Professional Documents
Culture Documents
Sebiss
Sebiss
Elmi-texniki tərəqqi dövrünün səciyyəvi xüsusiyyətlərindən biri ondan ibarətdir ki, elm
cəmiyyətin nəinki sosial, həm də iqtisadi həyatına nüfuz edir, bilavasitə məhsuldar qüvvəyə
çevrilir, xalq təsərrüfatının inkişafında mühüm rol oynayır.
Ali məktəb təcrübəsində psixoloji tədqiqatlar müxtəlif variasiyalarda tətbiq olunur. Onlardan
aşağıdakılar xüsusilə əlamətdardır:
1. Ümumi metodologiya
2. Xüsusi metodlogiya
1)Ümumi metodologiya dedikdə tədqiqatçının istinad etdiyi ümumi fəlsəfi yanaşma, ümumi
idrak üsulu nəzərdə tutulur. Fəlsəfi fikrin önəmli bir sahəsi təhsilin fəsləfəsi kimi formalaşıb.
Təhsilin fəlsəfəsi ali məktəb psixologiyasının inkişafı üçün son dərəcə önəmlidir. Bir tərəfdən
ali məktəb psixologiyasının nəzəri- metodoloji məsələləri, digər tərəfdən onun konkret
tədqiqatları təhsilin fəlsəfi paradiqmaları ilə açıqlanır.
2) Xüsusi metodlogiya dedikdə müvafiq elm sahəsində, bizim misalımızda, ali məktəb
psixologiyasında tətbiq olunan metodoloji prinsiplərin məcmusu nəzərdə tutulur.
1. Determinizim prinsipi
Determinizm (lat. müəyyən etmək deməkdir)- ictimai və təbii hadisələrin səbəbi haqqında
təlimdir. Determinizm prinsipinə görə psixoloji hadisələr maddi həyat vasitələri, istehsal
üsulunun inkişaf qanunları ilə, ictimai münasibətlərlə, sosial həyat tərzi ilə müəyyən olunur və
onların dəyişilməsi ilə də dəyişilir. Ümumi psixologiyada şüur və fəaliyyətin vəhdəti, psixikanın
fəaliyyətdə inkişafı prinsipləri geniş tətbiq olunur. Psixika inkişafın məhsulu və fəaliyyətin
nəticəsi kimi nəzərdən keçirildikdə, düzgün başa düşülə bilər. Şüur və fəaliyyətin vəhdəti,
psixikanın fəaliyyətdə inkişafı prinsipləri digər prinsiplərlə birlikdə psixologiyanın tədqiqat
strategiyasını müəyyən edir.
Konkret psixoloji tədqiqat metodikasında, şərti olaraq, dörd mərhələni fərqləndirmək olar:
Birinci mərhələ hazırlıq mərhələsidir. Bu mərhələdə ilkin məlumat toplanır; onların əsasında
tədqiqatın emprik, məntiqi və nəzəri vəzifələri həll edilir. Bu zaman tədqiqatın nəzəri
problemlərinin işlənilməsinə xüsusi diqqət yetirilməlidir.
Dördüncü mərhələdə isə materiallar psixoloji nəzəriyyə əsasında şərh edilir, nəticə etibarilə
fərziyyənin düzgünlüyü və ya səhv olması aydınlaşdırılır, tədqiqatın nəticələri şərh
(interpretasiya) edilir.
10.Psixologiya elminin tədqiqat metodları
Ikinci qrup, ən geniş metodlar qrupu elmi materiallar, faktlar əldə etməyin emprik üsullarından
ibarətdir. Bu qrupa aşağıdakılar daxildir:
a. Müşahidə və özünümüşahidə
b) Keyfiyyət təhlili (material tiplərə, qruplara və variantlara bölünür, təhlil üçün nümunələr
seçilir)
Dördüncü qrup, interpretasiya (şərh) metodu. Onlar struktur və genetik metodların müxtəlif
varianrlarından ibarətdir. Bu metodların köməyi ilə öyrənilən psixi proses və ya xassənin
strukturu təhlil olunur və yaxud müəyyən bir yaş dövründə (tutaq ki, 3-10 yaş) inkişaf
xüsusiyyətləri aydınlaşdırılır.
Müşahidə metodu
4. Elmi müşahidələrin nəticələri dəqiq sürətdə qeyd edilməli və lazım gəldikdə asanlıqla
bərpa olunmalıdır
Eksperiment metodu
Ekperiment (lat. eksperiment- sınaq , təcrübə deməkdir) hər hansı bir fərziyyənin yoxlamaq
məqsədi ilə müəyyən şəraitin yaradılması deməkdir .müəyyən bir fərziyyənin irəli sürülməsi və
yoxlanılması eksperimentin zəruri elementidir.
