Chapter 1 :

Nandito ako ngayon sa parking lot, nakatingala. Tinitignan ang buildings na akin ng
papasukan ngayon. Napabuntong hininga ako. Due to unknown reasons, nandito ako
ngayon sa harap ng school na ito, bitbit ang aking LV bag.

�Janelli Celest Chua, you�ll transfer to another school. And, that�s final!�, sabi
ni Daddy. Nasa boses niya na dapat ko siyang sundin. Kaya wala naman akong magawa.

Miss ko na ang dating school ko. Syempre pati na ang bestfriend kong si Dara.

Matext nga.

Darababes, IMY! Dito na ako sa bagong school ko.

Pagkasend na pagkasend ko ng message ko, may natanaw akong mabilis na Ferrari
papunta dito sa kinatatayuan ko.

Tch, muntanga. Kita na ngang nasa parking lot na, talagang kelangan mukhang
nakikipagrace pa rin ano.

Ayaw ko talaga ng mga ganong klase ng lalaki. Mga show off.

Pumarada sa tabi ng pink BMW ko yung Ferrari. Yup. Pink! Tama nabasa niyo. Pink! I
love pink! HAHA!

Infairness, nice car.

Sumunod naman pumarada sa tabi ng Ferrari ay yung Hummer. May bumabang two hot guys
mula sa jeep type na sasakyan na yun.
Ooh-la-la.

Di talaga ako mahilig sa mga lalaki after ng break up namin ng dati kong boyfriend,
pero mukhang di yata matutupad yun ah.

Kinatok nila yung windshield ng Ferrari. Bumukas yung car door. Bumaba ang isang
super cute na girl. Pag sinabi kong cute, literal na cute! Intiendes. Para nga
siyang barbie eh!

Nakipag beso beso yung girl dun sa two hot guys. Cool nilang tignan.

Pinagmamasdan ko sila ng biglang may umistorbo sakin. Di ko namalayan nakababa na

pala yung windshield ng katapat ko.
�Hoy miss, baka naman gusto mo ako padaanin?�, narinig kong may nagsalita. Yumuko
ako ng konti para makita kung sino yung nagsalita. Napatulala ako.

Nanlaki ang mga mata ko. The hottest among the hottest guys.

�Stop staring and move out of the way.�, he said smirking. Ano daw? Ako ba kausap?
Lechugas ah. Pahiya ako dun.

Inirapan ko nga sabay walk out. Para naman matakpan yung pagkapahiya ko dun. Gwapo
nga, kapal naman ng mukha.

Pero may ikakapal kasi girl eh.

Che! Rumason pa eh.

Papunta na ako sa�

Teka� Bumalik ako palikod. Balik ulit paharap. Balik ulit palikod.

San nga ba?

Ayan tuloy, nadala ng walk out drama. Nakalimutan kong bago ako dito sa school na
to at di ko alam kung san ang daan papunta sa mga rooms ko. Buti na lang may
nakasalubong ako.

Siya yung babae kanina� sa may parking lot. Mas maganda pala to kapag malapitan.
Grabe. Pero di ako papadaig noh. Maganda rin naman ako nuh. Chinita. Maputi. Slim.
Fashionista.

O diba, san ka pa. Di naman masyado naghangin ano? Haha!

Tinawag ko siya, kasi tuloy tuloy naglakad eh.

�Excuse me Miss!�, tawag ko sa kanya. Lumingon siya sakin.

�Yes?�, tanong niya.

�Do you know where�s this building��, sabi ko sabay turo sa sched ko. ��I�m kinda
lost.� Tuloy ko.

Ngumiti siya. Tinignan naman nung cute girl yung sched ko.
�Papunta na ako sa building na yun, like mo sumabay?�, alok niya. Tumango ako
syempre. Alam na pala eh, bakit pa ako maghahanap ng iba, diba?

�Hi, I�m Celine.�, pakilala niya. Inabot niya kamay niya.

�Janelli.�, sagot ko. Inabot ko rin kamay ko for handshake. Naglalakad pa rin kami.

�Bakit ka pala pupunta sa building na to? Dito ba klase mo?�, tanong ko. Di naman
sa ususera pero, ang awkward naman kasi maglakad ng di kami naguusap diba. Ayaw ko
maging bastos sa tumulong sakin. Hoho!

�Yeah, actually we have the same course� and year.�, sagot ni Celine.

�Whoa, what a coincidence!�, akalain mo nga naman! Pag sinwerte, tama pa ako ng
napagtanungan. Sana maging friend ko to, para di ako gaano mahirapan makapag adjust
ditto sa bagong school. Paano naman kasi si daddy. Mid na ng 1st sem as 3rd year
student ko, bigla niya naman ako pinalipat sa school na to. Hmp. Hirap tuloy.
Ngumiti si Celine.

�Yeah, and we also have the same subjects. Na-check ko kanina nung pinakita mo
sakin schedule mo.�, sabi ni Celine.

�Oh my! Swerte ko pala, ikaw yung nakasalubong ko kanina sa corridor.�, sabi ko.

�Hmm, I can be your first friend here you know.�, alok ni Celine habang nakangiti,
�tutal kasama naman kita sa lahat ng subjects ko. And you�re pretty. For sure,
magugustuhan ka ng barkada agad.�, sabi ni Celine na mukhang excited. Ako rin
naexcite.

�Really? Thanks ha? Di ko talaga alam ano gagawin ko. Kasi wrong timing naman akong
tinransfer ni dad sa ibang school eh. Kaasar nga. Di naman ako makapalag.�, kwento
ko. O diba, friends naman na kami eh.
Nakarating na kami sa room ko. Nagkwentuhan muna kami habang wala pa yung prof.
Kakatuwa si Celine. Kalog rin pala. Aba, at sinisi pa namin si Vice Ganda. Pauso
kasi eh.

***

Hi everyone! I'm rabbit17, a new writer. Hope you liked the first chapter of my
first stor, Arranged Marriage?! Oh my!

(Edited 11.27.11)

Chapter 2 :

Janelli�s POV

Katatapos lang ng class namin ni Celine, at eto na nga papunta na kami ng

cafeteria. Dun daw naming imemeet yung barkada niya, na magiging barkada ko na rin
daw.
Sinabi na niya sakin kanina mga ugali ng barkada niya.

Kevin Garcia. Makulit, friendly and pinakapasaway sa grupo nila.

Drake Roxas. Ang romantic at playboy ng grupo.

**�Wag ka bibigay dun sa mga pick up lines nun ah. Ayaw ko masaktan ang first girl
friend ko sa grupo.�, sabi ni Celine while giggling. Pasaway talaga to.**

And lastly,

Mark Jake Villaroman. Older brother ni Celine. Masungit daw. Pero kaya lang naman
daw naging masungit daw yun kasi di pa rin daw makaget over sa ex niya. Di daw
palangiti at moody, kahit rin daw kay Celine at sa grupo.
Yun ang iiwasan ko. Haha! Baka kainin ako ng buhay eh. Katakot kaya kwento ni
Celine.

Nakarating rin kami dito sa cafeteria, at may kumaway na isang lalaki samin. Hinila
ako ni Celine papunta dun sa tatlong guys.

�Hi guys, I want you to meet someone��, umpisa ni Celine, �Janelli, that�s Kevin,
Drake, and Kuya Mark.�, sabi ni Celine habang tinuturo turo isa isa yung mga
lalaki. Kumaway naman si Kevin, at si Drake? Ayun nagbabalak makipag beso beso
agad. Haha. Kulit lang eh, paano kasi hinarang ni Celine. Parang mommy lang dating
eh. Si Mark? Ayun, dedma. Soundtrip lang. Siya yung kaninang maangas na nagdrive
nung Ferrari.

K. Haha.

Umupo na kami, sa kinamalas malasan ko katabi ko si Marksungit, at katabi naman ni

Celine ay si Drake. Pumila na si Kevin ng makakain na kami. Nag aasaran lang si
Celine si Drake. Katuwa pinapanood yung dalawa. Mukhang may something eh. Lumingon
lingon ako sa paligid, at nakita kong andami palang tao sa cafeteria, at lahat sila
nakatingin sa table namin. O_O

Ganito ba kasikat mga to dito sa school na to at ganito na lang makatitig mga tao
sa kanila.

Naalala ko lang tuloy old days ko sa dating school ko. Same thing rin. Kami nila
Dara at Monique ang sikat. Kami tinitignan ng lahat. Kaya naman sanay na ako sa
ganitong attention.

*Ring*Ring*

Tumingin ako sa cellphone ko. Speaking of the devil. Mukha yatang may lahi ng madam
auring tong mga bffs ko eh. Paano ba naman sila yung tumatawag.

�Babes, napatawag ka?�, bungad ko. Si Dara kausap ko.

�Babes IMY! Pinapaasikaso ko na kay daddy papers naming ni Monique. Susunod kami
dyan!�, excited niyang binalita.

�Really?! Excited na ako babes! IMY too! Buti napapayag niyo pala dad niyo?�,
tanong ko.

�Syempre naman, di pwedeng mabuwag grupo natin no. Kung san ka, dun kame! Right
Monique?�, narinig kong tinanong ni Dara si Monique sa kabilang line.

�Syempre no!�,narinig kong sigaw ni Monique. Kaya naman namimiss ko na tong mga
lukaret na to eh.

�O siya, tinatapos pa namin tong dapat tapusin sa school na to eh, ng makagora na

babes. Take care ha? Coz I care.�, narinig ko silang tumawa sa kabilang linya.
�Loka! Sige babes, I miss you. Call me kung may update kayo, ayt?�, sabi ko.

�Thanks babes. See ya.�, at inend na ang call. Sakto naman dumating si Kevin.

�Babes? May boyfriend ka na Janelli?�, tanong ni Celine. Lahat sila nakatingin,

well ofcourse, except Mark. Busy-ing busy sa pagkain niya.

�Oo babes at wala ako boyfriend nuh. Girl friends ko yun. Tawagan lang naming sa
barkada eh Babes. Kahit na ba maarte yung dalawang yun, nahaluan pa rin ng
pagkajologs ni Vice Ganda.�, kwento ko. Tumawa sila.

�Buti wala ka boyfriend, ayan mapopormahan na kita.�, banat naman ni Drake. O_O
Loko to ah, gusto ata ako mawalan agad ng friend dito sa school na to.

�Luko luko. Alam ko naman di ako ang type mo. Kala mo Drake ah. Di ko
napapansin��,sabi ko habang nagfafake cough. Namula si Drake at Celine. Haha!
Obvious talaga tong dalawang to. Tumawa ako. �Mga adik.�, ayun nagtulungan kami ni
Kevin, kinakantyawan na tong dalawa, na sobrang pula na ng mukha.
�Ang ingay niyo.�, sabat naman ni Mark. Katakot naman to. Dedma lang naman tong
tatlo, tuloy pa rin sa pagaasaran, ako naman, tumahimik na lang. Sabi niya maingay
kami eh.

***

Sana nagustuhan niyo ang first two chapters. :-)

Comment, Vote and become a Fan!

(Edited 11.27.11)

Characters :

Janelli Celest Chua. 19 yrs old, half-chinese half-filipina, Interior Design

student. Magada, slim, maputi.
Mark Jake Villaroman. 20 yrs old, engineering student. Masungit, silent type.

Celine Janna Villaroman. 19 yrs old, sister ni Mark, interior design student, cute.

Drake Roxas. 20 yrs old, engineering student. Ang romantic / chickboy ng grupo.

Kevin Garcia. 20 yrs old, engineering student. Pinakamatakaw pero hot pa rin.

Introduce ko muna sa inyo yung mga main characters. baka kasi nagtataka na kayo ano
itsura nila at sino ba sila.. :D Senxa na T_T di ko kasi alam magpost ng pictures
eh...

add me on Facebook ^__^ para makita niyo dun sa album ko yung cast.
rabbitseventeen@yahoo.com

(Edited 11.27,11)

Chapter 3

Janelli�s POV

Pababa na ako ng grand staircase kasi pupunta na ako ng school, ng bigla akong
tawagin ng daddy ko.

�Yes Dad?�, lumapit ako sa kanya sabay halik sa pisngi. Nagbabasa siya ng newspaper
sa living room.
�zaodian hui jia,� sabi ni dad. Yup! Chinese kami. Sinabi ko na diba chinita ako.
Half-chinese, half-filipina ako actually. My mom�s a Filipina, and my dad�s a pure
Chinese, �wo men you yi ge wan can hui shang.�, di niyo siguro naiintindihan. Eto
translate ko. Uwi daw ako ng maaga, kasi may dinner meeting daw kami.

�Hao.�, okay sabi ko. Pumunta na ako sa garahe at sumakay na sa pink BMW ko. Wala
mommy ko ngayon, mamayang gabi pa daw dating, galing sa isang business meeting sa
i-don�t-give-a-damn place. Haha!

Second day ko na to sa school, so far maganda naman nangyayari sakin. Nag-

conference call kami kagabi nila Celine, Kevin and Drake. Ine-expect niyo siguro si
Mark ano? Asa pa kami. Haha!

Ayun, nagkulitan lang naman kami. Tapos ayun, after one hour na kulitan, nasama sa
conference namin sila Darababes and Monique. Nakilala na nila yung mga new friends
ko. At winelcome naman sila. Bait bait talaga.

Habang naguusap kami kagabi, napagplanuhan namin, c/o Kevin kulit eh. Magbebeach
kami nextweek. O diba. Haha! Umoo naman ako agad. Syempre, BEACH YAN! I love beach!
Pagkarating ko sa parking lot ng school, nakita ko yung Ferrari ni Mark. Nakasandal
si Mark sa sasakyan niya habang nagsosound trip.

Grabe, ang hot talaga ng lalaking yun.

Oo na, aaminin ko na. Crush ko siya.

Crush lang naman ah!

Ay meganun? Defensive te?

Sarap sapukin ng isip ko eh no. Kuhhh! Kung di ko lang talaga isip to.
Pinarada ko yung sasakyan ko sa tabi ng sasakyan ni Mark. Bumaba ako.

�Good morning.�, bati ko sa kanya.

Ai, tanga mode na naman ako. Nagsosound trip nga diba.

Pero nagulat ako� kasi�

�Good morning.�, bati niya.

Huwaaaawww. Bait ni kuya ngayon ah.

�Close tayo?�, bigla niyang sabi sakin.

What the! Nasabi ko pala ng malakas ung nasa isip ko. Pahiya na naman drama mo dai!
Mas nakakahiya naman kung wawalk-out ulit ako diba.

�Sorry��, nasabi ko na lang. Napatungo ako. Namumula na ako sa pagkapahiya.

Tanga mode na naman.

Nandito kami ngayon sa cafeteria, nakapila ako, bibili ng food namin.

Paano ko naman kaya dadalhin to diba?

Eh paano ba naman pinagorder nila ako ng sobrang dami, tapos walang tutulong na
magbitbit. Phew!

Ayan tuloy di ako magkanda ugaga sa paghawak nitong mga chibog namin.

�Help kita Miss.�, may lumapit sakin isang cute na guy. Pero I don�t care haha.
Kaya ko to!

�No thanks, I can manage.�, sagot ko. Napakamot sa batok yung guy. Wapakels. Haha!

Naglalakad ako. Di ko na nga makita nadadaanan ko eh. Sa sobrang dami, kaya gulat
na lang ako may nagtisod sakin. You heard that right! May nagtisod sakin. Leche!
Pero what made me curious was, bakit di ako dumapo sa floor.
Eh pano may humila sa kamay ko, kaya ayun, nahulog yung foods. Tss.

�Do that again, and I�ll make sure you�ll pay for it.�, narinig kong may nagsalita.

Tumingin ako.

Pati mga tao sa cafeteria.

Si Mark. Hawak yung kamay ko. Hinila kasi ako, para pigilan mahulog. Pero steady
naman na ako.

Bitawan mo na kamay ko�

Eh pano, nagblublush na ako.

Tumayo yung kung sino man kausap ni Mark. Grupo sila, puro girls. Tapos umalis sila
palabas ng cafeteria.

�Are you okay?�, tanong ni Mark.

�Ye-yeah. Thanks.�, sagot ko. Pinulot ko yung mga chichirya at nahulog na

soda/juice cans. Pero�

Nagkasabay kami pumulot eh.

Aray.

Nauntog kami. Napa-upo tuloy ako sa floor.

Ay, tanga mode na naman ako. Napapadalas ah.

Nakita ko si Mark, hawak hawak rin yung noo. Natawa ako.

�HAHAHA.�, ang cute kasi niya eh. Tinignan naman ako ng masama ni mokong.

Tch! KJ.
�You�re such a troublemaker. Tumayo ka na jan, ako na lang kukuha nito baka mamaya
ano na namang gulo gawin mo.�, sabi ni Mark habang inaalalayan niya ako patayo.

The ef. Kilig ako. Haha. Crush ko na to. Syemay.

Bumalik ako sa table namin, habang nakabuntot sa likod ko si Mark. Ayun, puro
kantyaw. Pero tumigil rin. Haha! Eh pano sigawan ba naman ng �Shut up� ni Mark.
Haha! Bleh!

***

Feel ko mag-update na naman. Haha. Sana po subaybayan niyo itong story ko.
Pleaseeeee *bats eyelashes*

(Edited 11.27.11)
Chapter 4 :

Mark�s POV

Nakauwi na kami ni Celine dito sa bahay. Pinagpalit kami nila Dad ng formal attire,
dahil may dinner meeting daw sa isang sikat na restaurant.

In-usher kami ng waitress papunta sa reserved room kung saan gaganapin ang dinner
meeting.

�Kuya ano na, sama ka na kasi.�, kanina pa ako kinukulit nitong si Celine,
pinapasama ako sa outing ng barkada. Sabi ko tinatamad ako, kaya eto, kanina pa ako
kinukulit.
�Wag ka ngang magulo Celine.�, sabi ko. Nag-pout si Celine. Napailing na lang siya.

Umupo muna kaming lahat, habang hinihintay ang ka-dinner meeting ni Dad.

Ewan ko nga bakit kailangan andito rin kami eh. Boring.

Bumukas yung pinto, at pumasok ang isang medyo may-edad ng lalaki at babae. Kasunod
nun ay si�

�Janel?!�, sigaw ni Celine. Aray sakit sa tenga.

Tumakbo si Celine papunta kay Janelli, at hinug niya.

Ano kaya ginagawa ng troublemaker na to dito?

Naalala ko tuloy bigla nung pinakilala siya ni Celine sa barkada.

�Mr. & Mrs. Chua,� bati ni Dad dun sa magulang ni Janelli. Sabay abot ng kamay,
tinanggap naman ni �Mr. at Mrs. Chua�.

�Good evening Mr. and Mrs. Villaroman.�, sagot naman ng daddy ni Janelli.

�This is my son, Mark Villaroman and my daughter Celine.�, pakilala samin ng daddy
ko. Tumango ako at ngumiti naman si Celine.

�Mukhang magkakilala na sila ng anak ko ka ah,�, sabi ng daddy ni Janelli habang

nakangiti, �and this is my daughter Janelli Celest Chua.� Ngumiti si Janelli sa
magulang ko.

�Shall we order?�, yaya ni Dad. Umupo kaming lahat. Bumulong si Celine sakin.

*Ano meron kuya?*

*Di ko alam nga manahimik ka na lang pwede ang kulit mo eh* Sagot ko.

Pagkatapos magorder nagusap na ang dalawa.

Nagtatawanan sila, sa di ko malamang dahilan. Di naman ako interesado sa

pinaguusapan nila eh. Tinignan ko na lang yung dalawa, si Celine at si Janelli.
Nagkwekwentuhan lang yung dalawa.
Bigla kinausap ni Dad kaming lahat.

�The reason why we organized this dinner meeting, is to announce to you guys, about
the deal I had with Mr. Chua. In order to expand our companies, nagtulungan kaming
dalawa. Now, para maging matatag ang deal na yun, napagdesisyunan namin na,�, ay,
binitin pa, -_- �isa sa mga anak namin ay kailangang magpakasal.� O_O WTF? �Di
naman pwedeng si Celine at si Janelli, dahil parehas na babae. Isa pa wala ng anak
na lalaki si Mr. Chua, kaya. Si Mark at Janelli ang magpapakasal.� Sabi ni Dad.

�ANO?!� sigaw ko.

�ANO?!� sigaw ni Janelli.

�REALLY?!� sigaw ni Celine. Sabay palakpak eh. Tuwang tuwa ba naman.

Sarap batukan ng kapatid ko eh.

Gusto ko magalit� Kasi kinokontrol na naman nila buhay ko.

Pero bakit wala ako makapang galit? Parang�

Okay lang?

Ahh. Wala to. Siguro sanay na ako. Tama. Sanay na nga. Sanay na, na laging
pinapangunahan ni mommy at daddy ang buhay ko.

***
Eto na po ang pinaka-iintay niyo, ang POV ni Mark.

Thank you po sa mga nakaka-appreciate ng story ko.

(Edited 11.27.11)

Chapter 5

Janelli�s POV

�Alagaan mo sana ang anak ko Mark.�, sabi ni Dad. What the-?!?! O_O Makapagbilin
naman si Daddy parang ewan. Kaya ba nila ako nilipat ng school? Dahil planado na
nila ito?

�No problem sir.�, ANOO DAWW???! Si Mark Jake Villaroman ba yan? O impostor? Noooo!
Paano na ang Mr. Right ko?! Matatali na ba ako sa kanya?
Lumingon ako sa tabi ko. Paano. Kanina pa kinikilig dito, kanina pa ako
kinakalabit. Pero ako? Eto, shocked na shocked pa rin sa announcement nila Daddy.

Tapos na kaming lahat kumain, pero di pa rin ako nagsasalita.

�Paano ba yan, malalim na ang gabi. It�s nice having dinner with you and your
family Ben.�, aba first name basis na? phew, narinig kong sabi ni Mr. Villaroman,
na Daddy na rin daw itawag ko sa kanya. O_O

�Same here Milandro.�, sabi ng daddy ko sa daddy nila Mark.

�O pano, hijo, ihatid mo na si Janelli. Para naman makapagsolo kayong dalawa.�,

sabi ni Mrs. Villaroman a.k.a Mommy na parang kinikilig pa. Tumawa naman si Mommy
ko na kilig na kilig rin.
�See you tom sis.� Sabi naman ni Celine na kanina pa kinikiilig. At feel na feel
ang �sis� ha.

�Let�s go.�, sabi ni Mark. Sumakay ako sa Ferrari niya at di ko alam kung saan kami
pupunta. Tulala pa rin ako.

�Hey� Are you okay?� Tanong niya. Lumingon ako sa kanya.

�Ye-yeah�� nasabi ko ng mahina. Humarap ako sa kanya. Unti unti na akong bumabalik
sa katinuan.

�Why did you accept?�, tanong ko sa kanya. Gulong gulo ako.

�There�s nothing we can do about it.� Sagot ni mark na parang wala lang.
�Bakit parang wala lang sayo?!� Nasigawan ko siya. Nakasalalay future love life ko
dito no! Tch. Ayaw ko naman matali sa isang cold hearted na lalaki.

�Kunsomisyon lang pag inisip ko. Fixed na yan. Wala tayong magagawa, but to act.
Why don�t we have a deal? Kung ayaw mo talaga akong maging mag-fiance then, sa
harap lang ng mga magulang natin tayo umarte. Sawa na kasi ako dito eh, ayaw ko
kinukulit ako ng mga magulang ko. Kaya pumayag ako. Gawin mo ang gusto mo, gagawin
ko ang gusto ko kapag wala parents natin. Pero kapag nandyan na sila, we act as
lovers. What do you think?�, Sabi ni Mark. Tumigil na pala yung sasakyan. Asan
kami?

Park.

Nagisip ako. May point nga naman siya.

�Okay� Pero wala dapat makaalam nitong arranged marriage na to.� Sabi ko.
�No prob. I�ll talk with Celine.� Sabi ni Mark, sabay paandar ng kotse niya.

�San kayo nakatira?�, tanong ni Mark.

�Sa !@#!$#$#$.� Sagot ko. Humiga muna ako sa headrest. Sakit sa bangs ng balita eh.
-_- Di kko namalayan nakatulog na pala ako.

Naalimpungatan ako, sakit ng leeg ko.

Stiff neck. -_-�

Anong oras na ba? Tumingin ako sa paligid, nasa bahay na pala ako, pero nasa kotse
pa rin.

�gising ka na pala.�, narinig ko may nagsalita. Lumingon ako sa tabi ko. Nakamulat
si Mark.

�bakit di mo ako ginising? Kanina pa ba tayo andito?� tanong ko.

�ayaw ko gisingin ka, mukhang ang himbing ng tulog mo eh. Pero mukhang di ka
kumportable kanina. Eto bumili ako ng painkiller.�, sabay abot sakin.

(-� �-, )

Kuhhh, kinilig ako. Haha! Crush mo ba naman maging concerned sayo. Chos.

Wag masyado feelingera bakla, baka madapa ka niyan, di ka na makabangon.

�Alis na ako, bumaba ka na.� sabi nia. Ay. Binabawi ko na! Di ka sweet che.
Makaalis na nga.

�Fine.� Sagot ko sabay baba ang drama. Bwisit talaga yung lalaking yun. Kala ko pa
naman bumabait na.

***

Haha! Sana nagustuhan niyo yung last chapter.

Buti di pa ako nawriwriter�s block haha. Gora lang ako sa pagsulat dami ko gusto
isulat eh.
Special thanks to labmysulf21. xoxo! Thanks sa suporta!

Sana marami pa sumubaybay story ko! :D Thanks. :*

Comment, vote, and become a FAN!

Chapter 6

Janelli�s POV

1st day naming maging magfiance ni Mark Jake Villaroman.

Di ako makatulog kagabi kakaisip. Ang ending?

***Kuh! Buti na lang crush kitang mokong ka, kahit masungit ka! Tch!***

Tama nga. Payag na ako sa fianc� fianc� na yan, act act na yan. Tinawagan ko
kaninang umaga bago ako pumunta sa school para ibalita sa dalawa kong babes yung
nangyari kagabi.

�ano?!�, sabay nilang sinigaw sa phone.

�chill girls. Ayaw ko pa mabasag eardrums ko.�, sagot ko. O diba papetiks petiks na
lang ako. Bilis ko makagetover.

�hot ba yung guy? Tingin naman ng fb!�, sabi ni Dara. Oo nga noh, di ko lam FB nung
mokong na yun, matanong nga minsan kay Celine.
�Di ko lam FB niya eh, pag punta niyo na lang sa school, makikilala niyo rin siya.�
Sabi ko.

�Dapat lang na makilala naming siya!� sabi ni Monique.

�Galit ka te? Galit? O siya, drive muna ako, malalate na ako eh.� Sabi ko.

�Okay bye babes. Take care coz we care mwahhhhh!� Sabay na sabi nung dalawa. Natawa
na lang ako sa kakulitan nila.

So ayun ang nangyari, andito na ako sa classroom ngayon. PE 3 namin. Buti talaga
na-credit lahat ng subjects ko sa dati kong school, kaya nakahabol ako sa
pinagaaralan nila Celine. Halos same lang ng curriculum yung old school ko ngayon
dito.
Katabi ko na si Celine dito sa room, kanina pa nga ako inaasar eh. Tapos sabay sabi
naman�

�wag ka magaalala di ko naman ipagkakalat eh, sister-in-law�

Lakas talaga ng tama ng babaeng to, nakuh kung di ka lang cute. Kanina pa kita
kinurot sa singit.

Maya�t maya dumating na yung tatlong lalaki.

Medyo nailang ako syempre. 1st day naming eh. Chos. Haha! Kala mo naman totoo.

Act nga diba day? Act! Wake up! :D

�Hi girls.�, bati ni Kevin,sabay kiss sakin ni Kevs sa cheeks. Sumunod naman si
Drake. Namumula na talaga ako.

Tumatawa yung dalawang lalaki. tapos nagawi naman yung tingin ko kay Mark, mukhang
badtrip ang itsura. Well, may nagbago ba? Haha! Lagi naman galit yan sa mundo eh.

Dumating na PE teacher namin. Ayun nagdidiscuss na tungkol sa magiging practicum

naming. Eto ang 1st practicum ko niyan sa school na to.

Nag-ring na ang bell, tumayo na lahat. Dumirecho muna kami sa cafeteria para
tumambay. Haha. Di kami gutom eh, pero sigurado tong si Kevin bibili na naman yan
ng food. Matakaw kaya yan sobra. :O

Maya�t maya nabanggit ni Drake yung tungkol sa outing namin.

�Tomorrow na ah, baka nakakalimutan niyo.�, tumango tango naman kami. Kasi lahat
busy. Haha! Poor Drake, walang balak makinig.

Si Mark >> Soundtrip

Ako >> Nagbabasa sa wattpad gamit ang Samsung Galaxy SII GT-i9100 ko. **A:Haha
nangendorse ba**

Si Celine >> Nagbabasa ng book niya, di daw nakapag-review kagabi.

Si Kevin >> Tinatanong pa ba yan? Syempre kumakain. HAHA!

�guys, nakikinig ba kayong maigi?�, sabi ni Drake mukhang naasar na, �Janel,
kinausap mo na ba sila Dara and Monique?� Tanong ni Drake.

Ay oo nga pala!
�Wait tawagan ko.�, di-nial ko number ni Dara.

�Hello babes, napatawag ka?�, tanong ni Dara.

�Babes, bukas na outing ah, paalala ko lang baka kasi nakalimutan mo. Kanina pa ako
kinukulit ni Drake dito.� Sabi ko kay Dara.

�Sige, ako na magsabi kay Monique. Shopping muna kami ng bagong swimsuit. Ciao love
ya.� End call.

Oo nga noh. Need ko bago swimsuit. Papasama ako mamaya kay Celine.
�Ui Cel.� Tawag ko sa kanya.

�Oh Janel?� Tanong niya.

�May swimsuit ka na?� Tanong ko.

�Wala pa nga eh.� Sagot niya.

�Bili tayo maya after class?� Tanong ko.

�Sure.� Sagot niya sabay basa ulit sa book niya, ako naman sa wattpad ko. Kakilig
hays! Kailan ko rin kaya mahahanap si �THE ONE�?
Napatingin ako bigla kay Mark.

O_O No way. Shinake ko head ko. Ano ba naman iniisip ko. O_O

Kinahapunan, pumunta kami ni Celine sa Chanel para bumili ng bikinis at cover ups.
3 days and 2 nights kami sa resort. Kaya napabili ng marami rami.

Pag kauwi ko ng bahay nilista ko muna lahat ng kailangan kong dalhin. Syempre
naman, para wala ako makalimutan.

Natapos ko na ipack up lahat ng gamit ko. Natulog na ako.

Kinabukasan, nagdecide kaming magabsent na lima. Haha! Pasaway eh. Nagkita kita
kami sa bahay nila Drake.

Kasi ang saskyan lang naming ay yung hummer ni Drake. Nilagay lahat ng luggage
namin sa taas ng sasakyan niya. At gora na.

Ang saya sa loob ng sasakyan haha. Ang kulit kasi ng mga babes ko. Talaga namang
naging close na silang lahat ha? Kinuha ko na lang earphone ko sa pouch ko saka
nagsound trip. Gusto ko matulog. Haha.

Napahaba yata tulog ko ng makarating kami andito na kami sa Camayan Beach Resort.
Maganda yung lugar.

BEACH.
BEACH!!! BEACH!!!

Hinila ni Dara yung likod ng damit ko.

�hep hep, sabi nila Kevin magcheck in muna daw tayo bago pumunta sa beach. Alam
kong kanina ka pa kating kati pumunta dyan. Pero lika muna.�, nagpout siya. Kainis
talaga tong si Dara.

�KJ!�, sigaw ko. >3< Tumawa silang lahat, ofcourse, except Mark. Na nanguna na sa
loob ng hotel.

Ng nakapasok kami ng hotel. Nalaman namin na yung nagplano pala, ay di nagpabook sa

hotel. Kaya ayan tuloy namromroblema pa sa tutuluyan.

Kung nakakapanuntok lang ang tingin, kanina pa bugbog sarado si Drake sa tingin
naming lahat.
�okay, okay. Aayusin ko to.�, sabi niya.

�DAPAT LANG!� Sigaw naming lahat. Napakamot na lang ng batok si Drake.

Ayun, sinwerte pa rin. Akalain mo nakakuha pa ng 2 standard room si Drake. Nadaan

yata sa looks eh. Pansin ko kasi nagblublush yung nasa front desk. Tch. Boys will
be boys. Drake will always be Drake.

Napailing ako. Haha.

Each room, may 2 queen sized bed. Dun sa isang room ay boys� room, at ung isa naman
ay saming mga girls. Naghiwahiwalay na kami at nagusap na lang na magkita sa may
lobby.

Nagpalit na ako ng bikini ko. 2 piece syempre, nagpalagay na rin ako ng sunblock
para direcho lusong na sa beach mamaya. Haha. Saka ko nilagay ang cover up. Para
maya na iexpose diba. Naglagay rin ako ng stylish bonnet para may fashion pa rin
diba tapos sinuot ko na yung havianas ko. Haha arte ko. Tapos nilagay ko na rin
shades ko. dala ko yung nakita kong rattan bag, at dun ko nilagay yung mga sun
block lotion ko at iba pang echos.

Pagkatapos magbihis lahat ng girls, pumunta na kami sa lobby. Andun na yung boys.
Mukhang naiinip na. Haha! Kasi naman, sorry kayo! Girls will always be girls.

�Tara na!� Pangunguna ko. Excited much? HAHA!

Tumakbo ako pero ako naman tong si tanga, nadulas. Inaantay ko na pagbagsak ko sa
floor. -_-�

�Tch, anggang dito ba naman troublemaker ka pa rin? Ano kaya susunod na mangyayari?
� Sabi ni Mark, sinalo nia pala yung likod ko. Binangon niya ako.

Pahiya onte na naman ako. Nagblush ako. Kasi naman bakit lagi na lang siya ang
savior ko??? Chos. HAHA!
Ang init. Phew. -_-

Bili nga muna ako mineral water. Grabe bakit ang init?!

Nauna na muna sila. Ako? Eto, haha, nastuck yung coin ko sa vending machine. Medyo
natagalan nung may nag-assist sakin na cute na employee.

Ayos tactic ng management ng hotel na to ah. Talagang cute ang mga hinahire. HAHA!

Pagkatapos ko magpasalamat dumiretso na ako sa beach at hinanap sila.

***
Wee. This is it! Nararamdaman ko na. Haha! Writer na dating ko. Asus naman daw.
Haha! Cattleya ba ako? Feeler kasi ako eh. Haha!

Binabati ko pala si labmysulf21 hihi! :* Thanks sa suporta!

Haha, sige na nga hahabaan ko na, maiksi pala yung mga ibang chapters. Di ko kasi
alam eh. ;)

Comment, vote and become a FAN!

Chapter 7

Celine�s POV
Nakita kong dumating si Janel, mukhang hinahanap kami. Tinawag ko siya.

�Janelli! Dito!�, sigaw ko habang kumakaway.

�Halika na dito babes!�, sigaw naman ni Monique.

�Okay!�, binaba ko nia yung bag niya dun sa beach bench. Tapos tinanggal ko na nia
ung cover top niya.

Parang slow mo lang eh. Haha! The 3 guys� jaw dropped. HAHA!
Sino ba naman ang hindi. Kung ako nga babae eh, natitibo sa ganda ba naman ng
katawan ni Janel. Nakita ko rin reaksyon ng kuya ko.

Two words lang makakaexplain sa facial expression niyang yun.

Shit. Hot.

HAHA!

�Hoy, tameme kayo. Kaw kuya ha.� Kantyaw ko. Namula si Kuya Mark. Irap. Sabay
langoy palayo. Haha! Sabi na eh! Crush nito si Janelli.

Mark�s POV
Shit. Hot.

Kinantyawan ako ni Celine. Tch. Lecheng kapatid to. Parang di kapatid ah.

Ang init ngayon grabe. Phew, makalangoy na nga lang.

Tinignan ko mula sa pwesto ko sila Janelli.

Tumingin ako sa paligid.

Sabi na eh. Nakuha na niya lahat ng atensyon ng mga lalaking nakapalibot samin.
Tss.
Bakit naman kasi ganyan suot niya eh.

Ay tanga mode? Malamang beach to diba?

Ayan, natanga ko pa tuloy sarili ko.

Eh pano naman kasi parang walang fianc� dating niya niyan eh.

O_O

Fiance?
Act lang yun Mark. Ano yan ha? May nalalaman laman ka na ngayong fianc� fianc�.

Nabibisto ka na.

Anong nabibisto. Tss. Napasukan na ata ng tubig dagat tong utak ko. Kung ano na
naiisip, makaahon na nga lang muna. Leche. Bahala siya dyan irampa niya yung
katawan niya.

1 minute.

2 minutes.

3 minutes.
Grrr. Di ako mapakali dito sa beach bench. Nakikita ko kasi, dami na lumalapit na
lalaki kay Janelli.

Bumangon ako, kinuha ko yung cover up niya.

Tinawag ko siya.

�Hoy Janelli, isuot mo to.� Hinagis ko sakanya yung cover up. -_-�

Napapano ba ako?
Iba iisipin nian nila sayo Mark eh.

O_O @_@ O_O @_@ O_O Eto itsura nilang lahat.

�Ano tinitingin tingin niyo?� Sungit ah.

Sabay sabay silang umiling.

�O ano? Titingin ka pa eh, isuot mo na yan.� Sabi ko kay janelli sabay walk out.
Bwisit talaga yung babaeng yun. Tch.

Troublemaker. Pag kita ko pa may lumapit sa kanya, babasagin ko na mukha nun.

-__-

***

Wee dumadami ng dumadami readers. :)

Thanks guys! xoxo

Comment, vote and become a FAN!

Chapter 8

Janelli�s POV
Problema nun? O_O

Tumingin ako sa barkada. Natatawa yung dalawang lalaki, samantalang di ko naman

maintindihan yung tingin nung tatlong babae sakin.

Adik talaga yung si Mark. Napaka moody. -_-

Pagkapasok na pagkapasok naming sa hotel room. Niratrat agad ako nitong mga babae.

�Akala ko ba act lang janelli? Eh bakit ganun na lang concern sayo ni Mark? Ha? May
di ka ba sinasabi samin?�, umpisa ni Dara.
@.@ �Malay ko dun, di siya tanungin niyo. O kaya yan!�, sabi ko sabay turo kay
Celine, �Mas kilala niya yang si Mark, kuya niya eh.� Sabi ko.

�Ui, kahit kapatid ako ni kuya ko ni minsan di ako pinagalitan nun pag nagsusuot
ako ng swimsuit noh. Sayo lang talaga girl.� Sabi ni Celine na nakangisi? Luka luka
talaga tong mga babaeng to, pagtulungan ba naman ako.

�Hmm, mukha nga talagang walang alam tong babes natin. Mag-plano kaya tayo.�
Suggestion ni Monique, na ang tingin eh parang may masamang gagawin. Jusko, ano na
naman kayang kalokohan balak ng mga to.

Mark�s POV

Dapat talaga di ko na lang ginawa yun eh, tsk. Ayan tuloy di na ako nilubayan
nitong dalawalang mokong na to.

�Kaw Mark ah. Haha! Possessive mo ngayon kay janel, may di ka ba sinasabi samin
pare?� Umpisa ni Kevin. Binatukan ko nga.
�Aray naman! Uyyy, defensive!� Tumawa yung dalawa at nag-apir pa. Tsk.

�Ulul, wala ako gusto sa kanya. Nakita ko lang pinagpyepyestahan siya nung mga
lalaki. Eh kaibigan siya ng kapatid ko syempre kaya ko yun ginawa.� Oo diba? Yun
lang yung rason. Tama yun lang nga. Pagkukumbinsi ko sa sarili ko.

