Professional Documents
Culture Documents
Алаш козгалысы PDF
Алаш козгалысы PDF
“АЛALU”
қозғалысы
Алматы, 2008
Жоба идеясының авторы
Ербол Тілешов
Редакция алцасы:
Рымғали Нұрғали, М әмбет Қойгелдиев,
Сабыржан Шүкірұлы, Тұрсын Жұртбай,
Хангелді Әбжанов, Оразкүл Асанғазы,
Арап Еспенбетов, Мә>ш Хамзин,
Ғабит Молдамұрат
“Алаш” қозғалысы.
Құраст: Е. Тілешов, Д. Қамзабекұлы, И. Нұрахмет. Алматы:
А 39 «Сардар» баспа үйі, 2008,- 324 бет + 16 жапсырма бет.
ISBN 9965-32-715-7
А 0503020905
00 (05) - 08
ISBN 9965-32-715-7
«АЛАШТЫҢ» ЖОЛЫ
(а л ғ ы с ө з о р н ы н а )
Е.Тілешов
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ӨМІРБАЯНДЫҚ БӨЛІМ
БӨКЕЙХАН ӘЛИХАН
Көрнекті коғам және мемлекет қайраткері, ұлт-азаттық және Алаш
қозғалысының жетекшісі, Алашорда автономиялы үкіметінің төрағасы, пуб
лицист, ғалым, аудармашы Бөкейхан Әлихан Нүрмүхамедүлы 1866 жылы 25
наурызда бүрынғы Семей облысы, Қарқалы >езі, Тоқырауын болысының 7-
ауылында дүниеге келген. Әлихан Орта жүз ханы Бөкейдің ұрпағы. Ата тегі:
Бөкей - Батыр - Мырзатай - Нүрмүхамед - Әлихан. Жасынан зерек, алғыр
өскш Әлиханды әкесі Қарқаралыға алып барып, жергілікті молданың колына
оқуға береді. Бірақ ол молданың қолынан оқуды қанағат түтпай, қаладағы
үш сыныпты бастауыш мектепке ауысады. Оны бітіргеннен кейін 1879-1886
жылдары Қарқаралы қаласындағы қазақ балаларына арналған мектепте окиды.
1886-1890 жылдар аралығында Омбыдағы техникалық училищеде оқып, оны
“техник” мамандығы бойынша бітіріп шықты. 1890-1894 жылдар аралығында
Санкт-Петербургтегі Орман технологиялык институтының экономика факуль-
тетінде оқыды. Мұнда ол студенттік қызу пікірталастарға қатысып, XX
ғасырдың босағасын аттағалы түрған Ресейдің қандай жолмш дамуы тиімді
болатындығы туралы қайшылықты пікірлер қақтығысына куә болды, өз ойын
да шыңдай түсті.
Әлихан Бөкейхан туралы «Семипалатинский листок» газетінің1906 жылғы
5 маусымдағы санында: «Ол Орман институтының студшті болып жүрген
кезінде барлық студенттік қозғалыстарға белсенді түрде араласып, әсіресе
солшылдарға ілесетін. Марксизм туралы кызу пікірталастарда экономикалык
материализм қағидаларын дес бермей қорғайтын» делінгаі. Әлихан Ресей
жандармерия басқармасының назарына алғаш рет студенттік жылдары-ақ ілігіп,
«саяси сенімсіздердің қара тізіміне алынды». Ол институтты бітіргетнея кейін
Омбыға барады. Онда орман шаруашылық училищесіне математика пәнінш
окытушы болып орналасты. Социалистік бағыттағы «Степной край» газетінін
қызметіне белсенді түрде араласып, оның редакция алқасы қүрамына енді.
1896-1903 жылдар аралығында Щербина экспедициясы жүмысына қатысты.
Оныц ойы бойынша, экспедиция жүмысына қатысу сол тарихи кезеңде қазак
халқы үшін ең зәру мәселеге айналған - жер қатынастарын тереаінш түсініп,
белгілі бір түжырымдарға келуге жағдай жасауға тиіс еді. Әлихан Бөкейхан
экспедиция жүмысына қатысу барысында қазак даласына байланысты Ресей
империясының көздеген мақсатын бүрын өзі байкай берметен жаңа қырынан
көрді және отарлық биліктің таяу жылдары ірі шараларды іске асыруға даярлық
жасап жатқанын байқады. Қалай болғанда да, Әлиханның көзқарасының
“АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Щербина экспедидиясына қатысқаннан кейінгі кезеңде үлкен өзгерістерге
үшырағандығы анық. Дегенмен Әлихан Бөкейхан сияқты казак зиялыларының
мүлдем жаңа сапаға көтерілуіне 1-орыс төңкерісі ерекше ыкпал етті. Студенттік
және омбылық өмірінің алғашқы кезеңінде маркстік бағытта түрған Әлиханның
саяси көзқарасы өзгерді. Ол қазақ даласын отарлау саясатына білек сыбана
кіріскен патша өкіметімен күрес жүргізу үшін оуглі бүкіл қазақ жүртының
басын біріктіруді, сонымен бірге орыс қоғамының ішінде ресми билікке қарсы
түрған саяси күштерге сүйенуді алға тартты. Әлихан 1905 жылы қарашада
Мәскеуде өткен земство және қала қайраткерлерінің сиезіііе қатысты. Сиезде
қазак халқының жоғын жоқтап сөз сөйледі. Сөзінде ол қазак халқының тіл,
сайлау, дін, т.б. бостандықтары мәселесін көтерді. Ол осы жылы «Халык
бостандығы» (конституциялық-демократиялық) партиясының мушелігіне, ал
1906 жылы оның ОК-і күрамына снді. Әлихан конституциялық-демократиялық
партияның Қазақстанда бөлімшесін ашуға ынта білдірді. 1906 жылы маусымда
Семейде өткен қазақ сайлаушыларының сиезінде Әлихан Бөкейхан «Халық
бостандығы» партиясының бағдарламасын қуаттап сөз сөйледі.
Ол I Мемлекеттік думаға Семей облысының қазақтары атынан депутат
болып сайланды. Бірақ ол I Мемлекеттік Дума жүмысына қатыса алма-
ды. Өйткені Әлихан Дума өз жүмысын бастаған кезде Дала генерал-
губернаторының негізсіз жарлығымен, соттың тергеуінсіз, үш ай Павлодар
абақтысында отырды. Ал абақтыдан шығып Санкт-Петербургке жеткшде,
Дума патшаның үкімімен таратылып, оның біраз мүшелері наразылық актісін
қабылдау үшін Финляндияньщ Выборг каласына жүріп кеткен еді. Әлихан
да солардың артынан аттанып, Выборг үндеуіне кол койды. Сол үшін жазаға
тартылып, Санкт-Петербург сот палатасының төтенше мәжілісінің шешімімен
3 айға Семей түрмесіне жабылды. 1906 жылы Омбыда шыгатын кадеттік
«Голос степи», «Омич» және «Иртыш» газеттерінде, 1908 жылы Петербургте
жарьщ көрген меньшевиктік «Товарищ», кадеттік «Речь», «Слово» газеттерінде
редакторлык қызмет аткарды. Сол жылы Самараға жер аударылып, 1909-1917
жылдар аралығында Дон егіншілік банкі бөлімшесінде жүмыс істеді. 1917
жылы кадеттер партиясы ОК-нің мүшесі болды. XX гасырдың басындағы
қазак қоғамының саяси және рухани өмірі жарияланып түрған «Қазақ» газетін
үйымдастыруда және оның жалпы үлттық деңгейге көтерілуіне зор еңбек
сіңірді. 1914 жылы маусымда Мемлекеттік думадағы мүсылман фракциясының
үйымдастыруымен шақырылган Бүкілресейлік мүсылман сиезіне қатысты,
мүсылман фракциясы бюросының тұрақты мүшесі болды. 1-дүниежүзілік
соғыс жылдары майданның қара жүмысына алынған казақ, қырғыз, өзбек,
т.б. ел азаматтарына қажет түрлі көмек корсету ісіне басшылық жасады. Осы
мақсатта 1917 жылы 15 ақпанда Минскідегі земство және қала одақтары
жанынан ашылган бүратаналар бөлімінің бастыгы қызметін атқарды. 1917
жылы 20 наурызда Уақытша үкіметтің Торғай облысы комиссары және
Түркістан кадетінің мүшесі қызметіне тагайындалды. Әлихан ескі патшалық
биліктің орнына келген Уақытша үкімет жағдайында облыс басшысы
дәрежесінг көтерілген алгашқы қазақ болатын.
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
¥лттьщ мемлекет күру Әлиханның түпкі мақсаты болды. Ол Уақытша
үкіметке, сондай-ак кадет партиясына үлкен үмітпен қарады. Бірак оның бүл
үмітінің негізсіз екендігін көп үзамай уакыттыц өзі көрсетіп берді. Бүл Әлихан
Бөкейханның кадет партиясынан шығуына алып келді. Оның жетекшілігімен
1917 жылы шілдеде бірінші жалпықазақ сиезі өткізілді, сондай-ак «Алаш»
партиясы қүрылды. Әлихан 1917 жылдың күзі мен қысында мемлекеттік
бостандыққажетудіңтүрлі жолдарын қарастырды. Г.Н. Потанин бастаған Сібір
автономияшыларымен қатынас жасап, Сібір автономиясы күрыла қалған күнде
Қазақстанның онын құрамына енуін жақтады. Бірақ бүкіл империя көлемінде
жағдайдың күн өткен сайын шиеленісе түсуіне байланысты, бүл пікірдің
іске асуы екіталай еді. Міне, осындай жағдайда Әлихан Бөкейхан мен Ахмет
Байтүрсынүлы бастаған бір топ қайраткерлердің үйымдастыруы бойынша 1917
жылы 5-13 желтоқсанда Орынбор қаласында қазақ мемлекеттігі туралы мәселе
көтергш жалпы қазак сиезі болып өтті. Сиездің күн тәртібінде түрған ең негізгі
мәселе - кеңестік билікке қатынас жөнінде баяндаманы Әлихан Бөкейхан
жасады. Сиез қазак облыстарын бүліншіліктен сақтау мақсатында уақытша
« ¥л т Кеңесін» қүрып, оның аты «Алашорда» болсын деген шешім қабылдады.
25 орыннан түрған бүл үкіметтің төрағасы болып көпшілік дауыспен Әлихан
Бөкейхан сайланды. Азамат соғысы басталып кеткенжн кейінгі кезеңде
Әлихан бастаған Алашорда өкіметі кеңес билігіне карсы күресіп, ак казактар
мш патша генгралдарының жағында болды. Большевиктер партиясы үсынған
бағдарламаны қазақ қоғамын үлкш апатқа үрындыруы мүмкін эксперимент
есебінде бағалап, ал казақ коммунистерін орталық биліктің қолшоқпары
ретінде айыптады. 1918-1919 жылдар аралығында Алашорда жасактары
қызыл әскерге қарсы шайқастарға қатысты, кеңес билігін қолдаған қазақтарды
жазалады. Кеңес өкіметі 1919-1920 жылдар аралығында Алаш қозғалысына
қатысқандарға жариялаған кешірімнгн кейінгі уақытта да Әлихан Бөкейхан
өз принципінг сенімді күйде қалды. Кеңес билігі түсында ол туған елі үшін
белсш ді қызметтен бас тартқан емес. 1920 жылы Қазақ АКСР Егіншілік халык
комиссариаты коллегиясының мүшесі, 1922 жылы үлттар істері жөніндегі
Халық комиссариаты (Мәскеу) жанындағы Орталық баспаның ғылыми
қызметкері, 1926-1927 жылдар аралығында Ресей ҒА-ның ғылыми қызметкері
болды. Өкініштісі, Сталин басқарған жоғарғы билік төңкеріске дейінгі қазақ
зиялыларына, оның ішінде Әлихан Бөкейханға сенімсіздік танытты, қоғамдық
қызметін теріс бағалап, шектеп отырды.
1925 жылы Қазақстандағы саяси билікке Ф.Голощекин келгеннен кейін
жүргізген оның қоныс аударушыларға кең жол ашу саясатына жол бермеу
үшін қазақ қожалықтарына қажет жер нормасын анықтау мақсатында КСРО
ҒА жанынан прсфессор С.П. Швецов бастаған экспедицияны қүру ісіне белсене
араласып, оның қүрамына өзі де енеді.
Қазақстанда қоныс аударушыларға жарарлық артық жер жоқ екендігін
ғылыми түрғыда шгіздеп берген бүл комиссияның жасаған түжырымдары мея
үсыныстары Ф.Голощекинге және орталық мекемелерге үнай қойған жоқ. 1926
жылы Әлихан Бөкейханды М әск^ден бақылаушы орындардың рүқсатынсыз
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
шығып кеткені үшін ОГПУ кызметкерлері Ақтөбеде түтқынға алады да, кейін
қайтарып, Бутырка абақтысына жабады. Бірақ оны 15 күню і соң шығаруға
мәжбүр болады. Зорлықшыл биліктің бүл қоқан-лоққысы күресте ширыкқан
қайраткердің жүрегін шайлықтыра алған жоқ еді. Келесі, 1927 жылы одактың
Егіншілік комиссариатында ол прсфессор Швецов ұсынған жер нормасын 21
қорғап сөз сөйлеп, отаршыл пиғылдағы шемунікгерді әшкерелеп сынға
алды. Әлихан Бөкейхан 1927 жылдың 1 казанынан бастап Мәскеуде, ОГПУ
орындарының бақыл ауы астында түруға тиіс болды. Ү кімет орындарының, жеке
адамдардыц оны Қазақстанда түрып, қызмет істсуінс рүқсат сүрап орталыққа
жасаған отініштерінен нәтиже шықпады. 1928 жылы жоне 1930 жылы екі мәрте
Алаш қозғалысының белсенді қайраткерлері түтқынға алынып, сотталғанда,
ОГПУ орындары Әлиханды бір-ак рет шакырып түсінік алумш шектелді.
ОГПУ орындарының Әлиханды да қамап қоймай, сырт қалдыруын шамалап
түсінуге болады. Өйткші оны түткындау арқылы олар өз пиғылын қоғамдық
пікір алдында тым айғақтап алудан қаймықты. 1937 жылы 27 кыркүйекте
КСРО Жоғарғы соты әскери коллегиясының негізсіз үкімі бойынша ату
жазасына кесілді. Соңғы тергеуде Алаш партиясы мен кеңестік билікке қарсы
әрекеттеріне байланысты барлық жауапкершілікті өз мойнына алған Әлихан
Бөкейхан ақтык сөзінде «Кеңестік билікті сүйген емеспін, бірақ мойындауға
мәжбүрмін» деп мәлімдеді. 1989 жылы 14 мамырда КСРО Жоғарғы сотының
каулысы бойынша әрекетінде қылмыс күрамы жоқ болғандықтан ақталды.
Әлихан Бөкейхан қазақ халқының түрмыс-тіршілігін, мәдениетін, шаруашы-
лығын, төрт түлік малын, жер-суын, кысқасы, әлеуметтік-экономикалық
жағдайын жан-жақты зерттеген санаулы ғалымдардың бірі. Ол Щербина
экспедициясының Семей облысына қарасты Павлодар, Қарқаралы, Семей
>ездері мен Ақмода облысының Омбы >езінде жүргізген жүмыстарына тікелей
катысып, алуан түрлі деректер жинастырды. Экспедиция жүмыстары біткеннен
кейін, жиналған бай материалдарды іріктеп, өңдеп, ғылыми корытындысын
жазысты. Экспедицияның қорытындылары 1903-1905 жылдары жалпы көлемі
13 том болып жарыққа шықты. Әлиханның Щербина экспедициясында
атқарған қызметі ғылыми жүмыстарға жан-жақты дайындығын, терең білімін
аңғартты. Щербина экспедициясынан кейін ол 1903 жылы С.П. Щвецов
бастаған Сібір темір жолы бойында орналасқан Челябі мен Томбы калалары
аралығын мекендегш қазактардың малшаруашылығын зерттеуге бағытталған
экономикалық экспедициясына атсалысты. Экспедиция жүктелгш міндетке
сай, қазақтың қой шаруашылығының жағдайын зерттеді. Сол өңірдегі кой
шаруашылығымш коса ол бүкіл казак даласының түпкір-түпкіріндегі, атап
айтсақ, Жетісу, Сырдария оңіріндегі қазақтыц қой түқымдарын, шаруашылык-
тарын түгел қамтып, бір-бірімен салыстыра отырып қарастырды. Әлихан
Бөкейхан қазактың қой шаруашылығы жайында сүбелі еңбек жазып шыкты.
Бүл еңбек экспедицияның баска материалдарымен бірге «Материалы по
экономическому обследованию районов Сибирской железной дороги» деген 3
бөлімшн түратын кітап болып 1904 жылы Томбы қадасында басылып шыкты.
Әлихан Бөкейхан Ресей императорлық география қоғамының қызметіне
қызу араласты. 1896 жылы оның Батые - Сібір бөлімінің мүшесі болды, ал
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1901 жылы оның басқару кадетіне сайланды. Элиханнын тарих саласында
жазып қалдырған «Исторические судьбы Киргизского края и культурные
его успехи» атты алғашқы еңбегі 1903 жылы “Россия. Полное географическое
описание нашего отечества” деген коп томды альманахтың 17-томына
еніп, Санкт-Петербургте жарык корді. Ш ығармада казак өлкесінің тас
дәуірінен бергі тарихы көрініс тапқан. Сонымен бірге казак даласының соңгы
ғасырлардағы өмір-тарихын сипаттаған. «Киргизы» атты еңбегі алғаш рет
«Формы национального движения в современных государствах» атты жинакта
1910 жылы Санкт-Петербургте басылып шықты. Бұл еңбекте казак халкының
отаршылдық саясатқа деген козқарасын, үлт-азаттык күресінің бағытын,
мақсат-мүддесін ашып көрсеткен. Әлихан Бөкейхан казак мемлекетінің пайда
болуының тарихи кезеңдерін, даму зандылықтарын да терең зерттегш. Бүган
оның эр жылдары Ресей императорлык география қогамы Батыс-Сібір бөліміш
караған Семей бөлімшесінің басылымдарында жарияланған «Из переписки
(писем) киргизских ханов, султанов», «Из переписки хана Средней киргизской
орды Букея и его потомков» жэне «Из бумаг султана Большой киргизской орды
Сюка Аблайханова» атты гылыми жарияланымдары куэ бола алады. Элихан
Бокейхан назарынан Кенесары Қасымұлы бастаган үлт-азаттық көтерілісі де
тыс қалмаған. Оның бүл тақырыпта 1923 жылы Ташкентте «Материалы к
истории султана Кшесары Касымова» атты кітапшасы шыққан.
Элихан халықтың ауыз әдебиеті мұраларынан үлгі алмай үлттық әдебиеттін
өркенде^і мүмкін емес деп түсінгш. Ол ауыз әдебиеті туындыларын жинауға
көп күш салды. Сондай-ақ Әлихан түңғыш абайтанушы да болды. Абай
шығармаларын жаңа заманның тынысы, лебі деп түсінді, қалыптасып келе
жатқан қазақтың жаңа ұлттық әдебиетінің бастамасы деп бағалады. Абайдың
өлеңдері мен нақыл сөздерін жинақтауға атсалысты. Абайдың олеңдері мен
қара сөздерінің түңғыш жинағын редакциялап, жинақтың 1909 жылы Санкт-
Петербургте басылып шығуына қолүшын берген.
Әлихан Бөкейханның кейінгі үрпаққа қалдырган әдеби мүрасының ен
көлемдісі - көркем аударма. Аудармаларының ішінде орыстың классик
жазушылары Л.Н. Толстой, А.П. Чехов, В.Г. Короленко, Д.М. Мамин-
Сибиряктармен қатар, Еуропаның қаламгерлері, сондай-ақ үнді, түркі
тектес халықтардың әдеби шығармалары бар. Элихан Бокейхан көркем
аудармаларының басым көпшілігі 20-30 жылдар аралыгында, яғни 1922-
1927 жылдар аралыгында КСРО халықтарының орталық баспасындагы Қазақ
секциясының әдеби қызметкері болып қызмет етіп ж үргш кезінде аударган.
Әлихан қазақ және орыс тілдерінде катар жазган публицист. Оның қаламынан
шыққан мақалалар Санкт-Петербургтің «Сибирские вопросы», «Биржевые
ведомости», «Новая жизнь» секілді басылымдарынан жиі көрініп тұрған. Ол
халықтың сана-сезімі м ш үлттық мәдениетін көтерудегі баспасөздің орасан
зор маңызын бағалай білгш. Әлихан Бөкейханның атқарған ісі, кейінгі үрпаққа
қалдырған аманат-мұрасы әлі де жан-жақты талданып, зерттеле түспек.
М.Қойгелдиев
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
АБЫЛАЕВ АЙТҚАЛИ
Қазақтың жаңаша білім алған тұңғыш әскери мамандарының бірі Абылаев
Айтқалидың туған және қайтыс болған жылдары белгісіз. Орал облысы
Жымпиты >езінде туған. Алашорданың батыс бөлімшесінде офицер болып
Алаш үкіметі үшін адал қызмет атқарған абзал азамат.
Ақпан төңкерісі қарсаңында Оралдағы реалды әскери мектепті бітіргш
екен. 1918 жылы жазда 4-Орал облыстық казақ сиезі өтеді, сиезде окыған қазақ
жастарынан әскери командалық күрам әзірлеу туралы карар қабылданады. Ол
кезде қазақ елі үшін мамандандырылған әскер аса қажетті еді. Сол мақсатта
бүрынғы орыс армиясы үлгісімен Ойыл уәлаяты үкіметі Жымпитыдан алты
айлық юнкерлік мектеп ашады. Бүл қазактың түңғыш әскери мектебі еді.
Оралдағы реалды әскери мектепті бітірген, орыс тілін жақсы білетін Абылаев
Айтқали осы юнкерлік мектепке кабылданады. Ол 1918 жылы қарашада әскери
мектепті үздік нәтижемен бітіреді. Абылаев Айтқали - казақтың түңғыш әскери
мектебінің түңғыш түлектерінің бірі. Айтқалидың юнкерлік мектепті бітіруі
Алаш әскерін жасақтау ісінің жедел жүріп жатқан кезі еді. Осы қызметтің
талабы бойынша Айтқали Алаш халық милициясыньщ қүрамына алынады.
Білімді жас офицер әскер жасақтау мақсатында халықтан салык жинау ісімен
шүғылданатын арнаулы жүздікті басқарады. Бүл аса жауапты әрі күрделі жүмыс
еді, себебі салық белгіленген молшерде жиналмаса, осксри қажетті камдай
алмайтын, қосалқы салық салуға халықтың карсылығы туатын. Осындай ауыр
жүмысты абыроймен атқарған Айткалиды жаңа міндет күтіп түрған. Ол енді
Ғ.Жетпісов баскарған большевизммен күрес жөніндегі комиссияның айдауыл
командасының командирі болады. 1919 жылы қызыл армияның Чапаев
дивизиясының 443-бекініс батальонын қолға түсіру операциясына қатысьш,
ерекше ерлік көрсеткен.
1918 жылы желтоқсаннан кейін Жымпитыдағы Алаш гарнизонының
бастығы болады. 1919 жылы Базарғали Қожахметов, Керей Есенғалиевпен бірге
Жымпиты түрмесінде отырған Алаш гарнизонының көтерілісіне катыскан
топты Калмыковқа жеткізу ісіне басшылык етеді. 1920 жылдың ортасында
Орал губерниясының несие мекемесінде, 1930 жылдары Түркістанда әртүрлі
қызметтер атқарады.
Абылаев өз жүмысын мінсіз аткарады, ол жүмыска жауапкер, адал адам еді.
Алайда оның кезінде Алашорда үкіметі үшін қызмет аткарған Алаш офицері
екшдігі үкіметтін есебінде еді. 1934 жылы Алматыда түткындалып, Орал
қаласына апарылып, екі жылға созылған сот аркылы 1936 жылы Айтқалиды 8
жылға бас бостандығынан айырады. Бүл жазаны жеңіл көрген үкімет Айткалиды
Батыс Алашорданың офицері және қала гарнизоныныц бастығы болғаны үшін
әскери трибуналға береді. Мүнан кейінгі тағдыры бслгісіз. Ксйбір дсректергс
қарағанда, 1937 жылы атылған сыңайлы.
И.Нурахмет
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
АЙБАСОВ БІРМ¥ХАМЕД
Айбасов Бірмұхамед 1895 жылы Ақмола облысы, Атбасар >езі, Үлытау
болысында дүниеге келген. Қоғам қайраткері. Үлытау болысында 30 жылдан
астам фельдшер болған Айбас Байтабынүлының (1862-1937) отбасында туған.
Ауыл шаруашылық училищесін (Омбы, 1917), Қызыл профессура институтын
(Мәскеу, 1933) бітірген. «Бірлік» мәдени-ағарту үйымы басқармасының
хатшысы болды. «Айқап», «Қазак» басылымдарында өлеңдері мен мақалалары
жарияланған. Ақмола >езі қазақ комитетінің және «Жас қазақ» үйымының
белсенді мүшесі. 1920 жылдары Ақмола облысы жер басқармасының бастығы,
Семей губерниялык «Қосшы» одағының төрағасы (1925-1928), Қазак ауыл
шаруашылығы кооперация одағы мал шаруашылығы бөлімінің бастығы, өлкелік
кооперация техникумының директоры (1928-1931). Байларды тәркілеуде, казак
шаруаларын үжымдастырудағы асыра сілтеушілікке қарсы шыққандығы үшін
қуғынға үшырады. 1933 жылы И.В. Сталиннің атына жазылған «алтаудың
хаты» авторларының бірі. Өмірінің соңғы жылдары Түргея қой кеңшары саяси
бөлімінің (Алматы облысы) бастығы (1933-1935), Қазақ партия баспасының
редакторы (1935-1937) болды. Саяси қуғын-сүргіннің қүрбаны.
Е. Айбасов
АЙМАҒАМБЕТОВ АҚКЕНЖЕ
Аймағамбетов Ақкенже 1896 жылы Семей облысы, Семей >езі, Шыңғыс
болысында дүниеге келген. Әкесі дәулетті, мықты азамат болыпты. Ата
дәулетінің арқасында жастайынан мүсылманша оқып, діни білім алып, рухы
өр, жаны таза болып ержетеді. Азамат болып толысқан шағында Алаш
қозғалысына қатысып, айтулы қайраткер болып танылады.
Ақкенже Алаш қозғалысындағы алғашқы қызметін Алаш Орданың
сарбазы болып бастайды. Әрине, қатардағы көп сарбаздың бірі емес, таңдаулы
сарбаздардың қатарынан орын алады. Көзі ашық, көкірегі ояу азамат қолына
кару алып әскер катарында жүрсе де, Қазақстанның сол түстағы әлеуметтік
істеріне белсеш араласқан көрінеді. Бізге жеткен деректерге қарағанда, Ақкенже
1917 жылдан кейін узздік, облыстық қазақ комитеттерінің жүмыстарына
араласыпты. Қазақ комитеттерінде ресми мансап үстамаса да, халқын сүйген
азамат үлтының заман ағымынан кейін қалмауы үшін барын салады. Бүл ретте
ол өз заманының жомарты бола білді. Ш ыңғыс қазақтары «Талап» үйымын
қүрғанда, Ақкенже сол үйымның демеушісі болып, қаржылай көмек беріп
отырған. Не керек, қазаққа пайдасы тиетін істерден Ақкенже бас тартып
қалмапты. Ниет болса алынбайтын қамал болған ба, ол өзі атсалысқан істердің
бәрінде де елеулі жетістіктерге жетіп отырған. М.Ә>езов өзі режиссерлік етіп
«Еңлік- Кебек» спектаклін қойғанда, Ақканже Кебек рөлін сомдаған екен. Үлы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ғұлама М.Ә>езовтің талабынан шыққан «әртістің» деңгейі төмш дей алмасак
керек.
1918 жылы Семейде Алашорда үкіметі үлттық әскер жасақтайды. Бүл
өте маңызды әрі қиын жүмыс еді. Алашордаға бүйрегі бүратын елдің есті
азаматтарының бәрі де Алаш әскерінің қүрылуына мүдделі болады. Сол кезде
Ақкенже әскерге қажетті көлік пен азық-түлік үшін мол қаржылай көмек берген
дейді. Әскерге қаржылай көмек көрсету мылтық үстап соғысқа қатынасумен
бірдей саналады. Қаржылай көмек көрсеткен адамның сарбаз болып сапқа
түруы шарт емес, соған қарамастан Ақкенже өзі сүранып сарбаздар қатарына
алынған. Ол майданда үлкш ерлігімен көзге түседі. Қызылдармен соғыста
батырлықпен қол бастайды. Түрағүл Абайүлымш бірге кызылдарды Семейден
Рубцовкаға дейін қуған атақты шайқаска жетекшілердің бірі болып қатысып,
ерлік көрсетеді.
Балуанға оң мен солдың бәрі бірдей, азаматқа елі үшін не істесе де көптік
етпейді. Осыны жанымен сезінген Ақкшже өзі Алаш сарбазы болып қана
қоймай, халықтыңрухын көтеру үшін жан сала қимылдайды. Алаш қозғалысына
қатысқан қазақтарға, олардың отбасына, оқудағы қазақ балаларына азық-түлік
беріп, қаржылай көмек көрсетіп отырады.
Халқына жанашыр бола білді. Ашаршылыққа үшыраған Жетісу, Сырдария
қазақтарына азық-түлік жеткізіп, қаражат бөл іп, қиын-қыстау кезеңде қысылған
жұртка қолүшын береді.
Өзі Алашорданың сарбазы болған, оның үстіне халқы үшін малын, жанын
аямай қызмет еткш Ақкенже отаршыл империяға, тоталитарлық билік жүйесіне
үнамады. Ұнамай ғана калған жок, олардың көзіне шыққан сүйелдей болды.
Мүндай азаматтардан ертерек қүтылмаса, ерте ме, кеш пе еліне бас болып
кетуі мүмкін екенін кеңес үкіметі жақсы түсінді. Үкіметке, оның отаршыл
пиғылына қарсы шығу - елін сүйген косемдердің үйымдастыруымен, солардьщ
жетекшілігімен іске асатынын білген қызыл үкімет халықты «басынан»
(көсемдерінан) айырып алуды басты мақсат еткені белгілі. Сол қуғын-сүргін
кезінде - 1928 жылы Аккенже отбасымен Сырдария округіне жер аударылған.
Ол жақта халі қандай болғанын кім білсін, ашаршыльщ кезде өздеріне көмек
беріп, сүйеу болған жомарт азаматты Сыр елі білді ме, жоқ әлде «халық жауы»
дегш қылмыспен жер аударылып келген бейтаныс азаматты сыртқа тепті
ме, ол жағы белгісіз. Білген күнде де оған көмектесуге елдің мүмкіндігі мен
батылдығы жете қоймас еді. Ел білетін шындық - Ақкенже Сыр өңірінен еліне
оралмапты. 1932 жылы Сырдария округінде дүниеден өткен екен. Ол кезде
небәрі 36 жаста еді. Ол түстағы қуғында жүріп өлген ел серкелерінің ажалы
алладан емес, адамнан келетіні мәлім. Алаш зиялыларының бәрі де жер
аударылды, бірі атылды, бірі атсыз-аяқсыз жоғалып кетті, бірі ауырып өлді.
Көрінеу атып өлтірілгендерден басқасының олімі жүмбақ күйінде қала берді.
Солардың бірі - Алаштың Ақкенжесі.
И.Нурахмет
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
АЙМАУЫТ¥ЛЫ ЖҮСІПБЕК
Жүсіпбек Аймауытүлының өмірбаяны хакында әр алуан көзкарас, түрлі
пікірлер бар. С.Мүқанов «XX ғасырдағы казақ әдебиеті» атты еңбегінде
(1932) оны 1893 жылы туды десе, Ә.Тәжібаев «Жүсіпбек - баянауылдык, 1896
жылы туған» дейді. Ал С.Садуакасовтың сүрақтарына қайтарған жауабында
қаламгердің өзі сиыр жылының аяғында (1890) ... тусам керек деген-ді («Қазак
әдебиеті», 1988, 23 желтоксан).
Қазакстан Компартиясы Орталық Комитетінің жазушыны ақтау туралы
қаулысында - 1889 жыл көрсетіліп, Қазақстан Республикасы ¥лтты к ғылым
академиясының М.О. Ә>езов атындағы Әдебиет және өнер институты әзірлегш
бір томдық таңдамалы «Шығармалары» - 1889, сыншы-ғалым С.Қирабаевтың
«Білім» қоғамы (1990) мен «Ана тілі» баспасынан (1993) жарық көрген
кітаптарында соңғы цифр (1889) аталады. Филология ғылымдарының канди
даты Е.Өтебайүлының кейінірек жарық көрген «Тағдырдың кездестім ғой
кермесіне»... атты мақаласында жазушы өмірбаяны хақында «Жүсіпбек
Аймауытүлын 1894 жылы 28 карашада туып, 1930 жылы 7 сәуірде өлді деп
жазып, әділдігіне көшкен мақүл» делінген («Ана тілі», 1990, 7 ақпан). Ал
сталиндік зүлматқа үшыраған бір топ қаламгерлердің (А.Байтүрсынүлы,
М.Ә>езов, М.Жүмабаев, М.Дулатов, Ж.Аймауытүлы) ОГПУ, НКВД түрмесін-
дегі кезі туралы «Абақты» атты кітап жазған жазушы Д.Досжан: «Сот
қүжатында, жазушының өз қолымш толтырған анкетасында туған уақыты
1890 жыл болып көрсетілгенін», - айтады («Жалын» журналы, 1991, №4, 34-
бет).
Ал біздің қолымыздағы Муза Жүсіпбекқызынан алған, жазушының қайтыс
болғаны жөніндегі куәліктің көшірмесінде - 1930 жылдың 21 сәуірінде, яғни 41
жасында атылған делінген... Б.Қойшыбаевтың «Боздақтардың соңғы суреттері»
атты таныстыру райындағы хабарламасында да осы мерзім көрсетіледі
(Қойшыбаев Б. «Боздақтардың соңғы суреттері», - «Қазақ әдебиеті», 1992, 18
желтоқсан). Он томдық - «Қазақ әдебиеті тарихының» 7-кітабында - 1889-1930
жылдар көрсетіледі (Алматы: Қазақпарат, 2004. -186 бет). Демек, қарапайым
есеп жолымш де, ескіше жыл кайыру ретімен қарасақ та - 1889 жыл көңілге
қонымды-ақ.
Ж.Аймауытүлы Семей губерниясының Кереку угзіндегі Қызылтау болысы-
ның бірінші ауылында (қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданы,
Ж.Аймауытүлы атындағы шаруашылық) 1889 жылы дүниеге келді. Төл
әдебиетіміз тарихында есімі мш еңбегі елсулі түлғалар - М әшһүр Жүсіп Көпеев
пш Сүлтанмахмүт Торайғыров екеуіне жетінші, сегізінші атадан қосылатынын
жазушының өзі атап көрсетеді.
Болашақ қаламгердің әкесі Аймауыт та, атасы Дәндебай да шаруа баққан
адамдар екш. Аймауыт бес агайынды (Дәндебайдың бәйбішесінен - Аймауыт пен
Иса, тоқалынан - Оспан, Абылай, Әбдірахман туған) болғанымен, кедейліктің
қамыты қатты батқандықтан, балаларын «мал табуға», өнер-білімге баулиды.
Жазушы өмірбаяндык жазбасында жастық кезеңін томендегіше еске алады:
“АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
«5 жасымнан 15-ке дейін ескі молдадан оқып, «Мүқтасарды» дендеп, «Наку»
оқып барып қалдым. Ауылымызда Оспан дегш кісі молда ұстаушы еді. Ә>елі
Жүніс Қожадан, содан кейін Шаймардан қожадан, артынан Қожахмет молдадан,
Қапар қажыдан, Мүхаметжаннан оқыдық. Сөйтіп, ескіше 5-6 молданың алдын
көріппіз. Бастапқы екеуі болмаса, соңғылары басқа ауылдың молдасы. Жаз 27
жайлауда оқып түрушы едік».
Ж.Аймауытүлы бүдан кейін біраз жыл ауылда бала окытумен айналысады.
«Қартқожа» романындағы бала молда - автордың өзі. Көп үзамай, орыс
мектебіне түскен Ж.Аймауытүлы әділетсіздікке байланысты бір топ балалармен
бірге одан шығып кетеді. Біраз жыл мүғалімдік қызмет атқарады. 1911 жылы
Керекудегі екі сыныптық орыс-қазак мектебіне кіріп, білімге қайта дш кояды.
1914 жылы Семейдегі мүғалімдер семинариясына түсіп, оны 1919 жылы
(Қ.Сәтбаев, М.Ә>езовпен бірге оқиды) ойдағыдай бітіріп шығады. «Қыс окысам,
- деп еске алады ол, - жаз елге шығып, бала оқытып, қаражат жинадым. Орысша
оқуға кіргшнш былай, әкеме мал тауып бере алмадым (Сүлеймендерден алған
бір құнан, бір тайдан басқа), бірақ әкемнің аз күн көргішіне бір тиын да зиян
келтіргем жок». Бүған аталмыш семинарияда стипендия алып оқығаны да дәлел
(Қ.Мүхаметханов, Ж.Аймауытов - «Семей таңы», 1989,4 қаңтар). Жүсекең осы
жылдары жаз айларында елге шығып, үстаздықпен айналысады. Шокірттерге
білім нәрін беріп, жақсылыққа, ізгілікке үйретеді.
1917-1919 жылдары Алаш партиясына кірсе, 1919 жылы бірінші желтоқсанда
Семсйдс ксңес өкіметі орнап, Губревком қүрылған мезгілде контегеи қазақ
жастарымен бірге мүше болады (Семей облыстық мемлскеттік мүрағаты, 72-
кор, 19-тізім-1, бума 7-3).
Ж.Аймауытүлы 1920 жылы Қазақстан Кеңестерінің Құрылтай сиезіне
делегат болып катысса, 1921 жылы Семей губерниялық оқу бөлімінің
меңгерушісі, «Қазақ гілі» газетінің редакторы және журналистер бюросының
хатшысы кызметін атқарды. 1922-24 жылдары Қаркаралыда мектеп мұғалімі,
1924-26 жылдары «Ақ жол» газетінде бөлім бастығы міндетін аткарды. Казак
институтында істеді (Ташкент), 1926-29 жылдары Шымкент педагогикалық
техникумының окытушысы әрі директоры болды. Осының аз-ақ алдында, яғни
алапат аштық карсаңында үлт жанашырлары күйзелгш елге қолүшын беру
мақсатымен Семейде «Жанар» атты үйым қүрды. Ұйымның негізгі мақсат-
міндеті: қарапайым халықка көмектесу, үлт бостандығы жолындағы жастарды
қамқорлыкқа алып, білімге, саясатка тарту болды. Халыққа қасірет әкелген
алапат аштык түсында - Ж.Аймауытүлы мүраттас серіктестіктерімсн бірге
қолүшын береді. Мәдени-рухани түрғыдан, әлеуметтік жағынан қолдап, комек
етеді.
Отызыншы жылдардың ойранына, НКВД-ніц қанды шеңгелінс түсксн
қайран ер таланты кемелденіп, үлкен шығармашылык кезсңгс бет бүрғап
ш ағында- 1930 жылдың 21 сәуірінде Москеудегі Бутырька түрмссінде атылды.
Жүсекеңнің, Жүсіпбек Аймауытүлының рухани өмірі аяқталган жоқ.
Ж.Аймауытүлы үлттык сөз өнерінің әр алуан саласында ерен еңбек етті.
Оның қаламынан туған, әсіресе ақындык әлемін танытатын («Сарыарқаның
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
сәлемі», «Көшу», «Нұр күйі», т.б.), кемел прозашылығын («Әнші», «Елес»,
«Жол үстінде», «Қара бақсы» - әңгімелер), «Күнікейдің жазығы», (повесть),
«Қартқожа», «Ақбілек» (романдар), белгілі драмашылығын («Сылаң қыз»,
«Мансапкорлар», «Рабиға», «Ел корғаны», «Қанапия - Ш әрбану», «Шернияз»),
айтулы аудармашылығын («Сараң сері», «Тас мейман» (А.С.Пушкин),
«Бақылаушы» (Н.В. Гоголь), «Бейшаралар» (В. Гюго), «Дәмелі», (Ф. Дюшен),
«Тау еліндегі оқиға» (С. Чуйков), сындарлы сыншылығын - «Мағжанның
ақындығы туралы», «Аударма туралы», «Сүңкар жыры», жан жүйесінің білікті
білгірі екендігін - «Тәрбиеге жетекші», «Психология», «Комплекспш окыту
жолдары», «Жаңа ауыл» т.б. еңбектері табиғи талант қырларын жан-жақты
жарқырата көрсетті. Балаларға арналған - «Жаман тымақ», «Көк өгіз», «Шал
мен кемпір», «Үш қыз» сынды ертегілер қарапайым мәтін мен көркем суреттің
табиги тұтастығы мен үндескен үлгісін терең танытады. Ең маңыздысы, бүл
еңбектер бүгін де рухани-тәлімдік қырларымен мәнді.
Р. Турысбек
АҚАЕВ ХАСЕН
Қоғам қайраткері Акаев Хасен 1859 жылы Семей облысы, Қарқаралы
ауданы, Қу болысында туған. 16 жыл Қу елінің болысы кызметін атқарып, ел
арасында жаңалық енгізуші, білім мен өнерді қолдаушы болған. Ата қонысында
орналасқан Қоянды жәрмеңкесінің өркендеуіне, орыс, татар, өзбек көпестерімен
сауда-саттықтың дамуына коп күш салған. Д үкен үстап, қыр қазағының өнеркәсіп
өнімдеріне сүранысын өтеуге тырыскан. Егін егіп, мал түқымын жақсартумен
айналысқан. Еуропалық үлгідегі қазақ-орыс мектебін ашып, оны бітіргендерді
өз қаражатымен Қарқаралы, Семей, Омбы оқу орындарында оқытқан. Әнші,
күйші, серілерді, фельдшер, ісмер адамдарды жанында үстаған. Балуандарымен,
жүйрік аттарымш даңқы жайылған. 1905 жылы Қарқаралы хүзырхатын
(петициясын) үйымдастырушылардың бірі болды. 1910 жылы қазақтарды патша
үкіметіне бағынбауға, сырттан көшіп келушілерге жер бермсуге, Қазақстанды
Ресей империясынан бөліп алуға үгіттеді деген айып тағылып, әкімшілік
жағынан жауапқа тартылды. 1917 жылы 16 наурызда Қарқаралы >езі қазақ
комитетінің мүшесі болып сайланды. 1918-1920 жылдары алашорданың елдегі
сүйеніштерінің бірі болды. 1921-1922 жылдары Кеңес орындарына елге сыйлы
азаматтардың сайлануына ықпал жасады. Семей өңірінен аштыққа үшыраған
Торғай еліш жәрдем малын жинастыруға атсалысты. Мал-мүлкі әлденеше рет
тәркіленді. 1927 жылы Қызылжарға, одан Башқүртстанға кетуге мәжбүр етілді.
1931 жылы Қызылжарда дүниеден өткен.
Ж. Сүлеймен
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
АҚПАЕВ ЖАҚЫП
Ж.Ақпаев 1876 ярллы 7 карашада (ескіше 25 қазанда) Қарқаралы округінің
Берікқара ауданындағы 3-ауылда, Төңіректас дегеп жерде туған. 1886 жы
лы Қарқаралыдағы қазақ интернатына түсіп оқиды. 1889 жылы Омбы
гимназиясына түсіп, 1898 жылы Томск гимназиясын бітіреді. Сол жылы, яғни
1898 жылдың күзінде Петербург университетінің заң факультетіне түсіп, оны
1902 жылы бітіреді. Іргелі оқу орнында - И.Ивановский, азаматтық қүқық
понінш В.Милютин, дипломатиядан - И.Ивановский, азаматтық қүқык гтонінен
К.Неволин, К.Кавелин, орыстың қылмыстық және полициялык қүқынан
Я.Баршев, қылмыстык күкық пәнімен атақты Милютин, дипломатиядан
атақты В.Спасович т.б. сабақ береді. Ж.Ақпаевтың дарынды азамат екшдігіне
көзі жеткен университет ректоры, белгілі заңгер А.Х. Гольмстш оның ғылыми
жүмысына өзі жетекшілік жасайды. Университеттің заң факультетінде 4
курста оқи жүріп, Ж.Ақпаев 1901 жылдың тамыз айынан бастап, Археология
институтында қосымша білім алған. Сөйтіп ол заңгерлік білімімен коса,
тарихшы, археолог білімін де алып шығады.
Петербургте болған сәттері оны көптеген озық ойлы жандарм® байланыс
жасауға алғышарттар жасайды. Патшалық үкіметтің қиянаты, қүрамындагы үлт
аймақтарына деген озбыр пиғылы оны саяси күрескер ретінде қалыптастырады.
Мемлекет қүрылымын конституциялық жолмен өзгерту, әділетсіз билікке
карсьшық корсету рухында болады.
Қазақтың біртуар перзенттері Б.Қаратаев, Р.Мәрсеков, А.Бірімжановтар
өздері бітірген жогаргы оқу орнынан екінші дәрежелі диплом, ягни кәдімгі
жоғары білім алса, Ж.Ақпаев Петербург университетінен бірінші дәрежелі дип
лом алған. Бірінші дәрежелі диплом ол кезде гылым магистрінің мәртебесі.
1903 жылдың күзінде магистр Ж.Ақпаев Омбы сот палатасына кызметке
кіреді, онда 1904 жылдан бастап пошта хатшысының көмекшісі болады, 1905
жылы Омбы қаласындағы 2-учаскенің әлемдік соты қызметін атқарады.
1905 жылдың казан-қараша айларында Ж.Ақпаев Омбыдағы үкіметке, сол
арқылы патшалық билікке қарсы бағытталған көп адамдық митингілер мен
демонстрацияларға катысады әрі сол наразыльщтарды үйымдастырушылардың
бірі болады. Ресейдегі самодержавиені, әділетсіз саясатжүргізіп отырган үкі метті
отар елдің өкілі ретінде қатаң айыптап сөз сөйлейді, билікті конституциялық
жолмен өзгертудің уақыты келгенін дәлелдейді. Осы әрекеті үшін оган саяси
сенімсіз деген ат беріліп, Ақпаев сот кызметінм аластатылады.
Қазақ халқының тә>елсіздігі мен бостандығы үшін күрескен Ж.Акпаев
1905 жылдың жазында Қарқаралыға демалысқа келеді. Мүнда Ә.Бөкейхан,
А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов т.б. тізе қосып, Санкт-Петербургке үкімет атына
талап-хат (петиция) жолдайды. Бүл қүжат «Қарқаралы гіетициясы» деген атгіаі
баршаға мәлім болды. Кейбір деректерге қарағанда, Ресей императорының
атына жонелтілген петиция саны кем дегенде үшеу.
1905 жылдың 7-8 қараша күндері Павлодар (Кереку) каласының орталы-
ғында коп адам жиналған жерлерде митингілер өткізеді, самодержавиені
“АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
құлату қажеттігін дәлелдеп, сөз сөйлейді. ¥ л т аймактарындағы, жалпы адамзат
қоғамындағы өркш иет игіліктеріне жету үшін дамудың аса қуатты тетіктері
- саяси бостандықтың, білім мш ғылым, мәдениеттің самодержавиелік
қүрылыммш сыйыспайтындығын жан-жакты дәйектеп, негіздеп береді. Осы
' жолы Баянауыл станицасында да болып, самодержавиші қүлату қажеттігі
туралы жиын өткізеді. Дәл сол түста Ж.Ақпаевтың үлт мүддесін, халық камын
ойлаған алашордалык пікірі Омбыда шығатын «Степной край» газетінде өткір
мақала ретінде басылып шығады.
Семей, Қарқаралы, Омбы үлықтары Ресейдегі дүрбелеңнің казақ жеріне
жайылып кетпеуі үшін үлт зиялыларын қүртуға тырысып, соңдарына шам
алып түседі. Ж.Ақпаевқа да қылмыстық заңның әйгілі 103, 108, 109-баптары
бойынша мемлекеттік қылмыскер ретінде айып тағылады.
1905 жылы Семей түрмесінде жатқанында Санкт-Петербург университетінің
профессоры, атақты заңгер Л.И. Петражицкийге хат жазып, қазақ зиялылары
арасында бірінші болып, қазақ өлкесінің дербес автономия алу мәселесін
үсынады. 1908 жылы Омбыға, кейін Жетісу облысының Қапал қаласына жер
аударылып, абақтыға жабылады. Сонда жүргш інде сш атор, граф Палшге хат
жолдап, қазақ өлкесінің ауыр халін баяндайды. 1912-1915 жылдары адвокаттык
қызметпен айналыса жүріп, азаттық идеяларын насихаттап, таратады. 1915-
1916 жылдары тағы да түтқынға алынып, түрмеге жабылады. 1917 жылы
бостандыққа шығысымен алашорда ісіне белсеее араласады. 1917 жылы 21-
26 шілде аралығында Бүкілқазақтық сиезге делегат болып, Алаш партиясы
бағдарламасының жобасын жасауға катысады. Сол жылы Бүкілқазақтык
екінші сиезде (5-13 желтоқсан) Алашорда үкіметінің мүшесі болып сайланады.
1918 жылы Семей ак казактардың қолына көшкенде Колчак әскери-қалалык
соты оны түтқындап, 1919 жылдың 7 шілдесінде ату жазасына кеседі. Алайда,
Колчак әскері жеңіліс тауып, Ж. Ақпаев қамаудан босайды. 1919-1927 жылдары
Семей губревкомның құрамында заң бөлімін басқарып, Семей облыстық сот
мекемелерін үйымдастыру ісіне араласады. 1927 жылы «Қазақ халқының шығу
тегі туралы» іргелі ғылыми еңбегін жазады. 1928 жылы Сырдария округтік
адвокаттар алқасының мүшесі қызметін атқарады, алайда бүл қызметтен
де аластатылады да, Жамбыл облысы, Шу ауданындағы Новотроицксе
селосына келіп, ғылыми-шығармашылық жұмыстармен айналысады. 1930
жылы 14-қыркүйекте кеңестік жүйені қабылдамағаны үшін, кеңес үкіметін
мойындамағаны үшін, күні кеше ғана Алаш партиясы мет Алашорда үкіметінің
белсетді мүшесі болғандығы үшін түтқындалып, 1932 жылы сәуірде Ресейдің
Воронеж облысына жер аударылады. Ауыр азаптан, жан төзгісіз қиянаттан
ауруға шалдығады, өлім халіж жетеді. 1934 жылы денсаулығына байланысты
айдаудан босатылады, сол жылы 4 шілдеде қайтыс болады.
Ж.Ақпаев - қазақ халқы үшін шыбын жанын шүберекке түйіп арпалысқан,
қайсар рухты, жігерлі, қажымас қайрат иесі. Ол барша ғүмырын Алаш
партиясымен, Алашорда үкіметімен тығыз байланысқа ғана арнап қойған жоқ,
сонымда қатар Алаш партиясын Алашорда үкіметін, Қазақ автономиясын
қүрушылардың алғашқы легінде болды.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Ж.Ақпаевтың алашордалық бағдарламасынан қорыққан патша үкіметі
де, кейінгі кеңес билігі де қатты сескенді. Қанша рет қамап, адам төзбес азап
көрсетсе де, Ж.Ақпаев өзінің үлт мүддесі туралы наным-сенімінен айныған
жоқ. Ол қазақтың рухани игіліктер саласында да айтулы еңбек сіңірді. Бүған
1922 жылы Семей оқу бөлімінде қызмет істей жүріп, қазақ ауыз әдебиеті
үлгілерін жинау жөніндегі комиссияны басқарғаны, «Қазақтардың әдет
қүқы, оның ішінде неке қүқы туралы жазбалар» еңбегі дәлел Қазақтың тегін
Ж. Ақпаев біздің жыл санау дәуірімізге дейінгі V ғасырда жазылған Г еродоттың
еңбектерімеи, біздің дәуірімізге дейінгі I ғасырда Плиний жазған алазон, азок
тайпаларынан, Никон шежіресіндегі касахтардан бастайды. Орыс тарихшысы
Карамзиннің еңбектеріш сүйене отырып, түріктер, берендейлер, черкестер
мен қазақтардың туыстығын дәлелдейді. 1927 жылы қаңтарда географиялык
қоғамның Семейдегі конференциясында баяндама жасайды.
М. Хамзин
АҚЫНБЕКОВ ЕРКІНБЕК
Акынбеков Еркінбек 1863 жылы казіргі Оңтүстік Қазақстан облысы,
Түркістан ауданы, Құшата ауылында туған. Ақын, ауыз әдебиеті нүсқауларын
жинаупіы. 1893 жылы Түркістандағы төрт кластык орыс мектебін бітірген.
Ферғана, Әулиеата, Шымкент >ездері баскармаларында тілмаш болкан.
Түркістан >езі атқару комитетінде әкімшілік жүмыс атқарған. Қысқа арнау,
сықақ, насихат өлең-жырлар шығарған, қисса-дастандар, толғау-термелер
жырлаған. Қазақ халкының эпостык жырларын жинаумш шүғылданған.
Ә.Диваев Ақынбековтың айтуы бойынша «Алпамыс», «Бекет ата» дастандарын
жазып алып, 1897, 1916, 1922 жылдары жариялаған.
Н.Төреқул
АЛДИЯРОВ ӘБУБӘКІР
Алдияров Әбубәкір Бермүхамедүлы 1878 жылы Торғай облысы, Қостанай
>езі, Сарыой болысында дүниеге келген. Әкесі Бермүхамед болыс болған,
атасы Қаумен ел баскарған. Ы.Алтынсарин үйымдастырған Қостанайдағы екі
сыныптық мектепті, Орынбор ер балалар гимназиясын (1899) тамамдаған соң,
Қазан императорлык университетінің медицина факультетіне түсіп, генерал-
адъютант Н.А. Крыжановский атындағы стипаідиямен окьпан. 1904 жылы
университетті күміс медальмш бітіріп, Ақтөбе, Қостанай өңіріндс және Троицк
қаласында (1916 жылға дейін) дәрігер болып қызмет істеді. 1916 жылы қазақтың
түңғыш заңгері Ж.Сейдалиннің кызы Ажарға үйлшігі, зайыбымен Беларуссияға
(Пинск қ.) қара жүмысқа алынған казактар арасына өз еркімен барып, дәрігерлік
қызмет атқарды. Халықаралық Қызыл Крест қоғамында жұмыс істеді. 1917
./A i f
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
жылы елге оралған соң Алаш қозғалысына белсеяс араласты. 1917 жылғы бірінші
және екінші жалпықазақ сиездеріне қатысты. Алашорданың Қостанай >езі
комитетінің төрағасы жәнг Торғай облыстық комитетінің мүшесі болды. 1918
жылы казанның 14-17 күндері аралығында өткен Қостанай >езі қазақтарының
төтшше сиезінде Алашорда автономиясы туралы баяндама жасады. Баяндама
бойынша сиез «Қостанай >езі Алаш автономиясына қосылып, тек Алаш және
Бүкілресейлік үкіметтердің билігін мойындайды» деген қарар қабылдады.
Кеңес үкіметі тұсында Алдияров Троицк қаласы ауруханасында дәрігер болып
істеді. Алаш қозғалысына белсене араласқаны үшін 1928 жылы Өскеметге жер
аударылды. 1936-1938 жылдары Қырғызстанның Қаракөл каласында және
Жамбылдағы темір жол ауруханасында қызмет істеді. Алдияровқа 1938 жылы
жала жабылып, ату жазасына кесілді.
Ш.Аманжолов, М.Әбдеш
АЛМАСОВ ОМАР
Қазақ халқының қайраткер үлдарының бірі - Алмасов Омар XX ғасырдың
соңғы ширегінде дүниеге келген. Алайда дәл қай жылы туғаны белгісіз. Алмасов
Омар - Алаш үкіметінің қайраткері, қазак халқының марғасқа ұлдарының
бірі. Халқының рухани тазалығын сақтап, ақыл-ойын тәрбиелеуді мақсат еткш
ол педагогика мамандығын таңдаған екен. Педагогика саласында атқарған
қызметтерінің біз біле бермейтін түстары көп, олар әлі де болса зертт^ді
қажет етеді. Алаш қозғалысы түсындағы атқарған қызметі Алмасовтың саяси
қайраткерлігін көрсетеді. 1916 жылы Орынборда Торғай, Ақмола, Семей,
Сырдария, Жетісу облыстары өкілдерінің кеңесі өтті. Бүл кеңесте аталған
өңірлердің ел ағалары жиналып, үлттық ірі мәселелерді талқылады. Алмасов
Омар сол кеңестің хатшысы болып қызмет атқарады. Кеңеске жиналғандар
патша үкіметінің «Маусым жарлығына» қарсы қазақ халқының көтерілісі
туралы Алаш көсемдерінің (А.Байтүрсынүлы мен М.Дулатовтың) пікірін
қолдады. Алмасов Омар да сол топтыц бел ортасында болды.
1917 жылы 2-8 сәуір аралығында Орынборда Торғай облысы қазақтары ның
сиезі өтті. Сиезді үйымдастырушылардың бірі - Алмасов Омар еді. Ол жолы
да сиездің хатшылық міндетін атқарған көрінеді. 1917 жылдың мамырында
Орынборда өткен жалпықазақ сиезіне қатысты. Сиезде делегаттар Қазак
автономиясын жариялау мәселесіш кслгаідс екі түрлі пікірде болды. Алмасов
Омар қазақ автономиясын Қазақстандағы өзге үлт өкілдерінің көзқарасы
анықталған соң және халық сақшысын қүрғаннан кейін жариялауды жақтап
дауыс береді. Осы сиезде ол Халық кеңесінің мүшелігіне кандидат болады.
Ол кезде жер-жерде кеңес үкіметінің үйымдары қүрылып жатқан болатын.
Бүл кеңес үкіметі үшін жергілікті жерлерге табан тіреп күш салудың орайы
еді. Соны сезген Алаш көсемдері қазақ жерінде кеңес үкіметінің үйымдарын
қүрып, билігін нығайтуына жол бермеуге талпынғаны белгілі. Алмасов Омар
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
сол ойды жүзеге асыру үшін Торғай өңірінде кеңес үкіметін қүруға қарулы
қарсылық үйымдастыруға атсалысты.
Алмасовтың әділдігі мея елшіл бағытына, іскерлігі мен азаматтық үстаны-
мыньщ беріктігіне сенгш Алаш үкіметі оны Алашорданың Торғай облысы
әскери сотының бастығы етіп тағайындайды. Өзіие тапсырылған жүмысты i J J
мүлтіксіз аткарған О.Алмасов зор сшімге ие болады. 1918 жылы наурызда
А.Байтүрсынүлымен бірге Алашорда атынан кеңес үкіметімен келіссөз жүргі-
зуге барады.
Кейін кеңес үкіметі күш салып, Алашорда таратылады. Қазақ халкының
дербестігін арман еткен зиялы топ енді кеңес үкіметінің қас жауына айнала-
ды. Сол түста түтас елдің көтеріліп кетуіюн сақтану үшін кеңес үкіметі
Алашорданың халыққа аса беделді басшыларына кеңшілік жасаумен бірге,
оларды түтқындап жойып та отырды. Сол қатарда 1920 жылы кеңес үкіметі
Алмасовты түтқындау туралы арнаулы жарлық шығарады. Қызылдар Аққүм
деген жерде Алмасовты түтқындауға келеді. «Жаным - арымның садағасы» деп
білгея батыр, елдің парасатты үланы өзін түтқындауға келгендермен шайқасып,
қүрбан болады.
И.Нурахмет
АМАНЖОЛОВ САДЫҚ
Садық Аюкеүлы Аманжолов 1885 жылы Алматы облысы, Шелек ауданы,
Қаратүрық ауылында туған. Балалық шағы туған ауылында өтеді. Арманшыл
әке Аюке баласынан үлкш үміт күтсе керек, оны жастайынан үлкен істерге
дайындап, кесек мінез қалыптастыруына себепші болады. Садык білімге
қүштар болып өседі. Әкесі оны Верныйдағы (Алматы) үлдар гимназиясына
оқуға береді. Ол мектепті 1902 жылы бітірген екен. Бірақ өзінің алған білімін
қанағаттүтпайды. Еліне адал қызмет ету үшін әлі де көп білім керек еді. Осыны
жақсы түсінген ол Қазандағы император университетінің заң факультетіне
оқуға түседі. Университеттен өзіие керекті мол білім алады. 1910 жылы
университетті тамамдап, елге оралады. Алғашында өз мамандығы бойынша
жүмыс істейді. Садық Аюкеүлы 1917 жылға дейін Жетісу облысының (Аягөз,
Үржар) заң орындарында кызмет атқарады. Бүл жүмысты ол тындырымды да
әділ атқарады.
Кейін Үржар ^езінде қазақ комитетінің төрағасы болады. Садықтың үлт
үшін күрескен өмірінде бүл кездің орны бөлек еді. Осы жүмыста жүріп ол
Алаш зиялыларыман жақын танысып, ойы үшталып, кемелдене түседі.
1917 жылы 21-26 шілде аралығында Орынборда бірінші жалпықазақ сиезі
өткенде, сол сиезге Садық та қатысады. Сиезге жиналған казак зиялыларының
үйғаруымш Бүкілресейлік қүрылтай жиналысына депутат болып сайланады.
Бүл бірінші жалпықазак сиезіне жиналған қазақ көсемдерінің Садықтың
білімі мен біліктілігін бағалап, Бүкілресейлік қүрылтайда казақ халкының
мүддесін қорғай алатынына сенгендігі еді. Бүкілресейлік сиезде Садықтың өз
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
үстанымын, үлтының аманатын қалай қорғағаны туралы дерек жок. Сиезден
кейінгі атқарған жүмыстарына қарағанда Алаш көсемдерінің күткен жерінен
шыкканы анық. Садық Бүкілресейлік сиезден кейін «Алаш» партиясының
жергілікті үйымдарын күру ісіне араласып, мәнді әрі ауыр міндетті мойнына
алады. Жетісу өңірінде Алаш үйымдарының қүрылуы мен оның қызметінің
тыңғылыкты жүруіне Садық Аюкеүлы бір кісідей тер төкті.
Екінші жалпықазак сиезінде Садық ¥ л т Ксңесіне мүше болып сайланды.
Бүл мәртебелі орын халықшыл азаматтың сенімін бекемдеп, белсенді де
пәрменді кызмет іс геуіяс түрткі болғаны айтпасақ та түсінікті. Садық Жетісуда
Алашорда жасақтарын қүру ісінде үйымдастырушылық қабілетімш көзге түссе
керек. Кейін Ш ыңжаңның Ш ә)ешек қаласында Алашорда жасақтарын қүруға
жетекшілік етеді. Алашорда көсемдерінің бәрі де өздері үлгі көрсете алатын,
жан-жақты жетілгш кемел азаматтар еді. Бүл касиетті Садықтан да көреміз.
Ол кезінде әділ заңгер, талантты үйымдастырушы, білікті басшы болды. Алаш
әскері қатарында қолына қару алып, майданға шықты. Кеңес әскерлерімен
болған шайқаста ауыр жарақат алған.
Алашорда үкіметі таратылғаннан кейін кеңес үкіметі алашордашыларға
біраз уақыт еркіндік бергені белгілі. Сол түстарда (1923-1930 жылдары) Садык
Аюкеүлы Аманжолов Қазақ автономиялық социалистік кеңестік республикасы
заң халық комиссариатында қызмет атқарады. Жасынан әлсуметтік қызметпен
ш үғылданғақ кәсіби маман Садықтың бүл жүмысты аса тыңғылықты
атқарғанында дау жоқ. Алайда елшілдік бағыт үстанып, туған халқынын
азаттығы үшін күрескен азаматтың кеңестік дәуірде қайдан жолы болсын, 1930
жылдардың зобалаңы басталғанда оның да тағдыры тәлкекке түседі. Садық
Аюкеүлы Қазақстаннан қуғындалады. Басында жан сауғалап Мәскеуге барады.
Алайда Ресей астанасы үзақ мекен бола алмайтынын түсініп, Бішкекке, одан
Ташкентке кетеді. Ол жақта калай өмір өткізгені туралы нақты дерек аз.
1941 жылы 5 желтоқсанда Ташкштте қайтыс болған. ¥ зы н да, қыска да
емес, қиындығы мен қызығы бірдей, арманға толы 56 жыл өмір сүріпті. Осы
өмірінің ішінде қазақ халқы үшін оның үлттық мемлекеті - Алашорда үкіметі
үшін бір кісідей үлес қосып, еле/лі еңбек етеді.
И.Нурахмет
АРАБАЕВ ИШАНҒАЛИ
Қырғыз халқының аяулы перзенті, Алаш кайраткері Ишанғали Арабаев
1882 жылы Қырғызстанның Қошқар ауданында дүниеге келген. Ол -
қырғыздың белгілі ағартушысы, қоғам қайраткері, 1917 жылы Қ.Тыныстанов,
А.Садықовпен бірге Бішкекте Алаш партиясының бөлімшесін үйымдастырған,
Алаштың белгілі қайраткері.
И.Арабаев «Орыс-түзем мектебін» «Ғалия» медресесін, Орынбордағы
«Хүсайыния» медресесін бітіргш. Діни, пәни білімдерге жетік оқымысты адам
болған. Қырғызстанның Нарын, Қаракөл т. б. жерлерінде мектептер ашып, өз
елінің игілігі үшін қызмет еткен.
> “АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
И.Арабаев қазақ пет қырғызға ортақ азамат, 1911 жылы Уфадағы Шарқ
баспаханасынан белгілі қазақ ағартушысы Қ. Сәрсекеевпен бірлесіп «Әліппе»
(Төте оқу) жазады. 1912 жылы қазақ тілінде «Жазу өрнектсрі» атты оқулығы
жарық көреді. А.Байтұрсынұлының ықпалымен қазақ баспасөзінде «Қырғыз»
дегет бүркеншік атпет мақалалар жазады. 1916 жылы қырғынға ұшыраған елін
бастап Қытайға қоныс аударып, 1917 жылы қайта оралады. 1917 жылы «Қазақ»
газетінде «Бейшара қырғыз бауырларыңды ұмытпаңдар» деген хаты жарық
көреді. Осы хатты оқыған қазақ жүрты қырғыздарға көп көмек жасайды. 1920-
1923 жылдарғы Алматыда Қосшы одағы төрағасының орынбасары болып
істеп, 1923 жылы Х.Досмүхамедүлының шақыртуымен Ташкентке барып,
Түркістан АКСР-і ғылым орталығының жетекшісі болады. Сол кезде Орта
Азия университетінде қырғыз тілінет сабақ береді. 1924 жылы маусымда өткш
Қырғыз-қазақ білімпаздарының бірінші сиезін үйымдастырушы топтың ішінде
болды. 1926 жылы Бакуде өткен Түріктану сиезінде қырғыз халқының өзін-өзі
басқару қүқын іске асыру үшін күреседі. 1924 жылы Қарақырғыз автономиясы
қүрылғанда облыстық төңкерістік комитеттің мүшесі, облыстық ғылым
комиссариатының төрағасы болады. 1924 жылы жазған «Қырғыз әліппесі»
- қырғыз мектептеріне арналған түңғыш оқулық. Қырғыз тілінде шыққан
алғашқы газет «Еркин тооның» (Еркін тау) редакторы болған. Манас эпосының
қағазға түсуіне басшылық етіп, Семетей жырын жазып алып, алғаш жарыққа
шығарған осы кісі екен. 1925 жылы Ресей компартиясының Қырғызстандағы
саясатын сынға алған «Отыздың мәлімдемесі» аталған қүжаттың авторы
ретінде қуғындалады. 1933 жылы Түран әл^меттік партиясының ісі бойынша
түтқындалып, түрмеде белгісіз жағдайда қаза табады.
И.Нурахмет
АСАНОВ ҚАЛДЫБАЙ
Қалдыбай Асанов 1892 жылы Жымпиты }езінің 4-ауылында туған. Алаш-
орданың Батыс Қазақстан бөлімшесіндегі белді мүшелерінің бірі. Мамандығы
- экономист. Әкесі кедей адам болған, оның үстінг жастайынан жетім қалып,
агаларының қолында өседі. Жас кезінде көп оқи алмаған. Жымпиты ауылындағы
орыс-қазақ мектебінет үш сыныптық білім алған ол кейін өздігінен ізденіп,
білім жолын қуады. 1909-1914 жылдар арасында Саратов университетінің
экономика факультетін бітіреді. 1916 жылы майданның қара жүмысына
алынады, 1917 жылы елге оралады. Елге келген соң, Жымпиты >ездік атқару
комитетінде, >ездік земство басқармасында қызметтер істеген. Окыған, білімді,
жүмысқа белсенді жігіт бірдет көзге түседі. 1918 жылы мамырда К.Жәленовпен
бірге Орал облыстық төртінші қазақ сиезінің хатшылық міндетін атқарады.
Сиезде Жайық сырты казақтар облысы құрылады да, Асанов «Ойыл уәлаяты»
уақытша үкіметінің мүшесі болып сайланады. Екінші жалпыказак сиезінің
шешіміне сәйкес «Ойыл уәлаяты» уақытша үкіметінің және әскери белімнің
бастығы Ж.Досмүхамедүлының бастауымен «Ойыл уәлаяты» жігіттерінен
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
халық әскерін құру ісінде белсенді жұмыстар жүргізген. Ол халык әскерін
ат-әбзел, азық-түлік, киім-кешекпен қамдауға жауапты болады. Ермүхамет
Қоқанов, Қүмай Байтөлеков, Нүрым Қабышов, Сатыбалды Асанов сияқты
дәулетті байларды үгіттеп, халық әскеріне көмектесуге көндіреді. 1918 жылдан
кейін Батые Алашорда әскерінің интенданты болады.
1920 жылы Қызылқоға деген жерде Батыс Алашорданың бірнеше белді
адамдарымен бірге түтқындалады. Ол түткыннан қалай босағаны туралы
дерек жок. Кейін Жымпиты >ездік атқару комитетінің мүшесі болған. Осы
қызметте жүргенде «Алашшыл» дсгея айыппен тағы жауапка тартылып,
Орал концентрациялық лагеріне камалады. Жазасын өтеп шыққан сон, 1930
жылдары қаржы саласында жүмыс істейді, Орад педагогикалық техникумында
орыс тілінен сабақ береді. Алашорда үкіметі үшін адал кызмет еткен азаматтың
кеңес үкіметі үшін қауіпті екені ескеріліп, «КСРО-ныц жаңа конституциясын
үлтшылдық бағытқа бүрмалады, кеңестік демократия мен бас бостандығы
принципін сынады, партия үйымдарын, Сталинді тілдеді» деген айыппен
1937 жылы қайта түтқындалып, алдымен үш жылға, одан соң алты жылға бас
бостандығынан айырылады. Бірақ кешегі Алаштың күрескер азаматының жер
басып жүруінің өзін артық көрген кеңес үкіметі оны тірі жүргізгісі келмеді,
НКВД басқармасы «үштігінің» қаулысымен 1937 жылы15 қарашада атылды.
И. Нурахмет
АСФЕНДИЯРОВ САНЖАР
Д. Қамзабекулы
АТШЫБАЕВ БЕРКІНҒАЛИ
Батые Алашорданың белгілі қайраткері Атшыбаев Беркінғали Мүкашүлы
1897 жылы бүрынғы Гурьев }езі Қазыбек болысының Миялы ауылында туған.
Ол - қазақтың түңғыш мүнай барлаушы геологі. Арғы атасы Қазыбек белгілі
би болған екен. Өз атасы Атшыбай 1869-1870 жылдары кіші жүз қазақтарының
көтерілісінде қол бастаған батыр болған. Әкесі Мүқаш көзі ашық, саудамен
шүғылданған дәулетті адам екен. Беркінғали 1905 жылы Гурьев >езі Есбол
болысындағы бір сыныптық орыс-қазак мектебін бітіргш. Онан кейін Орал
реалдық әскери мектебінде оқы ғаа 1918 жылы төртінші Орал облыстық
қазақ сиезінің қарарына сай Жымпитыда ашылған Ойыл облысы жігіттерінен
офицерлер даярлайтын алты айлық юнкерлік мектепке түседі. Мектеп бітіріп,
прапорщик шенін алған соң, Алашорданың батыс бөлігін басқару бөлімшесінің
бас интенданты болып тағайындалады. Алаш әскерін азық-түлік, киім-кешек,
оқ-дәрі, қүралмен қамтамасыз етуде, Батыс Сібір және ағылшын елдерімен
қарым-қатынас жасауда көп еңбек сіңірді. Әсіресе оның осы керекті заттарға
қол жеткізу үшін Қызылкоға, Сағыз >ездік земство арқылы Сібірдің оңтүстік
батыс астықты аймақтарындағы кооперативтер мен жергілікті қазақтардың
Орал, Ілбішін, Қаратөбе базарларында айырбас сауда жасауына жол ашқан
тарихи еңбегінің мәні зор болды. Батыс Алашорда тізе бүккен соң, Түркістан
майданы басшыларының кепілі ретінде ұсталып, Орынборға жөнелтілген
бес адамның бірі. Олар 1920 жылы ақпанда М әск^те әкелінеді. Сол жылы
мамырда Орынборға келіп, Қазревком ішкі істер бөлімінің іс жүргізушісі
болып тағайындалады. Кейін сол мекеменің азаматтық бөлімінің меңгерушісі
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ ' - - * l*
болып істеді. Ашаршылыкка ұшыраған елге азық-түлік жеткізуде көп еңбек
сіңірді. 1922-1923 жылдары Мәскеудегі «Сантонин» тресінде іс жүргізу
бөлімінің меңгерушісі болған. 1924-1926 жылдары «Казкрайсоюздың» М әск^
өкілдігінде экономикалык тексеруші қызметін атқарған. Мүнан соң РКФСР
жоғарғы сотында аудармашы болып қызмет сткен. 1928 жылы Мәскеудің Тау-
кен академиясы мүнай факультетінің геология бөліміне окуға түседі.
1930 жылы «Алашордашыл жат элемент» дегш айыппен оқудан шығарылады.
Сол жылы Гурьев қаласына келіп, «Эмбашфты» тресіне қарасты барлау
конторында геолог, картировка секциясынын меңгерушісі болып істейді.
Оның барлау жүмыстарының нәтижесінде Алтыкөл, Ескене мүнай көздері
ашылды. 1937 жылы казан айында «Эмбанефты» тресі бойынша Х.Акботин,
Т.Иманғазиевпен бірге «Құрамысовтың алашордашыл контрреволюциялык
үйымына қатысты» деген айыппен түтқынға алынады. Сол жылдың аяқ кезінде
Орал қаласына айдалып, хабарсыз кетеді.
И. Нүрахмет
АТШЫБАЕВ М¥ҚАШ
Атшыбаев Мүқаштың кай жылы туып, кай жылы дүниеден өгкені белгісіз.
Орал облысы, Темір >езі, Қазыбек болысының Миялы ауылында (казіргі
Атырау облысы, Қызылқоға ауданы) туған. Кезінде саудамен шүғылданған.
Атасы Қазыбек Жайык өңіріне танымал би болған. Әкесі Атшыбай 1869-
1870 жылдары «Ел ауа» аталған кіші жүз қазақтары көтерілісіне қатысып,
батырлығымен ел сәііміне ие болған. Қазақша-орысша сауаты ашық, кітапты
көп жинаған адам екен. Ол дәулетті көп саудагердің бірі емес байлығын ел
игілігіне жүмсаган жомарт үлтшыл болған. Балалары Беркінгали, Қүсайын,
Әжіғалиларды Орал қаласынан оқытқан. Соның арқасында Беркінғали да елге
танымал адамға айналған. 1917-1918 жылдардағы төңкеріс кезінде және азамат
соғысы кезінде Х.Досмүхамедүлын қолдады.
Оралда, Ойылда, Қаратөбеде өткен қазақ сиездеріне қатысады. 1919 жылы 10
желтоқсанда Қызылқоғада өткет Батыс Алашорданың қалалық және ауылдық
земстволары өкілдері мен ел ақсақалдарының кецестеріне де қатысады.
КейбірдеректердеОйылоблысыныңуакытшаүкіметінемүшеболғанкөрінеді.
Батыс Алашорданың бас интенданты болған баласы Беркінғали Атшыбаевтың
жүмысына пәрменді қолдау көрсетіп, Алаш зиялыларына дем беріп, демеу
болып отырды. 1919 жылы 10 желтоқсанда өткен Батыс Алашорданын
қалалық және ауылдық земстволары өкілдері мен ел ақсақалдарының кенесіне
шақырылады. 1920 жылдардың басында қайтыс болса керек. Өзі алашордашыл,
алаш жүмыстарына көп көмек еткен, баласы Алашорданың белгілі қызметкері
болған Мүқашты кеңес үкіметі кезінде жазаға тарта алмағанымен, 1937 жылы
оның туған-туыстары түгел қуғынға үшыраған.
И.Щ рахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
АХМЕТОВ ІЛИЯС
Ахметов Ілияс 1897 жылы Қарағанды облысы, Шет ауданы, 4-ауылда туған.
