SAMBATRA

BOKY SAMBATRA
no hovakiana manomboka
Alahady 28 JONA 2020
Toy izao ny PLANINA araka ny fandaminana

nomen'ny FOIBE MANERAN-TANY
1-Herinandro : 28 JONA - 04 JOLAY 2020 : TOKO 01
2-Herinandro : 05 JOLAY - 11 JOLAY 2020 :TOKO02

Sambatra ny malahelo am-panahy-----Sambatra ny madio
am-po
3-Herinandro :12 JOLAY -18 JOLAY 2020 : TOKO 02

Sambatra ny mpampihavana----Hianareo no
fahazavan’izao tontolo izao
4-Herinandro :19 JOLAY -25 JOLAY 2020 : TOKO 03

Tsy tonga aho handrava-----mahazo misaotra ny vadiny va
ny lehilahy?
5-Herinandro :26 JOLAY -01 AOGO 2020: TOKO 03

Aza mianiana akory----- aoka ho tanteraka hianareo
6-Herinandro: 02 AOGO-08 AOGO 2020: TOKO 04
7-Herinandro: 09 AOGO- 15 AOGO 2020: TOKO 05
8-Herinandro: 16 AOGO- 23 AOGO 2020: TOKO 06

Aza mitsara-----koa amin’izany nainona nainona tianareo
hataon’ny olona amianreo
9-Herinandro :23 AOGOSITRA 2020 : TOKO 06

Fa ety ny vavahady ------tsy nianjera satria naorina teo
ambony vatolampy
SAMBATRA Pejy faha 2 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

TENY MIALOHA
An'aliny maro amin'ity boky mitondra ny lohateny hoe

"SAMBATRA" ity no efa natonta tamin'ny tenim-pirenena roapolo teo ho
eo, satria efa tamin'ny taona 1896 no namoahana azy voalohany. Any
amin'ireo firenena miteny anglisy dia maro ireo fanontana natao tamin'ny
dikan-teny mitovy saingy tamin'ny habeny sy rafi-takila samihafa
Tamin'ireo boky natonta teo aloha, noho ny fiezahana hanatratra

rafitakila manokana, dia nisy andalan-tononkalo notsongaina, niaraka
tamin'ny fankatoavan'ny mpanoratra, izay nampidirin'ireo mpanonta teny
anelanelan'ny lahatsoratra. Ato amin'ity fanontana ity dia ireo tononkalo
nofantenan'ny mpanoratra sy nampidiriny tao amin'ny lahatsoratra ihany
no nohazonina. Mora ampiasaina kokoa ity boky ity satria ahitana
fanoroana toko sy andininy sy lohahevitra.
Enga anie ny lesona avy amin'ny fampianaran'ny tompo izay atolotra

etoana mbola hanohy hanazava sy hankahery ary hitondra fitahiana ho
an'ny olona rehetra. Izany no fanirian'ny mpanonta sy ny
Tompon'andraikitry ny
Ellen G. White Publications.
WASHINGTON, D.C.22 Jona 1955

SASIN-TENY
Tso-drano avy any ambony, feo avy amin'Andriamanitra — izany «ilay toriteny
teo an-tendrombohitra». Natolotra ny taranak'olombelona izy: ho fitsipika harahiny, ho
fanazavana ny diany, ho fanantenany sy fiononany, ho fifaliany sy tohan'ny ainy eto
amin'ity fiainana ity. Ilay Mpitoriteny malaza indrindra sy Mpampianatra mahay
indrindra no nitonona ireo teny nampitondrain'ny Ray ham bara amintsika olombelona.
.Sambatra», hoy i Kristy. Fiarahabana izany — Tsy ho an'ny mino ihany, fa ho an

'ny taranak'olombelona tontolo. Toa hadinony fa tsy any an-danitra Izy tsy akory, fa eto
an-tany, ka ny fomba fiarahaban'ny any amin'ny tanim-pahazavana no nampiasainy.
Nigororoana avy teo am-bavany, toy ny ony maria, ireo teny kanto nizarany harem-
piainana ho an'ny mpihaino Azy.
Tian'i Kristy hampahalalaina antsika marimarina ny amin'izay toetra

ankasitrahany sy azony tahina. Tsy nahoany ireo be hambo fandokan'izao tontolo izao,
fa nohatoniny tamim-pitiavana kosa ireo nihatahan'ny sasany. «Sambatra ireo» hoy Izy,
satria mety handray ny fahazavana sy ny fiainana.
Tsy nanenenan'i Kristy velilvely ny namoronany ny olombelona, na dia tsinjony

aza ireo loza maro hianjady amin'izao tontolo izao. Tsy dia Ota sy fahoriana ihany tsy
akory no hitany eto, fa mbola misy koa zavatra hafa tazan'ny fahendreny tsy hita lany sy
ny fitiavany tapitra ohatra. Tsinjony fa misy lalana hahafahan'ny mpanota sy
hahatrarany ilay fetra ambony natolony azy. Fantany fa na dia efa nanamavo ny
famindrampony sy nandevona ilay fahamendrehana nomen 'Andriamanitra azy aza izy
ireo, dia mbola azon'lzy Mpamorona havotana indray, ho voninahitry ny Anarany.
Tohan'aina ho an'ny mpanota mandritra ny andro iainany ny «toritenin'i Kristy teo

an-tendrom bohitra» - Firavaka soa nirotsaka avy tany amin'ny trano firaketan'ny lanitra
ireo teny kanto nambarany. Ho an'ny taranaka rehetra sy ho an'ny antokon'olona rehetra
ireo fitsipika nasehony. Ary hafanam-po masina no nanesika an 'i Kristy hanambara
amim-pinoana sy amimpanantenana fa asambatra» ireo rehetra voatonontonony ireo,
satria manana fo mora amboarina hanatratra ny toetra ilaina aminy. Koa ny
fandraisan'ny mpino ny fiainana atolotry ny Tompon 'aina no ahazoany manatratra ny
marika napetraka hokendreny.

TOKO VOALOHANY
TEO AN-TENDROMBOHITRA
Efajato sy arivo taona rnahery talohan'ny nahaterahan'i Kristy tany Betlehema, dia nivory
teo amin'ilay lohasaha mahafinaritr'i Sekema ny Zanak'i Isiraely, nihaino ny feon'ireo mpisorona
nanakoako avy tamin'ny tendrombohitra manodidina, nitonona fitahiana ho an'ny mpankatò ny
didin'Andriarnanitra sy ny ozona ho an'ny tsy mpankatò: «Fitahiana, raha hohenoinareo ny didin'i
Jehovah Andriamanitrareo ary ozona kosa raha tsy hohenoinareo ny didin'i Jehovah
Andriamanitrareo» - Deo. 11: 27 , 28. Koa ilay tendrombohitra Gerizima izay niavian'ny feo
fitahiana tamin'izay andro izay, dia nomena anarana hoe: tendrombohi-pitahiana. T sy nahatan
teraka ny toky nomeny hanatratra ny fetra am bony natolotra azy anefa ny Isiraely, koa dia tsy avy
teo amin'io tendrombohitra io intsony no niavian'ilay fitahiana hanafaka izao tontolo izao amin'ny
fahotana sy ny fahoriana. Tsy Josoa intsony koa no voatendry hitarika ny olon'i Kristy ho ao
amin'ny tena fialan-tsasatry ny finoana. Eny, tsy i Gerizima intsony no atao hoc tendrombohi-
pitahiana, fa ilay tendrombohitra tsy manana anarana akory, eo anilan'i Genesareta, izay
nitenenan'i Kristy ireo tenirn-pitahiana ho an'ny mpiainany sy ho an'ny vahoaka koa.
Andeha ange isika hiara-mipetraka amin'ny mpianatra eo antendrombohitra mba hitsapa ny

eritreritra sy ny fihetsehantsaina tsaroan'ny fon'izy irco. Nokcndren'i Kristy ho an 'izay rehetra
mihaino azy ny teny nambarany, ka aoka koa isika ruba hitazana ilay aina vaovao sy hatsaran-
tarehy kanto mitaratra ao amin'izany fampianarana izany, ary handraoka ho antsika ireo lesona
saro-bidy maro voafono ao anatiny.
Hafa mihitsy ny nanampoiza_n 'ny sarambabem-bahoaka ny fomba fiasan'izany atao hoe

Mesia, hany ka raha vao nanomboka ny asany tety an-tany ny Mpamonjy dia nolaviny. Difotry ny
lovantsofina sy ny fombafomba ivelany ny fanahy tia vavaka, ary rnpiavonavona sy rnpimatimaty
amin'izao fiainana izao no nitana sy nanazava ny bokin'ny faminaniana. Nanantena Mpanafaka ny
Jiosy, kanefa tsy Mpamonjy hanafaka azy amin'ny fahotany, fa Andrian-dehibe hanitsakitsaka ny
firenena hafa rehetra e0 ambany tongony. Niezaka i Jaona mpanao batisa, nentanin'ny hery
nananan'ireo mpaminany fahiny, hiantso azy ho amin'ny fibebahana; kanefa foana ihany izany.
Tsy nahoan'ny olona akory ilay teniny teo anilan'i Jôrdàna nilaza an'i Kristy ho
Zanak'ondrin'Andriamanitra, hanafaka ny fahotan'izao tontolo izao. Niezaka koa Andriamanitra,
hitarika ny sain'izy ireo handinika ny faminanian'i Isaià manambara ny hijalian'ny Mpamonjy,
kanefa tsy nety nihaino izy.
Raha izay mantsy no mba nanaiky hamboarin'ny fahasoavany ireo mpitarika tamin'ny
IsiraeJy, dia ho notendrin'i Jesösy ho solon-tenany teo amin 'ny olona izy. Tany Jodia no nitoriana
voalohany ny fiavian'ny fanjakan'Andriarnanitra, ka niantsoana voalohany ny mpanota hibebaka.
Nasehon'i Kristy aza fony Izy nandroaka ireo mpandoto tempoly tany Jerosalema fa Izy no Mesia,
dia Ilay tonga hanadio ny fanahy ho afaka amin 'ny halotoam-pahotana, ka hahatonga ny olony ho
tempoly masina ho an'i Jehóvah. Kanefa noheverin'ireo Jiosy ho fietrena arnbany loatra ny
mandray ity Mpampianatra tambanivohi-dahy avy any Nazareta ity. Koa nony niverina
fanindroany tany Jerosalema indray i Jesösy, dia nampangaina teo anatrehan'ny Sinedriona, ka
saika maty teo mihitsy raha tsy ny tahotr'ireo manampahefana ny vahoaka. Dia niala tany Jodia
Izy, ka niditra hanohy ny asany tany Galilia.

Nitohy volana vitsivitsy ny asany tao, vao narnbarany ity «toriteny teo an-tendrombohitra»
ity. Na dia nanaitaitra ny sain 'ny antokon'olcna rehetra aza ilay hafatra notoriny hatraiza hatraiza
hoe «Efa akaiky ny fan.;akan'ny'lanitra» - Mat. 4:17 dia vao mainka nampiroborobo ny
firehitr'ilay - fanantenana diso tao amin'ny vahoaka izany. Niely hatrany ivelan'i Palestinina ny
lazany, ka samy nanampo Azy ho ilay Mpanafaka nantenaina ny vahoaka rehetra. Olona sesehena
no nifanety nanara-dia Azy, ary akory ny hafanam-pon'izy ireo.
Tonga izao ny fotoana hiraisan'ny mpianatra bebe kokoa amin'i Kristy, hiarahany mitondra
Arniny ny asa farnonjena ny very, satria efa voaantso manokana ho amin'izany izy, mba tsy avela
hirenireny foana intsony toy ny ondry tsy manana mpiandry ireto vahoaka maro manaraka Azy.
Ny sasany tamin'ireo mpianatra ireo dia efa tafaraka tamin'ny Tompo hatramin'ny voalohany, ary
saika izy roa ambin'ny folo lahy dia sarny tafaray tanteraka teo Aminy ho toy ny ankohonany
mihitsy. Kanefa izy ireo koa dia diso lalana noho ny fampianaran'ny raby, ka niray hevitra
tamin'ny vahoaka nanantena hahita fanjakana ara-nofo. Tsy nety takatry ny sainy ny fihetsik'i
Jesösy. Nahavery hevitra azy sahady ity Izy tsy mitady fanohanana ny asany akory amin'ny
fanampian'ireo mpisorona sy raby, sady tsy manao na inona na inona hiorenan'ny fahefany ho
mpanjaka ara-nofo. Mbola betsaka tokoa ny asa lehibe tsy maintsy nataon'i Kristy ho an'ireo
mpianany ireo, vao mety ho vonona hanatontosa ny adidy masina hatolony azy Izy, alohan'ny
hiakarany any an-danitra. Namaly ny antson'ny fitiavan'i Kristy izy, ary na dia hita aza fa naharitra
ela vao nino, dia tsinjon'ny Tompo kosa fa nisy fanahy azo notarihina sy nampianarina tao aminy,
mba hanatanteraka ny asa lehibe hatolony azy. Ary amin'izao, satria efa ela ihany izay no
niarahan'i Kristy taminy ka efa takatakatry ny sain'izy ireo fa ara-panahy ity fanjakana haorina,
ary ny vahoaka koa no efa nahita porofo miharihary rahateo hahazoany mino ny Heriny, dia
lalamboavoatra izany ho fitoriana ny fitsipiky ny Fanjakany sy ho fanarnpiana ireo mpianany
hahafantatra izay tena toe-javatra.
Nandany ny alina manontolo nivavaka ho an'irco voafidiny ireo i Kristy raha nanirery teo
an-tendrombohitra anilan'ny ranomasina Galilia. Nony maraina dia niantso azy Izy, ka nametra-
tanana taminy ho tso-drano sy fanokanana azy ho amin'ny asa fitoriana ny Filazantsara. Avy teo
dia niara-nidina taminy ho eny amorondranomasina Izy, izay efa nisy vahoaka be tafavory sahady
raha vao maraina koa.
Afa-tsy ireo vahoaka mpanaraka Azy mandrakariva avy tany Galilia, dia nisy marobe kca
avy tany Jodia sy Jerosalema, avy tany Perea sy ireo mponina jentilisa tany Dekapôlisy, avy tany
Edöma, any an-dafy atsimonä Jodia, ary avy tany Tiro sy Sidôna, dia ireo fitodian-tsambo
foinikianina teo amoron'ny ranomasina Mediteranea. «Nandre izay zavatra nataony [ireol» - Mar.
3:8, ) tonga mba hihaino Azy sy hositranina amin'ny aretiny; t...) Ary ..) nisy hery niala taminy ka
nahasitrana azy rehetra»- Lio. 6:17-19.
Ary satria tery loatra ny moron-drano, ka tsy ampy hijoroan'izay rehetra ta handre ny feony,
dia niverina nankeo an— tendrombohitra ny Tornpo. Rehefa nahita toerana marimarintampona
omby an'ireo vahoaka marobe Izy, dia nipetraka tamin'ny ahitra, ary nipetraka daholo koa ny
olona.
Nampoizin'ny mpianatra rahateo fa zavatra hafa noho ny mandrakariva no hambaran'ny
Tompo, ka dia nanaiky Azy fatratra izy. llay toe-javatra niseho ny maraina no nitokisany fa tsy
maintsy hisy filazana momba ny fanjakana izay nantenainy fa haorin'i Kristy haingana. Nanampo
hevitra toy izany koa ny vahoaka, ka samy nibanjina fatratra handre izay hambara.
Koa teo arn-piandrasana izay hitenenan'ny Tompo, dia samy lasam-binany ery izy rehetra
nieritreritra ny amin'ilay voninahitra ara-nofo nandrandrainy. Nisy Fariseo sy mpanora-dalà.na teo
izay nibanjina sahady ilay andro hanapahany ny Römanina, sy handraisan 'ny fanjakana isiraelita
harena sy famirapiratana. Ireo tambanivohitra sy mpanarato mahantra koa dia nanantena handre
fanomezan-toky, fa tsy hitoetra amin'ny trano bongo intsony izy, na hiaritra fihafiana sy adim-
piainana mbarnin'ny tahotra sy ny tsy fisiana, fa hahazo fonenana tsara kosa izay hanaranany fo sy
handriany fahizay amin'ny fiàdanana. Nantenainy fa tsy ho lamba tokana toy ny ankehitriny
iñtsony no ho hany fananany, izay sady atao fitafy raha andro no atao firakotra raha alina, fa
fitafiana soa maro kosa izay ho zarababony avy amin'ireo horeseny.
Endrey ny fibitak'izy rehetra, nanantena ny hisondrotan'ny Isiraely voninahitra eo
anatrehan'ny firenena manodidina, fa olom-boafidin'i Jehövah, hono, ary akory ny fireharehany
nieritreritra ny amin'ny hanandratana an 'i Jerosalema ho sangan'ny fitondram-panjakana
manerana an'izao tontolo izao.

TOKO FAHAROA
NY TENA FAHASAMBARANA
«Dia nitoa-bava rzy ka nampianatra azy hoe: Sambatra ny malaheto ampanahy; fa

azy ny 'ny Zanitra» - Mat.5:2,3
Zava-baovao sy hafahafa izay nahatalanjona azy ireo [Fariseo SY mpanora-dalàna] loatra

anefa no reny. Nifanohitra tamin'izay rehetra reny tamin'ny mpisorona sy ny raby ilay
farnpianarana. Tsy hitany tao ireo teny nandrotsirotsy ny avonavony sy ny hambom-pony. Na dia
izany aza anefa dia ohatra ny voasintona sy voababon'ny hery avy tao amin'llay Mpampianatra
vaovao izy rehetra. Nisy fitiavana kanto nikoriana avy teo amin'ny Tompo, toy ny voninkazo
mandraraka hanitra mamerovero eo amin'izay manodidina a_zy. Nidina ny teniny «tahaka ny
ranonorana amin'ny saha voajinja, (...) tahaka ny ranonorana mivatravatra amin'ny tany» - Sal.
72:6. Voatsapan'izy rehetra, fa ity lehilahy ity dia mahalala tanteraka ny haratsiany, nefa indro
kosa fa vao mainka manatona azy akaiky dia akaiky aza haneho aminy ny fitiavany. Dia nisokatra
hidiran'ny tenin'i Kristy ny fony, ka raha mbola nihaino izy, dia nasehon'ny Fanahy Masina azy ny
hevitr'ity lesona ity, izay ilain'izao tontolo izao loatra, na amin'ny fotoana inona na amin'ny
fotoana inona.
Ireo mpitondra fiangonana tamin'ny andrcn'i Kristy dia nihevitena ho manan-karena am-
panahy. Toy izany, araka ny fivavak'ilay Fariseo hoe «Andriamanitra ö, misaotra Anao aho fa tsy
mba tahaka ny olona sasany» - Lio. 18:11, dia hita eo any toetsain'izy rehetra sy ny an'ny firenena
manontolo koa. Kanefa tamin 'ireo nanodidina an'i Kristy, dia nisy ihany sasantsasany nahatsiaro
ny tenany ho mahantra am-panahy. Toy izany i Petera, rehefa avy nanatrika ilaý fahagagana
nahazoany hazandrano be dia be, dià niankohoka teo an-tongotry ny Mpamonjy ka nanao hoe:
•Tompoko, mialà arniko, fa 010-meloka aho»- Lio. 5:8. Eny, nisy tokoa olona nahatsiaro ny
tenany ho ory SY mahantra sy malahelo sy jamba ary mitanjaka (Apôk. 3: 17) tamin 'ireo
nanatrika ny hamendrehan'i Kristy ka nangetaheta fatratra handray ny «fahasoavan 'Andriamanitra
izay famonjena ny olona rehetra» - Tit. 2: IA. Nampitraka izany fanahy mitanondrika izany ny
teny fiarahaban'ny lanitra nentin 'ny Tompo harnelom-panantenana azy; ka tsaroany marimarina fa
tsy nafoin'Andriamanitra akory izy, fa mbOla voaaro ao amin'ny fitahiany ihany.
Natolotr'i Kristy koa an'ireo nihevitra ny tenany ho «manankarena sy efa nihary fananana
be* - Apök. 3: 17 - ny kapoaky ny fitahiana; kanefa nianjonany fotsiny io fanomezana io, fa tsy
mila na inona na inona intsony, hono, izy. Izay mihevitra ny tenany ho feno sy efa tsara rahateo,
ka afa-po amin'izany, dia tsy mitady hahazo ny fahasoavana sy ny fahamarinan'i Kristy intsony.
Tsy mahatsiaro hila na inona na inona ny mpiavonavona; ka dia mikatona tsy hidiran'i Kristy ny
fony, ary tsy voarainy ireo fitahiana tapitr'ohatra irin'ny Tompo hatolotra azy. Fa izay mahatsapa
kosa fa tsy mahay mamonjy ny tenany samy irery, na mahavita asam-pahamarinana ho azy, dia
mankasitraka ny famonjena atolotr'i Kristy. Ireo no malahelo am-panahy, asambatra izy», hoy ny
Tompo.
Izay avelan'i Kristy heloka dia omeny fo mibebaka aloha, ary anjaran'ny Fanahy Masina ny
mampiaiky fahotana azy. Izay voahetsiky ny Fanahin'Andriarnanitra toy izany dia mahatsinjo, fa
tsy misy na inona na inona tsara ao arniny. Tazany fa izay rehetra vitany dia voaloton'ny fitiavan-
tena sy ny fahotana. Mijoro ery lavitra ery izy, ary tsy sahy miandrandra ny lanitra akory, toy ilay
mpamory hetra nivavaka tao arnin'ny tempoly, ka nitaraina hoe: "Andriamanitra c), mamindrà fo
amiko mpanota» - Lio. 18:13. Sambatra izy. Voavela heloka izay mibebaka, satria Kristy no

«Zanak'ondrin 'Andriamanitra Izay manaisotra ny fahotan 'izao tontolo izao» - Jao. 1:29. Hoy ny
fanomezan-tokin'i Jehövah: «Na dia tahaka ny jaky aza ny fahotanareo dia ho fotsy tahaka ny
oram-panala. Na dia mangatrakatraka tahaka ny sily aza, dia ho tahaka ny volon'ondry fotsy» -
Isa. 1:18. "Fa homeko fo vaovao hianareo Ary ny Fanahiko no hataoko ao anatinareo» - Ezek.36:2
Hoy i Kristy arnin'ireo malahelo am-panahy hoe: «azy ny fanjakan'ny lanitra.» Tsy
fanjakana ara-nofo araka ny nampoizin'ny mpihaino anefa, fa fanjakana ara-panahy izay anasany
ny olona rehetra hanandrana ny tsiron'ny fitiavany sy ny fahasoavany ary ny fahamarinany. Ny
fitoviana amin'ny Zanak'olona no marika hotratrina ao; ary izay azo raisina ho vahoakany dia ny
malahelo am-panahy sy ny malemy fanahy, ary ny enjehina noho ny fahamarinana. Azy ireo ny
fanjakan'ny lanitra. Ary na dia mbola tsy tanteraka aza izany ankehitriny, dia efa manomboka
sahady ao am-pony, ka manamboatra azy ho mendrika "hanana anjara amin'ny lovan'ny olona
masina eo arnin'ny mazava». - Köl. 1 : 12
Koa hohamarinina sy hohatanjahina amin'ny fibanjinany an'i Kristy izay rehetra mahatsapa
ny tena fahantrany am-panahy ary mahatsiaro fa tsy misy na niona na inona tsar-a ao aminy. Hoy
ny Tompo: KMankanesa aty amiko hianareo rehetra izay miasa fatratra sy mavesatra entana» -
Mat. 11:28. Mangataka anao hanakalo ny fahantranao axnin'ny haren'ny fa_hasoavany Izy. T sy
mendrika velively ny holalain'Andriamanitra isika, fa i Kristy, Ilay Tokintsika, no mendrika, sady
afaka tanteraka hamonjy izay rehetra manatona Azy. Na toy inona na toy inona haratsin'ny
toepiainanao tamin'ny lasa, ary na manao ahoana na manao ahoana haben'ny hakivianao mahita ny
ankehitriny, raha mety manatona an 'i Kristy amin'izao toetranao malemy sy osa ary very hevitra
izao ianao, dia hanoro lala-malalaka hahafahanao Ilay Mpamonjy tia, ka hisakambina anao
arnin'ny sandrim-pitiavany, ary hanafy anao amin'ny akanjom-pahamarinany. Voatafy akanjo
fotsy no hitondrany antsika miseho eo anatrehan'ny Rainy. Ilay toetrany madio tsy misy pentina
mihitsy no atafiny antsika; ary toy izao ny fitarainany: "Ray marina ö, nisolo voina an'ity mpanota
ity Aho. Aza ny firenireneny no jerenao, fa IzahO jerena.» Eny, na dia hiantsoantso hiarnpanga
antsika aza i Satana, ka hitory antsika ho mpanota, ary hilaza antsika ho zanany, ny Ran'i Kristy
dia manan-kery be lavitra hiady ho antsika.
"Ao arnin'i Jehovah ihany, hoy ny teny, no misy fahamarinana be sy her-y Ao amin'i
Jehovah no hanamarinana ny taranak'lsiraely rehetra» - Isa.45:24,25
"Sambatra ny ory fa izy no hampifatina» -Mat. 5:4
Ny ory ambara eto dia ireo olona mahatsiaro alahelo fatratra noho ny fahotana vita. Hoy i
Jesôsy: “Ary Izaho raha hasandratra hiala amin'ny tany, dia hitaona ny olona rehetra hanatona
Ahy» - Jao. 12:32. Koa izay mijery Azy mihombo eo amin'ny hazo fijaliana no mahatsinjo ny
hamaintisan'ny Ota mandrakotra ny taranak' olombelona: tazany fa ny fahotana no nanorotoro sy
nanombo Ilay Tompon'ny voninahitra. Hitany fa na dia voahodidimpitiavana tsy takatry ny saina
aza ny tenany, dia feno tsy fankasitrahana sy fikomiana kosa ny fiainany manontolo. Eny, tsy
nahoany akory Ilay tena tia azy; ary tsy noraharahainy velively nay fanomezana tapitr'ohatry
nylanitra. Ekeny marimarina fa izy mihitsy no mpanombo indray ny Zanak'Andriamanitra, sy
mpandefona ilay fo efa loa-dra sy rotidrotika. Tsinjony fa hantsan-dalina mangitsokitsoka sy
lehibe ary maizina no manelanelana azy amin'Andriamanitra, ka fadiranovana vaky fo Izy.
Hampifalina» ny ory toy izany. Andriamanitra no maneho amintsika ny fahotantsika, mba
hianteherantsika eo amin'i Kristy, hanalany antsika arnin'ny fanandevozan'ny Ota ka
hiravoravoantsika amin'ny fahafahana ananan 'ny zanak' Andria_manitra. Amin 'ny fo torotoro sy
mangorakoraka marina no ahaizantsika manatona ny hazo fijaliana, ka hametrahantsika eo ilay
enta-mavesatra.
Ny tenin'ny Mpamonjy dia nentiny koa nampionona ireo nijaly sy fadiranovana. Tsy
mitrebona avy amin'ny tany tsy akory ny fahoriantsika. "Ary tsy sitrak'i Jehovah ny mampahory
na mampalahclo ny zanak'olcmbelona»- Fil. 3:33. Fa matoa avclany hihatra ny fizahan-toetra sy
ny fitsapana, dia ny «hahasoa antsika» no antony emba handraisantsika ny fahamasinany» Heb.
12:10. Raha mino isika, ny fitsapana mangidy sy sarotra indrindra dia hody fifaliana. Ny kapoka
tsy mifaditrovana izay nampanjombona ny fifalian'ny tany dia tsy inona fa fiasana hampitodika
ny masontsika hiandrandra ny lanitra. Firifiry akory no tsy ho nahalala na oviana na oviana an'i
Kristy raha tsy noho ny fahoriana nihatra taminy, izay nitarika azy hitady fiononana teo amin 'ny
Mpamonjy.
Ny fizahan-toetra eto an-tany dia ampiasain'Andriarnanitra hanala ny tsy fahornbiazana
rehetra amin 'ny toetrantsika. Na tantanana miantonta, na fandraka mandoaka, dia Samy
mampanaintaina avokoa, ary mafy tsy hay lazaina izany hosilatsilahina; kanefa fanamboarana toy
izany no atao amin'ny vato mba hahamendrika azy hanana anjara ao amin'ny tempolin'ny lanitra.
Raha zavatra tsy misy vidiny no e0 ampelatanan'ny Tompo dia tsy hisahiranany na hikelezany
aina akory. Fa izay fantany ho vatosoa ihany no amboariny toy izany, mba ho sahaza ny toerana
izay nikendreny azy.
Maniry hiasa amin'izay miantehitra Aminy tanteraka ny Tompo. Fandresena tena kanto no
homeny ireo izay mahatoky. Fianarantsarobidy no ho azony. Toe-piainana ambony no ho tratrany.
"Ry Ray any an-danitra ö, aza atao tsinontsinona ny fahorian'ireo izay mijaly.» Raha
niakatra teny an-tendrombohitra Oliva i Davida, ka «nitomany teny am-piakarana ary nisaron-
doha sady nandeha tsy nikiraro - 2 Sam. 15:30, dia onena azy ny Tompo. Nitafy lamba fisaonana
izy ary nanenjika azy fatratra ny fieritreretany. Tamin-dranomaso sy fo torotoro no nitondrany ny
manjo azy ho e0 amin 'Andriamanitra, ary tsy nandà azy ny Tompo. Tsy mbola malala toy izany
teo anatrehan'i Jehövah i Davida, raha nangotika ny ainy fa lositra, eny latsa teo anatrehan'ny
fahavalony izy, dia ireo miaramilany notarihin'i Absalôma zanany nikomy taminy. Hoy ny
Tompo: «lzay rehetra tiako no anariko sy faizako; koa dia mazotoa hiango, ka mibebaha» - Apôk.
3:19. Manandratra ny fo mangorakoraka i Kristy, ary manamboatra ny fanahy torotoro ho
fonenana ho Azy.
Kanefa raha midona ny fahoriana, impiry moa isika no manao tahaka an'i Jakôba?
Heverintsika fa tanam-pahavalo izao manindry antsika izao; koa dia mitroatra tsy amim-
piheverana ao amin hy maizina ao isika, raha tsy mahita fampaherezana na fahafahana. Ny
fanohinana natao an'i Jakôba nony maraina no naneho taminy fa Ilay nifampitolomany nandritra
ny alina dia tsy iza fa i Kristy. Ary nony voa izy, dia izay vao niantoraka tamindranomaso teo an-
tsandrin'llay Fitiavana tsy hita fetra, mba handray fitahian-dehibe ho an 'ny fanahiny anan-
ketaheta. AOka hahazo fianarana amin'izany isika, fa soa ho antsika ny fitsapana rehetra; ary enga
anie isika ka hahalala fa tsy tokony hohamavoina ny famaizana, na horaisina ho mahakivy sy
mampiraviravy tanana ny fananarana.
«lndro sambatra ny zanak 'olombelona izay anarin'Andriamanitra; (...) Fa sadu mandratra
Izy no mamehy; manorotoro Izy, ary ny tànany ihany no manasitrana. Amin 'ny fahoriana enina
dia hamonjy anao Izy; eny, amin'ny fito aza dia tsy hisy loza hihatra aminao» - Jôba 5: 17-19. HO
an'izay rehetra vesaram-pahoriana, avy i Jesôsy hitondra fanasitarnana ho azy.
Hovelombelomin'ny fanatrehany ny fiainam-pisaonana sy fijaliana ary alahelo.
Tsy sitrak'i Jehôvah ny hitanondrehantsika e0 ambanin'ny fahoriana tsy mifaditrovana, ka ho
ory lava eo. Fa tiany koa raha tiany ny hitrakantsika hibanjina ilay endriny maha-te ho tia. Minia
manakaiky ireo jembin-tomany ka tsy mahatsinjo Azy ny Mpamonjy be fitiavana. Te hisakambina
antsika Izy, hibanjinantsika Azy amin'ny finoana ka hahazoany mitantana antsika. Vonon-kiara-
mitondra amintsika ny loza amampahoriana ary ny fitsapana mahazo antsika ny fony. Fitiavana
mandrakizay no nitiavany antsika; ary ny fitsimbinan'ny fitiavany no aro manodidina antsika.
Aoka hanankim-po aminy isika, ary hisaintsaina isan'andro ny fikarakarany arnim-pitiavana. Iriny
hakarina ho ambony lavitry ny tebiteby amarn-pahoriana isan'andro ny fanahintsika, ka hiaina
amin 'ny rivotry ny fahasambarana mandrakizay.
"Hevero izany, ry zanaky ny fahoriana sy ny alahelo, ary mifalia amin'ny fanantenana. Fa
izany no «fandresena izay enti-maharesy izao tontolo izao dia ny finoantsika» - 1 Jao. 5:4.
Sambatra koa ireo izay miara-mitomany amin'i Kristy noho ny fahorian'izao tontolo izao,
dia ny fahoriana vokatry ny fahotana.
Ny ranomaso toy itony no tsy mba voaloton'ny saina tia tena. Lehilahy ory sady zatra
fahoriana i Jesösy, ary nizaka fijaliana faran'izay mangidy indrindra ny foray, ka tsy misy teny na
fiteny mahay milaza izany. Rotidrotika sy torotoro ny fanahiny noho ny fikomian'ny olona. Nikely
aina indrindra tamin'ny ady mangotraka Izy mba hanarina ireo mivarimbarina sy fadiranovana eto
an-tany. Ary vonton'alahelo ny fony nahita ireo maro tsy nety nanatona Azy akory kanefa fiainana
mandrakizay no atolony. Mahatsapa izany toe-panahy izany koa izay rehetra manaraka an 'i
Kristy. Satria manana ny fitiavan'i Kristy izy, dia manao ny asa izay nataony, dia ny marnonjy
fanahy. Miombompahoriana anminy izy, ka hiara-manamboninahitra aminy koa. Izay miara-miasa
aminy, ka miara-misotro amin'ny kapoaka mangidy isotroany, no hahatsapa ny fifaliany.
Fa tamin'ny fizakana ny fahoriana no nahazoan'i Kristy nampionona ny ory. Ny fahoriana
rehetra zakain'ny velona dia mba nozakainy koa. "Fa satria nalaim-panahy ny tenany tamin'ny
fahoriana nentiny, dia mahavonjy izay alaim-panahy koa Izy» Heb. 2: 18 (Isa. 63:9). Ny fanahy
voazaha toetra tahaka Azy ihany no mahay mampionona toa Azy. «Fa araka ny haben'ny fijalian'i
Kristy mihatra aminay», hoy i Paoly, uno haben 'ny fampiononana anay koa amin'ny alalan'i
Kristy» 2 Kör. 1:5. Manana fahasoavana manokana ho an'izay mitomany ny Tompo fa
manorotoro ny fo vato Izy, mba harnonjeny ny fanahy. Mamoha Ialana ao amin'ny fanahy mar-
atra sy torotoro ny fitiavany, ka mahatonga izany fanahy izany ho fanafody manasitrana ny
trapahoriana. «lsaorana anie Andriamanitra Rain 'i Jesosy Tompontsika Izay mampionona anay
amin'ny fahoriana rehetra mba hahaizanay mampionona izay rehetra mitondra fahoriana kosa
amin'ny fampiononana izay ampiononan 'Andriamanitra anay»- 2 Kör. 1:3,4.
"Sambatra ny malemy fanahy - Mat.5:5

Amin'ity toritenin'i Kristy teo an-tendrombohitra ity dia tsaroana ny fisondrotan'ny toe-
panahy kristianina hatrany hatrany ao amin'ny mpanota voaova fo. Irco izay nahatsiaro tena ho
mahantra sy tsinontsinona, dia ireo nalahelo am-apanahy, ka nangetaheta vonjy teo amin'i Kristy
sady nitomany fatratra noho ny fahotany, ary niaraka tamin'ny Mpamonjy teo amin'ny sekolim-
pahoriana, ireo no hanana ny halemem-panahin'llay Mpampianatra Masina.
Toetra tsy rnba azoazon'ny Jentilisa na Jiosy izany hahari-po na hiaritra amim-pandeferana
ny tsy an-drariny rehetra izany. Ny halemem-panahin' i Mosesy, araka ny nanindrin'ny Fanahy azy
hosoratana ao amin'ny Nomery 12 manao hoe: «Ary Mosesy dia lehilahy nalemy fanahy mihoatra
noho ny olona rehetra aty ambonin'ny tany», dia toetra nozimbazimbain'ireo niara-belona taminy.
Kanefa kosa apetrak'i Kristy eo amin'ny toeramboninahitra ambony indrindra ao amin'ny
fanjakan'ny lanitra izany. Koa teo amin•ny fiainany sy ny toe-piainany no nivelaran' ny hatsaran-
tarehin'ity fahasoavana sarobidin' Andriamanitra ity.
Na dia fanehoana ny famirapiratan'ny voninahitry ny Ray aza i Jesösy, «dia tsy nataony ho
zavatra nofikiriny mafy ny fitoviana amin 'Andñamanitra, fa nofoanany ny Tenany tamin'ny
nakany ny endriky ny mpanompo» Fil. 2:6 Nekeny tsy tamimpisalasalana ny handia ny fiainana
ambany sy fara idiny indrindra, fa niara-nandeha tamin'ny zanak'olombelona Izy, tsy hotompoina
fa nirahina hanompo ny sasany kosa. Teo amin'ny toetrany dia tsy nahitana tandindom-
piavonavonana na fizahozahoana kely akory. Ambony lavitra noho ny an'ny anjely ny fiaviån'llay
Mpanavotra izao tontolo izao, kanefa nampiraisiny tao amin'ny voninahim-piandrianany ny
halemem-panahy sy ny fietrena, ka nanintona ny olona hanatona Azy izany.
Nanafoana ny tenany i Jesösy, ka tsy hita na oviana na oviana tao amin'izay rehetra nataony
ny fitadiavana ny azy. Nankininy tamin'ny sitrapon'ny Ray ny nanirahana Azy teto an-tany dia
hainy ny niteny hoe: «Izaho cfa nankalaza Anao tety ambonin'ny tany; vitako nu asa nomenao
Ahy hataoko» - Jao. 17:4. Miantso antsika Izy: «Mianara Amiko, fa malemy fanahy sady tsy
miavona am-po Aho» - Mat. 1 1:29. «Raha misy ta-hanaraka Ahy, aoka izy handà ny tenany» -
Mat. 16:24. Aoka hietry ny «izaho» ka tsy hanjaka amin'ny fanahintsika intsony.
Izay mijery an'i Kristy eo amin'ny fandavan-tenany sy ny fietrempanahiny dia voatery
hiteny tahaka an'i Daniela raha nahita ny Zanak'olona izy ka nanao hoe: «Nihasimba nivaloarika
ny tarehiko» - Dan. 10:8. Rahajerena eo amin'ny tena faharatsian'ny endriny ny fizahozahoana sy
ny fanandratan-tena, izay ireharehan'ny olona fatratra, dia tsy inona fa mariky ny
mahampanompon'i Satana ihany izany. Toetr'olombelona ny ta hanery ny hafa hanaiky ny heviny,
ka hanabanty ny hevitry ny sasany; fa izay niara-nandeha tamin'i Kristy kosa dia manafoana ny
tenany, ka tsy hita intsony eo aminy ny fizahozahoana sy ny fiavonavonana ary ny fizakazakana;
fa hangina sady ho tony kosa ny fanahiny. Amin'izay dia voatolotra hanjakan'ny Fanahy Masina
ny fo ka dia tsy ao an-tsaina intsony izay hanandra-tena na hanao ny namana ho tohatra hiakarana.
Eny, hotsaroana fa ny eo an-tongotry ny Mpamonjy no toeram-boninahitra tsara indrindra, dia
mibanjina an'i Jesösy, ka miandry hotantanany sy mihaino ny baikony. Voatsapan'ny Apôstôly
Paoly mantsy izany, ka hoy izy hoe: «Voahombo miaraka amin'i Kristy amin'ny hazo fijaliana
aho, ary tsy izaho intsony no velona fa Kristy no velona ato anatiko, fa izay ivelomako ankehitñny
ao amin'ny nofo, dia ivelomako amin'ny finoana ny Zanak'Andriamanitra. Izay efa tia ahy ka
nanolotra ny tenany hamonjy ahy» - Gal. 2: 20.
Raha manaiky an'i Kristy honina ao anatintsika isika adia hiaro ny fontsika sy ny hevitsika
ao amin'i Kristy Jesôsy ny fiadanan'Andriamanitra izay mihoatra noho ny fahalalana rehetra». Na
dia fiainana tsy tapaka ady mangotraka aza ny fiainan'ny Mpamonjy teto an-tany dia fiainana feno
fiadanana kosa. Raha nanenjika azy tarnim-paharomotana ny fahavalony, dia izao ihany no
nolazainy: «lzay naniraka Ahy dia eto amiko; tsy mandao Ahy ho irery Izy satria Izaho manao
izay sitrany mandrakariva» - Jao. 8:29. Ny fifofofofon'ny tafiotra avy amin'ny fahaviniran'ny
olona sy Satana, dia tsy afaka nanelingelina akory izay filaminam-piainany izany noho ny
firaisany tanteraka tamin'ny Ray. Ary hoy Izy hoe: «Fiadanana no avelako ho anareo, ny
fiadanako no omeko anareo» - JaO. 14:27. «Ento ny ziogako ka mianara Arniko, fa malemy
fanahy sady tsy miavona am-po Aho, dia hahita fitsaharana ho an'ny fanahinareo hianareo» - Mat.
1 1:29. Meteza hiara-mitondra Arniko ny ziogam-panompoana ho fanandratana ny
taranak'olombelona mba ho voninahitr' Andriamanitra; dia ho hitanareo "fa mora ny ziogako ary
maivana ny entako».
Ny fitiavan-tena no manafoana ny fiadanantsika. Raha mbola velona ao ny fizahozahoana,
dia vonona mandrakariva hiaro azy tsy ho voaratra na ho voatebaka isika, fa raha maty kosa izy ka
voaafina miaraka amin'i Kristy ao amin'Andriamanitra ny fiainantsika, dia hitsahatra tsy hihevi-
tena intsony isika. Manjary tsy re ireo teny faniniana, ary zary tsy hita ny vono aman'ozona. "Ny
fitiavana, hoy ny teny, dia mahari-po sady mora fanahy; ny fitiavana tsu mialona, tsy mirehareha
tsy mieboebo, tsy manao izay tsy maha-mendrika, tsy mitady ny azy, tsu mora sosotra, tsy manao
otri-po, tsy mifaly amin'ny tsy fahamannana, fa miaramifaly amin'ny fahamañnana kosa;
mandefitra ny zavatra rehetra, mino ny zavatra rehetra, manantena ny zavatra rehetra
Nyfitiavana tsu ho levona mandrakizay» - 1 Kór. 13:4-8.
Ny fahasambaran'ny tany dia mora lefy, mora miova, fa ny fahasambaran'i Kristy kosa dia
mitoetra sady maharitra. Tsy miankina amin'ny toe-javatra izany, na amin'ny habetsahan'ny
harena, na amin'ny hamaroan'ny sakaiza tia. Fa i Kristy no loharano velona, ary ny fahasambarana
izay mivoaka ao Aminy, dia toy ny rano miboiboika tsy mety ritra.
Raha manjaka ao amin'ny ankohonana ny halemem-panahin'i KriSty dia hahatonga azy ho
fonenam-pahasambarana tokoa izany; tsy miter-aka fifandrafiana izy, na manoro valin-
teninkatezerana, fa manalefaka kosa ny toe-po mora tohina, ka mahatonga ny mpianakavy
hifampitsimbina sy hifampihevitra. Ary na fianakaviana aiza na fianakaviana aiza eto an-tany no
mankamamy azy, dia manjary ankohonana iray amin'ny any andanitra.
Tsara lavitra amintsika ny mizaka ny fiampangana tsy marina toy izay tsy ho tafandry
mandry amin 'ny fisainana hamaly ratsy. Avy amin'i Satana ny otri-po sy ny valin-dra, ary tsy
mahatondra na inona na inona ho an 'izay tia azy afa-tsy fahavoazana ihany izany. Izay

