Փոքր սխալը

Բիլն ու Թեդը նստած ինչ-որ բանի շուրջ էին խոսում: Հանկարծ այդ 
պահին երկինքը տարորինակ կայծակներով պատվեց. տղաները 
զարմացան և վախեցան: Այդ պահին երկինքը կարծես ծակվեր. և 
լույսի սյան միջից իջավ հեռախոսատուփ: Դուռը բացվեց և այդտեղից 
դուրս եկավ մի ակնոցավոր մարդ: Նամոտեցավ տղաներին և ասաց 
որ նրանք պետք է իրեն օգնեն: Նրանք այնքան էին վախեցել որ 
չկարողացան մերժել: Դեյվը ասաց որ օգնելուց առաջ Բիլն ու Թեդը 
պարտավոր են լսեն իր պատմությունը: 
Նա սկսեց... 
Օգոստոսի 25-ին, սողունների սիրահար ​Դեվիդ Ուոթսոնը​ ուղղաթիռի 
​
տոմս է պատվիրել իր և իր սիրելի կոկորդիլոսի համար, քանի որ այդ 
շաբաթ գործում էր ակցիա ՝ «Թռիչք փոքր ընկերոջ հետ»։ Ընկերության 
ղեկավարությունը չի էլ պատկերացրել, որ «Braggart» անունով 
կենդանին սովորական շուն չէ, այլ իրական կոկորդիլոս։ Երբ Դեյվը 
փորձեց պայուսակի մեջ փոքր կոկորդիլոսին անցկացնել, նրան 
ձերբակալեցին: Առավոտյան Դեյվն արդեն դատարանի դահլիճում էր: 
Նա տխուր նստած էր: Եվ վերջապես խոսեց դատավորը: 
- 3​ 89 գործով դատավարությունը հայտարարված է բաց: ​ Դեվիդ 
Ուոթսոնի քրեական գործը դեռևս ընթացքի մեջ է, թիվ 498 հոդվածի
համաձայն ՝ վայրի կենդանիներ տանը պահել:
Դատավորի ամեն բառից հետո ​ Դեյվիդ​ը​իրեն ավելի վատ էր զգում:
Նա այլևս չէր հասկանում դատավորի խոսքերը: Դեվիդը ճոճվեց և
կորցրեց գիտակցությունը:
Նա արթնացավ արդեն բանտում, դատարանը որոշեց Դեյվին
բանտարկել 10 տարի ժամկետով:
Բայց նա այն մարդը, չեր ով կհանձնվեր, և մի շաբաթվա ընդացքում նա
հասկացավ ինչպես, և երբ հնարավորություն կլինի փախնելու:
Առավոտյան Դեվիդը արդեն պատրաստ էր, այն ժամանակ երբ
անվտանգության աշխատակիցները փոխանակվում էին և այդ պահին
Դեվիդը կամաց բացում է դռան վրաի կողպեկը, նա գիշերը գողացել էր
բանալին քնած պահակի գրպանից ով այդ գիշեր Դեյվի մոտ էր: Քանի
դեռ չեր եկել անվտանգության աշխանակիցը Դեվիդը Վազեց և
թաքնվեց դեպի նկուղ տանող աստիճանի տակ, դա միակ տեղն էր
որտեղ չկար տեսախցիկ:
Սպասելով 1 րոպե տա վազեց դեպի բանտի մառան դուռը իհարկե
կողպած էր բայց նույնիսկ այդ մասին Դեյվը մտածել էր, բանալիով
բացեց դուռը և պատուհանով փախուստի դիմեց: Բացի Դեյվից էլ ոչ ոք
չգիտեր որ նա ունի ժամանակի մեքենա: Դեվիդը ստիպված էր ոտքով
գնալ իր առանձնատուն: Երբ նա հասավ տեղ նա մի կերպ թաքուն
մտավ ներս, Դեյվը տանը ուներ գախտնի սենյակներ այնտեզից մեկում
ժամանակի մեքենան էր: Նա իհարկե օգտագործեց այն բայց
սխալմամբ ընկավ 58 տարի հետ:
-Եվ հենց այսպես ես հիմա այստեղ եմ
Տղաները մի քիչ խմած էին և տրանք մտածեցին որ կայծակներն ու
հեռախոսատուփը դա խմիչքի ազդեցուտյունն է, իսկ այդ մարդը ծանր
հոգեվիճակում է գտնվում:

Բիլը և Թեդը նայեցին իրար, Թեդը հասկացրեց Բիլին որպեզսի նա

զբաղացնի Դեվիդին: Հենց այդ ժամանակ նա գնաց մի քիչ հեռու և
զանգահարեց հոգեբուժարան: 15 րոպե հետո լսվեցին ավտոմեքենայի
ձայներ` դահոգեբուժարանի աշխատակիցներն էին: Դեվիդը տեսավ
նրանց և փորձեց փաղչել, դա նրա մոտ չստացվեց: Աշխատակիցները
կապեցին Դեյվին և մցրեցին մեքենան: Դեվիդը գոռաց Բիլին ու Թեդին
-Ես դեռ կվերադառնամ…
Դեյվը նայում էր անցնող ծառերին, և լսում էի մեքենաի կողքով անցնող
մարդկանց ձայները: Նա հասկանում է թե ինչու տղաները նրան գժի
տեղ դրեցին: Նրանք կանգ առան լուսացույցի մոտ, այնտեղ կանգնած
էր մի կին մոտ 35 տարեկան նրա վրաից ուժեղ բայց հաճելի օծանելիքի
բույր էր գալիս: Նա փակեց աչքերը…
 
Երբ փակում ես աչքերը, ակտիվացնում ես քո մյուս զգայարանները: Ի 
վերջո, ոչ միայն պետք է տեսնել, այլև պետք է զգալ։ Այդ իսկ 
պատճառով նույն բույրը փակ և բաց աչքերով տարբեր է։ 
 
Երբ նրանք ժամանեցին և մտան շենք Դեյվին ուղեկցեցին ինչ-որ 
սենյակ: Նա տեսավ մի բարձրահասակ թխահերի, կանաչ աչքերով, 
որոնք ասես կրակ՝ վառվում էին: Նա նստած էր կաշվե աթոռի վրա ՝ 
փայտե մեծ սեղանի շուրջ:  
Դեյվ 
-Ներս մտեք: ​Ասաց նա 
Ես ինձ անհարմար զգացի: նա կրկնեց 
-մտեք 
Ես մտա ներս, ես չեմ թաքցնի, որ վախենում էի նրա հետ խոսելուց: 
Նստեցի: 
-Խնդրում եմ ասեք ձեր անունը 
-Դեյվ 
-Դեյվը այստեղ գալու ճանապարհին գիշերային քաղաքում ինչ-որ 
գրավեց ձեզ: 
-Այո 
-ինչը 
-Մի կնոջ օծանելիք: Երբ փակեցի աչքերս զգացի մի սուր հոտ, 
այնպիսի տպավորություն էր որ ես գտնվում եմ օծանելիքի 
գործարանում որտեղ վթար է տեղի ունեցել և բոլոր նուրբ հոտերը 
միաձուլվել էին ու դարձել մի շատ սուր, և բազմերանգ բույր։ Զգացվում 
են հատապտուղների նոտաները ինչպես նաև դաշտաին ծաղիկների 
քնքուշ բույրը։
Նա զարմացած նայեց ինձ և խնդրեց, որ ինձ տեղափոխեն 
հիվանդասենյակ: