Professional Documents
Culture Documents
Resumen rENACEMTNO E hUMANISMO
Resumen rENACEMTNO E hUMANISMO
HUMANISMO E RENACEMENTO
Humanismo.
Considerase o home como medida de referencia de todas as cousas desprazando a Deus do
centro do seu pensamento. Século XV-XVI.
Caracterizase por:
Renacemento.
Foi un movemento cultural e artístico iniciado en Italia. Século XV-XVI. Coincidía nos trazos
básicos co humanismo (o home como medida de todas as cousas e admiración pola cultura clásica).
Tanto o humanismo como o renacemento estiveron favorecidos polo apoio prestado pola
nobreza, incluídos os papas que actuaron como mecenas (Protectores dos artistas e pensadores), entre
os mecenas destacou Lorenzo de Medicis, O magnífico.
O seu matrimonio foi unha unión dinástica, isto quere dicir que se uniron os seus territorios,
caste e Aragón pero seguiron mantendo cada territorio as súas institución, leis, costumes e linguas.
Loitaban polos bens común do seu territorio e fora dos seus dominios comezaron a ser coñecidos como
Reis de España.
Levaron a cabo unha Reconquista para integrar os reinos que eran independentes. En 1492 foi
conquistado o último reino musulmán, o de Granada, dando así fin a Reconquista. Navarra mantíñase
independente pero no 1512 foi integrada no Reino de Castela. Tamén quixeron manter alianzas con
Portugal intentando casar os seus fillos para lograr un herdeiro común, pero non o lograron.
Monarquía autoritaria e defensa do catolicismo.
Os Reis Católicos impuxeron novas reformas que deron lugar ao Estado moderno. Entre as reformas
destacan:
Control social: Contando co apoio das cidades someteron aos nobres e eclesiásticos, porque
como taban preto podían controlar máis a poboación. E tomaron medidas contra os que se
opuxesen.
Exército: crearon un exercito formado por mercenarios, que lles permitía controlar a poboación
e facer novas conquistas.
Destacaron por defender a relixión católica para isto crearon o tribunal da Inquisición, que vixiaba e
perseguía os delitos contra o catolicismo. Expulsaron aos xudeus que non se bautizasen, os
descendentes destes eran os sefarditas ( descendentes, de xudeos pasados ao catolicismo).
En Europa querían illar Francia aliándose matrimonialmente con outros países como Austria,
Portugal e Inglaterra. Isto derivou que tras a morte dalgún descendente o reino de España
pasase a tar gobernado pola dinastía Habsburgo.
Os portugueses foron polo leste, bordeando África. Pasaron o cabo Boa Esperanza e chegaron á
India (Vasco de Gama en 1948), grazas a isto controlaron as rutas do Índico, dominar o comercio das
especies e crear un imperio colonial pola costa Africana.
Os casteláns seguiron a ruta do oeste, a través do océano Atlántico, seguindo o proxecto Colón.
Colón presentoulle o proxecto a o rei de Portugal e negouse, logo foi a Castela, e negaronllo e
coa axuda dos frades do mosteiro de Fábida, conseguiu que o aprobaran.
A expedición partiu de Palas de Moguer o 3 de Agosto de 1492, estando formada por 3 barcos
(Pinta, Niña y Santa Maria) e 100 homes. O 12 de Outubro de 1492 tocaron terra en Guarahaní a que
Colón bautizou como San Salvador. Despois de descubrir outras illas iniciaron a viaxe de retorno. Colón
fixo 3 viaxes mais descubrindo terras no Caribe, pero el sempre pensou que eran de Asia.
E outras viaxes descubriron que era un novo continente, ao que lle puxeron o nome de América
en referencia a Américo Vespucio que foi quen se decatou de que era un novo continente.
Para evitar conflitos Portugal asinou cos Reis Católicos en 1494 o tratado de Tordesillas, o que
permitiu a colonización de Brasil por parte de Portugal.
O proceso de conquista foi realizado por compañias de soldados particulares. Unha vez que
tiñan o permiso do rei de Castela emprendían a conquista e unha vez que xa tiñan as terras no
seu poder, o rei daballe cargos importantes nesas terras.
