Professional Documents
Culture Documents
Δυσλεξία, η νόσος των χαρισματικών παιδιών PDF
Δυσλεξία, η νόσος των χαρισματικών παιδιών PDF
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές τα θεωρούν τεμπέλικα ή λιγότερο έξυπνα από τα άλλα παιδιά. Οι
επιδόσεις τους στο σχολείο σε όλα τα μαθήματα είναι χαμηλές. Έχουν σχολικές αποτυχίες και
βιώνουν την απόρριψη, αισθάνονται ανασφάλεια, φόβο για το αύριο, για τις προσωπικές και
επαγγελματικές τους επιλογές. Κι, όμως, κατατάσσονται στις διάνοιες και θεωρούνται
χαρισματικοί. Ο λόγος για τους δυσλεκτικούς.
Πολλοί έχουν αποδεχθεί το πρόβλημά τους, άλλοι όχι. Ως παιδιά περνούν τη σχολική ζωή του
δημοτικού σχολείου με ένα συναίσθημα ανασφάλειας, ταπείνωσης, απόρριψης και αποτυχίας.
Φοιτούν στο γυμνάσιο και αργότερα στο λύκειο και διαπιστώνουν πολύ γρήγορα ότι δεν μπορούν
ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολείου και στις προσδοκίες που έχουν γι’ αυτούς οι
γονείς, οι καθηγητές, η σχολική ύλη και οι διδακτικές που χρησιμοποιούνται. Τα πάντα δεν είναι
εύκολα γι’ αυτούς, η ύλη του σχολείου βουνό και οι τεχνικές, οι διαδικασίες και οι μεθοδολογίες
που χρησιμοποιούνται δεν μπορούν ν' αλλάξουν για να τα στηρίξουν. Το σύστημα δεν μπορεί να
κάνει κάτι για να τα βοηθήσει, κάτι λιγότερο δύσκολο και περίπλοκο γι' αυτά.
Αλήθεια, πόσα θα είχε στερηθεί η ανθρωπότητα χωρίς τη συνεισφορά των διάσηµων δυσλεκτικών αδελφών
Κένεντι, Τσόρτσιλ, Ουάσινγκτον, Αϊνστάιν, Λεονάρντο Ντα Βίτσι, Έντισον, Πικάσο και των πιο πρόσφατων
καλλιτεχνών Τζον Λένον, Τοµ Κρουζ, Σιλβέστερ Σταλόνε, Γουόλ Ντίσνεϊ και Χάρισον Φορντ. Οι γονείς
δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να στηρίξουν και να υποστηρίξουν το παιδί τους. Η συνεργασία τους µε
τον καθηγητή αυξάνει πολλές φορές ακόµη περισσότερο το άγχος τους και την ένταση που υπάρχει µεταξύ των
παιδιών τους και της οικογένειας.
Από τη µια υπάρχει το πρόβληµα µε τη δυσλεξία και από την άλλη εκδηλώνονται µια σειρά από προβλήµατα
όπως είναι η σχολική αποτυχία, η ανασφάλεια, η εγκατάλειψη της προσπάθειας για µάθηση, η απογοήτευση
του καθηγητή, η απόρριψη του µαθητή που εντείνονται στην περίοδο της εφηβείας. Όλα αυτά βέβαια
εκδηλώνονται και συνυπάρχουν σε ένα παιδί που είναι ιδιαίτερα έξυπνο, που βασανίζεται για χρόνια να µάθει
το «γιατί» συµβαίνει σε αυτόν, που η κοινωνία δεν µπορεί να καταλάβει και να το στηρίξει.
Τι είναι η δυσλεξία
Η δυσλεξία είναι µια απροσδόκητη αποτυχία ή πολύ χαµηλή επίδοση στην ανάγνωση και τη γραφή, που δεν
δικαιολογεί η ηλικία, οι εκπαιδευτικές ευκαιρίες και το νοητικό επίπεδο του παιδιού. H δυσλεξία είναι µια
µαθησιακή δυσκολία που εξακολουθεί να προκαλεί διαφωνίες, αµφιβολίες και σύγχυση εξαιτίας κυρίως της
ελλιπούς γνώσης των αιτιών που τη δηµιουργούν. Μια δυσκολία που συνεπάγεται προβλήµατα εκπαιδευτικά,
ψυχολογικά και κοινωνικά, τα οποία επηρεάζουν διάφορες πλευρές της προσωπικότητας και της εξέλιξης του
παιδιού.
Είναι ένα πρόβληµα που δυσκολεύονται πολλοί να κατανοήσουν, να αποδεχτούν και να αντιµετωπίσουν οι
γονείς και οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης. Στην εφηβεία οι δυσλεκτικοί µαθητές αποτελούν
µια εξαιρετικά ανοµοιογενή οµάδα. Σχεδόν κανένας τους δεν παρουσιάζει τις ίδιες δυσκολίες µε τον άλλον. Το
µόνο κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η ιδιαιτερότητα της δυσλεξίας.
