1.

మార్గ ழி త్తి ంగళ్  - మది నిఱైన్ద  - నల్+నాళ్+ఆల్

నీరాడప్పోదువీర్  - పో దుమినో!  - నేరిழைయీర్

శీర్ మల్ గుం  - ఆయ్‌ప్పాడి  - శెల్వచ్చిరుమీర్ గాళ్

కూర్వేల్ కొడున్తొழிలన్  - నన్ద గోపన్  - కుమరన్

ఏరార్ న్ద కణ్ణి  - యశోదై  - ఇళంశింగమ్

కార్ మేని  - శెంగణ్  - కదిర్ మదియం పో ల్  - ముగత్తా న్

నారాయణనే  - నమక్కే  - పఱై  - తరువాన్

పారోర్  - పుగழ  - పడిన్దు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

మార్గ ழி త్తి ంగళ్   =    ఇది మార్గ శిరమాసము

మది   =    చంద్రు డు

నిఱైన్ద   =    నిండుగ ఉన్న

నల్   =    మంచి

నాళ్   =    రోజులు

ఆళ్   =    ఆహా!

నీరాడ   =    స్నానమునకై

పో దువీర్   =    వేంచేయకోరువారు

పో దుమినో!   =    పదండి!

నేర్   =    కృష్ణు నికి ఈడైన

ఇழைయీర్   =    గోపికలారా!

శీర్   =    సంపదలు

మల్ గుం   =    పెరుగుచుండెడి (పెరుగుతూ ఉన్న)

ఆయ్‌ప్పాడి   =    నందవ్రజమునకు చెందిన

శెల్వ   =    సంపన్నులగు

శిరుమీర్‌గాళ్!   =    చిన్నపిల్లల్లా రా!

కూర్   =    పదునైన

వేల్   =    బల్లెముతో

కొడుం   =    క్రూ రమైన

తొழிలన్   =    పనులు చేసెడి

నన్ద గోపన్   =    నందునియొక్క

కుమరన్   =    కుమారుడైన వినయముగల శ్రీకృష్ణు డు

ఏర్   =    అందము

ఆర్‌న్ద   =    నిండిన

1
కణ్ణి   =    నేతమ
్ర ులుగల
యశోదై   =    యశోదయొక్క

ఇళం   =    లేత

శింగమ్   =    సింహము,

కార్   =    నీలి

మేని   =    దేహకాంతికలవాడు,

శెం   =    ఎర్రని

కణ్   =    కంటి సౌందర్యము కలవాడు

కదిర్   =    సూర్యుని వంటి కాంతి

మతియం   =    చంద్రు ని చల్ల దనమును

పో ల్   =    పో లిన

ముగత్తా న్   =    తిరుముఖమండలము కలవాడును అగు

నారాయణనే   =    అతడు నారాయణుడే

నమక్కే   =    మనకే

పఱై   =    పఱై అను ఒక వాయిద్యమును

పారోర్   =    లోకులందరూ

పుగழ   =    కీర్తించునట్లు గా

తరువాన్   =    ఇచ్చును

పడిన్దు   =    శ్రద్ధతో చేయుదము

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము సుమా

య్

భగవంతుని పొ ందదలచిన వెంటనే అనుకూలమైన మార్గ శీర్షమాసము లభించినదే! పైగా నిండు చంద్రు డు

చల్ల ని కాంతులీను మంచిరోజులు! కృష్ణ విరహము తీర, వ్రత మాడదలచినవారందరూ విచ్చేయుడు.

సుందరాభరణ ధారిణులై, గో సంపద, గోవింద గుణ సంపదలు అనుక్షణము పెరుగుచుండెడి గోకులమందు ఆ

సంపదలతో తులతూగు బాలికలారా! ఇట్లు చేయబో వు మనకు, వాడియైన బల్లెమును దాల్చి సుతుని

రక్షించుటకు హింసలు కూడ చేయ వెనుకాడని నందగోపుని యొక్క నమ్రు డైన పుత్రు డు, సౌందర్యముతో

విప్పారిన కళ్ళారగాంచు యశోదమ్మకు సింహకిశోరమునైన నల్ల ని మేఘము వంటి మేను, ఎఱ్ఱ తామరల వంటి

నేతమ
్ర ులు, ప్రియులకు చల్ల ని చంద్రు ని వలె, శత్రు వులకు తీక్ష్ణసూర్యుని వలె తోచు దివ్యముఖమండలము

గల నారాయణుడే, అతనినే తప్ప ఇతరము కోరని మనకే పఱై అను పేరు కల ఒక వాద్యవిశేషమును

(వాయించునది) అనుగ్రహించును. ఇది కని లోకులందరునూ సంతోషించునట్లు గ ఈ వ్రతము నాచరింతము

రండి!

2
2. వైయత్తు  - వాழ்వీర్‌గాళ్  - నాముం  - నంపావైక్కు

శెయ్యుం  - కిరిశైగల్  - కేళీరో  - పార్కడలుళ్

పైయ్యతుయిన్ఱ పరమన్  - అడిపాడి

నెయ్యుణ్ణో ం  - పాలుణ్ణో ం  - నాట్కాలే  - నీరాడి

మైయిట్టు  - ఎழுదో ం  - మలరిట్టు  - నాం  - ముడియోం

శెయ్యాదన  - శెయ్యోం  - తీక్కురళై  - శెన్ఱు  - ఓదో ం

ఐయ్యముం  - పిచ్చైయుం  - ఆన్ద నైయుం  - కైకాట్టి

ఉయ్యుమారెణ్ణి  - ఉగన్దు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

వైయత్తు   =    భూమియందు ఉండి

వాழ்వీర్‌గాళ్   =    సుఖించగోరు వారలారా!

నామం   =    మనమున్నూ

నం   =    మనయొక్క

పావైక్కు   =    వ్రతానికి

శెయ్యుం   =    చేయునట్టి

కిరిశైగల్   =    క్రియలు

కేళీరో   =    వినండి

పార్గ డలుళ్   =    పాలకడలిలో

పైయ్య   =    పడగల నీడలో ఓరగా

తుయిన్ఱ   =    పవ్వళించిన

పరమన్   =    పరమాత్మునియొక్క

అడి   =    శ్రీపాదములను

పాడి   =    కీర్తించి(గానం చేసి)

నెయ్   =    నేతిని

ఉణ్ణో ం   =    తినము

పాల్   =    పాలను

ఉణ్ణో ం   =    తినము

నాళ్+కాలే   =    తెల్లవారు ఝాముననే

నీరాడి   =    స్నానం చేసి

మై ఇట్టు   =    కాటుకను మా అంతట మేముగా

ఎழுదో ం   =    పూసుకొనము

మలరిట్టు   =    పూవులను

నాం   =    మనము

3
ముడియోం   =    ముడుచుకొనము

శెయ్యాదన   =    కూడని పనులను

శెయ్యోం   =    చేయము

తీ   =    కాల్చునట్టి

కురళై   =    చాడీ మాటలను

శెన్ఱు   =    పనికట్టు కు వెళ్ళి

ఓదో ం   =    చెప్పము

అయముం   =    దానమును

పిచ్చైయుం   =    ధర్మమును

ఆన్ద నైయుం   =    చేతనైనంతవరకు

కైకాట్టి   =    సమర్పించి

ఉయ్యుం   =    ఉజ్జీ వించు

ఆఱు   =    విధానమును

ఎణ్ణి   =    తలంచి

ఉగన్దు   =    సంతోషముగా పై నియమాలని పాటిద్దా ం

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము సుమా

య్

దుఃఖభూయిష్ట మైన ఈ భూమియందు జన్మించియు, భగవంతుని తలచి సుఖించువారలార! మరి మనము

చేయబో వుచున్న తిరుప్పావై అను ఈ మార్గ శీర్షస్నాన వ్రతమున కాచరించు విధానములను వినెదరా మరి.

పాల సముద్రా న నిశ్శబ్ద ముగ మన మొఱలాలకించుటకు పవ్వళించియున్న పురుషో త్త ముని పాదములనే

కీర్తింతము, విలాసవస్తు వులగు పాలు త్రా గము, మరియు తెలతెలవారకయే స్నానమాచరింతము, కాటుక

పెట్టు కొనము. పుష్పముల నలంకరించుకొనము. అంతేకాదు చేయదగని పనులను చేయనే చేయము.

పరులనొప్పించు మాటలాడము. పెద్దలను ఘనముగ సత్కరించుట, సన్యాసి, బ్రహ్మచారులు ఇత్యాది

సత్పాత్రు లకు భిక్ష నొసంగుటయును, చేతనైనంత వరకు దాపరికము లేక చేయుదము. ఈ రకముగ

ఆనందముతో శాశ్వతసుఖాన్నొసగు ఉజ్జీ వనను పొ ందుదము. ఇదియే మన వ్రతము

4
3. ఓంగి  - ఉలగు  - అళన్ద  - ఉత్త మన్  - పేర్ పాడి

నాంగళ్  - నం  - పావైక్కు  - శాత్తి  - నీరాడినాల్

తీంగిన్ఱి  - నాడెల్లా ం  - తింగళ్  - ముమ్మారిపెయ్ దు

ఓంగుపెరుంశెన్నెలూడుకయల్  - ఉగళ

పూంగువళైప్పోదిల్  - పొ ‌రివణ్డు  - కణ్పడుప్ప

తేంగాదే  - పుక్కు  - ఇరుందు  - శీర్త ములై  - పత్తి వాంగ

కుడంనిరైక్కుం  - వళ్ళల్  - పెరుం  - పశుక్కళ్

నీంగాదశెల్వం  - నిఱైందు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

ఓంగి   =    పెరిగి

ఉలగు   =    లోకములను

అళన్ద   =    కొలిచిన

ఉత్త మన్   =    పరోపకారముచే ఉత్త ముడైన స్వామి యొక్క

పేర్   =    నామమును

పాడి   =    గానం చేసి

నాంగళ్   =    మనము

నం   =    మనయొక్క

పావైక్కు   =    వ్రతమును

శాత్తి   =    శ్రద్ధతో (ఒకసాకుగా)

నీరాడినాల్   =    స్నానం చేస్తే

తీంగు   =    అరిష్టములు

ఇన్ఱి   =    తొలగిపో యి

నాడు   =    దేశము

ఎల్లా ం   =    అంతా

తింగళ్   =    నెలకు

ముమ్మారి   =    మూడువర్షములు

పెయ్‌దు   =    కురిసి

ఓంగు   =    ఏపుగా పెరుగుచుండు

పెరుం   =    పెద్దవైన

శెన్నెల్ ఊడు   =    ఎర్రధాన్యపు కంకుల మధ్య

కయల్   =    బలసిన చేపలు

ఉగళ   =    త్రు ళ్ళుచుండగా

పూం   =    పూచిన

కువళై పో దిల్   =    కలువపుష్పమందు

5
పొ ణ్‌రి+వణ్డు   =    గండు తుమ్మెద

కణ్ పడుప్ప   =    నిదురించగా

తేంగాదే   =    భయపడి వెనుదీయక

పుక్కు   =    పశువులశాలలోకి ప్రవేశించి

ఇరుందు   =    స్థిరాసనము వేసుకొని కూర్చొని

శీర్త   =    బలిష్ఠ మైన

ములై   =    పొ దుగును

పత్తి   =    పట్టు కొని

వాంగ   =    లాగగా

కుడం   =    కుండలను

నిఱైక్కుం   =    నింపునట్టి

వళ్ళల్   =    ఉదారములైన

పశుక్కళ్   =    పశువుల సంపదయు,

నీంగాద   =    తరిగిపో ని

శెల్వం   =    సంపదలు

నిఱైందు   =    పుష్కలంగా ఉండును

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము

య్

బలిచక్రవర్తి నుండి దానము పొ ందగలిగిన సంతోషముచే ఆకాశమందంతటను పెరిగిపో యి లోకాలను కొలచిన

దివ్యచరణారవిందములు కల పురుషో త్త ముని నామములను పాడి, మనమంతా ఈ తిరుప్పావై వ్రతమను పేర

స్నానము లాచరించినచో దుర్బిక్షము కలుగక దేశమందంతటను నెలకు మూడు వర్షములు కురియును.

పంటచేలన్నియు త్రివిక్రమునివలె పెరిగి సస్యముల మధ్యములలో బలిసిన చేపలు త్రు ళ్ళిపడుచుండ, సుందర

కలువలలోని తేనెలారగించిన తుమ్మెదలు మత్తు గ నిదురించుచుండ, తమ సమృద్ధిని

చాటుకొనునవిగనగును. మరిక గోసమృద్ధి విషయమందురా, గోశాలలో ప్రవేశించి స్థిరముగా కూర్చొని బలిసిన

పొ దుగులనంటగనే కుండలనేకము నింపు ఔదార్యముగలవిగ గోవులు తయారగును. ఎంత అనుభవించినా

తరగని ఐశ్వర్యము లభించును. కనుక ఈ వ్రతము నందరమూ ఆచరింతము.

6
4. ఆழிమழைక్కు  - అణ్ణా !  - ఒన్ఱు  - నీకైకరవేల్

ఆழிయుల్  - పుక్కు  - ముగందుకొడు  - ఆర్తు  - ఏఱి

ఊழிముదల్వన్  - ఉరువంపో ల్  - మెయ్ కఱుత్తు

పాழிయందో ళుడై  - పఱ్పనాబన్ కైయిల్

ఆழிపో ల్  - మిన్ని  - వలమ్బురిపో ల్  - నిన్ఱు  - అదిర్‌న్దు

తాழாదే  - శార్‌ఙ్గముదైత్త  - శరమழைపో ల్

వాழ  - ఉలగినిల్  - పెయ్‌దిడాయ్  - నాంగళుమ్

మార్గ ழிనీరాడ  - మగిழிన్దు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

ఆழி   =    గంభీరమైన

మழைక్కు   =    మేఘమునకు అధిదేవతయైన

అణ్ణా !   =    ఓ పర్జన్యదేవా!

నీ   =    నీకు

ఒన్ఱు   =    ఏ మాత్రమున్నూ

కైకరవేల్   =    దాపరికం వద్దు

ఆழிయుల్   =    సముద్రమందు లోపలిదాకా

పుక్కు   =    ప్రవేశించి

ముగందుకొడు   =    నీళ్ళన్నీ పీల్చివేసి

ఆర్తు   =    త్రేన్చి

ఏఱి   =    ఆకాశం పైకెక్కి

ఊழி   =    స్పష్టికి

ముదల్‌వన్   =    కారణమైన నారయణుని యొక్క

ఉరువంపో ల్   =    దేహకాంతిని పో లినట్లు

మెయ్   =    నీ దేహమును

కఱుత్తు   =    నల్ల గా చేసుకొనుము

పాழி   =    విశాలమైన

అం   =    అందమైన

తోళ్   =    భుజములు

ఉడై   =    కలిగిన

పఱ్పనాబన్   =    పద్మనాభుని యొక్క

కైయిల్   =    కుడిచేతియందలి

ఆழிపో ల్   =    చక్రంవలే

మిన్ని   =    మెరిసి

వలమ్బురిపో ల్   =    దక్షిణావర్త శంఖమువలే

7
నిన్ఱు   =    స్థిరముగా ఉండి

అదిర్‌న్దు   =    ఉరిమి

తాழாదే   =    ఆగకుండా

శార్‌ఙ్గం   =    శార్‌ఙ్గం అనే ధనస్సునుండి

ఉదైత్త   =    బయలుదేరునట్టి

శరమழைపో ల్   =    బాణవృష్టివలే

వాழ   =    లోకములు సుఖించునట్లు

ఉలగినిల్   =    లోకమునందు

పెయ్‌దిడాయ్   =    కురియమా!

