2016

Verslag van de tochten van GR25 (en zo)

Door: Voor GR25:

1
2
 Start seizoen 2016
En daar gaan we dan……………………….KLAAR VOOR DE START!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

3
No 25 230042 Openingstocht 2016, 6 maart 2016

13 van de 16 "tijdige" vertrekkers bereikten gezond en wel de finish. De andere 3 hielden het vanwege hagel
en regen snel voor gezien. Begrijpelijk maar achteraf bleek.........toch te snel omgekeerd. Arjan en Erik, te laat
aan de start, dachten door de route andersom te fietsen ons nog tegen te komen, maar jammer, wij fietsten,
door een "foute" keuze van mij (Hans), ook de route andersom. Maar uiteindelijk eindigden we dus met 15
man de tocht bij Den Heuvel

4
No 25 074058 Klompentocht 2016, 13 maart 2016
Zondagmorgen 8:00 uur, op de tuintafel nog een laagje vorst, maar de “groeiende” zon zou spoedig dat laatste
restje van een kwakkelwinter doen verdwijnen. Handschoenen, lange broek en ’t helmmutsje op, zo we
kunnen er tegen, op weg naar Den Heuvel voor de eerste “tocht met pauze” van seizoen 2016. Met 28 man
peddelden we relaxed via de buitengebieden van Nuenen, Nederwetten, Son, Best en Boskant naar café Oud
Rooy aan de markt in Sint-Oedenrode. De uitbater was duidelijk verrast door het aantal van onze groep en
het bleek al snel dat we maar genoegen moesten nemen met één kopje koffie of thee, en voor sommigen kwam
zelfs dat ene kopje koffie aan de (te) late kant. Effen wachten buiten, en hup weer met z’n allen op pad. Met
een duidelijk hogere, voor sommigen te hoge (??), snelheid verlieten we Sint-Oedenrode via Mariahout,
Lieshout om in Stiphout tot stilstand te komen door een valpartij. Er raakte er ééntje van ’t padje en hup met
drieën tegen de grond, maar “zonder erg” zoals de Vlaming zegt, bereikten we hierna Brandevoort, waar we
nog geconfronteerd werden met een jongeman die het nodig vond zijn vriendin/vrouw in elkaar te slaan. Al
met al dus een wat minder “geslaagde” tocht.

5
No 25 056065 De Griendtsveentocht, 20 maart 2016
Kwart voor acht, de wekker loopt af en buiten, achter de gordijnen van onze slaapkamer, grijs en grauw weer.
Buienradar belooft motregen en geen zon voor de ochtend. Toch maar even gaan kijken bij D’n Heuvel
hoeveel man zich niet laten weerhouden door het weer. Wederom, net als vorige zondag, gaan we met 28 man
op pad, deze keer oostwaarts via Griendtsveen naar Helenaveen. De stop was gepland bij de Halte, maar deze
horecagelegenheid heeft een nieuwe uitbater en een nieuwe naam: in d’Ouwe Peel. Wikepedia zegt o.a. het
volgende: Op 24 februari 2015 werd door de rechtbank Oost-Brabant het faillissement uitgesproken
over “Hotel-eetcafé De Halte”. Op vrijdag 29 mei 2015 werd de zaak heropend onder de naam “Hotel-eetcafé
In d’Ouwe Peel”. De nieuwe uitbaters zijn Sylvian Koopmans en Sandra van Cauwenberghe, tevens de
uitbaters van gemeenschapshuis De Gouden Helm in Helenaveen. Ook na de pauze bleef het, met
uitzondering van een paar beginnende zonnestraaltjes, een beetje somber en grauw. Maar droog en voldaan
en in een zonnige stemming kwamen we weer allen ongeschonden bij D’n Heuvel aan.

6
No 25 003070 Malpietocht, 28 maart 2016
KNMI geeft code geel af voor paasmaandag wegens harde wind Gepubliceerd: 27 maart 2016
07:41 Laatste update: 27 maart 2016 23:24

Het KNMI heeft voor tweede paasdag code geel uitgeroepen wegens zware windstoten. De
waarschuwing geldt voor het hele land. Ook Rijkswaterstaat heeft een waarschuwing
afgegeven voor weggebruikers. Maandag komen aan de kust zware windstoten voor, die
kunnen oplopen tot 100 kilometer per uur. Landinwaarts kan de windsnelheid een snelheid
van 90 kilometer per uur bereiken.

En toch stonden op deze maandag morgen acht man van Tourclub Mierlo klaar voor de start. Een klein
groepje, misschien omdat de rest afgeschrikt was door het KNMI bericht? Arjan, Carin, Erik, Floris, Frank,
Henk, Marita en Rob hopelijk hebben jullie “de wind mee” en ligt er in Zomerhof een energie boost in de
vorm van paaseitjes voor jullie klaar!

7
No 25 094078 Tobberstocht, 3 april 2016
Naast de omschrijving van wat eigenlijk een TOBBER is volgens MIK80 ( zie foto) kennen we ook nog de
volgende betekenissen in de Nederlandse Enceclopedie:1) Brekebeen 2) Harder 3) Haspelaar 4) Hij piekert
beetje voor beetje in de omwenteling (crypt.) 5) Iemand die veel met moeilijkheden te kampen heeft 6)
Martelaar 7) Piekeraar 8) Persoonsbenaming 9) Stumper 10) Sukkelaar 11) Sufferd 12) Sukkel 13) Sloof 14)
Stakker 15) Zebedeüs 16) Zielenpoot 17) Zwoeger. Maar de echte tobbers van de 30 deelnemers aan deze rit
waren Erik en Frank. Erik stond klokslag negen lek aan de start en Frank presteerde het om bij het vertrek
na de pauze ons allen te verrassen met een lege achterband. Overigens een Tobber is ook nog een lekker
biertje (zie foto),……………………was dat misschien de reden dat Henk Keulens deze keer met onze groep
meefietste?

8
Inschrijven uittocht 17 april
Fietsvrienden,

Zondag 17 april staat de Haspengouwtocht gepland voor Groep 25. Jullie kunnen je aanmelden tot
woensdag 13 April 24:00 uur voor deze tocht in België. We vertrekken zondag om 07:00 uur bij de Heuvel
in Mierlo en stappen in Borgloon op de fiets voor een tocht van 84km door het Belgische Fruitgebied.
Kosten voor de brandstof 8 euro pp.

Geef even door of je kunt rijden en hoeveel fietsen je mee kunt nemen.

Namens de commissie groep 25, Erik Grabis

Opgave naar mailadres e.grabis@zonnet.nl

No 25 161080 Corsicatocht, 10 april 2016

En daar ging GR25 van TCMierlo. Fietsen op Corsica, puur genieten van steeds wisselende panorama’s,
geurende planten en kronkelende, autoluwe wegen. Langs de Middellandse Zee spectaculaire rotskusten en
baaien met karakteristieke Genuese verdedigingstorens en romantische vissershaventjes en in het
binnenland is fietsen een ontdekkingsreis door woeste gorges, kastanjebossen, dennewouden en stille
bergdorpjes met prachtige klokkentorens in Toscaans barokke stijl. Heerlijk……………………..maar wat is dat?
Verdomme de wekker maakt een abrupt einde aan wat een droom blijkt te zijn. Zondagochtend, vlug de
koerskleren aan en op pad naar Den heuvel voor de start van de Corsicatocht in het mooie Brabantse land.

9
Met 29 man, een twintigtal meer personen als in mijn droom, reden we over autoluwe wegen via de buiten
gebieden van Stiphout, Lieshout, Mariahout, Sint-Oedenrode en Eerde langs Corsica naar De Reiger in
Zijtaart. Vandaar trokken we, na een verdiende pauze, wederom door buitengebieden terug naar Mierlo. Een
lekke band later waren we mooi op tijd thuis voor De Hel van het Noorden. Genieten was het en zal het ook
wel weer zijn, ook al is het een hel en geen Corsica aan de Middelandse Zee of Corsica bij Zijtaart.

10
No 25 213084 Haspengouwtocht, 17 april 2016
Borgloon, Kerniel, Jesseren, Piringen, Tongeren, Mal, Nerem, Vreren, Diets-Heur, Rutten, Lauw, Widooie,
Bommershoven, Heks, Broekom, Gutschoven en Mettekoven, Klein-Gelmen, Aalst, Kerkom-bij-Sint-
Truiden, Velm, Wilderen, Duras, Gorsem, Sint-Truiden, Zepperen, Rijkel, Hoepertingen en Borgloon, geen
aardrijkskunde les maar de gehuchten, dorpen of steden die we op onze Haspengouwtocht passeerden. Na
vertrek uit Mierlo om goed zeven uur begonnen we tegen negenen met veertien man in Borgloon aan onze
tocht. Echt schitterend weer was het niet. Wel koud, maar om het nou shit-weer te noemen…. neen!.

11
12
Hadden we toch moeten gaan voor een tocht in Droog-Haspengouw? Want volgens Wikepedia hadden wij
gekozen voor Vochtig-Haspengouw, het minder omvangrijke zanderige noordelijke deel van de Haspengouw
dat een overgangsgebied naar de Kempen vormt waar vooral fruit en zuivel geproduceerd wordt. Vochtig was
het niet en we reden alleen maar lek als de zon aanwezig was en zelfs in Heks, waar sommigen het somber
inzagen, scheen tijdens de kasseien klim een voorzichtig zonnetje, en na de klim zag iedereen het verdere
verloop weer zonnig in. Goed uitrusten in Mettekoven bij een kop (kuip) soep, kopje koffie, pittig of gewoon,
kopje thee of glaasje fris en hup op de fiets weer op weg naar Borgloon. De hele dag mooi droog gefietst!!
Goed en wel terug over de grens bleek inderdaad dat Nederland een waterland is en op de parkeerplaats in
Geldrop, bij MC Donalds, werd Marita nog verrast op een stevige regen hagel bui, jammer we hadden het zo
mooi droog gehouden. Na Haspengouw maar gauw naar huis!

No 25 122088 Zonnewendetocht, 24 april 2016

Hoe je het ook wendt of keert, een echt zonnige warme zondag was het vandaag niet. Zelfs Buienradar zag
voor het weer van vandaag wederom weinig zonnestralen. Toch fietsten we met 19 en na een kilometer of 4
met 18 man (Jan van Beek was het blijkbaar eens met de verwachtingen van Buienradar) met een stralend
gezicht helemaal naar America (in ‘t Limburgs: Amerika), een plaats in het noorden van de provincie
Limburg en één van de zestien kerkdorpen van de gemeente Horst aan de Maas. Via schitterende rustige
binnenwegen bereikten we daar na ruim 50 kilometer café Boems Jeu, thuisbasis van de groep Rowwen Hèze,
gelegen tegenover het geboortehuis van de medeoprichter DAF – autofabrieken Huub van Doorne. Leuke

13
weetjes, maar daar hadden we nu even niets aan, Rowwen Hèze was er immers deze ochtend niet en wij waren
met de fiets. Met wat minder tegenwind dan verwacht en met de hulp van vóór rijder Stijn Vinke (een dertiger,
niet qua leeftijd maar qua TCgroep) bereikten we vrij rap weer de finish. Zo dat zat er op, gedane zaken nemen
geen keer, wij fietsten met minder zonnig maar heerlijk weer.

14
No 25 172090 Kasteel Mauricktocht, 01 mei 2016
De kasteel Mauricktocht stond deze zondagochtend op het programma. En de weersvoorspelling was dat we,
in tegenstelling tot de afgelopen maanden, zouden mogen gaan genieten van prinsheerlijk weer. Met 25 man
stegen we op ons stalen / carbon / aluminium of titanium ros en in volle galop koersten we via Nuenen,
Gerwen, Nederwetten, Breugel, Son, Sint-Oedenrode, Boskant, Olland, langs Gemonde naar Sint-
Michielsgestel en V…., Maar nee, bij De Zwaantjes hielden we halt voor onze pauze. Zwommen deze zwaantjes
misschien in de gracht om Kasteel Maurick en had ik de ophaalbrug gemist? Zat ik met mijn hoofd in de
wolken en werd ik afgeleid door de luchtkastelen in mijn brein? Nee hoor, geen kasteel vandaag, dus het was
helemaal voor niets dat ik uitgezocht had dat in 1421 er sprake was van ene Catharina van Maurick, gehuwd
met Hendrik van Maurick, afkomstig uit Maurik, dat in Gelre gelegen was, die “hout eenen weert tot Vucht
met eenen berge daer een huys op staet met eene visscherien ende eenen beempde daertoe behoorende”.
Sedertdien sprak men dan van Kasteel Maurick te Vught, dus daarom heet het kasteel daar kasteel Maurick.
Vanuit de Zwaantjes ging na de pauze de tocht dus niet verder richting Vught naar Maurick maar tot mijn
teleurstelling sloegen we in Sint-Michielsgestel rechts af om via Spijt (van wie, waarvoor?), de buitenwegen
van Olland, Sint-Oedenrode , Mariahout en Stiphout het Mierlose thuishonk te bereiken. Geen kasteel
vandaag dus, maar wel de koning te rijk dat we weer met z’n allen een mooie tocht voltooid hadden, en…….een
gewoon huis / thuis is ook mooi!