Tsk. Ano ba naman kasi ginawa sakin nung Janelli na yun. Nananahimik na buhay ko
eh. Tapos bigla siya susulpot sa parking lot nun� sobrang cute niya.

Erase erase!

Nahihibang na ako. Kulang lang to sa babae. -_- Matagal tagal na rin kasi simula
nung nagkaron ako ng girlfriend. Naalala ko na naman. Hayss.
***Meron ako girlfriend, maganda siya at matalino. Pero isang bagay lang ang wala
siya. Di siya mayaman.

Tagong tago relasyon namin. Kasi alam ko oras na malaman to ng magulang ko.
Paghihiwalayin nila kaming dalawa. At ayaw ko yung mangyari. Mahal na mahal ko
siya.

Naging kami ng tatlong buwan, pero isang araw nagulat na lang ako sa sinabi niya.

�di na kita mahal Mark, may mahal na akong iba. Layuan mo na ako.� Sabi niya, di
ako naniniwala. Mahal ako niyan.. Mahal na mahal, alam ko.

Basta alam ko.

�Wag naman padalos dalos oh baby. Wag naman ganito. Mahal na mahal kita. Wag mo
naman akong saktan ng ganito.� Nagmamakaawa na ako shit. Mawawala na siya sakin eh.

�sorry mark.�, sabi niya. Tumalikod siya sakin, at tumakbo palayo.

Simula nun, di na siya nagparamdam sakin. Matagal tagal na rin simula ng huli
naming pagkikita.***

�Pre, okay ka lang? Natahimik ka?� Tanong ni Drake. Napansin pala nila.

�Wala, okay lang ako.� Sagot ko, naglakad ako. Asan ba bar dito? Hays, naalala ko
na naman kasi. Bumalik yung sakit.

�san ka pupunta Mark?� Tanong ni Kevin.

�Magpapahangin muna.� Sagot ko. Iniwan ko sila. ramdam ko pa rin yung sakit. Di ko
nga alam kung mawawala pa to o hindi na. nung gabi ring yun nalaman ko mula sa mga
magulang ko na binigyan pala siya nila ng cheke worth 100,000 pesos. Para layuan
ako. 100k lang ba talaga halaga ko? ang sakit nun ah. Di ko naman masisisi mga
magulang ko, tinempt lang naman nila, kumagat naman ang tanga.

Pero ang sakit pa rin.

Janelli�s POV

Madaling araw na pero wala pa rin daw si Mark.

�Kaya na niya sarili niya, malaki nay un,� sabi ni Kevin. Kaibigan niya ba talaga
yun? O_O Parang walang concern eh. -__-

�Oo nga di mo kailangan magalala dun Janel� Segunda naman ni Drake. Isa pa to.
�Tulog na tayo sis.� Sabi naman ni Celine. Mas malala to. Kapatid to eh. Tsk. Si
Dara at Monique naman tulog na. Napagod daw.

Patulog na si Celine nung tinapik niya ako sa balikat.

�Ganyan lang talaga yan, bukas mawawala na sa isip niya kung ano man yang
dinadamdam niya ngayon. Kaya wag ka na magalala.� Sabi ni celine habang nakangiti.
Ngumiti na lang rin ako kahit pilit.

Narinig ko sa usapan nila kanina habang wala si Mark kung ano talaga nangyari. Di
ko maiwasan maging malungkot para sakanya. Masakit nga naman yung nangyari.

Kaya eto, andito ako ngayon sa lobby. Di makatulog, at nagaantay ng Mark na

dumating. Kahit isa mang lang, may karamay siya diba?

Nakita ko si Mark, papasok sa lobby, mukhang lasing to ah.

�Mark,� Tinawag ko siya. Tumingin naman sakin. Pero imbes na puntahan ako, eh
dumiretso siya papunta sa stairs.

�Teka lang Mark, tutulungan kita.� Sabi ko hinawakan ko siya. Pero tinanggal niya
yung kamay ko.

�Kaya ko sarili ko.� sabi niya. Lasing nga, boses pa lang.

�Di mo kaya, akina tulungan na kita.� Sabi ko. Sinubukan ko ulit siya hawakan pero
tinulak niya ako.

�Sabi na ngang kaya ko sarili ko!,� sabi ni Mark. Umiiyak? Tumayo ako, di naman
ganun kalakas pagkakatulak niya sakin. �una pa lang kinaya ko to. Kaya kakayanin
ko. di ko kailangan ng tulong mo, o kaya tulong ng iba.� Sabi nia. Nasasaktan siya.
Nasasaktan ako para sa kanya. Bakit ba kasi ang pakielamera ko talaga hays.
Lumapit ako kay Mark, niyakap ko siya. Tumahan naman. Tinulungan ko siya, hanggang
makarating kami sa tapat ng hotel room nila. Medyo mabigat nga lang. Bakulaw kaya
to kung ikukumpara sa katawan ko. O_O

�Salamat,� sabi niya� binuksan niya yung pintuan pero ang di ko inaasahan ay yung
sunod niyang ginawa�

Hinalikan niya ako! O_O dampi lang. Pero ang lambot. Ang lambot ng labi niya.

Shit. Nasara na�t lahat lahat yung pintuan pero mukha pa rin akong tuod dun.

Bakit ganun epekto sakin ng halik niya? Dampi PA LANG yun girl.

Don�t tell me??...

***

Wahaha, nagustuhan niyo ba yung last chapter?

:D Thank you po sa mga bumabasa ng first story ko. Please comment and vote po
sana :D

Weee. Thanks much! Xoxo

Medyo wala ako sa mood magsulat ngayong mga oras na to, pero sana magustuhan niyo
tong chapter na to.

Janelli�s POV

Natapos na rin ang 3-day vacation naming sa Camayan Beach Resort. Tch. Tupang inis
lang. Di ako nakatulog dahil sa nangyari nung gabing yun. Tapos tapos! Grrrrrrrrr!

Eh pano si Mark, pag andyan, nagblublush ako. Wahahaha! :O

Pero itong mokong na to, biruin mo, snob-in ba naman ang beauty ko. Di na niya ako
pinapansin hanggang makaalis kami sa camayan. Kahit nga anong gawin ko papansin. Di
ako pinapansin eh. -__-�

Natatandaan ba niya?

O hindi?

Bakit niya naman kasi ako hinalikan. Ayan tuloy. Pakibatukan nga ako! Ng magising
na. Leche.
*BOOG*

@_@

�hoy bruha, saka na yang pagpapantasya mo, baba na.�, narinig kong sabi ni Dara.
Aba ang impakta binatukan ako. Narinig niya ba? =_= Kalahi ata talaga to ni Madam
Auring eh.

�Ano ba yang pinagpapantasya mo ha?�, tanong naman ni Celine. Lahat sila nakatingin
sakin. Namula ako.

�Ah wala wala.�, sabi ko sabay baba. Di naman ako ganun kapahalata ano. -_-

Dinaan na pala nila ako dito sa bahay namin. Tinulungan nila akong kunin yung
luggage ko. At nagpaalam na.
PE 3

Andito kami ngayon sa pool area ng school. May swimming practicum kami.

�hi Janelli.� Sabi nung mga lalaking dumaan. Classmates ko ata?

Pag PE lang kasi magkahalo ang engineering sa interior design students.

Ngumiti na lang ako habang hinahanap ko ang grupo.

Tumakbo ako papunta sa kanila. Pero�

*SPLASH*

Ayun nadulas ako nahulog ako sa pool. Buti na lang naka swimwear na kami. -_- Wala
pa naman akong dalang extrang damit. Pero bago yun ang isipin ko. Sakit ng ulo ko.
Eh pano yun yung unang tumama sa tubig. Tch.

Pasaway ka talaga Janelli.

Mark�s POV

Papunta na dito si Janelli. Naalala ko tuloy bigla yung sa hotel. Sira ulo talaga
ako. Di ko alam kung ano yung sumapi sakin at hinalikan ko siya.

Tama kayo ng nabasa. Di ako ganun kalasing para di matandaan yung nangyaring yun.

Siguro dahil nakakapang akit yung mga labi niya nun?

Lagi naman eh.

O_O erase! Wala ako sinabing ganun.

Ayaw ko na ulit masaktan, kaya hanggang sa maaga. Di na dapat ako naattract sa

kanya.
Maganda lang si Janelli, kaya kinukuha niya yung attention ko. Pero, lilipas rin
yan alam ko.

Iniiwasan ko si Janelli hanggang ngayon.

Pero ang ganda niya talaga kanina pag pasok niya. Pero may mga asungot lang
talagang nagpapansin. Asar.

Aba�t nginitian pa. Tss.

Eh bakit ka ba nagagalit Mark.

Kasi� kasi di ko alam.

Hirap naman ng ganito�

Umamin ka na kasi Mark.

Ano naman ang aaminin ko aber? Tsk.

Na gusto mo siya.

HOY! Di ko siya gusto noh! � Defensi � Crush lang crush!

Nagsabay kami. Haha. Posible ba yun? =_= Papunta na siya dito.

Pero� talaga nga naman itong babaeng to.

Kailan ka ba gagawa ng matino to? Nung makita kong mahuhulog na si Janelli, tumakbo
na agad ako at lumangoy para sagipin siya.

Inahon ko siya sa gilid. Umuubo ng tubig. Tch. Pasaway talaga to. Kung di lang kita
crush.

Natapos 2 hours namin sa PE at maganda naman naging resulta. Pero ang di lang
maganda, eh kanina pa yung mga lalaki dun sa gilid. Kanina pa nagpapansin kay
Janelli.

Buti na lang di niya pinapansin. (^__^)

Saya mo ah.
�

No comment? Haha aminado na?

Haha sabi na eh. Grats pare.

Tang na, pag di ka pa nanahimik hinayupak ka babatukan na kita.

Chill chill haha! I�m just stating the facts dude. Isa pa, ako ikaw, ikaw ako.
Batukan mo ko. Babatukan mo sarili mo.
Ay oo nga noh. Nakakabobo lang eh. Kasi namannn! Kuh!

***

Wahh, sarap ng gising ko hahaha. Paano ba naman bumungad ba naman sayo na tumaas
yung views ng story mo tapos may mga comments na rin. Weee.

Thanks po sa mga sumusuporta!

Comment, vote and become a FAN!

Chapter 10
Janelli�s POV

Weekend. Shopping.Girl friends.

Weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!

Shopping at nagpasalon kami kasama ang girls ng barkada.

Umiikot sakin yung hairstylist, pati na rin yung mga girls. -_- Nandito kami ngayon
sa salon. Kanina pa sila nagiisip kung ano daw gagawin sa hair ko. Kasi�

�Babes, kala mo ah. Haba ng hair mo. Talagang si papa Mark sumugod sayo nung nasa
pool ka. Bilis ng takbo eh.�, umpisa ni Dara.
�Oo nga! Naku si Kuya, ang bagal grabe.�, segunda ni Celine.

�Gawin na natin yung plan!�, sabi ni Monique. ***A: Sa mga nagtataka kung ano yung
plan na yun. Yun yung nabanggit nila nung nasa beach sila***

At eto na nga. Kasama daw to sa plan. MAKEOVER! Tch. Kailangan ko pa bay un? Ganda
ko na eh. Ahaha yabang noh. Pero sinabi ko na yan sa kanila. At ang sagot nila�

�TANGA! Syempre nagpapansin ka diba? Kaya kailangan talagang di na maaalis mata

niya sayo.�, sabi ni Dara.

Ayun, natanga pa ako. Bwahaha!

Nag-usap yung 3 girls at yung baklang hairstylist. Nakita ko silang tumatango

tango.

Hmmmmmmmm�

Ano kaya binabalak ng mga to.

After 6 hours�

Tama 6 hours! -____- Sumakit pwet ko dito grabe habang yung tatlong babaeng yun
nagpa-spa. Iniwan ba naman ako dito. Bumabalik lang para dalhan ako ng snacks. Baka
nagugutom daw ako.

Ang resulta. Ayan. Straight na ang buhok ko. With bangs. Tapos nilagyan ng color
yung buhok ko, dark red ang color. Tapos shiny. In short, may igaganda pa pala ang
beauty ko. Bagong manicure and pedicure rin ako with foot spa. HAHA!
�Grabe ang ganda mo girl.� Sabi ni Monique. Tumango tango naman lahat. (=� �=, )

Syempre iba pa rin talaga pag pinuri ka ng friends mo, na ubod rin ng ganda. Diba
diba?

Before kami magpasalon, nagshopping na kami. Eto papunta na kami sa parking lot, sa
kanya kanya naming kotse. Bitbit lahat ng pinamili namin.

�Ingat girls. Thanks pala.�, sabi ko. Buti na lang may friends ako ganito katotoo.
Tapos pareparehas pa kami maganda. O diba! Ang self confidence. Umaariba. Haha!

�No prob janel, anytime.�, sagot naman ni Monique. Ayun, nagkanya kanya ng uwian.

Kinabukasan, andito ako ngayon sa parking lot. Hinihintay ang barkada. Eto suot ko
>> ***A: Add me sa FB para maview niyo yung picture. rabbitseventeen@yahoo.com***.
Tapos nakasuot rin ako ng shades. Para kumpleto porma haha.

Magkasunod na dumating si Kevin at Drake. Eto reaksyon nila >> :O HAHA!

�Wow, bago itsura mo ngayon Janel ah.� Sabi ni Kevin habang nakikipagbeso ako.

�Mas lalo ka gumanda.� Sabi naman ni Drake. Nakipagbeso at may kasama pang wink.
Aba luko luko to ah, maasar nga.

�Oi, drake, tantanan mo nga ako. Mamaya ako pa pagselosan ni Celine niyan eh.�
Bwahahah! Nagblush ang mokong hahahahahahaha! Nakitawa rin si Kevin.

Sunod na dumating sila Celine, Dara at Monique.

�Nice outfit.� Tapos tumili si Dara. Hahaha. Tumakbo sakin tapos hinug ako. Ganun
din sila Celine at Monique.
�Grabe ang ganda mo babes. Pwede ba kitang ligawan?� Sabi ni Monique. Nu ba yan.
Kagabi pa ako pinupuri nitong mga to ah. Lumalaki na tenga ko. Haha.

Last na dumating si Mark.

Bumaba siya. Tinignan naming lahat ng reaksyon niya.

�Morning.�, sabi niya pagkababa niya. Tumingin siya sakin. Di ko maintindihan

expression niya, tapos dumilim mukha niya. Sunod niya sinabi, �tara.�
-______________-

Dedma?
Tama ba yun????

Dedmahin ba naman ako. Kakababa naman to ng loob oh. Confident na ako eh, tapos
bigla ganun lang sasabihin. Kaasar. Sana di na lang ako nagpasalon. Lalo pa ata ako
pumangit. Hayss. Tanga tanga kasi Janelli Celest. Ayan tuloy napapahiya ka, wag ka
na umasa. Hayss.

�Okay lang yan sis.� Sabi ni Celine. Ngumiti ako, matabang. Eh pano ba naman kasi,
kung sino pa yung pinagpagandahan mo, bigla naman siya lang walang reaksyon man
lang.

Hinatid kami ng boys sa room namin, habang nasa daan dami naman bumati sakin. Di ko
sila kilala. Wala ako pakielam. Kaasar kasi. Sila bumabati, sana tigilan na nila.
Naalala ko lang reaction ni Mark.

Bakit ba kasi ikaw pa nagustuhan ko. hirap mo ispelengin.

M-A-R-K

Ay pilosopohin ba ang sarili. Hayss.

Nagpaalam na mga boys pumasok na rin kami sa room. Nakatingin lang ako sa labas ng
bintana, nakapangalumbaba.

Dapat yata tigilan na yung pinlano. Wala talagang pag-asa.

�Tuloy pa rin girl. Umpisa pa lang yan wag kang sumuko.�, narinig kong sabi ni
Celine, �wag mo sukuan kuya ko.� sabi niya habang nakangiti. Nasabi ko pala ng
malakas kanina yung iniisip ko. Ngumiti ako.

�Simula nung dumating ka, ngayon lang nga naging ganyan ulit yan eh. Thanks
Janelli.� Sabi ni Celine. Worried na worried nga to sa kuya niya. Pero na-flatter
ako sa sinabi niya. Kung sana totoo lang.
***

Update na ulit ako! :D Sana nagustuhan niyo yung last chapter. (^__^)

Comment, vote and become a FAN!

Chapter 11

Ngayon lang ako nakapag check ulit ng facebook. Matagal tagal na rin ah.

@_@ 917 friend requests, 99+ messages.

Ayun, inabot ako ng syam syam kakaaccept. Gawwwdd.

Tapos ininsert ko na rin yung memory card ng cam ko, iuupload ko yung pictures
namin ng barkada nung nasa cafeteria kami at nasa beach.

In-add na rin pala ako ni Celine, Kevin at Drake. Di ko namalayan naclick ko na

pala yung friends ni Celine, at tinatype ko na� Mark Villaroman. O_O

Tinignan ko profile niya, naka private eh. -_-, in-add ko. :D

Pagka upload ko ng pics, ti-nag ko sila celine, Kevin, drake, dara and Monique.

Namimili pa sana ako ng iuupload, ng may mapansin ako isang picture.

Di ko alam sino kumuha nito, pero� kaming dalawa ni Mark ang nasa picture.
Nakatingin siya sakin, habang ako enjoy na enjoy kumakain.

Kinikilig ako.

Bwahahaha. Iba kasi tingin niya sakin nun eh. Parang natutuwa, na di ko
maintindihan. :D

Set as desktop background. :O

Naclick ko na, hahaha. Ayaw ko na ichange. :D Ako lang naman gumagamit ng PC ko eh.
>:)

Inoff ko muna pc at humiga. Nagiisip. Matagal tagal na rin kami �magfiance� ni

Mark. Di naman kami kinukulit nila daddy. Minsan minsan, tinatanong sakin kung
nagiimprove na daw kami. Blah blah.
Dami ko naisip ng mga oras na yun.

Nagagandahan ba sakin si Mark? May second kiss pa ba? Landi ko. HAHA!

Ano kaya itsura ng ex niya? Mahal pa kaya niya? Baka. Di naman iiyak ng ganun yun
nun sa hotel, kung di niya mahal eh. Aray. Masokista ata ako. Talagang yung pa ang
inisip ko. Makatulog na nga.

Mark�s POV

Kaninang umaga nung nakita ko si Janelli muntikan na ako mapanganga. Pero pinigilan
ko lang sarili ko. tumingin ako sa paligid, nakita ko madaming tao. Kaya nabadtrip
ako.
Gabi na, pero wala pa rin ibang laman isip ko kundi siya.

Siguro oras na. Ayaw ko ng maging unfair sa sarili ko. Simula bukas� babalik na ako
sa dati�

Janelli�s POV

Andito kami ngayon sa cafeteria. Nagkwekwentuhan lang kami ng mga girls. Di pa kasi
dumadating yung mga boys. Late ako nakapasok kanina, tinanghali ng gising eh. -_-

�Hi Ms. Celine, for you.� Biglang may lumapit na cute guy sa table namin, at
binigyan chocolates si Celine.

�Ah.. thanks.� Sabi ni Celine. Tapos umalis na yung lalaki. Maya�t maya, may
lumapit naman isa ulit guy, may dala namang chocolates din para naman daw kay dara.
Meron na naman lumapit nagbigay ulit ng chocolate para kay Monique, at sakin rin
may nagbigay ng chocolate. -__- Gusto ba nila kami magkadiabetes? Kasi andami
lalaking pumunta bigay ng bigay. May bear pa nga eh. Valentines ba ngayon? @.@

Tapos nakita naming papasok na sila Mark, Kevin, at Drake.

Bumulong sakin si Dara.

�ayan sakto babes, pagselosin mo si Mark. Haha! Entertainin mo yang guy na nasa
tabi mo. Kunin mo yung binibigay niang bear tapos kunyari interesado ka sa kanya.�
Lukaret talaga to. Pero go naman ako. Haha!

�Ms. Janelli, for you.� Sabi nung guy. Ngumiti ako.

�Janelli�s fine. Drop the �miss�� sagot ko naman. Papalapit na sila, kunyari natawa
na lang ako sa sinasabi nung lalaki sa harap ko kahit di ko naiintindihan, sabay
pinalo ko pa siya sa braso niya para magmukha kaming close.
Sana effective to.

Nakarating na yung tatlo sa table namin, tapos yung mukha ni Mark di maipinta.

Successful ba?!

Wag muna magassume Janelli, baka madisappoint ka lang.

�Move, that�s my seat.� Sabi ni Mark. Ang lamig ng boses. Mukhang galit.

�Sorry dude. Sige alis na muna ako Janelli.� Paalam nung lalaki. Naawa naman ako
dun. -__-
Sorry! Kung sino ka man kuya, di ko matandaan pangalan mo. Nagamit pa kita sa
kalokohan ko.

�sino yun?,� tanong ni Kevin?

�suitor ni Janel.� Sagot naman ni Celine.

�May fianc� ka na tapos kumekerengkeng ka pa rin.� Sabi ni Mark. @_@ Ano daw?!
Fiance? Kerengkeng? San niya natutunan yung salitang yun? O_O Pero teka? Bakit niya
sinabi na may fianc� ako? Nasisiraan na ba siya?

Lahat ng tao sa table napa � O_O na lang rin.

�sa susunod wag ka na mageentertain ng lalaki. Kundi lagot ka sakin.� Sabi ni mark,
sabay tayo.
Lahat kami tulala pa rin.

�May fianc� ka na Janel?� Tanong ni Kevin. Tumango ako.

�Sino?� Tanong ni Drake.

�Si Mark.� Sabi ni Dara. Yung dalawang boys biglang napa-O_O. Ay oo nga pala, di ko
nasabi sa kanila.

�At kami lang dalawa ang di alam yun? Kailan pa?� tanong ni Drake.

�Ui, di yun kagaya ng iniisip niyo. Arranged yung sa case nila Mark at Janelli.�
Sabi ni Monique.

�Oo, kaya wag niyo na lagyan ng malisya. Di naman naging kami in a normal way.�
Sagot ko. pero napatunganga na naman silang lahat. Kasi opposite sa sinabi ko, si
Mark, may dala, food ko, mga favorite ko.

Himala, ano nakain nito? Bakit ganito to ngayon.

Kinurot niya pisngi ko.

Naku! Umakyat na ata lahat ng dugo ko sa ulo ko. Bakit nagbago na naman ugali
nitong lalaking to.

�Ayan kain ka muna. Wag mo kakainin yang mga chocolates dyan ah. Baka sumakit pa
ngipin mo.� Sabi ni Mark.
WTH? Nananaginip ba ako?

***

Wahh� wala ako maisip masulat. Kaya sana magustuhan niyo tong chapter na to.

Thanks sa mga readers, voters, commenters, fanners. Hahahaha!

Chapter 12

Janelli�s POV

Kinabukasan pababa na ako ng staircase namin ng lapitan ako ni Daddy, nakangiti.

Ako naman si taka.

�zhao shang ba ba hao,� good morning dad sabi ko.

�zhao shang hao tai,� bati rin ni daddy, �ni you ke ren� sabi ni dad. May bisita
daw ako. Pumunta ako sa living room. O_O

Andun si Mark, nakaupo, nakadekwatro. Haha. Aba at feel na feel ang sofa ha.

�Feel at home?� sabi ko sakanya. Ngumiti siya.

NGITI?! Si MARK JAKE VILLAROMAN, NGUMITI?!

Pamaypay please! Ang init grabe!

�Good morning princess.� WTF? May endearment na? Tumingin ako sa likod, andun si
mommy kinikilig.

Ahhh siguro kaya ganun kasweet -_-.

Disappointed? Haha. Mag-expect ba te?

Che, lintek na. ano bang isip ang meron ako? -_-

�Let�s go?� aya niya sakin.

�san?� tanong ko.

�Hatid kita sa school.� Sabi ni Mark, �alam kong color coding ka ngayon eh.� Sabi
niya.

(=� �=, )

Kailan ba mawawalan ng surprises tong lalaking to?

Sa loob ng sasakyan�

�Fasten your seatbelt sweetheart. Lagi ka kasi napapahamak eh.� Sabi ni Mark. Aba
kanina princess ngayon naman sweetheart na. Tama na acting Mark, baka mamaya mafall
na ako ng tuluyan.

Te-teka?! Tuluyan?

Bakit na fafall na nga ba ako sa kanya?

Dati pa. Di mo lang matandaan.

Huh? Weird. Parang may ibang ibig sabihin yun ah. Ugh, yaw ko magisip, di ako
makapagisip, pano naman angsweet nitong kasama ko sobra.

�Ano tinira mo ngayon?� bigla ko na lang nasabi. Tumawa ng malakas si Mark.

Hala. Kanina ngiti, ngayon tawa. O_O >> (=� �=, ) ( ,=� �=)

Kinurot niya pisngi ko. Hilig niya nangungurot ah. Siya kurutin ko eh. ( ,=� �=)

Hinatid niya ako sa room ko. Tinext ko kanina habang nagbyabyahe kami yung tatlong
girls, kanina pa daw sila nasa school.

Pagkababa ko ng sasakyan ni Mark, tinawag niya ako.

�Hatid na kita.�, sabi niya. ( ,=� �=)

Nakailang blush na ba ako ngayong araw na to?

�O-okay.� Sabi ko na lang. Pagkarating namin sa room, kiss ba naman ako sa cheeks
sabay takbo. Ako? Ayan, parang tuod. Nabatukan pa.

�Huy, babes. Ikaw ha. Sinundo ka na ng papa mo, lumelevel up ka na.� sabi ni
Monique.

�Kaya pala ang aga umalis kanina ni kuya, pero tagal dumating dito sa school, may
dinaanan pa.� Nakangising sabi ni Celine. Napangisi rin sila dara at Monique. Ako
ulit? Eto oh >> ( ,=� �=)

Ang landeeeeeeeeeee. Haha!

Papasok na kami ng room ng biglang may bumangga sakin. Natumba ako. Tinignan ko
kung sino yun. Babae sila grupo, tapos inirapan ako sabay walkout. Napailing na
lang ako. May haters na ba? Haha! Sorry sila, fianc� ko na si Mark eh. Charos.
Haha!

�Naku, oras na makita ko ulit yun, bruha un, lagot sakin.� Sabi ni dara, �oo nga di
lang tayo nakatyempo eh, nakapagwalk out.� Sabi naman ni Celine. kami >> O_O,
Celine >> (--,)
Aba at kelan pa naging war freak tong babaeng to. Natawa na lang ako.

Natapos ang klase namin, tapos sinundo ako ni Mark sa room. Tapos hinatid na rin.

�Bye princess, see you tom.� Sabi ni Mark. �Bye.�, sabi ko naman. Haha. Wala ako
masabing iba eh.

Pagpasok ko ng room, open ko PC kasi may ireresearch ako. Inopen ko na rin facebook
ko. O_O

117 friend requests, 1 relationship request ? from who??

From Mark Villaroman.

Accept?

Ignore?

Accept?

Ignore?

Accept?
Ignore?

Accepted.

Wala na. naclick ko na. Haha! Accept it or not.

Ayun nagdagsaan ang likes & comments.

Tinignan ko profile ni Mark.

May nabasa ako. May nagpost.

Cherry Sandoval � I miss you�

Grr. Ang landi naman nito. Kita na ngang in a relationship sakin, tapos popost pa
ng ganun.

Tinignan ko profile nung babae. May itsura� Pero mas maganda ako. >:)

Bumalik ako sa profile ni Mark, wala na yung post. Sino kaya nagdelete?

Maya�t maya, may nagpop sa chatbox ko. Si Mark.

Mark � Maya na tumingin sa profile ko, gumawa ka muna ng assignment mo.

Ako?? Eto oh - ( ,=� �=) Hanggang dito ba naman ang sweet pa rin ng mokong.

Tapos nag offline na. Ay.

Di man lang ako pinagreply. Ayun, ginawa ko na lang assignment ko.

***

:D Wala ako masabi haha.

Eto na ba yung sinasabing writer�s block?

Nga pala guys, I�m open naman for suggestions. :D Kung anong klaseng kilig moment
ang gusto niyo ilagay ko sa story, try ko gawan ng paraan :D Kayo pa lakas niyo
sakin eh! :D

Namnamin muna natin buhay pagibig nilang dalawa. Haha! Kata ko. -_-

Comment, vote and become a FAN!

Chapter 13

Janelli�s POV

Grabe ang saya. Ewan, haha.

Naalala ko kasi yung status ko sa FB.

Parang ewan lang�

Naglalakad na ako papunta sa classroom, ng may mabangga akong babae.

�Naku, sorry.� Sabi ko habang inaalalayan ko siyang tumayo.

�Okay lang.� Sabi nung babae. Ang hinhin naman niya, hina kasi ng boses eh.

�Here let me help you.� Sabi ko sabay pulot ng libro nung babae, at inabot ko sa
kanya.
�Thanks.� Sabi niya at ngumiti ng tipid.

�Hi girls.� Bati ko sa kanila pagkapasok ko ng room.

�ikaw ha, in a relationship ka na pala kay kuya.� Sabi ni Celine. (=� �=, )

�Adik, di naman kaya totoo yun.�, kahit ako di ko rin alam kung totoo yun kasi
naman kasi! kaya siguro�di nga totoo. Teka anggulo. Ang alam ko lang, deep inside,
gusto ko totoo yun hahaha chos! Basta yun na un. Pinapakilig na naman ako ni Mark.

Naiinlove na ata ako?

Pero pano yan�

-____-

Baka mamaya pinagtritripan lang pala ako ni Mark.

Di muna ako aasa.

Mamaya�

Oo tama mamaya! Tatanungin ko na siya. Gulo kasi eh!

Papasok na kami ng cafeteria ng di namin inaasahan ang eksena na nadatnan namin.

Si Mark may kausap na babae. Umiiyak. Tinignan ko mukha niya� siya yung nabangga ko
kanina sa hallway.

�That bitch.� Sabi ni Celine. Ano daw?

Nakita ko na lang tumakbo si Celine kina Mark, sabay hila nung buhok nung babae.
Tapos binigyan ng isang malakas na sampal.

Lahat ng tao sa cafeteria >> O_O

Rinig na rinig eh. Tapos natumba pa yung babae. Kawawa naman.

�How dare you talk to him!� sabi ni celine.

�Celine! Stop it!� sigaw naman ni Mark kay Celine. Naguguluhan na ako. Lumapit kami
papunta sa kanila. Para pigilan na si Celine.

�Stop? You want me to stop? This bitch ruined your life! Ngayong maayos ka na ulit,
andito na naman siya?!� Ano? Ruined? Di kaya�

Di ko natapos iniisip ko dahil, nagulat ako sa sumunod na nangyari.

Tinulungan ni Mark yung babae makatayo, tapos inilayo niya kay Celine. Palabas na
sila ng cafeteria, pero tumigil si Mark sabay sabing�

�don�t you ever do that again.� Masama ang tinging ng lumingon siya kay celine, at
umalis na kasama yung girl.
Ako?

Eto, blanko. Nakatayo lang dun. Di ko na rin nagawa yung dapat kong gawin. Nafreeze
na ako sa kinatatayuan ko. Di ko alam ako mararamdaman ko eh.

Bigla kong naalala lahat ng mga nangyari nitong nakaraang araw.

***

�Anong pangalan nung girl?� tanong ko nung nagkwekwentuhan kami sa beach. Yun yung
mga oras na kinekwento nila sakin yung nangyari dun sa ex ni Mark, kung bakit sila
naghiwalay.

�Cherry�� sabi ni Celine.

***

Cherry Sandoval � I miss you�

***A: Kung nagtataka kayo kung ano to. Eto yung nakapost sa FB ni Mark.***

Siya ba yun? Cherry?

Cherry Sandoval?

Bakit�
Parang�

Ang sakit?

***

So siya pala si Cherry Sandoval :O

Special thanks to labmysulf21 xoxo

Sa mga readers dyan, be a fan. Wahahaha. Thanks! Add niyo na rin ako sa FB haha!
rabbitseventeen@yahoo.com

Comment, vote and become a FAN!

Chapter 14

Janelli�s POV

Madaling araw na� di pa rin ako di nakatulog. Di ako mapakali. Di ko maintindihan

kung bakit,

Kailangan pa maging sweet ni Mark sakin dati�

Tapos masasaksihan ko lang rin naman pala to.

Di man lang ba niya naisip nararamdaman ko?

O baka,

Concerned lang? kasi napahiya nga naman yung babae.

Kung case ko yun, siguro tutulungan ko rin yung girl. Since, may pinagsamahan naman
kami kahit papano�

Past is past nga diba�

O�

Past is past NGA ba talaga?

Hayss, di ko alam. Bahala na nga lang bukas� Ayaw ko muna isipin�

Baka ma�dala ako sa emergency room ng wala sa oras eh�

Bakit?

Kasi di lang ulo ang sumasakit pag iniisip ko, pati puso na rin.
Ay sus. Haha! Nakuha pang bumanat.

Lunch na, yayain ko si Mark maglunch, di ko pa kasi siya nakikita simula kaninang
umaga. Parang dati lang. :) Namiss ko siya. (=� �=, )

Tinext ko siya�

<Mark, tara lunch.> aya ko.

<May gagawin ako eh, kayo na lang muna ng barkada.> Reply niya. Ay ka�sad naman to.
<Okay�> Yun na lang ang tanging na�sagot ko.

Katamad�

�Oh, Janel, bakit di mo ginagalaw yang pagkain mo?�, tanong ni Kevin.

�Wala akong ganang kumain eh.� Sagot ko naman.

�Akin na lang!� Biglang sigaw ni Kevin. -__-

Eto talaga, basta pagkain.

Inabot ko naman sa kanya.

Pinalo naman siya ni Celine. Haha!

�Katakawan na naman yan Kevin.� Napapa�iling na sinabi ni Celine.

�Eh kesa naman pinaglalaruan niya diba, ipamigay na lang niya.� Sabi ni Kevin,
lawak ng ngiti ah. Natawa na lang ako.

Pero, parang may kulang pa rin�

Kahit na ba masaya ang barkada, iba pa rin yung�

Andito si Mark.

Ano kaya ginagawa nun?

Ngayon lang yung di sumabay eh�

Miss ko na�

Sumunod na araw�

Ganun pa rin�
Di na naming nakaka�sabay kumain si Mark.

Parang,

Parang may iniiwasan siya?

Hayss� :(

Sumunod na araw, ganun ulit ang nangyari�

Di na ako makatiis�
Sinundan ko siya. Inabangan ko talaga siya sa gilid ng building nila.

Yung tago? Para di niya ako makita�

Nakita ko siyang papasok ng MassCom building.

Anong ginagawa niya dito?

Sinundan ko pa rin�

Ayun� pagliko ko sa corridor�

Di ko akalain, yun ang makikita ko�

Si Mark�

Ka�holding hands si Cherry�

Ouch?

Siya ba?

Siya ba ang rason?...

Kaya di ka na sumasabay samin?

Kaya di ka na sumasabay sakin?

Kaya di mo na ako hina�hatid at sundo kapag color coding ang sasakyan ko?

Kaya ba di ka na nagiging sweet sakin? Ayaw mo na ba akong dalhan ng mga paborito

kong pagkain? Sawa ka na ba?

Kaya ba naka�deactivate na facebook mo? Kasi ayaw mong makita ng iba na ako ang
ka�relasyon mo DATI?

Kaya ba� pina�asa mo ako?

:�(

***

Senxa guys di agad nakapag-update :D Medyo naging busy sa school eh. :)

At magiging busy pa ako this coming days. Huhu!

OJT kasi eh. Kaasar nga eh. :(

O siya eto na ang inaantay niyong update :D

Comment, vote and be a fan! :D xoxo

---

Hi guys, update ulit :D

Tuloy tuloy niyo lang po suporta sa AMOM (Arrianged Marriage?! Oh my!)

Sana nagustuhan niyo yung last chapter :) Diba nagstart na ang selosan woo!

Ano na kaya mangyayari sa mga next chapters? Abangan!

Don't forget to comment, vote and be a fan! :D xoxo

--> Try niyo rin i'play yang song na yan. Tugmang tugma siya. :D

---

Chapter 15

Di ko nakaya ang sakit, napaluha ako.

Tanga mo talaga Janelli...

Ayaw ko na sila panoorin...

Pero ako talaga itong si bobita, sobrang nagpapaka'martyr...

Nakatingn pa rin ako sa kanila, nakita ko pang kinuha ni Mark yung mga gamit ni
Cherry, para tulungan siya mag'buhat.

Ginagawa niya rin sakin yan dati...

Ngayon sa iba na niya ginagawa...

Ang sakit talaga...

Help! :'( Paalisin niyo na po ako dito!

Ang sakit sakit na eh...

*ring*ring*

Si Celine... tumatawag...

"Hello?", sabi ko sa mahinang boses... di ko kaya magsalita eh...

"Janel?! Okay ka lang? Bakit ganyan boses mo?", tanong ni Celine. Gusto kong
sabihin. Gustong gusto. Para naman may karamay ako. Pero.. wag ka ng mang'damay ng
ibang tao Janelli Celest Chua... Kaya mo yan...

"Okay lang ako...", sabi ko kay Celine pero deep inside, di ako okay... yan ang
gusto kong sabihin.

"I know there's something wrong. Asan ka girl? Sunduin kita gusto mo?", tama na
muna ang pag'kulit sakin... baka bumigay na ako... Gusto ko ng umuwi... umiyak ng
umiyak...

"Sige naman na oh, nag'aalala na ako sa'yo. San ka? Diba color coding ka ngayon?
Lika hatid na kita.", Sabi ni Celine. Ang kulit. Ayan tuloy napa'hikbi na ako. Di
ko na talaga kayang pigilan eh... Ang sakit kaya. Mahirap pigilan ang luha na
gustong pumatak.

"Oh my, Janelli, are you crying?!", tanong ni Celine. Narinig niya ako humihikbi.

"Celine...", tawag ko sa kanya, parang batang umiiyak.

"Meet me at the parking lot. Halika na.", sabi ni Celine.

Pumunta ako ng parking lot. Pagka'kita ko sa kanya, niyakap ko siya. Para ng

kapatid ang turing ko dito sa babaeng to.

"Sshhh...", pag'aalo niya sakin.

"Ang sakit Celine...", sabi ko habang umiiyak.

"Tara muna, pinag'titinginan na nila tayo oh.", sumakay kami ng kotse. Umiiyak
ako...
"San mo gusto pumunta?", tanong ni Celine. Nag'isip ako. Pag nakita ako nila Daddy
at Mommy na ganito, panigurado, mag'aalala lang mga yun. Masyado na sila madaming
inaalala para dumagdag pa ako.

"Kahit san Cel, wag lang sa bahay. Ayaw ko makita ako nila Mommy sa ganitong
kondisyon.", sabi ko... Medyo tumatahan na. Tumango naman si Celine.

"Sige, sa bahay. Gusto mo ba sa bahay ka muna namin pumunta? Dun ka muna matulog,
ako na bahala kumausap kila tita.", alok ni Celine. Bahay nila? ni Mark...? Ang
tanong kaya ko ba? Kasi kung gusto ang pag'uusapan, gustong gusto ko. Pero kaya ko
na ba siya harapin?

Tandaan mo Janelli, di niya alam na siya ang dahilan bakit ka umiiyak.

Kakahiya naman pag bigla ka nagwala sa harap niya.

Nangibabaw ang...

Gusto...

Gusto ko siya makita.. gustong gusto, kahit sinasaktan niya ako...

Kahit ngayon lang...

Masokista ako eh noh?

Gustong gusto kong nasasaktan...

Tumango na lang ako. At ayun nag'drive na si Celine.

Habang nasa daan, in'open ni Celine yung CD player niya sa kotse.

Nakinig ako sa kanta. -__-

Lukaret to, yun ba naman patugtugin... pero ayos lang...

Maganda naman eh...