నాంగళుమ్   =    మేము కూడా నా స్వామియగు శ్రీకృష్ణు నితో పాటు

మార్గ ழி   =    ధనుర్మాస సంబంధం గల

నీరాడ   =    స్నానము చేయునట్లు

మకిழிన్దు   =    సంతోషముతో కురియుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము

య్

ఈ వ్రతమున ప్రవేశించిన వారికి దేవతలందరునూ తమ సేవల నందించెదరు రండి! ముందుగ వానదేవుని

కలుసుకుందాము! గంభీర స్వభావము కల వర్షములకు అధి దేవతయైన ఓ పర్జన్యుడా! నీవేమీ

వెనుదీయకుము. గంభీర సాగరము లోపలిదాక మునిగి కడుపారా నీటినంత గ్రహించి, త్రేన్పుకై గర్జించి, పైపైకి

చేరి ఆకసమంతటా వ్యాపించి, సృష్టికి ఆదికారణుడైన శ్రియఃపతి యొక్క దేహము వలె నల్ల ని దేహకాంతిని

పొ ంది నీ నిండుదనమును సూచించు. ఆ పై విశాలసుందరహస్తు డైన పద్మనాభుని కుడిచేతిలోని శ్రీ సుదర్శన

చక్రము వలె తళతళ మెరిసి, వామ హస్త మందలి పాంచజన్య శంఖమువలె లోకములు అదురునట్లు అంతటా

వర్షించుము. అంతట మేమునూ ఈ మార్గ శీర్షవత

్ర స్నానము నానందముతో చేతుము. ఇదియే కద మా

వ్రతము.

8
5. మాయనై  - మన్ను  - వడమదురై  - మైన్దనై

తూయపెరునీర్ యమునై  - తుఱైవనై

ఆయర్ కులత్తి నిల్  - తోన్ఱు ం  - మణివిళక్కై

తాయైక్కుడల్  - విళక్కం శెయ్‌ద  - దామోదరనై

తూయోమాయ్  - వందు  - నాం  - తూమలర్ తూవి  - తొழுదు

వాయినాల్  - పాడి  - మనత్తి నాల్  - శిన్ది క్క

పో య పిழைయుం  - పుగుతరువాన  - నిన్ఱ నవుమ్

తీయినిల్  - తూశు+ఆగుం  - శెప్పు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

మాయనై   =    జగత్ సృష్టికి కారణమైనవాడిని

మన్ను   =    ఉత్త రదిశయందున్న మధురా నగరమునకు

మైన్దనై   =    నిర్వాహకుడైన (యువరాజైన బలశాలి అయిన)

తూయ   =    పరిశుద్ధ మైన

పెరు   =    అగాధమైన

నీర్   =    నీరుగల

యమునై   =    యమునానదియొక్క

తుఱైవనై   =    ఒడ్డు న సంచరించువానిని

ఆయర్   =    గోపకుల

కులత్తి నిల్   =    వంశమందు

తోన్ఱు ం   =    అవతరించిన

మణివిళక్కై   =    మణిదీపం వంటివానిని అలంకారదీపమా!

తాయై   =    తల్లియొక్క

కుడల్   =    గర్భమును

విళక్కం శెయ్‌ద   =    ప్రకాశింపచేసిన

దామోదరనై   =    త్రా టిని ఉదరమునకు కట్టించు కొన్నవాడిని

తూయోమాయ్   =    పరిశుద్ధ లమై

వందు   =    వచ్చి

నాం   =    మనము

తూ   =    మంచి

మలర్   =    పుష్పములను

తూవి   =    చల్లి

తొழுదు   =    నమస్కరించి

వాయినాల్   =    నోరార

పాడి   =    గానము చేసి

9
మనత్తి నాల్   =    మనస్సునందు

శిన్ది క్క   =    స్మరిస్తే

పో య పిழைయుం   =    నిలవచేసి పెట్టు కున్న సంచిత కర్మలును

పుగుతరువాన్   =    ప్రవేశించుటకు సిద్ధముగ

నిన్ఱ నవుమ్   =    నిలచియున్న (ఆగామి పాపాలు)

తీయినిల్   =    అగ్నిలో పడిన

తూశు+ఆగుం   =    దూదివలె భస్మమగును

శెప్పు   =    అందుకని స్వామినామం అనుసంధింపుడు

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము

య్

మనమీ వ్రతము నాచరించి ఫలమందుటకు మన పాపములడ్డు వచ్చునని భయపడవలదు. అందులకు

కారణము మన వ్రతమునకు నాయకుడు శ్రీకృష్ణు డే. ఆతడు ఆశ్చర్యకరములగు గుణములు, చేష్టలు

కలవాడు. ఉత్త ర మధురానగరికి నిర్వాహకుడుగ ఆవిర్భవించెను. నిర్మలమై గంభీరమైన జలముగల

యమునానది యొక్క తీరవాసియై మనకై గొల్ల కులమందవతరించి ఈ కులమును ప్రకాశింప జేసిన

మంగళదీపము. మరియు తన పుట్టు కచే యశోదా గర్భమును కాంతివంతము జేసిన పరత్వము కలిగి కూడా

ఆమెచే కట్ట బడిన సులభుడు. కావున మనము సందేహములనే మలినములు లేక నిర్మలులమై, ఆతనిని చేరి

చేతులారా నిర్మల హృదయపుష్పాన్ని సమర్పించాలి. నోఱ ార పాడాలి. మనసారా ధ్యానము చేయాలి. ఆ

వెంటనే నిల్వయున్న పాపరాశి, రాబో వు పాపరాశి కూడ నిప్పునబడ్డ దూదిపింజవలె భస్మమై మన వ్రతమున

కడ్డు తొలగును. కనుక రండి. భగవన్నామాన్ని చెప్పెదము.

10
6. పుళ్ళుం  - శిలుమ్బినగాణ్!  - పుళ్ళఱైయిన్  - కోయిలిల్

వెళ్ళైవిళిశంగిన్  - పేరరవమ్  - కేట్టిలైయో!

పిళ్ళాయ్!  - ఎజుందిరాయ్  - పేయ్ ములైనంజుండు

కళ్ళచ్చగడం  - కలక్కழிయ  - కాలోచ్చి

వెళ్ళత్త రవిల్  - తుయిల్+అమర్‌న్ద  - విత్తి నై

ఉళ్ళత్తు కొణ్డు  - మునివర్‌గళుం  - యోగిగళుమ్

మెళ్ళ  - ఎழுన్దు  - అరియెన్ఱ  - పేరరవమ్

ఉళ్ళం  - పుగున్దు  - కుళిర్‌న్దు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

పుళ్ళుం   =    పక్షులు

శిలుమ్బినగాణ్!   =    అరచినవి!

పుళ్   =    పక్షులకు

అరైయన్   =    రాజైన గరుత్మంతుని

కోన్   =    యజమాని అయిన విష్ణు వు యొక్క

ఇలిల్   =    కోవెలలో

వెళ్ళై   =    తెల్లని

విళి   =    పిలిచే

శంగిన్   =    శంఖము యొక్క

పేర్   =    పెద్దదైన

అరవమ్   =    ధ్వని

కేట్టిలైయో!   =    వినలేదా!

పిళ్ళాయ్!   =    చిన్నదానా!

ఎழுமదిరాయ్   =    మేల్కొనుమా

పేయ్   =    పిశాచియైన పూతనయొక్క

ములై   =    స్త నములకు పూసుకొనిన

నంజు   =    విషమును

ఉండు   =    భుజించి,

కళ్ళ   =    కపటము కల

శకటం   =    శకటాసురుని యొక్క

కలక్కు   =    కీళ్ళను (సంధిబంధములను)

అழிయ   =    ఊడునట్లు

కాల్   =    శ్రీపాదమును

ఓచ్చి   =    జాపి,

వెళ్ళత్తు   =    తెల్లనైన

11
అరవిల్   =    శేషపాన్పు పైన

తుయిల్+అమర్‌న్ద   =    శయనించిన

విత్తి నై   =    జగత్కారణమైనవానిని

ఉళ్ళత్తు   =    మనసులో

కొండు   =    ధరించి

మునివర్‌గళుం   =    మననము నేర్చిన మునులును

యోగిగళుమ్   =    సేవాతత్పరులగు యోగులున్నూ

మెళ్ళ   =    మెల్లగా

ఎழுన్దు   =    లేచి (మేల్కొని)

అరియెన్ఱ   =    హరి అనెడి

పేర్   =    పెద్దనైన

అరవం   =    ధ్వని

ఉళ్ళం   =    మా మనసులో

పుగున్దు   =    ప్రవేశించి

కుళిర్‌న్దు   =    చల్ల బరచినది. మేము అట్లు లేచి వచ్చితిమి. నీవును లేచివచ్చి మాతో

చేరుము
ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము

య్

ఈ అనుభవమును అందరితో కలిసి అనుభవించుట శ్రేయస్కరము గాన మిగిలిన వారందరునూ లేపి, వారితో
కలిసియే అనుభవించెదము. ఒక్కొక్కరిని క్రమముగ లేపెదము రండు. తెల్లవారినదని పక్షులు కలకలలాడుచు
కదలిపో తున్నవి సుమా! ఆ పక్షుల రాజైన గరుడునికి కూడ స్వామియైన శ్రీమన్నారాయణుని కోవెలలో,
ఆరాధనా సమయమును సూచించు ప్రభాత శంఖారావము స్వచ్ఛముగ బిగ్గ రగ రమ్మని పిలచుచున్నది.
ఏమమ్మా చిన్నపిల్లా వినబడుటలేదా? లేచిరావమ్మా.

మేమెట్లు లేచి వచ్చితిమో తెలియునా? పూతనా స్త నములందలి విషము నారగించి, దొ ంగబండిరూపంలో
తనను చంపదలచిన శకటాసురుని కీళ్ళూడునట్లు శ్రీపాదములు జాపిన మన శ్రీకృష్ణు డే, క్షీరసాగరమున
ఆదిశేషుని పై యోగ నిదుర చేయు జగత్కారణుడని మన గోశాలలో నున్న మునులు, యోగాభ్యాసపరులు
కూడా ఆ శ్రీకృష్ణు ని, తమతమ మనస్సులలో అంతర్యామిగ చూచుకొనుచు ఆ మనస్సులోని స్వామికి శ్రమ
తగలనట్లు మెల్లగ లేచి హరి హరి అని స్తో త్రము చేయగ వీరందరి గొంతులు పెద్దధ్వనియై మా మనస్సులలో
చల్ల గా ప్రవేశించి లేపివేసినది. ఇపుడు నీవును వింటివిగాన లేచి రావమ్మా!

12
7. కీశుకీశు+ఎన్ఱు  - ఎంగుం  - ఆనైచ్చాత్త న్  - కలన్దు

పేశిన  - పేచ్చరవం  - కేట్టిలైయో  - పెయ్‌ప్పెణ్ణే!

కాశుం  - పిఱప్పుం  - కలగలప్ప  - కైపేర్తు

వాశనఱుంకుழలాయ్ చ్చియర్  - మత్తి నాల్

ఓశైపడుత్త  - తయిర్+ అరవం  - కేట్టిలైయో

నాయగప్పెణ్ పిళ్ళాయ్!  - నారయణన్!  - మూర్తి!

కేశవనై  - పాడవుం  - నీ  - కేట్టే కిడత్తి యో

తేశమ్+ ఉడైయాయ్!  - తిఱ  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

కీశుకీశు ఎన్ఱు   =    కీచు కీచు అంటూ

ఎంగుం   =    అంతటా

ఆనైచ్చాత్త న్   =    భరద్వాజ పక్షులు

కలన్దు   =    ఒకదానితో ఒకటి కలిసి

పేశిన   =    పలికిన

పేచ్చు   =    పలుకుల యొక్క

అరవం   =    భావము

కేట్టిలైయో   =    వినలేదా!

పెయ్‌ప్పెణ్ణే!   =    పిచ్చిపిల్లా !

కాశుం   =    తాళి

పిఱప్పుం   =    బొ ట్టు కలసి

కలగలప్ప   =    గలగల శబ్ది ంచునట్లు

కైపేర్తు   =    చేతులు త్రిప్పుతూండగ,

వాశ   =    పరిమళములు

నఱుం   =    విరజిమ్ము

కుழల్   =    కేశములు గల

ఆయ్‌చ్చియర్   =    గోపికలు

మత్తి నాల్   =    కవ్వముతో

ఓశైపడుత్త   =    శబ్ది ంచునట్లు చిలికెడి

తయిర్   =    పెరుగు యొక్క

అరవం   =    ధ్వని

కేట్టిలైయో   =    వినలేదా!

నాయగప్పెణ్ పిళ్ళాయ్!   =    ఓ నాయకులారా!

నారయణన్!   =    పరమాత్మ లోపల బయట అంతటా ఉండెడివాడే అయినా

మూర్తి!   =    విగ్రహముగ ఓ రూపం ధరించినవాడు

13
కేశవనై   =    కేశీ అను అసురుణ్ణి చంపినవాని గురించి

పాడవుం   =    పాడుతున్నప్పటికీ

నీ   =    నువ్వు

కేట్టే   =    వింటూనే

కిడత్తి యో   =    పడుకున్నావా!

తేశం   =    గొప్పకాంతి

ఉడైయాయ్!   =    కలదానా!

తిఱ   =    తలుపులు తెరువుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము

య్
ప్రొ ద్దు పొ డచుటను సూచించుచు అవ్యక్త మైన మధురధ్వనితో భరద్వాజ పక్షులు తాము విడిపో యే
సమయమైనదనే బెంగతో ఒకదానితో నొకటి కలసి కిచకిచలాడుచున్నవి. అది పెద్ద గోలవలెనున్నది.
పిచ్చిపిల్లా ! ఆ ధ్వని నీకు వినబడుట లేదా? మెడలోని మంగళసూత్రములు పూసలు తగులుకొనియు, చేతుల
గాజులు తగులుకొనియు గలగల శబ్ది ంచునట్లు , సుగంధములు వెదజల్లు శిరోజములు గల గొల్ల వనితలు
కవ్వములతో చిలుకుచున్న పెరుగు యొక్క పెద్దచప్పుడైనా వినబడుటలేదమ్మా? అవన్నియును
తెల్లవారుటకు గురుతులాయని సందేహపడవద్దు ,

నీవు మాకందరకూ నాయకురాలవు గద! అన్ని వస్తు వులకు లోపల బయటను వ్యాపించిన తత్త ్వము మనకై
శ్రీకృష్ణు డై వచ్చి, ‘కేశి’ అను మన విరోధులను సంహరించినాడు. అందులకాతని వీరచరితమును పాడుట మన
కర్త వ్యము. మేము పాడుటచే నీలో కలిగిన తేజస్సు కన్పడుచున్నది. వింటూ పడుకొనక లేచి తలుపు
తెఱవుము.