15
No 25 173136 Kevelaertocht, 5 mei 2016
Op Hemelvaartsdag wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus is opgevaren naar de hemel.
Hoe hij opgevaren is, per boot, fiets of te voet…………………? Wij gingen in ieder geval met XX man op de fiets,
en, zoals ieder jaar met GR25 van TCMierlo, in de meimaand en deze keer dus op Hemelvaartsdag fietsten
we naar de bedevaartplaats Kevelaer en gewoonte getrouw staken we daar een kaarsje aan. Uiteraard niet
alleen voor “veel geluk en voorspoed” voor de toekomst maar ook als dank voor “al het goede” van het
afgelopen jaar (toch??). Daarna liepen we met z’n allen, de gelovigen en de overige (zij die het wel geloven),
gezamenlijk naar Café/Konditorei Heilen om de conditie weer op peil te brengen. Weggetrapte suikers en
vocht werden weer aangevuld en de lachspieren werden getraind door altijd weer opduikende drie-kwart
eeuw oude grappen over fietsen en Duitsers en ook met wat recentere en smaakvollere grappenmakerij.

16
Maar waarom Kevelaer eigenlijk een bedevaart plaats is weten we misschien niet? Welnu, voor hen die het
interesseert, even een op frisser of uitbreiding van je kennis. Na deze uiteenzetting ga ik weer verder met het
verslag van de tocht.

Bouw mij op deze plaats een kapelletje……………….zo luidde, meer dan 300 jaar geleden, rond Kerstmis 1641,
de geheimzinnige opdracht aan de vrome marskramer Hendrik Busman. Op zijn tocht van Weeze naar
Geldern, bij een zogenaamd Hagelkruis, op de heide van Kevelaer, daar waar nu de genadekapel staat,
bleef hij gewoonlijk enkele ogenblikken bidden. Plots hoort hij een geheimzinnige stem, uit de richting van
het kruis: "Bouw mij op deze plaats een kapelletje". In eerste instantie schenkt hij er weinig aandacht aan
(het lijkt wel een nuchter Tourclub Mierlo lid, die Hendrik). Maar op drie verschillende dagen hoorde hij
deze geheimzinnige stem. Met toestemming en met hulp van de toenmalige pastoor van Kevelaer, Johannes
Schink, begon hij al spoedig aan de bouw van een kleine kapel. Kort na Pasen 1642 krijgt de vrouw van
Hendrik, Mechel Schrouse, een nachtelijke verschijning. Zij ziet in een helder wit licht een kleine kapel met
daarin een afbeelding van O.L. Vrouw van Luxemburg. Het verhaal van de nachtelijke verschijning wordt
bevestigd door een verklaring van een wachter, die op zijn nachtelijke ronde een eigenaardig licht had
gezien in het huis van Busmans. Deze afbeelding van O.L. Vrouw van Luxemburg was kort daarvoor aan
haar te koop aangeboden door twee Hessische soldaten. Ze kocht het niet, want ze vond het te duur. Dit
verhaal is voor Hendrik de bevestiging van zijn Hemelse opdracht. Hij stuurt zijn vrouw op pad om de
afbeelding (een koperdruk) te verkrijgen, dat lukt haar na veel moeite. Het betreft hier een afbeelding van
O.L. Vrouw van Luxemburg, zoals zij daar vooral tijdens de pestepidemie van 1623 spontaan werd vereerd
als de “Troosteres van de bedroefden”. Met nog meer gedrevenheid zorgt Hendrik ervoor dat de kapel er
komt. Op zondag 1 juni 1642 (in alle stilte) is het zover. Pastoor Johannes Schink plaatst de afbeelding in de
kapel. De afbeelding, oftewel het genadebeeld, is een eenvoudige koperdruk ter grootte van 7,5 x 11 cm.
De tekst op dit prentje luidt: "Getrouwe afbeelding van de Moeder Van Jezus, de Troosteres van de
Bedroefden, in de omgeving van Luxemburg, beroemd door wonderen en vereerd door vele mensen". Op
dezelfde dag is er al een flinke toeloop van nieuwsgierige mensen. Het verhaal van deze wonderlijke
gebeurtenis gaat als een lopend vuurtje door de streek. Kevelaer wordt een bedevaartplaats. Op 8
september 1642, het feest van Maria Geboorte, gaan Reinier en Margaretha van Volbroek (ze wonen in
Hassum bij Kleef) met hun zieke zoon Peter op bedevaart naar Kevelaer. Peter is al vijf jaar verlamd en kan
noch lopen noch staan. Alles hebben ze al gedaan om Peter van zijn kwaal te bevrijden. Uiteindelijk zoeken
ze hun toevlucht tot O.L. Vrouwe van Kevelaer. Twee dagen na het bezoek aan Kevelaer kan Peter weer
zonder problemen lopen. Door deze wonderbaarlijke verhalen groeit de belangstelling voor Kevelaer. In
1643 vindt de eerste processie plaats, dit gebeurt vanuit Rees bij Emmerich. Te voet trekt een grote groep
bedevaartgangers, al biddend en zingend, naar Kevelaer. Al in 1643 werd met de bouw van een
bedevaartkerk, de tegenwoordige kaarsenkapel, begonnen. In de kaarsenkapel zijn grote kaarsen te
zien, die door de verschillende groepen pelgrims als ex-voto's geofferd werden. De schilden vertellen u, dat
vele bedevaarten kunnen bogen op een lange traditie. In 1654 werd het eenvoudige kapelletje van Hendrik
Busman vervangen door de tegenwoordige zeshoekige kapel, de zogenaamde genadekapel. Aan de
noordzijde ervan bevindt zich een opening in de muur, waardoor het beeld tijdens de bedevaarttijd vanaf
de straat zichtbaar is. Een lamp, links van het altaar, bevat in een door drie duiven gedragen schaal het
vredeslicht, dat in 1949 van Lourdes over Altötting naar Kevelaer gebracht werd. De drie duiven
verzinnebeelden de drie genadeoorden Lourdes, Altötting en Kevelaer. Een slang loert naar het licht. Deze
voorstelling vermaant ons, om een blijvende vrede te bidden, tot Haar, die de kop van de slang verplettert.
De Mariabasiliek werd gebouwd in de jaren 1858-1864. Het priesterhuis tegenover de genadekapel
werd in 1647 door de Oratorianen gebouwd. Met de aanleg van de kruisweg aan de rand van de stad werd
begonnen in 1889. In 1934 werd een begin gemaakt met een groots opgezette hernieuwing. In het nieuw
aangelegde Mariapark kreeg het oorlogsgedenkteken, de zogenaamde Schutzmantel Madonna, een
passende plaats. Evenals in het verleden is ook vandaag nog dit eenvoudige heiligdom van de Troosteres
der Bedroefden te Kevelaer, reisdoel van talrijke pelgrims. Zij komen van heinde en verre, uit binnen- en

17
buitenland. Zij zoeken troost in hun zorgen en noden op de lange pelgrimstocht van hun aardse leven. Zij
zullen troost vinden bij Haar, die ons door de Heer zelf tot moeder is gegeven.

Al dan niet op de hoogte van het hoe en waarom (maar na het lezen van boven staande in ieder geval een
stukje kennis rijker, fietsten we verder, op weg naar de oversteek bij de brouwerij in Arcen, dus vlug nog een
gelletje of krachtkoek voor het op peil brengen van de koolhydraten, even een tandje kleiner schakelen en
hop de pont af omhoog naar onze tweede pauzestop, cafetaria ’t Veen. Misschien nog te vroeg voor een frietje
en wellicht had moeder de vrouw nog een kliekje van haar middagmaal over, dus de laatste meegenomen
boterhammen / krentenbollen / broodjes werden soldaat gemaakt en een glaasje fris, een kopje koffie of thee
begeleide deze naar “de tank” van ons lichaam. Met deze brandstof konden we gemakkelijk de laatste 31
kilometer van de 136 kilometer lange tocht volbrengen. Pfff…eindelijk thuis, ’t was een hele mooie gezellige
“pelgrims”tocht.

Volgend jaar wéér paraat voor een hemelse tocht naar Kevelaer?

18
(Collage: Christian Meulendijks)

19
(Foto: Erik Grabis)

(Foto: Erik Grabis)

20
“Training” 7 mei
De weersvoorspelling was uitstekend, dus Annemarie en ik gingen, als training voor ons aanstaand verblijf in
de Alpen, even een paar kilometertjes wegtrappen. We besloten de Broekhuizervorsttocht van TCMierlo te
fietsen, met wind tegen 50 kilometer naar Broekhuizen en vandaar met de wind in de rug 60 kilometer terug.
De windvoorspelling klopte, een stevige tegenwind temperde het tempo redelijk. Maar wat een zonneschijn,
dat vroeg om een lekkere luierpauze op de oevers van de Maas. Heerlijk even wegdutten onder het monotone
klotsen van het Maaswater. Maar wat was dat daar aan de overkant, trillende spaken, ratelende derailleurs
en strakke zwart-rood-witte pakjes, verrek is dat niet Tourclub Mierlo? Natuurlijk de snelle jongens gingen
vandaag naar Kevelaer, nou dat zijn er ook niet veel. Wij waren afgelopen donderdag met 22 man in Kevelaer.
Maar het groepje trof het, de pont lag aan onze kant, dus ze konden even uitrusten. Dat even duurde nogal
even, net lang genoeg om ook de rest van de Kevelaergangers (fietsers) van TCMierlo tegelijkertijd met de
eerste groep over te laten varen, dus in totaal toch nog een redelijk aantal. Even een paar kiekjes maken en
daarna een kopje koffie en dan weer terug naar Mierlo. Daar hoorden we van een paar “het vocht op peil
brengers” dat ze een mooie tocht gefietst hadden.

Wij ook!.

No 25 035078 Ommeltocht, 8 mei 2016

Nog steeds mei, en niet zomaar een meidag, neen Moederdag vandaag. Een korte rit om weer op tijd bij
Moeders te zijn. De Ommeltocht, toevallig vandaag of toch niet? Wordt daar niet de moeder aller moeders
vereerd sinds in de 15e eeuw een genadebeeld van Maria werd gevonden, Onze Lieve Vrouwe van Ommel? In
21
eerste instantie werd er op de plek van de vondst een zogenaamd kèske gezet, een klein houten kapelletje op
een stok. Later kwam er een echte kapel. Na de Vrede van Munster werd openlijke belijding van het katholieke
geloof binnen de Republiek verboden. Het beeldje werd door de zusters van het nabijgelegen
klooster Mariaschool in veiligheid gebracht in Limburg, dat niet onder de Republiek viel. Daarbij bleef de
wagen waarop Maria werd meegenomen enkele malen steken. Dit zou opgelost zijn door Maria toe te zeggen
dat het maar tijdelijk zou zijn. Pas in 1840 keerde Onze Lieve Vrouwe van Ommel terug naar Ommel. Aan het
einde van de 19e eeuw werd voor haar een bedevaartkerk gebouwd. Deze kerk werd in de 2e Wereldoorlog
verwoest. In 1962 werd er nieuwbouw gepleegd met als resultaat een algemeen als een van de allerlelijkste
kerken van het bisdom Den Bosch beschouwd heiligdom.

Zij die opgelet hebben hebben nade pauze stop bij Jan Van Hoek de Ommelse kerk misschien zien liggen op
de terug weg. Zo niet, de meimaand is nog niet om en…….je kunt er op de fiets naar toe.

