Barbizonska skola

Barbizonska škola je bila umetnička kolonija koja se sredinom 19. veka nastanila u francuskom selu
Barbizonu u Fontenbloovskoj šumi. Ciljevi slikara koji su tamo živeli bili su napuštanje klasicizma koji je
tada vladao u slikarstvu i nastojanje da se priroda prikaže realistički po uzoru na Džona Konstabla i
englesko pejzažno slikarstvo. Zbog toga su radili studije u prirodi (slikarstvo u prirodi) pri čemu je veliku
ulogu imalo Paysage intime. Suprotno impresionistima čiji su preteče bili, umetnici iz ove kolonije odbili
su moderni razvoj industrije.

Glavni predstavnici

Kamij Koro,

Šarl-Fransoa Dobinji

Žan-Fransoa Mije

Teodor Ruso

Konstan Troajon

Barbizonska škola je neformalna grupa francuskih romantičarskih slikara pejzažista iz

19.veka.
Oni su bili deo šireg pokreta u evropskoj likovnosti, bliskih naturalizmu, koji će dati značajan
doprinos realizmu u francuskom pejzažnom slikarstvu.
Predvodili su ih Teodor Ruso i Žan Fransoa Mile.
Barbizonska škola privukla je veliki broj likovnih umetnika koji su dolazili u Barbizon, selo
nedaleko od Pariza, na rubu šume Fontenblo. Svaki od njih odlikovao se sopstvenim stilom,
ali su svi forsirali slikanje pod otvorenim nebom, u prirodi, oslanjajući se na ograničenu
paletu boja.
Bili su aktivni u periodu od 1830. do 1870. godine.

Budući i sam čovek iz naroda, Žan-Fransoa Mile je s pravom 

smatran jednim od najvažnijih predstavnika istinskog narodnjačkog slikarstva
u francuskoj umetnosti 19.veka.
Žan-Fransoa Mile
Griši kod Šerbura, 4. oktobar 1814 — Barbizon, 20. januar 1875.
francuski slikar i grafičar i jedan od najznačajnijih predstavnika Barbizonske škole
U njegovom ranom radu zastupljene su mitološke, biblijske i galantne teme, a prikaze
seljačke svakodnevice, po čemu je i najpoznatiji slika od 1840-ih godina. Pridružio se
Barbizonskoj školi ali nije prihvatio njihovo slikarstvo u slobodnom prostoru. Iako je na
svojim slikama prikaivao težak rad seljaka na njima nema nikakve socijalne kritike
(Sakupljačice klasja, 1857). Prednost je davao prigušeno tamnim, mrkim i sivim tonovima pa
na njegovim slikama pretežno vlada melanholično raspoloženje. Šezdesetih godina 19-og
veka u prvi plan stupa slikarstvo pejzaža pri čemu slika Proleće nastala između 1868. i 1873.
pokazuje izvesnu bliskost Mijea sa impresionistima. Značajni su i njegovi pasteli i crteži.
Pabirčenje 1857.
Muzej Orsej, Pariz
Ova slika izložena je na Salonu 1857. godine, većina kritičara dočekala je neprijateljski.
Angelus ili Večernja molitva je jedna od najčuvenijih Mileovih slika. Naslikana je po
narudžbini američkog slikara Tomasa Epltona, ali je iz nepoznatih razloga naručilac odbio da
je kupi kada je bila završena. Krajem 1860. godine jedva je uspeo da dobije oko hiljadu
franaka. Samo dvadeset godina kasnije ovo delo je prodato za šezdeset hiljada
franaka.Osam godina nakon toga dolazi do spora oko prava na sliku između predstavnika
Američke asocijacije umetnosti i Antoana Prusta.
Alfredu Šošaru izdavaču časopisa posvećenom istoriji Luvra, polazi za rukom da od
Amerikanaca otkupi ovu sliku za 800.000 franaka. Slika je ukrašavala Luvr do 1909. godine, a
danas je ona deo postavke pariskog muzeja Orsej.
"U Mileovim slikama se može naći sve ono što će razbesneti buržuja."
Teofil Gotje

KONSTAN TROAJON

Konstan Troajon rođen je u Sevru, nedaleko od Pariza, 28. avgusta 1810. u porodici radnika
u mesnoj fabrici keramike. Njegov otac je slikao na porcelanu pa je i Konstanov rani rad bio
vezan za ovu vrstu umetnosti. Obrazovanje je sticao u radionici u Sevru. Prikazivao je
životinje na sličan način na koji su slikari Barbizonske škole prikazivali pejzaže. Takođe je
poznat i po realističnim prikazima prirode. Umro je 20.marta 1865. u Parizu.