Naalala ko yung mga oras nung nag'outing kami, hinalikan niya ako... pati yung
naging magfiance kami... kahit FAKE lang... tama, wala na ibang ibig sabihin ang
Arrianged Marriage, kundi isang FAKE...

hanggang sa bigla siyang naging sweet sakin... at hanggang sa di na niya ako

pinapansin... :(

Nadarama ko pa

Ang iyong mga Halik na hindi ko mabura

Sa isip at diwa, tila naririto ka pa

Naririnig mo ba... mga patak ng aking luha

Mananatili nang sugatan ang damdamin sinta

Sa bawat araw, bawat tibok ng puso

Ikaw ang nasa isip ko

Ala-ala mo sa akin ay gumugulo

Bakit di nalang bawiin ang hapdi sa aking puso

Pipilitin ko, limutin ang pag ibig mo

Kung panaginip lang ito

Sana'y Gisingin ang aking puso

Ngayo'y nangungulila

Sayong mga lambing at pagsuyo sinta

Ibabalik pa ba?

Kung wala nang pag ibig mong wagas

Sa bawat araw, Bawat tibok ng puso

Ikaw ang nasa isip kooo...

Ala-ala mo sa akin ay gumugulo

Bakit di nalang bawiin ang hapdi sa aking puso

Pipilitin ko, limutin ang pag ibig mo

Kung panaginip lang ito

Sana'y Gisingin ang aking puso

Ikaw ang nasa isip ko

Ala-ala mo sa akin ay gumugulo

Bakit di nalang bawiin ang hapdi sa aking puso

Pipilitin ko, limutin ang pag ibig mo

Kung panaginip lang ito

Sana'y Gisingin ang aking puso

Kung panaginip lang ito...

Sana'y Gisingin ang aking Puso...

Nakarating na kami ng bahay nila Celine...Nasa bahay sila Tito Milandro at Tita
Sophia.

Ayun, ang kulit. Tinatanong kung nagi'improve na daw ba relationship namin ni

Mark...

Hayss... Kung alam lang nila...

"Mommy! Dito muna matutulog si Janelli ha? Pasabi na lang kila Tita.", sabi ni
Celine, pag'iiwas sa topic. Nakaka'halata na siguro siya na naiiyak na ako.

Ngumiti ako sa kanya bilang pasasalamat.

Umakyat muna kami para mag'movie marathon, para daw malibang ako, at di ko maisip
kung ano man problema ko na ayaw kong sabihin sa kanya. Naiintindihan naman daw
niya.

Kaso talagang nananadya talaga tong babaeng to, eh paano, movie ba naman na
sinalang niya eh mga romantic movies. Kanina yung love song, ngayon naman ganitong
klaseng movies. Nakakahalata na ako ah!

Pero merong isang movie siyang isinalang na nagustuhan ko...

"The Proposal"

Naalala ko lang tuloy yung sa case namin ni Mark.

Di man kagayang kagaya nung movie, pero same rin ng status...

Fake fiance.

Maya't maya tinawag na kami ng yaya nila Celine. Dinner na daw.

Naka'uwi na kaya si Mark?

Bumaba kami, tama nga ako. Naka'uwi na siya.

Tumingin siya samin... Halatang nagulat siya.

Ako? Eto, ngumiti. Kumaway sa kanya. Nag'hello. Na parang walang nangyari. Wala
naman talaga eh. Hehe. Balik dati lang. Yung kagaya ng dati. Yung FRIENDS lang
talaga kayo.

Pero alam kong, halata, na malungkot mata ko. Walang sigla.

Pano ko nalaman? Eh pinamukha ba naman sakin ng kapatid niya.

Lokang yun, pero atleast, nalilibang ako dahil sa kanya. Thankful pa rin.

Kumakain na kami, pero yung sila Tito at Tita, ang kulit lang, parang teenagers na
kinikilig sa pinapanood nila.

Puro sila,

"Mark, wag mo papabayaan fiance mo ah."

"Wag mo siya sasaktan."

"Maging tapat ka sa kanya."

"Wag ka na mag'hanap ng iba, sa ganda ba naman ni Janelli, bihira lang makahanap ng

ganyan."

Masaya ako, boto sila sakin... Pero ang nakakalungkot, ayaw naman sakin ng anak
nila.

"Stop it, Mom, Dad.", sabi ni Mark, sabay bagsak ng kubyertos ***A:Spoon & Fork
:D*** "Nawalan na ako ng ganang kumain. Please excuse me." Sabay tayo. Sabi senyo
eh.

:(

Ayaw niya sakin. Hehe.

Pagkatapos kumain, mag'shower lang daw muna si Celine, kaya pumunta muna ako sa
lawn ng bahay nila.

Napansin ko di lang pala akong mag'isa ang nandito.

Iiwas muna ako...

Tama na munang sakit naramdaman ko ngayong araw na to...

Tumalikod na ako at paalis na sana ng may nagsalita.

"Pag naka'hanap na ako ng tyempo... Gagawa ako ng paraan para ma'call off na tong
engagement na to.", narinig kong sabi ni Mark.

Tumula luha ko...

Ganun na ba talaga?

Kasi dumating na si Cherry...

Kaya ayaw na niya sakin...?

Shit ka Mark, bakit mo ako pinaasa sa wala.

Di ko na kinaya, di ko siya sinagot. Di ako humarap.

Naglakad ako direcho, papunta sa room ni Celine.

Ayan, sana nagising ka na Janelli Celest Chua.

Tama na...

---

Hi guys! Update ulit ako. Muhaha!

Sinipag eh... Nagustuhan niyo ba yung last chapter?

Thanks po pala sa mga nagbabasa ng first story ko :) Di ko akalaing marami

magbabasa hihihi.

Tuloy tuloy lang po sana sa pag'suporta.

Don't forget to comment, vote and be a fan! \m/

PS: Isabay niyo tong MV na to habang nagbabasa kayo. :D Maganda siya PWAMIS!
*hum**hum*

----->

---

Chapter 16

Janelli's POV

Naka'tulog ako agad, kinabukasan maaga ako nagising.

Naligo na ako at nagpalit ng damit, meron daw siya extra damit sa walk-in closet
niya, di pa nagagamit. Reserved talaga para sa mga bisita na dadating. Hinintay ko
na lang magising si Celine kaya nag'basa muna ako ng magazine sa room niya.

Iniiisip ko ngayon kung paano ako makakalabas sa bahay na to ng hindi

nakaka'salubong si Mark.

-_______-

Maya't maya nagising na rin si Celine.

Pagkatapos niya maligo nabanggit ko sa kanyang sa labas na lang kami mag'breakfast.

Sana lumusot ako. XD

"Nag'paluto si Mommy ng breakfast mga favorite mo. Ayaw mo ba?" Phew! Kahiya naman
kung tanggihan ko...Um'oo na lang ako.
Nag'plano na lang ako kung paano ako lalabas ng hindi nakikipag'usap kay Mark.
Natatakot kasi ako tignan siya sa mata. Baka malaman niyang nasasaktan ako sa
nangyari.

Diretso lang! Ang lakad, wag titingala, yuko lang Janelli!

Tama!

Ganun nga gagawin ko.

Bumaba na kami sa garden ng mga Villaroman. Sa labas daw nagpa'ayos ng breakfast si

Tita. Kagabi pa ako kinukulit, mommy na lang daw itawag ko. Ka'ilang naman kasi.
Kaya yun, napapayag ko na rin sa Tita, basta daw pag kinasal kami ni Mark, mommy na
itatawag ko.

As if mangyayari.

-______-

Di pa rin talaga ako maka'get over. Bayaan ko na lang ata...?

Siguro totoo yung kasabihan na, "Time heals everything" ay ewan. Bahala na!

Ayan, tuloy. Gumulo. Di ko na naman alam gagawin ko. Zzz!

Kain na lang girl. Tama, kumain ka na lang.

"Tita, thanks po dito sa breakfast.", sabi ko, "pano niyo po pala nalaman favorites
ko?", tanong ko.

"Ah eto si Mark, binilinan lahat ng maids kagabi eh." Sabi ni tita habang tumatawa.
Habang eto ako >> O_O

Naman Mark eh. Kainis.

May Cherry ka na!

Wag kang ganyan. Selfish mo!

Paano naman ako nito? Hmp.

Kung kanina, ang dahilang kung bakit ako hindi tumitingin sa kanya, ay dahil gusto
ko ng umiwas.

Ngayon naman...

Kasi eto na ako eh --> (=' '=, )

Lakas talaga ng tama ko dito eh.

Naisip ko, gusto ako ng magulang ni Mark para sa kanya.

At di naman pabor ang magulang ni Mark para kay Cherry.

Dun ako lumamang...

May naisip ako...

Sabay sabay na kaming pumunta sa school. Ako, nakasakay sa sasakyan ni Celine.

Habang nakabuntot kami sa sasakyan ni Mark.

Pagkarating namin sa school, nag'paalam muna ako sa dalawa na may gagawin lang.

Tumango naman sila at nagkanya kanya na kami..

Naglakad ako...

nandito na ako ngayon sa lobby ng building ng masscom.

anong ginagawa ko dito?

You'll see...

Nakita kong papasok si Cherry. Pinuntahan ko siya.

"Cherry... can we talk?", sabi ko sa kanya. Mukhang nagtataka ang itsura niya. Di
niya siguro ako nakilala.

"I'm Janelli, Mark's friend." FRIEND. -____-

Lumiwanag naman ang mukha niya.

"Okay.", sabi niya sakin habang naka'ngiti.

Naglakad kami papunta sa soccer field ng school.

"Anong gusto mong pag'usapan?", umpisa ni Cherry.

-____________-
Kanina ang lakas ng loob ko.

Ngayon naman ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Gusto ko na ata mag'back out.

"Hmm...", umpisa ko, "hiwalayan mo na si Mark...

please...", sabi ko. O_O

Janelli Celest Chua, nagmakaawa ka talaga sa babaeng to?!?! OMG!

Nagulat naman si Cherry sa sinabi ko. Ilang minuto rin kaming di nag'iimikan.

Nagsalita ako ulit.

"I'm his fiance.", sabi ko.

"I know." sagot naman niya. Ako naman ngayon ang nagulat. Ganun ba sila ka'open sa
isa't isa? Seryosohan na ba talaga silang dalawa?

"Sinabi niya sakin... at sinabi rin niyang i'cacall off niya ang engagement
ninyo.", tuloy niyang sinabi. Ouch.

pati yun sasabihin mo sa kanya?

"Alam kong alam mo Cherry, di papayagan ng mga magulang ni Mark ang relasyon niyo.
Sa isip nila, ako na ang nakatatak na magiging asawa ni Mark.", banat ko naman. Di
ako pwedeng magpa'talo sa babaeng to. Kasi... pag natalo ako... Kailangan ko ng
i'give up si Mark.

"Oo alam ko. Pero alam kong ipaglalaban ako ni Mark." Aray again. Naiiyak na ako
grabe.

"I need him." Tuloy ni Cherry.

Di na ako nakapag'pigil. Tumawa ako ng mapakla.

"So... you're still a gold digger, huh?" sabi ko, nanlaki ang mata ni Cherry
halatang nagulat sa sinabi ko, "here, take this, 200 thousand pesos yan. Doble ng
binigay sayo ng mga magulang noon ni Mark." sabi ko sabay abot sa kanya ng check.

Kinuha niya ang check at pinunit iyon. Sabay tumawa.

"Pathetic." Aray. Paano sapul ako eh. Tama siya.

"Noon yun Janelli, people change. At in'accept ako ni Mark ulit. Ngayon na ang
panahon para bumawi ako. Naduwag ako noon. Pero ngayon ipaglalaban ko na siya."
Sabi ni Cherry sabay tayo, "don't worry di ko to sasabihin kay Mark." At umalis na
siya.

Ako? naiwan dito sa bleachers tulala.

Di ako makapaniwalang nagawa ko yun.

At di rin ako makapaniwalang natalo ako.

Natalo na ako...

Oras na ba?

Talagang tama na ba?

Dapat na ba akong sumuko??

Mahal nila ang isa't isa...

Fuck ang sakit.

---

Eto update na ulit hihi...

Thanks po sa lahat ng sumusuporta sa AMOM. Kilala niyo na kung sino kayo! :D

xoxo

Happy birthday pala sa mama ko! :D Love you mama. Kahit di mo to nababasa. Haha!

---

Chapter 17

Janelli's POV

Kaya ko pa bang humarap sa kanilang dalawa, matapos ang ginawa ko?

Dumaan ang mga araw, medyo umiiwas muna ako sa barkada. Baka kasi, kasama nila si
Mark at si Cherry.

Napapansin na rin ng grupo na na'iwas ako. Eh pano ba naman katatapos lang ng

class, agad agad na ako nagpapa'alam sa kanila na hindi na ako makakasabay muna sa
lunch.

Miss ko na silang lahat. Pero ala eh, gaga ako.

Natapos na ang Finals namin, at eto na sembreak na.

Di lang barkada ko ang nakakapansin na matamlay ako...

Pati mga magulang ko...

Narinig pala nila ako umiiyak gabi gabi... Hanggang ngayon di ko alam...

Worried na si Dad, pero alam niyang di siya pwedeng maki'alam pagdating sa mga
issue na ganito.
Kaya minsan habang nagbre'breakfast kami. Kinausap ako ni Dad.

"Do you want to go somewhere, baby?", tanong ni Dad, "para maaliw ka.", sabi niya.

Gusto ko nga ba?

Parang maganda yang idea na yan.

Siguro naman lilibangin ako ng mga magagandang lugar sa ibang bansa.

Tumango na lang ako at ngumiti.

Eto nasa plane na ako papuntang Paris... Walang nakakaalam kung san ako pupunta
bukod sa barkada.

Buong sembreak, sa ibang bansa lang ako mag'stay.

Libot libot.

Mahirap pala mag'libot ng mag'isa.

Di naman sa hindi ako na'appreciate yung mga nakikita ko.

Pero mas lalo kasi naaalala eh.

Yung sakit at mga katangahang nagawa ko.

Kumakain ako ngayon sa isang public restaurant. Super daming kumakain.

May lumapit sakin.

"Excuse me Miss, do you mind if I sit here?", tumingala ako, hot guy. Tumango na
lang ako. Siguro wala ng vacant tables kaya naki'share na lang siya.

"Brokenhearted?" Tanong nung guy. Umirap ako sakanya.

"None of your business." Sabi ko at sumubo na lang ng kinakain ko. The guy
chuckled. Mukhang di ako titigilan nito.

"Is it because your lover left you?," hula ng lalaki, di ko siya pinapansin
sumusubo lang. "or is it because the guy you love found his woman. Unfortunately,
you're not that woman." hula niya ulit. Bwisit tong lalaking to ah! Ipamudmod ba
naman sakin yung mga nangyari. Bwisit. Inirapan ko siya.

"Ahhhh! My guess was right." Sabi pa nung lalaki na parang tuwang tuwa pa na tama
yung sinagot niya.

"You should not waste your time thinking 'bout him, you know." Aba at nakuha pang
mag'advice. Grrrrrrr!

Di ko pa rin siya kinakausap.

"You look like a tourist. So you're planning to move on by entertaining yourself,

which I think you aren't succeeding, here in Paris?", sabi nung guy while smirking.
Ughh! Asar to alis na nga ako, iniwan ko na lang yung bill ko sa table. Bwisit to.

Lumabas na ako ng resto, pero naka'sunod pa rin pala sakin ang mokong.

"Hey Miss!" Tawag niya sakin. Lalo kong binilisan lakad ko, pero hinahabol ako nung
guy.

@_@ Pano kung rapist to. Ang gwapo namang rapist.

Pano kung sira ulo pala to, or naka'drugs at ako ang pinag'tripan.

Napatakbo tuloy ako, pero naka'habol na pala yung lalaki, at hinila na ako sa
kamay.

Nag'pumiglas ako.

"Let go!" Sabi ko sabay sampal sa kanya.

O_O >> eto itsura nung lalaki pero di pa rin ako binitawan.

Tapos maya maya tumawa yung lalaki.

Baliw ba to?

"Were you scared? Sorry miss I didn't mean to scare you. I'm Paul by the way.",
sabi nung lalaki na naka'ngiti, "and were on the same boat, that's why I wanna
accompany you." @_@

Binitawan niya ako bigla.

"No no no! That's not what I meant," sabi nung lalaki habang umiiling na natatawa.
-___-

"I'm a tourist as well, a brokenhearted tourist to be specific.", sabi nung lalaki

na biglang dumilim ang itsura pagka'banggit ng "brokenhearted"

Natawa na lang ako. Ang tanga ko kasi. May patakbo takbo pa akong nalaman.

Nag'taka naman yung guy.

"Hi I'm Janelli Celest." Pakilala ko. Ngumiti yung lalaki.

Nag'libot libot lang kami sa Paris. Picture picture. Nalaman ko rin na parehas pala
kaming pinoy.

Natapos na ang gabi, and we bid goodbyes.

Pero sa pag'sama ko sa kanya buong hapon, isang bagay ang di ko malilimutan na

sinabi niya sakin.

"stop hurting yourself... you can't move on alone, find someone who is willing to
help you."
Tama siya...

Pero san naman kaya ako makakita ng taong ganyan? -____-

---

Waa, 1k reads na! Maraming maraming maraminig maraming salamat po talaga sa mga
sumusubaybay ng AMOM!

Napasaya niyo po talaga ako ngayon.

Bilang pasasalamat, eto na ang update ko. :D

Sa mga interesado palang malaman kung ano ang itsura ni Paul... add me sa fb:
rabbitseventeen@yahoo.com. Dun ko po pinopost lahat ng pictures ng cast ng AMOM.

Bonus pic -->

:P

Don't forget to comment, vote and be a fan! (^__^)

---

Chapter 18

Janelli's POV

Pauwi na ako ng Pilipinas. Bumili na rin ako ng mga pasalubong.

After namin mag'kita ni Paul nung araw na yun sa Paris, di ko na siya ulit nakita.

Ni hindi ko nga alam kung anong apelyido niya eh.

Tanga na kung tanga, kasi sumasama sa isang total stranger, a hot one to be exact.
Haha.

Pero magaan kasi loob ko sa kanya.

Nag'stay pa ako ng 1 week sa Paris pero di ko na gaano naiisip yung mga nangyari sa
Pinas. Inenjoy ko na lang yung stay ko sa lugar na yun.

Bigla akong natauhan eh. Di man agad agad ako makaka'move on pero alam kong
darating rin ang tamang panahon dyan.

Nabili ko na lahat ng pasalubong ko para sa pamilya ko, para sa barkada syempre

kasama dun si Mark at Cherry, para kina Tito Milandro at Tita Sophia at para na rin
sa mga katulong.

Bigat nga ng dala ko eh. Haha.

Maraming nag'bago sakin sa sandaling pagpunta ko sa lugar na yun.

Kung paano humugot ng lakas para sa sarili.

At higit sa lahat.

Ang mahalin ang sarili.

Di ko sinabi sa kanila na ngayon ang uwi ko. Kaya naman nag'taxi na lang ako pauwi.
Gusto ko silang i'surprise.

"Hi dad! Hi mom! I'm home!" Sigaw ko, pag'kapasok ko sa sala. I'm home. Napangiti
ako. Namiss ko talaga sila.

Nakita kong bumaba sila mommy mula sa staircase, at niyakap nila ako.

"I'm glad you're okay." sabi ni mommy.

Ngumiti na lamang ako.

Okay na nga ba ako? Di pa siguro ganun ka'okay.

Pero alam ko magiging okay rin. ^_^

"Mom, eto mga pasalubong ko sa inyo ni Dad." Sabi ko, "pahinga muna ako mommy ha?
Mejo napagod kasi ako sa byahe." sabi ko habang hinalikan silang dalawa sa pisngi.

"Ikaw kasi, bakit naman pa'surprise surprise ka pa, napagod ka tuloy." Daddy
talaga, haha, parang di na'appreciate oh. Pero naiintindihan ko naman siya. Umakyat
na ako sa room ko at in'open ang PC at binalik ko na rin yung old sim ko sa phone.

"Hi guys! I'm back! May mga pasalubong ako. If you have time, you can visit me dito
sa bahay. :)" Sent. Nag'group message ako sa barkada. And as expected, dinumog ako
ng replies. Haha!

"Oh em gee babes! IMY! san ka ba nanggaling?! Bakit di ka man lang nag'pasabi
kaasar ka naman!" from Darababes.

"JANELLLIII! I miss you! Gosh girl tagal mong di nag'paramdam! Gora ako jan!
Magbihis lang teka!" from Monique.
"SIS! Bakit ngayon ka lang nag'paramdam! I''m worried sick you know! Okay ka na ba?
Pinuntahan namin sila Tito and Tita nung isang araw pero ang sabi nila nag'out of
country ka daw." from Celine.

"JANELLIIII! FOOD BA? FOOD PASALUBONG KO?!" from Kevin. HAHAHAHAHAH! Dito ako
na'tawa grabe. Sabi na eh! Buti na lang sakto yung nabili ko sa kanya, kahit di nga
lang galing sa Paris. Haha! Bumili na lang ako sa duty-free. Chocolates. Wala na
ako maisip na iba eh.

"Musta na Janelli? Namiss ka namin grabe! San ka ba nanggaling? Tagal mong di

nag'paramdam ah! Hmmmmmmmmmmmmmm. Ano pasalubong mo sakin? *_*" from Drake

"Welcome back..." from Mark.

Namiss ko talaga tong mga to grabe. Habang inaantay ko silang dumating, kinuha ko
muna yung memstick ko sa SLR ko, at nilagay sa reader ng PC ko.

Pinalitan ko na rin ng picture ko ulit yung desktop background ng PC ko.

Chineck ko lahat ng pics ng camera ko, nakaka'miss rin tong si Paul.

Kahit na saglit ko lang siya nakilala.

Tinitigan ko lang picture naming dalawa na mag'kasama ***A:Check niyo po yung pic
sa right side ng screen :)***. Para sakin... si Paul, parang Kuya, Friend, Guardian
ko siya nung araw na yun.

Teka...

parang familiar sakin tong mukha niya...

hmmm...
San ko nga ba to nakita?

---

Syemay sana magustuhan niyo ngayon tong update ko.

Lantang lanta ako ngayon. Sobrang pagod, kagagaling lang ng OJT

Keep supporting AMOM :)

Comment, vote and become a fan! :)

---

Chapter 19

Paul's POV

**A: Muhaha! Surprise Surprise!**

Nandito ako ngayon sa backstage at dinudumog na ako ng mga reporters.

Tama kayo ng nabasa. (^^,)

I'm an actor/singer.

Sikat ako dito sa Pilipinas, woo yabang.

Paul Smith is the name.

Hahaha!

Back to present. Eto nga ginugulo ako ngayon ng mga reporters. Paano kasi di ko
sila nabigyan ng mahabang interview pagdating ko sa NAIA. Rush kasi ang pag'uwi ko.
One week na rin simula ng makabalik ako dito sa Pilipinas.
Bigla ko tuloy naalala yung scene sa airport.

"Paul paul!", sigaw ng mga reporters, ako naman si ngiti lang sa kanila at lakad
lang. Kapag di ako naka'uwi agad lagot ako sa Ate ko. Siya kasi yung manager ko.
Tatanda daw siya at mamamatay ng bilis kakaa'alaga sakin. Tumigil na lang ako
saglit, para pag'bigyan tong mga to.

"How's Paris Paul?" Tanong ng isang babaeng reporter.

"Still Paris." I chuckled. Nag'blush naman yungu reporter na nagtanong. Tumawa

silang lahat. Tama naman ako diba?

"What's the reason sa pag'alis mo ng biglaan sa Pilipinas, Paul?" Tanong nung isang
reporter.

"Sinong kasama mo pumunta Paul?" Tanong naman ng isa.

"Totoo bang kaya ka pumunta ng Paris dahil brokenhearted ka?" Tanong ng isa. Aray
sapul ako dun ah.

"May mineet ka ba sa Paris Paul?" Tanong naman isa.

Dahil sa tanong na yun, naalala ko bigla si Janelli Celest I-don't-know-her-surname

Haha!

Lumiwanag ang mukha ko. Sa isang araw na pag'sama ko sa kanya, sobrang nag'enjoy
ako. Best experience ever. Napansin ko ring di niya ako kilala haha! Ang adik lang
eh.

Bakit dapat ka ba niyang kilalanin Paul?

Basag!

-_____-

Pero kahit na :D, namiss ko tuloy siya bigla.

"I miss you JC!" Sabi ko sa harap ng camera. Makita niya kaya ako? Nanonood ba ng
local channels yung babaeng yun? Ginawa ko na lang initials ang pangalan niya para
maging private naman.

Masyadong matinik maghanap ng impormasyon itong mga reporters na to, daig pa ang
imbestigador haha.

Ayaw ko namang bulabugin ang private life ni JC.

Kasi naman si Ate, kung di ba naman ako pauwiin agad, eh di sana makakasama ko pa
ng matagal si JC sa Paris. Katuwa siya kasama eh. Parang may little sister ako
slash best friend. Pero tanga ko rin naman. Di ko man lang inalam yung surname ni
JC, san ba siya nakatira sa Pinas, ano local number niya, eh pano... napasarap kasi
ako ng pag'sama sa kanya, kaya nawala sa isip ko ang bagay na yun...

Asus palusot.

Totoo naman kaya!

Sige na nga, oo na naniniwala na ako, iiyak ka na eh. Like mo tissue?

Che

Ang engot lang eh, awayin ba naman ang sarili.

Back to present, AGAIN! Napapadalas pag'spaced out mo ah. :)))

Kwekwento kasi ako pre. (^^,)

Walang basagan ng trip.

Haha!

"Paul?" Tanong ng reporters, dun naman ako natauhan haha.

"Yes?" Balik tanong ko naman.

"Sino si JC?" Tanong niya.

"Girlfriend mo ba siya?" Tanong naman ng isa.

"San mo siya nakilala?" Tanong ulit ng isa.

"Kaya ka ba pumunta ng Paris dahil sa kanya?" Tanong naman ng isa.

Duh, pano ko sila sasagutin kung sabay sabay sila nagtatanong.

Err.

"One at a time please. Di ko kaya sagutin mga tanong niyo ng sabay sabay." Sagot ko
habang nakangiti.

Tumango naman sila.

At....

Nag'umpisa na rin ang sagutan.

"JC is a friend of mine."

"I met her in Paris."

"Yup, JC is her real name" Tama naman ah. Initials nga lang. Haha!

"I don't know. As of now, di muna siguro. Baka kasi ma'shock siya eh. She's a nonn-
showbiz friend, and di niya ako kilala." I chuckled.

Hayss kapagod...

Miss ko na rin ang normal na buhay, pero, masaya na rin ako sa estado ko ngayon.

Di naman sa sabik ako sa attention ng mga tao, pero kasi, once i fall in love with
someTHING, i won't let it go.
Kayo ha, kung ano ano iniisip niyo, something mga tol, inde someone. Tch.

Parang gusto kong mag'mall bukas.

Hmmmmm. >:)

---

Hi! Nagustuhan niyo ba yung last chapter? Kung OO... TAAS ANG PAA!

Bwahahahaha! Hyper ako ngayon eh kagagwa ko lang ng Chapter 21, hahaha. Parang
timang nga lang eh, mas nauna pa Chapter 21 ko kesa sa Chapter 20.

Hope you enjoy!

Comment, vote and become a Fan! xoxo

---

Chapter 20

Janelli's POV

Ayan nandito kami ngayon sa mall, balak nga naming mag'shopping eh.

^_________________^

love ittttttttt!

Kumpleto na kami at nag'umpisa na tumingin tingin ng mga botique sa paligid.

Naglalakad pa rin kami ng may mabunggo akong lalaki.

"Ouch." Sabi ko. Natawa ako.

Pano kasi, sira ulo yung isip ko.

Ikaw na nga bumunggo Janelli, ikaw pa yung tumilapon.

HAHAHAHAHAHAHAHA!

Sino ba naman di matatawa dun?

Diba diba?

"Oops, sorry Miss," sabi nung lalaki, pamilyar boses... hmmm... inoffer niya yung
kamay niya para tulungan ako maka'tayo. Di ko pa rin makita yung mukha niya kasi
malamang, di pa ako tumitingala hahahaha, "here let me help you." sabi nung lalaki.
Tinanggap ko naman saka tumayo na.

Pinapagpag ko yung jeans ko,

"It's okay. Ako naman may kasalanan eh." sabi ko sabay lingon sa lalaki.

@____________________@

"JC?!"

"Paul?!"

Sabay kaming sumigaw, sabay rin tumawa.

Hinug ko siya.

Kita mo nga naman...

Small world talaga ano?

Mabunggo ko ba naman siya dito.

Pero teka, JC?

"JC?" Tanong ko.

"Aw, sorry. Haha! Nasanay kasi akong JC tawag sayo. Ang haba naman kasi ng Janelli
Celest, diba?" sabi niya.

"Haha, ayos ah. Adik ka Paul, nandito tayo sa mall pero naka'cap ka pa at shades."
Sabi ko, wala lang napansin ko lang.

Bakit ba?

Walang basagan ng trip mennn!

He chuckled.

"You really have no idea JC noh?" Sabay pinch sa pisngi ko.

Ako naman tong si taka.

Pinagsasabi nito?

Nawala ang moment ko sa pag'iisip ng biglang may kumurot sa tagiliran ko.

Si Darababes. -__-

As usual, haha, basta gwapo. Lukaret talaga to.

"By the way, Paul, my bffs... Celine, Dara and Monique.", pakilala ko, "Darababes,
Monique, Celine, eto si Paul. Nakilala ko siya sa Paris." Sabi ko naman.

Pero dedma ng mga 'BFFs' ko ang beauty ko.

Titig na titig pa rin kay Paul.

"Oh em gee... the one and only Paul Smith!" Sabi ni Dara, sabay hug kay Paul.

Hala di na nakatiis to.

Pero, Smith?

Smith apelyido ni Paul?

Di ko alam yun ah. Haha!

Pero teka bakit kilala siya ni Dara?

"Oi babes tama na yan ako naman!" Sabi naman ni Monique sabay yakap kay Paul.

"Oy tabi kayo jan, dadaan ang prinsesa, yayakap sa kanyang prinsipe." Sabi naman ni
Celine.

Hiya naman ako kay Paul, haha. Landi Mode ngayon sila Dara. Haha. Di mapipigilan
yan. Tumatawa naman si Paul na mukhang nag'eenjoy. Not in a pervert way, pero
parang...

ewan. basta.

yun na yun.

Haha.

"Oy tama na yan, di na makahinga yun tao oh." Sabi ko.

Humiwalay naman silang tatlo.

"Babes, picturan mo naman kami oh, dali dali, minsan lang tong mangyari. Syet."
Sabi ni Dara sabay abot ng phone niya. Abat ginawa pa akong photographer ng bruha.

Maya maya lang, bigla na dumadami tao sa paligid namin.

Di kaya nagagandahan sakin?

ay haha, charos.

Pero may narinig ako nag'bulungan.

"OMG, it's paul smith!" Sabi nung isang girl.

Bakit ba lahat ng tao dito alam ang apelyido niya?

Ako lang ang hindi? O_O

Dumadami na tao sa paligid namin, at paliit na ng paliit yung circle nila @_@

( ) O o

Hala! Ano nangyayari.

Tapos bigla na lang may humila sa kamay ko. Napatakbo tuloy ako. @_@

Si Paul.

"Ui, te-teka Paul! Bakit ba tayo tumatakbo?!" Sabi ko. Kasi duh naman daw po,
naka'heels ako nuh. @_@

"Mamaya ko na i'explain, takbo muna tayo!" Sabi ni Paul habang tumatawa. Aba at
mukhang nag'eenjoy pa ata. to.

Ano kaya ie'explain sakin nito sakin mamaya?

---

Bwahahahah! Eto na eto na!

Ang chappppppttttttttteeeeeeeeeeer 21 PART 1!

Tama part 1. Haha, maraming part to.

Hope you enjoy!

Comment, vote and become a fan! xoxo

---

Chapter 21 Part 1

Mark�s POV

**A:Chenen!**

Nandito ako ngayon sa mall, nagpahatid sakin si Celine, magkikita kita daw silang
mga girls ngayon para mag�shopping.
Sa totoo lang, ayaw ko naman talaga siyang ihatid eh.

Pero nung nabanggit niyang kasama lahat ng girls, pumayag ako agad.

Bakit???

Eh paano andun si Janelli�

Di ko alam bakit parang iniiwasan niya ako ngayon. May nagawa ba akong mali?

Gusto ko na talaga siyang kausapin, para ipaliwanag sa kanya lahat ng nangyayari,

pero lagi akong nauunahan ng�

Kaba� sa di ko alam.

Takot� sa di ko alam.

Rejection?

At ng pag�iwas niya sakin. Kung kelan kasi pwede ko na siya kausapin, siya naman
itong lumalayo.

Nasasaktan ba si Janelli dahil puro si Cherry na lang sinasamahan ko? May dahilan
kung bakit ko ginagawa yun�

Naglalakad lakad muna ako ngayon dito sa mall, di ko namalayan, nasundan pala ng
mga paa at mata ko si Celine.

Ayun, nakita ko na rin siya ulit.

Ewan ko ba, lagi ko na lang namimiss tong babaeng to.

Bawat oras�

Bawat araw�

Ano bang ginawa mo sakin Janelli ha? Bakit ganito na lang kalakas ang tama ko sayo?

Tumalikod na ako at bumalik papunta sa sasakyan, Umuwi na ako.

Nasa bahay na ako at nakahiga na lang. Iniisip kung ano ano ba nangyari nitong mga
nakaraang bwan at araw.

**A:Chapter 13**

Inaantay ko ang barkada ng may tumapik sa likod ko.

Lumingon ako, at di ko inaasahan ang nakita ko.

Multo ba? Haha!

No time for jokes.

... Okay shut up na ako. -__-

It�s no other than my ex. Cherry Sandoval.

The one who ruined my life.

Pero�

Bakit ganun?

Wala na ako makapang galit sa kanya.

O isip ko lang yun?

Alam niyo naman kasi yung science science na yan, kesyo �the mind dictates the
heart� daw, that�s why we get confused sometimes.

Blah blah basta yun. -_-

�Cherry.� Sabi ko sa kanya sabay ngiti.

�Mark�� Sabi niya naman sakin sa mahinang boses.

�Anong kailangan mo Cherry? Himala, napalapit ka sakin ngayon ah.� Sabi ko not in a
rude way. Narinig ko siyang humikbi.

Hala. Ayaw ko namang nakakita ng babaeng umiiyak. O_O

Ang daming tao dito sa cafeteria, napatingin tuloy sila samin.

Hinawakan ko balikat niya at pinisil pisil, umiiyak pa rin siya.

Niyakap niya ako.

Pero nilayo ko siya.

Umiiyak na talaga siya, halatang halata na.

�S-sorry-y Mark, s-sa m-mg-mga na-g-gawa k-ko n-noon.� Sabi niya.

�Okay na yun sakin Cherry, past is past.� Sabi ko naman.

�Hindi Mark! Nagsisisi ako, kasi, kasi, ang tanga tanga ko. Pinakawalan ko ang
isang lalaking nagmamahal sakin, at nirerespeto kung ano man ang meron o kaya kong
ibigay sa kanya. Ang tanga tanga ko.� Okay, so� gumagawa na kami ng eksena dito.

Err.

Ayaw ko talaga nakakakita ng babaeng umiiyak. O_O

Nagulat na lang ako ng biglang may sumabunot sa buhok ni Cherry sabay sampal.

O_O Cat fight.

Teka sino ba kaaway?

Celine.

Celine?! Kelan ka pa natutong makipag�basag ulo?!

Loko tong babaeng to ah! Maapahamak pa siya sa ginagawa niya.

Kahit na masungit ako jan sa kapatid kong yan, mahal ko yan.

Nakita ko na lang nasa floor na si Cherry.

Tama na ang ganito, pangit tignan sa image ng dalawang babae na nagsasabunutan.

�How dare you talk to him!� sabi ni celine.

�Celine! Stop it!� sigaw ko. Napansin kong lumapit sila Janelli.

�Stop? You want me to stop? This bitch ruined your life! Ngayong maayos ka na
ulit, andito na naman siya?!� I know little sister. Pero nakuha ko ng magpatawad,
pero sana ikaw rin�

Nakaka�inis si Celine O_O kahit na ex ko at sobrang sakit ang binigay sakin ni

Cherry nun, nag�aalala pa rin naman ako noh. Ikaw ba naman masampal ng sobrang
lutong na napatumba ka pa sa sobrang lakas nun tingin mo di mo tutulungan?
Tinulungan ko siyang makatayo.

Palabas na kami ng cafeteria ng tumigil ako sa paglakad, masermonan nga to teka.

�don�t you ever do that again.� Masama ang tinging binigay ko sa kanya sabay
inalalayan ko na si Cherry palabas.

�Thanks�� Sabi ni Cherry.

�Sorry sa inasal ni Celine.Di mo rin naman siya masisisi eh, na�witness niya kasi
yung pag�hihirap ko nun.� Sabi ko, na di alam kung matatawa o malulungkot.

-__-

�Mark, di na ako tatanggi sa ginawa ko nun, dahil totoo naman yun. Nagsisisi na
talaga ako Mark. Let me make it up to you. Be my boyfriend again Mark, please?�
sabi ni Cherry.
Nagulat ako.

Boyfriend?

Girlfriend?

Kami? @_@

�Nahihibang ka na ba Cherry?� Kasi naman. Bakit sa rinami rami ng pambawi niya sa

mga atraso niya sakin, bakit yun pa.

�Oo nahihibang na ako! Mahal pa rin kita Mark, pero, pero kahit bilang kaibigan na
lang! Tama! Bilang kaibigan, kung di mo na ako mahal, kaibigan na gustong mabayaran
lahat ng atraso niya sayo. Let me be your lover Mark. 1 week. 1 week that�s all I
need.� Sabi ni Cherry.

Umuwi ako ng bahay, yun pa rin ang nasa isip ko.

1 week?

1 week. Papatunayan ko sa sarili ko na matagal na talaga kaming wala ni Cherry. Na

hindi ko na siya mahal.

Gusto ko kasing maka�sigurado na hindi lang rebound si Janelli. Kasi mahal ko na

siya.

Tama mahal ko na nga�

Di ko alam kung kelan.

Pero alam ko minahal ko na lang siya.

Para sa�yo to Janelli. Sana mahintay mo ako. 1 week lang napagti� tiis MAHAL ko�

Tinawagan ko si Cherry para ipaalam sa kanyang payag ako. Nagbigay rin naman siya
ng kondisyon�

Una, pag nasa labas kami, maging sweet kami sa isa�t isa.

Pangalawa, walang makaalam nitong usapan namin.

�Deal.� Sabi ko naman sa kanya.

Parang nakikipag�negosyo lang eh. Haha!

---

Eto na po ang pinaka'hihintay ninyong update. Sensya na'late ha? Kasi naman sobrang
busy talaga. Pero sa day'off ko (November 1 and 2) promise ko sainyo, babawi ako ng
bonggang bongga. Hihi.

Comment, Vote and become a Fan! ?

---

Chapter 21 Part 2

Mark's POV

...continuation

Eto na at nagumpisa na ang unang araw namin ni Cherry.

Masyado siya madikit sakin.

Pero wala naman ako magawa.

Yung nararamdaman ko? Di na talaga kagaya ng dati. Parang, hinihiling ko na sana

ngayon, iba na lang ka'holding hands ko...

Gusto parati ni Cherry na sabay kami ng lunch. Kaya di na ako gaano nakaka'sabay sa
barkada.

Miss ko na nga rin si Janelli eh...

Pero para sa kanya to, ayaw kong maging unfair sa kanya.

Di lang kasi kami ang magkakagulo, pati na rin ang pamilya at mga kaibigan namin.

Dumaan ang mga araw at ganun pa rin ang daily routine namin ni Cherry.