No 25 217113 Esbeektocht, 16 mei 2016

Als wielerliefhebber heb je vaak een haat-liefde-verhouding met de kasseien. Vooral in de Ronde van
Vlaanderen en Parijs-Roubaix geven deze kasseistroken een speciaal aspect aan deze wielerkoersen. Ook in

22
Brabant zijn er aardig wat kasseistroken en volgens de “kenners” valt er in Esbeek een kasseistrook te
trotseren. Zoeken, zoeken en nog eens zoeken maar geen kinderkop gevonden, misschien een andere steen
dan? Al dolend over internet, op zoek naar kassei, kinderkop of een andere buitenformaatse steen beland ik
bij Vandersteen ………….en dan is er snel een link gelegd naar onze racefietsen en onze Esbeektocht. Deze
striptekenaar liet weliswaar zijn Bokkenrijders niet op een stalen ros rond rijden, dat deed hij in een ander
verhaal, maar, net als volgens het volksgeloof, zijn personen of geesten gezeten op bokken het luchtruim en
het Kempenland onveilig maken. En ook zij moesten zo nu en dan even rusten van hun inspannende
“werkzaamheden”. Of zij ook kozen voor de Esbeekse pauzeplaats “In den Bockenryder” voor een hap of slok
is niet bekend. Wij parkeerden alle 14, of 13 want Herman verlaat de route in Middelbeers, ter plekke onze
“kaders” voor een verdiende pauze om daarna, met een volle bidon en vol goede moed, weer veilig richting
D’n Heuvel te trekken. Mijn vrouw en ik zelf kunnen helaas niet mee, wij mogen al om 11 uur op het
verjaardagsfeestje van ons kleinkind komen. Tot die tijd speuren we deze vroege ochtend de lucht na op
bokkenrijders en, wie weet, misschien zien we ook nog vurige tongen op deze Pinksterdag.

23
Aanmelden voor uittocht 22 mei 2016
Zondag 22 mei staat een uittocht op het programma van GR25. We fietsen de Knooppuntentocht Weert.
Omdat de aanhanger van de club gereserveerd is door GR16 voor hun uittocht gaan wij op eigen gelegenheid.
We vertrekken vanuit Mierlo om 7.30 en/of om 7.40 vanuit Geldrop (McDonalds). We starten dan in Weert
om 8.15. Op eigen gelegenheid betekent dat je zelf voor vervoer moet zorgen, dus zelf auto rijden en/of met
een andere auto meerijden. Meld je even aan bij Erik Grabis, dan kan hij het (eigen) vervoer of meerijden
verder regelen. Tot nu toe zijn we met 8 personen.

e.grabis@zonnet.nl
We starten en finishen Voorhoeveweg 2 Weert

24
No 25 191301 Knooppuntentocht Weert, 22 mei 2016
De Weersvoorspellingen zijn veel te negatief, regen, hagel, windstoten……..dat wordt dus geen “mooie”
uittocht vandaag!!

Omloop der Kempen vormt jonge renners

Zaterdag ochtend 21 mei 2016, het is vroeg, maar de krant is al in de bus gevallen. In het katern Regio Sport
valt mijn oog op: Omloop der Kempen vormt jonge renners. De Veldhovenaar John van den Akker laat
optekenen dat, dertig jaar na zijn zege, deze Omloop der Kempen de opmaat voor zijn profcarrière betekende.
John probeert nu, dertig jaar later, als koersdirecteur de Omloop der Kempen in Veldhoven in goede banen
te leiden. Naast de 68e versie van deze omloop (189 km)voor elite/beloftes vrouwen en mannen op zondag
organiseren TWC Tempo en TWC-ATB Brabantia deze zaterdag o.a. een toertocht van 65, 100 of, als je beide
lussen fietst, 165 kilometer. Volgens de organisatie is het leuke van deze toertocht dat deelnemers fietsen in
de entourage van een officiële klassieker wat deze tocht natuurlijk extra aantrekkelijk maakt. We besluiten,
mede door de weersvoorspelling voor zondag die niet al te best weer voor de GR25 uittocht belooft, dus
misschien gaat die wel niet door, te gaan voor De Omloop. Misschien dat wij ook (nog) gevormd worden? We
vertrekken gewoon van huis en zullen dan vanuit Veldhoven de 65 kilometer lus fietsen om daarna weer op
de racefiets naar huis te gaan, alles bij elkaar 112 kilometer, mooi dus.

25
Via Gijzenrooi, langs de High Tech Campus en dan binnendoor langs Waalre via De Run naar de start in de
Dorpstraat in Veldhoven. Daar schrijven we ons in en voorzien van kaderplaatje, banaan en suikerkoek gaan
we, nummer 501 en 502, op pad. Snel laten we de drukte van Veldhoven achter ons en via Zittard en Zandoerle
door Winterle, om Oost-West en Middelbeers heen, dwars door Netersel bereiken we de pauzeplaats in
Hulsel. Even bijkomen van de stevige tegen wind en dan weer volle moed, met voornamelijk wind-in-de-rug
en opnieuw een banaan en zoete koek terug naar Veldhoven via Netersel, Casteren, Hoogeloon, Knegsel en
Steensel. Daar is men ondertussen bezig met het plaatsen van dranghekken voor de wedstrijd van zondag.
Tijdens het afmelden, wel zo netjes, vingen we ook nog even een glimp op van John van den Akker, druk
doende met de voorbereiding voor het vormsel, denken we(?). Een mooie omloop en niet verkeerd, immers
Niki Terpstra, Lars Boom en afgelopen jaar nog Twan Castelijns (nu nog een “onbekende” in de Lotto-Jumbo
ploeg) grepen hier de zege en zijn ondertussen volleerd prof. Maar of wij als ruim zestigers nog in aanmerking
voor een veelbelovende sportieve profcarrière? Genoten hebben we wel van mooie rustige wegen en andere
“zaligheden” onderweg. Ruim op tijd waren we terug om Steven Kruiswijk (mede via ondersteuning van Twan
Castelijns) naar het roze tricot zien grijpen. Wij deden dat, als ware profs, al eerder.

Annemarie en Hans en, o ja, Steven

26
No 25 101104 Hunseltocht, 28 mei 2016
Hoe de tocht verlopen is valt te lezen in het stukje van N.D. (Nol Dijkkers) die een keertje met GR25 mee reed
(te lezen onder categorie A). Dus dan maar wat over de naam van de tocht. Hunsel is een klein kerkdorp in
Midden-Limburg, gelegen in een landelijk, agrarisch gebied in de gemeente Leudal, 10 kilometer ten
zuidoosten van Weert. De gemeente Hunsel is ontstaan op 1 juli 1942 uit de destijds opgeheven gemeenten
Hunsel, Ittervoort, Neeritter en de al tot Hunsel behorende kernen Ell en Haler. Per 1 januari 2007 is de
gemeente Hunsel, tesamen met Haelen, Heythuysen, Roggel en Neer, heringedeeld tot een nieuwe
gemeente Leudal. In één van de tot Leudal behorende plaatsen, en deze keer niet Hunsel, wat de naam van
de tocht doet vermoeden, maar in Ittervoort genoten we van een verdiende pauze bij Cafe De Tram. En wat
de website van de Tram beloofde klopte: Café de Tram is een gezellig dorpscafé, gelegen dus in het mooie
Ittervoort, vlakbij Thorn, op een knooppunt van wandel- en fietsroutes. U kunt genieten van een heerlijke
kop koffie met Limburgse vlaai op ons prachtig (verwarmd) terras. Maar aan al het goede komt een
end………….dus weer met z’n twaalven op pad naar huis. Niet elke website heeft het bij het juiste eind want
de voorspelde regen bleef uit en de gehele tocht bleef het droog, dus thuisblijvers….niet alles geloven.
Jammer, toch?

27
Op de Bianchi te gast bij de 25ers!
Noodgedwongen fietste ik de laatste 14 dagen erg weinig kilometers. Enerzijds door het werk maar ook door
een rugprobleem. Toevalligerwijze kreeg ik j.l. vrijdag de beschikking over de aangekochte Bianchi van zoon
Dirk. Na enkele aanpassingen in o.a. de afstelling van het zadel vlug even enkele kilometers maken om te
wennen. Op de terugweg in Mierlo sprak ik Huub die me er op attendeerde dat de 25 groep zaterdagmorgen
de Hunseltocht zou fietsen. Dat was voor mij een mooie gelegenheid om de draad weer op te pakken. Om
8.00 uur verzamelen bij Den Heuvel en natuurlijk kom je dan bekenden tegen uit de DiDo groep. Ja het was
er stil de afgelopen 14 dagen zeiden ze want volgens sommige praat ik vijf kwartier in een uur!! Ben me van
geen kwaad bewust overigens. Kennelijk hebben ze me gemist, haha. We vertrokken net na achten richting
Lierop. Dan naar Nederweert en via Weert het Leudal in. En wat is het daar mooi. Afwisselend landschap,
bebossing, weide, asperge velden, aardappelteelt en sierbloemen. Ook fraaie vergezichten maar ik denk dat
het uitzicht tijdens de pauze in Ittervoort door enkele mannen in de groep het meest werd gewaardeerd
en met een dikke tien wordt beoordeeld! De koffie smaakte goed en het moraal zal er beslist beter van
geworden zijn. Voor de thuisblijvers die er meer van willen weten verwijs ik graag naar Eric, Pim en Rob. Na
de pauze dan naar Grathem, Kelpen , Ospel en zo weer afzakken naar Someren, Lierop en eindstation Mierlo.
Ondanks de weersvoorspellingen, dachten wij dat het droog zou blijven en dat bleek ook. Het zat vandaag
allemaal mee. Een lekker temperatuurtje, weinig wind met af en toe een flauw zonnetje door het wolkendek.
Het moraal was goed en ondanks dat er bovengemiddeld werd gekoerst kostte het weinig moeite om vele
kilometers, de teller op de 28 te houden. Dat zal ook vast door de Bianchi komen want wat een topfiets. Ook
Carin is er zeer over te spreken, zij rijdt op de groene uitvoering. Steven Kruijswijk zal daar gisteren wel heel
even anders over hebben gedacht na zijn val in de afdaling in Risoul. Wat ontzettend jammer voor hem en
het Nederlands wielrennen!

N.D.

Mierlo Passion for Bikes, 29 mei 2016

Tourclub Mierlo organiseert op zondag 29 mei 2016 in samenwerking met John Knoops Passion for Bikes
haar jaarlijkse fietstoertocht “Mierlo Passion for Bikes”.

Race en MTB routes

Als primeur voor “Mierlo Passion for Bikes” worden dit jaar naast fietstoertochten op de weg ook MTB routes
aangeboden. Sportieve (race)fietsers kunnen dit jaar kiezen uit afstanden van 90, 115 en 140 km. De routes
zijn geheel vernieuwd, en leiden de deelnemers door het mooie afwisselende landschap van het Dommeldal
en het Groene Woud. De langere routes lopen vervolgens naar de Kampina (115 km) en de Loonse- en
Drunense Duinen (140 km). Voor mountainbikers zullen twee MTB routes van respectievelijk 30 en 45 km
worden uitgezet, deze kunnen worden gecombineerd tot een route van 75 km. De 30 km lus loopt in
noordelijke richting, en biedt naast een technisch parcours een beklimming van het Dak van Brabant. De 45
km lus loopt naar het zuiden, door het karakteristieke heide- en vennenlandschap van de Strabrechtse Heide
naar het Keelven. Alle routes worden goed zichtbaar uitgepijld, daarnaast zullen GPS-routes beschikbaar
worden gesteld. Onderweg zijn pauzeplaatsen ingericht voor de verzorging van de deelnemers. Na afloop
wordt de deelnemers gelegenheid geboden om hun fiets schoon te spuiten en gebruik te maken van een
douche.

28
Wielerterras op start- en finishlocatie
De startlocatie van “Mierlo Passion for Bikes” is bij Den Heuvel, Heuvel 2 in Mierlo. Hier kan tussen 8:00 en
10:00 worden gestart (voor de 140 km afstand geldt een uiterlijke starttijd van 9:00). Het inschrijfgeld
bedraagt 5 Euro (4 Euro voor NTFU-leden). Bij de start is een bewaakte fietsenstalling aanwezig en worden
de deelnemers onthaald met gratis koffie. Na afloop is er op het gezellige wielerterras gelegenheid om na te
praten onder het genot van een hapje en drankje. Tevens zullen in verschillende stands door de leveranciers
van John Knoops de nieuwste snufjes op het gebied van de wielersport worden getoond. Het goede doel
Ride4Kids Een deel van de opbrengst van “Mierlo Passion for Bikes” zal worden geschonken aan Ride4Kids
(www.ride4kids.nl), een stichting die zich door het organiseren van fietsevenementen inzet voor kinderen
met een energiestofwisselingsziekte. Vrijwilligers van Ride4Kids zullen aanwezig zijn om de activiteiten van
de stichting nader toe te lichten.

Tot ziens op zondag 29 mei a.s.!

