Professional Documents
Culture Documents
Ketabton.com 42
د ﭼﺎپ ﺣﻘﻮق ﺧﻮﻧﺪي دي
ﺧﭙﺮوﻧﻮ ﻟړ: ق ﻧﺠﻴﺐ
(c) ketabton.com: The Digital Library
د ﻟــﻮى څښــﺘﻦ ﺗﻌــﺎﻟﻰ ډﯦــﺮ ﺷــﻜﺮ ګــﺰار ﻳــﻢ ،ﭼــﯥ زه ﻳــﯥ ددې ﺟﻮګــﻪ ﻛــړم دا
ﭘﻪ درﻧښﺖ
ﻛﺘﺎب وژﺑﺎړم او ﺧﭙﻠﻮ اﻓﻐﺎﻧﺎﻧﻮ او ﭘښﺘﻮ ژﺑﯥ ﻟﭙﺎره ﺧﺪﻣﺖ وﻛړم .وړاﻧـﺪې
ﻃﺎرق ﻧﺠﻴﺐ ﻛﺎﻣﻮال
ﺗﺮ دې ﭼﯥ د ﻧﺎول ﺑﺎره ﻛﯥ څﻪ وواﻳﻢ ،اړﻳﻨﻪ ﺑﻮﻟﻢ د ﻫﻐﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻗﺪرداﻧﻰ
او ﻳﺎدوﻧﻪ وﻛړم ﭼـﯥ د ادﺑﻴـﺎﺗﻮ ﭘـﻪ ډګـﺮ ﻛـﯥ ﻳـﯥ ﺗـﺮ ﻫـﺮ ﭼـﺎ ډﯦـﺮ ﻫڅـﻮﻟﻰ ﻳـﻢ.
ډاﻛټﺮ ﺷﻤﺲ ﻧﺠﻴﺐ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ځﻞ ﻳﯥ ﻧﺎول ﻟﻮﺳﺘﻮ ﺗﻪ اړ ﻛـړم ،د ﭘښـﺘﻮ
ادﺑﻴﺎﺗﻮ ډګﺮ ﺗﻪ ﻣﯥ ﻻره ﭘﻴﺪا ﻛړه او ﻧﻦ دې ﺣﺪ ﺗﻪ راورﺳﻴﺪم ﭼﯥ ﺗﺎﺳـﯥ ﺗـﻪ
د ﻣﻴﻨﯥ ډك ﻧﺎول )زه ګﻨﺎﻫګﺎره ﻧﻪ ﻳﻢ( وژﺑﺎړم.
دا ﻧﺎول د اردو ژﺑﯥ ﻧﺎﻣﺘﻮ ﻟﻴﻜﻮاﻟﯥ آﻏﻠـﯥ ﻋﻤﻴـﺮا اﺣﻤـﺪ ﻟﻴﻜﻠـﻰ دى .ﭼـﯥ د
ﻧﺎول ﻟﻪ ﻛﻴﺴﯥ څﺨﻪ د اردو ﻳﻮه ﻣﺸﻬﻮره ډراﻣﻪ ﻫﻢ ﺟـﻮړه ﺷـﻮې ده .دا ﻧـﺎول
)زه ګﻨﺎﻫګﺎره ﻧﻪ ﻳﻢ( زﻣﺎ د ژﺑﺎړې درﯦﻴﻤﻪ ﻫڅﻪ ده او د ﻣﻠګﺮو ﭘـﻪ ﻏﻮښـﺘﻨﻪ
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺧﭙﻠﯥ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻪ راځﻢ ،ﺗﺮ ډﯦﺮه د ﭘښﺘﻮ ژﺑﯥ ﻧﺎوﻟﻮﻧﻪ ﭘﻪ ﻳـﻮې ځـﺎﻧګړې
ﻣﻮﺿﻮع ﻟﻜﻪ ﺣﻤﺎﺳﻲ ،ﻋﺸﻘﻲ ،ﭘﻮﻟﻴﺴﻲ او داﺳﯥ ﻧﻮرو ﺑﺎﻧـﺪې راڅﺮﺧـﻲ،
ﻛﻴﺴﻪ ﻳﯥ ﺗﺮ ډﻳﺮ ﺣﺪه ﺟﺎﻟﺒﻪ او ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﻜﻲ ﭘﺮې اﺳﺎﻧﻪ ﭘﻮﻫﯧﺪﻻى ﺷﻲ.
ﭘﻪ دې ﻧﺎول ﻛﯥ ﻟﻴﻜـﻮال ﺧﭙﻠـﻪ ﻛﻴﺴـﻪ د اﻟـﻒ ﻧـﻪ ﺗـﺮ ﻳـﺎ ﭘـﻮرې ﻧـﻪ رﺳـﻮي
ﺑﻠﻜﯥ د ﻛﻴﺴﯥ ﻫـﺮه ﺑﺮﺧـﻪ ﺑﻴﻠـﻪ درﺗـﻪ ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ ږدي او ﻟﻮﺳـﺘﻮﻧﻜﻰ ﻫڅـﻮي
ﭼﯥ ﺧﭙﻠﻪ ﻓﻜﺮ وﻛړي او ځﺎن وﭘﻮﻫﻮي.
ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ﺳﺮ ﻛﯥ د ﻟﻮﺳـﺘﻮﻧﻜﻮ ﻓﻜـﺮ ﺧﭙﻠﻮاﻛـﻪ ﭘﺮﻳـږدي ﭼـﯥ ﻛﻴﺴـﻪ ﻫـﺮ
ﻳﻮاځﯥ ﺷﻮى
ﻟﻮرې ﺗﻪ ﺑـﻮﺗﻼى ﺷـﻲ ،ﺧـﻮ ﻫﻐـﻪ څـﻪ ﭼـﯥ ﻟﻴﻜـﻮال ﻳـﯥ وﻳـﻞ ﻏـﻮاړي ،ﺷـﯧﺒﻪ
وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ درﺗﻪ روښﺎﻧﻪ ﻛﻮي.
ﻛﻪ څﻪ ﻫﻢ زه د ﭘښﺘﻮ ادﺑﻴﺎﺗﻮ ﻣﺴﻠﻜﻲ ﻧﻪ ﻳﻢ ﺧﻮ ﺗﺮ ډﯦـﺮه ورﺳـﺮه اﺷـﻨﺎﻳﻲ د څښﺘﻦ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻟﻪ درﺑﺎره ډﯦـﺮ ﺷـﻜﺮګﺰار ﻳـﻢ ﭼـﯥ ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﯥ ددې ﻧـﺎول د
ﻟﺮم ،او ﻏﻮښﺘﻞ ﻣـﯥ د ﭘښـﺘﻮ ژﺑـﯥ ﻟﻴﻜـﻮاﻻن د ﻧـﺎول ﻟﻴﻜﻠـﻮ ﻳـﻮې ﺑﻠـﯥ ﺑڼـﯥ ژﺑﺎړﻟﻮ ﺗﻮان راﻛړ.
ﺳﺮه ﺑﻠﺪ ﺷﻲ او ﻟﻮﺳﺘﻮﻧﻜﻲ ﻫﻢ د ﻧﺎول ﻫﺮې ﺑﺮﺧﯥ د ﺑﺎرﻳﻜۍ ﭘﺎم ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟـﻮ د ﻧــﺎول ﺑــﺎره ﻛــﯥ درﺗــﻪ ﻟــږ څــﻪ واﻳــﻢ؛ دا د اﻣﺮﻳﻜــﺎ ﻧــﺎﻣﺘﻮ ﻟﻴﻜــﻮال اﻳــﻒ
ﺳﺮه د ﻛﻴﺴﯥ ﻳﻮ ﺑﺸﭙړ اﻧځﻮر ﺟﻮړ ﻛړي. ﺳﻜﺎټ ﻓﻴټﺰګﻴﺮاﻟډ ﻟﻴﻜﻠﻰ ،ﻛﻪ څﻪ ﻫﻢ دا ﻧﺎول 90ﻛﺎﻟـﻪ وړاﻧـﺪې ﭘـﻪ 1925
ﭘﻪ ﭘﺎى ﻛﯥ ﻟﻪ ټﻮﻟﻮ اﻓﻐﺎﻧـﺎﻧﻮ وروﻧـﻮ ﻫﻴﻠـﻪ ﻛـﻮم ﭼـﯥ ﺧﭙـﻞ راﺗﻠـﻮﻧﻜﻰ د م ﻛﯥ ﻟﻴﻜﻞ ﺷﻮى ،ﺧﻮ ﺑﻴﺎ ﻫﻢ د ﺷﻠﻤﯥ ﭘﻴړۍ د اﻣﺮﻳﻜـﺎ ﺗـﺮ ټﻮﻟـﻮ ﻏـﻮره او د
ﭘﻮﻫﯥ ﭘﻪ رڼﺎ روښﺎﻧﻪ ﻛړي ،ﭼﯥ د ﺳﻴﺎﻻﻧﻮ ﺳﻴﺎل ﺷﻮو. اﻧګﻠﺴــﺘﺎن دوﻫــﻢ ﻏــﻮره ﻧــﺎول ﻧﻮﻣــﻮل ﺷــﻮى او ﭘــﻪ 1950 ،1925او 1990
ﻛﻠﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﭘﺮﻟﻪ ﭘﺴﯥ ﭼﺎپ ﺷﻮى .ﭘﻪ اﺧﺒﺎروﻧﻮ او ﻣﺠﻠﻮ ﻛﯥ ﻳﯥ ځﺎﻧﺘﻪ ځـﺎى
ﭘﻪ درﻧښﺖ ﭘﻴﺪا ﻛړى.
ﻃﺎرق ﻧﺠﻴﺐ ﭘﻪ دې ﻧـﺎول ﻛـﯥ د اﻣﺮﻳﻜـﺎ ﻟـﻪ ﺟګـړې وروﺳـﺘﻪ اوﺿـﺎع او ﻳـﻮه ټﻮﻟﻨـﻪ د
ﺷﺘﻤﻨۍ او ﻣﻘﺎم ﻟﻪ وﻳﺮې د ﻧﺎﻛﺎﻣۍ ﺳﺮه ﻣﺦ ﺷﻮې ،ﺧﻮ ﻟﻴﻜﻮال ددې ﻫﺮ څﻪ
ﻧﻪ ډﯦﺮ ﭘﻪ ځﺎﻧګړي ځﺎى او ﻣﻬﺎل ﻛـﯥ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د ﺧﭙﻠـﻮ ﺧﻮﺑﻮﻧـﻮ وﻳـﺮﺟﻦ
ﻟټﻮن ﻛﯥ دا ﻫﺮ څﻪ ځﺎى ﭘﺮ ځﺎى ﻛړي دي.
ﻟﻴﻜﻮال ﻓﻴټﺰګﺮاﻟډ د ﺧﻴﺎل او رﻳښﺘﻴﻨﺘﻮب ﺗﺮ ﻣـﻨځ ټﻮﻟـﻪ ﻳﻴـﺰ ټﻜـﺮ راﭘـﻪ
ګﻮﺗﻪ ﻛړى دى.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﻪ ﭼﻴﺮې ﺷﺨﺼﻴﺖ د ﺑﺪن د ﺣﺮﻛـﺎﺗﻮ ﻳـﻮه ﻧـﻪ ﺧﺘﻤﻴـﺪوﻧﻜﻲ ﺳﻠﺴـﻠﻪ وي
ﻧﻮ ﺑﻴﺎ ﭘﻪ ﻫﻐﯥ ﻳﻮ ډﯦﺮ ښﺎﻳﺴﺘﻪ څﻪ ﻣﻮﺟﻮد وو .د ژوﻧﺪ د وﻋﺪو ﻟﭙﺎره ﻳﻮ ډﯦـﺮ
ﻟﻮړ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ،ﭼﯥ د ﻫﻐﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻧﻪ ﻳﯥ ﺗﺸﺒﻴﻪ ﻛﻮﻻى ﺷﻮ ﭼﯥ ﭘـﻪ
زرګﻮﻧﻪ ﻣﺎﻳﻠـﻪ ﻟـﺮې زﻟﺰﻟـﻪ ﺣـﺲ ﻛـﻮﻻى ﺷـﻲ .دا ﻳـﯥ د ﻫﻴﻠـﻮ ﻟﭙـﺎره ﻳـﻮه ﻓـﻮق
اﻟﻌﺎده ډاﻟۍ وه .ﻳﻮ ﻋﺸﻘﻲ ﺗﻴﺎرى ﭼﯥ ﺗﺮ اوﺳﻪ ﻣﺎ ﭘﻪ ﺑﻞ ﻛﻮم ﺷﺨﺺ ﻛﯥ ﻧـﻪ
وو ﻣﻮﻧﺪﻟﻲ او ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ﻛﯥ ﻳﯥ ﻫﻢ وﻧﻪ ﻣﻮﻣﻢ .ﺧـﻮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ
ﭘﻪ اﺧﺮه ﻛﯥ ﺳﻢ راووت؛ ﻳﻮ څﻪ ﭼﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻳﯥ ښﻜﺎر ﺷﻮ ،ﻳﻮ څـﻪ اﻟـﻮده ﻟﻮﻣړى څﭙﺮﻛﻰ
ګﺮدوﻧﻪ دﻫﻐﯥ د ﺧﻮﺑﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﻻره ﭘﺮاﺗﻪ ول ﭼـﯥ د ﻟﻨـډ ﻣﻬـﺎل ﻟﭙـﺎره ﻳـﯥ زﻣـﺎ د
ژوﻧﺪ د ﻧﺎﻛﺎﻣﻪ ﺧﻮښﻴﻮ ﻻره ﻫﻢ وﺗړﻟﻪ.
ﭘﻪ ﻣﻨځﻨﻲ ﻟﻮﻳﺪﻳځ ښﺎر ﻛﯥ زﻣﻮﻧږ ﻛﻮرﻧۍ د درﻳﻮ ﻧﺴﻠﻮﻧﻮ را ﭘـﻪ دﻳﺨـﻮا
وﺗﻠﻰ ﻧﻮم ﻟﺮي .د ځﺎن ﺑﺎره ﻛﯥ ﺑـﻪ ﻳـﻮ څـﻪ وواﻳـﻢ؛ زﻣـﻮﻧږ د ﻫـﺎرډ وﻳﯧﺮﻋﻤـﺪه زﻣﺎ د وړوﻛﺘﻮب ﭘﻪ ﺣﺴﺎس ﻛﻠﻮﻧﻮ ﻛـﯥ ﺑـﻪ ﭘـﻼر ﻣﺎﺗـﻪ ﻧﺼـﻴﺤﺘﻮﻧﻪ ﻛـﻮل
ﺳﻮداګﺮي زﻣﺎ د ﻧﻴﻜﻪ ورور ﭘﻴﻞ ﻛړې وه ﭼﯥ وروﺳﺘﻪ زﻣـﺎ د ﭘـﻼر ﭘـﻪ واك ﭼﯥ ﺗﺮ ډﯦﺮه ﺑﻪ ﻳﯥ زﻣﺎ ﻣﻐﺰو ﻛﯥ اﻧګﺎزې ﻛﻮﻟﯥ .ﻫﻐـﻪ ﺑـﻪ وﻳـﻞ ،ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﻫـﻢ
ﻛﯥ ﺷﻮه .ﻣﺎ ﺗﺮ اوﺳﻪ داﺳـﯥ ﺗـﺮه ﻧـﻪ دى ﻟﻴـﺪﻟﻰ ﺧـﻮ زه ﻫـﻢ ﻏـﻮاړم د ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ﭘﻪ ﭼﺎ ﺑﺎﻧﺪې ﻧﻴﻮﻛﻪ ﻛﻮې ﺑﺲ دا ﭘﻪ ﻳﺎد ﻟﺮه ﭼﯥ ﭘﻪ دې ﻧړۍ ﻛـﯥ ډﯦـﺮو ﺧﻠﻜـﻮ
څﯧﺮ و اوﺳﻢ ،دﻫﻐﯥ اﻧځﻮر اوس ﻫﻢ زﻣﺎ د ﭘﻼر ﭘﻪ ﻛﺎرې دﻓﺘﺮ ﻛﯥ ځړﻳﺪﻟﻰ ﻫﻐﻪ څﻪ ﻧﻪ درﻟﻮدل ﻛﻮم ﭼﯥ ﺗﺎﺳﺮه وو.
دى .زه د ﻧﻴﻮ ﻫﻴﻮن ﭘﻮﻫﻨﺘﻮن ﻧﻪ ﭘﻪ ﻛﺎل 1915م ﻛﯥ ﻓﺎرغ ﺷﻮى وم. ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ډﯦﺮ څﻪ ﻧﻪ وﻳﻞ ،ﺧﻮ ﻣﻮﻧږ ﺑـﻪ ډﯦـﺮ وﺧـﺖ ﭘـﻪ داﺳـﯥ ﻣﻮﺿـﻮﻋګﺎﻧﻮ
ﭘﻪ ځﺎى ددې ﭼـﯥ ﻣﻨځﻨـﻰ ﻟﻮﻳـﺪﻳځ ښـﺎر د ﻧـړۍ اراﻣـﻪ ﻣﺮﻛـﺰ وي ،ﺧـﻮ د ﺳــﺮه ﺑﺤﺜﻮﻧــﻪ ﻛــﻮل .ﺧــﻮ دﻫﻐــﻮ ټﻮﻟــﻮ ﺧﺒــﺮو ﻧــﻪ د ﻫﻐــﯥ ﻳــﻮاځﻨﻰ ﻣﻄﻠــﺐ زﻣــﺎ
ﻧړۍ ﻳﻮې زړې څﻨډې ﭘﻪ څﯧﺮ ښﻜﺎرﻳﺪه .ﻣﺎ ﭘﺮﻳﻜړه وﻛـړه ﭼـﯥ ﺧﺘـﻴځ ﺑﺮﺧـﯥ ﭘﻮﻫــﻮل ؤ .ﭘــﻪ ﭘــﺎى ﻛــﯥ ﺑــﻪ دې ﺗــﻪ ﻣﺎﻳــﻞ ﺷــﻮم ﭼــﯥ ددې ﻫــﺮ څــﻪ ﻗﻀــﺎوت
ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻢ او ﻫﻠﺘﻪ د ﺑﺎﻧډ ﺳﻮداګﺮي زده ﻛړم ځﻜﻪ ﻫﺮ څﻮك ﭼـﯥ ﻣـﺎ ﭘﻴﮋﻧـﺪل راﺗﻠﻮﻧﻜﻲ ﺗﻪ ﭘﺮﻳږدم او ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﺑﻪ زﻣﺎ ﺻﺒﺮ ﭘﺎى ﺗﻪ ورﺳﻴﺪ ،ﻧـﻮ ﭘـﻪ دې ﺑـﻪ
د ﺑﺎﻧډ ﭘﻪ ﺳﻮداګﺮۍ ﻛﯥ ﺑﻮﺧﺖ وو ،ﻧﻮ ﻓﻜﺮ ﻣﯥ وﻛړ ﻛﻪ زه ﭘﻜـﯥ ﻫـﻢ ورګـډ ﭘﻮه ﺷﻮم ﭼﯥ دا ﻫﺮ څﻪ ﻳﻮ ﺣﺪ ﻟﺮي.
ﺷﻢ ﻧﻮ څﻪ ﺑﻪ وﺷﻲ؟ ﺗﯧﺮ ﻣﻨﻰ ﭼﯥ ﻛﻠﻪ ﻟﻪ ﺧﺘﻴځ ﻧﻪ راﻏﻠﻢ ﻧﻮ دا اﺣﺴﺎس ﻣﯥ ﻛﺎوه ﭼﯥ دا ټﻮﻟـﻪ
زﻣـﺎ ﺗﺮوﻧـﻮ او ﺧﺎﻟــﻪ ګـﺎﻧﻮ ﺑـﻪ ﻣﺎﺗــﻪ داﺳـﯥ ﻻرښـﻮوﻧﻪ ﻛﻮﻟــﻪ ﻟﻜـﻪ ﭼـﯥ ﭘــﻪ ﻧــړۍ ﺛﺎﺑﺘــﻪ ده او د ﺗــﻞ ﻟﭙــﺎره ﻣﻌﻨــﻮي ﭘــﺎﻣﻠﺮﻧﯥ ﺗــﻪ اړﺗﻴــﺎ ﻟــﺮي ،ﻣــﺎ ﻧــﻮر ﺑــﯥ
ﻟﻤړي ټﻮﻟګﻲ ﻛﯥ ﻣﯥ داﺧﻠﻮي .ﭘﻪ اﺧﺮه ﻛﯥ ﺑﻪ ﻳﯥ وﻳﻞ وﻟﯥ ﺑﺎﻧـډ ﺳـﻮداګﺮي ﻣﻘﺼــﺪه ﭼﻜﺮوﻧــﻪ ﻧــﻪ ﻏﻮښــﺘﻞ ﭼــﯥ د ﻫــﺮ اﻧﺴــﺎن زړه ﻳــﯥ ﺧﭙــﻞ ﺣــﻖ ﺑــﻮﻟﻲ،
ﺷﺮوع ﻛﻮې او ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﻳﯥ وﻳﻞ ،ﻫﻮ ﺑﻴﺨﻲ ﺳﻢ اﻧﺘﺨﺎب دې ﻛړى .ﭘﻼر ﻣﯥ ﺗـﺮ ﻳﻮاځﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ،د ﻛﻮم ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺎره ﻛـﯥ ﭼـﯥ ددې ﻛﺘـﺎب ﭘـﺎڼﯥ ﺗـﻮرې
ﻳﻮ ﻛﺎﻟﻪ ﭘﻮرې ﻣﺎﺗﻪ ﭘﻴﺴﯥ ﺟﻤﻊ ﻛﻮﻟﯥ ،ﺧﻮ ﺑﻴﺎ ﻳـﻮ څـﻪ وﺧـﺖ وروﺳـﺘﻪ د ﺗـﻞ ﺷﻮي دي ،زﻣﺎ ددې ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻧﻪ ﻳﻮه اﺳﺘﺜﻨﺎء وه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
دا ﺧﻮ ﻫﺴﯥ د ﭼﺎﻧﺲ ﺧﺒﺮه وه ﭼﯥ ﻣﺎ ﭘﻪ داﺳـﯥ ﻳـﻮ ﺑﻴګﺎﻧـﻪ ځـﺎى ﻛـﯥ ﻳـﻮ ﻟﭙﺎره ﺧﺘﻴځ ﺗﻪ راﻏﻠﻢ ..د ﺗﻞ ﻟﭙﺎره! ﻓﻜﺮ ﻣﯥ ﻟږ دوام وﻣﻮﻧﺪ.
ﻛﻮر ﭘﻪ ﻛﺮاﻳﻪ ﻛړى و .دا ځﺎى د ﺷﻤﺎﻟﻲ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﭘﻪ داﺳـﯥ ﻳـﻮ ﻧـﺮي او ګـډوډ ﺧﺒﺮه اوس ﭘﻪ دې ﻧﻮي ښﺎر ﻛـﯥ د ﻛـﻮټﯥ ﭘﻴـﺪا ﻛـﻮل وو ،ﺗـﺮ څـﻮ ﭘﻜـﯥ و
ټﺎﭘﻮ ﻛﯥ ﭘﺮوت و ﭼـﯥ ﻳـﻮ ﺳـﺮ ﻳـﯥ ﺗـﺮ ﻧﻴﻮﻳﺎرﻛـﻪ رﺳـﻴﺪﻟﻰ و ،د ښـﺎر ﻧـﻪ ﺷـﻞ اوﺳﻴږم ،زه د ﭘﺮاﺧﻪ ﭼﻤﻨﻮﻧﻮ او ښﺎﻳﺴﺘﻪ وﻧﻮ وﻃـﻦ ﻧـﻪ دﻟﺘـﻪ راﻏﻠـﻰ وم .ﭘـﻪ
ﻣﺎﻳﻠﻪ ﻟﺮې دا ټﺎﭘﻮ ﭘﻪ دوه ﻫګۍ ډوﻟﻪ ټﺎﭘﻮګﺎﻧﻮ ﭼﯥ د ﻳﻮې ﺟﺰﻳﺮې ﭘﻮاﺳـﻄﻪ دﻓﺘﺮ ﻛﯥ ﻳﻮ ځﻮان راﺗﻪ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﭘﻪ ﺧﻮا ﻛـﯥ ښـﺎرګﻮټﻲ ﻛـﯥ ﻳﻮځـﺎى ﻛﻮټـﻪ
ﺳﺮه ﺑﻴﻞ ﺷﻮي وو ﭘﺮاﺗﻪ وو. وﻧﻴﺴﻮ ،ﻧﻮر ﻣـﺎ د ﺧـﺪاى ﻧـﻪ څـﻪ ﻏﻮښـﺘﻞ؟ ﻫﻐـﯥ ﻳـﻮ وړوﻛـﻰ ﻣﻮﺳـﻤﻲ ﻛـﻮر
زه ﻫﻢ ﻏﺮﺑﻲ ﻫګۍ ډوﻟﻪ ټﺎﭘﻮ ﻛـﯥ ﭘـﺮوت وم .زﻣـﺎ ﻛـﻮر د ټـﺎﭘﻮ ﭘـﻪ اﺧـﺮي ﭘﻴﺪا ﻛړ ،د ﻣﻴﺎﺷﯥ 80ﺳﻴﻨټﻪ ﻏﻮښﺘﻪ .ﭘﻪ اﺧﺮو ﺷﯧﺒﻮ ﻛﯥ ﻳﯥ ﻟﻪ دﻓﺘـﺮه زﻣـﺎ
ﺳﺮ ﻛﯥ و ،د ﺳـﻤﻨﺪر ﺷـﻮر ﻧـﻪ ﻳـﻮاځﯥ 50ﻣﺘـﺮه ﻟـﺮې ،د دوه ﻟـﻮړو ﺑﻨګﻠـﻮ ﺗـﺮ ﻣﻠګﺮي ﺗﻪ ووﻳﻞ ﺷﻮ ﭼﯥ واﺷﻨګټﻦ ﺗﻪ ﻻړ ﺷـﻲ ﻧـﻮ زه ﻣﺠﺒـﻮره ﺷـﻮم او ﻛـﻮر
ﻣﻨځ ﭼﯥ ﺷﺎﻳﺪ دوﻟﺲ زره ﻧﻪ ﺗﺮ ﭘﻨځﻪ ﻟﺲ زره ﭘـﻮرې د ﺳـﻴﺰن ﻛﺮاﻳـﻪ وي .ﻳـﻮ ﻣﯥ ﻳﻮاځﯥ وﻧﻴﻮ .ﻣﺎ ﻳﻮ ﺳﭙﯥ ﻫﻢ درﻟﻮده ﺧﻮ ﻳﻮ څﻮ ورځﯥ وروﺳﺘﻪ ﻫﻐـﻪ ﻫـﻢ
اړخ ﺗــﻪ اوږد ﺑــﺮج ،ﻣﺮﻣــﺮﻳﻦ د ﻻﻣﺒﻠــﻮ ﺣــﻮض او 16ﻫﻜﺘــﺎره ځﻤﻜــﻪ ﻛــﯥ ﻳــﻮ وﺗښﺘﻴﺪ .او ﻳﻮه زړه ښځﻪ ﻫﻢ وه ﭼﯥ د ﻛﻮر ﺻﻔﺎﻳﻲ او اﺷﭙﺰي ﺑـﻪ ﻳـﯥ ﻛﻮﻟـﻪ.
ﭼﻤﻦ او ﺑڼ ﭘﺮوت و .دا د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﺎڼۍ وه او رﻳښﺘﻴﺎ ﻣﺎ ﺧﻮ ﻻ ﺗـﺮ اوﺳـﻪ زه د ﻳﻮې ورځﯥ ﻟﭙﺎره ﻳﻮاځﯥ وم ،ﺳﻬﺎر ﻣـﯥ ﻳـﻮ ﻛـﺲ وﻟﻴـﺪ ﭼـﯥ زﻣـﺎ ﻧـﻪ ﻳـﻮ
ګﻴټﺲ ﺑﯥ ﻧﻪ ﭘﯧﮋﻧﺪه .ﭘﻪ دې ﻣﺎڼۍ ﻛﯥ ﭘﻪ دې ﻧﻮم ﻳﻮ ښـﺎﻏﻠﻰ اوﺳـﯧﺪه .زﻣـﺎ څﻮ ورځﯥ ﻣﺨﻜﯥ دﻟﺘﻪ راﻏﻠﻰ و ،ﭘﻪ ﺳﺮك ورﺳﺮه ودرﯦﺪم.
ﻛﻮر ﺑﺪرﻧګﻪ ﻛـﻮر و ﺧـﻮ وړوﻛـﯥ و او ﭘـﻪ ﺑـﺮه ﭘـﺮوت و ،د ﺳـﻤﻨﺪر اوﺑـﻪ او د -ﺗﻪ دې ﻏﺮﺑﻲ ﻛﻠﻲ ﺗﻪ څﻨګﻪ راﻏﻠﯥ ﻳﯥ؟ ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻧﺎﻫﻴﻠۍ ﭘﻮښﺘﻨﻪ وﻛړه.
ګﺎوﻧډي ﻧﻴﻢ ﭼﻤﻦ ﺗﺮې ﻫﻢ ښﻜﺎرﻳﺪه. ﻣﺎورﺗـــﻪ ووﻳـــﻞ :زه ﻧـــﻮر ﻳـــﻮاځﯥ ﻧـــﻪ ﻳـــﻢ! زه ﻳـــﻮ ﻻرښـــﻮد او داﻳﻤـــﯥ
د ﺧﻠﻴﺞ ﻧﻪ ﺑﻠﯥ ﻏﺎړې ﺳﭙﻴﻦ ښﺎﻳﺴﺘﻪ څﺮاﻏﻮﻧﻪ ﭘﻪ اوﺑﻮ ﻛﯥ ځﻠﻴﺪل او د اوﺳﻴﺪوﻧﻜﻰ ﺷﻮم.
اوړي ﺗﺎرﻳﺦ د ﻫﻤﺎﻏﻪ ﻣﺎښﺎم ﻧـﻪ ﭘﻴـﻞ ﺷـﻮ ﭼـﯥ زه ډوډۍ ﺧﻮړﻟـﻮ ﻟﭙـﺎره د ټـﺎم ﻫﻐﻪ ﺑـﻪ ﻛﻠـﻪ ﻧﺎﻛﻠـﻪ د ګﺎوﻧـډﻳﺎﻧﻮ ﭘـﻪ اړه ﺧﺒـﺮې ﻛـﻮﻟﯥ ﭼـﯥ څﻨګـﻪ ورﺳـﺮه
ﺑﻜﻨﻴﻦ ﻛﻮر ﺗﻪ ﻻړم .ډﻳﺰي زﻣـﺎ ﻟـﺮې ﺧﭙﻠﻮاﻧـﻮ ﻛـﯥ راﺗﻠـﻪ او ټـﺎم ﻣـﯥ د ﻛـﺎﻟﺞ ژوﻧﺪ ﺗﯧﺮ ﻛړو.
دورې ﻧﻪ ﭘﻴﮋﻧﺪه او د ﺟګړې ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ ﻣـﯥ ﻳـﻮاځﯥ دوه ورځـﯥ ﻫﻐـﯥ ﺳـﺮه د ﻟﻤﺮ راﺧﺘﻠﻮ ﺳﺮه او ﭘﻪ وﻧﻮ ﻛﯥ ﭘـﺎڼﻮ ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ د زرﻏﻮﻧﯧـﺪو ﭘـﻪ ﺣـﺎل
ﺷﻴﻜﺎګﻮ ﻛﯥ ﺗﯧﺮې ﻛړې وې. ﻛﯥ داﺳﯥ ﻟﻜﻪ ﻓﻠﻤﻮﻧﻮ ﻛﯥ د وﻧﻮ ﭘﺎڼﯥ زرﻏﻮﻧﯧﺪل ﭘـﻪ ﺗﻴـﺰۍ ښـﺎﻳﻲ ،ﻣـﺎ ﻫـﻢ
د ﻫﻐﯥ ﺧﺎوﻧﺪ ﻳﻮ ﻧﺎﻣﺘﻮ ﭘﻮﻟﻮ ﻟﻮﺑﻐﺎړى و او ﻛﻪ وواﻳـﻮ ﭼـﯥ ﻣﻠـﻲ څﯧـﺮه ﻫﻤﺎﻏﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ژوﻧﺪ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ د اوړي ﻧﻪ ﭘﻴﻞ ﺷﻮ.
وه .ﻳﻮ د ﻫﻐﻪ اﺷﺨﺎﺻﻮ ﻧﻪ ﭼﯥ د ﻫﻐﻮى ﻣﺤـﺪود ﻟﻴﺎﻗـﺖ داﺳـﯥ ﻳـﻮ ځـﺎې ﺗـﻪ ﻣﺎ ﺳﺮه دوﻳﻠﻮ ﻟﭙﺎره ډﯦـﺮ زﻳـﺎت ﻛﺘﺎﺑﻮﻧـﻪ وو او ورﺳـﺮه ښـﻪ ﺻـﺤﺖ ﻫـﻢ و
ورﺳﻴږي ﭼﯥ ﭘﺎﻳﻠﻪ ﻛﯥ ﻫﺮ څﻪ ﻣـﺦ ﭘـﻪ ښـﻜﺘﻪ روان ﺷـﻲ .د ﻫﻐـﻪ ﻛـﻮرﻧۍ ښـﻪ ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻮه ﺷﯧﺒﻪ ﻣﯥ د ﻟﻮﺳﺘﻠﻮ ﭘﺮﺗﻪ ﻧﻪ وى ﺗﯧﺮه ﻛړې .د ﺑﺎﻧﻜﯥ ﺳﺴـټﻢ او
ﺷﺘﻤﻨﻲ درﻟﻮده ،د ﻛﺎﻟﺞ ﭘﻪ ﻣﻬﺎل ﻳﯥ ﻫﻢ ﭘﻴﺴﻮ ﺗﻪ ﭼﻨﺪان اﻫﻤﻴﺖ ﻧﻪ ورﻛﺎوه. ﭘﺎﻧګﻪ اﭼﻮﻧﯥ ﺑﻴﻤﯥ ﻛﺘﺎﺑﻮﻧـﻪ ﻣـﯥ اﺧﺴـﺘﻲ وو ،د ﻟـﺮې ﻧـﻪ د ﺳـﺮو او ﺳـﭙﻴﻨﻮ
ﺧﻮ اوس ﻫﻐﻪ ﺷﻴﻜﺎګﻮ ﻧﻪ راﻏﻠﻰ دى او دﻟﺘﻪ ﭘﻪ ﺧﺘﻴځ ﻛﯥ ﭘﻪ څﻨګـﻪ ﻓﻴﺸـﻦ زرو ﺳﻴﻜﻮ ﭘﻪ څﻴـﺮ ﻟـﻪ وراﻳـﻪ ﭘړﻗﻴـﺪل ﺧـﻮ ﭘـﻪ دوى ﻛـﯥ دﻧﻨـﻪ راز ﻧـﻪ ﻳـﻮاځﯥ
ژوﻧﺪ ﺗﯧﺮوي؟ ﺳﺘﺎﺳﻮ ﺳﺎه ګﺎﻧﯥ ﺑﻪ ﺑﻨﺪې ﺷﻲ ،ﻟﻜـﻪ د ﻣﺜـﺎل ﭘـﻪ ډول ،ﻫﻐـﯥ ﻟﻴﻜﻮال ﺧﺒﺮ و.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻟﻪ ﺗﺎ ﻧﻪ او ﺗﺎﺳﻮ ډﯦﺮو ﻧﻪ ﭘﻴﺎړوې ﻳﻢ“ ﻫﻐﯥ ﺑﻪ دا ﺧﺒﺮه ډﯦﺮو ﺗﻪ ﻛﻮﻟﻪ .ﻣﻮﻧږ ﭘـﻪ ﺑـﻪ د ﭘﻮﻟــﻮ ﻟﭙــﺎره واړه ﺑﺎﻟﻮﻧــﻪ د ﺷــﻴﻜﺎګﻮ ﻧـﻪ راﻏﻮښــﺘﻞ ،ﭘــﻪ دې ﺣﻘﻴﻘــﺖ ﺑــﻪ
ﻳﻮه ټﻮﻟﻨﻪ ﻛﯥ راﻏټ ﺷﻮي وو ﺧﻮ زه ﻫﻴڅ د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ څﯧﺮ ﻧﻪ وم. ﺳﺘﺮګﯥ ﭘټﻮل وي ﭼـﯥ ﻣـﻮﻧږ وواﻳـﻮ ﭼـﯥ زﻣـﻮﻧږ ﭘـﻪ ﻧﺴـﻞ ﻛـﯥ دې ﻳـﻮ څـﻮك
ﻣﻮﻧږ د ﻳﻮ څﻮ ﺷﯧﺒﻮ ﻟﭙﺎره ﺑﺮﻧډه ﻛﯥ ﺧﺒﺮې وﻛړې. دوﻣﺮه ﺷﺘﻤﻦ ﺷﻲ.
-دﻟﺘﻪ ﻣﯥ ډﯦﺮ ښﻪ ځﺎى ﭘﻴﺪا ﻛړى .ﻫﻐـﻪ ﺳـﺘﺮګﯥ ﭘـﻪ ﺑـﯥ ﺻـﺒﺮۍ ﻫـﺎﺧﻮا دوى وﻟﯥ ﺷـﻴﻜﺎګﻮ ﺗـﻪ راﻏﻠـﻲ وو ،ﭘـﻪ دې زه ﺧﺒـﺮ ﻧـﻪ وم .ﺑـﯥ ﻟـﻪ ﻛـﻮﻣﯥ
دﻳﺨــﻮا اړوﻟــﯥ .د ﺑﺮﻧــډې اﺧــﺮ ﺳــﺮ ﭘــﻮرې ﻳــﯥ ﺑــﻮﺗﻠﻢ او ﺑﻴــﺎ ﻳــﯥ ﭘــﻪ ﻣﻮدﺑﺎﻧــﻪ وﺟﯥ ﻳﯥ ﻳﻮ ﻛﺎل ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻛﯥ ﺗﯧﺮ ﻛړ او ﺑﻴـﺎ دﻟﺘـﻪ راﻏﻠـﻞ او د ﺷـﺘﻤﻨﻮ ﺳـﺮه د
ﻟﻬﺠﻪ ووﻳﻞ؛ دﻧﻨﻪ ﺑﻪ ﻻړ ﺷﻮ! ﭘﻮﻟﻮ ﻟﻮﺑﯥ ﻛﻮي او ﺧﭙﻞ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﯧﺮوي .ډﻳﺰي راﺗﻪ ﭘﻪ ټﻴﻠﻴﻔﻮن وﻳﻠﻲ و ﭼـﯥ
دﻧﻨﻪ ﻛړﻛۍ ﻧﻴﻤـﻪ ﺧﻼﺻـﯥ وې ،ﻧـﺮى ﺑـﺎد د ﻛړﻛﻴـﻮ ﻧـﻪ راﻧﻨﻮﺗـﻪ او ﻛﻮټـﻪ دﻟﺘﻪ ﻣﻮﻧږه ﭘﺎﺧﻪ راﻏﻠﻲ ﻳﻮ ،ﺧﻮ زﻣﺎ ﭘﺮې ﻳﻘﻴﻦ ﻧـﻪ وو .زه د ډﻳـﺰي زړه ﻧـﻪ ﻧـﻪ
ﻛﯥ دﻧﻨﻪ ﭘﺮدې ﭼﯥ د ﻳﻮ ﻛﻮﻧﺞ ﻧﻪ ﺑﻞ ﻛـﻮﻧﺞ ﺗـﻪ اوږدې ﺷـﻮې وې د ﺳـﻤﻨﺪر د وم ﺧﺒﺮ ﺧﻮ ټﺎم راﺗﻪ ﻣﻌﻠﻮم و ﭼﯥ ﭘﻪ ﻳﻮځﺎى ﻛﯥ ډﯦﺮ وﺧﺖ ﻧﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﻛﻴږي.
اوﺑﻮ ﭘﻪ څﯧﺮ څﭙﯥ ﻳﯥ وﻫﻠﯥ .ﻳﻮاځﻴﻨﻰ ﺷﻰ ﭼـﯥ ﭘـﻪ ﻛﻮټـﻪ ﻛـﯥ ﺳـﺎﻛﻦ و ﻫﻐـﻪ ﻳﻮ ﻣﺎښﺎم ﻧﺮى ﺑﺎد ﻟګﻴﺪه ،د ټﺎﭘﻮ ﺧﺘﻴځﯥ ﺑﺮﺧﯥ ﺗﻪ د ﻳﻮ زوړ ﻣﻠګـﺮي او
ﻳﻮ ﻛـﻮچ ﭼـﯥ دوه ﺟﻴﻨﻜـۍ ﭘـﺮې ﺑـﻰ ﺧـﺎره ﭘﺮﺗـﯥ وې .ﻫﻐـﻮى دواړو ﺳـﭙﻴﻨﯥ ﻟﺮې ﺧﭙﻠﻮان ﭼﯥ ﻣﺎ ډﯦﺮه ﭘﻴﮋﻧﺪګﻠﻮي ﻫﻢ ورﺳﺮه ﻧﻪ ﻟﺮﻟﻪ ،ﻻړم .دا ﻣﺎڼۍ ﭼـﯥ
ﺟــﺎﻣﯥ اﻏﻮﺳــﺘﯥ وې .زه ﺑﺎﻳــﺪ د ﻳــﻮ څــﻮ ﺷــﯧﺒﻮ ﻟﭙــﺎره وﻻړ وى او د ﭘــﺮدو ﻣﺎ څﻮﻣﺮه ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه د ﻫﻐﯥ ﻧﻪ ډﯦﺮه ښﺎﻳﺴﺘﻪ وه ،ﭼﯥ د ﺧﻠـﻴﺞ ﺑﻠـﯥ ﻟـﻮرې ﻧـﻪ
اوازوﻧﻪ او ﭘﻪ دﻳﻮال ﻧښﺘﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻧﻨﺪاره ﻣﯥ ﻛړې وى .ټﺎم ﺷﺎﺗﻨۍ ﻛړﻛـۍ ﺑــﻪ ﺳــﭙﻴﻨﻪ او ﺳــﺮه ښــﻜﺎرﻳﺪه .ﭼﻤــﻦ د ﺳــﻤﻨﺪر د ﻏــﺎړې ﻧــﻪ ﺷــﺮوع او ﺗﻘﺮﻳﺒــﺎ
ﺑﻨﺪه ﻛړه .ﻛﻮټﻪ ﻛﯥ اراﻣﻲ ﺷـﻮه ،ﭘـﺮدې ،ﻗـﺎﻟﻴﻨﯥ او دوه ﭘﻴﻐﻠـﯥ ﭘـﻪ ورو ﭘـﻪ څﻠـﻮر ﺳـﻮه ﻣﺘــﺮه ﺗـﺮ ﻛــﻮره او ﺑﻴـﺎ ﭘﻜــﯥ ﺑڼﻮﻧـﻪ راﻧﻐښــﺘﻞ ﺷـﻮي وو ،د ﭼﻤــﻦ
ﻓﺮش راښﻜﺘﻪ ﺷﻮې. ﺷﺎﺧﻮا ﺧښﺘﯥ ﻧﻪ ﺟﻮړ ﭘﻴﺎده رو او ﭘﻪ ﻣﻨځ ﻛﯥ ﺗﺎﻛﻮﻧﻪ ﻫﻢ وو .د ﻛـﻮر ﻣﺨـﻪ د
ﻫﻐﻪ ﻛﺸﺮه ﻳﻮ څﻪ ﻧﺎاﺷﻨﺎ ﻣﺎﺗﻪ ښﻜﺎره ﺷـﻮه .ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ ﺻـﻮﻓﯥ ﺳـﺮ ﺗـﺮ ﺳـﺮه ﻣﺎﺳﭙښـﻴﻦ ﺑـﺎد ﭘـﻪ ﻟـﻮر ﺧﻼﺻــﻪ وه او ټـﺎم د آس زﻏﻠﻮﻟـﻮ ﺟـﺎﻣﯥ اﻏﻮﺳــﺘﯥ،
ﭘﺮﺗﻪ وه ،ﭘﺮﺗﻪ د ﻛـﻮم ﺣﺮﻛـﺖ ،زﻧـﻪ ﻳـﯥ ﺑـﺮه ﺧﻮاﺗـﻪ ﻟﻜـﻪ ﻳـﻮ څـﻪ ﻳـﯥ ﭼـﯥ ﭘـﺮې ﭼﺎﻛﯥ ﭘښﯥ ﺑﺮﻧډه ﻛﯥ وﻻړ و.
اﻳښﻲ وي او ﻧﻪ ﻏﻮاړي وﻏﻮرځﻲ .ﻫﻐﯥ زه د ﺳﺘﺮګﻮ ﭘﻪ ﻛﻮﻧﺞ ﻛﯥ وﻛﺘﻢ ﺧـﻮ ﻫﻐﻪ د ﻛﺎﻟﺞ دورې ﻧـﻪ ﺑـﺪل ﺷـﻮى و ،ﻣﺘﻜﺒـﺮ اﻧـﺪاز ،ﻏټـﻪ ﺧـﻮﻟۍ او دوه
ﻫــﻴڅ ځــﺎن ﻳــﯥ راﺑﺎﻧــﺪې ﭘــﻮه ﻧــﻪ ﻛــﻪ .ﻣــﺎ ﺧــﻮ ﻟــﻪ ځــﺎن ﺳــﺮه ﻫﻐــﯥ ﻧــﻪ ﺑښــﻨﻪ ﻫــﻢ ﺗـﺎره وﻳښـﺘﻪ ﭘــﻪ ﺗﻨـﺪي ﻛـﯥ ،ﻳــﻮ دﻳـﺮش ﻛﻠـﻦ ﺳــړى و .دوه ځـﺎن ﺳــﺘﺎﻳﻮﻧﻜﯥ
وﻏﻮښﺘﻨﻪ ﺗﺮ څﻮ زه ﻳﯥ ﻣﺰاﺣﻢ ﺷﻮى ﻧﻪ ﻳﻢ. ﺳﺘﺮګﯥ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻣﺦ ﻛﯥ ﻟﻪ وراﻳﻪ ښـﻜﺎرﻳﺪې .د ښـځﻮ ﭘـﻪ څﯧـﺮ آس زﻏﻠـﻮﻧﻜﻲ
ﻫﻐﻪ ﺑﻠﻪ اﻧﺠﻠۍ ډﻳﺰي وه ،ﻫﻐﯥ د راﭘﺎڅﻴﺪو ﻛﻮښـښ ﻛـﺎوه ،ﺻـﻮﻓﻪ ﻛـﯥ ﺟﺎﻣﻮ ﻳﯥ ﻫﻢ ﻫﻐﻪ ﻣﻐﺮوره څﻴﺮه ﻧﻪ ﺷﻮه ﭘټـﻮﻻى .ﻫﻐـﯥ ﻳـﻮ ډﺑـﻞ اواز درﻟـﻮده
ﻛﻴﻨﺎﺳــﺘﻪ او ﻳــﻮه وړه زړه راښــﻜﻮﻧﻜﯥ ﺧﻨــﺪا ﻳــﯥ وﻛــړه ،ﻣــﺎ ﻫــﻢ وﺧﻨــﺪل او ﭼﯥ د ﺧﺒﺮو ﭘﺮ ﻣﻬﺎل ﻏﻴﺮ اﺧﻼﻗﻲ ﻟﻬﺠﯥ ﭘﻪ څﻴـﺮ څﺮګﻨﺪﻳـﺪه .ﻛﺮﻛـﻪ او ﭼﺎﺗـﻪ
ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ وردﻧﻨﻪ ﺷﻮم. ﭘﻪ ټﻴټﻪ ﺳﺘﺮګﻪ ﻛﺘﻞ ورﺗﻪ د ﭘﻼر ﻧﻪ ﭘﺎﺗﯥ وو .ﭘﻪ ﻛﺎﻟﺞ ﻛﯥ ﻫﻢ ډﯦـﺮو ورﻧـﻪ ﻟـﻪ
-زه د ﺧﻮښۍ ﻧﻪ ﺑﯥ ﻫﻮﺷﻪ ﻛﻴږم. دې ﻛﺒﻠﻪ ﻛﺮﻛﻪ ﻛﻮﻟﻪ.
ﻫﻐﯥ ﺑﻴﺎ وﺧﻨﺪل ،زﻣﺎ ﻻس ﻳﯥ ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره وﻧﻴـﻮ ،زﻣـﺎ ﭘـﻪ ﻟـﻮر ﻳـﯥ ” داﺳﯥ ﻓﻜﺮ ﻣﻪ ﻛﻮه ﭼﯥ ﭘﻪ دې ﺑﺎره ﻛﯥ زﻣﺎ ﭘﺮﯦﻜړه ﻧﻬﺎﻳﻲ ده ،ځﻜﻪ ﻳـﻮ
(c) ketabton.com: The Digital Library
زﻣﺎ ﭘﻪ اوږه ﻳﯥ ﻻس راﻛﻴښﻮد: وﻛﺘﻞ او ﺑﻴﺎ داﺳﯥ ﻟﻜﻪ ﻣﺎﺗـﻪ ﭼـﯥ واﻳـﻲ ﭘـﻪ دﻧﻴـﺎ ﻛـﯥ د ﺑـﻞ ﻫﻴﭽـﺎ ﭘـﻪ ﻟﻴـﺪو
-ﻧﻦ ﺳﺒﺎ څﻪ ﻛﯥ ﺑﻮﺧﺖ ﻳﯥ؟ دوﻣﺮه ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ ﺷﻮې ﻧﻪ ده .ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﺴـﺘﻘﻴﻤﻪ ﺗﻮګـﻪ ﻣﺎﺗـﻪ ﻫﻐـﻪ ﺟﻴﻨـۍ
-زه د ﺑﺎﻧډ ﺳړى ﻳﻢ. راوﭘﻴﮋﻧﺪه ﭼﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﻧﻮﻣﻴږي .ﻣﺎ اورﻳﺪﻟﻲ و ﭼﯥ د ډﻳﺰي ﭘﻪ ورو ﺧﺒـﺮې دې
-ﭼﺎ ﺳﺮه؟ ﻟﭙﺎره ﻛﻮي ﺗﺮ څﻮ ﺧﻠﻚ ځﺎن ﺧﻮاﺗﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﻛړي.
-ﻣﺎ ﺧﻮ د دوى ﻧﻮم ﻧﺪى اورﻳﺪﻟﯥ. ﭘﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل د اﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﺷﻮﻧډې وﺧﻮځﻴﺪې او ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﺨﻴﺮ راﻏﻠﻰ د
ﺑﺤﺚ ﭘﺎې ﺗﻪ رﺳﻮﻟﻮ ﭘﻪ څﯧﺮ ﻳﯥ ووﻳﻞ :زه دې ﭘﻪ دې ﺧﺒﺮه ﻧﺎﻛﺮاره ﻛړم. ﺳﺮ ﭘﻪ ﺧﻮځﻮﻟﻮ ووﻳﻞ .ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ د ﻣﻌﺬرت ټﻜﻰ زﻣﺎ ﭘﻪ زړه ﻛﯥ ﺗﻴﺮ ﺷﻮ.
ﻣﺎ ﻫﻢ ﭘﻪ ﻟﻨډه ﺗﻮګﻪ ځﻮاب ورﻛﻪ ﻣﺎ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ ډﻳﺰي ﺗﻪ وﻛﺘﻞ ،ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﺧﻮږ او ورو ﻏـږ زﻣـﺎ ﻧـﻪ ﭘﻮښـﺘﻨﯥ
-ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﺷﯥ .ﻛﻪ دﻟﺘﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﯥ. ﻛﻮﻟﯥ .دا ﻫﻐﻪ ﻏږ و ﭼـﯥ ﻏﻮږوﻧـﻪ ځـﺎن ﺳـﺮه ﺑـﺮه ښـﻜﺘﻪ ﻛـﻮي ،د ﻫﻐـﯥ ﻏـږ د
-زه ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﻛﻴږم ،ﻏﻢ ﻣﻪ ﻛﻮه .ﻫﻐﻪ ﭘـﻪ ﻳـﻮ څـﺮك ﻛـﯥ ډﻳـﺰي ﺗـﻪ او ﺧﺒــﺮو ﻳــﻮه ﺳﻠﺴــﻠﻪ ده ﻳــﺎﻧﯥ ﻛــﻪ واﻧــﻪ ورﻳــﺪل ﺷــﻲ ﻧــﻮ ﺑﻴــﺎ ﺑــﻪ ﻫﻴڅﻜﻠــﻪ واﻧــﻪ
ﺑﻴﺎ ﻣﺎﺗﻪ وﻛﺘﻞ ﻟﻜﻪ د ﻳﻮ څﻪ ﺑﺎره ﻛﯥ ﭼﯥ ﺧﺒﺮدارى ورﻛﻮي. ورﻳـــﺪل ﺷـــﻲ .د ﻫﻐـــﯥ ﻣـــﺦ ﺧﻔـــﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣﻴـــﺪه ﺧـــﻮ ښﺎﻳﺴـــﺘﻪ او ﺳـــﭙﻴﻦ و،
-زه ﺑﻪ د ﺧﺪاى ﻛﻢ ﻋﻘﻞ ﻳﻢ ﭼﯥ ﺑﻞ ځﺎې ﻛﯥ اوﺳﻴږم. ځﻠﻴﺪوﻧﻜﯥ ﺳﺘﺮګﯥ او ﺳﭙﻴﻨﻪ ﺧﻮﻟﻪ ،ﺧﻮ د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻏږ ﻛﯥ ﻳﻮ ﺷـﻮق ﭘـﺮوت
ﭘﻪ دې وﺧﺖ ﻛﯥ آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ووﻳﻞ؛ ﺑﺎﻟﻜﻞ.... و ،ﻛﻪ څﻮك ﻳﯥ ﭘﺮوا ﻛﻮي ﻧﻮ ﭘﻪ ﻣﺸﻜﻠﻪ ﺑﻪ ﻫﻐﻪ ﻏږ ﻫﻴﺮ ﻛړاى ﺷﻲ.
زه ﻳﯥ ﭘﻪ ﺧﺒﺮه ﺣﻴﺮان ﺷﻮم ،دا د ﻫﻐﯥ ﻟﻤړى ﺣﺮف و ﭼﯥ د ﺧﻮﻟﯥ ﻧـﻪ ﻳـﯥ ﻣﺎ ﻫﻐﯥ ﺗﻪ ووﻳﻞ ﭼﯥ دﻟﺘﻪ راﺗګ ﻧﻪ ﻣﺨﻜﯥ ﻳﻮ څﻮ ورځﯥ ﺷﻴﻜﺎګﻮ ﻛـﯥ
راووت او ﭘﻪ رﻳښﺘﻴﺎ ﭼﯥ څـﻮﻣﺮه زه ﺣﻴـﺮان ﺷـﻮم ﻫﻐـﻮﻣﺮه ﻫﻐـﻪ ﻫـﻢ ﺣﻴﺮاﻧـﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮم او څﻮﻣﺮه ﺧﻠﻜﻮ ورﺗﻪ ﺧﭙﻠﯥ ﻣﻴﻨﯥ راﻟﻴږﻟﯥ دي،
ﺷﻮه .ﻫﻐﯥ اﺳﻮﻳﻠﻰ ووﻳﺴﺖ ،ﺳﺘﻮﻣﺎﻧﻲ ﻳﯥ وﺑﺎﺳﻠﻪ او ﭘﻪ ځﺎى ودرﻳﺪه. -ﻫﻐﻮي ﻣﺎ ﭘﺴﯥ ﺧﻔﻪ ول؟ ﻫﻐﯥ د ﺧﻮښۍ ﻧﻪ ووﻳﻞ.
-زه ﺳﺘړى ﻳﻢ ،ﺧﺪاى ﺧﺒﺮ زه د ﻛﻠﻪ ﻧﻪ ﭘـﻪ دې ﺻـﻮﻓﻪ ﭘﺮﺗـﻪ ﻳـﻢ؟ ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ -ټﻮل ښﺎر ﺑﻰ ﺧﻮﻧﺪه وو ،ټﻮﻟﻮ ﺧﻠﻜﻮ د ﻣﻮټﺮو ﺷﺎﺗﻨﻲ ټﻴﺮوﻧﻪ د ﺧﻔګـﺎن
ګﻴﻠﻪ ﻣﻦ اﻧﺪاز ووﻳﻞ. ﻟﻪ ﻛﺒﻠﻪ ﺗﻮر ﻛړي ول او ﻳﻮ اوږد ﻣﻬﺎل ﺧﻔګﺎن ټﻮل ښﺎر ﭘﻪ ﺳﺮ اﺧﺴﺘﻰ و.
-ﻣﺎﺗﻪ ﻣﻪ ګﻮره! درﺗﻪ ﻣﯥ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﻧﻦ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﺑﻪ ﻻړ ﺷﻮ ﻧﻴﻮﻳـﺎرك -څﻮﻣﺮه ښﺎﻳﺴـﺘﻪ! راځـﻪ ﭼـﯥ ﺑﻴﺮﺗـﻪ ﻻړ ﺷـﻮ .ټـﺎم! او ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ ﺑـﯥ رﺑﻄـﻪ
ﺗﻪ .ډﻳﺰي ورﺗﻪ ووﻳﻞ. ووﻳﻞ» ،راځﻪ زﻣﺎ ﻣﺎﺷﻮم وګﻮره!«
-ﻧـــﻪ .ډﯦـــﺮه ﻣﻨﻨـــﻪ! ﻫﻐـــﯥ ﻳـــﻮ څـــﻮ ﺗـــﺎزه اﻧګـــﻮر ﻣﻴـــﺰ دﭘﺎﺳـــﻪ ﻗـــﺎب ﻧـــﻪ -زه ﺑﻪ ډﯦﺮ ﺧﻮښ ﺷﻢ.
راواﺧﻴﺴﺘﻞ؛ زه اوس د ټﺮﻳﻨﻨګ ﭘﻪ ﺣﺎل ﻛﯥ ﻳﻢ. -ﻫﻐﻪ وﻳﺪه ده .ﻫﻐﻪ درې ﻛﻠﻨﻪ ده .ﺗﺎ ﺗﺮ اوﺳﻪ ﻧﻪ ده ﻟﻴﺪﻟﯥ؟
ﻛﻮرﺑﻪ ورﺗﻪ ووﻳﻞ: -ﻧﻪ!
-ﺗﻪ ﺑﺎﻟﻜﻞ ﭘﻪ ټﺮﻳﻨﻨګ ﻛﯥ ﻳﯥ .ټﺎم ﺧﭙـﻞ ګـﻴﻼس ﭘـﻪ ﻣﻴـﺰ ﻛﻴښـﻮد :ﻫﻐـﻪ -ښﻪ ﻧﻮ ﺗﻪ ﻳﯥ ﺑﺎﻳﺪ وګﻮرې.
څﻪ ﭼﯥ ﺗﺎ ﺗﺮ ﺳﺮه ﻛړي زﻣﺎ ﻧﻪ ډﯦﺮ ﻟﺮې دي. ټﺎم ﭼﯥ ﭘﻪ ﻛﻮټﻪ ﻛﯥ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺑﻰ ﺻﺒﺮۍ ﻗﺪم واﻫﻪ ،زﻣﺎ ﺧـﻮاﻛﯥ ودرﯦـﺪ او
(c) ketabton.com: The Digital Library
داﺳﯥ ﻟﻜﻪ د ﺧﻮب ﺗﻴﺎرى ﭼﯥ ﻧﻴﺴﻲ ﻣﺎ ﺑﻴﻜﺮ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ ﭼﯥ ﻫﻐﯥ ﺑﻪ ﻛﻮم داﺳﯥ ﻛﺎر ﻛـړى وي ،ﻫﻐـﯥ ﺗـﻪ ﻛﺘﻠـﻮ
-ﺳﻤﻪ ده ،څﻨګﻪ ﭘﻼن ﺑﻪ ﺟﻮړ ﻛړو؟ ﺧﻠﻚ څﻨګﻪ ﭘـﻼن ﺟـﻮړوي؟ ډﻳـﺰي ﻧﻪ ﻣﯥ ﺧﻮﻧﺪ اﺧﻴﺴﺘﻪ .ﻧﺮۍ وه ،وړې ﺳﻴﻨﯥ او راوﺗﻠﻰ ﺑﺪن درﻟﻮد،ه ﻟﻜﻪ ﺗـﺮ
زﻣﺎ ﭘﻪ ﻟﻮر داﺳﯥ وﻛﺘﻞ ﭼﯥ د ﺧﻮښﻲ راﻳﻪ ﺑـﻪ ورﻛـړم ،وړاﻧـﺪې ﺗـﺮ دې ﭼـﯥ اوﺳﻪ د ﻫﻴڅ ﻛﻮم ﺳړي ﻻﺳﻮﻧﻮ ﻧﻪ وي ﻟﻤﺲ ﻛـړي ،ﺧﭙـﻞ ﺑـﺪن ﻳـﯥ د اوږو ﻧـﻪ
زه ځﻮاب ورﻛړم ،د ﻫﻐﯥ ﺳﺘﺮګﯥ ﺑﻪ ﺧﭙﻠﯥ وړې ګﻮﺗﯥ ﺷﻮې. ﺷﺎﺗﻪ ﻏﻮرځﻮﻟﻮ و ،ﻟﻜﻪ د ﻋﺴـﻜﺮي ښـﻮوﻧځﻲ زده ﻛـﻮﻧﻜﻲ ﭘـﻪ څﯧـﺮ ،ﭼـﯥ د
-وګﻮره! ژوﺑﻞ ﺷﻮه. ﻫﺮ ﭼﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻳﯥ ځﺎﻧﺘﻪ راﺟﺰﺑﻮﻟﻪ .د ﻫﻐﯥ ﺧړ رﻧګﻪ ﺳﺘﺮګﻮ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ زﻣـﺎ ﭘـﻪ
ﻣﻮﻧږ ټﻮﻟﻮ وروﻛﺘﻞ ،د ګﻮﺗﯥ ﺑﻨﺪ ﻳﯥ ﺷﻴﻦ او ﺗﻮر ﺷﻮى و. ﻟﻮر وﻛﺘﻞ ﺧﻮ دا ځﻞ ﻣﻮدﺑﺎﻧﻪ او د ﻳـﻮ څـﻮ ﭘﻮښـﺘﻨﻮ ﺳـﺮه ،ښﺎﻳﺴـﺘﻪ ﻣـﺦ ﻛـﯥ
-دا ﺗﺎ ژوﺑﻞ ﻛړه ،ټﺎم! زه ﭘﻮﻫﻴږم ﭼـﯥ ﺗـﺎ داﺳـﯥ ﻧـﻪ ﻏﻮښـﺘﻞ ﺧـﻮ ژوﺑﻠـﻪ ﻳﯥ د ﺧﻔګﺎن ﻧښﯥ ﻫـﻢ ښـﻜﺎرﻳﺪې .ﻣﺎﺗـﻪ داﺳـﯥ ښـﻜﺎره ﺷـﻮه ﭼـﯥ ﻣـﺎ ﭘﺨـﻮا
دې ﻛړه ،دا ﻫﻐﻪ څـﻪ و ﭼـﯥ ﻣـﺎ د ﻳـﻮ ﻏـټ ﺳـړي ﺳـﺮه واده ﻛﻮﻟـﻮ ﻧـﻪ ﺗـﺮ ﻻﺳـﻪ ﭼﻴﺮﺗﻪ ﻟﻴﺪﻟﯥ ده او ﻳﺎ ﻣﯥ ددې ﻛﻮم اﻧځﻮر ﻟﻴﺪﻟﻰ دى.
ﻛړل ،ﻳﻮ ﻏټ ،ﻟﻮى وﺣﺸﻲ ﺳړي ﻧﻪ... -ﺗﻪ ﭘﻪ ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳﺮه ﻛﯥ اوﺳﻴږې؟ ،زه ﻫﻠﺘﻪ څﻮك ﭘﻴﮋﻧﻢ.
» -دا د وﺣﺸﻲ ﻟﻔﻆ ﭘﻪ ﻣﺎ ډﯦﺮ ﺑﺪ ﻟګﻴږي ،ﻛـﻪ څـﻪ ﻫـﻢ ﭘـﻪ ټﻮﻛـﻮ ﻛـﯥ وي. -زه ﻫﻠﺘﻪ ﻫﻴڅﻮك...
ټﺎم د ﺧﺒﺮو ﻣﻨځ ﻛﯥ راټﻮپ ﻛړل. -ﺗﻪ ﺑﺎﻳﺪ ګﻴټﺲ ﺑﻲ وﭘﻴﮋﻧﯥ.
-وﺣﺸﻲ ...ډﻳﺰي ﺑﻴﺎ ﺗﻜﺮار ﻛﻪ. -ګﻴټﺲ ﺑﻲ! ﻛﻮم ګﻴټﺲ ﺑﻲ؟“ ډﻳﺰي ځﺎن ﭘﻮﻫﻮل ﻏﻮښﺘﻞ.
ﻛﻠﻪ ﻛﻠﻪ ﺑﻪ ډﻳﺰي او ﺑﻴﻜﺮ ﭘﻪ ﻳﻮ ځـﺎى ﺧﺒـﺮه ﻛﻮﻟـﻪ ،دا ﺑـﻪ د ﻫﻐـﻮى ﻃﻨﺰﻳـﻪ وړاﻧﺪې ﺗﺮ دې ﭼﯥ زه وواﻳﻢ ﻫﻐﻪ زﻣﺎ ګﺎوﻧډي دى ،د ډوډۍ ﻟﭙـﺎره اواز
ﺧﺒﺮو ﻳﻮه ﺑﻴﻠګﻪ وه ﭼﯥ د ﻫﻐﻮى د ﺳﭙﻴﻨﻮ ﺟﺎﻣﻮ او ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﺳﺘﺮګﻮ ﭘﻪ څﻴـﺮ وﺷﻮ .ټﺎم ﭘـﻪ ﻏﻴـﺮ ﻃﺒﻴﻌـﻲ ډول زﻣـﺎ ﭘـﻪ اوږه ﻻس ﻛﻴښـﻮد او زه ﻳـﯥ ﻟـﻪ ځـﺎن
ﻳﻮه ﻧﻤﻮﻧﻪ وه .ﻫﻐـﻮى دواړو زه او ټـﺎم ﭘـﻪ ﺧﭙﻠـﻪ ﻣﻮدﺑﺎﻧـﻪ ﺳـﺎﻋﺖ ﺗﻴـﺮۍ ﻛـﯥ ﺳـﺮه روان ﻛــړم .ﻫﻐــﻮى دواړو ﻻﺳــﻮﻧﻪ ﻳــﻮ د ﺑـﻞ ﭘــﻪ ﻛﻮﻧــﺎټﻮ اﻳښــﻲ او ﻣــﻮﻧږ
ﺷﺮﻳﻚ ﻛړي وو .ﭘﻪ دې ﭘﻮﻫﻴﺪﻟﯥ ﭼﯥ ﻟږه ﺷﯧﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ﺑﻪ ډوډۍ وﺧـﻮړل ورﭘﺴﯥ ګﻼﺑﻲ رﻧګﻪ ﺑﺮﻧډې ﺗﻪ ﻻړو .د ﺑﺮﻧډې ﻣﺨـﻪ د ﻟﻤـﺮ ﻏﻮرځﻴﺪوﺗـﻪ وه،
ﺷﻲ او دا ﻣﺎښﺎﻣﻨۍ ﺑﻪ ﭘﺎې ﺗﻪ ورﺳﻴږي .دا ځـﺎى د ﻏـﺮب ﻧـﻪ ﺑﻴﺨـﻲ ﺑﻴـﻞ و، ﭘﻪ ﻣﻴﺰ ﺑﺎﻧﺪې د څﻠﻮر ﺷﻤﻌﻮ رڼﺎ ﻧﺮي ﺑﺎد څﭙﺎﻧﺪه ﻛﻮﻟﯥ.
دﻟﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺎښﺎم ﺷﯧﺒﻪ ﭘﻪ ﺷﯧﺒﻪ ډﯦﺮ زر ﭘﺎى ﺗﻪ رﺳﻴﺪه. -دا ﺷﻤﻌﯥ وﻟﯥ اﻳښـﻲ دي؟ ډﻳـﺰي ﻧﻴﻮﻛـﻪ وﻛـړه او ﭘـﻪ ﺧﭙﻠـﻮ ګﻮﺗـﻮ ﻳـﯥ
ﻣﺎ د ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺪﻟﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره د ﭘﺮﻣﺨﺘګ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮې ﺷـﺮوع ﻛـړې ﺧـﻮ ﻣړې ﻛړې.
ټــﺎم ﭘﻜــﯥ ځــﺎن راځــﺎى ﻛــړ او د څــﻮﻣﺮه ﻛﺘــﺎﺑﻮﻧﻮ ﻧﻮﻣﻮﻧــﻪ ﻳــﯥ واﺧﻴﺴــﺘﻞ او -ﭘﻪ راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ دوه اوﻧﻴﻮ ﻛﯥ ﺑﻪ د ﻛﺎل اوږده ورځ وي .ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﺧﻮښـۍ
ﻟګﻴﺎ ﺷﻮ .د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﺧﺒﺮو ﻛﯥ ﺑﯥ ځﺎﻳﻪ دﻻﻳـﻞ ﺗـﺮ ﺳـﺘﺮګﻮ ﻛﻴـﺪل .ﭘـﻪ ﻫﻤـﺪې ټﻮﻟــﻮ ﺗــﻪ وﻛﺘــﻞ؛ آﻳــﺎ ﺗﺎﺳــﻮ د ﻛــﺎل اوږدې ورځــﯥ ﺗــﻪ اﻧﺘﻈــﺎر ﻛــﻮئ او ﺑﻴــﺎ
وﺧﺖ ﻛﯥ د ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻏږ راﻏﻰ ،د ﻣﺰدوراﻧﻮ ﻣﺸـﺮ دﻧﻨـﻪ ﻻړ ﺗـﺮ څـﻮ ټﻴﻠﻴﻔـﻮن ورﭘﺴﯥ ﺧﻔﻪ ﻳﯥ؟ زه ﺧﻮ ﻳﯥ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﻮم او ﭼﯥ ﺗﻴـﺮه ﺷـﻲ ﺑﻴـﺎ ورﭘﺴـﯥ ﺧﻔـﻪ
ﺗﻪ ځﻮاب ورﻛړي ،ډﻳﺰي زﻣﺎ ﭘﻪ ﻟﻮر راﻛږه ﺷﻮه: ﻳﻢ.
-زه ﺑﻪ درﺗﻪ ﻳﻮ ﻛﻮرﻧﯥ راز وواﻳﻢ ،د ﻣﺰدوراﻧﻮ د ﻣﺸﺮ د ﭘﻮزې ﺑـﺎره ﻛـﯥ -ﻣﻮﻧږ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻮ ﭘﻼن ﺟﻮړ ﻛړو .ﺑﻴﻜـﺮ اﺳـﻮﻳﻠﯥ وﻛښ ،ﭘـﻪ ﻣﻴـﺰ ﻛﻴﻨﺎﺳـﺘﻪ
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺗﻪ ﻳﻮﻧﺴﻢ .زه ﻳﯥ ﻧﺎ ﻛﺮاره ﻛړم او دا ﻣﺎښﺎﻣﻨﯥ ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﻮ ﭼـﻞ ﻏﻮﻧـﺪې ښـﻜﺎره ورﭘﺴﯥ ورروان ﺷﻮم .د څﻮ دﻫﻠﻴﺰوﻧﻮ ﻧﻪ ﺗﯧﺮ ﺑﻬﺮﻧۍ ﺑﺮﻧډې ﺗﻪ ورﺳﻴﺪو .ﭘـﻪ
ﺷــﻮ ﺗــﺮ څــﻮ زﻣــﺎ اﺣﺴﺎﺳــﺎت ﭘﻜــﯥ راوﭘــﺎروي .زه اﻧﺘﻈــﺎر وم ،ﻫﻐــﯥ ﻣﺎﺗــﻪ ﺗﻮره ﺗﻴﺎره ﻛﯥ ﭼﯥ د ﻟﺮې ﻧﻪ ﻳﻮاځﯥ رڼﺎ ښﻜﺎرﻳﺪه ،ﭘﻪ ﻟﺮګﻴﻨﻪ څﻮﻛۍ څﻨـګ
وﻛﺘﻞ ،د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻣﺦ ﻛﯥ ﻫﻤﺎﻏﻪ د ﭘﻴﻐﻠﺘﻮب ﻏﺮور ﭘټ و .ﭘﻪ داﺳﯥ ﻳﻮه راز ﭘﻪ څﻨګ ﻛﯧﻨﺎﺳﺘﻮ.
