‫ﺑﺮﺗﻮﻟﺖ ﺑﺮﺷﺖ‬

‫اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬

(‫)اﭘﺮا ﺑﺮای ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﺎن‬
1928 ‫ اوت‬31
Die Dreigroschenoper
‫ﺗﺮﺟﻤﮫ از ﻓﺮاﻧﺴﮫ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻤﯿﺪ ﻣﺤﻮی‬

2012 ‫ﭘﺎرﯾﺲ ﻓﻮرﯾﮫ‬

Bertolt Brecht.
L’Opéra de quat’sous.
Théâtre complet 2. L’Arche. 1980
(La première version française 14 octobre 1930)

1
 ‫ﺻﻔﺤﮫ‬ ‫ﻓﮭﺮﺳﺖ‬

‫‪3‬‬ ‫ﺟﻠﺪ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ اﻧﺘﺸﺎر اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬

‫‪4‬‬ ‫راھﻨﻤﺎی ﻣﺘﺮﺟﻢ‬
‫‪5‬‬ ‫ﻓﮭﺮﺳﺖ ﺷﺨﺼﯿﺖ ھﺎی ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻧﺎﻣﮫ‬
‫‪6‬‬ ‫ﭘﯿﺶ در آﻣﺪ‪ .‬ﻣﺮﺛﯿﮥ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮﮐﺶ‬
‫‪9‬‬ ‫ﭘﺮدۀ اوّل‬
‫‪46‬‬ ‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﮥ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬
‫‪50‬‬ ‫ﭘﺮدۀ دوّم‬
‫‪57‬‬ ‫ﻣﯿﺎن ﭘﺮده‬
‫‪79‬‬ ‫دوﻣﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﮥ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬
‫‪81‬‬ ‫ﭘﺮدۀ ﺳﻮّم‬
‫‪110‬‬ ‫ﺳﻮﻣﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﮥ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬
‫‪112‬‬ ‫ﭘﺎ ﻧﻮﺷﺖ ﻣﺘﺮﺟﻢ‬
‫درﺑﺎرۀ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬
‫‪113‬‬ ‫)ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﺑﺮﺗﻮﻟﺖ ﺑﺮﺷﺖ ‪ -‬ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎ درﺑﺎرۀ ﺗﺂﺗﺮ ‪(2‬‬

‫‪2‬‬
 Universal-Edition A. G. 1928, 80 Seiten, Erstdruck (Wilpert/Gühring² 12).

Original-Karton mit typographisch gestaltetem Deckblatt 23 x 15 cm.

3
‫راھﻨﻤﺎی ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﺻﺤﻨﮫ ای داﺧﻞ ﭘﺮاﻧﺘﺰ ﺑﺎ ﭘﻠﯿﺲ ﮐﺎراﮐﺘﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎره ھﺎی داﺧﻞ ﭘﺮاﻧﺘﺰ ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﻣﺘﺮﺟﻢ و ﺷﻤﺎرھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺣﺮف »ت« ﻣﺸﺨﺺ‬
‫ﺷﺪه ﻣﺎﻧﻨﺪ )ت ‪ (1‬ﯾﺎ )ت ‪ (12‬ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﺧﻮد ﺑﺮﺗﻮﻟﺖ ﺑﺮﺷﺖ را در ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﮐﮫ در‬
‫ﺿﻤﯿﻤﮥ ھﻤﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ در آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫»دادﮔﺎه ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ – ﺗﺠﺮﺑﮥ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ« ﺑﮫ ﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﮫ در وﺑﻼگ ﺑﺮﺗﻮﻟﺖ ﺑﺮﺷﺖ‬
‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺂﺗﺮ ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﺎن‪ .‬ﭘﺎرﯾﺲ‬

‫ﺣﻤﯿﺪ ﻣﺤﻮی‬

‫‪4‬‬
 ‫ﺑﺮ اﺳﺎس اﭘﺮای ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﺎن اﺛﺮ ﺟﺎن ﮔﯽ‬
‫‪JOHN GAY . The Beggar’s Opera. 29 janvier 1728‬‬

‫ﺷﺨﺼﯿﺖ ھﺎ‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ(‪ ،‬ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ژرﻣﯿﺎ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﻣﺪﯾﺮ ﺷﺮﮐﺖ »دوﺳﺖ ﮔﺪاﯾﺎن«‪،‬‬
‫ﺳﻠﯿﺎ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ھﻤﺴﺮ او‪ .‬ﭘﻠﯽ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬دﺧﺘﺮش‪ .‬ﺑﺮان‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﮐﻞ ﭘﻠﯿﺲ ﻟﻨﺪن‪ .‬ﻟﻮﺳﯽ‪،‬‬
‫دﺧﺘﺮش‪ .‬ﺟﯿﻨﯽ ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ‪ .‬اﺳﻤﯿﺖ‪ .‬ﮐﺸﯿﺶ ﮐﯿﻤﺒﺎل‪ .‬ﻓﯿﻠﺶ‪ .‬ﺧﻮاﻧﻨﺪۀ ﻣﺮﺛﯿﮫ ﺧﻮان‪.‬‬
‫ﺑﺎﻧﺪ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮﮐﺶ‪ .‬ﮔﺪاﯾﺎن‪ ،‬روﺳﭙﯿﺎن‪ ،‬اﻓﺴﺮ ﭘﻠﯿﺲ‪.‬‬

‫‪5‬‬
 ‫ﭘﯿﺶ درآﻣﺪ‬
‫ﻣﺮﺛﯿﮥ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ‬

‫ﻣﺤﻠﮥ ﺳﻮھﻮ‪.‬‬
‫)ﮔﺪاﯾﺎن ﮔﺪاﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬دزدھﺎ دزدی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺎﺣﺸﮫ ھﺎ ﻓﺎﺣﺸﮕﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮﺛﯿﮫ ﺧﻮان‬
‫ﻣﺮﺛﯿﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاند‪(.‬‬

‫ﮐﻮﺳﮫ‪ ،‬دﻧﺪان دارد‪،‬‬

‫وﻟﯽ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ‪:‬‬
‫ﮐﻮﺳﮫ ﻣﺎھﯽ دﻧﺪان ھﺎﯾﺶ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ‬
‫وﻟﯽ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮﯾﺶ را ﭘﻨﮭﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﮐﻮﺳﮫ ﻣﺎھﯽ ﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬‬

‫ﺑﺎل ھﺎﯾﺶ ﺑﮫ رﻧﮓ ﺧﻮن ﺳﺮخ اﺳﺖ‬
‫وﻟﯽ ﻣﮑﯽ‪ ،‬او‪ ،‬دﺳﺘﮑﺶ ﺑﮫ دﺳﺖ دارد‬
‫و ھﯿﭻ اﺛﺮی ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﺬارد‪.‬‬

‫روی ﺳﻮاﺣﻞ ﺗﺎﯾﻤﺰ‬

‫ﻣﺮدم ﻧﺎﮔﮭﺎن از ﺣﺎل ﻣﯽ روﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﯿﻤﺎری ھﻤﮫ ﮔﯿﺮ؟ ﺑﮫ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ‪:‬‬
‫ﺣﺘﻤﺎ ﮐﺎر‪ ،‬ﮐﺎر ﻣﮑﯽ ﺑﻮده‪.‬‬

‫‪6‬‬
 ‫ﯾﮑﺸﻨﺒﮫ‪ ،‬در ﻗﻠﺐ ﺷﮭﺮ‪،‬‬
‫ﯾﮏ ﻣﺮد‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮﯾﯽ در ﻗﻠﺒﺶ ‪:‬‬
‫ﺳﺎﯾﮫ ای ﮐﮫ ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﺷﻤﻮل ﻣﯽ ﯾﺮ‪ ،‬ﭼﮫ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮاﯾﺶ اﻓﺘﺎد‪،‬‬

‫و ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ‪ ،‬رﯾﭽﺎرد؟‬
‫ﻣﮑﯽ ﺑﺎ درآﻣﺪھﺎی آﻧﮭﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫و اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪﯾﺎرد ﻧﻤﯽ داﻧﺪ‪.‬‬

‫از ﭼﭗ ﺑﮫ راﺳﺖ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ھﻤﺴﺮ او و دﺧﺘﺮش ﺑﮫ آھﺴﺘﮕﯽ از ﺻﺤﻨﮫ ﻋﺒﻮر ﻣﯽ‬

‫ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ﺗﺮوﻟﻦ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﻧﺪ‬
‫ﺑﺎ ﯾﮏ ﭼﺎﻗﻮ ﺑﯿﻦ ﭘﺴﺘﺎن ھﺎﯾﺶ‬
‫روی ﺳﮑﻮھﺎی ﺳﺎﺣﻠﯽ‪ ،‬ﻣﮑﯽ ﻗﺪم ﻣﯽ زﻧﺪ‪،‬‬
‫او از ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﺧﺒﺮ ﻧﺪارد‪.‬‬

‫آﻟﻔﻮﻧﺲ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬
‫آری‪ ،‬آﯾﺎ ھﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ ﺧﻮاھﺪ داﻧﺴﺖ؟‬
‫از ﻣﮑﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ‬

‫‪7‬‬
 ‫ﻧﻤﯽ داﻧﺪ وﻟﯽ‪.‬‬
‫در آﺗﺶ ﺳﻮزی ﺑﺎزار ﻣﮑﺎره‬
‫ھﻔﺖ ﮐﻮدک ﺟﺎن ﺳﭙﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫در ازدﺣﺎم ﻣﺮدم ﻣﮑﯽ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ‬
‫آﺳﻮده ﺧﺎﻃﺮ ﻓﻠﻨﮕﺶ را ﻣﯽ ﺑﻨﺪد‪.‬‬

‫ﯾﮏ ﺑﯿﻮۀ ﺟﻮان و ﭘﺎرﺳﺎ‪،‬‬

‫ﺧﻮش ﻧﺎم ﻣﺤﻠﮫ‬
‫ﻣﻮرد آﺧﺮﯾﻦ اھﺎﻧﺖ ھﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﻣﮑﯽ ﺑﮫ او ﻧﯿﺰ رﺣﻢ ﻧﮑﺮد‪.‬‬

‫ﺻﺪای اﻧﻔﺠﺎر ﺧﻨﺪه در ﮔﺮوه روﺳﭙﯿﺎن‪ .‬ﻣﺮدی از ﮔﺮوه روﺳﭙﯿﺎن ﻓﺎﺻﻠﮫ ﻣﯽ‬
‫ﮔﯿﺮد و ﻃﻮل ﻣﯿﺪان را ﺑﺎ ﺷﺘﺎب ﻣﯽ ﭘﯿﻤﺎﯾﺪ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ﺑﻮد!‬ ‫ﺟﯿﻨﯽ ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ ‪:‬‬

‫‪8‬‬
 ‫ﭘﺮدۀ اوّل‬

‫‪1‬‬
‫ﺑﺮای روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﻗﺴﺎوت ﻓﺰاﯾﻨﺪۀ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ‪ ،‬ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ژرﻣﯿﺎ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﻣﺮد داد و ﺳﺘﺪ‪ ،‬ﺣﺠﺮه‬
‫ای ﺑﺎز ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﮫ در آن ﺟﺎ ﻣﺤﺮوﻣﺘﺮﯾﻦ ﻣﺤﺮوﻣﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ درآﯾﻨﺪ و‬
‫ﺣﺮف ھﺎی ﺑﺰﻧﻨﺪ ﮐﮫ دل ﺳﻨﮕﺪل ﺗﺮﯾﻦ آدﻣﮭﺎ را ﻧﯿﺰ آب ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫رﺧﺖ ﮐﻦ ﮔﺪاﯾﺎن ﺑﮫ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ژرﻣﯿﺎ ﭘﯿﭽﻮم‪.‬‬

‫ﺗﺮاﻧﮥ ﺑﺎﻣﺪادی ﭘﯿﭽﻮم‬

‫ﺑﯿﺪار ﺷﻮ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻧﺎﺑﮑﺎر!‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﮔﻨﺎه آﻟﻮدت را از ﺳﺮﺑﮕﯿﺮ‪ ،‬ﺳﮓ!‬
‫ﻧﺸﺎن ﺑﺪه ﭼﮫ در ﭼﻨﺘﮫ داری‪،‬‬
‫ﮐﮫ ﺧﺪا ﻧﺠﺎﺗﺒﺨﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ!‬

‫ﺑﺮادرت را ﺑﻔﺮوش‪ ،‬ﺑﻔﺮوش‪ ،‬ﺧﺒﯿﺚ‪،‬‬

‫زﻧﺖ را‪ ،‬ﺟﺎﮐﺶ ﮐﺜﯿﻒ!‬
‫و ﺧﺪا ﭘﺪر‪ ،‬ﺑﺎد اﺳﺖ؟‬
‫ﺗﺎ روز ﻗﻀﺎوت ﺻﺒﺮ ﮐﻦ!‬

‫‪9‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ) رو ﺑﮫ ﺗﻤﺎﺷﮕﺮان(‪ :‬اﯾﻦ وﺿﻊ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻮض ﺷﻮد‪ .‬و ﮔﺮ ﻧﮫ از ﮐﺎر ﺑﯽ ﮐﺎر ﺧﻮاھﻢ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬ﮐﺎر ﻣﻦ ﺑﯿﺪار ﮐﺮدن ﺣﺲ ﺗﺮﺣﻢ آدم ھﺎﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺷﮕﺮد ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﯾﺎب ﺑﺮای ﺑﯿﺪار ﮐﺮدن‬
‫ﻗﻠﺐ آدم ھﺎ وﺟﻮد دارد‪ ،‬وﻟﯽ اﺷﮑﺎل اﯾﻦ ﺷﮕﺮدھﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﺎﺻﯿﺖ اﮐﺴﯿﺮﯾﺸﺎن را در‬
‫دوﻣﯿﻦ و ﯾﺎ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺑﺎر از دﺳﺖ ﻣﯽ دھﻨﺪ‪ .‬زﯾﺮا ﻧﻮع آدﻣﯽ در ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎء ﻣﺎﻧﺪن ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ‬
‫ﺷﮕﺮﻓﺘﯽ دارد‪ .‬اﺟﺎزه دھﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺜﺎﻟﯽ ﺑﺰﻧﻢ‪ ،‬آدﻣﯽ آدم دﯾﮕﺮی را ﮐﮫ ﭼﻼق اﺳﺖ ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن‬
‫ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎر اوّل ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ﺑﮫ او ده ﭘﻦ ﺑﺪھﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺎر دوم ﺑﯿﺶ از ﭘﻨﺞ ﭘﻦ ﻧﺨﻮاھﺪ داد‪،‬‬
‫و ﺑﺮای ﺑﺎر ﺳﻮّم ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدی ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ او را ﺑﮫ ﭘﻠﯿﺲ ﺗﺤﻮﯾﻞ دھﺪ‪ .‬ﺳﻼح ھﺎی رواﻧﯽ ﻧﯿﺰ‬
‫ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺷﮑﻞ اﺳﺖ‪) .‬ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮی ﺑﺰرگ از ﺑﺎﻻی ﺻﺤﻨﮫ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬روی آن ﻧﻮﺷﺘﮫ‬
‫ﺷﺪه ‪» :‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ واﻗﻌﯽ در ﺑﺨﺸﯿﺪن اﺳﺖ«‪ (.‬ﺑﮫ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺰرﮔﻮاراﻧﮫ ﺗﺮﯾﻦ و‬
‫ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺎرھﺎ را ﺑﺎ ﻋﺸﻘﯽ ﻋﻤﯿﻖ روی ﺗﺎﺑﻠﻮی ھﺎی ﻓﺮﯾﺒﻨﺪه ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻨﯿﻢ؟ ﻓﻮرا‬
‫ﻧﯿﺮوی ﺟﺎذﺑﮥ ﺷﺎن را از دﺳﺖ ﻣﯽ دھﻨﺪ‪ .‬در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس‪ ،‬ﭼﮭﺎر ﯾﺎ ﭘﻨﺞ ﻗﻄﻌﮫ ای ﮐﮫ ﺑﯿﺶ‬
‫از ھﻤﮫ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ آدم ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ وﺟﻮد دارد‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻌﺪ‪ ،‬از آن ﻧﺎﻧﯽ در ﻧﻤﯽ آﯾﺪ و ﻣﺎ ﻣﯽ‬
‫ﻣﺎﻧﯿﻢ و ﺟﯿﺐ ﺧﺎﻟﯽ و ﺳﻔﺮۀ ﺧﺎﻟﯽ‪ .‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺜﻼ اﯾﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮ ‪» :‬ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪه ﺧﻮاھﺪ‬
‫ﺷﺪ«‪ ،‬ﺳﮫ ھﻔﺘﮥ ﺗﻤﺎم اﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ آوﯾﺰان ﺷﺪه‪ ،‬وﻟﯽ ھﯿﭻ ﺗﺄﺛﯿﺮی ﻧﺪاﺷﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺮدم‬
‫ھﻤﯿﺸﮫ ﺧﻮاھﺎن ﭼﯿﺰ ھﺎی ﺟﺪﯾﺪ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﻟﮭﺎم‬
‫ﺑﮕﯿﺮم‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﺎ ﮐﯽ دوام ﺧﻮاھﺪ آورد؟‬

‫) در ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪ .‬ﭘﯿﭽﻮم ﻣﯽ رود در را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮد ﺟﻮاﻧﯽ ﺑﮫ ﻧﺎم ﻓﯿﻠﺶ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﭘﯿﭽﻮم و ﺷﺮﮐﺖ ﺳﮭﺎﻣﯽ ﮔﺪاﯾﺎن؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﯿﭽﻮم‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﭘﺲ رﺋﯿﺲ ﺷﺮﮐﺖ »دوﺳﺖ ﮔﺪاﯾﺎن« ﺷﻤﺎ ھﺴﺘﯿﺪ؟ ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﻣﺮاﺟﻌﮫ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ .‬آه‪ ،‬اﯾﻨﮭﺎ ‪...‬ﮐﻠﻤﺎت ﻗﺼﺎر ! ﺳﺮﻣﺎﯾﮥ واﻗﻌﯽ ! ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺷﻤﺎ از اﯾﻦ ﻧﻮع ﮐﻠﻤﺎت ﻗﺼﺎر ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﯾﮏ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﮫ ذﺧﯿﺮه داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ؟ دﺳﺖ ﮐﻢ‪ ،‬اﯾﻦ ﯾﮏ رﻗﻢ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ از اﯾﻦ ﻧﻮع اﻓﮑﺎر ﺑﯽ ﺑﺪﯾﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬وﻗﺘﯽ راه ﮐﺎر را ﻧﻤﯽ‬
‫ﺷﻨﺎﺳﯿﻢ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ ﮐﺎر و ﮐﺎﺳﺒﯽ ﻣﺎن روﻧﻖ ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﺳﻢ ﺷﺮﯾﻔﺘﺎن؟‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬از دوران ﮐﻮدﮐﯽ‪ ،‬ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ آوردم‪ .‬ﻣﺎدرم اﻟﮑﻠﯽ ﺑﻮد و ﭘﺪرم‬
‫ﻗﻤﺎرﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ دﺳﺖ ﻣﮭﺮﺑﺎن ﻣﺎدرم را ﻟﻤﺲ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﺣﺎل‬

‫‪10‬‬
‫ﺧﻮدم رھﺎ ﻣﯽ ﺷﺪم‪ ،‬ﮐﻢ ﮐﻢ در ﻣﻨﺠﻼب ﺷﮭﺮی ﺑﺰرگ ﻏﺮق ﺷﺪم‪ .‬ھﺮﮔﺰ ﻋﺎﻃﻔﮥ ﭘﺪراﻧﮫ و‬
‫ﮐﺎﻧﻮن ﮔﺮم ﺧﺎﻧﻮاده را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬و ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ‪...‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪...‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ) آﺷﻔﺘﮫ(‪... :‬ﺑﯽ ھﯿﭻ درآﻣﺪی‪ ،‬ﺑﺎزﯾﭽﮫ ای در دﺳﺖ ﻏﺮاﯾﺰم ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﮐﺸﺘﯽ در ﻗﻌﺮ درﯾﺎ و ﻏﯿﺮه‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ آﻗﺎی ﮐﺸﺘﯽ ﻏﺮق ﺷﺪه‪،‬‬
‫در ﮐﺠﺎ اﯾﻦ آواز ھﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰﺗﺎن را رواﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ،‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻦ آواز را ﺟﻠﻮی ﺗﻤﺎﺷﮕﺮان ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﯿﺪ؟‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬دﯾﺮوز در ﺧﯿﺎﺑﺎن ھﺎﯾﻠﻨﺪ‪ ،‬ﺳﺎﻧﺤﮥ اﺳﻔﻨﺎﮐﯽ روی داد‪ .‬ﻣﻦ‬
‫آن ﺟﺎ ﺳﺎﮐﺖ و ﺑﯿﭽﺎره ﮐﻨﺎر ﺧﯿﺎﺑﺎن‪ ،‬ﮐﻼه ﺑﮫ دﺳﺖ‪ ،‬ﺑﯽ ھﯿﭻ ﻓﮑﺮ ﺷﺮارت آﻣﯿﺰی‪...‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم )ﯾﮏ دﻓﺘﺮ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ را ورق ﻣﯽ زﻧﺪ( ‪ :‬ھﺎﯾﻠﻨﺪ اﺳﺘﺮﯾﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬دﻗﯿﻘﺎ ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺗﻮ ﺑﻮدی‪ ،‬رذل‪ ،‬ﮐﮫ دﯾﺮوز ﺳﺎم و ھﻮﻧﯽ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮت ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺪازه ﺟﺮﺋﺖ‬
‫ﮐﺮدی ﮐﮫ در ﺑﺨﺶ ﺷﻤﺎرۀ ‪ 10‬ﻣﺰاﺣﻢ ﻋﺎﺑﺮان ﺷﻮی‪ .‬ﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﮫ را در ﺑﺎزۀ ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ‬
‫ﺣﻞ ﮐﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﻮدﻣﺎن ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﮫ ‪» :‬ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﭘﯿﺪا ﺷﺪه ﮐﮫ ﺑﮫ در اﺷﺘﺒﺎھﯽ ﻣﺮاﺟﻌﮫ‬
‫ﮐﺮده«‪ .‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ آن ﺟﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻤﺖ‪ ،‬ﮐﺎرت ﺑﮫ ارّه ﺧﻮاھﺪ ﮐﺸﯿﺪ ! ﻓﮭﻤﯿﺪی؟‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭼﮫ ﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ‪ ،‬آﻗﺎی‬
‫ﭘﯿﭽﻮم؟ ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﮐﮫ ﮐﺎرت ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﺪھﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﻢ را ﮐﺒﻮد ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﮐﺘﻢ را‬
‫در ﺑﯿﺎورم ﺧﯿﺎل ﺧﻮاھﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﺎ ﻣﺎھﯽ دودی ﺧﺸﮏ ﺷﺪه ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯿﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬دوﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﻣﺜﻞ ﺳﻔﺮه ﻣﺎھﯽ ﭘﮭﻦ ﻧﺸﺪه ای‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﮫ‬
‫آدم ھﺎی ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺷﻞ و وارﻓﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺟﻮان را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ ھﻨﻮز دﺳﺖ ﭼﭗ و راﺳﺘﺶ‬
‫را ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻧﻤﯽ دھﺪ ! ﺑﺎ ﺧﯿﺎل آﺳﻮده ﻣﯽ آﯾﺪ اﯾﻦ ﺟﺎ‪ ،‬و ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ﺧﻮب ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﮐﺒﺎﺑﯽ اش را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﮫ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﯽ آﻣﺪﻧﺪ در ﺑﺮﮐﮥ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺎھﯽ ﻗﺰل آﻻ ﺻﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ؟‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺧﺐ‪ ،...‬ﯾﻌﻨﯽ‪ ،‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪...‬ﻣﻦ ﺑﺮﮐﮫ ای ﻧﺪارم‪.‬‬

‫‪11‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ .‬ﺟﻮاز ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺮای ﺣﺮﻓﮫ ای ھﺎ ﺻﺎدر ﻣﯽ ﺷﻮد‪) .‬ﻣﺜﻞ ﺗﺎﺟﺮھﺎی ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﺟﺪی‪ ،‬ﻧﻘﺸﮥ ﺷﮭﺮ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ( ﻟﻨﺪن ﺑﮫ ﭼﮭﺎرده ﺑﺨﺶ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪه‪ .‬ھﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاھﺪ در‬
‫ھﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ھﺎ ﺑﮫ ﺣﺮﻓﮥ ﮔﺪاﯾﯽ درآﯾﺪ‪ ،‬ﺑﮫ داﺷﺘﻦ اﺟﺎزه ﻧﺎﻣﮥ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ژرﻣﯿﺎ ﭘﯿﭽﻮم‬
‫و ﺷﺮﮐﺖ ﺗﺠﺎری او ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ اﺳﺖ‪ .‬در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ھﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺳﺎز‬
‫ﺧﻮدش را ﺑﺰﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﺗﻨﮭﺎ ﭼﻨﺪ ﺷﯿﻠﯿﻨﮓ ﻣﺮا از ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺠﺎت ﺧﻮاھﺪ داد‪ .‬ﺑﺮای‬
‫دو ﺷﻠﯿﻨﮓ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ راه ﺣﻠﯽ وﺟﻮد دارد‪...‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﯿﺴﺖ ﺷﯿﻠﯿﻨﮓ‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم ! ) ﺗﻀﺮّع آﻣﯿﺰ‪ ،‬ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ روی آن ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪:‬‬
‫»ﮔﻮﺷﺖ را ﺑﮫ روی ﻓﻘﺮ ﻧﺒﻨﺪ !« ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ او ﺗﺎﺑﻠﻮی دﯾﮕﺮی را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ روی آن‬
‫ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪» :‬ﺑﺒﺨﺶ‪ ،‬ﺑﮫ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﯿﺪه ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ («.‬ده ﺷﯿﻠﯿﻨﮓ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬و ﭘﻨﺠﺎه درﺻﺪ از درآﻣﺪ ھﻔﺘﮕﯽ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﺠﮭﯿﺰات‪ ،‬ھﻔﺘﺎد درﺻﺪ‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ،‬ﺗﺠﮭﯿﺰات ﭼﯿﺴﺖ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮫ ﺗﺼﻤﯿﻢ و ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬در ﮐﺪان ﺑﺨﺶ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ اﻧﺠﺎم وﻇﯿﻔﮫ ﮐﻨﻢ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺎﮐﺮ اﺳﺘﺮﯾﺖ‪ ،‬ﺷﻤﺎرۀ ‪ 2‬ﺗﺎ ‪ .104‬ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎزار ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﺟﺎ ﭘﻨﺠﺎه‬
‫درﺻﺪ ﺑﺎ ﺗﺠﮭﯿﺰات ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ‪) .‬ﻣﯽ ﭘﺮدازد(‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﺳﻢ ﺷﻤﺎ؟‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺷﺎرل ﻓﯿﻠﺶ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻦ ھﻢ از اﯾﻦ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪) .‬داد ﻣﯽ زﻧﺪ( ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ! )ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم وارد ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ (.‬ﻓﯿﻠﺶ‪ ،‬ﺷﻤﺎرۀ ﺳﯿﺼﺪ و ﭼﮭﺎرده‪ .‬ﻧﺎم او را ﺛﺒﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﭘﯿﺶ از‬

‫‪12‬‬
 ‫ﺟﺸﻦ ھﺎی ﺗﺎﺟﮕﺬاری اﺳﺘﺨﺪام ﺷﻮﯾﺪ‪ ،‬ﺗﻨﮭﺎ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﮐﮫ در زﻧﺪﮔﯽ ھﺮ ﻣﺮدی ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﯾﺪ‬
‫ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯿﻮه ﭼﯿﻨﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﺠﮭﯿﺰات »ث«‪.‬‬
‫)ﭘﺮده را از روی ﯾﮏ وﯾﺘﺮﯾﻦ ﮐﻨﺎر ﻣﯽ زﻧﺪ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻧﮑﻦ از ﻣﻮم دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬اﯾﻦ ﭼﯿﮫ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻨﮭﺎ ﭘﻨﺞ ﻧﻮع ﺑﻨﯿﺎدی ﻓﻘﺮ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻗﻠﺐ آدﻣﮭﺎ را ﺑﮫ ھﯿﺠﺎن ﺑﯿﺎورﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ‬
‫دﯾﺪن اﯾﻦ ﭘﻨﺞ ﻧﻮع ھﺮ آدﻣﯽ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﮐﮫ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ از‬
‫ﭘﻮﻟﺶ ﺑﮕﺬرد‪ .‬ﺗﺠﮭﯿﺰات »ﺷﻤﺎرۀ ‪ : «1‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﮥ ﻧﻮﯾﻦ‪ .‬دﺳﺘﮕﺎه ھﺸﺪار دھﻨﺪه‪،‬‬
‫ﺑﺮای آﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﯽ ﺧﯿﺎل ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ) ﺷﺨﺼﯿﺖ را ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( و ﻧﺎﮔﮭﺎن ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ‬
‫ﻓﺮد ﻋﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺗﺠﮭﯿﺰات »ﺷﻤﺎره ‪ : «2‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ھﻨﺮ ﺟﻨﮓ‪ .‬ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﺮای‬
‫ﻋﺎﺑﺮاﻧﯽ ﮐﮫ از دﯾﺪن آن ﮐﻼﻓﮫ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﮐﺎرش ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺣﺲ اﻧﺰﺟﺎر اﺳﺖ )ﺷﺨﺼﯿﺖ را‬
‫ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻣﯽ دھﺪ(‪ ،‬اﻧﺰﺟﺎری ﮐﮫ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺪال و دﮐﻮراﺳﯿﻮن ﮐﻤﯽ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺗﺠﮭﯿﺰات »ﺷﻤﺎره ‪ : «3‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﺤﻮﻻت ﺻﻨﻌﺘﯽ‪ .‬ﮐﻮر ﺑﯿﭽﺎره‪ ،‬ﯾﺎ ﻣﺪرﺳﮥ ﻋﺎﻟﯽ ھﻨﺮ‬
‫ﮔﺪاﯾﯽ‪).‬او ﺷﺨﺼﯿﺖ ﮐﻮر را ﺗﻘﻠﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﮫ ﮐﻮرﻣﺎل ﮐﻮرﻣﺎل ﺑﮫ ﺳﻮی ﻓﯿﻠﺶ ﻣﯽ رود‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﮫ ﻓﯿﻠﺶ ﺗﺼﺎدم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻓﯿﻠﺶ ﺑﺎ ﺗﺮس ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﺪ‪ .‬ﭘﯿﭽﻮم ﻓﻮرا ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬او‬
‫را ﺑﺎ ﻧﮕﺎھﯽ ﺷﮕﻔﺖ زده ﺑﺮاﻧﺪاز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬و داد و ﺑﯿﺪاد راه ﻣﯽ اﻧﺪازد ‪ (:‬ﺗﺮﺣﻤﺶ‬
‫ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮫ ﺷﺪ ! ھﺮﮔﺰ‪ ،‬ھﺮﮔﺰ ﺑﺮای ھﯿﭻ وﻗﺖ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﮔﺪای ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺨﻮاھﯿﺪ ﺷﺪ ! ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺶ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ! ﺣﺘﯽ از ﻋﮭﺪۀ ﻧﻘﺶ ﯾﮏ ﻋﺎﺑﺮ ﺳﺎده ھﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ ! و ﺣﺎﻻ ﺑﺮوﯾﻢ ﺳﺮاغ ﺗﺠﮭﯿﺰات‬
‫»ﺷﻤﺎرۀ ‪ ! «4‬ﺳﻠﯿﺎ‪ ،‬ﺑﺎز ھﻢ ﻣﺸﺮوب ﺧﻮردی ! و ﺣﺎﻻ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﮫ ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﺖ آﻟﺒﺎﻟﻮ ﮔﯿﻼس‬
‫ﻣﯽ ﭼﯿﻨﺪ ! ﺷﻤﺎرۀ ﺻﺪ و ﺳﯽ و ﺷﺶ از ﻟﺒﺎس ھﺎی ﮐﮭﻨﮫ اش ﺷﮑﺎﯾﺖ داﺷﺖ‪ .‬ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺗﮑﺮار ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﯾﮏ ﺟﻨﺘﻠﻤﻦ ھﺮﮔﺰ ﻟﺒﺎس ﮐﺜﯿﻒ ﻧﻤﯽ ﭘﻮﺷﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎرۀ ﺻﺪ و ﺳﯽ و ﺷﺶ ﯾﮏ‬
‫دﺳﺖ ﻟﺒﺎس ﮐﺎﻣﻼ ﻧﻮ ﺧﺮﯾﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻟﮑﮫ ھﺎ‪ ،‬ﻟﮑﮫ ھﺎ ﺗﻨﮭﺎ ﻋﻨﺼﺮ ﻟﺒﺎس اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺟﺐ‬
‫ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﺷﻮد‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﺎرھﺎ را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﮐﻤﮏ ﭘﯿﮥ ﺷﻤﻊ و اﻃﻮی داغ اﻧﺠﺎم داد‪ .‬وﻟﯽ ﺗﻮ‬
‫ﺑﮫ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ! ھﻤﮥ ﮐﺎرھﺎ را ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدم اﻧﺠﺎم دھﻢ ! )ﺑﮫ ﻓﯿﻠﺶ ‪ (:‬ﻟﺒﺎﺳﺖ را در‬
‫ﺑﯿﺎور و اﯾﻦ را ﺑﭙﻮش‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮب ﻧﮕﮭﺪاری اش ﮐﻨﯽ!‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﮐﺎر ﻣﻦ ﭼﮫ ﻣﯽ ﺷﻮد؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﻣﻮال ﺷﺮﮐﺖ‪ .‬ﺗﺠﮭﯿﺰات »ﺷﻤﺎرۀ ‪» ،«5‬ﻣﺮد ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ روزھﺎ را‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ«‪ ،‬ﯾﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ‪» ،‬ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﮫ روزھﺎی ﺑﺎﺷﮑﻮھﯽ را در زﻧﺪﮔﯽ اش دﯾﺪه و‬
‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﮫ«‪.‬‬

‫‪13‬‬
 ‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﭘﺲ ﺷﻤﺎ اﯾﻨﮭﺎ را ﺑﮫ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ؟ و اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ روزھﺎ را ﭼﺮا ﺧﻮد‬
‫ﻣﻦ اﺟﺮا ﻧﮑﻨﻢ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﮔﻮش ﮐﻦ ﭘﺴﺮم‪ ،‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﮫ ھﯿﭽﮑﺲ ﺑﮫ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ واﻗﻌﯽ ھﯿﭽﮑﺲ ﺑﺎور ﻧﺪارد‪،‬‬
‫اﮔﺮ دﻟﺖ درد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﮫ دﻟﺖ درد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺑﺪ و ﻣﻨﺰﺟﺮ ﮐﻨﻨﺪه ای را‬
‫ﺑﺮ ﻣﯽ اﻧﮕﯿﺰی‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﭼﯿﺰی ﺑﭙﺮﺳﯽ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻟﺒﺎس‬
‫ﮐﮭﻨﮫ را ﺑﭙﻮﺷﯽ‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ اﯾﻦ ﻟﺒﺎس ﮐﻤﯽ ﮐﺜﯿﻒ ﺑﺎﺷﺪ؟ )ﭘﯿﭽﻮم ﻧﮕﺎه ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﮫ او ﻣﯽ‬
‫اﻧﺪازد( آه ﺑﻠﮫ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ!‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﻋﺠﻠﮫ ﮐﻦ‪ ،‬ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ‪ ،‬ﺷﻠﻮارت را ﺗﺎ وﻗﺖ ﮔﻞ ﻧﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ روی دﺳﺘﻢ‬
‫ﻧﮕﮭﺪارم‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ )ﺑﺎ ﺷﺘﺎب واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ( ‪ :‬وﻟﯽ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﭼﮑﻤﮫ ھﺎﯾﻢ را در ﻧﻤﯽ آورم !‬
‫در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دھﻢ ﻓﻮرا ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻢ ! اﯾﻦ ﭼﮑﻤﮫ ھﺎ ھﺪﯾﮥ ﻣﺎدر ﺑﯽ‬
‫ﻧﻮای ﻣﻦ اﺳﺖ‪ ،‬و ھﺮﮔﺰ‪ ،‬ھﯿﭻ وﻗﺖ ﺣﺘﯽ در ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ‪...‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﺮت و ﭘﻼ ﻧﮕﻮ‪ ،‬ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﮫ ﭘﺎھﺎﯾﺖ ﮐﺜﯿﻒ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﭘﺎھﺎﯾﻢ را ﺑﺸﻮﯾﻢ؟ وﺳﻂ زﻣﺴﺘﺎن!‬

‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم او را ﺑﮫ ﭘﺸﺖ ﭘﺮده ای ھﺪاﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻌﺪ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ و ﺑﮫ اﻃﻮ‬
‫ﮐﺮدن ﯾﮏ ﻟﺒﺎس ﮐﮭﻨﮫ ﻣﯽ ﭘﺮدازد‪(.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬دﺧﺘﺮت ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺳﺖ!‬

‫آﯾﺎ آن ﻣﺮدک دﯾﺮوز دوﺑﺎره آﻣﺪ؟ ھﻤﺎﻧﯽ ﮐﮫ ھﺮ وﻗﺖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬ﻣﯿﺎد اﯾﻨﺠﺎ!‬ ‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺪ ﮔﻤﺎن ﻧﺒﺎش ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن‪ ،‬ھﯿﭽﮑﺲ از او ﺟﻨﺘﻠﻤﻦ ﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬آﻗﺎی ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‬
‫ھﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯽ ﭘﻠﯽ رژه ﻣﯽ رود‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﮐﮫ اﯾﻦ ﻃﻮر؟‬

‫‪14‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﭼﮭﺎر ﭘﻦ ﻋﻘﻞ داﺷﺘﻢ‪ ،‬ﭘﻠﯽ ھﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب از ﻋﮭﺪه‬
‫ﺑﺮﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺳﻠﯿﺎ‪ ،‬ﺗﻮ و دﺧﺘﺮت ﻃﻮری رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﺮ ھﺴﺘﻢ ! اﯾﻦ ﻃﻮر‬
‫ﮐﮫ ﭘﯿﺪاﺳﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ او را ﺷﻮھﺮ ﺑﺪھﯽ؟ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻓﮑﺴﻨﯽ ﺑﺎز‬
‫ھﻢ ﺳﺮ ﭘﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ اﮔﺮ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن ﺧﻮب ﻣﺎ ﭼﯿﺰی ﺑﺮای ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ داﻣﺎد ! ﻓﻮرا ﻣﺎ را‬
‫در ﭼﮕﻨﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ! ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ دﺧﺘﺮت در ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﺑﮭﺘﺮ از ﺗﻮ ﺟﻠﻮی زﺑﺎﻧﺶ‬
‫را ﻣﯽ ﮔﯿﺮد؟‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺗﻮ واﻗﻌﺎ اﻓﮑﺎر ﻗﺸﻨﮕﯽ درﺑﺎرۀ دﺧﺘﺮت داری!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ‪ .‬ﺗﻨﻔﺮاﻧﮕﯿﺰﺗﺮﯾﻦ‪ .‬ازدواج ! دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻧﺎن ﺑﺮای آدم ﮔﺮﺳﻨﮫ‬
‫اﺳﺖ‪) .‬ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ورق ﻣﯽ زﻧﺪ( ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫در ھﺮ ﺻﻮرت‪ ،‬ازدواج ھﺮﮔﺰ ﭼﯿﺰی ﺑﮫ ﺟﺰ ﮐﺜﺎﻓﺖ ﮐﺎری ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻓﮑﺮ ازدواج را از ﮐﻠﮫ‬
‫اش ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آورم!‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﺮﺑﯿﺖ درﺳﺘﯽ ﻧﺪاری‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺗﺮﺑﯿﺖ ! اﯾﻦ آﻗﺎ ﻧﺎﻣﺶ ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬او را ھﻤﯿﺸﮫ »ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن« ﺧﻄﺎب ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺎم دﯾﮕﺮی ﻧﺸﻨﯿﺪه ام‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﺲ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺣﺘﯽ ﻧﺎم او را ھﻢ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪه اﯾﺪ؟ ﺟﺎﻟﺒﮫ!‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﺎ ﭼﻨﺪان ھﻢ ﺑﯽ ﻣﻼﺣﻈﮫ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ از او ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﮫ اش را ﺑﺨﻮاھﯿﻢ ! آﻗﺎﯾﯽ‬
‫ﻣﺘﺸﺨﺺ ھﺮ دوی ﻣﺎ را ﺑﮫ ھﺘﻞ »ﭘﯿﻮر« ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﮔﺎم رﻗﺺ دﻋﻮت ﮐﺮد!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﮐﺠﺎ؟‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬در ھﺘﻞ »ﭘﯿﻮر« ﺑﺮای ﭼﻨﺪ ﮔﺎم رﻗﺺ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن؟ ھﺘﻞ »ﭘﯿﻮر«؟ آه‪...‬آه‪)...‬ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬آه در اﯾﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻔﮭﻮم ﮐﮫ ﺗﺎزه‬
‫ﻓﮭﻤﯿﺪه ﭼﮫ ﮐﺴﯽ و ﮐﺠﺎ(‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻦ آﻗﺎ ﻧﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ و ﻧﮫ ﺑﮫ دﺧﺘﺮم دﺳﺖ ﻧﺰد‪ ،‬ھﻨﮕﺎم رﻗﺺ ھﻢ دﺳﺘﮑﺶ ﭼﺮﻣﯽ‬
‫ﺑﮫ دﺳﺖ داﺷﺖ!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬دﺳﺘﮑﺶ ﭼﺮﻣﯽ!‬

‫‪15‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ‪ ،‬او ھﻤﯿﺸﮫ دﺳﺘﮑﺶ ﺑﮫ دﺳﺖ دارد‪ ،‬دﺳﺘﮑﺶ او ھﻢ ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮓ‬
‫اﺳﺖ ‪ :‬دﺳﺘﮑﺶ ﭼﺮﻣﯽ ﺳﻔﯿﺪ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ‪ ،‬دﺳﺘﮑﺶ ﺳﻔﯿﺪ‪ ،‬و ﯾﮏ ﻋﺼﺎی دﺳﺘﮫ ﻋﺎﺟﯽ‪ ،‬ﮐﻔﺶ ورﻧﯽ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻣﻘﺘﺪراﻧﮫ و ﯾﮏ ﺟﺎی زﺧﻢ‪...‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬روی ﮔﻠﻮ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺗﻮ از ﮐﺠﺎ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻣﯽ داﻧﯽ؟‬
‫)ﻓﯿﻠﺶ ﺳﺮش را از اﺗﺎﻗﮏ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آورد(‬
‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﺶ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ و راه ﮐﺎر ﺑﮫ‬
‫ﻣﻦ ﻧﺸﺎن دھﯿﺪ؟ ﻣﻦ ھﻤﯿﺸﮫ ﻃﺮﻓﺪار ﺷﯿﻮه ھﺎی روﺷﻤﻨﺪ ﺑﻮدم و ھﻤﯿﺸﮫ از ﺳﺨﻦ ﭘﺮاﮐﻨﯽ‬
‫اﺟﺘﻨﺎب ﮐﺮده ام‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺣﺎﻻ اﯾﻦ آﻗﺎ ھﻢ روش ﮐﺎر ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﺣﻤﻖ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮﺑﯽ از آب در ﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ‪ .‬اﻣﺸﺐ ﺳﺎﻋﺖ ‪ 6‬ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ‪ ،‬اﺻﻮل‬
‫اﺳﺎﺳﯽ را ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺧﻮاھﻢ داد‪ .‬وﻟﯽ ﻓﻌﻼ ﺑﺰن ﺑﮫ ﭼﺎک!‬
‫ﻓﯿﻠﺶ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﭙﺎﺳﮕﺬارم آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﺑﯽ اﻧﺪازه ﺳﭙﺎﺳﮕﺬارم ! )ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﻨﺠﺎه درﺻﺪ ! – و ﺣﺎﻻ‪ ،‬اﯾﻦ آﻗﺎی دﺳﺘﮑﺶ ﺑﮫ دﺳﺖ را ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺧﻮاھﻢ ﮐﺮد ‪:‬‬
‫آﻗﺎ اﺳﻤﺶ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ اﺳﺖ!‬
‫)ﭘﻠﮫ ھﺎ را ﺗﺎ اﺗﺎق ﭘﻠﯽ ﭼﮭﺎر ﺗﺎ ﮐﯽ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رود‪(.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺧﺪای ﻣﻦ ! ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ! ﯾﺎ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﯿﺢ ﺑﯿﺎ ﺑﮫ داد ﻣﺎ ﺑﺮس ! _ ﭘﻠﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬
‫)ﭘﯿﭽﻮم آرام از ﭘﻠﮫ ھﺎ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ‪(.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﻠﯽ؟ ﭘﻠﯽ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﮫ‪ .‬ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﺶ دﺳﺖ ﻧﺨﻮرده‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪۀ ﭘﺎرﭼﮫ ﻓﺮوش ھﺎ ﺑﺮای ﺻﺮف ﺳﻮپ رﻓﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﻤﺎ ھﻤﯿﻦ‬
‫ﻃﻮر اﺳﺖ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺧﺪا ﮐﻨﺪ ﮐﮫ او ﺑﺮای ﺻﺮف ﺳﻮپ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪۀ ﭘﺎرﭼﮫ ﻓﺮوش ھﺎ رﻓﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ!‬
‫)آﻗﺎ و ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ ﺟﻠﻮی ﭘﺮده ﻣﯽ آﯾﻨﺪ و آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﻧﻮرﭘﺮدازی ‪ :‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪.‬‬
‫ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ ﭼﺮاغ وﺻﻞ ﺷﺪه ﺑﮫ اﻧﺘﮭﺎی ﯾﮏ ﻣﯿﻠﮫ از ﺑﺎﻻ ﺑﮫ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ و‬
‫روی ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪ :‬آواز »ﺑﮫ ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﮫ‪( «...‬‬
‫‪16‬‬
 ‫آواز »ﺑﮫ ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﮫ‪«...‬‬
‫‪1‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫ﺑﮫ ﺟﺎی آرﻣﯿﺪن در ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﭘﺮ ﻗﻮ‪،‬‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﮫ ﮔﺮدش ﺑﺮود‬
‫ﮔﻮﯾﯽ ﭼﮑﺎوک ﺑﺮﯾﺎن ﺷﺪه در دھﺎن ﻓﺮود ﻣﯽ آﯾﺪ!‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫از روی ﻣﺎه ﺑﮫ ﻣﺤﻠﮥ »ﺳﻮھﻮ« ﭘﺮواز ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫ﭘﺮوازی از ﻧﻮع »ﻗﻠﺒﻢ را ﺑﺸﻨﻮ ﭼﮕﻮﻧﮫ ﺑﺮای ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ«‬
‫از ﻣﺎه ﻣﯽ آﯾﺪ‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﻋﺸﻖ ﺑﮫ دﻧﯿﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ و ﻣﺎه ﮔﺬارش ﺑﮫ ﻣﺤﻠﮥ ﺳﻮھﻮ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫ﺑﮫ ﺟﺎی ﮐﺎر ﻣﻔﯿﺪی ﮐﮫ ﺳﺮ ﭘﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﮔﺮدش ﻣﯽ رود‪،‬‬
‫و ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﮔﻞ و ﻻی ﻣﯽ ﻣﯿﺮد‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم و ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ ‪:‬‬
‫ﻣﺎه آﻧﮭﺎ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﻓﺮاز ﺳﻮھﻮ ﻃﻠﻮع ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬
‫ﮐﺠﺎﯾﻨﺪ »ﻗﻠﺒﻢ را ﺑﺸﻨﻮ ﭼﮕﻮﻧﮫ ﺑﺮای ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ«؟‬
‫ﮐﯽ ﻋﺸﻖ ﻣﯽ ﻣﯿﺮد و در ﮔﻞ و ﻻی ﺟﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺎرد؟‬

‫‪17‬‬
 ‫‪2‬‬
‫)در ﻗﻠﺐ ﻣﺤﻠﮥ ﺳﻮھﻮ‪ ،‬ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎر ازدواﺟﺶ را ﺑﺎ ﭘﻠﯽ ﭘﯿﭽﻮم دﺧﺘﺮ ﺷﺎه‬
‫ﮔﺪاﯾﺎن ﺟﺸﻦ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪(.‬‬

‫)ﯾﮏ اﺳﻄﺒﻞ ﺧﺎﻟﯽ‪(.‬‬

‫ﻣﺘﯿﺎس‪) ،‬ﻣﻠﻘﺐ ﺑﮫ »ﻣﺘﯿﺎس ﭘﻮل ﺗﻘﻠﺒﯽ«‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﻤﺎﯾﺶ دادن ﯾﮏ ﺗﭙﺎﻧﭽﮫ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد و اﺳﻄﺒﻞ‬
‫روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬دﺳﺘﮭﺎ ﺑﺎﻻ‪ ،‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ اﯾﻦ ﺟﺎﺳﺖ!‬
‫)ﻣﮑﯿﺖ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد و دور ﻣﯽ زﻧﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﮐﺴﯽ ھﺴﺖ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﻣﮕﺲ ﭘﺮ ﻧﻤﯽ زﻧﮫ ! ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ را ﺑﺎ ﺧﯿﺎل راﺣﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ در اﯾﻦ ﺟﺎ‬
‫ﺑﺮﮔﺰار ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ )ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﻋﺮوﺳﯽ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪... :‬اﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﮫ ﻃﻮﯾﻠﮫ اﺳﺖ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﻓﻌﻼ روی آﺧﻮر ﺑﺸﯿﻦ )ﺑﮫ ﺳﻮی ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان( اﻣﺮوز ازدواج ﻣﻦ ﺑﺎ دوﺷﯿﺰه‬
‫ﭘﻠﯽ ﭘﯿﭽﻮم در اﯾﻦ اﺳﻄﺒﻞ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﭘﻠﯽ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺸﻖ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ آﻣﺪه و از‬
‫اﯾﻦ ﭘﺲ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮاھﯿﻢ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﻣﮑﯽ‪ ،‬ﻣﯽ دوﻧﯽ در ﻟﻨﺪن اﻓﺮاد زﯾﺎدی را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﮫ ازاﯾﻦ ﮐﺎر ﺗﻮ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان‬
‫ﺑﯽ ﺑﺎﮐﺎﻧﮫ ﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎر ﯾﺎد ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬رﺑﻮدن ﺗﻨﮭﺎ دﺧﺘﺮ آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﮐﯿﮫ اﯾﻦ آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺧﻮد او ﺑﮫ ﺗﻮ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاھﺪ داد ﮐﮫ او ﻓﻘﯿﺮ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮد ﻟﻨﺪن اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺗﻮ ﺧﯿﺎل داری ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ ﻣﺎن را اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮﮔﺰار ﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮی اﺳﻄﺒﻞ؟ ﺣﺘﻤﺎ ﮐﺸﯿﺶ‬
‫ﻣﻘﺪس را ھﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺎوری‪...‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻧﮫ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ اﯾﻦ ﺟﺎ‬
‫ﻣﺎل ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬و ﻋﺮوﺳﯽ ﻣﺎن را ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﺎر ﺑﺰھﮑﺎراﻧﮫ و ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻗﻔﻞ ﺷﺮوع ﻧﺨﻮاھﯿﻢ‬
‫ﮐﺮد‪ .‬ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻦ ﮐﮫ ﻣﺴﺌﻠﮫ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ روز زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪18‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻮاھﯽ دﯾﺪ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻮ ﭘﯿﺶ ﺧﻮاھﺪ رﻓﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اوﻟﯿﻦ‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﮐﮫ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺟﺎﺑﺰﻧﯽ‪ .‬ﻓﻮرا اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﺒﻠﻤﺎن ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬اﯾﻦ ھﻢ از ﻣﺒﻞ ھﺎ‪.‬‬
‫)از ﺑﯿﺮون ﺻﺪای ﮐﺎﻣﯿﻮن ھﺎی ﺑﺰرگ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻗﺎﻟﯽ و ﻣﺒﻞ و‬
‫ﻇﺮوف‪ ،‬و ﻏﯿﺮه وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و اﺳﻄﺒﻞ را ﺑﮫ ﻣﺤﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﻟﻮﮐﺴﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻣﺮاﺟﻌﮫ ﺷﻮد ﺑﮫ »ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﺑﺮای ﺑﺎزﯾﮕﺮان« در ﺗﺄﻣﻼﺗﯽ درﺑﺎرۀ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر‬
‫ﭘﻨﯽ‪)(.‬ت ‪(1‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﻨﺠﻞ‪.‬‬
‫)آﻗﺎﯾﺎﻧﯽ ﮐﮫ وارد ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ھﺪاﯾﺎﯾﺸﺎن را در ﻃﺮف ﭼﭗ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ و ﺑﮫ ﻋﺮوس و ﺳﭙﺲ‬
‫ﺑﮫ داﻣﺎد ﺗﺒﺮﯾﮏ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ( )ت ‪(2‬‬

‫ژاﮐﻮب )ﻣﻠﻘﺐ ﺑﮫ ژاﮐﻮب ﭘﻨﺠﮫ ﺳﺮ ﮐﺞ( ‪ :‬ﺑﺮاﯾﺘﺎن آرزوی ﺳﻌﺎدت دارم ! ﺟﯿﻨﮕﺮ اﺳﺘﺮﯾﺖ‬
‫ﺷﻤﺎرۀ ‪ ،14‬ﺗﻌﺪادی در ﻃﺒﻘﮥ اول ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺑﯿﻨﺸﺎن ﮐﻤﯽ دود ﺑﮫ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫راﺑﺮت اره )ﯾﺎ راﺑﺮت اره ﮐﻦ( ‪ :‬ﺑﺮاﯾﺘﺎن آرزوی ﺳﻌﺎدت دارم‪ .‬در ﺑﺨﺶ ﺳﺎﺣﻞ ﯾﮏ اﻓﺴﺮ‬
‫ﭘﻠﯿﺲ درﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬دﺳﺖ و ﭘﺎ ﭼﻠﻮﻓﺘﯽ ھﺎ‪.‬‬
‫ادی ‪ :‬ﻣﺎ ھﺮ ﮐﺎری از دﺳﺘﻤﺎن ﺑﺮﻣﯽ آﻣﺪ اﻧﺠﺎم دادﯾﻢ‪ ،‬وﻟﯽ در »وﺳﺖ‪-‬اﻧﺪ«‪ ،‬ﺳﮫ ﻧﻔﺮ در‬
‫وﺿﻌﯿﺖ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه ای ﺑﮫ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯾﺘﺎن آرزوی ﺳﻌﺎدت دارم‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬دﺳﺖ و ﭘﺎ ﭼﻠﻮﻓﺘﯽ و ﺳﺮ ھﻢ ﺑﻨﺪ ﮐﻦ ھﺎ‪.‬‬
‫ﺟﯿﻤﯽ ‪ :‬ﯾﮏ آﻗﺎی ﺳﻦ و ﺳﺎل دار ﺑﮫ دردﺳﺮ ﺑﺪی اﻓﺘﺎد‪ ،‬وﻟﯽ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﭼﻨﺪان اھﻤﯿﺘﯽ‬
‫داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯾﺘﺎن آرزوی ﺳﻌﺎدت دارم‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد دﺳﺘﻮرات ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻼ روﺷﻦ ﺑﻮد ‪ :‬اﺟﺘﻨﺎب ﮐﺮدن از ﺧﻮن رﯾﺰی‪ .‬ﺣﺘﯽ‬
‫ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ھﻢ ﺑﺮای ﻣﻦ واﻗﻌﺎ دردﻧﺎک اﺳﺖ‪ .‬ﺷﻤﺎھﺎ ﺑﮫ ھﯿﭻ وﺟﮫ اھﻞ‬
‫ﺗﺠﺎرت ﻧﺨﻮاھﯿﺪ ﺷﺪ ! آدﻣﺨﻮار آری وﻟﯽ ﻣﺮد اﻣﻮر ﺗﺠﺎری ھﺮﮔﺰ!‬
‫واﻟﺘﺮ‪) ،‬ﻣﻠﻘﺐ ﺑﮫ واﻟﺘﺮ – ﺑﯿﺪ ﻣﺠﻨﻮن( ‪ :‬ﺑﺎ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ آرزوھﺎﯾﻢ ! ﮐﻼوﺳﻦ‪ ،‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﻧﯿﻢ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﭘﯿﺶ ﺑﮫ دوﺷﺲ ﺳﺎﻣﺮﺳﺘﺸﺎﯾﺮ ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ‪.‬‬

