Resumo: “Iniciación ás integrais”

 Función primitiva. Integral indefinida

Chamamos a F unha función primitiva ou función primitiva de f si ( ) ( ). Polo tanto, intentamos reconstruír unha función F a partir
do coñecemento da súa derivada f.
O proceso que permite obter unha primitiva dunha función, se lle chama integración e pode considerarse como a operación inversa da
derivación ⇒ ∫ ( ) ( )
Antes de sistematizar o cálculo das primitivas debemos recalcar que a primitiva dunha función non é unica, si sumamos unha constante
calquera á primitiva, esta seguirá sendo a primitiva da mesma función. É polo cal escribiremos ( ) , obviamente k denota
unha constante. Ao conxunto de todas as primitivas dunha función f(x) se lle chama integral indefinida de f(x).
∫ ( ) ( )

 Propiedades da integral indefinida

a. ∫( ( ) ( )) ∫ ( ) ∫ ( )
b. ∫ ( ) ∫ ( )
 Táboa de integrais inmediatas
Funcións simples Funcións compostas

( )
∫ ∫ ( ) ( )

( )
∫ | | ∫ | ( )|
( )

1
 ( ) ( )
∫ ∫ ( )

( )
∫ ( ) ( )
∫

∫ ∫ ( ) ( ) ( )

∫ ∫ ( ) ( ) ( )

∫( ) ∫( ( )) ( ) ( )

∫ ∫ ( ) ( )
( )

Nas funcións compostas temos que recordar como funcionaba a regra da cadea:
( ( )) ( ( )) ( )⇒∫ ( ( )) ( ) ( ( ))
A aplicación desta regra no soe ser fácil, pois poucas veces é evidente a presenza das funcións ´.
Un caso particular da regra anterior especialmente importante é cando ( ) e polo tanto ( ) que se traduce no caso das
integrais a:
( )
∫ ( ) ( ) ∫ ( )

 A área baixo unha curva: integral definida.

O problema de calculara a área limitada pola gráfica dunha función e o eixe X, entre dous valores dados, resulta moi simple cando a
función é unha recta: a rexión formada será un triángulo, rectángulo ou trapecio, e coñecemos fórmulas sinxelas para esas figuras.
A cousa se complica cando o que temos é unha función arbitraria calquera,e non podemos utilizar fórmulas coñecidas, senón que se fai
por aproximacións sucesivas.

2
 Dada unha función y=f(x), a área encerrada pola función f, o eixe OX e as rectas x=a e x=b, denomínase integral definida entre a e b de
f(x) e se representa por: ∫ ( ) (Isto lese integral entre a e b da función f).

∫ ( )

 Propiedades da integral definida

 ∫ ( )

 Si ( ) [ ]⇒∫ ( )

 Si ( ) [ ]⇒∫ ( )

 Dados tres puntos a<b<c ∫ ( ) ∫ ( ) ∫ ( )

 Si [ ] ( ) ( )⇒∫ ( ) ∫ ( )

 ∫ ( ) ∫ ( )

 Función integral
Como a integral definida toma un valor para cada punto x, obtemos unha función que chamamos función integral ou función área e
designamos por ( ) ⇒ ( ) ∫ ( )

 Teorema fundamental do cálculo integral. Regra de Barrow

Teorema fundamental del cálculo
Sexa ( ) unha función continua, a área baixo a súa gráfica nun intervalo variable [ ] é unha función, ( ) ∫ ( ) con
derivada a función f(x):
( ) ∫ ( ) ⇒ ( ) ( )
Con dito teorema podemos obter razoadamente áreas baixo as curvas ( ) sempre que coñeceramos unha primitiva de ( ), porén,
o próximo resultado simplifícanos aínda máis dita tarefa.

3
 Regra de Barrow

Para calcular a integral ∫ ( ) procédese da seguinte maneira:

1. Calcúlase unha primitiva da funcións ( ) ( ) ∫ ( )
2. Calcúlanse os valores de ( ) ( )
3. A integral buscada é : ∫ ( ) [ ( )] ( ) ( )

 Cálculo de áreas entre unha curva e o eixe OX

Para calcular a área comprendida entre a curva ( ) o eixe X e as abscisas x=a e x=b, procederemos da seguinte forma:
1. Resolvemos a ecuación f(x)=0 para obter os puntos de corte da curva co eixe X.
2. Seleccionamos as raíces comprendidas entre a e b. Supoñamos que son
3. Calculamos unha primitiva da función ( ) ⇒ ( ) ∫ ( )
4. Calcúlase ( ) ( ) ( ) ( ) ( )
5. As areas dos recintos son os valores absolutos das diferenzas (se a función é negativa a rexión está por debaixo, por iso facemos o
valor absoluto):
( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )
6. A área pedida é a suma das área dos recintos.

 Cálculo da área comprendida entre dúas curvas

Sexan ( ) ( ) dúas funcións continuas nun intervalo [ ]e ( ) ( ), a área da rexión encerrada entre ambalas dúas
funcións e, x=a e x=b é:
∫ [ ( ) ( )]
Para calcular a área comprendida entre dúas funcións é necesario obter os puntos onde as dúas funcións cortanse e averiguar cal é a
función que é maior en cada un dos intervalos(ou ben traballar co valor absoluto). Para isto convén representar as gráficas das dúas
función nuns mesmos eixes.