Fotoverslag Mierlo Passion for Bikes

De Mierlo Passion for Bikes is succesvol verlopen. Mooi weer, mooie routes en nagenieten op terras met een
drankje en iets van de BBQ. Alle foto’s zijn via volgende link te bewonderen / downloaden..
https://goo.gl/photos/pDgT4ATyYpp5Jhm99

29
No 25 226100 Van Heuvel naar Heuvelhoftocht, 5 juni 2016
Acht uur start en deze keer, in tegenstelling tot vorige week, niet met 12 man richting zuidoost maar met 21
man naar zuidwest. Helemaal naar een land dat wel gaat mee doen aan het Europees kampioenschap
voetballen en dat was te zien, de zwart geel rode vlaggen wapperden vrolijk (en misschien wel meesmuilend
) naar ons. En dat was volgens mij niet vanwege de lekke band van Huub van even te voor. Maar wij zijn
“wielrenners” en geen voetballers en “wij” wonnen bijna de Giro dit jaar en jullie? Nou dan! Vol trots fietsten
we bij Hamont het Limburg van de Brabançonne binnen om via Achel, Grote heide, Neerpelt over het jaagpad
langs het Maas-Schelde kanaal waar we ons nog even ontfermden over een gevallen tegemoet rijder die even
niet oplette achter een loper / wandelaar (dus vol in de rem, toch?) en langs Grote Barrier in Lommel café
Heuvelhof. Daar genoten we van een plakje cake of sneetje suikerbrood (mocht nog net voor de start van de
Ramadan op 6 juni). Na een half uurtje was het weer tijd om huiswaarts naar Nederland te vertrekken. De
grens over onder langs Luyksgestel, Bergeijk, Westerhoven, Dommelen, Valkenswaard en Leende bereikten
we via Geldrop onze thuishaven D’n Heuvel. Robert en Erik dat was een mooie tocht die jullie gemaakt
hadden!! Effen nog een glaasje drinken ……………….. neen toch maar niet immers de ontvangst door een
tweetal leden van een andere groep van TCMierlo was nou niet bepaald vriendelijk en uitnodigend. Bedankt
daar voor en, “wie zonder zonden is werpe de eerste steen”. Ik denk dat we nooit geraakt zullen worden!

30
31
No 25 031100 Meijeltocht, 12 juni 2016
Vrijdag 10 juni is het EK voetbal 2016 in Frankrijk begonnen. Bijna geheel Europa doet mee en bijna alle
vlaggen wapperen daar. Alleen ons Rood-Wit-Blauw ontbreekt! We doen niet mee, echt niet!! En dan bedoel
ik natuurlijk niet de rellen van bijvoorbeeld Marseille. Maar weet je het nog?

Nederland, O Nederland. Samen zijn we sterk, eendracht maakt machtig. Hoe een klein land
groot kan zijn, is dat niet prachtig. Nederland, o Nederland je bent de kampioen. Wij houden
van Oranje, om zijn daden en zijn doen.

Diepe teleurstelling maar toch met slechts de herinnering moeten de voetbal liefhebbers onder ons het deze
keer doen. Maar wij, de echte “fietsers”, waren met z’n negenen en na de pauze met z’n tienen niet de
beroerdste dus enige steun van ons kon de voetbal fanaten in onze groep misschien een hart onder de riem
steken. We hebben ze gevraagd zich niet “blind” te staren op het voetbal en met ons mee naar Oranje en
weer naar huis te fietsen. Om het verdriet te verdrinken misschien een bittertje in de pauze? Dit EK-rondje
in Frankrijk doen we niet mee, bitter maar misschien dat “we” in de echte Ronde in/van Frankrijk Oranje in
het Geel krijgen? Dus de komende weken niet teleurgesteld omkijken maar gewoon weer verder de blik op
oneindig en het verstand op nul de komende vier weken en karren maar! Voetbal is maar een spelletje, toch?

32
No 25 121080 Vliegveld Nistelrodetocht, 19 juni 2016
“Fatherhood is an amazing journey”, oftewel “Vaderschap is een geweldige reis” Mochten daarom op
Vaderdag de vaders en eventueel toekomstige vaders binnen GR25 te samen met enige meefietsende
moeders, onder de goedkeuring van de achterblijvende moeders, vrienden of vriendinnen, het zondagse reisje
op de racefiets naar Aeroclub Nistelrode maken? Ik denk het! “Niet te lang weg vandaag” werd ons nog
nageroepen, dus, uiteraard gehoorzamend, een niet te lange pauze en rap en dus op tijd terug voor de
verwennerij thuis. Toch nog even informeren of ook wij een vlucht konden boeken, en dan natuurlijk niet een
vlucht uit het vaderschap maar een fantastische zweefvlucht boven de wegen en paden die we “normaal”
onder onze wielen wegtrappen. Dat kon! Mooi, tevreden en verder genietend op deze korte trip spoedden we
ons met zijn 21-en huiswaarts. Daddy is back home!

Greetings (Gegroet)

33
No 25 109100 Bergeijkse Barriertocht, 26 jun 2016
Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zouden we het vandaag droog houden dus wat hield ons
tegen om klokslag acht met 16 man te vertrekken voor een fietstocht, deze keer naar het buurland ten zuiden
van ons land, België. Niet te ver de grens over want zeker en vast zouden ze ons, “de Ollanders”, herkennen
en zouden we het gezeur moeten aanhoren dat wij niet mee doen en zij wel, iets met ene bal of zo? Maar zij
kunnen verliezen en wij lekker niet!! Maar allez verder. Hoewel de naam van de tocht doet vermoeden dat we
in Bergeijk zouden pauzeren deden we dat niet maar wel net over de grens in Lommel. Ter info: Lommel was
oorspronkelijk een stukje Nederlands grondgebied in de provincie Noord-Brabant. De Barrier te Lommel
vormde de grens met Overpelt, dat tot het prinsbisdom Luik en vanaf 1814 tot de Belgische provincie
Limburg hoorde. Na de afscheiding van België in 1839 was de Barrier geen grenspost meer, daar de grens
toen veel noordelijker kwam te liggen, bij wat Bergeijkse Barrière of Bergeijkse Barrier is gaan heten. En
daar dus vlakbij genoten we, na een pauze onderweg van ongeveer een half uur vanwege een lekke band, van
ons straf bakske koffie in ’t Tolhuis om daarna weer rap de fiets te bestijgen en onze grens weer op te zoeken,
gezwind erover en 47 kilometer Nederland later, maar nu na een pauze van zeven minuten na een lekke band,
effen nabuurten bij D’n Heuvel. Eén pilsje, vooruit twee dan. Je moet je grenzen kennen! Maar droog houden
vandaag?

34
No 25 032100 Loosbroektocht, 3 juli 2016
De kranten koppen zaterdag 2 juli: Juni recordnat in Zuidoost-Brabant. In het zuidoosten van het
land verloopt deze maand kletsnat door het grote aantal onweersbuien dat is overgetrokken.
Na de vele zware onweersbuien is de maandsom gestegen naar ongekende hoogte en daarmee
is het op veel stations de natste juni ooit. Het maandrecord zal op de meeste plaatsen ruim
scherper worden gezet. Maar juni is nu achter de rug het is juli vandaag, droog, fietsen dus en rap, want
misschien wordt de oude volkswijsheid “Als het koud en nat in juni is, dan is het heel het jaar ook mis” wel
waarheid. Met 24 man op weg naar Loosbroek, onder andere via Maaskantje, ’t dorpje bekend van de New
Kids. Wie kent ze niet, de Brabantse jongens met een zeer opmerkelijk taalgebruik en asociaal gedrag. Veel
minder asociaal, netjes twee aan twee fietsend in allemaal hetzelfde strakke pakje, op de sponsoring op de
broek na dan, bereikten we het pauze adres café Revival. Is ie dicht, open, dicht………neen toch open, gelukkig
maar. Als herboren, na ons kopje koffie of thee, maar weer met min of meer een weer om niet over naar huis
te schrijven, op weg naar huis. Waar blijft toch die zomerzon?. Donkere wolken hingen boven onze hoofden,
maar er viel verder niets uit. Mouwtjes konden uit, windstoppers werden open geritst, een beetje warmer
werd het maar vooral……het bleef droog.

35
36
Inschrijven uittocht Klimmen in de Voerstreek, 17 juli
Fietsvrienden,

Zondag 17 Juli staat de tocht Klimmen in de Voerstreek gepland voor Groep 25.

Jullie kunnen je aanmelden tot woensdag 13 Juli 24:00 uur voor deze tocht in Limburg.

We vertrekken zondag om 07:00 uur bij de Heuvel in Mierlo (voor de deelnemers uit Geldrop is er de
mogelijkheid om bij Mc Donalds te vertrekken) en stappen in Heerlen op de fiets voor een tocht van 96km
door het Limburgse en Belgische heuvellandschap. Voor alle duidelijkheid we blijven bij elkaar, bij een
klimmetje ieder voor zich maar blijven boven wachten totdat iedereen boven is. Dus iedereen kan mee ook al
ben je niet zo’n kei in het klimmen bovendien hebben we twee pauzeplaatsen in de route opgenomen. Ook
maken we nog een korte stop bij de Amerikaanse militaire begraafplaats Henri-Chapelle om stil te
staan bij de 7989 Amerikaanse militairen die gesneuveld zijn tijdens het Ardennenoffensief (december 1944-
januari 1945) of tijdens de opmars vanuit Frankrijk door België naar Nederland, begin 1945. Laten we hopen
dat de weergoden ons ditmaal goedgezind zijn en laten we er met zijn allen een leuke dag van maken. (Waar
gezelligheid voorop staat) Kosten voor de brandstof 8 euro pp. Geef even door of je kunt rijden en hoeveel
fietsen je mee kunt nemen.

Opgeven door een mailtje te sturen naar e.grabis@zonnet.nl

Namens de commissie groep 25 Erik Grabis

No 25 053105 Thorntocht, 10 juli 2016

Vorige week zagen we de eerste voortekenen, het was even wennen na juni, droog het regende niet. Vandaag
gingen we een stapje verder, de zon scheen volop, een heerlijke fietstemperatuur. Met 23 man gingen we op
pad richting Thorn. De pauze lag ruim over de helft na ongeveer 61 kilometer, niet zoals de naam van de tocht
doet vermoeden in Thorn maar in Stramproy. Over de Limburg-Brabant grens werd er lek gereden door
Robert en van de reparatie stop maakte Jos gebruik om zijn (tweede) “jasje uit te doen”. Nieuwe binnenband
erin ( het wiel) en karren maar, 100 meter op weg en stop weer lek, deze keer Erik. De verloren tijd
inhalen……………..opvoeren de snelheid dus. In Stramroy onder de parasols bij café De Luifel dronken we
lekker, uit het zonnetje, ons natje en droogde ik ondertussen wat op. Na de pauze reed ik niet meer voorop,
61 km vond ik wel genoeg, en ik koos een stekkie achterin. Kon ik mooi wat fotootjes schieten en onze groep
bekijken. Jammer dat er naast Robert verder geen vrijwilligers waren om voorop te fietsen, dus Erik maar
weer met mij als reserve. Achterin fietsend zag ik dat het blijkbaar erg moeilijk is je aan de regels te houden
want een aantal leden van onze groep deed dat beslist niet. Dus vandaar nog even een herhaling van wat de
commissieleden van vorig jaar uit hun Cursus Wegkapitein aan de overige leden van GR25 toen mee deelden.
Neem het in je op en neem het mee, en deze keer langer als 1 jaar AUB.

37
Daarnaast kent onze club ook nog wat regels en één daarvan is: Alle tochten, thuis en uit, worden
gefietst onder leiding van een “wegkapitein”, ondersteund door de overige commissieleden
en altijd achter voorrijders.Achter is toch geen moeilijk woord? En dan bedoel ik niet eens dat een drietal,
Andre, Huub en Tonnie, het zeer regelmatig nodig vind links van de groep en, nog erger, voortdurend links
van de middenstreep op de weg te fietsen. De verkeersregel (regel 1) zegt: fiets rechts. Misschien vind je dat
het gevaar wel meevalt voor jezelf maar besef dat je een gevaar vormt voor het tegemoet komend verkeer en
zeker een gevaar voor de rest van de groep die achter je fietst. Met andere woorden: Fiets in de groep…. ter
verduidelijking een groep wordt in dit geval gevormd door de mensen met de zelfde clubkleding aan als jijzelf
die ook nog eens dezelfde tocht als jij fietsen. Dus kort samengevat: fiets achter de voorrijders rechts op de
weg en dus ook achter de voorrijders op het fietspad (regel 6)

En dan nog iets, uiteindelijk kwam Tourclub Mierlo GR25 met 3 man aan bij D’n Heuvel, het eindstation van
elke thuistocht. Jammer dat men het regeltje op de website van TCMierlo GR25 Maar één ding is zeker:
samen uit, samen thuis aan de laars (race schoen) lapt.

Ik hoor het al………………………………………maar Tom Dumoulin kwam ook alleen aan de finish vandaag?