‫‪19‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﯾﻦ ﻣﺒﻞ ھﺎ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬از اﯾﻦ ھﺎ ﺧﻮﺷﺖ ﻣﯽ آﯾﺪ‪ ،‬ﭘﻠﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ )ﻣﯽ زﻧﺪ زﯾﺮ ﮔﺮﯾﮫ( ‪ :‬ﺗﻤﺎم اﯾﻦ آدم ھﺎی ﺑﯿﭽﺎره‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﻞ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﮐﺪام ﻣﺒﻞ ! ﺑﮕﻮ ﺑﻨﺠﻞ ! ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﺣﻖ داری ﮐﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ وﺿﻊ اﻋﺘﺮاض ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪.‬‬
‫ﮐﻼوﺳﻦ از ﭼﻮب ﺻﻮرﺗﯽ‪ ،‬ﮐﺎﻧﺎﭘﮥ دورۀ رﻧﺴﺎﻧﺲ! ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻧﯽ اﺳﺖ‪ .‬دﺳﺖ ﮐﻢ ﯾﮏ ﻣﯿﺰ اﯾﻦ‬
‫ﺟﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﺷﻮد؟‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ﻣﯿﺰ؟‬
‫)ﭼﻨﺪ ﻗﻄﻌﮫ ﺗﺨﺘﮫ روی آﺧﻮر ﻣﯽ ﭼﯿﻨﺪ(‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ! ای ﮐﺎش ﮐﺸﯿﺶ ﻧﯿﺎﯾﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬ﻣﺎ راه را ﮐﺎﻣﻼ ﺑﮫ او ﻧﺸﺎن داده اﯾﻢ‪.‬‬
‫واﻟﺘﺮ )ﻣﯿﺰ را ﺟﻠﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ( ‪ :‬اﯾﻦ ھﻢ از ﻣﯿﺰ!‬
‫)ﭘﻠﯽ ﺑﮫ ﮔﺮﯾﮫ اداﻣﮫ ﻣﯽ دھﺪ(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬وﺿﻊ روﺣﯽ ھﻤﺴﺮم اﺻﻼ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺣﺪاﻗﻞ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﻨﺪﻟﯽ اﯾﻦ ﺟﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ‬
‫ﺷﮫ؟ ﮐﻼوﺳﻦ ھﺴﺖ وﻟﯽ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ! ﺷﻤﺎھﺎ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد‪،‬‬
‫ﻣﻦ ھﺮ روز ازدوﺟﻢ را ﺟﺸﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮم ! ﭼﻨﺪ ﺑﺎر اﯾﻦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده؟ ﺧﻔﮫ ﺷﻮ‪ ،‬ﺑﯿﺪ ﻣﺠﻨﻮن !‬
‫ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻣﻦ ﺷﻤﺎھﺎ را ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﮐﺎری ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺮدم؟ اﯾﻦ ھﻢ ﻧﺘﯿﺠﮥ ﮐﺎر‪ ،‬از‬
‫ھﻤﯿﻦ اوّل ھﻤﺴﺮ ﻣﻨﻮ ﺑﮫ ﮔﺮﯾﮫ اﻧﺪاﺧﺘﮫ اﻧﺪ‪.‬‬
‫ادی ‪ :‬ﭘﻠﯽ ﻋﺰﯾﺰ‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﮐﻼه او را ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﻠﻨﮕﺮ ﻣﯽ اﻧﺪازد( )ت ‪» : (3‬ﭘﻠﯽ ﻋﺰﯾﺰ« ! ﮐﻠﮫ ات را ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻢ‬
‫ﺗﻮی ﺷﮑﻤﺖ ﺑﺎ »ﭘﻠﯽ ﻋﺰﯾﺰت«‪ ،‬ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻧﻔﺮت اﻧﮕﯿﺰ ! ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی دﯾﺪه‬
‫ﺷﺪه؟ »ﭘﻠﯽ ﻋﺰﯾﺰ«‪ .‬ﻧﮑﻨﮫ ﺑﺎ ھﺎش ﺧﻮاﺑﯿﺪی؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺑﺲ ﮐﻦ ﻣﮏ!‬
‫ادی ‪ :‬وﻟﯽ ﻣﮏ‪...‬‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ﺳﺮﮐﺎر ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﯿﺰی در اﯾﻦ ﺟﺎ ﮐﻢ ھﺴﺖ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮای ﺗﮭﯿﮥ آن ﻓﻮرا اﻗﺪام ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪...‬‬

‫‪20‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﮐﻼوﺳﻦ ﭼﻮب ﺻﻮرﺗﯽ ھﺴﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ!‬
‫)ﻣﯽ ﺧﻨﺪد( ﻋﺮوس ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮان ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﯾﻦ ﺗﺎزه وﺧﯿﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬دو ﺻﻨﺪﻟﯽ و ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎﭘﮥ ﺳﮫ ﻧﻔﺮه‪ ،‬و ﻋﺮوس و داﻣﺎد ھﻢ روی زﻣﯿﻦ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ھﻤﯿﻦ ﻃﻮرﯾﮫ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺑﮫ ﺳﺮدی و ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺸﮏ( ‪ :‬ﭘﺎﯾﮫ ھﺎی ﮐﻼوﺳﻦ را اره ﮐﻨﯿﺪ ! زود ﺑﺎﺷﯿﺪ!‬
‫)ﭼﮭﺎر ﻧﻔﺮ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﮫ ﺑﺮﯾﺪن ﭘﺎﯾﮫ ھﺎی ﮐﻼوﺳﻦ و آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ( ‪:‬‬

‫ﺑﯿﻞ ﻻوﮔﻦ و ﻣﺎری ﺳﺎﯾﺮ‬

‫ﺳﮫ ﺷﻨﺒﮥ ﮔﺬﺷﺘﮫ ازدواج ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﺷﮭﺮداری‪ ،‬ﻧﮫ اون ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ﻟﺒﺎس ﻋﺮوس از ﮐﺠﺎ اوﻣﺪه‬
‫ﻧﮫ اون ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ اﺳﻢ ﺷﻮھﺮش ﭼﯿﮫ‪.‬‬
‫ھﻮرا!‬

‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم‪ ،‬و ﭘﺲ از ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ھﺎ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﯾﮏ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل از آب در‬
‫آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺳﺮﮐﺎر ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺣﺎﻻ ﻣﻤﮑﻨﮫ از آﻗﺎﯾﻮن ﺧﻮاھﺶ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻟﺒﺎس ھﺎی ژﻧﺪه و ﮐﺜﯿﻔﺸﺎن را‬
‫درﺑﯿﺎورﻧﺪ و ﺑﺎ ﻟﺒﺎس درﺳﺖ و ﺣﺴﺎﺑﯽ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ھﺮ روز ازدواج ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ‪،‬‬
‫و اﯾﻦ ﻋﺮوﺳﯽ ھﻢ ﻋﺮوﺳﯽ ھﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺧﻮاھﺶ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺳﺒﺪ‬
‫ﺧﻮراﮐﯽ ھﺎ رﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﯾﻦ ﺧﻮراﮐﯽ ھﺎی ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯿﮫ؟ ﻣﮏ‪ ،‬ھﻤﮥ اﯾﻦ ھﺎ ھﻢ دزدی ﺷﺪه؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﺪوﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدی‪ ،‬اﮔﺮ رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ در ﻣﯽ زد و وارد ﻣﯽ‬
‫ﺷﺪ‪...‬‬

‫‪21‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﮫ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاھﻢ داد ﮐﮫ در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮاردی ﺷﻮھﺮت ﭼﮫ ﮐﺎر ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﺮای اﻣﺮوز ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺗﻤﺎم اﻓﺴﺮان ﺑﺮای ﺑﺪرﻗﮥ ﻣﻠﮑﮫ ﺑﺎ اﺳﺐ ﺑﮫ دﯾﻮﻧﺘﺮی‬
‫رﻓﺘﮫ اﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎﺟﮕﺬاری روز ﺟﻤﻌﮫ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬دو ﺗﺎ ﭼﺎﻗﻮ و ﭼﮭﺎرده ﭼﻨﮕﺎل ! ﯾﮏ ﭼﺎﻗﻮ ﺑﺮای ھﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬واﻗﻌﺎ ﺟﺎی ﺗﺄﺳﻒ اﺳﺖ ! اﯾﻨﮭﺎ ﮐﺎر ﻣﺒﺘﺪی ھﺎﺳﺖ و ﮐﺎر ﻣﺮدان ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ ! ﺷﻤﺎھﺎ‬
‫اﺑﺪا ھﯿﭻ ﺗﻮﺟﮭﯽ ﺑﮫ اﺳﺘﯿﻞ ﻧﺪارﯾﺪ‪ ،‬ﺗﻔﺎوﺗﯽ ھﺴﺖ ﺑﯿﻦ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺷﯿﭙﺎﻧﺪﻟﯽ و ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻟﻮﯾﯽ‬
‫ﭼﮭﺎردھﻤﯽ!‬
‫)ﺗﻤﺎم ﺑﺎﻧﺪ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻟﺒﺎس ھﺎی ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺮای ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪه اﻧﺪ وﻟﯽ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ‬
‫رﻓﺘﺎرﺷﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ ﻟﺒﺎس ھﺎی ﺷﯿﮏ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﯽ ﻧﺪارد‪(.‬‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ‪ ،‬ﻣﺎ ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ را ﺑﺮداﺷﺘﯿﻢ ﮐﮫ ﺑﯿﺶ از ھﻤﮫ ارزش داﺷﺘﮫ اﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﭼﻮب‬
‫را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ! درﺟﮥ ﯾﮏ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ھﯿﺲ‪...‬ھﯿﺲ‪...‬اﺟﺎزه دھﯿﺪ‪...‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ‬
‫)زوج ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﺮای درﯾﺎﻓﺖ ﺗﺒﺮﯾﮑﺎت رﺳﻤﯽ آﻣﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪ ،‬اﺟﺎزه دھﯿﺪ ﮐﮫ در اﯾﻦ روزی ﮐﮫ ﺑﯽ ﮔﻤﺎن زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ روز زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺳﺖ‪ ،‬در ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﮔﻞ ﺑﮭﺎری ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ ،‬در اﯾﻦ ﭼﺮﺧﺶ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﮫ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺗﺒﺮﯾﮑﺎت و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ و ﻏﯿﺮه‪...‬را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ‪ .‬ﻣﻮﻋﻈﮥ ﮐﺴﺎﻟﺖ آور ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﺑﮫ‬
‫درازا ﮐﺸﯿﺪ ! ﮐﻮﺗﺎه ﺳﺨﻦ‪ ،‬در ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ )ﺑﺎ ﻣﮑﯿﺖ دﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ(‪ ،‬ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﺳﺮ ﺳﺮاﻓﺮاز‪،‬‬
‫ﺷﺎﺧﮥ ﻗﺪﯾﻤﯽ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬از ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﻣﺘﯿﺎس‪ ،‬از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮازﻧﺪه ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪) :‬ﭘﺲ از ﺑﻮﺳﯿﺪن ﻣﮑﯿﺖ ﺑﺎ اﺑﺮاز اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﺎ ﭘﻠﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ( ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬اﯾﻨﮭﺎ‬
‫ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ از ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﯿﺰد‪ .‬ھﺮﮔﺰ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﻮ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ )ﺑﺎ‬
‫ﺧﻨﺪه(‪...‬اﺟﺎزه ﻧﺪه ﮐﮫ ﺳﺮت ﺑﺮ ﺑﺎد ﺑﺮود!‬
‫)ﺧﻨﺪۀ ﺳﺮ و ﺻﺪا دار ﺟﻤﻊ ﺣﻀﺎر‪ .‬ﻧﺎﮔﮭﺎن‪ ،‬ﻣﮑﯿﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﺘﯿﺎس را ﺑﮫ‬
‫زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﺎﻧﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻔﮫ ﺷﻮ ! ﭼﺮﻧﺪﯾﺎﺗﺖ را ﺑﺒﺮ ﭘﯿﺶ ﮐﯿﺘﯽ‪ ،‬دﻗﯿﻘﺎ از آن ﻧﻮع ﭘﺘﯿﺎره ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺣﺘﻤﺎ ﻟﺬت‬
‫ﺧﻮاھﺪ ﺑﺮد‪.‬‬
‫‪22‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬اﯾﻨﻘﺪر ﺑﯽ ادب ﻧﺒﺎش‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬وﻟﯽ ﻣﻦ اﻋﺘﺮاض ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و ﺑﮫ ﺗﻮ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دھﻢ ﮐﮫ ﮐﯿﺘﯽ را ﭘﺘﯿﺎره ﺧﻄﺎب‬
‫ﮐﻨﯽ‪...‬‬
‫)ﺑﮫ ﺳﺨﺘﯽ از روی زﻣﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد و روی ﭘﺎھﺎﯾﺶ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آه‪ ،‬اﻋﺘﺮاض ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ‪ ،‬ﻣﻦ ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ ﺧﻮدم اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دھﻢ ﺑﺎ او از اﻟﻔﺎظ رﮐﯿﮏ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﮐﻨﻢ‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫ او اﺣﺘﺮام ﻣﯽ ﮔﺬارم‪ .‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ آن‬
‫را ﺑﻔﮭﻤﯽ‪ ،‬ھﻤﯿﻦ ﻃﻮری ﮐﮫ ھﺴﺘﯽ رﻓﺘﺎر ﮐﻦ‪ .‬آره‪ ،‬ﺣﺮف ھﺎی زﺷﺖ و رﮐﯿﮏ زدن ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﺑﺮازﻧﺪۀ ﺗﻮﺳﺖ ! ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﻟﻮﺳﯽ ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ را ﮐﮫ ﺑﺮای او ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده ای‪ ،‬ﺑﮫ‬
‫ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﮫ ! در ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﺑﺎ ﺗﻮ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﺷﺎھﺰاده ھﺎ رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻢ!‬
‫)ﻣﮑﯿﺖ او را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺑﺲ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺑﺲ اﺳﺖ‪ ،‬آﺧﮫ اﻣﺮوز روز ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯿﮫ!‬
‫)ﺟﻠﻮی او را ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻋﺮوﺳﯿﮫ ﻗﺸﻨﮕﯿﮫ‪ ،‬اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﭘﻠﯽ؟ ﮐﮫ روز ﻋﺮوﺳﯽ ات در اﻃﺮاﻓﺖ اﯾﻦ‬
‫اوﺑﺎش ﻣﺎرﻣﻮﻟﮏ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ! اﺻﻼ ﻓﮑﺮش را ﻣﯽ ﮐﺮدی ﮐﮫ در ﭼﻨﯿﻦ روزی‬
‫دوﺳﺘﺎن ﺷﻮھﺮت‪ ،‬او را اﯾﻨﻄﻮری دﺳﺖ ﺑﮫ ﺳﺮ ﮐﻨﻨﺪ ! اﯾﻦ درس ﯾﺎدت ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﻣﺮﺗﺐ اﺳﺖ‪.‬‬

‫روﺑﺮت )ﻣﻠﻘﺐ ﺑﮫ روﺑﺮت ارّه( ‪ :‬ﺑﺲ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ھﯿﭻ وﻗﺖ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﮫ ای ﻧﺒﻮده ﮐﮫ ﮐﺴﯽ اﯾﻦ‬
‫ﺟﺎ دﺳﺖ ﺑﮫ ﺳﺮ ﺑﺸﮫ‪ .‬ﺑﯿﻦ دوﺳﺘﺎﻧﮫ‪ ،‬ھﻤﯿﺸﮫ اﺧﺘﻼﻓﺎﺗﯽ ﺑﺮوز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﭘﻮل ﺗﻘﻠﺒﯽ ) ﻟﻘﺐ‬
‫ﻣﺘﯿﺎس( ﮐﺎدوﯾﯽ را ﮐﮫ ﺑﺮای ﻋﺮوﺳﯽ ﺗﮭﯿﮫ دﯾﺪی رو ﮐﻦ!‬
‫ھﻤﮫ ﺑﺎ ھﻢ ‪ :‬رو ﮐﻦ ﻣﺘﯿﺎس‪ ،‬رو ﮐﻦ ﻣﺘﯿﺎس‪...‬ھﻮرا‪!...‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ) ﻗﮭﺮ آﻣﯿﺰ( ‪ :‬اﯾﻦ ھﻢ از ﮐﺎدوی ﻋﺮوﺳﯽ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اوه‪ ،‬ﮐﺎدوی ﻋﺮوﺳﯽ ! ﻣﺘﯿﺎس ﭘﻮل ﺗﻘﻠﺒﯽ واﻗﻌﺎ ﻟﻄﻒ ﮐﺮدﯾﺪ‪ .‬ﻧﮕﺎه ﮐﻦ‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﭘﯿﺮاھﻦ‬
‫ﻗﺸﻨﮓ ﺑﺮای ﺧﻮاب‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎزھﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ﺑﮕﻮﯾﯽ اﯾﻦ ﮐﺎر اﺑﺘﺬال آﻣﯿﺰ اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن؟‬

‫‪23‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺴﮫ دﯾﮕﮫ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ در ﯾﮏ روز ﺟﺸﻦ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬و اﯾﻦ ؟ ﻣﺎرک ﭼﯿﭙﺎﻧﺪل!‬
‫)ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺰرگ ﭼﯿﭙﺎﻧﺪل را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﻮﯾﯽ ﭼﮭﺎرده‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺒﮫ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﭼﻄﻮری از ﺷﻤﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ھﻤﮫ‬
‫ﺳﻠﯿﻘﮫ ای ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺮج داده اﯾﺪ‪ .‬ﺟﺎی ﺗﺄﺳﻒ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺎ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﻧﺪارﯾﻢ‪ ،‬اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ‪،‬‬
‫ﻣﮏ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺑﮫ ﺧﻮدت ﺑﮕﯽ ﮐﮫ اﯾﻦ ھﻨﻮز ﯾﮏ ﺷﺮوﻋﮫ‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﻗﺪم اوّل ﮐﻤﯽ ﻣﺸﮑﻠﮫ‪.‬‬
‫واﻟﺘﺮ از ﺗﻮ ھﻢ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺣﺎﻻ اﯾﻨﮭﺎ را ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻏﺬا!‬
‫ژاﮐﻮب )در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ دﯾﮕﺮان ﺳﺮﮔﺮم ﭼﯿﺪن ﺑﺸﻘﺎب و ﭼﻨﮕﺎل و ﻏﯿﺮه ھﺴﺘﻨﺪ( ‪ :‬ﺑﺎز ھﻢ ﻣﻦ‬
‫دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ آﻣﺪه ام )ﺑﺎ ﻋﺠﻠﮫ ﺑﮫ ﭘﻠﯽ( ﺑﺎﻧﻮی ﺟﻮان ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﺗﺎ ﭼﮫ اﻧﺪازه ﺑﺮای ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آﻗﺎی ژاﮐﻮب ﭘﻨﺠﮫ ﮐﺞ ھﯿﭻ اھﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺗﻤﺎم اﯾﻦ دوﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﮐﺎدوھﺎﯾﺸﺎن زرﻧﮕﯽ ﮐﺮدﻧﺪ وﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ‬
‫اﺣﻤﻖ ﺗﻤﺎم ﻋﯿﺎر ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ اﯾﺴﺘﺎده ام‪ .‬ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﭼﺮا ھﻤﯿﺸﮫ اﯾﻦ ﻧﻮع ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ھﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ‬
‫ﭘﯿﺶ ﻣﯽ آﯾﺪ؟ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﮫ ﺟﺎی ﻣﻦ ﺑﮕﺬارﯾﺪ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪدی ﯾﺎد ﮐﻨﻢ ﮐﮫ داﺋﻤﺎ‬
‫در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ ام‪ .‬واﻗﻌﺎ ﺷﮕﻔﺖ زده ﺧﻮاھﯿﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ھﻤﯿﻦ دﯾﺮوز ﺑﮫ ﺟﯿﻨﯽ‬
‫ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ‪ ،‬ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدم‪ ،‬زن ﺟﺎ اﻓﺘﺎده‪...‬‬
‫)ﻧﺎﮔﮭﺎن ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻣﮑﯿﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﮫ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او اﯾﺴﺘﺎده‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺑﯽ‬
‫ﺗﻔﺎوﺗﯽ دور ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﭘﻠﯽ را ﺑﮫ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﺑﺮد( ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬در اﯾﻦ روز ﺧﺎﻃﺮه اﻧﮕﯿﺰ‪ ،‬ﻏﺬاﯾﯽ را آﻣﺎده‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﯾﺎد ﺧﻮاھﯽ آورد‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺧﻮاھﺶ ﮐﻨﻢ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ؟‬
‫)ھﻤﮫ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪) (.‬ت ‪(4‬‬
‫ادی )ﺑﺸﻘﺎب و ﮐﺎرد و ﭼﻨﮕﺎل ھﺎ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ( ‪ :‬ﺑﺸﻘﺎب زﯾﺒﺎ ! »ﺳﺎووی ھﺘﻞ«)‪.(1‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ﺑﺎ ﻣﺎﯾﻮﻧﺰ از ﻓﺮوﺷﮕﺎه »ﺳﻠﻔﺮﯾﺪج«)‪ .(2‬ﯾﮏ ﺑﺴﺘﮫ »ﺟﮕﺮ ﭼﺮب« وﻟﯽ‬
‫ﺟﯿﻤﯽ درﺳﺘﮫ ﺑﻠﻌﯿﺪ‪ ،‬اﻧﮕﺎری ﺧﯿﻠﯽ ﺷﮑﻤﺶ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪24‬‬
 ‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬آدم ھﺎی ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ از ﺷﮑﻢ ﺧﺎﻟﯽ ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺟﯿﻤﯽ ‪ :‬ادی‪ ،‬در ﯾﮏ روزی ﻣﺜﻞ اﻣﺮوز‪ ،‬ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ ھﺎ را درﺳﺘﮫ ﻗﻮرت ﻧﺪه!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﯾﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﮫ ﯾﮏ ﭼﯿﺰی ﺑﺨﻮاﻧﺪ؟ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﺑﺮﺟﺴﺘﮫ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس )ﻣﯽ زﻧﺪ زﯾﺮ ﺧﻨﺪه(‪ :‬ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﺑﺮﺟﺴﺘﮫ؟ اﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫ ﺟﺎ ﺑﻮد !‬
‫)زﯾﺮ ﻧﮕﺎه ﻗﺎﺗﻞ ﻣﮑﯿﺖ در ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻣﺸﻮش ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻓﻮرا ﺑﮫ ﺧﻮردن ﺑﭙﺮدازﯾﻢ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ﭘﯿﺶ از ھﻤﮫ ﺗﺸﺮﯾﻔﺎت ﺑﮭﺘﺮی ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﺷﺎﻋﺮاﻧﮫ‪ ،‬ﺑﮫ ھﻤﺎن ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻻ دﯾﮕﺮان در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮاردی ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﭼﯽ ﻣﺜﻼ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ اﭘﺮا ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎھﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﭼﯿﺰی‬
‫ﺗﮭﯿﮫ ﻣﯽ دﯾﺪﯾﺪ‪ .‬در ﭼﻨﯿﻦ روزھﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ اﻣﺮوز اﺳﺖ ﮐﮫ آدم ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ روی‬
‫دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺣﺴﺎب ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﮫ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﺎھﯽ ﻗﺮﻣﺰ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯿﮫ‪ ،‬ﻣﮏ‪.‬‬
‫ادی ‪ :‬ھﯽ‪ ،...‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ را ھﯿﭻ ﮐﺠﺎ ﻧﺨﻮرده اﯾﺪ‪ .‬در ﺧﺎﻧﮥ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮﮐﺶ ھﻤﯿﺸﮫ‬
‫ھﻤﯿﻨﻄﻮرﯾﮫ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﮫ ﺑﺸﻘﺎﺑﺘﺎن ﺷﺎھﺎﻧﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ھﻤﯿﺸﮫ اﯾﻦ را ﮔﻔﺘﮫ ام ‪:‬‬
‫ﻣﮏ‪ ،‬زﻧﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻔﮭﻮم زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺷﮑﻮه را ﻣﯽ داﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰی اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ اﺗﻔﺎﻗﺎ ھﻤﯿﻦ دﯾﺮوز ﺑﮫ ﻟﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ؟ ﻟﻮﺳﯽ ﮐﯿﮫ‪ ،‬ﻣﮏ؟‬
‫ژاﮐﻮب )در ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻌﺬب( ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ؟ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ‪ ،‬زﯾﺎد ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع اھﻤﯿﺖ ﺑﺪھﯿﺪ‪.‬‬
‫)ﻣﺘﯿﺎس از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد واز ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﭘﻠﯽ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺎت آﺷﮑﺎر ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﮫ‬
‫ژاﮐﻮب ﺑﻔﮭﻤﺎﻧﺪ ﮐﮫ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﺪ(‬
‫ﭘﻠﯽ )ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ﭼﯿﺰی ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ؟ ﻧﻤﮏ ﺷﺎﯾﺪ؟‪...‬ﭼﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ آﻗﺎی‬
‫ژاﮐﻮب‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬آه‪ ،‬ھﯿﭽﯽ‪ ،‬ھﯿﭽﯽ‪ .‬در واﻗﻊ ﭼﯿﺰ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪...‬از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ از‬
‫ﮔﻔﺘﻦ اﯾﻦ ﺣﺮف ھﻢ ﭘﺸﯿﻤﺎن ھﺴﺘﻢ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺗﻮ دﺳﺘﺖ ﭼﯽ داری ژاﮐﻮب؟‬
‫‪25‬‬
 ‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﭼﺎﻗﻮ‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬و ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻣﺎھﯽ ات را ﻣﯽ ﺑﺮی اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬واﻗﻌﺎ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ‬
‫اﺳﺖ ! ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﯾﮏ ھﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی را دﯾﺪه ﺑﻮدی؟ ﻣﺎھﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ! ﺗﻨﮭﺎ ﺧﻮک اﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮﻧﮫ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﮫ‪ ،‬ﻓﮭﻤﯿﺪی‪ ،‬ژاﮐﻮب؟ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺑﺮات درس ﻋﺒﺮت ﺑﺸﮫ‪ .‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺗﻮ ھﻤﮫ‬
‫رﻗﻤﯽ را ﺑﺮای ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮدﻧﺶ ﺑﮫ آدم ﻣﺘﻤﺪن ﺧﻮاھﯽ دﯾﺪ‪ .‬دﺳﺖ ﮐﻢ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ‪ :‬ﯾﮏ‬
‫آدم ﻣﺘﻤﺪن؟‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ﯾﮏ آدم ﻣﺘﻤﺪن ﯾﺎ ﯾﮏ ﺳﻔﻠﯿﺴﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ )ﺟﺎ ﺧﻮرده( ‪ :‬اوه‪ ،‬آﻗﺎی واﻟﺘﺮ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﺲ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﮫ اﻓﺘﺨﺎر ﭼﻨﯿﻦ روزی ﺑﺮای ﻣﺎ آوازی ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ؟ در ﻧﺘﯿﺠﮫ‬
‫اﻣﺮوز ھﻢ ﻣﺜﻞ روزھﺎی ﻋﺎدی و ﻏﻢ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬در ﺿﻤﻦ‪ ،‬آﯾﺎ ﮐﺴﯽ ﺟﻠﻮی در‬
‫ورودی ﻧﮕﮭﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ دھﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر را ھﻢ ﻣﺒﺎدا ﺧﻮد ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادم؟ ﯾﮏ روز ﻣﺜﻞ‬
‫اﻣﺮوز‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺟﻠﻮی در ورودی ﻧﮕﮭﺒﺎن ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺎدم ﺗﺎ اﯾﻦ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ھﺰﯾﻨﮥ ﻣﻦ‬
‫ﺑﮫ ﺷﮑﻤﺘﺎن ﺑﺮﺳﯿﺪ؟‬
‫واﻟﺘﺮ ) ﻗﺮﻗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ‪ ،‬ﺑﮫ ھﺰﯾﻨﮥ ﻣﻦ؟‬
‫ﺟﯿﻤﯽ ‪ :‬دھﺎﻧﺖ را ﺑﺒﻨﺪ واﻟﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﯽ ﻣﻦ ! ﻣﻦ ﻣﯽ رم‪ ،‬وﻟﯽ ﮐﯽ اﯾﻦ ﻃﺮﻓﮭﺎ ﻣﯿﺎد ! )ﺧﺎرج‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻨﺪه دار ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﮫ در ﯾﮏ روزی ﻣﺜﻞ اﻣﺮوز ھﻤﮥ ﻣﺪﻋﻮﯾﻦ ﺑﮫ زﻧﺪان ﻣﯽ‬
‫اﻓﺘﺎدﻧﺪ!‬
‫ﺟﯿﻤﯽ )ﺑﮫ ﺣﺎﻟﺖ دو وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ! ﺑﯿﺴﺖ و دو!‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ﺑﺮاون‪ -‬ﺑﺒﺮی داره ﻣﯿﺎد!‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﮐﺸﯿﺶ ﮐﯿﻤﺒﺎل اﺳﺖ‪.‬‬
‫)ﮐﯿﻤﺒﺎل وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬
‫ھﻤﮫ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ‪ :‬ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ ﮐﺸﯿﺶ ﮐﯿﻤﺒﺎل!‬
‫ﮐﯿﻤﺒﺎل ‪ :‬آه‪ ،‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺷﻤﺎ ھﺎ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪ .‬در واﻗﻊ ﮐﻠﺒﮥ ﻣﺤﻘﺮ ﺷﻤﺎ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺎﻟﮏ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ‬
‫آن‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬دوک دووﻧﺸﺎﯾﺮ‪.‬‬

‫‪26‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬روزﺑﺨﯿﺮ ﭘﺪر ﻣﻘﺪس‪ .‬واﻗﻌﺎ ﮐﮫ ﭼﻘﺪر ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ھﺴﺘﻢ‪ ،‬ﭘﺪر ﻣﻘﺪس‪ ،‬ﮐﮫ در ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ‬
‫روز زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎن‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﺑﮫ اﻓﺘﺨﺎر ﮐﺸﯿﺶ ﮐﯿﻤﺒﺎل‪ ،‬از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺳﺮود ﮐﻮﭼﮑﯽ‬
‫ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﻧﻈﺮﺗﺎن درﺑﺎرۀ ﺳﺮود »ﺑﯿﻞ ﻻوﮔﻦ و ﻣﺎری ﺳﺎﯾﺮ« ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪» ،‬ﺑﯿﻞ ﻻوﮔﻦ« ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺣﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﮐﯿﻤﺒﺎل ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﺗﺮاﻧﮥ ﺧﻮﺑﯿﮫ!‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬آﻣﺎده‪ ،‬ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ!‬
‫)ﺳﮫ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﯿﺰﻧﺪ و ﺑﺎ ﺻﺪای ﺗﺮدﯾﺪ آﻣﯿﺰ‪ ،‬ﮐﺪر و ﺧﺎرج از دﺳﺘﮕﺎه ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ( ‪:‬‬

‫ﺳﺮود ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﺎن‬

‫ﺑﯿﻞ ﻻوﮔﻦ و ﻣﺎری ﺳﺎﯾﺮ‬
‫ﺳﮫ ﺷﻨﺒﮥ ﮔﺬﺷﺘﮫ ازدواج ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫در ﺷﮭﺮداری‪ ،‬ﻧﮫ اون ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ﻟﺒﺎس ﻋﺮوس از ﮐﺠﺎ اوﻣﺪه‬
‫ﻧﮫ اون ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ اﺳﻢ ﺷﻮھﺮش ﭼﯿﮫ!‬
‫ھﻮرا !‬
‫ﻣﯽ دوﻧﯽ ﺣﺮﻓﮥ ھﻤﺴﺮت ﭼﯿﮫ؟ ﻧﮫ!‬
‫آﯾﺎ در ﭘﺴﺘﯽ و ﺑﻠﻨﺪی ھﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺎن رھﺎ ﺧﻮاھﯽ ﮐﺮد؟ ﻧﮫ!‬
‫)زﻧﺪه ﺑﺎد ﻋﺮوس‪ ،‬زﻧﺪه ﺑﺎد داﻣﺎد !(‬
‫ﯾﮏ روز ﺑﯿﻞ ﻻوﮔﻦ ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬
‫ﯾﮏ ﺗﯿﮑﮫ از ﻣﺎری ﺑﺮای ﻣﻦ ﮐﺎﻓﯿﮫ!‬
‫ﺧﻮک !‬
‫ھﻮرا!‬

‫‪27‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ھﻤﯿﻦ؟ ﯾﮏ ﮐﻤﯽ ﺷﻞ و وارﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس )ﻣﯽ زﻧﺪ زﯾﺮ ﺧﻨﺪه( ‪ :‬ﯾﮏ ﮐﻤﯽ ﺷﻞ و وارﻓﺘﮫ‪ ،‬ﺧﻮب ﮔﻔﺘﯽ‪ ،‬آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﯾﮏ ﮐﻤﯽ ﺷﻞ‬
‫و وارﻓﺘﮫ اﺟﺮا ﮐﺮدﯾﺪ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻔﮫ ﺷﻮ!‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﺪون اﻏﺮاق ﺗﻨﮭﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻧﺘﯿﺠﮥ ﮐﺎر را ﺑﮕﻮﯾﻢ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ھﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ آواز ﺑﺨﻮاﻧﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﯾﮏ‬
‫ﭼﯿﺰی ﺑﮫ ﺷﯿﻮۀ ﺧﺎص ﺧﻮدم ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺑﺨﻮاﻧﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ داﺳﺘﺎن دﺧﺘﺮی را ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺣﮑﺎﯾﺖ‬
‫ﮐﻨﻢ ﮐﮫ در ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﮐﺎﻓﮫ ھﺘﻞ ھﺎی ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ ﻣﺤﻠﮥ ﺳﻮھﻮ دﯾﺪه ﺑﻮدم‪ .‬او دﺧﺘﺮی ﺑﻮد ﮐﮫ‬
‫در آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد‪ ،‬و ھﻤﮫ او را ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و او ھﻢ ﺑﮫ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ او‬
‫ﻣﺰه ﻣﯽ ﭘﺮاﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ داد‪ ،‬آوازی ﮐﮫ ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺧﻮاھﻢ ﺧﻮاﻧﺪ ﺣﺮف ھﺎی اﯾﻦ دﺧﺘﺮک‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺎر ﮐﺎﻓﮫ ای اﺳﺖ ﮐﮫ او از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﭘﺸﺖ آن ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ در‬
‫ذھﻨﺘﺎن ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﮐﺎﻓﮥ واﻗﻌﺎ ﮐﺜﯿﻔﯽ اﺳﺖ اﯾﻦ ﺗﺸﺖ ﻇﺮف ھﺎی ﮐﺜﯿﻒ اﺳﺖ و اﯾﻦ ھﻢ‬
‫دﺳﺘﻤﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ آن ﻟﯿﻮان ھﺎ را ﺧﺸﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬و آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ھﺎ ﻧﺸﺴﺘﮫ اﯾﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺸﺘﺮی ھﺎی اﯾﻦ ﮐﺎﻓﮫ ھﺴﺘﯿﺪ ﮐﮫ او را ﻣﺴﺨﺮه ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﮫ‬
‫ﺻﺤﻨﮫ ﮐﻤﯽ واﻗﻌﯽ ﺗﺮ ﺟﻠﻮه ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺨﻨﺪﯾﺪ‪ ،‬وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﺎﯾﻞ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ از روی اﺟﺒﺎر‬
‫ﻧﺨﻨﺪﯾﺪ‪) .‬ﺧﻮدش ﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﮫ ﺧﺸﮏ ﮐﺮدن ﻟﯿﻮان ھﺎی ﺗﺨﯿﻠﯽ و زﯾﺮ ﻟﺐ زﻣﺰﻣﮫ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ( ﺣﺎﻻ ﯾﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ )واﻟﺘﺮ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ(‪ ،‬ﻣﺜﻼ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ‪ :‬ھﯽ‪ ،‬ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﮐﺸﺘﯽ‬
‫ﺗﻮ ﮐﯽ ﺧﻮاھﺪ رﺳﯿﺪ؟‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ھﯽ‪ ،‬ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﮐﺸﺘﯽ ات ﮐﯽ ﺧﻮاھﺪ رﺳﯿﺪ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬و ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ‪ :‬ھﺮ روز ﻟﯿﻮان ﭘﺎک ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪ ،‬ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻧﺎﻣﺰد دزد‬
‫درﯾﺎﯾﯽ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ھﺮ روز ﻟﯿﻮان ﭘﺎک ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻧﺎﻣﺰد دزد درﯾﺎﯾﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺣﺎﻻ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻦ اﺳﺖ‬
‫)ﻧﻮر ﺑﺮای آواز‪ ،‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ ﭼﺮاغ از ﺳﻘﻒ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ در‬
‫اﻧﺘﮭﺎی ﯾﮏ ﻣﯿﻠﮫ‪ ،‬ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﮫ روی آن ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪ :‬ﺟﯿﻨﯽ و دزدان درﯾﺎﯾﯽ(‬

‫‪28‬‬
 ‫ﺟﯿﻨﯽ و دزدان درﯾﺎﯾﯽ‬

‫‪1‬‬
‫آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬اﻣﺮوز ﻣﺮا در ﺣﺎل ﭘﺎک ﮐﺮدن ﻟﯿﻮان ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ‬
‫ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ ھﺮ روز ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن را ﻣﺮﺗﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‬
‫ﺑﮫ ﻣﻦ ﯾﮏ ﭘﻨﯽ ﻣﯽ دھﯿﺪ و ﻣﻦ ھﻢ آن را ﺑﯽ ھﯿﭻ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮم‬
‫ﻟﺒﺎس ژﻧﺪه و اﯾﻦ ھﺘﻞ ﻓﻘﯿﺮاﻧﮫ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ‬
‫و ﻧﻤﯽ داﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻃﺮف ھﺴﺘﯿﺪ‬
‫وﻟﯽ ﯾﮑﯽ از ﺷﺐ ھﺎ در ﺑﻨﺪر ﻓﺮﯾﺎدھﺎﯾﯽ را ﺧﻮاھﯿﺪ ﺷﻨﯿﺪ‬
‫و ﺧﻮاھﯿﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪» :‬اﯾﻦ ﻓﺮﯾﺎدھﺎ از ﮐﺠﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ و ﺑﺮای ﭼﯿﺴﺖ؟«‬
‫و ﻣﺮا ﺧﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻟﯿﻮان ھﺎﯾﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زﻧﻢ‬
‫و ﺧﻮاھﯿﺪ ﮔﻔﺖ ‪» :‬ﭼﺮا او ﻣﯽ ﺧﻨﺪد؟«‬
‫ﮐﺸﺘﯽ دزد درﯾﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺑﺎدﺑﺎن ھﺎﯾﺶ وارد ﺑﻨﺪر ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪2‬‬
‫ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ ‪» :‬ﺑﺮو ﻟﯿﻮان ھﺎﯾﺖ را ﺧﺸﮏ ﮐﻦ ﮐﻮدک ﻣﻦ«‬
‫و ﺑﮫ ﻣﻦ ﯾﮏ ﭘﻨﯽ ﻣﯽ دھﯿﺪ‬
‫و ﻣﻦ ﯾﮏ ﭘﻨﯽ را ﻣﯽ ﮔﯿﺮم‬
‫و ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﺘﺎن را ﻣﺮﺗﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‬
‫)اﻣﺸﺐ ھﯿﭻ ﮐﺲ روی آن ﻧﺨﻮاھﺪ ﺧﻮاﺑﯿﺪ(‬
‫و ھﻨﻮز ﻧﻤﯽ داﻧﯿﺪ ﻣﻦ ﮐﯽ ھﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﺷﺒﯽ از ﺷﺒﮭﺎ در ﺑﻨﺪر ھﯿﺎھﻮ ﺑﮫ ﭘﺎ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‬

‫‪29‬‬
 ‫و ﺧﻮاھﯿﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪» :‬اﯾﻦ ھﯿﺎ ھﻮ ﺑﺮای ﭼﯿﺴﺖ؟«‬
‫و ﻣﺮا ﺧﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻟﯿﻮان ھﺎﯾﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زﻧﻢ‬
‫و ﺧﻮاھﯿﺪ ﮔﻔﺖ ‪» :‬ﭼﺮا اﯾﻨﻄﻮری ﺷﯿﻄﻨﺖ آﻣﯿﺰ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ زﻧﺪ؟«‬
‫ﮐﺸﺘﯽ دزد درﯾﺎﯾﯽ‬
‫ﭘﻨﺠﺮه ھﺎی ﺗﻮﭘﺨﺎﻧﮫ اش را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ‬
‫و ﺑﻨﺪر را ﺑﮫ ﺗﻮپ ﻣﯽ ﺑﻨﺪد‪.‬‬

‫‪3‬‬
‫و آﻗﺎﯾﺎن ﺧﻨﺪه ھﺎﯾﺸﺎن ﺑﺮﯾﺪه ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‬
‫و دﯾﻮارھﺎ ﺑﮫ روی ﺷﻤﺎ ﻓﺮوﺧﻮاھﺪ رﯾﺨﺖ‬
‫و ﺷﮭﺮ ﺗﺎ زﯾﺮﺑﻨﺎھﺎﯾﺶ درو ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‬
‫وﻟﯽ ﺗﻨﮭﺎ ﯾﮏ ھﺘﻞ ﻣﺤﻘﺮ اﺳﺖ ﮐﮫ از ﺑﺎرش ﮔﻠﻮﻟﮫ ھﺎ در اﻣﺎن ﺧﻮاھﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫و ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ‪» :‬وﻟﯽ اﯾﻦ ﺟﺎ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟«‬
‫در آن ﺷﺐ ھﻤﮭﻤﮥ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﮫ ﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪:‬‬
‫»ﭘﺲ ﭼﺮا اﯾﻦ ھﺘﻞ در آﺗﺶ ﻧﻤﯽ ﺳﻮزد؟«‬
‫و ﻣﺮا ﺧﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺷﻌﺎع ھﺎی ﻧﻮر ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﯽ آﯾﻢ‬
‫و ﺧﻮاھﯿﺪ ﮔﻔﺖ ‪» :‬ﭘﺲ اﯾﻦ زن ﺑﻮده اﺳﺖ؟«‬
‫ﮐﺸﺘﯽ دزد درﯾﺎﯾﯽ‬
‫ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﻧﻮر‬
‫اﻓﺮاﺷﺘﮫ ﭘﺮﭼﻢ‪.‬‬

‫‪30‬‬
 ‫‪4‬‬
‫در آن روز‪ ،‬ﻃﺮﻓﮭﺎی ﻇﮭﺮ‪ ،‬ﺻﺪ ﻣﺮد ﺑﮫ ﺳﺎﺣﻞ ﭘﯿﺎده ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪،‬‬
‫در ﺳﺎﯾﮫ و ﺳﮑﻮت ﭘﯿﺶ ﻣﯽ روﻧﺪ‪،‬‬
‫از ھﺮ دری‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ را ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻏﺮق در زﻧﺠﯿﺮ‪ ،‬او را ﺑﺮاﯾﻢ ﻣﯽ آورﻧﺪ‬
‫و از ﻣﻦ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ‪» :‬ﭼﮫ ﮐﺴﯽ را ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺸﺖ؟«‬
‫در آن روز‪ ،‬ﻃﺮﻓﮭﺎی ﻇﮭﺮ‪ ،‬ﭼﮫ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺑﻨﺪر را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ‬
‫وﻗﺘﯽ از ﻣﻦ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻤﯿﺮد‪.‬‬
‫و از ﻣﻦ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺷﻨﯿﺪ ‪» :‬ھﻤﮕﯽ«‪ ،‬و ﺑﺮای ھﺮ ﺳﺮی ﮐﮫ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺮا ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯾﺪ ﮐﮫ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ‪» :‬ھﻮپ ﻻ !«‬
‫ﮐﺸﺘﯽ دزد درﯾﺎﯾﯽ‬
‫در اﻓﻖ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد‬
‫و ﻣﻦ اﯾﺴﺘﺎده در ﺑﻨﺪر‪.‬‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد‪ ،‬ھﺎ‪ ،...‬ﺧﻨﺪه دار ﺑﻮد؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ‪ ،‬ﺟﺎﻟﺐ ﺑﻮد؟ ﺑﯽ ﺷﻌﻮر اﯾﻦ ﮐﺎر ﺧﻨﺪه دار ﻧﯿﺴﺖ ! اﺳﻤﺶ ھﺴﺖ ھﻨﺮ‪ ،‬ھﻨﺮ‬
‫ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺧﻨﺪه دار ﻧﯿﺴﺖ ! ﭘﻠﯽ ﺗﻮ واﻗﻌﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪی اﺟﺮا ﮐﺮدی‪ .‬وﻟﯽ‬
‫ﺑﺮای اﯾﻦ اوﺑﺎش ھﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺮض ﭘﻮزش از ﭘﺪر ﻣﻘﺪس‪ ،‬ھﺮ ﺗﻼﺷﯽ ﺑﯿﮭﻮده اﺳﺖ‪) .‬ﺑﺎ ﺻﺪای‬
‫ﺧﻔﯿﻒ ﺑﮫ ﭘﻠﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ( ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ از ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزﯾﮭﺎﯾﺖ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ‪ ،‬از اﯾﻦ ﺑﮫ ﺑﻌﺪ‬
‫ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ از اﯾﻦ ﮐﺎرھﺎ ﺧﻮدداری ﮐﻨﯽ‪).‬اﻧﻔﺠﺎر ﺻﺪای ﺧﻨﺪه از ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﯿﺰد‪.‬‬
‫ﮐﺸﯿﺶ را دﺳﺖ ﻣﯽ اﻧﺪازﻧﺪ‪ (.‬ﭘﺪر ﻣﻘﺪس‪ ،‬در دﺳﺘﺘﺎن ﭼﮫ دارﯾﺪ؟‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬دو ﺗﺎ ﭼﺎﻗﻮ‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﺪر ﻣﻘﺪس‪ ،‬در ﺑﺸﻘﺎﺑﺘﺎن ﭼﮫ دارﯾﺪ؟‬
‫ﮐﯿﻤﺒﺎل ‪ :‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎھﯽ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪31‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬درﺳﺖ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻣﺎھﯽ ﻗﺮﻣﺰ را ﻣﯽ ﺑﺮﯾﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬آﯾﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰی دﯾﺪه اﯾﺪ ﮐﮫ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻣﺎھﯽ اش را ﺑﺨﻮرد ! ﺑﺮای ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﮐﺎری‪ ،‬ﺗﻨﮭﺎ‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻮک ﮐﺜﯿﻒ‪ ،‬ﻓﮭﻤﯿﺪی ژاﮐﻮب؟ اﯾﻦ درس ﯾﺎدت ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺟﯿﻤﯽ )ﺑﺎ ﺷﺘﺎب وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ھﯽ‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪ ،‬ﺑﯿﺴﺖ و دو‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬ﺧﻮدش ﺷﺨﺼﺎ!‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬ﺑﺮاون ! ﺑﺮاون – ﺑﺒﺮی!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آره‪ ،‬ﺑﺮاون – ﺑﺒﺮ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ‪ .‬ﺑﺒﺮ اوﻣﺪه‪ .‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ارﺷﺪ ﻟﻨﺪن‪ ،‬ﺳﺘﻮن اﺻﻠﯽ »اوﻟﺪ‬
‫ﺑﯿﻠﯽ« دادﮔﺎه ﺟﻨﺎﯾﯽ ﻟﻨﺪن ﮐﮫ ﺣﺎﻻ وارد ﮐﻠﺒﮥ ﻣﺤﻘﺮ ﻣﮑﯿﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬درﺳﺘﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش‬
‫ﻧﮑﻨﯿﺪ!‬
‫)ﺑﺎﻧﺪ ﺗﺒﮭﮑﺎران ﭘﻨﮭﺎن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪(.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﮐﺎرﻣﺎن ﺳﺎﺧﺘﮫ اﺳﺖ!‬
‫)ﺑﺮاون وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺳﻼم‪ ،‬ﺟﮑﯽ!‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺳﻼم ﻣﮑﯽ ! ﻣﻦ زﯾﺎد وﻗﺖ ﻧﺪارم‪ ،‬و ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻮرا ﺑﺮوم‪ .‬آه ﻣﮑﯽ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺣﺘﻤﺎ‬
‫در اﺳﻄﺒﻠﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﻮ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارد ﺑﺮﮔﺰار ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎز ھﻢ ﯾﮏ ﺧﻼف ﮐﺎری دﯾﮕﺮ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬وﻟﯽ ﺟﮑﯽ اﯾﻦ ﺟﺎ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯽ واﻗﻊ ﺷﺪه ! ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﮫ ﺑﺮای ﺷﺮﮐﺖ‬
‫در ﺟﺸﻦ ﻋﺮوﺳﯽ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ات‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬آﻣﺪه ای‪ .‬ﻣﻦ ھﻤﺴﺮم را ﻓﻮرا ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ ،‬در ﺧﺎﻧﻮادۀ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺮاون – ﺑﺒﺮ‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر‬
‫ﻧﯿﺴﺖ رﻓﯿﻖ؟ )و ﯾﮏ ﺿﺮﺑﮥ دوﺳﺘﺎﻧﮫ و ﮐﺎﻣﻼ آﺷﮑﺎر ﺑﮫ ﭘﺸﺖ او ﻣﯽ زﻧﺪ( ﺟﮑﯽ‪ ،‬و اﯾﻨﮭﺎ ھﻢ‬
‫دوﺳﺘﺎن ﻣﻦ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ آﻧﮭﺎ را دﯾﺪه ﺑﺎﺷﯽ‪.‬‬
‫ﺑﺮاون )ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻌﺬب( ‪ :‬ﻣﻦ در ﻣﻘﺎم آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺎن اﯾﻦ ﺟﺎ ھﺴﺘﻢ‪ ،‬ﻣﮏ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﻧﮭﺎ ھﻢ ﺑﮫ ھﻤﭽﻨﯿﻦ‪) .‬ﺻﺪاﯾﺸﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬آﻧﮭﺎ ﺑﺎ دﺳﺖ ھﺎی ﺑﺎﻻ ﺑﮫ ﻧﺸﺎﻧﮥ ﺗﺴﻠﯿﻢ وارد‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ (.‬ﺳﻼم‪ ،‬ژاﮐﻮب!‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﮫ اﯾﻦ ژاﮐﻮب ﭘﻨﺠﮫ ﮐﺞ ﺧﻮدﻣﻮﻧﮫ ! ﺧﻮک ﻣﺸﮭﻮر!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺳﻼم‪ ،‬ﺟﯿﻤﯽ‪ ،‬ﺳﻼم‪ ،‬روﺑﺮت‪ ،‬ﺳﻼم‪ ،‬واﻟﺘﺮ!‬

‫‪32‬‬
 ‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬ﺑﺮای اﻣﺮوز ﮐﺎری ﺑﮫ اﯾﻦ ﮐﺎرا ﻧﺪارﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺳﻼم‪ ،‬ادی‪ ،‬ﺳﻼم‪ ،‬ﻣﺘﯿﺎس!‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﺪ‪ ،‬آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫ھﻤﮕﯽ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺘﺸﮑﺮﯾﻢ‪ ،‬آﻗﺎی ﺑﺮاون‪.‬‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬از آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ھﻤﺴﺮ دوﺳﺖ دﯾﺮﯾﻨﮫ ام ﻣﮏ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻢ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آﻗﺎی ﻋﺰﯾﺰ ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺸﯿﻦ دوﺳﺖ دﯾﺮﯾﻨﮫ و وﯾﺴﮑﯽ ﺑﻨﻮش‪...‬ﭘﻠﯽ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﺮای آﻗﺎ ! اﻣﺮوز ﺷﻤﺎ ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫ﺑﺎ ﻣﺮدی روﺑﺮو ھﺴﺘﯿﺪ ﮐﮫ ﻓﺮﻣﺎن اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﭘﺎدﺷﺎه او را ﺳﺮآﻣﺪ ﻣﻌﺎﺻﺮان ﺧﻮد ﻗﺮار‬
‫داده و ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد در ﺗﻤﺎم آزﻣﻮن ھﺎ و ﭘﯿﭻ و ﺧﻢ ھﺎی زﻧﺪﮔﯽ دوﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه‬
‫اﺳﺖ‪...‬آﻧﮭﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﻦ از ﮐﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻢ و ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ داﻧﯽ از ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﺣﺮف‬
‫ﻣﯽ زﻧﻢ‪ ،‬ﺑﺮاون‪ .‬آه‪ ،‬ﺟﮑﯽ ﯾﺎدت ﻣﯽ آﯾﺪ دوراﻧﯽ را ﮐﮫ ھﺮ دو ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺳﺮﺑﺎز در ﺧﺪﻣﺖ‬
‫ارﺗﺶ ھﻨﺪ ﺑﻮدﯾﻢ؟ آه ﺟﮑﯽ‪ ،‬ﺑﯿﺎ ﺳﺮود ﺗﻮپ ھﺎ را ﺑﺨﻮاﻧﯿﻢ‬
‫)ھﺮ دو روی ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ‪ .‬ﻧﻮر ﭘﺮدازی ﺳﺮود ‪ :‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ‬
‫ﭼﺮاغ از ﺳﻘﻒ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ‪ ،‬در اﻧﺘﮭﺎی ﻣﯿﻠﮫ روی ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪» :‬ﺳﺮود ﺗﻮپ ھﺎ«(‬

‫ﺳﺮود ﺗﻮپ ھﺎ‬

‫ﺟﺎﻧﯽ ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ‪ ،‬ﺟﯿﻤﯽ ﺟﺸﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ژرژ ﺗﺎزه ﺳﺮوان ﺷﺪه ﺑﻮد‬
‫ارﺗﺶ از ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﮫ ﮐﯽ ھﺴﺘﯿﺪ‬
‫ﺳﺮود ﺧﻮان ﺑﮫ ﺳﻮی ﺷﻤﺎل ﻣﯽ رﻓﺘﯿﻢ‬
‫ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‬
‫ﺗﻮپ روی اراده ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‬
‫اﮔﮫ از ﮐﺎپ ﺗﺎ ﮐﻮﺷﺒﮭﺎر‬
‫ﺑﺎرون ﺑﯿﺎد‬

‫‪33‬‬
 ‫ﻧﮋادھﺎی ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ ﺳﺮاﻏﻤﻮن ﺑﯿﺎد‬
‫زرد و ﻗﮭﻮه ای و ﺳﯿﺎه ﺑﯿﺎد‬
‫از اوﻧﺎ ﮔﺮد ﻣﯽ ﺳﺎزﯾﻢ‪ ،‬ﺣﺸﯿﺶ روی ﮔﻮﺷﺖ ﮐﻮﺑﯿﺪه !‬

‫‪2‬‬
‫ﺟﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ وﯾﺴﮑﯽ ش ﯾﮫ ﮐﻢ ﮔﺮﻣﮫ‬
‫ﺟﯿﻤﯽ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺎھﺎم درد ﻣﯽ ﮐﻨﮫ‬
‫وﻟﯽ ژرژ روی دوﺷﺸﻮن ﻣﯽ زد و ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪:‬‬
‫ارﺗﺶ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﮫ ﭘﺎھﺎش درد ﺑﮕﯿﺮه!‬
‫ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‬
‫ﺗﻮپ روی اراده ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‬
‫اﮔﮫ از ﮐﺎپ ﺗﺎ ﮐﻮﺷﺒﮭﺎر‬
‫ﺑﺎرون ﺑﯿﺎد‬
‫ﻧﮋادھﺎی ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ ﺳﺮاﻏﻤﻮن ﺑﯿﺎد‬
‫زرد و ﻗﮭﻮه ای و ﺳﯿﺎه ﺑﯿﺎد‬
‫از اوﻧﺎ ﮔﺮد ﻣﯽ ﺳﺎزﯾﻢ‪ ،‬ﺣﺸﯿﺶ روی ﮔﻮﺷﺖ ﮐﻮﺑﯿﺪه !‬

‫‪3‬‬
‫ﺟﯿﻤﯽ ﮐﺸﺘﮫ ﺷﺪه‪ ،‬ﺟﺎﻧﯽ ﻣﺮده‪،‬‬
‫ژرژ ﻣﻔﻘﻮد اﻻﺛﺮ ﺷﺪه‪.‬‬
‫ﺧﻮن ﺟﺎری ﻣﯽ ﺷﮫ و ﺑﺎز ھﻢ ﺟﺎری ﻣﯽ ﺷﮫ‬
‫وﻟﯽ دﻓﺘﺮ ﺳﺮﺑﺎزﮔﯿﺮی داوﻃﻠﺐ ھﺎ را رد ﻣﯽ ﮐﻨﮫ!‬