14
9. కీழ்వానమ్  - వెళ్ళెన్ఱు  - ఎరుమై  - శిఱువీడు

మేయ్‌వాన్  - పరన్ద నగాణ్  - మిక్కుళ్ళ పిళ్ళైగళుం

పో వాన్  - పో గిన్ఱా రై  - పో గామల్ కాత్తు  - ఉన్నై

కూవువాన్  - వందు  - నిన్ఱో ం  - కోదుకలముడైయ

పావాయ్!  - ఎழுన్ది రాయ్!  - పాడి  - పఱై  - కొండు

మావాయ్ పిళన్దా నై  - మల్ల రైమాట్టియ

దేవాదిదేవనై  - శెన్ఱు  - నామ్  - శేవిత్తా ల్

ఆవావెన్ఱు  - ఆరాయ్‌న్దు  - అరుళ్  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

కీழ்   =    తూర్పుదిక్కున

వానమ్   =    ఆకాశం

వెళ్ళు   =    తెల్లబడ్డ ది

ఎన్ఱు   =    అని

ఎరుమై   =    గేదెలు

శిఱువీడు   =    చిన్నమేత

మేయ్‌వాన్   =    మేయుటకై

పరన్ద నగాణ్   =    వ్యాపించినవి

మిక్కుళ్ళ   =    మిగిలిన

పిళ్ళైగళుం   =    పిల్లలునూ

పో వాన్   =    పో వుటయే ప్రయోజనముగా

పో గిన్ఱా రై   =    పో వుచుండగ, వారిని

ప్పోగామల్   =    అలా వెళ్ళకుండా

కాత్తు   =    అడ్డి

ఉన్నై   =    నిన్ను

కూవువాన్   =    పిలుచుటకై

వందు   =    వచ్చి (నీ యింటి ముందర)

నిన్ఱో ం   =    నిలిచితిమి

కోదుకలముడైయ   =    కృష్ణు నికికూడ కుతూహలము కలిగించు

పావాయ్!   =    యువతీ!

ఎழுన్ది రాయ్!   =    లెమ్ము!

పాడి   =    గానము చేయుచూ

పఱై   =    పరై అనెడి వాయిద్యమును

కొండు   =    అతణ్ణు ండి స్వీకరించి

మా   =    అశ్వాసురుని యొక్క

15
వాయ్   =    నోటిని

పిళన్దా నై   =    చీల్చినవానిని,

మల్ల రై   =    చాణూరుడు, ముష్టికుడు అనే మల్లు రను

మాట్టియ   =    మట్టి కరిపించిన

దేవాదిదేవనై   =    దేవతలందరికి ఆరాధ్యుడైన శ్రీకృష్ణు ని

శెన్ఱు   =    దగ్గ రకు వెళ్ళి

నామ్   =    మనము

శేవిత్తా ల్   =    నమస్కరించినట్లైతే

ఆవావెన్ఱు   =    అయ్యో! శ్రమపడ్డా రా! యని

ఆరాయ్‌న్దు   =    పలుకరించి

అరుళ్   =    అనుగ్రహించును

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

తూరుపు దిక్కున ఆకసమంతా తెల్లవారినది. గేదెలు మొదటి చిన్న మేతను మేయుటకై నలుదిక్కులకు
విడువబడి వ్యాపించినవి. మనతోడి గోపికలంతా త్వరగా కృష్ణు ని వద్ద కు వెళ్ళుటయే ఫలమని తలంచి
పో బో వుచున్నారుగాని వారందరనూ పో కుండా ఆపి గోష్ఠిగ వెళ్ళుట మంచిదని ఓ చిన్నదానా! నిన్ను కూడా
పిలచికొని పో వుటకై వచ్చి నిలచితిమి. ఆతనిని చేరవలయునని మిక్కిలి కుతూహలము నీకున్నూ కలదు
గద మరి వెంటనే లేచిరమ్ము. ఆతనిని కీర్తించి పఱై అనెడిదానిని ఆతనినుండి పొ ందుదాము.

అశ్వాసురుని నోటిని చీల్చి వేసియు, చాణూర ముష్టికులను మల్లు లను దునిమియు

పరాత్పరుడైయుండికూడ శ్రీకృష్ణు డై వచ్చియుండగ ఆయన వచ్చుటకు ముందే మనమే వెళ్ళి సేవించినచో,
ఆతడు నొచ్చుకొని, అయ్యో! అయ్యో! మీరే వచ్చివేసితిరే, నేనే రావాలనుకుంటుండగ అని మనను పరిశీలించి
మన కోఱిక నెరవేర్చును గనుక మరి వెంటనే లేచి రమ్ము!

16
9. తూమణిమాడత్తు  - శుత్తు ం  - విళక్కు  - ఎరియ

తూపం  - కమழ  - తుయిల్ అణైమేల్  - కణ్వళరుం

మామాన్ మకళే!  - మణిక్కదవం  - తాళ్ తిఱవాయ్!

మామీర్!  - అవళై  - యెழுప్పీరో

ఉన్ మగళ్దా న్  - ఊమైయో!  - అన్ఱి  - చెవిడో  - అనన్ద లో?

ఏమప్పెరున్తు యిల్ మన్ది రప్పట్టా ళో?

మామాయన్  - మాధవన్  - వైగున్ద న్  - ఎన్ఱెన్ఱు

నామం  - పలవుం  - నవిన్ఱు  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

తూమణి   =    పరిశుద్ధ మణులతో నిర్మించిన

మాడత్తు   =    మేడయొక్క

శుత్తు ం   =    చుట్టూ రా

విళక్కు   =    దీపాలు

ఎరియ   =    వెలుగుచుండగా

తూపం   =    ధూపములు

కమழ   =    పరిమళిస్తు ండగా

తుయిల్   =    నిద్రనిచ్చు

అణైమేల్   =    పడకపై

కణ్వళరుం   =    పవళించిన

మామాన్   =    మేనత్త గారి

మకళే!   =    కూతురా!

మణి   =    మణులతో చేసిన

కదవం   =    తలుపుల యొక్క

తాళ్   =    తాళమును

తిఱవాయ్!   =    తెరువుమా!

మామీర్!   =    ఓ మేనత్తా !

అవళై   =    ఆమెను (మీ కూతురును)

యెழுప్పీరో   =    లేపకూడదా!

ఉన్   =    మీ యొక్క

మగళ్ దాన్   =    అమ్మాయి

ఊమైయో!   =    మూగిదా!

అన్ఱి   =    లేకపో తే

చెవిడో   =    చెవిటిదా

అనన్ద లో?   =    అలసిపో యిందా?

17
ఏమప్పట్టా ళో   =    ఉంచబడెనా?

ప్పెరున్దు యిల్   =    పెద్దనిద్రలో

మన్ది రప్పట్టా ళో?   =    మంత్రించబడినదా?

మామాయన్   =    గొప్ప ఆశ్చర్యము కలిగించు పనులు

చేయువాడు+C426
మాధవన్   =    లక్షీనాథుడైనవాడా (జగద్రక్షణము చేయువాడు)

వైగున్ద న్   =    వైకుంఠనాథుడా!

ఎన్ఱెన్ఱు   =    అని ఈ విధముగా

నామం   =    భగవంతుని నామములు

పలవుం   =    బో లెడన్ని

నవిన్ఱు   =    పలికితిమి

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్
దో షములు లేని శుద్ధ మాణిక్యములు పొ దగబడి నిర్మించిన మేడ, దానిచుట్టూ ప్రకాశించునట్లు దీపములు
వెలుగుచుండగ, విలాసమును సూచించు అగరుధూపములు ఘుమఘమలాడుచుండగ, ఆ శ్రీకృష్ణు డు
కావాలంటే రాక ఏమి చేస్తా డనే ఉపేక్షచే సర్వ లక్షణోపేతమైన హంసతూలికా తల్పము పై నిదురించు ఓ
మామగారి కూతురా! కాంతి వల్ల గుర్తు తెలియకయున్న నీ మాణిక్యఖచితమైన తలుపు యొక్క గడియను
తెరువుమా!

ఓ మేనత్త గారు! పో నీ మీరైనా ఆమెను లేపి పంపండి! ఏమమ్మా! మీ అమ్మాయి మూగదా? లేక చెవిటిదా? లేక
అలసి బద్ధ కించుచున్నాదా? అదీకానిచో లేవకుండా ఆమె నెవరయినా మంత్రించినారా? లేక అడ్డు చున్నారా?
ఆశ్చర్యచేష్టలు కల శ్రియఃపతి, పరమపదనివాసియే యైననూ మనకొఱకై శ్రీకృష్ణు డై వచ్చినాడని ఇంకా ఇంకా
ఆయన తిరునామాలు పాడుచుండ వెంటనే లేపి పంపుడు.

18
10. నోత్తు  - సువర్‌క్కం  - పుగుగిన్ఱ  - అమ్మనాయ్!

మాత్త ముం  - తారారో  - వాశల్  - తిఱవాదార్

నాత్త  - తుழாయ్  - ముడి  - నారాయణన్  - నమ్మాల్

పో త్త  - పఱై  - తరుం  - పుణ్ణియనాల్

పండు  - ఒరునాళ్  - కూత్త త్తి న్  - వాయ్ వీழிన్ద  - కుంబకరణనుం

తోత్తు ం  - ఉనక్కే  - పెరున్దు యిల్ తాన్  - తన్దా నో?

ఆత్త వనన్ద లుడైయాయ్  - అరుంగలమే!

తేత్తమాయ్  - వందు  - తిఱ  - ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్

నోత్తు   =    నోమునోచి

సువర్‌క్కం   =    స్వర్గ మును

పుగుగిన్ఱ   =    ప్రవేశిస్తూ ఉన్న

అమ్మనాయ్!   =    మా యజమానురాలా!

మాత్త ముం   =    మాటైనా

తారారో   =    పలుకకూడదా?

వాశల్   =    తలుపును

తిఱవాదార్   =    తెరవనివారు

నాత్త   =    పరిమళించే

తుழாయ్   =    తులసిని

ముడి   =    కిరీటమందుకల

నారాయణన్   =    నారాయణుడు

నమ్మాల్   =    మనచేత

పో త్త   =    స్తు తించబడితే చాలును

పఱై   =    పరై అను వాయిద్యమును, మనము కోరిన ఉత్త మఫలమును

తరుం   =    ఇచ్చునట్టి

పుణ్ణియనాల్   =    ధర్మాతుడు, అట్టివారిచే

పండు   =    పూర్వము ఇదువరకు

ఒరునాళ్   =    ఒకసారి

కూత్త త్తి న్   =    మృత్యువు యొక్క

వాయ్   =    నోటిలో

వీழிన్ద   =    దూకిన

కుంబకరణనుం   =    కుంభకర్ణు డున్నూ

తోత్తు ం   =    ఓడిపో యి

ఉనక్కే   =    నీకే

19
పెరుం   =    చాలాగొప్ప

తుయిల్   =    నిద్రనంతటను

తాన్   =    తానే స్వయంగా

తన్దా నో?   =    ఇచ్చివేసినాడా?

ఆత్త   =    మిక్కిలి

అనన్ద ల్   =    బద్ధ కమును

ఉడయాయ్!   =    కలదానా!

అరుం   =    దుర్ల భమైన

కలమే!   =    ఆభరణమా!

తేత్తమాయ్   =    బాగా సర్దు కొని

వందు   =    వచ్చి

తిఱ   =    తలుపు తెఱువుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

సర్వస్వామినే దాసో హమనిపించుకొను అదృష్ట మును నోచి ఆతనితో నీఒక్కతెవే

స్వర్గా నుభవమందజూచుచున్నావా. ఎంత స్వార్థమమ్మా! తలుపు తీయకపో తేమానే. పో నీ ఒక్క పలుకైనా నోరు
తెఱచి పలుకరాదా? మిక్కిలి పరిమళించు శ్రీ తులసీమాలికలచే నలంకరింపబడ్డ కిరీటముగల
కాలనియన్త యైన శ్రీమన్నారాయణుని నోరు తెరచి కీర్తిస్తూ పాడినచో మన కోరిక(పఱై)ను ఇచ్చును.

ధర్మానికి ప్రతిరూపమైన శ్రీరామునిగ మనస్వామి ఇదివరలో అవతరించెను. అపుడీ స్వామిచే

మృత్యుముఖమున త్రో యబడ్డ కుంభకర్ణు డు ఒకవేళ నీతో నిద్రలో పో టీబడి నీవలెనే నిద్రపో లేక ఓడిపో యి తన
పెద్దనిద్రను కూడా నీకే యిచ్చి వేసెనా ఏమి? లేకపో యినచే అంతబద్ద కమేమిటమ్మా! నీతో కలిసిననే మా గోష్ఠి
పూర్ణ మగునట్లు శిరోభూషణమైన దానివిగదా నువ్వు. తొట్రు పడక తెలివితెచ్చుకొని వచ్చి జాగ్రత్తగా తలుపును
తీయుము.

20
11.      కత్తు కఱవై క్కణఙ్గ ళ్ పల కఱన్దు ,
శెత్తా ర్ తిఱలழிయ   చ్చెన్ఱు శెరుచ్చెయ్యుమ్,
కుత్త మొన్ఱిల్లా ద కోవలర్‌దమ్  పొ ఱ్కొడియే!
పుత్త రవల్ గుల్ పునమయిలే! పో దరాయ్,
శుత్త త్తు త్తో ழிమారెల్లా రుమ్ వన్దు ,  నిన్
ముత్త మ్ పుకున్దు ముకిల్ వణ్ణ న్ పేర్ పాడ,
శిత్తా దే పేశాదే శెల్వప్పెండాట్టి, నీ!
ఎత్తు క్కుఱంగుమ్ పొ రుళేలో రెమ్బావాయ్

కత్తు   =    దూడలుకల

క్కఱవై   =    పాలిచ్చు ఆవులు(దూడలవలె చిన్నగా ఉన్న)

కణంగళ్   =    గుంపులను

పల   =    అనేకములను

కఱందు   =    పితికి

శెత్తా ర్   =    శత్రు వుల యొక్క

తిఱల్+అழிయ   =    బలము నశించునట్లు

శెన్ఱు   =    వారున్నచోటుకే వెళ్ళి

శెరుచ్చెయ్యుం   =    యుద్ధ ము చేయు బలముకలవారు

కుత్త ం   =    దో షము

ఒన్ఱు   =    ఒక్కటికూడా

ఇల్లా ద   =    లేనటువంటి

కోవలర్‌దం   =    గొప్ప వంశమునకు చెందిన

పొ న్‌కొడియే   =    బంగారుతీగలాగా స్పృహణీయమైనదానా!

పుత్తు   =    పుట్ట యందున్న

అరవు   =    పాముపడగవంటి

అల్‌గుల్   =    నితంబము కలదానా!

పున   =    స్వస్థా నమందున్న

మయిలే!   =    నెమలివంటిదానా!

పో దరాయ్   =    వేంచేయుమా!

శుత్త ్తత్తు   =    చుట్టు ప్రక్కలవారు

తోழிమార్   =    చెలికత్తెలును

ఎల్లా రుం   =    అందరూ

వందు   =    వచ్చి

నిన్   =    నీయొక్క

21
ముత్త ం   =    ఇంటిముంగిట

పుకున్దు   =    ప్రవేశించి

ముకిల్వణ్ణ న్   =    మేఘవర్ణు ని గురించి

పేర్   =    దివ్యనామమును

పాడ   =    కీర్తిస్తు న్నప్పటికి

శిత్తా దే   =    ఉలకక

పేశాదే   =    పలకక

శెల్వ ప్పెడాట్టి   =    ఓ సంపత్ పుత్రికా! ఓ సంపన్నురాలా!

నీ!   =    నీవు

ఎత్తు క్కు   =    ఎందుకోసము

ఉరంగుం   =    నిదురించుచున్నావు?

పొ రుళ్   =    దీని తాత్పర్యమేమి?

