Τι γνωρίζετε για την οδύνη των γονέων του αυτιστικού παιδιού;

Για τους γονείς ενός αυτιστικού παιδιού είναι μεγάλη η οδύνη να έρχονται συνεχώς
αντιμέτωποι με την απόμακρη και συναισθηματικά «παγωμένη» συμπεριφορά του παιδιού
τους. Δεν αποζητάται, ούτε αναγνωρίζεται η αγάπη κι η στοργή τους και δεν υπάρχει η
ανταμοιβή καμίας ένδειξης τρυφερότητας από την πλευρά του αυτιστικού παιδιού. Μάλιστα,
είναι πιθανό το παιδί με αυτισμό να εκλάβει την πρόθεση των γονιών του να το αγγίξουν ως
κίνδυνο και να αντιδράσει επιθετικά.

Οι γονείς βιώνουν την απώλεια των σημείων αναφοράς τους. Οι εκπαιδευτικές τους
αρχές, τα ιδεώδη, τα πιστεύω τους δεν φαίνεται να έχουν αξία στον κόσμο που ζει το
παιδί. Πρέπει να βρουν νέους τρόπους, να χάσουν πολλά, να εγκαταλείψουν πολλά για
να μπορέσουν να δώσουν στο παιδί τους έστω και λίγα.
Δεν έχουν τις ίδιες ενασχολήσεις για το μεγάλωμα του παιδιού όπως οι άλλοι γονείς. Τα
προβλήματα είναι διαφορετικά, ξένα προς τις άλλες οικογένειες. Η κοινωνική ζωή της
οικογένειας περιορίζεται μπροστά στο φόβο εκδηλώσεων διαταρακτικής
συμπεριφοράς του παιδιού μπροστά στους άλλους.
Στην έρευνα του Dunlag γονείς αυτιστικών παιδιών αναφέρουν ότι μεγαλύτερα
προβλήματα τους δημιουργεί η επιθετική και καταστρεπτική συμπεριφορά του παιδιού
όταν συμβαίνει συχνά, περισσότερο από μία φορά την ημέρα.
Από συνεντεύξεις γονέων φαίνεται ότι οι δυσκολίες που τους επηρεάζουν περισσότερο
είναι: α) η μη λεκτική επικοινωνία β) η μη κατανόηση της στάσης του παιδιού γ) η
μεταλλαξιμότητα και το απρόβλεπτο της συμπεριφοράς του δ) η δυσκολία να
βρίσκονται σε δημόσιους χώρους και σπίτια φίλων ε) η αναπηρία / νοητική
καθυστέρηση.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι οι αναπαραστάσεις που έχουν οι γονείς για το
αυτιστικό παιδί καθορίζουν τη σχέση τους και συμμετέχουν στην αλληλεπίδραση μεταξύ
τους.