Rimska Fantazija Dmitrij Bajda Elena Ljubimova PDF

RIMSKA FANTAZIJA
RIMSKA FANTAZIJA
-1-
RIMSKA FANTAZIJA
Knjiga je zasnovana na istraživanju Dmitrija Bajde i Elene Ljubimove

(svi su tekstovi njihovi osim treće i dvanaeste glave), Jedan od njegovih
tekstova na ovu temu poslužio je kao naslov. Ovaj materijal nikada do
sada nije objavljen u formatu knjige…Zbog izuzetnih informacija,
sadržanih u ovom istraživanju, smatrao sam da ih je potrebno sakupiti,
prevesti i obraditi, kako bi bile dostupne svakome ko oseća da nešto ne
štima u istorijskim pričama, a nije siguran šta ……
Autori: Dmitrij Bajda, Elena Ljubimova
Obradio i preveo
Dušan Mitrović
https://www.facebook.com/dusanmitrovic11
Beograd 2016. godine
-2-
RIMSKA FANTAZIJA
SADRŽAJ:
1. RIMSKA IMPERIJA ----------------------------------------- 4
2. IZVORI ZNANJA O RIMSKOM CARSTVU --------------- 13
3. ZABORAVLJENO “IZGUBLJENO” ZNANJE ------------- 22
4. RIMSKO CARSTVO U BRITANIJI ------------------------ 26
5. RIMSKO CARSTVO U FRANCUSKOJ --------------------- 72
6. RIMSKO CARSTVO U ŠPANIJI --------------------------- 98
7. RIMSKO CARSTVO U PORTUGALIJI -------------------- 160
8. RIMSKI AKVADUKTI -------------------------------------- 178
9. RIMSKO CARSTVO U SEVERNOJ AFRICI -------------- 209
10. RIMSKO CARSTVO NA BLISKOM ISTOKU ------------- 241
LIBAN ------------------------------------------------------ 241
PALESTINA I IZRAEL ------------------------------------ 269
11. RIMSKO CARSTO U GRČKOJ I NA KIPRU -------------- 322
12. RIMSKO CARSTVO U SRBIJI I NA BALKANU --------- 340
-3-
RIMSKA FANTAZIJA
1. RIMSKA IMPERIJA
Sada postajemo svesni brojnih činjenica i događaja koji omogućavaju
da se zaključi: istorija više hiljada godina zemaljske civilizacije je
namerno skraćena i potpuno falsifikovana u srednjem veku po
julijanskom kalendaru. Ovde su neke činjenice koje ubedljivo dokazuju
da je takozvano Rimsko carstvo - jeftina fikcija, na osnovu mitova i
legendi u cilju prikrivanja važnijih informacija.
Zvanični istoričari su odlučili da je Rimsko carstvo postojalo nešto više

od 500 godina: od 30 g.p.n.e. do 476 g.n.e., praktično tačno pet vekova.
Autentičnost postojanja Rimske imperije nije dovođena u pitanje od
davnih vremena. Međutim, zvanična nauka, pod čvrstom kontrolom
vlasti u proteklih nekoliko stotina godina, neumorno se bori sa
neslaganjima i odlučno zaustavlja bilo kakve sumnje i pokušaje da se
sazna istina po ovom pitanju.
Rezultat ovih napora je rasprostranjeno priznavanje postojanja

Rimskog carstva i njegovog neprocenjivog doprinosa u stvaranju Evrope
i evropske kulture. U međuvremenu, materijalnih dokaza o postojanju
takvog carstva nema! Samo razne ruševine starih zgrada, ali nema
dokaza da su ih sagradili rimljani i to u vremenima Carstva !!
Štaviše, ne postoje više ili manje ozbiljni dokumentovani dokazi da je u

toku 500 godina postojalo carstvo, koje se sada iz nekog razloga
smatra velikim i sl. Nema ovih dokumenata! Naučnici, čvrsto stojeći na
ortodoksanim pozicijama po ovom pitanju, izvukli su se iz te situacije
(kako oni misle) na sledeći način: dokumenti, na osnovu kojih baziraju
svoje teorije, oni su lukavo nazvali narativnim. I rešili su stvar, sada je
sve u redu! U međuvremenu, reč "narativ", prema rečniku stranih reči,
znači sledeće: [FR. narratif, lat. narrativus] - pričanje, opisivanje,
epsko. Tj, dokumenti, na kojima se zasniva mišljenje da je Rimsko
-4-
RIMSKA FANTAZIJA
Carstvo postojalo u stvarnosti, su narativni, opisni, epski, ili

jednostavnije - mitovi i legende !!!
Iz toga sledi vrlo jednostavan zaključak: naša zvanična nauka cinično

nas laže već nekoliko stotina godina. I to je potpuno moguće, i to ne
samo za istoriju.
Potvrde za to je veoma lako naći. Potrebno je samo da pažljivo

pogledamo, šta se prikazuje. Na primer, pretraživanjem u Guglu, upitom
za pretragu "Rimsko Carstvo", imamo mnogo odgovora. Prvi od njih, kao
što smo navikli, je veoma opširna i obimna Vikipedija. Može se odmah
pročitati da je Rimsko carstvo postojalo od 30. do 476 godine nove ere.
Sledi nekoliko mapa Rimskog carstva.
-5-
RIMSKA FANTAZIJA
Dobro pogledajmo datu kartu Rimskog carstva, kao ilustraciju ka članku

Rome iz enciklopedije Brokhausa i Efrona (ista karta, samo veća -
http://upload.wikimedia.org/wikiped... ), moguće je u donjem levom uglu
primetiti datum, znatno većeg perioda postojanja "carstva" od 30 pne
do 476 ne. I ta gruba greška ili manipulacija nije jedina.
Evo, šta piše u 5. poglavlju 2. toma svoje neverovatne knjige "Ogledalo

moje duše" akademik Nikolaj Levašov:
"... Najzanimljivije je da nikakvog Rimskog carstva u prvom veku nove

ere nije bilo, i za to je mnogo dokaza, počevši sa tim, kako su drsko
savremeni" istoričari "izfabrikovali istoriju starog Rima! Ne, grad Rim
je postojao je u davna vremena, ali nije bilo nikakvog Rimskog Carstva!
I da se uverimo da je to tako i nikako drugačije, samo pogledajmo
realnu mapu stare Evrope, stvorenu 1595.godine od strane svetski
poznatog i priznatog kartografa u srednjem veku A. Orteliusa (slika).
-6-
RIMSKA FANTAZIJA
Činjenica, da je taj kartograf priznat i visoko cenjen od strane

savremenih istoričara, ne dozvoljava im da ga se odreknu! I veoma je
važno da se razotkriju falsifikatori. Dakle, ovu kartu je A. Ortelius
izradio 1595. godine. I na ovoj mapi je prikazana antička Evropa!
Antička Evropa u odnosu na srednjovekovnu (1595), što znači da ova
karta pokazuje Evropu najmanje hiljadu godina pre stvaranja same
mape! To znači da se na karti prikazuje Evropa ne kasnije od 5-6 veka
nove ere! I ... šta može da se vidi na ovoj karti? Na njoj nema ni
zapadnog ni istočnog Rimskog Carstva !! A prema savremenoj istoriji,
ono bi trebalo da postoji i da napreduje! I ova karta - nije jedina! Bez
obzira koliko su pokušavali tvorci "istorije" da unište sve stvarne
dokaze o prošlosti, njima to nije uspelo, iako su to pokušali vrlo jako ... "
I u prošlosti, 2008. godine, pronašao je svoj put do ljudi još jedan

zanimljiv podatak o Rimu i njegovom glavnom simbolu, za dugo ućutkavši
"slobodnu" štampu "civilizovane" Evrope:
"Grupa istraživača sa Univerziteta Salerno predvođena profesorom

Adrianom La Redžinom potvrdila je objavljenu 2006. godine
hipotezu restauratora Ane Marije Karubi, da je " Kapitolska vučica
"- simbol Rima - napravljena u 13. veku, a ne u 5. veku pre nove
ere, kako je bilo priznato do sada.
Od 18. veka, kada je "Kapitolsku vučicu" opisao najveći nemački

istoričar umetnosti Johan Vinkelman, naučnici su verovali da je slavna
skulptura rad nepoznatog etruskog majstora. U 19. veku starost
skulpture pokušala su da ospore najmanje dva istraživača, koji su mislili
da je vučica kasniji srednjevekovni rad, ali njihovi pokušaji nisu doveli
do ničega. 2006. godine, Ana Marija Karuba, specijalista metalurgije,
obnavljala je "Kapitolsku vučicu", i otkrila da je skulptura izrađena u
celini, a ne iz delova, kao što je bilo uobičajeno u drevna vremena, što
znači da nije mogla da se izradi pre nego 8-10. veka... »
-7-
RIMSKA FANTAZIJA
Tu se zanimljivi kolač ispekao. U srednjem veku, posle Velike Tartarije

- veliko Sloveno-Arijevsko Carstvo - pretrpelo je nekoliko poraza od
mračnih sila, uz pomoć "izabranog" naroda otkinuvši od njega zapadne
provincije, čitavu istoriju ljudske civilizacije su počeli da falsifikuju i
prepisuju u cilju prikrivanja istine o postojanju i prosperitetu na Zemlji
više hiljada godina stare napredne civilizacije naroda bele rase. U tom
cilju, palili su knjige, biblioteke i čitave zemlje, uništili spomenike
antike i neugodne narode.
Falsifikovali su sve, uključujući i brojne novčiće, koji su navodno

korišteni u "Rimskom carstvu". Istoričari i kolekcionari bez ikakvog
ograničenja i razumevanja stavljaju na sajtove desetine pa čak i
stotine novčića, koji su tada bili navodno sredstvo plaćanja. Tu se
odmah postavlja nekoliko jednostavnih pitanja:
1. Kako su mogli normalno da se vode bilo kakvi trgovački poslovi i

finansijske kalkulacije sa takvim obiljem različitih novčića?
2. Kako je moguće napraviti takvo obilje novčića za pet stotina godina

pre pronalaska tehnologije kovanja tih novčića?
Odgovor na ova jednostavna pitanja, takođe, je jednostavan: sve je

fikcija, a novčići su srednjevekovna laž!
Na prelazu milenijuma novčići su mogli samo da se liju, ali ne i kuju.

Nije bilo potrebne tehnologije. Ali livenje i kovanje - su, kako kažu neki
veseljaci, dve različit stvari. Livenje novca je mnogo teži i dugotrajniji
postupak nego kovanje. Zbog toga, tih novčića je bilo vrlo malo.
Ova grandiozna mahinacija sa antičkim novčićima je bila potrebna da se

potvrde sve prethodne laži o postojanju "Rimskog carstva". Ona je
izvršena u srednjem veku, zajedno sa stvaranjem mita o samoj
"Imperiji" i drugim podjednako ubedljivim "dokazima" njenog
postojanja.
-8-
RIMSKA FANTAZIJA
Uzgred, tokom iskopavanja Pompeje, koja je nestala navodno početkom

prošlog milenijuma, nije pronađen nikakav novac iz nekog razloga.
Objašnjenje za to može biti samo jedno: u nedavno raskopanoj Pompeji,
zasutoj pod pepeo, novčići su verovatno nađeni. Ali to nisu bili ti
novčići, koji su već predstavljeni javnosti ranije od strane naučnika
falsifikatora. Dakle, oni su bili sakrivani, ili češće, nemilosrdno
uništavani ...
Takođe bih želeo da pomenem ovde brojna dela akademika A.T.

Fomenka i G.V. Nosovskoga. Oni su matematički dokazali postojanje
brojnih falsifikata istorije, počinjenih u srednjem veku, kada su birani
"sigurni" događaji i malo promenjeni pripisvani stvarnim i izmišljenim
zemljama, kulturama i epohama. Tim izmišljotinama su zamenili i sakrili
pravu istoriju mnogih država. To je tipično za izmišljanje i "Rimskog
carstva".
Ovde je mali fragment 1. toma njihove veoma informativne knjige

"Rusija i Rim. Da li pravilno razumemo istoriju ":
"... Pogledajmo ovde podudaranja - koja su posledica statističkog

prikrivanja carstva Rimsko-Germanske imperije 10.-13. veka n.e. Broj
posle imena vladara pokazuje trajanje njegove vladavine, u godinama.
Izrailjski i judejski carevi (po bibliji) - rimski imperatori
1. Jerovoam prvi - 22 godine - Konstantin prvi (nakon pobede nad

Maksencijem) - 24 godine (313-337)
2. Nadav - 2 godine - Konstantin drugi - 3 godine (337-340)
3. Vaasa - 24godine - Konstancije drugi - 21 godina (340-361)
4. Ila - 2 godine - Julian 2 godine (361-363)
5. Zami - manje od 1 godine - Jovian - manje od 1 godine (363)
-9-
RIMSKA FANTAZIJA
6. Amrij 12 godina - Valentinijan - 11 godina (364-375)
7. Ahab (sa njim je bio veliki prorok Ilija) 22 godine - Valent (sa njim
je bio Sveti Vasilije Veliki) - 14 godina (364-378)
8. Ahazija 2 godine - Gracian - 4 godine (379-383)
9. Joram 12 godina - Valentinijan drugi - 13 godina (379-392)
10. Jehuj i prorok Jelisije 28 - Propusk (ili Alarih i Jovan Zlatousti - 25

godina (378-403 ili 32 godina (378-410)
11. Joahaz 17 godina - Feodosije - 16 godina (379-395)
12. Joaš 16 godina - Arkadij - 13 godina (395-408)
13. Jerovoam drugi 14 godina - Honorius - 28 godina (395-423)
14. Zaharija - manje od 1 godine (6 meseci) - Konstancije treći - manje

od 1 (7 meseci) (423 godina) (421 godina)
15. Solom - manje od 1 godine (1 mesec), Joan - manje od 1 godine (2

meseci)
16. Međucarstvo 24 godine - međucarstvo-nadzor 21 godina (423-444)
17. Menahem - 10 godina - Valentinijan treći 11 godina (444-455)
18. Fakij 2 godine - Petronije Maksim - 1 godina (455-456)
19. Fakej 20 godina - Recimer 16 godina (456-472)
20. Anarhija 2, 6, 9 godina (tri opcije) - Anarhija - 3 godine (472-475)
Sada je vreme da postavimo davno nerešivo pitanje: kome i zašto je sve

to bilo potrebno?
- 10 -
RIMSKA FANTAZIJA
Danas, pouzdan odgovor na ovo pitanje je već poznat: to je bilo

neophodno društvenim parazitima (mračnim silama) kako bi
transformisali zemaljsko stanovništvo u bezumne robove - zombije - i
koristili ih sve dok na svetu ne nestane prirodnih resursa.
Najozbiljnija i obrazložena potvrda za ovo se može naći u knjizi

Nikolaja Levašova "Rusija u zakrivljenim ogledalima." A mi ćemo dati još
mali dokaz istinite priče iz članka Viktora Šipilova "Živeti na Midgard
Zemlji":
"... Među gradovima čiji su osnivači Etrurci, bio je Rim. Tu je izgrađen

moćan sistem za navodnjavanje ( Kloaka Maksima), pomoću koga je
osušena malarična močvara između sedam brda, gde su boravila
primitivna plemena Sebena, Latina i drugih Italika. Po uspostavljanju i
jačanju moćnih odbrambenih zidova Rima, Etrurci su tamo vladali. Prvi
kralj Rima je Tarkvini Drevni, onda Servije Tulije, zvani Masterna, a
poslednji - Tarkvinije Ponosni. Legenda o Romulu i Remu, koje je
navodno uzgojila na tom mestuu vučica, nema činjenični osnov.
Iz raznih razloga, narodi Sredozemlja su bili potpuno istrebljeni u

borbama protiv okupatora i predati zaboravu. Ni drevni osvajači, ni
njihovi uslužni savremeni "istoričari" nisu bili u stanju da trajno izbrišu
iz istorije sećanje o moćnom mediteranskom narodu. Geografska imena,
ruševine gradova, inženjerske konstrukcije, još uvek u upotrebi, i na
kraju, proizvodi etrurskih umetnika su opipljivi dokazi za to "
U zaključku naša mala napomena, radi potpune slike, mali fragment 39.
poglavlja 1. toma zaista izuzetne knjigae Svetlane Levašov
"Otkrovenje":
"... Merovinzi su severni Rusi, koji su došli da nauče slobodne Franke,

vojnom umeću, vladanju zemljom, politici i nauci (kao što su radili i u
svim drugim zemljama, za dobrobit drugih i učenje živih ljudi). I oni su
- 11 -
RIMSKA FANTAZIJA
se pravilno zvali - Miravingli (Mi-Ra-u-Inglija, Mi, deca Ra, koja nose

svetlost svoje prvorodne Inglije). Ali, naravno, onda su tu reč, kao i
mnogo toga drugog, "pojednostavili" ... i ona je počela da zvuči kao
"Meroving". Tako se stvara nova "istorija", u kojoj se kaže da ime
Merovinga, kralja Franaka, potiče od imena - kralja Franaka Merovija.
Iako ime kralja Merovija sa tim nikakve veze nema. Osim toga, kralj
Merovij je bio trinaesti od kraljeva Merovinga. I logično je, naravno, da
se cela dinastija zove imenom prvog kralja, zar ne? Tako, kao i druge
glupe legende o "morskim čudovištima", koja su, navodno rodila svetlu
Meroving dinastiju. Očigledno, Tamnima se moglo, da ljudi ne znaju
značenje imena vladajuće dinastije Franaka. Dakle, oni su pokušali da ih
brzo preimenuju i pretvore u "slabe, nesrećne i mizerne" kraljeve,
lažući o svetskoj istoriji. Merovinzi su svetla, inteligentna i nadarena
dinastija severnih Rusa. Dobrovoljno su napustili svoju veliku domovinu i
mešali svoju krv sa višim dinastijama savremene Evrope, da bi se iz toga
rodili novi moćni magovi Roda i ratnici, koji su mogli da mudro upravljaju
državama i narodima koji su naseljavali u to vreme, polu divlju Evropu.
Oni su bili divni magovi i ratnici, mogli su da leče bolesne i uče
dostojne. ... "
Ova knjiga je jedinstvena u svojoj vrsti, zbog određenih sposobnosti i

mogućnosti koje koristi autor u pisanju. Informacije sadržane u knjizi
su neprocenjive, posebno za nas, ljude, koji još ne možemo sa
sigurnošću da razlikujemo istinu od laži, a koji obično verujemo svemu
što su rekli i čime nas hrane vlasti iz ruku svojih "naučnika".
- 12 -
RIMSKA FANTAZIJA
2.Izvori znanja o Rimskom Carstvu....

Vidno je primetno da postoje veliki problemi istoriografa da daju
verodostojnost rimskom carstvu..u nastavku su neki od njihovih
pokušaja.....
Prvi rimski analista je bio Fabio Pikt, koji je živeo u toku drugog
punskog rata, i pisao na grčkom. Ni njegovi anali, ni spisi načinjeni od
analista nakon njega nisu stigli do nas; tradicionalna istorija Rima je
utemeljena skoro isključivo na čuvenom radu Tita Livija, sjedinivši 142
knjige kao rezultate rada svojih prethodnika.
Prva dekada (desetak) ovih knjiga sačuvano je i obuhvata istoriju Rima

od njegovog osnivanja do potpunog osvajanja Italije (295 godine pne).
Zajedno sa Livijem u Rimu živeo je grčki retoričar Dionisije od
Halikarnasa, koji je napisao za upoznavanje svojih zemljaka sa Rimom
"Arheologiju", tj, najstariju rimsku istoriju u 20 knjiga, od kojih su
preživele prvih 10 - od početka Rima do decemvirata.
Izlaganje Dionisa je opširno, kao rezultat retoričkih argumenata i

govora, ali daje malo značajnog. Dok se kod samog Livija ponekad skriva
kritički stav prema svom materijalu, njegov tekst ispoljava kanonski
autoritet kod potomaka, tako da je čak i dolazak Eneja iz Troje u Lacio
dugo prihvaćan od strane svih kao nesporna istorijska činjenica.
Osim nekih povremenih primedbi od strane humaniste Lorenca i

Periconija, kritički odnos prema Liviju i rimskoj istoriji započinje tek
Viko (1668-1744), pod uticajem njegovih filozofskih konstrukcija.
- 13 -
RIMSKA FANTAZIJA
Karta centra Rima za vreme Rimskog carstva
Kritika istine (del vero) je bila za Vika u proučavanju univerzalnih

zakona razuma.
Ustanovljava tri faze u kulturnom razvoju naroda - religioznu, herojsku

i demokratsku - Viko smatra jednim od znakova herojskog doba
dominaciju poezije, zbog čega su ljudi tog doba mislili u poetskim
obrascima, a istorijske ličnosti ovog perioda su ništa drugo nego vrsta
ili personifikacija istorijskog procesa :. tako na primer, Romul
personifikuje ideju osnivanja grada.
I kako Viko dovodi herojsko doba kod rimljana na isteku 5. veka od

izgradnje grada, i on je počeo da daje pouzdanost istoriji Rima samo u
epohi punskih ratova.
Do istog rezultata je, ne znajući za Vika, i ne na osnovu filozofskih, već

skeptičnih osnova, stigao je francuz Bofor u svom "Rasuđivanje o
nepouzdanosti prvih pet vekova rimske istorije" (1737). Bofor održava
- 14 -
RIMSKA FANTAZIJA
ideju, da je tradicionalna istorija Rima lišena stvarnih fakata: po

priznanju samog Livija, drevni spomenici rimske istorije su uništeni
tokom spaljivanja Rima od strane Gala. Ako su neki spomenici i preživeli
tu epohu, tada su se rimski istoričari, kao što je dokazao primerima
Bofor, malo interesovali u dokumentovanim izvorima i spomenicima, a
često nisu mogli ili nisu znali da ih koriste, ne znajući drevni jezik.
U osnovi drevnosti rimske istorije je vrlo malo dokaza. Oni su uglavnom

- plod ambicija poznatih rimskih porodica, veličajući na nadgrobnim
rečima slavu svojih predaka i unoseći u svoj rodoslov izmišljene
trijumfe i uspehe.
Naučnokritički razvoj rimske istorije je započeo Nibur, koji je živeo u

eri procvata klasične filologije u Nemačkoj. On je strasno voleo tu
nauku, kao sredstvo da se pronikne u klasičnu antiku, prema kojoj se
odnosio sa entuzijazmom, videći u njoj ostvarenje najviših ljudskih
ideala u sferi misli, umetnosti, politike i etike. On je zvao istoriju
"posrednik večnosti," koja nas zbližava sa delima duha i podvizima
najplemenitijih antičkih naroda, "kako ne bi bilo ponora vremena između
nas, i obezbeđujući nam puno uživanje saznanja našeg identiteta sa
njima." Nibur se odnosio sa nepoštovanjem prema naučnoj tehnici u
filologiji jer zahvaljujući njoj, ne beremo "mudrost i veličine duša
najboljih ljudi iz davnina, ne osećamo i ne mislimo kao oni." Sa takvim
pristupom Nibur ne bi mogao, u odnosu na rimsku istoriju, da se odnosi
sa skepticizmom: on je stremio ka tome, da pobije tradicionalnu rimsku
istoriju sa pozitivnim znanjem o njoj, a sanjao je o tome, da na licu
mesta proveri često pogrešne priče prošlosti Rima i ustanovi kako je to
bilo u stvarnosti. On je želeo da nastavi rad Livija, ali bolje i punije.
Nibur je verovao, da na raspolaganju savremeni istoričari antike imaju
mnogo krhotina, koje zahtevaju tumačenje. Otkrio je još kao dete da
ima veću sposobnost da ispravi ili dopuni oštećene tekstove antičkih
- 15 -
RIMSKA FANTAZIJA
autora. Nije ni čudo da su mu pripisivali istoričari poseban njuh,

posebnu sposobnost da pogodi prošlost, i kao umetnik, dopisivao je
nedostajuće u nastradale istorijske slike. Rimska istorija se zasniva na
pretpostavkama Nibura, ponekad briljantnim, uvek divnim i sa razlogom
za razmišljanje. Glavna među ovim hipotezama je misao Nibura o
epskom poreklu drevne rimske istorije. Još je Periconi ukazivao na
epiku Rimljana; kod Vika su epski elementi igrali značajnu ulogu;
nezavisno, Nibur je otkrio u priči Livija sled rimskog epa. Nibur je
pretpostavio kod rimljana, ne samo kao epske pojedinačne careve, već i
čitav ep Tarkvinija; epsko delo, po Niburu, nastavilo se nakon carskog
doba, skoro do početka istoriografije, kada je u nju bila uključena
literatura, pozajmljena iz grčkih epova. Na osnovu ove pretpostavke,
Nibur je priznavao istoriju rimskih careva kao ep, pomešan sa poetskom
fikcijom, i otkrio da je čak moguće povratiti celu i koherentnu priču.
Od početka republike - ili, tačnije, secesije plebejaca na svetu planinu
- Nibur je započeo istorijski period Rima, tj, period , potvđen
savremenim njemu pisanim spomenicima. Nibur je čitao službene spise,
svete knjige različitih svešteničkih fakulteta i anale, liste konzula
vođene od početka republike; u svešteničkim knjigama je sačuvano
sećanje na mnoge događaje koji su bili relevantni za aktivnosti
sveštenika. Nibur veruje, da su imena patricija, koji su sklopili dogovor
sa plebejcima na svetoj planini, sačuvana u svešteničkim knjigama, i na
toj osnovi, tvrdi da su imena patricijskih amasadora 493 pne nama
poznata, kao i imena diplomata koji su potpisali Vestfalski mir 1648.god.
Nibur se više oslanjao na anale. U Rimu je bilo anala, pod nazivom veliki
(maksimi). Ti anali su nastali iz godišnjih zapisa na drvenoj, ofarbanoj u
belo (album) dasci, izloženoj na forumu starijih pontifeksa (Pontifex
maximos). Prema Ciceronu, ti zapisi su od samog početka Rima. Ako je
to slučaj, rimska istorija bi imala ispod sebe čvrsto tlo. Ali Nibur je
obratio pažnju na drugo mesto Cicerona, u radu "Republika", iz kojeg je
- 16 -
RIMSKA FANTAZIJA
vidljivo, da se prvo svedočenje pomračenja sunca u analima odnosi na