Hanggang ng minsan, pag'uwi ko. Nadatnan ko si Janelli sa bahay.

Nag'hello naman siya sakin. Ngumiti ako. Namiss ko siya.

Nitong mga nakaraang araw puro tanaw na lang ako. Tinitignan ko siya mula sa
malayo.

Ayaw ko siyang paasahin nung di pa ako sigurado. Tama kayo, ngayon siguradong
sigurado na ako. Di rebound itong nararamdaman ko.

Habang kumakain kami ng dinner, nagplaplano na ako ng mga gagawin ko...

Liligawan ko siya.

Magdadate kami.

Ang dami.

Sobrang dami ng mga bagay na gusto kong gawin kasama siya.

At uumpisahan ko iyon ngayong gabi

Eto habang nagmumuni muni ako nangungulit naman sila Mommy.

"Mark, wag mo papabayaan fiance mo ah."

"Wag mo siya sasaktan."

"Maging tapat ka sa kanya."

"Wag ka na mag'hanap ng iba, sa ganda ba naman ni Janelli, bihira lang makahanap ng

ganyan."

Tama sila. Iisa lang ang Janelli Celest sa mundo.

Pero di muna ngayon. Kahit na tama sila, wag naman nila sana ako pangunahan. Di ako
maka'diskarte eh, asar.

"Stop it, Mom, Dad," sabi ko sabay bagsak ng mga kubyertos ko. Kainis talaga, kung
dati kaya nila akong pangunahan pwes ngayon, hindi na. "Nawalan na ako ng ganang
kumain. Please excuse me." Sabi ko, sabay takbo sa taas. Kailangan ko ng internet
syet.

Pudpod na utak ko kakaisip ng gagawin.

Maya't maya, wala rin naman silbi mga na'search ko kaya pumunta na lang ako sa lawn
ng bahay namin. Humiga ako at nag'star gazing.

Nag'iisip.

Parang may nakatingin sakin. Bumangon ako at tumingin sa likod ko. Si Janelli. Pero
pabalik na siya sa loob ng bahay.

Ngayon na pagkakataon mo Mark!

"Pag naka'hanap na ako ng tyempo... Gagawa ako ng paraan para ma'call off na tong
engagement na to," sabi ko pero di ko na natapos ang sasabihin ko dahil bigla na
lang siya naglakad palayo sakin.

*Gusto ko sana ligawan ka, ayaw kong matali lang tayo sa mga kalokohan ng magulang
ko. Sana pumayag ka.*

Mga salitang gusto kong sambitin. Pero di ko nasabi.

Bakit siya naglakad palayo?

May mali ba sa sinabi ko?

O di mo na ako na'hintay Janelli?

Kasalanan ko to...

---

Hala sana nagustuhan niyo yung last chapter. Di pa ako gaano makapagisip ng scenes
eh. Pagod na pagod lang talaga.
Comment, Vote and become a Fan! ?

---

Chapter 21 Part 3

Mark's POV

...continuation

Ang tanga ko grabe. Mali ata mga desisyon na ginawa ko. Masyado ba ako naging
maka'sarili?

Hayss, ewan.

Bago ako natulog binilinan ko yung mga maids ng mga iluluto nila ng breakfast.

Kinabukasan, breakfast sa garden ang pinagawa ni Mommy.

Nag'umpisa na kaming kumain, at panay ang kulit ni Mommy kay Janelli. Kahiya tuloy
sa kanya.

"Tita, thanks po dito sa breakfast.", sabi ni Janelli. "Pano niyo po nalaman

favorites ko?" Bigla niyang tanong. Napa'inom tuloy ako ng tubig. Muntik na ako
mabilaukan ah.

"Ah eto si Mark, binilinan lahat ng maids kagabi eh." Sabi ni Mommy habang
tumatawa. Asar ibuking ba ako?

Pagkatapos ng breakfast sabay sabay na kaming pumunta sa school.

Pagkatapos nun?

Yun ang huling beses kong nakasama si Janelli hanggang sa nabalitaan na lang namin
na umalis na siya after ng finals. Nag'bakasyon daw sa ibang bansa.

Hindi ko alam kung anong problema at sino ang may mali sa mga nangyayari. Pero isa
lang ang pinakasisigurado ko. Pagkabalik na pagkabalik ni Janelli. Aayusin ko na
ang lahat.

Gusto kong maging masaya siya.

Kami ni Cherry?

Tinapat ko na siya dati pa na arranged marriage lang ang samin ni Janelli. Pero
handa akong i'call off ang engagement na yun, maligawan ko lang siya at maging
totoo na ang relasyon namin.

Tinanguan niya lang ako. At umalis na. Di ko naman alam kung naiintindihan niya
ako.

Patapos na ang sembreak, nagtext si Janelli. Nasa Pinas na daw ulit siya.

Nagreply ako. Dahil wala ako maisip sabihin dala ng hiya, 'Welcome back...' na lang
ang nasabi ko. Tanga na kung tanga, ganun talaga eh.
End of Mark's POV

***SANA NAGUSTUHAN NiYO GUYS YUNG POV Ni MARK. ANO BALiTA? MARK-ELLi PA RiN BA? O
TALAGANG PAUL-JAN NA? HAHA!***

---

Plug ko lang bago kong story, The Bachelors. Series po siya. Ang unang kwento ay
tungkol sa isa sa mga Bachelor, Kenjishio Lopez.

Abangan niyo po ang nakaka'inlove at nakakatuwang eksena sa kanila.

Maiksi lang to guys ha? Antok na antok na antok na talaga akooo. Sorry. Maaga pa
kasi duty ko bukas. Nov 1 & 2 talaga, mark your calendars na. Haha! Babagyuhin kayo
ng updates. xoxo

Comment, Vote and become a Fan! ?

----

Chapter 22

Janelli's POV

Eto at hingal na hingal na ako kakatakbo.

Eh paano naman kasi kung saan ako dinala dala nitong si Paul. Kung di pa ako umupo
na parang bata sa floor, di pa siya titigil.
Nag'tago muna kami saglit sa may tabi ng pader. Kung saan naman tong pader na to?
Sensya na di ko masasagot yan.

Masyado kami naging busy sa pag'takbo eh.

"Oh--a-ann-oo na-a? Ex-explain na!" Sabi ko in between breaths. Habol habol ko pa

rin ang paghinga ko. Sobrang pagod.

Tumawa si Paul. Aba at nakuha pang tumawa neto.

Sabay kurot sakin sa pisngi.

"Ang cute mo talaga," sabi ni Paul. Sus, nambola pa. Matagal ko ng alam yan. "Wala
ka pa rin ka'ideidea hanggang ngayon kung sino ako matapos mangyari ang lahat ng
ito?" Sabi ni Paul habang napapa'iling.

"Kaya nga nagtatanong diba diba?" Sabi ko naman. Habang pinupunasan ang pawis ko
gamit ang likod ng palad ko.

"Adik lang eh. Ako si Paul Smith. Artista ako." Sabi ni Paul.

"Ahhh..." Sabi ko habang iniisip kung totoo ba sinasabi nitong mokong na to.
Hanggang sa pumasok sa isip ko yung nangyari sa kwarto ko.

Nanonood si Dara sa room ko habang kinakalikot niya mga pasalubong ko para sa kanya
ng may lumabas sa news na lalaki nasa NAIA daw. Basta ayun, di ko gano pinansin. I
dun care. Haha.
"I miss you JC!" Sigaw nung lalaki sa TV. Tumili naman bigla si Dara.

Hala.

"OMG! Sino ba yang bruhang JC na yan! Inaagaw si Papa Paul ko." Sabi ni Dara

"Sinong JC?" tanong ko naman, ng maalala ko nung sinabi niyang 'I miss you JC!'

Tumawa ulit si Paul. Napapadalas ah. Mukha na ba akong clown?

"Di ko akalain ganyan ka ka'slow." Sabay halakhak ng sobrang lakas. Kainsulto to

ah. Sarap batukan ng--

"Sino pa... eh di ikaw." (=' '=, )

Ako daw?!

Hindi girl, siya oh, siya. Ikaw nga sinabi niya diba?

"Bakit JC?" Tanong ko naman. Curious lang.

"Gusto mo ba ganito lagi ginagawa mo araw araw? Takbo doon, takbo dito?" Tanong ni
Paul. Umiling naman ako.

"O di nasagot mo na tanong mo." Sabi ni Paul.

Nakatingin lang ako sa kanya. Di ko pa rin siya gets.

"Ay, slow ka nga pala." Sabi ni Paul habang tumatawa. "Ibig kong sabihin, kung
pinublic ko yang pangalan mo malamang lamang ganyan ang itsura mo araw araw. Takbo
doon takbo dito." Sabi naman niya.

Ahh ganun pala yun.

Pero kailangan ba ako laitin? Ganunan na ba?

Kinurot ko nga sa tagiliran.

Leche to ah.

Tumatawa pa rin ang mokong. Parang di man lang nasaktan.

"Tara na, hatid na kita sainyo." Sabi ni Paul habang inaalalayan akong tumayo.
>3< Di na ako nakapagshopping!!!! Kasi naman!

"Oh bat nakabusangot ka jan?" Tanong ni Paul.

"Pano di na ako nakapagshopping ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ!" Sabi ko sabay lakad.

"Oy babae, di diyan ang daan. Lika na nga samahan kita mag'shopping." Sabi ni Paul
habang hinila ako papunta sa kung saan.

Maya't maya sumakay na kami ng sasakyan niya at lumipat ng ibang mall. Pero bago
yun, bumili muna kami ng pandisguise namin na shades at cap. Mahirap na baka mamaya
ganun ulit mangyari.

Nageenjoy naman ako. Masaya kasi kasama si Paul.

WEEEEEEEEEEEEEEEE! DAMI KO NA'SHOPPING!

Napa'iling na lang si Paul. Iba dun sa mga pinamili namin ay libre niya daw sakin.
Balak pa sana niyang bayaran lahat pero pinigilan ko na lang.

Nakakahiya naman kasi.

Alam ko naman medyo may kamahalan mga binili ko.

Pagkatapos namin mamili ang hinatid na niya ako sa bahay namin.

Marami rami rin akong nalaman tungkol sa kanya sa maghapon na pag'sama ko sa kanya.

Katulad na lang ng ex niya, na siyang dahilan ng pagpunta ng mokong sa Paris.

Na yung Ate niya yung tumatayong manager niya.

Original FB niya.

at marami pang iba.

Masaya ako may bago akong kaibigan.

---

Hi guys! Eto na yung Chapter 23. :)

Thank you po sa mga dumadaming readers ng AMOM! Keep supporting! Mwah!

Comment, Vote and become a Fan! ?

---

Chapter 23

Pag'kauwi ko ng bahay, chineck ko muna yung phone ko.

Aruy lowbatt pala...

Asan na kaya yung tatlong babaeng yun?

Sinaksak ko muna yung charger tapos inopen ko yung phone.

Ayan na.

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

*Tweet*Tweet*

Sunod sunod na messages O_O, galing sa tatlong bruha na yun.

"Hoy babae! Kilala mo pala si Papa Paul, di mo sinasabi?!"

"Asan na kayo?!"

"Balita sayo girl? Di ka nagrereply? Di ka namin ma'contact eh."

"Asan na si Papa Paul ko?!"

"Ui girl pakilala mo naman kami ng matagal kay Papa Paul."

-_______-

Ganan ba kasikat si Paul?

Oo minsan nakita ko siya sa TV.

Nanonood si Dara sa room ko habang inaayos namin yung mga bagong damit na
shinopping ko ng bigla na lang siya tumili.

"OMG! Papa Paul is BACK!" Sigaw ni Dara.

Aray. Tinignan ko kung sino yung Paul na yun. Pogi. Okay. Balik ulit ako pag'aayos
ng gamit ko.

Ganon nga ang nangyari.

Maya't maya may kumatok sa pintuan ko. Si yaya ising.

"Mam meron po kayo biseta mam." sabi niya.

"Sige yaya, sunod na lang ako." sabi ko. Tumayo ako at nag'ayos.
Baka yung tatlong bruha yun ha-ha!

Maasar nga.

Bumaba ako at dumirecho sa living room... Pero... hindi yung tatlong bruha ang
nadatnan ko...

"Mark?" Tanong ko.

"Hi Janelli." Sabi ni Mark sabay tayo.

Natahimik ako. Ngayon ko lang ulit siya nakita.

Parang bumabalik yung sakit.

Ngumiti ako. Fake.

"Oh, hi. Ginagawa mo dito? Napabisita ka?" Tanong ko. Pinaupo ko siya, tapos umupo
naman ako sa arm chair.
"Sunduin kita. Hehe. Kung okay lang sayo. Uhmm... kasi ano... Si... Si mommy, tama.
Si mommy. Sabi niya kasi i'date kita" Sabi ni Mark habang nakayuko.

Namula ako. Pero teka weird nito ngayon ah. Di sure? Ha-ha.

"Adik, yun lang pala. Sige tara labas tayo, tagal na rin nating di
nakakapag'bonding eh." Sabi ko habang naka'ngiti.

Wow. Bilib na ako sayo Janelli. Talagang gusto mo pa sumama sa kanya? Eh paano kung
biglang sumulpot na lang jan si Cherry. Ha? Anong gagawin mo?

Iiyak na naman? Pupunta na naman ng Paris?

Tch!

Umangat ulo ni Mark tapos nakangiti siya.

Masaya ba talaga siya?

"Teka kunin ko lang bag ko." Sabi ko. Sabay tayo.

Ang bilis ng tibok ng puso ko grabe.

Di pa rin ako naka'move on ni isang guhit.

Ngumiti lang siya.

Makita ko lang siya...

Iba talaga.

Sana ako na lang pinili mo Mark.

Ayun, kumirot ulit. -__-

---

Hala, sensya na kung maiksi yung last chapter guys ha? :)

Nagustuhan niyo ba? Gulo ni Janelli noh? :)) Hirap talaga maging slow.
Ha-ha! ^_^v

Pakinggan niyo to -->

Habang nag'babasa hihi. :">

Comment, Vote and become a Fan! ?

---

Chapter 24

Andito kami ngayon sa di ko alam. Ha-ha.

Masaya ako ngayon.

Pramiiiiisss.

Napag'isip isip ko. Susulitin ko na lang yung sayang nararamdaman ko ngayon.

Sulit naman yung sakit pagkatapos. Haha. Masokista na kung masokista.

Iba pag inlove eh.

Di ko matiis tong lalaking to.

I LOVE YOU PARE!

Haha. PArang timang lang.

Sana naririnig mo yan.

Nandito na kami sa sasakyan. Tinitignan ko siya habang nagdridrive siya.

Aruy pogi. Haha. Naalala ko tuloy yung mga times na magkasama kami. Ang saya grabe.

Isang ngiti lang nitong mokong na to, tulo laway na ako. Joke. Haha. Kadiri naman
yun.

Nag-fake ako ng ubo. Ha-ha. Awkward eh.

"San tayo pupunta Mark?" Tanong ko.

"Basta..." Sumulyap siya sakin, sabay ngiti.

AROY! Tama naaaaaaaa. Haha. Kaloka. Lagi ako nginingitian. Dati lang sungit nito
sakin eh!

Di marunong ngumiti. He-he!

"May pa-suspense suspense pa ha? Ha-ha!" Sabi ko.

"Syempre." Sabay kindat sakin. Syet! Saluhin niyo ako! Ha-ha.

*Tweet*Tweet*

Si Celine nag'text, kinukulit pa rin ako kay Paul. Peace sistah. Ayaw ko ng istorbo
haha. Ngayon ko lang ulit masosolo Kuya mo. Baka mamaya pag'tapos nito, waley na
naman.

"Mall?" Sabi ko kay Mark.

Ngumiti ulit siya. Napapadalas ahhh.

"Lika dali." Sabi niya, sabay hila sakin. Nakarating kami sa gitna ng mall.
Ice rink.

O_O

"Mag'ice skating tayo?!" Tanong ko. Di ako marunong nito. -____- Dito pa talaga ako
dinala.

"Oo." Sabi ni Mark habang naka'ngiti. "Lika!" Sabi niya sabay hila ulit sakin.
Pinagpalit niya ako ng ice skates, saka sinuutan ng jacket.

"Hala, di ako marunong Mark." Sabi ko habang pinipilit tumayo. Tumutumba tumba ako
pero sinasala naman niya ako.

"Okay lang... Tuturuan kita." Sabi ni Mark. Tumumba ako. Sinalo niya ako.

Magkalapit yung mukha namin.

(=' '=, ) ( ,=' '=)

Hala.

Ehem.
"Tara," sabi ko aba't talagang nanguna pa ako. Ayun na nga, nadulas ako pagkapasok
na pagkapasok ko pa lang sa rink. Tumawa si Mark. Halakhak talaga eh.

Nakabusangot ako. -___-

Tinulungan niya akong tumayo tapos inalalayan niya ako sa pag skate.

Nasa harap ko siya, hawak hawak niya yung kamay ko.

"Mark, bakit parang tayo lang ata tao dito sa rink?" Tanong ko, kanina pa kasi kami
umiikot. Pero kami lang ata nag'skate.

"Ni'rent ko to whole day. He-he." Sabi ni Mark na napayuko.

Jusme, ang kyoooot. -__-

Kakilig grabe. Sana totoo na lang to Mark!

Teka, whole day?!

"Adik Mark, whole day tayo mag'skate?!"

Pinitik niya noo ko. Aray. -__-

"Adik, binayaran ko lang whole day, para payagan akong gamitin tong rink na tayo
lang dalawa. Kasi kung yun lang working hours nila. Malamang di papayag ang
management ng mall na to." Sabi ni Mark.

(=' '=, ) ( ,=' '=)

NAMAN EH!!!!

Tinuturuan niya akong mag'skate, hanggang nakaya ko ng mag'skate ng basics. Weee!

Saya. Lamig. with Mark. OHA OHA!

:D

---

Sana nagustuhan niyo yung last chapter ;)

Katatapos ko lang kumain wee. update update!

Comment, vote and become a Fan!

---

Chapter 25

After namin mag'skate, kumain kami. Tapos nag'joy ride lang. Bahala ka kung saan
makapunta.

Ang saya ngayon grabe.

Andito kami sa di-ko-alam-kung-saan na lugar. Binilihan niya ako ng ice cream.

Tapos nag'haharutan. Ha-ha.

Harutan talaga eh noh?

hinahabol kasi ako ni Mark, ilalagay niya yung ice cream sa pisngi ko. Ayaw ko nga!

Malamig kaya.
Kaya eto tumatakbo kami sa gilid ng daan.

Hanggang sa natapon yung ice cream sa damit ko.

"Hala! ayan kasi Mark!" -___-

Tawa lang naman ng tawa ang mokong.

Na'miss ko talaga siya.

"Hmp. Wala ako extra damit..." Sabi ko.

Tawa pa rin ng tawa yung mokong. Pano na to.

Padabog ko siyang iniwan. Asar. Tawanan ba ako.

"Sorry na-a. Ha-ha." Mangiyak ngiyak na siya sa kakatawa. Inirapan ko nga.

"May damit si Celine jan sa trunk. Naiwanan niya ata dati. Di ko na nabalik." Sabi
ni Mark sabay hila sakin.

Panay na panay na yan ha?

Kakahalata na po ako. Ha-ha.

Dress siya.

Cute.

Ganda talaga ng taste ni Celine. Ha-ha.

Hinila ulit ako ni Mark tapos pumunta kami dun sa nag'bebenta ng ice cream.

"Manong, san ba may malapit na pwede pagpalitan dito?" Tanong ni Mark. Hawak hawak
pa rin kamay ko.

(=' '=, )

"Ah, dito na lang ho sa Cr ng bahay ko. Pagpa'sensyahan niyo na at medyo magulo.

Iyon lang naman eh kung gusto ninyo Ser." Sabi ni Manong.

"Sige Manong. Salamat." Sabi ni Mark. Tinuro ni Manong Ice Cream yung daan. At eto
na nga. Andito na ako sa banyo nagpapalit ng damit.

Tinali ko yung buhok ko pa'ponytail. Pinagpawisan ako dito sa cr ni manong eh. Ha-
ha.

Pag'labas ko nagpaalam na kami kay manong at nag'thank you tapos sumakay na kami ng
kotse.

"San ba tayo pupunta Mark?" Tanong ko.

"Ewan." Sabay tawa.

"Loko, baka mamaya naliligaw na tayo." Sabi ko.

"Okay lang. He-he" Sabi ni Mark. HANU DAW?!

"Adik." Yun na lang nasabi ko.

Nagkwekwentuhan lang kami ng mga childhood memories namin habang nagbyabyahe sa

kawalan ng may natanaw akong sea side. Hala!

ANGGANDA!

May ganito sa Pilipinas?!

**A: yung pics ni Janelli sa chapter na to, upload ko na lang sa FB ko. Sa mga di
ko pa friends jan. Hihi. Add me. rabbitseventeen@yahoo.com**

"Mark Mark, dun tayo punta tayo dun." Sabi ko sakanya sabay turo ng seaside.

Ganda eh.
Tumawa siya sabay iling.

Pinalo ko na lang siya sa braso. Di kalakasan.

"Ano?" Sabi ni Mark habang tumatawa.

"Bakit ka tumatawa?" Tanong ko. -__-

"Cute mo kasi eh." Sabi ni Mark sabay pisil sa pisngi ko.

O/////////O

(=' '=, ) Ilang beses na ba akong nag'blush ngayong araw na to?

---

Bwahaha.. Update ulet!

Oye!!
Soundtrip lang tayo -->

Check niyo lang lagi mga MVs sa right side ng screen. Hihi.

Comment, Vote and become a Fan. ?

---

Chapter 26

Andito kami ngayon sa beach...

Nakaupo lang dito sa tabi.

Walang nagsasalita.

Kahit na tahimik...

Di siya nakakailang...

Parang... Okay lang?

Tama kaya tong ginagawa ko?

Maging masaya ngayong araw na to, pero masasaktan kinabukasan?

Mali man o tama, keri lang. Si Mark pa. Malakas yan sakin eh. He-he.

Narinig ko siyang tumikhim.

Lumingon ako sa kanya.

Kinakabahan ba to? Pinagpapawisan eh, ang hangin hangin naman.

Natatae?

Wahahahahaha!

Sira ka talaga Janelli, yun talaga ang naisip eh noh.

"Okay ka lang Mark?" Tanong ko,

Tumango siya. Ngumiti.

Kakalusaw nemen.

"Janelli..." Sabi niya.

"Oh?" sagot ko.

"Janelli..." Sabi niya ulit.

"Hm?" Sagot ko.

"Janelli..." Sabi niya. Hala. O_O

"Oy. Ha-ha, para kang timang jan. Ulet ulet?" Sabi ko.

Pero di ko inaasahan sunod niyang ginawa. Bigla niya akong hinila, niyakap.

O////O

"Mark..." Nasabi ko na lang.

Ganun lang itsura namin.

Naghihintay ng sunset.

Maya't maya, humiwalay siya sakin.

Ay... Biten.

Ha-ha.

May kinuha siya sa pocket niya.

Ako naman si taka.

Maya't maya ginalaw niya ulit kamay niya.

Akala ko yayakapn ako haha.

Meron siya sinabit.

Tumingin ako pababa.

Kwintas. Cute. Heart-shape.

Tapos may diamonds sa gitna.

Tumingin ako sa kanya, pero bago pa ako makatingin ng bonggang bongga.

Yung labi niya... nasa labi ko na.

O////////////////////////////////////////////O
Smack lang.

ha-ha. Kabitin naman to grabe.

Pero bakit niya ginawa yun? May cherry na siya diba?

Sana naman di niya ako pinapahirapan ng ganito.

"Mark, mali to. Pano si Cherry?" Sabi ko.

Naiiyak na naman ako.

"Janel, matagal na kaming wala ni Cherry. Dati pa. Bago kita makilala." Sabi niya.

"Pero diba, nung nakaraan lang naging kayo ulit? Pinagloloko mo ba ako?!" Sabi ko,
may balak ka pang magsinungaling niyan?!

"Ginawa ko lang yun kasi... para sayo..." Sabi niya.

Tapos kinwento niya lahat sakin ng nangyari.

Naiyak ako.

Tanga ko pala ano?

Pero isa lang natatandaan ko sa lahat ng sinabi niya sakin...

Yung eto...
Mahal kita Janelli.

---

Hahaha, sensya kung medyo maiksi yung last chapter.

Soundtrip lang tayo. Hihi. -->

Toni Gonzaga mode ba? :D:D:D

Comment, Vote and become a Fan. ?

---

Chapter 27

After namin sa beach, di pa rin kami umuuwi. Haha.

Di ko maiwasan kiligin, lagi kasi pumapasok sa isip ko yung nangyari.

Tumatawa nga lang si Mark sa tabi ko eh. Ang kulit ko raw. Haha.

Kami na ba?

Di ko pa rin alam status namin eh.

Gusto ko tanungin, kaso inuunahan ako ng hiya.

Syempre naman diba? Babae ako eh.

Dapat lang na lalaki ang una.

At kelan pa naging rules yun Janelli? Haha!

Andito kami sa, karinderya?

Ang sweet talaga nitong lalaking to oh. -__- Kala ko pa naman may hinandang
reserved table sa isang restaurant na mamahalin to.

Kasi bongga ng simula eh. Nag'rent ng ice rink.

Pero okay lang. Basta kasama ko siya.

Mahal ko siya, at alam kong mahal niya ako. Muhaha. Meganun na ako ngayon?

Pero kami na nga ba? xD

Naman Mark! Kelan ka ba magtatanong?!

Nag'order na kaming dalawa ng naka'lagay sa 'Menu of the Day' nila.

"Manang, kilawin nga, tapos kalderetang baka, yung adobo pa. Tapos tatlong rice."
Sabi ni Mark.

"Sige Sir Pogi!" sabi nung ale. Aba. Pa'cute pa sa Mark ko!
Kelangan talaga may KO?

Haha!

Eto na hinain na sa table namin.

"Manang penge namang coke dalawa." Sabi ni Mark.

"Okay Sir!" Sabi ulit ni Manang.

Pag'tapos namin kumain, biglang tumayo si Mark, lumapit sa may TV tapos may
pindutan. May kinuha siyang book ata?

Aba may balak bang magbasa to dito?

Maya't maya may pinindot siya.

Ano balak nito?

Bangin ka ba? Kasi

Nahuhulog na ako sa'yo, naman kasi

Unggoy ka ba? Kasi

Sumasabit ka sa puso ko, naman kasi

Pustiso ka ba? Kasi

You know I can't smile without you
Pagod na pagod na ako
Maghapon ka na kasing tumatakbo sa isipan ko

Kasi naman kasi

Mahal kita
Bagay tayong dalawa

Papicture nga
Para mapadevelop kita

Hindi tayo tao, hindi rin tayo hayop

Bagay tayo, bagay talaga

Papupulis kita, kasi

Ninakaw mo ang puso ko, naman kasi

Kuto ka ba? Kasi

Palagi ka sa ulo ko

Naman kasi

Apoy ka ba? Kasi

Alab-alab I love you

Mag salbabida ka nga

Kasi baka malunod ka sa pag-ibig ko

Kasi naman kasi

[ Lyrics from: http://www.lyricsmode.com/lyrics/t/toni_gonzaga/mahal_kita_kasi.html
]
Mahal kita

Bagay tayong dalawa

Papicture nga
Para mapadevelop kita

Hindi tayo tao, hindi rin tayo hayop

Bagay tayo, bagay talaga

Kamukha mo si Mama T, Mama T (JANEL)

Mama T, Mama T (JANEL)

(Kamukha mo si Papa P, Papa P (john lloyd)

P Papa P, Papa P)
P Papa P, Papa P (john lloyd)

Exam ka ba, kasi

Sasagutin kita agad-agad, naman kasi

Drugs ka ba?kasi, Kakaadik ka kasi kasi naman kasi

Kulangot ka ba?kasi, You're really really hard to get
Posporo ka ba? eh di posporo rin ako
Para match

Kasi naman kasi

Mahal kita

Bagay tayong dalawa

Papicture nga
Para mapadevelop kita

Hindi tayo tao, hindi rin tayo hayop

Bagay tayo, bagay talaga...

Pustiso ka ba, kasi

I really really can't smile without you...

Tawa ako ng tawa, Haha!

Pero pulang pula na rin ako.

Pano kasi with actions pa talaga yung pagkanta niya.

Tapos ang pogi naman kasi ng lalaking kumakanta sa harap ko.

Pagkatapos ng kanta. Bigla siyang lumapit sakin.

Inalalayan niya ako patayo.

Sabay sabing...
"JANELLI CELEST CHUA, will you be my girlfriend?"

O///////////////////////////////////////O

OHMYGAD!

E-eto na ba yun?

Waaaaaaaaa!

Naiyak ako.

Tulo lang naman ng luha haha. Di hagulhol.

Tears of joy ba.

"Yes, Mark Jake Villaroman." Sagot ko.

Niyakap niya ako at hinalikan.

O///////////////////////////O Nakarinig kami ng mga 'ayiiiiiiiiiiieeeeeee'

Pero wapakels.

Nasa sasakyan na kami.

Pauwi na.

Sweet naman ng boyfriend ko... kasi hawak pa rin kamay ko habang nag'dridrive siya.
Ako naman pulang pula pa rin.

Di kasi mawala sa isip ko yung nangyari.

Kung ikaw kaya sa lagay ko.

Mamumula ka rin diba? Diba?

Tapos di mo rin makakalimutan diba? Diba?

---

Hi guys, eto na update. :)

Sana magustuhan niyo ang kilig chapters hihi.

Drama mode muna tayo~

Haha! ^^v

Medyo mahaba haba to ngayon.

Comment, Vote and become a Fan! ?

---

Chapter 28

Nagpaalam na siya, hinalikan niya ako tapos umuwi na siya.

Kilig pa rin ako.

Maya�t maya chineck ko na phone ko.

Haha, eto talagang mga to dami ko na missed calls and text messages.

Kinukulit pa rin ako ng mga bruha tungkol kay Paul.

Napa�iling na lang ako.

Rereplyan ko n asana sila ng biglang may tumawag sa phone ko.

Mark.
�Hello?� Sabi ko. Di ko lam sasabihin eh. Haha.

Gusto ko nga sana mag�giggle eh.

Parang bata lang talaga na kinikilig.

Iba kasi pakiramdam ko ngayon.

Nung makilala ko si Mark, nag�bago lahat. Parang, parang siya talaga? Ewan. Alam mo
yung feeling na ganun?

Siya ang dahilan ngayon bakit ako masaya, at gusto ko yung pakiramdam na yun.

�Hi princess.� Sabi niya. (=� �=, )

Grabehan!

Nag�giggle ako. Tumawa lang siya sa kabilang linya.

�Love you.� Sabi ni Mark.

�

O//////////////O

�Love you too�� Sagot ko.

Tumawa siya. Napangiti ako. Eto yung pakiramdam na pinapangarap ko noon. Eton a
siya ngayon. Wala na akong ibang hihilingin.

�Malapit na ako sa bahay, paki�change status ko hon sa FB. Haha. Para alam na
nilang din a ako available.� Sabi ni Mark.

O///O
Grabe talaga.

�Okay�� Sagot ko. Wala ako masabi.

�O bakit antahimik mo ata? Nahihiya pa bah on ko?� Aba at inasar pa ako.

�Che.� Sabi ko, loko to ah.

Tumawa lang siya. Binigay na niya FB account niya pati password. Nagonline ako at
ni�relationship status ko na.

Ewan ko ba, bakit ba mga relationship ngayon, di mamawala ang FB sa eksena.

After ko irequest sakin, ni�log out ko Fb ni Mark, tapos in�accept ko sa account
ko.

Wat da fudge.

Dami nag�like ah.

Hala pati chatbox ko. Tuloy tuloy ang pop.

Celine.

Dara.

Monique.

Paul.

Kevin.

Drake.

Aba�t online pala ang mga bruha�t bruho.

Tch. Haha.

Lahat sila.
Napa�wow. Pano daw nangyari.

Tapos si Paul pakilala ko daw, and congrats daw. Di na daw ako sawi na kagaya niya.

Hayss. Masaya ako, masaya sila para sakin. Weee.

Nag�status ako.

I love you Mark Jake Villaroman.

Likes ulit. Ha-ha. Tuwa naman ako.

Atleast pabor sila diba?

Pasukan na nga pala bukas. Makikita ko ulit siya.

Maka�tulog na nga para maganda bukas. Charos.

Araw araw masaya para sa akin. Sa loob ng apat na buwan, ang sarap ng buhay na
kasama si Mark, at syempre ng barkada. Masaya, minsan may konting tampuhan, pero
maya�t maya magkakabati rin.

Habang tumatagal minamahal ko siya.

Birthday na niya ngayon, pinuntahan ko nga. Gusto ko ako ang unang mag�greet sa
kanya in-person. 12:00 ngayon ng madaling araw. Kanina pa akong 11:00 nagbyahe.

Hinintay ko talaga tong oras na to. Dumaan na rin ako sa bakeshop kanina para dito
sa cake.

Andito na ako sa harap ng unit niya. Yup may unit na siya. Condo unit.
Early girft sa kanya ng parents niya, ang condo unit niya na binigay nila 2 months
ago.

Ako naman may party na pinrepare sa bahay ng parents niya.

Nag�door bell na ako.

Naku himbing pa ata tulog nito. Maghihintay pa ata ako.

Mali ata yung ginawa ko surprise greeting. Ha-ha.

Di bale kulitin ko na lang hanggang sa magising.

Tawagan ko na lang pala.

Kukunin ko sana sa bulsa ko yung phone.

Kapa.

Kapa.

Kapa.

Hala, naiwan sa kotse. Naman Janel.

No choice.

Door bell.
Maya�t maya may narinig akong tunog galing sa loob.

Ayun! Nagising rin!

Bumukas yung pintuan.

Pero di ko inaasahan ang makikita ko.

O_O

Si Cherry.

Naka�tapi lang ng comforter.

Halatang walang suot sa loob.

O_O

Anong ginagawa niya dito?

Bakit ganyan itsura niya?

Pagkakita niya sakin napa-O_O rin siya.

Sabay ngiti. Na parang nang�aasar.

Aray po.

Nabitawan ko yung cake.

Tumakbo ako palabas ng building.

Nanginginig ako.

Di ko alam kung sa galit o sakit. Siguro parehas.

Napa�upo ako sa gilid ng sasakyan ko.

Napaiyak na lang ako.

Shit ang sakit. Di lang doble, triple, ewan basta ang sakit.

Mas masakit kaysa noon.

---

Eto na po... haha... sensya kung na'bitin ha? Para may thrill diba diba?

...
Ay, ayaw niyo ba? ^^V Eto na. chapter 29 na.

Play the MV on the right side of your screen, Comment, Vote and become a Fan!

Btw, pwede sabunutan si Cherry ha? Wag kayo magpigil. ^^V

---

Chapter 29

Umuwi ako ng wala sa sarili ko. Kudos to me, tch, nakarating ako ng buhay pa dito
sa bahay.

Tulala pa rin ako. Buti wala sila mommy and daddy. Di nila ako makikita sa ganitong
state.

Sana panaginip na lang ang nangyari.

Tama baka panaginip lang?

Bukas kakausapin ko na lang si Mark paggising ko.

Panaginip lang to Janelli.

Kaya mo yan.

Trust him.

You trust him... right?

Oo. May tiwala ako sa kanya. Dahil mahal ko siya.

Sana lang talaga. Sana.

Itinulog ko na lang ang sakit na nararamdaman ko.

In denial ako pero di ko alam kung bakit.

Di ko na lang i'accept.

Na ganun talaga ang nangyari.

Pero ganun talaga eh... Kapag nagmamahal.

Tanga.

He-he.

Kinabukasan, tinawagan ako ni Mark. Di niya daw ako masusundo.

Ganun palagi ang nangyayari 2 weeks na.

Di ko naman matnaong tanong siya, kasi kinakabahan po ako talaga.

Ika-3 weeks na tumawag si Mark. Ako? Masama pakiramdam ko, parang may di
mangyayaring maganda nitong araw na to.

Hayss.

Tama na nga yung kakaganyan Janelli.

Susunduin daw niya ako. Err. 5 minutes late na waley pa rin si Mark. Alam naman
niyang ayaw kong naghihintay eh.

Pero okay lang, siya naman yun eh. Hehe.

Okay eto na siya.

Huminto siya sa harap ko. Sumakay na ako.

"Hi babe." Sabi ko sabay kiss sa kanya sa lips. Dati dati, siya ang ganun. Siya ang
nauunang maglambing sakin.
Pero bakit ganun?

Parang... may mali?

Naalala ko bigla yung nangyari nung isang gabi. Napa'iling ako.

Panaginip yun Janelli.

Nag'drive siya, sa sobrang tagal nakatulog na ako...

Naramdaman kong huminto yun sasakyan. San to?

*ingon, lingon* beach. kung san kami pumunta nun.

"O babe? Gawa natin dito?" Tanong ko.

"Janelli... may sasabihin ako sayo." Sabi niya habang nakayuko.

Wag Mark...

Wag mong sasabihn please...

Para kasing alam ko na kung ano yan.

Wag naman oh...

Tumawa ako. Napatingin naman siya sakin.

"Ang init naman dito sa kotse mo Babe." sabi ko sabay paypay ng kamay ko sa sarili
ko na parang naiinitan.

Bobita ka talaga Janelli.

Naka'bukas yung aircon oh.

Gora lang Janelli, arte lang.

Para di niya masabi.

Binuksan ko yung pintuan.

Lumabas ako. Tapos naglakad ng mabilis.

"Janelli!" Sigaw ni Mark. Hinabol niya ako sabay hila sa kamay at yakap. Napaiyak
ako.
"Sorry... I'm sorry." Sabi ni Mark umiiyak rin.

No. no. no! Please...

"Sorry Janelli... Di ko sinasadya na-na..." Sabi ni Mark, umiiyak na rin. Tinulak

ko siya. Tinignan ko siya.

Wag mong ituloy Mark please...

"Bu-buntis si Che-cherry. A-ako a-ang a-am-ama..." Sabi ni Mark, sa sobrang hina

halos di ko marinig. Pero kasing lakas ng isang sigaw na bumingi sakin. Yan na nga
ba ang pinaka'kinatatakutan kong sasabihin niya sakin.

Natigil ako sa paghikbi.

Tumingin ako sa kanya. Nakayuko lang siya.

Naglakad na ako palayo sa kanya.

San ako pupunta? Di ko alam.

"Mahal kita Janelli." Sabi ni Mark. Tumigil ako sa paglalakad. Lumingon ako sa
kanya, nakasunod pala siya sakin.

Sakto.
Sinampal ko siya.

"Eh put*ng in* ka pala eh, mahal? G*go ka ba? Sasabihin mo binuntis mo si Cherry
tapos sasabihin mo Mahal mo ako? Put*ng in* ka, h*yop ka!" Sigaw ko. Di ko na
napigilang murahin siya.

Sobrang sakit.

Panahon na siguro, para sarili ko naman ang mahalin ko. Ang dami ko na nakuhang
sakit mula sayo Mark. Tama na.

Mahal kita. Pero, gag* ka.

Naglakad ako palayo sa kanya.

Ngayon di ko alam kung saan ako pupunta. Bakit ba naman kasi pinili pa niya etong
beach na to?

Ang layo pa naman ata ng sakayan.

Naka'heels pa naman ako.

Hayss.

Tinanggal ko heels ko at naglakad na lang habang bitbit ko bag at heels.

Makarating lang ako ng main road may masasakyan naman sigurong bus.

Nakarating na nga ako sa main road.

Nakita ko ulit yung karinderya, kung san ko siya sinagot.

Lalong sumasakit. Lumingon ako patalikod sa karinderya.

Tama na Janelli.

---

Wahahahahaha! ^^V

Nagustuhan niyo ba last chapter?! OO o Hindi?