mahatsindry fo kosa, ka manana halernem-panahy vokatry ny firaisana amin'i Kristy, no hahita
ilay tena fitahian'Andriamanitra. Ravahany famonjena ny mpandefitra» salamo 149:4.
Ny malemy fanahy no "handova ny tany." Tamin'ny alalan'ny faniriana hanandra-tena no
nidiran'ny fahotana teto amin 'izao tontolo izao, ary vokatr'izany dia verin'ireo razambentsika ny
fifehezana ity tany ity, izay nanjakany. Tamin'ny alalan'ny fanetren-tena no nanavotan'i Kristy ny
olombelona very. Ary ambarany fa nantsoina handresy tahaka izay nandreseny koa isika (Apôk.
3:21. ) Arnin'ny alalan'ny fanetren-tena sy farnpileferana ny izaho dia afaka ny ho tonga mpiara-
mandova aminy isika rehefa handova ny tany ireo malemy fanahy. (Sal. 37: 1 1 . ) Ny lova
nampanantenaina an 'ireo malemy fanahy, dia tsy tahaka ity tany ity tsy akory, izay voasaron'ny
aloky ny fahafatesana sy ny ozona, fa hoy ny teny: alsika araka ny teny fikasany, dia manantena
lanitra vaovao sy tany vaovao izay itoeran'ny fahamarinana» - 2 Pet. 3:13. •Ary tsy hisy ozona
intsony; ary ny seza fiandrianan 'Andriamanitra sy ny Zanak'ondry ho eo aminy; ary ny
mpanompony dia hanompo Azy Apök. 22:3.
Tsy hisy fahadisoam-panantenana intsony any, alahelo na fahotana, tsy hisy hitaraina hoe
«marary aho»; tsy ho hita ireo mpandevina, ary tsy hisy intsony na fisaonana na fahafatesana, na
fisarahana, na fo maratra; fa ao i Kristy, ka dia ao koa ny fahasambarana. Ary tsy ho noana na
hangetaheta izy; tsy harnely azu ny hain 'andro migaingaina na ny masoandro; fa Ilay mamindra
fo aminy no hitarika azy, ary any amin'ny loharano miboiboika no hitondrany azy» - Isa. 49:10.
«Sambatra ny noana sy rnangetaheta ny faharnartnana; fa izy no hovokisana» - Mat.
5:6.
Ny Fahamarinana dia fahamasinana, fitoviana amin' Andriarnanitra, ary «Anariamanitra dia
fitiavana.» - 1 Jao. 4 : 16. Fifanarahana arnin'ny lalàn'Andriamanitra izany, «fa marina ny clidinao
rehetra» - Sal. 119 : 172, ary fitiavana no fahatanterahana ny lalàna.»- Rôm. 13 : 10. NY
fahamarinana dia fitiavana, ary ny fitiavana no fahazavana sy fiainan' Andriamanitra. Ary miseho
miharihary ao amin'i Kristy ny fahamarinan 'Andriamanitra. Koa mandray fahamarinana isika
rehefa mandray Azy.
Tsy amin'ny ady mahamay sy mandreraka tsy akory no ahazoana ny fahamarinana, na
amin'ny haben'ny vola atolotra mbamin'ny fanatitra atao, fa ornena maimaimpoana ho an'ny
fanahy noana sy mangetaheta rehetra handray azy ihany. Hoy ny teny: "He! hianareo rehetra izay
mangetaheta, mankanesa amin 'ny rano! ary hianareo izay tsy manam-bola, avia, mividia, ka
homàna nefa tsy amim-bola, na amin-karena» - Isa. 55:1. «Fahamarinany avg amiko, hoy
Jehovah.» - Isa. 54:17. "Ary izao no anarany izay hanononana Azy: Jehovah fahamarinantsika» -
Jer. 23:6.
Tsy misy olornbelona afaka hanome izay zavatra hahafa-po ny fanahy noana sy
mangetaheta. Fa hoy kosa i Jesôsy: andro, efa mitsangana eo am-baravarana Aho, ka
mandondòna; raha misy mihaino ny feoko ka mamoha ny varavarana, dia hiditra ao aminy Aho,
ka hiara-misakafo aminy, ary izy Arniko» - Apók. 3:20. dlzaho no mofon 'aina; izay manatona
Ahy tsy mba ho noana, ary izay mino Ahy tsy mba hangetaheta intsony» - Jao. 6:35.
Tahaka ny ilantsika hanina hoenti-manohana ny herin'ny tenantsika, no ilantsika koa an'i
Kristy, Ilay mofo avy any andanitra, hoenti-mamelona ny aina ara-panahy, ka hahazoantsika hery
hanao ny asan'Andriamanitra. Toy ny vatan-tena tsy maintsy fahanana lalandava hitehirizana ny
aina SY ny tanjaka ao aminy, dia toy izany koa ny fanahy, tokony hiray lalandava amin'i Kristy,
hanompo Azy sy hiankina Aminy.
Toy ny mpandeha ana mikatsaka rano any an'efitra, ka nony mahita dia migoka eo manafaka
ny hetahetany, dia toy izany koa no tokony ho fanirian'ny Kristianina hahita ilay loharanon'aina
madio izay miboiboika avy eo amin'i Kristy.
Rehefa mahatsinjo ny fahatanterahan'ny hatsaran-toetry ny Mpamonjy isika, dia haniry ho
voaova manontolo sy hohavaozina hadio tahaka Azy. Arakaraka ny itomboan'ny fahalalantsika
an'Andriamanitra, no hisondrotan'ny marika irintsika hotratrarina amin'ny toetra mendrika sy
hihamafisan'ny hetahetan'ny fanahintsika hitoyy Aminy. Amin'izay dia misy her-y avy any
ambony mitsena ny fiezahantsika hanatratra ny toetr'Andriamanitra, ka miloa-bava ny fo
mangetaheta manao hoe: «Miantombena amin 'Andriarnanitra tokoa hianao, ry fanahiko, fa izy no
antenaiko» - Sal. 62:5.
Raha mahatsiaro ho tsy ampy am-panahy ianao ka noana sy mangetahefa fahamarinana, dia
porofo izany fa manamboatra ny fonao i Kristy rnba haha_zoany manatanteraka ao aminao,
amin'ny alalan'ny Fanahy Masina, ireo hatsaran-toetra irinao, izay tsy mety ho tratry ny tenanao
sarnirery na oviana na oviana. Tsy amin'ny loharano marivo no tokony hitadiavantsika fanalana
hetaheta, fa ao akaiky ao ilay loharano lalina ka azontsika hanovozana mairnaimpoana, raha mba
tiantsika ny hamindra kely foana e0 amin'ny lalan'ny finoana.
Ny Tenin'Andriamanitra àry no loharanon'aina. Raha mikatsaka izany rano velona izany
ianao, dia hotarihin'ny Fanahy masina ho tafaray amin'i Kristy. Hisy endrika vaovao ho hitanao
amin äreo teny efa nahazatra anao izay ela izay, ary hisy tara-pahazavana hiseho izay
hampibaribary ny hevi-dalin'ny Soratra Masina. Dia ho hitanao ny fifandraisan'ny asam-
panavotana amin'ny fanambarana sisa rehetra, ka ho fantatrao fa i Kristy no mitari-dalana anao,
ary Mpampianatra avy any an-danitra no e0 anilanao.
Hoy i Jesôsy: "Ny rano izay homeko azy, dia ho loharano izay miboiboika ao anatiny ho
fiainana mandrakizay» - Jao. 4:14. Rehefa manoro anao ny marina ny Fanahy Masina dia
hotsaroanao ilay harem-piainana saro-bidy indrindra, dia ny faniriana mafy hitory amin 'ny sasany
ireo teny mampionona efa nandraman'ny tenanao. Rehefa tafaraka amin'olona ianao, dia hasesiky
ny Fanahy hanambara zava-baovao aminy mandrakariva momba ny hatsaran-toetr'i Kristy sy ny
asampamonjeny. Ny tenanao koa dia handray fanambarana vaovao hatrany hatrany ny amin'ilay
Fitiavana vonon-kamindra fo, ary tsy ho hainao ny tsy hitory izany amin 'ny olona rehetra, na
amin'ireo tia Azy, na amin'ireo tsy tia koa aza.
«Omeo dia mba homena hianareo» - Lio. 6:38, satria ny Tenin' Andriamanitra dia aloharano
ao an-tanimboly, loharano miboiboika» - Ton.K. 4:15. Ny fo izay efa nanandrana indray mandeha
ny fitiavan'i Kristy, dia tsy ho afa-po mihitsy raha tsy mahazo bebe kokoa hatrany hatrany. Koa
raha vonon-kizara amin 'ny sasany ianao, dia handray bebe kokoa sy ho afaka hanaram-po tokoa.
Mitombo arakara_ka ny fanambarana azo avy amin 'Andriamanitra ny fahaizana marnantatra ny
marina sy mitia ny Tompo. Tsy mahay mionona ny fo fa mangata-dava hoe: uOmeo bebe kokoa
Tompo ö!» Dia mamaly kosa ny Fanahy: «lndro omeko be lavitra ianao» (Röm. 5:9, 10). Fa ny
sitrak'Andriamanitra dia ny hanome antsika mihoatra lavitra noho izay rehetra angatahintsika aza»
- Efes. 3:20. Nanafoana ny tenany ho famonjena ny taranak'olombelona very i Kristy, ka dia
nomena Azy ny hafenoan'ny Fanahy Masina. Toy izany koa no hamenoana izay rehetra manaraka
ny Tompo, rehefa manolotra ny fony tontolo ho fonenan'ny Mpamonjy izy. Didin'i Kristy mihitsy
ilay baiko hoe: «Aoka hofenoina ny Fanahy hianareo» - Efes. 5: 18; ary voafono ao anatin'izany
didy izany koa ny fanomezan-toky ny arnin'ny hanatontosany azy. Sitrak'i Jehovah ny hitoeran'ny
hafenoana ao amin'i Kristy, mba ho tanteraka ao Aminy isika. (Kôl. 1:19; 2:10)
Efa nandrotsaka ny Fitiavany manana amby arnpy Andriamanitra, ary toy ny ranonando
mampangatsiatsiaka ny tany izany; fa hoy Izy: «Manateteva avy any ambony ry lanitra, ary aoka
ny habakabaka hampilatsaka fahamarinana; aoka ny tany hisondrotra, ary aoka ho vokatra cavy
amin'ireo ny famonjena» Isa. 45:8. "Ny ory sy ny malahelo mitady ranofa tsy mahita, ary ny
lelany mainan'ny hetaheta. Izaho Jehovah no hihaino azy, Izaho Andriamanitry ny Isirnely tsy
hahafoy azy; hampiboika renirano ao amin'ny tendrombohitra mangadihady Aho, ary loharano ao
arnin'ny lohasaha; hanao ny efitra ho fañhy Aho, ary ny tany karankaina ho loharano miboiboika»
- Isa. 41: 17, 18. aFa tamin'ny fahafenoany no nandraisantsika rehetra, dia fahasoavana hanampy
fahasoavana» - Jao. 1:16.

«Sambatra ny miantra; fa izy no hiantrana» - Mat. 5:7.
Ny toe-pon'ny olombelona rahateo dia mangatsiaka sy tsy miraika ary tsy manam-pitiavana;
ka na oviana na oviana misy mampiseho saina miantra sy mamela heloka, dia tsy nahavita izany
ho azy izy, fa nentaninhy Fanahin'Andriamanitra izay niasa tao am-pony. «lsika tia, hoy ny teny,
satria Izy efa tia antsika taloha»- 1 Jao. 4:19.
Andriamanitra no loharanon'ny famindrampo sy ny fiantrana rehetra. «Mamindrafo sy
miantra» Izy, hoy ny filazana ao amin'ny Eks. 34:6. Tsy manao amintsika araka ny faniavantsika
Izy, na mamototra akory raha mendrika ny hamindrana fo isika, fa dia arotsany arnin'izao ny
haren'ny fahasoavany handifotra izay mibebaka amin'ny fahotana. Tsy faly hamaly ra Izy, ary tsy
finaritra hanafay, fa maniry hanavotra kosa. Na dia ao aza ireo kapoka miseho indraindray
amin'ny fitondrany, dia ataony ho famonjena ny mpirenireny izany. Maniry mafy ny hampiarina
ireo voa i Kristy, ary izay tadiaviny indrindra dia ny hahazoany mitsabo ireo fo maratra. Marina fa
«tsy mety manarnarina ny meloka Andñamanitra» - Eks. 34:7, kanefa kosa hainy ny manaisotra
ny helony hamindrany fo aminy.
Miray toetra amin 'Andriamanitra ireo izay mahay miantra sy mamindra fo toy izany amin
'ny namany, ary mitaratra eo amin'ny fiainany io fitiavan'i Kristy feno fangorahana mandrakariva
io. Izay manana fo mifandray amin 'Ilay Tia tanteraka dia tsy mba maika hanameloka, fa vonona
hifanamboatra. Toy ny loharano tsy mety ritra ny fahasoavana voarain'izay nampiantrano an 'i
Kristy hitoetra ao am-pony, ka izay manana Azy dia manana faniriana mitafotafo hanisy soa
namana.
Rehefa misy antso vonjy ataon'ny mpirenireny, na toloko avy amin'ireo lavo amin'ny fakam-
panahy sy ozoim-pahoriana, vokatry ny Ota na ny tsy fisiana, dia tsy tokony hatao velively ny
manao hoe: "Moa mendrika ny hovonjena va izy?» Fa izao kosa no" tokony ho mby ao an-tsaina:
olnona no azoko hatao hanampiana azy?» Na toy inona fahambanian'ny toerana nahapotrahan'ny
namanao, dia fantatrao fa maty hamonjy azy Kristy, ka ianao no notolorana ilay adidy masina
hampihavana azy ireny amin'Andriamanitra.
Izay mahalala mangoraka ny mahantra sy ny mijaly ary ny ampahorina no atao hoe
mpiantra. Hoy i Jôba: «Namonjy ny ory izay nitaraina aho, sy ny kamboty izay tsy nanan-
kamonjy. NY fisaoran'izay era ho faty dia tonga tamiko; ary ny fort 'ny mpitondratena
nampifaliko. Nitafy fahamañnana aho, ka mba nitafy ahy kosa izy; eny, tahaka ny lamba sy ny
hamama ny raring izay nananako. Efa maso ho an 'ny jamba aho, ary tongotra ho an'ny
mandringa. Efa ray ho an'ny malahelo aho, ary ny adin'ny olona tsy fantatro aza nodinihiko» -
Jöba 29:12-16.
Endrey ny habetsahan'ireo miaritra ady mafy, izay mahatsiaro tena ho osa sy ory ary kely
finoana; heveriny fa tsy mba naharay soa na inona na inona izy ka tsy manana izay hisaorana.
Teny kely amim-pitiavana monja anefa, sy topy maso kely feno fangorahana, na fanehoam-
pankasitrahana izay soa ataony — izany ihany dia ampy ho fampiononana azy amin'ny ady mafy
atrehiny samirery, ary toy ny rano mangatsiaka iray kapoaka gohin'ny fanahy anan-ketaheta.
Mitenena kely aminy ange ianao ho fiaraha-miory aminy, ary andramo asian-tsoa ange izy, raha
tsy mikodia teo ilay enta-mavesatra manindry mafy ny sorony. Fa ny teny na asa rehetra enti-
mamonjy ny sasany toy izany dia fanehoana ny fitiavan'Andriamanitra eto amin'ity taranak'
olombelona very ity.
«Sambatra ny miantra», hoy i Kristy; fa «izy no hiantrana». «Izay manisy soa olona», hoy
koa i Sôlömôna, «hohatavezina, ary izay mandena dia mba holemana kosa» - Ohab. 11:25.
Mahatsiaro fiadanana mamy ao am-pony ireo mpiantra namana, ary misy fahafaham-po masina
voatsapan'izay vonon-kanisy soa ny namany. Ny Fanahy Masina mitoetra ao am-po, ka mitaratra
eo arnin'ny toe-piainana, no manalefaka ny fo mafy, ary manome toe-tsaina mangoraka sy tia
namana. Izay afafinao ihany no hojinjainao. «Sambatra izay mahatsiaro ny malahelo (...) Jehovah
hitandrina azy, sy hiaro azy tsy ho faty; hatao ho sambatra ambonin'ny tany izy, ary tsy mba
hatolotrao amin'ny sitrapon'ny fahavalony. Jehovah hanohana azy eo ambonin'ny farafara
itsaboana azy; ny fandñany rehetra eo am-paharariany dia hovanao» - Sal. 41:1-3.
Izay manolo-tena amin'Andriamanitra hiasa ho an'ny zanany dia mifamatotra aina amin 'ny
Tsitoha; ary ireo fanomezan-toky mafy orina no gadra volamena nampiray azy Aminy. T sy
hamela ny olony ho irery ao amin'ny ora fijaliana sy fihafiana ny Tompo. «Fa Andriamanitro»,
hoy ny teny, «hahatanteraka izay rehetra tokony ho anareo araka ny hareny amin'ny voninahitra ao
amin'i Kristy Jesosy» - Fil. 4:19. Ary rehefa tonga ilay andro fitsapana lehibe farany, dia ho
voaafina ao amin'ny alokaloky ny famindrampo sy ny fitiavan'ny Mpamonjy ny mpiantra, ka
horaisina ao amin'ny fonenana mandrakizay.
«Sambatra ny madio am-po; fa izy no hahita an 'Andriamanitra» - Mat. 5:8

Sarotiny fatratra ny Jiosy raha ny momba ny fanatontosana ireo fanadiovana ivelany araka
ny fombam-pivavahana, ka lalina ery ny havesatry ny fitsipika sy ny didy navangongony
taminäzany. Voafantsika tamin'ireny ny sainy, sady voagadran'ny tahotra sao tsarain'ny olona ho
manana fahalotoana ivelany, ka dia takona taminy ireo pentina lehibe nandoto ny fanahiny,
vokatry ny fitiavany tena sy ny haratsiany.
Tsy ny fahadiovana ara-pomba toy izany no ambaran'i Jesösy eto ho anisan 'ireo toetra
tadiavina amin'izay te hiditra ao amin'ny fanjakan'ny lanitra, fa ilay tena fahadiovana ao am-po.
Ny toetra entin'i Jakôba milaza ny fahendrena avy any ambony dia «madio aloha» - Jak. 3:17. Tsy
misy loto mahazo miditra ao amin'llay Tanana Masina. Ho madio am-po hatrety ireo hitoetra any.
Ny mpianatr'i Kristy dia tsy maintsy hitombo hatrany hatrany amin'ny faharikorikoana ny fornba
amam-panao tsy voahevitra, ny fiteny tsy mendrika, ny eritreritra tsy madio. Fa rehefa mitoetra ao
am-po i Kristy, dia ho tonga ao koa ny fahadiovana sy ny fahamendrehana amin'ny fomba aman-
kery rehetra.
Mbola misy hevi-dalina noho izany anefa ao amin'ity tenin'i Jesösy ity hoe: «Sambatra ny
madio am-po.» Tsy ny fahadiovana amin'ny tsy fikasiham-pahavetavetana ihany, na fironana ho
arnin'ny fahalotoam-pitondrantena no ambara eto, fa ity indrindra no tena fotony: Manao ny
marina na dia amin'ny hevitra amarn-pikasana miafina ao am-po aza, ary afaka amin'ny
fiavonavonana sy ny fitiavan-tena, ka manana toetra maotona sy tia namana ary tsotra toy ny zaza.
Izay miray hevitra ihany no mahay mifankahazo. Raha tsy raisinao ho fitsipiky ny fiainanao
i!ay fitiavana mandà tena, izay fototry ny toetran'i Kristy, dia tsy hahalala tanteraka an
'Andriamanitra ianao. Ny fo izay voafitakä Satana dia mihevitra an'Andriamanitra ho lozabe tsy
azo ivalozana, ary milaza Azy ho hetsehin'ny fitiavan-tena tahaka ny olona koa, eny, tahaka an'i
Satana aza. Hitan'i Jehôvah izany fanambaniana Azy izany, ka hoy Izy: "Nataonaofa mitovy
aminao ihany Aho» - Sal. 50: 21.
Raisina ho fanjakazakam-poana tsy an-drariny sy ho fitiavankamaly ny fitondrany rehetra.
Toy izany no fihevitry ny olona ny Baiboly, ilay loharano ivoahan 'ny harem-pahasoavan'
Andriamanitra. T sy takatry ny sainy ny voninahitry ny faharnarinana ao fa avo toy ny lanitra
izany, ary mahenika ny mandrakizay. "Tahaka ny solofon-kazo amin'ny tany karankaina» no
fijerin'ny ankabeazan'ny olona an'i Kristy, •ary tsy misy hatsaran-tarehy haniriany Azy» - Isa.
53:2. Raha tety an-tany ny Tompo ka niseho ho solontenan 'Andriamanitra teo amin'ny
tarana_k'olombelona; dia sahin'ireo mpanora-dalàna sy Fariseo ny nilaza Azy hoe: "Samaritana
Hianao, sady manana demonia» Jao. 8:48. Eny, na dia ireo mpianany aza dia jamba tokoa noho
ireo fitiavan-tena tao am-pony, ka ela ery vao nahalala fa ny anton'ny nahatongavan'i Kristy dia ny
haneho aminy ny fitiavan'ny Ray. Koa izany no nahatonga an 'i Jesösy ho nanirery foana tety an-
tany. Ireo mponina an-danitra ihany no tena nahazo an-tsaina ny fitiavany.
Rehefa hiseho amin'ny voninahiny anefa i Kristy dia tsy hahatanty ny fijerena Azy ny ratsy
fanahy. Aina ho an 'izay tia Azy ny famirapiratan'ny fanatrehany fa fahafatesana kosa ho an'izay
tsy tia. «Fiandrasana mahatahotra amin'ny fitsarana ary fahatezerana mirehitra» - Heb. 10:27 - no

hobanjinin'izy ireny amin'ny fiavian'ny Tompo. Hangataka mafy ny hafenina tsy hahita ny Tavany
izy; rehefa miseho Ilay nanolotra ny ainy hamonjy azy.
Fa izay manana fo madio kosa noho ny fitoeran'ny Fanahy Masina ao aminy dia hafa
tanteraka. Mahalala ny fitiavan' Andriamanitra izy. Tao amin'ny tsefatsefaky ny haram-bato no
niafenan'i Mosesy vao azo naseho azy ny voninahitr' Andriamanitra, dia toy izany koa isika:
amin'ny fiafenana ao amin'i Kristy no ahazoantsika mibanjina ny fitiavan' Andriamanitra.
Hoy ny teny: «lzay tia fahadiovam-po, dia milaza soa ny molony, sady sakaizan'ny
Mpanjaka izy» - Ohab. 22:11. Amin 'ny finoana no ibanjinantsika Azy ety ankehitriny. Ary ao
amin'ny andinindinim-piainana andavanandro no ahatsapantsika ny hatsarany sy ny fitiavany amin
'ireo fitondrana ataony. Amin'ny toetra nasehon'i Kristy no ahalalantsika ny Ray. Ary ny Fanahy
Masina koa no manazava ao am-po ny fanambarana ny Ray sy Ilay nirahiny. Koa izay madio am-
po dia hahita an 'Andriamanitra ankehitriny ao amin'ny fifaneraserany Aminy, ary mahatsinjo fa
Izy tokoa no Mpanavotra azy. Rehefa mahatsapa ny fahadiovana sy ny fitiavana ao amin 'ny toetry
ny Tompo toy izany izy, dia mangetaheta mafy hanahaka ny endriny. Ny ahitany Azy dia Ray
maniry mafy hamihina e0 an-tratrany ny mpanota mibebaka, ka heni-pifaliana SY voninahitra
misafononoka ny fony.
Ny ahitan'ny madio am-po an'Andriamanitra koa dia Ilay Izy miasa amin 'ny sandriny
mahery ao amin 'ireo zavaboary kanto manerana an'izao rehetra izao. Mahita mibaribary kokoa
noho ny sasany ao amin'ny Soratra Masina izy fa i Jehôvah dia tsara sy be famindrampo ary
itoeran'ny harem-pahasoavana rehetra. Ny fahamarinana izay afenina ny hendry sy ny manan-
tsaina dia naseho kosa ny zaza madinika, ary ny hasoa sy ny hasarobidin'izao tontolo izao, dia
miharihary mandrakariva kosa amin'ireo manana faniriana marina toy ny zaza hanatanteraka ny
sitrapon'ny Ray. Koa raha madio tahaka an 'Andriamanitra isika, dia hahita ny fahamarinana
voalaza ao amin 'ny Teniny.
Izay madio am-po àry no mahita lalandava ny fanatrehan' Andriamanitra azy mandritra ny
andro rehetra nomena 'hahavelomany eto an-tany. Ary mbola hahita Azy mifanatrika koa izy amin
'ny hoavy, rehefa mandray ilay tena tsy mety maty, toy ny nifanatrehan'i Adama mivantana tamin'i
Jehôvah raha niaranandeha sy niresaka taminy tao Edena fahiny izy. "Fa ankehitñny isika mizaha
ao amin 'ny fitaratra ka tsy mahita marina; fa rahatrizay dia mifanatrika 1 Kôr. 13:12
«Sambatra ny mpampihavana; fa izy no atao hoe zanak' Andriamanitra» - Mat. 5:9.

.
I Kristy no Andrianan'ny fihavanana (Isa. 9:5), satria Izy no nirahin'ny Ray hampiorina
indray ny fihavanan'ny tany sy ny Ianitra izay noravan'ny fahotana. «Koa amin'izany», hoy ny
teny, "dia aoka isika hanana fihavanana amin'Andriamanitra amin'ny alalan'i Jesosy Kristy
Tompontsika» - Rôrn. 5:1. Na iza na iza manaiky handà tsy hanota intsony, ka manokatra ny fony
hidiran'ny fitiavan'i Kristy dia vita fihavanana arnin'ny lanitra.
Io no fototra tokana iorenan'ny fandriam-pahalemana. Fa ny fahasoavan'i Kristy izay raisina
ao am-po dia mandresy ny fankasitrahana sy mampitony ny fifandirana ary mameno fitiavana ny
fo. Tsy mba ho fadiranovana izay tsar-a fihavanana amin'i Kristy sy amin'ny olona. Tsy hisy ao
am-pony na fitsiriritan-dratsy na fiahiahiam-poana ny sasany ary tsy ho hita ao ny fankahala.na.
Fa mandry fahizay toy ny efa any an-danitra sahady izy, manao ny sitrapon'Andriamanitra ka
mandraraka fofo-manitra eo amin'ny manodidina azy. Toy ny ranonando mangatsiaka ny saina tia
fivavahana, ka mamelombelona ny fo torovana sy ory noho ny adin'izao fiainana izao.
Irahina hitory ny fihavanana eo amin'izao tontolo izao ny mpanaraka an'i Kristy. Na iza na
iza mampiseho fitondran-tena masina sy tony dia mpitory ny fitiavan'ny Mpamonjy, ary na zovy
na zovy no rnitarika ny sasany, na amin'ny asa na amin'ny teny, hiendaka amin'ny fahotana mba
hanolotra ny fony ho an 'Andriamanitra, dia mpampihavana.
"Sambatra ny mpampihavana, fa izy no atao hoe zanak' Andriamanitra.» Porofon'ny
firaisany arnin'ny lanitra ny toe-tsaina mampihavana ananany. Marnerovero manodidina azy ny
fofomanitr'i Kristy. Ny tsiron'ny fiainany sy ny hasoan'ny toetrany dia mitory amin'izao tontolo
izao fa zanak'Andriamanitra izy, ary miharihary amin'ny olona rehetra fa miaraka aminy i Jesösy.
"Izay rehetra tia no naterak'Andñamanitra t...)v - 1 Jao. 4:7. «Fa raha misy kosa tsy manana ny
Fanahin'i Kristy, dia tsy Azy izy Fa izay tarihin'ny Fanahin 'Andriamanitra no zanak'
Andriamanitra» - Röm. 8:9, 14. «Ary izay sisa amin'i Jakoba ao amin 'ny firenena maro, dia ho
tahaka ny ando avy amin'i Jehovah SY tahaka ny ranonorana eny amin'ny ahitra, izay tsy
manantena mpaniraka, na miandry zanak'olombelona» - Mika 5:6.
"Sambatra izay eniehina noho ny fahamarinana; fa azy ny farvakan'ny lanitra» - Mat. 5:10
Tsy nampanantena voninahitry ny nofo sy haren'ny tany, na fiainana tsy voakasim-

pahoriana ho an'ireo mpanaraka Azy tsy akory i Kristy, fa ny nampanantenainy azy dia ilay
tornbontsoa ahazoany manara-dia ny Tompony ao amin 'ny lalan'ny fandavantena sy ny
fandatsana. Fa tsy maintsy miseho izany, satria tsy mahalala Azy izao tontolo izao.
Niray tetika hanohitra Ilay tonga hanavotra ny very teto an-tany ireo fahavalony rehetra.
Sarny nifarimbona hanafoana ny asan'io Tompo mpampihavana io ny Olon-dratsy sy ny anjely tsy
mifaditrovana. Na dia hita miharihary aza fa vaingam-pitiavana hatrany hatrany no naloaky ny
vavany sy nataon'ny tenany, dia mbola nampirongatra fankahalana mangidy ho Azy ihany ny tsy
niraisany saina tamin'izao tontolo izao. Ary noho ny tsy nandeferany na oviana na oviana tamin'ny
filan-dratsy no nahatonga ny fanoherana Azy ho masiaka sy lozabe indrindra. Toy izany no
hihatra amin'izay rehetra te ho velona ho tsar-a tahaka an'i Kristy. Mifanipaka tsy hita velively ny
fahamarinana sy ny fahotana, ny fitiavana sy ny fankahalana, ny tena marina sy ny ankosokosoka.
Izay ta hampiseho ny fitiavan'i Kristy sy ny hasoan'ny fahamarinana dia iatahan'ny olon'izao
tontolo izao miaraka amin'izay, ary indro, fa, mitsangana hanohitra azy ilay andrianan'ny maizina.
Fanenjehana sy tebaka no anjaran'izay rehetra manana ny Fanahin'i Kristy. Miovaova araka ny
fotoan'andro ny endriky ny fanenjehana; kanefa ny foto-kevitra kosa - ilay saina manetsika azy -
dia tsy miova fa ilay foto-kevitra namonoana ny olom-bofidin'i Jehövah hatramin'ny andron'i
Abela hatrany.
Rehefa miezaka hanao ny sitrapon'Andriamanitra ianao dia ho hitanao fa tsy mbola
nitsahatra tsy akory ilay fankahalana fahiny niseho teo Kalvary. Miara-mioko hanohitra ireo
manolo-tena hankatò ny IaIàn'Andriamanitra izao tontolo izao. Tokony tsy hampalahelo antsika
velively anefa ny fisian'ny fanenjehana, fa tokony hitondra fifaliana ho antsika aza, satria porofo
izany fa mizotra eo amin'ny dian-tongotry ny Tornpo isika.
Na dia tsy nampanantena fahafahana arnin'ny fitsapana aza anefa i Kristy, dia zavatra tsara
lavitra noho izany no nampanantenainy. Hoy ny teniny hoe: «Hifamatra amin'ny andronao ny
fiadananao» - Deo. 33: 25. «Ampy ho anao ny fahasoavako, fa ny heriko dia tanterahina amin'ny
fahalemena» 2 Kôr. 12:9. Raha tsy maintsy handalo amin'ny Iafaoro mirehitra afo ianao, noho ny
Anarany, dia ho eo anilanao i Jesösy, toy ny nombàny ireo Hebreo telo lahy tany Babilôna fahiny.
Fa ho faly sy ravoravo izay tia ny Mpanavotra azy, isaky ny mahita fotoana hiarahany mizaka
fanetren-tena sy eso Aminy. Manjary mamy ny fahoriana iaretana amim-pitiavana ho an'i Kristy.
Fanaon*i- Satana hatrany hatrany ny manenjika ny olon'Andriamanitra. Nampijaly an'ireny
izy ary nampamono azy, kanefa tao amin'ny fahafatesana indrindra no nahazoan'ireo fandresena.
Nabaribarin'ny finoany tsy azo hozongozonina fa manana Lehibe mahery lavitra noho i Satana
izy, izay miandany arniny. Raha ny farnpahoriana sy ny famonoana ny tena dia azon'i Satana
hatao ihany, fa ilay fiainana voaafina ao amin'i Kristy kosa no tsy azony kasihina velively. Hainy

ny mandatsaka antranomaizina, fa tsy azony atao ny mamatotra ny fanahy. Tsinjon'ny marina ilay
voninahitra ao ambadiky ny haizim-pito, ka sahiny ny miteny hoe: «Fa ataoko fa ny fahoriana
amin 'izao andro ankehitriny izao dia tsy tokony hoharina amin 'ny voninahitra izay haseho
amintsika» - Rôm. 8:18. «Fa nyfahoñanay maivana, izay vetivetyfoana, dia mainka miasa fatratra
indrindra ka mahatanteraka voninahitra mavesatra maharitra mandrakizay ho anay» - 2 Kôr. 4: 17.
Ao amin'ny fitsapana sy ny fanenjehana mihatra amin'ny olomboafidin'Andriamanitra no
isehoan'ny toetry ny voninahitry ny Tompony. Sekoly ampianaran'i Kristy ny Fiangonany sy
itaizany azy izao fankahalana sy fanenjehana ataon'ny nofo izao. Lalantery no diaviny; ary
mandalo ao amin'ny memy mirehitry ny fijaliana izy ho fanadiovana azy. Ady mangotraka no
atrehiny, fandavan-tena lalina no iaretany, ary fahadisoam-panantenana mangidy no zakainy;
kanefa izany fahoriana mihatra izany dia vao mainka mampiharihary aminy ny haratsian'ny
fahotana sy ny halozan'ny vokany, ka ankahalany azy tanteraka. Miaramiaritra fahoriana amin'i
Kristy izy, ka dia ekena hiray voninahtira aminy koa. Efa naseho ny mpaminany tamin'ny fahitana
ny fandresen-dahatra ho azon'ireo, fa hoy izy: «Ary nahita aho fa, indro, toa ranomasina fitaratra
miharo afo, ary izay naharesy (...) dia nitsangana teo amoron'ny ranomasina fitaratra, nitana
lokangan'Andriamanitra. Ary mihira ny fihiran'i Mosesy, mpanompon 'Andriamanitra, sy ny
fihiran'ny Zanak'ondrv izy nanao hoe: Lehibe sy mahatalanjona ny asanao Tornpo ó,
Andriamanitra Tsitoha; mahitsy sy marina ny làlanao, ry Mpanjaka mandrakizay» - Apôk.
15:2,3. «lreo no avy tamin'ny fahoriana lehibe, ary ny akanjony nosasany sy nofotsiany tamin'ny
ran 'ny Zanak'ondry. Ary noho izany dia mitoetra eo anoloan'ny seza fiandrianan'Andriamanitra
izy ka manompo Azy andro aman'alina eo amin'ny tempoliny; ary nay mipetraka eo ambonin'ny
seza fiandrianana dia hamelatra ny trano lainy handrakotra azy» - Apôk. 7:14, 15.
«Sambatra hianareo raha haratsian'ny otona - Mat. 5:11

Hatramin'ny nahalavoan'i Satana dia nanenjika fatratra ireo zanak'Andriamanitra izy. Toy ny
nanaratsiany an 'Andriamanitra tany an-danitra fahiny no anaratsiany ny zanany koa ankehitriny.
Hoy ny Mpamonjy tamin'ny Rainy hoe: «Ny latsa nataon'izay nandatsa Anao dia nihatra tamiko»
- Sal. 69:9. Toy izany koa, ny latsa nandatsan'ny olon-dratsy an 'i Kristy dia mihatra amin'ny
mpianany.
Tsy mbola nisy na oviana na oviana olornbelona noharatsiana tahaka an'i Kristy
Zanak'olona. Notevatevaina Izy, nesoina noho ny nankatoavany tanteraka ny fitsipiky ny Ialàna
masin' Andriamanitra. Nankahalaina tsy ahoan-tsy ahoana, kanefa nijoro tarnin'ny endrika tony,
ary nanatrika tamin-kasahiana ny fahavalony, sady nanambara fa ny fanaratsiana dia tsy inona fa
anjara tsy maintsy hozakain'ny Kristianina. Dia natorony ireo mpanaraka Azy ny fornba fanohitra
ny zana-tsipika alefan 'ilay ratsy, ary nampirisihiny izy ireo tsy hilofika eo ambanin'ny ziogarn-
panenjehana.
Fa na dia mety ho matroka aza ny laza noho ny endrikendrika ataon'ny sasany, dia tsy
mampihontsona ny tena toetra marina akory iza_ny. Eo am-pelatanan'Andriamanitra io, ka
voaarony. Fa raha manota isika dia tsy noho ny an-tery setran'olombelona na ny terivozon'i Satana
fa an-tsitrapo. Izay manana finoana mifikitra eo arnin 'Andriamanitra dia tsy miova na amin'ny
fanenjehana mampangirifiry indrindra, na amin'ny fotoampiadanana ibaribarian'ny
fahasoavan'Andriamanitra eo aminy.
Na dia haratsiana aza ny fiteniny sy ny fihetsiny ary ny asa ataony, dia tsy mampimalo azy
akory izany, fa misy zavatra lehibe lavitra kendreny. Toa an'i Mosesy izy ka amahita Izay tsy
hita» Heb. 11:27; «tsy mijery ny hita (...)fa ny tsy hita;fa ny hita dia ho vetivety foana, fa ny tsy
hita no hahañtra mandrakizay» - 2 Kör. 4:18.
Eo akaikin'izay haratsiana sy endrikendrehina i Kristy, ary mahay mampianatra azy hiandry
amirn-pahanginana sy arnimpaharetana ary amim-pinoana ny fanaratsiana sy ny fanamavoana

mihatra aminy rehetra. Tsy misy takona izay tsy haseho; ka izay manome voninahitra
an'Andriamanitra dia mba homeny voninahitra koa eo anatrehan'ny olona sy ny anjely.
«Raha haratsian'ny olona sy enjehiny hianareo», hoy i Kristy, dia «mifalia sy miravoravoa».
Nampahatsiahiviny ny mpihaino Azy ireo mpaminany fahiny izay niteny tamin'ny Anaran'ny
Tompo, ka notondroiny halaina «ho fianarana ny fandeferam-pahoriana sy _faharetana» - Jak. 5:
10 nananan'izy ireny. Maty martiora i Abela, ilay Kristianina voalohany indrindra, zanak'i Adama.
Niara-dia tamin'Andriamanitra i Enôka, ary nankahala azy izao tontolo izao. Nendrikendrehina ho
mpitompo teny fantatra sy mpamendrofendro vahoaka foaná i Nöà. "Ary ny sasany niaritra
fanesoana sy kapok-a mafy ary fatorana sy tranomaizina koa.» «Ny sasany nampijalina hofaty,
nefa tsy nety nanao izay hahafahany, mba hahazoany fitsanganana tsara lavitra» - Heb. 11:36,35.
Hatrany hatrany dia noharatsiana sy nenjehina ny iraka voafidin'Andriamanitra; kanefa na
dia nampijalina aza izy, dia tsy nahasakana ny fahalalana an 'i Jehövah tsy hiely tamin'ny
manodidina rehetra izany. Aoka hiara-mirohotra ny mpianatr'i Kristy, ka hiroboka eo amin'ny ady
amin'i Satana, fa tsy misy na inona na inona azon'ny devoly atao hanoherana ny fahamarinana, fa
vao mainka mampandroso azy ny fanoherany azy rehetra. Mbola ho avy ny andro izay
hibaribarian'ny fahamarinana, ka hahavoatery ny olona handinika azy sy hiady hevitra ny aminy,
na dia eo aza ireo fanaratsiana maro anotofana azy ankehitriny. Ho voahetsiketsika ny sain'ny
maro; ary ny fanoherana sy ny faniniana enti-mamono ny fahamarinana dia vao mainka hanjary
fiasana amboarin'Andriamanitra hamohafoha ny sain 'izay matoritory.
Matetika dia matetika no ahitana izany vokatra izany ao amin'ny tantaran'ireo
irak'Andriamanitra. Rehefa notoraham-bato, noho ny didin'ny Sinedriona, i Stefana ilay be herim-
po, dia tsy nisy fatiantoka ho an'ny fitoriana ny Filazantsara tsy akory tarnin'izany. Fa ny
fahazavan'ny lanitra izay hita mampamirapiratra ny endriny sy ny fitiavan'Andriamanitra niseho
tao amin'ny fivavahana farany nataony, dia toy ny zana-tsipika maranitra nitsatoka tao am-pon
'ilay mambran'ny Sinedriona feno rehareha nijoro teo, dia i Saoly ilay Fariseo mpanenjika, ka
nahatonga azy hanapa-kevitra hilatsaka koa ho miaramilan'i Kristy, ary hitondra ny anarany any
amin'ny Jentilisa sy ny mpanjaka ary ny Zanak'i Isiraely. Ary nony efa taty aoriana, rehefa antitra
i Paoly ka nanoratra tao arnin'ny tranomaizina nitoerany tany Rörna, dia hoy izy: «Fialonana sy
fifandirana aza no itorian'ny sasany ani Kristy ) fa tsy mbafo madio, nihevitra hanampy fahoriana
ny fifatorako ) kanefa amin'ny atao rehetra na amin'ny Jihatsarambelatsihy na amin'ny marina, dia
Kristy no torina» - Fil. 1: 15, 17, 18. Tafatsofoka hatraiza hatraiza ny Filazantsara hatramin'ny
nanaovana an-tranomaizina an'i Paoly, ary nisy fanahy maro voavonjy ho an i Kristy, eny, hatrao
andapan'i Kaisara aza. Noho ny fikelezanain'i Satana hanohitra, dia vao mainka voafafy tao am-
pon'ny olona ny «voa tsy mety Ion'ny ' tenin'Andriamanitra, aizay velona sady maharitra» - 1 Pet.
1:23. Ary ny fanaratsiana sy ny fanenjehana nahatra tamin'ny zanak'Andriamanitra no vao mainka
nankalazana ny anaran'i Kristy, ka nahavonjena fanahy mar-o.
Endrey ny halehiben'ny valisoa voarakitra any an-danitra ho an'ireo vavolombelon'i Kristy
izay maharitra ny fanenjehana sy ny fanaratsiana. Izao tontolo izao misintona ny saina ho amin'ny
zava-tsoan'ny tany, i Kristy kosa manandratra ny mason'ireo irahiny hibanjina ny zava-tsoa any
an-danitra. Tsy dia any ambony ihany anefa vao ho valiany ny soa nataon'ireo fa efa atombony
sahady dieny ety izany. Niseho tamin'i Abrahàma ny Tompo fahizay ka nanao hoe: "Izaho no
ampinganao sy valim-pitia lehibe indrindra ho anao» - Gen. 15:1. 10 no valisoa sahady ho an'ny
mpanaraka an'i Kristy rehetra: Jehövah — Imanoela — Ilay «iafenan'ny rakitry ny fahendrena sy
ny fahalalana rehetra», nay «itoeran'ny fahafenoan'ny fomban'Andriamanitra rehetra» - Kôl. 2:3,9.
Eny, ny mifikitra amin'ny famindrampony, ny mahalala ny tena toetrany, ny manana Azy tokoa,
ka manokatra ny fo ho diboky ny hatsaram-panahiny; ny mahafantatra ny fitiavany sy ny heriny,
ny mirakitra ireo haren'i Kristy tsy hita lany, ny mahazo an-tsaina hatrany hatrany izay «sakany sy
lavany ary ny hahavony sy halalin'ny fitiavan'i Kristy, izay mihoatra noho ny fa halalana rehetra»
Efes. 3: 18, 19. «lzany no lovan'ny mpanompon'i Jehovah syfahamarinana avy amiko, hoy
Jehovah» - Isa. 54:17.
Izany fifaliana izany no nameno ny fon'i Paoly sy Silasy fony izy nivavaka sy nihira
fiderana an'Andriamanitra tamin'ny mamatonalina tao amin'ny tranomaizin'i Filipy. Teo anilany i
Kristy, ary nampamirapiratra ny haizina nitoeran'ireo mpanompony ireo, ho toy ny fanjelanjelatry
ny any ambony tamin'ny fahazavan'ny fanatrehany. Raha nanoratra avy tany Rörna i Paoly indray
mandeha ka nahatazana ny fandrosoan'ny Filazantsara, dia tsy tsaroany intsony ny fifatorany fa
hoy izy: «eny, mbola mifaly ihany aho» - Fil. 1:18. Ary nanakoako tao amin'ny hafatra
nampitondrainy ho an'i Paoly ho an'ny Fiangonana filipianina izay nenjehina fatratra, ilay tenin'i
Kristy teo an-tendrombohitra hoe: «MifaIifa mandrakariva amin'ny Tompo; hoy izaho indray:
Mifalia» - Fil. 4: 5.
«Hianareo no fanasin'ny tany - Mat. 5:13.
Tena ilaina ny fanasina, fa afa-tsy ny ampiasana azy hanome tsiro ny sakafo, dia mbola
ilaina koa izy hoenti-miaro amin'ny fahalavoana; ary ny antony niantsoan'Andriamanitra ny
zanany hoe fanasina dia ny faniriany hampahalala azy ireo fa ny kendreny amin 'ny namonjeny
azy dia ny hahatonga azy ho mpamonjy ny sasany koa. Ny fikasan'Andriamanitra tamin'ny
nifidianany ny Isiraelita, dia tsy ny handray azy ireo ho zanany lahy sy zanany vavy fotsiny, fa ny
mba handraisan'izao tontolo izao koa, amin'ny alalany, ny "fahasoavana izay famonjena ny olona
rehetra» - Tit. 2:11. Rehefa nifidy an'i Abrahàma i Jehôvah, dia tsy ny handraisany azy ho
sakaizany fotsiny, fa ny mba hanendreny azy koa ho mpitondra ny teniny, hanambara ireo
tombontsoa manokana iriny harotsaka amin'ny olony. Raha niara-nivavaka farany tamin'ny
mpianany i Kristy, talohan 'ny nanomboana Azy, dia nanao hoe: «Ho an'ireto no anamasinako ny
tenako, mba hanamasinan'ny fahamarinanao azy» - Jao. 17:19. Toy izany koa ny Kristianina
voadion'ny fahamarinana: tokony hanana toetra mahavonjy ny sasany, ka haharo izao tontolo izao
tsy ho tratry ny fahalovana tanteraka ara-panahy.
Tsy maintsy mahenika ny tenan'izay zavatra tiana hotehirizina ny sira, ka ho tafaharo aminy
tanteraka vao mahasakana ny fahalovana. Toy izany koa: amin'ny fikasohan'ny Kristianina
arapanahy, no ahazoany mitory amin-kery ny farnonjena atolotry ny Filazantsara. Tsy ny faobe no
ahazoana azy, fa isam-batan'olona. Misy hery lehibe ao amin'ny asa ataon'ny Kristianina
mivantana. Ka aoka isika hifampikasoka amin'ireo olona taomintsika ho amin'ny famonjena.
Ny tsiron'ny fanasina, izay hery lehibe ao amin•ny Kristianina àry, dia ny fitiavan'i Kristy
voarakitra ao am-pony sy ny fahamarinanä Jesösy mamonto ny fiainany. Tsy mahay mitoe-poana
ny fitiavan'i Kristy. Raha itoerany tokoa ny fontsika dia hiampita eo amin'ny sasany koa izy ary
hanatona azy ireny isika, ka hifindra aminy ny hafanana avy amintsika: Ny tena mpivavaka dia
marnindra aimpanahy lehibe amin'ny manodidina azy, ary izany hery izany no miditra ao amin'io
olona io koa. Tsy hery avy amin'ny tenany . anefa, fa herin'ny Fanahy Masina.
Inty misy loza iray nambaran'i Jesôsy: «Fa raha ny fanasina no tonga matsatso, inona indray
no hahasira azy? Tsy misy heviny hanaovana na inona na inona intsony izy, fa hariana any ivelany
ka hohitsahin'ny olona»- Mat. 5: 13.
Natrehin'ny mason'ny vahoaka teo am-pihainoana ny tenin'i Kristy ireo vongan-tsira
nanjelanjelatra teo amin'ny lalam-be, izay nariana fa lany tsiro, ka tsy mahasoa na inona na inona
intsony. Nanondro indrindra ny toetry ny Fariseo sy ny fombampivavahany tamin'ny vahoaka
izany ohatra izany, ary mampiseho koa ny toe-piainan'ny fanahy efa nilaozan'ny
herimpahasoavan'Andriamanitra, izay manjary mpino antaravelona. Na toy inona fahambonian'ny
toerana misy ny olona toy izany, dia samy nahatsapa ny hatsatson'ny toe-painany, na ny
mpianany, na ny mpiara-monina aminy, na ny anjelin'ny lanitra. Ny amin'ireny no nitenenan'i
Kristy hoe: «Aleo ho mangatsiaka na ho mafana hianao. Fa satña matimaty hianao, ka tsy mafana
na mangatsiaka dia efa haloan'ny vavako hianao» - Apök. 3: 15, 16.
Raha tsy i Kristy no velona ao anatintsika dia tsy ho tsapan'izao tontolo izao na oviana na
oviana ilay hery hahavonjy azy. Tsy azontsika atao ny manome ho an'ny sasany izay tsy
ananan'ny tenantsika. Fa arakaraka ny fanolorantsika tena eo amin'i Kristy no ahazoantsika miasa
koa ho fitahiana sy fanarenana ny taranak'olombelona. Raha tsy ao ny tena fikelezana aina sy ny
tena fitiavana, ka tsy mbola tsapan'ny fanahintsika ilay aina mahavonjy, dia tsy hanan-kery
hanarnpy ny sasany isika na hanana firaisana amin'ny lanitra, na hanana koa ny tsirompiainan'i
Kristy ao amintsika. Raha tsy azon'ny Fanahy Masina atao ny mampiasa antsika ho mpitondra ny
fahamarinana arnin'izao tontolo izao, dia isika no sira very tsiro, tsy mahasoa na inona na inona.
Raha manana ny fahamarinana isika nefa tsy manana toetra mifanentana amin'izany, dia tsarovy fa
mainka mandentika ny olona haniratsira an'Andriamanitra isika. Arakaraka ny iasan'ny
fiainantsika tsy mahomby eo amin'ny manodidina no vao mainka hanafoanantsika ny vokatry ny
fitoriana ny Tenin'Andriamanitra. Hoy i Paoly: «Na dia miteny amin 'ny fitenin'ny olona sy ny
anjely aza aho, kanefa tsy manana fitiavana, dia tonga varahina maneno sy kipantsona
mikarantsana aho. Ary na dia manana faminaniana aza aho ka mahalala ny zava-miafina rehetra
sady manana ny fahalalana rehetra; ary na dia manana ny finoana rehetra aza aho ka mahafindra
tendrombohitra, kanefa tsy manana fitiavana dia tsinontsinona aho. Ary na dia homeko ho an'ny
malahelo aza ny fananako rehetra, ary na dia hatolotro hodorana aza ny tenako; kanefa tsy manana
fitiavana aho, dia tsy mahasoa ahy akory izany» - 1 Kôr. 13:1-3.
Rehefa safononoky ny fitiavana ny fo, dia mitobaka eo amin'ny sasany koa izany, tsy noho
ny fitia mifamaly anefa, fa omena maimaimpoana. Ny fitiavana no manova ny toetra, mifehy ny
asa atao, mandresy ny fahavalo, ary mandravaka voninahitra ny soa vita. Midadasika toy ny tany
sy ny lanitra ny halalaky ny fitiavana ka mampitovy lenta amin'ny anjely. Raha ankamamiana ao
ampo izy, dia mamonto ny fiainana manontolo, ary mikoriana eo amin'ny manodidina koa. Io dia
io ihany no hahatonga antsika ho tena fanasin'ny tany.
"Hianareo no fahazavan 'izao tontoZo izao - Mat. 5:14
Raha nitoriteny Kristy dia nokendreny mandrakariva ny hahavelombelona ny farnpianarany;

