovna sistema za podršku grupnom odlučivanju kao i

6
primjeri takvih sistema. Krajnji cilj ovog istraživanja jeste dokazati kako uvođenje GDSS-a
poboljšava kvalitetu donesene odluke unutar grupe.

1.3. RADNA (GLAVNA) HIPOTEZA

Na temelju problema i predmeta istraživanja postavlja se glavna (radna) hipoteza:

Sistem za podršku grupnog odlučivanja je kolekcija hardvera, softvera, ljudi i procedura,

uređena na pogodan način, radi podrške grupnom odlučivanju.

1.4. ZNANSTVENE METODE

Sljedeće znanstvene metode korištene su u sklopu pisanja ovoga seminarskog rada:

- Induktivna i deduktivna metoda

- Metoda analize i sinteze
- Statistička metoda
- Povijesna metoda
- Metoda vizualizacije

7
 2. POJAM GRUPNOG ODLUČIVANJA

Za razliku od individualnog odlučivanja, grupno je mnogo složenije zbog niza razloga koje
ćemo navesti u nastavku. Mnoge odluke u organizaciji, kao i drugdje u životu mogu donositi
pojedinci ili grupe. Stručni tim donosi brojne odluke unutar korporacije, osobito one složene.

S obzirom na različiti sastav grupe te manji ili veći broj članova u grupi, moguće je
očekivati da će se uvijek naći barem jedan član grupe koji je spremniji od drugih za donošenje
riskantnih odluka. Ako je taj član grupe uvjerljiv u argumentaciji odluke za koju se zalaže, on će
utjecati i na stajališta ostalih članova grupe koja treba donijeti neku odluku. Nadalje javljaju se i
ostala obilježja grupnog odlučivanja. Osnovno obilježje jest da odluke donose dvije ili više osoba,
kojih povezuje zajednički interes, članovi mogu međusobno komunicirati, grupe mogu međusobno
dijeliti uloge za ostvarivanje zajedničkih ciljeva.

Grupne odluke donosi dva ili više pojedinaca koji zajednički u okviru jednog tima rade
grupno na rješavanju određenog identifikovanog problema. Članove određene grupe povezuju
prije svega zajednički interesi svakog od njih, kao i međusobna komunikacija i pridržavanje ranije
utvrđenih normi ponašanja, što u stvari predstavlja osnovne karakteristike jedne grupe. U praksi,
svaka grupa je podgrupa neke veće grupe, ali isto tako i sama podgrupa dodatno može imati i svoje
podgrupe. Uspjeh procesa grupnog odlučivanja zavisi od sastava grupe koja donosi odluke, kao i
određenih faktora koji utiču na proces grupnog donošenja odluke, kao što su sastav, veličina,
norma i kohezivnost članova grupe.

Osnovni zadaci timskog rada su sljedeći:

- Provjeravanje da li su raspoloživi podaci dovoljni i pouzdani, koliko traje njihova

tačnost i relevantnost u vremenu i prostoru?
- Da li su tumačenja raspoloživih podataka tačna i dovoljno usaglašena?
- Da li su zaključci pravilno formirani na osnovu potrebnih, dovoljnih i relevantnih
informacija i da li je izvršena validnost u vremenu i prostoru?
- Da li su predložena rješenja formirana na osnovu potrebnih dovoljnih i relevantnih
zaključaka i relevantnosti kvaliteta rješenja u vremenu i prostoru?
- Koliko i dokle se predloženim rješenjem mogu postizati osnovni ciljevi: opstanak,
efikasnost, funkcionisanja i progres pojedinca, preduzeća i društva u cjelini?

8
 - Timski rad treba zaštiti od emotivnih zaključaka, rješenja i odluka i od
nedopustivog približavanja krajnosti.
- Timski rad treba da ima vaspitnu i obrazovnu ulogu. Treba kolektivisati
individualiste, mobilisati lijene, obrazovati neobrazovane, vaspitati nevaspitane, itd.

Ključno pitanje za uspješno poslovanje određene organizacije u izuzetno složenoj tržišnoj

utakmici sa konkurencijom predstavlja donošenje kvalitetne, pravovremene i ispravne upravljačke
odluke.

2.1. FAZE GRUPNOG ODLUČIVANJA

U procesu grupnog odlučivanja razlikujemo tri faze i to:

- faza procjene,
- faza dodjele prioriteta i
- faza analize podataka sa zaključivanjem.