Журналист, зерттеуші. 1919 жылы Семей педагогикалық курсын бітірген.
Еңбек жолын бастауыш қазақ мектебінде мұғалім болып бастаған. Мәскеудегі
Н.Нариманов атындағы Шығыстану институтының жапон бөлімшесін бітірген.
Осында оқып жүріп «Еңбекші қазақ» газетінің Мәсксу мен Орынбордағы
тілшісі қызметін атқарды. I.Ахметов 1926-1928 жылдары «Еңбекші қазақтың»
тілшісі, бөлім меңгерушісі. 1928-1931 жылдары аймақтық курстың оқытушысы,
меңгерушісі (Қызылорда), Қазақ мемлекеттік университеті жанындағы
жүмысшы факультетінде үстаз әрі Республикалық кітап палатасының
қызметкері болды. 1931-1933 жылдары Казпедтехникумда (Ташкшт), 1934-
1936 жылдары Мемлекеттік орталық кітапханада (Алматы) қызмет атқарды.
Ахметов үстаздықпен қатар, зерттеу жүмыстарымен айналысты, окулықтар
жазды. 1934 жылы «Қазақ» сөзінің шығу тегі туралы» зерттеу жазды. Жарық
көрмеген бүл еңбектің (6,5 баспа табақ) қолжазбасы сақтаулы. I.Ахметов 1936
жылдан бастап саяси қуғынға үшырап, түрақ-мекенін, жүмысын жиі ауыстырып
отырды. Ақыры 1938 жылдың наурызында түтқындалып, «Алашорда партиясы-
ның қүрамында болып, кеңес үкіметін қүлатуға бағытталған белсенді жұмыс
жүргізді» деген жазамен атылды.
М. Төжпберген.
ӘБДІРАХМАНОВ БЕЙСЕНҒАЛИ
ӘбдірахмановБейсенғали 1888жылыОрал облысы, Ілбішін)езі,Жүбанышкөл
болысында (казіргі Қаратөбе ауылы) туған. Алғашқы қазақ дәрігерлерінің
бірі, Қазақстанда денсаулық сақтау ісінің үйымдастырушысы. Кедей шаруа
отбасында туып-өсті. Болыстық орыс-казак мектебін бітіргеннен кейін мүғалім
И.К. Мальковтың көмегімен Орал қаласындағы қолөнер училищесіне түсіп,
ат әбзел цехы бөлімін «әбзелшінің көмекшісі» мамандығымен бітірді (1902-
1907). Орынбор мұғалімдер мектебіне түсе алмағаннан кейін Оралдағы
әк зауытында жүмыс істеді, ауылға келіп мал бақты. 1909 жылы облыстық
денсаулық сақтау бөлімінің стипендиясымен Воронеж ер балалар фельдшерлік
мектебіне түсті. Оны 1911 жылы бітіріп, 1914-1917 жылдары 2-учаске аталған
алты болыс Қаратөбе елінде фельдшер болып жүмыс істеді. Ақпан төңкерісінен
соң М.Жолдыбаев, Ж.Нияров, Ү.Жаманов, О.Исаев, Х.Сағындықовтармен
бірге Алаш қозғалысына қатысты, Досмүхамедовтер мен Әлібековтер тобынан
бейтарап ауыл интеллигенциясы қүрамында болды. Азамаг соғысы кезінде
Х.Сағындықовпен бірге елді текетірескен күштерден қорғайтын Қорғаныс
комитетін құрды, 70 адамнан түратын халық жасағын үйымдастыруға қатысты.
1920 жылы қаңтарда Қызыл армияның 5-бригадасы Қаратөбеде үйымдастырған
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
учаскелік әскери-төңкерістік комитеттің хатшысы болды. Кейін Жымпиты
^ездік джсаулық сақтау бөлімінің санитарлык-эпидемиологиялық бөлімінің
меңгерушілігіне тағайындалды. 1922-1930 жылдары Орал губерниялық
округтік денсаулық сақтау бөлімінің дорі-дәрмекпен жабдықтау бөлімінде
қызмет атқарды. 1930-1931 жылдары ҚАКСР Дшсаулык сақтау халық
комиссариатының төрағасы. Осы қызметте республиканың медициналық
жоғарғы оқу орындарының түңғышы - Алматы медициналык институтын
үйымдастыруға үйытқы болып, өнеркәсіп орындарында - Успен кдаішінде,
Қоңыратта, Қарағанды облысында жаңадан ауруханалар ашу, жүмысшыларға
дәрігерлік көмек көрсету ісін қолға алды.
М. Тәж-Мүрат
ӘДІЛОВ БАЙСЕЙІТ
Әділов Байсейіт 1887 жылы бүрынғы Ақмола облысы, Ақмола угзінде туған.
Ақмоладағы бастауыш училищені, Омбы мүғалімдер семинариясын бітірген.
Омбыда, Акмолада }ездік және болыстық кеңселерде хатшылық кызмет
атқарған. «Ақ Байсейіт» атанып, ел-жүртына беделді болды. Ауыл балаларын
мектепке тарту ісінде көп еңбек етті. «Жас қазақ» үйымын қүрушылардың
бірі. Ол 1917 жылдың сәуір айында Ақмола облысы қазақтарының сиезінде
облыстық комитет мүшелігіне сайланған. Осы жылы Жалпы мүсылман сиезіне
Ақмола облысынан делегат ретінде үсынылған. Осы түста Б.Әділов Алаш
қозғалысы кайраткерлерімен бірігіп, іргелі қоғамдық жүмыстарға атсалысты.
Ақмоладағы кеңес өкіметін орнатуға қатысып, улдік депутаттар кеңесінің
алғашқы қүрамына мүше, >ездік милиция бастығы болды (1917-1918). 1918
жылдың жазы мен күзінде ақ гвардияшылар түтқынға алды. Қазак кеңестерінің
Қүрылтай сиезінде ҚАКСР ОАК-нің мүшесі болып сайланды. Кейінірек, кеңес
өкіметінің әділетсіз саясатына наразылық білдіргені үшін қызметінен қуылып,
түтқынға алынды. Абақтыдан босатылғанымен, 1928 жылдың желтоқсанында
ОГПУ жасағының тағы да түтқындамак болған әрекеті кезінде қарсылык
көрсетіп, оққа үшты.
И. Нурахмет
ӘДІЛОВ ИКЕ
Әділов Ике 1881 жылы бүрынғы Семей облысы, Семей >езі, Шаған
болысында туған. Кеңес өкіметінің саясатына карсы күрескея қайраткер,
қазақ байы. Мұсылманша, орысша оқыған. Ш аған еліне болыс болған. Алаш
қозғалысына белссне атсалысып, облыстық қазақ сиезіне қатысты. Семейде
қүрылған алаш әскеріне, Алашорда қажетіне қаржылай жәрдем көрсетті. Кеңес
өкіметі түсында жүргізілген әртүрлі саяси-экономикалык шараларға қарсылык
көрсетіп, қарулы көтеріліс үйымдастырған ел басшыларының бірі болды. 1938
жылы Қытайда түтқынға алынып, сол жылы Семейде атылды.
Б.Байгалиев
ӘЛЖАНОВ о т ы н ш ы
Әлжанов Отыншы 1873 жылы Семей облысы, Зайсан уезі, Нарын болысында
туған. Әкесі Әлжан Сакауүлы дәулетті әрі ықпалды болыс болған екен. Көзі
ашық әке баласының ата дәулетіне арқа сүйеп, өз қатарынан калып қоймауы
үшін оны елдеті жақсы адамдардан үлгі алып, опер білім іздеуге баулыды.
Отыншы 1887 жылы ЗаЙсандағы орыс-қазақ мектебін бітірген. Одан соң
Омбының қазақ-орыс гимназиясында оқып, 1890 жылы бітіріп шыққан. Ол
кезде орта білім алған азаматтар аз болатын. Сондықтан орта білімді адамның өзі
қоғам үшін үлкен күш еді. Отыншы гимназияны бітірген соң Омбы мүғалімдер
семинариясына түсіп, 1894 жылы оны үздік бағамен бітіреді.
Алайда семинарияны бітірген Отыншы бірден мұғалім болып кете алмады.
Оны өмірдің басқа жолы, басқа тағдыр тосып түрған, ол алғашқы жүмысын
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Дала генерал губернаторы кеңсесінің іс жүргізушісі болудан бастайды. 1894
жылдан 1895 жылға дейін сол кызметті атқарады.
1895 жылы Ақмола Облыстық сотының тілмашы (аудармашы) болып
жұмысқа орналасып, 1907 жылға дейін істейді. Отыншыньщ қоғамдық қызмет-
терінің ішінде ағартушылық қызметі бір төбе. 1907 жылы Көкпектідегі орыс- 4 3
қазақ мектебінің меңгерушісі болып тағайындалып, 1909 жылға дейін сол
қызметті істейді.
Отыншы 1907 жылы Петербургте өткен Бүратана халықтардың оқу ісі
мен мектептері туралы ережені қайта қараған комиссияның жүмысына қазақ
халқының өкілі ретінде қатынасады. Онда қазақ елінің оқу-ағарту ісінің күрделі
мәселелері туралы баяндама жасап, қазақ жеріндегі миссионерлік бағыттағы
оқу жүйесінің зардаптарын талдап түсіндіреді. Бүл, әрине, отаршыл үкіметке
жақпаса да, көтерілуге тиісті халықтың басындағы ауыр халдердің бірі еді.
Отыншы кейін Қошке Кемеңгеровтің апасы Нүржәмилаға үйленеді. Ол түс га
қазақ жеріне келген орыстар жергілікті халыққа тырнағын батырып, олардың
жүрегін алу ісін жоспарлы, мақсатты түрде жүргізіп отыратын. Отыншы бүл
бассыздыққа батыл карсы түрады. Келімсектердің жолсыздықтарына жол
бермеуге тырысып, халқына араша түседі. Отыншының бұл күрескерлігі -
отарлау саясатына қарсылық көрсеткен іс-әрекеті отаршыл үкімегке үнамай,
О.Әлжанов түтқындалып, 5 жылғаЖетісу облысы Jlenci >езіне жер аударылады.
Бүл жаза Әлжановтың өміріндегі сәтсіз әрі коңілсіз оқиға болса да, халқын
сүйген отаншыл азаматтың үлттық рухының жетілуіне гүрткі болғаны айдан
анық. Сондықтан ол ендігі жерде үлт үшін күрестен аянып қалудың аргы опық
ж ^м ен аяқталарын жете түсінеді.
Халқына жанашыр, елшілдік сезімі күшті Отыншы Алашорда үкіметі
Қүрылғанда бүл тарихи қүбылысты үлкш үмітпен, зор куанышпен қарсы алады.
Алашорданың мүшесі болады. 1917 жылы Ақпан төңкерісінен кейін, О.Әлжанов
Жетісу облысындағы Алаш қозғалысы жетекшілерінің бірі болды. Ол >ездік,
облыстық, жалпықазак сиездеріне қатысып, өзінің үлттык мәселе жөніндегі
үстанымын білдіріп отырды. 1917 жылы Орынборда екінші жалпыказақ
сиезінде Алашорда үкіметіш мүше болып қабылданды. Бүл О.Әлжанов үшін
айтулы оқиға еді. Мұнан кейін Отыншы Алашорда үкіметі үшін соңғы тамшы
қаны сарқылғанша қызмет істеуге серт етті. Сол сертіне жетті. «Майданда өлген
батырда арман жоқ» дейді екен бүрынғылар. О.Әлжанов өмірден армансыз откш
жандардың қатарында. Егер оның арманы бар десек, ол Алашорданың іргесі
бекіп, қазак халқының точелсіздік алғанын козімен көре алмағандығы ғана.
О.Әлжанов Жетісуда қүрылған Алаш әскерінің колбасшысы болып, қызыл
үкіметке қарсы соғысады, соғысқанда да жауына жасын богі түскен ерлігімсн
елге танылады. Кеңес үкіметінің өліспей-беріспейтін жауына айналады. Акыры
1918 жылы Семей облысының Мақаншы ауылында қызылдардың қолынан каза
тапты. Отыншының отаршылдықка қарсы іс-әрекетінің күштілігі сонша, ксңсс
үкіметі оны өлімге кескея ауыр жазаға кегі тарқамай, батырдың үрпактарын да
Қьірып тастаған екен.
И.Нүрахмст
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ӘЛИХАНОВ ФАЗЫЛАҒЗАМ
Әлиханов Фазылағзам Ақатайұлы - Алаш қозғалысына қатысушы, инженер-
архитектор, экономист. 1891 жылы бұрынғы Семей облысы, Өскемен >езі, Себе
болысында ауқатты отбасында дүниеге келген. Ә>елі Өскеменде, кейін Омбыда
оқиды. Сонда жүріп қазақ жастарының «Бірлік» қауымына мүше болды. 1917-
1919 жылдары Омбы, Семей, Өскеменде Алашорда істеріне белсше араласты.
«Алаш» партиясының жергілікті үйымдарының қызметін жолға қоюға
атсалысты. 1920 жылы Қазревком Өскемен уззі бойынша уәкілі, 1922 жылы
Семей губерниялық атқару комитеті төрағасының орынбасары болды. 1930
жылға дейін Қазақстан астаналары Орынбор, Қызылорда, Алматыда әртүрлі
басшы қызметтер атқарды. 1930 жылдары Қазақ АКСР-і Тамақ өнеркәсібі
халық комиссариатында инженер-экономист болды. Сәулетші ретінде өндіріс
орындарын салуға көп еңбек сіңірді. КСРО Жоғарғы соты Әскери Алқасының
үкімімен «халық жауы» ретінде атылды.
ӘЛІБЕКОВ ӘЛИАСҚАР
Әлібеков Әлиасқар Меңдиярүлы Орал облысы, Ілбішін уезі, Өлеңті
болысының дәулетті отбасында туып-өскен. Туған жылы белгісіз. Мемлекет
және қоғам қайраткері.
Ақпан төңкерісінен кейін Саратов түбіндегі ауылшаруашылық институтын
бітірген. Алаш қозғалысы кезінде Жайық өңірінде белсенді жүмыстар істеген,
Алашорда кеңестеріне қатысып, ел көзіне көрінеді. 1918 жылы ақпанда
Қаратөбеде өткен үшінші Орал облысы қазақтарының сиезінг қатысады. Кейін
қызыл үкімет жағына шығып, кеңес үкіметінде жауапты қызметтер аткарған.
1920 жылы РК(б)П комитетінің бюро мүшесі болған. Осы кезде ол өзінің
халқына аз да болса пайдалы істер істей білді. Алашорда қызметкерлерін кеңес
жүмысына тартуға байланысты көп жүмыстар жүргізеді. Ол жүмыстарының
белгілі нәтижесі де болады. 1920 жылы 4 шілдеде Қазревком ішкі істер бөлімінің
комиссары болады. Осы жылдың 28 шілдесінде Ішкі істер комиссариатынын
меңгерушісі болып тағайындалады. 8 қыркүйектен бастап Ішкі басқару
бөлімінің меңгерушісі болып жүмыс істеді.
Бірінші бүкілқазақ кеңестер қүрылтай сиезінде қазақ өлкелік орталық атқару
комитетінің мүшесі болып сайланады. 1925-1928 жылдары Жетісу губерниялык
атқару комитетінің төрағасы болды. Осы қызметтен Ф.И. Голощекин тарапынан
қудаланып, Өзбекстанға кетеді. Ленинградтың гидромелиорация институтын
1932 жылы бітірген. 1928 жылдан 1937 жылға дейін Ташкент мақта-ирригация
институтының ректоры болып жүмыс істеген.
1937 жылы халық жауы деген айыппен, саяси қуғын-сүргін қүрбаны болды.
И. Нурахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ӘЛІБЕКОВ ҒҰБАЙДОЛЛА |
Мемлекет қайраткері Әлібеков Ғұбайдолла (Ғабдолла) 1870 жылы (кей
деректерде - 1872), Жымпиты >езіңде туған. Жымпиты }езінің (казіргі
Сырым ауданы) Қарасу болысында молдадан хат танып, Орал қаласындағы 145
училищеде, Орынбордағы мұғалімдер даярлайтын семинарияда білім алады.
Ауылдық мүғалім, Орал зездік полиция басқармасында тілмаш, кейін Ойыл
ж әж Соналы болыстарының басқарушысы қызметін атқарған. 1917 жылы
Ақпан революциясы түсында ол Халел, Жанша Досмүхамедовтермен бірге
Алаш ісін жандандыруға кіріседі. Осы жылдың наурыз-желтоқсан айларында
Орал облыстық қазақ комитетінің төрағасы болады. 1917 жылы сәуір айында
жергілікті алаш қайраткерлерімен бірге қазақтардың облыстық бірінші сиезін
үйымдастыруға кірісті. Бүкілресейлік мүсылмандар сиезіне делегат болып
сайланды (17.4.1917). Сол жылы Орынбор қаласында 21-28 шілдеде өткен
бірінші жалпықазақ сиезіне Ғ.Әлібеков Орал облысы мш Маңғыстау уезі
атынан «Қүрылтай жиналысы депутаттығына кандидат» ретінде бекітілді,
1917 жылғы 5-13 желтоқсанда Орынбор қаласында өткен екінші жалпықазақ
сиезінде Алашорда автономиясын жедел жариялауды жакгап дауыс берген.
1919 жылы жазда большевиктер жағына шықты. 1920 жылы наурыздан
бастап Қазревком мүшесі. Қазақ АКСР-ін қүру ісіне белсене араласып, қазақ
халқының тарихи-этникалық жер көлемін мейлінше толықтай сақтап қалуға
мол үлес косты. Бүкілқазақстандық қүрылтай сиезінде республика укіметінің
қүрамына сайланды. 1920 жылдың 24 кыркүйегінен бастап ол Қазак АКСР-і
юстиция халық комиссары, кейін бас прокурор кызметіне тағайындалды.
Әлібеков сот, тергеу ісін жетілдіру, қылмысқа қарсы күрес шараларының жаңа
бағдарын қалыптастыру мәселелеріне жете көңіл бөлді. Сондай-ак алғашкы
күқықтық қүжаттардың жобаларын әзірл^уге басшылық жасап, заң үлгілерін
түзу барысында жергілікті халықтың әдет-ғүрпы, тарихи таным-түсінігі
ескерілуін талап етті. 1921 жылы наурыз айында денсаулығының нашарлауына
байланысты бастаған ісін аяктай алмай, туған сліне оралды. 1922-1923 жылдары
Орал облысы Жымпиты }езі атқару комитетінің төрағасы қызметін атқарып
жүрген шағында қайтыс болды.
М.Ізімулы
ӘЛІМБЕКОВ ИМАМ
Алаш қозғалысының қайраткері, «Сарыарка» газетінің редакторы Имам
Әлімбеков 1885 жылы Қарқаралы >езінде туған. Ауыл молдасынан мүсылманша
хат таныған соң, Қарқаралыдағы орыс-қырғыз мекте інде оқьнан. үнан
кейін Семейге барып, Мүғалімдер семинариясына окуға түскен. Осында
Әбікей Сәтбайүлымен бірге окыған. Семинариядан соң аталған оку орнында
оқытушылыққа қалдырылған. 1917-1919 жылдары жас оқытушы Алаш
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
қозғалысына белсене араласады. Ә.Бөкейхан, А.Байтұрсынұлы, Х.Ғаббасұлы
сынды көшбасшы тұлғалармш етене араласып, ағымдағы жағдайға сәйкес
тапсырмалар алып, оны мұқият орындайды. 1917 жылы 2-8 сәуірде Орынборда
өткен жалпықазақ сиезін шақыру жөніндегі Торғай қазақтары сисзіпс қатысып,
Ә.Бокейхан, А.Байтұрсынұлы, М.Дулатұлы тәрізді қайраткерлермен бірге
бюро құрамына сайланады. Осы жылы 12-13 қазанда Семей облыстық Алаш
комитетін құратын жиынға қатысып, комитет мүшесі болып бекітіледі (төрағасы
- Х.Ғаббасұлы). Алаш партиясы басшылығының үйғарымымен «Қазақ»
газетіндегі қызметінен жаңадан ашылған «Сарыарқа» газетіж редактор болып
ауысады. 1918 жылы тамызда Самарада өзін-өзі билеу мәселесін қарастырған
Сібірдің төтенше сиезіне қатысады. Осы аралықта Алаштың атты әскер полкін
жасақтау м ш жарақтау ісіне атсалысады. Бүл шақта қайраткердің қаламгерлігі
де таныла бастайды. С.Садуакасұлы 1919 жылы орыс тілінде жарияланған
«Киргизская литература» атты очеркінде оны болашағынан үміт күттіретін
қалам иесінің катарында атайды. Кеңес билігі толық орнаған соң, қайраткер
амалсыз жаңа қызметке кіреді. Қарқаралы >ездік оқу бөлімінің меңгерушісі,
әдіскер-нүсқаушы, педагогикалық техникум оқытушысы, мектеп мүғалімі
жүмыстарын атқарады. 1926 жылы кеңестердің Қарқаралы >ездік сиезінде
атқару комитеті төралқасына мүшелікке өтеді. 1920-1928 жылдар аралығында
Қарқаралыға қарасты Бесоба, Милыбүлақ, Қу т.б. ауылдарда мектеп, қызыл
отау ашуға атсалысады. 1930 жылы М.Жүмабайүлының шақыруымен
Петропавлға қоныс аударып, осындағы ауылшаруашылығы техникумында
ұстаздық етеді. 1933 жылы «Кеңес өкіметіне қарсылық көрсеткен» дегсн
айыппш 10 жылға сотталды. Бірақ жазықсыз күйгені туралы Мәскеудегі Қызыл
крест қоғамына (басшысы М.Горькийдің әйелі) өтініш түскен соң, екі жылдан
кейін мерзіміная бүрын босатылады. Абақты азабынан қүтылып, Қарқаралыға
келіп, Бесоба мектебінде мүғалім болады. Осында жүргш жерінен 1937 жылы
17 наурызда «үштіктің» шешімімен қайта үсталып, сол жылы 17 қыркүйекте
нақақ атылады.
Д.Қамзабекулы
ӘУЕЗОВ М¥ХТАР
Мүхтар Ә>езов - көркем шығармашылығымен қоса жеке өмірі арқылы
көшпелілер әлемінің соңғы түйыққа тірелу салдарын, самодержавиенің
отаршылдық езгісін, оның сана мен санатқа жасаған қорлығын, рухани
тә>елділікті тудырған басыбайлы психологиясын, социализмнің «коммунистік-
колонизаторлық» (С.Сәдуақасов) пиғылы мен тобырлық кекшілдігін,
заманалардың төцкерісіне қоса адамның тағдырын оймен екшеп берді. Ол
XIX ғасырдың аяғы мен XX ғасырдың басындағы қазақ сахарасының парасат
университеті - Абай тәліміне сусындап өсті. Абайдың қыстауы Жидебай - ол
үшін білім қағбасы болды. Мүхтар Ә>езовтің жасынан әдебиетке ықыласты
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
болғаны, көркем шығарма жазуға бейімі бар екені, әсіресе, Семейде шәкірт
болып алғаннан соң таныла бастайды.
Отар ұлттың ұлттық рухы оянған кезде өмірге араласқан Мұхтардың да
көзқарасы сол тұрғыда қалыптасты. ¥лт-азаттық идеясы оның өмірлік мақсаты
мен көркем ойының негізгі аркауы болып қалды. Бұл жолы да таным тамыры 147
Абайға әкеліп тіреді. 1917 жылы маусымның жетінші жұлдызы күні Абайдың
қосағы Әйгерімнің отауында Мүхтардың тырнақ алды шығармасы - «Еңлік
- Кебек» пьесасы сахнаға қойылды. Сөйтіп Абайдың рухани өмірі Мүхтар
арқылы жалғасын тапты.
Мүхтардың көзқарасы осы үлттық ояну дәуірінде қалыптасты. XX ғасырдың
басындағы қазак әдебиетінің классиктері Ш. Қүдайбердіүлы, С.Торайғыров,
Ж.Аймауытов, С.Дөнентаев сынды зиялы қауым «Сарыарқа» газетінің маңына
топтасты. Жиырма жасар М.Ә>езов күрес жолындағы өз сокпағын халықтың
рухани асыл қазынасынан іздеп, болашақтың туткасын туған елінің мәдши
марқаюымен, ғылымды игеруімен, оны бойға сіңіре білуімен байланыстырды.
Қаладағы күн сайын өтіп жатқан пікірталастары, «Алаш» партиясының саяси
айтыстары ой салып, іштей ширықтырып отырды. Ол бүл кезде «Алашорда»
үкіметінің мақсат-мүддесін өмірлік мақсатым деп түсінді әрі оның жүмысына
белсенг араласты.
М.Ә)езовтің қаламы ысылып, адымын ашқан басылым «Абай» - «ғылыми,
әдеби, шаруашылық» журналы. Журнал 1918 жылы «Уак қарыз» серіктігінің
қаржысы есебінен жастарға арналып шығарылды. «Жауапты шығарушы»,
яғни бас редактор Мүхтардың оқытушылар семинариясындағы сырлас досы
Жүсіпбек Аймауытүлы, оның орынбасары —Мүхтар болды. «Талап», «Жанар»,
«Жәрдем» жастар бірлестіктерін үйымдастырды, сондай-ак «Жас алаш» атты
үйым да қүрмақ ниетінде жүрді. Олардың қатарында С.Токымбаев, Ә.Ермеков,
Д.Ысқақов, Қ.Нүрмүхамедов сынды азаматтар да болды. Бүл жылдар туралы
Мұхтар: «Арасында ауырып, окуды бірлі-жарымды тоқтатып, доғарып қойып
жүріп, семинарияны 1919 жылы шала-шарпы бітірдім. Бүл кездерде ақпан
төңкерісі болған. 1919 жылдың аяғында кеңес өзгерісі болды, әлеумет қызметіне
араласып кеттік. Содан кейінгі баспа сөзіне толығырак араласқаным 1918
жылы «Абай» журналының шығуымен байланысты. Ондағы сөздер сырлы
әдебиет емес, жалпы мақалалар, балалықтың, жастықтың әр сайға басын
соққан сандалысы, далбасалығы сияқты», - деп жазды.
1919 жылы 1 желтоқсан күні қүрылған Семей губерниялык революциялык
комитетінің жанынан ашылған қазак бөліміш қызметке кіріп, кейіннен сол
бөлімді басқарды.
1921 жылы Қазақ Автономиясы атқару комитетінің қүрамына мүше боп
сайланып, онда саяси хатшы міндетін атқарды. Үш жылдық мемлекетгік
қызметте жүріп ысылған Мүхтар онда өзін толыкқанды, көзқарасы к а л ы т асқан
кайраткер ретінде көрсете білді. Большевиктер партиясының түпкі пиғылын
терең сезініп, олардың «коммунистік-колонизаторлық» саясатына көзі анык
жетті. Большевиктермен арадағы көзқарас алшақтығы үлғая түсіп, ақыры
жылғы тарихи оқиғаға алып келді.
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1922-1929 жылдардың аралығындағы саяси майданда қазақ ұлты өзінің
дербес үлттық-саяси ойлау жүйесінің толық калыптасқандығын, ішкі үлттық
тә>елсіздік жолындағы қозғалыстың қандай да коғамдық қүрылыста болсын,
қашан толық тә>елсіздікке жеткенше тоқтамайтындығын танытты. Отаршыл
самодержавие, жиһангерлік капитализм, социалистік кеңес өкіметі түсында
да осынау үлт-азаттық идеясы тарихи сынақтан өтті. 1921-1922 жылғы
Ресейдегі үлттық федерация мәселесі қозғалғанда «Алашорда» қайраткерлері
мен большевиктердің көсемдерінің арасында үлкен қайшылықтар туындады.
Басты мәселе: жер, дербес экономикалық саясат, федерация қүрамынан өз
еркімен бөлініп шығу күқын мойындау, дербес үлттық-мәдеяи саясат, ішкі
істерге араласпау келісімшарты, үлттық әскер мен жасақ үстау күқы, сыртқы
саясаттың тә}елсіз ел ретінде жүргізілуі, мемлекеттік тіл туралы көзқарастардың
үйлеспфтнен кеп туды. Кеңес өкіметі бүл кезде жаппай жазалау саясатына көшіп,
үлттық қайраткерлерд і қуғындай бастап еді. Мүхтар Ә>езовтің төрағал ық етуімен
өткен қазақ қызметкерлерінің кеңесі оның кеңес өкіметіне деген көзқарасының
мүлдем өзгеруіне әкеп соқты. 1921-1922 жылдары Қазақстандағы аштықтың
кеңінен жайылуына себепші - кеңестік жүйенің отарлау пиғылынан туған қара
ниетті озбыр саясат екенін әшкереледі.
Бүдан кейін М.Ә>езов партиялық билетін қайтарып берді де, мемлекеттік
қызметтен мүлдем бас тартты. 1922 жылдың күзі мен 1923 жылдың жаз
айларына дейін Ташкентте түрған М.Ә^езов «Шолпан» журналымея тығыз
байланысының нәтижесінде «Қыр суреттері», «Қыр әңгімелері», «Жас
жүректер» («Үйлену»), «Заман еркесі» («Сөніп-жану»), «Кім кінәлі?» атты
шағын жанрдағы классикалық шығармаларын жазды. Аз уақытта мол рухани
қазынаны қазақ әдебиетінің еншісіне үсынды.
Зады, А.Байтүрсынүлы бастатқан қазақзиялыларыныңжолын кесу 1926-1927
жылдары басталды. «Аса қүпия» белгісі қойылған бір нүсқауда 1927 жылы 14
мамыр күні № 88 жарлықпен БКП(б) қазақ аймақтық комитеті секретариатының
шешімі бойынша баспа жоспарынан А.Байтүрсынүлының «Мәдениет тарихын»,
Т.Шонанов пен А.Байтүрсынүлының «Оқу хрестоматиясын», М.Ә>езовтің
«Қазак әдебиеті тарихы» кітабын алдырып тастайды және мүны барлық оқу
ағарту комиссариаты саласындағы мекемелерге хабарлауды тапсырады.
Бүл шақта жазушы трагедия арқылы жан ашуын жеткізеді. «Қорғансыздын
күні», «Жетім», «Қаралы сүлу», «Ескілік көлеңкесінде», «Бәйбіше-тоқал»,
«Қаракөз» атты шығармаларындағы трагедиялық көріністер мен көркемдік
шешімдер «Мүхтардың шығармашылық көңіл-күйіне айналды» (М. Ә>езов).
Жазу - ол үшін рухани қажеттілік, ойсоқтылықтан арылудың жолы,
халқының қасіретін жеткізудің көркем қүралы еді. Аса қуатты тегеурінге
қүрылған бүл шығармашылық сарын мен кесек оқиғалар «Қараш-Қараш
оқиғасы», «Көксерек», «Қилы заман», «Хан Кене» арқылы көркем өрнектеліп,
өнердің өзегін жалғады. Қазақ әдебиетінде бүрын-соңды түспеген сүрлеу салды.
Осы бір тасқындаған таланттың екпініж түрме тосқауыл жасады. «Ел ағасы»
пьесасы мен «Сүғанақ сүр» хикаяты тергеушілердің тәркісіне түсіп, ізім-
ғайым жоғалып кетті. Түрмеге қамалар алдындағы екі жылғы аңцу, үш жылғы
“АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
тұткын тіршілік, содан кейінгі кезеңдегі аңду мен идөологиялык қақпайлаулар
Мұхтардың шығармашылық тсге/рінін он жылғы тоқырауға ұшыратты.
Тарихи шындықты көркемдік тәсілмен реалистік тұрғыдан суреттеген
«Қилы заман», «Хан Кене», «Бәйбіше-тоқал», «Қорғансыздың күні»,
«Жетім» шығармалары да тапшыл жазушылар мш сыншылардың көзіне сүк І49
боп қадалды. 1916 жылғы үлт-азаттық күрестің қасіретін барынша қанык
әрі шынайы суреттеген «Қилы заман» романы — М.Ә^езовтің суреткерлік
шеберлігінің шыңы есебінде бағаланатын, мәңгілік такырыпты қозғайтын үлы
туындыларының бірі. «Хан Кеие» пьесасы патшаньщ отарлау барысындағы
қатыгездіктері м аі аярлықтарын, еркін елдің бостандық үшін қүрбан болған
ерлерінің оршіл рухын опер сахнасы арқылы бейнелеген.
Адам м ш табиғат арасындағы қарым-қатынасты, адамгершілік паі
қайырымдылыкты, табиғаттың табиғи карама-қарсылығын емсуріи аркылы
бейнелеп, философиялық асгармен суреттеген «Көксерек» хикаясы да қырын
қабылданды. 1925-1929 жылдардыңаралығындағыҚазақстанда«кіші октябрь»
орнатпақ болған Голощекиннің қудалау, үлттық интеллигенцияны жа іа;іау,
жаппай тәркі мен үжымдастыру науқанының кесіріжн үлттык түлғалар гүрмеі е
қамалып, ату жазасына кесілді, мәңгілік түрме мт жер аударылуі а укім
шығарылды. 1930 жыды 16 кыркүйек күні М.Ә\езов те түткындалды. Тергс/
ісі екі жарым жылға созылды. Ақырында М.Әугзов «Социалды Қаіақсіаи»
мен «Казахстанская правда» газеті арқылы қателіктерін мойындағаны іуралы
ашық хат жариялап барып жер аударылудан басын арашалап алып калды.
1961 жылы маусымның 27 күні Москва каласындағы Кунцево аурухана-
сының операция столында үлы жүрек соғуын тоқтатты. Оньщ денесі
қаласындағы орталық зиратка қойылды. Қазақстан еспу ликасы >і
Министрлер Советінің қаулысымен 1951-1961 жылдар>аралығында J
әдеби-мемориалдықмүражайғаайналдырылды.Ол 199 жылдың ма
бастап «Әуезов үйі» ғылыми-мәдени орталығы болып дер ес ғылы ^
ретінде қайтадан күрылды. М.Ә>езовтің туғанына жы шханият
БАЙҒАСКИН ЕСІМ
Байғаскаұлы Есім - Алаш қозғалысына қатысқан кайраткер, отандық
баспасөз және оқу-ағарту ісі үйымдастырушыларының бірі. 1893 жылы
Ақмола облысы Көкшетау ^езіж қарасты Аксу-Сарысу жерінің Торанғыкөл
маңындағы бүрынғы №5 ауылдатуған. Ауыл молдасынан хат танығаннан кейін
1914-1918 жылдары Омбы гимназиясында окиды. Осында жастардың «Бірлік»
үйымының жүмысына катысады. Төңкерістер уакытында 1918 жылы 5-13
сәуірде Омбы қаласында өткш алашшыл жастардың түңғыш сиезіне қатысады.
Жаңадан өсіп келе жатқан С.Садуақасүлы, Қ.Кемеңгерүлы сынды қатарлас
қайраткерлермен достық байланыста болады. Ол аталған сиезде құрылған
«Жас Азамат» үйымына кіреді. Алаш козғалысы қарқын алған жылдары
Ақмола облыстык Алаш комитеті жүмысына атсалысады. Кеңес билігі толық
орнағанда, Ақмола облыстык атқару комитетінде қызмет атқарады. Қазақ
секциясының нүсқаушысы, халык ағарту бөлімінің қызметкері болады. 1924
жылы Түркістанға қоныс аударып, Ташкшттегі Орта Азия университетінің
экономика факультетіне окуға түседі. Оны 1928 жылы бітіріп шығады. Осында
жүріп, «Ақ жол» газетімен, Қазак халыққа білім беру институтымен тығыз
байланыс орнатады. Аталған екі мекеменің бірінде журналист, бірінде оқытушы
болды. 1925 жылы Мәсксуден Қ.Кемеңгерүлының жетекшілігімен шықкан
«Қазақша-орысша тілмаш» создігін қүрастыруға М.Бүралкыүлы, А.Байтасүлы,
Ғ.Дәулетбекүлы, М.Сәрсенбайүлы сынды азаматтармен бірге қатысады. Оқуын
тамамдаған соң «Средазбюрода», аудандық атқару комитетінде жауапты
қызметтер аткарады. 1932 жылы Ш ымкштте жүмыс істейді, ал 1934 жылы
Алматыға қоныс аударып, зооветеринарлык институттың директоры қызметін
атқарады. Осы кезде Алаш қайраткерлері жаппай репрессиялана бастағаны
мәлім. Есімнің бүл шақта айтқан бір әңгімесі қазір аңыз болып айтылады.
Бірде ақын-жазушылар бір үйде бас коса қалады. Сірә, бүл дәстүрлі соғым кезі.
Ет желініп болады. Ол кезде бүгінгі майлық қағаз жоқ, сондықтан қолды алғаш
газет-қағазбен сүртсе керек. Сонда «Социалды Қазақстанның» редакторы
Ғабит Мүсірепов: «Қол сүртетін кағаздарың кәні?» депті. Осыны күткендей
өжет Есім: «Социалды Қазақстанды әперіңдер!» дсгаг екен. М ұнысы - Алаш
қайраткерлерін күнде жалған айыппен жосықсыз сынап жатқан газетке берген
бағасы-тын. Әлгі жауапты естігеи ресмилеу Ғабит: «Өйт, алашординец!» деп,
жатып кеп ашуланыпты (деректі жеткізген Ғаббас Дәулетбекүлының әйелі
Хабибжамал). Бір қызығы, қайраткердің жары Қүсни кейінірек «Социалистік
Қазақстан» газетінде машинистка болып жүмыс істепті.
Есім Байғасқаүлы 1937 жылы қазан айында түтқынға алынып, кешікпей
атылған. Гүлнар Міржақыпқызының дерегіне қарағанда, күйеуі ұсталғаннан
кейін Қүсни НКВД-ға жүбайымен жолықтыруды өтініп хат жазған. 5-6 айдан
соң оны ерімен кездестірген. Сонда әйелі Есімнің әбден азапталғанын өз көзімея
көргш. Ад Қүсниды шиеттей балаларынан бөліп «халық жауының әйелі»
ретінде алғаш сол Есім жатқан түрмеге қамап, кейін «Карлагқа» айдаған.
Д. Қамзабекул ы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
БАЙҒУРИН ӘЛЖАН
Алаш козғалысының қайраткері, ғалым, дәрігер, педагог Байғурин (Байғарин,
Байғораев) Әлжан Махмұтұлы 1896 жылы 10 маусымда бұрынғы Т орғай облысы, 5
Қостанай >езі, Дамбар болысында туған. 1910 жылы Қостанайдағы орыс-қазақ ~
училищесін ж әж 1916 жылы реалдық училищені, 1925 жылы Ташкенттегі Орта
Азия мемлекеттік университетін бітірген. 1917 жылдың көктем-жазында 1-
дүниежүзілік соғыс кезіндегі қара жүмысқа алынған қазақтар арасында, Минск
түбіндегі Бүратаналар бөлімінде қызмет істеді. Бірінші жалпықазак сиезінде
Бүкілресейлік мүсылмандар кеңесінің («Ислам кеңесі») мүшелігіне сайланды.
Торғай қазақтарының 2-облыстық (Ақтөбе, 1917, 20-25 тамыз) және Қостанай
қазақтарының зездік (1918, 14-17 казан) сиездерін өткізуге белсене қатысты.
1920-1922 жылдары Мәскеу университетінің медицина және қоғамтану
факультеттерінде қатар оқып, 1922 жылы жазда Орта Азия университетіне
(Ташкент) ауысты. 1922-1925 жылдары «Ақжол» газетінің бөлім меңгерушісі,
1925-1929 жылдары Қостанайда дәрігер, 1929 жылдан Қазақ АКСР-і Денсаулық
сақтау халық комиссариатында және тубдиспансерде қызмет атқарды. 1931-
1935 жылдары Ленинград медициналық институтының аспиранты, 1935-1937
жылдары Алматы медициналық институты клиникасының дорігері, кафедра
меңгерушісі қызметін атқарды. 1937 жылы желтоксанда түткындалыгі, саяси
қуғын-сүргіннің күрбаны болды.
Ж. Сүш ш еи
БАЙДІЛДИН ӘБДІРАХМАН
XX ғасырдың басындағы қоғамдык жүмыстарға белсене араласкан,
қазақтыц білімді де іскер үлдарының бірі Байділдин Әбдірахман 1891 жылы
қазіргі Солтүстік Қазақстан облысы, Ақкайын ауданында туған екен. Ол өз
замандастарының алды болып білім алған. Ауылда оқып сауатын ашса керек.
1917 жылы Омбыдағы Мүғалімдер семинариясын бітіреді. «Бірлік» үйымы
қүрылғанда оның белсенді мүшелерінің бірі болып, хатшылык кызмет аткарады.
Оқып жүрген кезінен бастап оны қазақ қоғамының олсуметтік мәселелері,
үлтының болашағы толғандырады. Оның «Бірлік» үйымына белсене катынасуы
да содан болса керек. Қоғам, заман туралы, патша үкіметінің саясаты туралы
көп ойланады, көп толғанады. Әлеуметтік істер жөнінде өзінше пайым жасайды.
Сойтіп шындыкқа коз жеткізеді.
1917 жылғы акпан төнкерісінен кейін Ақмола облысында Қазак комитетін
үйымдастырушылардың қатарында казақ елінің олсумеігік, коғамдык
үйымдарын калыптастыру ісінде елге кешбасшы болады. Қазак комитетін
үйымдастыру барысында саяси жақтан толысып, елшілдік сезімі күшсйеді.
Сөйтіп елдің арқасүйер сенімді арысына айналады. Ә.Байділдин 1919 жылы
Алашорда делегациясының қүрамында Уфа мен Самара қалаларына барады.
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Онда кеңестік билікке карсы күштер бас қосып, Кеңес үкіметіне қарсы түрудың
жолын қарастыру туралы жиналыс өткізеді, Ә.Байділдин осы мәжіліске
қатысады.
Алашорда таратылған соң, 1920 жылы РК(б)П комитетінің мүсылмандар
секциясының төрағасы болып сайланады. Бір жылдай осы жүмысты істеген
соң, 1921 жылы Орынборда Қазақ автономиялық кеңестік республикасы жер
комиссариатының алқа мүшесі болып сайланады. Оған коса «Еңбекші казақ»
газетінің редакторы болып тағайындалады. Өзіне жүктелгш бүл міндеттерді
1922 жылға дейін атқарады. 1923 жылы Орал облыстық партия комитетінің үгіт
және насихат бөлімінің мүшесі, «Қызыл ту» газетінің редакторы болады. 1923-
1925 жылдары Мәскеуде Орталық баспаның қазақ секциясында қызметкер
болады. 1925-1926 жылдары Қазақ өлкелік БК (б) П комитеті баспасөз бөлімінің
меңгерушілігіне көтеріледі. 1926-1928 жылдары Республикалық оқу-ағарту
қызметкерлері кәсіподағының төрағасы болып тағайындалады. Үкіметке
жақпаса керек, кейін қызметі томендетіліп, басшылық міндеттен босатылады.
1929 жылы Қазақ педагогика институтында оқытушы болады.
1929 жылы басталған қуғын сүргін кезінде түтқынға алынып, екі жылдай
қамауда болады. 1931 жылы ату жазасына кесіледі.
И. Нурахмет
БАЙТАҚОВ БАҚЫТЖАН
Батыс Алашорда қайраткері Бақытжан Байтақов 1898 жылы бұрынғы Орал
облысы, Темір >езі, Ойыл ауылында туған. Орынбор орыс-қазақ мүғалімдер
семинариясын «халық мүғалімі» мамандығымен бітірган. Ойыл өңірінде
болыстық және қалалық орыс-қазақ мектептері мен училищелерінде мүғалім
болып қызмет етті. Ойыл өңірінен бірінші (1917, сәуір), екінші (1917, шілде),
үшінші (1918, ақпан) және төртінші Орал облыстық қазақ сиезіне делегат
болып, жергілікті жер басқармаларын, сондай-ақ Ойыл облыстық Уақытша
үкіметін («Ойыл уәлаяты») сайлауға (1918, мамыр) қатысты. 1917 жылы
қарашада Ойыл бекінісінде өткен Жайық сырты қазақтары өкілдері кеңесіне
катысушы. Жымпиты сиезінің қарарымен Ойыл облысының (уәлаятынын)
орталығы болып белгіленген Ойыл бекінісінде үкімет, земство мекемелерін
жайғастыру және Темір, Елек, Гурьев >ездері шегіндегі Қиыл, Қарағанды,
Қүлынды, Жетікөл, Жекенді, 1-Ойыл, 2-Ойыл, Қазбек, Ақшатау, Ақжал,
Бестөбе, Қарашағыр, Жиренқүдық қазақ болыстары мен Новокалединск,
Веселоводск, Преображенск, Романов, Шипов орыс болыстары есебінен Ойыл
облысына қарасты Ойыл >сзін қүру ісімен шүғылданды. Ойыл }ездік сотының
төрағасы болып істеді (1918-1919). Майдан шебі Ойыл жеріш ауысқан 1919
жылдың аяқ шеңінде жергілікті халықтың текетірескен күштерден зардап
шекпо/ін қадағалады. Сол жылы қарашаның ортасында Ойыл бекінісін Қызыл
Армияның 3-Татар атқыштар полкі мен 1-Кавбригадасы алған соң А.Қалменов,
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Ғ.Есшғүловпен бірге Батыс Алашорда үкіметі атынан алғашқылардың бірі
болып кеңес жағына шығу әрекеттерін жасады. Татар полкі командирлерінің
Қызылқоғадағы Батыс Алашорда үкіметіж үсынысы бойынша екі арада
жүргізіле бастаған келіссөздерге қатысты. 1 желтоқсанда басталған келіссөз
нәтижесінде Қызылқоғада түрған Елек казак-орыс корпусына екі жактап 153
бір уақытта соққы беру туралы келісім жасалды. Бүл істе, әсіресе Ойыл мен
Қызылқоға ортасындағы казак әскери бөлімшелері жайынан толық нақты
мағлүмат бере білген Байтақов едәуір рөл атқарды. Ол Батыс Алашорда үкіметі
мен кеңес басшылығы арасындағы алыстан арбасқан, сенімсіздікке толы күрделі
келіссөздер тарихының Қызылқоға-Ойыл кезеңінің жгізгі, екінші бөлігінде
де айтарлықтай еңбек сіңірді. 1919 жылы 19 желтоқсанда А.Қалменовпен
бірге Ойылдағы З-Кавдивизия штабына Батыс Алашорда үкіметінің 10
желтоқсан күні Қызылқоғада өткізген кеңесінің қаулысын әкеп тапсырды.
Соның нәтижесінде 20 желтоксанда Түркістан майданының колбасшысы
М.Фрунзе Батыс Алашорда үкіметімш арадағы келіссөзді бүрынғыдан
нақтырақ жүргізуге бүйрық беріп, өзіне Батыс Алашорда делегаттары келгенін
В.И. Лш инге хабарлады. Делегациямен арадағы келіссөз әсерімен: «Батыс
Алашорда үкіметі әскери жағынан әлсіз, бірак олардың бізге берілуінің
саяси және экономикалық астары күшті, сонда Каспийге дейінгі қазақ даласы
біздің қолға көшеді», - деген пікір түйді. 23 желтоқсанда Қалменов сксуі
Ақтөбе қаласына келіп, Қызылқоғада өткен кеңес қаулысын осындағы Қызыл
армияның уәкілетті өкілі Лежава-Мюратқа, Қазәсревком мүшелері Ә.Әйтиев
пен Б.Қаралдинге де табыстады. Соның нәтижесінде Лежава-Мюрат пен
Қазәсревком мүшелері Алашорданың бүкіл пәрменді күштері өлкені басқару
органдарының қатарына қосылатындығы жөнінде Батыс Алашорда үкіметі
үшін айрықша маңызды шешім кабылдап, бүл шешімді делегация хат гүрінде
1920 жылы 3 каңтарда Қызылқоғаға жеткізді. Батыс Алашорда укіметінің
бүған толық қосылатындығын білдірген және өзінің Қазәсревкоммен бірге
өлкені басқару жүйесін ретке келтіруді кезек күттірмес іс деп білетіндігі туралы
үсыныс-пікірлері толық баяндалған 1920 жылы 5 қаңтардағы маңызды жауап
хатын табыстау міндеті де Байтаковқа жүктелді. Осы келіссөз нәтижесінде
Қызыл армия мен Қазәсревкомның уәкілетті өкілдері Наумов пен Бегімбетов
ж әж Батыс Алашорда үкіметі мүшелері қатысқан 11 каңтардағы бірлескен
Қызылқоға мәжілісінде Батыс Алашорда үкіметін Қазәсревкомға, әскери
бөлімшелерін З-Татар полкіж қосу, Қызылқоғада Алашорда мүшелерінің
қатысуымен әскери бөлім куру туралы қолайлы шешім кабылданды. Әскери
бөлімге 1919 жылы 20 желтоқсанға дейін кеңес жағына шыккан алашордашылар
(А.Кшжин, М.Ғалиев, т.б.) кірді. Солардың катарында Байтақов та Ойыл
өңірінде шаруашылык ісін калпына келтіру жұмысына араласты. 1920 жылы
ақпандаМ әскеудш Ойылға келген Берковскийдің Жем (Ембі) кәсіпшіліктерінеп
орталыққа мүнай тасу жөніндегі арнаулы экспедициясына колғабыс беру,
аудандық мүнай тасымалдау басқармаларын күру, мүнай таситын кср>аідср
жасақтау ісін үйымдастырды. Орал губерниялық партия комитеті жіберген
Кирпичников, Шнейдерман, Финогенов сияқты шовинистік пиғылдағы
АЛАШ ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
қызметкерлердің жергілікті оқығандарды шетқақпайлауына, Ойыл >езін Темір
>езіш немесе жаңадан кұрылмақшы Адай >езіне косу, сөйтіп Батыс Алашорда
орталығының маңызын әдейі кеміту пиғылдарына қарсы тұрды. 1920-1921
жылдары Ойыл >ездік атқару комитетінің еңбек бөлімінде кызмет істеді.
1921 жылы қыркүйекте С.Меңдешев пен М .-Х.Мырзағалиевтің үсынуымен
Қазақ РК(б)П облыстык комитеті президиумы қабылдаған шешім бойынша
обком жанындағы кеңес-партия мектебіне окытушылыққа шақырылды.
Байтақов 1925-1935 жылдар аралығында өлкелік деңгейдегі әртүрлі жауапты
қызметтерде болды. 1935-1936 жылдары БК(б)П Оңтүстік Қазақстан облыстық
комитеті үйымдық-партия бөлімінің меңгерушісі. 1936 жылғы тамыз айынан
Қостанай облыстык атқару комитетінің төрағасы, ҚК(б)П ОК-нің мүшесі. 1937
жылы партия қатарынан, сол жылғы 26 қазанда ҚК(б)П ОК 3-пленумының
каулысымен «халык жауы» деген айыппш ҚК(б)П ОК мүшелігінен шығарылып,
ісі НКВД органынатапсырылды. Осы оқиғадан кейін өзіне өзі қол салды. НКВД
қызметкерлері ауыр жаралы күйінде түтқындап, алып кетті. КСРО Жоғарғы
Соты Әскери коллегиясының каулысымен 1938 жылы ақпанда атылды. Сол
шамада туыскандары да қуғындалды. 1921 жылдың соңында ағасы, халық
мүғалімі, Ойыл _\ездік атқару комитетінің төрағасы Ерғазы Байтақов офицер
Далматовтың қолынан каза тапты. Батыс Қазақстан облысы, Қаратөбе
ауданында түратын Бисшғали Байтақов 1938 жылы атылды, Темірғали
Байтақов 20 жыл мерзімге бас бостандығынан айрылды.
М. Тәж-Мүрат
БАЙТАСОВ АБДОЛЛА
Алаш қозғалысында ел мүддесіне қызмет еткен үлтшыл қазаказаматтарының
бірі - Байтасов Абдолла. Ол 1901 жылы Ақмола губерниясы, Петропавл
\езінің Ортақшылдар болысында туған. Белгілі қоғам қайраткері, білікті үстаз,
талантты журналист «сегіз қырлы, бір сырлы» азамат. 1917 жылы Омбыдағы
мүғалімдер семинариясын бітіргш. Алаш қозғалысытүсында белсшді жүмыстар
істеген, казак комитеттерін күруга атсалысқан. Алаш Орда үкіметінің көркейіп-
гүлденуі, іргесі бекіп, түғырлы билік болуы үшін күрескен. Қазақ қауымын
бакытқа жеткізуді армандаған. Алашорда таратылған соң ол кеңес үкіметінің
қызметінде болады. 1921-1923 жылдары Петропавл қаласында «Бостандық
туы» газетінің редакциясында жүмыс істейді. Кейін «Жас алаш», «Жас қайрат»,
«Еңбекші қазақ» газеттерінің белсенді авторларының бірі болады. Ол редактор
ретінде де, журналист ретінде де қазақ қоғамының өзекті мәселелерін козғап,
елдің дамуы мен халық түрмысының жақсаруы үшін көп күш жүмсайды. 1923
жылы Ташкенттегі жүмысшылар факультеті мш Қазақ халық иниститутында
жүмыс істейді. Кезінде оқи алмаған, кейін кеңестік жүмыстарға тартылған
қазақ азаматтарының білім алуы, қоғамға бейімделуіне күш салады. 1924-1927
жылдары Орта Азия мемлекеттік университетінің шығыстану факультетінде
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
оқыған. 1928 жылы «Ақ жол» газеті редакциясының ғылым-техника бөлімінде
меңгеруші болады. Алаш қайраткерлерімш бірге «Алқа» әдеби үйымын құруға
қатынасқан.
1929 жылы куғын-сүргін кезінде түтқындалған. ,
1930 жылы сәуірде ОГПУ «Үштігінің» шешімімш Архангельскіге жер
аударылған. Одан кейінгі өмірінен дерек жоқ.
И.Нүрахмет
БАЙТ¥РСЫН¥ЛЫ АХМЕТ
Түтас буынның төлбасы, кешегі Абай, Ыбырай, Шоқан салған ағартушылық,
демократтықбағытты ілгеріжалғастырушы іріғалым-тілші, әдебиет зергтсуші,
түрколог, дарынды ақын-аудармашы - Ахмет Байтүрсынүлы қалыптасқан
дәстүрлі күжаттар бойынша айтқанда, қазіргі Қостанай облысы, Торғай
атырабындағы Сартүбек деген жерде ел арасында беделді, қайратты кісі
Шошакүлы Байтүрсын шаңырағында 1873 жылы 18 кантарда дүниеге келген.
Ахметтің «Өмірбаянында» корсетуінше; мешін жылы, 1872 жылы гуған, №5
ауыл, Тосын болысы Торғай >езі. 2006 жылдан бастап Алматыдағы Ахмег
Байтүрсынүлының мүражай-үйі 5 қыркүйекті (1872 жылдың) Ахаңның туған
күні деп атауда. Қалың казақ ортасы, қаймағы бүзылмаған сахара түрмысы
табиғатынан дарынды туған баланың сезім дүниесін, ой әлемін тербеп
толқытады. Әділетсіз өмірдің улы зары бала жүрегін он үшінде жаралайды.
Әкесі Байтүрсын мен оның інісі Ақтас қорлык, зорлыкка шыдамай, 1885 жылы
12 қазанда Ояз начальнигі Яковлевтін б?сын жарып жібереді. Мүның арты -
дүние-мүлікті тартып алу, түрме, абакі >' ' ібірге 15 жылға жер аударылу.
Табиғатынан аса дарынды туған таланты бала Ахмет 1882-1884 жылдары
Ә}елі көзіқаракты адамдардан өз үйінде хат танып, артынан жақын жердегі
ауыл мектебінен сауат ашады да, 1886-1891 жылдары Торғай каласындаі ы
екі сыныпты орысша-қазақша училищеде, 1891-1895 жылдары Орынбордағы
мүғалімдік мектепте оқып білім алады. 1895 жылдын 1 маусымынан бастап
мұғалім болады: Ақтөбе, Қостанай, Қаркаралы атырабында бала окытады,
өмір, тіршілік күресіне араласады, әділет үшін күреседі, жуандарға, байларға
карсылық білдіреді, патшаның отаршылдық саясатын айыптайды. Ауылдык,
облыстық, кейін екі класты мектептерде үстаз бола жүріп, 1901 жылдан бас ran
қолы бос кездерде озі ізденіп, сан алуан кітаптар оқиды, әдебиетпш айналысады,
оку қүралдарын жинайды. Ел ішінде жас оқыған, еркін мінезді багыл ойшылдың
бедел-атағы осе бастайды. Полиция тыңшыларының жаласымен күйе жaf ылыи,
Қарқаралы екі сыныпты учили щ есінің меңгерушісі Ахмет 1909 жылы 1ціілде
күні Семей абақтысына алынып, сотсыз, үкімсіз, нақақтан нақақ 8 аи боиы
азап-қорлық көріп, торығады, қиналып ширайды, күреске белді бскем буады.
Бостандық аңсаған, күреске шакырған өлеңдер жазады. Ақыры Қазакстанда
түру қүқынан айырылғандықтан, 1910 жылы 21 ақпанда түрмедаі шьи-ын,
наурыз айында Орынбор қаласына келеді. Бүдан кейін А.Байтүрсынүлы
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
өміріндегі ең күрделі, қызықты, қажырлы кезеңдер басталып кетеді. 1913-1918
жылдар арасында «Қазақ» газетінде редактор болып, орасан зор әлеуметтік-
тарихи қызмет атқарады, халық өмірінің сан-алуан көкейкесті мәселелерін
көтереді, елді прогреске, өвер-білімге үндейді.
Алаш қозғалысы түсында (1918-1919 жылдың басы) А.Байтүрсынүлы жаңа
өткел, соны өріс іздейді. ¥ л т азаттығы жолындағы күрес басшыларының бірі
болады. Азапты толғаныс, күрес эволюциясынан өтіп барып, 1919 жылдың
наурыз айында бүрынғы үлт интеллигенциясының кейбір өкілдерін өзімен бірге
алып, қазақ халқының мүддесі үшін қызмет етеді деген үмітпен кеңес өкіметі
жағына өтеді - Қазақ өлкесін басқару жөніндегі әскери төңкерістік комитеттің
мүшесі ретінде оның жүмысына белсеж араласады. Республика халық ағарту
комиссары, Бүкілодақтық орталык атқару комитетінің мүшесі, коммунистік
партия мүшесі (1920-1926 жылдар), Қазақстан академиялық орталығының
жетекшісі, сөйтіп жаңа заман үшін күреске кіреді.
Арман ақталмайды. Кеңес өкіметі патшаның отаршылық саясатын
жалғастырады. Алаш зиялылары қуғынға түседі. Адамшылық нормалар
бүзылып, большевизм қылышынан қан тамған кезеңде А.Байтүрсынүлы
ә>елі 1929 жылы бір үсталып, абақтыға қамалып, лагерь тепкісіне түсіп,
үзақ азап көріп, 1936 жылы қайтып келгенмен, 1937 жылы тағы репрессияға
үшырап, 1938 жылы атылды. ¥ л ы жүректің ауыр тағдыры осындай, ал толық
өмірбаянын жазу үшін көіггеген архив деректері, замандас естеліктері, тарихи
материалдарға сүйену қажет. Қазіргі қолда бар дүниелердің ішінде оның өзі
орысша жазған «Жизнеописание» (1929, 8 наурыз), «Биография» (1929, 21
тамыз) дегет материалдар айрықша бағалы. Бүлар Абай атындағы ҚазПУ-де
сақталған.
Түркістан республикасы Орталық атқару комитеті мен Түркістан Орталық
партия комитетінің газеті «Ақжолдың» 1923 жылғы 14 ақпанында шыққан
270-санында: «Қазақтың дыбысына, сөзіш арнап әліппе мен әріп, тіл һәм
оқу қүралдарын шығарып, қазақтың жалпақ тілін талайға үйреткен Ақаң еді.
¥ л т қамы дегенді көксеген адам болмай, қазақ қүлшылыққа кез болғанда
бостандыққа жол көрсеткен Ақаң еді», - деп жазылған.
Енді А.Байтүрсынүлы мүрасының негізгі арналарына тоқталайық. Қалайда
халықты ояту, оның санасына, жүрегіне, сезіміне эсер ету жолдарын іздеген
ақын айналып келгенде, үлы Абай тапқан соқпақ, орыс әдебиеті үлгілерін
пайдалану, аударма жасау дәстүріне мойынсүнады. Бүрынғы ескі ертегі
үлгілері емес, ш ді жаңа өлеңдік түр мысал арқылы, көшпелі елдің жақсы
білетін стихиясы - жан-жануарлар өмірінен алынған шығармалар арқылы
олеуметгік ойға ықпал ету мақсатымш Иван Андреевич Крылов (1768-1844)
туындыларын аударып, «Қырық мысал» деген атпен 1909 жылы Петербургте
бастырып шығарды. Бүрын емеурін, ишара, мегзеу, астар, мысалмен берілген
ойлар «Маса» (Орынбор, 1911) кітабында ашық, анық, дәл, нақты айтылады.
Мүнда Ахметтің өз басынан кешкен қиын-қыстау күндер, ауыр жолдар, куғын-
сүргін, жетімдік-жоқтық бірталай өлеңдерге арқау болады; ел тағдыры, халык
қамы, бостандық арманы - басты сарын.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Екі жинақ - «Қырық мысал», «Маса» - қазақ әдебиетін жаңа тақырыптармен,
идеялармен, ойлармш, өрнектермен байытты; Абайдың ақындық дәстүрі ілгері
жалғасты, заман талабына сай жігерлі поэзия туды, бүдан кейін талантты
ақындардың жаңа буыны тарам-тарам жүлделерді тереңдетіп, жалғастырып
әкететін болады. ^
Әртүрлі оқиғаларға, халықаралық жағдайға, заң, қүқықтану, жер мәселесіне,
отарлауға, ғылым-білімге, педагогикаға арналған «Тағы да народный сот
хақында» (1911), «Қазақ һәм IV Дума» (1912), «Земство» (1913), «Жер жалдау
жайынан» (1913), «Көшпелі һәм отырықшы норма» (1913), «Уақ қарыз» (1913),
«Бү заманның соғысы» (1914), «Жәрдем комитеті» (1915), «Закон жобасыныц
баяндамасы» (1914, осы мақала үшін А.Байтүрсынүлы штраф-айып төлеген),
«Қазақ халқын било/ туралы 1868 жылы шыққан уақытша положение» (1914),
«Губернатор өзгертілуі» (1914), «Соғысушы патшалар» (1914), «Қазақ жерін
алу турасындағы низам» (1913), «Қазаққа ашық хат» (1916), «Бастауыш
мектеп» (1914), «Қазақ арасында оқу жүмыстарын қалай жүргізу керек»
(1923), «Партия һәм кеңес құрылысындағы рушылдық әсері» (1926) сияқіы
көптсгея мақалалар көсемсөзші А.Байтүрсынүлының көзқарасы эволюциясын,
тарихи білігін, ойшылдық деңгейін, журналистік қарымын көрсетіп, рухани
даму кезеңдерімізден мол хабар береді.
Ал ғалымның тілші, әдебиетші ретінде жазған еңбектері бірнеше том
боларлық мол дүние, бүлардың ішінде 1913 жылы жазылған «Қазақтың бас
ақыны» еңбегі - оқшау, дара түр.
А.Байтүрсынүлының қазақша әліппе жасауы, араб жазуына кіргізген
реформасы, қазақ тіл білімінің негізгі терминдерін жүртымыздың бейиелі
ойлау мүмкіндігімен сабақтастырып өз топырағымыздан тауып, оларға түңгыш
анықтама бергені, дыбыс жүйесін (грамматика) қалыптастырып шығарған үлы
еңбегі өз кезінде де айтылған болатын.
Өз қолымен жазған «Өмірбаянында» (1929, 8 наурыз) А.Байтүрсынүлы
былай дейді: «Орынборға келгеннгн кейін, біріншідш, қазақ тілін фонетикалык,
морфологиялық және синтаксистік түрғыдан зертгеумел; екіншіден, казак
алфавитін (шрифтін емес), орфографиясын жеңілдету және реттсу үшін реформа
жасаумен; үшіншідш, қазақ жазба тілін лексикалық шүбарлыктан тазартумш,
ақыры, ең соңында, төртіншідең, проза (іс-қағаз, публицистика, ғылыми жазба g
тіл) тілін кітаби тіл арнасынан стилистикалық өңдсу, қазақ сөздерінш термин *
жасау арқылы халыктын жады тілінің арнасына көшіру істерімен айналыса
бастадым. Бүлар өзім жасаған оқулықтар және өзім рсдакциялаі^ан «Қазак»
газеті арқылы іске асты».
Бүл жолдарда ғалымның өмір бойы жасаған істері тиянакгы, жүйелі гүрде
айтылған.
А.Байтүрсынүлының ғалым-теоретик, эстетик-сыншы тұлғасын айқындап
беретін күрделі, толымды, жаңашыл туындысы Ташкенпе 1926 жылы
«Әдебиет танытқыш» («Теория словестности») деген атпен басылган. Арага
екі-үш жыл салып, авторы үсталып кеткен соң, бүл еңбек көгішілік арасына
мол тарап үлгермеді. Бірақ қазақтың үлттык әдебиеттануынын ғылыми негні,
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
методологиялық арналары, басты-басты терминдері мш кагегориялары түп-
түгел осы кітапта калыптастырылған.
Ахмет Байтүрсынүлынын ақын, публицист, коғам кайраткері санатында
жасаған барлық еңбегі, тартқан қорлык, көргш азабы, болашақка сшген үміт-
арманы - баршасы осы үлы миссияны орындауға, туған халкы үшін қасыктай
каны калғанша калткысыз кызмет етуге арналған.
Р.Нургали
БЕЙСЕНОВ БАҚТЫҒАЛИ
М. Тәж-Мүрат
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
БЕКМҰХАМЕДОВ ШАФҚАТ
Алаш қозғалысы кезінде ұлтшылдық бағытұстанып, қозғалысқа катынасқан
азаматтардың бірі - ІІГафкаг Мұқамеджанұлы Бекмүхамедов. Ол 1892 жылы
Бөкей ордасының 2-теңіз жағалауы округінде туған. Өз заманында белгілі
мемлекет қайраткері болған.
1903-1912 жылдар арасында Астрахан ерлер гимназиясында оқып, 1916
жылы Қазан университетінің заң факультетін бітірген. Оқып жүрген кезінде
студенттер козғалысына қатынасқаны үшін оқудан шығарылып, кейін қайта
қабылданады
1916-1917жылдары тыл жұмысынаалынғанқазақжіі іттеріііе көмек көрсету
мақсатында казак зиялыларымен бірге Белоруссияда болған.
1917 жылы 2-6 сәуір аралығындаОрынбор қаласындаөткен Торғай облыстық
қазақтарының сиезінде төралқа, хатшы болып қызмет атқарады. 1917 жылы 21
сәуірде Бөкей ордасының болыстар сиезінде төралқаның орынбасары болады.
Қазақ халқының өкілі ретінде ресей мұсылмандар сиезіне катынасады.
Алашорда таратылған сон амалсыздан кеңес укіметіне кызмст етеді.
Ол Бөкей ордасының алғашқы жер комиссары, губерниялық жүмысшы-
шаруа, қызыл әскерлер кеңесінің торағасы болады. 1918 жылы оскери
комиссардың орынбасары, 1919 жылы қарашадан бастап Қазақ тоцкерістік
комитетінің мүшесі болған. 1921 жылы қыркүйекте екінші жалпықазақтық
кеңестер сиезінде халық комиссариаты қүрамына сайланады. Қазак АКСР-і
конституциясын ә зір л ^ комиссиясының мүшесі болады. Кейіп мемлскеттік
кеңестік мекемелерде жүмыс істеген. 1958 жылы қайтыс болған.
И.Нүрахмст
БЕКІМОВ МОЛДАНИЯЗ
Бекімов Молданияз —әскери істер маманы, Алаш козғалысының кайрагкері,
этнограф, ауыз әдебиетін жинаушы, аудармашы. Ол 1882 жылы 22 кыркуйекіе
қазіргі Батыс Қазакстан облысы, Қаратөбе ауданында туған. 1902 жылы Орал
қаласындағы жергілікті мектепті тамамдаған. Кейін әскери мамандықты іаңдап,
Қазандағы жаяу әскер-юнкерлер мектебінс окуға түседі. Оны 1905 жылы
бітіреді. Сол жылдан бастап 1914 жылға дейін Либава, Херсон полкгерінде,
Ташкент әскери округі штабында қызметтер атқарған. Өз кеинде жүмысіаі ы
тиянақтылығымен көзге түссе керек, бірінші дүниежүзілік еогыс кс5Інде
штабе-капитан шшіне жетеді. 1914-1915 жылдары Ресей әскерлері сапыида
Бекімов Молданияз соғыска қатынасады. Соғыстан жараланыи оралады. 1915-
1917 жылдары Ташқорған гарнизонын басқарады. Паішаның шснін алып,
шекпенін кисе де, өз халқына қызмет етуді өмірінің бірінші мақсаіы еіін
таңдаған ол алашордашылармен жакын байланыста болады. С ой ге жүріп, Алаш
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ 5
басшыларының назарына ілігеді. 1917 жылы 5-13 желтоксанда өткен екінші
жалпықазақ сиезінде Молданияз Алашорда партиясына мүшелікке кандидат
болып кабылданады.
1918 жылы Жетісу босқындарына жәрдемдесу комитетінде қызмет атқарады.
Ол кезде мүндай жүмыстарды өмірін еліне арнаған жанкешті отаншылдар ғана
істегенін аңғаруға болады. Үлтын сүйген Бекімов Молданияздың іскерлігі де,
парасаттылығы да Алашорда таратылғаннанкейін кеңесүкіметітарапынантеріс
баға алғанынан, оның өмірінің соңын Қытайда, Ресейде және Башқүртстанда
сергелдеңде өткізгені туралы ауызша дерек бар.
Бекімов Молданияз - қазак мәдениетіне өзіндік із калдырған кайраткер.
Бүл саладағы енбектерін бағамдап қарасак, Молданияздың әдебиет пш өнерге
келуі өнер қуу мақсатымен емес, халықтың рухани байлығын сақтап калу,
байыту мақсатында екенін көреміз. О л 1 9 0 3 жылы А.С. Пушкиннің «Капитан
кызы» повесін қазақтіліш аударып, Қазан қаласында бастырып шығарған екен.
XX ғасырдың басы - ғасырлар бойы ауызша сақталып келгш ауыз әдебиет
үлгілерінің жоғалып кету қаупі төнген кез еді. Заманның аумалы-төкпелі болып
келе жатқанын аңғарған қазақ ойшылдары халықтың рухани қ үн ды л ы қ тар ы н
тоздырмай, жинап кейінге қалдыруды максат түтты. М.Бекімов те бүл іске
белсепе араласты.
1904 жылы 20 тамызда Н.Кантовтың «Қазақтың халықтык эпосын зерттеуге
катысты материалдар» деген алғысөзімен «Известия общества а р х ео л о ги и ,
истории и этнографии при Императорском Казанском университете» атты
басылымда Бекімовтің ел аузынан жинаған алты ертегісі басылыпты. Бекімов
жинаған ертегілер мш аңыздар «Киргизская степная газетада», «Средняя Азия»
жинағында, «Тургайская газетада» басылған. Түгел сөздің түйіні сақ тал ған
мақал-мәтелдерді жинап, «Туркестанский курьер» газетінде жариялап түрған.
Қай халықтың болсын заманның өзгеруімен байланысты түрмыс-тірш ілігі
де ауыса бастайды. М.Бекімов өмір сүрген дәуір қазақ халқыньщ түрмыс-
тіршілігі өзгере бастаған, соған байланысты ежелгі салттардьщ өзгеріске
ұшырауы, тіпті қолданыстан қалып қою мүмкіндігі белгі берген кез еді. Осыны
сезген Молданияз халықтың салтын, оның ең қүнды, өміршең дәстүрлерін
үгіттеп, насихаттауды жөн көрген секілді. «Орал облысы қазақтарының үйлдау
салты» туралы мақаласынан осындай мақсат айқын аңғарылады. Өзі әскери
істер маманы бола түрып, оның үстіне ауыр әлеуметтік міндеттер атқара жүріп,
халық ағарту жүмысына да белсене қатынасады. 1909 жылы «Қазақ тілін окып
үйренуге басшылық» атты оқулық кітап жазады.
Қазақ халқының салты м ен этнографиясын зерттеп, «Айқап» журналынын
1 9 1 2 жылғы бірінші нөмірінде «Қазақ халқы жайынан» д е г е н м ақала
жариялайды.
Бекімов Молданияздың өмірінің соңғы кезеңі туралы нақты дерек аз, ол
өмірінің соңғы кезінде Ресейдің Орынбор облысында болған. Сонда қ айты с
болса керек. Алайда дәл қай жылы, нгден қайтыс болғаны туралы дерек жок-
И.Нурахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
БЕРДИЕВ ҒҰБАЙДОЛЛА I
Алаш қозғалысыңда белсшділігімен ел көзіне түскен қоғам кайраткерлерінің
бірі Бердиев Ғүбайдолла Есқалиүлы 1885 жылы Орал облысы Гурьев >езінің і ^ ,
Қарашығанақ ауылында туған. 1906 жылы Қазан малдәрігерлік институгын
бітірген. Мамандығы мал дәрігері, солай бола түра әлеу меттік жұмыстарға
белсшеқатысып, Алаш қозғалысының белдімүшесінеайналды. Атасы Мүсірәлі
болыс болған, көп нәрсені көңіліш тоқыған білікті адам екен. Ғүбайдолланың
елшілдік, әлеуметшілдік бағыт үстануына сол атасының ел арасындағы беделі
де ықпал еткет.
Ғұбайдолла Есқалиүлы бала кезінде Есбол ауылындағы «Қызыл үй»
аталатын екі сыныпты, онан соң Гурьевтегі Романов мектебіне түсіп, оны 1909
жылы тамамдайды. Сөйтіп жас кезінен орыс тілін біршама жетік меңгерген
ол Орал реалды әскери мектебіне түсіп, оқуын жалғастырады. Азамат болған
шағында білім жолын қуып, Қазан малдәрігерлік институтына түседі. Оқып
жүрген кезінде-ақ жасырын социап-демокрагтар партиясының мүсылмандар
«ячеикасына» қатысады. Сол үйымға қатынаса жүріп, қоғамды, олсумспік
тарихи жағдайларды терең түсінеді. Оның бүл демократтық көзқарасы маі
үлтшылдық бағыты патша үкіметішң назарынан тыс калмай ды. Ақыры
Қазандағы студенттер қозғалысына қатысқаны үшін қуғынға үшырайды.
Оралға келген соң «Қазак конституцияльщ-демократиялық» партиясын күрута
атсалысып, партияның бағдарламасын даярлау жүмысына қатысады. 1911-
1913 жылдары Шәңгерей Бөкеев, Бақытжан Қаратаев, Ғүмар Қараш үйыткы
болған «Қазақстан» газетін шығарушылардың бірі осы Ғүбайдолла Бердиев
екен. 1917 жылы бірінші жалпықазақ сиезінде Орал облысынан Бүкілресейлік
қүрылтай жиналысына депутаттыққа кандидат болып үсынылады. Сол жылы
Уақытша үкіметтің Гурьев уезіндегі комиссары болып тағайындалады. 1918-
1919 жылдары Гурьев уезінің Қарабау болыстык жер басқармасын басқарады.
1921 жылы аурудан қайтыс болады.
И. f /урахмет
БОЛҒАНБАЕВ ХАЙРЕТДИН
Көрнекті Алаш қайраткері Болғанбаев Хайретдин Әбдірахманұлы 1894
жылы Ақмола облысы, Ақмола )езінде (бүгінгі Қорғалжың ауданы жерінде)
туған. Ауыл мекгебінен кейін Орынбордағы Хусаиния медресесіндс оқьн ап.
Осында оқып жүріп, “Қазақ” газетіне макала жаза бастаі аи. Рессй импсриясы
J дүниежүзілік соғыска араласқанда, 1916 жылы казақ солдаітарына камқор
'ғоптьщ ортасында Минскіде болған. 1917 жылғы тоңкерісгср кезеңінде
Ташкентте (Түркістан) М.Шоқай, С.Қожановпен біржсіп “Бірлік туы” газетін
Шығарысқан. Аталған басылымның 7-14-нөмірлеріне редакторлык егкен.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Қайраткер I және II жалпыказак сиезіне (Орынбор, 1917-1918) Түркістан мш
Сырдария >ездері атынан делегат болып катынасқан. Үлкен кызметі - 1917
жылы 17 желтоқсаннан 1918 жылы 11 ақпанға дейін өмір сүрген Түркістан
автономиясын (Қосканда жарияланған) қүрысуға атсалысуы. Бүл автономия
большевиктер тарапынан күшпен талқандалғанын ол ашык һәм ашына жазды.
1917-1918 жылдары Ақмолада Алаш Комитетін қүруға да көмек көрсетті. 1920
жылы ол басында «Ұшқын» газетінің, кейінпен аты «Еңбек туы» боп өзгерген
осы басылым жалғасының алқа мүшесі болды (А.Байтүрсынүлымен бірге).
