Kri. br.

541/20

Osnovni sud u Podgorici, sudija za istragu Nenad Vujanović u postupku izviĎaja

prema osumnjičenom M.Š., odlučujući o žalbi branioca advokata B. M. i V. Č.,
izjavljenoj protiv rješenja Osnovnog državnog tužilaštva Podgorica o zadržavanju
osumnjičenog Kt. br. 958/20 od 15.06.2020. godine, primljene u ovom sudu istog dana
u 18,15 časova, na osnovu čl. 267 st. 3 Zakonika o krivičnom postupku, dana
15.06.2020. godine, u 22,00 časa, donio je

R J E Š E Nj E

Uvažava se žalba branilaca osumnjičenog M. Š. advokata B.M. i V. Č., pa se

ukida rješenje Osnovnog državnog tužilaštva Podgorica o zadržavanju osumnjičenog
Kt. br. 958/20 od 15.06.2020. godine i nareĎuje se da se osumnjičeni odmah pusti na
slobodu.

O b r a z l o ž e nj e

Osnovno državno tužilaštvo Podgorica je donijelo rješenje Kt. br. 958/20 od

15.06.2020. godine o zadržavanju osumnjičenog M. Š., navodeći da postoji osnovana
sumnja da je učinio krivično djelo nepostupanje po zdravstvenim propisima za
suzbijanje opasne zarazne bolesti iz čl. 287 Krivičnog zakonika Crne Gore, te da
postoji opasnost od ponavljanja krivičnog djela.
Branioci osumnjičenog, advokati B. M. i V. Č. blagovremeno su izjavili žalbu
protiv rješenja o zadržavanju, zbog bitnih povreda odredaba krivičnog postupka i
pogrešno i nepotpuno utvrĎenog činjeničnog stanja, u bitnom navodeći da se u
pobijanom rješenju ne konkretizuje iz čega proizilazi da je njihov branjenik učinio
krivično djelo za koje ga tužilaštvo tereti, ističući da ujedno isti nije ranije osuĎivan, pa
u konkretnom slučaju ne stoji pritvorski osnov iz čl. 448 st. 1 tač. 2 Zakonika o
krivičnom postupku. Predloženo je da sudija za istragu ukine pobijano rješenje i da
osumnjičenog pusti da se brani sa slobode.
Ispitujući osnovanost žalbe, a pazeći po službenoj dužnosti da li postoje
povrede odredaba krivičnog postupka iz čl. 386 st. 1 Zakonika o krivičnom postupku,
sudija za istragu je našao da je predmetna žalba osnovana.
Naime, prilikom donošenja pobijanog rješenja učinjena je bitna povreda
krivičnog postupka iz čl. 386 st. 1 tač. 9 Zakonika o krivičnom postupku.
Prvi neophodan element za zakonitost zadržavanja jeste osnovanost sumnje,
koja shodno čl. 267 st. 2 Zakonika o krivičnom postupku mora biti konkretno
obrazložena u rješenju o zadržavanju, odnosno navedeno podrazumijeva navoĎenje
opravdanih razloga za postojanje osnovanosti sumnje u odluci o zadržavanju. Naime,
u svakom konkretnom slučaju moraju da postoje činjenice ili informacije koje bi
objektivno posmatrača ubijedile da je osumnjičeni mogao da izvrši krivično djelo (Fox,
Campbell i Hartley protiv Ujedinjenog kraljevstva, br. 12244/86, 12245/86 i 12383/86,
ESLJP, st. 32). Pri tome, postojanje osnovane sumnje da je lice lišeno slobode učinilo
krivično djelo koje mu se stavlja na teret jeste preduslov za donošenje odluke kojom
se neko lice zadržava ili stavlja u pritvor, ali uz to se mora procijeniti da li za
zadržavanje, odnosno pritvor postoje relevantni i dovoljni razlozi (Trzaska protiv
Poljske, br. 25792/94, ESLJP, st. 63). Dakle, neophodno je da se postojanje osnovane
sumnje temelji na pažljivo razmotrenim, konkretnim podacima, dostupnim u pojedinim
fazama postupka, što znači da postojanje osnovane sumnje mora biti detaljno
obrazloženo. To konkretno znači da je tužilaštvo bilo u obavezi da u obrazloženju

