80d

 Η ανάμνηση είναι: επαναφέρω στο μυαλό μου ότι ήδη υπάρχει, κάτι, ένα γεγονός, ένα
πρόσωπο.
 Ατε, ουν, ουσα. Παρελθοντικοί χρόνοι
 Μάθηση οι άνθρωποι ονομάζουν την ανάμνηση που επαναφέρει η ψυχή από το παρελθόν
 1ο: Ο δη μάθησίν καλουσιν άνθρωποι. Αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως μάθηση δεν είναι
έτσι. Είναι κάτι που υπάρχει ήδη και ανασύρεται από το νου. Είναι δυνατόν κανένας να
ανακαλύψει τα υπόλοιπα
 2ο: η γνώση είναι συνεκτική, αν η ψυχή μάθει ένα πράγμα, μπορεί να μάθει τα πάντα. Αν
κατορθώσει κάνεις αν αναμνήστει ένα πράγμα μπορεί να μάθει τα πάντα αφού η ψυχή
γνωρίζει τα πάντα. Προϋπόθεση: η ψυχή να έχει θάρρος.
 οι άνθρωποι δίνουν το όνομα μάθηση στην ανάμνηση.
 3ο: Μεταφυσική της γνώσεως ή ψυχολογία της γνώσεως: πρέπει κάποιος να είναι ανδρείος για
να μάθει και να μην κουραστεί να ζητάει.
 Ζητει+μανθανειν=ανάμνηση. Η ανάμνηση δεν είναι μόνο το γεγονός της μαθήσεως αλλά είναι
και η προϋπόθεση της ζητήσεως.
 Γιατί ο εριστικός λόγος (παράδοξο Μένωνα) μας καθιστά αργούς και μαλακούς; Ενώ γιατί ο
λόγος περί αναμνήσεως μας καθιστά εργατικούς και αναζητητικούς;
«Στάση». Αυτός ο οποίος είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να βρεθεί η γνώση είναι εξ αρχής
παραιτημένος αφού θεωρεί ότι είναι δύσκολο, αδύνατο να βρεθεί γνώση. Εγκαταλείπει εξ
αρχής την ανεύρεση της γνώσης. Αν κάνεις δεν πιστεύει ότι κάνεις μπορεί να αναζητήσει τη
γνώση, δεν έχει τη στάση για να αρχίσει να αναζητεί τη γνώση. Στην περίπτωση της
αναμνήσεως αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτός ο οποίος αποδέχεται τη θεωρία αυτή
ξεκινά να αναζητάει εφόσον έχει την ελπίδα ότι υπάρχει βέβαιη γνώση. Το επόμενο βήμα της
αποδοχής της θεωρίας είναι, όχι μόνο ότι υπάρχει βέβαιη γνώση, αλλά και να ψάξει να βρει τη
γνώση.
Είναι στη φύση της ανθρώπινης ψυχής να αναζητάει την γνώση. Η γνώση είναι σύμφυτη στην
ανθρώπινη ψυχή.
 Η θεωρία της αναμνήσεως της ψυχής είναι προϋπόθεση για τη θεωρία αναμνήσεως της
γνώσης.
 Η θεωρία της αναμνήσεως δεν συνδέεται με την θεωρία των ιδεών (στο Μένωνα)
 Η θεωρία της αναμνήσεως έχει: 1)ηθική επιταγή – μύθος Περσεφόνης και 2) η άοκνη
αναζήτηση – να έχει κάνεις τέτοια στάση που να του διαμορφώσει την αναζήτηση της γνώσης.
 Το πρόβλημα με την επικοινωνία Μενων-Σωκρατη, είναι ότι ο Μένωνα χρησιμοποιεί ένα
λεξιλόγιο σχετικό με τη διδασκαλία. Ενώ αυτός που αναζητεί τη γνώση αυτενεργοί.
 *Σημαντικό στο Μένωνα και μοναδικό ότι η γνώση είναι συνδεόμενη.
 Υπό του έθους: έχει συνηθίσει ο Μένων ότι για να μάθει κάτι πρέπει να το διδαχθεί. Δεν πρέπει
να το συνδέσουμε με την προσωπικότητα του Σωκράτη, αλλά με αυτό που του έχει εξηγήσει ο
Σωκράτης.
 Ο Πλάτων κάνει ριζική αναθεώρηση της μάθησης.
 Η γλώσσα είναι το πιο σπουδαίο όργανο για να εξελιχθεί η διαλεκτική. Η πλατωνική διαλεκτική
ωθεί τον άνθρωπο να φέρει τη γλώσσα σε επαφή με το σκεπτικό του. Ο Λόγος έχει την έννοια
του ενδιάθετου λογού και του έναρθρου λογού. (Γι’ αυτό ο Σωκράτης ρωτά αν μιλά Ελληνικά ο
δούλος).
 Ο Σωκράτης θέλει να δείξει ότι υπάρχει μικρό και μεγάλο μέγεθος, ότι υπάρχει χώρος και ότι αν
θελήσουμε να βρούμε το εμβαδόν μιας τετραγωνικής επιφάνειας πρέπει να
πολλαπλασιάσουμε τις δυο πλευρές.
 Αυτός που θέτει τα ερωτήματα προσπαθεί να ενεργοποιήσει το λόγο
 Γνώση δοκούν: Θα μου απαντάς αυτό που πιστεύεις εσύ (αυτή είναι η βάση της σωκρατικής
διαλεκτικής)
 Αυτός ο οποίος δεν γνωρίζει, συνειδητοποιεί ότι δεν γνωρίζει, είναι το πιο γονιμο σημειο της
σωκρατικης διαλεκτικης
 Αυτος ο οποιος γνωριζει, ενώ δεν γνωριζει στην ουσια αναγκαζεται να ελεγξει με το
συνδιαλεγομενο τις πεποιθησεις που πριν θεωρουσε αληθεις. Μεσα από τη διαδικασια της
διαλεκτικης ο Λογος δειχνει ποια πραγματα δεν είναι ορθα, ποια πραγματα είναι ψευδη.
 Σωκρατικος ελεγχος: όταν φερνεις καποιον στη συνειδητοποιηση της αγνοιας τους.