Professional Documents
Culture Documents
fic: หึง (Divinary) ? PDF
fic: หึง (Divinary) ? PDF
◇◇◇◇◇◇◇
💢”
“......คุณครี เชอร์คะ
่ อ่ ยราบรื่ นนักก็ตาม…
่ ่ีไมค
ถึงแมจ้ ะมีบางคูท
-ณ แมพความทรงจาํ ของลีโอ-
‘ผูล
้ า่ อยูใ่ กลฉ
้ ั น!’
ตึง!!
“หืม..?” แตก
่ ต ้ งหยุดชะงักทันทีเมื่อรู้ สก
็ อ ้ า่ ไมย่ อมพาไปนั่งเกา้ อี้ประหารสั กที
ึ วา่ ผูล
วันนี้ ฮั นเตอร์ใจดี
่ ่ าหงุดหงิดเสียจริ ง…
แตน
ปึ ง!!!
้ เสนอ ซ่ึงเอซอ
่ นดีกวา่ นะคะ เผื่อเขาอยากลงทางลับ” สาวนักเตน
“ฉันวา่ พวกเราออกไปกันกอ
ปเองก็เห็นดว้ ย
“แตม ่ ั นเสี่ยงนะคะ แถมตอนนี้ คุณเดอะริ ปเปอร์ตอ ้ งพกโนวันมาแน่ๆ ถา้ คุณไปชว่ ยแลว้ โดน
หมอกตีใสก่ อ ่ นก็จบเหเ่ ลยนะคะ….ถึงตอนแรกเขาจะใจดีกเ็ ถอะ แตจ่ ูๆ่ มาไลล่ า่ คุณคาลก ์ แบบ
นี้ มัน...ไมน ่ ่ าวางใจแลว้ คะ่ ” คาํ พูดของมากาเร็ตตา้ ก็มีเหตุผลจนนายทหารหนุ ่ มเริ่ มลาํ บากใจ
‘ทิ้งฉันไว!้ ’
้ ยั่งรู้ กส
จูๆ่ สั ญญาณจากผูห ็ ง่ มาจนคนในทีมรี บหันไปมอง
้
“เขาอาจจะรอลงทางลับจริ งๆดว้ ย งันเรารี บไปเถอะคะ่ !” พูดจบหญิงสาวนักเตน้ ก็เป็ นคนนํา
ออกไปกอ่ น ตามดว้ ยชา่ งแตง่ ศพ และนายทหารรับจา้ งที่ฝืนกา้ วออกไปดว้ ยความรู้ สกึ ผิด
ขอโทษนะอิไล….
-ณ คฤหาสน์-
ิ ที่หนี ออกมาไดส
จบเกมดว้ ยผูร้ อดชีวต ้ ามคน ซ่ึงหมายความวา่ อิไลโดนจัดการเป็ นที่เรี ยบร้อย
ผลคะแนนทาํ เอานาอิบเป็ นหว่ งจนตอ ้ งรี บตรงเขา้ ไปหาคนรักของเขาที่อยูใ่ นสภาพ
สะบักสะบอมสื่อวา่ เจออะไรมาบา้ ง
่ อซั กถามก็ถูกความเงียบตอบกลับมา
แตพ
“อิไล..?”
“ครับ….” ตอบกลับไปโดยไมห
่ ั นมามอง
“ไมใ่ ชห
่ รอกครับ...ชา่ งมันเถอะ” พอไดย้ น
ิ คาํ ตอบนายทหารหนุ ่ มก็เหลืออดจับแขนคูส
่ นทนา
ให้หันมาประจันหน้าตัวเอง
“....”
่ ั บสิง่ ที่คุณเลือก ]
[ ตอนจบขึ้นอยูก
้ ผละออกมาเพื่อ
“หึงเป็ นดว้ ยเหรอ? นายเองก็มีมุมที่น่ารักเหมือนกันนะอิไล” นาอิบยิ้มทะเลน
แยกตัวไปที่ห้องของตนเอง
่ วา่ …
แตท
“ครับ...ผมรู้ …”
้
ห้องพักของพวกเขาทังสองไงละ่
“อื้อ! ร..แรงไปแลว้ ..ไมไ่ หว..!” ริ มฝี ปากเล็กเมม ้ เขา้ หากันอยา่ งอดกลัน้ ปกตินาอิบจะไม่
พยายามเก็บเสียงไวห ้ รอก ถา้ ไมร่ ู้ วา่ ขา้ งห้องมีหัวขโมยครี เชอร์กาํ ลังพักผอ่ นอยูห ่ ลังจากโดน
เอ็มมา่ ไลต่ ะเพิดเรื่ องขโมยกุหลาบในสวนมา…. แถมตอนนี้ มันชว่ งบา่ ย ไมน ่ ่ าเป็ นไปไดท้ ่ีเขา
จะหลับ ดังนัน ้ ตอนนี้ ถา้ ไมเ่ ก็บเสียงไว้ คงจะมองหน้าคนขา้ งห้องไมต ่ ิดแน่…
้ ไมต
“หึ~ วาเลนไทน์ทังที ่ อ
้ งเกรงใจไปหรอกครับ”
“แตฉ ่ ั นเกรงใจโวย้ !💢 เดี๋ยวก็ไดย้ น
ิ กันหมดหรอก--อ๊ะ!” พูดไมท
่ ั นขาดคาํ ก็โดนกระแทกเขา้
มาทีเดียวจนจุกไปหมด สิง่ ที่พอจะโตต ้ อบกลับคนป่าเถื่อนตอนนี้ ไดก
้ ม
็ ีเพียงสายตาอาฆาต
เทา่ นัน ้ ..
“ฮะ้ ..จ..จาํ ไว.้ .อึก”
ึ ดี….ดีจนเกินไป
มันรู้ สก
่ ม :)
เห็นไหม...สุดทา้ ยเธอก็เรี ยกหาแตผ
.
.
่ ว้ ยความที่เป็ นคน
“นั่นสินะคะ...อาจจะเป็ นเสียงกรนแปลกๆก็ได”้ สาวชาวสวนชว่ ยเสริ ม แตด
ไมค ิ อะไรเลยดูเหมือนจะไมค
่ ด ่ อ่ ยชว่ ยเทา่ ไหร่นัก
มันน่าคิดนัก…