354 pne.; ostala, još ranija, su izračunata pomoću astronomije. Otuda
je Nibur zaključio da su veliki anali sačuvali samo vreme galskog
pogroma, tokom kojeg su drvene daske verovatno izgorele u kući
Pontifeka. Međutim, po analogiji sa srednjovekovnim analima, Nibur je
predpostavio postojanje u Rimu i privatnih anala porodičnih hronika, sa
samog početka republike. Takvi anali bi mogli biti sačuvani u kućama
plemstva na Kapitolu, koji nije bio spaljen, a podaci u njima sačuvani bi
činili okosnicu antičke rimske istorije; sve u njenom životu, sve u čemu
je njena snaga, sve što joj daje povezanost, prenešeno potomstvu.
Nibur je predpostavio, da su neki odlomci iz drevnih anala očuvali
autentičan tekst Livija.
Ova dva izvora istorije, zapisana - i govorna hronika - epska, tekla su

odvojeno, dok ih nije sjedinio Fabius Piktor. Takva tanka teorija
istoriografije, je služila kao stub rimske istorije Niburu. Prva od
njegovih osnova, hipoteza o epskom elementu rimske istorije - je prošla
kroz ozbiljne naučne kritike Šveglera. U prvom tomu svoje knjige,
objavljene 1853. godine, Švegler je bio sledbenik poznate tjibingenske
škole, gde je postavio temelje istorijske kritike novozavetnih knjiga. Sa
istorije crkve, on je prešao na rimsku istoriju. Na osnovu kritičke
analize dokaza o istorijskim pesmama rimljana i na proceni karaktera
ljudi, Švegler je odbacio hipotezu o postojanju epa u starom Rimu; ali
negira poeziju rimljana, on je ukazao na istoriju rimske narodne
umetnosti druge vrste, koja se ne zasniva na fantaziji, već na
refleksiji. Švegler je video u brojnim mitovima i istorijskim legendama
etiološki rad, koji je imao za cilj da objasni poreklo poznatog obreda,
istorijskog spomenika, govora ili imena. Ova objašnjenja se nisu uvek
zasnivala na kontinuitetu istorijske tradicije, ali u svakom slučaju
izražavaju ideje starih rimljana o istorijskoj prošlosti, ili njihovom
načinu života i stoga su dragoceni materijal za istoričare. Hipotezu
- 17 -
RIMSKA FANTAZIJA
Nibura je o ranoj annalistici kod rimljana Švegler je usvojio. Iz te

perspektive, Švegler je smatrao mogućim da sa svoje strane ponovo
stvori izgubljenu za nas istoriju starog Rima i celu prvu knjigu obimne
istorije posvetio je epohi careva. Zbog prerane smrti autora ovaj
izuzetnan rad je doveden samo do Licinijevih zakona.
Gotovo istovremeno sa Šveglerom i pod istim naslovom stigle su dve

"studije o pouzdanosti rane rimske istorije": jedna nemca Brekera - u
korist autentičnosti, druga britanaca sir Džordž Kornval Luisa - u
ultrakritičkom duhu. Breker se vratio na donburovsku tačku gledišta;
on je nabrojao i vreme careva u istorijskoj eri; novo je, da je Servije
Tulije dao rimljanima opštenarodne skupštine, to je bilo u njegovim
očima pouzdano, kao parlamentarna vlada pod Ludovik-Filipom, a bitka
kod Regilskog jezera je podjednako dobro svedočena činjenica, kao
bitka kod Vaterloa. Ubedljivije može zvučati njegov argument u prilog
autentičnosti rane republikanske istorije. Njegov glavni argument je
pozajmio iz analogije sa nemačkom istoriografijom. Breker je istakao,
da naučnici našeg doba znaju bolje udaljeniju od njih epohu
Hohenštaufena, nego što znaju svoju istoriju, na primer, reformaciju,
delimično zato što je od tada otkriveno mnogo istorijskih spomenika,
delimično zbog toga, što je zahvaljujući naučnoj kritici, istorijski
materijal razvijeniji. Isti progres u istoriografiji Breker je prepoznao i
kod rimljana, tako da, na primer, Livije je mogao biti po arheološkim
istraživanjima Varona, najbolji poznavalac antike, bolji od Fabiusa
Piktora ili Pizona. Rast i razvoj rimske istoriografije od Fabiusa do
Livija ne može da se ne prepozna kao činjenica, ali Breker nije ni
pokušavao da dokaže da je ta evolucija postigla pravac većeg
kredibiliteta i nije pratio veštačko ukrašavanje i ispunjavanje praznine
u antici. Najslabija strana argumentacije Brekera je ta, što stalno
govori o drevnim spomenicima, koji su bili na raspolaganju rimskim
- 18 -
RIMSKA FANTAZIJA
istoričarima literarnog doba, on nije preuzeo dužnost da istraži

detaljno šta su ovi spomenici i koji je njihov istorijski značaj.
Dž. K. Luis, poznat i kao državnik i kao naučnik, govorio je protiv uticaja
Nibura, smatrajući da je on izazvao veliki broj sukobljenih pogleda, u
čijem je rezultatu rimska istorija u stalnom pokretu, ali se ne pomera
napred. Glavnu grešku Nibura i njegove škole, Luis vidi u tome, da se on
odnosi prema rimskoj istoriji vođen znacima neke vrste "unutrašnjih
dokaza", da istina u istoriji ne može biti ustanovljena drugačijim
putem, nego kao u drugim naukama, naime, tajanstvenim njuhom
istoričara. Luis se protivi tom uslovu, da istoričari primenjuju prema
antici iste tehnike i metode, kojima se rukovode i sudovi - a to je uslov
da su dokazi došli od očevidaca. Luis se osvrće na Bejla, nalazeći, da je
razlika između poverljivog svedoka iz prve ruke i dokaza, velika kao
razlika između pravih i krivotvorenih novčića. Provera sa tačke gledišta
tog principa rimske istorije i čini glavni zadatak rada Luisa. Dokazujući,
da rimljani nisu imali do vremena cara Pira istorijske podatke,
zasnivajući se na savremenim dokazima, Luis je došao do zaključka da
se rimska istorija mora smatrati nevažećom do doba careva On je
podvrgao pitanju, da li su raspolagali rimljani, u nedostatku dokaza
savremenika, bilo kojim drugim izvorima, kojima se daje vrednost
tradicionalnoj rimskoj istoriji, i tim povodom podvrgava negativnoj
kritici hipotezu Nibura o rimskom epu, i njegovu veru u važnost usmene
tradicije. Luis pokušava da dokaže da se sećanje na važne događaje
skladišti u sećanju naroda, u nedostatku pisanih dokaza, preko usmene
tradiciji ne više od 100 godina, a samo u veoma retkim slučajevima - do
150 ili 180 godina, tako da je još uvek moguće pretpostaviti, da je Fabio
Ciktor znao, zahvaljujući predanju, o spaljivanju Rima od strane Gala,
ali ne više od toga. Luis se snažno protivi i protiv metode Nibura -
protiv upotrebe u istoriji hipoteza, kojima Nibur ispunjava prazan okvir
po svojoj slici. Luis dopušta hipoteze samo u prirodnim naukama, gde
- 19 -
RIMSKA FANTAZIJA
one mogu da se testiraju eksperimentima. On insistira dalje na

potpunoj analogiji zadataka istoričara i suda, koji odbija da sudi, kada
on pri ruci nema očevidaca. Zbog ukupne nepouzdanosti drevne rimske
istorije, istraživači, prema Luisu, bi trebalo da odustanu od besplodne
potrage za nepostojećim predmetima, i ne pokušavaju da traže blaga,
uništena vremenom, da posvete svoju aktivnost pouzdanijoj eri rimske
istorije.
Kroz Luisa, kritički princip je našao sjajnu potvrdu u čuvenoj rimskoj

istoriji Momsena. Oslobođen istovremeno od pisanja Luisa (1855), u
prvom tomu svoje istorije Momsen ćuti o epohi careva, a istoriji
republike do decemvirata, opisanoj od strane Šveglera na 700 strana,
posvećuje samo malo više od jedne stranice. U sledećem izdanju
Momsen je otišao još dalje u skepticizmu, priznajući da se naveden
Polibijev drevni sporazum između rimljana i kartaginjana ne odnosi na
prvu godinu republike, već na mnogo kasnije vreme. U svojoj popularnoj
napisanoj istoriji Rima Momsen je ukratko objasnio svoje viđenje
rimske istoriografije, ali kasnije se razvio dalje u velikom broju
kritičkih studija ( «Romische Forschungen»). Načinjući pouzdanu
istoriju Rima dva veka posle Nibura, Momsenu nije potrebna hipoteza o
postojanju kod rimljana privatnih anala i izjavljuje, da takvim analima
nema "traga". Polazna tačka u rimskoj analistici za Momsena su službeni
zapisi: koji su ispravno ukazali na blisku vezu između rimske hronike sa
kalendarskom, za koju su odgovorni pontiji. Njihovi kalendari sadrže u
sebi ukaze suda i ostalih dana (dies fasti): iz tih listova do danas su
stigli, tačno vreme, spisak godina, označavajući imena konzula, što
objašnjava, da službeni spisi daju spiskove konzula, a zatim i drugih
magistrata . U tim spisima, kako Mommsen veruje, pontiji su pisali
kratke vesti o velikim događajima svog vremena, i na taj način su
nastali prvi anali, kao što su u srednjem veku hroničarska dela
evoluirala u manastirima iz kratkih beleški, pripisujući ih uskršnjim
- 20 -
RIMSKA FANTAZIJA
pločicama, koje su napravljene 20 godina ranije. Iz službenih spisa

formiralo se tokom vremena pravilno vođenje propisane evidencije koju
Momsen naziva liber annalis. Pravilna hronografija nije mogla nastati u
Rimu pre drugog samnitskog rata (326-304 pne), jer su samo iz tog
vremena poznati dani stupanja na dužnost magistrata. Međutim, čak i u
ovom vremenu analističkog materijala je bilo veoma malo, što je
Momsen potvrdio ukazivanjem na suprotnosti između vesti Livija o
pohodu rimljana protiv samnitijana i neoborivog dokaza drevnog
rimskog natpisa na sačuvanom sarkofagu jedne od ličnosti samnitskih
ratova, konzula Lucija Kornelija Scipiona Barbata. Iz raznih
istoriografskih istraživanja Momsen posvećuje posebnu pažnju svom
istraživanju o Korneliju i njegovoj analizi tri najstarija politička
procesa u Rimu. U ovim istraživanjima, Momsen ne samo da razbija
tradicionalnu legendu, već i pokušava da objasni kada i kako je nastala.
On pokazuje, da je priča o agrarnom zakonu Sp. Kasija, koga Švegler
naziva prvom istorijskom ličnosti u Rimu, fikcija, a da su procesi protiv
Sp. Kasija, Sp. Melija i Manlija - plod "etiološke gipkosti" epohe, kada
rimski demagozi sprovode svoje agrarne i frumentarne zakone. U
odnosu ka antici i autentičnosti činjenica je važno istraživanje
Momsena o rimskm cognomina, iz kojih sledi da je običaj da se daju
nadimci - prilično novijeg datuma i da, stoga, takav cognomina, kao
Regillensis, ukazuje na kasniju prepravku činjenica.
- 21 -
RIMSKA FANTAZIJA
3. Zaboravljeno “izgubljeno” znanje ….

Čuvene rimske vile, zgrade visoke klase, datiraju sa početka prvog
milenijuma nove ere, i mogu se naći gotovo svuda. U Evropi, severnoj
Africi, maloj Aziji, Bliskom Istoku, na Balkanu. One - nisu samo velike
kuće, to su dobro dizajnirane, visoko sofisticirane i pažljivo izgrađene
inženjerske konstrukcije, koje obično uključuju još nekoliko pratećih
delova, vodovod, kanalizaciju, kupatila sa podnim grejanjem, puteve, itd.
Pa ipak, gde smo ranije videli u rimskoj mitologiji svastiku? Postoje
brojne fotografije, na kojima su jasno vidljivi vedski (arijevski) simboli,
koje krase gotovo sve sagrađene vile, koje bi bilo korektno nazvati
vedskim vilama, a ne rimskim! Slike su materijalni dokazi!
To nisu mitovi i legende već su to poznate i dosta precizno datirane

antičke građevine, superiornije na mnogo načina od današnjih modernih
evropskih "kreacija". Nivo umeća izgradnje tih vila od pre 15-20 vekova
u mnogim aspektima je nadmašio današnji! I to je značajni dokaz da pre
2000 godina naši preci nisu živeli na drveću, kao što pokušavaju da nas
ubede naši “prijatelji”, već su posedovali značajno znanje i tehnologiju
koja danas nije dostignuta! Dva su razloga, zbog kojih znanje,nauka i
tehnologija mogu biti zaboravljene:
1. namernim uništavanjem naučnog znanja i njenih nosilaca zbog verskih

ili političkih ciljeva. Ovo možemo videti na primeru hrišćanske Evrope.
Kineski carevi su takođe masovno spaljivali knjige koje su smatrali
štetnim. (U Rusiji, Romanovi i crkva su uradili istu stvar)
2. Uništavanje napredne civilizacije, kao rezultat neke katastrofe.

Primer - Mohendžo Daro; on sigurno nije jedini primer. Štaviše, čak i
ako je naučno znanje sačuvano za potomstvo, a ljudi nisu dovoljno
razvijeni da ga koriste - može da nestane i slučajno. Na primer, u
drevnom Istočnom Rimskom carstvu naučni i književni tekstovi su
- 22 -
RIMSKA FANTAZIJA
čuvani u biblioteci u Carigradu. Ova centralizacija je bila pogubna:

biblioteka je izgorela 1203. tokom napada krstaša na Carigrad. To se ne
bi desilo da književni spomenici nisu samo jednostavno ležali u
biblioteci, da su čitani i korišten i da su napravljene kopije.
Veruje se da su stari rimljani bili ti koji su imali široko znanje iz oblasti

arhitekture i urbanizma. U stvari, oni su bili samo korisnici. U 1. veku
nove ere su imali kuće sa 6 spratova. Opet, evropljani su to naučili tek u
19. veku. Naravno, visoki tornjevi su građeni i u srednjem veku, ali je
njih mnogo lakše izgraditi od zgrada velikih površina. Kupola Panteon u
Rimu, ima prečnik od 41 metra. U srednjem veku, evropljani nisu znali
da izgrade kupolu; tek u renesansi pojavljuje se mala kupola od 15-20
metara, a tek na kraju 18. veka u izgradnji kupola evropske arhitekte
su dostigle nivo iz doba od pre i za vreme rimskog carstva. Nivo koji su
rimljani imali u građevinarstvu, a i u mnogom drugim oblastima nauke,
mogu zahvaliti samo Tireniji, kako su je Grci zvali, u stvari Etruriji,
civilizaciji vedske tradicije, koju su ti isti rimljani prisvajali sebi.
Nakon što su i poslednji etrurski znalci nauke i umetnosti nestali,
nestalo je i umeće rimljana, a nakon svrgavanja dinastije Meroving,
počele su polako da propadaju banje i kupatila, kao i kultura njihovog
korišćenja! “Drevnorimska” zdanja, izgrađena nakon usvajanja
hrišćanstva, pokazuju mnogo primitivniju građevinsku tehniku u odnosu
na vrhunac rimskog carstva. Hrišćanske bazilike su bile kopije jedna
druge, sastojale su se od mnogih ponavljanja i nemaju kupole. Nešto
bolji slučaj je bio u Istočnom Rimskom carstvu, ali ni tamo graditelji
nisu imali tačne metode obračuna. Zgrade su građene nasumice. Kupola
katedrale Sofije u Carigradu u toku izgradnje, pala je nekoliko puta; na
kraju su napravili manju u odnosu na prvobitni projekat, i sa velikom
razlikom u sigurnosti. Iz istog razloga, pravoslavne crkve su građene sa
mnogo malih "kupola", koje su se mogle graditi bez ikakvih proračuna.
- 23 -
RIMSKA FANTAZIJA
Razlog za neuspeh, je dobro poznat: pri građenju hrišćanskih crkvi

uništena je većina naučnih i filozofskih dela. Biblioteku u Aleksandriji
su prvi put spalili fanatični hrišćani. Graditelji u poslednjim vekovima
Rimskog carstva i ranog srednjeg veka nisu znali za proračune za
izgradnju naselja; oni su ili kopirali elemente ranijih objekata, ili su
gradili iz hira, na sopstveni rizik. U 9.veku je došlo do značajnog
događaja za celu srednjovekovnu arhitekturu: u Francuskoj u jednom
od manastira je otkriven “drevnorimski” traktat - rasprava "O
arhitekturi". Posle proučavanja ove rasprave, srednjovekovni graditelji
ponovo su naučili da grade ramove zgrada, što je dovelo do pojave
novog stila - Gotskog. Zapravo su u to vreme nastale tajne lože zidara,
zatim pretvorene u masoneriju. Samo na osnovu tog jednog traktata,
lože zidara nisu imale znanja za nešto više od graditeljstva. Postavlja se
pitanje, šta je sve od starih znanja pronađeno u tom Francuskom
manastiru, a što je širokogruda sveta crkva čuvala, ne znajući kakvo
znanje se krije kod nje. Sigurno mnogo više od prostog slaganja cigli.
Imajući informacije sadržane u raspravi "O arhitekturi", mogli su da
- 24 -
RIMSKA FANTAZIJA
smanje troškove izgradnje za skoro 10 puta - od uštede kamena i

savršenije tehnologije. Samo jedno nisu mogli da shvate srednjovekovni
graditelji u raspravi "O arhitekturi": kako izgraditi kupolu? Ako je
Gotiskim zdanjima potrebno za obračun samo četiri matematičke
operacije, za izračunavanje kupole nužno je znati račun kvadratnog
korena. Ako su drevni rimljani bili u stanju da izgrade ove "kupole", kao
i da množe i dele, u srednjem veku pojam korenovanja je odavno bio
zaboravljen. Njega su se setili zahvaljujući Univerzitetu u Kordobi,
koju su osvojili Arapi. U muslimanskom svetu u tim vremenima nauka je
bila daleko naprednija nego u Evropi. Iz jednostavnog razloga. Njihova
religija nije sakrivala znanja prethodno prisutne razvijenije vedske
civilizacije, za šta postoji puno dokaza. Tako da je njihovo znanje još
uvek bilo dostupno, a ono što je najvažnije – osim što su ga prisvajali,
niko ga nije skrivao.Tada hrišćanska crkva više nije mogla da priuštiti
sebi da guši bilo kakva znanja: Hrišćane su posvuda ugnjetavali Arapi i
Turci, i nauka i tehnologija su bile potrebne za rat. Naučna dostignuća
više nisu skupljala prašinu u manastirima, i počela su da se koriste sa
početkom renesanse i u samoj Evropi.
- 25 -
RIMSKA FANTAZIJA
4. RIMSKO CARSTVO U BRITANIJI

Majstori savremene istorijske "nauke" pažljivo nas uče, da su zli i
ratnički rimljani osvojili Britaniju u sredini 1. veka ne, a početkom 5.
veka otišli odatle. Zvanično ova pseudonaučna fikcija zvuči ovako:
sistematsko osvajanje Velike Britanije od strane Rima je počelo u 43.
godini ne (skoro ceo vek posle pohoda Julija Cezara 55. i 54. godine pre
nove ere.) i slavodobitno je završeno do kraja 60-ih godina. Osvajanje
je bilo osigurano sistemom utvrđenih naselja ( "rimski logori") i vojnih
puteva, a duž severne granice izgrađeni su "rimski bedemi." Lokalna
plemena (Britanaca, Kelta, Pikta) žestoko su pružala okupatoru otpor,
podizali ustanke, jedan za drugim, koji su uspešno bili potisnuti od
strane rimljana, i "rimska civilizacija se brzo širila" po Velikoj Britaniji.
Od kraja 3. veka počeli su prepadi saksonskih plemena, a na početku 5.
veka (419) rimljani su napustili Britaniju.
Na osnovu ove "naučne" informacije o "brzoj i sveprisutnoj" "rimskoj

civilizaciji", "rimljani" su postojali svega nekoliko vekova. Tj, žele da
nas ubede da je rimska vojska, pre 2000 godina, došla do kršovitog
kamenitog ostrva, počela mahnito da gradi sve što joj je potrebno za
stvaranje i dugoročno postojanje visoko razvijene civilizacije! I,
najgluplje, uveravaju nas da su sve ovo počeli da grade vojnici! Nisu
gradile arhitekte, već vojnici ratnici, obučeni da ubijaju i uništavaju!
Ove zanatlije su navodno uspele da stvore pravo ČUDO! Pogledajmo na
karti, gde su sve oznake "rimskih" objekata - "rimski" gradovi, "rimska"
vila "rimska" kula, "rimski" vodovod i tako dalje.
- 26 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mapa Britanije sa «rimskim» objektima
- 27 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mapa «rimskih» puteva u Britaniji
Impresivno, zar ne?
- 28 -
RIMSKA FANTAZIJA
A evo šta kažu neke zvanične statistike. Tokom ovog perioda, "rimljani"
su imali vremena da izgrade u skoro celoj Britaniji 2000 milja ili 3218
kilometara (engleska milja = 1609 m) visokokvalitetnih puteva, čijoj
izgradnji su se posvetili veoma temeljno. Oni su napravili veoma
detaljna geodetska merenja i katastar (!) i napravili skoro savršeno
prave puteve sa jednog punkta na drugi, pri čemu su ovi punktovi
udaljeni na desetine ili čak stotine kilometara. Prvo su graditelji
odmeravali maršutu, onda probijali duž nje dva paralelna jarka na
unapred određenoj udaljenosti jedan od drugog -. 2,5 ... 4,5 m. Zatim su
uklanjali zemlju između rovova do tvrde osnove ili do dobrog sloja tla
(dubina iskopa može biti do 1.5 m). A onda u nastalom rovu slagali sloj
grubog kamenja, na njega - sloj šljunka, pričvršćenog vezujućim
rastvorom, zatim sloj zacementiranih malih delova lomljenog kamena, i
na kraju, popločavali put velikim kamenjem. Tj, "rimski" put - nije samo
ugažena i kompaktna zemlja. To je složena inženjerska konstrukcija,
čiji kvalitet i trajnost daleko prevazilaze sve što možemo da gradimo
danas!
Očigledno je, da su "rimski" graditelji znali mnogo o svom poslu, jer

neki putevi koji su izgrađeni pre oko 2.000 godina, savršeno su očuvani
do danas! Ali sve to se gradilo rukama, bez bagera, buldožera,
grejdera, dampera, finišera i drugih komplikovanih mašina, zahvaljujući
kojima su današnji putevi, izgrađeni tačno na istim principima, ali su
zato neverovatno skupi, i moraju da se stalno popravljaju uz vrlo veliki
dodatni novac!. .
- 29 -
RIMSKA FANTAZIJA
«Rimski» put u okolini Mančestera (Blackstone Edge, near Manchester)
Pored puteva, na svakih 10-15 km izgrađene su duž "rimskih" puteva

