1.Sytuacja warunkowa czyli moment pewnego pewnego wyboru.

Np. sprawdzenie warunku czy zmienna A jest większa od zmiennej B.

Od tego warunku zależy dalszy postęp algorytmu.

Przykład w C++

int a = 1;

int b = 2;

if ( a == b )

//Kod wykonywany jeśli true

} else {

// Kod wykonywany jeśli false

2 Pseudokod
Pseudokod jest (przynajmniej moim zdaniem) relatywnie
najwygodniejszym sposobem na zapis algorytmu. Charakteryzuje się
typową dla języków programowania strukturą, korzysta więc z pętli i
funkcji, ale za to nie zaprząta sobie głowy szczegółami implementacyjnymi
języka. To oznacza, że nie spotkamy się z żadnymi składniowymi
elementami języka (jak np. nawiasy, czy średniki), ani też pierdołami
pokroju sposobu inicjalizowania danych. Pseudokod w porównaniu do
kodu programu jest uniwersalny. Można go przełożyć na praktycznie
każdy język programowania.

W tym artykule jako przykład służyć mi będzie problem rozkładu liczby na

czynniki. Będę go używać przy każdym ze sposobów zapisu algorytmów,
abyście mogli sami porównać te zapisy ze sobą.
i←2
dopóki a>=2
                dopóki reszta z dzielenia „a” przez „i” równa się 0
                               wypisz „i”
                               a←a/i
                i←i+1
wypisz 1
3. Instrukcja warunkowa bez alternatywy ma postać:
if(warunek (warunki))
{ //początek bloku należącego do if
//instrukcje zostaną wykonane, gdy warunek (warunki) jest prawdziwy
 
//w przeciwnym wypadku ta część kodu zostanie pominięta
} //koniec bloku należącego do if

Przykład 1

#include <iostream>
using namespace std;

int main()
{
int a = 3, b = 6;

if(a > b) //warunek jest fałszywy, a więc poniższa instrukcja

//zostanie pominięta
cout<<a<<" jest większe od "<<b<<endl;

if(b > a) //warunek jest prawdziwy, a więc wykona się instrukcja

//należąca do bloku if
cout<<b<<" jest większe od "<<a<<endl;

return 0;
}

 
Zasada działania instrukcji warunkowej if opiera się na wartości, jaką przyjmuje warunek. W
przypadku true (1), instrukcje dla bloku if zostaną wykonane. To oznacza, że w przypadku
zmiennych logicznych (i w niektórych przypadkach) można użyć skróconej konstrukcji warunku:
 

Przykład 2

bool zmienna = true;

 //zamiast pisać
if(zmienna == true) //w tym przypadku wartość warunku
//jest równa true, czyli wykona
cout<<"Wartość zmiennej jest równa true !";
//się instrukcja należąca do bloku if

//można skrócić zapis

if(zmienna) //w tym przypadku wartość nawiasu

//też jest równa true, czyli tu także zostanie wykonana instrukcja poniżej
cout<<"Wartość zmiennej jest równa true !";

Gdy do bloku if należy tylko jedna instrukcja, klamrę otwierającą blok i klamrę zamykającą blok można opuści

4.1) if (warunek_logiczny)
{
  // instrukcje jeśli warunek_logiczny prawdziwy
}
else
{
  // instrukcje jeśli warunek_logiczny fałszywy
}

2)if (pin == 1945)

{
  alert("Poprawny nr PIN");
}
else
{
  alert("Niepoprawny nr PIN!");
}