ary ohatrohatra maro samy hafa nalaina tamin'ny zavaboary manodidina no nentiny nihazona ny
sain'ireo mpihaino Azy. Tafangona teo Aminy vao maraina koa ny vahoaka. Indro misondrotra
moramora eo amin'ny habakabaka ny masoandro vao miposaka mandroaka ny haizina izay
manarona ny lohasaha sy ny tendrombohitra. He izato tarany malefaka miantefa eo amin'ny farihy
tomaratra, ka mampanjelanjelatra ny rano ho toy ny vaingam-bato kristaly. Indreo ny hazo
manodidina miravaka ranonando mamirapiratra an'arivorivony. Mirana avokoa ny zavaboary,
miarahaba aminkafaliana ilay maraina vaovao natolotry ny Mpahary Azy indray, ary injany ny
voronkely manga feo mikalokalo any an-dohasaha any. Nijery ireto vahoaka manodidina Azy ny
Tompo, dia nitopy tany amin'ny masoandro vao miposaka indray ny masony, ka hoy Izy tamin'ny
mpianany: «Hianareo no fahazavan’'izao tontolo izao.» Toy ny masoandro mitondra fahazavana
mba hampisava ny haizin'ny alina, ary marnpifoha izao rehetra izao hihetsiketsika indray, dia toy
izany koa ny mpanaraka an'i Kristy mitondra ny hafany, izay mampiely fahazavana avy any
ambony eo amin'izay voasaron'ny haizim-pahotana.
Nihanjahanja ny fitazanana ireo tanàna sy vohitra manodidina, rehefa notarafin'ny
fahazavan'ny maraina. Notondroin'i Kristy ireny sady hoy Izy: «Tsy azo afenina izay tanàna
miorina eo antampon-tendrombohitra.» Dia nampiany indray hoe: «Tsy misy olona mandrehitra
jiro ka mametraka azy ao ambanin'ny vata famarana, fa apetrany eo arnin'ny fanaovan-jiro, ka dia
mazava amin'izay rehetra ao an-trano izany» - Mat. 5: 14, 15. NY ankabeazan'ireo nihaino Azy
dia tarnbanivohitra sy mpanarato avokoa ka ny tranobongony dia tsy nisy afa-tsy efitra iray, izay
nohazavain'ny jiro tokana. Dia toy izany koa, hoy i Kristy: «Aoka hazava eo imason'ny olona nu
fahazavanareo, mba hahitany ny asa soa ataonareo, ka hankalazany ny Rainareo Izay any
andanitra. »
Tsy mbola nisy, ary tsy hisy fahazavana miantefa eo amin'ny olom-bery raha tsy ilay avy
tamin'i Kristy irery ihany. Izy no jiro tokana mandroaka ny haizin’izao tontolo izao mihosim-
pahotana. alzy no nisiam-piainana, ary ny fiainana no fanazavana ny olona» - Jao. 1:4. AO
amin'ny firaisana aina aminy no hahatonga ny mpianany ho fanazavana koa. Fa raha tafiditra ao
am-pony ny fiainan'i Kristy, ka mitaratra ao amin'ny fitondran-tenany ny fitiavany, dia manjary
fahazavan'izao tontolo izao izy.
Maizina ny taranak'olombelona. Raha misaraka amin'i Kristy isika, dia toy ny jiro tsy
mirehitra, ka tsy mba manana tarapahazavana halefa e0 amin'ny haizin'izao tontolo izao. Fa rehefa
mitodika amin'llay Masoandron'ny Fahamarinana kosa isika, ka mifampikasoka amin 'i Kristy, dia
mamirapiratry ny fahazavan'ny fanatrehany ny fanahintsika manontolo.
Tsy tokony ho fahazavana e0 amin'ny olona sasantsasany ihany ny mpanaraka ani Kristy, fa
ho fahazavanizao tontolo izao koa. Hoy Izy amin 'ny Kristianina rehetra: dTahaka ny nanirahan'ny
Ray Ahy ho amin 'izao tontolo izao, no anirahako anareo kosa ho amin'izao tontolo izao» - Jao.
17:18. I Kristy no nitondra ny tenin 'ny Ray ho amintsika ary isika kosa no tokony ho mpitondra
ny tenin'i Kristy amin'ny sasany. Aza hadinoina, ry Kristianina ö, fa fony i Kristy tao amin'ny
nofo no naha-Loharanom-pahazavana Azy. Nidina ho Zanak'olona teto an-tany Izy, fa tamin'ny
nofony nampiraisiny tamin'ny maha-Andriamanitra Azy no nitsoran'ny tanany be fitiavana
hahatratra ny olombelona. Dia natolony teo am-pelatanan'ny Fiangonany sy ny mpianany rehetra
tsirairay avy ny fanohizana izany asam-pamonjena izany. Miandry anao handray io adidy masina
io ny anjelin'ny lanitra, fa maro loatra ireo fanahy e0 ambavahoan'ny fahaverezana. Dia tsy
hahatontosa ny adidy napetraka taminy ve ny mpanompon'ny Tompo? Indrisy, raha izany, dia
mamihina ny herinhy Fanahy Masin 'i Kristy tsy hozaraina amin'izao tontolo izao izy!
I Kristy anefa tsy nandidy ny mpianany hoe: «Miezaha mba hampahazava ny
fahazavanareo», fa hoy Izy: «Aoka hazava», izany hoe tsy anjarantsika ny hanao izay
hamirapiratan'ilay jiro, fa tokony hamirapiratra rahateo izy.
Raha mitoetra ao am-pontsika i Kristy dia tsy ho haintsika ny hanafina ny fahazavany. Fa
matoa tsy tazan 'izao tontolo izao ny fahazavan'ny Filazantsara e0 amin'ireo manao ny tenany ho
Kristianina hatsararnpanahy ary ny fitiavana masina no nentiny nampiseho an'i Kristy tao
afovoan'ny firenena mpanompo sampy. Raha niala avy tany Egipta ny Zanak'i Isiraely ho any
Kanàna, dia ireo izay nahatoky marina tamin'Andriamanitra no fahazavana ho an 'ny firenena
manodidina. Noho ny nataon'ireo no nahalalana an'Andriamanitra teo amin 'izao tontolo izao. Ry
Daniela sy ny namany no fahazavana tao an-dapan'i Babilöna. I Môrdekay tany Persia. Toy izany
koa no anendren'i Kristy ny mpianany ho fanilo hanazava ny lalana mankany an-danitra. Amin'ny
alalany no ampisehoan 'Andriamanitra ny famindrampony sy ny fahatsarany ho an'ity tany
maizina sy diso fihevitra an'Andriamanitra ity. Rehefa mahita ny asa ataony ireo sasany dia
voatarika hanome voninahitra ny Ray any ambony; satria miharihary aminy fa misy
Andriamanitra masina any izay manapaka izao rehetra izao, ka mendrika hoderaina sy hotahafina.
Fa toy ny tara-pahazana avy any ambony tokoa ny fitiavana masina mameno ny fo sy ny
fitondran-tena mendrika. Ary amin'izany no ahatsapan'ny olona ny hatsaran'i Jehôvah.
Toy izany no ahataomana ny olona «hino ny fitiavan ' Andriamanitra antsika» - 1 Jao. 4:14.
Toy izany no mahatonga fiovana amin'ny fo maloto sy ratsy ka hanjary madio sy masina, ary ho
afaka hiseho Mtsy hanan-tsiny eo anoloan'ny voninahiny amin'ny firavoravoana» - Joda 1:24.
NY tenin'i Kristy hoe: KHianareo no fahazavan'izao tontolo izao», dia fanolorana adidy ireo
m panaraka Azy hitory eran'izao tontolo izao. Nijoalajoala avobe ny efitra nampisaraka ny Jiosy
tamin'ny firenena hafa rehetra noho ny fitiavan-tena sy ny avonavona ary ny hambom-po
nananan'izy ireo. Tonga kosa anefa ny Mpamonjy mba hanova izany rehetra izany. T sy nisy
fitoviana velively tamin'izay nambaran'ny mpisorona sy ny raby ny fampianarana nataony.
Narodany ny efitra fisarahana sy ny fitiavan-tena ary ny hambom-po, fa narnpianariny azy kosa
ny fitiavana ny ankohonan'olombelona manontolo. Nasondrony hiala avy amin'ny gadra
namatoran'ny fitiavan-tena azy ny olona: nofoanany ny kifariparitra sy ny fiavakavahana rehetra.
Tsy nasiany fahasamihafana na ny vahiny sy ny tompon-trano, na ny fahavalo sy ny sakaiza.
Nampirisihiny ny olona mba hiondrika hijery ireo fanahy mila vonjy, ka handray izao tontolo izao
ho adidy tsy maintsy hiasana.
Toy ny tanamasoandro manazava hatramin'ny toerana lavitra indrindra amin'ny tany, dia toy
izany koa no tokony hahatraran'ny fahazavan'ny Filazantsara ny fanahy rehetra eto ambonin'ny
tany. Fa raha izay aza no nahatontosa ny fikasan'i Kristy ny Fiangonana, dia ho nahatratra izay
rehetra voasaron'ny haizina ny fahazavana, dia ireo mitakizina ao amin'ny aloky ny fahafatesana
ankehitriny. Tokony tsy hitangorona ao amin'ny toerana iray ny mpanaraka an'i Kristy, na
handositra adidy sy handà hazo fijaliana, fa tokony hiely any amin'ny tany rehetra kosa ka
hampiseho ny farnirapiratan'ny fahazavan'i Kristy any amin'izay rehetra alehany; dia ho voavonjy
ireo fanahy very. Ary amin'izay dia ho voatory haingana eran'izao tontolo izao ny
"filazantsaran'ny fanjakana». - Mat. 24:14.
Toy izany no ahatanterahan'ny fikasan'Andriamanitra amin'ny iantsoany ny zanany rehetra
hatramin'i Abrahàma tany Mesöpötamia ka hatramintsika ankehitriny. Hoy Izy: «Hitahy anao Aho
ary ho fitahiana tokoa hianao» - Gen. 12:2. Ilay tenin'i Kristy nampitondrainy an'i Isaià, ka
notsahiviny teo antendrombohitra indray, dia ho an'izao taranaka farany izao indrindra:
«Mitsangàna, mihazavà, fa tonga ny fahazavanao ary ny voninahitr'i Jehovah cfa miposaka
cminao» - Isa. 60: I. Raha niposaka teo amin'ny fanahinao tokoa àry ny voninahitr'i Jehôvah ka
efa tsinjonao ny hasoany; ary raha nandray ny famirapiratan'ny voninahiny ny fanahinao, Gia ho
anao io teny nampitondrain'ny Tompo io. Moa anisan'r.y niaraka tamin'i Kristy teo an-
tendrombohitra fiovan-tarehy va ianao? Ao an-dohasaha ao ary misy fanahy voagadran'i Satana,
miandry tenim-pinoana sy fivavahana, hahafahany aminäzany.
Tsy ny mba hibanjina ny voninahitr'i Kristy fotsiny no tokony hataontsika, fa ny hanarnbara
ny hatsarany koa. Tsy variana tamin'ny voninahitr'i Kristy fotsiny i Isaià, fa nitory izany koa izy. I
Daniela koa, tsy nisaintsaina fotsiny ny harnasinan' Andriamanitra fa nanambara iiany. Tazany ny
halehiben'ny fitiavan'llay mpitoetra any an-danitra, ka tsy nahay nangina izy fa nitory. Iza no
hahatana ny vavany tsy hiteny raha mahatsapa marina tokoa ny hamendrehan 'Ilay Zanaka Lahy
Tokan' Andriamanitra sy ny hasoan'ny famonjena natolony? Zovy no tsy hanambara raha
nanandrana tokoa ny tsiron'ilay fitiavana tsy manam-paharoa nigororoana avy teo amin'ny hazo
fijalian'i Kalvary, fa maty teo ny Zanak'Andriamanitra, "mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana fiainana mandrakizay»? - Iza no resy lahatra amin 'izany ka himaona tsy hanandratra ny
voninahitry ny Mpamonjy? «Ary ny ao an-tempoliny samy manao hoe: "Voninahitra e - Sal. 29:9.
Nidera Azy tamin'ny lokanga ilay mpihira mahain'ny Isiraely ka nivetsovetso hoe: «Ny lazan'ny
voninahitry ny fiandriananao sy ny asanao mahagaga no hosaintsainiko. Ny herin 'ny asanao
mahatahotra no hotenenin'ny olona; ary ny fahalehibeazanao no holazaiko• - Sal. 145:5,6.
Aoka hasandratra ho tazan'ny manodidina ny hazo fijalian'i Kalvary, mba ho voababony ny
sain'ny olona rehetra. Dia ho heniky ny hery mivantana avy any ambony ny mpitorin'i Jehôvah,
ary hisy asa mirehitra hatao ho an'ny Tompo. Handeha hatrany amin'ny faran'ny tany ny iraka
hitondra ny fahazavan'ny Ianitra.
Raisin'i Kristy amim-pifalian-dehibe izay rehetra manolo-tena ho irany. Miara-miasa
amintsika olombelona ny lanitra mba hihariharian'ny zava-miafin 'Ilay Fitiavana tonga nofo.
Resaho izany, ataovy antom-bavaka, hirao, torio hatraiza hatraiza ny voninahiny, ary ambarao
hatrany amin'ny faran'ny tany ny fitiavany.
Fa raha zakainao amim-paharetana ny fitsapana, ka raisinao amim-pankasitrahana ny
fitahiany, ary toherinao mafy ny fakampanahy; raha abaribarinao isan'andro ao amin'ny fiainanao
ny halemem-panahy sy ny hatsarana, ny famindrampo sy ny fitiavana, dia ireny no fahazavana
miposaka avy eo aminao izay handreaka ny haizina manarona ny fo

TOKO FAHATELO
NY MAI-IA-ARA-PANAHY NY LALANA
Tsy tonga aho handrava fa hanatanteraka" - Mat. 5:17.
I Kristy, Ilay iray amin'Andriamanitra, no teo an-tendrombohitra Sinay fahizay raha

notononina tafovoan'ny tselatra sy ny kotrokorana ny lalàna. Namirapiratra toy ny afo
mandevona teo an-tampon-tendrombohitra ny voninahitr'Andriamanitra, ary nihorohoro teo
anatrehan'i Jehövah ny havoana. Nohenoin'ireo vahoakan'i Isiraely tamin-tahotra teo am-
piankohofana ny fitononana izany lalàna masina izany. Fony i Kristy nitory teny teo an-
tendrombohitra kosa, hafa ny toe-javatra niseho. Tony dia tony ny andro. Tsy nisy feo re afa-
tsy ny kalokalon'ny voromanidina. Ary tamin'izay no nanambaran'i Kristy ny fitsipiky ny
fanjakan'ny lanitra. Eny, tamim-pahalemem-panahy no nanehoany ny fitsipik'ilay laläna
nambara fahiny tao Sinay.
Fony nomena tany Sinay ny lalàna dia vao avy babo tany Egipta ny Zanak'i Isiraely, ka
tafidina ambany dia ambany ny toepanahiny; koa dia nilaina ny hanaitra azy tamin'ny
fanehoana ny fahamasinana sy ny fahasaropiaron'i Jehôvah. Naseho koa anefa fa
Andriamanitra Fitiavana no tompoiny.
«Jehovah avy tao Sinay.
Ary niseho taminy avy tany Seïra;
Niposaka namirapiratra avy tany an-tendtombohitra Parana Izy;
Sambatra
Ary avy tao amin'ny masiny tsy omby alinalina;
Ary teo ankavanany nisy lalån'afo ho an'ireo.
Eny, tia ireo firenena Izy;
Eo an-tànanao avokoa ny masiny rehetra;
Miandry eo anilan'ny tongotrao ireo,
Ka samy mandray amin'ny teninao.»
- Deo. 33:2,3
Izao no toetran'i Jehövah, araka ny nambarany tarnin'i Mosesy: 'Jehovah, Jehovah,
Andriamanitra mamindra fo sy miantra, mahari-po sady be famindrampo sy fahamarinana,
mitahiry famindrampo ho an 'ny olona arivo mandimby, marnela heloka sy fahadisoana ary
fahotana» - Eks. 34:6,7.
Ilay Ialäna tao Sinay no fitsipiky ny fitiavana, ary fanehoana amin'ity tany ity izay atao
hoe lalàn'ny lanitra. Teo i Kristy Mpanalalana, ary Izy no nanambara azy, sady manolotra koa
ny her-y hoenti-manatanteraka azy. Fa ny asam-pamonjena hefainy no hahatonga azy hanaraka
amin'ny lalàna. Inona moa no tadiavin'ny lalàna amintsika? •Ary ho olona masina ho ahy
hianareo - Eks. 22:30.
Tsy takatry ny sain'ny Zanak'i Isiraely izay tena tadiavin'ny lalàna, fa sondriana
nanatanteraka ny ivelambelany fotsiny izy, ary tsy nahay nanolotra ny fony ho an'ilay
Andrianan'ny fitiavana. Dia nasehon'i Kristy tamin'ny fombany sy ny asany fa masina sy tsar-a
ary tena tia tokoa Andriamanitra Ray, ka naharihariny fa tsinontsinona ny fankatoavana ara-
pomba fotsiny ny teniny. Noheverin'izy ireo fa nitady hisondrotra ankitsirano teo ambonin'ny
lalàna ny Tompo; ary nony nasehon'i Kristy azy ny tena fahamairnana araka an'Andriamanitra,
izay tena fototry ny asa napetrany teo am-pelatanan'izy ireo, dia nahasosotra azy izany, ka
niampangany an'i Jesösy ho nanafoana ny lalàna.
Na dia tamim-paharnorana fatratra aza no nitenenanä Kristy ny fampianarany, dia tena
nisy hafanam-po sy hery tokoa izay nanetsiketsika ny fon'ny mpihaino. Impiry impiry akory
moa ireo olona ireo no efa nandre -ny lovan-tsofina sy ny anganongano riämpianarin'ny raby,
ary hitany fa tsinontsinona izany. Talanjona kosa izy tamin'ny fampianaran'i Kristy, «satña
nampianatra azy toy izay manana fahefana Izy, fa tsy tahaka ny mpanora-dalàna teo aminy» -
Mat. 7:29. Hitan'ireo Fariseo miharihary rahateo koa fa samihafa lavitra amin'ny fornba
fampianarany ny fomba ampiasain'ny Tompo. Tsinjony fa tafalatsaka lalina tao an-tsain'ny
olona maro ny hasoa sy hatsarana ary ny hadiovan'ny fahamarinana natolotr'i Kristy.
Nahasintona ny fon-janak'olombelona ny fitiavan-dehibe nasehony. Hitan'ireo raby fa foana ny
fampianarana manontolo nomeny rehefa miolotra amin'ny an'i Kristy, nazeran'ny Tompo ny
efitra fampisarahana dia ny avonavona sy ny fitoka_ntokanana; ary nanahy fatratra ireo lehibe
sao voataonan'i Kristy hiendaka tanteraka aminy ny vahoaka raha mbola avela hanohy izao
ataony izao ihany Izy, koa dia nikendry izay fotoana hiampangany Azy izy mba hankahalan'ny
vahoaka Azy koa, ary amin 'izay, hono, dia hahita lalana hanamelohana Azy ho faty ny
Sinedriona.
Mpitsikilo maro no nikendry an'i Kristy teo an-tendrombohitra, ary rehefa nanambara ny
fitsipiky ny fahamarinana Izy dia tsy maintsy ho nibitsibitsika ireo Fariseo nifampilaza fa
mifanohitra amin'ny fitsipika nomen'Andriamanitra tao Sinay fahiny izany fampianarana izany.
Tsy niteny na inona na inona mba hampiala ny finoan'ny olona amin'ny fombam-pivavahana
nodidian'i Mosesy tsy akory i Kristy; satria ny tara-pahazavana rehetra nalefan'io mpitarika
ngezalahy tao amin'ny Isiraely io ho eo amin'ny olona dia avy taminy. Maro no nihevitra fa
tonga handrava ny lalàna Izy, kanefa izao no teny mazava nataony hampiseho ny fanekeny ny
lalän'ny Ray: «Aza ataonareofa tonga Aho handrava ny lalàna na ny mpaminany.»
Izy no Mpamorona ny olona sy Mpanome ny lalàna, ary ambarany fa tsy tonga handrava
ny laläny Izy. Ny zavatra rehetra eto antany, hatramin'ny madinika indrindra ka hatramin'ireo
kintana goavambe manemitra ny habakabaka, dia samy misy lalàna mifehy azy. Ary ny
fanarahana tanteraka izany lalàna izany no iankinan'ny faharetan'ny zavatra rehetra eto an-tany.
Raha mbola tsy ary akory izao tontolo izao dia efa nisy sahady ny IaIàn'Andriamanitra.
Fehezin'izany ny anjely, ary mba hifanarahan'ny tany arnin'ny lanitra, dia tsy maintsy mankatò
ny fitsipik'Andriamanitra koa ny olombelona. Nampahafantarin'i Kristy ny razambentsika tany
Edena ny fitsipiky ny lalàna, fony aniara-nihira ny kintan'ny maraina, ary nihoby avokoa ny
zanak'Andriamanitra» - Jôba 38:7. Tsy ny handrava ny lalàna no nahatongavany teto, fa ny
mba hitarika ny olona ho amin'ny fankatoavana azy kosa.
Raha nanoratra ny epistiliny i Jaona, ilay mpianatra malala, araka ny tsindrimandry azony
tarnin'ny Fanahy Masina, dia nanambara izy fa manan-kery mandrakizay ny lalàna. Nolazainy
"fa ny Ota no fandikana ny lalàna»- 1 Jao. 3:4, ary izay manota dia mandika lalàna. Nasehony
miharihary fa ny lalàna ilay tiany hambara amin 'izany dia ilay "didy ela, hatramin'ny
voalohany» - 1 Jao. 2:7. Ilay lalána tamin'ny farnoronana sy ilay nampahatsiarovina indray tao
Sinay.
Izao koa no nambaran'i Kristy ny amin'ny lalàna: «Tsy tonga Aho mba handrava fa
hanatanteraka.» Ny heviny amin'izany hoe hanatanteraka izany, dia sahala amin'ny hevitr'ilay
teniny tamin'i Jaona mpanao batisa hoe: «hahatanteraka ny faharnarinana rehetra» - Mat. 3:15.
Izany hoe tonga hanatanteraka izay rehetra tadiavin'ny lalàna Izy ka hanome ohatra amin'ny
fanarahana tanteraka ny sitrapon 'Andriamanitra.
Ny «hahalehibe ny lalàna sy ny hahabe voninahitra azy» - Isa. 42:21 - no anton-diany.
Ny hampiseho izay tena toetry ny lalàna sy izay tena tadiaviny amintsika ary ny faharetan'ny
heriny ho mandrakizay no nokendreny.
Fa i Kristy, Ilay manana toetra tsara mihoatra lavitra nohO ny olona tsara indrindra, Ilay
nambaran'i . Sólömöna hoe «notsongaina tamin'ny alinalina eny, maha-te ho tia» - Ton. K. 5:
10, 16, Ilay nambaran'i Davida koa hoe: •sara tarehy noho ny zanak'olombelona hianao» - Sal.
45:2. I Kristy, Ilay endriky ny Ray, famirapiratan'ny voninahiny, Ilaya Mpanavotra nandà tena,
fony nanefa ny asany tety an-tany, Kristy, Izy no vavolombelona hita maso fa marina sy tsara
ny lalàn'Andriamanitra. Niharihary tao amin'ny fiainany, fa fitiavana avy any ambony sy
fitsipika nankamamiany fatratra ny lalàna.
"Na dia ho foana aza ny lanitra sy ny tany», hoy Izy, adia tsy hisy ho foana akory
amin'ny lalåna na dia litera iray, na tendrontsoratra iray aza, mandra-pahatanterak'izy rehetra.»
Ny nankatoa•van'ny tenany ny laläna no porofo maharnarina azy , ary antoka koa fa ho azon'ny
zanak'i Adarna rehetra tandremana eo ambany fahasoavany izany. Nambarany teo an-
tendrombohitra fa tsy hisy ho foana na dia tendron-tsoratra kely indrindra aza eo amin'ny lalàna
mandra-pahatanterak'izy rehetra, dia ny zavatra rehetra mahakasika ny taranak'olom belona,
izay rehetra mifandray amin'ny drafi-panavotana. Tsy nilaza ny handrava ny lalàna tsy akory
Izy, fa na foana aza ny tany sy ny lanitra dia mbOla haharitra ihany ny laläna ka tsy azo ovana,
koa tsy misy afaka hilaza fa ny hanafoana ny foto-kevitry ny lalàna no nahatongavany tety.
Raha mbola maharitra ny andron'ny tany, dia mbola hotandremana ny foto-kevitra masin'ny
lalän' Andriamanitra. Ny faharnarinany, "toy ny tendrombohitra avo dia avo» - Sal. 36:6, dia
tsy hitsahatra ho loharanom-pitahiana, mamorona rian-drano hamelombelona ny tany. Koa
satria tsy misy tsiny ny lalän'Andriamanitra, ary tsy azo ovana, dia tsy azon'olombelona
mpanota atao ny hanatratra amin'ny herin'ny tenany izay fankatoavana tadiavin'ny lalàna. 10
indrindra no antony nanavotan'i Kristy antsika. 10 no anton-diany dia ny hampiray fomba
antsika olombelona amin'Andriamanitra, hampiditra antsika hifanaraka amin'ny lalàn'ny
lanitra. Rehefa mahafoy ny fahotantsika isika, ka mandray an'i Kristy ho Mpamonjy dia omem-
boninahitra ny laläna. Hoy ny fanontanian'i Paoly apôstöly: *Koa mahafoana ny lalàna amin'ny
finoana va isika? Sanatria izany!fa mampiorina tsara ny lalàna isika» - Röm. 3: 31.
Izao no fampanantenana ao amin'ny Fanekena Vaovao: «Hataoko ao am-pony ny lalàko,
sady hosoratako ao an-tsainy» - Heb. 10: 16. Foana hatreo amin'ny nahafatesan'i Kristy teo
amin'ny hazo fijaliana ireo fornba aloka fahiny rehetra, fa ny Didy folo kosa, izay
nohamafisin'ny fahafatesany, dia haharitra raha mbola maharitra koa ny seza
fiandrianan'Andriamanitra. Tsy nisy didy tamin'ny Didy Folo nofoanana, na iray aza, tsy nisy
tendron-tsoratra nesorina. Mbola ho hitantsika hatrany Edena Vaovao ireo fitsipika
mandrakizay ireo. Rehefa hiorina eto an-tany Jerosalema Vaovao dia mbola hotandreman'izay
rehetra velona ety ambany masoandro io lalàna io.
«Ho mandrakizay, Jehovah ô, no nanorenanao any an-danitra ny teninao» - Sal. 119:90;
«mahatoky avokoa ny didinao rehetra, Mitoetra mafy mandrakizay doria ireny, fa natao
tamin 'ny fahamarinana sy nyfahitsiana»- Sal. 111: 7,9.
«Efa fantatro, ela tamin'ny teni-vavolombelonao, fa nampitoeñnao ho mandrakizay
ireny» - Sal. 119:152.

«Na zovy na zovy no mamaha ny anankiray amin 'ireo didy madinika indrindra
ireo ka mampianatra ny otona toy izany, dia hatao hoe kety indrindra amin 'ny
fanjakan'ny Zanitra izy» - Mat. 5:19.
Izany hoe tsy hanan-toerana ao mihitsy izy. Fa izay minia mandika didy iray, dia toy ny
tsy mitandrina azy rehetra. Hoy ny teny: «Fa na iza na iza (...) diso amin 'ny iray 10ha, dia
meloka amin'izy rehetra» - Jak. 2:10.
Tsy ny halehiben'ny tsy fankatoavana vita tsy akory no anaovana azy hoe Ota, fa ny tsy
fanarahana ny sitrapon'Andriamanitra amin 'ny zava-madinika indrindra; satria io no n-
larnpiseho fa mbola misy firaisana amin'ny Ota ny fanahy. Mirona mankaminy ny fo. Ary
izany dia fandavana an-kitsirano an 'Andriamanitra, fikomiana amin'ny Ialàn'ny fanjakany.
Raha navela hanao izay danin'ny kibony ny olona, ka hihataka amin'ny didin'i Jehövah,
ary hamorona fitsipika ho an'ny tenany, dia hifanipaka toy ny valala an-karona izy ary hesoriny
tsy ho mpanapaka azy intsony i Jehövah. Hanandra-tena izy, ary hanitsakitsaka sy hanala
baraka ny sitrapon'Andriamanitra masina sy ambony, dia ny fikasany feno fitiavana ho an'ny
olony.
Na oviana na oviana no misafidy izay araka ny danin 'ny kibony ny olona, dia miady
amin 'Andriamanitra. Tsy hanan-toerana amin'ny fanjakan'ny Ianitra izy fa mifanohitra arnin'ny
fitsipiky ny Ianitra ny sitrapony. Ny tsy fihontsonany amin'ny lalàn'Andriamanitra dia
marnpiditra azy ho miararnilan'i Satana. Tsy amin 'ny teny iray na amin 'ny teny maro, fa ny
teny tsiriaray avy nolazain'Andriamanitra no tokony hiveloman'ny Olona. Tsy misy teny
tokony hataontsika tsirambina, na toy inona na toy inona hakelezany iheverantsika azy, fa
mahavoa antsika io. Tsy misy na iray aza amin'ny didy, izay tsy natao ho soa SY hasambarana
ho an'ny olona, na eto amin'ity fiainana ity, na any amin'ny fiainana ho avy. Fa izay tsy
mitandrina ny lalàn 'Andriamanitra, na ilany aiza na ilany aiza, dia mandrava ny fefy tokony
hahaaro azy; fa manisy banga hidiran'ny fahavalo izay handrodana sy handringana.
Nataon 'ireo razantsika tsirambina ny ilany iray tamin'ny sitrapon'Andriamanitra, ka
tonga nanokatra lalana hisesehan'ny fahoriana teto an-tany izany. Ary izay rehetra manaraka ny
nataony dia mijinja toy izany koa. Fitiavana no fototry ny lalàn'Andriamanitra rehetra, ary izay
miala amin'ny fitandremana azy dia miasa ho amineny faharava
«Raha tsy mihoatra noho ny an 'ny mpanora-datàn sy ny Far-iseo ny fahamarinanareo, dia tsy
hiditra amin'ny fanJakan'ny Zanitra mihitsy hianareo» - Mat. 5:20.
Tsy i Kristy ihany no nampangain'ny Fariseo sy ny mpanoradalàna ho ratsy fa ny

mpianany koa, satria tsy niraika tamin'ny fombafomba sy ny fampianarany izy ireo. Matetika
no very hevitra sy sahiran-tsaina ny mpianatra noho ny faniniana sy ny fiampangana nataon'ny
mpitarika jiosy azy. Nabaribarin'i Jesösy anefa ny toe-javatra. Nambarany fa tsy misy vidiny
akory ny fahamarinan'ny Fariseo lazainy ho zava-dehibe. Nihambo ho firenena manokana
ankasitrahan'Andriamanitra irery ny Jiosy; kanefa tsy nitoeran'ny finoana mahavonjy akory
izany fivavahana izany. Ny fihamboany ho mpivavaka, ray fornbafomba noforoniny rehetra,
ary indrindra ny fireharehany ho mahatontosa izay tadiavin'ny Ialàna, dia tsy nahamasina azy.
Tsy nisy fahadiovana tao am-pony, ary tsy tao aminy ilay toetra mendrika sahala amin'ny an 'i
Kristy.

Tsy mahay mampiditra ny fanahy hifanaraka amin' Andriamanitra ny fivavahana ara-
pomba toy izany. Fa vato mahatafintohina ny mpanota no tena vokany• Sahala arnin'ny
fanasina very tsiro izy, ka tsy manan-kery hisakana ny fahalovana amin'izao tontolo izao.. Ny
tena finoana marina dia ilay afinoana izay miasa amin'ny fitiavana» - Gal. 5:6 ka manadio ny
fanahy, toy ny masirasira mahova ny toetra.
Tokony ho fantatry ny Jiosy avy tamin'ny fampianaran'ny mpaminany fahiny izany
rehetra izany. An-jaton-taonany maro mialoha no efa namalian'i Mika mpaminany ny antson'ny
fanahy mangetaheta fahamarinana avy amin'Andriamanitra, araka ny tsindrimandry azony hoe:
anona no ho entiko manatona an'i Jehovah sy miondrika eo anatrehan'Andriamanitra Izay any
amin'ny avo? Hanatona Azy hitondra fanatitra Odorana sy ny ombilahy kely iray taona va aho?
(...) Ry olombelona, efa naseho anao izay tsara sy izay ilain'i Jehovah aminao, dia izao ihany:
Ny hanao ny marina sy ny ho tia famindrampo, ary ny hanaraka an'Andriamanitrao amin'ny
fanetren-tena» - Mika 6:6-8.
Nolazain'ny mparninany Höseà ny tena vontoatin'ny fivavahan'ny Fariseo, araka izao
teny izao: «Voaloboka misandrahaka Isiraely, mamoa ho azy izy - Hós. 10:1. Nilaza ny tenany
ho nanana ny fahamarinana ampy izy. Noheveriny fa tsy misy tahaka azy. Nilofo fatratra izy
hanakontakona ny halotoam-panahiny amin'ny fahamarinana ivelany. Masina sy tanteraka
tahaka an' Andriamanitra anefa ny lalàny. Tsy azon'ny olombelona atao sanmirery ny
mitandrina azy; fa efa lo ny toetrany, ary mifandrafy tanteraka amin 'Andriamanitra . Fa tahaka
ny lamba mihosindra ny fahamarinanay rehetra» - Isa. 64:5.
Koa satria masina ny lalàna dia tsy tratry ny herim-pon'ny Jiosy ny fanatanterahana azy.
Lalan-kafa mifanohitra amin'ny an'ny Fariseo no atoron'Andriamanitra homban'ny tena
Kristianina hahazoany fanamarinana: "Nomeny ny Zanani-lahy Tokana», Ilay tena
fahatanterahan'ny fahamarinan'ny laläna. Raha manokatra ny fony hitoeran'i Kristy izy, dia
hitoetra ao amin'ny Tompo, ka hampiditra ao ny fahamarinana tadiavin'ny lalàna. Kanefa nandà
an'i Kristy ny Fariseo: «Tsy nahalala ny fahamarinana avy tamin' Andriamanitra izy, ka nitady
hanamañna ny tenany»- Rôm. 10:3.
Nasehon'ny Tompo tamin'ireo mpihaino Azy kosa izay hevitry ny hoe: mitandrina ny
lalän'Andriarnanitra, dia izao: Tsy maintsy miseho ao amin'ny toetra andavanandro ny toetran'
Andriamanitra.
zay rehetra tezitra foana amin'ny rahalahiny dia miendrika hohelohina amin'ny
fitsarana - Mat. 5:22.
Hoy i Jehövah tamin'ny alalan'i Mosesy: «Aza mankahala ny rahalahinao amin 'ny fonao
) Aza mamaly ratsy na manao 1010mpo amin'izay iray firenena aminao; fa tiava ny namanao
tahaka ny tenanao: Izaho no Jehovah* - Lev. 19:17, 18. Sahala amin'io voalaza io indrindra no
nambaran'i Kristy, kanefa efa voatsindry ela tao amin'ny takona izany noho ny hamafisam-po
sy ny firaiketan 'ny olona amin'ny fahotana.
Nasehon'ny Tompo ireo mpihaino Azy fa ireo izay fatrapanameloka ny namany ho
mpandika lalàna ireo dia meloka sahala arniny koa, satria mankamamy hevi-dratsy sy
fankahalana.
Teo am-pitan'ny ranomasina nivorian 'ny vahoaka dia nisy faritany iray natao hoe
Basàna, toerana manirery, misy lohasaha lalina sy havoana voasaron'ala, toerana nisehoan'ny
vonoan'olona maro. Vao teo no ho teo no nisy filazana halatra sy vonoan'olona avy tamin'io
toerana io, ary maro tamin'ireo nihaino ny Tompo no nazoto fatratra niampanga ireny mpanao
ratsy ireny. Tamin'izany fotoana izany koa dia tao ambanin'ny fanapahan'ny Rörnanina ny
Jiosy ka nitahiry lolom-po fatratra tamin 'ireo mpampahory azy, ary noheveriny fa azony atao
koa ny mankahala sy ny manarnavo ny hafa rehetra, eny, na ireo mpiara-monina aminy aza,
izay tsy nety nanaraka ny heviny. Nandika didy izy tamin'izany rehetra izany, dia ilay manao
hoe: «Aza mamono olona.»
I Satana no niandohan'ny saina mankahala sy mamaly ra; ary nitarika azy harnpamono ny
Zanak'Andriamanitra izany. Izay rehetra mankamamy hevi-dratsy sy tsy fitiava-namana dia
miray tetika amin'i Satana; ka ny vokany dia fahafatesana. Raha mbola fikasana ratsy ao arn-po
fotsiny dia toy ny voa tsy mbola mitsimoka, kanefa efa famonoan'olona sahady, satria hoy ny
teny «lzay rehetra mankahala ny rahalahiny manana dia mpamono olona; ary fantatrareo fa tsy
misy mpamono olona manana fiainana mandrakizay mitoetra ao anatiny» - 1 Jao. 3: 15.
"Na zovy na zovy no manao amin 'ny rahalahinao hoe: "Foka ialahy" "dia mendrika
hohelohina amin'ny fitsarana.» Nasehon' Andriamanitra tamin'lzy nanolotra ny Zanany ho
avotra ho antsika ny haben'ny vidy nanombanany ny fanahintsika, koa tsy misy olombelona
avelany hanao teny mahery amin 'ny narnany. Isika foana no fatra-pikaroka ny hadisoana sy ny
kileman'ny manodidina antsika, Andriamanitra anefa milaza azy ireny ho olony. Azy satria
noforoniny. Azy koa satria navotan'i Kristy Zanany tamin'ny rany. Samy noforonina araka ny
endriny ireo; ary na dia ny olona noheverina ho fara idiny indrindra aza dia tokony hohajaina
sy hotiavina. Hadinin'Andriamanitra amintsika na dia ny teny iray monja nenti-nanafintohina
fanahy iray aza, satria efa nanoloran'i Kristy ny ainy io olona io.
"Fa iza no mampihoatra anao? Ary inona no anananao, izay tsy noraisinao? Fa raha
nandray ihany hianao, nahoana no mirehareha hoatra ny tsy nandray?» 1 Kör.4:7. "Amin 'ny
tompony ihany no ijoroany na ahalavoany» - Röm. 14: 4.
«Kñsty aza rehefa nifanditra tamin'i Satana ny amin'ny fatin'i Mosesy dia tsy sahy niteny
ratsu hahameloka azy» - Joda 9. Fa raha nanao izany Izy dia ho nilatsaka hitovy saranga amin'i
Satana, satria ny fiampangana no fiadian'ny olona ratsy fanahy. «Mpiampanga ny rahalahy» -
Apôk. 12: 10 no anarana omena an 'i Satana ao amin'ny Soratra Masina (Apôk. 12: 10). Tsy
tian'i Kristy ny hampiasa ny fiadian'i Satana. Fa teny toy izao no nataony: «Hananatra anao
anie Jehovah» - Joda 9.
Fianarana ho antsika izany. Rehefa mifanatrika amin'ny fahavalon'i Kristy isika, dia tsy
tokony hiteny na inona na inona amin 'ny saina mankahala, na hiseho ho miampanga azy
akory. Izay vonona hijoro ho mpitondra ny tenin'Andriamanitra tokoa dia tsy tokony hanao
teny izay tsy sahin'ny Mpanjakan'ny lanitra atao akory amin 'i Satana. Aoka hapetraka e0 am-
pelatanan' Andriamanitra ny fitsarana sy ny fanamelohana azy.
Ataovy izay hihavananao amin'ny rahalahinao - Mat. 5:24.
Tsy fandavana tsy hankahala namana ihany no atao hoe fitiavana avy amin
'Andriamanitra, fa mihoatra noho izany: fitiavana tsy mila setriny, fitiavana miasa, fitiavana
miboiboika toy ny loharano, fitiavana maniry fitahiana ho an'ny sasany. Raha mitoetra ao
amintsika i Kristy dia tsy handroaka ny saimpankahalana rehetra fotsiny isika, fa hikatsaka izay
lalana hanehoana fitiavana aminy koa.
Hoy i Kristy: "Raha mitondra ny fanatitrao ho e0 amin'ny alitara hianao arg e0 no
mahatsiaro fa ny rahalahinao manana alahelo aminao, dia avelao e0 anoloan'ny alitara ny
fanatitrao ka mandehana aloha ataovy izay hihavananao amin'ny rahalahinao, ary rehefa
miverina, dia vao atero nyfanatitrao» - Mat5:23-24 . Ny fanaterana fanatitra dia manambara fa
mino ny nanateran'i Kristy ny Tenany ilay mpanota, ka mandray amin'izany ny famindrampo
sy ny fitiavan'Andriamanitra azy. Koa izay tena manana finoana marina fa navelan
'Andriamanitra ny helony, dia tsy hahay hampiseho saim-pankahalana ny namany.

