Professional Documents
Culture Documents
discussions, stats, and author profiles for this publication at: https://www.researchgate.net/publication/276337203
CITATIONS READS
0 133
4 authors, including:
Özge Andiç-Çakır
Ege University
16 PUBLICATIONS 74 CITATIONS
SEE PROFILE
Some of the authors of this publication are also working on these related projects:
All content following this page was uploaded by Ali Mardani on 16 May 2015.
The user has requested enhancement of the downloaded file. All in-text references underlined in blue
are linked to publications on ResearchGate, letting you access and read them immediately.
İnşaat Mühendisliği’nde 100. Yıl Teknik Kongresi, 22–24 Kasım 2012
Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul
Öz
Bu çalışmada, agreganın en büyük tane boyutu ve numune boyutunun, 28 gün standart
koşullarda kürlenen 150 mm küp, 100x200 mm silindir ve 28 gün hava koşulunda
bekletilen 300x400x450 mm bloktan elde edilen 100x100 mm, 100x200 mm ve
100x300 mm karot numunelerin basınç dayanımına etkisi incelenmiştir. Bu amaçla, üç
farklı su/çimento oranına sahip (0.40, 0.60 ve 0.80) ve iki farklı maksimum tane
boyutunda agrega (15 mm ve 25 mm) kullanılarak 6 farklı karışım hazırlanmıştır. Genel
olarak kesilme işlemi sırasında, karot numunelerde hasar oluştuğundan ve numuneler
farklı koşullarda kürlendiğinden, standart numunelere göre karot numunelerde dayanım
kaybı gözlemlenmiştir. 100x200 mm karot numunede, benzeri standart silindir
numuneye göre %11 ile %23 arasında dayanım azalması görülmüştür. Ayrıca,
100x100 mm karot numunede, 150 mm küp numuneye göre, %20 ile %37 arasında
dayanım azalması tespit edilmiştir. Bu azalma, 0.40 su/çimento oranı ve 25 mm
maksimum agrega tane boyutuna sahip karışımda, daha belirgin olmuştur.
Abstract
In this study, the effect of maximum aggregate size and specimen size on the 28-day
compressive strength of 150 mm cube, 100x200 mm cylinder water-cured specimens
and on 100x100mm, 100x200 mm and 100x300 mm core specimens taken from
300x400x450 mm block cured under normal atmospheric conditions were investigated.
For this purpose, six different concrete mixture were prepared having three different
water/cement (w/c) ratios (0.40, 0.60 and 0.80) and two different maximum aggregate
sizes (15 mm and 25 mm). Generally, core specimens showed lower compressive
strength values than standard specimens. This is mainly due to damaging of concrete
during cutting procedure and different curing conditions between the specimens. There
is a 11% to 23% reduction in strength in 100x200 mm core specimens compared to that
of cylindrical standard specimens. Additionally, a reduction in strength of 20% to37%
in 100x100 mm core specimens compared to that of 150 mm cubic specimens was
observed. This reduction is more considerable for specimens having w/c ratio of 0.40
and maximum aggregate size of 25 mm.
Giriş
Betonun basınç dayanımını bulmak için pek çok deney yöntemi kullanılmaktadır.
TS EN 206-1 (2004) beton standardında belirtilen süre ve koşullarda kürlenen standart
boyutlardaki örnek üzerinde elde edilen basınç dayanımı “standart deney yöntemi”
olarak adlandırılmaktadır. Bunun dışında TS EN 13791 (2010) standardına uygun
olarak mevcut yapılardan alınan karot örnekler üzerinde de basınç dayanımı deneyleri
yapılmaktadır. Bu yöntem, mevcut yapıların betonlarının dayanımını belirlemede diğer
hasarsız deney yöntemlerine (beton test çekici, ultrasonik test cihazı) göre en güvenilir
yöntemdir. Karot çapı, karotun narinlik (boy/çap) oranı, karot örneklerinin nem durumu,
beton döküm yönü, karot alma yönü, karot alınması esnasında donatının olup olmaması,
karot alımı esnasında betona verilen hasar gibi pek çok faktör betonun karot dayanımına
etki etmektedir (Mindess ve Young, 1981; Neville, 1995; Erdoğan, 2003). Karot
dayanımı genellikle standart numune dayanımından daha düşük çıkmaktadır. Bunun en
büyük sebebi, karot alımı esnasında numuneye verilen hasardır. Bu hasar sonucu
betonda oluşan mikro çatlaklardan dolayı numune daha düşük yüklerde kırılmaktadır.
