Short Fic: หึง 🔞

(Eli x Naib) #Divinary

Rate: R18
Author: Melt•

◇◇◇◇◇◇◇

14 กุมภาพันธ์ คือวันเเหง่ ความรักของใครหลายๆคน บางคนก็ถือโอกาสที่จะสารภาพรัก บาง

้
คนก็ตังใจนําสิง่ ของไปให้คนที่แอบชอบ หรื อบางคนก็ไดข้ องขวัญมากมายจากคนที่รัก

ซ่ึงในคฤหาสน์แหง่ นี้ เองก็กาํ ลังจัดเทศกาลวันวาเลนไทน์ให้เหลา่ ฮั นเตอร์และเซอร์ไวเวอร์

โดยการตกแตง่ คฤหาสน์ดว้ ยสีสันหวานแหวว ประดับไปดว้ ยกุหลาบสีแดงปะปนกับสีอ่ืนๆ
สร้างบรรยากาศชวนฝันให้อินไปกับเทศกาล

“นี่ เอ็มมา่ เอาไปสิ” หัวขโมยครี เชอร์ยืนเกาทา้ ยทอยเขินๆแลว้ ยัดเยียดดอกกุหลาบสีแดงชอ่

หนึ่ งให้กับสาวน้อยชาวสวนดว้ ยทา่ ทางประหมา่

“วา้ ว! สวยจังเลย ขอบคุณนะคะ!” หญิงสาวยิ้มร่ารับชอ่ ดอกกุหลาบเขา้ มาแนบอก

“สวยจัง ฉันชอบมากเลยคะ่ ! หามาไดย้ ั งไงคะเนี่ ย”

“ออ๋ จากสวนของเธอนั่นแหล-่ -อุบ

้ ”

💢”
“......คุณครี เชอร์คะ

่ อ่ ยราบรื่ นนักก็ตาม…
่ ่ีไมค
ถึงแมจ้ ะมีบางคูท

“ไนบ?์ นั่น..ชอ็ คโกแลตเหรอครับ?” ชายในชุดคลุมสีทึบเอย่ ทักคนที่นั่งงับชอ็ คโกแลตบาร์

จนเเกม้ ตุย่ ขณะนั่งรอคนในทีมที่เหลือเพื่อจะไดเ้ ตรี ยมตัวสาํ หรับเกมไลล่ า่ เเมทชถ์ ั ดไป

“อื้อ? อร่อยดีนะ ซั กหน่อยมัย?”

้ ไมพ ้ นหนึ่ งกอ
่ ูดเปลา่ นายทหารหนุ ่ มก็บชิ อ็ คโกแลตมากอ ่ น
จับยัดเขา้ ปากคนขี้สงสั ยทันที
“มีคนเอามาให้ฉันน่ะ ทิ้งไวห ้ น้าห้องสงสั ยจะเขินที่จะเจอกันตรงๆ”
ประโยคถัดมาทาํ เอาผูห ้ ยั่งรู้ ค้วิ กระตุก กัดกอ
้ นชอ็ คโกแลตดังกรุ บทันที
“เสน่หแ์ รงไมเ่ ปลี่ยนเลยนะครับ..” เอย่ จบก็ท้งิ ตัวลงนั่งเกา้ อี้ขา้ งๆกันแลว้ ไมป
่ ริ ปากพูดอะไร
ตอ่ จนเกมเริ่ ม

-ณ แมพความทรงจาํ ของลีโอ-

ชา่ งเป็ นดา่ นที่ดูไมเ่ ขา้ กับเทศกาลชว่ งนี้ เลยจริ งๆ…

‘ผูล
้ า่ อยูใ่ กลฉ
้ ั น!’

