(present time)

Narrator: kasabay ng pagpihit ng orasan may isang bukod-tanging lalaki ng malayo ang tingun at tila
ba napakalalim ng iniisip, minsa’y nagging alibugha, walang ibang naging hangarin kundi ang maging
kapansin-pansin sa pamilya. Kasabay na nito ang pagtawag ng isang magandang binibini sa kanyang
anak.

Kaila: Pa, kuwentuhan mo po ulit ako….

Pa!

Wilson: (Mapapatulala sandal)

Naglalambing na naman ang anak ko, O siya, humiga ka na at kukuwentuhan na kita.

: (FLASHBACK)

: May isang mayamang pamilya na lagging nagbabangayan sa loob ng tahanan. Araw-araw ay

nagsasagutan, walang katapusang awayan at lagging suagatan ay ang damdamin at puso ng binatang
makisig. Isang araw sa kalagitnaan ng mahimbing na pagtulog ng lahat, madidinig ang pagpihit ngm
orasan na nagsasaad na hating gabi na at kasabay nito ang pagkatok sa tahanan ng pamilyang ito

*Sam opens the door*

Samantha: Nako , anak naman….

Salamat , buti at naihatid mo pa rito itong anak ko

Clarissa: Walang anuman po Tita, uwi na rin po ako

Samantha: Sige mag-ingat ka, salamat talaga.

:Anak naman, kabilinbilinan ko sayo na umuwi ka ng maaga hindi umuwi ng umaga, San ka
na naman ba nanggaling! Lagi mo na akong pinag-aalala anak.

Wilson: ma,pwede bang bukas mo nalang ako sermunan?ang sakit ng ulo ko

Sam: aba,talagang sesermunan kita !teka nga (inamoy si Wilson)

Uminom kananaman kasama ang mga barkada mo?wala ka nang ginawang matino!ayusin mo
naman ang buhay mo!lagi nalang bang ganito?
Wilson: buti nga sila may oras para sa akin eh…kayo?minsang nyo na nga lang ako mapansin puro pa
nga pagkakamali ko ang nakikita niyo.

Sam: anak..

Narrator: sa hindi inaasahang pagkakataon,hindi lubos akalain ng ina niya nang biglang mangisay ang
kaniyang panganay na anak.

Sam: Christine ,Christine anak,ang kuya mo,tulungan mo ako rito sa kaniya.

Christine: sige po ma.

Wilson: (titingin sa kanila)lagi naman…

Narrator: pagsapit ng umaga ,pinilit na gisingin ng bunsong anak ang tulog mantikang kapatid.

Christine: kuya gisin g kana,mahuhuli na tayo sa school,kailangna na natin mag-ayos,si papa

naghihintay na sa hapag kainan.

Wilson: sige…(nag suot ng polo at pumunta sa lamesa)(si Christine inasikaso si edrian)

Domeng: Ikaw na lang hinihintray sa tuwing almusal.ang kupad-kupad mo kumilos.sabi ng mama

mo,hating gabi kana raw nakauwi?ano bang napapala mo riyan sa pagsama-sama mo sa barkada
mo?kung tumulong ka na lang sa rito sa bahay sa pag-aalaga sa kuya mo o kaya ay mag-aral sa
kuwarto mo nang hindi kalang puro lakwatsa at nang magkaroon ka naman ng kuwento.

Wilson:sorry po pa

Samantha:ano tong nakita ko sa basurahan?lagi na lang akong pinapatawag sa school mo!

nakakahiya na!

Wilson:ma!mahirap talagang mag-aral at papansin kasi yung klaklase ko,kaya ayun umunit ulo ko

Domeng:ikaw talagang bata ka,sakit ka sa ulo…(tumayo)magtino ka naman(umalis)nakasalubong si

clarissa.

Clarissa:Good morning po tito!

:good morning po,best friend sabay na tayo pumunta sa school,wag ka mag-alala tita,akong
bahala sa kaniya

Samantha:uhm sige,hay nako sana ikaw na lang talaga ang anak ko (tinapik ni clarissa ang balikat ni
Wilson)(pero pinagkibt balikat lang ito ni wil)
Narrator: sa mga oras na iyon kasalukuyang naggaganap ang munting pagpupulong sa pagilan ang
punong-guro , ang guro ang kaniyang ina at ng binata sa isang silid.