‫‪34‬‬
 ‫)ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑﺎ ﭘﺎ ﺑﺎ رﯾﺘﻢ رژه ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻨﺪ‪(.‬‬
‫ﺳﺮﺑﺎزان ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‬
‫ﺗﻮپ روی اراده ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‬
‫اﮔﮫ از ﮐﺎپ ﺗﺎ ﮐﻮﺷﺒﮭﺎر‬
‫ﺑﺎرون ﺑﯿﺎد‬
‫ﻧﮋادھﺎی ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ ﺳﺮاﻏﻤﻮن ﺑﯿﺎد‬
‫زرد و ﻗﮭﻮه ای و ﺳﯿﺎه ﺑﯿﺎد‬
‫از اوﻧﺎ ﮔﺮد ﻣﯽ ﺳﺎزﯾﻢ‪ ،‬ﺣﺸﯿﺶ روی ﮔﻮﺷﺖ ﮐﻮﺑﯿﺪه !‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﮔﺮ ﭼﮫ اﻣﻮاج ﭘﺮ ﺗﻼﻃﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ را از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺟﺪا ﮐﺮد‪ ،‬ﻣﺎ‪ ،‬دوﺳﺘﺎن دوران‬
‫ﮐﻮدﮐﯽ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺣﺮﻓﮫ ای ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ دارﯾﻢ‪ ،‬ﺑﮫ ﻃﻮری ﮐﮫ ﺑﺮﺧﯽ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﻮاھﻨﺪ‬
‫ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺣﺘﯽ در ﻗﻄﺐ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﯾﻢ‪ ،‬وﻟﯽ دوﺳﺘﯽ ﻣﺎ ﺗﻤﺎم آزﻣﻮن ھﺎی زﻧﺪﮔﯽ را ﭘﺲ‬
‫داده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ درس را ﺑﮫ ﯾﺎد داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﮐﮫ ﯾﮏ راھﺰن ﺣﻘﯿﺮ راه ھﺎی ﺑﺰرگ‬
‫ھﺴﺘﻢ‪ ،‬اﻟﺒﺘﮫ ﻣﯽ ﻓﮭﻤﯿﺪ ﮐﮫ ﭼﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﮫ ﻧﺪرت ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﮐﮫ ﻣﻦ ﻃﺮﺣﯽ را ﺑﮫ‬
‫اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ ﺑﺨﺸﯽ از آن را و ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﮫ ای از آن را ﺑﺎ ﺑﺮاون‬
‫دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ام ﺑﮫ ﭘﺎس وﻓﺎداری ﺧﺪﺷﮫ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮش ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬و او ﻧﯿﺰ‪ ،‬ﺑﮫ ﻋﻨﻮان‬
‫رﺋﯿﺲ ارﺷﺪ ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬ﺑﮫ ﻧﺪرت ﭘﯿﺶ آﻣﺪه – اون ﭼﺎﻗﻮ را از ﺟﯿﺒﺖ درآر ژاﮐﻮب ‪ -‬ﮐﮫ‬
‫دﺳﺘﮕﯿﺮی دﺳﺘﮫ ﺟﻤﻌﯽ ﺳﺎزﻣﺎن دھﯽ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ اﺧﻄﺎر ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﮫ ای ﺑﺮای ﻣﻦ‬
‫ﻧﻔﺮﺳﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ھﻤﮥ اﯾﻦ ھﺎ روی راﺑﻄﮥ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺗﮑﯿﮫ دارد‪ .‬اﯾﻦ درس را ﺑﮫ ﯾﺎد داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫)ﺑﺎزوی ﺑﺮاون را ﻣﯽ ﮔﯿﺮد( دوﺳﺖ دﯾﺮﯾﻨﮫ ﺟﮑﯽ‪ ،‬واﻗﻌﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﻘﺘﻢ ﮐﮫ ﺗﻮ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ‬
‫آﻣﺪی‪ ،‬دوﺳﺘﯽ ﻣﺎ ﯾﮏ دوﺳﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﯽ اﺳﺖ!‬
‫)ﺳﮑﻮت‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﺑﺮاون ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻏﻢ ﻧﺎﮐﯽ ﺑﮫ ﻓﺮش ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ (.‬اﯾﻦ ﯾﮏ ﻓﺮش‬
‫ﺷﯿﺮاز اﺻﻞ اﺳﺖ !‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬از ﮐﻤﭙﺎﻧﯽ ﺷﺮﻗﯽ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آره‪ ،‬از آن ﺟﺎ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻤﯿﺸﮫ ﻣﯽ ﻓﺮوﺷﯿﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ‪ ،‬اﻣﺮوز ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺗﻮ‬
‫اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺎﺷﯽ ﺟﮑﯽ‪ ،‬ﺗﻨﮭﺎ اﻣﯿﺪوارم ﮐﮫ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﺮای ﻣﻘﺎﻣﯽ ﮐﮫ داری اﯾﺠﺎد ﻧﮑﻨﺪ‪.‬‬

‫‪35‬‬
 ‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﯽ دوﻧﯽ‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی را از ﺗﻮ درﯾﻎ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم‪ ،‬ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﺑﮫ ﭼﻨﺪ ﺟﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮ ﮐﺸﯽ ﮐﻨﻢ ! اﮔﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﺮای‬
‫ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ داﻧﯽ ﺟﮑﯽ‪ ،‬ﭘﺪر زن ﻣﻦ ﻧﻢ ﭘﺲ ﻧﻤﯽ دھﺪ‪ .‬اﮔﺮ او ﺑﺨﻮاھﺪ ﺟﻨﺠﺎل ﺑﮫ ﭘﺎ ﮐﻨﺪ‪ ،‬آﯾﺎ‬
‫اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ﯾﺎرد ﭼﯿﺰی ﻋﻠﯿﮫ ﻣﻦ ﭘﯿﺪا ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد؟‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬در اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ﯾﺎرد ! ھﯿﭻ ﭘﺮوﻧﺪه ای از ﺗﻮ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻃﺒﯿﻌﯿﮫ‪.‬‬
‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺣﺪس ﺑﺰﻧﯽ ﮐﮫ ﮐﺎر ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم‪ ،‬ﺷﺐ‬
‫ﺑﺨﯿﺮ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺑﮫ ﺗﻤﺎم ﺑﺎﻧﺪ ﺧﻮدش( ‪ :‬آﻗﺎﯾﺎن از ﺟﺎﯾﺸﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ؟‬
‫ﺑﺮاون )ﺑﮫ ﭘﻠﯽ( ‪ :‬ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺗﺒﺮﯾﮑﺎت ﻣﺮا ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ!‬
‫)ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﮑﯿﺖ او را ﺑﺪرﻗﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﺪت ژاﮐﻮب ﺑﺎ ﭘﻠﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ و‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ﺑﺎ واﻟﺘﺮ(‬
‫ژاﮐﻮب )ﺑﮫ ﭘﻠﯽ( ‪ :‬ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ وﻗﺘﯽ ﺷﻨﯿﺪم ﺑﺮاون‪-‬ﺑﺒﺮ آﻣﺪه‪ ،‬ﺑﺎورم ﻧﺸﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﮫ ﻣﺎ در ﻣﯿﺎن ﻓﻀﺎی رھﺒﺮان ﻋﺎﻟﯽ ﻣﻘﺎم رواﺑﻄﯽ دارﯾﻢ‪.‬‬
‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﻣﮏ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ھﺎ در ﭼﻤﺪاﻧﺶ دارد‪ ،‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ ﺗﺮدﯾﺪی در اﯾﻦ ﻣﻮرد داﺷﺘﮫ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﺎ ھﻢ ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ھﺎ در ﭼﻤﺪاﻧﻤﺎن دارﯾﻢ‪ .‬آﻗﺎﯾﺎن ﺳﺎﻋﺖ ﻧﮫ و ﻧﯿﻢ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬و ﺣﺎﻻ‪ ،‬وﻗﺖ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮارﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫)ھﻤﮕﯽ در اﻧﺘﮭﺎی ﺻﺤﻨﮫ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ‪ ،‬ﭘﺸﺖ ﭘﺮده ﭼﯿﺰی ﭘﻨﮭﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﮑﯿﺖ وارد ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭼﮫ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﯾﮏ ﺳﻮرﭘﺮﯾﺰ دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪.‬‬
‫)ﭘﻮﺷﯿﺪه در ﭘﺸﺖ ﭘﺮده ھﺎی دﯾﻮاری‪ ،‬ﺳﺮود »ﺑﯿﻞ ﻻوﮔﻦ« را ﺑﮫ آراﻣﯽ و ﺑﺎ دﻗﺖ زﯾﺎد ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاﻧﻨﺪ ‪» :‬ﺳﮫ ﺷﻨﺒﮥ ﮔﺬﺷﺘﮫ ازدواج ﮐﺮدﻧﺪ ‪ -‬در ﺷﮭﺮداری‪ ،‬ﻧﮫ اون ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ ﻟﺒﺎس‬
‫ﻋﺮوس از ﮐﺠﺎ اوﻣﺪه‪ -‬ﻧﮫ اون ﻣﯽ دوﻧﺴﺖ اﺳﻢ ﺷﻮھﺮش ﭼﯿﮫ‪ «.‬وﻗﺘﯽ ﺑﮫ »اﺳﻢ ﺷﻮھﺮش«‬

‫‪36‬‬
‫ﻣﯽ رﺳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺘﯿﺎس ﭘﺮده را ﻧﺎﮔﮭﺎن ﮐﻨﺎر ﻣﯽ زﻧﺪ و ھﻤﮫ ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﮫ روی‬
‫ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﯽ ﮐﮫ از آن روﻧﻤﺎﯾﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪(.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬از ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ رﻓﻘﺎ‪ ،‬ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ‪.‬‬

‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬و ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﺑﯽ ﺳﺮ و ﺻﺪا وﻗﺖ رﻓﺘﻦ ﻓﺮا رﺳﯿﺪه اﺳﺖ‬
‫)ھﻤﮫ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺣﺎﻻ اﺣﺴﺎس ﺟﺎی ﺧﻮدش را ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬وﮔﺮ ﻧﮫ ﺑﮫ روﺑﺎت ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺧﻮاھﯿﻢ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﯿﺎ ﺑﻨﺸﯿﻦ ﭘﻠﯽ ! ) آھﻨﮓ( آﯾﺎ ﻣﺎه را روی ﻣﺤﻠﮥ ﺳﻮھﻮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آری ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻤﺶ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ‪ .‬آﯾﺎ ﺻﺪای ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺷﻨﻮی‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻣﻦ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ ﺷﻨﻮم‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻣﻦ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ھﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺮوی ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮاھﻢ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮاھﻢ ﺑﻮد‪.‬‬

‫)ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ(‬
‫ﻣﺎ ﺑﺮﮔﮥ رﺳﻤﯽ ﻧﺪارﯾﻢ‬
‫ﺑﺪون دﺳﺘﮫ ﮔﻞ در ﭘﺎی ﭘﻠﮫ ھﺎی ﮐﻠﯿﺴﺎ‬
‫ﺑﺪون ﺗﺎج ﮔﻞ ﻧﺎرﻧﺞ‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﻟﺒﺎس ﻋﺮوس از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺸﻘﺎﺑﯽ ﮐﮫ ﺗﻮ در آن ﻏﺬا ﺧﻮردی‬
‫زﯾﺎد ﻧﮕﺎھﺶ ﻧﮑﻦ‪ .‬دورﺑﯿﺎﻧﺪازش!‬
‫ﻋﺸﻖ دوام ﻣﯽ آورد ﯾﺎ دوام ﻧﻤﯽ آورد‬
‫اﯾﻦ ﺟﺎ و آن ﺟﺎ‪.‬‬

‫‪37‬‬
 ‫‪3‬‬
‫) از دﯾﺪﮔﺎه ﭘﯿﭽﻮم ﮐﮫ از ﺳﺨﺘﯽ ھﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﯽ داﻧﺪ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن دﺧﺘﺮش ﺑﮫ‬
‫ﻣﻌﻨﺎی وﯾﺮاﻧﯽ ﺗﻤﺎم و ﮐﻤﺎل اﺳﺖ‪ .‬رﺧﺖ ﮐﻦ ﮔﺪاﯾﺎن ﻧﺰد ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ﭘﯿﭽﻮم و ﺷﺮﮐﺖ ﺳﮭﺎﻣﯽ‪.‬‬
‫ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﭘﯿﭽﻮم و ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم‪ .‬در ﭼﮭﺎرﭼﻮب در ﭘﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺘﻮ و ﮐﻼه‪ ،‬ﭼﻤﺪان ﺑﮫ دﺳﺖ‬
‫دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻦ ھﻢ از ﻋﺮوس ! ﻟﺒﺎس ﻋﺮوﺳﯽ ﺑﺎ ﮐﻼه و دﺳﺘﮑﺶ و ﭼﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﺳﺎﯾﮫ ﺑﺎن‬
‫ﮐﮫ ﮔﺮان ﺗﺮ از ﮐﺸﺘﯽ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﻣﯿﻮۀ ﺧﯿﻠﯽ رﺳﯿﺪه ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ ﺑﮫ دﺳﺖ آن‬
‫ﻣﺮدک اوﺑﺎش‪ .‬ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ازدواج ﮐﺮده ای؟‬

‫) ﻧﻮرﭘﺮدازی ﺑﺮای آھﻨﮓ ‪ :‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯿﺶ ود‪ .‬ﺳﮫ ﻻﻣﭗ از ﺳﻘﻒ ﭘﺎﺋﯿﻦ‬
‫ﻣﯽ آﯾﺪ در اﻧﺘﮭﺎی ﻣﯿﻠﮥ روی ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺟﻤﻠﮥ زﯾﺮ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪:‬‬
‫»ﭘﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﺮاﻧﮫ ای ﺑﮫ ﭘﺪر و ﻣﺎدرش ﻣﯽ ﻓﮭﻤﺎﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﮑﯿﺖ ﺗﺒﮭﮑﺎر ازدواج ﮐﺮده‬
‫اﺳﺖ‪(«.‬‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﺪ ت ھﺎ ﭘﯿﺶ‪ ،‬ھﻨﻮز دﺧﺘﺮ ﻣﻌﺼﻮﻣﯽ ﺑﻮدم‬
‫زﯾﺮا ھﻤﺎﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮان ﺑﻮدم‬
‫ﺑﮫ ﺧﻮدم ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺮدی ﭘﯿﺪا ﺷﻮد‬
‫ﭼﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ او ﺑﮕﻮﯾﻢ؟‬
‫و اﮔﺮ ﭘﻮل داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫و اﮔﺮ ﻣﺮد زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫و اﮔﺮ ﺷﯿﮏ و ﭘﯿﮏ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫و اﮔﺮ ﺑﺎب ﻃﺒﻊ زﻧﺎن و ﺗﻮ دل ﺑﺮو ﺑﺎﺷﺪ‬
‫در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﮫ او ﺧﻮاھﻢ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻧﮫ‪.‬‬

‫‪38‬‬
 ‫ﺳﺮم را ﺑﺎﻻ ﺧﻮاھﻢ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫از ھﺮ دری ﺳﺨﻨﯽ ﺧﻮاھﻢ ﮔﻔﺖ‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﺷﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎره ای ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﮐﺸﺘﯽ ھﺎ ﺑﺎدﺑﺎن ﺑﺮﺧﻮاھﻨﺪ اﻓﺮاﺷﺖ‬
‫وﻟﯽ ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﮫ داﺳﺘﺎن را ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺧﺎﺗﻤﮫ دھﯿﻢ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﯽ ھﯿﭻ رﺳﻤﯽ و رﺳﻮﻣﯽ ﺑﮫ ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﺑﺮوﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺣﻮاﺳﻢ را از دﺳﺖ ﺑﺪھﻢ‪ :‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ اﯾﻦ ﺟﺎ اﺳﺖ‪.‬‬
‫وﮔﺮﻧﮫ ﮐﺎرﻣﺎن ﺑﮫ ﮐﺠﺎ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺸﯿﺪ؟‬
‫ﻣﻦ ﺗﻨﮭﺎ ﯾﮏ ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاھﻢ داﺷﺖ ‪ :‬ﻧﮫ!‬
‫‪2‬‬
‫اوﻟﯽ اھﻞ ﺷﻤﺎل ﺑﻮد‪،‬‬
‫او درﺳﺖ ھﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫دوﻣﯽ ﺳﮫ ﮐﺸﺘﯽ در ﺑﻨﺪر داﺷﺖ‬
‫و ﺳﻮﻣﯽ ﻣﺮا رﺑﻮد‬
‫ﭘﻮل داﺷﺘﻨﺪ‬
‫ﺗﻮ دل ﺑﺮو ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫ﺷﯿﮏ و ﭘﯿﮏ‬
‫ﺑﺎب ﻃﺒﻊ زﻧﺎن و ﺗﻮ دل ﺑﺮو‬
‫ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﻧﮫ‪.‬‬
‫ﺳﺮم را ﺑﺎﻻ ﺧﻮاھﻢ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫از اﯾﻦ ﺳﻮ و آن ﺳﻮ ﺣﺮف زدم‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﺷﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎره ای ﺑﻮد‬

‫‪39‬‬
 ‫اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﮐﺸﺘﯽ ھﺎ ﺑﺎدﺑﺎن ﺑﺮ اﻓﺮاﺷﺘﻨﺪ‬
‫وﻟﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺧﺎﺗﻤﮫ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﯽ ھﯿﭻ رﺳﻤﯽ و رﺳﻮﻣﯽ ﺑﮫ ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﺑﺮوﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺣﻮاﺳﻢ را از دﺳﺖ ﺑﺪھﻢ ‪ :‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ اﯾﻦ ﺟﺎ اﺳﺖ‪.‬‬
‫وﮔﺮﻧﮫ ﮐﺎرﻣﺎن ﺑﮫ ﮐﺠﺎ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺸﯿﺪ؟‬
‫ﻣﻦ ﺗﻨﮭﺎ ﯾﮏ ﭘﺎﺳﺦ داﺷﺘﻢ ‪ :‬ﻧﮫ!‬
‫‪3‬‬
‫روزی از روزھﺎ زﯾﺮ آﻓﺘﺎﺑﯽ دﯾﻮاﻧﮫ وار‬
‫ﻣﺮدی آﻣﺪ ﮐﮫ از ﻣﻦ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺨﻮاﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﯽ ھﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ وارد ﺷﺪ‪ ،‬ﮐﻼھﺶ را ﺑﮫ ﻣﯿﺨﯽ آوﯾﺰان ﮐﺮد‬
‫و ﻣﻦ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﺳﺮﮔﺮم ﭼﮫ ﮐﺎری ﺑﻮدم‬
‫از آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ او ﭘﻮل ﻧﺪاﺷﺖ‬
‫ﻣﺮد ﺟﺬاﺑﯽ ھﻢ ﻧﺒﻮد‬
‫و ﺣﺘﯽ روز ﯾﮑﺸﻨﺒﮫ ﻧﯿﺰ ﻟﺒﺎس ﻣﺮﺗﺒﯽ ﺑﮫ ﺗﻦ ﻧﺪاﺷﺖ‬
‫و از ﺷﮕﺮدھﺎی ﺑﮫ دﺳﺖ آوردن دل ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﯽ اﻃﻼع ﺑﻮد‬
‫ﺑﮫ او ﻧﮕﻔﺘﻢ ‪ :‬ﻧﮫ‪.‬‬
‫ﺳﺮم را ﺑﺎﻻ ﻧﮕﮫ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‬
‫و از اﯾﻦ ﺳﻮ و آن ﺳﻮ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰدم‪.‬‬
‫آه ﮐﮫ ﭼﮫ ﺷﺐ ﭘﺮ ﺳﺘﺎره ای ﺑﻮد‬
‫وﻟﯽ ھﯿﭻ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺎدﺑﺎن ﺑﺮﻧﯿﺎﻓﺮاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺧﺎﺗﻤﮫ دھﯿﻢ‬
‫ھﻤﯿﻦ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﺑﺮوﯾﻢ‪ ،‬ﺑﯽ ھﯿﭻ ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ‪.‬‬

‫‪40‬‬
 ‫ھﻮش ﺳﺮم ﭘﺮﯾﺪه ﺑﻮد ‪ :‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ اﯾﻦ ﺟﺎ اﺳﺖ‪.‬‬
‫آری‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ از آن ﺟﺎ ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮد ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻧﮫ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬زن ﯾﮏ ﺗﺒﮭﮑﺎر‪ ،‬اﯾﻦ ھﻤﺎن اﺗﻔﺎﻗﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺮای او اﻓﺘﺎده ! آه ﮐﮫ ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎﺳﺖ ! آه‬
‫ﮐﮫ ﭼﻘﺪر دﻟﭙﺬﯾﺮ اﺳﺖ!‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭼﻮن ﮐﮫ اﻋﺘﻘﺎد اﺧﻼﻗﯽ ﺑﺮای ازدواج ﮐﺮدن ﻧﺪاﺷﺘﯽ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ‬
‫ﯾﮏ دزد اﺳﺐ‪ ،‬ﯾﮏ راھﺰن وﺻﻠﺖ ﮐﻨﯽ؟ ﺑﺮاﯾﺖ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ ! ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺶ از‬
‫اﯾﻦ ھﺎ ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم ! وﻗﺘﯽ دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﻮد ﺧﻮدش را ﺑﮫ ﺟﺎی ﻣﻠﮑﮥ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن‬
‫ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬او واﻗﻌﺎ ازدواج ﮐﺮده؟‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬آره‪ ،‬دﯾﺸﺐ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﯾﮏ ﺗﺒﮭﮑﺎر ﻣﻌﺮوف ! وﻗﺘﯽ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻣﺮد از‬
‫ﮔﺴﺘﺎﺧﯽ ﮐﻢ ﻧﯿﺎورده اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ دﺧﺘﺮم ﯾﻌﻨﯽ آﺧﺮﯾﻦ ﺗﮑﯿﮫ ﮔﺎه دوران ﭘﯿﺮی ام را ﺑﮫ او ﺑﺪھﻢ‪،‬‬
‫ﺧﺎﻧﮫ ﺧﺮاب ﺧﻮاھﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺰی ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﺨﻮاھﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬آﺧﺮﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﮫ ام را ﺑﮫ او ﻧﺨﻮاھﻢ‬
‫داد‪ ،‬وﮔﺮﻧﮫ ﺑﮫ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺧﻮاھﻢ اﻓﺘﺎد‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺳﮫ ﻧﻔﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻨﺪه ﭼﻮب ﺑﺮای زﻣﺴﺘﺎن‬
‫اﻣﺴﺎل ذﺧﯿﺮه ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺳﺎل آﯾﻨﺪه را ھﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺗﻮ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن اﯾﻦ دﺳﺖ ﻣﺰد ﺗﻤﺎم ﮐﺎرھﺎی ﮐﺎرھﺎﯾﯽ اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ ﻣﺎ ﺑﺮای او اﻧﺠﺎم دادﯾﻢ‪ .‬دارم دﯾﻮوﻧﮫ ﻣﯽ ﺷﻢ‪ .‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ در ﻓﮑﺮم ﺑﮫ ھﻢ رﯾﺨﺘﮫ‪ ،‬دﯾﮕﺦ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ روی ﭘﺎھﺎم ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ‪ .‬آه‪) .‬از ﺣﺎل ﻣﯽ رود( ﺷﺮاب »ﮐﻮردﯾﺎل ﻣﺪوک«!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﺎدرت را ﺑﺒﯿﻦ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﺎدرت ﭼﮫ ﮐﺮده ای ! زود ﺑﺎش ! دﺧﺘﺮ ﮔﺎﻧﮕﺴﺘﺮ ! ﭼﮫ‬
‫ﺻﺤﻨﮥ زﯾﺒﺎﯾﯽ ! ﭼﮫ ﺻﺤﻨﮥ دﻟﭙﺬﯾﺮی ! ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺸﻨﮕﮫ ﮐﮫ ﻗﻠﺐ اﯾﻦ زن ﺑﯿﭽﺎره را ھﺪف ﮔﺮﻓﺘﯽ‪.‬‬
‫)ﭘﻠﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑﻄﺮی ﺷﺮاب ﻣﺪوک ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد(‪ .‬اﯾﻦ ﺗﻨﮭﺎ راه ﺗﺴﮑﯿﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺮای‬
‫ﻣﺎدرت ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺗﻮ ﺧﻮدت ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ دو ﻟﯿﻮان از اﯾﻦ ﺷﺮاب را ﺑﮫ او ﺑﺪھﯽ‪ .‬ﻣﺎدر ﻣﻦ وﻗﺘﯽ ﺣﺎﻟﺶ‬
‫ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺘﯽ ﮔﻨﺠﺎﯾﺶ دو ﺑﺮاﺑﺮ اﯾﻦ را ھﻢ دارد‪ .‬ﺣﺎﻟﺶ را ﺟﺎ ﻣﯽ آورد‪.‬‬
‫)در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺻﺤﻨﮫ ﭘﻠﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﺎدی و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺧﺎﺻﯽ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ(‬

‫‪41‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم )ﺣﺎﻟﺶ ﺑﮫ ﺟﺎ ﻣﯽ آﯾﺪ(‪ :‬آه‪ ،‬ﺑﺒﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺑﺮای ﻣﻦ اﻇﮭﺎر‬
‫ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!‬
‫)ﭘﻨﺞ ﻣﺮد وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ(‪).‬ت ‪(5‬‬
‫ﯾﮏ ﮔﺪا ‪ :‬آه‪ ،‬ﻧﮫ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ اداﻣﮫ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ! ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪ :‬ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺧﻮر ﺧﻮک اﺳﺖ ﺗﺎ ﻓﺮوﺷﮕﺎه و اﯾﻦ ﭘﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ھﻢ‬
‫ﭘﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﻓﻘﻂ دل اﺣﻤﻖ ھﺎ را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮫ رﺣﻢ ﺑﯿﺎورد و ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮای آن ذﺧﯿﺮۀ ﻣﺎﻟﯽ ام را ھﺰﯾﻨﮫ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻨﻈﻮرت ﭼﯿﺴﺖ‪ ،‬اﯾﻦ ﭘﺎی اﻓﻠﯿﺞ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻣﺜﻞ ھﺮ ﭘﺎی اﻓﻠﯿﺠﯽ دﯾﮕﺮ ﮐﺎراﯾﯽ‬
‫دارد‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ از آن ﺑﮫ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﮑﺮده ای و ﺗﻤﯿﺰ ﻧﮕﮭﺪاری ﻧﮑﺮده ای‪.‬‬
‫ﮔﺪا ‪ :‬آه‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮫ ﺧﻮﺑﯽ دﯾﮕﺮان ﻧﺎﻧﻢ را در ﺑﯿﺎورم؟ ﻧﮫ ﺑﮫ درد ﻣﻦ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺧﻮرد‪) .‬ﭘﺎی اﻓﻠﯿﺞ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﮫ دور ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ ﭘﺎی ﺧﻮدم را‬
‫ﻗﻄﻊ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ اﯾﻦ آﺷﻐﺎل را ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻢ!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ دﻗﯿﻘﺎ ﺑﺪاﻧﻢ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ھﺎ از ﻣﻦ ﭼﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ؟ از ﻣﻦ ﭼﮫ اﻧﺘﻈﺎری‬
‫دارﯾﺪ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺮدم دﻟﺸﺎن ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ؟ ﻣﻦ ﮐﮫ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﮫ ھﺮ ﮐﺪاﻣﺘﺎن ﭘﻨﺞ ﺗﺎ‬
‫ﭘﺎی اﻓﻠﯿﺠﯽ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺑﺪھﻢ! ﻇﺮف ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﮫ ﻣﻦ از ھﺮ ﮐﺴﯽ آن ﭼﻨﺎن وﯾﺮاﻧﮥ ﻏﻤﺒﺎری‬
‫ﺧﻮاھﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﮫ اﺷﮏ ھﺮ ﺳﮕﯽ ﺑﺎ دﯾﺪن آن ﺳﺮازﯾﺮ ﺷﻮد‪ .‬از ﻣﻦ ﭼﮫ اﻧﺘﻈﺎری دارﯾﺪ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫اﺷﮏ ھﯿﭻ آدﻣﯽ را در ﻧﻤﯽ آورد‪ .‬ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ھﻢ ﯾﮏ ﭘﺎی اﻓﻠﯿﺠﯽ دﯾﮕﺮ‪ ،‬اﮔﺮ آن‬
‫ﭘﺎی اﻓﻠﯿﺠﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬اﯾﻦ را ﺑﮕﯿﺮ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﻮاﻇﺐ وﺳﺎﯾﻠﺖ ﺑﺎش!‬
‫ﮔﺪا ‪ :‬ﺧﺐ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﯽ ﺷﮫ ﯾﮫ ﮐﺎری ﮐﺮد‪ ،‬ﺧﻮﺑﮫ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم )اﻋﻀﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﮔﺪای دﯾﮕﺮی را ﺑﺎزرﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪) :‬ﺑﮫ ھﻤﺴﺮش ﺳﻠﯿﺎ( ﭼﺮم‬
‫ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺳﻠﯿﺎ‪ ،‬ﮐﺎﺋﻮﭼﻮﯾﺶ ھﻢ وﺿﻊ ﺑﺪﺗﺮی دارد ! )ﺑﮫ ﮔﺪای ﺳﻮﻣﯽ( ﻗﻮزت داره وا‬
‫ﻣﯽ ره و اﯾﻦ آﺧﺮﯾﺸﮫ‪ .‬ﻣﺠﺒﻮرﯾﻢ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را از ﺻﻔﺮ ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ‪) .‬ﮔﺪای ﭼﮭﺎرم را‬
‫ﺑﺎزرﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ﮐﺎﻣﻼ ﻃﺒﯿﻌﯿﮫ ﮐﮫ زﺧﻢ ﻃﺒﯿﻌﯽ ھﺮﮔﺰ ﺟﺎی زﺧﻢ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را ﻧﻤﯽ‬
‫ﮔﯿﺮد‪)...‬ﺑﮫ ﮔﺪای ﭘﻨﺠﻤﯽ( و ﺣﺎﻻ ﺗﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﺷﺒﯿﮫ ﭼﯽ ھﺴﺘﯽ؟ دوﺑﺎره ﺷﮑﻤﺖ را ﭘﺮ ﮐﺮدی اﯾﻦ‬
‫دﻓﻌﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدم ﺳﺮ ﻣﺸﻖ ﺑﺪم‪.‬‬
‫ﮔﺪا )ﭘﻨﺠﻤﯽ( ‪ :‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻣﯽ دھﻢ ﮐﮫ ﻏﺬای ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺨﻮرده ام‪ ،‬ﭼﺮﺑﯽ‬
‫ﻣﻦ ﺑﯿﻤﺎرﻧﺎک اﺳﺖ‪ ،‬در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﮐﺎری از دﺳﺘﻢ ﺳﺎﺧﺘﮫ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫‪42‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬از دﺳﺘﻢ ﻣﻦ ھﻢ ﮐﺎری ﺳﺎﺧﺘﮫ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺗﻮ اﺧﺮاج ھﺴﺘﯽ‪) .‬ﺑﮫ ﮔﺪای دوﻣﯽ( دوﺳﺖ‬
‫ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﺑﯿﻦ ﺑﮫ ھﯿﺠﺎن آوردن و ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮدن آدم ھﺎ ﺗﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﮫ اﻓﺮاد‬
‫ھﻨﺮﻣﻨﺪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ھﺴﺘﻢ‪ .‬در روزﮔﺎر ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ھﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ آدﻣﮭﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ ﮐﻢ‬
‫ﯾﺎب ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﺎرﺗﺎن ﺑﮫ درﺳﺘﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دادﯾﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاﯾﺘﺎن‬
‫دﺳﺖ ﻣﯽ زدﻧﺪ ! ﺗﻮ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان ﻣﺒﺘﮑﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ! روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﻗﺮداد ﺑﺎ ﺗﻮ را‬
‫ﺗﻤﺪﯾﺪ ﮐﻨﻢ‪.‬‬
‫)ﮔﺪاﯾﺎن ﻣﯽ روﻧﺪ(‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎن‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﯾﮫ ﮐﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﺮد ﺟﺬاﺑﯽ اﺳﺖ؟ ﻧﮫ‪ .‬وﻟﯽ وﺿﻌﯿﺖ‬
‫ﺧﻮﺑﯽ دارد‪ .‬او ﺑﺮای ﻣﻦ اﻣﮑﺎن ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ و راﺣﺖ را ﻓﺮاھﻢ ﻣﯽ آورد‪ .‬او ﯾﮏ‬
‫دزد ﺑﯽ ﺑﺪﯾﻞ‪ ،‬ﺟﯿﺐ ﺑﺮ ﺗﺮدﺳﺖ و ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﮫ ای اﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫ دﻗﺖ ﺑﺮاﯾﺖ ﺑﮕﻮﯾﻢ‬
‫ﮐﮫ در آﻣﺪ او ﭼﻘﺪر اﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﻌﺎﻣﻠﮥ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ ﮐﻮﭼﮑﯽ در روﺳﺘﺎ‬
‫ﮐﻮچ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﺷﮑﺴﭙﯿﺮ ﮐﮫ ﭘﺪرم اﯾﻦ ھﻤﮫ او را ﺳﺘﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮ ازدواج ﮐﺮدی‪ .‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﭼﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺮد؟ وﻗﺘﯽ ﻓﺮدی‬
‫ازدواج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟ ھﯿﭻ ﺟﺎی ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻃﻼق ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬آﯾﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺟﻮاب اﯾﻦ ھﻤﮫ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮد؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻧﻤﯽ ﻓﮭﻤﻢ ﭼﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻃﻼق‪ .‬ﯾﻌﻨﯽ ﻃﻼق دﯾﮕﮫ!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ ﻣﻦ او را دوﺳﺖ دارم ! ﭼﮕﻮﻧﮫ از ﻣﻦ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﺪ ﮐﮫ از ﺣﺎﻻ ﺑﮫ ﻃﻼق ﻓﮑﺮ‬
‫ﮐﻨﻢ؟‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺗﻮ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﯽ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﺎﻣﺎن‪ ،‬اﮔﺮ ﺗﻮ ھﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ را دوﺳﺖ‪...‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ! ﺗﻤﺎم اﯾﻦ رﻣﺎن ھﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﮫ ﺗﻮ ﺧﻮاﻧﺪه ای‪ ،‬اﻓﮑﺎرت را ﺑﮫ‬
‫ھﻢ رﯾﺨﺘﮫ اﺳﺖ ! ﭘﻠﯽ‪ ،‬وﻟﯽ ھﻤﮫ ھﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﻣﻦ ﯾﮏ اﺳﺘﺜﻨﺎء ھﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬و ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﮫ ﻧﺸﯿﻤﻦ ﮔﺎه اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ زﻧﻢ‪...‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﺎری اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻤﺎم ﻣﺎدرھﺎ در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮاردی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ھﯿﭻ ﻓﺎﯾﺪه ای‬
‫ﻧﺪارد‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻧﺸﯿﻤﻦ ﮔﺎه اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪43‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﮐﺎﺳﮥ ﺻﺒﺮم را ﻟﺒﺮﯾﺰ ﻧﮑﻦ!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دھﻢ ﻋﺸﻘﻢ را از ﻣﻦ ﺑﺪزدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮥ دﯾﮕﺮ اﮔﺮ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯽ‪ ،‬ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺧﻮری ھﺎ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ ﻋﺸﻖ ﻗﻮی ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﮭﺎ اﺳﺖ‪ ،‬ﻗﻮی ﺗﺮ از ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺷﻮھﺮت‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ در ﮔﻮﺷﮫ و ﮐﻨﺎر ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮغ دﯾﮕﺮ ھﻢ دارد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﮫ دار‬
‫آوﯾﺰان ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺮ و ﮐﻠﮥ ﻧﯿﻢ دوﺟﯿﻦ ﺑﭽﮫ ﺑﮫ ﺑﻐﻞ ھﻢ ﭘﯿﺪا ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ .‬آه‪ ،‬ﺟﺎﻧﺎﺗﺎن!‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﻋﺪام‪ ،‬ﭼﮫ ﭼﯿﺰی ﺗﺮا ﺑﮫ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ واداﺷﺘﮫ اﺳﺖ؟ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺑﯿﮫ‪ .‬ﭘﻠﯽ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮫ ﻣﺎ را‬
‫ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮕﺬار‪) .‬ﭘﻠﯽ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‪ .‬درﺳﺘﮫ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﮭﻞ ﻟﯿﻮر اﺳﺘﺮﻟﯿﻨﮓ ﭘﺎداش‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﯽ داﻧﻢ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ او را ﺑﮫ رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬روﺷﻦ اﺳﺖ‪ .‬و ﻋﻼوه ﺑﺮاﯾﻦ او را ﺑﮫ راﯾﮕﺎن ﺑﺮای ﻣﺎ ﺑﮫ دار ﺧﻮاھﻨﺪ‬
‫آوﯾﺨﺖ‪...‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﯿﺮ دو ﻧﺸﺎن ﺧﻮاھﯿﻢ زد‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ او ﮐﺠﺎ ﺧﻮدش را ﭘﻨﮭﺎن‬
‫ﮐﺮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻦ ﻣﺨﻔﯽ ﮔﺎھﺶ را ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ‪ .‬او در ﺧﺎﻧﮥ روﺳﭙﯽ ھﺎﯾﺶ ﭘﻨﮭﺎن ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬وﻟﯽ آﻧﮭﺎ او را ﻟﻮ ﻧﻤﯽ دھﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮫ ﻋﮭﺪۀ ﻣﻦ واﮔﺬار ﮐﻦ‪ .‬ﭘﻮل دﻧﯿﺎ را ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﻮرا ﺑﮫ‬
‫ﺗﺮﻧﺒﺮﯾﺪج ﻣﯽ روم و ﺑﺎ اﯾﻦ دوﺷﯿﺰه ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻢ‪ .‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﻣﺮدک ﺗﺎ دو ﺳﺎﻋﺖ‬
‫دﯾﮕﺮ از ﺑﺪﺷﺎﻧﺴﯽ ﺑﺨﻮاھﺪ ﯾﮑﯽ از آﻧﮭﺎ را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎر ﺗﻤﺎم اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ )ﮐﮫ از ﭘﺸﺖ در ﮔﻮش اﯾﺴﺘﺎده ﺑﻮده( ‪ :‬ﻣﺎدر ﻋﺰﯾﺰم ﻧﯿﺎزی ﺑﮫ زﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﮫ‬
‫ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻼﻗﺎت آن ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﺑﺮوی‪ ،‬ﻣﮏ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دھﺪ ﺑﮫ ﭘﻨﮭﺎن ﮔﺎه ھﺎی »اوﻟﺪ‬
‫ﺑﺎﯾﻠﮫ« ﺑﺮود‪ .‬وﻟﯽ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﮫ »اوﻟﺪ ﺑﺎﯾﻠﮫ« ﺑﺮود‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ﺧﻮدش ﺷﺨﺼﺎ ﺑﮫ او ﯾﮏ‬
‫ﮔﯿﻼس وﯾﺴﮑﯽ ﺗﻌﺎرف ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد و ﺑﺎ ھﻢ ﺳﯿﮕﺎر ﺑﺮگ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺸﯿﺪ‪ ،‬و درﺑﺎرۀ ﮐﺎرھﺎی‬
‫ﺗﺠﺎری ﺣﺮف ﺧﻮاھﻨﺪ زد ﮐﮫ ھﻤﯿﺸﮫ ھﻢ در اﯾﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺒﻮده‪ .‬زﯾﺮا‪ ،‬ﭘﺪر‬
‫ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ﺧﻮدش ﺷﺨﺼﺎ ﺑﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻤﺎم ﺑﮫ ﻋﺮوﺳﯽ ﻣﻦ آﻣﺪ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬و اﯾﻦ آﻗﺎی رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ اﺳﻤﺶ ﭼﯿﺴﺖ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻧﺎم او ﺑﺮاون اﺳﺖ‪ .‬وﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ او را ﺑﮫ اﺳﻢ ﺑﺮاون‪ -‬ﺑﺒﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﯽ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﺗﻤﺎم‬
‫آﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ از او وﺣﺸﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬او را ﺑﺮاون – ﺑﺒﺮ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺷﻮھﺮ ﻣﻦ او را ﺟﮑﯽ‬
‫‪44‬‬
 ‫ﺻﺪا ﻣﯽ زﻧﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ؟ ﭼﻮن ﮐﮫ ﺑﺮای ﻣﮏ‪ ،‬ﺟﮑﯽ دوﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ اوﺳﺖ‪ .‬آﻧﮭﺎ دوﺳﺘﺎن‬
‫دوران ﮐﻮدﮐﯽ ھﻤﺪﯾﮕﺮ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﮐﮫ اﯾﻨﻄﻮر‪ ،‬ﮐﮫ اﯾﻨﻄﻮر‪ ،‬آﻧﮭﺎ ﺑﺎ ھﻢ دوﺳﺖ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ و ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ‬
‫ﺗﺒﮭﮑﺎر‪ ،‬آﻧﮭﺎ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺘﺎن واﻗﻌﯽ در ﺗﻤﺎم ﺷﮭﺮ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ )ﻏﺰل ﺳﺮاﯾﺎﻧﮫ ( ‪ :‬ھﺮ ﺑﺎر ﮐﮫ ﺑﺎ ھﻤﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﺪ‪ ،‬ﮔﻮﻧﮥ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ ﻧﻮازش‬
‫ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪» :‬اﮔﺮ ﺗﻮ ﯾﮏ ﮔﯿﻼس دﯾﮕﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﯿﺎﻧﺪازی ﻣﻦ ھﻢ ﯾﮏ ﮔﯿﻼس دﯾﮕﺮ‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽ روم‪ «.‬و ھﺮ ﺑﺎر ﯾﮑﯽ از آن دو ﻣﯽ رﻓﺖ دﯾﮕﺮی اﺷﮏ ﻣﯽ رﯾﺨﺖ و ﻣﯽ ﮔﻔﺖ «‬
‫»ھﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﮫ ﺑﺮوی ﻣﻦ ھﻢ ﺧﻮاھﻢ آﻣﺪ !« در اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ﯾﺎدر ھﯿﭻ ﭘﺮوﻧﺪه ای در ﻣﻮرد ﻣﮏ‬
‫وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ .‬ﺑﯿﻦ ﺳﮫ ﺷﻨﺒﮫ ﺷﺐ و ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﮫ ﺻﺒﺢ‪ ،‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‪،‬‬
‫ﺷﮭﺮوﻧﺪی ﮐﮫ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ دارای ﭼﻨﺪ ھﻤﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬دﺧﺘﺮم را ﻓﺮﯾﺐ داده ﺗﺎ ﺑﮫ ﺑﮭﺎﻧﮥ ازدواج‪،‬‬
‫ﺧﺎﻧﮥ واﻟﺪﯾﻨﺶ را ﺗﺮک ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﯿﺶ از ﭘﺎﯾﺎن ھﻔﺘﮫ‪ ،‬ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ او را ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ‬
‫ﺷﺎﯾﺴﺘﮥ آن اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺎی دار ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﺮد‪» .‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬ﭘﯿﺶ از اﯾﻨﮭﺎ دﺳﺘﮑﺶ ﭼﺮﻣﯽ ﺳﻔﯿﺪ‬
‫ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﺪ و ﻋﺼﺎی دﺳﺘﮫ ﻋﺎﺟﯽ داﺷﺘﯿﺪ‪ ،‬و ﺟﺎی ﺟﺮاﺣﺘﯽ ﺑﮫ ﮔﺮدﻧﺘﺎن دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ‬
‫و داﺋﻤﺎ ﺑﮫ ھﺘﻞ »ﭘﯿﻮر« ﻣﯽ رﻓﺘﯿﺪ‪ .‬ﺟﺎی ﺟﺮاﺣﺖ ھﻨﻮز ﺳﺮ ﺟﺎﯾﺶ اﺳﺖ ‪ :‬و اﯾﻦ از ﺑﯽ‬
‫اھﻤﯿﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﮫ ھﺎی ﺷﻤﺎ اﺳﺖ وﻟﯽ در آﯾﻨﺪۀ ﻧﺰدﯾﮏ‪ ،‬از اﯾﻦ ﭘﺲ ﺑﮫ ﺟﺰ ﺳﻠﻮل ھﺎی ﻣﯿﻠﮫ‬
‫ھﺎی آھﻨﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﮐﺠﺎی دﯾﮕﺮ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻧﺨﻮاھﯿﺪ ﮐﺮد‪.«...‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺟﺎﻧﺎﺗﺎن‪ ،‬ﮐﺎری از دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ‪ ،‬اﯾﻦ آدم‪ ،‬ﻣﮑﯽ – ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ اﺳﺖ‪،‬‬
‫ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺗﺒﮭﮑﺎر ﺗﻤﺎم ﻟﻨﺪن‪ ،‬و ھﺮ ﮐﺎری ﺑﺨﻮاھﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺎ ھﻤﮥ اﯾﻦ ﺣﺮف ھﺎ‪ ،‬ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮﮐﺶ ﮐﯿﮫ؟ آﻣﺎده ﺷﻮ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوﯾﻢ ﭘﯿﺶ رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ‬
‫ﻟﻨﺪن‪ .‬و ﺗﻮ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺗﻮرﻧﺒﺮﯾﺪج ﺑﺮوی‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ روﺳﭙﯽ ھﺎ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬دﻧﺎﺋﺖ ﮐﺎر اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ داﺋﻤﺎ ﭘﺎھﺎﯾﻤﺎن را از ﺗﺮس اﯾﻦ ﮐﮫ ﻣﺒﺎدا‬
‫آﻧﮭﺎ را از ﻣﺎ ﺑﺪزدﻧﺪ ﺑﮫ ﺣﺮﮐﺖ درآورﯾﻢ و ﺑﺪوﯾﻢ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭘﺎﭘﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﻮﻗﺖ ﺧﻮاھﻢ ﺷﺪ ﮐﮫ دوﺑﺎره ﺑﺎ آﻗﺎی ﺑﺮاون ﻣﻼﻗﺎت داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫)ھﺮ ﺳﮫ ﻧﻔﺮ ﺑﮫ ﺟﻠﻮی ﺻﺤﻨﮫ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ و آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ – ﻧﻮر ﭘﺮدازی ﺑﺮای آھﻨﮓ –‬
‫روی ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﯿﻢ ‪ :‬ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺨﺶ اوّل(‬

‫‪45‬‬
 ‫ﭘﺎﯾﺎﻧﮥ ﺑﺨﺶ اول اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬
‫درﺑﺎرۀ ﺑﯽ ﺛﺒﺎﺗﯽ اﻣﻮر اﻧﺴﺎن‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬
‫آﯾﺎ آن ﭼﮫ را ﮐﮫ ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﮫ ام ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه ﺑﻮده؟‬
‫ﯾﮏ ﺑﺎر‪ ،‬ﭘﯿﺶ از آن ﮐﮫ ﺑﻤﯿﺮم‪،‬‬
‫ﻣﺮدی را دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬و ﺑﮫ او ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪،‬‬
‫آﯾﺎ رؤﯾﺎی ﺣﻘﯿﺮ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ) ﺑﺎ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﮫ دﺳﺖ( ‪:‬‬

‫اﯾﻦ ﺣﻖ ھﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ روی زﻣﯿﻦ‬
‫در ﮔﺬارﮔﺎه زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫زﯾﺮ آﺳﻤﺎن از ﺗﻤﺎم ﺷﺎدی ھﺎ ﺳﮭﻤﯽ ﺑﺒﺮد‬
‫وﻧﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺧﻮردن داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﮫ ﺳﻨﮓ‬
‫اﯾﻦ ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ ھﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ روی زﻣﯿﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ھﺮﮔﺰ در اﯾﻦ ﭘﺎﺋﯿﻦ دﯾﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ ﻣﺮدی ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﯽ ﺣﻖ ﺧﻮد را دﯾﺪه ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ از وﻋﺪه ھﺎی داده ﺷﺪه ﺷﺎدﻣﺎن ﻧﺨﻮاھﺪ ﺷﺪ؟‬
‫وﻟﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﻣﯽ ﺑﻮدم‬
‫‪46‬‬
 ‫و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ‪» :‬ﺑﮕﯿﺮ‪ ،‬آن را ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﯽ دھﻢ«‪،‬‬
‫ﮐﮫ ﺗﻮ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﮭﺮه ﺑﺒﺮی!‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ اﯾﻦ را ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ؟‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﺑﻮدن‪ ،‬ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮدن ﻣﺎل و اﻣﻮال ﺑﯿﻦ ﻓﻘﺮا‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﮫ ﻧﮫ؟‬
‫اﮔﺮ ھﻤﮫ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮭﺸﺖ آﻧﮭﺎ ﺗﺤﻘﻖ ﻣﯽ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ روی ﭘﺎھﺎی ﺧﻮدش راه ﺑﺮود؟‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎر ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫وﻟﯽ روی ﺳﯿﺎرۀ ﻏﻤﮕﯿﻦ‪،‬‬
‫ﺛﺮوت و اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﺤﺪود‪ ،‬و اﻧﺴﺎن ﭘﺴﺖ و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎر اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ؟‬
‫وﻟﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺮای ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻨﺸﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ و ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬

‫اﻓﺴﻮس‪ ،‬دﻻﯾﻞ ﺑﺴﯿﺎر ھﺴﺘﻨﺪ‪ :‬ﺟﮭﺎن ﻓﻘﯿﺮ و اﻧﺴﺎن ﻧﺎﺑﮑﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﻣﻦ دﻻﯾﻞ ﺑﺴﯿﺎری در ﭼﻨﺘﮫ دارم ‪ :‬ﺟﮭﺎن ﻓﻘﯿﺮ و اﻧﺴﺎن ﻧﺎﺑﮑﺎر اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﮭﺸﺖ ﺧﻮد را روی زﻣﯿﻦ ﺑﺮﭘﺎ ﮐﻨﺪ؟‬
‫وﻟﯽ آﯾﺎ ﺷﺮاﯾﻂ اﺟﺎزۀ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری را ﻣﯽ دھﺪ؟‬
‫ﻧﮫ ﻣﺸﺨﺼﺎ اﺟﺎزۀ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری را ﻧﻤﯽ دھﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮادری ﮐﮫ ﺗﺮا دوﺳﺖ دارد‪ ،‬و ﺗﻮ ﺑﮫ او اﻋﺘﻤﺎد داری‬
‫اﮔﺮ ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﯾﺎن ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ‬

‫‪47‬‬
 ‫آن را ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدی ﺗﻤﺎم از ﺗﻮ ﺧﻮاھﺪ رﺑﻮد‪.‬‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ وﻓﺎدار ﻧﺒﺎﺷﺪ؟‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد‪ ،‬زﻧﯽ ﮐﮫ دوﺳﺘﺶ دارﯾﺪ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﺟﺬﺑﮫ ھﺎﯾﺖ را در ﻧﮕﺎه او از دﺳﺖ ﺑﺪھﯽ‬
‫ﺗﺮا ﻗﻄﻌﮫ ﻗﻄﻌﮫ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﯽ دﻟﺶ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ از او ﻗﺪر داﻧﯽ ﺷﻮد؟‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد‪ ،‬ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﮫ ﺗﺮا دوﺳﺖ ﻣﯽ داﺷﺘﮫ‬
‫اﮔﺮ در روزھﺎی ﭘﯿﺮی ﺑﺮاﯾﺶ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﯽ‬
‫ﺑﺎ ﻧﻔﺮت ﺗﺮا ﺧﻮرد ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن‪ ،‬ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ؟‬
‫ﭘﻠﯽ و ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫دﻧﯿﺎی رﻗﺖ ﺑﺎری اﺳﺖ‬
‫و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺣﻘﯿﺮی دارﯾﻢ‬
‫ﺟﮭﺎن ﻓﻘﯿﺮ و اﻧﺴﺎن ﺧﺒﯿﺚ اﺳﺖ‬
‫اﻓﺴﻮس‪ ،‬ﺣﻖ ﺑﺎ اوﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ ‪:‬‬
‫ﺟﮭﺎن ﺣﻘﯿﺮ و اﻧﺴﺎن ﺧﺒﯿﺚ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﺎ ھﻤﮕﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﻧﯿﮑﻮ ﮐﺎر ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫وﻟﯽ اﮔﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ وﺟﻮد ﻣﯽ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ھﻤﮕﯽ ﺑﺎ ھﻢ ‪:‬‬
‫ھﺮﮔﺰ از ﻋﮭﺪه ﺑﺮ ﻧﺨﻮاھﯿﻢ آﻣﺪ‪،‬‬

‫‪48‬‬
 ‫ﺟﮭﺎن ﺑﯽ ارزش اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬
‫ﺟﮭﺎن ﺣﻘﯿﺮ و اﻧﺴﺎن ﺧﺒﯿﺚ اﺳﺖ‬
‫ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﮫ ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ھﻤﮕﯽ ﺑﺎ ھﻢ ‪:‬‬
‫دﻧﯿﺎی رﻗﺖ ﺑﺎر‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺣﻘﯿﺮ‬
‫ھﺮﮔﺰ از ﻋﮭﺪه ﺑﺮ ﻧﺨﻮاھﯿﻢ آﻣﺪ‬
‫ﺟﮭﺎن ﺑﯽ ارزش اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪49‬‬
 ‫ﭘﺮدۀ دوّم‬

‫‪4‬‬
‫)ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﮫ ﺑﻌﺪ از ﻇﮭﺮ‪ .‬ﻣﮑﯽ – ﭼﺎﻗﻮﮐﺶ ھﻤﺴﺮش را ﺗﺮک ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و از ﺗﺮس اﻧﺘﻘﺎم ﭘﺪر‬
‫زﻧﺶ ﺑﮫ ﻣﺮداب ھﺎی ھﺎﯾﮕﯿﺖ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰد‪(.‬‬

‫اﺳﻄﺒﻞ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ )ﺑﺎ ﺷﺘﺎب وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﻧﺘﺮس!‬

‫ﻣﮑﯿﺖ )روی ﺗﺨﺖ دراز ﮐﺸﯿﺪه اﺳﺖ( ‪ :‬ﭼﮫ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده؟ ﭼﺮا اﯾﻦ ھﻤﮫ ﻣﻠﺘﮭﺐ ھﺴﺘﯽ!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﻦ ﭘﯿﺶ ﺑﺮاون ﺑﻮدم‪ ،‬ﭘﺪرم ھﻢ ﺑﺎ او ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮده‪ ،‬و ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ ﺑﺮای ﺑﺎزداﺷﺖ ﺗﻮ‬
‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاون ﺳﻌﯽ ﮐﺮد از ﺗﻮ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﮭﺪﯾﺪات ﭘﺪرم‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﻮی‪ ،‬ﻣﮏ ﻋﺠﻠﮫ ﮐﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻤﺪاﻧﺖ را ﺑﺒﻨﺪی‪.‬‬
‫ﻣﮏ ‪ :‬ﭼﻤﺪاﻧﻢ را ﺑﺒﻨﺪم؟ ﻣﮕﮫ دﯾﻮوﻧﮫ ﺷﺪی؟ ﭘﻠﯽ ﺑﯿﺎ اﯾﻨﺠﺎ‪ ،‬دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﮫ ﮐﺎر‬
‫ﺿﺮوری ﺗﺮی ﺑﭙﺮدازم‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﯿﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ‪ .‬آﻧﮭﺎ ﻓﻘﻂ از اﻋﺪام ﺣﺮف ﻣﯽ زدﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﻦ اﺻﻼ دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﮐﮫ از اﯾﻦ ﺗﻮھﻤﺎت در ﺳﺮت ﺑﭙﺮواﻧﯽ‪ .‬از ﻣﻦ ھﯿﭻ‬
‫ﭘﺮوﻧﺪھﺎی در اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪﯾﺎرد وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬دﯾﺮوز‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ‪ ،‬وﻟﯽ اﻣﺮوز ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰھﺎ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﺗﻮ‪...‬ﻣﻦ ﮐﭙﯽ اﻋﻼﻣﯿﮥ ﭘﯽ ﮔﺮد‬
‫را آورده ام‪ ،‬ﻓﮭﺮﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻﯾﯽ دارد‪...‬ﺗﻮ دو ﺗﺎﺟﺮ را ﮐﺸﺘﮫ ای‪ ،‬ﺑﯿﺶ از ﺳﯽ دزدی‪،‬‬
‫ﺑﯿﺴﺖ ﺳﮫ ﻣﻮرد اﻋﻤﺎل ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﮫ‪ ،‬اﯾﺠﺎد آﺗﺶ ﺳﻮزی ﺑﮫ ﻗﺼﺪ‪ ،‬ﻗﺘﻞ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﮥ ﻗﺒﻠﯽ‪،‬‬
‫اوراق ﺗﻘﻠﺒﯽ و اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻘﻠﺐ‪ ،‬اھﺎﻧﺖ ﺑﮫ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﯽ ﻗﻀﺎﯾﯽ ﺑﮫ دﻓﻌﺎت ﺑﯽ ﺷﻤﺎر‪ .‬ﺗﻤﺎم‬
‫اﯾﻦ ﻣﻮارد ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮫ ﯾﮏ ﺳﺎل وﻧﯿﻢ ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺗﻮ ﻣﺮد ﻣﺨﻮف ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪی‬
‫ﻣﮏ‪ .‬و در وﯾﻨﭽﺴﺘﺮ‪ ،‬ﺗﻮ دو ﺧﻮاھﺮ ﻧﺎﺑﺎﻟﻎ را ﻓﺮﯾﺐ داده ای‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﻧﮭﺎ ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﯿﺶ از ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل دارﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺮاون ﭼﮫ ﺟﻮاﺑﯽ داد؟‬

