Sa gawaing tinatawag na buhay dapat kang makinig sa mga batas na umaanino

nito.Ngayon sinasabi sa proyektong ito na ibahagi ang isang pangyayari na nangyari sa buhay
na hindi mo makaklimutan pero sa totoo marami ang nangyari sa buhay ko at alalang alala ko
pa nga ang bawat eksena at ang napili kong ibabahagi ay noong bagong pasok sa highschool
department grade 7yun at marami ako ipinangako sa aking sarili at isa sa iyun ay hindi
magingkatulad sa aking mga kaklase na ang iniisip ay humanap ng mga kabiyak sa highschool
o girlfriend at boyfriend sa katunayan nga nagalit ako sa kanila na sa batang edad nila na dapat
ang unang iniisip ay pag- aaral at hindi sa walang kwentang bagay pero kahit nangako ako sa
aking sarili na hindi ako magiging katulad ng aking mga kaklase subalit hindi ito natupad dahil
sa aking pagiging bobo .Unang araw ng klase at nangyari ang mga programa para tumulong sa
mga bagong estudyante katulad ko at nangyari ang hindi ko inaasahan nakita ko ‘’SIYA’’ una
pinigilan ko ang aking sarili at ipinaalala ko ang aking mga pangako sa aking sarili na huwag
maging katulad sa aking mga kaklase pero nalaman ko sa huli na mahina ang aking kalooban
na kahit maliit na pangako hindi ko magawa o maitupad man at wala akong mararatingan kung
ganun kahina ang aking sarili. Kada araw na lumilipas unting –unti kong kinalimutan ko muna
ang mga moral sa pagiging estudyante at naging tao na umiibig sa ibang tao rin subalit
naramdaman ko ang bagsik ng kasabihang ‘’ Ang pag-ibig ay bulag’’ bakit? Dahil umibig ako sa
kanya na hindi man tumitingin sa kanyang katauhan muna at alam ko sarili kong mali iyon pero
kahit alam ko ang kanyang katauhan hindi ko parin mapigilan ang aking sarili. Ngayon
maraming mga gabi na hindi ako makatulog dahil umiisip ako sa kanya ,Kahinaan !!! ang
sinisigaw ko sa aking isipan hindi ko nga magawa na kumausap sa kanya o maski lumapit dahil
kung alam ng mga tao na kumakausap o nagsasama kaming dalawa natatakot ako sa mga
iispin ng mga tao at kahit mahina ang aking kalooban pinangingibabaw ko parin ang aking
konsensya at tinanong ang aking sarili na kung maging kami nga magiging masaya ba ako ? na
totoong masaya ako nga hindi ko alam ang sagot kaya mas mabuti magkunwaring bulag kapag
dumaan siya para hindi masakit sa aking kalooban.Hanggang ngayon grade 10 na ako meron
pa rin akong nararamdaman sa kanya walang araw sa klase na hindi ako tumitingin sa kanya
pero bakit masakit kapag tumitingin siya sa akin pabalik humahalo ang mga emosyong galit at
kalungkutan para sa kanya. Noong kapistahan ngayong taon nagsasama kaming magkakibigan
at sumusunod siya sa aming grupo at habang bumubili ng makakain sinabihan niya ang
kanyang kaibigan na palapitan ako sa kanya pero hindi ko ginawa kasi alam ko na mabigat sa
aking konsensya na sa ilaim sa aking loob kung gagawin ko iyon alam ko na hindi ako magiging
masaya sapagkat mali ito.

Alam ko na ang buhay ay maraming mga problema at dapat ka maging marunong

ayusin ang mga ito na walang kapalit sa iyong katauhan at tinatak ko sa aking kasipan na
huwag gumawa ng mga bagay na walag kwenta katulad sa pangyayaring ito. Sa huli in \’
:isp ko ang nasa harap marami pa mga tao ang makikilala ko at hindi pa ito nasisimulan pa. Isa
sa mga pangyayari na hinding – hindi ko makakalimutan ay noong sinampal o pinatibyan niya
ang mga hinahalaan ko sa kanya ang sakit na naramdaman ko kung gaano kang umiisip na
sana mali ka pero hindi , ang katotohanan ay pangit pero hindi ito masama sa tao dahil
ipinapakita nito ang pareho tama at mali sa mga kinagagawan mo ngunit kahit nalaman ko na
ang mga pangyayari ito sinubukan pa rin ko na bulagin ang aking sarili sa sinasabi ng aking
puso at sa mga sinsabi din ng mga tao dahil sa huli ang aking gagawin ay wala naman malakas
na epekto para ma resolba ang aking mga problema sa aking puso . Ang pangyayaring ito ay
parang isang eksena lamang sapagkat hindi pa rin nakalipat ang aking kaispan sa simunong ito
dahil kapag ang pag ibig ay totoo hindi ito madaling maagapan o makalimutan pero bilang isang
taong edukado iniisp ko ang aking kapakanaan at ipauna ang konsensya ko na ibinigay ng
Diyos dahil ito ang ang pinakamatalas at pinakamalakas na sandata kapag sa mga bagay na ito
at epektibo ito sa ating buhay kung ang taong gumagamit nito ay marunong gumamit

.Ang natutunan ko sa pangyayaring ito sa aking buhay ay maging matigas at maging

malakas sa mga pagsubok , ang bawat pangyayari sa buhay ay pagsubok lamang at kung
paano mo ito nareresolba ay ipinapakita na kung anong uri ang iyong pagkatao isa lang ito sa
mga nakararaming kasabihan na narinig ko na at ang mga mensahe nila ay meron naman
kabuluhan sa bawat tao at kung magiging masusi ka sa bawat desisyon sa iyong buhay malayo
ang iyong mararatingan, huwag kang making sa mga sabi sabi ng mga tao sa iyog paligid
sapagkat sagabal lang sila sa iyong kaisipan at buhay dahil ang tao na dapat mong pakinggan
ay iyong sarili lamang. Kung tutuusin ang pangyayaring ito ay sa simula binulag ang aking
kaisipan pero nung tinanggap ko ang sakit at katotohanan muli binuksan ang aking mata sa
pag-ibig ,na ang pag –ibig ay parehong lakas at lason sa tao pero sa kaso ko naging lason ito
dahil nung nagpasya akong na papasukin ang bagay nito sa aking buhay unti-unti nasira ang
aking kaisapan dahil wala akong nalalaman kapag sa mga bagay na ito noon ,pero nalaman ko
na ang lahat nito ay mga produkto sa aking kaisipan at desisyon ko na buhayin ito at umapekto
sa aking buhay at mali ko iyon at dahil dyan inalam ko muna ang paraan para burahin ito sa
aking buhay at hindi ko kinalimutan ang aral nito na huwag maging madali sa paggawa ng
.decision sa bagay na tinatawag na buhay.