^^V

Soundtrip lang tayo. (^^,)

Listen, Comment, Vote and become a Fan! (O diba bago? Haha)

---

Chapter 30
After 5 years.

Limang taon na simula ng umalis ako ng Pilipinas.

Limang taon na simula ng nagbago ang buhay ko.

Limang taon na simula ng maging si Celest na ako.

Limang taon na, pabalik na ako ng Pilipinas ulit.

Limang taon. Limang taon na. Naka-move on na nga ba ako?

Sa loob ng limang taon. Maraming nangyari sakin.

Nag'shift ako from interior design to fashion designing.

Isa ako sa mga kinikilalang fashion designer ng mga artista at mayayamang tao sa
States.

Naging maganda ang takbo ng buhay ko matapos kong gumraduate sa kurso na pinili ko.

Naging independent ako. Yung mga nakukuha ko na nga lang na allowances mula kay
Mommy and Daddy na pinapadala nila ay napupunta lang sa bank account ko.
Di ko yun ginagastos.

Natuto akong tumayo sa sarili ko.

Sa loob ng limang taon, hindi na ako ulit nagka'nobyo.

Di ko alam kung bakit.

Bitter?

He-he ewan.

Nag'hahanda na ako sa pag'balik ko sa Pilipinas.

It's time to go back.

Miss ko na rin ang parents ko.

Di naman sa iiwan ko na ang career ko dito sa states. Pero kasi, may dinadaing daw
si mommy na sakit.

Kaya pinapauwi na ako.

Ewan ko kung arte lang, pero, sino ba ako para tumanggi. Love ko yun eh.

Naghahanda ako ng may magdoorbell sa unit ko.

Sariling ipon ko to noh. Binili ko to gamit ang pinagtrabahuhan ko.

Inopen ko yung door. Napa'atras ako. Eh paano, biglang may dumamba sakin, este
yakap na may halong tulak haha.

"Celestttttttttttttttttttttttt!" Sigaw niya malapit sa tenga ko.

Errr...

"Dito lang ako oh, sa harap mo, di mo ko kailangan sigawan. Tch." Sabi ko. Kumalas
ako sa sobrang higpit na yakap niya.

"I'm goin to miss you sweety." Sabi ni Paul.

Tama, si Paul nga.

Gulat kayo noh?

Paano pinursue ni Paul ang acting career niya sa hollywood.

O diba sosyal. Di naman siya nabigo.

After a year of struggling, pinagaagawan na siya ngayon ng mga producers.

Syempre, dahil rin sa kanya kaya ako kinilala. Ako kasi nagdedesign ng mga susuotin
niya. Recommend dun.

Recommend dito.

Voila.

Ayun, tumuloy tuloy ang flow ng career naming dalawa.

Bestfriend ko na nga yan eh. Akalain mo.

Natawa na lang ako. Akalain mo, ang macho gwapitong papa na to nagpapacute ngayon
sakin.

"Susundan kita sa Philippines! Baka maraming umagaw sa bestfriend ko eh." Sabi ni

Paul.

"Sira, as if naman makakasunod ka, eh busing-busy ka nga sa career mo eh. Di mo na

ako gaano nabibisita. Alam mo naman na ikaw lang and only bestfriend ko dito." Sabi
ko sabay itsurang tampo.
Niyakap niya ulit ako.

"Syempre, nirurush ko nuh. Para makasama ko ulit bestfriend ko." Sabi niya. Ganito
pa rin ang drama namin ng may tumawag kay Paul.

Sumenyas siya na kakausapin niya lang daw.

Tumango naman ako at lumayo ng konti.

"Hello Ate?" Sabi ni Paul. Ate pala niya. Si Ate Julia, ilang beses na rin yan
bumisita dito. Medyo close nga kami eh. Nag'stay siya sa Pilipinas kasi marami pa
siya inaalagaang artist dun. Kaya hinayaan na lang niya si Paul na palawakin pa ang
career niya. It's time daw para maging independent na ang mokong.

"Hmm.. Sige.. Sige.. Okay. See ya." Sabi ni Paul. See ya?

Bibisita si Ate Julia dito?

Pagkatapos niya makipag'usap sa phone lumingon siya sakin sabay ngiti.

"Bibisita si Ate?" Tanong ko.

Umiling si Paul.
"Nagbibilin ng pasalubong." Sabi ni Paul.

"Ahh... Magpapadala ka ba?" Tanong ko. Umiling ulit siya.

"Di, pasalubong ko sa kanila, kasi sasabay ako sa flight mo pabalik." Sabi ni Paul
na sobrang lawak ng ngiti.

"Adik, di nga? Paano career mo dito?" Tanong ko.

"Vacation lang naman. Kailangan ko rin naman diba? Isa pa, kaya nga ako naging busy
nitong mga nakaraang buwan kasi nirurush ko yung movie kong bago, para makasabay na
ako sa'yo sa pag'uwi." Sabi ni Paul.

"Touch naman ako." Sabi ko with matching bat eyelashes pa yun ha.

"Yuck, tigilan mo nga ako ng ganyan mo Celest." Sabi ni Paul.

"Tch. Gusto mo naman eh." Sabi ko sabay kiliti sa tagiliran niya... na epic fail.
Bwahahaha! Wala naman kasi kiliti to sa tagiliran eh, sa talampakan pwede pa.

Sumeryoso yung mukha ni Paul.

"Ayoko lang masaktan ka ulit ng ganun Celest." Sabi ni Paul ng mahinang boses.
Kumirot ng konti puso ko, charos.

Pero seriously, medyo tinamaan ako dun.

Di pa ako ganong nakakamove on. I know. In'aadmit ko na. Happy na kayo?! Tss!
"Okay lang ako Paul nu ka ba." Sabi ko sabay talikod. Ayaw ko makita reaction niya.
Nagkunwa na lang ako busy sa pag'papack ng gamit ko.

Niyakap niya ako sa likod.

"Ayoko na ulit makita ang bestfriend ko sa ganun na state." sabi ni Paul.

Natigilan ako.

Siya lang kasi karamay ko nun.

Nung...

Natigil ang pagmumuni muni ko ng may bumatok sakin.

Aray.

Batukan ba naman ako ni Paul.

Adik lang?

"Oy, bakit mo ako binatukan, diba nagdradrama ka dyan?" Sabi ko.

"Eh para matauhan ka na he-he." Sabi niya sabay upo sa couch ko.

"Tch. Eh ikaw? Ha? Aber? Natauhan ka na nga ba?" BASAG!

Bawing bawi ako. Ha-ha. Never kong binaggit sa harap niya yung tungkol dun, ngayon
lang. Kaasar kasi eh.

Siya naman ngayon ang natigilan.

Siguro nagtataka kayo kung ano yun noh?

Saka ko na sasabihin.

Muhahaha.

Binato ako ni Paul ng pillow, na di ko alam kung san nanggaling.

Umiling na lang si Paul ng binato ko ulit yung pillow. Tapos tumayo na siya at
tinulungan ako mag'pack.
"Alis na ako Celest, sunduin na lang kita tom." Sabi niya sabay kiss sa cheeks ko.

"Okay. Ingat." Sabi ko.

Kinabukasan sinundo nga niya ako.

Hapon pa naman ang flight ko kaya, nung umaga binili ko muna lahat ng pasalubong
ko. Sinamahan naman ako ni Paul, bibili na rin daw siya.
"Ladies and gentlemen, as we start our descent, please make sure your seat backs
and tray tables are in their full upright position. Make sure your seat belt is
securely fastened and all carry-on luggage is stowed underneath the seat in front
of you or in the over head bins. Please turn off all electronic devices until we
are safely parked at the gate. Thank you."

Nagising nalang ako sa announcement ng pilot ng eroplano na sinasakyan namin.

Andito na pala kami.

Mahaba haba ang tulog ko pero panigurado maninibago ako sa klima dito sa Pilipinas.

Limang taon ba naman manirahan sa ibang bansa, na ni isang silip sa Pilipinas ay di

ko nagawa.

Pagbaba ko ng eroplano. Namiss ko tong lugar na to.

Welcome back.

Haha, nabitin na naman kayo?!

Eto na nga, haha. Nirequest pa talaga ni labmysulf21 with matching status pa. Touch
naman akech.

Nihahaha.

Listen, Comment, Vote and become a Fan!

Di related ngayon yung MV natin sa story, haha wala ako makita eh. :) Pero
pakinggan niyo yan, maganda yan >>>

add me on facebook : rabbitseventeen@yahoo.com , kung interested kayong makita ang

mukha ng cast ng Arranged Marriage?! Oh my! (AMOM)

O siya, enjoy reading. Muwahhhhhhhh! :-*

---

Chapter 31
Nandito na kami sa NAIA, sabi na eh...

Andami na namang reporters.

Bakit ba kasi napakasikat ng kasama ko?!

Ni di man lang makabiyahe ng walang nakakaalam.

Tsss..

Eto na nga, dinumog na kami ng reporters.

Ako ka'shades lang, nakatayo dito sa likod ni Paul. Err. Dami tao, ang init kaya.

"Paul, welcome back! How was your stay in states?" Tanong ng isang reporter.

Duh, tinatanong pa ba yan, sumikat nga siya diba? Malamang maganda buhay ng mokong
na yan.
Blah blah, dami nila sinasabi di ko na pinakinggan. Haha. Sama ko.

Pssh. Nonsense kasi eh.

Right?!

Maya't maya, may lumapit sakin isang babaeng reporter.

Sabay tanong...

"Are you the present girlfriend of Mr. Smith?" Tanong ng isang reporter. In
english, o diba? Bongga! Haha, akala siguro di ako pinoy.

May isa ulit lumapit, "What's your name Miss?"

Tapos may lumapit ulit, "Miss JC? One of the best fashion designers in hollywood?"
Hala, pati ba ako?

Umiling na lang ako, ayaw ko magsalita. Err. Surprise visit naman kasi dapat ito
eh.
Ang nangyari nakikita kami ngayon dito sa camera.

Kuhh, sana di nanonood ng TV ngayon si mommy.

Panira talaga tong mga to kahit kailan.

Kinalabit ko sa likod si Paul, lumingon naman siya.

Bumulong ako, "di pa ba tayo aalis?"

Ngumiti naman siya, sabay talikod sakin.

"Thank you guys for coming, but me and my friend need to rest after the long
travel. I hope you all understand." Sabi ni Paul sabay hila sakin. Nag'give way
naman ang mga reporters.

Yung mga luggage namin nauna na, tch. Chauffeur nila Paul ang sumundo dahil, family
lang naman niya dapat ang may alam na darating kami.
Nakasakay na kami dito sa limousine ni Paul, tch, kahit kelan talaga ito, talagang
limousine ser?

Ayan tuloy, takaw attention. Parang timang lang yung mga paparazzi sa labas eh.

Kunyari di pa nakasunod, eh halatang halata naman. Pagbigyan.

Haha, mahirap buhay ngayon eh, trabaho nila yan.

Hinatid muna ako ni Paul sa bahay namin.

Sabi na eh, bukas na agad yung gate he-he.

My unexpected arrival became expected. Kasalanan mo to Paul!

Sarap kutusan. Err.

Eto na pumasok na kami sa driveway ng bahay.

Nakikini kinita ko na ang anino ni mommy, nasa entrance.

Di man ako nabisita dito sa Pilipinas, sila naman ni daddy ang parating nasa
States.

Bumaba ako ng limousine at hinug ko si mommy.

"Mommy! I've missed you!" Sabay halik sa pisngi. "I thought di ka okay? How come
andito ka sa labas, baka mabinat ka niyan ha?" Sabi ko. Sabi na eh, acting lang.
Una pa lang fail na si mommy eh.

Ha-ha.
Sama ko.

Kinurot naman ako ni mommy sa tagiliran.

Tumawa na lang ako.

Kulit lang eh. Halatang nabisto ko.

Pinapasok muna kami ni Paul sa loob, mag lunch daw muna kami ni Paul bago siya
umalis. Nagpa'rush daw siya sa chefs ng isang restaurant namin para ipaluto ang
favorites naming dalawa, after niya mapanood yung live interview samin sa TV.

Naman! Ka'touch talaga si mommy.

Kaya di ko matiis to eh.

Isa pa, mag'christmas na. ^^,

Early Christmas Gift.

Nag'kwekentuhan kami nila mommy ng may lumapit na maid samin.

Si yaya ising. Namiss ko siya.

Haha.

"Ma'am may bisita po kayo." Sabi niya sakin.

"Ge, papasukin mo manang." Sabi ko.

Sino kaya?

---

Update! Update!

Eto na!!!

Soundtrip kahit di related sa chapter! Ha-ha!

Listen, Comment, Vote, and become a Fan!

add me on FB : rabbitseventeen@yahoo.com and meet the cast of Arranged Marriage?!

Oh my!

^pati new pics ;-)

---

Chapter 32

"JANELLIIII!!!!!!" May sumigaw. Lumingon ako.

OMG! Sila Babes. Gosh na'miss ko tong mga to.

"OMG! Dara!" Tumakbo ako papunta sa kanya.

Pati sila Celine at Monique pumunta na rin at niyakap ako. Group hug!

"We missed you girl, tagal mong di nagparamdam ang daya mo!" Sabi ni Celine na
maluha luha.
"I missed you too guys, tara, bago pa magkadramahan, join us, naglulunch kami
ngayon." Sabi ko sabay pinaupo sila sa table.

Dun lang siguro nila napansin na andun si Mommy and Paul.

"Hi Tita!" Sabi nilang tatlo sabay beso beso with Mom.

"Oh my! The one and only Paul Smith. Is that you?!" Sabi ni Dara. Haha. Kahit kelan
talaga tong babaeng to.

Tumawa si Paul, nakipagbeso na rin sa tatlong girlfriends ko.

"Gosh, last time na nakita totoy ka pa ah!" Biro ni Monique, tumawa naman kaming
lahat.

Nagpakkuha pa si Mommy ng extra plates. Sakto marami naman naka'serve na dishes,

kaya di kukulangin.
"So how's States Janel?" Tanong ni Dara. Kwentuhan habang kumakain. Honestly, we've
got lots of things to cope up.

"Still States" Sabi ko naman. Ha-ha!

Tumawa silang lahat.

"You never changed, Janelli." Sabi ni Celine na napapailing.

"Nah sistah, dyan ka nagkakamali. By the way, Celest is the name." Sabi ko naman
with accent naman daw.
"Aba Celest na nga pala. Penge naman kami ng mga dinesign mong clothes, para
lumebel naman kami sa mga hollywood artists." Sabi ni Monique. I chuckled.

"Syempre! Kayo pa! Mas maganda pa nga yung mga ipinasalubong ko sa inyo kesa sa
sinusuot nila." Sabi ko naman.

"Oh my gosh, i love you talaga!" Sabi ni Dara.

Jusko ang kukulit ng mga luka lukang to.

"Enough of me, let's talk about you girls. How's life?" Tanong ko naman. Sila Paul
nakamasid lang,di naman nakikisali sa usapan, alam nila mommy kasi na miss ko
talaga tong mga to, kaya siguro binibigyan kami time na magusap.

"Eto, Dara and I built our own company. We pursued Interior Designing and nag'boom
naman. In fact, our company currently ranks 1 on the market." Sabi ni Monique.
"That's right!" Sabi naman ni Dara, di naman masyado proud niyan ano? Haha.

"I'm currently working at our company. You know naman Dad, doesn't want his only
daughter working for another company. Anyway, they need my help." Sabi ni Celine
with smug. Isa pa to.

Haha. Pero time really flew fast. We became this successful, akalain mo.

"How 'bout Kevin and Drake?" Tanong ko. Miss ko rin yung dalawang yun.

"Ehem!" Fake cough ni Monique. Napansin ko namang namula si Celine and Dara.

I smell something fishhhyyy.

"Engineers na sila and they build their own firm. Successful naman." Sabi naman ni
Celine na namumula pa rin.

Tumatawa lang naman si Monique.

"Celine and Drake are dating. Same goes to Dara and Kevin." Sabi ni Monique na
napahalakhak na.

OMG! Nagkataluyan pala tong mga to?! Kelan kong malaman ang lovelife nila!!!
**A: WAHAHAHA! Abangan niyo next stories ko pagkatapos nitong AMOM. Tungkol naman
sa friends niya ang kwento ;-)**

"OMG! Kelangan niyo ikwento sakin pano nangyari! Gosh, dmai ko na'miss!" Sabi ko.

Pero may isang tao pa.

Kumusta na kaya siya?

Natahimik ako.

Napansin siguro nila.

Siguro alam rin nila iniisip ko.

Madali lang naman akong basahin eh.

"By the way, kuya's the CEO of our company. He's busy right now, I think lagi siya
nag-out of country. Ewan. Hirap makahagilap ng balita dun eh." Sabi ni Celine.

I see.

Ngumiti na lang ako sa kanya.

"I see, good to hear that." Sabi ko na lang.

Pero di lang pala siya ang dapat kong kamustahin...

Siguro masaya na sila ng pamilya niya...

"Girls wanna see the pics of Celest back in States? I have them here in my laptop."
Sabi ni Paul. Change topic. Thanks...

Naramdapan ko sa ibaba ng lamesa, hinawakan ni Paul yung tuhod ko. Not in a perv
way, but in a sympathizing-comforting way.
Past is Past.

Nga ba?

---

Haha eto na ulit. O diba sipag ko! :-D

Eto konting silip sa pics ni Celest haha.

Kaya add niyo na ako sa FB :-D

Listen, Comment, Vote and become a Fan!

FB: rabbitseventeen@yahoo.com

---

Chapter 33

Eto katatapos lang kumain, at vini'view na nila lahat ng pics ko.

"Yan yung mga istorbo nun sa photoshoots ko si Celest. She keeps on disturbing me
sa set, ayan, para malibang i asked the photographer to take a shot of her." Sabi
ni Paul. Binatukan ko nga.

"Che! Istorbo pala ha!" Sabi ko.

"Uy, kayo ha? Di ba kayo nagkakadevelopan niyan? Ang sweet niyo eh." Sabi naman ni
Dara.

Isa pa tong adik.

"Kurutin kita dyan sa singit eh." Nasabi ko na lang. Asa pa magkatuluyan kami.

Kung alam niyo lang.

Hopeless romantic yang si Paul. Bwahahahaha!

Isang higanteng lalaki na nakakulong sa isang one-sided love hahahahaha!

Maya't maya nagpaalam na sila sabay sabay silang umalis. Bibisita pa daw kasi si
Paul sa bahay nila.

Nagkayayaan rin ang barkada. Kani-kanina lang nagplano na naman ang mga bruha.
Outing na naman sa Cagayan de Oro daw.

Call naman kami ni Paul. He-he. Medyo matagal rin kasi yung bakasyon niya.

Ako til now, pinagiisipan ko pa rin kung for good na ba ang stay ko dito sa
Pilipinas or sasabay ako sa pag'alis ko papunta sa states kasama si Paul.

Kung ako tatanungin, di naman sa ayaw kong kasama si Paul.

Pero kasi sarap kasi dito sa Pilipinas, isa pa balak ko sana magtayo ng botique ko
dito.

Ewan bahala na.

Nagpahinga muna ako, medyo naninibago pa kasi ako sa oras at klima dito sa
Pilipinas.

Paggising ko, maglilibot muna ako, baka marami ng nagbago dito eh.
Habang naglilibot ako meron ako nakita for lease na isang commercial space.

Siguro itutuloy ko na balak ko. Ang ganda kasi ng pwesto. Gusto ko magtayo talaga
ng botique dito sa Pilipinas.

Nag'stop ako para kunin ang number ng kung sino man may'ari ng space ng may
bumangga saking bata.

Natumba siya. Sabay iyak.

Hala!
Tinayo ko yung baby gir,l siguro mga 4 or 5 years old na to, sabay pagpag ng damit
niya.

Umiiyak pa rin.

"Shh... Don't cry na cutie. Here." sabi ko sabay kuha sa bag ng strawberry candy.
Favorite ko to, ito kasi binibigay sakin nun ni Paul every time na umiiyak ako.

Tumahan naman yung bata. See?!

Effective? Niyahaha.

"Th-thank y-you." Sabi nung cute na girl.

Awwww... Napangiti ako. Sweet niya.

Malapit talaga ako sa mga bata. Di ko sila matiis eh.

"Asan ang mommy mo?" Tanong ko habang hinawakan yung kamay niya. Iniisip ko ngayon
san ko dadalhin tong bata mukhang nawawala.

"Di ko po a-alam" Sabi nung bata na iiyak na naman ata.

Hala!

"O wag na cry sweety. Hanapin natin si mommy." Sabi ko. Habang pinupunasan ng panyo
ko yung mukha niya.

Maya't maya nakarinig kami ng parang may sumigaw.

"Melody!" Sabay kaming lumingon nung bata palikod.

Bumitaw sakin yung bata tapos tumakbo siya kung san yung sumigaw.

Tinignan ko kung san pupunta yung bata...

Pamilyar sakin.
Cherry?! O_O

---

Hello! :-D

Game na update na ako ulit.

Medyo boring tong chapter na to pero may reaosn bakit ko ginawa to. Haha

Hulaan mo!

Sige na nga sasabihin ko na...

para humaba siya. HAHA!

***

Nagustuhan niyo ba last chapter?

Syemay, nanonood ako now ng MV ng Princess Hours. Na'miss ko siya. *O*

Share ko sa'inyo pinapakinggan ko now... >>>

Listen, Comment, Vote and become a Fan!

Add me on FB : rabbitseventeen@yahoo.com, if you want to meet the cast of AMOM.

MWAH! :-*

---

Chapter 34

"Melody!" Sigaw ni Da who?!

Cherry?! O_O

Anak niya?

Siya na ba ang anak nila ni Mark.

Nanlambot tuhod ko.

Alam ko naman na, pero nakakapanglambot talaga ng tuhod kapag ganito.

Alam mo yun? Bigla ba naman i'sampal sa fes ko yung anak?

Pagkakataon nga naman oh, or should I say tadhana?

"Janelli?!" Sabi ni Cherry ng mamukhaan niya ako.

Fake smile.

"Hi! Kamusta ka na?!" Sabi niya sabay yakap sakin.

Close tayo teh?! Psh.

Fake smile na lang ulit.

"I'm fine. How 'bout you? How's life?" How's Mark? -____- Gusto ko idugtong hehe.
Paki'batukan nga ako please lang.

Napansin niya siguro na medyo ilang ako kaya dumistansya siya.

"Okay naman." Sabi niya sabay ngiti.

"Akalain mo nga naman Janelli noh? Ikaw pa nakakita sa anak ko. Thanks ha? Kulit
kasi! Ikaw talaga Melody!" Sabi ni Cherry, lumuhod para eye-level sila ni Melody.

"Don't call me Janelli. I'm used to being called Celest." Sabi ko. Ngumiti naman
siya.

"I see. O siya, sorry sa abala Celest ha? Kelangan ko na kasi umuwi. Na'delay lang
kasi itong si Melody biglang bumitaw sakin tapos tumakbo. Hinanap ko pa tuloy.
Dumating kasi daddy niya ngayon sa bahay galing sa work, matagal na rin naming di
nakikita, kaya kelangan na umuwi. Gusto ko pa sana mag'stay to chat with you,
pasensya na ha?" Sabi ni Cherry sabay buhat kay Melody.

So Mark's back.

Ngumiti ako. Genuine na smile na. May pagka'bitter pa rin. Kahiya naman eh, di
naman naging bastos sakin ngayon tong babaeng to.

"Okay, take care." Sabi ko tapos tumingin ako kay Melody. "Buh-bye sweety, wag na
malikot ha? Para you won't get lost na. Okay?" Sabi ko sabay pisil ng pisngi niya.
Ngumiti naman si Melody sabay tango.

Namasyal muna ako ng konti, tapos umuwi na rin.

Pagkarating ko ng bahay, kinontact ko na yung may'ari ng commercial space.

Nagtanong muna sila ng infos ko, tapos daw may i'fafax sakin ng application sheet.

Company pala ang may'ari nun.

Isubmit ko na lang rin daw via fax, tapos contact-in na lang daw nila ako pag
approved na ang application.

MAdami rin daw kasi may gusto magrent sa lugar na yun. Good spot kasi.

Sana lang matanggap ang application ko.

Inopen ko muna yung iPad ko, tapos nagsearch na rin ako ng place na pwedeng
pag'rent'an din para pagtahian ng mga dinesign kong damit.

Ay onga pala.
Nabanggit kanina nung babae sa phone na may iba pa silang for lease na spaces. Kasi
yun naman talaga ang mismong product ng company nila.

Gumagawa sila ng commercial spaces na for sale/rent/lease all around the

Philippines.

Blah blah blah.

Yun lang natandaan ko sa sinabi niya eh, di ko na pinakinggan yung iba haha.

Open ko muna site ng company nila, tapos chineck ko yung mga for lease na spaces.

Reasonable naman ang price.

MAgaganda rin ang lugar.

Hmmm, ayun!
May medyo malapit sa lugar namin.

Saka ko na contact'in mga to.

Maya't maya dinner na, nabanggit ko kila daddy and mommy yung tungkol sa business
na gagawin ko dito.

Handa naman daw silang tulungan ako. PEro sabi ko na wag na.

Kasi may mga naipon naman ako para mag'start ng business dito sa Pilipinas.

Iniwan ko sa manager ko ang pamamahala ng botique ko sa states. Isesend ko na lang

sa kanya via email yung mga designs ko. Di ko naman kayang totally na iwan ang
career ko dun. My clients love me. In fact they keep on calling before ako umalis,
asking me not to go back daw. Kulit lang ng mga yun eh.

Sabi ko naman, bigay lang nila yung mga requests nila sa Manager ko, and i'll do my
best to fulfill their wishes. Ayun, pumayag naman na sila.

Bahala na Manager ko.

I trust her naman. Mandy is one of my closest friend naman back in States.
As of now lang talaga, gusto ko muna mag'stay dito sa Pilipinas.

Di ko alam kung bakit, pero something's urging me to stay here.

And so I did.

I'm planning pala.

Happy naman ang parents ko sa decision ko.

Kahit magulo ako mag'isip. Pabago bago.

Siguro naman may magandang kahihinatnan to.

Now, kelangan ko pa maghanap ng magagandang tela na gagamitin para sa pagtatahi.

Siguro papatulong na rin ako kay Paul sa advertisment dito sa Pilipinas ng designs
ko.

Advertisement na magkakaroon na ng botique ang CC dito sa Pilipinas.

Adik ako noh?

Dati lang ayaw ko magstay dito, next thing, gusto ko na, tapos ayaw ko ulit, maya't
maya, gusto ko ulit. Gulo ko noh?!

At ngayon, naman! Plano na inaatupag ko.

---

O ayan, sige na nga babawi na!

:-)

Eto na ang pinakamahabang chapter!

Ready na ba kayo?!

:-)

O siya bago muna yan

Listen >>>

Comment, Vote and become a Fan!

Add me on FB: rabbitseventeen@yahoo.com, if you want to meet the cast of Arranged

Marriage?! Oh my!
---

Chapter 35

Pag akyat ko ng room, nag'ring ang phone ko.

Si Dara.

"Yes Babe?" Tanong ko.

"Babe, this saturday free ka ba?" Tanong ni Dara.

"Yup i'm free. Why?" Tanong ko.

"YUN! Sakto. Pack your things na girl, we're going to Cagayan de Oro on Saturday!
Ha-ha!" Sabi ni Dara.

O_O

Grabe talaga mag'plano mga to, isa pa tong mga to, parang ako lang.

"Adik, that soon, that's like the-day-after-tomorrow? Ha-ha Akala ko mga week naman
muna bago pumunta, pero okay lang. Ha-ha. Ilang days ba?" Tanong ko. Free ako the
whole week. Kasi ano nga ba naman gagawin ko ditech. Waley pa akech business.
"4 days and 3 nights. Ipinahanda ko na yung tickets kay Kevin." Sabi ni Dara.

"Okay. Wala ka bang bilin? Ano ba mga dapat kong dalhin?" Tanong ko.

"Hmm... Teka... A swimwear.... Sportwears... Casual attires... or kahit anong trip

mo dalhin, basta yung tatlo dapat andun. Pero okay lang para di mabgiat bag mo, dun
ka na lang bumili." Sabi ni Dara.

"Hmm pwede, kaso baka pangit eh. Ha-ha!" Sabi ko naman. Syempre, gusto ko yung
maganda nuh.
"Bruha. Ha-ha! O siya, kita kits mwah." Sabi ni Dara.

Kinabukasan naghanap muna ako ng sportswear. Ish...

Kinuha ko na lang isang shorts at sports sando. 2 pairs? Pwede naman na siguro to.

Tapos next stop, swimwear. 2-piece bikini.

Bumili na rin ako ng Jacket ko.

Yung mga casual attires, syempre, yung mga designs ko. Ha-ha! Alangan naman brand
ng iba. :-D

Ka'level na ata ng designs ko ang mga Gucci. Chos.

Pag'kauwi ko nagpa'help na lang ako kay yaya magpack.

- toiletries ?

- sportswears ?

- swimwear ?

- casual attires ?

- pj's ?

- jacket ?
- iPad / charger ?

- Cellphone/ Charger ?

- make-up ?

- 2 face towels ?

- shades ?

- rubbershoes ?
- flats and heels ?

- wallet ?

Bwahaha dami ko dala. PArang highschool lang eh, naalala ko tuloy. Nagawa rin ako
ng lists ko pag nagpack ako ng gamit ko nung highschool ako eh.

Ayan ready na ako!

:-)

Kinabukasan nag'kita kita na lang kami sa airport.

Gosh namiss ko sila. Ngayon ko lang nakita sila Kevin and Drake.

Syempre kasama si Paul.

Tinawagan ko siya, pagkatapos tumawag sakin ni Dara.

Okay daw. Medyo busy siya nung nakaraang araw eh.

Alam niyo naman, fil-am hollywood artist, bumalik sa Pinas, big deal talaga yan
dito sa Philippine Showbiz Industry.
:-) Wala lang, trip ko lang mag'explain ba't ba.

Hmm...

Wala si Mark. Mukhang di makakasama.

Yung dalawang ugok lang.

na... Grabe lalong naging pogi.

Sumakay na kami ng plane, after 1 hour and 20 mins, nasa CDO na kami.

:O

Ganda ng lugar.

Meron sumundo samin pagkarating namin sa Lumbia Airport.

Tapos hinatid kami sa Hotel Conchita. Nagpa'reserve na daw si Drake day after ko
makarating dito sa Pinas. Ha-ha. Natuto na ang gag*.
Naalala ko tuloy yung stay namin sa Camayan sa Subic. Ha-ha. Fail eh.

Ayun, dahil VVIP si Drake. Sosyal diba?! Nareserve agad samin ang Executive
rooms. :O Tig-isa kaming pito.

Nag'unpack muna kami ng gamit, at nagdecide na magkitakita na lang sa may lobby ng

hotel.

Casual attires daw muna, sa mismong site na daw kami magpapalit ng sportswear, kaya
ilagay na lang daw sa bag. O di fine.
Niyaha.

So eto na andito na kami sa sasakyan.

Kanina pa nila ako kinukulit, Kevin at Drake kung kamusta daw ako sa States. :-)

Tulog sila kanina sa plane eh. Ha-ha. Pahinga daw saglit para maraming energy
pagdating ng CDO. O di okay, ayan na nga, marami na nga silang energy.

Kulit lang eh, naghahanap rin si Kevin ng pasalubong.

As-usual. Imported Goods.

Ha-ha, di pa rin nagbabago.

Buong byahe, gusto kong tanungin kung bakit di sumama si Mark and yung si Cherry
and si baby Melody.

Pero dala ng hiya, di ko matanong tanong.

Si Paul naman kawawang nilalang, pinagpyepyestahan ni Monique. Ha-ha. Syempre,

taken na sila Dara and Celine eh.
Bumaba na ako ng car. OMG! O_O

Eto ang gusto ko!

Thrilling activities.
Nakita ko kanina nung papunta kami sa entrance. Zip line!

OMIGASH!

ZIP LINE! ANG HABAAAAA!

LIKE!!!!

Gosh!
Ako na naman si parang bata excited hinila ko sila, bwahaha.

"Oi Celest! ayan ka na naman haha! hinay hinay di ka mauubusan ng--" Sabi ni Celine

"TARA NAAAAAA PUHLEASSSSEEE!" Sabi ko sabay bat ng eyelashes. Tumawa na lang sila
lahat.

Ayun na nga inuna muna naming...

Magpalit syempre.

Ha-ha!

Eto na nga nagpalit na ako.

"Uy, may tutuluyan naman pala dito, bakit di tayo dito tumuloy? Mas malapit sana"
sabi ko sabay pout ng lips. >3<

Kinurot ni Drake pisngi ko.

"Kasi po, fully booked sila." sabi ni Kevin.

"Halika na." Sabi ni Paul sabay akbay sakin papunta sa pinakastart ng zipline.

Yun yung gusto kong mauna eh.

Eto daw yung longest dual zipline sa asia. Gosh!

Sinong di maeexcite?!

Eto na kinakabit na sakiin ang safety belt, tumingin ako pababa para icheck yung
ginagawa nila, pero iba nakita ko.

Oh sh.t...

Napaurong ako....
ANG TAAS PALA DA EF! TAPOS ANG LAYO PA! O_O

Ayaw na. Ha-ha.

"oy oy! anong ginagawa mo Celest?" Tinutulak niya ako pabalik sa pwesto ko kanina.
Tumatawa ng malakas ang mokong.

Naka'set up na yung belt sa kanya.

"Kanina ang lakas lakas ng loob mo. Ngayon ganyan na? Aba? Urungan ba to?" Sabi ni
Paul habang tumatawa pa rin.
"Sus! wala ka pala Celest eh!" Sabi ni Dara.

Tawa ng tawa ang barkada, nakapila rin sila sa likod namin ni Paul.
"Taena, kayo kaya tumingin sa baba, kalula!" Sabi ko. Tumatawa pa rin sila.

"wala to!" Sabi ni Kevin.

"Takot yan! Scared sweety?" Sabi ni Paul, nangaasar.

Ako?! Takot?! ASA MEN!

Tinulak ko siya ng malakas ayun nauna siya.

BWAHAHAHA BAWI!

Bawing bawi ako, haha eh pano. PAgkatulak ko sa kanya...

Nabigla ata siya, kaya napa-

"F*CK SH*T CELEST! WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH! " Sigaw
ni Paul. HAha! Sobrang gulat, hahahahahahahahahahahaha! Dami ko tawa. Sakit ng tyan
ko. Pati ang barkada na nasa likod ko, tawa ng tawa sobrang lakas. Ha-ha. Pati sila
manong na nagseset up ng safety belts nakitawa na rin.

Tawa pa rin ako ng tawa ng may bumuhat sakin sabay tapon sakin sa ere.

WTF!!!!

Si drake at Kevin!
"P****TAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!! What the F*CK KEVIN AT DRAKE!
HUMANDA KAYO SAKIN MAMAYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!" Paksyet, bilis ng
tibok ng puso ko dun ah, kinabahan sobra. Lumingon ako sa kanila kumakaway lang
sila. Tapos tumatawa.

TSSS!

After namin sa zipline, kumain kami. Napaos kakasigaw sa zipline. Ha-ha. Sa

kalagitnaan ng zipline, di na nakakatakot. In fact, sobrang nagenjoy na ako. Ang
sarap ng hampas ng hangin sa fes ko, sarap rin sumigaw. Halos magkasunod lang naman
kami ni Paul, kaya tinatawanan niya ako nung masaya na yung sigaw ko.
Gusto ko pa nga ulitin eh. Hi-hi.

Eto na kumakain na kami ng may tumawag kay Celine sa cellphone niya.

"Excuse me guys." Sabi ni Celine sabay tayo.

Nilagyan naman ni Paul ng juice yung baso ko.

"Thanks." Sabi ko. Ngumiti lang siya, tapos binigyan naman niya ako ng favorite ko,
kalderetang baboy. May naalala tuloy ako dito...

-____-

:-)

Maya't maya bumalik na ulit si Celine.

"Sino yun sis?" Tanong ni Monique.

"Si--" di na natapos ni Celine ng biglang may nagsalita.

Si Kevin.

"MARK PARE!" Tumayo si Kevin sabay lakad. Nakasunod naman tingin namin sa kanya,
hanggang makarating kay...

no other than...
Mark Jake Villaroman.

Standing at the entrance of the restaurant with luggage on his hands.

"Pare!" Sagot ni Mark sabay guys' hug.

"Kamusta pare?! Taena mo, ngayon ka lang nagpakita ulit samin ah!" Sabi ni Kevin
sabay tinulungan niya magdala ng gamit ni Mark.

Nakatingin lang ako.

Lumapit na sila Celine, Drake, Dara and Monique. Kami lang natira ni Paul sa table.

NAramdaman kong hinawakan niya yung kamay ko na may hawak ng fork.

Hinug lang niya isa isa ang barkada hanggang napatingin siya sa table namin...

Bumilis tibok ng puso ko.

Parang tumigil yung oras nung moment na yun?

Parang walang tao sa paligid tapos kami lang?

Parang sa movie?

Posible palang mangyari yun?

akala ko echos lang eh...

Shit...

"Janelli..." sabi niya.

Bakit mas lalo siya gumwapo?

---

Nagustuhan niyo ba yung last chapter? :-)

Eto na update na ulit ako, nitatamad kasi ako pumasok haha.

Listen >>>

Comment, Vote and become a Fan!

Add me on FB : rabbitseventeen@yahoo.com, if you want to meet the AMOM

characters. :-)

Mwah! :-*

---
Chapter 36

"Janelli..." Sabi ni Mark.

O_O bakit mas lalo siyang gumwapo?

Tumayo ako, act Celest.

Ngumiti.

"Hi." Sabi ko naman. Naramdaman kong tumayo rin si Paul sa tabi ko. Di pa rin
mawala ang fake smile ko. Kinakabahan kasi ako. Para ngang nakadikit na yung
smiling face eh.

"Mark, musta pare?" Sabi ni Paul. Baka nakalimutan niyo na, dati kasi nung
nagcomment sa FB ko si Paul na pakilala ko daw si Mark sa kanya, tapos di na daw
ako sawi, nung *ehem* alam niyo na? Kami pa ni Mark? ayun, bumibisita na nun si
Paul sa school blahblah, naging part rin siya ng barkada sa loob ng 4 months. :-)
**A: Chapter 28, with konting dagdag ha-ha!**.

Di na siya lumapit. Nilagay niya lang yung kamay niya sa likod ko. Moral support.
Woohoo! Thank you bestfriend!
Bibigay na kasi talaga ako eh.

Nanlalambot na nga tuhod ko eh.

Tahimik naman walang kumikibo. Maya't maya nagsalita na si Mark.

"O Paul, okay lang. Kayo?" Anong kayo? Ahh, kami. Kaming dalawa? O kami na ba
dalawa? Linawin mo! :-D

Sensya na kung ginugulo ko utak niyo.

Ako rin naman eh..

gulong gulo na utak ko. Di ko lam kung ano iisipin.

"Okay naman kami pre, kababalik lang namin dito sa Pinas nung isang araw." Sabi ni
Paul. Tumango naman si Mark, sabay buhat ng luggages, tapos pumunta sa table namin.
Umupo sa...

opposite side ko.

Kala niyo sa tabi ko no?

:-)
Nakasunod rin ang grupo pabalik sa table.

Tahimik lang naman kami ni Paul,

"Kagagaling ko lang galing business trip." Sabi ni Mark, "Kaya sensya late."

Tumawag si Drake ng waiter para makakuha ng order si Mark.

Nakatungo lang ako.

Nakikinig lang ako sa kanila.

"Ano po order niyo Sir?" Tanong ng waiter.

"Hmm... Kalderetang baboy and 2 rice please. Tapos buko juice na lang." Sabi ni
Mark.