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

22
12  కనైత్తి ళం కత్తెరుమై కన్ఱు క్కిరంగి,
నినైత్తు ములై వழிయే నిన్ఱు పాల్ శోర,
ననైతిల్ల మ్ శేఱ ాక్కుమ్ నఱ్చెల్వన్ తంగాయ్!
పనిత్త లై వీழనిన్ వాశల్ కడైపత్తి ,
శినత్తి నాల్ తెన్నిలంగై క్కోమానై చ్చెత్త ,
మనత్తు క్కినియానై ప్పాడవుమ్ నీవాయ్ తిఱవాయ్,
ఇనిత్తా నెழுన్ది రాయ్ ఈదెన్న పేరుఱక్కమ్,
అనైత్తి ల్ల త్తా రు మఱిన్దేలో రెమ్బావాయ్!

కనైత్తు   =    అరచి

ఇళం   =    లేతనైన

కన్ఱు   =    దూడలుకల

ఎరుమై   =    లేతగేదెలు

ఇరంగి   =    దయతలచి

కన్ఱు క్కు   =    తన దూడకొరకు

నినైత్తు   =    (దూడ పొ దుగులో మూతిపెట్టినట్లు గా) తలచి

ములైవழிయే   =    పొ దుగుద్వారా

నిన్ఱు   =    ఏకధారగా

పాల్   =    క్షీరములు

శోర   =    ప్రవహించుచుండగా

ఇల్ల ం   =    ఇంటినంతటిని

ననైత్తు   =    తడిపి

శేరు   =    బురదగా

ఆక్కుం   =    చేయునట్టి

నల్   =    గొప్పదైన

శెల్వన్   =    సంపదలు గోపకుని యొక్క

తంగాయ్!   =    చెల్లెలా!

పని   =    మంచు

తలై   =    మా తలలపై

వీழ   =    కురియచుండగ

నిన్   =    నీ యొక్క

వాశల్   =    ఇంటిద్వారము యొక్క

కడై   =    పైగడపను

పత్తి   =    పట్టు కుని(వ్రేలాడుతున్నాము)

23
శినత్తి నాల్   =    కోపము చేత

తెన్   =    దక్షిణదిశయందున్న

ఇలంగై   =    లంకానగరపు

కోమానై   =    రాజైన రావణాసురుని

చెత్త   =    చంపిన,

మనత్తు క్కు   =    మనందరి మనసులకు

ఇనియానై   =    ఇష్టు డైన వానిని

పాడవుం   =    పాడుతున్నప్పటికీ

నీ   =    నీవు

వాయ్   =    నోటిని

తిఱవాయ్!   =    తెరవడం లేదే

ఇనిత్తా న్   =    ఇకనైనా

ఎழுన్ది రాయ్   =    మేల్కొమ్ము

ఈదు   =    ఇది

ఎన్న   =    ఏమి

పేర్+ఉఱక్కం?   =    మొద్దు నిద్ర?

అనైత్తు   =    మిగిలిన

ఇల్ల త్తా రుం   =    ఇండ్ల వారు అందరూ

అఱిన్దు   =    నీ గొప్పదనమును తెలుసుకున్నారు

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

24
13. పుళ్ళిన్ వాయ్ కీణ్డా నై ప్పొల్లా వరక్కనై,
క్కిళ్ళి క్కళైన్దా నై కీర్త్తిమై పాడిప్పోయ్,
పిళ్ళైక ళెల్లా రుం పావైక్కళమ్ పుక్కార్,
వెళ్ళి యెழுన్దు వియాழி ముఱంగిత్తు ,
పుళ్ళుమ్ శిలుమ్బినకాణ్! పో దరిక్కణ్ణినాయ్,
కుళ్ళక్కుళిర క్కుడైన్దు నీరాడాదే,
పళ్ళిక్కిడత్తి యో పావాయ్! నీ నన్నాళాల్,
కళ్ళమ్ తవిర్‌న్దు కలన్గేలో రెమ్బావాయ్!

పుళ్ళిన్   =    కొంగవేషము ధరించిన బకాసురుని

వాయ్   =    నోటిని

కీణ్డా నై   =    చీల్చినవాడిని

పొ ల్లా   =    దుష్టు డైన

అరక్కనై   =    రక్కసియైన రావణుని

కిళ్ళి   =    గిల్లి

కళైన్దా నై   =    పారవేసినవాని యొక్క

కీర్తిమై   =    గుణకీర్తిని

పాడి   =    పాడుకుంటూ

పో య్   =    వెళ్ళి

పిళ్ళైగళ్   =    గొల్ల పిల్లలు

ఎల్లా రుం   =    అందరూ

పావైక్కళం   =    వ్రతస్థ లమును

పుక్కార్   =    ప్రవేశించిరి.

వెళ్ళి   =    శుక్రు డు

యెழுన్దు   =    ఉదయించి

వియాழమ్   =    బ్రహస్పతి

ఉఱంగిత్తు   =    అస్త మించెను

పుళ్ళుం   =    పక్షులు

శిలుమ్బినగాణ్!   =    అరచినవి కదా!

పో దు   =    వికసించిన పుష్పము వంటి,

అరి   =    దానితో పో టి చేయగలిగిన

కణ్ణినాయ్   =    కంటి సౌందర్యము కలదానా!

కుళ్ళక్కుళిర   =    చల్ల చల్ల గా

కుడైన్దు   =    నిండా మునిగి

25
నీరాడాదే   =    స్నానం చేయకుండా

పళ్ళి   =    పడకయందే

కిడత్తి యో   =    పడి ఉన్నావా!

పావాయ్!   =    పూర్ణు రాలా!

నీ   =    నీవు

నల్ నాళ్ ఆళ్   =    ఈ మంచి రోజులలో

కళ్ళం   =    దొ ంగతనమును

తవిర్‌న్దు   =    వదలి

కలన్దు   =    మాతో కలియుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

26
14. ఉఙ్గ ళ్ పుழைక్కడై త్తో ట్ట త్తు వావియుళ్

శెఙ్గழுనీర్ వాయ్‌నెழకిన్దు ఆమ్బల్ వాయ్ కూమ్బిన కాణ్,

శెంగల్ పొ డిక్కూరై వెణ్బల్ తవత్త వర్,
తంగళ్ తిరుక్కోయిల్ శంగిడువాన్ పో గిన్ఱా ర్,
ఎంగళై మున్నమ్ ఎழప్పువాన్ వాయ్ పేశుమ్,
నంగాయ్! ఎழన్ది రాయ్! నాణాదాయ్! నావుడైయాయ్!
శంగోడు శక్కర మేన్దు మ్ తడక్కైయన్,
పంగయక్కణ్ణా నై ప్పాడేలో రెమ్బావాయ్

ఉంగళ్   =    మీ యొక్క

పుழைక్కడై   =    పెరటిలోని

తోట్ట త్తు   =    తోటయందలి

వావియుల్   =    దిగుడు బావిలో ఉన్న

శెఙ్గழுనీర్   =    ఎర్ర కలువలు

వాయ్‌నెழకిన్దు   =    వికసించి (నోరు తెరచినవి)

అంబల్   =    నీలికలువలు

వాయ్ కూమ్బినగాణ్   =    ముకుళించినవి

శెం కల్   =    ఎర్రని, రాతియొక్క(జేగురురాయి)

పొ డి   =    పొ డితో తడిసిన

కూఱై   =    వస్త మ
్ర ులు కల
వెణ్   =    తెల్లని

పల్   =    పల్లు కల

తవత్త వర్   =    తపశ్శాలురు (అర్చకులు)

తంగళ్   =    తమయొక్క

తిరుక్కోయిల్   =    దేవాలయములయందు

శంగు   =    కుంచెకోలను

ఇడువాన్   =    పెట్టు టకై(తాళములు తీయుటకై)

పో గిన్ఱా ర్   =    వెళ్ళుచున్నారు

ఎంగళై   =    మమ్ములను

మున్నం   =    ముందుగానే

ఎழுప్పువాన్   =    లేపుటకై

వాయ్‌పేశుం   =    వాగ్దా నము చేసిన

నంగాయ్!   =    పూర్ణు లారా!

ఎழுన్ది రాయ్   =    మేలుకో!

27
నాణందాయ్!?   =    సిగ్గు లేదా!?

నా ఉడైయాయ్!   =    మాటకారితనము కలదానా (పెద్దనోరు కలదానా)

శంగోడు   =    శంఖమును

శక్కరం   =    చక్రమును

ఏన్దు ం   =    ధరించు

తడం   =    విశాలమైన

కైయన్   =    చేతులు కలవానిని

పంగయక్కణ్ణా నై   =    పద్మముల వంటి కనులు కలవానిని

పాడ   =    గానము చేయుటకై లేచిరమ్మా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

28
15. ఎల్లే! ఇళంకిళియే! ఇన్న ముఱంగుదియో,

శిల్లె న్ఱ ழைయేన్మిన్ నంగైమీర్! పో దరుగిన్ఱేన్,

వల్లై ఉన్‌కట్టు రైగళ్ పండేయున్ వాయఱిదుమ్,

వల్లీర్‌గళ్ నీంగళే నానేదా నాయిడుగ,

ఒల్లై నీ పో దాయ్! ఉన్నక్కెన్న వేఱుడైయై,

ఎల్లా రుమ్ పో న్దా రో? పో న్దా ర్ పో న్దెణ్ణిక్కొళ్,

వల్లా నై కొన్ఱా నై మాత్తా రై మాత్త ழிక్క

వల్లా నై, మాయనై ప్పాడేలో రెమ్బావాయ్

ఎల్లే!   =    ఏమే!

ఇళం   =    లేతనైన

కిళియే!   =    చిలుకా!

ఇనం   =    ఇంకనూ

ఉఱంగుదియో   =    నిదురపో వుచునే ఉన్నావా

శిల్ ఎన్ఱు   =    గొల్లు మని

అழைయేన్మిన్   =    అరవకండి (పిలువకండి)

నంగైమీర్!   =    పూర్ణు లారా!

పో దరుగిన్ఱేన్   =    ఇదుగో వస్తు న్నా!

వల్లే   =    మాటకారీ, సమర్థు రాలా!

ఉన్   =    నీయొక్క

కడు+ఉరైగళ్   =    కఠినోక్తు లు

పండే   =    ఇదివరకే

ఉన్   =    నీయొక్క

వాయ్   =    నోటి దురుసుతనము

అరిదుం   =    మేము ఎరుగుదుము

వల్లీరగళ్   =    మాటకారులు

నీంగళే   =    మీరే

నానేదాన్   =    పో నీలే నేనే

ఆయిడుగ   =    మాటకారిదానిని

ఒల్లై!   =    ఒసేయ్!

నీ పో దాయ్   =    రా బయటికి

ఉన్నక్కు   =    నీ కోసం

ఎన్న   =    ఏమి

వేఱుడైయై?   =    ప్రత్యేకమైనది ఏమైనా ఉన్నదా?

29
ఎల్లా రుం   =    అందరు

పో న్దా రో?   =    వచ్చినారా!?

పో న్దా ర్   =    వచ్చినారు

పో న్దు   =    బయటికి వచ్చి

ఎణ్ణిక్కొళ్   =    లెక్కపెట్టు కో

వల్+ఆనై   =    క్రూ రమైన కువలయాపీడము అనే ఏనుగును

కొన్ఱా నై   =    సంహరించినవానిని

మాత్తా రై   =    ఎదిరించిన వారిని(శత్రు వులను)

మాత్తు   =    వాళ్ళ ఎదిరించే స్వభావాన్ని(గర్వాన్ని)

అழிక్కవల్లా నై   =    నశింపచేయు సమర్ధు డిని

మాయనై   =    ఆశ్చర్యకరమైన పనులు చేయువానిని

పాడ   =    పాడుటకు రమ్ము

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

30
16. నాయగనాయ్ నిన్ఱ నందగోపనుడైయ

కోయిల్ కాప్పానే! కొడిత్తో న్ఱు మ్ తోరణ

వాశల్ కాప్పానే!, మణిక్కదవమ్ తాళ్ తిఱవాయ్,

ఆయర్ శిఱుమియరోముక్కు, అఱై పఱై

మాయన్ మణివణ్ణ న్ నెన్నలే వాయ్‌నేర్‌న్దా న్,

తూయోమాయ్ వన్దోమ్ తుయిలెழప్పాడువాన్,

వాయాల్ మున్నమున్నమ్ మాత్తా దే అమ్మా! నీ

నేశనిలైక్కదవమ్ నీక్కేలో రెమ్బావాయ్!

నాయగనాయ్   =    నాయకుడై

నిన్ఱ   =    స్థిరముగా ఉన్న

నన్ద గోపనుడైయ   =    నందగోపాలుని యొక్క

కోయిల్   =    భవన ప్రా కరమును

కాప్పానే!   =    కాపలా కాయువాడా!

కొడి   =    గరుడధ్వజము

తోన్ఱు ం   =    ప్రకాశించు

తోరణ   =    అలంకృతమైన పైభాగం కల

వాశల్   =    భవన ద్వారమును

కాప్పానే!   =    కాపలా కాయువాడా!

మణి   =    మణులతో నిర్మించిన

కదవం   =    తలుపుల యొక్క

తాళ్   =    తాళమును

తిఱవాయ్   =    తెరువుమా!

ఆయర్   =    గోపవంశమునకు చెందిన

శిఱుమియరోముక్కు   =    చిన్నపిల్లలమైన మాకై (దయ చూపుమా!)

అఱై పఱై   =    ధ్వనించే వాయిద్యమును(ఇచ్చునది)

మాయన్   =    ఆశ్చర్యకరమైన పనులు చేయువాడు

మణి   =    ఇంద్రనీలమణి వంటి

వణ్ణ న్   =    స్వభావము, కాంతి కలవాడు అయిన శ్రీకృష్ణు డు

నెన్నలే   =    నిన్ననే

వాయ్‌నేర్‌న్దా న్   =    వాగ్దా నము చేసెను

తూయోమాయ్   =    పరిశుద్ధ లమై

వన్దోమ్   =    వచ్చితిమి

తుయిల్   =    నిదురనుండి

31
ఎழ   =    లేచునపుడు

పాడువాన్   =    సుప్రభాతం పాడుటకు వచ్చితిమి

వాయాల్   =    మాటలతో

మున్నం మున్నం   =    మొట్ట మొదటనే

మాత్తా దే   =    అడ్డు పడక,

అమ్మా!   =    ఓ స్వామీ!

నీ   =    నీవు

నేశ   =    కృష్ణ ప్రేమతో

నిలై   =    దృఢముగా మూసుకొని ఉన్న

కదవం   =    తలుపును

నీక్కు   =    తెరువుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్
ఇప్పటిదాకా చేరవలసిన భాగవత గోష్ఠి అంతా చేరినది. ఇక నందగోపుని యింటికి చేరి లోపల ప్రవేశించవలసి
ఉంది. ద్వారపాలకులను లేపాలి.