1919 жылы Түркістанда (Ташкент) жүмысшылардың ағарту одағының мүшесі,
1918-1920 жылдары (әр мезгілде) Ташкентте оқу ісінің меңгерушісі, мүғалім,
1921-1922 жылдары ТүрОАК-тің сайлау ісі жөніндегі мүшесі болған. 1920
жылы желтоқсанда Ахмет, Әлихан, Смағүл, Жүсіпбектермен бірге «Қазақстан»
мемлекеттік баспасының сарапшылар алқасына шді. Қаламгер үлт тағдыры
және руханият жөнінде біраз шығарма жазған. Оның И. Гаспринский туралы
мақал асы Т үркияда шыққан жинақта (1934 жылы) басы лған. 1921 жылы бірнеше
серігімен Алаш Орда атынан Бүкарада большевизмге қарсы козғалысп®
келіссөздер жүргізген. Ресми мәліметтерде 1924 жылға дейін қайраткердін
шмен айналысқаны көрсетілмеген. Бүл уақытта ол басмашылар арасында
ш месе елде «ашаршылықпш күрес» шараларының ішінде болса керек. 1924-
1928 жылы Петропавлда губерниялық халық ағарту бөлімі меңгерушісінің
орынбасары, педтехникум мен кеңес партия мектебінің мүғалімі, кеңес партия
мектебі оқу бөлімі меңгерушісі кызметін атқарды. 1928 жылы 17 желтоқсанда
ол «контрреволюциялық үйымға кірді» деген айыппен түтқындалды. 1930
жылдан Архангельск пен Сыктывкарда айдауда болып, 1934 жылы Алматыға
оралды. ОГПУ оған бас қалада түруға рүқсат бермей, Оңтүстіктегі Қапланбек
зооветтехникумында үстаздық қызмет етуге жіберді. Осында 1937 жылы 21
сәуірде қайта үсталып, 21 қарашада Ташкентте атылды.
Д.Қамзабекұлы
БОШТАЕВ М¥ҚЫШ
Алаш қозғалысы кайраткерлерінің бірі, белгілі заңгер Боштаев Мүкыш 1897
жылы Семей облысы Павлодар >езінде туған. Ол бала кезінде бастауыш білімді
ауыл мектебінен немесе ауыл молдасынан алса керек. 1917 жылы 20 жасында
Қазан университетінің заң факультетін бітірген.
Уақытша үкімет түсында Павлодар ^езінде сот төрағасы болды. Ол түста
қазіргі кездегідей емес, мансаптылар бір жағынан лауазымдық қызметін
атқара жүріп, екінші жағынан халықтың рухани мәдениетін көтеруге, рухани
қүндылықтарын зертгеуте араласып, үлттың әлеуметтік әл-ауқатын жоғарылату
үшін еңбек ететін. Боштаев Мүқыш сот төрағасы бола жүріп, Семей облысы
қазақ комитетін ұйымдастыруға, оның жүмыстарын күшейтуге білек сыбана
кіріседі.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1917 жылы 21-26 шілдеде Орынборда өткен бірінші жалпықазақ сиезіне
қатынасады. Сиезде Бүкілресейлік қүрылтай жиналысына кандидат болған
қазақтардың қатарында М.Боштаев та болады. Оның ел арасындағы беделі,
атқарған қызметі, жоғары білімі ескеріліп, қүрылтайға Алаш партиясі.і атынан
депутаттыққа үсынылады. Қайраткер сол жылдың 5-13 желтоқсанында ^
Орынборда өткш II жалпықазақ сиезіш де катысады. ¥лттык мәселелерге деген
ұстанымының мыктылығын, кызметтегі іскерлігін бағалаған Алашорда үкіметі
оны өз қатарына тартады. Сөйтіп, екінші жаллықазак сиезінде ол Алашорда
үкіметіж мүшелікке кандидат болып қабылданады.
М.Боштаевтың өмір деректерінің көбі белгісіз. Тіпті, М.Боштасвтың
қашан, қай жерде, қандай жағдайда қайтыс болғанын да білмейміз.
Білетініміз, М.Боштаевтың улкен жүректі, үлтын сүйген азамат болғаны,
Алашорда үкіметінің қүрамында жүмыс істегені. Кеңес Одағы кезінде Алаш
зиялыларының ерліктерін әспеттеу түгілі, олардың атын атаудың өзі қылмыс
саналып, Алаштың атын атағандар үкіметтің теріс батасына жолықты. Үгіт
пен насихаттың күштілігі соншалық, тіпті Алаш зиялыларын шынымен халық
жауы деп танитын адамдар көбейді. Дегенмен казақ халкының озык ойлы
зиялы тобы Алашты, Алаш қайраткерлерін үмытпады. Алашорда үкіметі
туралы деректерді, алаш зиялылары туралы шындықты сақтап, оідерімаі
тілеулес жастарға үқтырып отырды. Соның арқасында елі азаттык алғанда
алашордашыларға тағылған айып алынып тасталды. Олардың атып атап
үлағаттауға негіз боларлық деректер к өзі а шыла бастады. Алаш азаматтары
елімен табысты. Енді алаш зиялыларының істеген істері сарапталатын, олардың
нақты бағасы берілетін кез келді. Солармен бірге Боштаев Мүкыш та алаш
қайраткері ретінде ауызға алынып, ол туралы айтыла бастады.
И.Нурахмет
БӨКЕЕВ ШӘҢГЕРЕИ
Қазақ әдебиетінде озіндік орны бар акын Шәңгерей Сейіткерейүлы Бөкеев
1847 жылы Орда қаласы маңында туған. Бес жасында ата-анасынан жетім
Қалып, ағаларының қолында өседі. Алдымш Орынбор кадет корпусын бітіріп,
онан соң Астрахан гимназиясында оқыған.
Гимназия бітіргш соң Сартау м ш Самара арасындағы ата қонысы Көлборсы
Деген жерді мекендеген. Аңшылык, саятшылық кәсібімен шүғылдам^аи.
Орыс тілін жетік меңгереді, орыс әдебиеті мен шығыс әдебистііш каіар
сусындаған. Өзі оқыған озық әдебиет үлгілеріне еліктеп олеңдср жазып,
ақындығымш ел арасында танымал болған.
Рухани түрғыда озін жетілдіріп отыратын іздаиііи адам боліан.
Шығармалары 1911-1912 жылдары шыккан «Шайыр», «Көксілдер»
жинақтарына шген. Ш әңгерей - батыс поэзиясының үлгісін казак поэзиясына
сіңіруде өзіндік үлес қосқан акын.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1917 жылы Көлборсыдан көшіп, Ақжайык ауданына келгш. Мұнда
келген соң елдің әлеуметтік өміріне белсене араласады. Ғүмар Қарашты
ауылында мүғалім ретінде үстап бала оқыттырады. Оған орысша үйретіп,
орыс әдебиетінің озық үлгілерін әңгімелеп беріп отырады екш. Ғүмар бұл
әдебиеттерді ел арасында, өз оқушыларына әңгімелеп беретін болған. Шәңгерей
қазақтың алғашқы әдебиет аудармашыларының бірі. Ол орыс әдебиетінен
М.Лермонтовтың «Қашқын» поэмасын қазақ тіліне аударған.
Жаңалыққа қүштар ақын өз кезінде қазақ елінде фотография өнерінің шгізін
қалады. Өзі қазактын түңғыш фотографы болды. Ол ел арасынан қазақтың ауыз
әдебиет үлгілерін жинап, бастыру ісімен шүгылданган. «Қазақстан» газетінің
шығарылуына көмектескен.
1917 жылы бірінші қазақ сиезіне қазақтың білімдар ақсақалы ретінде
қүрметпен шақырылған. Алаш басшылары қүрылтай жиналысына ел ішіндегі
шешен, білгір адамдарды бөлмей-жармай үсынуга келіскен. Осындай мақсатпен
үсынылған адамдардың бірі - Ш әңгерей Бөкеев. Ақын 1920 жылы Жасқүс
ауданында қайтыс болған.
И.Нурахмет
БІРІМЖАНОВ АХМЕТ
Өз заманында елге мәшһүр болған, өмірі мен саяси жолы тағылымды
түлғаның бірі Бірімжанов Ахмет Қорғанбекүлы 1871 жылы бүрынғы Торғай
облысының Торғай уезінде туған. Ж оңғар-қазақ соғысы кезіндегі қазақтың үлы
қолбасы Шақшақ Жәнібектің ұрпағы. Ол өзінің осы тектілігін өмірінде талай
мәрте дәлелдеді. Ахмет Қорғанбекүлы - қазақтың белгілі қоғам қайраткері,
Алаштың ардақты азаматтарының бірі, Алашорда үкіметінің мүшесі. Жас
кезінде Орынбор гимназиясында оқып, оны 1891 жылы бітіреді, гимназияны
бітірген соң не істегші туралы дерек жоқ. Алайда, қашан да ел ісіне араласып,
халқына игілікті іс тындырып отыратын Ахметтің ол кезде де қол қусырып
Қарап отырмағанын мөлшерлеу қиын емес. Ол 1899 жылы Қазан университетінің
заң факультетін алтын медальмен бітіреді де қогамдық, әлеуметтік жүмыстарға
араласып кетеді. Алғашында Орынбор, Троицк округтік, Ақтобе, Торғай,
Бүзылық >ездік соттарында қызмет істейді. Әділдігі м ш алғырлығы сай, іскер
азамат үкімет жүмысын істей жүріп, ел алдында үлкш бедел жинайды. Т алантты
Ахмет үкімет алдында да беделді, ықпалды еді. Біліктілігімен, үстамдылығымея
халықтың сөзін үстайтын түлға болып қалыптаса бастайды.
Жүрттың ссніміне ие болып, 1906-1907 жылдары Ресейдің I және II Мемлекет-
тік Думаларына депутат болады. Думаға Торғай облысы қазақтарының атынан
сайланады. Онда Мүсылман фракциясында фракция төрағасының орынбасары
болып қызмет атқарады. Шш-шекпенге қызықпаған А.Бірімжанов Думада
үлт аймақтары м аі қазақ халқының мүдделерін қорғайтын көзкарасын ашық
білдіреді. Сондықтан, қазақ қоғамы жағынан жоғары бағаланады. Дума
< %51
| i. W? as”
' “АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
тараған соң халык оны үлкен қүрметпен қарсы алады. Елге оралған Ахмет 1917
жылы көктем айынан бастап уақытша үкіметтің Қостанай )ездік комиссары
болып жүмыс істейді. Бүл жүмыста да ол үлт мүддесін бәрінен жоғары қойды.
Қолынан келгенше еліш пайдалы жүмыстар істейді. Қашанда өзінің елшілдік
бағытынан қайтпай, өз үстанымын берік сақтайды. 65
Екінші бүкілқазақ сиезінде А.Бірімжанов Алашорданың үлт кеңесінің
қүрамына кіргізіледі. Алашорда үкіметінің қүрамына кірген соң Ахмет
бүрынғыдан да тегеурінді жүмыстар атқарады. Сол жылы желтоқсанда ол Алаш
партиясы Торғай облыстық комитетінің мүшесі болады. 1918-1920 жылдары
Семейде заң кеңесшісі болып қызмет істеген. 1920-1926 жылдары Орынбор мен
Қызылордада Қазақ автономиялық соцпалистік кеңестік республикасы іпікі
істер, заң халық комиссариатында жүмыс істеген. Жоғарғы сот төралкасында
кеңесші, соттың алқа мүшесі, бөлім меңгерушісі қызметтерін атқарады. 1927
жылы қаңтардың 5-інде Ресейдің Ленинград қаласында қайтыс болып, сондакы
Волков зиратында жерленген.
И. Нурахмет
БІРІМЖАНОВ ҒАЗЫМБЕК
Қоғам қайраткері, алашшыл азамат Бірімжанов Ғазымбек 1896 жылы Торғай
}езі Тосын болысында туып, 1938 жылы 19 наурызда Мәске/де кайтыс болған.
Өз мамандығы дәрігер. Орынбордағы реалды училищесінен окып, орта білім
алған соң, кейін Орта Азия мемлекеттік университінің дәрігерлік факультетін
бітірген екен. Алашорданың белді азаматтарының бірі болғанын ' іапюрда
атынан Колчак үкіметімен келіссөз жүргізуге қатысқанынан байқа\ юлады.
Іскер дипломат Ғ.Бірімжанов Алашорданың Башқұрт үкіметі жанындағы
уәкілі болып та қызмет атқарады. Бүл дипломатиялық жүмыста ол өзінін
шешшдігі м ш мәмілегерлігін танытып отырады.
Кезінде қазақ журналистикасына өзіндік қолтаңбасымш келгат, көсемсөзші
ретінде де танымал болған. 1921-1922 жылдары «Ақжол» газетінде редак
тор болып істеген екен. Ол өзінің редакторлык жүмысы арқылы қазак
журналистикасының қалыптасуына үлкен үлес қосады. Жалынды мақалалары
арқылы өз заманының шемен болып қатқан, өзекті мәселерін сөз етіп отырады.
Білетіндердің жазуынша арғы атасы ІІІеген би деген кісі екш, сол атасына деген
Қүрметі болса керек макалаларын «Шегш» дегш бүркшшік атпен жариялап
°тьірған.
Ел көзіне түсіп, үтымды жүмыс істеп жүргш білімдар азамапан
заманындағы ел ағалары үлкен үміт күтеді. 1922 жылы күзде Т.Рыскүлов
басқарған Түркістан республикасының басшылығы Ғ.Бірімжановты ргалык
Азияның бір топ жастарымен бірге Германияға окуға жібереді. Онда баркан
°°Ң Берлин университетінің ауылшаруашылық факультетіне ^Ү^'д1■
Германияда өзінің болашағына, еліне қажетті мол білім алады. 192Х жылы
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Берлиннің ауылшаруашылығы университетін бітіреді. Ол университеттш
алған білімін халқының болашағы үшін жүмсауды армандады. Алайда, абзал
азаматтың еліііе еңбек етсем дегея арманы орындалмады. Себебі, Ғазымбектің
, I Алашорда үкіметі түсындағы кызметін, бағытын, пиғылын бес саусағындай
■ білетін кеңес үкіметі университетті бітіріп, елге келе жатқан жолында Мәскеуде
тұтқындайды. Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы катарлы Алаш қайраткерлерімш
бірге түтқындалған Ғазымбек Карелиядағы Медвежегорск қаласына 10 жылға
жер аударылады.
Түтқында жүрген оларды кеңес үкіметі Ақтеңіз - Балтык каналының
күрылысына жүмысқа салады. Ауыр еңбек, азапты өмір Ғ.Бірімжановты
кажыта алмайды. Ол 1937 жылы ату жазасына кесіледі. Сөйтіп, Алаштын
азаматы Ғазымбек Бірімжанов 41 жасында азаттық жолында қүрбан болды.
И.Щ рахмет
ҒАББАСОВ ХАЛЕЛ
Алаш қозғалысының қайраткері Ғаббасов Халел (Халиулла) Ахметжанүлы
1888 жылы бүрынғы Семей облысы Семей угзі, Шаған болысында дүниеге
келгет. 1898-1909 жылдары Семейде приход, орыс-қазақ мектептерінде,
гимназияда оқыған. 1910 жылға дейін Сейтен болысында мүғалім болып
кызмет еткен. 1910 жылы М әске/ университетінің заң факультетіне түсіп,
1911 жылы студшттер ер<уіліне қатысканы үшін оқудан шығарылған. Осы
жылы Мәскеу университетінің физика-математика факультетіш оқуға түсіп,
оны 1915 жылы алтын медальмен бітірген. 1915-1917 жылдары Орталык үсак
кредит баскармасының Семей қаласындағы бөлімшесінде есепші Мемлекеттік
банктің Семей облыстық бөлімшесінде инспектор болып қызмет атқарған.
1917 жылы Семей Қазақ комитеті төрағасының орынбасары, облыстык жер
басқармасының мүшесі, «Сарыарқа» газетінің редакторы болды. Семей
облыстық казақ сиездерін өткізуді үйымдастыруға белсене қатысты. Бірінші
ж алпықазақ сиезінде Бүкілресейлік Қүрылтай жиналысына мүшелікке
кандидат ретінде үсынылды. 1917 жылдың казан айынан бастап Алаш
партиясының Семей облыстық комитетінің төрағасы қызметін атқарды. Екінші
жалпықазақ сиезінде Алаш милициясын күру жайында баяндама жасады.
Алашорда үкіметі күрамына сайланды. 1918 жылы қаңтардан Семей облыстык
жер басқармасы төрағасының орынбасары болды. 1918 жылы 20 наурызда
Алашорда үкіметінің тапсыруымен телеграф арқылы И.В. Сталинмен сөйлесіп,
кенес үкіметімен келіссөз жүргізіп, үлттарға өзін-өзі билеу қүқығын беруді талап
етті. Кеңес өкіметі түсында білімін, қайрат-жігерін қазақ халқының м ү д д е с іж
бағыттады. 1920 жылы губерниялық төңкерістік комитетінің үлттық бөлімінде
қызметкер, губерниялық жер басқармасы алқасының мүшесі, Қазақ төңкерістік
комитетінің Сібір төңкерістік комитетіндегі өкілетті өкілі, Қазақ төңкерістік
комитетінің мүшесі, 1921-1923 жылдары Қазақ АКСР ОАК жанынан Акмола
*: - “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
жэне Семей облыстарын қабылдап алу үшін қүрылған төтшше комиссияның
мүшесі, губерниялық атқару комитеті жер бөлімінің меңгерушісі болды. 1924-
1925 жылдары Алаш (Жаңа Семей) аудандық ауыл шаруашылығы одағында
қызмет атқара жүріп, қоғамдық-мәдени шараларға қызу араласты. 1924 жылы
29 желтоқсанда география қоғамының ұйымдастыруымен өткен Абайды еске 67
алу кешінде «Абайдың өмірбаяны» деген тақырыпта баяндама жасады. 1926
жылы ақпанда Қазақ АКСР Жоспарлау комиссариатына қызметке шақырылды.
Онда Төралқа мүшесі, сектор меңгерушісі, ғылыми қызметкер болып кызмет
істеді. 1930 жылы «халық жауы» деген айыппен түтқынға алынып, ОГПУ
«үштігінің» 1931 жылғы сәуірдегі шешімімен өлім жазасына кесілді.
Мәскеу түрмесінде атылды.
С.Рустемов
ДОСЖАНОВ САҒЫНДЫҚ
Досжанов Сағындықтың қай жылы туып, қай жылы дүниеден өткені туралы
нақты дерек жоқ. Белгілі деректерге қарағанда, 1900 жылы Орь/нбордағы
Қырғыз (қазақ) оқытушылар мектебін бітірген.
Қазақ халқының тарихында Алашорда дәуірі - ерекше дәуір. Ол кезеңнің
Қайраткерлері еркін көсіліп, жүмыс істей алған жоқ. Сырткы қастас күштердің
кедергісі көп болды. Бірақ тарихтың өз қағидасы бар, әр дәуірде елге көшбасшы
болған түлғалар озі жасаған дәуірдің талабын дөп басып, халқына пайдалы, игі
істер атқарып отырды.
XIX ғасырдың соңы мен XX ғасырдың басында қазақ қоғамына оку, білім
өте қажет болды. Осы қажеттілікті дөп басып таныған казак окығандары
әлеуметтік жүмыстың басты түйінін мектеп, медресе ашып, бала окыту ісіне
аударды. Ы.Алтынсарин бастаған ағартушылар эр жерде мектеп ашып, бала
оқыту ісіне жіті көңіл бөлді. Солардың бірі —Досжанов Сағындық. Оқу-ағарту
ісімен шүғылданған ағартушы қайраткер. Ол - Ыбырай Алтынсариннің
шәкірті.
Орынбордағы оқытушылар мектебін бітірген соң, Орынборға жақын
Томароткел деген жерде және Бүрты болысында екі кластык орыс-кырғыз
(қазақ) мектебін ашты. Өзі ашқан мектептерде казак балаларын оқытып, шәкірт
тәрбиелейді. Сол мектептерді өзі басқарады. Сөйтіп, ағартушылық жүмысыныц
іргетасын осылай қалайды. Ойыл, Қобда жәпе Қалмаққырған дегаі жерлердс дс
мектептер үйымдастырған.
Ол мектеп ашып, бала оқытудың сыртында білімнің манызын, казак
Қоғамына қажеттілігін түсіндіріп, қазақ балаларын білім anyfa шакырып, үі 11
насихат жүмыстарын жүргізді. Сөйтіп, қазак қоғамындағы ағаргушылыктың
Жүзеге асуына, халықтың сауаттануына үлес қосады.
И.Нурахмет
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ДОСЖАНОВА АҚҚАҒАЗ
Қазақтың талантты да, ұлтшыл аяулы қызы Аккағаз Досжанова 1893 жылы
Торғай облысы, Ақтөбе >езі, Борте болысының 5-ауылында дүниеге келеді. 1914
жылы Орынбордағы әйелдер гимназиясын бітіріп, медицина мамандығын алуға
Мәскеуге барып, медицина курсына қабылданады. Сол кезден бастап елдің
жоғын жоқтаған, қайраткерлігімен өз ортасынан суырылып алға шыкқан. 1917
жылы қазақ зиялылары үйымдастырған Мәскө/дегі Татар слободасындағы
медреседе откен бас қосуға қатысып, мүсылман елдерінің азат болуы туралы
баяндама жасайды. Бүл екініц бірінің қолынан келе бермейтін ерлік еді.
1917 жылы 1-8 мамырда М әск ^д е өткен Бүкілресейлік мүсылмандар сиезіне
қатысып, мүсылман әйелдерінің мүң-мүқтажын жоқтап сөз сөйлейді. Осылай
жүрт назарына ілігіп, елінің сөзін сөйлеп, мүңын жоқтап жүргенде өзі ауруға
шалдығып, Мәсксуде түра алмай, 1918 жылы елге қайтады.
Бірер жыл дшсаулығын күтіп, аурудан айыққан соң 1920 жылы Томск
медицинальщ университетіш оқуға түседі де, 1921 жылы Ташкшттегі
Түркістан халық университетінің медицина факультстінс ауысады. Оқи
жүріп ординатор-дәрігер болып қызмет істейді. Медицина тақырыбындағы
еңбектерінен тыс, «Әйел теңдігі», «Абай», «Жас азамат» атты әлеуметтік,
жалпыұлттық тақырыптарда мақалалар жариялайды. Осы мақалаларынан оның
саяси үстанымын, үлтшыл бағытын, адами түлғасын тануға болады. 1922 жылы
оқуын бітіріп, жүмыска араласады. Жастайынан үлтының тағдырына күйініп,
жаны шырқырап жүрген аяулы қыздарын қазақтың сол кездегі ел ағалары қатты
қүрметтегш екен. Оның университетті бітіруі салтанатты түрде мемлекеттік
децгейде аталып өтіп, 1922 жылы 14 желтоқсанда Түркістандағы Орталык Азия
университетінде оқып жүргет жергілікті үлт кыздарына А.Досжанова атындағы
стипендия тағайындайды. 1928-1929 жылдары Ташкштте түрақтайды да, 1930
жылы отбасымш Алматыға көшіп келіп, № 1 ауруханада гинеколог болып
жүмыс істейді. 1932 жылы Шымкент қаласында өкпе туберкулезінсп қайтыс
болады (Г.Дулатованың дерегі).
И. Нурахмет
ДОСМ¥ХАМЕД¥ЛЫ ЖАҺАНША
Алаш қозғалысының көрнекті қайраткері, зацгер Ж аһанша Досмүхам едүлы
1887 жылы Орал облысы, Орал >езі, Жымпиты болысының № 1 ауылында туған.
1899-1905 жылдары Орал әскери реалдық училищесін бітірген. 1906 жылы Орал
облысының стипендианты болып Мәскеу университетініц заң факультетіж
оқуға түскен. Мүны 1910 жылы тәмамдаған. Осы кездегі жалпы саяси ахуал
және қазақ халқы қүқының өрескел бүрмалануы жас зацгердіц елшіл болып
қалыптасуына эсер етті. Сондай-ақ ол Ресейде өтіп жатқан мүсылмандардын
азаттық жолындағы демократиялық қозғалысынан хабардар еді. Ол осында
4»"-••..«it'
.WИ«Р••' <3i>GX2y&&ZS> “АЛАШ”
Г
‘WWfJi’ Қ03ҒАЛЫСЫ
1917жылғыакпантөңкерісіне дейін округтік сот прокурорының орынбасары
болған. 1917-1919 жылдары қайраткер саясат айдынында ұлт жоғын жоқтаған
қабілет-қарымын көрсете алды.
Қайраткер 1917 жылы 12-22 сәуір аралығында өткш Орал облыстық қазақ
сиезін ұйымдастыру және іске асыру шараларына белсене атсалысты. Жиынға 69
қатысушылар Ж.Досмұхамедұлын сиездің төрағасы етіп сайлайды. Замандас-
тарының естелігінде қайраткердің айрықша шешендігі жиі айтылады. Сиездің
бірінші күні-ак Ж.Досмүхамедұлы басқаратын 20 адамнан түратын облыстык
қазақ комитеті сайланады. Осында казак автономиясына күлшыныстын жаңа
белесі ретінде «Орал облысының далалық бөлігін басқару туралы уакытша
ереже» талқыланады. Бүл сиез мүсылмандар жиынына Х.Досмүхамедүлы
мен Ғ.Әлібекүлын бастап Ж.Досмүхамедүлының баруы қажет деп үйғарады.
Бір топ қазақ зиялылары қатарында осы жылдың 1-11 мамырында Москсуде
өткен Бүкілресейлік мүсылмандар сиезіне қатысқан Жаһанша «Шуро-и-ислам»
комитеті төрағасының орынбасары болып сайланады.
Қайраткер 1917 жылы Алаш партиясы кұрылатын бірінші жалныказак
сиезінің де, Алаш автономиясы жарияланатын екінші жалпықазақ сиезінің
де үйымдастыру және өткізу жүмысына белсене қатысады. Ол бірінші сиезде
Бүкілресейлік қүрылтайға делегат болып белгіленеді. Екінші сиезде Алашорда
үкіметі —Үлт кеңесіне облыстардан тысқары мүше болып сайланады. Қайраі кср
осы маңызды елдік жиында автономияны тездетіп жариялау мәселесін котереді.
1918 жылы наурызда Алаш Орда үкіметінің төрағасы Әлихан Бөкейханның
тапсырмасымен Х.Досмүхамедүлы мен Ж.Досмүхамедүлы екеуі Москсуіс
арнайы барып, большевиктердің басшылары В.Лашн мш И.Сталинге Алаил ың
екінші сиезіндегі саяси токтамын, қаулысын баяндап, өзара тең күқыққа
негізделген 11 шартты үсынады.
Текетіреспен өткен келіссөздерден кейін Алаш Орда большевиктердің
басшылары үсынған «Кеңес өкіметін Ресейдегі барлық автономиялы
халықтардың кіндік өкіметі» ретінде тану шартын амалсыз кабылдады. Сөйте
түра қазақ жағы да Алаш автономиясын танудың шгізін талап етті. Оның
мазмүны былай еді: қазақ халқы қоныстанған жерлерді Алаш автономиясының
жері деп тану; Алашты заң шығарушы ж әж аткарушы билік деп тану, казак
ішіндегі даулы мәселелерді жергілікті халық сайлаған облыстык, >ездік
соттардың қарауы; Алаш милидиясын тану; жергілікті кеңестер шешімімен
түтқындалған Алаш қ а й р ат к ер л ер ін қамаудан босату; болашақта азаматтарды
саяси бағдарына қарап қуғын-сүргінге салмау.
Ж.Досмүхамедүлы мен Х.Досмүхамедүлының Мәскеудегі ольшевик
көсемдерімш жүргізген келіссөзі, Сталинмаі телеграф аркылы соилссксн сөзі
мына жайға көз жеткізді: 1) Кеңес өкіметі үлттык түтастыкка непзделгш казак
автономиясын мойындамайды, яки оған түбірімен қарсы, 2) ол таптык жікіелісі
анықталған кеңестік сипаттағы еңбекшіл казақ халкының автономиясын
таниды.
Ағымдағы саясат күрделше түскшде, 1918 жылы мамырда каираткер
Жымпитыда Орал облысы қазақтарының төртінші сиезш өткізуге мүрындык
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
болып, жиында «Ойыл уалаяты» дегея уақытша құрылымды ұсынып, өзі
соның уақытша төрағасы болып сайланады. «Ойыл уәлаятына» Ілбішін, Орал,
Гурьев, Атырау, Ақтөбе, Ырғыз уездерінің казактар қоныстанған жерлері мен
Маңғыстау, Ойыл, Бөкей уездері кірді.
Сөйтіп қорғаныс үшін милиция жасақтап, елдік басқару және атқару жүйесін
қалыптастырады. 1918 жылы қыркүйекте Уфадағы баскосудан кейін аталған
қүрылым жойылып, оның орнына Алашорданың Батыс бөлімшесі қүрылады.
Қайраткер осы бөлімшенің төрагасы болып сайланады. Осы шамада кеңестік
Түркістан майданынан (қолбасшысы М.Фрунзе) қауіп төнгенде, ол 5 адамнан
тұратын бітімгершілік делегацияны басқарып Ланин, Сталин, Троцкийге дейін
барады. Өз кезеңіне сай саяси амалдар қолданады.
Ж.Досмүхамедүлы әртүрлі істердің барысында қалам үстаганы болмаса,
шығармашылыкпен етеж айналыспаған. Оның күрес жылдары «Қазак»,
«¥ран» газеттеріне жарияланған нақты саяси жағдайларға байланысты бірнгше
макаласы мен өзі даярлаган заңдық-қүқықтық бірсыпыра қүжаттар мәтіні
бар. «Қазақ» газеті 1917 жылы бір нөмірінде Ж.Досмүхамедүлын «социалист-
революционер» деп сипаттайды. Бүл шақта қайраткерлердің бәрі де, Франция
тәжірибесіне сәйкес, әлеуметтік өзгерістің жүйелі және табанды жүруіне
мүдделі болды.
Кеңес кезеңінде Мәскеу, Ташкшт, Қызылорда, Алматы қалаларында
шаруашылық қызметтерін атқарады. 1930 жылы Мәско/ге жүмыс ауыстырады,
сонда тұтқындалады. Воронежде айдауда болады. Айдаудан босаған соң кайта
үсталып, 1938 жылы атылады.
Д.Қамзабекулы
ДУЛАТОВ АСҚАР
Алаш қозғалысынан шет қалмаған Дулатов Асқар қазіргі Қостанай облысы,
Жангелдин ауданында туған.
Сауатын ауыл мектебінен ашқан зерек те, сұңғыла Аскар өзі ізденіп орысша ‘
тіл үйреніп, өз заманының пән кітаптарын оқып, білімін толықтырған. Сауатты,
көзі ашық, дәулетті ел иелерінің бірі болған. Ол - Алаштың атақты ақыны
Міржақыптың туған ағасы. Інісінің ықпалы болды ма, әйтеуір, А.Дулатов та
Алаш қозғалысының тілеуқор қайраткері болған.
1918 жылға дейін Торғай >езінде би болып жұмыс істеген. Билікке жету
жолы қай заманда да қиын. Алайда, әр заманның, әр қоғамның ел үстайтын
адамға қоятын талабы, сайлау дәстүрі әртүрлі болатыны аиык. Қазақтың билік
жүйесінде биді халык өзі таңдайтын. Би болатын адам ә)елі билік мансап алмай
түрып, ел алдында беделді, сөзіш елі тоқтаған азамат болуы шарт. Қолында
ресми билігі жоқ, бірақ ел арасында сөзінің салмағы бар адамдарды ел «қара
би» деп атайды екш. «Қара билер» ел үстаған үлықтармен бірдей саналып,
елдің дау-шарын шешуге араласып отыратын болған. «Қара бидің» атағы елгс
жайылып, жүрттың бәрі оның билігіне мойынсүнатын деңгейге жеткенде халық
оны ресми түрде билікке сайлайды. Осыдан-ақ А.Дулатовтың ел арасындағы
салмағы мен беделін тануға болады.
А.Дулатовты мансапты елінің жоғын жоқтауға, ел үшін кызмет етуге
пайдаланған үлы билердің сарқыны деуге болады. Кезінде патша үкіметі
М.Дулатовтың «Оян, қазақ!» атты өлеңдер жинағының елге таралуына тыйым
салып, оны ел арасынан тәркілеген. Отаршылар ақынның ойық кітаптың
маңызын жақсы таныған ғой. Қазақ үлыктары да бұл кітаптың күндылығын
патша үкіметінен кем бағаламайды. «Оян, қазақтың» қазақ үшін аса қажетті
кітап екенін білген қазақтың атқамінерлері кітаптың елге таралуына барынша
күш салады. «Оян, қазақ!» кітабын жасырын түрде ел арасына таратқандардың
басында осы А.Дулатов түрады.
Қазақстанда кеңестік билік орнағаннан кейін де біраз уақыт жүмыс істеген
А.Дулатов кеңес үкіметіне үнай қойған жоқ. Өйткені ол қазактың үлттық
мемлекетін қүруды армандаған ғүлама А.Байтүрсынүлының шәкірті, Ахаңмш
бірге Алаш партиясының саяси бағдарламасын жазған М.Дулатовтың туған
ағасы еді.
Күштеп үжымдастыру түсында, 1928 жылы А.Дулатовтың мал-мүлкі
тәркіленіп алынады да, өзі «халық жауы» болып, 1929 жылы Мәске/дегі
Бутырка түрмесіне айдалады. 1930 жылы 4 сәуірде ату жазасына кссіледі.
Бірақ, 1931 жылы 30 сәуірде бүл жаза он жылға бас бостандығынан айырумсн
ауыстырылып, Карелиядағы Майгуба лагеріне айдалады. Онда М.Жүмабаев,
Е.Омаровтармен бірге ауыр азапты жүмысқа жегіледі. 1932 жылы туған елден
шалғайда аянышты жағдайда көз жүмады.
И.Нүрахмет
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ДУЛАТОВ МІРЖАҚЫП
Алаштың көрнекті қайраткері М іржақып Дулатов 1885 жылы 21 қарашада
Торғайдың Қызбел деген жерінде дүниеге келгш. Екі жасында анасынан, он
екі жасында әкесінгн айырылып, Асқар ағасының қолында оседі. 1897 жылы
Торғайдағы екі сыныптық орыс-қырғыз школына кабылданып, онда бес жыл
оқиды. 1902-1904 жылдары Торғай \езінде мүғалімдік қызмет атқарады. 1904
жылы Омбыда Ә.Бокейхан жәнс А.Байтүрсынүлымен танысады. Осы ксздаі
бастап белсенді саяси күреске араласады. Қарқаралы оқиғасынан соң, Ресей
орталығында шыңдалуды коздейді. Ресейдегі кадет партиясының мүшесі
ретінде 1906 жылы Петерборға аттанады. Осында мүсылман фракциясының
және Еділ, Кавказ қайраткерлері үйымдастырған жиындардың жүмысына
қатысады. 1907 жылы Петербордағы татар газеті «Улфаттың» жанынан
қосымша түңғыш үлттық рухтағы «Серке» газетін шығарысады. 1907 жылы
Ресей қазақ секілді үлттарды сайлану қүқынан айырған еді. “Серке” осы
мәселенің әділетсіздігін ашык айтқаны үшін жабылды.
1909 жылы Қазанның «Шарқ» баспасынан «Оян, қазақ!» атты кітабы
шығады. ¥лтты қ манифеске баланған «Оян, қазақ!» пш түңғыш қазак
романының авторы жаңа руханият ғимаратын түрғызу шарасының жуан
ортасында жүрді. Әдеби білімді өз бетінше алған Міржақып: «Адам ғылым
мен өнер үшін жаратылған емес, ғылым мен өнер - адам үшін шыққан, адамның
әзі тіршілігіне керек болған кезде ойлап тапқан нәрселер. ...Тірш ілік - бәсеке,
жарыс. Дүние - бәйге үлестіруші. Озғанға қарай бәйге береді. ...Дүниенің ісі
осылай болған соң, адамнан адам, жүрттан жүрт, үлттан үлт озсам дейді», -
дегш козқарасты үстанып, елге қызмет жасауға жүмылған жаңа руханияттың
деңгейін котеруге атсалысты. Қаламгердің әдеби-эстетикалық ой-түжырымы
XX ғасыр басында жетекші күшке айналған - үлтты ұйыстыру жомс оркендету
идеясын тиянақ етуші ағымды байытты.
XX ғасыр басындағы ілгерішіл руханият үшін Абай - сапалық деңгейге
көтерілудің рәмізі болғандықтан, М іржақып та бүл қүбылысқа озінше карады.
1908 жылы татардың «Уақыт» газетіне жазған «Ибраһим ибн Қүнанбаев» атты
мақаласында ол Ресей қүрамындағы түрік халықтарын үлы ақын мүрасымен,
ғүмырбаянымен таныстырады. Қаламгер мүнда Абайды елшіл ақын ретінде
корсете алған. «Тілі, оқушыларын оятатын өлеңдері оны бүкіл атырапқа
мәшһүр етті. ...Адамш ылық ой-қиялы өте таза, милләтшіл, елін-жерін сүйген
кісі еді», - дей отырып, Міржақып ақынның осы қасиетін корсететін өлеңіжн
мысал келтіреді. М.Дулатовтың Абай туралы екінші мақаласы Абай қазасынын
он жылдығын еске алу орайында 1914 жылы «Қазақ» газетінде жарық корді-
М үнда қаламгер Абайдың шағын ғүмырбаянын, ол туралы еңбек жазғандар
мен мүрасын қүнттағандарды сипаттап отіп, әдебиет пен үлт, әдебиет пш түлға
арақатынасы проблемасына нақты тоқталады.
1909-1911 жылдары қайраткер Қызылжарда сот кеңесінде қызмет жасап,
мүғалімдік жүмысын жалғастырады. 1910 жылы қайраткер-қаламгердін
“Бақытсыз Жамал” романы жарық көреді. 1911 жылы Семейге келген са п а р ы н д а
“а л а ш - қ о зғ а л ы с ы
Д.Қамзабекулы
ДҮЙСЕБАЙҮЛЫ ТӨЛЕМБАЙ
Алаш қозғалысы кезінде өмір сүріп, өзінің бар мүмкіндігімш Алашорда
үкіметі үшін адал қызмет еткен азаматтардын бірі Дүйсебайүлы Толембай 1884
жылы сол кездегі Верный угзінін үлкен Алматы болысында туған. Ата-бабасы
дәулетті болған. Төлембайдың бала кезі ата дәулетінің ортаймаған ксзі болса
керек. Әкесі Шуманақүлы Дүйсебай кажылыкка барған, көпті керген адам
екен. Төлембайдың жақсы тәрбие алуына бар жағдайды жасайды. Баласының
алға басар ел адамы болуына көп ыкпалы тиеді.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ - - r — x£i *x>3- 4 ' '^ А с 'О -Ф
Т.Дүйсебайұлы 1894 жылдан 1902 жылға дейін Верный ерлер гимназиясында
оқып, бес сыныптык білім алған. Алайда зерек жігіт білімін өз бетінше
толықтырады. Өздігінен оқып, орыс тілін жақсы меңгерген ол 1917 жылы
Жетісу облыстык басқармасында аудармашы болады. Осы қызметте жүрген
кезінде өзінің іскерлігін танытып қана коймай, үстанар бағытын, беталысын
айқындайды. Алған білім, көрген үлгісін ел ісіне арнауға бел буады.
1918 жылы тамыздьщ 10-30 аралығында Лепсіде Жетісу облысы
қазақтарының екінші сиезіне катысады. Сиезде елдің қолдауына ие болып,
Алашорданың Жетісу бөлімшесінің мүшесі болып қабылданады. Алашордаға
мүшелікке кірген соң елі үшін барын салып, аянбай жүмыс істейді. Азамат
соғысы кезінде Үржар, Қапал өңірлерінде Алаш әскерін жасактауға қатысып,
өзінің біліктілігін танытады. Кейін екінші рет жарияланған Алашорда үкіметі
Қапал )ездік кеңесінің мүшесі ретінде соғыс зардабын шеккен қазақтарға
көмектесетін комитеттің жүмысына белсене араласады. Осы жүмыстардың
бәрінде де ол халыққа жанашырлық көзқарасын танытып, оны іс жүзінде
дәлелдеп отырады. Елге пайдалы көп игі істер тындырады. Бүл кезде
Алашорда Батыс Сібір үкіметімен одақтас еді. 1919 жылы Батыс Сібір үкіметі
Т.Дүйсебайүлына «большевиктермен байланыста болды» дегш жала жауып,
түтқынға алады.
1919 жылы 16 сәуірде М.Тынышбаев адмирал Колчакқа жазған хатында
Төлембайды түрмеден босатуды талап етеді. Түрмеден босаған ол өз жүмысына
кіріседі.
Алашорда таратылған соң біраз уақыт кеңес үкіметінің жүмысында болып,
Алматы қалалық су шаруашылық саласында жүмыс істеген. Онда да халық
үшін қызмет істеу бағытынан айнымайды. Алайда Алашорда үкіметінің мүшесі
болған, үлтшыл бағыт үстанған азаматтың жолы болмайды. Төлембайдың
үстанған бағыты да, өткет тарихы да үкіметке ұнамаса керек. Өмірінін соңғы
кезін қалай өткізгші туралы да дерек қалмаған. Елге түтқа болар азаматтардын
тағдыры аяқасты болған кезеңде өмірден белгісіз күйде өткен арыстарымыздың
бірі осы кісі екен.
И.Нүрахмет
ЕРМЕКОВ ӘЛІМХАН
Әлімхан Әбеуүлы Ермеков 1891 жылы бүрынғы Қарқаралы ^езіндегі,
қазіргі Қарағанды облысындағы Ақтоғай ауданының Беріктас деген жерінде
дүниеге келгш. 1898 жылы Қарқаралыдағы үш жылдық орыс мектебіне окуға
барады. Оны бітірісімен, 1905 жылы Семейдегі гимназияға түседі де, оны
алтын медальмен аяқтайды. Гимназияда жүргенінде жаңашыл көзқарастағы
математик Ф.Дульский, тарихшы Д.Юринскийлермен жақсы қ а р ы м -қ а ты н а ст а
болады. Сол кездегі ереже бойынша гимназияны үздік бітірген оның
Петербургтегі политехника институтын немесе Томск технология институтын
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
таңдауға еркі бар еді. Алайда Петербургте оқуға қаражатжағы қиындау болып,
Томск технология институтына оқуға түседі. Томскіде ол Шоқанның досы
Потанинмш танысады. Қарқаралы өңіріж бірге барып, қазақ фольклорының
үлгілерін жинасады. Институт қабырғасында жүргенде мүсылман студенттердің
қоғамын қүрады. Қоғам Әзірбайжан, Татарстан, Осетия, Башқүрт, Бал кар, ' '
Сібір т.б. жерлердш келген студенттерге жәрдем жасап, мүдделерін қорғайды.
Карпов, Ғайсин, Хакимовтармен пікірлес болып, жазушы В.Шишков, зоолог
М.Рузский, профессор Б.Вайнберг, гөэлог-оқытушы М.Усов, дәрігер С.Адамов,
геолог Н.Урванцевтермен тығыз байланыста болады.
Барша ғүмырын елінің тә^елсіздігіпе арнаган Ә.Ермеков оле-өлгенше
Алашорда партиясы, Алашорда үкіметіне мейлінше адал, ұлтшылдық қасиет-
сипаттарымен қызмет етті. Соның нәтижесінде ірі саясаткер, танымал қайраткер
дәрежесіне көтерілді.
Ресейде басталған 1917 жылгы дүрбелең қазақ жеріне де келіп жетгі.
Ә.Ермеков осынау аласапыран оқигалардан тыс қала алмады. Жас кезінен-ак
туған халқының азаттығы, бостандығы мен тоуглсіздігі, дербестігі үшін күрес
жолын таңдап алған үлтшыл азамат Томск технология институтындағы оқуын
уақытша үзіп (институтты сәл кейінірек, 1921 жылы тәмамдаган), Алашорда
партиясының үлы мақсат-міндеттерін жүзеге асыруға белсаю араласады.
Ә.Ермеков 1917 жылдың 21 -26 шілде күндері Орынборда өткен I жалпықазак
сисзіпе қатысады. Ә.Бөкейхан, Х.Ғаббасовтар бастаган сегіз адамның бірі
болып, Ж.Ақпаев, Ә.Ермековтер де Семей облысынан күрылтай жиналысына
депутат болып сайланады. Бүкіл үйымдастыру жүмысына, сиездің қүжаттарын
заңдық түрғыда әзірлеуге белсене атсалысады. Дәл осы сиезде Қазақстанның
барлық өңіріжн келген үлт зиялылары болашақ қазак мемлекетінің іргетасын
қалап, нақты іс-шараларды жүзеге асырудың бағдарламасын жасаған болатын.
Сол 1917 жылы 5-13 желтоқсан аралығында Орынборда II жалпыказак сиезі
өтеді. Сиезде Алаш автономиясы ресми түрде жарияланып, Алаш Орда
үкіметі құрылады. Үкімет кұрамына Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы, Ж.Ақпаев,
М.Тынышбаев, Ж.Досмүхамедүлы, Б.Қүрмановтармен бірге Ә.Ермеков те
шеді.
Егер 1917 жылы дүниеге келген Алашорда үкіметінің басшысы
Ә.Бөкейхан, идеялық жетекшісі А.Байтүрсынүлы болса, істің басы-касында
Ә.Ермеков болды. 1920 жылы ж ақтардан, ж қызылдардан қолдау таппаған
Алашорда өз қызметін тоқтатқанша, Ә.Ермеков қыруар шараларды жүзеге
асырушы аз ғана танымал көсемдердің алғы легінде болған. Әлімхан Әбсуүлы
өздеріне берілген уақыттың тым аз екенін сезінігі, бар күш-жігерін казақ
елінің болашағына арнайды. Батыс Сібір ревкомының төрағасы В.Косаревтің
үсынысы бойынша Семей ревкомының қүрамына енеді. Жаңа жағдайға сай ел
қамы үшін тың қарекеттерге көшеді. Ол кісінің айрықша енбегі мынада:
1920 жылы Халық комиссарлары кеңесінің терағасы В.И. Лениннің
қабылдауында болып, кеңейтілген мәжілісте қазақ елкесіндегі жағдай, хал-
ахуал, әсіресе, шекара мәселесі туралы мазмүнды баяндама жасайды. Қызу
өткен мәжілісте Ермековтің орынды уәж іж қарсы түра алмағандар еріксіз оң
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ “ .. . ^ ~ - ^ч£>
дауыс береді. Сөйтіп, Сталин реформасы кезінде казак елі айырылып калған
жерлерін өзіне кайтарады. Тарихи әділдік жеңіп шығады. Сол жылы жазда
екінші Коминтерн конгресінің мәжілісі өтеді, оған Ә.Ермеков кұрметті конақ
ретінде қатысады. 1920 жылы 26 тамызда Қазак автономиялық социалистік
республикасын қүру туралы декрет қабылданады, 12 казанда Орынборда
Бүкілказақстандық кеңестердің бірінші сиезі өтеді де, 1921 жылы сәуірде
партияның Орталық Комитеті мен РСФСР Халық Комиссары кеңесінің казақ
жерін өзіне қайтару туралы қаулысы шығады.
Ә.Ермеков 1921 жылы қазақ елінің болашағы жаңа жағдайдағы оку мен
білімде екенін түсіш отырып, айрықша күш-жігер жүмсауының нәтижесінде
Қарқаралыда екі сатылы мектеп пш педагогтік техникумның ашылуына қол
жеткізеді. Білікті, білімді оқытушыларды басқа қалалардан шақыртады.
1925 жылы Семейге шақырылып, Қазақстан Жоспарлау комитеті
төрағасының орынбасары болып тағайындалады да, Орынборға аттанады.
Сонымен қатар, оған өнеркәсіп секциясын басқару да жүктеледі. 1926 жылы
Қазақ КСР-інің алтыншы шақырылған Орталық атқару комитетіне мүше
болып сайланады, 1926 жылы да осы орталықтың жетінші шақырылымына
мүше болады.
Ә.Ермеков өмірінің соңына дейін еліміздегі білім, ағарту, ғылым саласына
айрықша еңбек сіңірген жан.
Таш калтегі жоғары педагогтік институтқа, ал кейіннан Алматыдағы
жоғары оқу орындарына ғылыми-педагогтік қызметтерге шақырылады.
Қазақ педагогтік институты мен мемлекеттік университетте және Алматы
зооветеринарлық институтында математика кафедраларын басқарады. 1935
жылы КСРО Жоғары аттестациялык комиссиясы Ә.Ермековке профессор
атағын береді.
1937 жылы қазақ зиялылары «халық жауы» атанып, үсталып ж атқ ан да,
Ә.Ермеков Мәскеуге кетіп, бой тасалайды. Сол жерде жолдама алып, Ресейдін
қаласы Куйбышевтағы жоспарлау институтының математика кафедрасына
меңгеруші болып тағайындалады. Алайда үсті-үстіне жазылып жатқан арыз-
шағымдардың қырсығынан 1938 жылы қамауға алынады.
Ә.Ермеков күні кешегі Алашорда үкіметінің вице-премьері б о л ға н д ы қ т а н
және қазақ халқының арасында аса зор беделге ие болғандықтан, тоталитарлык,
коммунистік-большевиктік жүйе оны өз мақсатына пайдалануға тырысты, ел
сеніміпе кіру үшін қалқан етіп ұстағысы келді, сондықтан да басшы кызметтер
үсынды. Коммунистік, тоталитарлық жүйе біршама нығайып алғаннан
кейін үлты үшін жанын қиюға әзір қазақ зиялыларын, әсіресе, алашорда
қайраткерлерін қүртуға тырысты. Әрине, мүндай екіжүзді саясатты Әлімхан
Әбеуүльг сияқты ұлт ардақтылары білгш жоқ, сезген жоқ деуте болмайды.
Сондықтан да олар өздеріне тарих пен тағдыр сыйлаған үлы парызды абыроймен
орындап шығуға белсене кірісті, бүкіл таланты мен дарынын үлттық сананын
оянуына жүмылдырды, жаңа жағдайда кеңестік жүйе қызметінде жүрг®
сәттерінде өздеріне тәңірі бүйыртқан уақытты білім, ағарту саласында енбек
етуге арнады.
“АЛАШ" ҚОЗҒАЛЫСЫ
Алаш ардақтысы 1920 жылдардың аяғына қарай алаштық идеялары
үшін елдің саяси өміріиен аластатылды. 1932 жылы түтқындалып, үш жылға
сотталады. 1938 жылы екінші рет қамауға алынып, он жылға (кейіннен жаза
мерзімі 6 жылға түсіріледі) сотталады, 1948 жылы үшінші рет тұтқынға
алынып, тағы да он жылға бас бостандығынан айыруға үкім шығарылады. Тек 19
Сталиннің өліміш байланысты ол соңғы айдаудан 1955 жылы босатылады.
1955 жылы Ә.Ермеков Қарағандыға келеді. Қарағанды тау-кен институтына
(кейіннен политехникалық институт болған, қазір Қарағанды мемлекеттік
техникалық университеті) жоғары математика кафедрасының аға оқытушылык
қызметіне орналасады. Бүл қызметте 1955-1968 жылдар аралығында болады.
1970 жылы ауыр науқастан қайтыс болады.
М. Хамзин
ECEHF¥JIOB ҒҰМАР
Есенғүлов Ғүмар Қожахметүлы 1886 жылы Орал облысының Темір уезінде
туған. Алашорданың Батыс Қазақстандағы іс-қимылдарына белсене қатысқан
қайраткер. Ауыл молдасынан сауат ашқан ол кейін болыстык орыс-казак
мектебінен білім алған. Содан соң Романов орыс-қазак мектебіне окуға түссді.
Сондықтан орыс тілін жас кезінде-ақ жетік меңгерген. Білімін әрі карай
жалғастырмақ ниетпен Орал қаласындағы реалдық әскери мектебіне оқуға
түсіп, оны 1910 жылы жақсы нәтижемен тамамдайды. 1914 жылы Саратов
университетінің медицина факультетін жақсы нәтижемен бітіреді. 1914-1916
жылдары Саратов қаласындағы Земгор одағының лагерінде дәрігер болыгі
жүмыс істейді. 1916 жылы Орынбор қаласындағы жедел-жәрдем стансасына
дәрігерлік қызметке барады.
1917жылы сәуірдің басында өткен Торғай және Орал облысы казактарының
сиезінде қаралатын мәселелерді әзірлеп, өтетін орны мен уакытын аныктап,
жүртқа хабар беретін айрықша бюроның күрамына кіреді. 1917 жылы Орал
облысында өткен бірінші Орал облысы қазақтарының сиезінде Жайык сырты
облыстық қазақ комитетінің мүшесі болып сайланады. Екінші жалпықазақ
сиезінде Бүкілресейлік қүрылтай жиналысы депутаттығына Орал облысы
атынан үсынылған 7 депутаттың бірі болады. 1917 жылы Темір >езі бойынша
уақытша үкімет комиссары болып тағайындалады. Алашорданың Темір угздік
комиссары міндетін коса атқарады. 1920 жылы маусымда Орынбор - Торғай
губерниясының атқару комитетінің мүшесі болып сайланады. 1925 жылы
Ақтөбе қаласында дәрігер болып жүмыс істеді. 1929 жылы түтқындалып,
Воронежге жер аударылды.
Е. Ті.ешов
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ - " *
ЕСЕНҒҰЛОВ ТҮБЕК
Алаш үкіметі үшін белсенді қызмет еткш түлғалардың бірі - Есенғүлов
Түбек 1874 жылы сол кездегі Жетісу облысының Верный >езіндегі Үлкен
Алматы болысында туған. 1898 жылы Верныйдағы үлдар гимназиясын бітірген
соң, Қазандағы ветеринария институтына түсіп, 1902 жылы жақсы нәтижемен
бітіріп шыққан. 1899 жылы институтта окып жүрген кезінде дала өлкесін
зе р т т ^ экспедициясына қатысқан. Сол сапарында ел өмірімен жете танысады.
Жетісу облысындағы қазақтан шыққан алғашқы мал дәрігерлерінің бірі.
1917 жылы ақпан төңкерісінен кейін қазақ елінде канат жайған Алаш
қозғалысына белсене қатынасады. Алашорда үкіметінің бағытын қолдап,
Алаш үкіметіш тілектес болған. Ел ішінде беделді, кызметте алғыр Түбекті өз
ортасы жоғары бағалап, сенім артады. Ол 1917 жылы 21-26 шілде аралығында
Орынборда өткен жалпықазақ сиезіне Жетісу облысынан делегат болып
барады.
Есенғүлов өз ісіве жетік маман, үйымдастырушылык кабілеті мол басшы
ретінде де танымал болады. 1913 жылы «Әулие Станислав» орденімен
марапатталады.
Алашорда таратылып, кеңес үкіметі орнаған соң да көп уақыт өз мамандығы
бойынша жүмыс істейді.
1902-1922 жылдар арасында Жаркент ^ездік малдәрігері қызметін атқарған.
Істегш қызметі мш беделі арқасында 1916 жылы «Колледж кенесшісі» дегш
атаққа ие болады. 1922-1927 жылдар арасында Алматыдағы малдәрігерлік
басқармасының бастығы болады. 1927-1929 жылдары Түркістан-Сібір темір
жол қүрылысында қызмет атқарған. Қайраткер Т.Рыскүловтың әйелі Бибі-
Ғазиза осы Түбектің қызы екен.
Кейінгі тағдыры белгісіз.
И.Нүрахмет
ЕСПОЛОВ МЫРЗАҒАЗЫ
Алаш қозғалысының қайраткері Есполов Мырзағазы 1891 жылы Қостанай
^езі Аманқарағай болысының № 4 ауылында туған. Ауыл молдасынан хат
таныған соң мүғалімдер мектебін бітіріп, қаламгерлік қабілетінің арқасында
қазақ, орыс тілдеріндегі мерзімді баспасөзбен тығыз байланыс жасаған. Қолынан
келгенше «Айқап» журналына, «Қазақ» газетіш жәрдемдескен. Империя
астанасы Петерборда ресми шығып түрған «Мусульманская газетанын» тілшісі
болған. «Қазақта» жарияланған «Жер туралы», «Үлгі алатын іс», «Үлгілі
мектеп», «Күнбатыс майданы», «Майданнан хат», «Жүмысшылар жайынан
доклад», «Адасқан жігіттер» атты мақалалары белгілі. Монархиялық режим
түсында «Мусульманская газета» басылымында жарық көрген «Вол в степи»
' ■ ' “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
(«Қырдағы өгіз») атты мақаласы үшін оған 400 сом айып салынған. 1916 жылы
әйгілі «июнь жарлығынан» кейін майданға аттанған қазак жігіттеріне бас-көз
болуды ойлап Ә. Бокейхандармен бірге (сол жылдың соңғы айлары мен 1917
жылдың басында) Минскідегі әскери қосындарды аралайды. Отандастарына
арашашы, қорған болады. 1917 жылдың наурыз-сәуір айларында елге келіп, 81
саяси-қоғамдық істерге араласады. Алаш қозғалысына атсалысады. Осы жылы
Алаш партиясы қүрылатын I жалпықазақ сиезінің де, Алаш автономиясы
жарияланатын II жалпықазақ сиезінің де үйымдастыру және өткізу жүмысына
белсене қатысады. 1929 жылдың 3 ақпанында терге/шіге берген жауабында:
«1919 жылғы ақпанда Троицкіде Дутов штабының қамауына, 15 шілдеде
ҚостанайдаКолчактың қамауынатүстім» дейді. ¥ Қ К мүрағатында қайраткердің
Торғай оқиғасына, Таран, Амангелді өліміне қатысты жазба мәлімдемелері
тіркелген. Мүнда ол аласапыран кезеңге шынайы баға беріп, көрген-білгенін,
түйгенін жасырмай айтқан. 1920 жылдан бастап ол жаңа қоғамның шаруашылық
басқару жұмыстарына кірді. 1920-жылдардың басында-ақ куғын-сүргіні аздау
Түркістан автономиялық республикасының орталығы Ташкентке қоныс
аударды. Мүнда Жер-су комиссариатында, Мемлекеттік сауда басқармасында
жауапты қызметтер атқарды. Осы шақта «Ақ жол» газеті мен «Талап» атты
қауымының жүмысына атсалысады. Соңғысының басқарма мүшесі болып,
Ы.Алтынсариннің қилы тағдыры мен шығармашылығы туралы дәріс оқиды.
1924 жылы қаламгер ресейлік профессор Д.Кудрявскийдің «Как жили люди в
старину» атты танымдық зер тт^ кітабын «Арғы мәдениет» деген атпен аударып
шықты. Қайраткер 30-жылдардың басында саяси айдауда М.Дулатовпен бірге
болады. Осында қосымша фельдшерлік курсты бітіріп, кіші дәрігерлік қызмет
істейді. Ол 1938 жылы наурызда атылады.
Д. Қамзабекүлы
ЖАЙНАҚОВ ЫБЫРАЙЫМ
Алашорданың белгілі қайркерлерінің бірі Ыбырай Жайнақов 1884 жылы 30
қыркүйекте бүрынгы Жетісу облысы, Верный >езі үлкаі Алматы болысының
Боралдай ауылында туған. 1902 жылы Верный үлдар гимназиясының алты
сыныбын бітірген.
1904 жылы Жәркент >ездік және Жетісу облыстық басқармасында тілмаш,
іс жүргізуші болып қызметтер аткарған. 1911 жылы 21 қазанда өгкен Жетісу
облысы болыстары және қүрметті аксақалдары кеңесінің үйымдастырушысы
болған. Онда облыстық әкімшілік пен қоныстандыру баскармаларының іс-
әрекеттері жөнінде және саяси іздестіру бөлімдерінің облыстагы көшпелі
халықтың ісіне араласпауы туралы Ресей империясының екілетті органы
Мемлекеттік Думаға өтініш айтып, өкілдер жіберу мәселесі шешіледі. Сол
шешім бойынша Б.Сырттановпен бірге Санкт-Петербургке барып, Мемлекеттік
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Думаның мұсылман фракциясы мүшелеріне Жетісудағы жергілікті халыктың
тілектерін жеткізеді. Жайнаков Бүкілресейлік мүсылмандар сиезін әзірлеп
өткізуге де катынасады. Ол Ресей патшасыньщ 1916 жылғы 25 маусымдағы
жарлығы кезінде халыққа көтеріліске шыкпай. істі бейбіт жолмен шешу керек
екенін түсіндіреді.
1917 жылы Ақпан тоңкерісінен кейін елдегі әлеуметтік-саяси өзгерістерге
белсеег араласты. Жетісу облыстық қазак комитетінің төрағасы болып
сайланады. Сол жылы 12-23 сәуірде Жетісу облыстык қазактарының бірінші
сиезін үйымдастырып, оған төраға болады. 1917 жылы 19 шілдеде уақытша
үкіметтің Жетісу облыстық комиссарының орынбасары болып тағайындалады.
1917 жылы бірінші, екінші жалпықазақ сиездерінің жүмыстарына да белсеж
араласады. Бүкілресейлік күрылтай жиналысына Жетісу облысынан депутат-
тыққа үсынылады. 1918 жылы шілде, тамыз айларында Алашорда атынан
Челябі қаласында өткен Сібір үкіметі мен қүрылтай жиналысының мүшелері
комитетінің мәжілісіне катынасады. 1916 жылы үлт-азаттык козғалысынан
кейін босқын болып, Қытайға ауған Жетісу түрғындарын - қазактар мш
қырғыздарды елге кері қайтаруға, оларға көмек көрсетуге, ашаршылыкка тап
болған халықты азық-түлікпен қамтамасыз етуіш атсалысты. 1918 жылы 10-
31 тамыз аралығында Лепсі қаласында өткен Жетісу облысы қазактарының
екінші сиезіне төрағалық етті. 1919 жылы 17 наурызда Жетісу облыстық казак
комитетінде жергілікті халықтың ауыр жағдайы туралы баяндама жасады.
Болыпевиктер билік басына келген кезде олармен келісе алмайтынын біліп,
Ы.Жайнақов Жетісудағы Алаш қозғалысының көрнекті қайраткерлерімен
бірге Қытайға қоныс аударады. Сол жақтан болыпевиктерге карсы қарулы
карсылық үйымдастыруды жоспарлайды. 1932-1933 жылдары кеңес үкіметіжя
қашып өткен казакгарды жүмысқа орналастыруға жәрдем береді. Моңғол-Күре
ауданының әкімі болады. Сол қызметінде жүргенде 1938 жылы 28 ақпанда
түтқындалып, Гоминдан үкіметінің түрмесіне жабылады. Кейін баласы Омар
Жайнақов әкесін 1941 жылы Үрімжі түрмесіжн Семейге алып кеткш ін Ғабди
Сайболатов дегеннің аузынан естиді. Ж айнақовтың мүнан кейінгі тағдыры
беймәлім.
Е. Тілешов
ЖАҚЫПБАЕВ НҮСІПБЕК
Алашорданың белгілі қайраткері Ж ақыпбаев Нүсіпбек бүрынғы Жетісу
облысында туған. Бала кезінде оқу-білім қуып, талмай талаптанып көп іздетзді.
1911 жылы Верный үлдар гимназиясын тәмамдайды. Білімнің таза бүлағынан
сусындап, көзі ашылған бозбала оқуын одан әрі жалғастыруды ойлап, Киев
университетінің медицина факультетіне оқуға түседі. Университетті 1916
жылы үздік бітіреді.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Оқуын тәмамдаған соң Жетісу облысына жұмысқа жіберіледі. 1916
жылы майдандағы қара жүмысқа шақырылғандарға арналған дәрігерлік
пункте комиссия құрамында жұмыс істейді. Бұл жұмыс оның қара жұмысқа
шақырылған қандастарына аз да болса көмек қолын созуына мүмкіндік береді.
Алайда, бүл жүмысы үзаққа бармады. Сол жылы желтоқсанда Үржар ауылдық
дәрігерлік бөлімшесіне дәрігер болып ауысады. Дәрігер Нүсіпбек ауылдағы
қазақтарға жанашыр болады, оның үстіне кәсіби біліктілігімен аз уақытта елдің
қалаулы азаматына айналады. Оның келуі Үржар халқына үлкен меде/ болды.
Дәрігерлік қызмет оны елмен етене жақындастырды.
Нүсіпбек дәрігер бола жүріп, елдің сеніміне ие болып қана қоймай, үкімет
алдында үлкен бедел жинайды. Соның аркасында 1918 жылы 10-31 тамыз
аралығында Лепсі қаласында Жетісу облысы қазақтарының екінші сиезінде
Алашорданың облыстық комитетіне мүше болып қабылданады.
Алашорда таратылғанда Нүсіпбек бір-екі жыл жүмыссыз жүреді, кейін
үкіметтің уақытша кешіріміне ие болып, 1923 жылы Жетісу облыстык денсаул ық
сақтау бөлімі меңгерушісінің орынбасарлығына тағайындалады. Бір жылдай
сонда істеген соң, 1924 жылы Жетісу губерниялық денсаулық сақтау бөлімінің
меңгерушісі қызметіне ауыстырылады. Осы кызметке қоса губерниялық агқару
комитетінің мүшесі болады. Бүл міндетті екі жыл атқарады.
1925 жылы жергілікті денсаулық сақтау мекемесінің жегекшісі ретіндс
Орынборда откен дәрігерлердің бүкілодақтық бірінші сиезіне, Орынборда
откен губерни яльщ денсаулық сақтау бөлімдерінің сиезіне катысады.
1932 жылы қайтыс болады.
И.Нурахмет
ЖАЛПАҚОВ ТӘЖМҰХАМБЕТ
Жалпақов Тәжмүхамбет Темірүлы 1897 жылы Орал облысы Ілбішін >езі,
Мәтеш болысының 8-ауылында туыпты. Қазір ол жер Батыс Қазақстан облысы,
Тайпақ ауданы деп аталады. Батыс Алашорда офицері.
Әкесі орта шаруалы адам болған. Т.Жалпақов 1917 жылы болыстык орыс-
қазақ мектебін бітірген соң, қалалық Романов орыс-қазак мектебінен окиды.
Онан соң Воронеж ер балалар фельдшерлік мектебін бітіреді. 1918 жылы жазда
Ғ.Мүхитов, Т.Бекмағанбетовпен бірге Ойылдағы түңғыш казак кавалериялык
юнкерлер мектебіне түседі. 1919 жылы юнкерлік мектепті тәмамдап,
прапорщик шенін алып шығады. Онан соң Жымпиты ауданындағы Алаш
полкінің шаруашылық бөлімінде қызмет атқарады. Кәсіби біліктілігімен тума
талантының арқасында полктің штаб офицері болып тағайындалады. 1919
жылдың аяқ шенінде полкпен бірге Ойыл бекінісіне келеді. Батыс Алашорда
таратылған кезде Батыс Алашорданың бірнеше офицерлерімен бірге Орынбор
қаласына айдалады. Алашордаға қызмет еткш Т.Жалпақов кеңес жүмыстарына
да тартылады. Өйткені ол түста Т.Жалпақов сияқты тәжірибелі білікті, іскер
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
маман табыла бермейтін. Ал Т.Жалпаков үшін де бүл тиімді болады. Алашорда
таратылған, шдігі елге септігі тиетін жалғыз жолы - үкімет жүмысын істеу
еді.
1920 жылдын сәуір, желтоксан айлары аралығында Қазак өлкелік Төтшше
комиссияның ерекше тапсырмалар жөніндегі комиссары болып жүмыс
істеді. 1920-1921 жылдары Жымпиты )ездік еңбек комитетінің жүмылдыру
бөлімінің бастығы, Қызыл армия қүрамындағы ерікті коммунистік эскадрон
командирінің көмекшісі, Жымпиты >ездік еріктілер отрядының командирі
болып істейді де, 1922-1924 жылдары Тайпак болыстык атқару комитетінің
төрағасы болады. 1924-1928 жылдары Орал облыстық түтынушылар одағы
қоғамының нүсқаушысы болып қызмет атқарады. Осыдан кейін Т.Жалпаков
еңбек демалысына шыққанша есеп саласыңда жергілікті түтынушылар
одағында, кеңшарда, кооперативтерде бухгалтерлік қызметтер істеген.
1942-1945 жылдар аралығында екінші дүние жүзілік соғысқа қатынасады.
Соғыстан кейін 1945-1952 жылдары Теректі аудандық түтынушылар
одағының бас бухгалтері, 1952-1956 жылдары Қ аратөбе ауданындағы Ақкозы
жүмысшылар кооперативінің бас бухгалтер! болы п істегш. 1956 жылы
зейнеткерлік демалысына шығып, өмірінің соңына дейін Аккозы кеңшарында
түрады.
И.Нүрахмет
ЖАМАНМ¥РЫНОВ ТЕЛ
Алаш қайраткері, ауылшаруашылығы ісін дамытуды мемлекеттік дәрежеде
үйымдастырушы Жаманмүрынов Тел 1888 жылы Торғай облысы, Ырғыз
>езінде (қазір Ақтөбе облысы) туған. 1907-1912 жылдары Орынбордағы
реалдық училищеде оқыған. 1913-1917 жылдары Петровско-Разумовский
атындағы Мәскеу ауылшаруашылығы академиясында оқып жүріп үлт-
азаттық қозғалыстарға қатысқан. 1916 жылы I дүниежүзілік соғыска
алынған қазақ сарбаздарына көмек көрсетуші арнайы топқа (Минск, Батыс
майданындағы «Земсоюз») кірді. 1917 жылы О рынборда құрылған «Еркін
дала» үйымының басшылығында болды. Осы жылы 1 сәуірде еткен Торғай
облысы қазақтарының сиезіне «үлтшыл студент» деген мәртебемен қатысады.
Алаштың 1917 жылдың 21-26 шілдесінде Орынбор қаласында өткен бірінші
жалпықазақ сиезіне Торғай облысынан қатысып, онда Бүкілресейлік
күрылтайға депутат болып үсынылған. 1917 ж ылы 20-25 тамызда Ақтөбеде
өткен Торғай облысы қазақтарының екінші сиезін үйымдастыру шараларына
қатысып, жиында хатшы қызметін атқарды. 1917-1918 жылдары бірынғай
Түркістан автономиясына қосылуды жақтаушылардың қатарында болады. Осы
уақытта Ырғыз >ездік жер комитетінің төрағасы, алғаш атқару комитетінің
төрағасы, кейін төрағаның орынбасары қызметін атқарды. 1919-1921 жылдары
>ездік жер бөлімінің меңгерушісі, жүмысшы-шаруа инспекциясының және
C^scj' - “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
статистикалық бюроның басшысы. 1921 жылдың шілде-тамыз аралығында
Қазақ автономиялық республикасы Егін шаруашылығы халық комиссарының
орынбасары, 1929 жылға дейін Егін шаруашылығы халық комиссариаты
жабдықтау, мал шаруашылығы, егін шаруашылығы басқармаларының бастығы.
1927 жылы Түркістан-Сібір теміржолын жобалау және жабдықтау шараларына 85
да қатысты. 1929-1930 жылдары Қазақ автономиялык республикасы
Статистикалық басқармасы бастығының орынбасары. 1930 жылы Алашқа
қатысы болғаны үшін «қылмыстық жауапкершілікке» тартылды. 1932-1933
жылдары Шымкенттегі Түйе шаруашылығы ғылыми-зертте/ институтының
директоры, ауылшаруашылық тобының меңгерушісі, мал шаруашылығы
секторының басшысы. 1933-1934 жылдары республикалық Мемлекеттік
жоспарлау комиссиясы төралқасының мүшесі. 1934 жылы Ақтөбе облыстық
жоспарлау комиссиясының төрағасы. 1935 жылы Мемлекеттік жоспарлау
комиссиясы мал өсіру секторының меңгерушісі.
НКВД шешімімш 1937 жылы мамырда түтқындалып, 1938 жылы ақпанда
атылған.
Д. Қаміабскулы
ЖАНАЙДАРОВ СЕЙІЛБЕК
Білікті заңгер, Алашорданың көрнекті қайраткері - Сейілбек Мейрамүлы
Жанайдаров бүрынғы Ақмола облысы, Атбасар >езі Терісакқан болысында
туған.
Ол жастайынан талапты, ізденгіш болады. Есейген шағында білім іздеп
шетке кетеді. 1913 жылы Санкт-Петербург университетінің Заң факультетін
бітіріп, оз заманының білікті заңгері болып шығады. Университетті оқып
жүргш кезінің өзінде сол саладағы жетекші мамандармен танысып, олардан
ақыл-кеңес алып, пікірлес, ниеттес бола біледі. Оның заңгерлік мамандығын
игеруіне, түтастай өміріне игі ықпал еткен жандардың бірі белгілі қазақ
заңгері Жансүлтан Сейдалин болды. Ол кезде қазақта заңгерлер көп болмаған.
Сондықтан Жансүлтан Сейдалин Сейілбекті әріптес ретінде де, ізбасар іні
ретінде де ерекше қүрметтейді. Сейілбек ол кісіге қатты үнайды, озі де үнатып
аға үстаз түтады, барыс-келістері жиі болады. Сөйтіп жүріп Жансұлган
Сейдалиннің кызы Марияммен танысып, үйленеді.
Университетті бітірген соң бірдш елге орала алмай, Ресейдің Витебск
губерниясында қаржысаласыныңтексерушісіболыпқызметаткарады.Сейілбск
сол қызметте жүріп патша үкіметінің отарлау саясатын терең түсінеді. 1916
жылы Витебскіден елге оралып, Атбасар қаласында салық инспекторы болын
қызмет атқарады. 1916 жылы майдан жүмысына алынған казак жасакіарына
көмек көрсету ісіне араласады және іскерлігі маі жанашырлығын танытып,
елдің алғысына не болады.
С.Жанайдаров М.Дулатов, М.Шокай, А.Бірімжановтармен пікірлес болады.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Олардың ұлт-азаттығы жолындағы күрескер рухын өзіне үлгі етеді. Ресейдегі
ақпан, қазан төңкерістері қарсаңында қазак даласында етек алған үлттық
демократиялық козғалысқа белсеее араласады.
1917 жылы шілде айында Орынборда өткен бірінші жалпыказақ сиезінг
Ақмола облысынан делегат болып катысқан. 1917 жылы 5-13 желтоқсан
аралығында екінші жалпықазак сиезіне катысады. Сол жолы Алашорда
үкіметіне мүше болып қабылданады. Алашорда үкіметі қазактың білімді
азаматтарын жүмысқа алады жәнг олардың өз білімін үлт үшін жүмсауына
мүмкіндік туғызып отырады. 1918 жылы Ә.Бөкейхановтың жарлығымен
С.Жанайдаров Ақмола облысының соты болып тағайындалады.
Қазақ автономиялық республикасы қүрылған соң, Орынборда халық
комиссариатында жауапты қызметтер атқарады. Астана Қызылордаға көшіріл-
генде, Қазақстанның ауылшаруашылық банкін басқарды. 1929 жылы Алматыда
қайтыс болған.
И. Нурахмет
ЖАНАТАЙ¥ЛЫ КӨКБАЙ
Ақын, ағартушы, Абайдың орі інісі, әрі шәкірті Көкбай Жанатайүлы 1861
жылы Шығыс Қазақстан облысы Абай ауданы Ш ыңғыстау бөктері Тақыр
ауылында туған. Абайдың «Жаз», «Күлембайға» дегш өлеңдері түңғыш
Кокбай колымш 1888-1889 жылдары «Дала уәлаяты газетінде» жарияланды.
Көкбай бала кезінде хат танып, үш жылдай Төлетай молдадан дәріс алған сон
үнемі Абайдың жанында болды. 1901 жылы өз қаржысына медресе ашып, онда
сол өңірдегі қазақ ауылдарының балаларын оқытады. Сабақ мүсылманша,
орысша қатар жүргш. Көкбай 1908 жылы қала тәртібімен биік мүнаралы мешіт
салдырады. 1913 жылы Меккеге барып, қажы атанады. 1921 жылы ауруға
шалдығып, Мәск^/, Томск, Санкт-Петербург, Омбы сияқты калаларға барып
емделеді. 1925 жылы Москсуге емделуге бара жатқан сапарында дүниеден
қайтады.
Көкбай он-он бес жасынан айналасына өткір тілді, өжет, суырып салма
ақын ретінде таныла бастайды. Ш әкірттерінің ішінде Абайдың өлеңдеріне
аты кіргш жалғыз Көкбай болса, үстазына ең коп жыр жолдарын арнаған да
сол Көкбайдың ақындық дарынына М.Ә)езов жоғары баға бергсн. Көкбайдын,
өлеңдері мш айтыстары «XX гасырдағы қазақ поэзиясы» (1985), «Бес ғасыр
жырлайды» (1989, т.1), «Айтыс» (1988, т.2), «Абайдың ақын шәкірггері»
(1994, 2-кіт.) жинақтарына еніп, ол туралы зертте/ мақалалар «XX гасырдағьі
Қазак ақындары» үжымдық монографиясы (1988) мен Қ.Мүхамедханүлынын
«Абайдың ақын шәкірттері» кітабында (1994) жарияланды.