Müasir psixologiyada yaş dövrlərini, yaş anlayışından fərqləndirmək lazımdır. Yaş insanın ömür
tarixini, inkişaf və yetişməsini, onun bioloji, psixoloji, sosioloji cəhətdən formalaşmasının ifadə
edən bir anlayışdır. Müasir psixoloji ədəbiyyatda yaşın dörd növü fərqləndirilir:
Bioloji yaşın göstəricisi kimi bədənin böyüməsi, fizioloji amillərin cinsi yetişkənlik, sümük, əzələ
sisteminin, sinir sisteminin və s. fərqli yetişməsi bioloji yaşı səciyyələndirir.
Psixoloji yaş, insanın fərdiyyətilə xarakterizə olunur. Insanın mənən cavanlaşması, yaxud
acınacaqlı keçmiş hesabına xeyli qocalması ola bilər.
Müasir, inkişaf (yaş) psixologiyasında yaş dövrləri aşağıdakı qaydada təsnif olunur.
6. Gənclik 15-25 yaş; erkən gənclik 15-17 yaş; yetkin 18-25 yaş
4. Interiorizasiya prosesi
17. Ənənəvi didaktik sistem pedaqoji fikir və məktəb tarixində mühüm bir
mərhələ
Ənənəvi didaktik sistem pedaqoji fikir və məktəb tarixində mühüm bir mərhələ sayılır. Bu
sistem böyük pedaqoqların- Y.A.Komenski, İ.F.Herbart və b. səyi ilə formalaşıb və XVII
yüzillikdə önəmli psixoloji konsepsiya olan assosiativ təlim nəzəriyyəsinə söykənib XVII-XIX
əsrlərdə ənənəvi didaktik sistemin inkişafında mühüm rol oynamışdır. XX əsr isə onun
inkişafında xüsusi bir mərhələ olmuşdur. 60-cı illərdən başlayaraq, elmi- texniki tərəqqi
şəraitində onun konseptual əhəmiyyətli “zəif nöqtələri” günü-gündən şəffaf
görünürdü.Görkəmli pedaqoqlar bu təzadla ziddiyyətləri görürdülər və ənənəvi didaktik sistemə
müxtəlif yollarla kosmetik bəzək- düzək verir, onu bu və ya digər səviyyədə moderləşdirməyə
çalışırdılar. L.V.Zankovun laboratoriyasında inkişaf ideyası məktəb işinin başlıca meyarı kimi
açıqlanmış, təlimin inkişafetdirici funksiyası psixopedaqoji yönümdə təhlil edilmişdir.
L.V.Zankovun sistemi, 50-60-ci illərdə təsirli rol oynaya bilmədi, çünki ənənəvi didaktik sistemin
özündə çatışmazlıqlar var idi. Həmin çatışmazlıqlar nədən ibarət idi? Əvvəla, sinif- dərs
sistemi öz- özlüyündə, dövrün böyük pedaqoji kəşfi idi. Əvvəlki illərdə olduğu kimi, müasir
şəraitdə də, onun əhəmiyyəti böyükdür. Bu gün, ənənəvi didaktik sistemin imkanlarının
tükənməsi öz- özlüyündə bilavasitə sinif- dərs sistemi ilə deyil, onun nəzəri- metodoloji əsasları
ilə bağlıdır.Ənənəvi didaktik sistemin 300 illik tarixi vardır. Bu dövrdə sistem inkişaf etsədə, ayrı-
ayrı dövrlərdə onun müəyyən paradiqmaları bu və ya digər dərəcədə modifikasoya olunmuş,
hətta bəzən təhrif edilmişdir. Müasir şəraitdə isə onun paradiqmaları daha artıq dövrün idealları
ilə səsləşmir. Insan amili, şəxsiyyət amili bu gün xüsusilə aktuallaşıb.
• Terapevtik model
• Liberal model
Şəxsiyyəyin tərifi: şəxsiyyət fərdi- psixi xassələrə malik olan , təbii və ictimai vəzifələri yerinə
yetirən, müəyyən ictimai-tarixi dövrdə yaşayan konkret insandır.
