Professional Documents
Culture Documents
Methodologia Scholikis Perilipsis 2017-2018
Methodologia Scholikis Perilipsis 2017-2018
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ
Σημείωση:
Το παρόν υλικό αναρτάται σε συνέχεια του υλικού «Μεθοδολογία της περίληψης» 2005 – 2006
(ΥΠΠ/ΜΕ/Εκπαιδευτικό υλικό/ΝΕΓ/Υλικό/Χρήσιμο Υλικό/Λύκειο) ως ενδεικτικό και συμπληρωματικό.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ
Σύμφωνα με τον Πολίτη (2000) πρόκειται για μια υποκατηγορία [subgenre] του γένους "έκθεση", που
έχει αντικειμενικό προσανατολισμό, δηλαδή αποφεύγει τον σχολιασμό του κειμένου που πυκνώνει,
επιστρατεύει συγκεκριμένες γνωσιακές λειτουργίες (ανάγνωσης/αποδόμησης και αναδόμησης του
πρωτότυπου κειμένου/Λόγου), χρησιμοποιεί γλωσσικά μέσα ή, καλύτερα, γλωσσικές στρατηγικές
παράφρασης/πύκνωσης του περιεχομένου του αρχικού κειμένου και δείξης της οργάνωσής του, και
ικανοποιεί επικοινωνιακές ανάγκες επαγγελματικές (με εμφανή χρηστικό χαρακτήρα), αλλά και
σχολικές, αφού η περίληψη αποτελεί καθιερωμένη άσκηση κατανόησης και (ανα)σύνταξης κειμένου.
Η περίληψη, και ειδικότερα η σχολική περίληψη στην εκπαιδευτική πρακτική αποτελεί ξεχωριστό
γραμματειακό είδος. Θεωρείται προσωπική δημιουργία που όμως, σέβεται τον συντάκτη του
πρωτότυπου, αυθεντικού κειμένου. Κατά τη διδακτική πράξη ζητείται από τους/τις μαθητές/τριες μια
συνθετική έκθεση ενός συνεχούς (μη λογοτεχνικού) κειμένου, όπως για παράδειγμα ενός κειμένου
πειθούς ή ενός πληροφοριακού ή, ακόμη, και ενός βιογραφικού κειμένου, που θα ενδιέφερε τρίτους
να τη διαβάσουν (ένα αρκετά μεγάλο, δυνητικό "ακροατήριο"), ώστε να ενημερωθούν για το
περιεχόμενο και τη διάρθρωση του αρχικού κειμένου και να κερδίσουν τον χρόνο που θα απαιτούνταν
για την ανάγνωση και την κατανόησή του.
ΔΕΙΚΤΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ
B.IV.1. Τρόποι οργάνωσης σημειώσεων
Δομή παραγράφου-θεματική περίοδος/νοηματικό κέντρο, σημαντικές λεπτομέρειες (ανάλογα με την
πρόθεση και τον σκοπό του συντάκτη), λέξεις-φράσεις κλειδιά, βασικές διαρθρωτικές λέξεις
• Μορφές σημειώσεων
- Αναλυτικές σημειώσεις: εντοπίζεται η θεματική περίοδος, το θέμα, οι σημαντικές
λεπτομέρειες
- Συνοπτικές σημειώσεις: διατύπωση του πλαγιότιτλου, που βασίζεται στη θεματική
πρόταση και το νοηματικό κέντρο.
• Άλλες μορφές σημειώσεων
- Νοητικοί χάρτες: Διάγραμμα, με τη βοήθεια του οποίου αποτυπώνονται ιδέες και έννοιες.
- Εννοιολογικοί χάρτες: Μέθοδος καταγραφής σημειώσεων, στην οποία δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα
στις ιδέες και τη μεταξύ τους σύνδεση (Παρουσίαση - ppt: καταγράφονται σε διαφάνεια με κουκίδες
τα κυριότερα σημεία του κειμένου).
Β.V.1. Περίληψη
Διπλή διαδικασία:
α. ανάγνωση-κατανόηση
β. πύκνωση-σύνθεση - αναδιάταξη πληροφοριών
• Κατηγορίες:
α. περίληψη συνεχούς γραπτού λόγου
β. περίληψη συνεχούς ή συνομιλιακού προφορικού λόγου
• Βήματα: ανάγνωση κειμένου, εντοπισμός και υπογράμμιση κύριων σημείων, σχεδιασμός
• Έκταση
- Συνοπτική: βασικά στοιχεία οι θεματικές περίοδοι των παραγράφων και οι
σημαντικές λεπτομέρειες
- Εκτενής: βασικά στοιχεία τα θεματικά κέντρα των παραγράφων ή των ευρύτερων
νοηματικών ενοτήτων του κειμένου
• Δομή/Οργάνωση
- Γραμμικότητα: η περίληψη παρακολουθεί και αναπαράγει το σχέδιο οργάνωσης του
αρχικού κειμένου, ακολουθώντας τη σειρά διάταξης των θεματικών στοιχείων που επιλέγει
να παρουσιάσει. Πολύ συχνά ωστόσο είναι επιβεβλημένη η αναδιάταξη των στοιχείων, ώστε
να αποφευχθούν επαναλήψεις.