Raha manameloka na manompa ny rahalahiny, ny olona izay milaza ny tenany ho
manompo an 'Andriamanitra, dia manala baraka ny Tompony e0 imason 'io rahalahiny io izy,
ka tsy maintsy miaiky ny fahadisoany; tsy maintsy ekeny ho fahotana izany, mba hahazoany
sitraka amin'Andriamanitra indray. Mety ho bebe kokoa ny fahadisoana vitan'ny namantsika
tamintsika noho ny nataontsika taminy, kanefa tsy mampihena ny adidintsika hitady fihavanana
aminy izany. Rehefa manatona an 'Andriamanitra isika ka e0 no mahatsiaro fa misy olona
manana alahelo amintsika, dia tokony tsy hatao aloha ny fivavahana nokasaina fa aoka ho any
amin'ilay olona manana alahelo arnintsika isika, dia hiaiky amim-panetren-tena e0 aminy ny
fahotantsika, ary hangataka famelan-keloka aminy.
Raha misy fitaka na ozona nataontsika tamin'ny rahalahintsika, dia tokony hamboarina
izany. Raha sendra miampanga lainga tsy nahy azy isika ka nanao filazana tsy marina ny
amin'izay nambarany, raha nanala baraka azy tamin 'izay tsy nampoizintsika akory isika, dia
tokony hankany amin'ny olona nitantarantsika zavatra tsy marina toy izany ary hanafoana ny
fitantarana tsy izy rehetra.
Raha rnba hain'ny mpirahalahy mantsy ny handamina morarnora eo amin'izy roalahy
irery izay zavatra tsy ifanarahany, ka tsy aposany ampahibemaso foana izany, ary amboariny
amin'ny toetsaina tena kristianina, dia ho firifiry akory ny fahavoazana ho voasakana! Eny, ho
firifiry akory ny hangidim-po ho voafongotra hatramin'ny fakany, ary ho betsaka lavitra ny
firaisana mafy fatorana eo arnin'ny mpanaraka an'i Kristy ao amin'ny fitiavany.
“lzay rehetra mijery vehivavy hila azy dia efa niJangaJanga taminy tam-pony sahady»
- Mat. 5:28.
Ny Jiosy dia nirehareha ny amin'ny hamasinan'ny fitondrantenany, ary naharikoriko

fatratra ny fomba vetaveta fanaon'ny Jentilisa. Nanafintohina mandrakariva ny vahoaka ireo
manam.pahefana rörnanina tany Palestinina noho izy nampiditra fomba jentilisa maro mahafa-
baraka sy mahamenatra. Nameno ny toeram-pitsangantsanganana tany Kapernaomy izany
miaramila rômanina izany, ary nanao fitondrantena maloto teo. Nampoizin'ny Jiosy fa hiteny
hanameloka azy ireny i Kristy, kanjo akory ny hagagany nahita fa ny tenany mihitsy no
notondroinhy tenin'ny Tompo ho manao toy izany ao am-pony koa.
Rehefa kotrehina ao am-po ny fitiavana ny ratsy, na toy inona na toy inona fiafiny, dia
porofo izany fa mbola fenjain'ny hangidiana ny fo, sady mbola voafatotry ny hevi-dratsy. Izay
mahita fahafinaretana amin'ny fijerena zava-betaveta, sy mampanarampo ny hevitra maloto, ka
manao maso vilana, dia tokony hahatsinjo koa ny henatra sy ny nenina be vava mandrotika ny
fanahin'izay sahisahy manao ota ampahibenaaso, ary hahafantatra amin'izany ny tena
haratsian'ny hevi-maloto tehiriziny miafina ao am-pony. Tsy ny fisehoan'ny fakarn-panahy no
rnarnorona ny Ota nahalavoana, fa efa nisy fironana rahateo ho amin'izany tao anatin'ny fo, ka
dia miposaka izy rehefa tonga ny "androny. Hoy ny teny: «Fa tahaka ny heviny ao arn-pony
ihany no toetrany» - Ohab. 23:7, «satria avy ao am-po no ihavian'ny aina» Ohab. 4:23.

Raha ny tànanao ankavanana no manqfintohina anao, dia tapaho izy, ka ario ho afaka
aminao» - Mat. 5:30.
Mba hisakanana ny aretina tsy hiely amin 'ny tena manontolo sy hiarovana ny aina
amin'izany, dia sahy manaiky ny hanapahana ny tanany an-kavanana ny marary raha eo no
iandohan'ny aretiny. Ny aina ara-nofo aza toy izany, mainka ny tokony hitsimbinana ny aina
ara-panahy.
Mbola hahazo fanavotana eo amin 'i Kristy izay fanahy andevozin'i Satana, ary irin'ny
Tompo hornena ny tena fahafahana amin'ny Ota izy. Ny fikendreny dia tsy ny hanafaka antsika
amin'ny fahoriana ihany, izay vokatry ny fahotana, fa ny harnonjy antsika mihitsy ho afaka
amin'ny Ota. Mila fanadiovana sy fanavaozana ny fanahy nosimban'ny Ota, mba hitafiany «ny
fahasoavan'ny Tompo Andriamanitra» - Sal. 90: 17, ka hahatongavany «hitovy endrika amin
'ny Zanany» - Röm. 8:29; «izay tsy mbola hitan'ny maso ary tsy mbola ren 'ny sofina na niditra
tao am-pon'ny olona, na inona na inona no efa namboarin 'Andñamanitra ho an'izay tia Azy»- 1
Kör. 2:9. Ny mandrakizay ihany no hahay mampiseho ny voninahitra miandry ny olona
nohavaozina indray.
Mba hahatrarantsika izany fetra ambony izany anefa, dia aoka hesorina izay rehetra
mahatafintohina ny fanahintsika. Amin 'ny sitrapo no angejan'ny Ota antsika. Koa ny
fanolorana ny sitrapo amin'Andriamanitra no atao hoe famotsirana ny maso na fanapahana ny
tanana. Matetika no heverintsika fa mampikotringa ny fiainantsika izany manolotra ny sitrapo
hanjakan'Andriamanitra izany, kanefa io no soa lavitra, hoy i Kristy, ka aleo anesorana sy
ratraina aza; ary izay ampoizintsika ho fahasimbana dia io indrindra no lalana ahazoana
fitahiana ambony lavitra.

Andriamanitra no loharanon'aina, ary amin'ny firaisana aminy ihany no ananantsika
aina. Raha misaraka amin'Andriamanitra isika, dia mety ho velona kelikely ihany kanefa tsy
manana fiainana. "Fa izay vehivavy manaram-po amin 'ny fahafinaretana», hoy ny teny, «dia
maty fa havelony» 1 Tim. 5:6. Amin 'ny fanolorantsika ny sitrapo amin 'Andriamanitra ihany
no ahazoany manome antsika ny tena aina. Ny fandraisana ny fiainany, amin 'ny fandavana
ny sitrapon'ny tena, hoy i Jesôsy, no ahazoana mandresy ireo fahotana miafina nambarany.
Na dia afeninao ao am-ponao aza ireny, ka takona amin'ny mason'olombelona, dia
miharihary kosa e0 anatrehan'ny Tompo, ary ataonao ahoana no fanatrika Azy?
Raha mifikitra amin'ny fitiavan-tena ianao, ka mandà tsy hanolotra ny sitraponao e0
amin'Andriamanitra, dia miditra e0 amin'ny lalan'ny fahafatesana. Fa afo mandevona i
Jehövah, ary raha mandà tsy hiala amin'ny ota ianao dia tsy ny ota no holevonin'ny
fanatrehan'i Jehövah, fa ny tenanao.
Ilàna fandavan-tena ny fanolorana ny sitrapo e0 amin' Andriamanitra; kanefa fandavan-
tena hoenti-misondrotra any amin 'ny fara tampony izany, hialana amin'ny mety rava ho amin
'ny mandrakizay. Tsy nikasa ny hanafoana ny sitrapontsika tsy akory Andriamanitra satria
amin 'ny fampiasana azy indrindra rehefa voavoatra izy no ahazoantsika manatanteraka izay
asainy atao. Aoka hatolotra Azy àry ny sitrapontsika, dia homeny antsika indray izany rehefa
voadiony sy voamboatrany hifanaraka tanteraka amin 'ny sitrapony, ka ahazoany mamatotra
antsika amin'ny fehim-pitiavany sy ny heriny. Na dia toa sarotra sy mangidy fatratra aza ny
fanolorana io sitrapo mirenireny sy te hiliba io, dia rnahasoa antsika loatra.
Raha tsy efa nahatsiaro ny tenany ho voafenja tsy afa-nikofoka noho ny herin'ilay
anjely nitolona taminy i Jaköba, dia tsy nahazo ny tena fandresena, ary tamin'izany izy vao
nandray ny anarampiandrianana nomen 'Andriamanitra azy. Nony anitolitsika izy noho ny
feny» - Gen. 32:32, dia, indro, ny tafika ary fiadiana nalefan'i Esao fa nanatrika azy, kanjo,
indro koa ilay handova fanjakana feno rehareha,L fa niankohoka nangata-pihavanana taminy.
Toy izany koa ny Tompon'ny famonjena antsika, fa «tamin'ny fahoriana no nahatanteraka
Azy» - Heb. 2:10. Ary ny zanany rehetra eraha nalemy dia nampahatanjahina . kg
nampandositra ny miaramilan'nyfirenena hafa» - Heb. 1 1:34. Koa izany no «ahazoan'ny
mandñnga babo» - Isa. 33:23 ary ny osa «dia ho tahaka an 'i Davida; ary ny taranak'i Davida
ho tahaka ilay Anjelin'i Jehovah» - Zak. 12:8.
Mahazo misaotra ny vadiny va ny Lehilahy? - Mat. 19:3.
Teo amin'ny Jiosy rehefa nisy vehivavy nanao ny tsy mety dia nahazo nisaotra azy ny
vadiny, ary afaka hanambady olon-kafa indray ravehivavy. Nampiditra ny Jiosy tao arnin'ny
fahasimbana lehibe sy ny fanaranam-po tamin'ny ota anefa izany. Nambaran'i Kristy teo an-
tendrombohitra kosa fa tsy misy mahazo misaraka am-panambadiana raha tsy amin'ny
fijangajangana ihany. «lzay rehetra misaotra ny vadiny», hoy i Kristy, «afa-tsy noho ny
fijangajangana ihany dia mampijangajanga azy; ary na zovy na zovy no manambady izay
voasaotra dia mijangajanga» - Mat. 5:32,
Rehefa nanontany azy taty aoriana ny Fariseo raha azo atao ny fisaoram-bady na tsia,
dia notarihin'ny Tompo ho amin'ilay fotoana nanendrena ny fanambadiana voalohany ny
sain'ny mpihaino Azy, dia tarnin'ny famoronana: "Ny hamafin 'ny fonareo», hoy Izy, etno
namelan'i Mosesy anareo hisao-bady; fa tamin'ny voalohany dia tsy mba toy izany» - Mat.
19:8. Nosarihiny ny sain'izy ireo ho amin 'ireo androm-pitahiana tany Edena izay
nanambaran'Andriamanitra fa «tsara indrindra» ny zavatra rehetra. Koa ny mariazy sy ny
Sabata no zava-droa notendren'ny Avo ho fitahiana ny taranak'olornbelona. Ka toy ny
nanamasinanä Jehövah ny fanambadian'izy mivady voalohany ka nitenenany hoe: «Ny
lehilahy dia handao ny rainy sy ny reniny ka hikambana amin 'ny vadiny. Aru dia ho nofo
iray ihany ireo» - Gen. 2:24, dia toy izany koa no mbola nampaharetany ny laläm-
panambadiana amin'ny taranak'i Adama rehetra mandra-pahatongan'ny farany. Izay nolazain'i
Jehôvah no «tsara indrindra» dia ny laläna ahazoan'ny olona ny fitahiana arnbony indrindra.
Ny fanomezam-pahasoavana rehetra avy amin 'Andriamanitra dia kendreny ho
fampaharetana ny taranak'olombelona, saingy nosimban'ny fahotana ireny, toy ny
fanambadiana koa. Tonga anefa ny Filazantsara, ary ny marika tratrariny dia ny harnerina ireo
làlam-pitahiana ireo ho eo amin'ilay hatsarany sy hadiovany voalohany indray. Na ny
Testamenta Taloha na ny Testamenta Vaovao dia samy mampitaha ny fanambadiana arnin'ny
firaisana mar-ny sy masina eo amin'i Kristy sy ny olony, dia ireo navotany tao Kalvary. «Aza
matahotra, hoy Izy (...) fa ny Mpanao anao no Vadinao, Jehovah Tompon'ny maro, ny
anarany; ary ny Iray Masin'lsiraely no Mpanavotra anao» - Isa. 54:4,5. «Miverena, ry zaza
mpioclina, hoy Jehovah fa Izaho ihany no vadinareo» - Jer. 3: 14. Ao amin'ny tonon-kiran'i
Sôlômöna kosa dia andrenesantsika ny feon'ny mpampakatra hoe: «Ahy ny malalako, aru azu
aho» - TonK. 2:16. Ary Izy, Ilay anotsongaina tamin'ny alinalina» - TonK. 5: 10, nilaza
tarnin'ilay nofidiny hoe: «Tsara avokoa izato bikanao izato, ry tompokovavy havako; tsy misy
kilema hianao» - TonK. 4:7.
Taty aoriana, raha nanoratra tamin'ireo Kristianina tany Efesösy i Paoly, dia nanambara
fa notendren'Andriamanitra ho lohan'ny vavy ny lahy, ho mpiaro azy, ho kofehy mamatotra
ny ankohonany ho iray, tahaka an'i Kristy lohan'ny Fiangonana sy Mpamonjy azy. Koa noho
izany, hoy izy: «Tahaka ny aneken'ny fiangonana an'i Kristy no haneken'ny vavy ny lahy koa
amin'ny zavatra rehetra. Hianareo lehilahy tiava ny vadinareo, dia tahaka ny nitiavan'i Kristy
ny Fiangonana ka nanolorany ny Teny hamonjy azu. Dia tahaka izany koa ny lehilahy,
tokony ho tia ny vadiny tahaka ny tenany ihany» - Efes. 5:24-28.
Ny fahasoavan'i Kristy irery ihany no mahay mahatonga ny fanambadiana ho araka izay
ikendren'Andriamanitra azy — izany hoe ho loharanom-pitahiana sy tohatra hisondrotan'ny
taranak' olombelona. Dia hitaratra arnin'ny ankohonana ety an-tany koa ny firaisana sy ny
fiadanana ary ny fitiavana manjaka amin'ny ankohonana any an-danitra.
Tafalatsaka ambany dia ambany izany amin'izao fotoana izao, toy ny tamin'ny andron'i
Kristy koa. Ny Filazantsara anefa manolotra fampiononana ho an'izay tratry ny ferim-panahy,
fa voadonan'ny ngidim-piainana, na voasaron'ny hadisoam-panantenana, tao amin'izay
nampoiziny hahitana firaisana sy fifaliana: ny faharetana sy ny hatsaram-panahy izay
ampidirin'ny Fanahy Masina ao am-po no hanampy hazakana ny anjara mangidy indrindra.
Ny fo itoeran'i Kristy dia ho feno tokoa, ho afa-po tanteraka, ho heniky ny fitiavany, ka tsy ho
hita ao intsony ny fitiavan-tena sy ny fizahozahoana. Ary amin'ny fanolorana ny fiainana
amin 'Andriamanitra no ahazoan'ny fahendreny manatanteraka ao amintsika izay vitan'ny
fahendren'olombelona. Hanjary miray tanteraka sady maharitra ireo izay isehoan'ny
fahasoavan'ny Tompo, ka mifamatotra amin'ny kofehimbolamenan'ny fitiavana, izay hijoro
na ao amin'ny zava-tsarotra indrindra aza.
Aza mianiana akory Mat. 5:34
Ny anton'ity didy ity dia izao: tsy azontsika atao ny mianiana, “(...) na amin'ny lanitra,
fa sezafiandrianan'Andriamanitra izany; na amin'ny tany, fa fitoeran-tongony izany; na arnin'i
Jerosalerna, fa tanànan'ny Mpanjaka lehibe izany. Aza mianiana amin'ny lohanao; fa tsu
mahay mahafotsy na maharnainty na dia singambolo iray akory aza hianao." — Mat. 5:34-36.
Avy amin 'Andriamanitra ny zavatra rehetra. Tsy misy na inona na inona izay tsy
noraisintsika avy aminy; ary mihoatra noho izany, tsy misy zavatra na inona na inona izay tsy
azontsika noho ny ran'i Kristy. Ny zavatra rehetra izay ananantsika dia azo noho ny hazo
fijaliana, fa ny ran 'i Kristy no nanavotana izany ho antsika, dia ny rany izay sarobidy
mihoatra noho ny zavatra rehetra, satria ain'Andraimanitra izany. Koa tsy misy azo lazaina ho
antsika ka azontsika raisina ho antoky ny fianianana.
Ny nandraisan'ny Jiosy ny hevitry ny didy fahatelo dia ny ho fandrarana fotsiny ny
fampiasana foana ny anaran' Andriamanitra; fa ny fianianana hafa, tsy nampaninona azy ireo
ny nanao azy. Zatra fianianana izy. Noraran'i Mosesy izy mba tsy hinian-tsy to; kanefa nahita
lalana maro izy hahafahany tsy hanatanteraka izay zavatra nekeny tamin'ny fianianana. T sy
natahorany ny hanao izay teny tsy fanajana ny masina, ary tsy nampaninona azy ny nianian-
tsy to, raha tahiny nisy hiolakolahany tsy hiharan'ny tenin'ny lalàna.
Nohelohin'i Jesôsy ny fanaony, ka niharihary fa fandikana ny didin'Andriamanitra izany
mianiana mahazatra azy izany. Ny Mpamonjintsika anefa tsy akory tsy nandrara ny
fianianana e0 anatrehan'ny fitsarana izay iantsoana an 'Andriamanitra ho vavolombelon'izay
lazaina fa marina, ary tsy misy afa-tsy ny marina ihany. I Jesösy aza, raha notsaraina teo
anatrehan'ny Sinedriona, dia tsy nandà ny hanambara tamin'ny fianianana. Hoy ny
mpisoronabe taminy: .. ) 'Ampianianiko amin' Andriamanitra velona Hianao hilaza aminay,
raha Hanao no KHsty, Zanak'Andriamanitra. Hoy Jesosy taminy: Voalazanao Mat.
26:63,64. Koa raha tahiny nohelohin'i Kristy tamin'ny toriteny teo an-tendrombohitra ny
fianianana eo anatrehan'ny fitsarana, dia ho nananatra sy nanome tsiny ny mpisoronabe Izy
ary ho nanamafy orina ny fampianarany, ho soa ho an'ireo rnpanaraka Azy.
Maro tokoa no tsy matahotra hamitaka ny namany, kanefa ampianarina izy, sady
ilazan'ny Fanahin'Andriamanitra, fa zavamahatahotra ny handainga amin 'ny Mpanao azy.
Rehefa ampianianina izy dia tokony hotsaroany fa tsy miteny e0 anatrehan'ny olona ihany
izy, fa e0 anatrehan'Andriarnanitra koa; fa raha tahiny vavolombelona mandainga izy dia
hitan'llay mahay mamaky ny ao am-po sy mahalala ny tena marina. Ny fahalalana ny
fitsarana mahatahotra manaraka io fahotana io dia manankery hisakana azy tsy hanao izany.
Fa raha misy olona sahy rnianiana noho ny filazana ny marina dia ny Kristianina.
Velona mandrakariva toy ny e0 anatrehan' Andriamanitra izy, ary fantany fa ny fisainana
rehetra dia mihariharÿ e0 anatrehan'llay ifampiraharahantsika; ary raha angatahina hianiana
ara-dalàna izy dia rariny ny azy raha miantso an'Andriamanitra izy ho vavolombelona fa
marina izay lazainy ary tsy misy afa-tsy ny marina ihany.
Misy fornba anankiray naorin'i Kristy izay manafoana ny fianianana: Ampianariny fa
ny tena marina dia tokony harnbara amin'ny teny tsotra toy izao: aoka ny teninareo ho Eny,
eny; Tsia, tsia; fa izay mihoatra noho izany dia avy amin'ny ratsy» Mat. 5:37.
Helohin'ireo teny ireo ny teny tsy misy heviny sy tsy ilaina akory izay saika manjary
fitenenana ratsy an'Andriamanitra. Helohin'ireo ny teny mamitaka, ny fiolakola.hana hialana
amin'ny marina, ny teny mandoka foana, ny laza masaka, ny fanafenana ny marina amin'ny
varotra, izay hita matetika amin'ny fiainan'ny olona sy ny raharahan'izao tontolo izao.
Ampianarin'ireo teny ireo, fa tsy misy olona izay te hiseho amin'izay tsy toetrany, na miteny
tsy mifanaraka amin 'ny fihetsehan'ny fony, ka azo lazaina ho marina.
Raha voatandrina ireo tenin'i Kristy ireo dia ho voasakana ny fiheveran-dratsy ny
namana sy ny fitsikerana tsy misy antony; fa amin'ny firesahana ny asa sy ny saina mitondra
ny hara, amin'ny fanaovany izao sy izao, dia iza moa no mahazo milaza fa manambara ny
tena marina izy? Impiry impiry akory moa ny fireharehana, ny firehetam-po, ny fankahalana
ny olona no manova ny endriky ny teny lazaina! Ny fitsipalotry ny maso, ny teny anankiray,
eny, na dia firaikan'ny feo aza, dia mety misy fomba ilazana azy izay mahatonga ny mpihaino
ho diso fandray. Ary izay mihoatra noho ny fahamarinana, dia uavy amin'ilay ratsy».
Ny zavatra rehetra ataon'ny Kristianina dia tokony ho tanterapahazavana tahaka ny
tanamasoandro. Ny fahamarinana dia avy amin 'Andriamanitra; fa ny fitaka miseho amin 'ny
endrika alinkisa, dia avy arnin'i Satana, ary na iza na iza miala amin 'ny lala-toratadin'ny
fahamarinana dia manolo-tena ho hazan'ilay ratsy. Tsy misy zavatra maivana loatra na kely
loatra izay tokony tsy hilazana ny tena marina. Tsy ho haintsika ny hilaza ny marina, raha tsy
mahalala ny marina. Tsy ho haintsika ny hilaza ny marina, raha tsy mahalala ny marina isika,
ary impiry akory ny fisainana ambony ihany, ny fiheverana misy fiangarana, ny fahalalana tsy
ampy, ny fitsaran-diso, no misakana ny ahazoantsika marina ny zavatra izay ataontsika. Tsy
haintsika ny hilaza ny marina raha tsy Ilay Fahamarinana no mitarika lalandava ny saintsika.
Tamin'ny alalan'i Paoly no nandidian'i Kristy antsika hoe: «Aoka ny fiteninareo ho
amin'ny fahasoavana mandrakariva» - Kôl. 4:6. aAoka tsy haloaky ny vavanareo izay teny
maloto, fa izay tsara ho fampandrosoana araka izay tokony hanaovana mba hahazoan'ny
mihaİno fahasoavanax• - Efes. 4:29. Ireo teny İreo no ahitantsika fa ny tenin 'İ Kristy
tao an-tendrombohitra dia manameloka ray vosobosotra, ny resasadresa-poana, ary ny resaka
fahajejojcjoana. Tsy İlaina ho marina ihany ny tenintsika, fa ho madio koa.
Izay rehetra efa nianatra tamin% Kristy dia tsy «mİray amin'ny asan'ny maizina tsy
mahavoka-tsoa» - Efes. 5: I I. Amin'ny fiteny, tahaka ny amin'ny fiainana ihany koa, dia
tokony ho tsotra mihİtsy sady marina İzy ireo: satrİa olona miomana ho anisan'ireo 010-
masina izay «tsy nisy lainga hita teo am-bavany»- Apök. 14:5.
"Aza manohitra izay rnanisy ratsy anao; fa na zovy na zovy no mamely tahamaina ny
takoZakao ankavanana, atoZory azy koa ny anankiray» - Mat. 5:39.
Mazâna ny Jiosy no tezitra tamin'ny fifampikasohany tamin'ny miaramila römanina.

Nisy antoko-miaramila nipetraka tamin'ny toerana sarnihafa tany Jodia SY Galilİa, ary ny
fahitany İreny dia hampahatsiaro ny Olona ny fietreny amin'ny maha-firenena azy.
Nampangidy ny fanahiny ny mandre ny feo maherin'ny trömpetra sy ny mahita İren
miaramila manodidina ny fanevan'i Röma, ary ny mitsaoka ho fanajana ity mariky ny heriny
İty. Nisy ady matetİka tamin'ny olona sy ny miaramila ary nampirehitra an'ireo fankahalan'ny
vahoaka azy. Matctika ny manamboninahitra römanina sy ray miaramilany no midodododo
mifindra toby ka misambotra ireo Jiosy tambanivohitra miasa eny an-tsaha, ary manery azy
hitondra entana mananika ray tendrornbohitra na hanao raharaha hafa araka izay ilainy. Araka
ny lalâna sy ny fomban'ny Römanina izany, ary rıy vokatry ny fanoherana izany dia
famingavingana sy halozana ihany. Tafalentika lalindalina kokoa İsan 'andro tao am-pon'ireo
olona İrco ny faniriana hanakifaka lavitra ny ziogan'ny Römanina. Indrindra fa tamin'ireo
Galilianina sahy sy mafy lalay dia tena be tao aminy mihitsy ny saim-pikomiana. I
Kapernaomy, noho ny maha-tanâna an-tsisintany azy, dia fitoeran'ny miararnila römanina, ary
raha rnbola nampianatra aza İ Jesösy, ny fahitana İo antoko-miaramila İo, dia nahatonga ny
mpihaino Azy h anana İlay fahatsiarovana mangidy ny amin'ny fietren'ny Isiraely. Ka dia
nibanjina fatratra an'i Kristy ny vahoaka, ary nanantena fa Izy no Ilay hampietry ny
fiavonavonan'i Rörna.
Tamin'alahelo no nijeren'i Jesösy ireto tarehy niatrana tany Aminy. Hitany ny toe-
panahy ta hamaly ratsy izay nisoritra teo, ary fantany ny faniriana fatratra nananan'ny
vahoaka mba hisy hery hanorotoro ireo rnpampahory azy. Nalahelo ery Izy, raha nilaza
tamin'ireo hoe: "Aza manohitra izay manisy ratsu anao; fa na zovy na zovy no mamelo
tahamaina ny talokalao ankavanana, atolory azy koa ny anankiray.»
Ireo teny ireo dia tsy inona fa famerenana ihany ny fampianaran' ny Testamenta Taloha.
Marina fa ny lalàna izay nanao hoe: "Maso solon'ny maso, nify solon'ny nify» - Lev. 24:20,
na dia anisan'ireo laläna nomena tamin'ny alalan'i Mosesy aza, dia lalàna momba ny
fitondram-bahoaka ihany. Tsy misy olona nohamarinina tamin'ny famalian-dratsy ny ratsy, fa
izao no tenin 'i Jehövah nomena azy: «Aza martao hoe: Hamaly ny ratsy nataony aho -
Ohab. 20:22. "Aza manao hoe: 'Araka izay nataony tamiko no mba hataoko aminy kosa
Ohab. 24:29. «Azafaly raha lavo ny fahavalonao (. ..)» - Ohab. 24:17«Raha noana ny
fahavalonao, omeo hanina izy; ary raha mangetaheta izy, omeo hosotroiny» Ohab. 25:21.
Izany fitsipi-piainana lehibe izany dia niseho tamin'ny fiainan'i Jesôsy manontolo tety
an-tany. Ny hitondra ny mofon'aina ho an 'ny fahavalony no nandaozan'ny Mparnonjy ny
fonenany tany an-danitra. Na dia natambesatr'ireo tarniny aza ny fanendrikendrehana sy ny
fanenjehana hatramin'ny nahaterahany, ka hatramin'ny nahafatesany, dia tsy nisy na inona na
inona hitan'ireo taminy afa-tsy fitiavana vonon-kamela heloka. Izao no teniny araka ny
nampilazainy an'i Isaià mparninany: "Ny lamosiko natolotro ho amin'ny mpikapoka, ary ny
takolako ho amin'izay manongo-baoka; ny tavako tsy nafeniko tamin'ny henatra sy ny rora» -
Isa. 50:6. «Nampahoñna Izy, nefa nanetry tena ka tsy niloabava, dia tahaka ny zanak'ondry
entina hovonoina sy tahaka ny ondñvavy izay moana e0 anatrehan'ny mpanety azy, - eny, tsy
niloa-bava Izy»- 53:7. Ary manakoako hatrany hatrany, avy amin' ilay hazo fijaliana tao
Kalvary, ny fivavahany ho an 'ny mpamono Azy sy ny tenim-panantenana ho an 'ilay jiolahy
niala aina.
Ny fanatrehan'ny Ray no nanodidina an'i Kristy ka tsy nisy navela hihatra tarniny, afa-
tsy izay navelan'llay Fitiavana tsy manarnpetra ihany, mba ho fitahiana ho an'izao tontolo
izao. Izany no Ioharanon'ny fiononam-pony ary izany koa no antsika. Izay manana ny
Fanahin'i Kristy be dia be ao aminy no mitoetra ao amin'i Kristy, ka ny loza izay nokasaina
hahatra aminy dia mianjady amin'ny Mpamonjy Izay manodidina azy amin'ny fanatrehany.
Na inona na inona tonga aminy dia avy amin'i Kristy. Tsy ilainy akory ny hanohitra ny ratsy
fa i Kristy no fiarovana azy. Tsy misy zavatra mahazo mikasika azy, afa-tsy izay eken'ny
Tompo; ary ny «zavatra rehetra» izay avelany hihatra dia «miara-miasa hahasoa izay tia an
'Andriamanitra» - Röm. 8:28.
«Ary izay te-hiady aminao ka ta-haka ny akanjonao, dia avelao ho azy koa ny
lambanao. Ary na zovy na zovy no hanery anao handeha maity iray, mandehana miaraka
aminy maily roa» - Mat. 5:40, 41.
Ny asain'i Jesôsy hataon'ny mpianany, dia ny tsy hanohitra izay tadiavin'ny manam-
pahefana, ary hanao mihoatra noho izay ilain'ny lalàn'ny tany aza. Ny lalàna, araka ny
nanomezana azy tamin'i Mosesy, dia misy fiheverana fatratra ny mahantra. Raha tahiny misy
olo-mahantra manao tsatöka ny fitafiany, na nanao antoka azy noho ny trosa, ny tompon-trosa
dia tsy avela hiditra ao an-trano handray ny antoka aminy; tsy maintsy miandry ny hitondrana
ilay antoka ao an-dalana izy. Ary na manao ahoana na manao ahoana toe-javatra, ilay antoka
dia tsy maintsy aver-ina amin'ny tompony alohan'ny maty masoandro (Deo. 24:10-13). Tsy
noheverina loatra izany fitsipika misy famindrampo izany tamin'ny andron'i Kristy; ka dia
nampianarin'i Jesösy ny mpianany hanaiky ny didin'ny manam-pahefana, na dia mihoatra
noho izay nandidian'ny Ialàn'i Mosesy ihany aza izany. Na dia alainy aza ny lambany, dia
tokony hihafy izy. Mihoatra noho izany, tokony homena ny tompon-trosa izay trosa tsy
voaloa, ary raha ilaina aza dia tolorana mihoatra noho izay asain'ny Ialàna alainy izy. "Ary
izay te hiady aminao», hoy Izy, aka ta-haka ny akanjonao, dia avelao ho azy koa ny
lambanao». Ary raha ny tsimandoa no mangataka aminao handeha maily iray hiaraka aminy,
mandehana maily roa.
Hoy koa i Jesösy: «Omeo izay mangataka aminao, ary aza ilaozamihodina izay te-
hisambotra aminao.» Lesona tahaka izany koa no efa nampianarina tamin'ny alalan'i Mosesy:
«Raha misy malahelo ny rahalahinao ao an-tanànanao anankiray amin'ny taninao izay omen 'i
Jehovah Andriamanitrao anao, dia aza manamafy ny fonao, na manakombona ny tananao
amin'ny rahalahinao malahelo; fa sokafy tsara aminy ny tananao, ka ampisambory izay ilainy,
araka izay mahory azy» - Deo. 15:7,8. Manazava tsara ny hevitry ny tenin'ny Mpamonjy
izany tenin'ny Soratra Masina izany. Tsy mampianatra antsika hanome tsy ankanavaka izay
rehetra mangataka fiantrana tsy akory i Kristy; fa hoy Izy: "Ary manaova soa dia
mampisambora»; ary izany dia fanomezana mihoatra noho ny fampisamborana: fa isika dia
asaina «mampisambotra ary tsy hanantena na inona na inona intsony» - Lio. 6:35.
«lzay mahafoy sakafo ampy ho an'olon-telo,
Manasoa ny tenany sy ny namany noana ary Ahy».
(...) Tiava ny fahavalonareo - Mat. 5:44
Ny fampianaran'ny Mpamonjy hoe: "Aza manohitra izay manisy ratsy anao», dia teny
mahery tamin'ireo Jiosy mpamaly ratsy, hany ka nimonomonona nanohitra izany izy. Ka dia
filazana mahery kokoa indray no nataon'i Jesôsy, fa hoy Izy:
«Efa renareofa voalaza hoe: Tia va ny namanao, ary mankahalà ny fahavalonao. Fa
Izaho kosa milaza aminareo hoe: Tiava ny fahavalonareo, ary mivavaha ho an 'izay
manenjika anareo, mba ho tonga zanaky ny Rainareo Izay any an-danitra hianareo.»
Toy izany no tena hevitry ny lalàna izay naolan'ny raby ka nolazainy fa fitsipika
henjana, tsy mifaditrovana. Nihevitra ny tenany ho tsara noho ny olona hafa rehetra izy ireo,
sy mendrika hahazo tombontsoa manokana avy amin'Andriamanitra noho izy teraka Isiraelita;
kanefa nasehon'i Jesôsy azy ny toe-panahy mahay mifamela heloka amirn-pitiavana izay
hampiharihary fa ambony noho ny an 'ny mpamory hetra sy ny mpanota izay nesoesoiny ny
saina manetsika azy.
Tamin'ilay anarana vaovao hoe: «Raintsika», no nanehoany tamin'ireo mpihaino Azy
an'llay Mpanapaka izao tontolo izao. Tiany ny hahafantaran'izy ireo, fa hetsehim-pitiavana
lehibe ho azy Andriamanitra. Nampianariny fa karakarain'Andriamanitra avokoa ny fanahy
very rehetra, fa «tahaka ny fiantran'ny ray ny zanany no fiantran'i Jehovah izay matahotra
Azy» - Sal. 103:13. Tsy misy afa-tsy ny fivavahana ampianarin'ny Baiboly ihany no
ahalalan'izao tontolo izao an'Andriamanitra ho toy izany. Ny fampianaran'ny mpanompo
sampy ny olona dia ny hihevitra an'Andriamanitra ho ambony indrindra ka atahorana fa tsy
hotiavina, ho Andriamanitra ratsy izay tonena amin'ny fanatitra atao sorona, fa tsy Ray
mandrotsaka amin'ny zanany ny fanomezam-pitiavany. Na dia ny Isiraely aza dia efa jamba
loatra tsy nahita ny fampianarana saro-bidin'ny mpaminany ny amin'Andriamanitra, ka izany
fanehoana ny maha-Ray fitiavana Azy izany dia tonga toy ny hevi-baovao taminy, toy ny
fanomezana vaovao ho an'izao tontolo izao.
Tia ireo manompo Azy Andriamanitra, hoy ny Jiosy, ary araka ny heviny dia ireo
manatanteraka ny tenin'ny Raby no manao izany, fa ny olona rehetra sisa kosa dia eo
ambanin'ny fahatezerana sy ny ozona. Tsy izany, hoy i Jesôsy, fa ny olona rehetra, na ny
ratsy, na ny tsara, dia samy iantefan'ny tanamasoandron'ny fitiavany daholo. Ny zavaboary
dia ahazoana fianarana ny amin'izany, fa Andriamanitra dia «mampiposaka ny masoandrony
amin'ny ratsy fanahy sy ny tsara fanahy ary mampilatsaka ny ranonorana amin'ny marina sy
ny tsy manna».
Tsy hoe misy hery rahateo ao amin'ny tany izay mahatonga azy hahavokatra zava-tsoa
isan-taona, sy hahazoany manohy ny diany manodidina ny masoandro. Ny
tanan'Andriamanitra no mitarika ny planeta rehetra ary mitandrina azy amin'ny fandehanany
amim-pilaminana mamaky ny lanitra. Noho ny heriny no mahatonga ny fahavaratra sy ny
ririnina, ny taompamafazana sy ny taom-pijinjana, ary ny andro sy ny alina, samy hanaraka
tsara ny fifandimbiasany ara-dalàna. Noho ny teniny no mahavanona ny zava-maniry, ka
mampitsiry ny raviny sy mampivelatra ny voninkazo. Ny zava-tsoa rehetra ananantsika, ny
tanamasoandro sy ny ranonorana milatsaka, ny hanina sy ny fotoana rehetra iainana, dia samy
fanomezam-pitiavana avokoa.

Fony m bola tsy tia sy nanan-toetra tsy maha-te ho tia aza isika, ka sady hala no
nifankahala, ny Raintsika any an-danitra kosa efa namindra fo tamintsika. "Fa rehefa niseho
ny fahamorampanahin 'Andriamanitra, Mpamonjy antsika, sy ny fitiavany ny olona, dia tsy
avy tamin'ny asa amin'ny fahamarinana izay ataontsika, fa araka ny famindrampo kosa no
namonjeny antsika» - Tit. 3:3-5. Raha raisintsika ny fitiavany dia hahatonga antsika ho mora
fo sy malemy fanahy toy izany koa, tsy amin'ireo izay mahafaly antsika ihany, fa amin'izay
diso sy mania ary meloka indrindra aza.
NY zanak'Andriamanitra dia ireo izay mpiombon-toetra aminy. Tsy ny fihamboniana
eto an-tany, na ny firazanana, na ny firenena, na ny tombontsoa amin'ny fivavahana no
manaporofo fa anisan'ny ankohonan'Andriamanitra isika, fa ny fitiavana, dia ny fitiavana
mahafaoka ny olona rehetra. Na dia ny mpanota aza, izay tsy dia mbola voahidy tanteraka ny
fony, ka mbola azon'ny Fanahin'Andriamanitra idirana, dia hamaly fitia ny hamorampanahy;
tahaka ny amaliany fankahalana ny fankahalana no amaliany fitiavana ny fitiavana koa. Fa ny
Fanahin'Andriarnanitra ihany no ahazoana mamaly fitia ny fankahalana. Ny ho malemy
fanahy amin'ny tsy misaotra sy amin'ny ratsy, ny manao soa, nefa tsy manantena handray
valiny akory, izany no famantarana ny fiandrianan'ny lanitra; izany no marika azo antoka izay
anehoan'ny zanaky ny Avo Indrindra ny toerana ambony ananany.
«Koa amin 'izany aoka ho tanteraka hianareo toy ny fahatanterahan'ny Rainareo Izay any
an-danitra» - Mat. 5:48.
Ny teny hoe «koa amin'izany», dia mampiseho famaranana sy hevitra azo avy amin'ny
voalaza eo aloha. Nohazavain'i Jesôsy tamin'ny mpihaino Azy ny famindrampo tsy mety ritra
sy ny fitiavan'Andriamanitra, ary amin'izany dia asainy ho tanteraka koa izy ireo. Satria ny
Rainareo Izay any an-danitra dia amora fanahy amin'izay tsy misaotra sy ratsy fanahy» - Lio.
6:35, satria Izy no nanetry tena mba hanandratra anareo; koa amin'izany, hoy i Jesôsy, dia
mba tokony ho tahaka Azy hianareo amin'ny toetranareo, ka hijoro tsy manan-tsiny eo
anatrehan'ny olona sy ny anjely.
Ny toetra ilaina mba hahazoana ny fiainana mandrakizay eo ambanin'ny fahasoavana,
dia sahala indrindra amin'ireo toetra nilaina tany Edena, dia fahamarinana tanteraka,
fifanarahana amin'Andriamanitra, fankatoavana tanteraka ny Ialàny. Ny marina hotratrarina
eo amin'ny toe-piainana aseho ao amin'ny Testamenta Taloha dia sahala amin'izay aseho ao
amin'ny Testamenta Vaovao. Tsy zavatra tsy azontsika tratrarina izany marika izany.
Amin'ny didy rehetra, na lalàna omen 'Andriamanitra, dia misy teny fikasana azo antoka
voafono ao anatiny. Efa nisy zavatra namboarin'Andriamanitra rahateo hahatonga antsika ho
tahaka Azy, ary hotanterahiny izany amin'izay rehetra tsy misakana azy amin'ny sitrapo
ratsiny na manao tsinontsinona ny fahasoavany.
Fitiavana tsy hay lazaina no nitiavan'Andriamanitra antsika, ary arakaraka ny
ahafantarantsika sombiny kely amin'ny lavan'izany fitiavana izany, sy ny sakany, ny halaliny
ary ny haavony, izay mihoatra noho ny fahalalana rehetra, no ifohazan'ny fitiavantsika Azy.
Amin'ny anehoana ny fitiavan'i Kristy mahataona sy amin'ny fahalalana ny fitiavany antsika
fony mbola mpanota aza isika, ka mahatonga ny fo vato ho malemy sy resy, ary dia voaova fo
ny mpanota ka tonga zanaky ny lanitra. Tsy zavatra an-tery no ampiasain'Andriamanitra;
fitiavana no ampiasainy handroaka ny fahotana ao am-po. 10 no fiasana entiny manova ny
fiavonavonana ho fanetren-tena ary ny fankahalana sy ny tsy finoana ho fitiavana sy finoana.
Niezaka mafy hanatratra ny fahatanterahana avy amin'ny fikelezan'ny tenany aina
fotsiny ny Jiosy, nefa tsy nahavoa izy. Nolazain'i Kristy taminy fa tsy hahatafiditra azy na
oviana na oviana ao amin'ny fanjakan'ny lanitra ny fahamarinany. Ka dia asehony azy izao ny

toetry ny fahamarinana izay tsy maintsy hananan'izay rehetra te hiditra any an-danitra.
Nofintininy tamin'ny teny indraim-bava ny Ioharanony sy ny toeny, dia ny hoe: Aoka ho
tanteraka tahaka ny fahatanterahan' Andriamanitra. Ny lalàna dia tsy inona fa fanambarana
an-tsoratra ny toetr'Andriamanitra. Banjino ao amin'ny Rainareo any an-danitra ny
fihariharin'ny fahatanterahan'ireo fitsipika izay fanorenan'ny fanjakany.
Andriamanitra dia fitiavana. Tahaka ny tanamasoandrompahazavana avy amin'ny
masoandro, no irotsahan'ny fitiavana sy ny fahazavana ary ny fifaliana avy ao Aminy ho
amin'ny zavaboariny rehetra. Toeny ny manome. Ny tena ainy dia ny mampiboiboika ilay
fitiavana tsy mitady ny azy.
"Ny voninahiny no soa ho an'ny zanany;
Fifaliany, ny toetra mamy maha-Ray Azy."
Ambarany amintsika ny ho tanteraka tahaka Azy, amin'ny fornba tahaka izany. Isika dia
tsy maintsy ho jiro sy ho fitahiana amin'izay faritra misy antsika, dia tahaka Azy eto
amin'izao tontolo izao. Tsy manana na inona na inona avy amin'ny tenantsika isika fa ny
fahazavan'ny fitiavany no mamirapiratra amintsika ary ny anjarantsika dia ny mandefa taratra
avy amin'ny famirapiratany. "Amin 'ny hatsarany izay omeny» no mahatanteraka antsika ao
amin'izay misy antsika, tahaka ny maha-tanteraka an'Andriamanitra ao amin'ny Azy.
Hoy i Jesôsy: «Aoka ho tanteraka hianareo tahaka ny fahatanterahan'ny Rainareo. Raha
zanak'Andriamanitra ianareo dia mpiombon-toetra aminy ary tsy azonareo atao ny tsy ho
sahala aminy. Ny zanaka rehetra dia velona avy amin'ny fiainan'ny rainy. Raha
zanak'Andriamanitra ianareo, nateraky ny Fanahiny, dia ho velona amin'ny fiainan
'Andriamanitra. Ao amin'i Kristy «no itoeran'ny fahafenoan'ny fomban'Andriamanitra
rehetra» - Köl. 2:9, ary ny fiainan'i Kristy dia asehO amin'ny nofontsika «mety maty» - 2 Kör.
4:11. Izany fiainana ao aminareo izany no hahatonga toetra mitovy sy hampiseho asa mitovy
arnin'izay niseho tao aminy. Amin'izany dia hifanaraka amin'ny lalàny rehetra ianareo; fa «tsy
misy tsiny ny Ialàn'i Jehovah, mamelombelona ny fanahy» - Sal. 19:7. Amin'ny fitiavana no
«hahatanteraka ny fahamarinana ilain'ny lalàna amintsika, izay tsy mandeha araka ny nofo, fa
araka ny Fanahy» - Röm. 8:4.