Ж . Әубәкір
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ЖАНҚАДАМОВ БИЖАНҒАЛИ
/ Әріпаекова
АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
ЖАНТӨРИН СӘЛІМГЕРЕЙ
XX ғасыр басындағы ұлт-азаттық козғалыс жетекшілерінің бірі, коғам
қайраткері Жантөрин Сәлімгерей Сейітханүлы 1864 жылы бүрынғы Уфа
губерниясы Стерлитамак у;зінде туған. Орынбор гимназиясында орта білім
алып, Мәске/ университетінің физика-математика факультетін және Санкт-
Петербург университетінің заң факультетін бітірген. 1905 жылдан бастап
патша өкіметіне оппозицияда болған саяси күштердің қызметіне араласқан.
«Автономияшылар одағын» қүруға тікелей атсалысып, 1905 жылы 19 қарашада
өткен автономияшылдар сиезіне катысты. Кадеттер партиясына («Халық
бостандығы») мүшелікке өтті. Бірінші орыс төңкерісі жылдары бүкілресейлік
мүсылмандар сиезін өткізуді үйымдастырушылардың бірі болды. Бүкілресейлік
мүсылмандардың үшінші сиезінде «Ресей мүсылмандар одағы» («Иттифақ ул-
муслимин») үйымының ОК қүрамына сайланды. Бірінші Мемлекеттік думаның
мүшесі болды. Онда мүсылман фракциясының қүрамына кірді. Выборг үндеуіне
кол қоюшылардың қатарында болды. Сол үшін патша өкіметі тарапынан
айыпталып, 3 ай абақтыда отырды. С.Жантөрин өз қаражаты есебінен «Ғалия»
медресесіне жәрдем ретінде 20 мың сом қаржы бөлді. Түрлі оқу орындарында
оқитын қазақ жастарына көмек көрсетіп түрды. 1911 жылы түркі тілдеріне
енген араб-парсы сөздері жайлы кітап шығарды. 1914 жылдан Санкт-Петербург
қаласында татар тілінде «Миллят» газетін шығаруды қолға алды. 1916
жылы Мемлекеттік думадағы мүсылман фракциясының жанындағы бюрода
қызмет етті. Онда ана тілінде оқыту мәселесіш көп көңіл бөліп, ол жөнінде
мұсылман фракциясында нақтылы үсыныстар жасады. М .Ш оқай, С.Мақсұдов,
А.Салихов секілді қайраткерлермен бірге майданның жүмысына Түркістан
өлкесі мен Қазақстаннан алынған адамдардың хал-ахуалы жайлы мәліметтер
жинастырып, оларды мүсылман фракциясына жеткеріп түрды. 1917 жылғы
Ақпан төңкерісі нәтижесінде патша өкіметі қүлатылғаннан кейін қ ал ы п тасқ ан
жағдайға сай империядағы түркі тілдес мүсылман хальщтарының саяси іс-
әрекеттерін бір ізге түсіріп, үйлестіріп отыру үшін Бүкілресейлік мүсылман
сиезін өткізу керектігін жақтады. Осы жылы Уфа губерниясынан Бүкілресейлік
Қүрылтай жиналысына депутаттыққа кандидат ретінде үсынылды. Еділ-Орал
автономиясының Үлттық жиналысына (Миллят Меджлиси) депутат болып
сайланды. Алашорда үкіметіне қолдау танытып, оның жетекшілерімен тығыз
қарым-қатынаста болды.
С. Рустемов
ЖӘЛЕНОВ КӘРІМ
Алаш қозғалысы кезінде қазақтың көзі ашық азаматтарының көбі қ о зға л ы с-
тың белсенділері болды. Қатынаса алмағандары да оған тілеулес болды.
Алашордашылардың бірі Ж әлшов Кәрім бүрынғы Орал облысы Жымпиты
уезінің Байқүтты болысында туған. Бала кезінде ауылдық мектептен білім
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
алса керек. Ол түста жоғары білім іздегеи қазақ жастары Ресейге кетігі, сонда
жоғары оқу орындарына түсіп оқитындары белгілі. Жәлшов Кәрім де Воронеж
ауылшаруашылық институтында оқып білім алады. XX ғасырдың басындағы
аумалы-төкпелі заман ағымы қазақ зиялыларының өз мамандығы бойынша
жұмыс іст^іне мүмкіндік бермейді. Олар сол заманның талабы бойынша
өздеріне үсынылған жұмысты істей береді. Бүл үрдіс олардың жан-жақты
жетілуіне септігін тигізбей қойған жоқ. ЖәленовКәрім заманныңауырсынынан
өтіп, Алаш қозғалысының қайраткері болып жетіледі.
1916-1917 жылдары Бірінші дүниежүзілік соғыс кезінде патша жарлығы
бойынша қазақ солдаттары майданның қара жүмысына алынғанда, К.Жәленов
те соғысқа кетеді. Алайда, талантты жас Кәрімнің тағдырына алаңдаған қазақ
атқа мішрлері оны соғыстан қайтарып алудың жолын қарастырады, акыры
1917 жылы қазақ комитеті майданнан шақыртып алады. Елге келген Кәрім
Жымпиты }ездік атқару комитетінің төрағалығына тағайындалады. Сөйтіп, ол
оз елінде қызмет ету бақытына ие болады. 1918 жылы 21 мамырда Жымпитыда
өткен Жайық өңірі қазақтарының IV сиезінде төралқа мүшесі болып сайланады.
Алашорданың батыс бөлімшесі қүрылған кезде облыстық жер басқармасыныц
мүшесі болады.
К.Жәленов Алашорда таратылған кезде кеңестік кызметке алынып, 1920
жылдың маусым-қазан айларында Орынборда Қазревкомның хатшысы
қызметін атқарады.
Үзақ жылғы саяси қызметтен кейін, өмірінің соңғы кезінде, өз мамандыгы
бойынша жүмыс істейді. 1920 жылы Ташкенттегі қазақ халық ағарту
институтына оқытушылыққа шақыртылады. Осында жүмыс істей жүріп,
1922 жылы халықтың мәдени деңгейін котеру мақсатында қүрылған «Талап»
қауымына мүше болды. К.Жәленов Ташкентте үстаздық еткен жылдарында
математик ретінде ана тіліндегі оку қүралдарын дайындауға көп еңбек етті.
1923 жылы Ташкентте оның «Есеп тану жобасы» және «Есеп тану. Болшек
сандар» атты еңбектері жарық көрді. Бүл кезде қазактың ғана емес, кырғыз,
өзбек сияқты туыскан халықтардың да оқу орындары мүндай окулыкка
мүқтаж еді. Сондықтан К.Жәлсновтің еңбектері кырғыз тіліне аударылып,
қырғыз бастауыш мектептерінде де негізгі оку күралы ретінде пайдаланылды.
Жәлеиов математиканы оқыту әдістемесінен баска салаларда да жемісті еңбек
еткен. Оның «Қазақ-қырғыз мектептері», «Химиялық озгерістер» («Сана», 1923
№1), «Киргизские школы» («Наука и просвещание», 1923 №2) атты гылыми
мақалалары кезінде гылыми ортаның жоғары бағасына ие болган. Жәленов
Кәрім 1923-1924 жылдар аралығында ауылшаруашылык коомсрациясы
курсында оқып, білімін жетілдіреді. Окуын тәмамдаған соң, 1924-1929
жылдары республикалық жоспарлау үйымдастыру саласында экономист
болып жүмыс істейді.
1929 жылы 8 қаңтарда Гурьев (Атырау) каласында түтқындалыгі, бсс жылга
бас бостандығынан айырылады.
И.Нүрахмет
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ЖӘНІБЕКОВ ЖАН¥ЗАҚ
Д.Қамзабекүлы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ЖЕТПІСОВ ҒАББАС
Кезінде Алашордаға ниеттес болып, Алаш үкіметіне колдау көрсетіп, Алаш
үшін қызмет еткен адамның бірі - Жетпісов Ғаббас. Ол Орал облысы Ілбішін
>езінде туған. Жас кезінде болыстық орыс-қазақ мектебінде оқып, орысша сауат
91
ашады. Кейін үш сыныптық Романов орыс-қазақ мектебін бітірген. Осылайша
жас кезінен орыс тілін жетік меңгереді. Орал реалдык әскери мектебіне түсіп,
оны үздік бітіреді.
1917 жылға дейін >ездік мекемелерде жай қызметкер болып жүмыс істейді.
Ілбішін )езін Фон Г аллер басқарған жылдары (1914-1917) >ез бастығы кеңсесінің
іс жүргізушісі міндетін атқарғаны туралы дерек бар.
Ақпан төңкерісінен кейін Жайық сырты қазақтарын басқару жөніндегі
азаматтық комитетін үйымдастыруға қатысады. Бүл сол кезде Жайық качактары
үшін аса маңызды мәселелердің бірі еді. Кейін Ғ.Әлібеков басқарған уақытша
облыстық қазақ комитетін қүру ісіне де қатынасады. 1917 жылы сәуірде
бірінші Орал облыстык қазақ сиезін үйымдастыруда іскерлігімен көзге түседі.
Осы сиезде Хайырша хазірет Ахметжанов және Ермүхамег Арғыншиевгіен
бірге сиездің хатшылық қызметін атқарады. Жас Алашорда үкіметінің
қанаты қатып, топшысы бекуі үшін қолынан келгенінше күреседі. Ол 1918
жылы «Ойыл уәлаятында» большевизм салдарын жою жөніндегі айрықша
комиссияны басқарғанда да, далалык сот төрағасының (Ж.Досмұхамедүлы)
орынбасары болған кезінде де Алаш жұртының мүддесін жоғары койды,
сондықтан онімді жүмыс атқарып отырады. 1919 жылы көктемде Гнилов
елдімекшінде қолға түскен қызылдардың 443-бекініс батальонындағы әскер-
лерді т е р г ^ ісін атқарады. 1918-1919 жылдары Ә.Әйтиев, С.Арғыншиев,
М.ИпмағамбетовтердіңЖаһаншажәне ХалелДосмүхамедүлылармен кездесуіне
мүрындық болып, екі жақтьщ келісуі үшін бітімгерлік істеді. Бүл оныц халық
бірлігін көздеген адал ниетінен туған қадамы еді.
1918-1919 жылдары Жымпиты >ездік жер баскармасының мүшесі болып
сайланады. Алашорда үкіметі таратылған соң РК(б)П күрамына өтіп кеңес
қызметтерін істеген. Бүл қадамға барша Алашорда зиялылары секілді әрі
шарасыздықтан, әрі қазак халқына аз да болса гіайдам тие ме деген алдамшы
үміттіңжетегімен барғанын айта кеткен жөн. Алайда кеңес үкіметі үлтын сүйген
қазақ оқымыстыларының бәрін де аяусыз жазалаған. 1937 жылы Алашорда
қызметін істегені үшін Жетпісов Ғаббас та саяси қуғын-сүргін күрбаны
болады.
И. Нүрахмет
“АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
ЖОЛДЫБАЕВ MOЛДАҒАЛИ
Г.Әріпбекова
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Ж¥МАБАЕВ МАҒЖАН
Мағжан Бекшұлы Жұмабаев 1893 жылы Ақмола губерниясының Ақмола
}езіндегі Полуденовский болысында (қазіргі Солтүстік Қазақстан облысы,
Булаев ауданы, Мағжан атындағы ауыл) дүниеге келген. Төрт жасында ауыл
мүғалімінгн хат танып, сауат ашады, ал 1905 жылы Қызылжардағы медресеге
оқуға түседі, бүл медресені араб, парсы, түрік тілдерін еркін меңгерген,
Стамбүлда оқып, дәріс алған, ауқатты әулеттен шыққан жергілікті интеллигент
Мүқамеджан Бегішев ашқан. Ол өзі шығыс халықтарының тарихы жөнінде де
сабақ берген. Мағжан Жүмабаев бүл медресені 1910 жылы жақсы үлгеріммен
бітіреді. Бірақ, бүл оқумен қанағаттанбаған ол, яғни болашақ ақын, 1910 жылы
күзде өзінің ауылдасы, талапкер жазушы Бекмүқамбет Серкебаевпш М едресе-
Рал ияға түсу үшін Уфаға сапар шегеді.
М.Жүмабаев Омбыдағы Мүғалімдер семинариясына түсіп, сол қалада
орын тепкен. 1912 жылы Қазан қаласындағы «Шолпан» атты түңғыш жинағы
басылып шығады. Бүл жинакта Мағжан сол түстағы қазақ қоғамының қарама-
қайшылықтарын ағартушылық ж әш сыншылдық арнада бейнелеп берді.
1917 жылы М.Жүмабаев Омбының мүғалімдер даярлайтын семинариясын
ойдағыдай бітіріп, туған өлкесіне оралады. Қазақ даласында «Алаш»
партиясын күруға қатысып, чех көтерілісін бастан кешеді; кейін Ақмола
губерниялық «Бостандық туы» газетінде істейді. Осы кезеңнен бастап Мағжан
шығармашылығы дамудың жаңа сатысына көтеріледі. Оның өлеңдерінде
үлттық сана алдыңғы катарға шығады. Сонымен бірге, ақын адамның ішкі жан-
дүниесіш тереңдеп, көркемдігі кемел шығармалар тудырады.
Жиырмасыншы жылдардың бірінші жартысында М.Жүмабаев Ташкентте
шығармашылық өнімді еңбекпен шүғылданады. Осы Ташкент кезеңінде
ақынның көптеген таңдаулы өлеңдерімен бірге «Батыр Баян» поэмасы жарық
көреді. Сонда шығатын «Шолпан», «Сана» журналдарында, «Ақжол» газетінде
қызмет атқарып, біраз дүниелерін жарыққа шығарады.
1923-1927 жылдары М.Жүмабаев Мәскхуде жоғары әдебиет-көркемөнер
институтында оқыды. 1929 жылы М.Жүмабаев «Алқа» атты жасырын үйым
күрды» деген айыптаулармен 10 жылға сотталады.
1936 жылы М.Горький мен Е.Пешкованың араласуымен аз ғана уақыт
бостандық алады, бірақ 1937 жылы М.Жүмабаев қайта қамауға алынады. Ал
1938 жылы ақын ғүмыры мәңгілікке үзіледі.
Қазақтың зиялы азаматтарының қалыптасып, қауымдасуы, 1905-
1907 жылдардағы орыс буржуазиялық төңкерісінің жаңғырығы, бірінші
дүниежүзілік соғыс, 1916 жылғы үлт-азаттық көтеріліс, ақпан төңкерісі, одан
соңғы қазан төңкерісі - саясат жүзінде әлі де ысыла қоймаған қазақ қауымы
үшін аз уақыттың ішінде оның басынан кешкен күрделі де, дүбірлі кезеңі болды.
«1905 жылғы өзгерістен былай казақтың камыи ойлаймын деген азаматтар үлт
мүңын сөйлеп, үлт мәселесін қолға ала бастады», - дейді Мағжанға жанастыра
отырып белгілі баяндамасында Жүсіпбек Аймауытов. Бүл жылдардың
әлгіндей сипаты жайында Алаш көсемі Ә.Бөкейхан: «Бүкіл дала саясат аясына
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
тартылып, азаттық үшін козғалыс тасқыны күрсауына енді» деп жазған
болатын. Бүкіл өзгерістер откен ғасырдағы отаршыл Ресей империясының
қажеттілігінен емес, үлттық талап-тілектердш туып жатты. Сол сеоепті де,
XIX ғасырдағы Дулат, Шортанбай, Мүрат сияқты зар замандык сарындағы
романтиктерде торығу, уайым, шарасыздық басым болса, үлт-азаттык козғалыс
дәуірі жылдарындағы Мағжан романтизмінде оптимистік, максималистік
бағдар үстем. Отаршылыққа қарсылық Абылай, Кежсары дәуірлеріндегідей
қарудың күші, найзаның үшымен емес, ендігі жерде халықтың санасын оятуға,
үлттық сезімін тәрбиелеуге бағытталған игілікті саяси, модсни іс-әрекеттерге
көшті. Оның түңғыш қадамдары жаңа жүзжылдықтың алғашқы жылдарында-
ак байқалғанымен (Қарқаралы петициясы, алғашқы баспасөз күралдары,
Дулатовтың «Оян қазағы», Байтүрсыновтың «Масасы»), іргелі де белсшді
шаралар 1913-1914 жылдардан басталады. Сөйтіп, саналы әрі үйымдаскан
саяси іс-қимылдар қазақ тарихының жаңа дәуірін жасады. Ұлттык идея - казақ
өміріндегі ең үлы идеяға айналды. Қалыптасып қауымдасқан оқыған азаматтар
мәдени, саяси күрес арқылы үлттық сананы оятып, алаштың азат болатын
күнін жақындатуға күш-жігерін салды. Осындай бүрын-соңды болмаған саяси-
әлеуметтік жағдайды басынан огксрген, оның үлттық идеяларында тәрбиелшген
М.Жүмабаев үлтжанды азамат болып қалыптасты.
Мағжан сынды ұлтжанды азамат суреткердің шығармашылығына сөз жоқ,
акпан тоңкерісінің әсері болғаны даусыз. Сол түстағы өзге де оқыған азаматтар
ғана смсс, бүл төңкерісті отаршылдықтың тізесі әбден батқан барша халық аса
юр қуамышиен қарсы алғаны - бүгіндері жиі айтылып та, жазылып та жүр.
Мүндай зор өзгсріс, оның үстіне ақынның өзі мүше болған қазақтың үлттык,-
демократиялық «Алаш» партиясының қүрылуы - М.Жүмабаев романтизміндегі
асқақ ру х пен оптимистік пафосты одан сайын үдете түсті. 1914-1915 жылдардан
бастау алған төңкерісшіл мазмүндағы романтизм қабаты қалыңдай түсті.
М.Жүмабаевтың Алаш козғалысына, Алашордаға тікелей қатысы бар. Ол
1917 жылы 25 сәуір - 17 мамыр аралығында Омбы каласында откеи Ақмола
облыстық қазақ сиезіне қатысқан. Осы сиезде ақын қүрамы он адамнан түратын
облыстық қазақ комитетінің мүшесі болып сайланды. Осы жүмыста жүріп ол ел
арасындағы үгіт-насихат жүмыстарына белсене атсалысты. 1917 жылы шілде
айында өтк® бірінші жалпықазақ сиезінде М.Жүмабаев Ақмола облысынан
Қүрылтай жиналысына депутат болып сайланды. Ол осы жылдың желтоксан
аиында өткен екінші жалпықазақ сиезінде А.Байтүрсынүлымен, Е.Омаровпш,
Б.Сәрсшүлымш, Т.Шонановпш бірге оқу комиссиясына сайланды. Осы
айдың соңына қарай Омбыда ашылған «Алаш» партиясының Омбы облыстық
комитетіне мүше болып сайланды. Алаштық платформада болуы —оның жеке
тағдырына да эсер етті. Мәселш, «Үш жүз» партиясы белсенділері Алашордаға
қарсылық білдіріп, Мағжанды және тағы да облыстық комитет мүшелерін
түткынға алады.
М.Жүмабаев өмірінің аяғына дейін Алаш идеясына беріліп өггі.
Е. Тілешов
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ЖҮНДІБАЕВ ӘБДІЛХАМИТ
Талантты журналист, шебер аудармашы Әбділхамит Жүндібаев (кейде
Ғабділхамит) — Актөбе облысы, Қобда ауданының Талсай ауылында туған
Алашорданьщ белгілі кайраткері.
Бала кезінде Орынбордағы >ездік орыс-қазақ мектебін бітіріп (1906),
сондағы екі жылдық мүғалімдер мсктебінс қабылданады. Бүл мектепті 1909
жылы бітіреді. Сөйтіп, мүғалімдік мамандық алған Жүндібаев Әбділхамит
алғашында Ақтөбе >езінде ауылда мүғалім болып қызмет аткарады. Ол өз
мамандығын сүйеді, мүғалімдік қызметтің мән-маңызын, халыққа тигізер
пайдасын жаксы біледі. Бірақ заманнын талабын да есінш шығармайды. Жай
ғана мүғалім болып, балаларға білім беру арқылы үлтты ояту мақсатына жете
алмайтынын да түсінеді.
Жүндібаев Әбділхамит ауылда мүғалімдік қызмет атқарып жүрсе де, ел
ішіндегі ірі мәселелерге назар аударып, үлттың болашағы туралы ойлайды. Қазақ
халқын заманның кыспағынан күтқарудың жолын іздейді. А.Байтүрсынүлы
редакторлық еткен «Қазак» газетіш Ресейдің отаршылық саясатына қарсы үн
көтерген мақалалар жазды. Қоғамның түйіні шиеленгш мәселелеріне талдау
жасайды. Сөйте жүріп ойы үшталып, топшысы бекиді. Өзін саяси күреске
осылай дайындаған Ә.Жүндібаев 1917 жылғы «ақпан төңкерісінен» кейін
жалпықазак сиездерін шақыруға атсалысады. Бүл кезде ол елдің ықыласына
бөленген, жүрт үміт күткен қайраткер ретінде таныла бастайды. Алашорданьщ
Торғай облыстық бөлімшесінің күрылуына көп күш салады. Алаш партиясын
қүру туралы бағдарламаға кол койған жеті саяси қайраткердің бірі болды.
1917-1919 жылдары Торғайдағы алашордашылардың катарында
М.Дулатов, М.Есполов, А.Кенжин, С.Қаратілеуов т.б. қайраткерлермен бірге
саяси қызметке араласады. Алаш милициясын жасақтаудың маңыздылығын
жете түсінеді. Милиция жасақтау ісінде ол өзінің толысқан саяси қайраткер
екенін көрсетеді.
Алашорда таратылған соң ол казак халқының жуык арада тә>елсіздік ала
алмайтынын, енді саяси күрестің нәтиже бермейтінін жаксы біледі. Сөйтіп,
халықтың рухын сақтап қалу жолында күресуді жөн көреді. Кеңес үкіметі
түсында баспасөз саласында жүмыс істейді. Ол қоғамдық саяси әдебиеттерді
аудару ісімен шүғылданады. Сейтіп, әлсуметтік саяси мәддаиеттің өсуінг, қазақ
тіліндегі саяси терминдердің калыптасуына ықпал етуді мақсат етеді.
Адамның омірі шекті болғанмш, сол шекті өмірінде үтымды кимылдап,
әнімді жүмыс істейтін адамдар болады. Жүндібаев Әбділхамит - дәл сондай
адамдардың бірі. Ол 1924 жылы аурудан қайтыс болады.
И.Нурахліет
“АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
И М А Н Ғ А ЗИ Е В Т Ө Л Е Г Е Н
А.Қасенбаев
ИПМАЕАМБЕТОВ НҮРҒАЛИ
Ипмағамбетов Нүрғали 1883 жылы Орал облысы, Орал \езі Қараоба
болысының Төлектөбе ауылында (қазіргі Теректі ауылы) туған. Әкесі
Ипмаі амбег орта шаруалы адам болған. Өзі 1896 жылы Қараоба болыстық торт
сыныпты орыс-қазақ мектебін бітірген. Кейін Орал реалды әскер мектебіне
түсіп, 1905 жылы алтын медальмш бітірді. Бүдан кейін Санкт-Петербург
әскери медицина академиясына түседі де, оны 1911 жылы тәмамдайды. 1911-
1913 жылдары Термез қаласында дәрігер, Түркістан атқыштар дивизиясының
113 полкінде аға дәрігер болып істеген. Сол кезде «медицина қызметінің
подполковнигі» әскери атағына жетеді. Бірінші дүниежүзілік соғыс басталғанда
Кавказ майданына жіберіледі. 1916 жылы майдандағы орыс армиясының
оас хирургі болып тағайындалады. Сол жылы күзде «медицина полковнигі»
шенін алады. ¥ л т үшін қызмет істеймін дегш кісіге қашан да орай табылады.
: ‘> “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Н.Ипмағамбетов майданда дәрігер болып жүргш кезінде казақ жастарына
«денсаулығы жарамсыз» деген анықтама беріп, елге қайтуы үшін жол ашып
отырады. Бүл үлкен ерлік еді. Алайда көзсіз ерлік білінбей қалмақ емес, 1917
жылы сау адамға дшсаулығы жарамсыз деп әскер қатарынан босатканы үшін
түтқындалып, Сібірге жер аударылады. 97
Акпан төңкерісінен кейін Сібірдш елге келіп, Алаш қозғалысына
араласады. 1917 жылы шілдеде Ойылда өткен екінші Орал облыстық қазақ
сиезіне Қараоба болысынан делегат болып катысады. Сол сиезде Орал >ездік
жер баскармасының мүшесі болып қабылданады. 1917 жылы шілдеде өткен
бірінші жалпықазак сиезінде Алаш партиясы атынан Бүкілресейлік қүрылтай
жиналысына депутаттыкка кандидат болып үсынылады. 1917 жылы екінші
жалпықазак сиезіне Орал обылысынан делегат болып қатынасады. Сиезде Алаш
автономиясын дере/ жариялауды жақтап дауыс берді. 1918 жылы қаңтарда
Қаратөбеде өткен үшінші Орал облысы қазақтарының сиезіне қатысады. Сол
жолы «Ақжол» үйымына кіреді. Сиезден соң Орал қаласына келіп, Орал
облысындағы солдат, жүмысшы, шаруа және казақ депутаттарының қүрылтай
сиезіне қатысады. 1918 жылы Ақтөбе майданында Зиновьев басқарған қызыл
армия жеңіске жеткен соң Оралға келеді. Сол жылы тамызда жергілікті
казақ атқару комитеттері мш Алаш партиясы атынан Самарадағы күрылтай
жиналысы комитетіне мүше болып кірген 11 алаш қайраткерінін бірі болған.
Комуч пен Сібір атқару комитетінің 1918 жылы қыркүйекте Уфада өткен
мәжілісіне қатысады. 1919 жылы РК(б)П тарапынан өтуге арыз береді. Содан
бастап коммунистер қатарында болады. Сол жылы желтоқсанда Орал облысы
Денсаулық сактау болімі меңгерушісінің орынбасары болып тағайындалады.
1920 жылы Орал губерниялық ревкомының күрамына кіреді. 1922 жылы
қайтыс болады.
И.Нүрахмет
ИТБАЕВ ЕРЕЖЕП
Итбаев Ережеп - Алаш қозғалысының қайраткері, өз заманының көзі ашық
азаматы, қазак халкының күрескер, талантты үлдарының бірі.
Жасында Омбыда гимназияда оқыган. Зергтеушілердіи деректеріне Караган
да, кейін Томскі университетіне окуға түседі. Онда қандай мамандыкта
оқығаны белгісіз. Оның үстіне, оқуын аяқтамай университеттен шығып кеткен.
Итбаев Ережеп университеттен шыққанмен, білімге деген ынтасын жоғалтпай
іздежді. Оқығанын көкірегіне токи білетін азамат өзі ізденіп, өмірден мол
білім жинайды. Орыс тілін жақсы меңгереді. Соның арқасында әлеуметтік
жүмыстарға араласады. 1897-1898 жылдары Қарқаралы, Кереку >ездерінің жер
мәселесін зергтеуге шыккан экспедицияның қүрамында болады.
1900-1917 жылдар арасында Қаркаралы >езі бастығының кеңсесінде, Ақмола
округтік сотында аудармашы болады. Орыс тіліне жетік азамат аудармашы бола
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
жүріп патша үкіметінің отаршыл саясатының сырын және жергілікті патша
ұлықтарының пиғылын жақсы түсінсе керек, 1917 жылы өз еркімш жүмыстан
кетеді. Оның ж мақсатпш жүмыстан кеткенін үкімет жүмысынан босай
салысымен, Алашорда қозғалысына қатысуынан білуге болады. Халықтың
басын қосып, Алаш туы астына топтастыру үшін 1917 жылы сәуір-мамыр
айларында Ақмола облысында түратын қазақтардың сиезін үйымдастырады,
бүл сиезді өзі басқарады. Ұлттың бірлігі, болашағы үшін күресуге бел буған
Итбаев Ережеп Алашорданың Ақмола облыстық комитетінде белсенді
қызметтер атқарды. Тыңғылықты да тиянақты жүмыстары арқылы халык
алдында, Алашорда үкіметі алдында өзінің адал ниетін, берік үстанымын
танытады. Бүкілресейлік қүрылтай жиналысына Алаш партиясының Омбы
қалалық үйымынан үсынылады. Ол қашан да озіне жүктелген міндетті адал
орындап отырды.
Томскі қаласында 1917 жылы қазанның 8-15 күндері аралығында жалпы-
сібірлік сиез өткенде Итбаев Ережеп Ә.Бокейхан, М.Тынышбаев, Х.Ғаббасов,
С.Досжановтармен бірге казақ халқының өкілі болып қатысады. Сол жолы
Сібір кеңесінің қүрамына кабылданады. 1917 жылы желтоқсанның 5-13 күндері
аралығында Орынборда жалпықазақ сиезіж қатысып, Алаш автономиясының
халық кеңесіне кандидат болып сайланады.
Итбаев Ережептің кейінгі өмірі туралы дерек жоқ.
И.Щ рахмет
КЕМЕҢГЕРОВ ҚОШКЕ
Алаш қайраткері, ғалым, драматург, жазушы, журналист Қошке
Кемеңгерүлы (Кемеңгеров Қошмүхамбет Дүйсебайүлы) 1896 жылы 15 шілдеде
Ақмола облысы, Омбы >езі, Теке болысы, Қаржас ауылында туған. Қисықтағы
Қаржаста Белгібай молдадан оқыған Қошкші әкесі Омбы приходская
школасына береді (Бүл кезде мүсылманша оқу орны — мектеп, медресе,
орысша оку орны —школа, училище аталған). Алғаш христиан дініне тарту
үшін ашылған приходская школалар мүсылмандардың ниетін аңғарғаннан
кейін олардың балаларын ‘Божий Закон” сабағынан босатқан-ды. Жас Қошке
осы школдан орыс тілін, басқа да пәндердің жгіздерін үйреніп шығады.
Мүнан кейін Қошке Омбының ветеринарлық-фельдшерлік мектебіне түседі.
Арнаулы оқу орны болғандықтан мүнда Қ.Кемеңгерүлы зоотехника, медицина
нгғіздері бойынша сабақ алады. 1913 жылы аталған школдың екі сыныбын
бітіріп, Омбы ауылшаруашылық училищесіне түсуге аңсары ауады. Осы жылы
аталған білім ордасына Қошкемш бірге Әбдірахымүлы Ахмет, Қазыбекүлы
Смағүл, Саматүлы Мүхтар сынды шәкірттер де түседі. Бүлардан бір жыл
бүрын училищеге Байжанүлы Сүлембек, Айбасүлы Бірмүхамед, Шорманүлы
Асфандияр секшді қазақ балалары қабылданған екен. 1916 жылы бүл окуға
Смағүл Садуақасүлы түседі.
'■«өйЫ» ' “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Қошкелер, Омбы шаһарындағы окуға ұмтылған шәкірттер Алаш
жастарының бір жерге ұйысып, топтасуына мұрындық болған тәрізді. 1915
жылы Омбыда “Бірлік” атты қазақ жастары ұйымының қүрылғандығы,
оның 1916-1918 жылдары шыққан «Балапан» атты қолжазба журналына
Қ.Кемеңгерұлының редакторлық жасағандығы бұл ойымызды шегелей түседі. 99
Қошкенің халыққа танылуына себепші «Айқапта» 1915 жылы шыққан бірнеше
өлеңі мен осы «Бірлік» пш «Балапандағы» қызметі еді.
1917 жылы Ақмола облысында халық санағын жүргізуге қатысады. 1917
жылы күз-кыс айларында осы облыста Алаш Орда комитетін ашуға күш-
жігер жүмсайды. 1918 жылы «Бірлік» үйымы «Жас азамат» үйымы ретінде
қайта күрылғанда, оның мүшесі ж әж үйым аттас газеттің редакторы болып
сайланады.
1917-1918 жылдардағы саяси оқиғалар тұсында Қошке сергелдеңге түскш
халық пш оқығандардың ішінде жүрді. Бүл кезде заман катал, саясат құбылмалы
еді. Осыған қарамай Алаш зиялылары сеңдей соғылысқан жүрттың арасынан
бөлінбей мәмлегерлік жолын іздеді. 1917 жылы сәуірде Қошмүхамбет
Кемеңгерүлы Дінше Әділүлын ертіп, Акмола облыстық қазақ комитеті атынан
(яғни Омбыдан) Ақмола қаласына келіп, >ездік қазақ комитетін ашады.
Оның төрағасы болып Сәкен Сейфоллаүлы тағайындалады. Қазак комитетін
қүрушылар Ақмола шаһарында бірде медреседе, бірде қала басқармасының
үйінде жиналып, аласапыран заманның қиындығынан халықты қалай аман
сақтап қалу жолын ақылдасады.
Қошке Ақмолада Сәкш үйытқы болған «Жас қазақ» үйымыньщ жүмысына
да қатысады. Бірақ облыстық қазақ комитеті мсн >ездік казақ комитеті
арасындағы кейбір маңызды мәселелер бойынша туған келіспеушіліктен соң
және «Жас қазақ» басшылары Алаш Ордадан бойын аулак салғаннан кейін
1917 жылы тамызда Қошке Омбыға қайтады. Сол жылы күз, қыс айларында
Қ. Кемеңгерүлы Ақмола облыстық Алаш партиясы комитетін ашуға күш-
жігер жүмсайды. Сөйтіп, өзі сол комитеттің мүшесі болады. Желтоқсанның
5-13 арасында Орынборда әйгілі Алаш Орда үкіметін жариялайтын екінші
жалпықазақ сиезіне делегат ретінде қатысады. Жас түрғысынан жиырмадан
енді асқан Қошке күрестен де, ізденістен де шет қалмады.
1915-1916 жылдары Омбыдағы қазақ жастары сол жағалаудағы Қаржаста
жасырын жиналатын болса, 1917 жылғы өзгерістен соң кала ішінде ашык
мәжіліс қүрды. Алғашқы бас қосулардың нәтижесі —1918-1919 жылдары Алаш
Ордаға қалтқысыз жәрдем берген, ел бірлігі мәселесінде біршама тиянақты
жүмыс жасаған «Жас азамат» үйымы мен газеті еді. Қошке осы үйымның
алқасына кірді, оның Қызылжар қаласында шығып түрған үні —«Жас азамат»
газетіне редактор болды. «Қазак», «Сарыарқа», «Абай» сынды үлттық
басылымдардың ізбасары іспеттес «Жас азамат» бетінде Алаштың мүңын
мүңдап, жоғын жоқтаған мақалалар нөмір қүрғатпай шығып түрды. Бүл газет
большевиктердің имансыз әрекеттерін елге жария қылды. Сондай-ақ қиын
кезде жастарды ауызбірлікке шақырды.
1918 жылдың аяғында ауыл шаруашылығы училищесін бітіріп, 1919 жылы
Ақмола облыстық (Омбы) халык ағарту бөлімінің саны аз үлттар ісі жөніндегі
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ 3 \ >
Д.Қамзабекульі
КЕМПІРБАЕВ ЫСҚАҚ
Кемпірбаев Ысқақ 1899 жылы бүрынғы Семей облысы Абыралы ауданы
2-ауылда туған. Қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Абыралы ауданында 1931
жылы болған шаруалар котерілісініц басшысы. 1918 жылы Семейдегі Алаш
әскери жасағына оз еркімш жазылып, қатардағы жауынгер ретінде қызмет
еткен. Кеңес өкіметі жылдарында Ы.Кемпірбаев Абыралы аудандық дайындау
мекемесінің 2,4-ауылдарындағы агент қызметін атқарды. ІДаруақожалықтарын
жаппай үжымдастыру жылдарындағы зорлық-зомбылыққа Ы.Кемпірбаев үнемі
наразылық білдіріп отырды. Елдің бар малы тәркіленіп, халық ашаршылыққа
душар болғанда өкіметтің Абыралы ауданына түсірген ет тапсыру жоспарына
наразы болған аудан шаруалары жаппай толқып, оның арты 1931 жылы ақпанда
котеріліске үласады. Абыралы ауданыньщ Томар, Аққора (қазіргі Қарағанды
облысы Қарқаралы ауданы «Еңбек», «Прогресс» ауылдары), Жорға, т.б.
жерлерінде 300-дея астам шаруа бірігіп, үкіметке бағынбай көтеріліске шығады.
Коіеріліе басшысы Кемпіров үкімет алдына зорлық-зомбылықты тоқтату,
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
елдш тартып алынған малды қайтару, етке тапсырылған мал өтемақысын
төл ^ талаптарын қояды. 1931 жылы 15 ақпанда көтерілісті басуға келгш
аудандык ОГПУ бастығы А.Жамалетдинов, оның орынбасары А.Каигорцев
пен аудандағы өзге де басшы қызметкерлерден тұратын 20 адамдық қарулы
отрядты көтерілісшілер қоршап алып, ұзақ атыстан соң бәрін қолға түсіреді. ^
1931 жылы қарашада көтеріліс басшысы Ы.Кемпірбаев серіктестерімен бірге
ОГПУ үштігінің үкімі бойынша Семей түрмесінде атылды.
КЕНЕСАРИН ӘЗІМХАН
Қазақтың соңғы ханы, үлт қаһарманы Кенесары Қасымүлының немересі
Әзімхан Кснесарин Шымкент қаласында туған. Алаш қозғалысының айтулы
қайраткері, қазақтың біртуар үлдарының бірі.
Кснесарин Әзімхан 1897 жылы Шымкшт қаласында мектеп бітіргеа Білгенін
өмірмен үштастыра білетін текті атаның баласы аз оқыса да оқығанын көңіліне
тоқып, көкейіш көп нәрсе түйе біледі. Сондықтан қоғамдык жүмыстарға
араласқанда оның білгені түгел кәдеге асады.
Мектеп бітірген соң Әулиеата }ездік басқармасында хатшы болып қызмет
істеген. Бүл жүмыс оның қоғамды, адамдарды, үлтты түсінуіее көп себін тигізді.
Әлеуметтік қызметте жүріп, өзі де бедел жинап, іскерлігін шыңдай түсті. 1905
жылы Әулиеата қазақтары атынан Ресей империясы Министрлер кеңесінің
төрағасы граф С.Ю. Витте атына петиция жазуға қатысты.
1917 жылы Ақпан төңкерісі патша үкіметін қүлатады. Қызылдар жеңіске
жеткенімен, әлі де болса күшейе қоймаган кез еді. Қалыптасқан жағдай қазақ
халқының бас қосып, тә>елсіздік алуына тиімді деп білген Әзімхан Әулиеата
>езі қазақтарын оятып, олардың саяси белсенділігін арттыру жолында аянбай
тер төкті.
Қоғамдық өмірге белсене араласып, халықты игілікті іске жетелсуге
тырысады. Жергілікті халықтың мүддесін қорғау мақсатында қүрылған
Әулиеата >ездік үлттық кеңесіне төрағалық етті.
Бірінші жалпықазақ сиезінде Бүкілресейлік қүрылтай жиналысына Әулиеата
>езінен депутаттыққа кандидат ретінде үсынылды.
Оның үйымдастыруымен 1917 жылғы 12 қарашада Әулиеата угзі
қазақтарының сиезі өтті. Сиезде қазақ халкының тәузлсіздігі жолында Алаш
туы астына жиналып, үлттың болашағы үшін саяси күрес жүргізудің жолдары
қарастырылды. Қазақ қоғамының көптеген көкейкесті мәселелері ортаға түсті.
1917 жылғы желтоқсанның 5-13 күндері аралығында өткен екінші
жалпықазақ сиезіне Сырдария облысы қазақтары атынан катысып, онда сиез
төрағасының орынбасары болды.
Ә.Кенесарин Түркістан (Қоқан) автономиясын заңды мемлекет деп танып,
кеңес үкіметінің оны әскери күшпен таратуына наразылық білдірді.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Ә.Кенесарин 1921 жылдан бастап Сырдариятөңкерістіккомитетініңхатшысы
болды. Бүл лауазымды жүмыс оның күнкөрісі үшін ғана маңызды еді. Кешегі
тә>елсіздік жолында шаһит болған хан пемсресі үшін қас жауына қызмет ету
қаншалықты азап екенін түсіну қиын емес. Алайда, тағы бір жайт, Әзімхан осы
қызметті атқара отырып, елі үшін аз да болса қызмет корсете алатынына сенді.
Сөйтіп, «Ат басына күн туса ауыздықпен су ішер, ер басына күн туса етігінш су
кешер» дейтін заманда да халқы үшін көп жүмыстар атқарды. Ол \сздік атқару
комитетінде жер бөлімінің меңгеруішісі, гидротехник болып жұмыс істеді.
1930 жылы кеңес үкіметі оны үлтшыл деп түтқынга алды. Бүл шын мәнінде
Ә.Кенесаринге берген кеңес үкіметінің әділ бағасы еді. Ол шынында да үлтын
шексіз сүйген, тура мағынасындағы үлтшыл еді. Үкіметтің қандай есебі
болғанын кім білсін, көп үзамай оны бостандыққа шығарады. Алайда, бүл шын
бостандық емес, «ойлан, біз үшін қызмет істе» деп бергш уақытша бостандық.
Шын мәнінде, «қарсы шықсаң не боларыңды біліп қой» деген ескерту еді.
Ә.Кенесариннің алған бетівен қайтпайтын көкжал мінезін танып, оның түпкі
мақсатынан айнымайтынын білген кеңес үкіметі Кенесары ханның немересі
тірі жүруге тиісті емес десе керек, 1937 жылы тамызда ол қайта түтқындалып,
ату жазасына кесілді.
И.Нүрахмет
КЕНЖИН АСПАНДИЯР
Аспандияр Кенжин 1887 жылы Гурьев >езінің Рәкөш ауылында туған.
Алаш партиясының Батыс Қазақстандағы белсшді мүшелерінің бірі. 1897-
1902 жылдары Есбол ауылында мектепте, Гурьев қаласындағы екі сыныптык
орыс-казақ мектебінде оқыған, 1902-1906 жылдары Орынбордағы орыс-
қазақ мүғалімдер мектебін бітірген. Оқып жүрген кезіиен бастап жаңашыл,
халықшылдык бағыт үстанады. 1907-1917 жылдары Орал губерниясында
окытушы болып жүмыс істейді.
«Қазақ» газетінің жүмысына белсене араласты, газетті қолдау үшін «Азамат»
серіктестігіне кісі тартады. 1917 жылдың басында оқытушыльщпен қатар Елек
түтынушылар коғамы басқарма төрағасы, Елек азаматтық атқару комитететінің
хатшысы болып, Қарашығанақ болысында үйымдастыру комитетінің төрағасы
т. б. коғамдық жүмыстар атқарады.
1917 жылы уақытша үкімет тарапынан Торғай облысы бойынша комиссар
болып тағайындалады. А.Байтұрсынүлының пікірімен ол батыс майданда
қызмет корсететін Ресей земствосының жәш Минск комитетіндегі бүратаналар
бөлімінің меңгерушілігіне ұсынылады. Онда барған соң, тыл жүмысынан
оосаған қазақ жігіттерін елге кайтару ісімен шүғылданады. 1917 жылы
Ә.Бөкейхан, Ж.Сейдалин, М.Дулатовтармен бірге қазақ сиездерінде қарау үшін
«Қазақтарға, жаңарған Россияның ерікті азаматтарына» атты үндеуді әзірлеп
жариялауға қатысады. Петроградқа келіп, Ресей мұсылмандары мәжілістеріне
қаіысып, мүсылман бюросын құруды, мүсылмандар сиезін шақыруды
i|ytai^€?s® €»S^5) “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
қолдайды. 1917 жылы мамыр, шілде айларында майдандағы казак жігіттерімш
бірге елге оралады. Оралға келген соң «Еркін дала» ұйымын қүруга үйытқы
болады. Ә.Бөкейханды бірінші жалпықазақ сиезіне делегаттыққа үсынған 43
адамның бірі осы А.Кенжин болған.
1917 жылы Орынборда өткен бірінші жалпықазак сиезінде Бүкілресейлік ^
күрылтай жиналысына депутаттыққа кандидат болып 81 адам сайланады.
Солардың бірі А.Кенжин еді. Сол жолы Петроградтағы оқу комиссиясына қазақ
атынан өкіл болып тағайындалады. Екінші жалпықазақ сиезінде Алашорда
үкіметінің уақытша үлт кенесі мүшесінің орынбасары болып сайланады.
1918 жылы Қаратөбеде өгксн үшінші Орал облысы казақтарының сиезін
үйымдастырушылардың бірі болады. 1918 жылғы ақпаннан қазан айына дейін
Темір }ездік жер басқармасының төрағасы болады. Қараша айында Торғайға
келіп, Алашорда әскери кеңесіне мүше болып, әскерге адам жинауға қатысып,
комиссия төрағасы болады.
1919 жылы Торғай қаласына келіп, Амангелді Иманов басқарған Қызыл
армия отрядына қосылып, отрядтың шаруашылық бөлімін басқарады. Кейін
кеңес үкіметінде жауапты қызметтер істейді.
1936 жылы Орынборда НКВД облыстық басқармасы тарапынан үсталып,
1938 жылы 26 ақпанда атылады.
И. / / урахмет
КӨТІБАРОВ ӘЛМҰХАМЕД
Алаш қозғалысының қайраткері Көтібаров Әлмүхамет (Әлмағамбет) 1876
жылы (кей деректерде - 1878 жыл) П еровск уезі «Царская» болысының
7-ауылында туған. 1898 жылы Санкт-Петербург әскери медицина академиясын
бітіргет. Мүстафа Шоқайдың серіктерінің бірі болған. 1917 жылы Қазак
азаматтық комитеттерінің Сырдәрия облысындағы комитет төрағасы болып
сайланды. Ташкент ^ездік атқару комитетінің мүшесі болды. Орынбордағы
екінші жалпықазақ сиезіне Сырдәрия облысы Перовск зезінен делегат
болып қатысқан. Кеңестік дәуірдің алғашкы жылдарында Ташкент, Алматы
қалаларында әртүрлі қызметтер атқарды. Ә.Көтібаров 1937 жылы қамауға
алынып, 1938 жылы Ташкентте атылған.
Т.Дайрабай
КҮЛЕЕВ БЕРНИЯЗ
Белгілі ақын Бернияз Күлеев 1899 жылы Ресей Орынбор облысы Бөрте
ауданында туған. Оның шығармашылық бағыты XX ғасырдың басында
М.Жұмабаев қалыптастырған романтикалық поэзия дәстүрінде болды. Ақын
1920-1923 жылдары Қазан қаласында түрып, сол кездегі Қазақ АССР Халық
ағарту комиссариатының кітаптарды бастырушы өкілі ретінде қызмет атқарды.
АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
Қазанда жүргенде Б.Күлеев Абайдың, М.Жұмабаевтың тағы да баска ақын-
жазушылардың кітаптарын шығаруда белсенділік танытты. Оның алғашқы
өлеңдері 1914 жылдан бастап белгілі. Лирикалық өлеңдері, лиро-эпикалық
поэмалары кейіпкердің ішкі әлеміне қүрылып, оның әр түрлі қырларын
бейнелейді. Ақынның «Жердің жүзі жаз еді» (1919), «Қайда екен?» (1922),
«Жорық» (1922) атты поэмалары бар. Бернияздың Алаш қозғалысына арналған
«1917 жылға», «Ел ерлеріне», «Алға» шығармаларында осы козғалысты туған
халқының тә>елсіздікке жеткізеріж сенім білдіріп, азаттық идеясы ерекше
леппен жырланады.
Поэмаларының ішінде «Жорық» дастанының жазылуына улт-азаттык
қозғалысы ықпал етті дсуге болады. Бейшлеу тәсілі жағынан романтикалык
шығарма болып табылатын «Жорық» поэмасына айрықша үміттілік тән.
Б.Күлеев II жалпықазак сиезінс катыскан. Оның осындай ірі оқиғаға куә болуы
- болашақтағы азаматтық үстанымын, саяси көзқарастарын қалыптастырды.
Ол өз кезегінде ақынның шығармашылық әлеміпе шешуші мәнде ықпал етті
дсуге болады.
Е. Тілешов
КҮСЕПҚАЛИЕВ ДӘУЛЕТШЕ
Батыс Алашорданың белгілі қайраткері Күсепқалиев Дәулетше 1870 жылы
Ккагсринослав \езі Сгаросербск қаласында туған. Тегі - торе, Нүралы ханның
үрпаіы .
Бала ксзінде Болыстық орыс-қазақ мектебін бітіріп, Мәскеудегі император-
лык упивсрситепін медицина факультетіне түседі. 1900 жылы университетті
үздік нәгижемен бітіреді. Сол жылы Орал облысы Ілбішін ^езіне, Қарағаш,
Өлеңті, Жымпиты, Қалдығайты болыстарында дорігерлік қызмет атқарады.
1903 жылы Орал облысының Есбол, Қарабау, Тайсойған, Қызылқога
болыстарында дәрігерлік қызмет атқарады. 1912 жылдан бастап Жымпиты
земстволық ауруханасына меңгеруші болады
Дәрігерлік қызметін ықыласымш атқара жүріп, халықка пайдалы істер
істейді. Жымпиты земстволык ауруханасында меңгеруші болып жүрген
жылдары ауруханада жүйке ауруын емдейтін бөлімше және перзснтхана ашуды
үйымдастырады. Сонымен катар Қазақстанда алғаш обаға қарсы зертхана
ашқан.
1915-1916 жылдары сауда, кәсіпкерлік ісінің дамуы үшін елеулі еңбек
етті. Нар түкымын жетілдірумен шүғылданды. Несиемш жүмыс істейтін
шаруашылыктардың күрылуына, несие беретін үйымдардың қалыптасуына
жетекші болады.
Ақпан төңкерісіжн кейін әлеуметтік жүмыстарға араласады. 1917 жылы
10 наурызда Жайық сырты қазақтары өкілдерінің жиналысында облыстық
комитетке мүше болды. Сол жылы сәуірде өткен бірінші Орал облысы
қазақтарының сиезінде Орал облысы қазақ комитетіне мүше болды. 1917
жылы скінші жалпықазақ сиезінің хатшысы болды. Онда Алаш автономиясын
I * v j ^ > '* *®. > - '*» * 4 ,
С И эй^ “АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
кешіктірмей жариялауды жақтап дауыс береді. 1918 жылы Жайық сырты
облыстық баскармасының мүшесі болады. Сол жылы мамырда Жымпитыда
откш төртінші Орал облыстық қазақ сиезінде сиез төрағасының орынбасары
міндетін атқарады. 1918 жылы «Ойыл уәлаятының» Уақытша үкіметі кеңесіж
мүше болады.
Батыс Алашорда таратылған соң кеңес үкіметінің қарауында қызмет
атқарады. Бүл кезде ол оз мамандығы бойынша жүмыстар істейді. Қоғамдық
жүмыстарға белсенді болмаса да, тәжірибелі маман ретінде оған Қазревкомның
дшсаулық сақтау бөлімі санитарлық-эпидемиологиялық қосалқы бөлімінің
меңгерушісі, Тайпақ дәрігерлік бөлімінің меңгерушісі секілді жауапты
жүмыстар жүктеледі.
1928 жылы «жартылай фөодал жоне бүрынғы Алашорда қайраткері»
ретінде үсталып, Жетісуға жер аударылады. 1934-1940 жылдары Қаскелең,
Келес аудандарында, Семей облысы Абай ауданы ауруханасында бас дәрігер
қызметін атқарады. 1944 жылы қайтыс болады.
А.Қасенбаев
ҚАДЫРБАЕВ СЕЙДӘЗІМ
А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов секілді үлт косемдері елдің есті азаматтарын
оятуға ықпал етті. Торғай өлкесінен Алашорда қозғалысына қатысқан
түлғалардың бірі - белгілі алашшыл қайраткер Қадырбаев Сейдозім. Ол 1885
жылы қазіргі Қостанай облысының Жангелдин ауданында туған. Торғайдағы
орыс-қазақ мектебін бітірген. Көп оқымаса да тумысынан зерек С.Қадырбаев
көп білімді омірдің өзінен үйренеді. Қызмет істей жүріп оздігінен іздшіп, білімін
толықтырады.
1913-1918 жылдар аралығында Орынборда сот кеңселерінде үсақ қызметкер
болып істейді. Сойте жүріп көп нәрсені кокірекке түйеді, талай әл<уметтік
істердің сырын түсінеді. Ең соңында халық үшін қызмет істеп, ел алдындағы
азаматтық борышын ақтауға бел буады. Сәті түскенде, сол кезде Алаш
қозғалысы жүмыс істей бастайды да, қазаққа қызмет етем деген ізгі ниетті
азаматтардың талабын қайтармай, үмітін үштап, өз қатарына тартады.
С.Қадырбаев 1918 жылы Алашорданың Торғайдағы әскери болімінің
мүшесі болып қабылданады. Ол екі жыл бойы алашордашылар қатарында
күрес жүргізеді.
1919 жылы Амангелді Имановтың өліміне себеп болған Торғайдағы
кикілжіңдерге байланысты айыпталады. Тағылған айып дәлелденбесе керек,
көп кешікпей босатылады. Одан кейін де Алашорда үкіметінде қызмет атқарады.
Алашорда таратылып, кеңес үкіметі орнағанда кеңшілікке ие болғандардың
қатарында Қадырбаев та болса керек. Ол 1920 жылы Қазақ автономиялық
кеңестік социалистік республикасы Әділет халық комиссариатының заң
шығару бөліміне жүмысқа алынады. 1929 жылға дейін осы мекемеде жауапты
қызметтер атқарады.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ ~ — - -
Кеңес жұмысын қанша тиянақты істесе де, өкімет оның бір кездегі
алашордашыл болғанын кешіре алмайды. Алашордаға катысу кеңес үкіметі
үшін өте ауыр қылмыс жасағанмен тең еді. Халықтар достығын ауыздан
тастамайтын үкімет халықтардың теңдікке үмтылған азаматтарын аяусыз
жаншып отырған. 1929 жылы Алашордаға қатысканы үшін Сейдәзім Қадырбаев
тағы айыпталып, түтқынға алынады. Аса ауыр айып тағылып, 1930 жылы
Воронежге жер аударылады. Кейін үкімет оны босатады. Еліне келіп, біраз
уақыт ел арасында жүреді. 1937 жылы ол қайта үсталады. Бүл жолы түтқыннан
босап шығу мүмкін емес еді, Алашшыл болғанын өзі де жасыра алмайды. Енді
алашордашыларды жер аудару, түрмеге қамау дегендердің бәрі жеңіл жаза
болып көрінеді де, үкімет оларды шетінен ату жазасына кеседі. Қадырбаев
Сейдәзім 1937 жылы ату жазасына кесіледі.
И.Нурахмет
ҚАЛМЕНОВ АЛПЫСБАЙ
Алаштың белгілі азаматы Қалмшов Алпысбай 1869 жылы Орал облысы,
Темір >езінде туған. Бала кезінде ауыл молдасынан сауатын ашқан. Кейін
Орынбор гимназиясында оқып, орыс тілін жетік меңгереді. XIX ғасырдың соңы
мен XX ғасырдың басында қазақ қоғамында оқу білімнің қадірі күшті болады.
Сондықтан қолы жеткен ата-ана баласының білім жолына түсуіне ықпал етеді.
Соның арқасында қазақ арасынан оқымыстылар көп шыққан. Олар қазақ
зиялылары деуге лайық қауым болып, өздерінің ел алдықдағы міндеттерін адал
атқарды. А. Қалменов та білім жолына түсіп, кейін университет бітірген. Алайда
оның қандай университетте кандай мамандық бойынша білім алғаны туралы
нақты дерек жоқ. Жастық, жігіттік шағын XIX ғасырда өткізген Алпысбай XX
ғасырға жігіт ағасы болып толысқан шағында жетті. Соған орай, XX ғасыр
басындағы әлеуметтік-қоғамдық жүмыстарға көбірек араласады.
1906 жылы ашылған Ресейдің 1-Мемлекеттік Думасына Бокей ордасынан
депутат болып сайланған. Думада «Еңбек тобы» фракциясында болды. Орданы
басқару жөніндегі уақытша кеңесте кеңесші болды.
1910 жылдардан кейін қазақ халқының басын қосып, тә>елсіз ел болу
жолындағы идея күшейген кезде Қалменов те үлттың алға басар зиялы тобының
қатарынан табылды. Оралда, Орынборда, Жымпитыда өткен қазақ сиездерінің
бәріне де қатысады. Сол сиездерде Алашорда көсемдерінің бастамасын
қолдап отырады. Х.Досмүхамедүлымен бірге жүмыс істейді. Өзінің туа біткш
үлтшылдығының арқасында Батыс Алашорда қозғалысының жетекшілерінің
біріне айналады.
Алашорда таратылған соң кеңес үкіметінің қызметінде болды, онда да
халқы үшін адал қызмет іего/ үстанымынан айнымаған. ¥ зақ жылдар Москсу,
Киев қалаларында жүмыс істейді. Кеңес үкіметі банктерінде жауапты қызмет
атқарады.
1937 жылы қуғын-сүргінге үшыраған.
И.Нурахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ҚАРАТІЛЕУOB СӘЛІМГЕРЕЙ
Көрнекті Алаш қайраткері, Батыс Алашорданың белсенді мүшесі Сәлімгерей
Қаратілеуов 1887 жылы Орал облысы, Гурьев ^езінде туған.
Жасынан білімге қүштар болды. Қазан төңкерісіне дейін Саратов қаласы
маңындағы Марийнск ауылшаруашылық мектебін бітірді. Кейін Саратов
ауылшаруашылық институтында оқыған. Ауылшаруашылық саласы бойынша
мол білім алған қазақтың түңғыш агрономдарының бірі.
1917 жылы Ақпан төңкерісіжн кейін Оралда қызмет атқара жүріп, уақытша
облыстық қазақ комитеттерін қүруға атсалысады. Іскер, алғырлығымен көзге
түседі, ел алдында беделге ие болады. 1917 жылы сәуірде өткен бірінші
Орал облысы қазақ сиезінде Орал облысы қазақ комитетінің мүшесі болып
қабылданды. Сиезшешімімен бүрынғы бюрократтықбасқару жүйесін халықтық
басқару жүйесіне ауыстыру жолындағы күреске атсалысады. Екінші Орал
облыстық қазақ сиезінде облыстық қазақ комитеті мүшелерінің жиналысында
жергілікті қазақ басқармасын сайлаушылардың қүрамына кірді. 1917 жылы
шілдеде өткен бірінші жалпықазақ сиезінде Орал облысынан Бүкілресейлік
қүрылтай жиналысына депутаттықка кандидат болып белгіленді. Облыстық
жер басқармасының мүшесі болды. Қаратөбеде өткен екінші Орал облыстық
қазақ сиезінде Х.Досмүхамедүлына қарсы топтың қүрамында болып, «Ақ
жол» үйымына кіреді. 1918 жылы Мүстафа Шокайды Темір, Жүрын арқылы
Жымпитыға өткізу ісін үйымдастырған. Кенжинмен бірге Алашорданың
Торғай бөлімшесівг келіп, Алашорда үкіметінің орталық комитетіндегі әскери
кеңеске мүше болады. Алашорда әскеріне елдея адам жинау комиссиясының
қүрамында жүмыс істейді. 4-Торғай Алаш полкі қүрамында отряд басқарды.
Қостанай, Торғай далаларындағы үрыстарға қатысады. 1919 жылы көктемде
Торғай қаласындағы Амангелді Иманов басқарған Қызыл армия мен Алаш
әскерлерінің бірлесксн отрядына қатысады.
1920 жылдың басында Орал қаласына келіп, кеңес қызметіне кіреді. Ол
кеңес үкіметінің жергілікті жерлердегі үйымдарын қүру ісінде аса белсенді
болды. 1920 жылы Орал губкомының қүрамына еніп, жер баскармасының
мепгерушілііінс тағайындалды.
1927 жылы Өлкелік партия комитеті бюросының шешімімен мемлекеттік
жоспарлау комитеті, су-мақта шаруашылық секциясының меңгерушісі болады.
1928 жылдан бастап Темір ауылшаруашылык тәжірибе стансасының директоры
болады. 1929 жылы НКВД қамауға алады. 1937 жылы қазақша ән айтқаны
үшін «Алашорда әнін шырқаушы үлтшыл» деген айыппен түтқындалып, 1938
жылы ақпанда атылады.
И. Нүрахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ҚАРАШ ҒҮМАР
Көрнекті Алаш кайраткері, діндар-ақын Ғұмар Қараш 1875 жылы Ішкі
Бөкейліктің (қазір Батыс Қазақстан обл. Жәнібек ауд.) Қыркүдык дегш жерінде
108 дүниеге келген. Ауыл молдасынан хат танығаннан кейін, Жалпақталдағы
Ғ.Ғәлікейүлы ұстаған медреседе оқиды. 1902-1910 жылдары жиған білімімен
ауылында, Тіленшісайда жәдитше бала оқытады. Сол шамада әйгілі Шәңгерей
Бөкейүлының шақыруымда Көлборсыға мүғалім болып келеді. Жацалыкка
жаны қүмар, имандылық пен дәстүрдін жібін үзбеген әдеби орта қалыптас-
тыруға себепші болады. Қайраткер 1907 жылдан бастап татар және казак
тіліндегі мерзімді басылымдарға макала жариялай бастайды.
1911-1913 жылдары алғаш Ордада, кейін Оралда басылған «Қазакстан»
газетін шығарысуға, оның саяси-мәдени әле>етін көтеруге атсалысты. Осы
кезеңде қазақтың саяси көзін апіатын, рухани байытатын «Ойға кслген
пікірлерім», «Бала түлпар», «Аға түлпар», «Қарлығаш», «Өрнек», «Тумыш»,
«Бәдел қажы» атты кітаптар жарияланды. Ол Ғабдолла Мүштақ (Алланың
зерделі күлы) атты бүркеншікпен «Айқап» журналы мен «Қазақ» газетіне
мақалалар жазып түрды. Орынборда «Шайыр...» және «Көксілдер...» атты
жинақ шығарды.
Ғ.Қараш - ұлт идеясын көтеру мен елшілдік мәселесін талдап-таразылауды
бірізді және жүйелі жазған қаламгер. Ол XIX ғасырда мүсылмандық Шығысқа
ерекше серпін берген, тіпті Қазақ даласындағы Абай сынды даналардың рухани
ниеггесіпе айналған Мысыр мүфтиі Мүхамед Абдо мен пәлсапашы Жәлелатдин
Афгани реформаларынан хабардар еді. Мысалы, ол “Ойға келген пікірлерім”
атты фәлсафалық енбегінде (1910) Мысырда оқыған, бірақ ізденгісі келмеген
бір мұғалімге: “Рух туралы төрт кітап оқығаннан гөрі, Мүхаммед Ғабдудың
(Абдо - Д.Қ.) Бахра сүресі туралы тәфсірін оқығаның дүрысырақ шығар”,
- деп айтканын жазады. Әлбетте, Ғүмар бүл жерде басты ислам кітаптарын
оқыма деп түрған жоқ. Оның айтпағы - канондарды таптаурын етпей, тазарту
һәм тарату турасында болып отыр.
Осы ретте рухты оңалту мәселесін түбірлеп зерделеген Ғүмардың ойлары
аса бағалы. Санаткер «Өрнек» аталынған еңбегінде (1911): «Адамдар әр
ісінде Алланың көрсеткен жолымен жүрмесе, яғни ссбебіне кіріспесе, ыждағат
етпесе, ғылым-өнср үйреніп, орнына қолданбаса, ол адам иман келтіріп,
бойүсынған болып шықпайды. Бүл екпей егін күту һәм әкесіз перзент үміт
ету секілді нәрсе», —дейді. Бүрынғы-кейінгі қазақ шындығын осы қағидатпен
сараптап жіберсек, «әй, қап!»-қа үн қосып жіберетін жағдайымыз жоқ та емес.
Мүны Ғ.Қараш та жақсы аңғарса керек, аталған кітабында: «Өнерсіз, жалқау
халықтардың ақырында көрешегі өз алдына, дүниеде-ақ бек ащы жаза тартады.
Тартқаны сол: басқа өнерлі, ғылымды елдерге қүл болады. Қара басының
билігі, ықтияры болмайды. Адамдар ретінде кіре алмайды, хайуан деуге сорты
келмейді. Екі аралық жануар ретінде аяқ астында тапталып, күні мен дінінен
бірдей айырылып, ғақпетінде әлек болады», - деп жазады. Мүндағы «ғақпет»
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
- өмірдің сын сәті деген мағына береді. Ағартушының пайымынша, ұлттың
күйреуі - оны сақтай алмағандардың ісі ретінде бағаланып, олар Жаратқан
алдында күнәсіне карай жаза тартады.
Қайраткер-акынның үлт бірлігіне қатысты да айрықша ойлары бар. Бүл
орайда Ж.Афгани пайымына сүйене отырып айтқан Ғ.Қараштың мына пікірі 109
аса маңызды деп білеміз: «Әрбір адам сол милләттің бір ағзасы болғандығы
үшін өзіне тиіс болған онер сүнғатты біліп, дәйім милләтке пайда келтіріп,
оның арқылы өз басының тірлігін сақтауға міндетті». Мүны бүгінгі танымға
түсінікті етіп айтсақ, мемлекет халкы бір организм (ағза), бір үлт болып, елді
көтеретіндей кәсіппен айналысуы қажет. Осының нәтижесінде коғамның әрбір
мүшесі өз орнын анықтайды. Бүл кагидаттың адамзат дамуына ешқандай
кайшылығы жоқ.
Елін, жерін аса қадірлеген, сол үшін азаматтықта да, ақындықта да аянып
қалмаган Ғүмар адамзат пш үлтқа ең ділгір қасиет ретінде ар-ожданды атайды.
Татардың “Шора” журналында 1911 жылы жарияланған “Ар-ождан - сенім
өлшемі” атты макаласында ол: «Әрбір жағдайда ар-ождан биік түруы керек.
Сонда ғана оның қасиеті жоғары болмақ»,-деп жазады.
Әлбетте, Ғ.Қараш сыны - үлтқа шын жаны ашыған адамның сыны. Оның
елге, замандастарына айтқан ақылын да осы өреде түсінеміз. Заманаға шынайы
көзбен карайтын ақын: «Дүниеде не арзан?» деп сүраушыға «Біздің қазақ
жігіттерінің ғүмыры» деп жауап берілсе, бек дүрыс жауап болмақ» дейді. Бүл
пәлсапалық сүрақ пен жауап бүгін де көкейкесті естіледі. Қайраткер 1916 жылы
бөкейліктер атынан Петерборға барып, Астрахан қазағы басып алған жерді
және тиесілі жерді қазаққа орнымен бөліп бер деген өтініш хатты бас министрге
тапсырады. 1 9 1 7 жылы Ордада өткен Бөкей қазақтарының сиезіне қатысады.
1 9 1 7 - 1 9 1 9 жылдардағы Алаш қозғалысына белсене араласады. Алаш партиясы
қүрылатын бірінші жалпықазақ сиезінің де, Алаш автономиясы жарияланатын
екінші жалпықазақ сиезінің де үйымдастыру және өткізу жүмысына белсене
қатысады. Өмірлік мәселелер мен діни ахуалды күн тәртібіне қойган Алашорда
үкіметі - ¥ л т кеңесі анықталатын екінші сиезде қази болып сайланды. 19 18
жылы Ордадағы педагогика техникумынд а сабак береді. Сол жылы қыркүйекте
Бөкей губерниясының мүгалімдер сиезіне қатысады. 1 9 1 8 - 1 9 2 0 жылдары
губерниялық кеңестердің төрт сиезіне делегат болады. Мүнда магыналы сөз
айтады. 1 9 1 9 жылы Бөкей губаткомында істейді. Ордада үйымдастырылган
айына екі рет шығатын «Мүгалім» атты журналды шыгарушылар алкасына
кіреді. Ол осы журналда «Педагогика» атты еңбегін жариялайды. 1 9 1 9 жылы
«Дүрыстық жолы» газетінің алқа мүшесі әрі тілшісі болады. 1 9 2 0 жылы
маусымда Бөкейдің II губерниялық партконференциясында губкомның плаіум
мүшесі, ал сол жолы I пленумда губкомның үгіт-насихат бөлімінің меңгерушісі
болып сайланды. Қайраткер жаңа қоғам жүмысына белсене араласып,
халық қамқоршысы ретінде танылды. Сөйткен тұлға 1921 жылы 12 сәуірде
Қүнаншапқан деген жерде қашқын әскерилер қолынан қапияда мерт болды.
Д. Қамзабекүлы
“АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
ҚАСАБОJIATOB ЕСЕНҒАЛИ
Алаш қайраткері, дәрігер Қасаболатов Есеяғали Орал облысы, Калмыков
^ечініц Антоновка деген жерінде туған. Қазір ол жер Ақжайык ауданы деп
10 аталады.
Е.Қасаболатов 1901 жылы Калмыковтағы орыс-қазақ мектебін бітіреді. Сол
кезден бастап орыс тілін игеруге ден қояды және оны өте жетік меңгереді. 1909
жылы Орал Реалдық әскери мектебін бітіреді. Бірақ ол әскери мамандыкты
місе тұтпайды. Мектеп бітіргш соң білімін жалғастыру мақсатымен ғылым
жолын куып, Саратов университетінің медицина факультетіне окуға түседі.
1915 жылы университетті өте жақсы нәтижемен бітіріп шығады. Елге келгш
соң Қалмыков >езінің Жылықоныс дегш ауылында дәрігер болып жүмыс
істейді.
Дәрігерлік қызметін атқара жүріп қоғамдық жүмыстарға араласады. 1918
жылы «Ақжол» саяси үйымының төрағасы болды.
Кеңес үкіметі орнаған кезде Қасаболатов да кеңес қызметінде болады.
1920 жылы Орал губерниясында денсаулық сақтау бөлімінің меңгерушісі
және Орал губерниялық тоңкерістік комитетінің төрағасы болады, НКВД-да
жүмыс істейді. Осы кезден бастап ол басшылық міндеттер атқара жүріп, саяси
қызметке араласады. 1925 жылы Қазақ автономиялық кеңестік социалистік
республикасы түтынушылар кооперациясының төрағасы болып, 1928 жылға
дейін сол мекемені басқарады.
1930 жылы Астрахан қаласында РК(б)П ауылдық комитетінің хатшысы
болып сайланып, бір жылдай жүмыс істейді. Кейін қызметі өрлеп Астрахан
округі Атқару комитеті төрағасының орынбасары болады. 1931 жылы Алматы
медициналық институтының директоры болып тағайындалады. Бүл жүмыстан
босаған соң, 1933 жылы Алматы облысындагы «Қызылқайың» кеңшарының
директоры болып екі жыл қызмет істейді. 1936 жылы Е.Қасаболатов Қазақ КСР
Дшсаулық сақтау халық комиссариатының экономисі, жоспарлау бөлімінің
меңгерушісі қызметіне дейін көтеріледі. Бүдан кейін «Главнефть» тресі өлкелік
кеңсе басқарушысының екінші орынбасары болады. «Нефтьорг» қоғамының
Қазақстандағы өкілінің орынбасары болады. Осындай лауазымды жүмыстар
атқарған Е.Қасаболатов кеңес үкіметіне бәрібір жақпайды. Жақпағанда оның
іскерлігі емес, халыққа қамқор, үлтына жанашыр пиғылы үнамайды. 1937
жылдың 29 тамызында Алматы қаласында түтқынға алынып, 1938 жылы 26
ақпанда ату жазасына кесілді.
Л. Сергазы
ҚАШҚЫНБАЕВ ИСА
Алашорданың белгілі қайраткері Қашқынбаев Иса (Ғайса) Таумышүлы 1891
жылы қыркүйектің 15-інде бүрынғы Орал облысы, Ілбішін зезінің Қурайлы
болысындағы үшінші ауылда туған.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1903 жылы Қарасу Шалкар облыстық орыс-казак мектебінде, одан соң Орал
реалдык әскери мектебінде окыған. Оны 1910 жылы бітіреді.
1912 жылы Қазан университетінің медицина факультетінг оқуға түседі. Ол
университетте өте жақсы окиды. 1917 жылы Қазан университетін өте жаксы
нәтижемен бітіріп шығады.
И.Қашқынбаев - казакгап иіыққан түңғыш дәрігерлердің бірі. Сондықтан
ол дәрігер ретінде де халкына көп қызмет көрсетіп, игілікті істер атқарар
еді. Заманы оған басқа міндет жүктеді. 1917 жылы Орал облыстық жер
басқармасында бөлім меңгерушісі кызметіне тағайындалады. Жас та болса
Қашқынбаев Иса лауазымды қызметке іліге сала жүрттың көзіне көріне
бастайды. Оның біліктілігі, іскерлігі, кесек міжзді адами болмысы ерекше
болады.
1917 жылы желтоқсанда откен екінші жалпықазақ сиезіне ол Орал облысы
қазақтары атынан қатысып, саяси жиынға жиналғандардың ыстық ықыласына
ие болады. Сиез И.Қашқынбаевты Алашорданың үлт кеңесіне мүшелікке
кандидат етіп сайлайды. Оның үстіш үлт кеңесінің орынбасары қызметін
тапсырады. Ал Жымпитыда откен төртінші Орал облыстық қазақ сиезінде
«Ойыл уәлаятының» уақытша үкіметіш мүше болып қабылданады. 1920
жылғы 21 маусымда Қазак РК (б) П облыстық комитеті арнайы мәжіліс ашып,
И.Қашқынбаевқа «Қоғам үшін қауіпті адам» деген айып тағады. Осыған
байланысты Заволжье әскери округіне жіберу жонінде шешім қабылдайды.
Алайда, Қазақ орталық атқару комитеті ара түсіп, оны Заволжьеге жібермей
қалады. Дегенмен И.Қашқынбаевтың енді туған жерде қалмайтыны анық еді.
Қазақ РК (б) П облыстық комитеті оны Ташкент қаласына жібереді.
Ташкентке барысымш тілеулес жолдастарымш бірігіп мүсылмандардың
өлкелік фельдшерлік мектебін үйымдастыру ісіне кіріседі. 1930 жылы
Ташкент университетінің аспиранттары М.Ә>езов, Қ.Кемеңгеров «Қазак
үлтшылдарының кері төңкерістік үйымының Ташкенттегі астыртын
бөлімшесіне мүше болды» деген айыппш университеттен шығарылып,
түтқындалады. Солармш бірге И.Қашқынбаев та Ташкшттен этаппш айдалып,
Алматы түрмесіне жабылады. Абақтыдан 1932 жылы шықты.
1938 жылы 23 сәуірде «Контрреволюциялық үйымға қатысты» деген
айыппен тағы да қылмыстық жауапкершілікке тартылды. Бірак айыптаушылар
бүл қылмысын дәлелдей алмай, 1939 жылы 1 желтоқсанда түрмеден босатады.
Соғыс жылдарында кошіріліп әкелінген госпитальдарға жетекшілік етеді.
Сталинград және Украина майдандарындағы ерлігі үшін «Қызылжүлдыз»
орденімен марапатталады. Соғыстан кейін Ташкентте Семашко атындағы
Курортология ғылыми-зерттеу институтында қызмет етті.
1948 жылы 12 мамыр күні Ташкштте қайтыс болған.
И.Нурахмет
“АЛАШ" Қ03ҒАЛЫСЫ ’ --‘-С
ҚОДАРОВ ҚАРАСАЙ
Батыс Алашорданын белсшді мүшелерінін бірі, халық м ү ғ а л ім і Қарасаи
Қодаров 1898 жылы Гурьев >езі, Қаракөл болысы, Тасш ағы л ау ы л ы н д а орта
дәулетті отбасынан шыққан. Қаракөлдегі бір сыныптык б о л ы ст ы к орыс-казак
мектебін (1906), Гурьевтегі екі сыныптык казак-орыс Р о м ан о в училищесін
(1908) бітіргш. Орынбор қаласындағы орыс-қазак м ү ғал ім д ер мсктебін
үздік тамамдады (1914-1915). Ақтөбе уззінс қарасты А лты карасу болыстык
мектебінде мүғалім болды. 1916 жылы казан айында Т ү р к іс т а н і аіерал-
губернаторлығы мш Ресей жер комитеті майдандағы тыл ж ү м ы сы н а алынған
казак жігіттеріпе басшылық жасау үшін казак зиялы лары н мыцбасылык,
жүзбасылыкқа шақырды. Осыған орай М.Есполов, Т.Ш онанов, М .Ж олдыбаев
т.б. сауатты казақ жастарымен бірге осы қызметке Қодаров та барды . 1917
жылы қыс, көктем айларында батыс майданындағы ж ү м ы с костарында
мыңбасы болып, қазақ жүмысшыларының мүң-мүктажын ти істі орындарға
дүрыс жеткізу, жігіттерді үлттық тағаммш қамтамасыз ету т.б. міңдеттерді
орындады. Орынборда А.Кенжинқүрған«Еркін дала» м әдени-ағарту үйымынын
кызметіне араласып, Орынбордағы мүғалімдер кеңесіне әзір л ік жүмысына
катысты. 1918 жылы мамырдағы 4-Орал облыстық казақ сиезіне қатысушы.
