A BARCELONA DE “MARINA”

CARLOS RUIZ ZAFÓN –Barcelona, 1964- CLUB DE LECTURA

“Laretas”
Carlos Ruiz Zafón é un dos autores máis recoñe- IES POETA AÑÓN
cidos da literatura internacional dos nosos días e
o escritor español máis lido en todo o mundo
despois de Cervantes.
 As súas obras foron traducidas a máis de cin-
cuenta idiomas. En 1993 dáse a coñecer con
El Príncipe de la Niebla, que forma, con EL
Palacio de la Medianoche e Las Luces de Sep-
tiembre, a Triloxía da Néboa.
 En 1998 chega Marina.
 En 2001 publica La Sombra del Viento, a
primeira novela da saga do Cemiterio dos
Libros Esquecidos, que inclúe El Juego del
Ángel, El Prisionero del Cielo e El Laberinto de
los Espíritus , un universo literario que se con-
verteu nun dos grandes fenómenos das letras
contemporáneas nos cinco continentes.

MARINA
(De arriba a abaixo, de esda. a dereita): Colexio Sant Ignasi
(internado), Paseo de Bonanova, Cemiterio de Sarriá, Pra-
za de Sarriá, As Ramblas, O deserto de Sarriá, Hospital de
Sant Pau e a Estación de Francia. Carlos Ruiz Zafón
Club lectura
-1999-
IES POETA AÑÓN-OUTES-
Fontes consultadas´:
• http://www.carlosruizzafon.com/ 17 febreiro 2020
• https://paralajes1.blogspot.com/2015/09/envueltos
-en-la-bruma-marina-carlos.html
 ARGUMENTO
Esta novela narra dúas historias paralelas. A principal é a
historia de Marina e Óscar, enternecedora e emotiva, ten o
seu maior peso ao principio e ao final da obra. Coñecer á
misteriosa Marina cámbialle a vida para sempre a Óscar Drai
no plano sentimental. Logo, a novela céntrase na enigmática
vida e empresa de Mijail Kolvenik, un xenio na creación de
artigos de ortopedia e próteses médicas, que motivado pola
tolemia de superar á morte e os erros das deformacións hu-
manas termina converténdose nunha besta. Angustiado por
unha dexeneración xenética que o deforma e atrofia, Kolvenik
reconstrúe o seu corpo antes que a enfermidade lle consuma
por completo, converténdose finalmente en “un engendro…
que hedía a carroña putrefacta con la que se conconstruyó”.
Usando esencia da Teufel –a bolboreta negra que habita nos
sumidoiros- desenvolve un soro que lle permite unha última
vitoria, sobrevivir á morte, pero xa é tarde. Trinta anos des-
pois da súa morte oficial, Mijail Kolvenik volve do seu tránsito
en busca do soro que ha de mantelo vivo. Resucitou como a
bolboreta negra dos sumidoiros, “que al morir lo hace con el
cuerpo de una de sus larvas a la que devora”, desde entón
estivo alimentándose da súa filla María Shelley, refacéndose
de novo cos pedazos doutros corpos, adquirindo forza, crean-
do a outras bestas como el.
Un deslumbrante Tucker de los
años 50 color vino y de llantas
cromadas dormía en el interior
de aquella caverna (p.78)
PERSONAXES
OSCAR DRAI: adolescente protagonista de 15 anos
MARINA BLAU: protagonista xunto con Oscar. Filla de German Blau
MIJAIL KOVELNIK: home experto na creación de artículos de ortopedia
EVA IRINOVA: cantante rusa da que se namora Kovelnik
GERMAN BLAU: Pai de Marina. Pintor excepcional. De familia con cartos
JOAN SHELLEY: Médico de Kovelnik e pai adoptivo de María Shelley
LUIS CLARET: Chófer e amigo de Kovelnik
BENJAMIN SENTIS. Fillo do fundador da Velo Granell e máximo accionista
MARÍA SHELLEY: Muller fráxil de trinta e pico anos e filla adoptiva de Joan S.
SIMBOLISMO DA “MARIPOSA NEGRA” PARA O DEBATE
No libro, a palabra “ teufel” (“demo” en alemán) é o nome
que recibe a bolboreta negra, elemento simbólico do libro.
Nalgunhas culturas, a bolboreta negra en símbolo de mala ¿Lo reconoces?-pregunté , señalando la figura
sorte ( México). No libro explican que ten un ciclo vital de 14 de un dragón que decoraba la fachada del
días, como a maioría de bolboretas, pero que cando vai mo- edificio al otro lado de la habitación desde
rrer entérrase xunto a unha larva propia, da que se alimenta donde había sido tomada la fotografía (p.97)
e despois de tres días rexorde. É o símbolo de Kolvenik polo
significado de resucitar e vencer á morte, loita continua do
personaxe desde que a malformación xenética matou o seu
irmán e el soubo que tarde ou cedo o mataría a el mesmo. Ao
 Oscar, Marina, Germán, Kovalski... Cal destes protago-
final, el tamén pretenderá alimentarse da súa cría para rexur-
dir da morte. Esta bolboreta está impresa na fronte das súas nistas che inspira maior simpatía?
criaturas e dela extrae ese elixir da vida.  Que dúas épocas ou momentos históricos se entrecruzan
na novela?
 Cal dirías ti que é a temática do libro? Amorosa, fantás-
tica, suspense e intriga...?
 Dirías que hai paralelismos entre as dúas historias de
PARA REFLEXIONAR... amor do libro?
 Barcelona aparece no libro descrita como unha cidade
No se puede entender nada de la vida hasta que uno no entiende
la muerte.... p.27
medieval. Cal dos escenarios nos que se desenvolve a
De nada sirve toda la geografía , trigonometría y aritmética del historia che sorprendeu máis?
 Parécense en algo Oscar Drei e Eva Irinova?
mundo si no aprendes a pensar por ti mismo- se justificaba Mari-
na-Y en ningún colegio te enseñan eso. No está en el progra-  Lembras como os irmáns Glazunow coñecen a Eva Iri-
ma.p.59 nova e por que coidan dela?
A veces, las cosas más reales sólo suceden en la imaginación,  Que opinión che merecern os elementos “sobrenaturais”
Óscar- dijo ella-. Sólo recordamos lo que nunca sucedió.p.81 da novela?
Lo cierto es que no creernos demasiado en los adelantos de la
 Eva Irinova é agredida con ácido. Este tipo de agresións
ciencia moderna. Al fin y al cabo, ¿qué clase de ciencia es ésa,
a mulleres tamén teñen lugar na sociedade actual por
capaz de poner un hombre en la Luna pero incapaz de poner un
motivos diferentes aos da novela como poden ser...
pedazo de pan en la mesa de cada ser humano?" (Germán a
 Na historia da literatura hai exemplos de protagonistas
Óscar p. 35)
con deformidades físicas. Lembras algún?
Tras a recaída de Marina e o seu ingreso na UVI, Óscar vai ao
 Se fose posible que, nun futuro, grazas aos máis sofisti-
encontro do doctor Shelley en busca do suero de Kolveník. Ós-
cados e inimaxinables descubrimentos, lográsemos a
car confesa que "me sorprendió a mí mismo comprobar que, sí
cura de todas as enfermidades....que sucedería?
de mí hubiese dependido , en aquel mismo instante hubiese to-
 Pensas que o autor do libro deixa algunha mensaxe po-
mado el mismo camino de Kolveník". El doctor Shelley le respon-
sitiva fronte á vida?
de: "El territorio de los seres humanos es la vida. La muerte no
nos pertenece". P.234