TOKO FAHEFATRA
IZAŸ SAINA TOKONY HANETSIKA ANTSIKAAMIN'NY

FANOMPOAM-PIVAVAHANA
Tandremo mba tsy hanao ny asan'ny fahamarinanareo eo imason'ny olona hahitany

izany - Mat. 6:1.
Ny tenin'i Kristy teo an-tendrombohitra dia fanehoana ny fampianarana niafina tao
amin'ny fiainany, kanefa tsy nety ho azon'ny olona. Tsy takatr'izy ireo, fa na dia nanana hery
lehibe toy izany aza Izy, dia tsy nety nampiasa izany ho amin'ny fitadiavana izay noheveriny
ho harena ambony indrindra. Ny saina nitondra sy nanetsika azy ary ny fombany dia
nifanohitra tanteraka tamin'ny an'i Kristy. Nolazain'izy ireo fa saro-piaro tamin'ny voninahitry
ny lalàny izy, kanefa ny fitadiavamboninahitra ho an'ny tenany no zavatra tena nokatsahiny;
koa tian'i Kristy ny hampiseho aminy, fa ny fitiavan-tena dia fandikan-dalàna.
Ireo fitsipi-piainana nolalain'ž Fariseo dia hita amin'ny olombelona mandrakariva. Ny
toe-panahin'ny Fariseo no toepanahin'ny olombelona; ary tahaka ny nanehoan'ny Mpamonjy
ny fifanoheran'ny toeny sy ny fombany amin'ny an'ny raby, no mbola mahamety ny
fampianarany amin'ny olona rehetra hatrany hatrany.
Tamin'ny andron'i Kristy, ny Fariseo dia niezaka mandrakariva hahazo sitraka
arnin'Andriamanitra mba hahazoany ny voninahitra sy ny fiadanana amin'izao tontolo izao
izay noheveriny ho valisoan'ny fahamarinana. Ary dia naderaderany teo anatrehan'ny olona ny
asany mba hitarika ny sain'ireo hahazoany dera ho masina.
Nahafantatra izany fihamboany izany i Jesösy ka nilaza fa tsy
ankasitrahan'Andriamanitra ny fanompoam-pivavahana toy izany, ary ny doka sy ny
fideran'ny vahoaka izay nirin'izy ireo fatratra, no hany valisoa horaisiny. "Fa hianao raha
manao fiantrana», hoy Izy, «dia aoka tsy ho fantatry ny tànanao ankavia izay ataon'ny tànanao
ankavanana, mba hatao ao amin'ny mangingina ny fiantranao; ary ny Rainao, Izay mahita ao
amin'ny mangingina, no hamaly anao.»
Amin'izany teny izany i Jesôsy, dia tsy mampianatra tsy akory fa ny asa fanaovan-tsoa
rehetra dia tokony hatao amin'ny mangingina mandrakariva. I Paoly apöstôly, izay
notarihin'ny Fanahy Masina, raha nanoratra dia tsy nanafina ny fandavantena lehibe
nananan'ny Kristianina tany Makedônia fa nanambara ny amin'ny fahasoavan'i Kristy niasa tao
aminy izay nahatonga ny sasany koa ho vonton'ny saina nananan 'ireo. Nanoratra ho an'ny
fiangonana tany Körinto koa izy, ka nanao hoe: «Ny zotom-ponareo dia mamporisika ny
maro» - 2 Kör. 9:2.
Ny tenin'i Kristy dia mampiharihary izay tiany hambara, fa ny kendrena amin'ny asam-
piantrana dia tsy ny hahazo dera amarnboninahitra amin'olona. Ny tena fanaovan-tsoa dia tsy
mampirisika na oviana na oviana ny fiezahana hahazo dera. Ireo izay maniry handre teny
fiderana sy fandokafana, ka mankamamy ireny, dia Kristianina anarany fotsiny.
Ny asa tsara ataon'ny mpanaraka an'i Kristy dia ho voninahitra, tsy ho azy ireo, fa ho
an'llay nanome ny fahasoavany sy ny heriny izay nahazoany niasa. Amin'ny alalan'ny Fanahy
Masina no ahatanterahana ny asa tsara rehetra, ary ny Fanahy dia nomena hanorne
voninahitra, tsy ny mpandray azy, fa ny Mpanome. Raha mamirapiratra ao am-po ny
fahazavan'i Kristy, dia ho feno fiderana sy fisaorana an'Andriamanitra ny molotra. Ny
fivavahanao, ny fanaovanao ny adidinao, ny fahalalahanao tanana, ny fandavan-tenanao, dia

aoka tsy ho fototry ny fiheverana sy ny firesakao. I Jesösy no aoka hasandratra, ny tenanao
kosa aoka hafenina, ary i Kristy no hiseho ho zavatra rehetra amin'ny rehetra.
Amin'ny fo tsotra no tokony hanomezantsika fa tsy ny hampiseho ny asa tsara ataontsika
tsy akory, fa noho ny fiantrana sy ny fitiavana ireo azom-pahoriana. Fanaovana amin'ny fo
tokoa sy amim-pitiavana izay atao, no misy vidiny eo anatrehan' Andriamanitra. Ny fanahy
izay tena tia tokoa sy tena manao amin'ny fony manontolo izay fanompoam-pivavahana
ataony, dia heverin 'Andriamanitra ho sarobidy lavitra noho ny volamenan'i Ofira.
Tsy tokony hihevitra ny valisoa isika, fa ny asa fotsiny. Kanefa ny hatsarana aseho
amin'izany fanahy izany dia tsy ho diso ny valisoany tsy akory. «Ny Rainao, Izay mahita ao
amin 'ny mangingina no hamaly anao.» Marina tokoa fa Andriamanitra no Ilay valisoa lehibe,
Izay mahafaoka ny sisa rehetra. Kanefa raha tsy tafaray tanteraka amin'ny Azy ny fanahintsika
dia tsy ho azontsika atao ny mandray Azy sy mifaly Arniny. Ny mitovy ihany no mahalala ny
hatsaran'izay mitovy aminy. Araka ny hanolorantsika tena ho an'Andriamanitra hanompo ny
taranak' olombelona no anolorany ny tenany ho antsika.
Tsy misy olona manome lalana ao arnin'ny fony sy ny fiainany ho an'ny onin'ny
fitahian'Andriamanitra hidina ho arnin'ny hafa, ka tsy handray valisoa lehibe amin'izany. Ny
tany misolampilampy sy lemaka izay manorne lalana ny rano mikoriana avv any
antendrombohitra hankany amin'ny ranomasina, dia tsy maty antoka tsy akory. Izay omeny dia
voaonitra avo zato heny. Fa ilay rano mandeha ka toa mihira eny am-pandehanana, dia
manome ireo ahi-maitso sy vokatra be eny amorony, mandrobona kokoa ny ravin-kazo ary be
kokoa ny voninkazo. Raha rnbola mangadihady sy vasoka ny tany noho ny hainandro
mahamay amin'ny lohataona, dia ahitra maitso tsara Icosa no hita eny amin 'izay lalovan'ny
rano; ary ny tany lemalza izay miravaka voninkazo ka hitondra ny rakitry ny tendrombohitra
ho any andranomasina, dia mitafy hatanorana sy hatsaran-tarehy. Izany dia vavolombelon'ny
valisoa izay ornen 'ny fahasoavan' Andriamanitra ho an'izay rchetra manolo-tcna ho tahaka ny
lalan-drano handehanan'ny fahasoavany hanondraka izao tontolo izao.
Izao no fitahiana ho an'ireo izay mampiseho famindram-po amin'ny mahantra, hoy i
Isaià mparninany: "Moa tsu ny hizara ny mofonao ho an'ny noana va, sy ny hampiantrano ny
ory manjenjena, ary mba hanafianao izay hitanao mitanjaka, ka tsy hihirimbelona amin'ny
namanao hianao? Fa raha izany, dia hiposaka tahaka ny fahazavan'ny maraina ny fahazavanao,
ary ho tonga faingana ny fahasiti-añanao Aty Jehovah no hitaridàlana anao mandrakariva,
sady hahavoky ny fanahinao ao amin'ny tany karankaina aza dia ho tahaka ny saha
vontonclrano hianao sy ho tahaka ny loharano miboiboika izay tsy mety ritra»- Isa. 58:7-11.
Indro voatahy ny mpanao soa fa sady manolotra fitahiana ho an'ny hafa sy manome izy
no vao mainka mitombo be dia be ny fitahiana raisiny ho an'ny tenany. Ny fahasoavan'i Kristy
raisina ao am-po dia mampitombo ny toetra izay mifanohitra amin'ny fitiavan-tena, toetra izay
mahatsara, maharnbony ary mampanan-karena ny fiainana. Ny asam-piantrana atao amin'ny
mangingina no mampifamatotra ny fo, ka marnpanakaiky azy kokoa amin'ny fon'llay
Anankiray izay loharanon'ny fanaovantsoa rehetra. oh-eo fahavarana madinidinika, ireo asa
kely atao amim-pitiavana sy fandavan-tena, izay miboiboika moramora avy amin'ny fiainana,
toy ny fofo-manitra avy amin'ny voninkazo, dia anisan'ny mahatonga indrindra ny fiainana ho
feno fitahiana sy fahafinaretana. Ary ho hita amin'ny farany fa ny fandavan-tena hanao soa
amin'ny hafa sy hahasambatra azy, na dia kely sy tsy misy mpidera aza ety, dia ekena any an-
danitra toy ny antoky ny firaisantsika amin'i Kristy. !lay Mpanjakan'ny voninahitra, Izay, na
dia nanan-karena aza dia tonga nalahelo nohO ny amintsika.
Mety ho tao amin'ny mangingina no nanaovana ny asa soa, fa ny vokatr'izany amin'ny
toetry ny mpanao kosa dia tsy azo afenina. Raha tahiny isika miasa amin'ny fo manontolo
araka ny mahampanaraka an'i Kristy antsika dia ho tafaray fitiavana amin 'Andriamanitra ny
fontsika, ary ny Fanahin'Andriamanitra no hanetsika ny fanahintsika; ho re avy ao ireo feo
mirindra ho valin'ny fitendren 'Andriamanitra antsika. Izy, Izay manome talenta be ho an'irco
izay narnpitombo ny fanomezana nasaina hota_ndremany, dia ho faly hahita ny asan'ny olona
mino an 'Ilay Malalany, Izay nanome ny fahasoavany sy ny heriny hahazoany miasa. Izay
nikatsaka ny hampitombo sy ny hanatsara ny toetra kristianina, arnin'ny fampiasana ny
talentany amin'ny fanaovana asa tsara, dia hijinja izay nafafiny amin'ny fiainana ho avy. Ny
asa natomboka teto an-tany dia hahatratra ny fahatanterahany, amin'izany fiainana
ambonimbony kokoa sy masina kokoa izany, izay haharitra mandrakizay.
«Ary raha mivavaka hianareo, aza mba ho tahaka ny mpihatsaravelatsihy Mat. 6:5.
Nanendry ora hivavahana ny Fariseo; ary araka ny fahita matetika dia indreny izy
mivoaka amin'ny fotoana voatondro, dia miato kely amin'ny toerana samihafa, angamba ho eo
an-dalana, na ho eo an-tsena, eo afovoan'ny vahoaka be mihorakoraka eo, dia manezaka
manonona tsianjery ny fivavahany ivelany fotsiny. Notsinian'i Jesösy mafy tokoa ny
fivavahana atao hahazoan-dera toy izany. Tsy norarany anefa tsy akory ny fivavahana
ampahibemaso; satria na Izy aza dia niara-nivavaka tamin'ny mpianany sy teo anatrehan'ny
vahoaka. Fa nampianatra Izy fa ny fivavahana mangina tsy tokony hatao eo anatrehan'ny
besinimaro. Ny fivavahana ataontsika ao amin'ny mangingina dia tokony tsy ho ren'ny
sofin'olona na iza na iza afa-tsy Andriamanitra Mpihaino vavaka ihany. Tsy misy sofina
liankandre vaovao fotsiny izay tokony handray ny enta-mavesatra ambara amin 'ny
fangatahana toy izany.
Fa hianao kosa, raha mivavaka, dia midira ao amin'ny efitranonao.» Manàna fitoerana
hivavahana mangina. I Jesösy nanana fitoerana voafidy hikambanany tamin'Andriamanitra,
ary isika koa tokony hanana izany. Ilaintsika matetika ny hitokana amin'ny fitoerana
anankiray, na dia ambanimbany aza izany, mba hahazoantsika mitokana miaraka amin
'Andriamanitra.
«Mivavaha amin'ny Rainao, Izay ao amin'ny mangingina.» Amin'ny anaran'i Jesösy no
tokony hanatonantsika eo anatrehan' Andriamanitra, manana fahatokiana toy ny zazakely. Tsy
ilana olona atao mpanclanelana. Amin'ny alalan'i Jesôsy no tokony hamborahantsika ny
fontsika amin'Andriamanitra Izay mahalala sy tia antsika.
Ao amin'ny fitoerana mangina hivavahana, izay tsy misy mahita afa-tsy ny mason
'Andriamanitra ihany, ary tsy misy mandre afatsy ny sofiny ihany, dia azontsika borahina
amin'llay Ray be fiantra tapitra ohatra ny faniriana sy ny hataka miafina indrindra tiantsika
hatao; ary ao amin'ny fahanginan'ny fanahy no hitenenan 'ilay feo izay tsy sasatry ny mamaly
ny fitarainan'ny Zanak'olombelona.
«Fa miantra indrindra ny Tompo sacly be famindrampo» - Jak. 5:11. Miandry amin'ny
fitiavana tsy mety tofoka Izy, ary vonona handray ny fibebahany. Miandry fankasitrahana avy
amintsika Izy, tahaka ny reny miandry tsikim-pisaorana avy amin'ny zanany malala. Tiany ny
hahafantarantsika fa feno fitiavana sady manina fatratra antsika ny fony. Miantso antsika Izy
mba hitondra ny zava-mahory antsika ho eo amin'ny fitiavany, ny ferintsika ho eo amin'ny
fanasitranany, ny halementsika ho eo arnin'ny heriny, ny fahafoanantsika ho eo arnin'ny
fahafenoany. Tsy misy diso fanantenana izay rehetra manatona Azy. «Mijery Azy ireo ka
miramirana, sady tsy mangaihay ny tavany» - Sal. 34•.5.
Tsy hitaraina foana ireo izay mitady an'i Jehôvah ao amin'ny mangingina, ka milaza
amin'ny Tompo izay ilainy ary mangataka fanampiana aminy. «Ny Rainao, Izay mahita ao
amin 'ny mangingina no hamaly anao.n Raha i Kristy no ataontsika namana isan'andro, dia
hotsaroantsika fa ny hery rehetra avy any ambony dia manodidina antsika; ary amin'ny
fibanjinantsika an'i Jesôsy no hahatonga antsika lyitovy endrika aminy. Amin'ny
fibanjinantsika Azy no mahatonga antsika ho voaova. Amin'izany ny toetra dia mihamalefaka,
mihatsara, misondrotra ho ambony kokoa, ho mendrika ny fanjakan'ny lanitra. Ny tsy maintsy
ho vokatry ny fiat-aha-mandeha sy ny firaisana amin 'ny Tompontsika dia toe-panahy araka
an'Andriamanitra bebe kokoa, fitiavana sy fahadiovana ary zotom-po sy fitiavam-bavaka
mirehitra. Tezain' Andriamanitra isika, ary ny vokatr'izany dia ho hita amin'ny fiainana feno
faharisihana sy asa.
Ny fanahy izay mitodika amin'Andriamanitra, mba hangataka aminy ny fanampiany sy
ny fanohanany ary ny heriny amin'ny fivavahana fatratra isan'andro, dia hanana faniriana
ambony sy fahalalana mazava ny marina sy ny adidy, ary ny fikasana ambony arnin'ny asa,
ka ho noana sy hangetaheta lalandava ny fahamarinana. Amin 'ny firaisantsika lalandava amin'
Andriamanitra, no ahazoantsika marnindra amin'ny hafa izay mifampikasoka amintsika, ny
fahazavana sy ny fiadanana ary ny fiononana izay manapaka ao am-pontsika. Ny hery azo avy
amin'ny fivavahana arnin'Andriamanitra, arahin'ny fikelezana aina maharitra amin'ny
fahazarana ny saina hihevitra sy ho malina, dia manor-nana antsika ho amin'ny fanefana ny
adidy isan'andro, ary mampitoetra ny fanahy ao amin'ny fiadanana 'ny toe-javatra
miseho rehetra.
Raha manaiky an 'Andriarnanitra isika, dia Izy no hanisy teny ao arn-bavantsika, hiteny
ho Azy mba ho fiderana ny anarany. Izy no hampianatra antsika sombiny avy amin'ny hiran'ny
anjely ho fisaorana ny Raintsika any an-danitra. Hiseho amin'ny fiainana rehetra ny
fahazavana sy ny fitiavana avy arnin'ny Mparnonjy Izay mitoetra ao anatintsika. Tsy misy
fahasahiranana mety hahazo ny fiainan'izay mitoetra amim-pinoana ao amin'ny Zanak'
Andriamanitra.
"Ary raha mivavaka hianareo, aza mba manao teny maro foana tahaka ny Jentilisa
- Mat. 6:7.
Heverin'ny jentilisa fa manana fahamendrehana ny fivavahany ka hahazoany famelan-

keloka. Koa amin'izany, dia ataony fa arakaraka ny ny halavan'ny fivavahana no
mahamendrika azy. Raha tahiny izy ka nahatratra ny faharnasinana noho ny fikelezany aina
fotsiny, dia hanana antony hifaliany sy handokafany tena. Ny fandraisana toy izany ny atao
hoe fivavahana dia fampisehoana ilay hevitra rnilaza fa mahavonjy tena ny olona, izay fototra
iorenan'ny fivavahana diso rehetra. [zany hevitra jentilisa ny amin'ny fivavahana izany no
nalain'ny Fariseo tahaka; ary tsy m bola lany taranaka velively akory izany amin'izao
androntsika izao, na dia amin'ireo izay manao azy ho Kristianina aza. Ny fanononan-teny
miverimberina sy fehezanteny mahazatra, kanefa ny fo tsy mahatsapa na kely akory aza fa
mila an'Andriamanitra, dia katroka iray amin'ny «teny maro foana» ataon'ny jentilisa.
Tsy fanesoram-pahotana tsy akory ny fivavahana; tsy misy hery na fahamendrehana
rahateo ao aminy. Ny teny be renty rehetra mahavantam-bava antsika dia tsy mifandany akory
amin 'ny faniriana masina anankiray. Ny fivavahana amin'ny teny tsara lahatra indrindra dia
rediredy foana, raha tahiny tsy rniloatra marina avy amin'ny fos Fa ny fivavahana atao amin'ny
fo tokoa, ilazana mivantana ny fanirian'ny fanahy, tahaka ny fangatahantsika zavatra amin 'ny
sakaizantsika ety an-tany, ka manantena fa ho azontsika, izany no fivavahana amin 'ny
finoana. Tsy ny forn ban-dahateny no irin'Andriamanitra; fa ny fitarainana tsy miloa-bava
akory avy amin'ny fo torotoro, izay milofika noho ny vesatry ny fahotany sy ny fahalemeny,
no tafapaka any amin 'Ilay Ray be famindrampo.
«Ary raha mifady hanina hianareo, a.za mety ho tahaka ny mpihatsaraveZatsihy

- Mat. 6:16
Ny fifadian-kanina andidian 'ny tenin 'Andriamanitra dia mihoatra noho ny fomba
ivelany fotsiny. Tsy vitan'ny hoe rnandà tsy hihinan-kanina fotsiny, na mitafy lamba fisaonana

ihany, na manisy lavenona ao an-doha. Ny fifadian-kanina noho ny alahelo tokoa noho ny ota,
dia tsy mba misy filan-dera akory.
Ny anton'ny fifadian-kanina izay asain'Andriamanitra tandremantsika dia tsy ny
hampijaly ny tenantsika noho ny fahotan'ny fanahy, fa ny mba hanampy antsika hahatsinjo ny
toetra ratsin'ny fahotana, ka hampietry ny fo e0 anatrehan' Andriamantira mba handraisantsika
ny famelan-keloka noho ny fahasoavany. Ny didiny tamin'ny Isiraely dia ny hoe: «Ary ny
fonareo no triatriaro, fa aza ny fitafianareo, ary miverena amin 'i Jehovah Andñamanitrareo.» -
Joe. 2: 13.
Tsy mahasoa antsika akory ny manao fampijalian-tena na mamitaka ny tenantsika, ka
hihevitra fa noho ny asantsika no hahamendrika antsika hahazo lova miaraka amin 'ny olo-
masina. Raha nisy nanontany an'i Kristy hoe: «lnona no hataonay mba hiasanay ny
asan'AndñamanitraP», dia izao no navaliny: Clzao no asan'Andriamanitra, dia ny hinoanareo
Izay nirahiny.» - Jao.6:28-29 . Fialana amin'ny fizahozahoana ny fibebahana ka fankanesana
ao amin'i Kristy; ary rehefa mandray an'i Kristy amin'ny finoana isika ka velona ato
anatintsika Izy, dia miseho ho azy ny asa tsara.
Hoy i Jesôsy: "Fa hianao kosa, raha mifady hanina, dia hosory ny lohanao, ary sasao ny
tavanao, mba tsy ho hitan'ny olona fa mifady, fa ho hitan'ny Rainao, izay ao amin'ny
mangingina»- Mat. 6: 17, 18. Na inona na inona atao ho voninahitr'Andriamanitra dia tokony
hatao amin-kafaliana, fa tsy amin'alahelo na arnimpanjoretana. Tsy mba misy alahelo amin'ny
fivavahan'i Jesösy. Raha tahiny ny Kristianina mampiseho amin'ny toetrany manjombon-dava
fa diso fanantenana tarnin'ny fanarahany ny Tompony izy, dia tsy tena vavolombelony izy
akory fa vao mainka manamarina ny tenin'ny fahavalony. Na dia ambarany amin'ny teny aza
fa Rainy Andriamanitra, ny fanjoretana sy ny fahoriana kosa dia anehoany amin'izao tontolo
izao fa kamboty izy.
Maniry antsika i Kristy hampiseho ny fanompoana Azy ho mahaliana, dia araka ny tena
toeny marina. Ambarao amin'ny Mpamonjy be fiantra ny fandavan-tena iaretanao sy ny
fitsapana miafina mahazo ny fo. Aoka ny enta-rnavesatra hapetraka eo ampototry ny hazo
fijaliana, ary dia mandrosoa amin'ny lalanao mifaly amin'ny fitiavan'llay efa tia anao
voalohany. Tsy mety ho fantatry ny olona velively ny asa ataon'ny fanahy mangina
amin'Andriamanitra, fa ny vokatry ny asan'ny Fanahy Masina amin'ny fo no haseho ny olona
rehetra; fa Izy «lzay mahita ao amin'ny mangingina no hamaly.»
"Aza mihary harena ho anareo ety an-tany - Mat. 6:19.
Tsy haharitra ny harena ety an-tany; misy mpangalatra manamy trano sy mangalatra;
misy kalalao sy harafesina manimba; misy afo sy tafiotra mety hipaoka ny fananantsika. Ary
"izay itoeran'ny harenao dia ho any koa ny fonao.» Mihazona ny saina ny haren'ny tany, ka
mampihataka tsy hahazo ny zavatry ny lanitra.
Ny fitiavam-bola no zavatra nimatimatesana indrindra tarnin'ny andron'ny Jiosy. Ny
fitiavana an'izao tontolo izao no nisolo toerana an'Andriamanitra sy ny fivavahana amin'ny
fanahy. Ary mbola toy izany ihany koa ankehitriny. Ny faniriana tafahoatra hahazo harena dia
manan-kery tokoa amin'ny fiainana ka ny vokany dia fanimbana ny faharnbonian'ny olona sy
mahalo izay tena maha-olona azy, mandra-pilentiny ao amin'ny fahaverezana. Ny fanompoana
an'i Satana dia feno fanahiana sy fahaverezantsaina ary asa mandreraka. Ary ny haren'ny tany
izay amonoan-tena amin'ny fanangonana azy dia mihelina vetivety.
Hoy i Jesösy: «Miharia harena ho anareo any an-danitra izay tsy misy kalalao na
harafesina manimba, sady tsy misy mpangalatra manamitrano na mangalatra, fa izay
itoeran'ny harenao, dia ho any koa ny fonao.»

Ny toro hevitra amin'izany dia ny hoc: «miharia harena ho anareo any an-danitra».
Tombontsoa ho anareo ny mikatsaka ny haren'ny lanitra. Izany ihany amin'izay rehetra
anananareo no tena anareo. Tsy mba mety very ny harena any an-danitra. Tsy mba misy afo na
safo-drano mety hanimba azy, tsy misy mpangalatra mandroba azy, tsy misy kalalao na
harafesina manimba, satria Andriarnanitra no mitandrina azy. Izany harena izany, izay
heverin'i Kristy ho mihoatra noho izay azontsika heverina, dia ny «harcn'ny voninahitry ny
lovany eo arnin•ny olona masina» - Efes. 1:18. Ny mpianatr'i Kristy dia ataony hoe vatosoany,
rakitra sarobidy sady tsy iombonany amin'ny hafa. Hoy Izy: Izy ireny dia «ho toy ny vaton-
tsatroboninahitra» - Zak. 9:16. «Dia hataoko ho saro-tadiavina mihoatra noho ny volamena
tsara ny olombelona, eny, noho ny tena volarnena avy any Ofira aza» Isa. 13:12. Ny olona
amin'ny fahadiovany sy ny fahatanterahany no heverin'i Kristy ho valisoan'ny fijaliany, ny
fanetren-tenany, ny fitiavany, ar-y fampitomboana ny voninahiny; i Kristy no foibe Izay
iavian'ny voninahitra rehetra.
Aoka hiray aminy isika amin'ny asa Ichibe atao ho fanavotana ary ho mpiara-mizara
aminy ny harena izay azony tamin'ny fahafatesany sy ny fijaliany. Hoy i Paoly apóstöly, raha
nanoratra tarnin'ireo Tesalónianina kristianina: «Fa inona moa no fanantenanay, na fifalianay,
na satroboninahitra reharehanay? Moa tsy hianarco eo anatrehayz'i Jesosy Tompontsika
amin'ny
fihaviany va? Fa hianareo no voninahitray sy fifalianao» - 1 Tes2:19-20 Izany ary no
rakitra asain'i Kristy hikelezantsika aina hotadiavina. Ny toetra tsara no vokatra lehibe arnin'ny
fiainana. Ny teny sy asa rehetra izay rniteraka faniriana ny zavatra any andanitra ao amin'ny
fanahy anankiray, ny fikelezana aina rehetra izay mitarika ho amin'ny fiforonan'ny toetra
kristianina, dia fametrahana rakitra any an-danitra.
Izay itoeran'ny harena dia ho any koa ny fo. Ny fikelezana aina rehetra atao hahazoan'ny
hafa soa dia ahazoan'ny tenantsika soa koa. Izay manome vola, na fotoana hampielezana ny
Filazantsara, dia manolotra ny tombon-tsoan'ny tenany sy ny fivavahany ho an'ny asa, ary ho
an'ny fanahy izay voavonjy izany; mihatra amin' ny hafa ny fitiavany, ary mitombo hery izy
ho tia bebe kokoa an' Andriamanitra mba hahazoany manao asa lehibe indrindra ho anireo.
Ary amin'ny andro farany, rehefa ho very ny haren'ny tany, izay nametraka ny hareny
any an-danitra kosa, dia hahita izay azony. Raha nitandrina ny tenin'i Kristy isika, rehefa
hitsangana hanodidina ilay seza fiandrianana fotsy lehibea isika, dia ho hitantsika ireo fanahy
voavonjy ireo narnonjy ny hafa koa. Maro no ho tody ao amin 'ilay fitodian-tsambo misy
fialan-tsasatra, ho vokatry ny asantsika. Ho eo izy ireo mba hametraka ny satroboninahiny eo
an-tongotr'i Jesösy ary hidera Azy mandrakizay doria alaovalo. Ary akory ny fifalian'ny
mpiasa ho an 'i Kristy rehefa mijery ireo voaavotra miombom-boninahitra amin'ny
Mpanavotra! Akory ny hasarobidin'ny lanitra ho an'ireo izay nahatoky tamin'ny asa
famonjem-panahy.
Koa raha niara-natsangana tamin'i Kristy hianareo, dia katsaho ny zavatra any ambony,
any amin'ny itoeran'i Kristy, Izay mipetraka eo an-tànana ankavanan'Andñarnanitra» - Köl.
3:1.
(...) Raha tsara ny masonao, dia hazava avokoa ny tenanao rehetra - Mat. 6:22.
Ny fikasana tsara, ny fanoloran'ny fo ho an'Andriamanitra, no toetra tokony

hananantsika asehon'ny tenin'r.y Mpamonjy eto.
Aoka ny fikasana hamantatra ny marina sy hankatö Azy na amin'ny inona na amin 'ny
inona, ho ao amin'ny fo tokoa, sady tsy hihambahamba, dia ho voarainao ny fahazavana avy
amin 'Andriamanitra. Ny tena toe-panahy araka an 'Andriamanitra dia miantomboka e0
amin'izay ahataperan'ny firaharahana rehetra amin 'ny fahotana. Arnin'izay ny teny miloatra
avy ao ampo dia ho tahaka ilay ambaran'i Paoly Apöstöly hoe: Fa zavatra iray loha no ataoko;
manadino ny zavatra aoriana ka miezaka hanatratra izay zavatra e0 aloha, eny, miezaka
hanatratra ny marika aho hahazoako ny lokan'ny fiantsoan' Andriamanitra any ambony ao
amin' i Kristy Jesosy» - Fil. 3: 13, 14 Fa ataoko ho fatiantoka avokoa ny zavatra rehetra
noho ny fihoaran'ny hatsaran'ny fahalalana an'i Kristy Jesosy Tompoko, Izay niaretako ny
fatiantoka ny zavatra rehetra, ka ataoko ho taimboraka ireny mba hahazoako an'i Kñsty» - Fil.
3:8.
Kanefa raha jamban'ny fitiavan-tena ny maso, dia tsy misy afatsy fahamaizinana. "Fa
raha ratsy ny masonao, dia ho maizina avokoa ny tenanao rehetra.» Izany haizina mahatahotra
izany no nanarona ny Jiosy ka nahakirina azy tao amin'ny tsy finoana tsy azo nalana, ary
nahatonga azy ireo ho tsy tia ny toetra sy ny asan'llay tonga hamonjy azy ho afaka amin'ny
fahotany.
Raha vao avela hisalasala ny amin 'ny fahatokiantsika an' Andriamanitra ny saina, dia
amin'izay no miantomboka ny fandresen'ny fakam-panahy antsika. Raha tsy ny fanolorana
tanteraka ny tenantsika ho an'Andriamanitra no fidintsika, dia ao amin'ny maizina isika. Raha
tsy tanteraka ny fanolorantsika tena, dia hamela varavarana mivoha izay ahazoan'i Satana
miditra hitarihany antsika hania amin 'ny fakam-panahy afitsony isika. Fantany fa rehefa
voasaron'ny fahamaizinana ny fanahintsika, ka tsy mety hahita an'Andriarnanitra ny mason'ny
finoana, dia tsy hisy fefy hiaro antsika amin 'ny fahotana intsony.
Ny fanjakan'ny fanirian-dratsy ao am-po dia mampiseho fa sodokan-drehareha izy. Ny
fandeferana izany faniriana izany dia hahatonga ny fanahy hiala amin'Andriamanitra. Raha
manaraka ny lalana atoron'i Satana isika, dia ho tafatsofoka ao amin'ny aloky ny ratsy, ary
isaky ny dingana iray ataontsika no mitarika antsika ho ao amin'ny haizina lalindalina kokoa,
ka mampitombo ny fahajamban'ny fo.
Izany lalàna miseho amin'ny ara-pana_hy izany, dia ilay miseho amin'ny ara-nofo ihany
koa. Izay mitoetra ao amin'ny haizina dia tsy manan-kery hahita intsony amin'ny farany. Ho
voahidy ao amin'ny haizim-pito izay mikitroka kokoa aza izy noho ny farnirapiratry ny
mitataovovonana, "ka tsy hahalala izay alehany, satria ny maizina no efa nahajamba ny
masony» - 1 Jao. 2:11. Raha tahiny ny mpanota mbola mankasitraka Ota, sy minia manao
tsinontsinona ny fitiavan'Andriamanitra, dia ho veriny ny fitiavana ny tsara sy ny fahiriana
an'Andriamanitra, ary ny tena toetra ahazoa-mandray ny fahazavan'ny lanitra. Mbola feno
fitiavana ihany ilay feo miantson'ny famindrampo; mbola marnirapiratra tahaka ilay
niposahany voalohany indrindra tao am-po ihany ny fahazavana; kanefa arnin'ny sofina
marenina no iantefan' ny feo, ary ao amin'ny maso jamba no iposahan'ny fahazavana.
Tsy misy fanahy afoin'Andriamanitra ka avelany handeha amin'izay tiany, raha mbola
misy ihany koa fanantenana hahazoany famonjena. Ny olona no miodina, ka miala amin'
Andriarnanitra, fa Andriarnanitra tsy mba mahafoy ny olona hiala arniny. Ny Raintsika any
an-danitra dia miantso sy mamohafoha ary manome antsika antoky ny fiantrany, ambara-
pahatongan'ny fotoana izay tsy hampisy antony intsony ny fikelezany aina rehetra sy ny
tombontsoa rehetra omeny antsika. Ka dia ny mpanota ihany no tompon'adidy amin'izany.
Raha manohitra ny Fanahin'Andriamanitra izy ankehitriny, dia mamboatra lalana hanoherana
fanindroany ny fahazavana, na dia arnin'ny her-y lehibe kokoa aza no hahatongavany. Koa dia
mandeha ao arnin'ny ambaratongan'ny fanoherana izy, ambara-pahatongan'ny fahazavana tsy
hanan-kery arniny intsony, ary tsy ho hainy intsony na manao ahoana na manao ahoana ny
handray ny Fanahin'Andriamanitra. Ary amin 'izany, -na dia ny «fahazavana ao anatinao» aza
ho tonga maizina. Ny tena faharnarinana izay fantatsika dia manjary harnpitombo ny
fahajamban'ny fanahy.

«Tsy misy otona mahay manompo tompo roa - Mat. 6:24.
I Kristy tsy manao hoe: tsy •misy olona ho tia, na ho afaka hanompo tornpo roa, fa tsy
misy olona mahay. Tsy misy ikarnbanany, na iraisany velively akory, Andriamanitra sy
Mamöna. Eo amin'izay ananaran'ny fieritreretan'ny Kristianina azy hiato, handà tena,
hijanona, dia eo indrindra koa no ihoaran'izao tontolo izao ny fefy ka itadiavany izay
harnpanararnpo azy amin'ny fanatanterahana ny filàna entanin'ny fitiavan-tena. Eo an-daniny
ny fandavan-tenan'ny mpanaraka an 'i Kristy; etsy an-kilany kosa indray ny fanaranarn-
pon'ireo fatra-pitia izao tontolo izao, izay andevon'ny fanao amampombany, finaritra
amin'izao zavatra tsy ahoan-tsy ahoana rehetra izao, ary miroboka ao amin'ny fahafinaretana
fady indrindra. T sy mahay mandeha amin'izany lalana izany ny Kristianina.
Izay iray misy antsika: na ho anisan 'ireo mpanompo an' Andriamanitra isika, na ho
anisan'ireo tia izao tontolo izao. T sy azo atao ny ho eo anelanelany. Tsy misy izay sady tia
an'Andriamanitra no manompo ilay fahavalon'ny fahamarinana. I Kristy no velona ao amin'ny
olona izay solon-tenany ary miasa amin'ny alalan'ny fahaizanay sy ny fahalalany. Tsy maintsy
manaiky ny sitrapon'i Kristy ny sitrapony, tsy maintsy miasa araka ny Fanahiny izy. Ary amin
'izany dia tsy izy intsony no velona, fa i Kristy no velona ao anatiny. Fa izay tsy manolo-tena
tanteraka ho an'Andriamanitra kosa, dia her-y hafa no mifehy azy, feo hafa no henoiny, izay
manome azy toro hevitra mifanohitra amin 'Andriamanitra. Ny fanompoana an 'Andriamanitra
vita sasaka ihany dia fiarahana amin'ny fahavalo sy fanampiana mahery tokoa an 'ireo
rniaramilan'ny maizina. Raha misy olona manao azy ho miaramilan'i Kristy, nefa milatsaka ho
naman'i Satana ka manampy azy, dia ny tenany ihany no mampiseho miharihary fa fahavalon'i
Kristy izy. Mamadika ny fitokisana masina izy ireo. Rojo mampikambana an'i Satana amin'ny
tena miaramila marina ireny, ka manjary fiasana eo an-tanan'ilay fahavalo hamaboany ny
fon'ny miaramilan'i Kristy.
Ny manda mafy indrindra ifaharan'ny ratsy eto amin'ity tanintsika ity dia tsy ny fiainana
ratsy ananan'ireo mpanota efa nivaro-tena amam-panahy ho amin'ny ratsy tsy akory, na ireo
olona tsy heverina ho inona intsony, fa ilay fiainana miseho ho marina, mendri-kaja ary
ambony, nefa mbola misy fahotana tsy foy, na ratsy mbola lalaina fatratra. Ny ohatra
asehon'ny fiainana toy izany arnin'ny fanahy anankiiray izay mitolona mangina amin'ny
fakam-panahy mafy, ka efa mangovitra eo amorontevana, no fitaomana azy mahery indrindra
hanota. Izay manana fisainana ambony momba ny fiainana sy ny fahamarinana ary ny
voninahitra, nefa mbola minia mandika ny iray amin'ny lalàna rnasin'Andriamanitra, dia
manova izany fanomezany ambony izany ho tonga fandrika hoenti-rnanota. Ary na dia ny
fahakingan-tsaina, ny talenta, ny fitiavana ary ny fahalalahantanana mbarnin'ny fahamoram-po
ananantsika aza, dia mety hanjary fandrik'i Satana hisarihany ny fanahy hianjera any amin'ny
hantsan'ñy fandravaña amin'ity fiainana ity sy amin'ny fiainana ho avy.
«Aza tia izao tontoto izao, na izay zavatra eo amin'izao tontolo izao. Raha misy olona tia
izao tontolo izao, dia tsy ao anatiny ny fitiavana ny Ray. Fa ny zavatra rehetra eo amin'izao
tontolo izao, dia ny filan'ny nofo sy nyfilan'ny maso ary ny rehaka momba izao fiainana izao,
dia tsy cavy arnin'ny Ray fa avy amin'izao tontolo izao ihany»- 1 Jao. 2:15, 16.

(...) Aza manahy - Mat. 6:25.
Izy Izay manome anareo aina dia mahalala ny hanina ilainareo hanohanana izany. Izy
Izay narnorona ny tenanareo dia mihevitra izay fitahiana ilainareo. Moa ve Izy Izay efa
nanome fanomezana lehibe tsy hanome koa izay ilaina mba hahatanteraka izany?
Natodik'i Jesösy ny mason'ny mpihaino Azy hijery ireo vorona izay nikalo hiram-
pifaliana sy fiderana, ka tsy mba nosembanin' ahiahy kely akory aza, fa «tsy mba mamafy na
mijinja ireny», kanefa ny Ray lehibe miantoka izay ilainy. Ary dia hoy Izy: •Moa tsy mihoatra
lavitra noho ireny va hianareo?»
"Tsy misy tsintsina mianjera ka tsy eo ny fiahiany,
Tsy misy fanahy mitanondrika ka tsy fantatr'i Jesôsy;
Fa momba antsika hatraiza hatraiza Izy,
Ary marihiny ny ranomaso mangidy tsirairay izay mikoriana.
Aty tsy hahafoy na rahoviana na rahoviana
Ny fanahy izay matoky Azy mandrakizay Izy. "
Samy mamirapiratra avokoa ny voninkazo, na ny eny ankilahilan' ny havoana, na ny eny
an-tany lemaka; ary hoy i Jesösy raha nanondro ireny tamin'izy m bola nilenodenoky ny
andon'ny maraina iny: «Diniho tsara ny fanirin'ny voninkazo any an-tsaha.» Azon'ny
fahaizan'olombelona atao ny maka tahaka ny bika soa sy ny soratra mahafatifatin'ny zava-
maniry mbamin'ny voninkazo na ny ravin'ahitra. Fa iza kosa no afaka hanisy aina ny
voninkazo kely indrindra sy ny singan'ahitra bitika indrindra? Fitepon'ny fo
lehiben'Andriamanitra no manetsiketsika ny zavaboary rehetra. Ny voninkazo eny an-tsaha dia
tafian'ny tanan'Andriamanitra fitafiana saro-bidy lavitra mihoatra noho ny fitafiana soa
indrindra efa nihaingoan'ny tany. «Ary raha ny ahitra any antsaha, izay any ihany anio, ka
hatsipy any am-patana rahampitso, no ampitafin 'Andriamanitra toy izany, tsy mainka va
hianareo ry kely finoana?» - Mat. 6:30
Izy Izay nanao ny voninkazo ary nanome ny hiran'ny tsintsina, no manao hoe: «Dinih0
ny voninkazo.» «Tsinjovy ny voro-manidina.» Eny amin'ny hatsaran-tarehin'ny zavaboary no
azonao hianarana be lavitra ny fahendren'Andriamanitra noho izay fantatr'ireo olona manam-
pahaizana. Eny amin'ny vonin'ny lilia dia efa nanoratan'Andriamanitra hafatra ho anao,
voasoratra amin'ny fiteny izay tsy ho hain'ny fonao vakina raha tsy cfa nohadinoinao ny
leson'ny tsy fitokisana, sy ny fitiavan-tena ary ny fiahiana. Nahoana Izy no nanome ny vorona
mpikalo sy voninkazo tsara tarehy raha tsy noho ny fitiavana mihoatra avy amin'ny fon'ny Ray
izay ta hampamirapiratra sy ta hampifaly ny lalan'ny fiainanao? Na dia tsy teo aza ny
voronkely sy ny voninkazo, izay rehetra ilainao amin'ny fiainana, dia efa anao sahady; kanefa
Andriamanitra dia tsy afa-po arnin'izay ampy hahavelona fotsiny. Mba hanambaràna aminao
ny fitiavany, dia nofenoiny zavatra tsara tarehy ny tany sy ny habakabaka ary ny lanitra. Ny
hatsaran-tarehin'ny zavaboary rehetra dia tsy inona fa taratra avy amin'ny famirapiratan'ny
voninahiny ihany. Raha tsy nolalainy ny fahaizany tsy manam-petra fa nataony tamin'ny
zavaboary mba hahasambatra sy hahafaly anao, moa hatahotra va ianao fandrao tsy homeny
ny fitahiana rehetra ilainao?
Diniho ny voninkazo». Ny vcninkazo rehetra izay mivelatra handray ny tanamasoandro

dia samy mankatö ny lalàna lehibe izay mitondra ny kintana, ary manao ahoana ny fahatsoran
'ny

fiainany sy ny hatsaran-tarehiny ary ny hakantony! EO arnin'ny voninkazo no itarihan
'Andriamanitra ny saintsika handinika ny toetra feno fitiavana tahaka an'i Kristy. Izy Izay
nanome hatsarantarehy fatratra toy izany ny voninkazo no maniry koa raha maniry mba
hitafian'ny fanahinao ny hatsaran-tarehin'ny toetr'i Kristy.
Diniho, hoy i Jesösy, ny fanirin'ny voninkazo; jereo ny fipoitran 'ireo zava-maniry tsara
tarehy sady mamerovero avy arnin'ny tany mangatsiaka sy mainty, na avy arnin'ny fotaka eny
amoron-drano. Iza no mahay mieritreritra ny hatsara.n-tarehy avy an-lin'izay fototra bontolo
sy vasobasoky ny lilia? Kanefa rehefa ilay aina avy tunin'Andriamanitra izay miafina ao
anatiny no nipoitra tamin'ny niantsoany azy, amin'ny ranonorana sy ny tanarnasoandro, dia
gaga ny olona mahita ny hasoany sy ny hatsarany. Dia toy izany koa ny aina avy
amin'Adniamanitra: mipoitra ao amin'ny fanahin'ny olona rehetra izany. Ny tenin
'Andriamanitra no nahary ny voninkazo, ary izany teny izany ihany koa no biter-aka ao
anatinao ny fahasoavana avy amin'ny Fanahiny.
Lalàm-pitiavana ny lalàn 'Andriamanitra. Efa nohodidininy zavatra tsara tarehy ianao
mba hampianatra anao fa tsy napetraka fotsiny eto arnbonin'ny tany ianao mba hiady ho anao
irery na hiasa sy hanorin-trano ihany, na hilanja angady sy ham boly ihany, fa mba hahatonga
koa ny fiainana hamirapiratra, ho feno fifaliana sy hatsaran-tarehy amin'ny fitiavan'i Kristy,
tahaka ny voninkazo, mba hampifaly ny sasany koa arnin'ny asam-pitiavana.
O! ry ray aman-dreny Ô! aoka ny zanakareo hahazo fianarana avy amin'ny voninkazo.
Ento hiaraka aminareo eny an-tanimboly sy eny an-tsaha ary eny ambanin'ny hazo maitso izy,
ka arnpianaro hamaky eny amin'ny zavaboary ny hafatry ny fitiavan' Andriamanitra azy. Aoka
ny fiheverany Azy hiaraka amin'ny fahitany ny vorona sy ny voninkazo ary ny hazo. Aoka ho
hitan 'ny ankizy eny amin'ny zavatra tsara tarehy sy mahafinaritra tsirairay ny fanambarana ny
fitiavan'Andriamanitra azy. Aoka ho voatariky ny hatsaran'ireny izy ka hanaraka koa ny
fivavahanareo. Aoka ny lalá_n'ny hatsaram-panahy no ho amin'ny molotrareo.
Ampianaro ny ankizy, fa noho ny fitiavana lehibe ananan' Andriamanitra dia azony atao
ny manova ny toetrany mba hifanaraka amin'ny Azy. Ampianaro azy ireo fa tian'
Andriamanitra hotafina hatsaran-tarehy tahaka ny voninkazo ny fiainany. Ampianaro azy,
rehefa ilay mioty voninkazo tsara tarehy iny indrindra izy, fa Ilay nanao ny voninkazo dia
tsara tarehy lavitra noho ireny. Ary dia hiraikitra arnin'Andriamanitra ny fitiavan'ny fony
amin'izay. Izy Izay ufitiavana tanteraka» no ho tonga namany sy sakaiza mahazatra azy ireo
isan'andro, ary amin'izay ny fiainany dia ho tahaka nÿ endriky ny fahadiovan' Andriamanitra.
"Katsaho aloha ny fanjakany - Mat. 6:33.
Ny olona nihaino ny tenin'i Kristy dia mbola niandry fatratra filazana avy Arniny
momba ilay fanjakana araka ny nofo izay nantenain'izy ireo fa haorina. Raha mbola
nosokafan'i Jesôsy tarniny ny rakitry ny lanitra, ny fanontaniana lehibe indrindra tonga tao an-
tsain'ny maro dia ny hoe: ahoana no handrosoan'ny zavatra kendrentsika eto amin'izao tontolo
izao arnin'ny fanarahantsika Azy? Nasehon'i Jesösy, fa raha be ahiahy fatratra amin'ny zavatra
eto amin'izao tontolo izao izy ireo dia sahala axnin'ny jentilisa izay nanodidina azy, izay
velona ohatra an'ilay tsy misy an 'Andriamanitra iny Izay mitandrina fatratra amimpitiavana
ny zavaboariny.
«Fa ny jentilisa amin 'izao tontolo izao» hoy i Jesösy, «dia fatrapitady izany rehetra
izany» - Lio. 12:30, fa fantatry ny Rainareo Izay any an-danitra fa tokony ho anareo izany
rehetra izany. Fa katsaho aloha ny fanjakany sy ny fahamarinany, dia hanampy ho anareo
izany rehetar izany» - Mat. 6:32,33. Tonga Aho harnoha ho anareo ny fanjakam-pitiavana sy
fahamarinana ary fiadanana. Sokafy ny fonareo handray izany fanjakana izany, ary ny
fanompoana azy no ataovy zavatra ambony indrindra arninareo. Na dia fanjakana ara-panahy
aza izany dia aza matahotra ny hoe sao dia tsy ho voakarakara izay ilainareo amin'ity fiainana

ity. Raha manolotra ny tenanareo ho amin'ny raharahan'Andriamanitra ianareo, dia Izy Izay
manana ny fahefana rehetra any an-danitra sy ety an-tany no hikarakara izay ilainareo koa.
I Jesôsy akory tsy nanafaka antsika arnin 'izay tokony hanaovana fikelezana aina
hahazoana izay ilaina, fa nampianatra antsika Izy fa Izy no tokony hatao voalohany sy farany
ary tsara indrindra amin'ny zavatra rehetra. T sy tokony ho voageja na amin'ny raharaha, na
amin'ny inona na amin'ny inona isika, ka hanaradalàna sy hikatsaka fahafinaretana izay mety
hisakana ny hanatanterahana ny fahamarinany ao amin'ny toetra sy fiainantsika. Na inona na
inona ataontsika, dia tokony hatao amin'ny fo tokoa, toy izay atao ho an 'Andriamanitra.
Fony nitoetra tety an-tany i Jesösy, dia nanmpahamendrika ny fiainany hatramin'ny
andinindininy madinika indrindra Izy, tarnin'ny fitandremany teo anatrehan'ny olona ny
voninahitr' Andriamanitra, sy tarnin'ny fanekena ny sitrapon'ny Rainy tamin'ny zavatra
rehetra. Raha manaraka ny ohatra navelany isika, ny toky omeny antsika dia ny hoe: ny
zavatra rehetra ilaina an-yin'ity fiainana ity dia «hanampy», na fahantrana na harena, na
aretina na fahasalamana, na fahatsorana na fahendrena, ireny rehetra ireny dia omeny araka ny
teny fikasan'ny fahasoavany.
Ny sandry maherin'Andriamanitra dia mambomba ny fa_nahy izay mitodika any aminy
ka mitady fanampiana, na manao ahoana na manao ahoana fahalemen 'izany fanahy izany. Ny
zava-tsaro-bidy eny an-tendrombohitra dia ho levona, fa ny fanahy izay velona ho
an'Andriamanitra no haharitra hitoetra ao Arniny. "Ary mandalo izao fiainana izao sy ny
filany; fa izay manao ny sitrapon' Andriarnanitra no mahañtra mandrakizay»- 1 Jao. 2:17.
Hovohan' Andriamanitra ny vavahady volamenan'ny tanànany handraisany izay nianatra
hiankina amin 'Andriamanitra fony tety an-tany, mba hahazo fitarihana sy fahendrena ary
fampiononana sy fanantenana tamin'ny fahavoazana sy ny fahoriana izay nihatra taminy. Ny
hiran'ny anjely no hoenti-mitsena azy any, ary ho azy no heunoazan'ny hazon'aina. «Fa na dia
hifindra aza ny tendrombohitra, ary na dia hihetsika aza ny havoana, tsy mba hiala aminao ny
famindrampoko, ary tsy hitsoaka ny faneken'ny Jihavanako, hoy Jehovah, Mparnindra fo
aminao» - Isa. 54:10.
(...) Aza manahy ny amin'ny ampitso hianareo Ampy ho an 'ny andro ny ratsy
miseho ao aminy» - Mat. 6:34.
Raha manolo-tena ho an 'Andriamanitra hanao ny asany ianao, dia tsy tokony hanahy ny
amin'ny ampitso. Izy Izay manana anao ho mpanompony dia mahalala ny farany hatramin'ny
voalohany. Ny zavatra hiseho rahampitso izay miafina aminao dia miharihary eo anoloan'ny
mason 'llay manana ny hery rehetra.
Rehefa mandray eo am-pelatanantsika ny adidy aman'andraikitra isika ka ny
fahendrentsika ihany no iankinantsika hahalavorary azy, dia rnandray entana izay tsy
nat010tr'Andriamanitra antsika isika, ary mitady hivongika azy samirery fa tsy ampiany. Ka
dia ny adidy izay an'Andriamanitra no raisintsika ho antsika, ary arnin'izany dia tena
misalovan-toerana Azy isika. Noho izany dia feno ahiahy isika, ka hanampo fa hisy loza sy
fahavoazana, satria azo antoka fa hihatra amintsika izany. Kanefa raha mino tokoa isika fa tia
antsika Andriamanitra, ary mihevitra izay hahasoa antsika, dia tsy ho sahirana intsony ny
amin'ny hoavy isika. Hiankina amin'Andriamanitra isika tahaka ny zaza miankina amin'ny ray
aman-dreny malalany. Amin'izany dia ho foana ny tahotra sy ny horohorontsika, satria
voafono ao amin'ny sitrapon'Andriamanitra ny sitrapontsika.»
Tsy nanome teny fikasana antsika i Kristy fa hanampy antsika anio amin'izay entana
hoentintsika rahampitso. Fa hoy Izy: '*Arnpy ho anao ny fahasoavako» - 2 Kör. 12:9; kanefa
tahaka ny mana nomena tany an'efitra isan'andro, no anomezana ny fahasoavany isan 'andro
araka izay ilaina. Tahaka ny nahazoan'ny Isiraely rehetra izay nilainy teny am-pandehanany no
hahitantsika isa-maraina isa-maraina ny mofon'ny lanitra ampy ho vatsy amin'io andro io.

