We stellen vast dat een aantal bedrijven in de maakindustrie (KMO’s en grote bedrijven) er op een

natuurlijke wijze in slagen om hun productieplatform als een levende cel continue en robuust te laten
co-evolueren in en met hun snel veranderende context. Traditioneel wordt dit toegeschreven aan
een duidelijke en strategisch onderbouwde innovatiestrategie maar zeker in het specifieke geval van
de maakindustrie denken we een (extra) systeembenadering te kunnen onderscheiden.

Specifiek voor de maakindustrie is dat we enerzijds, zeker in de hedendaagse genetwerkte economie,

gedreven worden door de uitdagingen van de klant, maar anderzijds ook volledig aangewezen zijn op
samenwerking zowel binnen de eigen organisatie (HR, competentie management, talent, interesse,
passie, sweet spot, ownership, creativiteit, …) als buiten het bedrijf (co-makership, co-creatie,
technologie providers, emergent collectives, …).

Het is opmerkelijk dat er voor een complexe en technologie gedreven sector als de maakindustrie,
geen specifieke opleidingen tot ‘Factory Designer’ bestaan die vanuit een systemische visie tot
robuuste, efficiënte en flexibele productieplatformen komen.

Blijkbaar is er een uitgesproken management visie nodig om de bedrijfscultuur te initiëren die in

staat is om het continue evolutieproces naar productiesystemen die de balans vinden tussen
veerkracht en efficiëntie, typisch voor levende systemen, mogelijk te maken waarbij de factor mens
een duidelijk opgewaardeerde rol wordt toebedeeld als polyvalente inzetbare, kritische, creatieve en
van hoog tot laag gewaarde actor.

Op deze manier vormt in onze visie de factor mens het belangrijkste ingrediënt om tot een
performant “Factory Design Collective” te komen waarbij voor en door iedere menselijke
werknemer, van hoog tot laag, het streven naar quality of life (quality of work + quality of learning)
de drijvende krachten zijn waarmee de mens zich een blijvende plaats zal weten te verwerven in een
hoogtechnologische sector waar ver doorgedreven automatisering en controlesystemen hoogtij
vieren. Maatwerkbedrijven hebben in deze zeker een toonaangevende reputatie opgebouwd. Veel
nieuwe vormen van bedrijfsvoering laten zich immers inspireren door de ideeën van gedeeld
ownership en maximale zelfontwikkeling en zelfverwezenlijking van alle werknemers.

Om deze conceptuele visie in de praktijk af te toetsen met referentiebedrijven, en om die naderhand

overdraagbaar te maken als een begeleidingsmethodologie die toelaat om KMO’s te begeleiden in
het tot stand komen van hun eigen (genetwerkt) “Factory Design Collective”, moeten we een
conceptueel kader en taal creëren dat ons toelaat om bestaande en werkende patronen vanuit
verschillende perspectieven te beschrijven en te integreren in een collectieve oefening van “Factory
Design Thinking”. Een sterke analogie met Game Design kan ons hier een zeker conceptueel kader
aanreiken.

Bij de ontwikkeling van het voornoemde begeleidingstraject voor KMO’s zal het zeer belangrijk zijn
om de kennis en expertise die nu reeds, ter ondersteuning van de bedrijfsvoering, door verschillende
partners en instanties wordt aangereikt (HR, technologie, services, …), complementair te integreren.

Beide voornoemde doelstellingen maken onderdeel uit van participatief onderzoek (kennispartners,
referentiebedrijven, sectororganisaties, ...), teneinde via het identificeren van de “enablers” en de
“hidden inhibitors” tot een breed inzetbare en gelaagde aanpak te komen voor de brede sector van
de maakindustrie. Hierbij ontstaat simultaan een creatieve, door mensen gedreven,
toekomstbestendige invulling van tot wat de maakindustrie in onze West-Europese regio kan
uitgroeien.