‫‪50‬‬
 ‫)از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﯿﺰد‪ ،‬و در ﻃﻮل ﺟﻠﻮی ﺻﺤﻨﮫ ﺳﻮت زﻧﺎن ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﮫ ﺳﻤﺖ‬
‫راﺳﺖ ﻣﯽ رود‪(.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻗﺘﯽ داﺷﺘﻢ ﻣﯽ آﻣﺪم ﺑﯿﺮون‪ ،‬در راھﺮو ﺟﻠﻮﯾﻢ را ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﮫ از اﯾﻦ‬
‫ﭘﺲ ھﯿﭻ ﮐﺎری ﺑﺮای ﺗﻮ از دﺳﺘﺶ ﺳﺎﺧﺘﮫ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﮏ ! )ﭘﻠﯽ او را در آﻏﻮش ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻮ ھﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ھﺪاﯾﺖ اﻣﻮر ﺗﺠﺎری را‬
‫ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﺑﮕﯿﺮی‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺣﺎﻻ از اﻣﻮر ﺗﺠﺎری ﺣﺮف ﻧﺰن‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﻢ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯽ‪ .‬ﭘﻠﯽ‬
‫ﺑﯿﭽﺎره ات را ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﺒﻮس و ﻗﻮل ﺑﺪه‪ ،‬ﻗﻮب ﺑﺪه ﮐﮫ ھﺮﮔﺰ‪...‬‬
‫)ﻣﮑﯿﺖ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب ﺣﺮف او را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و او را ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺮد و ﺑﺎ زور او را روی‬
‫ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﺴﺎﺑﺪاری اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮫ ﻣﻦ ﺧﻮب ﮔﻮش ﮐﻦ‪ .‬اﯾﻦ ﻟﯿﺴﺖ ﮐﺎرﻣﻨﺪان اﺳﺖ‪.‬‬
‫)ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ( اﯾﻨﺠﺎ ژاﮐﻮب ﭘﻨﺠﮫ ﮐﺞ اﺳﺖ‪ ،‬ﯾﮏ ﺳﺎل و ﻧﯿﻢ ﺧﺪﻣﺖ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﭼﮫ ﮐﺎر ﮐﺮده و ﭼﮫ‬
‫آورده ‪ :‬ﯾﮏ‪ ،‬دو‪ ،‬ﺳﮫ‪ ،‬ﭼﮭﺎر‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﻃﻼ‪ ،‬ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬وﻟﯽ ﮐﺎر ﺗﻤﯿﺰﯾﮫ‪ .‬روی‬
‫ﭘﺎﯾﻢ ﻧﻨﺸﯿﻦ‪ ،‬اﻻن ﺣﻮﺻﻠﮥ اﯾﻦ ﺟﻮر ﮐﺎرھﺎ را ﻧﺪارم‪ .‬ﺑﻌﺪ‪ ،‬واﻟﺘﺮ ﺑﯿﺪ ﻣﺠﻨﻮن اﺳﺖ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﭘﺮﻧﺪه ای ﮐﮫ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد روی آن ﺣﺴﺎب ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮای ﺣﺴﺎب ﺷﺨﺼﯽ اش ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺳﮫ‬
‫ھﻔﺘﮫ ﻣﮭﻠﺖ‪ ،‬و ﺑﻌﺪ ﺑﺎﯾﺪ اﺧﺮاج ﺷﻮد‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﮐﺎری ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ او را ﺑﮫ ﺑﺮاون‬
‫ﻟﻮ ﺑﺪھﯽ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ )ﺑﯿﻦ دوھﻖ ھﻖ ﮔﺮﯾﮫ( ‪ :‬ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ او را ﺑﮫ ﺑﺮاون ﻟﻮ ﺑﺪھﻢ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺟﯿﻤﯽ ‪ ،2‬ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﺘﺮی ھﺎی ﻧﺎ اھﻞ اﺳﺖ‪ ،‬راﺑﻄﮥ ﺧﻮﺑﯽ دارد وﻟﯽ ﻧﺎ اھﻞ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺑﮫ او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﭼﯿﺰی ﭘﯿﺶ ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻨﯽ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺑﮫ او ﭘﯿﺶ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮاھﻢ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬روﺑﺮت ارۀ‪ ،‬ﺧﺒﺮۀ اﺷﯿﺎء ﻋﺘﯿﻘﮫ اﺳﺖ‪ ،‬ھﯿﭻ اﺳﺘﻌﺪاد ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬ﺑﮫ ﭘﺎی دار‬
‫ﻧﺨﻮاھﺪ رﻓﺖ وﻟﯽ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ھﻢ ﺑﺮای وارﺛﺎن ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﻧﺨﻮاھﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ھﯿﭽﯽ ﭼﯿﺰی ﺑﺮای وارﺛﺎن‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺮای ﺑﻘﯿﮥ ﻣﻮارد‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺜﻞ ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻋﻤﻞ ﮐﻦ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ھﻔﺖ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﻮ‪،‬‬
‫ﺗﻮاﻟﺖ ﮐﻦ‪ ،‬ﮔﺎھﯽ ﮔﺪاری ﺣﻤﺎم ﮐﻦ و ﻏﯿﺮه‪.‬‬

‫‪51‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺣﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ دﻧﺪان روی ﺟﮕﺮ ﺑﮕﺬارم و ﺑﮫ اﻣﻮر رﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬آن ﭼﮫ ﻣﺘﻌﻠﻖ‬
‫ﺑﮫ ﺗﻮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﺗﻌﻠﻖ دارد‪ ،‬اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮑﯽ؟ آﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﺗﺎق ھﺎﯾﯽ را ﮐﮫ ﺗﻮ در‬
‫ﺷﮭﺮ اﺟﺎزه ﮐﺮده ای ﻣﺮﺗﺐ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻣﮏ؟ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ آﻧﮭﺎ را ﺗﺤﻮﯾﻞ دھﻢ؟‬
‫ﭼﻮن ﮐﮫ ھﺰﯾﻨﮥ ﺑﯿﮭﻮده ای ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﮫ آﻧﮭﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارم‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ ﺑﺮای ﭼﯽ؟ ﺧﺮج ﺑﺮ ﻣﯽ دارد!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺗﻮ اﻧﮕﺎر ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﻣﻦ ھﺮﮔﺰ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮدم‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﯽ؟ وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﺑﺮﮔﺮدی )ت ‪ (6‬ﺑﺎز ھﻢ اﺗﺎق ﺑﺮای اﺟﺎره ھﺴﺖ ! ﻣﮏ‪...‬ﻣﮏ‪ ،‬دﯾﮕﺮ‬
‫ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺪارم‪ .‬ﺑﮫ ﻟﺐ ھﺎﯾﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و ﺣﺮف ھﺎﯾﺖ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﻮم‪ .‬آﯾﺎ ﺑﮫ ﻣﻦ وﻓﺎدار ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﺧﻮاھﯽ ﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮏ ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﮫ ﺗﻮ وﻓﺎدار ﺧﻮاھﻢ ﺑﻮد ‪ :‬ﺣﺴﺎب درﺳﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ زوج ھﺎ‬
‫ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﺗﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪارم؟ ﻣﻦ از آن ﭼﮫ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ دورﺗﺮ را ﻣﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﻢ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ھﻤﯿﻦ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﻘﺪر از ﺗﻮ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﻣﮏ‪ .‬ﺑﮫ ﻓﮑﺮ ﻣﻦ ھﺴﺘﯽ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ دﯾﮕﺮان ﻣﺜﻞ ﮔﻠﮫ ﺳﮓ‬
‫ﺷﮑﺎری در ﭘﯽ ﺗﻮ ھﺴﺘﻨﺪ‪...‬‬
‫)روی ﮐﻠﻤﮥ ﺳﮓ ﺷﮑﺎری‪ ،‬ﻣﮑﯿﺖ رﻧﮕﺶ ﻣﯽ ﭘﺮد‪ ،‬ﺑﮫ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﯽ رود‪ ،‬ﮐﺘﺶ را در‬
‫ﻣﯽ آورد و دﺳﺖ ھﺎﯾﺶ را ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺑﺎ ﺷﺘﺎب( ‪ :‬درآﻣﺪھﺎ را داﺋﻤﺎ ﺑﮫ ﺑﺎﻧﮏ ﺟﮏ ﭘﻮل در ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ ﺑﻔﺮﺳﺖ‪ .‬ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﻨﺪ ھﻔﺘﮫ اﺳﺖ‪ ،‬و ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﺎﯾﻢ را ﮐﺎﻣﻼ ﺑﮫ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻧﮑﯽ‬
‫ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﭘﺎﻧﺰده روز دﯾﮕﺮ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﭘﻮل ﺑﺎﯾﺪ از اﯾﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﮫ ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪه ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﺗﻮ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوی ﭘﯿﺶ ﺑﺮاون و ﻓﮭﺮﺳﺖ اﺳﺎﻣﯽ ﮐﺎرﻣﻨﺪان را ﺑﮫ ﭘﻠﯿﺲ ﺗﺤﻮﯾﻞ دھﯽ‪ .‬در ﭼﮭﺎر ھﻔﺘﮫ‬
‫ﺣﺪاﮐﺜﺮ‪ ،‬ﺗﻤﺎم اﯾﻦ رﺳﻮﺑﺎت ﺑﺸﺮﯾﺖ در ﭘﺸﺖ در زﻧﺪان ھﺎی »اوﻟﺪ ﺑﺎﯾﻠﯽ« ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ‪ ،‬ﻣﮏ ! ﭼﻄﻮری ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ در ﭼﺸﻢ آﻧﮭﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯽ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ از زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﺤﺮوﻣﺸﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﯽ و در ذھﻨﺖ از ھﻤﯿﻦ ﺣﺎﻻ اﻧﮕﺎر ھﻤﮕﯽ ﺷﺎن اﻋﺪام ﺷﺪه اﻧﺪ؟ ﭼﻄﻮری‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮﻧﯽ ﺑﺎ آﻧﮭﺎ دﺳﺖ ﺑﺪھﯽ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺎ ﮐﯽ؟ ﺑﺎ روﺑﺮت ارّه؟ ﺑﺎ ﻣﺘﯿﺎس ﭘﻮل ﺗﻘﻠﺒﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ژاﮐﻮب ﭘﻨﺠﮫ ﮐﺞ؟ اﯾﻦ ﺷﮑﺎرھﺎی‬
‫ﺗﯿﺮ اﻋﺪام؟ )ﮔﺮوه ﺗﺒﮭﮑﺎران وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ( آﻗﺎﯾﺎن ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﻘﺘﻢ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ را در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫‪52‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬روز ﺑﺨﯿﺮ آﻗﺎﯾﺎن‪.‬‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪ ،‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﺟﺸﻦ ﺗﺎﺟﮕﺬاری را درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﺎ‬
‫روزھﺎی ﺳﺨﺖ و ﭘﺮ ﮐﺎری را در ﭘﯿﺶ روﯾﻤﺎن دارﯾﻢ‪ .‬ﺗﺎ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ اﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ‬
‫ﮐﺎﻧﺘﺮﺑﺮی وارد ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬در ﭼﮫ ﺳﺎﻋﺘﯽ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ و ﻧﯿﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﻓﻮرا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوﯾﻢ‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻮرا ﺑﺮوﯾﺪ‪.‬‬
‫روﺑﺮت ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ »ﺷﻤﺎ«؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﻠﮫ اﻟﺒﺘﮫ ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ ﻣﻦ ﻣﺠﺒﻮرم ﺑﮫ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﺑﺮوم‪.‬‬
‫روﺑﺮت ‪ :‬ﺧﺪای ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ زﻧﺪان ﻧﻤﯽ اﻧﺪازﻧﺪ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬و دﻗﯿﻘﺎ در روزھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﺎ ﺗﺎﺟﮕﺬاری را آﻣﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﺑﺪون ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﺜﻞ ﺳﻮپ ﺑﯽ ﻧﻤﮏ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻔﮫ ﺷﻮ ! ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ھﺪاﯾﺖ اﻣﻮر را ﻣﻮﻗﺘﺎ ﺑﮫ ھﻤﺴﺮم واﮔﺬار ﮐﺮده ام‪ .‬ﭘﻠﯽ!‬
‫)ﻣﮑﯿﺖ ﭘﻠﯽ را ﺑﮫ ﺟﻠﻮی ﺻﺤﻨﮫ ھﻮل ﻣﯽ دھﺪ‪ ،‬و ﺳﭙﺲ ﻓﺎﺻﻠﮫ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد و او را از دور‬
‫ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪(.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬رﻓﻘﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ھﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﯿﺎل راﺣﺖ ﺑﮫ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺑﺮود‪.‬‬
‫ﮐﺎرھﺎ روی ﻏﻠﺘﮏ ﺧﻮاھﺪ اﻓﺘﺎد‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ رﻓﻘﺎ؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﮫ ﻣﻦ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﮐﮫ اﻻن وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﯾﮏ‬
‫زن‪ ...‬ﻣﻨﻈﻮرم ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺗﻮ ﭼﮫ ﺟﻮاﺑﯽ ﺑﺮاﯾﺶ داری؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺗﻮ ﺧﻮب ﺷﺮوع ﮐﺮدی ﭘﺴﺖ ﻓﻄﺮت ! )ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﺪ( ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮر ﺷﻤﺎ ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم !‬
‫اﮔﺮ ﻏﯿﺮ از اﯾﻦ ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺎ ﺣﺎﻻ اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن ﺷﻠﻮارت را از ﭘﺎﯾﺖ در ﻣﯽ آوردﻧﺪ و آن ﺟﺎﯾﺖ را‬
‫ﺑﺎ ﺗﺮﮐﮫ ادب ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ آﻗﺎﯾﺎن؟‬
‫)ﺳﮑﻮت ﮐﻮﺗﺎھﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻌﺪ ھﻤﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪(.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﺎور ﮐﻨﯽ‪.‬‬

‫‪53‬‬
 ‫واﻟﺘﺮ ‪ :‬آﻓﺮﯾﻦ ! ﻣﺜﻞ ﮐﺘﺎب ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ! زﻧﺪه ﺑﺎد ﭘﻠﯽ!‬
‫ھﻤﮕﯽ ﺑﺎ ھﻢ ‪ :‬زﻧﺪه ﺑﺎد ﭘﻠﯽ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻧﻔﺮت اﻧﮕﯿﺰ ﺗﺮ از ھﻤﮫ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮای ﺗﺎﺟﮕﺬاری اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬
‫ﻓﺮﺻﺖ درﺟﮥ ﯾﮑﯽ اﺳﺖ و ﺻﺪ در ﺻﺪ آن درآﻣﺪ اﺳﺖ‪ .‬روزی ﮐﮫ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ھﺎ ﮐﺎﻣﻼ‬
‫ﺧﺎﻟﯽ از ﺳﮑﻨﮫ اﺳﺖ و ﺷﺐ ﻧﯿﺰ زﯾﺮ ﻣﯿﺰھﺎ ﭘﺮ ﺗﮭﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﺿﻤﻦ‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﺸﺮوب زﯾﺎد‬
‫ﻣﯽ ﺧﻮری ﻣﺘﯿﺎس‪ .‬ھﻔﺘﮥ ﮔﺬﺷﺘﮫ ﮔﻔﺘﮫ ﺑﻮدی ﮐﮫ آﺗﺶ ﺳﻮزی در ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﮐﻮدﮐﺎن در‬
‫ﮔﺮﯾﻨﻮﯾﭻ ﮐﺎر ﺗﻮ ﺑﻮده اﺳﺖ و اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮاردی ﺗﮑﺮار ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻮ اﺧﺮاج ﺧﻮاھﯽ ﺷﺪ‪ .‬آﺗﺶ‬
‫ﺳﻮزی ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﺎر ﮐﯽ ﺑﻮده؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ ﮐﺎر ﻣﻦ ﺑﻮده‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺑﮫ دﯾﮕﺮان( ‪ :‬آﺗﺶ ﺳﻮزی ﮐﺎر ﮐﯽ ﺑﻮده؟‬
‫دﯾﮕﺮان ‪ :‬ﮐﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﻮده‪ ،‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ‪ ،‬ﮐﯽ ﺑﻮده؟‬
‫ﻣﺘﯿﺎس )ﺧﻼف ﻣﯿﻞ ﺑﺎﻃﻨﯽ اش( ‪ :‬ﮐﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﻮده‪ ،‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ھﯿﭻ ﯾﮏ از‬
‫ﻣﺎ ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺨﻮاھﯿﻢ رﺳﯿﺪ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )در ﺣﺮﮐﺘﯽ ﮐﮫ ﮔﻮﯾﯽ ﯾﺨﮥ ﻓﺮدی را ﮔﺮﻓﺘﮫ( ‪ :‬ﺑﮫ ﺟﺎﯾﯽ ﺧﻮاھﯽ رﺳﯿﺪ‪ ،‬اﮔﺮ از ذھﻨﺖ‬
‫رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻮ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﯽ‪ .‬ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ھﺮﮔﺰ دﯾﺪه اﯾﺪ ﮐﮫ ﯾﮏ اﺳﺘﺎد آﮐﺴﻔﻮرد ﺑﮫ دﺳﺘﯿﺎراﻧﺶ‬
‫اﺟﺎزه ﺑﺪه ﮐﮫ زﯾﺮ ﺗﺼﺤﯿﺤﺎت ﻋﻠﻤﯽ روی اوراق داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن را اﻣﻀﺎ ﮐﻨﻨﺪ؟ او ﺧﻮدش‬
‫اﻣﻀﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫روﺑﺮت ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﮔﺮاﻣﯽ‪ ،‬ﻃﯽ ﻏﯿﺒﺖ ﺷﻮھﺮﺗﺎن ﺑﮫ ﻣﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺪھﯿﺪ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﮫ ھﺎ‬
‫ﺣﺴﺎب ھﺎ را ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺧﻮاھﯿﻢ داد‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﮔﺮاﻣﯽ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﮫ ھﺎ‪ ،‬رﻓﻘﺎ‪.‬‬
‫)ﺑﺎﻧﺪی ﮐﮫ وارد ﺷﺪه ﺑﻮد ھﻤﮕﯽ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮدش ﺑﺎش و ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻦ ﮐﮫ‬
‫ھﺮ روز ﺧﻮدت را آراﯾﺶ ﮐﻨﯽ‪ ،‬دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﮫ ﻣﻦ اﯾﻦ ﺟﺎ ھﺴﺘﻢ‪ .‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﻣﮭﻤﮫ ﭘﻠﯽ‪.‬‬

‫‪54‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬و ﺗﻮ‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﺑﮫ ﻣﻦ ﻗﻮل ﺑﺪه ﮐﮫ ﻓﻮرا راه ﻣﯽ اﻓﺘﯽ و ﺳﺮاغ زن دﯾﮕﮫ ای ﻧﻤﯽ ری‪،‬‬
‫ﺑﺎﺷﮫ؟ ﭘﻠﯽ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮی ﺗﻮ از روی ﺣﺴﺎدت ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﮫ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ھﻢ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﻣﮭﻤﮫ‪ ،‬ﺑﺎور ﮐﻦ ﻣﮏ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬وﻟﯽ‪ ،‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﭼﺮا ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﻣﻦ ﺑﮫ ﻣﻼﻗﺎت اﯾﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮھﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﯽ رم؟ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﺧﻮب ﻣﯽ دوﻧﯽ ﮐﮫ ﻣﻦ ﺗﻨﮭﺎ ﺗﺮا دوﺳﺖ دارم‪ .‬ﺑﮫ ﻣﺤﺾ اﯾﻦ ﮐﮫ ھﻮا ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﺸﮫ‪ ،‬اﺳﺒﻢ را‬
‫در اوﻟﯿﻦ اﺳﻄﺒﻞ ﺳﻮار ﺧﻮاھﻢ ﺷﺪ و ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﮐﮫ ﻣﺎه روی ﭘﻨﺠﺮه ات ﺑﺪرﺧﺸﺪ‪ ،‬ﻣﻦ در‬
‫ﭘﺸﺖ ﻣﺮداب ھﺎی ھﺎﯾﮕﯿﺖ ﺧﻮاھﻢ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬دﻟﻢ را آزار ﻧﺪه‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮن و ﺑﺎ ھﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ دل ﺑﮑﻨﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم و ھﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ ﭼﮫ وﻗﺘﯽ ﺑﺮﻣﯽ‬
‫ﮔﺮدم‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ زود ﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬وﻟﯽ ھﻨﻮز ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﻮاب دﯾﺪم‪ .‬از ﭘﻨﺠﺮه ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﺮدم و از ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺻﺪای اﻧﻔﺠﺎر ﺧﻨﺪه‬
‫ای را ﺷﻨﯿﺪم‪ ،‬ﺑﮫ روی ﭘﻨﺠﮫ ﺧﻢ ﺷﺪم‪ ،‬ﻣﺎه را دﯾﺪم‪ ،‬ﻗﺮص ﻣﺎه ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎرﯾﮏ ﺑﻮد ﻣﺜﻞ ﺳﮑﮥ‬
‫ﯾﮏ ﭘﻨﯽ ﮐﮭﻨﮫ‪ .‬در ﺷﮭﺮھﺎی ﺑﯿﮕﺎﻧﮫ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ ﻧﮑﻦ ﻣﮏ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻓﺮاﻣﻮﺷﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﺒﻮس ﭘﻠﯽ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﻣﮏ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﭘﻠﯽ‪.‬‬
‫)او آواز ﺧﻮاﻧﺎن ﻣﯽ رود( ‪:‬‬
‫ﻋﺸﻖ اداﻣﮫ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﯾﺎ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﺪ‬
‫اﯾﻦ ﺟﺎ ﯾﺎ آن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ) ﺗﻨﮭﺎ( ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺑﺎز ﻧﻤﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫)آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ( ‪:‬‬
‫ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﮫ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ھﺴﺖ‬
‫ﺑﻌﺪ ﺑﺎﯾﺪ رﻓﺖ‪.‬‬

‫‪55‬‬
 ‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ وﻟﯽ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ!‬
‫و زاری ﮐﺮدن ﺑﯿﮭﻮده‪.‬‬
‫ﻣﺮﯾﻢ ﻣﻘﺪس دﻋﺎی ﻣﺮا ﺑﺸﻨﻮ‬
‫ﻣﺎدرم ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﮐﺮده ﺑﻮد )ھﺠﻮ ﻣﻨﻮﻟﻮگ ﻣﺎرﮔﺮﯾﺖ در ﻓﺎﺳﺖ(‬
‫)ﻧﺎﻗﻮس ھﺎ ﺑﮫ ﺻﺪا در ﻣﯽ آﯾﻨﺪ(‬
‫ﺣﺎﻻ ﻣﻠﮑﮫ وارد ﺷﮭﺮ ﻟﻨﺪن ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫روز ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﻣﺎ ﮐﺠﺎ ﺧﻮاھﯿﻢ ﺑﻮد؟‬

‫‪56‬‬
 ‫ﻣﯿﺎن ﭘﺮده‬
‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم و ﺟﯿﻨﯽ ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ ﺟﻠﻮی ﺻﺤﻨﮫ ھﺴﺘﻨﺪ(‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﮔﺮ دراﯾﻦ روزھﺎ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ را دﯾﺪﯾﺪ‪ ،‬ﻓﻮرا ﺑﮫ ﭘﻠﯿﺲ اﻃﻼع دھﯿﺪ و ﻣﻦ‬
‫ده ﺷﻠﯿﻨﮓ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ دﺳﺖ ﺧﻮش ﺧﻮاھﻢ داد‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬اﮔﺮ ﭘﻠﯿﺲ ھﺎ در ﭘﯽ او ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﮕﮫ ﻣﯽ ﺷﮫ ﮐﮫ ﻣﺎ او را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﮑﺎر او را‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﯽ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬او ھﺮﮔﺰ وﻗﺘﺶ را ﺑﺮای دﯾﺪن ﻣﺎ ﺗﻠﻒ ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻦ ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﻣﮑﯽ ﻣﺮدی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﺘﻮﻧﮫ از ﻋﺎدﺗﺎی ﻗﺪﯾﻤﯿﺶ‬
‫دﺳﺖ ﺑﺮداره‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺗﻤﺎم ﻟﻨﺪن دﻧﺒﺎﻟﺶ ﺑﺎﺷﻦ‪.‬‬
‫)ﺑﮫ آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ(‬

‫ﻏﺰل ﺑﺮدﮔﯽ اﺣﺴﺎﺳﺎت‬

‫‪1‬‬
‫و اﯾﻦ ﯾﮏ دﯾﻮ واﻗﻌﯽ اﺳﺖ‪،‬‬
‫او‪ ،‬ﺳﻼخ‪ .‬و دﯾﮕﺮان ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ!‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ روﺳﭙﯽ ﺑﺎز‪ ،‬ﺑﯽ ﭘﺮوا ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺒﮭﮑﺎر‪،‬‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ‪ ،‬ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ او ﭼﯿﺮه ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ؟ ﻋﺎدت ﻗﺪﯾﻤﯽ‬
‫ﺑﮫ آﻧﺠﺎ ﺧﻮاھﺪ رﻓﺖ‪ ،‬ھﺮ ﭼﮫ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮدۀ اﺣﺴﺎﺳﺎت‪.‬‬
‫او ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس و ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﮫ ﻣﻀﺤﮑﮫ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ از ھﻤﮫ زرﻧﮕﺘﺮ اﺳﺖ‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﮫ زﻧﯽ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ ،‬ﮐﺎرش ﺗﻤﺎم اﺳﺖ‬
‫اﯾﻦ را ﻣﯽ داﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎم روز از آﻧﮭﺎ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰد‬
‫وﻟﯽ ﭼﮫ ﻓﺎﯾﺪه ‪ :‬ﻓﺮار از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‪.‬‬
‫‪57‬‬
 ‫ﭘﯿﺶ از آن ﮐﮫ ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬او در ﺧﺎﻧﮥ روﺳﭙﯿﺎن ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪2‬‬
‫ﺧﯿﻠﯽ از ﻣﺮدان از ﭘﺎ درآﻣﺪه اﻧﺪ‬
‫ﺧﯿﻠﯽ از ﻣﺮدان ﺑﺰرگ ﻧﺰد روﺳﭙﯽ ھﺎ ﺧﻮد را ﮔﻢ ﮐﺮدﻧﺪ!‬
‫و ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﮐﮫ ﺧﻮب روﺿﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﯿﺪ‪،‬‬
‫ﭼﮫ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ ﺧﺎک ﺧﻮاھﻨﺪ ﺳﭙﺮد؟ روﺳﭙﯿﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ؟‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﺑﺮدﮔﯽ اﺣﺴﺎﺳﺎت‪.‬‬
‫ﮐﺘﺎب آﺳﻤﺎﻧﯽ را ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﮫ اﺻﻼﺣﺎت ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﯽ ﭘﺮدازﯾﻢ‪،‬‬
‫ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪ آﻧﺎرﺷﯿﺴﺖ ﯾﺎ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ‪.‬‬
‫وﻗﺖ ﻇﮭﺮ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ادوﯾﮫ ﺟﺎت ﻧﺨﻮرﯾﻢ‬
‫ﺑﻌﺪ از ﻇﮭﺮ ﺑﺎ ھﻮس ھﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽ ﺟﻨﮕﯿﻢ‪،‬‬
‫و وﻗﺘﯽ ﻏﺮوب ﻓﺮا ﻣﯽ رﺳﺪ ﺑﺨﻮدﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﻢ ‪» :‬اﺣﺴﺎس ﺑﺪی دارم«‪،‬‬
‫و ﭘﯿﺶ از آن ﮐﮫ ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﺪ‪ ،‬در ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺎری ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ ھﺴﺘﯿﻢ‪.‬‬

‫‪58‬‬
 ‫‪5‬‬
‫)ھﻨﻮز ﺻﺪای ﻧﺎﻗﻮس ھﺎی ﺧﺎﻣﻮش ﻧﺸﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ﺳﺮ از ﺧﺎﻧﮥ روﺳﭙﯽ ھﺎ‬
‫در ﺗﻮرﻧﺒﺮﯾﺪج در آورد ! روﺳﭙﯽ ھﺎ ﺑﮫ او ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﮫ ﺷﺐ اﺳﺖ‪(.‬‬

‫)ﯾﮏ روﺳﭙﯽ ﺧﺎﻧﮫ در ﺗﻮرﻧﺒﺮﯾﺪج‪(.‬‬

‫)ﺑﻌﺪ از ﻇﮭﺮ ھﻔﺘﮫ ‪ :‬روﺳﭙﯽ ھﺎ ﻣﻼﻓﮫ ھﺎ را اﺗﻮ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ‪ ،‬آراﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ :‬ﺻﺤﻨﮥ آرام‬
‫ﺳﺎده و ﺑﻮرژوا )ت ‪ .(7‬ژاﮐﻮب ﭘﻨﺠﮫ ﮐﺞ روزﻧﺎﻣﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ ﮐﺴﯽ ﺑﮫ او‬
‫ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﻮﺟﮭﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ او در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻓﺮدی زﯾﺎدی اﺳﺖ‪(.‬‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬اﻣﺮوز او ﻧﺨﻮاھﺪ آﻣﺪ‪.‬‬

‫ﯾﮑﯽ از روﺳﭙﯽ ھﺎ ‪ :‬آه؟‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬و ﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ او ھﺮﮔﺰ ﻧﺨﻮاھﺪ آﻣﺪ‪.‬‬
‫روﺳﭙﯽ ‪ :‬ﺟﺎی ﺗﺄﺳﻒ ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ!‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬اﯾﻨﻄﻮر ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﻦ او را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ‪ ،‬در اﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ‪ ،‬او ﺷﮭﺮ‬
‫را ﺗﺮک ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ دﻓﻌﮫ‪ ،‬ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮار اﺳﺖ و آن ھﻢ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب!‬
‫)ﻣﮑﯿﺖ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﮐﻼھﺶ را ﺑﮫ ﯾﮏ ﻣﯿﺦ آﻣﯿﺰان ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و روی ﮐﺎﻧﺎﭘﮫ ﭘﺸﺖ ﯾﮏ‬
‫ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻗﮭﻮه ﺑﺮای ﻣﻦ!‬
‫وﯾﮑﺴﻦ )ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺗﺤﺴﯿﻦ آﻣﯿﺰ ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪» :‬ﻗﮭﻮه ﺑﺮای ﻣﻦ !«‬
‫ژاﮐﻮب ) ﺷﮕﻔﺖ زده ( ‪ :‬ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻨﮫ ﮐﮫ ﺗﻮ ھﻨﻮز ﺑﮫ ھﺎﯾﮕﯿﺖ ﻧﺮﻓﺘﮫ ﺑﺎﺷﯽ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﻣﺮوز‪ ،‬ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﮥ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮای اﯾﻦ ﭼﺮت و ﭘﺮت ھﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﻋﺎدات‬
‫ھﻤﯿﺸﮕﯽ ام ﺑﮕﺬرم‪) .‬اﻋﻼﻣﯿﮥ ﭘﯿﮕﺮد را ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ (.‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ‪ ،‬ﺑﺎران ﻣﯽ‬
‫آﯾﺪ‪.‬‬

‫‪59‬‬
 ‫ﺟﯿﻨﯽ )اﻋﻼﻣﯿﮫ را از زﻣﯿﻦ ﺑﺮﻣﯽ دارد و ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ( ‪» :‬ﺑﮫ ﻧﺎم ﺷﺎه‪ ،‬ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﻣﮑﯿﺖ ﻣﺘﮭﻢ‬
‫اﺳﺖ ﺑﮫ ﺳﮫ ﻓﻘﺮه‪«...‬‬
‫ژاﮐﻮب )اﻋﻼﻣﯿﮫ را از دﺳﺖ او ﻣﯽ ﻗﺎﭘﺪ( ‪ :‬آﯾﺎ از ﻣﻦ ﺣﺮﻓﯽ زده ﺷﺪه؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬از ﺗﻤﺎم ﮐﺎرﻣﻨﺪان‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ )ﺑﮫ ﯾﮏ ﻓﺎﺣﺸﮥ دﯾﮕﺮ( ‪ :‬اﻋﻼﻣﯿﮥ ﭘﯿﮕﺮد را ﺑﺒﯿﻦ ! )ﺳﮑﻮت(‪ ،‬ﻣﮏ دﺳﺘﺖ را ﺑﺪه ﺑﺒﯿﻨﻢ‪.‬‬
‫)ﻣﮑﯿﺖ دﺳﺘﺶ را ﺑﮫ او ﻣﯽ دھﺪ(‬
‫داﻟﯽ ‪ :‬اوه‪ ،‬آره ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬ﺧﻄﻮط دﺳﺘﺶ را ﺑﺨﻮان‪ ،‬ﺗﻮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﺑﻠﺪی!‬
‫)ﯾﮏ ﭼﺮاغ ﻧﻔﺘﯽ ﻣﯽ آورد و ﺻﺤﻨﮫ را روﺷﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﯾﺎ ﺛﺮوت ارﺛﯽ زﯾﺎدی اﻧﺘﻈﺎرم را ﻣﯽ ﮐﺸﺪ؟‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺧﺒﺮی از ﺛﺮوت ارﺛﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬
‫ﺑﺘﯽ ‪ :‬ﺟﯿﻨﯽ ﺗﻮ ﭼﺮا ﻃﻮری ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﭘﺸﺖ آدم را ﺑﮫ ﻟﺮزه ﻣﯽ اﻧﺪازد؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﯾﺎ ﺳﻔﺮی در ﭘﯿﺶ دارم؟‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺳﻔﺮ ﺑﺰرﮔﯽ در ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺴﺖ!‬
‫وﯾﮑﺴﻦ ‪ :‬ﭘﺲ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻓﻘﻂ از وﻗﺎﯾﻊ ﺧﻮب ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﺑﻘﯿﮫ اش را ول ﮐﻦ!‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﻌﺒﺮ ﺗﻨﮓ و ﺗﺎرﯾﮑﯽ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪ .‬و در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺣﺮف خ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‬
‫ﮐﮫ ﻣﻌﻨﺎی آن ﺧﯿﺎﻧﺖ ﯾﮏ زن اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﺪ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ! درﺑﺎرۀ ﻣﻌﺒﺮ ﺗﻨﮓ و ﺗﺎرﯾﮏ و ﺧﯿﺎﻧﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺪاﻧﻢ‪ ،‬ﻣﺜﻼ‬
‫ﻧﺎم آن زﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺧﻄﻮط ﺳﮑﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﻨﮭﺎ ﭼﯿﺰی ﮐﮫ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪ ،‬اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ﻧﺎم او ﺑﺎ ﺣﺮف ج ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﺲ ﺻﺤﯿﺢ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺣﺮف پ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻧﺎﻗﻮس ھﺎی ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﺷﺮوع ﺑﮫ دﯾﻨﮓ داﻧﮓ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻮ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ‬
‫ﺑﺪی را ﺧﻮاھﯽ ﮔﺬراﻧﺪ!‬

‫‪60‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اداﻣﮫ ﺑﺪه ! )ژاﮐﻮب ﻣﯽ زﻧﺪ زﯾﺮ ﺧﻨﺪه( ﭼﯽ ﺷﺪه ؟ )ﺑﮫ ژاﮐﻮب ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد و‬
‫از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او از روی ﺷﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺶ ﺑﺮگ اﻋﻼﻣﯿﮫ را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ( اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺳﮫ‬
‫ﻓﻘﺮه ﺑﻮده‪.‬‬
‫ژاﮐﻮب )ﻣﯽ ﺧﻨﺪد( ‪ :‬دﻗﯿﻘﺎ !‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﺒﺎس ھﺎی زﯾﺮ زﯾﺒﺎﯾﯽ دارﯾﺪ‪.‬‬
‫ﯾﮑﯽ از روﺳﭙﯽ ھﺎ ‪ :‬از ﮔﮭﻮاره ﺗﺎ ﮔﻮر‪ ،‬ﻟﺒﺎس زﯾﺮ ﭘﯿﺶ از ﻟﺒﺎس رو!‬
‫ﯾﮏ ﻓﺎﺣﺸﮥ ﭘﯿﺮ ‪ :‬ﻣﻦ ھﯿﭻ وﻗﺖ از ﭘﺎرﭼﮥ اﺑﺮﯾﺸﻤﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ‬
‫ﺻﻮرت ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺮﯾﺾ ھﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫)ﺟﯿﻨﯽ ﺑﯽ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﺑﮫ ﻃﺮف در ﻣﯽ رود‪(.‬‬
‫روﺳﭙﯽ دوﻣﯽ ) ﺑﮫ ﺟﯿﻨﯽ ( ‪ :‬ﮐﺠﺎ ﻣﯽ روی ﺟﯿﻨﯽ؟‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ )ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‬
‫ﻣﻮﻟﯽ ‪ :‬وﻟﯽ ﭼﻠﻮاری ﮐﮫ ﺑﺎ دﺳﺖ دوﺧﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻮب ﺟﻠﻮه ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻓﺎﺣﺸﮥ ﭘﯿﺮ ‪ :‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻟﺒﺎس ھﺎی زﯾﺮی ﮐﮫ ﺑﺎ دﺳﺖ دوﺧﺘﮫ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺮای ﻣﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺧﻮﺑﯽ‬
‫داﺷﺘﮫ‪.‬‬
‫وﯾﮑﺴﻦ ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن ﺧﻮدﺷﺎن را ﻓﻮرا در ﻓﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺑﮫ ﺑﺘﯽ( ‪ :‬ﺗﻮ ھﻤﯿﺸﮫ از ﺑﻨﺪ ﺟﻮراب ﺳﯿﺎه اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪.‬‬
‫ﺑﺘﯽ ‪ :‬آره ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﻨﺪ ﺟﻮراب ﺳﯿﺎه‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺗﻮ‪ ،‬ﭼﮫ ﻧﻮع ﻟﺒﺎس زﯾﺮی ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯽ؟‬
‫ﻓﺎﺣﺸﮥ دوﻣﯽ ‪ :‬اوه‪ ،‬ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ھﯿﭻ ﮐﺲ را ﺑﮫ اﺗﺎﻗﻢ ﺑﺒﺮم‪ ،‬اﯾﻨﻘﺪر‬
‫ﮐﮫ ﺧﺎﻟﮫ ام دﯾﻮاﻧﮥ ﻣﺮدھﺎ ﺳﺖ‪ ،‬و زﯾﺮ ﻃﺎق در ورودی‪ ،‬ﻣﯽ دوﻧﯿﺪ‪ ،‬ﻣﻦ اﺻﻼ ﻟﺒﺎس زﯾﺮ‬
‫ﻧﻤﯽ ﭘﻮﺷﻢ‪.‬‬
‫)ژاﮐﻮب ﻣﯽ ﺧﻨﺪد(‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺗﻤﺎم ﮐﺮدی؟‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺗﺎزه رﺳﯿﺪم ﺑﮫ ﺑﺨﺶ ﺗﺠﺎوزﺟﻨﺴﯽ‪.‬‬

‫‪61‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )روی ﮐﺎﻧﺎﭘﮫ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ( ‪ :‬ﭘﺲ ﺟﯿﻨﯽ ﮐﺠﺎ رﻓﺘﮫ؟ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺶ از آن ﮐﮫ ﺳﺘﺎرۀ‬
‫ﻣﻦ در اﯾﻦ ﺷﮭﺮ ﻃﻠﻮع ﮐﻨﺪ‪...‬‬
‫وﯾﮑﺴﻦ ‪» :‬ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺶ از آن ﮐﮫ ﺳﺘﺎرۀ ﻣﻦ در اﯾﻦ ﺷﮭﺮ ﻃﻠﻮع ﮐﻨﺪ‪«...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪... :‬در وﺿﻌﯿﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﻘﯿﺮاﻧﮫ ای ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم‪ .‬و اﮔﺮ‬
‫ﻣﻦ ﺑﮫ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ارﺗﻘﺎء ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪ ،‬و ﺑﮫ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻣﯿﺰی دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪،‬‬
‫دوﺳﺘﺎن و ھﻢ راھﺎن روزھﺎی ﺗﺎرﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ام را و ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺟﯿﻨﯽ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﺮدم‬
‫ﮐﮫ ﺳﻮﮔﻠﯽ ﻣﻦ ﺑﯿﻦ ھﻤﮥ دﺧﺘﺮھﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ!‬
‫) در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﻣﮑﯿﺖ آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﺟﯿﻨﯽ زﯾﺮ ﭘﻨﺠﺮۀ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﺑﮫ ﮐﺎرآﮔﺎه اﺳﻤﯿﺖ‬
‫ﻋﻼﻣﺖ ﻣﯽ دھﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﻣﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪ‪ .‬ھﺮ ﺳﮫ ﻧﻔﺮ ﺻﺤﻨﮥ ﺧﺎﻧﮫ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪(.‬‬

‫آواز دﻻل ﻣﺤﺒﺖ‬

‫‪1‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬
‫در آن روزھﺎ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ از اﯾﻨﮭﺎ‪،‬‬
‫ﻣﻦ و او ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازه از ران ھﺎﯾﺶ ﮐﮫ از ﺗﯿﺰ ھﻮﺷﯽ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ھﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫او ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﺎن ﻣﯽ داد و ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﺶ ﺑﻮدم‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﻣﺸﺘﺮی ﻣﯽ آﻣﺪ‪ ،‬از روی ﺗﺨﺖ ﺑﮫ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ ﺧﺰﯾﺪم‬
‫ﻣﯽ رﻓﺘﻢ ﺑﮫ ﮐﺎﻓﮫ ھﺎ ﺗﺎ ﺟﺮﻋﮫ ای ﺑﻨﻮﺷﻢ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺆدب ﺑﻮدم ‪:‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﭘﻮل ﻣﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ‪» :‬آﻗﺎی ﻣﺤﺘﺮم اﮔﺮ دﻟﺘﺎن ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ‪ ،‬ﺧﻮدﺗﺎن را‬
‫ﻣﺤﺮوم ﻧﮑﻨﯿﺪ‪.‬‬
‫ﺑﮫ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﺶ ﻣﺎه ﻃﻼﯾﯽ را در اﯾﻦ روﺳﭙﯽ ﺧﺎﻧﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫)ﺟﯿﻨﯽ در ﭼﮭﺎر ﭼﻮب در ﻇﺎھﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﮐﺎرﮔﺎه اﺳﻤﯿﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او اﯾﺴﺘﺎده‪(.‬‬

‫‪62‬‬
 ‫‪2‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬
‫در آن روزھﺎ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ از اﯾﻨﮭﺎ‪،‬‬
‫وﻗﺘﯽ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺸﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺮای اﺛﺒﺎت ﻋﺸﻘﺶ‬
‫ﻣﺮا ﺑﮫ ﺑﺎد ﮐﺘﮏ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﺪ ﺟﻨﺲ ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ‪» :‬ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﺖ را ﺣﺮاج ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪«.‬‬
‫ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﻢ را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮم‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖ ھﺎ ﺑﮫ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺼﯿﺎن ﻣﯽ رﺳﯿﺪم!‬
‫ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زدم ‪» :‬ﺗﻮ ﻣﺮگ ﻣﺮا ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ! دﯾﮕﺮ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪارم‪«.‬‬
‫ﺑﻌﺪ ﺑﯽ ھﯿﭻ ﻧﺮﻣﺸﯽ‪ ،‬ﮐﺎرش را ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﮐﺮد و ھﻤﯿﺸﮫ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺼﯿﺒﺖ زده ای‬
‫ﺗﻨﮭﺎ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻣﯽ رﻓﺖ!‬

‫‪3‬‬
‫ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ‪ ،‬و ﭘﯽ در ﭘﯽ ‪:‬‬
‫در آن روزھﺎ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ از اﯾﻨﮭﺎ )ت ‪(8‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬
‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺶ از اﻣﺮوز ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﻮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬
‫ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺗﻨﮭﺎ ﮔﺎھﯽ ﮔﺪاری ﺑﺎ ھﻢ ﻋﺸﻖ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬
‫ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ﺷﺐ ھﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺷﺐ ھﺎ وﻟﯽ روزھﺎ ھﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺑﻮد!‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬
‫و ﺑﻌﺪ‪ ،‬روزی از روزھﺎ‪ ،‬ﺣﺎﻣﻠﮫ ﺷﺪم‪.‬‬
‫‪63‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬
‫ﺑﺎﯾﺪ راه ﺣﻠﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬
‫ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬
‫ﺗﺎ اﯾﻦ ﮐﮫ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ در روﺳﭙﯽ ﺧﺎﻧﮫ ﻣﺎه ھﺎ و روزھﺎﯾﻤﺎن ﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬
‫)ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ ﻣﯽ رﻗﺼﻨﺪ‪ .‬ﻣﮑﯿﺖ ﻋﺼﺎی ﺷﻤﺸﯿﺮی اش را ﺑﮫ دﺳﺖ دارد‪ ،‬ﮐﻼھﺶ را ﺑﮫ‬
‫ﻃﺮف ﺟﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪ ،‬ﺑﮫ رﻗﺺ اداﻣﮫ ﻣﯽ دھﻨﺪ و ﮐﺎرﮔﺎه اﺳﻤﯿﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد و‬
‫دﺳﺘﺶ را ﻣﯽ ﮔﺬارد روی ﺷﺎﻧﮥ ﻣﮑﯿﺖ‪(.‬‬
‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺮوﯾﻢ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﯾﻦ آﻟﻮﻧﮏ ﮐﺜﯿﻒ ھﻤﯿﺸﮫ ﯾﮏ در ﺧﺮوﺟﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪاﺷﺘﮫ؟‬
‫)اﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﮫ او دﺳﺘﺒﻨﺪ ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬ﻣﮑﯿﺖ در ﯾﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﺮﯾﻊ او را ھﻞ ﻣﯽ دھﺪ و‬
‫از ﭘﻨﺠﺮه ﻣﯽ ﭘﺮد‪ .‬ﺟﻠﻮی ﭘﻨﺠﺮه ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم و ﭘﻠﯿﺲ ھﺎی دﯾﮕﺮ اﯾﺴﺘﺎده اﻧﺪ‪(.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﻣﺘﻮﺟﮫ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﮫ ﮔﯿﺮ اﻓﺘﺎده‪ .‬ﮐﻼھﺶ را ﺑﮫ ادای اﺣﺘﺮام ﺑﺮﻣﯽ دارد‪ : (.‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم‬
‫اﺣﺘﺮاﻣﺎت ﺧﺎﻧﻢ ﮔﺮاﻣﯽ‪.‬‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ ﮔﺮاﻣﯽ‪ ،‬ﺷﻮھﺮم ھﻤﯿﺸﮫ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﮫ ﻗﮭﺮﻣﺎﻧﺎن ﺑﺰرگ ﺗﺎرﯾﺦ‬
‫ﺟﻠﻮی در ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻨﯽ ﺳﻘﻮط ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺣﺎل ﺷﻮھﺮﺗﺎن را ﺑﭙﺮﺳﻢ؟‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎی دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ را‬
‫ﺗﺮک ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬روزﺑﺨﯿﺮ ﭘﻠﯿﺲ ھﺎی ﻟﻨﺪن ! او را ﺧﺎﻧﮥ ﺟﺪﯾﺪش ھﺪاﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ‪) .‬ﻣﮑﯿﺖ را ﻣﯽ‬
‫ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ ﺳﻮی ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎ ﺻﺪای ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ‪ (:‬ﺧﺎﻧﻤﮭﺎ‪ ،‬از اﯾﻦ ﭘﺲ اﮔﺮ ﻣﯽ‬
‫ﺧﻮاھﯿﺪ او را ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬او را ھﻤﯿﺸﮫ در ﻣﻨﺰﻟﮕﺎھﺶ ﺧﻮاھﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ‪ ،‬از اﻣﺮوز اﯾﻦ آﻗﺎ‬
‫ﭘﺸﺖ ﻣﯿﻠﮫ ھﺎی اوﻟﺪ ﺑﯿﻠﯽ اﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻼﻗﺎت روﺳﭙﯽ ھﺎﯾﺶ‬
‫ﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺻﻮرت ﺣﺴﺎب را ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮاھﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ‪.‬‬
‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ژاﮐﻮب‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده‪.‬‬
‫‪64‬‬
 ‫ژاﮐﻮب )ﺳﺮﮔﺮم ﺧﻮاﻧﺪن روزﻧﺎﻣﮫ و ﭼﯿﺰی ﻧﺪﯾﺪه( ‪ :‬ﭘﺲ ﻣﮏ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﭘﻠﯿﺲ ھﺎ آﻣﺪﻧﺪ‪.‬‬
‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺧﺪای ﻣﻦ ﺧﺪای ﻣﻦ‪ ،‬و ﻣﻦ ﮐﮫ ﺑﯽ ﺧﯿﺎل در ﺣﺎل ﺧﻮاﻧﺪن ھﺴﺘﻢ‪...‬ای داد ﺑﯿﺪاد!‬
‫)ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫‪6‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ﮐﮫ روﺳﭙﯽ ھﺎ ﺑﮫ او ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮫ واﺳﻄﮥ ﻋﺸﻖ ﯾﮏ زن آزاد‬
‫ﻣﯽ ﺷﻮد‬

‫زﻧﺪان اوﻟﺪ ﺑﯿﻠﯽ‪ .‬ﻗﻔﺲ زﻧﺪان ﺑﺎ ﻣﯿﻠﮫ ھﺎی ﺿﺨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﺮط ﮐﮫ ﻣﺄﻣﻮران ﻣﻦ او را ﭘﯿﺪا ﻧﮑﻨﻨﺪ ! ﺧﺪای ﻣﮭﺮﺑﺎن‪ ،‬اﻣﯿﺪوارم ﮐﮫ ﺣﺎﻻ‬
‫در آن ﺳﻮی ﻣﺮداب ھﺎی ھﺎﯾﮕﯿﮓ ﭼﮭﺎر ﻧﻌﻞ ﺑﺘﺎزد‪ ،‬و ﺑﮫ رﻓﯿﻖ دﯾﺮﯾﻨﮫ اش ﺟﮑﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﺑﯽ اﺣﺘﯿﺎط اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ھﻤﮥ ﻣﺮدان ﺑﺰرگ‪ .‬اﮔﺮ او را ﺑﺎزداﺷﺖ ﮐﻨﻨﺪ و دﺳﺖ ﺑﺴﺘﮫ ﺑﮫ‬
‫اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺎورﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺤﻤﻞ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﮫ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را ﻧﺨﻮاھﻢ داﺷﺖ‪ .‬ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ‪ ،‬ﻣﺎه در‬
‫آﺳﻤﺎن ﻣﯽ درﺧﺸﺪ‪ ،‬و او ﭼﮭﺎر ﻧﻌﻞ در آن ﺳﻮی ﻣﺮداب ھﺎ راھﺶ را ﮔﻢ ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪.‬‬
‫)ﺳﺮ و ﺻﺪاﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد( ﭼﮫ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ؟ ﺧﺪای ﻣﻦ‪ .‬او را آورده اﻧﺪ!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )دﺳﺖ ﺑﺴﺘﮫ ﺑﺎ ﮐﺎﺑﻞ ھﺎی ﺿﺨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﺶ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﺘﯽ در ﺧﻮد ﻓﺮو رﻓﺘﮫ‬
‫وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ﺑﻠﮫ ﻗﺮﺑﺎن ﮔﻮ‪ ،‬ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﮫ اﻗﺎﻣﺖ ﮔﺎه ﺳﺎﺑﻖ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ!‬
‫)ﺑﮫ ﺑﺮاون ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﮫ ﺧﻮد را در دورﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﮥ ﺳﻠﻮل ﭘﻨﮭﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪(.‬‬
‫ﺑﺮاون )ﭘﺲ از ﺳﮑﻮﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ‪ ،‬زﯾﺮ ﻧﮕﺎه ﻏﻀﺐ آﻣﯿﺰ ﻣﮑﯿﺖ( ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﺒﻮدم‪...‬ھﺮ‬
‫ﮐﺎری از دﺳﺘﻢ ﺑﺮﻣﯽ آﻣﺪ اﻧﺠﺎم دادم ‪...‬اﯾﻨﻄﻮری ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻧﮑﻦ‪ ،‬ﻣﮏ‪...‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ اﯾﻨﻮ‬
‫ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ‪...‬ﺳﮑﻮت ﺗﻮ دھﺸﺘﻨﺎک اﺳﺖ‪).‬ﺑﮫ ﯾﮑﯽ از ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﺪ ‪ (:‬ﺑﺴﮫ‬

