Pagkakataon

Isang matandang lalaki ang nanirahan sa nayon. Ang buong baryo ay

pagod na sa kanya; palaging siya ay madilim, palagi siyang nagrereklamo
at palaging nasa masamang pakiramdam. Habang tumatagal siya ay
nabuhay, naging masama siya at mas nakalason ang kanyang mga salita.
Ginawa ng mga tao ang kanilang makakaya upang maiwasan siya dahil
nakakahawa ang kanyang kapalaran. Nilikha niya ang pakiramdam ng
kalungkutan sa iba.
Ngunit isang araw, nang mag-walumpu na siya, isang hindi kapani-
paniwalang bagay ang nangyari. Agad na ang lahat ay nagsimulang
marinig ang bulung-bulungan: "Ang matanda ay masaya ngayon, hindi
siya nagreklamo tungkol sa anumang bagay, ngumiti, at maging ang
kanyang mukha ay sariwa."
Ang buong nayon ay nagtipon sa paligid ng lalaki at tinanong siya,
"Ano ang nangyari sa iyo?"
Sumagot ang matanda, "Walang espesyal. Walong taon akong
naghabol ng kaligayahan at walang silbi. At pagkatapos ay napagpasyahan
kong mabuhay nang walang kaligayahan at tangkilikin lang ang buhay.
Kaya't masaya ako ngayon."

Moral Lesson:
Lahat ng tao ay nag-babago, Hindi habang buhay ganun sila. Hindi mo
kailangan mag-hanap ng kasiyahan kasi ay kasiyahan ay palagi lang nandyan
hindi lang natin nakikita, nasa tao na kung paano nila mararamdaman o
makakaranas ang kasiyahan.

Character:
Matanda at ang mga Tao sa baryo.