uređene stanice za promenu konja, a na udaljenosti od 25-50 km jedne
od drugih kafane, koje su pružale putniku sto, krevet, negu konja i
manje popravke "transportnog" sredstva. Povrh toga, na putevima,
često na glavnim, postavljeni su stubovi, od kojih svaki predstavlja
kameni cilindrični stub visine od 1,5 do 4 metra, postavljen na kamenoj
kvadratnoj osnovi. Svaki "stub" je težak u proseku oko dve tone. Pored
toga, ukazuju na udaljenost do najbližeg naselja, i na njima mogu da se
pročitaju informacije o tome ko i kada je izgradio put i kada je ovaj
kamen podignut na njemu.
- 30 -
RIMSKA FANTAZIJA
«Rimski» stub na putu
- 31 -
RIMSKA FANTAZIJA
Svaki normalan ili čak samo racionalan čovek će shvatiti da su izgradnju

takvog nivoa i kvaliteta morali da grade stručnjaci visoke klase, koji su
imali posebne alate, znanja, veštine i iskustva. Ali naši istoričari već
decenijama sa manijakalnom istrajnošću govore da su sve to podigli
rimski vojnici, pa čak i uz učešće lokalnog stanovništva kao roblja! Ovde
odjednom nastaje mnogo rezonskih pitanja. Evo nekih od njih:
1. Gde su u toj pustahiji skupili potreban broj robova?
2. Ko i čime je hranio celu ovu hordu parazita - i osvajača i

njihovih slugu?
3. Ko je sproveo geodetska merenja i uradio neophodne inženjerske

proračune?
4. Zbog čega su "rimski" vojnici izgradili veliki broj civilnih

objekta?
Istoričari i dalje glupo ponavljaju da su "rimljani", u osvajanju

teritorija, ubijali na desetine hiljada meštana! Na primer: kada se
kraljica bretonskog plemena Icena Budika (Boudicca) pobunila,
"rimljani", potisnuvši ih, navodno, ubili su 70-80 hiljada britanaca .. Šta
mislite, kakva budala bi podigla pobunu protiv "okupatora" koji grade
gradove sa vodovodom, kanalizacijom, kupatilima i bazenima, puteve,
mostove, vodovode, svetionike, vile i druga, do tada neviđena čuda?
Kakva budala bi podigla pobunu protiv ljudi, koji nose obrazovanje i
znatno veći životni standard lokalnom stanovništvu?
Očigledno, takva budala, koja je još gluplja i zlobnija od današnjih

istoričara, koji šire takve gluposti ...
- 32 -
RIMSKA FANTAZIJA
«Rimski» zimni vojni logor
«Rimski» akvadukt (most) u Lankasteru
- 33 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimski" svetionik u Doveru, Kent
- 34 -
RIMSKA FANTAZIJA
«Rimska » banj u «rimskom» gradu Bat (Bath).
- 35 -
RIMSKA FANTAZIJA
Karta prikazuje zidove Adrijana i Antonina
- 36 -
RIMSKA FANTAZIJA
Osim puteva, "rimski okupatori" su uspeli da izgrade još i vojne

kampove, akvadukte, utvrđenja, svetionike, gradove sa razvijenom
infrastrukturom (centralna kanalizacija i vodosnabdijevanje), javne
zgrade, uključujući kupatila, i da podignu ozbiljna utvrđenja, kao što su
"Zid Adriana" i "Zid Antonina". Zid ili "Stena Adriana" je tvrđava na
severu Britanije. Sagrađen je između 122 i 126 godina. Dužina - 117 km,
širina - 3 m, visina - 5,6 m (predstava o "Steni Adriani" može se dobiti
iz vrlo dobrog filma "Kralj Artur"). Celom dužinom u redovnim
intervalima stajale su kule, a iza njih se nalazilo 16 utvrđenja sa
kanalima na obe strane. Zid Antonina (sa sličnim karakteristikama) je
izgrađen još severnije oko 142-144 godina ne.
Neverovatno po obimu, kvalitetu i roku, za koji je urađen navedeni

posao - sve za nešto više od dva veka. A savremeni Španci svoj jadni
"Sabor Svete Familije" u Barseloni već drugi vek grade (od 1882.) i još
uvek ne mogu da ga završe. I to pored postojanja detaljne projektne
dokumentacije, horde inženjera, dizajnera i sertifikovanih graditelja,
kompjutera, dizalica, svih vrsta tehnologija "visokih" zgrada i drugih
sumnjivih dostignuća naše bolesne civilizacije ...
Još jedna zanimljiva činjenica je da je bedem iste vrste kao i "rimski" -

takozvani "Trajanov zid" - istovremeno izgrađen skoro na suprotnoj
strani "rimskog carstva" - u Dakiji, koja se nalazila na teritoriji
savremene Ukrajine, Moldavije i Rumunije. Utisak je, da "naučnici-
istoričari", ako bi mogli, onda bi i izgradnju "kineskog" zida takođe,
pripisali "rimljanima". Ali njega su izgradili slavjano ariji za zaštitu od
stanovnika zemlje "Velikog Zmaja" - drevne Kine, kao i sve ostale
zidove i bedeme, uključujući i - i "Serpent zid" na Dnjepru. Politika kod
Slovena je bila takva - nisu uništavali svoje neprijatelje "u korenu", a
znajući dobro razloge za masovno zamagljivanje mozga kod evropljana,
- 37 -
RIMSKA FANTAZIJA
oni su se jednostavno distancirali od njih, u nadi da će im se vratiti

ljudska svest ...
Da sumiramo naše kratke beleške, obratite pažnju na potpuno legitimno

pitanje, koje se neminovno javlja pri analizi tradicionalnih škrabotina
"naučnika." Otkuda je bilo moguće finansirati kolosalni obim skupih i
dugotrajnih građevinskih radova na tako velikim površinama, izvršenih
navodno za tako kratko vreme? Mi, naravno, nismo prvi koji postavljaju
to i druga slična pitanja. Mnogo zanimljivih pitanja ortodoksalnim
istoričarima ima u nizu članaka Georgija Kostilijeva "Vojno istorijski
vicevi". Citiram jedan mali fragment iz knjige Lava Šilnika "Da li je
postojao dečak? Skeptična analiza tradicionalne istorije ":
"Zapanjite se kada naiđete u radu nekog specijaliste iz kabineta na

takav, na primer, velelepni deo:". Na veliku izgradnju proterano je na
desetine hiljada robova ". Našem genijalcu se čini, da je okupiti toliki
narod i primorati ga na teške radove, i za kratko vreme izgraditi neki
Koloseum, prosto ko pasulj. Njega ni najmanje ne zanima, što te ljude
okupljene na jednom mestu, treba nekako razmestiti i barem im
obezbediti nekakvu hranu. Jer kako bi u suprotnom skupio te desetine
hiljada ljudi. Ko se time bavio? Drugi robovi, druge desetine hiljada. A
put, kojim će se dovesti hrana i građevinski materijal? Bezbednost - da
li je potrebna ili ili nije, tako da radnici ne beže? Koliko čuvara treba,
šta on jedu i gde žive?
I nastaje situacija koja ima kao rezultat začarani krug. Otkuda je uzeo
antički Rim svoje nebrojeno bogatstvo? Jasno je: osvojio je pola sveta,
opljačkao te zemlje do kostiju i kože i pokorio ih. A kako je, pitam se,
rečeno da je Rim bio u stanju da osvoji pola sveta, bez odgovarajuće
materijalne baze? S kakve smokve je nastala i čime se naoružala
pobednička vojska, i zašto krhka ekonomija provincijalnog grada nije u
isto vreme popucala po šavovima? I tu postoji odgovor - borbenim
- 38 -
RIMSKA FANTAZIJA
duhom bez presedana !!!... Sve je zapravo vrlo jednostavno: potrebno je

da kralj naredi, i sa pokretom njegove moćne ruke u pustinji izrasta
cvetajući grad. Kao čuda što su Svetionik u Aleksandriji ili Kolos sa
Rodosa! Arhitekta ima, postoje majstori, sluga ima u izobilju - jedan,
dva i spremni. A koliko će sve to koštati.....
Šalu na stranu. Da biste kreirali globalnu državu, potrebna je stabilna

ekonomija i jaka industrija. I sve te stvari koštaju, štaviše, značajno. I
uzeti novac niotkuda, pogotovo ako se uzme u obzir da vaš glavni grad
leži sa strane najvažnijih trgovačkih puteva - i morskih i kopnenih. A da
li su rimljani na početku svoje istorije, imali sklonosti za međunarodnu
trgovinu. Nemilosrdno eksploatišući robove, prehranjujući ih, naravno,
moguće je, ali pola se sveta tako ne može nikako osvojiti... "
A šta je sa "rimskim" vilama?
Na teritoriji Velike Britanije se nalazi njih 277. Napominjemo, da su to

samo one koje su iskopali britanci i odlučili da ih sačuvaju. Podsećamo
da "rimske" vile prestavljaju uglavnom poljoprivredni proizvodni
kompleks, gde je proizvođeno od domaćih sirovina gotovo sve
neophodno za normalan život. To nisu bile samo seljačke kuće ili
gospodska imanja. To su industrijski kompleksi, projektovani, izgrađeni
i njima su upravljali obrazovani ljudi! Kao što verovatno znate, ove kuće
nisu gradili vojnici, a živeli i radili na njima nisu robovi! Ove kuće su bile
deo izgubljene kulture otpadnika, slaveno-arijevske civilizacije, u
kojima su Rasi pokušali da angažuju razna divlja plemena otpadnika koji
su napustili svoja evroazijska ognjišta sa teritorije imperije - Velike
Tartarije i južne Evrope - i naselili se u današnjoj Evropi pre nekoliko
hiljada godina.
Niže su slike mozaika iz "rimskih" vila u Odlborou, grofovije Nju

Jorkšir, severoistočna Engleska (Aldborough, New Yorkshire),
- 39 -
RIMSKA FANTAZIJA
Basildon, Berkšir, južna Engleska (Basildon, Berkshire), Bat, Somerset,

jugozapadna Engleska (Bath, Somerset), Lalingston, Kent, jugo-zapadna
Engleska (Lullingstone, Kent) i "rimski" dvorac u Fišbournu, grofovija
zapadnog Saseksa, jugoistočna Engleska (Fishbourne, West Sussex).
Kao što se vidi, sve su bogato ukrašene sa slaveno-arijevskim simbolima.
Mozaik u "rimskoj" vili u Oldborou, grofovija Nju Jorkšir, severoistok Engleske

(Aldborough, New Yorkshire)
- 40 -
RIMSKA FANTAZIJA
Rekonstrukcija mozaika u "rimskoj" vili u Oldborou, grofovija Nju Jorksšir,

severoistok Engleske (Aldborough, New Yorkshire)
- 41 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskom" gradu Bat, Somerset, jugozapad Engleske (Bath, Somerset)
- 42 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskom" gradu Livingston, grofovija Kent, jugo-zapad Engleske

(Lullingstone, Kent)
Mozaik u "rimskom" dvorcu u Fišbournu, grofovija zapadni Saseks, Jugoistočna

Engleska (Fishbourne, West Sussex)
- 43 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Čedvortu, Glosteršir, jugo zapad Engleske (Chedworth,

Gloucestershire)
Mozaik u "rimskoj" vili u Čedvortu, Glosteršir, jugo zapad Engleske (Chedworth,

Gloucestershire)
- 44 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili Norsli, Oksford, južna Engleska (North-Leigh, Oxfordshire)
Mozaik u "rimskoj" vili u Kolčesteru, grofovija Eseks, jugoistok Engleske

(Colchester, Essex)
- 45 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Norsliju, grofovija Oksfordšir, jug Engleske (North-

Leigh, Oxfordshire)
- 46 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Dorčesteru, Okfordšir, jug Engleske (Dorchester,

Oxfordshire)
- 47 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Dorčesteru, Okfordšir, jug Engleske (Dorchester,

Oxfordshire)
Mozaik u "rimskoj" vili u Litlkot, grofovija Viltšir, jugozapad Engleske

(Littlecote,Wiltshire)
- 48 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Vinčesteru, grofovija Hempšir, jug Engleske (Winchester,

Hampshire)

Hampshire)
- 49 -
RIMSKA FANTAZIJA
Poslednji mozaik je nedavno potpuno obnovljen.
Početkom aprila 2010. godine, britanski mediji izveštavali su da su dva

brata, Bob i Džon Vudvord napravili kopiju jedinstvenog, tzv rimskog
mozaika od 200 kvadratnih metara. Ovaj mozaik je jedan od najvećih
od svih, ikada pronađenih na teritoriji Velike Britanije.
Originalni mozaik datira iz 325 godina ne. Prvi put je otkriven

1793.god. na području svetilišta drevnog Vudčestera, gorofovija
Glosteršir, na jugo-istoku Velike Britanije. Tu su otkrili ruševine zgrade
sa 60 prostranih soba, 20 od njih su pokrivene sa prekrasnim
mozaicima, najveće i najlepše među njima su povremeno pokazivali
ljudima, kao što su ih i periodično ponovo prekrivali. To se dešavalo na
svakih deset godina.
Poslednji put su pokazani javnosti 1973. godine. Tada je 150.000

posetilaca preplavilo selo. Braća su shvatila da veliko umetničko delo
starih majstora ne može da preživi još jednu sličnu demonstraciju i
odlučili da naprave kopiju u punoj veličini. Da bi to uradili, trebalo im je
10 godina i 1,6 miliona kamenčića-blokova.
- 50 -
RIMSKA FANTAZIJA

Hampshire)

Hampshire)
- 51 -
RIMSKA FANTAZIJA

Hampshire)

Hampshire)
- 52 -
RIMSKA FANTAZIJA

Hampshire)
Obnovljen mozaik upadljiv je ne samo zbog svoje veličine, već i

složenosti kompozicije. U centru mozaika je osam petokraka zvezda.
Zatim, tu su tri koncentrična kruga, na jednom od njih je predstavljen,
kako savremeni stručnjaci veruju, Orfej sa lirom okružen divljim
životinjama i pticama. U svakom uglu su četvorougli, u kojima je
zaključen poslednji krug, gde su dve nimfe. Ceo sastav je uokviren
izvanrednim, fascinantnim po svojoj lepoti i složenosti, ornamentima.
- 53 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaika u "rimskoj" vili u Vudčesteru, Glosteršir, jugozapadna Engleska

(Woodchester, Gloucestershire)

- 54 -
RIMSKA FANTAZIJA


- 55 -
RIMSKA FANTAZIJA

Ornamenti uključuju neverovatan broj slaveno-arijevskih vedskih

simbola u raznim kombinacijama, među kojima se lako prepoznaju
svastike Svaor, Rubežnik, Risič i Kolovrat. Sudeći po broju simbola i
njihovoj lokaciji, kao i broju životinja u sredini kruga (12), mozaik je
igrao ulogu ne samo kao dekorativni element enterijera, već je svojom
neupitnom lepotom i harmonijom oduzimao dah.
Činjenica je, da su slaveno arijevci u davna vremena živeli na teritoriji

Albiona i imali ogroman uticaj na njegovu kulturu i običaje, posebno one
koji pripadaju aristokratiji i koji se smatraju britanskim, kako
zagovaraju i sami istoričari Velike Britanije.
2004. godinie, Holivud je pustio svetu novu verziju istorije svetski

poznatog Kralja Artura - glavnog junaka antičkog britanskog epa,
legendarnog vođe Britanaca, koji je pobedio osvajače sakse u 5. veku
ne. Verzija Antoana Fukua, režisera filma "Kralj Artur", šokirala je
publiku neočekivanim tumačenjem priče.
- 56 -
RIMSKA FANTAZIJA
U filmu, kralj Artur i vitezovi Okruglog stola su u službi u Rimu i

predstavljaju neku vrstu specijalnih snaga, čuvajući na krajnjem zapadu
granicu rimske imperije u pokrajini Britanija od napada saksonaca.
Međutim, najšokantniji deo filma bilo je poreklo poznatih vitezova. Oni
su "varvari" - Sarmati iz stepa severno od obala Crnog mora.
Sarmatski vitezovi Kralja Artura
Verovatno ne bi trebalo reći da je takvo tumačenje događaja dočekano

na Zapadu sa ogorčenjem. Njihova reakcija je razumljiva. Od
detinjstva, na kraju krajeva, svi smo odrastali na činjenici da su kralj
Artur i njegovi vitezovi okruglog stola, Merlin i Gospa od jezera
starosedeoci Albiona i isključivo vlasništvo britanske istorije. Čini se da
ne postoji ništa više engleskog od toga, a za bolje prosvećenu javnost -
Keltskog, u legendi o tajanstvenom gradu Kamelotu i magičnom maču
Ekskaliburu.
- 57 -
RIMSKA FANTAZIJA
I šta vidimo u filmu? Čistu sprdnju nad "svetim" simbolima Britanije.

Plemeniti engleski vitezovi nose "varvarsko" sarmatsko vojno ruho,
praktikuju svoju "varvarsku" veru i ništa manje "varvarski" uzvikuju pre
napada svoj bojevi poklič "RU-U-U-S!"
To je dovoljno da se zbunjeni iritiraju.
Međutim, bez obzira na emocije, ogorčeni kritičari ipak moraju da

priznaju da pravog, dokumentarnog dokaza o postojanju kralja Artura
nema. Informacije o njemu nisu sačuvane u bilo kojoj vladinoj uredbi ili
u hronikama za njegovog života ili privatnim pisamima. Međutim, o
mnogim događajima su vekovima preživele samo razbacane glasine,
rekla-kazala, koje su napisane mnogo vekova kasnije. Dakle, Arturovska
istorija u obliku u kojem smo je znali, je bila oformljena 1139. god. (više
od 500 godina nakon navodnih događaja), kada je episkop Džefri
Monmoutski završio "Istoriju kraljeva Britanije" u dvanaest tomova, od
kojih su dve posvećene Arturu. Zapravo, tu je on prvi put imenovan kao
kralj.
Uprkos činjenici šta većina britanaca misli o tome, legenda o kralju

Arturu ima svoj temelj u mitovima sarmatskih plemena sa obala
severnog Crnog mora, to se javlja skoro kao svetogrđe, ali engleski
istoričari su pobili tradicionalnu verziju.
2000. godine, u Njujorku i Londonu, objavljena je knjiga Skota Litltona

i Linde Malkolm «Od Skitije do Kamelota: temeljiti pregled legendi o
kralju Arturu, vitezovi okruglog stola i Sveti gral" (From Scythia to
Camelot: Radical Reassessment of the Legends of King Arthur, the
Knights of the Round Table and the Holy Grail). Knjiga je izazvala pravu
senzaciju. Autori istražuju legendarnu epiku drevnih britanaca koju
istražitelji prate unazad do drevnih stanovnika Crnomorskih stepa:
- 58 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skita, Sarmata i Alana, i definitivno dokazuju Skitsko-Sarmatsku

osnovu većine glavnih elemenata Arturovskog ciklusa.
Na primer, jedan od ključnih elemenata je kult mača: Artur ga je

izvadio iz kamena, a samim tim je priznat kao punopravan kralj
Britanije; mač mu daje Gospodarica jezera. Poznato je da su Alani
obožavali boga rata u obliku mača, zabijenog u zemlju, a mač Batraza,
glavnog junaka nartskog epa, posle smrti su bacili u more, a njega je
uhvatila ruka koja izilazi iz talasa. Slika kralja Artura je povezana sa
simbolom zmaja. Zapravo, zmajeve su koristili standardno ratoborni
Sarmata i Alani kao plemenski simbol.
Poštovanje mača kod Sarmata
- 59 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sarmatski vitezovi sa simbolom zmaja
- 60 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sarmatski zmaj na stubuTrajana u Rimu
- 61 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sarmatski oklop na stubuTrajana u Rimu
- 62 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sarmatski vitezovi Kralja Artura
- 63 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ali kada su sarmatski mitovi mogli da uđu na teritoriju Velike Britanije?
Odgovor na ovo pitanje je dat od strane doktora antropologije

Kambridžskog univerziteta Rid Hauarda. 2001. je objavio knjigu "Kralj
Artur - Kralj zmajeva: kako je nomadski varvarin postao britanski
najveći junak» (Arthur the Dragon King: How a Barbarian Nomad
Became Britain's Greatest Hero). Proučio je 75 primarna izvora i došao
do zaključka da legenda o kralju Arturu, kraljici Gvinervi, mađioničaru
Merlinu, vitezovima okruglog stola, dolazi iz istorije Sarmata, koji su
živeli u stepama severne obale Crnog mora. Rid je skrenuo pažnju na
podatke koji se čuvaju u Sankt Peterburškom Hermitažu, predmete sa
slikama zmajeva; ti predmeti su pronađeni u grobnicama vojnika-
nomada Sibira i datiraju iz 500. godine pre nove ere. Zmajevi su slični
sarmatskim, obeleženi u ilustrovanom irskom rukopisu pisanom oko 800.
godine. Uzgred, britanska konjica se i danas naziva dragoni (dragoons).
Rid kaže, da su se prvi odredi visokih, plavokosih jahača, zaštićenih

metalnim oklopom, pod zastavama sa likom zmajeva pojavili u u rimskoj
vojsci na teritoriji Velike Britanije u 175. godini. U to vreme oko 5.500
sarmatskih najamnika je stiglo na ostrvo. Oni i njihovi potomci dali su
osnov za legendu o Arturu.
Poznato je da ni Kelti ni Britanci nisu imali profesionalnu konjicu, a

Sarmati su imali. Čak i u 1. veku nove ere Plutarh je slikovito opisao
teško naoružanu konjicu, tzv katafrakte koji su formirali jezgro
sarmatskih konjanika :. "... sami sa šlemovima i oklopom od markianskog,
zaslepljujućeg blistavog čelika, kao i konji u oklopu od bakra i gvožđa"
Vizantijska enciklopedija 10. veka, takođe je, opisala borbenu moć

katafrakta:
"... Svi oni su sedeli na svojim konjima kao kipovi, njihovi udovi su bili
prekriveni oklopom koji tačno odgovara obliku ljudskog tela. Oni su
- 64 -
RIMSKA FANTAZIJA
pokrivenih ruku od zgloba do lakta, a odatle do ramena, oklop štiti

ramena, leđa i grudi. Njihove glave i lica su prekriveni kacigom sa
metalnom maskom, što čini da nosilac izgleda kao statua, jer čak i
kukove i noge, i sami vrhovi nogu su pokriveni oklopom. On je povezan sa
pancirom od fing tkanja, kao tkanina, tako da nijedan deo tela nije
nepokriven i vidljiv, a pleteni pokrov od pruća štiti ruke i tako je
fleksibilan da se mogu čak i saviti prsti. "
Ništa ovako nisu imali ni rimljani, ni autohtona plemena maglovitog

Albiona 5, 6 i 7. veka, naše ere. Katafrakti nisu bili poznati u Evropi pre
dolaska istočnih "varvara", što je još jedan šok za ljubitelje rimskog
viteštva - poreklo srednjovekovnog evropskog viteštva je na istoku, u
stepama severnih obala Crnog mora.
Rid sugeriše, da prototip kralja Artura može biti vožd (kralj) alan (rex
alanorum) Eotar ili Goar, koji su živeli u 5 veku i bili saveznici rimljana u
Galiji tokom 40 godina. Uzgred, autor pretpostavlja da reč "alan",
verovatno potiče od reči "ariji", što znači "plemeniti", koji je sada
vezan za rasne stereotipe, čudesno se poklapajući sa opisom drevnih
alana, visokih stasitih svetlokosih sa žestokim plavim ili zelenim očima.
- 65 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vitraž -Artur
Vitraž - Tristan
- 66 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vitraž - Galahad
- 67 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vitraž – Bors Gobelen
- 68 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vitezovi okriglog stola kreću za Svetim Gralom
Do tog vremena, kada su rimljani postepeno napustili svoju vladavinu,

Sarmati (Alani) su već postali uticajni zemljoposednici, i potpuno
očuvali svoje vojne pozicije i uticaj, očuvali svoju slavu najbolje konjice
na svetu. Sarmati su zauzimali visoku poziciju u Evropi u vlasti do 12.
veka. Među njima je bili mnogo episkopa, pa čak i svetac po imenu
Alanus. Isto ime su nosile mnoge plemenite evropske porodice. Barem
do početka 10. veka n.e., Bretane su nazvali Alani. Uzgred, Vilijam
Osvajač, onaj koji je u 11. veku osvojio Britaniju, tvrdio je da njegova
majka - bretonka vodi svoje poreklo od kralja Artura, i pozvao je
bretonskog grofa Alana Crvenog da vodi njegovu konjicu u bici kod
Hastingsa, gde su se borili mnogi visoki plemići, koji su takođe nosili ime
Alan.
Francuski istoričar Bernard Bahrah je napisao knjigu "Istorija Alana na