ﻧﻪ ډﻛﻪ ټﻮﻟﻨﻪ ﻛﯥ ﻫﻐﯥ ﺧﭙﻞ او د ټﺎم ﺷﺘﻮن ﻓﺮﺿﻲ ګڼﻞ. ﻫﻐﯥ ﺧﭙﻞ ﻣﺦ دواړه ﻻﺳﻮﻧﻮ ﻛﯥ وﻧﻴـﻮ ،د ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ﻣـﺦ ﻛـﯥ ځـﻮروﻧﻜﻲ
ﭘﻪ ﺗﻮره ﻛﻮټﻪ ﻛﯥ ﺳﻮر رﻧګﻪ څﺮاﻏﻮﻧﻪ ﻟګﻴﺪﻟﻲ ،ټﺎم او ﺑﻴﻜﺮ د ﻳـﻮ ﻛـﻮچ اﺣﺴﺎﺳﺎت ښﻜﺎرﻳﺪل ،ﻣﺎ ﻓﻜﺮ وﻛړ ﭼﯥ د وړې ﻟﻮر ﺑﺎره ﻛﯥ ﺗﺮﯦﻨـﻪ ﭘﻮښـﺘﻨﻪ
ﭘﻪ دواړه څﻨډو ﻧﺎﺳﺖ او ﺑﻴﻜﺮ ورﺗﻪ ﭘﻪ ﻟﻮړ ﻏږ ﻧﺎول ﻟﻮﺳـﺘﻪ .ﭘـﻪ ﻛﻮټـﻪ ﻛـﯥ د وﻛړم ﺧﻮ ﺑﻴﺎ ﻣﯥ ﻣﻨﺎﺳﺒﻪ وﻧﻪ ګڼﻠﻪ؟
ﻫﻐﯥ ﻏږ اﻧګﺎزې ﻛﻮﻟﯥ داﺳﯥ ﻟﻜﻪ څﻮك ﭼﯥ ﺳﻨﺪرې زﻣﺰﻣـﻪ ﻛـﻮي .د ﺳـﺮو ﻫﻐﯥ ﻧﺎڅﺎﭘﻪ ووﻳﻞ :ﻣﻮﻧږ ﻳﻮ ﺑـﻞ ډﯦـﺮ ﻧـﻪ ﭘﻴﮋﻧـﻮ ﻛﻨـﻪ ،ﻧﻴـﻚ؟ .ﻛـﻪ څـﻪ ﻫـﻢ
څﺮاﻏﻮﻧﻮ رڼﺎ د ټﺎم ﭘﻪ ﺑﻮټﺎﻧﻮ ﻛﯥ ځﻠﻴﺪﻟﻪ او د ﺑﻴﻜـﺮ د ﺧـﺰان د ﭘـﺎڼﻮ ﭘـﻪ څﻴـﺮ ﻧږدې ﺧﭙﻠﻮان ﻳﻮ ﺧﻮ ﺗﻪ زﻣﺎ واده ﺗﻪ راﻧﻐﻠﯥ.
زﻳړ وﻳښﺘﺎن ﻳﯥ روښﺎﻧﻪ ﻛړي وو ،د ﻫـﺮې ورﻗـﯥ ﭘـﻪ ﺧﺘﻤﻴـﺪو ﻳـﯥ ﭘـﻪ ﺧﭙﻠـﻮ -زه د ﺟګړې ﻧﻪ ﻧﻪ وم ﺳﺘﻮن ﺷﻮى.
ﻧﺎزﻛﻮ ګﻮﺗﻮ ورﻗﻪ ﺑـﻞ ﻟـﻮرې ﺗـﻪ اړوﻟـﻪ .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﻣـﻮﻧږ راﻧﻨﻮﺗـﻮ د ﺧﭙـﻞ ﭼـﭗ -دا ﺧﺒﺮه دې ﻣﻨﻢ ﺧﻮ زه ډﯦﺮه ﺳﺘﻮﻧﺰه ﻛﯥ وم او ﭘﻪ ﻫﺮ ﭼـﺎ ﺑـﯥ ﺑـﺎوري وم.
ﻻس ﭘﻪ اﺷﺎره ﻳﯥ ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ د ﭼﭗ ووﻳﻞ. د ﻫﻐﯥ ﺧﻔګﺎن ﭘﺮ ځﺎى و ،زه ﻣﻨﺘﻈﺮ وم ﺧﻮ ﻫﻐﯥ ﻧﻮر څﻪ وﻧﻪ وﻳـﻞ .د ﻫﻐـﯥ د
-ﭘﻪ راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ﻛﯥ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن وﻟﺮي .دا ﻳﯥ ووﻳـﻞ او ﻣﺠﻠـﻪ ﻳـﯥ د ﻣﻴـﺰ ﭘـﻪ ﻟﻮر ﻧﻪ ﭘﺮﺗﻪ ﺑﻞ راﺳﺮه د ﺧﺒﺮو ﻛﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره ﻧﻪ و.
ﺳﺮ وﻏﻮرځﻮﻟﻪ .ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻮﻧﻪ ﻳﯥ د زﻧګﻨﻮﻧﻮ ﭘﻪ ﺳﺮ ﻛﻴښﻮدل او ﭘﺎڅﻴﺪه. -ﻟﻮر ﺑﻪ دې ﺧﺒﺮې ﻛﻮي ،او ګﺮځﻲ راګﺮځﻲ ﻛﻪ ﻧﻪ؟“
-ﻟﺲ ﺑﺠﯥ دي او اوس ﺑﻪ دا ښﻪ اﻧﺠﻠۍ ﻻړه ﺷﻲ او وﻳﺪه ﺑﻪ ﺷﻲ. -ﻫﻮ! ﻫﻐﯥ ﻣﺎﺗﻪ وﻛﺘﻞ،ﻳﻮه ﺧﺒﺮه درﺗﻪ وﻛﻢ ﻧﻴﻚ! ﺗﻪ ﺧﺒﺮ ﻳﯥ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ
-ﺟﻮرډن ﺑﻴﻜﺮ ﺑﻪ ﺳﺒﺎ ﺗﻪ ﭘﻪ ټﻮرﻧﻤﻨټ ﻛﯥ ﻟﻮﺑﻴږﻳږ ډﻳﺰي ووﻳﻞ. ﭘﻴﺪا ﺷﻮې وه ﻣﺎ څﻪ وﻳﻞ ،ﻏﻮاړې درﺗﻪ وواﻳﻢ؟
-ښﻪ...ﺗﻪ ﺟﻮړډن ﺑﻴﻜﺮ ﻳﯥ؟ -وﻟﯥ ﻧﻪ..ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ!
زه اوس ﭘﻮه ﺷﻮم ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺗـﻪ څﻨګـﻪ اﺷـﻨﺎ ښـﻜﺎرﻳﺪه .ﻣـﺎ د ﻫﻐـﯥ ﺑـﺎره -د ﻫﻐﯥ د ﭘﻴﺪا ﻛﻴﺪو ﻻ ﻳﻮ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ وو ﭘﻮره او ﺧﺪاى ﺧﺒﺮ ټـﺎم ﭼﻴﺮﺗـﻪ
ﻛﯥ ډﯦﺮى ﻛﻴﺴﯥ اورﻳﺪﻟﯥ وې ،ﭘﻪ دې ﻛﯥ ﺑﻰ ﺧﻮﻧﺪه او ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﻛﻴﺴﯥ ﻫﻢ و .زه د ډﯦﺮو ګـډو وډو ﺳـﻮﭼﻮﻧﻮ ﺳـﺮه راﭘﺎڅﻴـﺪم او ﻧﺮﺳـﯥ راﺗـﻪ ووﻳـﻞ ﭼـﯥ
وې ﺧﻮ ﻣﺎﺗﻪ ﻳﻮه ﻫﻢ ﻧﻪ وه ﻳﺎده. اﻧﺠﻠۍ ﭘﻴﺪا ﺷﻮې ،ﻣﺎ ﺳـﺮ ﻛﻴښـﻮد او ښـﻪ ﻣـﯥ وژړل .ﻣـﺎ وﻳـﻞ ﺳـﻤﻪ ده ﭼـﯥ
-ښﻪ ﺷﭙﻪ!! ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻧﺮم ﻏږ ووﻳﻞ .ﻣﺎ اﺗﻪ ﺑﺠﯥ راﭘﺎڅﻮه!“ اﻧﺠﻠۍ ده ،ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻳﻮه ﻛـﻢ ﻋﻘﻠـﻪ وي .ﻛـﻢ ﻋﻘﻠـﯥ ﺟـﻮﻧﯥ ﻫﺴـﯥ ﻫـﻢ ﭘـﻪ دې
-ﻛﻪ ﺗﻪ ﭘﺎڅﻴږې ﻧﻮ! دﻧﻴﺎ ﻛﯥ ډﯦﺮې دي ،ﻳﻮه وړه ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﻛﻢ ﻋﻘﻠﻪ! ﻫـﺮ څـﻮك ﻫـﻢ دا ﻓﻜـﺮ ﻛـﻮي
-ﺑﺎﻟﻜﻞ ﭘﺎڅﻴږم! ښﻪ ﺷﭙﻪ ښﺎﻏﻠﯥ ﻧﻴﻚ ﻛﻴﺮوې ،ﺑﻞ وﺧﺖ ﺑﻴﺎ ګﻮرو! او ﻫﻐـــﻪ ډﯦـــﺮ ﭘـــﺮ ﻣﺨﺘﻠﻠـــﻲ ﺧﻠـــﻚ ﻫـــﻢ .د ﻫﻐـــﯥ ﺳـــﺘﺮګﯥ راډﻛـــﯥ ﺷـــﻮې .د
-ﺑﺎﻟﻜﻞ ﺑﻪ ورﺳﺮه وګﻮرې! .ډﻳﺰي د ﻫﻐﯥ ﺧﺒﺮه ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻛړه .ﻓﻜﺮ ﻛﻮم ﻳـﻮ ﻧﺎﺧﻮښۍ ﺧﻨﺪا ﻳﯥ وﻛړه؛ زه څﻮﻣﺮه ﻣﻐﻠﻘﻪ ﻳﻢ ،ﺧﺪاﻳﻪ زه څﻮﻣﺮه ﻣﻐﻠﻘﻪ ﻳﻢ!
واده ﺗﻴﺎر ﻛړو ،دﻟﺘﻪ ﺑﻴﺎ ﻛﻠﻪ ﻛﻠﻪ راځﻪ ،زه ﻏﻮاړم ﺗﺎﺳﻮ دواړه ﭘـﻪ زوره ﺳـﺮه د ﻫﻐﯥ ﻏږ ﻣﺎت ﻏﻮﻧﺪې ﺷﻮ ،زه ﻳﯥ اړ ﻛړم ﺗﺮ څﻮ ﺧﭙﻞ ﭘﺎم ﺗﺮې ﺑﻞ ځـﺎى
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻣﺎﭘﻮرې ﺗړل ﺷﻮى وه .ﻣﺎ داﺳﯥ اﻧګﻴﺮﻟﻪ ﭼﯥ زﻣﺎ ﭘﻪ راﺗﻠﻮ ﺑﻪ ډﻳﺰي ﻏﻴږ ﻛـﯥ ﻳﻮ ځﺎى ﻛړم .ﺗﺎﺳﻮ دواړو ﺑﻪ ﻛﺎټﻨﻲ ﭘﺴﺨﺎﻧﻪ ﻛﯥ ﺑﻨﺪ ﻛړم او ﻳﻮه ﻛښﺘۍ ﻛﯥ
ﻣﺎﺷﻮم او ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ زﻣﺎ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ راﺷﻲ ،او ټﺎم ﺧﻮ ﻧﻴﻮﻳﺎرك ﻛﯥ ﻧﻮرو ښـځﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ ﺳﻤﻨﺪر ﻛﯥ ﺧﻮﺷﯥ ﻛړم ،ﺑﺲ دﻏﻪ ﺷﺎن ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻴﺮي ﺑﻪ وﻛړو.
ﺳﺮه ﻻره درﻟﻮده. -ښﻪ ﺷﭙﻪ ،ﻣﺎ ﺧﻮ ﻫﻴڅ واﻧﻪ ورﻳﺪل .ﺑﻴﻜﺮ زﻳﻨﻮ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺧﺘﻮ ﻛﯥ وه .ﺷﻴﺒﻪ
ګﺮﻣﻲ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﺗﻪ رﺳﻴﺪﻟﯥ وه ،د ﻫﻐﻮي ﻛﻮر ﻧﻪ راووﺗﻢ .د ﻻرې ﭘﻪ ﺳـﺮ د وروﺳﺘﻪ ټﺎم ووﻳﻞ.
ﭘټﺮوﻟﻮ ﭘﻤﭗ ﺳﺮو او ﺷﻨﻮ څﺮاﻏﻮﻧﻮ روښﺎﻧﻪ ﻛړى و .ﻛﻠﻪ ﭼـﯥ ﺧﭙـﻞ ځـﺎى ﺗـﻪ »ﻫﻐﻪ ډﯦﺮه ښﻪ اﻧﺠﻠۍ ده ،ﻫﻐﻮى ﺑﺎﻳﺪ دﻟﺘﻪ ﻳﻮاځﯥ ﻧﻪ وه ﭘﺮﻳښﻰ.
ورﺳــﻴﺪم ،ﻣــﻮټﺮ ﻣــﯥ د ﺧﭙــﻞ وړوﻛــﻲ ﻛﺮاﻳــﻲ ﻛــﻮر ﭘــﻪ ﻣــﻮټﺮ ﺗﻤځــﺎى ﻛــﯥ -ﭼﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪ وه ﭘﺮﻳښﯥ؟« ډﻳﺰي ﭘﻪ ﭘﻮښﺘﻨﻴﺰ ډول ووﻳﻞ.
ودراوه او ﺑﻬﺮ راووﺗﻢ .د ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره د ﻛﻮر ﻣﺨﯥ ﭼﻤﻦ ﻛﯥ ﻧﺎﺳـﺖ وم. -د ﻫﻐﯥ ﻛﻮرﻧۍ!
ﺑﺎد ﺧﭙـﻞ زور ازﻣـﺎوه ،وﻧـﻮ ﻫـﻢ ﺧﭙـﻞ ﻣﻘﺎوﻣـﺖ ښـﻮده ﺧـﻮ ﺗـﺮ ﻣـﻨځ ﻳـﯥ ﭘـﺎڼﻮ »د ﻫﻐﯥ ﻛﻮرﻧۍ ﻛﯥ ﻳﻮه ﺳﻞ ﻛﻠﻨـﻪ ﺗـﺮور ده ،ﺧـﻮ ځـﻪ ﻧﻴـﻚ ﺑـﻪ ﻳـﯥ ﺧﻴـﺎل
ﭼﻐﯥ ﺳﻮرې وﻫﻠﯥ .زه ﻳﻮاځﯥ ﻧﻪ وم .ﭘﻨځﻮس ﺷﭙﻴﺘﻪ ﻣﺘﺮه ﻟﺮې د ګﺎوﻧډي د ﺳﺎﺗﻲ ﻛﻨﻪ ،ﻛﻪ څﻨګـﻪ ﻧﻴـﻚ؟ ﻫﻐـﻪ ﺑـﻪ ټـﻮل اوړى د رﺧﺼـﺘۍ ﭘـﻪ ورځـﻮ ﻛـﯥ
ﺑﻨګﻠﯥ ﭘﻪ ﻛﻮټﻪ ﻛـﯥ ﻳـﻮ ﻛـﺲ وﻻړ و .ﭘـﻪ ځﻴـﺮ ﻣـﯥ ورﺗـﻪ وﻛﺘـﻞ ،ﺧﭙـﻞ دواړه دﻟﺘﻪ راځﻲ.
ﻻﺳــﻮﻧﻪ ﻳــﯥ د ﭘﻄﻠــﻮن ﭘــﻪ ﺟﻴﺒﻮﻧــﻮ ﻧﻨﺒﺎﺳــﻠﻲ وو .د ﻫﻐــﻪ د درﻳــﺪو اﻧــﺪاز ﻧــﻪ -زه ﻓﻜــﺮ ﻛــﻮم ﻛــﻮر ﻛــﯥ اوﺳــﻴﺪل ﺑــﻪ ورﺗــﻪ ښــﻪ وي .ټــﺎم او ډﻳــﺰي ﻳــﻮې
داﺳﯥ اﻳﺴﻴﺪﻟﻪ ﭼﯥ ﻫﻤﺪا ګﻴټﺲ ﺑﻲ وي. ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره د ﺳﺘﺮګﻮ ﭘﻪ ﻛﻮﻧﺞ ﻛﯥ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ.
ﻣﺎ ﻏﻮښﺘﻞ ﻫﻐﯥ ﺗﻪ ورﻏږ ﻛړم .آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ د ډوډۍ ﭘﺮ ﻣﻬﺎل د ﻫﻐﯥ ﻧـﻮم -ﻫﻐﻪ د ﻧﻴﻮﻳﺎرك ده؟ ﻣﺎ زر وﭘﻮښﺘﻞ
اﺧﻴﺴﺘﻰ و ،ﻣﺎ ﻏﻮښﺘﻞ ځﺎن ورﺳﺮه ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛړم .ﺧﻮ ﻣﺎ ورﻏـږ ﻧـﻪ ﻛـړ .ﻫﻐـﯥ -ﻫﻐــﻪ د ﻟﻴــﻮز وﻳﻠــﻲ ده .زﻣــﻮﻧږ دواړو ﻣﺎﺷــﻮﻣﺘﻮب ﻳــﻮ ځــﺎى ﺗﻴــﺮ ﺷــﻮى
ﺟﻴﺐ ﻧﻪ ﻻﺳﻮﻧﻪ راووﻳﺴﺘﻞ او د ﺗﻮرو اوﺑﻮ ﭘﻪ ﻟﻮر ﻳﯥ اﺷﺎره وﻛـړه ،زه ﺗـﺮې دى ،زﻣﻮﻧږ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺎﺷﻮﻣﺘﻮب...
ﻟﺮې وم ﺧﻮ زه ﭘﻮﻫﻴﺪم ﭼﯥ ﻫﻐﻪ رﻳږدﻳـﺪه .ﻣـﺎ ﻫـﻢ د ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ اﺷـﺎره اوﺑـﻮ ﺗـﻪ -ﺗﺎﺳﻮ دواړو ﺧﻮ ﺑﺮﻧډه ﻛﯥ زړه ﺧﻮاﻟﻪ ﺳﺮه وﻛړه .ټﺎم ووﻳﻞ.
وﻛﺘﻞ ﺧﻮ د ﻳﻮ ﺷﻴﻦ څﺮاغ ﭘﺮﺗﻪ ﭼﯥ د اوﺑﻮ ﻫﻐﻪ ﺑﻠـﻪ ﺧـﻮا و ،ﻧـﻮر ﻫـﻴڅ ﻧـﻪ ﺗـﺮ -رﻳښﺘﻴﺎ! زﻣﺎ ﺧﻮ څﻪ ﻧﻪ ﻳـﺎدﻳږي .ډﻳـﺰي ﻣﺎﺗـﻪ وﻛﺘـﻞ ،ﻣـﺎ ﺑـﻪ ﭘﻜـﯥ څـﻪ
ﺳﺘﺮګﻮ ﻛﻴﺪل .ﻣﺎ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ ،ﺧـﻮ ﻫﻐـﻪ ﺗﻠﻠـﻰ و او زه ﻳـﻮ وﻳﻠــﻲ و .ﻳــﻮ څــﻮ ﺷــﻴﺒﯥ وروﺳــﺘﻪ ﻣــﯥ د ﺗﻠــﻮ ﺗﻜــﻞ وﻛــړ .ﻫﻐــﻮى راﺳــﺮه ﺗــﺮ
ځﻞ ﺑﻴﺎ د ﺷﻮر ﻧﻪ ډﻛﻪ ﺗﻴﺎره ﻛﯥ ﻳﻮاځﯥ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮم. دروازې راووﺗﻞ ،ﻣﺎ ﺧﭙﻞ ﻣﻮټﺮ ﭼﺎﻻن ﻛړ ،ډﻳﺰي ﭘﻪ ﺗﺎدۍ راﻏږ ﻛړ:
-ﻟږ ودرﻳږه!
-ﻣﺎ ﻧﻪ ﻫﻴـﺮ ﺷـﻮي و ﭼـﯥ ﺗﺎﻧـﻪ ﭘﻮښـﺘﻨﻪ وﻛـړم ،ﻣـﻮﻧږ اورﻳـﺪﻟﻲ و ﭼـﯥ ﺗـﺎ
ﻛﻮژده ﻛړې ده .ټﺎم ﻫﻢ د ﻫﻐﯥ ﺧﺒﺮه ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻛړه.
-ﻫﻮ ﻣﻮﻧږ درې ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻧﻪ اورﻳﺪﻟﯥ دي ،دا ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻢ ﺧﺒﺮ وي.
زه ﭘﻮﻫﻴﺪم ﭼﯥ دوي وﻟﯥ دا ﺧﺒـﺮې ﻛـﻮي .ﺧﺘـﻴځ ﺗـﻪ راﺗﻠـﻮ ﺳـﺮه دا ﺧﺒـﺮه
(c) ketabton.com: The Digital Library
ښځﯥ ﻧﺮى ﺗﻨګ ﻛﺎرټﻨﻲ ﻟﺒﺎس ﭘﻪ ﺗﻦ و ﭼﯥ ﭘﻠﻦ ﻛﻮﻧﺎټﻲ او د ﺑـﺪن ﻫـﺮ اﻧـﺪام دﻳﺮش ﻛﻠﻨﻪ ښځﻪ راښﻜﺎره ﺷﻮه ،ﻫﻐﻪ ﻟږه ﭼﺎﻏـﻪ وه ،ﺗـﻮرﺑﺨﻦ ﻟﺒـﺎس ﻳـﯥ ﭘـﺮ
ﭘﻜﯥ ﻟﻪ وراﻳﻪ ښﻜﺎرﻳﺪه .ﺳټﻴﺸﻦ ﻛﯥ ﻳﯥ ﻳﻮ اﺧﺒﺎر او ﻳﻮه رﻧګﻴﻨﻪ ﻣﺠﻠﻪ ﻫـﻢ ﺗــﻦ و ،ﺧــﻮ ښﺎﻳﺴــﺘﻪ ښــﻜﺎرﻳﺪه او ډﯦــﺮ ﭘــﻪ ﻧــﺎز ﻫــﻢ رارواﻧــﻪ وه .ﻫﻐــﯥ ﻧــﺮۍ
راواﺧﯧﺴــﺘﻪ ،او ﺑــﻞ دوﻛــﺎن ﻧــﻪ ﻳــﯥ آﻳــﺲ ﻛــﺮﻳﻢ او ﻳــﻮ څــﻪ ﺧﻮﺷــﺒﻮى ﻫــﻢ ﻣﻮﺳﻜﺎ وﻛړه ،د ﺧﭙﻞ ﺧﺎوﻧﺪ ﺧﻮا ﻧﻪ داﺳﯥ ﺗﻴﺮه ﺷﻮه ﻟﻜﻪ ﻫﻴڅـﻮك ﭼـﯥ ﻧـﻪ
راواﺧﯧﺴﺘﻪ. وي وﻻړ ،ټﺎم ﺳﺮه ﻳﯥ د ﻻس ﺳﺘړي ﻣﺸﻲ وﻛـړه ،ﭘـﻪ ﺳـﺘﺮګﻮ ﻛـﯥ ﻳـﯥ ورﺗـﻪ
-زه ﻏﻮاړم ددې ﺳﭙﻴﺎﻧﻮ ﻧﻪ ﻫﻢ ﻳﻮ واﺧﻠﻢ ،زه ﻏﻮاړم ﻳﻮ ځـﺎن ﺳـﺮه ﻛﻮرﺗـﻪ وﻛﺘﻞ .ﻣﺎ ﺳﺮه ﻳﯥ ﻫﻢ ﭘﻪ دوه ګﻮﺗﻮ ﺳﺘړي ﻣﺸﻲ وﻛړه او راﻛﺘـﻞ ﻳـﯥ ﻫـﻢ ﻧـﻪ،
ﻳﻮﺳﻢ ،ﻳﻮ وړوﻛﯥ ﻛﻮﻛﺮى ،ډﯦﺮ ﺧﻮﻧﺪ ﻛﻮي. ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻮ ﺷﻮﻧډو ﻳﯥ ژﺑﻪ ﺗﻴﺮه ﻛړه او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﺧﺎوﻧﺪ ﺗـﻪ وﻛﺘـﻞ ،ﭘـﻪ ﻧﺮﻣـﻪ
زوړ ﺳړي ټﻮل ﺳﭙﻰ ﭘﻪ ﭘﻨﺠﺮه ﻛﯥ ﺑﻨﺪ ﻛړي وو. ﻟﻬﺠﻪ ﻳﯥ ورﺗﻪ ووﻳﻞ:
-ﻛﻮﻣﯥ ﻧﻤﻮﻧﯥ ﻟﺮې؟ آﻏﻠﯥ وﻳﻠﺴﻦ ورﻧﻪ وﭘﻮښﺘﻞ -څﻮﻛۍ ﺧﻮ راوړه ،ﭼﯥ ﻳﻮ څﻮك ﺧﻮ ﭘﺮې ﻛﻴﻨﻲ.
-ﻫﺮه ﻧﻤﻮﻧﻪ راﺳﺮه ﺷﺘﻪ ،ﺳﺘﺎﺳﻮ ﻛﻮم ﭘﻜﺎر دى ،آﻏﻠﯥ؟ -ﻫﻮ وﻟﯥ ﻧﻪ .وﻳﻠﺴﻦ ﺧﺒﺮه واورﻳﺪه او رﻫﻲ ﺷﻮ ،د وﻳﻠﺴﻦ ښـځﻪ ټـﺎم ﺗـﻪ
-زه ﻏﻮاړم ﭘﻮﻟﻴﺴﻲ ﺳﭙﯥ واﺧﻠﻢ ،زه ﭘﻮﻫﻴږم ﻫﻐﻪ ﻧﻪ ﻟﺮې. ورﻧږدې ﺷﻮه.
زوړ ﺳړي ﭘﻨﺠﺮې ﺗﻪ ﭘﻪ ځﻴﺮ وﻛﺘﻞ ،ﻻس ﻳﯥ ورﻧﻨﻮﻳﺴﺘﻪ او ﻳـﻮ ﻛـﻮﻛﺮى -زه ﻏﻮاړم درﺳﺮه وګـﻮرم ،زﻣـﻮﻧږ ﭘﺴـﯥ ﺑـﻞ رﻳـﻞ ﻣـﻮټﺮ ﻛـﯥ راځـﻪ! ټـﺎم
ﻳﯥ د څټ ﻧﻪ راوﻧﻴﻮ. ورﺗﻪ ﭘﻪ ﻏﻮږ ﻛﯥ ووﻳﻞ.
-دا ﺧﻮ ﭘﻮﻟﻴﺴﻲ ﻧﺪى .ټﺎم ووﻳﻞ. -ﺳــﻤﻪ ده! ﻫﻐــﯥ ﺳــﺮ وﺧﻮځــﺎوه او ﻟــﺮې ودرﻳــﺪه ،ﭘــﻪ دې ﻛــﯥ ﺟــﻮرج
-ﻧﻪ ﭘﻮﻟﻴﺴـﻲ ﻧـﺪى ﺧـﻮ د ﻫﻤﻐـﯥ ﭘـﻪ څﯧـﺮ ﺑـﻪ وي .زوړ ﺳـړي ﭘـﻪ ﻧـﺎﻫﻴﻠۍ وﻳﻠﺴﻦ ﻫﻢ دوه څﻮﻛﻴﻮ ﺳﺮه راښﻜﺎره ﺷﻮ.
ځﻮاب ورﻛﻪ. د ﺟــﻮﻻﻳﻲ څﻠﻮرﻣــﻪ ﻧﻴټــﻪ وه ،ﻣــﻮﻧږ ورﺗــﻪ ﻻﻧــﺪې ﭘــﻪ ﺳــﺮك وﻻړ وو ،ﻳــﻮ
-رﻳښـــﺘﻴﺎ ﻫـــﻢ څـــﻮﻣﺮه ښﺎﻳﺴـــﺘﻪ دى .دا ﭘـــﻪ څـــﻮ دى؟ آﻏﻠـــﯥ وﻳﻠﺴـــﻦ ﻣﺎﺷﻮم رﻳﻞ ﭘټﻠۍ ﺑﺎﻧﺪې ﻧﺎﻫﻴﻠﻰ ﻧﺎﺳﺖ و ،ﭘﻴﺸﻮ ﻳﯥ ﻏﻴږ ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟﯥ وه.
وﭘﻮښﺘﻞ. -ډاروﻧﻜﻰ ځﺎى دى ﻛﻨﻪ؟
-ﻫﻤﺪا ﺳﭙﻰ؟ دا ﭘﻪ ﻟﺲ ډاﻟﺮه دى“.ﺳړي ﭘﻪ ﺧﻮښۍ ځﻮاب ورﻛﻪ .آﻏﻠـﯥ -ډﯦﺮ ﺑﺪ ځﺎى دى.
وﻳﻠﺴــﻦ ﺗــﺮى ﻛــﻮﻛﺮى واﺧﯧﺴــﺘﻪ ،ﭘــﻪ ﻣــﻼ ﻳــﯥ ورﺗــﻪ ﻻس ووﻫــﻪ ﺑﻴــﺎ ﻳــﯥ -ﻫﻐﯥ ﺗﻪ دا ښﻪ ده ﭼﯥ دا ځﺎى ﭘﺮﻳږدي.
وﭘﻮښﺘﻞ. -وﻟﯥ د ﻫﻐﯥ ﺧﺎوﻧﺪ څﻪ اﻋﺘﺮاض ﻧﻠﺮي؟
-دا ﻧﺮ دى ﻛﻪ ښځﻪ؟ -وﻳﻠﺴﻦ؟ ﻫﻐﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮي ﭼﯥ ﻣﻴﺮﻣﻦ ﻳـﯥ ﻧﻴﻮﻳـﺎرك ﺗـﻪ ﺧﭙﻠـﯥ ﺧـﻮر ﻛـﺮه
-دا ﺳﭙﯥ؟ دا ﺧﻮ ﻧﺮ دى .ﺳړي ووﻳﻞ. ځﻲ .ﻫﻐﻪ ﺑﻴړا دى ،ﺑﻴﭽﺎره ﭘﻪ دې ﻫﻢ ﻧﻪ دې ﺧﺒﺮ ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ژوﻧﺪى دى.
-ﺑﺲ ﻣﺮدار ﺳﭙﻰ دى ،دا واﺧﻠﻪ ﭘﻴﺴـﻰ او ﻟـﺲ داﻧـﯥ ﭘـﺮې ﻧـﻮر واﺧﻠـﻪ. زه ،ټﺎم او د ﻫﻐﻲ ﺟﻴﻨـۍ درې واړه ﻧﻴﻮﻳـﺎرك ﺗـﻪ روان ﺷـﻮو ،د وﻳﻠﺴـﻦ
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻳﻮ ﻧﻴﻢ ﻛﺲ ﺑﻪ ﺗﻪ ﺑﻞ ﺑﻪ راﻧﻨﻮﺗﻪ ،ﺑﻴﺎ ﻫﻐـﻪ څـﻪ وﺷـﻮل ﭼـﯥ ﻛﻴـﺪوﻧﻜﯥ ول .ﻛـﻪ ټﺎم ﻳﯥ ﺧﺒﺮې ورﺧﺘﻤﯥ ﻛړې .ﻟږ وړاﻧﺪې ﭼﯥ ﻻړ ﻣﺎ ووﻳﻞ،
څﻮك ﻳﯥ د ژوﻧﺪ ﺧﻮﻧﺪ ﺑـﻮﻟﻲ او ﻛـﻪ څـﻮك ﻳـﯥ د ﻟـﻮې ګﻨـﺎه ﭘـﻪ څﻴـﺮ ارزوي. -ﺻﺒﺮ وﻛړئ ،زه ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ ښﻜﺘﻪ ﻛﻴږم.
ﻧﻴﻤﻪ ﺷﭙﻪ وه ،د ټﺎم او اﻏﻠﯥ وﻳﻠﺴﻦ ﻏږوﻧﻪ راﻟﻮړ ﺷﻮل. -ﻧﻪ ،ﺗﻪ دﻟﺘﻪ ﻧﻪ ﺷﯥ ښﻜﺘﻪ ﻛﻴﺪاى .د ﻣﺎرټـﻞ زړه ﺑـﻪ ﺧﻔـﻪ ﺷـﻲ ﻛـﻪ څﻨګـﻪ
-زه ﺑﻪ ﻳﯥ ﻧﻮم اﺧﻠﻢ ،ډﻳﺰي...ډﻳﺰي...ډﻳﺰي... ﻣﺎرټﻞ؟
ټﺎم د ﻏﻮﺳﯥ ﻧﻪ ﭘﻪ ﺳﻮك ورﺗﻪ ﭘﻮزه ووﻫﻠـﻪ ،ﻫـﺮ ځـﺎى وﻳﻨـﯥ ﭘﺮﺗـﯥ وې، -اووه ،...ﻣﺎ ﺧﭙﻠﯥ ﺧﻮر ﻛﻴټﺮﻳﻦ ﺗﻪ ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻛړى ،ﻫﻐﻪ ﻫﻢ اﭘﺎرﺗﻤـﺎن ﺗـﻪ
اﻏﻠﯥ وﻳﻠﺴﻦ ﺑﺪ رد وﻳﻞ .زﻣﺎ ﺷـﭙﻪ ﻫﻤﺪاﺳـﯥ ﭘـﻪ ﺑـﯥ ﺧـﻮﺑۍ ﺗﯧـﺮه ﺷـﻮه .ﺑﻬـﺮ راځﻲ ،ﻫﻐﻪ ﺧﻮ ﻣﯥ ﺗﺎ ﻟﭙﺎره راﻏﻮښﺘﯥ ده .ﻣﺎرټﻞ د ﻣﺸﻮرې ﭘﻪ څﯧﺮ ووﻳﻞ.
راووﺗﻢ او د څﻠﻮرو ﺑﺠﻮ رﻳﻞ ﺗﻪ ﻛﻴﻨﺎﺳﺘﻢ. -ښﻪ زه ﺑﻪ ډﯦﺮ ﺧﻮښ ﺷﻮى وم ﺧﻮ“...ټﺎم ﭘﻪ ﺧﭙﻠـﻪ ﺧﺒـﺮه ﻛﻠـﻚ وﻻړ و ،زه
ﻣﺠﺒــــﻮر ورﺳــــﺮه ﻻړم ،ﻋﺠﻴﺒــــﻪ ﻏﻮﻧــــﺪې اﭘﺎرﺗﻤــــﺎن و ،وړه ﻛﻮټــــﻪ ،وړه
اﺷﻔﺰﺧﺎﻧﻪ او وړوﻛﻰ ﺗﺸﻨﺎب او ﻫﺮ څﻪ ﺗﻨګ ﺗﻨګ .ﭘﻪ دې ځـﺎى ﻛـﯥ ﻣـﯥ ﭘـﻪ
ﺧﭙﻞ ژوﻧﺪ دوﻫﻢ ځﻞ ﻟﭙﺎره ﺷـﺮاب وڅﻜـﻞ ﺑﻠﻜـﯥ ﭘـﻪ زوره راﺑﺎﻧـﺪې وڅﻜـﻞ
ﺷﻮل ،ﻣﺎ ﺑﻴﺎ ﻫﻢ ﻛﻮښښ وﻛﻪ ﺗﺮ څﻮ ﻟﻪ دې ځﺎى ﻧﻪ ﻻړ ﺷﻢ ﺧﻮ ټﺎم او ﻛﻴټﺮﻳﻦ
ﭘﺮﻳﻨښﻮدم .ټﺎم ﺧﻮ اﻏﻠﯥ وﻳﻠﺴﻦ) ﻣﺎرټﻞ( ﺳـﺮه ﺑﻠـﯥ ﻛـﻮټﯥ ﺗـﻪ ﻻړ ،ﻛﻴټـﺮﻳﻦ
راﺳﺮه ﺧﻮاﻛﯥ ﻛﻴﻨﺎﺳﺘﻪ ،زﻣﺎ ﭘﻪ اوږه ﻳـﯥ ﻻس ﻛﻴښـﻮد ،ﻳـﻮه ﭘښـﻪ ﻳـﯥ زﻣـﺎ
ﻏﻴږ ﻛﯥ ﻛﻴښﻮده.
-ﺗﻪ ﻫﻢ ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳﺮه ﻛﯥ اوﺳﻴږې؟
-ﻫﻮ!
-ښﻪ ...ﻳﻮه ﻣﻴﺎﺷﺖ وړاﻧﺪې ﻫﻠﺘﻪ ﻳﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﺗﻪ ﺗﻠﻠﯥ وم ،ﻫﻐـﻪ ﻣﺤﻔـﻞ ﻳـﻮ
ﺳړي ﺟﻮړ ﻛړى و ،ګﻴټﺲ ﺑﯥ ﻧﻮﻣﻴﺪه ،ﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﻴﮋﻧﯥ؟
-ﻫﻮ ،زﻣﺎ ګﺎوﻧډي دى.
-ښﻪ ،ﺧﻠﻚ واﻳﯥ د ﻛﺎﻳﺴﺮ ﺟﺮﻣﻨﻲ وراره ﻳﺎ ﺑﻞ څﻪ ﺧﭙﻠـﻮان دى ،ځﻜـﻪ
دوﻣﺮه ډﯦﺮې ﭘﻴﺴﯥ ﻟﺮي.
-رﻳښﺘﻴﺎ...
ﻫﻐﯥ ﺳﺮ وﺧﻮځﺎوه .ﻛﻮټﻪ د ﻟﻮګﻮ ﻧﻪ ډﻛﻪ وه .ﻫﺮ ځـﺎى د ﺷـﺮاﺑﻮ ﺑﻮﺗﻠﻮﻧـﻪ،
(c) ketabton.com: The Digital Library
ډﯦﺮي د ﻛﻮر ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﭘﺮاﺗﻪ وو .ﻫﻠﺘﻪ داﺳﯥ ﻳﻮ ﻣﺎﺷﻴﻦ و ﭼﯥ د ﻳﻮې ﺑټﻨﯥ ﭘﻪ
ﻓﺸﺎر ﻛﻮﻟﻮ ﺳﺮه ﺑﻪ ﻳﯥ ﻳﻮاځﯥ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﯥ ﺗﺮ دوه ﺳﻮه ﻟﻴﻤﻮاﻧﻮ ﻧﻪ ﺟـﻮس
ﺟﻮړاوه او دا ﺑټﻦ ﺗﺮ دوه ﺳﻮه ځﻠـﻪ ډﯦـﺮ د اﺷـﭙﺰاﻧﻮ د ﻣﺸـﺮ ﻟـﻪ ﺧـﻮا ﻛﻴﻜـﺎږل
ﻛﻴﺪه.
ﻫــﺮ دوه اوﻧــۍ وروﺳــﺘﻪ ﺑــﻪ ﻳــﻮ ډﻟــﻪ ﺧﻠــﻚ د ﻛــﺎﻓﻲ اﻧــﺪازه رﻧــګ ډﺑــﻮ،
رﻧګﻴﻨﻪ څﺮاﻏﻮﻧﻮ ﺳﺮه راﺗﻠﻞ ﺗﺮ څﻮ د ګﻴټﺲ ﺑﯥ ﻛﺮﺳﻤﺲ وﻧﻪ ﭘﺮې ﺳـﻴﻨګﺎر
ﻛړي. درﻳﻢ څﭙﺮﻛﯥ
د ﻣﺤﻔﻞ ﭘﺮ ﻣﻬﺎل ﺑﻪ د ﻣﻴﺰوﻧﻮ ﭘـﻪ ﺳـﺮ ﻫـﺮ رﻧګـﻪ ﺧـﻮاړه ،ﻧﻴﻤـﻪ ﭘـﺦ ﺷـﻮې
ﺳﻮرﺧﻲ ﻏﻮښﻪ ،د ﻓﻴﻠﻤﺮغ ﻏﻮښﯥ ﻧﻪ ﻧﻴﻮﻟﯥ ﺗﺮ رﻧګﻴﻨﻪ ﺳـﻼدوﻧﻮ ﭘـﻮرې ﻫـﺮ
څﻪ اﻳښﻮدل ﺷﻮي وو ،ﺧﻠﻜﻮ ﺑﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﺧﻮښـﻪ ﻫـﺮ څـﻪ راﺧﻴﺴـﺘﻼى ﺷـﻮو.
د ګﺮﻣــۍ ﭘــﻪ ﺷــﭙﻮ ﻛــﯥ د ګﺎوﻧــډي د ﻛــﻮر ﻧــﻪ د ﺗﻴــﺰې ﻣﻮﺳــﻴﻘۍ ﻏږوﻧــﻪ
ﻣﻨځﻨـﻰ ﺻـﺎﻟﻮن د ﻣﻮﺳـﻴﻘۍ ډﻟــﯥ ﺗـﻪ ځـﺎﻧګړى ﺷــﻮى و ،ډﯦـﺮى ﻣﻴﻠﻤﺎﻧـﻪ ﺑــﻪ
راﺗﻠﻞ .د ﻫﻐﯥ د ﻛﻮر ﭘﻪ ﺷﻨﻮ ﭼﻤﻨﻮﻧﻮ ﻛﯥ اﻧﺠﻮﻧﯥ ،ﻫﻠﻜﺎن ،ﺳـړي او ښـځﯥ
ﭘﻴﻐﻠﯥ وې ﭼﯥ د ﺷﺮاﺑﻮ ګﻴﻼﺳﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻻس ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟﻲ و ،ﻳﻮې ﺑﻠـﯥ ﺧـﻮا
د ﭘﺘﻨګــﺎﻧﻮ ﭘــﻪ څﻴــﺮد ﺷــﻤﭙﻴﻦ ﺷــﺮاﺑﻮ ﺑﻮﺗﻠﻮﻧــﻪ ﭘــﻪ ﻻس ﻛــﯥ ﻧﻴــﻮﻟﻲ وو ﺗﻠــﻞ
ﺗﻠﻞ.
راﺗﻠﻞ.د ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﻣﻬﺎل ﻛﯥ ﺑﻪ ځﻴﻨﯥ ﻣﻴﻠﻤﻨﻮ د ﺳﻤﻨﺪر ﻏﺎړو ﻛﯥ ﻳـﻮ ﻧﻔـﺮي
ﺷﺎوﺧﻮا اووه ﺑﺠﯥ د ﻣﻮﺳﻴﻘۍ ډﻟﻪ راورﺳـﻴﺪه ،ورﺳـﺮه ﺷـﭙﻴﻠۍ ،واړه
ﻛښﺘۍ ځﻐﻠﻮﻟﯥ او څﻮك ﺑﻪ د ﺳﺎﺣﻞ ﭘﻪ ﻏﺎړه ﻟﻤﺮ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺷګﻮ ﺳﺮ ﭼﭙﻪ ﭘﺮاﺗﻪ
ﻏټ ډوﻟﻮﻧـﻪ ،دوه درې ﻗﺴـﻤﻪ ﺳـﺘﺎروﻧﻪ او د ﺳـﻨﺪرو ﻟﭙـﺎره ﻫـﺮ رﻧګـﻪ اﻻت
وو ،ﻟﻨــډه دا ﭼــﯥ ﻫــﺮ ﭼــﺎ څــﻪ ﻏﻮښــﺘﻞ ﻫﻐــﻪ ﻳــﯥ ﻛــﻮل .د ګﺮﻣــۍ ﺷــﻨﺒﯥ او
ﻣﻮﺟﻮد و.ځﻴﻨﯥ ﻧﻮر د ﺳـﻤﻨﺪر ﻏـﺎړې ﻟﻤﺒﻠـﻮ ﻧـﻪ وروﺳـﺘﻪ ﭘـﻪ زﻳﻨـﻮ ﺑـﺮه روان
ﻳﻜﺸﻨﺒﯥ رﺧﺼﺘﻴﻮ ورځﻮ ﻛﯥ ﺑﻪ دا ﻣﺤﻔﻞ د ﺳـﻬﺎر د ﻧﻬـﻮ ﻧـﻪ ﭘﻴـﻞ ﺗـﺮ ﻧﻴﻤـﯥ
وو ،ﺗﺮ څﻮ ﺟﺎﻣﯥ ﺑﺪﻟﯥ ﻛړي ،ﻧﻮﻳﻮ ﻣﻴﻠﻤﻨﻮ ﺧﭙﻞ ﻣﻮټﺮ ﭘﺎرك ﻛﻮل .ﻫﺮ ځـﺎى
ﺷﭙﯥ ﭘﻮرې دوام ﻣﻮﻧﺪ .د دوﺷﻨﺒﯥ ﭘﻪ ﺳﻬﺎر ﺑﻪ اﺿـﺎﻓﻲ ﺻـﻔﺎﻛﺎران راوﺑﻠـﻞ
ﺧﻨــﺪاګﺎﻧﯥ او د ﻣﺴــﺘۍ ﭼﻐــﯥ وﻫــﻞ ﻛﻴــﺪې .ﺑﻬــﺮ ﭼﻤــﻦ ﻛــﯥ ﻣﻴﺰوﻧــﻮ ﺑﺎﻧــﺪې
ﺷﻮل ﺗﺮ څﻮ د ﺗﯧﺮې ﺷﭙﯥ وراﻧﻜﺎرۍ ﺗﺮﻣﻴﻢ ،د ﭼﻤﻨﻮﻧﻮ ﻧﻪ ﭼټﻠﻲ ﺻﻔﺎ ﻛړي،
رﻧګﺎرﻧګ ﻣﻴﻮې اﻳښﻮدل ﺷﻮې وې ،ﻫﻠﻚ او ﺟﻴﻨۍ ﭼﯥ ﭘـﻪ ﻟﻤـړي ځـﻞ ﺑـﻪ
ﻟﻨډا دا ﭼﯥ دا ﻛﻮر ﻳﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎد ﭘﺨـﻮا ﭘـﻪ څﻴـﺮ ﺻـﻔﺎ او د راﺗﻠـﻮﻧﻜﯥ اوﻧـۍ
ﻳﯥ ﻳﻮ ﺑﻞ ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ ﻟﻴﺪل ،ﭘﻪ ﻳﻮ ﻛﻮﻧﺞ ﻛﯥ ﻧﺎﺳﺖ ﻳﻮ ﺑـﻞ ﺳـﺮه ﺧﺒـﺮې ﻛـﻮﻟﯥ او
ﻣﻴﻠﻤﻨﻮ ﺗﻪ ﺗﻴﺎر وي.
ﺧﻨﺪاګﺎﻧﯥ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻛﻮﻟﯥ.
د ﻫﺮې ﺟﻤﻌﯥ ورځ ﺑﻪ ﭘﻨځﻪ ﻏټ ﻛﺎرټﻨﻪ ﻧﺎرﻧﺠﺎن او ﻟﻴﻤـﻮان د ﻧﻴﻮﻳـﺎرك
د ﻟﻤﺮ ﭘﺮﯦﻮﺗـﻮ ﺳـﺮه څﺮاﻏﻮﻧـﻪ ورو ورو روښـﺎﻧﻪ ﻛﻴـﺪل ،ﺳـﺎزﻛﻮﻧﻜﻮ ﻫـﻢ
ﻧــﻪ راوړل ﻛﯧــﺪل او دوﺷــﻨﺒﻪ ﺑــﻪ ﻫﻤﺪﻏــﻪ د ﻧﺎرﻧﺠــﺎﻧﻮ او ﻟﻴﻤﻮاﻧــﻮ ﭘﻮﺳــﺘﻜﻮ
ﻧﺮﻣﯥ ﺳﻨﺪرې ﭘﻴﻞ ﻛړې ،ﺧﻨﺪاګﺎﻧﯥ ﭘﺴـﯥ زﻳﺎﺗﻴـﺪې .ﺧﻠـﻚ ﻻ راروان وو،
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻫﻐﯥ ﺑﺎره ﻛﯥ ﭘﺲ ﭘﺴﻚ روان و. ټﻮل راﻏﻠﻲ ﺧﻠﻚ ﻳﻮاځﯥ ﻛﻮرﺑﻪ ﺗﻪ ﻧﻪ ﺑﻠﻜﯥ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺗﻪ ﻫﻢ ﻧﺎ اﺷﻨﺎ وو ،ﻣﺤﻔﻞ
-راځﻪ ووځﻮ“.ﺑﻴﻜﺮ راﺗﻪ ﭘﻪ ﻏﻮږ ﻛﯥ ووﻳﻞ ،ﻣﺎ ﻫﻢ دا ﻏﻮښﺘﻞ ځﻜﻪ ﻧـﻴﻢ ﻧﻮ ﻧﻮر ﺷﺮوع ﺷﻮى و.
ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯥ ﻫﺴﯥ ﺗﯧﺮ ﺷﻮ .ﻣﻮﻧږ ﭘﺎڅﻴﺪو ،ﻫﻐﯥ وﻳﻞ راځﻪ ﻛﻮرﺑﻪ ﭘﻴـﺪا ﻛـړو. ﻫﻴڅﻮك ﻣﯥ ﻧﻪ ﭘﻴﮋﻧﺪل ،ﺑﯥ ﻣﻮﺧﯥ ﻳﻮې ﺑﻠﯥ ﺧﻮا ګﺮځﻴـﺪم .ﺧـﻮ ﺑﻴـﺎ ﻣـﯥ
ﻫﻐﯥ وﻳﻞ ﺗﺮ اوﺳﻪ ﻳﯥ ګﻴټﺲ ﺑـﻲ ﺳـﺮه ﻧـﻪ دي ﻟﻴـﺪﻟﻲ ،زه ﻫـﻢ ﻧـﻮر ﺑـﯥ ﺻـﺒﺮه ﻫﻢ ﻫڅﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺗﺮ څﻮ ﻛﻮرﺑﻪ ﭘﻴﺪا ﻛړم .دوه درې ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻧﻪ ﻣﯥ ﭘﻮښـﺘﻨﻪ وﻛـړه
ﺷﻮى وم. ﺧﻮ ﻫﻐﻮى ﺑﺮﻧﺪې ﺑﺮﻧﺪې راﺗﻪ ﻛﺘﻞ او اوږې ﺑﻪ ﻳﯥ ﭘﻮرﺗـﻪ اﭼـﻮﻟﯥ .ﭼﻤـﻦ ﻛـﯥ
ﻣﻮﻧږ د ګﻴټﺲ ﺑﻰ ﭘﻪ ﻟټﻪ ﺷﻮ ،ﻫﻐﻪ ﺑﺮﻧډه ﻛﯥ ﻧﻪ و ،دﻧﻨﻪ ﻫﻢ ﻧﻪ ﺗﺮ ﺳـﺘﺮګﻮ ﻣﻴﺰوﻧﻮ ﺑﺎﻧﺪې اﻳښﻮدل ﺷﻮﻳﻮ ﻣﻴﻮو ﺧﻮاﺗـﻪ ﻻړم ،دا ﻳـﻮاځﻴﻨﻰ ځـﺎى ﭼﻴﺮﺗـﻪ
ﻛﻴــﺪه ،ﻛﺘﺎﺑﺨــﺎﻧﯥ ﺗــﻪ ﻻړو ،دﻧﻨــﻪ د ګــﻮﻧګﻲ ﺳــﺘﺮګﻮ واﻻ ﻳــﻮ ﭘــﻮخ ﻋﻤـــﺮ ﭼﯥ ﻳﻮاځﯥ درﻳﺪل ﺑﯥ ﻣﻮﺧﯥ ﻳﺎ ﻳﻮاځﯥ ﻧﻪ ښﻜﺎرﻳﺪل.
ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﯥ ﻣﺸﺮي ﭘﻪ ﻏﺎړه ﻟﺮﻟﻪ ،ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ ﻣﻮ ﻛﺘﺎﺑﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﺗﻴﺮه ﻛړه. زه ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ وﻻړ وم ،ﭼﯥ دﻧﻨﻪ ﻧـﻪ آﻏﻠـﯥ ﺟـﻮرډن ﺑﻴﻜـﺮ ﭘـﻪ ﻣﺮﻣﺮﻳﻨـﻮ زﻳﻨـﻮ
ښﻪ ﺷﻴﺒﻪ ووﺗﻪ ،زه ﻻ ﺑﻴﻜﺮ ﺳﺮه وم ،زﻣﺎ ﺳـﺎﻋﺖ ﻟـږ ﺗﯧـﺮ ﺷـﻮ ،ﺑﻴﺮﺗـﻪ ﺑﻬـﺮ ﻛﯥ ودرﻳﺪه ،ﻟږه ﭘﻪ ﺷﺎ ﻻړه او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﭼﻤﻦ ﺗﻪ ﺑﯥ ﺧﻮﻧﺪه ﻧﻈﺮ وﻛﺘﻞ.
راووﺗﻮ ،ﻣﺎ ﻫﻢ ځﺎن ﺳﺮه وړوﻛﻲ ګﻴﻼس ﺷـﻤﭙﻴﻦ ﺷـﺮاب راﺧﻴﺴـﺘﻲ و ،ﻳـﻮ -ښﻪ راﻏﻼﺳﺖ ﺑﻪ ورﺗﻪ وواﻳﻢ ﻛﻪ ﻧﻪ ،ﺧﻮ ﺑﻴﺎ ﻫﻢ ﻳﻮ څﻮك ﺧـﻮ ﻣـﯥ ﭘﻴـﺪا
ﺳړي راﺗﻪ د ﻟﺮې وﻛﺘﻞ او ﻣﻮﺳﻜﻰ ﺷﻮ او ﺧﻮاﺗﻪ ﻣﯥ راﻏﻰ. ﻛړ ﭼﯥ ورﺳﺮه ﭘﻴﮋﻧﻢ.
-ﺳﺘﺎ څﻴﺮه راﺗﻪ اﺷﻨﺎ ښﻜﺎري ،د ﺟګړې ﭘﻪ ﻣﻮده ﻛﯥ ﺗﻪ ﭘﻪ ﭘﻨځﻤﻪ ﻓﺮﻗﻪ -ﻫﻴﻠﻮ! ﻣﺎ ﭘﻪ زوره ورﻏږ ﻛړ او د ﻫﻐﯥ ﺧﻮاﺗﻪ وروان ﺷﻮم.
ﻛﯥ ﻧﻪ وې؟ ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﭘﻪ ﻣﻮدﺑﺎﻧﻪ ﻟﻬﺠﻪ راﻧﻪ وﭘﻮښﺘﻞ. -ﻣــﺎ ﻓﻜــﺮ ﻛــﺎوه ﭼــﯥ ﺗــﻪ ﺑــﻪ ﻫﻤﺪﻟﺘــﻪ ﻳــﯥ .ﻣﺎﺗــﻪ ﻳــﺎد ول ﭼــﯥ ﺗــﻪ ﻫﻤﺪﻟﺘــﻪ
-وﻟﯥ؟ ﻫﻮ ...زه ﭘﻪ اﺗﻪ وﻳﺸﺘﻢ ﭘﻴﺎده ځﻮاك ﻛﯥ وم. اوﺳﻴږې او دﻟﺘﻪ ﺑﻪ راځﯥ .ﻫﻐﯥ زﻣﺎ ﻻس وﻧﻴﻮ ﻟﻜﻪ ﭼـﯥ واﻳـﻲ ﻛﻮرﺑـﻪ ﺗـﻮب
-زه ﺷﭙﺎړﺳﻢ ﻛﯥ وم ،د 1918ﺟﻮن ﻣﻴﺎﺷﺘﯥ ﭘـﻮرې .زه ﭘﻮﻫﻴـﺪم ﭼـﯥ ﺗـﻪ دې ﻧﻮر زه ﻛﻮم .دوه ﺟﻴﻨﻜۍد آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﺧﻮاﺗﻪ ودرﻳﺪې ،ورﺗﻪ ﻳﯥ ووﻳﻞ:
ﻣﯥ ﭼﯧﺮﺗﻪ ﻟﻴﺪﻟﻰ ﻳﯥ. -وﺑﺨښﻪ ...ﺗﺎ وﻧﻪ ګټﻠﻪ!“اﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜـﺮ ﺗﻴـﺮه اوﻧـۍ ﻛـﯥ د ګﻮﻟـﻒ ﭘﺎﻳﻠﻮﺑـﻪ
ﻳــﻮه ﺷــﯧﺒﻪ ﻣــﻮ د ﻓﺮاﻧﺴــﯥ ځﻴﻨــﻮ زړه ﺑﻮږﻧﻮﻧﻜــﻮ ﺳــﻴﻤﻮ ﺑــﺎره ﻛــﯥ ﺧﺒــﺮې ﺑﺎﻳﻠﻠﯥ وه.
وﻛړې .ﺧﺒﺮو ﻛﯥ ﻳﯥ راﺗﻪ دا ﻫﻢ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ اوﺳﻴږي او ﻳـﻮ ښﺎﻳﺴـﺘﻪ د ﺟﻮرډن ﺑﻴﻜﺮ ﻧﺮم ﻻس زﻣﺎ ﭘﻪ ﻻس ﻛﯥ و ،دواړه زﻳﻨﻮ ﻧﻪ راښـﻜﺘﻪ او د
ﻣﻮټﺮ ﻫﻢ ﻟﺮي ،او ﺳﻬﺎر ﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﻜﯥ د ﭼﻜﺮ وﻫﻠﻮ ﺑﻠﻨﻪ ﻫﻢ راﻛړه. ﭼﻤــﻦ ﭘــﻪ ﻟــﻮر ﻻړو ،څﻮﻛﻴــﻮ ﻛــﯥ ﻛﻴﻨﺎﺳــﺘﻮ ،ﺧــﻮا ﻛــﯥ درې ﺳــړي او دوه
-ﻏﻮاړې راﺳﺮه ﭘﻜﯥ ﭼﻜﺮ ووﻫﯥ؟ ﺟﻴﻨﻜۍ ﻫﻢ ﻧﺎﺳﺘﯥ وې ،دوى د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛـﯥ ووﻳـﻞ ﭼـﯥ ګﻴـټﺲ ﺑـﻰ
-ﻛﻠﻪ؟ ﻧﻪ ﻏﻮاړي ﻫﻴﭽﺎ ﺳﺮه ﺳﺘﻮﻧﺰه وﻟﺮي .ﻳﻮې ﺟﻴﻨۍ وﻳﻠﯥ ﭼﯥ ﻫﻐﯥ ﻛـﻮم څـﻮك
-ﻫﺮﻛﻠــﻪ ﭼـــﯥ ﺳـــﺘﺎ زړه وي ،زوړﻳـــﺎره! ﻫﻤــﺪا ﻣﻬـــﺎل ﻣـــﯥ ﺗـــﺮې د ﻧـــﻮم وژﻟﻲ .ﻳﻮ ﺑﻞ ﭘﻜﯥ وﻳﻞ ﭼﯥ د ﺟګړې ﭘﻪ ﻣﻮده ﻛـﯥ د ﺟﺮﻣﻨﻴـﺎﻧﻮ ﺟﺎﺳـﻮس و،
ﭘﻮښﺘﻨﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﭼﯥ ﺑﻴﻜﺮ راﻏﻠﻪ او ﻣﻮﺳﻜۍ ﺷﻮه. ﻫﺮ ﭼﺎ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﭙﻞ ﻧﻈﺮ ورﻛﺎوه او د ﻣﺤﻔﻞ ﭘﻪ ﻫﺮ ﻛﻮﻧﺞ ﻛـﯥ د
(c) ketabton.com: The Digital Library
د ﻛﺘﺎﺑﺨــﺎﻧﯥ ﻣﺨــﯥ ﺗــﻪ وﻻړ وم .دﻧﻨــﻪ ﻧــﻪ ګﻴــټﺲ ﺑــﻲ او ﺑﻴﻜــﺮ ﻳﻮځــﺎى ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺳﺎﺗﻨﻪ ﻧﻪ ﻛﻴږي
راووﺗﻞ .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ورﺗﻪ راوﺗﻮ ﻛـﯥ څـﻪ وﻳـﻞ ﺧـﻮ ډﻟـﻪ ﺧﻠﻜـﻮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺗـﻪ د ډول ﻧﻪ ﻳﻮ ﻏټ ډﻧګ ﭘﻮرﺗﻪ ﺷـﻮ او ورﭘﺴـﯥ ﺳـﻨﺪرﻏﺎړي ﭼﻐـﯥ ﺷـﺮوع
ﺧﺪاى ﭘﺎﻣﺎﻧۍ ﻟﭙﺎره ﻧﺰدې راﻏﻠﻞ او ﺧﺒﺮه ﻳﯥ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛﯥ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮه. ﻛړې ،وﻳـﻞ ﻳـﯥ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﭘـﻪ ﻏﻮښـﺘﻨﻪ ﺳـﻨﺪره واﻳـﻲ او ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ ﻧـﻮر څـﻪ
د ﺟﻮرډن ﺑﻴﻜﺮ ډﻟﻪ ﻫﻢ ﺟﻮرډن ﺗﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ وو او ﻏږوﻧﻪ ﻳﯥ ورﺗﻪ ﻛﻮل ،ﺗـﺮ ووﻳﻞ ﺗﺮ څﻮ ﺧﻠﻚ ﻣﺴﺖ ﻛړي ،ﺳﻨﺪره ﻳﯥ ﭘﻴﻞ ﻛړه.
څﻮ ﻳﻮ ځﺎى ﺑﻴﺮﺗﻪ ﻻړ ﺷﻲ .ﻫﻐﯥ وﻳﻞ ﻣﺎ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ ګﻴټﺲ ﺑﻲ وﻟﻴﺪ ،ﻣﺮﻣﺮﻳﻨﻮ زﻳﻨﻮ ﻛـﯥ ﻳـﻮاځﯥ وﻻړ او ﻫـﺮې
-ﻣﺎ ډﯦﺮ څﻪ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې واورﻳﺪل .زه څـﻮﻣﺮه وﺧـﺖ دﻧﻨـﻪ وم؟ ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﯥ ﻳﻮې ډﻟﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ ﺑﻴﺎ ﺑﻴﺎ ﻛﺘﻞ .ﻫﻐﻪ ﺗﺎزه ښﻜﺎرﻳﺪه ،ﻟﻨډ وﻳښﺘﻪ ﻟﻜـﻪ ﻫـﺮه ورځ
ﻏﻮږ ﻛﯥ ووﻳﻞ. ﻳــﯥ ﭼــﯥ ﻣﺸــﻴﻦ ﻛــﻮي ،څﻴــﺮه ﻳــﯥ زړه راښــﻜﻮﻧﻜﯥ وه .ﻣﺎﺗــﻪ ﺧــﻮ داﺳــﯥ
-ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ،وﻟﯥ؟ ګﻨﺎﻫګﺎر ﺳړى ښﻜﺎره ﻧﻪ ﺷﻮ .ﺳﻨﺪره ﭼﯥ ﺧﺘﻤﻪ ﺷـﻮه ،ځﻴﻨـﻮ ښـځﻮ د ﺳـړﻳﻮ
-ډﯦﺮ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې ﺧﺒﺮ دى ،ﺧﻮ زه ﻳﯥ درﺗـﻪ ﻧـﻪ واﻳـﻢ ،ځـﻮروم دې ﭘـﺮې. ﭘﻪ اوږو ﺳﺮوﻧﻪ اﻳښﻲ ،ځﻴﻨﻲ ﺟﻴﻨﻜۍ د ﻫﻠﻜـﺎﻧﻮ ﭘـﻪ ﻏﻴـږ ﻛـﯥ د ﺧﻮښـۍ ﻧـﻪ
ﻫﻐﯥ اﺳﻮﻳﻠﯥ ووﻳﺴﺖ. ﺑﯥ ﺣﺴﻪ ﭘﺮﺗﯥ وې.
-ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯥ وﻛـﻪ راﺷـﻪ ،ﻣـﺎ ﺳـﺮه وګـﻮره ...ﻛﺘﺎﺑﭽـﻪ...د آﻏﻠـﯥ ﻫـﺎرورډ ﭘـﻪ -ﺑښﻨﻪ ﻏﻮاړم! د ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸﺮ ﻧﺎڅﺎﭘـﻪ زﻣـﻮﻧږ ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ
ﻧﻮم ...د ﻫﻐﯥ ﺑﻴړه وه ،ﭘﻪ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﺧﺒﺮو ﻳﯥ ﭘﻮه ﻧﻪ ﺷﻮم. ودرﻳﺪه.،
ﻛﻪ څﻪ ﻫﻢ ﻣﺎ ﭘـﻪ ﻟﻤـړي ځـﻞ ﭘـﻪ دې ﻣﺤﻔـﻞ ﻛـﯥ ګـډون ﻛـړى و ،ﺧـﻮ زه ﺗـﺮ -آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ! ﺑﺨښـﻨﻪ ﻏـﻮاړم ،ښـﺎﻏﻠﯥ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻏـﻮاړي ﺗﺎﺳـﻮ ﺳـﺮه
ډﯦﺮه ﻧﺎوﺧﺘﻪ ﻫﻠﺘﻪ ﭘﺎﺗﻰ ﺷﻮم .زه د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د اﺧﺮﻧـﻲ ﻣﻴﻠﻤﻨـﻮ د ﺟﻤﻠـﯥ ﻧـﻪ ﻳﻮاځﯥ وګﻮري.
وم ،ﻛﻮم ﭼﯥ دﻫﻐﻪ ﺷﺎوﺧﻮا راټﻮل ﺷـﻮي وو .ﻣـﺎ وﻏﻮښـﺘﻞ ﺗـﺮ څـﻮ ﻫﻐـﯥ ﺗـﻪ -ﻣﺎ ﺳﺮه؟ ﺑﻴﻜﺮ ﭘﻪ ﺣﻴﺮاﻧۍ وﭘﻮښﺘﻞ.
روښﺎﻧﻪ ﻛړم او ﺑښﻨﻪ ﺗﺮې وﻏﻮاړم ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﻣﺎ ﻧﻪ و ﭘﻴﮋﻧﺪﻟﯥ. -ﻫﻮ آﻏﻠﯥ!
-ذﻛﺮ ﻛﻮل ﻳﯥ اړﻳﻦ ﻧـﻪ دي ،ﻫـﻴڅ ﺧﺒـﺮه ﻧـﻪ ده زوړ ﻳـﺎره! ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ډﯦـﺮې ﻫﻐـﻪ ﭘــﻪ ورو ﭘﺎڅﻴــﺪه ،ﻣﺎﺗــﻪ ﻳــﯥ وﻛﺘـﻞ ﺧﭙﻠــﯥ ورﻳځــﯥ ﻳــﯥ ﭘــﻪ ﺣﻴﺮاﻧــۍ
ﻟﻴﻮاﻟﺘﻴﺎ ﺑښﻨﯥ ﻧﻪ ﻣﻨﻊ ﻛړم .د ﺑﻴﺎ ډاډ راﻛﻮﻟـﻮ ﻟﭙـﺎره ﻳـﯥ ﺧﭙـﻞ ﻻس زﻣـﺎ ﭘـﻪ ﭘﻮرﺗﻪ واﭼﻮﻟﯥ او ﺳړي ﭘﺴﯥ د ﺑﻨګﻠﯥ ﭘﻪ ﻟﻮر رواﻧﻪ ﺷﻮه .ﻣﺎ وﻟﻴﺪل د ﻫﻐـﯥ
اوږه ﻛﻴښﻮد. د ﺷﭙﯥ ﻟﺒﺎس ﭘـﺮ ﺗـﻦ و ،د ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ﻫـﺮ ﺧﻮځښـﺖ ﻛـﯥ ﻳـﻮه ﺧﻮښـﻲ او ﺧﻮﻧـﺪ
-او ﻫﻴﺮ دې ﻧﻪ ﺷﻲ ،ﺳﺒﺎ ﺳﻬﺎر ﭼﻜﺮ ﺗﻪ وځﻮ .ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ د ﻛـﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﭘﺮوت و داﺳﯥ ﻟﻜﻪ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﺳﻬﺎر ﻛـﯥ ﭼـﯥ ﭘـﻪ ﻟﻤـړي ځـﻞ ﻳـﯥ د ګﻮﻟـﻒ ﭘـﻪ
ﻣﺸﺮ راښﻜﺎره ﺷﻮ ،ﺧﭙﻠﻪ زﻧﻪ ﻳﯥ د ﻫﻐﯥ اوږې ﺗﻪ ﻧﺰدې ﻛړه، ﭼﻤﻦ ﺑﺎﻧﺪې ﻗﺪم وﻫﻞ زده ﻛړي وي.
-ﻓﻴﻼډﻳﻔﻴﺎ ﻏﻮاړي ﺗﺎﺳﻮ ﺳﺮه ﺧﺒﺮې وﻛړي ،ښﺎﻏﻠﯧﻪ! زه ﻳــﻮاځﯥ وم ،ﺗﻘﺮﻳﺒــﺎ دوه ﺑﺠــﯥ وې ،دﻧﻨ ـﻪ ﻻړم ،ﺷــﺎ ﺧــﻮا ﻣــﯥ وﻛﺘــﻞ د
-ﺳﻤﻪ ده ،ﻳﻮه دﻗﻴﻘﻪ ﻛﯥ درځـﻢ ،ﻫﻐـﻮي ﺗـﻪ وواﻳـﻪ زه ﺑﻴﺮﺗـﻪ راځـﻢ ...ښـﻪ ډﯦﺮو ښځﻮ ﺧﭙﻠﻮ ﻣﻴړوﻧﻮ ﺳﺮه ﻻﻧﺠﯥ رواﻧﯥ وې.
(c) ketabton.com: The Digital Library
اﺷﺎره وﻛړه ،ﻫﻐﻪ ﻳﻮځـﻞ د ﻣـﻮټﺮ ﺑﻴـﻞ ﺷـﻮي ټﻴـﺮ ﺗـﻪ اوﺑﻴـﺎ ﺑـﺮه وﻛﺘـﻞ ﻟﻜـﻪ د ﺷﭙﻪ.
اﺳﻤﺎن ﻧﻪ ﭼﯥ راﭘﺮﻳﻮﺗﻰ وي .ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﻣﻮټﺮ ﭼﺎﻻن ﻛړو او ﭘﻪ ﺷﺎ ﺑـﻪ -ښﻪ ﺷﭙﻪ.
ﻳﯥ ﺑﻮځﻮ ،ﻳﻮ ورﺗﻪ ووﻳﻞ؛ -ښﻪ ﺷﭙﻪ .ﻫﻐﻪ ﻣﻮﺳﻚ ﺷﻮ ،ښﻪ ﺷﭙﻪ ،زوړ ﻳﺎره ...ښﻪ ﺷﭙﻪ!
