Αριθμός 2398/2001

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ <<<ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ>>>

ΤΜΗΜΑ Ε΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 13η Ιουνίου 2001, με την εξής
σύνθεση : Ι. Μαρή, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του
Προέδρου του Τμήματος που είχε κώλυμα, Α. Θεοφιλοπούλου, Ν. Ρόζος, Σύμβουλοι,
Ελ. Τσούμπα, Β. Καμπίτση, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Β. Μαντζουράνης.

Δια να δικάσει την από 17 Απριλίου 1997 αίτηση :

των : 1) ............................ και 2) ...................
............ , κατοίκων ........ Αττικής (.......), οι οποίοι παρέστησαν
με τον δικηγόρο Νικ. Αγγελόπουλο (Α.Μ. 3451), που τον διόρισαν στο
ακροατήριο,
κατά των : 1) ..................... , .................... , ο οποίος
δεν παρέστη, 2) ........................ , η οποία παρέστη με τον Κ.
Χαραλαμπίδη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
και κατά της παρεμβαίνουσας .............. , η οποία δεν παρέστη.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες ζητούν να ακυρωθεί η υπ` αριθμ. 52453/12

απόφαση του Νομάρχη Αθηνών που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Δ1198/29.12.1995, με την
οποία εγκρίθηκε η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου του λόφου Σικελίας του
Δήμου Καλλιθέας.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητού, Συμβούλου, Ν.

Ρόζου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε
και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή
η αίτηση και τον αντιπρόσωπο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών, ο οποίος
ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του
δικαστηρίου,

Είδε τα σχετικά έγγραφα και

εσκέφθη κατά το νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχουν καταβληθή τα νόμιμα
τέλη (διπλότυπα εισπράξεως 7035306 και 7035307/1997 Δ.Ο.Υ. Δικαστικών
Εισπράξεων Αθηνών) και το παράβολο (ειδικά έντυπα γραμμάτια 3048529 και
7624984/1997).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή οι αιτούντες, οι οποίοι φέρονται ότι είναι

συνιδιοκτήτες εξ αδιαιρέτου ακινήτου με οικοδομή επ` αυτού ευρισκομένου στο
Ο.Τ. 443 του ρυμοτομικού σχεδίου Καλλιθέας, ζητούν την ακύρωση της
52453/12/19-29.12.1995 αποφάσεως του Νομάρχη Αθηνών (ΦΕΚ 1198 Δ`), κατά το
μέρος της με το οποίο τμήμα της ανωτέρω ιδιοκτησίας τους καθίσταται
κοινόχρηστος χώρος.

3. Επειδή, στη δίκη παρεμβαίνει υπέρ των αιτούντων η ............ με

ιδιαίτερο δικόγραφο. Τούτο υπογράφεται από τον προσωρινό δικαστικό
συμπαραστάτη της δικηγόρο Παντελή Λιμάκη, που διορίσθηκε με την 5010/1998
απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, κηρύξασα την ανωτέρω σε πλήρη
δικαστική συμπαράσταση.

4. Επειδή, ο Αστικός Κώδικας ορίζει ότι «ανίκανοι για δικαιοπραξία είναι : 1.