Zapadu", u kojoj je tvrdio, da je pojava srednjevekovnog viteštva na
- 69 -
RIMSKA FANTAZIJA
Zapadu, pre svega, skitsko-sarmatska, čija je uloga u osvajanju Evrope

u "mračnom" veku ignorisana od strane savremenih naučnika, uprkos
činjenici da su oni dugovekovni stanovnici na teritoriji savremene
Francuske, izvršili invaziju na Italiju, zajedno sa vandalima otišli u
Španiju i osvojili Afriku. U knjizi, on primećuje da "... viši krugovi
srednjovekovnog društva smatraju jahanje i lov na zveri, kao glavni
sport. Lov ove vrste je deo života Alana tokom vremena, a možda su
postajući vlasnici zemlje u ranom srednjem veku u Evropi, nastavili lov
na jelene i vukove više za zabavu, nego za proizvodnju hrane, kao što je
bilo ranije. "
Lov na lisice – tradicionalna zabava engleskih aristokrata
- 70 -
RIMSKA FANTAZIJA
Treba spomenuti da je i do danas tradicionalna zabava engleskih

plemića lov na lisice.
Na osnovu gore navedenih argumenata ozbiljni evropski naučnici mogu

nedvosmisleno da zaključe, da su ti naučnici sramota, zbog političke
pristrasnosti istorijskog istraživanja. Ovaj zaključak zvuči vrlo
jednostavno: čuveni engleski kralj Artur je bio Sloven - ratnik Sarmat
a cela Evropa u drevnim vremenima govorila je istim jezikom, i bila je
naseljena slavenima...
- 71 -
RIMSKA FANTAZIJA
5. RIMSKO CARSTVO U FRANCUSKOJ

Na naše iznenađenje, materijala o rimskim vilama u Francuskoj nije bilo
mnogo. To je toliko čudno, jer, kako nam govori ortodoksalna istorija,
Francuska je bila prva zemlja na drugoj strani Alpa od Italije, koja je
podvrgnuta rimskim "civilizatorima". Još je tačnije reći da je
Francuska bila deo Galije - ogromna teritorija, koja je obuhvatala celu
savremenu Francusku, Belgiju, Holandiju i Švajcarsku, i znatan deo leve
obale Rajne.
Glavni i gotovo jedini izvor informacija o ranoj istoriji Francuske

(Galije) su "Napomene o galskim ratovima" Gaja Julija Cezara
(Commentarii de Bello Gallico). Rat je trajao 8 godina - 58-50 godina
pne. Iz "Napomena", napisanih, uzgred, od strane trećeg lica, sledi, da
je navodno Cezar osvojio ovu ogromnu teritoriju, na putu za Englesku. U
"Napomenama" neosvojene teritorije Galije su se podelile na tri dela:
Akvitaniju (jugozapad današnje Francuske), u gde su živeli Kelti -
iberijsko pleme Akvitanije, Keltiku (centralni i najveći deo zemlje), gde
su živela brojna plemena Kelta i Belgiku na severu, gde su živela
nemačko - keltska plemena Belga.
- 72 -
RIMSKA FANTAZIJA
Spisak plemena u Galiji u vreme "rimskog osvajanja", koja se pominju u

dokumentu, je impresivan: Adui, Segusiavi, Ambivareti, Branovikijski
Aulerki, Blanovi Arverni, Eleui, Kadurci, Gabali, Velavi, Sekvani, Senoni,
Biturici, Santoni, Ruteni, Karnuti, Belovaci, Lemovici , Piktoni, Turoni,
Parizi i Helveti, Andi, Ambiani, Mediomatrici, Petrokori, Nervi i Morini,
Nitiobrogi, Kenomanski aulerci, Atrebati, Veliokasi i Aulerci
Eburovikijsci, Raurici, Boji, Koriosolici, Redoni, Ambibariji, Kadeti,
Osismi, Veneti, Leksovi i Veneli.
- 73 -
RIMSKA FANTAZIJA
Iz "Napomena" se ispostavlja, da je, uprkos "varvarstvu", Galija gusto

naseljena zemlja (oko 15-20 miliona ljudi), razvijena ekonomski, i veoma
bogata, uprkos razlikama u nivou razvijenosti pojedinih plemena.
Postojao je veliki broj gradova i sela, i napredna sredstva komunikacije
(drumski i morski putevi). Na primer, pleme Helveta je imalo 12 gradova
i 400 sela. U slučaju rata, plemena su mogla da uspostave vojsku od 3
do 50 hiljada dobro naoružanih vojnika.
Poljoprivreda Gala je bila jako dobro razvijena, pa se Cezar tokom

pohoda u potpunosti oslanjao na lokalne resurse hrane. Bio je razvijen
kako uzgoj stoke, tako i poljoprivreda. Gali su znali za plug (sa
točkovima i bez točkova), kosu i žetvene sprave. Rukotvorstvo u Galiji
je takođe bilo na veoma visokom nivou razvijenosti. Gali su razvili
obradu gvožđa, osvojili su tehniku u izgradnji zidova tvrđava, savršeno
obrađivali drvo (izrađivali velike i male sudove, razne vrste kolica,
vrčeva, itd). Uveliko su obrađivali i metale - od vojne opreme i
naoružanja do najfinijeg nakita, nije manje bila razvijena tehnika
prerade kože, tekstila, stakla. U Galiji je trgovina cvetala, a bilo je
rašireno novčano plaćanje, iako jedan univerzalan monetarni sistem nije
postojao.
Da bi se dobila ideja o galskim gradovima ili opidumu (oppidum), kako su

ih nazvali u "Napomenama" Cezara, da pogledamo jedan od trenutno
najpoznatijih takvih utvrđenih gradova - Bibrakta (Bibracte), koji se
nalazi u istočnom delu Francuske, Burgundiji, gradu Oten. Kao i većina
galskih opiduma, Bibrakta je bio okružen visokim kamenim širokim
zidom (6 m) sa kulama (220) i vratima (2), koji se nalazio na platou brda
i zauzimao solidnu površinu (135 hektara). On je bio glavni politički i
važan trgovački i zanatski centar keltskog plemena Aduia.
- 74 -
RIMSKA FANTAZIJA
Bibrakta (Bibracte) - drevni keltski grad Bibrakta (Bibracte).
Unutar zidina grad je bio podeljen u nekoliko blokova. Od severoistoka

je išao veliki popločan put. Na početku se nalazila zanatska četvrt,
naseljena grnčarima, tkačima i kovačima. Radionice su građene od
zemlje i drveta, i bile su pokrivene slamom, i bile su istovremeno
trgovačke prodavnice. U tom delu, koji je bio namenjen za trgovinu, pod
je bio pokriven sa jakim daskama. Nakovanj se nalazio u rupi dva metra
dubine. Pri radu sa metalom je stalno potrebna voda, a ona je dovođena
do zanatskih naselja iz južnog dela grada, specijalnim pola metara
dubokim kanalima.
- 75 -
RIMSKA FANTAZIJA
Rekonstrukcija grada prema iskopavanjima 2001.godine Bibrakta (Bibracte). .
- 76 -
RIMSKA FANTAZIJA
Rekonstrukcija dela grada sa velikim kućama lokalne aristokratije, u skladu sa

iskopavanjima iz 2001. Bibrakta (Bibracte).
Galski mozaik
- 77 -
RIMSKA FANTAZIJA
Bliže centru grada su bile ulice prošarane stambenim zgradama i tu su

se nalazile juvelirske radionice. Kuće su obično imale četverougaoni
oblik. One su građene od drveta i kamena, pokrivene slamom, šindrom
povremeno. Uglovi kuća i ramovi prozora rađeni su od pažljivo tesanog
kamena. Većina kuća koje su pripadale bogatijim galima, bile su polu-
podzemnog tipa, što je omogućavalo da se ne smrzavaju u hladnim
zimama. Podovi su pokrivani sabijenom glinom ili su bili popločani. Kuće
ne tako bogatih Gala, su se nalazile u posebnoj četvrti. U jednoj od njih
(na površini od 1000 kvadratnih metara) je bilo 30 soba, poređanih oko
pokrivenog dvorišta. Postojao je sistem grejanja. Zidovi su bili
prekriveni slikama, a podovi jednostavnim mozaicima.
Bibrakta (Bibracte) - Zid tvrđave Bibrakta (Bibracte).
- 78 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kanali kroz koje je voda distribuirana u gradu Bibrakta (Bibracte).
- 79 -
RIMSKA FANTAZIJA
Galska keramika Bibrakta (Bibracte).
- 80 -
RIMSKA FANTAZIJA
Bibracte Gallic alati (Bibracte).
- 81 -
RIMSKA FANTAZIJA
Bronzani novac Aduia
Posebna četvrt je bila gradska tržnica. Tokom iskopavanja u Bibrakti je

pronađena zlatna, bakarna, staklena i emajlirana dekoracija, gvozdeni
mačevi, noževi, bačve za mešanje vina i drugi "proizvodni pribor", kao i
veliki broj novčića. Od 1 579 novčića, 430 su izbrisani ili nedovršeni,
1006 - galski, 27 - grčki, 114 - rimski, 1 - keltberijski i 1 - iz
Mauritanije. Trenutno, u blizini iskopavanja je muzej keltske
civilizacije.
- 82 -
RIMSKA FANTAZIJA
Dakle, Galija, je na sredini 1. veka pre nove ere bila prilično civilizovana
zemlja u punom smislu te reči. Ipak, ortodoksni istoričari, bez ikakvog
stida govore o divljim plemenima Gala i Kelta, kojima su rimljani doneli
svetlost civilizacije. Kako su na primer, za manje od 3 veka pokrili
zemlju putnom mrežom, visokog kvaliteta "autoputeva" sa mostovima i
tunelima, tako i masom sekundarnih puteva, izgradili mnoge gradove,
uključujući Narbon, Nim, Lion, Arl, Bordo, Pariz, razvili poljoprivredu ,
metalurgiju, keramiku i proizvodnju tekstila i uspostavili divljacima
spoljnu i unutrašnju trgovinu.
Rimski putevi
- 83 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimske" puteve u Francuskoj su postavljali, kako nam kažu istoričari,

vojnici u slobodno vreme, između bitki. U principu, govore priču kao i
kod "rimske izgradnje" Engleske: "Rimljani" su izgradili sve od nule -
puteve, kupatila, pozorišta, amfiteatre, vile. I zanimljivo, sve to gotovo
u isto vreme. Opet se postavlja isto pitanje: "Otkuda Italiji, zemlji,
koja uopšte nije na zavidnom nivou i koja je mala, tako veliki finansijski
i ljudski resursi za istovremene mega-projekte u različitim zemljama?"
Govorimo o vilama. Evo, nekih od "rimskih" vila sa slaveno-arijevskim

simbolima u Francuskoj. Vila u gradu Lupian (Loupian) datira iz 2. veka
ne i nalazi se na obali Sredozemnog mora. Vila je površine tri hektara.
Na vili se proizvodilo vino, što dokazuje skladište koje može da prihvati
1500 hekalitara vina i malu fabriku za proizvodnju amfora.
Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), na mediteranskoj obali Francuske, u

centru Narbonske Galije.
- 84 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), jugoistok Francuske
. Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), jugoistok Francuske
- 85 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian), jugo istok Francuske
- 86 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Lupianu (Loupian) na jugoistoku Francuske
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu Ale (Ales) na mediteranskoj obali

Francuske
- 87 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu Ale (Ales) na mediteranskoj obali

Francuske
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Bordou (Bordeaux), zapad Francuske
- 88 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lyon), jugo istok Francuske
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lyon), jugo istok Francuske
- 89 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Ale (Ales), u centru mediteranske obale

Francuske
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Bordou (Bordeaux), zapadna Francuska
- 90 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lion), jugoistok Francuske
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Lionu (Lion), jugoistok Francuske
- 91 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik slaveno-arijevskim simbolima u Ale (Ales), u centru mediteranske obale

Francuske
- 92 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Motrou (Montreal), jugozapadna

Francuska
- 93 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Montobanu (Montauban), na jugu

Francuske
- 94 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Valansu (Valence), jugo-zapad Francuska
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u vili la Lonkuette-Bordo, zapadna Francuska
- 95 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Nimu (Nimes), villa la Lonkuette-Bordo,

zapadna Francuska
U svom članku "Šta je tamo još rimsko" Jevgenij Gabovič govori o

bavarskom istraživaču Gernot Gaju, koji je objavio 1994. knjigu "Ko su
bili Rimljani zaista?", koji zaključuje da su rimljani - najviše od svega -
obični korenski stanovnici Evrope: Kelti, Gali, Franci, koji nemaju veze
ni sa Italijom niti latinskom kulturom. Onda autor daje još zanimljiviju
izjavu:
"... Zanimljiva je identifikacija kelta sa "rimljanima" prema hipotezi H +

F utirući put sledećem otkriću Salona Valter Hauga. Otkrio je da su
mnogi keltski geografski nazivi mesta u blizini grada Karlsrua, odnosno
- 96 -
RIMSKA FANTAZIJA
u tom delu južne Nemačke, koji se sada direktno graniči sa Francuskom

(od Karlsrua do francuske granice je 15km) slovenskog porekla. Iz
ovoga zaključuje, da je u kasnom srednjem veku u južnoj Nemačkoj
postojala snažna slovenska podloga i da su možda sami Kelti bili prilično
slični Slovenima (ako ne i identični njima) ... "
Iz knjige Olge Luković Pjanović
“U samom početku po mom dolasku u Francusku, smestila sam se kod

jedne ljubazne francuske porodice. Jednog dana domaćica,
Francuskinja, rođena u Alzasu, postavila mi je pitanje:
"Meni su moji roditelji, a i njihovi roditelji pričali, da ste vi Srbi vladali

nekada u Alzasu, a vi mi o tome nikada ništa ne kažete... "
Uzvratila sam zbunjeno i još više uz iznenađenje:
"Ja o tome ništa ne znam... "
"Čudnovato! Međutim, to mora biti tačno, jer se u domu mojih roditelja

nikada nisu pričale neistine!... "
Mnogo kasnije, otišla sam da posetim svoje domaćine, koji su ostali moji
prijatelji. Tada sam im ispričala, šta sam u njihovoj zemlji i u njenim
bibliotekama otkrila i koliko me je sram zbog sopstvenog neznanja, no
isto toliko i zbog neznanja mojih profesora, zavedenih, kao što sam i
sama bila... Moja priča je bila propraćena ćutanjem, protkanim tugom...
Čini mi se, da smo se pri tome međusobno izvanredno razumeli, jer ništa
nije toliko žalosno i tako teško kao prekasno otkriće pokopane prošlosti
celog jednog naroda...”
- 97 -
RIMSKA FANTAZIJA
6. RIMSKO CARSTVO U ŠPANIJI

Evo nekoliko fotografija vile "La Olmeda» u Španiji, i drugih, na kojima
su jasno vidljive svastike i drugi vedski simboli na veličanstvenom
podnom mozaiku. Ova vila datira iz 4. veka n.e. Nalazi se u provinciji
Palensija na severozapadu Španije i bila je otkrivena slučajno. Lokalni
stanovnik Havijer Kortes je 1968. godine odlučio da iskopa mali kanal
za navodnjavanje njive. Motikom je naišao na gomilu ruševina. Tako je
otkrivena vila ukupne površine 4000 kvadratnih metara.
Plan vile "la Olmeda".
- 98 -
RIMSKA FANTAZIJA
Fragment mozaika sa poda sa vedskim simbolima u vili "La Olmeda"
Fragment mozaika sa poda sa scenama života i lova u vili "La Olmeda"
- 99 -
RIMSKA FANTAZIJA
Fragment mozaika sa poda sa scenama iz života vila "La Olmeda".
Maketa "Rimske Vile"
- 100 -
RIMSKA FANTAZIJA
Pored konaka, u kojimа je bilo više od 30 sobа (na planu su označenе slovom
V), u vili postoji nekoliko kupatila, bazen (u planu označen slovom V), vrt
hodnik, okružen sa stubovima i tri nekropole (u jednoj od njih je otkriveno
500 grobova). Vila prosto poražava sa kvalitetоm izrade i dobrom
osmišljenošću - sve je u njoj napravljeno za dug, komforan i siguran život
velike porodice od 20-30 ljudi. Na petoj fotografiji je pokazana maketa
druge "rimske" vile - jedne od nekoliko stotina rasutih širom Evrope ...
Nastavimo našu priču o rimskim vilama u Španiji. Prema ortodoksnoj istoriji,

"rimsko" prisustvo u Španiji je trajalo od 218 godine pre nove ere do sredine
5. veka nove ere, odnosno skoro 7 vekova (isto, koliko i "arapsko" 7-14
vek.ne). Tokom ovog perioda "rimske" vladavine, zemlja se značajno
promenila. "Rimljani" su osnovali mnoge velike gradove sa dobro razvijenom
infrastrukturom i jednim arhitektonskim stilom, pokrili zemlju sa mrežom
ugodnih i kvalitetnih puteva, koje španci još uvek koriste, kao osnovu za
izgradnju savremenih saobraćajnica, izgradili veliki broj vila, vodovoda,
utvrđenja, hramova, foruma i pozorišta. Dovoljno je samo pogledati na mapu
moderne Španije, gde su označeni objekti iz vremena "rimskog carstva", da
bi uvideli njihovu brojnost ...
Mapa Španije sa "rimskim" objektima
- 101 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mapa Španije sa "rimskim" putevima i gradovima.
Kako su "rimljani" gradili puteve
- 102 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimski" grad Taragona (Tarraco), severoistok Španije, mediteranska obala.
Slučajno otkriće prethodno "sahranjene"

"rimske" vile, Karmona (Karmona), provincija Sevilji (jugo-zapad Španije).
- 103 -
RIMSKA FANTAZIJA
Zašto stavljamo reč "rimski" pod navodnike? Zato, jer "Rimsko

Carstvo" su izmislili lažni istoričari da nas prevare i sakriju slaveno
arijevsko carstvo i Veliku Tartariju, koja je upravo vladala zemljama
koje se pripisuju "rimljanima". I ne samo vladala, već i gradila sve
objekte koji se sada smatraju rimskim. Dokaz za to je, što su na
mnogim vilama, posebno onim otvorenim relativno skoro (u pravom
smislu te reči) prikazani mnogi i raznovrsni slovensko-arijevski simboli.
Pored simbola, tu su zastupljeni i vlasnici ovih kuća, koji ne izgledaju
kao niski, tamne kose i kovrdžavi Latini, koji u to vreme još uvek vode
na ispašu svoja stada oko malarijskih močvara u brdima, koje će kasnije
oni nazvati rimskim.
Mi smo već pokazali veliki mozaik, nađen u vili "La Olmeda». Evo još
nekoliko fotografija divnih dela umetnika. Neke od ovih fotografija su
nažalost bile nedostupne u vreme virtuelnog obilaska Vile ...
Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije
- 104 -
RIMSKA FANTAZIJA
. Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije
- 105 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili La Olmeda (La Olmeda), severozapad Španije.
- 106 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vila Almenara-Puras, Provincija Valjadolid (Almenara-Puras, Valladolid),

centralna Španija; Aguilafuente (Aguilafuente, Segovia), severo-
centralna Španija; "Rimsko" terme u Badaloni (kod Barselone),
severoistok Španije; Delakuesa (De la Cueza, Palencia), centralna
Španija.
Podni mozaik u "rimskoj" vili Almenara-Puras (Almenara-Puras, Valjadolid), centralna

Španija.
- 107 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Almenara-Puras (Almenara-Puras, Valladolid), centralna

Španija
Podni mozaik u "rimskoj" vili Aguilafuente (Aguilafuente, Segovia), severo-centralna

Španija
- 108 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Aguilafuente (Aguilafuente, Segovia), severo-centralna

Španija
- 109 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Dedakuesa (Ve la Cueza,Palencia), severoo centralna

Španija
- 110 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vila Elsmunts, Province Taragona (Els Munts, Tarragona), severoistok

Španije; Batitalis (Lugo, Galicia), severozapad Španije; Fortunatus De
Fraga (Fortunatus de Fraga, Huesca), centar Španije.
Podni mozaik u "rimskoj vili Elsmunts (Els Munts, Taragona), severo istok Španije
Podni mozaik u "rimskoj vili Elsmunts (Els Munts, Taragona), severo istok Španije
- 111 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik , muzej Taragona, severoistok Španije.
Podni mozaik u "rimskoj vili Batitalis (Lugo, Galicia), severozapadna Španija
- 112 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj vili Fortunatus de Fraga (Fortunatus de Fraga, Huesca),

centralna Španija
Još jedna "rimska" vila - Tore Jauder (Torre Llauder) - je slučajno otkrivena
1961. godine, kada su u priobalnom španskom gradu Mataro (kod Barselone),
koji se tokom "rimskog" carstva zvao Iluro (Iluro), izvršeni građevinski
radovi. Tada je turistički bum u Španiji bio tako organizovan, da su graditelji
uništavali sve redom što je smetalo da se zaradi novac. Tako je uništeno i
neveliko zdanje iz 18. veka, koje je, kako se ispostavilo, bilo izgrađeno
direktno na temeljima antičke "rimske" vile.
Hajde da objasnimo šta se podrazumeva pod terminom "rimska vila". Ti

objekti su bili rezidencije "rimskog" plemstva, i celi poljoprivredni proizvodni
sistemi, u kojima su se uzgajali i prerađivali poljoprivredni proizvodi. Danas
se, takvi sistemi nazivaju "farme". Vila Tore Jauder je bila takav kompleks.
Sagrađena je u 1. veku pre nove ere. Na njoj je bio vinograd, pravilo se vino,
sipalo u proizvodene amfore i odmah prodavalo. Očigledno, vino je bilo dobro i
skupo, inače bi se prodavalo u burićima ... Vila je obnavljana i proširivana
tokom životnog veka jednog vlasnika do drugog. U 3. veku nove ere ona je
služila kao rezidencija bogatih aristokrata. Pri tome je stvarni deo vile
zauzimao površinu od 17.000 m2, uključujući i smeštaj za vlasnika i zaposlene,
kupatila, skladišta i industrijske objekate.
- 113 -
RIMSKA FANTAZIJA
Opšti pogled na "rimsku" vilu Tore Jauder (Torre Llauder)
). "Rimska" vila Torre Jauder (Torre Llauder). Atrijum, fragment podnog mozaika
- 114 -
RIMSKA FANTAZIJA
, "rimska" vila Tore Jauder (Torre Llauder). Fragment podnog mozaika
"rimska" vila Tore Jauder (Torre Llauder). Fragment podnog mozaika
- 115 -
RIMSKA FANTAZIJA
Fragment podnog mozaika, "rimska" vila Tore Jauder (Torre Llauder).
Radovi u gradu Mataro sasvim su ozbiljno oštetili strukturu vile (drevnog

industrijskog i poljoprivrednog kompleksa) i danas su više ili manje očuvani
samo osnovni zidovi rezidencije domaćina, na površini od oko 800 m2, i
fragmenti veličanstvenih mozaika, uključujući i one sa slaveno-arijevskim
vedskim simbolima. Ali ovde - http://www.viaavgvsta.anonai.com/VVTLL1.html
- našli smo 3d-verziju nekih soba glavne zgrade i sada možemo da dobijemo
jasnu ideju o tome, kako su živeli stari "rimljani".
Obilazak vile počinje sa unutrašnjim dvorištem (atrijumom) - pokrivenog

dvorišta sa bunarom (compluvium) iznad bazena (impluvium), u koji se
prikupljala kišnica. Po podu ovog bazena su raspoređene cisterne za
skladištenje rezervne vode, odakle se vodila kroz rupu, okruženu ogradom od
kamena, kao što je konvencionalni bunar.
- 116 -
RIMSKA FANTAZIJA
Pogled na "rimsku" vilu Tore Jauder (Torre Llauder).
3D-verzija "rimske" vile Tore Jauder (Tore Llauder)
- 117 -
RIMSKA FANTAZIJA
). «Rimska» vila Tore Jauder (Tore Llauder) – atrijum
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – atrium
- 118 -
RIMSKA FANTAZIJA
"rimska " vila Tore Jauder (Tore Llauder) - atrijum.
- 119 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kroz atrijum je moglo da se stigne u prostorije kompleksnog zdanja. Na