Jamica: ma’am tatapatin kop o kayo,sobrang sama ng records ng anak niyo,nariyang nanuntok
siya,nangodigo,lumiban sa klase at kung ano-ano pa.

Samantha: pasensya na po,kakausapin ko siya

Jamica: sige po kasi I’m afraid that our straw might be pulled off,pagkanagkataon ay wala ay wala
kaming magagawa kundi siya

Samantha: pasensya na po talaga,ikaw talagang bata ka,sakit ka sa ulo

Narrator: pagkaraan ng ilang oras ay tumunog na ang bell ng paaralan na hudyat ng uwian.Ilang
minute lang din ay nakauwi na ang binata nsa kanilang bahay sa kaniyang eskuwelahan.Sa
pagbungad ng binata sa kanilang pinyuan au naroon ang kaniyang ama na nakaupo sa kanilang
hapag kainin na tila ba seryoso problemado at galit na galit sa mga oras na iyon tila unti-unti ng
nabubuo sa isip ng binata ang nagyayari dahil parang naging pang araw araw na gawain na nila
pagbabangayan sa loob ng tahanan at hindi lubos akalain ng binata na dahil sa dulot ng kanilang
pagaaway ay mas malala pang mangyayari

Dominador: Ano bang plano mosa buhay a!makikick ka na naman tapos namomoblema na naman
kami sayo!

Wilson: pa!malaki na ako ,hindi kona kailangan ang mga sermon mo

Domeng: ah ganon!E ikick out kita dito sa bahay nang sa ganun ay matanda ka!

Samantha: ,kumalma ka muna,mapag-uusapan pa ito

Dominador: hindi,habang kinukunsinti mo iyang anak mo,lalong humahaba ang sungay!Bakit naman
ang ibang kapatid mo hindi naman tulad mo!si masunurin at masipag mag-aral.Ikaw pang mas
makakatanda ang hindi maasahan sa pag-aalaga ang kuya mo!

Mabuti pang lumayas ka nalang ditto,bago mo pa kami mapatay sa sama ng loob

Samatha: ,wag! Anak mo parin siya.Huwag naming ganito(pinigilan ng ina)(kinuha ni domeng

ang mga gamit ni Wilson at hinagis dito)

Dominador: Lumayas ka!

Wilson: Lagi naman ako! Ako na lagging mali! Eto na,lalayas na,diba ito naman ang gusto niyto?sana
noon niyo pa ginagawa!(UMIIYAK ANG INA)
Wilson:Pero bago ako aalis kukunin ko muna ang mana na nararapat sa akin.Pagkatapos nun ay
sisiguraduhun kong ‘di niyo na ako makikita na anino ko.

Dominador:ang lakas talaga ng apog mo o sige ibibigay ko ng makita natin ang nasa likod ng
pagmamatigas at yabang mo na yan.

Narrator:Dahil sa nangyari lubos na nalungkot ang kaniyang ina at para bang palaisipan din ang
nangyari sa kanya. sa mga nagdaang ara sinayang na oras sa pagwawaldas ng kaniyang pera pugo
sugal na lamang ang naging gawain niya nag check in sa ibat-ibang hotel kumakain sa mga
mamahaling kainan.Hangat sa makahanap siya ng mga kaibigang kaniya naming agad pinatulan.

Wilson:hay,talo nanaman.lagi na lang talo!

(ikinalat ang mga baraha sa lamesa)

Kyra: tumaya ka ulit,bawin mo ang pera mo

Rose: Tama,baka sa susunod na laro na ang suwerto mo.Perom kung talo parin ba’t di natin
subukang magsabong

Wilson: may pera ako at magagagawa ko ang kahit na ano!

Narrator: Nang dahil sa nagsusugal sa mga casino at paglalaro sa mga tournament ng manok na
pangmayaman unti-unting naubos ang kaniyang mga pera.Hanggang sa dumating na sap unto na
wala na siyang pera tanging ang kakarampot na natirang pamana sa mga kanya mauutangan niya na
lamang siya umaasa.

Gela:hali na at tumaya sa sugal ng buhay.baka ang suwerte mo ay nasa pulang manok o di kaya sa
puti!(pera props)

Gela:itaya niyo na!

Wilson:hala pera ko na ito,pero uutang na lang ako ,marami naman ang mauutangan!

Gela:wag nang magpatumpiktumpik pa ,bigay mona.

