Prologue

The beats of the song I was currently making echoed in my own studio. Each strum of the guitar
makes me wonder back to the past. Funny how a song can really have a big impact in life.
Sitting in my swivel chair eyes glued to the paper where I wrote the lyrics of the song wayback
years ago and still unfinished. Napabuntong hininga nalang ako ng naiisip na walang patu-
tunguhan ang pagtunganga ko sa papel.

I tried to continue this song before but the lyrics isn't that catchy. Hirap na hirap ako ituloy 'to
dahil may mga parte akong 'di matapos na para bang may kulang. Nakakatawa rin isipin na
mabilis kong natapos ang beat ng kantang ito ngunit hindi pa kumpleto ang lyrics. Maaring
magkaroon pa ng pagbabago sa beat pero ito ang kasalukuyang nababagay para sa kantang
ito.

Ofcourse as a producer mayroon din naman akong mga 'di matapos tapos na kanta. Pero eto
na yata ang kantang 'di ko matapos sa kung ano mang dahilan. It gives me a headache
whenever I think about that im one of the highest paid producer pero ang makatapos ng isang
kanta ay hindi ko pa magawa gawa. I love writing so much na pinili kong maging producer. I
don’t know why but I tried to pursued business in college but I ended up going back to my
passion and leads to me shifting to Music Production. Maybe it’s because of my mom. She
wanted me to handle our company but with my ability I know na hindi iyon mangyayare. After
all tita took over the company since my mother is too old to handle it. Mastre-stress lang lalo
siya.

And Gosh! I was only 21,I was too young! I know I just can’t handle it. Mas gugustuhin ko pang
madelay kesa pagaaralan yung ‘di ko gusto para sakin. It’s too much to handle. I brushed my
hair to the back as I saw my reflection in the glass of my recording studio. Napansin ko na
nagto-tone down na ang kulay ash gray na buhok ko. Its fading..

Napasapo nalang ang kamay ko sa aking noo dahil sa pagod. Sinipat ko ang orasan sa aking
telepono at nakitang maga-alas tres na ng hapon. Napagtanto ko na nalipasan ako ng
tanghalian at naisip na kumain na muna at pumunta sa pantry area. Inisa isa kong dinampot
ang mga papel na nagkalat sa aking lamesa at tinapon ito sa basurahan. Sinave ko na lahat
ang mga files na kailangan ko sa aking laptop. Aabutin ko na sana ang aking bag ng biglang
may kumatok sa aking pinto ng studio at pumasok.

"Ma'am malapit na po magstart yung meeting." Sabi ni Patricia na may hawak na files.
Napapikit nalang ang ako ko ng mariin ng naalala na may meeting nga pala mamayang alas-
tres. “Sige, ihahanda ko lang gamit ko.” ani ko. Pero sa isip isip ko ay gutom na gutom na talaga
ako. Hindi rin naman na ako pwede mag-inarte dahil nandun rin ang iilan sa mga boss &
managers.

I continued to reach my bag and get my portfolio and other files that is needed in the meeting
later. I tried to remember on what the meeting is all about ngunit ang tangi kong naalala ay
isang collaboration sa isang album na sikat na banda. Lucky me ako yung napili ng manager &
artist nila. Bago dumiretso sa meeting hall I went to the restroom real quick to fix my clothes and
retouch. Papihit na sana ako sa doorknob ng girls cr parang may mapansin na pamilyar na
mukha. Sinubukan kong habulin ang mukha nung lalake ngunit tuluyan na itong umalis.

Binuksan ko ang pinto at dali-daling inayos ang gusot sa aking suot. I opened my Marc Jacobs
bag and pulled out my small lipgloss and applied it infront of the mirror. Pinasadahan ko uli ang
aking buhok gamit ang kamay at pinagmasdan ang aking mukha. My eyes are not that chinky
and my lashes are too long upang di mahalata ang pagka-singkit. Binalik ko na saking bag ang
mga ginamit ko at lumabas na ng restroom.

As I walked down the hall may nakasabay ako na lalaki na tila nagmamadali na hanggang sa
umabot kami sa meeting room. He gladly opened the door for me and I was about to say thank
you ng napagtanto kung sino ito. Parehas kaming nanglaki ang mata nang nakita naming ang
isat isa. Tama nga ako sa nakita ko kanina! It was Cyril! Mygosh, what a small world! Sigurado
akong maloloka si Ayiena pagkatapos ko iku-wento sakanya ‘tong interaction namin dalawa. For
sure ide-deny niya lang sakin na nagkafeelings siya dito. Bago pa ako makabati tinawag na ako
ng isa sa mga manager dito sa Sky, ang company naming.

“Ms. Alfonso! You’re here!” ani Lene na may isang tamis na ngiti. Sinuklian ko rin siya ng isang
ngiti at pinasadahan ng tingin ang buong meeting room. Unti-unting nawala ang ngiti saaking
labi ng may nahagip pa na mga pamilyar na mukha. Ngayon alam ko na kung bakit naririto si
Cyril.. Ofcourse! How could I forget! He’s in the band called Bathala, and in that band included
the “mighty and full of ego”, Angelo Kiozo Zera. Nanlamig ang mga kamay ko ng nagangat siya
ng tingin sakin na galing sa mga papeles. Nakakapagtaka na hindi man lang siya nagulat na
narito ako sa harap niya. I averted my gaze and tried to look at the other two band members
Rick and Andre.

I gave them a smile and greeted them. “Good Afternoon! Im the Music Producer here in Sky
Records, Ms. Kheena Ruela Alfonso but you may address me as Ruela.”

Tila nagulat pa si Cyril ng dire-diretso akong nagsalita na para bang ‘di naaw-awkwardan sa
nangyayari ngayon.