38
No 25 225096 Klimmen in de Voerstreek, 17 juli 2016
Wat is dat voor geluid? Rap uit bed en even door het gordijn gluren. Het blijkt een luchtballon te zijn die de
lucht in zijn ballon even stevig verwarmd. Hoe laat is het dan? Kwart voor zes in de morgen, geraas van de
luchtballon en verder stilte, stilte, stilte, enigszins verstoord door het monotone getik van onze wekker. Het
alarm zet ik af, daar zou mijn vrouw maar van schrikken (?) en ik begin een liedje te zingen. Ze wordt wakker
en even later zitten we, gehuld in onze wielerkleding, in alle vroegte ons kopje koffie en boterhammetje weg
te werken. Even de Thule achter op de auto de fietsen er op en op naar Den Heuvel voor een uittocht in de
Voerstreek. Daar horen we dat we vandaag met 11 man, vijf vrouwen en zes mannen, het Limburgse, een
stukje Duitsland en de Voerstreek met ons bezoek zullen verblijden. Met enige vertraging vertrekken we via
Mc Donalds Geldrop richting Heerlen. We parkeren bij het bedrijf van de ouders van Robert onze auto’s en
gaan van daar voor drie etappes op pad. Etappe 1 zal ons, via oa Duitsland op en af, doen belanden op de top
van de Vaalserberg al waar we genieten van Limburgse vla en grote, zeer grote, glazen fris of kannetjes koffie.

In etappe 2 dalen we na de groepsfoto meteen af de Voerstreek (België) in. Deze etappe zal ons langs de
Amerikaanse begraafplaats van Henri Chapelle voeren. Na een indrukwekkende stop al daar vervolgen we
onze rit richting Heijenrath. Vlak voor de pauze kiest een drietal, Robert, Christian en Hans, voor een zeer
pittige korte afslag via de Rode Kruisweg omhoog naar Hotel Heijenrath. En dan nu een kopje soep……niet
dus, “wij hebben nu geen kleine kaart” dan maar kofiie en/of fris, of de krentenbol en/of koek van een ander
en weer op pad voor etappe 3. Via Gulpen, Wijlre, Schin op Geul,Walem, Valkenburg (neen niet de Cauberg)
over Ravensbos langs Wijnandsrade over de snelweg (Wat is dat geluid op dat bruggetje, mijn wiel stuk
misschien???) over het merendeel dalende wegen terug naar het startadres. Even de handjes wassen en een
plasje plegen, of andersom, en via een omweg, de A73 en A67, vanwege wegwerkzaamheden op de A2,

39
huiswaarts. Bij Den Heuvel nog even napraten onder het genot van één of twee glazen double of tripel.
Gezellig, en na een balletje bitter, stukje kaas en stukje worst was de bodem voor een “gezonde” honger gelegd.
Even met de blijvers langs de frietzaak……………………………….om kwart over negen waren we thuis. We
hoefden niet meer te eten en konden meteen onder de douche. Vijftien en een half uur na vertrek zakten we
op de bank neer om de opgenomen touretappe even te bekijken. Jarlison Pantano wint, maar hij heeft
ongetwijfeld niet zo van het fietsen etc. genoten als wij vandaag. Dames en heren bedankt!!

40
No 25 046102 Peel en Maas tocht, 24 juli 2016
Ken ik die route niet van de ANWB, die route met die zeshoekige witte bordjes waarop een richtingspeil en
naam van de route staat? Ja, ik ken een Peel en Maas route, maar die is voor auto’s, hoewel mijn vrouw en ik
deze tocht wel eens per racefiets, je bent eigenwijs of niet, afgelegd hebben, immers ANWB staat toch voor
Algemene Nederlandsche Wielrijders-Bond? Even internet raadplegen. De officiële naam nu is Koninklijke
Nederlandse Toeristenbond ANWB en is de grootste vereniging van Nederland. En dan de Peel en Maas
route, wat zegt internet daar van? Eeuwenlang was De Peel een gebied van hoogveen, vennen, heide en
zandruggen, gelegen op de grens van Noord-Brabant en Limburg. Een troosteloze verlatenheid, nagenoeg
onbewoond en met zijn moerassen gevaarlijk om doorheen te trekken. De structuur van dit gebied veranderde
met de ontginning van de streek in de 19e eeuw. Het hoogveen werd afgegraven en vormde de grondstof voor
de turfindustrie. Later werd de bodem geschikt gemaakt voor land- en tuinbouw. Nu is een groot deel van De
Peel een cultuurgebied met vriendelijke dorpen, akkers en weiden, maar ook met veel natuurschoon in de
vorm van bossen, heide, veenplassen en stuifzand. Lengte toer: 107 kilometer. De route benadert de Maas in
de buurt van Broekhuizen en blijft de Maas volgen tot Maashees. Mooi om te fietsen is dat, maar helaas (of
toch niet) wij fietsten met 24 man voor de pauze een zuidelijkere route in een ruime boog om Nationaal Park
Maas en Peel om daarna in Kessel de Maas te bereiken. Voor die tijd moesten we helaas afscheid nemen van
Jan, zijn ketting zat muurvast tussen voorblad en frame. Jan stond er op (fietsen ging niet meer) dat we
doorreden, dus dat deden we toen maar. Via Helden naar de Maas en dan noordwaarts via Baarlo naar
Maasbree voor een stop bij de Pool. Net voor Maasbree reed, dat hoorden we achteraf want er werd geroepen:
“rijd maar door”, Pieter lek. Maar even later stopten we allemaal want Jos viel en Jac eroverheen. De
lichamelijke schade leek mee te vallen en de fietsen waren nog oké. Van de schrik bekomen toerden we vanaf
de pauze rustig huiswaarts. Eenmaal thuisgekomen even de vuile was buiten hangen om die te luchten (neen,
niet mijn hart), om daarna onszelf en die reukvrije wielerkleding een toch noodzakelijke wasbeurt te geven.
Helemaal schoon kwamen we uit de was en o ja……het was een mooie “groene” tocht. Een aanrader voor de
ANWB.

41
No 25 086101 Feyenoordtocht, 31 juli 2016
Jeetje, dat wordt een end fietsen vandaag, helemaal naar Rotterdam, waar Feyenoord De Kuip als thuisbasis
heeft. Gaan we helemaal daar naar toe, joh dat wordt aanpoten, ja toch, niet dan? Maar als ik op het GPX
plattegrondje van de tocht kijk zie ik dat we niet naar Rotterdam maar naar Nunhem, een kerkdorp uit het
Leudal, gaan. Waarom dan Feyenoordtocht? Wel nu zo heet een café al daar. Waarom Feyenoord was en nog
steeds is is de vraag. Een vorige eigenaar heeft lang geleden het café Feyenoord genoemd en wel om de
volgende reden: toen der tijd stopten daar regelmatig Feyenoord supporters als Feyenoord in het zuiden
moest voetballen en het café had geen officiële naam, in de volksmond werd het café Het Putje genoemd,
maar de eigenaar beloofde de supporters om het café Feyenoord te noemen en al dus werd het café al snel
omgedoopt tot café Feyenoord. Café Feyenoord is ondertussen al enige tijd Café Restaurant Feyenoord en is
niet altijd meer open en sinds die tijd stoppen de supporters er niet meer en sinds die tijd zijn ook wij op zoek
gegaan naar een geschikter café voor een pauze en dat werd Café Houben, een paar honderd meter verder op.
In ons zwart-rood-wit tenue, net als Feyenoord in hun thuiswedstrijden, fietsten 10 (net geen elftal) “hand-
in-hand-kameraden” twee-aan-twee” langs Lierop, Asten, Neerkant, Meyel, Beringe en Heibloem Nunhem
binnen. We voelden ons weer thuis in het fietsvriendelijke Hotel Café Restaurant Houben, in “de huiskamer
van Leudal”, zoals dit café genoemd wordt. De koffie- en theekannen stonden weer klaar. Maar ook aan deze
huislijke sfeer, kopje koffie, koekje, kopje thee en boterhammetje, kwam een eind, dus hup, geen woorden
maar daden, op weg naar ons eigen huiskamer in Mierlo of Geldrop. Langs Heythuysen, Leveroy, Ospel,
Heusden en weer Asten en ook Lierop rechtstreeks naar onze (bad-)kuip. Fris en gewassen genieten van de
rest van de zondag ( wie zal er de JC schaal winnen, PSV of Feyenoord?) en de week. Volgende zondag de
Hoogeloontocht. Ik ben best wel benieuwd waar we naar toe fietsen? Rijden we voor een pauze Hoogeloon
ook voorbij?

42
43
Luieren in de Alpen en de Drôme?
Vakantietijd………………heerlijk luieren! Maar geldt dat wel voor een niet meer werker, die luieren immers
toch al het gehele jaar door, toch? Zoals veel bakerpraat is dit natuurlijk ook niet waar want ook voor mij
geldt ”sinds ik niet meer werk kom ik tijd te kort voor al mijn werk”, of is dit ook weer bakerpraat, klets,
lariekoek gelogen of onzin. Om het luie zweet geen kans te geven gingen in ieder geval onze Santos Travel
Lite fietsen mee naar het zonnige zuiden, eens kijken of we daar ook bergen mee konden verzetten. Maar dat
zal wel want de firma Santos predikt dat dit de “superchique alleskunners onder de trekking fietsen” zijn.
Geen berg te hoog dus? Thuis had ik op de PC en met behulp van onze herinneringen en plattegrondjes uit
2001, toen we in Crest deelnamen aan de Franse Fietsweek, (een aanrader voor de fervente fietser, ieder jaar
vanuit een andere locatie in Frankrijk, 30 juli-6augustus 2017 in Mortange-au-Perche in
het Franse departement Orne regio Laag-Normandië) een aantal volgens ons mooie, GPX routes gemaakt in
de Drôme. In de Alpen hadden we in 2011 en 2014 de bekende toppen, Croix de Fer, Glandon, Col d’Ornon,
Alpe d’Huez (van twee kanten) en Galibier al eens met de racefiets bedwongen en we waren benieuwd hoe we
het eraf zouden brengen met de trekking fiets. Eraf zou wel niet zo moeilijk zijn maar erop? Terug naar onze
Gite in Pourchery (Vaujany) zou in ieder geval loeizwaar zijn, dat stond ons nog helder voor ogen. Cris Froome
gaf daar op 10 juni in het Critérium du Dauphiné nog iedereen het nakijken. Maar eerst naar de Drôme en ja
wel hoor wat de advertentie in de Volkskrant beloofde klopte 100%, het was echt een droomhuisje in de
Drôme. Het lag, zoals op de ontvangen routebeschrijving stond, vanaf de harde weg recht (ongeveer toch)
naar beneden en dat betekende dus voor elke tocht, te voet of op de fiets, onder volle inspanning en in het
kleinste verzetje, te voet of op de fiets, omhoog Een zware start maar uiteraard dus altijd een schitterende
finish. Het beste kan ik de wandel- en fietstochten met deze woorden samenvatten: fantastisch mooi, zeer
gevarieerd, verrassend hoog / steil, zeer groen, goede wegen, vriendelijke Fransen, bereidwillig om over te
gaan op Engels als onze kennis van het Frans niet meer toereikend was, naast de hoge stijging- en daling
percentages hoge temperaturen. Dat “goede wegen” is van toepassing omdat we onze trekking fietsen bij
hadden. Op onze tweede fietstocht werden verrast door de gedownloade route. Na een twintigtal kilometers
hield de harde weg op en ging het asfalt over in kiezel en vrij rap de kiezel in rotsen. Dit pad voerde ons
hotseknotsend langs een groot aantal windmolens, en met langs bedoel ik dus echt onder de wieken door.
Wat een luguber geluid nog aangewakkerd door een stevige Mistral. Even later kwamen we langs een met
hekwerk afgezet militair terrein waar de radar volop draaide. Wat we al vermoedden….. we werden in de
gaten gehouden toen we de windmolens passeerden, maar ja, je bent Nederlander of niet, de slagboom stond
open dus kozen we dit pad, maar geen nood “Big Brother was watching us” dus. De genoemde Mistral heeft
twee kanten: de goede, hij, of is het zij, blies ons soms bergop wind in de rug maar ook de foute kant van de
Mistral, bergaf en wind tegen moesten we soms stevig trappen om niet om te vallen of terug geblazen te
worden. Naast het fietsen hadden we ruim tijd gereserveerd voor stevige wandelingen. Eén daarvan was naar
de top van de bergkam waarop we vanuit ons pittoresk huisje uitkeken, via een middeleeuws dorpje, Poët
Laval, via een zeer lange klim naar Le Trou du Furet. Een zware en uitputtende bezigheid, maar de “weg”terug
vanaf de top terug naar Eyzahut vroeg, zoals onderweg op een bord in vlekkeloos Frans vermeld stond, om
enige klimervaring. Hollanders hè dus die ervaring hadden wij wel, toch? Meer dood dan levend kwamen we
op onze eindbestemming en vooral rustplaats aan. Na een paar dagjes cultuur snuiven in de omgeving en
heerlijk uitrusten en al vast dromen van de Alpen die nog op ons programma stonden verlieten we de Drôme
op weg naar Pourchery/Vaujany in die Alpen uit onze dromen.Wat fantastisch als je al de bekende zware
bergen al daar niet hoeft op (en af) te fietsen maar vanuit ruim 3000 meter hoogte van boven af kunt bekijken,
Croix de Fer, Glandon, Col d’Ornon, Alpe d’Huez Galibier en, in de verte, de door ons nog niet beklommen
Mont Blanc. Misschien iets voor volgend jaar? Wij gaan ook dan niet luieren, da’s zeker! Ook GR25 heeft de
afgelopen twee zondagen niet stil gestaan. Ik kreeg van Erik door dat er met 19 man de Hoogeloontocht
gefietst is met erg mooi weer. Dat weer liet de groep een beetje in de steek een week later toen er met 13 man
de Castenraytocht onder een beetje regen afgelegd werd. Luieren? Einde vakantietijd!