Ny indray andro ihany no antsika, ary mandritra izany andro izany dia tokony ho velona
ho an 'Andriamanitra isika. Isan'andro dia tokony hapetratsika eo an-tanan'i Kristy ho
mpanompony ny fikasana sy ny fiheverantsika rehetra, ary hapetraka aminy avokoa ny
fiainantsika rehetra, satria Izy no hiahy antsika. «Fa Izaho mahalala ny hevitra iheverako
anareo, hoy Jehovah, dia hevitra hahatonga fiadanana, fa tsy loza, mba hanome anareo
fanantenana amin 'ny farany» - Jer. 29: 11. «Amin'nyfiheverana sy ny fitsaharana no
hamonjena anareo, amin'ny fanginana sy ny fahatokiana no hisian'ny herinareo» - Isa. 30:15.
Raha ta hahazo fiovam-po isan'andro amin'ny Tompo ianao sy mangetaheta ny
fahafahana sy ny fifaliana ao amin Andriamanitra ary manaiky ny hitondra ziogam-
pankatoavana sy ny fanompoana ho valin'ny antsom-pahasoavany, dia amin'izay ihany vao
hitsahatra avokoa ny fimonomononanao, ho voalamina ny zava-manahirana anao ary ho
voavaha ireo olana rehetra mampitebiteby izay nampahory anao fatratr

TOKO FAHADIMY
NY VAVAKA NAMPIANARIN'NŸ TOMPO
"Koa amin '{zany mivavaha toy izao hianareo - Mat. 6:9.
Indroa no nanomezan'ny Mpamonjy ilay atao hoe: "Fivavahana nampianarin'ny

Tompo.» Ny voalohany dia tamin'ny vahoaka teo amin'ny toriteny teo an-tendrombohitra.
Ary ny faharoa, dia tamin'ny mpianatra irery, nony afaka volana vitsivitsy. Tafasaraka kely
tamin'ny Tompo ny mpianatra tamin'izay, ary nony tafaverina dia nahita Azy variana
nivavaka tamin' Andriamanitra. Toa tsy tsaroany akory fa eo anatrehany izy ireo, fa mbola
nanohy ny fivavahany tamin'ny feo mafy ihany Izy. Ary indro, fa voazavan'ny
famirapiratana avy any an-danitra ny tavan'ny Mpamonjy. Ohatra ny tena nanatrika an'llay
tsy Hita Izy; ary nisy hery velona teo amin'ny teniny, dia toy ny an'izay niresaka
tamin'Andriamanitra.
Nihaino izany ny mpianatra ary voahetsika mafy dia mafy ny fony. Efa imbetsaka no
voamarik'izy ireo fa nandany ora maro tao arnin'ny mangingina Izy mba hiraisany amin'ny
Rainy. Fa ny androny dia lany tamin'ny fanompoana an'ireo vahoaka nifanesika teo aminy,
sy tamin'ny fampibaribariana an'ireo hevitra an-kifonofono nataon'ny raby; ary matetika
izany asa tsy an-kijanona izany, dia nanasatra Azy indrindra, ka nahatonga ny reniny sy ny
rahalahiny, ary na dia ny mpianany aza, hatahotra ny amin'ny ainy. Nefa rehefa tafaverina
avy tany amin'ireo ora nivavahany Izy, dia ireo ora namarana an 'ilay andro be raharaha, dia
hita tony sy niadana ny tarehiny, ary na dia ireo nanatrika Azy aza dia nahatsiaro
velornbelona ery. Avy tamin'ireo ora nolaniany teo amin'Andriarnanitra ireo, no nisehoanÿ
isamaraina, isa-maraina, hitondra ny fahazavan'ny lanitra ho amin’ny olombelona. Koa dia
tonga hitan'ny mpianatra fÅ avy tarnin' ireo ora nolaniny tamin'ny fivavahana no niavian'ny
fahefan'ny teniny sy ny herin'ny asany. Tamin'izao, dia natahotra sy velona eritreritra tao am-
pony izy ireo rehefa nihaino ny fitarainany. Ary rehefa nitsahatra ny fivavahany, dia fantatry
ny mpianatra fa rnisy zavatra tena ilain'izy ireo tokoa, koa izany no nitenenany hoe:
"Tompoko, marnpianara anay hivavaka» - Lio. 11:1.
Tsy fivavahana vaovao no nomen'i Jesôsy azy. Izay efa nampianarina azy ireo teo
aloha ihany, no naveriny, toy ny manao hoe Izy: Ilainareo ny hahafantatra tsara izay efa
nomeko. Misy hevi-dalina izay tsy mbola nosaininareo akory ao.
Tsy noferan'ny Mpamonjy tsy hampiasa afa-tsy ireo teny ireo anefa isika, fa tarnin'ny
maha-iray Azy amin'ny olombelona, dia nasehony izay noheveriny ho môdelin'ny
fivavahana, dia teny tsotra indrindra azon'ny zazakely ampiasaina, nefa mifono hevitra be
indrindra, koa na dia ny manan-tsaina tokoa aza dia tsy mety hahatakatra azy tanteraka.
Ampianariny išika hanatona an' Andriarnanitra, ka hitondra ny anjara fiderantsika, hilaza
izay mahory antsika, hiaiky ny fahotantsika, ary hitaky ny farnindrampony araka ny teny
fikasana efa nomeny.

"Raha mivavaka hianareo, dia ataovy hoe: Ray ö! - Lio. 11:2.
I Jesôsy dia mampianatra antsika mba hiantso ny Rainy hoe Raintsika. Tsy
mahamenatra Azy ny hanao antsika hoe: rahalahiny (Heb. 2:11). Vonona tokoa, maniry
tokoa ny fon'ny Mpamonjy handray antsika ho anisan'ny fianakavian' Andriamanitra, hany
ka eo arnin'ny teny voalohany indrindra izay tokony hampiasaintsika amin'ny fanatonana
an'Andriamanitra, dia nasiany toky milaza ny fihavanantsika amin'ny Tsitoha, aRainay».
Ny hita eto dia ny filazana an'izao fahamarinana mahagaga, feno farnpaherezana, feno
fanatanjahana izao: ny fitiavan' Andriamanitra dia toy ny itiavany ny Zanany. Izany no
nolazain'i Jesösy tamin'ny fivavahana farany nataony ho an'ny mpianany: al-lianao efa tia
azy tahaka ny nitiavanao Ahy»- Jao. 17:23.
Ity izao tontolo izao ity, izay efa nihamboan'i Satana ho azy; ary efa nentiny tamin'ny
fahasiahana mafy, dia efa nomban'i Kristy tamin'ny elatry ny fitiavany kosa, tamin'ilay asa
lehibe vitany, ka nampiraisiny indray tamin'ny seza fiandrianan'i Jehövah. Ny kerôbima sy
ny serafima ary ireo marobe tsy hita isa avy arninireo rehetra tsy mba nanota dia mihira
antema fiderana ho an'Andriamanitra sy ny Zanak'ondry, nony efa azo izany fandresena
izany. Nifaly izy ireo satria nosokafana ho an'ity taranaka lavo ity ny lalan'ny famonjena, ary
havotana arnin'ny ozon'ny Ota ny tany. Koa manao ahoana àry no mainka tokony
hifaliantsika, dia isika indrindra izay anton'izany fitiavana mahagaga izany!
Ahoana no hahazoantsika ho latsaka ao arnin'ny fisalasalana sy ny tebiteby ary
hihevitra fa kamboty isika? Fa ho an'izay efa nandika ny lalàna no nandraisan'i Jesösy ny
maha-olombelona antsika; dia tonga sahala amintsika Izy, mba hananantsika fiadanana sy
toky mandrakizay. Manana Solovava any an-danitra isika, ary na iza na iza manaiky Azy ho
Mpamonjy, dia tsy avelany ho kamboty sy hitondra ny enta-mavesatry ny fahota_na efa vita.
«Ry malala, ankehitriny aza clia zanak'Andriamanitra isika 1 Jao. 3:2. «Ary raha
zanaka dia mpandova; eny, sady mpandova an 'Andriamanitra no mpiray lova amin'i Kristy
koa, raha miaramiaritra Aminy isika mba hiara-rnanam-boninahitra Aminy koa» Rôm. 8:17.
a(...) Nefa tsy mbola naseho izay ho toetsika rahatrizay.
Fantatsika fa raha hiseho Izy, dia ho tahaka Azy isika, fa ho hitantsika Izy, dia izay
tena enclñny tokoa.» - 1 Jao. 3:2.
Ny dingana voalohany indrindra atao mba hanatonana an' Andriamanitra, dia ny
mahalala sy mino ny fitiavany antsika (1 Jao. 4: 16); fa ny fanintonan'izany fitiavana izany
no mahatonga antsika hankeo aminy.
Ny fahatsiarovana ny fitiavan'Andriamanitra dia miasa amintsika ka mahatonga antsika
handao ny fitiavan-tena. Raha antsointsika hoe Ray Andriarnanitra, dia ekentsika fa ny
zanany rehetra dia rahalahintsika. Isika tsirairay dia kofehy eo arnin'ny tenona iray lehibe,
dia ny olombelonærehetra izany, ary sarny anisan'ny fianakaviana iray isika. Tokony ho
voafaoka ao anaitn'ny fivavahantsika toy ny tenantsika ihany ireo Olona manodidina antsika.
T sy misy na iza na iza mivavaka marina raha ny fitahiana ho an'ny tenany sarnirery ihany
no tadiaviny.
Tombontsoa lehibe, hoy i Jesôsy, no omen 'Ilay Andriamanitra tsy manam-petra
anareo, a-min 'ny ahazoanareo manatona Azy arnin'izany anarana hoe Ray izany. Aoka ho
takatry ny sainareo izay rehetra voafono ao anatin 'izany. Tsy misy ray aman-dreny ety an-
tany, izay mitalaho mafy indrindra amin'ny zanany maditra toy ny fitarainan'llay Mpanao
anao arnin'ny mpamadika ny didiny. Tsy misy fitiavan'olombelona afa_ka hanjohy ny
mpania arnin'ny fiantsiana mar-ny toy izany. Fa Andriarnanitra dia mitoetra ao amintsika
rehetra, mandre ny teny rehetra izay tenenina Izy, mihaino ny vavaka rehetra tononina,
mahatsiaro ny alahelo sy ny fahadisoam-panantenan'ny fanahy rehetra, mijery izay
fitondrana atao arnin'ny ray, reny, anabavy, sakaiza, mpifanolo-bodirindrina. Mikarakara
izay ilaintsika Izy, ka ny fitiavany sy ny famindrampony ary ny fahasoavany dia tsy
mijanona misononoka hanome izay mahasoa antsika.
Nefa raha miantso an'Andriamanitra hoe Rainao ianao, dia manaiky ianao amin'izany
fa zanany, hotarihin'ny fahendrena, ary hankatò amin'ny zavatra rehetra, satria fantatrao fa
tsy miova ny fitiavany. Hanaiky izay rehetra kasainy ho an 'ny fiainanao ianao. Noho ny
maha-zanak'Andriamanitra anao, dia hoheverinao ho anisan'ny zavatra ambony aminao
indrindra ny voninahiny, ny fomba arnan-toetrany, ny fianakaviany ary ny asany. Ho
fifalianao ny hahatsiaro sy hanome voninahitra izany firaisanao amin'ny Rainao izany SY ny
fihavananao amin'ny isan'olona rehetra arnin'ny fianakaviany. Hahafaly anao ny asa na inona
na inona, na dia izay toa ambany indrindra aza, mba hampisondrotra ny voninahiny, na mba
hanasoa ireo iray razana aminao.
«lzay any an-danitra.» Ilay asain'i Kristy jerentsika ho toy ny Raintsika dia «any an-
danitra», ary refa nanao ny sitrapony rehetra» - Sal. 115:3. Koa dia mahazo mandry fahizay
eo amin'ny fikarakarany isika, ka hanao hoe: "Amin 'ny andro atahorako no itokiako Anao» -
Sal. 56:3.
Hohamasinina ante ny anaranao» - Mat. 6:9.
Mba hanamasinana ny anaran'ny Tompo, dia ilaina ny hanonona amim-panajana ireo

teny entintsika milaza ny Tsitoha. "Masina sy mahatahotra ny anarany» - Sal. 1 11:9. Na
oviana na oviana dia tsy tokony hotononina sy atao maivamaivana foana ny
anaramboninahitr'Andriamanitra sy ny anarana fiantsoana Azy. Rehefa mivavaka isika dia ao
amin'ny efitra be voninahitry ny Avo Indrindra no idirantsika; ary tokony ho amin'ny tahotra
masina no hahatongavantsika eo anoloany. Ny anjely dia manarona ny tavany raha miseho
eo anatrehany, Ireo kerôbima, ireo serafima masina sy mamirapiratra, dia manatona ny seza
fiandrianany amin'ny fanajana feno. Koa amin'ny fanajana be lavitra manao ahoana izany no
hisehoantsika, dia isika izay voafetra ihany amin'ny hery no sady mpanota, eo anatrehan'ny
Tompo, dia ny Mpanao antsika.
Fa mihoatra noho izany ny atao hoe manamasina ny Tompo. Toy ireo Jiosy tamin'ny
andron'i Kristy, mety haneho fanajana lehibe ho an 'Andriarnanitra ety ivelany isika, kanefa
mandoto ny anarany hatrany. aNy anaran'i Jehovah» dia «marnindra fo sy miantra, mahañ-
po, befamindrarnpo sy fahamañnana ) mamela heloka sy fahadisoana aryfahotana» - Eks.
34:5-7. Ary toy izao no voasoratra ny amin'ny fiangonan'i Kristy: "Ary izao no hanononana
azy: Jehovah Fahamarinantsika» - Jer. 33:16. Koa izany anarana izany dia mipetraka eo
amin'izay rehetra mpanaraka an'i Kristy. Izany no lovan'ny zanak'Andriamanitra. Fa ny
anaran'ny Ray no iantsoana ny fianakaviana manontolo. Eny, tamin'ny fahoriana sy
fahavoazana mafy nahazo ny Isiraely dia hoy ny fivavaky ny mpaminany Jeremia: "Ny
anaranao dia efa nantsoina taminay; aza mandao anay» - Jer. 14:19.
Izany anarana izany dia hamasinin'ny anjelin'ny lanitra, sy ny mponina eny amin'izao
tontolo izao tsy mba lavo. Rehefa mivavaka ianao hoe: «Hohaxnasinina anie ny anaranao»,
dia rnangåtaka ianao izany mba hohaxnasinina eto amin'ity tany ity ny anarany, ary
hohamasinina ao aminao. Andriamanitra dia efa nanaiky teo anatrehan'ny olona sy ny anjely
fa zanany ianao; koa mivavaha mba tSY hanalanao baraka my anarana tsara izay niantsoana
anareo» - Jak. 2:7. Ho solon-tenany no nandefasan' Andriamanitra anao ho eto arnin'izao
tontolo izao. Koa na inona na inona ataonao dia tokony hoentina mampiseho ny
anaran'Andriarnanitra. Ity fivavahana ity dia miantso anao mba hanana ny
toetran'Andriarnanitra. Tsy azonao atao ny hanamasina ny anarany, tsy azonao atao ny ho
solon-tenany eto amin'izao tontolo izao raha tsy asehonao eo amin'ny fiainanao SY ny

toetraò ny tena fiainan'Andriamanitra sy ny toetrany. Ary uny hahazoanao manao an'izany
dia ny fandraisana ny fahasoavan'i Kristy sy ny Fahamarinany.
«HO tonga anie ny fanjakanao - Mat. 6:10.
Raintsika Andriamanitra, ary tia antsika sy mikarakara antsika toy ny z•anaka Izy; Izy
koa no mpanjaka lehiben'izao rehetra izao. Izay tokony hokatsahina ho an 'ny fanjakany,
izany no hilofosantsika ary tsy maintsy hiasa hanorina an'izany isika.
Ny fanjakan'ny fahasoavan 'Andriamanitra dia voaorina ankehitriny rehefa tonga
isan'andro isan'andro ireo fo izay efa feno fahotana sy fiodinana ka tarny manaiky ny
fanapahan'ny fitiavana. Nefa ny tena fiorenan'ny fanjakan'ny voninahiny, dia tsy ho hita raha
tsy amin'ny fiavian'i Kristy fanindroany eto amin'ity tany ity. «Ny fanjakana sy ny
fanapahana ary ny fahalehibeazan'ny fanjakana eng ambanin'ny lanitra rehetra» dia hornena
«ny olo-masin'ny Avo Indrindra» - Dan. 7:27. Handova ny fanjakana izay efa voavoatra ho
azy Whatrizay nanorenana an 'izao tontolo izao» - Mat. 25: 34 izy ireo- Ary i Kristy dia
handray ny heriny lehibe ka hanjaka.
Hasondrotra ny vavahadin'ny lanitra ary hiaraka amin'ireo masina arivoarivo sy
alinalina ny Mpamonjy ka hivoaka ho
Mpanjakan'ny mpanjaka sy Tompon'ny tompo. Jehôvah Imanoela no «ho Mpanjakan
'ny tany rehetra; amin 'izany andro izany dia iray no Jehovah, sady iray no anarany» - Zak.
14:9. «Ny tabernakelin 'Andriamanitra» dia ho eo am-povoan'ny olona, Mary Izy hitoetra eo
aminy, ary ireo ho olony, ary Andriamanitra no hitoetra eo aminy, dia ho Andriamaniny» -
Apök. 21:3.
Nefa alohan'izany fiaviana izany, dia lazain'i Jesösy fa «hotorina amin 'izao tontolo
izao ity filazantsaran 'ny fanjakana ity ho vavolombelona amin 'ny firenena rehetra» - Mat.
24:14. T sy ho tonga ny fanjakana raha tsy efa voaely any amin'ny tany rehetra ny vaovao
tsaran'ny fahasoavany. Noho izany, raha manolo-tena ho an'Andriamanitra isika, ary rnahazo
fanahin'olona ho Azy, dia manafaingana ny fiavian'ny fanjakany. Ireo izay manolo-tena
hanompo Azy, ka manao hoe: «lnty aho, iraho aho» - Isa. 6:8. "Mba hampahiratra ny masony
hialany amin'ny maizina ho amin'ny mazava, ary arnin'ny fahefan'i Satana ho
amin'Andriarnanitra, mba hahazoany famelan-keloka SY lova eo amin 'izay nohamasinina» -
Asa. 26: 18, — ireo ihany no mivavaka marina tokoa hoe: «Ho tonga anie ny fanjakanao.»
Hatao anie ny sitraponao ety an-tany tahaka ny any an-danitra» - Mat. 6:10.
Voarnbara ao amin'ny fampianaran'ny lalàny masina ny sitrapon' Andriamanitra, ary

ny fotokevitry ny lalàny dia fotokevitry ny lanitra. Ny fahalalana fara tampony takatr'ireo
anjely dia ny fahalalana ny sitrapon 'Andriamanitra, ary ny hanao ny sitrapon' Andriamanitra
no fanompoana ambony indrindra azon'izy ireo anompanana ny heriny
Ny fanompoana any an-danitra dia tsy mba atao amin'ny toetsaina hoe lalàna no tsy
maintsy anatanterahana izany tsy akory. Rehefa nikomy hanohitra ny lalàn'i Jehövah i
Satana, dia ohatra ny zava-baovao indrindra tamin'ny anjely fa hay nisy laläna, satria tsy
nandehanan'ny saina akory izany. Fa ny asan'ny anjely dia tsy toy ny an'ny mpanompo fa toy
ny an 'ny zanaka. Koa dia nisy firaisana tanteraka taminy sy tarninhy Mpamorona azy. Ary
tsy enta-mavesatra taminy ny fankatoavana. Ny fitiavany an 'Andriamanitra dia nahatonga ny
fanompoany ho fifaliana. Dia toy izany koa, ao arnin'ireo fanahy tsirairay itoeran'i Kristy,
nay Fanantenan'ny voninahitra, fa manako indray ao ny tenin'ny Tompony hoe: «Ny hanao
nu sitraponao Andriamanitra ô, no sitrako; ary ny lalànao no ato anatiko» - Sal. 40:8.

Ity fangatahana hoe: «Hatao anie ny sitraponao ety an-tany tahaka ny any an-danitra»
ity, dia fivavahana mba hahataperan' ny fanjakan'ny ratsy eto amin'ity tany ity, ka
hahalevon'ny fahotana mandrakizay, ary hiorenan'ny fanjakan'ny fahamarinana. Amin'izay
eto an-tany, toy ny any an-danitra, dia ho tanteraka ny sitrapon'ny fahatsaran'ny Tompo. (2
Tes. 1:11)
«Omeo anay anio izay hanina sahaza ho anay» - Mat. 6:11.
Ny tapany voalohany amin'ny fivavahana nampianarin'i Jesôsy antsika, dia mornba ny

anarana sy ny fanjakana ary ny sitrapon' Andriamanitra, mba hanomezam-boninahitra ny
anarany, sy hahatongavan'ny fanjakany ary hanovana ny sitrapony. Koa rehefa ny
fanompoana an'Andriamanitra no imasoanao voalohany toy izany, dia mahazo mangataka
amim-pahatokisana ianao mba homena anao kosa izay ilainao. Raha nandà ny tenanao ianao,
sy efa nitolo-batana ho an'i Kristy, dia anisan'ny fianakavian'Andriamanitra ianao, koa na
inona na inona ao antranon'ny Ray dia anao. Ny fitehirizan-drakitra rehetra izay ananan
'Andriamanitra, dia voasokatra ho anao, na ny eto amin'izao tontolo izao, dia ny ankehitriny
izany, na ny hoavy. Ny fanompoan'ny anjely, ny fanomezana ny Fanahy, ny asan'ny
mpanompony, izany rehetra izany dia ho anao. Izao tontolo izao sy ny zavatra rehetra ao
aminy dia anao, raha tahiny hahasoa anao izany. Na dia ny fandrafian'ny ratsy fanahy aza dia
zary fitahiana, hampianatra anao ho mendrika ny lanitra. Raha trhianareo an 'i Kristy», dia
«anareo ny zavatra rehetra» - 1 Kör. 3:23,21.
Nefa toy ny zaza tsy navela hanapaka ny lovany ianao. Tsy mbola
napetrak'Andriamanitra eo arninao ny fanananao saro-bidy, sao ho voafitak'i Satana ianao
noho ny hafetseny sy ny fahaizany, dia toy izay nataony tamin'izy mivady tany Edena. Fa
Kristy no mitahiry izany ho anao mba tsy ho tratry ny tanan'ny mpandrava. Toy ny zaza, dia
isan 'andro isan'andro ianao hivavaka hoe: Oneo anay anio izay hanina sahaza ho anay.» Aza
matahotra raha tsy manana ny arnpy ho ampitso ianao. Mijoro eo anatrehanao mandrakariva
ny teny fikasana; fa honina amin'ny tany hianao ka ho faly amin'ny fahamañnana.» - Sal.
37:3. Hoy i Davida: «Efa mba tanora ihany aho, ary efa antitra ankehitriny, fa tsy mbola
hitako izay marina nafoy, na ny zanany mangataka hanina» - Sal. 37:25. nay Andriamanitra
Izay naniraka ny goaika hanome hanina an 'i Elia teo arnoron'ny renirano Kerita dia tsy
hanadino ireo zanany mahatoky sy feno fandavan-tena. Ny amin 'ireo izay mandeha amin'ny
fahamarinana, dia efa voambara hoe: wizay hohaniny dia homena azy, ary ny rano
hosotroiny tsy ho diso» - Isa. 33:16. «Tsy mba ho menatra amin'ny andro fahoriana ireny:
ary amin'ny taona mosarena dia ho voky izy» - Sal. 37:19. dlzay isy niaro ny Zanani-lahy fa
natolony antsika rehetra Izy, tsy homeny antsika maimaimpoana koa va ny zavatra rehetraP»
Röm. 8:32. [lay Anankiray efa nanamaivana ny enta-mavesatra sy ny tebiteby nahazo ilay
reny mpitondra tena, ary nanampy izay fahitana izay ilaina tao amin'ilay tokantrano tao
Nazareta, no miara-mitondra amin'ny reny rehetra izay mitolona amin'ny fitadiavan-tsakafo
ho an 'ny ankizy. Ilay onena ny vahoaka marobe satria «nampahantraina ireo ka nafoy» -
Mat. 9:36, dia mbola onena ny mahantra mijaly. Misokatra hitahy an'ireny ny tanany, ary eto
amin'ity fivavahana nomeny ny mpianany ity dia mampianatra antsika Izy mba hahatsiaro ny
mahantra.
Rehefa mivavaka hoe isika: «Omeo anay anio izay hanina sahaza ho anay», dia sady
mangataka ho antsika isika, no mitalaho ho an'ny hafa koa. Ary ekentsika fa izay
omen'Andriamanitra antsika dia tsy ho antsika irery ihany. Omen 'Andriamanitra sy
ametrahany isika mba hahazoantsika mamahana ny noana. Amin'ny fahasoavany no
anamboarany ho an'ny ory (Sal. 68:10). Ary hoy Izy: 'Raha manasa olona arnin'ny sakafo
antoandro na ny sakafo hariva hianao, clia aza ny sakaizanao na ny rahalahinao, na ny
havanao, na ny namanao manan-karena, no asainao, na ny havanao, na ny namanao manan-
karena, no asainao, fandrao hanasa anao koa ireo, ka dia ho voavaliny hianao. Fa raha manao
fanasana hianao, dia asao ny malahelo, ny kilemaina, ny mandringa, ny jamba; dia ho
sambatra hianao, satria tsy mba manan-kavaly ireo; fa hovaliana kosa amin'ny fitsanganan'ny
marina»- Lio. 14:12-14.
«Ary Andriamanitra mahay mampitombo ny fahasoavana rehetra aminareo, mba
hanananareo ny onony rehetra mandrakariva amin'ny zavatra rehetra, ka hitombo amin 'ny
asa tsara rehetra. — Fa izay mamafy kely, dia kely no hojinjany; fa izay mamafy be, dia be
kosa no hojinjany» - 2 Kör9:8,6
Tsy sakafo hahatanjaka ny tena ihany no ao anatin'izany fangatahana izany, fa ny
sakafo ara-panahy koa, dia izay hamelona ny fanahy ho amin'ny fiainana mandrakizay. I
Jesösy no mibaiko antsika hoe: "Aza miasa hahazo hanina mety ho levona, fa ny hanina izay
maharitra ho fiainana mandrakizay.» Ary hoy koa Izy: «lzaho no mofo velona, Izay nidina avy
tany andanitra; raha misy mihinana ity mofo ity, dia ho velona mandrakizay izy» - Jao. 6:27,
51. Ny Mparnonjy antsika no mofon 'aina, ary avy arnin'ny fi banjinana ny fitiavany, avy
amin'ny fandraisana Azy ao anatin'ny fanahy no ivelomantsika amin'ity mofo nidina avy tany
an-danitra ity.
Avy amin'ny Teniny no andraisantsika an'i Kristy, ary ny Fanahy Masina dia omena
mba hanokatra ny Tenin'Andriamanitra amintsika mba hahazoantsika azy tsara sy hampiditra
ny fahamarinana ao am-pontsika. Tokony hangataka isan'andro isika mba
handefasan'Andriamanitra ny Fanahiny ho antsika eo am-pamakiana ny Teniny, ka ny
marina izay asehony dia hanatanjaka ny fanahintsika ho amin'izay ilaina mandritra ny andro.
Eo amin'ny fampianaran'Andriamanitra antsika hangataka isa_n 'andro isan'andro izay
ilaintsika, na ny fitahiana ara-nofo, na ny ara-panahy, dia misy fikasana tiany hotanterahina
mba hahasoa antsika. Tiany hotsaroantsika tsara fa tsy maintsy miankina amin'ny
fikarakarany tsy mijanona isika, fa mitady hanintona antsika ho eo amin'ny firaisana aminy
Izy. Amin 'izany firaisana amin'i Kristy izany, noho ny fivavahana sy ny fianarana an'ireo
fahamarinana lehibe sy saro-bidy ao amin'ny Teniny, dia ho toy ny fanahy noana hovokisana
isika; ho sahala amin'ireo mangetaheta isika ka higoka eo amin'ny loharanon'aina.
«Ary marnetà ny hetokay; fa izahay koa mameZa izay rehetra meZoka aminay
- Lio. 11:4.
Marnpianatra antsika i Jesôsy fa rehefa mamela ny fahotan'ny hafa ihany isika vao
mahazo famelan-keloka avy amin' Andriamanitra.
Rehefa vitan'i Jesösy ny fivavahan'ny Tompo, dia nanampy hoe Izy: «Fa raha mamela
ny fahadisoan'ny olona hianareo, dia mba hamela anareo koa ny Rainareo Izay any an-
aanitra. Fa raha tsy mamela ny fahadisoan'ny olona hianareo dia tsy hamela ny
fahadisoanareo ny Rainareo.» Izay tsy mety marnela, dia manapaka ny lakan-drano izay
hany fomba handraisany vny famindrampo avy amin'Andriamanitra. Tsy tokony hihevitra
isika fa hoe raha tsy mbola miaiky ny fahadisoany ireo nanao ratsy tamintsika, dia rariny ny
antsika raha tsy mamela azy isika. Tsy isalasalana fa anjarany tokoa ny hanetry ny fony
amin'ny fibebahana sy fiaiken-keloka; nefa isika koa dia tokony hanana fanahy mangoraka
an'ireo diso tamintsika, na miaiky ny fahadisoany izy, na tsia. Na nanao ahoana na nanao
ahoana hamafin'ny nandratrany antsika, dia tsy tokony hanafosafo ny alahelontsika isika, ka
hamendrofendro tena noho ny nahazo antsika, fa toy ny anantenantsika fa hahazo famelana
ny fahadisoantsika tamin'Andriamanitra isika, dia mba tokony havelantsika koa ireo rehetra
diso tamintsika.
Nefa ny hevitry ny hoe famelan-keloka dia mbola lalindalina kokoa noho ny
andraisan'ny maro azy. Rehefa manome teny fikasana Andriamanitra fa «hamela heloka dia
hamela heloka tokoa Izy», dia mbola nanampy teny ihany Izy, toy ny milaza fa tafahoatra
noho izay tokony ho takatsika ny hevitr'izany fikasana izany: «Fa ny fihevitro dia tsy
fihevitrareo, ary ny làlanareo tsy mba làlako, hoy Jehoúah. Fa tahaka ny hahavon'ny lanitra
noho ny tany no hahavon'ny làlako noho ny làlanareo sy nyfihevitro noho ny fihevitrareo» -
Isa. 55:7-9. Ny famelan 'Andriarnanitra dia tsy toy ny famelan'ny fitsarana fotsiny ihany, ka
nafahany tamin'ny fanamelohana isika. Tsy famelana fotsiny noho ny fahotana izany, fa
fiantsoana indray avy ao amin'ny fahotana. Eny, fitosahan'ilay fitiavana mahavonjy sy
manova ny fo. Azon'i Davida tsara ny hevitry ny famelan'Andriamanitra raha mivavaka hoe
izy: «Arnoròny fo madio Aho, Andriamanitra (5; ary havaozy hiorina marina ny fanahiko ato
anatiko.» - Sal. 51:10. Ary hoy koa izy: «Tahaka ny halavitry ny atsinanana amin'ny
andrefana no halavitry ny anesorany ny fahotantsika amintsika» - Sal. 103:12.
Andriamanitra tao amin'i Kristy no nanolotra ny tenany noho ny fahotantsika. Niaritra
ilay fahafatesana mahatsiravina teo amin'ny hazo fijaliana Izy, nitondra ny enta-mavesatry ny
helotsika Izy, «ny marina hamonjy ny tsy mañna», mba hahazoany hampibaribary amintsika
ny fitiavany sy hitarika antsika ho eo aminy. Ary hoy Izy: «Aoka sarny halerny fanahy
amin'ny namany avy hianareo ka hifampiantra sy hifamela heloka; tahaka ny
namelan'Andriamanitra ny helokareo ao amin'i Kristy» - Efes. 4:32. Aoka i Kristy ilay
fiainan'Andriamanitra no hitoetra ao aminareo, ary ny fitiavana avy any amin'ny Avo, izay
harnelona fanantenana ho an'ny kivy, sy hitondra ny fiadanan'ny lanitra ho an'ny fo toron'ny
fahotana, no hasehony avy ao arninao.
Ny hany zavatra tena ilaintsika mba hahafahantsika mandray sy manana anjara amin'ny
fitiavana ombam-pamelan-keloka avy amin'Andriamanitra dia ny mahafantatra sy mino ny
fitiavany antsika. I Satana dia rnampiasa ny farnitahana rehetra azony atao mba tsy
hahatakarantsika io fitiavana io. (1 Jaona 4:16.) Ezahiny ny hitaona antsika hihevitra fa ny
fahadisoantsika sy ny fahotantsika dia ratsy loatra ka tsy ho azon'ny Tompo raisina ny
vavaka ataontsika ary tsy hitahy na hamonjy antsika Izy. Raha mijery ny tenantsika isika dia
dia tsy mahita afa-tsy fahalemena, tsy manana fahamendrehana eo anatrehan'Andriamanitra
isika, ary ambaran'i Satana fa tsinontsinona isika; tsy mahafaka ny faharatsian -toetrantsika
isika. Rehefa miezaka manatona an 'Andriamanitra isika dia hibitsika toy izao arnintsika ilay
fahavalo: T sy misy dikany akory ny fivavahanao, moa tsy efa toy izao sy toy izao va ny
ratsy vitanao? Moa tsy efa nanota tamin'Andriamanitra va ianao sady nanitsakitsaka ny
feon'ny fieritreretanao?'
Lazao arnin'ilay fahavalo anefa fa ny «ran'i Jesosy Zanany no manadio antsika ho
afaka amin'ny Ota rehetra» - 1 Jao. 1:7. Rehefa mahatsiaro isika fa efa nanota, ary tsy afaka
hivavaka, dia amin'izay indrindra no fotoana tokony hivavahana. Mety ho menatra isika, ary
ory sy fadiranovana, nefa tsy maintsy mivavaka isika sady mino. "Mahatoky ka tokony
hekena amin'ny fankasitrahana rehetra izao tany izao: tonga tety ambonirt'ny tany Kristy
Jesosy hamonjy ny mpanota, ary amin'ireny izaho no lohany» - 1 Tim. 1:15. Ny famelan-
keloka, ny fampihavanana amin 'Andriamanitra, dia tsy tonga amintsika ho valin'ny
asantsika, tsy omena izany noho ny fahamendrehan'ny olona feno fahotana, fa fanomezana
atao arnintsika kosa; ary ny anton'ny anomezana azy, dia noho ny fahamarinana tsy misy
pentina ananan'i Kristy.
Tsy tokony hitady ny hanakely ny fahadisoantsika amin'ny fialantsiny isika. Tsy
maintsy ekentsika ny fihevitr'Andriarnanitra ny fahotana ho tena zava-dratsy, ary mavesatra
aminy tokoa io. Kalvary irery ihany no afaka hampiseho ny maha-zava-dehibe sy zava-
mahatahotra ny fahotana. Raha isika ihany no hitondra ny helotsika dia ho toro isika. Nefa
llay tsy nanam-pahotana no nisolo antsika; na dia tsy mendrika an'izany aza Izy, dia nentiny
ny fahadisoantsika. 'tRaha miaiky ny fahotantsika isika», Andriamanitra dia «mahatoky SY
marina ka mamela ny fahotantsika sy manaclio antsika ho afaka amin'ny tsifahamañnana
rehetra»- 1 Jao. 1:9. Fahamarinana be voninahitra manao ahoana! Marina amin'ny lalàna
navoaky ny tenany, nefa Mpanamarina koa an'izay rehetra mino an 'i Jesosy. "Iza no
Andñamanitra tahaka Anao, Izay mamela heloka sady mandalo ny fahadisoan'ny sisa
amin'ny lovany? Tsy mitana ny fahatezerany ho mandrakizay Izy, fa tia farninarampo» -
Mika 7:18
«Ary aza mitondra anay ho amin'ny fakam-panahy, fa manafaha anay arnin'ny

ratsy» - Mat. 6:13.
NY fakam-panahy dia fitarihana ho arnin'ny ratsy sy ny fahotana ary tsy avy

amin'Andriamanitra fa avy amin'i Satana, ary avy amin'ny ratsy ao am-pontsika. «Fa
Andriamanitra tsu azon'nU ratsy alaim-panahy, sady tsy mba maka fanahy olona Izy» - Jak.
1: 13.
I Satana dia mitady hitarika antsika ho eo arnin'ny fakarnpanahy, mba hiseho eo
anatrehan'ny olona sy ny anjely ny ratsy eo amin'ny toetsika, ary mba hahazoany hilaza fa
azy isika. Ao amin'ny faminaniana somary ohatra nosoratan'i Zakaria, i Satana dia hita ho
mitsangana eo an-tanana an-kavanan'llay Anjelin'i Jehovah, ary miampanga an'i Josoà
mpisoronabe mitafy fitafiana maloto, ka misakana ny asa tian'llay Anjely hatao. Dia toy
iza_ny koa no ataon'i Satana arnin'ny fanahy rehetra izay tadiavin'i Kristy hanatona Azy.
Mitarika antsika ho arnin'ny fahotana ity fahavalo ity, ary rehefa izany dia miampanga
antsika eo anatrehan'ny lanitra manontolo izy, fa tsy mendrika ny fitiavan' Andriamanitra
isika. Nefa «hoy Jehovah tamin'i Satana: Hananatra anao anie Jehovah, ry Satana; eny,
Jehovah izay nifidy an'i Jerosalema artie hananatra anao; tsy forohana nosarihina tamin'ny
afo va ity?» ary hoy Izy tamin'i Josoà: «lndro, efa nesoriko ny helokao, ary hampiakanjoiko
akanjo fihaingoana hianao» - Zak.3:2,4
Amin 'ny fitiavany lehibe, dia mitady harnpitombo ao amintsika ireo fahasoavana saro-
bidin'ny Fanahy Masina Andriarnanitra. Avelany hihatra amintsika ireo zava-misakana, ireo
fanenjehana, ireo fahasahiranana, tsy ho toy ny ozona anefa, fa ho toy ny fitahiana lehibe
indrindra kosa eo arnin'ny fiainantsika. Fa ny fakam-panahy rehetra efa resintsika, ny
fitsapana rehetra efa nozakaintsika tamin-kafanam-po, dia mampiseho arnin'izao tontolo izao
sy amin'ireo any an-danitra ny herin'ny fahasoavan'i Kristy.
Nefa raha tokony tsy hatahotra ny fitsapana isika, na dia mangidy manao ahoana aza
izany, dia tokony hivavaka isika mba tsy havelan'Andriamanitra ho tonga eo amin'izay
toerana mety hitondran'ny fanirian'ny fontsika ratsy antsika. Raha manao ity vavaka ity isika,
dia manolo-tena fa hotarihin'Andriamanitra ka mangataka Azy hitondra antsika amin'ny
lalana mahatoky. Tsy azontsika atao ny hanonona ity fivavahana ity arnin'ny fahatsoram-po,
nefa mbola hanapa-kevitra handeha amin'ny lalana izay nofidin'ny tenantsika ihany. Tokony
hiandry ny Tanany isika hitarika antsika, tokony hihaino ny Feony isika fa ho rentsika toy
izao izany: «lty no làlana ka andehano» - Isa. 30:21.
Hampidi-doza ho antsika ny mitaredretra mandinika izay mety ho tornbontsoa raha
manaraka ny hevitr'i Satana isika. Ny fahotana dia midika fahamenarana sy faharavana ho an
'ny fanahy rehetra manaiky handairany; araka ny toetrany dia manajamba sy marnitaka ny
fahotana, ary hiseho amin 'ny endrika manintona izy mba heunaboana antsika. Raha
misodisody any amin 'ny faritr'i Satana isika dia tsy manana fiarovana amin'ny heriny. Araka
izay tratry ny fahefantsika dia tokony hakatontsika ny hirika rehetra mety hahafahan 'ilay
nnpaka fanahy mahatratra antsika.
Ity fivavahana ity dia teny fikasana rahateo koa. Raha mametraka ny tenantsika ho e0
arnin'Andriamanitra isika, dia manana izao fanomezan-toky izao: "Tsy hamela anareo

