Page: 60

29. Timidus fateor sedi, ne peccatis exigentibus in concilio michi tanto gracia negaretur sermonis.

Guillelmus Andrensis abbas, Chronica Andrensis (1024-1234) - eMGH

SS 24, pag.: 690, lin.: 18
2. Paulo superius ostensum est in prioris tractatu, procurantibus B. comite Flandrensium et L. abbate
Sancti Vedasti, quod, de monasterio Marcianensi expulsis monialibus, in quo trecentis et amplius
annis resederant, loco earum congregatio monachorum successit, sicut a tempore beate Rotrudis sub
Mauronto et Ionato sanctis abbatibus et eorum successoribus diversis mos inolevit, quoadusque per
regni perturbationem et terrarum destructionem tam Marcianis quam alibi quandoque loca sanctorum
in multiplicem statum mutata fuerunt et nunc monachis, nunc monialibus, nunc vero clericis
secularibus cesserunt, quandoque autem peccatis exigentibus omni habitatore caruerunt.

Guillelmus Malmesberiensis, Gesta regum Anglorum (Excerpta) (-1124) - eMGH

SS 10, Lib.: 5, Cap.: 433, pag.: 482, lin.: 30
Diu siquidem, peccatis exigentibus, per illud Teutonicorum regis idolum, Burdinum videlicet, fideles
ecclesiae conturbati sunt; et alii quidem capti, alii usque ad mortem carceris maceratione afflicti sunt.

Guillelmus Malmesburiensis (Willelmus Meldunensis) - Liber super explanationem

Lamentationum Ieremiae prophetae - LLT-A
liber: 2, cap.: 2, versus: 17, pag.: 175, linea: 1227
Cotidie quoque uidemus congregationes aecclesiarum peccatis exigentibus contumeliis affligi,
fortunis emungi, uerbis prorsus et factis dehonestari.

Guillelmus Malmesburiensis (Willelmus Meldunensis) - Liber super explanationem

Lamentationum Ieremiae prophetae - LLT-A
liber: 3, cap.: 3, versus: 13-15, pag.: 216, linea: 749
Vnde non immerito dicitur quod hic nequam spirituum patet ludibrio, dum, aliquando conata surgere
in caelum, confestim peccatis exigentibus in uitiorum relabitur cenum.

Guillelmus (Willelmus) de Tyro - Chronicon - LLT-A

CM 63, lib. : 1, capitula, rubrica : 9 [*]
Quomodo peccatis exigentibus Perse usque ad Ellespontum universas occupaverint regiones.

Guillelmus (Willelmus) de Tyro - Chronicon - LLT-A

CM 63, lib. : 2, cap. : 4, linea : 3 [*]
Nam postquam, deficientibus apud Constantinopolim Latinis principibus, in eorum potestatem sub
primo Nicheforo, peccatis exigentibus, descendit imperium, statim barbare nationes, de Grecorum
inbecillitate confise, in eorum provincias irruentes pro arbitrio suo regionis ceperunt tractare
habitatores.