Faza procjene obuhvata tri osnovne aktivnosti i to:

- izbor od više raspoloživih mogućnosti za procjenjivanje,

- definisanje kriterijuma kojima se vrši procjena i
- definisanje praga saglasnosti.

Donosioci odluke moraju pažljivo razmotriti sve raspoložive mogućnosti za procjenu

situacije, definisati kriterijume na osnovu kojih će izvršiti procjenu, te utvrditi prag saglasnosti za
rješavanje određenog problema.

U fazi dodjele prioriteta vrši se rangiranje određenih alternativa koje pružaju određene
mogućnosti da se izvrši upoređivanje raspoloživih podataka u datom trenutku.

U fazi analize podataka sa zaključivanjem na bazi prikupljenih i obrađenih podataka vrši

se identifikovanje podgrupa, zatim problematičnih aktivnosti i eventualnih određenih
neusaglašenosti u grupi.

2.2. VRSTE GRUPNOG ODLUČIVANJA

U svijetu gotovo da i ne postoje jasne podjele među vrstama grupnog odlučivanja.

Uglavnom, autori su se do sada bavili izučavanjem individualnog odlučivanja, što predstavlja i
osnovni razlog nepostojanja, jasne podjele.

9
 Vjerovatno najpoznatija među mnogim tehnikama grupnog donošenja odluka je
brainstorming. Cilj brainstorming sesije je da se generišu ideje. Ideje se generišu kroz nekoliko
stadijuma procesa donošenja odluka: kada grupa identifikuje potencijalni problem, a pogotovo kad
članovi grupe generišu određena rješenja. Grupa od pet do deset ljudi sudjeluje u procesu gdje
jedan član uzima ulogu slušaoca, on bilježi ideje redom kako ih članovi izlažu. Brainstorming cilja
na veliku količinu ideja koju tokom seanse generišu članovi tima. Osnovna pravila brainstorminga
su sljedeća:

- Bez kritike – članovi grupe ne vrše procjenu ideja odmah nakon što se predlože.

- Sve se prihvata – ohrabruje se predlaganje tzv. ludih ideja, i interno prosuđivanje ideja bi
trebalo eliminisati.

- Što više to bolje – što više ideja grupa generiše, veće su šanse za izbor one prave.

- Nadoveži se na ideje ostalih – učesnici bi trebalo da prihvataju tuđe ideje i uz određenu

modifikaciju doprinesu predlaganju još boljih ideja.1

Modeli grupnog odlučivanja (komunikacioni SPO) uključuju komunikacije, kolaboraciju i

tehnologije za podršku u odlučivanju i to su interaktivni kompjuterski orijentisani sistemi. Grupno
odlučivanje, kao poseban oblik organizacionog odlučivanja, nosi određene specifičnosti, te se
zasniva na posebnim, ili modifikovanim modelima odlučivanja. Metode grupnog odlučivanja, kao
metode timskog rada, mobilišu znanja i iskustva šireg kruga stručnjaka koji, koristeći različite
tehnike, imaju za zadatak što iscrpnije utvrđivanje i objektivizaciju alternativa neophodnih za
odlučivanje.

Sa tehnološkim razvojem i nametnutim tržišnim uslovima i tempom u poslednje vrijeme,

grupno odlučivanje sve više dobija na značaju i primjeni u odnosu na individualno odlučivanje.

Upravo zbog toga i dolazi do pojave evidentiranja sljedećih šest osnovnih vrsta grupnog
odlučivanja:

- unilateralno odlučivanje,
- dvojno odlučivanje,
- odlučivanje jezgra grupe,

1
Bečejski Vujaklija D. (2008): Uvod u informacione sisteme, Beograd.

10
 - mamac odlučivanje,
- pravilo većine i
- konsenzus odlučivanje.

Unilateralno odlučivanje u stvari predstavlja prelaz od individualnog, ka grupnom

odlučivanju. Vođa grupe je taj koji uglavnom sam donosi odluke kod ove vrste grupnog
odlučivanja. On se veoma rijetko konsultuje sa ostalim članovima, što direktno utiče na izazivanje
njihovog međusobnog nepovjerenja i određenog nezadovoljstva. Ovo odlučivanje javlja se kao
posledica izuzetno visokog autoriteta vođe grupe, koji posjeduje u odnosu na ostale članove.