Tələbə (şagird) təlim- tərbiyə prosesində obyekt deyildir, o obyekt ola bilməz. Yeni pedaqoji
təfəkkür tələbəni, özünü təyin edən və özünü reallaşdıran şəxsiyyət kimi, təhsil prosesinin
subyekti kimi dəyərləndirir. Önəmli kommunikativ əsasda müəllimlə tələbə arasında əməkdaşlıq
münasibətləri əmələ gəlir və bərqərar olur , auditoriya məkanında iki subyekt- müəllim və
tələbə birgə fəaliyyət göstərirlər..
Tələbənin (şagirdin) obyekt deyil, subyekt olması- yeni pedaqoji təfəkkürün fundamental nəzəri-
eksperimental axtarışlara söykənir, İ.İ.Russo, Y.Korçaq, A.S.Makarenko, V.A.Suxomlinski, K.
Rocers, E.Bern və s. məşhur psixoloq və pedaqoqların tədqiqatlarına, qabaqcıl müəllimlərin iş
təcrübəsinə arxalanır.
Psixoloji planda, real, ideal və sosial “Mən” birlikdə mövcuddur. Onlar bir- birlərini bir növ
tamamlayır və zəngiləşdirirlər.
Müəllim hər bir tələbəyə (şagirdə) hörmətlə yanaşır, onun insani keyfiyyətlərinin
yüksək dəyərləndirir.
Tələbənin taleyi ilə yaxından maraqlanır.
Onların qabiliyyət və istedadına optimistcəsinə inanır.
Tələbələrlə onların partnyoru kimi əməkdaşlıq edir.
Onları stimullaşdırmaq yolu ilə daxili motivlər yaradır.
Tələbələrin nöqsanlarına dözümlüdür.
Ünsiyyət mədəniyyəti seçimlidir.
Təhsilin humanistləşdirilməsi müasir təhsil konsepsiyalarında əsas prinsiplərdən biri kimi irəli
sürülür. Yeni pedaqoji təfəkkür məktəb həyatının humanistləşdirilməsinə xüsusi əhəmiyyət verir
və onun başlıca problemlərini, ilk növbədə burada həll edir.
Aparılan eksperimental- təcrübi işin nəticələri də göstərir ki, diferensial yanaşma və təlimin
fərdiləşdirilməsi şəraitində təkcə tələbənin idrak fəaliyyətinin aktivləşdirilməsi üçün deyil, təkcə
tələbələrin idrak fəaliyyətinin aktivləşdirilməsi üçün şərait yaranır. Həm də neqativ təsirlərin
neytrallaşdırılması üçün şərait yaranır.
26. Tələbələrdə idrak fəaliyyətinin fəallaşdırılmasında “Müəllim-tələbə”,
“Tələbə-tələbə” münasibətlərinin bəzi məqamları
Qeyd etdiyimiz kimi tələbələrdə idrak fəaliyyətinin fəallaşdırılmasında “Müəllim-tələbə”,
“Tələbə-tələbə” tipli münasibətlər mühüm əhəmiyyət daşıyır; onların bəzi məqamlarına diqqət
yetirək;
“Tələbə- tələbə” münasibətləri də aktual problemdir. Hələ vaxtilə məşhur isveçrə psixoloqu
İ.Piaje göstərirdi ki, həmyaşıdlar mühitində uşaqlar bərabər hüquqludurlar. Onların öz
həmyaşıdları ilə əməkdaşlığı da bu kökdə əmələ gəlir və ... həmyaşıd gənclərin əməkdaşlığı
şəraitində tənqidi düşüncə və müstəqillik kimi keyfiyyətlər səmərəli inkişaf edir.“Tələbə- tələbə”
münasibətlərində “tələbələrin- səmimiliyi” nə qədər olsa da , çox vaxt situativ amillərin rolu
təzadlı və ziddiyyətli məqamlarla seçilir. Müəllim- şagird münasibətləri kimi, “tələbə- tələbə”
münasibətlərini də humanistləşdirmək, onlara bir-birinin davranış motivlərini açıqlamağı
öyrətmək, ünsiyyət mədəniyyəti aşılamaq tərbiyə işi sahəsində vəzifə kimi dəyərləndirilməlidir.
I. Ünsiyyətin məqsədi
Qeyd edək ki, rəhbərlik üslubuna görə müəllimlər: Avtoritor, liberal və demokratik olurlar.
Demokratik rəhbərlik üslubuna malik müəllimlərin dərslərində tələbələr özlərini necə aparırlar?
c) Daha çox düşünür, götür- qoy edirlər; məslələrin mahiyyətini aydınlaşdırmağa çalışırlar
-- Həvəsləndirməyə əl atın.