మాకందరకును నాయకుడయిన నందగోపుని యొక్క భవన ద్వారపాలకుడా! (లేక) మాకు

నాయకుడవైయున్న ఓ నందగోపుని భవన ద్వారపాలకుడా! గరుడధ్వజము ఎగురుచు గోచరించు తోరణము
ప్రకాశించు రెండవవాకిలిని పాలించుచుండు ఓ రెండవ ద్వారపాలకుడా! మాణిక్యఖచితమైన తలుపుల
తాళములను తెరువుమా! మా గురించి భయముచే శంకించనవసరములేని అజ్ఞా నులమైన చిన్ని గోపికలము
కద! మాకు వ్రతాంగమైన పఱై అనుదానిని యిచ్చెదనని ఆశ్చర్యగుణభూతుడై మాణిక్యవర్ణు డైన శ్రీకృష్ణు డు
నిన్ననే వాగ్దా నము చేసివేసెను. అందులకై మేము నిదురనుండి మేల్కొలుపు పాడుటకై పవిత్రు లమై
వచ్చితిమి. మొట్ట మొదటనే నోటితో అడ్డు పెట్టవద్దు స్వామీ! నీవు, శ్రీకృష్ణ ప్రేమచే దృఢముగ
బంధింపబడియున్న తలుపులను తెరువవసినదిగ కోరుచున్నాము.

32
17. అమ్బరమే! తణ్ణీరే! శోఱే! అఱమ్ శెయ్యుమ్,

ఎమ్బెరుమాన్! నన్ద గోపాలా! ఎழுన్ది రాయ్,

కొమ్బనార్కెల్లా మ్ కొழுన్దే! కులవిళక్కే!

ఎమ్బెరుమాట్టి! యశోదా! అఱివుఱాయ్,

అమ్బర మూడఱుత్తు ఓంగి ఉలగళన్ద ,

ఉమ్బర్ కోమానే! ఉఱంగా దెழுన్ది రాయ్

శెమ్ పొ ఱ్కழలడి చ్చెల్వా! బలదేవా!

ఉమ్బియుమ్ నీయు ముఱంగేలో రెమ్బావాయ్!

అమ్బరమే   =    వస్త మ
్ర ులనే
తణ్ణీరే   =    జలములనే

శోఱే   =    అన్నమునే

అఱం   =    దానము

శెయ్యుం   =    చేయునట్టి

ఎమ్బెరుమాన్!   =    మాస్వామివైన

నన్ద గోపాలా!   =    నందగోపాలుడా!

ఎழுన్ది రాయ్   =    మేల్కొనుమా!

కొంబు   =    సున్నితమైన

అనార్కు   =    దేహకాంతి కల స్త్రీజాతికి

ఎల్లా ం   =    అంతటికి

కొழுన్దే   =    చిగురువంటిదియు

కుల   =    గోపకులముకు

విళక్కే!   =    దీపమువలే కాంతి

ఇచ్చుదానా!
ఎమ్బెరుమాట్టి!   =    మా యజమానురాలా!

యశోదా!   =    ఓ యశోదా!

అఱివుఱాయ్   =    తెలివి తెచ్చుకో!

అంబరం   =    ఆకాశమును

ఊడు   =    మధ్యగా

అఱుత్తు   =    ఒరుసుకొనునట్లు

ఓంగి   =    పెరిగి

ఉలగు   =    పైలోకాలన్ని

అళంద   =    కొలిచిన

ఉమ్బర్   =    దేవతలందరికి

33
కోమానే!   =    ప్రభువా!

ఉరంగాదు   =    నిదురించక

ఎழுన్ది రాయ్   =    లే!

శెం   =    ఎర్రని

పొ న్‌   =    బంగారమువంటి

కழల్   =    కడియముకల

అడి   =    పాదముకల

శెల్వా!   =    సేవయే సంపదగలవాడా!

బలదేవా!   =    ఓ బలదేవుడా!

ఉమ్బియుం   =    నీ తమ్ముడూ,

నీయుం   =    నీవున్నూ

ఉఱంగేల్   =    నిదురించతగదు

ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

ద్వారములనుండి లోనికి ప్రవేశించిన పిదప, వస్త మ

్ర ులను, చల్ల ని తీర్థమును, అన్నమును ధర్మబుద్ధితో

విరివిగ దానము చేయు స్వామీ! నందగోపాలుడా! మేల్కొనుమా! నీటి ప్రెబ్బలి మొక్క వంటి

సుకుమారగాత్రలగు స్త్రీజాతి కంతటికి చిగురువంటిదానా! గోపకులమును ప్రకాశింపజేయు

మంగళదీపమువంటిదానా! మాకందరకు స్వామినియైనదానా! కీర్తినిచ్చు యశోదమ్మా! తెలివి తెచ్చుకోవమ్మా!

ఆకసమును ఛేదిస్తూ పెద్దగ పెరిగి లోకములను కొలచిన ఓ దేవదేవా! నిత్యసూరి నిర్వాహకుడా!

నిదురించకలేవయ్యా! ఎఱ్ఱ ని బంగరు పాదకడియము ధరించి శ్రీకృష్ణా నుభవాన్నందించిన ఐశ్వర్యవంతుడా ఓ

బలరామా! మీ తమ్ముడును, నీవునూ కూడ వెంటనే మేలుకోవలసినది. అని ఈ నల్వురు లేపబడిరి.

34
18. ఉన్దు మదగళిత్త నోడాద తోళ్వలియన్,

నన్ద గోపాలన్ మరుమగళే! నప్పిన్నాయ్!

కన్ద మ్ కమழுమ్ కుழలీ! కడై తిఱవాయ్,

వన్దు ఎంగుమ్ కోழி యழைత్త నకాణ్!, మాదవి

ప్పన్ద ల్‌మేల్ పల్‌కాల్ కుయిలినంగళ్ కూవినకాణ్,

పన్దా ర్ విరలి! ఉన్ మైత్తు నన్ పేర్ పాడ,

శెన్దా మరై క్కైయాల్  శీరార్ వళై యొలిప్ప

వన్దు తిఱవాయ్ మకిழிన్దేలో రెమ్బావాయ్!

ఉందు   =    స్రవించు

మద   =    మదముకల

కళిత్త న్   =    ఏనుగులు కలవాడు (ఏనుగులతో పో రినా)

ఓడాద   =    ఓడిపో ని

తోళ్   =    భుజముల యొక్క

విలియన్   =    బలము కల

నన్ద గోపాలన్   =    నందగోపుని యొక్క

మరుమగళే!   =    కోడలా!

నప్పిన్నాయ్!   =    ఓ అందమైన పిల్లా !, నీళాదేవీ!

కందం   =    సుగంధముతో

కమழு0   =    పరిమళించు

కుழలీ!   =    శిరోజములు కలదానా!

కడై   =    గడియను

తిఱవాయ్   =    తెరువుమా!

వందు   =    వచ్చి

ఎంగుమ్   =    అంతటనూ

కోழி   =    కోళ్ళు

అழை త్త నగాణ్   =    తెల్లవారిన గుర్తు గ అరచినవి కదా!

మాదవి   =    మాధవీకలత

పందల్‌మేల్   =    పందిళ్ళపైన

పల్‌కాల్   =    అనేకసార్లు

కుయిల్   =    కోకిలలయొక్క

ఇనంగళ్   =    గుంపులుకూడ

కూవినగాణ్   =    కూసినవి కద!

35
పందు   =    బంతివలె, (బంతితో)

ఆర్   =    నిండైన (కూడియున్న)

విరలి   =    వ్రేళ్ళు కలదానా!

ఉన్   =    నీ యొక్క

మైత్తు నన్   =    మేనబావ యొక్క(నీ స్వామి యొక్క)

పేర్   =    తిరునామమును

పాడ   =    గానము చేయుటకై (వచ్చితిమి)

శెం   =    ఎర్రని

తామరై   =    కమలములవంటి

కైయాల్   =    శ్రీకరములతో

శీర్   =    అందముతో

ఆర్   =    నిండిన

వళై   =    గాజులు కంకణములు

ఒళిప్ప   =    ధ్వనించునట్లు

వందు   =    వచ్చి

మకిழிన్దు   =    సంతోషముతో

తిఱవాయ్   =    తలుపు తెఱువుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

శ్రీకృష్ణు ని లేపుటకు నీళాదేవిని లేపుట మరచిపో వుటచే, నీళాదేవినే ప్రత్యేకముగ లేపుట ఉచితమని....

మదజలము స్రవించు దర్పముగల అనేక ఏనుగుల సమూహముతో (పో రిననూ) ఓడనట్టి భుజబలముకల
నందగోపాలుని యొక్క కోడలివైన ఓ నప్పినపిరాట్టీ! నీళా! సుగంధపరిమళము లొలికించు కుంతలములు
కలదానా! తలుపు తెరువుమా! ఊరిలోకంతటా వచ్చి తెల్లవారిపో యినదని కోళ్ళు కేకలేయుచున్నవి. నీ రాకకై
బండిగురవింద పందిరి పై ఎప్పటినుండో అనేకసార్లు కోకిలల గుంపులు కూయుచునేయున్నవి. బంతులవలె
ఒప్పుచున్న వ్రేళ్ళు కలదానా! నీ మేనత్త కుమారుడైన శ్రీకృష్ణు ని నామసంకీర్తనము చేయుచున్నాము కనుక
ఎఱ్ఱ తామరలను బో లిన మృదువైన దివ్యహస్త ములతో, నీ చేతికి అమరియున్నట్టి కళ్యాణగుణములు కల
గాజులు గలగల ధ్వనించునట్లు గ వచ్చి తలుపు తెరువమ్మా! మేము కోరుటచేకాక నీవే సంతోషిస్తూ
రావలసినది అని నీళాదేవి లేపబడినది.

36
19. కుత్తు విళక్కెరియ కోట్టు క్కాల్ కట్టిల్ మేల్,

మెత్తెన్ఱ పఞ్చశయనత్తి న్ మేలేఱి,

కొత్త లర్ పూంకుழల్ నప్పిన్నై కొంగైమేల్,

వైత్తు క్కిడన్ద మలర్‌మార్‌పా! వాయ్ తిఱవాయ్,

మైత్తడంకణ్ణినాయ్! నీ యున్ మణాళనై,

ఎత్త నై  పో దుమ్ తుయిలెழ వొట్టా య్ కాణ్!,

ఎత్త నై యేలుమ్ పిరివాత్త కిల్లా యాల్,

తత్తు వమన్ఱు తగవేలో రెమ్బావాయ్!

కుత్తు   =    గుత్తు లుగా

విళక్కు   =    దీపాలు

ఎరియ   =    వెలుగుచుండగా

కోట్టు   =    దంతములతో చేసిన

కాల్   =    కాళ్ళుకల

కట్టిల్ మేల్   =    మంచము పై

మెత్తెన్ఱ   =    మెత్తని

పంచశయనత్తి న్ మేల్   =    ఐదు లక్షణములు కల పరుపుపై

ఏఱి   =    అధిరోహించి

కొత్తు   =    వికసించిన పూలగుత్తు లు

అలర్   =    పరిమళిస్తూ ప్రకాశించు

పూం   =    సుకుమారమైన

కుழల్   =    శిరోజములు కల

నల్ పిన్నై   =    సౌందర్యము నిండియున్న నీళాదేవి యొక్క

కొంగై   =    హృదయమును

మేల్ వైత్తు   =    తనపై వేసుకొని

కిడంద   =    పవళించి ఉన్న

మలర్   =    వికసించిన

మార్‌బా!   =    వక్షస్థ లము కలవాడా!

వాయ్ తిరవాయ్   =    నోటిని తెరువుమా!

మైయ్   =    నల్ల ని కాటుకతో

తడం   =    విశాలమైన

కణ్ణినాయ్!   =    కన్నులు కలదానా!

నీ   =    నీవు

37
ఉన్   =    నీ యొక్క

మణాళనై   =    ప్రియుడైన పతిదేవుని

ఎత్త నై పో దుం   =    ఎంతసేపటికీ

తుయిల్   =    నిదురనుండి

ఎழవొట్టా య్‌గాణ్   =    లేవనివ్వవా! ఏమి?

ఎత్త నై ఏలుం   =    ఏ కొద్దిసేపూ కూడ

పిరివు   =    ఎడబాటును

ఆత్త గిల్లా యాల్   =    తట్టు కోలేకపో తున్నావు కద!

తత్తు వం+అన్ఱు   =    ఇది నీ స్వరూపం కాదు

తగవు అన్ఱు   =    ఇది స్వభావమునకు విరుద్ధ ము,

అనుగ్రహించుమా!
ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

నీళా శ్రీకృష్ణు లిరువురను కలిపిలేపుట, అర్థించుట మన కర్త వ్యము.

చుట్టు ను దీపములు వెలుగుచుండగ కువలయాపీడమనే గజదంతముల కాళ్ళుగల మంచము పై

మృదువైనట్టి చల్ల దనము, మార్దవము, వైశాల్యము, సౌగంధ్యము, తెల్లదనము మొదలగు ఐదు లక్షణములు
గల శయ్యపై అధిరోహించి, గుత్తు లుగ వికసించిన పుష్పములకు ఆధారమైన శిరోజములుకల నప్పిన్నపిరాట్టి
యొక్క వక్షోజములను తన పైనుంచుకొని (లేక) నీళాదేవి యొక్క ఉన్నతస్త నగిరి తటములపై
శయనించియున్న విశాలమైన వక్షస్థ లముచే శోభిల్లు స్వామీ! నోరు తెరచి ఒక్కమారు పలుకవయ్యా! కాటుక
నలుపు కలిగి విశాలమైన నేతశ
్ర ోభ కల ఓ నీళాదేవీ! ఏమమ్మా! నీవు నీ భర్త నొక్కక్షణమైన నీయందలి
మోహమును వదలి మా వద్ద కు వచ్చుట కంగీపరింపకున్నావే! ఆ మాత్రము గూడ భర్త యొక్క విశ్లేషము
సహించలేవా! ఇది నీ యొక్క పురుషకార స్వరూపానికి, స్వభావానికి కూడ తగినది కాదమ్మా!

38
20. ముప్పత్తు మూవ రమరర్కు మున్ శెన్ఱు ,

కప్పం తవిర్కుమ్ కలియే! తుయిలెழாయ్,

శెప్ప ముడైయాయ్! తిఱలుడైయాయ్ శేత్తా ర్కు

వెప్పం కొడుక్కుమ్ విమలా! తుయిలెழாయ్,

శెప్పెన్న మెన్‌ములై శెవ్వాయ్ శిఱుమరుంగుల్,

నప్పిన్నై నంగాయ్! తిరువే! తుయిలెழாయ్

ఉక్కముమ్ తట్టొ ళియుమ్ తన్దు ఉన్మణాళనై,

ఇప్పోదే యెమ్మై నీరాట్టేలో రెమ్బావాయ్!

ముప్పత్తు మూవర్   =    ముప్పైమూడు కోట్లు గ కల

అమర్‌ర్కు   =    దేవతలకు

మున్   =    ఆపద రావడానికి ముందే

శెన్ఱు   =    వెళ్ళి

కప్పం   =    వారి కంపమును(వణుకును)

తవిర్‌క్కుం   =    తొలగించును

కలియే!   =    బలశాలీ!

తుయిలెழாయ్   =    నిద్రనుండి లెమ్మా!

శెప్పం   =    ఋజుత్వము

ఉడైయాయ్!   =    కలవాడా!

తిఱల్   =    ఆడినమాటయందు దార్ఢ ్యము

ఉడైయాయ్!   =    కలవాడా!

శెత్తా ర్కు   =    శత్రు వులకు

వెప్పం   =    భయమును

కొడుక్కుం   =    ఇచ్చునట్టి

విమలా!   =    పరిశుద్ధు డా!

తుయిలెழாయ్   =    నిదురనుండి మేలుకొనుమా!