... 2. όποιοι βρίσκονται σε πλήρη δικαστική συμπαράσταση» (άρθρο 128), ότι
«ανάλογα με την περίπτωση, το δικαστήριο που υποβάλλει ένα πρόσωπο σε
δικαστική συμπαράσταση, είτε : 1. Το κηρύσσει ανίκανο για όλες ή για
ορισμένες δικαιοπραξίες, γιατί κρίνει ότι αδυνατεί να ενεργεί γι` αυτές
αυτοπροσώπως (στερητική δικαστική συμπαράσταση, πλήρης ή μερική)...» (άρθρο
1676), ότι «σε κάθε περίπτωση στερητικής δικαστικής συμπαράστασης έχουν, εφ`
όσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις για την
επιτροπεία ανηλίκων...» (άρθρο 1682) και ότι «Στον επίτροπο ανήκουν... το
καθήκον και το δικαίωμα να επιμελείται του προσώπου του ανηλίκου... και να
τον εκπροσωπεί σε κάθε ... δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του»
(άρθρο 1603). Εξ άλλου, με το μεν άρθρο 17 του π. δ/τος 18/1989 (ΦΕΚ 8 Α`)
ορίζεται ότι «Τα δικόγραφα των ενδίκων μέσων της αίτησης ακυρώσεως ...
υπογράφονται από ... δικηγόρο. Τα ίδια ισχύουν και για ... την παρέμβαση», με
το δε άρθρο 27 του αυτού π. δ/τος, όπως οι παρ. 1 και 2 αυτού
αντικαταστάθηκαν με την παρ. 2α του άρθρου 4 του Ν. 2479/1997 (ΦΕΚ 67 Α`) ότι
«1. ... 2. Για την υπογραφή του ενδίκου μέσου και την ενέργεια των πράξεων
της προδικασίας από δικηγόρο, η πληρεξουσιότητα τεκμαίρεται ότι υπάρχει εάν
συντρέχει μια από τις περιπτώσεις της παρ. 1. Διαφορετικά το ένδικο μέσο
απορρίπτεται ως απαράδεκτο και εκείνος που το άσκησε καταδικάζεται στη
δικαστική δαπάνη». Τέλος, με το Ν.Δ. 3026/1954 ορίζεται ότι «Το δικαίωμα προς
άσκησιν του δικηγορικού λειτουργήματος άρχεται από της εγγραφής εν τω μητρώω
του Συλλόγου και απόλλυται δια της εκπτώσεως ή παραιτήσεως ή εν γένει
αποχωρήσεως...» (άρθρο 27) και ότι «1. Ο υποβαλών εμπροθέσμως δήλωσιν
υποχρεούται άμα τη υποβολή ταύτης πλήρους, να ζητή χορήγησιν αυτής δελτίου
ταυτότητος Δικηγόρου, ισχύοντος μέχρι τέλους Φεβρουαρίου του επομένου της
εκδόσεώς του έτους. Εν τω δελτίω επικολλάται και σφραγίζεται δια της
σφραγίδος του Συλλόγου η φωτογραφία του κατόχου και σημειούται ο αριθμός
μητρώου του Δικηγόρου, το ονοματεπώνυμον αυτού και το Δικαστήριον, παρ` ω
ούτος είναι διορισμένος... 2. Κατά πάσαν παράστασιν ενώπιον Δικαστηρίων ... ο
Δικηγόρος υποχρεούται να επιδεικνύει το δελτίον ταυτότητος, του οποίου ο
αύξων αριθμός δέον να αναγράφηται εις τα πρακτικά, εφ` όσον τηρώνται τοιαύτα,
άλλως εν αυτή ταύτη τη αποφάσει...». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, για
τη νομιμοποίηση του δικογράφου της παρεμβάσεως, όταν υπογράφεται από δικηγόρο
ως δικαστικό συμπαραστάτη, πρέπει είτε να παραστή ο ίδιος στο ακροατήριο και
να επιδείξη την δικηγορική του ταυτότητα, είτε να παραστή με άλλο δικηγόρο
είτε, τέλος, να εμφανισθή ο ίδιος και να εγκρίνει την άσκησή του (πρβλ. ΣτΕ
2953, 3446/1991).

5. Επειδή, εν προκειμένω ο υπογράφων ως δικαστικός συμπαραστάτης της

παρεμβαίνουσας δικηγόρος δεν νομιμοποιήθηκε κατά κάποιον από τους ανωτέρω
τρόπους. Συνεπώς η παρέμβαση πρέπει να απορριφθή για το λόγο αυτό ως
απαράδεκτη.

6. Επειδή, με το άρθρο 17 του π. δ/τος 18/1989 (ΦΕΚ 8 Α`) ορίζεται ότι «1. Τα
ένδικα μέσα ενώπιον του Συμβουλίου ασκούνται δια καταθέσεως δικογράφου. 2. Το
δικόγραφο πρέπει να περιέχει... την προσβαλλομένη πράξη ή απόφαση, τους
συγκεκριμένους λόγους στους οποίους στηρίζεται το ένδικο μέσο...». Περαιτέρω,
με την παρ. 2 του άρθρου 25 του αυτού π. δ/τος ορίζεται ότι «Υπομνήματα των
διαδίκων, κατατίθενται στη Γραμματεία έξι πλήρεις ημέρες πριν από τη
συζήτηση». Με τις διατάξεις αυτές δεν επιτρέπεται η διεύρυνση του
αντικειμένου της δίκης με την προσβολή διοικητικής πράξεως για πρώτη φορά με
το υπόμνημα. Συνεπώς απαραδέκτως προσβάλλεται με το από 1.6.2001 υπόμνημα των
αιτούντων η 427392/567/8.7-13.8.1987 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά (ΦΕΚ 763
Δ`), με την οποία είχε τροποποιηθή εκ νέου πριν από την έκδοση της
προσβαλλομένης αποφάσεως το ρυμοτομικό σχέδιο Καλλιθέας.