Dvojno odlučivanje za razliku od unilateralnog, karakteriše situacija u kojoj sve odluke

donose samo dva člana tima, po čemu je i dobilo ime. Za razliku od ova dva člana, ostali članovi
uglavnom su statisti i nijemi posmatrači. Po pravilu jedan od ova dva člana daje prijedloge, a drugi
ih prihvata i obično konstatuje da je to najbolje rješenje. Veliku odgovornost tima za donijetu
odluku nose ova dva člana, dok je ona relativno mala za ostale članove, s obzirom na njihovo malo
ili gotovo nikakvo učešće u odlučivanju. I ovdje, kao i kod unilateralnog odlučivanja, postoji visok
autoritet uglavnom vođe i još jednog člana grupe u odnosu na ostale članove, koji su uglavnom u
podređenom po ložaju i nisu spremni da svoje mišljenje iznesu javno.

Odlučivanje jezgra grupe podrazumijeva unutar formalne grupe postojanje jedne male
neformalne grupe od par članova koja je nazvana „jezgro“. Ovu malu neformalnu grupu od
nekoliko članova odlikuje njena superiornost u odnosu na ostale članove grupe. Ova pojava
uglavnom neminovno vodi ka podjeli grupe uz prisustvo male odgovornosti članova grupe.

Mamac odlučivanjekarakteriše pojava određenog člana grupe koji skreće pažnju na sebe,
na vrlo sugestivan način uz često postavljanje sledećeg pitanja: „Dakle, konačno smo se
dogovorili. Je li tako?“. Ostali članovi grupe u pravilu se ne javljaju. Ne suprotstavljaju se ovoj
konstataciji i pri hvataju je kao konačnu. I za ovu vrstu grupnog odlučivanja, karakterističan je
nizak stepen odgovornosti preostalih članova grupe.

Pravilo većine je vrlo popularna vrsta grupnog odlučivanja. Slična je načinu „Odlučivanje
jezgra grupe“ uz razliku da odluke predlaže i donosi formalna većina, za razliku od neformalne
manjine. Odluka se donosi uglavnom glasanjem. Kao nedostatak ove vrste grupnog odlučivanja
javlja se po pravilu nezadovoljstvo članova ove male neformalne grupice u grupi, smatrajući da se
njihovi stavovi i mišljenja ne uvažavaju i u glavnom se povlače.

11
 Konsenzus odlučivanjeodlikuje maksimalno angažovanje svih članova grupe prilikom
predlaganja, razmatranja i donošenja odluke uz potpuno usaglašavanje i svjesnost svih članova sa
donijetom odlukom. Ovo odlučivanje karakteriše i veoma visok stepen odgovornosti svakog člana
grupe.2

2
Milić M. (2014): Odlučivanje i poslovna inteligencija, Banja Luka, str. 30.

12
 3. SISTEMI ZA PODRŠKU SARADNJI I GRUPNOM
ODLUČIVANJU

Softverski alati za grupni rad se često nazivaju groupware. Sistemi za podršku grupnom
radu (group support systems, GSS) su računarski zasnovana klasa tehnologija i metoda, razvijenih
za podršku grupnog rada i povećanje efikasnosti i efektivnosti sastanaka. Sistem za podršku
grupnom odlučivanju (group decision support system, GDSS) je kolekcija hardvera, softvera, ljudi
i procedura, uređena na pogodan način, radi podrške grupnom odlučivanju. Podrška može biti
indirektna, kroz podršku saradnji i komunikaciji grupa i direktna podrška samom procesu
donošenja odluke.

Skorašnje analize ukazuju na to da su mnogo kreativnije odluke bile stimulisane radom u

grupi, od radnog tima pa sve do kabineta šefova. Donošenje odluka u grupi bi trebalo da je pažljivo
organizovan i zbog toga postoji veliki broj tehnika za izviđenje tog procesa. Informacioni sistemi
mogu stimulisati kreativnost prilikom donošenja odluka.

Prednosti GDSS se mogu sistematizirati u sljedeće:

- funkcioniše kao memorija cijele grupe,

- pomaže u identifikaciji primjenjivih alternativa,

- alternative se kreiraju nakon pozornijeg razmatranja,

- podiže sposobnost grupe u međusobnom komuniciranju i razmjeni ideja,

- služi kao sredstvo za interakciju između zainteresiranih strana za donošenje odluka. 3

3.1. SISTEMI ZA PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU

Sistemi za podršku grupnom odlučivanju su:

1. Sistemi za indirektnu podršku,

2. Integrisani alati za podršku,

3. Sistemi za direktnu podršku,

4. Sistemi za podršku kreativnosti i stvaranju ideja.

3
Izvor: http://www.unizd.hr/portals/4/nastavni_mat/2_godina/menadzment/menadzment_10.pdf

13
 3.1.1. SISTEMI ZA INDIREKTNU PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU

Alati za grupni rad (groupware) mogu biti sinhroni, tako da se grupni rad obavlja
istovremeno, i asinhroni, tako da se grupni rad učesnika obavlja u različito vrijeme.