Na slici Volovi kreću u polje ili Jutro, pastiri i volovi su u kontrasvetlu, stvara se utisak da
sunce sija posmatraču pravo u oči i da ga zaslepljuje, iako samo sunce nije naslikano.

Prvi njegovi radovi nastaju pod uticajem holandske umetnosti 17.veka, a najviše Jakoba van
Rojsdala. Troajon 1847. odlazi u Holandiju, gde pod uticajem dela Potera i Kojpa počinje da
se zanima za slikanje životinja, smatraju ga jednim od najčuvenijih savremenih animalista.
Pred kraj života, pod uticajem Ežena Budena, s kojim se Troajon druži, otkriva još jednu
stranu svog talenta - postaje dobar marinista.

"Barbizonom vladaju dva korifeja. Jedan je okrenut šumama, drugi livadama...

Podelili su zemlju između sebe: Rusou pripada šuma, a Mileu poljana.
I nikada jedan drugom ne presecaju put."
Šarl Fremin, kritičar
TEODOR RUSO
Rođen u Parizu 15. aprila 1812. godine, sin krojača, proveo je detinjstvo na selu. Sa devet
godina seli se u Pariz i prve časove crtanja drži mu stric. Nekoliko godina kasnije odlazi u
atelje pejzažiste Remona i dobija dozvolu za rad u Luvru, gde pravi veliki broj kopija slika
holandskih majstora.
U Barbizon se seli 1848. Sa Mileom se upoznaje 1849. godine. Godine 1854. postaje član
Akademije lepih umetnosti u Amsterdamu. Na Svetskoj izložbi u Parizu 1867. godine bio je
predsednik žirija. Umro je 22. decembra 1867. godine u Barbizonu.
Jedna je od najčuvenijih Rusoovih slika. Šuma kraj Fontenbloa.

ŠARL-FRANSOA DOBINJI

Rođen 15. februara 1817. godine u Parizu. Prve časove slikanja drži mu otac. Radi kao dizajner u fabrici
satova i istovremeno uči rezbarenje na metalu kod poznanika gravera.

Tokom 1836. godine putuje po Italiji. Slike koje je doneo sa putovanja želi da izloži na Salonu, ali žiri ne
odabira nijedan njegov rad. Počinje da radi u Luvru kao restaurator. Radi na bakrorezima i crpe
inspiraciju iz stvaralaštva Kloda Lorena i majstora holandskog slikarstva, ilustruje knjige, a uveče odlazi u
Dekakroaov atelje.

Godine 1847. upoznaje se sa Koroom i Domijeom, koji ga pozivaju u obilazak Francuske, Španije,
Holandije i Engleske.

"Teško da možeš pogrešiti kada određuješ vreme na slikama gospodina Dobinjija; on je slikar trenutka,
slikar utiska."

Odilon Redon

Godine 1868. postaje član žirija Salona. Umro je 19. januara 1878. u Parizu.

FREDERIK BAZIJ

Rođen je u Monpeljeu 4. decembra 1841. u porodici srednjeg staleža protestantske veroispovesti.

Počinje da se interesuje za slikarstvo veoma mlad pošto vidi radove slikara Ežen Delakroa. Njegova
porodica mu obećava da može da studira slikarstvo ali samo pod uslovom da ako pre toga završi studije
medicine.

Bazij počinje studije medicine 1859. godine. Seli se u Pariz 1862. godine da bi nastavio studije. Tamo
sreće Pjer Ogist Renoara, i postaje zainteresovan za impresionizam. Ubrzo počinje da uzima časove
slikarstva kod Čarls Glera. Kada bude pao na medicinskom ispitu 1864. godine, počeće puno pravno da
slika potpuno se prepustivši slikarstvu.

Njegovi najbliži saradnici i prijatelji bili su Klod Mone, Alfred Sisle, i Eduar Mane. Rođen u imućnoj
porodici, Bazij potpomaže par umetnika dajući im mesto za rad kao i nabavljajući materijal za slike.
Bazij je imao samo 23 godine kada je naslikao svoja najbolja dela, uključujući i Ružičastu haljinu. Za
njegovu najpoznatiju sliku smatra se Porodični skup.

Frederik Bazija zatiče smrt 28. novembra 1870. godine, sa 29 godina. Ubijen je u akciji tokom rata protiv
Pruske.

"Lepotu ne stvaraju toliko prikazane stvari koliko sama potreba da se one predstave. I upravo ta potreba
daje snagu u procesu rada."Mile

https://caskanja.net/threads/barbizonska-skola.9083/