Narrator:Hindi na sya nag patumpik-tumpik pa na sumugal sa pulang manok,nag baka sakaling sa

kanya ang pagkakataong ito. Kabi-kabilaang panig ang nagsisigawan may kaniya-kaniyang pambato
sa laban ngunit sa likod kaniyang malalapad na ngiti sa kaniyang pag-aakalang sa kanya ang
pagkakataong ito napalitan ng lungkot inaya na lamang siya ng mga kaibigan niya na uminom ng alak
sa bagong bukas na bar.

Audience(LAhat):whoaaahhh!!!(pula) (puti)
Jela: At bumagsak any Manok na pula na nanalong puti

Wilson: talo na naman

Rose:ayos lang yan, Iinom nalang matin yan!

Kyra: tamang tama may bagong bukas na bar

Narrator:Hindi na niya namamalayan na baon na baon na siya sa utang,kabi-kabilaang tao na

kaniyang pinagkakautangan hindi na niya Alam kung sino sa kanila ang kaniyang babayaran. Lubog
na siya sa kahirapan ni kahit singko ay wala na siyang madukot sa kaniyang bulsa. At naging
palaisipan sa kanya kung may ipambabayad pa ba siya sa bawat Isa sa kanila dahil ni piso ay wala siya

Wilson: Hilong hilo na ako

Edrian: Dï ba soya iyong may utang sa at in

Domeng: oo nga, LAgot ka sa amin ngayon

Wilson: teka sino nga kayo?

*binugbog si Wilson*

Narrator: a ng binatang si at INIwan ng bugbog Sarado sa tabi ng kalsada walang Pera at

nagugutom na. Simula noong araw na iyomg namuhay soya sa pamamagitan ng paglimos ng mag bar
ya.

*namamalimos scene*

Clarissa: uy.. Anong ginagawa mo rito? Among nangyayari sayo?

Wilson: Simula noong naubos a ng pera ko at nabaon ako sa utang dito na ako nanirahan,
nagpalaboylaboy na ako

Clarissa:nako halika nga rito magbihis ka at sasamahan kita pumunta sa inyo para magkaayos kayo
ng Pamilya mo

Wilson:Sige salamat Clarissa

Clarissa:wala iyon basta ik aw

Wilson:Sige Tara na
*nag punta sa bahay*

Wilson:*kumakatok* tao po!

Nanay :sino yan?

Wilson: ako po ito nay si Wilson

Tatay:sino yang kausap mo ?

Nanay :si Wilson ang anak natin

Tatay: anong ginagawa mo ritong bata ka ha?Diba't lumayas kana? bakit kapa bumabalik! Wala kang
magandang dulot sa pamilyang ito puro sakit ng ulo binibigay mo samin ng nanay mo. Umalis kana
rito!

Wilson:tay patawad po nagsisisi na ako sa Mga nagawa ko noon nagbago na po ako

Tatay:umalis kana!

Wilson:tayyyy!

*sinaraduhan ng pinto*

Wilson : *umiiyak*

Tatay at anak scene

Kaila : Eh tay ano pong nangyari sa lalaki?

Wilson: Hindi man sya tinanggap ng mga magulang nya ngunit may isang taong tumanggap sa kanya
ng buo at ipinaramdam sa kanya na hindi sya nag iisa

Kaila: sino po tay?

Wilson:naalala mo yung babaeng tumulong sa kanya? Sya yung babaeng tumanggap sa kanya at
nagpasaya sa kanya

Kaila: ayyy sila din nagkatuluyan!

Wilson: Oo nakuuu gabi na anak matulog kana

Kaila: Sige po

*dumating si Clarissa*

Clarissa:Mahal may bisita ka sa sala

Wilson: sino mahal?

Clarissa:halika at tignan natin

Sala scene

Wilson: *nagulat* tay nay ano pong ginagawa nyo rito?

Tatay:anak!*niyakap* sobrang laki na ng pinagbago mo anak at si clarissa pala ang napangasawa mo

Wilson:opo tay sya po ang dahilan kung bakit ganito ako ngayon sya po yung nasa tabi ko nung
walang wala ako

Tatay: Anak patawarin mo ako sa mga nasabi ko sayo noon

Wilson: maraming taon na ang lumipas tay kalimutan na natin ang mga nangyari ang mahalaga
maayos na tayo ngayon tay

*Nagyakapan*

*nagkapatawaran