Annabel, Lee

by Edgar Allan Poe

Pila ka tuig ang milabay

Sa usa ka gingharian nga anaa sa gilid sa dagat,
Aduna’y usa ka dalaga nga pwede nimu maila-ila
Sa pangalan nga Annabel Lee
Ug kini nga dalaga nagkinabuhi nga walay lain gihuna-huna,
Kondili ang maghigugma ug bakong higugmaon.

Bata pa’ko ug sya mao usab,

Sa kin inga gingharian nga naa sa kilid sa dagat,
Pero kami nagkahigugmaay na sobra pa sa gugma
Ako ug ang akong Annabel Lee,
Sa gugma na sa bisan mga anghel sa kalangitan kay gusto mi kuhaon.
Mao ni hinungdan, kung ngano, daghan na ang tuuig nga milabay
Sa kini nga gingharian nga nasa sa kilid sa dagat,
Adunay hangin na mihuyop sa kalangitan gikan sa mga panganod ug mibugnaw.
Sa akong gwapa na Annabel Lee.
Kung nganong miabot ang iyahang dato nga paryente
Ug gipalayo siya gikan sa akoa
Para ipriso siya sa kamatayon
Sa gingharian nga naa sa kilid sa dagat.

Ang mga anghel, na wala makasinati ug kalipay na sama sa amoa ug nasina sa iyaha-
Oo!!- mao ni ang hinungdan (ug nasayod ang tanan, sa kini nga gingharian nga naa sa
kilid sa dagat)
Na adunay hangin nga nakasibat gikan sa mga panganod usa ka gabii
 Na mibugnaw ug mipatay sa akong Annabel Lee

Pero ang among gugma kay mas lig-on pa sa paghigugma nga mas tiguwang pa sa
amo
Kaysa mas mga utokan pa kaysa sa amoa-
Ug dili ang mga anghel sa kalangitan,
O mga demonyo sa ilaom sa dagat,
Ang kaya nga magbulag sa akong kalag sa kalag nga maanyag na Annabel Lee.

Tungod kay ang bulan wala na mihayag sa wala nako madamguhan

Ang maanyag nga si Annabel Lee,
Ug ang mga bituon kay wala na misidlak nga wala ko makabati ang kislap sa mata ni
Annabel Lee,
Ug tungod niini, taga gabii, ako’y mopahulay sa kilid ,
Sa akong uyab – akong hinigugma -akong kinabuhi , akong asawa,
Sa usa ka himayaon sa kilid sa dagat,
Sa iyahang lubnganan tupad sa banha nga dagat….

Transcribed by;
Josie C. Wenceslao
BSED- English