halairn-panahy mihoatra noho izay zakanareo Izy, fa momba ny fakam-panahy dia hasiany
làlana hahafahanareo koa mba hahazakanareo izany»- 1 Kôr. 10:13.
Ny hany fiarovana azo antoka hanoherana ny ratsy dia ny fonenan'i Kri sty ao am-po,
amin'ny alalan'ny finoana ny Fahamarinany. Fa noho ny fitoeran'ny fitiavan-tena ao
ampontsika no ananan'ny fakam-panahy hery amintsika. Nefa raha rnibanjina ny fitiavana
lehibe.eo amin 'Andriamanitra isika dia miseho ho amin 'ny toetrany ratsy sy maharikoriko
ny fitiavantena, ary tonga irintsika ny handroaka azy ao arnin'ny fanahantsika. Koa toy ny
anandratan'ny Fanahy Masina an'i Kristy, dia hihamalefaka sy hihamora ny fontsika, ka tsy
hanankery intsony ny fakam-panahy, ary ny fahasoavan'Andriamanitra dia hanova ny
toetrantsika.
I Kristy dia tsy handao na oviana na oviana ireo fanahy izay nanolorany ny ainy. Mety
hisaraka aminy ireo, ka hosaforan'ny fakam-panahy; nefa i Kristy kosa dia tsy afaka
amin'ireo izay efa novidiny tarnin'ny ainy mihitsy. Enga anie ka hahiratra ny masom-
panahintsika, dia ho hitantsika ireo fanahy maro mitanondrika noho ny fampahcriana sy
itarnbesaran 'alahelo, tahaka ny sarety vesaran 'en tam-be, vonona ny ho faty ao anatin'ny
famoizam-po. HO hitantsika ireo anjely manidina haingana mba hamonjy ireo alaim-panahy
izay mijoro e0 amoronkantsana lalina. Ny anjelin'ny lanitra dia mandroaka ny herin'ny ratsy
izay marnatotra ireny fanahy ireny, ireto farany dia tarihiny ho afa-mijoro amin'ny toerana
azo antoka tsara. Ny ady ifanandrinan 'ireo tafika roa ireo dia zava-misy toy ny ady
ifanaovan'ireo tafik'izao tontolo izao, ary io ady ara-panahy io dia iankinan'ny
anjaran'olombelona mandrakizay.
Ho antsika, sy ho an'i Petera koa, no itenenan'ny Tompo hoe «Satana efa nilofo mitady
anareo hokororohiny toy ny vary. Nefa Izaho nangataka ho anao, mba tsy ho levona ny
finoanao» - Lio.22:31-32
Isaorana anie Andriamanitra fa tsy marnela antsika ho irery Izy. «Toy izao no
nitiavan'Andriamanitra izao tontolo izao: nomeny ny Zanani-lahy Tokana, mba tsy ho very
izay rehetra mino Azy, fa hanana fiainana mandrakizay» - Jao. 3:16. Koa amin'ity ady ity,
amin'izao fanoherana ny fahavalon'ny Tornpo sy ny olombelona izao, dia tsy handao antsika
Izy. "Indro», hoy Izy, «efa nomeko fahefana hanitsaka menarana sy maingoka sy handresy
ny hery rehetra ananan'ny fahavalo hianareo ka tsy hisy hampaninona anareo akory» - Lio.
10:19.
Aoka ianao ho velona eo arnin'ny firaisa_na arnin'llay Kristy velona, dia hitana anao
mafy arnin'ny tanana tsy azo vahana Izy. Aoka ianao hahalala sy hino ny
fitiavan'Andriamanitra antsika, dia hahazo toky ianao fa izany fitiavana izany no manda tsy
azon'ny fitaka sy ny famelezan'i Satana anihina. «Eny, ny anaran 'i Jehovah dia tilikambo
mafy; ny marina miezaka ho ao aminy ka voavonjy»- Ohab. 18:10.
«Fa Anao ny fanJakana sy ny hery ary ny voninahitra - Mat. 6:13.
Ny hevitra far-any indrindra raketin'ny fivavahana nampianarin'ny Tompo, tahaka ilay

voalohany, dia mampahatsiaro antsika fa am bony lavitra noho ny her-y sy ny fahefana ary
ny manana aina rehetra na iza na iza [lay Raintsika any an-danitra. Nitsinjo mialoha ny
fiainan-ko avin'ny mpianany ny Mpamonjy; tsy araka ny nantcnain'izy ireo hoe hizotra
amin'ny famirapiratan'ny harena amam-boninahitry ny tany ny fiainany: fa hosembanin'ny
ranonoram-baratry ny fankahalan'ny olona sy ny fahatezeran'I Satana kosa ka ho maizina.
Hotandindomin-doza mahatsiravina izy mandritra ireo ady hahatonga fandravana eo arnin'ny
fireneny; hampahory ny fony matetika ny tahotra; tsy maintsy hanatrimaso ny handravana
an'i Jerosalema izy: harodana ny tempoly, ho zava-poana ny fanornpoam-pivavahana ataony,
ary koa ny hampielezana ny Isiraely eran'ny tany rehetra. Efa nolazain'i Jesösy taminy izany:
"Flandre ady sy filazana ady hianareo.» «Fa hisy firenena hitsangana harnely firenena, ary

hisy fanjakana hitsangana hamely fanjakana; ary hisy mosary su horohorontanu amin'ny tany
samihafa. Fa izany rehetra izany no fiandohan'ny fahoriana» - Mat. 24:6-8. Aoka anefa ny
mpanara-dia an'i Kristy tsy hihevitra fa very rehefa mety ho fanantenana ary nafoin'
Andriamanitra ny tany. Aoka hotsaroany fa ny hery sy ny voninahitra anie ka an 'Ilay
Anankiray Izay manatanteraka tsy ankiato ny fikasany arnbony indrindra ka tsy misy
mahasakana izany mandra-pahatontosany an-tsakany sy an-davany. Eo ambonin'ny hery sy
ny fanapahan'ny ratsy dia ny vavaka izay entiny maneho ny zavatra ilainy isan 'andro no
tokony harnpahatsiahy azy fa Ilay Tompony sy Andriamaniny manapaka izao rehetra izao no
Rainy sy Sakaizany mandrakizay koa.
Tandindon'ny faharavana farany izay hihatra amin'izao tontolo izao ny faharavan'i
Jerosalema, kanefa ireo faminaniana nentinanarnbara izany — izay axnpahany kely fotsiny
no tanteraka tamin'izay dia mikendry ny andro farany indrindra. Mby eo ankatoky ny zava-
mahatahotra sy miezinezina isika, eo an-katoky ny fotoan-tsarotra izay tsy mbola nisy toa
azy teto amin'izao tontolo izao hatrizay hatrizay. Kanefa tahaka ny nilazana izany tamim-
pitiavana tamin'ny mpianatra voalohany, dia averina amintsika koa ity filazana hentitra ity:
Andriamanitra no mitondra ny zava-drehetra ary eo am-pelatanany ireo toe-javatra avy
manatona antsika. Ny fiandrianana araka ny mahaAndriamanitra Azy no entiny miahy izay
ho anjaran'ny firenen-tsamihafa tahaka ny iahiany ny fiangonany. Izay rehetra miasa
hanatanteraka ny fikasany no ilazan 'Ilay Tompon'ny lanitra tahaka ny nilazany tamin 'i
Kirosy hoe: «Ïzaho efa nampisikina anao, kanefa tsu nahafantatra Ahy hianao» - Isa. 45:5.
Tamin'ny fahitana noraisin'i Ezekiela dia nisy «nitarehintànan'olona niseho teo
ambanin'ny elatry ny kerobima» - Ezek. 10:8. Marnpiseho amin'ny
mpanompon'Andriarnanitra izany fa ny fahombiazany dia avy amin'ny herin'Andriamanitra
fa tsy avy amin'ny herin'ny tenany. Aoka ireo irak'i Jehôvah tsy hihevitra fa mety hahazo
fahombiazana avy amin'ny tenany izy. Sady mety maty izy no voafetra, nefa tsy afoy ho
irery na vesarana andraikitra tsy ho zakany. nay tsy mba rnatory, fa manao andrirnaso
lalandava ny fanatontosana ny fikasany no hitarika koa ny asany. Hanafoana ny fihendren'ny
ratsy fanahy Izy, sy hanorokoro ny fisainan'ny olona izay mitady hanimba ny olony. Na dia
eo anivon'ny ady sy ny tabataban'ny firenena aza, dia hiaro ny zanany Ilay Mpanjaka
Tompon'ny maro, Izay mipetraka eo anelanelan'ny keröbixna. Asiany fetra ny fizahan-toetra
miandry ny fanahy tsirairay avy ary voalanjany ny faharnain'ny afo andalovany. Rehefa
voarodana ny manda fiarovana'ny mpanjaka ary voatsindron'ny zana-tsipiky ny fahatezerany
ny fon'ireo fahavalony, dia handry fehizay eo an-tanany ny olony.
Anao Jehovah ô, ny fahatehibiazana sy ny hery sy ny voninahitra sy ny famirapiratana
sy ny fiandrianana, dia izay rehetra any andanitra sy ety an-tany (...) EO an-tànanao ny hery
sy ny tanjaka, ka eo an-tananao koa ny mampahalehibe sy ny mampahatanjaka izao rehetra
izao»- 1 Tant. 29: 1 1, 12.

TOKO FAHAENINA
TSY MITSARA FA MANAO
“ Aza mitsara mba tsy ho tsaraina hianareo” Matio 7:1
Ny fiezahana mba hahazoana famonjena amin’ny herin ‘ny tena samirery dia mahatonga
ny olona haka antontan-didin’olombelona ka hampiasa izany ho fiarovana amin’ny fahotana.
Satria mantsy hitany fa tsy afaha hitandrina ny lalàna izy, dia nanmpiditra famerana sy fitsipika
anataon’ny tenany izy, mba hanereny ny tenanay hankatoa. Nefa izany rehetra izany dia
nahatonga ny saina hihataka amin’Andriamanitra, ka hifikitra eo amin’ny tena. Ny Fitiavany dia
tonga maty tao ampon’ny olona, ary niaraka tamin’izay dia tonga levona koa ny fiaraha-monina.
Fa ny zavtra foronin’ny sain’olombelona toy ity, sy ireo fifehezana maro miaraka aminy, dia
mahatonga ny mapnkasitraka azy hitsara izay rehetra tsy mahatanteraka izay baikon’olona
izany. Koa ny rivotry ny fitiavan-tena sy ny fitsaratsaram-poana dia manepotra ny fietse-po
ambony sy be fitiavana, ka mahatonga ny olona ho mpitsara tery saina sy mpitsikilokilo foana.
Toy izany indrindra ireo Fariseo. Rehefa nivoaka avy tao amin’ny fanompom-pivavahany
izy, dia tsy mba nahatsiaro nanetry tena noho ny fahalemeny, na niseho ho feno fisaorana noho
ireo tombotsoa lehibe nomen’Andriamanitra azy. Fa avonavona ara-panahy no nentiny nivoaka,
ary ny ambetin-teniny dia ny hoe:”Ny tenako, ny hevitro, ny fahaizako, ny làlako.” Izay
tratran’ny tenany no tonga ataony ho marika hitsarana ny hafa. Dia misampina ny lamban'ny
fanarnbonian-tena izy, miakatra eo amin'ny seza fitsarana, ary manebatebaka sy manameloka.
Nahatratra be dia be ny vahoaka koa izany toe-tsaina izany, koa tonga niditra tao amin'ny
fanjakan'ny fieritreretana izy, ary nifampitsara ny amin'ny zavatra izay tokony ho eo
anelanelan'ny fanahy sy Andriamanitra irery ihany. Noho izany toe-tsaina sy fanao izany no
nitenenan'i Jesösy hoe: "Aza mitsara mba tsy hotsaraina hianareo.» [zany hoe: aza manandra-
tena horaisin'ny olona ho marika hotratrarina. Aza maka ny hevitrao, na ny fandraisanao izay
tokony ho adidy na ny hevi-teninao mornba ny Soratra Masina, ho lasitra ho an'ny hafa, ka
hanarneloka azy ireo ao am-ponao raha tsy manao araka ny marika noraisinao ho anao izy. Aza
mitsaratsara ny hafa, ka haminaninany izay antony nanaovan'izy ireo izao sy izao, ary hamoaka
fitsarana ny aminy.
"Aza mitsara na inona na inona alohan'ny fotoana, dia ny fihavian'ny Tompo. Izay
hampihañhary ny zavatra takona ao arnin'ny maizina ka harnpiseho ny fikasan’ny fo 1 Kör. 4:5.
Tsy haintsika atao ny hahafantatra izay ao am-pon'ny hafa. Ny antsika dia efa feno fahadisoana,
koa tsy nmendrika hitsara ny hafa isika. Fa Ilay Anankiray ihany Izay mahalala ny antony
miafina momba ny atao, ary mitondra arnim-pahalemem-panahy sy arnim-pangorahana no
nornena hanapaka izay ho anjaran'ny fanahy tsirairay avy.
"Koa amin'izany, dia tsy manan-kalahatra hianao, ralehilahy, na zovy na zovy hianao izay
mitsara; fa izay hitsaranao ny sasany no anamelohanao ny tenanao koa, fa hianao izay mitsara
aza dia mba manao izany ihany koa» - Röm. 2:1. Koa izay mandiso sy mitsaratsara ny hafa, dia
milaza fa meloka ny tenany; satria mba manao izany zavatra izany ihany koa izy. Eo arn-
panamelohana ny hafa, dia marnoaka fitsarana ho an 'ny tenany izy, ary Andriamanitra dia
manambara fa marina izany didixn-pitsarana izany. Eken'ny Tornpo ny didirn-pitsarana
navoakan'izy ireo hamelezana ny tenany ihany.
"Miambakavaka ny tongotray,
Nefa arosonay hanoy ny Iàlana;
Tànam-botsa tsy mahay,
No atsotranay, mitady namana."

«Ary nahoana hianao no muery ny sornbin-kazo eo arnin'ny mason 'ny rahalahinao
-Mat. 7:3.
Eny, fa na dia ny didim-pitsarana hoe aza: «Hianao izay mitsara dia mba manao izany
ihany koa», dia tsy mbola mahatratra ny halehiben'ny fahotan'izay mitady hitsara sy hanameloka
ny rahalahiny. Fa hoy i Jesôsy: «Nahoana hianao no mijery ny sombin-kazo eo arnin'ny
mason'ny rahalahinao, fa ny andry eo amin'ny masonao dia tsy mba tsaroanao?»
Ny teniny eto dia manambara ilay maika dia maika hahita fahadisoana eo amin'ny hafa.
Rehefa noheverin'izy io fa nahatsikaritra zavatra nivaona kely izy tamin'ny toetra na tamin'ny
fianan'ny hafa, dia mafana dia mafana ny fony hanondro izany, nefa lazain'i Jesösy fa io toetra io
indrindra, izay nitombo noho ny fanaovana izao asa tsy mendrika an'i Kristy izao, raha oharina
amin'ilay fahadisoana nihomehezany, dia toy ny andry mitaha amin'ny sombin-kazo. Ny tsy
fananany fanahy mandefitra sy ny tsy fisian'ny fitiavana ao aminy no nahatonga azy hihevitra ny
kitika indrindra ho toy ny tendrombohitra. Ireo izay tsy mbola nahatsapa na oviana na oviana
izany hoe torotoro noho ny fanoloran-tena tanteraka eo arnin'i Kristy, dia tsy mbola nampiseho
teo amin'ny fiainany ny hery manalefaka sy mandamina ananan'ny fitiavan'ny Mpamonjy. Ratsy
arnin'izany ny fanehoan'izy ireo ny toetra malemy fanahy sy manaja fahita eo amin'ny
filazantsara, ary indrisy fa tonga maratra ireo fanahy sarobidy izay nanoloran'i Kristy ny ainy.
Koa araka ny Ohatra izay ampiasain'ny Mpamonjy eto, dia meloka amin'ny fahotana lehibe
lavitra noho izay iampangany ny hafa, izay manaram-po amin'ny toe-panahy mpitsaratsara; fa
tsy fahotana toy io ihany no ataony, fa ampiany fizahozahoana sy fitsaratsarana koa.
I Kristy no hany rnödely marina ho an'ny toetrantika, ary izay manandra-tena ho mödely
ho an'ny hafa dia misandoka ny toeran'i Kristy. Ary "ny fitsarana rehetra dia nomeny [nomen'ny
Ray] ny Zanaka" - Jao. 5:22, noho izany, izay rehetra sahy mitsara ny antony manosika ao
anatin'ny hafa dia misandoka ny fahefan'ilay Zanak'Andriamanitra. Ireny miseho ho mpitsara sy
mpanome tsiny ireny dia mametraka ny tenany ho mpiandany amin'ny antikristy, "ilay manohitra
ka manandra-tena ho ambony noho izay rehetra atao hoe Andriamanitra, na izay ivavahana, ka
dia mipetraka eo amin'ny tempolin 'Andriamanitra izy ka manao ny tenany ho Andñamanitra. " -
2 Tes. 2:4.
NY fahotana miteraka vokatra mampalahelo indrindra dia ny toe-panahy mangatsiaka,
manome tsiny, tsy marnela heloka, izay nananan'ny Fariseo. T sy eo i Jesòsy ary tsy eo ny tara-
pahazavan' ny fanatrehany rehefa tsy misy fitiavana ny fiainam-pivavahana. T sy misy asa, na
hafanam-po tsy misy an 'i Kristy, afaka mameno izany fahabangana izany. Mety hananan'ny
olona iray ny fahaizana mahavariana mamantatra ny fahalemen'ny hafa; kanefa ho an'ireo rehetra
manana izany toe-panahy izany dia hoy i Jesösy: "Ry mpiatsravelatsihy, esory aloha ny andry eo
amin'ny masonao, ary amin 'izany dia ho hitanao izay hanesoranao ny sombin-kazo eo amin'ny
mason 'ny rahalahinao." - Lio. 6:42. NY mpanao ratsy no fatra-pikaroka voalohany ny ratsy eny
arnin'ny hafa. Amin 'ny alalan'ny fiampangany ny hafa dia miezaka manafina na nmitady fialan-
tsiny amin'ny faharatsian'ny ao ampony izy. Tamin'ny alalan'ny fahotana no nahaizanhy
olombelona nanao ratsy; raha vantany vao avy nanota ireo mpivady voalohany dia nanomboka
nifampiampanga; ary izany koa no fironana ao anatin'ny olombelona rehetra rehefa tsy
fehezin'ny fahasoavan'i Kristy izy ireo.
Ny olona izay mihazona izany toe-panahy miampanga izany dia tsy afa-po amin'ny
fanondroana izay heveriny ho fahalernen'ny hafa fotsiny. Rehefa tsy mahatanteraka izay
heveriny fa tokony hataony ny hafa, dia tereny hanao izany. Araka izay tratry ny heriny dia
tereny hanaraka izay heveriny fa mety ny hafa. Izany no nataon 'ireo Jiosy tamin'ny andron'i
Jesosy ary izany koa no nataon'ny fiangonana rehefa tsy noraisiny ny fahasoavan'i Kristy.
Rehefa hitany fa tsy nananany ny herin'ny fitiavana dia nitodika tany amin'ny hery famoretan'ny
fanjakana izy mba hanery ny olona hanaraka ny fampiana_rany sy harnpihatra ny didiny. Izany
no tsiambaratelon'ny lalàna ara-pivavahana rehetra izay nanerena olona hatramin 'izay, ary izany
ihany koa no tsiambaratelon'ny fanenjehana hatrarnin'ny andron'i Abela kå hatramin'izao
androntsika izao.
Tsy manery i Kristy fa mitaona ny Olona hanatona Azy. Ny hany fanerena ampiasainy dia
ny faneren'ny fitiavana. Rehefa manomboka mitady fanohanana avy amin 'ny hery any ivelany
ny fiangonana dia miharihary fa tsy ao aminy ny herin'i Kristy — dia ny faneren'ny
fitiavan'Andriamanitra.
Kanefa avy amin 'ny mambra tsirairay ao arnin'ny fiangonana ny fahasarotana, ary e0
indrindra no mila hampiharana ny fanasitranana. Ny baikon'i Jesôsy dia ny hijeren'ny
mpiampanga ny tenany aloha, ny hahafoizany ny toe-tsainy mpiampanga, ny hiaikeny sy
harnoizany ny fahotany, mialoha ny hiezahany hanitsy ny hafa. Satria "tsy misy hazo tsara
mamoa voa ratsu, na hazo ratsy mamoa voa tsara. Lio. 6:43. 10 toe-panahy miampanga izay
hazoninao io dia vokatra ratsy ary maneho fa ratsy ilay hazo nipoirany. Tsy hitondra na inona na
inona ho anao ny hiezaka hanamarina ny tenanao. Ny ilainao dia fiovam-po. Mila mandalo izany
fanandramana izany ianao vao ho afaka hanitsy ny hafa; satria "avu amin 'ny haben'ny ao am-po
no itenenan'ny vava." - Mat. 12:34.
Rehefa misy fanahy miatrika olana eo amin'ny fiainany ka miezaka hanoro hevitra na
hananatra azy isika, dia tsy hanandanja ny tenintsika, afa-tsy izay avy amin 'ny lanjan'ny ohatra
nasehontsika. Rehefa tsara ny ao anatintsika vao afaka manao ny tsara isika. Tsy hanana hery
miasa mangina hanova ny hafa ianao raha tsy era nietry sy voadio ny fontsika ka voaova ho be
fitiavana tamin'ny alalan'ny fahasoavan'i Kristy. Rehefa tanteraka ao aminao io fiovana io dia ho
mora foana ho anao ny hiaina mba ho fitahiana ho an 'ny hafa, tahaka ny raozy mamelana na ny
voaloboka manipisandrahaka ny sampany.
Raha i Kristy no ao anatinao ho «fanantenana ny voninahitra», dia tsy haniry ny
hitsikilokilo ny hafa ianao, na hitantara ny fahadisoany. Tsy hitady hiampanga ianao na
hanameloka, fa ny katsahinao, dia ny hanampy, ny hitondra fitahiana ary ny hamonjy. Raha manan-
draharaha amin'ireo izay diso ianao, dia ataovy e0 anatrehanao tsara ny anatra hoe: «Mihevera ny
tenanao, fandrao hianao koa mba halairn-panahy ihany» - Gal. 6:1. Tsarovy fa mba efa
imbetsaka ianao no diso lalana, ary nanao hadisoana ny hasarotry ny niverenanao teo amin'ny
lalana marina indray rehefa niala taminy ianao. Tsy hanosika ny rahalahinao ho amin'ny
fahamaizinana kokoa indray ianao, fa amin'ny fo feno fangorahana no hilazanao ny loza mety
hihatra aminy.
Izay mijery matetika ny hazo fijaliana teo Kalvary, ka mahatsiaro fa ny fahotany no
nahatonga ny Mpamonjy teo, dia tsy hitady na oviana na oviana hampitaha ny halehiben'ny
fahotany aminhy hafa. Tsy hiakatra eo ambonin'ny seza fitsarana izy ka hiampanga olon-kafa.
Tsy mety hisy fanahin'ny fitsaratsarana na fanandratan-tena eo amin'izay mandeha eo arnin'ny
aloky ny hazo fijalian'i Kalvary.
Rehefa tsaroanao fa afaka hanao tsinontsinona ny voninahitrao ianao, eny, hanolotra ny
ainao aza, mba hamonjena an'ilay rahalahinao diso lalana, dia efa nanala ny andry teo amin'ny
masonao ianao izany, ary efa voaomana hanampy ny rahalahinao. Dia mahazo manatona azy
ianao amin'izay, ary hahazo ny fony. Tsy mbOla misy olona na iza na iza azo nesorina tamin'ny
lalandratsiny, tarnin'ny fampiasana ny faniniana sy ny fanebahana; fa maro tamin'ireny kosa no
voatarika hiala teo amin'i Kristy, sy nanamafy ny fony tsy handray ny fahamarinana. Ny fanahy
mora, ary ny fihetsika malerny fanahy sy mamabo fo, dia mety hamonjy ny mania, sy hanarona
fahotana maro. Ny fanambarana an'i Kristy eo amin'ny toetra dia hanana her-y manova eo
amin'ny olona rehetra izay mifampikasoka aminao. Aoka i Kristy no ho hita isan'andro eo
aminao, dia hasehony avy aminao ny hery mahaforona ananan'ny Teniny, dia toetra malemy
fanahy, mahataona, nefa her-y matanjaka koa hamorona fanahy hafa indray haka ny fahatsaran-
tarehin'ny Tompo Andriamanitrao.

"Aza omena ny alika izay masina - Mat. 7:6.
Karazan'olona izay tsy maniry ny ho afaka arnin'ny fanandevozan'ny fahotana no resahan'i

Jesösy etc.) . Noho ny fijanonany ao amin'ny faharatsiana dia simba dia simba ny toetrany, hany
ka mifikitra amin'ny ratsy izy ary tsy hiala aminy. Tsy tokony havelan'ny mpanompon'i Kristy
hanakantsakana ny tenany it-eo izay manao ny filazantsara ho antom-pifandirana na vamvazy.
Tsy nolalovan'ny Mpamonjy velively ny fanahy izay nanaiky handray ny fahamarinana
sarobidin'ny lanitra, na toy inona na toy inona efa nilentehany tao anatin'ny fahotana. Ho an'ireo
poblikanina sy mpijangajanga dia fanombohana fiainana vaovao ny tenin'i Jesösy. I Maria
Magdalena, izay namoahany devoly fito, no olona farany teo amin'ny fasan'i Jesôsy, ary izy koa
no voalohany narahabain'i Jesösy tamin'ilay maraina nitsanganany tamin'ny maty. I Saoly avy
any Tarsisy, izay anisan'ny fahavalon'ny filazantsara nafana fo indrindra, no niova ho Paoly, ilay
mpanompon'i Kristy mahafatra-po. Ao ambadik'izay miseho ivelany ahitana toetra mankahala sy
manambany, eny, ao am badiky ny asa ratsy sy ny faharatsiana tanteraka aza, dia mety hisy
fanahy izay hovonjen'ny fahasoavan'i Kristy mba hamiratra toy ny vatosoa eo an-
tsatroboninahitry ny Mpamonjy.
"Mangataha, dia homena hianareo; mitadiava, dia hahita hianareo; dòndòny, dia
hovohana hianareo» - Mat. 7:7.
'Ndrao tsy hinoantsika ny teniny, na 'ndrao tsy ho azontsika loatra, na 'ndrao havilintsika
ny heviny, dia naverin'ny Tompo intelo eto ity teny fikasana ity. Iriny mba hino Azy ireo rehetra
izay rnitady an'Andriamanitra, fa afaka hanao ny zavatra rehetra Izy. Ary izany no nanampiany
hoe: «Fa izay rehetra mangataka no mahazo; ary izay mitady no hahita; ary izay mandòndòna no
hovohana.
Tsy nilaza fepetra manokana ny Tornpo, afa-tsy ny hanoananao handray ny
famindrampony, sy ny fanirianao ny toroheviny, ary ny fitadiavanao ny fitiavany. «Mangataha.»
Ny fangatahanao dia mampiseho fa mahatsiaro ho tsy manana tokoa ianao; ary raha mangataka
amin'ny finoana ianao dia hahazo. Efa niantoka ny Teniny ny Tompo ary tsy maintsy ho to
izany. Raha manatona an-yin 'ny fo torotoro marina ianao, dia tsy ilaina ny mihevitra fa sahisahy
foana ianao mangataka izay efa nampanantenain 'ny Tompo. Ny zavatra ilaina raha manatona an
'Andriamanitra dia tsy ny fahamasinanao tsy akory, fa ny fanirianao Azy mba hanasa ny
fahotanao rehetra ary mba hanadio ny helokao rehetra. Ny porofo fa mahazo mangataka isika
arnin'izao fotoana izao, sy mandrakariva koa, dia satria be dia be ny zavatra ilaintsika sady tsy
manana vonjy mihitsy isika, ary izany no mahatonga Azy sy ny herin'ny farnonjena ho tena
tadiavintsika.
"Mitadiava.» Ny Tenany mihitsy no irio, fa aza ny fitahiany fotsiny ihany. «Mifankazara
amin 'ny Tsitoha hianao, dia hiadana» - Jöba 22:21. Mitadiava, dia hahita ianao. Andriamanitra
dia mitady anao, ary ny fanirianao hankeo aminy dia tsy inona fa ny fitaoman'ny Fanahiny anao.
Koa meteza hanaraka izany fitarihany izany. I Kristy dia mitalaho ho an'ny alaim-panahy, ho an
'ny diso lalana, ary ho an'ny tsy manam-pinoana. Mitady hanondrotra an'ireo mba ho sakaizany
Izy. aRaha mitady Azy hianao, dia hahita Azy» - 1 Tant. 28:9.

«Mandòndòna.» Fiantsoana manokana no ankanesantsika eo amin 'Andriamanitra, ary
miandry Izy mba handray antsika ao amin'ny efitry ny voninahiny. Ireo mpianatra voalohany
nanaraka an 'i Jesösy, dia tsy afa-po tarnin'ny resaka maika teny an-dalana fotsiny; fa hoy izy
hoe: "Raby aiza Hianao no mitoetra?Koa dia nandeha izy ka nahita izay nitoerany ary nitoetra
teo aminy tamin'izany andro izany» - Jao. Koa dia mety ho tafiditra amin 'ny fifankahazoana
akaiky indrindra, sy ny firaisana amin'Andriamanitra izany isika. "Ny mitoetra ao amin'ny
fierena izay an'ny Avo Indrindra dia monina eo ambanin'ny aloky ny Tsitoha» - Sal. 91:1. Izay
maniry ny fitahian'Andriamanitra, dia aoka handòndöna, sy hiandry eo am-baravaran'ny
famindrampo, ary hatoky tokoa, ka hanao hoe: lanao, Tompo ö! dia efa nilaza fa «izay
mangataka dia homena, izay mitady dia hahita, ary izay mandòndòna dia hovohana».
Nojeren'i Jesösy ireo olona tafavory hihaino ny teniny, ary naniry fatratra Izy ny
handraisan'ireo vahoaka ireo ny famindrampon' Andriamanitra sy ny fahatsarany ary ny
fitiavany. Ho fanehoana an-tsary ny filàn'izy ireo, SY ny fahavononan'Andriamanitra hamaly
izany, dia nasehony teo anoloan'izy ireo ity ankizy iray nangataka mofo tamin'ny ray aman-
dreniny. "Ary iza aminareo, " hoy Izy, "raha angatahin'ny zanany mofo, no hanome azy vato?"-
Mat. 7:9. Nohetsehiny ny fahatsarana sy ny fitiavana voa- janahały ao amin'ny ray aman-dreny
ho an'ny zanany, avy eo dia hoy Izy: "Koa raha hianareo, na dia ratsy aga, mahalala nanome
zaua-tsoa ho an'ny zanakareo, tsy mainka va ny Rainareo Izau any an-danitra no hanorne zava-
tsoa ho an'izay mangataka aminy.» Tsy misy lehilahy manana fon-dray koa, ka hihodina tsy
hiraharaha ny zanany noana sy mangataka mofo aminy. Moa ve heverin'ireo fa izany lehilahy
izany dia ho afaka harnazivavy fotsiny ny zanany na hampanantena zavatra be azy, nefa tsy
hanome tsinona? Moa ve hilaza izy fa hanome azy sakafo tsara sy mahavoky, nefa vato no
hatolony azy? Ary moa ve misy sahy hanala-baraka an'Andriamanitra anain'ny fiheverany fa tsy
hamaly ny antson'ny zanany Izy?
Koa raha ianareo izay Olona ihany sady ratsy, «mahalala hanome zava-tsoa ho an'ny
zanakareo, tsy mainka va ny Ray, Izau any an-danitra, no hanome ny Fanahy Masina ho an'izay
mangataka aminy?» - Lio. 11:13. Ny Fanahy Masina, Ilay Solon-tenany, no lehibe indrindra
amin 'ny fanomezana rehetra. Ary ny «zava-tsoa» rehetra dia voafaoka ao anatin 'izany. Ny
Mpamorona mihitsy no tsy afaka hanome antsika lehibebe kokoa noho izany. Rehefa mangataka
amin'ny Tompo isika mba hamindra fo amintsika noho ny fahantrantsika, ary hitarika antsika
amin'ny alalan'ny Fanahiny Masina, dia tsy hiodina na oviana na oviana amin'ny fivavahantsika
Izy. Mety hisy ihany ray aman-dreny handao ny zanany noana, fa Andriamanitra kosa tsy mba
mitsipaka na oviana na oviana ny fiantsoan'ny fo mahantra sy feno faniriana. Mamy dia mamy
tokoa ny nilazany ny fitiavany! Ho an'ireo izay ao amin'ny andro manjornbona sy maizina, ka tsy
mahatsiaro fa tsy mikarakara azy Andriamanitra, no ahatongavan'izao hafatra izao izay nivoaka
avy tamin'ny fon'ny Ray: «Fa hoy Ziona: Jehovah efa nahafoy ahy ary ny Tompoko efa nanadino
ahy. Mety manadino ny zanany minono va ny vehivavy ka tsy hamindra fo amin 'ny anaka naloaky ny
kibonyP Eny, mety manadino ihany izy, fa Izaho kosa tsy mba manadino anao. Indro, efa vitako
tombo-kavatsa eo am-pelatůnako hianao» - Isa. 49:14-16.
Ny teny fikasana rehetra ao aminin'ny Tenin 'Andriamanitra, dia ahitantsika antony tokony
hoenti-mivavaka, ka hitondrantsika ireo fanomezan-toky ao amin'ny tenin'i Jehövah ho antoka
ho antsika. Na inona na inona fitahiana ara-panahy ilaintsika, dia tombontsoa ho antsika ny
hitaky izany amin'ny alalan'i Jesösy.
Azontsika lazaina tsara amin'ny Tompo, amin'ny fahatsoran'ny zaza, izay ilaintsika.
Azontsika aseho Azy ny amin'ireo zavatra ara-nofo eo an-lintsika, koa sady hangataka mofo sy
fitafiana isika no hitaky ny mofon'aina sy ny akanjon'ny fahamarinan'i Kristy. Ny Rainao any an-
danitra dia mahalala fa mila an'izany ianao, ary antsoiny mba hangataka izany arniny. Amin 'ny
alalan'i Jesösy no andraisana ny tombontsoa rehetra. Ary Andriamanitra hanorne voninahitra
izany anarana izany, ka hanome izay ilaina avy ao amin'ny haren'ny fahalalahan-tanany.

Nefa aza hadinoina fa råha toy ny Rainao no anatonanao an'Andriamanitra, dia ekenao
amin'izany fa toy ny zanaka ny firaisanao aminy. Tsy matoky ny fahatsarana ihany ianao, fa
amin'ny zavatra rehetra kosa dia manaraka ny sitrapony, satria fantatrao fa tsy miova ny
fitiavany. Dia manolo-tena hanao ny asany ianao. Tarnin'ireo izay nobaikoiny hikatsaka ny
fanjakan' Andriamanitra sy ny faharnarinany aloha, no nanomezan'i Jesösy ny teny fikasana hoe:
«Mangataha, dia hornena hianareo» — Jao. 16:24.
«Koa amin’izany inona na {nona tianareo hataon'ny olona aminareo, dia mba ataovy
arniny kosa tahaka izany - Mat. 7:12.
Raha nanorne toky antsika ny amin'ny fitiavan'Andriaxnanitra antsika i Jesôsy, dia nandidy
ny fifankatiavantsika koa Izy, ho toy ny foto-kevitra lehibe hitondra ny fiainana rehetra eo
amin'ny olombelona.
Sarotiny dia sarotiny ny Jiosy ny amin'izay tokony horaisiny: izay navesatra tao an-tsainy
sy nahavelona ahiahy azy indrindra dia ny hahazo izay noheveriny ho hery, sy fanajana ary
fanompoana tandrify ho an'ny tenany. Nefa i Kristy kosa dia nampianatra antsika fa tsy izay
tokony hahabetsaka ny raisintsika tsy akory no mendrika hanahirana ny saintsika, fa izay
hahazoantsika manome be. Koa ny lasitry ny adidintsika amin'ny hafa dia ho araka izay
heverintsika ho adidiny amin'ny tenantsika.
Amin'ny firaisanao amin 'ny hafa, dia hevero ho e0 amin'izay toerana misy azy ny tenanao.
Midira ho e0 afovoan'izay mameno ny fony, ao anatin'ny fahasahiranany sy ny
fahadisoampanantenany, e0 amin'ny fifaliany sy ny alahelony. Ataovy ho toy ny tenany mihitsy
ianao, ary amin'izany dia ataovy aminy, toy izay tianao hataony aminao, raha mba izy no teo
amin'izao toerana misy anao izao. Izany no tena fitsipiky ny fahamarinana. Izany koa no
anisan'ny fiteny enti-milaza ny lalàna, dia ny hoe: «Tiava ny namanao tahaka ny tenanao» - Mat.
22:39. Ary izany no fototry ny fampianaran'ny rnpaminany. Foto-kevitry ny lanitra izany ary tsy
maintsy harnpandrosoina amin'izay rehetra mendrika hiray arnin'ny any ambony.
Ny toetra manaja marina no fitsipika atao hoe fitsipika volamena, ary ny ahitana an'izany
marina indrindra dia e0 amin 'ny fiainana sy ny toetr'i Jesösy. Taratra malefaka manao ahoana re,
fahatsaran-tarehy manao ahoana no namiratra teo amin'ny fiainana isan'andro niveloman'ny
Mpamonjy antsika. Fahamarinana manao ahoana no hitan'izay nanatrika Azy. Ary izany toe-
panahy izany koa no tsy maintsy hiseho e0 amin'ny zanany. Izay manana an'i Kristy monina ao
aminy, hisy toy ny rivotry ny lanitra hanodidina azy. Ny akanjom-pahamarinany hameroveron'ny
hanitry ny sahan'ny Tompo. Ny tavany hitaratra ny fahazavan'ny tavany, hanazava ny lälan'ireo
tongotra osa sy reraka.
Izay olona manana ny tena marika ambony momba ny toetra mendrika sy tanteraka dia
hampiseho ny fitiavana sy ny fahalemem-panahin'i Jesösy. Ny herin'ny fahasoavany dia
hanalefaka ny fo, hanadio sy hamotsy ny ao anaty, ka fahaizamitondra sy fahaiza-miaina avy any
an-danitra no homeny antsika.
Nefa mbola misy heviny lalindalina kokoa ao amin'izany lalàna volamena izany. Na iza na
iza no efa natao ho mpitahiry ny fahasoavana tsy hita lany e0 amin'Andriamanitra, dia antsoina
hizara amin'ireo tsy mahalala sy amin'ireo ao amin 'ny maizina, fa raha mba izy no teo amin'ny
toeran'ireo, dia ho toy izany no tiany ho natao taminy. Hoy ny Apöstôly Paoly: «Ananan'ny
Grika sy ny firenena hafa rehetra, ny hendry sy ny tsy hendry, trosa aho» Rörn. 1:14. Noho izay
rehetra fantatrao ny amin 'ny fitiavan' Andriamanitra, noho izay rehetra noraisinao avy amin'ny
haren'ny fahasoavany, dia manan-trosa amin'ny fanahy ao anatin'ny haizina mikitroka indrindra
sy feno faharatsiana indrindra ianao, ka tokony hizara izany fanomezana izany aminy.
Dia toy izany koa ny arnin'ny fanornezana sy ny fitahiana amin'ity fiainana ity: na inona na
inona no mety hanananao mihoatra noho ny an'ny namanao, dia arakaraka izany no mahatonga

anao ho mpitrosa amin'ireo rehetra izay tsy voatolotra izany tombontsoa izany. Manan-karena ve
isika sy manan-kiadanana arnin'ity fiainana ity? Noho izany dia manana adidy lehibe isika rnba
hikarakara ny marary eo arn-pijaliana, ny kamboty sy mpitondra tena, dia ho toy izay nirintsika
hikarakarany antsika indrindra raha nifarnadika ny anjara.
Misy hevitra marina koa azo sarihina avy amin'ity fitsipika volamena ity, sady ampianariny
rahateo, dia toy ilay hita rahateo arnin'ny toerana hafa io amin'ny toriteny teo an-tendrornbohitra,
fa «izay fatra ataonareo, no ha_rnarana ho anareo kosa». Izany hoe: izay ataontsika amin'ny hafa,
na tsara izany na rasy, dia hisy vokany tokoa amintsika, na ho fitahiana izany, na ho ozona. Na •
inona na inona omentsika, dia horaisintsika indray. Ny fitahiana ara-nofo izay zaraintsika
amin'ny hafa, dia mety haverina amintsika toa an'iny, ary rnandrakariva dia toy izany tokoa.
Matetika izay nomentsika na averina amintsika inefatra heny, araka iny ihany, eo amin'ny
fotoana mba mahaporitra antsika. Afa-tsy izany anefa dia voaonitra daholo ny fanomezana
rehetra, amin'ny fidiran 'ny fitiavan'Andriamanitra ho feno kokoa ao amintsika, fa izany no
fototry ny voninahitry ny lanitra manontolo sy ny tena hareny. Ary ny ratsy natao koa dia
mitsingerina. Na iza na iza mihevitra ny tenany ho afaka hanameloka sy hanakivy ny hafa, dia
mbola hihatra aminy izany, ka ho tonga eo amin'ny toerana izay nitondrany ny hafa izy; dia
hotsaroany izay nihatra koa tamin'ireo, noho ny tsy nananany fo mangoraka sy antra.
Ny fitiavan'Andriamanitra antsika no nandidy izany. Tiany ny hitarika antsika hankahala
ny hamafin'ny fontsika ary hanokatra ny fontsika mba hitoeran'i Jesösy ao. Koa avy arnin'ny
ratsy izany no ahatongavan'ny soa; ary izay noheverintsika ho ozona dia tonga fitahiana.
Ny marik'ity fitsipika volamena ity no tena marika hotratrarin'ny Kristianina; ny latsaka
noho izany dia fahadisoan-kevitra. Ny fivavahana izay mahatonga ny olona hihevitra ny
olombelona ho ambany, nefa i Kristy efa nihevitra an'ireo ho ambony indrindra ka nanolotra ny
tenany ho azy; ny fivavahana izay• mitarika antsika tsy hihontsona amin'ny fahoriana sy ny
fijaliana ary ny rariny tokony ho an 'ny hafa, dia fivavahana sandoka. Amin'ny
fanamaivanantsika ny fiantsoan'ny mahantra, ny mijaly, ny mpanota, dia miseho ho mpamadika
an'i Kristy isika. Noho ny andraisan'ny olona ny anaran'i Kristy, nefa ny fiainany mandà ny
toetr'izany Tompo izany, no mahakely hery ny fivavahana kristianina eto arnin'izao tontolo izao.
Ary voateny ratsy ny anaran 'ny Tompo noho ireny zavatra ireny.
Tamin'ny fiangonana apôstôlika, dia tamin'ireo andro namirapiratra, sy raha mbola nazava
teo aminy ny voninahitr'i Kristy nitsangana tamin'ny maty, dia voasoratra fa Ktsy nisy nanonona
ny fananany ho azy, na dia iray aza tsu nisu olona nalahelo teo aminy» - Asa. 4:32,34. "Ary dia
niray saina isan'andro izy ka nazoto nankeo an-kianjan'nu Tempoly ary namaky mofo tao antrano
ka nihinan-kanina tarnin'ny fifaliana sy ny fahatsoram-po, nidera an 'Andriamanitra sady nahita
fitia tamin'ny vahoaka rehetra. Ary ny olorn-bonjena dia nanampin'ny Tornpo isan 'andro ho
isan'ireo» - Asa. 2:46,47.
Katsaho any an-danitra sy ety an-tany fa tsy misy fahamarinana votunbara, izay manan-
kery noho ity voaseho eo amin'ny asampamindrarnpo atao amin'ireo rnila ny fitiavantsika sy ny
fanampiantsika. Izany no fahamarinana izay ao an-yin 'i Jesösy. Rehefa manatanteraka izay
fitsipika volamena ireo mitondra ny anaran'i Kristy, dia hiaraka amin'ny filazantsara ny hery
miseho tarnin'ny andron'ny Apóstóly.
«Fa ety ny vavahady; ary tery ny ZàZana izay mankany amin'ny fiainana - Mat. 7:14.
Tamin'ny andron'i Kristy dia nipetraka teny arnin'ny tanàna mimanda ny mponina tany
Palestinina, ary saika mandrakariva dia teny an-kavoana na teny an-tendrombohitra no nisy ireny
tanàna ireny. Ny vavahady dia nakatona rehefa nilentika ny masoandro, ary lalana mideza sy be
vato no niakarana teny; koa rehefa ho hariva ny andro dia tsy maintsy nanafaingana ny diany ny
rnpandeha nody ho any an-tanànany.