สั ญญาณจากนายทหารหนุ ่ มเรี ยกความสนใจของผูห ้ ยั่งรู้ ท่ีกาํ ลังถอดรหัสไปเพียงนิ ดเดียว

้ ถึงกับเงยหน้าขึ้นมองตามทิศทางที่สัญญาณสง่ มา สั งเกตุจากเงาที่เขาเห็นเมื่อตอนเริ่ ม
เทา่ นัน
เกม ผูล ้ า่ คงจะเป็ นเดอะริ ปเปอร์….แถมยังไดย้ น
ิ ขา่ วลือมาดว้ ยวา่ เจา้ ตัวสามารถอุม ้ เหลา่ เซอร์
ไวเวอร์ในทา่ เจา้ หญิงไดอ ้ ีกดว้ ย

ถา้ เป็ นไปได.้ ..เขาไมอ่ ยากให้นาอิบถูกอุม

้ เทา่ ไหร่นัก

ตึง!!

เสียงเครื่ องถอดรหัสเสร็จไปสามเครื่ อง พอๆกับนายทหารรับจา้ งที่ลม้ ลง ทาํ ให้อิไลใจเสียขึ้น

มาทันทีกอ ่ นตัดสินใจสง่ สั ญญาณให้สาวนักเตน
้ กับนักแตง่ ศพไปวา่ ตนเองจะเป็ นฝ่ายชว่ ยเอง

“หืม..?” แตก
่ ต ้ งหยุดชะงักทันทีเมื่อรู้ สก
็ อ ้ า่ ไมย่ อมพาไปนั่งเกา้ อี้ประหารสั กที
ึ วา่ ผูล

หรื อวา่ …..

ไวกวา่ ความคิด นักพยากรณ์หนุ ่ มจัดการสง่ เจา้ กอ

้ นคูห่ ูไปตรวจสอบวา่ เกิดอะไรขึ้น และภาพ
ที่เห็นตรงหน้าคือนักลา่ ร่างสูงอุม ่ รงหน้าเครื่ องถอดรหัส
้ คนรักของเขาแลว้ เดินหมุนไปมาอยูต
เพื่อให้ร่างเล็กดิ้นหลุดแลว้ ไปถอดรหัสตอ่ …

วันนี้ ฮั นเตอร์ใจดี
 ่ ่ าหงุดหงิดเสียจริ ง…
แตน

“ป..ปลอ่ ยฉันลงไดเ้ เลว้ คะ่ ตอ่ ไปตาคุณคาร์ลแลว้ ” สาวนักเตน ้

้ ยกมือทังสองข า้ งทาบแกม
้ ตัว
เองดว้ ยความเขินอายเมื่อถูกอุม ้ ประสาหญิงสาวทั่วไป ซ่ึงคนฟังก็ยอมปลอ่ ยลงแตโ่ ดยดีแลว้
หันไปหาเป้าหมายคนตอ่ ไป…

“ย..อยา่ เขา้ มาครับ” เอซอปยกกระเป๋าขึ้นบังหน้าตนเองแลว้ รี บจาํ ้ อา้ วตรงไปที่เครื่ องถอดรหัส

เครื่ องอื่นแทนที่จะไปรวมกลุม ่ กับนาอิบและมากาเร็ตตา้ แตม ่ ีหรื อนักลา่ ขายาวจะยอม วันนี้
้ กอ็ ยากจะอุม
ใจดีทังที ้ พวกผูร้ อดชีวต ้ มนี่
ิ พวกนี้ ให้ครบทังที

ทันใดนัน้ ก็เกิดสงครามยอ่ มๆของฮั นเตอร์และชา่ งเเตง่ ศพที่ดูเหมือนจะไมย่ อมให้อุม

้ งา่ ยๆ
จนเเจ็คเหนื่ อยใจจัดการฟาดไปสองทีแลว้ คอ่ ยอุม ้ ขึ้นมาพาเดินรอบเเมพอยา่ งทุลักทุเลเพราะ
คนในออ ้ มแขนดิ้นไมห ่ ลุดเลย

ปึ ง!!!