Consecuencas da conquista.
Culturais: Económicas:
Políticas:
A reforma protestante.
A comezos do s. XVI a poboación quería o perdón dos seus pecados e para isto confiaban
plenamente na oración. Ao mesmo tempo os eclesiásticos levaban unha vida escandalosa de relaxación
e luxos e descoidando a labor pastoral. Isto deu lugar a moitas críticas e a esixencia de unha reforma
busca dunha nova espiritualidade.
Martiño Lutero foi un monxe que criticou as costumes relaxadas do clero e as accións
autoritarias do Papa. A pesar de ser excomungado, non se retractou e foi organizando a igrexa luterana,
chamada tamén protestante polos católicos, esta difunde os seguintes principios:
Outros movementos de reforma simultáneos cos de Lutero e estimulados polas accións deste foron:
Xoán Calvino en Xenebra (Suíza), creou outra doutrina chamada Calvinismo que destaca que
os homes están destinados dende o seu nacemento a salvarse ou condenarse, e isto non se
pode modificar.
Henrique VIII de Inglaterra que ante a negativa do Papa de concederlle o divorcio da súa
muller, creou a igrexa anglicana. O xefe da Igrexa sería o rei e así separábanse de Roma.
A Contrareforma Católica.
A igrexa católica non aceptou ningunha das reformas protestantes, iniciando accións en contra
destas. Actuou a Inquisición contra os que consideraban herexes, censurou libros, e intensificaron a
predicación mediante a creación de novas ordes monásticas, unha delas e moi importante foi a
Compañía de Xesus fundada polo español Ignacio de Loyola.
Para reafirmar o Dogma e condenar as ideas protestantes creouse o Concilio de Torento no que se
afirmou:
Era unha monarquía formada pola unión de reinos, pero cada territorio tiña leis e institucións
propias.
Castela era o centro da monarquía. Nela estaba a capital, Madrid e os principais órganos de
goberno. Controlaba as grandes riquezas procedentes de América.
Non aproveitaron ben o comercio americano,. En Castela tiñan pouca produción e ían comprar
por Europa o que beneficiaba os reinos inimigos.
En 1520 Carlos I forzou as cortes de castela para que financiara a súa viaxe cara Alemania
para ser nomeado emperador, esto creou comunidades que se opoñían ao rei, estes foron
derrotados en 1521. Padilla Bravo e Maldonado foron executados.
En Valencia e Mallorca foi en 1520 o movemento das xermanías, o cal foi sometido polas
tropas reais en 1523.
As frecuentes guerras con Francia. Estiveron estiveron motivadas polo dominio dos territorios
Italianos. Carlos I asegurou o seu dominio e anexionou o seu territorio o ducado de Milán.
Aloita contra os turcos. Carlos I evitou a caída de Viena e tomou Tuñez pero foi derrotado en Alxer.
O cansanzo levou a Carlos I a dividir as suas posesión entre 1555 e 1556, deulle a seu irmán os
ducados Austriacos e a dignidade imperial, e a o seu fillo Felipe o resto dos dominios. Retirado no
mosteiro de Iuste faleceu en 1558.
A rebelión dos Paises Baixos. En 1566 estalaron numerosas revoltas. Tras loitar con eles o
territorio dividiuse, e finalmente en 1581 declarouse a independencia para os
protestantes.
Contrarrestar o poder de Francia, cousa que logrou grazas as victorias militares de San Quintín e
tratados de paz (Cateaus-Cambreis).
Frear o expansionismo turco, grazas a vitoria en Lepanto da armada aliada (España, Venecia, Papa)
dirixida por Xoan de Austria.
Dominar Inglaterra para acabar co cisma anglicano, cortar o apoio que lles daban aos protestantes
dos Pais es Baixos e impedir os ataques dos barcos corsarios. Pero a armada “A Invencible” enviada
foi un fracaso. Como represalia unha frota inglesa mandada por Drake atacou en 1589 A Coruña,
Lisboa e Azores.