Wong Deso lan Babi ngepet

Sawijining dina, ing deso kang adoh, wonten pemuda kang nduweni awak kang cilik lan lemah.
Pemuda iku diganggu amarga awak e cilik. Dheweke menyang ning alas supadhos bisa
meditasi supadhos dheweke bisa tenang. Ujug-ujug, pemuda iku krungu suara seko balik
semak. Pemuda iku awale wedi, namung akhire dheweke wani ndelok opo sing ana ing mburine
semak-semak. Bar didelok, jebulane sin ono ning mburi semak-semak iku anak babi. Pemuda
iku kasihan, sakbanjure pemuda iku nggawa anak babi iku bali nang omahe. Babi iku dikei
makan lan minum supadhos kenyang.

Keesukan harine, ketika pemuda iku metu kerja, ning depan pintune, pemuda iku nemokake
sejumlah koin emas. Pemuda iku bingung, lalu mengecek njaba lan omahe. Namung mboten
wonten sopo-sopo. Pemuda iku bingung. Kejadian kasebut berlangsung terus tigo dinten.

Pemuda iku bingung, pemuda iku nggolek-nggolek i, akhire pemuda iku nyuba nuntaske apa
kang dadi kedadiyan. Pemuda iku ngumpet ning semak-semak saking dini hari supaya bisa
ngamati saking pundi koin emas iku. Pemuda iku wedi, amarga ndelok babi peliharaan e
berubah dadi manungsa gendut kang kaya. Manungsa iku naruh koin emas ing ngarep omah e
pemuda iku.

Pemuda iku kaget, Pemuda iku nemoni si babi kang durung berubah ingkang wujud asline.
Pemuda iku takon “sopo koe ?“, Babi iku ngomong “ Aku saktenane adalah pangeran saking
Balikpapan.” Pemuda iku bingung. Babi iku nglanjutke, “ Aku nang kene guna ngei awakmu
kekayaan dunia, amarga awakmu uwes nerima kesialan kang cukup akeh.” Pemuda iku kaget
namung bungah, lalu ngucapke matur nuwun ke pangeran babi. Pangeran babi ngilang, tak
disadari oleh pemuda. Akhire pemuda iku mboten ditindas masyarakat maneh, pemuda iku
nikah lan hidup bahagia.