According to 

Iravatham Mahadevan, a 2nd-century BCE Tamil-Brahmi inscription refers to

the city as matiray, an Old Tamil word meaning a "walled city".[17][18]
Madurai is one of the many temple towns in the state which is named after the groves,
clusters or forests dominated by a particular variety of a tree or shrub and the same variety
of tree or shrub sheltering the presiding deity. The region is believed to have been covered
with Kadamba forest and hence called Kadambavanam. [19] The city is referred by various
names including "Madurai", "Koodal", "Malligai Maanagar", "Naanmadakoodal" and
"Thirualavai". The word Madurai may be derived from Madhura (sweetness) arising out of
the divine nectar showered on the city by the Hindu god Siva from his matted hair.
[20]
 Another theory is that Madurai is the derivative of the word Marutham, which refers to the
type of landscape of the Sangam age

ஐராவதம் மகாதேவனின் கூற்றுப்படி, பொ.ச.மு. 2 ஆம் நூற்றாண்டு தமிழ்-பிராமி கல்வெட்டு நகரத்தை

மாடிராய் என்று குறிப்பிடுகிறது, இது ஒரு பழைய தமிழ் வார்த்தையான "சுவர் நகரம்" என்று
பொருள்படும். [17] [18]
மதுரை என்பது மாநிலத்தின் பல கோயில் நகரங்களில் ஒன்றாகும், இது ஒரு குறிப்பிட்ட வகை மரம்
அல்லது புதர்களால் ஆதிக்கம் செலுத்தும் தோப்புகள், கொத்துகள் அல்லது காடுகளின் பெயரிலும்,
அதே வகையான மரம் அல்லது புதர்களாலும் தலைமை தெய்வத்தை அடைக்கலம் தருகிறது. இப்பகுதி
கடம்பா காடுகளால் மூடப்பட்டிருப்பதாக நம்பப்படுகிறது, எனவே கடம்பவனம் என்று
அழைக்கப்படுகிறது. [19] இந்த நகரத்தை "மதுரை", "கூடல்", "மல்லிகை மானகர்", "நான்மடகூடல்"
மற்றும் "திருவலை" உள்ளிட்ட பல்வேறு பெயர்களால் குறிப்பிடப்படுகிறது. மதுரை என்ற சொல் மதுரா
(இனிப்பு) என்பதிலிருந்து உருவானது, இந்து கடவுளான சிவாவால் அவரது மேட் முடியிலிருந்து
நகரத்தின் மீது பொழிந்த தெய்வீக அமிர்தத்திலிருந்து எழும். [20] மற்றொரு கோட்பாடு
என்னவென்றால், மதுரை என்பது மருதம் என்ற வார்த்தையின் வழித்தோன்றல் ஆகும், இது சங்க
யுகத்தின் நிலப்பரப்பின் வகையைக் குறிக்கிறது