Professional Documents
Culture Documents
2α. ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΩΜΑΤΟΣ-2017
2α. ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΩΜΑΤΟΣ-2017
ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ
Το ανθρώπινο σώμα από τοπογραφική άποψη διαιρείται στις
παρακάτω περιοχές:
Α. ΚΟΡΜΟΣ
1. ΚΕΦΑΛΗ
Αποτελείται από το εγκεφαλικό και προσωπικό κρανίο. Το
εγκεφαλικό κρανίο διαιρείται στον θόλο και την βάση. Στο
εγκεφαλικό κρανίο διακρίνουμε τη μετωπιαία, βρεγματική,
ινιακή, και κροταφική χώρα. Το προσωπικό κρανίο περιέχει
την αρχή του πεπτικού και αναπνευστικού συστήματος και
σπουδαία αισθητήρια όργανα. Επιμέρους περιοχές του
προσώπου αποτελούν οι οφθαλμικοί κόγχοι που περιέχουν
τα μάτια, οι ζυγωματικές περιοχές, οι παρειές, η ρινική
περιοχή, το στόμα και η γνάθος. Το κρανίο περιέχει τον
εγκέφαλο.
2. ΛΑΙΜΟΣ
Συνδέει την κεφαλή με τον θώρακα. Χωρίζεται σε δύο μοίρες
την πρόσθια ή τράχηλος και την οπίσθια ή αυχένας. Περιέχει
τον λάρυγγα( παραγωγή της φωνής), την αρχή της τραχείας
(τμήματα της αεροφόρου οδού), το κάτω τμήμα του φάρυγγα
και την αρχή του οισοφάγου(συνέχεια του γαστρεντερικού
σωλήνα), θυρεοειδής αδένας, μεγάλα αγγεία(καρωτίδες,
σφαγίτιδες φλέβες).
3.ΘΩΡΑΚΑΣ
Σχηματίζει το θωρακικό τοίχωμα που αποτελείται από τις
πλευρές, το στέρνο τους σπονδύλους και μύες, και μια
κοιλότητα τον υπεζωκότα. Ο υπεζωκότας (λεπτός ορογόνος
υμένας) περιέχει τους πνεύμονες, καρδιά, τα μεγάλα αγγεία
και την τραχεία. Τοπογραφικά στο θώρακα διακρίνουμε
μικρότερες χώρες: στερνική, κλειδική, υποκλείδιο,
υπερκλείδιο,μαστική, μασχαλιαία, ραχιαία , πλάγια θωρακική.
3
4. ΚΟΙΛΙΑ
Είναι η προς τα κάτω συνέχεια του θώρακα από τον οποίο
χωρίζεται εσωτερικά με το διάφραγμα(το διάφραγμα είναι
θολωτός μυς που εξυπηρετεί την αναπνοή). Τα κοιλιακά
τοιχώματα είναι κυρίως μυικά, επενδύονται από το
περιτόναιο (ορογόνος υμένας) και περικλείουν την κοιλιακή
κοιλότητα. Μέσα στην κοιλότητα αυτή βρίσκονται τα όργανα
του πεπτικού συστήματος(στόμαχος, έντερο, ήπαρ,
πάγκρεας),του ουροποιητικού συστήματος (νεφροί,
ουρητήρες) επινεφρίδια, σπλήνας, μεγάλα αγγεία.
Η κοιλιά έχει τρία τοιχώματα, το πρόσθιο, τα πλάγια και το
οπίσθιο τοίχωμα. Τοπογραφικά το πρόσθιο τοίχωμα της
κοιλίας διαιρείται σε:
- ‘Ανω κοιλία ή επιγάστριο στην οποία διακρίνουμε το ιδίως
επιγάστριο στο μέσο, και το δεξιό και αριστερό
υποχόνδριο στα πλάγια.
- Κοιλία ή μεσογάστριο στην οποία διακρίνουμε την
ομφαλική χώρα στο μέσο και στα πλάγια την δεξιά και
αριστερή πλάγια κοιλιακή χώρα.
- Κάτω κοιλία ή υπογάστριο στην οποία διακρίνουμε την
ηβική χώρα στο κέντρο και στα πλάγια την δεξιά και
αριστερή λαγώνια χώρα.