primer, u sobu, predviđenu za prijem gostiju (oecus) i trpezariju(triklinijum).
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder).
. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder)
- 120 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder)
). "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – trpezarija
- 121 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – trpezarija
Dugi koridor (fauces) vodio je u peristil (peristylium) - otvoreno unutrašnje

dvorište, za članove porodice vlasnika vile. Okruženo je stubovima koji
pridržavaju krov. U peristilu se obično nalazila prostorija za kućne bogove -
larari (lararium) ili sakrari (sacrarium).
- 122 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – koridor
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – dvorište
- 123 -
RIMSKA FANTAZIJA
. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) – dvorište
. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - unutrašnje dvorište
- 124 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks
Od posebnog interesa za nas su kupatila, odnosno, da budemo precizniji -

banjski kompleks. On se sastojao od nekoliko prostorija: svlačionice
(apodyterium), sobe sa hladnom vodom (frigidarium), toplom vodom
(tepidarium) i vrućom vodom (caldarium), raspoređenih zapravo u tom nizu.
Pod i zidovi u poslednje dve prostorije se zagrevao sistemom sa vrućim
vazduhom (hypocaust). Na specijalnoj peći (praefurnium) zagrevala se velika
posuda sa vodom, koja se stalno odovodila u mali bazen u kaldarijum. Vruć
vazduh (od dima iz peći) je cirkulisao ispod poda i u specijalno napravljenim
šupljinama u zidovima. Da ne bi bilo bilo previše vruće, koristili su dvostruki
sloj. Gornji sloj se sastojao od velikih opeka, sloja gline i osnovnog sloja,
obično ukrašenog prelepim mozaicima. Sve se to držalo na malim zidanim
stubovima (pilae), koji su razmešteni po sistemu šahovskih polja.
- 125 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - bazen u

frigidarijumu
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - kbanjski ompleks - bazen u kaldarijumu.
- 126 -
RIMSKA FANTAZIJA
. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - sistem za grejanje
poda.
. "Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - podni sistem
grejanja
- 127 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Tore Jauder (Tore Llauder) - banjski kompleks - toalet
Ništa manje interesantna nije ni organizacija "toaleta» u "rimskim"

vilama. Sada se setimo šta se dešavalo nedavno u tzv prosvećenoj
Evropi, obavijenoj "svetlom" hrišćanstva. Tamo svuda ima fekalnog
blata i prljavštine koji se samo bacaju kroz prozore na ulicu, pravo na
glave prolaznika. Dakle, "rimski" toaleti su opremljeni kanalizacijom,
koja obezbeđuje brzo uklanjanje otpada i bilo kakvih neprijatnih mirisa.
Pored toga, prostorija je bila opremljena žlebom, kojim neprestano
teče tekuća voda, a imali su i spužve na dugim drškama, koje su
korišćene umesto toalet papira - prototip modernog bidea! Tu se
takođe nalazio mali dozator vode. Dakle, kao što vidimo svojim očima,
pre više od 2 hiljade godina, naši preci su gradili "vile", koje danas mogu
samo da se sanjaju. Uradili su to tako dobro i pouzdano, da su današnji
graditelji od njih udaljeni veoma daleko, samo mozganje i naporan rad
nisu dovoljni, a znanja je gotovo nestalo ...
- 128 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ove kupke se nalaze u mnogim "rimskim" vilama. I onda se postavlja

pitanje: otkuda je mogla da nikne "banjska" kultura? A gde je ona posle
nestala? Sada u Španiji praktično nema banja! I mesni žitelji o njima ne
znaju ništa! Nakon relevantnih pretraga i razmišljanja, dobija se samo
jedan logičan odgovor na ovo pitanje: terme (banje) i kulturu njihovog
korišćenja doneli su na Iberijsko poluostrvo Slaveno-Arijevci. Drugog
odgovora nema! A nakon svrgavanja dinastije Meroving, počele su
polako da propadaju banje i kupatila, kao i kultura njihovog korišćenja!
Eto, takva je istorija ...
Da bacimo malo svetla na pitanje, odakle u Španiji i drugim evropskim

zemljama tolika količina "rimskih" objekta sa slaveno-arijevskim
simbolima, pomoći će nam autor 17. veka Orbini Mauro (Mauro Orbini).
1601.godine, on je napisao knjigu pod nazivom "Knjiga istoriografije
otvorenog imena, slave i proširenja predloženih slovenskih naroda i
njihovih kraljeva i gospodara pod mnogim imenima sa mnogim carstvima,
kraljevstvima, i pokrajinama. Sabrano iz mnogih istorijskih knjiga,
preko gospodin Mauro Orbina arhimandrita Ragužojskog ".
Knjiga je bila prevedena sa italijanskog na ruski i objavljena po ukazu

Petra 1. u Petrogradu 1722. godine, a od tada nema reizdanja, što je
neobjašnjivo, s obzirom da sadrži informacije o veličini i vojnoj slavi
Slovena. Trenutno, šest primeraka knjige čuvaju se u Moskvi u
Istorijskoj biblioteci na Odeljenju retkih knjiga.
Orbini piše: Sloveni "narod, osvojio je svojim oružjem gotovo sve

narode u Vaseljeni; Persiju razorio; Azijom vladao, i Afrikom, borio se
sa Egipćanima i sa velikim Aleksandrom; potčinio sebi Grčku,
Makedoniju, Illirsku zemlju; zavladao Moravijom, Šlenskom zemljom,
Češkom, Poljskom, i obalama mora Baltičkog, držao Italiju, gde se
mnogo vremena borio protiv Rimljana. Na kraju, pošto je osvojio za
sebe državu Rimsku, zavladao je mnogim njenim provincijama, razorio
- 129 -
RIMSKA FANTAZIJA
Rim, danak su mu plaćali cezari Rimski, što nijedan drugi narod širom
sveta nije.
Vladao je Francuskom, Engleskom, i postavio deržavu u Španiji; ovladao

najboljim provincijama u Evropi ... I ne bez razloga nazivaju ih Raseni,
jer nakon toga, kako su Sloveni zauzeli svu Evropu i deo azijske
Sarmatije, njihove kolonije su bile rasejane od Jadranskog i
Sredozemnog mora do Velikog mora i Baltičkog okeana ... "
Eto tako.
Analizirajući rad Orbina, Nosovski i Fomenko u svojoj knjizi "Slovensko

osvajanje sveta", imenuju jedan od razloga za ovakvu situaciju:
"Mislio je Orbini, da u slovenskim zemljama u prošlosti nisu imali veliku

istorijsku školu. Ili, kako sada razumemo, nje je možda i bilo, ali do nas,
i uzgred, do Orbinija nije stigla. Zbog različitih razloga. Mnogo je
uništeno tokom Reformacijo 16.-17.. veka. Za razliku od uništenih
dokumenata, utvrđeno je da su novi, uglavnom lažni. Reformacija u
Zapadnoj Evropi, a posebno u Italiji, iznikla je iz nove reformatorske
istorijske škole.
**********
A danas mi učimo antičku i srednjovekovnu istoriju koje se u velikoj

meri zasnivaju na tački gledišta zapadnoevropske reformatorske škole
16--18. veka, koje se vremenom stapaju u jednu svetsku istorijsku
školu, koja je sada mejnstrim. Ova okolnost, verujemo, objašnjava što
preovladava u 16-18 veku lažna ideja da je italijanski Rim vladao nad
svim "starim" svetom. U stvari, italijanska mnogovekovna svetska
dominacija Rima postoji samo na papiru. U stvari, kako sada razumemo,
nije bilo tako kako nam govore. "
- 130 -
RIMSKA FANTAZIJA
A kako? Mi apsolutno ne možemo da prihvatimo skraćenu verziju

istorije koje nude Fomenko i Nosovskij, tvrdeći posebno, da je
slovensko osvajanje sveta bilo samo jednom - u 14. veku. Naravno, da
nije, svetska istorija čuva evidenciju o bezbroj slaveno-arijevskih
osvajanja u raznim delovima sveta, bilo da je Kina, Indija ili Mala Azija.
Slaveno-arijevci su odlazili tamo u civilizacijske misije - uništavali moći
mračnih sila, stopirali ljudska žrtvoprinošenja, podelili znanja i veštine
u različitim oblastima ljudskog delovanja - od ustrojstva države do
pečenja hleba.
A koliko nas je svesno postojanja Sredozemne Vedske imperije?

Verovatno ne mnogo, ali je postojala tokom 2 hiljada godina - od 4.
milenijuma pre nove ere do 2. milenijuma pre nove ere. O tome govori
Anatolij Abraškin u svojoj knjizi "Skitska Rus", objavljenoj 2008.
godine:
"... Oko sredine 13.veka. pne, maloazijska Arsava je uspela da se

oslobodi vlasti Hetita. U to vreme to je bilo samo "ostrvo" u prednjoj
Aziji i na Bliskom istoku, gde su predstavnici arijevskih plemena mogli
da smatraju da su nezavisni. Ali tu se već nazire predznak Trojanskog
rata - rata u kome je Sredozemno carstvo izgubilo Mediteran. Njegova
propast je sumirala period arijevske hegemonije u Mediteranu i
Mesopotamiji u toku od više od dve hiljade godina. Prodrevši tu oko
sredine 4. milenijuma pne., oni su, zajedno sa autohtonim narodima
Egipta, Mesopotamije i Bliskog istoka stvorili jedinstvenu civilizaciju.
Ariji su organizovali zemlju savremene Grčke, i bili su među osnivačima

krito-mikenske kulture. Tragovi arijevaca su svuda. Profesionalci su
svesni da su u Troji nađeni predmeti sa svastikom (simbol kolovrata,
kružnog kretanja sunca i galaksije) - karakterističnog znaka drevnih
arijevaca. Ali sve zasluge za izgradnju mediteranske države se
pripisuje Egipćanima, Grcima i Semitima.
- 131 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sve je zaboravljeno. Šta možemo reći o događajima od pre četiri

milenijuma?Ali logika istorije je takva, da se ime "RAS", rođeno u
ogromnim azijskim ravnicama, zajedno sa imigrantima arijevcima
proširilo u različitim pravcima. Naši preci su bili direktno uključeni u
živote najstarijih svetskih civilizacija. U 2. milenijumu pre nove ere na
teritoriji Palestine, Sirije i zapadne Anadolije su uspostavili državu
Rasa (Rutenija, Arsava). I to je takođe naša istorija! "
Savremenik A. Puškina - Jegor Ivanovič Klasen, poznati istoričar i

društveni aktivista - je napisao divne reči u knjizi "Novi materijali za
drevnu istoriju Slovena uopšte i sloveno rusa do rurjikovskog vremena u
posebnosti, sa lakim okvirom istorije Rusa pre Hrista":
"Slavjanorusi, kao narod, pre Rimljana I Grka obrazovan, ostavio je iza

sebe u svim delovima sveta mnoge spomenike, svedoke njihovog boravka
i drevnu literaturu, umetnost i obrazovanje. Spomenici su uvek ubedljivi
dokazi; oni nam govore o delima naših predaka na jeziku, nama rodnom,
sastavljajući prototip svih slovenskih dijalekata ... "
***
Pođimo još jednom po Španiji od severa ka jugu i pogledajmo druge

"rimske" vile. Narimer, Vila De las Muzas (de las Musas) u pokrajini
Navara u severnoj Španiji, a na granici sa Francuskom, koja je prema
svedočenju naučnika postojala od 1. do 5. veka nove ere, povremeno
dograđivana i obnavljana. Tu se proizvodilo vino, i to je rađeno veoma
ozbiljno. Očuvani su skoro svi poljoprivredni objekti - prostorije i alati
za presovanje grožđa, soba za "starenje" vina, velika burad za čuvanje
vina sa stepenicama, kao i rezervoari od 250 m3 za skladištenje vode.
- 132 -
RIMSKA FANTAZIJA
Maketa "rimske" vile De las Muzas (de las Musas, Navarra), sever Španije na granici
sa Francuskom
- 133 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili de las Muzas (de las Musas, Navarra).
Podni mozaik u "rimskoj" vili de las Muzas (de las Musas, Navarra) (detalj).
- 134 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili de las Muzas (de las Musas, Navarra) (detalj)
- 135 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili (Villafranca, Navarra)
Pogledajmo još nekoliko vila u severnim i centralnim provincijama

Španije - Kastilja i Leon, Avila i Saragosa: "rimske" vile de Banjo
Valdearados (Bano de Valdearados), De Klunija (de Clunia) i De Vijavidel
(de Villavidel)
- 136 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Banjo de Valdearados (Bano de Valdearados, Burgos,

Castilla y Leon), sever Španije
- 137 -
RIMSKA FANTAZIJA
. Podni mozaik u "rimskoj" vili de Klunija (de Clunia, Burgos, Castilla y Leon), sever
Španije
Podni mozaik u "rimskoj" vili de Vijavidel (de Villavidel, Leon), sever Španije
- 138 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimski "mozaik, Nacionalni Muzej Saragose (Zaragosa), centralna Španiji.
- 139 -
RIMSKA FANTAZIJA
. Podni mozaik u "rimskoj" vili u pokrajini Avila, centralna Španija
U centralnoj Španiji, provinciji Toledo, u gradu Karanke (Carranque) je

arheološki kopleks "rimska " vila De Materna" (od Materna) 4. vek ne,
koja se sastoji od tri zgrade: vila je opremljena po ondašnjem
poslednjem slovu najnovije "tehnologije "- podno i zidno grejanje,
vodovod, kanalizacija, sauna i veličanstveni mozaici. Dve druge zgrade
kojima pripisuju religiozni i društveni karakter su mali hram i kuća za
okupljanje, koja je kasnije takođe postala hram.
- 140 -
RIMSKA FANTAZIJA
Arheološki park "rimska" vila de Materna" (de Materna, Carranque, Toledo),

centralna Španija
- 141 -
RIMSKA FANTAZIJA
Maketa "rimske" vile De Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna

Španija
Podni mozaik u "rimskoj" vili de Materna (de Materna, Carranque, Toledo), centralna
Španija
- 142 -
RIMSKA FANTAZIJA
Španija
Španija.
- 143 -
RIMSKA FANTAZIJA
Španija
- 144 -
RIMSKA FANTAZIJA
Španija
Španija(detalj).
- 145 -
RIMSKA FANTAZIJA
Španija(detalj)
Španija(detalj)
- 146 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hajde da vidimo još neke vile: Sisapo (Sisapo) u centralnoj provinciji

Kastilja i La Manča, na zapadu Španije u gradu Merida, u pokrajini
Ekstremadura i na jugoistoku Španije, u pokrajini Mursija - Vila de los
Sipreses (La villa de los Cipreces). Tamo, u Murciji, možete videti
slovenski znak "rubežnik" na podnom mozaiku katedrale u Kartageni.
Podni mozaik u "rimskoj" vili Merida (Merida, Extremadura), zapadna Španija.
- 147 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Sisapo (Sisapo,Ciudad Real, Castill la Mancha),

centralna Španija
Podni mozaik u "rimskoj" vili Merida (Merida, Extremadura), zapadna Španija
- 148 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili de los Sipreses (La villa de los Cipreces, Jumilla,
Murcia), jugoistočna Španija
Podni mozaik u katedrali Kartagena (Cartagena, Murcia), jugoistok Španije.
- 149 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimljani" nisu izostavili ni jug Španije. Sjajna vila sa predivnim

mozaicima sa slaveno-arijevskim simbolima koji se nalaze u pokrajini
Andaluzija, u gradovima Ecija (Ecija) i Italika (Italica): «Casa de Ilas»
(Casa de Hylas) i "Casa de Planetarija» (Casa de Planetario).
Podni mozaik u "rimskoj" vili Ecija (Ecija, Andalucia), na jugu Španije
- 150 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Ecija (Ecija, Andalucia), na jugu Španije
- 151 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili "Kasa de Ilas» (Casa de Hylas, Italica, Andalucia), na
jugu Španije
Podni mozaik u "rimskoj" vili "Kasa de Ilas» (Casa de Hylas, Italica, Andalucia), na
jugu Španije
- 152 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili "Kasa de Planetario» (Casa de Planetario, Italica,

Andalucia), jug Španije
I opet, Italika, kao i vile u južnim provincijama Kordobe, Jaena i

Marbelje.
Podni mozaik u "rimskoj" vili u "rimskom" gradu Italika (Italica, Andalucia), na jugu
Španije
- 153 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili u "rimskom" gradu Italika (Italica, Andalucia), na jugu
Španije
- 154 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Almenidila (Almenidilla, Cordoba), na jugu Španije
Podni mozaik u "rimskoj" vili Rioverde (RioVerde, Marbella), jug Španije.
- 155 -
RIMSKA FANTAZIJA
Podni mozaik u "rimskoj" vili Brunelkesada (Brunel Quesada, Jaen, Andalicia), jug
Španije
- 156 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sa ovim završavamo upoznavanje sa "rimskim" vilama u Španiji. Njih je

veoma mnogo u ovoj zemlji, ali pronaći kvalitetnu i pouzdanu informaciju
je veoma teško. Sve što se može naći na Internetu, mi smo izložili.
***
Paralelno sa potragom i analizom fotografija, koje su nas, u stvari,

navele na razmišljanje o slovenskom poreklu "rimskih" vila širom sveta,
mi proučavamo i radove raznih autora, koji se ne plaše da krenu protiv
mutne struje ortodoksalne istorijske "nauke" i koji izveštavaju u svojim
knjigama čak i samo male mrvice informacija o stvarnoj prošlosti naših
slavnih predaka. Pored činjenice, da je sve to veoma zanimljivo i
informativno, mi i dalje želimo da pronađemo logično objašnjenje za
veoma visok nivo znanja i veština, koje su potrebne za izgradnju
ponekad vrlo složenih inženjerskih konstrukcija, danas nazivanih opštim
terminom "rimsko". U cilju sticanja nivoa znanja evolucionim putem,
neophodne su stotine hiljada godina nesmetanog razvoja. I, sudeći po
ortodoksnoj istoriji, tih stotina hiljada godina na Zemlji nije bilo. Pa
kako se odjednom pojavilo ovo znanje i veštine kod primitivne
civilizacije, kakvu nam crtaju lukavi "naučnici"? Osnovne informacije i
temelj za ove najvažnije teme daju nam knjige akademika Nikolaja
Levašova. A pravi temelj je već mnogo lakše pronaći kao delove ovog
mozaika u analima o moru zabluda, falsifikata i otkrivenih laži. Nešto
interesantno smo našli u jednoj od knjiga Valerija Demina "Od
Arijevaca do Rusiča", u poglavlju "ponovna kolonizacija slaveno-
arijevcima ruske ravnice i Evrope".
"Izvodi iz" Velesove knjige "," Joakimovski letopisi " i "Mazurinski

hroničar" za nas važne, jer nam omogućavaju da rekonstruišemo našu
istoriju, koja apsolutno ne odgovara akademskoj istorijskoj nauci.
Slaveno-Arijevci, predvođeni Slovenom, Rusom i Skitom, počeli su

kretanje od Južnog Urala na zapad pre oko 4430 godina, i zbog male
naseljenosti ruske ravnice, relativno brzo, već 2409. pne, osvojili
crnomorski region do Dunava, i osvojili semitsku - Tripoljsku
civilizaciju u Poddnjepru i na Dunavu. U čast kneza Skita Slaveno-
- 157 -
RIMSKA FANTAZIJA
Arijevci se sebe nazvali Skiti, a zemlju i državu (plemenski savez)

nazvali Velika Skitija. Tu je realizovana velika slaveno-arijevska
tradicija, da se imenom svojih slavnih predaka nazve novoformirani
arijevski narod i zemlja.
Dalje, Slaveno-Arijevci su bili podeljeni na tri dela. Prvi deo na čelu sa

Slovenom i Rusom, preselio se na sever i naselio u blizini jezera Ilmen i
na jugoistočnoj obali Baltičkog mora. Taj deo je sebe nazvao Slovenima
po imenu kneza Slovena. Zemlja i država (rodovski savez) je nazvana
Slovenija. Glavni grad Slovenije je postao Slovensk (Veliki Novgrad).
Drugi deo Slaveno-Arijevaca, na čelu sa sinom Skita Vendom, nastavio

je kretanje prema zapadu i severozapadu. Pobedničko kretanje
Slaveno-Arijevaca na zapad završilo se vladanjem nad skoro celom
Evropom "od mora do mora". To znači: do krajnjeg mora na zapadu i od
Skandinavije do Jadranskog mora. Zapravo, u tom trenutku su Kelti
postali podređeni slaveno-arijevcima. Izlaz slaveno-arijevaca na
Jadransko more zaustavilo je grke-ahajce da napreduju u pravcu
jugoistoka. Ovaj deo slaveno-arijevaca u čast kneza Venda se nazvao
vendima, a zemlja i država su nazvani Venedija. Kasnije su se naselili u
Pomeraniji i počeli sebe da zovu pomorskim rusima (prusima). Glavni
grad Vendije je postao Stargrad na Labi (Elbi). Skandinavsko more je
preimenovano u Venedsko more.
Treći deo slaveno-arijevaca, koje je predvodio unuk Skita Kolom, ostao

je u Crnomorskom regionu ... Zapravo, u čast kneza Kola slaveno-
arijevci (skiti) su počeli da nazivaju sebe skoloti, odnosno slovenima
Kolo. Zemlja i država (rodovni savez) po imenu kneza se zvao
Ruskolanja, što označava zemlju - Rusa i Kolo ... "
- 158 -
RIMSKA FANTAZIJA
Slavjano-Ariji, koji su došli na zapad iz Zauralja, bili su izvor znanja i

profesionalnih veština, otpadnicima iz svog naroda koji su savladali
divlju i polupraznu Evropu pre nekoliko hiljada godina. I zapravo su
slaveno-arijevci gradili gradove, hramove, vijadukte, vile, puteve... Da bi
se ubedili u to, hajde da pogledamo "rimsko" carstvo u Portugalu.
- 159 -
RIMSKA FANTAZIJA
7. RIMSKO CARSTVO U PORTUGALIJI

Na Iberijskom poluostrvu, na teritoriji savremene Portugalije, "skraj
mora" (Atlantski okean) nalazi se još jedan "rimski" grad Koinimbriga
(Coinimbriga), postojao je 6 vekova - od 1. pne, do 5. veka ne. On je
izgrađen na mestu naselja gde su živeli Kelti od 9. veka pne. Grad se
prostire na površini od 60 hektara i okružen je 4 metra visokim
zaštitnim zidom.
"Rimski" gradGrad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija
- 160 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Ri
mski" gradGrad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija
- 161 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimski" grad Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija
- 162 -
RIMSKA FANTAZIJA
To je jedan od najbolje očuvanih "rimskih" gradova u Portugalu, ako ne i

najveći. Prema procenama arheologa, raskopano je samo 10% grada,
iako je njegovo postojanje bilo poznato još od kraja pretprošlog veka, a
neka iskopavanja su počela na početku prošlog. Ali, ono što je izašlo na
svetlo dana, dostojno je najvišeg divljenja - kuće, prodavnice, pozorišta,
forum, kupatila i velelepne urbane vile. Jedna od tih kuća je tzv "Vila
fontana» (La Casa dos Repuxos), čija veličina je 569 kvadrata Vrhunski
očuvani mozaici krase površinu svih spratova
- 163 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimska" vila Fontana (La Casa de los Repuxos, Coinimbriga), Portugalija
Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa de los Repuxos,

Coinimbriga), Portugalija
- 164 -
RIMSKA FANTAZIJA


- 165 -
RIMSKA FANTAZIJA

- 166 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hajde da vidimo još neke mozaika sa slaveno-arijevskim simbolima.