1. Sinhroni alati za saradnju u realnom vremenu (real-time collaboration tools, RTC), među
koje spadaju videokonferencijski sistemi (različite komunikacije) i Web konferencije
(Internet/Web komunikacije).

2. Asinhroni alati za podršku za asinhronim komunikacijama, npr. e-mail sistemi, SMS

sistemi, online workspace sistemi (kao Microsoft SharePoint), diskusione grupe i blogovi.

3.1.2. INTEGRISANI ALATI ZA PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANU

Integrisani alati za podršku grupnom odlučivanju su sistemi dobijeni integracijom više

jednostavnijih softverskih alata u jedinstven sistem (groupware suites). Najpoznatiji sistemi su:

- Lotus Notes/Domino

- MS NetMeeting/Live Meeting/SharePoint

- Groove Virtual Office

- WebEx Meeting Center

3.1.3. SISTEMI ZA DIREKTNU PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU

Interaktivni računarski zasnovani sistemi koji omogućavaju grupno rješavanje

poludjelimično struktuiranih i nestruktuiranih problema su:

- sistemi za podršku grupnom odlučivanju (GDSS), npr. sobe za elektronske

konferencije/odlučivanje;

- sistemi za podršku grupnom radu/saradnji;

- sistemi za elektronske konferencije/odlučivanje (EMS).

3.1.4. PODRŠKA KREATIVNOSTI I STVARANJU IDEJA

Kreativnost je složen psihološki fenomen. Softver pomaže generisanje ideja, kroz

računarsku podršku za brainstorming, neformalni grupni rad na otkrivanju novih pogleda na
problem, oslobađanje i ohrabrivanje kreativnosti učesnika. Postoje eksperimentalna softverska

14
rješenja koja demostriraju inteligentno ponašanje (savjet i podrška u rješavanju složenih problema)
i oponašaju ljudsku kreativnost (pisanje, komponovanje, slikanje).

3.2. PRIMJERI SISTEMA ZA PODRŠKU GRUPNOM ODLUČIVANJU

Važnije kategorije tehnologija i sistema za podršku grupnom radu i odlučivanju:

- VoIP,

- Wiki-Wikilog,

- kolaborativni B2B hub-ovi (e-trgovina),

- kolaborativne mreže (snabdevačke),

- korporativni portali,

- ostalo.

Integrisani alati za podršku grupnom radu i odlučivanju (groupware tools) koji integrišu
Web i Office tehnologije i interfejse u mrežnom radu su:

- Lotus Notes/Domino 8,

- Microsoft Share Point 2010/2013.

Kratko će se opisati integrisana okruženja za grupni rad Lotus Notes Domino i Microsoft
SharePoint, kao i sistem za direktnu podršku grupnom odlučivanju FacilitatePro.

Lotus Notes Domino 8 - Lotus Notes/Domino, osim e-pošte, integriše rad pomoću
aplikacije za ćaskanje (Instant Messenger, IM), Office alata za kreiranje i uređivanje dokumenata,
elektronskih tabela i prezentacija. Sistem je uticao i na prilagođavanje grupnom radu postojećih
poslovnih aplikacija, poput npr. HelpDesk-a, CRM-a, e-prodaje, foruma, blogova. Grupni rad i
saradnja se oslanjaju na e-poštu kao ključnu aplikaciju koja se svakodnevno koristi, bilo da je
virtuelni desktop na stolu, u kolima, u ruci ili u uhu. Lotus Notes/Domino je uveden s namjerom
da bude "radni sto" budućnosti jer objedinjuje sve svoje alatke za saradnju na jednom ekranu i
predstavlja lični portal u Web 2.0 okruženju.