1
rješenja o zadržavanju navede jasne razloge iz kojih bi se moglo objektivno zaključiti
da postoji osnovana sumnja da je osumnjičeni učinio krivično djelo stavljeno mu na
teret, što je u konkretnom slučaju izostalo.
Naime, u obrazloženju pobijanog rješenja je potpuno izostala detaljna i jasna
analiza činjenica koje ukazuju na postojanje osnovane sumnje u pravcu izvršenja
krivičnog djela koje se osumnjičenom stavlja na teret, na šta se osnovano ukazuje
žalbom, čime je učinjena bitna povreda odredaba krivičnog postupka iz čl. 386 st. 1
tač. 9 Zakonika o krivičnom postupku. Ovo posebno imajući u vidu činjenicu da
državna tužiteljka u pobijanom rješenju navodi da iz krivične prijave, priloga uz istu i to
službenih zabilješki Uprave policije CB Podgorica, prijave javnog okupljanja i snimka
sačinjenog od strane policijskih službenika dana 14.06.2020. godine, proizilazi
osnovana sumnja da je osumnjičeni dana 13.06.2020. godine Upravi policije, kao
organizator podnio izmijenjenu prijavu za organizovanje javnog okupljanja vjerskog
karaktera -"litije" za dan 14.06.2020. godine, u kojoj je navedeno da će pomenutom
skupu na otvorenom javnom prostoru prisustvovati do 200 lica, kako je i dozvoljeno
naredbom Ministarstva zdravlja, te da su službenici policije vršeći obezbjeĎenje
predmetnog javnog okupljanja konstatovali da istom prisustvuje oko osam ipo hiljada
lica, što je u suprotnosti sa čl. 1 st. 1 tač. 3 Naredbe Ministarstva zdravlja za
preduzimanje privremenih mjera za sprečavanje unošenja u zemlju, suzbijanje i
sprečavanja prenošenja novog Korona virusa (Sl. list CG br. 50/20 od 29.05.2020.
godine). Takodje je navedeno, da je pored toga u razgovoru koji je obavljen sa
osumnjičenim od strane policijskog služenika, isti u svemu upoznat sa odredbama
Zakona o javnim okupljanjima i Naredbom Ministarstva zdravlja, koja se odnosi na
zabranu prisustva više od 200 lica na javnim okupljanjima. Medjutim, sud iz
navedenog obrazloženja ne može izvesti pouzdan zaključak koju je konkretno radnju
osumnjičeni preduzeo ili pak propustio da preduzme, a čime bi prekršio navedenu
Naredbu Ministarstva zdravlja i odredbe Zakona o javnom okupljanju, a ovo posebno
ako se ima u vidu činjenica koju u žalbi ističu branioci osumnjičenog, a što i
osumnjičeni navodi u svojoj odbrani, da je preduzeo odreĎene radnje u cilju
sveobuhvatnog poštovanja pomenute Naredbe Ministarstva zdravlja, i to: da je
odštampao plakate sa preporukama za poštovanje propisanih mjera, podijelio flajere,
objavio na sajtu na crkvenim portalima, objavio na oglasnoj tabli Hrama, te postavio
čeličnu ogradu za 200 gradjana, te na kraju dva puta pozivao gradjanje na poštovanje
naredbi tokom bogosluženja, i to na početku molebana i na početku litije, a koje
navode odbrane tužilaštvo nije cijenilo, niti u tom smislu dalo bilo kakav osvrt. Takodje,
u konkretnom slučaju se ukazuje i na odredbe Zakona o javnim okupljanjima i javnim
priredbama, konkretno prekida javnog okupljanja koji je regulisan čl. 17, a koji
propisuje da su neposredno prije početka javnog okupljanja ili u toku njegovog trajanja
policijski službenici ovlašćeni da prekinu javno okupljanje, ako izmedju ostalog postoji
ugrožavanje zdravlja drugih lica..., te da će u tom slučaju u smislu čl. 18 navedenog
zakona, nareĎenje o prekidu javnog okupljanja saopštiti organizatoru koji je dužan da
učesnicima javnog okupljanja saopšti da je okupljanje prekinuto i zatraži da se isti
mirno raziĎu, a ako organizator okupljanja ne postupi u skladu sa nareĎenjem iz stava
1 ovog člana, policija će preduzeti mjere radi razilaženja učesnika javnog okupljanja u
skladu sa zakonom. Takodje, navedenim zakonom propisane su i kaznene odredbe u
čl. 33, koji propisuje da će se organizator javnog okupljanja (fizičko lice) ako odmah ne
saopšti učesnicima javnog okupljanja da je okupljanje prekinuto, ili ne zatraži da se
učesnici mirno raziĎu, za prekršaj kazniti novčanom kaznom od 100 do 500 eura.

