Digitalni izvorni signal vs digitalni modulisani signal

Digitalni signali su kontinualni u vremenu i diskretni po vrednosti. Naziv potiče od reči digit
(cifra) u smislu konačnog broja vrednosti signala u određenim granicama. Digitalni signali su
kontinualni u vremenu i diskretni po vrednosti. Naziv potiče od reči digit (cifra) u smislu
konačnog broja vrednosti signala u određenim granicama. Digitalni signali prenose se kao
biti, ili binarne cifre, a prijemnik signala treba samo da razlikuje binarne "1"-jedinice
(prisustvo signala) i binarne "0"-nule (odsustvo signala).

Kada uređaj primi ovakav niz binarnih podataka , u digitalno-analognom pretvaraču (DAC)
pretvara ga u zvučni ili svjetlosni val , omogućujući nam da čujemo zvuk ili vidimo sliku koja
je do nas stigla samo kao dugi niz nula i jedinica. Uzimaju se uzorci analognog signala,
vrijednost uzoraka se zaokružuje i predstavlja skupinom bitova (jedinica i nula).

Slika 1. Simulacija digitalnog signala bez dithera

Slika 2. Simulacija signala sa ditherom

Pojmom kodiranja obuhvaećni su postupci obrade koji se primjenjuju pri digitalnom prenosu
digitalnih signala, kada se karakteristike digitalnog signala prilagođavaju karakteristikama
prenosnog puta, kao i pri digitalnom prenosu analognih signala, kada se vrši pretvaranje
analognog signala u digitalni oblik. Saglasno tome, u postupku obrade signala, razlikuju se
dva tipa kodiranja:

- kodiranje digitalnih signala u osnovnom opsegu učestanosti i

- kodiranje analognih signala, odnosno analogno/digitalna konverzija.

Kodiranjem se utiče na: oblik spektra signala, sinhronizacija, otkrivanje grešaka, povećanje
otpornosti na uticaj šuma, složenost i ekonomčnost uređaja. Digitalnu poruku predstavlja
digitalni električni signal. To je signal koji se sastoji od DISKRETNIH stanja amplitude,
točno određenih različitih veličina amplitude signala. Najjednostavnije korištenje diskretnosti
je kada napona signala ima ili nema i uopće nije važno kolika je amplituda po veličini, što je u
biti osnova rada digitalnih komunikacijskih sustava. Bitna je samo prisutnost u vidu
pozitivnog ili negativnog strujnog izlaza na predajniku i prepoznavanje tog stanja (ne oblika)
u prijemniku. U većini slučajeva to se simbolički označava s "1" i "0". Takav električni signal
može se prenositi izravno na način da ga se kao različite naponske razine (samo dvije) uputi
preko nekog fizičkog voda do primatelja, što je u računalnoj tehnologiji najčešće. Drugi je
način je da s njim izvrši modulacija signala sinusnog oblika kojeg se potom šalje fizičkim
medijem (vodič) ili slobodnim prostorom (radio valovi).