dharma education in the sense of that Buddhism we study to go to for

seek the way is free from suffering for the peacefulness is the important
point will study about story a picture about story the noun about story
the mind about story the sixteen mind no matter as a result for the
extrication from is distressful only then act in the right way not otherly
these thing is if we understand to ( lose/go dead ) that it is will the mind
accordingly it when it still stay to like this to is normal its if it has moved
suddenly is the body already it is will born is glad is the body it is will
born unhappy to is the body it will want to go to that go to this is the body
if we unknow to equal the body as a result chase ( after ) it goes to happen
eyes it when when is the mind moves ? Be suppose the body then, you
then considers.
the body be its mind moves there when it moves to go out is the
uncertainty every cage the soulless
when wellinformed , know actually of the mind or the sixteen mind is
these mind be not we these thing has only of abandon all should not enter
( hold, seize ) go to determine the whole bunch mind our be like the
buffalo the temper is rice wellinformed be like an owner the buffalo will
must eat the rice the rice is of at the buffalo will eat our time goes to feed
the buffalo do ? liberate it goes to but we try to see it (stay) doing that
action if it walks to go to near the rice we yell it the buffalo hears retreat
go out but we don’t to forget please if it is stubborn disobey as a result
take hammer wood whips it it will have eaten the rice or but we don’t to
go to bed sleep the daytime then if force sleep the rice is finished certainly
us the practice also when we see our mind (stay) [doing that action a
wellinformed sees owner mind ? At follow to see the mind person that
will pass from obstruction lasso.
September 20200 6 Sunday
การศึกษาธรรมะในทางพระพุทธศาสนานั้น ใจเราศึกษาไปเพื่อหาทางพ้นทุกข์
เพื่อความสงบสุ ขเป็ นจุดสำคัญจะศึกษาเรื่ องรูปเรื่ องนาม เรื่ อง(จิต)เรื่ องเจตสิ ก
ก็ตามก็เพื่อความหลุดพ้นจากทุกข์ เท่ านั้นจึงจะถูกทางมิใช่ อย่ างอื่น สิ่ งเหล่ านีถ้ ้ า
เราเข้ าใจเสี ยว่ า มันจะเป็ นจิตก็ช่างมันเถอะ เมื่อมันนิ่งอยู่อย่ างนีก้ ค็ ือเป็ นปกติ
ของมัน ถ้ าว่ ามันเคลื่อนปุ๊ บก็เป็ นสั งขารแล้ ว มันจะเกิดยินดีกเ็ ป็ นสั งขาร มันจะ
เกิดยินร้ ายก็เป็ นสั งขาร มันอยากจะไปโน่ นไปนี่กเ็ ป็ นสั งขารถ้ าเราไม่ รู้ เท่ า
สั งขาร ก็วงิ่ ตามมันไปเป็ นไปตามันเมื่อจิตเคลื่อนเมื่อใด ก็เป็ นสมมติสังขารเมื่อ
นั้น ท่ านจึงให้ พจิ ารณาสั งขารคือ จิตมันเคลื่อนไหวนั่นเอง เมื่อมันเคลื่อนออก
ไปก็เป็ นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาเมื่อผู้รู้ – รู้ ตามความเป็ นจริงของจิต หรื อเจตสิ ก
เหล่ านี้ จิตก็ไม่ ใช่ เรา สิ่ งเหล่ านีม้ ีแต่ ของทิง้ ทั้งหมด ไม่ ควรเข้ าไปยึดไปหมายมั่น
ทั้งนั้นจิต ของเราก็เหมือนควาย อารมณ์ คือ ต้ นข้ าว ผู้รู้ กเ็ หมือนเจ้ าของ ควาย
จะต้ องกินต้ นข้ าว ต้ นข้ าวเป็ นของทีค่ วายจะกิน เวลาเราไปเลีย้ งควายทำอย่ างไร
ปล่ อยมันไป แต่ เราพยายามดูมันอยู่ ถ้ ามันเดินไปใกล้ ต้นข้ าว เราก็ตวาดมัน
ควายได้ ยนิ ก็จะถอยออก แต่ เราอย่ าเผลอนะ ถ้ ามันดื้อไม่ ฟังเสี ยง ก็เอาไม้ ค้อน
ฟาดมัน มันจะได้ กนิ ต้ นข้ าวหรื อ แต่ เราอย่ าไปนอนหลับกลางวันก็แล้ วกัน ถ้ า
ขืนนอนหลับ ต้ นข้ าวหมดแน่ ๆ เราการปฏิบัติกเ็ ช่ นกัน เมื่อเราดูจิตของเราอยู่
ผู้รู้ ดูจิตเจ้ าขอผู้ใดทีต่ าม ดูจิต ผู้น้ันจักพ้นจากบ่ วงมาร