Sa isang library…
B: Umiibig ka na nga (natatawa) Wala akong tutol. Alam kong
S1: Oy tapos niyo na ba alamin yung mga mito sa lugar niyo?
S2: Hindi pa nga eh, kunin nyo nga yung libro pa dun
S3: Ang taas! Di ko abot eh
S4: Ako na nga (inabot)
Nalaglag ang libro
S5: Eh? Ano ba toh?
Dahan-dahan binuksan
(bg.song 1)
N: Nang buksan ng mga bata ang libro ay tila sobrang liwanag at
naka-idlip sila. Sa kanilang panaginip, iba ang kanilang tauhan o
pagkatao, para bang ibang tao ang nasa loob ng kanilang katawan.
Ang kwentong kanilang nasilayan sa panaginip ay ang mito na Ang
higanteng si Busol. Nagsimula ito sa paniniwalang,
Kung gabing tahimik at maliwanag ang buwan, maririnig na
pumapailanlang sa kabundukan ang mahinhing halakhak ng isang
dalaga. Waring nagsasayaw ang dalaga sa liwanag ng buwan.
Kaygandang pakinggan ang kanyang halakhak. Parang musika sa
saliw ng huni ng kabundukan.
(bgsong 2)
Ngunit pagsapit ng tag-ulan, nawawala ang halakhak. Sa pagitan ng
kulog at kidlat, mangingibabaw ang wari’y nagluliksang buntung-
hininga.
Pagkatapos, ang pagguho ng lupa, sa lugar na kinariringgan ng
halakhak ng isang dalaga. Sinasabi ng matatandang Ibaloy na ang
pangguho ng lupa ay gawa ni Busol, ang higanteng nagbabantay sa
Kennon Road.
(bgsong 3)
Dati, ang lugar na ngayo’y tinatawag na Baguio ay malinis na
kabundukang hindi halos nararating ng tao. Sa ibaba ng kabundukang
ito isinilang at lumaki si Daniway. Kayganda ni Daniway. Tulad ng
ibang dalagang Ibaloy, parang walang anuman sa kanya ang
magsunong ng mga palayok habang naglalakad sa makikitid na
landas sa mga gilid ng bundok. Munti pang bata’y kinagigiliwan na
siya ng higanteng si Busol sapagkat masayahin si Daniway. Ang
halakhak niya’y pumupuno sa kabundukan.
D: Kamusta ka na Busol? 
B: Ayos naman.
D: Laro tayo!
B: Sige
Masaya ang higante kapag kalaro si Daniway. Isang karaniwang
tanawin para sa mga Ibaloy ang higante na pasan sa balikat ang bata
pang si Daniway.
Nang magdalaga si Daniway,
B: Daniway! Para sa iyo!
D: Maraming salamat!
lagi itong hinahandugan ng higante ng mababangong bulaklak na
galing pa sa matatarik na bundok. Ngayo’y hindi na pinapasan ng
higante si Daniway. Ngunit matiyaga niya itong binabantayan habang
namamasyal sa kabundukan.
(Nakasilip si B)
=Sasayaw si D habang naghuhum sa moonlight
MAsigla itong umaawit habang pasayaw-sayaw. Lalo na kung
maliwanag ang buwan.
Lalong naging makulay ang daigdig ni Daniway nang makilala niya
ang binatang si Laongan. Isang araw, habang nag-uusap sila ni
Busol…
D: Anong masasabi mo kay Laongan
B: Mabuting bata
D: Iyon lang?
liligaya ka sa piling niya
Ilang araw ang nakalipas..
L: Daniway, mahal kita at kaya kong ibigay ang lahat para
makapiling ka.. payag ka bang ako ang makita mo mula sa paggising
hanggang sa iyong pagtulog?
D: oo Laongan! Oo!
Nakatakda ang kasal nina Daniway at Laongan nang biglang
dumating ang mga Amerikano na may kasamang mga
manggagawang Hapones. Magtatayo sila ng lungsod sa tuktok ng
bundok upang maging bakasyunan ng mga opisyal na Amerikano na
labis na naiinitan sa Maynila. Upang maitayo ang lungsod,
kinakailangang makagawa ng matibay na daang paakyat sa bundok.
Ang Amerikanong namamahala sa paggawa ng daang ito ay si Mayor
L. W. V. Kennon. Hinangad niyang mayari agad ang daang paakyat
sa bundok sa pinakamadaling paraang naisip niya. Sa pamamagitan
ng dinamita madaling mapapatag ang gilid ng bundok upang maging
daanan ng tao at sasakyan. Mapanganib na paraan. Kaya kinumbinsi
niya ang iba…
Kennon: This is better for you and for me. It will also show the
progress of your place. We’ll start with the mountains
D: Sige po.,,.
B: Ang kabundukang ito ay para sa iyo, Daniway.. Para kay Laongan.
Para sa inyong magiging mga anak. Para sa mga Ibaloy
D: Alam ko.. Ngunit ano’ng ating magagawa?
B: Paguguhuin ko ang gilid ng bundok. Tatabunan ko ng lupa ang
mga dayuhan. Masdan mo ang paligid. Malinis ang hangin. Lunti ang
mga puno. Pagdating ng mga dayuhan, parurumihin nila ang hangin,
papatayin ang mga puno. Mahahawa ang mga Ibaloy sa masama
nilang gawain. At pababahain nila ang dugo ng mga taong-bundok.
Kailangang diligin ng dugo ang ginagawang daan upang maging
matibay
D: Naroon sa ginagawang daan ang aking ama, ang aking kapatid. Si
Laongan (takbo)
Pupuntahan niya si Laongan. Ayaw niyang mapahamak si Laongan.
Baka masabugan ng dinamita si Laongan. Malayo pa si Daniway ay
narinig na niya ang nakabibinging putok, ang pagyanig ng lupa, ang
pagtilapon ng kung anu-anong mga bagay. (bg song 4)
L: Daniway…
(bgsong5)
Hindi na niya halos marinig ang huling pagsabog ng dinamita. Ang
tanging naririnig niya nang sandaling iyon ay ang tinig ni Laongan na
tumatawag sa kanya. Hindi na niya naramdaman ang hapdi ng mga
sugat sapagkat kapiling niya ang lalaking minamahal.
Ngayon, sino ang hindi maaakit pagmasdan ang kahanga-hangang
daang sagisag paakyat at pababa sa Lungsod ng Baguio? Parang ahas
itong kikiwal-kiwal paakyat sa lungsod sa tuktok ng bundok, isang
tunay na kababalaghan ng siyensiya. Si Daniway at Laongan ay ilan
lamang sa maraming katutubong tagabundok na nagbuwis ng buhay
upang mayari ang daang patungo sa lungsod ng pino.
. Ngunit kung gabing maliwanag ang buwan, patuloy pa ring naririnig
ang mahinhing halakhak ni Daniway habang namamasyal ito sa pook
na iyong dati’y kanyang-kanya lamang. At si Busol. Gaya ng dati,
matiyaga nitong binabantayan si Daniway habang namamasyal,
habang nagsasayaw sa liwanag ng buwan. Ngunit kung umuulan,
nagagalit si Busol. Pinaguguho niya ang lupa upang itaboy ang mga
nagpaparumi sa hangin, ang mga pumapatay sa mga puno. Ngunit
anumang pagguho ng lupa ay hindi pa rin masisira ang Kennon Road
sapagkat dinilig ito ng dugo nina Daniway at Laongan at ng libu-
libong iba pang katutubong tagabundok
Nagising ang mga bata .
Lahat: At iyon ang kwento ng Higanteng Si Busol