Danas je čak moguće da virtuelno putovanje kroz "Vilu fontana" - na
internetu je otvoren poseban sajt za tu vilu (za punu funkcionalnost
ovog sajta, morate da skinete QuickTime softver kompanije Apple).
Slaveno-arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos,

- 167 -
RIMSKA FANTAZIJA

Coinimbriga), Portugalija (u rombovima je stilizovana svastika)
Slaveno-
arijevski simboli u "rimskoj" vili Fontana (La Casa dos Repuxos, Coinimbriga),
Portugalija
- 168 -
RIMSKA FANTAZIJA

- 169 -
RIMSKA FANTAZIJA

Svoj naziv vila nije dobila tek tako. Arheolozi su raskopali sistem
kanalizacije i vodovoda, koji obezbeđuje vodu sistemu većem od 500
fontana i česmi, od kojih su neki dovodile vodu u unutrašnji bazen kuće.
- 170 -
RIMSKA FANTAZIJA

- 171 -
RIMSKA FANTAZIJA


Coinimbriga), Portugalija (u rombovima - stilizovana svastika)
- 172 -
RIMSKA FANTAZIJA


- 173 -
RIMSKA FANTAZIJA
Pored veličanstvenih mozaika i arhitektonskih objekata, poražava i nivo

inženjerskih veština, sa kojima su drevni "rimski" graditelji koristili
vodu. A vodu su koristili dosta - oko 500 litara po čoveku dnevno, što,
generalno, nije iznenađujuće, s obzirom na broj bazena u gradu i
privatnih kupki i fontana u domovima i na ulicama. Za poređenje -
prosečan evropljanin danas koristi 140 litara vode dnevno. Baš kao i u
drugim "rimskim" gradovima, u Koinimbrigu, pored privatnih bazena,
grad je imao veliki banjski kompleks. Možemo pogledati vrlo zanimljiv i
živopisan film, u kojem je prkazana 3D verzija ovog kompleksa u
predstavljanju savremenih stručnjaka o ovim pitanjima. Još jedan
zanimljiv podatak je: da se voda dopremala do grada akvaduktom sa
izvora dužinom 3,5 km.
Gradsko kupatilo u "rimskom" gradu Koinimbriga (Coinimbriga), Portugalija
- 174 -
RIMSKA FANTAZIJA
Elementi banjskog kompleksa u privatnoj vili (La Casa de Cantamber, Coinimbriga),

Portugalija

Portugalija
- 175 -
RIMSKA FANTAZIJA

Portugalija

Portugalija
- 176 -
RIMSKA FANTAZIJA
Poslednje četiri fotografije pokazuju elemente livene kanalizacije i

kompleks sistema banjskog grejanja u drugom delu vile - La Casa de
Cantamber. Veličina kompleksa je 252 kvadratna metra i predstavlja
nekoliko tipičnih, koje smo ranije pomenuli, kada smo opisivali vilu Tore
de Jauder, ali s obzirom na veličinu, i shodno tome na dužinu kanala
kroz koje je cirkulisao topao vazduh, grejala se sa 4 peći.
Od interesa je sledeća činjenica: arheolozi su u Koinimbrigeu pronašli

200 tabli sa natpisima ispisanim na njima, kao i sa imenima ljudi, na
kojima je "rimsko" ime napisano samo jednom. Koje je to ime, i zašto se
smatra "rimskim" nije navedeno. Nije navedeno ni to, čija su imena
napisana na drugim tablama. Očigledno su, lokalni "naučnici" smatrali da
to ne bi bilo interesantno za javnost ...
- 177 -
RIMSKA FANTAZIJA
8. RIMSKI AKVADUTI
Akvadukt (latinski Aquaeductus, od aqua - voda i duco - dovesti) je
vodovod za snabdevanje vodom naselja i sistema za navodnjavanje, sa
izvora koji se nalaze iznad njih na terenu. Akvadukt je takođe poznat
kao deo vodovoda u obliku lučnog mosta preko klanca, reke, puta. Hajde
da pogledamo neke od najistaknutijih "rimskih" vodovoda - najlepša
čuda arhitekture i inženjeringa. Drevni graditelji postavljali su
akvadukte kako pod zemlju, tako i na njenoj površini. Gde je bilo
potrebno da se izgradi akvadukt preko klanca, reke, klisure, izgrađeni
su lučni prelazi, koji su imali mnogo nivoa, koji nisu samo izgledali lepo,
već su i obezbeđivali snagu i izdržljivost celog objekta.
Akvadukt Pont du Gard (bukvalno - "Most preko Garda") nalazi se u

gradu Nim u južnoj Francuskoj. Njegova dužina je 275 metara, visina -
48 metara. Naučnici nemaju jasan odgovor o vremenu izgradnje tog
akvadukta. Neki veruju da je sagrađena u 19. god. p.n.e, a drugi - u
sredini 1. veka nove ere. Akvadukt je podignut od kamenih blokova, od
kojih su neki teški skoro 6 tona, nanizani jedni na druge, bez vezivne
smeše. Skoro 50 kilometara te strukture se protezalo po veoma teškom
terenu (preko visokih brda i reka). Vodovod u delu, predastavljen na
slici se sastoji od 3 nivoa, jedan iznad drugog. Niži nivo se sastoji od
šest lukova, visina svakog je do 20 metara. Srednji sloj ima 11 lukova, a
iznad njih je izgrađeno 35. Nagib vodovoda je samo 34 cm po kilometru
(1: 3000), i on ima razliku od samo 17 metara vertikalno po celoj svojoj
dužini od 50 km. U davna vremena, akvadukt je bio povezan sa
vodozahvatom prečnika 6 metara. Transport vode samo zbog sile
gravitacije je bio veoma efikasan: kroz Pont du Gard je prolazilo 20
000 kubnih metara vode dnevno.
Zanimljivo je, da je akvadukt u 9. veku prestao da se koristi za šta je

namenjen i pretvoren je u most za saobraćaj (on je bio u upotrebi
- 178 -
RIMSKA FANTAZIJA
"samo" 1000 godina!). Da bi propustio velika transportna vozila, deo

nosača je probušen, tako da sada preti kolaps cele konstrukcije. 1747.
godine, u blizini je sagrađen moderan most, a saobraćaj na Pont du
Garou je postepeno zatvoren, a drevni spomenik po naređenju
Napoleona 3. je obnovljen.
Akvadukt Pont du Gard u Nimu (Nimes), na jugu Francuske
- 179 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 180 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 181 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 182 -
RIMSKA FANTAZIJA
Veoma poznat i neverovatno lep vodovod je sačuvan u Segoviji

(Segovia), koji se nalazi na severu Španije. Njegova dužina je 728 m,
visina 28 m. Osnovni segment nadzemnog dela vodovoda ima 18
kilometara i sastoji se od 166 lukova. Nagib akvadukta iznosi 1%.
Izgrađen je, verovatno, u 1. veku n.e.
Akvadukt Segovija (Segovia), sever Španije
- 183 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 184 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 185 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ništa manje velelepni ostaci kolosalnog akvadukta i dalje su sačuvani u

gradu Merida (Merida), koji se nalazi na zapadu Španije. Njegova
dužina je 840 m, visina 25 m. Dužina celog sistema vodosnabdevanja je
gotovo 12 kilometara, i do sadašnjeg vremena sačuvano je 73 stubova
različitog stepena razrušenosti .. Izgrađen je, verovatno, na kraju 1.
veka n.e.
Akvadukt u Meridi (Merida), zapadna Španija
- 186 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 187 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 188 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kada vidimo takvu lepotu i monumentalnost, koja je služila hiljadama

godina, odmah se postavlja pitanje: ko je mogao da dizajnira takav
složeni kompleks, sa inženjerske tačke gledišta, konstrukcije? Ko je
napravio potrebna, komplikovana merenja i proračune? Ko je stvorio
tehnologiju izrade? I ko je bio u stanju da izgradi sve to?! Otkuda
iznenada mnogo hiljada inženjera, poslovođa i radnika najvišeg kalibra,
koji su mogli vrlo efikasno, precizno i pouzdano i neshvatljivo, da
izgrade objekte, koje mi danas nismo u stanju da izgradimo?
Prema savremenim istoričarima, ove su tri džinovske konstrukcije, koje

su na udaljenosti od hiljade kilometara, gradili praktično istovremeno. I
njih su izgradili, kako govore "naučnici", robovi i legionari (vojnici).
Dakle, jeftino i veselo. Glavna stvar je dovesti što više robova i
legionara, i najsloženije strukture rastu kao pečurke posle kiše!
U ovu verziju "naučnika" može da veruje samo onaj ko ne zna gotovo

ništa, i nema ni o čemu pojma, tj čovek neznalica, kome sve to nije
uopšte zanimljivo! I čitaoci koji nisu zaboravili kako da koristite svoj
razum, će odmah prepoznati da nešto nije u redu! To nije tako !!
Ako je u prošlosti bila kontinuirano divljina, kako nam je rečeno od

strane istoričara, kako su naši 'divlji' preci mogli izgraditi nešto, što je
radilo vekovima, i nije uništeno? I po čemu mi, toliko pametni i
civilizovani, gradimo kuće koje padaju u roku od nekoliko decenija? Ko
je stvarno lud i neobrazovan? Kako su "rimske" legije robova mole da
grade ogromne objekte koje stoje 2.000 godina, a mi imamo kolaps
brane za 30-40 godina? Ispostavilo se da su "rimske legije" (običnih
vojnika) tog vremena bile neuporedivo pametnije od današnjih
"docenta?"
I još, javlja se jedno veliko pitanje: odakle sav taj novac? Koliko god da
je bilo veliko "rimsko" carstvo po pričama istoričara, veoma je teško
- 189 -
RIMSKA FANTAZIJA
poverovati da je ono bilo u stanju da finansira izgradnju svega toga. Mi

čitamo da su se "rimljani" sve vreme borili i navodno nekoga osvojili, a i
same takve aktivnosti su vrlo skupe! Međutim, kao što smo već videli, u
isto vreme carstvo je izgradilo dosta kvalitetnih puteva, dobro
ustrojenih gradova sa kupatilima, fontanama, pozorištima i hramovima,
kao i vile za odmor, mostove i mnoge druge male i velike vodovode u
gotovo svim osvojenim zemljama. Odakle je stalno zaraćena zemlja
mogla uzimati novac za izgradnju sveta?
Hajde da pogledamo još neke akvadukte (odnosno, njihove nadzemne

delove), koji se nalaze kao što je rečeno, u većini zapadnih pokrajina
"rimskog carstva". Vodovod u provinciji Granada, grad Nerha (Nerja),
Kordoba (Cordoba), Malaga (Malaga) na jugu Španije.
Akvadukt u provinciji Granada, jug Španije
- 190 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u provinciji Granada, jug Španije
Akvadukt u gradu Nerha (Nerja), jug Španije
- 191 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u grdu Kordoba (Cordoba), jug Španije
- 192 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u gradu Malaga (Malaga), jug Španije
Vrlo impresivni akvadukti su ostali u gradu Sevilji (Sevilla) na jugu

Španije, u pokrajinama Ueska (Huesca) i Navara (Navarra) na severu
Španije, i u gradu Plasencija (Plasencia) na zapadu Španije.
- 193 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u gradu Sevilja (Sevilla), jug Španije
Akvadukt u provinciji Hueska (Huesca), sever Španije
- 194 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u provinciji Navara (Navarra), sever Španije
Akvadukt u provinciji Navara (Navarra), sever Španije
- 195 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u gradu Placensija (Plasencia), zapad Španije
Akvadukt u gradu Toledo (Toledo) u centru Španije, u Tarragoni

(Tarragona) i u provinciji Valensija (Valencia) na istoku Španije, i
akvadukt u Portugalu.
- 196 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u gradu Toledo (Toledo), centar Španije
Akvadukt u provinciji Valensija (Valencia), istok Španije
- 197 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u gradu Taragona (Tarragona), istok Španije
- 198 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u provinciji Valensija (Valencia), istok Španije
Akvadukt u Portugaliji
- 199 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ovde smo dali listu nekih divnih drevnih vodovoda (ne svih naravno),
koji se nalaze na malom delu "rimskog" carstva - samo na Iberijskom
poluostrvu, ne razmatravši Severnu Afriku ili Britaniju ili Balkan ili
Bliski Istok. A i tu su izgrađeni akvadukti. Da, i još kakvi! Na primer -
vodovod u Kartagini u Tunisu, čija je dužina bila 132 km, a visina 20 m.
Prolazi kroz nekoliko dolina. Smatra se da je sagrađen početkom 2.
veka. Ili akvadukt Ajfel, koji se nalazi u Nemačkoj i snabdeva vodom
grad Keln, koji je donosi sa planine na udaljenost od 130 km. Njega
datiraju u 1. vek nove ere (još jedan mega-projekat 1. veka!).
Specifičnost ovog vodovoda je da je skoro svom svojom dužininom pod
zemljom. Kao i kod svih ostalih vodovoda, voda u njemu se kreće zbog
gravitacije, bez ikakvih dodatnih uređaja (pumpi, još nije bilo!).
Neverovatna inženjerska tehnika!
U skorije vreme, nemački istraživači su otkrili još jedan "rimski"

akvadukt u Siriji, koji je zapanjujući. Izgrađen je na dubini od više
desetina metara i prostire skoro 200 kilometara, a povezuje Siriju i
Jordan. Izgrađen je za 120 godina (od 90. do 210. godine nove ere). U
najboljim vremenima kroz skrivene tunele po brdima je slao do 700
litara vode u sekundi. Naučnici takođe kažu da je za izgradnju
vodovoda postavljeno oko 600.000 kubnih metara kamena i zemlje, što
je jednako jednoj četvrtini Velike piramide, i da su se građevinske
ekipe verovatno sastojale od legionara (opet legionari! A ko se borio svo
to vreme? ).
- 200 -
RIMSKA FANTAZIJA
Akvadukt u Kartagini
Šema izgradnje akvadukta u Siriji
- 201 -
RIMSKA FANTAZIJA
Tunis
- 202 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ajfel akvadukt u Kelnu, Nemačka.
- 203 -
RIMSKA FANTAZIJA
Šema gradnje akvadukta u Siriji
- 204 -
RIMSKA FANTAZIJA
Gledajući ove ogromne, složene inženjerske konstrukcije, u glavi se

nevoljno ponovo postavlja sledeće pitanje: Otkuda je čuveno "rimsko
carstvo" crpilo finansijske, materijalne i ljudske resurse, za gotovo
istovremenu izgradnju grandioznih projekata u različitim delovima
Evrope? Otkuda su skupili toliku hordu, prvo, kvalifikovanih stručnjaka
- rukovodioca, inženjera, stručnjaka srednjeg nivoa, kvalifikovanih
radnika, i, kao drugo, legionara i samih robova? Kakvu je "vojsku"
moralo da ima “rimsko carstvo”, da bi širom Evrope kontinuirano izvodilo
kolosalnu po složenosti i obimu izgradnju!
"Naučnici" su došli sa pričom da su robovi bili lokalni naseljenici, koje

su rimljani bezočno osvojili i zatim odveli na projekat veka. Recimo.
Onda sledeće pitanje: ko i čime je hranio celu ovu hordu? Ko je čuvao
robove, ako su legionari radili krampovima i lopatama? I zašto bi
bezčovečni osvajači, u takvom slučaju, ulagali herkulovske napore da
dramatično poboljšaju uslove života u osvojenim zemljama: izgradili
akvadukte, puteve, pozorišta i to na desetine hiljada mesta, javna
kupatila, kanalizaciju i druge pogodnosti civilizacije? Za koga su bila
predviđena ta dobra, ako su svi lokalni naseljenici bili robovi? Za same
legionare? Za njihove porodice? Za "rimljane"? Oni su u Rimu ionako
živeli dobro!
Nešto se ovde ne uklapa!
Osvajanje drugih zemalja "rimljanima" izgleda sasvim logično. Ali zašto

trošiti fantastične resure za izgradnju u ovim zemljama, društvenih
objekata? Da li to rade normalni osvajači? Da li neko zna barem jedan
stvaran primer toga, da zavojevači grade puteve, mostove, gradove,
pozorišta, plovne puteve, kupatila, kanalizaciju? Takvih primera nema!
Koliko društvenih objekata su izgradili američki "šampioni demokratije"
posle osvanja Avganistana i Iraka? A u drugim zemljama, "usrećenim"
američkim prisustvom? Ništa! Samo smrt i razaranje!
- 205 -
RIMSKA FANTAZIJA
Dakle, nameće se jedinstven zaključak: da to nisu gradili ni robovi, a ni

vojnici!
A ko je, onda, sve ovo napravio?
To su gradili oni, koji su bili jedini ljudi sa potrebnim znanjem,

tehnologijom, iskustvom, naukom, školom, kadrovima, sredstvima i
drugim neophodnim komponentama za uspešnu realizaciju takvih
projekata.
U svom članku "Šta je tu još rimsko" Jevgenij Gabovič govori o

bavarskom istraživaču Gernot Gaju, koji je izdao 1994. knjigu "Ko su
bili Rimljani zaista?", koji zaključuje da su rimljani - najviše od svega -
obični korenski žitelji Evrope: Kelti, Gali, ali Franci, koji nemaju veze ni
sa Italijom ili latinskom kulturom.
"... Brojni " rimski "akvadukti u Galiji i Nemačkoj, takođe su svi, bez
izuzetka, ručni rad jednih istih Etruraca: ispostavilo se da je monopol
na izgradnju takvih objekata bio čvrsto u rukama etrurskih
građevinskih zadruga. G. Gaj veruje da su etrurski majstori
"akvedukskih poslova" bili poznati širom Evrope i pozivani su da grade
akvadukte na različitim mestima ... "
Sve države, za koje "naučnici" navode da su ulazile u sastav "rimske"

imperiju, nisu bile u poziciji osvojenih robova, već su bile ravnopravni
članovi "Saveza slovenskih država." Takav savez je stvarno postojao na
teritoriji, koja se pripisuje "Rrimskom" carstvu, posebno osmišljenom
da sakrije pravu sliku o prošlosti naše civilizacije. O ovom savezu se
može saznati čitanjem zanimljive knjige ruskog naučnika, akademika
Valerija Čudinova, "Hajde da vratimo Etruriju Rusiji", koji je mnogo
etrurskih natpisa dešifrovao (u knjizi je detaljno analizirao 150
artefakta sa natpisima). Ispostavilo se da poznata fraza «hetruscum
- 206 -
RIMSKA FANTAZIJA
non ligatur» (etrursko se ne čita), kojom su hranili respektabilnu

publiku vekovima, nije tačna.
Iz knjige sledi, da etrurci nisu nestali, već su bili izloženi nasilnoj

asimilaciji, da je njihov jezik zabranjen, njihova istorija, svi dokumenti
u vezi sa njima su nestali ( najmanje 20 tomova knjige "Istorije
Etruraca “ - 8 tomova " Kartagke " i 12 tomova" Tirrenike " napisane od
Klaudija, koji je, pre nego što je postao car, bio oženjen etrurskom
princezom Urgulanile, i postepeno i sam " ušao " u arenu istorije
hiljadama godina unazad.
Uverava nas, da su takvi procesi bili u stvarnosti. Upadljiv primer za to

su grozna dela koja se odvijaju u Ukrajini i u svim drugim zemljama
istočne Evrope i pribaltičkim državama nakon prinudne
demokratizacije. Nažalost, vladajuća elita u Ukrajini, na čijem čelu je
jevrejska finansijska mafija, čini sve moguće i nemoguće da se zabrani
ruski jezik, da se obriše ruska istorija iz pamćenja naroda, i da
nametne svoju judoedemokratiju, a sve pobede i dostignuća Rusa
ućutka, ili pripiše isključivo sebi ...
Knjiga V. Čudinova takođe kaže da su Etrurci živeli u ne samo u Etruriji,

nego i na Kritu i u Miziji, na Siciliji i u Grčkoj, i da je u to vreme
postojao moćan savez slovenskih naroda. Uključivao je u sebe područje
savremene Rusije, Belorusije, Balkana, Pribaltika, Nemačke, Apeninskog
poluostrva, takođe i Skitije, Sarmatije i Mizije (Rumunija).
Istovremeno, Sloveni ne samo da su imali vodeću ulogu u savezu, već su
zidali gradove i cele države, i uopšte, odlučivali o sudbini sveta. U
slučaju rata savez je okupljao ujedinjeni kontingent vojnika, u kojem su
učestvovali Etrurci (sa Kipra, Krita i Korzike), pribaltički sloveni,
sloveni iz crnomorskih zemalja - Tračani i Firgijci, kao i Česi, Anti i
Rugi.
- 207 -
RIMSKA FANTAZIJA
Logično je pretpostaviti da je savez, pored toga što je bio politički i

vojni, bio i ekonomski. U tom slučaju, pitanja o izvoru materijalnih i
ljudskih resursa za izgradnju velikog broja ogromnih objekata širom
Evrope otpadaju sama. A cilj izgradnje se smešta na svoje mesto: ljudi
su gradili za sebe, za svoju decu i unuke, a ne za tuđe robove! Zbog
toga su gradili da sve traje vekovima, milenijumima ...
- 208 -
RIMSKA FANTAZIJA
9.RIMSKO CARSTVO U SEVERNOJ AFRICI
Prema zvaničnoj istoriji rimljani su došli do mediteranske obale

Severne Afrike nakon što su u sredini 2. veka pre nove ere (146 g)
slomili svog bivšeg saveznika - Kartaginu, visoko razvijenu finikijsku
državu, postojeću na toj teritoriji skoro 7 vekova. Za to su, rimljani
navodno utrošili stotinu trideset i dve godine ratova, koji su postali
poznati kao "punski".
Punamima su rimljani zvali stanovnike Kartagine.
Svi znaju njihovo grčko ime - Feničani, sami sebe su nazivali

hanaancima. Kako nam govore istoričari, rimljani su bili užasno
ljubomorni na bogatstva Kartagine, i plašili su se njene ekonomske moći
- uprkos produženom ratu, u zemlji i gradu istog imena iznova i iznova
se ponovo uspostacljala njihova moć. Uzgred, Feničani su stekli svoje
bogatstvo svojim radom, a ne pljačkajući i razbojništvom. U osnovi
njihovog blagostanja ležale su poljoprivreda (ratarstvo, vinogradarstvo,
gajenja maslina i smokava) i trgovina. Poznati su bili Feničani i kao veliki
moreplovci.
U principu, cela priča sa rimskim osvajanjem Kartagine je prilično

tamna, ima više pitanja nego odgovora. Kako je, na primer, uspeo
osiromašeni Rim, koji u sredini 3. veka pre nove ere još nije vlado ni
celim Apeninskim poluostrvom, u više navrata da pobedi jaku, razvijenu
državu, da je natera da plati značajnu odštetu, i, na kraju, da je uništi?
Možda je cela stvar u tome da je glavni izvor informacija o punskim
ratovima - "Istorija od osnivanja grada" - Tita Livija, koja je bila
napisana i objavljena u Italiji u 15. veku?
- 209 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Kartagina mora biti uništen" - poznata je ova fraza senatora Katona