Ойыл уәлаяты үкіметінің, кейін Алашорданың Батыс бөлім ш есі үкіметінін
қүрамында жергілікті басқару органдары - болыстық, >ездік ж әне облыстык
жер басқармалары бойынша оқу-ағарту жүмыстарын ж үргізу ісін үйлестіріп
отырумен айналысты. Ойыл өңірі мен Орал, Орынбор қалалары нда окы п жатқан
Ойыл уәлаяты студенттерінің земстволар тарапынан уақты лы стипендиям®
қамтамасыз етілуін, оқуды үзіп алмауын, олардағы пансиондарды н жабылып
қалмауын кадағалады, Орал Войско үкіметімен, Комуч, С іб ір Уақытша
үкіметімен осы мәселелер бойыншабайланыс жасады. Осы ж ы лдары майданасты
отырған елдегі ауылдық-болыстық мектептердің жабылып қалм ай, халыкты
сауаттандыру ісін жалғастыра беруі, жер мекемелері тарапынан көзделген кор,
каржының уақтылы болінуі, оқу күралдарымен жабдықталуы, бүры нғы орыс-
казак мектептерінің миссионерлік бағыттан үлттық тағылым м үраты на ойысып,
сабақты ана тілінде жүргізу, осы міндеттердің үдесінен шығу үш ін уәлаяттағы
М.Жолдыбаев, С.Бекболатов, Т.Өтеулиев, М.Ш олақов, Ғ.Н ы ғмаділов,
Ж.Бейісқалиев, Е.Байтаков, Ж.Нияров тәрізді білікті халы қ мүғалімдерінб
жағдай жасау ісі Қ.Қодаровтың есімімен байланысты. Б аты с Алашорда
таратылғаннан кейін ол Орынборда Қазәсревкомның Халық ағарту бөлімінін,
Қазак өлкелік Халык ағарту комиссариатының қазақ мектептері секциясынын
кызметкері (1920-1921 ж.) болды. Жабдықтау боліміне 540 сом төлеп жиырма
фунт майшабақ алғаны архивте хатталған. Осындай түрмыс қиы нш ы лы ғы нан
және негізгі мамандығы бойынша жүмыс істеу ойымая 1 9 2 2 ж ы лы елге қайтып,
озі оқыған Қаракол мектебінің меңгерушісі болып істеді. 1 9 2 0 - 1 9 3 0 жылдары
Жымпиты >ездік аткару комитетінің халық ағарту бөлімінің, Гурьев округтік
халық ағарту болімінің, Орал облыстық оқу бөлімінің меңгеруш ісі болды.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Зайыбы Жамал екеуі Асқар, Қанапия, Софья есімді ұл-қыз тәрбиелеп өсірді.
Қыздары Орал каласында түрады. Асқар Қарасаев Батыс Қазақстан облысы,
Бөрілі аудандық партия комитетінің 2-хатшысы, аудандық атқару комитетінің
төрағасы болып істеді.
М. Төж-Мүрат
ҚОЖАНОВ СҰЛТАНБЕК
Көрнекті коғам және мемлекет қайраткері Сүлтанбек Қожанов 1894 жылы
қазіргі Оңтүстік Қазақстан облысы, Созақ ауданы, Ақсүмбе деген жерде
дүниеге келген. Түркістандағы орыс-түзем мектебін, үш сыныптық қалалық
училищені бітірген. 1913-1917 жылдары Ташкенттегі Түркістан мүғалімдер
семинариясында оқиды. Осы кезден саясат істеріне араласып, «Кеңес» атты
жасырын үйымның мүшесі болады. Зерттсушілер мұны Сүлтанбек пш Мүстафа
екеуі бірігіп қүрды деген деректі де айтады. 1917 жылы ақпан төңкерісіеен
соң үлкш саясатқа бел шеше кіріседі. Сол жылы тамыздан М.Шокай
үйымдастырған «Бірлік туы» газетіне редактор болады. Осы басылымда
қоғамдық-саяси мақалалармен бірге әдеби материалдар да жариялап отырады.
Мысалы «Қайтейін?» деп аталатын алғашқы өлеңдерінің бірінде ол азаттыққа
жете алмай қорланған, торыккан елінің тағдырын жас азаматтың ой толғанысы
арқылы жеткізеді. «Жете алмай дегенімніц жалғызына, Талап көп, талайсыз
боп сорладым ғой» дейді кайраткер қаламгер. 1918 жылы қаңтарда, яғни
Түркістан автономиясына кауіп төнген кезеңде жазған «Түркістанда орыс
сиездері» атты макаласында Сүлтанбек большевиктік зорлық пш бейбастықтың
себеп-салдарын корсетеді. Түркістанды теріске бүрып жатқан ағымдағы
саясатты ашады. Мақаладан 1917 жылы Ташкенттегі қырғын мш 1918 жылы
Қоқанға қарай кезенген зеңбіректің табы, ызғары сезіледі. Жас кайраткер осы
қиыңдықты жанымен түсінгді. Қоқандағы қанкасап окиғадан соң жариялаған
«Өзіміздің большевиксінгендерге» атты көлемді мақаласында Сүлтанбек «өз
қанын өзі ішіп, өз етін өзі жеп жатқан» Ресейдің жаңа сиқына барлау жасайды.
Осында қаламгер Батыста жасалған марксизм теориясының казак ішіне мүлдем
жүрмейтінін, большевиктік Ресейдің бар діттегані — халыктар тағдырына
эксперимент жүргізу екенін корегендікпш айтады.
С.Қожанов жаңа заман амалына сай 1920 жылы коммунистік партия
Қатарына қабылданып, үлкен кызмет баспалдактарынан өтеді. 1920-1924
жылдары Түркістан компартиясы ОК мүшесі, Түркістан орталық аіқару
комитеті төрағасының орынбасары, Түркістан республикасьшың ішкі істер
халық комиссары, Халық ағарту комиссары, «Ақжол» газетінің редакторы
болады.
«Ақжол» - Түркістаннын іргелі елдік газеті болды. Ол «Жаңа өріс»
газетінен бастау алды. Газет 1920 жылы 7 желтоқсанда жарык көрді. Алғашкы
редакторы - Сүлтанбек Қожанов. Қайраткердің беделі мен елшілдігі аркасында
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
аз жылда мүнда М.Дулатүлы, Ж.Аймауытүлы, А.Байтасүлы, Б.Сүлейүлы,
Т.Шонанүлы, Х.Болғанбай т.б. азаматтар топтасты. 1922 жылы Түркістан
Алаш көшбасшыларының бірі, үлт үстазы А.Байтүрсынүлының 50 жылдык
мерейтойын лайықты атап өтті. «Шолпан», «Сана» журналдары «Ақжол»
бағытын үстанды. Аталған басылымдарда Сүлтанбек «Токпақ», «Тарпан»,
«Замандас» деган бүркшшіктермш мақала жазып түрды. «Акжолда» шықкан
Сүлтанбектің «Жақындык па, жалақорлық па?», «Қазақша сауык кеші»,
«Менің жауабым», «О литературном языке и терминологии» атты ецбектсрінен
қаламгерлік пен өткшді танудағы үстаным, шығармашылыкты бағамдау,
руханиятты кадірлсу айқын аңғарылады. Елшіл газеттің бағыты 1925 жылы
И.Сталиннің тікелей тапеырмасымен мүқият тексеріліп, ол 1926 жылы
жабылды.
1921 жылы кеңестердің бүкілрееейлік IX сиезінің бір үзілісінде В.И. Ленин
С.Қожановты төралқаға шақырып, біршама әңгімелескен. Қайраткер 1922
жылдан қази соттарын қалпына келтіру, тартып алынган вакуф жерлерді
мұсылман жамағатына қайтару, жағымды дәстүрлерді қайта жолға қою секілді
шетін мәселелерді қолга алып, түркістандықтардың апғысына бөленді. 1924-
1925 жылдары Қазақ өлкелік партия комитетінің хатшысы, 1925-1926 жылдары
БК/б/П ОК ұлт республикалары мен облыстары бойынша жауапты нүсқаушы,
Москсу марксизм-ленинизм курсының тыңдаушысы, 1928 жылы БК/б/П ОК
Орта Азия бюросының үгіт-насихат бөлімі меңгерушісінің орынбасары, 1929-
1931 жылдары Орта Азия мақта-ирригация политехникалық институтының
алғашқы директоры, 1931-1932 жылдары Орта Азия мақта орталығы
басқармасының төрағасы, 1932-1933 жылдары Мәсксуде Одақтық мақта
онімдері басқармасыньщ орынбасары, 1933-1934 жылдары КСРО ХКС макта
гобыбасшысының орынбасары, 1934 жылдан кеңестікбақылаукомиссиясының
Өзбекстан бойынша өкілі болып қызмет атқарады. 1928 жылы Орта Азия
партия тарихы институты қайраткердің «Кеңестік Түркістан автономиясының
он жылдығына» атты кітабын басып шыгарды. Осында ол жаңа республика
қүрудың киын өткелдері мен алдағы міндеттерді айқын жазады. Сондай-ақ осы
үлт күрескерінің И.Сталинмен пікірталасы әлі күнге аңыз болып айтылады. Ол
қиын жылдары Алаш азаматтарына да коп көмектесті. 1923 жылы Мағжанның
өлең кітабына алғысөз жазып жариялады. Фольклоршы Ә.Диваевқа ерекше
колдау көрсетті. Өзі де елдің мәдени-рухани шараларына атсалысып, «Ақжол»,
«Еңбекші казақ» газеттері мен «Шолпан» журналына сан салалы мақалалар
жазады. Сүлтанбек көп замандастары секілді халыққа арналған сөзін өлеңмен
де жеткізді. Оның шығармашылығында «Нені айтайын?», «Кім жауапкер?»,
«Көреміз!», «Шынға үсаған пікірлер», «Бүл кім?», «Тілмаштарға бір сын» т.б.
өлеңдері мен К.Бальмонт, Эзоп (Д. Бедный тәржімесі) туындыларынан қазақша
сейлеткш аудармалары бар.
Қайраткер 1937 жылы 16 шілдеде үсталып, 1938 жылы 8 ақпанда атылды.
Д.Қамзабекулы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ҚОЖЫҚОВ ҚОҢЫРҚОЖА
Ағартушы, ғалым Алаштың белгілі азаматтарының бірі Қоңырқожа
Қожықов 1938 жылы Ақмешітте туған. Алғашында қазақ-орыс мектебін
оқып сауатын ашқан. Кейін Ташкенттегі мұғалімдер семинариясында оқып,
1900 жылы бітірген. Сырдария губерниясында мектеп инспекторы, қазақ-
орыс мектебінің меңгеруші, Түркістан, Перовск, Әндіжан қалаларындағы
мектептерде оқытушы болған. Осы кезеңде Ферғанада «Илиятия» атты үйымды
баскарған.
¥ л т мүддесін бәрінен жоғары қоятын Қоңырқожа 1907 жылы патша
үкіметінің жарлығы бойынша қазақтар мен Түркістан өлкесінің өзге де
жергілікті халықтарының Мемлекеттік Дума жүмысынан шеттетілуіне наразы
болып, ол жарлыктың күшін жою жолында үйымдастырған іс-шараларға
қатынасады. Ол педагог әрі ақын болған. 1912 жылы Орынборда «Әліппе»
оқулығын шыгарып, Ғалиасқар Қасымовпш бірігіп Шәді Жәңгірүлының
«Русие патшалығында Романов нәсілінен хукимранлик қылган патшалардың
тарихы» («Историческая поэма царствования Дома Романовных на киргизском
языке») атты дастанын жарыққа шығаруға септесті.
1917 жылы ақпан тоңкерісінан кейін Фергана өңіріндегі казақтардың
мүддесін қорғайтын «Көшпенді» атты үйым қүрып, оган жетекшілік етеді.
Осы жылдың 30 наурызында Перовск (қазіргі Қызылорда) каласында
қазақтардың жалпы сиезі болып, осы жиынның үйгарымы Мемлекеттік Дума
төрагасына патшалык Ресейдің тагы да басқа лауазымды басшыларына
жолданады. Осы қүжат мәліметтеріне сүйенсек, сиезде күрылган депутаттар
кеңесінің қүрамына Қ.Қожықов та сайланады.
1917 жылы тамызда өткен Түркістан өлкесі қазақтарының сиезінг,
бүкілресейлік қүрылтай жиналысына депутаттыққа кандидат болып үсыныла-
ды. Осы автономияның уақытша кеңесіне мүше болып сайланды. Қ.Қожықов
бірінші жалпықазақ сиезінде президиум мүшелігіне сайланған.
Кеңес үкіметі орнаганнан кейін де М.Шоқай секілді шетте жүргш алаш
қайраткерлерімен астыртын байланыста болған екен. 1922 жылы Әулиеата
>езінде жер басқармасында істейді, ескі қорғандар мен ескерткіштерді
зерттеумен шүғылданады. Орхон жазуы, Қозы-көрпеш - Баян сүлу, Келіншек
тас, Ақтас мазарлары туралы ғылыми еңбектер жазды. Араб, парсы, шағатай
тілдерін меңгерген, білікті маман болған екен, орыс тіліндегі әдебиеттерді қазақ
тіліне аударып, қазақтың аударма өнерінің дамуы үшін көп үлес қосады. 1935-
1936 жылдары «Қазақтың өткендегі тарихы туралы деректер» атты кітапты
қүрастыруга қатынасты.
1937 жылы халық жауы дегш айыппш түтқындалып, 1938 жылы атылды.
И.Нурахмет
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ -г *-'"
ҚОЗЫБАҒАРОВ АХМЕТЖАН
Алаш козғалысының қайраткері Қ озы бағаров А хм етж ан 1879 жылы
1 мамырда казіргі Шығыс Қазақстан облысы Абай ауданында туған. Семейдегі
ауылшаруашылык мектеп-интернатын бітіргеншн кейін 1901-1906 жылдары
Омбыдағы фельдшерлік мектепте оқыған. 1906-1918 жылдар аралығында
Семейдегі губерниялық ауруханада фельдшер қызметін атқарды. 1917-1919
жылдары Алаш партиясының жергілікті үйымдарын кұруға атсалысып, 1918
жылы Алаш Орданың Семей облыстық кеңесіне мүше болды.
1921-1922 жылдар аралығында Шыңғыстауда Арқат дәрігерлік бөлімшесш
баскарып, өз қаржысына емханасалдырды. 1935-1937 жылдары Алматы кірпіш
зауытының емханасында меңгеруші болды.
1937 жылдың 25 тамызында Алматыда түтқындалып, Семей абактысына
жабылып, ату жазасына кесілді.
И .Қозыбагарова
ҚОСШЫҒ¥Л¥ЛЫ ШАЙМЕРДЕН
Көрнекті Алаш қайраткері, діндар Шаймерден Қосшығүлүлы 1874 жылы
Ақмола облысы Көкшетау \сзі Қотыркөл болысында туған. Жас шағында ауыл
молдасынан хат таниды, кейін Көкшетаудағы Науан хазірет медресесінде және
Бұхарада оқиды. Мүнан соң осы калада 1886 жылы жүртшылық каржысымаі
салынған, Мезгіл болысының азаматы Наурызбай (Науан хазірет) Таласүлы
үстаған мешіт жанындағы интернаттың мүғалімі болады. Бүл кезде ол
үстазымен бірігіп, Ресейдің шоқындыру саясатына ашық қарсы түрады. 1903
жылы Абай Қүнанбайүлы сынды қазақтьщ білікті, сыйлы азаматтарына
патшалық режимнің оспадар әрекеті туралы ж әж осыған байланысты бас
қосу жөнінде екі марте хат жазады. Осы күресі үшін имам Н.Таласүлы екеуі
абақтыға жабылады. Жандармерия тексергенде, Көкшетау мешітіжн «цензура»
өткізбегш 164 кітап ж әж күмәнді колжазбалар шығады. Ақыры патша өкіметі
1903 жылы шілдеде Шаймерденге - 5 жыл, Науанға - 3 жыл кесіп, Үркіт
такрал-губернаторының бақылауына Батыс Сібірге жіберіледі. Бүл жсрдсн
оларды Якутияға жер аударады. Осы заңсыздықты Ә.Бөкейхан мен М.Сералин
жауапты орындарға, орыс зиялыларына дәлелдеп айта жүріп, бірнешс
министрдің қабылдауында болып, оларды 1905 жылы наурызда босатып
алады. Осы жылы М.Тынышбайүлы, С.Шипабекүлы секілді қайраткерлермш
бірге Петерборға барып, патша өкіметіж қарсы шеруге қатынасады. Сонан
соң Нижний Новгородта ашылған жалпыресейлік мүсылмандар сисзіне
қатысады. Елге келгш соң күрескер азаматгы халық 1906 жылғы I Мемлекеттік
Думаға депутат етіп сайлайды. Бірақ ол бүл жолы «орыс тілін білмейді» деген
желе/мен депутаттыққа тіркелмеген. Ресми өкімет, халықты сатып жүрг®
тілмаштар кайраткер туралы жш е түрлі алыпқашпа сөз таратқан. Бүл шақта
“АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
қайраткер Балықты көлдегі алты бөлмелі ағаштан қиып салған үйін мектепке
айналдырып, орыс мүғалімін жалдап, балалардың оқу шығынын өзі көтергш.
I Мемлекеттік Дума таратылған соң, патша II Думаға сайлау жарлығын
шығарғанда қайраткерді халық тағы да парламштке үсынады. Ол Петерборға
аттанады. Дума мүшесі болады. Бүл Дума да таратылғанда қайраткер өз
қаржысымен астанада татардың «Улфат» (Бірлесу) газетіне қосымша ретінде
«Серке» газетін шығарады. Қазақтан кісі сайланбаған III Думаға «Жер туралы»
Заң жөнінде сүрау (запрос) салады. 1907 жылы Алаш көсемі Ә.Бөкейханның
тапсырмасымен Түркияға барып, үкімет, парламент басшыларымен кездеседі.
Түріктің бір газеті арқылы II Николайға мәлімдеме жасайды. Діндар 1917-1919
жылдардағы Алаш қозғалысынан да шет қалмайды. Кеңес өкіметі оны 1931
жылы Петропавл түрмесіж жабады. Әбден қиналған, саясаттан теперіш көрген
қайраткер 1932 жылы Омбы жерінде қайтыс болады.
Д.Қамзабекулы
Қ¥ДАЙБЕРДІ¥ЛЫ ШӘКӘРІМ
Көрнекті ақын-ағартушы, Алаш қайраткері Ш әкәрім Қүдайбердіүлы 1858
жылы шежірелі Шыңғыстау бөктерінде туған. Ол Абайдың немере інісі, яғни
оның туған ағасы Қүдайбердінің үлы. Өлеңдері мен жазбаларында 5 жасынан
хат танығанын, 7 жасынан әкеден жетім қалғанын, қажы атасы Қүнанбай мш
ағасы Абайдың қамқорлығында өскенін айтады. Данышпан Абайдың тигізген
ықпал-әсері туралы Ш әкәрім кейінірек: «Әкеміздің бір шешесінен туған
Ибраһим мырза, қазақ ішінде Абай деп атайды, сол кісі мүсылманша һәм орысша
ғылымға жүйрік һәм Алланың берген ақылы да бүл қазақтан белек дана кісі еді,
ержеткен соң сол кісідш тағылым алып, әртүрлі кітаптарын оқып, насихатын
тыңдап, аз ғана ғылымның сәулесін сезіндім» деп жазады. Осы дәйексөз
Алаш қайраткерлеріне темірқазық болған бір негізді айғақтайды. Қаламгер
ретінде қалыптаса келе Ш әкәрім араб, парсы, түрік, орыс тілдері арқылы
әлемдік руханияттың түнығынан су ішуге үмтылады. «Танбаймын, шәкіртімін
Т олстойдың» деген ойында да ізгілік пен біліктің нышаны аңғарылады. Акынның
бүкіл шығармашылығы — ізденген, тазарған, өз иманы мен халық иманына
қамқор да жауапкер жан сезімінің айнасы дерлік. Қаламгердін ағартушылық
бағыттағы пәлсапалық, сыршыл, шыншыл өлеңдері («Қазак айнасы», «Жолсыз
жаза яки кез болған іс» жинақтарына кірген немесе қолжазба күйінде жеткен),
халық өмірінің қилы тарихынан сыр шерткен «Еңлік-Кебек», «Қалқаман-
Мамыр», «Нартайлақ-Айсүлу» жырлары, Шығыс тағылымын байыптаған
«Ләйлі-Мәжнүн» аударма-дастаны, орыс тілінш тәржімелегш көркем
аудармасын (А.Пушкиннің «Дубровскийі» мен «Бораны», Л.Толстойдың алты
әңгімесі, Г.Б. Стоудың «Том ағайдың балағаны»), мүсылмандықтың әліппесі
сынды «Мүсылмандық шарты» еңбегі, үлт тарихының бір шетін түгендеген
«Түрік, қырғыз-қазақ һәм хандар шежіресі», заманындағы түрлі ой ағымын
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
бағамдаған «Үш анық» еңбегі - XX ғасыр басындағы бірнеше буынның
сауатын ашып, рухани көкжиегін кеңейтті. Ол 40-тан аса бере, шамамш_1898-
1899 жылдары биік мүсылмандық парызын өтемекке кажылық сапарда болып
кайтады. Стамбул, Мысыр, Араб елдерін аралап, ойына - ой^ білігінс бшік
қосып келеді. Мұнан кейінгі жерде ақынның имани абыройы, білімі халкына
бұрынғыдан да жақындай түседі. Жасы үлғая келе ол дінді, білімді елшілдікпш
толықтырды. Сондықтан да тарихи 1917 жылы дана Абайдың қайткан жасына
шыққан (59 жас) ақынды Алаш қайраткерлері «Шәкәрім аксакал» деп атады.
Ш.Қүдайбердіүлы мен Алаш қайраткерлері арасында тығыз байланыс
болғанын дәлелдейтін дерек аз емес. Мысалы, үлттың саяси қозғалысынын
серкесі Ә.Бөкейхан 1907 жылғы II Мемлекеттік Думаға депутаттыкка кандидат
етіп Шәкәрімді үсынған. Бірак ақын өз орнын Т.Нүрекенүлына берген.
Сондай-ақ 1905-1906 жылдары Семейде Ә.Бөкейханның жетекшілігімен және
катысуымен өткен саяси жиындардың барлығына дерлік Ш.Қүдайбердіүлы
ұлт зиялыларының өкілі ретінде қатысқан. Ақын Алаш қайраткерлерінін ақыл
және еңбек күшімш шыққан «Айқап» журналы мш «Қазақ» газетіне белсак
араласып, макала, өлең жазып түрған. Екі басылым арасында өзара пікірталас
туғанда бітістіруші-дәнекер болғаны тағы бар. Ә.Бөкейхан 1914 жылы
мүсылман сиезінг қатысты сериялық мақалаларында қазақ тілінің мықтылығын
дәлелдегенде, Абайдың қатарында Шәкәрімнің де орнын айрыкша атайды.
«Қазақ» газетінде Алаш қайраткерлері Ш.Қүдайбердіүлының жарияланған
кітаптарына оң баға беріп отырды. Бүл дәстүр төңкерістен кейін де жалғасып,
А.Байтүрсынұлының «Әдебиет танытқышында», баска да қайраткерлердің
оқулықтары мен мақалаларында ақын шығармашылығы лайықты сөз етілді.
1917 жылы Ш.Қүдайбердіүлы Алаш қозғалысының жуан ортасында жүрді.
Алаиі партиясын күру және Алаш автономиясын жариялау шарасына даярлык
регінде облыстарда қазак сиездері үйымдастырылғанда, ақын өз өңірінде
(Семей) 27 сәуір мен 7 мамыр аралығында өткен жиынға қатысып, сөз сөйлейді.
Шәкәрім Алаш Орда үкіметі жарияланатын 5-13 желтоқсанда Орынборда
өткш II жалпықазақ сиезіне арнайы шақырылады. Алаш партиясының Семей
обл ыстық комитетіш ақынның езіне жақын тартқан 4 шәкірт-інісіні ң (Ахметжан
Қозыбағарүлы, Түрағүл Абайүлы, Халел Ғаббасүлы, Анияр Молдабайүлы)
кіргені де біраз жайды аңғартса керек. Осы түста ол: «Окыған жастьщ етегін,
Қабыл алдым жетегін, Босқа жатып нетемін» деп жазды.
1917 жылы қараша-желтоқсан айларында земство сайлауы болғанда,
Ш.Қүдайоердіүлы Семей >ездік земствосына ИІыңғыс болысынан сайланады.
Ертерек, 1878-1880 жылдары Шыңғыстаудың болысы болып, ел билсу ісін
тәжірибесімш өткергш ақын жаңа заманның да билігін көреді. Облыстық
земствоға бірнеше рет қатысады. М.Боштайүлы басқарған облыстық қазак
сотының мүілесі болады. Осы шамада аталған сот земство мәртебесі аясында
Алаш Орданың атынан сот билігіне қатысып отырғанға үқсайды. Біраз
зерттеушілер «Алаш Орданың қазысы, биі болды» деуі сондықтан. Ахат
Шәкорімүлы естеліктерінде де осындай мәлімет бар.
1918 жылы Алаш қаласында большевиктер қолынан қапыда қаза болған үлт
сардары Қази Нүрмүхамедұлының жаназасында Ш.Қүдайбердіүлы «Өзінің
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ұлтшылдығын сөзбет емес, іспш дәлелдеді. ... Құдай тағала қазақка шын үл
бергшіне бүгін ғана көзім жетті» деп аталы сөзін айтты.
1919-1931 жылдары акын біраз уақыт шығармашылықпен айналысып, «Таң»,
«Қазак тілі» басылымдарымен арала сыгі тұрады. 1924 жылы Г ерманиядан келген
профессор Макс Кучински Қ.Кемеңгерүлының жол бастауымен Ш әкәріммш
дидарласады.
1930 жылы үлкен үлы Ғафур Семей түрмесінде қорлықпен қаза болғанда,
ақын Шақпақтыдағы қыстауында өмірден баз кешіп, қайғымен жатып қалады.
ОГПУ мүнда да тыныштық бермейді. Оның «Елсізде калған мен бір шал»
дейтіні - осы шақ. 1931 жылы 2 қазанда ауданға бет алып келе жаткан ақынды
ОГПУ каныпезерлері екі рет атып, мерт қылады. Қүркүдыққа тасталған оның
сүйегін баласы Ахат 1961 жылы аршып алып, мүсылман ғүрпымен Абай
зиратының қасына қайта жерлейді.
Д.Қамзабекулы
Қ¥ЛЖАНОВА НӘЗИПА
Алаш қозғалысы кезінде қайраткерлігімен көзге түскш қазақ қыздарының
бірі Нәзипа Сағызбайқызы Қүлжан жмересі 1887 жылы Торғай қаласында
туған. Аумалы төкпелі заманда ел қамы үшін күрескен қайраткерлердің бірі.
Қазақ қыздарынан шыккаи үстаз, этнограф, аудармашы, журналист Нәзипа
Сағызбайқызы 1902 жылы Қостанайдағы орыс-қазақ гимназиясын, 1903-1904
жылдары Торғайдағы қыздар училищесін бітіреді. Окып жүрген кезінен бастап
өзін үлт үшін күресуге даярлаған. Оқуын аяқтаған соң, 1905 жылы Семей
қаласындагы оқытушылар семинариясында үстаз болган. Ұстаздық жүмысты
атқара жүріп, этнография тақырыбын зерттеп, мақалалар жазып, талантын
танытқан ол 1913 жылы Орыс география қоғамының Семей бөлімшесіне,
«Азамат серіктестігі» үйымдарына мүше болады. 1914 жылы 26 каңтарда
Абайдың қайтыс болуына он жыл толуына орай әдеби кеш үйымдастырады.
1915 жылы 13 ақпанда Пертроградтагы мүсылман ауруханасы мен мүқтаж қазак
шәкірттеріне комек корсету мақсатында әдеби кеш үйымдастырады. «Қазак»,
«Сарыарқа», «Алаш» газеттерінде әйел моселелеріпе байланысты мақалалар
жазады. 1917 жылы Семей облысы қазақ сиезінің төралка күрамына енеді. 1920
жылы Қырғыз (казак) АКСР Халық агарту комиссариатының казак тілінде
оқулықтар, кітаптар шығару, баспасөз істері жөніндегі арнаулы комиссияның
қүрамында жүмыс істеген. Осы жүмыста жүріп, жаңа казақ әліпбиін енгізу
жөніндегі комитеттің қүрамына енеді.
Н.Қүлжанова - казак кыздарынан шықкан түңғыш журналистердің бірі.
1922 жылы «Еңбекші қазақ» газетінің редакция алқасының мүшесі, 1923-1925
жылдары «Қызыл Қазақстан», 1925-1929 жылы «Әйел теңдігі» журналдарында
жауапты қызметтер атқарады. «Айқап», «Қазак», «Бірлік туы», «Алаш»
басылымдарында оқу-ағарту мәселелері туралы мақалалар жариялаган.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Үзақ жыл оқытушы болып жұмыс істеген Нәзипа казақ мектептері үшін
оқулықтар жазған. 1923 жылы Орынборда «Мектептш бүрынғы тәрбие»,
1927 жылы Қызылордада «Ана мен бала тәрбиесі» атты әдістемелік кітаптары
басылып шығады.
20 Н .Қүлжанова әнші болмаса да, қазақ әндерін нақышына келтіре орындайтын
өнері болған. Ең маңыздысы - ол кісінің әншілігі емес, қазақ әндерінің нотаға
түсуіне көмек көрсетуі. Ол кісі Затаевичке «Ғайни-ау, сәулем», «Қадыр зары»
әндерін жаздырған. 1934 жылы қайтыс болған.
И.Нурахмет
Қ¥ЛМАНОВ БАҚТЫГЕРЕЙ
Алаштың белгілі қайраткері Қүлманов Бақтыгерей 1857 жылы қазіргі Атырау
облысының Теңіз ауданында туған. Ол кісінің қайтыс болған жылы туралы
дерек сақталмаған. Алаш қозғалысы кезінде елге басшы болған көрнекті қоғам
қайраткері. Ол - казақтың тә>елсіздігі үшін күрескея үлттық зиялы қауымның
көшбасшыларының бірі. Арман куған жас шағында 1887 жылы Санкт-
Петербург университетінің шығыс тілдері факультетін қызыл дипломмен
бітірген. 1888 жылы филология ғылымының магистрі ғылыми дәрежесін
қорғаған. Соқтықпалы, соқпақты заманда Қүлмановтың да бірсыдырғы тыныш
омір өткізуі мүмкін емес еді. Ол қоғамның әр саласында жүмыс істейді. 1890-
1903 жылдары Ішкі Орданың Қамыс-Самара бөлігін басқарып, білікті басшы
болады. Он жылдан артық істеген бүл қызмет оның қоғамдық мәселелерге
түсінігін одан әрі тереңдетті. Осы кезеңде ол қоғамнан мол тәжірибе жинады.
Халықтың әлеуметтік түрмыс-жағдайын, арман-мүратын жақсы түсіне білді.
Елі сенген абзал азамат 1906-1907 жылдары халқының сеиімін арқалап,
Ресейдің I және II Мемлекеттік Думаларына мүше болып сайланған. Оны
қазақ халқы өзінің мүддесін қорғай алатын сенімді азамат ретінде сайлады.
Думада ол мүсылман фракциясының мүшесі болды. Б. Қүлмановтың сол
кездегі Ресейдің басты заң шығарушы жоғары органына екі рет қатарынан
мүше болып сайлануы - оның туған халқы алдындағы перзенттік борышын
терең сезінуіне және мемлекет, қоғам қайраткері болып қалыптасуына шешуші
ықпал жасағаны сөзсіз.
Жалпы үлтжанды қазақ оқыған азаматтарының тізе қосып, елдің болашағы
жолында ерш істер атқаруы 1917 жылға келетіндігі белгілі. Осы жылдан
бастап алашшыл азамат Б.Қүлмановтың саяси белсенділігі айрықша
байкалады. Аталған жылдың 21 сәуірінде Бөкей Ордасында облыстык
қазақ сиезі өткізіледі. Осы сиездің қабылдаған қарарында:«Территорияның
ауқымдылығына байланысты халықтың шашыраңқы орналасуы Астрахан
өлкесіндегі қазақтарды бір жердш басқаруға итермеледі. Осы мақсатпен
комиссарлыққа Б.Қүлманов (1-ші Мемлекеттік Думаның мүшесі), оның
көмекшісіне мүғалім Ишанғали Меңдіханов сайланды» делінгш.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Бірінші жалпықазақ сиезіне қатысып, жұрттың қолдауына ие болған
Б.Құлманов Бүкілресейлік мүсылмандар кеңесінің атқару комитетіне сайланып,
қазак халқының өкілі болып қызмет істейді. Сиез қаулысына Б.Қүлманов төраға
ретінде қол қойған. Бүл қүжатта Ә.Бөкейхан, Ғ.Қараш, Х.Досмүхамедүлы,
Ә.Кенесарин, М.Дулатов төрағаның серіктері ретінде көрсетілген. 121
Ол екінші жалпықазақ сиезіне арнайы шақырылған. Сиез Алашорда үкіметін
қүрып, оған төраға сайлауда Б.Қүлманов Ә.Бөкейханмен, А.Түрлыбаевпен бірге
баламалы негізде сайлауға түседі. Осы сиезде ол Алашорданың халык кеңесіве
мүше болып сайланады.
Екінші жалпықазақ сиезінде көтерілгш мәселелердің бірі Алашорданың
Түркістан өлкесін мскендегсн қазақтарды Алаш автономиясына тарту
мәселесі еді. Осы мәселеге байланысты Сырдария облысы қазақтарының сиезі
шақырылады да, оған Б.Қүлманов М.Дулатовпен, Т.Қүнанбаевпен бірге барып
қатысады.
1917 жылы Батыс Қазақстандағы Алаш қозғалысын үйымдастырушылардың
бел ортасында Б.Қүлманов жүреді. Алаш қозғалысы үшін белсенді қимыл
жасайды. Екінші жалпықазақ сиезі оны Бүкілресейлік қүрылтай жиналысына
депутаттықка кандидат етіп үсынады.
Б.Қүлманов Бөкей Ордасынан У.Танашевпш бірге Қүрылтай жиналысына
үсынылғанда, оған мынадай қысқаша мінзздеме берілгш екен: «Бақыткерей
Қүлманов - І-нші Г осударственной Думы ағзасы. Бүл күнде Бөкейлікте обласной
комиссар. Университет бітірген кісі. Былтыр 25 июнь жарлығы шыққаннан кейін
«Арыз айтасыз, мәулет сөйлейсің» деп Астрахан губернаторы Бакыткерейді
жер аударып еді. Бақыткерей Самар губерниясынан еліне бостандық туғаннан
кейін ғана қайтты».
Кейін Алашорда үкіметінің үлттық кеңесіне мүше болады. Алашорда үкіметі
таратылғанша оның қүрамында болып, халқына адал қызмет етеді.
Алаш Орда үкіметі жарияланган екінші сиезде автономия туралы қазақ
зиялыларының пікірі екіге жарылғаны белгілі. Сонда Б.Қүлманов автономияны
жариялауды жактаған топтың ішінде болды.
Е.Тілешов
Қ¥НАНБАЕВ Т¥РАҒ¥Л
ҚүнанбаевТүрағүл Абайүлы (1876-1934)- Абайдың екінші әйелі Әйгерімнен
туган баласы, ақын, орыс тілінен бірқатар көркем шығармалар аударған.
Жасында ауыл молдасынан оқып, сауат ашқан. Кейіннен өздігінш ізденіп
орысша, арабша оқып, білімін жетілдіргш. Ол 1904 жылы Күшік-тобыкты еліне
болыс болып сайланып, 1905 жылы өзінің өтінішімен болыстықтан босатылған.
1916 жылы болыс сайлауында Шыңғыс елінің болысы Біләл Қүнанбаевқа
кандидат болып сайланган. 1917-1920 жылдары ол Семей өңіріндегі Алаш
қозғалысына белссне араласып, эр түрлі жауапты қызметтер атқарған. Түрағүл
1917 жылдың желтоқсан айында өткен екінші жалпықазақ сиезіне қатысқан.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Ол «Алаш» партиясының Семейде ашылған облыстык комитетіне Ә.Бөкейхан,
Ә.Ермеков, Х.Ғаббасов, Р.Мәрсековтермен бірге мүше болып сайланады.
Түрагүл Абайүлы 1918 жылдың 6-9 каңтарында Түркістан қаласында өткен
казак-кырғыздардың Сырдария облыстық сиезіне катысады. Бүл сиезге ол
орталық Алашорда атынан Б.Қүлманов, М.Дулатовтармш бірге арнайы түрде
келген болатын. Олардын келу мақсаты, «Бірлік туы» газетінін (1918 жыл, №20)
жазуынша: «Сырдария казак-кырғыздарының Алаш автономиясына қосылуы
туралы мәселе еді».
Түрағүл бала жасынан әкесінің колында тәрбиеленген. Сондыктан да
Абайдың әрбір өлеңі қай кезде калай жазылғанын және кімге арналғанын жаксы
білгш. Ол Кәкітай Ысқақүлымш бірге 1909 жылы Абайдың түнғыш өлеңдер
жинағын Петербургте бастырып шығарған. Сондай-ақ 1927 жылы Қазак АССР
білім комиссариатына тапсырған тольщ колжазба жинақ ғылыми күндылығы
аса жоғары дерек кездері болып табылады. Түрағұлдың соңгы аталған
еңбегі бүгінде Қазақстан Республикасының мемлекеттік Ортальщ музейінде
сақтаулы. Түрағүлдың Абай мүрасын жинастырып бастыруда аса күнды
мағлүматтар жазып, ақын шығармаларының текстологиялық гүпнүскасын
қалпына келтіруде абайтану ғылымына қосқан үлесі зор. Ол М.О. Ә>езовке
«Әкем туралы» дегаі колемді естелік жазып бергсн. Ол естеліктің деректерін
М.Ә}езов Абай өмірбаянының ғылыми нүсқасын жасауда және «Абай жолы»
роман-эпопеясын жазуда молынан пайдаланған. Түрағүлдың Абай туралы
естеліктерінің қысқаша нүсқасы 1933 жылы, 1940 жылы Абай шығармалары
жииағында, баспасоз беттерінде жарияланған. Түрағүл ақын болумет катар
домбыра, скригікада шебер ойнаған. Оның қызы әнші Мәкен әкесінш үйренген
Абайдың 17 әнін нотаға жаздырған. Т.Қүнанбаев А.М. Горькийдіц «Челкаш»
әңгімесін түңғыш рет қазақ тіліне аударып бастырған. А.Неверовтің «Мш
өмірге жерікпін», Джек Лондоиның «Мартин Иден» т.б. ш ы ға р м а л а р д ы
аударған.
Е. Тілешов
ЛАПИН СЕРӘЛІ
Қоғам кайраткері, шығыстанушы Лапин Серәлі Мүңайтиасүлы 1868 жылы
Қызылорда оолысы, Сырдария ауданы, Қоғалыкол ауылында туған. 1889
жылы Тапікеіггтегі Түркістан мүғалімдер семинариясын, 1891 жылы Санкт-
Петербург университетінің заң факультетін бітіргш. Лапин 1889-1892 жылдары
Түркістан семинариясында мүғалім, 1892 жылдан Самарқан облысының
әскери губернаторы жанында аудармашы, 1901-1917 жылдары Самарқан,
Сырдария облыстарында адвокат қызметін атқарды. Лапин араб, п а р с ы т.б.
шығыс тілдерін жетік білген. Гүр-Әмір, Регистан, Шаһи-Зинда к е ш сн д ер ін д егі.
Кокелташ медресесі және т.б. коне архитектуралық ескерткіштердегі араб-
тын коне емлелерімен өрнектелген жазуларды оқыды, оларды орысшаға
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
аударып, ғылыми айналымға косты. Жәдігерлердің түрғызылған уақытын,
оларды салдырған адамдардың, сәулетшілердің есімдерін (мыс., Регистан
ансамбліндегі Ширдор, Тіллә-Қари медреселерін Жалаңтөс баһадүрдің
салдырғанын) аньщтады. «Шаһнама», «Туһрат әл-Хани» дастандарының
парсы тіліндегі колжазбаларын тауып, зерттеді. Лапин ауызша тәржімалаған
Ә.Фирдаусидің «Шаһнамасын» ақын Молда Ораз казакша жырлаған. 1900-
1904 жылдары казак, өзбек, кырғыз т.б. атауларды дүрыс қолдану жөнінде
«Туркестанские ведомости», «Оренбургский листок» газеттерінде мәселе
көтерді. О ны ң ш ы ғы стан у сал асы н д ағы ж ү м ы стар ы н В.Л. В яткин,
В .В . Бартольд, Н.И. Веселовский, В.В. Розен өз еңбектерінде пайдаланған.
Лапин 1908-1910 жылдары Санкт-Петербургте түрып, З-Мемлекеттік Думаның
Мүсылман фракциясы үйымдастыру бюросында қызмет етті. Лапин халық
мүддесі үшін жүмыс атқарып (1910-1913), Түркістан генерал-губернаторының
рүксатымен казақ арасында сауда-экономикалық серіктестік күрды. Лапин
1917 жылы наурызда Ақмешіт халық өкілдері кеңесінің торағасы, шілдеден
«Шуро-и-улема» («Ғүлама қоғамы», «Дін иелерінің кеңесі») үйымына
жетекшілік етті. Сырдария қазақтарының 1917 жылы тамызда өткен сиезінде
Бүкілресейлік Қүрылтай жиналысына депутаттыққа кандидат ретінде
үсынылды. Түркістан өлкесі мүсьшмандарының төртінші төтенше сиезінде
қүрылған Қоқан (Түркістан) автономиясының халық кеңесі қүрамына
сайланды. С.Лапин 1918 жылы 17 қаңтарда өлкелік Халық Комиссарлары
кеңесіне жолдаған мәлімдемесінде Қоқандағы Түркістан автономиясы мш
Ташкенттегі кеңес үкіметі арасындағы текетіресті бейбіт жолмен шешуді
көздеді. Алайда большевиктер Қоқан автономиясын қарулы күшпен күлатып
тынды. С.Лапин саяси күресті жалғастыру максатымен әуелі Бүхар әмірлігіне
өтті, кейіннен 1-дүниежүзілік соғыс түтқындарын қайтарумен шүғылданатын
неміс комиссиясының комегімеи Германияға барды. Онда неміс әскерлерінің
көмегімен Түркістандағы кеңестер билігін қүлату жолында Германия үкіметі
басшыларымен келіссөздер жүргізу мақсатында әрекеттер жасады. Олардан
қолдау таппаған соң, 1919 жылы Самарқанга оралып, белгісіз жағдайда кайтыс
болды.
Б.Қойшыбаев
МАҚ¥Л МАҒДИ
Көрнекті дін және қоғам қайраткері, Алаш қозғалысының мүшесі, қазактың
алғашқы діни қазиларының бірі Мағди Мақүлдың әзірше қай жылы туғаны
белгісіз. Нақақ атылған уақыты яки шейіт кеткш жылы - 1937 жыл. Саяси
репрессия қүрбаны. Ол Алаш автономиясы жарияланатын екінші жалпықазак
сиезінің үйымдастыру және өткізу жүмысына белсене қатысады. 1923 жылы
Қазақстандағы діни істерді кадағалау Бүкілресей және Сібір орталық діни
басқармасына (Уфа) тапсырылады. М.Мақүл осы Басқармаға қараған қазак
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
қазиы болады. Осы түстың бір «актаңдағы» бар. Ол - «Ислам мәжшісі» атты
башкүрт-казаққа түсінікті журналға қатысты жайт. Журналдың өз бетіндегі
мағлұматтарға қарағанда, 1924 жылдың аяғынан (2-саны 15.XI. 1924 жылы
басылыпты) 1930 жылдар соңына дейін шығып түрған. Басылым өз бағдарын
«дін, ахлақ, фәлсафа» деп корсетіпті. Жазба қарпі —арабша (тотеше). Аталған
журнал көбіне ислам түсініктерін, үғымдарын, дін және қоғам, дін және тарих,
дін және салт-сана қарым-қатынасын талдап-таразылайды. Басылымның
басшылығында және жарияланым авторлары ішінде Рзалдин Фахретдинов
(мүфти), Кәшіфалдин Тәржіманов (найб-мүфти) т.б. білікті, діндар азаматтар
болғаны байқалады. «Ислам мәжілісі» 6-7 мың таралыммш елге жеткен.
Журналда Алаш жүрты туралы мынадай материалдар жарияланған:
«Өзіміздің қазақ үлтымызға бір-екі сөзім», «Мәрказ діние назарәтке қазақ
халқының мүнәсибеті» (Орталық Діни басшылықпен казак халкыньщ
байланысы), «Қазакстанда дін оқыту ісі», «Діние назарәтке Жетісу,
Сырдария қазактарының һәмде Ойратски жүмһриетінде болған қазақтардың
мүнәсибеті». Авторы - Уфадағы мүсылмандардың «Мәрказ діние назарәт»
(былайша айтқанда, Бүкілресей жәш Сібір мүсылмандарының Орталык Діни
басқармасы) мекемесінде казақ қазысы болған Маһди Мағқүл (журналдағы
жазылуы бойынша). Дәл қазір біздің қолымызда Мағди Мақүл (ауызекі тілдегі
нұсқасы - Мәди Мақүл) туралы коп дерек жоқ.
«Өзіміздің қазақ үлтымызға бір-екі сөзім» атты мақаласында (1924 жыл,
караша, №2) діндар автор қазақ ішінде кеңес өкіметі жағдайында руханиятты
калай дамытуға болатынына қам жейді. Мүсылмандардың азаттьщ жолында
бірігуін тыйған (мүфтияттан шектеп) ескі хүкіметтің ащы сабағын парықтайды.
Бүл жолда қазы екі мәселені нақтылап айтады: біріншісі - қазақ жерінде әр
ауылға мешіт және мектеп салу; екіншісі - парасатты, көзі ашық имам сайлау.
М.Макүлдың «Марказ діние назарәтке қазақ халқының мүнәсибеті» (1924,
караша, №2) атты мақаласынан біз біраз тарихи мағлүмат аламыз. Мүнда 1923
жылы 10 маусымда Уфада бүкілресейлік діндар ғүламалардың сиезі өткені,
оған Семей, Ақмола, Қостанай, Бокей, Ақтөбе облыстарынан окілдер келгані,
дәл осы жолы Дін назарәтіндегі (Діни басқарма) мүфти һәм қазы сайлауға
катысып, «назарәтке тамам қосылғаны», тағы да басқа тарихи маңызды
мәліметтер берілген.
Енді тарихка кішкаіе шегініс жасайық: Ресей мүсылмандарының «Махкама
Шарғия» (орысша нүсқасы «Духовное собрание») Орынбор губерниясына
караған Уфа қаласында 1786 жылы II Екатеринаның пәрменімен ашылды. Бүл
жерде патша өкіметі де, мүсылмандар да озінше бағдар үстағаны анық. Ал
осы мекемеге қазақ жерінш шыққан зиялылар қашан кірді? Мағди макаласы
бізді осыған да дендетеді. Қазы бүй дейді: «Семипалат облысы, Пауладар
үйезінде Білән ауылы деген орында Мүса Шорманов салған мешітте имам-
мүдәріс болып, сол атырапқа діни қызмет көрсеткен Қамаралдин есімді ғалым
уә фазыл зат откш. Бү күнде оның баласы жетпіс жаста. Соның қолында
мықты Тефкилеф (Тевкелев) заманында Мәһкәме Шәрғие тараптан ержүм
Қамаралдин хазіретке берілген биік бүрынғы указ бар. Алдырып кордім: ...
сскі уақыггардан біздің қазақтар Мәһкәме Шәрғиеге қараған болған. Ләкин
“АЛАШ” Қ0 3 ҒАЛЫСЫ
ескі царизм хүкіметі кезінде Носов уә Ильминскийлер ... миссионерлік
саясатына жорытып, Мәһкәме Шәрғиенің биік зораюына өздерінің тұтқан
бұзық саясатына қарсы бір іс көрген. Осылар біздің қазақтарды бір себеппенен
Мәһкәме Шәрғиеден айырған болар».
Осы үзіндіде есімі аталған Қамаралдин - атакты Мәшһүр Жүсіп Көпейүлы
«исламныц шамшырағы» деп сипаттап поэма-жоқтау арнаған түлғаның
(шығарма «Қамаралдин хазірет» деп аталады) дәл өзі.
Мағдидің бүл мақаласында «Қытай хүкіметінде болған Зайсан уа Алтай»
мүсылман-қазақтарының жайы да сөз болады. Мотіннеп байқалатыны,
Бүқтарма >езінің қазақтары Қытай шегіндегі қазақтарды коса отырып, Діни
басқармаға қаратуды өтініп, 1924 жылы 26 тамызда Уфаға хат жіберген. Тағы
бір дерек: 1923-1924 жылы қазақ ішінде 120-ға жуық діни кеңестер (мүшаур)
сайланған, мүфтият тарапынан Қазақстанға 348 имам, 68 мәзін (не уәкіл, не
азаншы) жіберілген.
«Қазақстанда дін окыту ісі» атты мақаласында (1925 жыл, қаңтар, №4)
Мағди қазы діни білім саласының көкейкесті мәселелеріне тоқтала отырып, оны
жолға коюдың жөн-жобасын қарастырады. Автор бұл еңбегінде де ескі өкімет
пен жаңа өкіметтің дінге дегаі көзқарасын салыстырады. Діни білім беруде
орныққан, сыннан өткен жүйеге түсуді ескертеді. Осыған байланысты Діни
басқарма мүсылман аймақтарына таратқан низам-намені (бізше бағдарлама)
мүқият үстануды ел жадына салады.
«Діние назарәтте Жетісу, Сырдария казақтарының һәмде Ойратски
жүмһриетінде болған қазақтардың мүнәсибеті» атты (1925 жыл, көкек-мамыр,
№7-8) Мағди мақаласының да тарихты таразылауға септігі бар. 1920 жылдары
бүрын Түркістан автономиялы республикасына қарап келген Сырдария, Жетісу
облыстарының Қазақстан республикасына қосылғаны белгілі. Бірақ біз осы
қысылтаяң шақта жаңадан Қазақстанға кірген екі облыс діндарлары Уфадағы
Діни басқармаға өтініш жазғанын білеміз бе? Әрине жоқ. Мағди қазының мына
мақаласында осы туралы айтылған. Сондай-ақ мүнда Ойрат автономиялы
аймағы қазақтарының да әлгіндей өтініші жөнінде жазылған. Бүлар: «Қараңғы
бір бүрышта қалған дін-қарындасыңызға Бүқтармадағы өкіліңізді жіберіп,
бізге хақтан жолбасшылық етіңіздер», - депті.
Сонымш М.Мақүлдың тарихи еңбегі аясында “Ислам мәжілісі” мен қазақ
елі байланысына қатысты төмендегідей түжырымдама жасаймыз: 1) Уфадағы
Діни басқарма мен қазақ арасындағы қарым-қатынас екі жактың мүддесіне
сай орныға бастаған және мүндай дәж кер істің басы-қасында елшіл, иманды
азаматтар жүргш; 2) Қазақ жерінде діни қызмет қауқарсыз кезінде және
большевизмнің зардапты шағында «Мәрказ діни назарәт» (Уфа) белгілі
дәрежеде рухани қауіпсіздіктің кепілі болып, барша мүсылман-түріктің бір
рухани-мәдени кеңістікте өмір сүруіне септігін тигізген; 3) «Ислам мәжілісі»
журналы - 20 жылдардағы қилы ізденістің бір тарамының айнасы және оған
қазақ тағдыры да түскен дсугс толық негіз бар.
Д.Қамзабекулы
“АЛАШ" ҚОЗҒАЛЫСЫ
МАЛДЫБАЕВ М ¥СТАҚИ М
И.Нүрахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
М ӘМ ЕТОВ АХМЕТҚАЛИ
И.Нұрахмет
А х м е т Ьайі үрсынүлы, Э л и х а н Б ө к е й х а н , М ір ж а қ ы п Д у л а то в . Орынбор ңаласьі, 1913 жыл.
2. Отырғандар (солдан оңга қарай): 1) Халел Ғаббасов 2) Міржақып Дулатов 3) Ахмет Байтұрсынұлм
4) Мұхтар Әуезов. Тұрғандар (солдан оңга қарай): 1) Жүсіпбек Аймауытұлы 2) Әлкей Марғұлан 3)
Абдулла Байтасов. Қызылорда қаласы, 1926 жыл.
3. Отырғандар (солдан оңга ңарай): 1) Мұстафа Шоқай 2) Қожақұлы Осман 3) Зәки Уәлиди Тоған.
Тұрғандар: 1) Абулкадыр Инан 2) Мұстафа Шакули. Ыстамбұл қаласы, 1926 жыл.
Отырғандар (солдан оңга қарай): 1) Жақабай Әтікеұлы 2) Тұрағұл Абайұлы 3) Кокбай Жанатайүлы 4)
Мұқан (Мұхамеджан) Жәкенұлы 5) Ахмет Байтұрсынұлы.
Тұрғандар (солдан оңга қарай): 1) Елдес Омарұлы 2) Сейдәзім Қадырбайулы 3) Қажымұқан
Мұңайтпасұлы 4) Міржакып Дулатов 5) Жұбандық Балғыибайұлы. Семей қаласы, 1918 жыл.
Ортада оры нды қта отырғандар: тақиялы - М іржақып Дулатов, сол жақ жанындағы - Ахмет
Байтұрсынұлы, одан б е р г і- Райымжан Мәрсеков.
Оң жақ жерде жеке отырған: әнші - Әсет Найманбаев.
Шәуешек қаласы, 1918 жыл.
6. Отырғандар (солдан оңга ңарай): 1) А.С.Едігенов (Идигин) 2) Ахмет Бірімжанов 3) Б.Сматов 4)
М.Бекетаев 5) М.Сыздықов 6) Мұхаметжан Қаратаев 7) Ы.Тоқберлинов 8) М.Жасмағанбетов.
Тұрғандар: 2) О.Базанов 4) М.Шомбалов 6) Е.Құлпейісов. Қазан қаласы
l -қатар (солдан оңга ңарай): 1) Әбдірахман Құдайқұлов 2) Сабыр Қапин 3) Хасан-Мәлік Ысмайылов
4) Әшім Молдабеков. 2-катар: 1) Мағжан Жұмабаев 2) Елдес Омаров 3) Мырзағазы Есполов 4) Халел
Досмұхамедұлы 5) Жанша Досмұхамедұлы 6) Кәрім Жәленов 7) Иса Қашқынбаев.
3-қатар: 1) Әлімгерей Ершин 2) Садуақас Османов 3) Зейнолла Имажанов 4) Темірбек Жүргенов 5)
Мухтар Әуезов 6) Файзолла Ғалымжанов 7) Ерғали Алдоңғаров 8) Хайролла Қаратаев 9)
Ғубайдолла Балақадыров. Ташкент ңаласы, 1923-24 жылдар.
2-қатар (солдан оңга қарай): 1) Жұмағали Тілеулин 2) Міржақып Дулатов.
3-қатар (солдан оңға карай): 3) Әбікей Сәтбаев 4) Ахмет Байтурсынұлы 5) Смағұл Сәдуақасов.
4-қатар (солдан оңга қарай): 1) Телжан Шонанов 2) Біләл Асфендияров 3) Мәннан Тұрғанбаев 5)
Әлмағамбет Қасымов.
Қызылорда қаласы, 1926 жыл.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
МӘРСЕКОВ РАЙЫМЖАН
Алаш қайраткерлері - казақтың мүддесін көздеп, қамын жеген үлт
ойшылдары еді. Сол қайраткерлердің алдыңғы легіікзі орын алатын Райымжан . ^ „
М әрсековтің де халқы үшін атқарған жүмысы айрьщша. *^
Р.М әрсеков 1879 жылы Семей облысы, Өскемш }езі Айыртау болысында
туған. Ес жиып, ат жалынтартып мінген кезііклі бастап талаптанып, білім іздеген.
Өскемшдегі >ездік орыс-қазақ мектебін бітірген соң, Омбыдағы классикалык
гимназияға оқуға түседі. Қазақша, орысша екі тілге бірдей жетік болып,
зеректігімен жүрт назарына ілігеді. 1897 жылы гимназияны жақсы нәтижемен
бітірген ол жоғары білім алуды армандап, алғаш Қазан университетіне түседі.
1899 жылы Санкт-Петербургтегі Император университетінің заң факультетіне
ауысады. У ниверситета 1902 жылы заңгер мамандығы бойынша бітіріп
шығады. Р.Мәрсеков қазақтан шыққан білікті заңгерлердің бірі еді. Әлеуметтік
жағдай, заманның талабы Райымжанға тек қана заңгерлікпен шүғылдану
жеткілікті болмайтынын үқтырады. Ол қолына қалам алып, қазақ халқының
рухани қүндылықтары, әлетмсттік әл-ауқаты туралы мақалалар жазып,
дарынды публицист ретінде танылады.
Сол кездің өзінде 1899-1900 жылдары «Дала уәлаятының газетінде» оның
ойлы мақалалары жарық коре бастайды. Райымжан ол кездегі еңбектерінде
әйел теңдігі мәселесін көтереді. Қазақ билерінің дау шешу әдістерінің
астарын талдайды. Қазак арасындағы сайлаудың халыкты ірітуге бағытталған
жиіркенішті сырын ашып көрсетеді. Қазақ халқының тарихы мен әл^меттік
өмірін зерттеген еңбектері кезінде гылыми ортаның қызу қолдауына ие болады.
Сойтіп, 1908 жылы Орыс география қоғамы Батыс Сібір бөлімінің Семей
бөлімшесінің мүшесі болып кабылданады.
1902-1908 жылдары Семейдің округтік сотында қызмет атқарды. Ол кезде
Семей округтік сотына қазақтардың істері көп келетін. Көбінше дауласқан
екі жақтың сксуі де қазак болып келеді. Мүндай істерде Райымжан әділдік
үстанымын сақтай отырып, ағайын арасының ашылып кетпеуіне септігі тиетін
шешім қабылдауға тырысады. 1908 жылдан 1912 жылға дейін Омбының
сот палатасында жүмыс істеген. Ол қандай жүмыс істесе де, үлт тағдырына
жанашырлық пейіліеш айнымайды. 1912-1917 жылдар аралығында Семейде
заңгер, адвокат болып істеген. Бүл қызметтерде ол аскан шеіпсндігімен,
парасаттылығымен халқы үшін қызмет етеді.
1912 жылдан кейін ол қоғамға толысқан, кемел ойлы қайраткердің көзімен
қарай бастайды. 1912-1916 жылдары «Айқап» журналы мш «Қазақ» газетінде
жарық көргш патша үкіметінің отаршылдық саясатының сырын әшкерелеген
мақалалары оның жанкешті ерлігін танытады. Ол өз шығармаларында қазак
қоғамы болашақта қалай дамуы қажет деген мәселе жөнінде де толғанады.
Райымжан Алаш қозғалысына қүлшына араласып, оның жетекшілерінің
біріне айналды. Алаш үкіметіне, қазак халкына қалтқысыз адал қызмет етті.
Саяси күрес барысында өзі де кемеліне келіп толысты. Халқының жоғын
жоқтап, мүддесін қорғауды басты мақсатым деп білді.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Қ;пак халқының рухани жақтан толысуында Алаш зиялыларының орны
ерекше. Олар қоғамның кай саласында жүрсе де, халықтың үлттык өнері мш
мәдетиетін дамытуды назардан тыс қалдырмады. Солардың бірі Р.Мәрсеков
еді. Ол Семейдегі «Сарыарқа» газетін үйымдастыруға қатысты, біраз уақыт
130 жауапты шығарушысы да болды. Бүл кезде ол Алаштың белсаіді де белді
қайраткерлерінің біріне айналды.
1915 жылы «Қазак» газетінде жарияланған «Қазақ әдебиетінің жайынан»
атты макаласы қазақ әдебиетінің тарихын тану мен доуірлеу туралы ғылыми сй
бастауларының бірі болып калды.
1917 жылы Семейде қазақ комитеті күрылғанда оның төрағасы болып
сайланды. Сонымен бірге уақытша үкіметтің облыстық атқару комитетіне мүше
болады. 1917 жылы 27 сәуір мен 7 мамыр аралығында Семей облыстык қазақ
сиезі өтеді. Осы сиезді үйымдастыруға мүрындық болған және жетекшілік
еткш азаматтардың бірі ретінде тарих бетіш жазылды. Сол жылы күзде
Алаш партиясы атынан Бүкілресейлік қүрылтай жиналысына депутат болып
сайланды.
1918-1919 жылдары Семей облыстық жер басқармасының төрағасы болды.
Осындай жауапты, лауазымды қызметтерде жүріп, қазақ қоғамында жаңаша
сот қағидасын қалыптастыру, соттар үйымдастыру, Алаш әскерін жасақтау,
жер дауын шешу, елді азық-түлікпен қамту, қазақ жастарын оқыту ісін жүйелі
жолға қою сияқты үлттың көкейтесті мәселелеріне көңіл бөліп, соған пайдасы,
себі тиетін қадамдар жасап отырған.
1918-1919 жылдары Семейде Алаш әскері жасақталғанда, Р.Мәрсеков тағы
да көш басынан табылады. Алашорда атынан А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов,
С.Аманжоловпш бірге Шә>ешек қаласындағы Ресей консулдығы арқылы
қызылдарға қарсы күрес жүргізу үшін Қытай үкіметіеен қару-жарақ алу
туралы келіссөз жүргізуге қатынасқан. Алайда, бүл келіссөздің нәтижелі
болмағаны белгілі. Өйткені А.Байтүрсынүлына 500 ат беремін деп ауызша
уәде бергш Таңғыт үкірдайдың өзін Қытай үкіметі кейін сол жомарттығы
үшін өлім жазасына кеседі. Алашорда үкіметі таратылып, Қазақ автономиясы
қүрылғанда кеңес үкіметі Алаш зиялыларына кеңшілік жасағансиды. Шын
мәнінде, ол үлтын сүйген қайраткерлерге «түзелу» орайын беру еді. Осы орайда
оларды қоғамдық жүмысқа да араластырған, солардың қатарында Р.Мәрсеков
те үкімет жүмысына тартылады. 1920 жылдан 1922 жылдың маусым айына
дейін Семей губерниялық атқару комитетінің ақпарат-нүсқау бөлімінде
нүсқаушы-тексеруші болып қызмет атқарады. Шынына келгенде, осы кезден
бастап қоғамдық саяси қызметтен шеттетіліп, кеңес үкіметінің жауы ретінде
бақылауға, кейін қуғынға үшырайды. Р.Мәрсеков 1922 жылы Қытайға қашып
өтеді. Сол жақтағы жергілікті ел оны күрметпен қарсы алады.
Р.Мәрсековтің Қытайдағы тағдыры туралы дерек аз, сол аз деректердің
өзінде қайшылықтар көп кездеседі, Р.Мәрсековтің қашан, қайда қайтыс
болғаны толық мәлім емес. Бір деректерде «Қүлжа түрмесінде өлді» делінсе,
екінші бір деректерде «Семей түрмесінде өлген» делінеді.
И.Нүрахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
МЕҢДІХАНОВ ИШ АНҒАЛИ
МЕРГЕНОВ ЖАНҚОЖА
Мергенов Жанқожа - Батыс Алашорданың саяси қимылдарына белсене
қатынасқан қайраткер. Туған және қайтыс болған жылдары белгісіз. Білімді,
іскер, саясаткер, алғыр үйымдастырушылық қабілетімен көзге түскен адам.
1917 жылы желтоқсанда екінші жалпықазақ сиезіне құрметгі адам ретінде
арнайы шақырылып, Алашорданың уақытша кеңесінің қүрамын жасақтау ісіне
қатынасады, үлт кеңесінің жиналыс өкілі болып белгіленеді. Осыған қарағанда,
сол кезде жасы егде тартқан, елге беделді, аузы дуалы ақсақалдардың бірі
болса керек. 1918 жылы мамырда Жымпитыда өткен төртінші Орал облыстық
қазақ сиезінің торалқа төрағасының орынбасары болуы да Ж.Мергеновтің өз
түстастары қүрмет түтқан іскер азамат екенін дәлелдейді. Сол сиезде Ойыл
уәлаяты уақытша үкіметінің мүшесі болып қабылданып, Ойыл уәлаятының
ішкі істеріне жауапты болады. Сол кезде ол қазақ халқының ішкі берекесін
шайқалтпау, сыртқы жақта беделін асыру бағытында көп игі істер тындырады.
Мансап иеленіп түрған кезінде елге әділ, ағайынға мейірімді бола біледі. Ең
бастысы, Ойыл уәлаятында халыққа жағымды, үкіметке беделді адам болған.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ -ЙЭ<
Сондықтан 1918 жылы қыркүйекте Ойыл уәлаяты тараған соң да Комучпен
келісім бойынша Ойыл уәлаятының комиссары ретінде жүмыс істей береді.
1918 жылы күзде Сібір үкіметі қүрылғанда комиссариат қызметі токтатылды
Одан соң Шыңғырлау >ездік жер басқармасының төрағасы болады. 1918
U Z I жылдың аяқ шені мен 1919 жылдың басында халық милициясына жігіт алу,
азык-түлік жинау мақсатында Темір, Елек, Кобда бағытында қарекет еткен
Алашорданың жедел отрядын басқарады. Бүл ел сшіміп аркалаған азаматтың
өз үлты үшін істеген игі істерінің бірі ғана. Ж.Мергеновтің осыдан кейінгі өмірі
туралы дерек сақталмаған.
И.Нүрахмет
М¥ҚАНОВ МҰХАМБЕТҚАЛИ
Батыс Алашорданың мүшесі Мүқанов Мүхамбетқали Машқалиүлы Орал
облысы, Орал >езі, 'Гөмснгі Барбастау болысы, Қүлтай ауылында туған.
Мүқамбетқали ел ішіндегі қоғамдық қызметке ерте араласты. Әсіресе, 1905
жылы 1-орыс төңкерісі түсында Б.Қаратаевтың өз елініц сауатты, пікірлі
азаматы Әнжан Жүбаналиннің жанында жүріп, әлеуметтік іске қатысты. 1905
жылдың соңына қарай 1-Мемлекеттік Думаға Жайық қазақтарынан үйытқы
болды. Қазақ даласындағы тұңғыш саяси үйым - «Қазак конституциялык-
демократиялық партиясын» күру, оның бағдарламасын әзірлеу ісіне атсалысты.
1905 жылдың желтоқсанында казак кадеттер партиясы ресімделгет бес
облыстың (Ақмола, Семей, Торғай, Орал жәнз Жетісу) Орал қаласындағы
делегаттық сиезін үйымдастырушылардың бірі. Осы басқосуда Б.Қаратаев,
Ғ.Бердисв, Х.Досмүхамедүлы, М.Рақымберлиев, Ы.Тоқберлиновпен бірге
гіартияның 9 адамнан түратын Орталық комитетіне кірді.
1910 жылдар шамасында Қараоба болысының төрағасы Ж айтіл^
Арғыншиевтің орнына М.Мүқанов болыс болып сайланды. 1917 жылы
сәуірде откен 1-Орал облыстық казак сиезінде інісі Есқали Мүқанов Жайык
сырты казақтары комитетіне мүше, ал М.Мүқанов 1-Қараоба болысы жер
басқармасының төрағасы Әбдіхалық Нысановқа орынбасар болып сайланды.
1917 жылы шілдеде Ойыл болысында өткен 2-Орал облыстык казақ сиезіж
және Жайык сырты қазақтары жер басқармасы жиналысына қатысты. 1918
жылы мамырда Жымпитыда өткен 4-Орал облыстық қазақ сиезінде Қараоба,
Барбастау, Бөрлі, Кіндікті, Қарағаш атырабындағы отырықшы казак ауылдары
атынан Ойыл облыстық Уақытша үкіметінің (Ойыл уәлаяты үкіметі)
мүшелігіне сайланды. Алайда 1918-1919 жылдары ак казактар мен Қызыл
армияның алма-кезек жеңісі мен жеңілістері түсында екі жақтан да табылды.
Ал 1919 жылы маусым айында К.Есенғалиев басқарған Алаш милиция отряды
Бүлақсай ауылында М.Ипмағамбетов, С.Бекмағамбетовпеи бірге М.Мүқановты
да түтқындады. Жымпитыға әкелінген соң Батыс Алашорда басшылығы
алдыңғы екі түтқынды Ойыл түрмесіне жөнелтіп, М.Мүқановты босатты.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Мұндай жағдайлар ақ казактар мен большевиктер текетірескен аумалы-
төкпелі кезеңде қазак кайраткерлері колданған белгілі бір әдіс-амалдан хабар
береді. Бұған Батыс Алашорда таратылғаннан кейін М.Мұқановтың Батыс
Алашорда жауапты қызметкерлері қатарында Орынбор қаласына әкелінгші
қосымша долсл. 1920 жылы ақпан айынан бастап Қазақ өлкелік халық ағарту
комиссариатында байланыс қызметкері. Мұхамбетқали Мұқановтың бұдан
кейінгі тағдыры белгісіз.
М. Тәж-Мурат
М¥САҒАЛИЕВ ҒАБДОЛҒАЗИЗ
Тарихшы, қоғам кайраткері, заңгер Мұсағалиев (Мусин) Ғабдолғазиз 1880
жылы Бөкей ордасында туған. Алғаш ауыл молдасынан сауат ашқан Ғабдолғазиз
одан әрі Қазақ медресесіне оқуға түскен. Медресені аяқтағаннан кейін
арнайы ақсүйектер мектебінде оқиды. Каирдегі әл-Каһира университетінің
заң факультетіне оқуға түсті. Мысырдың бай кітапханасын сүзіп, халифат
дәуіріндегі қолжазбалармен танысты, түркі халқының ежелгі тарихын зерттеді.
Шетелдің 8 тілін (қытай, араб, парсы, түрік т.б.) білген.
«Гүлжиһан» атты дастанды зерттеп, қазақ тіліне аударды. Университета
бітірген соң 1909-1910 жылдары Үндістан, Пәкстан, Индожзия, Жапония т.б.
елдерді аралады. Сапардан оралған соң Жетісу облысының Қапал уезіне келіп,
«Мамания» мектебінде сабақ берді. 1912-1914 жылдары қазақ, татар тілдерінде
жарық көрген мерзімді басылымдарда қазақ халқының тарихы мен мәдениеті,
қоғамдық-саяси мәселелері туралы көлемді мақалалар жариялады. Ғылыми
еңбектерін «Мүса Ғ.», «Мүса Ғабдолғазиз», «Мусин Ғабдолғазиз» деген
аттармен жариялаған. Ғ.Мүсағалиев «Айқап» журналы мен «Қазақ» газетінің
түрақты авторларының бірі болған. «Айқап» журналында оның «Тарих»,
«Қазақ жайынан», «Ухшат», «Бәдәуит һәм мәденият», «Жазу мәселесі»,
«Айқапты үлкейту қақында», «Кімге өкпелерге керек?» т.б. мақалалары
жарияланып, оларда қазақ елінің арғы-бергі тарихы мен мәдениетінің өзекті
мәселелері, шет елдермен қарым-қатынастары жөнінде мәліметтер келтірілді.
Ғ.Мүсағалиевтің «Жетісу қазақтары жайынан» атты мақаласы («Қазақ» газеті,
1914 ж.) ғылыми қүндылығын осы кезеңге дейін жоймаған. 1917 жылы Ордада
«¥раң» аталатын жартылай ресми газет шығарды. 1918 жылы сәуір-мамыр
айларында өткен Бөкей ордасы Кеңестерінің бірінші еиезіж төрағалық етті.
Мұсағалиев Ордада 2-5 қыркүйекте өткен мүғалімдердің бірінші сиезінде
төралқаның түрақты төрағасы міндетін атқарды. «Дүрыстық жолы» газетін,
«Мүғалім» атты журналды (10 нөмірі жарық көрді) шығарып, таратуға үлес
қосты. 1923 жылдан бірыңғай әдеби қызметпен айналысты. Ғ.Мүсағалиевтің
бүдан кейінгі өмірі жөніндегі деректер тым аз. 1933 жылы Алматыда қайтыс
болған.
К.Нурпейіс
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
МҰСТАНБАЕВ ЫДЫРЫС
Алашорда қайраткерлерінің бірі, абайтанушы, сыншы Ыдырыс Мүстанбаев
1898 жылы 8 қарашада қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Жарма ауданында
туған.
Бала кезінде сол елдегі Тінібай медресесінде окып, діни білім алып, кейін екі
сыныптық орыс-қазақ мектебін бітіреді. Одан соң Семей гимназиясына окуға
түседі. Гимназияны жақсы нәтижемен бітірген Ыдырыс пошта телеграфшысы
болып қызмет атқарады. Бүл жүмыс көкірегінде оты бар Ыдырыс үшін слмен
араласу, халықтың арман-мүратын танып түсінудің тамаша орайы болады.
Үнемі ел аралап жүретін ол қызметін атқара жүріп, қазақ халқының әлеуметтік
жағдайын, қоғамның ауқымын, заманның ызғарын таниды. Үлтының зарын
естиді.
1918 жылы Семейде Алаштың атты әскер полкін жасақтау жүмысы
басталғанда, Ыдырыс бар күш-жігерін салып қатысады. Алаш үкіметінің
қуаттанып күшеюін, қазақтың тә^елсіз ел болуын армандайды.
Алашорда таратылған соң да қоғамдық жүмыстардан қол үзбейді. 1919-
1921 жылдары Семей губерниялық төңкерістік комитетінің, губерниялық
атқару комитетінің мүшесі болады. Бүл жүмыстарды ол бірсыдырғы мінсіз
атқарған секілді. Соның арқасында Семей, Өскемен, Аягөз, Зайсан ^ездерінде
үйымдастырушылық, басшылық қызметтерге көтеріледі.
Қызметтегі алғырлығы, айналасымен тіл табыса білетін іскерлігі оның
беделін осіреді. Қазақ автономиялы кеңестік социалистік республикасы
күрылтай сиезіне (1920 жыл) қатысып, онда Орталық атқару комитетінің
мүшесі болып сайланады. 1921-1923 жылдары Оралда прокурор, 1924-1925
жылдары Ақмола губерниясының прокуроры болды. 1925-1926 жылдары
Сырдария губерниялық атқару комитетінің төрағасы, Қазақ орталық атқару
комитетінің нүсқаушысы қызметтерін атқарды. Лауазымды қызметтер атқарып
жүрсе де, үкімет оны нағыз адал коммунистермен тең қарамағаны тағы белгілі.
1926 жылы «Сырдария ісі», «Шаян ісіне» катысты жауапқа тартылады.
Бірақ тағылған күмән расталмай, Ы.Мүстанбаев ақталып шығады. 1926-
1927 жылдары Қазақ автономиялы кеңестік социалистік республикасының
байланыс халық комиссары болады. Осы кезде ол кеңес үкіметі үшін еңбек ету
мүмкіндігіш ие болды. 1927 жылы Семейде өткен атаман Анненковқа қарсы
сотта мемлекеттік айыптаушы болды.
Өмірінің соңғы жылдары Қызылорда мен Алматыда әртүрлі жауапты
қызметтер атқарды. Ол —өте күрделі кезеңде өмір сүрген түлға. Кеңес үкіметі
үшін қызмет етуі партияға адал сенгендігінен емес. Алашорда таратылған соң,
Кызыл үкіметтің өзіне кешірім жасап, үсынған кызметтері нен бас тарту өлімге
апаратын жол еді. Екіншіден, бүл жүмыстарды алашордашылар істемесе,
кеңесшіл кызылдар істер еді. Ал бүл қазақ халқына тиімді болмайтын,
сондықтан аз да болса халыққа пайдалы істерді істей берудш басқа үтымды
жол жоқ еді. А.Байтүрсынүлы, Р.Мәрсеков секілді Алаш зиялыларының да
кеңестік жүмыстарға араласуының сыры осында болатын.
л: “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Ы.Мүстанбаев әдеби сынға өзіндік үлес қосып, қазақ әдебиетінің
тағдырына катысты талас-тартысқа белссне араласты. Абай, А.Байтүрсынүлы,
М.Жүмабаевтардың шығармаларын таптық түрғыдан талдап, олардан
идеологиялық кателіктер іздейтіндердің шабуылынан қорғап, ара түседі. Сол
аркылы өзінің алашшыл идеясын танытты. Кеңес үкіметі Ы.Мүстанбаевтың
әдебиет майданындағы көзқарасынан-ақ оньщ түбегейлі идеясын аңғарса
керек. Алайда, оған басты қауіп одан келген жоқ. Кеңес үкіметі өзінің түбегейлі
мақсатын іске асыруға келгенде ешкімге жол бермейтін. Қазақстандағы жер
мәселесінде үкімет жергілікті халықпен тіпті санаспады. Жер түгел үкіметтің
меншігі болды, оның сыртында бүл жерлерді жергілікті халық емес, үкіметтің
шапагаты кімге ауса, сол ғана пайдаланатын болды. Ауылдағы тап тартысы да
қазақтар үшін тиімді болған жоқ. Ол ә\слі ежелден тату-тәтті өмір сүріп келгш
ағайын арасына жік салды. Кедейлерді байларға қарсы қойды. Байлардың бар
мүлкі тәркіленіп, өздері жер аударылды. Социалистік эксперименттердің бәрі де
қазақ халқынын мүддесінг қайшы келді. Голощекиндік «кіші октябрь» саясаты
қазақ халқы үшін зүлмат сойқанның өзі болды. Мүндай сүмдыққа ұлтыма
пайдам тие ме деген болмашы үмітпен кеңестік қызметте жүрген Алашорда
зиялылары төзе алмады. Ендігі жерде үміттің оты сөніп бара жатқанын көрген
олар ашық карсылық көрсете бастайды. Ы.Мүстанбаев та «кеңес үкіметіне
қарсы шыққан» деген айыппен қудаланып, бірнеше рет партия қатарынан
шығарылды. Сталиндік қуғын-сүргіннің оны айналып өтуі мүмкін емес еді.