5. ΠΥΕΛΟΣ( ΛΕΚΑΝΗ)
Αποτελεί την προς τα κάτω συνέχεια της κοιλιάς. Περικλείεται
από τα οστά της λεκάνης, μύες, και περιέχει εντερικές έλικες,
το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου, την ουροδόχο κύστη,
ουρητήρες, αγγεία, και έσω γεννητικά όργανα. Το κάτω
στόμιο της πυέλου φράσετε από μύες, δέρμα και ονομάζεται
περίνεο.
Β. ΑΚΡΑ
1. ΑΝΩ ΑΚΡΑ
Αποτελούνται από οστά, μύες και αγγειονευρώδη δεμάτια και
4
2. ΚΑΤΩ ΑΚΡΑ
1. ΟΣΤΑ
Ι. ΕΠΙΜΗΚΗ( ΜΑΚΡΑ)
Τα επιμήκη οστά αποτελούνται από κεντρικό τμήμα το οποίο
ονομάζεται σώμα ή διάφυση του οστού και δύο άκρα τα οποία
ονομάζονται επιφύσεις(μηριαίο, βραχιόνιο). Οι επιφύσεις
ενώνονται με την διάφυση με τον συζευκτικό χόνδρο ο οποίος
είναι ορατός μόνο κατά την νεαρή ηλικία. Η διάφυση
αποτελείται από συμπαγή, σκληρή, οστέινη ουσία και στο
εσωτερικό της παρουσιάζει μία κοιλότητα, τον αυλό του οστού
που περιέχει τον μυελό των οστών. Στην μεσότητα της
διάφυσης υπάρχει ένα τρήμα για την είσοδο της τροφοφόρας
αρτηρίας.
Οι επιφύσεις αποτελούνται από σπογγώδη οστέινη ουσία
7
1. ΠΕΡΙΟΣΤΕΟ
Είναι ένας υμένας από συνδετικό ιστό με πολλά αγγεία,
νεύρα που περιβάλλει εξωτερικά μόνο την διάφυση του
οστού. Στο περιόστεο υπάρχουν οι οστεοβλάστες, κύτταρα
που παράγουν οστέινη ουσία. Το περιόστεο συμβάλει στην
διάπλαση των οστών στο έμβρυο και στα νεαρά άτομα, και
στην πόρωση των καταγμάτων στους ενήλικες.
2. ΟΣΤΕΙΝΗ ΟΥΣΙΑ
Αποτελείται από οστίτη ιστό και διακρίνεται σε:
A. ΣΥΜΠΑΓΗ με χαρακτηριστικό γνώρισμα στο
μικροσκόπιο την ομόκεντρη διάταξη οστέινων πεταλίων
της μεσοκυττάριας ουσίας στο κέντρο της οποίας
σχηματίζονται μικροσωλήνες(σωλήνες Havers). Μέσα
στους σωλήνες αυτούς περνούν αγγεία ενώ τα οστικά
κύτταρα διατάσσονται μέσα στα πετάλια.
B. ΣΠΟΓΓΩΔΗ που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη
λεπτών οστέινων δοκίδων που διασταυρώνονται μεταξύ
τους αφήνοντας κενούς χώρους(μυελοκυψέλες). Μέσα
σε αυτές τις κυψέλες βρίσκεται ο μυελός των οστών. Οι
δοκίδες αποτελούν τις δυναμικές γραμμές του οστού και
χρησιμεύουν για την καλύτερη μηχανική στήριξη του
σκελετού και την καλύτερη απορρόφηση των πιέσεων
που εξασκούνται στα οστά.
3. ΜΥΕΛΟΣ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ
Είναι κυτταροβριθής και αγγειοβριθής ουσία που βρίσκεται
στις μυελοκυψέλες της σπογγώδους ουσίας αλλά και στον
αυλό των μακρών οστών. Ο μυελός είναι το κατ΄ εξοχήν
αιμοποιητικό όργανο των οστών. Στην νεαρή ηλικία
ονομάζεται ερυθρός μυελός (λογω του χρώματος του). Με
την πάροδο του χρόνου, ο ερυθρός μυελός μετατρέπεται σε
κίτρινο μυελό λόγω της παρουσίας άφθονων λιποκυττάρων
και δεν είναι λειτουργικός.