శెప్పు   =    బంగారుభరిణె

ఎన్ఱ   =    అనదగిన

మెన్   =    మృదువైన

ములై   =    ఉరోజములు కల

శెవ్వాయ్   =    ఎర్రని అధరము కల

శిఱు   =    సన్ననైన

మరుంగుల్   =    నడుము కల

నప్పిన్నై!   =    అందమైన పిల్లా , నీళాదేవీ!

39
నంగాయ్!   =    పూర్ణు రాలా!

తిరువే!   =    సాక్షాత్ లక్ష్మీ స్వరూపురాలా!

తుయిలెழாయ్   =    నిద్రనుండి లెమ్ము

ఉక్కముం   =    విసినకర్ర

తట్టొ ళియుం   =    నిలువుటద్ద మును

తందు   =    ఇచ్చి

ఉన్   =    నీయొక్క

మణాళనై   =    ప్రియుడైన స్వామిని

ఇప్పోదే   =    ఇప్పుడే

ఎమ్మై   =    మాతో పాటు

నీరాట్టు   =    స్నానము చేయించుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

ముప్పది మూడురకములైన దేవజాతుల వారికిన్ని ఆపదలు సంభవించుటకు ముందుగనే వెళ్ళి, వారి వారి

వణుకుడు భయాన్ని తొలగించు బలాఢ్యుడా! నిదురలేవయ్యా! ఋజుస్వభావము నాశ్రితరక్షణయందు

కలవాడా! గొప్ప సామర్థ్యము కలవాడా! శత్రు వులకు భీతిని దుఃఖమును కలిగించు దో షదూరుడా! నిర్మలుడా!

నిదురలేవవయ్యా! బంగరు భరిణ అనదగి భర్త ృవిశ్లేష సహించలేని మృదుత్వముగల వక్షోజసంపదకల ఎఱ్ఱ ని

అధరోష్ఠ ము కలదానా! నీళాదేవీ! ఓ పరిపూర్ణు లారా! శ్రీకృష్ణా నుభవఐశ్వర్యము కలదానా! మేల్కోవమ్మా!

విసనికఱ్ఱ ను, కంచుఅద్ద మును, నీ భర్త యగు శ్రీకృష్ణు ని కూడా మాకొసగి, వెనువెంటనే మమ్ము

స్నానమాడింపుమమ్మా!

40
21. ఏత్త కలంగళ్ ఎదిర్ పొ ంగి మీదళిప్ప,

మాత్తా దే పాల్ శొరియుమ్ వళ్ళల్ పెరుం పశుక్కళ్,

ఆత్త ప్పడైత్తా న్ మగనే! అఱివుఱాయ్,

ఊత్త ముడైయాయ్! పెరియాయ్! ఉలగినిల్

తోత్త మాయ్ నిన్ఱ శుడరే! తుయిలెழாయ్,

మాత్త్తారునక్కు వలి తొలైందు ఉన్ వాశఱ్కణ్,

ఆత్తా దు వన్దు ఉన్నడి పణియుమాపో లే,

పో త్తి యామ్ వన్దోమ్ పుకழ்న్దేలో రెమ్బావాయ్!

ఏత్త   =    కుండ నిండగానే ఎత్తు తూ ఉండగా

కలంగళ్   =    కొత్త కుండలను

ఎదిర్‌పొ ంగి   =    పైకి పొ ంగి

మీదు+అళిప్ప   =    పొ ర్లు నట్లు

మాత్తా దే   =    ఆగకుండ

పాల్   =    పాలను

శొరియం   =    (స్రవించు) కురిపించు

వళ్ళల్   =    ఔదార్యమునందు

పెరుం   =    పెద్దవైన

పశుక్కళ్   =    పశువులను

ఆత్త ప్పడైతాన్   =    లెక్కలేనన్ని కలిగిన(నందగోపుని యొక్క)

మగనే!   =    కుమారుడా!

అఱివుఱాయ్   =    తెలివి తెచ్చుకో!

ఊత్త ం   =    స్థిరప్రమాణమైన వేదమందు

ఉడైయాయ్!   =    పరతత్త ్వముగ ప్రసిద్ధు డా!

పెరియాయ్!   =    పెద్దవాడా, పరాత్పరుడా, వేదానికి కూడా

అందనివాడా!
ఉలగినిల్   =    లోకములో

తోత్త మాయ్   =    కంటికి కనిపించునట్లు అవతరించి(అర్చావిగ్రహముగ)

నిన్ఱ   =    ఎదుట నిలచిన

శుడరే   =    కాంతిపుంజమా! తేజోరాశీ

తుయిలెழாయ్   =    లేచిరమ్మా!

మాత్తా ర్   =    ఎదిరించిన వారంతా

ఉనక్కు   =    నీకు

వలి   =    తమ బలమును

41
తొలైందు   =    కోల్పోయి

ఉన్   =    నీయొక్క

వాశల్ కణ్   =    ద్వారము వద్ద

ఆత్తా దు వందు   =    ఎదిరించి బ్రతుకలేక భయముతో వచ్చి

ఉన్   =    నీయొక్క

అడి   =    శ్రీపాదమును

పణియుమాపో లే   =    సేవించునట్లే

పో త్తి   =    స్తు తించుటకై ప్రీతితో

యాం   =    మేము

వందో ం   =    వచ్చితిమి

పుకழన్దు   =    నీ కీర్తిని గానము చేయడానికి

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

అభిముఖురాలై వచ్చి గోష్ఠిలో చేరిన శ్రీ నీళాదేవితో కలసి అంతా శ్రీకృష్ణు ని లేపుట,

ఎత్తి పెట్టిన కుండలు పెట్టు టయే తడవుగ పైపైకి పొ ంగి పొ రలిపో తున్ననూ ఆపుట అనేది లేక ఏకధారగ పాలను
కురిపించు ఔదార్యముగల గొప్పపశువుల సమూహములనేకములు గల నందుని యొక్క ముద్దు బిడ్డ డవైన
శ్రీకృష్ణా ! తెలివితెచ్చుకోవయ్యా! దృఢమైన వేదప్రతిపాద్యుడా! ఇంతమాత్రమేయని చెప్పవీలుకాని
అపరిచ్ఛేద్యుడవే యయినా మాకొఱకై లోకములో ఒకరూపాన్ని ధరించి కన్పట్టు చూ నిలచిన తేజోవిశిష్టు డా!
నిదురలెమ్మా! శత్రు వులు నీ బలముముందు నిర్వీర్యులై నీవాకిటను విడువలేకవచ్చి నీ
పాదసేవకుద్యమించినట్లే, మేమున్నూనీ గుణములముందు ఓడిపో యి స్త్రీత్వాహంకారము వదలి నిను కీర్తింప,
మంగళమాలాపింప వచ్చిపడియుంటిమయ్యా! లేచిరమ్మా!

42
22. అంగణ్ మాఞాల త్త రశర్, అభిమాన

బఙ్గ మాయ్ వన్దు నిన్ పళ్ళికట్టిల్ కీழே,

శంగ మిరుప్పార్‌పో ల్ వన్దు తలై ప్పెయ్‌దో మ్,

కింగిణి వాయ్‌చ్చేయ్‌ద తామరై ప్పూప్పోలే,

శెంగణ్ శిఱిచ్చిఱిదే యెమ్మేల్ విழிయావో,

తింగళు మాదిత్తి యను మెழுన్దా ఱ్పోల్,

అం కణ్ ఇరండుం కొండు ఎంగళ్ మేల్ నోక్కుదియేల్,

ఎంగళ్ మేల్ శాప మిழிన్దేలో రెమ్బావాయ్

అం   =    అందమైన

కణ్   =    ప్రదేశములుగల

మా   =    గొప్పదైన

ఞాలత్తు   =    భూమియందు

అర్‌శర్   =    రాజులు

అభిమాన భఙ్గ మాయ్   =    గర్వమును కోల్పోయి

వందు   =    వచ్చి

నిన్   =    నీయొక్క

పళ్ళి   =    పవళించు

క్కట్టిల్ కీழே   =    మంచము క్రింద

శంగం   =    గుంపులుగా సంఘములుగా

ఇరుప్పార్‌పో ల్   =    దాసులై ఉండునట్లే

వందు   =    మేము కూడా వచ్చి

తలై ప్పెయ్‌దో మ్   =    చేరిపో తిమి

కింగిణి   =    సిరిమువ్వగజ్జ లు

వాయ్‌చ్చెయ్‌ద   =    నోరు తెరచినట్లు న్ను

తామరై ప్పూప్పోలే   =    పద్మము వలెను ఉన్న

శెం+కణ్   =    ఎర్రని నేతమ

్ర ులను
శిణి చ్చిఱిదే   =    కొద్ది కొద్దిగా

ఎమ్మేల్   =    మా పై

విழிయావో   =    ప్రసరింపచేయవా

తింగళుం   =    చంద్రు డున్నూ

ఆదిత్తి యమం   =    సూర్యుడున్ను

ఎழுన్దా ర్ పో ల్   =    ఒకేసారి ఉదయించినట్లు చల్ల ని కాంతులీనుచున్న

అం కణ్   =    అందమైన ఆ నేతమ

్ర ులు

43
ఇరణ్డు ం కొండు   =    రెంటిలోనూ

ఎంగళ్ మేల్   =    మా పై

నోక్కుదియేల్   =    చూచినట్లైతే

ఎంగళ్ మేల్   =    మా పైనున్న

శాపం   =    పాపములన్ని

ఇழிన్దు   =    నశించును

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

అందమైన దేశములతో విశాలమైనట్టి ఈ భూమిని తమ స్వంతమైనదని గర్వించిన చిన్నజీవి నుండి

రారాజురందరున్నూ తమ అభిమానములను వదలుకొని నీవు తప్ప వేరు దిక్కులేక వచ్చి నీవు శయనించిన

మంచము క్రింద నీ సేవకై చేరి సంఘములుగ పడిగాపులు పడియున్నట్లే మేమున్నూ మా యొక్క

స్త్రీత్వాభిమానమును వదలి అనన్యగతికులమై నిన్ను చేరగల్గితమి. స్వామీ! చిరుమువ్వలు నోళ్ళుతెరచుకొని

యుండునట్లు న్నూ, అపుడే విచ్చుకొనుచున్న శెందామరవలెనూ నీ యొక్క ఎఱ్ఱ నినేతమ

్ర ులను, ఒక్కసారిగ

తెరువక, మెల్లమెల్లగ మేము ఓర్చుకొనగల్గు నట్లు తెరచి నీ చూపు మా పై ప్రసరింపజేయవా!

సూర్యుచంద్రు లొకతరి ఉదయించినట్లు చల్ల ని తేజస్సును ప్రసాదించుచున్న సుందర వికసిత నేత్ర

ద్వయముతో ఒకతరి మమ్ము కటాక్షించితివా ఇక నిన్ను వదలుట యనెడి మేమనుభవించి తీరవసియున్న

ప్రా రబ్ద మంతయు నశించి నీ సంశ్లేషమనే పుణ్యాన్ని పొ ందగలము.

44
23. మారి మలై ముழுఞ్జిల్ మన్ని క్కిడన్దు ఱంగుమ్
శీరియశింగ మరివిత్తు త్తీ విழிత్తు ,
వేరిమయిర్ పొ ంగ వెప్పాడుమ్ పేర్‌న్దు దఱి,
మూరి నిమిర్‌న్దు ముழఙ్గి ప్పుఱప్పట్టు ,
పో దరుమా పో లే నీ పూవైప్పూవణ్ణా ,  ఉన్
కోయిల్ నిన్ఱు ఇంగనే పో న్ద రుళి, క్కోప్పుడైయ
శీరియ శింగాసనత్తి రున్దు , యామ్ వన్ద
కారియ మారాయ్ న్ద రుళేలో రెమ్బావాయ్! 

మారి   =    వానాకాలములో

మలై   =    పర్వతము యొక్క

ముழ 0 గిల్   =    గుహయందు

మన్ని   =    మన్నికగా (స్థిరముగా)

కిడందు   =    పడుకొని

ఉఱంగుం   =    నిదురించు

శీరియ   =    తేజస్సుకల

శింగం   =    సింహము

అఱివిత్తు   =    తనంతట తానే తెలివి తెచ్చుకొని

తీ   =    నిప్పులను

విழிత్తు   =    (చెరుగుచు) తీక్ష్ణముగా చూచి

వేరి   =    పరిమళించు

మయిర్   =    జూలు

పొ ంగ   =    నిక్కపొ డుచుకోగా

ఎప్పాడుం   =    అన్నివైపులకు

పేర్‌న్దు   =    దొ ర్లి

ఉదరి   =    దులుపుకొని

మూరి   =    పొ డవుగా

నిమిర్‌న్దు   =    ఒంటిని సాగదీసి

ముழ 0 గి   =    గర్జించి

పురప్పట్టు   =    గుహనుండి బయటకు బయలుదేరి

పో దరుమాపో లే   =    సాగునట్లే

నీ   =    అందమైన శ్రీకృష్ణా ! నువ్వు కూడా

పూవై పూ   =    అతసీ పుష్పము వంటి

వణ్ణా   =    స్వభావము కలవాడా!

45
ఉన్   =    నీ యొక్క

కోయిల్   =    భవనమునుండి

ఇంగనే   =    ఇలా (అభినయం చేస్తూ )

పో న్ద రుళి   =    వేంచేసి

కోప్పుడైయ   =    అలంకృతమైన

శీరియ   =    సంపదలిచ్చు

సింగాసనత్తు   =    సింహాసనమునందు

ఇరున్దు   =    వేంచేసి కూర్చొని

యాం   =    మేము

వంద   =    వచ్చిన

కార్యం   =    పనిని

ఆరాయ్‌న్దు   =    పరశీలించి

అరుళ్   =    అనుగ్రహించుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

వర్షా కాలమునందు పర్వతగుహలో ముడుచుకొని నిశ్చలముగ పడియుండు నిదురించుచుండు శౌర్యముకల

సింహము మేలుకొని తీక్ష్ణములైన తన చూపులను నలువైపుల ప్రసరింపజేసి, పరిమళము కల తన జూలు
నిక్కబొ డువ ఇటునటు దొ ర్లి, లేచి ఒడలు దులుపుకొని, మెల్లగ దేహమును సాగదీయుచు ఒళ్ళువిరచుకొని,
ఒక్కసారి గర్జించి అడుగులు వేయుచు గుహనుండి బయల్వెడలినట్లే, ఓ అతసీ పుష్పమును పో లిన
దేహకాంతికల స్వామీ! నీవు కూడా యిటులనే మమ్ము అనుగ్రహించునట్లు నీ భవనమునుండి విచ్చేసి,
సుందరముగ అలంకరింపబడిన జయశీలమగు శ్రేష్ఠమైన సింహాసనము నలంకరించి మేము వచ్చిన
కార్యమును పరిశీలించి, మా కోరికననుగ్రహించుమా!

46
24. అన్ఱు ఇవ్వులగ మళన్దా య్! అడి పో త్తి ,
శెన్ఱంగు తెన్ఱి లంగై శెత్తా య్! తిఱల్ పో త్తి ,
పొ న్ఱ చ్చగడ ముదైత్తా య్! పుకழ் పో త్తి ,
కన్ఱు కుణిలా వెఱిందాయ్! కழల్ పో త్తి ,
కున్ఱు , కుడైయా వెడుత్తా య్! గుణమ్ పో త్తి ,
వెన్ఱు పగై కెడుక్కుమ్ నిన్ కైయిల్ వేల్ పో త్తి ,
ఎన్ఱెన్ఱు న్ శేవగమే యేత్తి ప్పఱై కొళ్వాన్,
ఇన్ఱు యామ్ వన్దోం ఇఱంగేలో రెమ్బావాయ్!