‫‪65‬‬
‫دﯾﮕﮫ‪ ،‬اﺟﺒﺎری ﺑﮫ ﻣﺘﮫ ﮔﺬاﺷﺘﻦ روی ﺧﺸﺨﺎش ﻧﺪاری‪ ،‬اﻟﺪﻧﮓ !‪...‬ﯾﮏ ﭼﯿﺰی ﺑﮕﻮ ﻣﮏ‪ .‬ﯾﮏ‬
‫ﭼﯿﺰی ﺑﮫ ﺟﮑﯽ ﺑﯿﭽﺎره ات ﺑﮕﻮ‪...‬ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ ﺑﮕﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ ﺑﺮای ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ از ﻣﻦ در‬
‫اﯾﻦ ﺳﯿﺎھﯽ ‪) ...‬ﺳﺮش را روی دﯾﻮار ﺗﮑﯿﮫ ﻣﯽ دھﺪ و ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ (.‬او ﻣﺮا ﺣﺘﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﮥ‬
‫ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ ھﻢ ﻧﺪاﻧﺴﺖ‪) .‬ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﯾﻦ ﺑﺮاون ﺑﯿﭽﺎره ! ﻧﺎدم ﺑﺎﻃﻨﯽ‪ .‬و ﺷﺎﯾﺴﺘﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ارﺷﺪ ھﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﮫ ﻧﺎﺳﺰا ﺑﺎرش ﻧﮑﺮدم‪ .‬وﻟﯽ ﺑﮫ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ﯾﮏ ﻧﮕﺎه اﻧﺒﺎﺷﺘﮫ از ﺳﺮزﻧﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮی روی او ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ‪ .‬درﺳﺖ ﺗﺸﺨﯿﺺ دادم‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده وﻟﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻧﮕﺎھﺶ‬
‫ﮐﺮدم‪ ،‬و او ﺑﮫ ﺗﻠﺨﯽ ﮔﺮﯾﮫ ﮐﺮد‪ .‬اﯾﻦ ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ از ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس آﻣﻮﺧﺘﮫ ام‪) .‬اﺳﻤﯿﺖ‬
‫وارد ﻣﯽ ﺷﻮد و دﺳﺘﺒﻨﺪ زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﻮد دارد( آﻗﺎی ﻧﮕﮭﺒﺎن ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ اﯾﻦ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮﯾﻦ ھﺎﯾﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﮫ در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﯿﺪ؟ ﺑﺎ اﺟﺎزۀ ﻣﺮﺣﻤﺖ آﻣﯿﺰ ﺷﻤﺎ اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ‬
‫دﺳﺘﺒﻨﺪھﺎی راﺣﺘﺘﺮی ﻣﯽ داﺷﺘﻢ‪) .‬دﺳﺘﮫ ﭼﮑﺶ را ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آورد(‪.‬‬
‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﺑﻮرس ھﺎ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ را ﻋﺮﺿﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ‬
‫ﺳﺮﻣﺎﯾﮫ ﮔﺬاری ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد‪ .‬از ده ﮔﯿﻨﮫ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺑﺮای ﻧﺪاﺷﺘﻦ دﺳﺘﺒﻨﺪ؟‬
‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻨﺠﺎه‬
‫ﻣﮑﯿﺖ )ﯾﮏ ﭼﮏ آﻣﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪ :‬وﻟﯽ ﻣﮭﻤﺘﺮ از ھﻤﮫ‪ ،‬اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﻟﻮﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ اﮔﺮ ﺑﺮ‬
‫ﻣﻼ ﺷﻮد‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺮاون ﺑﻔﮭﻤﺪ ﮐﮫ ﻣﻦ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﺑﺎ دﺧﺘﺮش رواﺑﻄﯽ داﺷﺘﮫ ام‪ ،‬ﻓﻮرا ﺑﮫ‬
‫ﺑﺒﺮی درﻧﺪه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬از ﻗﺪﯾﻢ ﮔﻔﺘﮫ اﻧﺪ‪ ،‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﺧﻮب ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﯽ ﮐﮫ ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﺖ را ﻣﺮﺗﺐ ﻣﯽ‬
‫ﮐﻨﯽ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ھﺴﺘﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ دﺧﺘﺮک ﭘﺸﺖ در ﻣﻨﺘﻈﺮ اﯾﺴﺘﺎده‪ .‬ﺑﺎ او ﺣﺘﻤﺎ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎت‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺶ را ﺗﺎ ﭘﺎی ﺗﯿﺮ دار ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ!‬
‫آﻗﺎﯾﺎن ﺧﻮدﺗﺎن ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬آﯾﺎ اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ؟‬
‫ﻣﻦ دﯾﮕﺮ ھﯿﭻ ﻋﻼﻗﮫ ای ﺑﮫ اﯾﻦ ﭼﺮﻧﺪﯾﺎت ﻧﺪارم‪.‬‬
‫از ﺗﻮی ﮔﮭﻮاره ھﻤﯿﺸﮫ در ﮔﻮﺷﻢ ﺗﮑﺮار ﮐﺮده اﻧﺪ ‪ :‬ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺛﺮوت اﻧﺴﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ‬
‫ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ دوﺳﺖ دارد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫) ﻧﻮر ﺑﺮای آواز ‪ :‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ ﭼﺮاغ از ﺑﺎﻻ ﺑﮫ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ و‬
‫در اﻧﺘﮭﺎی ﻣﯿﻠﮫ روی ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪ :‬ﺷﻌﺮی ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮب(‬
‫‪66‬‬
 ‫ﺷﻌﺮی ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮب )ت ‪(9‬‬
‫‪1‬‬
‫ھﻤﯿﺸﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺰرﮔﺎن را ﺑﮫ رخ ﻣﺎ ﮐﺸﯿﺪه اﻧﺪ‬
‫ﮐﮫ ﺑﺎ داﻧﺶ و آب ﺗﺎزه زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ‬
‫در ﮐﻠﺒﮫ ای ﭘﺮ از ﻣﻮش‪...‬‬
‫ﻣﺮا از اﯾﻦ ﻣﻮﻋﻈﮫ ﺳﺮاﯾﯽ ھﺎﯾﺘﺎن ﻣﻌﺎف ﮐﻨﯿﺪ!‬
‫ﻣﻮﻋﻈﮫ ﺳﺮاﯾﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺮای آﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ!‬
‫ﻣﻦ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دھﻢ ﺑﮫ ﺟﮭﻨﻢ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻮم‪.‬‬
‫ھﯿﭻ ﭘﺮﻧﺪه ای از اﯾﻦ ﺟﺎ ﺗﺎ ﺑﺎﺑﻞ‬
‫ﺣﺘﯽ ﯾﮏ روز ھﻢ دوام ﻧﺨﻮاھﺪ آورد‪.‬‬
‫آزاد ﺑﻮدن‪ ،‬ﺑﮫ ﭼﮫ درد ﻣﯽ ﺧﻮرد؟ آزادی ﺑﮫ روی دوﺷﮭﺎﯾﻢ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺛﺮوت اﻧﺴﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ دوﺳﺖ دارد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ!‬

‫‪2‬‬
‫آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﺗﻨﮭﺎ و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدم‪ ،‬ﻏﺮق در ﻏﺮور ﺑﻮدم و ﺧﻮدم را از‬
‫ﻣﺮدان ﺑﺰرگ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺎ روﺷﻦ ﺷﺪن واﻗﻌﯿﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺗﻤﺎﻣﺶ ﮐﻦ‪ .‬در ﺑﯽ‬
‫ﻧﻮاﯾﯽ زﯾﺴﺘﻦ ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازه ﮐﮫ ﻣﻼل آور اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻮﺟﺐ ﭘﺎرﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺷﮭﺎﻣﺖ‬
‫اﻓﺘﺨﺎر آﻓﺮﯾﻦ اﺳﺖ وﻟﯽ دﺷﻮاری آن ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮫ ﺧﻮدم ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺗﻮ ﻓﻘﯿﺮ و ﺗﻨﮭﺎ ﺑﻮدی‬
‫‪ ،‬ﭘﺎرﺳﺎ و ﭘﺮ ﺷﮭﺎﻣﺖ ﺑﻮدی‪ ،‬وﻟﯽ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ در اﯾﻦ ﭼﺮﻧﺪﯾﺎت ﻧﯿﺴﺖ ‪ :‬ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺛﺮوت اﻧﺴﺎن‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ دوﺳﺖ دارد زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ!‬

‫)ﻟﻮﺳﯽ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫‪67‬‬
 ‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ھﺴﺘﯽ‪ ،‬ﺷﯿﺎد ﻓﺮوﺗﻦ ! ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺣﻮادﺛﯽ ﮐﮫ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ روی داده‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﮫ‬
‫ﺷﮭﺎﻣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ھﺎی ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯽ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﮫ ﺗﻮ ﻗﻠﺐ ﻧﺪاری؟ اﯾﻦ ﺗﻤﺎم آن ﺣﺮﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺮای ﮔﻔﺘﻦ داری‪،‬‬
‫آن ھﻢ ﺑﮫ ﺷﻮھﺮت ﮐﮫ از ﺑﺨﺖ ﺑﺪ در ﭼﻨﯿﻦ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﺪه؟‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺷﻮھﺮ ﻣﻦ ! ﺑﮕﻮ ھﯿﻮﻻ ! ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﻣﻦ از داﺳﺘﺎن ﺗﻮ و دوﺷﯿﺰه ﭘﯿﭽﻮم ﺑﯽ‬
‫اﻃﻼع ھﺴﺘﻢ؟ آه‪ ،‬ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ھﺎﯾﺖ را درﻣﯽ آورم!‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﮐﻤﯽ ﺟﺪی ﺗﺮ ﺑﺎش‪ ،‬ﻟﻮﺳﯽ ﺗﻮ ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺪازه اﺣﻤﻖ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﭘﻠﯽ ﺣﺴﺎدت ﮐﻨﯽ؟‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺷﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ او ازدواج ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﯽ‪ ،‬ھﺎ؟‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ازدواج‪ .‬او ﺳﺎده اﺳﺖ ! ﻣﻦ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﮫ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎ او ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻢ‬
‫و ﮔﺎھﯽ ﮔﺪاری او را ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻢ‪ ،‬ﺣﺎﻻ اﯾﻦ دﺧﺘﺮک ھﻤﮫ ﺟﺎ ﻧﺎﻗﻮس ھﺎ را ﺑﮫ ﺻﺪا در ﻣﯽ‬
‫آورد ﮐﮫ ﻣﺎ ﺑﺎ ھﻢ ازدواج ﮐﺮده اﯾﻢ ! ﻟﻮﺳﯽ ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬اﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ واﻗﻌﺎ ازدواﺟﯽ در‬
‫ﮐﺎر ﺑﻮده اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم ﺑﮫ ﺗﻮ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﺪھﻢ ﮐﮫ‪...‬ﯾﮏ ﻣﺮد ﻧﺠﯿﺐ زاده ﭼﮫ ﭼﯿﺰی‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ‪.‬‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آرزوﯾﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ زﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮام ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ازدواج ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮫ زﻧﯽ ﻣﺤﺘﺮم ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺧﻮاھﯽ ﺷﺪ‪...‬در اﯾﻦ‬
‫ﺻﻮرت‪...‬ﯾﮏ ﻧﺠﯿﺐ زاده ﭼﮫ ﭼﯿﺰی ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ؟ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﯾﺪ!‬
‫)ﭘﻠﯽ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺷﻮھﺮم ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﺗﻮ اﯾﻦ ﺟﺎ ھﺴﺘﯽ ! ﭼﺮا ﭼﺸﻤﮭﺎﯾﺖ را ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﯽ؟‬
‫ﺷﺮﻣﺴﺎری ﺗﻮ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻦ ﺑﯿﮭﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ زن ﺗﻮ ھﺴﺘﻢ‪.‬‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﺑﯽ ﺷﺮم!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﮑﯽ در زﻧﺪان ! ﭼﺮا از راه ﻣﺮداب ھﺎی ھﺎﯾﮕﯿﺖ ﻓﺮار ﻧﮑﺮدی؟ وﺑﮫ ﻣﻦ ﻗﻮل داده‬
‫ﺑﻮدی ﮐﮫ ﻧﺰد زﻧﮭﺎ ﻧﺨﻮاھﯽ رﻓﺖ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﮫ آﻧﮭﺎ ذھﻨﺖ را ﺑﮫ ﺧﻮدﺷﺎن واداﺷﺘﮫ اﻧﺪ وﻟﯽ‬
‫ﭼﯿﺰی ﻧﮕﻔﺘﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﺑﮫ ﺣﺮف ﺗﻮ اﻋﺘﻤﺎد داﺷﺘﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﻦ ﺗﺎ ﭘﺎی ﻣﺮگ در ﮐﻨﺎر ﺗﻮ ﺧﻮاھﻢ‬
‫ﺑﻮد‪...‬ﭼﺮا ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ ﮔﯽ ﻣﮏ؟ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ؟ آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﺑﮫ ﭘﻠﯽ ات ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﮐﮫ‬
‫دﯾﺪن ﺗﻮ در اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﭼﻘﺪر ﺑﺮای او دردآور اﺳﺖ!‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﭘﺘﯿﺎره!‬

‫‪68‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬اﯾﻦ زن ﮐﯿﺴﺖ؟ دﺳﺖ ﮐﻢ ﺑﮫ او ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﮐﯽ ھﺴﺘﻢ‪ .‬ﺑﮫ او ﺑﮕﻮ‪،‬‬
‫ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﮫ او ﮐﮫ ﻣﻦ ھﻤﺴﺮ ﺗﻮ ھﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ زن ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ؟ ﯾﮏ ﮐﻤﯽ ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ‬
‫‪ :‬ﻣﻦ زن ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ؟‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬رﯾﺎﮐﺎر‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻮ دو ﺗﺎ زن داری‪ ،‬ھﯿﻮﻻ؟‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺑﮕﻮ ﻣﮏ‪ ،‬ﻣﻦ زن ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﻢ؟ آﯾﺎ ھﻤﮫ ﮐﺎری ﺑﺮای ﺗﻮ ﻧﮑﺮدم؟ ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺗﻮ‬
‫ازدواج ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﯿﮕﺎﻧﮫ ﺑﻮدم‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮب اﯾﻦ را ﻣﯽ داﻧﯽ‪ .‬آﯾﺎ اﯾﻦ ﺗﻮ ﻧﺒﻮدی ﮐﮫ اﻧﺠﻤﻦ‬
‫ﯾﺎراﻧﺖ را ﺑﮫ ﻣﻦ ﻧﺴﭙﺮدی؟ ﻣﻦ ﺑﮫ ﺗﻤﺎم اﻣﻮر ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﻮل و ﻗﺮارھﺎﯾﻤﺎن رﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﺮدم‪.‬‬
‫از ﻃﺮف ژاﮐﻮب ھﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﻐﺎﻣﯽ ﺑﮫ ﺗﻮ ﺑﺪھﻢ ﮐﮫ او‪...‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﺪ اﯾﻦ دھﺎﻧﺘﺎن را ﯾﮏ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ‪ ،‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ روﺷﻦ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ دھﺎﻧﻢ را ﺑﺒﻨﺪم‪ .‬ھﯿﭻ آدﻣﯽ ﮐﮫ ﮔﻮﺷﺖ و ﭘﻮﺳﺖ و ﺧﻮن ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ھﻤﮫ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﺑﮫ ﺟﺰ زن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ‪...‬‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬زن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ!‬
‫ﭘﻠﯽ ‪... :‬زن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﻣﺘﯿﺎزات ﺧﺎﺻﯽ دارد‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻇﻮاھﺮ‬
‫اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎم اﯾﻦ دردﺳﺮھﺎ او را ﮐﺎﻣﻼ از ﺧﻮد ﺑﯽ ﺧﻮد ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﯿﭽﺎره!‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬دردﺳﺮ ! آﯾﺎ واﻗﻌﺎ اﯾﻦ ﻧﻔﺮت آور ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﮏ؟ ﻧﮫ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻦ ﻣﺮغ ﺑﯽ ﭘﺮ را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ !‬
‫اﯾﻦ آن ﭘﯿﺮوزی ﺑﺰرگ ﺗﻮ اﺳﺖ؟ اﯾﻦ اﺳﺖ آن زﯾﺒﺎ روی ﻣﺤﻠﮥ ﺳﻮھﻮ؟‬

‫) ﻧﻮر ﺑﺮای آھﻨﮓ‪ ،‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ ﭼﺮاغ از ﺳﻘﻒ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ‪،‬‬
‫دراﻧﺘﮭﺎی ﻣﯿﻠﮫ روی ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪ :‬ﺣﺴﺎدت (‬

‫‪69‬‬
 ‫ﺣﺴﺎدت‬
‫‪1‬‬
‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﭘﺲ از ﺧﻮدت روﻧﻤﺎﯾﯽ ﮐﻦ‪ ،‬زﯾﺒﺎ روی ﺳﻮھﻮ!‬

‫ﭘﺎھﺎی ﻇﺮﯾﻔﺖ را اﻧﺪﮐﯽ ﻧﺸﺎن ﺑﺪه!‬

‫زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ھﺎﯾﺖ را ﻧﺸﺎن ﺑﺪه‬

‫ﭼﻮن ﮐﮫ واﻗﻌﺎ ﭼﮭﺮه ات ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ!‬

‫ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﮫ ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﮑﯽ ی ﻣﻦ را ﻣﺪھﻮش ﺧﻮدت ﮐﺮده ای!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﻣﮑﯽ ی ﺗﻮ؟ ﻣﮑﯽ ی ﺗﻮ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﻣﯽ داﻧﯽ‪ ،‬واﻗﻌﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺮا ﺑﮫ ﺧﻨﺪه ﻣﯽ اﻧﺪازی‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫واﻗﻌﺎ؟ ﺧﯿﻠﯽ؟ ﺧﻨﺪۀ واﻗﻌﯽ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫آخ‪ ،‬ﻧﮫ‪ ،‬واﻗﻌﺎ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻨﺪه داره!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﭼﮫ ﭼﯿﺰی اﯾﻨﻘﺪر ﺧﻨﺪه داره؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﻣﮏ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﮫ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﮫ؟‬

‫‪70‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﻣﮏ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﺗﻮﻧﮫ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﮫ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ھﺎ‪ ،‬ھﺎ‪ ،‬ھﺎ‪ ،‬ﻧﮫ ھﯿﭽﮑﺲ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﻮع اﺷﺨﺎص ﮐﺎری ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﮫ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﮫ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬اﯾﻦ ھﻤﺎن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ!‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬اﯾﻦ ھﻤﺎن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ؟‬

‫ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ ‪:‬‬

‫ﻣﮏ و ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﺜﻞ دو ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎ ھﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪،‬‬

‫او ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ دارد‪ ،‬و ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ او را از ﻣﻦ ﺑﮕﯿﺮد‪،‬‬

‫ﻣﻦ ﻋﺸﻖ او را دارم و او اﯾﻤﺎن ﻣﺮا‪.‬‬

‫اﯾﻦ آﺷﻐﺎل ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭼﯿﺰی را ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻋﻮض ﮐﻨﺪ!‬

‫ﻧﮫ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت!‬

‫‪2‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫زﯾﺒﺎ روی ﺳﻮھﻮ‪ ،‬ﻧﺎم ﻣﻦ اﺳﺖ‪،‬‬

‫ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ‪ ،‬ﺳﺎق ﭘﺎی زﯾﺒﺎﯾﯽ دارم‪.‬‬

‫‪71‬‬
 ‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﮐﺠﺎ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﺗﻤﺎم ﭘﺴﺮھﺎی ﺳﻮھﻮ را ﺑﮫ ھﯿﺠﺎن واﻣﯽ دارد‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ دوّﻣﯽ ﻧﺪارم‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﭘﺘﯿﺎره!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﭘﺘﯿﺎره ﺧﻮدﺗﯽ!‬

‫اﯾﻦ ﻃﻮر ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﮫ ﻣﮏ ﺧﻮدم را ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دھﻢ!‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﻣﮏ ﺧﻮدت؟ ﻣﮏ ﺧﻮدت را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دھﯽ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﻧﮫ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎد‪ ،‬ﺑﮕﺬار ﺑﺨﻨﺪم؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬
‫واﻗﻌﺎ ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ داری ﺑﺨﻨﺪی؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬
‫اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻨﺪه داره!‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﭼﮫ ﭼﯿﺰی اﯾﻦ ھﻤﮫ ﺧﻨﺪه داره؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫ﮐﮫ ﻣﮏ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﮫ ﮐﺎر ﮐﻨﺪ!‬

‫‪72‬‬
 ‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﮐﮫ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﭘﯿﺪا ﺑﺸﮫ ﮐﮫ ﺑﺪوﻧﮫ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﮫ ﮐﺎر ﮐﻨﮫ!‬

‫ﭘﻠﯽ )ﺑﮫ ﺳﻮی ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد و ﺧﻄﺎب ﺑﮫ آﻧﮭﺎ( ‪:‬‬

‫ﺷﻤﺎ ﭼﮫ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟ ھﯿﭽﮑﺲ اﯾﻦ ﻧﻮع آدم ھﺎ را ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪:‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬اﯾﻦ ھﻤﺎن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪:‬‬

‫اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬اﯾﻦ ھﻤﺎن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ!‬

‫ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ ‪:‬‬

‫ﻣﮏ و ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﺜﻞ دو ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺑﺎ ھﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪،‬‬

‫او ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺮا دوﺳﺖ دارد‪ ،‬و ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ او را از ﻣﻦ ﺑﮕﯿﺮد‪،‬‬

‫ﻣﻦ ﻋﺸﻖ او را دارم و او اﯾﻤﺎن ﻣﺮا‪.‬‬

‫اﯾﻦ آﺷﻐﺎل ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭼﯿﺰی را ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻋﻮض ﮐﻨﺪ!‬

‫ﻧﮫ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت!‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻮش ﮐﻦ‪ ،‬آروم ﺑﺎش‪ .‬ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻣﺎﻧﻮر را ﭘﻠﯽ ﺑﺮای اﺧﺘﻼف‬
‫اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺑﮫ راه اﻧﺪاﺧﺘﮫ‪ .‬دارﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﮫ دار ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﭘﻠﯽ در ﭘﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ھﻤﮫ ﺟﺎ ﺟﺎز ﺑﺰﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﯿﻮۀ ﻣﻦ اﺳﺖ‪ .‬واﻗﻌﺎ‪ ،‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﺣﺎﻻ وﻗﺖ اﯾﻦ ﺟﻮر‬
‫ﺣﺮف ھﺎ اﺳﺖ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺗﻮ ﺗﺎ اﯾﻦ اﻧﺪازه ﺳﻨﮓ دل ھﺴﺘﯽ ﮐﮫ ﻣﺮا ﻃﺮد ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و ﺗﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎ ﺷﮭﺎﻣﺖ ﺑﮫ دﻋﺎوﯾﺖ اداﻣﮫ ﻣﯽ دھﯽ‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ازدواج ﮐﺮده ام؟‬
‫ﭼﺮا‪ ،‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬اﯾﻦ ھﻤﮫ ﺑﮫ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻣﻦ اﺿﺎﻓﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ )ﺳﺮش را ﺑﮫ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺮزﻧﺶ ﺗﮑﺎن‬
‫ﻣﯽ دھﺪ( ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﭘﻠﯽ!‬

‫‪73‬‬
 ‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬دوﺷﯿﺰه ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬در واﻗﻊ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﭼﻨﯿﻦ رﻓﺘﺎرھﺎﯾﯽ ﺗﻨﮭﺎ وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮدﺗﺎن را وﺧﯿﻢ‬
‫ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ از ﻧﺎھﻨﺠﺎر ﺑﻮدن ﺻﺤﻨﮫ ﭘﺮدازی ھﺎﯾﺘﺎن ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﺮای‬
‫اﯾﻦ آﻗﺎﯾﯽ ﮐﮫ در ﭼﻨﯿﻦ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﺑﮫ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﮫ اﯾﺪ!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬دوﺷﯿﺰۀ ﮔﺮاﻣﯽ‪ ،‬اﮔﺮ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﯾﺎدآوری ﮐﻨﻢ ﮐﮫ در ﺣﻀﻮر‬
‫ھﻤﺴﺮش‪ ،‬ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺗﺮﯾﻦ اﺻﻮل ﻧﺰاﮐﺖ اﯾﺠﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ اﯾﻦ آﻗﺎ ﺑﺎ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺑﯿﺸﺘﺮی‬
‫رﻓﺘﺎر ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﺗﻮ ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزی را از ﺣﺪ ﮔﺬراﻧﺪه ای‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪) :‬ﺑﮫ ﭘﻠﯽ( دوﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﯿﺎل دارﯾﺪ در اﯾﻦ زﻧﺪان دﻋﻮا ﺑﮫ ﭘﺎ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺠﺒﻮر‬
‫ﺧﻮاھﻢ ﺷﺪ ﻧﮕﮭﺒﺎن را ﺻﺪا ﺑﺰﻧﻢ ﺗﺎ راه ﺧﺮوج را ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دھﺪ‪ ،‬از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﻣﺘﺄﺳﻒ ﺧﻮاھﻢ ﺑﻮد‪ ،‬دوﺷﯿﺰۀ ﻋﺰﯾﺰ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ! ﺧﺎﻧﻢ! ﺧﺎﻧﻢ! و اﺟﺎزه دھﯿﺪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ را ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﯾﺎدآور ﺷﻮم ‪ :‬دوﺷﯿﺰۀ‬
‫ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﯿﺎﻓﮥ ﺣﻖ ﺑﮫ ﺟﺎﻧﺒﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺪان ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﻣﻦ‬
‫ﮐﺎری را ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم دھﻢ و در ﮐﻨﺎر ﺷﻮھﺮم ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﭼﮫ ﮔﻔﺘﯽ ؟ ﭼﮫ ﮔﻔﺘﯽ؟ آه‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﺮود ! در ﺧﺮوﺟﯽ را ﻧﺸﺎﻧﺶ ﻣﯽ دھﯿﻢ‪ ،‬وﻟﯽ‬
‫اﻧﮕﺎر ﻧﮫ اﻧﮕﺎر‪ ،‬ھﻤﯿﻨﻄﻮری اﯾﺴﺘﺎده‪ .‬آﯾﺎ ﻣﺠﺒﻮرم روﺷﻨﺘﺮ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺗﻮ ﭘﺘﯿﺎره ﭘﻮزه ات را ﻣﯽ ﺑﻨﺪی‪ ،‬ﯾﺎ در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬از ﺻﻮرﺗﺖ‬
‫ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺑﺮای در ورودی ﻣﺰار ﺷﮭﯿﺪان ﺑﺴﺎزم‪ ،‬دوﺷﯿﺰۀ ﻋﺰﯾﺰ!‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺑﯿﺮوﻧﺖ ﻣﯽ اﻧﺪازﯾﻢ‪ ،‬ﻣﻮﺟﻮد ﭘﺴﺖ ! ﺑﺎ ﺗﻮ‪ ،‬ﻣﺜﻞ آدم ﺣﺮف زدن ﻓﺎﯾﺪه ای ﻧﺪارد‪.‬‬
‫ﺣﺮف ادب و آدم ﺳﺮت ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﻓﮭﻤﯽ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺎ اﯾﻦ آداب ﻣﻌﺎﺷﺮت داﻧﯽ ھﺎﯾﺖ !‬

‫)و ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺑﮫ ﺷﮑﻤﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ‪ ،‬ﺗﻤﻨّﺎ ! ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ از ﺑﺎد ﭘﺮ ﺷﺪه؟ ﺑﻼﺧﺮه ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ﺑﻔﮭﻤﯽ‬
‫ﯾﺎ ﻧﮫ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭘﺲ ﺗﻮ ﯾﮏ ﭘﺘﯿﺎره ھﻢ در ﭘﺴﺘﻮ داﺷﺘﯽ ! ﻣﮏ‪ ،‬ﮐﺎر ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬دﯾﮕﺮ‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﭼﮫ ﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ‪.‬‬

‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫‪74‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮدم‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺮدش رﻓﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﭘﺘﯿﺎره زود آﻣﺪی‪.‬‬
‫وﻗﺘﯽ او را ﺑﮫ دار آوﯾﺨﺘﻨﺪ‪ ،‬اﮔﺮ دﻟﺖ ﺧﻮاﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻮ ھﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺧﻮدت را دار ﺑﺰﻧﯽ‪ .‬ﺑﺒﯿﻦ‬
‫ﺑﺎ ﻣﺎدر ﻣﺤﺘﺮﻣﺖ ﭼﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ‪ :‬او را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮدی در زﻧﺪان ﺑﮫ دﻧﺒﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻃﻮر‬
‫ﮐﮫ ﭘﯿﺪاﺳﺖ اﯾﻦ »ﻧﺮون« اﻣﭙﺮاﺗﻮر دو ﺗﺎ زن دارد‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬راﺣﺘﻢ ﺑﮕﺬار ﻣﺎﻣﺎن ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯽ درک ﮐﻨﯽ‪...‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬زود ﺑﺎش‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوﯾﻢ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮫ!‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯾﺪ؟ ﺑﮫ ﺣﺮف ﻣﺎدرﺗﺎن ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬زودﺑﺎش‪ ،‬راه ﺑﯿﺎﻓﺖ ﺟﻠﻮ!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻓﻮری‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ‪...‬ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﺑﺎ او ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪...‬واﻗﻌﺎ‪...‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﻔﮭﻤﯽ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﮭﻢ‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم )ﺑﮫ او ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ زﻧﺪ(‪ :‬اﯾﻦ ھﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﮭﻢ اﺳﺖ ! راه ﺑﺮو!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ !‬

‫)ﺧﻮدش را ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﺎدرش رھﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪(...‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺘﺎﯾﺶ اﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮدی‪ .‬ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ او ﮐﻤﯽ ﺣﺲ ﺗﺮﺣﻢ را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ آن ﻃﻮر ﮐﮫ ﺷﺎﯾﺴﺘﮥ ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﺜﻞ اوﺳﺖ ﺟﻮاﺑﺶ را ﺑﺪھﻢ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﻤﻦ‬
‫ﺑﮕﻮ‪ ،‬آﯾﺎ ﺗﻮ ﻓﮑﺮﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ ﮐﮫ او ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ راﺳﺖ اﺳﺖ؟ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آره ﻋﺰﯾﺰم‪ ،‬ﺑﺎورش ﮐﺮده ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﮔﺮ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ از ﺣﺮﻓﮭﺎﯾﺶ ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺖ‪ ،‬ﻣﺎدرش ﻣﺮا در اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﻗﺮار ﻧﻤﯽ‬
‫داد‪ .‬ﺗﻮ ﺧﻮدت دﯾﺪی ﮐﮫ ﭼﮫ ﺟﻮری ﻋﻠﯿﮫ ﻣﻦ ﻃﻮﻓﺎن ﺑﮫ ﭘﺎ ﮐﺮد؟ ﯾﮏ ﻣﺎدر ھﺮﮔﺰ ﺑﺎ داﻣﺎدش‬
‫ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ رﻓﺘﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﯾﮏ آدم ﻓﺮﯾﺒﮑﺎر آره وﻟﯽ ﻧﮫ ﺑﺎ داﻣﺎد ﺧﻮدش‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬اﯾﻨﻄﻮر ﮐﮫ ﺗﻮ از ﺗﮫ دﻟﺖ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ ! ﺗﺮا‬
‫آﻧﻘﺪر دوﺳﺖ دارم ﮐﮫ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽ دھﻢ ﺗﺮا ﺑﺎﻻی دار ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺗﺎ در آﻏﻮش ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ‪ .‬آﯾﺎ‬
‫واﻗﻌﺎ ﻋﺠﯿﺐ ﻧﯿﺴﺖ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ زﻧﺪﮔﯽ ام را ﻣﺪﯾﻮن ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺷﻨﯿﺪن اﯾﻦ ﺟﻤﻠﮫ از ﺗﻮ ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎ و دﻟﻨﺸﯿﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎز ھﻢ ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﺗﮑﺮار ﮐﻦ‪.‬‬
‫‪75‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ زﻧﺪﮔﯽ ام را ﻣﺪﯾﻮن ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻓﺮار ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻋﺰﯾﺰم ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ داﻧﯽ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ ھﻢ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﮫ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﻨﮭﺎن ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬وﻟﯽ‬
‫ﺑﮫ ﻣﺤﺾ اﯾﻦ ﮐﮫ ﺟﺴﺘﺠﻮھﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد‪ ،‬ﻓﻮرا ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻤﺎس ﺧﻮاھﻢ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯽ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﭼﻄﻮری ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﮐﻤﮑﺖ ﮐﻨﻢ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻋﺼﺎ و ﮐﻼھﻢ را ﺑﯿﺎور !) ﻟﻮﺳﯽ ﻋﺼﺎ و ﮐﻼه ﻣﮑﯿﺖ را ﻣﯽ آورد و ﺑﮫ داﺧﻞ‬
‫ﺳﻠﻮل ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪ .‬ﻟﻮﺳﯽ ﻣﯿﻮۀ ﻋﺸﻘﯽ را ﮐﮫ ﺑﺎ ﺧﻮدت ﺣﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﺎ را اﺑﺪی‬
‫ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫)ﻟﻮﺳﯽ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )وارد ﺳﻠﻮل ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﮫ ﻣﮑﯿﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ( ‪ :‬ﻋﺼﺎﯾﺘﺎن را ﺑﺪھﯿﺪ ﺑﮫ ﻣﻦ‪.‬‬

‫)ﭘﺲ از درﮔﯿﺮی ﻣﺨﺘﺼﺮی ﮐﮫ ﻃﯽ آن اﺳﻤﯿﺖ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدن ﺻﻨﺪﻟﯽ و دﯾﻠﻢ‪،‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ را ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﮑﯿﺖ از ﻗﻔﺲ ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭘﻠﯿﺲ ھﺎ در ﭘﯽ او ﻣﯽ دوﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاون از‬
‫راه ﻣﯽ رﺳﺪ‪(.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪) :‬ﺻﺪای ﺑﺮاون ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ﺳﻼم‪ ،‬ﻣﮏ !‪...‬ﻣﮏ‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺟﻮاب‬
‫ﺑﺪه‪ ،‬ﻣﻨﻢ‪ ،‬ﺟﮑﯽ ﺧﻮدﺗﮫ ﮐﮫ ﺑﺎھﺎت ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﮫ ! ﻣﮏ‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺟﻮاب ﺑﺪه‪ ،‬ﯾﮫ‬
‫ﭼﯿﺰی ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺳﮑﻮﺗﺖ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ‪) .‬وارد ﺳﻠﻮل ﻣﯽ ﺷﻮد‪ (:‬ﻣﮑﯽ ! ﭼﯽ؟ رﻓﺘﮫ !‬
‫ﭘﻨﺎه ﺑﺮ ﺧﺪا !‬

‫)روی ﺗﺨﺖ ﺧﻮاب ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ‪ .‬ﭘﯿﭽﻮم وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﭘﯿﭽﻮم )ﺑﮫ اﺳﻤﯿﺖ( ‪ :‬ﻣﻦ ﭘﯿﭽﻮم ھﺴﺘﻢ‪ .‬آﻣﺪه ام ﮐﮫ ﭼﮭﻞ ﻟﯿﻮر ﭘﺎداش اﻋﻼم ﺷﺪه ﺑﺮای‬
‫ﺑﺎزداﺷﺖ ﺗﺒﮭﮑﺎری ﺑﮫ ﻧﺎم ﻣﮑﯿﺖ را ﺑﮕﯿﺮم‪) .‬وارد ﺳﻠﻮل ﻣﯽ ﺷﻮد( ﺳﻼم ! ﺷﻤﺎ آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‬
‫ھﺴﺘﯿﺪ؟ )ﺑﺮاون ﺳﮑﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( آه‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬آﻗﺎی دﯾﮕﺮی ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﮔﺸﺖ ﻣﺨﺘﺼﺮی‬
‫رﻓﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺑﺮای دﯾﺪن ﯾﮏ ﺗﺒﮭﮑﺎر آﻣﺪه ام‪ ،‬وﻟﯽ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ را ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﻢ؟ آﻗﺎی ﺑﺮاون !‬
‫ﺑﺮاون ﺑﺒﺮی در ﺳﻠﻮل زﻧﺪان‪ ،‬و دوﺳﺖ او ﻣﮑﯿﺖ ﮐﮫ در ﺳﻠﻮﻟﺶ ﻧﯿﺴﺖ!‬

‫ﺑﺮاون )ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﮑﻮه آﻣﯿﺰ( ‪ :‬اﻓﺴﻮس‪ ،‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫‪76‬‬
 ‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﭼﮫ ﻓﮑﺮ ﺑﯿﮭﻮده ای‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﺒﺎدا ﺷﻤﺎ‪...‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ‬
‫ﺷﻤﺎ را در وﺿﻌﯿﺖ ﺣﺴﺎﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ دھﺪ‪...‬ﻧﮫ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺮاون‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﭘﺮﯾﺸﺎن ھﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﮐﺎﻣﻼ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﻔﮭﻤﻢ‪ .‬ﺷﻤﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺣﺎل ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﻠﮫ اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ آدم را ﻓﻠﺞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﻮع اﻓﺮاد ﺗﻨﮭﺎ از‬
‫روی ﺳﺮ ﺑﮫ ھﻮاﯾﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬اﺳﻔﻨﺎک اﺳﺖ‪ ،‬اﺳﻔﻨﺎک!‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﮐﻤﯽ دراز ﺑﮑﺸﯿﺪ؟ ﺗﻨﮭﺎ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﭼﺸﻢ ھﺎﯾﺘﺎن را ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ و ﺗﺼﻮر‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ اﻧﮕﺎر ھﯿﭻ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﺎﻓﺘﺎده‪ .‬ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ در ﺻﺤﺮای ﺳﺮ ﺳﺒﺰ و زﯾﺒﺎﯾﯽ ھﺴﺘﯿﺪ و‬
‫ﻋﺒﻮر اﺑﺮھﺎی ﺳﻔﯿﺪ ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻣﮭﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب را‬
‫از ذھﻨﺘﺎن دور ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﮐﮫ در ﮔﺬﺷﺘﮫ روی داده و ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﮐﮫ در آﯾﻨﺪه روی ﺧﻮاھﺪ‬
‫داد‪.‬‬

‫ﺑﺮاون )ﺑﮫ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻀﻄﺮب( ‪ :‬ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﭼﯿﺴﺖ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﺳﺘﺎﯾﺶ اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﮔﺮ ﺑﮫ ﺟﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﻮدم‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ از ﭘﺎ ﻣﯽ اﻓﺘﺎدم‪،‬‬
‫در ﺗﺨﺖ ﺧﻮاﺑﻢ ﭘﮭﻦ ﻣﯽ ﺷﺪم و ﭼﺎی داغ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪم‪ .‬و ﺧﺼﻮﺻﺎ‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﻔﺮ را ﭘﯿﺪا ﻣﯽ‬
‫ﮐﺮدم ﮐﮫ دﺳﺘﺶ را روی ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ام ﺑﮕﺬارم‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬وﻟﯽ‪ ،‬ﺧﺪای ﻣﻦ‪ ،‬اﮔﺮ او ﻓﺮار ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﻣﻦ ھﯿﭻ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻧﺪارد ! ﭘﻠﯿﺲ ھﯿﭻ‬
‫دﺧﺎﻟﺘﯽ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬آه‪ ،‬ﺑﮫ ﭘﻠﯿﺲ ھﯿﭻ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻧﺪارد؟ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ را دوﺑﺎره در اﯾﻦ‬
‫ﺟﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ؟ )ﺑﺮاون ﺷﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽ اﻧﺪازد( در اﯾﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ ﮐﮫ اﻧﺘﻈﺎرﺗﺎن را‬
‫ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪ ،‬ﺑﯽ ﻋﺪاﻟﺘﯽ ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ‪ ،‬ﺑﺎز ھﻢ ﺳﺮ و ﺻﺪاھﺎﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮاھﺪ ﺧﺎﺳﺖ‬
‫و ﺧﻮاھﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﭘﻠﯿﺲ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ او اﺟﺎزه ﻣﯽ داد ﻓﺮار ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺗﺎﺟﮕﺬاری‬
‫ﺑﺎﺷﮑﻮه‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ زودی ھﺎ او را در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن از ﮔﻔﺘﻦ اﯾﻦ ﺣﺮف ﭼﯿﺴﺖ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﺟﺎزه دھﯿﺪ ﯾﮏ واﻗﻌﮥ ﺗﺎرﯾﺨﯽ را ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﮐﮫ اﮔﺮ ﭼﮫ در دوران‬
‫ﺧﻮدش ﺳﺮ و ﺻﺪای زﯾﺎدی ﺑﮫ ﭘﺎ ﮐﺮد وﻟﯽ در دوران ﻣﺎ ﻋﻤﻮﻣﺎ از آن ﺑﯽ اﻃﻼع ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻣﺮگ ﭘﺎدﺷﺎه ﻣﺼﺮ‪ ،‬راﻣﺴﺲ دوّم‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ﻧﯿﻨﻮا‪ ،‬ﯾﺎ ﻗﺎھﺮه‪ ،‬ﻣﮭﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺪام ﯾﮏ‪ ،‬ﺑﮫ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﯽ اھﻤﯿﺘﯽ در راﺑﻄﮫ ﺑﺎ اﻗﺸﺎر ﻃﺒﻘﮥ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﺮدم ﻣﺘﮭﻢ ﺷﺪ‪ .‬در آن دوران ﭘﯿﺎﻣﺪ‬

‫‪77‬‬
 ‫اﺳﻔﺒﺎری داﺷﺖ‪ .‬ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﮕﺎران رواﯾﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ‪» ،‬ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺎﺟﮕﺬاری‪ ،‬وارث‬
‫ﺗﺨﺖ و ﺗﺎج‪ ،‬ﺷﺎھﺰاده ﺧﺎﻧﻢ ﺳﻤﯿﺮاﻣﯿﺲ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﺮی ﺣﻮادث ﻧﺎﮔﻮاری ھﻢ راه ﺷﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ‬
‫ﺷﺮﮐﺖ ﻓﻌﺎل اﻗﺸﺎر ﭘﺎﺋﯿﻦ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ«‪ .‬دراﯾﻦ ﻣﻮرد ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﮕﺎران در رواﯾﺖ داﺳﺘﺎن‬
‫ﻧﻔﺮت ﺧﻮدﺷﺎن را از رﻓﺘﺎری ﮐﮫ ﺳﻤﯿﺮاﻣﯿﺲ ﺑﺎ رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ داﺷﺘﮫ ﭘﻨﮭﺎن ﻧﮑﺮده اﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ اﯾﻦ‬
‫داﺳﺘﺎن را ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﻣﺨﺘﺼﺮ و ﻣﺒﮭﻢ ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽ آورم وﻟﯽ ﮔﻮﯾﺎ ﮐﮫ ﺳﻤﯿﺮاﻣﯿﺲ ﻋﻼوه ﺑﺮ‬
‫ھﻤﮥ ﺷﮑﻨﺠﮫ ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ روا داﺷﺘﮫ‪ ،‬ﺗﻦ او را ﻧﯿﺰ ﺧﻮراک ﻣﺎرھﺎ ﮐﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬واﻗﻌﺎ ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺮاون‪ ،‬ﺧﺪا ﺑﮫ ھﻢ راھﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪) .‬ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﮐﺎری ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﯾﮏ دﺳﺖ آھﻨﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺮﮔﺮوھﺒﺎن ! ﮔﺰارش !‬
‫اﻋﻼم ﺧﻄﺮ!‬

‫)ﭘﺮده‪ .‬ﻣﮑﯿﺖ و ﺟﯿﻨﯽ ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ ﺑﮫ ﺟﻠﻮی ﭘﺮده ﻣﯽ آﯾﻨﺪ و آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ .‬ﻧﻮر ﭘﺮدازی‬
‫ﺑﺮای آھﻨﮓ(‬

‫‪78‬‬
 ‫دوﻣﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﮫ ﺑﺮای اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭼﮫ ﭼﯿﺰی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬

‫‪1‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬

‫ﺑﺰرﮔﻮار آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻣﺎ را ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﮫ و دوری از ﮔﻨﺎه ھﺪاﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪،‬‬

‫وﻟﯽ ﭘﯿﺶ از ھﻤﮫ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﭼﯿﺰی ﺑﺮای ﺧﻮردن ﺑﮫ ﻣﺎ ﺑﺪھﯿﺪ‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ ﻣﻮﻋﻈﮫ ﮐﻨﯿﺪ ‪ :‬ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﮔﻮش ﺧﻮاھﯿﻢ داد‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎ ﺷﮑﻢ ﺧﻮدﺗﺎن و ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪی ﻣﺎ را دوﺳﺖ دارﯾﺪ‪،‬‬

‫ﭘﺲ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ‪ ،‬ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ ‪:‬‬

‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ اﯾﻦ را در ﺗﻤﺎم ﻣﻌﺎﻧﯽ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‪،‬‬

‫اﺑﺘﺪا ﺧﻮراک‪ ،‬و ﺑﻌﺪ اﺧﻼق‪.‬‬

‫اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻄﻌﮫ ای ﻧﺎن ﺑﮫ ﻣﺮدم ﺑﯿﻨﻮا ﺑﺪھﯿﺪ ﺗﺎ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺷﺎن ﺑﺮﻃﺮف ﺷﻮد‪.‬‬

‫)ﺻﺪاﯾﯽ از ﭘﺸﺖ ﭘﺮده ﻣﯽ آﯾﺪ( ‪:‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭼﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬

‫ﻣﮏ ‪:‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭼﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟ ﺑﯽ وﻗﻔﮫ در ﺣﺎل ﺷﮑﻨﺠﮫ ﮐﺮدن‪ ،‬ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺘﻦ‪ ،‬ﺗﮑﮫ ﭘﺎره‬
‫ﮐﺮدن‪ ،‬ﺑﺮﯾﺪن ﺳﺮو درﯾﺪن اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺗﻨﮭﺎ در ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﯽ وﻗﻔﮫ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﮔﺮوه ﺳﺮاﯾﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬

‫آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺪﮐﺎری ھﺎ و ﮔﻨﺎه ﮐﺎری ھﺎی اﻧﺴﺎن ﺷﻮﯾﺪ!‬

‫‪79‬‬
 ‫‪2‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬

‫ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﻣﺎ ﻣﯽ آﻣﻮزﯾﺪ ﭼﮫ وﻗﺘﯽ زن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﻣﻨﺶ را ﺑﺎﻻ ﺑﺰﻧﺪ و آﻗﺎﯾﺎن ﺑﺮازﻧﺪه را از‬
‫ﺧﻮد ﺑﯽ ﺧﻮد ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻟﯽ ﭘﯿﺶ از ھﻤﮫ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﭼﯿﺰی ﺑﺮای ﺧﻮردن ﺑﮫ ﻣﺎ ﺑﺪھﯿﺪ‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ ﻣﻮﻋﻈﮫ ﮐﻨﯿﺪ ‪ :‬ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﮔﻮش ﺧﻮاھﯿﻢ داد‪.‬‬

‫ﺷﻤﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺷﺮﻣﺴﺎری ﻣﺎ و ﺣﺮص آز ﺧﻮدﺗﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ‬

‫ﭘﺲ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻨﯿﺪن داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﮫ ﯾﮏ ﺑﺮای ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ؟‬

‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ اﯾﻦ را در ﺗﻤﺎم ﻣﻌﺎﻧﯽ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‪،‬‬

‫اﺑﺘﺪا ﺧﻮراک‪ ،‬و ﺑﻌﺪ اﺧﻼق‪.‬‬

‫اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻄﻌﮫ ای ﻧﺎن ﺑﮫ ﻣﺮدم ﺑﯿﻨﻮا ﺑﺪھﯿﺪ ﺗﺎ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺷﺎن ﺑﺮﻃﺮف ﺷﻮد‪.‬‬

‫)ﺻﺪاﯾﯽ از ﭘﺸﺖ ﭘﺮده ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪:‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭼﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭼﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟‬

‫ﺑﯽ وﻗﻔﮫ در ﺣﺎل ﺷﮑﻨﺠﮫ ﮐﺮدن‪ ،‬ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺘﻦ‪ ،‬ﺗﮑﮫ ﭘﺎره ﮐﺮدن‪ ،‬ﺑﺮﯾﺪن ﺳﺮو درﯾﺪن‬
‫اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﮔﺮوه ﺳﺮاﯾﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬

‫آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺪﮐﺎری ھﺎ و ﮔﻨﺎه ﮐﺎری ھﺎی اﻧﺴﺎن ﺷﻮﯾﺪ!‬

‫‪80‬‬
 ‫ﭘﺮدۀ ﺳﻮّم‬
‫‪7‬‬
‫)ﻃﯽ ھﻤﺎن ﺷﺐ‪ ،‬ﭘﯿﭽﻮم ﺧﻮدش را ﺑﺮای ﻣﺪاﺧﻠﮫ آﻣﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬او ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﺎ ﺗﻈﺎھﺮات‬
‫ﺗﻮده ھﺎی ﻓﻘﯿﺮ در ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺎﺟﮕﺬاری اﻏﺘﺸﺎش اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ‪(.‬‬

‫)رﺧﺘﮑﻦ ﮔﺪاﯾﺎن در ﺧﺎﻧﮥ ﭘﯿﭽﻮم‪(.‬‬

‫)ﮔﺪاﯾﺎن در ﺣﺎل ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺷﻌﺎر روی ﭘﻼﮐﺎدرھﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﻌﺎرھﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ‪» :‬ﻣﻦ ﺑﺮای وﻃﻦ‬
‫ﮐﻮر ﺷﺪم‪ «.‬و ﻏﯿﺮه‪(.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬در ھﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﮫ‪ ،‬ﺑﺮای ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﻣﻠﮑﮫ‪ ،‬در ﯾﺎزده ﺷﻌﺒﮫ‬
‫از ﺷﻌﺒﺎت ﻣﺎ از »دروری ﻻﻧﺪ« ﺗﺎ »ﺗﺮﻧﺒﺮﯾﺪج« ھﺰار و ﭼﮭﺎرﺻﺪ ﻧﻔﺮ در ﺣﺎل ﺗﮭﯿﮥ ھﻤﯿﻦ‬
‫ﭘﻼﮐﺎردھﺎﯾﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ در ﺣﺎل ﻧﻮﺷﺘﻦ روی آن ھﺴﺘﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻋﺠﻠﮫ ﮐﻨﯿﺪ ! ﻋﺠﻠﮫ ﮐﻨﯿﺪ ! اﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﮔﺪاﯾﯽ ھﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ‬
‫ﺑﮑﻨﯿﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه »ﮐﻮر« ! ﺧﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﺧﻂ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪ :‬اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﮐﺎر ﯾﮏ‬
‫ﭘﯿﺮ ﻣﺮد اﺳﺖ !‬

‫)ﺻﺪای ﺿﺮب ﻃﺒﻞ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﯾﮑﯽ از ﮔﺪاﯾﺎن ‪ :‬اﯾﻦ ﺻﺪای ﮔﺎرد ﻣﺴﻠﺢ اﻓﺘﺨﺎری ﺑﺮای ﺗﺎﺟﮕﺬاری اﺳﺖ ﮐﮫ از راه رﺳﯿﺪه‪.‬‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ھﯿﭻ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارﻧﺪ ﮐﮫ اﻣﺮوز در ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ روز ﺣﺮﻓﮥ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺷﺎن ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﺮ و ﮐﺎر ﭘﯿﺪا‬
‫ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻓﻠﯿﺶ )وارد ﻣﯽ ﺷﻮد و اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﯾﮏ دوﺟﯿﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺰک ﮐﺮده‪ ،‬ﺗﻮک‬
‫ﭘﺎ ﺗﻮک ﭘﺎ دارﻧﺪ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ اﯾﻨﺠﺎ‪ .‬ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ آﻣﺪه اﻧﺪ ﭘﻮل ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫)روﺳﭙﯽ ھﺎ وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ(‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ‪...‬‬

‫‪81‬‬
 ‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﻧﮕﺎر ﮐﮫ از آﺳﻤﻮن اﻓﺘﺎدﯾﺪ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎداش ﻟﻮ دادن‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ﻋﺰﯾﺰﺗﺎن آﻣﺪه اﯾﺪ؟ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺧﺒﺮی از ﭘﺎداش ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯾﺪ‪،‬‬
‫ھﯿﭻ ﭘﻮﻟﯽ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮرﺗﺎن ﭼﯿﺴﺖ؟‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬اﺷﻐﺎل ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻣﻦ وﺳﻂ ﻧﯿﻤﮫ ﺷﺐ ! ھﺠﻮم ﺑﮫ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺤﺘﺮم و ﻣﻌﺘﺒﺮ در‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳﮫ ﺑﺎﻣﺪاد ! ﭘﺲ از ﮐﺎر ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﯾﺘﺎن‪ ،‬در اﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎر اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﯽ‬
‫رﻓﺘﯿﺪ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﺪ‪.‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﮫ دﺳﺘﻤﺰد ﻣﺎ را ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺎزداﺷﺖ آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﭙﺮدازﯾﺪ؟‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬دﻗﯿﻘﺎ‪.‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺑﮫ ﭼﮫ دﻟﯿﻞ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم؟‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﮫ ﻣﮑﯿﺖ ﻓﺮار ﮐﺮده‪ .‬دﻟﯿﻞ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ھﻢ از دﻟﯿﻞ‪ ،‬و‬
‫ﺣﺎﻻ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﻓﻮرا ﺳﺎﻟﻦ ﻣﺮا ﺗﺮک ﮐﻨﯿﺪ !‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﮫ ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎده روی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ! ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﯾﮏ‬
‫ﮐﻤﯽ زﯾﺎدی ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺷﻮﺧﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﺷﻤﺎ اﺧﻄﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻓﯿﻠﺶ‪ ،‬اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﻣﺎﯾﻞ ھﺴﺘﺪ ﺑﺪرﻗﮫ ﺷﺎن ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫)ﻓﻠﯿﺶ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد وﻟﯽ ﺟﯿﻨﯽ او را ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﭘﺲ ﻣﯽ زﻧﺪ‪(.‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬و ﺣﺎﻻ‪ ،‬از ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﭘﻮزۀ ﮐﺜﯿﻔﺘﺎن را ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ‪ ،‬و ﮔﺮ ﻧﮫ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ‪...‬‬

‫)ﭘﯿﭽﻮم وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭼﮫ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده؟ اﻣﯿﺪوارم ﮐﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﭘﻮل ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﯽ ! ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ‪ ،‬آﻗﺎی‬
‫ﻣﮑﯿﺖ در زﻧﺪان اﺳﺖ و ﯾﺎ در زﻧﺪان ﻧﯿﺴﺖ؟‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻣﺮا ﺑﺎ اﯾﻦ آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ ﺗﺎن راﺣﺖ ﺑﮕﺬارﯾﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﮔﺮد ﭘﺎﯾﺶ ھﻢ‬
‫ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ‪ .‬اﻣﺸﺐ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم ﯾﮏ ﻣﺸﺘﺮی ھﺎﯾﻢ را رھﺎ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﺳﺮم را روی‬
‫ﺑﺎﻟﺸﺖ ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺑﻮدم و ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﺮوﺧﺘﻦ اﯾﻦ ﺟﻨﺘﻠﻤﻦ ﺑﮫ ﺷﻤﺎھﺎ اﺷﮏ ﻣﯽ رﯾﺨﺘﻢ‪ .‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ‬

‫‪82‬‬
‫ھﺎ‪ ،‬و اﻣﺮوز او را ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﻢ ﻓﺮوﺧﺖ ﺑﮫ ھﺰار‪...‬ھﻤﯿﻦ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﯿﺶ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ‬
‫در اﺷﮏ ھﺎﯾﻢ ﺑﮫ ﺧﻮاب رﻓﺘﮫ ﺑﻮدم‪ ،‬از ﺧﯿﺎﺑﺎن ﺻﺪای ﺳﻮت ﺷﻨﯿﺪم‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم‪ ،‬ﭼﮫ ﮐﺴﯽ‬
‫را زﯾﺮ ﭘﻨﺠﺮه ام دﯾﺪم؟ ھﻤﺎن آﻗﺎﯾﯽ را دﯾﺪم ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ او اﯾﻦ ھﻤﮫ اﺷﮏ رﯾﺨﺘﮫ ﺑﻮدم‪ ،‬و‬
‫از ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﻠﯿﺪ را ﺑﺮاﯾﺶ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﻨﻢ‪ .‬او ﺑﮫ آﻏﻮش ﻣﻦ آﻣﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ‬
‫ﺧﯿﺎﻧﺘﯽ ﮐﮫ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ او روا داﺷﺘﮫ ﺑﻮدم‪ ،‬ﺗﺴﮑﯿﻨﻢ دھﺪ‪ .‬ﺑﻠﮫ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ‪ ،‬او آﺧﺮﯾﻦ ﺟﻨﺘﻠﻤﻦ ﺗﻤﺎم‬
‫ﻟﻨﺪن اﺳﺖ‪ .‬و اﮔﺮ ھﻢ ﮐﺎر ﻣﺎ »ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای« اﻻن ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻋﻠﺘﺶ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﭘﺲ‬
‫از ﺗﺮک ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻦ‪ ،‬ﺑﮫ دﯾﺪن او رﻓﺖ ﺗﺎ او را ﻧﯿﺰ ﺗﺴﮑﯿﻦ دھﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم )در ﻓﮑﺮ رﻓﺘﮫ( ‪ :‬ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای‪...‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺑﮫ روﺷﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﮔﺮد ﭘﺎی او ھﻢ ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ! ﺧﺒﺮﭼﯿﻦ ﮐﺜﯿﻒ !‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻓﯿﻠﺶ‪ ،‬ﺑﮫ دو ﺑﺮو ﺑﮫ اوﻟﯿﻦ ﭘﺎﺳﮕﺎه ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﮫ آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ اﻻن در ﻣﻨﺰل‬
‫دوﺷﯿﺰه ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای اﺳﺖ‪) .‬ﻓﯿﻠﺶ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد( وﻟﯽ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﭼﺮا ﺑﯽ ﺟﮭﺖ ﺑﯿﻦ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن دﻋﻮا راه ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﻢ؟ ﭘﻮل ﺷﻤﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﺎر اﻧﺠﺎم ﺧﻮاھﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫ﺳﻠﯿﺎی ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﺑﮫ ﺟﺎی ﻧﺎﺳﺰا ﮔﻮﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﺮاش ﺑﺎﺷﯽ ھﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای‬
‫ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﻗﮭﻮه آﻣﺎده ﮐﻦ‪...‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم )در ﺣﺎل رﻓﺘﻦ( ‪ :‬ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای!‬

‫)ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺑﺨﺶ از »آواز ﺑﺮدۀ اﺣﺴﺎﺳﺎت« را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ(‬