4. ΑΓΓΕΙΑ & ΝΕΥΡΑ.
9
ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ
Τα οστά συνδέονται μεταξύ τους με τις αρθρώσεις. Διακρίνουμε
τα παρακάτω είδη αρθρώσεων:
1.ΣΥΝΑΡΘΡΩΣΗ
Είναι το είδος της άρθρωσης κατά το οποίο ανάμεσα στα οστά
(που απαρτίζουν την άρθρωση) υπάρχει ιστός που συνδέει τα
οστά με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η ελεύθερη κίνηση αυτών
των οστών. Οι συναρθρώσεις ανάλογα με το είδος του ιστού που
τις αποτελεί διακρίνονται:
I. Συνδεσμώσεις, ανάμεσα στα οστά μεσολαβούν σύνδεσμοι
από ινώδη συνδετικό ιστό. Αυτού του είδους η
συνάρθρωση παρατηρείται στα οστά του κρανίου, και οι
συνδεσμώσεις ονομάζονται ραφές επειδή έχουν σχήμα
που μοιάζει με ραφή
II. Συγχονδρώσεις, τα οστά ενώνονται μεταξύ τους με χόνδρο
(στέρνο-πλευρές).
III. Συνοστέωση, όταν τελειώση η ανάπτυξη του σκελετού όλες
οι σνδεσμώσεις και οι συγχονδρώσεις γίνονται
συνοστεώσεις. Αυτό δείχνει ότι η αποστολή τους είναι η
διευκόλυνση της ανάπτυξης παρά η κίνηση των οστών.
IV. Σύμφυση, είναι μια συνδέσμωση με την έννοια ότι πυκνός
συνδετικός ιστός συνδέει τα δύο οστά αλλά στην
περίπτωση της σύμφυσης οι αρθρικές επιφάνειες
καλύπτονται από χόνδρο( ηβική σύμφυση).
2. ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.
Είναι το είδος της άρθρωσης κατά το οποίο ο ιστός που
συνδέει τα οστά τα περιβάλλει, έτσι παραμένει ελεύθερος
χώρος ανάμεσα τους για να γίνει η κίνηση της άρθρωσης.
Ανάμεσα στα οστά υπάρχει μία κοιλότητα που περιέχει το
αρθρικό υγρό.
Σε κάθε διάρθρωση διακρίνουμε τον
Α. ΑΡΘΡΙΚΟ ΘΥΛΑΚΟ, είναι στερεός, ινώδης συνδετικός
ιστός που περιβάλει τα άκρα των αρθρούμενων οστών.
Β. ΑΡΘΡΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ, δεν έχουν περιόστεο και
καλύπτονται από λεπτή στοιβάδα χόνδρου. Ο αρθρικός
10
ΜΥΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΜΑΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ
Καθε μύς παρουσιάζει ένα μέσο τμήμα την γαστέρα, και δύο άκρα
τις προσφύσεις με τις οποίες συνδέεται με τα οστά. Έκφυση
ονομάζουμε το άκρο του μυός που βρίσκεται στο κεντρικό ακίνητο
ή λιγότερο κινητό τμήμα του σκελετού. Κατάφυση ονομάζουμε το
άκρο του μυός που προσφύεται στο περιφερικό κινητό μέρος του
σκελετού. Η έκφυση και η κατάφυση των μυών στο σκελετό δεν
γίνεται απευθείας αλλά διαμέσου του τένοντα.
ΔΕΡΜΑ
5. Δρά ως δέκτης για τις αισθήσεις της αφής και του πόνου,
ΝΥΧΙΑ
Στις ραχιαίες επιφάνειες των δακτύλων του χεριού και του ποδιού
βρίσκονται τα νύχια που αποτελούνται από κερατίνη. Το ροζ
χρώμα τους οφείλεται στα αγγεία του δέρματος, που βρίσκεται από
κάτω και αποτελεί την κοίτη του νυχιού. Το νύχι μεγαλώνει από την
ρίζα του. Ο ρυθμός αύξησης είναι 0,1 μμ την ημέρα για τα χέρια και
0,05μμ για τα πόδια.