అన్ఱు   =    ఆనాడు

ఇవ్వులగం   =    ఈ లోకమును

అళన్దా య్!   =    కొలిచితివే!

అడి   =    ఆ నీ శ్రీపాదమునకు

పో త్తి   =    మంగళము

శెన్ఱు   =    వెళ్ళి

అంగు   =    అక్కడ

తెన్   =    అందమైన దక్షిణదిశయందున్న

ఇలంగై   =    ఆ లంకానగరమును

శెత్తా య్!   =    నశింపచేసితివి

తిఱల్   =    ఆ బలమునకు

పో త్తి   =    మంగళము,

పొ న్ఱ   =    కపట వేషము దాల్చిన

శకటం   =    శకటాసురుని

ఉతైత్తా య్   =    తన్నితివి

పుకழ   =    ఆ నీ కీర్తికి

పో త్తి   =    మంగళము

కన్ఱు   =    దూడవేషం దాల్చిన వత్సాసురుని

కుణిలా   =    గోటీబిళ్ళవలె

ఎరిన్దా య్   =    విసరివేసితివి

కழల్   =    నీ పాదభంగిమకు

పో త్తి   =    మంగళము,

కున్ఱు   =    పర్వతమైన గోవర్ధ నగిరిని

కుడైయా   =    గొడుగువలె

ఎడుత్తా య్!   =    ఎత్తి తివి

47
కుణం   =    ఆ నీ సహన గుణమునకు

పో త్తి   =    మంగళము,

వెన్ఱు   =    జయించి

పగై   =    శత్తు వులను

కెడుక్కుం   =    నశింపచేయు

నిన్   =    నీయొక్క

కైయిల్   =    చేతియందలి

వేల్   =    బల్లెమునకు

పో త్తి   =    మంగళము,

ఎన్ఱెన్ఱు   =    ఈ విధముగా

ఉన్   =    నీ యొక్క

శేవగమే   =    వీర చరితలనే

ఏత్తి   =    స్తు తించి

పఱై కొళ్వాన్   =    పఱై అను వాయిద్యవిశేషమును

ఇన్ఱు   =    ఈ వేళ

యాం   =    మేము

వన్దోం   =    వచ్చితిమి

ఇఱంగు   =    దయ చూపుమా!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్
దేవతల రాజ్యములను అపహరించిన బలియొక్క అభిమనమడంచుటకై వామనుడవై బలిని యాచించి
వెంటనే త్రివిక్రముడవై కఠినమైన ఈ లోకములను కొలచినవాడా! ఆనాడు కందిపో యిన సుకుమారమైన నీ
దివ్యపాదారవిందములకీనాడు మంగళమగుగాక! నిన్ను నమ్మిన సీత లంకకు గొనిపో బడగ ఆమెకొఱకై
లంకకు వెళ్ళి సుందరమైన ఆ లంకానగరమును నేలపాలు చేసినవాడా! ఆనాటి నీ బాహుబలమునకు
ఈనాడు మంగళమగు గాక! నీడకొఱకుంచిన బండి పై అసురుడావేశించగ, ఈ శకటాసురుని కీళ్ళూడునట్లు
కాలును జాపి తాకించిన నీ కళ్యాణగుణకీర్తికి మంగళమగు గాక!

మాకు ఆధారమైనట్టి నిన్ను సంహరింపదలచి వచ్చిన యిరువురిలో ఒకడైన వత్సాసురుని గోటిబిళ్ళవలె

రెండవవాడైన కపిత్థా సురుని పైకి విసరి యిరువురనోకేమారు నేలకూల్చిన సమయాన ముందుకు జాపిన నీ శ్రీ
పాదమునకు మంగళమగు గాక! ఇంద్రు డు ఆకలికోపముచే రాళ్ళు వర్షించగ, వాని నుండి గోగోపాలురను
రక్షించుటకై సమీపమందున్న గిరినొకదానిని గొడుగుగ ఎత్తి రక్షించిన నీ వాత్సల్యమునకు మంగళమగుగాక!
తన జయశీలతచే ఎదిర్చిన శత్రు వులను సమూలముగ నశింపజేయు నీ చేతిలోని బల్లెమునకు
మంగళమగుగాక! ఇలాఇలా నీ యొక్క వీరచరితమునే కీర్తిస్తూ నీనుండి పఱై అనుదానిని పొ ందునిమిత్త మై ఓ
స్వామీ ప్రస్తు తము మేము వచ్చితిమయ్యా! దయచూపవయ్యా!

48
25. ఒరుత్తి మగనాయ్ పిఱన్దు , ఓరిరవిల్

ఒరుత్తి మగనాయ్ ఒళిత్తు వళర,

తరిక్కిలానాగి త్తా న్ తీంగు నినైన్ద,

కరుత్తై ప్పిழேపిత్తు కఞ్జ న్ వయిత్తి ల్,

నెరుప్పెన్న నిన్ఱ నెడుమాలే! ఉన్నై,

అరుత్తి త్తు వన్దోమ్ పఱై తరుదియాగిల్,

తిరుత్త క్క శెల్వముమ్ శేవగముమ్ యాంపాడి,

వరుత్త ముమ్ తీర్‌న్దు మకిழన్దేలో రెమ్బావాయ్!

ఒరుత్తి   =    ఒక ఆమెకు (దేవకీదేవికి)

మగనాయ్   =    కొడుకై

పిఱన్దు   =    పుట్టి

ఓర్   =    అద్వితీయమైన

ఇరవిల్   =    అదే రాత్రియందు

ఒరుత్తి   =    మరొక ఆమెకు (యశోదాదేవికి)

మగనాయ్   =    కుమారుడై

ఒళిత్తు   =    రహస్యముగా

వళర   =    పెరుగుతూ ఉండగా

తరిక్కిలానాగి   =    ఓర్వలేక

తాన్   =    కంసుడు స్వయముగా

తీంగు   =    కృష్ణు నికేదో చేయాలనే చెడుపును

నినైన్ద   =    మనసులో తలువగ

కరుత్తై   =    ఆ ఆలోచనను

పిழைప్పిత్తు   =    తలక్రిందులు చేసి

కంజన్   =    కంసుని యొక్క

వయిత్తి ల్   =    కడుపులో

నెరుప్పెన్న   =    నిప్పువలె

నిన్ఱ   =    నిలచినవాడా!

నెడుమాలే!   =    భక్తు ల పై గొప్ప ప్రేమ కలవాడా!

ఉన్నై   =    నిన్ను

అరుత్తి త్తు   =    అర్థించుచూ (కోరి)

వందో ం   =    వచ్చితిమి

49
పఱై   =    పఱై అను వాయిద్యమును

తరుదియాగిల్   =    ఇచ్చినట్లైతే

తిరుత్త క్క   =    లక్ష్మీదేవికి నచ్చిన

శెల్వముం   =    నీ సంపదను

శేవగముం   =    నీ వీర చరితమును

యాం పాడి   =    మేము గానం చేసి

వరుత్త ముం   =    శ్రమపూర్తిగ

తీర్‌న్దు   =    తీరి

మకిழிన్దు   =    ఆనందించితిమి

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్
తనను చతుర్బాహు స్వరూపముతో కుమారునిగ కనవలెనని కోరిన సాటిలేని దేవకీదేవికి ఒక రాత్రి

కుమారుడవై పుట్టి, అదే రాత్రి బాలచేష్టలను కనవలెనని తపమాచరించిన మరొక అద్వితీయమైన యశోదమ్మ

యొక్క ముద్దు బిడ్డ వై రహస్యముగ పెరుగుచుండ, ఆ వార్త ను వినిన కంసుడు సహించలేక నీకు అపకారము

చేయ తల్చగనే అతనియెక్క అభిప్రా యమును వ్యర్థమగునట్లు చేసి, ఆ కంసుని కడుపులో నీవే

కారుచిచ్చువలె అయి అతనినే సంహరించి, నిన్ను మాకనుగ్రహించిన, మా పై దీర్ఘవ్యామోహము కలవాడా!

నిన్నే మేము యాచించవచ్చినాము. పఱై అను వాయిద్య విశేషమున్ను ఇచ్చినచో శ్రీలక్ష్మీదేవి కూడ

అభిమానించు నీ ఐశ్వర్యమును, ఆమె వినగోరు నీ యొక్క వీరచరితములనేకములు మేము పాడి, నిన్ను

పొ ందుటకై యింతవరకు పడిన శ్రమలన్నిటిని మరచి ఆనందింతుము.

50
26. మాలే! మణివణ్ణా ! మార్గ ழనీరాడువాన్,

మేలేయార్ శేయ్‌వనకళ్ వేండువన కేట్టియేల్,

ఞాలత్తైయెల్లా మ్ నడుంగ ముఱల్వన,

పాలణ్ణ వణ్ణ త్తు ఉన్ పాఞ్చశన్నియమే,

పో ల్వన శంగంగళ్ పో య్‌ప్పాడుడై యనవే,

శాలప్పెరుమ్ పరైయే పల్లా ం డిశైప్పారే,

కోలవిళక్కే కొడియే వితానమే,

ఆలినిలైయాయ్! అరుళేలో రెమ్బావాయ్!

మాలే!   =    ప్రేమస్వరూపుడా! ఓ వేఱ్ఱిప్రేమా!

మణివణ్ణా !   =    మణివంటి ఆకారము స్వభావమూ కలవాడా!

మార్గ ழி   =    మార్గ శీర్షమాసపు

నీరాడువాన్   =    వ్రతస్నానానికై

మేలైయార్   =    పెద్దలైన పూర్వులు

శెయ్‌వనగళ్   =    చేసిన ఆచారములను

వేండువన   =    అవసరమైన వాటిని

కేట్టియేల్   =    వింటానంటే చెప్తా ను

ఞాలత్తై   =    భూమిని

ఎల్లా ం   =    అంతటిని

నడుంగ   =    వణికించునట్లు

మురల్వన   =    ధ్వనించు

పాలన్న   =    పాలవలే తెల్లనైన

వణ్ణ త్తు   =    రంగుగల

ఉన్   =    నీ యొక్క

పాఞ్చశన్నియమే   =    శ్రీ పాంచజన్యమునే పో లిన

పో ల్వన
శంగంగళ్   =    శంఖములు,

పో య   =    పెద్దదైన

పాడుడై యనవే   =    మధ్యభాగము కలిగినవీ

శాలప్పెరుం   =    చాలా పెద్దదైన

పరైయే   =    పఱైయను వాయిద్యమును

పల్లా ండు   =    మంగళమును

ఇశైప్పారే   =    గానము చేయువారిని,

కోల   =    మంగళకరమై సంచరించు

51
విళక్కే   =    దీపమును

కొడియే   =    ధ్వజమును

వితానమే   =    చాందినీని (శామ్యాన)

అలిన్   =    వటదళమును

ఇలైయాయ్   =    నీ స్వస్థా నముగ కలవాడా

అరుళ్   =    నీ కృప (నీవనుకుంటే చేయలేనిది లేదు. నీవు కాదనుకుంటే మేము

చేయగలిగినదీ ఏమీ లేదు.)

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావాయ్   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

ఆశ్రితుల యందత్యంత వ్యామోహము కలవాడా! ఇంద్రనీల మాణిక్యవర్ణు డా! మార్గ శీర్ష మాసమున

స్నానవ్రతము నాచరింపదలచితిమి. మా పూర్వులున్నూ ఈ స్నానవ్రతమాచరించియున్నారు. వారాచరించిన

విధానమును, అందులకవసరమగు పరికరములను నీవు దయచేసి వినునట్లైతే తెలిపెదము.

భూమంలమునంతయు వణికింపజేయునంత పెద్ద ధ్వనినిచ్చు, పాలవలె స్వచ్ఛమై తెల్లనైన రంగుగల నీ

యొక్క పాంచజన్య శంఖమునే పో లిన అనేక శంఖముల కావలయును. మంగళగానములాలపించు

గాయకులు కావలయమును. ఒక మంగళదీపము కావలయును. పెద్దగరుడధ్వజము కావలయును.

విశాలమైన చాందినీలున్నూ కావలెను. యివన్నియు నీవివ్వగల్గినవే. లోకములను బొ జ్జ లోదాల్చి ఒక లేత

మఱ్ఱియాకు పై పవ్వళించిన నీకు చేతకానిదేమి ఉన్నది తండ్రీ! కరుణించుమా!

52
27. కూడారై వెల్లు మ్ శీర్ గోవిన్దా !, ఉందన్నై

ప్పాడి పఱైకొణ్డు యామ్ పెఱు శమ్మానమ్,

నాడు పుకழுమ్ పరిశినాల్ నన్ఱా గ,

శూడగమే తోళ్ వళైయే తోడే శెవిప్పూవే,

పాడగమే యెన్ఱనైయ పల్కలనుమ్ యామణివోమ్,

ఆడైయుడుప్పోమ్ అదన్‌పిన్నే పాల్ శోఱు

మూడ నెయ్ పెయ్‌దు ముழఙ్గై వழிవార,

కూడియిరున్దు కుళిర్‌న్దేలో రెమ్బావాయ్!

కూడారై   =    తనతో చేరనివారిని

వెల్లు ం   =    జయించు

శీర్   =    కళ్యాణగుణములు కల

గోవిందా!   =    గోవిందుడా!

ఉన్ తన్నై   =    నిన్నే

పాడి   =    గానము చేసి

పఱైకొణ్టు   =    పఱై స్వీకరించి

యాం   =    మేము

పెరు   =    పొ ందునట్టి

శమ్మానమ్   =    సత్కారము (ఎలా ఉండాలంటే)

నాడు   =    లోకము

పుకழ   =    కీర్తించు

పరిశినాల్   =    క్రమములో

నన్ఱా గ   =    చక్కగ

శూడగమే   =    కంకణములు

తోళ్, వళైయే   =    భుజములకు ధరించు కడియములు(భుజకీర్తు లు)

తోడే   =    చెవి దిద్దు లు

శెవిప్పూవే   =    కర్ణ పుష్పములు

పాడగమే   =    పాదాభరణములు(గజ్జెలు, మట్టెలు...)

ఎన్ఱ నైయ   =    మొదలైన

పల్ కలనుం   =    అనేక ఆభరణములను

యాం   =    మేము

అణివోం   =    అలంకరించుకొందుము

ఆడై   =    నూతన వస్త మ

్ర ులను
ఉడుప్పోం   =    ధరించుదుము

53
అదన్‌పిన్నే   =    ఆపై

పాల్‌శోఱు   =    పరమాన్నం,

అక్కారు   =    మంచిరుచికల,

అడిసిల్   =    అన్నం

మూడ   =    మునుగునట్లు

నెయ్ పెయ్‌దు   =    నెయ్యిపో సి

ముழு0 కై వழி   =    మోచేతి ద్వారా

వార   =    స్రవించుచుండగ (కారుచుండగ)

కూడి   =    అందరమూ కలిసి

ఇరున్దు   =    ఉండి

కుళిర్‌న్దు   =    మనస్సు చల్ల బడవలెను

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్
తన ఉనికిని సహించలేనట్టి శత్రు వులైనట్టివారిని జయించెడి కల్యాణగుణములు గల గోవిందుడా! నిన్నే కీర్తించి

పఱై అను వాయిద్యమును పొ ంది నీచే పొ ందింపబడు పెద్ద సమ్మానమును లోకులందరునూ ప్రశంసించురీతిలో

నుండవలెను. అట్లే ప్రశంశించు రీతిలో చేతి కంకణములు, భుజముల ధరించు కర్ణా భరణములు,

కర్ణ పుష్పములు, పాదముల ధరించు అందియలు యివేగాక మాకు తెలియని యింకనూ అనేక

ఆభరణములను మేము నీచే ధరింపజేయబడవలయును. పట్టు వస్త మ

్ర ులను ధరింతుము. ఆపైన క్షీరాన్నము

మునుగునట్లు పో సిన నేతిని, మోచేయి గుండా జారుచుండగ నీతో కలసి కూర్చొని హాయిగ చల్ల గ

ఆరగింపజేయబడవలయును. ఇదే మా వ్రతఫలము.

