Professional Documents
Culture Documents
Αγριαψιθιά ή Αχιλλέα - Θεραπευτικές ιδιότητες και τρόποι χρήσης - Εναλλακτική Δράση
Αγριαψιθιά ή Αχιλλέα - Θεραπευτικές ιδιότητες και τρόποι χρήσης - Εναλλακτική Δράση
Αγριαψιθιά ή Αχιλλέα - Θεραπευτικές ιδιότητες και τρόποι χρήσης - Εναλλακτική Δράση
com)
Εναλλακτική Δράση
(https://enallaktikidrasi.com/)
Home (https://enallaktikidrasi.com)
Φυσική Ζωή (https://enallaktikidrasi.com/category/fusiki-zoi/) Εγκυκλοπαίδεια της Φύσης (https://enallaktikidrasi.com/category/fusiki-
zoi/egkyklopaideiatis sis/)
Όνομα: Αγριαψιθιά
Οικογένεια: Αστεροειδών
Άλλα Ονόματα: χιλιόφυλλο, σεμεσάντο, Αχιλλαία, Αχιλλέα, Δάκρυ της Αφροδίτης, Χαμόγελο της Αφροδίτης.
Προσοχή: Η αψιθιά και η αγριαψιθιά είναι δύο εντελώς διαφορετικά βότανα. Διαβάστε περισσότερα για την αψιθιά.
(https://enallaktikidrasi.com/2016/03/apsiuia-idiothtes-syntages/)
Φυτολογικά, πρόκειται για μια ριζωματώδη, πολύχρονη πόα με ευθυτενές στέλεχος, άκαμπτο και σχεδόν ξυλώδες που φέρει πολλά
φύλλα σε πολύ λεπτές λωρίδες, γεγονός που τα κάνει να μοιάζουν θαμνώδη. Είναι πολύ χαρακτηριστικά στο σχήμα και στο χρώμα,
πολύ σχιστά, σε πολύ λεπτά τμήματα, σε βαθμό που φαίνονται σαν πολυσύνθετα, γι’ αυτό και ονόμασαν το φυτό χιλιόφυλλο.
Τα λευκά λουλούδια της, τα οποία σε ορεινές περιοχές μπορεί να έχουν ροζ χρώμα, είναι στην πραγματικότητα μικρά κεφάλια που
συνθέτουν ένα κόρυμβο. Όταν τα σφίξουμε, αναδίδουν μια ευχάριστη μυρωδιά καμφοράς, έντονη και γλυκιά ταυτόχρονα. Το φυτό
ανθίζει από το Μάιο ως τον Οκτώβριο και η συλλογή των χρησιμοποιούμενων μερών (ολόκληρο το φυτό χωρίς τη ρίζα) γίνεται
κατά την περίοδο της άνθισης.
Η ώρα που θα μαζέψουμε το φυτό παίζει σημαντικό ρόλο γιατί, το πρωί έχει το περισσότερο αιθέριο έλαιο από ό,τι τις υπόλοιπες
ώρες. Την αποξηραίνουμε σε σκιερό μέρος καλά αεριζόμενο. Για να καταλάβουμε αν η αποξήρανση έχει ολοκληρωθεί, μπορούμε να
δούμε αν τα φύλλα θρυμματίζονται και οι βλαστοί σπάνε και δεν λυγίζουν.
Το βότανο αποθηκεύεται σε γυάλινο αεροστεγώς κλεισμένο βάζο σε σκοτεινό χωρίς υγρασία μέρος. Πάνω στο βάζο γράφουμε το
όνομα του φυτού και την ημερομηνία συλλογής. Η διάρκεια ζωής είναι πέντε χρόνια, αν μείνει καλά κλεισμένο. Μπορεί να αναπτυ-
χθεί τόσο στον ήλιο όσο και στη σκιά, ενώ αντέχει στην ξηρασία αλλά και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.
Το φυτό αυτό αποτελούσε επομένως ήδη μέρος της φαρμακοποιΐας των Νεάντερταλ πριν από 50.000 χρόνια και πλέον. Πολύ αργό-
τερα, ο Διοσκουρίδης ανέφερε την αχιλλέα ως “ασύγκριτα αποτελεσματική κατά της αιμορραγίας από πληγές και κατά των παλιών
και νέων ελκών”. Την ονόμαζε, μάλιστα, “στρατιώτη χιλιόφυλλο”, επειδή την χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια των πολέμων για
την περίθαλψη των τραυμάτων των στρατιωτών.
Ο Ιπποκράτης συνιστούσε το λουτρό με αχιλλέα για την καταπολέμηση της αιμορραγίας των αιμορροΐδων. Στις βόρειες χώρες, το
φυτό αντικαθιστούσε το λυκίσκο στην παρασκευή της μπύρας, ενώ στη Γερμανία, κατά τον 16ο αιώνα, έριχναν στα βαρέλια σπό-
ρους του φυτού, για να εξασφαλιστεί η καλύτερη διατήρηση των κρασιών. Οι Γάλλοι Cazin και Teissier, τον 19ο αιώνα, τη σύστηναν
σε παθήσεις των φλεβών (κιρσοί) και στους σπασμούς της μήτρας.
– Τα φύλλα του φυτού είναι στυπτικά και ως εκ τούτου συνίστανται για την επούλωση των πληγών κάθε είδους.
– Χρησιμοποιούνται επίσης για την εξομάλυνση της υπερβολικής έμμηνου ρύσης, καταπραΰνουν τις αιμορροΐδες και μειώνουν την
αιμόπτυση, στην οποία περίπτωση σημαντική είναι η δράση της αχιλλεΐνης.