“อึก!!?” ขณะที่เดินออกประตูบา้ นชั นเดี

้ ยวอยูน ้ แผน
่ ัน ้ ่ีพิงอยูก
่ ไมท ่ ฟ
็ าดเขา้ กับนักลา่ เต็มๆจน
คนที่ถูกอุม
้ หลุดจากวงแขนแกร่งสาํ เร็จพร้อมกับหันไปขอบคุณชายในชุดคลุมสีทึบแลว้ รี บวิง่
หนี ไปอีกทางให้คูก
่ รณี เคลียร์กันเอง

“เขาไมเ่ ต็มใจก็ยังจะบังคับ...นิ สัยแยจ่ ริ งๆครับ” นักพยากรณ์หนุ ่ มยืนกอดอกมองร่างที่กาํ ลัง

พังแผน
่ ไมด ้ ว้ ยอารมณ์ขุน ่ นเจา้ ตัวจะยกยิ้มหึ นิ้ วคีบไปป์ออกจากริ มฝี ปากพน
่ มัว กอ ่ ควันอัด
หน้าคนที่เขา้ มาขัดความสุขของเขา แน่นอนวา่ เดอะริ ปเปอร์เตรี ยมปะทะคารมณ์เต็มที่
“หรื อวา่ คุณอยากให้ผมอุม ้ กัน? ถึงไดร้ ี บมาขัดขวางขนาดนี้ ” คาํ ตอบที่แสนจงใจยั่วประสาท
ไมม ้ ยั่งรู้ เทา่ ไหร่นัก
่ ีผลตอ่ ผูห

“ผมไมพ ่ ิศวาทคุณขนาดนัน ้ ...” เอย่ พลางเชิดใบหน้าขึ้นเล็กน้อยดว้ ยความมั่นอกมั่นใจ กอ ่ น

กระดิกนิ้ วเชิญชวนดว้ ยใบหน้าทา้ ทาย
“แลว้ คุณมั่นใจหรื อ วา่ สามารถอุม ้ ิ พอ่ นักลา่ ผูแ
้ ผมได.้ ..แน่จริ งจับผมให้ไดส ้ สนใจดี :)”

แลว้ สงครามยอ่ มๆก็เกิดขึ้นจนประตูทางออกเปิ ด ก็ไมม ่ ีว่ีแววของผูห

้ ยั่งรู้ จนคนในทีมอดหว่ ง
ไมไ่ ด.้ ..ก็ข้ึนวา่ ถว่ งเวลาผูล ้
้ า่ ตัง180วิ
นาที หมายความวา่ เดอะริ ปเปอร์คงไมป ่ ลอ่ ยไวแ
้ น่ๆ

้ เสนอ ซ่ึงเอซอ
่ นดีกวา่ นะคะ เผื่อเขาอยากลงทางลับ” สาวนักเตน
“ฉันวา่ พวกเราออกไปกันกอ
ปเองก็เห็นดว้ ย

“แต.่ .ถา้ ถูกจับนั่ง ฉันก็สามารถไปชว่ ยไดแ

้ น่ๆ” นาอิบเเยง้ กอ
่ นหันไปมองทางขา้ งหน้าอีกที
เผื่อมีว่ีแววของคนรักของตนเองตรงมาทางนี้

“แตม ่ ั นเสี่ยงนะคะ แถมตอนนี้ คุณเดอะริ ปเปอร์ตอ ้ งพกโนวันมาแน่ๆ ถา้ คุณไปชว่ ยแลว้ โดน
หมอกตีใสก่ อ ่ นก็จบเหเ่ ลยนะคะ….ถึงตอนแรกเขาจะใจดีกเ็ ถอะ แตจ่ ูๆ่ มาไลล่ า่ คุณคาลก ์ แบบ
นี้ มัน...ไมน ่ ่ าวางใจแลว้ คะ่ ” คาํ พูดของมากาเร็ตตา้ ก็มีเหตุผลจนนายทหารหนุ ่ มเริ่ มลาํ บากใจ

‘ทิ้งฉันไว!้ ’