• Ύφος: τυπικό/επίσημο. Πιστότητα στην απόδοση του περιεχομένου του αρχικού κειμένου και
της οπτικής γωνίας του ομιλητή/συντάκτη.
• Γλωσσικά χαρακτηριστικά: ακρίβεια των λεκτικών επιλογών, εναλλαγή απλών και σύνθετων
συντακτικών δομών, φροντίδα για τη στίξη και την παραγραφοποίηση κ.ά.
Πολύ συχνά στην καθημερινή μας ζωή ο συνοπτικός λόγος υπηρετεί πολλές και διαφορετικές
ανάγκες επικοινωνίας, όπως λχ. την περιληπτική απόδοση του περιεχομένου ενός βιβλίου,
ενός αγώνα, των ειδήσεων, μιας ταινίας, των σημαντικότερων γεγονότων μιας ημέρας. Στον
προφορικό ή γραπτό λόγο όλα αυτά είτε αποδίδονται με απλή πύκνωση και σε διαφορετική
έκταση είτε με πληροφοριακή περίληψη, είναι όμως απαραίτητο η περίληψη να υπηρετεί τον
επικοινωνιακό στόχο. Για τον λόγο αυτό είναι αναγκαίο να καθορίζονται στην εκφώνηση τα
βασικά συστατικά της περίστασης επικοινωνίας, όπως ο πομπός («ποιος απευθύνεται»), ο
δέκτης («σε ποιον απευθύνεται)», το μήνυμα («με ποιο στόχο») και το είδος της περίληψης
(πληροφοριακή, αξιολογική κ.ά.). Η γνώση αυτή καθορίζει και το εκάστοτε ύφος και την
έκταση της περίληψης.
Έτσι, οι λόγοι για τους οποίους η περίληψη θα πρέπει να είναι επικοινωνιακά πλαισιωμένη
είναι οι ακόλουθοι:
α. Αν δεν δηλώνονται στην εκφώνηση της περίληψης τα δεδομένα της επικοινωνίας (το προφίλ
του αποδέκτη, ο ειδικότερος στόχος επικοινωνίας), η περίληψη στη σχολική εφαρμογή θα
είναι «γράμμα χωρίς αποδέκτη» (Παπαϊωάννου και Πατούνα, 2003:89, 172-173).
β. Η γλώσσα έχει πάντοτε επικοινωνιακή διάσταση. Μιλάμε σε κάποιους για κάτι, κάτω από
συγκεκριμένες περιστάσεις.
γ. Η περίληψη σε επικοινωνιακή διάσταση μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικότερα και
εγκυρότερα (Παπαϊωάννου και Πατούνα, 2003:89).
δ. Η ένταξη σε επικοινωνιακό πλαίσιο της περίληψης είναι και μια άσκηση γλωσσικών
ικανοτήτων: ελέγχει τη δεξιότητα των μαθητών να αλλάζουν πομπό, δέκτη κ.ά. και να
προσαρμόζουν το ύφος τους ανάλογα με την επικοινωνιακή περίσταση.
Αρχικά γίνεται αναφορά στον χρόνο, τον τόπο, το αντικείμενο (ημερησία διάταξη) και τα
πρόσωπα που συμμετέχουν. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται σε πλάγιο λόγο τα κύρια σημεία
της εισήγησης του/της ομιλητή/τριας, ακολουθώντας τη σειρά με την οποία πήρε τον Λόγο
παρεμβάλλοντας (αν είναι δυνατόν και ορισμένες αυτούσιες φράσεις του/της). Τέλος,
εκτίθενται τα πορίσματα-αποφάσεις της συζήτησης.
Σημείωση:
Σύμφωνα με τους Γεωργιάδου και Πασσά (2016) η περίληψη αποτελεί ξεχωριστό κειμενικό είδος, γι’
αυτό και δεν συνοδεύεται από τυπικά εξωτερικά γνωρίσματα (προσφώνηση, αποφώνηση, τίτλο κ.ά.).
ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Συγγραφική φάση:
• 1η Γραφή: Σημειώσεις - Απλή Πύκνωση
• 2η Γραφή: Πληροφοριακή Περίληψη
Μετασυγγραφική φάση:
• Εφαρμογή κριτηρίων αξιολόγησης (αυτοαξιολόγηση - ετεροαξιολόγηση)
• Προτάσεις βελτίωσης
• Τελική Γραφή
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