‫ﭘﺎی دار اﯾﺴﺘﺎده‬

‫ﻃﻨﺎب دار آﻣﺎده اﺳﺖ ‪ :‬ﺗﺎ ﻟﺤﻈﮫ ای دﯾﮕﺮ ﺟﺎن ﺧﻮاھﺪ ﺑﺎﺧﺖ‬

‫زﻧﺪﮔﯽ اش ﺑﮫ ﺑﻨﺪی آوﯾﺨﺘﮫ‬

‫ﺑﮫ ﭼﮫ ﻣﯽ اﻧﺪﯾﺸﺪ؟ زﻧﺎن‪.‬‬

‫ﺣﺘﯽ زﯾﺮ ﭼﻮب دار ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﺑﺮدۀ اﺣﺴﺎﺳﺎت‪.‬‬

‫ﺣﺴﺎﺑﺶ ﭘﺎک اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ ﺧﯿﺎﻧﺖ روﺳﭙﯿﺎن‪،‬‬

‫در دﺳﺘﺎن آﻧﮭﺎ آﺧﺮﯾﻦ ﯾﮭﻮداھﺎ را دﯾﺪ‬

‫و ﺳﺮاﻧﺠﺎم اﻧﺪک اﻧﺪک درﯾﺎﻓﺖ ﮐﮫ ﮐﻮه وﻧﻮس ﮔﻮﻟﮕﻮﺗﺎی او ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد)‪.(3‬‬

‫‪83‬‬
 ‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺰﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﺪا ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮد‪،‬‬

‫ﭘﯿﺶ از ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺷﺐ‪ ،‬او را در ﺧﺎﻧﮥ آﻧﮭﺎ ﺧﻮاھﯿﻢ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬زودﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬زودﺑﺎﺷﯿﻢ ! اﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺮای ﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪن ﯾﮏ ﭘﻨﯽ از ﻓﻘﺮ ﺷﻤﺎھﺎ ﺷﺐ‬
‫زﻧﺪه داری ﻧﻤﯽ ﮐﺮدم‪ ،‬اﻻن در آﺷﻐﺎﻟﺪوﻧﯽ ھﺎی ﺗﺮﻧﺒﺮﯾﺪج در ﺣﺎل ﭘﻮﮐﯿﺪن ﺑﻮدﯾﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﮫ‬
‫اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﮫ رﺳﯿﺪه ام ﮐﮫ اﮔﺮ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان ﺟﮭﺎن ﺗﻮاﻧﺴﺘﮫ اﻧﺪ ﺑﮫ ﻓﻘﺮ داﻣﻦ ﺑﺰﻧﻨﺪ‪ ،‬ﻋﻠﺘﺶ اﯾﻦ ﺑﻮده‬
‫ﮐﮫ ﺗﺤﻤﻞ دﯾﺪن آن را ﻧﯿﺰ داﺷﺘﮫ اﻧﺪ‪ .‬زﯾﺮا دﻗﯿﻘﺎ درﻣﺎﻧﺪه ھﺎ و اﺣﻤﻖ ھﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮ آﻧﮭﺎ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ ﺧﻮراﮐﺸﺎن ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺳﺖ‪ ،‬و اﮔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻒ ﺧﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺸﺎن ﺗﺎ‬
‫داﻧﮫ ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ از ﻣﯿﺰﺷﺎن ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﺮه ﺑﻤﺎﻟﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮدی ﺷﺎھﺪ آدﻣﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﮫ از ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ درﺳﺖ ﺟﻠﻮی در ﺧﺎﻧﮥ‬
‫آﻧﮭﺎ از ﭘﺎ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ‪.‬‬

‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﺎ ﻓﻨﺠﺎن ھﺎی ﻗﮭﻮه روی ﺳﯿﻨﯽ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻓﺮدا ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﮫ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ و ﭘﻮﻟﺘﺎن را ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‪ ،‬اﻟﺒﺘﮫ ﺑﻌﺪ از‬
‫ﺗﺎﺟﮕﺬاری‪.‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﺷﻤﺎ زﺑﺎن ﻣﺮا ﺑﺴﺘﯿﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮫ ﺻﻒ ! ﮔﺮدھﻢ آﯾﯽ ﺗﺎ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ در ﻣﯿﺪان واﮐﯿﻨﮕﮭﺎم ! ﺑﮫ ﭘﯿﺶ‪ ،‬ﺣﺮﮐﺖ!‬

‫)ﮔﺪاﯾﺎن ﺑﮫ ﺻﻒ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﻨﺪ(‬

‫ﻓﻠﯿﺶ )ﺑﺎ ﺷﺘﺎب وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬ﺑﯿﺴﺖ و دو ! ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﮫ ﭘﺎﺳﮕﺎه ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺮﺳﻢ‪ ،‬ﭘﻠﯿﺲ اﯾﻦ‬
‫ﺟﺎﺳﺖ!‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺧﻮدﺗﺎن را ﭘﻨﮭﺎن ﮐﻨﯿﺪ ! )ﺑﮫ ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم( ﺳﺮﯾﻊ‪ ،‬ارﮐﺴﺘﺮ را ﺑﮫ راه ﺑﯿﺎﻧﺪاز‪ .‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﮐﻠﻤﮥ »ﺑﯽ ﮔﻨﺎه« را ﺷﻨﯿﺪی‪ ،‬ﻓﮭﻤﯿﺪی ‪» :‬ﺑﯽ ﮔﻨﺎه«‪...‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﯽ ﮔﻨﺎه؟ از ﺣﺮﻓﺖ ھﯿﭽﯽ ﺳﺮ در ﻧﻤﯽ آرم‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻌﻠﻮﻣﮫ ﮐﮫ ﭼﯿﺰی از ﺣﺮف ﻣﻦ ﺳﺮ در ﻧﻤﯽ آوری‪ .‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮔﻔﺘﻢ »ﺑﯽ‬
‫ﮔﻨﺎه«‪)...‬در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﮫ ﺑﮫ در ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻨﺪ( ﺧﺪای ﻣﻦ آﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ آﻣﺎده اﺳﺖ‪ ،‬اﯾﻦ ﻋﻼﻣﺖ‬
‫اﺳﺖ ‪ :‬وﻗﺘﯽ ﮐﻠﻤﮥ »ﺑﯽ ﮔﻨﺎه« را ﺑﮫ زﺑﺎن آوردم‪ ،‬ﻓﻮرا‪ ،‬ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﺪ ﺑﮫ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ھﺮ ﭼﯽ راه‬
‫دﺳﺘﺘﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮوﯾﺪ!‬
‫‪84‬‬
‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم و ﮔﺪاﯾﺎن ﺑﺎ اﺑﺰارآﻻﺗﺸﺎن ﻣﯽ روﻧﺪ و در اﻧﺘﮭﺎی ﺳﻤﺖ راﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺸﺖ ﻟﺒﺎس ھﺎی‬
‫آوﯾﺰان ﺷﺪه‪ ،‬ﭘﻨﮭﺎن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﮫ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﯾﮏ دﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﭘﻼﮐﺎردی ﮐﮫ روی آن ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪:‬‬
‫»ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﻈﺎﻣﯽ«‪ .‬ﺑﺮاون و ﭘﻠﯿﺲ ھﺎ وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪(.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﻣﺎ دو ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ھﻢ ﺳﺮ و ﮐﺎر ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﯾﻢ‪ ،‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم »دوﺳﺖ ﮔﺪاﯾﺎن« ! ﮐﺎر‬
‫ﺑﮫ ﺟﺎی ﺣﺴﺎﺳﯽ رﺳﯿﺪه ! اﺳﻤﯿﺖ ﻓﻮرا او را دﺳﺘﺒﻨﺪ ﺑﺰن ! و اﯾﻦ ھﻢ ﯾﮑﯽ از آن ﭘﻼﮐﺎردھﺎی‬
‫ﻓﺮﯾﺒﻨﺪه ! )ﺑﮫ دﺧﺘﺮی ﮐﮫ آن را در دﺳﺖ دارد ‪» (:‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﻈﺎﻣﯽ«‪ .‬ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‪ ،‬ﺷﻤﺎ‬
‫ھﺴﺘﯿﺪ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬روز ﺑﺨﯿﺮ‪ ،‬ﺑﺮاون‪ ،‬روزﺑﺨﯿﺮ ! ﺧﻮب ﺧﻮﺑﯿﺪه اﯾﺪ؟‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﭼﯽ ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬روز‪ ،‬ﺑﺮاون!‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ؟ آﯾﺎ ﮐﺴﯽ را ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎھﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ؟ ﻣﻦ اﻓﺘﺨﺎر آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ‬
‫ﺷﻤﺎ را ﻧﺪارم‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬آه ﻧﮫ؟ روزﺑﺨﯿﺮ‪ ،‬آﻗﺎی ﺑﺮاون!‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﮐﻼھﺶ را ﺳﺮش ﺑﺮدارﯾﺪ ! )اﺳﻤﯿﺖ ﮐﻼه ﭘﯿﭽﻮم را از ﺳﺮش ﭘﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﺮاون‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ ﭘﺎھﺎﯾﺘﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ھﺪاﯾﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ‪،‬‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﺗﻔﺎق‪ ،‬از اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و از ﺷﻤﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم ﮐﮫ ﻓﺮدی ﺑﮫ ﻧﺎم‬
‫ﻣﮑﯿﺖ را دﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬اﯾﻦ ﻣﺮد دﯾﻮاﻧﮫ اﺳﺖ ! اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬ﻧﺨﻨﺪﯾﺪ ! در ﺿﻤﻦ‪ ،‬اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﮕﻮﻧﮫ‬
‫اﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺗﺒﮭﮑﺎر ھﻨﻮز در ﺧﯿﺎﺑﺎن ھﺎی ﻟﻨﺪن ﭘﺮﺳﮫ ﻣﯽ زﻧﺪ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﮫ او از دوﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮاون‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﮐﯽ؟‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮﮐﺶ‪ .‬ﻧﮫ ﻣﻦ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺰھﮑﺎر ﻧﯿﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ آدم ﻓﻘﯿﺮی ھﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺮاون‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻦ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﺮاون ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺮای ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺎت زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺎن آﻣﺎده‬
‫ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬آﯾﺎ ﯾﮏ ﻓﻨﺠﺎن ﻗﮭﻮه ﻣﯿﻞ دارﯾﺪ؟ )ﺑﮫ روﺳﭙﯿﺎن ‪ (:‬ﺑﭽﮫ ھﺎی ﻣﻦ‪ ،‬ﯾﮏ ﻓﻨﺠﺎن ﻗﮭﻮه ﺑﺮای‬
‫آﻗﺎی رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﯿﺎورﯾﺪ‪ ،‬ﯾﮏ ﮐﻤﯽ آداب ﻣﻌﺎﺷﺮت از ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺸﺎن دھﯿﺪ ! ﺑﯽ ﺟﮭﺖ دﻋﻮا‬
‫ﺑﮫ راه ﻧﯿﺎﻧﺪازﯾﻢ‪ ،‬ﻣﺎ ھﻤﮕﯽ‪ ،‬ھﻤﮥ ﻣﺎ ﮐﮫ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺣﻀﻮر دارﯾﻢ‪ ،‬ﺑﮫ ﻗﺎﻧﻮن اﺣﺘﺮام ﻣﯽ‬
‫‪85‬‬
‫ﮔﺬارﯾﻢ ! ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮای ﺑﮭﺮه ﮔﯿﺮی از آﻧﮭﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ آن را ﻧﻤﯽ ﻓﮭﻤﻨﺪ‪ ،‬ﯾﺎ ﺑﺮای آﻧﮭﺎﯾﯽ اﺳﺖ‬
‫ﮐﮫ ﻓﻘﺮ ﺑﯽ ﺣﺪ و ﺣﺼﺮ ﻣﺎﻧﻊ از اﯾﻦ ﺑﻮده ﮐﮫ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﺎ آن ﺗﻄﺒﯿﻖ دھﻨﺪ‪ .‬و ھﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﮫ‬
‫ﺑﺨﻮاھﺪ از اﯾﻦ ﻧﻈﺎم ﻋﻈﯿﻢ ﺑﮭﺮه ﮐﺸﯽ داﻧﮫ ای ﺑﺮای ﺧﻮدش ﺟﻤﻊ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ دﻗﯿﻘﺎ ﺑﮫ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارد‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺷﻤﺎ ﻗﻀﺎت ﻣﺎ را ﺑﺰھﮑﺎر ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ!‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺮﻋﮑﺲ آﻗﺎی ﺑﺮاون‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ! ﺑﯽ ھﯿﭻ ﺗﺮدﯾﺪی ﻗﻀﺎت ﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﺧﻄﺎ‬
‫ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ھﺴﺘﻨﺪ ‪ :‬ھﯿﭻ ﭘﻮﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ آﻧﮭﺎ را در ﻗﻀﺎوت ﻋﺎدﻻﻧﮫ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺳﺎزد ! )ﺻﺪای‬
‫ﻃﺒﻞ( ﺣﺮﮐﺎت ﯾﮕﺎن ھﺎ ﺑﺮای ﺻﻒ آراﯾﯽ ﺷﺮوع ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺎ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﯿﻨﻮاﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﺎن ﻧﯿﺰ ﺷﺮوع ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﻠﮫ آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ‪ .‬ﺣﺮﮐﺖ ﺑﯽ ﻧﻮاﺗﺮﯾﻦ ﺑﯽ‬
‫ﻧﻮاﯾﺎن‪ ،‬ﺗﺎ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﺳﻮی زﻧﺪان ھﺎی اوﻟﺪ ﺑﯿﻠﯽ‪ ،‬ﮐﮫ در ﻣﻨﻄﻘﮥ اﻗﺎﻣﺖ زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ‬
‫ﺟﺎی ﺧﻮاھﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪) .‬ﺑﮫ ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ( اﯾﻦ دﻧﯿﺎی زﯾﺒﺎ را ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻨﺪی ﺷﺎن ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬اﯾﻦ وﻃﻦ‬
‫ﭘﺮﺳﺘﺎن را ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻨﺪی ﮐﻨﯿﺪ ! )ﺑﮫ ﮔﺪاﯾﺎن( آﯾﺎ ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ ﻧﺎم ﺑﺮاون‪-‬ﺑﺒﺮی را ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮدﯾﺪ؟‬
‫اﻣﺸﺐ‪ ،‬ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﺑﮫ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺧﺎﺻﯽ‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت دوﺳﺘﯽ از ﻣﺮگ ﺣﺘﻤﯽ راه ﺣﻠﯽ ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺮده ام‪ .‬ﮐﺎری ﮐﮫ ﺧﻮاھﻢ ﮐﺮد ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده اﺳﺖ‪ ،‬در ﭘﻨﺎھﮕﺎھﺘﺎن دود ﺑﮫ راه ﻣﯽ اﻧﺪازم‪.‬‬
‫ھﻤﮕﯽ ﺷﺎن را ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﺪ ﺗﻮ ھﻠﻔﺪوﻧﯽ‪ .‬و ھﻤﮕﯽ ﺷﺎن را ﺑﮫ دﻟﯿﻞ‪...‬در واﻗﻊ ﺑﮫ ﭼﮫ‬
‫ﻋﻠﺘﯽ؟‪...‬ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ دھﻢ ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﺑﮫ دﻟﯿﻞ ﮔﺪاﯾﯽ در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﯽ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻢ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﯿﺎل دارﯾﺪ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﮔﺪاﯾﺎن را روی دوش ﻣﻦ و ﻣﻠﮑﮫ ﺑﮕﺬارﯾﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﮔﺪاھﺎ‬
‫را ﺑﮫ ھﻠﻔﺪوﻧﯽ ﻣﯽ اﻧﺪازم ﺗﺎ در آﯾﻨﺪه ﺑﺮاﯾﺘﺎن درس ﻋﺒﺮت ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬وﻟﯽ ‪...‬ﺷﻤﺎ از ﮐﺪام دﺳﺘﮥ ﮔﺪاﯾﺎن ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯿﺪ؟‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﭼﮫ ﺳﺆال ﺑﯿﮭﻮده ای ‪ ،‬ھﻤﯿﻦ ﺷﻞ و ﭘﻞ ھﺎ ! اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬اﯾﻦ آﻗﺎﯾﺎن وﻃﻦ ﭘﺮﺳﺖ را ﻣﯽ‬
‫ﺑﺮﯾﻢ!‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺮاون‪ ،‬اﺟﺎزه دھﯿﺪ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻋﺠﻮﻻﻧﮫ ھﺸﺪار ﺑﺪھﻢ‪.‬‬
‫ﺑﺮاون‪ ،‬ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ ﮔﺬار ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ ﻧﺰد ﻣﻦ ھﺪاﯾﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺮاون‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﮫ راﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ اﯾﻦ آدم ھﺎی ﺑﯿﭽﺎره را دﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬وﻟﯽ اﯾﻦ ھﺎ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﯽ ﮔﻨﺎه‪...‬‬

‫)ﺻﺪای ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ‪» :‬آواز ﺑﯿﮭﻮدﮔﯽ ﺗﻼش اﻧﺴﺎن‪(«.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬اﯾﻦ ﭼﯿﮫ دﯾﮕﮫ؟‬

‫‪86‬‬
 ‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‪ .‬آﻧﮭﺎ را ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ،‬ھﺮ ﻃﻮر ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﯽ ﻧﻮازﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ آھﻨﮓ »ﺑﯽ ﺛﺒﺎﺗﯽ‬
‫ﺗﻼش اﻧﺴﺎن« اﺳﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻗﻄﻌﮫ را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪ؟ ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﺑﮫ ﮐﺎر ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ‪.‬‬

‫)ﻧﻮر ﺑﺮای آھﻨﮓ ‪ :‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ ﭼﺮاغ از ﺳﻘﻒ ﺑﮫ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ‬
‫آﯾﺪ‪ ،‬در اﻧﺘﮭﺎی ﻣﯿﻠﮫ روی ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪ :‬آواز ﺑﯿﮭﻮدﮔﯽ ﺗﻼش اﻧﺴﺎن(‬

‫آواز ﺑﯿﮭﻮدﮔﯽ ﺗﻼش اﻧﺴﺎن‬

‫‪1‬‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ھﻮﺷﻤﻨﺪی اش زﻧﺪه اﺳﺖ‬

‫وﻟﯽ اﻓﺴﻮی‪ ،‬ﺑﺮای اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ‪،‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ زرﻧﮓ و ﻣﮑﺎره ﻧﯿﺴﺖ ‪:‬‬

‫ھﻤﮫ ﺟﺎ ﺗﺎری از ﻧﯿﺮﻧﮓ و ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﺮای او ﺗﻨﯿﺪه اﻧﺪ‪،‬‬

‫و ﺗﻨﮭﺎ ھﻢ اوﺳﺖ ﮐﮫ از آن ﺑﯽ ﺧﺒﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪2‬‬
‫اﻧﺴﺎن در ﺗﻮھﻢ ﻗﺪرت‬

‫ﺑﺮای آﯾﻨﺪه ﻃﺮح رﯾﺰی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ!‬

‫وﻟﯽ اﻧﺴﺎن در ﺗﻼﺷﯽ ﺑﯿﮭﻮده از ﭘﺎ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‬

‫ﺑﯽ آن ﮐﮫ ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ ھﺪﻓﺶ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫زﯾﺮا اﻓﺴﻮس ﮐﮫ اﻧﺴﺎن ﺑﺮای اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺪ ﻃﯿﻨﺖ ﻧﯿﺴﺖ‬

‫او در آرزوی زﻧﺪﮔﯽ دﯾﮕﺮی ﺑﮫ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ‪:‬‬

‫و اﯾﻦ ھﻤﺎن ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺗﺄﺛﺮ اﻧﮕﯿﺰ اوﺳﺖ‪.‬‬

‫‪87‬‬
 ‫‪3‬‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ را ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‬

‫و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰد‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺷﻮق ﻣﯽ دوﯾﻢ‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ در ﭘﯽ ﺷﻤﺎ رواﻧﮫ ﻣﯽ ﺷﻮد!‬

‫زﯾﺮا اﻓﺴﻮس‪ ،‬ﺑﺮای اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ‪،‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎده ﺧﻮاه‬

‫رؤﯾﺎھﺎﯾﺶ دﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ و ﺗﻼش ھﺎﯾﺶ ﺑﺮ ﺑﺎد اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺮاون‪ ،‬ﻧﻘﺸﮥ ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮد وﻟﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰی ﮐﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ‬
‫ﺑﺮای ھﻠﻔﺪوﻧﯽ ﺗﺎن ﭘﯿﺪا ﺧﻮاھﯿﺪ ﮐﺮد‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺟﻮان اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﮫ اﻓﺘﺨﺎر‬
‫ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﻣﻠﮑﮥ ﺷﺎن ﺑﺎل ﻣﺎﺳﮑﮥ ﮐﻮﭼﮑﯽ راه ﺑﯿﺎﻧﺪازﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ اﮔﺮ اﯾﻨﺠﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫ﮐﮫ ھﯿﭻ ﮐﺪام از اﯾﻦ اﻓﺮادی ﮐﮫ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺮی ھﻠﻔﺪوﻧﯽ ھﺎی ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬در‬
‫اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺧﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ ﮐﮫ‪ ،‬در دﺳﺘﮫ ھﺎی ھﺰارﺗﺎﯾﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ آﻣﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﺟﺎزه دھﯿﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﻮاھﻢ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﺗﻮده ھﺎی ﺑﯽ ﺷﻤﺎر ﺑﯿﻨﻮاﯾﺎن ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮده اﯾﺪ‪ .‬اﮔﺮ در ﺻﻔﻮف ﺑﮫ ھﻢ‬
‫ﻓﺸﺮده‪ ،‬ﺟﻠﻮی ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺑﯿﺎﯾﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻤﺎﯾﺶ ﭼﻨﺪان ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪی ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬اﯾﻦ ﺗﻮده ھﺎ ﻇﺎھﺮ‬
‫ﭼﻨﺪان ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﻣﺮض ﺳﻞ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﭼﯿﺴﺖ ﺑﺮاون؟ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﺻﺪ و‬
‫ﺑﯿﺴﺖ ﻧﻔﺮ از اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﺮض دﭼﺎر ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻧﮫ ﺑﮫ ﺷﺎﻧﮥ ھﻢ ﺻﻒ‬
‫ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ !‬

‫ﻣﻠﮑﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﮭﺮه ھﺎی زﯾﺒﺎ و ﻧﻮراﻧﯽ را ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاون‪ ،‬ﻧﮫ اﯾﻦ ﭼﮭﺮه ھﺎی ﺳﻞ زده‪ .‬و‬
‫ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره ھﺎی ﻣﻌﻠﻮل ﻧﺰدﯾﮏ دروازۀ ﺑﺰرگ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه اﻧﺪ ! ﺑﺮاون‪ ،‬ﺑﮫ ھﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ‬
‫ﺷﺪه ﺑﺎﯾﺪ از اﯾﻦ واﻗﻌﮫ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﺮد ! ﺑﮫ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ ﮐﮫ ﭘﻠﯿﺲ از ﻋﮭﺪۀ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﯿﭽﺎره ﺑﺮﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺮاون‪ ،‬اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ در اﻋﻤﺎق وﺟﻮدﺗﺎن ﭼﻨﺪان ھﻢ‬
‫اﻃﻤﯿﻨﺎﻧﯽ ﺑﮫ اﯾﻦ ﮐﺎر ﻧﺪارﯾﺪ‪ .‬ﺣﺘﯽ در ﭼﻨﯿﻦ وﺿﻌﯿﺘﯽ‪ ،‬ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﭘﻠﯿﺲ ﺷﺸﺼﺪ ﻧﻔﺮ را‬
‫از اﯾﻦ ﺷﻞ و ﭘﻞ ھﺎ را ﺑﮫ ﺑﺎﺗﻮن ﺑﺒﻨﺪد! ﻣﻨﻈﺮۀ رﻗﺖ ﺑﺎر و ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﺸﻤﺌﺰ ﮐﻨﻨﺪه ای ﺧﻮاھﺪ‬
‫ﺑﻮد‪ ،‬و ﺷﻤﺎ را از ﭘﺎ درﺧﻮاھﺪ آورد‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ‪ ،‬ﺑﺮاون‪ ،‬ﭘﺎھﺎﯾﻢ را‬
‫ﺳﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﯿﺎورﯾﺪ‪.‬‬
‫‪88‬‬
 ‫ﺑﺮاون )ﺑﮫ اﺳﻤﯿﺖ( ‪ :‬وﻟﯽ اﯾﻦ ﯾﮏ ﺗﮭﺪﯾﺪ اﺳﺖ ! ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺣﻖ اﻟﺴﮑﻮت‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ! و ﺑﺎ اﯾﻦ وﺿﻊ‪ ،‬ھﯿﭻ ﺧﻄﺎﯾﯽ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﺮد وارد ﺑﺪاﻧﯿﻢ‪ ،‬ھﯿﭻ ﺧﻄﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﮫ ﻧﻈﻢ ﻋﻤﻮﻣﯽ را ﺑﺮ ھﻢ زده ﺑﺎﺷﺪ از او ﺳﺮ ﻧﺰده و ھﺮﮔﺰ دﯾﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ!‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﭼﯿﺰی ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻠﮑﮫ‪ ،‬ﺑﮫ ھﺮ ﺷﮑﻠﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ رﻓﺘﺎر‬
‫ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬وﻟﯽ در ﻣﻮرد ﻓﻘﯿﺮ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮد ﻟﻨﺪن‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﮫ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﭘﺎ روی دﻣﺒﺶ ﺑﮕﺬارﯾﺪ‪ ،‬در‬
‫ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﯽ ﺑﺮاون ﺷﻮﯾﺪ آﻗﺎی ﺑﺮاون!‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﭘﺲ در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ را ﺑﺎزداﺷﺖ ﮐﻨﻢ؟ ﺑﺎزداﺷﺖ او ! ﮔﻔﺘﻨﺶ‬
‫راﺣﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﯿﺶ از ﺑﺎزداﺷﺖ ﺑﺎﯾﺪ او را ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬از ﻣﻦ ﻧﯿﺰ ﻏﯿﺮ از اﯾﻦ را ﻧﺨﻮاھﯿﺪ ﺷﻨﯿﺪ‪ .‬ﭘﺲ در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺮدن او را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﺧﻮاھﻢ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺧﻮاھﯿﻢ دﯾﺪ ﮐﮫ آﯾﺎ در اﯾﻦ ﺷﮭﺮ ھﻨﻮز ﻋﺪاﻟﺖ وﺟﻮد‬
‫دارد ﯾﺎ ﻧﮫ ! ﺟﯿﻨﯽ‪ ،‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ را ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ؟‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬ﺧﯿﺎﺑﺎن آﮐﺴﻔﻮرد‪ ،‬ﺷﻤﺎرۀ ‪ ،21‬در ﻣﻨﺰل ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬ﻓﻮرا ﺑﮫ ﺧﯿﺎﺑﺎن آﮐﺴﻔﻮرد ﺷﻤﺎرۀ ‪ 21‬ﺑﮫ ﻣﻨﺰل ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای ﺑﺮوﯾﺪ و‬
‫ﻣﮑﯿﺖ را ﺑﺎزداﺷﺖ ﮐﻨﯿﺪ و او را ﺑﮫ اوﻟﺪ ﺑﯿﻠﯽ ﺑﺒﺮﯾﺪ‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﺪت ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮوم و ﺑﺮای ﺟﺸﻦ‬
‫ﯾﻮﻧﯿﻔﻮرﻣﻢ را ﺑﭙﻮﺷﻢ‪ .‬ﺑﺮای روزی ﻣﺜﻞ اﻣﺮوز ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻟﺒﺎس رﺳﻤﯽ ﺑﮫ ﺗﻦ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺑﺮاون‪ ،‬اﮔﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ ﺑﮫ دار آوﯾﺨﺘﮫ ﻧﺸﻮد‪...‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬آه‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﺎرﻧﮕﺮﻓﺖ ! )ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ﻧﯿﺰ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﻣﯽ‬
‫روﻧﺪ(‬

‫ﭘﯿﭽﻮم )در ﭘﯽ او ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ زﻧﺪ( ‪ :‬اﻣﯿﺪوارم از اﯾﻦ واﻗﻌﮫ درس ﻋﺒﺮت ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‪ ،‬ﺑﺮاون !‬
‫)ﺻﺪای ﻃﺒﻞ ﮔﺎرد ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ( ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻧﻘﺸﮥ ﺗﻈﺎھﺮات‪ .‬ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻤﻊ ‪ :‬ﭘﯿﺶ ﺑﮫ ﺳﻮی زﻧﺪان‬
‫اوﻟﺪ ﺑﯿﻠﯽ‪ .‬ﺣﺮﮐﺖ !‬

‫)ﮔﺪاﯾﺎن ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪(.‬‬

‫)ﭘﯿﭽﻮم ﭼﮭﺎرﻣﯿﻦ ﻗﻄﻌﮥ آواز »ﺑﯿﮭﻮدﮔﯽ ﺗﻼش اﻧﺴﺎن« را ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ(‬

‫‪89‬‬
 ‫ﭘﯿﭽﻮم ‪:‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺧﯿﻠﯽ از دور از آدﻣﯿﺖ اﺳﺖ‪،‬‬

‫ﻣﺸﺘﯽ ﺑﮫ ﭼﺎﻧﮫ اش ﺑﺰﻧﯿﺪ!‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫ زور ﻣﺸﺖ و ﻟﮕﺪ ﺑﮫ آدﻣﯿﺖ ﺑﺮﺳﺪ!‬

‫زﯾﺮا اﻓﺴﻮس اﻧﺴﺎن ﺑﺮای اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ آدم ﻧﯿﺴﺖ‬

‫ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻦ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﯿﮫ ﮐﺮدم ﮐﮫ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﮐﺘﮑﺶ ﺑﺰﻧﯿﺪ!‬

‫)ﭘﺮده ‪ .‬ﺟﯿﻨﯽ ﺟﻠﻮی ﺻﺤﻨﮫ ﺑﺎ ارگ دﺳﺘﯽ ﻇﺎھﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬و آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ(‬

‫آواز »ﺳﻠﯿﻤﺎن« )‪(4‬‬

‫‪1‬‬
‫ﺟﯿﻨﯽ ‪:‬‬

‫ﺳﻠﯿﻤﺎ ﭘﺎرﺳﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﮫ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬

‫زﻣﯿﻦ ﻧﺎم او را ﮔﺮاﻣﯽ ﻣﯽ داﺷﺖ‪،‬‬

‫ھﯿﭽﯽ ﭼﯿﺰی ﺑﺮ او ﻧﺎ ﺷﻨﺎس ﻧﺒﻮد‬

‫از ﺟﮭﺎن او ﺑﮫ ﻧﯿﺴﺘﯽ آﮔﺎھﯽ ﯾﺎﻓﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻠﯿﻤﺎن ﭘﺎرﺳﺎ‪ ،‬ﻣﺮد ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻮد!‬

‫وﻟﯽ ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ‬

‫‪90‬‬
 ‫و ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﮐﮫ ﭼﮫ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺖ ‪:‬‬

‫اﯾﻦ ﭘﺎرﺳﺎﯾﯽ اش ﺑﻮد ﮐﮫ او را ازﺑﯿﻦ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ آن ﮐﮫ ﺑﯽ آن ﺑﮫ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ!‬

‫‪2‬‬
‫ﮐﻠﺌﻮﭘﺎﺗﺮا زﯾﺒﺎ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟‬

‫ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﮫ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬

‫دو اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﺑﺮای او ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ‬

‫ھﺮج و ﻣﺮج اداﻣﮫ ﯾﺎﻓﺖ ‪:‬‬

‫و او ﭘﮋﻣﺮد و ﺑﮫ ﻏﺒﺎر ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺰرگ و ﻣﻐﺮور ﺑﻮد!‬

‫وﻟﯽ ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ‬

‫و ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﮫ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺖ‪:‬‬

‫زﯾﺒﺎﯾﯽ اش ﺑﻮد ﮐﮫ او را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ آن ﮐﮫ ﺑﯽ آن ﺑﮫ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ!‬

‫‪3‬‬
‫ﺳﺰار ﺷﺠﺎع ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﮫ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺖ‪.‬‬

‫ھﻢ ﭘﺎی ﯾﮏ ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ‪،‬‬

‫در اوج اﻓﺘﺨﺎر‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﮫ ﺧﻮن اﻓﺘﺎد‬

‫‪91‬‬
 ‫و ﻓﺮﯾﺎد زد »ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﭘﺴﺮ ﺟﻮان !«‬

‫ﺳﭙﺲ ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﯿﺪ‬

‫و ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﮫ ﺑﺮ او ﮔﺬﺷﺖ‪:‬‬

‫ﺷﺠﺎﻋﺘﺶ او را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮد‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ آن ﮐﮫ ﺑﯽ آن ﺑﮫ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪4‬‬
‫ﺑﺮﺗﻮﻟﺖ ﺑﺮﺷﺖ‪ ،‬و ﻋﻄﺶ او ﺑﺮای ﻋﻠﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﺗﺮاﻧﮫ ھﺎی او را از ﺣﻔﻆ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ‪.‬‬

‫در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﺣﻘﯿﻘﺖ در آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان در ﭘﯽ ﺷﮑﻮه و ﺟﻼل ﺑﻮدﻧﺪ‪،‬‬

‫آﻧﻘﺪر ﭘﺎﻓﺸﺎری ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﮫ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎده ﺷﺪ ‪:‬‬

‫در آن ﺟﺎ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺎﯾﺪ آرام ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ!‬

‫وﻟﯽ ﺷﺐ ﻓﺮا رﺳﯿﺪه‬

‫و ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﮐﮫ ﭼﮫ ﮔﺬﺷﺖ ‪:‬‬

‫ﮐﻨﺠﮑﺎوی او را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮد‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ آن ﮐﮫ ﺑﯽ آن ﺑﮫ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ!‬

‫‪5‬‬
‫ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﮐﮫ ﮐﺎرش ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻋﺎﻗﻞ ﺑﻮد ﭼﮫ ﮐﺮد؟‬

‫‪92‬‬
 ‫ﻣﻌﺎﺻﺮان ﺧﻮد را ﭼﺎﭘﯿﺪ‪.‬‬

‫آﻧﮭﺎ ﺑﮫ او ارج ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻟﯽ ﯾﮑﯽ از روزھﺎ ﻗﻠﺒﺶ را داد‪...‬‬

‫ﺷﺐ ھﻨﻮز ﻓﺮا ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ‬

‫وﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﮫ ﺧﻮاھﺪ ﮔﺬﺷﺖ ‪:‬‬

‫اﺣﺴﺎﺳﺎت او را از ﺑﯿﻦ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ آن ﮐﮫ ﺑﯽ آن ﺑﮫ ﺳﺮ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪8‬‬
‫ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮای ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ )ت ‪(10‬‬
‫ﯾﮏ اﺗﺎق ﺑﺮای دﺧﺘﺮ ﺟﻮان در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن زﻧﺪان اوﻟﺪ ﺑﯿﻠﯽ‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )وارد ﻣﯽ ﺷﻮد( ‪ :‬دوﺷﯿﺰه ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﮑﯿﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﮑﯿﺖ؟ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪.‬‬

‫)ﭘﻠﯽ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬روزﺑﺨﯿﺮ ﺧﺎﻧﻢ ! ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬روزﺑﺨﯿﺮ!‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﻦ را ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽ آورﯾﺪ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽ آورم‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﻦ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ آﻣﺪم ﺗﺎ از ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ رﻓﺘﺎرم ﻣﻌﺬرت ﺧﻮاھﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫‪93‬‬
 ‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺎﻟﺒﮫ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ‪ ،‬ھﯿﭻ ﺑﺨﺸﺎﯾﺸﯽ ﺑﺮای رﻓﺘﺎری ﮐﮫ داﺷﺘﻢ‪ ... ،‬ﺑﮫ ﺟﺰ ﺑﺪ ﺑﺨﺘﯽ ﺧﻮدم ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﻢ !‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬اﻟﺒﺘﮫ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ .‬دﯾﺮوز‪ ،‬ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ رﻓﺘﺎر آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬او ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺎ را در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ داد‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟ ھﺮ وﻗﺖ او را‬
‫دﯾﺪﯾﺪ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﮫ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﻦ‪...‬ﻣﻦ او را ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬او را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬او را ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﻦ از ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺬرت ﺧﻮاھﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬او ﺷﻤﺎ را ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارد‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ ﻧﮫ‪ ،‬او ﺗﻨﮭﺎ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارد‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ !‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬اﯾﻦ از ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﻣﺮدان ھﻤﯿﺸﮫ از زﻧﯽ ﮐﮫ آﻧﮭﺎ را ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارد ﮐﻤﯽ ھﺮاس‬
‫دارﻧﺪ‪ .‬ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺳﮭﻞ اﻧﮕﺎری ھﺎﯾﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ از آن زن‬
‫ﺑﮕﺮﯾﺰﻧﺪ‪ .‬از ھﻤﺎن ﻧﮕﺎه اوّل‪ ،‬ﻓﮭﻤﯿﺪم ﮐﮫ او ﺑﮫ اﻧﺪازه ای ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارد ﮐﮫ ﺑﺮاﯾﻢ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺗﺼﻮر ﻧﺒﻮد‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺑﮫ راﺳﺘﯽ اﯾﻦ ﻃﻮر ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ از روی ﺻﺪاﻗﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ‪ .‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﺎورم ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬دوﺷﯿﺰه ﭘﻠﯽ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﻣﺎ ھﺮ دو او را ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﯿﻢ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻨﻄﻮر ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ‪) .‬ﺳﮑﻮت( ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﺑﺮاﯾﺘﺎن‬
‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﭼﮕﻮﻧﮫ اﺗﻔﺎق داد‪ .‬درﺳﺖ ده روز ﭘﯿﺶ‪ ،‬ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر در ھﺘﻞ ﭘﯿﻮر‬
‫آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ را دﯾﺪم‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺎدرم ﺑﻮدم‪ .‬ﭘﻨﺞ روز ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ھﻢ ازدواج ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬دﯾﺮوز‪ ،‬ﻣﻄﻠﻊ‬

‫‪94‬‬
‫ﺷﺪم ﮐﮫ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ارﺗﮑﺎب ﺑﮫ ﺟﺮاﺋﻢ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺟﺴﺘﺠﻮی اوﺳﺖ‪ .‬و ﺣﺎﻻ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ ﭼﮫ‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﯾﺎزده روز ﭘﯿﺶ ھﻨﻮز ﺗﺼﻮرش ھﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ‬
‫ﺑﻮد ﮐﮫ در ﭼﻨﮓ ﻣﺮدی اﺳﯿﺮ ﺷﻮم‪) .‬ﺳﮑﻮت(‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻣﯽ ﻓﮭﻤﻢ دوﺷﯿﺰه ﭘﯿﭽﻮم‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﮑﯿﺖ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ﻣﮑﯿﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ‪ ،‬در اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺧﯿﻠﯽ درﺑﺎرۀ ﺷﺨﺼﯿﺖ اﯾﻦ ﻣﺮد ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم‪.‬‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﭼﻨﺪان ﺳﺎده ای ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﮫ‪ ،‬ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﺑﺎ رﻓﺘﺎری ﮐﮫ او ﺑﺎ ﺷﻤﺎ داﺷﺖ‪،‬‬
‫واﻗﻌﺎ دوﺷﯿﺰه ﺧﺎﻧﻢ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺣﺴﺎدت ﻣﯽ ورزم‪ .‬وﻗﺘﯽ در واﻗﻊ ﺑﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﻣﺎدرم‬
‫ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪم او را ﺗﺮک ﮐﻨﻢ‪ ،‬ھﯿﭻ اﺣﺴﺎس ﺗﺄﺳﻔﯽ در او ﻧﺪﯾﺪم‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺟﺎی ﻗﻠﺐ ﯾﮏ ﭘﺎره‬
‫ﺳﻨﮓ در ﺳﯿﻨﮫ اش دارد‪ .‬در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬دوﺷﯿﺰۀ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬ﻧﻤﯽ داﻧﻢ آﯾﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻘﺼﯿﺮھﺎی را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﮔﺮدن آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‬
‫ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﻢ‪ .‬ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺑﮭﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ در ﻣﺤﯿﻂ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﯾﺪ‪ ،‬دوﺷﯿﺰۀ ﻋﺰﯾﺰ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﺎدام ﻣﮑﯿﺖ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﺎدام ﻣﮑﯿﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﮐﺎﻣﻼ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﯾﺎ اﯾﻦ ﮐﮫ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﮫ ﺗﻮﺻﯿﮫ ھﺎی ﭘﺪرم ﮔﻮش ﻣﯽ ﮐﺮدم‪،‬‬
‫و ﺑﺪون ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﺎﻓﯽ دﺳﺖ ﺑﮫ ﮐﺎر ﻧﻤﯽ ﺷﺪم‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ) ﻣﯽ زﻧﺪ زﯾﺮ ﮔﺮﯾﮫ( ‪ :‬او ﺗﻨﮭﺎ ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻦ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ دارم‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬دوﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ‪ ،‬اﯾﻦ ﻣﺼﯿﺒﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﺑﺎھﻮش ﺗﺮﯾﻦ زن ھﺎ ﻧﯿﺰ‬
‫اﺗﻔﺎق ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ‪ .‬وﻟﯽ از ﻧﻈﺮ رﺳﻤﯽ ﺷﻤﺎ ھﻤﺴﺮ او ھﺴﺘﯿﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﯾﮏ ارﺟﺤﯿﺖ ﺑﮫ‬
‫ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬ﮐﻮﭼﻮﻟﻮی ﻣﻦ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺷﻤﺎ را ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ اﻓﺴﺮده ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ‬
‫ﭼﯿﺰی ﺑﺨﻮرﯾﺪ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﯽ ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﭼﯿﺰی ﺑﺮای ﺧﻮردن!‬

‫‪95‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اوه‪ ،‬ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﺨﺘﺼﺮ‪ ،‬اﻟﺒﺘﮫ ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻣﯿﻞ‪) .‬ﻟﻮﺳﯽ ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد( ﻻﺷﺨﻮر !‬

‫)ﻟﻮﺳﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﮭﻮه و ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ(‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ زﺣﻤﺖ ﮐﺸﯿﺪﯾﺪ ﺧﺎﻧﻢ‪) .‬ﺳﮑﻮت‪ .‬ﺻﺪای ﺟﻮﯾﺪن ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ( ﺷﻤﺎ ﻋﮑﺲ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫ﺟﺎﻟﺒﯽ از او دارﯾﺪ‪ .‬او ﮐﯽ اﯾﻦ ﻋﮑﺲ را ﺑﺮای ﺷﻤﺎ آورد؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ‪ ،‬ﻋﮑﺲ آورده؟‬

‫ﭘﻠﯽ )ﺑﺎ ﺳﺎده دﻟﯽ( ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ ﮐﯽ او اﯾﻦ ﻋﮑﺲ را ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﻤﺎ آورد؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬او ھﺮﮔﺰ ﻋﮑﺴﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻧﯿﺎورده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﭘﺲ ھﻤﯿﻨﻄﻮری ﺧﻮدش آﻣﺪه و ﻋﮑﺲ را ﺑﮫ دﯾﻮار آوﯾﺰان ﮐﺮده ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬او ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ اﯾﻦ اﺗﺎق ﻧﯿﺎﻣﺪه‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬وﻟﯽ ھﯿﭻ اﺷﮑﺎل ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر ﻧﯿﺴﺖ؟ راه ھﺎی ﻣﻌﺠﺰات آﺳﻤﺎﻧﯽ ﻧﻔﻮذ‬
‫ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﭘﺮت و ﭘﻼ ﮔﻮﯾﯽ ھﺎﯾﺘﺎن را ﺑﺲ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﻣﺒﺎدا ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ آﻣﺪه‬
‫اﯾﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آﯾﺎ اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ او ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﻦ؟ و ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﯿﺪ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﻓﻮرا ﺑﮫ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ او ﮐﺠﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻣﻦ ھﯿﭻ اﻃﻼﻋﯽ درﺑﺎرۀ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺪارم‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﺷﻤﺎ ھﯿﭻ اﻃﻼﻋﯽ درﺑﺎرۀ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺪارﯾﺪ‪ ،‬ﻗﺴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرﯾﺪ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﮔﻔﺘﻢ ﻧﮫ‪ ،‬ﻣﻦ ھﯿﭻ اﻃﻼﻋﯽ از او ﻧﺪارم‪ .‬و ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ھﻢ اﻃﻼﻋﯽ از او ﻧﺪارﯾﺪ؟‬

‫‪96‬‬
‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬واﻗﻌﺎ ﻧﻔﺮت اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ ! )ﭘﻠﯽ از ﺧﻨﺪه ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ﻟﻮﺳﯽ ﮔﺮﯾﮫ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( او ﺣﺎﻻ دو ﺗﺎ زن روی دﺳﺘﺶ ﻣﺎﻧﺪه‪ ،‬و اﯾﻦ ھﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺮای ﻓﺮار‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬در دراز ﻣﺪت ﺑﺮاﯾﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬آه ﭘﻠﯽ‪ ،‬واﻗﻌﺎ اﺳﻔﻨﺎک اﺳﺖ!‬

‫ﭘﻠﯽ )ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ (‪ :‬ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﮫ در ﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﺗﺮاژدی دوﺳﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده‬
‫ام‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ﺑﺎز ھﻢ ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺴﮑﻮﯾﺖ ﺑﺨﻮری؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬آره‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻣﯿﻞ‪ .‬آه ﭘﻠﯽ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﮭﺮﺑﺎن ﻧﺒﺎش‪ ،‬واﻗﻌﺎ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ اش ﻧﺪارم‪ .‬آه‬
‫ﭘﻠﯽ ﻣﺮدھﺎ ارزش زﯾﺎدی ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آره‪ ،‬ﻣﺮدھﺎ ارزش زﯾﺎدی ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ از ﻋﮭﺪۀ ﻣﺎ ﭼﮫ ﮐﺎری ﺳﺎﺧﺘﮫ اﺳﺖ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﺑﮕﻮﯾﻢ ! ﭘﻠﯽ‪ ،‬آﯾﺎ ﺗﻮ از ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ دﻟﮕﯿﺮی؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﺮا ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﯽ ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ ‪ :‬اﯾﻦ )ﺷﮑﻤﺶ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ( و ھﻤﮥ اﯾﻦ ﺑﺎزی ھﺎی ﺑﺮای اﯾﻦ ﺗﺒﮭﮑﺎر!‬

‫ﭘﻠﯽ ) ﻣﯽ ﺧﻨﺪد( ‪ :‬آه ﮐﮫ اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﭼﻘﺪر زرﻧﮓ ﺗﺸﺮﯾﻒ دارﻧﺪ ! ﺑﺎﻟﺸﺘﮏ؟ آه‪ ،‬دﺧﺘﺮک‬
‫ﺷﯿﻄﺎن ! ﺑﯿﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﮑﯽ را ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ؟ او را ﺑﮫ ﺗﻮ ﻣﯽ دھﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﮐﺮدی ﻣﺎل ﺗﻮ !‬
‫)ﺻﺪاھﺎﯾﯽ از راھﺮو ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد(‪ .‬ﮐﯿﮫ؟‬

‫ﻟﻮﺳﯽ )از ﭘﻨﺠﺮه ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪ :‬ﻣﮑﯽ‪ ،‬او را دوﺑﺎره دﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐﺮده اﻧﺪ!‬

‫ﭘﻠﯽ )از ﺣﺎل ﻣﯽ رود( ‪ :‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ!‬

‫)ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم وارد ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬آه ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺑﻼﺧﺮه ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﮐﺮدم ! ﺧﻮدت را آﻣﺎده ﮐﻦ‪ ،‬ﺷﻮھﺮت اﻋﺪام ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﻦ ﻟﺒﺎس ﻋﺰای ﺑﯿﻮه زن را ﺑﺮاﯾﺖ آورده ام‪) .‬ﭘﻠﯽ ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﺶ را ﻋﻮض ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪ .‬ﺑﯿﻮه‬
‫زن ﺑﺎ ﺷﮑﻮھﯽ ﺧﻮاھﯽ ﺑﻮد‪ .‬و ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪﺑﺰن‪ ،‬ﻗﯿﺎﻓﮥ ﻋﺰا ﺑﮫ ﺧﻮدت ﻧﮕﯿﺮ‪.‬‬

‫‪97‬‬
 ‫‪9‬‬
‫)ﺟﻤﻌﮫ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ ﺑﺎﻣﺪاد‪ .‬ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ﮐﮫ دوﺑﺎره ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ روﺳﭙﯿﺎن رﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ﯾﮏ ﺑﺎر‬
‫دﯾﮕﺮ ﺗﻮﺳﻂ آﻧﮭﺎ ﻟﻮ رﻓﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﺑﺎر اﻋﺪام ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪(.‬‬

‫)ﺳﻠﻮل ﻣﺤﮑﻮم ﺑﮫ اﻋﺪام‪(.‬‬

‫)ﺻﺪای ﻧﺎﻗﻮس ھﺎی ﻣﺤﻠﮥ وﯾﺴﺘﻤﯿﻨﺴﺘﺮ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ﻣﮑﯿﺖ را زﻧﺠﯿﺮ‬
‫ﺑﺴﺘﮫ ﺑﮫ ﺳﻠﻮل ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ‪(.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺑﯿﺎورﯾﺪش اﯾﻨﺠﺎ‪ .‬اﯾﻦ ھﻢ ﺻﺪای ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ دﯾﻨﮓ داﻧﮓ ﻧﺎﻗﻮس ھﺎی وﯾﺴﺘﻤﯿﻨﺴﺘﺮ‪.‬‬
‫)ﺑﮫ ﻣﮑﯿﺖ ( ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﻣﺘﺎﻧﺖ ! ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﺮا اﯾﻦ ھﻤﮫ از ﭘﺎ اﻓﺘﺎده ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ‪.‬‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ اﺣﺴﺎل ﺷﺮﻣﺴﺎری داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﺪ ! )ﺑﮫ ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ‪ (:‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﻧﺎﻗﻮس ھﺎی وﯾﺴﺘﻤﯿﻨﺴﺘﺮ ﺑﺮای ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﮫ ﺻﺪا درآﻣﺪ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ در ﺳﺎﻋﺖ ‪ 6‬ﺑﺎﻣﺪاد‪ ،‬او‬
‫ﺑﺎﯾﺪ اﻋﺪام ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را آﻣﺎده ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﯾﮑﯽ از ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ‪ :‬از ﯾﮏ رﺑﻊ ﭘﯿﺶ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﺧﯿﺎﺑﺎن ھﺎی ﻧﯿﻮﮔﯿﺖ ﺑﮫ اﻧﺪازه ای ﻣﻤﻠﻮ از‬
‫ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺮﺳﯿﻢ‪ .‬ﺗﻤﺎم اﻗﺸﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﮐﻨﺎر ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ‬
‫اﯾﺴﺘﺎده اﻧﺪ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺠﯿﺒﮫ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ھﻤﮫ ﺧﺒﺮدار ﺷﺪه اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺄﻣﻮر ﭘﻠﯿﺲ ‪ :‬اﮔﺮ ھﻤﯿﻨﻄﻮری ﭘﯿﺶ ﺑﺮود‪ ،‬ﺗﺎ ﯾﮏ رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﺮ ﺗﻤﺎم ﻟﻨﺪن ﺧﺒﺮدار‬
‫ﺧﻮاھﻨﺪ ﺷﺪ‪ ،‬و ﺗﻤﺎﻣﺸﺎن ﺑﮫ ﺟﺎی ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺎﺟﮕﺬاری‪ ،‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺧﻮاھﻨﺪ آﻣﺪ‪ ،‬و‬
‫ﻣﻠﮑﮫ ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﯿﺎﺑﺎن ھﺎی ﺧﺎﻟﯽ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬و اﯾﻦ ھﻢ ﯾﮏ دﻟﯿﻞ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﮫ ﮐﺎر را ﯾﮏ ﺳﺮه ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ‬
‫ﮐﺎر ﺗﻤﺎم ﺷﻮد‪ ،‬ﺟﻤﻌﯿﺖ ھﻨﻮز ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ وﻗﺖ ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﺤﻞ ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬

‫دﺳﺖ ﺑﮫ ﮐﺎر ﺷﻮﯾﻢ!‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬روزﺑﺨﯿﺮ‪ ،‬اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬اﻻن در ﭼﮫ ﺳﺎﻋﺘﯽ ھﺴﺘﯿﻢ؟‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ؟ ﭘﻨﺞ و رﺑﻊ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻨﺞ و رﺑﻊ‬

‫‪98‬‬
 ‫)وﻗﺘﯽ اﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ در ﺳﻠﻮل را ﺑﺒﻨﺪد‪ ،‬ﺑﺮاون وار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاون ﭘﺸﺖ ﺑﮫ ﺳﻠﻮل(‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬او در ﺳﻠﻮل اﺳﺖ؟‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ؟‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻧﮫ‪ ،‬ﺧﺪای ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻗﯿﻤﺘﯽ! ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﮫ ﺗﻨﮭﺎﯾﯽ ﮐﺎرھﺎ را راه‬
‫ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﺪ!‬

‫)ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺧﯿﻠﯽ آرام ﺑﺎ ﺻﺪای ﺧﻔﯿﻒ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ( ‪ :‬اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬ﻣﻦ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽ‬
‫ﮔﻮﯾﻢ‪ ،‬ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼ ﺑﺰھﮑﺎراﻧﮫ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﻣﯽ داﻧﻢ‪ .‬اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﮫ ﺧﺮﯾﺪ‬
‫و ﻓﺮوش ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬دﺳﺖ ﮐﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ از اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺧﺎرج ﺷﻮﯾﺪ‪ .‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬اﮔﺮ دﺳﺖ‬
‫ﺑﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری ﺑﺰﻧﯿﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﺷﮑﻞ دﯾﮕﺮی ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﺠﺒﻮر ھﺴﺘﯿﺪ ﮐﮫ ﻧﺎن‬
‫روزھﺎی ﭘﯿﺮﯾﺘﺎن را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬ھﺰار ﻟﯿﻮر ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ؟ ﭼﯿﺰی ﻧﮕﻮﯾﯿﺪ ! در ﺑﯿﺴﺖ‬
‫دﻗﯿﻘﮥ دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاھﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ اﯾﻦ ھﺰار ﻟﯿﻮر را ﭘﯿﺶ از ﻇﮭﺮ درﯾﺎﻓﺖ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ﯾﺎ ﻧﮫ‪ .‬ﻣﻦ از روی اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﻢ‪ .‬ﺑﺮوﯾﺪ ﺑﯿﺮون و ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺧﻠﻮت‬
‫ﮐﻨﯿﺪ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﺗﺎه اﺳﺖ و ﭘﻮل ﻣﺜﻞ ﻋﻠﻒ ھﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﺳﺒﺰ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ‪ ،‬ھﻨﻮز‬
‫ﻧﻤﯽ داﻧﻢ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﭘﻮل را ﺑﮫ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﮭﯿﮫ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﮫ‪ .‬وﻟﯽ اﺟﺎزه دھﯿﺪ ﮐﮫ ﺗﻤﺎم‬
‫اﻓﺮادی ﮐﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ) ﺑﮫ آراﻣﯽ ( ‪ :‬اﯾﻦ ﺣﺮف ھﺎ ھﯿﭻ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪارد ﻣﮑﯿﺖ ! )ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫)ﻣﮑﯿﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﭘﺎﺋﯿﻦ و ﺧﻔﯿﻒ و ﺑﺎ رﯾﺘﻢ ﺳﺮﯾﻊ آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ(‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪:‬‬

‫رﺣﻢ ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﻣﻦ رﺣﻢ ﮐﻨﯿﺪ‪،‬‬

‫دﺳﺖ ﮐﻢ‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬دوﺳﺘﺎن ﻣﻦ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯽ دﯾﮕﺮ ﺟﺸﻦ ﺷﺎھﺎﻧﮫ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد‪،‬‬

‫او را در ﺳﯿﺎه ﭼﺎل اﻧﺪاﺧﺘﮫ اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﮐﮫ ﺧﺪا ﺻﺪای او را ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‬