Dakle, imajući u vidu navedeno, tužilaštvo je bilo u obavezi posebno cijeniti sve
navode istaknute u odbrani, priložene dokaze, te odredbe Zakona o javnim

2
okupljanjima i javnim priredbama, o tome dati detaljno obrazloženje u smislu koje je
konkretno radnje okrivljeni preduzeo ili propustio da preduzme kao organizator javnog
okupljanja, a koje bi eventualno predstavljale kršenje pomenute Naredbe Ministarstva
zdravlja, što je u konačnom izostalo. Konačno u tom dijelu je neophodno ukazati da iz
spisa predmeta proizilazi osnov sumnje da je učinjeno navedeno krivično djelo, jer je
navedenom javnom okupljanju prisustvovalo znatno više lica od dozvoljenog broja, ali
je u konkretnom slučaju, kao što je već navedeno, u krivičnoj prijavi, pa i u rješenju
tužilaštva, izostala konkretizacija radnje ili pak propuštanja osumnjičenog, niti se
tužilaštvo bavilo pitanjem da li postoji osnovana sumnja da su predmetno krivično djelo
izvršili svi učesnici predmetnog javnog okupljanja, a imajući u vidu da ih je nesumnjivo
bilo preko dozvoljenog broja i da su upoznati sa naredbama Ministarstva zdravlja, a
čime bi se otklonila sumnja u selektivno postupanje.

Pored navedenog, u obrazloženju pobijanog rješenja se navodi da se radi o

specifičnom krivičnom djelu izvršenom u vrijeme velike opasnosti od širenja teške i
zarazne bolesti, da je osumnjičeni prekršio pomenutu naredbu i pored toga što je sa
istom bio upoznat, a kako to proizilazi iz njegove odbrane i iz službene zabilješke
policijskog službenika R. M., te da navedeno ukazuje da postoje posebne okolnosti da
bi osumnjičeni boravkom na slobodi mogao ponoviti krivično djelo koje mu se prijavom
stavlja na teret. Posebno je navedeno da imajući u vidu okolnosti i vrijeme izvršenja
djela, a naročito kada se ima u vidu najava iz Mitropolije crnogorsko primorske da će
se vjerska okupljanja ovog tipa nastaviti do stavljanja van snage Zakona o slobodi
vjeroispovijesti, u kojima bi osumnjičeni kao svještenik imao učešća kao organizator ili
kao član organizacionog tima i tokom kojih bi ponovo moglo doći do kršenja naredbi,
to smatra da navedeno predstavlja posebne okolnosti koje ukazuju da bi isti mogao
ponoviti krivično djelo ukoliko se naĎe na slobodi.