้ ยั่งรู้ กส
จูๆ่ สั ญญาณจากผูห ็ ง่ มาจนคนในทีมรี บหันไปมอง

้
“เขาอาจจะรอลงทางลับจริ งๆดว้ ย งันเรารี บไปเถอะคะ่ !” พูดจบหญิงสาวนักเตน้ ก็เป็ นคนนํา
ออกไปกอ่ น ตามดว้ ยชา่ งแตง่ ศพ และนายทหารรับจา้ งที่ฝืนกา้ วออกไปดว้ ยความรู้ สกึ ผิด

ขอโทษนะอิไล….
-ณ คฤหาสน์-

ิ ที่หนี ออกมาไดส
จบเกมดว้ ยผูร้ อดชีวต ้ ามคน ซ่ึงหมายความวา่ อิไลโดนจัดการเป็ นที่เรี ยบร้อย
ผลคะแนนทาํ เอานาอิบเป็ นหว่ งจนตอ ้ งรี บตรงเขา้ ไปหาคนรักของเขาที่อยูใ่ นสภาพ
สะบักสะบอมสื่อวา่ เจออะไรมาบา้ ง

่ อซั กถามก็ถูกความเงียบตอบกลับมา
แตพ

ซ่ึงน่าแปลก...เขาไปทาํ อะไรผิดมารึ เปลา่ นะ?

“อิไล..?”

“ครับ….” ตอบกลับไปโดยไมห
่ ั นมามอง

“โกรธที่ฉันไมไ่ ปชว่ ยเหรอ...ก็นายสง่ ขอ ้ ความไลพ่ วกฉันนี่ ” สิง่ ที่ร่างเล็กคิดออกตอนนี้ น่าจะ

มีเพียงเรื่ องนี้ เทา่ นัน
้ ที่อีกฝ่ายน่าจะไมพ
่ อใจ แตท่ วา่ …

“ไมใ่ ชห
่ รอกครับ...ชา่ งมันเถอะ” พอไดย้ น
ิ คาํ ตอบนายทหารหนุ ่ มก็เหลืออดจับแขนคูส
่ นทนา
ให้หันมาประจันหน้าตัวเอง

้ ยั่งรู้ อ้ึงไปชั ่วขณะกอ

“มีอะไรก็บอกกันสิ เราคบกันอยูไ่ มใ่ ชเ่ หรอ” ประโยคถัดมาทาํ เอาผูห ่ น
ถอนหายใจรวบร่างเล็กเขา้ มากอดแน่น

“ผมแค…่ .ไมช่ อบที่เธอถูกฆาตรกรนั่นอุม

้ ” เสียงทุม ึ อึดอัดพร้อมซุก
้ เอย่ ออกมาดว้ ยความรู้ สก
ใบหน้าลงกับบา่ เล็ก

“....”

่ ั บสิง่ ที่คุณเลือก ]
[ ตอนจบขึ้นอยูก

่ ้ี เอง...ตกใจหมดเลย ฉันเองก็ใชว่ า่ จะเต็มใจให้หมอนั่นอุม

A​: “หา? แคน ้ สั กหน่อย”
(​HAPPY END​)
**หากเลือกขอ้ นี้ กรุ ณาเลื่อนลงอา่ นตามปกติไดเ้ ลย**
B​: “หา…? นี่ นายหึงเพราะเรื่ องแคน
่ ้ี เนี่ ยนะ?” (BAD END​)
้ นี้ โปรดคลิ๊ก>>> BADEND​ **
**หากเลือกขอ

(ถา้ คุณเลือก...HAPPY END)

“หา? แคน ่ ้ี เอง...ตกใจหมดเลย ฉันเองก็ใชว่ า่ จะเต็มใจให้หมอนั่นอุม

้ สั กหน่อย” นายทหาร
หนุ ่ มเลิกคิ้วแปลกใจกอ ่ นหลุดหัวเราะออกมาจนคนขี้หึงถึงกับขมวดคิ้ว