-ټﺎﻳﺮ ﻳﯥ ﻧﺸﺘﻪ ﻧﻮ څﻨګﻪ ﻳﯥ ﺷﺎﺗﻪ ﺑﻮځﯥ؟ اوﻗﻲ ﺑﻴﺎ ووﻳﻞ. زﻳﻨﻮ ﻧﻪ راښﻜﺘﻪ ﺷﻮم ،وﻣﯥ ﻛﺘﻞ ﭼﯥ ﻣﺤﻔـﻞ ﻻ ﺧـﺘﻢ ﻧـﻪ دى .دروازې ﻧـﻪ
-ﺧﻮ ځﺊ ﻳﻮه ﻫڅﻪ ﺧﻮ ﺑﻪ وﻛړو .ﭘﻪ دې ﻛـﯥ د ﺷـﻮر او ﻫﺎرﻧډوﻧـﻪ ﻧـﻮر ﻫـﻢ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﭘﻨځﻮس ﻣﺘﺮه ﻟﺮې ،ﻟﺴګﻮﻧﻪ ﻣﻮټﺮې ګـډ وډ وﻻړ دي ،څﺮاﻏﻮﻧـﻪ ﻳـﯥ
زﻳﺎت ﺷﻮو .زه ﻫﻢ د ﺻﺤﻨﻲ ﻧﻪ ووﺗﻢ ،ﻳﻮ ځﻞ ﻣﻰ ﺷﺎﺗﻪ وﻛﺘﻞ ،د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ روښﺎﻧﻪ دي ،ﺧﻠﻜﻮ ﻳﻮ ﺷﻮر ﻣﺎﺷﻮر ﺟﻮړ ﻛړى و ،د ﺳړك ﻏﺎړې ﻟښـﺘﻲ ﻛـﯥ
ﻛﻮر د ﺳﭙﻮږﻣۍ ﭘﻪ رڼﺎ ﻛﯥ د ﻣﺤﻞ ﭘـﻪ څﻴـﺮ ښـﻜﺎرﻳﺪه ،دﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ﻛـﻮر ﻛـﯥ د ﻳﻮ ﻧﻮي ﻣـﺎډل ﻣـﻮټﺮ ﻣﺨﻜـﯥ ټﻴـﺮ ﭘـﺮوت و او ﻣـﻮټﺮ ﻛـﻮږ وﻻړ و ،ﻟﺴـګﻮﻧﻪ
ﻋﺠﻴﺒﻪ ﻧﺎڅﺎﭘﻲ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﺧﻮره ﺷﻮې وه ،ﺧﭙﻠـﻪ زﻳﻨـﻮ ﻛـﯥ وﻻړ و او ﺧﻠﻜـﻮ ﺧﻠﻚ ﺗﺮې راﭼﺎﭘﻴﺮ وو ،د ځﻴﻨﻮ ﻣﻮټﺮﭼﻠﻮﻧﻜﻮ ﻻره ﭼﯥ ﺑﻨﺪه وه ﻫﻐﻪ ځﺎى ﻧﻪ
ﺗﻪ ﻳﯥ د ﺧﺪاى ﭘﺎﻣﺎﻧۍ ﻟﭙﺎره ﻻﺳﻮﻧﻪ ﺧﻮځﻮل. ﺑﻪ ﻳﯥ ﭼﻐﻰ وﻫﻠﯥ او ﻫﺎرﻧډوﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ وﻫﻞ او ﻳﻮ ﻏﺎﻟﻤﻐﺎل ﻳﯥ ﺟﻮړ ﻛړى و.
*** ﻳﻮ ﺳړي ﭼـﯥ اوږده ﭼﭙﻨـﻪ ﻳـﯥ اﻏﻮﺳـﺘﯥ وه ،ﻣـﻮټﺮ ﻧـﻪ راښـﻜﺘﻪ ﺷـﻮ ،ﭘـﻪ
ﺳﺮك ودرﻳﺪ او ﻣﻮټﺮ ﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ځﻴﺮ وﻛﺘﻞ.
ډﯦﺮ وﺧﺖ ﺑﻪ ﻣﯥ ﻛﺎر ﻛﺎوه .ﺳﻬﺎر وﺧﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ځـﺎى ﺗـﻪ ﺗﻠـﻢ .راﺳـﺮه ﻛـﺎر
-وګﻮرئ ،دا ﺧﻮ ﭘﻪ ﻟښﺘﻲ ﻛﯥ ﻏﻮرځﻴﺪﻟﻰ .ﻫﻐﻪ ﺧﻠﻜﻮ ﺗﻪ وﻳـﻞ ،ﺧﻠـﻚ
ﻛﻮﻧﻜﻲ ﻣﯥ ﻫـﻢ ﻳـﻮاځﯥ ﭘـﻪ ﻟﻤـړي ﻧﻮﻣﻮﻧـﻮ ﭘﻴﮋﻧـﺪل .د ﻏﺮﻣـۍ ډوډۍ ﺑـﻪ ﻣـﯥ
ﻣﻮټﺮ ﭼﻠﻮﻧﻜﻲ ﺗﻪ ﭘﻪ ﻏﻮﺳﻪ وو.
ﻫﻐﻮى ﺳﺮه ﭘﻪ ﻳـﻮ ﺑﻴﺮوﺑـﺎري ﻫﻮټـﻞ ﻛـﯥ ﺧﻮړﻟـﻪ ،څـﻪ د ﻏﺮﻣـﯥ ډوډۍ وه ﺧـﻮ
-ﻛﻪ ﻣﻮټﺮ ﻧﻪ ﺷﯥ ﭼﻠﻮﻟﯥ ﺧﻮ ﻣﻪ ﭼﻠﻮه ،د ﺷـﭙﯥ ﭘـﺮې ﭼـﻞ زده ﻛـﻮې .ﻫﻐـﻪ
ﺑﺲ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺷﻮې ﻏﻮښﻪ ،ﺟﻮش ﻛړي اﻟﻮګﺎن او ﻗﻬﻮه ﺑﻪ وه .ﺟﺮﺳﻲ ښﺎر ﻛﯥ
ﺑﻞ وﻳﻞ
ﻣﯥ ﻳﻮې ﺟﻴﻨۍ ﺳﺮه ﻳﺎراﻧﻪ ﻫﻢ ﺟﻮړه ﻛړې وه ﺧﻮ د ﻫﻐﯥ ورور ﻣﻨځ ﻛـﯥ ﺧﻨـډ
-ﺧﻮدﻛﻮﺷﻲ دې ﻛﻮﻟﻪ .ښﻪ ده ﭼﯥ ﻳﻮ ټﻴﺮ ﺗﺮې وﺗﻠﻰ دى .ﻣﻮټﺮ ﭼﻠـﻮﻧﻜﯥ
ﺷﻮى و ،د ﺟﻮﻻى ﭘﻪ ﻣﻴﺎﺷﺖ ﻛﯥ ﭘﻪ رﺧﺼﺘۍ ﻻړه ،ﻣﺎ ﻫﻢ ﭘړى ﭘﺮې ﺳﺴـﺖ
وﻳﻞ،
ﻛړ.
-ﻣﻮټﺮ زﻣﺎ دې ﺧﻮ ﻣﺎ ﻧﻪ ﭼﻠﻮه .ځﻴﻨـﯥ ﻧـﻮر ﻫـﻢ ﺧﭙﻠـﻮ ﻣـﻮټﺮو ﻧـﻪ راښـﻜﺘﻪ
ﻧﻴﻮﻳــﺎرك ښــﺎر ﻣــﯥ ﻳﻮڅــﻪ ﺧــﻮښ ﺷــﻮى و ،زه ﺑــﻪ اﻛﺜــﺮه ﭘــﻨځﻢ واټ ﻻره
ﺷﻮو ،ﭘﻴﻐﻠﻮ د ډﯦﺮ ﺷﺮاﺑﻮ څښﻠﻮ او اوږدو ﺳﻴﻨډﻟﻮ ﻟـﻪ ﻛﺒﻠـﻪ ﺳـﻢ درﻳـﺪل ﻫـﻢ
ﺑﺎﻧﺪې ﭘﻴﺎده ﺗﻠﻢ ،ﭘﻪ ﻻره ﺑﻪ ﻣﯥ ﺧﻴـﺎل ﻛـﯥ ﻳـﻮ څـﻮ ښـځﯥ ځـﺎن ﺳـﺮه ﻣﻠګـﺮې
ﻧﻪ ﺷﻮﻛﻮﻻى .د ﻣﻮټﺮو ﻫﺎرﻧډوﻧﻪ وو ﭼﯥ ﻳﻮ ﺑﺪ ﺣﺎل ﻳﯥ ﺟﻮړ ﻛړى و.
ﻛړې او ﺧﭙﻞ ﺗﺼﻮر ﻛﯥ ﺑﻪ د ﻫﻐﻮى ژوﻧﺪ ﺗﻪ ورﻧﻨـﻮﺗﻢ .ﻛﻠـﻪ ﻛﻠـﻪ ﺑـﻪ ﭘـﻪ ﺧﻴـﺎل
ﭘــﻪ دې ﻛــﯥ ﻳــﻮ ﺑــﻞ اوﻗــﻲ ﻏﻮﻧــﺪې راﻏــﻰ ،دواړه ﻻﺳــﻮﻧﻪ ﻳــﯥ ﭘــﻪ ﺗﺸــﻮ
ﻛــﯥ ﻫﻤــﺪې ښــځﻮ ﭘﺴــﯥ د ﻫﻐــﻮي ﻛﻮروﻧــﻮ ﭘــﻮرې ﻻړم ،ﻫﻐــﻮى ﺑــﻪ ﻛــﻮر ﺗــﻪ
ﻛﻴښﻮدل ،وﻳﯥ ﭘﻮښﺘﻞ؛
ﻧﻨﻮﺗﻮ ﻧﻪ ﻣﺨﻜﯥ راوﻛﺘﻞ او ﻣﻮﺳﻜۍ ﺑﻪ ﺷﻮې .دا ﻫﺮ څﻪ زﻣـﺎ د ﻳﻮاځﻴﺘـﻮب
-څــﻪ ﺧﺒــﺮه ده؟ ﺗﻴــﻞ ﭘﻜــﯥ ﺧــﺘﻢ ﺷــﻮي دي؟ دوه درې ﻛﺴــﺎﻧﻮ ﻣــﻮټﺮ ﺗــﻪ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻫﻐـﻮى اﺣﺘﻴـﺎط ﻛــﻮي او زﻣـﺎ ﻣـﻮټﺮ ﻣﺨــﯥ ﺗـﻪ ﻧـﻪ راځــﻲ ،او د ﻳـﻮ ټﻜــﺮ ښﻜﺎرﻧﺪوى وې ،د ﻧـﻮرو ﻛـﺎر ﻛﻮﻧﻜـﻮ ﻫـﻢ زﻣـﺎ ﭘـﻪ څﻴـﺮ ﺣـﺎل و ،ﺗـﺮ ډﯦـﺮه ﺑـﻪ
ﻛﻴــﺪو ﻟﭙــﺎره ﺑﺎﻳــﺪ دواړه ﺧــﻮاوې ﺑــﯥ اﺣﺘﻴﺎﻃــﻪ و اوﺳــﻲ .ﻫﻐــﯥ ﺧﭙﻠــﻪ ﺧﺒــﺮه ﻫﺴﯥ د ﻛړﻛۍ ﻣﺨﯥ ﺗـﻪ وﻻړ وو ،ﺑﻴـﺎ ﺑـﻪ ﺗﻴـﺮ ﻣـﺎزﻳګﺮ د ډوډۍ ﭘـﻪ ﺑﻬﺎﻧـﻪ ﻟـﻪ
ﺑﺎﻧﺪې ټﻴﻨګﺎر ﻛﺎوه. ﻛﺎر ځﺎﻳﻪ راووﺗﻞ او د ﺧﭙﻞ ژوﻧﺪ دردوﻧﻜﯥ ﺷﻴﺒﯥ ﺑﻪ ﻳﯥ ﺿﺎﻳﻊ ﻛﻮﻟﯥ.
-ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ ﺗﺎ ﻫﻢ د ځﺎن ﭘﻪ څﻴﺮ ﻛﻮم ﺳړي ﺳﺮه وﺧﺖ ﺗﻴﺮ ﻛړى وي. ﻳــﻮ څــﻪ وﺧــﺖ ﻟﭙــﺎره ﻣــﯥ ﺟــﻮرډن ﺑﻴﻜــﺮ ﺳــﺮه ﻫــﻢ ﻧــﻪ و ﻟﻴــﺪﻟﯥ .ﺑﻴــﺎ ﻣــﯥ د
-زه اﻣﻴﺪ ﻟﺮم ﭼﯥ ﻫﻴڅﻜﻠﻪ ﻧـﻪ ،ﺑـﯥ ﭘـﺮوا ﺧﻠـﻚ ﻣـﯥ ډﯦـﺮ ﺑـﺪې ﺷـﻲ ،ﻧـﻮ ګﺮﻣۍ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛﯥ وﻟﻴﺪﻟﻪ .ﭘـﻪ ﻟﻤـړي ﺳـﺮ ﻛـﯥ ﻣﺎﺗـﻪ ځـﺎن داﺳـﯥ ﻏـﻮړه ﻣـﺎل
ځﻜﻪ ﺧﻮ ﺗﻪ راﺑﺎﻧﺪې ګﺮان ﻳﯥ. ښﻜﺎرﻳﺪه ،ﭼﯥ ﻫﻐﯥ ﺳﺮه ﻳﻮ ځﺎى ﻻړ ﺷﻢ ځﻜﻪ ﻫﻐـﻪ د ګﻮﻟـﻒ ﻟـﻮﺑﯥ اﺗﻠـﻪ وه
د ﻫﻐﯥ ﺧړ رﻧګﻪ ﺳﺘﺮګﯥ ﭘﻪ ﺳﺮك وې ،ﺧـﻮ ﻫﻐـﯥ زﻣـﻮﻧږ دواړو اړﻳﻜـﯥ او ﻫﺮ ﭼﺎ ﭘﻴﮋﻧﺪﻟﻪ .ﺧﻮ دﻟﺘﻪ ﻳﻮ څﻪ ﻧﻮر وو ،ﭘﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﯥ زه ﻣﻴـﯧﻦ ﻧـﻪ وم ،د
ﺗﻪ ﻧﻮم ورﻛړ .د ﻳﻮې ﺷﯧﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﻣﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ زه ﭘـﺮې ﻣﻴـﯧﻦ ﺷـﻮې ﻳـﻢ. ﺧﻠﻜﻮ ﭘﺮ وړاﻧﺪې د ﻫﻐﯥ ﺳﻠﻮك داﺳﯥ ﻣﻐﺮور ﻏﻮﻧﺪې و .ﺟـﻮرډن ﺑﻴﻜـﺮ ﺑـﻪ
ﺧﻮ زه ﻫﺮ ﻛﻠﻪ ﭘﻪ اراﻣﻪ ﻣﻐﺰو ﻓﻜﺮ ﻛﻮم او زﻣﺎ دﻧﻨﻪ ﻗـﺎﻧﻮن زﻣـﺎ د ﺧﻮاﻫﺸـﺎﺗﻮ اﻛﺜﺮه د ﻫﻮښـﻴﺎرو ﺧﻠﻜـﻮ ﻧـﻪ ډډه ﻛﻮﻟـﻪ .ځـﺎﻧﻲ ﺑـﯥ اﻋﺘﺒـﺎره وه .ﻫﻐـﯥ داﺳـﯥ
ﻟﭙﺎره د ﺧﻨډوﻧﻮ ﭘﻪ څﻴﺮ ﻛﺎر ﻛﻮي .ﭘﻪ اوﻧۍ ﻛﯥ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻪ ﻣـﯥ ورﺗـﻪ ﻟﻴﻜﻮﻧـﻪ ﻫــﻴڅ ﻧــﻪ ﺷــﻮ زﻏﻤــﻼى ﭼــﯥ د ﻫﻐــﯥ ﭘﻜــﯥ ﺗــﺎوان وي .زﻣــﺎ ﭘــﻪ ﻓﻜــﺮ ﺧﭙــﻞ
ﻫﻢ ﻟﻴږل او ﻻﻧﺪې ﺑﻪ ﻣﯥ ورﺗﻪ ﻟﻴﻜﻞ ) ،ﭘﻪ ﻣﻴﻨﻪ ...ﻧﻴﻚ( اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻧﻪ ښﻜﺎره ﻛﻮي .دﻧﻴﺎ واﻟﻮ ﺗـﻪ ﻳـﯥ ﺧﭙﻠـﯥ ﺑـﺪﻏﻮﻧﯥ ﻣﻮﺳـﻜﺎ ﺳـﺮه
ﻫﺮ ﻳﻮ ﻛﺲ ﭘﻪ ځﺎن ﻛﯥ دﻧﻨﻪ ﻳﻮ ﺣﻘﻴﻘﻲ ښﻪ واﻟﻰ ګﻮري او زﻣﺎ دا ؤ. ﺧﭙﻠﻮ ﻏﻮښﺘﻨﻮ او ځﺎن ښـﻮدوﻧﻜﯥ ﺑـﺪن ﺗـﻪ ﻗﻨﺎﻋـﺖ ورﻛـﺎوه .ﺧـﻮ ﻣـﺎ ﺗـﻪ ﻳـﯥ
زه د ګﻮﺗﻮ ﭘﻪ ﺷﻤﯧﺮ اﻳﻤﺎﻧﺪارو ﺧﻠﻜﻮ د ﺟﻤﻠـﯥ ﻧـﻪ ﻳـﻢ ،ﺗـﺮ ﻛـﻮم ﺣـﺪه ﭼـﯥ ﻫﻴڅ ﻓﺮق ﻧـﻪ ﻛـﺎوه .ﺑـﻰ اﻋﺘﺒـﺎري داﺳـﯥ ﺷـﻰ ﻧـﻪ دى ﭼـﯥ ﻳـﻮ ﺳـړى دې ﭘـﺮې
ﻣﺎﺗﻪ ځﺎن ﻣﻌﻠﻮم و. ښځﻪ ﻣﻼﻣﺘﻪ ﻛړي .ﻣﺎ دا ﻫﺮ څﻪ ﻫﻐﻪ وﺧﺖ درك ﻛړه ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ﻳﻮځﺎى د
ﻳﻮ ﻣﺤﻔﻞ ﻧﻪ راﺗﻠﻮ او ﻫﻐﯥ ﻣﻮټﺮ ﭼﻼوه .ﭘﻪ ﻻره ﻛﯥ ﻳﯥ د ﻣﺰدوراﻧﻮ ﺧـﻮاﻛﯥ
ﻣﻮټﺮ دوﻣﺮه ﻧږدې وځﻐﻼوه ﭼﯥ دﻫﻐـﯥ ﺳـړي ﻛـﻮرﺗۍ زﻣـﻮﻧږد ﻣـﻮټﺮ ﺑﺎﻧـټ
ﺑﺎﻧﺪې وﻟګﻴﺪه.
-دا څﻨګﻪ ﻣﻮټﺮ ﭼﻠﻮې؟ ﻳﺎ ﺧﻮ ﺑﺎﻳﺪ ډﯦﺮ اﺣﺘﻴﺎط وﻛړې او ﻳﺎ ﻫـﻴڅ ﻣـﻮټﺮ
وﻧﻪ ﭼﻠﻮې.
-زه اﺣﺘﻴﺎط ﻛﻮم!
-دا څﻨګﻪ اﺣﺘﻴﺎط دى؟
-ښﻪ ...ﻧﻮ دا ﻧﻮر ﺧﻠﻚ دې اﺣﺘﻴﺎط ﻛﻮي.
-دا ﻧﻮ څﻨګﻪ ﺧﺒﺮه ﺷﻮه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻧﻮ ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﻣﺎﺗﻪ د ﺗﻮرن رﺗﺒﻪ راﻛړه او ﻫـﺮ ﻳـﻮ ﻣﺘﺤـﺪ دوﻟﺘﻮﻧـﻮ ﻣﺎﺗـﻪ ﻣډاﻟﻮﻧـﻪ ﺷﻮې.
راﻛړه اوﻟﻪ ﻛﯥ د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې راﺗﻪ دروغ ښﻜﺎرﻳﺪې ﺧﻮ اوس ﻳﯥ راﺗـﻪ ﺧﻮﻧـﺪ -د ﻣﻨځﻨﻲ ﻟﻮدﻳځ د ﻛﻮﻣﯥ ﺑﺮﺧﯥ ﻳﯥ؟ﻣﺎ ﺗﺮې ﺳﻤﺪﻻﺳﻪ وﭘﻮښﺘﻞ.
راﻛﺎوه .ﻫﻐﯥ ﺧﭙﻞ ﺟﻴﺐ ﺗﻪ ﻻس ﻛړ او ﻳﻮ ګﻼﺑـﻲ رﻧـګ اوﺳـﭙﻨﻴﺰه ټﻮټـﻪ ﻳـﯥ -ﺳﻦ ﻓﺮاﻧﺴﺴﻜﻮ.
زﻣﺎ ورﻏﻮي ﻛﯥ ﻛﻴښﻮده. -ښﻪ...
-دﻏﻪ ﻣډال د ﻣﻮﻧټﻲ ﻧګﺮې ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻟﻪ ﺧﻮا راﻛړل ﺷﻮى دى. -زﻣﺎ د ﻛﻮرﻧۍ ټـﻮل ﻏـړي ﻣـړه ﺷـﻮو ﻧـﻮ ځﻜـﻪ ټﻮﻟـﻪ ﺷـﺘﻤﻨﻲ ﻣﺎﺗـﻪ ﭘـﺎﺗﯥ
زه ﺣﻴــﺮان ﺷــﻮم ،دﻏــﻪ ﺷــﻰ ﺧــﻮ ﭘــﻪ رﻳښــﺘﻴﺎ ﻫــﻢ ﻓــﻮق اﻟﻌــﺎده او اﺻــﻞ ﺷــﻮه“.د ﻫﻐــﯥ ﻏــږ ﻛــﯥ رﻳښــﺘﻴﻨﻮﻟﻲ وه ،داﺳــﯥ ﻟﻜــﻪ د ﻛــﻮرﻧۍ ټــﻮل ﻏــړي
ښﻜﺎرﻳﺪه .ګﺮد ﭼـﺎﭘﻴﺮه د داﻳـﺮې ﭘـﻪ ﺷـﻜﻞ ﭘـﺮې ﻟﻴﻜـﻞ ﺷـﻮي ول ) ،ﻣـﻮﻧټﻲ ﻧﺎڅﺎﭘﻲ د ﻻﺳﻪ ورﻛﻮل ﻳﯥ اوس ﻫﻢ ځﻮروي .ﻳﻮې ﺷـﻴﺒﯥ ﻟﭙـﺎره ﺷـﻜﻲ ﺷـﻮم
ﻧګﺮي ﻧﻴﻜﻮﻟﺲ رﻳﻜﺲ(. ﻟﻜﻪ زﻣﺎ ﭘښﻪ ﭼﯥ ﻛﺸﻮي ﺧﻮ ﻫﻐﯥ ﺗﻪ ﻳﻮځﻞ ﻛﺘﻠﻮ ﺳﺮه ﻣﯥ ﻗﻨﺎﻋـﺖ ﺗـﺮ ﻻﺳـﻪ
-ﻫﻐﻪ ﺑﻞ ﻣﺦ ﻳﯥ وګﻮره! ﻛړ.
-ﺗﻮرن ﺟﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ،د ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﻛﺎرﻧﺎﻣﻮ ﻟﭙﺎره .ﻣﺎ وﻟﻮﺳﺘﻞ. -ﻫﻐـــﯥ ﻧـــﻪ وروﺳـــﺘﻪ زه د ﻳـــﻮ ځـــﻮان راﺟـــﺎ ﭘـــﻪ څﻴـــﺮ د اروﭘـــﺎ ﭘـــﻪ ټﻮﻟـــﻮ
-دﻟﺘﻪ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺷﻰ دى ﭼـﯥ زه ﻳـﯥ ﻟـﻪ ځـﺎن ﺳـﺮه ﺗـﻞ ﺳـﺎﺗﻢ ،د اﻛﺴـﻔﻮرډ د ﻫﻴﻮادوﻧﻮ ﻛﯥ ګﺮځﻴـﺪم او د ﺳـﺮو زرو ،ﻏـﻮره ډول ﻳـﺎﻗﻮت ،ﻟﻮﻳـﻮ ﻟﻮﺑـﻮ ﺗـﻪ
ورځﻮ ﻳﺎداښﺖ ،ﭼﭗ ﻻس ﺗﻪ وﻻړ ﺳړي ﻧﻮﺑـﻞ ﺟـﺎﻳﺰه ﺗﺮﻻﺳـﻪ ﻛـړې وه.دا ﻳـﻮ ﺗﻠﻞ ،ﻳﻮ څﻪ رﺳﺎﻣﻲ او دا ﻫﺮڅﻪ زﻣﺎ د ځﺎن ﻟﭙﺎره ول او ﻛﻮښښ ﻣﻰ ﻛـﺎوه ﺗـﺮ
اﻧځﻮر و ،ﺑﯥ ﺷﻤﻴﺮه ځﻮاﻧﺎﻧﻮ ﺳﭙﻮرټﻲ ﻟﺒﺎس ﭘﻪ ﺗـﻦ و ،ﻋﻜـﺲ ﻛـﻰ ګﻴـټﺲ څﻮ د ﭘﺨﻮا ﻧﻪ راﭘﺎﺗﯥ ﺧﻔګﺎن ﭘﺮې ﻫﯧﺮ ﻛړم.
ﺑﻲ ﻫﻢ و ،ﺧﻮ وړوﻛﻲ او ځﻮان ښﻜﺎرﻳﺪه او ﻳﻮ د ﻛﺮﻛـټ ﺑﻴـټ ﻳـﯥ ﻻس ﻛـﯥ د ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﺧﺒﺮو زﻣﺎ ﺑﺎور ﻧﻪ و ،ځﻜﻪ ﻣﯥ ځﺎن ﻫﻐﻪ ﭘﺴـﯥ ﺧﻨـﺪا ﻧـﻪ راﻗـﺎﺑﻮ
ﻧﻴﻮﻟﻰ و. ﻛړ.
اوس دا ﻫﺮ څـﻪ ﻣﺎﺗـﻪ رﻳښـﺘﻴﺎ ښـﻜﺎره ﺷـﻮل ،د ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ﻛـﻮر ﻛـﯥ ﻣـﯥ د -ﺑﻴﺎ ﻧﻮ ﺟګړه ﭘﻴﻞ ﺷﻮه ،زوړ ﻳﺎره .دا ﻧﻮ زﻣﺎ ﻟﭙﺎره ﻳﻮه ﻫﻮﺳـﺎﻳﻲ وه او د
ﭘړاﻧګﺎﻧﻮ څﺮﻣﻨﯥ ﻟﻴﺪﻟﯥ وې ،اﻟﻤﺎرۍ ﻛﯥ دﻧﻨـﻪ ﻳـﺎﻗﻮت او ﻟﻌﻠﻮﻧـﻪ ﻳـﯥ راﺗـﻪ زړه ﻧﻪ ﻣﯥ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﭘﻜﯥ ﻣړ ﺷﻢ ،ﺧﻮ ﺑﻴﺎ ﻣﺎﺗﻪ ښﻜﺎره ﺷﻮل ﭼـﯥ دا ﺧﭙـﻞ
ﻫﻢ ښﻮدﻟﻲ وو .د ﻫﻐﻪ زړه ﻧﺎﻛﺮاره او ﻣﺎت ﺷﻮى ښﻜﺎرﻳﺪه. ﺧﻮږ ژوﻧﺪ ﺗﯧﺮ ﻛړم .ﺟګړې ﺗﻪ ﭘﻪ ورﺗﻠﻮ ﺳﺮه ﻟﻮﻣړى ﺑﺮﻳﺪﻣﻦ ﺷـﻮم .د ارګﻮﻧـﺎ
-ﻧﻦ در ﻧﻪ ﻳﻮه ﻏټﻪ ﻏﻮښﺘﻨﻪ ﻟﺮم .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ ،ﺧﭙـﻞ ﻳﺎدګـﺎري ﻋﻜـﺲ ﻳـﯥ ﭘــﻪ ځﻨګــﻞ ﻛــﯥ ﭼــﯥ زﻣــﻮﻧږ ﻟﻴــﻮا ﻛــﯥ څــﻮﻣﺮه ﺳــﻼ وه ،ﻣــﺎ راواﺧﺴــﺘﻪ او
ﺟﻴﺐ ﻛﯥ ﻧﻨﻮﻳﺴﺖ. ﻫﻤﺪاﺳــﯥ ﭘــﺮې ﻣﺨﻜــﯥ ﻻړم ،زﻣــﻮﻧږ او دښــﻤﻦ ﺗــﺮ ﻣــﻨځ ﻳــﻮاځﯥ ﻧــﻴﻢ ﻣﺎﻳــﻞ
-ﻧﻮ ﻣﺎ ﻓﻜﺮ وﻛﻪ ﭼﯥ ﺗﻪ ﺑﺎﻳﺪ زﻣﺎ ﺑـﺎره ﻛـﯥ ﭘـﻮى ﺷـﯥ ،زه ﻧـﻪ ﻏـﻮاړم زﻣـﺎ ﻓﺎﺻـﻠﻪ وه ،ﻫﻠﺘــﻪ ﭘﻴــﺎده ﻋﺴـﻜﺮ ﻧــﻪ ﺷــﻮ ورﺗـﻼى .ﻫﻠﺘــﻪ ﻣــﻮﻧږ دوه ورځــﯥ او
ﺑﺎره ﻛﯥ داﺳـﯥ ﻓﻜـﺮ وﻛـړې ﭼـﯥ زه ﻫـﻴڅ ﺷـﻰ وم ﻳـﺎ ﻳـﻢ ،زه د ﻧﺎاﺷـﻨﺎ ﺧﻠﻜـﻮ ﺷﭙﯥ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮو ،ﻣﻮﻧږ 130ﻋﺴﻜﺮ او ﺷـﭙﺎړس ﻟﻴـﻮس ټـﻮﭘﻜﯥ وې .او ﻛﻠـﻪ
ﺗﺮﻣﻨځ راګﻴﺮ ﻳﻢ ،ﻧﻮ ځﻜﻪ ﻛﻠﻪ دﻟﺘـﻪ ﻛﻠـﻪ ﻫﻠﺘـﻪ ،زه ﻏـﻮاړم ﺧﭙـﻞ ﺗﯧـﺮ ﺧﻔګـﺎن ﭼﯥ ﭘﻴﺎده ځﻮاك راﻏﻰ ﻧﻮ د درﻳﻮ ﺟﺮﻣﻨﻲ ﻓﺮﻗﻮ ټـﻮل ﻋﺴـﻜﺮ وژل ﺷـﻮي وو.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻛﻤﺸﻨﺮ ﺳـﺮه ﻣـﯥ ﻳﻮځـﻞ ښـﻪ ﻛـړى و او اوس راﺗـﻪ ﻫـﺮ ﻛـﺎل د ﻛﺮﺳـﻤﺲ ﭘﺮې ﻫﻴﺮ ﻛړم .ﻧﻦ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﺑﻪ زﻣﺎ ﺧﻔګﺎن ﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﺷﯥ.
ﻛﺎرت راﻟﻴږي. -ﻏﺮﻣﯥ ډوډۍ ﻛﯥ؟
د ﭘﻞ ﻧﻪ ښﺎر داﺳﯥ ښﻜﺎرﻳﺪه ﻟﻜﻪ ﭘﻪ ﻟـﻮﻣړې ځـﻞ ﭼـﯥ ورﺗـﻪ ګـﻮري او د -ﻧﺎ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ،زه ﺧﺒﺮ ﺷﻮى ﻳﻢ ﭼﯥ ﺗﻪ آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜـﺮ ﺳـﺮه ﻛﻠـﻪ ﻛﻠـﻪ ﭼـﺎﻳﻮ
دﻧﻴــﺎ ښﺎﻳﺴــﺖ ﻫﻤــﺪې ښــﺎر ﻛــﯥ راټــﻮل ﺷــﻮى دى .ﻛﻠــﻪ ﭼــﯥ د ﺑﻠﻴــﻚ وﻳﻠــﯥ ﺗﻪ وځﯥ.
ﺟﺰﻳﺮې ﻧﻪ ﺗﯧﺮﯦﺪو ،ﻳـﻮ ﻟﻴﻤـﻮ ډوﻟـﻪ ﻣـﻮټﺮ زﻣـﻮﻧږ ﺧـﻮاﻛﯥ ﺗﯧﺮﯦـﺪه ،ﻣـﻮټﺮوان -ﺗﻪ دا وﻳﻞ ﻏﻮاړې ،ﻳﺎﻧﯥ ﺗﻪ آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﺳﺮه ﻣﻴﻨﻪ ﻟﺮې؟
ﺳــﭙﻴﻦ ﻣــﻮټﺮ ﭼﻠــﻮﻧﻜﻰ ﻟﺒــﺎس ﭘــﺮ ﺗــﻦ و ،ﺷــﺎﺗﻪ درې ﺳــټﺎﻳﻠﺶ ﺗﻮرﻳــﺎن او -ﻧﻪ زوړ ﻳﺎره! زه ﻣﻴﯧﻦ ﻧﻪ ﻳﻢ .ﺧﻮ آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﺑﻪ ﺗﺎ ﺳﺮه د ﻣﻮﺿﻮع ﭘـﻪ اړه
ورﺳﺮه ﻳﻮه ﺟﻴﻨۍ ﻧﺎﺳﺘﻪ وه .ﻣﺎ ﭘﻪ زوره وﺧﻨﺪل ،ﻫﻐـﻮى ﻣـﻮﻧږ ﺗـﻪ داﺳـﯥ ﺑـﺪ ﺧﺒﺮې وﻛړي.
راﻛﺘﻞ ﻟﻜﻪ د ﻫﻐﻮى د ﻣﻮټﺮ ﺳﻴﺎﻟﻲ ﭼﯥ ﻣﻮ ورﺧﺮاﺑﻪ ﻛړي وي. زه ﻫﻴڅ ﭘﻮى ﻧﻪ ﺷﻮم ﭼﯥ د )ﻣﻮﺿﻮع ﭘﻪ اړه( ﺧﺒﺮې ﻧﻪ د ﻫﻐـﻪ ﻣﻄﻠـﺐ څـﻪ
ﻏﻮرﻳــﺪوﻧﻜﯥ ﻏﺮﻣــﻪ وه ،د ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ د ﻏﺮﻣﻨــۍ اراده وه .ﻳﻮځــﺎى ﺗــﻪ و ،ﺧﻮ زه د ﻟﻴﻮاﻟﺘﻴﺎ ﻧﻪ ډﯦﺮ وارﺧﻄﺎ ﺷـﻮم .ﻣـﺎ آﻏﻠـﯥ ﺑﻴﻜـﺮ ددې ﻟﭙـﺎره ﻧـﻪ وه
ورﻧﻨﻮﺗﻮ، ﺑﻮﺗﻠﯥ ﭼﯥ زه ورﺳﺮه د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮې وﻛـړم .زه ډاډﻣـﻦ وم ﭼـﯥ د
-ښﺎﻏﻠﯥ ﻛﻴﺮوي! دا زﻣﺎ ﻣﻠګﺮې ښﺎﻏﻠﯥ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ دى. ﻫﻐﯥ ﻏﻮښﺘﻨﻪ ﺑﻪ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې وي ﺧﻮ ﺷﻴﺒﻪ وروﺳﺘﻪ زه ﭘﻪ دې ﭘښـﻴﻤﺎﻧﻪ وم
ﻳﻮه ﺷﯧﺒﻪ ﻣﯥ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﺳﺮه ﺧﺒﺮې وﻛړې .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻫﻢ ﺑـﻞ ﺧـﻮا ﺗﻠﻠـﻰ ﭼﯥ ﻣﺎ وﻟﯥ د ﻫﻐـﻪ ګڼـﻪ ګـﻮڼﯥ ﻛـﻮر ﻛـﯥ ﭘښـﻪ اﻳښـﯥ وه .ﻫﻐـﻪ ﻧـﻮر ﻫـﻴڅ وﻧـﻪ
و ،ﺑﻴﺎ راﻏﻰ. وﻳــﻞ ،ﻣــﻮﻧږ د اﻳــﺮو درې ﻧــﻪ ﺗﯧﺮﯦـﺪو ﻛــﯥ و ،ﻳــﻮ ﻧﻈــﺮ ﻣــﯥ آﻏﻠــﯥ وﻳﻠﺴــﻦ ﻫــﻢ
-دﻳﺨﻮا وګﻮره ،زوړ ﻳﺎره! ﻧﻦ ﺳﻬﺎر ﻣﯥ ﻟﻜﻪ ﭼﯥ ﭘﻪ ﻏﻮﺳﻪ ﻛړې او ﺑﻴﺎ وﻟﻴﺪه .ﻣﻮټﺮ ډﯦﺮ ﭘﻪ ﺳﺮﻋﺖ روان و ،د ﻫﻮاﻳﻲ ﭘﻞ ﺳﺮه ﺗﯧﺮﯦﺪو ﻛـﯥ ﻳـﻮ ﻣـﻮټﺮ
ﻳﯥ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﻣﻮﺳﻜﺎ وﻛړه. ﺳــﻴﻜﻞ ډوﻟــﻪ ﺷــﻰ زﻣــﻮﻧږ د ﻣــﻮټﺮ ﻣﺨﻜﻴﻨــۍ ﻛــﻮﻧﺞ ﺳــﺮه ﻳﻮځــﺎى ﺷــﻮ ،ﻳــﻮ
-زﻣﺎ راز او ﭘټ ﺷﻴﺎن ﻧﻪ ﺧﻮښﻴږي .زه ﭘﻮى ﻧﻪ ﺷﻮم ﭼﯥ ﺗـﻪ وﻟـﯥ ﻣﺎﺗـﻪ د ﺗﺮاﻓﻴﻜﻲ ﭘﻮﻟﻴﺲ ﭘﺮې ﺳﭙﻮر و.
ﻳﻮ ﻣﻠګﺮي ﭘﻪ څﯧﺮ ﻫﺮ څﻪ روښﺎﻧﻪ ﻧﻪ واﻳﯥ ،وﻟﯥ دا ﻫﺮ څﻪ آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﭘﻮرې -ﺳﻤﻪ ده زوړ ﻳﺎره! ﺳـﺮﻋﺖ ﺑـﻪ ﻟـږ ﻛـﻢ ﻛـړو .ﺧﭙﻠـﯥ ﺑټـﻮې ﻧـﻪ ﻳـﯥ ﺳـﭙﻴﻦ
ﺗړې؟ ﻛﺎرت راووﻳﺴﺖ او د ﭘﻮﻟﻴﺲ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ وﻧﻴﻮه .ﭘﻮﻟﻴﺲ ﻫـﻢ ﺳـﺘﺮګﯥ ځﻴـﺮ
-اوه...داﺳﯥ څﻪ ﺧﺎص ﺧﺒﺮه ﻧﺸـﺘﻪ ،آﻏﻠـﯥ ﺑﻴﻜـﺮ ﻳـﻮه ﻟﻮﺑﻐـﺎړې ده او ﺗـﻪ ﻛړې،
ﭘﻮﻫﻴږې ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ﻫﻴڅﻜﻠﻪ داﺳﯥ ﻛﻮم ﻛﺎر ﺗﺮﺳﺮه ﻧﻪ ﻛړي ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﻏﻠﻂ وي. -ښﻪ ﺗﺎﺳﻮ ﻳﯥ ،ﺑﻞ ځﻞ ﺑﻪ ﻣﻮ ﭘﻴﮋﻧﻢ ،ډﯦﺮ وﺑﺨښﺊ ،ښﺎﻏﻠﯥ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ!
ﻧﺎڅﺎﭘﻪ ﻳﯥ ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻲ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ ،ﭘﺎڅﻴﺪ ،زه ﻳﯥ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﺳﺮه ﭘﻮﻟﻴﺲ وار ﺳﺮه ﺳﺮ وﺧﻮځﺎوه ،ﺧﭙﻠـﻪ ﺗﺮاﻓﻴﻜـﻲ ﺧـﻮﻟۍ ﻳـﯥ ﭘـﻪ اﺣﺘـﺮام ﻟـږه
ﭘﺮﻳښﻮدم ټﻴټﻪ ﻛړه او ﺧﭙﻠﻪ ﻣﺨﻪ ﻳﯥ وﻧﻴﻮﻟﻪ.
-ﻫﻐﻪ ﭼﺎﺗﻪ زﻧګ وﻫﻲ ،راځﻲ .ووﻟـﻒ ﺷـﻴﻢ دا ووﻳـﻞ او ﻫﻐـﻪ ﭘﺴـﯥ ﻳـﯥ -دا څﻪ و؟“ﻣﺎ وﭘﻮښﺘﻞ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-څﻪ ﻧﺎوﺧﺘﻪ دى درﺑﺎﻧﺪې؟“ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﺮې ﺑﻴﺨﻮﻧﺪه ﻟﻬﺠﻪ ﻛﯥ ووﻳﻞ. ﺷﺎﺗﻪ ﻛﺘﻞ.
ښﺎﻏﻠﻲ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ د دﻋﺎ ﭘﻪ څﯧﺮ ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻮﻧﻪ ﭘﻮرﺗﻪ ﻛړه. -ښﻪ ﺳړى دى ﻛﻨﻪ؟ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﻫﻢ او ځﻮان ﻫﻢ.
-ﺗﻪ ډﯦﺮ ﻣﻮادﺑﻪ ﻳﯥ او زه د ﻳﻮ ﺑﻞ ﻧﺴﻞ ﭘﻮرې اړه ﻟﺮم .ﺗـﻪ ﻫﻤﺪﻟﺘـﻪ ﻛﯧﻨـﻪ، -ﻫﻮ...
ﺧﭙﻠـﻮ ﻟﻮﺑــﻮ ﺑــﺎره ﻛـﯥ وﻏږﻳــږه ،ﭘﻴﻐﻠــﯥ اﻧﺠـﻮﻧﯥ او ...او...زﻣــﺎ ﻟﭙــﺎره ،زه ﺧــﻮ -ﻫﻐﻪ ...اﻛﺴﻔﻮرډ ﻛﯥ درس وﻳﻠﻰ.
ﭘﻨځﻮس ﻛﻠﻦ ﻳﻢ ،زه ﺑﻪ اوس څﻪ ﺗﺎﺳﻮ ﺳـﺮه ځـﺎن ﺑﺮاﺑـﺮوم .ﻣـﻮﻧږ ﺗـﻪ ﻳـﯥ ﻻس -ښﻪ...
راﻛړ ،ﺧﭙﻠﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﭘﻮزه ﻳﯥ ﻛﺶ ﻛړه او ﻻړ .زه ﺣﻴـﺮان ﺷـﻮم ﻟﻜـﻪ ﭼـﯥ ﻣـﺎ -د اﻛﺴﻔﻮرډ ﻛﺎﻟﺞ ﻧﻮم ﺧﻮ دې اورﻳﺪﻟﻰ ﻛﻨﻪ؟
دﻫﻐﻪ ﺑﺎره ﻛﯥ څﻪ ﺑﺪ وﻳﻠﯥ ول. -ﻫﻮ ...ﻧﻮم ﻣﯥ اورﻳﺪﻟﻰ.
-ﻫﻐـــﻪ ﻛﻠـــﻪ ﻛﻠـــﻪ ډﯦـــﺮ اﺣﺴﺎﺳـــﺎﺗﻲ ﻛﻴـــږي ،دا ورځـــﯥ اوس د ﻫﻐـــﻪ د -د ﻧړۍ ﻧﺎﻣﺘﻮ ﻛﺎﻟﺠﻮﻧﻮ ﻧﻪ ﻳﻮ دى.
اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻲ ﻛﻴﺪو دي. -ګﻴټﺲ ﺑﻲ د څﻪ وﺧﺖ راﻫﻴﺴﯥ ﭘﻴﮋﻧﯥ؟ ﻣﺎ ﺗﺮې وﭘﻮښﺘﻞ.
-څﻮك دى ﻫﻐﻪ ،ﭘﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ،ﻓﻠﻤﻲ ﻟﻮﺑﻐﺎړى دى؟ -ﻳﻮ څﻮ ﻛﺎﻟﻪ ﻛﻴږي .ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺑﺨﺶ ډول ځﻮاب راﻛـﻪ؛ ﻫﻐـﻪ ﺳـﺮه
-ﻧﻪ ﻣﯥ د ﺟګړې وروﺳﺘﻪ وﭘﻴﮋﻧﺪل او ﻣﻠګـﺮى ﻣـﯥ ﺷـﻮ .ﻳـﻮ ﺳـﺎﻋﺖ ﺧﺒـﺮې ﻣـﯥ
-د ﻏﺎښﻮﻧﻮ ډاﻛټﺮ دى؟ ورﺳﺮه ﻛړې وې او ﻣﺎ ﭘﻴﮋﻧﺪﻟﻰ وﭼﯥ ﻛﺮه ﻧﺴﻞ ﺳړى دې ﭘﻴﺪا ﻛړى.ﻣﺎ ځـﺎن
-څﻮك؟ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ؟ ﻧﻪ ﻫﻐﻪ ﻗﻤﺎرﺑﺎز دى .ﻫﻐﻪ زړه ﻧﺎزړه ﺷﻮ او ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ ﺳﺮه ووﻳﻞ؛ ﻛﻪ دوﻣﺮه دې ﺧﻮښ وي ،ﻧﻮ ﻛﻮر ﺗﻪ ﻳﯥ ﺑﻮځﻪ او ﺧﭙﻠـﯥ ﺧـﻮر او
ﭘﻪ اراﻣﻪ ﭘﺴﯥ اوږده ﻛړه، ﻣﻮر ﺳﺮه ﻳﯥ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛړه.
-دا ﻫﻐﻪ ﺳړى دى ﭼﯥ د 1919ﻛﺎل ﻧړﻳﻮاﻟﯥ ﻟﻮﺑﯥ ﻳﯥ ﻓﻴﻜﺲ ﻛړې وې. -زﻣﺎ ﺗﺎﺗﻪ ﺧﻴﺎل دى ،ﺗﻪ زﻣﺎ د ﻟﺴﺘﻮڼﻮ ﺗڼﻴﻮ ﺗﻪ ګﻮرې ﻣﺎ ﻳـﯥ ﺗڼﻴـﻮ ﺗـﻪ ﻧـﻪ
-ﻟﻮﺑﯥ ﻳﯥ ﻓﻴﻜﺲ ﻛړې وې؟ ﻣﺎ د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮه ﺗﻜﺮار ﻛړه .زﻣﺎ ښﻪ ﻳﺎد ﺷـﻲ ﻛﺘﻞ ﺧﻮ اوس ﻳﯥ ورﺗﻪ زﻣﺎ ﭘﺎم ﻛﻪ،
ﭼﯥ 1919ﻛﺎل ﻛﯥ داﺳﯥ څﻪ ﭘﻴښ ﺷﻮي ول .ﻳﻮه ﺷﯧﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ﻣﯥ ﺗﺮې ﺑﻴﺎ -ﺧﺎﻟﺺ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻏﺎښﻮﻧﻮ ﻧﻪ ﺟﻮړې دي.
وﭘﻮښﺘﻞ. -ښﻪ»...ﻣﺎ ﻟﻪ ﻧږدې وﻛﺘﻞ «،ډﯦﺮ ښﻪ ﺳﻮچ دې ﻛړى دى.
-ﻫﻐﻪ دا ﻛﺎر څﻨګﻪ ﻛړى و؟ -ﻫﻮ ...ﺧﭙﻞ ﻟﺴﺘﻮڼﻲ ﻳﯥ ﺑډ وﻫﻞ.
”-ﺑﺲ ﻫﻐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻧﻪ ګټﻪ اﺧﺴﺘﯥ وه. -ﻫــﻮ ...ګﻴــټﺲ ﺑــﻲ د ښــځﻮ ﺑــﺎره ﻛــﯥ ډﯦــﺮ اﺣﺘﻴــﺎط ﻛــﻮي ،ﻫﻐــﻪ د ﺧﭙــﻞ
-ﻧﻮ ﺑﻴﺎ ﻳﻰ ﭘﻮﻟﻴﺲ وﻟﯥ ﻧﻪ ﻧﻴﺴﻲ؟ ﻣﻠګﺮي ښځﯥ ﺗﻪ ﻫﻢ ﻧﻪ ګﻮري .ﭘﻪ دې وﺧﺖ ﻛﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻫـﻢ ﺑﻴﺮﺗـﻪ راﻏـﻰ.
-ﻫﻴڅﻮك ﻳﯥ ﻧﻪ ﺷﻲ ﻧﻴﻮﻻى ،زوړ ﻳﺎره! ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﻫﻮښﻴﺎر ﺳړى دى .ﻣﺎ ښﺎﻏﻠﻲ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﺧﭙﻠﻪ ﻗﻬﻮه وڅښﻠﻪ او ﭘﻪ ﻳﻮه ﺟټﻜﻪ ﻛﯥ ﭘﺎڅﻴﺪ.
ټﻴﻨګﺎر وﻛﻪ او د ډوډۍ ﭘﻴﺴﯥ ﻣﺎ ورﻛړې ،ﺧﺪﻣﺘګﺎر ﭼﯥ زﻣﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﭘﻴﺴﯥ -ﻣﺎ ﺧﭙﻠﻪ ډوډۍ وﺧﻮړه ،ﺗﺎﺳﻮ دواړه ځﻮاﻧﺎن ﻣﺎﺗﻪ اﺟﺎزه راﻛړئ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ د ﻫﻐﯥ ﻛﻮر ﻧﻪ ﺗﯧﺮﯦـﺪم ،د ﻫﻐـﯥ ﺳـﭙﻴﻦ ﺳـﭙﻮرټﻲ ﻣـﻮټﺮ د ﺳـﺮك ﻏـﺎړه راوړې ،ﻣﺎ وﻟﻴﺪل ﭼﯥ ټـﺂم ﺑﻜـﻨﻦ ﻫـﻢ د ﻛـﻮټﯥ ﻧـﻪ راووت .ﻣـﺎ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺗـﻪ
ﻛﯥ وﻻړ و او ﻫﻐﻪ ﻳﻮ ﺗﻮرن ﺟﻨﺮال ﺳﺮه ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﻧﺎﺳـﺘﻪ وه ﭼـﯥ ﻣـﺎ ﻻ ﺗﺮاوﺳـﻪ ﻧـﻪ و ووﻳﻞ.
ﻟﻴﺪﻟﻰ .د ﻳﻮ ﺑﻞ ﺧﺒـﺮو ﻛـﯥ داﺳـﯥ ورك وو ﭼـﯥ ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﯥ ﻫـﻴڅ ﭘـﺎم ﻧـﻪ و ﺗـﺮ څـﻮ زه -زه ورځﻢ ﻳﻮ ﭼﺎﺗﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻼم وواﻳﻢ.
ﭘﻨځﻪ ﻓﻮټﻪ ورﻧږدې ﺷﻮم. ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ټﺎم ﻣﻮﻧږ وﻟﻴﺪو ،زﻣﻮﻧږ ﺧﻮاﺗﻪ ﭘﻪ ﺗﻴﺰۍ راروان ﺷﻮ.
-ﺳﻼم ﺟﻮرډن ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ وﻛﻪ راځﻪ! ﻫﻐﯥ ﻧﺎڅﺎﭘﻲ ووﻳﻞ، -ﺗﻪ ﭼﯧﺮﺗﻪ وې؟ ډﻳﺰي وارﺧﻄﺎ وه ،ﺗﺎ ﺗﺮ اوﺳﻪ ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻧﻪ و ﻛړى.
ﻫﻐﯥ ﻏﻮښﺘﻞ ﻣـﺎ ﺳـﺮه ﺧﺒـﺮې وﻛـړي ،ځﻜـﻪ د ﻫﻐـﯥ ټﻮﻟـﻮ ﻫﻤﺰوﻟـﻮ ﻛـﯥ ﻣـﺎ ﻧـﻪ -دا ښﺎﻏﻠﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ دى ،ښﺎﻏﻠﯥ ټﺎم ﺑﻜﻨﻦ.
ډﯦﺮه ﻣﺘﺎﺛﺮه وه .ﻫﻐﯥ ﻣﺎ ﻧﻪ وﭘﻮښﺘﻞ ﻛﻪ رﻳډ ﻛـﺮاس ﺳـﺮه ﻛـﺎر ﻛـﻮل ﻏـﻮاړې ،ﻧـﻮ زه دوى ﭘﻪ ﻟﻨـډه ﺗﻮګـﻪ ﺳـﺮه ﻻﺳـﻮﻧﻪ ورﻛـړل .د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻣـﺦ ﻛـﯥ ﻧـﺎ اﺷـﻨﺎ
ﻳــﯥ ﻛــﺎر ورﺳــﻤﻮﻻى ﺷــﻢ .ﻫﻐــﯥ ﻣــﺎ ﺳــﺮه ﺧﺒــﺮې ﻛــﻮﻟﯥ او ښــﺎﻏﻠﯥ اﻓﺴــﺮ د ډﻳــﺰي ﻏﻮﻧﺪې ﺷﺮم راڅﺮګﻨﺪ ﺷﻮ.
ﺧﻮﻟﯥ ﺗﻪ ﻛﺘﻞ. -ﺗﻪ ﭼﯧﺮﺗﻪ وې .ﭘﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ،دوﻣﺮه ﻟﺮې ډوډۍ ﺧﻮړﻟـﻮ ﺗـﻪ څﻨګـﻪ راځـﯥ؟
آﻓﺴﺮ ورﺗﻪ ﭘﻪ داﺳﯥ اﻧﺪاز ﻛـﯥ ﻛﺘـﻞ ﭼـﯥ ﻫـﺮه ﭘﻴﻐﻠـﻪ ﻏـﻮاړي ﻳـﻮ څـﻮك ورﺗـﻪ ټﺎم راﻧﻪ وﭘﻮښﺘﻞ.
داﺳﯥ وګﻮري .ﻣﺎ ﺗﻪ ﻫﻢ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻏﻮﻧﺪې ﭼﺎﭘﻴﺮﻳﺎل ښـﻜﺎره ﺷـﻮ ،ځﻜـﻪ ﺗـﺮ اوﺳـﻪ -ښﺎﻏﻠﻲ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺳﺮه ډوډۍ ﺧﻮړﻟﻮ ﺗﻪ راﻏﻠﯥ وم.
ﻣـﯥ ﻫﻐــﻪ ﺻــﺤﻨﻪ ﻳــﺎده ده .د ﻫﻐـﯥ ﻧــﻮم ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ و ﭼــﯥ ﺑﻴـﺎ ﻣــﯥ ﺗــﺮ څﻠــﻮرو ﻛــﺎﻟﻮ ﻣﺎ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ﺗﻠﻠﻰ و.
ﭘﻮرې وﻧﻪ ﻟﻴﺪ .ﻛﻪ څﻪ ﻫﻢ ﻣﺎ ﻫﻐﻪ ﺷﭙﻪ ﻣﺤﻔﻞ ﻛﯥ وﻟﻴﺪ ﺧﻮ ﻣﺎ ﻓﻜـﺮ ﻧـﻪ ﻛـﺎوه ﭼـﯥ دا ***
دې ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺳړى وي.
د اﻛﺘﻮﺑﺮ ﻣﻴﺎﺷﺖ 1919 ،ﻛﯥ ﺟﻮرډن ﺑﻴﻜﺮ د ﭘـﻼزه ﻫﻮټـﻞ ﭘـﻪ څـﻮﻛۍ ﻧﺎﺳـﺘﻪ
دا ﻣﻬﺎل ﻧﻮ 1919ﻛـﺎل و ،راﺗﻠـﻮﻧﻜﯥ ﻛـﺎل ﻟﭙـﺎره ﻣـﯥ څﻠـﻮر رﺳـﺎﻣۍ ﻫـﻢ ﻛـړې
ﺧﭙﻠﻪ ﻛﻴﺴﻪ ﻳﯥ ﺷﺮوع ﻛړه:
وې او ټﻮرﻧﻤﻨټ ﻛﯥ ﻣﯥ ﻫﻢ ﺑﺮﺧﻪ اﺧﺴﺘﯥ وه ،ﻧﻮ ﻣﺎ ﺑﻪ ډﯦـﺮى وﺧـﺖ ډﻳـﺰې ﺳـﺮه ﻧـﻪ
-د ﻳﻮځﺎى ﻧﻪ ﺑﻞ ځﺎى ﺗﻪ ﭘﻴﺎده رواﻧﻪ وم ،ﻣـﺎ ﺗـﻪ ﺑـﻪ ﭼﻤـﻦ ﻛـﯥ ګﺮځﻴـﺪو ﺧﻮﻧـﺪ
ﻟﻴﺪل .د ﻫﻐﯥ ﺑﺎره ﻛﯥ وﺣﺸﻲ اﻓﻮاګـﺎﻧﯥ ﺧﭙﺮﯦـﺪې ،د ژﻣـﻲ ﻳـﻮه ﺷـﭙﻪ ډﻳـﺰي ﺧﭙـﻞ
راﻛﺎوه .ځﻜﻪ زﻣﺎ ﺑﻮټﺎن د اﻧګﻠﺴﺘﺎن ﻧﻪ وو ،ﭼﯥ ﭘﻪ ﭘﻮخ ﺳﺮك ﺑـﻪ اﻛﺜـﺮه ښـﻮﻳﺪل،
ﺳــﺎﻣﺎﻧﻮ ﻧــﻪ ټﻮﻟــﻮل ﺗــﺮ څــﻮ ﻧﻴﻮﻳــﺎرك ﺗــﻪ ﻻړه ﺷــﻲ او ﺧﭙــﻞ ﻣﻴــﻴﻦ اﻓﺴــﺮ ﺗــﻪ ﺧــﺪاى
د ټﻮﻟﻮ ﻧﻪ ﻏټ ﭼﻤﻦ ﻫﻐﻪ وﺧﺖ ﻛﯥ د ډﻳﺰي ﻓﻲ ﭘﻪ ﻛـﻮر ﻛـﯥ و ،ﻫﻐـﻪ اﺗﻠـﺲ ﻛﻠﻨـﻪ وه
ﭘﺎﻣﺎﻧﻲ وواﻳﻲ ،ﻣﻮر ﻳﯥ ﭘﺮﻳﻨښﻮده ﭼﯥ ﻻړه ﺷﻲ ،ﺧﻮ ﺑﻴﺎ ﺗﺮ څـﻮ اوﻧﻴـﻮ ﭘـﻮرې ﻳـﯥ
ﻳﻮاځﯥ دوه ﻛﺎﻟﻪ ﻣﺎﻧـﻪ ﻣﺸـﺮه وه .د ﻟﻴـﻮز وﻳﻠـﯥ د ټﻮﻟـﻮ ﻧـﻪ ﻧـﺎﻣﺘﻮ ﺟﻴﻨـۍ وه .ﺳـﭙﻴﻦ
د ﻛﻮر ﻫﻴڅ ﻏړي ﺳﺮه ﺧﺒﺮې ﻧﻪ وې ﻛړې .ﺑﻴﺎ ﻳﯥ اﻓﺴـﺮ ﺳـﺮه وﻧـﻪ ﻛﺘـﻞ او ﭘـﻪ ﺳـﻴﻤﻪ
ﻟﺒﺎس ﻳﯥ ﭘﺮ ﺗﻦ و ،ﻳﻮ ﺳﭙﻴﻦ ﺳﭙﻮرټﻲ ﻣﻮټﺮ ﻳـﯥ ﻫـﻢ درﻟـﻮد ،ﭘـﻪ ټﻮﻟـﻪ ورځ ﻛـﯥ ﻳـﻮ
ﻛﯥ ﻫﻢ ﻫﺎﻏﻪ ځﻮاﻧﺎن ﭘﺎﺗﯥ ول ﻛﻮم ﭼﯥ د ﻋﺴﻜﺮۍ ﺟﻮګـﻪ ﻧـﻪ وو او ﻫﺴـﯥ ﺧﻮﺷـﯥ
ټﻴﻠﻴﻔﻮن زﻧګ راﻏﻠﻰ و ،ﻳﻮ څﻮ ﻫﻴﺠـﺎﻧﻲ ځـﻮان اﻓﺴـﺮان د ﻛﻴﻤـﭗ ﻧـﻪ راﻏﻠـﻲ وو.
ګﺮځﻴﺪل.
ﻫﻐﻮى ﻏﻮښﺘﻨﻪ ﻛړې وه ﺗﺮ څﻮ ډﻳﺰي ﺳﺮه ﭘﻪ ﻳﻮاځﯥ وګﻮري.
ﺧﻮ راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ﻣﻨﻲ ﭘﻮرې ﺑﻴﺮﺗﻪ ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ ﺷﻮه ،ﻟﻜﻪ د ﭘﺨـﻮا ﭘـﻪ څﯧـﺮ ﺧﻮﺷـﺎﻟﻪ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺧﻮ ﻫﻐﯥ ﻧﻮر ﻫﻴڅ وﻧﻪ وﻳﻞ ،ﻳﻮ څﻪ ﻳـﺦ ﻣـﻮ د ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ﺗﻨـﺪي ﻛﻴښـﻮد او ﻛـﺎﻟﻲ د ﺟګــړې اورﺑﻨــﺪ ﻧــﻪ وروﺳــﺘﻪ ﻣــﯥ واورﻳــﺪل ﭼــﯥ ﻧﻴــﻮ اورﻟﻴــﻮن ﻛــﯥ ﻳــﻮ ﭼــﺎ ﺳــﺮه
ﻣﻮ ورﺗﻪ ﺑﺪل ﻛړل .ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ وروﺳﺘﻪ ﻛﻮټﯥ ﻧﻪ راووﺗﻮ ،د ﻣﻠﻐﻠـﺮو ﻫـﺎر ﻳـﯥ ﻏـﺎړه ﻛﻮژده ﻛړې ،ﺧﻮ ﺑﻴﺎ د ﻳـﯥ د ﺟـﻮن ﭘـﻪ ﻣﻴﺎﺷـﺖ ﻛـﯥ د ﺷـﻴﻜﺎګﻮ ﻧـﻪ ټـﺂم ﺑﻜـﻨﻦ ﺳـﺮه
ﻛﯥ ﭘﺮوت او ﭘﯧښﻪ ﻧﻮره ﭘﺎى ﺗﻪ رﺳﻴﺪﻟﯥ وه. واده وﻛړ .ﻫﻐﯥ ډوﻟۍ ﭘﺴـﯥ ﺳـﻠګﻮﻧﻪ ﺧﻠـﻚ ﺧﭙﻠـﻮ ﺷﺨﺼـﻲ ﻣـﻮټﺮو ﻛـﯥ راﻏﻠـﻲ
راﺗﻠﻮﻧﻜﻰ ﺳﻬﺎر ﭘﻨځﻪ ﺑﺠﯥ ﻳﯥ ټﺂم ﺑﻜﻨﻦ ﺳﺮه واده وﻛړ ،ﭘﺮﺗﻪ د ﻛـﻮﻣﯥ ﻟـړزې وو او واده ﻟﭙﺎره ﻳﯥ د ﻣﻠﺒﺎك ﭘـﻪ ﻧـﻮم د ﻳـﻮ ﻫﻮټـﻞ ﻫـﺎل ﻫـﻢ ﻧﻴـﻮﻟﻰ و .د واده ﻧـﻪ ﻳـﻮه
ﻧﻪ ،ﺟﻨﻮﺑﻲ ﺳﻤﻨﺪر ﺧﻮاﺗﻪ ﻳﯥ درې ﻣﻴﺎﺷﺘﻴﻨﻰ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﻞ ﻛړ. ورځ وړاﻧﺪې ورﺗﻪ ټﺎم ﺑﻜﻨﻦ د ﻣﻠﻐﻠـﺮو ﻳـﻮ ﻫـﺎر ﭼـﯥ درې ﺳـﻮه ﭘﻨځـﻮس زره ډاﻟـﺮه
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﺑﻴﺮﺗﻪ راﻏﻠﻞ ﻧﻮ ﻣـﺎ ﻫﻐـﻮى دواړه ﭘـﻪ ﺳـﺎﻧﺘﺎ ﺑـﺎرﺑﺮه ﻛـﯥ وﻟﻴـﺪل .ﻣـﺎ ﺗـﺮ ارزښﺖ ﻳﯥ درﻟﻮد ،ډﻳﺰي ﺗﻪ ورﻛړ.
اوﺳﻪ داﺳﯥ ښځﻪ ﻧﺪه ﻟﻴﺪﻟﯥ ﭼﯥ ﺧﭙﻞ ﺧﺎوﻧﺪ ﺳﺮه داﺳﯥ ﭼﻠﻨﺪ ﻛـﻮي ،ﻛـﻪ ﭼﻴﺮﺗـﻪ زه د ﻧﺎوې ﻣﻠګﺮې وم ،واده ﺧﻠﻜﻮ ﺗﻪ ډوډۍ ورﻛﻮﻟـﻮ ﻧـﻪ ﻧـﻴﻢ ﺳـﺎﻋﺖ وړاﻧـﺪې
ﺑﻪ ﻫﻐﻪ د ﻛﻮټﯥ ﻧﻪ ﻫﻢ ﺑﻬﺮ وﺗﻠﻮ ﻧـﻮ ﻫﻐـﻪ ﺑـﻪ ﺑـﯥ ﻛـﺮاره ﻛﻴـﺪه او ﭘﻮښـﺘﻞ ﺑـﻪ ﻳـﯥ؛ ټـﺎم د ﻫﻐﯥ ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ورﻏﻠﻢ .ﻫﻐﻪ د ﺧﭙﻞ ګﻼﺑﻲ ﻟﺒـﺎس ﭘـﻪ څﯧـﺮ ښﺎﻳﺴـﺘﻪ ﭘـﻪ ﺧﭙـﻞ ﻛـټ
ﭼﻴﺮﺗﻪ ﻻړ؟ ﺗﺮ ﻫﻐﯥ ﭼﯥ ﺑﻪ ټﺎم ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ راﻧﻨﻮت ﻧﻮ دﻫﻐﯥ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺪاﺳﯥ و. ﻛﯥ ﺑﯥ ﺧـﻮده ﭘﺮﺗـﻪ وه .ﻫﻐـﯥ ﻳـﻮ ﻻس ﻛـﯥ د ﺷـﺮاﺑﻮ ﺑﻮﺗـﻞ او ﺑـﻞ ﻻس ﻛـﯥ ﻳـﻮ ﺧـﻂ
ډﻳﺰي ﺑﻪ ﭘﻪ ﺷګﻮ ﻛﯥ ﻧﺎﺳﺘﻪ او ټﺎم ﺑﻪ ورﺗﻪ ﻏﻴږ ﻛﯥ ﺳﺮ اﻳښﻰ و ،ډﻳـﺰي ﺑـﻪ ﻳـﯥ ﻧﻴﻮﻟﻰ و .ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ورو ووﻳﻞ،
ﺳﺘﺮګﯥ ﻣﻮښﻠﯥ او ﻫﻐﯥ ﺗﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺧﻮښۍ ﻛﺘﻞ .دا وﺧﺖ د اګﺴﺖ ﻣﻴﺎﺷﺖ وه. -ﻣﺎﺗﻪ ﻣﺒﺎرﻛﻲ راﻛړه ،ﺗﺮ اوﺳﻪ ﻣﯥ ﺷﺮاب ﻧﻪ دي څښـﻠﻲ ،ﺧـﻮ اوس ﺗـﺮې ډﯦـﺮ
راﺗﻠﻮﻧﻜﻰ اﭘﺮﻳﻞ ډﻳﺰې وړه ﻟـﻮر وزﻳږوﻟـﻪ او ﻳـﻮ ﻛـﺎل دﭘـﺎره ﻓﺮاﻧﺴـﯥ ﺗـﻪ ﻻړل. ﺧﻮﻧﺪ اﺧﻠﻢ.