Bir diğer sebep ise, karot örneklerinin kürleme koşullarının standart numunelere göre
daha farklı olmasıdır. Buna göre, çimento hidratasyonun daha az gerçekleşmesi sonucu
dayanımında bir miktar azalma kaçınılmazdır (Mindess ve Young, 1981; Mehta ve
Monteiro, 2006). Standartların önerdiği minimum karot çapı 100 mm‟dir (BS 1881,
1983; ASTM C42, 1994). Ayrıca, ASTM C42 (1994) standardı, karot çapının agreganın
en büyük tane çapının üç katından az olmaması gerektiğini belirtmiştir. Numune
boyutunda başka bir etken de boy/çap (l/d) oranıdır. Karot numuneler için optimum l/d
oranı 2.0‟dır. Bu oranın mümkün olmadığı durumlarda l/d oranı 1.0 ile 2.0 arasında
alınabilir. l/d oranının 1.0‟den 2.0‟ye çıkmasıyla, aynı beton için dayanım değerlerinde
düşüş gözlenir. Karot örneklerin boyutunun dayanıma etkisi üzerine yapılan çalışmalar
sonucu l/d oranı ile basınç dayanımı arasında bir düzeltme faktörü önerilmektedir
(Chung, 1979; Barlett ve MacGregor, 1994). ASTM C42 (1994) standardına göre bu
değer, l/d oranı 1.0 olan betonlar için 0.87, l/d oranı 1.75 olan betonlar için 0.98
alınmıştır. Numunenin nem durumunun karot dayanımı üzerindeki etkisinin incelendiği
çalışmalarda, nem durumunun artması sonucu numunelerin basınç dayanımında azalma
gözlenmiştir (Barlett ve MacGregor, 1993). Agreganın en büyük tane çapının da karot
dayanımına etkisi olduğu yapılan çalışmalarda ortaya çıkmaktadır. Betonda agrega en
büyük tane çapı arttıkça karot dayanımın azaldığı rapor edilmiştir (Arıöz vd., 2006;
Tuncan vd., 2008).
Bu çalışmada, farklı dayanım sınıfı ve farklı maksimum agrega tane boyutuna sahip
karışımlar hazırlanmıştır ve agrega en büyük tane boyutu, su/çimento oranı, l/d oranı ve
kür koşulu değişiminin basınç dayanımına etkisi incelenmiştir. Standart numunelerle
beton bloklardan çıkarılan karot numunelerin basınç dayanım sonuçları
değerlendirilmiştir. Betonun dayanım sınıfı, karot boyutu ve agrega en büyük tane
boyutunun karot dayanımına etkisi karşılaştırılmalı olarak incelenmiştir. Bu çalışmada
literatürde yer alan bilgilerle uyumlu sonuçlar elde edilmiştir.
2
Deneysel Çalışma
Kullanılan Malzeme ve Özelikleri
Deneysel çalışmada dört farklı boy sınıfında (0-3 mm, 0-5 mm, 5-15 mm ve 15-25 mm)
kırma kireçtaşı agregası kullanılmıştır. Agregaların özgül ağırlığı ve su emme
kapasitesi, TS EN 1097-6 “Agregaların Mekanik ve Fiziksel Özellikleri için Deneyler
Bölüm 6: Tane Yoğunluğu ve Su Emme Oranının Tayini” standardına göre
belirlenmiştir. Farklı boy sınıflarında olan agregaların bazı fiziksel özeliği Tablo 2‟de
verilmiştir.
Gevşek Birim
DYK* Özgül Su Emme Toplam Nem
Hacim Ağırlık
Ağırlık (%) (%)
(kg/m3)
0-3mm 2.63 1.10 0.70 1793
0-5 mm 2.51 0.90 0.48 1715
5-15 mm 2.59 0.60 0.40 1504
15-25 mm 2.68 0.55 0.25 1550
* Doygun Yüzey Kuru
Agregaların elek analizi sonucu dikkate alınarak, 15 mm en büyük tane boyutuna sahip
beton karışımlarında kullanılan agrega oranları ağırlıkça %25 0-3 mm, %25 0-5 mm,
%50 5-15 mm‟dir. 25 mm en büyük tane boyutuna sahip karışımlarda ise bu oranlar
ağırlıkça %28 0-3 mm, %19 0-5 mm, %27 5-15 mm ve %26 15-25 mm olarak
belirlenmiştir. Agregaların elek analizi sonucu Tablo 3 ve 4‟te verilmiştir.
3
Tablo 3 Agregaların elek analizi sonucu (Dmaks. = 25mm).