Microsoft SharePoint - Sistem se sastoji od jednostavnih komponenti koje funkcionišu

zajedno. SharePoint je paket usluga na bazi nekoliko poznatih Microsoft Office programa koji rade
zajedno u cilju obezbjeđenja saradnje, poboljšanja distribucije informacija i podrške menadžmentu

15
u okviru organizacije. SharePoint Ribbon je korisnički interfejs po ugledu na Microsoft Office koji
pojednostavljuje pristup funkcijama. Podsistem Web Parts koristi više od 40 Web komponenti za
dodavanje funkcionalnosti u Web sajt tehnikom point-and-click. Omogućava saradnju i poboljšava
efekte zajedničkog rada članova tima koji rade s informacijama tako što olakšava podjelu rada,
upravljanje informacijama i praćenje i upravljanje poslovnim procesima.

Slika 1: Microsoft SharePoint

Interfejs sistema su Web stranice. Potencijalne koristi korištenja sistema uključuju:

- poboljšanu efektivnost tima,

- brz odziv na promjene situacije,

- bolje upravljanje sadržajima,

- poboljšanu kontrolu nad zadacima,

- bolju distribuciju informacija,

- smanjenje troškova,

- brže postizanje ciljeva.

16
 FacilitatePro - Sistem FacilitatePro služi za direktnu podršku grupnom odlučivanju
(collaborative Web meetings). Omogućava održavanje Web sastanaka i konferencija i
kolaborativno učenje na virtuelnom radnom mjestu (interactive Webinars).

Slika 2: Pregled rezultata Web glasanja

Primjer moguće uspješne upotrebe ovakvog sistema je kolaborativno rješavanje

komunalnih problema. Na Slici 2 je prikazan primjer pregleda rezultata glasanja, sprovedenog
nakon faze prikupljanja i klasifikacije prijedloga za rješavanje jednog od komunalnih problema. 4

4
Mišković V. (2013): Sistemi za podršku odlučivanju, Beograd, 114.

17
 ZAKLJUČAK

Sistemi za podršku odlučivanju (GDSS) podržavaju saradnju na projektima kroz

unaprjeđenje digitalne komunikacije s različitim alatima i resursima.

Sistemi za podršku grupnog odlučivanja (GDSS) su dizajnirani da podrže grupno

komuniciranje i proces odlučivanja. U okruženju koje se razvija, obim neophodnih odluka
dramatično nastavlja da se povećava. Mnoge odluke su kompleksne i zahtijevaju učešće mnogih
eksperata koji funkcionišu kao grupa. Savremeni organizacioni dizajn se oslanja na projektno
orijentisane timove kao fundamentalne strukturne jedinice. Manje ili više trajne grupe, kao što su
akcionarska društva ili timovi saradnika, sve više i više formiraju osnovne radne ćelije u okviru
preduzeća. Svi ovi faktori zahtijevaju podršku grupnog donošenja odluka. Konkurentnost
organizacije zavisi od kreativnih odluka različitih grupa koje njima upravljaju i vode poslovne
procese.

Na samom kraju ovog istraživanja, na osnovu svega navedenog možemo zaključiti da je

glavna tj. radna hipoteza dokazana, a ona glasi:

“Sistem za podršku grupnog odlučivanja je kolekcija hardvera, softvera, ljudi i procedura,

uređena na pogodan način, radi podrške grupnom odlučivanju.“

18
 LITERATURA

Knjige:
- Milić M. (2014): Odlučivanje i poslovna inteligencija, Banja Luka.

- Bečejski Vujaklija D. (2008): Uvod u informacione sisteme, Beograd.

- Mišković V. (2013): Sistemi za podršku odlučivanju, Beograd.

Linkovi sa interneta:
- http://www.unizd.hr/portals/4/nastavni_mat/2_godina/menadzment/menadzment_10.p
df (pristupljeno: 07.02.2020)

- https://www.znanje.org/knjige/computer/access/access_01/MENADZERSKI%20SIS
TEMI%20PODRSKE.htm (pristupljeno: 07.02.2020)

- file:///C:/Users/PC/Desktop/SPO%2004%20Grupni%20sistemi%20za%20podrsku%2
0odlucivanju.pdf (pristupljeno: 08.02.2020)

- https://www.managementstudyhq.com/features-and-components-of-group-decision-
support-system.html (pristupljeno: 08.02.2020)

- https://www.techopedia.com/definition/27843/group-decision-support-system-gdss
(pristupljeno: 08.02.2020)

Popis slika:
- Slika 1: Microsoft SharePoint

- Slika 2: Pregled rezultata Web glasanja

19