W kręgu liryków lozańskich

1 Geneza ( wasza praca) sytuacja zawodowa i osobista Mickiewicza, jak się znalazł w Szwajcarii

2 Wiersze liryczne powstałe w Lozannie 1839-1840, nie wydane za życia Mickiewicza,

zachowane w rękopisie. „Gdy tu mój trup”, „Snuć miłość”, „Polały się łzy”, „Nad wodą wielką i
czystą”

Mimo braku jednoczącej intencji autorskiej traktowane są jako cykl ze względu na sumujący
charakter i jednolitość poetyki. Łączy je

motyw zadumy nad przemijaniem czasu ( mający wyraźnie odniesienia autobiograficzne)

postawa zjednoczenia z naturą

nowe”ja” liryczne, ukształtowane w akcie bolesnego rozdwojenia

liczne kontrasty i paralelizmy

ascetyczna forma

rezygnacja z opisowości

koncentracja na szczególe

pesymistyczna świadomość ułomności ludzkiego życia

GDY TU MÓJ TRUP

Zasadą konstrukcyjną wiersza jest kontrast. W ten sposób można wyodrębnić w wierszu dwie
przestrzenie

A) TU

- przestrzeń realnej, materialnej egzystencji

- przestrzeń pozornej egzystencji ( pozorność podkreśla wprowadzenie słowa "Trup"

odnoszącego się do podmiotu lirycznego oraz "rozdzielenie" osoby podmiotu na duszę i ciało)

- przestrzeń codziennego, zwykłego życia

- przestrzeń brzydsza niż przestrzeń wymarzona

- przestrzeń koegzystencji człowieka z innymi- ludźmi , którzy są dla niego obcy ( wyalienowanie)

B TAM
-przestrzeń egzystencji duchowej

- przestrzeń o wyjątkowym pięknie

- przestrzeń beztroskiego życia na łonie natury

- przestrzeń zamieszkiwana przez ludzi , z którymi łączą podmiot bliskie więzi

- przestrzeń arkadyjska ( jodły, bujna, wonna trawa, zabawa z wróblami, motylami)

- przestrzeń , w której człowiek czuje sie zadomowiony- dom- ojczyzna

Bohaterem jest człowiek świadomy egzystencjalnego rozdarcia, żyjący "życiem pozornym",

"trupim", marzącym o ucieczce, doświadczeniu pełni egzystencji, o powrocie do domu
rodzinnego