“เรื่ องนี้ มันไมต

่ ลกนะครับไนบ ์ ไหนจะเรื่ องชอ็ คโกแลตนัน
้ อีก--อะ่ ?!” พูดไมท
่ ั นจบก็ถูกคน
ตัวเล็กโจมตีดว้ ยการเขยง่ ปลายเทา้ เล็กน้อยแนบริ มฝี ปากจูบเเผว่ เบาปิ ดปากคนที่ใกลจ้ ะโมโห
เต็มที

ทาํ เอานักพยากรณ์หนุ ่ มถึงกับไปไมเ่ ป็ น…

้ ผละออกมาเพื่อ
“หึงเป็ นดว้ ยเหรอ? นายเองก็มีมุมที่น่ารักเหมือนกันนะอิไล” นาอิบยิ้มทะเลน
แยกตัวไปที่ห้องของตนเอง

่ วา่ …
แตท

“ดื้อ...” ร่างทังร้ ่างก็ลอยหวือไปอยูใ่ นออ ่ ิ

้ มแขนแกร่งของชายคนรักในทา่ เจา้ หญิง...ไมส
สาํ หรับผูห้ ยั่งรู้ จะเรี ยกวา่ ทา่ เจา้ สาว...เจา้ สาวที่น่ารักของเขาเพียงผูเ้ ดียว
“จะหนี ไปไหน รับผิดชอบดว้ ยสิครับ”
“หึ~ นายก็รู้วา่ ฉันชอบไปที่ไหนมากที่สุด” แขนเรี ยวโอบรอบคอร่างที่อุม
้ ตัวเองไว้ พร้อมกับ
เอียงใบหน้าซบบา่ หนา สายตาซุกซนจับจอ ้ งชายคนรักที่ดูจะเก็บอาการไมใ่ ห้ฟัดเขาเสียตรงนี้
ึ สนุ กสนาน
ดว้ ยความรู้ สก

“ครับ...ผมรู้ …”

้
ห้องพักของพวกเขาทังสองไงละ่

“อ๊า! อ..อิไล...ชา้ หน่อย--ฮึก!” ร่างที่แทบจะจมไปกับผืนเตียงจิกทึ้งผา้ ปูท่ีนอนอยา่ งตอ

้ งการ
หาที่ระบาย ชอ่ งทางดา้ นหลังที่ถูกอัดแน่นไปดว้ ยสว่ นร้อนผา่ วกระตุกตอดรัดถี่รัวขัดกับคาํ พูด
ของเจา้ ของร่างลิบลับ

บอกให้ชา้ หน่อย...แตข่ า้ งในกลับเชิญชวนจนคนฟังแทบบา้

“อา...แตร่ ่างกายเธอเหมือนจะไมต ่ อ ้ นะครับไนบ”์ แน่นอนวา่ ผูห

้ งการแบบนัน ้ ยั่งรู้ ไมย่ อมทาํ
ตามคาํ ขอร้อง กลับกระแทกสวนกายเขา้ ไปจงใจบดขยี้จุดกระสั นซาํ ้ ๆ เร่งเร้าให้คนใตร้ ่าง
ครวญครางเรี ยกหาแตเ่ ขาเพียงผูเ้ ดียว

“อื้อ! ร..แรงไปแลว้ ..ไมไ่ หว..!” ริ มฝี ปากเล็กเมม ้ เขา้ หากันอยา่ งอดกลัน้ ปกตินาอิบจะไม่
พยายามเก็บเสียงไวห ้ รอก ถา้ ไมร่ ู้ วา่ ขา้ งห้องมีหัวขโมยครี เชอร์กาํ ลังพักผอ่ นอยูห ่ ลังจากโดน
เอ็มมา่ ไลต่ ะเพิดเรื่ องขโมยกุหลาบในสวนมา…. แถมตอนนี้ มันชว่ งบา่ ย ไมน ่ ่ าเป็ นไปไดท้ ่ีเขา
จะหลับ ดังนัน ้ ตอนนี้ ถา้ ไมเ่ ก็บเสียงไว้ คงจะมองหน้าคนขา้ งห้องไมต ่ ิดแน่…

