You are on page 1of 2

Dina iku pancen dadi esuk sing becik, srengenge cemlorot nunjuke cerahe dina iki.

Esuk-esuk aku cepet


mbukak jendela kamarku supaya angin sumilir neng njero kamar. Kurang luwih sekitar 15 menit aku
nyawang tetanduran neng ngarep jendelaku. Tanpa eling aku ngalamun. Aku ora eling menawa dina iki
yaiku dina kemerdekaan RI! Dumadakan lamunanku buyar saka bengokan simbok sing nyeluk aku
kanggo cepet metu kamar kanggo sarapan lan adus sadurung mangkat sekolah.

“Le, cepetan mudhun! Adus, sarapan, lunga sekolah upacara to? Mengko kawanan! Simbok wis nyiapke
sarapan sega goreng gawe kowe.” Bengok simbok saka pawon.

Saknalika aku banjur cepet-cepet nglakoni dawuhe simbok kuwi amarga nang wektu kuwi aku ndeleng
jam wis nunjukan gebug 06.00 esuk. Saben esuk aku sanuli krungokake bengokan embok sing
mangkono, amarga saben esuk aku seneng pisan linggih ngalamun neng ngarep jendela kamar. Dina-
dina aku nuleni sabaenene. Ning kanggo esuk iki rasane ana sing seje. Kabeh iki amarga sedhela meneh
arep ana elingan HUT RI utawa hari ulangtahune negarane awake dewe iki. Aku ora mbutuhake wayah
sing suwe kanggo njagakne kabehe. Aku banjur buyar lan jaga kanggo mangkat upacara. Amarga antara
saka omahku ora adoh kanggo mlaku menyang sekolah.

Sangantine neng sekolah aku kaget ndeleng sekolahku sing wis dihias kanthi becik bokmenawa kanggo
njagakne dina kemerdekaan negara Republik Indonesia tercinta iki. Bendera merah putih wis berkibar
neng sadawa dalan sekitar sekolah. Alat-alat kanggo lomba ugo wis cemepak kaya kerupuk, neker, botol,
lan liya-liyane.

Bel muni pertanda wayah upacara lan lomba cepet dianyaki. Awake dhewe nembangna tembang-
tembang kemerdekaan indonesia karo hikmat. Kabeh siswa wis mengeremuni lapangan lan berbaris.
Sakwise upacara kabeh murid baris padha karo kategori lomba sing dimelonane. Aku banjur baris neng
kategori lomba kelereng.

Sakwise kuwi lomba pun dianyak. Lomba pisan yaiku ngleboke petelot menjero botol. Peminate cukup
akeh. Sakwise kuwi dibanjurke karo lomba mangan kerupuk. Lomba iki sing paling akeh dimeloni saka
siswa. Lomba iki paling nglegenakne lan seru. Ning tetap wae aku pengen meloni lomba kelereng.
Sabanjure lomba sing aku mengko-mengkoke pun tiba. Lomba kelereng bakal cepet dimulai. Aku banjur
cepet njaga-jaga njupuk siji sendhok lan kelereng. Aku lan pamawa liyane teras ngadeg neng garis start.

Aku dolanan sportif amarga aku ora arep curang. Wektu aba wis diunekne aku cepet mlaku alon-alon
menuju garis finish. Wektu neng tengah dalan aku tiba, Aku cepet tangi lan mbanjurke lomba. Ning aku
kalah. Aku sedhih mergo aku ora menang Nanging aku ngerti yen neng saben lomba kuwi ana sing
menang lan ana sing kalah. Aku banjur ora sedhih meneh.

Sakwise kuwi ana akeh meneh lomba-lomba sing durung daksebutake. Ana lomba mernani, nembang,
lan maca teks proklamasi. Dina iki yaiku dina sing nyenengna kanggo aku lan kanca-kanca. Jam 13.00
WIB kabeh lomba wis buyar. Kami kabeh ngaso sadhela Lan tiba wektune kanggo panganggonan
bebungah. Pamawa sing menang karanke maju neng ngarep. Aku sedhih merga aku ora menang. Ning
aku pitaya taun ngarep mesti aku bisa menang. Sakwise acara penutupan buyar aku cepet mulih. Wektu
tekan ngomah aku ngresikna awak lan teras turu amarga kekeselen.

You might also like