– Από τις ανθισμένες κορυφές παρασκευάζεται ένα πικρό τονωτικό, το οποίο συνιστάται σε περίπτωση έλλειψης όρεξης, στις διατα-
ραχές του πεπτικού συστήματος, στη δυσπεψία και στους πόνους της κοιλιακής χώρας.
– Έχει αντιοξειδωτική δράση και απομακρύνει τις τοξίνες από τον οργανισμό.
– Οι ανθισμένες κορυφές βοηθούν επίσης στη ρύθμιση του εμμηνορροϊκού κύκλου ενώ ανακουφίζει από τους πόνους.
– Δρα προληπτικά ενάντια στις θρομβώσεις, στην αρτηριοσκλήρυνση και την ισχαιμία.
– Έχει παυσίπονες ιδιότητες και δρα κατά των πόνων της αρθρίτιδας και των ρευματισμών.
– Είναι αντιφυσητικό και σπασμολυτικό, συντελεί στη ρύθμιση του συστήματος των αδένων, βελτιώνοντας τη λειτουργία τους.
– Σταγόνες κρύου αφεψήματος στ’ αυτιά, είναι κατά διαφόρων παθήσεών τους.
Βράζουμε 30 – 50 γραμ. ανθισμένες κορυφές ανά λίτρο βραστού νερού. Πίνουμε 2 – 3 κούπες την ημέρα αν πάσχουμε από δυσπε-
ψία ή για τους πόνους κατά την εμμηνόρροια.
Εξωτερικά
Χρησιμοποιήστε το χυμό του φυτού αφού το πλύνετε καλά και το κόψετε. Σταματά το αίμα και ενεργοποιεί την επούλωση των
πληγών.
Αφέψημα
Βάλτε 60 γραμ. ανθισμένες κορυφές ανά λίτρο νερού. Το αφέψημα αυτό είναι εξαιρετικό για τον καθαρισμό των πληγών αλλά και
για τις κομπρέσες κατά των αιμορροΐδων.
Ρίχνουμε 30 στ. βάμμα αχιλλέας μέσα στο τσάι μας και πίνουμε τρεις φορές την ημέρα.
Στις ρινορραγίες, ο χυμός της Αχιλλέας ενσταλάζεται στη μύτη, ή μουσκεύεται μια γάζα όπου μπαίνει στα ρουθούνια.
Στο κρασί
Βράστε 40 – 50 γραμ. από το φυτό ανά λίτρο κρασιού. Είναι ένα ισχυρό μέσο για το σκάσιμο του δέρματος, τα κρυοπαγήματα και τις
ραγάδες, αλλά και για τη θεραπεία των ελκών.
– 50 γρ. οινόπνευμα
– 1 ξύλο κανέλας
Αφήνουμε τα βότανα μέσα στο καυτό νερό για μισή ώρα, τα σουρώνουμε και προσθέτουμε το οινόπνευμα.
Για τη δυσπεψία
Φτιάχνουμε βάμμα Αχιλλέας και παίρνουμε 20 σταγόνες, 3 φορές την ημέρα, το πρωί 6 σταγόνες, το μεσημέρι και το βράδυ από 7
σταγόνες διαλυμένες πάντα μέσα στο τσάι μας.
– Όταν συνδυάζεται με άλλα βότανα, όπως μέντα και κουφοξυλιά, είναι κατάλληλο για την αντιμετώπιση της γρίπης και του
κρυολογήματος.
– Το υδροδιάλυμα που βγαίνει από την απόσταξη μαζί με το αιθέριο έλαιο είναι εξίσου καλό για το δέρμα όπως και το ροδόνερο.
– Τα φρέσκα άνθη της Αχιλλέας μπορούν να γίνουν σούπα. Είναι μια πικρή και δυναμωτική σούπα.
Υλικά
Εκτέλεση
Βάζουμε σε ένα βάζο τα παραπάνω υλικά και τα αφήνουμε για 10 ημέρες κουνώντας τα συχνά. Σουρώνουμε το μίγμα στύβοντας το
καλά και προσθέτουμε ζάχαρη.
– Στη μαγειρική, κόβουμε τα φύλλα όπως στον μαϊντανό ή τα μαγειρεύουμε σε νερό και στη συνέχεια τα σοτάρουμε ελαφριά σε
βούτυρο, κάτι που γίνεται κατά παράδοση στην Αγγλία.
– Ένας παλιός ευρωπαϊκός μύθος θέλει την αγριαψιθιά να έχει την τάση να φύεται σε τόπους ταφής μη αγιασμένους, και μάλιστα ο
θρύλος λέει ότι αν έβλεπαν να φυτρώνει αγριαψιθιά σε κάποιο μνήμα, την ξερίζωναν και έφερναν τον ιερέα να “διαβάσει” στο νε-
κρό την προσευχή υπέρ αναπαύσεως του, για να μην στοιχειώσει εκείνο τον τόπο.
– Συνδυάζεται πολύ καλά με περγαμόντο, ιεροβότανο, κέδρο, άρκευθο, λεμόνι, μανταρίνι, μελισσόχορτο, δεντρολίβανο, τσαγιόδε-
ντρο, πεύκο, βαλεριάνα και μυρτιά.
– Μπορεί να γίνει και λάδι, το οποίο χρησιμοποιείται σκέτο ή σε κρέμες και κεραλοιφές για δερματικές παθήσεις (όπως π.χ. ραγά-
δες, ουλές, έκζεμα, ψωρίαση κ.α.), επούλωση και ενυδάτωση.
Πηγές