Солақай зүлым саясат 1937 жылы 15 қарашада үлтын сүйген үлкен жүректі
азаматты жалмап тынды.
И.Щрахмет
М¥ХИТОВҒҮБАЙДОЛЛА
Мүхитов Ғүбайдолла Мүхамбетжанүлы (Шоңүлы) 1896 жылы Орал облысы
Ілбішін )езі Жақсыбай болысына қарасты Ақбақай ауылында туған. Батыс
Алашорданың белгілі қайраткері.
Қазақтың біртуар сазгері, атакты әнші Мүхит Мерәліүлының бәйбішесі
Ермектен үш үл туған. Сол үшсуінің үлкші —Мұхамбетжан. Ғүбайдолла —сол
Мүхамбетжанның үлы. Бала кезінде Жақсыбай болыстык орыс-қазак мектсбінсн
оқыпты. Орыс тілін сонда үйренеді де, кейін Орал мұғалімдер семинариясына
түсіп, білімін жетілдіреді. Семинарияны жақсы нәтижемш бітіріп, елде мүғалім
болып жүмыс істейді. Мүғалім бола жүріп жастарға ата тарихы, елдіктің іргелі
мәселелері туралы үнемі айтып отырады. Мүндағы мақсаты елді ояту болатын.
1916 жылы Батыс майданында тыл жүмысына Жайық өңірінен барған кдзақ
жастарына жүзбасы болды. Осы жүмыста ол жастарға бас-көз болып, демсу
көрсетеді. 1917 жылы жазда елге оралған соң, Алаш қозғалысына араласып
кетеді. Мамандығы мүғалім ол үгіт-насихат жүмыстарын жүргізуде көгі
күш шығарады. Қазақ атқару комитеті және жер басқармасы жүмысына да
араласады. Осы жүмыстардың бәрінде ол өз біліктілігін көрсетіп отырған.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ ^ <
1918 жылы мамырда Жымпитыда откен төртінші Орал облысы казак сиезіне
катысты. Сол жылы жазда Ойыл бекінісінде ашылған бірінші казак кавалерия
юнкерлік мектебінде оқып, оны 1918 жылы прапорщик ш ш імш бітіріп
шықты. Алаш полктеріне алынған қазақ жігіттерін әскер өнеріне үйрететін
36 нүскаушы болады. Жымпитыдағы Алаш полкінде қызмет етіп, Ойылдағы
Батыс Алашорда халық әскері штабы жанындағы офицер ретінде жаңадан
әскер бөлімдерін жасактаумен, күзет жүмыстарымен айналысты. 1919 жылы
көктемде Қаратөбеде өтксн бесінші Орал облыстық қазак сиезінің қарарымен
Ойыл маңында халық әскери жасақтарын қүрысты. Кейін Батыс Алашорданың
отрядтарын басқарады. 1919 жылы кеңес үкіметі жағына шығуды қолдаған
екен. Алаш әскері қарусыздандырылғаннан кейін елден шеттетіліп, Орынборға
әкетіледі.
Ғүбайдолла музыкаға қабілетті адам болған. Мүхит әндерін ел арасында
үгіттеп, таратқан адамдардың қатарында Ғүбайдолла мен інісі Лүқпан
Мүхитовтар да бар. 1922 жылы Орта Азияға қызыл командир болып келеді.
1924 жылдан кейін елде әртүрлі жауапты қызметтер атқарады.
193 7 жылы «халық жауы» ретінде 10 жылға жер аударылады. Екі жылдан соң
бостандыкка шығады. Кейін Алматы облысы Қапал қаласында педагогикалық
училищеде оқытушы болады.
И.Нүрахмет
Н¥РМ¥ХАМЕДОВ ХАСЕН
Нүрмүхамедов Хасен 1900 жылы қазіргі Ақмола облысы Есіл ауданында
туған. «Алаш» партиясының мүшесі болған. Атбасарда мүғалімдер курсында,
Омбыда партия-кеңес қызметкерлерін даярлайтын курста оқыды. 1926 жылы
Орынбор жүмысшы факультетін, 1930 жылы Мәскеуде К.А. Тимирязев
атындағы ауылшаруашылық академиясын бітіргш. 1919-1920 жылдары
Атбасар уззінде мүғалім, 1920-1921 жылдары ^ездік партия комитетінің
казақтар секциясын басқарды, Азамат соғысына қатысты. 1922-1923 жыл
дары «Еңбекші қазақ» газеті редакциясының алқа мүшесі, әрі «Қызыл
Қазакстан» журналының редакторы. 1923-1928 жылдары Қазақ АКСР-і егін
шаруашылық халық комиссариатында, Семей және Ақмола губернияларында
лауазымды қызметтер атқарды, 1930-1932 жылдары Мәске/дегі үжымшар
ғылыми-зерттеу институтының директоры, 1933-1937 жылдары Қазақ АКСР-і
Мемлекеттік жоспарлау комиссиясы төрағасының орынбасары, Бүкілодақтық
ауылшаруашылық ғылымдары академиясының Қазақ бөлімі төралқасының
төрағасы, Шығыс Қазақстан облыстық атқару комитетінің төрағасы, Қазак
КСР-і Даісаулық сақтау халық комиссары қызметтерін атқарды. 1937 жылы
қазанда түтқындалып, ату жазасына кесілген.
И. Нүрахмет
АЛАШ” Қ0 3 ҒАЛЫСЫ v3: ^ « # " М•*»•'». »« R ч* • Л 'I S c V J i x ^ ^ ч Э в в ^ ^ Ч ^ - ж М О и » '
ОМАРОВ ЕЛДЕС
Алашорданың көрнекті қайраткерлерінің бірі педагог, публицист Елдес
Омаров қасиетті Торғай топырағында, Қостанай \сзінің, Дамбар болысының
екінші ауылында 1892 жылы туған. Балалық шағы ауылда өтіп, ат жалын тартып
мінген кезінде Қостанай қаласындағы екі сыныптық орыс-қазақ мектебінде
оқыган. 1907 жылы мектепті бітіріп, Орынбордағы орыс-қазақ мұғалімдер
мектебіне оқуға түседі. 1911 жылға дейін сонда оқиды. Жаратылысынан өте
зерек болған ол мектепті өте жақсы нәтижемен бітіріп шығады.
Е.Омаров - Алашорда үкіметін қүруға бар қажыр-қайратын жүмсаған
адамның бірі. Уақытша үкімет қүрылған кезде ол Торғай >ездік комиссарының
көмекшісі, сонымен бірге облыстық азаматтық істер комитетінің төрағасы
болады. Бірінші және екінші жалпықазақ сиездсріне қатысты. Қостанайда
өткен Қостанай \езі қазақтарының төтенше сиезінде «Жер мәселесі туралы»
баяндама жасайды. Алаш қозғалысын үйымдастыру кезінен бастап Алашқа
адал қызмет етіп келе жатқан, сөзге шешен, іскер, ойшыл азаматтың ецбегін
Алашорда басшылары жоғары бағалайды. Ел сеніміне ие болып, Алашорданың
Қостанай угідік атқару комитетінің төрағасы міндетін атқарады. Кейін Торғай
облыстық жер басқармасы төрағасының орынбасары, төрағасы болады.
1920 жылы Орынборда халық ағарту комиссариатында инструктор,
кеңестік партия мектебінде оқытушы болып жүмыс істейді. Бүл міндеттерді
ол екі жыл атқарды. Осы кезде ол көптеген ғылыми мақалалар жазып, батыл
публицист ретінде танылады. 1922 жылы Қазак халық ағарту комиссариатының
академиялық орталығына қызметке алынып, 1926 жылға дейін сонда істейді.
Оның педагогикалық еңбек жолы осылай жалғасады. Қазақ (ол кезде қырғыз
деп аталған) халыкка білім беру институтында (КИНО) оқытушы болып, саяси-
әлсуметтік, оқу-ағарту және тіл білімі мәселелеріне арнап көптеген мақалалар
жазады. Қазақ тілінде физика, геометрия оқулықтарын жазып, математикалық
терминдердің қалыптасуына зор үлес қосады. 1924 жылы маусымда өткен Қазак
білімпаздарының тобында Елдес Омаров қазақ тілі грамматикасы туралы
баяндама жасайды. 1926-1929 жылдары саяси қуғынға үшыраған Омаров
Ташкент педагогикалық институтында, Орта Азия мемлекеттік университетінің
шығыс факультетінде оқытушы болып жүмыс істейді. Сол жылдары қазақ
мектептеріне арналған геометрия оқулығының 2-кітабын жазады. Сингирдіц
физика оқулығын қазақ тіліее аударады. Бүл ретте оны жай ғана оқытушы
дегеннен гөрі үлағатты үстаз деген жөн.
1929 жылдың соңында түтқындалып, 1930 жылы сәуір айында ату жазасына
кесілді. Кейіннен он жылға Архангельскіге жер аударылып, 1933 жылы ақталып
шығады. 1934-1935 жылдары Қазақ мемлекеттік медицина институтында қазак
тілінаі сабақ береді. Қазақ тілі оқулығын жазады. 1935-1937 жылдары ҚазМУ-
де қазақ тілі кафедрасыныц доценті болып қызмет атқарады. Қазақ мектептеріне
арналған орыс тілі грамматикасын және «геометрия есептері» окулығын жазды.
Саяси қуғын-сүргінге үшырап, 1937 жылы 2 желтоқсанда қайтыс болды.
И.Нүрахмет
f ** si #-'* * *f*
I- *v'^ mit4,*= К-^
* % *-*
J%ъ с г и4
pEs•- . '
jttu і ь
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ОМАРОВ САЛЫҚ
Алашорданың батыс бөлімшесінде қызмет еткен қоғам қайраткері Омаров
Салық - атақты Сырым Датұлының шөбересі. Атасы Қазы Сырымұлы да,
әкесі Омар Қазыұлы да сөз ұстаған шешен, ел билегеи адамдар екш. Әкесі Омар
Өлеңті болысының бастығы болыпты. Туған жылы белгісіз, Орал облысы
Жымпиты )езі Өлеңті болысы Жетікөл ауылында дүниеге келіпті. Салықтың
қанша оқығаны туралы нақты дерек жок, алайда оқыған, білімді азамат болғаны
анық.
С.Омаров 1917 жылы сәуірде өткш бірінші Орал облысы казақтарының
сиезіне арнайы шақырылып, сол сиезде Жайык сырты қазақтарының облыстык
комитетіне мүше болып сайланады. 1917 жылы Жымпиты \сздік атқару
комитетінің жаңа аумақтық м еж ел^ саясатына қарсы шығып, бүрынғы
аумақтық болыстық бөлістерді сактап қалуды жақтаған. Өйгкені жаңа аумақтық
бөлім қазақ халқының мүддесіне тиімсіз еді. 1917 жылдың басында земстволық
сиез шақыруға байланысты қүрылған Жымпиты )сздік үйымдастыру комитетіж
кіреді. 1918 жылы ақпанда Қаратөбеде өткен үшінші Орал облыстық қазақ
сиезінде Жайық сырты казақтарының бөлек болыс болу ниетін қолдаған, жаңа
болыстықтың құрылуына байланысты елге түсетін салықты жүмыла көтеруді
үсынған. Жаңа қүрылып жатқан Алаш оскерінс 200 ат берген. 1918 жылы
мамырда өткш төртінші Орал облысы қазақтарының сиезінде Алаш үкіметі
мен Әскери үкіметі арасындағы шартты бекітуге мүдделі болып белсенділік
танытады. Сол сиезде Ойыл уәлаяты уақытша үкіметіне мүше болады. Жаңа
үкіметтің күрамында жер пайдалану мәселесіне жауапты болды. Батыс
Алашорда таратылған соң Орал губерниясының төтенше комиссиясы жағынан
үсталып, концлагерьге камалады.
1920 жылы 5 жылға бас бостандығынан айырылады. Ә.Әйтиев пен
С.Арғыншиеваратүсіп, ол жазаданқүтқарады. Онанкейінелдешаруашылықпен
айналысады. 1928 жылы мал мүлкі тәркіленіп, «жартылай феодал», «Алашорда
белсендісі» ретінде үй ішімен Жетісу округіж жер аударылады.
Онда барған соң шаруашыльщпен айналысып, елдің қүрметіне ие болады.
1937 жылы (1938 жыл деген де дерек бар) Жетісудан Челябіге он жылға жер
аударылады. 1941 жылы сонда қайтыс болады.
И. Нурахмет
ОРАЗАЕВ М¥СТАФА
Оразаев Мүстафа (1891 - 1970) Ахмет ишан Оразайүлының баласы. Бүхара
қаласындағы діни медреседе оқыған. Уфа қаласындағы медресе «Ғалияда»
атақты ақын М.Жүмабаевпен бірге окиды. «Қазақ» газетін шығару ісін
үйымдастырушылардың бірі. Ә.Бөкейханның Думада қазақ өкілі болуын
қуаттап, «Жүрт жаксыларына ашық хат» деген үндеуін жариялаған. Ә.Бөкейхан,
М.Дулатовпен бірігіп «Алаш үлына» деген үндсу хат жазып жариялаған.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ОРАЗАЙ¥ЛЫ АХМЕТ
Белгілі меценат, Алаш қозғалысын қолдаушы, «Қазақ» газетін шығаруға
қаржылық көмек көрсеткен қайраткер Ахмет Оразайұлы 1861 жылы Сырдария
140 )езі Зіңкетер елді-мекенінде туған. Әкесі Оразай (1807-1898) - өңірге аты
белгілі діндар, зиялы кісі болған. Қайраткер жасынан әкесінш сауат алған.
Кейін Бұхарада оқыған. Елге діни сауатты азамат болып оралып, Орталық
Қазақстанмен шектес Сарысу, Телікөл маңайында мешіт, медресе салдырып,
қазақ халқының білім дәрежесін көтеруге атсалысқан.
1881-1883 жылдары екі мәрте Меккеге қажылық сапармен барған. Ыстамбұл,
Қазан, Уфа, Шығыс мұсылман елдері қалаларынан ислам әдебиетін алдыртып,
әр елдегі діни ғұламалармш байланыс жасап тұрған. Діни сауаты, рухани
беделі, зиялылығы мен жалпы парасаты Ақмола, Торғай жұртшылығының
аузында жүрген. Медреселерін жәдитшілдік жүйеге қүрып, Қырым татарынан
шыққан қайраткер Исмаил Ғаспыралының ағартушылық бағытын қатты
қолдаған. Мысалы, Ахмет ишан медресесіне шақыртқан мүдәрис И.Сайфуддин
- осындай жәдитшіл оқыған еді. Торғай >езі Қызылшеңгел болысында түрып
жатқан қайраткер 1906-1914 жылдар да Ресей қалаларында өткен Мүсылмандар
сиезіне қатыеа алмаса да, оның шешімдерін сараптап, өз бетімен ізденіске толы
жүмысгар істеген. 1910 жылдардың басында Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы,
М.Дулагов сынды жаңашыл қайраткерлермен танысып, үлтты ояту күресіне
- Алаш козғалысына ниеттес екенін білдіреді.
Алаш зиялылары қазақ байлары мен оқыған-діндарларының жаңа
жағдайдағы азаматтық үстанымы қандай болу қажеттігін айтады. Ишан жиған
барлық каржысын және пікірлестерінің де қаржысын саяси газет шығару үшін
жүмсауға әзір екенін жеткізеді. Сөйтіп, А.Байтүрсынүлы мен А.Оразайүлының
атынан Орынбор гешрал-губернаторына «Қазақ» атты газет ашуға өтініш
жасағаны туралы хат жолданады.
Патша үкіметінің жоғарғы Баспасөз басқармасы рүқсатнаманы 1913 жылы
5 қаңтардағы бүйрығымен бекітеді. Мүнда окіметтің ресми жарлықтарын,
Мемлекеттік Дума жұмысын, ішкі-сыртқы жаңалықтарды, қазақ түрмысын,
мәдшиетін, шаруашылығын, оқу-ағарту еаласын, денсаулық пш малдәрігерлік
ісін, жергілікті хабар-ошарларды, қүлақтандыруларды, хабарламаларды
жариялап түруға мүрсат берілетіні жазылған. «Қазақ» 1913-1918 жылдары
жалпы қазақтың «көзі, қүлағы һәм тілі» (А.Байтүрсынүлы) болып, елдің көзін
ашқаны белгілі.
Газетте А.Оразайүлының да мақалалары, ой-пікірі жарияланып түрды.
Қайраткер мүның сыртында жергілікті жерде суландыру және денсаулық
сақтау жүмыстарын үйымдастырып, халыққа қамқорлық көрсетті. 1927 жылы
Телікөл бойында қайтыс болды.
Д. Қамзабекүл ы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ПОТАНИН ГРИ ГО РИ Й
И. Нүрахмет
САБАТАЕВ САТЫЛҒАН
Сабатаев Сатылған Жетісу облысы Верный уезі Үлкш Алматы болысының
жетінші ауылында туған. Ол - үлт кайраткері, Алаш козғалысына қатысушы.
Жоғары білімді агроном және тіл маманы.
1895 жылы Верныйдағы үлдар гимназиясын бітіргш соң, білім іздеп
Ресейге кетеді. 1898 жылы Мәскеудегі Лазаревский атындағы шығыс тілдер
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ .
И.Нүрахмет
' f “АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
САРБӨПИН Н¥ҒЫМАН
Алаш қозғалысына катысушы, қазақтың арнаулы білімді алгашкы әскери
мамандарының бірі Нүғыман Сарбөпин 1890 жылы Орал облысы Ілбішін >езі
Соналы болысында туған (қазіргі Қаратөбе ауданы). Тегі -Байүлына жататын
алаша руының кенжеғара атасы. Әкесі Жайьщ сырты қазақтары тарихында
өзіндік орны бар, үзақ жыл аға султан, болыс болған, әдетте үрпақтарына
мираскорлық жолмш берілетін дворян атағын қазақтан алғаш иеленушілердің
бірі - Мүхамеджан. Өз әулетінаі шыққандардың Санкт-Петербург, Мәсксу
әскери жоғары оқу орындарына түсуіне патша өкіметінің ресми рүқсатын алған
Мүхамеджан немере інісі, кейін патша армиясының полковнигі шшін алған
Сабыр Сарығожиннен кейін үлы Нүғыманды Санкт-Петербургтегі Александр
кавалерия училищесіне түсірді. Арғы атасы Исатай-Махамбет көтерілісі
тарихынан мәлім старшина Сарбөненің атына жазылған Нүғыман 1910 жылы
ш амасы нда училищені бітірген соң, Ресей-Қытай ш екарасында түрған
553 -жаяу әскер полкіне қызметке жіберілді. 1914-1917 жылдары 1-дүниежүзілік
соғысына қатысты. 553-полк қүрамында мүсылмандардан қүралған жеке
ротаны басқарды. Соғысты штабс-капитан шенінде аяқтап, Батыс майданнан
Мәскеуге келді. Ондағы Уақытша үкімет органы жанынан күрылған мүсылман
комиссиясына қызметке түру жөнінде үсыныс жасалғанына қарамастан,
1917 жылы жаз айында Орынборға келді. Осында А.Кенжин, Н.Төреқүлов,
Т.Жаманмүрынов, М.Сейдалин, М.Есполовтардың үйытқы болуымен ашылған
«Еркін дала» үйымына Т.Түрмағамбетов, Ж.Жәнібеков, С.Кәдірбаев қатарлы
жастармен, Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов секілді кайраткерлермен
бірге мүше болып кірді. Қауым бағдарламасына сәйкес мәдени-ағарту
жүмыстарымен, мектеп, баспасөз органдарын ашу, оқу қүралдарын шығару,
драмалық үйірмелер күру, шәкірттерге жәрдем беру ісімен шұғылданды.
1918 жылдың басында Ә.Жангелдиннің, Н.Төреқүловтың Орынборда орнаған
кеңес өкіметіне қызмет ету жөніндегі үсынысын кабылдамай, Оралдағы
Алаш қозғалысына қосылу ниетімен жолға шығады. Жолшыбай Елек қаласы
большевиктер қолына көшкендіктен Орынбор маңындағы 1-Бөрте болысының
3-ауылында амалсыз кідіреді. Оны орынборлык казак-орыс Н.Каширин
отрядының бір бөлігі «Орал казактарымыз» деп алдаусыратып ұстап алып,
қорлап өлтірді. Сол 3-ауыл маңында жерленген. Соңында зайыбы Зинаятта
Рамазанова ж әш қызы қалды.
М Тәж-Мурат
САРЫҒОЖИН САБЫР
Алашорда үкіметі үшін қызмет еткш, тағдыры қьізык түлғалардың бірі
- Сабыр Сарығожин. Оның кашан туғаны туралы дерек жок, 1925 жылы
Үлыбританияда қайтыс болған.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Сабыр бала кезінде Оралдағы реалды әскери мектебіне түсіп, оны аса
жақсы нәтижемен бітіріп, Мәсксудегі жоғары әскери мектепке жолдама алады.
Осы арада айта кететін жайт, С.Сарығожиннің аталған оқу орындарына кдй
жылдары түскені, қашан бітіргені белгісіз. С.Сарығожин Мәскеудің жоғары
әскери мектебін үздік бітіреді. Бірақ бүл оған пайда бермейді. Оның алғырлығы
мен тапкырлық талантына қызыккан патша жандармдары Сабырды елге
кайтармай, өздері үшін қызмет істетудің қамын жасап, Мәско/і е алып қалады.
Сонымен, ол көп жылдар Мәске/де Ресей патшасы әскерінде қызмет етеді.
С.Сарығожиннің елге қашан оралғаны да анық емес. 1918 жылы Жымпитыдағы
Алашорда үкіметінің әскери комиссары болып тағайындалады. Ол жүмысты
бір жыл атқарады. Сол кезде Алаш әскерінің кәсіби деңгейін көтеру үшін барын
салып жүмыс істесе керек. Алашорда таратылып, қызыл үкімет орнай бастаған
кезде бүрын ақ патша әскерінің қүрамында жүмыс істеген, кейін Алашорданың
әскери комиссары болған адамды қызыл үкіметтің аяусыз жазалайтынын сезсе
керек, 1919 жылдың күзінде Қара теңіз арқылы шетел асып, Ұлыбританияға
жетеді. Лондонда не істеді, қалай өмір сүрді - ол жағы бізге белгісіз. 1925
жылы қайтыс болғаны туралы ғана дерек бар.
И. Hyp ахмет
СӘРСЕН¥ЛЫ БИАХМЕТ
Алаш қозғалысының қайраткері Биахмет Сәрсенүлы 1885 жылы Семей
облысы Зайсан уезі Нарын болысында (қазіргі Шығыс Қазақстан обл Ақсуат
ауд.) туған. 1905-1909 жылдары Семей мүғалімдер семинариясында оқиды.
Мүны бітірген соң 5 жыл мүғалім, 3 жыл болыстық кеңесте кызметкер болады.
1917 жылы ақпан төңкерісінен кейін ол Семей облыстық Қазак комитетіне мүше
болып сайланып, Павлодар \езіндс жергілікті комитетгер қүруға атсалысады.
1917 жылы Алаш партиясы қүрылатын бірінші жалпықазақ сиезінің де, Алаш
автономиясы жарияланатын екінші жалпықазақ сиезінің де үйымдастыру
және өткізу жүмысына белсене қатысады. Алашорда үкіметі - ¥ л т кеңесі
анықталатын екінші сиез қүрамында А.Байтүрсынүлы, М.Жүмабаев, Е.Омаров,
Т.Шонанүлылармен бірігіп Білім комиссиясына кіреді. 1919 жылы Семей
облыстық жер басқармасы халық ағарту бөлімінің қазақ болімшесіне басшы
болып тағайындалады. Осы кезде Семейде жаңадан ашылған мүғалімдер
курсында, өзі оқыған мүғалімдер семинариясында әр түрлі поннаі сабақ береді.
Қаладағы моден и үйымдардың жүмысына атсалысады. «Қазақ», «Сарыарқа»
газеттеріне мақала жазып түрады. Оның «Автономия кеңесі», «Біріккен елде
береке бар», «Азық-түлік», «Русияда осы күнде зор мәселе - азық-түлік» т.б
жарияланымдары сол шақта қазақ қоғамына үлгілі істерді нүсқады. 1920 жылы
Орынборда Қазақ автономиялық республикасы жарияланғанда, оны жаңа
астанаға қызметке шақырды. Алғаш Соғыс комиссариатының саяси білім
болімін басқарды. Сонан кейін Халық ағарту комиссары А.Байтүрсынүлының
шақыруымаі білім саласына ауысып, комиссариат алқасының мүшееі,
әлеуметгік тәрбие бөлімінің баешысы, мектеп істері бөлімінің меңгерушісі
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
секілді сол уақыттың жауапты кызметтерін абыроймен атқарды. Осы уақытта
Орынбордағы мұғалімдер курсында, Қазақ халыққа білім беру институтында
(КИНО) үстаздык етеді. Мүрағат деректерінде қайраткерге физика, математика
пәндерінен мектеп оқулығын жазуға үсыныс жасалғаны көрсетілгш. Ғалым-
үйымдастырушы ретінде ол Қазак ғылым комиссиясының, Академиялық 1145
орталыктың нетізін қалауға атсалысты. Сол кездегі мерзімді басылымдардан
қайраткердің отандық мектеп жүйесін қалыптастыруға аянбай күш-жігер
жүмсағанын, өлкеде алғашқы әскери және кәсіптік оқу орындарын ашуға
бастамашы болғанын оқимыз. Қазақта кеңестік-пролетарлық асыра сілте/
саясаты салдарынан 1931-1932 жылдардағы қырғынға дейін 1921 жылы
алапат ашаршылық болғаны мәлім. Осы кезде елді түрлі індеттер жусатып
кетті. Қайраткер 1921 жылы 36 жасында халыққа тиген оба ауруынан қайтыс
болды. Оның қазасына Алаш қайраткерлері «бір жүлдызымыз сөнді» деп қатты
қайғырды.
Д. Қамзабекүлы
СӘТБАЕВ ҚАНЫШ
¥ л ы ғалым-геолог, қоғам қайраткері, гдалогия-минералогия ғылымдарының
докторы, профессор Сәтбаев Қаныш Имантайүлы 1899 жылы 12 сәуірде
Павлодар облысы Баянауыл ауданы Ақкелін болысы, Шадра (қазіргі Сәтбаев)
ауылында туған. Қазакстан FA-сын үйымдастырушылардың бірі және тұңғыш
президенті (1946). КСРО FA-ның академигі (1946; 1943 жылдан корреспондент
мүшесі), Қазақстан ҒА-ның академигі (1946), Тәжікстан ҒА-ның қүрметті
мүшесі (1951). Қ.Сәтбаев қазақтан шыққан түңғыш тау-кен инженер-геологы,
Қазақстан ғылымының атасы, Қазақстан геологтері ғылыми мектебінің
негізін қалаушы, Қазақстандык металлогения ғылымының негізін салушы.
Сәтбаевтың атасы Сәтбай Шотықүлы (1823-1902) Баянауыл өңіріж танымал,
қадірменді азамат болған. Ол қажылық сапары кезінде Меккеде кайтыс болып,
сонда жерленген. Қаныштың әкесі Имантай Сәтбайүлы (1845-1928) Омбы
қаласындағы медреседе білім алған. Сәтбаевтың анасы Әлима Исақызы (1860-
1904) Қаныш бес жасқа келгенде қайтыс болған. Жас Қаныш Имантайдың
бәйбішесі Нүрым Тасболатқызының (1850-1929) тәрбиесінде өсті. Сауатын
ауыл молдасынан ашқан Сәтбаев 1911-1914 жылдары Павлодардағы орыс-
қазақ мектебінде бастауыш білім алды. 1914 жылы Семейдегі мүғалімдер
семинариясына оқуға түсті. Онда Ж.Аймауытүлы, М.Ә)езов сияқты көрнекті
қайраткерлермш бірге оқыған. Семинария қабырғасында өз әріптестерімен
бірге Семейде үйымдастырылған қайырымдылық мақсаттағы шараларға
қатысты. 1915 жылы Семейде И.Қүлжанованың жетекшілік етуімен өткізілген
кеште Қ.Сәтбаев Абайдың өлеңдерін мәнерлеп оқумен көзге түседі. Ол
Ш.Қүдайбердіүлымен тығыз байланы ста болып, оның ш ығармаш ы лы ғын
ж оғары бағалады. 1917 жылғы Ақпан төңкерісін зор куанышпен кабылдап,
жаңа үкімет қазақтарға бостандық әкеледі деп түсінді. Соған орай сол түста
қүрылған Семей облыстық Қазақ комитеті жүмысының нәтижелі жүруіне
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
септігін тигізді. Алаш қозғалысы кайраткерлерінің іс-әрекетінг колдау көрсетті.
1918 жылы семинарияны бітіргш соң Семейде педагогикалык курста мұғалім,
1920-1921 жылдары Баянауылда халық судьясы болды. 1921 жылы Баянауылға
емделуге келген геолог, ғалым М А . Усов жас Сәтбаевтың геолог болуына
үлкш эсер етіп, туған елінің қазба байлыктарын зерттеуге ынталандырды.
1921 жылы күзде Қ.Сәтбаев Томск технологиялык институтының тау-кен
факультетіне оқуға түсті. 1926 жылы институтты бітіргш соң Қазак АКСР-
і Халык шаруашылық орталык кеңесінің үйгаруымен Мәскеу қаласына
“Атбасцветмет” тресінің геология бөлімін басқаруға жіберілді. Бүл треске
Жезқазған мыс кен орындарын, Байқоңыр көмірін зерттеу және Қарсақбай
мыс зауытының қүрылысын жүргізу жүктелген еді. Сәтбаев бүл істі қарқынды
жүргізу мақсатында Қазақстанға қайтып оралды. 1929 жылы Қарсақбай мыс
комбинатының геология барлау бөлімінің бастығы қызметіне тағайындалды.
Көп үзамай комбинаттың бас ггологы болды. 1941-1964 жылдары КСРО
ҒА Қазақ бөлімшесінің күрамындағы Геология ғылымдары интитутының
директоры, КСРО FA-ның Қазақ бөлімшесі президиумы төрағасының
орынбасары (1941-1942), төрағасы (1942-1946), Қазакстан ҒА-ның президенті
(1946-1952) болды. 1952 жылы әміршілдік жүйшің тарапынан қысымға
үшырап, қызметінен шеттетілді. Қызметтен босаған еоң Қазақ КСР Геология
институтының директоры болып еңбек етті. 1955 жылы Қазақ КСР ҒА-ның
президенттігіне қайта сайланып, бүл қызметті өмірінің соңына дейін атқарды.
Қ.Сәтбаевтың негізгі ғылыми еңбектері кентасты кендер геологиясы мен
Қазакстанның минералды рееурстарын зерттеуге арналган. Жезқазған кшін
зерттеу және Орталық Қазақстанның (Сарыарқаның) металлогендік және
болжам картасын жасауда (1952-1958) көп еңбек сіңірді. 1926-1929 жылдары
кені мардымсыз өңір болып саналган Жезқазганды ірі мыс кентасты аудан
катарына көтеруде Сәтбаевтың еңбегі өте зор (ақиқат қоры бүрынғысынан
2,5 есе көп екшін анықтады).
Қ.Сәтбаев минералдық шикізаттарга бай Сарыарқа, Кенді Алтай т.б.
аймақтарды ерекше назар аударып зерттеді.
А.Нүрлыбаев, К.Салықов
СӘТПАЕВ ӘБІКЕЙ
Сәтпаев Әбікей Зейінүлы 1881 жылы қазіргі Павлодар облысы Баянауыл
ауданы Қ.Сәтпаев атындағы ауылда дүниеге келген. Алдымен өзінің отбасында
сауат ашқан ол Семей мүгалімдер семинариясында оқиды. Орыс тілі мен
әдебиеті және тарих пәндерінің мүғалімі. Оқу бітірген соң Павлодардың орыс-
қазақ училигцесінде сабақ береді. Алаш қозғалысы түсында ол Алаш партиясы
атынан Қүрылтай жиналысына депутаттыққа үсынылған. Екінші жалпықазак
сиезінде «Шура-и-исламға» депутаттыққа үсынылған. Кеңес үкіметі жылдары
Ә. Сәтпаев халыққа білім беру саласында жемісті еңбек етті. 1920-1921 жыл
дары Семейдің губерниялық халыққа білім беру бөлімінің төрагасы болды.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЬІСЬІ
Одан кейін өзі окьіған мұғалімдер семинариясында оқытушылық жұмыста
болды. Ал 1922 жылдың желтоқсан айынан бастап жаңадан ашылған Семей
педагогикалык техникумының директоры болды. Ол бұл қызметті 1927 жылдың
аяғына дейін атқарды. Бүдан соң ол Омбының жұмысшылар факультетінде
сабақ берді. Сол кездегі кеңестік жүйе Алашорда қозғалысына қатысқаны 147
үшін айыптай бергш соң, Қырғызстанға көшіп, казіргі Бішкек каласындағы
педагогикалық институтта жүмыс істеді.
Ә.Сәтпаев «Таң», «Сана» т.б. басылымдарда оқу-ағарту мәселелеріне
арналған біркатар мақалалар жазды.
1937 жылы түтқындалып, ату жазасына кесіледі.
Е. Тілешов
СЕЙДАЛИН ЖАНСҰЛТАН
Алаш козғалысы кайраткерлерінің бірі Сейдалин Жансүлтан 1856 жылы
Қостанай қаласында туған. Өз заманында қазақ қоғамының дамуы үшін, қазақ
халқының мүддесі үшін аянбай еңбек еткен қоғам қайраткері. Заң ғылымынан
магистрлік қорғаған түңғыш қазақ азаматы. Қазақ заңгерлерінің төлбасы.
Бала кезінде Орынбор қаласындағы орыс-қазақ гимназиясын күміс медальмен
бітірген ол 1878 жылы Қазан университетінің заң факультетіне түседі. Оқуда
алғыр, зерек, ойшыл қазак жігіті 1883 жылы университета заң ғылымының
магистрі дәрежесімен бітіріп шығады.
Университетті бітірген соң Орынбор қаласына келіп, 1883-1886 жылдар
арасында губернатордың ерекше тапсырмалар жөніндегі көмекшісі болады.
Одан кейін Қапал >езінде, Ақмола \сзінде судья, Троицк қаласында округтік
соттың мүшесі болып жүмыс істейді. Сот ісіне сіңіргш еңбегі үшін 1889 жылы
«колледжский асессор» дәрежесін алды. Алайда ол патша өкіметінен канша
атақ алса да, негізгі мақсатым - үлтым үшін қызмет ету деп біледі. Өзі ғана
емес, інісі Жиһанша Сейдалин мен кызы Мариям Сейдалинаның үлтшылдық
бағыт үстануына да ықпал етеді.
1912 жылы 4-Мемлекеттік Думаның қарауына қазақ даласында әдет-ғүрып-
қа негізделген «билер сотын» жойып, оның құзыретін шаруалар сотына беру
туралы жоба үсынылғанда, Жансүлтан Сейдалин оған батыл қарсы шығады.
Себебі бүл Қазақ халкының дәстүрлі әдет-ғұрыптық қүқық жүйесін бүзатын
жоба еді. Жобаны үсынушылар қазақ коғамына орыс заңдарының үстемдік
етуіне негіз жасауды көздеген болса керек. Ғасырлар бойы қолданыста келген
дәстүрлі қүқык жүйесінің бүзылуы үлттың дағдысына сай келмейтіні және ел
арасына сызат түсіретіні анық еді. Осыны аңғарған сүңғыла заңгер жобаға
батыл қарсы шығып, орыс заңдарының қазақ халқының өміріне үстемдік етуін
тсжсу үшін күреседі.
1919 жылы қайтыс болған.
И.Нурахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
СЕЙДАЛИН ЖАНША (ЖИҺАНША)
Алаш қозғалысы, Алашорда үкіметі туралы сөз қозғаған кезде Жиһанша
есімін атамай кету әбестік болар еді. Олай дейтініміз, Алашорда туралы
зерттеулерде бүл адамның аты сирек кездеседі. Сейдалин Жиһанша Әлмүхамет-
үлы 1877 жылы Қостанай каласында туған. Ат жалын тартып мінген кезінде
Неплюев кадет корпусында, Орынбордағы гимназияда оқыған. Сол кезден-ак
орыс тілін жақсы меңгереді. 1900 жылы Санкт-Петербург университетінің заң
факультетіне түсіп, 1904 жылы оқуын үздік аяқтайды.
Адамзат қоғамының көзге көрінбейтін, қағазға жазылмаған ерекше
бір заңдылықтары болады. Сол заңдылықтардың бірі - заман еркі мықты
талантты түлғалардың басын ауыр сынаққа салып, рухани арқауын ширатып
отыратыны. Осындай сын Ж.Сейдалиннің өмірінде де жиі кездесіп отырады.
Ол университетті тамамдаған соң, туған жерге оралып, ел үшін адал қызмет
етсем дегш арманына бірден жете алмады. Санкт-Петербург университетінің
заң факультетін бітірген жас жігіт арнаулы жолдамамен Кавказға, Қара теңіз
жағалауындағы Озургель шаһарына кетеді. 1910 жылға дейін заң қызметкері
болып сол жақта жүмыс істейді. Туған елден алыста, жат ел, жат жерде өткен
алты жыл ішінде ол көп нәрсені көңіліж тоқиды. Басқа жүрттардың тіршілігімен
танысады. Өз елінде қандай артықшылық, қандай кемшілік бар екенін таниды,
қазақ қоғамына не керек екенін, оған қалай жетуге болатынын түсінгді. Елге
оралган соң университеттен алган білімін, өмірден жиған тәжірибесін қазақ
халқының болашағы, елдігі жолына арнайды. Ағасы Сейдалин Жансүлтан
елім дегенде етінен ет кесіп беретін үлтшыл да батыл азамат болған, сондықтан
Жаншаның халықты бақытқа жеткізу жолындагы алгашқы қадамы өз оулетінен
колдау табады. Бүл үлкен демеу болады. Алдында асқар таудай Жансүлтан агасы,
артынан ерген Мариям қарындасы бірі канат, бірі шалғы болып Жаншаның саяси
көзқарасын қуаттап, бастаған ісіне дем беріп отырган. Сөйтіп, Сейдалиндер
әулетінен Алаш үшін арын да, жанын да қүрбан етуге даяр үш бірдей күрескер
шыққан скен. Жанша елге оралған соң қазақ қогамының мүң-мүқтажына көңіл
бөле жүріп, елдегі саяси жағдайды аса қырагылықпен бақылап отырады. Ол ел
тагдырына эсер ететін ірі мәселерден бастап, жеке адамдардың өміріне ықпал
ететін үсақ мәселелерге дейін назардан тыс қалдырмайды. 1916 жылы маусым
айында тыл жүмысына адам аду туралы патша жарлыгы шығады. Бүл жарлық
- қазақ халқы үшін нагыз нәубеттің хабары еді. Тыл жүмысы дегеніміз - қазак
жастарын қарусыз жау огының өтіне айдау болатын. Өйткені, тыл жүмысына
алынган қазақ жастары окоп қазуға міндетті болды. Ал, соғыс майданында
қарусыз жер қазумш айналысқан адамның бір аяғы жерде, бір аяғы көрде
түратыны белгілі. Одан қолына қару алып, соғысқа қатынасу әлдеқайда жеңіл
болар еді. Патша үкіметі саясатының астарында ж жатқанын қазақ зиялылары
халыққа үғындыра бастайды. Осы кезде Жиһанша да патша жарлығын қатаң
сынға алады. Б.Қаратаевпен бірге қазақтан тыл жүмысына адам алуды тоқтату
жөнінде «Қызылдар туралы еске алатын жазбалар» атты өтініш жазып, Ресей
үкіметіж жолдайды.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Орыс ғалымы Н. Мартыненко құрастырған «Алашорда» атты кітапта 1913
жылы маусымның 2-күні генерал-майор Бабичтің Орынбор жандармына
жолдаған қүпия мәліметі берілген. Онда қырғыздар (қазақтар) арасында
жалпықазақ сиезін өткізу туралы сөз тарап жүргені, ол идеяның авторы
Троицк қаласында түратын Жанша Сейдалин екені жазылған. Сонымен бірге 149
«Сейдалин сиез өткізу үшін үкіметтен рүқсат сүрамақшы, сиез осы жылдың
тамыз немесе қыркүйек айларында Орынборда өтеді, сиезге заңгер Райымжан
Мәрсеков пен Бакытжан Қаратаев қатысатыны белгілі және олар Барлыбек
Сыртановты шақырмақшы» деп жазады. Сиезде келімсектерден қазақ жерін
қайтарып алу, Мемлекеттік Думада казактан депутат болуы және дін мәселелері
қаралатындығын да жазады. Сол жылы 11 маусымда Орынборға жазган
Ротмистр-Астраханцевтің қүпия мәліметінде жалпықазақ сиезін ашу мәселесі
туралы үгіт қазақ арасына түгел тарағаны, сиездің ашылатын уақыты, орны,
қаралатын мәселелері корсетілі еп. Бір қызығы, онда да сиез ашу туралы идеяның
Жанша Сейдалиннен шыққандығы жазылады. Соңында сиезге қатысатын
Ж.Сейдалин, Р.Мәрсеков, Б.Қаратаевтар туралы мәлімет беруінөтінеді. Бірінші
жалпықазақ сиезінде қазақ облыстарынан қүрылтай жиналысына сайланатын
депутаттардың тізімі жасалады, сол тізімде Ж.Сейдалин де болады.
Алашорда таратылып, кеңес үкіметі орнағаннан кейін Алаш қайраткерлері
әлі де болса өз халқына пайда тигізу мақсатымен жаңа үкіметке қызмет еткені
белгілі. Сол қатарда Сейдалин де ағарту және жер мәселесі комитетінде
жауапты кызметтер атқарады.
Ж.Сейдалин 1923 жылы дүниеден өтеді. Ол - өз заманының талабына сай
әлеуметтік саяси мәселелерді шешуде қүнды ойлар үсынған адам.
Ж.Сейдалиннің: «Азып-тозып кетпеске не амал бар?», «Бас қосу»,
«Балмүхамет Тәшшовке жауап», «Сьез туралы», «Үлгі аларлық іс», «Жер
жайынан бір екі ауыз сөз», «Шаһар Троицк, 1 декабрь, 1913 жыл», «Эке
мен бала» т.б. мақалалары оқу-ағарту, елді сауаттандыру сиякты өз кезінің
шиеленіскен, күрделі, өзекжарды әлсуметті к мәселелерін қозғаған еңбектер. Бүл
еңбектері автордың үлттың жоғын жоқтаған қайраткерлік келбетін айқындай
түскен.
И.Нүрахмет
СЕЙІТОВ АСЫЛБЕК
Сейітов Асылбек Жаманүлы 1894 жылы 22 каңтарда Омбы қаласында
Батыс Сібір генерал-губернаторы кеңсесі аудармашысының отбасында дүниеге
келген. Алаш қозғалысы қайраткерінің бірі. Ол алдымен орыс мектебінде, содан
соң Омбының классикалык ерлер гимназиясында оқыды. 1911 жылы Омбы
гимназиясын бітіріп, Том мемлекеттік университетінің медицина факультетіне
оқуға түскен. 1916 жылы Ақмола >езінде ауылшаруашылығы бойынша санақ
жүмыстары жүргізілгенде А.Сейітов оның оңтүстік бөлігі комиссиясын
басқарады. Оны 1917 жылы бітіріп, Павлодар облысындағы Баянауыл бекетінде
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
дәрігер болып жүмыс істеді. Халык арасында жиі кездесетін сүзек, безгек,
тырысқак ауруларына қарсы медициналык көмек ісін үйымдастырды. Сондай-
ақ, осы жылдары коғамдык саяси өмірге араласып, алдыңғы қатарлы зиялы
кауымның қатарынан көрінді. 1917 жылы сәуірдің соңы мамырдың басында
150 өткен ақмола облыстык Қазақ сиезінде алдымш хатшылыққа, сиез соңында
төрағаның орынбасарлығына сайланған. Ал, 1917 жылы Орынборда өткш
бірінші жалпықазақ сиезіне қатысып, онда ол төралқа қүрамында М.Дулатовпш
бірге хатшылыққа үсынылады. Осы сиезде А.Сейітов Ақмола облысы атынан
Құрылтай жиналысына депутаты ққа сайланған. Осы Қүрылтайға сайланған
депутаттарға баға берілгенде «Қазақ» газеті ол туралы: «Асылбек Сейітов - жас
доктор, қыз мінезді, ақ қағаздан ақ, үлтшыл жас. Областной қазак комитетінде
председатель орынбасары» - деп жазған еді. А.Сейітов Алашорданың Ақмола
облыстық комитеті басшыларының бірі бола отырып, үлт-азаттық қозғалысына
үлкш үлес қосты.
1921 жылы Орынборда өткен Қазақстан дәрігерлерінің сиезіне, 1922 жылы
Қазақ АКСР-і кеңестерінің снезіне делегат болып қатысты. Ол Баянауылда бас
дәрігер қызметін атқарған. 1922 жылдан бастан 15 жыл бойы Семей қаласындағы
губерниялық денсаулық сақтау басқармасының бастығы болып жүмыс
істеді. Семей облысында туберкулезді емдейтін «Ауыл» және «Березовка»
санаторийлерін ашуға атсалысты (ол емдеу орындары осы күнге дейін жүмыс
істейді). 1937 жылы Қазақ КСР-і Денсаулық сактау халық комиссариатының
жоспарлау-қаржылау болімінің меңгерушісі, Алматы қаласындағы №5
емхананы алғаш үйымдастырушылардың бірі және оның бас дәрігері болды.
Оның «Таң» журналы беттерінде жарияланған публицистикалық мақалалары
бар.
1937 жылы 1 желтоқсанда үсталып, 8 желтоқсанда ату жазасына кесілді.
Оның туған бауырлары Мүсылманбек және Мүратбек те «Алаш» партиясының
мүшелері ретінде репрессияға үшырады.
Е. Тілешов
СЕРКЕБАЕВ БЕКМҰХАМЕД
Бекмүхамед Қүсайынүлы Серкебаев - қазақ қоғамы үшін орны ерекше
түлғалардың бірі. Ол - Алаш қайраткері, жазушы-драматург, журналист, үстаз
және қазақтың біртуар әншісі Ермек Серкебаевтың әкесі.
Бекмүхамед Қүсайынүлы 1892 жылы Омбы облысында, Омбы өзенінің
оойына орналасқан Полобин деген ауылда дүниеге келген. Бала кезінде
М.Жүмабаевпен бірге Уфа қалаеындағы «Ғалия» медресесінде оқыпты.
Медреседе оқып жүрген кезінде Башқүрт ақыны Ш.Бабич екеуі «Шытымыр»
агты сатиралық журнал шығарады. Бүл қазақ оқырмандарына арналған
түш ыііі сықақ журналы еді. «Айқап», «Қазақ» газеттерінде өлеңдер, мақалалар
жариялайды. Ол 1912 жылы «Жер дауы», 1913 жылы «Қызыл бүзау», 1914
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
жылы «Әйел теңдігі», 1915 жылы «Ғазиза» атты спектакльдер жазады. Сонымен
бірге, 1915 жылы «Жылқышы күні», «Дәметкен» атты әңгімелер жариялайды.
1916-1918 жылдар аралығында Омбы гимназиясын бітіріп шыккан соң,
мүғалімдік кызмет атқарады. Қазақ халқының үрпак тәрбиесіне біркісілік
үлес коскан үлт үстаздарының бірі. Ол өмірінің қырық жылын үстаздықпен
өткізеді.
Бекмүхамед Қүсайынүлы заманында казак баспасөзінде өзіндік із калдырған
талантты журналистердің қатарынан орын алады. Омбы облысында шыққан
«Кедей сөзі», «Бостандық туы» газеттерінде жүмыс істейді. Сөйтіп, казак
халқьшың тә)елсіз ел болу жолындағы алғашқы ой-пікірлерінін жарыкқа
шығып, елге тарауына себепкер болған. 1917 жылы 5-13 желтоқсанда
өткш екінші жалпыказак сиезінде «Алаш» партиясын күру туралы қаулы
қабылданады. Осыдан кейін жергілікті комитеттер үйымдастырыла бастайды.
Алаш партиясының Омбы облыстык комитеті қүрылғанда А.Сейітүлы,
М.Жүмабаев, Е.Итбаев т.б. бірге Бекмүхамед Қүсайынүлы комитет мүшелігіне
сайланады.
Алашорда таратылып, кеңес үкіметі орнаған кезде Бекмүхамед Қүсайынүлы
өзіж жүктелген міндеттерді атқара жүріп, жазушылықпш шүғылдана береді.
«Қызыл Қазақстан», «Әдебиет майданы» журналдарында «Ат тауы» (1924),
«Қүла тай» (1927), «Соңғы соккы» (1932) т.б. әңгімелері жарияланады. 1935
жылы А.Неверовтің «Ташкент - тоқ қала» повесін аударған.
1976 жылы Алматы қаласында кайтыс болған.
И.Пурахмет
СҰЛТАНБЕКҰЛЫ ЖАҒЫПАР
Көрнекті қоғам және мемлекет қайраткері Жағыпар Сүлтанбекүлы 1898
жылы Қостанай \езі Аманқарағай болысында туған. Қостанайдағы екі сыныптык
орыс-қырғыз мектебін бітіргш. Осында мүғалімдер курсында окыған. 1915
жылдан бастап жергілікті жерлерде сабақ бергш. Жасынан халыкты ағарту,
ояту істеріне тілеулес болған. «Қазак» газеті мш Алаш қозғалысының мақсатын
елге таратуға күш салған. 1920-1922 жылдары ^ездік халык ағарту бөлімінің
меңгерушісі, Аманқарағай болыстық атқару комитетінің төрағасы, 1922
жылы Қостанай губерниялық атқару комитетінің хатшысы болып істегш.
Осы уақытта республика орталығынан арнайы іссапармен келген кайраткер
С.Садуакасүлымен танысып, өңірді дамыту туралы ой-пайымымен бөліседі.
1923 жылы губерниялык Жер-су мекемесінің бастығы, туберниялык атқару
комитеті төрағасының орынбасары, 1925 жылы Ақмола губерниясына
(Петропавл) жіберіліп, Жер басқармасының меңгерушісі болған. 1926 жылы
Ақтөбе губерниялық атқару комитетінің төрағасы, 1926-1927 жылдары Қазак
автономиялық республикасы Егін шаруашылығы халык комиссары, 1927-
1929 жылдары Қазақ ауыл-село одағы мен өлкелік мал өсірушілер одағының
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
төрағасы, 1930-1931 жылдары Қарқаралы аудандық атқару комитетінің, 1931-
1932 жылдары Кеген аудандық атқару комитетінің төрағасы, 1932 жылы
«Қазқұрылысматериалдары» бірлестігінің басшысы, Жеңіл өнеркәсіп халық
комиссариатының алқа мүшесі, Алматы облыстық атқару комитеті жеңіл
өнеркәсіп бөлімінің меңгерушісі, 1932-1935 жылдары «Қарағанды көмір»
тресі директорының орынбасары, 1935-1936 жылдары Ішкі сауда халық
комиссариаты жоспарлау-каржы бөлімінін, бастығы қызметтерін атқарады.
Қайраткер Қостанайдағы жылдарында «Ауыл» газетінің өрісін кеңейтуге
көп атсалыскан. Сондай-ақ, республикалык басылымдарда да оның мақалалары
жарияланып түрған. «Қазақстан шаруасының жайы, оның мүқтажы»,
«К вопросу о казахизации аппарата», «Атбасар _\сзінде» атты еңбектерінде
қайраткер ел шаруашылығының мәселелерін және оны шешудің жолдарын
жүйелі көрсетеді. Білгір маманның «Егіндік-інабындық жерлерді бөлу туралы»
(1927), «Малшаруашылық серіктігін үйымдастырудың пайдасы» (1930) атты
кітапшалары өз түсында үлкен сүранысқа ие болған. Әсіресе, қайраткердің
1925 жылы жазған «Бүрын һәм қазірде жер саясаты» атты зерттеуі - отандық
ғылымның елсулі табысы. Мүнда ол жер саясатындағы отаршылдықтың
зардаптарын жүйелі зерделейді. Бүл еңбекті С.Садуақасүлы, М.Дулатүлы
жоғары бағалады. 1936 жылы қарашада үсталып, 1937 жылы акпанда
атылған.
Д.Қамзабекүлы
CYJIEEB БІЛӘЛ
Сүлеев Біләл қазіргі Алматы облысы Ақсу ауданы Қапал ауылының
Баянжүрек деген жерінде туған. Ол ақын, ағартушы, журналист, драматург, өз
кезінде жүрттың ықыласына бөленген көрнекті қоғам қайраткері, сегіз қырлы,
бір сырлы азамат болған.
Бала кезінде әкесі Сүлей Майлыүлынан оқып, сауатын ашады. Кейін
«Мамания» медресесіш оқуға түседі. Сонда бірер жыл оқыған соң, зеректігімен
көзге түскш Б.Сүлеевті «Мамания» медресесін үйымдастырушылардың бірі
Маманүлы Есшғүл болыс өз қаражатымен «Ғалия» медресесіне оқуға жібереді.
Медресені жақсы оқып бітіреді де, 1913 жылы Орынбордағы мүғалімдер
семинариясына оқуға түседі. Оны 1916 жылы бітіріп, оқытушылық мамандық
алып шығады.
1916 жылы маусымда патша казак жастарын майданның қара жүмысына
алу туралы жарлық шығарады. Б.Сүлеев майданға (қара жүмысқа) алынған
қазақтарға мыңбасы болып Минск қаласына кетеді.
Төңкеріс жылдары Қапалдағы татар мектебінде оқу ісін басқарушы болып
қызмет етеді. 1918 жылдан бастап халықты сауаттандыру жүмысына араласып,
1927 жылға дейін Жетісу өлкесінде қазақша мектеп ашу ісімен айналысты.
Оның күш салуымен қазак ауылдарында екі жылдық бастауыш мектеп, аудан
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
орталықтарында жеті жылдық орталау мектеп, облыста тоғыз жылдык орта
мектеп ашылады. Б.Сүлеев өзі ашқан мектептерде кейбір пәндерді орыс
тілінде оқыту ісін жолға кояды. Бүл мектептерден оқыған қазақ жастары Кеңес
одағының барлық қалаларындағы жоғары оқу орындарына оқуға түсуге дайын
болады.
1928 жылы Ақтөбе облыстық оқу бөлімінің меңгерушісі болып бір жыл
істейді. 1930 жылы Семей педагогикалық институты қүрылды. Б.Сүлеев оның
түңғыш ректоры болды. Ректор болып жүрген кезінде қамауға алынып, 1932
жылы қыркүйектің бесінде босатылды. 1932 жылы ол жансауғалап Мәскеуге
кетуге мәжбүр болды. Екі жылдай Мәскеудің өндіріс орындарында, мәдени-
ағарту саласында қарапайым қызметтер атқарды. 1934 жылы Қарақалпақ
автономиясы кеңестік социалистік республикасына халық ағарту комиссары
болып барады. Бүл лауазымды жүмысты 1937 жылға дейін атқарды.
Сүлеев қоғам қайраткері ғана емес, көрнекті әдебиетші, сықақшы ақын,
көсемсөз шебері, талантты драматург болды. Семинарияда окын жүргет кезінен
бастап өлең, әңгіме жазып, өзінің талантын жетілдіріп, қаламын үштайды. Ол
Орынбордағы «Қазақ» газетінде қосымша жүмыс істеп, «Матай», «Қаптағай»
деген бүркеншік аттармш өлең, мақалаларын жариялап отырды. Газетте істей
жүріп А.Байтүрсынүлының тәрбиесін қабылдап, кең тынысты қайраткер
болып жетіле бастайды.
Татардың «Шура» журналының 1916 жылғы 3-санында тар өрісті татар
үлтшылдарына қарсы «Науширван әпенді макаласы жайлы» атты ғылыми
мақаласын жариялады. Бүл мақала кезінде Б.Сүлеевтің атын шығарған
еңбектердің бірі болды. Татар тілінде шығатын «Шура» журналы және «Вахит»
газетінде Б.Сүлеевтің мақалалары мен өлеңдері жиі жарық көріп тұрған.
«Картаға салынған қатын» атты өткір әжуаға қүрылған комедиясы 1921
жылы сахналанып, Алматыда бірнеше рет қойылған. 1922 жылы Жетісудағы
алғашқы жер бөлінісіне арнап «Қабанбай мш Сазанбай» атты үзақ сатиралық
поэма жазды.
«Қаптағай», «Бүйрас» деген аттармш «Қыз бен жігіттің айтысы», «Қазақтың
жиырма төрт бас алқа дыбысы», «Қайтсең де көсем боларсың» (1922),
«Нақысбек» (1922), «Жүт жеті ағайынды», «Қазақ мүғаліміне» (1923) атты
сықақ өлеңдер жазады.
Б.Сүлеевтің қоғамның көлеңкелі түстарын аяусыз сынап жазған өлеңдері
мен мақалалары сол кезде жүрттың іздеп оқитын шығармаларына айналды.
Әдеби шығармаға өз дәуірінің көркемдік талабымен, әдебиеттің сол кездегі
даму деңгейімен қарайтын болсақ, Б.Сүлеевтің әдеби шығармалары сол түстың
сүранысына жауап беретін көркем шығармалардың катарында болғанына көз
жеткіземіз.
1937 жылдың соңында екінші рет қамауға алынып, саяси қуғын-сүргін
қүрбаны болды.
И.Нурахмет
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
СЫРТАНОВ БАРЛЫБЕК
Сыртанов Барлыбек 1866 жылы бүрынғы Жетісу облысы, Қапал >езі,
Арасан болысында дүниеге келген. Қоғам қайраткері. Әкесі Сыртан халыкқа
беделді болган. Оған арнап Жамбыл 1881 жылы «Сыртанға» атты өлең
шығарған. Сыртанов Верныйдагы ер балалар гимназиясында орта білім алып,
1886 жылы Санкт-Петербург университетінің шығыстану факультетіне окуга
түседі. Ол студенттік шағында сондагы жоғары оку орындарында окып жүрген
М.Сералин, Б.Қаратаев, А.Теміров, Б.Қүлманов секілді қазақ жастарымен
бірлесіп, «Жерлестер» атты үйірме қүруга атсалысты. Бүл үйірме мүшелері
студент жастарға көмек көрсетуді үйымдастырумш бірге саяси-әлеуметтік
мәселелерді кызу талқыга салды. Университета аяқтағаннан кейін Б.Сыртанов
1891-1894 жылдары Ташкент қаласында Түркістан генерал-губернаторының
қазыналық палатасында қызмет етті. 1894 жылы 29 қыркүйекте Жетісу әскери
губернаторының бүйрығымш облыстық басқарманың іс жүргізу бөлімінің
меңгерушісі болып тағайындалды. Мүның артынша ерекше тапсырмалардың
кіші шенеунігі қызметін атқарды. Ол Жетісу облыстық басқармасында кызмет
ете жүріп, Ресей шен^ніктерінен жәбір көрген қазақ халқының өкілдеріне
көмек көрсетуді оз борышы санады. 1903-1907 жылдары Б.Сыртанов Ресей мен
Қытай шекараеының межесін тексеру ісіне атсалысты. Патша өкіметінің орыс
шаруаларының Жетісу өңіріне қоныс аударып, жергілікті халықтың мал бағуға,
егін егуі е жарамды жерлерін тартып алуына наразылық танытты. «Айкап»
журналында казак халқының әле/меттік-саяси мәселелеріне қатысты мақалалар
жариялады. Сол түстағы жергілікті халықтың мүң-мүқтажын айқындау,
әрі оны шешу жолдарын карастыру мақсатында жалпыказақ сиезін шақыру
мәселесін көтерді. Оның мүндай үсынысы С.Лапин, Р.Мәрсеков, Ж.Сейдалин
және Б.Қаратаев секілді қазақ зиялылары тарапынан қолдау тапты. 1910-1913
жылдар аралығында Б.Сыртанов өз тарапынан қүпия түрде қазақ өлкесін
Ресейдің отары қатарынан шыгаруды көздеген Жарғы әзірледі. Бүл Жарғыда
казак жері Ресей отары емес, доминионы (достастық қүрамына енген мемлекет,
мысалы, Австралия одағы, Жаңа Зеландия - Ред.) болу керектігі көрсетілді.
1914 жылы 26 қазанда ол ауыр наукастан қайтыс болды.
Э.Шашаев
ТАНАШЕВ УӘЛИТХАН
Уәлитхан Шарафиддинүлы - Алашорданың күрескер азаматы, көрнекті
қоғам қайраткері. Арғы атасы Бекпембет би Атырау қазақтарына аты шыккан,
балықшылыкпен шүғылданып, елді кәсіпке үйреткен, елге сыйлы дәулетті адам
екеи. Оның Шолтыр, Танаш атты екі үлы болады, Уәлитхан осы Танаштың
нсмерссі екш. Уәлитхан Шарафиддинүлы 1887 жылы Атырауда балықшы
кәсіпкер отбасында туған. 1899-1908 жылдары Астрахан гимназиясынан сегіз
“АЛАШ” Қ0 3 ҒАЛЫСЫ
сыныптық білім алады. 1909 жылы Қазан университетінің заң факультетін
бітіреді. Ол 1913-1917 жылдары Қазан каласында адвокат болып жұмыс
істеген.
1917 жылы туған еліне келіп, әртұрлі кызметтер атқарады. Астраханға
оралған соң заңгерлікпш айналысады, сол кездеп бастап төңкеріс жолына
түседі.
Ол өзінің ақыл-парасатын туған халқының бакытқа жету жолына арнаған.
1917 жылы 1-8 сәуірде Орынборда откен Т орғай облысы казақтарының сиезінде
мәжіліс төралкасы төрағасының орынбасары болады.
1917 жылы 21 сәуірде өткен Бөкей Ордасы қазактарының сиезінде президиум
төрағасы болады. Осы сиезде ол Бөкей жер басқармасының төрағалығына
сайланып, Бөкей ордасы өңірінен Бүкілресейлік мүсылмандар кеңесіне өкілдікке
ұсынылады. Ж.Досмүхамедүлы екхуі кеңестің атқару комитетіне кіреді де,
Бөкей ордасынан депутаттыққа өтеді.
1-11 мамыр аралығында Мәскеудеөткен Бүкілресейлік мұсылмандар сиезінің
атқару комитетіне мүше болады. Киевте тамыз айында өткен бүкілресейлік
мүсылмандар күрылтайына қатысады. Ел сенімін арқалаған У.Танашев
Ж.Досмүхамедұлы және Ж.Ақпаевтармен бірге Петроградтағы «Шура-и
исламдағы» Алашорда үкіметінің өкілі болып тағайындалады. Бүл жүмысты
абыроймш аткарған У.Танашев 1917 жылы 5-13 желтоксанда Орынборда
өткен жалпықазақ сиезінде Алашорда үкіметінің министрі болып сайланады.
1918 жылы 8 маусымда Самара қаласында қүрылтай жиналысы мүшелерінің
комитетінде (Комуч) ол ел мүддесін қорғауға көп күш салады. Челябіде өткен
Комуч пш Сібір үкіметінің мәжілістеріне қатысады.
8-23 қыркүйек аралығында Уфадағы бүкілресейлік уақытша үкімет - Уфа
дирекциясы қүрылған мәжіліске катысады. Одан соң Ә.Бөкейхан баскарған
Алашорданың шүғыл мәжілісіш қатысады. Ол жиналыстаЖ.Досмүхамедұлы,
Х.Досмүхамедүлы, А.Бірімжанов, Ә.Ермеков, М.Тынышбаевтармен бірге
«Ойыл уәлаяты» таратылып, Бөкей ордасы мен Ойыл уәлаяты, Маңғыстау усз і
мен Торғай облысының Ақтөбе, Ырғыз \ездерін басқару үшін Алашорданың
батыс бөлімшесін күруды қолдаған. 1918 жылы 18 қарашада Омбыдағы
Дирекция қүлап, үкімет билігі адмирал Колчактың колына өткш кезде
Алашорда үкіметі жаңа үкіметпен келіссөз жүргізуге ниеттенді. 1919 жылы
11 ақпанда өткен ведомствоаралық құрылым жөніндегі отырыста Ә.Бөкейхан,
А.Түрлыбаев, У.Танашев Колчак өкілдерімш келіссөзге барады.
1919 жылы Алашорда таратылып, Алаш қозғалысына қатынасқандарға
кешірім жасалған соң, У.Шарафиддинұлы АКСР-ін үйымдастыру жүмысымен
және республикальщ мемлекеттік баспа бөлімдерін күрумш айналысады.
Орынборда қазақ әскеритөңкерістіккомитеті қүрамындажүмыс істеп, орталық
атқару комитетінің мүшесі болады. 1920 жылы 25 кыркүйекте республикалық
әділет халық комиссариатының орынбасары қызметіне тағайындалды. Осы
кезде ел үшін аса маңызды бірнеше заң актілерінің қабылдануына ыкпал етеді.
1922 жылы 9 қарашадан бастап үлт істері жөніндегі халык комиссариаты
жанындағы ҚАСР өкілеттігі басшысының орынбасары, кейін федералдық
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
комитетте жер мәселесі туралы жоғары бақылаудың ерекше алқасында қызмет
атқарды.
Осыдан кейін У.Танашев Татарстандағы Қазан каласына қайын жұртына
кетеді. 1924-1937 жылдары Татар автономиясы кеңестік социалистік респуб
ликасы жоғары сотында адвокат болады. 1937 жылы бүрынғы алашордашыл
қайраткер ретінде түтқындалады. Артынан түтқыннан босатылады. Бірақ, 1949
жылы сол айыппен тағы түтқындалып, 1955 жылға дейін Краснояр өлкесіш
жер аударылады. Айдауда қара жүмыс істейді. 1957 жылы Татар АКСР-інің
жоғары сот төралқасының шешімімш ақталады. Сол жылы зейнетке шығады.
1968 жылы Қазан қаласында дүние салады.
И.Нурахмет
ТӘТІБАЕВ ҚАЗМ¥ХАМЕД
Батыс Алашорда қайраткері, қазақтың алғашқы арнайы білімді әскери
мамандарының бірі Қазмүхамед Тәтібаев 1885 жылы Орал облысы, Ілбішін
>езі, Өріктікөл болысының 6-ауылында туған. Әкесі Мүқан Гурьев-Орал
аралығында түйемен кіре тартып, балық тасыған. Қ.Тәтібаев Өріктікөлдегі
екі сыныптық болыстық орыс-қазақ мектебін (1902), Електегі үш сыныптық,
қалалық орыс-қазақ училищесін (1905) бітірді. Училищеден «бастауыш
училище мүғалімі» атағымен шығып, Орал облысында ауылдық, болыстық
мектептерде және Түркістан өлкесіндегі орыс-түзем мектептерінде мүғалім
болды (1905-1916). 1916 жылы бүратана халықтан тыл жүмысына адам
алу басталған кезде Ташкент әскери училищесі жанындағы прапорщиктер
мектебіне түсті. 1917 жылы акпанда мектепті бітірген сон, Парсы майданына,
9-Түркістан бригадасының қарамағына қызметке жіберілді. Онда қазан айына
дейін 3-полк жанындағы әскери көлік бөлімінің бастығы болды. Сол жылғы
қараша айында денсаулығына байланысты демалыс алып, елге келді. Жолда
Темір \езіне қарасты Жүрын стансасында Ойылда жиналыс өткізіп келе
жатқан Ж.Досмүхамедүлымен кездесті. Оның Жайық сырты қазақтарының
милициясына жүмысқа шақырған үсынысын қабылдап, әскери бөліміне қайтпай
қалды. 1918 жылдың басында Жаһаншаның тапсырмасымен Жымпитыға қару-
жарақ жеткізді. 1918 жылы Қаратөбедегі З-Орал облыстық қазақ сиезіне, 1918
жылы мамырдағы 4-Орал облыстық қазақ сиезіне Өріктікөл болысынан делегат
болып қатысты. Қазақ өлкелік әскери комиссариатында Саяси басқарма
меңгерушісінің көмекшісі (1920, каңтар), кітапхана нүсқаушысы (1920,
ақпан) болды. Бүдан кейін елге оралып, Жымпиты уездік атқару комитеті
төрағасының орынбасары болды. 1920 жылы тамыздан заң орындарында: Орал
губерниялық ревтрибунал мүшесі (1920, тамыз - 1921, маусым), ревтрибунал
және губерниялық сот мүшесі (1921, шілде - 1922, сәуір), 1922 жылы өткен
2-РК(б)П Бүкілқазақ конференциясының делегаты болды. 1921-1922 жылдары
қазақ жігіттерінш қүралған эскадронға басшылық етіп, Сапожников бүлігін
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
басуға қатысты, чекистердің Кнопка басқарған бронды отрядымен, Ялов
бастаған эскадронымен бірге Сарафанкин жасағының Тополевкаға (Топайлы),
Киселев отрядының Бударинге, Серов жасағының Жымпитыға шабуылын
тойтаруға қатысты. 1922 жылғы сәуірден - 1923 жылғы желтоқсанға дейін
Орал губерниялық соты төрағасының орынбасары, төрағасы (1923, желтоқсан 157
- 1925, қаңтар), Сырдария губерниялық сотының мүшесі (1925, маусым - 1925,
қараша), Сырдария губерниялық бақылау комиссиясының төралқа мүшесі
(1925, қараша - 1926, сәуір), Сырдария губерниялық сотының төрағасы (1926,
сәуір - 1927, мамыр), Қазақ Юстиция халкоматы Мемлекеттік нотариаты
қосалқы бөлімінің меңгерушісі (1927, мамыр -1927, қараша), 1928 жылы БК(б)П
Қазак өлкелік комитетінде нүсқаушы қызметтерін атқарды. Одан әрі БК(б)П
өлкелік комитетінің окімімен бүл қызметтен босатылып, партиядан шығарылды.
Халық ағарту комиссариаты саласында жүмыс істе/ үшін Орынбор қаласына
жіберілді. 1930 жылдары сталиндік куғын-сүргін зардабын шегіп, үзақ жыл
айдауда болды. Кейінгі жылдары Орал облысында, туған ауылында түрды.
М. Тәж-Мурат
ТОҚТАБАЕВ КӘРІМ
XX ғасырдың басында өмірі күреспен өткен, күрделі түлғалардың бірі
Тоқтабаев Кәрім Досжанүлы бүрынғы Торғай облысы, Торғай >езінің Шүбалаң
болысындатуған. 1909 жылы Орынбордағы Қазақ мүғалімдер мектебін бітіреді.
1909 жылдан бастап 1912 жылға дейін Тосын болыстық мектебінде мүғалім
болады. 1912-1919 жылдары Торғай қаласындағы медресе жанынан ашылған
орыс сыныптарының меңгерушісі болып тағайындалады. Сонымен бірге
Торғайдың жоғары бастауыш мектебінің математика және физика пәндерінің
оқытушысы болады. 1917-1919 жылдары Торғайдан шыққан үлт қайраткерлері
- А.Байтүрсынүлы мен М.Дулатовқа жәрдемдесті.
Мұғалімдік қызметті ол жаны сүйіп, бар ынтасымен істейді. К.Тоқтабаев
үшін мектеп өзінің алған білімін жастарға беріп, үрпақ тәрбиелейтін орын ғана
емес, халықты ояту идеясын жастарға сіңіретін, Алаш жүртының мүддесі үшін
күресетін саяси мінбе болды.
Ақпан төңкерісінен кейін 1917-1918 жылдары ол саяси күреске бет бүрады.
Алаш қозғалысына араласып, Торғай кеңесіне мүшелікке алынады.
Ксйіннен кеңес үкіметі жағына шығады. 1919 жылдан 1921 жылға дейін
Семей губерниялық халық ағарту бөлімінің меңгерушісі болып қызмет
атқарады. 1921 жылы Көкшетау >езінің азық-түлік комиссары болып бір жылдай
жүмыс істейді. Қазақ орталық атқару комитетінің Қызыл керузі уәкілі болады.
1922-1924 жылдары Қазақ автономиясы кеңестік социалистік республикасы
Халық ағарту комиссарының орынбасары, саяси ағарту жүмыстары бас
басқармасының бастығы болады. 1924-1925 жылдары Қазақ орталык атқару
комитеті егін шаруашылығы халық комиссариаты жерге орналастыру бас
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
басқармасының меңгерушілігіне көтеріледі. Бір жылдан кейін 1925 жылы
Семей губерниялық атқару комитетінің төрағасы болып тағайындалады.
1927 жылы Қазақ орталық атқару комитеті халық ағарту, Егін шаруашылығы
комиссары кызметтеріне тағайындалып, бұл міндетті 4 жыл атқарады. 1931
158 жылдан бастап үш жыл КСРО БРОАК жанындағы Қазақстанның өкілі
болып Мәсксу қаласында түрады. Алматы облысындағы «Дегерес» қосалкы
шаруашылығының меңгерушісі болды.
Кеңес үкіметі Тоқтабаевты лауазымды жүмыстарға қойса да, оның сонау
баста алашшыл болғанын үмытпайды. 1933 жылы казанда түтқынға алынады.
Алашордашыл дегш кылмыс тағылып, 1934 жылы сәуірде бес жылға бас
бостандығынан айырылады. 1934 жылы мамырда Воронеж каласына жер
аудару жазасымен ауыстырылып, 1936 жылы айдауда қайтыс болды.
И.Нурахмет
ТОҚТАМЫШЕВ ХАМИТ
Алашорда үкіметінің әскери қайраткері Тоқтамышев Хамиттің туған
және өлгш жылдары белгісіз. Әскери шені - капитан (кейбір деректерде
подполковник). Алаш милициясын үйымдастыруға белсене атсалысты. Оның
басшылығымш Семейде қүрамында 38 офицер мш 750 жауынгері бар 1-Алаш
полкі қүрылды. Өскеменде Алаш автономиясының әскери оқу орнын ашуға
жетекшілік етті. Уақытша Сібір үкіметімен және атаман Б.В. Анненковпен
тығыз байланыста болды. «Сарыарқа» газетінде Алаш милициясының кеңестік
билікпш жүргізіп жатқан күресі жайында бірқатар мақалалар жарияланды.
Жетісу өңірінде Қызыл армиямен болған соғыс қимылдары кезінде Алаш
әскеріне басшылық жасады.
С.Рустемов
ТОРАЙҒЫРОВ C¥JITAHMAXM¥T
Қазақ әдебиетінде алаштық идеяны қалыптастыруға қалтқысыз еңбек
еткш ақын, ағартушы Сүлтанмахмүт Торайғыров 1893 жылдың 28 қазанында
қазіргі Солтүстік Қазақстан облысы, Уәлиханов ауданында дүниеге келгш.
С.Торайғыров алғаш әкесінш хат танып, 13 жасынан Мүқан, Әбдірахман,
Тортай дегш молдалардан дәріс алды. 1912 жылы Троицкідегі Ахун
Рахманқүли медресесіпе түседі, бірақ мүнда бір жылдай оқыған ол өкпе
ауруының зардабынан оқудан шығып қалады. Торайғыров енді медреседегі
оқуды қойып, орысша оқу іздейді. Қала маңындағы елде жаз бойы бала
оқытады. Осы кездш ақындыққа дш қойып, 1912-1913 жылдар аралығында
«Оқып жүрген жастарға», «Тәліптерге» («Шәкірттерге»), «Ендігі беталыс»,
«Оқудағы мақсат не?», «Анау-мынау», «Мағынасыз мешіт», «Шығамын тірі
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
болсам адам болып», «Жазғы қайғы», «Кешегі түс пен бүгінгі іс» т.б. өлеңдері
мен «Зарландым» атты үзақ очеркін жазады. 1913 жылдың күзінде Троицкіге
қайтқан Сүлтанмахмүт «Айқап» журналына жауапты хатшы болып жүмысқа
орналасып, өзінің мақалаларын жариялайды. Журналда аз ғана уақыт қызмет
еткен ақын 1914 жылы жазда туған елі Баянауылға оралады. Ел ішінде мәдени-
ағарту жүмысын жүргізетін «Шоң серіктігі» деген үйым ашпақ болғанымен,
ісі жүзеге аспады. Осы жылы орысша оқу іздеп Семейге барған Сүлтанмахмүт
діттегш оқуына түсе алмай, біраз дағдарысқа үшырайды. 1916-1917 жылдардың
қысында Томскіде орысша оқиды. 1917 жылғы ақпан айындағы тоңкерістен
кейін Семейде жаңа күрылған Алаш партиясы мш Алашорда үкіметінің
жүмыстарына қатынасып, «Алаш үранын» жариялады. Бірак ауруы асқынып
кеткендіктен оқуды да, жүмысты да тастап, 1918 жылы сәуірде біржола еліне
оралады.