44
No 25 102102 Hoogeloontocht, 7 augustus 2016

Geen verhaal over Hoogeloon en Castenray want wij waren er twee weekjes niet bij.
No 25 105094 Castenraytocht, 14 augustus 2016

45
No 25 287089 ’t Ketelke Lozentocht, 21 augustus 2016
Kwart voor acht, de regen valt met bakken uit de lucht en Buienradar voorspelt niet veel goeds voor de
komende drie uren. Tegen achten, wie had dat verwacht, wordt het wat rustiger, dus vertrekken we toch naar
D’n Heuvel. Daar staan zeven man van GR 25 min of meer klaar voor de tocht. Vier leden van GR 28 besluiten
om zich bij ons aan te sluiten, voor zolang het droog blijft dan. De eigen tocht fietsen was voor hen geen optie
want geen van hen had de route. Iets na achten, het is droog, dus we vertrekken met elven. Vrij snel na de
start worden de sluisjes boven al stilletjes open gezet en op de Kempenweg / Provinciale weg wordt door drie
man gekozen voor een route recht naar huis en even later, in de Vaarselstraat besluiten nog drie man, waar
onder ikzelf het voor gezien te houden. Een kletsnat pak in combinatie met het ziek zijn van afgelopen dagen
leek mij geen verstandige combinatie. Misschien ook dat de vijf afhakers geïnspireerd werden door de naam
van het pauze adres ” De Stop”?

46
Info voor de Limburgse Bierroute van zondag 28 augustus

Voor zondag 28 augustus hoef je je niet in te schrijven.

Start voor de liefhebbers op de fiets vanuit Mierlo om 7:00 uur
Voor starters in Geldrop vertrekken we met de Mierlo-starters om 7:15 uur bij Groenrijk.
Voor de mensen die met eigen vervoer naar de Achelse Kluis rijden, we starten bij de Achelse Kluis
om 8:00 uur.
(graag even aan Erik Grabis doorgeven als je dit van plan bent, zodat we niet onnodig hoeven te
wachten als we voor 8:00 bij de kluis aankomen)

We hebben onderweg 2 pauzes en na afloop van de tocht nemen we voor de liefhebbers bij de
Achelse Kluis nog een heerlijke trappist.

Groet, ook namens Erik

HvdW

25 208118 Limburgse Bierroute, 28 augustus 2016

Afgelopen vrijdag was ik, waarschijnlijk vanwege de hitte ’s nachts, vroeg opgestaan en om in die vroege uren
toch maar iets te doen ging ik wat op internet surfen op zoek naar wat verfrissend nieuws over brouwerijen
in Belgisch Limburg, immers de Limburgse bierroute stond op het programma voor zondag de 28e. Even
later, tegen zevenen, valt de krant in de bus en wat schetst mijn verbazing: op pagina 10 en 11 van het Regio
nieuws heeft men het uitgebreid over een wedstrijd tussen 35 Brabantse brouwers om de BLB-beker,
de Brabantse Lekkerste Bierbokaal. Misschien iets voor een Brabantse Bierroute in de toekomst? Ik kom hier
verderop op terug maar nu op naar Belgisch Limburg. De Belgen mogen terecht fier op hun bier zijn.
Met 1600 variëteiten van gebrouwen bieren is België ontegensprekelijk het Bierland bij uitstek met zijn 225
brouwerijen en bierfirma’s. Van de 40 brouwerijen in Belgisch Limburg zijn er nog 13 actief. Hiervan gaan
we er met z’n zevenen, na een ietwat latere start (goed lezen, ook onze website, is soms moeilijk) een aantal
passeren of tegenkomen. Bij de start, De Achelse Kluis in Hamont-Achel zouden we in principe ook kunnen
starten met een biertje maar we besloten dat het misschien verstandiger was te wachten tot een later tijdstip
immers we zouden ook nog Ter Dolen in Houthalen-Helchteren, Sint-Jozef in Opitter en Martens in Bocholt
passeren om uiteindelijk weer te finishen bij De Achelse Kluis. We vertrekken rustig, want het is ver vandaag.
Over schitterende binnenwegen en over voormalige spoorbanen fietsen we langs of door Achel-Statie, Grote
Heide, Neerpelt, Sint-Huibrechts-Lille, Herent en Kleine-Brogel naar de eerste pauze in Peer. Nu een biertje?
Neen, snel een koffie, want niet iedereen heeft alle tijd, en weer op pad voor deel 2. Vanuit Peer trekken we
weer met zeven man via Wijchmaal, Houthalen-Helchteren, Sonsheide, Meeuwen, Gruitrode en Opitter
richting Bree. Herman vond het allemaal te lang duren, we hadden ondertussen drie keer lek gereden en het
repareren lukte niet altijd even snel, en hij koos dan ook een eigen route naar (zijn) huis. Team GR25 ging
met zes man verder via Bree naar pauze twee (dat rijmt), het Kerkpleintje in Reppel. Gesloten, dus hup naar
De Watermolen, een bij GR25 bekend pauze adres in Reppel. Tijd voor een wat langere pauze. We zetten onze
fietsen achter slot en grendel en genieten allen van een kop soep, een verfrissend glaasje of een kopje koffie,
sommigen ook nog eens van een stuk vla of overheerlijke enkele of dubbele portie poffertjes met ijs. Niemand
een biertje? Uitgerust en weer op volle kracht op naar deel 3 van de tocht. We verlaten Reppel en gaan langs
brouwerij Martens in Bocholt via weer Sint-Huibrechts-Lille en Achel naar De Achelse Kluis. De laatste
brouwerij dus……..nu dan ons biertje? Jazeker 1 blonde en 5 bruine Trappisten verlieten de abdij en
vertrokken via onze slokdarm zuidwaarts. Heerlijk, maar ja nu nog het laatste stukje naar Mierlo. Hans deed
47
het laatste stukje met de auto, hij was ook gestart bij de Achelse Kluis maar de andere vijf mochten weer op
pad met de fiets. Via de bekende route trokken we huiswaarts en vanaf Geldrop, waar Erik en daarna Robert
ons verlieten fietsten we gedrieën naar Mierlo. Aangekomen aldaar fietsten we naar Bacio en samen met
Christian genoten Annemarie en Ik van een heerlijk koel ijsje. Eenmaal thuis gaf onze teller 165 km aan,
Annemarie en ik zijn op de fiets naar Achel gegaan en dus ook weer terug van Achel naar Mierlo, een aardige
afstand in totaal met dit weer! De Bierroute was mooi, dus terugkomend op het krantenbericht, zoals ik in
het begin van mijn verhaal beloofde, misschien een Brabantse Bierroute? Alleen al in onze regio zitten een
stuk of negen brouwers: in Aarle-Rixtel wordt door Hooglander Bier Brouwerij Hooglander Saison en door
De Gieterij de Tripel 8% gebrouwen. In Helmond brouwt Brouwerij de Kat de Peel Ale, in Nuenen de
Brouwerij Nuenhem de Nuenhems Trots en in Eindhoven de Stadsbrouweij de 400 Volt Vanille, de Lux
Brewery de Quinoa Pale Ale en De Mouterij de Zwarte Smid. En dan kennen we nog de Macker die door
Brouwerij Rufus in Heeze gebrouwen wordt. Het rondje, het fietsrondje bedoel ik dus, hoeft dus niet eens
lang te zijn, zeker geen 165 kilometer. Je kunt dan onderweg misschien een paar biertjes of meer “verfrissend”
tot je nemen?

In ieder geval: Fiets ze en Proost!!!!

48
25 283090 Zwaantjestocht Sint-Michielsgestel, 4 september 2016
Swaen voert ieder kroeg
So wel in dorp als stad
Omdat hij altijd graag
Is met den bek in`t nat!

Teletekst voorspelde: zondag is het herfstachtig met regen en een stevige wind. Niet alleen de wind zat ons
soms tegen maar ook een klein keffertje viel ons bij de start lastig. Toen die met de staart tussen de benen het
hazenpad koos konden wij met achten verder op onze tocht. Gelukkig maar dat blaffende honden niet bijten!
Ook een geluk van het oponthoud bij de start was dat de voorspelde regen achterwegen bleef tot we 29 km
ver waren, net bij een viaduct in het zicht, zodat we tijdig onze regenjasjes aan konden trekken. Tijdens het
aantrekken trok een enorme regenbui over. Na deze stortbui trokken we verder over ’s lands natte wegen. We
kwamen gelukkig niet als verzopen katers aan bij ons pauze adres De Zwaantjes te Sint-Michielsgestel. Bij de
Zwaantjes dronken we een lekker warm kopje koffie en het droogden we onze regenjasjes en zemen in de
broek. Zoals het middeleeuws rijmpje boven al aan geeft kent iedere stad of ieder dorp wel een café,
restaurant, herberg of andere uitspanning met een naam refererend aan de Zwaan dus voor een natje en een
droogje waren we op de juiste plek. Er bestaat zelfs een uitdrukking “in het zwaantje wonen”. Dat betekent:
vaak in de kroeg zitten. Elke kroeg, herberg of restaurant De Zwaan zal een mooi verhaal hebben. Maar
waarom is de naam nou zo populair? De zwaan is o.a. het symbool van de eenzaamheid maar ook van trouw.
In de werken van Jeroen Bosch, geboren in 1450 te Den Bosch niet ver van Sint-Michielsgestel, krijgt de
zwaan echter een omgekeerde betekenis: liederlijkheid, onzuiverheid, prostitutie en dronkenschap. Vaak
duikt bij de door Jeroen Bosch geschilderde kroegen en bordelen de witte zwaan op aan een uithangbord.
Een rode vlag met een witte zwaan werd in zijn tijd gebruikt om een bordeel aan te duiden. In vroeger tijden
was de herberg het enige horeca-etablissement in de verre omtrek. Goede zeden waren er vaak ver te zoeken
en gezelligheid een ruim begrip. Men maakte er toen ook niet zo’n probleem van. In de loop van de tijd
verdween de prostitutie maar de zwaan bleef als aanduiding van het etablissement. Mooi dus, het thuisfront
hoefde zich daar dus geen zorgen over te maken. Een tweede kopje koffie konden we gerust, al ietwat
uitgerust, nemen. Is het droog? Hup met z’n achten vertrokken we voor deel twee huiswaarts. In een boog
om Gemonde, Sint-Oedenrode en Son bereikten we via Gerwen ons eindstation D’n Heuvel, geen Zwaan meer
gezien. Hondenweer, zoals voorspelt, neen maar wel vies na zo’n tocht, dus rap in bad of douche, na een
lekkere trappist ……niet alleen met den bek, maar ook met ‘t lijf in ’t nat!

