“Resureksyon”

Storyline

Sa isang bayan, sa bayan ng Macalelon nakatira ang isang

ulilang dalaga na nagngangalang Allysa. June 6, 2016 ngayon,
isang araw upang ipagdiwang ang kaniyang kaarawan. Gumising si
Allysa mula sa kanyang pinaghihig-an, nakikinig niya ang
sumisipol na tunog ng takuri sa kaniyang kusina. Habang pababa ng
hagdanan, pansin ang pa-palit-palit niyang itsura sa paa. Mula sa
malinis at makikinis na dalawang paa, nagiging madungis at tila
may mga galos. Nang makarating sa kusina, biglang may kumatok sa
pintuan. Nagulat ang dalaga sabay tingin sa hawakan ng pinto at
nag-aalinlangan na buksan ito. Nang kanyang binuksan, sabay bati
ang kanyang anim na kaibigan ng “Happy birthday”. Si Pam ang
kanilang kaibigang vlogger ay sabik na sabik nang mag-celebrate
ngunit tutol dito ang lider ng tropa na si Kim dahil may
kailangan pa silang tapusin na isang music video para kanilang
proyekto sa paaralan.
Sakay ng tricycle, papunta ang magbabarkada sa lokasyon na
kanilang shooting. Bumaba ang magkakaibigan, nang makarating sa
lokasyon, natulala si Allysa nang makita ang lugar. Isang lumang
bahay ang tumambad sa kanila na binili at pagmamay-ari ng mga
magulang ni Regie ang conyo girl sa barkada. Napansin ni Hans ang
pagkatulala ni Allysa, tinanong ang dahilan ngunit ‘di mawari ni
Allysa kung bakit.
Paakyat ang magbabarkada sa lumang bahay. Bumukas ang pinto,
biglang may nalaglag na parang mapatay tahimik sa paligid. Dala
ni Regie ang kaniyang takot sa dibdib at inasar pa ito ng
kanilang dalawang kaibigan na sina Darlene at Angge, ang mga
mapagbirong kaibigan. Naghanda na ang barkada, nag-set up para
sa kanilang shooting.
Nagalit si Kim nang sinabi ni Pam na naiwan niya ang
kaniyang damit na isusuot. Agad namang nakahanap si Hans ng isang
puting lumang damit sa isang kwarto ng bahay. Nagdalawang isip si
Allysa kung ipapasuot ito kay Pam dahil ‘di nila alam kung sino
ang nagmamay-ari dito ngunit inagaw ni Darlene ang damit at
ipinasuot kay Pam. Samantala, nagyaya si Regie na kumuha ng
litrato sa kanila tatlo nina Hans at Angge ngunit pinaalalahanan
sila ni Kim na masama ang kumuha ng picture ng tatluhan dahil
mamatay ang nasa gitna.
Pumunta si Pam sa banyo upang isuot ang puting damit na
kanilang nahanap. Humarap siya sa may salamin para makita kung
bagay ang damit sa kaniya sabay kuha ang lipstick sa kan’yang
bulsa. Habang ipinapahid niya ito sa kaniyang labi, bigla itong
nalaglag. Pinulot niya ito sa lapag at may tunog na kaniyang
narinig, isang tunog ng paghehele. Nang kaniyang pinulot ang
lipstick ay s’yang sulpot ng isang duguan at puro galos na babae
sa harap ng salamin tila umiiyak na parang nagmamakaawa ngunit
hindi ito nakita ni Pam sa kaniyang pag-angat.
Naglalakad ang magkakaibigan maliban kay Pam patungo sa
tabing dagat upang doon mag-shooting. Tuwang tuwa si Regie nang
makita ang ganda ng luntiang paligid na kanilang nilalakaran.
Tumuro siya sa dakong banda ngunit agad itong napuna ni Darlene.
Sinabihan niya si Regie na kagatin agad ang hintuturo dahil baka
manuno.
Nakarating sila sa tabing dagat at sinimulang gawin ang
kanilang shooting. Nang matapos kuhaan sina Angge at Darlene,
biglang dumating si Pam na susunod kuhaan. Habang nasa shooting
ang magbabarkada, may napansin si Allysa sa isang punong nakatayo
sa dagat. Isang babaeng basang basa ang katawan, namumutla, puti
ang labi at ang mga mata at tila lumuluha. Hindi niya masyadong
maaninag ang babae ngunit alam niyang may nakatayo roon. Bigla
itong nawala at bigla ring may kumuhit sa kaniya. Lumingon siya
sa kanan ngunit wala, kasabay nito ang biglang pagbulong ng babae
sa kaniyang gawing kaliwa ngunit hindi n’ya rin ito nakita.
Natutula si Allysa at napansin na naman ito ni Hans. Nahimatay si
Allysa matapos ang nangyari at dinala siya ng kaniyang kaibigan
sa lumang bahay. Nagpalit nang damit ang kaniyang mga kaibigan.
Iniwanan ng magkakaibigan si Pam sa kwarto upang bantayan si
Allysa na wala paring malay. Hinawakan ni Pam si Allysa sa braso
at biglang nagising ito bigkas ang salitang “umalis na kayo
paparating na sila” sa malagong na boses. Tumakbo si Pam sa
kaniyang mga kaibigan ng may takot at kaba. Nakita nila si Allysa