دوى ﻣــﯥ ﺑﻴــﺎ ﻛﻴﻨــﺰ او ﺑﻴــﺎ وروﺳــﺘﻪ ډې وﻳﻠــﻲ ﻛــﯥ ﻫــﻢ وﻟﻴــﺪل ،ﺑﻴــﺎ وروﺳــﺘﻪ -څﻪ ﺧﺒﺮه ده؟ ډﻳﺰي...زه وﻳﺮﻳﺪﻟﯥ وم او زه وﻳﻠﻰ ﺷـﻢ ﭼـﯥ ﻣـﺎ ﺗـﺮ اوﺳـﻪ داﺳـﯥ
ﺷﻴﻜﺎګﻮ ﺗﻪ راﻏﻠﻞ .ﻟﻜﻪ څﻨګﻪ ﭼﯥ ﺗﻪ ﺧﺒﺮ ﻳﯥ ډﻳﺰې ﺷـﻴﻜﺎګﻮ ﻛـﯥ ډﯦـﺮه ﻣﺸـﻬﻮره ﺟﻴﻨــۍ ﻧــﻪ وه ﻟﻴــﺪﻟﯥ .ﻫﻐــﻪ ﻛــټ ﻛــﯥ ﻛﯧﻨﺎﺳــﺘﻪ او د ﻏــﺎړې ﻫــﺎر ﻳــﯥ وﺷــﻜﻮه او د
وه .ﻛــﻪ څــﻪ ﻫــﻢ ﻫﻠﺘــﻪ ﺷــﺘﻤﻦ او وﺣﺸــﻲ ځﻮاﻧــﺎن ول ﺧــﻮ ډﻳــﺰې ﭘﻜــﯥ ﺧﭙــﻞ ﻋــﺰت ﻣﻠﻐﻠﺮو داﻧﯥ ﭘﻪ ﻓﺮش ﺗﻴﺖ ﺷﻮې،
وﺳﺎﺗﻪ دا ځﻜﻪ ﭼﯥ ډﻳﺰي ﺷـﺮاب ﻧـﻪ څښـﻞ او دا ډﯦـﺮه ګټـﻮره وي ﭼـﯥ د ﺷـﺎوﺧﻮا -دا ﻻﻧﺪې وﻳﺴﻪ ،د ﭼـﺎ ﭼـﯥ وي ﻫﻤﻐـﯥ ﺗـﻪ ﻳـﯥ ورﻛـړه او ورﺗـﻪ وواﻳـﻪ ډﻳـﺰي
ﺷﺮاﺑﻴﺎﻧﻮ ﻣﻨځ ﻛﯥ څﻮك ﺷﺮاب وﻧﻪ څښﻲ .او ډﻳﺰې ﻫﻢ ﻛﻮم ﻫﻠـﻚ ﺳـﺮه ﻳﺎراﻧـﻪ ﻧـﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﭘﺮﻳﻜـړه ﺑﺪﻟـﻪ ﻛـړه ...ډﻳـﺰي ﺧﭙﻠـﻪ ﭘﺮﻳﻜـړه ﺑﺪﻟـﻪ ﻛـړه .ﻫﻐـﯥ ﭘـﻪ ژړا ﭘﻴـﻞ وﻛـړ،
وه ﺟﻮړه ﻛړې. ﻫﻐﯥ ژړل او ﭘﺴﯥ ژړل ﻳﯥ .زه ووﺗﻢ او د ﻫﻐﯥ د ﻣﻮر ﻣـﺰدوره ﻣـﯥ ﭘﻴـﺪا ﻛـړه .ﻣـﻮﻧږ
ﻧﻮ دادى ﺷﭙږ اوﻧۍ وړاﻧﺪې ﻳﯥ د ډﯦﺮو ﻛﻠﻮﻧﻮ وروﺳﺘﻪ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻧـﻮم ﻳـﻮ دواړو دروازه ﺑﻨﺪه ﻛړه او ﻫﻐﻪ ﻣـﻮ ﭘـﻪ ﻳﺨـﻮ اوﺑـﻮ وﻟﻤﺒﻮﻟـﻪ .ﻫﻐـﯥ د ﻣﺎﺷـﻮﻣﺎﻧﻮ ﭘـﻪ
ځﻞ ﺑﻴﺎ واورﻳﺪه .ﻫﻐـﻪ وﺧـﺖ ﭼـﯥ ﻣـﺎ درﻧـﻪ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﭘﻮښـﺘﻨﻪ وﻛـړه ،ﺗﺎﺗـﻪ ﻳـﺎد څﯧﺮ ﻻ ﺧﻂ ﻻس ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟﻰ و ،ﺧـﻂ ﻳـﯥ ځـﺎن ﺳـﺮه ﺗﺸـﻨﺎب ﺗـﻪ ﻫـﻢ ﻳـﻮړ او د ﻟﻤﺒﻠـﻮ
ﺷﻲ؟ ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳﺮه ﻛﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻴﮋﻧﯥ؟ ﻛﻠﻪ ﭼـﯥ ﺗـﻪ ﻻړې ،ډﻳـﺰې زﻣـﺎ ﻛـﻮټﯥ ﺗـﻪ وﺧﺖ ﻛﯥ ﻳﯥ ﻻس ﻛﯥ ﻛﻠـﻚ ﻧﻴـﻮﻟﻰ او زﺑﻴښـﻞ ﺷـﻮى و ،ﻫﻐـﯥ ﻫﻐـﻪ وﺧـﺖ ﺧﭙـﻞ
راﻏﻠﯥ وه ،زه ﻳﯥ ﻟﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﭘﺎڅﻮﻟﯥ وم او ﻣﺎ ﻧﻪ ﻳﯥ ﭘﻮښﺘﻠﻲ ول. ﻣــﻮټﯥ ﺧــﻼص ﻛــړ ﭼــﯥ ﭘــﻮى ﺷــﻮه ﺧــﻂ د اوﺑــﻮ ﺳــﺮه ټــﻮټﯥ ﺷــﻮى دى او ﻧــﻮر د
-ﺗﺎﺳﻮ د ﻛﻮم ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮې ﻛـﻮﻟﯥ؟ زه ﻧﻴﻤـﻪ وﻳـﺪه وم .ﻫﻐـﯥ ﺧﭙـﻞ ﻟﻮﺳﺘﻮ وړ ﻧﺪى.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻫﻐﯥ وﻟﯥ ﺗﺎﺗﻪ وﻧﻪ وﻳﻞ ﺗﺮ څﻮ دا ﻛﺎر وﻛړې؟ ﻧﺎاﺷﻨﺎ ﻏږ ﻛﯥ داﺳﯥ څﻪ وﻳـﻞ ﻟﻜـﻪ ﭘـﻪ دې ﻧـﻮم ﺳـړى ﻳـﯥ ﭼـﯥ ﭘﻴﮋﻧـﺪه .ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ
-ﻫﻐﻪ ﻏﻮاړي ﭼﯥ ﺧﭙﻞ ﻛـﻮر وروښـﺎﻳﻲ او ﺗـﻪ د ﻫﻐـﻪ ګﺎوﻧـډى ﻳـﯥ .ﻧـﻮ ځﻜـﻪ... ﻫﻤﺎﻏﻪ اﻓﺴﺮ و ﭼﯥ ﭘﻨځﻪ ﻛﺎﻟﻪ وړاﻧﺪې ﻳﯥ دﻫﻐﯥ ﭘـﻪ ﺳـﭙﻮرټﯥ ﻣـﻮټﺮ ﻛـﯥ ورﺳـﺮه
ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﺧﻠﻜﻮ ﻧﻪ ﭘﻮښﺘﻨﯥ ﺷﺮوع ﻛړې ﻛﻪ څﻮك ډﻳﺰې وﭘﻴﮋﻧـﻲ او زه ﻟـﻮﻣړﻧﻰ ﻛـﺲ ﺧﻮا ﭘﻪ ﺧﻮا ﻟﻴﺪﻟﻲ و.
وم ﭼﯥ ﻫﻐﻪ وﻣﻮﻧﺪﻟﻢ .ﻣﺎ ورﺗﻪ ﻫﻤﺎﻏﻪ وﺧﺖ وړاﻧﺪﻳﺰ وﻛړ ﭼـﯥ زه ﺑـﻪ ﻳـﯥ ﻧﻴﻮﻳـﺎرك ﻛﻠﻪ ﭼـﯥ ﺟـﻮرډن ﺑﻴﻜـﺮ ﻛﻴﺴـﻪ واوروﻟـﻪ ﻧـﻮ ﻣـﻮﻧږ ﭘـﻼزه ﻫﻮټـﻞ ﻧـﻪ ﻧـﻴﻢ ﺳـﺎﻋﺖ
ﻛﯥ ﻛﻮم ﻫﻮټﻞ ﺗﻪ ﺑﻮځﻢ او ﺗﻪ ﻫﻢ ﻫﻠﺘﻪ راﺷﻪ .ﻫﻐﻪ راﺗﻪ وﻳﻞ وړاﻧﺪې راوﺗﻠﻲ وو .ﻟﻤﺮ ﻫﻢ ﻳﻮاځﯥ د ﺟګﻮ وداﻧﻴـﻮ ﭘـﻪ څﻮﻛـﻮ ﻛـﯥ ښـﻜﺎرﻳﺪه او د
-زه ﻧﻪ ﻏﻮاړم ﻫﻐﻪ ﻫﻮټﻞ ﻛﯥ وګﻮرم ،زه ﻏﻮاړم ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ ﻧږدې ﻳـﯥ وګـﻮرم زﻣـﺎ ﻣﺎﺷﻮﻣﺎﻧﻮ ﻏږوﻧﻪ ﻟﻜﻪ ﭘﻪ ﭼﻤﻦ ﻛﯥ د ﭼﻴﻤﭽﺎراﻧﻮ ﭘﻪ څﯧﺮ،
د ﻛﻮر ﺧﻮا ﻛﯥ.ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣـﯥ ورﺗـﻪ ووﻳـﻞ ﭼـﯥ ﺗـﻪ د ټـﺎم ﻣﻠګـﺮى ﻳـﯥ او ډﻳـﺰي ﺳـﺘﺎ -دا ﺧﻮ ډﯦﺮ ﻋﺠﻴﺒﻪ ﺗﺼﺎدف و .ﻣﺎ ووﻳﻞ
ﺧﭙﻠﻮاﻧﻪ ده ﻧﻮ ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺑﺪﻟﻪ ﻛړه .ﻫﻐﻪ ټﺎم دوﻣﺮه ﺧـﺎص ﻧـﻪ ﭘﻴﮋﻧـﻲ ،ﻛـﻪ څـﻪ -ﺧﻮ دا ﻫﺮ څﻪ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻧﻪ دي.
ﻫﻢ ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ وﺧﺖ د ﺷﻴﻜﺎګﻮ اﺧﺒﺎر ددې ﻟﭙﺎره اﺧﺴﺘﻪ ﻛـﻪ ﭼﻴـﺮى ﭘﻜـﯥ د ډﻳـﺰې -وﻟﯥ ﻧﻪ.
ﻧﻮم راڅﺮګﻨﺪ ﺷﻲ. -ګﻴـــټﺲ ﺑــﻲ دا ﻛـــﻮر ځﻜـــﻪ اﺧﺴـــﺘﻰ ﭼـــﯥ ډﻳـــﺰې ﻣﺨـــﺎﻣﺦ د اوﺑـــﻮ ﻫﺎﻏـــﺎړه
ﻧﻮر ﻣﺎ ښﺎم ﺷﻮى و ،د ﻳﻮ وړوﻛﻲ ﭘﻞ ﻻﻧﺪې ﺗﯧﺮﯦـﺪو ،ﻣـﺎ ﺧﭙـﻞ ﻻس د ﻫﻐـﯥ د اوﺳﻴږي.
ﺷﺎ ﻧﻪ راﭼﺎﭘﯧﺮ ﻛﻪ او د ﻣﺎښﺎم ډوډۍ ﻣﯥ ورﺗـﻪ ووﻳـﻞ ،ﻧـﻮر ﻣـﺎ د ډﻳـﺰي او ګﻴـټﺲ دا ﻳــﻮاځﯥ ﺳــﺘﻮري ﻧــﻪ ول ﭼــﯥ ﻫﻐــﯥ ﺧﭙﻠــﯥ ﻫﻴﻠــﯥ او ﻏﻮښــﺘﻨﯥ ورښــﻮوﻟﯥ،
ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻓﻜﺮ ﻧﻪ ﻛﺎوه ،دا ﭘﺎك ،ﻧﺮم ،ﻣﺤـﺪود ﺷـﺨﺺ ﭼـﯥ ﺟﻬـﺎﻧﻲ ﺷـﻜﺎﻛﻴﺖ ﻫﻐﻪ زﻣﺎ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﻳﻮځﻞ ﺑﻴﺎ ژوﻧﺪى راﻏـﻰ ،ﻫﻐـﻪ ﻏـﻮاړي ﭘـﻮه ﺷـﻲ ،ﻛـﻪ ﺗـﻪ ﭼﻴﺮﺗـﻪ
ﺳﺮه ﺗړاو ﻟﺮي ،ﻛﻮم ﺷﺨﺼﻴﺖ ﭼﯥ اوس ﻣﻬﺎل ﻳﯥ ﻣﻼ زﻣﺎ ﭘﻪ ﻣړوﻧﺪ راګﻴﺮه ده. ډﻳــﺰي ﺗــﻪ ﺧﭙــﻞ ﻛــﻮر ﻛــﯥ د ﭼــﺎﻳﻮ ﻳــﺎ ډوډۍ ﺑﻠﻨــﻪ ورﻛــړې او ﺑﻴــﺎ ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ ﻫﻠﺘــﻪ
-او ډﻳــﺰي ﺑﺎﻳــﺪ ﺧﭙــﻞ ژوﻧ ـﺪ ﻛــﯥ څــﻪ وﻟــﺮي.؟ زﻣــﺎ ﭘــﻪ ﻏــﻮږ ﻛــﯥ ﭘــﺲ ﭘﺴــﻚ درﺷﻲ.
ووﻳﻞ، ددې ﻏﻮښﺘﻨﯥ ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ زه ډﯦﺮ ﺣﻴﺮان ﻛړم .ﻫﻐﯥ ﭘﻨځـﻪ ﻛﺎﻟـﻪ اﻧﺘﻈـﺎر ﻛـړى و
-اﻳﺎ ﻫﻐﻪ ﻏﻮاړي ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺳﺮه وګﻮري؟ او ﻳﻮه ﺑﻨګﻠﻪ ﻳﯥ اﺧﺴﺘﯥ وه .ﭼﻴﺮﺗﻪ ﭼـﯥ ﻫﻐـﯥ ﻏﻮښـﺘﻞ د ﺳـﺘﻮرو رڼـﺎ د ﺗﺼـﺎدﻓﻲ
-ﻫﻐﻪ ﻻ ﻧـﺪه ﺧﺒـﺮه ،او ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻧـﻪ ﻏـﻮاړي ﻫﻐـﻪ ﺧﺒـﺮه ﺷـﻲ .ﺑـﺲ ﺗـﻪ ورﺗـﻪ د ﭘﺘﻨګﺎﻧﻮ ﭘﻪ څﯧﺮ ووﻳﻨﻲ او ﻳﻮ وﺧﺖ ﻫﻐﻪ د ﻳﻮ ﻧﺎ اﺷﻨﺎ ﺑﺎغ ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻲ،
ﭼﺎﻳﻮ ﻟﭙﺎره ﺑﻠﻨﻪ ورﻛړه. -آﻳﺎ دا اړﻳﻨﻪ وه ﭼﯥ ﺗﺎ ﻣﺎﺗﻪ دا ﻫـﺮ څـﻪ وﻳﻠـﻲ ول ﺗـﺮ څـﻮ د ﻫﻐـﻪ دوﻣـﺮه وړوﻛـﯥ
ﻣﻮﻧږ د ګڼﻮ وﻧﻮ ﺧﻮاﻛﯥ ﺗﯧـﺮ ﺷـﻮو ،ﻫﻐـﯥ زﻣـﺎ ﻻﺳـﻮﻧﻪ ﻛﻠﻜـﻮل .د ﻫﻐـﯥ ﺧﻔـﻪ، ﻋﺮض ﭘﻮره ﻛړم.
ﺳﺘړې او ﻛﺮﻛﯥ څﻴﺮه ﻛﯥ ﻣﺴﻜﺎ راﻏﻠﻪ ﻧﻮ زه ورﺗﻪ ﻧﻮر ﻫـﻢ ﻧـږدې ﺷـﻮم ،دا ځﻠـﯥ د -ﻫﻐﻪ وﻳﺮﻳﺪﻟﻰ دى ،ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ اﻧﺘﻈﺎر ﻛړى دى ،ﻫﻐﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼـﯥ ﺗـﻪ ﺑـﻪ ﻳـﯥ
ﻣﺦ ﭘﻪ ﻟﻮر... وﻧﻪ ﻣﻨﯥ.
ذﻫﻦ ﻛﯥ ﻣﯥ ﻳﻮه ﺑﻠﻪ ﭘﻮښﺘﻨﻪ وزﻳږﻳﺪه،
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﻮټﻮ ﺗﻪ ﻛﺘﻞ ،راځﻪ ﻻړ ﺷﻮ ﻛﺎﻧﻲ ﺟﺰﻳﺮې ﺗﻪ ،زوړﻳﺎره! زﻣﺎ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ.
-ډﯦﺮ ﻧﺎوﺧﺘﻪ دى.
-ﻧﻮ ﺑﻴﺎ راځﻪ ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ ﺧﭙﻞ ﺣﻮض ﻛـﯥ وﻻﻣﺒـﻮ .ﭘـﻪ ټـﻮل اوړي ﻛـﯥ ﻣـﯥ
ﭘﻜﯥ ﻧﻪ دي ﻟﻤﺒﻠﻲ.
-زه ځﻢ وﻳﺪه ﻛﻴږم!
-ﺳﻤﻪ ده.
ﻫﻐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ و ،ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ځﭙﻮﻧﻜﻲ ﻧﻈﺮ وﻛﺘﻞ .ﻳﻮه ﺷﯧﺒﻪ وروﺳـﺘﻪ ﻣـﯥ
ورﺗﻪ ووﻳﻞ،
-ﻣـﺎ اﻏﻠـﯥ ﺑﻴﻜـﺮ ﺳـﺮه ﺧﺒـﺮې وﻛــړې ،ﺳـﺒﺎ ﺗـﻪ ډﻳـﺰي ﺗـﻪ زﻧـګ وﻫــﻢ او د
ﭼﺎﻳﻮ ﻟﭙﺎره ورﺗﻪ ﺑﻠﻨﻪ ورﻛﻮم.
ﭘﻨځﻢ څﭙﺮﻛﯥ
-اوه ...ښﻪ ﺧﺒﺮه ده! ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﺑﯥ ﭘﺮواﻳﯥ ووﻳـﻞ :زه ﻧـﻪ ﻏـﻮاړم ﺗﺎﺗـﻪ ﻛﻮﻣـﻪ
ﭘﻪ ﻫﻐﻪ ﺷﭙﻪ ﭼﯥ ﻛﻠﻪ ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳﺮې ﺗﻪ راﻏﻠـﻢ ،د ﻟـﺮې ﻣـﯥ وﻟﻴـﺪل داﺳـﯥ
ﺳﺘﻮﻧﺰه ﺟﻮړه ﺷﻲ.
راﺗﻪ ښﻜﺎره ﺷﻮه ﭼـﯥ ﻛـﻮر ﻣـﯥ اور اﺧﺴـﺘﻰ دى ،دوه ﺑﺠـﯥ ﺑـﻪ وې ،د ټـﺎﭘﻮ
-ﻛﻮﻣﻪ ورځ ﺗﺎ ﻟﭙﺎره ﻏﻮره ده؟
ﻫﻤﺎﻏﻪ ﻛﻮﻧﺞ ﻧﻪ د څﺮاﻏﻮﻧﻮ ﺷﻐﻠﯥ ﺗـﺮ ﺳـﺮﻛﻪ رارﺳـﻴﺪﻟﯥ وې .ﭘـﻪ ﻛـﻮﻧﺞ ﻛـﯥ
-ﻫﺮه ورځ ﭼﯥ ﺳﺘﺎ ﺧﻮښﻪ وي .ﻫﻐﻪ ﺑﻴﺎ ووﻳـﻞ” زه ﻧـﻪ ﻏـﻮاړم ﺗﺎﺗـﻪ ﻛﻮﻣـﻪ
راﺗﺎو ﺷﻮم ﭼﯥ وﻣﯥ ﻟﻴﺪل د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻛﻮر دى ،د ﺳﺮ ﻧـﻪ ﺗـﺮ ﺑـﻴﺦ ﭘـﻮرې ﻳـﻮ
ﺳﺘﻮﻧﺰه ﺟﻮړه ﺷﻲ.
ﺳﭙﻴﻦ ﭘړق و .ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ځﻞ ﻟﻴـﺪو ﻣـﯥ داﺳـﯥ واﻧګﻴﺮﻟـﻪ ﻟﻜـﻪ ﭼـﯥ ﺑﻴـﺎ ﻛـﻮم
-ﺳﺒﺎ ﻧﻪ ﺑﻠﻪ ورځ څﻨګﻪ ده؟
ﻣﺤﻔﻞ ﺟﻮړ دى ،ﻳﺎ ﭘﻜﯥ ﺧﻠﻚ ﭘټ ﭘټﻮﻧﻰ ﻛـﻮي او ټـﻮل ﻛـﻮر د ﻟﻮﺑـﻮ ﻟﭙـﺎره
ﻫﻐﻪ ﻳﻮه ﺷﯧﺒﻪ ﻓﻜﺮ وﻛړ ،ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﺑﯥ ﻣﻴﻠﻪ ووﻳﻞ :زه ﻏـﻮاړم د ﻛـﻮر ﻣﺨـﯥ
ﺗﻴﺎر ﺷﻮى دى .ﺧﻮ ﻫﻠﺘﻪ ﻫـﻴڅ ﻛـﻮم ﻏـږ ﻧـﻪ و .ﻫﻠﺘـﻪ ﻳـﻮاځﯥ ﺑـﺎد و ﭼـﯥ د وﻧـﻮ
ﭼﻤﻦ دې ﺑﺮاﺑﺮ ﻛړم.
ﺳــﺮه ﻳــﯥ ډﻏــﺮې وﻫﻠــﯥ .ﻛﻠــﻪ ﭼــﯥ زه ټﻴﻜﺴــﻲ ﺧﭙﻠځــﺎى ﺗــﻪ رارﺳــﻮﻟﻢ ،وﻣــﯥ
ﻣﻮﻧږ دواړو د ﭼﻤﻦ وښﻮ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ.
ﻟﻴﺪل ﭼﯥ ګﻴټﺲ زﻣﺎ ﭘﻪ ﻟﻮر راروان دى ،ﺧﺪاى ﺧﺒﺮ د ﻛﻠﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ زﻣﺎ ﻻره
-ﻳﻮه ﺑﻠﻪ وړه ﺧﺒﺮه ﻫﻢ ده .ﻫﻐﻪ زړه ﻧﺎ زړه ووﻳﻞ.
څﺎرﻟﻪ.
-وﻟﯥ؟ ﻛﻪ ﺗﻪ ﻏﻮاړې ﻳﻮ څﻮ ورځﯥ وروﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ راوﻏﻮاړم.
-ﺳﺘﺎ ﻛﻮر ﺧﻮ ډﻳﺮ روښﺎﻧﻪ ښﻜﺎري .ﻣﺎ ورﺗﻪ ووﻳﻞ.
-اوه ...دا ﺧﺒﺮه ﻧﻪ ده .ﻫﻐﻪ ﻻﻟﻬﺎﻧﺪه ﻏﻮﻧﺪې ښﻜﺎرﻳﺪه؛
-رﻳښﺘﻴﺎ...؟ ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻠﯥ ﺳﺘﺮګﯥ ﺑﻨګﻠﯥ ﺗﻪ واړوﻟﯥ؛ ﻣﺎ ﺧﻮ ﭘﻜﯥ ﻳﻮ څـﻮ
-ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه...دﻟﺘﻪ ﻣﺎﺗﻪ وګﻮره ...زوړ ﻳـﺎره! ﺗـﻪ ډﯦـﺮې ﭘﻴﺴـﯥ ﻧـﻪ ګټـﯥ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-دا د ﻛﻴﺴﻞ اﻳﻜﺮﻧټ ﻳﻮ راز دى ،ﺧﭙﻞ ﻣﻮټﺮ ﭼﻠﻮﻧﻜﻲ ﺗﻪ وواﻳﻪ ﭼﯥ ﻻړ -ﻫﻮ ډﯦﺮ دى ...ډﯦﺮ ښﻪ دى ...زوړ ﻳﺎره!
ﺷﻲ او ﻳﻮ ﺳﺎﻋﺖ وروﺳﺘﻪ درﭘﺴﯥ راﺷﻲ. ﺗــﺮ درې ﻧﻴﻤــﻮ ﭘــﻮرې ﺑــﺎران ﻳــﻮ څــﻪ ورو ﺷــﻮى و ،ﺧــﻮ ﺑﻴــﺎ ﻫــﻢ ﻧــﺮي ﻧــﺮي
-ﻓﺮډي! ﻳﻮ ﺳﺎﻋﺖ وروﺳﺘﻪ راﺷﻪ! څﺎڅﻜﻲ د ﭘﺮﺧﯥ ﭘﻪ څﯧﺮ د ځﻤﻜﯥ ﭘﻪ ﻟـﻮر راروان وو .ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﭘـﻪ ﻛـﺮاره
ﻣـــﻮﻧږ دﻧﻨـــﻪ ﻻړو ،دﻧﻨـــﻪ ﻳـــﻮه درﻧـــﺪه او ﺣﻴﺮاﻧـــﻮﻧﻜﯥ ﺻـــﺤﻨﻪ راﻣﻨځﺘـــﻪ ﻧﻪ ﺷﻮ ﻛﻴﻨﺎﺳﺘﻰ .ﺷﯧﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻳـﯥ د ﻛړﻛـۍ ﻧـﻪ ﺑﻬـﺮ ﻛﺘـﻞ .اﺧـﺮ ﻟـﻪ ځﺎﻳـﻪ
ﻛﻴﺪوﻧﻜﯥ وه. ﭘﺎڅﻴﺪ او ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي ﻟﻬﺠﻪ ﻛﯥ ووﻳﻞ:
-ښﻪ ﻧﻮ ...دا ډﯦﺮه ﺧﻨﺪوﻧﻜﯥ ﺧﺒﺮه ده! -زه ځﻢ ﻧﻮر...
-څﻪ ﺷﻰ ﺧﻨﺪوﻧﻜﻰ دى؟ -وﻟﯥ...؟
ﻫﻐﯥ ﻣﺦ راواړوه ،ﭘﻪ ﻛـﯥ دروازه ﻫـﻢ وټﻜﻴـﺪه ،زه دروازې ﺗـﻪ ورﻏﻠـﻢ، -ﭼﺎﻳﻮ ﺗﻪ ﻫﻴڅﻮك ﻧﻪ راځﻲ .ډﯦﺮ ﻧﺎوﺧﺘﻪ ﺷﻮ.ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻲ ﺳﺎﻋﺖ ﺗـﻪ
ګﻮرم ﭼﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻰ وﻻړ دى ،ﭘﻪ ﺷﺎﺗﻪ دروازه ﺑﻴﺮﺗﻪ ﺑﻬﺮ ﺗﻠﻠﻰ و ،رﻧګ ﻳـﯥ وﻛﺘﻞ.
ﻣﺮګﻮﻧﻰ ﺳﭙﻴﻦ ﺗښﺘﻴﺪﻟﻰ ﻟﻜﻪ ﻫﻴڅ وﻳﻨﻪ ﭼـﯥ وﻧـﻪ ﻟـﺮي .ﺧﭙـﻞ ﻻﺳـﻮﻧﻪ ﻳـﯥ د -زه ټﻮﻟﻪ ورځ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺸﻢ ﻛﻮﻻى.
ﻛﻮټ ﭘﻪ ﺟﻴﺒﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﻧﻨﺒﺎﺳﻠﻲ او ﺑـﺎران ﻟﻮﻧـﺪ ﺧﻴﺸـﺖ ﻛـړى دى .زه ﻣﺨﻜـﯥ -ځﺎن ﻧﻪ ﺳﺎده ﻣﻪ ﺟﻮړوه .د څﻠﻮرو ﻧﻪ ﺧﻮ ﻳﻮاځﯥ دوه دﻗﻴﻘﯥ ﺗﯧﺮې دي.
ﻫﻐﻪ راﭘﺴﯥ دﻫﻠﻴﺰ ﺗﻪ راﻧﻨﻮت ،ﻻ ﻳﯥ زړه ﻧﻪ ښﻪ ﻛﺎوه ﭼﯥ ﻛـﻮټﯥ ﺗـﻪ ﻧﻨـﻮځﻲ. ﻫﻐﻪ ﺑﻴﺮﺗﻪ ﻏﻤﺠـﻦ ﻛﯧﻨﺎﺳـﺖ ﻟﻜـﻪ ﻣـﺎ ﭼـﯥ ﭘـﻪ زوره ﺣﺼـﺎر ﻛـړى وي ،ﭘـﻪ
ﭘﻪ زوره ﻣﯥ دﻧﻨﻪ وﻟﻴـږه ،ﻣـﺎ د دﻫﻠﻴـﺰ دروازه ﺑﻨـﺪه ﻛـړه ځﻜـﻪ ﺑـﺎران ﺑﻴـﺎ زور ﻫﻤﺪې ﻛﯥ د ﺑﻬﺮ ﻧﻪ د ﻣﻮټﺮ ﻏږ راﻏﻰ ﭼﯥ زﻣﺎ د ﻛﻮر اﻧګـړ ﺗـﻪ راداﺧـﻞ ﺷـﻮ،
اﺧﺴﺘﻰ و. ﻣﻮﻧږ دواړو ﺧﻴﺰ ﻛړ .زه ﺑﻬﺮ ورووﺗﻢ.
ﺗﺮ ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﭘﻮرې ﻫﻴڅ ﺧﺒﺮې ﻧـﻪ وې ﺷـﻮې ﺑﻴـﺎ ﻣـﯥ ﻧـﺮى ﭘـﺲ ﭘﺴـﻚ د ﻟﻐړو وﻧﻮ ﻻﻧﺪې ﻳﻮ ﻣﻮټﺮ راروان و ،ډﻳﺰي ﺷﺎﺗﻪ ﺳﻴټ ﻛـﯥ ﻧﺎﺳـﺘﻪ وه،
واورﻳﺪه ،زه ﻫﻢ دﻫﻠﻴﺰ ﻛﯥ ﺑﯥ ﻣﻮﺧﯥ وﻻړ وم .زه ﻫﻢ دﻧﻨﻪ ورﻏﻠﻢ. درې ﻛﻮﻧﺠﻪ ﻳﻮ ډول ﺳﻨﺒﻠﻲ ﺧﻮﻟۍ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺳﺮ وه او د ﻫﻤﻐﯥ ځـﺎى ﻧـﻪ ﻟﻴﻮاﻟـﻪ
ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﻻ ﺗــﺮ اوﺳــﻪ ﻻﺳــﻮﻧﻪ ﺟﻴــﺐ ﻛــﯥ ﻧﻨﺒﺎﺳــﻠﻲ ،دﻳــﻮاﻟﻲ ﺑﺨــﺎري ﻣﻮﺳﻜۍ ﺷﻮه،
دﭘﺎﺳﻪ اﻟﻤﺎرۍ ﺑﺎﻧﺪې ﻳﯥ ډډه وﻫﻠﻰ وﻻړ و .ﻫﻐـﯥ ﺧﭙﻠـﻮ ﭘښـﻮ ﺗـﻪ ﻛﺘـﻞ .ﺳـﺮ -ﭘﻪ ﻣﺎ ګﺮاﻧﻪ! ﭘﻪ ﻫﻤـﺪې ځـﺎى ﻛـﯥ اوﺳـﻴږې؟ د ﻫﻐـﯥ ﻏـږ د ﺑـﺎران ټـﻚ
ﻳﯥ راﭘﻮرﺗﻪ ﻛړ ﺗـﺮ څـﻮ ﻳـﻮ ﻧﻈـﺮ ډﻳـﺰي ﺗـﻪ وګـﻮري .اﻟﻤـﺎرۍ ﭘـﻪ ﺳـﺮ اﻳښـﻮدل ټﻚ ﺳﺮه ﻳﻮځﺎى ﺷﻮ ،ﻣﺎ ﻫﻢ ﺧﭙـﻞ ﻏﻮږوﻧـﻪ ورڅـﻚ ﻛـړل .د زﻟﻔـﻮ ﻳـﻮه ﺑﺮﺧـﻪ
ﺷــﻮې ﺳــﺎﻋﺖ ﻳــﯥ ﺳــﺮ ﺳــﺮه ټﻜــﺮ ﺷــﻮ او ﻻﻧــﺪې راوﻏﻮرځﻴــﺪ ،ﭘــﻪ ﺧﭙﻠــﻮ ﻳﯥ ﻟﻤﺪه ﺗﺮ زﻧﯥ رارﺳﻴﺪﻟﯥ وه .ﻣﺎ ﻳـﯥ ﻻس وﻧﻴـﻮ ﺗـﺮ څـﻮ ﻣـﻮټﺮ ﻧـﻪ راښـﻜﺘﻪ
ﻟړزﻳﺪﻟﻮ ﻻﺳﻮﻧﻮ ﻳﯥ د ﻧﻴﻮﻟﻮ ﻧﺎﻛﺎﻣﻪ ﻛﻮښښ وﻛﻪ. ﻛﻴﺪو ﻛﯥ ورﺳﺮه ﻣﺮﺳﺘﻪ وﻛړم.
-ﻣﻮﻧږ ﻣﺨﻜﯥ ﺳﺮه ﻟﻴﺪﻟﻲ ول .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ورو ووﻳـﻞ ،ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﯥ ﻳـﻮ ﻧﻈـﺮ -ﺗﻪ ﺧﻮ ﭘﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﯧﻦ ﺷﻮى ﻧﻪ ﻳﯥ؟ ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﻏـﻮږ ﻛـﯥ ﭘـﻪ ورو ووﻳـﻞ ...ﻧـﻮ
وﻛﺘﻞ او د ﻫﻐﻪ ﺷﻮﻧډو د ﺧﻨﺪا ﻳﻮه ﻧﺎﻛﺎﻣﻪ ﻫڅﻪ وﻛړه .د ﻣﺎت ﺷﻮي ﺳـﺎﻋﺖ ﺑﻴﺎ وﻟﯥ زه ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻮاځﯥ راﺷﻢ؟
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻫﻴڅ ﺧﺒﺮه ﻧﺪه ،ﺗﻪ ﺷﺮﻣﻴږې؟“ ﻟﻪ ﻧﻴﻜﻪ ﻣﺮﻏﻪ ﻣﺎ ورﺳـﺮه دا ﻫـﻢ ورزﻳﺎﺗـﻪ ﺟﻮړوﻟﻮ ﻫڅﻪ ﻳﯥ وﻛړه ﺧﻮ ﺑﻴﺮﺗﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﺳﻢ ځﺎى ﻛﻴﻨښﻮدل ﺷﻮ ،ﺑﻴـﺎ ﻫﻐـﻪ
ﻛړه؛ ډﻳﺰي ﻫﻢ ﺷﺮﻣﻴږي ...د ﻫﻐﻪ ﻟﻜﻪ ﭼﯥ ﺑﺎور راﻧﻐﻰ؛ ﻛﻴﻨﺎﺳـﺖ ،څﻨګــﻞ ﻳــﯥ ﭘــﻪ ﺻــﻮﻓﻪ او د زﻧـﯥ ﻻﻧــﺪې ﻳــﯥ ﻻس ﻛﻴښــﻮد او ﻧﻴــﻎ
-ډﻳﺰي ﻫﻢ ﺷﺮﻣﻴږي...؟ ﻛﻴﻨﺎﺳﺖ.
-څﻮﻣﺮه ﭼﯥ ﺗﻪ ﺷﺮﻣﻴږې ،ﻫﻐﻮﻣﺮه ﻫﻐﻪ ﻫﻢ... -د ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺎﺗﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره ﺑﺨښﻨﻪ ﻏﻮاړم .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ.
-ﻟږ ﭘﻪ ورو ﻏږﻳږه... -زوړ ﺳﺎﻋﺖ و .ﻣﺎ ورﺗـﻪ ﭘـﻪ اﺣﻤﻘﺎﻧـﻪ ﻟﻬﺠـﻪ ووﻳـﻞ ،زه ﻓﻜـﺮ ﻛـﻮم ﻣـﻮﻧږ
-ﺗــﻪ د ﻣﺎﺷــﻮﻣﺎﻧﻮ ﭘــﻪ څﯧ ـﺮ ﻛﺎروﻧــﻪ ﻣــﻪ ﻛــﻮه .ﻣــﺎ ﻳــﯥ ﺧﺒــﺮه ورﭘــﺮې ﻛــړه: درې واړه ﭘﻪ دې ﺑﺎوري وو ﭼﯥ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻪ ځﻤﻜﻪ ﻏﻮرځﻴﺪو ﺳﺮه ټﻮټﻪ ټﻮټـﻪ
ﻳﻮاځﯥ داﻫﻢ ﻧﻪ ،ﺗﻪ ﺳﭙﻴﻦ ﺳﺘﺮګﻲ ﺗـﻮب ﻛـﻮې ،ډﻳـﺰي ﻫﻠﺘـﻪ ﻳـﻮاځﯥ ﻧﺎﺳـﺘﻪ ﺷﻮى و.
ده ...ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﻻس اوﭼﺖ ﻛړ ﻟﻜﻪ ﻣﺎﺗﻪ ﭼﯥ واﻳﻲ ﺑﺲ دى ،ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﯥ وﻛﺘـﻞ -ﻣﻮﻧږ ډﯦﺮ ﻛﻠﻮﻧﻪ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺳﺮه ﻧﻪ دي ﻟﻴﺪﻟﻲ .ډﻳﺰي ووﻳﻞ
او د ﻛﻮټﯥ دروازه ﻳﯥ ﭘﻪ اﺣﺘﻴﺎط ﭘﺮاﻧﺴﺘﻪ او ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ﻧﻨﻮت. -راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ﻧـﻮﻣﺒﺮ ﻣﻴﺎﺷـﺖ ﭘﻨځـﻪ ﻛﺎﻟـﻪ ﭘـﻮره ﻛﻴـږي .د ګﻴـټﺲ ﺑـﻰ ﻏﻴـﺮ
زه د ﻛﻮر ﺷﺎ دروازه ﺑﺎﻧﺪې ﺑﻬﺮ ووﺗﻢ ،ﭘﻪ ﻛﻮﻣﻪ دروازه ﭼﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ارادي ځﻮاب ﻣﻮﻧږ ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ د ﺧﺎﻣﻮﺷـۍ ﭘـﻪ ﻟـﻮر ﺑﻮﺗﻠـﻮ .زه ووﺗـﻢ ﺗـﺮ څـﻮ
ډﻳﺰي ﭘﻪ راﺗﻠﻮ وﺗﻠﻰ و ،ﺗﺮ څﻮ ﺧﭙﻞ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻗـﺎﺑﻮ ﻛـﯥ راوﻟـﻲ ،ﻫﻐـﻪ ﺧـﻮ دوى ﺗﻪ ﭼﺎى راوړم .ﭼﺎى ﺗﻴﺎر ﻫﻠﺘﻪ اﻳښﻰ و .ګﻴټﺲ ﺑـﻲ ﻏﻠـﻰ ﻧﺎﺳـﺖ و ،ﻣـﺎ
ﺧﭙﻞ ټﻮل ځﺎن ﺑﺎران ﻛﯥ ﻟﻮﻧﺪ ﻛړى و .ﺑـﺎران ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ ښـﻪ ﺗﻴـﺰ ﺷـﻮى و .زه او ډﻳﺰي ﺧﺒﺮې ﻛﻮﻟﯥ ،ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﻛﻠﻪ ﻣﺎﺗـﻪ او ﻛﻠـﻪ ډﻳـﺰي ﺗـﻪ ﻛﺘـﻞ.
ﻻړم د ﺧﭙﻞ ﻛﻮر ﭼﻤﻦ ﻛﯥ ﻳﻮې ﻏټـﯥ وﻧـﯥ ﻻﻧـﺪې ودرﻳـﺪم ،د ﻫﻐـﻪ ځـﺎى ﻧـﻪ ﻛﻠﻪ ﻛﻠﻪ ﭼﻮﭘﺘﻴﺎ ﻫﻢ د ﻫﺮڅﻪ ځﻮاب ﻧﻪ ﺷﻲ وﻳﻼى ﻧﻮ ځﻜﻪ ﻣﺎ ﺑښﻨﻪ وﻏﻮښـﺘﻪ
ﻳﻮاځﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻰ ﺑﻨګﻠـﻪ ښـﻜﺎرﻳﺪه .د ﺑـﺎران څـﺂڅﻜﻲ ﺑـﻪ د وﻧـﻮ ﭘـﺎڼﻮ ﻛـﯥ او ﭘﺎڅﻴﺪم.
ﺳﺮه ﻳﻮ ځﺎى ﻛﻴﺪل او ﻻﻧﺪې ورﺗﻪ زه وﻻړ وم. -ﺗﻪ ﭼﻴﺮﺗﻪ ځﯥ؟ ګﻴﺘﺲ ﺑﻲ زر وﭘﻮښﺘﻞ.
ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ وروﺳﺘﻪ ﻟﻤﺮ ﻫﻢ د ورﻳځﻮ ﺗﺮ ﻣﻨځ ﺳﺮ راښـﻜﺎره ﻛـړ .د -زه ﺑﻴﺮﺗﻪ راځﻢ.
ﺧﻮراﻛﻲ ﺗﻮﻛﻮ ډك ﻣﻮټﺮ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻛﻮر ﺗﻪ ﺗﺎو ﺷﻮ ،زه ﻓﻜﺮ ﻛـﻮم ﭼـﯥ دې -ﻣﺨﻜﯥ ﺗﺮ دې ﭼﯥ ﻟـﻪ دې ځﺎﻳـﻪ ﻻړ ﺷـﯥ ،ﺗﺎﺳـﺮه ﻣـﯥ ﻛـﺎردى .ﻫﻐـﻪ ﻣـﺎ
ﺧﻮراﻛﻮﻧــﻮ ﻧــﻪ ﺧﭙﻠــﻪ ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ ډﯦــﺮ ﻛــﻢ ﺧــﻮري .زه ﺑﻴﺮﺗــﻪ دﻧﻨــﻪ ﻻړم ،ﺑــﺎران ﭘﺴــﯥ ﺗــﺮ اﺷــﭙﺰﺧﺎﻧﯥ راﻏــﻰ ،دروازه ﻳــﯥ ﺑﻨــﺪه ﻛــړه او ﭘــﺲ ﭘﺴــﻚ ﻛــﯥ ﻳــﯥ
ودرﻳﺪو ﺳﺮه د ﻫﻐﻮى ﭘﺲ ﭘﺴﻚ دﻫﻠﻴﺰ ﻛﯥ ﻫﻢ اورﻳـﺪل ﻛﻴـﺪه .ﻏږوﻧـﻪ ورو ﺧﺒﺮې ﭘﻴﻞ ﻛړې:
ورو د اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻮ ﺳﻴﻠۍ ﺳﺮه ﺗﻴﺰﻳﺪل ،ﺧﻮ د ﺑﺎران ودرﻳـﺪو ﺳـﺮه ټـﻮل ﻛـﻮر -څﻪ ﺧﺒﺮه ده؟
ﻛﯥ ﭼﻮﭘﺘﻴﺎ ﺧﭙﺮه وه .اﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻛﯥ ﻣﯥ ﺗـﺮ ﺧﭙﻠـﯥ وﺳـﯥ ﻟﻮښـﻲ ﻳـﻮ ﺑـﻞ ﺳـﺮه -ﺗﻪ ډﯦﺮه ﻏټﻪ ﺳﻬﻮه ﻛﻮې .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ ،ﺳﺮ ﻳﯥ د ﻧﻪ ﭘﻪ ډول ښﻲ ﭼﭙﯥ ﻟﻮر
ووﻫﻞ او څﻪ ﺷﻮر ﻣﯥ ﺟﻮړ ﻛړ ،ﺧﻮ ﻫﻐﻮى ﻫـﻴڅ ﻧـﻪ اورﻳـﺪل .ﻫﻐـﻮى دواړه د ﺗﻪ اړوه،
ﻛﻮچ دواړو څﻨډو ﻛﯥ ﻳﻮ ﺑـﻞ ﺗـﻪ ﻣﺨـﺎﻣﺦ داﺳـﯥ ﻧﺎﺳـﺖ ول ﻟﻜـﻪ د ﻳـﻮ ﭼـﺎ ﻧـﻪ -دا ﻏټﻪ ﺳﻬﻮه ﻛﻮې ،ﻏټﻪ ﺳﻬﻮه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
»زﻣﺎ ﻛﻮر ﺧﻮ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ښﻜﺎري ﻛﻨﻪ ،وګﻮره! ﻟﻜﻪ څﺮاغ ښﻜﺎري«. ﭼﯥ ازﻣﻮﻳﻨﻪ اﺧﺴﺘﻞ ﻛﯧږي او د ﺷﺮم ﻫﻐﻪ ﭘﻞ اوس ﻟﻪ ﻣﻴﻨځﻪ ﺗﻠﻠﻰ و.
ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ووﻳــﻞ او زه ﻫــﻢ ورﺳــﺮه ﻣﻮاﻓــﻖ وم ،ﻛــﻮر ﭘــﻪ رﻳښــﺘﻴﺎ ډﯦــﺮ د ډﻳﺰي ﻣﺦ د اوښﻜﻮ ﻧﻪ ډك و او ﻛﻠﻪ ﭼﯥ دﻧﻨﻪ ورﻏﻠﻢ ﻧﻮ ﻳﻮ څﻪ ﭘـﻪ زوره
ښﺎﻳﺴﺘﻪ ښﻜﺎرﻳﺪه. ﻣﯥ ټﻮﺧﻰ وﻛﻪ ،ﻧﻮ ﭘﻮى ﺷﻮل ،ډﻳﺰي زر ﭘﺎڅﻴﺪه او د آﻳﻨﯥ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ودرﻳﺪه
-ﻫﻮ...ښﺎﻳﺴﺘﻪ دى“.ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﻛﻮر ﺗﻪ ﺑﻴﺎ ﺑﻴﺎ ﻛﺘﻞ. او دﺳﻤﺎل ﺑﺎﻧﺪې ﻳﯥ ﺧﭙﻞ اوښـﻜﯥ ﭘـﺎﻛﻮﻟﯥ .ﺧـﻮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺗـﺮور ﻏﻮﻧـﺪې
-ﻳﻮاځﯥ ﻣﯥ درې ﻛﺎﻟﻮ ﻛﯥ دوﻣﺮه ﭘﻴﺴﯥ ﺗـﺮ ﻻﺳـﻪ ﻛـړې ﺗـﺮ څـﻮ ﭘـﺮې دا ښﻜﺎرﻳﺪه ،ﺧﻮ ﭘـﻪ ﻟﻔﻈـﻲ ډول ﻫﻐـﻪ ځﻠﻴـﺪه ،ﭘﺮﺗـﻪ د څـﻪ وﻳﻠـﻮ او ﻳـﺎ ﻻﺳـﻮﻧﻮ
ﻛﻮر واﺧﻠﻢ. ﺧﻮځﻮﻟﻮ ﻧﻪ ﻳﯥ د وﻳﺎړ ﺷﻐﻠﯥ راﺑﻬﺮ ﻛﻴﺪې او دا وړه ﻛﻮټﻪ ﭘﺮې ډﻛﻴﺪﻟﻪ.
-ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﺗﺎﺗﻪ دا دوﻣﺮه ﭘﻴﺴﯥ د ﻣﻴﺮاث ﻧﻪ ﭘﺎﺗﯥ دي. -اوه ...ﺳﻼم ...زوړ ﻳﺎره! ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ ،ﻟﻜﻪ د څﻮ ﻛـﺎﻟﻮ راﻫﻴﺴـﯥ ﻳـﯥ ﭼـﯥ
-ﻣﺎﺗﻪ ﭘﺎﺗﯥ وې ،زوړ ﻳـﺎره! ﺧـﻮ ﻣـﺎ ټـﻮﻟﯥ ﭘﻴﺴـﯥ د ﺟګـړې ﻟـﻪ وﺟـﯥ ﻟـﻪ راﺳﺮه ﻧﻪ وي ﻟﻴﺪﻟﻲ ،ﻣﺎ ﺧﻮ ﻓﻜﺮ وﻛﻪ ﻛﻴـﺪاى ﺷـﻲ ﻻﺳـﻲ ﺳـﺘړي ﻣﺸـﻲ ﻫـﻢ
ﻻﺳﻪ ورﻛړې .د ﺟګړې ﻟﻪ وﻳﺮې ...ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ. راﺳﺮه وﻛړي.
زه ﻓﻜﺮ ﻛﻮم ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻣﺸﻜﻠﻪ ﭘﻮﻫﻴﺪه ﭼﯥ ﻫﻐﻪ څﻪ واﻳﻲ ،ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﺎورﻧﻪ -ﺑﺎران ﺧﻮ ودرﻳﺪﻟﻰ دى.
وﭘﻮښﺘﻞ ﭼﯥ څﻪ ﻛﺎروﺑﺎر ﻛﻮي ﻧﻮ د ﻫﻐﻪ ځﻮاب ﭘﻪ زﻏﺮده ﻟﻬﺠﻪ ﻛﯥ و. -ودرﻳﺪﻟﯥ؟ ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﭘﻮه ﺷﻮ ﭼﯥ زه د څﻪ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻏږﻳږم ﻧﻮ ﭘﺎم ﻳﯥ
-دا زﻣﺎ ﺷﺨﺼﻲ ﭼﺎرې دي .وړاﻧـﺪې ﺗـﺮ دې ﭼـﯥ ﺧﭙـﻞ ځـﻮاب ﺗـﻪ ﻓﻜـﺮ ﺷــﻮ ﭼــﯥ د ﻟﻤــﺮ وړاﻧګــﯥ ﻛــﻮټﯥ ﺗــﻪ ﻫــﻢ راﻧﻨــﻮﺗﻲ دي .ﻫﻐــﻪ د ﻫــﻮا ﺣــﺎﻻﺗﻮ
وﻛړي ﭼﯥ دا ﻳﻮ ښﻪ ځﻮاب ﻧﻪ و، ﭘﻴﮋﻧﺪوﻧﻜﻲ ﭘﻪ څﯧﺮ ووﻳﻞ ،ډﻳﺰي ﺗﻪ ﻳﯥ ﻣﺦ واړوه،
-اوه ...زه د ډﯦــﺮو ﺷــﻴﺎﻧﻮ ﺳــﻮداګﺮي ﻛــﻮم .ﻫﻐــﻪ ﺗــﻪ د ﺧﭙﻠــﯥ ﺑــﺪځﻮاﺑۍ -ﺗﻪ دې ﺑﺎره ﻛﯥ څﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮې؟ ﺑﺎران ﺧﻮ ودرﻳﺪﻟﻰ.
اﺣﺴﺎس وﺷﻮ، -زه ډﯦﺮه ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ ﻳﻢ ،ﺟﻰ .د ﻫﻐﯥ ﺳﺘﻮﻧﻰ د ﺧﻔګـﺎن او درد ﻧـﻪ ډك و .د
-ﻟـﻮﻣړي ﺳــﺮ ﻛــﯥ ﻣــﯥ د درﻣﻠــﻮ ﺳــﻮداګﺮي ﻛﻮﻟــﻪ ،ﺑﻴــﺎ وروﺳــﺘﻪ د ﺗﻴﻠــﻮ ډﯦﺮې ﺧﻮښۍ ﻧﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻏﻴﺮ ارادي ډول ووﻳﻞ.
ﻛﺎروﺑﺎر او اوس ﻳﻮ ﻫﻢ ﻧﻪ ﻛﻮم .ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺗﻪ ﭘﻪ ځﻴﺮ ﻛﺘـﻞ ﭼـﯥ ګﻨـﻲ ﺧﻔـﻪ ﺷـﻮى -زه ﻏﻮاړم ﭼﯥ ﺗﻪ او ډﻳﺰي زﻣﺎ ﻛﻮر ﺗﻪ راﺷﺊ ،زه ﻏﻮاړم ډﻳـﺰي ﺗـﻪ ﺧﭙـﻞ
ﻧﻪ وي. ﻛﻮر وښﺎﻳﻢ.
-زه ﻓﻜﺮ ﻛﻮم ﺗﻪ د ﻫﻐـﻪ ﺷـﭙﯥ ﺑـﺎره ﻛـﯥ ﺧﺒـﺮې وﻛـﯥ ،ﻣـﺎ ﭼـﯥ درﺗـﻪ ﻛـﻮم -ﭘﻪ رﻳښﺘﻴﺎ ﻏﻮاړې ﭼﯥ زه ﻫﻢ درﺷﻢ؟
وړاﻧــﺪﻳﺰ ﻛــړى و؟ وړاﻧــﺪې ﺗــﺮ دې ﭼــﯥ زه ځــﻮاب ورﻛــړم ،ډﻳــﺰي دﻧﻨــﻪ ﻧــﻪ -د زړه ﻧﻪ ﻳﯥ واﻳﻢ ،زوړ ﻳﺎره!
راووﺗﻪ .د ﻫﻐﯥ د ﻛﻤﻴﺲ ﺗڼۍ ﻟﻪ وراﻳﻪ د ﻟﻤﺮ ﭘﻪ رڼﺎ ﻛﯥ ﭘړﻗﻴﺪې. ډﻳﺰي ﺑﺮه ﻻړه ﺗﺮ څﻮ ﺧﭙﻞ ﻣﺦ ﭘﺮﻳﻤﻴﻨځﻲ .زﻣﺎ ډﯦﺮ وروﺳﺘﻪ ﭘﺎم ﺷـﻮ ﭼـﯥ
-دا ﻏټ ځﺎى؟ ډﻳﺰي ﭘﻪ ژړﻏﻮﻧﻲ ﻏږ ﻛﯥ ووﻳﻞ. ﻫﻠﺘــﻪ ﺑــﻪ ځــﺎن ﭘــﺎك ﻫــﻢ ﻧــﻪ وي .ﻣــﺎ او ګﻴــټﺲ ﺑــﻰ ﻻﻧــﺪې ﭼﻤــﻦ ﻛــﯥ د ﻫﻐــﯥ
-ﺳﺘﺎ ﺧﻮښ ﺷﻮ؟ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﺎوه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
د ﻛﺎﻟﻮ ﻧﻪ ډك ﺷﻮ او ډﻳﺰي ﭘﺮې ﺳﺮ ﻛﻴښﻮد او ﭘﻪ ژړا ﺷﻮه. -ډﯦﺮ ﻣﯥ ﺧﻮښ ﺷﻮ ،ﺧﻮ زه ﻧﻪ ﭘﻮﻫﻴږم ﺗﻪ ﭘﻜﯥ څﻨګﻪ ﻳﻮاځﯥ اوﺳﻴږې؟
-دا څــﻮﻣﺮه ښــﻜﻠﻲ ﻛــﺎﻟﻲ دي ،زه ډﯦــﺮه ﺧﻔــﻪ ﻛﻴــږم ځﻜــﻪ ﺗــﺮ اوﺳــﻪ ﻣــﯥ -زه ﻳﯥ ﺗﻞ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې ﺧﻠﻜﻮ ﻧـﻪ ډك ﺳـﺎﺗﻢ .ﺷـﭙﻪ او ورځ ،ﻫﻐـﻪ ﺧﻠـﻚ
داﺳﯥ ښﺂﻳﺴﺘﻪ ﻛﺎﻟﻲ ﻧﻪ دي ﻟﻴﺪﻟﻲ. ﭼﯥ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې ﻛﺎروﻧﻪ ﻛﻮي .ﻟﻤﺎﻧځﻮﻧﻜﻲ ﺧﻠﻚ...
د ﻛﻮر ﻟﻴﺪو ﻧـﻪ وروﺳـﺘﻪ ﺑﻬـﺮ راووﺗـﻮ ،ﺗـﺮ څـﻮ راﺗـﻪ ﭼﻤﻨﻮﻧـﻪ او د ﻟﻤﺒﻠـﻮ ﭘﺮ ځﺎى ددې ﭼﯥ ﺑﻨګﻠﯥ ﺗﻪ ﻟﻨډ ورﻧﻨﻮځﻮ ،ﻣـﻮﻧږ د ﻻﻧـﺪې ﺳـﺮك د ﻻرې
ﺣﻮض او ﻧﻮي ﻣﻮﺳـﻤﻲ ګﻠﻮﻧـﻪ راوښـﻴﻰ .زﻣـﻮﻧږ راوﺗﻠـﻮ ﺳـﺮه ﺑـﺎران ﺷـﺮوع د ﺷــﺎ ﭘــﻪ دروازه دﻧﻨــﻪ ورﻏﻠــﻮ ،ډﻳــﺰي ﻫــﻢ د ﺧﻮښــۍ ﻧــﻪ ﺣﻴﺮاﻧــﻪ ﭘــﺎﺗﯥ وه.
ﺷﻮ. ﻣﺮﻣﺮﻳﻨﻮ زﻳﻨﻮ ﭘﻮرې ورﺳﻴﺪو ،د ﻣﺮﻏﻴﻮ ﭘﺮﺗﻪ ﺑﻞ ﻛﻮم ﻏږ ﻧﻪ اورﻳـﺪل ﻛﻴـﺪه.
-ﻛﻪ دا ﻟړه ﻧﻪ وي ﻧﻮ ﺳﺘﺎ ﻛﻮر د ﻫﻤﺪې ځـﺎى ﻧـﻪ ښـﻜﺎري ،ﺳﺘﺎﺳـﻮ ﻛـﻮر ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ دﻟﺘﻪ دﻧﻨﻪ د ﻫﺮې ﺻﻮﻓﯥ او ﻣﻴﺰ ﺷﺎﺗﻪ ﻣﻴﻠﻤﺎﻧﻪ ﻧﺎﺳﺖ دي،
ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﺗﻞ ﻳﻮ ﺷﻴﻦ څﺮاغ ﺑﻞ وي .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ووﻳﻞ. د ﻳﻮې ځﺎﻧګړې ﻗﻮﻣﺎﻧﺪې ﻻﻧﺪې ټﻮل ﻏﻠـﻲ وي ﺗـﺮ څـﻮ ﻣـﻮﻧږ ﺗﯧـﺮ ﺷـﻮ .ﻣـﻮﻧږ
ﻧﺎڅﺎﭘﻪ ډﻳﺰي ﺧﭙﻞ ﻣړوﻧﺪ د ﻫﻐﯥ ﻧﻪ راﭼﺎﭘﻴﺮ ﻛړ ﺧـﻮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د ﺗﻴـﺮې ﺑــﺮه ﻻړو ،ﭘــﺮ ﻟــﻪ ﭘﺴــﯥ د ﺧــﻮب ﺧــﻮﻧﯥ وې ،ﻫــﺮه ﺧﻮﻧــﻪ د ګﻼﺑــﻮ او ﺳــﻨﺒﻠﻲ
ﺧﺒﺮې ﺑﺎره ﻛﯥ ﺳﻮچ ﻛﺎوه ،ﻟﻜﻪ د ﻫﻐﻪ ﺷﻴﻦ څﺮاغ ارزښﺖ ورﺗـﻪ د ﺗـﻞ ﻟﭙـﺎره ورﻳښــﻤﻮ او ﭘــﻪ ﺗــﺎزه ﻧــﻮي ګﻼﻧــﻮ ﺳــﻴﻨګﺎر ﺷــﻮې وي .ﺑﻴــﺎ ورﭘﺴــﯥ د ﻛــﺎﻟﻮ
ﺑﯥ ارزښﺘﻪ ﺷﻮى وي .ﻫﻐـﻪ ﻳـﻮه ﻻره ﭼـﯥ دوى دواړه ﻳـﯥ ﺳـﺮه ﺟـﻼ ﻛـړي وو ﺑــﺪﻟﻮﻟﻮ ﺧــﻮﻧﯥ ،ﺗﺸــﻨﺎﺑﻮﻧﻮ ﻛــﯥ دﻧﻨــﻪ وړې ﻛــﻮټﯥ ﭼــﯥ د ﻳﻨــﻲ ﻧــﺎروغ ﺧﻠــﻚ
اوس د دوى ﺗﺮﻣﻨځ ﻳﻮاځﯥ اوﺑﻪ او ﻳﻮ ﺷﻴﻦ څﺮاغ ﭘﺮوت و. ﭘﻜﯥ ﺧﭙﻞ ورزش ﻫﻢ ﻛﻮﻻى ﺷﻲ .ﻫﻐﻪ د ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙـﺎره ﻫـﻢ ډﻳـﺰي ﻧـﻪ ﻣـﺦ
زه ﺗﺮې ﻫﺎﺧﻮا ﻻړم ،ﻫﺎﺧﻮا د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د ﻣﺎﺷـﻮﻣﺘﻮب اﻧځـﻮر ځﻮړﻧـﺪ ﻧـﻪ اړوه .زﻣـﺎ ﭘـﻪ ﻓﻜــﺮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻫــﺮ څـﻪ ددې ﺟﻮګـﻪ ﻛــړي و ﺗـﺮ څـﻮ د ﻫﻐــﯥ
و ،د ﺑﻴړۍ ﺗﻔﺮﻳﺤﯥ ﻟﺒﺎس ﻳﯥ ﭘﺮ ﺗﻦ و .ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﺳﺮ ﺷﺎﺗﻪ ﺑﯥ ﭘﺮوا ﻧﻴﻮﻟﯥ و. ښﺎﻳﺴــﺘﻪ ﺳــﺘﺮګﯥ ﭘــﺮې ډﻛــﯥ ﺷــﻲ او ﺗﻘﺮﻳﺒــﺎ ﻫــﺮ څــﻪ د ډﻳــﺰي د ﺧﻮښــۍ وړ
ﻫﻐﻪ وﺧﺖ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ اﺗﻠﺲ ﻛﻠﻦ ښﻜﺎرﻳﺪه ،ډﻳﺰي ووﻳﻞ. وګﺮځﻴﺪل.
-زﻣﺎ ډﯦﺮ ﺧﻮښ ﺷﻮ ،ﺳﺘﺎ دا ﭘﻴﻜﻰ! ﺗﺎ ﺧﻮ ﻣﺎﺗﻪ ﻧﻪ وو وﻳﻠـﻲ ﭼـﯥ ﺗـﺎ ﻳـﻮ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻟﻜﻪ د ﭘﺨﻮا ﻳﯥ ﭼﯥ دا ﻫﺮڅﻪ ﭘﻼن ﻛړي وو .ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ
وﺧﺖ ﭘﻴﻜﯥ ﻫﻢ درﻟﻮد او د ﺗﻔﺮﻳﺢ ﺑﻴړۍ ﺑﺎره ﻛﯥ...؟ ﺑﺮﻳښــﯧﺪه ،ﻟﻜــﻪ د ډﯦــﺮو ﻛﻠﻮﻧــﻮ ﻣــﻮﺧﯥ ﺗــﻪ ﭼــﯥ رﺳــﻴﺪوﻧﻜﻰ وي اود ﺧﭙــﻞ
-دﻟﺘﻪ وګﻮره! ګﻴټﺲ ﺑﻲ زر ووﻳﻞ ،ﺳﺘﺎ ﺑﺎره ﻛﯥ ډﯦـﺮې ﺳـﭙﻴﻨﯥ ورﻗـﯥ ﻫﺪف ﺗﺮ ﻻﺳﻪ ﻛﻮﻧﻜﻰ وي .ډﻳﺰي ﻫﻤﻠﺘـﻪ وﻻړه ،ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺑـﺮه روان،ﻫﻐـﯥ
ﺗﻮرې ﺷﻮې دي .دوي ﺧﻮا ﭘﻪ ﺧﻮا وﻻړ اﻧځﻮر ﺗﻪ ﻛﺘﻞ .ﻣـﺎ ﻏﻮښـﺘﻞ ﻻﺟـﻮرد وﻳﻞ ﻟﻨـﺪن ﻛـﯥ ﻳـﻮ ﻛـﺲ ﻟـﺮي ﭼـﯥ د ﻫـﺮ ﻣﻮﺳـﻢ ﺟـﺎﻣﯥ ورﺗـﻪ ﻟﻴـږي ،ﻳـﻮه ﻳـﻮه
ﺑﺎره ﻛﯥ ﺗﺮې وﭘﻮښﺘﻢ .ﭘﻪ دې ﻛﯥ د ټﻴﻠﻴﻔﻮن زﻧګ راﻏﻰ ،ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺧﭙﻠـﻪ اﻟﻤﺎرۍ ﺑﻪ ﻳﯥ ﺧﻼﺻﻮﻟﻪ او ﻫﻐﯥ ﻧﻪ ﻳﯥ ﺷﺮټﻮﻧﻪ ،درﻳﺸﻲ ،ﻧﻜټﺎﻳﺎﻧﯥ ﭼـﯥ د
ﻏﻮږى ﭘﻮرﺗﻪ ﻛړ، ﻫﺮ ﻳﻮ ﻟﭙﺎره ﺑﻴﻠﻪ ﺑﻴﻠﻪ اﻟﻤﺎرۍ وه .ﺑﻴﺎ د ښځﻮ د ﺟﺎﻣﻮ اﻟﻤﺎرۍ ﺷـﺮوع ﺷـﻮې،
-ﻫﻮ ...ښﻪ ...زه اوس ﺧﺒﺮې ﻧﺸﻢ ﻛﻮﻻى ...زه اوس ﻧﻪ ﺷﻢ ﻛـﻮﻻى دې ﺑـﺎره ﺑﻨډل ﺑﻪ ﻳﯥ راﺧﯧﺴﺘﻪ او ﻳﻮ ﻳﻮ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻻﻧﺪې ډﻳـﺰي ﭘـﻪ ﻟـﻮر ﻏﻮرځـﺎوه .ډﻳـﺰي
ﻛﯥ ﺧﺒﺮې وﻛړم ...ﻣﺎ ورﺗﻪ وﻳﻠﻲ و ﻳﻮ وړوﻛﻰ ښﺎرګﻮټﻰ...ﻫﻐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻮه ﺷـﻲ ﻫﻢ د ﺧﻨﺪا ﻧﻪ ﺷﻨﻪ وه او د ﻳﻮ ﻳﻮ راﻧﻴﻮﻟﻮ ﻫڅﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻛﻮﻟﻪ ،اﺧـﺮ ﻻﻧـﺪې ځـﺎى
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻫﻐﻪ اورﻟګﻴﺪ راواﺧﺴﺖ او د ډﻳﺰي ﻟﭙﺎره ﻳﯥ ﭘﺮې ﺳګﺮټ ﺑﻞ ﻛړ او ﭘـﻪ ﭼﯥ وړوﻛﻰ ښﺎرګﻮټﻰ څﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﻟﺮي ...ښﻪ ،ﻧـﻮ ﻫﻐـﻪ زﻣـﻮﻧږ ﻧـﺪى ﭘﻜـﺎر ﻛـﻪ
ﻳــﻮ ﻛــﻮﻧﺞ ﻛــﯥ ورﺳــﺮه ﺧــﻮاﻛﯥ ﻛﻴﻨﺎﺳــﺖ .د ﻛــﻮټﯥ ﻓــﺮش ﺑﺎﻧــﺪې ﻳــﻮاځﯥ ډﻳټﺮاﻳټ د ﻫﻐﻪ ﻧﻈﺮ وي ،د وړوﻛﻲ ښﺎرګﻮټﻲ“...
ﺑﺎﻧــﺪﻳﻨۍ رڼــﺎ اﻧﻌﻜــﺎس ﻛــﺎوه .ﻛﻠــﻪ ﭼــﯥ ﻛﻠــﭗ ﺳــﭙﺮﻧګﺮ ﭘﻴــﺎﻧﻮ ﻏــږول ﺷــﺮوع ﻫﻐﻪ ﻏﻮږې ﻛﻴښﻮد.
ﻛړل ،ﺷﻴﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﻧﺎﺧﻮښۍ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻪ ﻟټﻪ ﺷﻮ، -دﻟﺘـﻪ راﺷــﻪ ،زر ...ډﻳــﺰي ﻛړﻛــۍ ﻛــﯥ وﻻړه ،وﻳــﻞ ﻳــﯥ؛ ﺑــﺎران اوس ﻫــﻢ
-ګــﻮره زﻣــﺎ ﺗﻤــﺮﻳﻦ ﻧﺸــﺘﻪ ،ﺗــﻪ ګــﻮرې ،ﻣــﺎ درﺗــﻪ ووﻳــﻞ ﭼــﯥ زه ﻧــﻪ ﺷــﻢ ورﻳږي .ﺗﻴﺎره د ﻏﺮب ﺧﻮاﺗﻪ ډﯦﺮه ده او دﻟﺘﻪ ﺳﻤﻨﺪر دﭘﺎﺳـﻪ ځګـﻦ ورﻳځـﯥ
ﻏږوﻻى .زﻣﺎ ﺗﻤﺮﻳﻦ... ګﻼﺑﻲ او ﻃﻼﻳﻲ ښﻜﺎري.
-ډﯦﺮې ﺧﺒﺮې ﻣﻪ ﻛﻮه ...ﻏږوه ...ګﻴټﺲ ﺑﻲ ورﺗﻪ ﭘﻪ درﻳـﻢ ځـﻞ ﺧﺒـﺮه ﺧﻮﻟـﻪ -ﻫﻠﺘﻪ وګﻮره...ګﻴټﺲ ﺑﻲ ورﺗﻪ ﭘﻪ ورو ووﻳﻞ،
ﻛﯥ وﭼﻪ ﻛړه. -زه ﻏـﻮاړم ﻫﻐــﻪ ګﻼﺑــﻲ ورﻳځــﯥ راوﻧﻴﺴــﻢ او ﺗــﺎ ﭘﻜــﯥ وﻧﻐــﺎړم ...ډﻳــﺰي
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﺎ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗـﻪ د ﺧـﺪاى ﭘﺎﻣـﺎﻧۍ ﻟﭙـﺎره ووﻳـﻞ ،د ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ ﻣـﺦ ووﻳﻞ.
ﻛﯥ ﻣﯥ د وارﺧﻄﺎﻳﯥ ﻧښﯥ وﻟﻴﺪې اګﺮ ﭼﯥ ﻳﻮ ﺷﻜﻤﻦ ﭘﺮﻛﺎﻟﺘﻮب د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻣﺎ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﻻړ ﺷﻢ ﺧﻮ ﻫﻐﻮى دواړو زﻣﺎ ﺧﺒﺮه ﻫﻴڅ واﻧﻪ ورﻳـﺪه .ﺧـﻮ
ﺧﻮﺷﺒﻴﻨﻪ څﻴﺮه ﻛﯥ راڅﺮګﻨـﺪ ﺷـﻮ .ﺗﻘﺮﻳﺒـﺎ ﺗـﺮ ﭘﻨځـﻪ ﻛـﺎﻟﻮ ،د ډﻳـﺰي ﺧﻮﺑﻮﻧـﻪ ﻛﻴــﺪاى ﺷــﻲ دﻟﻴــﻞ ﻳــﯥ دا و ﭼــﯥ زﻣــﺎ ﺷــﺘﻮن د ﻫﻐــﻮى ﻳﻮاځﻴــﻮاﻟﻲ ﻟﭙــﺎره
ﻧﻴﻤګــړي ﭘــﺎﺗﻲ ﺷــﻮي وو .دا د ﻫﻐــﯥ ﻏﻠﻄــﻲ ﻫــﻢ ﻧــﻪ وه او ﻳــﺎ د ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ د ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺑﺨﺶ و.
ﺳــﺘﺮ ژوﻧــﺪ وﻫﻤﻮﻧــﻪ وو ،ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ ﻳــﯥ د ﺧﭙﻠــﻮ ﻧﻮښــﺘګﺮو ﺟــﺬﺑﻮ ﺗــﺮ ﻣــﻨځ -زه ﭘــﻮﻫﻴږم ﭼــﯥ ﻧــﻮر څــﻪ وﻛــړو؟ ګﻴــټﺲ ﺑــﻰ ووﻳــﻞ؛ ښــﺎﻏﻠﻰ ﻛﻠــﭗ
ﻏﻮرځﻮﻟﻰ و ﭼﯥ د وﺧﺖ ﭘﻪ ﺗﯧﺮﯦﺪو ﭘﻜﯥ ورزﻳﺎﺗﻴﺪل. ﺳﭙﺮﻧګﺮ ﺑﻪ راوﻟﻢ ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ ﭘﻴﺎﻧﻮ وﻏږوي“ ﻫﻐﻪ د ﻛﻮټﯥ ﻧﻪ ووت ،ﭘﻮﻧګ
ﻫﻴڅ ﻛﻮم اور ﻳﺎ ﺗﺎزه واﻟﻰ ددې ﭼﻠﻴﻨﺞ ﻧﻪ ﺷﻲ ورﻛﻮﻻى ﭼﯥ د ﻳـﻮ ﺳـړي ﺗﻪ ﻳﯥ ﻏږ ﻛړل ﺗﺮ څﻮ ﻛﻠﭗ ﺳﭙﺮﻧګﺮ راوﻏﻮاړي ،ﻫﻐﻪ ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ ﻛﯥ راﻏﻰ.
ارواﻳﻲ زړه ﺗﺮ ﻛﻮﻣﻪ ﺣﺪه زﻳﺮﻣﯥ ﺳﺎﺗﻠﻰ ﺷﻲ .ﻣﺎ ﭼـﯥ ﻛﻠـﻪ ﻫﻐـﻪ ﺗـﻪ وﻛﺘـﻞ ﻟـږ -ﺳﺘﺎ د ﺗﻤﺮﻳﻨﺎﺗﻮ ﻣﺰاﺣﻢ ﺷﻮي ﺧﻮ ﻧﻪ ﻳـﻮ؟ ډﻳـﺰي ﭘـﻪ ﻣﻮدﺑﺎﻧـﻪ ﻟﻬﺠـﻪ ﻛـﯥ
ﻣﯥ ځﺎن ﺑﺮاﺑﺮ ﻛړى و .د ډﻳﺰې ﻻس ﻳﯥ ﻛﻠﻚ ﻧﻴﻮﻟﻰ و ،ﻟﻜﻪ ډﻳﺰي ﭼﯥ ورﺗـﻪ ﺗﺮې وﭘﻮښﺘﻞ.
ﻏﻮږ ﻛﯥ څﻪ واﻳﻲ او د اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻮ ډك زړه ﻳﯥ د ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻟﻮر ﻛﻮږ ﺷﻮى وي. -زه وﻳﺪه وم ...زه وﻳﺪه وم ،ﺧﻮ اوس راﭘﺎڅﻴﺪم.
ﻫﻐﻮى دواړو زه ﻫﻴﺮ ﻛړى وم ،ﺧﻮ ډﻳﺰي ﺑﺮه وﻛﺘﻞ او ﻻس ﻳﯥ راﻛـړ ﺧـﻮ -ﻛﻠﭗ ﺳﭙﺮﻧګﺮ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻧﻮ وﻏږوي .ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې ورﭘﺮې ﻛړې.
ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ زه ﺑﻴﺨــﻲ ﻧــﻪ ﭘﻴﮋﻧــﺪم .ﻣــﺎ ﻳــﻮ ځــﻞ ﺑﻴــﺎ ﻫﻐــﻮى ﺗــﻪ او ﻫﻐــﻮى ﻣﺎﺗــﻪ -زه ښﻪ ﭘﻴﺎﻧﻮ ﻧﻪ ﺷﻢ ﻏږوﻻى .ډﯦﺮ وﺧﺖ ﻛﻴږي ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﯥ ﻧﻪ دى ﻛړى“...
وﻛﺘﻞ .او ﺑﻴﺎ زه د ﻛﻮټﯥ ﻧﻪ راووﺗﻢ او ﻻﻧﺪې ﻣﺮﻣﺮﻳﻨﻮ زﻳﻨﻮ ﻛﯥ ﺑﺎران ﺗﻪ ﻳﻮه -ﻻﻧﺪې ﺑﻪ ﻻړ ﺷﻮ .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻳﯥ ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ ﺧﺒـﺮې ورﭘـﺮې ﻛـړې .ﻫﻐـﻪ
ﺷﯧﺒﻪ ودرﻳﺪم او ﻫﻐﻮى ﻣﯥ ﻫﻤﻠﺘﻪ ځﺎﻧﺘﻪ ﭘﺮﻳښﻮدل. ﻳﻮه ﺑټﻨﻪ ﻛﻴﻜﺎږﻟـﻪ ،ﺧـړې ﻛړﻛـۍ څﺮاﻏﻮﻧـﻮ ﺑﻨﺪﻳـﺪو ﺳـﺮه روښـﺎﻧﻪ ﺷـﻮې ،د
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﻮﺳﻴﻘۍ ﻛﻮټﻪ ﻛﯥ ﭘﻴﺎﻧﻮ ﺳﺮه ﺧﻮاﻛﯥ ﻳﻮه ډﻳﻮه ﻫﻢ ﺑﻠﻪ وه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺷﻮى وﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ ﭼﺎﺗـﻪ ﻫـﻢ وګـﻮري ﻧـﻮ ﭘـﻪ ﻫﻐـﻪ ﺳـړي ﺑﻴـﺎ ګﺮاﻧﻴـږي .ﻳـﻮ څـﻮ
ورځﯥ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ ورﺗﻪ ﻧﻮې آﺑـﻲ رﻧګـﻪ ﻛـﻮرﺗۍ ،ﺷـﭙږ ﺟـﻮړه ﭘﺘﻠﻮﻧﻮﻧـﻪ او
ﻛښﺘۍ ﺧﻮﻟۍ واﺧﺴﺘﻞ.
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺧﭙﻞ دﻫﻠﻴﺰ ﻛﯥ وﻻړ او دﻫﻐﻪ ﻛﻴﺴﯥ ﻛﻮﻟﯥ ،ﻫﻐﻪ وﻳﻞ،
-ﻫﻐﻪ ﻣﺎ ﺗﻪ ﻫﺮ څﻪ رازده ﻛړي وو ،څﻨګﻪ ﻛﺎﻟﻲ واﻏﻮﻧﺪم او څﻨګـﻪ د ﻳـﻮ
ښﺎﻏﻠﻲ ﭘﻪ څﯧﺮ ﻋﻤﻞ او ﺧﺒﺮې وﻛړم.
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﻪ دا ټﻮﻟﯥ ﭘﻴﺴﯥ ډان ﻛﻮډي ﻧـﻪ ﭘـﻪ ﻣﻴـﺮاث ﭘـﺎﺗﯥ ﺷـﻮې وې. ﺷﭙږم څﭙﺮﻛﯥ
ﻫﺎﻏﻪ وﺧﺖ ﻛﯥ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﭘﻨځﻪ وﻳﺸﺖ زره ډاﻟﺮه ﻛﻴﺪل ،ﺧﻮ ﻫﻐﯥ ﭘﻴﺴـﯥ واﻧـﻪ
ﺧﺴــﺘﯥ ،د اﻣﺮﻳﻜــﺎ ﻫــﺮ اﺧﺒــﺎر ﻫﻤــﺪا ﺳــﺮ ﺧــﻂ ﺟــﻮړ ﻛــړى و او ﻣﺨﺘﻠﻔــﯥ
اﻓﻮاګﺎﻧﯥ ﻳﯥ ﺧﭙﺮوﻟﯥ .ﭼﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺳﺮه دا دوﻣﺮه ﭘﻴﺴﯥ د ﻛﻮﻣﻪ راﻏﻠﯥ.
ﺟﻴﻤﺰ ګﻴټﺰ ﻳﯥ ﺧﭙـﻞ اﺻـﻠﻲ ﻧـﻮم و .ﻫﻐـﻪ ﺧﭙـﻞ ﻧـﻮم اووه ﻟـﺲ ﻛﻠﻨـۍ ﻛـﯥ
ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺗﻪ دا ﻫﺮ څﻪ ډﯦﺮ وروﺳﺘﻪ ووﻳﻞ .دﻫﻐﯥ ﻟﻨـډه دﻣـﻪ ﭼـﯥ د اﺳـﻮﻳﻠﻲ
ﺑﺪل ﻛـړى و .ﻫﻐـﻪ وﺧـﺖ ﻳـﯥ د ﺧﭙـﻞ ﻣﺴـﻠﻚ ﺷـﺮوﻋﺎت وﻛـړه ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ډان
وﻳﺴﺘﻠﻮ ﻳﺎ د ﻏﻠﻂ ﻓﻬﻤۍ ﻟﺮې ﻛﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره ﻓﻜﺮ ﻛـﺎوه .ﻣـﺎ ﺗـﺮ ې ګټـﻪ اﺧﺴـﺘﻪ
ﻛﻮډي د ﺧﭙﻠﯥ ﺗﻔﺮﻳﺤﻲ ﺑﻴړۍ ﺳـﺮه د ﺳـﻤﻨﺪر ﻃﻮﻓـﺎﻧﻲ اوﺑـﻮ ﺗـﺮ ﻣـﻨځ راګﻴـﺮ
او د ﻫﻐﻪ ﻟﻮﻣړﻧﻴﻮ اﻓﻮاګﺎﻧﻮ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻣﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ﻳﻮ ﻳﯥ ﻫﻢ ﺳﻢ ﻧﻪ ول.
ﺷﻮى و ،ﻫﻐﻪ وﺧﺖ ﺟﻴﻤﺰ ګﻴټﺰ د ﺳﺎﺣﻞ ﭘﻪ ﺧﻮاﻛﯥ د ﺧﭙﻞ ﺷﻠﻴﺪﻟﻲ ﺟﺮﺳـﻲ
*** او د ﻟﻤﺒﻠﻮ ﻟﺒﺎس ﻛﯥ ګﺮځﻴﺪه .رﻳښﺘﻴﺎ ﻫﻐﻪ وﺧﺖ ﻳـﯥ ﻧـﻮم ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺷـﻮ .
ﭘﻪ څﺮګﻨﺪ ډول د ډﻳﺰي ﺑﻬﺮ ﺗﻪ ﻳﻮاځﯥ ﺗﻠﻞ ټﺎم ځﻮراوه .ﻧـﻮ ځﻜـﻪ د ﺷـﻨﺒﯥ ﻫﻐﻪ ﻳﻮه ﻛښﺘۍ ﻟﻪ ﭼﺎ ﻧـﻪ ﭘـﻮر ﻛـړې وه او ﻛﺮاﻳـﻪ ﺑـﻪ ﻳـﯥ ورﻛﻮﻟـﻪ .ﭘـﻪ ﻫﻤﺎﻏـﻪ
ورځﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﺤﻔﻞ ﻛﯥ ډﻳﺰي ﺳﺮه ټﺎم ﻫﻢ راښﻜﺎره ﺷﻮ .ﻛﻴـﺪاى ﺷـﻲ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﻛﯥ ﻳﯥ ډان ﻛﻮډي د ﺳﻤﻨﺪري ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻪ ژﻏﻮرﻟﻰ و .د ﻫﻐـﻪ ﻣـﻮر
د ﻫﻐــﻪ ﺷــﺘﻮن ﭘــﻪ دې ﻣﺤﻔــﻞ ﻛــﯥ ﻓﺸــﺎر راوړوﻧﻜــﻰ ﺛﺎﺑــﺖ ﺷــﻮ .دا ځــﻞ ﺑﻴــﺎ او ﭘــﻼر ﭘﺮدﻳــﻮ ﭘټﻴــﻮ ﻛــﯥ ﻛــﺎر ﻛــﻮه ،ﺧــﻮ دﻫﻐــﻪ ﺧﻴــﺎﻻﺗﻮ دا ﻫﺮڅــﻪ ﻧــﻪ ﺷــﻮل
ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺧﻠﻚ ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺷﺎن ﺧﻠﻚ دې ﻣﺤﻔﻞ ﺗﻪ راﻏﻠﻲ ول .ﺧﻮ ﻣﺎﺗﻪ ﻳـﯥ دا زﻏﻤﻼى او ﺧﭙﻞ ﻣﻮر او ﭘﻼر ﻳﯥ ﻫﻢ ﻧﻪ ﺷﻮل ﻗﺒﻠﻮﻻى.
ځﻞ د ﭘﺨﻮا ﭘـﻪ څﯧـﺮ ﺧﻮﻧـﺪ ﻧـﻪ راﻛـﺎوه او ﻳـﺎ ﻛﻴـﺪاى ﺷـﻲ زه ورﺳـﺮه روږدى ﻳـﻮ ﻛـﺎل ﻛـﯥ ﺟﻨـﻮﺑﻲ ﺳـﺎﺣﻞ ﺳــﻮﻳﺮﻳﺮ ډﻧـډ ﭘـﻮرې ورﺳـﻴﺪه او ﺑﻴـﺎ ﭘﻨځــﻪ
ﺷﻮى وم او ﻳﺎ ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ ﭼﯥ ﻣﺎ ورﺗﻪ د ډﻳﺰي د ﺳـﺘﺮګﻮ ﻟـﻪ ﻣﺨـﯥ ﻛﺘـﻞ او ﻛﺎﻟﻮ ﭘﻮرې ډان ﻛﻮډي ﺳﺮه ﭘـﺎﺗﯥ ﺷـﻮ .ډان ﻛـﻮډي ﭘﻨځـﻮس ﻛﻠـﻦ ﻣﻴﻠـﻮﻧﺮ او
دا ﭘﻪ ﺛﺎﺑﺖ ډول ﺧﻔﻪ ﻛﻮﻧﻜﻲ وي ﭼﯥ ﻳﻮ څﻮك د ﺑﻞ ﭘﻪ ﻧﻈﺮ ګﻮرې. ﻋﻴﺎش ﺳړى و .ﻳﻮه ورځ ځﻮان ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﺑﻴړۍ ﭘﻪ راﺷﭙﻴﻞ ﻧﺎﺳﺖ او ﺑﺮه د
ﻫﻐــﻮى ﻣــﺎزﻳګﺮ ﺗﯧــﺮ راورﺳــﻴﺪل او ﻣــﻮﻧږ د ﺳــﻠګﻮﻧﻮ ﺧﻠﻜــﻮ ﺗــﺮ ﻣــﻨځ ﺑﻴړۍ ﻋﺮﺷﻲ ﺗﻪ ګﻮري ،ﻫﻐﻪ ډان ﻛـﻮډي ﺗـﻪ ﻣﻮﺳـﻚ ﺷـﻮ ،ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ دې ﭘـﻮه
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻣﺎ ﺗﺮ اوﺳﻪ دوﻣﺮه ﻓﻠﻤﻲ ﻟﻮﺑﻐﺎړي ﻧﻪ وو ﻟﻴﺪﻟﻲ .زﻣﺎ ﻫﻐﻪ ﺳړى ﻫـﻢ ډﯦـﺮ ګﺮځﻴﺪو ،ډﻳﺰي ﺧﻮښۍ ﻧﻪ ووﻳﻞ،
ﺧﻮښ دى ،څﻪ ﻧﻮﻣﻴږي؟ ډﻳﺰي ووﻳﻞ. -دا څﻮﻣﺮه ﺧﻮﻧﺪ ﻛﻮي .ﻫﻐﯥ ﻏﻠﻲ ﻏﻮﻧﺪې ﻣﺎﺗﻪ ووﻳﻞ،
ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﻫﻐــﻪ ﻫــﻢ وروﭘﻴﮋﻧــﺪه او دا ﻳــﯥ ورﺗــﻪ ووﻳــﻞ ﭼــﯥ ﻫﻐــﻪ د ﻓﻠــﻢ -ﻛﻪ ﺗﻪ ﻏﻮاړې ﻣﺎ ښﻜﻞ ﻛړې ،ﻣﺎﺳﺨﻮﺗﻦ ﻫﺮ ﻣﻬﺎل ﻏـږ ﻛـﻮﻻى ﺷـﯥ ،زه
ﺗﻮﻟﻴﺪوﻧﻜﻰ ﻫﻢ دى. ﺗﻴﺎره ﻳﻢ .ﻳﻮاځﯥ زﻣﺎ ﻧﻮم واﺧﻠﻪ.
-زه ﻛﻪ څﻪ ﻫﻢ د ﭘﻮﻟﻮ ﻟﻮﺑﻐﺎړي ﭘﻪ څﯧﺮ ﻧﻪ ښﻜﺎرم .ټﺎم ﭘﻪ ﺧﻮښۍ ووﻳﻞ. -ﺧﻮا او ﺷﺎ وګﻮره! ګﻴټﺲ ﺑﻲ ورﺗﻪ وړاﻧﺪﻳﺰ وﻛړ.
ګﻴټﺲ ﺑﻲ او ډﻳﺰي ﻧڅﺎ ﻛﻮﻟﻪ ،ﻫﻐﻪ ﻣﯥ ﺗـﺮ اوﺳـﻪ ﭘـﻪ ﻧڅـﺎ ﻧـﻪ وو ﻟﻴـﺪﻟﻲ. -زه ګﻮرم ،ډﯦﺮ ﺣﻴﺮاﻧﻮﻧﻜﻰ ﭼﺎﭘﻴﺮﻳﺎل دى...
ﺑﻴﺎ ﻫﻐﻮى زﻣﺎ ﻛﻮر ﺗﻪ ﻻړل او ﻫﻤﻠﺘﻪ ﺗـﺮ ﻧـﻴﻢ ﺳـﺎﻋﺘﻪ زﻳﻨـﻮ ﻛـﯥ ﻧﺎﺳـﺖ وو .د -ﺗــﻪ ﻛــﻮﻻى ﺷــﯥ د ﻫﻐــﻪ ﭼــﺎ ﭼــﯥ ﻳــﻮاځﯥ ﻧــﻮم دې اورﻳــﺪﻟﻰ وي دﻟﺘــﻪ
ډﻳﺰي ﭘﻪ ﻏﻮښﺘﻨﻪ زه ﻫﻤﻠﺘﻪ ﺑﺎغ ﻛﯥ د څﻮﻛﻴﺪار ﻏﻮﻧﺪې وﻻړ وم .ﻫﻐـﯥ وﻳـﻞ وګﻮرې.
ﻛﻪ ﭼﻴﺮﺗﻪ ﺳﻴﻼب ﻳـﺎ اور ﻳـﺎ ﺑـﻞ څـﻪ ﺧـﺪاﻳﻲ اﻓـﺖ راﺷـﻲ ﭼـﯥ ﻟـﻪ ﻣﺨﻜـﯥ ﻧـﻪ ټﺎم ﭘﻪ ﻣﻐﺮوره ﺳﺘﺮګﻮ ورو ﻛﺘﻞ ،وﻳﯥ وﻳﻞ،
ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ ﺧﺒﺮ راﻛړې. -ﻣﻮﻧږ ډﯦﺮ ﻧﻪ ګﺮځﻮ .او ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺧﻮ دا دى ﭼـﯥ زه ﺧـﻮ دﻟﺘـﻪ ﻫﻴڅـﻮك ﻧـﻪ
ټﺎم ﻫﻢ راښﻜﺎره ﺷﻮ ،ﻣﻮﻧږ ﻣﺎښﺎﻣﻨۍ ډوډۍ ﺑﺎﻧﺪې ﻧﺎﺳﺖ وو. ﭘﻴﮋﻧﻢ.
-ﺧﻔﻪ ﻛﻴږئ ﺧﻮ ﻧﻪ ﭼﯥ زه ﻫﻠﺘﻪ ﻧﻮرو ﺧﻠﻜﻮ ﺳﺮه ډوډۍ وﺧـﻮرم ،ﻫﻐـﻮى -ﻛﻴــﺪاى ﺷــﻲ ﻫﻐــﻪ ښــځﻪ وﭘﻴﮋﻧــﯥ...ګﻴټﺲ ﺑ ـﻲ د ﺷــﻔﺘﺎﻟﻮ وﻧــﯥ ﻻﻧــﺪې
ډﯦﺮ ﻣﺰاﺣﻴﻪ ﺳړي دي. ښــځﻮ ﭘــﻪ ﻟــﻮر اﺷــﺎره وﻛــړه ،ټــﺎم او ډﻳــﺰي دواړو وروﻛﺘــﻞ ،ﻏﻴــﺮ ﺣﻘﻴﻘــﻲ
ﻣــﺎ ووﻳــﻞ :ورځــﻪ ...ډﻳــﺰي ﭘــﻪ ﻣﻬﺮﺑــﺎﻧۍ ووﻳــﻞ؛ او ﻛــﻪ ﭼﻴﺮﺗــﻪ د ﻛــﻮﻣﯥ اﺣﺴﺎﺳـﺎت ورﺳــﺮه ﻣــﻞ و ﺗــﺮ څـﻮ د ﻓﻠــﻢ ﻧــﺎﻣﺘﻮ ﺳــﺘﻮرې ﭘـﻪ ﻟﻴــﺪﻟﻮ ﻳــﯥ ﺑــﺎور
اﻧﺠﻠۍ ﻧﻪ د ﻛﻮر ﭘﺘﻪ اﺧﻠﯥ ﻧﻮ ﻣﺎﺳﺮه ﻳﻮ وړوﻛﻰ ﻏﻮﻧﺪې ﭘﻨﺴﻞ ﺷﺘﻪ. راﺷﻲ.
اﺧﻴﺮﻧﻰ ځﺎى ﭼﯥ زﻣﺎ ﻳﺎد ﺷﻲ زه ډﻳﺰي ﺳـﺮه وﻻړ وم ،د ﻓﻠـﻢ ډاﻳﺮﻛټـﺮ او -ﻫﻐﻪ ډﯦﺮه ښﺎﻳﺴﺘﻪ ده .ډﻳﺰي ووﻳﻞ.
ﻧﻮر ﻓﻠﻤﻲ ﻟﻮﺑﻐﺎړي ﻻ اوس ﻫـﻢ د ﺷـﻔﺘﺎﻟﻮ وﻧـﯥ ﻻﻧـﺪې ﻧﺎﺳـﺖ وو .زه ﻫﻤﻠﺘـﻪ -او ﻫﻐﻪ ﻛـﺲ ﭼـﯥ ﺧـﻮا ﻛـﯥ ورﺳـﺮه ﻧﺎﺳـﺖ دى ﻳـﻮ ﻧـﺎﻣﺘﻮ ډاﻳﺮﻛټـﺮ دى.
ﻣﺨﻜﻴﻨﻮ زﻳﻨﻮ ﻛﯥ ﻧﺎﺳﺖ وم .زﻣـﺎ ﻣﻠګـﺮي ﻫـﻢ ﺧﭙﻠـﻮ ﻣـﻮټﺮو ﺗـﻪ ﻣﻨﺘﻈـﺮ ول، ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻫﻐﻮى ټﻮﻟﻮ ﺗﻪ وروﭘﻴﮋﻧﺪل.
ﻣﺎﺳﺮه ﻳﻮ ځـﺎى ﻛﻴﻨﺎﺳـﺘﻞ .ﺑﻬـﺮ ﺗﻴـﺎره ﺧﭙـﺮه ﺷـﻮې وه .د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د ﺟـﺎﻣﻮ -دا ښﺎﻏﻠﻰ ﺑﻜﻨﻦ ...او دا آﻏﻠﯥ ﺑﻜﻨﻦ ...ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ زړه ﻧﺎ زړه ﺷـﻮ ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ
اﻏﻮﺳﺘﻠﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﻛﯥ ﻣﯥ ﻳﻮ ﺳﻴﻮرى وﻟﻴﺪ ،ورﭘﺴﯥ ﺑﻞ ﺳﻴﻮرى... ووﻳﻞ :ښﺎﻏﻠﻰ ﺑﻜﻨﻦ د ﭘﻮﻟﻮ ﻟﻮﺑﻐﺎړى دى...
-ﻫﺴﯥ دا ګﻴټﺲ ﺑﻲ څﻮك دى؟ ﭘﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ټﺎم ﭘﻮښﺘﻨﻪ وﻛړه ..ﻣﺎﺗﻪ ﺧـﻮ -اوه ...ﻧﻪ ،زه ﻧﻪ ﻳﻢ.ټﺎم ﻧﻴﻮﻛﻪ وﻛړه.
ﻛﻮم ﻏټ ﻗﺎﭼﺎﻗﺒﺮ ښﻜﺎري. ﺧﻮ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻪ دې ﺧﺒﺮه ؛ د ﭘﻮﻟﻮ ﻟﻮﺑﻐﺎړى .ټﺎم ﺗـﻪ ډﯦـﺮ
-دا دې ﭼﻴﺮﺗﻪ واورﻳﺪل؟ ﻣﺎ ﺗﺮې وﭘﻮښﺘﻞ. ﺧﻮﻧﺪ ورﻛړ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ښﻪ ﺷﭙﻪ ،ﻧﻴﻚ! ډﻳﺰي ووﻳﻞ. -ﭼﺎ ﻧﻪ ﻣﯥ ﻧﻪ دي اورﻳﺪﻟﻲ .ﻣـﺎ ﺗـﻪ داﺳـﯥ ښـﻜﺎري .دا ټـﻮل ﻧـﻮي ﺷـﺘﻤﻦ
ﭘﻪ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺷﭙﻪ ﺗﺮ ډﯦﺮه ﻫﻤﻠﺘﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﺷـﻮم ،ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ راﺗـﻪ وﻳﻠـﻲ و ﭼـﯥ ﺷﻮي ﺧﻠﻚ ټﻮل ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻛﺎروﻧﻪ ﻛﻮي ،ﺗﻪ ﺧﻮ ﭘﻮﻫﻴږې.
ﻫﻤﺪﻟﺘــﻪ اوﺳــﻢ ﺗــﺮ څــﻮ ﻫﻐــﻪ وزګــﺎر ﺷــﻲ .زه ﻫــﻢ ﺑــﺎغ ﻛــﯥ ورﺗــﻪ ﻛﻴﻨﺎﺳــﺘﻢ .د -ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻫﻐﯥ ډﻟﻪ ﻛﯥ ﻧﻪ دى.ﻣﺎ ﭘﻪ ﻟﻨډ ډول ورﺗﻪ ووﻳﻞ.
ﺣﻮض ﻟﻤﺒﻠﻮ ﻏﻮﻳﻤﻨډ ﻫﻢ ﭘﺎى ﺗﻪ رﺳﻴﺪﻟﻰ .ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻫﻐـﻪ زﻳﻨـﻮ ﻛـﯥ راښـﻜﺘﻪ ﻫﻐﻪ ﻫﻢ د ﻳﻮې ﺷﯧﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﻏﻠـﻰ و .ﭘـﻪ وﻻړه ﺳـﺘړى ﻏﻮﻧـﺪې ﺷـﻮ ،ﻳـﻮې
ﻛﻴﺪه ،ﺳﺘﺮګﯥ ﻳﯥ ځﻠﻴﺪوﻧﻜﯥ او ﺳﺘړې ښﻜﺎرﻳﺪې. ﺑﻠﯥ ﺧﻮاﺗﻪ ﻛږﻳﺪه ،د ﭘښﻮ ﻻﻧﺪې وړو ﺗﻴږو ﻛﺮﻧﺠﺎر ﻛﻮه.
-دﻫﻐﯥ ﻣﺤﻔﻞ ﺧﻮښ ﻧﻪ ﺷﻮ؟ -ښــﻪ ،ﺑﻴــﺎ ﻛﻴــﺪاى ﺷــﻲ د ډﯦــﺮو ﻫڅــﻮ ﺟﺬﺑــﻪ وي ﭼــﯥ دا ژوي ﻳــﯥ ﺳــﺮه
-ﺑﺎﻟﻜﻞ ﻳﯥ ﺧﻮښ ﺷﻮ. راټﻮل ﻛړي دي.
-د ﻫﻐﯥ ﺧﻮښ ﻧﻪ ﺷـﻮ .ﻫﻐـﻪ ټﻴﻨګـﺎر وﻛـﻪ ،د ﻫﻐـﯥ دﻟﺘـﻪ ﺳـﺎﻋﺖ ﺗﯧـﺮ ﻧـﻪ ﻳﻮ ﻧﺮي ﺷﻤﺎل د ډﻳﺰي ﭘﻮﺳﺘﻴﻦ ﻛﺎﻟﺮ ورﭘﺎوه.
ﺷﻮ .ﻫﻐﻪ ﻏﻠﻰ و او ﻣﺎ د ﻫﻐﯥ ﻧﻪ ﺧﺘﻤﻴﺪوﻧﻜﻲ ﺧﻔګﺎن ﺑﺎره ﻛﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه. -ﻟږ ﺗﺮ ﻟږه د ﻫﻐﻪ ﺧﻠﻜﻮ ﻧﻪ ﺧﻮ ښﻪ دى ﻛﻮم ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ﭘﻴﮋﻧﻮ .ډﻳﺰي ووﻳﻞ.
-ځﺎن د ﻫﻐﯥ ﻧﻪ ډﯦﺮ ﻟﺮې ﻣﺤﺴﻮﺳﻮم .د ﻫﻐﯥ ﭘﻮﻫﻮل ﺑﻪ ډﯦﺮ ګﺮان ﺷﻲ. -ﺗﻪ ﺧﻮ ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ ﻧﻪ ښﻜﺎرې...
-ﺗﻪ د ﻧڅﺎ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮې ﻛﻮې؟ -زه ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ وم.
”-ﻧڅﺎ؟ زوړ ﻳﺎره! ﻧڅﺎ ﺿﺮوري ﻧﻪ ده.ﻫﻐﻪ ددې ﻧﻪ ﻛﻢ ﻧﻪ ﻏﻮښـﺘﻞ ﺗـﺮ څـﻮ ټﺎم وﺧﻨﺪل او ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ وﻛﺘﻞ.
ډﻳﺰي ﻻړه ﺷﻲ او ټﺎم ﺗﻪ ﭘﻪ ځﻐﺮده وواﻳـﻲ” ﻣـﺎ ﺗـﺎ ﺳـﺮه ﻫﻴڅﻜﻠـﻪ ﻣﻴﻨـﻪ ﻧـﻪ ده -ﺳﺘﺎ د ډﻳﺰي ﻣﺦ ﺗﻪ ﭘﺎم و ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﺟﻴﻨۍ ورﺗﻪ وﻳـﻞ ﭘـﻪ ﻳﺨـﻮ اوﺑـﻮ دې
ﻛړې“ ډﻳﺰي ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻐﯥ ﺳﺮه څﻠﻮر ﺗﯧﺮ ﻛړي ﻛﻠﻮﻧﻪ د ﺧﭙﻞ ژوﻧﺪ ﻧـﻪ وﺗـﻮږي او ﻟﻤﺒﻮم.
ﭘﻪ ﻫﻤﺪې ﻳﻮه ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺮ څﻪ ورﺧﺘﻢ ﻛړي .او ﻟږ څﻪ ﻧﻮر ﻳـﯥ ﻫـﻢ زړه ﻏﻮښـﺘﻞ او -ډﯦﺮى ﺧﻠﻚ ﭼﯥ دﻟﺘﻪ راځﻲ ،ﻫﻐـﻮي ﺗـﻪ ﺑﻠﻨـﻪ ﻧـﻪ ورﻛـﻮل ﻛﻴـږي ،ﻫﻐـﯥ
ﻫﻐﻪ دا ﭼﯥ ﻛﻠﻪ ټﺎم ﺳـﺮه ﻣﻌﺎﻣﻠـﻪ ﺧﺘﻤـﻪ ﻛـړي ،ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ ﻟﻴـﻮز وﻳﻠـﻲ ﺗـﻪ د ﺟﻴﻨۍ ﺗﻪ ﻫﻢ ﺑﻠﻨﻪ ﻧﻪ وه ورﻛړل ﺷﻮې .ﻫﻐﻮى ﺑﺲ ﭘﻪ ﺧﭙـﻞ زړه دﻟﺘـﻪ راځـﻲ او
ډﻳﺰي ﻛﻮر ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻲ او ﻫﻠﺘﻪ ورﺳﺮه واده وﻛړي .ﻟﻜﻪ اوس وﺧﺖ ﭼﯥ ﭘﻨځﻪ ګﻴټﺲ ﺑﻲ دوﻣﺮه ﻣﻮادﺑﻪ دى ﭼﯥ ﻫﻐﻮى ﺑﺎﻧﺪې ﻧﻴﻮﻛﻪ ﻫﻢ ﻧﻪ ﻛﻮي.
ﻛﺎﻟﻪ وړاﻧﺪې وي او ﻫﻴڅ ﻫﻢ ﻧﻪ وي ﺷﻮي. -زه ﻏﻮاړم ﭼﯥ ﭘﻮه ﺷﻢ ﭼﯥ ﻫﻐﻪ څﻮك دى او ﻫﻐﻪ څﻪ ﻛﻮي؟ ټﺎم ټﻴﻨګـﺎر
-ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ﭘﻮه ﻧﻪ ﺷﻲ.ﻫﻐﻪ ﻫڅﻪ ﻛﻮي ﭼﯥ ﻳﻮ څﻪ ځـﺎن ﭘـﻮه ﻛـړي ،ﻣـﻮﻧږ ﭘـﻪ وﻛړ ....او زه ﻓﻜﺮ ﻛﻮم ﭼﯥ زر ﺑﻪ ﺗﺮﻳﻨﻪ ځﺎن ﺧﺒﺮ ﻫﻢ ﻛړم.
ﺳﺎﻋﺘﻮﻧﻮ ﺳﺎﻋﺘﻮﻧﻮ ﻧﺎﺳﺖ وو او... -زه ﻳﯥ درﺗـﻪ ﻫﻤـﺪا اوس وﻳﻠـﻰ ﺷـﻢ؛ ډﻳـﺰي ځـﻮاب ورﻛـﻪ .ﻫﻐـﻪ درﻣـﻞ
دﻫﻐﯥ ﺧﺒﺮې ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﺷﻮې ،ﻫﻤﺪاﺳﯥ ﺑﺮه او ښﻜﺘﻪ ﻳﯥ ﻗﺪم وﻫﻪ. ځﺎﻳﻮﻧﻪ ﻟﺮي ،ﺑﻠﻜﯥ د ډﯦﺮو درﻣﻠځﺎﻳﻮﻧﻮ څښﺘﻦ دى .ﻫﻐﻪ ﻫﺮ څـﻪ ﺧﭙﻠـﻪ ﺟـﻮړ
-ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻐﯥ ﻧﻪ ډﯦﺮ څﻪ ﻧﻪ ول ﻏﻮښﺘﻲ ..ﻣﺎ ﺟﺮآت وﻛړ؛ ﺗﻪ ﻣﺎﺿﻲ ﻧﻪ ﺷـﯥ ﻛړي دي.
ﺗﻜﺮاروﻟﻰ. ﻟﻴﻤﻮ ﻣﻮټﺮ راښﻜﺎره ﺷﻮ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻣﺠﺴﻤﻮ ﭘﻪ څﯧﺮ ،ﺳﭙﻴﻦ ﻛﻤﻴﺴﻮﻧﻪ ﻳﯥ د ﭘﻜﻲ ﺑﺎد ﻫﺎﺧﻮا دﻳﺨﻮا ﻛﻮل. زﻣــﺎ ښــځﻴﻨﻪ ﻛــﺎروﻛﻮﻧﻜﯥ ﻣﺎﺗــﻪ وﻳﻠــﻲ ول ﭼــﯥ ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﻳــﻮه اوﻧــۍ
-ﻣﻮﻧږ ﺧﻮ ﺧﻮځﻴﺪى ﻧﻪ ﺷﻮ ...ﻫﻐﻮى دواړو ﭘﻪ ﻳﻮه ﺧﻮﻟﻪ ووﻳﻞ. وړاﻧــﺪې ﺧﭙــﻞ ټــﻮل ﻛــﺎروﻛﻮﻧﻜﻲ ﺷــړﻟﻲ او ﭘــﻪ ځــﺎى ﻳــﯥ ﻧــﻮر راوﺳــﺘﻲ دي.
-ښﺎﻏﻠﻰ ﺗﻮﻣﺲ ﺑﻜﻨﻦ ،ﻫﻐﻪ د ﭘﻮﻟﻮ ﻟﻮﺑﻐﺎړى ﭼﻴﺮﺗﻪ دى؟ ﻣﺎ وﭘﻮښﺘﻞ، ﺧــﻮاړه راوړوﻧﻜــﻲ ﻫﻠــﻚ وﻳﻠــﻲ و ﭼــﯥ ﻫﻐــﻮى اوس ﺧــﻮراﻛﻲ ﺷــﻴﺎن ﻫــﻢ ﻧــﻪ
ﭘﻪ ﻫﻤﺪې ﻛﯥ ﻳﻮ ﻏټ او دروﻧﺪ اواز دﻫﻠﻴﺰ ﻛﯥ واورﻳﺪل ﺷﻮ. اﺧﻠﻲ.
ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﺳﺮې ﻗﺎﻟﻴﻨﯥ ﻣﻨځ ﻛﯥ ودرﻳﺪ او ﭘﻪ ﻟﻴﻮاﻟﻪ ﻧﻈﺮ ﻳﯥ ځﻴﺮ ځﻴﺮ راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ورځ راﺗﻪ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ټﻴﻠﻴﻔﻮن وﻛړ
ﻛﺘـــﻞ .ډﻳـــﺰي ﻫﻐـــﯥ ﺗـــﻪ وﻛﺘـــﻞ او ﭘـــﻪ ﺧﻨـــﺪا ﺷـــﻮه ،د ﻫﻐـــﯥ ﺧـــﻮږه او زړه -ﭼﻴﺮﺗﻪ روان ﻳﯥ؟ ﻣﺎ ﺗﺮې وﭘﻮښﺘﻞ.
راښﻜﻮﻧﻜﯥ ﺧﻨﺪا. -ﻧﻪ ...زوړ ﻳﺎره!
-اﻧګﺎزې داﺳﯥ دي ﭼﯥ ټﺎم ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻛﯥ ﺧﭙﻠﯥ ﻳﺎرې ﺳﺮه ﺧﺒـﺮې ﻛـﻮي. -ﻣﺎ اورﻳﺪﻟﻲ ﺗﺎ ټﻮل ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻲ ﺷړﻟﻲ؟
ﺟﻮرډن راﻧږدې ﺷﻮه او ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﻏﻮږ ﻛﯥ ووﻳﻞ .ﻣﻮﻧږ ﭼﭗ وو ،د ټﺎم ﻏږ ﻫـﺮ -زﻣﺎ داﺳﯥ ﻛﺴﺎن ﭘﻜﺎر دي ﭼﯥ اوازي ﻧﻪ ﺧﭙﺮوي او د ﻛﻮر ﺧﺒـﺮې ﺑﻬـﺮ
ځﺎى ﻛﯥ اورﻳﺪل ﻛﻴﺪه. ﻧﻪ وﺑﺎﺳﻲ ،ډﻳـﺰي ﺑـﻪ ﻛﻠـﻪ ﻛﻠـﻪ ﻣﺎﺳﭙښـﻴﻨﻲ دﻟﺘـﻪ راﺗﻠـﻪ ..ښـﻪ ﻧـﻮ دا ﻛـﺎروان
-ﺳﻤﻪ ده ،زه درﺑﺎﻧﺪې ﺧﭙـﻞ ﻣـﻮټﺮ ﻧـﻪ ﺧﺮڅـﻮم ...ﻣـﺎ ﺗﺎﺗـﻪ ﻫـﻴڅ ژﺑـﻪ ﻧـﻪ ده ﺳﺮاى د ډﻳﺰي ﻟﻪ ﺧﻮا رد ﺷﻮى و.
درﻛړې ...ﻛﻪ ﺗﻪ ﻣﺎﺗﻪ داﺳﯥ د ډوډۍ ﭘﻪ وﺧﺖ ﻛﯥ ﻣﺰاﺣﻤﺖ ﻛﻮې ﻧﻮ ...ډﻳـﺰي -ښﻪ...
ﺑﻴﺎ ﭘﺮې ﺷﻜﻤﻨﻪ وه ،ﻣﺎ ورﺗﻪ ووﻳﻞ ﭼﯥ رﻳښﺘﻴﺎ ﻫﻢ ﻳﻮ ﻛﺲ ﺳﺮه ﻳـﯥ د ﻣـﻮټﺮ -اوس ﺧﺒﺮه ﺗﺮ رﺳﻨﻴﻮ ﻫﻢ رﺳﻴﺪﻟﯥ وه .ﭼـﯥ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د ﻛـﻮﻣﯥ ﺟﻴﻨـۍ
ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ده .ټﺎم ﻏﻮږى اﻳښﻰ و ،د ﻛﻮټﯥ دروازه ﻳﯥ ﭘﺮاﻧﺴـﺘﻪ او ﭘـﻪ ﭼټﻜـۍ ﺳــﺮه اړﻳﻜــﻲ ﻟــﺮي .ﻫﻐــﻪ د ډﻳــﺰي ﭘــﻪ ﻏﻮښــﺘﻨﻪ ﻣﺎﺗــﻪ زﻧــګ وﻫﻠــﻰ و .ډﻳــﺰي
ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ راﻧﻨﻮت. ﻏﻮاړي ﻛﻪ ﻛﻮﻻى ﺷﯥ ﺳﺒﺎ ﻏﺮﻣﯥ ډوډۍ ﺗﻪ راﺷﺊ .آﻏﻠﯥ ﺑﻴﻜﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ راﺷﻲ.
-ښــﺎﻏﻠﯥ ګﻴــټﺲ ﺑــﻲ! ﻫﻐــﻪ ﺧﭙــﻞ ﻏــټ ﻏﻮښــﻴﻦ ﻻس ﭘــﻪ ﻧﺎﺧﻮښــۍ د ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ وروﺳﺘﻪ ډﻳﺰي ﺧﭙﻠﻪ ﻫﻢ زﻧګ ووﻫﻪ ﺗﺮ څﻮ ﭘﻮه ﺷﻲ ﭼﯥ زه ورځـﻢ
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻪ ﻟﻮر وراوږد ﻛړ. ﻛـﻪ ﻧـﻪ .ﻳــﻮ څـﻪ ﺧـﻮ روان وو .ﺧــﻮ زﻣـﺎ ﺑــﺎور ﻧـﻪ ﺷـﻲ ﭼــﯥ دوﻣـﺮه زر ﻫﻐــﻮى دا
-زه ډﯦﺮ ﺧﻮښ ﺷﻮم ﭼﯥ ﺗﺎﺳﻮ ﻣﯥ وﻟﻴﺪئ...ﻧﻴﻚ... ﺻﺤﻨﻪ راﻣﻨځﺘﻪ ﻛړي .ﭘﻪ ځﺎﻧګړې ﺗﻮګﻪ ﻫﻐﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﭼﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻳﯥ ﺗﯧﺮه
-ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ ﻳﻮه ﻳﺨﻪ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺗﻴﺎره ﻛړه .ډﻳﺰي ووﻳﻞ. ﺷﭙﻪ ﻳﺎدوﻧﻪ ﻛړې وه.
ﻫﻤﺪې ﺧﺒﺮى ﺳﺮه ټﺎم ووت ﺗﺮ څﻮ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ راوړي .ډﻳﺰي ﭼټﻜـﻪ ﭘﺎڅﻴـﺪه راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ورځ ډﯦﺮه ګﺮﻣـﻪ وه .ﭘـﻪ ﻳﻘﻴﻨـﻲ ﺗﻮګـﻪ ﻟﻜـﻪ د اوړي اﺧـﺮي ورځ
او د ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﺧﻮاﺗــﻪ ﻻړه ،د ﻫﻐــﻪ ﺳــﺮ ﻳــﯥ د ځــﺎن ﭘــﻪ ﻟــﻮر راټﻴــټ ﻛــړ او وي.
ﺷﻮﻧډو ﻧﻪ ﻳﯥ ورﺗﻪ ﻣﭽﻮ واﺧﺴﺘﻪ. د ټﺎم ﺑﻜﻨﻦ د ﻛﻮر ﭘﻪ دﻫﻠﻴﺰ ﻛﯥ ﻧـﺮى ﺑـﺎد ﻟګﻴـﺪه .دﻧﻨـﻪ ﻛﻮټـﻪ ﻫـﻢ ﻳﺨـﻪ او
-ﺗﻪ ﭘﻮﻫﻴږې ﭼﯥ زه ﺗﺎﺳﺮه ﻣﻴﻨﻪ ﻟﺮم .ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ورو ووﻳﻞ. ﺗﻴﺎره وه .ډﻳﺰي او ﺟﻮرډن ﭘﻪ ﻳﻮ اوږد ﻛﻮچ ﺑﺎﻧﺪې ﭘﺮﺗﯥ وې ﻟﻜـﻪ د ﻧﻘـﺮه ﻳـﻲ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻫﻐﻪ د ﭘﻼر ﭘﻪ څﯧﺮ ﻧﻪ ښﻜﺎري ﻛﻨـﻪ! ﻫﻐـﻪ زﻣـﺎ ﭘـﻪ څﯧـﺮ ښـﻜﺎري ،ددې -ﺗﺎ ﺧﻮ ﻫﯧﺮ ﻛـړي ﭼـﯥ دﻟﺘـﻪ ﻳـﻮه ﺑﻠـﻪ اﻧﺠﻠـۍ ﻫـﻢ ﺷـﺘﻪ! ﺟـﻮرډن ووﻳـﻞ،
وﻳښﺘﻪ او ﻣﺦ ﻣﺎﺗﻪ ﺗﻠﻠﻲ دي .ډﻳـﺰي ﺑﻴﺮﺗـﻪ ﺧﭙـﻞ ﻛـﻮچ ﻛـﯥ ﻛﻴﻨﺎﺳـﺘﻪ ،ﻧﺮﺳـﻪ ډﻳﺰي ﭘﻪ ﺷﻜﻤﻦ ډول ﺷﺎوﺧﻮا وﻛﺘﻞ،
ﺑﻴﺎ راﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﺷﻮه او د ﻣﺎﺷﻮﻣﯥ ﻻس ﻳﯥ وﻧﻴﻮ. -ﺧﻮ ﺗﻪ ﻫﻢ ﻧﻴﻚ ﻧﻪ ﻣﭽﻮ واﺧﻠﻪ!
-راځﻪ ...ﭘﺎﻣﯥ. -څﻮﻣﺮه ﺑﻰ ﺷﺮﻣﻪ ﻳﯥ...
-ﭘﻪ ﻣﺨﻪ دې ښﻪ ګﺮاﻧﯥ! ﺑﺎﺳﻠﻴﻘﯥ ﻣﺎﺷﻮم د ﻧﺮﺳﯥ ﻻس ﻧﻴـﻮﻟﻰ ،ﭘـﻪ ﺑـﯥ -زه ﻫـــﻴڅ ﭘـــﺮوا ﻧﻠـــﺮم .ډﻳـــﺰي ووﻳـــﻞ .ﻫﻐـــﻪ ﺑﻴﺮﺗـــﻪ ﻻړه او ﻛـــﻮچ ﺑﺎﻧـــﺪې
ﻣﻴﻠﻪ ﻧﻈﺮ ﻳﯥ ﺷﺎﺗﻪ ﻛﺘﻞ او ﻻړه .ﻫﻤﺪې وﺧﺖ ﻛﯥ ټﺎم راﺳﺘﻮن ﺷـﻮ .د ﺷـﺮاﺑﻮ ﻛﯧﻨﺎﺳﺘﻪ ﻟﻜﻪ ﻫﻴڅ ﻳﯥ ﭼﯥ ﻧﻪ وي ﻛړي .ﭘﻪ ﻫﻤﺪې وﺧـﺖ ﻛـﯥ ﻧﺮﺳـﯥ ﻳـﻮه وړه
ﺑﻮﺗــﻞ ﺳــﺮه څﻠــﻮر ګﻴﻼﺳــﻮﻧﻪ د واورو ټﻮټــﻮ ﻧــﻪ ډك وو .ګﻴــټﺲ ﺑــﻲ ﺧﭙــﻞ ﻣﺎﺷﻮﻣﻪ اﻧﺠﻠۍ ﻻس ﻧﻪ ﻧﻴﻮﻟﯥ ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ راﻧﻨﻮﺗﻪ.
ګﻴﻼس ﺗﺮې واﺧﺴﺖ. -څــﻮﻣﺮه ښﺎﻳﺴــﺘﻪ! ډﻳــﺰي زﻣﺰﻣــﻪ ﻳــﯥ ډول ووﻳــﻞ او ﺧﭙــﻞ ﻏﻴــږ ﻳــﯥ
-ﭘﻪ رﻳښﺘﻴﺎ ﻫﻢ ﻳﺦ دى .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ. ﭘﺮاﻧﺴﺘﻪ،
ﻣﻮﻧږ ﭘﻪ دﻣﻪ دﻣﻪ ﻳﻮ ګﻴﻼس وڅښﻞ. -راﺷﻪ ﺧﭙﻠﯥ ﻣﻮر ﺗﻪ ،ﺗﻪ راﺑﺎﻧﺪې ډﯦﺮه ګﺮاﻧﻪ ﻳﯥ.
-ﻣﺎ ﻳﻮ ځﺎى ﻛـﯥ ﻟﻮﺳـﺘﻲ و ﭼـﯥ ﻟﻤﺮﻫﺮﻛـﺎل ګﺮﻣﻴـږي .ټـﺎم ﭘـﻪ اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ ﻣﺎﺷﻮﻣﯥ د ﻧﺮس ﻻس ﭘﺮﻳښﻮد او د ﻣﻮر ﻏﻴږې ﺗﻪ ورﻏﻠـﻪ ،زه اوګﻴـټﺲ
ډول ووﻳﻞ؛ ﻛﻪ ﻫﻤﺪاﺳﯥ وي ﻧﻮ ډﯦﺮ زر ﺑـﻪ ځﻤﻜـﻪ ﻟﻤـﺮ ﻛـﯥ وروﻏـﻮرځﻴږي، ﺑﻲ ورټﻴټ ﺷﻮ او وړې ﺳﺮه ﻣﻮ ﺳﺘړي ﻣﺸﻲ وﻛړه .ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻣﺎﺷـﻮﻣﯥ ﺗـﻪ
ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ ،دا ﺧﻮ ﺳﺮﭼﭙﻪ ده ،ﻟﻤﺮ ﻫﻢ ﻫﺮ ﻛﺎل ﺧﭙﻞ ﺣﺮارت ﻛﻤﻮي .ﻟـږه ﺷـﯧﺒﻪ ﭘﻪ ﺣﻴﺮاﻧۍ ﻛﺘﻞ او زه ﻓﻜـﺮ ﻧـﻪ ﻛـﻮم ﭼـﯥ د ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ وړاﻧـﺪې ددې ﻣﺎﺷـﻮﻣﯥ
وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ ووﻳﻞ. ﺷﺘﻮن د ﺑﺎور وړ و.
-راځﻪ ﺑﻬﺮ ﺗﻪ! ﻫﻐﻪ ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﻻس ﻧﻪ وﻧﻴﻮ ،ﻏﻮاړم دا ځﺎﻳﻮﻧـﻪ درﺗـﻪ -ﻣﺎ ﺧﻮ ډوډۍ ﻧﻪ ﻣﺨﻜﯥ ﻛﺎﻟﻲ ﺑـﺪل ﻛـړه .ﻣﺎﺷـﻮﻣﯥ ﭘـﻪ ﺧﻮښـۍ ﻣـﻮر ﺗـﻪ
وښﺎﻳﻢ .زه ﻫﻢ ورﭘﺴﯥ ووﺗﻢ .ﻳـﻮ ﺟﺎﻟـﻪ وان ﭘـﻪ ورو ورو د اوﺑـﻮ ﺧﻮاﺗـﻪ روان ووﻳﻞ.
و .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻫﻤﻐﯥ ﺗﻪ ﻛﺘﻞ ،ﻫﻐﯥ د اوﺑﻮ ﻧﻪ ﻫﺎﺧﻮا اﺷﺎره وﻛړه. -ځﻜﻪ ﭼﯥ ﺳﺘﺎ ﻣﻮر ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﺗﺎ ټﻮﻟﻮ ﺗﻪ وښﺎﻳﻲ ،ﺗﻪ ﻳـﻮ ﺧـﻮب ﻳـﯥ...
-زﻣﺎ ﻛﻮر ﺑﻴﺨﻲ ﺗﺎﺳﻮ ﺗﻪ ﻣﺨﺎﻣﺦ دى. ﺗﻪ ﻳﻮ وړوﻛﻰ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﺧﻮب“...
-ښﻪ ﻧﻮ ﺗﻪ ﻫﻠﺘـﻪ اوﺳـﻴږې؟ﻣﻮﻧږ درې واړو ﻫﻤﺎﻏـﻪ ﺧـﻮا وﻛﺘـﻞ .ﺑﻴـﺎ ټـﺎم -ﻫﻮ “...ﻣﺎﺷﻮم ﭘﻪ ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﻟﻬﺠﻪ ووﻳﻞ ؛ ﺟﻮرډن ﺧﺎﻟﻪ ﻫﻢ ﺳﭙﻴﻦ ﻛـﺎﻟﻲ
ووﻳﻞ. اﻏﻮﺳﺘﻲ.
د ﺧﻮړﻟﻮ ﺧـﻮﻧﯥ ﻛـﯥ ﻣـﻮ د ﻏﺮﻣـﯥ ډوډۍ وﺧـﻮړه ،د ګﺮﻣـۍ ﻟـﻪ ﻛﺒﻠـﻪ ﻳـﯥ -ﺗﺎﺗﻪ د ﺧﭙﻠﯥ ﻣﻮر ﻣﻠګﺮي ګﺮان دي؟ ډﻳﺰي ﭘﻪ ﻫﻤﺪې ﺧﺒـﺮه ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ
ټﻮﻟﯥ ﭘﺮدې ﭘﺮﺗﯥ وې ﺗﺮ څﻮ ﺑﻬﺮ ﻧﻪ ګﺮﻣﻪ ﻫﻮا راﻧﺸﻲ. ﺗﻪ وﻛﺘﻞ...،ﺗﻪ ﻓﻜﺮ ﻧﻪ ﻛﻮې ﭼﯥ ﻫﻐﻮي ډﯦﺮ ښﺎﻳﺴﺘﻪ دي.
-ﻧــﻦ ﻣﺎﺳﭙښـــﻴﻦ ﻣـــﻮ څــﻪ اراده ده ،څـــﻪ ﻛـــﻮو؟ او ﺑﻴــﺎ ﺑﻠـــﻪ ورځ او ﺑﻴـــﺎ -ﭘﻼر ﻣﯥ ﭼﻴﺮﺗﻪ دې؟
(c) ketabton.com: The Digital Library
-اوه ...راځﺊ ﺧﻮﻧﺪ واﺧﻠﺊ ،اوس ډﯦـﺮه ګﺮﻣـﻲ ده .ډﻳـﺰي ووﻳـﻞ ﺧـﻮ ټـﺎم راﺗﻠﻮﻧﻜﻮ ﻟﺲ ﻛﺎﻟﻮ ﭘﻮرې؟
ځﻮاب ورﻧﻜړ. -دا څﻨګﻪ ﺧﺒـﺮې ﻛـﻮې ،ژوﻧـﺪ ﺧـﻮ د ﻣﻨـﻲ ﻧـﻪ ﻳـﻮ ځـﻞ ﺑﻴـﺎ ﺷـﺮوع ﻛﻴـږي.
-راځﻪ ﺟﻮرډن“ ﻫﻐﻮى دواړه ﺑﺮه ﻻړل ﭼﯥ ﺗﻠﻮ ﻟﭙﺎره ځﺎن ﭼﻤﺘـﻮ ﻛـړي او ﺟﻮرډن ووﻳﻞ.
ﻣﻮﻧږ درې واړه ﻻﻧﺪې د ﻫﻐﻮې ﭘﻪ اﻧﺘﻈﺎر ودرﻳﺪو .ډﻳﺰي د ﺑﺮه ﻧﻪ اواز وﻛړ -ﺧﻮ اوس ډﯦﺮه ګﺮﻣﻲ ده .ډﻳﺰي ووﻳـﻞ؛ ﻫـﺮ څـﻪ ګـډوډ دي ،راځـﺊ ټـﻮل
-د څښﻠﻮ ﻟﭙﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻮ څﻪ راواﺧﻠﻮ. ښﺎر ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻮ .ډﻳﺰي ټﻴﻨګﺎر وﻛړ ،ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﺳﺘﺮګﻮ ﻛﻮﻧﺞ ﻛـﯥ ﻫﻐـﯥ ﺗـﻪ
-زه ﺑﻪ ﻻړ ﺷﻢ وﻳﺴﻜﻲ ﺑﻪ راواﺧﻠﻢ .ټﺎم دا ووﻳﻞ او دﻧﻨﻪ ﻻړ. وﻛﺘﻞ.
ګﻴټﺲ ﺑﻲ زر ﻣﺎﺗﻪ ﻣﺦ راواړوه، -اوه ...ﺗﻪ ډﯦﺮ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ښﻜﺎرې“ ډﻳﺰي ووﻳﻞ.
-زه ﺧﻮ دې ﻛﻮر ﻛﯥ ﻫﻴڅ ﻧﻪ ﺷﻢ وﻳﻼى ،زوړ ﻳﺎره! د ﻫﻐﻮى ﺳﺘﺮګﯥ ﺳـﺮه ﺑﻴـﺎ وﺟﻨګﻴـﺪې او ﻳـﻮ ﺑـﻞ ﺗـﻪ ﻳـﯥ ﻫﻤﺪاﺳـﯥ ﻛﺘـﻞ.
-ﻫﻐﻪ ډﯦﺮه ﺑﯥ اﺣﺘﻴﺎﻃﻪ ﻏږﻳږي ،د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې...ﻣﺎ زړه ﻧﺎ زړه ووﻳﻞ. ﺷﯧﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ډﻳﺰي ﺧﭙﻠﯥ ﺳﺘﺮګﯥ ټﻴټﯥ ﻛړې.
-د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې د ﭘﻴﺴﻮ ﻧﻪ ډﻛﯥ دي .ﻫﻐﻪ ﻧﺎڅﺎﭘﻪ ووﻳﻞ. -ﺗﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ډﯦﺮ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ښﻜﺎرې .ډﻳﺰي ﺑﻴﺎ ﺧﭙﻠﻪ ﺧﺒﺮه ﺗﻜﺮار ﻛړه.
ﺧﺒﺮه ﻧﻮ داﺳﯥ وه.زه ﺑﻪ ﻫﻴڅﻜﻠﻪ ﻧـﻪ وم ﭘـﻮه ﺷـﻮى .دا د ﭘﻴﺴـﻮ ﺧﺒـﺮه وه... ﻫﻐﯥ ورﺗﻪ وﻳﻠﻲ و ،ﭼﯥ ﺗﺎﺳﺮه ﻣﻴﻨﻪ ﻟﺮم او ټﺎم ﭘـﻪ ﺧﭙﻠـﻮ ﺳـﺘﺮګﻮ ﻟﻴـﺪﻟﻲ
ﭘﻪ ﻟﻮړو ﻣﺎڼﻴﻮ ﻛﯥ د ﭼﺎ ﻟﻮر...ﻳﻮه ﻃﻼﻳﻲ اﻧﺠﻠۍ. وو .ټـﺎم ﺣﻴــﺮان و ،د ﻫﻐـﻪ ﺧﻮﻟــﻪ وازه ﭘــﺎﺗﯥ وه .ﻫﻐـﻪ ﻛﻠــﻪ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ او ﻛﻠــﻪ
ټــﺎم ﺑﻴﺮﺗــﻪ راووت .ﻳــﻮ ﻟﻴټــﺮي ﺑﻮﺗــﻞ ﻳــﯥ ﻳــﻮه ټﻮټــﻪ ﻛــﯥ ﺗــﺎو ﻛــړى و، ډﻳﺰي ﺗﻪ ﻛﺘﻞ ﻟﻜﻪ د ډﯦﺮ وﺧﺖ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ ﭼﯥ ﭘﻴﮋﻧﺪﻟﯥ وي.
ورﭘﺴﯥ ډﻳﺰي او ﺟﻮرډن ﺗﻨګ د ګﺮﻣۍ ﻛﺎﻟﻲ او ﻳﻮه ﻧﺮۍ ﺑﻰ ﻟﺴﺘﻮڼﻮ ﭼﭙﻨـﻪ -ﺳﻤﻪ ده ...زه ﺗﻴﺎر ﻳﻢ ﭼـﯥ ښـﺎر ﺗـﻪ ﻻړ ﺷـﻮ .راځـﺊ ،ټـﻮل ښـﺎر ﺗـﻪ ځﻮ.ټـﺎم
ﻳﯥ ﭘﻪ ﻟﻮڅﻮ ﻣټﻮ راﺧﻮره ﻛړې وه. ووﻳﻞ
-زﻣﺎ ﭘﻪ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﺑـﻪ ﻻړ ﺷـﻮ! ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ وړاﻧـﺪﻳﺰ وﻛـړ .ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ ﺧﭙـﻞ ﻫﻐـﻪ ﭘﺎڅﻴـﺪ ،ﻫﻐـﻪ ﺑﻴــﺎ ﻛﻠـﻪ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ او ﻛﻠــﻪ ﺧﭙﻠـﯥ ﻣﻴﺮﻣﻨـﯥ ﺗـﻪ ﻛﺘــﻞ.
ﺷﻴﻦ رﻧګﻪ او ﻟﻤﺮ ګﺮم ﻛړي څﺮﻣﻨﻲ ﺳﻴټﻮﻧﻮ ﺑﺎﻧﺪې ﻻس ﺗﯧﺮاوه، ﻫﻐﻮى ﻳﻮ ﻫﻢ ﻧﻪ ﺧﻮځﻴﺪل.
-دا ﻣﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻴﻮري ﺗﻪ ودروﻟﻰ و. -راځﺊ ﻛﻨﻪ!“ ﻫﻐﻪ ﻟږ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﻏﻮﻧـﺪې ﺷـﻮ ،څـﻪ ﺧﺒـﺮه ده؟ ﻛـﻪ ښـﺎر ﺗـﻪ
-دا د ﻛﻤﭙﻨۍ ﻧﻪ ﻫﻤﺪاﺳﯥ ﺟﻮړ دى؟ ځـﺊ ﺧــﻮ راوﻻړ ﺷـﺊ ﭼــﯥ ځــﻮ .د ﻫﻐـﻪ ﻻﺳــﻮﻧﻪ رﻳږدﻳــﺪل ،د ځـﺎن ﻗــﺎﺑﻮ ﻛﻮﻟــﻮ
-ﻫﻮ... ﻟﭙﺎره ﻳﯥ د ﺷﺮاﺑﻮ ګﻴﻼس راواﺧﻴﺴﺖ .د ډﻳﺰي ﻏږ ﺳﺮه ټﻮل راﭘﻮرﺗﻪ ﺷﻮل.
-ﺗﻪ راﺷﻪ زﻣﺎ ﻣﻮټﺮ وﭼﻠﻮه او زه ﺑﻪ ﺳﺘﺎ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ښﺎر ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻢ. -ﻫﻤـﺪا اوس ځــﻮ؟ او ﭘــﻪ داﺳـﯥ ﺣــﺎل ﻛــﯥ؟ دوﻣـﺮه وﺧــﺖ ﺧــﻮ ﻳـﻮ ﭼــﺎ ﺗــﻪ
دا وړاﻧﺪﻳﺰ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻟﭙﺎره ﺑﯥ ﺧﻮﻧﺪه و. ورﻛړئ ﭼﯥ ﻳﻮ ﺳګﺮټ وڅﻜﻲ .ډﻳﺰي د ﻧﻴﻮﻛﯥ ﭘﻪ څﯧﺮ ووﻳﻞ.
-زه ﻓﻜﺮ ﻧﻪ ﻛﻮم دوﻣﺮه ﺗﻴﻞ ﺑﻪ ﭘﻜﯥ وي .ﻫﻐﻪ ﻧﻴﻮﻛﻪ وﻛړه. -ډوډۍ ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ ﺧﻮ ټﻮﻟﻮ ﺳګﺮټ وڅﻜﻮه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺧﺒﺮ وم زه ﺑﻪ ډﯦﺮ ژور ﺗﻠﻠﻰ وم. -ډﯦﺮ دي ﭘﻜﯥ ...ټﺎم ﭘﻪ زﻳږه ﻟﻬﺠﻪ ووﻳﻞ .ﻫﻐﻪ د ﺗﻴﻠﻮ ﺳﺘﻦ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ؛ او
-ﺳــﺘﺎ ﻣﻄﻠــﺐ دا دى ﭼــﯥ ﺗــﻪ ﻳــﻮ ﺑــﺰرګ ﻳــﯥ؟ ﺟــﻮرډن ﭘــﻪ ټﻮﻛــﻮ ﺗــﺮې ﻛﻪ ﺗﻴﻞ ﭘﻜﯥ ﺧﺘﻢ ﺷﻲ ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻳﻮ ځﺎى ﻛﻰ ودروو .د ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻏﻴـﺮ ﻣﻨﻄﻘـﻲ
وﭘﻮښﺘﻞ. دﻟﻴﻞ ټﻮل ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ ﻏﻠﻲ وو .ډﻳﺰي ټﺎم ﺗﻪ ﻛﺘﻞ ﭼﯥ ﺗﻨﺪى ﻳﯥ ﺗﺮﻳﻮ ﻧﻴـﻮﻟﻰ و
-څﻪ ﺷﻰ؟ ﻣﻮﻧږ دواړو وﺧﻨﺪل ﻫﻐﻪ ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ؛ ﻳﻮ ﺑﺰرګ؟ او ﻳﻮه ﻋﺠﻴﺒﻪ ﻏﻮﻧﺪې څﻴﺮه ﻳﯥ ﺟﻮړه ﻛړې وه .ﭘﻪ دې وﺧﺖ ﻛﯥ ﻫﻐﻪ ﻧﺎ اﺷـﻨﺎ
-د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ. ښﻜﺎرﻳﺪه .ﻫﻐﻪ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﺗﻴﺮﻳﺪه ډﻳﺰي ﺗﻪ ﻳﯥ ووﻳﻞ،
-ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ؟ ﻧﻪ ﻣﺎ ﺧﻮ داﺳﯥ ﻧﻪ دي وﻳﻠﻲ ،ﻣﺎ ﺧﻮ وﻳـﻞ ﭼـﯥ ﻣـﺎ -راځﻪ ډﻳﺰي! ﻫﻐﻪ ﻳﯥ ﻟﻪ ځﺎن ﺳﺮه د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﻮټﺮ ﺧﻮاﺗﻪ رواﻧـﻪ ﻛـړه.
د ﻫﻐﻪ د ﺗﯧﺮ ژوﻧﺪ ﺑﺎره ﻛﯥ ﭘﻮره څﻴړﻧﻪ ﻛړې ده. راځــﻪ ﭘــﻪ دې ﻧﻤﺎﻳﺸــﻲ ﻣــﻮټﺮ ﻛــﯥ دې ښــﺎر ﺗــﻪ ﺑــﻮځﻢ ..ﻫﻐــﻪ د ﻣــﻮټﺮ دروازه
-او ﺗﻪ ﺑـﻪ ﭘـﻮه ﺷـﻮى ﻳـﯥ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ اﻛﺴـﻔﻮرډ ﻛـﯥ درس وﻳﻠـﻰ .ﺟـﻮرډن ﺧﻼﺻﻪ ﻛړه ،ډﻳﺰي ﺧﭙﻞ ځﺎن د ﻫﻐﯥ د ﻻﺳﻮﻧﻮ داﻳﺮې ﻧﻪ راﺑﻴﻞ ﻛړ
ﻟﻜﻪ د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې ﺳﺮه ﭼﯥ ﻛﻮﻣﻚ ﻛﻮي. -ﺗﺎ ﺳﺮه ﺑﻪ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﻧﻴﻚ او ﺟﻮرډن ﻻړ ﺷﻲ ،ﻣﻮﻧږ درﭘﺴﯥ ﺳـﺘﺎ ﻣـﻮټﺮ
-اﻛﺴﻔﻮرډ ﻛﯥ درس وﻳﻠﻰ؟ ﺧﻮﺷﯥ ﭼټﻲ ﻟګﻴﺎ دى! ﻛﯥ درځﻮ .د ټﺎم دوه ﻛﺴـﻲ ﻣـﻮټﺮ و ،ﻫﻐـﻪ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺧﻮاﺗـﻪ رواﻧـﻪ ﺷـﻮه،
-ﻫﻐﻪ ﺧﻮ دا ﺛﺎﺑﺘﻮي ﭼﯥ اﻛﺴﻔﻮرډ ﻛﯥ ﻳﯥ درس وﻳﻠﻰ. ﻫﻐﻪ ﻳﯥ د ﻛﻮرﺗۍ راوﻧﻴﻮ.
-اﻛﺴﻔﻮرډ ،ﻧﻮى ﻣﻜﺴﻴﻜﻮ ﻳـﺎ ﻛـﻮم ﺑـﻞ ځـﺎى .ﻫﻐـﻪ ﻛﺒﺮﺟﻨـﻪ ﻟﻬﺠـﻪ ﻛـﯥ زه ،ﺟﻮرډن او ټﺎم د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﻛﻴﻨﺎﺳﺘﻮ ،ټﺎم ﻣـﻮټﺮ ﭼـﺎﻻن ﻛـړ
ووﻳﻞ. او د ټﻴﺮوﻧﻮ ﻧﻪ ﻳﯥ ﻳﻮ ﺗﺮﻳﺦ ﻏږ ﭘﻮرﺗﻪ ﻛړ ،د ﻣﻮټﺮ ﺷﺎﺗﻪ ﻳـﻮه ﺷـﻨﻪ دوړه ﺟـﻮړه
-واوره ټﺎم! ﻛﻪ ﺗﻪ ﭼﻴﺮﺗﻪ ځﺎن ﭘـﻪ ﻫﻐـﻪ ﺑـﺮه ګڼـﯥ ﻧـﻮ ﺑﻴـﺎ دې وﻟـﯥ ﻏﺮﻣـﯥ ﺷﻮه او ﭘﻪ ﺳﺮﻋﺖ روان ﺷﻮ.
ډوډۍ ﺗﻪ ﺑﻠﻨﻪ ورﻛړې وه؟ ﺟﻮرډن وﭘﻮښﺘﻞ. -ﺗﺎﺳﻮ دا وﻟﻴﺪل؟ ټﺎم وﭘﻮښﺘﻞ.
-زه ﻳــﯥ څــﻪ ﻛــﻮم ،ډﻳــﺰي راﻏﻮښــﺘﻰ و ،زﻣــﻮﻧږ د واده ﻧــﻪ وړاﻧــﺪې ﻳــﯥ -څﻪ ﺷﻰ؟
ورﺳﺮه ﭘﻴﮋﻧﺪل ،ﺧﺪاى ﺧﺒﺮ ﭼﻴﺮﺗﻪ... ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺗﻪ ﭘﻪ ځﻴﺮ وﻛﺘﻞ ،ﭼﯥ زه او ﺟﻮرډن ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻪ دې ﻫﺮڅـﻪ ﭘـﻮه ﺷـﻮي
زﻣﻮﻧږ درې واړو ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺳﻢ ﻧﻪ و ،ﺗﺮ ﻳﻮې ﺷﯧﺒﯥ ﻏﻠﻲ وو. وو.
-دوﻣﺮه ﺗﻴﻞ دي ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ښﺎر ﺗﻪ ورﺳﻮي .ټﺎم ووﻳﻞ. -ﺗﺎﺳﻮ څﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮئ ،زه ﻏﻮل ﻳﻢ .ﻫﻤﺪاﺳﯥ ﻧﻪ ده؟ ﻫﻐـﻪ ووﻳـﻞ؛ ﻛﻴـﺪاى
-ﺧﻮ دﻟﺘﻪ ﻧﻴﺰدې ﻳﻮ ﭘﻤﭗ ﺷﺘﻪ ،ﺗﻴﻞ ﭘﻜﯥ واﭼﻮه ،زه ﻧﻪ ﻏﻮاړم ﻻره ﻛـﯥ ﺷﻲ زه ﻳﻢ ﺧﻮ زه ﻳﻮ ﺑﻞ اړخ ﻫﻢ ﻟﺮم ﭼﯥ ﻛﻠـﻪ ﻛﻠـﻪ ﻣﺎﺗـﻪ واﻳـﻲ ﭼـﯥ زه ﺑﺎﻳـﺪ څـﻪ
ﺗﻴﻞ ﺧﻼص ﻛړي او زه دې ګﺮﻣـۍ ﻛـﯥ ځـﺎن ﭘـﻮخ ﻛـړم .ټـﺎم ﭘـﻪ زوره ﺑﺮﻳـﻚ وﻛړم ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ ﺗﺎﺳﻮ ﺑﺎور وﻧﻪ ﻛړئ ﺧﻮ ﺳﺎﻳﻨﺲ “...ﻫﻐـﻪ ﻟـږ ﺗـﻢ ﺷـﻮ او ﺑﻴـﺎ
ﺑﺎﻧﺪې ﭘښﻪ ﻛﻴښﻮده او ﻣﻮټﺮ د وﻳﻠﺴﻦ ﭘﻪ ﻧﻮم ګﺮاج ﺗﻪ ورﻧﻨﻮت. ﻟګﻴﺎ ﺷﻮ،
-راﺷﻪ ﺗﻴﻞ واﭼﻮه ،ﺗﻪ څﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮې ﻣﻮﻧږ دﻟﺘﻪ د څﻪ ﻟﭙﺎره وﻻړ ﻳﻮ ،ﭼﯥ -ﻣﺎ ددې ﺳﺘﺎﺳﻮ ﻣﻠګـﺮي ﺑـﺎره ﻛـﯥ ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت ﻛـړي دي ،ﻛـﻪ ﭼﻴﺮﺗـﻪ زه
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻧﻮﺑﺘﻲ ډول زﻣﺎ ﭘﻪ ﻣﻼ ﻛﯥ ﺳﺮه ﻣﺴﺎﺑﻘﯥ ﻛﻮﻟﯥ .دا وړاﻧﺪﻳﺰ د ډﻳـﺰي ﻟـﻪ ﺧـﻮا ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻪ ﺗﻮګﻪ د ﻣﻮټﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻧﺪې راﻗﺎﺑﻮ ﻛړي.