49
Fruitoogstrit, zaterdag 10 sep 2016
Zaterdagochtend werden Annemarie en ik al vroeg gewekt door het aanhoudend kraaien van een aantal
vroege vogels. Nu we toch zo vroeg gewekt waren besloten we een eindje te gaan fietsen in het voorspelde
zonnige weer, maar waar? Al zoekend kwam ik op internet de Fruitoogstrit in Herk-de Stad tegen. De website
van de organiserende vereniging de Marathonfietsers beloofde exact waar we zin in hadden: De
Fruitoogstrit voert u langs een prachtig parcours doorheen de vele boomgaarden van
Haspengouw en Hageland, met mooie vergezichten en de vele verrassend mooie groene
plekjes van de streek. De rustige wegen voeren doorheen een vlak tot licht glooiend en
kleurrijk landschap. Dit is een vrouwvriendelijke tocht met bevoorrading onderweg. Dus hup
de fietsen op de auto en op pad naar Herk-de-Stad. Vanuit de parochiezaal te Donk vertrokken we voor een
tocht door het beloofde land. Niets gelogen, over werkelijk schitterende paden en wegen langs en door
boomgaarden, rijk aan appels en peren, trokken we van Donk, door Herk-de-Stad, Stevoort, Ter koest, St
Lambrechts Herk, Alken, Printhagen, Kokkelberg, Wellen en Berlingen naar Hoepertingen. Een korte pauze
met heerlijke koffie en een paar wafels later zetten we de tocht voort via Helshoven, Rijkel, Zepperen,
Kortebos, Kozen Heide, Kozen, Wijer, Schakkebroek en Rummen om weer te finishen in Donk. Alleen al de
namen van de gepasseerde dorpen deed ons smullen. Wat een heerlijke namen, bijna net zo heerlijk als de
smaak van de peren en appels die we onderweg aten. Nog even een glaasje fris in de parochiezaal en weer hup
de fietsen op de auto en terug naar Mierlo voor een heerlijke uitsmijter thuis. Jammer dat het maar 70 mooie
kilometers waren. 70, Appeltje, eitje dus.

50
51
No 25 278088 Bikkelstocht Vlierden, 11 september 2016
Vandaag stond de Bikkelstocht Vlierden op het programma van GR25 van TCMierlo. De bedoeling was om
onze pauze op het Roompot vakantiepark Bikkels in Vlierden te houden maar, helaas, vanwege de late
openingstijd moesten we hier van afzien. Waarom dit park Bikkels heet heb ik niet kunnen achterhalen. Al
zoekend kwam ik wel het volgende tegen. Bikkelen is in Nederland nagenoeg verdwenen, maar het is een
aloud behendigheidsspel, waarbij meerdere bikkels (in Nederland meestal de hielbotjes van een
schaap) gelijktijdig in de lucht gegooid moeten worden en met één hand opgevangen. Vangen is winnen.
Daarnaast kennen we, zeker zo interessant, bikkels als snoepgoed, de chocoladebikkels. Naast de chocola zijn
er puur natuurlijke smaakaroma’s aan toegevoegd. Deze komen het best tot zijn recht als ze worden verhit en
je ze laat smelten. Er zijn in totaal 34 smaken. En hoe eet je ze? Stop een Bikkel in je mond, niet bijten! Drink
koffie of thee. De Bikkel zal smelten. Ogen sluiten. Geniet van de smaakexplosie. Is de Bikkel op maar de
koffie nog niet? Neem er gewoon nog één! Vraag op het pauze adres of ze er hebben dan kan je testen en
proeven of je valt voor deze bikkels. Maar natuurlijk kennen we naast boven genoemde bikkels de ware bikkel.

De man of de vrouw die iedere zondagochtend, weer of geen weer, zijn of haar racefiets tevoorschijn haalt en
tegen de wind, over besneeuwde paden, onder een brandende zon, in een mistige nevel, onder een kletsnatte
hemel of over water opspattende wegen samen met de maten in een strak pakkie de kilometers asfalt of
botsende klinkers en kinderkoppen onder de wielen laat weg zoeven. Lekker gezond bezig, zo gezond dat af
en toe wel een chocobikkeltje in plaats van een banaantje, druivensuikertje, mueslireepje of isotone
sportdrankje verorberd mag worden. Gewoon smikkelen en bikkelen. En dat deden we deze zondagochtend
met 19 man. Allemaal goedgemutst meerden we In plaats van op vakantiepark de Bikkels aan bij café ’t
Ankertje aan de Vlierdense weg in Deurne. Daar vulden we onze bidons weer met hypothone drank, water
dus, en onze magen met een kopje koffie, thee en/of stukje vlaai. Gesterkt en met het vocht weer op peil lieten
we ’t Ankertje achter ons en gezwind trokken we huiswaarts, zo nu en dan vol in de ankers maar toch
ontspannen koersend kwam d’n Heuvel in zicht. Met toch een beetje een bikkel gevoel rap naar huis,
smikkelen van een verdiend middagmaal.

52
53
No 25008080 Nederweerttocht, 18 sep 2016
De zomer achter de rug? Misschien. Zeker was dat we alle 23 de wind vandaag een stuk “van achteren” oftewel
in de rug hadden op onze tocht via ’t Limburgse Nederweert en weer terug naar ’t Brabantse Mierlo.
Nederweert heette overigens oorspronkelijk Merefelt, wat ‘te midden van meren’ betekent, of later, Weert
van den nedersten eynde, weer later verbasterd tot Nederweert. Een andere uitleg van ‘Mereveld’ of ‘Merefelt’
is dat de benaming afstamt van het Germaanse woord ‘mar‘, wat paard betekent, en het eveneens Germaanse
‘vilde‘, wat veld of plaats betekent. Het Mereveld zou een paardenwisselplaats uit de Romeinse tijd zijn
geweest. Omdat wij onze stalen ros zeker nog niet hoefden te wisselen reden we nog een eindje door richting
Maarheeze naar de Daatjeshoeve. Daar aangekomen gaven we onze rossen en onze benen de broodnodige
rust. De Daatjeshoeve is gebouwd in 1941 door een rijke industrieel uit Weert. Deze in de oorlog gebouwde
boerderij vernoemde hij naar zijn vrouw: Daatje, vandaar de naam Daatjeshoeve. Alleen mevrouw Daatje
wilde hier niet wonen en zo werd de boerderij steeds voor een pachttijd van 6 jaar verpacht aan
boerengezinnen. In april 2007 is Daatjeshoeve gekocht door een familie die er hard voor gewerkt heeft om er
voor te zorgen dat in april 2009 Fiets en wandelcafé Daatjeshoeve geopend kon worden. Op 1 januari 2015
hebben Pieter van ’t Zand en Heske Hofstede het stokje overgenomen en Daatjeshoeve omgedoopt tot
Huyskamer Daatjeshoeve. Hun motto is: Het onmogelijke wordt hier direct gedaan…wonderen duren iets
langer…toveren gebeurt op aanvraag en af en toe produceren we een mirakel. We lieten ons de koffie in hun
huyskamer mirakels goed smaken maar of zij a.u.b. ook nog het onmogelijke ‘goed droog weer voor op de
terugweg’ direct voor ons konden toveren? Omdat één lid van onze groep last kreeg van hartritmestoornis
besloten Annemarie, Christian en ik om samen met hem te wachten tot dat ritme weer normaal was en daarna
hebben we hem op een rustig tempo, iets minder dan een kwart van zijn aantal hartslagen, over de kortste
weg naar huis vergezeld. Overigens het in de pauze gevraagde toveren op aanvraag werkte. Zowel wij als de
overige 18 van de groep, 1 man was al vóór de pauze omgekeerd, kwamen geheel droog thuis, ondanks de
door buienradar beloofde regen.

54
Twee komt na één
Afgelopen zondag schoven Christian en Annemarie en ook ikzelf na de pauze onze sportieve drang even naar
de plek twee om een in onze ogen veel belangrijkere taak op ons te nemen. We zouden niet verder ‘knallen’
met GR25 maar we begeleidden een teamlid met hartritmestoornissen, na een verlengde pauze om even de
motor tot rust te laten komen, op een rustige manier naar zijn thuis. Tevreden dat we hem ‘mooi’ naar huis
begeleid hadden reden we gedrieën naar ons eigen thuis. Maandag was de tevredenheid over wat we zondag
gedaan hadden nog steeds even groot maar onze sportieve drang van die zondag was echter nog niet gestild
en omdat Annemarie en ik ‘de tijd aan ons zelf hebben naar men zegt: omdat ik niet meer werk’ kozen we
voor een nooit gefietste route, oorspronkelijk van TWC Vélo uit Meijel maar met een persoonlijke twist, over
ons onbekende wegen via de streek rond Ospel en Heibloem naar het Oranjehotel in Meijel. We genoten, ook
onderweg, van een heerlijk na-zomer zonnetje en tijdens de stop bij een uitgebouwd Oranje hotel van een
overheerlijke tosti-tonijn-tomaat-kaas. Daarna fietsten we over een smal binnenpaadje Meijel uit en over wat
meer bekende wegen bereikten we ons Mierlo’s thuis. Totaal niet moe besloten we ergens in het vervolg van
de week nog een tochtje te maken, maar eerst even een telefoontje naar het teamlid dat zondag ‘niet goed
werd’. Hij had zijn hartslagmeter de zondag verder aangehouden maar van een stoornis was die zondag totaal
geen sprake meer geweest. Ook de maandag was er geen enkel probleem meer geweest. Mooi, ook voor hem
scheen het zonnetje weer. Omdat we ook woensdag nog steeds totaal niet moe waren en ook voor ons het
zonnetje scheen besloten we de Knooppuntentocht Weert van 101km te gaan fietsen. Deze tocht stond op de
kalender van GR25 maar was vanwege het slechte weer op zondag 22 mei niet door gegaan. In 2004 hadden
Annemarie en ik deze tocht, toen nog ‘gewoon op papier’ gemaakt en in dat jaar en in 2007 hadden we met
Randonnees II (de vóórloper van GR25) genoten van deze landelijke route. Vorig jaar had ik deze route op
basis van de genoemde knooppunten omgezet naar een GPS-route. Tijdens het fietsen komen we er achter
dat je dit niet zomaar één op één kunt doen. De knooppunten klopten wel, zowel in België als in Nederland,
maar de verharde wegen waren toch wel erg vaak omgeruild tegen grind- en zandpaden. Voor Annemarie en
mij en naar bleek ook voor onze fiets en bandjes geen probleem maar deze route vraagt toch wel om gedegen
55
aanpassingen als men hem (haar) weer op de kalender wil gaan zetten. Wij genoten met volle teugen van de
kleine smalle binnenwegjes en paadjes en deze keer wel moe waren we blij onze auto op de parkeerplaats
weer aan te treffen. Twee schitterende tochten, twee genietende personen, twee blij vermoeide mensen maar
dat is allemaal niets vergeleken met één weer gerust iemand! Want das pas hartstikke mooi!!!!

No 25 015079 Westerbeektocht, 25 sep 2016

De meteorologische herfst is al sinds 1 september onderweg en de astronomische herfst hebben we 21
september mogen begroeten. Normaal gaat herfst gepaard met vies, guur, koud en nat weer en dientengevolge
ook met een geringe opkomst, maar dit jaar hebben we alleen nog maar last van vallende bladeren en deze
keer alleen vanwege de droogte. Over vallen gesproken: ruim 71 jaar geleden, op 3 februari 1945, valt een
Britse Lancaster bommenwerper, op terugreis van een bombardement boven het Duitse Bottrop, door een
Duits jachtvliegtuig aangeschoten (niet dronken) uit de lucht in Westerbeek. Een replica van deze Lancaster
bommenwerper zien we, vrijwel meteen na vertrek na de pauze, bij de kerk nog net boven de grond uitsteken.
Zoals ik boven dus al schreef viel het weer dus ontzettend mee, dus met 20 man trokken we deze eerste
herfstzondag onder een heerlijk zonnetje noord -oostwaarts over zeer mooie landelijke wegen langs Helmond,
Deurne, Ysselstein en Merselo naar café Dinges in Westerbeek. Omdat de zon volop scheen gingen we met
z’n allen, gezamenlijk aan één tafel buiten op het binnenhof van het café zitten. Volop genietend van ons natje
en droogje (ook mijn brood was van de vorige week) vloog het half uurtje pauze vliegensvlug om, iets wat dus
in en om Westerbeek niet altijd gebeurt. Dus hup weer in de stijgbeugels en weer op pad. Ook nu weer trokken
we over verkeersluwe landelijke wegen langs De Rips, Milheeze, Bakel, Nuijeneind en Aarle-Rixtel via

56
Stiphout en Brandevoort naar d’n Heuvel. Een mooie tocht en een mooie ‘zomers’ voelende ochtend rijker
waren we al vrij vroeg thuis, een meevaller voor het thuisfront, toch? Volgende week maar weer zo’n weer?