sa higaan naka-upo at umiiyak. Bigkas niya “Andito na sila,
andito na sila” sabay tanong ni Regie kung sino ang mga ito.
Tinuro ni Allysa kung sino ang tinutukoy niya, lumabas ang
tatlong nagmamakaawang nakaputing magkakapatid na sina Ysabelle,
Bela at Elisa sabit ang dasal ng Aba Ginoong Maria. Duguan,
maraming galos, magulo ang buhok, at may mga pasa na parang
galing sa matinding trahedya.
Nang lumingon ang magkakaibigan sa kama, nakita nila na wala
si Allysa. May nakinig silang yapak ng takbo papunta sa kabilang
kwarto. Makikita nilang umiiyak si Allysa sa pintuan ng kabilang
kwarto. Nagulat ang magkakaibigan nang makita siya kasama ang
isang kapatid ng tatlo na si Elisa. Biglang hinigit ni Elisa si
Allysa paloob ng kwarto at sumigaw ang mga kaibigan nito.
Samantala, sa sobrang takot ni Regie, pinili n’yang tumakbo
papalabas ng bahay.
 Binuksan ni Kim ang pintuan ngunit hindi si Allysa ang
kaniyang nakita kundi si Elisa na humihingi ng tulong sa kanila.
Agad niya itong sinaraduhan. Maya-maya, dahan-dahan at unti-
unting bumubukas ang pinto, tumambad sa kanila si Allysa na
umiiyak. Nag-aatubiling lapitan siya ng mga kaibigan ngunit
nilapitan siya ni Darlene at inupo sabay sambit niya “Naalala ko
na ang lahat”.
Inilahad ni Allysa ang kwento ng nakaraan ng tatlong
magkakapatid. June 6, 1944 mag-aala sais nang hapon ng may
dumating ng mga lasing na mga lalaking sundalong hapon sa lumang
bahay ng tatlong relihiyosang magkakapatid. Kita ang kaba at
takot ng tatlong babae na sina Ysabelle, Bela, at Elisa sa
pagpasok ng mga hapon. Hinigit sila ng mga lalaki, hindi sila
makapalag sa pagpilit na magpagalaw. Si Bela, ang pangalwa sa
magkakapatid ay pinilit gahasain, sinaktan, at pinagsasampal. Si
Elisa, ang bunso, pinilit niyang tumakbo sa hagdanan ngunit
naabutan siya ng lalaking hapon at pinagsasaksak. Samantala si
Ysabelle, ang panganay ay nakatakas at tumakbo papuntang gubat sa
may dagat upang magtago ngunit hinabol siya ng hapon at naabutan.
Nilunod siya ng walang awa. Kita sa mga muka ng magkakaibigan ang
duda sa istorya ngunit tinanong ni Darlene kung ano ang gusto ng
magkakapatid, sagot ni Allysa “Gusto namin ng Dasal”, nagulat si
Darlene ng marinig niya ang salitang “naming”.
Habang nasa lumang bahay ang magkakaibigan, dala ng takot
kaya tumakbo si Regie kung saan. Tumakbo siya gubat na kanilang
dinaanan, rinig niya ang ungol ng luha na humihingi ng saklolo.
Nakarating siya sa pampang, nakita niya ang mga kaluluwang mga
namatay sa dagat ngunit isang bagay ang kaniyang napansin.
Dalawang babaeng nilulunod ng hapon sa may punong nakatayo sa may
dagat. Namukaan niya ang isa at ito ay si Allysa. Tinawag niya
ang kaniyang kaibigan, humihingi ng tulong si Allysa. Bigla itong
nawala ngunit laking nagulat ni Regie nang makitang nasa tabi
niya si Allysa na humihingi ng tulong para kaniyang kapatid.
Tumakbo si Regie pabalik ng bahay upang sabihin ang
katotohanan. Samatala, nagtataka parin ang magkakaibigan sa
sinambit ni Allysa. Nang makarating si Regie sa lumang bahay,
agad siyang umakyat at sinabi ang totoo na si Allysa ay matagal
ng patay at kapatid ng tatlo nagpaparamdam at nagpapakita sa
kanila. Nalaman ng magkakaibigan ang katotohan at biglang nag-iba
ang itsura ni Allysa na lumuluha, basang-basa ang katawan,
namumutla, puti ang labi at mga mata. Lumabas ang tatlo pa nitong
mga kapatid, humihingi ng tulong para sa hustisya na kanilang
inaasam sa pamamagitan ng dasal.
 Nagdasal ang mga magkakaibigan kasama ang dasal ng Aba
Ginoong Maria. Nagpakiwari ang mga magkakaibigan na dahil sa
damit na nahanap ni Hans kung kaya nabulagbog ang magkakapatid
dahil sabi ng matatandaan hindi mo pedeng isuot ang damit ng
taong namatay sa matinding trahedya at yun ang damit ni Allysa
nang siya ay namatay at nilunod.
Pansin ni Darlene ang kakaibang nangyari. Hindi nagkataon
ang lahat kundi lahat ay planado na. June 6 ngayon at June 6,
1944 mag-aala sais ng hapon nangyari ang trahedya sa apat. Muling
babalik si Allysa sa tuwing sasapit ang akala nating kaarawan
niya ngunit ‘yun ay kamatayan pala. Muli siyang magpaparamdam
hangga’t walang hustisyang natatamasa ang isang trahedyang hindi
inakala.