(po svemu sudeći, uglavnom starijim osobama) iz školskih udžbenika.
Prema istoričarima Kartagina je dugi niz godina bila jedinstvena.
Mržnja i zavist rimljana je bila toliko velika, da ih čak ni povoljan
položaj najbogatijeg hahaanskog grada za trgovinu i vojna luka i
njegova profitabilnost, tako reći geopolitički položaj, nije zaustavilo, i
oni su uništili grad i spalili ga do temelja, a potom preorali čitav prostor
i zasejali ga solju, tako da ništa živo ne izraste na prokletoj zemlji.
Eto, zamislite sada nivo mržnje tih zamišljenih rimljana.
Stanovništvo Kartagine je brojalo u to vreme oko 700 hiljada ljudi, sa

površinom od oko 20 kvadratnih kilometara. Da, sve je to tzv Rim
izgradio. Svi ti pastuvi -latini za ceo svoj život ne bi mogli da naprave
sve to što tvrde naši istoričari. I najverovatnije nikad i nisu! Bila je to
izmišljena priča.
Više vekova zemlja Kartagine je, navodno, stajala pusta, dok 29. godine
pre nove ere sveprisutnom Juliju Cezaru nije nešto "palo na pamet", i on
je naredio da se na mestu Kartagine napravi ortodoksalni rimski grad sa
svim svojim pravim ulicama, amfiteatrima, forumima, kupatilima,
cisternama za skladištenje vode, vodovodima i ostalim inženjerskim
konstrukcijama visoke tehnologije, koje se sada na neki način smatraju
znakom "rimske" civilizacije.
- 210 -
RIMSKA FANTAZIJA
Teritorija imperije Kartagine pred prvi punski rat 264.g. p.n.e
"Rimska" luka Kartagina
- 211 -
RIMSKA FANTAZIJA
Luka Kartagina
Amfiteatar u Kartagini
- 212 -
RIMSKA FANTAZIJA
Amfiteatar u Kartagini
Graditelji navodno nisu štedeli robove. Stubovi u amfiteatru bili su pola

metra u prečniku, rezervoari za vodu su bili prečnika do 9 metara, a
bilo ih je 65 komada, a akvadukt je mogao davati gradu do 32 miliona
litara dnevno (370 litara u sekundi). Pored toga, oni su navodno obnovili
kartaginsku luku, vratili staru lučku strukturu, koja je izgrađena još u
3. veku pre nove ere. To je bila najveća "dvostruka" luka Mediterana,
jedan deo se smatra komercijalnim, drugi - vojnim. Zaliv je pregrađen
branom, kroz koji su prolazila plovila do 30 metara širine. Ona je
odvajala od mora trgovačku luku sa dobro opremljenim marinama.
Uskim kanalom trgovačka luka se povezivala sa specijalno iskopanom
površinom od oko 10 hektara, što je bila vojna luka. Ona je mogla da
primi 200-220 velikih ratnih brodova. Po obimu vojne luke bilo je
raspoređeno više od dve stotine dokova. U centru luke je bilo nasuto
ostrvo.
- 213 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ako samo jednim okom pogledamo kartaginsku luku, odmah postaje

jasno da su je njeni stručnjaci izgradili na veoma visokom nivou,
zahtevala je vrlo ozbiljnu stručnost i iskustvo. Izgraditi takav objekat,
a to je i danas veoma teško, a tek pre skoro 3.000 godina, bez
građevinskih mašina, brodova, kompjutera, inženjera, kvalifikovanih
graditelja, potrebnog građevinskog materijala, je prosto nezamislivo!
Međutim, jeste, napravili su je! Pa ... tako su i luka i grad izgrađeni, to
su bili ljudi koji su imali znanje, koje verovatno prevazilazi naše
sadašnje! Jer su morali sve da grade RUKAMA. A to znači, da je u
pravu akademik N.V. Levašov, mi smo sada samo poludivlji potomci naših
velikih predaka slaveno-arijevaca, o čemu on piše u svojoj knjizi "Rusija
u zakrivljenim ogledalima" ...
Međutim, jednom Kartaginom naši istoričari nisu bili zaudovoljni. Za

samo dva veka, rimljani, tvrde oni, izgradili su gomilu gradova u
"rimskoj" Africi, prostirući se od Atlantika do Crvenog mora na dve
hiljade kilometara. Sve su podveli pod staru "rimsku" kulturu -
visokokvalitetne široke puteve, mostove, akvadukte, brane, rezervoaree
i vodovode, pozorišta i forume, itd. Takav grad je postao Leptis Magna
(Leptis Magna), bivši feničanski grad, koji se nalazio na teritorije
sadašnje Libije.
- 214 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimski" gradovi
"Rimski" grad Leptis Magna u Africi (Leptis Magna) - rekonstrukcija Leptis Magna
- 215 -
RIMSKA FANTAZIJA
Forum Leptis Magna (Leptis Magna)
Forum Leptis Magna (Leptis Magna)
- 216 -
RIMSKA FANTAZIJA
Slavoluk imperatora Septimius Severa
- 217 -
RIMSKA FANTAZIJA
U vreme vladavine cara Septimija Severa (2. vek ne) dostigla je

vrhunac veličina ovog grada. Njegova populacija je iznosila 100 hiljada
ljudi. Grad je ukrašen sa monumentalnim lukovima i zgradama, čije
dimenzije poražavaju. Dužina sale bazilike cara Septimija Severa,
izgrađena je od asuanskog granita je160 metara, a širine - 69 metara.
Kolonada ulice 410 metara dužine povezuje centar grada sa lukom.
Koloseum, iskopan u zemlji i izgrađena 56. godine, ima 16 000 mesta.
Leptis Magna (Leptis Magna) - Bazilika cara Septimija Severa
- 218 -
RIMSKA FANTAZIJA
Leptis Magna (Leptis Magna) - javno kupatilo i palestra (gimnastička škola)

rekonstrukcija
Leptis Magne (Leptis Magna) - javni toalet
- 219 -
RIMSKA FANTAZIJA
Leptis Magna (Leptis Magna) - Koloseum u Leptis Magni
(Leptis Magna) - deo gradske pijace
- 220 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hajde da vidimo još neke veličanstvene građevine: Hram Zevsa u Kireni

i pozorište u Sabrati u Libiji, pozorište u El Džemu i cisterne u Dougi,
Tunis; i trijumfalna kapija u Volubilisu, Maroko.
Kirena (Cyrene), Hram Zevsa, Libija
Sabrata (Sabratha), teatar, Libija
- 221 -
RIMSKA FANTAZIJA
El Džem (El Jem), teatar, Tunis
Douga (Dougga), cisterne, Tunis
- 222 -
RIMSKA FANTAZIJA
Trijumfalna kapija, Maroko
Gradove su navodno sagradili rimljani, ne samo na mestu osvojenih

primorskih gradova, već i u unutrašnjosti kontinenta, na području
savremenog Alžira, na plodnim zemljištima sa razvijenom
poljoprivredom. Jedan od tih gradova je navodno bio Timgad, osnovao
ga je car Trajan u 100. godini, na lokaciji za razmeštaj vojnih veterana
(!). U njemu su bili podignuti kapitoli, terme, pijace i kuće. Glavna ulica
je bila nastavak puta koji je povezivao Timgad sa dva druga slična
gradova - Lambezis i Tevestoj. Ona je bila široka oko 15 metara, imala
je trotoare i kolonade svom svojom dužinom, i bila popločana pravilnim,
dijagonalno postavljenim kamenim pločama.
- 223 -
RIMSKA FANTAZIJA
Plan Timgada
- 224 -
RIMSKA FANTAZIJA
Timgad
Timgad
- 225 -
RIMSKA FANTAZIJA
Timgad
Timgad
- 226 -
RIMSKA FANTAZIJA
Veliki teatar Timgad dostizao je šezdeset tri metra u prečniku i mogao

je da primi do 4 000 gledalaca. Fond biblioteke, koja je bila zgrada sa
dva sprata sa polukružnim nišama za svitke, ormarima za knjige i čak
skladištem za knjige u dvorištu, bio je veliki čak i po savremenim
standardima - oko 25 000 knjiga. (Imajmo na umu, da su prema vreziji
istoričara, gotovo istovremeno, "rimljani" iz nekog razloga, u istom
kolosalnom obimu obnovljali Španiju, Englesku i Francusku, sa istim
tempom.) Sa padom carstva, ovi gradovi su propadali. Klimatske
promene i zemljotresi su samo ubrzali propadanje. Voda je isušila, a to,
što je u rimsko doba izgledalo kao jednostavan inženjerski zadatak - da
se pronađu novi izvori i da se sprovede još nekoliko kilometara
vodovoda - na početku srednjeg veka novim osvajačima Severne Afrike
više nije bilo aktuelno.
Timgad
- 227 -
RIMSKA FANTAZIJA
Timgad
Lambezis
- 228 -
RIMSKA FANTAZIJA
Lambezis
I pošto nije bilo vode u blizini, ljudi su se naselili pored ruševina i

pljačkali dragocene ploče za svoje kuće. Sahara, uništivši te gradove,
sačuvala ih je za potomstvo. Zajedno sa njima su sačuvani i
veličanstveni mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima. Ispod možemo
videti mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima iz grada Sabrata, Libija.
- 229 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija.
- 230 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Sabrata, Libija
- 231 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 232 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 233 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu Leptis Magna (vila

Silina), Libija; Rabat, Maroko; Muzej Bardo, Tunis.
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima vila Silina, Libija
- 234 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Rabat, Maroko
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima muzej Bardo, Tunis
- 235 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, El Džem, Tunis
- 236 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Turburbo Madžus, Tunis
Mozaici sa slaveno-arijevskim simbolima u gradu El Džem i Turburbo

Madžusi u Tunisu i Volubilisu, Maroko.
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, El Džem, Tunis
- 237 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Turburbo Madžus, Tunis
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Volubilis, Maroko
- 238 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima, Volubilis, Maroko
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Volubilis, Maroko
- 239 -
RIMSKA FANTAZIJA
Na žalost, nismo uspeli da pronađemo na internetu informacije o

"rimskim" vilama u zemljama Severne Afrike. Ali kao što vidite, pronašli
smo mnogo drugih, ne manje zanimljivih podataka koji potvrđuju, da su
civilizaciju i kulturu doneli tu slaveno-arijevci...
- 240 -
RIMSKA FANTAZIJA
10.RIMSKO CARSTVO NA BLISKOM ISTOKU

Nismo bili u mogućnosti da pronađemo na imternetu informacije o
"rimskim" vilama na Bliskom istoku. Ali, u procesu traganja, pronašli smo
veliki rezervoar, ništa manje interesantnih informacija. Ove
informacija još bolje govore o tome, da se pod "rimskom" kulturom i
"rimskim" građevinama, pokušavaju sakriti tragovi ogromne, napredne
civilizacije ljudi bele rase - Slaveno-Arija - koja je procvetala na
planeti pre mnogo stotina hiljada godina. Zapravo, ta civilizacija je bila
u stanju da izgradi, to što je stiglo do nas u obliku neverovatnih
objekata, od kojih većinu danas nismo u mogućnosti da ponovimo.
Beskrupulozni istoričari nam tvrde, da je sve to, kako kažu, podignuto
rukama robova. Ali kakve ruke je trebalo da imaju ti robovi, ako mi
danas, čak i sa našom tehnologijom nismo sposoban da im držimo ni
sveću ...
LIBAN
Liban je mala arapska zemlja, nalazi se na istočnoj obali Sredozemnog
mora. Ljudi su se naselili u toj oblasti u antičko doba. Kako nam govore
ortodoksni istoričari, od 4. milenijuma pre nove ere postojali su i
procvetali foenikijski gradovu-države Bibl, Tir i Sidon. Oni su bili
aktivni u pomorskoj i zemaljskoj trgovini i organizovali kolonije širom
Mediterana, od kojih je najpoznatija bila Kartagina u Severnoj Africi.
Najveći procvat finikijske civilizacije dešava se od 12-8. veka p.n.e. U

6.veku p.n.e. Finikiju su osvojili persijanci, u 4. veku p.n.e. Aleksandar
Makedonski. Od 1. veka p.n.e. do 4. veka n.e. libanska teritorija je bila
pod rimskim carstvom. Zatim je postala deo Vizantijskog carstva. U 7.
veku n.e. nju su osvojili arapi, a od početka 16. do početka 20. veka. ona
se nalazila u sastavu Otomanskog carstva.
- 241 -
RIMSKA FANTAZIJA
Međutim, mi smo sada, naravno, zainteresovani za "rimski" period. Liban

nije izuzetak iz neubedljivog "rimskog" pravila, kojima kojima nas uče
istoričari. Oni pokušavaju da nas ubede da su hrabri "rimski" vojnici i
tamo izgradili već postojeću, dobro nam poznatu i veoma izreklamiranu
"rimsku" infrastrukturu i napravili gomilu svega: gradove, puteve,
mostove, vodovode, kupatila, hramove i drugo.
Karta Libana
- 242 -
RIMSKA FANTAZIJA
Trijumfalna kapija
- 243 -
RIMSKA FANTAZIJA
hipodrom u Tiru
Akvadukt, Tir
- 244 -
RIMSKA FANTAZIJA
ruševine, Sidon
Arhitektonskih spomenika, ili bolje rečeno ostataka "rimskog" perioda

u Libanu ima veoma mnogo, a čini se da bi ih i neće uskoro dovesti u red.
Ali, generalno, to nije iznenađujuće. To je zemlja, koja se tek nedavno
oporavila od iscrpljujućeg 15 godina dugog građanskog rata (1975-
1990) između hrišćana i muslimana, iniciranog od strane drugih, dobro
pripremljena za produženi sukob - između Palestinaca i Izraelaca, i ne
može se baviti sa "rimskim" ruševinama.
Rimske" ruševine, Tir
- 245 -
RIMSKA FANTAZIJA
"Rimske" ruševine, Tir
"Rimske" ruševine, Faira Vani, Bejrut
- 246 -
RIMSKA FANTAZIJA
Rimske" ruševine, Faira Vani, Bejrut
"Rimske" ruševine, Biblos
- 247 -
RIMSKA FANTAZIJA
Međutim, postoje drevne ruševine u Libanu, koje zaista zaslužuju

pažnju i brigu. Govorimo o hramskom kompleksu, pred kojim čak i
egipatske piramide izgledaju prilično skromno. Nalazi se u malom, ničim
poebnom libanskom gradu Baalbeku. Feničani su ga nazivali grad Vaala, a
Grci - grad Sunca. Grad se nalazi u centru doline Beka, 85 km
severoistočno od glavnog grada Libana, Bejruta.
Hramski kompleks, Baalbek
- 248 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 249 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hramski kompleks, Baalbek – rekonstrukcija
- 250 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hramski kopleks, za koji se veruje, da su ga rimljani podigli na mestu

antičkogfinikijskog svetilišta impresionira sa svojim kolosalnim
dimenzijama. Posebno smo pokušali da izaberemo slike sa ljudima u
pozadini ovih velikih objekata, tako da može da se proceni njegova
veličina. Kompleks se sastoji od nekoliko zgrada, danas ih nazivaju iz
nekog razloga - hramovima. Danas se nazivaju hram Jupitera, hram
Bahusa i hram Venere. Kako su se oni stvarno zvali, danas mi još uvek ne
znamo. Ulaz u kompleks se sastoji od 12 granitnih stubova, onda ide
šestougaono dvorište, posle njega sledi veliko glavno dvorište veličine
134 x 112 metara, a iza njega - hram Jupitera, odnosno ono što je
ostalo od njega u obliku ogromnih 22 metara visokih stubova (visine,
otprilike, sedmospratne zgrade) sa prečnikom od 2 metra. Od 54
stubova koji su okruživali hram u davna vremena, do danas je sačuvano
svega 6. Dimenzije hrama su dužina 91 metar i 52 m širine. Poređenja
radi, prema njemu, svetski poznati Partenon u Atini izgleda kao bedni
patuljak.
Hramski komplek,s Baalbek.
- 251 -
RIMSKA FANTAZIJA
Glavni ulaz u hramski kompleks, Baalbek
Hram Jupitera, hramski kompleks, Baalbek
- 252 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hram Bahusa, hramski kompleks Baalbek
. Hram Venere, hramski kompleks Baalbek
- 253 -
RIMSKA FANTAZIJA
Blizu hrama Jupitera su ruševine hrama Bahusa, koji je očuvan mnogo

bolje.Do ulaza u hram vodi 33 stepenika. Hram stoji postolju visine 5 m.
Okružen je sa 46 stubovia visine 17 m. Stubovi su postavljeni na sledeći
način: Bočno po 15, na široj strani i 8 po užoj. Ukrašeni su sa
neverovatnom kamenom rezbarijom, portala vodi u zatvorenu
unutrašnjost hrama dužine 27 metara i širine 23 metara.
- 254 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hram Bahusa, hramski kompleks Baalbek
Stepenice hramskog kompleksa, Baalbek. Hram Bahusa
- 255 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ulaz sa svastočnim ornamentima, hramski kompleks Baalbek
- 256 -
RIMSKA FANTAZIJA
hramski kompleks Baalbek. Hram Bahusa
- 257 -
RIMSKA FANTAZIJA
Za bolji utisak stvarnih dimenzija i da bi istinske veličine ovih

struktura postale jasnije, pogledajmo još nekoliko slika. Oni su vredne
toga!
Hramski kompleks, Baalbek.
- 258 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 259 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hramski kompleks, Baalbek.
Međutim, na našu mašta ne utiče samo veličina stubova i samih

hramova, već i terasu na kojoj stoje. To je gigantska platforma
izgrađena od velikih kamenih blokova. Na primer, terasa na kojoj je
hram Jupitera, u jugoistočnom zidu se sastoji od devet redova kamenih
blokova, svaki veličine 11h4,6h3,3 metara i težine od preko 300 tona. A
u zidu na severozapadnoj strani su tri najveća obrađena monolita na
svetu. Oni se zovu Triliton ili Čudo tri kamena. Ti kamenovi imaju dužinu
od 29 m, visinu 4 metra i debljinu 3,6 m. Težina svakog od tri velikana
je od 800 do 1000 tona! Osim toga, kamenje Triliton je tako uredno
složeno i tako precizno međusobno povezano bez vezivnog tkiva, i
gotovo je nemoguće čak zabiti iglu između njih.
- 260 -
RIMSKA FANTAZIJA
Triliton, hramski kompleks Baalbek
- 261 -
RIMSKA FANTAZIJA
Triliton, hramski kompleks Baalbek
- 262 -
RIMSKA FANTAZIJA
Južni kamen, hramski kompleks, Baalbek.
hramski kompleks, Baalbek. Južni kamen
- 263 -
RIMSKA FANTAZIJA
Na veličini Trilitona može se suditi po veličini velikog monolita,

poznatog kao "Južni kamen" - koji nije daleko, deset minuta hoda na
jugo-zapad. Dimenzije tog bloka kamenasu 23 m dužine, 5,3 m širina i
4,55 m visina. On je težak oko 1000 tona - koliko i tri "Boinga -747".
Pa ko je mogao da izgradi tu gigantsku kamenu osnovu i ove ogromne

kamene strukture?
Verzija sveprisutnih rimljana otpada odmah, pri više ili manje ozbiljnom
razmatranju.
Prvo, ne postoji prismeni dokaz o tome, da su rimljani ikada postojala u

obliku carstva, o kojem stalno govore iznova istoričari. Niti ima dokaza
da su oni izgradili radove ove veličine. To je veoma čudno, jer je
izgradnja "zlatnog" dvorca Nerona u Rimu, koji je navodno izgrađen u
isto vreme kao hram Jupitera u Baalbeku, veoma je dobro
dokumentovana.
Drugo, te zgrade, koje su podignute u Rimu - prestonici navodne

imperije - nisu pogodne da se grade na njenoj navodnoj periferiji.
Uključujući i gore spomenuti "zlatni" dvotac, koji je izgrađena od
uobičajenih standardnih cigli.
Postoje dokazi da je svetilište u Baalbeku postojalo mnogo pre pojave i

rimljana, pa čak je bila i močvara u tom brdskom području, oko koje su
ispasali stoku latinjani. Njegovo ime se pominje u vezi sa legendarni
kraljem Nimrodom, biblijskim Kainom, egipatskim sveštenicima,
Finikijcima, Aleksandrom Velikim. Međutim, nijedan od izvora, trenutno
poznatih i uglavnom legendarnih, očigledno ne navodi kada i ko ga je
napravio. Oni samo kažu da je to svetilište obnovljeno.
Na primer, Nimrod, koji je poslao gigante, da ga rekonstruišu posle

potopa, ili egipatski faraon Akhenaten, koji je poslao sveštenike da ga
ustanove posle zemljotresa. Aleksandar Veliki je tu donosio poklone.
- 264 -
RIMSKA FANTAZIJA
Lokalni stanovnici nisu ubedljivi za ulogu autora ove megalitske

strukture. Feničani su bili veliki moreplovci i stanovnici doline Beka -
farmeri i pastiri. I, ako su imali vekovima staru tradiciju izgradnje
takvih objekata, njih bi trebalo da bude bar još nekoliko. Međutim,
Baalbek kompleks je jedini te vrste u svetu uopšte.
Odgovor na pitanje: "Ko je podigao ove velike zgrade," mogu dati dobro
očuvani simbole, kojima su one ukrašene na mnogim mestima.
- 265 -
RIMSKA FANTAZIJA
Slaveno-arijevska svastika Hramski kompleks, Baalbek
Hramski kompleks, Baalbek. Slaveno-arijevska svastika
- 266 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hramski kompleks, Baalbek. Slaveno-arijevska svastika
- 267 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hramski kompleks, Baalbek. Slaveno-Arijevska svastika
Kao što sami možete da vidite, ti simboli su slaveno-arijevski. I to ne

iznenađuje. Zapravo, slaveno-ariji su bili visoko razvijeni ljudi bele rase
- vladali su znanjima, tehnologijom i tehničkim mogućnostima za
izgradnju ovakvih megalitskih objekata, pa čak i do nedavno. Dovoljno
je podsetiti na činjenicu, da su u južnom Uralu vajtmani sletali samo
jednu i po hiljadu godina ranije - u 5. veku nove ere! (Videti knjigu N.
Levašova "Priča o JasnomSokolu: Prošlost i sadašnjost"). Pored toga,
gradnje ovog arhitektonskog stila i istih kolosalnih dimenzija nađene su
na Antarktiku, gde zloglasni "rimljani" sigurno nisu stigli, čak ni u
holivudskim delima. Pored toga, veliki stubovi su nađeni u Antarktiku, na
zgradama, sa dobro očuvanim slikama slaveno-arijevskih runa.
- 268 -
RIMSKA FANTAZIJA
Tako, rimski vojnici zajedno sa robovima, prognanim iz okolnih sela,

nemaju veze sa izgradnjom tih velikih objekata. Gradili su ih naši daleki
Veliki Preci, jedini koji su bili u stanju da to urade. Oni su bili u stanju
da uspostave red u našem sunčanom sistemu, a zatim da kolonizuju
prilagođene za to planete, uključujući i našu Midgard-Zemlju. I samo su
oni mogli da izgrade ove kolosalne objekte! Samo oni - naši preci - Rasi.
Obratimo pažnju: nije bilo rimskih vojnika sa robovima, dovođenih iz
okolnih sela, i ekskluzivnih profesionalaca sa takvim znanjima,
tehnologijom i mašinama, do čijeg rasta imamo još mnogo hiljada godina
PALESTINA I IZRAEL
Na teritoriji savremene Palestine i Izraela moguće je naći "rimske"
gradove, i shodno tome, vile. Njih nije baš mnogo, i njihovo stanje je
loše generalno, i to je razumljivo. Trenutno, u Palestini nema
arheoloških istraživanja njihovog sadržaja, a izraelski arheolozi su
isključivo u potrazi za artefaktima iz Starog zaveta. Jedan od ovih
"rimskih" gradova je grad koji se danas naziva Bet - Šean, na severu
Izraela. Danas je to nacionalni arheološki park. To, što su arheolozi
iskopali do danas predstavlja samo 5% površine drevnog grada, koji je
zauzimao 1.500 hektara (600 ha) i bio je uništen usred snažnog
zemljotresa 749 n.e., zaliven je lavom i prekriven pepelom. U
takozvanom vizanitijskom periodu - od 4. do 7 veka. - stanovništvo
grada je sastavljalo 40 000 ljudi.
- 269 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skitopolis
Skitopolis
- 270 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skitopolis
- 271 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skitopolis
Skitopolis
- 272 -
RIMSKA FANTAZIJA
U ovom arheološkom parku nalazi se amfiteatar za 7 hiljada gledalaca,

pozorište za 8 hiljada gledalaca, hipodrom, terme i hramovi, stubovi u
glavnoj trgovačkoj ulici (modernog naziva Paladius). Dimenzije
strukture su impresivne. Na primer, stubovi hrama su teški oko 250
tona svaki, a visina tzv hrama Bahusa je 15 m, što odgovara 4-5
spratova moderne zgrade. Zapanjujućа arhitektonska i inženjerska
rešenja drevnih graditelja. Dakle, u neposrednoj blizini hrama nalazi se
nimfeon - dvospratna polukružna fontana, ukrašena sa skulpturama, sa
vodom koja pada uskom ulicom duž koje se nalazi dekorativni bazen.
Bazen je obložen višebojnim mermerom, a iza njega se nalaze veliki
stubovi. Još jedan hram, otprilike iste veličine, bio je posvećen boginji
Persefoni. Hram je bio okružen fontanom i stubovima. U okviru ove
strukture, pod zemljom su bili izgrađeni veštački kanali za za odvod
vode u toku prolećnih meseci da bi se izbeglo plavljenje grada.
Amfiteatar je bio eliptični i bio je ogroman - 100 m sa 50 m.
Skitopolis
- 273 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skitopolis
Amfiteatar Skitopolis
- 274 -
RIMSKA FANTAZIJA
pozorište Skitopolis
nimfeon i Hram Bahusa, rekonstrukcija
- 275 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kao građevinski materijal korišćeni su mermer i bazalt. Na primer,

prvih 14 redova pozorišta je napravljeno od belog mermera, a galerija -
od bazalta. Ulice su takođe prekrivene bazaltnim pločama i mozaicima.
Mozaicima su uređeni i stambeni prostori, a i prodavnice. Ukupno je
iskopano oko 500 kvadrata različitih mozaika, uključujući i one sa
slaveno-arijevskim simbolima. Fotografija pokazuje da su oni kasnije
sakriveni drugom pokrivkom - glatkim mermernim pločama.
Skitopolis. Glavna trgovačka ulica
- 276 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima Skitopolis.
Glavna trgovačka ulica. Rekonstrukcija Skitopolisa
- 277 -
RIMSKA FANTAZIJA
Glavna trgovačka ulica. Mozaik sa slaveno-arijevskom simbolima Skitopolis
- 278 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skitopolisa. Glavna trgovačka ulica. Rekonstrukcija.
Mermerna su bila i wc sedišta u javnim toaletima, koja su raspoređena u