وو ﭼﯥ ﭘﻨځﻪ ﺗﺸﻨﺎﺑﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻛﺮاﻳﻪ ﻛړو او ﭘﻪ ﻳﺨﻮ اوﺑﻮ ﺑﻪ وﻻﻣﺒﻮ .ﻫﺮ ﻳـﻮ ﺑﻴـﻞ -ﻫﻐـﻪ د ﭘﻨځﻠﺴــﻤﯥ ﻛــﻮڅﯥ ﻏــټ ﻓﻠﻤﻮﻧــﻪ ډﯦــﺮ ښﺎﻳﺴــﺘﻪ دي .د ﻧﻴﻮﻳــﺎرك
ﺑﻴﻞ د ﻫﻐﯥ دا ﻧﻈﺮ ﺑﯥ ځﺎﻳﻪ وګڼﻪ .ﻣﻮﻧږ ټﻮﻟﻮ ﭘﻪ ﻳﻮ ځﺎى د ﻫﻮټﻞ ﻣﻨﺸﻲ ﺳـﺮه ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﻣﯥ ډﯦﺮ ﺧﻮښﻴږي ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ټﻮل ﺧﻠـﻚ ﭘـﻪ ﻛﻮروﻧـﻮ ﻧﻨـﻮځﻲ .ﻫﻠﺘـﻪ
د ﺧﻮﻧﻮ او ﺗﺸﻨﺎﺑﻮﻧﻮ ﻛﺮاﻳﻪ ﻛﻮﻟﻮ ﺧﺒﺮې ﻛﻮﻟﯥ. څﻪ اﺣﺴﺎس ﻛﻮﻧﻜﻲ ﻏﻮﻧﺪې ﺷﺘﻪ ،ﻟﻜﻪ د وﻧﯥ ﻻﻧﺪې ﻧﺎﺳﺖ او ﭘﺨﯥ ﻣﻴﻮې
ﻛﻮټﻪ ښـﻪ ﻏټـﻪ وه او اوس ﺗﻘﺮﻳﺒـﺎ څﻠـﻮر ﺑﺠـﯥ وې ،د ﻛړﻛﻴـﻮ ﭘﺮاﻧﺴـﺘﻠﻮ ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ﻻﺳﻮﻧﻮ ﻛﯥ راﭘﺮﻳﻮځﻲ.
ﺳﺮه اوس ﻫﻢ د ﺑﺎﻧﺪې ﻧﻪ ﺗﻮد ﺑﺎد راﻧﻨﻮﺗﻪ .ډﻳﺰي د آﻳﻨﯥ ﭘﻪ ﻟﻮر ﻻړه ،ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ اﺣﺴﺎس ﻛﻮﻧﻜﯥ ﻟﻔﻆ ټﺎم ﻧﻮرﻫﻢ ﻧﺎراﺣﺘﻪ ﻛـړ .وړاﻧـﺪې ﺗـﺮ دې ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ
ﻳﯥ ﺷﺎه ﻛړه او ﺧﭙﻠﻮ وﻳښﺘﻮ ﻛﯥ ﻳﯥ ګﻮﺗﯥ وﻫﻠﻰ، ﻛﻮﻣﻪ ﻧﻴﻮﻛﻪ وﻛړي ،ﻳﻮه دوه ﻧﻔﺮي ﻣﻮټﺮ ﺗﻢ ځﺎى ﺗﻪ راورﺳﻴﺪه ،ډﻳﺰي ﻣـﻮﻧږ
-ﻫﻐﻪ ﺑﻠﻪ ﻛړﻛۍ ﻫﻢ ﭘﺮاﻧﻴﺰه .ډﻳﺰي ﭘﺮﺗﻪ ﺷﺎﺗﻪ دﻛﺘﻠﻮ ووﻳﻞ. ﺗﻪ اﺷﺎره وﻛړه
-ﻧﻮرې ﻛړﻛۍ ﻧﺸﺘﻪ. -ﻛﻢ ﺧﻮا ځﻮ؟ ﻫﻐﯥ وﭘﻮښﺘﻞ.
-ښﻪ ...ﻧﻮ ﺑﻴﺎ ټﻴﻠﻴﻔﻮن وﻛړئ ﭼﯥ اﺿﺎﻓﻲ ﻛړﻛۍ... -ﻓﻠﻢ ﻛﺘﻠﻮ ﺗﻪ ﺑﻪ ﻻړ ﺷﻮ.
-ﺧﺒﺮه ﻳﻮاځﯥ د ګﺮﻣۍ ﻧﻪ ځﺎن ﺧﻼﺻﻮل دي .ټﺎم ﭘﻪ ﺑـﻰ ﺻـﺒﺮۍ ووﻳـﻞ؛ -ډﯦﺮه ګﺮﻣﻲ ده ،ﺗﺎﺳﻮ ﻻړ ﺷﺊ ،ﻣﻮﻧږ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ ﺧﻮاوﺷﺎ ګﺮځـﻮ ﺑﻴـﺎ ﺑـﻪ
او ﻫﻤﺪا ﺗﺎ ﻟﺲ ﭼﻨـﺪه ﺣـﺎﻻت ﺧـﺮاب ﻛړه.ﻫﻐـﻪ د ﻛﭙـړې ﻧـﻪ د وﻳﺴـﻜﻲ ﺑﻮﺗـﻞ ﺗﺎﺳﻮ ﺳﺮه وګﻮرو .ډﻳﺰي ووﻳﻞ.
راووﻳﺴﺖ او د ﻣﻴﺰ ﭘﻪ ﺳﺮ ﻳﯥ ﻛﻴښﻮد. -د ﻻرې ﭘﻪ ﺳﺮ ﺑﺤﺚ ﻧـﻪ ﺷـﻮ ﻛـﻮﻻى .ټـﺎم ﭘـﻪ ﺑـﻰ ﺻـﺒﺮۍ ووﻳـﻞ .ﻳـﻮ ﻏـټ
-وﻟﯥ ﻳﯥ ﻳﻮاځﯥ ﻧﻪ ﭘﺮﻳږدې ،زوړ ﻳﺎره! ﻫﻤـﺪا ﺗـﺎ ﻏﻮښـﺘﻞ ﭼـﯥ ښـﺎر ﺗـﻪ ټﺮك ﺗﺮﻳﺦ ﻫﺎرڼ ﺳﺮه زﻣـﻮﻧږ ﺧـﻮاﻛﯥ ﺗﯧـﺮ ﺷـﻮ ” ،ﻣـﺎ ﭘﺴـﯥ راځـﺊ ،د ﭘـﻼزې
راﺷﻮ ﻛﻨﻪ! ﻣﺨﯥ ﺳﻨټﺮل ﭘﺎرك ﺗﻪ .ټﺎم ﺑﻪ ﺑﻴﺎ ﺑﻴﺎ د ﻫﻐﻮ ﻣﻮټﺮ ﭘﺴﯥ ﺷﺎ ﻟﻴﺪ ﻫﯧﻨﺪاره ﻛﯥ
د ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﭼﻮﭘﺘﻴﺎ ﺧﭙﺮه وه ،ګﻴټﺲ ﺑـﻲ ﻳـﻮه ﻛﺘﺎﺑﭽـﻪ د ﻣﻴـﺰ ﭘـﻪ ﻛﺘﻞ ،ﻫﻐﻮى ﻛﻪ د ﺑﻴړو ﺑﺎر ﻳﺎ ﺗﺮاﻓﻴﻜﻲ اﺷﺎرې ﺷـﺎﺗﻪ ﭘـﺎﺗﯥ ﺷـﻮل ﻧـﻮ ټـﺎم ﺑـﻪ
ﺳﺮ وﻏﻮرځﻮﻟﻪ. ﻫﻢ ورو ورو ﻛﻴﺪه ﺗـﺮ څـﻮ ﻫﻐـﻮي ﺑﻴﺮﺗـﻪ راښـﻜﺎره ﺷـﻲ ،زﻣـﺎ ﭘـﻪ ﺧﻴـﺎل ﻫﻐـﻪ
-دا ﺳﺘﺎ ﻫﻐﻪ ،څﺮګﻨﺪوﻧﯥ دي ﻛﻨﻪ؟ ټﺎم ووﻳﻞ. داﺳــﯥ ﻓﻜــﺮ ﻛــﺎوه ﭼــﯥ ﻫﻐــﻮى ﺑــﻪ ﭘــﻪ ډﯦــﺮه ﭼټﻜــۍ ﻻﻧــﺪﻳﻨﻲ ﺳــﺮك ﺑﺎﻧــﺪې
-څﻪ ﺷﻰ دى؟ ووځﻲ او د ﺗﻞ ﻟﭙﺎره ﺑﻪ ډﻳﺰي ﻟﻪ ﻻﺳﻪ ورﻛړي.
-دا ټﻮل ﺳﺘﺎ )زوړ ﻳﺎره( ﻣﻌﺎﻣﻠﯥ ،دا دې د ﻛﻮﻣﻪ ﻛړي؟ ﺧﻮ ﻫﻐﻮي وﻧﻪ ﺗښﺘﻴﺪل .ﻣـﻮﻧږ ﭘـﻼزه ﻫﻮټـﻞ ﺗـﻪ ورﺳـﻴﺪو .اوږدې او ﺑـﯥ
-دﻟﺘـﻪ وګـﻮره ټـﺎم! ډﻳــﺰي ووﻳـﻞ ،آﻳﻨـﯥ ﻧـﻪ ﻳــﯥ ﻣـﺦ راوګﺮځـﺎوه .ﻛـﻪ ﺗــﻪ ﺧﻮﻧــﺪه ﻣﺒــﺎﺣﺜﯥ ﻣــﻮﻧږ ﺗــﺮ دې ﻛــﻮټﻲ راورﺳــﻮﻟﻮ ،ﻛــﻪ څــﻪ ﻫــﻢ ﻣــﺎ د داﺳــﯥ
ﭼﻴﺮﺗﻪ ﺷﺨﺼﻲ څﺮګﻨﺪوﻧﻪ ﻛﻮې ﻧﻮ زه ﭘﻜﯥ څﻪ ﻧﻪ واﻳـﻢ ،زﻧـګ ووﻫـﻪ او ﻳـﻮ ﺣﺎﻻﺗﻮ ﻧﻪ ډډه ﻛﻮﻟﻪ .زﻣﺎ ﻟﻮﻧﺪ ﻧﻴﻜﺮ ﻫﻢ داﺳﯥ د ﻣﺎر ﭘﻪ څﻴﺮ زﻣﺎ ﭘﻪ وروﻧﻮﻧـﻮ
څﻪ ﻳﺦ راوﻏﻮاړه. ﺗﺎو ﺷﻮى و ،ﺑﻴﺎ ﺑﻴﺎ ﻣﯥ ﺑﺮه ﻛﺶ ﻛﻮه اود ﺧﻮﻟـﻮ څـﺎڅﻜﯥ ﻳـﻮ د ﺑـﻞ ﭘﺴـﯥ ﭘـﻪ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﺑﺎﻳﻠﻜﺲ؟“ ﻫﻐﻪ د ﻓﻜـﺮ ﻛﻮﻟـﻮ ﻫڅـﻪ ﻛﻮﻟـﻪ ،ﻣـﺎ ﻫﻐـﻪ ﻧـﻪ ﭘﻴﮋﻧـﺪه ،ﻫﻐـﻪ د ټﺎم ﻏﻮږې ﭘﻮرﺗﻪ ﻛړ ﺗﺮ څﻮ زﻧګ ووﻫﻲ .ﻻﻧـﺪې ﺻـﺎﻟﻮن ﻛـﯥ د ﺳـﻴﻞ ﻏـږ
ډﻳﺰي ﻣﻠګﺮى و. اورﻳﺪل ﻛﻴﺪه.
-ﻫﻐـﻪ ﻧــﻪ و .ﺟـﻮرډن ﻳــﯥ ﺧﺒـﺮه ورﭘــﺮې ﻛــړه؛ ﻣـﺎ ﻫﻐــﻪ ﻣﺨﻜـﯥ ﻫــﻴڅ ﻧــﻪ و -ﻓﻜﺮ وﻛړئ دې ګﺮﻣـۍ ﻛـﯥ څـﻮك واده ﻛـﻮي؟ ﺟـﻮرډن ﻏﻤﺠﻨـﻪ ﻟﻬﺠـﻪ
ﻟﻴﺪﻟﯥ ،ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ راﻏﻠﻰ و او ﻫﻐـﻪ وﻳـﻞ ﭼـﯥ ﺗـﺎ ﭘﻴﮋﻧـﻲ. ﻛﯥ ووﻳﻞ.
ﻫﻐﻪ ﻫﻢ ﻟﻴﻮزوﻳﻠﻲ ﻛﯥ راﻟﻮى ﺷﻮى و .ﺟﻮرډن ﻣﺴﻜۍ ﺷـﻮه؛ ﻫﻐـﯥ ﻣﺎﺗـﻪ دا -ﻣﺎ ﻫﻢ د ﺟﻮن ﭘﻪ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛﯥ واده ﻛړى و .ﻳﻮ څﻮك ﺧﻮ ﭘﻜﯥ ﺑـﻰ ﻫﻮښـﻪ
ﻫﻢ وﻳﻠﻲ و ﭼﯥ ﺳﺘﺎﺳﻮ د ټﻮﻟګﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻫﻢ و.ﻣﺎ او ټﺎم زر ﻳﻮ ﺑﻞ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ. ﺷﻮى و ،څﻮك و ﻫﻐﻪ؟ ټﺎم!
-اوﻟﻪ ﺧﺒﺮه ﺧﻮ دا وه ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ﻫﻴڅ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻧﻪ درﻟﻮد ،ﻫﺴﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ -ﺑﺎﻳﻠﻜﺲ .ټﺎم ﭘﻪ ﻟﻨډه ځﻮاب ورﻛﻪ.
ﻣﺎ اورﻳﺪﻟﻲ ﭼﯥ ﺗﺎ اﻛﺴﻔﻮرډ ﻛﯥ درس وﻳﻠﻰ؟ -ﻳـــﻮ ﺳـــړى ﺑﺎﻳﻠﻜﻮﺳـــﻲ ،ﺑـــﺎﻳﻠﻜﺲ و ﻛـــﻪ ﺑـــﻴﻼﻛﺲ ﻧﻮﻣﻴـــﺪه او ﻫﻐـــﻪ
-ﻧﻪ... ﻛﺎرټﻨﻮﻧﻪ ﺟﻮړول ،ﻫﻐﻪ ﻟﻜﻪ ﭼﯥ د ﺑﺎﻳﻠﻮﻛﺴۍ ټﻴﻨﻴﺴﻲ و.
-آه...ﻫﻮ ،زه ﭘﻮﻫﻴږم ﭼﯥ ﺗﻪ اﻛﺴﻔﻮرډ ﺗﻪ ﺗﻠﻠﻰ ﻳﯥ. -او ﻫﻐﻮي ﺑﻴﺎ زﻣﻮﻧږ ﻛﻮر ﺗﻪ راوﺳﺘﻰ و .ﺟﻮرډن ووﻳﻞ؛ ځﻜﻪ زﻣـﺎ ﻛـﻮر
-ﻫﻮ زه ﻫﻠﺘﻪ ﺗﻠﻠﻰ ﻳﻢ. ﻫﻤﻠﺘﻪ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺳﺮه ﺧﻮا ﻛﯥ و .او ﻫﻐﻪ ﺳړى ﺗﺮ درې اوﻧﻴﻮ ﭘﻮرې زﻣـﻮﻧږ ﻛـﺮه
ﻟﻨډ ځﻨډ ﭼﻮﭘﺘﻴﺎ راﻣﻨځﺘﻪ ﺷﻮه او ﺑﻴﺎ د ټﺎم دروﻧﺪ ﻏږ؛ دﻳﺮه و .ﺗﺮ څﻮ ﻣﯥ ورﺗﻪ ﭘﻼر ووﻳﻞ ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﻻړ ﺷﻲ .ﭘﻪ ﻛﻮﻣﻪ ورځ ﭼﯥ ﻫﻐـﻪ
-ﺗﻪ ﺑﻪ ﻫﻐﻪ ﻣﻬﺎل اﻛﺴﻔﻮرډ ﺗﻪ ﺗﻠﻠﻰ وې ﭼﯥ ﺑﺎﻳﻠﻜﺲ ﻧﻴﻮ ﻫﻴﻮن ﺗﻪ ﺗﻠﻠـﻰ ﺗﻠﻮ ﭘﻼر ﻣﯥ ﻫﻢ ﻣړ ﺷﻮ .ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ وروﺳـﺘﻪ ﻳـﯥ ﺑﻴـﺎ ووﻳـﻞ؛ د دواړو ﭘﻴښـﻮ
و. ﺗﺮ ﻣﻨځ څﻪ اړﻳﻜﻪ ﻧﻪ وه.
ﻳﻮ ﺑﻞ ځﻨډ راﻣﻨځﺘﻪ ﺷﻮ ،ﺧﺪﻣﺘګﺎر دروازه وټﻜﻮﻟـﻪ او د ﻳـﺦ ﺳـﺮه دﻧﻨـﻪ -ﻣﺎ ﻫﻢ د ﺑﻴﻠﻮﻛﺴﻲ ﭘﻪ ﻧﻮم ﻳﻮ ﻛﺲ ﭘﻴﮋﻧﺪه ،ﻫﻐﻪ د ﻣﻤﻔﺲ و!ﻣﺎ ووﻳﻞ.
راﻧﻨﻮت او د څﻮ ﺷـﻴﺒﻮ ﭼﻮﭘﺘﻴـﺎ د ﺧـﺪﻣﺘګﺎر د ﻣﻨﻨـﯥ ﭘـﻪ ﻟﻔـﻆ ﺳـﺮه ﭘـﺎى ﺗـﻪ -ﻫﻐــﻪ ﻳــﯥ ﺧﭙﻠــﻮان و .ﻣــﺎ دﻫﻐــﻪ ټﻮﻟــﻪ ﻛــﻮرﻧۍ ﭘﻴﮋﻧــﺪه .ﻫﻐــﻪ ﻣﺎﺗــﻪ ﻳــﻮه
ورﺳﻴﺪه .دا ﻟړزوﻧﻜﻲ ﺟﺰﻳﺎت ﺑﺎﻳﺪ روښﺎﻧﻪ ﺷﻮي واى. اﻟﻤﻮﻧﻴﯥ د ګﻮﻟﻒ ډﻧډه ﻫﻢ راﻛړې ده ،اوس ﻫﻢ راﺳﺮه ﺷﺘﻪ.
-ﻣﺎ درﺗﻪ وﻳﻠﻲ و ﭼﯥ زه ﻫﻠﺘﻪ ﺗﻠﻠﻰ وم .ګﻴټﺲ ﺑﻲ ووﻳﻞ. ﻻﻧﺪې ﺻـﺎﻟﻮن ﻛـﯥ ﻣﻮﺳـﻴﻘﻲ ﭘﺎﺗـﻪ رﺳـﻴﺪﻟﯥ وه ،ﻟﻜـﻪ ﻣﺮاﺳـﻢ ﭼـﯥ ﭘﻴـﻞ
-ﻣﺎ ﺳﺘﺎ ﺧﺒﺮه واورﻳﺪه ﺧﻮ زه ﻏﻮاړم ﭼﯥ ﭘﻮه ﺷﻢ ﭼﯥ ﻛﻠﻪ؟ ﺷﻮې وي .وار ﭘﻪ وار د ﻛړﻛۍ د ﻻرې د ﺧﻠﻜـﻮ ﺗﻴـﺰ ﻏږوﻧـﻪ اورﻳـﺪل ﻛﻴـﺪل،
-ﭘــﻪ 1919ﻛــﺎل ﻛــﯥ ﻳــﻮاځﯥ د ﭘﻨځــﻪ ﻣﻴﺎﺷــﺘﻮ ﻟﭙــﺎره ﻫﻠﺘــﻪ ﺗﻠﻠــﻰ وم ،ﻧــﻮ ﻳﺎ...ﻳﺎ...ﻳﺎ...او د ﻳﻮ ډﻧګ ﺳﺮه ﭼﻐﯥ ﻧﻮرې ﻫﻢ زﻳﺎﺗﻰ ﺷﻮې.
ځﻜﻪ ﭘﻪ اﺳﺎﻧۍ ﭼﺎﺗﻪ ﻧﻪ واﻳﻢ ﭼﯥ ﻣﺎ ﻫﻠﺘﻪ درس وﻳﻠﻰ دى. -ﻣﻮﻧږ ﻧﻮر ﺑﻮډاګـﺎن ﻛﻴـږو ،ﻛـﻪ ﻣـﻮﻧږ ځﻮاﻧـﺎن واى ﻧـﻮ ﻣـﻮﻧږ ﺑـﻪ ﻫـﻢ ﻧڅـﺎ
ټﺎم ﺷﺎوﺧﻮا وﻛﺘﻞ ﻟﻜﻪ ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ ﭼـﯥ واﻳـﻲ دﻫﻐـﻪ دروغ ﻣـﻨځ ﺗـﻪ راﻏﻠـﻞ. ﺷﺮوع ﻛړې وه .ډﻳﺰي ووﻳﻞ.
ټﻮﻟﻮ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ. -ﺑﺎﻳﻠﻜﺲ دې ﻳﺎد دى؟ او ﺗﺎ ﻫﻐﻪ څﻪ ﭘﻴﮋﻧﺪه ټﺎم!ﺟﻮرډن وﭘﻮښﺘﻞ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺟﻮړوم ،زه ﻓﻜﺮ ﻛﻮم ﭼﯥ ﺗﻪ د ﺧﭙﻞ ﻛﻮر ﻧﻪ د ﺧﻮږ ﺷﭙﻮل ﺟﻮړ ﻛړه ﭼﯥ ﻳﻮ څﻪ -د ﺟګړې اورﺑﻨﺪ ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ ﻳﻮ څﻮ اﻓﺴﺮاﻧﻮ ﺗﻪ دا ﻣﻮﻗﻊ ورﻛـړل ﺷـﻮې
ﻣﻠګﺮي ﭘﻴﺪا ﻛړې .ﭘﻪ دې ﻣﺘﻤﺪﻧﻪ ﻧړۍ ﻛﯥ. وه ﭼــﯥ د ﻓﺮاﻧﺴــﯥ او اﻧګﻠﺴــﺘﺎن ﭘــﻪ ﻫــﺮ ﭘﻮﻫﻨﺘــﻮن ﻛــﯥ درس وﻳﻠــﻰ ﺷــﻲ.ﻣﺎ
زه ډﯦﺮ ﭘﻪ ﻏﻮﺳﻪ وم ،ﺑﻠﻜﯥ ټـﻮل ﭘـﻪ ﻏﻮﺳـﻪ وو .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ ﺧﺒـﺮه ﭘﻴـﻞ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﭘﺎڅﻢ او ﻫﻐﻪ ﻳﻮ څﻮ څﭙﻴړې ﻛﺶ ﻛړم ﭼـﯥ وﻟـﯥ ﻳـﯥ ﻣﺎﺗـﻪ دروغ
ﻛﻮﻟﻪ ﻧﻮ ﻣﺎ ﺑﻪ د ﻫﻐﻪ ﺗﯧﺮ اﻳﺴـﺘﻠﻮ ﻟﭙـﺎره ﻣﺴـﻜﺎ ﻫـﻢ ﻛﻮﻟـﻪ ،د ﺑـﺪﻏﻮﻧۍ ﻧـﻪ ﺗـﺮ وﻳﻠﻲ و ،ﺧﻮ اوس ﻣﯥ د ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﺧﺒﺮو ﻟږ ﻟږ ﺑﺎور راﻏﻠﻰ و .ډﻳـﺰي ﺑـﯥ ﺧﻮﻧـﺪه
ﭼﺎﻻﻛۍ ﭘﻮرې ﻳﯥ دا ﻟﻴږدوﻧﻪ ﺑﺸﭙړه ﻛړه. ﻣﻮﺳﻜﺎ وﻛړه او د ﻣﻴﺰ ﺧﻮاﺗﻪ ﻻړه.
-زه ﺑﻪ درﺗﻪ ﻳﻮه ﺧﺒﺮه وﻛړم زوړﻳﺎره!ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺷﺮوع وﻛړه ،ﺧـﻮ ډﻳـﺰي -وﻳﺴﻜﻲ ﭘﺮاﻧﻴﺰه ،ټﺎم!“ﻫﻐﯥ اﻣﺮ وﻛړ؛ زه ﺑﻪ درﺗﻪ ﻟږ ﺷﺮاب ﻳﺦ ﻛړم ﺗـﺮ
د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﻮى ﺷﻮه. څﻮ ځﺎن درﺗﻪ دوﻣﺮه ﻛﻢ ﻋﻘﻞ ښﻜﺎره ﻧﺸﻲ...
-ﻣﻬﺮﺑــﺎﻧﻲ وﻛــړئ ،ﻣــﻪ ﻛــﻮئ .ﻫﻐــﯥ ﭘــﻪ ﺑ ـﯥ وﺳــۍ د ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﺧﺒــﺮې -ﻳـﻮه دﻗﻴﻘــﻪ ،زه د ښــﺎﻏﻠﻲ ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ ﻧــﻪ ﻳـﻮه ﺑﻠــﻪ ﭘﻮښــﺘﻨﻪ ﻫــﻢ ﻟــﺮم .ټــﺎم
ورﭘﺮې ﻛړې؛ ﺧﻴﺮ دى راځﺊ ټﻮل ﺑﻴﺮﺗﻪ ﻛﻮر ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻮ ،ﻣﻮﻧږ وﻟﯥ ﻛﻮر ﺗﻪ ﻧﻪ ووﻳﻞ.
ځﻮ؟ -ﻛﻮﻻى ﺷﯥ...ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﻮدﺑﺎﻧﻪ ﻟﻬﺠﻪ ﻛﯥ ووﻳﻞ.
-دا ﺧﻮ ډﯦﺮه ښﻪ ﺧﺒﺮه ده .زه ﭘﺎڅﻴﺪم؛ راځﻪ ټﺎم! څﻮك ﺧﻮ څﻪ ﻧﻪ څﻜﻲ؟ -دا ﺗﻪ زﻣﺎ ﻛﻮر ﻛﯥ د څﻪ ﺧﻨډ راﻣﻨځﺘﻪ ﻛﻮﻟﻮ ﻫڅﻪ ﻛﻮې؟
-زه ﻏﻮاړم ﭘﻮه ﺷﻢ ﭼﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﺎﺗﻪ ﺧﭙﻠﻪ څﻪ وواﻳﻲ. -ﻫﻐﻪ ﻫﻴڅ ﻓـﺮق ﻧـﻪ ﻛـﻮي .ډﻳـﺰي ﭘـﻪ ﻣﺎﻳﻮﺳـۍ ووﻳـﻞ ،ﺗـﻪ وﻟـﯥ ﻧﺎﻧـﺪرې
-ﺳــﺘﺎ ښــځﻪ ﺗﺎﺳــﺮه ﻣﻴﻨــﻪ ﻧــﻪ ﻟــﺮي .ګﻴــټﺲ ﺑــﻲ ووﻳــﻞ؛ ﻫﻐــﯥ ﺗــﺎ ﺳــﺮه راﻣﻨځﺘﻪ ﻛﻮې ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ وﻛړئ ﻟږ ځﺎن ﻗﺎﺑﻮ ﻛړئ.
ﻫﻴڅﻜﻠﻪ ﻣﻴﻨﻪ ﻧﻪ ده ﻛړې ،د ﻫﻐﯥ ﻣﻴﻨﻪ ﻣﺎ ﺳﺮه ده. -ځﺎن ﻗﺎﺑﻮ ﻛړم؟ټﺎم ﻳﯥ ﺧﺒﺮه ﺗﻜـﺮار ﻛـړه؛ زه ﻓﻜـﺮ ﻛـﻮم ﭼـﯥ ﻳـﻮه ګﻮښـﻪ
-ﺗﻪ ﻟﻴﻮﻧﻰ ﺷﻮى ﻳﯥ...ټﺎم ﻳﻮ دم ووﻳﻞ. ځﺎى ﻛﯥ ﻛﻴﻨﻢ او ښﺎﻏﻠﻰ ﻫﻴڅ ﺷـﻰ ،د ﻫـﻴڅ ځـﺎى ﻧـﻪ راﻏﻠـﻰ زه ﭘﺮﻳـږدم ﭼـﯥ
ګﻴټﺲ ﺑﻰ راﭘﺎڅﻴﺪه او ﭘﻪ ﺗﺎزه ﺟﻮش ﺳﺮه ﻳﯥ ووﻳﻞ. زﻣﺎ ﻣﻴﺮﻣﻨﯥ ﺳﺮه ﻳﺎراﻧﻪ ﺟﻮړه ﻛړي ...ښـﻪ ...ﻛـﻪ ﭼﻴﺮﺗـﻪ زﻣـﺎ ﻧـﻪ دا ﻃﻤـﻊ ﻛـﻮې
-ﻫﻐﯥ ﺗﺎ ﺳﺮه ﻫﻴڅﻜﻠﻪ ﻣﻴﻨﻪ ﻧﻪ ده ﻛړې ،ﺗﺎ واورﻳﺪل؟ ﻫﻐﯥ ﺻﺮف ددې ﻧــﻮ ...ﻧــﻦ ﺳــﺒﺎ ﺧﻠــﻚ ﭘــﻪ ﻛــﻮرﻧﻲ ژوﻧــﺪ او ﻛــﻮرﻧﻲ رواﺟﻮﻧــﻮ ﺑﺎﻧــﺪى ﻣﻠﻨــډې
ﻟﭙﺎره ﺗﺎ ﺳﺮه واده ﻛړى و ﭼﯥ ﻫﻐﻪ وﺧـﺖ ﻛـﯥ زه ﻏﺮﻳـﺐ وم .ﻣﺎﺗـﻪ ﭘـﻪ اﻧﺘﻈـﺎر وﻫﻲ ،ﺑﻴـﺎ ﻛﻴـﺪاى ﺷـﻲ داﺳـﯥ وﺧـﺖ راﺷـﻲ ﭼـﯥ ﺗﻮرﻳـﺎن او ﺳـﭙﻴﻦ ﺑـﻪ ﺳـﺮه
ﺳﺘړې ﺷﻮې وه .دا ﻳﻮه ﻏټـﻪ ﺗﯧﺮوﺗﻨـﻪ وه ،ﺧـﻮ د ﻫﻐـﯥ زړه ﻛـﯥ زﻣـﺎ ﭘﺮﺗـﻪ ﺑـﻞ ﺧﭙﻠﻮ ﻛﯥ ودوﻧﻪ وﻛړي.
ﻫﻴﭽﺎ ﺗﻪ ﻣﻴﻨﻪ ﺷﺘﻮن ﻧﻪ ﻟﺮي. ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻠﯥ ﺑﻰ ﻣﺎﻧﺎ ﺧﺒـﺮې وﻛـړې او ﺧﭙـﻞ ځـﺎن ﻳـﯥ د ﺗﻤـﺪن ﭘـﺮ وړاﻧـﺪې
ﭘﻪ دې وﺧﺖ ﻛﯥ ﻣﺎ او ﺟﻮرډن وﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﻻړ ﺷﻮ ،ﺧﻮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ او ﺧﻨډ ځﺎى ﻛﯥ ﻳﻮاځﯥ وﻣﻮﻧﺪ.
ټﺎم ﭘﻪ دې ټﻴﻨګﺎر وﻛړ ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮ .ځﻜﻪ ﻫﻐﻮى ﻳﻮ ﺳـﺮه ﻫـﻢ د ﭘټﻮﻟـﻮ -دﻟﺘﻪ ﺧﻮ ﻣﻮﻧږ ټﻮل ﺳﭙﻴﻦ ﻳﻮ .ﺟﻮرډن ﭘﺲ ﭘﺴﻚ وﻛړ.
ﻟﭙﺎره څﻪ ﻧﻪ و او ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ ﻳﯥ ددې ﻫﺮ څﻪ ﺑﺎره ﻛﯥ د ﭘﻮﻫﻴـﺪو ﻟﭙـﺎره ځـﺎﻧګړى -زه ﭘــﻮﻫﻴږم ﭼــﯥ زه دوﻣــﺮه ﻣﺸــﻬﻮر ﻧــﻪ ﻳــﻢ ،زه ﻏــټ ﻣﺤﻔﻠﻮﻧــﻪ ﻫــﻢ ﻧــﻪ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-څﻪ...؟ ﺧﻮﻟــﻪ ورﺑﻨــﺪه ﻛــړه .دﻏــﻪ ﭘــټ ﺗﺠﺎرﺗﻮﻧــﻪ ﺧــﻮ دې وړه ﺧﺒــﺮه ده ،ﺧــﻮ ﺗــﻪ اوس
-ﻏﻮاړې؟ داﺳﯥ ﻛﺎروﻧﻪ ﻛﻮې ﭼﯥ واﻟټﺮ ﻳﯥ ﻣﺎﺗﻪ ﻫﻢ ﻧﻪ ﺷﻲ وﻳﻼى.
-ﻧﻪ ...ﻫﺴﯥ زﻣﺎ راﻳﺎد ﺷﻮل ﭼﯥ ﻧﻦ زﻣﺎ ﻛﻠﻴﺰه وه. زﻣﺎ ډﻳﺰي ﺗﻪ ﭘﺎم ﺷﻮ ،ﭼﯥ ﭘﻪ وارﺧﻄﺎﻳﯥ ﻛﻠﻪ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ،ﻛﻠﻪ ټﺎم او ﻛﻠـﻪ
-ﻛﻠﻴﺰه دې ﻣﺒﺎرك ﺷﻪ. ﺟﻮرډن ﺗﻪ ګﻮري.
زه دﻳﺮش ﻛﻠﻦ وم ،زﻣﺎ ﭘﻪ وړاﻧﺪې وﻳﺮوﻧﻜﯥ او د ﺑﺪﺷګﻮن ډﻛـﻪ ﻟﺴـﻴﺰه ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ډﻳﺰي ﺧﻮاﺗﻪ ورﻏﻰ ،ﻫﻐﯥ ﺳﺮه ﻳﯥ ﭘﻪ ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﺗﻮګﻪ ﺧﺒﺮې
ﭘﻴﻞ ﺷﻮه .ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ اووه ﺑﺠﯥ وې ﭼﯥ ټﺎم ﺳـﺮه د ﻫﻐـﻪ ﻣـﻮټﺮ ﻛـﯥ زه او ﺟـﻮرډن ﻛﻮﻟﯥ ،ددې ټﻮﻟﻮ ﺧﺒﺮو ﻧﻪ ﻳﯥ اﻧﻜﺎر ﻛﺎوه او ځﺎن ﻳﯥ ورﺗﻪ ﺳﭙﻴﻨﺎوه .ﺧـﻮ ﭘـﻪ
ﻛﻴﻨﺎﺳﺘﻮ او د ﻏﺮﺑﻰ ﺟﺰﻳﺮې ﭘﻪ ﻟﻮر روان ﺷﻮ .ټﺎم ﭘﻪ ځﺎن ډﯦـﺮ وﻳـﺎړي ،ﻫﻐـﻪ ډﻳــﺰي ﻳــﯥ ﻻ ﻣﻨﻔــﻲ اﺛــﺮ ﻏﻮرځــﻮه ،ﻧــﻮ ﻫﻐــﻪ ﺧﭙﻠــﻪ ﺳــﻼح وﻏﻮرځﻮﻟــﻪ او د
ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ دى او د ﺧﺒﺮو ﻣﻨځ ﻛﯥ ﺧﺎﻧﺪي ﻫﻢ .د اﻧﺴـﺎن ﺧﻮاﺧـﻮږي ﻫـﻢ ﻳـﻮ ﺣـﺪ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﺗﻴﺮﻳﺪو ﺳﺮه د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣړ ﺧﻮب ﺟګـړه ﻫـﻢ ﭘـﺎى ﺗـﻪ ورﺳـﻴﺪه،
ﻟﺮي او زﻣﻮﻧږ دﺧﻮاﺧﻮږۍ اﻧﺪازه ﻫﻢ ﭘـﻮره ﺷـﻮې وه او ﻣﺨﻜﻴﻨـﻰ ﺑﺤـﺚ ﻣـﻮ ﻫﻐﻪ د ﻫﻐﻪ څﻪ ﭼﯥ د ﺣﺲ ﻛﻴﺪو اﻣﻜﺎن ﻳﯥ ﻧﻪ درﻟـﻮد ،ﺧﭙﻠـﻮل ﻏﻮښـﺘﻞ ،ﭘـﻪ
ﻫﻤﺎﻏﻪ د رڼﺎ ﭘﻪ ښﺎر ﻛﯥ ﭘﺮﻳښﻮد .دﻳﺮش ﻛﻠﻦ ،د ﻳـﻮاځﻲ واﻟـﻲ ﻳـﻮه ﻟﺴـﻴﺰه، ﻧﻪ زړه ﻳﯥ ﻻ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻮﻟﻪ ،ﭘﻪ ﻳﻮې ﻧﻮې ﻫﻴﻠﯥ ﺳﺮه...
ﻳــﻮ ﻣﺠــﺮد ﺳــړي ﺗــﻪ د ﭘﻮﻫﻮﻟــﻮ ﻟﭙــﺎره ﻫﻤــﺪوﻣﺮه ﺑــﺲ وي .ﺧــﻮ اوس ﻣﺎﺳــﺮه -ﺧﻴﺮ دى ټﺎم! زه ﻧﻮر وس ﻧﻠﺮم.
ﺧﻮاﻛﯥ ﺟﻮرډن وه ،ﻫﻐﻪ د ډﻳﺰي ﭘـﻪ څﻴـﺮ ﻧـﻪ وه .ﻫﻐـﻪ ډﯦـﺮه ﻫﻮښـﻴﺎره وه ﭼـﯥ د ډﻳﺰي وﻳﺮوﻧﻜﻮ ﺳﺘﺮګﻮ وﻳﻞ ﭼﯥ ﻫﺮ ﺗﺼﻤﻴﻢ او ﻫﺮ ﺗﺸﻮﻳﺶ ﭼـﯥ ﻫﻐـﯥ
ﺗﯧﺮ ﺷﻮي ﺧﻮﺑﻮﻧﻪ د وﺧﺖ ﭘﻪ ﺗﯧﺮﯦﺪو ﺳﺮه ﻟﻪ ځﺎن ﺳﺮه وﺳﺎﺗﻲ .ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ درﻟﻮد ،اوس ﻟﻪ ﻣﻨځﻪ ﺗﻠﻠﻰ و.
د ﺗﻮر ﭘﻞ ﻧﻪ ﺗﯧﺮﯦﺪو ،د ﻫﻐﯥ ﭘﺮﻛﺎﻟﻪ ﺳﺘړى ﻣﺦ زﻣﺎ ﭘﻪ اوږو ﭘﺮوت و. -ﺗﺎﺳﻮ دواړه د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﻛﻮر ﺗﻪ ځـﺊ .ټـﺎم ﭘـﻪ ﺧﻮښـۍ ووﻳـﻞ
*** او ﻟﻜﻪ ﻳﻮ ﻏټ ﺟﻨګ ﭼﯥ ﻳﯥ ګټﻠﻰ وي؛ ورځﺊ ،ﻫﻐﻪ ﺑـﻪ ﺗـﺎ ﻧـﻪ ځـﻮروي ،زه
ﻓﻜﺮ ﻛﻮم ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ځﺎن ﻏﺮه وړوﻛﻰ ﻏﻮﻧﺪې ﻧﺎز ﻳﯥ ﻧﻮر ﺧﺘﻢ ﺷﻮى دى.
ځﻮان ﻋﺒﺮاﻧﻲ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﭼﯥ د اﻳﺮو درې ﭘﻪ ﻳﻮ ﻗﻬﻮې دوﻛـﺎن ﻛـﯥ ﻳـﯥ ﻛـﺎر
ډﻳﺰي ﭘﺴﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ووت ،ﭘﺮﺗـﻪ د څـﻪ وﻳﻠـﻮ .ﻟﻜـﻪ د ﺑﻼګـﺎﻧﻮ ﭘـﻪ څﯧـﺮ
ﻛﺎوه ،ﻫﻐﻪ د ﺻﺤﻨﯥ ﺷﺎﻫﺪي وﻳﻠﻪ .ﻫﻐﻪ ﭼﯥ ﻛﻠـﻪ د ﺟـﻮرج وﻳﻠﺴـﻦ دﻓﺘـﺮ ﺗـﻪ
زﻣﻮﻧږ ﻧﻪ وﺗښﺘﻴﺪل.
راﻏﻠﻰ و ﻧﻮ ﻫﻐﻪ ﻧﺎروغ ﭘﺮوت و .ﻣﺎﻳﻜﻞ ورﺗﻪ وﻳﻠﻲ ول ﭼﯥ ﻻړ ﺷـﻲ او ارام
ﻳـﻮه ﺷــﻴﺒﻪ وروﺳــﺘﻪ ټــﺎم ﭘﺎڅﻴــﺪ او د وﻳﺴـﻜﻲ ﺑﻮﺗــﻞ ﻳــﯥ ﻫﻤﺎﻏﺴــﯥ ﺑﻨــﺪ
وﻛړي ﻳﺎ ځﺎن ډاﻛټﺮ ﺗﻪ وښﺎﻳﻲ ﺧﻮ وﻳﻠﺴﻦ ﻧﻪ ﻣﻨﻠﻪ وﻳﻞ ﻳـﯥ ﭼـﯥ ﻛـﺎر ﺑـﻪ ﻳـﯥ
ﺑﻴﺮﺗﻪ ټﻮټﻪ ﻛﯥ ﺗﺎووه،
ﺧﺮاب ﺷﻲ.
-ﻏﻮاړې ﺧﻮ ﻧﻪ؟ ...ﺟﻮرډن...؟ ﻧﻴﻚ...؟
-ﻣـﺎ ﺧﭙﻠــﻪ ښـځﻪ ﺑــﺮه ﻛﻮټـﻪ ﻛــﯥ ﺑﻨـﺪي ﻛــړې ده .ﻫﻐـﻪ ﺑــﻪ ﺳـﺒﺎ ﻧــﻪ ﺑﻠــﻪ ورځ
ﻣﺎ ځﻮاب ورﻧﻜړ.
ﭘـﻮرې ﻫﻤﻠﺘــﻪ وي ،ﺗﺮڅـﻮ ﻣــﻮﻧږ ﻟــﻪ دې ځﺎﻳـﻪ ﻻړ ﺷــﻮ .وﻳﻠﺴـﻦ ﺧﭙــﻞ ﻣﻠګــﺮي
-ﻧﻴﻚ؟
(c) ketabton.com: The Digital Library
*** ﻣﺎﻳﻜــﻞ ﺗــﻪ وﻳﻠــﻲ ول .ﻣﺎﻳﻜــﻞ ﺣﻴــﺮان و ،ﻫﻐــﻮى د څﻠــﻮرو ﻛﻠﻮﻧــﻮ راﻫﻴﺴــﯥ
ګﺎوﻧډﻳﺎن ول.
ﻫﻐﻪ ﻟږ ورو ﺷﻮ ،ﻻره ﻫﻢ ﺑﻨﺪه ﻧﻪ وه ﺧـﻮ ﻣـﻮﻧږ ورﻧـږدې ﺷـﻮ .د ﺧﻠﻜـﻮ ﺑـﻲ
ﭘﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﻮګﻪ وﻳﻠﺴﻦ د ﻫﻐﻪ ﻛﺴﺎﻧﻮ د ډﻟﯥ ﻧـﻪ و ﭼـﯥ ټﻮﻟـﻪ ورځ ﺑـﻪ ﭘـﻪ
ﺳﺪه او ﻣړاوې څﻴﺮو ﻟﻴﺪﻟﻮ ﺳـﺮه ټـﺎم ﻣﺠﺒـﻮره ﺷـﻮ ﭼـﯥ ﻟـﻪ ﻣـﻮټﺮه ورښـﻜﺘﻪ
ﭼﻮﻛۍ ﻧﺎﺳﺖ و ،ﺧﻠﻜﻮ او ﻣﻮټﺮو ﺗﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﻛﺘﻞ .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﺑـﻪ ورﺗـﻪ ﭼـﺎ ﻛـﻮم
ﺷﻲ.
ﻧﺼﻴﺤﺖ ﻛﻮه ﻧﻮ ﺑﯥ ﺧﻮﻧﺪه ﺧﻨﺪا ﺑﻪ ﻳﯥ ورﺗﻪ ﻛﻮﻟﻪ .ﻫﻐﻪ د ﺧﭙﻠﯥ ښځﯥ ﺳړى
-راځﺊ ﭼﯥ وګﻮرو ،ﻳﻮاځﯥ ګﻮرو ﻳﯥ.
و ،د ﺧﭙﻞ ځﺎن ﺳړى ﻧﻪ و.
ﻣﻮﻧږ د وﻳﻠﺴﻦ ګﺮاج ﭘﻪ ﻟﻮر روان ﺷﻮ ،ډﯦﺮ ﺧﻠﻚ وﻻړ ول ،دﻧﻨﻪ ﻧﻪ ؛ اوه
ﭘﻪ ﻃﺒﻴﻌﯥ ډول ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺗﺮې ﭘﻮښﺘﻠﻲ ول ﭼﯥ څﻪ ﺷﻮي ﺧـﻮ د وﻳﻠﺴـﻦ ﭘـﻪ
زﻣﺎ ﺧﺪاﻳﻪ ...ﻏږوﻧﻪ راﺗﻠﻞ.
ﻫﻐﯥ ﻫﻢ ﺷﻚ راﻏﻠﻰ و ﭼﯥ وﻟﯥ ﻳـﯥ ورﻧـﻪ داﺳـﯥ ﭘﻮښـﺘﻨﻪ ﻛـړې ده .ﻳـﻮ څـﻮ
-ﻟﻜﻪ ﭼﯥ څﻪ ﭘﻴښـﻪ راﻣﻨځﺘـﻪ ﺷـﻮې ده“.ټـﺎم ﻫﻴﺠـﺎﻧﻲ وﭘﻮښـﺘﻞ .ﻫﻐـﻪ د
ﻧﻮر ﻣﺰدوران ﭼﯥ دﻧﻨﻪ راﻏﻠﻞ ﻧﻮ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﻫﻢ د ﻣﻮﻗﻊ ﻧـﻪ ګټـﻪ اﺧﻴﺴـﺘﯥ وه او
ډﻟــﻪ ﺧﻠﻜــﻮ ﻣــﻨځ ﻛــﯥ ځﺎﻧﺘــﻪ ﻻره ﺟــﻮړه ﻛــړه ،زه او ﺟــﻮرډن ورﭘﺴــﯥ دﻧﻨــﻪ
ﺗﻠﻠﻰ و .ﻳﻮ څﻮ ﺷـﻴﺒﯥ وروﺳـﺘﻪ د اووه ﺑﺠـﻮ ﻧـﻪ ﺗﻴـﺮې وې ،د ﺧﻠﻜـﻮ دﺧـﻮﻟﯥ
ورﻏﻠﻮ ،دﻧﻨﻪ ﻳﻮ زﻳړ څﺮاغ ﺗﺘﻪ رڼﺎ ﺟﻮړه ﻛړې وه.
ﺧﺒﺮ ﺷﻮ ﭼﯥ ښځﯥ ﺳﺮه ﻳﯥ ﺷﻮر راﺧﺴﺘﻰ و .د ښځﯥ ﻏږوﻧﻪ ﻳﯥ ﺑﻬﺮ راﺗﻠﻞ.
آﻏﻠــﻰ وﻳﻠﺴــﻦ ﻛﻤﭙﻠــﻪ ﻛــﯥ او ﺑﻴــﺎ ﻳــﻮ څــﺎدر ﻛــﯥ ﺗــﺎوه ﺷــﻮې دﻳــﻮال ﺳــﺮه
-ﻣﺎ ووﻫﻪ ،ﻟﻪ دې ځﺎى ﻣﯥ ﻻﻧﺪې وﻏﻮرځﻮه ،ﻣﺎ ووﻫـﻪ ،ﺗـﻪ ﻣﺮدارﺧـﻮر
ﺧﻮاﻛﯥ ﭘﻪ ﻣﻴﺰ ﭘﺮﺗﻪ وه .ټﺎم ﭼـﯥ ﻣـﻮﻧږ ﺗـﻪ ﻳـﯥ ﺷـﺎه وه ،ورﻛـﻮږ ﺷـﻮ .ﺧـﻮاﻛﯥ
ﺑﯥ ﻏﻴﺮﺗﻪ اﻧﺴﺎن...ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ وروﺳـﺘﻪ آﻏﻠـﻰ وﻳﻠﺴـﻦ ﺗﻴـﺎرې ﺗـﻪ راوﺗﻠـﯥ وه،
ﭘﻮﻟﻴﺲ ﺳﺮه ﻳﻮه ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ وه ﭼﯥ ﺷﺎﻳﺪ ﻳﺎداښﺘﻮﻧﻪ ﻳﯥ اﺧﺴﺘﻞ .وﻳﻠﺴـﻦ ﻟـﺮې
ﻳﻮ ﻣﻮټﺮ ﻳﯥ ﻟﺮې ﻟﻴﺪﻟﻰ او ﭘﻴﮋﻧﺪﻟﻰ ﻳﯥ و ،ﻫﻐﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻻﺳﻮﻧﻪ رﭘـﻮل ﺗـﺮ څـﻮ
وﻻړ او ژړل ﻳﯥ ،ﻳﻮ څﻮ ﻛﺴﺎن ﺗﺮې ﭼﺎﭘﻴﺮه وﻻړ ﭘـﻪ اوږه ورﺗـﻪ ﻻﺳـﻮﻧﻪ ږدي
ودرﻳږي او ﺧﺒﺮې ورﺳﺮه وﻛړي .ﺧﻮ وړاﻧﺪې ﺗﺮ دې ﭼﯥ ﺧﺎوﻧﺪ ﻳﯥ دروازې
او ډاډ ورﻛﻮي ،ﺧﻮ وﻳﻠﺴﻦ ﻧﻪ څﻪ ﻟﻴﺪل او ﻧـﻪ څـﻪ اورﻳـﺪل ،ﻫﻐـﻪ ﺑـﺲ ﻫـﻢ دا
ﻧﻪ راووځﻲ ﻣﻴﺮﻣﻦ ﻳﯥ د ﻣﻮټﺮ ﻻﻧﺪې ﺷﻮې وه.
ﭼﻐﯥ وﻫﻠﯥ؛ اوه...زﻣﺎ...ﺧﺪاﻳﻪ.ټﺎم ﺳﺮ راﭘﻮرﺗﻪ ﻛړ او ګﺮاج ﻛﯥ ﻳﯥ ﺷـﺎوﺧﻮا
ﻣﺎﻳﻜﻞ وﻳﻞ د ﻣﻮټﺮ رﻧـګ ﻳـﯥ ﺳـﻢ ﻧـﻪ دى ﻟﻴـﺪﻟﻰ ،ﺧـﻮ ﻟـﻮﻣړي ﺟﻴﻨـﺎﻳﻲ
ﻛﺘﻞ.
ﭘﻮﻟﻴﺲ ﺗﻪ ﻳﯥ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﺷﺎﻳﺪ ﺷـﻴﻦ رﻧـګ ﻳـﯥ درﻟـﻮد .او ﻳـﻮ ﺑـﻞ ﻣـﻮټﺮ ﭼـﯥ
-ﺗﻪ څﻪ ﻏﻮاړې ﻣﻠګﺮﻳﻪ؟ ﭘﻮﻟﻴﺲ ،ټﺎم ﻧﻪ وﭘﻮښﺘﻞ.
ﻧﻴﻮﻳﺎرك ﺗﻪ روان و ،ﺧﭙﻞ ﻣﻮټﺮ ﻳﯥ ﻏﺎړې ﺗﻪ ﻛړ او د ﻣﺎرټﻞ وﻳﻠﺴـﻦ ﺧﻮاﺗـﻪ
-څﻪ ﺷﻮي؟ زه ﻏﻮاړم ﭘﻮه ﺷﻢ.
راﻏﻰ ،د ﻫﻐﯥ ژوﻧﺪ ﭘﻪ ﺑﯥ رﺣﻤۍ ﻟﻪ ﻣﻴﻨځﻪ ﺗﻠﻠﻰ و .ﻣﺦ او ﻧﻮر ټﻮل ﺑﺪن ﻳـﯥ
-ﻳﻮ ﻣﻮټﺮ ووﻫﻠﻪ او ﻣړه ﺷﻮه.
ﭘــﻪ وﻳﻨــﻮ او ﺧــﺎورو ﻛــﯥ ورك ﺷــﻮى و .ﻣﺎﻳﻜــﻞ او ﻣــﻮټﺮ ﭼﻠــﻮﻧﻜﻰ ﻟ ـﻮﻣړي
-ﭘﻪ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣړه ﺷﻮه؟ټﺎم ﻳﯥ ﺧﺒﺮه ﺗﻜﺮار ﻛړه.
ﻛﺴﺎن ول ﭼﯥ د ﭘﻴښﯥ ځﺎى ﺗﻪ رﺳﻴﺪﻟﻲ وو ،دﻫﻐﯥ ﺧﻮﻟﻪ وازه ﭘﺎﺗﯥ وه.
-ښځﯥ ﺳﺮك ﺗﻪ ﻣﻨډه ﻛړه ،د ﺳﭙﻲ زوى ﻣﻮټﺮ ﻫﻢ وﻧﻪ دراه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻫﻐﻪ ﻣﻮټﺮ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﻧﻪ دﻳﺨﻮا ﻧﻪ دى ﻛﺘﻠﻰ. -ﻫﻠﺘﻪ دوه ﻣﻮټﺮې وې ،ﻳﻮ ﻣﻮټﺮ راروان او ﺑﻞ روان و .ﻣﺎﻳﻜـﻞ ﭘـﻮﻟﻴﺲ
ﻳﻮاځﯥ زه او ﺗﻮرى دوﻣﺮه ﻧږدې وو ﭼﯥ د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې ﻣﻮ واورﻳﺪې ،ﺧـﻮ ﺗﻪ ووﻳﻞ.
د ﭘﻮﻟﻴﺲ ﻫﻢ ﻟږ ﺷﻚ راﻏﻰ. -ﭼﻴﺮﺗﻪ روان و؟ ﭘﻮﻟﻴﺲ وﭘﻮښﺘﻞ.
-څﻪ ﺧﺒﺮه ده؟ ﭘﻮﻟﻴﺲ وﭘﻮښﺘﻞ -ﻫﺮ ﻳﻮ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻻره روان و .ﻫﻐﻪ ﺳړي د ﻣړي ﭘـﻪ ﻟـﻮر اﺷـﺎره ﻛﻮﻟـﻪ ﺧـﻮ
-ﻣﻠګﺮى ﻣﯥ دى.ټﺎم ،ﭘﻮﻟﻴﺲ ﺗﻪ ﺳﺮ ورواړوه ﺧﻮ وﻳﻠﺴﻦ ﻳﯥ ﻻ ﻻﺳﻮﻧﻮ ﻻﺳﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﺑﻴﺮﺗﻪ ﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛﯥ راﺳﺘﺎﻧﻪ ﻛړل؟ ﻫﻐﯥ راﻣﻨډه ﻛړه او ﻫﻐـﻪ ﻣـﻮټﺮ
ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟﻰ و .دا واﻳﻲ ﭼﯥ ﻫﻐـﻪ ﻣـﻮټﺮ ﭘﻴﮋﻧﻲ...ﻏـټ زﻳـړ ﻣـﻮټﺮ و .ﭘـﻮﻟﻴﺲ ﭘـﻪ ﭼﯥ ﻧﻴﻮﻳﺎرك ﻧـﻪ راروان و ،د ﻫﻐـﻪ ﻣـﻮټﺮ ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ ورﻏﻠـﻪ ،زﻣـﺎ ﭘـﻪ ﺧﻴـﺎل د
ﺷﻜﻲ ﺳﺘﺮګﻪ ټﺎم ﺗﻪ وﻛﺘﻞ. ﻣﻮټﺮ ﺳﺮﻋﺖ 60،70ﻛﯥ و.
-او ﺳﺘﺎ ﻣﻮټﺮ ﻛﻮم ﻗﺴﻢ رﻧګ ﻟﺮي؟ -ددې ځﺎى ﻧﻮم څﻪ ﺷﻰ دى؟ ﭘﻮﻟﻴﺲ وﭘﻮښﺘﻞ.
-زﻣﺎ ﺧﻮ آﺑﻲ دوه ﻛﺴﻲ ﻣﻮټﺮ دى. -ﻧﻮم ﻳﯥ راﺗﻪ ﻧﻪ راځﯥ.
-ﻣﻮﻧږ ﻫﻤﺪا اوس ﻧﻴﻮﻳﺎرك ﻧﻪ راﻏﻠﻮ .ﻣﺎورﺗﻪ ووﻳﻞ،ﻳﻮ ﻛﺲ ﭼـﯥ ﻣـﻮﻧږ ﻳﻮ ﺑﺎﺳﻠﻴﻘﻪ ﺗﻮر ﺳړى ﺧﻮاﻛﯥ ودرﻳﺪ.
ﭘﺴﯥ راروان و ،زﻣﺎ ﺧﺒﺮه ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻛړه .وﻳﻠﺴﻦ ﻳﯥ ﻟﻜﻪ د ﻣﺎﺷﻮم راﭘﻮرﺗـﻪ ﻛـړ -ﻫﻐﻪ ﻣﻮټﺮ زﻳړ رﻧګ و ،ﻏټ زﻳړ ﻣﻮټﺮ و او ﻧﻮى ﻫﻢ و.
ټﺎم ﻫﻐﻪ دﻓﺘﺮ ﺗﻪ ﻧﻨﻮﻳﺴﺖ ،ﭘﻪ څﻮﻛۍ ﻳﯥ ﻛﻴﻨﺎوه او ﺑﻴﺮﺗﻪ راووت -ټﻜﺮ دې ﺧﭙﻠﻪ وﻟﻴﺪ؟ﭘﻮﻟﻴﺲ ﺗﺮې وﭘﻮښﺘﻞ.
-ﻳﻮ ﻛﺲ ورﺷﺊ او ورﺳﺮه ﻛﻴﻨﺊ .دوه ﻛﺴﻪ ﻣﺠﺒﻮره او ﭘـﻪ ﻧـﻪ زړه ﻛـﻮټﯥ -ﻧﻪ...ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ﻣﻮټﺮ زﻣﺎ ﻣﺨﯥ ﺗﻪ راﻏﻰ ،ﻫﻠﺘﻪ ﻳﯥ ﺳﺮﻋﺖ زﻳﺎت ﺷـﻮى و.
ﺗﻪ ورﻏﻠﻞ .ټﺎم ﻫﻐﻮى ﭘﺴﯥ دروازه ﺑﻨﺪه ﻛړه او زﻣﺎ ﺧﻮاﺗﻪ راﻏﻰ او راﺗﻪ ﻳﯥ اﺗﻴﺎ ﻧﻮي ﻛﯥ روان و.
ووﻳﻞ؛ راځﻪ ﭼﯥ ځﻮ. -دﻟﺘﻪ راﺷﻪ او ﻧﻮم دې راﺗﻪ وواﻳﻪ.
ټﺎم ﻟﻪ ﺻﺤﻨﯥ ځـﺎى ﻧـﻪ ﭘـﻪ ورو راووت ،ﺧـﻮ د ﭘﻴښـﯥ ځـﺎى ﭘﻨـﺎه ﻛﻴـﺪو ﻳﻮ څﻪ ﺧﺒﺮې دﻧﻨﻪ وﻳﻠﺴﻦ ﻫﻢ واورﻳﺪې.
وروﺳﺘﻪ ﭘﻪ ﺳﺮﻋﺖ روان ﺷﻮ .ﺷﻴﺒﻪ ﻛﯥ ﺳﺘﺮګﯥ ډﻛﯥ ﺷـﻮې او ﺳـﺘﺮګﯥ ﻳـﯥ -ﺗﺎﺳﻮ ﻣﺎﻧﻪ ﭘﻮښﺘﻨﻪ وﻛړئ ﭼﯥ ﻛﻮم ډول ﻣـﻮټﺮ و ،زه ﭘـﻮﻫﻴږم ﭼـﯥ ﻛـﻮم
ﻣﻮښﻠﯥ، ډول ﻣﻮټﺮ و .ﻫﻐﻪ ټـﺎم ﺗـﻪ وﻛﺘـﻞ ،ﻫﻐـﻪ زر د وﻳﻠﺴـﻦ ﺧﻮاﺗـﻪ راﻏـﻰ او د ﻫﻐـﻪ
-څﻪ ﺑﻴﻐﻴﺮﺗﻪ اﻧﺴﺎن ،ﻟږ ﺧﻮ ﺑﻪ دې ﻣﻮټﺮ ودروﻟﻰ و. ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ودرﻳﺪ او د ﻣټﻪ ﻳﯥ وﻧﻴﻮ.
*** -ﻟږ ځﺎن ﻗﺎﺑﻮ ﻛﻪ ...وﻳﻠﺴﻦ ،ټﺎم ﺗﻪ ﭘﻪ ځﻴﺮ ځﻴﺮ ﻛﺘﻞ.
-واوره! ټﺎم ورﺗﻪ وﻳﻞ ،ﻫﻐﻪ ﻳﯥ ﻟـږ وﻟـړزاوه؛ زه ﻫﻤـﺪا اوس ﻧﻴﻮﻳـﺎرك
ټﺎم ﻣﻮټﺮ ﻛﻮر ﻛﯥ ګﺮاج ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ ودراوه او دوﻫـﻢ ﻣﻨـﺰل ﺗـﻪ ﻳـﯥ وﻛﺘـﻞ،
ﻧﻪ راﻏﻠﻢ ،ﻣﺎ درﺗﻪ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﻣﻮټﺮ راوﺳﺘﻪ ،ﻣﺎ ﭼﯥ درﺳﺮه ﺧﺒـﺮه ﻛـړې وه .ﻫﻐـﻪ
دوه ﻛړﻛۍ ﻟﻪ وراﻳﻪ ښﻜﺎرﻳﺪې،
زﻳړ ﻣﻮټﺮ ،ﻛﻮم ﭼـﯥ ﻣﺎﺳـﺮه ﻣﺎﺳﭙښـﻴﻦ و ،ﻫﻐـﻪ زﻣـﺎ ﻧـﻪ و ،ﭘـﻮى ﺷـﻮې؟ ﻣـﺎ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﺗﻪ څﻪ ﻛﻮې دﻟﺘﻪ؟ ﻣﺎ وﭘﻮښﺘﻞ. -ډﻳﺰي ﻛﻮرﺗﻪ راﻏﻠﯥ ده .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ .ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣـﻮﻧږ ﻛﻮرﺗـﻪ راورﺳـﻴﺪو،
-ﺑﺲ ﻫﻢ دﻟﺘﻪ وﻻړ وم زوړ ﻳﺎره! ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ؛ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮ ﻛﻮره رﺳﻮﻟﻰ وى ،ﻧﻴﻚ! ﻧﻦ ﺷﭙﻪ ﻣﻮﻧږ ﻫـﻴڅ ﻧـﻪ ﺷـﻮ
ﭘﻪ ﻳﻮ ﻧﻈﺮ ﺧﻮ دا ډﯦﺮ ﺳﭙﻚ ﻛﺎر دى .ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮ ﻛړى واى ﭼﯥ ﻫﻐـﻪ ﺑـﻪ ﻛﻮﻻى .د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮو ﻛﯥ ﺑﺪﻟﻮن ښﻜﺎرﻳﺪه ،ﻫﻐـﻪ ﺟـﺪي و .زه ﺑـﻪ ﭼﺎﺗـﻪ وواﻳـﻢ
دا ﻛﻮر وﻟﻮټﻲ ﺧﻮ زه د ګﻨﺎﻫګﺎرو څﻴﺮو ﭘﻪ ﻟﻴـﺪﻟﻮ ﻋـﺎدي وم ،ﻟﻜـﻪ د ووﻟـﻒ ﭼﯥ ﺗﺎﺗﻪ ﻳﻮه ټﻴﻜﺴﻲ راوﻏﻮاړي او ﺗﺎ ﺗﺮ ﻛـﻮره ورﺳـﻮي او دﻟﺘـﻪ اﻧﺘﻈﺎرﻧـﻪ
ﺷﻴﻢ څﻴﺮه ښﻪ ده ،ﺗﻪ او ﺟﻮرډن ﻻړ ﺷﺊ ﻛﻪ اﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻛﯥ ﻣﻮ څـﻪ ﻟګﻴـﺪل ،ﻫﻐـﻪ د ﻛـﻮر
-ﭘــﻪ ﻻره ﻛــﯥ ﺧــﻮ څــﻪ ﺳــﺘﻮﻧﺰه ﻧــﻪ وه ﭘﻴښــﻪ ﺷــﻮې؟ ﺷــﻴﺒﻪ وروﺳــﺘﻪ ﻳــﯥ دروازه ﺧﻼﺻﻪ ﻛړه
وﭘﻮښﺘﻞ. -راځﻪ دﻧﻨﻪ.
-ﻫﻮ...ﻫﻐﻪ زړه ﻧﺎ زړه ﻛﻴﺪه. -ﻧــﻪ ﺧﻴــﺮ وﻳﺴــﯥ .ﺧــﻮ زه ﺑــﻪ ډﯦــﺮ ﺧــﻮښ ﺷــﻢ ﻛــﻪ د ټﻴﻜﺴــﻲ ﻏــﻢ دې راﺗــﻪ
-څﻮك ﺧﻮ ﭘﻜﯥ ﻣړ ﺷﻮى ﻧﻪ و؟ وﺧﻮړه .زه ﺑﻬﺮ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﻮم .ﺟﻮرډن ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻮﻧﻪ زﻣﺎ ﻻﺳﻮﻧﻮ ﻛﯥ راﻛړل
-ﻫﻮ... -راځﻪ دﻧﻨﻪ ځﻮ ،ﻧﻴﻚ!
-ﻣﺎ ﻫﻤﺪا ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ،ﻣﺎ ډﻳﺰي ﺗﻪ وﻳﻠﻲ و .ﻣﺎ ﻫﻤﺪا ﻓﻜﺮ ﻛـﺎوه .او دا ښـﻪ -ﻧﻪ ،ﻣﻨﻨﻪ...
وي ﭼﯥ ټﻜﺎن ﻳﻮ دﻣﻲ راﺷﻲ .ﻫﻐﻪ داﺳﯥ ﻟګﻴـﺎ و ﻟﻜـﻪ ﻳـﻮاځﯥ ﭼـﯥ د ډﻳـﺰي زه ﻟږ ﻧﺎروغ ﻏﻮﻧـﺪې وم ،ﻣـﺎ ﻏﻮښـﺘﻞ ﻳـﻮاځﯥ واوﺳـﻢ ،ﺧـﻮ ﺟـﻮرډن ﻳـﻮه
ﺧﺒﺮې ﻓﺮق ﻛﻮي. ﺷﻴﺒﻪ ﻧﻮره ﻫﻢ ﺗﻢ ﺷﻮه،
-زه ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳﺮي ﺗﻪ ﭘﻪ ﺑﻞ ﺳﺮك ﺗﻠﻠـﻰ وم او ﺧﭙـﻞ ﻣـﻮټﺮ ﻣـﯥ ګـﺮاج ﻛـﯥ -ﺗﺮ اوﺳﻪ ﺧﻮ ﻻ ﻧﻬﻪ ﻧﻴﻤﯥ ﺑﺠﯥ دي .ﻫﻐﯥ ووﻳﻞ.
ﭘﺮﻳښﻮد .زه ﻓﻜﺮ ﻧﻪ ﻛﻮم ﻛﻪ ﻣﻮﻧږ ﭼﺎ ﻟﻴﺪﻟﻲ ﻳـﻮ .ﺧـﻮ زه ډاډﻣـﻦ ﻳـﻢ ﭼـﯥ ﻣـﻮﻧږ ﭘﻪ ﻣﺎ دې ﻟﻌﻨﺖ وي ﭼﯥ زه دې ﺑﻴﺎ دﻧﻨﻪ ﻻړ ﺷﻢ ،ﻣﺎ ﭘـﻪ ﻳـﻮه ورځ ﻛـﯥ ډﯦـﺮ
ﭼﺎ ﻧﻪ ﻳﻮ ﻟﻴﺪﻟﻲ. څﻪ وﻟﻴﺪل او ﻧﺎڅﺎﭘﻪ ﭘﻪ دې درﻳځ ﻛﯥ ﺟﻮرډن ﻫﻢ ﺷﺎﻣﻠﻪ ﺷـﻮه .ﻣـﺎ ﻳـﻮه ﺷـﻴﺒﻪ
ﭘﻪ دې وﺧﺖ ﻛﯥ ﻣﯥ ﺗـﺮې زړه ډﯦـﺮ ﺑـﺪ ﺷـﻮ او ډﯦـﺮه ﻏﻮﺳـﻪ ﻣـﯥ ﻫـﻢ ورﺗـﻪ ﺧﭙــﻞ ﺳــﺮ ﻻﺳــﻮﻧﻮ ﻛــﯥ ﻧﻴــﻮﻟﻰ ګــﻨګﺲ ﻧﺎﺳــﺖ وم ،ﺑﻴــﺎ ﻣــﯥ واورﻳــﺪل ﭼــﯥ د
راﻏﻠﻪ ،د ډﯦﺮې ﻏﻮﺳﯥ ﻧﻪ ورﺗﻪ ﻏﻠﻰ وﻻړ وم. ﻛــﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸــﺮ ﻳــﻮ ﭼﺎﺗــﻪ د ټﻴﻜﺴــﻲ ﻟﭙــﺎره زﻧــګ وﻫــﻲ .ﺟــﻮرډن ﻫــﻢ ﺗﺮﻳــﻮ
-ﻫﻐﻪ ښځﻪ څﻮك وه؟ ﻫﻐﻪ وﭘﻮښﺘﻞ. ﺗﻨــﺪى دﻧﻨــﻪ ﻻړه ،زه د دروازې ﭘــﻪ ﻟــﻮر روان ﺷــﻮم ،ﻫﻤﻠﺘــﻪ ﺑــﻪ ټﻴﻜﺴــﻲ ﺗــﻪ
-د ﻫﻐــﯥ ﻧــﻮم ﻣﺎرټــﻞ وﻳﻠﺴــﻦ و ،ﺧﺎوﻧــﺪ ﻳــﯥ ﻫﻤﻠﺘــﻪ ګــﺮاج درﻟــﻮد ،دا اﻧﺘﻈﺎر وﺑﺎﺳﻢ.
ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﭘﻴښﻪ څﻨګﻪ راﻣﻨځﺘﻪ ﺷﻮه؟ زه ﺷﻞ ﻣﺘﺮه ﻫﻢ ﻟـﺮې ﻧـﻪ وم ﺗﻠﻠـﻰ ﭼـﯥ ﺧﭙـﻞ ﻧـﻮم ﻣـﯥ واورﻳـﺪه او ورﺳـﺮه
-ﻣـــﺎ ﻏﻮښـــﺘﻞ ﭼـــﯥ ﻫﻐـــﯥ ﻧـــﻪ اﺷـــﺘﺮﻧګ ...ﻣـــﺎ ﻏﻮښـــﺘﻞ اﺷـــﺘﺮﻧګ ﺗـــﺎو ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﺑﻮټﻮ د ﻣﻨځ ﻧﻪ راووت ،زه ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻐﻪ وﺧﺖ ډﯦﺮ ﺣﻴﺮان ﺷـﻮى وم.