Po ocjeni sudije za istragu, a što se osnovano ističe i u izjavljenoj žalbi,

navedeni razlozi o odlučnim činjenicama su nejasni, čime je i u ovom dijelu učinjena
bitna povreda odredaba krivičnog postupka iz čl. 386 st. 1 tač. 9 Zakonika o krivičnom
postupku.
Naime, kod činjenice da iz pobijanog rješenja ne proizilazi da je osumnjičeni
ranije osuĎivan, potpuno je nejasno kako tužilaštvo dolazi do zaključka da postoji
opasnost da će osumnjičeni ukoliko se naĎe na slobodi ponoviti krivično djelo, a da ne
daje bilo kakav osvrt na odbranu osumnjičenog u dijelu u kojem pojašnjava, da je kao
organizator skupa preduzeo sve raspoložive mjere u cilju obezbjeĎenja poštovanja
naredbi Ministarstva zdravlja. U tom smislu neophodno je ukazati da sama
konstatacija tužilaštva da je okrivljeni prekršio pomenutu naredbu, predstavlja grubo
kršenje pretpostavke nevinosti, jer ocjenu o tome da li je neko prekršio pomenutu
naredbu i da li je time učinjeno krivično djelo, može dati samo nadležni sud, a nakon
zakonito sprovedenog postupka. Nadalje, okolnosti koje navodi tužilaštvo, da bi
osumnjičeni kao sveštenik imao učešća u organizovanju budućih okupljanja kao
organizator ili član organizacionog tima, ne predstavljaju okolnosti koje su same po
sebi dovoljne da ukažu na opasnost od ponavljanja krivičnog djela, a ovo posebno pri
činjenici da se isti decidno u odbrani izjasnio da je za narednu nedelju najavljena
sledeća litija, ali da on nije organizator te litije, niti će biti organizator neke buduće litije.
Obzirom da ne postoji nijedna druga okolnost koja ukazuje da će osumnjičeni ponoviti
krivično djelo, u konkretnom slučaju ne postoji pritvorski osnov iz čl. 448 st. 1 tač. 2
Zakonika o krivičnom postupku. Posebno su u tom dijelu neprihvatljivi navodi da je
predmetno djelo učinjeno u vrijeme ekstremno visoke opasnosti od širenja teške i
zarazne bolesti, a ovo iz razloga što su brojne privremene mjere koje je na predlog

3
Nacionalnog koordinacionog tijela donijelo Ministarstvo zdravlja, u cilju sprečavanja
unošenja u zemlju, suzbijanja i sprečavanja prenošenja novog Korona virusa,
ublažene, jer više ne postoji visok stepen opasnosti od širenja zaraze kao u vrijeme
kada su te mjere donijete, a usled čega je i proglašen prestanak epidemije. U prilog
ovakvom zaključku suda ide i zvaničan podatak nadležnih državnih organa da već
izvjestan period u Crnoj Gori nema oboljelih od Korona virusa, čime se društvena
zajednica u Crnoj Gori polako vraća u normalne životne tokove.
Imajući u vidu sve naprijed navedeno, sve i da je na valjan način obrazložena
osnovana sumnja da je isti učinio navedeno krivično djelo, u konkretnom slučaju se
radi o licu koje nije osuĎivano, što je utvrĎeno uvidom u izvod iz registra kaznenih
evidencija Ministarstva pravde na ime osumnjičenog KE 1182/2020 od 15.06.2020.
godine, pa je sudija za istragu, a imajući u vidu da okolnosti na koje se pozvala
državna tužiteljka u rješenju o zadržavanju ne odgovaraju realnom stanju stvari i po
objektivnom i razložnom kriterijumu ne mogu poslužiti kao utemeljenje da će okrivljeni
ukoliko ostane na slobodi ponoviti krivično djelo, pobijano rješenje ukinuo i naložio da
osumnjičeni bude odmah pušten da se brani sa slobode.

Na osnovu iznijetih razloga, a primjenom čl. 267 st. 3 u vezi i čl. 417 st. 3
Zakonika o krivičnom postuku, odlučeno je kao u dispozitivu rješenja.

OSNOVNI SUD U PODGORICI

Dana, 15.06.2020. godine

SUDIJA ZA ISTRAGU
Nenad Vujanović,s.r.