O_O
"Okay sir, repeat ko lang po. Kalderetang baboy, 2 rice and buko juice. Yun lang po
ba sir?" Tanong ng waiter.

"Yup yun lang." Sabi niya.

Kaldertang baboy, kanya ko kasi nalaman na masarap yun.

Ayun naging favorite ko na.

Hmmm..

Bakit kaya di niya kasama si Cherry?

"Adik ka pare, talagang dito ka na dumirecho noh? Sana dinaan mo muna yan sa
hotel." Sabi ni Kevin inakbayan niya si Mark.
"Sus lam ko na dahilan Kevs." Sabi ni Drake, inakbayan din si Mark. "Pano nandi--"
Natigil sa pagsasalita si Drake dahil bigla ba naman pasakan ni Celine ng kutsara
bibig niya ng may food. Haha. Natawa ako dun pramis. Lalo na nung makita ko itsura
ni Drake.

"He-he. Love naman lika dito daldal mo eh, kain ka muna." Sabi ni Celine. Tumawa
naman kami.

"Paiwan na lang natin yan sa managment ng lugar na to pare, ako na bahala, para
naman di ka maraming dinadala." Sabi ni Kevin.

"Geh thanks" Sabi ni Mark, maya maya dumating na yung food niya.
Bagay ko pala tlagang maging narrator ano? :-D Paano kinekwento ko lang ginagawa
nila. Si Paul naman, kinukulit kasi ni Monique.

"So san na tayo niyan Celest?" Tanong naman ni Dara.

Tumingala ako. Tumingin ako sa kanya. Sabay turo sa sarili ko.

"Huh? Me?" Tanong ko.

"Ay hindi, ako ako! Kasasabi ko lang diba? Ulet ulet?" Sabi ni Dara.

Eh kung batukan ko kaya to. -___-

"Up to you." Sabi ko na lang, tapos subo ulit.

"Sus, dumating lang si Mark, natameme ka na." Sabi ni Monique. Binatukan nga ni
Dara.
-______-

Naman eh! Friends ko ba talaga to?

"Ah eh, bakit di na lang siya kaya ang pagdecidin natin diba?" Suggestion ko para
naman makabawi sa pagkapahiya. Leche ka monique, dadating rin ang araw mo. MUHAHha.
Gaganti ako!

Tapos na kaming kumain lahat, dinaan muna namin sa guard yung mga luggage ni Mark
tapos pumunta na kami sa...
Zorb daw to...

basta... O_O Malaki siyang balloon, sasakay yung 2 tao sa loob tapos gugulong siya
pababa.

OMG! Exciting!

Maya maya, unang pumasok si Celine and Drake. By pair daw eh.
Sunod pumasok si Dara and Kevin.

Si Paul hihilain na sana ako, kaso bigla siya hinila ni Monique.

"Tara Paul!" Hila pa rin niya, grabe lakas ng babaeng to ah. Nahila si Paul, ayun
nakatingin lang sakin si Paul.

Teka bakit siya tumitingin sakin?

Lingon lingon.

Teka bkait kami na lang dalawa ni Mark?!

O_O

OMG, ano gagawin mo Celest?

Di ko alam, wag mo ko tanungin.

Ayan na kami na next. OMG.

Di pa rin ako tumitingin kay Mark.

"Tara na Ja-Celest." Sabi niya. Nasanay siguro to sa Janelli.

Tumango lang ako tapos naglakad na.

Pagkasakay namin, nilalagay na yung parang seatbelt.

Maya maya tinutulak na yung bola.

"WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOHHHHHHHHHHHHHH!"
"WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

"SARRRRRRRRRRRRAAAAAAAAAAAAAAAAAP!!!!!!!!"

"WAHAHAHHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAH!"

Sigaw namin parehas ni Mark.

Tapos nagtatawanan lang kami.

PArang, nalabas namin lahat ng uneasiness sa sigaw na yun?

Tawa kami ng tawa tapos nung tinanggal ko na seatbelt, sinubukan tumayo, tik na ako
natumba.

Nasalo lang ako ni Mark.

Tawa pa rin kami.

"Thank you." Sabi ko habang tumatawa.

Grabe hilo talaga ako, lumabas na kami sa butas,

Tawa pa rin kami pagbaba namin.

"God! That was awesome!" Sabi ko. Thumbs up naman si Mark pataas, kasi nakahiga
kami. Tawa lang kami eh.

Bumangon siya, tapos tinulungan niya ako bumangon.

Pagkatalikod namin, eto mukha ng mga tao oh, O_O

- -,

Wagas naman makareact? -_-

Gulat naman ako ng bigla akong hinila ni Paul palayo.

"Uy paul teka, bilis mo maglakad. Teka lang. Nanginginig pa tuhod ko, saglit." Sabi
ko kasi higpit ng hawak niya di ako makawala.
"What's wrong with you Celest huh?! Is that easy to forget what he did to you all
these years?! Ngayon nakikipagflirt ka na naman sa kanya?!" Sigaw ni Paul. Sinampal
ko siya.

"Damn you, i'm not flirting with him." Sabi ko. Nasaktan ako dun ah. Pero tama
siya, ganun na lang ba kadali kalimutan lahat?

Lumambot naman ang facial expression niya, kanina sobrang dilim eh, katakot parang
mangangain. -__- Nakuha ko pa magbiro.

"You know me Paul, how could you-- How could you say that to me?" Sabi ko. Tampo pa
rin.
"Sorry..." Sabi niya sabay tungo... " Hinawakan ko baba niya tapos pinagchin up ko
siya. Kuh talaga to, kaya di ko matiis bestfriend ko eh. Tama naman siya eh, isa
pa, concerned lang.

"Sorry if I slapped you. But i assure you I'm not flirting with him Paul." Sabi ko
tapos hug ko siya.

"I saw you, I saw your pain Celest, I just don't want you to get hurt anymore."
Sabi ni Paul.
Imbes na maiyak, napangiti ako.

Buti na lang nandyan ka Paul...

---

Update mode~~~

Eto na ang chapter 37

Soundtrip tayo~~~

Listen >>>
Comment, Vote and become a Fan!

Mwah!!!!!!!!1 :-*

---

Chapter 37

Bumalik na kami sa barkada. Tinatanong naman nila ako kung anong nangyari, umiling
na lang ako.

Ayaw ko naman pag'usapan syempre. Nakakahiya kay Mark... at sa asawa niya.

Pagabi na kaya bumalik muna kami sa hotel.

Magkakatabi lang naman mga rooms namin eh. May nakareserve na rin pala para kay
Mark. Kala ko 7 lang kami.

Eto naman si Paul kanina pa parang di ako kinikibo. Akala ko ba okay na kami?

Makausap nga ito mamaya hmp.

Tumawag sa intercom si Celine, dinner na daw sa restaurant sa loob ng hotel.

"Busog pa ako sis, dito na lang muna ako sa room." Sabi ko. Wala kasi akong
appetite. -__- Dahil sa nangyari kanina.

Binuksan ko muna iPad ko tapos inopen email ko. Baka mamaya kanina pa pala ako
kinocontact. Iniwan ko naman kasi yung phone ko dito sa bahay eh. Baka mawala lang
kasi dun sa site.

Ayun nga, andaming new messages.

Inopen ko muna yung kay Mandy.

Hey girl, Kirsten's looking for you. She needs a dress for the premiere night of
her movie. She didn't left any instructions, so it's your call.

Mrs. Johnson needs a casual dress for an i-don't-know-and-i-don't-give-a-damn

event. lmao. I'm suggesting the dresses here in botique, but she insisted, you
design for her. Gawd! If she ain't a VIP, I will rip her hair to pieces, I swear!
That b*tch.

I miss you girl! Find time to visit us here, okay?

Btw, I attached the audit of the month in this mail. Take care. Love ya.

---
Hey, it's been what? 5 days? I missed you!

---

Maya't maya biglang may dumating na message...

From: M.J.J.C Company

Greetings Ms. Chua!

We would like to inform you, that your application for the the commercial space at
******** ***** has been approved. Please contact us, if you're still interested and
for the signing of contract. Thank you.
MJJC Group

Reply nga ako...

Hi! Thank you for the approval. I'm still interested but I'm currently out-of-town.
So, is it okay for me to visit your office next week? I would also like to ask if I
can rent two spaces at a time?

Nag-reply naman siya after 10 minutes...

Hello Ms. Chua! We allow two or more rents per person after assessing your
application form. See you next week. Enjoy your vacation Ma'am. We're glad you've
chosen our company. God bless.
Wee!!! Papaubaya ko na siguro ang interior sa tatlo kong makukulit na bruha. Ha-ha!

Kausapin ko na lang sila mamaya after nila kumain.

Sana pumayag sila... ng... free-of-charge. Ha-ha!

Baka magkulang budget ko eh, ayaw ko naman ng abalahin sila daddy.

Naging ma'pride kasi ako nung nagstay ako sa States. Ha-ha. Gusto ko talaga galing
sa sariling dugo at pawis ko ang pera. Exception na nga ngayon eh. Yung mga
allowances ko kasi ang gagawin kong capital. Ssssh.

Bayaran ko na lang pag nag'boom na ang business ko dito sa Pilipinas.

Chineck ko muna yung audit na in'attach ni Mandy sa email.

Hmm... Tumaas naman ang kita ng ilang percent. :-D

Tapos inopen ko na yung app dito sa iPad ko. Para siyang drawing pad.

Dito na lang ako magdedesign tapos upload ko na lang para direcho na.

Inumpisahan ko muna yung dress ni Mrs. Johnson.

After 4 hours natapos na rin ako.

Maarte kasi yun, nakailang ulit tuloy ako, tapos detailed talaga design ko.

Dagdag mo pa, medyo di komportable magdrawing dito sa iPad. Haha. Tsaka,

nakipagharutan pa kasi yung mga bruha dito sa room ko eh. After nila kumain umakyat
sila dito sa room ko tapos nangungulit. Di ko tuloy matapos tapos. Ha-ha. Andun rin
si Paul syempre.

Bukas ang plano daw ay pupunta kami sa falls. Mag'swimming daw. Weeeee!
Excited na ako!

Weee!

Natulog ako ng kaagad pagkatapos ko iset up yung mga gagamitin ko bukas.

Kinabukasan, sinuot ko na yung swimsuit ko tapos pinatungan ko na lang ng dress.

Tapos nagdala na lang ako ng isang shoulder bag yung plastic. Tapos nag flip flops
na lang ako.
Pababa na kami ng hagdan. NAgbibilang ng steps. Haha para ngang bata lang eh.

Pero.. We lost count hahaha.

Nagaaway pa nga kami kung sino tama eh.

Pano kasi si Kevin panggulo, bigla ba naman naghagis ng sanga samin.

Kala namin kung ano, napatakbo tuloy kaming mga girls. Grr.
Ayun, kaya di namin alam ang bilang.

Nasa baba na kami.

O_O
Gandaaaaaaaaaaaaa!!!!!

May falls tapos may bamboo raft sa gitna ng tubig.

Weee!!!!!

"TARA NA!!!" Sabi ko. Agree ang mga girls, nagtanggal na kami ng mga tops namin.
Tapos lumusong na sa tubig.
Weeee... Lamig ng tubig pero okay lang.

Race kami papunta sa bamboo raft. Wahahhaa.

Syempre nauna ako! Swimmer ako eh. Echos. Ha-ha!

Maya't maya sumunod na rin yung mga lalaki.

Si Paul tumabi sakin.

Si Mark dun sa sulok malapit kila Celine.

"Dito tayo mag'lunch!" Suggestion ni Dara.

"Dito naman talaga" Sabi ni Drake.

"I mean, here!" Sabay turo sa inuupuan niya "in the bamboo raft." Sabi niya
nakangisi.

"Nice idea babe!" Sabi ni Kevin kiss kay Dara. Meganun? Haha! Langgam oh, binubusog
niyo!

Binasa ko nga sila ng tubig haha.

Kaso....
Gumanti rin sila.

OMG!

Wat da!
Tinalamsikan ako ni Dara ng tubig, kaya punas eyes naman ako. Parang may pumasok
eh. Feel ko lang haha.

Kaso pag kamulat ko, buhat buhat na ako ni kevin.

OMO!!!!

Hinagis na naman ako sa ere. My gawddddddddddddddddddddddddddd! Napatili ako.

"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

*SPLASH*

Bumagsak ako sa tubig.

Syempre, kampi sakin si Paul, tinulak naman niya si Kevin, kaya tawa kami ng tawa,
kasi unexpected yung ignawa ni Paul. Ha-ha! Pati yung reaction ni Kevin haha.
Kakatawa kaya.

Ayun, gnaun lang scene namin dito, tapos picture picture na rin. Tapos pasulyap
sulyap rin minsan kay Mark. Na parang, madalim ang aura?

He-he

Si Paul naman panay ang lapit sakin, lagi rin ako hinuhug patalikod, tapos
sinusubuan rin ako.

Ang sweet naman ng bestfriend ko! Kaya labs ko yan eh!

Maya't maya dahil may bote, nagkayayaan kami, mag truth or dare. OMO!
Di naman makatanggi ang lahat. :-)

Kasi paparusahan kami ni Celine. Kung alam niyo lang kung pano magparusa etong
babaeng to.

Brutal eh. Di mamamansin. Brutal nga ba yun?

E di wag. Paki namin.

Joke...
Haha. Ayaw naman namin nagtatampo itong prinsesa ng barkada.

Eto na start na, since kilala naman namin ang isa't isa, pag nagsinungaling, alam
agad. :D

Game!!!

IKOT.

Drake.
"Okay! Babe! Ako magtatanong sayo! Truth or Dare!" Sabi ni Celine.

"DARE!" Sigaw ni Drake. Aba lakas ng loob haha.

Aruy! Jusko, evil smile na si Celine.

"Do a lap dance for me Sweetheart... with matching strip tease puh-leassseee." Sabi
ni Celine in a malambing voice. Wahahaha! Sabay nagpatugtog naman si Mark ng
Careless Whisper gamit phone niya.
Omo, kelan pa siya nagkaron ng ganyang kanta jan. O_O

Si Drake namumula na. Ha-ha!!!!

Ayan gumigiling na siya. Tawa kami ng tawang lahat. Ha-ha!

Laptrip eh!
Next!

IKOT by Drake.

Dara.

"Okay, truth or dare?" Tanong ni Drake na namumula pa rin hanggang ngayon. Sumayaw
ba naman habang tinatanggal yung shirt niya, at swimming trunks, bale, bri*f lang
ang natira. Haha. Tapos sinasayawan niya si Celine. Bwahahaha
"Aruy gaganti sakin to, Truth na lang. Ha-ha!" Sabi ni Dara.

Napakamot ng ulo si Drake haha. Mukhang di napaghandaan ah. Haha wala ata bawi ang
totoy.

"Corny mo naman!" Angal ni Drake.

"Aba ako pa corny?! Ikaw kaya nagtnaong hoy. Ha-ha" sabi ni Dara. Tawa naman kami.
Hahahahaha. Kawawang Drake.

"Okay, hmm... Ano ang most embarassing moment mo?" Tanong ni Drake, haha halatang
asar ngayon, walang bawi talaga.
"Hmmm, umutot ako sa elevator?" Sabi ni Dara. Bwahahahhahahahahhahaha! Sinagot
talaga ng bruha! Pwede naman magimbento eh, haha tapos acting na lang, kahit naman
kilala namin ang isat isa, di naman namin pinipilit na alamin kung ayaw talaga
ipaalam. Kaloka to. Hahahaha. Nakabawi pa si Drake akalain mo.

HAHAHAHAHAHA!

IKOT by Dara

Paul
OMO!

Haha!

"Go Paul!" Cheer ko. Haha.

"Truth or Dare?" Tanong ni Dara.

"Dare." Sabi ni Paul habang nakangiti.

Aba ang lalakas ng loob ng mga guys natin ah.

"Okay, I dare you to kiss Celest on the lips for 5 seconds." Sabi ni Dara.
"Lang?" Sabi ni Paul. Aruy O////O pinalo ko nga sa braso.

Kantyawan lahat, except Mark syempre.

Speaking, tumingin ako sa kanya, mukhang galit?

Ay ewan wa pakels...

-___- Jusko sasabunutan na talaga kita Dara.

PEro binato ko na lang siya ng hat ko. Tss.

Tawa lang ang bruha.

Tumingin ako kay Paul di niya pa inistart. O////O

"Woo start na Paul!" Sabi ni Monique.

"Gaga!" Sabi ko tapos binato ko naman kay monique yung bag ko.

Pagkabato ko, ay kabayo!

May humila ng batok ko.

O//////////////////////////////////////////////////////////////////O

---

Haha sorry po kung nambitin ako, hahahahaha. ^_^V

Eto na ang katuloy, enjoy reading. :-P

Listen >>>

Comment, Vote and become a Fan! xoxo

---
Chapter 38

Ay kabayo!!

May humila ng batok ko.

Hinalikan ako sa lips. Smack nga lang.

Ay disappointed te? Ha-ha!

sino nga ba ang kisser na to?

sa sobrang pagkagulat kasi kanina napapikit ako eh, tapos mula ulit silip lang.

F*ck?!

MARK?!
Joke lang. :-P

Si Paul. Bumilis tibok ng puso ko. Sh*t.

Medyo may naririnig pa ako sa background, kahit sobrang nabibingi na ako sa tibok
ng puso ko.

"2!"

"3!"

"4!"

"5!"

"HEPPPPPPPPPPPPPPPPPP!" Sigaw pa rin nila.

"OY PAUL! HAHA NAGEENJOY KA ATA?" Sabi nino? Dara ata or Monique.

Sh*t di ako makalayo, kapit na kapit si Paul sa batok ko.

Tahimik na sila.
Humiwalay na si Paul sa smack namin. Meganen?

Ha-ha. Mukha kulay kamatis na.

Pinalo ko nga sa braso. Leche gulatin ba ako.

Tumingin ako sa kanila, napatingin ako kay Mark. Di siya nakatingin.

Nakasandal lang siya sa parang poste sa bamboo raft.

Nakita niya ba yung nangyari? Diba last time na makita ko siya nakatingin pa siya
sakin?

Hmmm. Bayaan mo na Celest, why would he care? He-he.

"Gag* Paul, ha-ha!! Talagang sinobrahan, idol pare." Sabi ni Drake.

Tawa naman lahat.

Di na namin natapos ang truth or dare event kasi si Monique biglang nanakit ang
tyan.

Alam niyo na. He-he!

Tawag ng kalikasan, nag'decide na rin kami magbihis na at babalik na sa hotel.

Andito na kami sa hotel, same ulit, dinner daw sa restaurant ng hotel. Sumama na
ako. :-)

Eto nagtatawanan kami kasi puro corny jokes ni Kevin. Pero natatawa kami dahil sa
kacornyhan.

"Merong mag'asawa. Yung lalaki ngongo, yung babae normal lang. Matagal wala ung
lalaki dahil sa trabaho, paguwi niya gusto niyang isurprise yung asawa niya." Kain
kain. Inom."tapos pumunta siya dahan dahan sa likod ng asawa niya, na nasa sala.
tapos tinakpan niya yung mata." sabi ni kevin tapos kain ulit, inom ulit.
"Sabi nung lalaki, NES NU NES NU?! T*angna mo, pag guess who guess who ka pa, ikaw
lang naman ngongo dito. sabi nung asawa niya. Hahahahahahahahaha!" Sabi ni Kevin.

Eto kami O_O Tapos biglang natawa kasi hanep sa reaction si Kevin eh. Yun lang
tinatawanan namin sa kanya. Hahahahaha..

Si Mark, kanina pa kami tumatawa pero siya mukha atang busy? Kanina pa niya hawak
yung iPad niya eh.
Wala lang napansin ko lang hehe. Ako narrator eh. :)))

Kinabukasan, nag'agree ang lahat na rafting ang gagawin. >:)

Exciting na naman.
Eto na sinusuot na life vest namin.

"Hello, ako po si Mike, ako po ang magiging guide niyo. Sundin niyo lang po ang
sasabihin ko during rafting, at wala pong madidisgrasya." Sabi ni Manong.

Ba yan?! Ha-ha nanakot ba?

Gora!

Eto andito kaming lahat. May hawak akong pang sagwan. Oye~

"OKAY! Pag left pataas ang sagwan, pag right pababa ang sagwan." Sabi ni manong.
"RIGHT!"

"LEFT!"

"LEFT!"

"RIGHT!"

"LEFT!"
Ganun lang sitwasyon namin dun haha. Pero di yan ang mararamdaman mo habang
ginagawa mo yun. Sarap grabe, yung alon humahampas sa mukha mo. Tapos parang rough
road. Astig eh.

Aray!

Sarap ng hampas pala ha? Eto pinasukan yung mata ko, nabitawan ko sagwan ko hala.
"Sh*t!" Sigaw ko. Hala.

Try ko pa sana abutin kaso iba pa ang nangyari.

F*ck.

"JANELLI!!" Sigaw ni Mark?

"SH*T CELEST! CAREFUL!" Sigaw ni Paul ata?

"OH MY GOD!" Sigaw ni Celine?

Yung iba di ko na narinig.

Nahulog ako. OMG!

Di ko kakayanin alon dito. Help po!

Lumutang lutang pa ako dahil sa life vest ko.

sinubukan ko maghanap ng bato, pero ang lakas talaga ng alon.

oh my god. dito na ba ang ending ko?

Help!

Nakakainom na ako ng tubig, tapos parang bumangga yung ulo ko sa bato?

di ko na alam ang nangyari.

Nag'black out ako.

Woo may power na. \m/ update mode na ulit ako.

Hmmm. Andami na naglalagay ng AMOM s reading lists nila, yung iba mga di ko na
napasalamatan, kaya dito na lang ha? :-*

Thank you po sa lahat ng sumusuporta, tumatangkilik, o nagbabasa ng AMOM! :-) Para

sa inyo po tong chapter na to! :-)
Kwekwento ko na ang mga nangyari five years ago. :-P

Mwahh!

Listen, Comment, Vote and become a Fan!

----

Chapter 39 Part 1

Asan ako?
Hmm, hospital, teka sino ba tong may hawak ng kamay ko?

Lumingon ako sa gilid ko, si Mark.

Tumingin ako sa loob ng hospital, isang private room at walang tao bukod saming
dalawa.

Err. Sakit ng ulo ko.

Naalala ko yung nangyari sa CDO.

Teka, nasa CDO pa ba ako?

Pero wapakels, haha. Tumingin ulit ako sa gilid ako.

hinawakan ko yung ulo niya, yung kamay ko kung saan nakaaksak yung dextrose hehe.

Hinaplos ko muna yung buhok niiya, grabe namiss ko siya.

Tagal ko ng di siya nahawakan ng ganito.

Bakit ikaw ang nagbabantay sakin Mark?

Mukhang pagod ka ah, teka diba busy ka?

Hmm para lang ako timang. Err. Kumakausap ng tulog, tapos sa isip ko pa. Haha.

Naramdaman kong gumalaw siya, kaya tinanggal ko agad yung kamay ko.
"God! Janelli gising ka na pala!" Sabi niya.

"Obvious ba?" Sabi ko naman, ngumisi lang siya.

"Teka jan ka lang, tawagin ko lang doctor mo." Sabi niya. Sabay haplos ng pisngi
ko.
"Makakatayo ba ako sa lagay ko?" -___- Di ko mapigilan hahaha umaala vice ganda na
naman ako.

Napailing na lang siya, tapos umalis na.

Chineck up ako ng doctor tapos umalis na rin, okay naman na daw ako, pwede na rin
ako kumain ng kahit ano.
Speaking of food, kumalam bigla yung sikmura ko.

Umalis muna si Mark para bumili ng food ko.

Bakit ba siya ang nagaalala sakin? Alam ba ni Cherry to ha? Baka pagselosan niyo pa
ako. Tss. Naman!!

Di ko na nga lang siya papansinin. Hirap na nga makamove on yung tao eh, limang
taon nasayang ko haha.

Naisip ko tuloy, parang timang lang ako na nagabroad. :))) Wala rin kinahinatnan.
Eh paano, meron pa rin ako nararamdaman para sa kanya.

Anyway may maganda namang kinahinatnan ako dun eh.

AFter ko magaral ng fashion designing, gora na ako sa pagdesign ng mga damit ng

sikat na hollywood artist. Syempre kasama na dun ang bestfriend ko, Paul. Siya kasi
unang nagsuot ng gawa ko eh.
I'm into formal dresses and tuxedos, as well as casual attires for both genders.

Ayun kinilala.

Atleast ng mga panahon na yun medyo nabaling dun ang attention ko.

Tagal ko nagdusa grabe. Saksi dun ang kaibigan ko.

Naalala ko tuloy yung sinabi ni Paul.

Tama siya dapat ko na siyang iwasan.

Nakita ni Paul paano ako naghirap nun.

Sumakay na ako ng bus, dun ako umiyak ng tahimik.

Napagdesisyunan ko ng kalimutan na siya.

Mag'abroad na lang kaya ako?

Dun ko na lang itutuloy ang pagaaral ko.

PAgkauwi ko kinausap ako ni Daddy ko.

Bakit daw ganun itsura ko. Para kasi akong baliw. Hawak ko yung heels ko tapos
naka'paa lang talaga ako na naglakad papasok ng subdivision kung san kami nakatira.

"Zhe shi zen me hui shi?" Anong nangyari?

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

Tapos humagulhol lang ako sa kanya, alam mo yung parang batang inagawan ng candy?
Ganun ako eh.

"Wo-wo men fen shou le ba ba" Nagbreak na po kami...

"Shh, it's goin to be okay sweetheart." Sabi ni Daddy.

"Gusto ko po pumunt ang abroad Dad... dun na lang po ako magaaral." Matapos ko
mahimasmasan.
He sighed.

"What else can I do. I'll make sure Milandro knows about this." Sabi ni Dad.

"No-no dad. Don't break your friendship with tito milandro. I love their family. I
love tito and tita as well as Celine. Kami lang po ni Mark ang may problema." Sabi
ko.
Tumango na lang si Daddy.

1 week later bumyahe na ako papuntang ibang bansa.

Nandito na ako nakatayo na sa harap ng isang convenience store nagiisip ng bibilhin

ko para sa bahay. May bahay kami dito so ayos lang na dito muna ako mag'stay.
Pero medyo malayo kasi sa school kaya baka magrent na lang or bibili ako ng pad
malapit sa university.

Nakayuko ako ng biglang may nakita akong paa sa harap ko. Tapso nakita ko rin kamay
niya, may hawak na candy, strawberry candy.

Lumingon ako, nagtataka kung sino yung lumapit sakin.

"Nagkita na naman tayo hehe. Bakit ba pag lagi kita nakikita sa ibang bansa lagi
kang nakatulala?" Sabi niya.

Paul Smith.

Ngumiti ako.
"Paul! Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko matapos ko siya i'hug.

"Para bigyan ka ng candy, mukhang inagawan ka eh" Sabi ni Paul, double meaning yun
panigurado. Pinalo ko na lang siya sa braso.

"Sira! Seriously Paul." Sabi ko.

"I have an scheduled audition here, ipupursue ko na ang acting career ko to the
highest level. Wish me luck." Sabi ni Paul.

O_O

"OMG! That's great! Kung gusto mo pagdasal ko pa sa lahat ng santo eh." Sabi ko
naman.

"Joke yun teh?" Sabi niya with matching serious fes. -___-
Pahiya onte.

Tumawa siya bigla.

"Sige sabi mo yan ah. Kapag di ako natanggap, sisisihin kita." Sabi niya.

"Oo ba! Isa pa magaling ka naman... ata." HAHAHA! Pinisil niya pisngi ko.
"sira may ata ba naman sa dulo. Oo ba gagalingan ko." Sabi ni Paul.

Dun kami naging magbestfriend ni Paul.

---

May hinihintay kasi ako kaya update muna habang di pa nadating. Awkie? :-)

Listen>>>, Comment, Vote and become a Fan!

---

Chapter 39 Part 2

Hinatid ako ni Paul pagkatapos namin sa convenience store, kinuha niya number ko in
case daw matanggap siya atleast kita kits dito diba? Tutal, kami lang naman dalawa
an gmagkakilala eh.

Nag'shift ako ng bagong kurso Fashion designing na.

Dun mun aako nagfocus. PEro kapag nasa bahay lang ako...

Mag'isa di ko maiwasan maiyak.

Masakit pa rin.

Ikaw ba naman makita mo ba naman ex ng boyfriend mo nasa unit niya tapos wala pang
suot diba? Tapos i'confirm sayo ng boyfriend mo na nangyari nga yun.
Eto katatapos lang ng klase direcho uwi na ako sa bahay.

Nawala na yung dating ako na, palaging active sa social life?

Literal na studies lang inaatupag ko, tapos cry all night.

Ang lonely ano?

Minsan na tumawag si Paul, after nun medyo busy rin ata siya. One week na ang
nakakalipas ng last ko siyang makita.

So i'm totally alone.

maya't maya may narinig akong doorbell.

sino naman kaya bibisita sakin?

nagayos muna ako ng konti kasi mukha talaga akong di pa naliligo sa itsura ko. pero
naligo ako noh.
baka kapitbahay lang nagaalok ng food diba ganun dito? friendly ang neighborhood
namimigay ng food bagong nakatira sa bahay.

inopen ko yung door, kagulat naman bigla ba naman may yumakap sakin.

sino ba to?

tinignan ko.
"janelli!" si paul.

"oh paul, nagparamdam ka. haha. ngayon lang kita ulit nakita ah." sabi ko naman
habang pinatuloy ko siya sa sala.

"sorry ha? medyo naging busy eh. hmmm. teka..." tinignan niya ako mula ulo hanggang
paa.

"eww janelli! you stink!" sabi ni paul.

sinipa ko nga siya sa paa.

"asa ka naman naligo ako oy" sabi ko

ayan hawak hawak niya ngayon tapos nagleleap sa living room. parang timang haha.
"oy bakit mo ginawa yun?! sakit nun ah, pag ako nagkainjury lagot ka sa fans ko, at
sa magiging fans ko." ako naman nagulat. nakangisi na siya tapos nakaupo na sa
couch na parang di man lang nasaktan sa ginawa ko.

"omg! natanggap ka?!" tanong ko lumapit ako sa kanya.

tumango siya nakangiti.

"gawd! congrats!" sabi ko sabay hug sa kanya. tumawa naman siya.

"effective yata pagdadasal mo sa mga santo eh." sabi ni paul.

"eh di ko naman ginawa yun eh." sabi ko >3<

mukha ba talaga akong uto uto para gawin yun?

"i know. haha. pero bakit ganyan itsura mo ha?" tanong naman niya.

ayun bumalik yung emptiness, hurt, angry, jealousy atbp. andaming emosyon na
bumalik sakin. parang sinaniban lang.

"i can be a really good friend you know." sabi ni paul.

pagkasabing pagkasabi niya nun, bumigay na ako. iba yung boses niya eh, soothing.

sarap sa tenga, parang naghehele ng baby...

niyakap ko siya tsaka sa damit niya ako umiyak.

inaalo niya lang ako ganun kami sa loob ng isang oras.

"now can you tell me what's wrong ha? daya mo eh, ako sinabi ko na reason, ikaw di
pa rin." sabi naman ni paul sabay pinch sa cheeks ko.

di pa rin ako nakibo.

tapos inabutan nanaman niya ako ng strawberry candy. O_O

binatukan ko nga siya.

tingin niya sakin? pag nabigyan ng candy nagpapauto na?

pero tinanggap ko naman.

ayun nga kinwento ko na yung buong nangyari.

nakahanap ako ng isang kaibigan sa gitna ng isang napakalaking kawalan.

thank you paul.

kung di dahil sayo, baka di ko na kinaya yung lungkot at sakit.

andyan ka nung nangangailangan ako.

anjan ka para suportahan ako sa kung ano mang gustohin ko.

anjan ka para gumabay sa dapat kong puntahan.

tuwing gabi kapag umiiyak pa rin ako dahil namimiss ko si mark, tinatawagan ko si
paul kahit dapat na di siya magpuyat.

dahil nga hollywood artist na siya kailangan rin naman niyang magshooting, pero
imbes na ibaba yung call ko, iniiwan niya sa tabi ng director.

o diba ang bait?

years na rin ang nakalipas, and we're going strong, syempre as bestfriends.
wala muna ako kinontact sa pilipinas, bukod sa parents ko.

i even deactivated my facebook and made a new one.

minsan pag christmas or pag birthday ko bumibisita sila mommy and daddy.
tinulungan na nga rin pala ako maghanap ni Paul ng pad malapit sa pinapasukan kong
university

kasi daw mas lalo lang daw ako magiisip kapag malaki yung bahay tapos ako lang
magisa yung nakatira.

madalas rin niya ako sinasama sa mga shootings and photoshoots niya.

sumisikat na si bestfriend. pero bumibisita pa rin naman siya sakin. sumasama rin
ako madalas sa mga red carpets haha. diba lumelevel up ako. ako date niya eh. grabe
dami gwapong artista kapag andun ako O_O lumuluwa mata ko.
tapos, ako naman nagaaral pa rin, graduating na nga eh.

eto andito nga ako ngayon sa isang photoshoot niya, pakalat kalat ako.

kilala na rin ako ng mga producers and directors dahil daw bukod sa ganda ko, o
diba bumabalik na ako unti unti sa dati haha ang self confidence naman kasi!
umaariba te!, eh lagi rin ako sinasama ni paul smith.

naman with smith pa talaga eh noh.

kinukulit ko si paul hahaha. kung ano ano ginagawa ko sa ipad niya, cellphone niya,
mukha niya, buhok niya, kapag break niya.
hahaha naasar naman ang mokong, ayan pinahila ako sa photographer, tapos inutusan
ang mga stylist na suotan rin ako ng costume at make upan.

go naman ako bwahahahaha

syempre feeling ko international model ako o diba

feeling lang naman.

pinagbibigyan naman kami ng mga tao dito sahil daw cute daw kami, maganda at
pangit, joke haha, gwapo.

maya't maya iniinterview na ako ng mga stylist at photographer.

"what's your full name janel?" tanong ni photographer.

"janelli celest chua." sagot ko naman, masunuring bata!

"nice name you have. but, i think celest is way way better." sabi ni photographer.
"you think so?" tanong ko naman, parang... maganda nga.

"yeah, it suits you. i don''t have any idea what celest means but, i think it suits
you." sabi ni photographer, tango naman itong si mga stylist.

"so, should i start spreading that im celest?" sabi ko naman ngumingiti.

tumawa naman si photographer.

"silly, it's still up to you. that's why i like you, you're childish, not in a bad
way huh? don't get me wrong." sabi naman ni photographer.

"if i know you like me because im pretty." pagbibiro ko sa kanya tawa naman mga
stylist. patuloy

pa rin sila sa pagaayos sakin.

"well, that's a plus." sabi ni photographer.

"you're enjoying yourselves huh? what's up guys? is janel bothering you?" tanong
naman ni paul habang pumunta sa likod ko kinurot ko nga. wala lang trip ko lang bat
ba.
"no dude, janel is really fun to hang out with. right?" sabi ni photographer, tango
ulit mga stylist.

hahahaha.

"call me celest na lang daw. mas maganda daw ako kapag celest pangalan ko." sabi ko
biro lang. hahahahaha.

tahimik naman si paul.

"well, i think they're right." agree si paul?!

wee i have a new name na.

exciting diba?

...

ay di naexcite yung mga nagbabasa hahaha.

k.

ayan na nagstart na photoshoot... KO. bwahaha break ni paul eh.

ayun dun na nga nagstart ang celest na name. :-)

graduation na, and i'm one of the best students of our department.

marami na nga nagrerecruit sakin para kunin na fashion consultant, designer,

blahblah.

i don't care haha.

imma start my own business.

and my own name, inggit ako kay paul eh. sikat kasi.

ayun na nga, tinulungan ako ng parents ko buuin ang Celest. Brand ng damit ko. Logo
naman ay CC.

:-) simple pero elegante ang dating, thanks to mr photographer haha. may maganda
akong name.
tinulungan naman ako ni paul na mag'advertise ng mga damit ko kaya sumikat at
tinangkilik na rin ang products ko.

thanks to paul's manager, haha isa rin sa may pinakamalaking natulong sakin.

di na si ate niya ang manager niya, naiwan kasi sa pinas, pero minsan bumibisita
naman dito.
natigil ako sa pag'alala ng mga nangyari for the past five years ng biglang
dumating ulit si mark, dala na ang food ko.

"pakilagay na jan, di na ako gutom, can you leave? i wanna be alone." sabi ko, di
naman sa pagtataray pero, ang dami kasi masasaktan kapag inentertain ko pa feelings
ko kay mark.

Parang lumungkot mata niya pero di ko na napansin tumango kasi siya tapos tumalikod
na.
hayss...

shet.

bakit parang gusto ko na siyang pabalikin? -__-

---

wew, haha dami nagrerequest di ko alam uunahin ko pero ito na lang muna.
ETO NA pagbibigyan na! Haha~ Maiksi lang to, pero para kasing teaser lang tong
chapter na to.

para naman di na kayo manggigil kay paul ko. charos hahaha.

hope you like it.

listen, comment, vote and become a fan!

---

Chapter 40
Paul's POV

well 3 days na simula ng ma discharge si celest sa hospital.

eto andito ako ngayon sa isang tv station.

err, vacation pinunta ko dito, pero si ate kasi, andami binigay sakin na tinanguan
niyang invitations.
kaya napasubo tuloy ako.

eto na nga naglalakad ako ngayon sa hallway ng may di ako inaasahan na nabangga,
nagkasalubong kasi kami sa parang intersection ng hallway.

"oops, sorry" sabi ko natumba yung babae.

inalalayan ko siya patayo, tapos tumingin siya sakin.

eto kami oh O_O

"Christine.." sabi ko.

lumungkot mukha niya.

"Paul, it's you." sabi niya, tapos biglang naglagay ng ngiti.

alam kong fake yun, halata eh.

nagtataka siguro kayo kung sino siya.

siya si Christine Pye.

dati kong nililigawan.

na dahil natorpe ako.

meron na siyang iba.

it's been what? 6 years since i last saw her.

i had flings, but i will never forget and regret whatever i felt for her, or should
i say, still feel for her.

you're right.
siya nga yung binanggit ni celest na one sided love ko.

i'm definitely madly inlove with this girl 6 years ago til present.

she's the reason why i never fell for celest. kahit na sobrang ganda at bait niya.
because christine was never just my love, she was my childhood bestfriend.

---

Waaa sorry sa late update...^^V

Magiging busy pala ako sa saturday and sunday. >3< kasi maghahabol ako ng hours ko
dahil puro absent ako nung OJT ko. O///O *O*

O siya eto na, liitan ko lang message ko ngayon. Enjoy reading.

Listen, Comment, Vote and become a Fan!

---
Chapter 41

I feel guilty?

I feel empty?

I feel regretful?

That's all because of what I did.

It's been 2 weeks since I last saw Mark.

Never pa siyang nagparamdam sakin matapos ang insidenteng iyon sa hospital.

Okay na ako, wala na akong nararamdaman na pain sa katawan pagkatapos ng aksidente

sa CDO.

Nothing left but the pain in my heart.

Bakit naman kasi ganun pa yung pagkakasabi ko?

Bakit naman kasi ganun yung ginawa ko?

I miss him. Terribly.

I don't know if that's a sin. Mark's committed to someone na. And they have a
daughter, a sweet one to be specific.

Yan tama yan Janelli. Be positive.

Tama lang na ganun ang ginawa mo, para wala na ni isa man sa inyo ang mag'entertain
ng feelings ninyo sa isa't isa na dapat ay matagal ng nabaon sa limot.
2 weeks.

2 weeks na rin simula ng i'surprise ako ng barkada, excluding Mark.

Pagka'discharge ko ng hospital, 5 days after, dinala nila ako sa mall, kung san ko
nakita si Cherry and her daughter.