ﻛړم.ﺧﺒﺮه ﻳﯥ ﻣﻨځ ﻛﯥ ﭘﺮې ﺷﻮه او ﻣﺎﺗﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ راڅﺮګﻨﺪ ﺷﻮ. ﺧﻮ د ﺳﭙﻮږﻣۍ ﭘﻪ رڼﺎ ﻛﯥ ﻣﯥ ﻳﻮاځﯥ د ﻫﻐﻪ ګﻼﺑﻲ درﻳﺸﻲ ﺗﻪ ﭘﺎم ﺷﻮ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﭼﻠﻮه ،ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮي ﭼﯥ دواړه ﺧﺒﺮې څـﻪ ﺗـړاو ﻟـﺮي ،ﻫﻐـﻪ د ﻫﺮڅـﻪ ﺑـﺎره -ﻣﻮټﺮ ډﻳﺰي ﭼﻠﻮه...؟
ﻛﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﻮﻻى ﺷﻲ .ﻣﺎ د ډﻳـﺰي ﻛـﻮر ﺗـﻪ ور وﻛﺘـﻞ ،ﻳـﻮاځﯥ دوه ﺧﻮﻧـﻮ ﻛـﯥ -ﻫﻤﻤﻤﻢ ...ﻫﻮ .ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ ووﻳـﻞ؛ ﺧـﻮ زه ﺑـﻪ واﻳـﻢ ﭼـﯥ ﻣـﻮټﺮ
څﺮاﻏﻮﻧﻪ ﺑﻞ ول. ﻣﺎ ﭼﻼوه ،ﺗﻪ ﺧﻮ ﺧﺒﺮ ﻳﯥ ﭼﻰ ﻣﻮﻧږ ﻧﻴﻮﻳﺎرك ﻧﻪ راﺗﻠﻮ ﻧﻮ ﻫﻐﻪ ډﯦﺮه ﻫﻴﺠـﺎﻧﻲ
-ﺗﻪ ﺻﺒﺮ وﻛﻪ زه ګﻮرم ﭼﯥ څﻪ ﺧﻮ ﺷﺘﻪ ﻧﻪ ...ﻣﺎ د ﻛړﻛﻴﻮ ﻧﻪ ﻏﻠـﻲ وﻛﺘـﻞ، وه او ﻫﻐﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ﻣﻮټﺮ ﭼﻠﻮﻟﻮ ﺳﺮه ﺑﻪ ﻳـﯥ ﻣـﺎﻏﺰه ﻟـږ ﭘـﻪ اراﻣـﻪ ﺷـﻲ،
ﺑﺮﻧډه ﻛﯥ ﻫﻤﺎﻏﺴﯥ څﺮاﻏﻮﻧﻪ ﻟګﻴﺪﻟﻲ وو ﻟﻜﻪ درې ﻣﻴﺎﺷﺘﯥ وړاﻧـﺪې ﭼـﯥ ﺧﻮ ﻫﻐـﻪ ښـځﻪ ﻳـﻮ ﻧﺎڅﺎﭘـﻪ زﻣـﻮﻧږ ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ راﻏﻠـﻪ ،دا ﻫﺮڅـﻪ ﻳـﻮه ﺷـﻴﺒﻪ ﻛـﯥ
زه ډوډۍ ﻟﭙــﺎره راﺑﻠــﻞ ﺷــﻮى وم ...اﺷــﭙﺰ ﺧﺎﻧــﻪ ﻛــﯥ ډﻳــﺰي او ټــﺎم ﻳــﻮ ﺑــﻞ ﺗــﻪ راﻣﻨځﺘﻪ ﺷﻮل ،ﻣﺎﺗﻪ داﺳﯥ ښﻜﺎرﻳﺪه ﻟﻜﻪ ﻫﻐﯥ ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ اﺷﺎره ﻛﻮﻟﻪ او
ﻣﺨــﺎﻣﺦ ﻧﺎﺳــﺖ وو ،ﺗــﺮ ﻣــﻨځ ﻣﻴــﺰ ﺑﺎﻧــﺪې ﻳــﺦ ﺳــﻮرﻛړى ﭼــﺮګ او دوه ﺑﻮﺗﻠــﻪ ﻫﻐﯥ ﻣﻮﻧږ ﺳﺮه ﺧﺒﺮې ﻛﻮل ﻏﻮښﺘﻞ .ﻟﻮﻣړى ډﻳﺰي ﻣﻮټﺮ د ښـځﯥ ﻧـﻪ ﺑـﭻ او د
ﺷﺮاب اﻳښﻲ وو .ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻪ ورﺗﻪ ډﻳﺰي ﺑﺮه وﻛﺘﻞ ،ټﺎم ورﺗﻪ ﺧﺒـﺮې ﻛـﻮﻟﯥ او ﻣﺨﺎﻣﺦ راروان ﻣﻮټﺮ ﭘﻪ ﻟﻮر ﺗﺎو ﻛړ او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ د وارﺧﻄﺎۍ ﻧـﻪ ﺑﻴﺮﺗـﻪ د ﻫﻐـﯥ
ﻫﻐﯥ ورﺗﻪ ﺳﺮ ﺧﻮځﺎوه. ﭘﻪ ﻟﻮر اﺷﺘﺮﻧګ ووﻫﻪ .ﺗﺮ څـﻮ ﭼـﯥ زﻣـﺎ ﻻس اﺷـﺘﺮﻧګ ﺗـﻪ رﺳـﻴﺪه ﻧـﻮ ښـځﻪ
ﻫﻐﻮى ﺧﻮﺷﺎﻟﻪ ﻧﻪ ښﻜﺎرﻳﺪل ،ﻫﻐﻮى د ﭼﺮګ او ﻳﺎ د ﺷﺮاﺑﻮ ﻧﻪ ﻫـﻴڅ ﻧـﻪ و ﻣﯥ ﭘﻪ ﻫﻮا وﻟﻴﺪه ،زﻣﺎ ﭘﻪ ﻓﻜﺮ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺷﻴﺒﻪ ﻛﯥ وژل ﺷﻮې وه.
ﺧﻮړﻟﻲ او دواړه ﺧﻔﻪ ﻫﻢ ﻧـﻪ ښـﻜﺎرﻳﺪل .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﺑﺮﻧـډې ﻧـﻪ راښـﻜﺘﻪ ﺷـﻮم، -ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻣﻴﻨځ دوه ﺷﻮې وه.
ﺑﻬﺮ ﻧﻪ ﻣﯥ د ټﻜﺴﻲ ﻏږ واورﻳﺪه او ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻫﻤﻠﺘﻪ وﻻړ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﺎوه. -ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﻣﻪ ﻳﺎدوه ،زوړ ﻳـﺎره! ﻫﻐـﻪ ټﻜـﺎن وﺧـﻮړ؛ ﻣـﺎ ﻏﻮښـﺘﻞ د ټﻜـﺮ
-ﻫﺮ څﻪ ﺧﻮ ﺳﻢ دي؟ﻫﻐﻪ ﺑﯥ ﻛﺮاره وﭘﻮښﺘﻞ. ﻣﺨﻪ وﻧﻴﺴﻢ ،ﻧﻮ ﻻﺳﻲ ﺑﺮﻳﻚ ﻣﯥ راﻛـﺶ ﻛـړ ،ﺧـﻮ ګټـﻪ ﻳـﯥ ﻧـﻪ وه ،ﻟـﻪ ﻫﻐـﯥ
-ﻫــﻮ ...ﻫــﺮ څــﻪ ﺳــﻢ دي .ﻣــﺎ زړه ﻧــﺎ زړه ووﻳــﻞ؛ ښــﻪ ده ﭼــﯥ ﻻړ ﺷــﯥ او ﻟــږ وروﺳﺘﻪ زه ﺧﭙﻠﻪ ﻣـﻮټﺮ ﺗـﻪ ﻛﻴﻨﺎﺳـﺘﻢ ،ﻫﻐـﻪ ﺑـﻪ ﺳـﺒﺎ ﭘـﻮرې ښـﻪ ﺷـﻲ ،ﺑـﺲ زه
ﺧﻮب وﻛړې. ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﻮم او ګﻮرم ﻛﻪ ﭼﻴﺮې ورﺗﻪ ټﺎم د ﻧﻦ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﺑﺤـﺚ ﺑـﺎره
ﻫﻐﻪ ﺳﺮ ﺧﻮځﺎوه. ﻛﯥ څﻪ ﻛﻢ ﻋﻘﻠﻲ ﻛﻮي ﻧﻮ زه ﺑﻪ ﻳﯥ ﻣﺨـﻪ وﻧﻴﺴـﻢ .ﻫﻐـﯥ ﺧﭙـﻞ ځـﺎن ﻛﻮټـﻪ ﻛـﯥ
-زه ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﻮم ﺗﺮ څﻮ ډﻳﺰي ﭘﻪ اراﻣـﻪ ﺧـﻮب وﻛـړي ...ښـﻪ ﺷـﭙﻪ ﺑﻨﺪ ﻛړى دى .ﻛﻪ ﭼﻴﺮى ټﺎم څﻪ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻛﻮي ﻧﻮ ﻣﺎ ﻫﻐﯥ ﺗﻪ وﻳﻠـﻲ ﭼـﯥ څـﺮاغ
زوړ ﻳﺎره! روښﺎﻧﻪ او ﺑﻴﺎ ﻣړ ﻛړه.
ﻫﻐــﯥ ﺧﭙــﻞ ﻻﺳــﻮﻧﻪ ﻛــﻮرﺗۍ ﺟﻴــﺐ ﻛــﯥ ﻧﻨﺒﺎﺳــﻞ او ﻳــﻮ ځــﻞ ﺑﻴــﺎ د ﺑﻮټــﻮ -ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ورﺗﻪ ﻫﻴڅ ﻫﻢ وﻧﻪ واﻳﻲ .ﻣﺎ ورﺗﻪ ووﻳﻞ.
ﺗﺮﻣﻨځ ﭘټ ودرﻳﺪ او ﭘﻪ ځﻴﺮ ځﻴﺮ ﻳﯥ ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ﻛﺘـﻞ .زه ﻣﺠﺒـﻮره ﺷـﻮم ،ﻫﻐـﻪ -زه ﭘﻪ ﻫﻐﯥ ﺑﺎور ﻧﻪ ﻟﺮم ،زوړ ﻳﺎره!
ﻣﯥ ﻫﻤﻠﺘﻪ د ﺳﭙﻮږﻣۍ ﭘﻪ ﺳﭙﻴﻨﻪ رڼﺎ ﻛـﯥ ﭘﺮﻳښـﻮد ،ﻫﻐـﻪ د څـﻪ اﻧﺘﻈﺎرﻛـﺎوه -ﺗﻪ ﺑﻪ ﺗﺮ ﻛﻮﻣﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻛﻮې؟
او څﻪ ﺷﻲ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻛﺘﻞ... -ټﻮﻟﻪ ﺷﭙﻪ ﻛﻪ ﺿﺮورت وي ،ﺗﺮ ﻫﻐﻪ ﻣﻬﺎل ﺑﻪ ﻫﻐﻮى وﻳﺪه ﺷﻮي ﻫﻢ وي.
ﻳﻮه ﻧﻮي ﺧﺒﺮه ﻣﯥ ذﻫﻦ ﺗﻪ راﻏﻠﻪ ،ﻛﻪ ﭼﻴﺮې ټﺎم ﺧﺒﺮ ﺷﻲ ﭼﯥ ﻣﻮټﺮ ډﻳﺰي
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺳﻬﺎر ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ ﺳګﺮټ څﻜﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره ﻳﻮې ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ﻻړو .ﺧﻮ اوس ﻫﺮ ځﺎى
ګﺮدوﻧﻪ ﭘﺮاﺗﻪ ول او ﻛﻮټﻪ ګﺮدﺟﻨﻪ وه ﻟﻜﻪ د څﻮ ورځﻮ راﻫﻴﺴﯥ ﭼﯥ ﺻﻔﺎﻳﻲ
ﻧﻪ وي ﺷﻮې.
-ﺗــﻪ ﺑﺎﻳــﺪ دا ځــﺎى ﭘﺮﻳــږدې .ﻣﺎورﺗــﻪ ووﻳــﻞ ....دا ښــﻜﺎره ﺧﺒــﺮه ده ﭼــﯥ
ﻫﻐﻮي ﺑﻪ ﺳﺘﺎ ﻣﻮټﺮ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻛړى وي.
-اوس دا ځﺎى ﭘﺮﻳږدم؟ زوړ ﻳﺎره!
-ﻳﻮې اوﻧۍ ﻟﭙﺎره اټﻼﻧټﻴﻚ ﻳﺎ ﻣﻮﻧټﻴﺮﻳﻞ ﺗﻪ ﻻړ ﺷﻪ. اﺗﻢ څﭙﺮﻛﻰ
ﻫﻐــﻪ زﻣــﺎ ﺧﺒــﺮې ﺑــﺎره ﻛــﯥ ﻫــﻴڅ ﻓﻜــﺮ وﻧــﻪ ﻛــړ ،ﻫﻐــﻪ ډﻳــﺰي ﻧــﻪ ﺷــﻮه
ﭘﺮﻳښﻮدى ،ﺗﺮ څﻮ ﻫﻐﻪ ﭘﻮه ﺷﻲ ﭼـﯥ ډﻳـﺰي ﺑـﻪ څـﻪ ﭘﺮﻳﻜـړه وﻛـړي .ﻫﻐـﻪ ﻳـﻮه
اﺧﻴﺮي ﻫﻴﻠﻪ راټﻴﻨګﻪ ﻛړې وه او ﻣﺎ ﻫﻐﻪ ﻳﻮاځﯥ ﻧـﻪ ﺷـﻮ ﭘﺮﻳښـﻮدى .دا ﻫﻐـﻪ
ﻣﺎټﻮﻟﻪ ﺷﭙﻪ ﺧﻮب وﻧﻪ ﺷﻮ ﻛړاى .زه ﻟږ ﻧﺎروغ ﻫﻢ وم ،ﻛـﻪ ﺳـﺘﺮګﻪ ﺑـﻪ ﻣـﯥ
ﺳﻬﺎر و ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺗﻪ د ﺧﭙﻠﯥ ځﻮاﻧۍ او د ډان ﻛﻮډي ﺳﺮه د ﻳﻮځﺎى ﻛﻴـﺪو
ﭘټﻪ ﺷﻮه ﻧﻮ وﺣﺸـﻲ او وﻳﺮوﻧﻜـﻲ ﺧﻮﺑﻮﻧـﻪ ﺑـﻪ ﻣـﯥ ﻟﻴـﺪل .ﺳـﻬﺎر ﺳـﭙﻴﺪه داغ
ﻛﻴﺴــﻪ ﻛــړې وه.دا ﻛﻴﺴــﻪ ﻳــﯥ راﺗــﻪ ځﻜــﻪ ﻛﻮﻟــﻪ ﭼــﯥ ﻫﻐــﻪ د ټــﺎم ﭘــﺮ وړاﻧــﺪې
ﻣﻬﺎل د ﻣﻮټﺮ ﻏږ اورﻳﺪو ﺳﺮه ﻟﻪ ځﺎﻳﻪ ﭘﻮرﺗﻪ ﺷﻮم ،ﻛﺎﻟﻲ ﻣـﯥ ﺑـﺪل ﻛـړل او د
دښﻤﻨۍ ﻛﯥ ﻣﺎﺗﯥ ﺧﻮړﻟﯥ وه .زﻣﺎ ﭘﻪ ﻓﻜﺮ ﻫﻐﻪ اوس ﭘﻪ ﻫﺮ څﻪ اﻋﺘﺮاف ﻛړى
ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ ﻛــﻮر ﺗــﻪ روان ﺷــﻮم ،زه ﭘــﻮه ﺷــﻮم ﭼــﯥ ﻫﻤﻐــﻪ دى .ﻣــﺎ ﻏﻮښــﺘﻞ د
و ،ﭘﺮﺗﻪ د څﻪ ﭘټ ﺳﺎﺗﻠﻮ ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ډﻳﺰي ﺳﺮه ﺧﺒﺮې ﻛﻮل ﻏﻮښﺘﻞ.
ﺳﻬﺎر ﻛﻴﺪو ﻧﻪ وړاﻧﺪې ورﺳﺮه وګﻮرم او د ﻳﻮ څﻪ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮدارى ورﻛـړم
ډﻳــﺰي د ﻫﻐــﻪ ﭘــﻪ ژوﻧــﺪ ﻛــﯥ ﻟ ـﻮﻣړﻧۍ ښﺎﻳﺴــﺘﻪ ﺟﻴﻨــۍ وه ،ﭘــﻪ ﻣﺨﺘﻠﻔــﻮ
ځﻜﻪ د ﺳﻬﺎر رارﺳﻴﺪو ﭘﻮرې ﺑﻪ ډﯦﺮ ﻧﺎوﺧﺘﻪ ﺷﻲ.
ﻧﺎڅﺮګﻨــﺪو اﺳـــﺘﻌﺪادوﻧﻮ درﻟﻮدﻟـــﻮ ﺳـــﺮه ﻫﻐـــﻪ د ﻫـــﺮ ﭼـــﺎ ﺳـــﺮه اړﻳﻜـــﯥ ﻧـــﻪ
د ﻫﻐﻪ ﻛﻮرﺗﻪ ورﻧﻨـﻮﺗﻢ ،ﺑﺎﻧـﺪﻳﻨۍ دروازه ﺧﻼﺻـﻪ وه .دﻧﻨـﻪ ﻻړم ،دﻫﻠﻴـﺰ
درﻟــﻮدې .د ﻫﻐـــﻪ د زړه ﻳـــﻮاځﻴﻨۍ ﻏﻮښــﺘﻮﻧﻜﯥ اﻧﺠﻠـــۍ وه .ﻫﻐـــﻪ د ډﻳـــﺰي
ﻛﯥ اﻟﻤﺎرۍ ﺗﻪ ډډه وﻫﻠﻰ ځﻮړﻧـﺪ وﻻړ و ،ﻟﻜـﻪ ټﻮﻟـﻪ ﺷـﭙﻪ ﭼـﯥ ﻳـﯥ ﺧـﻮب ﻧـﻪ
ﻛﻮرﺗﻪ ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ځﻞ د څﻪ ﻧﻮرو اﻓﺴـﺮاﻧﻮ ﺳـﺮه د ټـﺎﻳﻠﺮ ﻛﻴﻤـﭗ ﻧـﻪ ﺗﻠﻠـﻰ و او
وي ﻛړى.
ﺑﻴﺎ وروﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﻮاځﯥ ورﺗﻠﻮ .ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﺧﻮښ ﺑﺮﻳښﯧﺪه ،ﻫﻐﻪ ﻻ ﺗﺮ اوﺳـﻪ ﭘـﻪ
-ﻫﻴڅ وﻧﻪ ﺷﻮل .ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ ﻣـړاوي ﻏـږ ووﻳـﻞ ....زه ﺗـﺮ څﻠـﻮرو ﺑﺠـﻮ ﻫﻤﻠﺘـﻪ
داﺳﯥ ﻛﻮر ﻛﯥ ﻧﻪ و ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮى .ﻫﻠﺘـﻪ ﻳـﻮ ﭘـﻮخ راز ﭘـﺮوت و ،ﻳـﻮ څـﻮ ﻛـﻮټﯥ
وﻻړ وم ،ﺑﻴﺎ ﻫﻐﻪ ﻛړﻛۍ ﺗﻪ راﻏﻠﻪ ،ﻳـﻮه ﺷـﻴﺒﻪ وﻻړه وه او ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ څـﺮاغ ﻣـړ
ﺑﺮه د اوﺳﻴﺪو ﻟﭙﺎره ښﺎﻳﺴﺘﻪ او ﻳﺨﯥ وې او ﻳﻮ څﻪ ﭘﻪ زړه ﭘﻮرې ﻛړﻧـﯥ ﺑـﻪ د
ﻛړ.
ﻫﻤﻐــﯥ ﻛﻮټــﻮ ﻣﺨــﯥ دﻫﻠﻴﺰوﻧــﻮ ﻛــﯥ ﺗــﺮ ﺳــﺮه ﻛﻴــﺪې ،ﻛﻠــﻪ ﭼــﯥ ﺑــﻪ ډﻳــﺰې او
د ﻫﻐﯥ ﻛـﻮر ﻣﺎﺗـﻪ ﻫﻴڅﻜﻠـﻪ دوﻣـﺮه ﺳـﺘﺮ ﻧـﻪ وښـﻜﺎره ﺷـﻮى ،ﭘـﻪ ﻫﻤﺎﻏـﻪ
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻛﻮر ﻛﯥ ﻳﻮاځﯥ ﭘﺎﺗﯥ ﺷﻮل ،ﻫﻐﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ ﻫـﻢ ډﯦـﺮ ﺧﻮﻧـﺪ ورﻛـﺎوه،
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﭘﻪ اﺧﺮي ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﻳﯥ ﭼﯥ ﻛﻠﻪ ډﻳﺰي ﻧﻪ ﺧﺪاى ﭘﺎﻣـﺎﻧﻲ اﺧﺴـﺘﻪ ،ﻫﻐـﯥ د ډﯦﺮو ﻧﻮرو ﺳړﻳﻮ ﻫﻢ ډﻳﺰي ﺧﻮښﻴﺪه ،ﻧﻮ ځﻜﻪ د ﻫﻤﺪې اﻓﺴﺮ ﭘﻪ زړه ﻛـﯥ د
ﺳﺮه ﺧﻮاﻛﯥ ﻧﺎﺳﺖ و ،ﻻﺳـﻮﻧﻪ ﻳـﯥ ﭘـﺮې اﭼـﻮﻟﻲ و ،د ﻣﻨـﻲ ﻳﺨـﻪ ورځ وه .ﭘـﻪ ډﻳﺰي ﻟﭙﺎره ارزښﺖ ﻧﻮر ﻫﻢ زﻳﺎت ﺷﻮى و.
ﻛﻮټﻪ ﻛﯥ اور ﺑﻞ و ،د ﻫﻐﯥ اﻧﻨګﻲ ﺳﺮه ﺷﻮي ول .ډﯦـﺮه ﺷـﻴﺒﻪ وروﺳـﺘﻪ ﻫﻐـﻪ ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ﭘﻮﻫﻴﺪه ﭼﯥ د ډﻳﺰي ﭘﻪ ﻛﻮر ﻛﯥ د ﻫﻐﻪ ﺷـﺘﻮن ﺗﺼـﺎدﻓﻲ و ،ﺧـﻮ
ﻟږه وﺧﻮځﻴﺪه او د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣړوﻧﺪ دﻣﻪ وﻟﻴﺪه او ﺑﻴﺎ ﺗﻮره ﺗﻴﺎره ﻛـﯥ ﺧﻮﻟـﻪ ﺑﻴﺎ ﻫﻢ ﺟﻰ ګﻴټﺲ ﺑـﻲ ﻟﭙـﺎره د آﻳﻨـﺪه زﻣﺎﻧـﺖ ﭼـﺎ ورﻛـﺎوه ،ﻫﻐـﻪ دا ﻣﻬـﺎل ﻳـﻮ
ﭘﻪ ﺧﻮﻟﻪ ﺷﻮل .ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ دواړه ﺧﻮﺑﻮړي ﺷﻮل ،ﻫﻐﻮى ﭘﻪ ﻣﻴﺎﺷﺖ ﻛـﯥ ﺗــﺶ ﻻﺳــﻰ ځــﻮان و ﭼــﯥ د ﻫﻐــﻪ ﭘــﻪ درﻳﺸــﻲ ﻟګﻴــﺪﻟﯥ ﺳــﺘﻮري او ﻧښــﯥ ﻫــﺮ
ﻫﻢ دوﻣﺮه ﺳﺮه ﻧﻪ و ﻳﻮځـﺎى ﺷـﻮي او ﻧـﻪ ﻳـﯥ ﻫـﻢ ﻳـﻮ د ﺑـﻞ ﺳـﺮه دوﻣـﺮه ﺧﺒـﺮې ﻣﻬﺎل ﺗﺮې اﺧﻴﺴﺘﻞ ﻛﻴﺪاى ﺷﻮې .ګﻴټﺲ ﺑـﻲ د ﻫﻤﺎﻏـﻪ ﻣﻬـﺎل ﻧـﻪ دوﺧـﺖ ﻧـﻪ
ﻛړې وې .او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ اوږه ﺳﺮ اﻳښﻰ و او د ﻫﻐـﯥ ﻧﺮﻣـﻮ ګﻮﺗـﻮ ﺳـﺮه ګټﻪ اﺧﺴﺘﻞ ﭘﻴﻞ ﻛړي ول ،ﻫﻐﻪ څﻪ ﻳﯥ ﭼﯥ ﻛﻮﻻى ﺷﻮل ﺗﺮ ﻻﺳﻪ ﻳﯥ ﻛړه .ﭘـﻪ
ﻳﯥ ﻟﻮﺑﯥ ﻛﻮﻟﯥ او ﺑﻴﺎ ﻫﻐﻪ وﻳﺪه ﺷﻮى و. ﺑﻰ ﻣﺴﻠﻜۍ او ﭘﻪ ﻧﻪ ﺗﺠﺮﺑﯥ...
*** ﻫﻐﻪ ځﺎﻧﺘﻪ ﭘﻪ ټﻴټﻪ ﺳﺘﺮګﻪ وﻧﻪ ﻛﺘﻞ .اګﺮ ﭼﯥ د ﻫﻐـﻪ ﺷـﺎﺗﻪ ﻳـﯥ د ﻛـﻮرﻧۍ
ﻳﻮ ﻏړى ﻫﻢ ﻧﻪ و وﻻړ ،ﻫﻐﻪ ﭘﻮﻫﻴـﺪه ﭼـﯥ ډﻳـﺰي ډﯦـﺮه ﻓـﻮق اﻟﻌـﺎده ﺟﻴﻨـۍ ده
ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﺟګړه ﻛـﯥ ډﯦـﺮ ﭘـﻪ ﻣﻴړاﻧـﻪ وﺟﻨګﻴـﺪ ،د اور ﺑﻨـﺪ ﻧـﻪ وروﺳـﺘﻪ ﻳـﯥ
ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ﭘﻪ دې ﻧﻪ ﭘﻮﻫﯧډه ﭼـﯥ ﻳـﻮه ﻓـﻮق اﻟﻌـﺎه ﺟﻴﻨـۍ څـﻪ ﺗـﻪ واﻳـﻲ؟ ډﻳـﺰي
ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﻛﻮرﺗﻪ ﻻړ ﺷﻲ ﺧﻮ د څﻪ ﻏﻠﻂ ﻓﻬﻤۍ ﻟﻪ وﺟﯥ ﻫﻐﻪ اﻛﺴﻔﻮرډ ﺗﻪ
ﺧﭙﻠﻪ ﺷﺘﻤﻨﻪ ﻛﻮر ﻛﯥ ورﻛﻪ وه .ګﻴټﺲ ﺑـﻲ ﻳـﯥ ﻫﯧـﺮ ﻛـړى و ،ﺧـﻮ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ
وﻟﻴږل ﺷﻮ .ﻫﻐﻪ ﺧﻔﻪ و ،ځﻜﻪ د ډﻳﺰي د ﺧﻄﻮﻧﻮ ﻧﻪ د ﻧـﺎ اﻣﻴـﺪۍ او ﻣﺎﻳﻮﺳـۍ
ورﺳﺮه ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻮ ﺧﻴﺎﻟﻮﻧﻮ ﻛﯥ واده ﻫﻢ ﻛړى و.
ﺑﻮى راﺗﻠﻮ .ډﻳﺰي ﺑﻪ ﺗﺮې ﭘﻮښﺘﻞ ﭼـﯥ وﻟـﯥ ﻧـﻪ ﺷـﻲ ﻛـﻮﻻى ﻛـﻮر ﺗـﻪ راﺷـﻲ،
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ دوه ورځﯥ وړاﻧﺪې ﻫﻐـﻮى ﻳـﻮ ﺑـﻞ ﺳـﺮه وﻛﺘـﻞ ،ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺑـﯥ
ډﻳﺰي ﺑﺎﻧﺪې ﻫﻢ ﺑﻬﺮﻧﻲ ﻓﺸﺎروﻧﻪ ﭘﺮاﺗﻪ ول .ﻫﻐﯥ ورﺳﺮه ﻟﻴـﺪل ﻏﻮښـﺘﻞ او د
ﺳﺎه و ،ﻟﻜﻪ دا ﺟﻔﺎ ﭼﯥ ﻫﻤﻐﯥ ﻛړې وي.
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺷﺘﻮن ﺗﻪ ﻳﯥ اړﺗﻴﺎ درﻟﻮده.
-زه ﺗﺎﺗﻪ ﻫﻴڅ ﻧﺸﻢ ښﻮوﻻى ﭼﯥ زه څﻮﻣﺮه ﺣﻴﺮان وم ﻛﻠﻪ ﭼـﯥ زه ﭘـﻪ ځـﺎن
داﺳﯥ وﺧﺖ ﻫﻢ ﺷﻮ ﭼﯥ ډﻳﺰي ﺑـﻪ ډﯦـﺮو ﺳـړﻳﻮ ﺳـﺮه ﻛﺘـﻞ ځﻜـﻪ د ﻫﻐـﯥ د
ﭘﻮه ﺷﻮم ﭼﯥ ورﺳﺮه ﻣﻴﻨﻪ ﻟﺮم .ﻣﺎ ﺑـﻪ ﻛﻠـﻪ ﻛﻠـﻪ دا ﻓﻜـﺮ ﻛـﺎوه ﭼـﯥ ﺷـﺎﻳﺪ ﻫﻐـﻪ
ﻳﻮاځﻲ واﻟﻲ ﺗﺮﺧﯥ ﺷﻴﺒﯥ اﺧﺮي ﺣﺪ ﺗﻪ رﺳـﻴﺪﻟﯥ وې ،ﭼـﯥ ﻫﻤﺎﻏـﻪ ﭘﺴـﺮﻟﻲ
ﻣﯥ ﭘﺮﻳږدي ﺧـﻮ ﻫﻐـﯥ ﻫﻐـﻪ ﻣﻬـﺎل داﺳـﯥ وﻧﻜـړل ،ځﻜـﻪ ﻫﻐـﯥ ﻣﺎﺳـﺮه ﻣﻴﻨـﻪ
ﻛـﯥ ټـﺎم ﺑﻜـﻨﻦ راورﺳـﻴﺪه .ټـﺎم د ﻳـﻮ ښـﺎﻏﻠﻲ ﭘـﻪ څﯧـﺮ و .ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﺗـﻪ ﺧــﻂ
ﻟﺮﻟﻪ .ﻫﻐﯥ دا ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ زه ﺑﻪ ﭘﻪ ډﯦﺮ څﻪ ﭘـﻮﻫﻴږم ﺧـﻮ ﺧﺒـﺮه ﻳـﻮاځﯥ دﻟﺘـﻪ
ﻫﻤﻠﺘﻪ ﭘﻪ اﻛﺴﻔﻮرډ ﻛﯥ ورﺳﻴﺪ.
وه ﭼــﯥ زه ﭘــﻪ ﻣﺨﺘﻠﻔــﻮ ﺷــﻴﺎﻧﻮ ﭘﻮﻫﻴــﺪم...ﻧﻮ ﺑﻴــﺎ ...ﺧﺒــﺮه ﺗــﺮ دې راورﺳــﻴﺪه،
ﻣﺎ ورﻧﻪ وﭘﻮښﺘﻞ ،ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﺧﻂ ﻛﯥ څﻪ ول ﭼﯥ ډﻳﺰي ﺗﻪ د واده ﭘـﻪ ﺷـﭙﻪ
ﺣﺮص ﻣﯥ ﻛﻢ ﺷﻮ او دﻫﻐﯥ ﭘﻪ ﻣﻴﻨﻪ ﻛﯥ ﺷﻴﺒﻪ ﭘﻪ ﺷـﻴﺒﻪ وردﻧﻨـﻪ ﻛﻴـﺪم او ﺑﻴـﺎ
رﺳﻴﺪﻟﻰ و.
ﻣﯥ د ﻫﻴڅ ﺷﻲ ﭘﺮوا ﻧﻪ درﻟﻮده .د ﻟﻮﻳﻮ ﻛﺎروﻧﻮ ﻛﻮﻟﻮ څﻪ ګټﻪ وه؟ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻐـﻪ
-د ﺟګړې ﺧﺘﻤﻴﺪو ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ ﻧﺸﻢ ﻛﻮﻻى درﺷﻢ ،ﻣﺎﺗـﻪ ﻟـږ ﺻـﺒﺮ وﻛـړه
وﺧﺖ ﻛﯥ ﻫﻐﯥ ﺗﻪ د راﺗﻠﻮﻧﻜﯥ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮو ﻛﻮﻟﻮ ﻧﻪ ﺧﻮﻧﺪ اﺧﺴﺘﻪ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-زﻣﺎ رﻳﻞ ﺗﻪ دوﻟﺲ دﻗﻴﻘﯥ ﭘﺎﺗﯥ دي ...ﻣﺎ ﻧﻪ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ښﺎر ﺗﻪ ﻻړﺷـﻢ ﭼﯥ ځﺎن ﻧﻪ څﻪ ﺟﻮړ ﻛړم.
او ﻧﻪ ﻣﯥ ﻫﻢ ﻛﺎر ﺗﻪ زړه ﻛﻴﺪه .ﻳﻮ څـﻪ ﭼـﯥ زﻣـﺎ زړه ﻳـﯥ ﻏﻮښـﺘﻞ ﭼـﯥ ګﻴـټﺲ رڼﺎ ﻟږه ﺧﭙﺮه ﺷﻮې وه ،ﻣﻮﻧږ ﻻﻧﺪﻳﻨۍ ﻛړﻛۍ ﻫﻢ ﭘﺮاﻧﺴـﺘﯥ وې ،ﻣﺮﻏﻴـﻮ
ﺑﻲ ﻳﻮاځﯥ ﭘﺮﻳﻨږدم .ﻣﺎ ﻧﻪ رﻳﻞ ﭘﺎﺗﯥ ﺷـﻮ او ﺑﻴـﺎ ورﭘﺴـﯥ ﺑـﻞ ﻫـﻢ ،ﺗﺮڅـﻮ ﻣـﯥ وﻧﻮ ﻛﯥ ﭼﻐﯥ ﺷﺮوع ﻛړې وې .ﻧﺮې ﺷﻤﺎل ﺳﻬﺎر وﺧﺘﯥ ﻟږ ﻳﺦ ﻏﻮﻧﺪې و او د
ځﺎن ﺗﻠﻮ ﺗﻪ ﺑﺮاﺑﺮوه. ګﺮﻣۍ د ﺧﺘﻤﻴﺪو زﻳﺮى ﻳﯥ راﻛﺎوه.
-زه درﺗﻪ ﺑﻴﺎ زﻧګ وﻫﻢ .ﻣﺎ ورﺗﻪ ووﻳﻞ. -زه ﻓﻜﺮ ﻧﻪ ﻛﻮم ﭼﯥ ﻫﻐﯥ ﺑﻪ ټﺎم ﺳﺮه ﻣﻴﻨﻪ ﻛړي وي.
-ﺳﻤﻪ ده ،زوړ ﻳﺎره! ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﻛړﻛۍ ﻧـﻪ ﺳـﺮ راوګﺮځـﺎوه او ﻣﺎﺗـﻪ ﻳـﯥ داﺳـﯥ راﻛﺘـﻞ ﻟﻜـﻪ
-ﻏﺮﻣﻪ ﺷﺎوﺧﻮا دې اﺣﻮال اﺧﻠﻢ .ﻫﻐﻪ ﻫـﻢ ﻣﺎﺳـﺮه ﭘـﻪ زﻳﻨـﻮ ﻛـﯥ راښـﻜﺘﻪ ﭼﻴﻠﻴﻨﺞ راﻛﻮي ﭼﯥ ﺗﻪ ﺗﺮې ﻫﻢ اﻧﻜﺎر ﻧﻪ ﺷﯥ ﻛﻮﻻى.
ﺷﻮ. -ﺗﺎﺗﻪ ﻳﺎد ﺷﻲ زوړﻳﺎره! ﭘﺮون ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ډﯦﺮه وارﺧﻄـﺎ وه ،ﻫﻐـﯥ ځﻜـﻪ
-زه ﻓﻜــﺮ ﻛــﻮم ډﻳــﺰي ﺑــﻪ ﻫــﻢ ﺗﺮﻏﺮﻣــﯥ راﺗــﻪ زﻧــګ ووﻫــﻲ .ﻫﻐــﻪ ﻣــﺎ ﺗــﻪ د داﺳﯥ ﺧﺒﺮې وﻛړې ﭼﯥ ټﺎم وﻳﺮوﻟﯥ وه .او ﺑﻴﺎ ﻫﻐﻪ ﻫﻴڅ ﻧﻪ ﭘﻮﻫﻴـﺪه ﭼـﯥ څـﻪ
اﻧﺪﻳښﻨﯥ ﻧﻪ ﭘﻪ ډك ﻧﻈﺮ وﻛﺘﻞ ﻟﻜﻪ ﭼﯥ زه ﻳﯥ ﺧﺒﺮه ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻛړم. واﻳﻲ.
-زه ﻫﻢ ګﻤﺎن ﻛﻮم... ﻫﻐﻪ ﻏﻤﺠﻦ ﻛﻴﻨﺎﺳﺖ.
-ښﻪ ،ﺧﺪاى ﭘﺎﻣﺎن. -ﻫﻐﯥ ﻛﻴـﺪاى ﺷـﻲ ﻫﻤﺎﻏـﻪ دﻗﻴﻘـﻪ ورﺳـﺮه ﻣﻴﻨـﻪ ﻛـړي وي ﭼـﯥ ﻛﻠـﻪ ﻳـﯥ
ﻣﻮﻧږ ﺳﺮه ﻻﺳﻮﻧﻪ ورﻛړل او زه ﺗﺮې روان ﺷـﻮم .ﻟـږ وړاﻧـﺪې ﻻړم ،ﻳﻮڅـﻪ واده و او ﻫﻐﯥ ﻧﻪ ډﯦﺮه ﻣﻴﻨﻪ ﻣﺎﺳﺮه ﻟﺮي ،ﺗﻪ ﺧﻮ ﭘﻮﻫﻴږې؟
ﻣﯥ راﻳﺎد ﺷﻮل. ﺳﻬﺎر ﻧﻬﻪ ﻧﻴﻤﯥ ﺑﺠﯥ وې ،ﻣﻮﻧږ ﭼﺎى څښﻠﯥ وې ،ﺑﻬﺮ ﺑﺮﻧډه ﻛـﯥ ﻧﺎﺳـﺖ
-ﻫﻐﻮى ټﻮل ﺑﻰ ﻛﺎره ﭘﺮزې دي ،ﻫﻴڅﻮك ﭘﻜﯥ ﺳﺘﺎ ارزښﺖ ﻧﻪ ﻟﺮي .ﻣـﺎ وو .ﺗﯧــﺮه ﺷــﭙﻪ ﻟﻜــﻪ ﻣﻮﺳــﻢ ﺑﺪﻟﻴــﺪوﻧﻜﯥ ﺷــﭙﻪ وه او ﻧــﻦ ﺳــﻬﺎر ﻳــﯥ ﻧښــﯥ
د ﻟﺮې ﻧﻪ ﭘﻪ ﭼﻐﻪ ورﺗﻪ ووﻳﻞ. ښﻜﺎرﻳﺪې ،ﺑﺎﻏﻮان ﭼﯥ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﭘﺨﻮاﻧﻴـﻮ ﻛـﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻧـﻪ و ،راﻧـږدې
زه ﺗﻞ ډﯦﺮ ﺧﻮﺷﺎﻟﻴږم ﭼﯥ ﻣﺎ ورﺗﻪ داﺳﯥ وﻳﻠﻲ و ،ځﻜﻪ دا زﻣﺎ ﻫﻐـﻪ ﺳـﺮه ﺷﻮ.
ﻳـﻮاځﻴﻨۍ ﺧﻮاﺧــﻮږي وه ،د اول ﻧــﻪ ﺗــﺮ اﺧــﺮه ﭘـﻮرې ﻣــﯥ دﻫﻐــﻪ ﻫــﺮه ﺧﺒــﺮه رد -ښﺂﻏﻠﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ! ﻧﻦ ﺑﻪ ﺣﻮض اوﺑﻮ ﻧﻪ ډك ﻛړم ،ﭘﺎڼﯥ ﻧﻮر ﭘﻪ رژﻳﺪو
ﻛړې او ﻳﺎ ﻣﯥ ﭘﻜﯥ ﺧﻮ راوﻳﺴﺘﯥ ده .ﻟﻮﻣړى ﻳﯥ ﭘﻪ درﻧښـﺖ ﺳـﺮ وﺧﻮځـﺎوه دي او ﺑﻴﺎ ﭘﻴﭙﻮﻧﻪ ﺑﻨﺪﻳږي.
او ﺑﻴﺎ دﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻣﺦ ﻛﯥ ځﻼﻧﺪه او ﭘﻮﻫﻴﺪوﻧﻜﯥ ﻣﻮﺳـﻜﺎ ﺧﭙـﺮه ﺷـﻮه ﻟﻜـﻪ دا -ﻟږ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ ډك ﻛړه.
ټﻮل وﺧﺖ ﭼﯥ ﻣﻮﻧږ دواړه ﭘﻪ ﻳﻮه ﺳﺘﺮه ﻣﺎﺟﺮا ﻛﯥ ښﻜﻴﻞ وو ،ﻫﻐﻪ اوس ﻫﻢ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﺎﺗﻪ ﻣﺦ راواړوه :ﺗﻪ ﭘﻮﻫﻴږې زوړﻳﺎره! ﻣﺎ ﭘﻪ دې ﺣﻮض ﻛﯥ
ﻫﻤﺎﻏﺴﯥ ښﺎﻳﺴﺘﻪ ﻟﺒﺎس ﭘﺮ ﺗﻦ و ،ﻟﻜﻪ ﻣﺎ ﭼﯥ ﻧﻦ ﻧﻪ درې ﻣﻴﺎﺷﺘﯥ وړاﻧﺪې ټﻮل اوړى ﻧﻪ دي ﻟﻤﺒﻠﻲ.
د ﻫﻤــﺪې ﻛــﻮر ﭘــﻪ ﻣﺤﻔــﻞ ﻛــﯥ ﻟﻴــﺪﻟﻰ و ،زﻳﻨــﻮ ﻛــﯥ وﻻړ اوﺧﻠﻜــﻮ ﺗــﻪ ﻳــﯥ د ﻣﺎ ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻲ ﺳﺎﻋﺖ ﺗﻪ وﻛﺘﻞ او ﭘﻪ ﻧﻪ زړه ﭘﺎڅﻴﺪو ﻛﯥ ﺷﻮم.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﺗﻪ ﻧﺎروغ ﺷﻮى ﻳﯥ ،ﺟـﻮرج! ﺗـﻪ د ﻓﺸـﺎر ﻻﻧـﺪې ﻳـﯥ او ﺗـﻪ ﻧـﻪ ﭘـﻮﻫﻴږې ﺗﻠﻠﻰ؟ ﻛﻪ ﻛﻮﻣﯥ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺗﻪ زﻧګ ووﻫﻢ او ﺗﺎ ﻟﭙﺎره ﻳـﻮ ﭘـﺎدري راوﻏـﻮاړم ﺗـﺮ
ﭼﯥ څﻪ واﻳﻰ .ﺗﻪ ﺳﻬﺎر ﭘﻮرې ﺻﺒﺮ وﻛړه... څﻮ ﺗﺎﺗﻪ ﻟږې ﺧﺒﺮې وﻛړې ،ﺳﻤﻪ ده؟
-ﻫﻐﯥ ووژﻟﻪ... ﭘﻪ دې ﻛﯥ د ﻫﻴﭽﺎ ﻛﺎرﻧﺸﺘﻪ؟
-دا ﺧﻮ ﻳﻮ ټﻜﺮ وو ﻛﻨﻪ. -ﺗﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﺗﻪ ﻻړ ﺷﯥ ﺟﻮرج! او ﺑﻴﺎ داﺳﯥ وﺧﺘﻮﻧﻮ ﻛﯥ ﺗﻠـﻞ اړﻳـﻦ
وﻳﻠﺴﻦ د ﻧﺎ ﭘﻪ وﻳﻠﻮ ﺳﺮ ﺧﻮځﺎوه ،ﻫﻐﻪ ﺳﺘﺮګﯥ ﺑﻨﺪې ﻛـړې او ﺧﻮﻟـﻪ ﻳـﯥ وي ،وﻟﯥ ﺗﺎ ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻛﯥ واده ﻧﻪ و ﻛړى؟ ﺟﻮرج ،زﻣﺎ ﺧﺒﺮې ﺗـﻪ ﻏـﻮږ ﺷـﻪ ،ﺗـﺎ
ﺧﻼﺻﻪ وه :ﻫﻤﻤﻢ... ﻛﻠﻴﺴﺎ ﻛﯥ واده ﻧﻪ و ﻛړى؟
-زه ﭘــﻮﻫﻴږم ﭼــﯥ ﻫﻴﭽﺎﺗــﻪ ﺑــﺪ ﻧــﻪ رﺳــﻮم ،ﺧــﻮ ﭼــﯥ ﻛﻠــﻪ زه ﭘــﻮه ﺷــﻢ ﺑﻴــﺎ -ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﭘﺨﻮا و...
ﭘﻮﻫﻴږم ﭼﯥ څﻪ ﺑﺎﻳﺪ وﻛړم .ﭘﻪ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺳـړى و ،زﻣـﺎ ښـځﯥ ورﺳـﺮه د ﻫﻐــﻪ ﺧﺒــﺮو ﭘــﺮې ﻛــﻮم ﻣﺜﺒــﺖ اﺛــﺮ ﻧــﻪ ﻛــﺎوه .ﺑﻴــﺎ ﻳــﯥ ﺳ ـﺮ راﺟﻴــګ ﻛــړ،
ﺧﺒﺮې ﻏﻮښﺘﯥ او ﻫﻐﻪ وﻧﻪ درﻳﺪ ،زﻣﺎ د ښځﯥ ﻳﺎر او ﻗﺎﺗﻞ... ﺳﺮﺑﺪاﻟﻪ ﻏﻮﻧﺪې ښﻜﺎرﻳﺪه.
-ﺳﺘﺎ ښځﻪ څﻨګﻪ داﺳﯥ ﻛﻮﻻى ﺷﻲ؟ -ﻫﻐﻪ روك وګﻮره .وﻳﻠﺴﻦ ووﻳﻞ او ﻣﻴﺰ ﺗﻪ ﻳﯥ اﺷﺎره وﻛړه،
-ﻫﻐﻪ ډﯦﺮه ژوره وه ...وﻳﻠﺲ ووﻳﻞ. -ﻛﻮم روك؟ﻣﺎﻳﻜﻞ ځﻨﯥ وﭘﻮښﺘﻞ.
*** -ﻫﻐﻪ ﺑﺮﻧـﻰ ،ﻫﻐـﻪ ﻳﻮ.ﻣﺎﻳﻜـﻞ روك ﺧـﻼص ﻛـړ .روك ﻛـﯥ دﻧﻨـﻪ ﻳـﻮ ﺷـﻰ
ټﻮټﻪ ﻛﯥ ﺗﺎو و.
ﺳﻬﺎر ﺷﭙږو ﭘﻮرې ﻣﺎﻳﻜﻞ ﻫﻢ ﺧﭙﻞ ﻛـﻮر ﺗـﻪ ﺗﻠﻠـﻰ و .وﻳﻠﺴـﻦ ﻫﻐـﻪ وﺧـﺖ
-دا ﺷﻰ؟ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﻫﻐﻪ ﺷﻰ ﻻس ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟﻰ و ،ﻫﻐﻪ ﺗﻪ ﻳـﯥ اﺷـﺎره وﻛـړه،
ﻛــﯥ ﻏﻠــﻰ و ،ﺧــﻮ ﻛﻠــﻪ ﭼــﯥ ﻣﺎﻳﻜــﻞ څﻠــﻮر ﺳــﺎﻋﺘﻪ وروﺳــﺘﻪ راﭘﺎڅﻴــﺪه او د
وﻳﻠﺴﻦ ورﺗﻪ د ﺳﺮ ﭘﻪ ﺧﻮځﻮﻟﻮ ﻫﻮ ووﻳﻞ.
وﻳﻠﺴﻦ ګﺮاج ﺗﻪ راﻏﻰ ﻧﻮ ﺟﻮرج وﻳﻠﺴﻦ ﺗﻠﻠﻰ و.
-ﻣﺎ ﭘﺮون ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﭘﻴﺪا ﻛړه ،زﻣﺎ ښځﯥ ﺳﺮه وه .ﻫﻐﯥ ﻣﺎﺗﻪ ددې ﺑـﺎره
درې ﺳﺎﻋﺘﻮﻧﻪ ﻛﻴﺪل ﭼﯥ وﻳﻠﺴﻦ ﻧﺎ درﻛـﻪ و .ﭘﻮﻟﻴﺴـﻮ ﭼـﯥ د ﻣﺎﻳﻜـﻞ ﻟـﻪ
ﻛﯥ وﻳﻞ ﺧﻮ ﻣﺎ ﻳﯥ ﺧﺒﺮې ﺗﻪ ﻏﻮږ وﻧﻪ ﻧﻴﻮ.
ﺧﻮﻟﯥ ﻳﯥ اورﻳﺪﻟﻲ و ،ﭼﯥ وﻳﻠﺴﻦ وﻳﻠﻲ و ﻛﺲ ﺑﻪ ﭘﻴـﺪا ﻛـﻮم .ﻫﻐـﻪ وﺗﻠـﻰ و
-ﺳﺘﺎ ښځﯥ راوړى و؟
او د زﻳړ ﻣﻮټﺮ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻳﯥ ﭘﻮښـﺘﻨﯥ ﻛـﻮﻟﯥ ،ﺑﻴـﺎ ﻣﺎﺳﭙښـﻴﻦ دوه ﻧﻴﻤـﻮ ﺑﺠـﻮ
-ﻫﻐﯥ ﺧﭙﻠـﻪ اﻟﻤـﺎرۍ ﻛـﯥ اﻳښـﻰ و .ﻣﺎﻳﻜـﻞ ﭘﺮﺗـﻪ د څـﻪ وﻳﻠـﻮ ﻫﻐـﻪ ﺷـﻰ
ﭘﻮرې ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳﺮې ﭘـﻮرې رﺳـﻴﺪﻟﻰ و او ﻫﻠﺘـﻪ ﻳـﯥ د ﭼـﺎ ﻧـﻪ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د
وﻳﻠﺴـﻦ ﺗــﻪ ورﻛـړ ،د ﻣﺎﻳﻜــﻞ ﭘـﻪ وﻳﻨــﺎ ﻫﻐـﻪ ﺷــﻰ دروﻧـﺪ ﻏﻮﻧــﺪې ښــﻜﺎرﻳﺪه.
ﻛﻮر ﭘﻮښﺘﻨﻪ ﻛړې وه .او ﺑﻴﺎ ﻟﻪ ﻫﻐﯥ وروﺳﺘﻪ ﻳﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻧﻮم وﭘﻴﮋﻧﺪه.
وﻳﻠﺴﻦ ځﺎن ﺳﺮه ﻟګﻴﺎ و :ﻳﺎراﻧﻪ ﻳﯥ ورﺳﺮه وه او ﺑﻴﺎ ﻫﻤﺪې ووژﻟﻪ...
***
-ﭼﺎ ووژﻟﻪ؟
ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ دوه ﺑﺠﯥ وې ،ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺧﭙﻞ د ﻟﻤﺒﻠﻮ ﻟﺒﺎس ﭘـﺮ ﺗـﻦ ﻛـړ او د
-ﻣﺎﺗﻪ ﭘﺘﻪ وﻟګﻴﺪه.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺗﻤﺎﻧﭽﻪ ﭘﻪ ﻻس ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﻪ د ﺣﻮض ﺳـﺮ ﺗـﻪ وﻻړ و ،ﻫﻤﺎﻏـﻪ ﺷـﻴﺒﻪ ګﻴـټﺲ ﻟﻮﻣړي ځﻞ ﻟﭙﺎره ﻳﯥ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﺣﻮض ﻛﯥ وﻻﻣﺒﻲ .د ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸﺮ ﺗـﻪ
ﺑﻲ د ﺣﻮض ﻧﻪ د راوﺗﻮ ﭘﻪ ﺣﺎل ﻛﯥ و ﺗﺮ څﻮ د ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﺧﻴﺎل د ډﻳﺰي ټﻴﻠﻴﻔـﻮن ﻳﯥ وﻳﻠﻲ و ﻛﻪ ﭼﺎ ټﻴﻠﻴﻔﻮن وﻛـړ ﻧـﻮ ﺣـﻮض ﺗـﻪ دې ﻳـﯥ راوړي .ﻟـږه ﺷـﻴﺒﻪ ﻳـﯥ
ﺗﻪ ځـﻮاب وواﻳـﻲ ،ﻫﻤﺎﻏـﻪ ﺷـﻴﺒﻪ وﻳﻠﺴـﻦ ﻫﻐـﻪ د ﺷـﺎ ﻟـﻪ ﻟـﻮرې ﭘـﻪ ﭼﭙـﻪ اوږه ﺣــﻮض ﺗــﻪ ﻛﺘــﻞ او ﺑﻴــﺎ ﻳــﯥ ﭘﻜــﯥ ځــﺎن ور وﻏﻮرځــﺎوه ،دﻛــﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸــﺮ
ووﻳﺸﺖ او ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺷﻴﺒﻪ وﻳﻠﺴﻦ ﺗﻤﺎﻧﭽﻪ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﺳﺮ ږدي او ځﺎن وژﻧﻲ. ورﺗﻪ وﻳﻞ ﺗﺮ څﻮ ورﺳﺮه ﻛﻮﻣﻚ ﺷﻲ ځﻜﻪ د ﻫﻐﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺳﻢ ﻧـﻪ ښـﻜﺎرﻳﺪه،
ﻣﺎ ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻛـﯥ د دوه ډزو ﻏـږ ﻫـﻢ واورﻳـﺪ ،ﺧـﻮ ﺑﻴـﺎ ټﻴﻠﻴﻔـﻮن ﺗـﻪ څـﻮك ﺧــﻮ ﻫﻐـﻪ د ﻧــﺎ ﭘــﻪ وﻳﻠــﻮ ﺳــﺮ وﺧﻮځــﺎوه .ﻧــﻦ ورځ ټﻴﻠﻴﻔــﻮن ﺗــﻪ ځــﻮاب وﻳــﻞ او
راﻧﻐﻰ ،د ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸـﺮ وړاﻧـﺪې ﺗـﺮ دې ﭼـﯥ وﻳﻠﺴـﻦ ﺗـﻪ ځـﺎن ورﺳـﻮي، ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺗﻪ ﺧﺒﺮ ورﻛﻮل د ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ د ﻣﺸﺮ ﻟﻮﻣړﻳﺘﻮب و.
ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﻛﺎر وﻳﺴﺘﻰ و. زﻣﺎ ﭘﻪ ﺧﻴﺎل ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺧﭙﻠﻪ ﻫﻢ ﺑﺎوري ﻧﻪ و ﭼﯥ ډﻳﺰي ﺑﻪ ورﺗﻪ ټﻴﻠﻴﻔـﻮن
وﻛړي او ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ ﻧﻮر ﻳﯥ ﻛﻴﺴﻪ ﻛﯥ ﻫﻢ ﻧﻪ وي .ﻛـﻪ ﭼﻴﺮﺗـﻪ دا ﺻـﺤﻲ وي
ﻧﻮ ﻫﻐﯥ ﺑﺎﻳﺪ دا اﺣﺴـﺎس ﻛـړى وى ﭼـﯥ د ژوﻧـﺪ ﺧـﻮږې ﺷـﻴﺒﯥ ﻳـﯥ ﻟـﻪ ﻻﺳـﻪ
ورﻛړي او د ﺳﺘﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﭘـﻪ ﺑﺪﻟـﻪ ﻛـﯥ ﻳـﯥ د ﻳـﻮ ﻧﻴﻤګـړي ﺧـﻮب ﭘـﻮره ﻛﻮﻟـﻮ
ﺑﺎﻧﺪې ﺑﺮﺑﺎد ﻛړ.
د ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸـﺮ د ډز ﻏـږ واورﻳـﺪ ،ﻫﻐـﻪ وروﺳـﺘﻪ وﻳـﻞ ﭼـﯥ د داﺳـﯥ
ﭘﻴښﯥ ﻣﺨﻨﻴﻮي ﻟﭙﺎره ﻳﯥ څﻪ ﭼﻤﺘﻮ واﻟﻰ ﻧﻪ درﻟﻮد او ﻳﺎ دا ﻳﯥ ﻓﻜﺮ ﻛـﻰ ﻫـﻢ
ﻧﻪ راﺗﻠﻞ ﭼﯥ داﺳﯥ څﻪ ﺑـﻪ ﭘﻴښـﻴږي .زه د ښـﺎر ﻧـﻪ ﻧﻴـﻎ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻛـﻮر ﺗـﻪ
ﻻړم .ﺧــﻮ ﻫﻐــﻮى ﭘــﻮه ﺷــﻮي ول او زه ﻫــﻢ ﺑــﺎوري وم ،ﻣــﻮﻧږ څﻠــﻮر واړه ،زه،
ﻣﻮټﺮوان ،د ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸﺮ او زوړ ﺑﺎﻏﻮان ﺣﻮض ﺳﺮه وﻻړ وو.
ﻫﻠﺘﻪ ﻫﺮ څﻪ ﭘﺮﻛﺎﻟﻪ وو ،ﻳﻮاځﯥ د اوﺑﻮ ﺧﻮځښﺖ و ﭼﯥ د ﻳﻮې ﺧـﻮا ﺗـﺎزه
اوﺑﻪ ﺣﻮض ﺗـﻪ ﻧﻨـﻮځﻲ او ﺑـﻞ ﺳـﻮري ﻛـﯥ ﺗـﺮې ووځـﻲ ،ﻫﻠﺘـﻪ اوﺑـﻮ ﻛـﯥ ﺑـﯥ
ﺳﻜﻪ ﭘﺮوت و ،د ﻫﻐﯥ ﺳﻴﻮرى د اوﺑﻮ ﭘﻪ ﺗﻞ ﻛﯥ ښـﻜﺎرﻳﺪه ،د ﺣـﻮض اوﺑـﻮ
ﺧﭙﻞ رﻧګ ﺑﺪل ﻛړى و ،ﻛـﻪ څـﻪ ﻫـﻢ ﺗـﺎزه اوﺑـﻮ د زړو اوﺑـﻮ ځـﺎى ﻧﻴـﻮه ﺧـﻮ ﻻ
ﭘﻜﯥ ﺳﻮر رﻧګ ﻟﻪ وراﻳﻪ ښﻜﺎرﻳﺪه ،د ﺣﻮض ﺑﻞ ﺳﺮه ﺗﻪ ﭘﻪ ﺷﻨﻮ وښﻮ ﻛﯥ د
وﻳﻠﺴﻦ ﺟﺴﺪ ﻫﻢ ﭘﺮوت و او ﭘﻴښﻪ ﭘﻪ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺷﻴﺒﻪ ﻛﯥ ﺳﺮ ﺗﻪ رﺳﻴﺪﻟﯥ وه.
ﻫﻤﺎﻏﻪ ﺷﻴﺒﻪ ﻣﯥ ورﺗﻪ دﻓﺘﺮ ﻧـﻪ ټﻴﻠﻴﻔـﻮن ﻛـړى و ،ﻫﻤﺎﻏـﻪ ﺷـﻴﺒﻪ وﻳﻠﺴـﻦ
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﺷﻮه .اوﻟﻪ ﻛﯥ زه ﺣﻴﺮان او ﻛﺸﻤﻜﺶ ﻛـﯥ وم ،ﺧـﻮ ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﻣـﯥ ﻫﻐـﻪ ﺧﭙـﻞ
ﻛﻮر ﻛﯥ ﺑﯥ ﺳـﺎه او ﺑـﯥ ﺳـﺪه ﭘـﺮوت وﻟﻴـﺪ ،ﻧـﻮ ﺷـﻴﺒﻪ ﭘـﻪ ﺷـﻴﺒﻪ ﺑـﻪ ﻣـﯥ ځـﺎن
ﻣﺴﻮل ګڼﻪ ،ځﻜﻪ ﻧﻮرﻫﻴﭽﺎ ﭘﻜﯥ دﻟﭽﺴﭙﻲ ﻧﻪ اﺧﺴﺘﻪ...
د ﻫﻐﻪ د ﻣﺮګ ﻧﻪ ﻳﻮ ﺳﺎﻋﺖ وروﺳﺘﻪ ﻣﯥ ښﻪ ﭘﻪ ډاډه زړه ډﻳﺰي ﺗـﻪ زﻧـګ
ووﻫﻪ ،ﺧﻮ ﻫﻐﯥ او ټﺎم ﭘﻪ ﻫﻤﺎﻏﻪ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﺧﭙﻞ ﺳﺎﻣﺎن ﺳـﺮه د ﻛـﻮره وﺗـﻲ
وو او ﻳﺎ ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ دګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣﺮګ ﻧﻪ ﻫﻢ ﺧﺒﺮ ﺷﻮي او ﺑﻴﺎ ﺗﻠﻠﻲ وي.
-ﻫﻴڅ ﻛﻮﻣﻪ ﭘﺘﻪ ﻳﯥ ﻧﻪ ده ﭘﺮﻳښﯥ؟ ﻧﻬﻢ څﭙﺮﻛﯥ
-ﻧﺎ...
-څﻪ ﻳﯥ وﻳﻠﻲ ﻛﻠﻪ ﺑﻪ ﻳﺒﺮﺗﻪ راﺳﺘﻨﻴږي؟
-ﻧﺎ...
دوه ﻛﺎﻟــﻪ وروﺳــﺘﻪ ﻣــﯥ ﻫﻤﺎﻏــﻪ ورځ او ﻫﺎﻏــﻪ ﺷــﭙﻪ ﺑﻠﻜ ـﯥ ورﭘﺴــﯥ څــﻮ
-څــﻪ ﻣﻌﻠﻮﻣــﺎت درﺗــﻪ ﺷــﺘﻪ ﭼﻴﺮﺗــﻪ ﺑــﻪ وي؟ څﻨګــﻪ ﻫﻐــﻮى ﺳــﺮه اړﻳﻜــﻪ
ورځﯥ ﻣﯥ ډﯦﺮې ښﯥ ﻳﺎدې دي .ﭘﻮﻟﻴﺲ ،ﻋﻜﺎﺳـﺎن او اﺧﺒـﺎروﻧﻮ واﻻ ﺳـړي
ﻧﻴﻮﻟﻰ ﺷﻢ؟
د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻛـﻮر ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ ډﻟـﻪ وﻻړ وو .د ډﯦـﺮو رﺳـﻨﻴﻮ راﭘﻮروﻧـﻪ اﻛﺜـﺮه د
-زه ﻧﻪ ﻳﻢ ﺧﺒﺮ ،ﻧﺸﻢ وﻳﻼى.
ﭘﻴښـﻮ ﭘـﻮرې اړوﻧـﺪ او ﻧﺎﺳـﻢ وي .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ﻣﺎﻳﻜـﻞ ﺷـﺎﻫﺪي ورﻛﻮﻟـﻪ ﻫﻐــﯥ
د ډﻳﺰي ﻟﻪ ﻟﻮرې ﻧﺎﻫﻴﻠﻰ ﺷﻮم .ﻣﺎ ﻏﻮښﺘﻞ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻟﭙـﺎره څـﻮك ﻧـﺰدې
وﻳﻠﻲ و ﭼﯥ وﻳﻠﺴﻦ ﺧﭙﻠﻪ ﻣﻴﺮﻣﻨﻪ ﺑﺎﻧﺪې ﺷﻜﻤﻦ ﺷﻮى و ،ﺧﻮ ﻛﻴټﻴـﺮﻳﻦ ﭼـﯥ
راﭘﻴﺪا ﻛړم .ﻣﺎ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ دﻫﻐﻪ ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ﻻړ ﺷـﻢ ﭼﻴﺮﺗـﻪ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ ﭘـﺮوت
د وﻳﻠﺴﻦ ﺧﻴﻨﻪ وه ،دﻫﻐﯥ ﭘﻪ وﻳﻨﺎ ﭼـﯥ ﺧﭙﻠـﻪ ﺧـﻮر ﻳـﯥ ﻫﻴڅﻜﻠـﻪ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ
دى او ﻫﻐﻪ ﺗﻪ ډاډ ورﻛړم :ﻳﻮ څﻮك درﺗﻪ ﭘﻴﺪا ﻛﻮم ،ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ! ﺗـﻪ ﻏـﻢ ﻣـﻪ
ﺳــﺮه ﻧــﻪ وه ﻟﻴــﺪﻟﯥ .ﻫﻐــﯥ ﺧﭙﻠــﯥ اوښــﻜﯥ دﺳــﻤﺎل ﺑﺎﻧــﺪې وﭼــﻮﻟﯥ .د ﻫﻤــﺪې
ﻛﻮه ،ﺑﺲ ﭘﻪ ﻣﺎ ﺑﺎور وﻟﺮه زه ﺑﻪ درﺗﻪ څﻮك ﭘﻴﺪا ﻛړم...
څﻴړﻧﻮ ﭘﺮ ﺑﻨﺴټ دا ﺛﺎﺑﺘﻪ ﺷﻮې وه ﭼﯥ وﻳﻠﺴﻦ د ډﯦﺮ ﺧﻔګﺎن ﻟـﻪ ﻛﺒﻠـﻪ ﻣﻐـﺰي
د ښﺎﻏﻠﻲ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﻧﻮم ﻛﺘﺎﺑﭽـﻪ ﻛـﯥ ﻧـﻪ و .د ﻛـﺎرﻛﻮﻧﻜﻮ ﻣﺸـﺮ د ﻫﻐـﯥ
ﺗﻮازن ﻟـﻪ ﻻﺳـﻪ ورﻛـړى و او د ﺳـﻢ اوﻏﻠـﻂ ﺗـﻮﭘﻴﺮ ﻳـﯥ ﻧـﻪ ﺷـﻮ ﻛـﻮﻻى ځﻜـﻪ
دﻓﺘﺮ ﺷﻤﻴﺮه راﻛړې وه ﺧﻮ ﻛﻠﻪ ﻣﯥ ﭼﯥ دﻓﺘﺮ ﺗﻪ زﻧګ ورووﻫـﻪ ،ﭘﻨځـﻪ ﺑﺠـﻮ
داﺳﯥ ﻳﻮه ﻛړﻧﻪ ﻳﯥ ﺗﺮﺳﺮه ﻛړه.
ﻧﻪ ﺗﻴﺮې وې ،ټﻴﻠﻴﻔﻮن ځﻮاﺑﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره ﻳﻮ څﻮك ﭘﻴﺪا ﺷﻮ،
ﻣﺎ ﺧﭙﻞ ځﺎن د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻪ ﺧﻮا ﻛـﯥ ډﯦـﺮ ﻳـﻮاځﯥ وﻣﻮﻧـﺪ ،ﻣـﺎ ﺳـﺮه ﻧـﻮر
-ﺗﻪ ﺑﻴﺎ ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻛﻮې؟
ﻫﻴڅﻮك ﻧﻪ و وﻻړ .ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﺎ ﻏﺮﺑﻲ ﺟﺰﻳـﺮې ﻛـﯥ رﺳـﻨﻴﻮ ﺗـﻪ د ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ د
-ﻣﺎ درې ځﻠﻪ وړاﻧﺪې ﻫﻢ زﻧګ وﻫﻠﻰ ،ډﯦﺮه ﺿﺮوري ده...
ﻣﺮګ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺧﺒﺮ ورﻛړ ،ﻧﻮ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻪ اړوﻧﺪ ﻫﺮه ﭘﻮښـﺘﻨﻪ ﻣﺎﺗـﻪ راﺟـﻊ
-وﺑښﺊ اوس ﻫﻴڅﻮك ﻧﺸﺘﻪ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﺎﺳﭙښـﻴﻦ زﻧـګ راﻏـﻰ ،ﺳـړي ووﻳـﻞ ﭼـﯥ ﺷـﻴﻜﺎګﻮ ﻧـﻪ څـﻮك زه ﺑﻴﺎ ﻻړم ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ،د ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﻣﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ﺑﻞ څـﻮك ﺑـﻪ
ﺧﺒﺮې ﻛﻮي .ﻣﺎ ﺑﻴﺎ ﻫﻢ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ډﻳﺰي ﺑﻪ وي ،ﺧﻮ ﭘـﻪ ﻏـﻮږي ﻛـﯥ ﻣـﯥ د داﺳﯥ ﭘﻴﺪا ﻛړم ،ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻳﻮاځﯥ ﭘﺮوت دى او ﺧﺒﺮې ﻳﯥ زﻣـﺎ ﻣﻐـﺰو ﻛـﯥ
ﻳﻮ ﺳړي اواز واورﻳﺪه. ﺗﺎوﻳږي،
-ﺳﻠﻴګﻞ ﺧﺒﺮې ﻛﻮم... -ﻣﺎ ﺗﻪ وګﻮره ،زوړﻳﺎره! ﻳـﻮ څـﻮك ﺧـﻮ راﺗـﻪ ﭘﻴـﺪا ﻛـړه ،ﺗـﻪ ﺧﭙﻠـﻪ ﭘـﻮره
-ښﻪ“...ﻏږ ﻧﺎ اﺷﻨﺎ ښﻜﺎرﻳﺪه. ﻫڅﻪ وﻛړه ،زه ﻳﻮاځﯥ دا ﻫﺮڅﻪ ﻧﺸﻢ زﻏﻤﻼى.
-ﻋﺠﻴﺒﻪ ﺧﺒﺮ و ﻛﻨﻪ؟ زﻣﺎ زﻧګ درﻏﻠﻰ و؟ ﻳﻮ څﻮ ﻛﺴﺎﻧﻮ ﻣﺎ ﻧﻪ ﭘﻮښﺘﻨﯥ ﻛﻮﻟﯥ ،ﺧﻮ زه ﭘﻪ ﻣﺎت زړه ﺑﺮه ﻻړم ،ګﻴټﺲ
-ﻛﻮم زﻧګ ﻧﻪ دى راﻏﻠﻰ. ﺑﻲ ﻣﺎﺗﻪ د ﺧﭙﻞ ﻣﻮر او ﭘﻼر ﺑﺎره ﻛـﯥ ﻫـﻢ ﻧـﻪ و وﻳﻠـﻲ ﭼـﯥ ژوﻧـﺪي ﺑـﻪ وي ﻛـﻪ
-ځــﻮان ﭘــﺎرﻛﺰ ﺳــﺘﻮﻧﺰه ﻛــﯥ دى،ﻫﻐــﻪ زر زر ﻟګﻴــﺎ و ،ﻫﻐــﻮى ﻫﻐــﻪ د څﻨګﻪ؟ ﺧـﻮ ﻫﻠﺘـﻪ د ﻫﻐـﻪ ﭘـﻪ ﻛـﻮر ﻛـﯥ ﻫﻴڅـﻮك ﻧـﻪ وو ،ﭘﺮﺗـﻪ د ډان ﻛـﻮډي د
ﺧﺮڅﻼو ﻣﻴﺰ ﺧﻮا ﻛﯥ ﻧﻴﻮﻟﻰ و .ﻫﻐﻮى ﺗﻪ ﭼﺎ د ﻧﻴﻮﻳـﺎرك ﻧـﻪ ﺧﺒـﺮ ورﻛـړى و، اﻧځﻮر ﻧﻪ.
ﺗﻪ ﺗﺮى څﻪ اﺣﻮال ﻟﺮې... راﺗﻠﻮﻧﻜﻰ ﺳﻬﺎر ﻣﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻧﺎﻇﺮ ﺗﻪ ﻳﻮ ﺧﻂ ورﻛـړ او ﻧﻴﻮﻳـﺎرك ﺗـﻪ
-ﻫﻴﻠﻮ ...ﻣﺎ ﻳﯥ ﺧﺒﺮه ورﭘﺮې ﻛړه :ﻏﻮږ وﻧﻴﺴﻪ ،زه ښﺎﻏﻠﻰ ګﻴـټﺲ ﺑـﻲ ﻧـﻪ ﻣﯥ وﻟﻴږه ﺗﺮ څﻮ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﺗﻪ ﺧﺒﺮ ورﻛړي ،ﻫﻐﻪ ﻧﻪ ﻣـﯥ وﻏﻮښـﺘﻞ ﺗـﺮ څـﻮ د
ﻳﻢ ،ښﺎﻏﻠﻰ ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻣړ ﺷﻮى دى. ﻫﻐﻪ ﻛﻮرﻧﻴﻮ ﻏړو ﺑﺎره ﻛﯥ راﺗﻪ وواﻳﯥ او ﭘﺮﺗـﻪ د ځﻨـډ ﻧـﻪ راﺷـﻲ .زه ډاډه وم
ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﻫﻐﻪ ﭼﭗ و ،ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﻟﻜﻪ ﭼﯥ ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﺑﻨﺪ ﻛړى و. ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﺑﻪ اﺧﺒﺎر ﻛﯥ د ﺧﺒـﺮ ﻟﻴـﺪو ﺳـﺮه راﺷـﻲ ،ﻫﻐﺴـﯥ ډاډه ﭼـﯥ ډﻳـﺰي ﺑـﻪ
*** ﻏﺮﻣﯥ ﻧﻪ وړاﻧﺪې زﻧګ ووﻫﻲ ،ﺧﻮ ﻧﻪ ﻫﻢ زﻧګ راﻏﻰ او ﻧﻪ ﻫـﻢ ووﻟـﻒ ﺷـﻴﻢ
راﻣﻌﻠﻮم ﺷﻮ.