% Elekten Geçen
Elek boyutu (mm)
0-3 mm 0-5 mm 5-15 mm 15-25 mm Karışım
32 100 100 100 100 100
16 100 100 100 55.5 88
8 100 100 18.0 0.0 52
4 100 100 0.0 0.0 47
2 73.6 71.4 0.0 0.0 34
1 60.2 46.0 0.0 0.0 26
0.5 43 28.5 0.0 0.0 17
0.25 15.6 11.5 0.0 0.0 7
% Elekten Geçen
Elek boyutu (mm)
0-3 mm 0-5mm 5-15 mm Karışım
32 100 100 100 100
16 100 100 100 100
8 100 100 18.0 59
4 100 100 0.0 50
2 73.6 71.4 0.0 36.3
1 60.2 46.0 0.0 26.6
0.5 43 28.5 0.0 17.8
0.25 15.6 11.5 0.0 6.8
Beton karışımları, üç farklı su/çimento oranı (0.4, 0.6 ve 0.8), iki farklı agrega en büyük
tane boyutu (15 ve 25 mm) ve 100±20 mm çökme değeri göz önüne alınarak ACI 211
yöntemine göre hesaplanmıştır. Üretilen betonların düzeltilmiş karışım oranları
Tablo 5‟te verilmiştir. Her karışımdan, üç adet 150 mm küp, altı adet 100x200 mm
silindir ve bir adet 300x400x450 mm blok numuneler hazırlanmıştır. 24 saat süreyle
hava cereyanından uzak bir yerde bekletildikten sonra numuneler kalıptan çıkarılıp, 150
mm küp ve 100x200 mm silindir numuneler % 95±5 bağıl nem ortamında, 23±2°C
sıcaklıkta 28 gün boyunca bekletilmiştir. 300x400x450 mm blok numuneler kalıptan
çıkarıldıktan sonra ilk bir hafta boyunca her gün bir kere sulanarak 28 gün boyunca
laboratuvar ortamında açıkta bekletilmiştir. 28 günden sonra karot makinesi ile her
bloktan altı adet 100x300 mm silindir numune alınmıştır. Bunlardan üç tanesi 100x300
mm karot numune olarak deneye tabi tutulmuştur. Diğer üç 100x300 mm karot
numunesinden ise kesme makinesi kullanarak üçer adet 100x100 ve 100x200 mm karot
silindir numuneler elde edilmiştir. Silindir numuneler deneye tabi tutulmadan önce
başlık yapılarak yüzeyleri pürüzsüz hale getirilmiştir.
4
Tablo 5 1 m3 beton üretiminde kullanılan düzeltilmiş malzeme miktarları (kg).
Tablo 6‟da görülen deney sonuçlarına göre standart numunelerde aynı karışım için
150 mm küp numunelerin dayanımı 100x200 mm silindir numunelere göre %15 ile %25
arasında daha fazla çıkmıştır. Bunun en önemli nedeni silindirin l/d oranının küpün l/d
oranına göre daha fazla olmasıdır. Bir numune basınç deneyine tabi tutulduğunda
kullanılan presin çelik başlığının elastisite modulü ve Poisson oranı betona göre daha
fazla olduğundan, beton yaklaşık beş kat daha fazla deformasyon gösterir. Dolayısıyla
çelik başlık ve beton arasında sürtünme meydana gelir. Bu sürtünme betonda oluşan
yanal deformasyonları yukarıdan ve aşağıdan yaklaşık 0.85 D (D: beton numune çapı)
kadar engeller. Bu etkiye “uç etkisi” denir. Dolayısıyla, l/d oranı arttıkça korumasız
bölgenin oluşma ihtimali artar. Eğer l/d oranı 3‟ten fazla olursa burkulma riski arttığı
için numuneler daha az dayanım gösterir. Betonda basınç etkisinde oluşan çekme
gerilmelerinden dolayı çatlaklar daha düşük gerilmelerde oluşur ve kayma gerilmesi
5
doğrultusunda ilerler ve kırılma meydana gelir. Küp numunede uç etkisinden dolayı
korumasız bölge oluşmadığı için silindir numuneye göre daha fazla mukavemet gösterir.