‫و ﭘﯿﺶ از آن ﮐﮫ دﯾﺮ ﺷﻮد او را ﻧﺠﺎت دھﯿﺪ!‬

‫‪99‬‬
 ‫دوﺳﺘﺎن‪ ،‬دﯾﻮارھﺎی ﺿﺨﯿﻤﯽ او را ﻣﺤﺎﺻﺮه ﮐﺮده اﺳﺖ!‬

‫وﻗﺘﯽ ﮐﮫ او دﯾﮕﺮ در ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺟﺮﻋﮫ ای ﺑﮫ ﯾﺎدش ﺑﻨﻮﺷﯿﺪ‪،‬‬

‫وﻟﯽ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ زﻧﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﻧﺠﺎﺗﺶ ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ!‬

‫ﻣﮑﯽ ﺑﯿﭽﺎره‪ ،‬آﯾﺎ او را رھﺎ ﺧﻮاھﯽ ﮐﺮد؟ )ت ‪(11‬‬

‫)ﻣﺘﯿﺎس و ژاﮐﻮب وارد داﻻن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﻣﮑﯿﺖ را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ وﻟﯽ اﺳﻤﯿﺖ ﺟﻠﻮی‬
‫آﻧﮭﺎ را ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪(.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ دوﺳﺖ دﯾﺮﯾﻨﮫ‪ ،‬ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﻣﺜﻞ ﻣﺎھﯽ دودی ﯾﺎ ﺟﺎﮐﺶ ورﺷﮑﺴﺘﮫ ﻻﻏﺮ‬
‫ﺷﺪی‪.‬‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬از وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎﯾﺶ را ﺑﺎردار ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﮐﻤﮏ ھﺎی‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮای اﯾﻦ ﻧﻮع رژﯾﻢ ھﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎﺋﺰ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‬
‫ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪.‬‬

‫)ھﺮ دو ﻣﯽ روﻧﺪ ﭘﯿﺶ ﻣﮑﯿﺖ(‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻨﺞ و ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﮫ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﻃﻮل دادﯾﺪ!‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺑﺎ اﯾﻦ ھﻤﮫ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﮫ‪)...‬ت ‪(12‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺎ اﯾﻦ ھﻤﮫ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ھﻤﮫ‪ ،‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﻣﺮا دار ﺑﺰﻧﻨﺪ ! وﻟﯽ ﻣﻦ وﻗﺖ ﯾﮑﯽ ﺑﮫ دو‬
‫ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺷﻤﺎھﺎ را ﻧﺪارم‪ .‬ﭘﻨﺞ و ﺑﯿﺴﺖ و ھﺸﺖ ! ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ‪ :‬ﭼﻘﺪر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻓﻮرا از‬
‫ﺣﺴﺎب ﺷﺨﺼﯽ ﺗﺎن ﺑﯿﺮون ﺑﮑﺸﯿﺪ؟‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﺮداﺷﺖ از ﺣﺴﺎب ﺷﺨﺼﯽ آن ھﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ ﺻﺒﺢ؟‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺗﻮ واﻗﻌﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ رﺳﯿﺪی؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭼﮭﺎر ﺻﺪ ﻟﯿﻮر‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﮫ؟‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬آره‪ ،‬و ﻣﺎ؟ اﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ دارﯾﻢ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬و اﯾﻦ ﺟﺎ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ دار ﺑﺰﻧﻨﺪ؟ ﻣﻦ ﯾﺎ ﺷﻤﺎھﺎ؟‬

‫ﻣﺘﯿﺎس )ﻋﺼﺒﯽ( ‪ :‬و ﺑﮕﻮ ﮐﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﺮه ﭘﯿﺶ ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای ﺑﮫ ﺟﺎی اﯾﻦ ﮐﮫ ﻓﻠﻨﮕﻮ ﺑﺒﻨﺪه‬
‫ﺑﺮه؟ ﺑﮕﻮ ﮐﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺑﺮه ﺑﺎ ﺳﻮﮐﯽ ﺗﺎدرای ﺑﺨﻮاﺑﮫ‪ ،‬ﻣﺎ ﯾﺎ ﺗﻮ؟‬
‫‪100‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻔﮫ ﺷﻮ ! ﺑﮫ زودی‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﺘﯿﺎره ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﻢ‪ .‬ﭘﻨﺞ و ﺳﯽ دﻗﯿﻘﮫ!‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬آره‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﮐﺎری ﺑﮑﻨﯿﻢ ﻣﺘﯿﺎس‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬آﻗﺎی ﺑﺮاون اﻋﻼم ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ھﺮ در ﺧﻮاﺳﺘﯽ دارﯾﺪ‪...‬ﺑﺮای آﺧﺮﯾﻦ ﻏﺬاﯾﺘﺎن‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬راﺣﺘﻢ ﺑﮕﺬارﯾﺪ‪) .‬ﺑﮫ ﻣﺘﯿﺎس( ﺑﻼاﺧﺮه ﻣﯽ ﺧﻮاھﯽ ﯾﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاھﯽ؟ )ﺑﮫ اﺳﻤﯿﺖ(‬
‫ﻣﺎرﭼﻮﺑﮫ!‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬اوﻻ‪ ،‬ﻣﻦ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دھﻢ اﯾﻨﻄﻮری ﺳﺮم داد ﺑﮑﺸﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬وﻟﯽ ﺳﺮت داد ﻧﮑﺸﯿﺪم‪ .‬ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺮای‪...‬ﻣﺘﯿﺎس‪ ،‬آﯾﺎ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺬاری ﻣﺮا اﻋﺪام ﮐﻨﻨﺪ؟‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ ﮐﮫ ﻧﮫ‪ ،‬ﻧﻤﯽ ﮔﺬارم اﻋﺪاﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﮐﯽ از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﺮف زده؟ وﻟﯽ‬
‫ﭼﮭﺎرﺻﺪ ﻟﯿﻮر‪ ،‬ﺗﻤﺎم داراﯾﯽ ﻣﺎﺳﺖ ! آﯾﺎ ﻣﺎ ﺣﻖ دارﯾﻢ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻣﻄﺮح ﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﮫ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻨﺞ و ﺳﯽ و ھﺸﺖ دﻗﯿﻘﮫ!‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺠﻠﮫ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﯿﺎس‪ ،‬وﮔﺮﻧﮫ دﯾﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﺮط ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ از اﯾﻦ ازدﺣﺎم ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﯿﺎﺑﺎن رﯾﺨﺘﮫ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﮔﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﮫ ﺑﮫ ﺷﺶ اﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬ھﺮﮔﺰ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ‪) .‬ﻣﯽ ﺧﻨﺪد(‬
‫ھﺮﮔﺰ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاھﯿﺪ دﯾﺪ !‪...‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )ادای ﺷﻤﺮدن ﭘﻮل ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ دﺳﺖ( ‪ :‬ﮐﺎر راه اﻓﺘﺎده؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭼﮭﺎرﺻﺪ‪) .‬اﺳﻤﯿﺖ ﺷﺎﻧﮫ ھﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽ اﻧﺪازد و ﻣﯽ رود‪ .‬ﻣﮑﯿﺖ او را ﺻﺪا‬
‫ﻣﯽ زﻧﺪ ( ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﺮاون ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )ﺑﺎ ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺎزﻣﯽ ﮔﺮدد( ‪ :‬ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن آورده اﯾﺪ؟‬

‫ﯾﮑﯽ از ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬وﻟﯽ ﺻﺎﺑﻮن ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺮای راه اﻧﺪاﺧﺘﻦ دﺳﺘﮕﺎه‪ ،‬ده دﻗﯿﻘﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺄﻣﻮر ﭘﻠﯿﺲ ‪ :‬وﻟﯽ ﮔﯿﺮۀ دار ﻋﻤﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﮫ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ھﺮ ﻃﻮر ﺷﺪه ﺑﺎﯾﺪ راھﺶ ﺑﯿﺎﻧﺪازﯾﺪ‪ ،‬ﻧﺎﻗﻮس ﺑﺮای ﺑﺎر دوم ھﻢ ﺑﮫ ﺻﺪا در آﻣﺪ!‬

‫‪101‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ )آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ( ‪:‬‬

‫ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺑﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎی او در اﯾﻦ زﻧﺪان ﻣﺎﺗﻢ زده!‬

‫ﮐﮫ ﭼﮕﻮﻧﮫ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﻣﺮﮔﺶ را ﻧﻈﺎره ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ھﺸﺪار ﻣﯽ دھﻢ‪ ،‬ﺑﮫ ﺷﻤﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﭘﺎدﺷﺎه دﯾﮕﺮی ﺑﮫ ﺟﺰ ﭘﻮل ھﺎی ﮐﺜﯿﻔﺘﺎن ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪ‪،‬‬

‫ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ او را ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﺘﺎب ﺑﮫ رﯾﺸﺨﻨﺪ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ!‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫ زودی ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ دﭼﺎر ﺷﻮﯾﺪ!‬

‫وﻟﯽ ﺑﮫ داﻣﻦ ﻣﻠﮑﮫ ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ و ﺑﺮ آن ﺑﻮﺳﮫ ﺑﺰﻧﯿﺪ!‬

‫ﺧﻮک ھﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺷﻤﺎ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻧﺨﻮاھﯿﺪ ﮐﺮد؟‬

‫ﻣﮑﯽ ﺑﯿﭽﺎره را در اﯾﻦ ﺟﺎ رھﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮕﺬارم وارد ﺷﻮﯾﺪ‪ .‬ﺷﻤﺎرۀ ﺷﻤﺎ ‪ 16‬اﺳﺖ و ھﻨﻮز ﻧﻮﺑﺖ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻧﺮﺳﯿﺪه‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬آه‪ ،‬ﺷﻤﺎره ﭼﯿﮫ؟ اﯾﻨﻘﺪر ﺳﺨﺘﮕﯿﺮ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ھﻤﺴﺮ او ھﺴﺘﻢ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ او ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬وﻟﯽ ﻧﮫ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﮫ!‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﮫ ! ﭼﮫ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯿﺪ ! ﭘﻨﺞ دﻗﯿﻘﮫ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﮫ زﻣﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮی ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪم‪ .‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﺮای‬
‫اﺑﺪ ﺑﺎ او ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﻢ‪ ،‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت زن و ﺷﻮھﺮ ﺣﺮف ھﺎی ﺧﯿﻠﯽ ﻣﮭﻤﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ‬
‫ﺧﻮاھﻨﺪ داﺷﺖ‪...‬او ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬او را ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﺮا‪ ،‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻠﯽ !‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬ﻣﻦ ھﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آه اﻟﺒﺘﮫ!‬

‫‪102‬‬
 ‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﭼﻄﻮری؟ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﮫ ﺷﺪه ای؟ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﺎﺷﯽ!‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آره‪ .‬وﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﮫ ﭼﮫ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ دﭼﺎر ﺧﻮاھﯽ ﺷﺪ و ﭼﮫ ﮐﺎر ﺧﻮاھﯽ ﮐﺮد؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻣﯽ داﻧﯽ‪ ،‬ﮐﺎری را ﮐﮫ راه اﻧﺪازی ﮐﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﺧﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ ،‬اﯾﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮاﯾﻢ ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﮑﯽ‪ ،‬ﺑﮕﻮ‪ ،‬آﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﯽ ھﺴﺘﯽ؟‪...‬ﭘﺪر ﺗﻮ دﻗﯿﻘﺎ ﭼﮫ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻮ‬
‫ھﺮﮔﺰ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻧﺰدی‪ .‬ﻧﻤﯽ ﻓﮭﻤﻢ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﺗﻮ ھﻤﯿﺸﮫ ﺳﺮ ﺣﺎل و‬
‫ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻮدی‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﮕﻮ‪ ،‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯽ ﺑﮫ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯽ ﮐﮫ از اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﺑﯿﺮون؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬اﻟﺒﺘﮫ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﮐﻤﮏ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﻮل‪ ،‬ﻣﻦ ﺑﮫ ﭘﻮل اﺣﺘﯿﺎج دارم‪ .‬ﺑﺎ ﻧﮕﮭﺒﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮده ام‪...‬‬

‫ﭘﻠﯽ )ﺑﮫ آراﻣﯽ( ‪ :‬ﺗﻤﺎم ﭘﻮل ﺑﺮای ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ رﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭘﻮﻟﯽ ھﻢ راھﺖ ﻧﺪاری؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻧﮫ‪ ،‬ﻣﻦ ھﯿﭻ ﭘﻮﻟﯽ ھﻢ راھﻢ ﻧﺪارم‪ .‬وﻟﯽ ﻣﯽ دوﻧﯽ‪ ،‬ﻣﮏ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ در‬
‫اﯾﻦ ﺑﺎره ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ‪...‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﻣﻠﮑﮫ در ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻨﻢ )ﺑﮫ ﮔﺮﯾﮫ ﻣﯽ‬
‫اﻓﺘﺪ( اوه ﻣﮏ!‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )ﭘﻠﯽ را ﺑﮫ ھﻤﺮاه ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﺸﺪ( ‪ :‬ﺑﻼﺧﺮه اﯾﻦ ھﺰار ﻟﯿﻮر ﻣﯽ رﺳﮫ ﯾﺎ ﻧﻤﯽ رﺳﮫ؟‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﻣﮑﯽ‪ ،‬ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮدت ﺑﺎش و ﻓﺮاﻣﻮﺷﻢ ﻧﮑﻦ ! )ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫)اﺳﻤﯿﺖ و ﻣﺄﻣﻮران ﭘﻠﯿﺲ ﻣﯿﺰ و ﯾﮏ ﺳﯿﻨﯽ ﻣﺎرﭼﻮﺑﮫ ﻣﯽ آورﻧﺪ(‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﻣﺎرﭼﻮﺑﮫ ھﺎی ﻧﺮم ھﺴﺘﻨﺪ؟‬

‫ﯾﮏ ﻣﺄﻣﻮر ﭘﻠﯿﺲ ‪ :‬ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺮم‪.‬‬

‫)ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاون وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪(.‬‬

‫ﺑﺮاون )ﺑﮫ اﺳﻤﯿﺖ( ‪ :‬اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬از ﻣﻦ ﭼﯽ ﺧﻮاد؟ ﺑﺮای ﺗﮭﯿﮥ ﻣﯿﺰ‪ ،‬ﮐﺎر ﺧﻮﺑﯽ ﮐﺮدﯾﺪ ﮐﮫ‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﯾﺪ‪ .‬آن را ﺑﺎ ھﻢ ﺑﺮای او ﻣﯽ ﺑﺮﯾﻢ ﮐﮫ او ﺑﮫ روﺷﻨﯽ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﺎ ﭼﮫ‬
‫اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ او دارﯾﻢ‪) .‬وارد ﺳﻠﻮل ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﯿﺰ را ﻣﯽ آورﻧﺪ‪ .‬اﺳﻤﯿﺖ ﺧﺎرج ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮑﻮت‪ (.‬ﺳﻼم ﻣﮏ ! ﺑﺮاﯾﺖ ﻣﺎرﭼﻮﺑﮫ آورده ام‪ .‬اﻣﯿﺪوارم از ﺧﻮردن آﻧﮭﺎ ﻟﺬت ﺑﺒﺮی‪.‬‬

‫‪103‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬اﯾﻦ ھﻤﮫ ﺑﮫ ﺧﻮدﺗﺎن زﺣﻤﺖ ﻧﺪھﯿﺪ آﻗﺎی ﺑﺮاون‪ ،‬دﯾﮕﺮان آﺧﺮﯾﻦ وﻇﺎﯾﻒ را ﺑﺮاﯾﻢ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺧﻮاھﻨﺪ داد‪).‬ت ‪(13‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬آه ﻣﮑﯽ!‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ ﺑﮫ ﺣﺴﺎب ھﺎ رﺳﯿﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬اﺟﺎزه ﻣﯽ دھﯿﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻋﻠﺖ ﮐﻤﺒﻮد وﻗﺖ ھﻢ‬
‫زﻣﺎن ﮐﻤﯽ ازاﯾﻦ ﻣﺎرﭼﻮﺑﮫ ھﺎ ﺑﺨﻮرم‪ .‬ھﺮ ﭼﮫ ﺑﺎﺷﺪ اﯾﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﻏﺬای ﻣﻦ اﺳﺖ‪) .‬ﻣﺸﻐﻮل‬
‫ﺧﻮردن ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻧﻮش ﺟﺎن‪ .‬آه ﻣﮏ‪ ،‬ﺣﺮف ھﺎﯾﺖ ﻣﺜﻞ آھﻦ ﮔﺪاﺧﺘﮫ ﻗﻠﺒﻢ را ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ!‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﻗﺎی ﺑﺮاون‪ ،‬ﺣﺴﺎب‪ ،‬ﺣﺴﺎب‪ .‬ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮای اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون )ﺑﺎ ﮐﺸﯿﺪن آھﯽ ﻋﻤﯿﻖ دﻓﺘﺮﭼﮫ ای از ﺟﯿﺒﺶ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ ﮐﺸﺪ( ‪ :‬ﻣﻦ ﺣﺴﺎب ھﺎ را‬
‫آورده ام‪ ،‬ﻣﮏ‪ .‬اﯾﻦ ﺣﺴﺎب آﺧﺮﯾﻦ ﻣﺎه ھﺎ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آه‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻮل ھﺎﯾﺘﺎن آﻣﺪه اﯾﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻧﮫ ﻣﮏ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﯽ داﻧﯽ ﮐﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻧﺪارد‪...‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﮫ ﺧﺼﻮص‪...‬ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﺟﯿﺒﺘﺎن‪...‬ﭼﻘﺪر ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﺪھﮑﺎرم؟ رﯾﺰ ﺣﺴﺎب ھﺎ را از‬
‫ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻢ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﻣﻦ آﻣﻮﺧﺘﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﻣﻀﻨﻮن ﺑﺎﺷﻢ‪ ...‬ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺑﺮای درک ﺣﺮف ھﺎی ﻣﻦ در ﺟﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ھﺴﺘﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﯾﻨﻄﻮری ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ‪ ،‬ھﻮش از ﺳﺮم ﻣﯽ ﭘﺮد‪.‬‬

‫)از راھﺮو ﺻﺪای ﭼﮑﺶ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺻﺪای اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺧﻮب اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺤﮑﻢ ﺟﺎ اﻓﺘﺎده(‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺣﺴﺎب‪ ،‬ﺑﺮاون‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪...‬اﮔﺮ اﺻﺮار داری ﺑﺎﺷﮫ‪ ،‬اوﻻ ﺣﻘﻮق وارﯾﺰ ﺷﺪه ﺑﺮای‬
‫ﺑﺎزداﺷﺖ ﻗﺎﺗﻼﻧﯽ ﮐﮫ ﺗﻮ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدی و ﯾﺎ ﯾﮑﯽ از اﻓﺮاد ﺑﺎﻧﺪ ﺧﻮدت‪ .‬درﯾﺎﻓﺘﯽ ﺗﻮ از ﺟﺎﻧﺐ‬
‫دوﻟﺖ در ﮐﻞ‪...‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺮای ﺳﮫ ﻣﻮرد ﭼﮭﻞ ﻟﯿﻮری‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﮫ ﺻﺪ و ﺑﯿﺴﺖ ﻟﯿﻮر‪ .‬ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ در ﺻﺪ‬
‫ﺑﺮای ﺷﻤﺎ‪ ،‬ﻣﯽ ﺷﮫ از ﻗﺮار ﺳﯽ ﻟﯿﻮر ﮐﮫ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﭙﺮدازﯾﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﮐﺎﻣﻼ ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر اﺳﺖ‪...‬وﻟﯽ واﻗﻌﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﻢ اﮔﺮ در اﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت آﺧﺮ‪...‬‬

‫‪104‬‬
 ‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﭼﺮت و ﭘﺮت ﻧﮕﻮ‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺳﯽ ﻟﯿﻮر و ﺑﺮای ﻣﻮردی ﮐﮫ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ‬
‫»دوور« ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ھﺸﺖ ﻟﯿﻮر‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ھﺸﺖ ﻟﯿﻮر‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻗﺮار ﺑﻮد ﮐﮫ‪...‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آﯾﺎ ﻣﺮا ﻗﺒﻮل دارﯾﺪ ﯾﺎ ﻧﺪارﯾﺪ؟ ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﮐﺎرھﺎی ﺳﮫ ﻣﺎھﮥ آﺧﺮ ﺳﯽ و ھﺸﺖ ﻟﯿﻮر‬
‫درﯾﺎﻓﺖ ﺧﻮاھﯿﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺮاون )ﺑﺎ ﮔﺮﯾﮫ( ‪ :‬ﺑﮫ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ! ﺑﮫ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ‪...‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ و ﺑﺮاون ‪ :‬ﻣﻦ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻣﺜﻞ آﯾﻨﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪم‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺳﮫ ﺳﺎل در ھﻨﺪ ‪» --‬ﺟﺎن ﺗﻮی ﮐﺎر ﺑﻮد و ﺟﯿﻢ ﺗﻮی ﺟﺸﻦ«‪ – .‬ﭘﻨﺞ ﺳﺎل در ﻟﻨﺪن‪،‬‬
‫و اﯾﻦ ھﻢ ﻣﺰد ﺗﻤﺎم ﮐﺎرھﺎ ! )ادای ﻓﺮدی را در ﻣﯽ آورد ﮐﮫ اﻋﺪام ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ(‪ .‬اﯾﻦ ﺟﺎ‬
‫ﻣﮑﯽ ﮐﮫ آزارش ﺑﮫ ھﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد اﻋﺪام ﺷﺪ‪ .‬دوﺳﺖ دروﻏﯿﻦ و ﺗﮭﯽ از روح او را‬
‫ﻓﺮوﺧﺖ‪ .‬در اﻧﺘﮭﺎی ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﻃﻨﺎب‪ ،‬ﮔﺮدﻧﺶ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﮐﻮﻧﺶ را ﺣﺲ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﻣﮏ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻟﺤﻦ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﯽ‪...‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﭙﺮﺳﻢ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ ﺑﮫ ﺷﺮاﻓﺖ‬
‫ﻣﻦ ﺣﻤﻠﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮫ ﺷﺨﺺ ﻣﻦ‪ ،‬ﻣﮏ ! )ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ از ﺳﻠﻮل ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺷﺮاﻓﺖ ﺗﻮ‪...‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬ﺷﺮاﻓﺖ ﻣﻦ‪ .‬اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﺪ ! ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﮕﺬارﯾﺪ ھﻤﮫ وارد ﺷﻮﻧﺪ ! )ﺑﮫ‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ( ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺶ‪) .‬ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد(‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )ﺑﺎ ﻋﺠﻠﮫ ﺑﮫ ﻣﮑﯿﺖ( ‪ :‬ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﻣﻦ ھﻨﻮز ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺷﻤﺎ را از اﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯿﺮون ﺑﮑﺸﻢ‪،‬‬
‫وﻟﯽ در ﯾﮏ دﻗﯿﻘﮫ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ دﯾﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭘﻮل را آﻣﺎده ﮐﺮده اﯾﺪ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪ ،‬اﮔﺮ دوﺳﺘﺎن رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ھﯿﭻ اﺛﺮی از آﻧﮭﺎ دﯾﺪه ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮب‪ .‬ﮐﺎر ﺗﻤﺎم اﺳﺖ !‬

‫)ھﻤﮫ وارد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪ :‬ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬روﺳﭙﯿﺎن‪ ،‬ﮐﺸﯿﺶ‪ ،‬ﻣﺘﯿﺎس و‬
‫ژاﮐﻮب‪(.‬‬

‫ﺟﯿﻨﯽ ‪ :‬راه ورودﻣﺎن را ﺑﺴﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﮔﻔﺘﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻓﻮرا از ﺳﺮ راه ﻣﺎ ﮐﻨﺎر ﻧﺮوﯾﺪ‬
‫ﺑﺎ ﺟﯿﻨﯽ ﺧﻮﺷﮕﻠﮫ ﻃﺮف ﺧﻮاھﯿﺪ ﺑﻮد!‬

‫‪105‬‬
 ‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﻣﻦ ﭘﺪر زن او ھﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﺮا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﮐﺪام ﯾﮏ از ﺷﻤﺎ آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‬
‫اﺳﺖ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ )ﺧﻮدش را ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪ :‬ﻣﮑﯿﺖ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪) :‬ﺑﮫ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺟﻠﻮی ﻣﯿﻠﮫ ھﺎی زﻧﺪان ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺪ و ﺑﻘﯿﮫ ﻧﯿﺰ ھﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ(‬

‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‪ ،‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ داﻣﺎد ﻣﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ‪ ،‬ﺑﯽ آن ﮐﮫ اﻓﺘﺨﺎر آﺷﻨﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﺎ ﺷﻤﺎ را داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﻼﻗﺎت ﻣﺎ ﻧﯿﺰ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺴﯿﺎر ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰی ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬ﺷﻤﺎ در ﮔﺬﺷﺘﮫ دﺳﺘﮑﺶ ﭼﺮﻣﯽ ﺳﻔﯿﺪ‪ ،‬ﻋﺼﺎی دﺳﺘﮫ ﻋﺎﺟﯽ داﺷﺘﯿﺪ‪ ،‬و‬
‫ﺟﺮاﺣﺘﯽ روی ﮔﺮدن داﺷﺘﯿﺪ و ﺑﮫ ھﺘﻞ ﭘﯿﻮر رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺟﺮاﺣﺖ را ھﻨﻮز‬
‫ھﻢ دارﯾﺪ ‪ :‬اﯾﻦ از ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﮫ ھﺎی ﺑﺎرز ﺷﻤﺎ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﺗﻨﮭﺎ در‬
‫ﺳﻠﻮل ھﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﯿﻠﮫ ھﺎی آھﻨﯽ ﻣﺤﮑﻢ رﻓﺖ آﻣﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﮫ زودی ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﮐﺠﺎ رﻓﺖ‬
‫و آﻣﺪ ﻧﺨﻮاھﯿﺪ ﮐﺮد‪...‬‬

‫)ﭘﻠﯽ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﮫ از ﺟﻠﻮی ﺳﻠﻮل ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺪ‪(.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آه ﮐﮫ ﭼﮫ ﻟﺒﺎس زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﮫ ﺗﻦ داری!‬

‫)ﻣﺘﯿﺎس و ژاﮐﻮب از ﺟﻠﻮی ﺳﻠﻮل ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﻨﺪ(‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﮫ دﻟﯿﻞ ﺗﺮاﮐﻢ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اﯾﻨﻘﺪر دوﯾﺪﯾﻢ ﮐﮫ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم‬
‫ژاﮐﻮب ﺗﻠﻒ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺎ را ﺑﺎور ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ‪...‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬آدم ھﺎی ﻣﻦ ﭼﮫ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ؟ آﯾﺎ ﺟﺎھﺎی ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دارﻧﺪ؟‬

‫ﻣﺘﯿﺎس ‪ :‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن‪ ،‬ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﺣﺮف ﻣﺎ را ﻣﯽ ﻓﮭﻤﯿﺪ‪ .‬ﺗﺎﺟﮕﺬاری‪ ،‬ﻣﯽ‬
‫داﻧﯿﺪ ﮐﮫ ھﺮ روز ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ .‬آدﻣﮭﺎی ﺷﻤﺎ ھﺮ ﻃﻮری ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺎﻧﺸﺎن را درﻣﯽ‬
‫آورﻧﺪ و ﺗﮭﻨﯿﺖ ھﺎﯾﺸﺎن را ﻧﯿﺰ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ژاﮐﻮب ‪ :‬ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﮫ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﮭﻨﯿﺖ ھﺎ!‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم )از ﺟﻠﻮی ﺳﻠﻮل ﻋﺒﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﺪ( ‪ :‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‬
‫ﯾﮏ ھﻔﺘﮥ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﯽ ﺑﺮای رﻗﺺ ﺑﮫ ھﺘﻞ ﭘﯿﻮر ﺧﻮاھﯿﻢ رﻓﺖ؟‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﻠﮫ‪...‬رﻗﺺ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭼﮫ اﻧﺘﻈﺎری دارﯾﺪ‪ ،‬راه زﻧﺪﮔﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪه از ﺧﺎر اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪106‬‬
‫ﺑﺮاون )ﺑﮫ ﮐﺸﯿﺶ( ‪ :‬ﻣﺎ در آذرﺑﺎﯾﺠﺎن ﺑﺎزو ﺑﮫ ﺑﺎزوی ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ زﯾﺮ رﮔﺒﺎر ﻣﺴﻠﺴﻞ ﺟﻨﮕﯿﺪﯾﻢ!‬

‫ﺟﯿﻨﯽ )ﺧﻮدش را ﺑﮫ ﺳﻠﻮل ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ‪ :‬در ﺧﯿﺎﺑﺎن دروری ﻟﻦ‪ ،‬ﺗﺸﻮﯾﺶ زﯾﺎدی‬
‫داﺷﺘﯿﻢ‪ ،‬در ﺗﺎﺟﮕﺬاری ﭘﺮﻧﺪه ھﻢ ﭘﺮ ﻧﻤﯽ زﻧﺪ‪ ،‬ھﻤﮫ ﻣﯽ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺗﺮا ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫)ﺑﮫ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﯽ رود(‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ!‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬ﺑﺎﯾﺪ راه ﺑﯿﺎﻓﺘﯿﻢ‪ .‬ﺳﺎﻋﺖ ﺷﺶ اﺳﺖ!‬

‫)ﻣﮑﯿﺖ را از ﺳﻠﻮل ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آورد(‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺑﻠﮫ اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن را ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﮕﺬارﯾﻢ‪ .‬ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ و آﻗﺎﯾﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻠﺘﺎن ﯾﮑﯽ‬
‫از آﺧﺮﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﻃﺒﻘﮫ ای را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺻﻨﻌﺖ‬
‫ﮐﺎران ﺧﺮده ﭘﺎ ﮐﮫ ﺑﺎ روش ھﺎی ﻗﺪﯾﻤﯽ و اھﺮم ﺳﺮﮐﺞ و ﮐﺸﻮی ﺻﻨﺪوق ﻓﺮوﺷﮕﺎه ھﺎی‬
‫ﮐﻮﭼﮏ و اﺟﻨﺎس ﮔﺮان ﺑﮭﺎ در ﺧﺎﻧﮫ ھﺎی ﺧﺎﻟﯽ از ﺳﮑﻨﮫ در روزھﺎی ﺟﺸﻦ ﺳﺮوﮐﺎردارﯾﻢ‪،‬‬
‫زﯾﺮ ﻓﺸﺎر ﺷﺮﮐﺖ ھﺎی ﺑﺰرگ ﮐﮫ از ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺑﺎﻧﮏ ھﺎ ﺑﺮﺧﻮردار ھﺴﺘﻨﺪ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻣﺪه اﯾﻢ و‬
‫ﺧﻔﮫ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ‪ .‬ﯾﮏ اھﺮم ﺳﺮﮐﺞ در ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ ھﺎی ﻣﺎﻟﯽ ﭼﮫ ارزﺷﯽ دارد؟ دﺳﺘﺒﺮد‬
‫ﺑﮫ ﯾﮏ ﺑﺎﻧﮏ در ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﺑﺎ ﺑﻨﯿﺎد ﺑﺎﻧﮏ ﭼﮫ اھﻤﯿﺘﯽ دارد؟ ﮐﺸﺘﻦ ﯾﮏ آدم در ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﺑﺎ اھﺪاء‬
‫ﮐﺎر ﺑﺎ ﺣﻘﻮق ﻣﮑﻔﯽ ﺑﮫ ﯾﮏ آدم ﭼﮫ ارزﺷﯽ دارد؟ در ﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﺟﻤﻼت‪ ،‬ھﻢ ﺷﮭﺮﯾﺎن‪ ،‬ﺷﻤﺎ‬
‫را ﺑﮫ ﺣﺎل ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺎرم و از ﺷﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﭙﺎﺳﮕﺬارم ﮐﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ آﻣﺪﯾﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺮاﻣﯽ ھﺴﺘﯿﺪ‪ .‬ﮐﮫ ﺟﯿﻨﯽ ﻣﺮا ﻟﻮ داده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﮕﻔﺘﯽ ام ﺷﺪ‪.‬‬
‫در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎرزﺗﺮﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﮫ ھﺎی دﻧﯿﺎﯾﯽ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﮐﮫ ﻣﻌﺎدل ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﯿﺮ‬
‫ﺣﻮادث ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺷﺮاﯾﻂ اﺳﻔﺒﺎری ﻣﻮﺟﺐ ﺳﻘﻮط ﻣﻦ ﺷﺪ‪ .‬و ﻣﻦ ﺳﻘﻮط ﮐﺮدم‪.‬‬

‫)ﻧﻮرﭘﺮدازی ﺑﺮای آھﻨﮓ ‪ :‬ﻧﻮر ﻃﻼﯾﯽ‪ .‬ارگ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﮫ ﭼﺮاغ از ﺳﻘﻒ ﭘﺎﺋﯿﻦ‬
‫ﻣﯽ آﯾﺪ و در اﻧﺘﮭﺎی ﻣﯿﻠﮫ روی ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه ‪ :‬ﺳﺮود ﺳﭙﺎﺳﮕﺬاری‪(.‬‬

‫ﺳﺮود ﺳﭙﺎﺳﮕﺬاری‬

‫ای آدم ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﭘﺲ از ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪،‬‬

‫ﻋﻠﯿﮫ ﻣﺎ ﺳﻨﮓ دل ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ‬

‫وﻗﺘﯽ اﺳﺘﺨﻮان ھﺎی ﻣﺎ را ﮐﺸﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ‬

‫‪107‬‬
 ‫ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﮫ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻧﮕﺎه ﻧﮑﻨﯿﺪ‬

‫ﻣﺎ را ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮑﻨﯿﺪ‪ ،‬ﮐﮫ ﺑﮫ دﺳﺖ ﻋﺪاﻟﺖ ﮐﺸﺘﮫ ﺷﺪﯾﻢ‪،‬‬

‫زﯾﺮا ﻋﺪاﻟﺖ ھﺮ دم رﻧﮓ دﯾﮕﺮی ﺑﮫ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‬

‫و ھﯿﭻ اﻧﺴﺎﻧﯽ داور ﻋﺎدﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫از اﺳﺘﺨﻮان ھﺎی ﭘﻮﮐﯿﺪۀ ﻣﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﺪ ‪:‬‬

‫از ﺷﺮارت ھﺎی ﻣﺎ ھﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽ ﺧﻨﺪد‪،‬‬

‫وﻟﯽ ﺧﺪای را دﻋﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﮫ ھﻤﮥ اﯾﻦ ﮔﻨﺎھﺎن را ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﺒﺨﺸﺎﯾﺪ‪.‬‬

‫‪...‬‬

‫ﺑﮫ دﺧﺘﺮاﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﺮای ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪاﻧﮫ‬

‫ﭘﺴﺘﺎﻧﮭﺎﯾﺸﺎن را ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ‬

‫ﺑﮫ اوﺑﺎش ھﺎﯾﯽ ﮐﮫ در ﭘﯽ روﺳﭙﺎن دوﯾﺪﻧﺪ‬

‫ﺑﮫ دﯾﻮاﻧﮫ ھﺎ‪ ،‬ﺟﯿﺐ ﺑﺮھﺎ و ﻗﺎﺗﻼن ﮐﺎر ﮐﺸﺘﮫ‬

‫ﺑﮫ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺳﭙﺎﺳﮕﺬارم‬

‫وﻟﯽ ﻧﮫ اﯾﻦ ﺳﮓ ھﺎی ﭘﻠﯿﺲ‬

‫ﮐﮫ ﻣﺮا از ﻧﻔﺲ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‬

‫ﻧﮫ اﯾﻦ ﺣﺮاﻣﺰاده ھﺎی ﻣﮑﺎر‬

‫دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ آﻧﮭﺎ را در ﺣﺎل ﻣﺮگ ﺑﺒﯿﻨﻢ‬

‫وﻟﯽ اﮐﻨﻮن دژﺧﯿﻢ ﻣﺮا ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ‬

‫آﻧﮭﺎ ﻗﻮﯾﺘﺮﯾﻦ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ‬

‫و ﺑﺮای اﺟﺘﻨﺎب از ﻧﺰاع‬

‫‪108‬‬
 ‫ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺳﭙﺎﺳﮕﺬارم‬

‫اﺳﻤﯿﺖ ‪ :‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﭘﻠﯽ و ﻟﻮﺳﯽ‪ ،‬در آﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻮھﺮﺗﺎن را ھﻢ راھﯽ ﮐﻨﯿﺪ‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻤﺎم آن ﭼﮫ ﮐﮫ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ روی داده‪...‬‬

‫اﺳﻤﯿﺖ )او را ﺑﮫ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ ﺑﺮد( ‪ :‬ﺑﮫ ﺟﻠﻮ !‬

‫ﭘﻠﮫ ﮐﺎن دار‪.‬‬

‫)ھﻤﮫ ﭘﺸﺖ در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﮐﮫ زﯾﺮ ﻧﻮر دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ درآن ﺳﻮی‬
‫ﺻﺤﻨﮫ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ھﺮ ﮐﺪام ﯾﮏ ﻓﺎﻧﻮس ﺑﮫ دﺳﺖ دارﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﮑﯿﺖ ﭘﺎی دار اﯾﺴﺘﺎده‪،‬‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪(.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ﺣﻀﺎر ﻣﺤﺘﺮم‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺟﺎ آﻣﺪه اﯾﻢ‪:‬‬

‫آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ اﻋﺪام ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪،‬‬

‫زﯾﺮا ﭼﻨﺎن ﮐﮫ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎی ﭘﺎﺋﯿﻨﯽ‬

‫ھﺮ آدﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺴﺎب ﭘﺲ ﺑﺪھﺪ‪.‬‬

‫وﻟﯽ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﮫ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﻣﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺧﺸﻮﻧﺖ آﻣﯿﺰی رﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﻗﮭﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن‬
‫اﻋﺪام ﻧﺨﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮای آن ﮐﮫ دﺳﺖ ﮐﻢ ﺷﻤﺎ در اﭘﺮا ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﮫ ﺗﺮﺣﻢ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﭘﯿﺸﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‬

‫و ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﮫ ﻣﺎ ﺧﻮاھﺎن ﺧﻮﺑﯽ ﺷﻤﺎ ھﺴﺘﯿﻢ‬

‫اﯾﻦ ﺑﺎر ﺳﻔﯿﺮ ﺷﺎه از راه ﻣﯽ رﺳﺪ!‬

‫)روی ﺗﺎﺑﻠﻮ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد (‬

‫‪109‬‬
 ‫ﺳﻮﻣﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎﻧﮥ اﭘﺮای ﭼﮭﺎرﭘﻨﯽ‬

‫ﺳﻔﯿﺮ ﺷﺎه از راه ﻣﯽ رﺳﺪ‬

‫ﮔﺮوه ﺳﺮاﯾﻨﺪﮔﺎن ‪:‬‬

‫ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ‪ ،‬ﮔﻮش ﮐﻨﯿﺪ ! ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﮫ ﮐﺴﯽ از راه رﺳﯿﺪه اﺳﺖ!‬

‫ﺳﻔﯿﺮ ﺷﺎه از راه رﺳﯿﺪه اﺳﺖ!‬

‫ﺳﻔﯿﺮ ﺷﺎه‪ ،‬ھﯿﭻ ﮐﺲ دﯾﮕﺮی ﺑﮫ ﺟﺰ ﺑﺮاون ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ ﺟﻨﮕﯽ ﭼﺎﻻک وارد ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺮاون ‪ :‬ﺑﮫ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺗﺎﺟﮕﺬاری‪ ،‬ﻣﻠﮑﮫ دﺳﺘﻮر داده اﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﻣﮑﯿﺖ ﻓﻮرا آزاد‬
‫ﺷﻮد)ﺻﺪای ﻓﺮﯾﺎد ﺷﺎدی (‪ .‬و ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ‪ ،‬ﻣﻠﮑﮫ )ھﻤﮫ دﺳﺖ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ و ﻓﺮﯾﺎد ﺷﺎدی‬
‫ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ( دﺳﺘﻮر داده اﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﺎخ ﻣﻮﻟﺒﺮﯾﮏ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻗﺎﻣﺘﮕﺎه ﺷﺨﺼﯽ‪ ،‬و ده ھﺰار ﻟﯿﻮر‬
‫ﺑﮫ او اھﺪاء ﮔﺮدد‪ .‬ﻣﻠﮑﮫ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم زوج ھﺎی ﺣﺎﺿﺮ در اﯾﻦ ﺟﺎ آرزوی ﻧﯿﮑﺒﺨﺘﯽ دارد‪.‬‬

‫ﻣﮑﯿﺖ ‪ :‬ﻧﺠﺎت‪ ،‬ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ! ﺑﻠﮫ‪ ،‬در ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﺎاﻣﯿﺪی ھﺎ اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣﯽ ﺑﯿﺶ از‬
‫ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ راه ﻧﺠﺎﺗﺶ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﭘﻠﯽ ‪ :‬ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﮐﺮدی‪ ،‬ﻣﮑﯽ ﻋﺰﯾﺰم ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻢ ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ھﺮ ﭼﯿﺰی ﺧﻮب اﺳﺖ ﺑﮫ ﺷﺮط اﯾﻦ ﮐﮫ ﺧﻮب ﺗﻤﺎم ﺷﻮد‪ .‬ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﺪ ﮐﮫ اﮔﺮ‬
‫ﺳﻔﺮای درﺑﺎر ھﻤﯿﺸﮫ ﺑﮫ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯽ رﺳﯿﺪﻧﺪ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده ﺗﺮ و ﻣﻄﺒﻮع ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﭽﻮم ‪ :‬ھﻤﮫ ﺳﺮ ﺟﺎی ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ‪ ،‬و »ﺳﺮود ﻣﺤﺮوم ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﺮوﻣﺎن« را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ ﮐﮫ‬
‫اﻣﺮوز زﻧﺪﮔﯽ آﻧﮭﺎ را ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﯿﺪ‪ ،‬زﯾﺮا در واﻗﻌﯿﺖ روزﻣﺮه‪ ،‬ﭘﺎﯾﺎن ﮐﺎر آﻧﮭﺎ ﻏﻢ‬
‫اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻔﺮای درﺑﺎر ﺑﮫ ﻧﺪرت ﺑﮫ ﯾﺎری ﺳﺘﻢ دﯾﺪﮔﺎن ﻣﯽ ﺷﺘﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬

‫)ھﻤﮫ ﺑﺎ ھﻢ ﺑﮫ ھﻢ راھﯽ آھﻨﮓ ارگ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﮫ ﺟﻠﻮی ﺻﺤﻨﮫ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ‪(.‬‬

‫‪110‬‬
 ‫ﺑﺎ ﺑﯽ رﺣﻤﯽ ﺗﻤﺎم ﺗﺒﮭﮑﺎری را ﻣﺠﺎزات ﻧﮑﻨﯿﺪ‪ .‬ﺑﮫ زودی ﺑﮫ ﺧﻮدی ﺧﻮد از ﺑﯿﻦ ﺧﻮاھﺪ‬
‫رﻓﺖ‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﺤﮑﻮم اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮫ ﺷﺐ و ﺳﺮﻣﺎی ﮔﻮر ﺑﯿﺎﻧﺪﯾﺸﯿﺪ ﮐﮫ در ﺟﮭﺎن دوزﺧﯿﺎن زﻣﯿﻦ‬
‫ﭘﻨﺠﮫ اﻓﮑﻨﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪111‬‬
 ‫ﭘﺎﻧﻮﺷﺖ ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪:‬‬
‫‪1)Savoy Hôtel‬‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻻ روی ﺑﺸﻘﺎب ﻣﺎرک ھﺘﻞ ﺳﺎووی دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﭼﻮن ﮐﮫ اﺣﺘﻤﺎﻻ از اﯾﻦ ھﺘﻞ‬
‫دزدﯾﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪2)Seldridge‬‬
‫ﻧﺎم ﯾﮏ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻣﻌﺮوف‬
‫‪3) Golgotha‬‬
‫ﻧﺎم ﺗﭙﮫ ای در ﺑﯿﺮون از اورﺷﻠﯿﻢ ﮐﮫ رﻣﯽ ھﺎ ﻣﺤﮑﻮﻣﺎن را در آن ﺟﺎ ﺑﮫ ﺻﻠﯿﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ‬

‫‪(4‬ﺳﻠﯿﻤﺎن ﭘﺴﺮ داوود و ﺑﺖ ﺷﺒﻊ در اﻧﺠﯿﻞ ﻋﮭﺪ ﻗﺪﯾﻢ‬

‫‪112‬‬
 ‫درﺑﺎرۀ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬

‫‪1‬‬
‫اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‪ ،‬ﻃﯽ دو ﻗﺮن ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »اﭘﺮای ﮔﺪاﯾﺎن«)‪ (1‬در ﺗﻤﺎم ﺗﺂﺗﺮھﺎی‬
‫اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ در ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﻣﺎﺟﺮا در ﺣﻮﻣﮫ ھﺎ و ﻣﺤﻠﮫ ھﺎی ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎران ﻟﻨﺪن ﺑﮫ وﻗﻮع‬
‫ﻣﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪد‪ ،‬ﺳﻮھﻮ)‪ (2‬و واﯾﺘﭽﺎﭘﻞ)‪ (3‬در دوﯾﺴﺖ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ از اﯾﻦ و ﺣﺘﯽ اﻣﺮوز ﭘﻨﺎھﮕﺎه‬
‫اﻗﺸﺎر ﻓﻘﯿﺮ ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﻟﻨﺪن ﺑﻮده ﮐﮫ ھﻤﮥ آﻧﮭﺎ ﭼﻨﺪان ھﻢ ﺻﺎف و ﺳﺎده ﻧﺒﻮده اﻧﺪ‪.‬‬
‫آﻗﺎی ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ﭘﯿﭽﻮم از ﻓﻘﺮ ﺑﮫ ﺷﯿﻮۀ ﺧﺎص ﺧﻮدش ﮐﮫ ﺑﺪﯾﻊ ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ‪ ،‬ﺛﺮوت‬
‫اﻧﺪوزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪ :‬ﺑﺎ ﺗﺮدﺳﺘﯽ و ھﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﮫ‪ ،‬آدم ھﺎی ﺳﺎﻟﻢ و ﺗﻨﺪرﺳﺖ را ﺑﮫ ﺷﮑﻞ اﻓﺮاد‬
‫ﻣﻌﻠﻮل ﺑﺰک ﮐﺮده و ﺑﮫ ﮔﺪاﯾﯽ ﻣﯽ ﮔﻤﺎرد‪ ،‬و از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﻠﺐ ﺗﺮﺣﻢ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺮﻓﮫ ﺑﮭﺮه‬
‫ﺑﺮداری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری را از روی ﺑﺪﺟﻨﺴﯽ ﻣﺎدر زاد اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ دھﺪ ‪» :‬ﻣﻦ در‬
‫اﯾﻦ دﻧﯿﺎ در وﺿﻌﯿﺖ دﻓﺎع از ﺧﻮد ھﺴﺘﻢ«‪ ،‬اﯾﻦ آن اﺻﻞ و ﻗﺎﻋﺪه ای اﺳﺖ ﮐﮫ او را در‬
‫ﺗﻤﺎم ﺣﺮﮐﺎت و اﻋﻤﺎﻟﺶ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺧﺪﺷﮫ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﮫ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در‬
‫دﻧﯿﺎی ﺟﻨﺎﯾﺖ و ﺑﺰھﮑﺎری در ﻟﻨﺪن‪ ،‬او ﺗﻨﮭﺎ ﯾﮏ رﻗﯿﺐ ﺟﺪی دارد‪ ،‬و رﻗﯿﺐ ﻧﯿﺰ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﺑﮫ ﺟﺰ ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﻮرد ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺑﺎﻧﻮاﻧﯽ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﮏ و ﺳﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬دﺧﺘﺮ ﭘﯿﭽﻮم‬
‫)رﺋﯿﺲ ﺷﺮﮐﺖ ﺳﮭﺎﻣﯽ دوﺳﺖ داران ﮔﺪاﯾﺎن(‪ ،‬ﭘﻠﯽ را ﻓﺮﯾﻔﺘﮫ و در ﯾﮏ اﺻﻄﺒﻞ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ‬
‫ﻣﺒﺘﺬﻟﯽ ﺑﺎ او ازدواج ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﯿﭽﻮم ازازدواج دﺧﺘﺮش ﺧﺒﺮدار ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﺟﺮاﺣﺘﯽ‬
‫ﮐﮫ ﺑﯿﺸﺘﺮ دﻟﯿﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ داﺷﺖ ﺗﺎ اﺧﻼﻗﯽ‪ ،‬ﺟﻨﮓ ﺗﻤﺎم ﻋﯿﺎری را ﻋﻠﯿﮫ ﺑﺎﻧﺪ ﮐﻼھﺒﺮداری‬
‫ﻣﮑﯿﺖ را آﻏﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ روﯾﺪادھﺎی آن ﻣﺤﺘﻮای اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دھﺪ‪.‬‬
‫وﻟﯽ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﮑﯿﺖ از ﻣﺠﺎزات رھﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد و ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ ﺧﻮﺑﯽ و ﺧﻮﺷﯽ در اﭘﺮاﯾﯽ‬
‫ﻋﻈﯿﻢ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﮐﻤﯽ ﻣﻀﺤﮑﮫ آﻣﯿﺰ ﺧﺎﺗﻤﮫ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ‪.‬‬
‫»اﭘﺮا ﺑﺮای ﮔﺪاﯾﺎن«)‪ (4‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﮫ ﺳﺎل ‪ 1728‬در ﺗﺂﺗﺮ ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ)‪ .(5‬ﻋﻨﻮان اﭘﺮا ﮐﮫ‬
‫ﻏﺎﻟﺐ ﻣﺘﺮﺟﻤﺎن ﺑﮫ ﺷﮑﻞ »اﭘﺮای ﮔﺪاﯾﺎن« ﺗﺼﻮر ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ اﭘﺮاﯾﯽ ﮐﮫ در آن ﻣﺸﺨﺼﺎ‬
‫ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﺎن و ﻓﻘﺮا را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﻨﺪ‪ ،‬در واﻗﻊ ﺑﮫ ﻣﻔﮭﻮم اﭘﺮا ﺑﺮای ﮔﺪاﯾﺎن اﺳﺖ‪.‬‬
‫»اﭘﺮا ﺑﺮای ﮔﺪاﯾﺎن«)‪ ،(4‬ﺑﮫ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن اﺳﻮﯾﻔﺖ)‪ (6‬ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻘﻠﯿﺪی ﺑﻮد از‬
‫ھﻨﺪل)‪ (7‬و ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ رواﯾﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﮥ ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪ آن ﻣﻮﺟﺐ از اﻋﺘﺒﺎر اﻓﺘﺎدن ﺗﺂﺗﺮ‬
‫ھﻨﺪل ﺷﺪ‪ .‬از آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ اﻧﮕﯿﺰۀ ﻣﺎ ھﺠﻮ ﻧﺎﻣﮫ ﻧﻮﯾﺴﯽ درﺑﺎرۀ اﭘﺮاﯾﯽ ﺑﮫ اھﻤﯿﺖ ھﻨﺪل ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را رھﺎ ﮐﺮدﯾﻢ و ﻣﺘﻦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﭼﻨﯿﻦ راﺑﻄﮫ ای ﺑﺎ‬

‫‪113‬‬
 ‫ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺗﮭﯿﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬وﻟﯽ آن ﭼﮫ ﮐﮫ ﺑﯿﺶ از ھﻤﮫ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﮫ ﻣﺎ ﺑﻮده‪ ،‬ﻣﻀﺎﻣﯿﻦ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در »اﭘﺮا ﺑﺮای ﮔﺪاﯾﺎن« اﺳﺖ ‪ :‬ﺑﮫ ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ در دوﯾﺴﺖ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ از‬
‫اﯾﻦ‪ ،‬ﺑﺎ ﻧﻈﺎم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ روﺑﺮو ھﺴﺘﯿﻢ ﮐﮫ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺗﻤﺎم اﻗﺸﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﮫ اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ‬
‫ﺑﻮده اﻧﺪ‪ ،‬و ﻧﮫ در اﺧﻼق ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎ اﺧﻼق زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﮫ اﺷﮑﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ دارد‪.‬‬
‫از دﯾﺪﮔﺎه ﺷﮑﻞ ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ‪ ،‬اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ ﺑﮫ ﻣﺜﺎﺑﮫ ﮐﮭﻦ اﻟﮕﻮی اﭘﺮا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻨﺎﺻﺮ‬
‫اﭘﺮا و درام ھﺮ دو را در ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪.‬‬
‫‪ 9‬ژاﻧﻮﯾﮫ ‪1929‬‬

‫ﯾﺎدداﺷﺖ درﺑﺎرۀ اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬

‫‪.1‬ﺧﻮاﻧﺶ درام‬
‫ھﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﮫ ﺑﺮای اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ ﺳﺮ ﻟﻮﺣﮫ ای را ﮐﮫ ﺟﺎن ﮔﯽ)‪ (8‬ﺑﺮای‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ اش »اﭘﺮا ﺑﺮای ﮔﺪاﯾﺎن« در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﻮض ﮐﻨﯿﻢ)‪ .(9‬وﻟﯽ در ﻣﻮرد‬
‫ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﻠﯽ آن‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﮫ ﮐﺎر ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﯽ آﯾﺪ ﺗﺎ آﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ در ﭘﯽ ﻟﺬت ھﻨﺮی ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮده ھﺎی ھﺮ ﭼﮫ وﺳﯿﻌﺘﺮ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن را ﻣﺘﺤﻮل ﺳﺎزﯾﻢ ﺗﺎ آﻧﮭﺎ ﻧﯿﺰ‬
‫ﺑﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ ﯾﺎ ﺧﻮاﻧﺸﮕﺮ و ﺑﮫ اﻓﺮاد ﺷﻨﺎﺳﻨﺪه و ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر در ﺷﺮف‬
‫ﺗﮑﻮﯾﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮫ ﻣﻔﺎھﯿﻢ ﺑﻮرژواﯾﯽ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﺘﻮا – ﺑﺎ ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ درآوردن آن‬
‫– ﺑﻠﮑﮫ ﺑﮫ ﺷﯿﻮه ای ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﭘﺮدازد ﮐﮫ آﻧﮭﺎ را)ﻣﻔﺎھﯿﯿﻢ را( ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﮫ ﻧﻮﻋﯽ‬
‫درﺑﺎرۀ آن ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ ﮐﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ از زﻧﺪﮔﯽ در ﺗﺂﺗﺮ ﺑﺒﯿﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد‪ ،‬در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﭼﯿﺰھﺎﯾﯽ را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﮐﮫ ﻧﻢ ﯾﺨﻮاھﺪ ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ‬
‫آن ﭼﮫ را ﮐﮫ در ﺧﻮاﺳﺖ او ﺑﻮده ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎ ﻧﻘﺪ آن ﻧﯿﺰ روﺑﺮو ﻣﯽ ﺷﻮد)او ﺧﻮد را‬
‫ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻓﺎﻋﻞ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺸﺎھﺪه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪ ،‬ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس‪ ،‬او‬
‫در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﮐﮫ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﻮﯾﻨﯽ را ﺑﺮای ﺗﺂﺗﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﮫ ھﻤﺎن‬
‫ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺧﻮد ﺗﺂﺗﺮ ﻣﺨﺘﻞ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد راﯾﺞ ﺧﻮد را ﻧﻤﯽ ﭘﺬﯾﺮد و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻓﺮﺻﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ ﺑﺎ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﯽ ﭘﺸﺖ ﺻﺤﻨﮫ را ﻧﯿﺰ ﺑﺒﯿﻨﺪ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ‬
‫را ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﮫ ھﺪف آن ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ روی ﺻﺤﻨﮥ ﺗﺂﺗﺮ‪ ،‬اﯾﺠﺎد ﺗﺤﻮل در ﺧﻮد ﺗﺂﺗﺮ ﻧﯿﺰ‬
‫ھﺴﺖ‪.‬‬

