ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ Η ΚΕΡΑΜΕΩΣ, ΕΦΕΡΝΕ ΤΙΣ

ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ…
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιόδου που διανύουμε είναι η πανδημία του κορονοϊού και τα μέτρα που
έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ για την (μη) αντιμετώπιση της. Σε αυτούς τους πέντε μήνες πανδημίας
η κυβέρνηση όχι απλά δεν πήρε μέτρα για να στηρίξει τη δημόσια υγεία αλλά εκμεταλλεύτηκε την συγκυρία
για να υλοποιήσει την επιθετική της στρατηγική, περνώντας νομοσχέδια για το περιβάλλον, για την
δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για τις διαδηλώσεις, μεταξύ άλλων. Απ’ ότι φαίνεται από τις εξαγγελίες του
υπουργείου παιδείας,
αντί να ασχοληθεί με το άνοιγμα των σχολείων και των πανεπιστημίων με τα απαραίτητα μέτρα προστασίας,
θα ακολουθήσει την ίδια τακτική για να φέρει αυτό το φθινόπωρο τις διαγραφές των φοιτητών στα ν+2
χρόνια.

Οι διαγραφές των φοιτητών στα ν+2 χρόνια (όπου ν τα ελάχιστα απαιτούμενα χρόνια για περάτωση των
σπουδών ανάλογα με τη σχολή) θα αποτελούν σύμφωνα και με την ίδια την Κεραμέως ένα πειθαρχικό μέτρο
που θα απειλεί τους φοιτητές, αν δεν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο αναγραφόμενο χρονικό διάστημα
με διαγραφή από την σχολή τους, δηλαδή αφαίρεση της δυνατότητας τους να πάρουν το πτυχίο τους. Θα
λειτουργούν έτσι, ως ένας συνεχής μοχλός πίεσης για τους φοιτητές και θα οξύνει την εντατικοποίηση
που ήδη υφίστανται οι φοιτητές, δίνοντας παράλληλα επιπλέον χώρο στην καθηγητική αυθαιρεσία,
καθώς πλέον ο κάθε καθηγητής θα μπορεί να αποφασίσει, όχι μόνο πότε, αλλά αν θα πάρουν οι
φοιτητές πτυχίο. Ταυτόχρονα το μέτρο αυτό θα έρθει να συνδυαστεί με την αξιολόγηση των ιδρυμάτων, η
οποία επί της ουσίας θα μειώνει την χρηματοδότηση στα “κακά” ιδρύματα που δεν θα υλοποιούν την
εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και επομένως δε θα διαγράφουν φοιτητές.

Υπό αυτούς τους όρους η καθημερινότητα των φοιτητών θα αλλάξει και η ζωή τους θα περιστρέφεται
γύρω από την παρακολούθηση μαθημάτων, το διάβασμα και την παράδοση εργασιών, δηλαδή θα
μεταμορφωθούν σε φοιτητές ρομπότ! Έτσι λοιπόν δεν θα μπορούν να ασχοληθούν με οτιδήποτε άλλο
όπως ενδιαφέροντα, κοινωνικοποίηση (πόσο μάλλον να διεκδικούν συλλογικά) καθώς για να μη διαγραφούν,
κύρια ασχολία του θα πρέπει να αποτελεί το διάβασμα. Τα παραπάνω εξαγγέλλονται μετά από μία δεκαετία
μνημονίων, και με μία νέα κρίση της οποίας το εύρος των αποτελεσμάτων δεν έχει φανεί ακόμα, όπου συχνά
οι φοιτητές αναγκάζονται να δουλέψουν για να συντηρήσουν τους ίδιους αλλά και τις οικογένειες τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να φέρει αυτό το μέτρο, αντιθέτως με
επιμονή είχε προσπαθήσει να το θεσπίσει και προηγούμενες φορές που ήταν κυβέρνηση. Τα σχέδιά
τους όμως κάθε φορά πέφτανε στο κενό καθώς το φοιτητικό κίνημα τα μπλόκαρε. Με μαζικές
συνελεύσεις-καταλήψεις-πορείες το φοιτητικό κίνημα κατάφερε να ρίξει τα εν λόγω νομοσχέδια με το
κίνημα του 79’, του 06’-07’ και του 10’-11’. Το κίνημα έκανε και πάλι ηχηρή την παρουσία του το 2019.
Πορείες κατά του νομοσχεδίου, συνοδευόμενες από συνελεύσεις και καταλήψεις γινόντουσαν σε
εβδομαδιαία βάση στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε άλλες πόλεις, με χιλιάδες φοιτητές να βγαίνουν στον
δρόμο. Από εκεί που η Κεραμέως ευαγγελιζόταν ότι θα έχει ξεμπερδέψει με τις διαγραφές μέχρι τον
Δεκέμβρη του 19’ το υπουργείο άρχισε να κάνει βήματα προς τα πίσω, καθυστερώντας αρχικά το να φέρει
το νομοσχέδιο και στη συνέχεια σπάζοντας το σε δύο κομμάτια ενώ σε αυτό το διάστημα άρχισε υπό τις
πιέσεις των φοιτητικών κινητοποιήσεων να μιλάει για αύξηση του ορίου (ν+3, 2ν κτλ.).

Κρίνεται έτσι αναγκαίο το φοιτητικό κίνημα να ξαναβγεί μπροστά, παρά τις όποιες μεθοδεύσεις
κυβέρνησης, υπουργείου και διοικήσεων των ιδρυμάτων. Για μια ακόμα φόρα οι φοιτητές να υπερασπιστούν
τα ενιαία τους δικαιώματα συλλογικά με όπλα τις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις! Για να
μην αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς!

ΟΥΤΕ Ν+2, ΟΥΤΕ 2Ν ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ!

ΑΡ ιστερός Ανεξάρτητος Χ ΤΟ
ώρος πογράφων