Сүлтанмахмүт патша тағы қүлаған шаттьщты шақта түңғыш бүкілқазақтык
әнүран - «Алаш үранын» жазып, үлттың рухын аспандатты:
Алаш туы астында,
Күн сөнгенше сөнбейміз.
Енді ешкімнің алашты,
Қорлыгына бермейміз!
Адамдьщтың жолына,
Баст аган ерлер соңында,
Басқага көңіл бөлмейміз,
Қандай шайтан келсе де,
Алдауына көнбейміз.
Ө м р ж ерден кеттік біз,
Бул заманга ж еттік біз!
Ж асайдьі алаш, өлмейміз!
Ж асасы н алаіи, ж асасын!
Сөйтіп, қазақ әдебиетінде бүкілалаштық ойдың іргетасының калануына
негіз салды.
С.Торайғыровтың «Таныстыру» поэмасы жариялылықтың жарық сәулесі
түскенше жабық шығармалар сөресінен орын алып, оқырманнан жасырын
тасада қалды. Бүл поэма Алашорда басшыларын дәріптейтін, байшылдык-
үлтшылдық пиғылды әспеттейтін зиянды шығармалар деген ат қойылып, айдар
тағылып, түтқындық күй кешті.
Әдебиет тарихындағы ақтаңдақтар жойылған бүгінгі таңда «Таныстыру»
мен «Айтысты» қалың оқырман қауымның зер салып, оқуы жөн.
«Таныстыру» 1917 жылдың күзі мш 1918 жылдың кысында Сүлтанмахмүт
Абай елінде болған кезде жазылған.
Ақпан төңкерісіькн кейін Орынборда (1917, шілде) Кеңестердің Бүкіл-
қазақстандық I сиезі, сол жылдың желтоқсанында тағы да Орынборда II сиезі
өтті. Қазақстан облыстарында қазақ (кырғыз) комитеттерін сайлауға кызу
дайындық жүріп жатты. Семей облысы қазақтарының сиезі 1918 жылдың 14(1)
наурызында белгіленді. Төңкерістен соң елді жаңа жолға бастайтын азаматтар
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ Л--,,.-'* Ч и -fecS;.»»
А.Еспембетов
ТӨЛЕБАЕВ МЫРЗАХАН
Батыс Қазақстанда Алаш қозғалысына белсенз қатынасқан, елі үшін көп игі
істер тындырған адамның бірі Төлебаев Мырзаханның қашан туғаны да, қашан
қайтыс болғаны да белгісіз. 1916 жылы патша жарлығымен тыл жүмысына
алынған Жетісудың қазақ жігіттерін майданға бастап барып, тілмаштык қызмет
атқарган деген дерек бар. Ағартушылық-демократиялық бағыт үстанған қазақ
жастарының «Еркін дала» қауымына мүше болган. 1917 жылы 21-26 шілдеде
Орынборда өткен жалпықазақ сиезіне Жетісудан делегат болып қатынасып, осы
жиындаБүкілресейлікқүрылтайжиналысыныңдепутаттығына кандидат болып
үсынылған адамның бірі. Соған қарағанда, өз кезінде ел тізгінін ұстаған білікті
адам болса керек. 1918 жылғы 26 наурызда Төлебаев Верныйда өткен Жетісу
мұсылман солдаттары мен жүмысшыларының жиналысында большевиктердің
түтқынындағы жергілікті Алашорда қайраткерлері О.Әлжанов, Ы.Жайнақов,
С.Сабатаевты сотқа дейін облыстық мүсылман үйымдарының кепілдігімен
босату жөнінде үсыныс кояды. Ол сөзіне ел тоқтайтын, халыққа жанашыр
адам болған. Алашорданың Қапал >ездік кеңесіне мүше болып жүргш кезінде
жергілікті Алаш милициясын жасақтауға белеете атсалысқан, сондай-ак,
1918-1920 жылдары азамат соғысынан титықтаған қазақтарға көмек корсету
үшін Қапал комитетін қүрған. 1919 жылы 27 ақпанда «большевиктермен
байланысы бар» деген жел^мен Колчак үкіметі түтқынга алады. Елі үшін туған
ердің тағдырына алаңдаған М.Тынышбаев араша түсіп, Колчак үкіметінің
басшыларына хат жолдап, оны босатуды талап етеді. Кейін түрмеден босатылып,
елге келеді. 1913 жылы Верный қаласында Романовтар әулетінің 300
жылдыгына орай Жетісу облысының ауылшаруашылық көрмесінде жергілікті
қазақтардың салт-дәстүрін, түрмыс-тіршілігін бейпелсй гін (фотограф Лейбин)
бөлім үйымдастырған, көрме туралы фотоальбом қүрастырган (ол әліге дейін
сақтаулы).
Төлебаевтың кейінгі тағдыры туралы дерек кездеспейді.
И.Нүрахмет
Солдан оңга ңарай: 1) Алпысбай Қалменов 2) Ахмет Бірімжанов.
Санкт-Петербург, 1906 жыл.
Д. Қамзабекүлы
АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ )v S ^ £X ? ^ г .' :
ТҮРҒАНБАЕВ МӘННАН
Мәннан Тұрғанбайұлы Тұрғанбаев 1886 жылы Семей губерниясы
Қарқаралы уезі Абыралы болысының «Сарыапан» ауылында туған. Алғашқыда
Мәннан оқу іздеп, Семей қаласына барып, Кәмәлиден хазіреттен арабша дін
оқуын оқиды. Алты жылдай Семейдегі медреседе оқиды. 1906-1910 жылдар
аралығында туған ауылында ұстаздық қызмет атқарады. 1910 жылы Уфадағы
«Ғалия» медресесіне түсіп, оны 1915 жылы бітіріп шығады. Ел ішіндегі 1916
жылғы жарлықка қарсы дүрбелең мен күйзеліс күйлер Мәннанға өз ықпалын
тигізбей қоймайды. Осы кездерде ол Орынборда Ахмет Байтүрсынүлының
жетекшілігімш шыға бастаған «Қазақ» газетіне шақырылады. Алаштың
біртуар түлғасы Әлихан Бөкейханның бастауымен Түркияға сапарлап, Каирдегі
мүсылман рухани академиясы мен Стамбулда қысқа мерзімді курстардан өтеді.
1917 жылы Орынбордан Семейге келіп, «Сарыарқа» газеті редакторының
орынбасары ретінде Санкт-Петербургтегі екі жарым айлық курстан өтеді. 1917
жылғы сәуір айында өткен Семей облыстық қазақ сиезінде комитет мүшесі
болып сайланады. «Айқап», «Абай» т.б. басылымдарда өзекті ой қозғаған
мақалалары жарық көрді. «Абай» журналының 1918 жылғы 2 санында
«Үлтшылдық» мақаласы жарияланады. 1918 жылы Алашорданың атты әскер
полкіне қабылданады.
1917-1919 жылдары Семейдегі (Алаш қаласындағы - Жаңасемей бөлігі)
педагогикалық курстың меңгерушісі ж әш осы курстың мүғалімі. 1919 жылдың
маусым айында қайта Орынборға шақырылып, ондағы «¥ш қын» газетінде
редакторлық қызмет атқарады. Мектеп оқулықтарын жазады. 1919 жылы
«Қазақ тілі» газетінің жауапты редакторы, түңғыш шыгарушы болған. 1920
жылға дейін Ж.Ақпаевпен бірге халық соты кеңесінің мүшелігіне бекиді. Қазақ
автономиясы жариялануына байланысты, 1920 жылы жалпы қазақ кеңестерінің
бірінші сиезіне Семейден делегат болып сайланады. 1922 жылдан бастап халық
соты төрағасының орынбасары, әрі қазақ ісі жөніндегі азаматтық бөлімнің
меңгерушілік міндеттерін атқарады.
1926 жылдан Ә.Ермеков жетекшілік ететін Қарқаралы педучилищесінің оқу
бөлімінде үстаздық қызмет атқарған. 1928 жылы М.Түрғанбаев Семейге қайта
оралды. Облыстық соттың орынбасары, қалалық оқу бөлімінің инспекторы
болады. 1930 жылдың 4 сәуірінде ОГПУ сот коллегиясының үкімімен
М.Түрғанбаев Семейде қамауга алынып, Қапал түрмесіш айдалады. 1932
жылы айыптары дәлелденбегендіктезн түрмеден босатылады. 1932-1936 жылдар
аралыгында Алтай өлкесіндегі Ойрат автономиялық облысының Усть-Кант
аймагы Түрата ауылындағы жеті жылдық мектепте оқытушы болып жүмыс
істеген.
Жарық көріен еңбектері: «Пайғамбар заманы», «Тіл қүралы», «Есеп»,
«Этика» т.б. 1937 жылғы 20 тамызда ату жазасына кесіледі.
С. Тәбәрікулы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ТҰРЛЫБАЕВ АЙДАРХАН
Алаш козғалысының көрнекті кайратксрі, заңгер Тұрлыбаев Айдархан
1877 жылы Ақмола облысы Көкшетау >езі Мезгіл болысында туған. 1897
жылы Омбы гимназиясын тамамдаған. 1897-1902 жылдары Санкт-Петербор
университетінің заң факультетінде окыған. Дәл осы оқу орындарында онымен
бір мезгілде кейін қайраткер, қаламгер болып қалыптасатын Р.Мәрсеков
те білім алғаны мәлім. Университеттен кейін жас заңгер Омбының заң
орындарына қызметке жіберіледі. Адвокат ж әш «присяжный поверенный»
болады. Заңгердің қайраткерлігі жөнінде «Қазақ» газеті 1917 жылы былай деп
жазды: «Айдархан 1- һәм 2-Гос.Думаға лайық еді...».
1917 жылы 25 сәуір мен 5 мамыр аралығында Омбыда Акмола облыстық
қазақ сиезі өткенде, ол осы жиынға төрағалық етеді. Осы жолы әр >езден келгш
150 делегат А.Тұрлыбайұлын Ақмола облыстык қазақ комитетінің төрағасы
етіп сайлайды. 1917 жылы Алаш партиясы құрылатын I жалпықазақ сиезінің
де, Алаш автономиясы жарияланатын II жалпықазақ сиезінің де ұйымдастыру
және өткізу жұмысына белсене катысады.
Ол I сиезде Ақмола облысынан Бүкілресейлік құрылтайға және Бүкілресей-
лік мүсылмандар сиезі - «Шора-и-исламға» делегат болып белгіленгді. II сиезде
Алашорда үкіметі - Үлт кеңесіне Ақмола облысынан мүше болып сайланады.
Бір айта кетер жайт, осы сиез үкімет төрағасын сайлағанда, Айдархан
Ә.Бөкейхан, Б.Қүлмановтармен бірге баламалы негізде үсынылады. Дауыс
нәтижесінде А.Түрлыбаев Әлиханнан кейін екінші орын алады. Большевик пен
Алаш ашық күрескен жылдары қайраткер Х.Ғаббасүлы, Б.Мәмбетүлы сынды
азаматтармен бірігіп Семейде бір үлт полкін жасақтауға жәрдемдеседі. 1919
жылы ақпанда Омбы қаласы нда Колчак үкім еті ішкі істер м инистрінің
оры нбасары П.Ф.Коропачинскийдің төрағалық етуімен алдын-ала талданған
«Қазақ халқының әкімшілік-шаруашылық қүрылымы туралы мәселе»
бойынша Ә.Бөкейхан, У.Танашевпен бірлесіп сындарлы ой айтады. Кеңес
өкіметі түсында ол Омбы қаласының түрлі заң орындарында адвокат, кеңесші,
сот жүргізушісі болып қызмет атқарады. Саяси қуғын-сүргін оны жазбай
танып, 1934 жылы абақтыға жабады. Мұнда 6 ай азап шегеді. 1937 жылы қайта
үсталып, ату жазасына кесіледі. РФ Омбы облысы федералдық қауіпсіздік
қызметі мүрағатында «кеңес өкіметіне қарсы саяси-төңкерістік әрекеті үшін»
деген айыппен түтқындалған А.Түрлыбаев пен оның серіктеріне қатысты tom
tom «істер» сақталған.
Д.Қамзабекулы
ТЫНЫСТАНОВ ҚАСЫМ
Көрнекті Алаш қайраткері, қырғыз үлты елшілдік қозғалысының көшбасшы-
сы Қасым Тыныстанов 1901 жылы бүгінгі Қырғызстан жерінде туған. Алғаш
мүсылманша хат танығаннан кейін, орыс тілін жекелеген мүғалімдерден
АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ Nw-fctf Mw* yfi
у йpen гсн. Мүнан соң алты сыныптык «түзем школында» окып, оны 1918-
1919 жылдары бітірген (Пішпекте болса керек). 1919 жылы республикадағы
жергілікті үлт мамандарын даярлау жоспарына сәйкес, ол Түркістан кеңестік
автономиясының орталығына курсқа, жүмысшы факультетіне жіберіледі. 1921
жылы Ташкенттегі өлкелік Қазақ-қырғыз халык ағарту институтына түседі.
Осында 1924 жылға дейін оқиды. Осы түста бүгінгі қырғыз зерттеушілері біле
бермейтін Қ.Тыныстановтың айрықша шығармашылық өмірбаяны басталады.
Қырғыз азаматы 1922 жылы 4 желтоксанда Ташкентте ашылған «Талап»
мәдшиетті көркейтушілер үйымының баскарма мүшесі болып сайланады.
Мүны көрнекті Алаш қайраткері Х.Досмүхамедүлы басқарғаны, осында
М.Тынышбайүлы, М.Жүмабаев, М. Ә>езов сынды азаматтар жүмыс істегені
белгілі. Тағы бір айрықша дәлел, Қасымның алғашқы өлеңдері қазақтың «Жана
өріс» газетінде басылған (мүны қырғыз зерттеушілері «Өріс» деп қате жазып
жүр). «Жаңа өріс» - Ташкентте 1920 жылы 18 сәуір мен 27 шілде аралығында
шыққан газет. Ол - тарихи «Ақжол» газетінің ізашары, дәлірек айтсақ «Жаңа
өріс» кейін жалғасын тауып, «Ақжол» деген атпен шыққан.
1924 жылы Ташкштте Түркістан мемлекеттік баспасынан Қ.Тыныстанов-
тың «Қырғыз тілінің хрестоматиясы» атты алғашқы педагогикалык еңбегі
жарық көреді. 1925 жылдың басында ол К.К. Юдахинмен бірігіп орыс
графикасының негізінде қырғыз әліпбиінің алғашқы нүсқасын жасайды. Ғалым
осы жобасын 1926 жылы Бакуде өткен түріктанушылардың I сиезінс үсынады,
бірақ ол қаралмайды. Осы басқосуда ғалым «Жаңа алфавитті түзудің негізгі
принцигітері» атты баяндама жасайды. 1926 жылы Мәскеудің «Күншығыс»
баспасынан қайраткердің «Ересектер үшін әліпби» атты еңбегі жарык көреді.
Мүнан кейін ғалым бірыңғай сол кез үшін іргелі зерттеулер жасаумен болады:
Қырғызстан астанасынан 1927 жылы «Қырғыз тілінің грамматикасы», 1934
жылы «Қырғыз әдеби тілінің жаңа орфографиясының жобасы», «Қырғыз
тілінің морфологиясы», 1936 жылы «Қырғыз тілінің синтаксисі» атты кітаптар
жариялайды.
Қ.Тыныстанов 26 жасында Қырғыз АСР-інің халық ағарту комиссары
болып тағайындалады. Қайраткер жонс ғалым ретінде қырғыз тілінің
дыбыстық қатарын, грамматикасын және әдістемесін ғылыми жүйеге түсіріп,
қырғыз ғылыми тілінің негізін қалыптастырады. Ол К.Юдахин, В.Бартольд,
Е.Поливанов сынды әлемге белгілі ғалымдарды қырғыз тарихы мен әдебиетін,
тілі мен этнографиясын зерттеуге және дүниежүзіне насихаттауға жүмылдыра
алды.
Қасымның туған ел і мен түрік жүрты алдындағы айрықша еңбегі - поэзиядағы
ізденістері. Оның алғашқы жыр кітабы «Касым ырларынын жыйнагы» деген
атпш М әск^дің «Күншығыс» баспасынан 1925 жылы жарық көрді. Оның
алғысөзін Қырғыз ғылым комиссиясының мүшесі Б.Даниярүлы жазған (осы
жинак дәл осы атпен 2001 жылы Қырғызстанда А.Ақаевтың алғысөзімен қайта
жарық көрді). Мөсксу жинағына ақынның 1920 жылдан бастап жазған өлеңдері
ш гят Ол осы кітабындағы «Алашқа» атты өлеңінде тарихтың тағылымды
кезеңі мш ауыр шағын салыстыра еске алып, елді серпілуге шақырады.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
«Қаламға», «Айға», «Бұлбұлға», «Күйемін», «Бөбек тербеткенде», «Жастарга»
т.б. өлеңдерінде сезім мен сыршылдықты катар үстап, оқырманға салмақты ой
салады. Ал «Жаңыл мырза» поэмасында тарих қойнауына терең бойлап, үлтқа
кажет елшілдікті, жауапкершілікті асқақтата жырлайды.
Қ.Тыныстановтың 1932 жылы жазған «Академиялық кештер» атты пьесасы
«идеалистік үстанымы үшін» кезінде қатты сыналғанға үқсайды.
1935 жылы Фрунзеде «Манас» жырына байланысты түңғыш бүкілодақтық
конференция өтеді. Оның жүмысына Е.Поливанов, М.Ә>езов т.б. ғалымдар
қатысады. Осы ғылыми жиында Қ.Тыныстанов манастанудың жаңа міндеттері
туралы баяндама жасайды. Ғалымның осы және бүған дейінгі шынайы, ғылыми,
елшіл пайымы саяси қуғын-сүргін жылдары алдынан шықты. Оған «үлтшыл,
кеңестік үлт саясатына қарсы, пантюркист» деген айыптар тақты. 1937 жылы 1
тамызда үсталып, өлім жазасына кесілді.
Д.Қамзабекулы
ТЫНЫШБАЕВ МҰХАМЕДЖАН
Алаштың ірі қоғам және мемлекет қайраткері, тарихшы, ағартушы, түңғыш
темір жол инженері Мүхамеджан Тынышбаев 1879 жылы 12 мамырда Жетісу
облысы Лепсі >езі Мақаншы-Садыр болысында (қазір Алматы облысы
Қабанбай ауданы) туған. Ауыл молдасынан хат таныған сон, 1890 жылы
Верный ерлер гимназиясының даярлық сыныбына қабылданады. Мүхамеджан
Тынышбаевтың тағдыр-талайы біл ім мен ағартуға, ұлттық теңдік пеи өркениетке
үмтылған қазақ халқының тағдырымен бір. Даярлық сыныпты қоса есептегенде,
10 жыл аталған гимназияда окыған М.Тынышбаев оны үздік (алтын медальмен)
аяқтайды. 1900 жылы оқушыны үлтқа бөліп алаламайтын, білімдіні қадірлейтін
гимназия директоры М.В. Вахрушевтің Жетісу губернаторына дәлелдеп жүріп
стипендия бөлгізуінің арқасында (ол шақта мемлекет есебінен оқу тек осылай
жүргізілген) Мүхамеджан император I Александр атындағы Петербор темір жол
транспорты институтына қабылданады. Бүл институтты 1906 жылы бітірген.
XX ғасырдың басында Ресейге ептеп батыс демократиясының лебі жеткен-ді.
Бүл осы империядағы зиялыларды оятты. Мысалы, 1905 жылы Ресей, Ә.Бөкейхан
айтқандай, “түңғыш және соңғы рет Еуропа болды” . Яғни, сол жылы 17 казанда
патшаның манифесі жарияланып, елге біраз сөз, сй бостандығы берілгш-тін. Ал,
1906 жылы Ресейде түңғыш Мемлекеттік Дума шақырылды. Осындай тарихи
окиғалардын ортасында жүрген Мұхамеджан Тынышбаев саяси күрестін
әліппесін үйрене бастады. Мүны жас кайраткер тез меңгерді. Оның саяси
жетілгенін растайтын деректер аз емес. Мысалы, ол 1905 жылы қазақ сынды
шет үлттарды биле/де өкіметтің әскери тәртіптен арылып, азаматтық жолға
түсуін үсынған дәлелді хатын министрлер комитетінің төрағасына жолдаған.
Сондай-ақ, сол жылы қарашада автономияшылардың бірінші сиезіне қатысып,
«Қазақтар жоне азаттық қозғалысы» атты баяндама жасаған («Русский
Туркестан», № 1,1906). БаяндамасындаМ.Тынышбаевбылай дейді: «Үкіметтің
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
нені көздегені белгілі: біріншіден, жабайы да тағылық репрессияларымш және
гіл. салт-сана, дін һәм руханият атаулыны орыстандырмақ; екіншіден, түрлі
әкімшілік шаралармен, әкімдермен, срежелермен қазақты қүқыксыз, заңнан тыс
етпек; үшіншіден, оларды қаны сіңген, сүйегі көмілген өз жерінен айырып, шөл-
шөлейт жерге қуып, өлім қүшағына тапсырмак. М іж, казак бүрынғы дербестігі
мен еркіндігінің орнына, орыс бодандығына қантөгіссіз кіргендігінің ақысына
ж алғандығы» («История казахского народа», А., 1993, с. 25-26).
Қайраткердің осы рухтағы өткір мақалаларының бірі - «Қазактыц казіргі
жағдайы мен өмірге қажетті сүранымының жалпы сипаттамасы» деп аталады
(«Уралец», 1905, № 252). Бүл М.Тынышбаевтың 1993 жылғы жинағына енбей
калыпты. Мақалада автор халқының ауыр жағдайға таи болу себебін ж әж
одан қүтылудың жөн-жобасын үсынады. Осындай ашық пікіріжн соң, патша
тыңшылары Мүхамеджанның артынан аңду қояды.
М.Тынышбаев 1906 жылы елге келіп, біраз уақыт Жетісу теміржолын
жобалау ісіж қатысады. I Мемлекеттік Думаның қуғындалғанынан хабардар ол
ел қүқына қажетті табанды коғамдык-саяси жүмысымен көріжді. Нәтижесінде
1907 жылы 28 жасында II Мемлекеттік Думага Жетісу облысы атынан депутат
болып сайланады. Сөйтіп, шді ол биік саясатқа көтеріледі. Алайда II Думаны
да патша қуғындап таратады. 1907 жылы 3 маусымдағы жарлығымен империя
исі қазақ сынды шет үлттарды (ресми жер иелігі жоқ үлттарды) Думаға сайлану
күқынан айырады. Бүл жағдай қазақ зиялыларының ашу-ызасын тудырғаны
тарихтан мәлім (елді ояту рухындағы еңбектер осы кезден денірек жариялана
бастайды).
Дума таратылған соң М.Тынышбаев қайта кәсіби қызметіж кіріседі. Енді ол
Түркістан генерал-губернаторлығы қарамағындағы аймақтыңтеміржол қүрылы-
сына инжежр ретінде атсалысады. 1907- 1914 жылдар аралығында Әмудәрия
үстіж салынған көпір қүрылысына, Ұрсат (Урсатьевск) - Әндіжан теміржол
күрылысына жетекші маман, бас инженер есебінде қатысады. Теміржол
саласына байланысты еңбегін ғана парықтағанның өзінде М.Тынышбаев -
Кіндік Азия көлемінде еленуге лайықты инженер-теміржолшы.
1914 жылы қайраткер Жетісу темір жол қүрылысына қайта ауысады. Бүл
жолы ол Арыс - Әулие ата учаскесінің басшысы және бас инжежрі болып
кызмет атқарды. Осы шақта инженер Мүхамеджанға Ташкент Мүғалімдер
институтына оқуға бармақ болып каржыдан қысылып жүрген Т.Рысқүлов
үшырасады.
Бүл 1915 жыл еді. М.Тынышбаев бір кезде өзі де осылай қиналғаны есіж
түсіп, Түрарға әжептәуір ақша үсынады және мүндай керекті қаражатты кейін
де адресіж салып түратынын айтады. Екі азаматтың осы риясыз көңілі адал
бауырластыққа үласады.
Елшіл Мүхамеджан XX ғасырдың 10 жылдары Орынборда шығып түрған
«Қазақ» газеті тоңірегіндегілермен де араласып-хабарласып түрады. Аталған
газетте публицистің «Соғысушы патшалар әскері», «Сүңгуір қайық», «Темір
жол һәм Еуропа соғысы», «Соғыс кемелері һәм мина», «Барлыбек Сыртанов»,
«Садуақас Шалымбеков» т.б. мақалалары жарық көреді.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
М.Тынышбаевтың саясат сахнасында аса күрескерлік танытқан уақыты
- 1916-1917 жылдар. 1916 жыл оқиғасы түсында ол «Қазақ» тобында болды.
Сол себепті де Қытайға кетуге мәжбүр болған қандастарын елге қайтару
жүмысының жуан ортасында жүрді.
Мүхамеджан анықтаған мына дерек кісіні селт еткізбей қоймайды: Жетісуға 16
қатысты 44 болыс елде 47 мьщ 759 түтін болған, соның 40 мың 250 түтіні
қашып-босқан, ал өлгет адамның саны 95200 («Қазақ», 1917, № 254). Бүл да
алапат қырғын еді.
1917 жылы сәуірде Уақытша үкімет М.Тынышбаев пен О.А. Шкапскийді
Жетісу облысындағы комиссарлар етіп тағайындайды. Түркістан автономиясы
1917 жылы қараша айының соңында Қоқан қаласында жарияланғанда,
қайраткер осы автономия үкіметінің төрағасы (премьер-министр) болып
сайланды. Алайда Қоканда қүрылған Түркістан автономиясы бірер ай ғана
өмір сүріп, болыиевиктер тарапынан аяусыз жанышталды. Алаш партиясы
қүрылатын бірінші жалпықазақ сиезіне де, Алаш автономиясы жарияланатын
екінші жалпықазақ сиезіне де Жетісу облысы атынан қатынасты. Соңғысында
ол ¥ л т кеңесі (Алаш Орда) қүрамына кірді.
Күрделі кезеңде түрлі саяси-мемлекеттік жүйеде қилы жауапты іс жасаған
қайраткердің үлтқа болысқан еңбегі нәтижесіз емес еді. Мүхамеджанның
орасан жүмысын былайша топтап-таразылауға болады:
1. саяси қайраткер ретінде қүкы аяққа тапталған үлтының теңдігі жолында
дәйекті іс аткарды;
2. маман-теміржол инженері ретінде төңкеріске дейін де, одан кейін де
шойын жолды салуда үлт мүддесін бірінші кезекке қойды;
3. публицист ретінде орыс тілінде шыққан мақалаларында Петербордың
зиялы қауымына патша шенеуніктерінін әділетсіздігін жеткізсе, қазақ тіліндегі
мақалаларында қандастарына теңдік алудың жөн-жобасын көрсетті;
4. тарихшы ретінде қазақ елінің көж дәуірден бүгінге дейінгі шынайы
тарихын жасаудың батыл бағыттарын іс жүзінде анықтап берді.
1921-1922 жылдары Түркістан кеңестік автономиясының Жер-су комис-
сариатында су шаруашылығын басқарды. Ал, 1925-1932 жылдар аралығында
Қазақстан кеңестік автономиясында жаңа астананы (Қызылорда) жасақтау
ісінің бас инженері, Түркістан-Сібір қүрылысының жетекші маманы қызметін
атқарды. 1922 жылы Ташкентте қүрылған «Талап» атты мәдени-ағарту
үйымына баскарма мүшесі болып сайланады. Осы шақта ол бірнеше тарихи
еңбек жазды.
Оның ел алдындағы елеулі еңбегі - Түркістан-Сібір теміржол қүрылысына
маман ретінде қатынасуы еді. 1932 жылы сәуір айында түтқындалып, Москсу-
Донбасс теміржол қүрылысына жүмысқа жіберілді. Бүдан қайтып елге
келгенде, 1937 жылы қарашада қайта түтқындалып, ату жазасына кесілді.
Д. Қамзавекулы
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ТІЛЕУЛИН ЖҰМАҒАЛИ
Алаш қайраткері, күрескер, қазақтың аса талантты аудармашысы, білікті
дәрігер Тілсулин Жүмағали 1890 жылы Ақмола облысы, Көкшетау }сзі,
Айыртау болысының Жаманшүбар ауылында туған.
Ж.Тілеулин қазақ халқы үшін көп игілікті істер тындырған үлттың үлағатты
перзенттерінің бірі.
1913 жылы Орынбор әскери мектебін бітірген. 1913-1917 жылдары
Петропавл >езінде фельдшер болып жүмыс атқарған. Үлт азаттығын мүрат
түтқан Жүмағали 1917 жылы Омбы қаласында Алаш партиясының Акмола
облысындағы бөлімшесін күруға қатынасып, күрескерлігімен көзге түседі.
Алаш ісіне, үлт мүратына адал екендігін ісімш дәлелдейді. Осы жылы Омбы
қаласында өткен екінші жалпықазақ сиезінде Алашорда үлттық үкіметіне мүше
болып қабылданады. Алаш үкіметі таратылғанша үлт қайраткерлері қатарында
ел азаттығы жолында батыл күреседі.
1919-1921 жылдары Петропавл қаласында \ездік жер баскармасында,
Кокшетау >езінің денсаулық сақтау бөлімінде жүмыстар істейді.
1922 жылы Петропавлдағы мүғалімдер даярлайтын үш жылдык курсты
басқарады. Осы кызметтердің бәрінде де ол біліктілік танытып, көздеген
межеден көрініп отырған. Жүмағалидың қызметке шебер басшы, тәжірибесі
мол, білікті маман екенін таныған А.Байтүрсынүлы 1923 жылы оған қазақша
медициналық оқулықгар жазу міндетін жүктейді.
1924 жылы Орынборда «Гигиена», 1926 жылы Мәскеуде «Жүқпалы аурулар»,
«Қотыр және жүқпал ы аурулар, оларға қарсы қолданатын шаралар», 1926 жылы
Орынборда «Дшсаулық» атты кітаптары жарық көреді. Ол қазақтың алғашқы
буын аудармашыларының бірі, әсіресе оның медициналық кітаптарды қазақ
тіліне аударуы қашанда маңызын жоймайтын үлкен еңбек еді.
Ж.Тілеулин 1924 жылы «Көз ауру - трахома» (Мәска/), «Мерез» (Мәскеу),
1927 жылы «Қолдағы хайуандардан адамға жүғатын аурулар» (Мәске/) атты
кітаптарды қазақ тіліне аударады.
1927-1930 жылы Ақмола губерниясында және Петропавл аумақтық
денсаулық сақтау округінде меңгеруші болып қызмет істеген.
1930 жылы 5 маусымда түтқындалады. Оған «1918-1920 жылдар Кеңес
үкіметіне қарсы қарулы күрес және өкіметке қарсы ұлтшыл үгіт-насихат
жүргізді, шетелдік орталықтармен байланыста болды» деген айып тағылады.
1932 жылы 5 жылға бас бостандығынан айырылып, Воронеж облысына жер
аударылады. 1932 жылдан бастап Қырғызстанда дәрігер болып жүмыс істеген,
1938 жылы Қырғызстанның Новотройцк ауданында аурухана меңгерушісі
болып жүрген кезінде түтқындалып, ОГПУ «үштігінің» шешімімен атылады.
И.Нүрахмет
t #*=>: ■
“%а*чГч
“АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
ХАСАН XA3IPET
Батыс Алашорда діни қайраткері, мұхтасиб Хасан Нұрмұхамедов Орал
облысы, Гурьев }езі, Тайсойған болысында туған. Тайсойған-Бүйрек қүмын қыс
қыстап, Қаратөбе, Ойыл өңірін жаз жайлаған Нұрмүхамед байдың баласы. Тегі
- Байүлына жататын шеркеш руы.
Бастауыш ибтидай, орта рушдия медресесін аяқтағаннан кейін 1901 жылы
Бүхар қаласындағы жоғары дәрежелі діни білім беретін Мір-Араб медресесін
тәмамдаған. Тайсойған құмында медреселі мешіт үстаған. Х.Досмүхамедұлы
арқа сүйегш ықпалды адамдардың бірі.
1917 жылы сәуірде Орал қаласында өткен 1-Орал облыстық қазақ сие-
зінің делегаты. Осы жиында Бүкілресейлік мүсылмандар сиезіне Орал
облысынан делегат болып сайланды. Сол жылы мамыр айында Мәскхудс өткен
Мүсылмандар сиезінен соң осындағы казақ делегаттарының кеңесіне қатысып,
кеңес қаулысымен 1917 жылы 1 тамыз - 10 қыркүйек аралығында Ташкент
қаласында жалпықазақ сиезін өткізуді қолдады.
1917 жылы желтоқсанда Орынбор қаласында өткен 2-Жалпықазак сиезінің
делегаты. Сиезде Алаш автономиясын дереу жариялауды және автономияға
Түркістан қазақтарын қосып алуды жақтап дауыс берді.
1917-1919 жылдары Ойылда, Қаратөбеде, Жымпитыда отксн облыстық
қазақ сиездерінің делегаты, 4-Орал облыстық қазақ сиезінің қарарымен
қүрылған «Ойыл уәлаяты» Уақытша үкіметінің жанынан ойылдық мүхбар
Сағидолла Ізтілеуовтің торағалық етуімш ұйымдастырылған Дін істерін
баскару жөніндегі комиссияның мүшесі, «Ойыл уәлаятыньщ» Тайссйған,
Бүйрек, Кермақас, Қызылқоға, Қарабау өңіріндегі мүхтасибы. 1919 жылы 10
желтоқсанда Қызылқоға ауылында өткен Батыс Алашорда қала және ауыл
земство өкілдері мен зиялы қауым өкілдерінің, ел ақсақалдарының бас косуына
қатысып, кеңес жағына шығуды жақтады. Батыс Алашорда таратылған соң
Тайсойғандағы мешітінде діни істермен айналысты. 1925 жылдан бастап өзге
діни қайраткерлермен бірге өкімет тарапынан қатаң бақылауға алынып, діни-
рухани қызметіне шектеу қойылды. Уезд орталығы Гурьевке келіп, дүркін-
дүркін белгіленіп түру талап етілді.
Ақыры 1937 жылы түтқындалып, Орал қаласындағы ел аузында «Қырық
түрба» аталатын губерниялық түрмеге қамалды. «Маңғыстаулық мүхтасиб
Хади Сүлтанов, белгілі Оразмағамбет молда Түрмағамбетов, имам Әбі
Өтемағамбетовпен бірлесіп жапон тыңшысына агент болды, ақ эмигрант
Мүстафа Шоқаймен астыртын байланысты» деген айып тағылды. Сонымен
бір мезгілде Хасан хәзіреттің туған-туысқандары жоне Қаражан Сарбөпиев,
Нүғыман Хасанов, Мырзағали Иманғазиев, Қосмүкан Маманов секілді
пікірлес, таныстары қудаланды. Белгілі «Хасан хазірет мешіті» бүзылып, жок
етілді. Хасан хазірет КСРО Жоғарғы соты әскери коллегиясы «үштігінің»
қаулысымен 1938 жылы акпанда атылды.
М. Тәж-Мурат
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ХОДЖАЕВ УБАЙДУЛЛА
Өзбек халқының көржкті қоғам кайраткері, Түркістандағы жәдидтік
қозғалыс жетекшілерінің бірі, публицист Ходжаев Убайдулла 1878 жылы
170 Ташкентте туған. Ташкент каласындағы орыс-түзем мектебінде бастауыш
білім алып, 1897-1907 жылдары Ташкент қаласы басқармасында тілмаш болып
қызмет етті.
1908-1912 жылдары Саратов қаласындағы Заң институтында окыды. Студент
кезінде-ақ түркі-мүсылман халықтарының арасында мәдени-ағартушылық
бағыттағы іс шараларды жүзеге асыруды жақтап, қоғамдык өмірге белсеве
араласты. Осы мәселе бойынша орыс жазушысы Л.Н. Толстоймен пікір алысып,
хат жазысып түрды.
1913 жылы Ташкент округтық сотына адвокат болып қызметке орналасты.
Адвокат ретінде жергілікті өзбек, қазақ халықтарының мүддесін қорғап,
отарлық билік орындарын жайлаған парақорлықты сынға алды.
Мүсылмандық оқу орындарына қолдау көрсету мақсатында «Үміт» және
«Түран» деп аталатын үйымдардың ашылуына жетекшілік етті.
1914 жылы «Садом Туркистон» газетінің редакторы болды. Патша өкіметінің
он алтыншы жылғы көтеріліске қатысушыларды жазалауына ашық қарсылық
танытты.
1917 жылы Ақпан төңкерісінен кейін М.Шоқаймен бірге Түркістан өлкесі
мүсылмандарының бірінші сиезіне қатысты, Уақытша үкіметті колдады.
Бүкілресейлік мүсылмандардың бірінші сиезіне қатысып, онда бүкіл-
ресейлік мүсылмандар кеңесіш мүше болып сайланды.
Түркістан өлкесі мүсылмандарының орталык кеңесін қүруға атсалысып,
М.Шоқай, М.Тынышбаев т.б. қайраткерлермен бірге Түркістан өлкесі
мүсылмандарының төртінші сиезін өткізуді үйымдастырды.
Түркістан автономиясының жариялануын қолдап, оның Ұлттық мәжілісінің
қүрамына сайланды жәпе жаңадан қүрылған автономияның әскери министрі
қызметін аткарды.
Түркістан автономиясының тапсырмасы бойынша Кавказға барып, ол жерде
жарияланған Әзірбайжан Демократиялық Республикасымен байланыс орнату
жөнінде келіссөз жүргізді.
Кеңес өкіметі Түркістан автономиясын әскер күшімаі қүлатқаннан кейін
түтқынға алынды. 1930 жылы «үлтшыл» ретінде айыпталып, қайтадан
сотталып, түрмеде кайтыс болды.
Е.Қалданов
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ШОҚАЙ МҰСТАФА
Көрнекті қоғам және мемлекет қайраткері, түрік халқының даңқты
күрескері Мүстафа Шоқай 1890 жылы Сырдария губерниясы Ақмешіт >езіне лпл
қарасты (қазір Шиелі ауданы) Наршоқы дегеіі жерде туған. Ауыл молдасынан
хат танығаннан кейін 1902 жылы Ташкенттегі ерлер гимназиясына оқуға
қабылданады.
1912 жылы Санкт-Петербург Императорлық университетінің заң факуль-
тетін бітірген. Ағылшын, француз, түрік, өзбек, орыс тілдерін білген.
Студенттік жылдары империя астанасындағы демократиялык козғалыстарға
қатысады. Ақпан төңкерісіне дейін Алаш көшбасшысы Ә.Бөкейханмен бірге
Ресей Мемлекеттік Думасының мүсылман фракциясында хатшы кызметін
атқарады. 1916 жылғы дүрбелең кезінде Түркістан және жалпы қазақ жеріндегі
бассыздықтарды әшкерелеп, Мемлекеттік Думаға арнайы күжатты мәліметтер
үсынады. Сөйтіп, осыған байланысты комиссия қүруға себепші болады.
1917 жылы төңкерістер түсында мықты Түркістан мемлекетін қүру идеясын
үстанады.
Т ашкентте «Бірліктуы» газетінашады. Орынбор даты Алаш қайраткерлерімен
тығыз байланыс үстайды. Алаш партиясы қүрылатын бірінші жалпықазақ
сиезінің де, Алаш автономиясы жарияланатын екінші жалггыказак сиезінің
де үйымдастыру және өткізу жүмысына белсене қатысады. Алғашқы сиезде
«ПІора-и-ислам» жүмысына қатысатын 8 қазақ өкілінің бірі болып сайланады.
Екінші сиезде Алашорда үкіметі - Үлт кеңесіне Сырдария атынан кіреді. 1917
жылы Жаңа Марғүланда өткен өлкелік мүсылмандар кеңесінде қайраткер
Бүкілтүркістандық мүсылмандардың қүрылтайын Қоқан қаласына шақыру
туралы бастама көтереді. Қарашада Қоқанда Түркістан автономиясын жариялау
шарасына бастан-аяқ қатысады.
Түркістан аймағы үшін осы ерекше жиын - 1917 жылы 26 қараша күні
Қоқанға шакырылған өлке мүсылмандарының ІҮ төтенше күрылтайы еді.
Аталған қүрылтай 26-27 караша аралығында өтті (жаңаша ресейлік жыл
санау бойынша 9-10 желтоқсан). Бүған Сырдария, Закаспий, Самарқан,
Ферғана, Жетісу облыстарынан 200-ден аса делегат қатысты. Олардың үлттық
қүрамы да айрықша: қазақ, өзбек, түркімен, қырғыз, әзірбайжан, тәжік, орыс,
украин, поляк, еврей т.б. Бүл оның халық деген үғымды Түркістанның тарихи
тағдырымш байланыста қарағанын көрсетеді.
Осы жиын делегаттары 27 қараша күні «Түркістан территориялык
автономиясын» жақтап, дауыс берді. Өз атымен айтсақ —Түркістан мүхтарияты.
Аталған IV қүрылтай Түркістан автономиясының немесе Түркістан
мүхтариятының «Халық кеңесін» (мүны бүгінгі парлам ента! салыстыруға
болады) сайлады. Оған 36 түркістандық (Түркістанның жергілікті халкынан
шыққандар) және 18 өзге үлт өкілдері енді. Халық кеңесінің төрағалығына
- Серәлі Лапин, кеңес басшылығы қүрамына - Мүстафа Шоқай, Үбайдулла
Хожаев, Махмүтқожа Бехбуди сайланады.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Түркістан автономиясының Халық кеңесі үкімет жасақтауды колға алды.
Мүны олар «уақытша үкімет» деп белгіледі. Сонымш Түркістан үкіметінің
мүшелері мына түлғалар: Мүхамеджан Тынышбайүлы - Үкімет төрағасы және
ішкі істер министрі; Мүстафа Шоқай —¥лтты к кеңес төрағасы және сырткы
істер министрі; Шаһислам Шахиахметов Үкімет төрағасының орынбасары
және қаржы министрі; Әбдірахман Оразайүлы - кейінгі ішкі істер министрі;
Үбайдулла Хожаев - әскери істер министрі; Насырхан төре - халық ағарту
министрі; Мірәділ Мырзахметов - оле/мегтік істер министрі; Хидаятбек
Юргули Ағаев - ауылшаруашылығы министрі; Әбитжан Махмүт - азық-түлік
министрі; Саломон Гердцфельд - азшылық үлт өкілдерінің министрі.
Осы кезде М.Шоқай бастаған зиялылар азшылық үлт өкілдері көшбасшы-
ларына ғасырлар бойы азаптанған Түркістан тағдырына және шөре-шөре
болып қалған өз тағдырына ақыл көзімен қарауды сүрады. Осыған байланысты
кейін бір еңбегінде Мүстафа 1917 жылы Петерборда болған бір пікірталасты
есіее алыпты. Мәселе мынада екен, Уақытша үкімет Түркістанға жүмыс күшін
апару жайын қарайды. Сонда түркістандықтар жағдайды ушықтырмау үшін
алдағы 25 жылда өлкеге жүмысшыларды әкелмеуді сүраған. М.Шоқай ондай
күш қажет болса, «орыстардың орнына татар мен башқүртты жіберу» мәселесін
күн тәртібіне қояды...
Ал енді М.Шоқай түркістандықтардан тек жақсылық көрді д<у де ақылға
сыйымсыз. «Бірлік туы» газетіне 1918 жылы 18 наурызда жарияланған «тау
арасынан» жасырын жолданған әйгілі хатында оны Гаухана, Маймүбәрак,
Қүмбаста сарттары қалай өлтіре жаздағаны жазылған. Түркістан автономиясын
қырған болыневиктік қара күш пен жергілікті бағдарсыз оспадар күштің
айырмасы шамалы еді.
1918 жылы қаңтарда Түркістан автономиясының алғашқы үкімет басшысы
М.Тынышбаев өз еркімен жүмыстан босағанда, М.Шоқай осы қызметке
сайланады. Болыневиктер бүл автономияны ақпанда қанды қырғынмен таратты.
1918 жылы қыркүйекте қайраткер Самарада бас қосқан Ресейдің азаттық
жолындағы күрескерлерінің Қүрушы мәжілісіне (Комуч) қатысады. 1919 жылы
ақпанда Түркістан мемлекеті бағдарын одан әрі қозғау үшін Бүхар әмірлігі
мш Закаспийдегі ағылшын корпусы басшылығымен келіссөзге Ашхабатка
келеді. Сол жылы Баку мен Тифлисте сәл аялдап, (гүржі жерінде «Яни
дүния», «Шафак» атты газеттер шығарысып, «Вольный горец» басылымына
атсалысады) Стамбүлға аттанады. Түркия арқылы алгаш Германияға, сонан
соң Францияға барып орныгады. Эмиграцияда «Жаңа Түркістан», «Жас
Түркістан» журналдарын шығарып, кеңестің озбыр саясаты туралы зерттеулер
жазады. Қайраткер 1941 жылы 27 желтоқсанда Берлинде жүмбақ жағдайда
қайтыс болады.
Д.Қамзабещ лы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ШОНАН¥ЛЫ ТЕЛЖАН
Көрнекті Алаш қайраткері, тіл білімі саласын ұйымдастырушы, ғалым
Телжан Шонанұлы 1894 жылы Торғай облысы, Ырғыз >езі, Аманкөл болысы
(қазіргі Ақтөбе облысы Ырғыз ауданы) №4 ауылда туған. 1908-1912 жылдары
Ырғыздагы орыс-қырғыз училищесінде окып, 1912 жылы Орынбордағы
Мұғалімдер институтына түседі. Мүнда 4 жыл оқып, 1916 жылы мүғалім
болып шығады. Мүнан кейін ол 1920 жылға дейін Тоқырауын болысындағы
№3 ауылда үстаздық етеді.
Қайраткердін елсулі еңбегі, үйымдастырушылық қабілеті ел көзіне ерте
ілініп, 1917 жылы бірінші жалпықазақ сиезівг де, екінші жалпықазақ сиезіне
де шакырылады. Соңғысында Алашорданьщ Білім комиссиясының комиссия
мүшесі болып сайланады. 1920 жылы ол Семей губерниялық төңкерістік
комитетінің шет ұлттар бөліміне аудармашы болып шақырылады. Сол жылы
Қазақ автономиялық республикасы қүрылғанда, ол Халық ағарту комиссариаты
жанындағы Академиялық орталықтың маманы ретінде ғылыми жүмысқа
тартылады.
Қайраткер 1924 жылы 12-17 маусымда Орынборда өткш Қазак
білімпаздарының бірінші сиезіне қатысыи, нақты салалар бойынша сөз сөйлейді.
1920 жылдары ол Қазақ өлкесін зерттеу қоғамының жүмысына да атсалысады.
1923 жылы осы қоғамның тарих-археология секциясы мен этнография секциясы
біріккенде, ғалым оның төраға серігі болып сайланады.
1926-1929 жылдары Қызылордада Халық ағарту комиссариатында жауапты
қызмет атқарады. Осы шамада Қазақ мемлекеттік педагогика институтын
экстерн жүйесімен бітіреді әрі сонда сабақ береді. 1934 жылдан Қазак
мемлекеттік университетінде қазақ тілінен доцент болып жүмыс істейді. Ғалым
жазған «Сауаттан», «Жаңалық», «Тіл дамыту», «Оқу күралы», «Қазак тілі»,
«Жаңа арна», «Бастауыш мектептеріндегі қазақ тілінің әдістемесі», «Шала
сауатты ересектер үшін оқу қүралы», «Орыстар үшін қазақша әліппе», «Қазақ
тілінің оқу қүралы», «Учебник казахского языка для взрослых» т.б. еңбектер
халқымыздың сауатты болуына, дүниеяі тануына көп ықпал етті. Оның емле,
әліпби, терминология жүйесі бойынша жариялаған жүмыстары сол кезде одақ
көлемінде түріктанушылар тарапынан лайықты бағасын алды.
Қайраткер әдебиет мәселесін де зерделеп отырды. «Абай кітабын бастыру
керек», «А.Б. Байтүрсынов», «Сәкеннің тілі туралы», «Бейімбет», «От басында»
атты мақалаларында руханияттың өзекті қырларын сөз етті. Қайраткердің
саяси-тарихи білік дәрежесін көрсететін іргелі еңбегі — 1926 жылы жарык
көрген «Қазақ жері мәселесінің тарихы» атты зерттсуі. Ол 20-жылдары саясат
теперішін аз көрмеді. Ақыры 1937 жылы 21 шілдеде үсталып, 1938 жылы
27 ақпанда атылды. Қайраткердің жары галым Шаһзада да сол шақта өлімге
кесілді.
Д.Қамзабекулы
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Дайындаган Е. Тілешов
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ Г - \ с X v Ч
АЛАШТАНЫМ
«Абай» - Семейде 1918 жылы ақпан-қазан айларында 12 саны жарық
көрген ғылыми-әдеби, шаруашылык журналы. Шығарушысы - «Жанар»
ұйымы және «Уак қарыз» серіктігі. Редакторы - Жүсіпбек Аймауытүлы.
Жауапты шығарушылардың бірі - М.Ә>езов. Журнал ақын, сйшыл Абайды
- үлттың биігі, кемеңгері деп есептеп, ел ж әш руханият жайын осыған сай
байыптауды көздеген. МүндаЖ.Аймауытүлы, М.Э\езов, М.Дулатүлы, Ғ.Қараш,
М.Түрғанбайүлы т.б. авторлардың мақалалары жарияланған.
Д.Қамзабекулы
Ақмола облыстық қазақ сиездері. Бірінші сиез 1917 жылдың 25 сәуір-7 ма-
мыр аралығында Омбы қаласында өтті. Сиез төрағасына А.Түрлыбаев, төраға
орынбасарларына Е.Итбаев пш М.Дулатов сайланды. Сиездің күн тәртібіндегі
негізгі мәселелер: білім беру; әйел мәселесі; сот; земство; баспасөз; азық-түлік;
уақытша атқару комитеттерін қүру т.б. Ақмола облысы қазақтарының сиезі
мазмүны жағынан Торғай сиезіне жақын қаулы-қарарлар қабылдады. Сиездің
соңғы мәжілісінде Омбы облыстық қазақ комитеті қүрылды, оған төрағалыққа
Айдархан Түрлыбаев, орынбасарлыққа Сейілбек Жанайдаров, Асылбек
Сейітов, мүшелікке тағы жеті адам бекітілді. Олардың арасында Мағжан
Жүмабаев, Байсейіт Әділов сияқты белсенді жастар да бар еді.
Ақмола облысы қазақтарының екінші сиезі қыркүйек айында өткен деген
мәлімет айтылады, бірақ ол жөнінде деректер болмай отыр. Мүнан кейін
Омбы қаласында үлттық Алаш партиясын қүруға арналған Қүрылтай өтті.
Қүрылтайда Омбы қаласында партияның облыстық комитетін қүру жөнінде
қаулы қабылданды, оның төрағасы болып А.Сейітов сайланды.
Ғалымдардың айтуы бойынша, Ақмолада өткен облыстық қазақ сиездерінде
басқа облыстармен салыстырғанда жеке мәселелер қатарында жүмысшылар
және әйел мәселесіне көбірек көңіл бөлінген.
К.Ілиясова, Г.Әріпбекова
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Алаш автономиясы- 1917 жылдан кейінгі тарихи күжаттарда, газет-журнал
материалдарында қолданылатын саяси атау. Негізі, дәл осы атаумш автономия
бірден күрыла салмаған, басты күш саяси аумалы-төкпелі шақта қазақты әр
елде қалдырмай біріктіруге жүмылдырылды. 1917 жылы 13 желтоқсанда Алаш
Орда үкіметі жарияланған. Ал, Алаш автономиясын жариялау Түркістандагы ^
жағдайға сәйкес кейінге қалдырылған. Өйткші қазақ қайраткерлері үшін үлттың
және жердің түтастығы аса маңызды іс болды. Қоқанда жарияланған Түркістан
автономиясы немесе Түркістан мүхтарияты 1917 жылдың 27 қарашасынан
(10 желтоқсанынан) 1918 жылдың 11 ақпанына дейін өмір сүріп, соңында
болыиевиктердің аяусыз күшімеи таратылды. Бір жайт, осы автономияның
басшылығында жүргш М.Шоқай бір мезгілде Алаш Орданың да мүшесі
(министрі) болып сайланды. Бүл саяси шүғыл қадам еді. Тарихи II жалпықазақ
сиезінде (Орынбор, 1917 жыл, 5-13 желтоқсан) осы Алаш автономиясын
тездетіп жариялау-жарияламау мәселесі дауысқа салынды. Көпшілік (ішін-
де Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов, Х.Ғаббасұлы, М.Мақүл,
Х.Болғанбай т.б. бар) жағдайға қарап кейін жариялауды жақтады. Азшылык
(ішінде Х.Досмүхамедүлы, Ж.Досмүхамедүлы, У.Танашүлы, Ғ.Жүндібайүлы,
Ғ.Қараш т.б. бар) тездетіп жарияламасақ, Түркістан автономиясына кірейік
десті. М.Шоқай, Ә.Кенесарин, А.Шегіров қалыс калды. Нәтижесінде Түркістан
қазағын қосып алып, автономия жариялауға 1 ай мерзім берілді. Бір ай ішінде
қосылу ісі жүрмесе де автономия жарияланатын болып шешілді. Осы үшін 1918
жылы 5 қаңтарда шақырылған Сырдария сиезіне «бірігу мәселесін қозғау үшін»
Б.Қүлманов, М.Дулатов, Т.Қүнанбайүлы арнайы жіберілді. Бүл жиында табиғи
талас-тартыстан кейін Түркістанның оқығандары қосылуға ықылас танытса
керек. Бірақ жағдай ауыр еді. Көзделгш бір айда косылу жайы сол күйінде
өзгеріссіз қалды. Түркістан автономиясы да амалсыз жүмысын тоқтатты.
Қазак қайраткерлері автономия жариялау үшін қайта жиналған жок- II сиездің
қаулысы күшінде қалып, енді ресми қағаздарда «Алаш автономиясы» деп
жазылатын болды. Тіпті осындай мер табаны да мүрағаттардағы қүжаттарда
сақталып қалған.
Д.Қамзабекулы
«Алаш» журналы - 2005 жылдың тамыз айынан бастап шығып келе жаткан
тарихи-этнологиялық ғылыми журнал. Құрылтайшысы «Алаш» қорынын
тарихи зерттсу орталығы. Журнал екі айда бір рет Алматы каласынан шығып
тұрады. Журналда қазақ тарихының өзекті мәселелеріне арналған ғылыми
мақалалар басылады. Басылымда Алаш қозғалысының тарихына байланысты
бірқатар материалдар жарық көрген.
Е. Тілеіиов
Ойыл \ездік сиезі - 1917 жылдың наурыз айында Орал облысы қазақтары
қатысқан сиез. М үнда ақпан төңкерісіж н кейінгі жағдайға сәйкес ел ішінде
тыныштық сақтау, Қүрылтай жиналысына байланысты сайлау өткізуге
халыкты үі ітгеу, облыстық сиез ашу мәселелері көтерілді. Сиезде қазақ атқару
комитеті сайланды. Оның төрағасы Х.Досмүхамедүлы болды.
Е. Тілешов
Орал облысы (1869 жыл) - патша үкіметінің «Дала облыстарын бас кару
жөніндегі уақытш а ережесіне» сәйкес қүрылған әкімшілік-аумақтық бөлік.
Облыс қүрамына Орал казак-орыс әскерлері мен Орынбор қазақтарының біраз
бөлігі кірді. Орал облысы Орал, Ілбішін, Гурьев, Темір уездеріне бөлінді, сондай-
ақ, оған М аңғыстау приставтығы да қарады. Ж ер көлемі 29 626 234 десятина,
оның ш үрайлы деген 6 465 402 десятинасы Орал казак-орыс әскерлерінің
иелігінде болды да, 23 160 832 десятинасы қазақтардың пайдалануына
«берілген» мемлекет меншігі деп жарияланды. 1897 жылғы санақ бойынша
Орал облысында 645 121 адам түрды. Оның 335 972-сі ер, 309 149-ы әйел.
Қала түрғы ндары облыс халқының 8,5%-ын қүрады. Облыс орталығы Орал
қаласында болды. Ж алпы санақ бойынша облыста 33 009 казақ түрған. Бұкіл
азаматтық және әскери билік ішкі істер министрлігіне бағынышты Орал әскери
губернаторының қолына шоғырландырылды. Орал облысы жәрмеңкесімен
аты шығып, ол балық және астық саудасының орталығына айналды. Ж әрмеңке
жылына екі рет - маусым мен қыркүйек айларында өткізілді. 1834 жылы
Петровск және Воздвиженск жәрмеңкелері ашылды. 1867 жылы Қазыбекте
ашылған Ойыл жәрмеңкесінің бүкіл ресейлік маңызы болды. Негізгі сауда
заттары - мал мен мал шаруашылығы өнімдері, астық, сабын, желім, шойын,
мыс және ағаш тан жасалған бүйымдар, жібек, жүн, кенеп маталар т.б. XIX
ғасырдың 2-жартысында Орал облысында шикізат өнімдерін өңдейтін 72
кәсіпоры н болды. Орал облысының қүрылуына байланысты қүрылған
жаңа әкімш ілік бөлік жайылымдық жерлерді пайдалануға ғасырлар бойы
қалыптасқан тәртіпке сай келмеді. Соның салдарынан 1869-1870 жылдары
Орал облысында қазақ түрғындарының арасында күшті толқулар болды. 1869
жылдың наурызында патша өкіметінің отаршылдык саясаты мен жергілікті
оларды қостаушылардың ауыр езгісіне қарсы алғашқы біріккен баскөтерулері
XX ғасырдың басында болды. Әсіресе, 1906 жылғы толқу күшті өтті. Ал
Орал облысындағы 1916 жылғы баскөтеру бүқаралық сипат алып, шілдедаі
тамызға дейін созылды. Көтеріліске басш ылык еткен А.Ізбасаров, И.Байүзаков,
А.А йымбетов (Айбетов), Қ.Айжаевтар дарға асылды. Ә.Сәрсенбаев, С.М.
М еңдешев, М .Жолдыбаев жоне Н.Залиевтер Астрахан түрмесінде жазаларын
өтеді.
Қазацстан тарихы. Энциюіопедияльщ анықтамалық.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Оралтай Хасен Қалибекұлы - белгілі қоғам қайраткері, журналист,
публицист, қазақ диаспорасының ш етелдеті көрнекті өкілі. 1933 жылы
ҚХР Тарбағатай аймағы, Толы ауданы нда дүниеге келген. Әкесі 1940-1949
■ жылдардағы үлт-азаттық козғалысты ң қайраткері болған. Х.О ралтай еңбек
2 5 4 1 жолын Түркияда түрік ж ә ш ағылш ын тілдерін үйреніп, ж урналист болудан
бастайды. Қазақ халқының үлтты қ болмысын, мәдениеті мен тарихын
түрік оқырмандарына таныстырады. И зм ирде «Үлксн түрік елі» журналын,
«Коммунизммен соғыс» газетің ш ығарады. 1968 жылы Германияның Мюнхен
қаласындағы «Азаттык» радиосына қы зм етке қабылданады. М ұнда әдебиет
бөлімінің директоры болды. «Азаттық» радиосын үтымды пайдалана отырып,
қазақ халқының теңдігі мен тә>елсіздіті үш ін енбек етті. Халкымыздың
үлттық күндылықтарын, соның іш інде алаш ты қ идея, Алаш қайраткерлерінің
еңбектерін насихаттады. «Азаттық» радиосынан А лаш орда жетекшілерінің
шығармаларын таны сты рум аі қатар олардың емірбаян деректері мен
шығармаларын жинақтады. Ол «Алаш - Түркістан түріктерінің үлттық үраны»
(1973) детен атпен шықты. Бүл кітап А лаш қа арналған оң көзкарастағы түңғыш
ецбек болды. Хасен Оралтай Қ азақстанның «Алаш» әдеби сыйлығы ның иетері.
Қазір М юнхш қаласында түрады.
Е. Тілеіиов
Павлодар уездік сиезі 1918 жы лдың ақпан айында өтті. Сиезде, нетізіже,
ұлт қазынасы мәселесі қарастырылды. Сиезге қатысуш ылар Алаш қозғалысын
қолдап, тілектестіктерін білдіріп, оған қаржылай көмектесуге бәтуаласты.
Бірқатар қаржылы азаматтар Алаш қазы насы на ақш алай көмек беретіндіктерін
білдірді.
Г. Әріпбекова
Е. Тілешов
Ізім ұлы Мақсот 1960 жылы Атырау облысы, Қызылқоға ауданы, Жаскайрат
ауылында туған. Қаз¥У-ды бітірген. 1983-89 жылдары Батыс Қазакстан
облысы «Орал өңірі» газетінде тілші, 1989-91 жылдары Республикалық
«Зерде» журналында, «Ана тілі» газетінде тілші, бөлім меңгерушісі, 1991-97
жылдары «Теміржолшы-Железнодорожник», «Аруана» газеттерінде, «Жалын»
журналында бас редактордың орынбасары, бас редактор, бөлім редакторы,
1997-2005 жылдары «Қазақстан энциклопедиясы» бас редакциясында бөлім
меңгерушісі қызметтерін аткарған. 2008 жылдан «Астана ақшамы» газетінде
әдеби редактор. Бірпешс кітаптардың авторы. Ол Алаш қайраткерлерінің өмірі
мен шығармашылығына катысты көптегеи энциклопедиялык мақалалардың
авторы.
А.Қасенбаев
Ілиясова Күлпаш Мырзамұратқызы 1966 жылы Қызылорда олысы
Жалағаш ауданында туған. 1989 жылы С.М.Киров атындағы Қазақ мемлекеттік
университеті тарих факультетін бітірген. 1989-1995 жылдары В.Гоголь
атындагы Қызылорда педагогикалык институтында тарихшы мамандыгы
270 бойынша оқытушы болып қызмет жасады. 1996-1998 жылдары эл-Фараби
атындагы Қазақ үлттық университетінің аспирантурасын оқиды. 1999 жылы
«Қазақ съездері: қаралган мәселелері, шешімдері және оның орындалуы.
Тарихи талдау (1917-1919 жж)» тақырыбында кандидаттық диссертация
қоргаган. 2007 жылы «Қазақ үлт-азаттық қозгалысы» көп томдық кітабының
«Қазақ съездері» аталатын 4-томын қүрастырган. XX гасыр басындагы қазак
зиялыларының қызметі, Алаш автономиясы және Алашорда багытында
гылыми-зерттеу жүмыстарымен айналысады.
Е. Тілешов
АЛАШ ЖЫЛНАМАСЫ
1905 жыл, 26 маусым - Қоянды жәрмеңкесінде Ресей патша үкіметінің
министрлер кабижтіне сөз бостандығы мш ана тілінде оқу, діни еркіндік т.б.
мәселелерді көтергш 12.767 қазақ азаматы кол койған петиция (қүзырхат)
жолданды.
1905 жыл, 15 тамыз - Нижний Новгород қаласында Бүкілресейлік
мүсылмандардың I сиезі өтті.
1905 жыл, 17 қазан - Ресей патша үкіметі баспасөз бостандығына, мектепте
ана тілде оқу еркіндігіне т.б. рүқсат берген манифест жариялады.
1905 жыл, 6-13 қараша-М әск^дежергіліктіжержәнеқалақайраткерлерінің
сиезі өтіп, мүнда Ә.Бөкейхан соз сөйледі. Ресми үкімет «А.Байтүрсынүлының
46 мысалын бастыруға рүқсат бермей жатқанын» жеткізді.
1905 жыл, 19 қараша - I автономшылар сиезінде М.Тынышбаевтың
«Киргизы и освободительное движение» атты баяндамасы оқылды.
1905 жыл, 25-27 к ар ата - «Семипалатинский листок» газетінде
Ә.Бөкейханның «Абай (Ибрагим) Кунанбаев. Некролог» атты еңбегі
жарияланды.
1905 жыл, желтоқсан - Орал қаласында Қазақ облыстары өкілдерінің
сиезі өтті. «Қазақ конституциялық-демократиялық партиясын» қүру туралы
шешім алынды. Сиезге Ә.Бөкейхан, Ж.Сейдалин, Б.Қаратаев, Б.Сыртанов,
М.Тынышбаев, М.Дулатов, Х.Досмүхамедүлы, Ғ.Бердиев, М.Бақытгереев,
И.Тоқбердиев, Н.Ипмағамбетов, М.Мүқанов, М.Рахымберлиев, Ізбасаров,
Ү.Дүйсембин т.б. қатынасты. Мүнда «Қазақ конституциялық-демократиялык
гартиясының» бағдарламасы қабылданды.
1906 жыл, 15-23 қацтар - Санкт-Петербург қаласында Бүкілресейлік
мүсылмандардьщ II сиезі өтті. Сиезге С.Жантөрин, У.Танашев, М.Оразаев,
Ш.Қосшығүлүлы т.б. қазақтар қатынасты.
1906 жыл, 27 сәуір-10 шілде - Ресей Мемлекеттік I Думасы жүмыс істеді.
Оган қазақтан Ә.Бокейхан, А.Бірімжанов, С.Жантөрин, А.Қалмшов, Д.Түндыт,
Ш.Қосшығүлүлы, Б.Қүлманов, М.Тайын мүше болды.
1906 жыл, маусым —Семейде қазақ сайлаушыларының сиезі өтті. Сиезде
Ә.Бөкейхан, Ш.Қүдайбердіүлы т.б. сөз сөйледі.
1906 ж ь щ 16 там ы з - Нижний Новгородта Ресей Мүсылмандарының III
сиезі өтті. Сиезге С.Жантөрин, Ш.Қосшығүлүлы, Ж.Алдоңғаров т.б. қазақтар
қатысты.
1906 жыл —Қазан қаласында Ресей мұсылмандары мүғалімдерінің сиезі
өтті.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1906 жыл - «Русский Туркестан» журналында М.Тынышбаевтың «Киргизы
и освободительное движение» атты мақаласы жарияланды.
1907 жыл, 20 ақпаі^З маусым - Ресей Мемлекеттік II Думасы жұмыс істеді.
Оған казақтан М.Тынышбаев, Т.Алдабергенов, Ш.Қосшығұлұлы, Б.Қаратаев,
Б.Құлманов, А.Бірімжанов, Т.Нүрекенов мүше болды.
1907 жыл, 31 наурыз - Санкт-Петербургте Оқу министрлігінде үлт
мектептерінің жайын қараған кеңес отті. Оған қазақтан Ғ.Балғымбайүлы мш
О.Әлжанов қатынасты.
1907 жыл, 3 маусым - Ресей патша үкіметі баспасоз бостандығына, мектепте
ана тілде оқу еркіндігіне т.б. шектеу қою туралы Заң шығарды.
1907 жыл - II Мемлекеттік Дума таратылғанда, Ш.Қосшыгұлүлы
Ә.Бөкейханньщ үсынысымен Ресейдегі түрік-мүсылмандарының, соның ішінде
қазақтың нақты жағдайын баяндау үшін Түркияға барып қайтты.
1907 жыл - Қазанда М.Көпейүлының «Хал-ахуал», «Тіршілікте көп
жасағаннан көрген бір тамашамыз», «Сары Арқаның кімдікі ексні» атты 3
кітабы бірдей жарық корді.
1907 жыл, 18 желтоқсан - С-Петербор сот палатасының төтенше мәжілісі
Ә.Бөкейханды «Выборг үндсуіне» қол қойғаны үшін 1908 жылдың 21 қаңтарынан
3 ай мерзімге Семей түрмесіне қамауға шешім шығарды.
1908 жыл - Париждың «La Revue du Monde Musulman» журналы үлт, дін
және әлемдік келісім мен татулыққа еңбек сіңіргені үшін Исмаил Г аспринскийді
Нобель сыйлыгына үсынды.
1909 жыл - А.Байтүрсынүлы «Қарқаралыда өкіметке қарсы әрекеттер
жасады» деген айыппен түтқындалып, 2 жылға жер аударылды.
1909 жыл - Шәкәрім мш Кәкітай Ә.Бөкейханға хат жазып, «Қарауыл
мүжыққа кетіп барады. 15 десятинадан жер алайық па?» деп сүраған. Әлихан:
«Бүл жолсыз қоқан-лоққы. Қүнанбай баласы Тобықтыға мүрындық болды
деген атқа каларсың. Не болса да жүртпен кор» деп ақыл қосқан.
1909 жыл - Петерборда Абайдың өлең кітабы басылып шыкты.
1909 жыл - Петерборда А.Байтүрсынүлының «Қырық мысал» жинағы
жарық көрді.
1909 жыл - Уфаның «Шарқ» баспасынан М.Дулатовтың «Оян, қазак!»
кітабы жарық көрді.
1910 жыл, 9 наурыз - А.Байтүрсынүлы Орынборға келді. Ағартушы
өмірінің жаңа кезеңі басталды.
1910 жыл, 30 қыркүйек - сүлтан Б.Қаратаев Ә.Бөкейханға Қазақстандағы
жер мәселесін шешу жолдары туралы хат жолдады.
1910 жыл, 21 казан —¥зынагаш та Жетісу қазақтарының жер мәселесіне
байланысты кеңесі өтті. Оны Б.Сыртанов үйымдастырды.
1910 жыл —Қазанның Кәрімовтер баспасынан қазақтың түңғыш романы
М.Дулатовтың «Бақытсыз Жамалы» жарық көрді.
1910 жыл - Орынбордың «Вақт» газетінің баспаханасынан Ғ.Қараштың
«Ойға келген пікірлерім» атты пәлсапалық-танымдық кітабы жарық көрді.
Мүнда мүсылман әлемін оятуға себепші болған М.Абдуһу мен Ж.Ауғани
пайымдары зерделенеді.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1911 жыл Қазақтың түңғыш журналы — «Айқап» шыға бастады. Бас
редакторы - М.Сералин.
1911 жыл — Уфадағы «Ағайынды Кәрімовтер мен Хұсайыновтар
баспаханасынан» Ғ.Қараштың «Өрнек» атты пәлсапалық-танымдык кітабы
жарық көрді. Мүны «Ғалия» медресесінің шәкірттері бастыртты. Аталған
еңбекте де мұсылман әлемін оятуға себепші болған М.Абдуһу мен Ж.Ауғани
ойлары біршама сараланған.
1911 жыл - М.Дулатов «Оян, қазақ!» кітабында өкіметке қарсы халықты
көтерді» дегеи айыппен Семейде абақтыға жабылып, 103-129 статьялар
бойынша 19 ай қапаста жатты.
1911 жыл - Орынборда Шәкәрім кажының «Түрік, қырғыз-қазак һәм
хандар шежіресі» жонс «Мүсылмандық шарты» атты екі бірдей кітабы жарық
көрді.
1911 жыл - Уфада «Ғалия» медресесінің шәкірттері ИАрабаев пен
Х.Сәрсекеүлының казак-қырғыз балаларына арналған жәдитше әліппесі
жарьщ көрді.
1912 жыл - Орынборда А.Байтүрсынүлының «Оқу қүралы. Усул сотие
жолымен тәртіп етілгш қазақша алифба» еңбегі жарық көрді.
1912 жыл - Қазанда М.Жүмабаевтың «Шолпан» атты өлеңдер жинағы
басылып шықты.
1913 жыл, 2 ақпан - Орынбордағы Кәрімов-Хусаинов баспаханасынан
«Қазақ» газетінің 1-саны шықты. Бас редакторы - А.Байтүрсынүлы.
1913 жыл, 23 мамыр - «Қазақ» газетінде Х.Досмүхамедүлының «Алаш» не
сөз?» атты мақаласы жарияланды.
1913 жыл - «Айқагг» журналында Ж.Сейдалиннің «Азып-тозып кетпеске не
амал бар?» атты мақаласы жарияланды.
1913 жыл, 18 маусым-« Айқап» журналындаӘ.БөкейханныңЖ. Сейдал иннің
хатына жауап ретінде «Ашық хат» деген мақаласы жарияланды
1914 жыл, 18 сәуір - Омбыда казақ жастарының бейресми «Бірлік» үйымы
қүрылды.
1914 жыл - Петербордың «Речь» газетінде Ә.Бөкейханньщ казақ халкын
орыстандыру мен шоқындыруға қарсы мақаласы жарық көрді.
1914 жыл, қыркүйек - түркі жүртының даңқты қайраткері И.Гаспринский
(1851-1914) қайтыс болды. Қазақ басылымдарында мүнакып берілді.
1914 жыл - Орынборда А.Байтүрсынүлының «Тіл-қүрал. Қазак тілінің
сарфы. 1-жылдык» атты оқулығы жарык көрді.
1914 жыл, 6-10 желтоқсан - Петерборда Мүсылмандар сиезі өтіп, «ортақ
тіл» мәселесі талқыланғанда биік мінбеден казак тілінің түрік тілдері іхнінде
айрықша орны бар екені айтылды.
1915 жыл - М.Түрғанбаевтың «Пайғамбар заманы» атты кітабы жарық
көрді.
1915 жыл - Н.Күзембайүлының «Қүран қүралы» атты еңбегі жарияланды.
1915 жыл - М.Шоқай Ташкентте зиялылар мен білікті шәкірттердің басын
қосқан «Кеңес» атты жасырын үйым күрды.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1915 жыл, 4 қаңтар - «Қазақ» газетінде С.Дөнентаевтын «Ұлтшылға» атты
өлеңі басылды.
1915 жыл, 21 қыркүйек - даңкты ғалым, казак халкының кең жүректі
досы, Ертіс бойындағы Түзқаланың тумасы Григорий Потанин 80-ге толды.
Ол туралы Ә.Бөкейхан 1913 жылы, М.Дулатов 1915 жылы «Қазақ» газетінде
мақала жазды. Мерейтойға А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов тағылымды жыр
арнады. Қазак шәкірттері арнайы жинақ шығаруды жоспарлады.
1915 жыл, 8 желтоқсан - түркі халықтарының атынан Венаға келгш ресми
делегация Австрия министр-президенті Шрюргк пен Сыртқы істер министрініц
орынбасары граф Форгачка негізгі мәселелердің катарында «Қазакка саяси-
әкімшілік тә>елсіздік әперу» үсыныс-хатын тапсырды.
1915-1918 жылдар - Уфада «Ғалия» медресесінің шәкірттері «Садак» атты
қолжазба журнал шығарды.
1916 жыл - Мемлекеттік Думаның Мүсылмандар фракциясы жанындағы
бюроға Ә.Бөкейхан еніп, жүмыс істеді.
1916 жыл - Н.Төреқүлов жасырын бағыттағы «Еркін дала» үйымын
күрды.
1916 жыл - Торғайдағы үлт-азаттық көтеріліс басталды.
1916 жыл - Қаркара көтерілісі басталды.
1916 жыл - «Қазақ» газетінде Ә.Бөкейханның, А.Байтүрсынүлының,
М.Дулатовтың «Алаштың азаматтарына» атты үндеуі жарық көрді.
1916 жыл, 8 қазан - «Қазак» газетінде М.Дулатовтың «Алашка» атты өлеңі
жарияланды.
1916 жыл, 26 қараша - «Алаш» газеті шыға бастады.
1916 жыл - Б.Қаратаев, Ж.Досмүхамедүлы, Ж.Сейдалин Петроградка
арнайы барып, IV Мемлекеттік Дума алдында қазақтарды окоп жүмысына алу
жөніндегі жарлыкты тоқтатуды сүрады.
1916-1918 жылдар - Омбыда «Бірлік» ұйымы жастарының «Балапан» атты
қолжазба журналы шығып түрды. Редакторы - Қ.Кемеңгеров.
1916 жыл, 23 желтоқсан - 1917 жыл, 12 қаңтар - Ә.Бөкейхан бастаган
қазак қайраткерлері Күнбатыс майданының Земскі комитетінің рүқсатымен
Земгордьщ дружиналарында әскери кызметтегі жерлестерімен (саны 12 мыңнан
асады) кездесіп, жағдайларын білді.
1917 жыл - Б.Күлеевтің «Шын сүйіскендер», М.Дулатовтың «Тікбақайлар»,
«Қызыл қашар» пьесалары сахналанды.
1917 жыл - Мемлекеттік Думаның Мүсылмандар фракциясы жанындағы
бюрога М.Шоқай еніп, жүмыс істеді.
1917 жыл, наурыз - Оралда, Семейде, Омбыда, Алматыда, Торгайда казак
комитеттері қүрылды.
1917 жыл, 9 наурыз - «Алаш» газетінде Н.Күзембайүлынын «¥раным -
Алаш!» атты өлеңі жарияланды.
1917 жыл, 15 наурыз - Минскіден Ә.Бөкейхан бастаган 15 қайраткер
Алаштың 25 белгілі елді мекеніндегі нақты азаматтарға хат жолдады. Мүнда.'