‫‪114‬‬
 ‫اﻣﺮوز ﻣﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﺗﺂﺗﺮ ﺑﺮ ادﺑﯿﺎت ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ اوﻟﻮﯾﺖ ﻣﻄﻠﻖ دارد‪ .‬اوﻟﻮﯾﺖ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮ‬
‫اوﻟﻮﯾﺖ وﺳﺎﯾﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﺳﺖ‪ .‬دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ در ﭘﯽ‬
‫ﻣﺘﺤﻮل ﺳﺎﺧﺘﻦ آن ﺑﺮای اھﺪاﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن راﯾﺞ ﻧﺒﻮده‪ .‬دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮ در راﺑﻄﮫ ﺑﺎ‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻮرا آن را ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺳﺎزد‪ ،‬ﺑﮫ ﻃﻮری ﮐﮫ ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ ﺑﮫ ھﯿﭻ‬
‫وﺟﮫ ﻋﻨﺼﺮ ﺑﯿﮕﺎﻧﮫ ای در دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮ ﻧﯿﺴﺖ – ﻣﮕﺮ اﯾﻦ ﮐﮫ ﺧﻮدش ﺧﻮدش را ﻣﺘﻮﻗﻒ‬
‫ﺳﺎزد‪ .‬ﺿﺮورت اﺟﺮای دﻗﯿﻖ ھﻨﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻧﻮﯾﻦ )ﺑﺮای دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮ ﻣﮭﻤﺘﺮ از ھﻨﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ‬
‫اﺳﺖ( ﺑﮫ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ ﮐﮫ ﺗﺂﺗﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ھﺮ ﭼﯿﺰی را ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﮕﺬارد‪ .‬ھﺮ ﭼﯿﺰی‬
‫را در اﯾﻦ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮی ﺟﺎی ﻣﯽ دھﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﮫ‪ ،‬اوﻟﻮﯾﺖ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺂﺗﺮ دﻻﯾﻞ اﻗﺘﺼﺎدی دارد‪.‬‬

‫‪.2‬ﻋﻨﻮان ھﺎ و ﺗﺎﺑﻠﻮھﺎ‬
‫ﺗﺎﺑﻠﻮھﺎﯾﯽ ﮐﮫ روی آن ﻋﻨﻮان ﺻﺤﻨﮫ ھﺎ را ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﮫ وﺳﯿﻠﮥ ﭘﺮوژﮐﺘﻮر ﻧﺸﺎن ﻣﯽ‬
‫دھﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﮐﻮﺷﺸﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺑﺮای اﯾﺠﺎد راﺑﻄﮥ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺑﯿﻦ ﺗﺂﺗﺮ و ادﺑﯿﺎت‪،‬‬
‫و ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ]ادﺑﯽ ﺳﺎزی[ ﺗﺂﺗﺮ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﮫ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ اﯾﻦ ادﺑﯽ ﺳﺎزی ﺗﺂﺗﺮ‪،‬‬
‫ھﻤﺎﻧﻨﺪ ادﺑﯽ ﺳﺎزی ھﺮ اﻣﺮ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ اﻧﮑﺸﺎف آن در ﮔﺴﺘﺮده ﺗﺮﯾﻦ ﺳﻄﻮح ﺑﯿﺎﻧﺠﺎﻣﺪ‪.‬‬
‫ادﺑﯽ ﺳﺎزی ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﮫ »ﺑﮫ ﺷﮑﻞ در آﻣﺪه« )ﻓﺮﻣﻮﻟﮫ ﺷﺪه( در »ﻣﺘﺸﮑﻞ« ﺟﺎی‬
‫ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬و ﺑﮫ ﺗﺂﺗﺮ اﺟﺎزه دھﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻧﮭﺎدھﺎی دﯾﮕﺮ در زﻣﯿﻨﮥ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻓﮑﺮی در راﺑﻄﮫ ﻗﺮار‬
‫ﮔﯿﺮد‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن در آن ﺷﺮﮐﺖ ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ راﺑﻄﮫ ﯾﮏ ﺟﺎﻧﺒﮫ ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﺧﻮاھﺪ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮ ﺧﻼف ﺗﯿﺘﺮھﺎ‪ ،‬از دﯾﺪﮔﺎه ھﻨﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﮑﺘﺒﯽ‪ ،‬از ﻧﻮﯾﺴﻨﺪۀ ﺗﺂﺗﺮ ﺗﻮﻗﻊ دارﻧﺪ ﮐﮫ در ﭘﺮده‬
‫ھﺎی ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ ھﺮ آن را ﭼﮫ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺘﮫ ﺷﻮد ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﺪ‪ ،‬وﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﮫ اﺛﺮ ﺧﻮدش‬
‫ﺧﻮدش را ﺑﯿﺎن ﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﺑﮫ رﻓﺘﺎر ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎﻧﯽ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﮫ ﻧﮫ درﺑﺎرۀ ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﺑﻠﮑﮫ از ﻃﺮﯾﻖ داده ھﺎی ﻣﺤﺪود درﺑﺎرۀ آن ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﺷﯿﻮه ای ﮐﮫ ھﻤﮫ‬
‫ﭼﯿﺰ را ﺑﮫ ﯾﮏ ﻧﻈﺮﯾﮥ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯽ دھﺪ‪ ،‬و ﻋﺎدﺗﯽ ﮐﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ را در ﺟﺮﯾﺎن ﯾﮏ ﺳﻮﯾﮫ‬
‫ﻗﺮارداده ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ او ﺑﮫ ﭼﭗ و راﺳﺖ و ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ‪ ،‬از دﯾﺪﮔﺎه‬
‫ھﻨﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻧﻮﯾﻦ )ﻣﺪرن( ﻣﺮدود اﺳﺖ‪ .‬ﯾﺎدداﺷﺖ ھﺎی ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ و ﺧﻮاﻧﺶ ﺑﮫ ھﺪف ﻣﻘﺎﯾﺴﮥ‬
‫ﻣﺘﻦ ھﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ھﻨﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺿﻤﯿﻤﮫ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﺎﯾﺪ روی ﯾﮏ ﺑﯿﻨﺶ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﮐﺎر ﮐﺮد‪ .‬وﺟﻮد ﺗﺎﺑﻠﻮھﺎ )ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬ﻣﺜﻼ ﭘﻼﮐﺎردھﺎﯾﯽ ﮐﮫ در‬
‫»اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ« از ﺳﻘﻒ ﺑﮫ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ( ﺿﺮورﺗﺎ ﺷﯿﻮۀ ﺑﺎزی ﻧﻮﯾﻨﯽ را ﺑﮫ ﺑﺎزﯾﮕﺮان‬
‫ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﺷﯿﻮۀ ﺑﺎزی ﺷﯿﻮۀ ﺣﻤﺎﺳﯽ اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻋﻨﻮان ھﺎ روی ﺻﻔﺤﮫ ﯾﺎ ﭘﺮده‬
‫ای ﻧﺸﺎن داده ﻣﯽ ﺷﻮد )ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺮوژﮐﺴﯿﻮن( ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ رﻓﺘﺎری ﻣﺸﺎﺑﮫ ﺑﮫ‬
‫رﻓﺘﺎر ﻓﺮدی را دارد ﮐﮫ ﺳﯿﮕﺎر دود ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﯿﻦ رﻓﺘﺎری‪ ،‬ﺑﺎزی ﺑﮭﺘﺮ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﮫ ﺗﺮی را‬

‫‪115‬‬
‫اﯾﺠﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﺑﯿﮭﻮده ﺧﻮاھﺪ ﮐﮫ ﺑﺨﻮاھﯿﻢ ﻓﺮدی را ﮐﮫ در ﺣﺎل ﺳﯿﮕﺎر ﮐﺸﯿﺪن ﺑﻮده و‬
‫ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺮﮔﺮم ﮐﺎر ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار دھﯿﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺑﮫ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺂﺗﺮ‬
‫اﻧﺒﺎﺷﺘﮫ از ﺷﻨﺎﺳﻨﺪه و ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﮫ ﮐﮫ در ﮐﺎخ ورزﺷﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎزﯾﮕﺮان در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎﻧﯽ ﺷﮭﺎﻣﺖ اﯾﻦ را داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﮫ‬
‫از اﯾﻦ ﻧﯿﻢ ﮐﯿﻠﻮ ﺷﮑﻠﮏ ھﺎی ﮐﺎر راه اﻧﺪاز‪ ،‬ﺑﯽ ھﯿﭻ ﺗﺄﻣﻠﯽ ﻃﯽ ﭼﻨﺪ ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ!‬

‫‪ .3‬ﺷﺨﺼﯿﺖ ھﺎی اﺻﻠﯽ‬

‫ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ﭘﯿﭽﻮم ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻋﺎدت ﺑﺎ ﺻﻮرﺗﺒﻨﺪی »ﺧﺴﯿﺲ« )ﭘﺮﺳﻮﻧﺎژ‬
‫ﮐﻤﺪی ﻣﻮﻟﯿﺮ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻧﺎم( ﺗﺸﺎﺑﮭﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﯿﭽﻮم ھﯿﭻ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﺑﺎ ﭘﻮل ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﺮای او ﮐﮫ‬
‫در ھﺮ ﭼﯿﺰی ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﻣﯿﺪ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺮدﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﭘﻮل ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان اﺑﺰار‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﺑﺮای دﻓﺎع ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ﭘﯿﭽﻮم اﺣﺘﻤﺎﻻ ﯾﮏ ﻧﻮع ﮐﻼھﺒﺮدار و ﯾﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﮐﮫ‬
‫در ﺗﺂﺗﺮ ﺳﻨﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﯾﮑﯽ از اﻧﻮاع آدﻣﮭﺎی زرﻧﮓ اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻨﺎﯾﺖ او‪ ،‬ﺑﮫ ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ او‬
‫ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد‪ .‬در ﻣﻮرد اﯾﻦ ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﮐﮫ در ﻗﺴﺎوت او ﻧﮭﻔﺘﮫ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ﺟﺎ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ‬
‫آن را ھﻤﮕﻦ دﯾﮕﺮ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎران ﺑﺰرگ ﺑﺪاﻧﯿﻢ‪ ،‬و ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد‪ ،‬وﻗﺘﯽ او ﻓﻘﺮ و ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﯽ را‬
‫ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﮐﺎﻻ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬در واﻗﻊ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ ﺗﺎ ﭼﮫ اﻧﺪازه ﺑﺎ »روﺣﯿﮥ زﻣﺎﻧﮫ‬
‫اش« ھﻢ ﺧﻮاﻧﯽ دارد‪ .‬ﻋﻤﻼ اﮔﺮ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ :‬ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬در ﺻﺤﻨﮥ ﻧﺨﺴﺖ‪ ،‬ﭘﻮﻟﯽ را ﮐﮫ ﺑﺎ‬
‫ﺗﮭﺪﯾﺪ از ﻓﯿﻠﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪ ،‬در ﺻﻨﺪوﻗﭽﮫ ﺣﺒﺲ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ آن را ﺑﮫ ﺳﺎدﮔﯽ در ﺟﯿﺐ‬
‫ﺷﻠﻮارش ﻣﯽ ﭼﭙﺎﻧﺪ ‪ :‬او ﻧﮫ ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﻮل و ﻧﮫ ﺑﺎ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮی ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﭼﻨﯿﻦ رﻓﺘﺎری در راﺑﻄﮫ ﺑﺎ ﭘﻮل ﺣﺎﮐﯽ از ﮐﻤﺎل اﺣﺘﯿﺎط ﮐﺎری و ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﻧﺎاﻣﯿﺪی ﻋﻤﯿﻖ‬
‫ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐﮫ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎده و در ﺟﺎ ﭘﻮل را دور ﻧﻤﯽ اﻧﺪازد‪ ،‬زﯾﺮا اﺳﺎﺳﺎ او ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی را‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ دور ﺑﺮﯾﺰد‪ .‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﺒﻠﻎ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﺷﯿﻠﯿﻨﮓ را ﻧﯿﺰ در ﭼﻨﮕﺶ ﻣﯽ ﻓﺸﺮد‪ ،‬ﺑﮫ‬
‫ﺷﮑﻞ دﯾﮕﺮی ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد‪ .‬از دﯾﺪﮔﺎه او‪ ،‬ﻧﮫ ﻃﻼھﺎﯾﺶ )و ﻧﮫ ﺣﺘﯽ ﺗﻤﺎم ﻃﻼھﺎی دﻧﯿﺎ( ﻧﮫ‬
‫ﻣﻐﺰ او ) و ﻧﮫ ﺣﺘﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﻐﺰھﺎی دﻧﯿﺎ( ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ او ﮐﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫وﻟﯽ ﮐﻼه ﺷﺎﭘﻮ روی ﺳﺮش ﻣﯽ ﮔﺬارد‪ ،‬و دﺳﺘﮭﺎﯾﺶ را در ﺟﯿﺐ ﺷﻠﻮارش ﻓﺮو ﻣﯽ ﺑﺮد و‬
‫در ﻃﻮل و ﻋﺮض ﻣﻐﺎزه اش ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﮫ ﻣﺒﺎدا ﭼﯿﺰی ﮔﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ھﯿﭻ آدم اﻓﺴﺮدۀ ﮐﮫ‬
‫واﻗﻌﺎ اﻓﺴﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﻦ ﺑﮫ ﮐﺎر ﻧﻤﯽ دھﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮی و ﺧﺴﺎﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﮐﺘﺎب‬
‫آﺳﻤﺎﻧﯽ را از ﺗﺮس اﯾﻦ ﮐﮫ ﻣﺒﺎدا دزدﯾﺪه ﺷﻮد ﺑﮫ ﻣﯿﺰ ﺗﺤﺮﯾﺮ زﻧﺠﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ھﯿﭻ ﯾﮏ‬
‫از ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﯽ ھﺎی داﻣﺎدش ﺑﺮای او اھﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬او را ﺑﮫ ﭘﺎی دار ﻣﯽ ﺑﺮد زﯾﺮا از‬
‫ﭘﯿﭽﻮم ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ اﻧﺘﻈﺎر دﯾﮕﺮی در روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﻓﺮدی ﮐﮫ دﺧﺘﺮش را از او ﮔﺮﻓﺘﮫ‪ ،‬داﺷﺘﮫ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ .‬ﺟﻨﺎﯾﺎت ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ﺗﻨﮭﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﮫ ﭘﯿﭽﻮم ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪ ،‬ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﺑﮫ وﺳﯿﻠﮥ آن ﺳﺮ او را زﯾﺮ آب ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد دﺧﺘﺮش ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮫ اﯾﻦ‬
‫ﻋﻠﺖ اھﻤﯿﺖ دارد ﮐﮫ ﻣﻨﺒﻊ درآﻣﺪ اوﺳﺖ‪.‬‬

‫‪116‬‬
 ‫ﺑﺎزﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﭘﻠﯽ ﭘﯿﭽﻮم دﺧﺘﺮ ﺟﻮﻧﺎﺗﺎن ﭘﯿﭽﻮم را ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﮭﺮه‬
‫ﭘﺮدازی ﭘﯿﭽﻮم را ﮐﮫ در ﺑﺎﻻ ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﯾﻢ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﻮﺟﮫ ﻗﺮار دھﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺎزﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﻣﮑﯿﺖ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎر را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﺑﺎﯾﺪ او را ﺑﮫ ﻣﺜﺎﺑﮫ ﭼﮭﺮۀ ﺑﻮرژوا‬
‫ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﯾﻼت ﺑﻮرژوازی ﺑﺮای ﺑﺎﻧﺪ ھﺎی ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎر ﺑﮫ اﺷﺘﺒﺎه ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ :‬ﯾﮏ‬
‫ﺗﺒﮭﮑﺎر ھﺮﮔﺰ ﺑﻮرژوا ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد ‪ .‬اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه در راﺑﻄﮫ ﺑﺎ اﺷﺘﺒﺎه دﯾﮕﺮی ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‬
‫ﮐﮫ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ‪ :‬ﯾﮏ ﻓﺮد ﺑﻮرژوا ھﺮﮔﺰ ﺗﺒﮭﮑﺎر ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬آﯾﺎ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﻤﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﯿﯿﻢ؟‬
‫اﻟﺒﺘﮫ ﺗﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد دارد ‪ :‬اﮔﺮ ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖ ھﺎ ﺗﺒﮭﮑﺎر آدم ﭘﺴﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﻧﺠﻤﻦ »ﺻﻠﺢ‬
‫ﺟﻮﯾﺎﻧﮫ« ﮐﮫ در ﺗﺂﺗﺮ ﺑﮫ ﺑﻮرژوا ﻧﺴﺒﺖ داده ﺷﺪه‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ‪ ،‬ﻣﺮد ﻣﻌﺎﻣﻠﮫ ای ﮐﮫ‬
‫از ﺧﻮن رﯾﺰی ﻧﻔﺮت دارد ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬وﻟﯽ ﺗﻨﮭﺎ در آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺮای اﻣﻮر ﺗﺠﺎری‬
‫او ﺑﮫ ھﯿﺞ ﻋﻨﻮان ﺿﺮوری ﻧﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺤﺪود ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﻮن رﯾﺰی ﺑﮫ ﺣﺪاﻗﻞ‪ ،‬ﺧﺮدﮔﺮاﯾﯽ در اﺻﻮل ﺗﺠﺎری را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ‪:‬‬
‫وﻟﯽ در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﮫ ﺿﺮورﺗﯽ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ‪ ،‬آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ ﺗﺎ ﭼﮫ اﻧﺪازه در‬
‫ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺎزی ﻣﮭﺎرت دارد‪ .‬او ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﮫ ﭼﮫ ﭼﯿﺰی را ﻣﺪﯾﻮن ﺷﮭﺮﺗﺶ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ :‬ﯾﻌﻨﯽ‬
‫رﻣﺎﻧﺘﯿﺴﻤﯽ ﮐﮫ اﮔﺮ ﺑﮫ ﮔﺴﺘﺮش آن ﺗﻮﺟﮫ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﯿﻢ‪ ،‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ در ﺧﺪﻣﺖ آن ﺧﺮدﮔﺮاﯾﯽ‬
‫ﻗﺮار دارد ﮐﮫ در ﺑﺎﻻ ﺑﮫ آن اﺷﺎره ﮐﺮدﯾﻢ‪ .‬ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﻮاﻇﺐ زﯾﺮ دﺳﺘﺎﻧﺶ اﺳﺖ‬
‫و ﺗﻤﺎم ﮐﺎرھﺎی ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﮫ و آن ﮐﺎرھﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺮس دﯾﮕﺮان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ را ﺑﮫ ﺣﺴﺎب‬
‫ﺧﻮدش ﻣﯽ ﮔﺬارد‪ ،‬و ﻣﺎﻧﻨﺪ ھﺮ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎھﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ دﺳﺘﯿﺎراﻧﺶ ﭘﺎی ﮐﺎر‬
‫داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن را اﻣﻀﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در راﺑﻄﮫ ﺑﺎ زﻧﺎن‪ ،‬او ﻧﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺮدی ﺧﻮش ﭼﮭﺮه ﺑﻠﮑﮫ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺮدی ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در داﺳﺘﺎن اﺻﻠﯽ »اﭘﺮا ﺑﺮای‬
‫ﮔﺪاﯾﺎن« او ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺮدی ﭼﮭﻞ ﺳﺎﻟﮫ‪ ،‬ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر وﻟﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎ ﺳﺮی ﺷﺒﯿﮫ ﺗﺮﺑﭽﮫ‪ ،‬و‬
‫ﻣﻮھﺎﯾﯽ ﮐﻢ ﭘﺸﺖ و ﺑﯽ ﻣﻮ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪه و ﻓﺮد ﭼﻨﺪان ﺑﯽ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داده ﻧﺸﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺟﺎ اﻓﺘﺎده و اھﻞ ﺑﺬﻟﮫ ﮔﻮﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬و ﺛﺒﺎت ﺣﺮﻓﮫ ای او در ﮐﻼھﺒﺮداری از ﺧﺎرﺟﯽ‬
‫ھﺎ و در اﺳﺘﺜﻤﺎر ﮐﺎرﻣﻨﺪان ﺧﻮدش ﺗﺠﻠﯽ ﯾﺎﻓﺘﮫ و آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﻣﺄﻣﻮران ﺣﻔﻆ ﻧﻈﻢ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﯽ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﺨﺎرﺟﯽ در ﺑﺮ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬راﺑﻄﮥ ﺧﻮﺑﯽ دارد‪ ،‬و ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮫ دﻟﯿﻞ‬
‫اﻣﻨﯿﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدش‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ درک ﻋﻤﻠﯽ او را ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎور داﺷﺘﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ اﻣﻨﯿﺖ ﺷﺨﺼﯽ‬
‫او و اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﮫ در ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺳﺖ‪ .‬اﻗﺪام ﻋﻠﯿﮫ ﻧﻈﻢ ﻋﻤﻮﻣﯽ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺎری‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ آن ﭼﮫ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﮫ آن ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽ ورزد‪ ،‬ﺑﺮای آﻗﺎی ﻣﮑﯿﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر ﻧﯿﺴﺖ و از آن‬
‫ﺑﯿﺰار اﺳﺖ‪ .‬ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﺷﺨﺼﯽ او‪ ،‬رواﺑﻄﺶ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎی »ﺗﻮرﺑﺮﯾﺪج« ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﯿﮫ اﺳﺖ و‬
‫وﯾﮋﮔﯽ ﮐﺎر او ﻣﺸﺨﺼﺎ ﺑﮫ او اﺟﺎزه ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﺗﻮﺟﯿﮫ ﮐﻨﺪ‪ .‬او از‬
‫رواﺑﻂ ﮐﺎﻣﻼ ﺣﺮﻓﮫ ای اش اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺮد ﻣﺠﺮد اوﻗﺎﺗﯽ را ﺧﻮش ﺑﮕﺬراﻧﺪ‪.‬‬

‫‪117‬‬
 ‫او ﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﮫ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮش ﮔﺬراﻧﯽ ھﺎﯾﯽ ﺣﻖ او ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬رﻓﺖ و آﻣﺪھﺎی‬
‫داﺋﻤﯽ اش ﺑﮫ ﮐﺎﻓﮫ ھﺎی ﻣﺤﻠﮥ »ﺗﻮرﺑﺮﯾﺪج« را ﮐﮫ ﺑﺎ رﯾﺘﻢ ﺧﺪﺷﮫ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دھﺪ‬
‫دوﺳﺖ دارد‪ ،‬و اﯾﻦ ﻣﻮارد را ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻋﺎدت ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ھﻤﯿﻦ ﺟﻨﺒﮥ ﺷﺨﺼﯽ‪،‬‬
‫ھﺪف اﺻﻠﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺨﺼﺎ ﺑﻮرژواﯾﯽ او را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دھﺪ‪.‬‬
‫در ھﺮ ﺻﻮرت‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﺑﮫ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻧﻘﺶ ﻣﮑﯿﺖ ﻣﯽ ﭘﺮدازد‪ ،‬ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان‬
‫ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﻘﻄﮥ آﻏﺎز را از وﯾﮋﮔﯽ ھﺎی رﻓﺖ و آﻣﺪھﺎی او ﺑﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﻓﮫ ھﺎﯾﯽ و ﭼﻨﯿﻦ رواﺑﻄﯽ‬
‫در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮد‪.‬‬
‫ﻣﮑﯿﺖ ﻧﯿﺎزھﺎی ﺟﻨﺴﯽ اش را ﺑﺎ زﻧﺎﻧﯽ ﺑﺮﻃﺮف ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﮫ ﭼﻨﺪان ھﻢ ﺑﯽ ﻣﺎل و ﻣﻨﺎل‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬او در ازدواﺟﺶ در ﭘﯽ ﺗﺤﮑﯿﻢ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺣﺮﻓﮫ ای ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز آﯾﻨﺪه‪ ،‬ﺧﻮدش را ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان اﻋﺪام ﺷﺪه ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ ﮐﻨﺎر رودﺑﺎر ﭘﺮ‬
‫از ﻣﺎھﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ او ﺗﻌﻠﻖ دارد‪ .‬رﺋﯿﺲ ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬ﺑﺮاون ﭼﮭﺮۀ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺪرﻧﯽ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ‬
‫رﺳﺪ‪ .‬در او دو ﺷﺨﺼﯿﺖ دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻓﺮدی ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﮫ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺎ ﻓﺮد اداری و‬
‫ﻋﻤﻠﮑﺮد رﺳﻤﯽ اش ﮐﺎﻣﻼ ﺗﻔﺎوت دارد‪ .‬او ﻧﮫ ﻋﻠﯽ رﻏﻢ اﯾﻦ دو ﮔﺎﻧﮕﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﯾﺎری آن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺎ او ﺗﻤﺎم ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺑﮫ ﯾﻤﻦ ھﻤﯿﻦ دو ﮔﺎﻧﮕﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮد‬
‫ﺧﺼﻮﺻﯽ ھﯿﭻ ﮔﺎه ﺗﺎﺑﻊ آن ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﻓﺮد رﺳﻤﯽ ﺟﺰء ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ھﺎی ﺧﻮد ﻣﯽ داﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻓﺮد ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺘﯽ ﺑﮫ ﻣﻮرﭼﮫ آﺳﯿﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ )ﻣﺠﺒﻮر ﺑﮫ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎری‬
‫ﻧﯿﺴﺖ(‪...‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻋﻼﻗﮥ او ﺑﮫ ﻣﮑﯿﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﺻﺎدﻗﺎﻧﮫ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺰﯾﺖ ھﺎی ﺗﺠﺎری ﺷﺎﯾﺪ‬
‫اﯾﻦ راﺑﻄﮫ را ﻣﻈﻨﻮن ﺟﻠﻮه ﻣﯽ دھﺪ ‪ :‬ﻋﻠﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ زﻧﺪﮔﯽ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را ﺑﮫ ﻟﺠﻦ ﻣﯽ‬
‫ﮐﺸﺪ‪...‬‬

‫‪.4‬ﺗﻮﺿﯿﺤﺎﺗﯽ ﺑﺮای ﺑﺎزﯾﮕﺮان‬

‫در ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﻧﻄﺒﺎق ھﻮﯾﺘﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎ‬
‫وﺟﻮد ﺗﻤﺎم ﺗﻔﺎوت ھﺎ و ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ و ﻓﺎﺻﻠﮫ ای ﮐﮫ ﺑﯿﻦ ﺻﺤﻨﮫ و ﺳﺎﻟﻦ وﺟﻮد دارد‪ ،‬راﺑﻄﮫ ای‬
‫ﺑﯿﻦ ﺑﺎزﯾﮕﺮ و ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻣﮑﯽ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﺶ در‬
‫ﻣﻮرد ازدواﺟﺶ ﺑﺎ ﭘﻠﯽ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ‪ (.‬و ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ‬
‫ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن را ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻗﺮار ﻣﯽ دھﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﭼﻨﯿﻦ ﻋﻤﻠﯽ‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ در ﻣﻮرد ﺷﺨﺼﯿﺖ‬
‫ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ ﮐﮫ ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ آن را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه دارد‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺑﺎزی آن ﻧﻘﺶ‪ ،‬درﺑﺎرۀ آن ﺑﺎ‬
‫ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ رﻓﺘﺎری را اﺗﺨﺎذ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ وﺳﯿﻠﮥ آن روﻧﺪ‬
‫داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﮫ ﺳﺎدﮔﯽ ﻗﺎﺑﻞ درک ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻋﻼوه ﺑﺮ راﺑﻄﮫ ﺑﺎ داﺳﺘﺎن ﻧﻤﺎﯾﺶ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ‬
‫روﻧﺪھﺎی دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ راﺑﻄﮫ ﺑﺮﻗﺮار ﺳﺎزد‪ ،‬و ﺗﻨﮭﺎ از داﺳﺘﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﮑﻨﺪ‪ .‬ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪،‬‬
‫در ﺻﺤﻨﮥ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﺎ ﻣﮑﯿﺖ‪ ،‬ﭘﻠﯽ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﮑﯿﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ دﺧﺘﺮ ﭘﯿﭽﻮم ﻧﯿﺰ‬

‫‪118‬‬
‫ھﺴﺖ‪ ،‬و ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ دﺧﺘﺮ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﻮده ﺑﻠﮑﮫ ﮐﺎرﻣﻨﺪ او ﻧﯿﺰ ﺑﮫ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﺪ‪ .‬اﯾﻦ‬
‫رواﺑﻂ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﻘﺪ ﭘﯿﺶ داوری ھﺎی ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن روی ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺎﻣﺰدی‬
‫ﺗﺒﮭﮑﺎر و دﺧﺘﺮ ﺗﺎﺟﺮ‪ ،‬و ﻏﯿﺮه ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ .1‬ﺑﺎزﯾﮕﺮان ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﺸﺎن دادن ﺗﺒﮭﮑﺎران‪ ،‬از ھﺮ ﮔﻮﻧﮫ اﻟﮭﺎم از ﻣﺸﺘﯽ آدﻣﮭﺎی‬
‫دﺳﺘﻤﺎل ﺑﮫ ﮔﺮدن ﮐﮫ در ﺑﺎزارھﺎی ﻣﮑﺎره ﭘﺮﺳﮫ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ و ھﯿﭻ آدم ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺣﺎﺿﺮ‬
‫ﺑﮫ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ آﻧﮭﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬اﺟﺘﻨﺎب ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ھﻤﮥ آﻧﮭﺎ ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ از ﺣﺮﻓﮫ ای ﮐﮫ دارﻧﺪ‪،‬‬
‫آدم ھﺎی ﺑﺎ ادب و ﻣﺤﺘﺮﻣﯽ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ‪ ،‬و ﺗﻌﺪادی از آﻧﮭﺎ ﻧﯿﺰ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ و ﻣﺤﮑﻢ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .2‬در اﯾﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮان ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺑﻮرژوازی ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﻔﯿﺪی‬
‫ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و راﺑﻄﮥ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﯿﻦ ﻟﻄﺎﻓﺖ روﺣﯽ و ﮐﻼھﺒﺮداری ھﺎﯾﺸﺎن را ﻧﺸﺎن‬
‫دھﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .3‬ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﯿﻢ ﮐﮫ ﻓﺮد آدﻣﯽ ﭼﮫ ﻧﯿﺮوی ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎری را ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﮐﺎر ﺑﺒﻨﺪد‪ ،‬ﺗﺎ‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ را ﻓﺮاھﻢ ﺳﺎزد ﮐﮫ در آن ﺳﺮاﻧﺠﺎم رﻓﺘﺎر اﻧﺴﺎﻧﯽ )رﻓﺘﺎری ﻣﺎﻧﻨﺪ داﻣﺎد‬
‫ﺟﻮان( ﻣﻤﮑﻦ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪.4‬ھﻤﮫ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻃﻤﻊ ﺑﮫ ﻋﺮوس دوﺧﺘﮫ اﻧﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﺳﺮاﻧﺠﺎم داﻣﺎد او را از آن‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽ ﺳﺎزد‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺎﻣﻼ ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ ﺗﻤﺎم ﻋﯿﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﻧﺸﺎن دھﯿﻢ ﮐﮫ ﻋﺮوس ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﻏﺬا ﻣﯽ ﺧﻮرد‪ .‬ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ اﻓﺮاد ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ‬
‫ﻇﺮاﻓﺖ ﻣﺮغ و ﻣﺎھﯽ را درﺳﺘﮫ ﻣﯽ ﺑﻠﻌﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻋﺮوس ھﺮﮔﺰ‪.‬‬

‫‪ .5‬ﺑﺮای ﻧﺸﺎن دادن اﻣﻮر ﺗﺠﺎری ﭘﯿﭽﻮم‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮان ﻧﯿﺎز ﻣﺒﺮﻣﯽ ﺑﮫ رﻋﺎﯾﺖ ﺗﺮﺗﯿﺐ‬
‫ﺣﺮﮐﺎت ﺻﺤﻨﮫ ای و ﺳﯿﺮ ﺧﻄﯽ روﯾﺪادھﺎ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎزﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﯾﮑﯽ از ﮔﺪاﯾﺎن‬
‫را ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﭘﺎی ﭼﻮﺑﯽ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ را ﺑﮫ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﮕﺬارد)‬
‫ھﺮ ﺑﺎر ﯾﮏ ﭘﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ را اﻣﺘﺤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﮐﻨﺎر ﻣﯽ ﮔﺬارد و ﺳﭙﺲ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ‬
‫را آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‪ .‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ھﻤﯿﻦ ﺻﺤﻨﮫ دوﺑﺎره ﺑﮫ‬
‫ﺗﺂﺗﺮ ﺑﺎز ﺧﻮاھﻨﺪ آﻣﺪ‪.‬‬

‫‪.6‬دوﺷﯿﺰه ﭘﻠﯽ ﭘﯿﭽﻮم ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ دﺧﺘﺮی ﭘﺎرﺳﺎ و ﺑﺎﻓﻀﯿﻠﺖ ﺑﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻧﺸﺎن داده‬
‫ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ در ﺻﺤﻨﮥ دوم ﭘﻠﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ ﺗﺎ ﭼﮫ اﻧﺪازه ﻋﺸﻖ او ﻋﺎری از ھﺮ ﮔﻮﻧﮫ‬
‫ﺣﺴﺎب و ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻮده‪ ،‬وﻟﯽ در اﯾﻦ ﺟﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ از زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﮫ دور ﻧﯿﺴﺖ‪،‬‬
‫ﯾﻌﻨﯽ وﺟﮭﮫ ای ﮐﮫ در ﻧﺒﻮد آن‪ ،‬ﻋﺸﻖ او ﻧﯿﺰ ﺳﺒﮑﺴﺮاﻧﮫ ﺟﻠﻮه ﻣﯽ ﮐﺮد‪.‬‬

‫‪119‬‬
 ‫‪.7‬اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ ﺑﮫ راﺣﺘﯽ ﻣﺎﻟﮏ اﺑﺰار ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﺸﺨﺼﺎ ﭼﺮا ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ‬
‫ﺷﮑﻠﯽ ﻧﺸﺎن داده ﺷﻮﻧﺪ ﮐﮫ ﮔﻮﯾﯽ آزاد ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ اﯾﻦ آزادی را ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﻧﻤﯽ دھﺪ‪،‬‬
‫ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﮫ دﯾﮕﺮان را از وﺳﺎﯾﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪﺷﺎت ﻣﺤﺮوم ﻣﯽ ﺳﺎزد‪.‬‬
‫‪ .8‬ﺑﺎزﯾﮕﺮاﻧﯽ ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﻣﮑﯿﺖ را ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ در ﻃﺮح ﺑﺎزی و »آواز دﻻل ﻣﺤﺒﺖ« از‬
‫ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ ﻓﺮﻣﻮل ﺳﮑﺴﻮآﻟﯿﺘﮥ ﺗﺮاژﯾﮏ اﯾﻦ ﺻﺤﻨﮫ روﯾﮕﺮدان ﻧﺒﻮده اﻧﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺳﮑﺴﻮآﻟﯿﺘﮫ در‬
‫دوران ﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ ﺑﮫ ﻋﺮﺻﮥ ﮐﻤﯿﮏ ﺗﻌﻠﻖ دارد‪ ،‬زﯾﺮا زﻧﺪﮔﯽ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در‬
‫ﺗﻀﺎد ﺑﻮده‪ ،‬و اﯾﻦ ﺗﻀﺎد ﮐﻤﯿﮏ اﺳﺖ زﯾﺮا ﺧﺼﻠﺖ ﺗﺎرﯾﺨﯽ دارد‪ ،‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫در ﻧﻈﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ دﯾﮕﺮی ﺣﻞ ﮔﺮدد‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ در اﯾﻦ ﻗﻄﻌﮫ )آواز دﻻل‬
‫ﻣﺤﺒﺖ( از ﮐﻤﯿﮏ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﻨﺴﯽ روی ﺻﺤﻨﮫ از اھﻤﯿﺖ ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎدی‬
‫ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪ ،‬دﺳﺖ ﮐﻢ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﮫ ھﻤﻮاره ﺟﻠﻮه ﮔﺎه ﻣﺎﺗﺮﯾﺎﻟﯿﺴﻢ ﺑﺪوی ﺑﻮده و‬
‫ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ و ﻣﻮﻗﺘﯽ ﺗﻤﺎم روﺑﻨﺎھﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در آن آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ .9‬اﯾﻦ ﻗﻄﻌﮫ آواز و دﯾﮕﺮ آوازھﺎﯾﯽ ﮐﮫ در اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺧﻂ از ﻓﺮاﻧﺴﻮا وﯾﻮن‬
‫ﮐﮫ ﺗﻮﺳﻂ ک‪.‬ل‪ .‬آﻣﺮ)‪ (10‬ﺑﮫ آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺗﺮﺟﻤﮫ ﺷﺪه وﺟﻮد دارد‪ .‬ﺑﺮای ﺑﺎزﯾﮕﺮان ﻣﻔﯿﺪ ﺧﻮاھﺪ‬
‫ﺑﻮد ﮐﮫ ﻗﻄﻌﺎﺗﯽ را ﮐﮫ در اﺻﻞ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺑﻮده و در اﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺸﻨﺎﻣﮫ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ آواز‬
‫ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﻘﺎﯾﺴﮫ ﮐﻨﻨﺪ)‪.(11‬‬
‫‪ .10‬اﯾﻦ ﺻﺤﻨﮫ ﺑﺮای ﺑﺎزﯾﮕﺮاﻧﯽ ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﭘﻠﯽ ﭘﯿﭽﻮم را ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ‬
‫ﺧﻼﻗﯿﺖ ﮐﻤﯿﮏ ﭘﻠﯽ را ﻧﺸﺎن دھﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .11‬ﺑﺎزﯾﮕﺮی ﮐﮫ ﻧﻘﺶ ﻣﮑﯿﺖ را اﯾﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬در ﺳﻠﻮل ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎم ﺷﯿﻮۀ زﻧﺪﮔﯽ او را‬
‫ﺗﺎ اﯾﻦ ﺟﺎ ﻣﺮور ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﺎم ھﺎی ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﮫ ای ﮐﮫ در ﻓﺮﯾﺐ ﮐﺎری ھﺎﯾﺶ در راﺑﻄﮫ زﻧﺎن‬
‫ﺑﺮداﺷﺘﮫ‪ ،‬ﮔﺎم ھﺎی ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﮥ ﻣﺮدی ﮐﮫ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ‪ ،‬ﮔﺎم ھﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮوازاﻧﮫ‪ ،‬و‬
‫ﮔﺎم ھﺎی ﭘﺎرﺳﺎ ﻣﻨﺸﺎﻧﮫ‪ ،‬و ﻏﯿﺮه‪ .‬ﻃﯽ اﯾﻦ ﮔﺸﺖ و ﮔﺬار‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ‬
‫ﺗﻤﺎم رﻓﺘﺎرھﺎی ﻣﮑﯿﺖ را درﻃﯽ اﯾﻦ ﭼﻨﺪ روز ﻧﺸﺎن دھﺪ‪.‬‬
‫‪ .12‬دراﯾﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺗﺂﺗﺮ ﺣﻤﺎﺳﯽ )ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬ﺗﺂﺗﺮ ﻏﯿﺮ ارﺳﻄﻮﯾﯽ ﮐﮫ از‬
‫اﻧﻄﺒﺎق ھﻮﯾﺘﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ﺑﺎ ﺗﻼش ﺑﺮای ﺑﺮﺟﺴﺘﮫ ﺳﺎﺧﺘﻦ‬
‫اﺿﻄﺮاب ﻣﺮگ ﻧﺰد ﻣﮑﯿﺖ و ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﺮده از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ‬
‫راﺑﻄﮥ دوﺳﺘﺎﻧﮥ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺷﻮد‪) .‬ﺑﺮای دوﺳﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﯽ آﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪ؟‬
‫ﭘﯿﺮوزی اﺧﻼﻗﯽ دو دوﺳﺘﯽ ﮐﮫ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺗﺮﯾﻦ دوﺳﺘﺎن اوھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬دﭼﺎر ﻧﻘﺼﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد زﯾﺮا‬
‫ﺑﮫ اﻧﺪازۀ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت دوﺳﺘﺸﺎن ﻧﻤﯽ ﮐﻮﺷﻨﺪ و ﺷﺘﺎب ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪(.‬‬
‫‪ .13‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎن دھﺪ ﮐﮫ ‪ :‬ﻣﮑﯿﺖ واﻗﻌﺎ و ﮐﺎﻣﻼ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﯽ ﮔﻨﺎه‬
‫ﺑﻮده و در ﻣﻮرد او اﺷﺘﺒﺎه ﻗﻀﺎﯾﯽ روی داده اﺳﺖ‪ .‬و از آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﺎﻧﺪھﺎی ﺗﺒﮭﮑﺎر ﺑﯿﺶ‬
‫‪120‬‬
‫از ھﻤﮫ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ اﺷﺘﺒﺎھﺎت دﺳﺘﮕﺎه دادﮔﺴﺘﺮی ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬دﺳﺘﮕﺎه دادﮔﺴﺘﺮی ﺗﻤﺎم اﻋﺘﺒﺎر ﺧﻮد‬
‫را از دﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ‪.‬‬

‫‪ .5‬درﺑﺎۀ ﺷﯿﻮۀ ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮودھﺎ‬

‫ﺑﺎزﯾﮕﺮ وﻗﺘﯽ ﺷﺮوع ﺑﮫ آواز ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬در ﮐﺎر ﮐﺮدش ﺗﻐﯿﯿﺮ اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‪ .‬ھﯿﭻ‬
‫اﻣﺮی ﺑﺪﺗﺮ از اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﺎزﯾﮕﺮان وﻗﺘﯽ زﻣﯿﻦ ﺑﺎزی را از ﻧﺜﺮ ﺑﮫ ﻧﻈﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ دھﻨﺪ‪،‬‬
‫اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺳﮫ ﺳﻄﺢ ‪ :‬ﮔﻔﺘﺎر رﺳﻤﯽ‪ ،‬ﮔﻔﺘﺎر ﺳﺎﺧﺘﮫ و ﭘﺮداﺧﺘﮫ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺑﺎزﯾﮕﺮ و آواز‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﻮاره از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﺷﻮد‪ ،‬و ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان ﮔﻔﺘﺎر ﺳﺎﺧﺘﮫ و‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﺸﺪﯾﺪ ﮔﻔﺘﺎر رﺳﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﮫ ھﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﮐﮫ آواز ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪن‬
‫ﺑﮫ ﮔﻔﺘﺎرﺳﺎﺧﺘﮫ و ﭘﺮداﺧﺘﮫ ﺷﺪه ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﮫ‪ ،‬در ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ھﯿﺠﺎن ﺣﺴﯽ اوج ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪،‬‬
‫ﺑﮫ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان آواز ﺑﮫ دﻟﯿﻞ ﻓﻘﺪان ﮐﻠﻤﮫ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ﺑﺎزﯾﮕﺮی ﮐﮫ آواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ در ﻋﯿﻦ‬
‫ﺣﺎل ﻧﺸﺎن دھﺪ ﮐﮫ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ در ﺣﺎل آواز ﺧﻮاﻧﺪن اﺳﺖ‪ .‬دراﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ در ﭘﯽ‬
‫اﺑﺮاز ﻣﺤﺘﻮای ﻋﺎﻃﻔﯽ آواز ﺑﺎﺷﺪ) آواز او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻏﺬاﯾﯽ ﺷﺒﺎھﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ‬
‫ﭘﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮﺳﻂ او ﺻﺮف ﺷﺪه و ﺣﺎﻻ آن را ﺑﮫ دﯾﮕﺮان ﺗﻌﺎرف ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ‬
‫ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺣﺮﮐﺎت ﺑﺪﻧﯽ ﻋﺎدی را ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار دھﺪ‪.‬‬
‫در ﭼﻨﯿﻦ روﯾﮑﺮدی‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﻃﺮﯾﻖ اوﻟﯽ ﮔﻔﺘﺎر ﻣﺘﻦ آواز را ﺗﮑﺮار ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﮫ از‬
‫ﺷﯿﻮۀ ﺑﯿﺎﻧﯽ و ﭼﺮﺧﺶ ھﺎ و ﭘﯿﭽﺶ ھﺎی زﺑﺎن روزﻣﺮه ﺑﮭﺮه ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪ .‬در ﻣﻮرد آھﻨﮓ ﻧﯿﺰ‬
‫آن را ﮐﻮرﮐﻮراﻧﮫ ھﻢ راھﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ‪ :‬در آواز ﺷﯿﻮه ای وﺟﻮد دارد آن را »ﻣﺨﺎﻟﻒ‬
‫ﺧﻮان« ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮔﺬاری ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ ﺣﺎﮐﯽ از ﭘﺎﻓﺸﺎری‬
‫و ﺗﮑﯿﮫ روی زﺑﺎن رﺳﻤﯽ و اﺳﺘﻘﻼل آن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ آھﻨﮓ و رﯾﺘﻢ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ھﻢ آھﻨﮕﯽ ﺑﺎ آھﻨﮓ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﯾﮏ واﻗﻌﮫ ﺟﻠﻮه ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر‪ ،‬ﺑﺎزﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫آھﻨﮓ را ﺟﺬب ﮐﻨﺪ و از آن ﻟﺬت ﺑﺒﺮد‪ ،‬و در ﺣﻀﻮر ﻧﻮازﻧﺪﮔﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺮای‬
‫ﻗﻄﻌﮫ آﻣﺎده ﮐﻨﺪ )و ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺻﻨﺪﻟﯽ را در ﺟﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﮕﺬارد و ﯾﺎ آراﯾﺶ ﮐﻨﺪ و‬
‫ﻏﯿﺮه‪(.‬‬

‫‪ .6‬ﭼﺮا ﻣﮑﯿﺖ دوﺑﺎر ﺑﺎزداﺷﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﮫ ﯾﮏ ﺑﺎر؟‬

‫)ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬ﺑﮫ دﻟﯿﻞ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﮫ در ﺗﺮﺟﻤﮫ ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﮫ ﺷﺪم‪ ،‬از ﺗﺮﺟﻤﮥ اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ‬
‫ﮐﺮدم(‬

‫‪121‬‬
 ‫‪.7‬ﭼﺮا ﺳﻔﯿﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺑﺎ اﺳﺐ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد؟‬
‫اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻮرژوازی را ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )و ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻟﻮﻣﭙﻦ‬
‫ﭘﺮوﻟﺘﺎرﯾﺎ(‪ .‬ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻮرژواﯾﯽ ﺑﮫ ﺳﮭﻢ ﺧﻮد ﻧﻈﻢ ﺑﻮرژواﯾﯽ ھﻤﮫ ﺷﻤﻮل و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺟﮭﺎن‬
‫ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺸﺨﺼﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﺪون آن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﮫ ﺣﯿﺎﺗﺶ اداﻣﮫ دھﺪ‪ .‬ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺳﻔﯿﺮ‬
‫ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﮐﮫ ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ در ﺻﺤﻨﮫ ﻇﺎھﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﮫ ﺑﻮرژوازی ﺟﮭﺎن‬
‫ﺑﺎزﻧﻤﺎﯾﯽ ﺷﺪه اش را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ ﺿﺮوری اﺳﺖ‪ .‬آﻗﺎی ﭘﯿﭽﻮم ﻧﯿﺰ وﻗﺘﯽ از آﺷﻔﺘﮕﯽ‬
‫روح ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺑﮭﺮه ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪ ،‬ﮐﺎری ﺑﮫ ﺟﺰ اﯾﻦ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ دھﺪ‪ .‬آﻧﮭﺎﯾﯽ ﮐﮫ دﺳﺖ اﻧﺪر ﮐﺎر‬
‫ﺗﺂﺗﺮ ھﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ روی اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ و از ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﮐﮫ ﭼﺮا ﺣﺬف اﺳﺐ‬
‫ﺳﻔﯿﺮ ﺷﺎه از ﺻﺤﻨﮫ‪ ،‬اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ؟ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺎری ﮐﮫ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﻣﺪرن»اﭘﺮای‬
‫ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ« اﻧﺠﺎم داده اﻧﺪ‪.‬‬
‫‪...‬‬
‫‪1931‬‬

‫ﺻﺤﻨﮫ آراﯾﯽ ﺑﺮای اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‬

‫ﺻﺤﻨﮫ ای آراﯾﯽ ﺑﺮای اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازه ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ‬
‫ﺻﺤﻨﮥ ﺑﺎزی و ﺻﺤﻨﮥ آواز ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺳﺎل ‪ 1928‬در ﺑﺮﻟﻦ‪ ،‬در اﻧﺘﮭﺎی‬
‫ﺻﺤﻨﮫ ارگ ﺑﺰرﮔﯽ را ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد و روی ﭘﻠﮫ ھﺎ ﺑﮫ ﮔﺮوه ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ اﺧﺘﺼﺎص داﺷﺖ‪،‬‬
‫و وﻗﺘﯽ ﺷﺮوع ﺑﮫ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻻﻣﭗ ھﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ‬
‫و راﺳﺖ ارگ‪ ،‬دو ﺻﻔﺤﮥ ﺑﺰرگ ﺑﺎ ﮐﺎدر ﻣﺨﻤﻞ ﺳﺮخ ﮐﺎر ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ روی آن‬
‫ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﺗﮭﯿﮫ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﺳﭙﺎر ﻧﮭﺮ اﻓﮑﻨﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ‪ .‬ﻃﯽ آواز ھﺎ‪ ،‬ﻋﻨﻮان آﻧﮭﺎ روی اﯾﻦ دو‬
‫ﺻﻔﺤﮫ اﻓﮑﻨﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻻﻣﭗ ھﺎ از ﺳﻘﻒ ﺑﮫ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﺮای ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮدم ﮐﮭﻨﮫ و ﻧﻮ‪،‬‬
‫ﺷﮑﻮه و ﺑﯽ ﻧﻮاﯾﯽ‪ ،‬ﭘﺮدۀ ﮐﻮﺗﺎھﯽ از ﭘﺎرﭼﮥ ﺗﻮری ﻧﮫ ﭼﻨﺪان ﺗﻤﯿﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎ ﺳﯿﻢ‬
‫ﻓﻠﺰی ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬

‫رﺧﺘﮑﻦ ﮔﺪاﯾﺎن‬
‫رﺧﺘﮑﻦ ﮔﺪاﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺷﮑﻠﯽ ﺗﺠﮭﯿﺰ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ ﺑﺮای‬
‫ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان ﻗﺎﺑﻞ درﯾﺎﻓﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ ﮐﮫ در ﭘﺎرﯾﺲ ﺑﮫ روی ﺻﺤﻨﮫ رﻓﺖ)‪ 14‬اﮐﺘﺒﺮ‬
‫‪ (1930‬در اﻧﺘﮭﺎی ﺻﺤﻨﮫ دو وﯾﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎر ﮔﺬاﺷﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ در آن ﻣﺎﻧﮑﻦ ھﺎی‬
‫‪122‬‬
 ‫ﻋﺮوﺳﮑﯽ ﺑﺎ ﺗﺠﮭﯿﺰات ﮔﺪاﯾﺎن دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از ﺳﻘﻒ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻗﻄﻌﺎت ﻟﺒﺎس و ﮐﻼه ھﺎی‬
‫ﻣﺨﺼﻮص ﮐﮫ ﺑﮫ ھﺮ ﯾﮏ ﺷﻤﺎره ای وﺻﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد آوﯾﺰان ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬روی ﯾﮏ ﺳﮫ ﭘﺎﯾﮥ‬
‫ﮐﻮﺗﺎه‪ ،‬ﺗﻌﺪادی ﮐﻔﺶ ﮐﮭﻨﮫ ﺷﻤﺎره ﮔﺬاری ﺷﺪھﻒ ﻣﺸﺎﺑﮫ ﺑﺎ آن ﭼﮫ در ﻣﻮزه ھﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ‪ ،‬دﯾﺪه‬
‫ﻣﯽ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺎ ﻧﻮﺷﺖ‬
‫‪1) The Beggar’s Opera‬‬
‫‪2) Soho‬‬
‫‪3) Withechapel‬‬
‫‪4) The beggar’s Opera‬‬
‫ﺑﺮﺷﺖ ﻧﺎم اﯾﻦ اﭘﺮا را ﺑﮫ اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ در ﻣﺘﻦ ﻧﻮﺷﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺣﺮوف ﻻﺗﯿﻦ را ﺑﺎ‬
‫ﻓﺎرﺳﯽ در ﭘﯽ ھﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ‪.‬‬
‫‪5) Lincoln’s Inn Theatre‬‬
‫‪6) Jonathan Swift‬‬
‫‪ 30‬ﻧﻮاﻣﺒﺮ ‪ 1667‬در دوﺑﻠﻦ ﺑﮫ دﻧﯿﺎ آﻣﺪ و در ﺟﺰﯾﺮۀ اﯾﺮﻟﻨﺪ ﺑﮫ ﺗﺎرﯾﺦ ‪ 19‬اﮐﺘﺒﺮ ‪1745‬‬
‫ﻓﻮت ﮐﺮد‪ .‬او ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه‪ ،‬ھﺠﻮ ﻧﺎﻣﮫ ﻧﻮﯾﺲ ﺳﯿﺎﺳﯿﻮ ﻣﻨﺘﻘﺪ و ﺷﺎﻋﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﻔﺮھﺎی ﮔﺎﻟﯿﻮر از‬
‫آﺛﺎر ﻣﺸﮭﻮر او ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪7)Georg Friedrich Haendel ( en anglais :George Frideric‬‬
‫)‪Handel‬‬
‫ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ دان آﻟﻤﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﺎﺑﻌﯿﺖ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ درآﻣﺪه ﺑﻮد ‪23‬ﻓﻮرﯾﮫ ‪ 14 – 1685‬آورﯾﻞ‬
‫‪1759‬‬
‫‪8) John Gay‬‬
‫» ‪9) « Nos haec novimus esse nihil‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽ داﻧﯿﻢ ﮐﮫ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‬
‫‪ (10‬در »ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎ درﺑﺎرۀ ادﺑﯿﺎت و ھﻨﺮ ‪ «1‬در اﻧﺘﺸﺎرات ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﺻﻔﺤﮥ ‪108‬‬

‫‪123‬‬
‫‪« Ecrits sur la littérature et l’art 1 », sur le cinéma, p.108,‬‬
‫‪L’Arche, 1970‬‬
‫ﻣﺘﺮﺟﻢ ‪ :‬ﻣﻦ اﯾﻦ ﺑﺨﺸﯽ را ﮐﮫ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻮده در اﯾﻨﺠﺎ ﺗﺮﺟﻤﮫ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ‬
‫ﭘﺎﻧﻮﺷﺖ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد‪» :‬ﯾﮏ روزﻧﺎﻣﮥ ﺑﺮﻟﯿﻨﯽ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﭘﯽ ﺑﺮده ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﻦ ﻧﺎم‬
‫ﻣﺘﺮﺟﻢ اﻟﻤﺎﻧﯽ »آﻣﺮ« را در ﮐﻨﺎر ﻧﺎم ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه » وﯾﻮن« از ﻗﻠﻢ اﻧﺪاﺧﺘﮫ ﺑﻮدم‪ .‬در ھﺮ‬
‫ﺻﻮرت دﯾﺮ ﭘﯽ ﺑﺮدن ﺑﮭﺘﺮ از ھﯿﭻ وﻗﺖ اﺳﺖ‪ .‬در واﻗﻊ ﺑﯿﻦ ﺷﺸﺼﺪ و ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺑﯿﺖ‬
‫ﺷﻌﺮ‪ ،‬ﺑﯿﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺑﯿﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺎ اﺻﻞ ﺗﻄﺒﯿﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ .‬از ﻣﻦ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺧﻮاﺳﺘﮫ‬
‫اﻧﺪ ‪ :‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﮫ ﻣﻦ ﻧﺎم ﻣﺘﺮﺟﻢ را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدم ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ‪ ،‬اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺳﮭﻞ اﻧﮕﺎری ﺑﻨﯿﺎدی‬
‫ﻣﺮا ﺑﮫ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﻓﮑﺮی ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽ دھﺪ‪) .‬ﻣﯽ ‪(1929‬‬
‫‪François Villon‬‬
‫‪K.L.Ammer‬‬
‫‪ (11‬اﭘﺮای ﭼﮭﺎر ﭘﻨﯽ‪.‬‬
‫آواز دﻻل ﻣﺤﺒﺖ‪ ،‬ﺷﻌﺮی ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮب‪ ،‬آواز ﺳﻠﻮﻣﻮن‪ ،‬آواز ﺳﭙﺎس‪ ،‬آواز ﭘﻠﯽ‪ ،‬آواز‬
‫از ﺗﮫ ﭼﺎه‪... ،‬ﺑﺎ اﻟﮭﺎم از ﺷﻌﺮ ﮐﯿﭙﻠﯿﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه‪.‬‬

‫ﻣﻨﺒﻊ ‪:‬‬

‫‪Bertolt Brecht.Ecrit sur le théâtre 2.Edition L’Arche 1979.P309-323‬‬

‫‪124‬‬