้ ไมต
“หึ~ วาเลนไทน์ทังที ่ อ
้ งเกรงใจไปหรอกครับ”
“แตฉ ่ ั นเกรงใจโวย้ !💢 เดี๋ยวก็ไดย้ น
ิ กันหมดหรอก--อ๊ะ!” พูดไมท
่ ั นขาดคาํ ก็โดนกระแทกเขา้
มาทีเดียวจนจุกไปหมด สิง่ ที่พอจะโตต ้ อบกลับคนป่าเถื่อนตอนนี้ ไดก
้ ม
็ ีเพียงสายตาอาฆาต
เทา่ นัน ้ ..
“ฮะ้ ..จ..จาํ ไว.้ .อึก”

“ครับ ผมไมล่ ืมแน่ๆ ทุกๆเรื่ องที่เกี่ยวกับไนบ”์ บทจะหวานก็หวานจนนายทหารหนุ ่ มเบห ้ น้า

แตไ่ มท ้ ่างก็สะดุง้ โหยงเมื่อจูๆ่ รับรู้ ถึงความคับแน่นภายในชอ่ งทาง
่ ั นจะเอย่ ทว้ งอะไรตอ่ ร่างทังร
นุ ่ ม พอหลุบตาลงมองก็แทบหยุดหายใจ

“เอ๊ะ? อิไล? ไมเ่ อาแลว้ ! เอาออกไปเลยนะ--โอ๊ย!” วัตถุทรงกลมที่ร้อยตอ่ กันถูกกดเขา้ ไป

ภายในชอ่ งทางสีสดขณะที่กายยังเชื่อมกันอยู ่ จนร่างเล็กถึงกับดิ้นพลา่ นมือจิกทึ้งไปตามตัวคน
คุมเกมเป็ นรอยเล็บไปหมด

“วันนี้ วันพิเศษนี่ นา...ผมเองก็อยากเซอร์วส

ิ เล็กๆน้อยๆให้บา้ ง” พูดไปนิ้ วเรี ยวก็กดลูกปัดเม็ด
ที่สองและสามตามเขา้ ไป พร้อมพน ่ ลมหายใจเบาๆพึงพอใจกับผลงานของตัวเอง

“ฮึก..จาํ ไว.้ .จาํ ไวเ้ ลย...อยา่ หวังวา่ ฉันจะให้---อ๊าาา!!”

่ อนนี้ เรามาสนใจสิง่ ที่เรากาํ ลังทาํ กันอยูด

“น่ากลัวจัง...แตต ่ ีกวา่ ไหมหืม?” พอเติมเต็มภายใน
ชอ่ งทางสีหวานจนพอใจ สะโพกสอบก็เริ่ มเคลื่อนกายเนิ บชา้ คอยให้คนขี้โวยวายปรับตัว ถึง
จะลาํ บากไปบา้ งเพราะไมใ่ ห้ความร่วมมือ แตส ่ ุดทา้ ยนาอิบก็ยอมจาํ นนบิดเร้าอยูใ่ ตร้ ่างอยา่ ง
ชว่ ยไมไ่ ด้

ึ ดี….ดีจนเกินไป
มันรู้ สก

“ฮ่ือ! อิไล..มากกวา่ นี้ !” คนที่โดนราคะมอมเมาเป็ นที่เรี ยบร้อยออ ้ นวอนดว้ ยนํา้ ตาพร้อมกับ

แยกขาออกกวา้ งเชิญชวน เรี ยกรอยยิ้มของผูห ้ ยั่งรู้ ไดเ้ ป็ นอยา่ งดี

“ไดเ้ ลยครับ ที่รัก”

่ ม :)
เห็นไหม...สุดทา้ ยเธอก็เรี ยกหาแตผ

.
.