زﻣﺎ ﭘﻪ ﺧﻴﺎل ﻧﻦ درﻳﻤﻪ ورځ وه .د ﻣﻴﻨﻴﺴﻮټﺎ ﻧﻪ د ﻫﻴﻨﺮي ګﻴټﺰ ﭘﻪ ﻧـﻮم ﻳـﻮ
...ښﺎﻏﻠﯥ ﻛﻴﺮووي ،دا زﻣﺎ د ژوﻧﺪ ﺗﺮ ټﻮﻟﻮ ﻏټـﻪ ﻏﻤﻴـﺰه او ﻏـټ ټﻜـﺎن و
ﺗﻴﻠﻲ ګـﺮام راورﺳـﻴﺪ ،ﻫﻐـﯥ ﻛـﯥ ﻳـﻮاځﯥ دوﻣـﺮه ﻟﻴﻜـﻞ ﺷـﻮي و ﭼـﯥ ﻫﻤـﺪا
او ﭘﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﯥ ﭘﺮې ﺑﺎور ﻫﻢ ﻧﺸـﻢ ﻛـﻮﻻى .داﺳـﯥ اﺣﻤﻘﺎﻧـﻪ ﻛـﺎر ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ
اوس درروان ﺷﻮم او ﺟﻨﺎزه ﻳﯥ ﺗﺮ راﺗګ وځﻨډول ﺷﻲ.
ﺳړي ﻛړى دى ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﻧږ ټﻮل ورﺗﻪ ﭘﻪ ﻓﻜﺮ ﻛـﯥ ﺷـﻮ .زه اوس ﻧﺸـﻢ راﺗـﻼى،
ﻫﻐﻪ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻼر و ،ﻳـﻮ ﺟـﺪي زوړ ﺳـړى و ،ﻫﻐـﻪ ډﯦـﺮ ﺑـﯥ وﺳـﻪ او
ځﻜﻪ دﻟﺘﻪ ډﯦﺮ ﺿﺮوري ﻛﺎروﻧﻪ ﻟﺮم او ځﺎن ﺗﺮي ﺧﻼﺻﻮﻟﻲ ﻧﺸﻢ .ﻛـﻪ زﻣـﺎ ﭘـﻪ
ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻛـﯥ ښـﻜﺎرﻳﺪه ،د ﺳـﭙټﻤﺒﺮ ﭘـﻪ ﻣﻌﺘﺪﻟـﻪ ﻣﻮﺳـﻢ ﻛـﯥ ﻳـﯥ ﻏټـﻪ ﭼﭙﻨـﻪ
اړوﻧﺪ ﻫﺮ څﻪ ﺧﺪﻣﺖ وي ﺑﻴﺎ وروﺳﺘﻪ وﻳﻠﻰ ﺷﯥ .زه ﻧﻪ ﭘﻮﻫﻴږم ﭼﻴﺮﺗﻪ ﻳﻢ ﺧـﻮ
اﻏﻮﺳــﺘﯥ وه .ﻣــﺎ د ﻫﻐــﯥ ﻧــﻪ ﺑﻴــګ او ﭼﺘــﺮۍ واﺧﺴــﺘﻞ ،ﻫﻐــﻪ ډﯦــﺮ ﺳــﺘړى
ﭼﯥ ﻛﻠﻪ داﺳﯥ ﺧﺒﺮ واورم ﺑﻴﺎ ډﯦﺮ ﺧﻔﻪ ﻛﻴږم.
ښــﻜﺎرﻳﺪه .ﻣــﺎ د ﻣﻮﺳــﻴﻘۍ ﺧﻮﻧــﻪ ﻛــﯥ ﻛﻴﻨــﺎوه او ﺗــﺮې ووﺗــﻢ ﺗــﺮ څــﻮ ورﺗــﻪ
ﭘﻪ درﻧښﺖ
ﺧﻮراك ﻟﭙﺎره څﻪ راوړم .ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ﻫﻴڅ وﻧﻪ ﺧﻮړل ،ﺧﻮ ﻳﻮ ګﻴﻼس ﺷﻮدې ﻳﯥ
ﻣﺌﻴﺮ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﻫﻐـﻪ ﺑـﻪ ډﯦــﺮ ﻏـټ راﺗﻠـﻮﻧﻜﻰ درﻟــﻮدﻻى ،ﺗـﻪ ﺧـﻮ ﭘــﻮﻫﻴږې .ﻫﻐـﻪ ﺧــﻮ ﻻ ﭘﻪ رﭘﻴﺪﻟﻲ ﻻس واﺧﺴﺘﯥ.
ځﻮان و ،ﺧﻮ د ډﯦﺮ ﻏښﺘﻠﻲ ﻣﻐﺰ څښـﺘﻦ و .ﻫﻐـﻪ ﺧﭙﻠـﻮ ﺳـﺘﺮګﻮ ﻛـﯥ ګـﻮﺗﯥ و -ﻣﺎ د ﺷﻴﻜﺎګﻮ اﺧﺒﺎر ﻛﯥ وﻟﻴﺪل .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ :د ﺷﻴﻜﺎګﻮ ﻫـﺮ اﺧﺒـﺎر ﺳـﺮ
وﻫﻠﯥ. ﺧﻂ ﻫﻤﺪا و ،ﻣﺎ ﭼﯥ وﻛﺘﻞ ﺑﺲ راروان ﺷﻮم.
-ﻛﻪ ﻫﻐﻪ ژوﻧﺪې ﭘـﺎﺗﯥ و ،ﻧـﻮ ﻳـﻮ ﺳـﺘﺮ ﺷﺨﺼـﻴﺖ ﺑـﻪ ﺗـﺮې ﺟـﻮړ ﺷـﻮى و. -زه ﻧﻪ ﭘﻮﻫﻴﺪم ﭼﯥ ﺗﺎﺳﻮ ﺳﺮه څﻨګﻪ اړﻳﻜﻪ وﻧﻴﺴﻢ.د ﻫﻐـﻪ ﺳـﺘﺮګﯥ ﻟﻜـﻪ
ﻫﻐﻪ د وﻃﻦ ﺟﻮړوﻟﻮ ﻛﯥ ﻣﻬﻢ رول ﻟﻮﺑﻮﻻى ﺷﻮ. ﻫﻴڅ ﭼﯥ ﻧﻪ ګﻮري او ﭘﻪ ﭘﺮﻟﻪ ﭘﺴﯥ ﺗﻮګﻪ ﻳﯥ ﻛﻮټﯥ ﺗﻪ ﻛﺘﻞ.
-ﺑﺎﻟﻜــﻞ ﻫﻤﺪاﺳــﯥ ده.ﻣــﺎ ورﺗــﻪ ووﻳــﻞ .ﻫﻐــﻪ ﺧــﺎﻣﻜﻴﻦ روﺟــﺎﻳﻲ ﺑﺎﻧــﺪې -ﻫﻐﻪ ﺳړى ﻟﻴﻮﻧﻰ؟ ﻫﻐﻪ ﺳﻢ ﻟﻴﻮﻧﻰ و ...ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ.
ﺳﺘړى ﭘﺮﻳﻮت. -ﻗﻬﻮه درﺗﻪ راوړم؟ ﻣﺎ وړاﻧﺪﻳﺰ ورﺗﻪ وﻛړ.
ﭘﻪ دې ﺷﭙﻪ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺳړي ټﻴﻠﻴﻔـﻮن وﻛـړ ،ﻟـﻮﻣړى ﻳـﯥ راﻧـﻪ د ﻧـﻮم ﭘﻮښـﺘﻨﻪ -ﻫﻴڅ ﺷﻰ ﻧﻪ ﻏﻮاړم ،زه ﺑﻴﺨﻲ ښﻪ ﻳﻢ ،ښﺂﻏﻠﻰ...
وﻛړه. -ﻛﻴﺮو وي.
-زه ﻛﻴﺮووي ﻳﻢ. -ښـــﻪ ښـــﺂﻏﻠﻰ ﻛﻴـــﺮووي زه ښـــﻪ ﻳـــﻢ ،زه ﻏـــﻮاړم ﺧﭙـــﻞ ﺟﻴﻤـــﻲ ﺳـــﺮه
-اوه ...ﻫﻐﻪ ﻟږ ﭘﻪ ارام ﺷﻮ ..زه ﻛﻠﭗ ﺳﭙﺮﻧګﺮ ﻳﻢ وګﻮرم...ﻫﻐـــﻪ ﺑـــﻪ ورﺗـــﻪ د ﻣﻴﻨـــﯥ ﻧـــﻪ ﺟﻴﻤـــﻲ وﻳـــﻞ ،ﻫﻐـــﻪ ﻣـــﯥ ﻛـــﻮټﯥ ﺗـــﻪ
زه ﻫﻢ ﻟږ ﭘﻪ ﻛﺮاره ﺷﻮم ،ﻣﺎ وﻳﻞ ﭼﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻳـﻮ ﺑـﻞ ﻣﻠګـﺮى ﺧـﻮ ﻫـﻢ ورﻧﻨﻮﻳﺴﺖ ،زه ﺗﺮې راووﺗﻢ .ﺷﯧﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ښﺎﻏﻠﻰ ګﻴټﺰ ﻛﻮټﯥ ﻧﻪ راووت.
ﭘﻴﺪا ﺷﻮ ،ﻣﺎ ﻧﻪ ﻏﻮښـﺘﻞ ﭼـﯥ دﻫﻐـﻪ د ﺟﻨـﺎزې ﻣﺮاﺳـﻢ رﺳـﻨﻴﻮ ﺳـﺮه ﺷـﺮﻳﻚ دﻫﻐــﻪ ﺳــﺘﺮګﻮ ﻛــﯥ اوښــﻜﯥ ځﻠﻴــﺪې .او ﻛﻠــﻪ ﻳــﯥ ﭼــﯥ ﻟــﻮى دﻫﻠﻴــﺰ او ﻟﻮﻳــﻮ
ﻛړم او ﺑﻴﺮو ﺑﺎر راﻣﻨځﺘﻪ ﻛړم ،ﺧﻮ ﻳﻮ څﻮ ﻛﺴﺎﻧﻮ ﺗﻪ ﻣﯥ ﺧﭙﻠﻪ زﻧګ ووﻫﻪ. ﻛﻮټﻮ ﺗﻪ ﻛﺘﻞ ﻧﻮ د ﺧﻔګﺎن ﺳﺮه ﺳﺮه ﻳﯥ ﻳﻮ وﻳـﺎړ ﻫـﻢ ﺳـﺘﺮګﻮ ﻛـﯥ ښـﻜﺎرﻳﺪه.
-ﺟﻨﺎزه ﺳﺒﺎ درې ﺑﺠﯥ ده ،ﻫﻤﺪﻟﺘﻪ ﭘﻪ ﻛﻮر ﻛﯥ ،ﻫﻐﻪ ﭼﺎﺗﻪ وواﻳـﻪ ﭼـﯥ د ﻣﺎ ﺗﺮ ﺧﻮب ﺧﻮﻧﯥ ﭘﻮرې ﺑﻮﺗﻪ ،ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﭼﭙﻨﻪ ووﻳﺴﺘﻪ ،ﻣﺎ ﻫﻐـﯥ ﺗـﻪ دا ﻫـﻢ
راﺗﻠﻮ ﻋﻼﻗﻪ ﻟﺮي ...ﻣﺎ ﻛﻠﭗ ﺳﭙﺮﻧګﺮ ﺗﻪ ووﻳﻞ. ووﻳﻞ ﭼﯥ ﺳﺘﺎﺳﻮ راﺗګ ﺗﻪ ﻣﻮ ﻫﺮ څﻪ ځﻨډوﻟﻲ.
-اوه ...ﺳﻤﻪ ده ،زه ﺧﻮ دوﻣﺮه څﻮك ﻧﻪ ﭘﻴﮋﻧﻢ ﺧﻮ ﺑﻴـﺎ ﻫـﻢ .ﻫﻐـﻪ زړه ﻧـﺎ زړه -زه ﻧﻪ ﭘﻮﻫﻴږم ﭼﯥ ﺗﺎﺳﻮ څﺮﻧګﻪ ﻏﻮاړئ؟ ښﺂﻏﻠﯥ ګﻴټﺲ ﺑﻲ
ﻛﻴﺪه ،د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې زه ﻳﻮ دوه ﻛﯥ ﺣﻴﺮان ﻛړم. -ښﺂﻏﻠﯥ ګﻴټﺰ ،زﻣﺎ ﻧﻮم دى.
-ﻛﻪ ﻧﻮر څﻮك ﻧﻪ وي ﺗﻪ ﺧﻮ ﻫﺮوﻣﺮو راﺷﻪ. -ښﺂﻏﻠﯥ ګﻴټﺰ ،ﻣﺎ ﻓﻜﺮ ﻛـﺎوه ﭼـﯥ ﺗﺎﺳـﻮ ﺑـﻪ ﺟﺴـﺪ ﻏﺮﺑـﻲ ﺧﻮاﺗـﻪ وړئ؟
-ښﻪ ،زه ﺑﻪ ﺧﭙﻞ ﻛﻮﺷﺶ وﻛړم .ﻣﺎ ﭼﯥ د ﻛﻮم ﺷﻲ ﺑﺎره ﻛـﯥ زﻧـګ وﻫﻠـﻰ ﻫﻐﻪ ﺧﭙﻞ ﺳﺮ ﺧﻮځﺎوه.
و... -د ﺟﻴﻤــﻲ ﻫﻤــﺪا ﺧﺘــﻴځ ﺳــﻴﻤﻪ ﺧﻮښــﻪ وه .ﻫﻐــﻪ ﭘــﻪ ﺧﭙــﻞ زړه ﻫﻤﺪﻟﺘــﻪ
-ﻳﻮه دﻗﻴﻘﻪ ...ﻣﺎﻳﯥ ﺧﺒﺮه ورﭘﺮې ﻛـړه :ﺗـﺎ څـﻪ ووﻳـﻞ ﺗـﻪ راﺗـﻼى ﺷـﯥ ﻛـﻪ اوﺳﻴﺪﻟﻰ دى ،ﺗﻪ زﻣﺎ د ځﻮى ﻣﻠګﺮى وې ،ښﺂﻏﻠﻰ...
ﻧﻪ؟ -ﻫﻮ ،زﻣﺎ ﻛﻠﻚ ﻣﻠګﺮى و.
(c) ketabton.com: The Digital Library
-ﺧﭙﻞ ﻧﻮم دې وﻟﻴﻜﻪ او ﭘـﻪ ﻣﻴـﺰ ﻳـﯥ ﻛﻴـږده .ښـځﯥ زر ووﻳـﻞ :ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ -ﺧﺒﺮه داﺳـﯥ ده ،اﺻـﻞ ﻛـﯥ رﻳښـﺘﻴﺎ داﺳـﯥ دي ﭼـﯥ زه دﻟﺘـﻪ ګﺮﻳﻨـﻮﻳﭻ
راﻏﻰ زه ﺑﻪ ﻳﯥ ورﻛړم ﻛﯥ ﺧﻠﻜﻮ ﺗﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﻛﻴږم او ﻫﻐﻮى ﻏﻮاړي زه ورﺳـﺮه ﺳـﺒﺎ ﺗـﻪ اووﺳـﻢ .اﺻـﻞ
-زه ﭘﻮﻫﻴږم ﭼﯥ ﻫﻐـﻪ دﻧﻨـﻪ دى .ﻫﻐـﻪ زﻣـﺎ ﻣﺨـﯥ ﺗـﻪ راﻧـږدې ﺷـﻮه ،ﺧﭙـﻞ ﻛﯥ ﻛﻪ ﭼﻴﺮﺗﻪ ﻫﻐﻮى د ﻣﯧﻠﯥ ﻫﻮډ درﻟﻮد ،ﻧﻮ ﺑﻴﺎ ﺑﻪ زه ﺧﭙﻠﻪ ﻫڅـﻪ وﻛـړم ﭼـﯥ
ﻻﺳﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻛﻮﻧﺎټﻮ ﺗﯧﺮول، درﺷﻢ .ﻣﺎ ﭘﻪ زوره آه ...وﻛړل او د ﻫﻐﻪ ﺧﺒﺮې ﻣﯥ ورﻧﻴﻤﺎﻳﻲ ﻛړې.
-ﻏﻮږ وﻧﻴﺴﻪ ځﻮاﻧﻪ! ﺗﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮې دﻟﺘـﻪ ﭘـﻪ زور راﻏﻠـﻰ ﻳـﯥ ،ﻣـﻮﻧږ ﻧـﻮر -ﻣـﺎ ﭼـﯥ د څـﻪ ﻟﭙـﺎره زﻧـګ وﻫﻠـﻰ و ،ﻫﻠﺘـﻪ زﻣـﺎ ﻳـﻮه ﺟـﻮړه ﺑﻮټـﺎن ﭘــﺎﺗﯥ
ﺳﺘړي ﺷﻮي ﻳﻮ ،ﭼﯥ درﺗﻪ ﻣﯥ ووﻳﻞ ﭼﯥ ﺷﻴﻜﺎګﻮ ﺗﻪ ﺗﻠﻠﻰ ﻧﻮ ﺑﻴﺎ ﺷـﻴﻜﺎګﻮ ﺷﻮي او ﻛﻪ ﻳﻮ ﭼﺎﺗﻪ ﻳﯥ ورﻛړې او ﻣﺎ ﺗﻪ ﻳﯥ راوﻟﻴږې ،ﺗﻪ ﺧﻮ ﭘـﻮﻫﻴږې ﻫﻐـﻪ
ﺗﻪ ﺗﻠﻠﻰ. د ټﻴﻨﺲ ﻟﻮﺑﯥ ﺑﻮټﺎن دي او زه د ﻫﻐﯥ ﭘﺮﺗﻪ ګﻮزاره ﻧﻪ ﺷﻢ ﻛﻮﻻى ،زﻣﺎ د ﻛﻮر
ﻣﺎ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻧﻮم واﺧﺴﺖ. ﭘﺘﻪ ده ،ﺑﻲ اﻳﻒ...
-اوه...ﻫﻐﯥ ﻳﻮ ځﻞ ﺑﻴﺎ ﻣﺎﺗﻪ وﻛﺘﻞ :ﻟږ ﺻﺒﺮ وﻛړه ،ﺳﺘﺎ ﻧﻮم څﻪ دى؟ ﻣﺎ ﻳﯥ ﻧﻮره ﺧﺒﺮه واﻧﻪ ورﻳﺪه او ټﻴﻠﻴﻔﻮن ﻣﯥ ﭘﺮې ﺑﻨﺪ ﻛړ.
ﻫﻐﻪ ﻻړه ،ﻳـﻮه ﺷـﻴﺒﻪ وروﺳـﺘﻪ ښـﺎﻏﻠﻰ ﻣـﺎﻳﺮ ووﻟـﻒ ﺷـﻴﻢ ﭘـﻪ ﺟـﺪي ډول زه ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻟﭙﺎره ډﯦﺮ ﺷﺮﻣﻨﺪه وم ،ﻳﻮ ﻛﺲ ﺗﻪ ﺧﻮ ﭼﯥ ﻣﯥ زﻧګ ووﻫﻪ،
دروازه ﻛـﯥ راښــﻜﺎره ﺷـﻮ.ﺧﭙﻞ دﻓﺘــﺮ ﺗـﻪ ﻳــﯥ ﺑـﻮﺗﻠﻢ ،ﻫﻐــﻪ ﺧﭙﻠـﻪ ﺧﻮاﺧــﻮږي ﻧﻮ ﻫﻐﻪ وﻳـﻞ ﭼـﯥ ﻫﻤﺪاﺳـﯥ ورﺳـﺮه ﻛـﻮل ﭘﻜـﺎر و .او دا ﻫـﻢ ﻣـﺎ ﺧﭙﻠـﻪ ﺳـﻬﻮه
څﺮګﻨﺪه ﻛړه ،ﻣﺎ ﺗﻪ ﻳﯥ د ﺳﻴګﺎر څښﻠﻮ وړاﻧﺪﻳﺰ وﻛړ. ګڼﻠﻪ ﭼﯥ داﺳﯥ ﺧﻠﻜﻮ ﺳﺮه ﻣﯥ ﺑﺎﻳﺪ اړﻳﻜﻪ ﻧﻪ وى ﻧﻴﻮﻟﻰ ،ځﻜﻪ ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ
-زﻣﺎ ذﻫﻦ ﻫﻤﺎﻏﻪ وﺧﺘﻮﻧﻮ ﺗﻪ ځﻲ ﭼﯥ ﻛﻠﻪ ﻣﯥ ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ځـﻞ وﻟﻴـﺪ ،ﻳـﻮ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ښﻮ ﻣﻠګﺮو ﻧﻪ ﻧﻪ ول او ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﮋﻧﺪﻟﻲ واى.
ځﻮان ﺟګړن ﭼﯥ د ﺟګړې ﭘـﻪ ﻣـﻮده ﻛـﯥ ﻳـﯥ څـﻮ ﻣډاﻟﻮﻧـﻪ ﻫـﻢ ﺗﺮﻻﺳـﻪ ﻛـړي د ﺟﻨﺎزې ﭘﻪ ﺳﻬﺎر وﺧﺘﯥ ﻧﻴﻮﻳﺎرك ﺗﻪ ﻻړم ﺗﺮ څﻮ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﭘﻴﺪا ﻛړم،
وو ،ﻫﻐﻪ ﺑﻪ ﺗﻞ ﻳﻮﻧﻴﻔﻮرم ﻛﯥ ګﺮځﻴﺪه ځﻜﻪ ﻫﻐﻪ د ﻋﺎم ﻟﺒﺎس اﺧﺴﺘﻠﻮ ﻟﭙـﺎره ﺧﻮ ﻫﻐﻪ ﻣﯥ وﻧﻪ ﻣﻮﻧﺪ .دروازه ﻣﯥ ﺧﻼﺻﻪ ﻛړه ﺧﻮ ﻫﻴڅﻮك دﻧﻨﻪ ﻧﻪ ول ،ﺑﻴـﺎ
ﻛﺎﻟﻲ ﻧﻪ درﻟﻮدل .ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ځﻞ ﻣﯥ واﻳﻦ ﺑﺮﻳﻨﺮ ﻛﯥ وﻟﻴﺪ ﭼﯥ دﻧﺪې ﺗﺮ ﻻﺳـﻪ ﻣﯥ ﭘﻪ ﺗﻴﺰ ﻏږ ووﻳﻞ ﭼﯥ څﻮك ﺷﺘﻪ؟
ﻛﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره راﻏﻠﻰ و .ﻫﻐﻪ د څﻮ ورځﻮ راﻫﻴﺴﯥ ﻫﻴڅ ﻧﻪ وو ﺧﻮړﻟﻲ .ﻣﺎ ورﺗـﻪ -ﻫﻴڅــﻮك ﻫــﻢ ﻧﺸــﺘﻪ ،ښــﺎﻏﻠﯥ ووﻟــﻒ ﺷــﻴﻢ ﺷــﻴﻜﺎګﻮ ﺗــﻪ ﺗﻠﻠ ـﻰ .ښــځﯥ
د ډوډۍ وړاﻧﺪﯦﺰ وﻛړ .ﻫﻐﻪ ﺗﺮ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﻮرې ﻟګﻴﺎ و ،د څﻠﻮرو ډاﻟـﺮو ﻧـﻪ ووﻳﻞ ،د ښځﯥ ﻟﻮﻣړۍ ﺧﺒﺮه ﺧﻮ ځﻜﻪ ﻧﺎﺳﻤﻪ وه ﭼﯥ دﻧﻨﻪ د ﺑﻞ ﺳـړي ﻏـږ ﻫـﻢ
ﻳﯥ ﻫﻢ ډﯦﺮﺧﻮراك وﻛړ اورﻳﺪل ﻛﻴﺪه.
-ﺗﺎﺳﺮه ﺗﺠﺎرت ﻛﯥ ﺷﺮﻳﻚ ﺷﻮى و؟ -ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ وﻛړئ ورﺗﻪ وواﻳﯥ ،ﭼـﯥ ښـﺎﻏﻠﯥ ﻛﻴـﺮووې راﻏﻠـﻰ ،ورﺳـﺮه
-ﺗﺠﺎرت ﻛﯥ ﺷﺮﻳﻚ ﺷﻮم؟ ﻫﻐﻪ ﻣﺎ ﺟﻮړ ﻛړى. ﻟﻴﺪل ﻏﻮاړي.
-ښﻪ. -زه ﻳﯥ ﺷﻴﻜﺎګﻮﻧﻪ ﻧﻪ ﺷﻢ راﻏﻮښﺘﻠﻰ .ﭘﻪ دې وﺧﺖ ﻛﯥ ﭘﻪ ﻏﻠﻄۍ ﺳﺮه د
-ﻫﻐﻪ ﻣﺎ د ﻧﺸﺖ ﻧﻪ راوﭼﺖ ﻛړى ،د وﻳﺎﻟﯥ ﻧﻪ ﻣﯥ راﭘﻮرﺗﻪ ﻛړى .ﻣﺎ ﻫﻐـﻪ ووﻟﻒ ﺷﻴﻢ ﻏږ :ﺳټﻴﻼ!!!“ د ﻫﻐﻪ ﺑﻠﯥ دروازې ﻧﻪ واورﻳﺪل ﺷﻮ.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ د ﻫﻐﻪ دﻓﺘﺮ ﻧﻪ راﺳـﺘﻮن ﺷـﻮم ،آﺳـﻤﺎن ﺗـﻮرو ورﻳځـﻮ ﻧﻴـﻮﻟﻰ و، وﻟﻴﺪ ﭼﯥ ﻳﻮ ښـﻪ ځـﻮان دى او ﻛﻠـﻪ ﻳـﯥ ﭼـﯥ ووﻳـﻞ اﻛﺴـﻔﻮرډ ﻛـﯥ ﻳـﯥ درس
ﻏﺮﺑــﻲ ﺟﺰﻳــﺮې ﺗــﻪ رارﺳــﻴﺪو ﺳــﺮه ﻧــﺮى ﻧــﺮى ﺑــﺎران ورﻳــﺪه ،د ﻛــﺎﻟﻮ ﺑــﺪﻟﻮﻟﻮ وﻳﻠﻰ ﻧﻮ ﻣﺎ ﻓﻜﺮ وﻛړ ﭼﯥ ښﻪ ځﺎى ﻳﯥ اﺳﺘﻌﻤﺎﻟﻮﻟﻰ ﺷﻢ .ﻫﻐـﻪ ﻣـﯥ اﻣﻴـﺮﻳﻜﻦ
وروﺳــﺘﻪ د ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﻛــﻮر ﺗــﻪ ورﻏﻠــﻢ ،ښــﺎﻏﻠﻰ ګﻴټــﺰ دﻫﻠﻴــﺰ ﻛــﯥ ﻫــﺎﺧﻮا ﻟﻴﺠﻦ ﻛﯥ ورﻧﻨﺒﺎﺳﻪ ،او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ اﻟﺒﺎﻧﻲ ﻛـﯥ زﻣـﺎ ﻳـﻮ ګـﺎك ﻟﭙـﺎره ﻛـﺎر ﻛـﺎوه...
دﻳﺨــﻮا ﻫﻴﺠــﺎﻧﻲ ګﺮځﻴــﺪه .ﻫﻐــﻪ ﺧﭙــﻞ ځــﻮى ﻛــﯥ ﻳــﻮ وﻳــﺎړ ﻟﻴــﺪه او دﻫﻐــﻪ د ﺧﻮ اوس ﻫﻐﻪ ﻣړ دى .ﻫﻐﻪ ﻳﻮه ﺷﻴﺒﻪ ﭼﭗ و.
ځــﻮى ﻻﺳــﺘﻪ راوړﻧــﯥ ﭘﺮﻟــﻪ ﭘﺴــﯥ ﺗﻮګــﻪ زﻳﺎﺗﻴــﺪې .ﻫﻐــﻪ ﻏﻮښــﺘﻞ ﻣﺎﺗــﻪ څــﻪ -ﺗﻪ د ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﻧږدې ﻣﻠګﺮى وې ﻧﻮ زه ﭘﻮﻫﻴږم ﻧـﻦ ﻣﺎﺳﭙښـﻴﻦ ﺑـﻪ د ﻫﻐـﻪ
وښﺎﻳﻲ. ﺟﻨﺎزي ﺗﻪ راځﯥ.
-ﺟﻴﻤﻲ ﻣﺎﺗﻪ دا اﻧځﻮر راﻟﻴږﻟﻰ و .ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﻟړزﻳـﺪا ﻻﺳـﻮﻧﻮ ﺧﭙﻠـﯥ ﺑټـﻮې -زه ﻏﻮاړم ﭼﯥ درﺷﻢ.
ﻧﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ راوﺑﺎﺳﻪ. -ښﻪ ،ﻧﻮ ﺑﻴﺎ راﺷﻪ
-راﺷﻪ وګﻮره. د ﻫﻐﻪ د ﭘﻮزې وﻳښﺘﺎن د ﻏﺸﻮ ﻏﻮﻧﺪې ﺑﻬﺮ راوﺗﻠﻲ وو ،ﻫﻐـﻪ ﺧﭙـﻞ ﺳـﺮ
دا د ﻛﻮر ﻳﻮ اﻧځﻮر و ،اﻧځـﻮر ﭘـﻪ ﻛﻮﻧﺠﻮﻧـﻮ ﻛـﯥ درزوﻧـﻪ او ﭘـﻪ ﻻﺳـﻮﻧﻮ ﺧﻮځﺎوه .ﺳﺘﺮګﯥ ﻳﯥ ډﻛﯥ ﺷﻮې،
ښـﻪ ﺧﻴـﺮن ﺷـﻮى و .ﻫﻐـﻪ ﻣﺎﺗـﻪ اﻧځـﻮر ډﯦـﺮ ﭘـﻪ ﻟﻴﻮاﻟﺘﻴـﺎ ﺗﺸـﺮﻳﺢ ﻛـﺎوه :دﻟﺘـﻪ -زه ﻧﺸﻢ ﻛﻮﻻى ،زه ﭘﻪ دې ﻛﯥ ځﺎن ﻧﺸﻢ ورګډوﻻى .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ.
وګﻮره او ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﻣﯥ ﻫﻤﺎﻏﻪ ځﺎى ﺗﻪ ﻛﺘﻞ ،ﻫﻐﻪ ﺗﻪ دا اﻧځﻮر د ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻛﻮر ﻧﻪ -ﻫﻴڅ ﺷﻲ ﻛﯥ ځﺎن ﻣﻪ ورګډوه ،ﻫﺮ څﻪ ﺧﺘﻢ ﺷﻮل.
ﻫﻢ ډﯦﺮ ﺣﻘﻴﻘﻲ ښﻜﺎرﻳﺪه. -ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻳﻮ څﻮك ووژل ﺷﻲ ،زه ﺗـﺮې ځـﺎن ﻟـﺮې ﺳـﺎﺗﻢ .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ ځـﻮان
-ﺟﻴﻤﻲ ﻣﺎﺗﻪ راﻟﻴږﻟﻰ و ،زﻣﺎ ﭘﻪ ﺧﻴﺎل ډﯦﺮښﺎﻳﺴﺘﻪ اﻧځﻮر دى ،ډﯦـﺮ ښـﻪ وم ،ﻫﻐﻪ ﻣﻬﺎل داﺳﯥ ﻧﻪ وو .ﻛﻪ زﻣﺎ ﻛﻮم ﻣﻠګﺮې ﺑﻪ ﻣړ ﺷﻮ ،ﻛﻪ ﻫـﺮ څﻨګـﻪ ﺑـﻪ
ښﻜﺎري. وو زه ﺑﻪ ورﺳﺮه ﺗﺮ اﺧﺮه وﻻړ وم.
-ډﯦﺮ ښﻪ ښﻜﺎري ،ډﯦﺮ وﺧﺖ ﻛﻴږي ﻧﻪ دې وو ﻟﻴﺪﻟﻰ؟ زه ﭘﻮه ﺷﻮم ﭼﯥ ﻫﻐـﻪ د ﺧﭙﻠـﻮ ﺷﺨﺼـﻲ وﺟﻮﻫـﺎﺗﻮ ﻟـﻪ ﻛﺒﻠـﻪ ﻧﺸـﻲ ﻛـﻮﻻى
-ﻫﻐﻪ دوه ﻛﺎﻟﻪ ﻣﺨﻜﯥ زﻣﺎ ﺧﻮاﺗﻪ راﻏﻠﻰ و او ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﻳﻮ ﻛﻮر اﺧﺴـﺘﻰ ﭼﯥ ﺟﻨﺎزه ﻛﯥ ګډون وﻛړي ،ﻧﻮ ﭘﺎڅﻴﺪم.
و ،زه ﭘﻜﯥ اوس ﻫﻢ اوﺳﻴږم .د ﻛﻠﻪ ﻧﻪ ﭼﯥ د ﻛﻮره ﺗښﺘﻴﺪﻟﻰ و ﻧﻮ ﻣﻮﻧږ ﺳـﺮه -ﺗﺎ ﻛﺎﻟﺞ ﻟﻮﺳﺘﻠﻰ؟
ﺑﻴﻞ ﺷﻮي وو ﺧﻮ اوس ﻣﯥ وﻟﻴﺪل ﭼﯥ د ﻫﻐﻪ ﺗﺮ ﺷﺎ ﻳـﻮ دﻟﻴـﻞ ﭘـﺮوت و .ﻫﻐـﻪ د ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﻣﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﻮه ﭼﯥ څﻪ وړاﻧـﺪﻳﺰ ﻛـﻮي ﺧـﻮ ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ ﺳـﺮ
ﭘﻮﻫﻴﺪه ﭼﯥ ﻳﻮ روښﺎﻧﻪ راﺗﻠﻮﻧﻜﻰ ﻟﺮي .ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺗﻪ ډﯦﺮ ﺳﺨﻲ و. وﺧﻮځﺂوه او ﻣﺎﺗﻪ ﻳﯥ ﻻس راﻛړ
ﻫﻐﻪ د څﻮ ﻧﻮرو ﺷﻴﺒﻮ ﻟﭙﺎره ﻫﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮ زﻣﺎ ﻣﺨﯥ ﺗـﻪ ﻧﻴـﻮﻟﻰ و او ﺑﻴـﺎ ﻳـﯥ -ﭘﺮﻳـږده ﭼـﯥ ﻣـﻮﻧږ دا زده ﻛـړو ﺗـﺮ څــﻮ ﭼـﯥ ﻳـﻮ ﻛـﺲ ژوﻧـﺪى وي د ﻫﻐــﻪ
د ﺑټﻮې ﭘﻪ زوړ ځﺎى ﻛﯥ ﻛﻴښﻮد ،ورﭘﺴﯥ ﻳﯥ ﻳﻮه زړه ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ راووﻳﺴﺘﻪ. ﻟﭙﺎره ﺧﭙﻞ ﻣﻠګﺮﺗﻮب وښﺎﻳﻮ ،ﻧﻪ د ﻫﻐﻪ د ﻣړﻳﻨﯥ وروﺳـﺘﻪ ...ﻫﻐـﻪ ووﻳـﻞ :او
-دا وګﻮره ،دا ﻳـﯥ د ﻣﺎﺷـﻮﻣﺘﻮب ﻛﺘﺎﺑﭽـﻪ وه .د ﻛﺘـﺎﺑﭽﯥ ﭘـﻪ ﻣـﺦ ﭘﺎڼـﻪ ﻟﺪې وروﺳﺘﻪ زﻣﺎ ﻗﺎﻧﻮن داﺳﯥ وي ﭼﯥ ﻫﺮ څﻪ ﻫﻤﺪاﺳﯥ ﭘﺮﻳږده.
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻧﻪ ﭘﻪ ﻧﻪ زړه ﻛﺘﻞ .ﺷﻴﺒﻪ وروﺳﺘﻪ ﻳﻮ څﻮ ﻛﺎرﻛﻮﻧﻜﻲ او ﻧﻮر ﺧﻠﻚ دﻫﻠﻴﺰ ﻛـﯥ ﺑﺎﻧﺪې ﻣﻬﺎل وﻳﺶ ﻟﻴﻜﻞ ﺷـﻮى و ،ﻻﻧـﺪې ﺗـﺮې ﻧﻴټـﻪ ،د ﺳـﭙټﻤﺒﺮ 1906 ،12
ودرﻳﺪل .وزﻳﺮ څﻮ ځﻠﻪ ﺧﭙﻞ ﻻﺳﻲ ﺳـﺎﻋﺖ ﺗـﻪ وﻛﺘﻞ،ﻫﻐـﻪ د ﺑـﺎران ﺑـﺎره ﻛـﯥ ﻛﺎل .او ﻻﻧﺪې،
وارﺧﻄﺎ و ،ﺑﻴﺎ ﻣـﯥ ﻳـﻮې ﻏـﺎړې ﺗـﻪ ﺑـﻮت او د ﻧـﻴﻢ ﺳـﺎﻋﺖ ﻧـﻮر اﻧﺘﻈـﺎر ﻣـﯥ ﺧﻮب ﻧﻪ ﭘﺎڅﻴﺪل 6....ﺑﺠﯥ
ورﺗﻪ ووﻳﻞ .ﺧﻮ ﻫﻴڅ ګټﻪ ﻳﯥ ﻧﻪ درﻟﻮده ،ﻫﻴڅﻮك راﻧﻐﻠﻞ. ورزش6:30-6:15....
ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻣﺎزﻳګﺮ ﭘﻨځﻪ ﺑﺠﯥ ﺗﻴﺰ ﻧﺮى ﻧﺮى ﺑﺎران ورﻳـﺪه .درې ﻣـﻮټﺮې ﭘﺮﻟـﻪ ﺑﺮق درس او ﻧﻮر8:15-7:15....
ﭘﺴﯥ د ﻛﻮر دروازې ﻧﻪ دﻫﺪﻳﺮې ﭘﻪ ﻟﻮر روان ﺷﻮو .اول ﺗﻮر ﻏـټ ﻣـﻮټﺮ ﻛـﯥ ﻛﺎر)4:30-8:30....ﻣﺎزﻳګﺮ(
ﺗﺎﺑﻮت ،ورﭘﺴﯥ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻼر او ورﭘﺴـﯥ ﻟﻴﻤـﻮ ﻣـﻮټﺮ ﻛـﯥ زه ﺑﻴﺲ ﺑﺎل او ﻟﻮﺑﯥ5:00-4:30....
او وزﻳـــﺮ ﻧﺎﺳـــﺖ وو .وروﺳـــﺘﻪ څﻠـــﻮر ﭘﻨځـــﻪ ﻣـــﺰدوران او د ﻏﺮﺑـــﻲ ﺟﺰﻳـــﺮې د ﺑﻼﻏﺖ او اﻧډول ﺗﻤﺮﻳﻦ او څﻨګﻪ ﺗﺮﻻﺳﻪ ﻛﻮل6:00-5:00....
ﭘﻮﺳﺘﻪ رﺳﺎن ﭼـﯥ ﺑـﺎران ښـﻪ ﻻﻣـﺪه ﻛـړي وو ،راڅﺮګﻨـﺪ ﺷـﻮوو .ﻫـﺪﻳﺮې ﺗـﻪ درﺳﻲ اﺧﺘﺮاع9:00-7:00....
رﺳــﻴﺪو ﺳــﺮه ﺑــﻞ ﻣــﻮټﺮ ﻫــﻢ راﻏــﻰ ،وﻣــﯥ ﻟﻴــﺪل ﭼــﯥ ﻫﻤﺎﻏــﻪ د ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ د ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺗﺤﻠﻴﻞ او ځﺎن ﺳﻤﻮﻧﻪ
ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﯥ ګﻮﻧګﻲ ﭘﻪ څﯧـﺮ ﺳـﺘﺮګﻮ واﻻ ﺳـړى و ،ﭼـﯥ درې ﻣﻴﺎﺷـﺘﯥ ﻣـﯥ د -وﺧﺖ ﻧﻪ ﺿﺎﻳﻊ ﻛﻮل
ګﻴټﺲ ﺑﻲ د ﻛﻮر ﭘﻪ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻛﯥ ﻟﻴﺪﻟﻰ و .د ﻫﻐﯥ ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ ﻣﯥ دا ﺳـړى -ﺳګﺮټ څﻜﻮل ﺑﻨﺪ
ﻧﻪ و ﻟﻴﺪﻟﻰ .ﻧﻪ ﭘـﻮﻫﻴږم ﭼـﯥ څﻨګـﻪ ﺟﻨـﺎزې ﻧـﻪ ﺧﺒـﺮ ﺷـﻮ ،ﺑـﺎران د ﻫﻐـﻪ ﭘﻠﻨـﯥ -ﻫﺮه ﺑﻠﻪ ورځ ﻻﻣﺒﻞ
ﻋﻴﻨﻜﯥ ﻟﻤﺪې ﻛړې وې ،ﻋﻴﻨﻜﯥ ﻳﯥ ﻟﻪ ﺳﺘﺮګﻮ ﻟﺮې ﻛـړې ﭘـﻪ ﻳـﻮه ټﻮټـﻪ ﻳـﯥ -اوﻧۍ ﻛﯥ ﻳﻮ ﻛﺘﺎب ﻳﺎ ﻣﺠﻠﻪ ﻟﻮﺳﺘﻞ
ﭘﺎﻛﯥ ﻛړې ﺗﺮ څﻮ د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻗﺒﺮ ﺳﻢ وګﻮري. -اوﻧۍ ﻛﯥ درې ډاﻟﺮه ﺳﭙﻤﺎ ﻛﻮل
ﻣﺎ ﻫڅﻪ ﻛﻮﻟﻪ د ﻳﻮې ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺑـﺎره ﻛـﯥ ﻓﻜـﺮ وﻛـړم ،ﺧـﻮ -ﭘﻼر او ﻣﻮر ﺳﺮه ښﻪ ﭼﻠﻨﺪ ﻛﻮل
ﻫﻐﻪ ډﯦﺮ ﻟﺮې ﺗﻠﻠﻰ و او ﻣﺎ ﺻﺮف ﻳﺎدوﻟﻰ ﺷﻮ ،ﭘﺮﺗﻪ د ﺧﻔګﺎن ﻧـﻪ ﭼـﯥ ډﻳـﺰي -دا ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﻣﯥ ﻫﺴﯥ ګﻮﺗﻮ ﺗﻪ راﻏﻠﻪ .دا ﻣﻮﻧږ ﺗﻪ ﻫﺮڅﻪ ښﺎﻳﻲ ﻛﻨﻪ؟
ﻳﻮ ﭘﻴﻐﺎم او ﻧﻪ ﻫﻢ ﻳﻮ ګﻞ راوﻟﻴږه. -ﺑﺎﻟﻜﻞ ﻫﺮ څﻪ ښﺎﻳﻲ.
ﻣﺎ واورﻳـﺪل ﭼـﯥ ﻳـﻮ ﺳـړى ﻟګﻴـﺎ و ” ،ﻫﻐـﻪ ﺳـړى ﺧﻮﺷـﺒﺨﺘﻪ وي ﭼـﯥ د ﻫﻐﻪ د ﺟﻴﻤﻲ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻟګﻴـﺎ و او د ﻛﺘـﺎﺑﭽﯥ ﺑﻨـﺪول ﻳـﯥ زړه ﻧـﻪ ﻏﻮښـﺘﻞ
ﺧښﻮﻟﻮ ﭘـﻪ ﻣﻬـﺎل ﻳـﯥ ﺑـﺎران وي .او ﺑﻴـﺎ د ګـﻮﻧګﻲ ﭘـﻪ څﯧـﺮ ﺳـﺘﺮګﻮ واﻻ ﭘـﻪ او ﻫﻤﺪاﺳﯥ ى اړوﻟﻪ رااړوﻟﻪ ،د ﻛﺘﺎﺑﭽﯥ ﻫﺮه ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﭘـﻪ زوره وﻳﻠـﻪ او
زوره آﻣﻴﻦ ووﻳﻞ .د ﺑﺎران ﻟﻪ ﻛﺒﻠﻪ ﻣﻮﻧږ ﺑﻴﺮﺗﻪ ﻣﻮټﺮو ﻛﯥ ﻛﻴﻨﺎﺳـﺘﻮ .ګـﻮﻧګﻲ ﻣﺎﺗﻪ ﺑﻪ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻟﻴﻮاﻟﻪ ﻧﻈﺮ راﻛﺘﻞ .زﻣﺎ ﭘﻪ ﻓﻜﺮ ﻫﻐﻪ دا ﺗﻮﻗﻊ درﻟـﻮده ﭼـﯥ زه د
ﺳﺘﺮګﻮ واﻻ راﺗﻪ دروازه ﻛﯥ ووﻳﻞ، ﺧﭙﻠﯥ ګټﯥ ﻟﭙﺎره ﺗﺮې ﻳﻮ څﻪ وﻟﻴﻜﻢ.
-زه ﻛﻮر ﺗﻪ ﻧﺸﻢ ﻧﻨﻮﺗﻼى .ﻫﻐﻪ ووﻳﻞ. درې ﺑﺠﻮ ﻧﻪ ﻣﺨﻜﯥ ﻟﻴﺘﺮان وزﻳﺮ ﻫﻢ رارﺳﻴﺪﻟﻰ و او ﻣـﺎ ورﺗـﻪ د ﻛړﻛـۍ
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻳﻮه ﻧﻮې ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﻮه او ﻣﺎ ﻳﻮ څﻪ ګﻨګﺲ ﻛﻮي ﻫﻢ. -ﻫﻴڅﻮك ﻧﺸﻲ ﻛﻮﻻى ﻧﻨﻮځﻲ.
-اوه ...ﺗﺎﺗﻪ ﻳﺎد دي؟ ﻫﻐﯥ ورزﻳﺎﺗﻪ ﻛړه :ﻣﻮﻧږ ﭼﯥ ﻣﻮټﺮ ﻛﯥ ﻧﺎﺳـﺖ وو د -وﻟﯥ ﺧﺪاﻳﻪ! ﻫﻐﻪ ﺧﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺳـﻠګﻮﻧﻮ ﺳـﺮه ﻫﻠﺘـﻪ ﺗﻠﻠـﻰ واى .ﻫﻐـﻪ ﺧﭙﻠـﯥ
ﻣﻮټﺮ ﭼﻠﻮﻟﻮ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻣﻮ ﺑﺤﺚ ﻛړى و. ﻋﻴﻨﻜﯥ ﻟﻪ ﺳﺘﺮګﻮ ښﻜﺘﻪ ﻛړې او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﺟﻴﺒﻲ دﺳﻤﺎل وﭼﯥ ﻛړې.
-وﻟﯥ ،ﻓﻜﺮ ﻧﻪ ﻛﻮم... ***
-ﺗﺎ وﻳﻠﻲ ول ﭼﯥ ﻳـﻮ ﻣـﻮټﺮ ﭼﻠـﻮﻧﻜﻰ ﻫﻐـﻪ وﺧـﺖ ﺧـﺮاب وي ﭼـﯥ ﻳـﻮ ﺑـﻞ
د ګﻴټﺲ ﺑﻰ ﻣﺮګ ﻧﻪ وروﺳﺘﻪ راﺗﻪ ﺷﺮق وﻳﺮوﻧﻜﻰ ښﻜﺎره ﺷﻮ .ﻛﻠـﻪ ﭼـﯥ
ﺧﺮاب ﻣﻮټﺮ ﭼﻠﻮﻧﻜﻲ ﺳﺮه ﻣﺦ ﺷﻲ! ښﻪ ،ﻧﻮ ﻣﺎ ﻳﻮ ﺑـﻞ ﺧـﺮاب ﻣﻮټﺮﭼﻠـﻮﻧﻜﻲ
د وﻧﻮ ﻧﻪ ﭘﺎڼﯥ ﻏﻮرځﻴﺪل ﭘﻴﻞ ﺷﻮل او ﻧـﺮي ﺷـﻤﺎل ﻫـﻢ د ﺷـﭙﯥ ﻟـﻪ ﺧـﻮا ﭘﺮﺧـﻪ
ﺳﺮه وﻟﻴـﺪل ،ﻫﻤﺪاﺳـﯥ ﻧـﺪه؟ ﻣـﺎ ﻓﻜـﺮ ﻛـړى ﭼـﯥ ﺗـﻪ ﻳـﻮ اﻳﻤﺎﻧـﺪاره او ﺳـﺎده
ﻏﻮرځﻮﻟﻪ ،ﻧﻮ ﻣﺎ ﭘﺮﻳﻜړه وﻛړه ﭼﯥ ﻛﻮرﺗﻪ ﻻړ ﺷﻢ.
ﺳړى ﻳﯥ او زه ﻓﻜﺮ ﻛﻮم دا ﺳﺘﺎ ﻳﻮ ﭘټ وﻳﺎړ دى.
ﻳﻮ ﺷﻰ اړﻳﻦ و ﭼﯥ ﺑﺎﻳﺪ ددې ځﺎى ﺗﻠﻮ ﻧـﻪ دﻣﺨـﻪ ﻣـﯥ ﻛـړى واى ،ﻳـﻮ ﺑـﯥ
-زه دﻳﺮش ﻛﻠﻦ ﻳﻢ،ﻣـﺎ ووﻳـﻞ :زه دروﻏـﻮ وﻳﻠـﻮ ﻧـﻪ ﭘﻨځـﻪ ﻛﺎﻟـﻪ ﻣﺸـﺮ ﻳـﻢ.
ﺧﻮﻧﺪه او ﺧﻮاﺷﻴﻨﻮﻧﻜﻰ ﻛـﺎر و .ﺧـﻮ ﻣـﺎ ﻏﻮښـﺘﻞ ﭼـﯥ ﻫﺮڅـﻪ ﻳـﻮ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﻛـﯥ
ﻫﻐﯥ ځﻮاب راﻧﻜړ .ﻏﻮﺳﻪ ﻣﯥ ﻫﻢ راﺗﻠﻪ او ﻟږ ﭘﺮې ﻣﺌﻴﻦ ﻫﻢ وم .زه ﺗﺮې ﻻړم.
ﭘﺮﻳږدم .ﻣﺎ ﺟﻮرډن ﺑﻴﻜﺮ ﻫﻢ وﻟﻴﺪه .ﻣﻮﻧږ ډﯦﺮې ﺧﺒﺮې ﺳﺮه وﻛړې .ﭼﯥ ﻣـﺎ ﺗـﻪ
*** څــﻪ راﭘــﻴښ ﺷــﻮي وو او د ګﻴــټﺲ ﺑــﺎره ﻛــﯥ ﻣــﯥ ﻫــﺮ څــﻪ ورﺗــﻪ ووﻳــﻞ .ﻫﻐــﻪ
د اﻛﺘﻮﺑﺮ ﻣﻴﺎﺷﺖ اﺧﺮي ورځﯥ وې ،ﻳﻮ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﻣﯥ ټﺎم وﻟﻴﺪ .ﻫﻐـﻪ د څﻮﻛۍ ﻛﯥ ﻧﺎﺳﺘﻪ او زﻣﺎ ﺧﺒﺮو ﺗﻪ ﻳﯥ ﻏﻮږ ﻧﻴﻮﻟﻰ و.
ﭘﻨځﻤﯥ ﺟﺎدې ﭘﻪ ﻟﻮر ﭘﻪ ﻗﻬﺮﺟﻨﻪ ﺗﻮګﻪ ،ﺧﭙﻞ ﻻﺳـﻮﻧﻪ ﭼـﺎك ﻧﻴـﻮﻟﻲ ﻟﻜـﻪ ﭼـﺎ ﻫﻐﯥ د ګﻮﻟﻒ ﻟﻮﺑﯥ ﻟﺒﺎس ﭘﺮ ﺗﻦ و ،زﻣـﺎ ﻳـﺎد دي ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ ﻣـﯥ د ﻳـﻮ ښـﻪ
ﺳﺮه ﺟﻨګ ﻛﻮﻟﻮ ﻟﭙﺎره روان وي ،ﻫﻐﻪ ﻳﻮې ﺑﻠﯥ ﺧﻮا ﻛﺘﻞ .زه ﻟږ ﭘﻪ ورو ﺷﻮم اﻧځﻮر ﭘﻪ ﺷﻜﻞ ذﻫﻦ ﻛﯥ ﺳﺎﺗﻠﯥ ده .د ﻫﻐﯥ زﻧﻪ ﻳﻮ څـﻪ راﭘﻮرﺗـﻪ ﺷـﻮې وه ،د
ﭼﯥ ﻫﻐﻪ ﺗﯧﺮ ﺷﻲ ،ﻫﻐﻪ د ﺳﺮو زرو دوﻛﺎن ﻣﺨـﯥ ﺷﻴﺸـﯥ ﺗـﻪ ودرﻳـﺪ ،ﺗﻨـﺪى ﻫﻐﯥ وﻳښﺘﻪ د ﺧﺰان د وﻧﻮ ﭘﺎڼﻮ ﭘﻪ څﯧﺮ ول.
ﻳﯥ ﺗﺮﻳﻮ ﻧﻴـﻮﻟﻰ و ،ﭼـﯥ زه ﻳـﯥ ﺷﻴﺸـﻴﻪ ﻛـﯥ وﻟﻴـﺪم او ﺑﻴﺮﺗـﻪ ﭘـﻪ ﺷـﺎ راﻏـﻰ، ﻛﻠﻪ ﭼﯥ ﻣﺎ ﺧﭙﻠﯥ ﺧﺒﺮې ﭘﺎى ﺗﻪ ورﺳﻮﻟﯥ ،ﻧﻮ ﻫﻐﯥ ﭘﻜﯥ ﭘﺮﺗﻪ د څﻪ وﻳﻠﻮ
ﻻس ﻳﯥ راﺗﻪ وﻧﻴﻮ. ووﻳﻞ ﭼﯥ ﻫﻐﯥ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺳړي ﺳﺮه ﻛـﻮژدن ﻛـړې ده .ﺧـﻮ زه ﺷـﻜﻲ وم ،ځﻜـﻪ د
-څﻪ ﺧﺒﺮې دي ﻧﻴﻚ! وﻟﯥ ﻻس ورﻛﻮﻟﻮ ﺑﺎﻧﺪې ﻫﻢ اﻋﺘﺮاض ﻟﺮې؟ ﺳﺮ ﭘﻪ ﺧﻮځﻮﻟﻮ ﻫﻐﯥ د ﻫﺮﭼﺎ ﺳﺮه ﭼﯥ زړه وﻏﻮاړي واده ﻛﻮﻻى ﺷﻮل ،ﻳـﻮى
-ﻫﻮ ...ﺗﻪ ﭘﻮﻫﻴږې زه ﺳﺘﺎ ﺑﺎره ﻛﯥ څﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻮم. ﺷﻴﺒﯥ ﻟﭙﺎره ﻣﯥ ﻫﻤﺪا ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ﺷﺎﻳﺪ زه ﺳﻬﻮه ﺷﻮى ﻳﻢ ،ﺧﻮ وروﺳـﺘﻪ
-ﺗﻪ ﻟﻴﻮﻧﻰ ﺷﻮى ﻳﯥ ﻧﻴﻚ! ﺗﻪ ﺑﻴﺨـﻲ ﻟﻴـﻮﻧﻰ ﻳـﯥ .زه ﻧـﻪ ﭘـﻮﻫﻴږم ﭼـﯥ ﭘـﻪ ﭘﻮه ﺷﻮم ،د ﺧﭙﻞ ځﺎﻳﻪ راﭘﺎڅﻴﺪم ﺗﺮ څﻮ ﺧﺪاى ﭘﺎﻣﺎﻧﻲ ﺗﺮې واﺧﻠﻢ
ﺗﺎڅﻪ ﺷﻮي؟ ﻫﻐﻪ زر ووﻳﻞ او ﻻﺳﻮﻧﻪ ﻳﯥ ﻛﻮرﺗۍ ﻛﻰ ﻧﻨﺒﺎﺳﻞ. -ﺳﺮه ﻟﻪ دې ﺗﺎ زه ﭘﺮﻳښﯥ وم .ﺟـﻮرډن زر ووﻳـﻞ :ﺗـﺎ ﻣﺎﺳـﺮه ﭘـﻪ ټﻴﻠﻴﻔـﻮن
-ټﺎم! ﻫﻐﻪ ﻣﺎﺳﭙښﻴﻦ ﺗﺎ وﻳﻠﺴﻦ ﺗﻪ څﻪ وﻳﻠﻲ و؟ ﻣﺎ ﭘﻪ ﺗﺮﺧـﻪ ﻟﻬﺠـﻪ ﺗـﺮې څﻨګﻪ ﺧﺒﺮې ﻛړې وې ،زه اوس ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ﻛﻴﺴﻪ ﻛـﯥ ﻧـﻪ ﻳـﻢ ،ﺧـﻮ دا زﻣـﺎ ﻟﭙـﺎره
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﻠﻪ ﭼﯥ زه راوﺗﻢ ،د ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﻛﻮر ﻫﻤﺎﻏﺴﯥ ﺗﺶ و ،د ﻫﻐـﯥ واښـﻪ ﻫـﻢ وﭘﻮښــﺘﻞ .ﻫﻐــﻪ ﻣﺎﺗــﻪ ﻫﻤﺪاﺳــﯥ ﻛﺘــﻞ ،او زه ﭘﻮﻫﻴــﺪم ﭼــﯥ زﻣــﺎ ﻓﻜــﺮ د ﻫﻐــﻪ
زﻣﺎ د ﻛﻮر ﭘﻪ څﯧﺮ ﺑﺒﺮ ﺷﻮي وو .د ﻫﻤﻐﯥ ﻛﻠﻲ ﻳﻮ ټﻜﺴـﻲ ﭼﻠـﻮﻧﻜﻰ ﭼـﯥ ﻛﻠـﻪ وﺧﺖ ﺑﺎره ﻛﯥ ﺳﻢ دى ،زه ﺗﺮې ﺑﻴﺮﺗﻪ رواﻧﻴﺪم ﺧﻮ ﻫﻐﻪ راوړاﻧـﺪې ﺷـﻮ او زه
ﻫـﻢ د ګﻴــټﺲ ﺑـﻲ ﻛــﻮر ﺳــﺮه ﺗﻴﺮﻳـږي ﻧــﻮ ﻳـﻮ ځــﻞ ﻫــﺮو ﻣـﺮو د ﻛــﻮر ﻣﺨﻜﻴﻨــۍ ﻳﯥ ﻣټ ﻧﻪ وﻧﻴﻮﻟﻢ
دروازې ﺳﺮه ﭘﻪ ورو ﻛﻴږي او دﻧﻨﻪ ﻟﻮر ﺗﻪ اﺷﺎره ﻛﻮي ،ﻛﻴﺪاى ﺷـﻲ دا ﻫﻐـﻪ -ﻣﺎﻫﻐــﻪ ﺗــﻪ رﻳښــﺘﻴﺎ وﻳﻠــﻲ و ،ﻣــﻮﻧږ ﻫﻤﺎﻏــﻪ ﻣﻬــﺎل ﻛــﻮر ﭘﺮﻳښــﻮدو او
ټﻴﻜﺴﻲ واﻻ وي ﭼﯥ د ټﻜﺮ ﭘﻪ ﺷﭙﻪ ﻳﯥ ګﻴټﺲ ﺑـﻲ او ډﻳـﺰي ﻟـﻪ دې ځـﺎى ﻧـﻪ ﺳــﺎﻣﺎﻧﻮﻧﻪ ﻣــﯥ ﺗړﻟــﻲ وو ﭼــﯥ ﻫﻐــﻪ راﻧﻨــﻮت .ﻣــﺎ څــﻮك وروﻟﻴــږه ﭼــﯥ ورﺗــﻪ
ﺷﺮﻗﻲ ﺟﺰﻳـﺮې ﭘـﻮرې رﺳـﻮﻟﻲ وي او ﻳـﺎ ﻛﻴـﺪاى ﺷـﻲ دا ﻛﻴﺴـﻪ ﻳـﯥ ځـﺎن ﻧـﻪ وواﻳــﯥ ﭼــﯥ ټــﺎم ﻛــﻮر ﻛــﯥ ﻧﺸــﺘﻪ ،ﺧــﻮ ﻫﻐــﻪ ﺑــﺮه راوﺧــﻮت .ﻫﻐــﻪ ﺑــﻪ زه ﻫــﻢ
ﺟﻮړه ﻛړې وي .ﻣﺎ ﻧﻪ ﻏﻮښﺘﻞ ﭼﯥ ﻧﻮره دا ﻛﻴﺴﻪ واورم ،ﻧﻮځﻜﻪ ﻣﺎ ﻣﻨـﻊ ﻛـړ وﻳﺸﺘﻠﻰ وم ﻛﻪ ﻣﺎ ورﺗﻪ ﻧﻪ وو وﻳﻠﻲ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ زﻳـړ ﻣـﻮټﺮ د ﭼـﺎ و .ﻫﻐـﻪ ﺟﻴـﺐ
او رﻳﻞ ﻧﻪ ښﻜﺘﻪ ﺷﻮم. ﻛﻰ د ﺗﻤﺎﻧﭽﯥ ﭘﻪ ﻣﺎﺷﻪ ګﻮﺗﻪ اﻳښﯥ وه .ﻫﻐﻪ ﺑﯥ ﭘﺮوا ﻟګﻴﺎ و ،ﻟږ ﺗـﻢ ﺷـﻮ .ﻧـﻮ
د ﺷﻨﺒﯥ ﺷﭙﻪ ﻣـﻰ ﻧﻴﻮﻳـﺎرك ﻛـﯥ ﺗﯧـﺮه ﻛـړه ،ځﻜـﻪ دﻫﻐـﻪ د رڼـﺎ ﻧـﻪ ډك او څــﻪ وﺷــﻮ ﻛــﻪ ﻣــﺎ ورﺗــﻪ وﻳﻠــﻲ؟ ګﻴــټﺲ ﺑ ـﻲ ﺳــﺘﺎ او د ډﻳــﺰي ﭘــﻪ ﺳــﺘﺮګﻮ ﻛــﯥ
ﺑﺮﻳښﻴﺪوﻧﻜﻲ ﻣﺤﻔﻠﻮﻧﻪ ﻣﺎ ﺳﺮه ﻣﻠګﺮي وو ﭼﯥ ﭘﻪ اﺳﺎﻧۍ ﺳﺮه ﻣﯥ د ﻫﻐﻪ د ﺧــﺎورې ﺷــﻴﻨﺪﻟﯥ وې ،ﺧــﻮ ﻫﻐــﻪ ﻳــﻮ ﻛﻠــﻚ ﺳــړى و ،ﻫﻐــﻪ ﭘــﻪ ﻣﺎرټــﻞ ﻣــﻮټﺮ
ﻛﻮرﻧﻪ د ﺳﻨﺪرو ،ﺧﻨﺪاګﺎﻧﻮ ،ﭘﺮﻛﺎﻟﺘﻮب ﭼﯥ د ﻫﻐـﻪ د ﺑـڼ ﻧـﻪ اورﻳـﺪل ﻛﻴـﺪه داﺳﯥ وروﺧﻴﮋوه ﻟﻜﻪ ﻳﻮ ﺳﭙﻰ او ﺑﻴﺎ ﻳﯥ ﻣﻮټﺮ ﻫﻢ وﻧﻪ دراوه.
او ﺧﻠﻚ ﻣﻮټﺮو ﻛﯥ ﺗګ راﺗګ اوس ﻫﻢ زﻣﺎ ذﻫﻦ ﻛﯥ ﻫﻤﺎﻏﺴﯥ ﺗﺎزه دى. ﻣﺎ ﺳﺮه د وﻳﻠﻮ ﻟﭙﺎره ﻫـﻴڅ ﻧـﻪ و ،ﭘﺮﺗـﻪ د ﻳـﻮ ﻧـﺎ ﻣﻜﻤـﻞ ﺣﻘﻴﻘﺘـﻪ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻪ
ﭘﻪ اﺧﺮﻧۍ ﺷﭙﻪ ﭼﯥ ډاﻟﻪ ﻣﯥ د ﺳﺎﻣﺎن ﻧﻪ ډﻛﻪ ﻛړې وه ،زه ﻻړم او ﻳﻮ ځـﻞ رﻳښﺘﻴﺎ و.
ﺑﻴﺎ ﻣﯥ د ﻫﻐﻪ ﺳﺘﺮ ﻧﺎﻛﺎﻣﻪ ﺷﻮي ﻛﻮر ﺗﻪ وﻛﺘﻞ .ﺳﭙﻴﻨﻮ زﻳﻨﻮ ﻛﯥ ﻳﻮ ﻛﺮﻏﻴـړن ﻣﺎ ﻫﻐﻪ ﻳﺎ د ﻫﻐﯥ ﭘﻪ څﯧﺮ ﻫﻴڅﻮك ﻧﻪ ﺷﻮ ﺑښﻠﻰ ﻳﺎ د ﺑښـﻠﻮ وړ وو .ټـﺎم او
څــﻪ ﻟﻐــﺖ ﻟﻴﻜــﻞ ﺷــﻮى و ،ﻟﻜــﻪ ﻳــﻮ ﻣﺎﺷــﻮم ﭼــﯥ ﭘــﻪ ﺧښــﺘﻪ ﻟﻴﻜﻠــﻰ وي .د ډﻳﺰي ﺑﯥ ﭘﺮوا ﺧﻠﻚ وو ،دوى ﺷـﻴﺎن او ژوﻧـﺪي راټﻮﻟـﻮي او ﺑﻴـﺎ وروﺳـﺘﻪ
ﺳﭙﻮږﻣۍ ﭘﻪ رڼـﺎ ﻛـﯥ ﺻـﻔﺎ ښـﻜﺎرﻳﺪه ،ﻫﻐـﻪ ﻟﻴﻜـﻞ ﻣـﯥ وران ﻛـړل .ﺑﻴـﺎ ﻻړم ﺧﭙﻠﻮ ﭘﻴﺴﻮ او ﺑﯥ ﭘﺮواﻳۍ ﺗﻪ ﭘﻪ ﺷﺎ ﺗګ ﻛﻮي ﻳﺎ ﻛﻮم څﻪ ﭼـﯥ ﻫﻐـﻮى دواړه
ﺳﺎﺣﻞ ﺧﻮاﺗﻪ او ﭘﻪ ﺷګﻮ ﻛﯥ ﻳﻮه ﺷﯧﺒﻪ ﻛﻴﻨﺎﺳﺘﻢ. ﺳﺮه ﻳﻮځﺎى ﺳﺎﺗﻲ او د ﻧﻮرو ﺧﻠﻜﻮ ﭘﻪ واﺳﻄﻪ ﺧﭙﻠﻪ ګﻨﺪګﻲ ﺻﻔﺎ ﻛړي...
زه ﻫﻠﺘﻪ ﻧﺎﺳﺖ او ددې زړې او ﻧﺎاﺷﻨﺎ دﻧﻴﺎ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻣﯥ ﭼﺮت وﻫﻪ ،ﻣﺎ د ﻣﺎ ﻫﻐﻪ ﺗﻪ ﻻس ورﻛړ ،ډﯦﺮه ﺑﺪه راﺗـﻪ ښـﻜﺎرﻳﺪه ،دا ځـﻞ ﻣـﯥ ورﺗـﻪ ځﻜـﻪ
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﺧﻴﺎﻻﺗﻮ ﺑﺎره ﻛﯥ ﻓﻜﺮ ﻛﺎوه ﭼﯥ ﭘﻪ ﻟﻮﻣړي ځﻞ ﺑﻪ ﻳﯥ د ډﻳﺰي ﻛﻮر ﻻس ورﻛــړى و ﭼــﯥ زﻣــﺎ دې ﺧﺒــﺮې ﺗــﻪ ﭘــﺎم ﺷــﻮى و ﭼــﯥ زه ﻳــﻮ ﻣﺎﺷــﻮم ﺳــﺮه
ﻣﺨﯥ ﺗﻪ ﺷﻴﻦ رﻧګﻪ څﺮاغ ﻟﻴﺪﻟﻰ وي ،ﻫﻐﻪ د ډﯦﺮ ﻟﺮې ځﺎى ﻧﻪ دﻟﺘﻪ راﻏﻠﻰ و ﺧﺒﺮې ﻛﻮم .ﺑﻴﺎ ﻫﻐﻪ د ﺳﺮو زرو دوﻛـﺎن ﺗـﻪ ﻧﻨـﻮت ﺗﺮڅـﻮ د ﻣﻠﻐﻠـﺮو ﻳـﻮه ﻏـﺎړه
او د ﻫﻐﻪ ﺧﻮﺑﻮﻧﻪ رﻳښﺘﻴﺎ ﻫﻢ دوﻣﺮه ﻧږدي ﺷﻮي و ﺧـﻮ ﻫﻐـﻪ ډﯦـﺮ ﭘـﻪ ﻣﺸـﻜﻠﻪ ﻛۍ واﺧﻠﻲ ﻳﺎ ﻛﻴﺪاى ﺷﻲ ﺑﻞ څﻪ اﺧﻠﻲ ﺧﻮ زﻣﺎ ﻳﯥ ﭘﺮې څﻪ...
ﭘﻪ دې وﻧﻪ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﭼﯥ ﻫﻐﻪ راﺧﭙﻞ او ﻳﺎ درك ﻛړي. ***
ګﻴټﺲ ﺑﻲ ﭘﻪ ﺷﻴﻦ څﺮاغ ﺑﺎور درﻟﻮد ،ﻳﻮ ژوﻧﺪى راﺗﻠﻮﻧﻜﻰ ﭼﯥ ﻛﺎل ﭘـﻪ
(c) ketabton.com: The Digital Library
ﻛﺎل زﻣﻮﻧږ د ﻣﺨﯥ ﻧﻪ ﭘﻪ ﺷﺎ روان دى .ﺑﻴﺎ ﻫﻐﻪ ﻣﻮﻧږ ﺗﯧﺮ ﺑﺎﺳﻲ ﺧـﻮ ﺑﻴـﺎ ځﻜـﻪ
ﻓﺮق ﻧﻪ ﻛﻮي ﭼﯥ ﺳﺒﺎ ﺗﻪ ﻣﻮﻧږ ﭘﻪ ﺗﻴـﺰۍ ﻣﻨـډه وﻫـﻮ ،زﻣـﻮﻧږ ﻻﺳـﻮﻧﻪ ﻻ ﭘﺴـﯥ
ﭘﺮاﺧﻮي...او ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﻳﻮ روڼ ﺳﻬﺎر...
ﺧﻮ ﻣﻮﻧږ روان ﻳﻮ ،د اوﺑﻮ ﭘﻪ ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﺟﻬـﺖ ﻻﻣﺒـﻮ وﻫـﻮ ،او ﻣـﻮﻧږ ﭘﺮﻟـﻪ
ﭘﺴﯥ ﺗﻮګﻪ ﭘﻪ ﺷﺎ ﺗﻤﺒﻮي.
ﭘﺎى