Κάθε δυσλεκτικό παιδί µπαίνει στη θυελλώδη περίοδο της εφηβείας έχοντας ξεπεράσει άλλο λίγα, άλλο πολλά,
άλλο τα πιο βασικά κι άλλο τα πιο ασυνήθιστα από τα πολυπληθή συµπτώµατα της δυσλεξίας. Η εικόνα που
σχηµατίζει ο καθηγητής για το δυσλεκτικό µαθητή τού δηµιουργεί σύγχυση όσον αφορά τη φύση και την
έννοια της δυσλεξίας, τις δυνατότητες και τα προβλήµατα του δυσλεκτικού. «Αφού το παιδί δεν αντιστρέφει
πλέον γράµµατα ή συλλαβές, αφού η οµιλία του είναι σωστή και ώριµη, αφού διακρίνει το αριστερά από το
δεξιά, αφού δεν είναι υπερκινητικό, δεν µπορεί παρά να έχει ξεπεράσει αυτήν τη µαθησιακή δυσκολία».
Ο δυσλεκτικός µαθητής * Έχει µέση µέχρι πολύ υψηλή νοηµοσύνη, που χαρακτηρίζει όλες τις πλευρές της
καθηµερινής του ζωής. * Η συµπεριφορά του στο σχολείο και στο σπίτι δείχνει ότι είναι πολύ πιο έξυπνος και
δηµιουργικός απ’ ό,τι φανερώνει η επίδοσή του στην ανάγνωση, στη γραφή και µερικές φορές στην
αριθµητική. * Είναι συνήθως το παρεξηγηµένο παιδί που χαρακτηρίζεται συχνά ως τεµπέλικο, ανυπάκουο,
αδιάφορο για τη σχολική µάθηση. * Είναι ο µαθητής που απογοητεύει και προβληµατίζει τον καθηγητή, το
γονέα, τον εαυτό του τον ίδιο. * Τα συνηθισµένα συµπτώµατα δυσλεξίας, που µπορεί να παρουσιάσει το
δυσλεκτικό άτοµο στην παιδική του ηλικία, είναι ο προφορικός λόγος. * Δυσκολεύεται να χρησιµοποιήσει
σύνθετες ή πολύπλοκες λέξεις. Έχει προβλήµατα µε τους χρόνους των ρηµάτων ή τις αντωνυµίες. * Έχει
δυσκολίες στην εκτέλεση έργων που προϋποθέτουν προσανατολισµό στο χώρο ή στο χρόνο. Συγχύζει το
αριστερά - δεξιά, βορράς - νότος, χθες - αύριο. Δυσκολεύεται να διαβάσει σωστά το χάρτη ή να µάθει την ώρα.
* Δυσκολεύεται να θυµηθεί και συνεπώς να εκτελέσει µια σειρά προφορικών εντολών, να πει τους µήνες µε τη
σειρά τους, ν' αριθµήσει ζυγούς αριθµούς, να µάθει την προπαίδεια κ.ά.
Προβλήματα επικοινωνίας
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς αυτών των παιδιών; Σύµφωνα µε το Ινστιτούτο, καλό θα είναι όταν διαγνώσουν
έλλειψη στον µαθησιακό τοµέα να επιδιώξουν παράλληλα και την ψυχολογική στήριξη αυτών των παιδιών,
ώστε να διευκολυνθεί η ανάπτυξή τους σε όλα τα επίπεδα. Σύµφωνα µε το Iνστιτούτο Γνωσιακής Αναλυτικής
Ψυχοθεραπείας, τα παιδιά µε µαθησιακές δυσκολίες δεν έχουν καθόλου σχεδόν την ικανότητα ενσυναίσθησης,
δηλαδή δεν µπορούν να µπουν εύκολα στη θέση του άλλου, µε αποτέλεσµα να δείχνουν εγωκεντρικά, χωρίς
στην πραγµατικότητα το κίνητρό τους να είναι η προσήλωση προς τον εαυτό. Αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης,
όµως, οδηγεί σε επικοινωνιακά προβλήµατα και τελικά τα παιδιά αυτά βρίσκονται κοινωνικά αποµονωµένα
και ως ενήλικες µε φοβερές δυσκολίες επικοινωνίας ακόµα και για τα πιο εύκολα στοιχεία της
καθηµερινότητας. Τα παιδιά µε µαθησιακές δυσκολίες έχουν µειωµένη σχολική απόδοση. Το γεγονός αυτό
επιφέρει την απόρριψή τους από συµµαθητές, εκπαιδευτικό προσωπικό και γονείς. Τα παιδιά αυτά δέχονται
πίεση που στη δική τους ψυχολογία φαντάζει εξωπραγµατική. Τα παιδιά αρχίζουν να αισθάνονται µειονεκτικά
µε τον εαυτό τους µέσα από τα συνεχή σηµάδια σχολικής αποτυχίας και απορριπτικής συµπεριφοράς των γύρω
τους. Τελικά οι άµυνες των παιδιών αυτών απέναντι σε ένα «εχθρικό» γι' αυτά περιβάλλον είναι η
επιθετικότητα, η άρνηση συµµετοχής και η απόσυρση. Η έλλειψη παιδείας της κοινωνίας µας πολλαπλασιάζει
τα προβλήµατα αυτών των παιδιών.