54
28. కఱవైగళ్ పిన్ శెన్ఱు కానం శేర్‌న్దు ణ్బోమ్

అఱివొన్ఱు మిల్లా ద వాయ్‌క్కులత్తు , ఉన్ద న్నై

ప్పిఱవి పెఱున్ద నై పుణ్ణియుమ్ యాముడై యోమ్,

కుఱై వొన్ఱు మిల్లా ద గోవిన్దా !, ఉన్ద న్నోడు

ఉఱవేల్ నమక్కింగొழிక్క వొழிయాదు,

అఱియాద పిళ్ళైగళోం అన్బినాల్, ఉన్ద న్నై

శిఱు పేరழேత్త నవుమ్ శీఱి యరుళాదే,

ఇఱైవా! నీ తారాయ్ పఱై యేలో రెమ్బావాయ్!

కఱవైగళ్   =    పాలిచ్చు ఆవుల

పిన్   =    వెనుకగా

శెన్ఱు   =    వెళ్ళి

కానం   =    అడవిని

శేర్‌న్దు   =    చేరి

ఉణ్బోం   =    భుజింతుము

అఱివు   =    తెలివి(జ్ఞా నము)

ఒన్ఱు ం   =    కాస్త కూడా

ఇల్లా ద   =    లేనట్టి

ఆయ్ కులత్తు   =    గోపవంశమునందు

ఉన్ద న్నై   =    సాక్షాత్తు నిన్నే

పిఱవి   =    జన్మించువానిగ

పెఱున్ద నై   =    లభించునట్టి

పుణ్ణియమ్   =    భాగ్యమును

యాం   =    ఏమీ చేతకాని మేము

ఉడైయోం   =    పొ ందితిమి

కుఱై   =    కొరత

ఒన్ఱు ం ఇల్లా ద   =    ఏ మాత్రమూ లేనట్టి పరిపూర్ణు డవైన

గోవిందా!   =    గోపవంశపు రక్షకుడా!

ఉన్ద న్నోడు   =    నీతో ఉండెడి

ఉఱవు+ఏల్   =    సంబంధమైతే

నమక్కు   =    మనకు

ఇంగు   =    ఇక్కడ

ఒழிక్క   =    తెంపుకొందామన్నూ

ఒழிయాదు   =    తెగదు

55
అఱియాద   =    తెలివిలేని

పిళ్ళెగళోం   =    చిన్నిపిల్లలము

అన్బినాల్   =    ప్రేమతో

ఉన్ద న్నై   =    నిన్ను

శిఱుపేర్   =    చిన్నిపేర్లతో

అழைత్త నవుం   =    పిలిచిననూ

శీఱి యరుళాదే   =    చీదరించుకొనక

ఇఱైవా!   =    సర్వవిధ బంధువా! స్వామీ!

నీ   =    నిర్హేతుక కృపకల నువ్వు

పఱై   =    పఱైయను వాయిద్యమును

తారాయ్!   =    ఇమ్ము!

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

శ్రీకృష్ణా ! పశువుల వెనుకబడిపో వు అజ్ఞా నులం. వాటివెనుక అడవికి పో యి శుచిలేకనే భుజించువారలము.

ఇసుమంతైనా జ్ఞా నములేనట్టి పుణ్యమంటే తెలియని గొల్ల కులమునకు చెందినవారలమైనప్పటికి, మాతో

సమానమైన వానిగ నిన్ను జన్మింపజేసుకొని సాక్షాత్పుణ్యమైన నిన్ను పొ ందినవారలమయ్యా! మేము.

మాకెన్ని లోపములున్ననూ తీర్చగలిగనట్లు పరిపూర్ణు డవు నీవు. గోవిందా! ఇచట నీకు మాకు గల ఈ

సంబంధము మనమిరువురము కలసి పో గట్టు కొందమనిననూ పో వునది గాదు సుమా! లోకమర్యాదలను

ఎఱుంగని చిన్నపిల్లలము. ప్రేమాతిశయముచే తెలియక యిప్పటివరకు నిన్ను తగీతగని చిన్ని చిన్ని పేర్లతో

పిలిచినాము. అంతమాత్రా న కోపపడక, ఓ స్వామీ! మేము కోరిన పఱై అనుదానిని మాకొసంగి కటాక్షించుము.

56
29. శిత్తు ం శిఱుకాలే వందున్నై చ్చేవిత్తు , ఉన్

పొ త్తా మరై యడియే పో త్తు ం పొ రుళ్ కేళాయ్!,

పెత్తం మేయ్‌త్తు ణ్ణ ం కులత్తి ల్ పిఱందు, నీ

కుత్తేవల్ ఎంగలై క్కొళ్ళామల్ పో గాదు,

ఇత్తై పఱై కొళ్వా నన్ఱు గాణ్ గోవిందా!,

ఎత్తైక్కుం ఏழேழ పిఱవిక్కుం, ఉందన్నోడు

ఉత్తో మే యావోం ఉనక్కే నాం ఆట్చెయ్‌వోం,

మత్తై నం కామంగళ్ మాత్తేలో రెమ్బావాయ్!

శిత్తు ం శిఱుకాలే   =    తెల్ల తెల్లవారుతుండగా

వందు   =    వచ్చి

ఉన్నై   =    నిన్ను

శేవిత్తు   =    సేవించి నమస్కరించి

ఉన్   =    నీ యొక్క

పొ న్   =    బంగారములాంటి సుందరమైన, విలువైన

తామరై   =    పద్మాలవంటి

అడియే   =    శ్రీపాదమునే

పో త్తు ం   =    స్తు తించుటకు

పొ రుళ్   =    తాత్పర్యమును

కేళాయ్!   =    వినుమా!

పెత్తం   =    పశువులను

మేయ్‌త్తు   =    మేపి

ఉన్నం   =    భుజించు

కులత్తి ల్   =    వంశమునందు

పిఱందు   =    పుట్టి

నీ   =    నువ్వు

కుత్తేవల్   =    నీ ఆంతరంగికమైన కైంకర్యములను

ఎంగళై   =    మానుండి

క్కొళ్ళామల్ పో గాదు   =    స్వీకరించక తప్పదు. ఇంతలో, ఆ శ్రీకృష్ణు డు వీళ్ళు ఇంతవరకూ అడిగిన పఱై

అనే వాయిద్యాన్ని తెచ్చి, ఇదిగదా మీరడిగినది తీసుకువెళ్ళండి అన్నాడట.

దానికి వీరు...
ఇత్తై   =    ఈ

పఱై   =    వాయిద్యమును

కొళ్వాన్   =    స్వీకరించుటకు

57
అన్ఱు గాణ్   =    కాదుకదా! మేము వచ్చినది!

గోవిందా!   =    సర్వసులభుడా!

ఎత్తైక్కుం   =    ఎప్పటికి

ఏழேழ் పిఱవిక్కుం   =    ఏడేడు జన్మలకి

ఉందన్నోడు   =    నీతోటే

ఉత్తో మే   =    సంబంధమునే

యావోం   =    పొ ందెదము

ఉనక్కే   =    నీ ఒక్కనికే

నామ్   =    మేమందరము

అళ్ శెయ్‌వోమ్   =    అన్ని కైంకర్యములు చేస్తా ము

మత్తై   =    ఇంతకంటే వేరైన

నమ్   =    మా యొక్క

కామంగళ్   =    కోరికలన్నింటిని

మాత్తు   =    నశింపచేయుము (తొలగించుము)

ఏల్+ఓర్+ఎం+పావా   =    ఇదియే మా గొప్ప వ్రతము.

య్

తెలతెలవారకమునుపే నీవున్నచోటికి మేమే స్వయంగ వచ్చి, నిన్ను సేవించ ఆపై నీ యొక్క బంగారు

తామరల వలసె స్పృహణీయములైన శ్రీపాదములను కీర్తించుచున్నాము. ఇందువలన మేముకోరు

ప్రయోజనమును తెలిపెదము వినము. ఓ స్వామీ! పశువులను మేపి అవి తినిన పిదప భుజించు మా

గోకులమున పుట్టిన నీవు, మేము నీకై చేయదలంచిన అంతరంగ కైంకర్యములను స్వీకరింపకుండ వీలులేదు.

(మాలో పుట్టా వు గనుక స్వీకరించి తీరవలసినదియే) గోవిందుడా! యిప్పటివరకు మేము చెప్పినట్లు

నీవనుకొనెడి కేవలము పఱై అను వాయిద్యమును (ఢంకా) పుచ్చుకొనుటకు కాదయ్యా! మేమీ వ్రతాచారణకు

దిగినది, మరి, మేము కోరు పఱై వేరు అది ఏమిటనగా ఆత్మ ఉన్నంతవరకు, ఏడేడు జన్మలకున్నూ నీతోనే

సకల విధ బంధుత్వము కలవారలముగ మేము కావాలి. మేము నీ కొఱకైయ్యే సకల సేవలను

చేయువారలము కావలెను. యిందుల కాటంకములయిన యితర కోరికలనన్నింటిని మానుండి వెంటనే

నశింపజేయు స్వామీ! ఇదే మము కోరు పరమ ప్రయోజనము.

58
30. వంగక్కడల్ కడైంద మాదవనై కేశవనై,

తింగళ్ తిరుముగత్తు చ్చేయిழேయార్ శెన్ఱి రైంజి,

అంగప్పఱై కొండ వాత్తై అణిపుదువై

పైంక మల త్త ణ్ తెరియల్ పట్ట ర్ పిరాన్ కోదై శొన్న,

శంగ త్త మిழ் మాలై ముప్పదుం తప్పామే,

ఇంగు ఇప్పరిశురైప్పార్ ఈరిరండు మాల్వరైత్తో ళ్,

శెంగణ్ తిరుముగత్తు చ్చెల్వ త్తి రుమాలాల్,

ఎంగుం తిరువరుళ్ పెత్తు ఇన్బురువ రెమ్బావాయ్!

వంగ   =    పడవలతో నిండిన

కడల్   =    సముద్రమును

కడైంద   =    చిలికిన

మాదవనై   =    లక్ష్మీనాథుని

కేశవనై   =    అందమైన కేశములు కలవానిని

తింగళ్   =    చంద్రు నివంటి

తిరుముగత్తు   =    అందమై ప్రకాశించు ముఖములుగల

శేయిழைయా   =    గోపకన్యలు
ర్
శెన్ఱు   =    వెళ్ళి

ఇఱైంజి   =    ప్రా ర్థించి

ఇంగు   =    అక్కడ గోకులంలో ఆనాడు

అప్పఱైకొండ   =    ఆ పఱైను పొ ందిన

అత్తై   =    ఆ పద్ద తిని(ఆఱు=క్రమము)

అణి   =    భూమికి అలంకారమువలెనున్న

పుదువై   =    శ్రీవిల్లిపుత్తూ రులోని

పైం   =    అందమైన

కమల   =    పద్మమునందలి

తణ్   =    చల్ల నైన

తెరియల్   =    బీజములను మాలికగ దాల్చిన

పట్ట ర్ పిరాన్   =    భట్ట నాథుల యొక్క(కుమార్తెయైన)

కోదై   =    గోదాదేవి

శొన్న   =    చెప్పిన

శెంగ   =    సమూహములుగా ఉన్న

తమిழ   =    ద్రా విడభాషలోని

59
మాలై   =    పాశురములమాలికయైన తిరుప్పావైలోని

ముప్పదుమ్   =    ముప్ఫై పాటలను

తప్పామే   =    ఒక్కటీ వదలక

ఇంగు   =    ఇక్కడ

ఇప్పరిశు   =    ఈ విధముగ, ఇక్కడ జరుగుతున్న క్రమంలో దర్శించి

ఉరైప్పార్   =    అనుసంధించువారు

ఈర్ ఇరండు   =    రెండు రెళ్ళు(నాలుగు)

మాల్   =    అందమైన, ఏలుకొనుటకు తగిన

వరై   =    దృఢమైన

తోళ్   =    భుజములు కలిగి

శం   =    ఎర్రనైన, పరతత్త ్వమును చాటెడి

కణ్   =    నేతమ
్ర ులు కల
తిరుముగత్తు   =    ముఖమండలముతోనున్న

శెల్ప   =    సకల సంపదలు ఇచ్చెడి

తిరుమాలతాల్   =    శ్రియఃపతి ద్వారా

ఎంగుం   =    అంతటా, అన్నిరకాలైన

తిరువరుళ్   =    దివ్యమైన అనుగ్రహాన్ని

పెత్తు   =    పొ ంది

ఇన్బురువర్   =    తరింతురు

ఎమ్+పావాయ్   =    ఇదియే మన వత్రము సుమా!

సముద్రమథనమును చూడవచ్చిన ఋషులు ఎక్కి ఉన్న ఓడలతో నిండి ఉన్న క్షీరసాగరమును

మథించుటచే లభించిన లక్ష్మిని ధరించుటచే మాధవుడై, సుందర శిరోజములతో బ్రహ్మరుద్రా దులను గూడ
ధరించుటచే కేశవుడైనట్టి స్వామిని, చంద్రబింబముల వలె ఆనందముతో ప్రకాశించు ముఖమండలములు,
దివ్యాభరణములు ధరించిన గోపికలు చేరి, ప్రా ర్థనాపూర్వకముగ స్థు తించి నందవ్రజమున ఆనాడు
ద్వాపరయుగమున తమ ప్రయోజనమైన శ్రీకృష్ణు ని, లోకుల కొఱకు వర్షమును లభించిరి, ఆ చరితన
్ర ు,
భూమికాభరణమనదగిన శ్రీవిల్లిపుత్తూ రునందు నివసించు చల్ల ని తామరపూసల మాలికలను ధరించు
బ్రా హ్మణోత్త ములగు శ్రీవిష్ణు చిత్తు ల ముద్దు లపట్టియైన, గోదాదేవి సుందరమైన ద్రవిడ పాశురముల మాలికగ
గూర్చి శ్రియఃపతి కర్పించినది.సంఘముగ కూర్చబడిన ఈ ద్రవిడ పాశురముల మాలిక యందలి
ముప్పదింటిని క్రమము తప్పక ఈ లోకములో తనవలె అనుసంధింతురో అట్టివారు కూడా పర్వతశిఖముల
వలె పెరిగియుండు నాలుగు భుజములను ధరించియున్నట్టి, వాత్సల్యము నిండిని నేతమ
్ర ులు కల్గినట్టియు,
ఐశ్వర్యమునిచ్చు దివ్యముఖముండలము కల్గినట్టియు, లక్ష్మీనాథునిచే ఎల్ల పుడూ అన్ని విషయములలో
దివ్యకటాక్షమును పొ ంది ఆనందింపబడుదురు. ఈ పాశురములే శ్రియంపతి కటాక్షమును,
తమననుసంధించువారలకొసగును.

60