«Жаңа қүрылған үкімет дүкенін сүйеу үшін қазаққа үйымдасу керек. Учреди
тельное собрание сайлауларына қазақ болып қамдану керек» деп жазылған.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1917 жыл, 17 наурыз - «Қазақ» газетінде А.Мәметүлының «Алашка сәлем»
атты өлеңі басылды.
1917 жыл, 2-8 сәуір - Орынбор қаласында Торғай облыстық казақ сиезі
өтті. Сиез жалпықазақ сиезін шақыру жөнінде бюроның қүрамын бекітті.
Оған Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов т.б. мүше болып енді. Сиез
төрағалығына А.Байтүрсынүлы сайланды.
1917 жыл, 12 сәуір - «Қазак» газетінде Ә.Бөкейханның, М.Шоқайдың,
М.Дулатовтың «Алаш үлына» атты үндсу-макаласы жарық көрді.
1917 жыл, 12 сәуір - «Қазақ» газетінде С.Донеитаевтып «Азаттық күні»
өлеңі жарияланды.
1917 жыл, 12-14 сәуір - Алматы каласында Жетісу облыстық казақ сиезі
өтті. Сиез төрағалығына Ы.Жайнақов сайланды.
1917 жыл, сәуір - Түркістан комитеті қүрылды.
1917 жыл, сәуір - Ә.Бөкейхан Уақытша үкіметтің Торғай облысындағы
комиссары болды.
1917 жыл, 16 сәуір - Ташкент каласында Түркістан мүсылмандарының I
қүрылтайы өтті.
1917 жыл, 21 сәуір - «Алаш» газетінде елді бірлікке, белсенділікке шақырған
«Алаш балалары» атты мақала жарияланды.
1917 жыл, 19-22 сәуір - Орал қаласы Орал облыстық қазак сиезі болды.
1917 жыл, 20-25 сәуір - Бөкей Ордасы облыстык казақ сиезі өтті. Сиез
төрағалығына У.Танашев сайланды.
1917 жыл, 25 сәуір - 7 мамыр - Омбы қаласында Ақмола облыстык казак
сиезі өтті. Сиез төрағалығына А.Түрлыбаев сайланды.
1917 жыл, 27 сәуір - 7 мамыр - Семей облыстык қазақ сиезі болды. Сиез
төрағалығына Ж.Ақпаев сайланды.
1917 жыл, 1-11 мамыр- М ә с к ^ каласында Бүкілресейлікмүсылмандарсиезі
өтті. Сиезде күрылған мүсылман Кеңесінің аткару комитетіне Ж.Досмүхамед-
үлы, У.Танашев, Ж. Акпаев, К.Тоғысов сайланды. Сиез шешімімен Бүкілресейлік
мұсылмандар кеңесі, «Шура-и ислам» қүрылды..
1917 жыл, 2 маусым - Верный қаласында Жетісу облыстык казак сиезі
өтті.
1917 жыл, маусым - Ойыл каласында Орал облыстык II казак сиезі өтті.
1917 жыл, маусым - «Сарыарқа» газеті шыға бастады. Шығарушылары
- Х.Ғаббасов, Р.Мәрсеков.
1917 жыл, 24 маусым - «Бірлік туы» газеті шыға бастады. Шығарушысы
- М.Шоқай.
1917 жыл, 21-26 шілде - Орынбор каласында Бірінші жалпыказак сиезі отті.
Сиезде мемлекеттік қүрылыс, Қазак автономиясы, жер, оку, дін, казак саяси
партиясы, әйел, қүрылтай жиналысына, мүсылмандар кеңесіне депутаттар
сайлау, партия бағдарламасын дайындау мәселелері көтерілді.
1917 жыл, 2-5 тамыз - Ташкент-Түркістан аймағы қазақ-кырғыздарыныц
сиезі өтті. Сиез төрағалығына М.Тынышбаев сайланды.
1917 жыл, тамыз - Верный каласында Жегісу облыстык II қазак-кырғыз
сиезі өтті.
‘АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1917 жыл, 21 тамыз - «Қазақ» газетінде М.Дулатовтың «Қайда едін?» атты
терең пәлсапалы, елшіл өлеңі жарияланды.
1917 жыл, 20-25 тамыз - Ақтөбе қаласында Торғай облысы казактарынын
II сиезі өтті. Сиез төрағалығына М.Есполов сайланды.
1917 жыл, кыркүйек - Ақмола облысы қазақтарының II сиезі өтті.
1917 жыл, 8-11 кыркүйек-ТашкентқаласындаТүркістанмүсылмандарынын
II қүрылтайы өтті.
1917 жыл, 10 қыркүйек - Бөкей Ордасы облыстык II казак сиезі болды.
1917 жыл, 12 қыркүйек - Семей облыстык II казак сиезі болды.
1917 жыл, 17-20 кы ркүйек- Ташкент қаласында Түркістан мүсылмандары-
ның III күрылтайы өтті.
1917 жыл, 18қыркүйек Түркістан қаласында Орал облысы молдаларының
сиезі отті.
1917 жыл, 8-11 казан - Түркістан қаласында Сырдария облыстык казак
сиезі отті.
1917 жыл, 8-15 қазан - Том қаласында Сібір автономиясын күру туралы
жалпысібір сиезі өтті.
1917 жыл, 31 қазан - Омбы қаласында үлттық Алаш партиясын күруға
арналған Қүрылтай өтті.
1917 жыл, қазан - Семей жүртшылығы кайраткер Ә.Бөкейханды құрметпен
қарсы алды.
1917 жыл - «Сарыарка» газетіне «Алаш» партиясына мүшелікке кірмек
болған азаматтарға қойылатын талаптар мен партияның бағдарламасына
енгізілетін мәселелер турасындағы «Алаш партиясы» мақаласы жарияланды.
1917 жыл, 14 қараша - «Қазақ» газетінде «Алаш партиясы» атты макала
жарияланды.
1917 жыл, 21 қараша - «Қазак» газетінде «Алаш партиясының проғрамының
жобасы» жарық көрді.
1917 жыл, 21 караша - «Сарыарка» газетінде С.Торайғыровтың «Алаш
үраны» өлеңі жарияланды.
1917 жыл, 22-27 қараша - Торғай облыстык Кеңесінің сиезі өтті.
1917 жыл, 25 қараша - Петроградта Ресей боданындағы сансыз үлттың
тағдырын шиеленістірген, Азамат соғысына себепші төңкеріс болды.
1917 жыл, 26 караша - «Қазақ» газетінде үлт әскерін қалыптастыру туралы
«Ел қорғау» атты макала жарияланды.
1917 жыл, 26-28 қараша - Түркістан мүсылмандарының IV өлкелік
төтшше күрылтайы. Қүрылтайда «Түркістан автономиясы» жарияланды.
Оның төрағасы болып М.Тынышбаев сайланды.
1917 жыл, 27 қараша - Қоқанда Түркістан автономиясы (мүхтарият)
жарияланды.
1917 жыл, 5-13 желтоқсан - Екінші жалпықазақ сиезі болды. Сиезде
Алашорда үкіметі, Алаш автономиясы жарияланды. Алашорданың төрағасы
болып баламалы негізде Ә.Бөкейхан сайланды.
1917 жыл, 23 желтоқсан - «Қазақ» газетінде «Жалпы қазақ съезінін
каулысы» атты Алаш Орда үкіметін жариялаған жиынның қүжаты нтыкты.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1917 жыл, 23 желтоқсан - «Қазақ» газетінде «Түркістан автономиясы»
атты мақала жарияланды.
1917 жыл - «Сарыарқа» газетінде С.Торайғыровтың «Ғалиханның Семейге
келуі» атты макаласы жарияланды.
1917 жыл, 23 желтоқсан - «Қазақ» газетінде Ә.Бөкейханның «Мш кадет
партиясынан неге шыктым?» деген макаласы жарияланды.
1917 жыл, 26 желтоқсан - «Сарыарқа» газетінде Алашқа қарсы адамдар
туралы «Қазақтан шыкқал арамзалар» атты макала басылды.
1917 жыл, 31 желтоқсан - «Қазақ» газетінде «Алаш бірлігі» атты мақала
жарияланды.
1917 жыл - «Қазақ» газетінде жалпы казак сиезі бекітксн Алаш
автономиясының таяудағы міндеттері туралы «Тығыз жүмыстар» атты мақала
жарияланды.
1917 жыл, желтоқсан - 1918 жыл, акпан - Алаш қайраткерлері туралы
халыққа кең мағлүмат бергш С.Торайғыровтың «Таныстыру» дастаны
жазылды.
1918 жыл, 6-9 каңтар - Түркістан қаласында Сырдария облысы
қазақтарының сиезі өтті. Сиезге Алашорда атынан Б.Қүлманов, М.Дулатов,
Т.Қүнанбаев катысты.
1918 жыл, қаңтар - Алматы қаласында Жетісу облыстык қазак сиезі өтті.
1918 жыл, қаңтар - «Абай» журналында Ж.Аймауытүлының «Алаш
ұлдарына арналган үран» атты өлеңі жарияланды.
1918 жыл, 15 қаңтар - «Қазақ» газетінде Алаштың елдік рәмізін сипаттаған
«Орда гербі (таңбасы)» атты мақала басылды.
1918 жыл, 22 қантар - «Сарыарқа» газетінде Ж.Аймауьгтүлынын «Алашка»
атты өлеңі жарияланды.
1918 жыл —«Қазақ» газетінде Ә.Бөкейханның «Саяси хал» атты макаласы
жарияланды.
1918 жыл, 22 қаңтар - «Сарыарқа» газетінде Ә.Ермековтің «Жасасық
Алаш, жасасын!» атты макаласы басылды.
1918 жыл 22 қаңтар - алғаш «¥ран» газетінде, «Сарыарка» газетінде
Ғ.Қараштың «Алаш азаматы» атты өлеңі жарияланды.
1918 жыл, 22 қаңтар - «Сарыарка» газетінде Х.Ғаббасовтың «Алаш
автономиясы» атты макаласы жарияланды.
1918 жыл, акпан — Қаратөбе қаласында Орал облыстык VI казак сиезі
өтті.
1918 жыл, наурыз - Х.Досмүхамедүлы жэне Ж.Досмүхамедүлы Мәсксуіе
барып, Алашорда атынан В.Ленинмш, И.Сталинмен кездесіп, II жалпықазак
сиезінің қаулысын табыс етті.
1918 жыл, 6 наурыз - Алаш қаласында (Семей) үлт әскерінің басшысы
Қ Нүрмүхамедов большевиктер қолынан қаза тапты. Оны ел «түңі-ыш күрбан»
деп атап кетті.
1918 жыл, 15 наурыз - «Бірлік туы» газетінде большевиктердің Түркістан
автономиясын талқандағанын айна-катесіз сипаттаған Х.Болганбаевтьщ «Түла
бойлары қан сасиды» атты макала-естелігі жарық көрді.
‘АЛALLJ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1918 жыл, 19 наурыз—Совет үкіметінің м үшесі, үлт жүмыстарын баскару
комиссар Сталин Мәскеуден Семейдегі Алаш Ордасының бастығы Ә.Бөкейхан
мш Х.Ғаббасовты телеграфқа шақырды. Онда Сталин: «...казақ-кырғыз
өкілдері жертілікті советтермш бірігіп, үлт ниеттерін жарыкка шығаруға сиез
278 шақыратын комиссия күру керек» — деп, алашордашылардан осы мәселеге
байланысты жауап кайтаруын өтінді.
1918 жыл, 21 наурыз - Алашордашылар кеңес үкіметін Россиядағы барлык
автономиялы халықтардьщ кіндік үкіметі деуге қаулы қылды.
1918 жыл - «Сарыарка» газетінде Сырдария сиезінде каралған мәселелер
туралы «Алаш һәм Түркістан» атты макала жарияланды.
1918 жыл, 3 сәуір - Алашорда үкіметі атынан Алаш автономиясын жариялау
жөнінде РСФСР министрлер кеңесіш жеделхат жіберілді.
1918 жыл, 3 сәуір - «Үш жүз» партиясы барлық жүмысшы табының
мүдделерін қорғайтын үндсу тастады.
1918 жыл, 5-13 сәуір - Омбы қаласында қазақ жастарының түңғыш сиезі
өтті. Мүнда барлық жастар үйымы «Жас Азамат» үйымына топтасты.
1918 жыл, 5 мамыр - Омбы каласында Алаш жастарының I сиезі өтті.
1918 жыл - Болыневиктер қолынан Оралда - сардар Н.Сарбөпин,
Мақаншыда - қайраткер О.Әлжанов опат болды.
1918 жыл, 10-13 мамыр - Алаш қ. Семей облыстык III казак сиезі өтті.
1918 жыл, 18-21 мамыр - Жымпиты каласында Орал облыстык IV казак
сиезі өтті. Сиез төрағасы болып Ж.Досмүхамедүлы сайланды. Сиезде «Ойыл
уәлаятының уакытша үкіметі» қүрылды.
1918 жыл, 25 мамыр - Жетісу облыстық IV қазақ сиезі болды.
1918 жыл, 11-12 маусым - Алашорданың кеңес үкіметі декреттерінің
күшін жою, уақытша жер пайдалану, әскери кеңес күру, облыстар мен ^ездерде
Алашорда үкіметінің кеңестерін күру туралы қаулылары шықты.
1918 жыл, 30 маусым - «Қазақ» газетінде қаламгер Ж.Жәнібекүлының
«Аттан, Алаш азаматы!» атты мақаласы жарық көрді.
1918 жыл, 3 шілде - «Сарыарқа» газетінде Б.Майлиннің «Алашордаға»
өлеңі жарияланды.
1918 жыл - «Қазақ» газетінде Н.Наушабаевтың «Алашордаға» өлені
жарияланды.
1918 жыл - «Абай» журналында М.Дулатовтың «Алашқа» атты мақаласы
жарияланды.
1918 жыл - «Абай» журналында Ж.Аймауытүлының «Үлтты сүю» атты
макаласы жарияланды.
1918 жыл, 15 шілде - Омбыда Сібір Уақытша үкіметінің министрлер кеңесі
Ә.Ермековтің «Қазақ және Сібір қарым-қатынасы туралы» жобасын тыңдады.
1918 жыл, 30 шілде - Омбыдағы Алаш партиясының бас кеңесі Алашорда
үкіметін колдауға шақырған «Алаш азаматтарына» үнде/ін жариялады.
1918 жыл, 30 шілде - «Қазақ» газетінде болыпевиктерге қарсы күресуге
шақырған «Аттан, Алаш азаматы» атты үндеу жарияланды.
1918 жыл, 30 шілде - Петропавл каласында Алаш жастарының түңғыш
газеті - «Жас Азамат» басылымының 1-саны жарық көрді.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1918 жыл, 30 шілде «Жас Азамат» газетінің 1-санында большевизмнің
имансыздығын меңзеген Қ.Кемеңгеровтің «Бүлінгеннен бүлдіргі алма!» атты
мақаласы жарияланды.
1918 жыл, 29-30 шілде, 2-3 тамыз - Алашорда үкіметі Сібірдің Уақытша
үкіметімен келісім жасады.
1918 жыл, 18 там ы з - «Жас Азамат» газетінде М.Жүмабаевтың «Мен
жастарға севемін» атты өлеңі жарияланды.
1918 жыл, 10-31 там ы з - Jlenci каласында Жетісу облыстық V қазақ сиезі
өтті.
1918 ж ы л - Түркістан түлғасы, өзбек қайраткері А.Фитраттың «Әмір-Темір
сағанасы» атты пъесасы жарық көрді. Мүнда жалпы туркі халқының ауыр
тағдыры сипаттала келе «Түранның ... қазағы аштан өлді» делінеді.
1918 жыл, ақпан-қазан - Семейде «Абай» журналы шығып түрды.
Ұйымдастырғандар - Ж.Аймауытов пш М.Ә>езов.
1918 жыл, 10 кьіркүйек - «Қазақ» газетінде «Үш жүз» партиясының серкесі
К.Тоғысовтың Алаш Ордаға хаты және осы хатқа берілген жауап басылған.
1918 жыл, 11 қы ркүйек - Батыс Алашорда үкіметі күрылды. Опыіі
төрағалығына Ж.Досмүхамедүлы сайланды.
1918 жыл, 16 қы ркүйек - «Қазак» газетінде М.Дулатовтың «Алаш Орда»
атты мақаласы жарияланды.
1918 жыл, 8-23 қыркүйек-Уфамемлекеттікмәжілісі өтті. Оған Ә.Бөкейхан,
М.Шоқай, Х.Досмүхамедүлы, М.Тынышбаев, А.Байтүрсынүлы т.б. қатысты.
1918 жыл, қазан - Түркістан қаласында Сырдария облыстык казак сиезі
өтті.
1918 жыл, 14-17 қазан - Қостанай >езі казақтарының төтенше сиезі.
1918 ж ы л - Алаш қайраткерлері А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов, Р.Мәрсеков
Қытайдың ІЛә)сшек қаласына барды.
1918-1923 ж ы лдар - Орталық Азияда түркі халықтарын большевизмиен
азат ету қозғалысы (басмашы) жүрді.
1919 ж ы л - Омбыда шығатын «Трудовая Сибирь» журналында
С.Садуақасүлының казак әдебиетінг кең талдау жасаған «Киргизская
литература» атты очеркі жарияланды.
1919 ж ы л - М.Шоқай эмитрацияға кетер алдында Тифлиске аялдағанда,
«Вольный горец», «Борьба» газеттерінде жүмыс істеді.
1919 жыл, 14-20 шілде - Ойыл к. Орал облыстык VI қазак сиезі өтті.
1919 ж ы л, 3 там ы з —«Жизнь национальностей» газетінде А.Байтүрсынүлы-
ның «Революция и киргизы (казахи)» атты макаласы жарияланды.
1920 ж ы л — Орынборда Қазақ халыкка білім беру институты ашылды.
Директоры-М . Мырзаулы. А. Байтүрсынүлы, Е. Омаров, М.Дулатов, Т. Шонанов
осында дәріс оқыды.
1920 ж ы л —Қазақстанбаспасыашылып,мүнда казак кітаптарын сараіпайі ын
алқа қүрылды. Оның қүрамына А.Байтүрсынүлы, Ә.Бөкейхан, Ж.Аймауытүлы,
С.Садуақасүлы, Х.Болғанбаев кірді.
1920жыл, 18 науры з-Ж етісу қазақтарыныңсиезі өтті. Сиезді М.Т ынышбаев
басқарды.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1920 жыл, наурыз - Ж.Досмүхамедүлы В.И. Ленинге, И.В. Сталинге,
Л.Д. Троцкийге «Батыс Алашорда үкіметінің қызмет-әрекеті туралы баяндама
хатты» тапсырды.
1920 жыл, 25 мамыр - Т.Рысқүлов ОК мш В.И. Ленинге «Түркістан
республикасының жағдайы туралы» жоба тапсырды. Мүнда саяси, қаржылық,
әскери, аумақтық то\елсіздік мәселесі айтылған еді.
1921 жыл - Орынборда С.Садуақасүлының «Жастарға - жаңа жол» атты
кітабы жарық көрді. Мүнда XX ғасыр басындағы жастар үйымдары туралы
деректер бар.
1922 жыл - Х.Досмүхамедүлының жетскшілігімен «Абай. Таңдамалы
өлеңдері» атты жинак жарык көрді.
1922 жыл - Қазак АССР-нің Қазан қаласындағы баспа істері жөніндегі
өкілі, ақын Б.Күлеевтің әзірлеуімш осы қалада Абайдың, С.Торайғыровтың,
М.Жүмабаевтың кітаптары жарық көрді.
1922 жыл, 8 шілде - «Еңбекші казақ» газетінде А.Байтүрсынүлының
«Қалам қайраткерлері жайынан» атты мақаласы жарияланды.
1922 жыл, тамыз - Ташкштте Түркістан зиялылары А.Байтүрсынүлының
50 жылдық мерейтойын лайықты атап өтті.
1922 жыл, 19 там ы з- С.Садуақасүлы, Ә.Байділдин, Е.Алдоңғаров Қазақстан
автономиялық республикасының басшылығы атына 30 қазақ азаматын білім
және технология үйрену үшін Батыс Еуропаға жіберуді өтініп хат жазды.
1922 жыл - Түркістан зиялылары А.Байтүрсынүлына сыйлық-ескерткіш
ретінде алтын жетон тапсырды. Оның бір жағына: «Түркістан зиялыларынан
белгі. 1922 жыл, 2 ауғыст», екінші жағына: «Ақа! Күшті сенің каламың. Халык
ісі - сшің тамағың. Жаса, үлт мектебінің жүрегі!» деп жазылыпты.
1922 жыл, қараша-желтоқсан - Орынборда білікті қазақ жастарының
«Ортең» атты газеті шығып түрды. Ол 29 желтоқсанда «үлтшылдық әрекеті
үшін» жабылды.
1922 жыл 4 желтоқсан - Түркістан автономиялық республикасы Білім
комиссиясы жанынан «Талап» мәдш иет көркейтушілердің қауымы ашылды-
Төрағасы - Х.Досмүхамедүлы.
1922 жыл - қазақтың түңғыш киносцшарийі - «Бекет батыр» жазылды.
Оны Х.Досмүхамедүлы мен Ә.Диваев қарап пысықтап шықты.
1922-1927 жылдар - Мәске/де КСРО халықтарының орталық баспасының
Шығыс бөлімінде қазақ секциясы (қарапайым тілде «Күншығыс» баспасы)
жұмыс істеді. Мүнда Ә.Бөкейхан, М.Жүмабаев, Н.Төреқүлов т.б қызмет
аткарды.
1923 жыл, 6 қаңтар - Ташкште «Талап» үйымында С.Қожанов қазақ ағарту
ісінің қазіргі қалпы мш болашағы туралы баяндама жасады.
1923 жыл, 26 қаңтар - Ташкентте Қазақ институтында «Талап» үйымының
кезекті жиыны өтіп, М.Тынышбайүлы «Түрік-моңғол тарихы туралы» атты
дәріс оқыды.
1923 жыл, 29 қаңтар - Қазан қаласында акын Б.Күлеев трагедиялык
жағдайда қайтыс болды. Мағжан оны «таспиықтан үзіліп түскен тас» Деп
бағалады.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1923 жыл, ақпан - Мәске/деті «Күншығыс» баспасының жанынан
Н.Төрекүлов редакторлық жасаған «Темірқазық» журналы шықты.
1923 жыл - Орынборда А.Байтүрсынүлының 50 жылдық мерейтойы ресми
аталып өтіп, онда С.Садуакасүлы «Ақаңның алдында» атты баяндама жасады.
1923 жыл, 16 наурыз - «Талап» үйымында М.Жүмабаев «Абай өлеңдері
туралы» атты дәріс оқыды.
1923 жыл, 17 наурыз - «Талап» үйымы Алматыда бөлімшесін ашты. Оны
Х.Басымүлы баскарды.
1923 жыл, шілде - Алаш түлғасы Ә.Бөкейхан кейін театр директоры болған
Д.Әділүлына «Алашқа қызмет» мәнін талдаған атакты хатын жазды.
1923 жыл - Ташкштте М.Есполовтың «Түркістанда келімсектер орын алған
аудандарда жер мәселесі» атты кітабы жарияланды.
1924 жыл - Ташкентте «Сана» атты ғылыми-танымдық журнал шықты.
1924жыл,желтоқсан-1925жыл, каңтар-М.Жүмабаевтыңуйымдастыруы-
мен Алаш қайраткерлері «Алқа» әдеби үйымының бағдарламасын даярлап,
белгілі қаламгерлер мш қайраткерлерге таратты.
1924 жыл - Мәскеудегі «Күншығыс» баспасынан Қ.Кемеңгеровтің «Қазақ
тарихынан» зерттеуі жарық көрді.
1924-1927 жылдар Уфада Бүкілресей жчнеСібірОрталық Діни басқармасы
«Ислам мәжілісі» атты журнал шығарып түрды. Осында казак кази болып
жүмыс істеген М.Мақүл Алаштың діни-рухани өмірі туралы бірнеше макала
жариялады.
1925 жыл - «Лениншіл жас» журналының №5 санында Ж.Аймауытұлының
Ташкенттегі Қазақ халық ағарту институты студенттерінің алдында окыған
«Мағжанның ақындығы туралы» атты дәрісі мақала ретінде жарияланды.
1925 жыл, 1 маусым - А.Байтүрсынүлы Мәсксудегі Ә.Бөкейханға хат жаз-
дьі. Хатында елдегі жағдайды, шығармашылығының барысын, латын карпіне
байланысты пікірін жеткізген. Хатты НКВД тәркілеген. Мүрағатта сақталған.
1925 жыл, 23 маусым - Мәскеуден Ә.Бөкейхан А.Байтүрсынүлына
хат жазды. Хатта Әміренің Париж сапарының жауапкершілігін, Абай мен
ЬІбырай туралы зерттсуін жазып бітіруге әлі уақыт барын, коммунистердін
біржақтылығын жазады. Хатты НКВД тәркілеген. Мүрағатта сақталған.
1925 жыл - М әск^де Қ.Кемеңгеровтің «Бүрынғы езілгш ұлттар» атты
кітабы жарық көрді.
1925 жыл - Ташкштте Х.Досмүхамедүлының жетекшілігімен «Исатай-
Махамбет. 1-бөлім» жинағы жарық көрді. Осының алғысөзін М.Әуззов тарихи
мағлүмат беретін маңызды еңбек деп бағалады.
1925 жыл, 22 қазан - Халық ағарту комиссары (министр) С.Садуакасүлы
Қызылордада үлт театрын үйымдастыру туралы мәжіліс өткізді. Бүл Қазақс ган
кеңестерінің 15-19 сәуірде өткен V сиезінде кабылданган «үлт геаірын қүру»
қарарына сәйкес жүзете асты. С.Мүқанов бүл сиезді «Алашордашылардыц
жиыны болды» дегш і мәлім.
1926 жыл, 13 қаңтар - Қазақ үлттык мемлекеттж театрының ресми
ашылған күні. Түңғыш сахналық койылым - Қ.Кеменгеровтің «Аліын сакина»
пьесасы.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
1926 жыл, 26 ақпан-6 наурыз - Баку каласында I бүкілодақтык түркітану
сиезі өтті. Оның жүмысына Қазақстаннан А.Байтүрсынүлы бастаған ғалымдар
қатысты.
1926 жыл, 29 қазан - Ташкентте Қазақ жоғары педагогика институты
ашылды. Ашылу салтанатында кайраткер С.Садуақасүлы «Қазакстан үшін
жогары педагогика институттың маңызы» атты баяндама жасады.
1926 жыл - Ташкентте А.Байтүрсынұлының «Әдебиет таныткыш» кітабы
жарык көрді.
1926 жыл - Т.Шонановтың «Қазақ жері мәселесінің тарихы» атты әйгілі
кітабы жарық көрді (Қызылорда-Ташкент).
1927 жыл - Қызылордада М.Ә>езовтің «Қазақ әдебиетінің тарихы» кітабы
жарық көрді.
1927 жыл - Алаш козгалысына едәуір бөлігі арналған, большевиктік
көзқараста жазылған С.Сейфуллиннің «Тар жол, тайғак кешу» романы жарык
көрді.
1927 жыл, 20 мамыр - жазушы Ж. Аймауытүлы Шымкенттен Баян жеріндегі
діндар ақын М.Көпейүлына хат жазып, карт қаламгерді жігерлендіреді.
1928 жыл - Мәдине медресесін, Арабстанның «Ишфха» медресесін,
Каирдың «Жамие Асхари» медресесін бітіріп келіп, елде ислам тарихы мш діни
қүндылықтар туралы кітаптар жаза бастаған діндар акмолалық А.Әділбайүлы
түтқындалды.
1928 жыл, ақпан-наурыз — ВКП (б) ОК «Большевик» журналының
осы жылғы 1-санында С.Садуақасүлының кеңес үкіметін шошыткан «О
национальностях и националах» атты мақаласы жарык көрді.
1928 жыл, 15 қазан - А.Байтүрсынүлы ҚазПИ-дің қазақ тілі м ш әдебиеті
кафедрасының профессоры болып жүмысқа қабылданды.
1928 жыл, 29 желтоқсан — Қызылордада М.Дулатовтың түтқындалған
күні.
1929 жыл, 14 мамыр - Қызылордада Ж.Аймауытүлының түтқындалған
күні.
1929 жыл, 29 маусым - Алматыда А.Байтүрсынүлының түтқындалған күні.
5 шілдеде ҚазПИ басшылыгы ағартушыны жүмыстан шығару туралы бүйрык
шығарды.
1930 жыл, 1 қазан ~ М.Ә>езов мен Қ.Кемеңгеров Ташкентте түтқындалды. 24
қарашада үсталган күнінен бастап САГУ-дың аспирантурасынан шыгарылганы
туралы бүйрық шықты.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
ҚОСЫМША
АЛАШТЫҢ АЗАМАТЫ
Ә.Бөкейхші,
М.Ш оқай, М .Дулатов
АЛАШ ҰЛЫНА
Азаттық таңы атты. Тілекке күдай жеткізді. Күні кеше күл едік, слді бүйн
теңелдік. Қам көңілде қаяудай арман калган жоқ. Неше гасырлардан бері
жүрттың бәрін корлықта, қүлдықта үстаган жауыз һүкімет, өзгеге казған оры
өзінз шағын көр болып, кайтпас қара сапарға кетті. Жүз жылдан бері халықты
теңдікке жеткізу жолында ескі һүкіметпен алысып, дарға асылып, окка үшып,
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
басы айдауға, малы талауға түсіп жүрган сабаздар жасымай, бірі кемісе, оны
артып, ақырында, Россия қоластындағы халықтардың бәріне дін, үлт, тіл
айырмасына қарамай, азаттык әперді. Енді бүгін теңеліп, түсімізде көрмегш
жақсылықты өңімізде көріп, төбеміз көкке жетіп отыр. Бүл күнге жеткізгш
Z yU I қүдайға мың шүкір! Бүл бостаншылық кілтін ашқан ерлерге сансыз рақмет!
Сүйікті алаштың азаматы! Бізді бүл қуанышқа, бүл бостандыкка
жеткізгш кім? Біз кімге борыштымыз? Соны ойлалық. «Жамандықты үмыт,
жақсылықты үмытпа» деген нақыл бар. «Еккенде жоқ, сепкенде жок» қазақ
халқы бостаншылыққа ортақ болып отырмыз. Бізге осындай теңдік әперіп
отырған - орыс халқының ақ жүрек, адал ниетті көсемдері. Орыс халқының
жүмысшылары һәм әскері. Бүлар бостандықты қан төгіп, жеңіп алды. Олардың
бүл жақсылығын қалай қайтарамыз? Ескі һүкімет заманында казак халқы
Русияға өгей едік, бізге һүкіметтің жаны ашымайтын еді. Біздің жанымыз
һүкіметке ашымайтын еді, оньщ арын арлап, намысын намыстамайтын едік.
Мүның зор белгісі былтыр көрінді. «25 иүн жарлығы» шыққанда қазақ халқы
қандай болды... Егер ескі һүкімет бізді тең үстап отырған болса, казақ бүлінер
ме еді, қарсыласып қан төгер ме еді. Біз қазаққа «көн, қарсы келме» дегеяде
рақымсыз һүкімет жай-күйіне қарамай, қырып-жойып, жүрттың берекесін
кетірерін біліп, амалсыздан көн де/ші едік. Біздің жоруымыз расталғанын халық
көрді. Енді ол жауыз һүкімет жоқ. Бастығы патшасы болып, кан ішер қара
жүректер қазір түтқында. Бүл күнде жүрттың бәріш туысқандай тең қарайтын,
ешкімді алаламайтын жаңа һүкімет сайланды. Бүл һүкімет күшейсе, біздің
де күшейгеніміз. Бүл һүкіметтің күші кемісе, біздің де тілегіміз босқа кеткені.
Жаңа һүкіметтің күші кеміп, халыққа беріп түрған бостандықтан айырылуына,
қайта ескі жауыз һүкімет бас көтеріп, бүрынғы таз кейпімізге түсіруіне екі түрлі
ықтимал бар. Бірі - немістен жеңілу, екіншісі - ішкі астыртын дүшпандардан
жеңілу. Орыс немістен жеңілсе, бүрынғы һүкімет орнына қайтып, Николай
қайтадан таққа мініп, жүрттың сорын бүрынғыдан жаман қайнатуына сөз жоқ.
Жаңа һүкіметтің ішкі дүшпандарының тілегі осы. Иншалла, бүл болмас!
Біз қазіргі әділ һүкімет, азат Русиямен бір тілекте, бір кемедеміз. Кемедегінін
жаны бір, Русияға бүрын жанымыз ашымайтын еді, қабырғамыз қайыспайтын
еді, енді орыс халқының өзімен тереземіз тең болған соң, жақсылығына
сүйінеміз, жамандығына күйінеміз. Тілек бірге болған соң тірі болсақ бір төбеде,
өлсек бір шүқырда болуымыз керек. Жүрттың бәрі осылай бірігіп, тізе косып,
қайрат қылғанда ғана азат халық бола аламыз. Соның үшін жаңа һүкіметке
қолдан келгеп көмегімізді аямауымыз керек. 25 июнь жарлығы бойынша соғыс
желкесіндегі қызметке ш ді алынатын бүратаналарды, халықтың шаруасы
күйзелмесін деп, жаңа һүкімет алуды тоқтатты. Бүрынғы алынған жігіттер осы
күні жүмыс қылып жатыр. Біздің қолымыздан келер көмегіміздің зоры —сол
бүрынғы жүмысшылар ерлік көрсетіп, аянбай жүмыс қылу. Олардың жай-
күйін жаңа һүкімет жеңілдетеді, қазақ та қарап тұрмауы керек. Біздің жігіттер
соғыс қызметіне ә}елде зорлықпен келсе де, ш ді орыс халқының жақсылары
һәм әскері арқасында бостаншылық алған соң, соғыс біткенше аянбай қызмет
етсе, алған бостаншылығымыздың қолқасын түгел қайтара алмасақ та, орыс
халқының алдында үялмас едік. М іш, біздің көмегіміз осы болу керек. Мүны
“алаш” қозғалысы
жігіттер де, жұрт та ойласын! Ескі һүкіметті аударьга тастадық деп, орыс
әскері һәм жүмысшылары қарап отырған жоқ, бүрынғыдан артық көңілденіп,
шдігі қызмет өзіміз үшін, алған азаттықтан айырылып қалмалық деп, он есе
қайрат көрсетіп отыр. Алмақтың да салмағы бар. Жақсылығыңа ортақпыз,
жамандығыңнан аулақпыз десек, Қүдайға кас болармыз, жүртшылығымызға 291
таңба болар. Орыс халқы бостаншылық жолында күрбан қылғанда, біз
терімізді қиялық! Ескі һүкіметті қуаттаушы жауыз ниетті жансыздар жоқ
емес. Олар халық арасына, әскер арасына сөз жүргізіп, азғыру ықтималы бар.
Сондайлардың сөзіне алданып, өмір бойы естен кетпес өкінішке үшыраудан
сақтаньщдар. Үйымдасып, жаңа һүкіметтің күшеюіне қызмет қылалық.
Кешікпей ашылатын ушередителни сабраниеде һәм Г. Думада бәйгеге
қосылып, жүлде алып, халқымыздың бақ-берекесіне жол ашалық!
Қаулылар:
I. Мемлекет билеу түрі
Россияда демократическая федеративная парламштарная республика
болсын.
II. Қазақ облыстарында автономия
Қазақ облыстары қоныс, үлт жігіне қарай облосной автономия алуға тиіс.
III. Жер мәселесі
Қазақ халқы өзіне сншілі жерге орнығып болғанша қазақ жері ешкімге
берілмесін.
1) Қазақ даласында жарамды жер аз болғандақтан қазақ пайдасынан
алынып кеткш мынандай учаскалар қазақтың өзіне тоқтаусыз қайтарылсын:
“Дворянский скотоводческий промышлший курортный, монастырский
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
переселаі орнықпағандар, отрубтар, оброщный статьялар, жай адамдарға
показательная поля деп оергш, бірақ расында жоқ нәрселер һәм гарнпзондарға
беріліп, бұл күнде олар кеткшжн кейін, яки саны азайғаннан кейін босаған
жерлер.
2) Бос учаскелерге жазылу тез тоқтатылсын.
4) Переселш орныққан учаскелерде олқы бос түрған сыбаға жерлер қазақтың
өзіне токтаусыз қайтарылсын.
5) Қазақтан алынған қыстаулар, егер қожалары әлі көшпеген болса, казақтың
өзінде калсын. Келгш мүжықтарға, қайтадан бөліс қылып, өзге учаскелерден
жер әперілсін.
6) Айрықша казына мүлкінде деген тоғайлардағы қазак шабындығы өзіне
қайтарылсын. Қазақ малы казына ағаштарының белгейіне жайылуға рұқсат
болсын.
7) Бүкіл мемлекетке дақылы болмаған айрықша қазына агаштары земство
қарауына берілсін.
8) Жер хақында қазақ өз алдына жер жобасын жасасын.
9) Жер мәселесі туралы басқа саяси партиялармен келісу еркі учредительное
собраниеде казақ депутаттарына берілсін.
10) Қазаққа жер берілгшде негізгі өлшеуге қазақ облыстарына мал бағу һәм
егін салу үшін лайықтаған норма алынсын, әр жердің ретіне қарай.
11) Бөкейлік қазактары баска көрші казак облыстарына лайықтаған норма
бойынша өздерінің отырған жерлерінен жер алсын.
12) Түркістан қазақтарына жер берудің үстіне жеткілікті сауда берілсін.
13) Қазақ халкы жермш ортақ пайдалансын (ру, ауьщ болыс болып) яғни
земельная община болсын. (Ферғанадан келген екі өкіл жерді ортак пайдалануға
қарсы болды, әркімнің жер еншісі бөлек болсын деді).
14) Земельная община яғни ортақ жердің ауданы, мүмкін казір кішкеие
болсын, мүны шамалау жергілікті жер мекемелері (землеустроительное
учреждение) еркінде болсын.
V. Земство
Уақытша үкіметтің жаңа шығарған законы бойынша дала уалаяттарында
болосной земство отырықшы елдерде және ашылсын, көшпелі елдерге земство
кіргізу еркі болашақ облосной земский собраниеде болсын деген. Съез бір \сздсн
екінші ^езге көшіп жүретін елдерді ғана “көшпелі болыстар деп біледі.
1) Съездің қаулысы, көшпелі елдерде де отырыкшылардікі секілді і октаусыз
болосной земство ашылсын.
2) Болосной һәм )езной гласныйлардың сайлауы бір мезі ілде курьілсын.
3) Болосной земской управода бес ағзадан артық болмасын.
4) Орыс пен қазақтың сайлануына \езной һәм облосной комитеітер арнаулы
инструкторлар шығарсын.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ Ф
VI. Оқу мәселесі
1) Жалпы міндетті бастауыш оқу аса қажет.
2) Бастапқы екі жылда оқу баланың ана тілінде болсын.
3) Мектеп кітаптары болсын, өзге баспасөздер болсын, бәрі де “Қазақ”
294 емлесімен жазылсын.
VII. Суд мәселесі
1) Осы күнгі қазақтың народный суды жоғалсын.
2) Өзгерілетін судтың орнына қазақ түрмысына лайык айырықша суд
кұрылсын.
3) Мағлүматты адамдардан жаңа судтың жобасын жасауға әр облыста
суд комиссиясы болсын. Облосной комиссиялардың шығарған жобасы
жалпы қазақтың суд комиссиясы қарауына тапсырылсын. Бүл жалпы қазақ
комиссиясына облосной комиссиялардан бір-бір ағза кірсін. Жалпы қазақтың
суд комиссиясы жүмысын 1918 жыл 1 февральда бітірсін. Қазақ судының
жобасын қазақ депутаттарымен бірге тексерсін, сонан кейін закон шығаратын
мекемеге тапсырсын.
4) Жаңа судтың законы шыққанша осы күнгі народный суд облосной
съездердің өзгерткен күйінде түра берсін.
5) Екі уез яки екі болыс қазағының арасындағы уголовный жазалы
болатын істер уақиға болған орынның народный суды алдында тексерілсін.
Гражданский хақы даулайтын істерді жауапкердің түрған жеріндегі народный
суд тексерсін.
VIII. Дін мәселесі
1) Ақмола, Семей, Жетісу, Торгай, Орал һәм Закаспий (Мангышлак >езі)
облыстарының қазақтары уақытша Орынбор муфтилігіне қарасын.
2) Духовный собраниянің қарауына тиісті мәселелерді жалпы қазақтың суд
комиссиясы айырсын (VII бапты қара).
3) Суд жобасы түзелгенше Орынбор мекеме шарғиясына қарайтын қазақтык
діни істері ноғайлардікіндей болсын.
4) Мекеме шариғия қүзырында қазақ бөлімі болсын һәм казак істерінін
бәрін қазақ бөлімі муфтимен бірге қарасын, ал ортақ істерді ноғай қазыларымея
һәм муфтимен бірге қарасын.
5) Әр облыстан (Маңгышлақ >езінен басқа) бір қазы сайлансын.
6) Қазақ бөлімінің істері таза қазақ тілінде жазылсын.
7) Мекеме шариғия қүзырындағы қазақ бөлімінің кісілері һәм қызмет қакы
мынандай болсын: Бес қазыға жылына 4800 сомнан, бір секретарға 4800 сом,
кеңсе расходы 10 мың сом.
8) Әр облыс қазыға төлесін 4800 сом, секретарға 1000 сом, кеңсе расходына
2000 сом, барлығы 7800 сом.
9) Секретарды қазақ қазылары өздері сайлап алсын.
10) Қазыдан төменгі руханилардың қаржысы әр халықтың өзінен болсын.
11) Орал облысынан қазылыққа сайланган Қайырша Ахметжанүглын һәм
бөкейліктен Ғүмар Қарашүғлын съез лайық көрді. Өзге қазыларды әр облыс өзі
сайлауга қалдырды.
! “АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
12) Мақалалардың кандай болуы эр облыстың съез каулысышиа болсын
деді.
13) Бұл мәселелер хақында съез қаулысын орындау облосной комитеттерге
тапсырылды.
2
IX. Әйел мәселесі
1) Әйелдер саяси құқықта ерлермсн тең болсын.
2) Күйеуге тию еркі әйелдің өзінде болсын.
3) Қалың мал жоғалсын.
4) 16-ға толмаған қызға кұда түсу болмасын.
5) 16-ға толмаған қызға һәм 18-ге толмаған жігітке молда неке оқымасын.
6) Молда шке оқырда әйел мен еркекті қарама-қарсы койып ризалықтарын
біліп оқысын.
7) Тұл қатын сүйгеніне тисін, әмеңгерім деп зорлық қылу болмасын.
8) Екінші катын аламын деген кісі бүрынғы қатыныныңризалығымен алсын.
Егер бүрынғы қатыны риза болмай, кетемін десе, басқа байға тигенше бүрынғы
байы оны бағып-қақсын.
9) Жеті атаға келмеген жерден қазақ кыз алмасын.
X. Учредительное собрание
сайлауына даярлану һәм қазақ
облысынан сайланатын депутаттар
1) Съез эр облыстан сайланатын депутаттарды һәм олардың кандидаттарын
лайықтады. Депутаттар тасқа түскенде спискеге жазылатын ретін де төменде
көрсетті. Эр облыстан депутаттыққа һәм оларға кандидатқа лайықтанған
адамдар ретімен мыналар:
Акмола облысынан:
1) Айдархан Түрлыбаев; 2) Асылбек Сейітов; 3) Ережеп Итбаев; 4) Сейілбек
Жанайдаров; 5) Жүмағали Тілеулин; 6) Ракымжан Дүйсшбаев; 7) Мағжан
Жүмабаев; 8) Сүлтанмахмүт Абылаев; 9) Садық Мешінбайүлы; 10) Салмақбай
Күсемісов; 11) Хайретдин Болғанбаев; 12) Сәдуақас Сейфуллин.
Семей облысынан:
1) Григорий Николаевич Потанин; 2) Әлихан Бөкейхан; 3) Әлімхан Ермеков;
4) Халел Ғаббасов; 5) Мүқыш Боштаев; 6) Жақып Ақпаев; 7) Биахмет Сәрсенов;
8) Ахметжан Қозыбағаров.
Торғай облысынан:
1) Ахмет Байтүрсынүлы; 2) Міржақып Дулатов; 3) Ахмет Бірімжанов; 4)
Есенғали Түрмағамбетов; 5) Әлжан Оразов; 6) Тел Жаманмүрынов; 7) Сейдозім
Қадырбаев.
Орал облысынан:
1) Халел Досмүхамедүлы; 2) Жаһанша Досмүхамедулы; 3) Нүрғали
Ипмағамбетов; 4) Сәлімгерей Қаратілсуов; 5) Ғүбайдолла Әлібеков; 6)
Ғүбайдолла Бердиев; 7) Ғүмар Есенғүлов.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Жетісу облысынан:
1) Мұхаметжан Тынышбаев; 2) Ыбырайым Жайнақов; 3) Ғабдулкәрім
Сыдықов; 4) Отыншы Әлжанов; 5) Базарбай Мәметов; 6) Мырзахан Төлебаев;
7) Түбек Есенғүлов; 8) Садық Аманжолов; 9) Дүр Сауранбаев; 10) Сатаркүл
296 Жанқорашев; 11) Сүлеймен Келгшбаев.
Сырдария облысынан:
1) Мүстафа Шоқай; 2) Санжар Асфендияров; 3) Әзімхан Кенесарин; 4) Садық
Өтегенов; 5) Әлмүхамед Көтібаров; 6) Хүсайын Ибраһимов; 7) Дуалқарнин;
8) Сейдалин Зүлқарнайын; 9) Ибраһим Қасымов; 10) Башабек Болатмүканов;
11) Сегізбай Айзанов; 12) Емберген Табынбаев; 13) Сүлтанбек Қожанов; 14)
Абдолла Қожанов; 15) Ғүмар Жанғалинов.
Ферғана облысынан:
1) Қоңырқожа Қожықов; 2) Әбдірахман Оразаев; 3) Жәмшид Кәрібеков;
4) Ерғүлай Ағабаев; 5) Серікбай Ақаев; 6) Вадим Шабкин; 7) Ташболатбек
Нарботабеков; 8) Әлімхан Төре; 9) Нәзір Төреқүлов; 10) Шәймерден
Қапсаламов; 11) Заһиралдин Мырзақасымов; 12) Шәкір Диваев; 13) Оразбай
Кішкшбаев;14) Құлнәзір Қалыбаев; 15) Ж әнібек Сағымбаев.
Самарканд облысы:
1) Алдабек Мангилдин.
Амудария бөлімінш:
1) Мүстафа Шокай; 2) Әбдірәсіл Мәмбеев; 3) Иса Қашқынбаев
Бөкейліктен:
1) Бақтыгерей Қүлманов; 2) Уәлитхан Танашев; 3) Батырқайыр Ниязов.
2) Ішкі орда (бөкейлік) һәм Амудария бөлімінен басқа қазақ облыстарында
сайлау аздан-аз, көптен-көп ретінше болады. Бүл тәртіп бойынша, дауыс көп
болған списоктен учредительное собраниеге сайланатын депутаттар да көп
болады. Сондықтан съез қаулы қылды: Тас салуға қақы бар қазақтың еркек-
әйелі бірі қалмастан депутатқа тас салу керек. Қазақтан көбірек депутат сайлап
шығару үшін съез тағы да мынандай қаулы қылды: бір облыста бір списоктен
артық болмасын. Ол список осы жалпы қазақ съезі көрсеткен список болсын.
3) Сайлау алдында басқа саяси партиялармен келісу, одақтасу еркі эр облыс-
тың өзінде.
II
Жергілікті бостандық
Қазақ ж үріш облыстардың бәрі бір байланып, өз тізгіні өзінде болып,
Русия республикасының федерасиялық бір ағзасы болуы. Реті келсе, қазақ
автономиясы сыбайлас жүрттар мен әзірге бірлесе болуы, реті келмесе, бірдж-
ақ өз алдына жеке болуы. Қайткенде де осы күнгі земстуолықты қабыл алуы.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
“Алаш” партиясы қазақтың би, болыс ауылнайлары сияқты орындарында
қызмет ететін адамдар жүртқа пайдалы, жүрт үшін қызмет етерге көңілд і адамдар
болуына жаһид қылады. Земстуолардың упрауаларында, милисиаларында таза
қызметші боларлық адамдардың атын халык қалауына салады.
“Алаш”партиясығаділдіккежақ,нашарларғажолдас,жебірлергежауболады. 299
Күш-қуатын игілік жолына жүмсап, жүрт тарқы ету жағына бастайды.
III
Негізгі хүқық
Русия республикасында дінге, қанға қарамай, еркек-әйел демей адам баласы
тең болу.
Жиылыс жасауға, қауым ашуға жария сөйлерге, газет шығаруға, кітагт
бастыруға - еркіншілік; хүқымет қызметшілері, иесінен рүқсатсыз, һеш кім
табалдырығын аттаушылық; қылмысты болтан адам судиа бар жерде 24 сағат
ішінде, судиасыз жерде бір жетіден қалмай судиаға тапсырылып, ...... судиа
хүкімімен жабылуьг.
Кісі хатын ашканға айып, оқығанға жаза болуы.
IV
Дін ісі
Дін ісі мемлекет і с і ш і айырылулы болуы. Дін біткенге тең хүкык. Дін жоюға
ерік. Кіру-шығу жағына бостандық.
Муфтилік қазақта өз алдына болуы. Неке, талақ, жаназа, балаға ат қою
сияқты істер моллада болуы, жесір дауы сотта қаралуы.
V
Б и лік һәм сот
һ әр жүрттың билік пен соты түрмыс ыңғайына қарай болуы. Би һәм судиа
жергілікті жүрттың тілін білу. Аралас жерде соттың тергеу - тексеруі һәм
хүкімі жергілікті жүрттың қай көбінің тілінде айтылуы, Би һәм судиа орнынан
тергеусіз түспеу. Билік һәм сот жүзінде жүрт біткш тең болуы; Құдайдан
соңғы күшті би һәм судиа болып, кімде болса, олардың хүкіміне мойынсүнуы.
Айтылған хүкім тез орнына келуі. Қазак коп жерде сот тілі казак тілі болуы.
Присажнилар қазақтан алынуы. Қырдағы ауыл, болыс ішінде билік пен сот
жүрт үйғарған ереже жолымен аткарылуы.
VI
Ел корғау
Ел қорғау үшін әскер осы күнгі түрде үсталмауы. Әскерлік жасына жеткен
жастар жерінде үйретіліп, жерінде қызмет ету: әскер табына бөлгендс туысқам
табына қарай бөлу. Әскерлік міндетін казак атты милисиа түрінде аткаруы.
VII
Салык
Салык мал-ауқаг, табыска карай байға - байша, кедейге - кедейше ғаділ
жолмен таратылу.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
VIII
Жұмысшылар
Жұмысшылар закон панасында болу. (Қазак жерінде зауот-фабрик аз,
сондықтан қазақтың жұмысшылары да аз. “Алаш” партиясы жұмысшылар
турасында сосиал-демократтардың меншеуик табының проғрамын жақтайды).
IX
Ғылым-білім үйрету
Оқу ордаларының есігі кімге де болса ашык һәм ақысыз болуы; жүртка
жалпы оку жайылуы. Бастауыш мектептерде ана тілінде окуы; казак өз тілінде
орта мектеп, университет ашуы; оқу жолы өз алды автономия түрінде болуы;
хүкімет оқу ісінг кіріспеу; мүғалімдер-профессорлар өзара сайлаумен койылуы;
ел ішінде кітапханалар ашылуы.
X
Жер мәселесі
Ушредителни собрание негізгі закон жасағанда жер сыбағасы алдымея
жергілікті жүртқа берілсін дсуі; қазақ жер сыбағасын отырған жерлерден алып
орналасқанша, казак жеріж ауған мүжық келме/і; бүрын алынған жерлердін
мүжық отырмағандары қазаққа кайтуы; қазаққатиетін жер сыбағасын жергілікті
камитеттер кесуі; сыбаға олшсу - норма жердің топырағы мен шаруалық түріне
карай жасалу; сыбағадан артылған жер земстуо қолында болу; Артық түрған
жерден ел өскенде ауық-ауык сыбаға кесіліп берілу; Түркістанда жермен бірге
су сыбағасы да кесілу; жерді қазақ үй басына иеленбей, ауыл-аймақ, туысқан
табына меншіктеп алу; өзара әділдік жолымен пайдалану.
Жер законінде жер сату детен болмау, һәр кім өзі пайдалану. Пайдасынан
артық жер сатылмай, земствуоға алыну. Жердің кші, астығы, байлығы
қазынанікі болып, билігі земстуо қолында болу.
Аса зор ағаш, зор өзендер мемлекеттікі болып, аз ағаш һәм көл байлықтары
земстуо мүлкіш саналу.
Жоба жасаушылар: Ә.Бөкейхан, А.Байтурсынулы,
М.Дулатов, Е.Омаров, Е.Турмүхамедов,
Ғ. Жундібаев, Ғ. Бірімжанов
Автономия мәселесі
Милиция мәселесі
Бүл мәселе хакімдегі докладты тексеріп, қарап һәм осы күні мемлекет ішінде
бассыздық, талан-тараж, қырылыс-талас болып жатқанын ескеріп қырғыз-
казақты мүндай бүліншіліктен қорғау үшін сиез төмендегі қаулыны қабыл
етті: Ешбір тоқтаусыз милиция түзеуге кірісуі тиіс. Милиция түзеудің уақытша
тәртібі мынадай:
1) Милиция қызметіне алынады: жасы 20 мш 35 аралығындағы қызметке
жарайтын азаматтар.
2) Милицияға азаматтар ақымен жалданып алынады. Егер жалданушы
шықпаса, талонмш алынады.
3) Милиция қызметіне алынған азаматтарға атымен болсын, талонмен
болсын үлт қазынасына тиісті жалование беріледі. Онан соц ол жалованияның
шамасын әр жердегі милицияның іүзсуші халық үйымдары ретіне қарай өздері
белтілейді.
4) Әрбір болысқа белгіленген милицияның санын уезд->ездге ыдырату
сол облыстардағы областной үйымдардың міндетінде. Әрбір уезте түскен
милицияның санын уолос һәм ауылнай басына ыдырату-уезіне үйымдардың
міндетінде.
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
5) Әрбір >езге түскен милицияның санынтолтырып, т ү з ^ }езд кауымдарының
міндетінде.
6) Талон мен милицияға алынған азаматтар өз орнына басқа бірсуді жалдап
жіберуге ерікті. Бірақ, жалдаған адамның жасы 20-35-тің арасында болу
шарт. 307
7) Талонға бір үйдш бірнеше кісі алынса, милиция қызметіне олардың б ір ф
ғана алынады. Милицияға талон мен алынған адамдарға толық үй шаруасына
қарай, ия басқа себептермен мәулет беру жергілікті үйымдардың міндетінде.
8) Алғаш кезде әр ауылнай озіне милицияға алынған азаматтарға ат-түрман,
киім-кешек түзеп беруге міндетті.
9) Милицияға керек болған қару-жарақты «Алаш ордасын» үлт қазынасы
есебіне салып алып, тиісті орындарға таратады.
10) Милиция қызметіне үйрету үшін 100 милиционерге 1 офицер, 50
милиционерге 1 инструктор шақырылады.
11) Бөкейлік, Орал, Торғай, Ақмола, Семей һәм Жетісу облыстарында
милиция саны 13500 болуға тиіс. Әрбір облыста бүлардың саны мынадай
болуға тиіс. Бөкейлікте - 1000, Оралда - 2000, Торғайда - 3000, Ақмолада
- 4000, Семейде - 1500, Жетісуда - 2000.
12) Милиция түзеуге мынадай шығын керек. Қару-жарақ сатып алу үшін
/8.100.000 сом/ милиционгрлердің 1 жылғы жалованиесі, өзінің тамағы, пәтері,
атыньщ жемі 33 млн. 2100 сом.
Офицерлердің жалованиесі - 324000 сом. Инструкторлардын жалованиесі
- 972000 сом. Милицияны басқарып түратын мекемелердің расходы - 180000
сом. Офицерлік өверін үйрететін азаматтар расходы 100000 сом.
Барлығы - 42 млн. 882 мың сом.
Бүған оқу комиссиясы мен Алашордасыныц өз һәм бөгде шығынын
қосқанда, жоғарыдағымен барлығы - 44 млн. сом.
Осы айтылған 44 млн. сом әрбір облыска, халқының санына қарай
былайынша болінеді: Бөкейлікке - 3542,050 сом, Оралға - 7556,000 сом,
Торғайға - 6601,500 сом, Ақмолаға - 6.705,000 сом, Семейге —96729,500 сом,
Жетісуға - 9.867,500 сом. Бүл айтылған сомалар әрбір \езге әр облыстарға,
халқыньщ санына карай бөлінеді. Әр облысқа түскш акша байға байша,
жарлыға жарлыша бөлінеді. Алаш ордасына сайланғандарға сиез кісі басына
800 сом айлық жалование кесті.
Алашордасыныц пәтер, мекеме, жүріс-түрыс һәм басқа расходтарын
белгілеу Алашордасының өз міндетінде. Алашордасына сайланды. Бөкейліктен
- У әлидхан Т анашев, Оралдан —Халел Досмүхамед үлы, Акмоладан - Айдархан
Түрлыбаев, Торғайдан —Ахмет Бірімжанов, Семейдш —Х.Ғаббасов, Жетісудан
- Садық Аманжолов, Сырдариядан - Мүстафа Шоқаев.
Облыстан тысқары: Ғ.Бөкейхан, Ж.Досмүхамедүлы, Ә.Ермекүлы,
М. Тынышбайүлы, Б.Қүлманов, Ж.Аймауытүлы, Е.Игбаев, С.Сабатаев,
Е.Қасаболатүл ы, Батыр Шерниязүлы, М.Боштайүлы, С.Жанайдарүлы,
Сәлімгерей Нүралыханүлы, Ғ.Алмасүлы, С.Қадырбайүлы, А.Кенжин, штабс-
капитан Алашордасының бастығына Ғ.Бекейхан, Б.Қүлманов, А.Түрлыханов
таска салынды.
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Сайлаушы: Сайламаушы:
Ғалыхан--------40-----------------------17
Бахыткерей — 19-----------------------29
А йдархан------ 20-----------------------27
Сөйтіп, Алашордасының бастығына F. Бөкейхан сайланды.
Оку комиссиясына сайланды: А.Байтүрсынов, М.Жүмабаев, Е.Омаров,
Б.Сэрсенов, Т.Шонанов.
Халықтан милиция, оку комиссия һәм Алашордасынын расходына
жиылатын акша әзірге үлт казнасынан болып табылады.
Түпкілікті үлт казнасын түзеу Алашордасынын міндетінде.
Азык-түлік мәселесін һәм өкілдердің бүл туралы бергш мағлүматын
тексеріп, сиез мынадай каулы қылды:
1) Азық-түлік жүмысын сайланған земстволар ешбір токтаусыз өз қолына
алады.
2) Алашордасы әрбір облыстағы астыктың үзын санын біліп, астык жок
жерге астығы мол облыстардан астык алып беруге міндеткер.
3) Қырғыз-қазакка сатып алынған астықтың азық-түлік комитеттері
тоқтатпас үшін Алашордасы қам қылады:
Алашордасы жақын арада ығлан етілетін болған соң, программадакөрсетілген
/мәселелері/ муфтилік, народный сот, ауылнай управление мәселелері сиезде
қаралмай кейінге қалды.
Уакытша автономия ығлан етіліп, Алаш қүрылтайы жиылғанша, казак-
қырғыз Орынбор муфтилігі карауында болады. Болашақ Алаш қүрылтайына
Орынбор муфтилігіне сайланган қазақ қажылары казақ-қырғыз мекемесін күру
құқында жоба кіргізуге міндеткер.
Ел ішіндегі народный сот ешбір іс бітіре алмайды һәм халыкқа сенімді емес.
Ел ішіндегі үрлык күннен-күнге күшейіп бара жатыр. Соның үшін үрлықты
тиятын уақытша сот күру һәм бүл соттың тәртібін түзеу Алашордасынын
міндетінде.
Сиез жабылды 13 декабрьде 1917 жылы.
Земство туралы
Уақытша хүкіметтің 17-ші июньде 1917-жылы бекіткен заңы бойынша
кіргізілген Совет хүкіметі қойған жергілікті мекемелер Алаш автономиясының
жерінде қайтадан орындарына отырсын. Жергілікті мекемелер әлі кіргізілмеген
сол 17-ші июнь 1919 жыл заңы бойынша кіргізілсін. Уолостной земство
кіргізілгенше уолостарда хакімшілік жүргізуші февраль өзгерісішн кейін
жасалған уолостной, ауылнай секілді комитеттер болсын.
Ғаскер кеңесін жасау туралы
Алашорданың қасында үш кісіден Ғаскер Кеңесі /Военный Совет/ жасалсын.
Ол Кеңестің қызметі Соғыс Министрлігіндей болады. Алашорданың областной,
>ездной Ғаскері Кеңестерін ашсын. Ғаскери Кеңес көпшілдермен соғысу үшін
жігіт шақырсын. 309
Дін, сөйлеу, баспасөз, жиылысу,
Бас бостандыцтары туралы
Жаңадан заң шыққанша Алаш автономиясының жерінде Уақытша
хүкіметтің дін, сөйлсу, баспасөз, жиылысу, үйымдасу, бас бостандықтары
туралы шығарған заңдары, баяндамалары іске ассын.
Жер туралы
Алаш автономиясының жерінде жер пайдалану туралы жасалған жоба
бекітілсін.
- 2 -
31
ӘДЕБИЕТТЕР
М а зм ұ н ы
А лаш тыңжолы....................................................................................................... 3
Өмірбаяндық бөлім............................................................................................... 18
Бөкейхан Элихан................................................................................................... 18
Абылаев Айтқали.................................................................................................. 23
Айбасов Бірмүхамед.............................................................................................24
Аймағамбетов Ақкенже....................................................................................... 24
Аймауытұлы Жүсіпбек........................................................................................ 26
Ақаев Хасен............................................................................................................ 29
Ақпаев Жақып........................................................................................................29
Ақынбеков Еркінбек.............................................................................................32
Алдияров Әбубәкір............................................................................................... 32
Алмасов Омар.........................................................................................................33
Аманжолов С ады қ................................................................................................ 34
Арабаев Ишанғали................................................................................................ 36
Асанов Қалдыбай ................................................................................................. 37
Асфендияров Санжар............................................................................................38
Атшыбаев Беркінғали...........................................................................................39
Атшыбаев М ұқаш ................................................................................................. 40
Ахметов Ілияс......................................................................................................... 41
Әбдірахманов Бейсенғали.................................................................................... 41
Әділов Байсейіт......................................................................................................42
Әділов Дінше.......................................................................................................... 43
Әділов И ке.............................................................................................................. 44
Әлжанов Отыншы................................................................................................. 45
Әлиханов Фазылағзам..........................................................................................46
Әлібеков Әлиасқар................................................................................................ 46
Әлібеков Ғүбайдолла............................................................................................ 47
Әлімбеков Имам.....................................................................................................48
Ә)езов М ұхтар........................................................................................................ 49
Байғаскин Е сім .......................................................................................................53
Байғурин Әлжан.....................................................................................................54
Байділдин Әбдірахман.......................................................................................... 54
Байтақов Бақытжан................................................................................................55
Байтасов Абдолла...................................................................................................58
Байтұрсынұлы А хмет........................................................................................... 59
Бейсенов Бақтығали...............................................................................................62
Бекмүқамедов Ш афқат......................................................................................... 63
Бекімов Молданияз................................................................................................63
Бердиев Ғүбайдолла...............................................................................................65
АЛАШ” Қ 03ҒА Л Ы С Ы €
Болғанбаев Хайретдин
Боштаев Мұқыш
Бөкеев Шәңгерей
Бірімжанов Ахмет
Бірімжанов Ғазымбек
Ғаббасов Халел
Досжанов Сағындық
Досжанова Аққағаз
Досмүхамедұлы Жаһанша
Досмүхамедүлы Халел
Дулатов Аскар
Дулатов Міржақып
Дүйсебайүлы Толембай
Ермеков Әлімхан
Есенғүлов Ғүмар
Есенғүлов Түбек
Есполов Мырзағазы
Жайнақов Ыбырайым
Жақыпбаев Нүсіпбек
Жалпақов Тәжмүхамбет
Жаманмүрынов Тел
Жанайдаров Сейілбек
Жанатайүлы Көкбай
Жанқадамов Бижанғали
Жантөрин Сәлімгерей
Жәлшов Кәрім
Жәнібеков Жанүзақ
Жетпісов Ғаббас
Жолдыбаев Молдағали
Жүмабаев Мағжан
Жүндібаев Әбдіхамит
Иманғазиев Төлеген
Ипмағамбетов Нүрғали
Итбаев Ережеп
Кемеңгеров Қошке
Кемпірбаев Ысқақ
Кшесарин Әзімхан
Кенжин Аспандияр
Көтібаров Әлмүхамед
Күлеев Бернияз
Күсепкалиев Дәулетше
Қадырбаев Сейдәзім
Қалменов Алпысбай
Қаратілсуов Сәлімгерей
Қараш Ғұмар
Қасаболатов Есенғали
Қашқынбаев Иса
Қодаров Қарасай
Қожанов Сүлтанбек
Қожықов Қоңырқожа
Қозыбағаров Ахметжан
Қосшығүлүлы Шаймерден
Қүдайбердіүлы Шәкәрім
Қүлжанова Нәзипа
Қүлманов Бақтыгерей
Құнанбаев Түрағүл
Лапин Серәлі
Мақүл Мағди
Малдыбаев Мүстақим
Мәметов Ахметқали
Мәметов Базарбай
Мәрсеков Райымжан
Меңдіханов Ишанғали
Мергшов Жанқожа
Мүқанов Мүқамбетқали
Мұсағалиев Ғабдолғазиз
Мүстанбаев Ыдырыс
Мүхитов Ғүбайдолла
Нүрмүхамедов Хасен
Нүрмүхамедүлы Қазы
Омаров Елдес
Омаров Салық
Оразаев Мүстафа
Оразайүлы Ахмет
Потанин Григорий
Сабатаев Сатылған
Сарбөпин Нүғыман
Сарығожин Сабыр
Сәрсенүлы Биахмет
Сәтбаев Қаныш
Сәтпаев Әбікей
Сейдалин Жансүлтан
Сейдалин Жанша
Сейітов Асылбек
Серкебаев Бекмүхамед
Сүлтанбекүлы Жағыпар
АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Сүлеев Б іл ә л .............................................................................................................1^8
Сыртанов Барлыбек................................................................................................170
Танашев Уәлитхан..................................................................................................171
Тәтібаев Қазмүхамед............................................................................................. 172
Токтабаев Кәрім...................................................................................................... 173
Тоқтамышев Х ам ит................................................................................................174
Торайғыров Сүлтанмахмүт...................................................................................175
Төлебаев Мырзахан................................................................................................. 176
Төреқүлов Н әзір...................................................................................................... 177
Түрғанбаев М әннан................................................................................................178
Түрлыбаев Айдархан............................................................................................. 179
Тыныстанов Қасым.................................................................................................180
Тынышбаев Мүхамеджан......................................................................................182
Тілеулин Ж үмағали.................................................................................................185
Хасан хазірет............................................................................................................186
Ходжаев Убайдулла................................................................................................187
Шоқай М үстафа...................................................................................................... 188
Шонанүлы Телжан..................................................................................................190
Алаш қозғалысының мүшелері............................................................................ 192
Алаштаным............................................................................................................... 224
«Абай» журналы..................................................................................................... 224
Абдуллин Х.Ж ..........................................................................................................224
Автономияшылдар одағы......................................................................................224
«Азамат» серіктестігі............................................................................................ 224
«Айқап» журналы................................................................................................... 225
«Ақжол» газеті........................................................................................................ 225
Ақмола облысы....................................................................................................... 226
Ақмола облыстық казак сиездері........................................................................226
Алаш автономиясы.................................................................................................226
«Алаш» газеті...........................................................................................................227
«Алаш» ғылыми-зерттеу институты мш ғылыми орталы ғы ....................... 227
«Алаш» ж урналы .................................................................................................... 228
Алаш қаласы.............................................................................................................228
Алаш қозғалы сы ..................................................................................................... 228
«Алаш қозғалысы. Движение Алаш» ................................................................228
Алаш милициясы.................................................................................................... 229
Алаш О рда................................................................................................................ 229
Алашорданыц Батыс бөлімі..................................................................................230
«Алаш» партиясы ................................................................................................... 230
Алаш партиясына арналған өлеңдер.................................................................. 230
«Алаш» партиясының бағдарламасы................................................................. 231
«Алаш» партиясының облыстық комитеттері.................................................231
«Алаш» партиясының ш арты .............................................................................. 231
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
«Алаш» серіктестігі ......................................................................................... 232
А лаш тану................................................................................................. 232
«Алаш» ұғы м ы ........................................................................................... 233
«Алқа» үйымы....................................................................................................... 233
Әбдешев М.Е.......................................................................................................... 234 319
Әбдиманүлы Ө....................................................................................................... 234
Әбдіғазиүлы Б........................................................................................................ 235
Әбжанов Х.М......................................................................................................... 235
Әнес Ғ....................................................................................................................... 235
Базарбаев М............................................................................................................ 236
Байғалиев Б.............................................................................................................236
«Балапан» журналы ............................................................................................ 237
Бейсенғали З.-Ғ. Қ ..................................................................................................237
Болыстық сиездер.................................................................................................237
Бөкей О рдасы ........................................................................................................ 237
Бөкей Ордасы облыстық қазақ сиездері..........................................................238
Бүкілресейлік қүрылтай ж иналысы................................................................. 238
Бүкілресейлік мүсылман сиездері.....................................................................239
«Бірлік туы» г а з е т і...............................................................................................239
«Бірлік туы» серіктестігі.....................................................................................240
«Бірлік» үйымы.....................................................................................................240
Бірінші жалпықазақ сиезі....................................................................................240
Гаспринский И...................................................................................................... 242
Дулатова Г.М..........................................................................................................242
Дүкшбай Д .............................................................................................................. 243
Екінші жалпықазақ сиезі ....................................................................................243
Елеукенов Ш.Р.........................................................................................................244
Еспенбетов А.С...................................................................................................... 245
Жалпы Сібір сиезі ................................................................................................245
Жарықбаев Қ.Б.......................................................................................................246
«Жас Азамат» газеті ........................................................................................... 246
Жәдидшілдік .........................................................................................................246
Жетісу облы сы ...................................................................................................... 247
Жетісу облыстық қазақ сиездері....................................................................... 247
Жүртбай Т.Қ............................................................................................................248
Жүсіпов М аханбет................................................................................................249
Жүсіп С.А................................................................................................................ 249
Зайсаң уезі қазақтарының сиезі ........................................................................ 249
Зәки Уәлиди Т оған............................................................................................... 249
Земство.....................................................................................................................250
Кадет партиясы......................................................................................................251
Кәкш А ..................................................................................................................... 251
Кәкішев Т. 251
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Келіссөздер .............................................................................................................. 252
Кенжебаев ................................................................................................................. 252
Комуч..........................................................................................................................253
Көкшетау >ездік молдалар мен мұғалімдер сиезі............................................ 253
Қазак Білімпаздарының тұңғыш сиезі...............................................................253
«Қазақ» газеті ..........................................................................................................254
Қазақ жастарының с и е з і....................................................................................... 254
Қазақ жастарының ұйымдары............................................................................. 254
Қазақ комитеттері................................................................................................... 255
Қазак конституциялык-демократиялық партиясы.......................................... 255
«Қазақстан» газеті................................................................................................... 255
«Қазақ ұлт-азаттық қозғалысы».......................................................................... 256
Қамзабекұлы Д ......................................................................................................... 256
Қара Ә.........................................................................................................................256
Қарқаралы >ездік жиылысы..................................................................................257
Қарқаралы хұзырхаты (петициясы)................................................................... 257
Қирабаев С.С............................................................................................................ 257
Қожакеев Т.Қ............................................................................................................ 258
Қойлық >ездік мұсылмандар с и е з і......................................................................258
Қойгелдиев М .Қ....................................................................................................... 258
Қойшыбаев Б ей б іт.................................................................................................. 259
Қоқан автономиясы................................................................................................259
Қостанай >езі қазақтарының төтенше си езі...................................................... 259
Құл-Мұхаммед М.А................................................................................................ 260
Құрманбайүлы Ш .................................................................................................... 260
Құрылтай жиналысы..............................................................................................261
Құрылтай жиналысына «Алаш» партиясы атынан ұсынылған
депутаттар................................................................................................................. 261
Қыдырәлі Д ............................................................................................................... 261
Қызылжар )езінің мұғалімдер сиезі .................................................................. 261
Мағауин М.М............................................................................................................262
Мажитов Р.С............................................................................................................. 262
Мектеп-тегі А.Қ....................................................................................................... 262
Мемлекеттік дума.................................................................................................... 263
Мұсылман фракциясы............................................................................................264
Нүрғали Р...................................................................................................................265
Нұрпейіс К.Н............................................................................................................265
Озғанбай Ө.................................................................................................................266
«Ойыл уәлаяты» Уақытша үкіметі......................................................................266
Ойыл }ездік сиезі......................................................................................................267
Омарбеков Т.............................................................................................................. 267
Орал облыстық қазақ комитеті............................................................................ 267
Орал облыстық қазақ сиездері............................................................................. 268
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
Орал облысы.......................................................................................................... 269
Оралтай Х.Қ........................................................................................................... 270
Павлодар >ездік сиезі...........................................................................................270
Партия қүру және оның мәселелері туралы конституциялық-демократиялық
партия бағдарламасы...........................................................................................270 321
«Садақ» журналы................................................................................................. 271
Сак Қ.Ө.................................................................................................................... 271
Сарай Ә.Т................................................................................................................ 271
«Сарыарқа» газеті................................................................................................ 272
Семей облыстық қазақ сиездері....................................................................... 272
Семей облыстык қазақ сиезінің қаулысы........................................................273
Семей облы сы .......................................................................................................273
«Серке» газе ті.......................................................................................................273
Сиез ашу мәселесі жөніндегі хаттар................................................................ 274
Субханбердина Ү.................................................................................................. 274
Сүлейменова Д.Д................................................................................................... 275
Сыздықова Р.С.......................................................................................................275
Сырдария облыстық қазақ сиездері ................................................................275
«Талап» үйы м ы .....................................................................................................276
Тасымбеков А ........................................................................................................ 276
Тәбәрікүлы С ......................................................................................................... 276
Тәж-Мүрат ... ......................................................................................................... 277
«Теңдік» серіктестігі........................................................................................... 277
Торғай облыстық қазақ сиездері.......................................................................277
Торғай облы сы ......................................................................................................278
Түрысбек Р.С..........................................................................................................279
Түркістан автономиясы (Түркістан мүхтарияты)..........................................280
Түркістан аймағы қазақ-қырғызының жалпы жиналысы............................280
Түркістан жәнг казак мүсылмандарының сиезі............................................. 280
Түркістан мүсылмандарының IV төтенше сиезі............................................281
Тілешов Е.Е.............................................................................................................281
Уақытша Сібір үкіметі ....................................................................................... 281
Уақытша үкім ет.................................................................................................... 28 ^
9 SO
Уфа мәжілісі және директориясы.....................................................................
«Үран» газеті ........................................................................................................ 282 ?Я?
«Үш жүз» партиясы..............................................................................................
Шаңбай Т.Қ.............................................................................................................283
Ш әріп А.Ж .............................................................................................................. 283
Шүкірүлы С.............................................................................................................283
«Шура-и ислам», Ислам кеңесі.......................................................................... 28^
9X4
Ырғыз с и е з і............................................................................................................
9X4
Ысқақүлы ...............................................................................................................
Ізімүлы ... ................................................................................................................. 28^
АЛАШ” Қ03ҒАЛЫСЫ
Ілиясова К.М ............................................................................................................. 285
Ісмақова А.С............................................................................................................. 285
Алаш жылнамасы .................................................................................................... 286
Қосымша.................................................................................................................... 303
Петиция от участников Куяндинской ярмарки председателю комитета
министров об угнетенном состаянии казахов...................................................303
Ә.Бөкейхан, А.Байтүрсынүлы, М.Дулатов Алаштың азам аты ....................307
Ә.Бөкейхан, М.Шоқай, М.Дулатов Алаш үлына............................................. 309
Жалпы қазақ съезін күру ту р ал ы ........................................................................311
Жалпы қазақ съезінің қаулысы............................................................................ 312
Бірінші сиез өкілдері..............................................................................................318
«Алаш» партиясы проғрамының жобасы......................................................... 318
Жалпы қазақ-қыргыз сиезінің қаулысы (5-13 декабрь)................................ 321
Алашорда шыгарган зацдар..................................................................................329
Алаш автономиясының жерінде жер пайдалану туралыУакытша Ереже..ЗЗО
Екінші жалпықазақ сиезінде сайланган Алаш Орданың халық кең есі.... 331
Ә дебиеттер............................................................................................................... 332
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ
323
“АЛАШ” ҚОЗҒАЛЫСЫ.