57
25 279069 De Molen Milheezetocht, 2 okt 2016
Deze tocht, in 2015 nieuw door mij gemaakt, hadden Erik, Robert, Annemarie en ik op 20 december 2015
voorgereden. Die dag was het weer ons gunstig gezind. Een heerlijk ochtendzonnetje beloofde een
ontspannende fietstocht. De afspraak die we met Erik en Robert op zaterdag gemaakt hadden dat we, als het
weer het zou toelaten, voor de laatste keer vóór de donkere dagen rond de Kerst op pad zouden gaan konden
we nakomen. De website van het pauze adres, café De Molen, gaf aan dat om 11 uur de deuren open zouden
zijn maar helaas wij troffen een donkere afgesloten locatie aan, dus doorfietsen maar. Ontspannen trapten
we toen, zonder pauze, de resterende kilometers naar huis. Vandaag waren de weersvoorspellingen rondweg
onheilspellend, de heenweg zouden we waarschijnlijk nog wel droog kunnen afleggen maar na de pauze, vanaf
11 uur, zou de regen met bakken uit de hemel vallen. Toch vertrokken we met negenen vol goede moed noord
-oostwaarts met de (KPN-)Toren van De mortel nu eens links dan weer rechts of recht van voren in beeld.
Toen we hem eindelijk niet meer zagen naderden we, ondertussen met 8 man want Paul draaide af bij de
Bakelse plassen, geheel volgens Buienradar, droog Milheeze. We zagen van verre dat er een jaarmarkt /
braderie in het Centrum aan het Kerkeind aan de gang was, een gezellig beeld. Effen een stukje lopen naar
café De Molen. Daar had ook Toerclub Mariaheide op hun Kleine Peeltocht van 75km, net als wij, de pauze
gepland. Ook daar een gezellig beeld, een bont kleurenpalet aan wielerkleding, geel, zwart, wit, rood. En dan
was ook nog de koffie bruin. Rond half 12 zouden we onder hevige regen moeten vertrekken maar…. geen
drup. Onder een mager gelig zonnetje verlieten we de jaarmarkt met z’n goudvissen, tweekleurige cavia’s,
bruine hamburgers en bonte kleding, eigenlijk dus alle kleuren van de regenboog. Donkere wolken in de verte,
zo nu en dan veranderend naar grauw grijs, begeleidden ons, de als een gesmeerd draaiende molen fietsende
groep, naar huis. Droog, ondanks Buienradar!!

58
No 25 082065 Leenderbostocht, 9 oktober 2016
Om al vast te wennen aan het winterseizoen, wanneer door velen van ons de mountainbike weer van stal of
van de haak gehaald zal worden, fietsten we vandaag de ‘bossen in’. Niet dat we over single tracks de knoestige
boomwortels moesten ontwijken of bukken voor laaghangende takken, neen dat nou ook weer niet, maar een
“beetje” ATB-weer was het toch wel. Vallende eikels, walnoten en kastanjes klopten zo nu en dan aan op onze
helmen (o, zijn die dáár voor?) en de vallende en gevallen bladeren zorgden voor een ietwat glibberig pad
waar we op ons moesten begeven. Omdat alle commissieleden er op deze tocht waarschijnlijk niet zouden
zijn had Erik mij afgelopen zondag gevraagd de groep ‘de weg te wijzen’. Tot mijn verbazing stond hij toch
aan de start, foutje van hem, zijn afwezigheid zou pas volgende week zijn. Maar niet alleen dat hij er was was
verrassend, ook een aantal personen was door het zomerse ochtendzonnetje blijkbaar uit de winterslaap
gewekt. Of was het ‘t latere tijdstip van vertrek en/of de lengte van de tocht? Met z’n allen op weg naar
Valkenswaard via het Leenderbos onder een stralende zon naar de pauze in café Zomerhof. Een heerlijke en
eigenlijk verrassende naam voor een pauze adres van een herfsttocht. Van daar fietsten we in een schitterende
slinger van 21 personen in gelijke outfit via de Malpie, Leende en Sterksel weer naar huis. Klaar voor het
winter seizoen? Met zo’n stralend weer nog even niet!

59
Wijziging GPX Peeljuweel Ospeltocht van zondag 16 oktober
Vanochtend hebben Annemarie en ik de tocht van aanstaande zondag gefietst. Even om ‘zeker te spelen’
omdat deze tocht vorig jaar door mij op de PC gemaakt was en ze/hij nog niet door de commissie voor gefietst
was. Er zit 1 aanpassing vanwege een niet te fietsen stukje in de oorspronkelijke route. Ik heb de oude versie
aangepast en de nieuwe versie op deze site gezet. Als het zondag net zo’n mooi weer is als vandaag wordt het
weer genieten.

Groetjes, Annemarie en Hans

60
Algemene Ledenvergadering 31 oktober 2016
De komende Algemene Ledenvergadering van Tourclub Mierlo wordt gehouden na de laatste clubrit op
maandag 31 oktober 2016:

Datum: maandag 31 oktober 2016

Tijd: 20:00 uur

Plaats: zaal “denheuvel”, Heuvel 2, Mierlo

Noteer nu al 31 oktober in je agenda. De vergaderstukken worden nog toegezonden.

No 25 281064 Peeljuweel Ospeltocht, 16 oktober 2016

Is het geen juweel, de Peel? ‘Een heerlijk gebied om te fietsen en als je je ogen de kost geeft kan je genieten
van een schitterende natuur. De vele intieme dorpjes, boeiende winkelsteden, diverse fiets- en wandelroutes
door de mooie natuurgebieden vragen zeker om een ontdekking’. Zo dat was even een stukje PR over de Peel.
We gaan fietsen! Wij vertrokken zondag vanuit D’n Heuvel op onze ontdekkingstocht richting Limburg met
25 man. Midden in de natuur op de grens met Brabant zouden we, als we de PR over de Peel moeten geloven,
heerlijk tot rust komen en genieten van al dat moois waar Limburg en Brabant bekend om staan. Een rust die
we volop in deze prachtige en veelzijdige omgeving zouden moeten kunnen vinden. Maar van rust is
natuurlijk geen sprake als je je op de racefiets door het Brabantse en Limburgse voort beweegt, maar genieten
deden we natuurlijk volop. We gaven onze ogen de kost fietsend langs Nationaal Park de Groote Peel, een
vogelrijk natuurgebied en over de kaarsrechte peel-wegen. Rechte wegen geven je namelijk de gelegenheid
om echt rond te kijken. Moe van al dat rond kijken, of van het fietsen, een pauze hadden we na 32 kilometer
wel verdiend. En een mooie plek om je fiets te laten rusten is Het Peeljuweel in Ospel, ‘het rustpunt in het
jachtige dagelijkse bestaan omgeven door het schitterende Limburgse Peellandschap’ Even genieten van een
lekker kopje koffie, thee of chocolademelk en heerlijk weer tot rust komen en dan, hup, weer het “warme”
herfstweer in. Op naar Mierlo ‘Rust en Ruimte’ om na een lekkere verfrissende douche op de bank rustig te
kijken naar het WK wielrennen in een kaal bloedheet woestijngebied genaamd Qatar. Qatar kan dan wel
bekend zijn om zijn Pearl, geef mij het juweel De Peel maar!

61
No 256 016058 De Arktocht, 23 oktober 2016
Volgens de overlevering bouwde Noach, je mag ook Noë zeggen, de Ark volgens de Bijbelse overlevering op
last van God, die hem hiervoor nauwkeurige aanwijzingen gaf. Toen de vloed aanstaande was, liet God van
alle basissoorten van de landdieren en vogels een mannetje en een vrouwtje naar de ark komen. Ik denk dat
er ook twee fietsers bij waren, immers da’s toch een apart soort volk? Ook moest er van al het eetbare voedsel
een hoeveelheid worden meegenomen. Als laatste gingen Noach, zijn vrouw, hun drie zonen en hun vrouwen
de ark binnen. Toen begon het veertig dagen en veertig nachten hevig te regenen en kwam de vloed. Honderd
vijftig dagen gingen voorbij voordat het water zakte en de ark vastliep op een berg. Na een raaf en driemaal
een duif eropuit te hebben gestuurd om te achterhalen of de aarde opgedroogd was, verlieten Noach, zijn
gezin en de dieren die met hen waren de ark. Ik vermoed dat toen ook de twee wielertoeristen van boord
gegaan zijn, immers het was droog weer dus hup van boord en op de fiets. Wij bestegen vandaag in ieder geval
de fiets en gingen met 13 man op zoek naar de Ark, op zoek naar eetbaar voedsel en drank voor tijdens onze
pauze. Onderweg hebben we door de mist het meeste van de omgeving gemist maar de Ark, ‘vastgelopen’ niet
ver van huis in Maarheeze, konden we toch vinden net over de helft van onze geplande tocht. Noach en z’n
vrouw hebben ondertussen de zaak overgedaan aan Kees en Theo en ondanks het feit dat nu twee kapiteins
het ‘schip’ varende moeten houden werden wij mooi op tijd, snel, goed en erg goedkoop van ons natje en
droogje voorzien. Beide kapiteins en hun ‘mannen’ hielden een oogje in het zeil zodat wij na de pauze allemaal
van een drankje en hapje voorzien tevreden en uitgerust ‘met de wind in de zeilen’ huiswaarts konden keren.

62
63
Sponsor/Sluitingstocht 30 oktober t.b.v. PHIL FONDS
Ons medelid Bart van der Putten zet zich al jaren in voor het Phil Fonds. Het bestuur heeft besloten hem te
helpen door de laatste tocht van dit jaar aan te wijzen als sponsortocht. Bart zou het zeer op prijs stellen als
jullie allen voor, tijdens, of na deze tocht een (kleine) bijdrage willen doen. Uw bijdrage is belangrijk om het
doel te bereiken:

Doel:
De Stichting Phil Fonds biedt op een directe en kleinschalige manier hulp aan kinderen met een handicap
in de Filippijnen voor het volgen van (speciaal) onderwijs en bij het opzetten van opleiding- en
welzijnsprojecten voor hen. Het Phil Fonds helpt deze kinderen zoveel mogelijk in hun eigen omgeving.

No 25 061040 Sluitingstocht, 30 oktober 2016

Vroeger, toen toch alles nog beter was volgens een gevleugelde uitspraak van menig ouder persoon, droeg
deze tocht de naam Oostappentocht. Oostappen is een buurtschap van Asten en ligt vlak bij de buurtschappen
Voorste Diesdonk en Achterste Diesdonk. Ik weet niet of jullie het gemerkt hebben tijdens het buurten/fietsen
maar we hebben zowel buurtschappen de Voorste als de Achterste Diesdonk en Oostappen gepasseerd. We
hebben het er tijdens een pauze niet over kunnen hebben want we moesten de tocht, 40 kilometer, met 29
man in één ruk ( op een noodstop vanwege een lekke band na) afleggen en eenmaal terug in D’n Heuvel,
genietend van rijk gevulde soep en goed belegde broodjes, hadden we gespreksstof te over over de nabije
toekomst met onze ATB fiets of over de al lang geplande rust tot 5 maart 2017. Ons ‘fiets-jaar’ zit er wéér op
dus volgend jaar kunnen we, allemaal weer een jaartje ouder dan bij de start van het nu afgelopen ‘fiets-jaar’,
terugkijken op een ‘vroeger is alles beter jaar’! Vroeger alles beter? Welnee immers ‘vroeger is het nu van
toen’. Voor nu, tot ziens, tot straks in 2017. Oh nee, eerst nog tot morgenavond op de Algemene
Ledenvergadering van ‘onze’ club. Groet, HvdW

64
65
No 25 077068 Kluistocht, 6 november 2016
Het fietsseizoen van TCMierlo zit er op. Maar zolang het mooi weer is blijven we, de Gr25-liefhebbers van de weg,
gewoon door fietsen. Ik ging op zoek naar een route die we al lang niet meer gefietst hadden en vond een route uit
2012. En zowaar het was droog vanmorgen. Bij d’n Heuvel stond een grote groep fietsers klaar om te vertrekken maar
het grootste gedeelte koos voor een Gr20 route op de weg, al dan niet met MTB. 5 Man bleef er over voor onze
fietstocht richting België, Herman, Bert, Erik, Annemarie en ik. Herman en Bert kozen de koppositie op de heenweg en
vertrokken, stevig doortrappend, richting de grens. In de buurt van Lierop begon het (al) te regenen en we besloten
om te keren als de regen aan zou houden of verergeren. Mooi, het werd snel droog en dat bleef het ook verder de
gehele tocht. Herman zocht, zoals hij van te voren al zei, net voor de pauze een eigen route naar huis. Met 4 kwamen
we bij een geheel “nieuw” Forum in Hamont aan. Zeer modern, maar of dat nu een verbetering was? Na een kopje
chocomel of cappuccino vertrokken we weer richting Mierlo. Erik en ik namen de kop en peddelden, met mee en dan
de wind in de rug, over mooie landwegen en bospaadjes terug naar Geldrop waar Erik en Bert ons verlieten. Van daar
fietsten Annemarie en Ik nog naar d’n Heuvel, effen checken maar daar waren de MTB’rs al vertrokken. Blij dat we
gegaan waren doken we in een warm bad. Het was toch wel ‘frisjes’ geweest.

Het kind van de nieuwe Forum eigenaars (foto siert de wand)

66
Ik mag, in tegenstelling tot vorige jaren, geen routes voor het na-seizoen meer op de website van TCMierlo zetten

dus tot….

Hans van de Wijdeven

67