“ดูตาคลาํ ้ ๆนะคะ” ฟิ โอน่าเอย่ ทักเพื่อนร่วมทีมทังสองคนตาปริ

้ บๆ นึ กวา่ เมื่อคืนวาเลนไทน์ท่ี
ผา่ นมาทุกคนจะดูสดใสในวันถัดไปซะอีก

“นอนไมห ่ คร์วา่ คนที่นั่งขา้ งๆจะ

่ ลับน่ะ พอดีมีเสียงแปลกๆรบกวน” เพียร์สันเอย่ ออกไปไมแ
สะอึกกับคาํ พูดของเขาก็ตาม

้ นาอิบรี บเนี ยนตามนํา้ ไปจนหัวขโมยหันมามองเคืองๆประมาณวา่ ‘ก็เพราะ

💢
“ช..ใช่ ฉันก็วา่ งัน”
เอ็งนั่นแหละ่ ’

“เสียงแปลกๆในคืนวาเลนไทน์เหรอคะ? หรื อวา่ ...วา้ ย////// ฉันไมไ่ ดค

้ ด ้ เลย
ิ อะไรแบบนัน
นะคะ!” สาวนักบวชปิ ดหน้าบิดตัวไปมาดว้ ยความเขินอายเพราะดันพูดความคิดของตัวเอง
ออกมาหมดเลย...และนั่นทาํ ให้นายทหารรับจา้ งหน้าแดงฉ่า

“ช..ใชท ่ ่ีไหนกัน อาจจะเป็ นเสียงอยา่ งอื่นก็ได้ เออ่ ..เสียงกรนไง!” อาการลุกลี้ลุกลนของคน

แกต้ ั วยิง่ ทาํ ให้เพื่อนร่วมทีมสงสั ยไปอีก….ยกเวน ้ ครี เชอร์น่ะนะ

่ ว้ ยความที่เป็ นคน
“นั่นสินะคะ...อาจจะเป็ นเสียงกรนแปลกๆก็ได”้ สาวชาวสวนชว่ ยเสริ ม แตด
ไมค ิ อะไรเลยดูเหมือนจะไมค
่ ด ่ อ่ ยชว่ ยเทา่ ไหร่นัก

“จะวา่ ไป ทุกคนชอบชอ็ คโกแลตของฉันไหมคะ อุตสา่ หต ์ ่ืนเเตเ่ ชา้ ไปวางไวห

้ น้าห้องทุกห้อง
เลยนะ” เอ็มมา่ ยิ้มร่าพร้อมชูชอ็ คโกแลตของตัวเองในมือไปดว้ ย

“เอะ้ ? เธอเป็ นคนให้เองเหรอ” นาอิบเลิกคิ้วมอง งันก็

้ หมายความวา่ อิไลก็น่าจะไดร้ ั บดว้ ยสิ
่ าํ เป็ นหึงเพื่อฉวยโอกาส…?
หรื อวา่ หมอนั่นรู้ แตท

มันน่าคิดนัก…

เห็นทีจบเกมไลล่ า่ ตานี้ คงตอ

้ งไปเคลียร์ยาวๆแลว้ สิ
พอ่ คนฉวยโอกาส 💢

จบแบบงงๆคะ่ เย-่ --- /โดนตบ

เนื้ อหาตอนจบแบบแฮปปี้ กับแบดไมม ่ ีความเชื่อมโยงกันนะคะ แบบแยกจักรวาลกันไปเลย
ตามใจคนอา่ นเลยวา่ จะเลือกจบแบบไหนคะ่ ////
ึ ฟิ คนี้ ไฟไหมม
้ ากเพราะเราดอง บอกวา่ คอ่ ยมาปั่นตน
😂
รู้ สก ้ เดือน เป็ นไงละ่ ป่วยยาวๆจนไมม ่ ี
สมาธิเเตง่ แตต่ อนนี้ ดีข้ึนแลว้ คะ่
ขอบคุณทุกคนที่เขา้ มาเสพและขอโทษที่ฉากเรทสั นไปนะคะฮ ้ ืออ ไฟมันลนกน ้ จริ งๆ;-;)