7. Επειδή, τα σχέδια πόλεων κατά το μέρος τους που συνίσταται στον ορισμό των
οικοδομήσιμων, κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων αποτελούν ατομικές
διοικητικές πράξεις γενικού περιεχομένου οι οποίες πρέπει κατά το Σύνταγμα να
δημοσιεύονται μαζί με τα διαγράμματά τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΣτΕ
Ολομ. 488/1991, 2109/1991). Περαιτέρω, με την παρ. 2 του άρθρου 21 του ΓΟΚ
1929 (π.δ. 3-22.4.1929, ΦΕΚ 155 Α`) ορίζεται ότι «... Ουδεμία τροποποίησις
εγκεκριμένου σχεδίου πρέπει να υποβάλληται προς έγκρισιν εις το υπουργείον αν
δεν δικαιολογήται υπό κοινής τινός ανάγκης. Των εις μικράς εκτάσεις
εντετοπισμένων τροποποιήσεων και δυσδικαιολογήτων από της άνω απόψεως (οίον
μετατόπισις ή κατάργησις οδού, διάνοιξις οδού εις οικοδομικόν τετράγωνον
κ.λπ.) πρέπει πάντοτε να λαμβάνωσι γνώσιν οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήται,
καλούμενοι προς τούτο υπό του δήμου ή της κοινότητος, κατά τας περί
κοινοποιήσεως σχετικάς διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας και να βεβαιούται
υπευθύνως υπο του δήμου ή κοινότητος πάντων τούτων η πρόσκλησις». Συνεπώς, η
προθεσμία ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως κατά διοικητικής πράξεως με την οποία
τροποποιείται το σχέδιο πόλεως αρχίζει, κατά κανόνα, από τη δημοσίευσή της
στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μόνο δε κατ` εξαίρεση, όταν η εγκρινόμενη
τροποποίηση είναι όλως εντοπισμένη, η προθεσμία προσβολής της σχετικής
πράξεως αρχίζει από την κοινοποίησή της στον ιδιοκτήτη του θιγομένου ακινήτου
ή από τη γνώση της από τον εν λόγω ιδιοκτήτη και μόνο από αυτόν, του
εντοπισμένου ή μη της τροποποιήσεως κρινομένου εν σχέσει προς την έκταση που
καταλαμβάνει η όλη ρύθμιση και όχι κατά το μέρος που προσβάλλεται (ΣτΕ
1113/1990, 217/1991 κ.ά.).

8. Επειδή, εν προκειμένω κατά την 427392/567/8.7-13.8.1987 απόφαση του

Νομάρχη Πειραιά στο τμήμα του ρυμοτομικού σχεδίου Καλλιθέας το περικλειόμενο
από τις οδούς ................ και το λόφο ......... περιλαμβάνοντο
δύο οικοδομικά τετράγωνα (443 και 443α) χωριζόμενα με οδό. Με την
προσβαλλομένη απόφαση : α) η μεταξύ των δύο αυτών οικοδομικών τετραγώνων οδός
χαρακτηρίζεται ως πεζόδρομος, β) τροποποιούνται οι οικοδομικές και
ρυμοτομικές γραμμές και των δύο τετραγώνων, ειδικότερα δε, μεταξύ άλλων,
δημιουργείται πεζόδρομος παράλληλος του προαναφερομένου στο άκρο του Ο.Τ.
443α, γ) προστίθενται πέραν του οικοδομικού τετραγώνου 443 (προς την
αποτελούσα συνέχεια της οδού ..................) τα χαρακτηριζόμενα ως
κοινόχρηστοι χώροι οικοδομικά τετράγωνα 443Δ, 443Γ και 443Β, χωριζόμενα
μεταξύ τους και με το Ο.Τ. 443 με πέντε νέους πεζοδρόμους.

9. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, η εγκριθείσα με την προσβαλλομένη απόφαση

ρυμοτομική τροποποίηση δεν μπορεί να χαρακτηρισθή ως εντοπισμένη (βλ. ΣτΕ
552/2000) και, συνεπώς, η προθεσμία για την άσκηση κατ` αυτής αιτήσεως
ακυρώσεως αρχίζει την επομένη της δημοσιεύσεώς της, δηλαδή την 30.12.1995.

Συνεπώς η κρινόμενη αίτηση, που ασκήθηκε την 17.4.1997, δηλαδή ύστερα από
δέκα πέντε και πλέον μήνες, είναι απορριπτέα ως εκπρόθεσμη.

Διά ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Απορρίπτει την παρέμβαση.
Επιβάλλει στους αιτούντες ισομέτρως την πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της
Νομαρχίας Αθηνών, η οποία ανέρχεται σε εκατόν τριάντα χιλιάδες (130.000)
δραχμές.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 13 Ιουνίου 2001

Η Προεδρεύουσα Σύμβουλος Ο Γραμματέας
Ι. Μαρή Β. Μαντζουράνης
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 26ης Σεπτεμβρίου 2001.
Η Προεδρεύουσα Σύμβουλος Η Γραμματέας του Ε` Τμήματος

Ι. Μαρή Γ. Σακελλαρίου