Natayo na ang botique ko.

Grabe, sobrang ganda ng interior, pag'tulungan ba naman ng 3 girl friends ko.

At di lang yun, meron na ring mga damit. Nagtataka siguro kayo kung saan galing??

Shinip nila from States, c/o Mandy. Kinontact daw ni Paul si Mandy. Ayun nga.
Grabe grabeng surprises. Tapos inayos na rin ni Paul ang business permit ko, bale
signature ko na lang ang kulang at okay na.

Back to present.

Celest Botique is now open.

Andito ako ngayon sa botique fixing some additional decorations like fixing the big
tarpaulin on the window of my botique.
Picture iyon ni Paul wearing my designs. Siya endorser ko eh. For free. O diba?!

:-)

Joke lang. :))

May kapalit daw ang endorsement na yun.

Be my pretend girlfriend.

Ask me why! Dali!

Kasi, nakita na ulit ni Paul ang kanyang ex-nililigawan and ex-bestfriend.

Natatawa talaga ako pag naalala ko nagkwekwento siya sakin sa phone.

Para kasing bumalik sa pagkabata ang bestfriend niya. Kinikilig ba. Pati tuloy ako
nahawa.
"Tapos--", natigil sa pag-kwento si Paul dahil she keeps on giggling.

"Tss! Tumigil ka nga dyan Celest, nai-istorbo yung pagkwe-kwento ko.", sabi niya.
Tumawa lang ako lalo.

Nanahimik muna siya. Ng mahimasmasan ako at tumigil na kakatawa sa kinikilig kong

kaibigan, saka siya tumikhim.

"As I was saying...", pagpapatuloy niya, "diba nga nasa cafe na kami? Inaasar niya
ako na di pa rin daw ako maka'move on sa kanya. Kaya hanggang ngayon wala pa rin
ako girlfriend. Kaya please Celest~ tulungan mo naman ako oh. Sa sobrang asar ko
nun nasabi ko may GF ako. Be my pretend girlfriend. PLEASE!", sabi ni Paul. He
never begged, not until now.

"Adik lang eh noh? Pandisplay mo ako? Para naman sa ano? Pag'selosin siya? Eh paano
mo mapagseselos, di ko talaga maisip isip. Parang timang ka lang.", sabi ko. Totoo
naman diba.

Di naman niya alam kung may feelings yung babae, tapos ipapalabas niya agad na may
girlfriend na siya?

Di pa man nagbibigay ng sign yung babae na may gusto siya dun kay Paul, pero
ilalabas na agad niya yung karibal na babae?

Eto talagang kaibigan kong to oh, pagdating sa pag'ibig nakakalimutan ata niyang
hollywood artist siya. Kasi naman, parang di naman to nagdradrama oh. Wala man lang
makuhang scene sa mga minememorize niyang script.
Jusme!

"Ewan...", sabi niya sabay buntong hininga. Poor Paul. Panahon naman ngayon para
ako ang maging bestfriend mo. >:)

"Alright alright. Ako na bahala sa script, galingan mo lang pag'arte mo.", sabi ko.
Parang feeling ko sa kabilang linya bigla lumiwanag ang gloomy na mukha niya.

"Thanks Celest! Mwah! Sige pang-eendorse na kita! Free-of-charge!", sabay ganon?

Free of charge ba yun? Pero sige na nga! I owe you a LOT. It's payback time
bestfriend.
Sa ngayon...

Ikaw muna ang bida...

Nagbabantay ako ngayon dito sa botique, nag-iisip ng gagawin para pagselosin si

Christine.
Hmmm...

Andito ako ngayon sa isang TV Station, ihahatid ko ang mga susuotin ni Paul para sa
isang guesting niya dun.
Nkaatambay ako dito sa dressing room niya, hanggang ngayon wala pa rin akong
mabuong SCRIPT sa isip ko.

Hala, paano kaya to? >3<

Jusko, napudpod na utak ko, pero wala talaga.

First things first.

I have to meet that Christine girl.

Kailangan ko makita man lang kung may pag-asa ba itong baliw kong bestfriend.
Di daw sure si Paul kung routine pa rin daw ba ni Christine na mag-kape dun sa
favorite cafe nila sa ganitong oras.

So eto na nga, katatapos lang ng guesting at papunta na kami sa cafe na yun. Bahala
na kung wala si Christine, better luck next time. Atleast, we tried. Diba?

Boom!
Andito nga siya.

And she's very gorgeous! O_O No wonder Paul's head-over-heels in love with her.

Dumaan muna kami sa counter para mag'order ng drinks namin then we looked for a
seat near her.
Umupo kami sa isang table 2 yards ang layo mula sa kanya, kunyari di namin alam na
andito siya.

I started laughing out-of-nowehere.

And he looked at me in a "ARE-YOU-CRAZY?" way. Sarap batukan ano?

Hanggang sa nagets na niya kung bakit ako tumatawa ng malakas.

I caught lots of attention as I started laughing, including her.

Bingo!

"Paul?" Sabi ni 'Christine'.

"Tin? You're here rin pala." Sabi ni Paul. Sabay ngiti tapos lapit kay 'Tin'.
Tumayo rin si 'Tin'.

Ah, ganon? Iwan ang girlfriend? At makipagtayuan sa ex-bestfriend? >3<

Tumayo ako at tumikhim.

"Hon? Who is she?", tanong ko in my sweetest voice ever!

"Hon?" Tanong naman ni 'Tin' while looking at me and Paul. Nagtataka.

"Uh-- right, Tin, meet my fr-girlfriend, Celest Chua.", sabi ni Paul. Jusme! Tik pa
madulas sarap kurutin! Pero FYI ha. May nakita ako sa mata niya?

was that...
shock?

then, sadness?

then, she put on a fake smile?

I'm not sure. Pero my instincts never failed me.

Maybe she likes him too.

Hmmm...

"Hi!-- tin??", sabi ko kunyari di alam ang itatawag.

"Ahh, sorry, that's my nickname eto talagang si Paul. I'm Christine Pye." Sabi ni
Christine sabay shake hands sakin. Ngumiti naman ako. Siya rin, ewan ko nga lang
kung genuine yung kanya, parang hindi eh.

"Ahh, so you were his ex-bestfriend?", sabi ko pinagdiinan talaga yung word na EX.
Eto out-of-the-blue may pumasok na plano A sa isip ko. Pero, walang plan B and plan
C. Aruy, goodluck samin. Haha! Bahala na ang isip ko magtagpi tagpi ng kwento.
So, the plan A is...

Be the bitchiest, jealousiest and beautifulest girlfriend.

Haha! If there is even such words. I invented it, trip ko, para rhyme. :))

---

Update ulit.

Listen, Comment, Vote and become a Fan!

xoxo

Edit: Dedicate ko tong chapter na to kay heartycutelover. Kinilig ako sa comment

niya. :"> (=' '=, )

---

Chapter 42
Mukha namang nagulat siya sa sinabi ko.

Yan ang balak ko, to make her feel threatened.

Naramdaman ko naman pa'simple akong tinabig ni Paul.

"Hehe! Pagpasensyahan mo na itong girlfriend ko Tin, joker talaga to eh.", sabi ni

Paul. Aba ako pa ngayon ang joker. Tinutulungan kita oi!

Tumawa naman ng PILIT si 'Tin'

Halata girl, wag na mag'act.

"Halata nga eh...", sabi niya sabay sama ng tingin sakin, pero saglit lang kasi
nilipat niya ulit yung tingin niya kay Paul. Hmm, mukhang ume'effect na.

"Nga pala Paul, I have a meeting with my Father's--", nag'isip muna siya ng
sasabihin niya, "--business friend.", sabi ni Tin halatang di pa sure.

O_O <_<
Kulit lang eh.

So what's her point?

"You can both join us, kasi parang blind date ito eh. Ewan ko ba dun. Gusto na kasi
niya ako mag'asawa, kaya kung kani'kanino ako pinapares.", sabi ni Tin. Eto namang
si Paul biglang dumilim ang aura.

Selos?

Tch.

Ako na ang sumagot.

"Sure! Why not.", sabi ko habang nakangiti.

Simula ng binanggit ko ang salitang yun para akong binuhusan ng malamig na tubig.
Sana di ko na lang sinabi!

Sana sana sana sana! Ang daming sana!

Bakit ba ganito ang tadhana? Tch.

So rude! So unexpected! and most of all, So hateful!

Paano ba naman...

"Christine?", may nagsalita sa likod namin. Sounds familiar.

Lumingon kami ni Paul.

Mark.
Pati siya halatang nagulat rin.

3 weeks ago ko siya last na nakita. Gwapo pa rin siya.

Pero teka, parang di ata ako ang pinunta niya dito?

Teka isip ka Celest, lumilipad na naman isip mo eh.

Ahh, binanggit niya pangalan ni Christine.

Lumingon ako kay Christine, na tumakbo naman papunta kay Mark sabay kapit sa kamay.

O_O Nung ginawa niyo yun, I SWEAR! I HATE HER!

Tsssss! Remove your filthy hands on my Mark's arms! Damn!

Grrrrrrrrrr!

"Mark! Buti naman nakarating ka.", sabi ni Christine in a sweet voice. Tch. Flirt.
Nagtataka naman na tumingin si Mark kay Christine.
"Well you sai--", sabi ni Mark pero pinutol siya ni Christine ng tawa. "Ito talaga,
na'miss mo ako noh? Nga pala meet my EX-bestfriend with his girlfriend. Paul and
Celest.", sabi ni Christine with a smug on her face. Proud? I don't know.

Eto itsura naming tatlo oh ~ O_O

NOOOOOOOO!!!! So siya yung guy na ka'blind date ni Christine?!

Is Mark and Cherry fighting? Kaya siya nakikipag'blind date sa iba? Why her? And,
not me?!

Or, nag'hiwalay na ba sila? Sh*t ang gulo!

How could this happen?! Okay na eh! Okay na ang plano ko?! Bakit ganito naman?

Sh*t masisiraan na ako ng ulo sa narinig ko. Pati tong si Paul tuloy nasaktan ko
lang sa nangyari. Ang tanga mo Celest!

Pero di ko naman kasalanan diba? Di ko naman alam na susulpot si Mark?

What the hell?

I still can't believe this is happening.

Bakit naman ganito?

Ano ba kasalanan ko sa Diyos? At ganito niya ako parusahan?

Imagine?

Im Paul's PRETEND girlfriend, supposed to be, my role is to get Christine and Paul
TOGETHER. Pero, Mark just have to appear and be Christine's BLIND DATE?

Di ko na napigilang magsalita.

"Mark? How 'bout CHERRY?", tanong ko sa nanlalaking mata. Si Mark mukha namang
naguguluhan.

"Ahh! So you all know each other, what a coincidence!", sabi ni Christine, na
mukhkang natutuwa? Tss. F*ck you. -__- Kabanas eh!

"Ahmm, about that Celest, di pa ba sinabi sayo ni Paul?", tanong naman ni Mark
sabay tingin kay Paul. Si Paul naman mukhang shock pa rin sa mga nangyayari.

Ako naman sabay tingin kay Paul.

Naman!!! Ang gulo!

"Anong tungkol dun Paul? Anong di mo sinasabi sakin?", tanong ko.

Tumingin si Paul sakin. Parang, humihingi ng sorry?

"I'm sorry Celest. Dapat kasi sasabihin ko na, kaso kasi, kaso, gusto kita! Kaya
ayaw ko ng masaktan ka!", sabi ni Paul sabay tingin kay Mark.

Hala?!

Anong drama to Paul?!

O_O

Si Mark naman halatang nagulat rin.

OH EM GEE?
Tulong naman dyan mga readers.

Ako kasi naguguluhan na.

How could this UNPLANNED EVENT be this COMPLICATED?

God, ugghh! Why do you hate me?!

Nag'walk out na ako.

Di ko na kinaya.

Gulong gulo na ako promise.

Could someone please explain this to me?!

Naramdaman kong sumunod si Paul.

Hinila niya yung braso ko.

Napalingon ako sa kanya.

"Celest.", sabi ni Paul.

Halatang gulong gulo rin sa nangyayari.

Nagtitigan lang kami...

Maya't maya, buo na ang isip ko.

Kailangan ng mabigyan ng linaw ang lahat ng to.

"I think we need to talk.", sabi ko.

---

Nag-enjoy akong basahin lahat ng comments sa last chapter. Kaya ito, na-inspire
tuloy akong mag-update.

O siya eto na, mukhang bitin na bitin kayo eh. Haha. ^^V

Eto may nag-message sakin ng link na to.

Hope you like it!

Listen, Comment, Vote and become a Fan! ?

---

Chapter 43

Okay! Eto pa rin ako, gulong gulo sa mga nangyayari.

I thought my plan was going perfectly well.

Then, it had to happen.

"I think we need to talk.", sabi ko kay Paul. Tumango naman siya at tumungo na kami
sa park?

"What the hell did just happened back there?", tanong ko agad sa kanya pagkapatay
na pagkapatay niya ng makina ng sasakyan niya.

"Honestly Celest? Naguguluhan rin ako, pero meron mga bagay kanina na kailangan
kong i-explain sayo, matagal na dapat ito. But, you don't want to hear anything
from him these past few weeks. Although, I know deep inside your heart, you're more
than willing to hear any news about him.", umpisa ni Paul.

Nagtataka naman akong tumingin sa kanya.

"What do you mean?", tanong ko.

"Well you see...", nag'umpisa na siyang magkwento.

O_O Eto ang itsura ko pagkatapos niyang magkwento. Pigilan niyo ako! Gusto ko
ngayong sakalin ang bestfriend ko! GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR!

Di ko inalala lahat ng sinabi niya, mga importanteng bagay lang ang tumatak sa isip
ko.

Una. Nagkaroon ng open forum between Mark and Paul sa CDO.

Pangalawa. Si Mark ang may-ari ng MJJC Company.

Pangatlo. Siya ang umasikaso ng approval ng mga applications ko.

Pang-apat. Siya ang nagpa'rush ng paggawa ng botique ko.

Panglima. Kahit kailan hindi naging si Mark at Cherry.

WTH?

Ngayon malalaman ko ang lahat ng to?

Nung una daw, gusto daw sana sabihin sakin ni Paul. Kaso nga daw simula nung
ma'discharge daw ako sa hospital, ayaw ko na daw makarinig ng kahit ano tungkol sa
kanya.
Aba't kasalanan ko pa.

Pero totoo naman eh.

Jusko laki ng pagsisisi ko ngayon.

So that means? Melody is not Mark's daughter?

Oo nga Celest! Ang kulit mo!

Shocks! Sinaktan ko si Mark?!

Ay hindi hindi, pinagaling mo nga siya eh.

Matapos ko marinig ng lahat ng yon, di ko ngayon alam ang gagawin ko.

Ano nga ba ang dapat kong gawin?!

Ang kapal naman ng mukha ko, kung lalapit pa ako kay Mark sabay sabi na, Tayo na
lang ulit?
Ang sama ngayon ng tingin ko sa kaibigan ko.

Pero di ko siya dapat sisihin dito, dapat sarili ko lang ang sisihin ko.

Lumambot na facial expression ko saka hinawakan ko ang kamay niya.

"I'm sorry Paul, di ko dapat binunton sayo lahat ng galit ko. Especially, I'm aware
that it's my fault.", sabi ko, nalulungkot ako sa mga nangyayari ngayon.
Narinig ko siyang nagbuntong hininga.

"I still have one LAST thing to tell you." sabi ni Paul. Tumingin ako sa kanya,
na'curious ulit ako.

"Kanina kaya ko nasabing... gusto kita, at ayaw kitang masaktan dahil, dati pa lang
may nabuo na rin akong plano para magbalikan SANA kayo ni Mark. Nauudlot nga lang
lagi.", humarap na ako sa kanya. Now that's interesting.
"Kasi, everybody knows, Mark loves you... I love Christine, you love Mark and I
don't know if Christine loves me..." umpisa ni Paul sabay lumungkot ang mata. Aww.
Poor Paul.

"Trust me Paul, she does." Sabi ko pang palakas ng loob. Sana lang tama ang
instinct ko.

Ngumiti naman si Paul.

"I hope so..." he said in a weak smile, "as I was sayin', since naumpisahan na
natin itong act na to, why don't we make them both jealous, or should I say make
Mark jealous, til he admits his feelings for you, well, there's nothing to admit,
pero you know what I mean naman. Til you both get back together and be reunited,
then live happily ever after.", sabi ni Paul sa kunyaring masiglang boses.

Nagisip ako.
May point siya.

Pero dapat kasama dyan si Christine.

I won't break my promise to you.

Kahit na I hate her.

Tumango na lang ako...

Pero Mark!

Mark my word...

Lalo na ngayong alam kong available ka jusme!

Kung di kita makukuha sa santong dasalan, kukunin kita sa santong paspasan!

---

Guys... Kung di kayo kuntento kanina dun sa breakdown ng kwento ni Paul (Una,
Pangalawa, Pangatlo...) Tatanong ko lang kung gusto niyo ba ikwento ko yung
nangyari nung na-hospital si Celest?

Kung gusto niyo --> Comment niyo : Special Chapter (Paul's POV)

Kung ayaw niyo --> Comment niyo : Next Chapter. ;-)

---

Eto na, puro kayo special chapter eh. Haha. :-)

Hope you enjoy.

Thanks sa mga bagong supporter ng AMOM, lumabas rin kayo sa lungga ninyo hahaha!
:-*

Sobrang na'touch rin ako sa mga bagong commenters. :">

Comment, Vote and become a Fan! ?

Add me on FB: rabbitseventeen@yahoo.com

---

SPECIAL CHAPTER (1)

Paul's POV

After the incident during our rafting at CDO, sinugod namin agad si Celest sa
hospital.

We're all so worried. Di namin alam ang mangyayari kay Celest.

Tahimik ang lahat na naghihintay ng result.

Jusko may mangyari lang sa bestfriend ko, di ko kakayanin.

Maya maya lumabas na yung doctor, agad kaming lumapit sa kanya.

"Doc, kamusta si Celest?", tanong ko agad.

"Kapamilya ka ba niya?", tanong ng doctor.

Umiling ako, "lahat po kami friends niya, wala po siyang family dito. Mga tourists
kami, were all from Manila.", sabi ko, damn di na lang sagutin ang tanong ko diba?

"She's okay, rest lang ang kailangan niya para bumalik na ang lakas niya, although
she'll be unconscious for 3 days or less.", sabi ng doctor. Doctor ba talaga yan?!

Okay? Pero unconscsious for 3 days?

"Can you please explain it well? You said she's okay, then you'll tell us that
she'll be unconscious for three days? Tss!" sabi ko, di na nakapigil.

Mapasensya naman yung doctor, "What I meant was she's free from danger, you'll just
need to wait for her to wake up. So, I suggest you get a room for her at the
nurse's station near the stairs.", sabi niya sakin. Phew. Parang may natanggal na
tinik sa lalamunan ko sa nangyari.
Ayun, ako na ang nagprisintang mag'ayos. Pero may humawak sa balikat ko.

"P-pare, let me..." lumingon ako. Si Mark. Uminit ang ulo ko. Ang kapal rin ha?

"Ako na pare." sabi ko sabay tanggal ng kamay niya. Pero nagsalita ulit siya.
"Please... Gusto kong alagaan siya pare." Sh*t. Di ko na napigilan nasuntok ko
siya. Naku, wag lang sana pumunta security dito.

Bwisit na bwisit na ako eh. Ang kapal rin ng pagmumukha ng lalaking to na magsalita
ng ganun? May asawa na siyang tao, tapos gusto niya lapitan pa ang kaibigan ko? Di
ba niya natatandaan mga nangyari nun? Balewala lang ba yung skait na binigay niya
sa kaibigan ko?

Nandun ako nun! Nasaksihan ko t*angna, lahat ng hirap niya. Karamay niya ako nun!

"Ano ba Paul?!", sabi ni Celine inaawat ako, nagbabalak pa sana ako suntukin siya.
"Anong ano ako? Tao malamang!" Sigaw ko. "Ayang kapatid mo mas bagay na tanungin
mo, hayop yan eh!" sabi ko.

Natahimik silang lahat.

Nandun pa rin si Mark di tumatayo. Kinalma ko na sarili ko.

Naglakad na ako papunta sa nurse's station para kumuha ng private room ni Celest.

Nandito kaming lahat sa loob nagbabantay. Pero lahat kami tahimik lang. Siguro
iniisip pa rin nila yung nangyari kanina.

Nandito ako sa tabi ng bed ni Celest hawak yung kamay niya tapos nasa couch naman
sila sa gilid.
Lumabas muna ako kukuha lang ng maiinom.

Di ko namalayan sumunod pala si Mark.

"Pare pwede ka bang makausap." Tumango na lang ako at naglakad papunta sa upuan sa
gilid ng hallway.

"Hindi-- hindi kami naging ni Cherry..." dun ako nagulat. Nagtataka ako napatingin
sa kanya.

Nakatungo lang siya.

"Ang akala ko lang nun.... nabuntis ko nga siya. Pero after a month, kinumpirma nga
sakin si Cherry..." sabi ni Mark.
"Ako naman yung klase ng taong di tumatakas sa responsibildad. Inamin ko kay
Janelli noon, dahil alam kong pag sa iba niya pa nalaman, mas lalo siyang
masasaktan. Kahit ayaw ko, ginawa ko." pagpapatuloy niya, pero parang... umiiyak ba
siya?!

"Sa totoo lang pare, di ko alam kung may nangyari talaga samin nun ni Cherry, Basta
paggising ko nun, wala na akong damit, tapos katabi ko siya. Sa sobrang galit ko sa
sarili ko, di ko maharap si Janelli. Kaya di muna ako nagparamdam sa kanya."

"Di ko na alam ang gagawin ko hanggang ng isang araw... Sinabi sakin ni Cherry na
buntis siya..."
"sabi niya ako ang ama..."

"di ko alam kung anong mararamdaman ko sa balitang yun. Parang bigla akong nawalan
ng isip, sobrang sakit. Ang tanging laman lang nito at nito" sabay turo sa puso at
utak niya. "si Janelli. Paano na kami?"

"Kinausap ko nga siya, si Janelli." sabay tawa siya ng pagak.

"sinaktan ko na naman si Janelli. Di ko yun kinaya. Nakita ko siya naglalakad pare.
Sobrang sakit. Nararamdaman ko yung sakit na nararamdaman niya, nararamdaman ko
yung sakit ng ginawa ko sa kanya. PAre dobleng sakit. Hanggang ngayon, galit pa rin
ako sa sarili ko dahil sa ginawa ko."

"Matamlay ako, umabot rin iyon ng maraming buwan. Lalo lang ako tumamlay ng
nabalitaan ko na nangibang bansa na pala si Janelli. Di ko kinaya. Madalang ako
kumain, di ako lumalabas. Kinakausap nila ako pero para lang akong baliw na
nakatunganga."

"Si cherry, lagi akong binibisita, natnaggap na rin siya kahit papano ng magulang
ko, dahil nga sa dinadala niya. Di nila ako pinagalitan sa nangyari, pero ramdam na
ramdam ko pare. Pati na rin yung simpatya nila sakin bilang anak."
"siguro, dahil sa konsensya o sa awa, di ko alam, umamin sakin si Cherry after 4
months. Kitang kita na nun yung umbok sa tyan niya. She was really pregnant. Pero
that day, di ko makakalimutan..."

"She told me, I wasn't really the father of her child, na sinet up niya lang daw
ako. I remembered she went to my unit, tapos pinainom ko muna siya ng juice. Pero
nilagyan niya pala ng pampatulog yung inumin ko. Nasa guestroom kami nun, kaya
skato nung natumba ako nasa bed na ako. Hinubaran niya ako, pati sarili niya para
pagmukhan na may nangyari sakin."

"Nung mga oras na nalaman ko yun, wala pa rin ako reaction, kaya umalis na lang si
Cherry." Sabi niya tapos tumahimik na siya.
NAgtaka ako.

"B-bakit?", tanong ko.

"Pare huli na. Wala na si Janelli sakin, sinaktan ko na siya... Di ko makuhang
matuwa. Instead I cried. Di ko rin naman makuhang kamuhian si Cherry. Because ni
minsan di siya pumasok sa isip at puso ko. Only Janelli occupied my mind." sabi ni
Mark.

Ngayon naiintindihan ko na.

"So bakit di mo na lang siya sinundan sa ibang bansa?"

Tanong na nabuo sa isip ko.

"I can't pare. Natatakot ako baka saktan ko ulit siya. Pero bukod dun.
Kinatatakutan ko pare, REJECTION, mula sa kanya. Baka di ko kayanin. Kaya
nagpakaseryoso ako sa buhay, naging busy ako sa pagpapatakbo ng business namin. I
became a workaholic, and cold. Til I heard from my sister, you're all going here.
Tch, I immediately packed my things, tapos dumiretso na ako dito. Handa man o
hindi. Namiss ko siya. Ni minsan di siya nawala sa isip ko." Sabi ni Mark.
"Ang selfish mo pare. Kung alam mo lang." Naalala ko bigla yung mga 1st year namin
ni Celest sa States.

Siya ang tumingin sakin.

"She saw her pare." Pagtuloy ko, "She was at your unit at that time, she saw Cherry
naked, comforter lang ang pangcover niya nun." sabi ko, halata sa kanyang gulat na
gulat siya.

"She suffered, sa states, good thing I was there. She was alone with a broken
heart." sabi ko.
"Please Paul. Gusto kong alagaan ulit siya. Kapag tinaboy niya ako, ako na mismo
ang lalayo sa kanya. Mahal na mahal ko siya." Sabi ni Mark.

Haysss...

Sino ba naman ako para pumigil sa kaligayahan ng bestfriend ko?

Mahal nila ang isa't isa. Wala naman sigurong mali diba?

Tumango ako.
Ngumiti si Mark.

"Salamat pare." Sabi ni Mark, tapos tumayo na siya pabalik sa room.

I saw how she longed for Mark. Mula noon hanggang ngayon.
Sila pa rin ang laman ng puso ng bawat isa.

I sighed.
And smiled.

I wish you find your happiness again my friend.

I guess it's time to go back Janelli.

---

Maiksi lang to ah :)) Katuloy lang kasi, nakalimutan ko i'add to dun sa Part 1 ^^V

Comment, Vote and become a Fan! ?

Add me on FB: rabbitseventeen@yahoo.com

---

SPECIAL CHAPTER (2)

Third Person's POV

Nasa hospital lahat ng barkada, nagbabantay pa rin kay Celest.

"Celine, can I talk to you?", tanong ni Mark. Tumango naman si Celine at lumabas
sila ng room ni Celest.

"What's up?" Tanong ni Celine.

"Janel mailed my company, nag'submit siya ng application form tungkol dun sa isang
commercial space na gusto niya. Do you have any idea kung anong balak niyang gawin
dun?", tanong ni Mark.

Bukod kasi sa family company nila, nagpatayo si Kuya ng company na sarili niya.

MJJC Company.
Mark

Jake

Janelli

Celest

MJJC

Nag'smile si Celine.
"I do. She plans to stay here in Phil for good. That's why she wants to build a
business. The 2nd branch of Celest Bottique." Sabi ni Celine.

"I see.. hmm..", nagisip si Mark. "Work on it, I want it finished immediately.
Gather all the men you need. Pwede kang kumuha sa kumpanya." Sabi ni mark.

Tumango naman si Celine habang nakangiti at pumasok na sa loob ng room. Sanay na

siya sa kuya niya, eh paano lagi rin naman siyang inuutusan nun eh. Pero iba
ngayon.

Di niya alam ang pinagkaiba pero talagang iba ngayon.

Busy ang barkada ngayon sa pagaayos ng botique. Tatlong babae sa pagiisip ng
interior design, tambay naman sila Kevin at Drake habang naghihintay ng tulong
nila. Si Paul, inaayos na yung business permit and shipping ng damit ni Celest mula
States.

Si Mark naman, naiwan sa CDO, nagbabantay kay Celest.

Di lang si Paul at Mark ang nakakaalam ng paguusap nilang iyon noon sa hospital,
narinig iyon ni Kevin sa sulok at ikinwento na rin sa buong barkada.

Kaya alam na nilang lahat ang sitwasyon ngayon, except syempre si Celest.

Sana magustuhan niya.

---

Ng magising si Celest, at itinaboy niya si Mark, malungkot na lumabas si Mark sa

hospital room.
Tinawagan niya si Paul.

"Pare, gising na siya. Kaw na bahala." Sabi ni Mark sa malungkot na boses.

"Anong nangyari?" Tanong ni Paul.

"Wala na chance ko pre. Tinaboy na niya ako. Siguro, sawa na siya. Naiintindihan ko
naman siya. Mahirap sakin na ipaubaya siya sa iba, pero alagaan mo sana siya pre.
Lalayo muna ako." Sabi ni Mark.

"Masaya na akong naalagaan ko siya sa loob ng tatlong araw. Sapat na sakin, na

nakita ko siya. Nakausap kahit tulog siya." sabi ni Mark.

---
Shocks! Nagulat ako promise!

Ilang days rin ako walang net dahil di ako nag'uunli ^_^v, kasi diretso bed na ako
pag-uwi ko (12:00am) galing sa OJT ko phew.

And di ko ineexpect na 5 digits na ang reads ko tapos umabot na sa 500+ ang votes
ko and dumagdag ang fans ko! T_T (=' '=, )

Thank you so much!!!!

O siya, di ko na kayo iistorbohin ng madrama kong message.

Comment, Vote and become a Fan!

Add me on FB: rabbitseventeen@yahoo.com

---
Chapter 44

Kung di kita makukuha sa santong dasalan, kukunin kita sa santong paspasan.

That's the last thought I made nung kasama ko si Paul sa kotse niya, at
nagpapaliwanag tungkol sa nangyari ng magkaharap harap kami nila Christine at Mark.

Seeing him again, after weeks of longing made my heart beat fast.

Unfortunately, a bitch is trying to steal him again.

Di ako makakapayag.
Isa pa, di lang ako ang masasaktan, kundi pati si Paul. Selfish ako eh noh.

Nga lang, paano ko matutupad ang naisip ko nun kung di ko naman alam kung san
maguumpisa. -__-

Andito kami ngayon ni Paul sa botique ko nag-iisip ng plano kung paano ulit kami
maghaharap na apat.

Hayss.

Mark naman kasi kaiinis, bakit agad kang tumalikod nun sa hospital?
Sana inexplain mo diba?!

Zzzzz.

Pero kasalanan ko rin, nagiinarte pa kasi ako.

Napapala ko.

Pinahirapan pa tuloy ako. Ngayon may bago na naman akong karibal.

Parang nawawalan na ako ng pag-asa.

"May naisip ka na?", tanong ko kay Paul.

Naramdaman ko siyang umiling.

-__- Naman, lakas lakas ng loob ko magsabisabi ng ganun, ni di ko alam kung paano
uumpisahan to.

Ganun pa rin itsura nain ng may pumasok sa botique.

Inayos ko sarili ko at pinuntahan kung sino man ang dumating.

"Wel--" Natigil ako sa pagsasalita ng makita ko kung sino..

Si Christine...

Lingon ako sa likod niya, hanap hanap.

Wala si Mark. -__-

^__________________________^
"Welcome to Celest Botique, how may I help you?" Sinicere pagkakasabi ko udn ah! :)
Wala si Mark eh.

Umirap lang siya sabay lagpas sakin at naglakad...

Papunta kay paul.

Ito naman si mokong lumiwanag ang mukha.

"Paul, you're here!" sabi ni Christine. Sabay beso kay Paul.

Ay hindi! Wala siya dyan! Guni guni mo lang siya! Sarap isigaw.
Well habang wala pa kaming definite plan, balik na lang muna siguro sa original
plan.

Kailangan ko na ulit ang aking acting powers!

"Hon, why don't ou make a coffee for our very importang visitor." sabi ko habang
pinakakadiijn ang pagkakasabi ng hon.

Tumalim tingin sakin ni Christine. I smirked.

"No it's okay, I dropped by lang naman kasi I'm inviting YOU... PAUL sa anniversary
ng company ni Daddy. Sana makadalo ka." Sabi ni Christine. Halatang ayaw ako
iinvite ah.

"Ahhh. Sure, give my regards to tito." Sabi ni Paul.

Naman! I have to go to that event!

Kahit di invited! For sure andun si Mark... eh...

:D
Pagkatapos nun, umalis na si Christine na di ako tinatapunan ng tingin.

Tch, like I care.

Ciao b*tch.

"Pauulll......................." sabi ko kay paul.

Nakangiti lang siya sakin.

"I'll be your date right???" sabi ko with matching puppy eyes.

---

Hello AMOM-ers haha, o diba gumawa na ng sariling tawag. Kesa naman readers of AMOM
ang haba diba. :))

Eto na update na.

Comment, Vote and become a Fan!

---
Chapter 45

Busy week, andaming dumating ngayon na VIPs. Lahat nagpapagawa ng gown. Syemay.
Pero bago yan, syempre kelangan ko rin iprepare yung gown ko nuh.

Mga kilalang socialites ang dumalo, and lahat pala ay same event na pupuntahan.

The anniversary of the company of Christine's Dad.

Eto nakapila ang mga commitments ko.

Jusme, nagaagawan pa ang mga to sa designs ko. Pero keri lang, sanay na ako sa
ganito.

Si Paul, medyo dumalang rin ang bisita, dahil busy sa mga guestings niya.

Sabi niya, tumawag daw sa kanya si Christine at 3 weeks from now ang anniversary.
And para sa mga young visitors, itutuloy ang party sa beach. *O*

Wee! Pero...

Naman! Pwede naman pala tawagan eh, talagang kelangan pa bumisita dito sa botique
ko para imbitahin si Paul?
Muhaha, para-paraan rin. Kala niya siguro di ako makakasama. Tch. Basta para kay
Mark gagawin ko lahat! O(n_n)O

Mark's POV

*O*

Pye Foods Inc. 26th Annual Anniversary

Mr. Pye, Christine's Father, invited me to his company's annual anniversary.

He's my client and Christine?

She's my client's daughter. <_<

Obvious diba.
Naalala ko tuloy bigla yung incident sa coffee shop.

I was there to meet her and discuss about her father's proposal. And unexpectedly,
I saw her again. I missed her... a lot. Di ko ala kung tama ba tong desisyon ko.

Asar nga lang, sa di ko maintindihan na reason napa-childish nitong si Christine at

sinabing ka-blind date ko siya.

Pero nag-explain naman sakin after.

Hays naging komplikado tuloy lahat. :\

Will I ever see her again?

Kung magkakarooon ulit ako ng chance, igragrab ko na. Miss ko na siya sobra.

Ako kaya miss niya rin?

Ang pinagtataka ko lang, bakit naging silang dalawa ni Paul?

Anggulo hayss. I need to ask her soon, kundi mababaliw na ako kakaisip.

Pag pupunta naman kasi ako ng bahay or botique niya, bigla ako natatakot na ewan.
Hayss naman!

""Mark, do you want some drink?", pukaw ni Christine ng attention ko.

Ngumiti na lang ako saka tumango. Nakakapagod rin makipagusap sa mga tao dito.
Paulit ulit lang kasi ng sinasabi.

Christine has been with me since the party started. She's accompanying me, but, I
don't feel like she is. She keeps on glancing back and forth tapos tatanungin ako
kung gusto ko ng punch, drink etc. Err.

"Ang hot niya pare.", nakasandal lang ako sa wall ng may marinig akong naguusap na
dalawang lalaki.

Napailing na lang ako. Men.

Graduate na ako sa ganyan.

Pero out of curiosity tinignan ko yung direksyon ng mga mata nung lalaki.

Janelli Celest Chua, standing right at the middle wearing that lovely gown, which
I'm guessing is her design.

Is she alone? What's she doing here?

Nakatayo lang ako sa madilim na parte ng malaking kwartong iyon, at pinapanood lang
siya. Di pa rin ako makalapit sa kanya. Dala ng hiya?
Hahanap na lanlg siguro ako ng tyempo.

She looks like an angel talking to those socialites.

I can't help but admire her.

A waiter passed by her, tapos bigla na lang tumapon yung mga cocktails na hawak ng
waiter.
Damn.

I saw what happened. I was watching. Christine pushed the waiter.

Shit.

Nagmamadali akong pumunta kay Janelli, habang tinatanggal ko ang coat ko.
Tapos...

Natigilan ako...

Andun na si Paul, yakap niya si Janelli habang pinulupot niya ang coat niya.

Tinignan ng matalim ni Paul si Christine.

Aray. Ganito ba? Ganito ang feeling nun ni Janelli?

Makita ang mahal mo na may kasamang iba?

Ang sakit.

Lahat ng tao nanonood lang sa nngyayari.

Flashes are everywhere. May invited reporters dito.

Then, Paul pulled Janelli out of the room.

Asar.

Andun na chance ko eh.

Sa sobrang inis hinawakan ko ng mahigpit ang braso ni Christine at hinila rin siya
papunta sa labas.

Isang bagay lang nasa isip ko ngayon.

They're definitely going out. And I hate every bit of it.

---

Update ulit. :-)

Hiling niyo eh! Kayo pa lakas niyo sakin.

Syempre basta lagi ba naman may >> Comment, Vote and become a Fan.

Why not choknut diba?

O siya. Enjoy reading.

---
Chapter 46

Okay so eto na, papasok na kami ni Paul, ako ang date niya o diba. ^^,)

Wala eh, that's the only to enter this party.

Anyway, andito ako ngayon sa mid. Iniwan ako ni Paul, kukuha lang daw ni drinks
namin.

Madami dami naman akong kilala sa party. Ilan sa mga kanila ay mga nag-padesign
sakin.

So beso beso muna.

Tagal namang bumalik ni Paul...

Boring kasi kausap mga to. Pruo paartehan lang.

Hmp. Kahit maarte ako, di naman nila ako kasing bobita. Haha. >:) Na walang ibang
alam pag-usapan kundi ang yaman nila.
Eto fake na tawa na lang binibigay ko sa kanila.

Hmm, asan ka na ba kasi Mark?

Ikaw lang naman ipinunta ko dito eh, pakita ka naman oh...

Ng biglang may, SHIT!

Naman! Tumapon ba naman sakin isang tray ng cocktails, tapos nabasag pa yung mga
baso sa baba ko.

Naman! Waiter ba talaga to? Ang clumsy. NAMAN!

Syemay! Di ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

Napahiya ako 100% sure ako dyan.

Naiiyak na ako. I can feel all eyes are on me. Dagdagan mo pa ng flashes ng camera.
Then...

Someone hugged me.

Si Paul...

Nilagay niya yung coat niya sakin tapos inalalayan niya ako palabas ng room.

Nanginginig pa rin ako.

Di lang sa lamig, kundi pati sa pagkapahiya.

Nandito kami ngayon sa restroom.

Pinupunasan ni Paul yung mga basa sa braso ko.

Samantalang ako, tulala pa rin.

"Cel...", sabi ni Paul. Dun lang ako nagising.

I gave him a weak smile.

He hugged me.

"I'm sorry...", sabi ni Paul.

Lumayo ako sa kanya.

"Ano ka ba Paul. Okay na ako...", sabi ko at humarap na sa salamin, para ayusin

yung mukha ko.

"I-I saw what happened. Chr-Christine pushed the waiter.", sabi ni Paul habang
nakatungo.

Kumulo ang dugo ko pero di ko ipinahalata. Kahit na bitch sakin si Tin, siya pa rin
ang babaeng mahal ng bestfriend ko. And, understanble naman ang mga kinikilos niya.
Yun nga lang, unreasonable, very childish.

Natawa na lang tuloy ako.

"It's okay Paul, really, she's just jealous.", sabi ko, ng marealize ko.
Jusme, halatang halata na siya.

Nakita ko naman bahagyang kumislap mga mata ni Paul pero agad rin siyang umiwas ng
tingin.