Tablo 6‟dan görüldüğü üzere, beklendiği gibi su/çimento oranının artışıyla tüm
karışımların dayanım sonuçlarında azalma gözlemlenmiştir. Tüm karışımlarda agrega
tane boyutunun artışıyla basınç dayanımı artmaktadır. Agrega en büyük tane boyutunun
artışında iki faktör etkindir. Birincisi, agrega tane boyutu arttıkça yüzey/hacim oranı
azalmaktadır. Dolayısıyla, karışımın hamur ihtiyacı ve ona bağlı olarak su ihtiyacı
azalmaktadır. Bu etki boşlukların azalmasına neden olur. İkincisi ise, agrega ile çimento
hamuru arasındaki geçiş bölgesinin alanı artmaktadır. Agrega en büyük tane boyutu 40
mm‟nin altında olduğunda birinci faktör daha baskındır.
Şekil 1 Farklı s/ç oranı ve Dmaks.‟a sahip karışımların 100x200 mm silindir/150 mm küp
numunelerin basınç dayanımı oranı.
Standart küp ve silindir numunelerin basınç dayanımları arasındaki ilişki Şekil 2‟de
gösterilmektedir. Şekilden de anlaşıldığı gibi küp ve silindir numune dayanımları
arasında doğrusal bir ilişki bulunmaktadır. Farklı su/çimento ve farklı agrega en büyük
tane boyutundaki karışımları incelediğimizde silindirin numunelerin basınç dayanımı
küp numunelerinin yaklaşık %70‟i kadar olmuştur.
6
Karot numunelerin basınç dayanımları Şekil 3 ve 4‟te gösterilmektedir. Beklendiği gibi
su/çimento oranının artışıyla dayanımlarda azalma, agrega en büyük tane boyutunun
artışıyla dayanımlarda artış ve l/d oranının artışıyla dayanımlarda azalma karot
numunelerinde de gözlemlenmiştir. ASTM C42 standardına göre, l/d oranı 1.0‟den
2.0‟ye arttığında, karot dayanımı için 0.87‟lik bir düzeltme faktörü katsayısı
önerilmektedir. Yapılan çalışmada, bu değer ortalama 0.90‟a denk gelmiştir.
Şekil 3 Farklı S/Ç oranına sahip karot numunelerin basınç dayanımı (Dmaks.: 25 mm).
7
Şekil 4 Farklı S/Ç oranına sahip karot numunelerin basınç dayanımı (Dmaks.: 15 mm).
100x200 mm standart ve karot silindir numunelerin basınç dayanımları arasındaki ilişki
Şekil 5‟de gösterilmektedir. Şekilden de görüldüğü üzere, standart ve karot numunelerin
dayanımları arasında doğrusal bir ilişki bulunmaktadır. Farklı su/çimento ve farklı
agrega en büyük tane boyutundaki karışımları incelediğimizde 100x200 mm karot
silindir numunenin basınç dayanımı 100x200 mm standart silindir numunenin yaklaşık
%80‟i kadar olmuştur.
8
Tablo 8 100x200 mm standart silindir ve 100x200 mm karot numunelerinin basınç
dayanımları
Sonuçlar
Bu çalışmada, farklı dayanım sınıfı ve farklı maksimum agrega tane boyutuna sahip
karışımlar hazırlanmıştır ve agrega en büyük tane boyutu, su/çimento oranı, l/d oranı ve
kür koşulu değişiminin basınç dayanımına etkisi incelenerek aşağıda özetlenmiştir.
Kaynaklar
ACI 211, (1998), “Standard practice for selecting proportions for normal, heavyweight
and mass concrete”, Farmington Hills, Michigan, American Concrete Institute
9
Arıöz, Ö., Tuncan, M., Ramyar, K., Tuncan, A., (2006), “A comparative study on the
interpretation of concrete core strength results” Magazine of Concrete Research, Vol.
58, Issue 2, pp.117-122.
ASTM C42, (1994), “Standard test method for obtaining and testing drilled cores and
sawed beams of concrete”, Annual Book of ASTM Standards
Barlett, F.M., MacGregor, J.G., (1993), “Effect of moisture condition on concrete core
strength”, ACI Materials Journal, Vol. 91, Issue 3, pp.227-236
Barlett, F.M., MacGregor, J.G., (1994), “Effect of core diameter on concrete core
strengths”, ACI Materials Journal, Vol. 91, Issue 5, pp.460-470
BS 1881: Part 120, (1983), “Method for determination of the compressive strength of
concrete cores”, British Standards
Mindess, S., Young. J.F., (1981), “Concrete”, Prentice-Hall, Inc., New Jersey
Tuncan, M., Arıöz, Ö., Ramyar, K., Karasu, B., (2008), “Assesing concrete strength by
means of small diameter cores”, Construction and Building Materials, Vol. 22, Issue 5,
pp.981-988
10