Ny lalana tery sy rnideza toy izany, nefa mitondra ho ao arnin'ny fianakaviana sy ny fialan-
tsasatra, dia nahitan'i Jesôsy hevitra sy ohatra tsara hampisehoana ny lalan'ny Kristianina. Ny
lalana izay ataoko eo anoloanareo, hoy Izy, dia tery, ny vavahady dia sarotra idirana, satria ny
fitsipika volamena dia mandroaka ny avonavona sy ny fitiavan-tena rehetra. Misy tokoa ny
lälana migodana; sainw fahapotehana no iafarany. Raha maniry ny hizotra arnin'ny lalana ara-
panahy ianao, dia tsy maintsy miakatra hatrany hatrany; satria lala-miakatra izany. Ny vitsy an
'isa no tsy maintsy hiarahanao; satria hisafidy ny lalamitsontsorika. ny maro an’isa
Malalaka ny lalana ho any arnin'ny fahafatesana ka mety ho ornby eo ny taranaka rehetra,
miaraka amin'ny fanao rehetra eo amin'izao tontolo izao sy ny fitiavan-tenany rehetra, ary ny
avonavony, ny fanarnbakany, ny faharatsiany rehetra. Misy toerana eo ho an'ny
hevitr'olornbelona sy ny fampianaran' olornbelona rehetra; misy azony hanaranana ny filan'ny fo
ao, sy hanaovany izay hibaikoan'ny fitiavan-tena azy. Mba hizorana eo amin'ny lalana izay
mitarika ho anlin'ny fahaverezana, dia tsy misy ilana hitady ny lalana tsy akory; satria
midanadana ny vavahady, ny lalana malalaka, ary ny tongotra dia mandroso ho azy eo anain'ny
lalana izay rniafara amin'ny fahafatesana.
Fa ny lalana ho any arnin'ny fiainana kosa dia tery, ary ny fidirana dia ety. Raha misy
fahotana izay tianao sy ifikiranao, dia ho hitanao fa tery aminao ny hiditfa eo arnin'io lalana io.
Ny lalanao, ny sitraponao, ny fahazaran-dratsinao SY ny fanao tsy rnendrika eo arninao, dia tsy
maintsy hilaozanao raha te hizotra eo amin'ny lalan'ny Tornpo ianao. Raha ta hanompo an'i
Kristy ianao dia tsy azonao atao ny hanaraka ny hevitr'izao tontolo izao, na hiray filan-latra
amin'izao tontolo izao. Ny lalan'ny lanitra dia tery loatra ka tsy mahazo rniriotra eo ny
fiandrianana sy ny harena; tery loatra ka tsy misy hilalaovan'ny fitiavam-boninahitra rehefa
variana eo arnin'ny tenany ihany izy; mideza sy mikitoantoana loatra ka tsy hain'ny tia fiadanana
hanihina Fahasahiranana, faharetana, fandavan-tena, latsa, fahantrana, fanoheran'ny mpanota
Azy, no efa anjaran'i Kristy, ary tsy maintsy ho anjarantsika koa, raha hiditra ao amin'ny
Paradisan' Andriamanitra isika.
Nefa aza ataonao fa ny lalankely miakatra no mafy, ary ny arabe midina no lalana mora. Hatrany
hatrany, manaraka an'iny arabe mitondra any arnin'ny fahafatesana iny, dia rnisy fangirifiriana sy
famaizana, misy alahelo sy fahadisoarn-panantenana, ary misy fandrarana tsy handroso. Ny
fitiavan'Andriamanitra no nahatonga izany ho mafy, mba tsy hahavelona ireo varimbariana sy
mafy hatoka. Marina fa ny lalan'i Satana dia asehony ho manintona ny maso; nefa fitaka avokoa
izany; eo amin'ny lalan 'ny ratsy no misy nenina mangidy sy tebiteby manaikitra. Mety
hoheverintsika fa mahafinaritra ny manaraka ny avonavona sy ny fitadiavam-boninahitr'izao
tontolo izao, nefa ny faran'izany dia fangirifiriana sy alahelo. Ny tetiky ny fitiavan-tena dia mety
hisy toa fanantenana mamirapiratra, ary toa hisy fiadanana azo andrasana; nefa ho hitantsika fa
ny fahasambarantsika dia voapoizina, ary tonga nangidy ny fiainantsika noho ny fanantenana
niorina tamin'ny tena samirery. Eo amin 'ilay arabe midina dia mety hisy voninkazo marevaka eo
am-bavahady, nefa tsilo no eny an-dalana. Ny fahazavan'ny fanantenana izay namirapiratra teo
am-pidirana, dia mihamanjornbona ho haizina sy famoizam-po; ary ny fanahy izay manaraka
izany lalana izany .dia midina ho amin'ny aloky ny alina tsy misy farany.
«Sarotra ny làlan'ny mpivadika» - Ohab. 13: 15, fa ny hendry kosa dia elàlana
mahafinaritra ny làlany, ary fiadanana ny alehany rehetra» - Ohab. 3:17. Ny asa fankatoavana
rehetra izay atao amin'i Kristy, ny asa fandavan-tena rehetra vita noho ny Aminy, ny fitsapana
rehetra voazaka tsara, ny fandresena rehetra azo amin'ny fakam-panahy, dia ambaratonga
handrosoana ho eo arnin'ny voninahitry ny fandresena farany. Raha raisintsika ho mpitarika
antsika i Kristy, dia hitondra antsika tsara tokoa Izy. Ny mpanota be indrindra dia tsy ho very
lalana arnin'izay. Ary tsy hisy amin'ireo mitady ny fahaxnarinana amim-pangovitana no tsy
hanana fahazavana madio sy masina eo an-dalany. Koa na dia tery aza ny lalana, na dia masina
indrindra aza, ka tsy azo leferina eo ny fahotana, dia misy toerana voavoatra ho an'ny olona

rehetra ihany, ary tsy misy fanahy misalasala SY mangovitra tokony hanao hoe: «Andriamanitra
tsy mikarakara ahy.
Mety ho mikitoantoana ny lalana, ary ho mideza ny fiakarana; mety hisy hantsana eo an-
kavanana sy eo an-kavia; mety hiaritra fahasahiranana isika eo arn-pandehanana; rehefa sasatra
sy maniry fitsaharana iny isika, dia mbola mety ho voatery handroso ihany; rehefa reraka iny
isika, dia mety ho voaantso hiady ihany; rehefa kivy iny isika, dia tsy maintsy hanantena ihany;
nefa kosa raha i Kristy no mpitarika antsika, dia tsy maintsy hahatratra ny fitodiana isika arnin'ny
farany. I Kristy mihitsy talohantsika no efa nandia izany lalana mikitoantoana izany, ary efa
nandamina azy hizoran'ny tongotsika.
Ary hatrany hatrany, eo arnin'izany lalana mideza sy mitarika ho any amin'ny fiainana
mandrakizay izany, dia misy loharano fifaliana, harnelom belona ny vizana. Ireo izay mandeha
eo arnin'ny lalan'ny fahendrena, na dia ao anatin'ny fahoriana aza, dia faly indrindra kosa; satria
Ilay mamin'ny fanahiny dia mandeha tsy hita maso, eo anilany. Isaky ny miakatra iray dignana
ny lalany, dia tsaroany ho manlihina azy kokoa ny tanan'ny Tompony; isaky ny mandingana
indray mandeha izy, dia misy taratra mazavazava kokoa avy arnin'ny farnirapiratan'ny
voninahitr'llay tsy hita tonga eo an-dalana; ary ny hira fiderany dia miakatra ho avoavo kokoa, ka
misandratra hikambana arnin'ny hiran'ny anjely eo anoloan'ny seza fiandrianana. «Fa ny tàlan'ny
marina, dia toy ny fipoaky ny andro maraina, izay mihamazava mandra-pitataovovonan'ny
andro» - Ohab. 4:18.
"Miseseha hiditra amin’ny varavarana ety hianareo - Lioka . 13:24.
Ny rnpivahiny tratra hariva tsy mandany fotoana miherika amin'ny zava-mandrebireby eny
an-dalana fa manafaingana ny diany mba ho tody ao an-tanàna mialoha ny filentehan'ny
masoandro,. Mifantoka arriin'ny tanjona tokana ny sainy manontolo, dia ny hiditra ny vavahady.
Fahatapahan-kevitra toy izany, hoy i Jesôsy, no takina eo amin'ny fiainana kristianina. Efa
nasehoko anareo ny toetra be voninahitra, izay araka ny voninahitry ny fanjakako. Tsy
mampanantena fahafana eto antany izany; kanefa mendrika ny hanompanana_reo ny fanirianareo
sy ny ezakareo rehetra. Tsy miantso anareo hiady mba hahazo fanjakana lehibe eto amin'izao
tontolo izao Aho, kanefa aoka ianareo tsy hihevitra fa tsy misy ady hatrehina na fandresena ho
azo. Mitaona anareo aho, miezaha, milofosa mafy, mba hidiranareo ao amin 'ilay fanjakako izay
fanjakana ara-panahy.
Ady sy dia lavitra ny fiainana kristianina . Kanefa ny fandresena dia tsy ho azo amin'ny
alalan'ny herin 'olombelona. Ny fo no toerana isehoan'ny ady . Ny ady izay tsy maintsy
atrehintsika — ilay ady lehibe indrindra ho an'ny olombelona — dia ny fampileferana ny izaho
e0 ambanin'ny sitrapon'Andriamanitra, ny faneken'ny fo ny maha-ambony indrindra ny fitiavana.
Tsy afa-mandova ny fanjakan'Andriamanitra ilay toetra taloha, nateraky ny nofo aman-dra sy ny
sitrapon'ny nofo. Tsy maintsy afoy ny fironana nolovaina sy ny fahazarana teo aloha.
Izay tapa-kevitra ny hiditra amin'ilay fanjakana ara-panahy dia hahita fa mitodika hamely
azy ny hery rehetran'ny filàna izay an 'ilay toetra tsy nateraka indray, miampy ireo herin'ny
fanjakan'ny maizina. Hitsangana hanohitra izay rehetra maneho ny maha-fahotana azy ny
fitiavan-tena sy ny avonavona. Tsy vitantsika, amin 'ny herin'ny tenantika, ny mandresy ireo
faniriandratsy sy fahazaran-dratsy izay mitady hanjaka ao am-pontsika. Tsy vitantsika ny
mandresy ilay fahavalo mahery izay mihazona antsika ao ambanin'ny vahohony. Andriamanitra
irery no afaka manome antsika ny fandresena. Iriny isika hanana fifehezana ny tenantsika sy ny
sitrapontsika a.ry ny lalantsika. Kanefa tsy afarniasa ao anatintsika Izy raha tsy manaiky izany sy
miara-miasa aminy isika. Miasa amin'ny alalan'ireo fahafaha-manao sy hery nomena ny
olombelona ny Fanahin'ny Tompo. Ilain' Andriamanitra mba hiara-hiasa aminy ny herintsika.

Tsy misy fandresena raha tsy misy vavaka mafana sy fanetrentena isaky ny dingana
rehetra. Tsy natao hoterena hiara-miasa amin'ny tafiky ny lanitra ny sitrapontsika, fa tokony
hilefitra antsitrapo. Raha azo natao ny nanery antsika tamin'ny alalan'ny herin'ny
Fanahin'Andriamanitra avo zato heny, dia tsy hahatonga antsika ho Kristianina mendrika hiditra
ny lanitra izany. Raha izany no misy dia tsy ho resy ny tafik'i Satana. Tsy maintsy miandany
annin'ny sitrapon'Andriamanitra ny sitrapontsika; raha ekenao ny hanovana ny sitraponao, dia
Andriarnanitra no hiady ho anao, Izy koa no "mandrava ny fisainana sy ny zavatra avo rehetra
izay atsangana hanohitra ny fahalalana an'Andriamanitra (...) ka mamabo ny hevitra rehetra
hanaiky an'i Kristy." - 2 Kör. 10:5. Avy e0 ianao miasà amin'ny tahotra sy ny hovitra. Fa
Andriamanitra no miasa ao anatinareo na ny fikasana na ny fanaovana hahatanteraka ny
sitrapony. " - Fil. 12, 13.
Maro anefa ireo mahatsapa ny fahatsaran'i Kristy sy ny voninahitry ny lanitra, kanefa
mandà ireo fepetra hany hahafahany mandray izany. Maro ireo rnizotra amin'ilay lalamigodana
izay tsy afa-po arnin'ny lalan-kizorany. Maniry ny ho afaka amin'ny fanandevozan'ny fahotana
izy ireo, ary amin'ny herin'ny tenany no iezahany hanohitra ny fahazarany manota. Mitodika
mijery ilay lalan-tery sy ilay vavahady ety izy ireo; kanefa ny fahafinaretan'ny fitiavan-tena, ny
fitiavana izao tontolo izao, ny avonavona sy ny hambom-po tsy masina dia marnetraka sakana e0
anelanelan'izy ireo sy ny Mpamonjy. Ny fampileferana ny sitrapony sy ny famoizana ny zavatra
nosafidiny hankamamiana dia mitaky fahafoizan-tena; manoloana izany dia misalasala izy ireo,
mihazohazo, ary farany dia miverin-dalana. Maro ireo hitady hiditra, fa tsy ho afaka." -
Lio. 13:24. Maniry ny tsara izy ireo, miezaka kely ihany mba hahazoana izany; kanefa tsy
misafidy ny tsara, tsy manana fahatapahan-kevitra ny hamoy ny zava-drehetra mba hahazoana
izany.
Ny hany fanantenana ho antsika, raha maniry ny handresy isika, dia ny mampiray ny
sitrapontsika amin 'ny sitrapon' Andriamanitra sy miara-1T1iasa aminy isan'ora isan 'ora,
isan'andro isan'andro. Tsy azontsñca atao ny sady hihazona ny izaho no hiditra ny
fanjakan'Andriamanitra. Amin'ny alalan'ny fandavantsika ny izaho sy ny fandraisantsika ny
sain'i Kristy no hahatrarantsika ny fahamasinana. Tsy maintsy hornboina ny avonavona sy ny
fiheveran-tena ho zavatra. Manaiky ny handoa ny sarany takina amintsika ve isika? Manaiky ny
hanovana ny sitra pontsika hifanaraka tanteraka amin 'ny sitrapon Andriamanitra ve isika? Raha
tsy manaiky isika dia tsy afaka ny ho tanteraka amintsika ny fanovanhy
fahasoavan'Andriamanitra.
Ny ady izay natao hatrehintsika dia ny "ady tsaran'ny finoana." Hoy ny apôstöly Paoly: "ny
hahatanteraka izany no ikelezako aina koa sy iezahako fatratra araka ny fiasan'ny herin 'Ilay
miasa mahery ato anatiko." - Kôl. 1:29.
I Jaköba, tanatin'ny Olana nivaivay teo arnin'ny fiainany, dia nanokan-tena mba hivavaka.
Tanjona iray no nitambesatra tao am-pony: ny hiovan'ny toetrany. Kanefa raha nitalaho
tarnin'Andriamanitra izy, dia nisy fahavalo, araka ny eritreriny, izay namely azy, koa nandritra
ny alina dia nitolona ho an 'ny ainy izy. T sy voaovan'ny loza nandindona ny ainy anefa ny
tanjona tao am-pony. Nony efa nadiva ho lany ny heriny, dia nasehon'ilay Anjely ny heriny amin
'ny maha-Andriamanitra Azy, ny fikasihany no nahafantaran'i Jakoba hoe Iza ilay nitolona
taminy. Narary sady tsy afa-nanoatra izy ka niantoraka teo an-tratran'ny Mpamonjy, nitalaho
fitahiana. Tsy nanaiky ny hihernotra na hampitsahatra ny fangatahany izy, koa dia neken'i Kristy
ny fangatahan'ity fanahy tsy afa-nanoatra sy niaiky heloka, araka ny teny fikasany hoe: ff...) aoka
hifikitra amin'ny heriko kosa izy ka hihavana amiko; eny, aoka hihavana amiko izy." - Isa. 27:5.
Fanahy feno fahatapahan-kevitra no nentin'i Jakôba nangataka: aTsy havelako handeha Hianao,
raha tsy tahinao aho." - Gen. 32:27. 10 toe-tsain'ny faharetana io dia avy amin'llay nifampitolona
tarnin'ity patriaraka ity. Izy [ny Tompol no nanome azy ny fandresena, ary Izy no nanova ny
anarany avy arnin'ny hoe Jaköba ho Isiraely; hoy Izy: ff...) satria era nitolona tamin'
Andriamanitra sy tamin'ny olona hianao ka nahery. " - Gen. 32:28. Izay nitoloman'i Jakóba
tamin'ny her-in 'ny tenany ka tsy nahitany vokany dia azony tamin'ny alalan'ny fanetren-tena sy
finoana tsy azo nohozongozonina. Ary nyfandresena izay enti-maharesy izao tontolo izao dia ny
finoantsika. - 1 Jao. 5:4.
«Mitandrema hianareo, fandrao ho voafitaky rty mpaminany sandoka - Mat. 7:15.

Hisarika anao hiala amin'ilay lalan-tery sy ilay vavahady ety ireo mpampianatra sandoka.
Mitandrerna amin'izy ireny; mitafy hodijanak'ondry izy, kanefa amboadia mpiremby no ao
anatiny.
Nanome farnantarana i Jesösy hanavahana ny mpampianatra sandoka amin 'ny tena izy.
"Ny voany no hahafantaranareo az;y" hoy Izy, "Manoty voaloboka amin'ny tsilo va ny olona, na
aviavy amin 'ny songosongo?" - Mat. 7:16.
Tsy nobaikoiny isika hitsara an 'ireo, na avy amin'ny teniny tsara lahatra, na avy amin'izay
ihamboany ho toetrany. Fa ny hitsarana azy dia ny Tenin'Andriarnanitra. “HO amin 'ny lalàna sy
tenivavolombelona ihany! Raha tsy miteny araka izany teny izany izy, dia olona izay tsy
hiposahan'ny fahazavan'ny maraina» - Isa. 8:20. «Anaka, mitsahara tsy hihaino anatra izay
mampanalavitra anao ny tenin'ny fahalalana» - Ohab. 19:27. Hafatra inona no entin'ireo
mpampianatra ireo? Moa mitarika anao hanaja sy hatahotra an 'Andriamanitra va izany? Moa
mitondra anao hampiseho ny fitiavanao Azy amin 'ny fanajana ny didiny ve izany? Raha tsy
tsaroan'ny olona ny maha-mavesa-danja ny laläna möraly; raha hamaivaniny ny
didin'Andriamanitra; raha dikainy ny madinika indrindra amin'ireny didy ireny, ary mampianatra
ny namany hanao toy izany koa izy, dia tsy misy vidiny izy e0 anatrehan'ny lanitra. Fantatsika fa
tsy mitombina ny fanambarany. Ny asa ataony dia avy amin'ilay andrian'ny fahamaizinana, ilay
fahavalon'Andriamanitra.
Tsy izay rehetra manonona sy mitondra ny anarany dia an'i Kristy. Maro ireo nampianatra
tamin'ny Anarako, hoy i Jesôsy, kanefa ho very any am-parany. "Maro no hanao amiko amin
'izany andro izany hoe: Tompoko, Tompoko, tsy efa naminany tamin'ny anaranao va izahay? A
ry tsy eta namoaka demonia tamin'ny anaranao va izahay? Ary tsy efa nanao asa lehibe tamin'ny
anaranao va izahay? Ary hambarako aminy marimarina hoe: Tsy mba fantatro akory hianareo
hatrizay hatrizay; mialà amiko, hianareo mpanao meloka." - Mat. 7:22,23
Misy olona mihevitra fa marina izy, kanefa diso hevitra. Manambara izy fa i Kristy no
Tompony, ary maneho miharihary fa manao•asa lehibe amin'ny Anarany, kanefa mpanompon'ny
tsy fahamarinana izy ireo. "(...) Teny mamy no lazain'ny vavany, nefa ny fonu dia lasa manaraka
ny filan-karena. HO azy ireo, ny mpitory ny tenin 'Andriamanitra dia toy ny mpanao hira
mahafinaritra, izay tsarafeo sadu mahay mitendry; fa mandre ny teninao izy, nefa tsy mety
mankatò azy. " - Ezek. 33:31 , 32.
Tsy misy vidinÿ ny filazana fotsiny ny maha-mpianatra.
Ny finoana an'i Kristy izay mahavonjy ny fanahy, dia tsy araka izay asehon'ny maro.
«Ïv1inoa, rninoa», hoy izy ireo, «fa tsy ilainao ny hitandrina ny lalána.» Nefa ny finoana izay tsy
mitarika ho amin'ny fankatoavana, dia fizahozahoana. Hoy ny Apöstôly Jaona: «lzay manao hoe:
Fantatro Izy, nefa tsy mitandrina ny didiny, dia mpandainga, ary ny marina tsy ao anatiny» - 1
Jao. 2:4. Aoka tsy hankamamy ity hevitra ity isika, fa hoe ireo fitondrana manokana mihatra
amintsika, na ireo toa zavamahagaga tonga amintsika, dia horaisina ho porofo manarnarina ny
asantsika, na ny hevitra izay aposatsika. Fa rehefa misy olona manamaivamaivana ny
Tenin'Andriamanitra, ka mampitaingina ny heviny, ny fironan'ny fony, sy ny ataony, ho e0
ambonin'ny didin'Andriamanitra, dia fantatra miaraka amin'izany fa tsy misy fahazavana ao
aminy.
Ny fankatoavana no fitsapana ny maha-mpianatra. Ny fitandremana ny didy no porofo fa
marina ny fitiavana izay lazaintsika fa ananantsika. Raha mamono ny fahotana ao am-po ny
fampianarana izay ekentsika, sy manadio ny fanahy ho afaka amin 'ny fahalotoana, ary mitondra

vokatry ny fahamasinana, dia azontsika fantarina fa fahamarinana avy amin 'Andriamanitra izy.
Raha ny fanaovan-tsoa, ny fahatsaram-panahy, ny fahalemempanahy, ny fitiavana no miseho e0
arnin'ny fiainantsika; raha ny fifaliana hanao ny marina no ao am-pontsika; raha i Kristy no
asandratsika fa tsy ny tenantsika, dia mahazo matoky isika fa anisan'ny karazan'ny tsara ny
finoantsika. «Ary izao no ahafantarantsikafa mahalala Azy isika, dia ny fitandremana ny
didiny»- 1 Jao. 2:3.
(...) Tsy nianjera izy, satria efa naorina teo ambonin vatolampy» - Mat. 7:25.
Voatsindrona tam-pony ny olona noho ny tenin'i Kristy. Nanintona azy irco ny fahatsarana
avy any an-danitra nananan' ny foto-kevitry ny fahamarinana; ary nipaka tao am-pony ny
farnpitandremana miezinezina nataon'i Kristy satria feon'llay Andriamanitra mikatsaka ny fo.
Nahatratra ny fototr'ireo hevitra sy finoana nahazatra azy ireo hatrizay ny teniny; nitaky ny
fiovan'ny fahazarany sy ny fomba fisainany ary ny fanaony rehetra ny fankatoavana ny
fampianarany. Nitarika fifandonana teo amin'izy ireo sy ireo mpampianatra ara-pivavahana teo
aminy izany; satria nitaky ny fandavana ny rafitra manontolo izay nianteheran'ireo raby izany.
Noho izany, na dia nanaiky ny teniny aza ny fon'ny olona, dia vitsy ireo vonona ny hanaiky azy
ireo ho mpitarika teo amin'ny fiainany.
Fanoharana izay mampiseho mazava tsar-a ny hanatanterahana ny teny izay nolazainy no
nentin'i Jesôsy namarana ny fampianarany teo an-tendrombohitra. Tarnin'ireo vahoaka nifanety
teo arnin'ny Mpamonjy, dia nisy maro no mponina teo amoron'ny Ranomasina Galilia. Koa raha
nipetraka teo amin'ny havoana izy ireo, sy nihaino ny tenin'i Kristy, dia nahita lohasaha sy hady
izay nidinan'ny rano avy eny an-tendrombohitra ho any arnin'ny ranornasina. Amin'ny andro
mafana, dia saika tsy misy hita mihitsy ireny sakeli-drano ireny, fa ny sisa eny dia tatatra maina
sy feno vovoka. Fa rehefa mifofofofo eny amin'ny havoana kosa ny tafio-drivotry ny ririnina, dia
tonga rnahery ny rano, misafoaka ny riaka, manenika ny lohasaha, ary mipaoka ny zavatra
rehetra arnin'izany rano manafotra sy tsy azo tohaina izany. Koa mandrakariva, ireo trano
naorin'ny tambanivohitra ery amin'ny tany lemaka be ahitra, izay toa ohatra ny tsy mety ho tratry ny loza,
no voafaoka koa. Fa ery ambony ery kosa, ery antampon'ny havoana, dia misy trano izay naorina
teo ambonin'ny vatolampy. Teo amin'ny toerana sasany amin'izany faritany izany dia misy trano
vita manontolo tamin'ny vato, ary maro tarnin'ireny no naharitra ny ranonoram-baratra nandritra
ny arivo taona. Tarnin'ny asa mafy sy fahasahiranana no nanorenana an'ireny tra.no ireny. T sy
mora ny miakatra eny, ary ny fonenana eny dia tsy mahatarnana toy ny eny amin'ny tany lemaka
be ahitra. Nefa niorina teo ambonin'ny vatolampy ireny trano ireny; ka vizana foana ny rivotra,
sy ny riaka ary ny tafiodrivotra nidona teo arniny.
Izay mandray ny teny nolazaiko taminareo, hoy i Jesôsy, ka manao izany ho fototry ny
toetrany sy ny fiainany, dia tahaka ny olona nanorina ny tranony teo ambonin'ny vatolampy.
Zato taona maro taloha no era nanoratan'ny mpaminany Isaià hoe: «Ny tenin'Andriarnanitsika
dia haharitra mandrakizay» - Isa. 40:8; ary i Peter-a taty aoriana clan 'ny toriteny teo an-
tendrombohitra, raha nampiasa io tenin'i Isaià io dia nanampy hoe: «Ary izany no tenin 'ny
Filazantsara izay notorina tarn.inareo» - 1 Pet. 1•.25. Ny Tenin 'Andriamanitra ihany no hany
zavatra maharitra fantatra eto amin'ity tanintsika ity. Izy no fanorenana azo antoka. "Ny lanitra
sy ny tany ho levona», hoy i Jehôvah, erfa ny teniko tsy mba ho levona» - Mat. 24:35.
Ny foto-kevitra lehiben'ny lalàna, ny tena toetran 'Andriamanitra, dia voafono ao amin 'ireo
tenin'i Kristy teo an-tendrornbohitra. Na iza na iza manorina eo ambonin'ireo, dia manor-ina eo
ambonin'i Kristy nay Vatolarnpy Fahagola. Raha mandray ny Teny isika, dia mandray an 'i
Kristy. Ary izay mandray ny Teniny toy izany ihany no manorina eo amboniny. "Fa tsy misy
mahay fanorenana hafa afa-tsy izay natao, dia Jesosy Kristy» - 1 Kör. 3:1 1. «Tsy misy anarana
hafa ambanin'ny lanitra nomena ny olona izay hahazoantsika famonjena» - Asa. 4:12. I Kristy,

ny Teny, ny fanambarana an'Andriamanitra, ny farnpisehoana ny toetrany, ny lalàny, ny
fitiavany, ny fiainany, no hany fanorenana izay hahazoantsika manorina toetra haharitra.
Manorina eo amin'i Kristy isika amin'ny fankatoavana ny Teniny. Tsy izay faly fotsiny
amin'ny fahamarinana, no marina fa izay manatanteraka ny fahamarinana. T sy ny
faharavoravoarnpanahy tsy akory no fahamasinana, fa ny fametrahana ny zavatra rehetra kosa ho
eo arnin'Andriamanitra, sy ny fanaovana ny sitrapon'ny Raintsika Izy any an-danitra. Raha
nitoby•teo amin'ny sisin'ny tany fikasana ny zanak'i Isiraely, dia tsy ampy ho azy ny fahalalana
fotsiny dia tsy hahatonga azy hanana ny tanimboaloboka sy ny sahan'öliva ao amin'ilay tany soa.
Ny hany hahatonga an 'izany ho azy tokoa, dia ny maka ny tany, ny manao izay rehetra ilaina, ny
manana finoana velona an'Andriamanitra amin'ny fan draisana ny teny fikasany ho an 'ny tena;
ary izany no ataony raha mankatò ireo baiko nomeny izy ireo.
Ny fivavahana dia fanatanterahana ny tenin'i Kristy: tsy fanatanterahana mba hahazoana
soa arnin'Andriamanitra tsy akory, fa satria kosa, na dia eo am-panornpoana toy izany aza, dia
efa nandray ny fanomezana isika, dia ny fitiavany. Ny anankinan'i Kristy ny famonjena ny olona,
dia tsy arnin'ny fisehoana ho mpanaraka fotsiny tsy akory, fa amin'ny finoana izay mitranga eo
amin'ny asan'ny fahamarinana. Ny manao, fa tsy ny miteny fotsiny no antenaina amin'ny
mpanaraka an 'i Kristy. Eo arnin'ny asa no voaorina ny toerantsika. «Fa izay tarihin'ny
Fanahin'Andriamanitra no zanak'Anariamanitra» - ROrn. 8:14. Tsy izay voatsindron'ny Fanahy,
tsy izay manaiky indraindray an 'izany hery izany, no zanak'Andriamanitra, fa izay tarihin'ny
Fanahy.
Irinao va ny ho tonga mpanaraka an 'i Kristy, nefa tsy hitanao izay hanombohana an'izany?
Ao amin'ny maizina ve ianao, ary tsy fantatrao izay hahitana ny mazava? Araho izay manazava
anao. Atodiho ny fonao hankatö izay fantatrao ao amin'ny Tenin' Andriamanitra. Ny herin'ny tena ainy,
dia mitoetra ao arnin'izany Teniny izany. Raha vao raisinao amin'ny finoana ny Teny, dia hanome her-y
anao hankatö izy. Raha vao tandrernanao ny fahazavana izay anananao, dia hisy fahazavana
lehibe kokoa ho tonga arninao. Manorina eo ambonin'ny Tenin'Andriarnanitra ianao amin'izany,
ary ny toetrao dia ho voaorina araka ny toetr'i Kristy.
I Kristy, Ilay fanorenana, no vatovelona; zaraina amin'izay rehetra miorina eo arniny ny
fiainany. "Ka dia atsangana koa hianareo tahaka ny vato velona ho trano fanahy» - 1 Pet. 2:5.
«lrafetan'ny rafitra rehetra, mitombo tsara ho tempoly masina ao amin'ny Tompo» - Efes. 2:21.
Ireo vato dia tonga iray arnin'ny fanorenana, satria aina iray no mitoetra ao arninlizy rehetra.
Izany trano izany dia tsy azon'ny tafio-drivotra azera; satria:
«lzay iray aina amin'Andriamanitra,
Miara-mandresy ny zavatra rehetra Aminy.»
Fa izay rehetra naorina teo ambonin'ny fanorenana hafa noho ny Tenin'Andriamanitra
kosa, dia hianjera. Izay manao toy ireo Jiosy tamin'ny andron'i Kristy, ka manorina eo ambon'ny
fisainana sy ny hevitr'olombelona, eo arnbon'ny fanao sy ny fomba avy arnin'olombelona, na eo
ambonin'ny asa izay azony atao eo ivelan'ny fahasoavan'i Kristy, dia manorina ny tranon'ny
toepanahiny eo ambon'ny fasika mandrevo. Ny tafio-drivotra maherin 'ny fakam-panahy, dia
hipaoka an'ilay fanorenana fasika, ary ny tranony dia hilaozana toy ny sambo vaky ery
amoron'ny ranomasin'ny andro sy ny taona.
«Dia izao no lazain'i Jehovah: Ny fitsarana no ataoko ho fitsipika, ary nyfahamarinana ho
pilao; hopaohin'ny havandra ny lainga fiarovana, ary hindaosin'ny rano ny fierena» - Isa. 28: 16,
17.
Nefa ankehitriny ny famindrampo dia rnbola mitalaho amin'ny mpanota ihany. «Raha
velona koa aho, hoy Jehovah Tompo, dia tsy sitrako ny hahafatesan'ny ratsy fanahy, fa ny
hialan'ny ratsu fanahy amin 'ny làlany, mba ho vetona izy. Mialà, mialà amin 'ny làlan-
dratsinareo, fa nahoana moa no te-ho faty hianareo?» - Ezek. 33: 11. Ny feo izay miteny arnin'ny
mpanota ankehitriny, dia feon'llay niantso tamin'ny fo feno horohoro, raha nibanjina an 'ilay
tanàna malalany Izy: «Ry Jerosalema, ry Jerosalema, izay mamono ny mpaminany sy mitora-
bato izay nirahina any aminao, impiry Aho no te hanangona ny zanakao tahaka ny fanomban 'ny
ankoho ny zanany ao ambanin'ny elany, fa tsy mety hianareo! Indro, avela ho anareo ny
tranonareo!» - Lio. 13:34,35. Tao Jerosalema dia tazan'i Jesösy ny tandindon'izao tontolo izao
izay handà sy hanao tsinontsinona ny fahasoavany. Mitomany Izy, ö ry fo maditra, noho ny
aminao! Na dia efa latsaka teo antendrombohitra aza ny ranomason'i Jesôsy, dia rnbola nahazo
nibebaka ihany Jerosalema, ary afaka hisoroka ny loza hihatra aminy, fa mbola niandry kelikely
ho raisina ny Fanomezan'ny lanitra. Dia toy izany, ö ry fo! no mbola itenenan'i Kristy arninao
amim-pitiavana: andro efa mitsangana e0 am-baravarana Aho, ka mandòndòna; raha misy
mihaino ny feoko ka mamoha ny varavarana, dia hiditra ao aminy Aho ka hiara-misakafo aminy,
ary izy amiko» - Apôk. 3:20. «lndro, ankehitriny no andro fankasitrahana; indro, ankehitriny no
andro famonjena» - 2 Kör. 6:2.
lanao izay mametraka ny fanantenanao e0 amin'ny tenanao, dia manorina e0 ambonin'ny
fasika. Nefa tsy mbola tratra aoriana loatra izao hialana arnin'izany Ioza efa antomotra izany.
Alohan'ny hitrangan'ny tafio-drivotra, mandosira ho e0 axnin'ny tena fanorenana. «lzao no
lazain'i Jehovah Tompo: Indro, Izaho efa nametraka vato ao Ziona, dia vato voazaha toetra, vato
tsara izay fehizoro voaorina ho fanorenana mafy, ka tsy ho taitra izay mino» Isa. 28:16. «Mijere
Ahy, dia ho voavonjy hianareo, ry vazan-tany rehetra! fa Izaho no Anariamanitra, ka tsy misy
hafa» - Isa. 45:22. "Aza matahotra hianao, fa mornba anao Aho; ary aza miherikerika foana, fa
Izaho no Andriamanitrao, mampahery anao Aho sady mamon.jy anao; eny, mitantana anao amin
'ny tànana ankavanan' ny fahamarinako Aho» - Isa. 41:10. «Tsy menatra na hangaihay
mandrakizay hianareo» - Isa. 45: 17.

FIZAHA-TAKELAKA
TENY MIALOHA ........................................................................................................................................... 3
SASIN-TENY ................................................................................................................................................... 4
TOKO VOALOHANY .................................................................................................................................... 5
TEO AN-TENDROMBOHITRA ................................................................................................................... 5
TOKO FAHAROA ............................................................................................................................................ 8
NY TENA FAHASAMBARANA .................................................................................................................... 8
«Dia nitoa-bava rzy ka nampianatra azy hoe: Sambatra ny malaheto ampanahy; fa azy ny 'ny
Zanitra» - Mat.5:2,3 .................................................................................................................................. 8
"Sambatra ny ory fa izy no hampifatina» -Mat. 5:4 .............................................................................. 9
"Sambatra ny malemy fanahy - Mat.5:5 ............................................................................................ 11
«Sambatra ny miantra; fa izy no hiantrana» - Mat. 5:7...................................................................... 15
«Sambatra ny madio am-po; fa izy no hahita an 'Andriamanitra» - Mat. 5:8 ................................. 16
«Sambatra ny mpampihavana; fa izy no atao hoe zanak' Andriamanitra» - Mat. 5:9. ................... 17
"Sambatra izay eniehina noho ny fahamarinana; fa azy ny farvakan'ny lanitra» - Mat. 5:10 ....... 18
«Sambatra hianareo raha haratsian'ny otona - Mat. 5:11 ........................................................ 19
«Hianareo no fanasin'ny tany - Mat. 5:13. ......................................................................................... 21
"Hianareo no fahazavan 'izao tontoZo izao - Mat. 5:14 ...................................................................... 22
TOKO FAHATELO ...................................................................................................................................... 25
NY MAI-IA-ARA-PANAHY NY LALANA ............................................................................................... 25
Tsy tonga aho handrava fa hanatanteraka" - Mat. 5:17. .................................................................... 25
«Na zovy na zovy no mamaha ny anankiray amin 'ireo didy madinika indrindra ireo ka
mampianatra ny otona toy izany, dia hatao hoe kety indrindra amin 'ny fanjakan'ny Zanitra
izy» - Mat. 5:19. ....................................................................................................................................... 28
«Raha tsy mihoatra noho ny an 'ny mpanora-datàn sy ny Far-iseo ny fahamarinanareo, dia tsy
hiditra amin'ny fanJakan'ny Zanitra mihitsy hianareo» - Mat. 5:20. ............................................... 28
77
zay rehetra tezitra foana amin'ny rahalahiny dia miendrika hohelohina amin'ny fitsarana -
Mat. 5:22. ................................................................................................................................................. 29
Ataovy izay hihavananao amin'ny rahalahinao - Mat. 5:24. .................................................... 30
“lzay rehetra mijery vehivavy hila azy dia efa niJangaJanga taminy tam-pony sahady» - Mat.
5:28............................................................................................................................................................ 31
Raha ny tànanao ankavanana no manqfintohina anao, dia tapaho izy, ka ario ho afaka aminao»
- Mat. 5:30. ............................................................................................................................................... 32
Mahazo misaotra ny vadiny va ny Lehilahy? ............................................................. - Mat. 19:3. 33
Aza mianiana akory Mat. 5:34 ............................................................................................... 34
"Aza manohitra izay rnanisy ratsy anao; fa na zovy na zovy no mamely tahamaina ny
takoZakao ankavanana, atoZory azy koa ny anankiray» - Mat. 5:39. .............................................. 36
(...) Tiava ny fahavalonareo - Mat. 5:44 ...................................................................................... 38
«Koa amin 'izany aoka ho tanteraka hianareo toy ny fahatanterahan'ny Rainareo Izay any an-
danitra» - Mat. 5:48. ............................................................................................................................... 39
TOKO FAHEFATRA ................................................................................................................................... 41
IZAŸ SAINA TOKONY HANETSIKA ANTSIKAAMIN'NY FANOMPOAM-PIVAVAHANA ........ 41
Tandremo mba tsy hanao ny asan'ny fahamarinanareo eo imason'ny olona hahitany izany -
Mat. 6:1. ................................................................................................................................................... 41
«Ary raha mivavaka hianareo, aza mba ho tahaka ny mpihatsaravelatsihy Mat. 6:5. .................... 43
"Ary raha mivavaka hianareo, aza mba manao teny maro foana tahaka ny Jentilisa -
Mat. 6:7. ................................................................................................................................................... 44
«Ary raha mifady hanina hianareo, a.za mety ho tahaka ny mpihatsaraveZatsihy - Mat.
6:16............................................................................................................................................................ 44
"Aza mihary harena ho anareo ety an-tany - Mat. 6:19. ........................................................... 45
(...) Raha tsara ny masonao, dia hazava avokoa ny tenanao rehetra - Mat. 6:22. ................... 46
«Tsy misy otona mahay manompo tompo roa - Mat. 6:24. ................................................................ 48
(...) Aza manahy - Mat. 6:25. ........................................................................................................ 49
"Katsaho aloha ny fanjakany - Mat. 6:33........................................................................................... 50
(...) Aza manahy ny amin'ny ampitso hianareo Ampy ho an 'ny andro ny ratsy miseho ao
aminy» - Mat. 6:34. ................................................................................................................................. 51
78
TOKO FAHADIMY ...................................................................................................................................... 53
NY VAVAKA NAMPIANARIN'NŸ TOMPO ........................................................................................... 53
"Koa amin '{zany mivavaha toy izao hianareo - Mat. 6:9. ........................................................ 53
"Raha mivavaka hianareo, dia ataovy hoe: Ray ö! - Lio. 11:2................................................. 54
Hohamasinina ante ny anaranao» - Mat. 6:9. .................................................................................... 55
«HO tonga anie ny fanjakanao - Mat. 6:10........................................................................................ 56
Hatao anie ny sitraponao ety an-tany tahaka ny any an-danitra» - Mat. 6:10. ...................... 56
«Omeo anay anio izay hanina sahaza ho anay» - Mat. 6:11. ............................................................... 57
«Ary marnetà ny hetokay; fa izahay koa mameZa izay rehetra meZoka aminay - Lio.
11:4............................................................................................................................................................ 58
«Ary aza mitondra anay ho amin'ny fakam-panahy, fa manafaha anay arnin'ny ratsy» - Mat.
6:13............................................................................................................................................................ 60
«Fa Anao ny fanJakana sy ny hery ary ny voninahitra - Mat. 6:13................................................. 61
TOKO FAHAENINA .................................................................................................................................... 63
TSY MITSARA FA MANAO ....................................................................................................................... 63
“ Aza mitsara mba tsy ho tsaraina hianareo” Matio 7:1 .................................................................... 63
«Ary nahoana hianao no muery ny sornbin-kazo eo arnin'ny mason 'ny rahalahinao -

Mat. 7:3..................................................................................................................................................... 64
"Aza omena ny alika izay masina - Mat. 7:6.............................................................................. 66
"Mangataha, dia homena hianareo; mitadiava, dia hahita hianareo; dòndòny, dia hovohana
hianareo» - Mat. 7:7. ............................................................................................................................... 66
«Koa amin’izany inona na {nona tianareo hataon'ny olona aminareo, dia mba ataovy arniny
kosa tahaka izany - Mat. 7:12. ............................................................................................................... 68
«Fa ety ny vavahady; ary tery ny ZàZana izay mankany amin'ny fiainana - Mat. 7:14. ...... 69
"Miseseha hiditra amin’ny varavarana ety hianareo - Lioka . 13:24. ................................... 71
«Mitandrema hianareo, fandrao ho voafitaky rty mpaminany sandoka - Mat. 7:15. ............ 73
(...) Tsy nianjera izy, satria efa naorina teo ambonin vatolampy» - Mat. 7:25. ................................ 74
79

SAMBATRA

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

SAMBATRA

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

BOKY SAMBATRA

Toy izao ny PLANINA araka ny fandaminana

1-Herinandro : 28 JONA - 04 JOLAY 2020 : TOKO 01

2-Herinandro : 05 JOLAY - 11 JOLAY 2020 :TOKO02

3-Herinandro :12 JOLAY -18 JOLAY 2020 : TOKO 02

4-Herinandro :19 JOLAY -25 JOLAY 2020 : TOKO 03

5-Herinandro :26 JOLAY -01 AOGO 2020: TOKO 03

6-Herinandro: 02 AOGO-08 AOGO 2020: TOKO 04

7-Herinandro: 09 AOGO- 15 AOGO 2020: TOKO 05

8-Herinandro: 16 AOGO- 23 AOGO 2020: TOKO 06

9-Herinandro :23 AOGOSITRA 2020 : TOKO 06

SAMBATRA Pejy faha 2 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

An'aliny maro amin'ity boky mitondra ny lohateny hoe

Tamin'ireo boky natonta teo aloha, noho ny fiezahana hanatratra

Enga anie ny lesona avy amin'ny fampianaran'ny tompo izay atolotra

SAMBATRA Pejy faha 3 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

.Sambatra», hoy i Kristy. Fiarahabana izany — Tsy ho an'ny mino ihany, fa ho an

Tian'i Kristy hampahalalaina antsika marimarina ny amin'izay toetra

Tsy nanenenan'i Kristy velilvely ny namoronany ny olombelona, na dia tsinjony

Tohan'aina ho an'ny mpanota mandritra ny andro iainany ny «toritenin'i Kristy teo

SAMBATRA Pejy faha 4 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Andeha ange isika hiara-mipetraka amin'ny mpianatra eo antendrombohitra mba hitsapa ny

Hafa mihitsy ny nanampoiza_n 'ny sarambabem-bahoaka ny fomba fiasan'izany atao hoe

SAMBATRA Pejy faha 5 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

SAMBATRA Pejy faha 7 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

«Dia nitoa-bava rzy ka nampianatra azy hoe: Sambatra ny malaheto ampanahy; fa

Zava-baovao sy hafahafa izay nahatalanjona azy ireo [Fariseo SY mpanora-dalàna] loatra

SAMBATRA Pejy faha 8 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

"Sambatra ny ory fa izy no hampifatina» -Mat. 5:4

"Sambatra ny malemy fanahy - Mat.5:5

SAMBATRA Pejy faha 12 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

SAMBATRA Pejy faha 14 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

«Sambatra ny madio am-po; fa izy no hahita an 'Andriamanitra» - Mat. 5:8

SAMBATRA Pejy faha 16 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

«Sambatra ny mpampihavana; fa izy no atao hoe zanak' Andriamanitra» - Mat. 5:9.

Tsy nampanantena voninahitry ny nofo sy haren'ny tany, na fiainana tsy voakasim-

SAMBATRA Pejy faha 18 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

«Sambatra hianareo raha haratsian'ny otona - Mat. 5:11

SAMBATRA Pejy faha 19 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

«Hianareo no fanasin'ny tany - Mat. 5:13.

"Hianareo no fahazavan 'izao tontoZo izao - Mat. 5:14

Raha nitoriteny Kristy dia nokendreny mandrakariva ny hahavelombelona ny farnpianarany;

SAMBATRA Pejy faha 24 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Tsy tonga aho handrava fa hanatanteraka" - Mat. 5:17.

I Kristy, Ilay iray amin'Andriamanitra, no teo an-tendrombohitra Sinay fahizay raha

SAMBATRA Pejy faha 27 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Tsy i Kristy ihany no nampangain'ny Fariseo sy ny mpanoradalàna ho ratsy fa ny

SAMBATRA Pejy faha 28 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Ataovy izay hihavananao amin'ny rahalahinao - Mat. 5:24.

SAMBATRA Pejy faha 30 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Ny Jiosy dia nirehareha ny amin'ny hamasinan'ny fitondrantenany, ary naharikoriko

SAMBATRA Pejy faha 31 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

SAMBATRA Pejy faha 32 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Mahazo misaotra ny vadiny va ny Lehilahy? - Mat. 19:3.

Aza mianiana akory Mat. 5:34

Mazâna ny Jiosy no tezitra tamin'ny fifampikasohany tamin'ny miaramila römanina.

(...) Tiava ny fahavalonareo - Mat. 5:44

SAMBATRA Pejy faha 38 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

SAMBATRA Pejy faha 39 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

SAMBATRA Pejy faha 40 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

IZAŸ SAINA TOKONY HANETSIKA ANTSIKAAMIN'NY

Tandremo mba tsy hanao ny asan'ny fahamarinanareo eo imason'ny olona hahitany

SAMBATRA Pejy faha 41 FIANGONANA ADVANTISTA SAHAMELOKA

Heverin'ny jentilisa fa manana fahamendrehana ny fivavahany ka hahazoany famelan-