Aysus! Kilig ang mokong.

Sinundot ko siya sa tagiliran niya.

"Sus, kilig ka naman? Nagdudusa na bestfriend mo oh!", sabi ko saka humarap ako sa
kanya.

"Favor, pwede pakuha yung extrang damit ko, nasa bag ko na iniwan ko dun sa car
mo.", sabi ko.

Agad naman siyang tumango at pumunta na sa parking lot.

Ng mapag-isa ako, napaisip ako.

Di ako magpapatalo sayo Christine.

Determinado ata to.

Not until you and Paul are together.

Well...

Haha, sino pa ba ang lolokohin ko.

Syempre front lang yun.

Ang totoong reason ay...

Hanggang hindi kami nagiging ni Mark.

Bwahahahahaha.

O diba. Bilis makaget over ng isang babeng pinahiya sa harap ng maraming tao ano?
Panigurado labas niyan to sa social pages.

Pero I don't care.

It's part of my fame. Charos.

Last chance ko na sa beach.

Kapag di ko pa nakuha si Mark sa beach. Abay ewan ko na lang!

Tch!
Kasama ko sa cottage si Paul.

Maraming dumalo na mga halos ka-age namin. Basta ang alam kong kasama lang dito ay
ages 20~30 yrs old.

Mga empleyado sa company nila ang mga dumalo.

Syempre ready na ako.

Nageenjyo na ang lahat, ang iba nagswi-swimming. Yung iba naman nagbe-beach
volleyball na.

Yung iba nag-gri-grill.

Yung iba syempre nagpapansin kay Paul.

Syempre, makasama mo ba naman artista. Tapos sa hollywood pa. Kaya ayan itsapwera
ako.

Picture dun picture dito mga girls. Err.

Hmp, mahanap na nga lang si Mark ko.

Ayun, kasama si Christine pero nakahiga lang silang dalawa sa beach bench.

Istorbohin ko ba?

Lakad, urong, lakad, urong.

Err.

*BOOG*

Aray!

May tumama sa ulo ko.

Amp na yan, beach ball.

Sakit nun ah!

May lumapit naman sakin na lalaki. Ang hawt ha?

"Sorry Miss... Nasaktan ka ba?", sabi niya habang inaalalayan akong bumangon.
Natumba ako eh, sa sobrang lakas ng impact.

"Natumba nga diba? Tapos tatanong tanong ka kung okay ako. Tch.", sabi ko. Badtrip
eh.

Napakamot na lang ng ulo yung lalaki. Aysus, pa-cute. Wa-epek uy.

May Mark na ako kala muh!

"Sorry...", sabi niya nakamot pa rin sa ulo.

"May kuto ka ba?", di ko na napigilan sabihin. ^__^

Namula naman yung lalaki.

Haha, di ko napigilan matawa.

Nag-smile naman yung lalaki.

Napailing na lang ako. Sabay alis na dun, maghahanap ako ng gagawin!

Ng...

Errr. May mga lumapit na lalaki sakin.

"Ma'am pwede po ba kaming magpa-picture?", sabi nung guy 1.

O_O

"Ba't naman?", unti unti na akong humahakbang ng dahan dahan.

"Ganda mo kasi po eh.", sabi ni guy 2.

Err. Did I mention, they look creepy?

"Ahh... Hehe, sure...", sabi ko sabay isang pose.

"Thank you ma'am.", sabi ni guy 1.

"Sige alis na ako...", sabi ko habang humahakbang na ulit.

"Ma'am wag muna, mag-usap uspa muna tayo.", sabi ni guy 3.

"Ahh.. Hehe, busy ako eh...", sabi ko naman. Jusme! Buti na lang may cover up ako.
Makatingin kasi tong mga to sa katawan ko wagas!

Parang hinuhuburan ako. >3<

Takbo na ba ako?

Tingin sa paligid, jusme, wala na pala mga tao dito sa parteng to ng beach. Lord!!!
Help me.

"Hoy, ginagawa niyo dyan?', may narinig akong sumigaw, pamilyar.

"Mark?"

---

Update Spree.

Haha.

Comment, Vote and become a Fan!

---

Chapter 47

"Mark?", tumingin ako sa gilid ko at nakita ko siyang papunta sa direksyon namin,

Mukhang madilim ang aura niya.

Errr.

"Ahh, wala boss. Nagpapicture lang kami kay ma'am.", sabi nung guy1. Aysus.

Ano kayo ngayon?!

"Tara!", sabi ni Mark sabay hawak sa wrist ko at hila sakin papunta sa?
Ewan, konti rin tao dito, pero malayo sa cottages namin.

"Tss, what the hell are you doing wandering all by yourself? Alam mo namang
delikado tapos ganyan pa suot mo, paano pag napahamak ka dun?", singhal niya agad
sakin.

Aba't! Porket namimiss kita kala mo magaganyan ganyan mo ako ah!

"Tss, it's none of your business sabay talikod sa kanya.", asar eh. Ganun ba naman
ang bungad sakin.

"Hey! Wag kang tumalikod kinakausap kita! JANELLI!", sigaw ni Mark. Napatigil ako.

Kinikilig kasi ako. Haha!

(=' '=, )
Humarap ako sa kanya, pakipot onti.

"Tss, don't call me Janelli. Celest is my new name.", sabi ko sa kanya.

"I don't give a damn. If I want to call you Janelli, I would call you Janelli.
Hindi porket tinatawag ka ng boyfriend mo na Celest, lahat kami kailangan Celest na
rin ang itatawag sayo. Baka nakakalimutan mo ako--", natigil siya sa pagsasalita.

"Anong akala ko ha? Ha? sige nga sabihin mo? Sus!", sabi ko sa kanya.

"WALA!", sabi niya. Jusme ano ba ang kinain nito? At sobrang sungit? PMS-ing?
Tssss!

Naglalakad na siya pabalik sa cottages.

"HOY! Magaling na lalaki! Kanina ikaw itong pumipigil tapos ngayon ikaw tong nag-
wawalkout! Di mo ituloy ang sinasabi mo!", sigaw ko sa kanya. I don't care kung
nakakakuha na ako ng attention. Asar eh!

Humarap siya sakin sabay sabing...

"MAGPABANTAY KANG MAIGI SA BOYFRIEND MO! MASYADO MARAMI UMAALIGID SAYO! BAKA
MAGSELOS YUN!", sabi niya sabay talikod.

Asar!!!!

Tinalikuran na naman ako.

Sinipa ko nga yung buhangin.

Grrrr!

Bumalik na akong cottage, binalikan ko si Paul.

Tch!

Kelangan na namin mag-arte kundi mahuhuli n akami sa lahat. Ang hirap apgselosin
eh! PAKIPOT!

ZZZZZZZZZZZZZZZZZZ -__-

"Hoy PAUL! MAGSWIMMING NGA TAYO!", sigaw ko sa kanya. BADTRIP!

"HOY CELEST CHUA! DI MO KAILANGAN SUMIGAW! ANDITO TENGA KO O NASA BIBIG MO!", sigaw
niya rin sakin.

"Eh sumisigaw ka rin eh! HMP!", lakad na kao papunta sa beach.

"It''s time to eat guys!", maya maya narinig naming sigaw ng isang empleyado sa
company nila Christine.

Umahon na kami ni Paul mula sa tubig.

Di ako nag-enjoy. Paano andaming umaaligid sa knaya. Jusme!

ASAR!

Di ko maplano ng ayos.

Eto nakaupo na ako sa table, katabi ko si Paul, kaharap namin si Christine at Mark.

Maibuhos na nga lang sa pagkain ng biglang. O_O

Si Paul, nilalagyan ng food yung plate ni Christine. KINUROT KO NGA SA HITA!

Tignan mo to! AKO ANG GIRLFRIEND OH!

"ARAY!", sigaw ni Paul.

"What happened Paul? May masakit ba sayo??", sabi ni Christine. Worried.

"Ahh... hehe, wala nakagat lang ng langgam.", sabi ni Paul.

Nagpipigil akong matawa.

"Paul honey naman kasi, pakilagyan rin daw kasi ng food yung plate ko para di ka
kinakagat ng langgam.", sabi ko with matching haplos sa kamay niya.
"Ahh... hehe. Sure hon.", sabi ni Paul sabay lagay naman rin ng food sa plate ko.

Tumingin ako kay Mark. BWAHAH.

Madilim na naman ang aura. Haha. BUTI NGA!

"Di yan yung gusto niyang part.", sabi ni Mark sabay agaw ng bowl at serving spoon
kay Paul.

OMO!
O////////////////////////////////////////////////////////O

Di ako nakapagsalita dun ah.

That was unexpected!

Ng biglang...

"Mark... ako rin penge niyan...", sabi ni Christine sabay hawak sa braso ni Mark.
(-------------__________________________________________________-------------)

The EF?

Sabay ganun?

Andito na teh oh, yung kilig ko nasa lalamunan ko na. Tapos bigla mong aagawin?
Leche!

Sarap sabunutan.
Subo subo subo subo subo.

Tuloy tuloy na subo ko.

Kainis kasi!

Agaw ek-ek-ek-se.

TUBIG!!!

Pinapalo ko na si Paul.
Tapos di niya magets sinasabi ko.

Tinuturo ko na yung lalamunan ko.

Jusko ang slow mo bestfriend ko.

Nakita ko tumayo si Mark sabay pinatayo ako, tapos ginawa yung first aid sakin.
Lumabas yung food sa bibig ko.

Tapos pinainom niya ako nog tubig.

PHEW!
"Than--", bago pa ako makapagthanks. Biglang may tumili, sobrang nakakabingi. >3<

"WTF? CELEST! ANG BABOY MO! BAKIT SAKIN MO NILUWA!", sabi ni Christine.

BWAHAHHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAH

---

^____^

Thanks sa mga sumusuporta ng AMOM.

Comment, Vote and become a Fan!

---
Chapter 48

Bawing bawi haha.

Naglalakad kami ngayon sa gilid ng beach ni Paul.

Wala lang, di naman nga kami nag-uusap eh.

Parang may kanya kanya kaming iniisip.

Ng may...
Lumapit saking lalaki yung nakatama ng bola sakin.

"Hi.", sabi niya.

O_O

"Hello?", sabi ko sa kanya, tapos naglakad na ulit kami ni Paul. Teka? Paul?!
Paul?!

Lingon lingon.

What the?

Asan si Paul?
Naman!

"Sungit mo talaga.", sabi niya. Napatigil ako.

"Pake mo? Sus!", sabi ko tpaos lakad na ulit.

"Gusto ko lang naman makipagfriend eh.", sabi niya.

"Di ko kailangan ng friend m adami na ako nun, wala ka ng space para dun.", sabi ko
sabay irap sa kanya. Halata naman kasing nakikipagflirt. Eh ayaw ko sa mga lalaking
ganun.
Humarap na ako ng nakita kong naglalakad si Mark.

Aruy josko!

Napatakbo ako pabalik kay hot guy sabay kunyari pinapalo ko siya sa braso di naman
ganun kalakas.

Tapos tumatawa ako.

"Ikaw talaga, joke lang yun. Mabait ako nuh!", sabi ko sa kanya todo ngiti. Pero
fake lang. Haha.

"H-ha?", nagtatakang tumingin siya sakin.

"I'm Janelli by te way.", sabi ko. Oops bakit Janelli nasabi ko. >3<

"Ahh. Hehe. I'm Logan.", sabi niya.

"Logan, as in Marc Logan? O Hulk Logan? Bwahahaha!", sabi ko natawa ako sa sarili
kong joke. Iniba ko talaga name ni Hulk Hogan.

Pero siya...

Tahimik lang nagtataka. O_O

Pahiya ako dun ah. Kala ko nakakatawa joke ko. Ishh.

"Okay ka lang ba Janelli?", tanong niya. O_O Dugtungan pa ng ganung tanong. Aray
ah!

Sinuntok ko nga siya.

"Bakit mo ko sinuntok?", tanong niya.

"WALA KA KASING SENSE OF HUMOR!", sabi ko sa kanya sabay irap.

"Eh di naman kasi nakakatawa eh.", sabi niya. Aba!

Tss. Tapos tumawa ulit ako, nakita ko kasi palapit na samin si Mark.

Nagatataka naman tumingin pa rin sakin si Logan.

Pinandilatan ko na lang siya.

Tapos dumaan na si MArk. Phew.

Napapailinlg na lagn yung lalaki tapos naglakad na palayo.

Aba at!

"Crazy.", narinig ko pang bulong nung Logan nung papalayo na.

-___-
Talagang inakala pa akong baliw ah.

Tssssss.

Kasalanan mo to Mark!

Leche!
Hmp! Naglakad na nga lang ako pabalik sa cottage. Bahala si Paul.

Kanina ko pa siya hinahanap pero ayaw magpahanap asar!

Gabi na, ano ba mga ginawa ko ngayong araw na to?

Swimming lang tapos kumain tapos libot.

Hmp. Boring.

Boring...

BORING!!!!!!

Tumayo na ako mula sa bed ko tapos lumabas ako ng cottage. Maghahanap ako ng
magagawa!
May narinig akong malakas ng tunog.

Mukhang galing sa speaker.

Hmm, party?

Lecheng Paul di ko pa irn siya nakikita simula kanina nao naman kaya nangyari dun?
Gusto kong pumunta sa party na yun, I want to drink.

Andito na ako sa entrance. Well marami syang entrance hahah.

Di naman mukhang birthday party kaya di ako siguro gate crasher ano?

Bar siya.

May dance floor rin, ang ingay grabe.

Hahakbang na ako kng biglang may humali sakin.

OMO!

RAPE?!

KIDNAPPING?

Lumingon ako sa likdo ko par amakita kung sino humihila sakin.

Di ko makita dahil ang dilim.

JUSKO! SANTA MARIA! SAN MANUEL SINO MANG SANTO ANG NARIRIYAN! GABAYAN NIYO PO AKO
KAHIT DI PA AKO NAGSISIMBA ULIT! AYAW KO PA PO LUMABAS SA HEADLINE PAGE BUKAS!

Titili na san aako ng bigla niyang tinakpan yung bibig ko. OMO!
Tapos bumulong siya.

It sent shivers down to my spine.

"Sshhh...", sabi niya.

Kilala ko yang boses na yan! Pamilyar!

---
HAHA SiNO KAYA?! ^^Y

MARK?

PAUL?

GUY1?

GUY2?

GUY3?
LOGAN?

BWAHAHHAA

Comment, Vote and become a Fan!

I'm lovin' it. Haha! The bitin bitin part. ^^Y

---

Hahaha!

O siya eto na, natuwa talaga ako sa bitin bitin.

Haha!
Comment, Vote and become a Fan!

---

Chapter 49

"Sshhh...", sabi niya.

Kilala ko yang boses na yan! Pamilyar.

Dinala niya ako sa malayo sa bar.

"Musta na ma'am?", si guy1!

OMO!

HELP!!!

"Nabitin tayo kanina eh, may asungot kasing sumulpot.", sabi niya sabay halakhak.
Nagpupumiglas na ako.

Jusko, ang higpit ng pagkakahawak niya sakin, di ako maka-alis mula sa pagkakahawak
niya.

MARK?! PAUL?! TULONG!

"Dito tayo, wala ng makakaistorbo satin dito...", sabi niya. PERVERT!

Di pa rin ako makapagsalita dahil nakatakip yung kamay niya sa bibig ko.

"Hmm, ano ba magandang gawin??", He's CRAZY!

Damn CRAZY!

Gusto ko siyang sipain sa *ehem* niya, yung kung san siya di sisikatan ng araw.

Pero i'm too short. Di ko maabot. And he's to tall. O_O

Nanghihina na ako. Hopeless.

Ng biglang may nagtanggal ng kamay ni guy1 sa bibig ko. Tapos nagumpisa na silang
magsuntukan.

Tumitili na ako dala ng takot.

Nakita kong bumagsak sa harapan ko si guy1.

Lalo akong napatili. Paano kung...

Paano kung mas malala pa to kay guy1?!

Pero nagsalita siya...

"Janelli..."

Tumingala ako..

"Mark?", tawag ko sa kanya. Umiiyak na ako sa sobrang takot, ewan pinaghahalo

halong emosyon.
Binuhat niya ako at dinala sa cottage ko.

Wala pa ring nagsasalita samin.

Pero pansin kong nakatiim bagang siya.

Bakit?
Hinaplos ko yung dibdib niya. Naramdaman ko naman siyang nagrelax ng konti.

Hiniga niya ako sa bed.

"Sleep. And don't go out. Gabi na, it's too dangerous for you.", sabi niya sabay
talikod.

Shit naman.

Ano na naman ba problema?

Tumayo ako.

Hinawakan ko braso niya.

"Mark...", tawag ko sa kanya.

"Stop being a troublemaker Janelli! Di sa lahat ng oras nandito ako!", nagulat ako.
Bigla siya sumigaw sa harap ko.

Zzzzzz!
"KASALANAN KO BA HA?!", balik sigaw ko naman sa kanya.

"OO KASALANAN MO!", sigaw niya.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz!

"HEH! WHATEVER! IF YOU WANT TO GO THEN GO! I DON'T CARE! AND YOU DON'T NEED TO
PROTECT ME ANYMORE! I CAN TAKE CARE OF MYSELF!", sigaw ko sa kanya asar na ako eh.
Di niya kaya sabihin problema niya noh?
Mukhang natigilan siya, at parang? Ano yung nakita ko sa mga mata niya? Hurt?
Sadness?

"I CAN TAKE CARE OF MYSELF.", he mimicked me. "YEAH RIGHT JANELLI CELEST CHUA.",
sabi niya sabay walkout na.

GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR! Sa sobrang gigil hinablot ko yung unan ko sabay bato sa

sinarado niyang pintuan.

ASAR!
Akala ko magkakaayos na kami eh!

Tapos ganun na naman inact niya?!

Jusme!

Bipolar ka ba?!

Nahiga na lang ako at natulog.

Este pinilit matulog.

Humanda sila sakin.

Yang Mark na yan at yang Paul na yan!

OMO!

Chapter 50 na! Sensya maiksi muna na chapters ha? Haha. Kasi trip ko talagang
mambitin eh.
Comment, Vote and become a Fan!

---

Chapter 50

Mark's POV

Nakakaasar siya!
Kung di ko pa siya sinundan kagabi, napahamak na naman siya!

Asan ba yung boyfriend ng babaeng yan ha?! At pinapabayaan magisa si Janelli?

Kung ako lang boyfriend niya, lagi akong nakabantay sa kanya.

Di ba niya alam na lapitin ng disgrasya yung babaeng yun?

Tapos di man lang nagpathank you?!

Asar!

Tapos nagalit pa sakin?!

Tapos sinigawan pa ako?!

Sinipa ko nga yung buhangin sa sobrang gigil.

Pabalik na ako ng cottage ko ng may mamataan ako sa di kalayuan.

2 figures, kung di ako nagkakamali, babae at lalaki yung mga yun.

Napailing na lang ako.

How I wish, ganyan na lang ang lagay namin ni Janelli. Mukhang sweet yung dalawa
oh. Mukha rin silang may relasyon.

Papasok na ako ng cottage ng mapansin ko ulit yung dalawa.

This time, may ilaw na.

O_O

Paul and Christine, kissing.

O_O

Shit!
Pumasok ako agad sa cottage bago pa nila ako makita.

How could he?

Alam naman niya sigurong ganun ang nangyari samin noon ni Janelli, well, not
exactly. Pero, bakit ginagawa niya pa rin yun?
Nakadungaw pa rin ako sa bintana ko. Nakaupo na sila sa buhangin. Tanaw ko pa rin
sila.

Di man sila naghahalikan pero halatang naglalambingan ang dalawa.

Yeah I know na mag bestfriend dati ang mga yan, pero, may magbestfriend bang ganyan
ang hitsura?!

I have to divert Janelli's attention. Kailangan ko silang paghiwalayin ni Paul!

That's the plan I made up..

Pero paano?
Ligawan ko kaya ulit siya?
Chapter 51

Last day namin sa beach, nakita kong magkasama lagi si Paul and Christine.

I'm happy for him.

At last! Masaya na ulit ang bestfriend niya, kapiling ang pinakamamahal niya.

Eto nga, nagkwekwenwento si Paul about sa nangyari nun sa beach kaya di daw siya
agad nakauwi nung isang gabi.

"Tapos--", di niya natuloy ang kwento niya dahil may lumapit samin...

Si Mark.

Alam ko bakit napatigil si Paul, kasi di pa rin alam ni Mark ang mga acting na
naganap.

Hayss, I need to tell him soon.

"Hoy Janelli, sumama ka sakin.", maka-hoy naman to wagas?

Inirapan ko nga siya.

Tapos lumipat ako sa tabing upuan ni Paul tapos tumabi ako sa kanya. Paninindigan
ko na ang pretend relationship namin. Hmp! Sa harap lang naman ni Mark eh.

Masama pa rin ang mood ko simula kagabi.

"Tss. Halika ka na, may sasabihin ako sayong importante.", sabi ni Mark. Na-
curious naman ako kaya tumango na lang ako. Ngumiti naman si Paul.

Andito na kami ngayon sa malayo kay Paul.

"O ano na sasabihin mo?", tanong ko.

"Hiwalayan mo na si Paul. Masasaktan ka lang sa kanya." O_O That was unexpected.
WTH?

"Ano ba sinasabi mo?", shocked pa rin ako.

"Hiwalayan mo na nga siya, kelangan talaga paulit ulit? Masasaktan ka lang nga sa
kanya, kasi... kasi may mahal na siyang iba.", sabi ni Mark.

Gusto ko ng tumawa ng malakas.

~~, Lakas ng tama ko, itinuloy ko ang acting ko, gusto ko makita kung ano ang
kakahinatnan nito.

"Sino ka ba para sabihin yan ha? Mahal ko si Paul! Stop making accusations na
ikakasira lang ng relationship namin.", sabi ko sa kanya kunyari galit. Best
actress siguro bagay saking award.
Mukha naman siyang naasar. "He's with Christine you know. They're together. I saw
them last night. They're making out.", Sarap sapukin ni Paul. Haha. Pero okay lang.
Carry ko to.

"Don't lie to me!", sigaw ko sa kanya sabay talikod. Tapos pinigilan niya ako.

"Leave him, and I'll be yours.", sabi ni Mark. Kapal ha? HANGIN dito ohemgee.

"Kapal mo, tingin mo gusto pa kita ngayon?", sabi ko naman sa kanya. Di lang gusto
Mark, dagdag mo pa ang mahal tapos sobrang mahal. ^_^

"I-I still love you.", sabi ni Mark.

OMO! O//////////////////////////////////////////////////////O
I love you too! Sarap isigaw.

Isisigaw ko na ba? Gusto ko na yakapin tong lalaking to oh.

Maano ba pakipot ng onti?

Haha pakisapok nga ako. Tagal ko na nga pakipot eh, onti pa ba yun?

"You still love me? O dahil gusto mo lang ako protektahan because you feel guilty
of what you did to me in the past? Don't worry I've changed, I can manage myself
now. I won't get hurt.", sabi ko sa kanya.

Hala, ako nga tong naguiguilty na eh. End ko na ata tong drama? Gusto ko na kiss at
hug tong lalaking to eh.
"Let me court you and I'll prove it to you.", pwede tumili? Kanina ko pa gusto.
Kilig na kilig na ako sobra.

"Fine, prove it to me.", sabi ko naman sabay talikod. Pero hinila niya ulit ako.

Ano to?! Puro hilaan na drama na naman?

Pero...

Kinabig niya yung batok ko sabay hinalikan ako sa lips. Mga 3 seconds lang.

Haha disappointed kayo no? Don't worry. Ako rin naman eh.

Tapos maghiwalay ng lips namin, nagsmirk siya. Ang hawt! O_O

"Yan muna sa ngayon.", sabi niya sabay talikod.

Ako?

Eto pwede ng maging model ng mga pintor, talagang nafreeze ako sa kinatatayuan ko.

O/////////////////O
He just kissed me... Gawd... I missed him...

***

GUYS, iNA-ANNOUNCE KO NA NGAYON... MALAPiT NA PO ANG ENDiNG NG AMOM. T_T

SALAMAT SA LAHAT NG SUMUSUPORTA, SANA KUNG MAGKARON MAN AKO NG BAGONG STORY, AY
TANGKiLiKiN NiYO PA RiN PO GAYA NG PAGTANGKiLiK NIYO SA AMOM.

MEDYO MAGiGiNG MAiKSi RiN MGA CHAPTERS, KASi PAGHiHiWALAYiN KO ANG MGA EVENTS.

COMMENT, VOTE AND BECOME A FAN! ?

Chapter 52

Eto na nga balik sibilisasyon na kami. Akala ko joke lang ang lahat. Pero...

Eto si Mark, panay ngayon ang padala ng flowers ko everyday sa botique.

Isang linggo na ang nakakaraan simula ng sinabi niyang liligawan niya ulit ako.
Is this really is it?!

Puro kantyawan rin ang narinig namin mula sa barkada.

Akalain daw na matapos ang limang taon, sa ganoong senaryo pa rin ang bagsak namin.

Alam na rin ni Mark na nagpretend lang kami ni Paul, na wala naman talaga kaming
relasyon. Pero tinuloy pa rin niya ang panliligaw sakin.

Seryosohan na ba talaga?! O/////O

Aminin ko man o hindi, sa inaraw araw na panliligaw ni Mark, eh lalo ko siyang

minamahal.

Sana naman sa pagkakataong yun, wala ng kontrabida.

Baka di ko na kayanin, baka mabaril ko na yung susunod. Haha!

Joke lang naman.

Maya maya may nag-text.

You're the one reason I wake up in the morning, you're the reason I find a way to
smile, you're the one reason that can change everything around when it's going bad.
Your eyes, your smile, your everything, your laugh, your look in your eyes when you
talk to me. It's just everything about you that makes me want you even more. Sweet
morning to you love.

Omo! Everyday ako pinapadalhan ng mga ganyang messages ni Mark.

Rapunzel na ako sa sobrang haba ng hair ko.

Good morning. :-)

I replied back. Wala ako masaveh. Gwaveh. PAra ulit kaming mga teenagers na
nagliligawan nito eh.

Free your schedule tonight, I want to take you out on a date.

Sabi niya. Buti na lang wala siya dito. Kakahiya naman maktia niyang nagtatalon ako
dito, tapos malawak ang ngiti, tapos namumula. Mukha tuloy akong naka-high ahhaha.

You're cute when you're blushing. Makes me want to kiss you.

Omo! Nakikita niya ako!

Lingon lingon lingon, omo nasa ent siya ng botique, kumakaway sakin habang
nakangiti.

Pupunta na dapat ako sa kanya ng umiling siya sabay turo sa phone.

Maya't maya nag-ring na ang phone ko.

"Love you.", sabi niya. O////////////////////////O He chuckled.

"H-hi,", sagot ko, alangan naman sabihin ko agad love you too diba? O////O

"Wag ka na lumapit dito, baka di ko mapigilan sarili ko, pakasalan na kita ngayon
na.", sabi niya.

HALA!

Kasal agad? O//////////////////O

"Don't stop blushing for me sweetheart.", sabi niya maya't maya. Hala, lalo akong
namula.

Naman eh!

"O siya, tama na, natetempt na ako pumunta dyan at halikan ka. See you later, love
you.", tpaos binaba na niya yung phone.

Kumaway na siya sakin, saka naglakad palayo.

Hihimatayin na ako sa sobrang kilig pramis!

O__________________O
Okay 7:00 na, what to wear? What to WEAR?! WHAT TO WEAR?!?!?!?!

Gawd, naturingan akong fashion designer, pero I can't find anything nice to wear.

Gusto ko I'm the prettiest woman alive pag nagkita kami ni Mark mamaya.

Hindi naman sa, dahil sa pangit ang mga gawa ko, in fact maganda yun mga yun, proud
nga ako eh, kaso talagang...

Alam mo yung feeling na sobrang kaba?

Di mo alam isusuot mo.

Nakakataranta?
Ganun yung nararamdaman ko ngayon eh.

Dito daw niya ako susunduin sa botique.

Sa rinarami rami ng pagpipilian kong damit dito sa racks dito sa botique, wala ako
mapili ni isa.

Pinili ko na lang yung isang dress. Nag-ayos na rin ako.

I have no idea kung saan niya ako dadalhin.

Maya't maya narinig kong may papasok ng botique. Sinilip ko.

Si Mark O////////////////////////////////////O

"Ready?", tanong niya.

Tumango ako, at tinanggap ang inaalok niyiang palad.

Jusmiyo garapon.

Kukunin na ako ng mga hapon.

Di ko na mapigilan ang rigodon

Ng pasaway ng puso kong parang tumakbo sa marathon.

Wahaha wala ako maisip na rhyme eh.

Kilig lang talaga.

Sumakay kami sa kotse niya at nagdrive na siya.

"San tayo?", tanong ko sa kanya.

You'll see.

Sabi niya sabay ngiti.

Wag mo kong nigtian ng ganyan. Gusto ko tuloy halikan ka ng bonggang bongga.

***

SANA NAGUGUSTUHAN NiYO ANG MGA LATEST CHAPTERS NA NiLALABAS KO.

THANK YOU ULiT!

COMMENT, VOTE AND BECOME A FAN!

Chapter 53

Papunta kami saan? Sa di ko alam...

-__-

Nakarating na rin kami sa wakas.

Teka mall??
Teka parang mali ata get-up ko ah.

Naman kasi, sana nilinaw ko kay Mark kanina, pahiya tuloy ata suot ko. Parang di
bagay magmall sa ganyan.

Tumitingin pa rin ako sa suot ko ng biglang pinukaw ni Mark ang atensyon ko.

Tinaas niya ang baba ko at tumingin ako sa kanya.

"Okay lang yan, don't worry.", sabi niya.

Nababasa niya ba nasa isip ko?

Well sabi mo eh.

Bumaba na kami at pumunta nasa loob ng mall.

Hayss, ang expected ko talaga na mangyayari, sa isang 3star restaurant kami kakain.
-__-

Naglalakad pa rin kami ng...

OMO... Nasa ice skating rink kami.

Brings back old memories.

And brings me back to reality. That I'm wearing a dress and heels, not jeans and
sneakers.

-___-
Pano ako makakapagskate nian.

Tinapik niya lang ako sa balikat at inalalayan niya ako papunta sa rink.

Naglakad kami papunta sa ent, Akala ko pasusuotin kami ng skates pero nagulat ako
ng biglang inalalayan niya lang ako na naglakad papunta sa gitna ng rink. Para daw
di ako madulas.

Omo, kami lang walang skates oh. Andami ngayon tao dun.

Kakahiya naman.

Andun pa rin kami sa gitna ng biglang may tumunog.

Oh, her eyes, her eyes, make the stars look like they're not shining

Her hair, her hair, falls perfectly without her trying

She's so beautiful, and I tell her every day

Yeah, I know, I know, when I compliment her she won't believe me

And it's so, it's so, sad to think that she don't see what I see

But every time she asks me do I look ok, I say

When I see your face, there's not a thing that I would change

Cause you're amazing, just the way you are

And when you smile, the whole world stops and stares for a while

Because girl you're amazing, just the way you are(yeah)

Her lips, her lips, I could kiss them all day if she let me

Her laugh, her laugh, she hates but I think it's so sexy

She's so beautiful, and I tell her every day

Oh, you know, you know, you know, I'd never ask you to change

If perfect's what you're searching for then just stay the same

So, don't even bother asking if you look ok

You know I'll say

When I see your face, there's not a thing that I would change

Cause you're amazing, just the way you are

And when you smile, the whole world stops and stares for a while

Because girl you're amazing, just the way you are

The way you are, the way you are

Girl you're amazing, just the way you are

When I see your face, there's not a thing that I would change

Cause you're amazing, just the way you are

And when you smile, the whole world stops and stares for a while

Cause girl you're amazing, just the way you are. Yeah

Omo, habang may background music sinasayaw niya ako sa gitna, nakatitig lang ako sa
kanya.

Di ko talaga alam ang nangyayari ngayon. Di ko alam kung ano ang sorpresang hinanda
niya para sakin.

Nagulat na lang ako ng humiwalay siya sakin at pinakita niya sakin ang nasa
paligid.

Yung mga nagskates kanina, umiikot sila, parang nakikisayaw samin. Pero bukod dun
may hawak silang props.

May umiikot, tapos binasa ko nakalagay sa cardboards nila.

"WILL YOU BE MY GIRLFRIEND?"

Napatingin ako kay Mark.

Kinakabahan ba siya?

Tumango ako.

Ngumiti.
Binuhat niya ako.

Naiiyak na ako.

Then he kissed me on the lips. Next na song nagplay na ulit.

This time di na kami sumayaw.

It's her hair and her eyes today

That just simply take me away

And the feeling that I'm falling further in love

Makes me shiver but in a good way

 All the times I have sat and stared

As she thoughtfully thumbs through her hair

And she purses her lips,

bats her eyes and she plays,

With me sitting there slack-jawed

and nothing to say

'Cause I love her with all that I am

And my voice shakes along with my hands

Cause she's all that I see

and she's all that I need

And I'm out of my league once again

It's a masterful melody

when she calls out my name to me

As the world spins around her she laughs,

Rolls her eyes and I feel like I'm falling

But it's no surprise

'Cause I love her with all that I am

And my voice shakes along with my hands

'Cause it's frightening to be

swimming in this strange sea

But I'd rather be here than on land

Yes she's all that I see

and she's all that I need

And I'm out of my league once again.

It's her hair and her eyes today

That just simply take me away

And the feeling that I'm falling further in love makes me shiver,

but in a good way All the times I have sat and stared

As she thoughtfully thumbs through her hair

As she purses her lips,

bats her eyes And she plays with me sitting there

slack-jawed and nothing to say

'Cause I love her with all that I am

And my voice shakes along with my hands

'Cause it's frightening to be swimming in this strange sea

But I'd rather be here than on land

Yes she's all that I see

and she's all that I need

And I'm out of my league once again

Pinapanood niya sakin yung mga nagskates.

Panibagong batch ng skaters. Umiikot sila samin. While skating and dancing with the
music. Pero bukod dun may hawak rin silang cardboard.
"WILL YOU MARRY ME?"

OMO!

Sa loob ng isang oras, he gave me two surprises.

I cried.
Not because I'm sad.

But because I'm overjoyed.

I looked at him teary-eyed.

Mukhang kinakabahan pa rin siya.

I nodded.

And said loudly.

"YES!", sagot ko sa kanya.

I saw relief in his eyes, He hugged me so tight.

I heard claps.

But I don't care.

Isang bagay lang ang iniintindi ko ng mga oras na yun.

Isang bagay lang na gusto kong iparamdam ng buong buo sa lalaking kayakap ko
ngayon.

Mahal na mahal kita Mark Jake Villaroman, Always and Forever.

***

Okay so last chapter na niyan yung next chapter. :-)

Thanks sa mga sumusuporta jan!

Di ko akalain na aabot ng ganito itong story na to.

Iba kasi feeling eh. Baguhan lang nga po kasi akong writer. And this is my first
story.

Overwhelmed ako.

Thank you AMOMERS!

Comment, Vote and become a Fan!

Last Chapter
Play the MV on the right part of the screen... -->

"Akala ko di ka papayag eh."

Sabi niya habang nag-uusap kami sa sasakyan.

After ng bonggang proposal ay sinolo na niya ako sa kotse niya. Sabi niya eh.

I smiled and kissed him.

"Pwede ba naman yun?", sabi ko sa kanya, niyakap ko siya.

"Posible, pero di ko hahayaan mangyari.", sabi niya habang nakatingin ng seryoso

sakin. "Kung kinakailangan kong kausapin ang parents natin para ituloy ang arranged
marriage natin dati, gagawin ko, magpakasal ka lang sakin.", sabi niya.

Aba parang yan lang din yung balak ko dati ah. Nung sinabi ko yung linyang...

Kung di kita makukuha sa santong dasalan, kukunin kita sa santong paspasan.

I giggled.

"I love you Mark." sabi ko sa kanya.

"I love you too Janelli.", sabi niya.

Chua-Villaroman Wedding: The wedding of the year

Yan ang headline newspaper ngayon sa social page.

Today is the day.

the day that we'll become one.

the day that i'll become Janelli Celest Villaroman.

"Gosh! Congratulations Sister-in=law!", sabi ng teary eyed na si Celine. I

chuckled. Talo pa niya ang mommy ko sa pagiyak. Actually, si mom nga ang
nagpapatahan ngayon kay celine eh.

>3<

"Grats babes!" sabi ni Dara at ni Monique

"Thanks...", I can't help but smile. Akalain mo nga naman, ang bilis ng panahon
ano?
Ikakasal na pala ako.

"Congrats Celest", sabi ni Christine. Tama invited nga siya. Haha. Bati na rin
kami. At isa rin siya sa bridesmaid ko.

Si Celine ang maid-of-honor. Best man naman si Drake.

Si Dara ang sa veil. Partner niya si Kevin.

Si Monique ang sa cord. Partner naman niya si Ryan. Tama may boyfriend na nga ang
bruha.

And si Christine ang sa Candle. Syempre si Paul, na nagbyahe pa galing sa ibang

bansa. Tapos na kasi ang vacation niya. Dumalo lang sila ni Christine para sa sa
event na to.
Andito rin sila Drake, Kevin and Paul para batiin ako.

"Thank you guys.", sabi ko.

"Bigyan niyo agad kami ng pamangkin ha?", sabi naman ni Celine.

Napaubo ako. Buti na lang wala akong kinakain ngayon or iniinom. Kundi,
mabibilaukan ako promise!
I'm now walking at the aisle, and the song started playing.

My father accompanied me together with my mother and we all walked til we reach the
altar.

Sa paglalakad kong yun, nakafocus lang ako kay Mark. I can't take my eyes off him.

My father gave my hand to Mark and Mark accepted wholeheartedly.

I smiled at him. He smiled back and whispered to me "I love you"

Time passed by and it's time to make our marriage vows...

"Well it's been five years... Can't hold back my tears... Cause I'm just so happy,
I'm marrying you today... As I take your hand... I, Mark Jake Villaroman, pledge
to be your man... I vow to love... to hold... to cherish... and never disrespect
the love we share... I'll be honest I cannot lie. There'll be real good days,
there'll be some bad times, I'll be standing right beside you my sweet baby, me and
love of mine. And you, take this ring, and I place it on your sweet lovely hand...
today is the day I married my sweet angel. I love you Janelli.", sabi ni Mark.

A tear fell from my eyes. Tears of joy. Oh! I love this guy so much!

"I, Janelli Celest Chua, take you to be my husband, my partner in life and my one
true love. I will cherish our friendship and love you today, tomorrow, and forever.
I will trust you and honor you, I will laugh with you and cry with you. I will love
you faithfully, through the best and the worst, through the difficult and the easy.
What may come I will always be there. As I have given you my hand to hold, so I
give you my life to keep.", sabi ko sa kanya, and he was also teary eyed.
All that happened in the past, no matter how bad or how good it was, I am
cherishing it all.

Kasi kung di dahil sa mga yun, I wouldn't end up with this guy, in this altar,
sharing vows with him.
"You may now kiss the bride.", sabi ng pari.

He pulled my veil up, and kissed me passionately.

***

WAAA TAPOS NA. T_T

HAHA. PASASALAMATAN KO LANG LAHAT NG MGA:

>NAG-ADD NG AMOM SA KANILANG MGA READING LISTS.

>SA MGA NAG COMMENT SA MGA CHAPTERS KO.

>SA MGA WALANG SAWANG NAGVOTES.

>SA MGA FANS KO :-)

>AT SA MGA TAONG NAGING FRIEND KO NA DITO SA WATTPAD.

YOU ALL MADE ME FEEL SO SPECIAL.

WALA NA AKO IBANG MASABI KUNDI THANK YOU! THANK YOU! THANK YOU!

***

ENDLESS LOVE - ENTRANCE SONG.