Saint Columnban’s College

Lingayen, Pangasinan
Panurang Taon 2019-2020

ANG
PAG
Kabanata VII: Romansa sa
Balkonahe UUL

AT
Kabanata VIII: Mga Alaala

MGA
TAGAPAGULAT
ZIPPORA R. SORIANO
JOHN CHRISTOPHER
LAGUITAN
 Kabanata VII

(Romansa sa Balkonahe)

TALASALITAAN: TAUHAN
Maria Clara – kasintahan
Bahaw – paos; malat ni Ibarra
Balkonahe – entabldong Crisostomo Ibarra –
nakausli sa dingding ng gusali o kasintahan ni Maria Clara
bahay Tiya Isabel – Tiya ni
Ikinaluluoy – ikinalalanta Maria Clara
Makagambala – makaabala Kapitan Tiyago – Ama-
Magtulos – magtirik amahan ni Maria Clara
Naulinigan – narinig
Nagpapagunita – nagpapaalala
Pag-uulayaw – pagsusuyuan;
paglalambingan
Pagpipinid – pagsasara
Pinalis – inalis; nilinis
Pumukaw – umantig
Tumanaw – tumingin

Buod:
Nagsimula ang kabanata sa maagang pagsimba nina Maria Clara at Tiya Isabel.
Habang abala sina Maria Clara sa pananahi at paglilinis naman si Tiya Isabel, naalala
ni Maria Clara ang panahon niya sa kombento kung saan ay malay siyang nadadalaw
ng binata.
Sa oras ding iyon ay kinausap ni kapitan Tiyago si Maria Clara upang sundin ang payo
ng doctor at magbakasyon muna sa probinsya upang dun ay makalanghap ng sariwang
hangin tinanong rin niya ito kung sa Malabon o sa San Diego niya nais magbakasyon.
Doon din ay sinabihan din siya na kunin ang kanyang mga damit na nasa kombento at
magpaalam na din at siya ay sasamahan ng kanyang tiyahin. Nakarandam si Maria
Clara ng matinding lungkot sa paglisan nya. Ngaunit kalaunan ay napayapa ang
kalooban niya.
Sa paguusap ding iyon ay naimungkahi ni Tiya Isabel na sa San Diego na mamalage si
Maria Clara dahil maganda ang bahay roon na siyang ikinasaya ng dalaga.
Habang nag uusap ang tatlo ay may humintong sasakyan sa harap ng bahay nila na
siyang ikinaputla ng dalaga dahil si Crisostomo Ibarra pala ang bumaba sa sasakyan.
Nabitawan ni Maria Clara ang tinatahi at agad na napatakbo sa silid dasalan.
Namumutla at nanghihinang lumabas si Maria Clara at kapwa sila nag katitigan na para
bang ang mga mata nila ang naguusap at di kumikilos ang bibig. At sila ay nag tungo sa
balkonahe upang kunwari’y makaiwas sa alikabok na pinapalis ni Tiya Isabel at sa lilim
ng balag ay Malaya silang nag uusap.
Sa paguusap nila ay nag tanong ang dalaga kay Ibarra kung siya’y naalala pa at doon
rin ay pinalla ng binate ang kanyang mga pangko sa dalaga at kanyang mga
paglalakbay. Binasa din ng dalaga ang huling lihan ng binata sa kanya at sa
kalagitnaan ng kanyng pagbasa ay na alala ng binata na kinabukasan ay araw ng mga
patay at siya’y dadalaw sa puntod ng kanyang magulang. Di siya pinigil ng dalaga s
pagalis niy bagkus ay pumitas siya ng bulaklak at ibinigay sa binata.
Kabanata VIII

(Mga Alaala)

TAUHAN
TALASALITAAN: Crisostomo Ibarra –
nagbaybay sa Maynil
Binagtas – tinahak
Padre Damaso –
Lulan – sakay
Nakasakay sa karwahe
Pinawi – inalis
Kapitan Tinong – bumati
Tumatahak –
kay Ibarra
binabaybay; dinadaanan

Buod:
Habang binabagtas ng binata ang distrito ng Maynila ay nanumbalik sa kanya ang mga
alaala niya sa mga lugar na kanyang na dadaanan.
Napansin niya na wala nang nakalatag na bato sa kalye. Nasalubong rin nya ang isang
kalesa na may lulang inaantok pang mga pasahero. Napansin niya rin na sakay ng
isang karwahe si Padre Damaso na kunot ang noo at nasulubong nya rin si Kapitan
Tinong at ang may bahay nito.
Sa paglaon p ay natanaw nya ang Harding Botaniko na biglaan niyang naalala ng mga
harding botaniko sa bansang Alemanya na ginugugulan ng pagod at limpak na salapi
para maalagaan. Nadaanan din ng binate ang Matandang Maynila o Intramuros na
nakukulong ng pader at labak. Nagunita ng binata ang Europa na ibang iba sa tanawing
iyon.