Na osnovu člana 35. stav 4.

Zakona o zaštiti stanovništva od zaraznih bolesti

("Službeni glasnik Republike Srpske", broj 14/10) i člana 82. stav 2. Zakona o
Republičkoj upravi ("Službeni glasnik Republike Srpske", br. 118/08, 11/09, 74/10 i
86/10), ministar zdravlja i socijalne zaštite donosi

PRAVILNIK

O IMUNIZACIJI I HEMOPROFILAKSI PROTIV ZARAZNIH BOLESTI

(Objavljen u "Sl. glasniku RS", br. 65 od 28. juna 2011)

I- OSNOVNE ODREDBE

Član 1.

Ovim pravilnikom propisuju se uslovi i način sprovođenja imunizacije i

hemoprofilakse protiv zaraznih bolesti.

Član 2.

(1) Imunizacija je primjena vakcina i imunoglobulina radi stvaranja specifične zaštite

protiv određenih zaraznih bolesti.
(2) Hemoprofilaksa je primjena lijekova radi zaštite od zarazne bolesti.

Član 3.

(1) Vakcinacija je obavezna protiv sljedećih bolesti:

a) protiv hepatitisa B, tuberkuloze, difterije, tetanusa, pertusisa, poliomijelitisa,
hemofilus influence tipa B, morbila, rubeole i parotitisa za djecu i omladinu
određenog uzrasta (osamnaesta godina - završni razred srednje škole), kao sistematska
imunizacija,
b) protiv hepatitisa B, bjesnila i tetanusa za lica izložena povećanom riziku od
obolijevanja od tih bolesti i
v) protiv žute groznice, kolere i meningokokne bolesti za putnike u međunarodnom
saobraćaju koji putuju u zemlje u kojima ima tih bolesti ili u zemlje koje zahtijevaju
vakcinaciju protiv tih bolesti.
(2) Imunizacija specifičnim imunoglobulinom je obavezna za lica kojima je, po
epidemiološkim indikacijama, potrebna postekspoziciona zaštita protiv tetanusa,
bjesnila i hepatitisa B.
(3) Hemoprofilaksa se sprovodi kod lica koja su izložena povećanom riziku infekcije
od tuberkuloze i malarije, a po epidemiološkim indikacijama i kod lica koja su
izložena drugim zaraznim bolestima.

Član 4.

(1) Imunizaciju i hemoprofilaksu organizuje i sprovodi nadležna zdravstvena

ustanova.
(2) Pregled lica, kontrolu vakcinalnog statusa, postavljanje kontraindikacija, kao i
vođenje propisane evidencije o izvršenim imunizacijama obavlja doktor medici ne.
(3) Imunizaciju lica protiv bjesnila i putnika u međunarodnom saobraćaju, vrši
zdravstvena ustanova koju rješenjem odredi ministar zdravlja i socijalne zaštite (u
daljem tekstu: ministar).

II- ORGANIZACIJA SISTEMATSKE IMUNIZACIJE

Član 5.

(1) Zdravstvena ustanova koja sprovodi sistematsku imunizaciju dužna je da svake

godine donese plan obavezne sistematske imunizacije na području jedinice lokalne
samouprave, te ga dostavlja Institutu za javno zdravstvo (u daljem tekstu: Institut).
(2) Institut na osnovu dostavljenih planova obavezne sistematske imunizacije
sačinjava zbirni plan potreba za imunološkim preparatima u Republici Srpskoj, te ga
dostavlja Fondu zdravstvenog osiguranja Republike Srpske.

Član 6.

(1) Zdravstvena ustanova sačinjava spisak lica koja podliježu obaveznoj imunizaciji
po godištu, sa adresom stanovanja, odnosno nazivom škole koju lice pohađa.
(2) Zdravstvena ustanova za svako novorođeno dijete popunjava karton imunizacije i
lični karton imunizacije i evidentira vrijeme davanja, serijski broj i naziv vakcine
protiv tuberkuloze i hepatitisa B. U kartone se obavezno upisuje i vrijeme davanja
vakcine protiv hepatitisa B.
(3) Ako novorođenče u zdravstvenoj ustanovi nije primilo vakcinu protiv tuberkuloze
ili hepatitisa B, u karton se upisuje razlog zbog čega vakcina nije primljena.

Član 7.

(1) Organ jedinice lokalne samouprave nadležan za poslove zdravlja svakog mjeseca
dostavlja zdravstvenoj ustanovi spiskove novorođene, doseljene, odseljene, umrle
djece i omladine, kao i svaku promjenu adrese stanovanja lica koja podliježu
sistematskoj imunizaciji i hemoprofilaksi.
(2) Za svako lice koje podliježe sistematskoj imunizaciji zdravstvena ustanova otvara
karton imunizacije i formira kartoteku lica koja podliježu sistematskoj imunizaciji i
hemoprofilaksi.

Član 8.

(1) Svakom licu koje podliježe sistematskoj imunizaciji, odnosno roditelju ili
staratelju djeteta zakazuje se datum sljedeće imunizacije ili mu se upućuje poziv za
imunizaciju, osim ako se vakcinacija obavlja organizovano.
(2) Poziv sadrži podatke o mjestu i vremenu imunizacije, uz navođenje odredaba
Zakona o zaštiti stanovništva od zaraznih bolesti, po kojem je neodazivanje pozivu
kažnjivo.
(3) Upućivanje poziva i uređenje vakcinalnih punktova van zdravstvenih ustanova
obaveza je organa jedinice lokalne samouprave nadležnog za poslove zdravlja.

Član 9.

(1) Ovlašćena zdravstvena ustanova obavezno vrši epidemiološki nadzor i sprovodi

redovnu edukaciju i informisanje zaposlenih radnika, pacijenata i stanovništva o
kretanju zaraznih bolesti, o karakteristikama pojedinih zaraznih bolesti, mjerama
zaštite i trenutnoj epidemiološkoj situaciji.
(2) Informisanje se vrši posredstvom kurseva, seminara, radionica, predavanja,
elektronskih i štampanih medija, stručne literature, brošura, letaka i direktnih
razgovora.

Član 10.

(1) Uvoz i nabavka imunoloških preparata vrši se u skladu sa Zakonom o lijekovima

("Službeni glasnik BiH", broj 58/08).
(2) Uvoz i nabavku imunoloških preparata vrši pravno lice registrovano za promet
lijekova na veliko koje na javnom tenderu izabere Fond zdravstvenog osiguranja
Republike Srpske.
(3) Svaki imunološki preparat mora da ima deklaraciju i uputstvo na jednom od jezika
konstitutivnih naroda Bosne i Hercegovine.
(4) Uvoznik je dužan da za svaku seriju imunološkog preparata obezbijedi uvjerenje o
ispravnosti, koje izdaje Agencija za lijekove i medicinska sredstva BiH.

Član 11.
(1) Čuvanje i distribucija imunoloških preparata obavlja se u Institutu. Vakcine se
čuvaju u namjenskim komorama u sistemu hladnog lanca, uz kontinuiranu
svakodnevnu kontrolu temperature i pisanu evidenciju.
(2) Zdravstvena ustanova određena za vršenje imunizacije dužna je da blagovremeno
obezbijedi dovoljne količine atestiranih imunoloških preparata, da ih iz Instituta
transportuje u sistemu hladnog lanca, te obezbijedi kontrolu funkcionisanja hladnog
lanca i vodi svakodnevnu evidenciju o tome.

Član 12.

(1) Mjesta obavljanja vakcinacije moraju biti obezbijeđena rashladnim uređajima za

čuvanje i transport imunoloških preparata i sredstvima za kontrolu i praćenje hladnog
lanca.
(2) Imunološki preparati, zajedno sa ledenim pakovanjima, ne smiju zauzimati više od
dvije trećine zapremine rashladnog uređaja.
(3) U rashladnim uređajima zabranjeno je držanje hrane, pića i drugih medicinskih i
nemedicinskih proizvoda.
(4) Na svakom mjestu obavljanja vakcinacije mora biti obezbijeđen dovoljan broj
odgovarajućih šprica i igala za jednokratnu upotrebu, komplet lijekova za antišok
terapiju (po pet ampula adrenalina, kortikosteroidnog preparata sa brzim djelovanjem,
antihistaminika, kalcijuma za intravensku primjenu), infuzije glukoze i fiziološkog
rastvora, ampulu aminofilina, aparat za davanje kiseonika, ambu aparat i aspirator, te
ostali sanitetski materijal i oprema za hitne medicinske intervencije.
(5) Na svakom mjestu obavljanja vakcinacije mora biti istaknuto uputstvo za primjenu
antišok terapije.

Član 13.

(1) Obaveznu sistematsku imunizaciju mogu obavljati zdravstveni radnici.

(2) Pregled lica, kontrolu vakcinalnog statusa i postavljanje kontraindikacija za
imunizaciju vrši doktor medicine, a primjenu imunoloških preparata obavljaju
zdravstveni radnici za izvođenje imunizacije, ali pod nadzorom doktora medicine.
(3) Postavljanje indikacija za postekspozicionu imunizaciju protiv bjesnila vrši doktor
medicine specijalista epidemiolog ili doktor medicine specijalista infektolog.
(4) U mjestima u kojima nema doktora specijaliste iz stava 1. ovog člana indikaciju za
postekspozicionu antirabičnu zaštitu postavlja tročlani tim doktora medicine.

Član 14.
(1) Prije svake primjene imunološkog preparata mora se uzeti kratka anamneza i po
potrebi obaviti doktorski pregled pacijenta.
(2) Ako postoje privremene kontraindikacije za imunizaciju, doktor medicine upisuje
dijagnozu bolesti ili stanje u zdravstveni karton i karton imunizacije i zakazuje novi
termin za imunizaciju.
(3) Ako doktor medicine koji izvodi imunizaciju posumnja da postoje trajne
kontraindikacije, zatražiće pisano mišljenje doktora specijaliste odgovarajuće grane
medicine, u karton i zdravstvenu knjižicu evidentirati dijagnozu bolesti ili stanje koje
predstavlja trajnu kontraindikaciju i o tome izdati posebnu potvrdu, a u pisanoj formi
obavijestiti Institut.

Član 15.

(1) Zdravstveni radnik koji izvodi imunizaciju dužan je da provjeri da li imunološki

preparat posjeduje uvjerenje o ispravnosti Agencije za lijekove i medicinska