skladu sa higijenskim zahtevima tog vremena: voda protiče žlebom
ispod sedišta i odmah odnosi sav otpadni materijal, a u centru
prostorije su se palila aromatična ulja i trave. U skladu sa "rimskim"
gostima su uređene i posete kupatilima, što je bilo sastavni deo
kulturne tradicije stanovnika grada. Kupatilo je imalo tri prostrane
dvorane i bazene sa hladnom, prohladnom i toplom vodom, kao i podno
grejanje i grejanje zidova. Kupatilo i sport su bili neraskidivo povezani.
U kupatilo se stizalo kroz gimnastičku salu, gde su posetioci mogli da se
bave gimnastičkihm vežbama. U sredini sale bio je mali bazen u kojem
se umivalo nakon vežbanja. I tek onda se dolazilo u prvu salu kupatila.
Tamo su se nalazile masažne i pedikir-manikir sobe. Javnih kupatila u
gradu je bilo nekoliko. Ova kulturna tradicija je potpuno zaboravljena, i
- 279 -
RIMSKA FANTAZIJA
na Istoku i na Zapadu sa dolaskom avramovske religije - judaizma,

hrišćanstva i islama.
Skitopolis. Javni toilet
Skitopolis. Javni toalet. Rekonstrukcija
- 280 -
RIMSKA FANTAZIJA
Jedan od bazena u kupatilu Skitopolis.
- 281 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kupatilo Skitopolis
Mozaik sa svastikom na podu u kupatilu
- 282 -
RIMSKA FANTAZIJA
U principu, čak i sada kvalitet, zanatstvo i racionalnost, sa kojim je

izgrađen taj grad, izazivaju divljenje i poštovanje. U tom smislu, za nas
je od posebnog interesa drugo ime ovog grada - Skitopolis, odnosno
Grad Skita. On je ulazio u grupu od deset drevnih gradova izgrađenih
na teritoriji savremene Sirije, Jordana i Izraela, kako govori
ortodoksalna istorija, u periodu od 4. do 1. veka p.n.e. Takvih gradova je
bilo deset (prema drugim izvorima do dvadeset), tako da su ih
istoričari nazvali Dekapolisima ili Dest gradova. Oni ističu, da gradovi
nisu formirali savez i nisu bili politički ujedinjeni, ali da je to grupa na
osnovu jezika, kulture, lokacije i političkog statusa. I ta kultura, kako
nam je rečeno od strane istoričara, bila je grčko-rimska.
Samo ime Skitopolis, nekako bode oči. Vrlo je, po mnogima, neočekivano
"varvarsko" u poređenju sa suptilnim-helenističkim imenima drugih
gradova -. Pella, Dion, Hippos, Damaskus, Filadelfija, itd. "Pametni"
istoričari su izrazili po ovom pitanju vrlo originalnu hipotezu, kažu, grad
je dobio ime jer su ga u grčko-rimskom periodu naseljavali veterani
plaćenici Skiti, i da su specijalno za njih rimljani izgradili svoju čuvenu
rimsku infrastrukturu : puteve, pozorišta, kupatila, cirkuse, hipodrome,
itd. Nisu samo koristili najnoviju nauku i tehnologiju, već su i ukrašavali
složene mozaike i mermerne staze. Evo, kako je to dirljivo, kako su
rimljani brinuli o svojim plaćenicima! Ne samo da su im plaćali, već su im
toliko bili zahalni za njihove usluge, da su se pobrinuli da plaćenici žive
u svojoj penziji sa maksimalnom udobnošću.
O cenama usluga Skita moguće je dobiti predstavu iz sledeće

informacije. Početkom 6. veka p.n.e. Skiti su se nalazili u javnoj službi u
Atini kao strelci, pa čak i policijaci. Njihov broj je bio u različitim
periodima od 300 do 1.000 ljudi. Plaćano je mnogo novca za njihove
usluge u Atini. 300-1000 Skita su godišnje koštali riznicu od 9 do 30
talenata, što je bilo od 0,5 do 3,2% godišnjeg prihoda atinskog polisa.
- 283 -
RIMSKA FANTAZIJA
Skiti su uopšte u mnogim mestima i u velikom broju učestvovali kao

plaćenici. I za nezavisne akcije su bili dobro pripremljeni, mešali su se u
poslove centralne Evrope. Skitski strelci u velikom broju su se nalazili
na mestu savremenog Berlina. Zanimljivo je , da je u 19. veku,
Francuska akademija nauka objavila knjigu "Epoha krstaških ratova" u
redakciji E.Lavissa i A.Ramboa, u kojoj u opisu života objavljuje planove
Džingis Kana da povrati drevnu Skitiju, koja se prostirala od Tihog
okeana do Atlantskog okeana tokom hiljada godina .
Pored toga, Crkveno Istorijski rečnik 19. veka, u redakciji protojereja

Leonid Petrova saopštava, da su "Skiti u Palestini, osnovali grad
Skitopolis ili Befsan (Bef-san, Bel-san) na obali reke Kišon, pritoke reke
Don (sada Jordan) 730. godine pne. " Uzgred, judeo-hrišćanska Biblija
takođe potvrđuje i činjenicu da su Skiti živeli u Palestini. Na primer, u
njoj se govori o gradu Skita, a Makabejske knjige pominju skitske
narode i običaje. "Olofern, vojni upravitelj Nabukodonosora, se
utaborio između Gavane i skitskog grada ..."
"Drevni istoričari kažu da je građanski rat u skitskim stepama na

Crnom moru, doveo do toga, da se mnogo Skita vratilo u Aziju. Ovi Skiti
su osvojili Midiju i vladali njom 28 godina; Oni su takođe osvojili Asiriju
i stigli do Egipta, a na tom putu podigli u Maloj Aziji, grad Skitopolis ...
"Jegor Klasen iz članka" Gde su nestali Skiti i Sarmati "(iz rada" Novi
materijali za drevnu istoriju slovena uopšte i slaveno-rusa do
Rurjikovskog vremena posebno, i sa malim skicama istorije rusa do
rođenja Hrista ", 1854).
Osim toga, poznato je da je u to vreme u Siriji postojao grad Rusos

(Rosos ili Rusopolis), koji nije bio daleko od Skitopolisa, i,
najverovatnije je, takođe, bio deo Dekapolisa. S obzirom na činjenicu,
da su, prema naučnicima, svi Dekapolisi imali zajednički jezik i kulturu,
onda je zaključak jedan - to je kultura slaveno-arijevska, a ne grčko-
- 284 -
RIMSKA FANTAZIJA
rimska. Ovo je takođe potvrđeno i slaveno-arijevskim simbolima koji

krase ulice i zgrade Skitopolisa ...
Ovi simboli krase različite zgrade, koje se nalaze s vremena na vreme

na teritoriji Palestine i Izraela, a pripisuju sa bilo kome - rimljanima,
vizantincima, grcima ili arapima. Samo ne onima koji su ih izgradili ...
Tako je nedavno na internetu bila vest o tome, da je u Jerihonu

otkriven najveći na Bliskom istoku mozaik, koji krasi veličanstvenu
palatu. Jerihon se nalazi na teritoriji palestinske autonomije u Izraelu,
u blizini Jerusalima i poznat je kao najstariji grad u kojem su ljudi
živeli bez prekida 10 hiljada godina. U knjizi "Istorija Rusa. 40-5
hiljada. Pne. " J.D. Petuhov u poglavlju "Rusko doba" neolitska
revolucija. " 9-7 milenijuma pne. Jerihon. Dokeramički period ", govori
da su prvi stanovnici Jerihona-Jariho, koji se nalazi na reci Jordan-
Jardon bili rusi. Prvo, oni su organizovali na tom mestu naselje, u kome
je živelo ne manje od 3 hiljade ljudi.
"... Ali u punoj meri gradom Jariho - Jerihon je postao kroz nekoliko
generacija, nakon što su u steni, na kojoj je stajala tvrđava, probili dva
metara duboki rov i ogradili Jariho kamenim zidom. Zid je bio širok više
od pet metara i imao je visinu od četiri metra. Kasnije je zid izdignut
za još jedan metar i postavljena su dva devet metara okrugla tornja sa
prečnikom od sedam metara, sa unutrašnjim stepeništem. U tim danima
to je bio nečuveni objekat.
Ali podsjećamo, da je moguće da su neotkopane strukture još

grandioznije. Iskopati ih je zadatak arheologa u budućnosti. Zašto u
budućnosti, a ne u sadašnjosti? Jer se sva iskopavanja u poslednjih
nekoliko decenija na Bliskom istoku vode i finansiraju u okviru
"biblijske arheologije", to jest, prioritet je dat objektima arheologije i
istorije jevrejsko-izraelske etničke grupe. Pošto istraživači otkrivaju
- 285 -
RIMSKA FANTAZIJA
gradove i sela indoevropljana, onda su iskopavanja zamrznuta, pa čak i

već dobijene informacije nisu objavljivane je u naučnoj štampi ... "
Na žalost, zbog navedenih razloga, većini ljudi, ovaj grad je poznat

samo u vezi sa biblijskom legendom o trubama jerihonskim.
Jerihon. Hišam Palata
- 286 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 287 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hajde da se vratimo palati i mozaiku. Naučnici utvrđuju, da je palatu

izgradio Hišam ibn Abdal Malik (691-742), jedan od kalifa iz dinastije
Omejada. Palata je zaista jedinstvena. Ona je veličine 60 hektara.
Tako da je sasvim moguće govoriti o mini-gradu. Pogotovo zato što se
tamo nalaze razne radionice i skladišta. Kaže se da je kalif ujedinio
arhitektonska dostignuća Istoka i Zapada, u ovom drugom slučaju,
marljivo kopirajući sva "rimska" arhitektonska ostvarenja.
Dakle, arheolozi su otkrili, da na mestu, gde je bio izgrađen grad, nije

bilo podzemnih izvora vode, a nju su "sproveli" sa severoistoka
izgradnjom tri kilometra dugog akvadukta kroz dve doline. To je
omogućilo gradu opremanje široke podzemne kanalizacije, a na teritoriji
palate je izrastao bogat vrt, izgrađen veliki banjski kompleks i raskoši
bazen sa fontanama.
- 288 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 289 -
RIMSKA FANTAZIJA
Jerihon. Hišam Palata. Plan dvorca
- 290 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ulaz u dvorski kompleks. Rekonstrukcija Jerihona
Hišam Palata. Fontana. rekonstrukcija
- 291 -
RIMSKA FANTAZIJA
Postoji nekoliko varijanti za rekonstrukciju ovih objekata. Svi su rađeni

u stilu "rane muslimanske arhitekture." Kako su zapravo izgledali, sada
je teško zamisliti. Nakon što je palata uništena u zemljotresu 747.
godine, od tada nije obnavljana, a lokalnio stanovništvo je uzimalo ciglu
po ciglu za svoje potrebe, dok je skoro u potpunosti nisu očistili. Da
nije bilo debelog sloja peska, koji je nanesen na ruševine, ne bi
verovatno ništa preživelo.
Naučnici ne mogu ni da postignu konsenzus o imenovanju pojedinih

prostorija. Kao što proističe iz opisa, od istočnih dostignuća u palati je
bila jedino džamija. Šta je bilo na mestu tih prostora zapravo, niko ne
zna. Na primer, Vikipedija utvrđuje, odnoseći se na naučnike, da je
kompleks kupatilo takođe služio kao mesto gde su održavani prijemi i
banketi. Možda su pomešali omejadske kalife sa ruskim biznismenima i
političarima?
Uzgred, kompleks kupatila je skoro jedini objekat, čija se svrha može

precizno odrediti. Njegov zaštitni znak je određeni skup prostorija i
bazena sa različitim temperaturama, raspoređenih u određenom redu, a
standardna konstrukcija mu omogućava etažno grejanje sa toplim
vazduhom. Obično pod kupatila ima dvostruki sloj, tako da se posetioci
ne bi pregrejavali. Na početku su velike cigle, a zatim preko njih sloj
gline. Na vrhu, obično je pod ukrašen sa predivnim mozaikom. Sve se to
držalo na malim zidanim stubovima, koji su postavljeni u šahovskom
poretku.
- 292 -
RIMSKA FANTAZIJA
. Rekonstrukcija Jerihona. Hišam Palata
- 293 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kompleks kupatila. Rekonstrukcija prostorije, Jerihon. Hišam Palata.
- 294 -
RIMSKA FANTAZIJA
. Mozaika u sobi za rekreaciju, Jerihon. Hišam Palata.
- 295 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u sobi za odmor. Fragment
Uprkos činjenici na to, kako nam govore, da je rezidencija pripadala

muslimanskim vladarima, ona je bogato ukrašena statuama ljudi, što je
za muslimane veoma čudno. Zašto? Da, jer u islamu (kao i u judaizmu)
zabranjene su slike živih bića. Ova zabrana se bazira na nekoliko izreka
koje se pripisuju proroku Muhamedu, na osnovu kojih su razvijeni
zakoni i principi, umetnost vladanja, naročito u problemu prikazivanja.
U jednoj od izreka kaže: "Anđeli ne ulaze u kuću u kojoj je pas u kući, i
gde je naslikan", što se tumači kao nepoželjnost bilo kakvih slika svih
živih bića kao ometanje pažnje vernika.
A šta mi vidimo u palati Hišam? Slike ljudi - muškarci sa bradom, a

istraživači tvrde da je to kalif Hišam, i polugole žene (!) što je za islam
prosto nezamislivo. Dakle, ili Omajadski kalif nije bio musliman ili nije
izgradio grad, a čovek sa bradom i u kaftanu se zvao sasvim drugačije.
- 296 -
RIMSKA FANTAZIJA
Sada se te statue nalaze u Arheološkom muzeju Rokfelera u

Jerusalimu.
Jerihon. Hišam Palata. Statue
- 297 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 298 -
RIMSKA FANTAZIJA
Dakle, mozaik, koji je otkriven, nalazi se u sauni i prostire se na površini

od oko 900 kvadratnih metara. On je pronađen 30-tih godina prošlog
veka, ali osim arheologa njega tada niko nije video. On je prekriven
platnom i zasut zemljom. Govore, da ne bude podvrgnut vremenskim
uslovima. Sauna će, takođe, biti zatvorena na isti način, jer Palestinci
nemaju novca ni da izgrade krov nad njom, a Izrael se neće baviti
iskopavanjima koja imaju bilo kakav odnos prema slaveno arijevcima ...
- 299 -
RIMSKA FANTAZIJA
Jerihon. Hišam Palata. Mozaik
Jerihon. Hišam Palata. Mozaik sa osmokrakom zvezdom
- 300 -
RIMSKA FANTAZIJA
Jerihona. Hišam Palata. Mozaik
- 301 -
RIMSKA FANTAZIJA
Hišam Palata. Mozaik
- 302 -
RIMSKA FANTAZIJA
zvezdom Jerihon. Hišam Palata. Sve prelepi mozaici
Na mozaiku su jasno vidljivi svastični simboli, slaveno-arijevski simbol

bogovnika i osmokraka zvezda, koja se u tradiciji starih vernika zove
"Štit Daždboga" ...
Na teritoriji Izraela, na autoputu, koji prolazi između grada Bet - Šean

(Skitopolisa) i jordanske granice je kibuc Maoz Haim. 1974. su tamo
započeli izgradnju vojnog utvrđenog punkta, usled čega su graditelji
otkrili ruševine nekih objekata. Pod je bio ukrašen dobro očuvanim
mozaicima.
- 303 -
RIMSKA FANTAZIJA
Kibuc Maoz Haim. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima
- 304 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 305 -
RIMSKA FANTAZIJA
Uprkos činjenici da je podni mozaik gotovo u potpunosti pokriven

svastičnim znacima, stigavši na mesto odmah, arheolozi su pripisali
strukturu sinagogi. Zašto? Jer, kažu, bila je jedna slika, na menori -
sedmokrake lampe - simbol judaizma. Tora kaže da je Gospod zapovedio
svojim sledbenicima da naprave svećnjak za ukrašavanje svog prenosnog
hrama, posebno napravljenog u periodu od 40 godina, kada je on lično
učestvovao u prevaspitavanju jevreja u pustinji. Jevrejski rabini tvrde
da menora predstavlja "kontinuitet generacija jevrejskog naroda od
Mojsija."
Međutim, poznato je da su Jevreji kao narod vrlo mladi, i kao i svaki

mlad narod, skoro sve svoje simbole, "znanja" i neke filozofske
koncepte, pozajmili su od starijih i stoga više razvijenijih naroda.
Kreativno su ih preradili i sada ih predstaljaju kao svoje, što se može
- 306 -
RIMSKA FANTAZIJA
lako uvideti, čak i ako se samo pročita u Starom Zavetu, knjiga

Postanka. I ultra-ortodoksni Jevreji smatraju, da grane ove menore
nisu zaobljene, veći prave.
U poslednje vreme pojavilo se dosta informacija koje dokazuju, da su

jedinstven izvor znanja i temelj zemaljske civilizacije - slaveno-
arijevci, kolonizrajući našu planetu pre više od 500 hiljada godina.
Poznato je da je kod slaveno-arijevaca simbol - drvo života - osa sveta,
centar sveta i otelotvorenje svemira u celini. Drvo Sveta pokazuje
trojnu vertikalnu strukturu sveta - tri kraljevstva: Prav, Nav i Jav,
četvorostranu horizontalna strukturu (sever, zapad, jug, istok), život i
smrt (zeleno, cvetajuće drvo i suvo drvo, drvo u kalendarskim
obredima), i tako dalje. Tako da je sasvim moguće, da tu sinagoga
nikada nije bila, a ako jeste, onda upotreba u toj količini slaveno
arijevskih simbola u judaizmu, još jednom potvrđuje, da savremena
karta sveta, koju nam popmeće zvanična nauka ima vrlo malo veze sa
realnošću.
Slavensko Drvo Života
- 307 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 308 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 309 -
RIMSKA FANTAZIJA
Slaveno-arijevski simboli se mogu videti u palati rimskog guvernera

Judeje Iroda Velikog (73-74. god do 4. god. pne). Zapamtite ovo?
Njemu su pripisali zloglasni biblijski "masakr prvorođenih", iako je, čak
i prema zvaničnoj istoriji, umro 4 godine pre rođenja Hrista i, prema
tome, nije mogao da uradi ono što mu pripisuju "svete knjige". Irod je
bio idumej. Možda je cela stvar u tome da idumeji, najblaže rečeno,
nisu voleli Jevreje jer su ih istisnuli iz svog zavičaja - zemlje Hanaan?
I u svakoj prilici, oni su se svetili. Ovo poslednje se odnosi na Idumeje
sa jednakom mržnjom. Vila sa mozaicima sa slaveno-arijevskim
simbolima ima i u gradu Cezarija. Irod ga je navodno tako nazvo u čast
rimskog cara (cezara) Oktavijana Avgusta, koji je dao ovaj grad Irodu,
kao navodno ranije izgubljenu zemlju Jevreja.
Svastika u palati Iroda grad Cezarija
- 310 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u vreme Iroda
Mozaik u "rimskoj " vili grad Cezarija
- 311 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili Cezarija vreme Iroda
Svastika grada Cezarija vreme Iroda
- 312 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaične slike, objekti, koji prema naučnicima pripadaju drevnoj (do 7.

veka nove ere), vizantijskoj crkvi, koji se nalaze na teritoriji Izraela,
takođe sadrže mnoge slaveno-arijevske svastične simbole.
Svastika u drevnoj vizantijskoj crkvi
- 313 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 314 -
RIMSKA FANTAZIJA
Drevni galilejski grad Sepforis, ili Seforija (trenutno Cipori), čiji se

veliki deo nalazi pod debelim slojem zemlje, takođe sadrži i "rimske"
vile i, shodno tome, "rimske" mozaike. Najpoznatija nađena vila se sada
zove "Dionisova vila." Izgrađen je na početku nove ere u 3. veku. Sudeći
po bogatstvu dekoracije i izgledu objekta, vila je pripada vladaru grada
ili pokrajine. Vila je dvospratna, izgrađena najnovijom "rimskom"
tehnikom i sastojala se od mnogih zgrada, unutrašnjeg dvorišta
okruženog stubovima, i imala je brojne podrume. Ali se ispostavilo da je
najimpresivniji sprat. Mozaik na podu prostorije (dužine 6 m) prikazuje
pir Dionisa.
- 315 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik u "rimskoj" vili u Seforiji
- 316 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 317 -
RIMSKA FANTAZIJA
Da bi ga sastavili, majstori su iskoristili 1,5 miliona mozaičnog kamenja

u 28 boja. Preživeo je samo zato što je 363 godine, vila bila potpuno
uništena snažnim zemljotresom a podni mozaik je sačuvan pod
ruševinama. Veliki fragment na podu je uništen, od četiri ženska lica na
ivicama, samo je jedan sačuvan, i njega zovu Mona Liza iz Galileje zbog
izuzetne lepote. Ko je ona, nikada nećemo saznati. Postoje
pretpostavke, da je majstor naslikao predivnu domaćicu ovog prelepog
doma.
Godine 1996, Izrael je otkrio nekoliko lepih mozaika u "rimskoj" vili 3.

veka nove ere u drevnom gradu Lida (danas Lod). Ukupna površina
mozaika 10 x18 metara.
Mozaik u "rimskoj" vili u Lodu
- 318 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 319 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 320 -
RIMSKA FANTAZIJA
Na mozaicima su prikazani tzv bestiari - slike raznih ptica, riba i

životinja. U centru se nalazi veliki osmougaonik, u kojem se takođe
nalaze životinje, ali divlje - lav i lavica, slon, žirafa, nosorog, tigar i
divlji vo. Odvojeni mozaik je posvećen morskim ribama, na njemu su
prikazana dva rimska trgovačka broda.
- 321 -
RIMSKA FANTAZIJA
11. RIMSKO CARSTVO U GRČKOJ I NA KIPRU

Prema teoriji, koju nam daje ortodoksalna istorijska nauka, rimljani su
osvojili Grčku, pobedivši je u bitci kod Korinta 146. godine pne i
nastavili da vladaju do 330. godine nove ere, kada je grad Vizantija
preimenovan u Konstantinopolj i postao prestonica Rimskog carstva.
Drugim rečima, Rim je navodno vladao Grčkom više od 5 vekova. A do
tog trenutka, od 215. godine pne, rimljani su navodno imali stalne
ratove sa grčkom za prevlast u Grčkoj i Makedoniji.
Karta Grčke
Trebala su tri makedonska krvava rata i 60 godina za kompletno

potčinjavanje Grčke. I gotovo istovremeno su bili takozvani Punski
ratovi sa Kartaginom, kojih je takođe bilo tri, i na njih je utrošeno više
od deset godina. A paralelno sa time, rimljani su imali druge manje
ratove i bavili se izgradnjom puteva ...
- 322 -
RIMSKA FANTAZIJA
Još jednom smo se našli u nedoumici zbog takve "istorijske"

informacije. Da li je u mladosti, još malo carstvo imalo moćnu
ekonomiju, a novac je izgleda rastao na drveću, da li ti ratovi mpžda i
nisu bili ratovi, već samo mali naleti na polja seljaka; da li je sve to je
fikcija koja postoji samo u mašti istoričara koji su pisali istoriju Rima.
S tim u vezi, primećena je zanimljiva činjenica. Jedan od široko

priznatih istoriografa Rimskog carstva Teodor Momzen (1817-1903) -
nemački istoričar, lingvista i advokat, dobio je Nobelovu nagradu za
književnost 1902. godine, za njegovo osnovno delo "Rimska istorija" u 5
tomova, uprkos činjenici da je negirao etrurski uticaj na rimsku kulturu
i ne uzimajući u obzir arheološke dokaze prilikom rešavanja pitanja o
poreklu Rima.
Međutim, nigde nije oglašen podatak da je u pisanju svog rada koristio

rukopise iz Vatikana, Berlinske i Bečke biblioteke. A onda su odjednom
ti rukopisi spaljeni u njegovoj kući u požaru 12. jula 1880.godine.
Ukupno je požar uništio 40 hiljada istorijskih izvora. I proveriti, da li
je pravilno ili ne prepisao Momsen, više nije bilo moguće, iako činjenica
da je dobio Nobelovu nagradu govori dosta toga.
Dakle, pošto su osvojili Grčku, govore nam vredni istoričari, pretvorivši

grčke zemlje u rimsku provinciju u 2. veku pre nove ere, rimljani su
nemilosrdno pljačkali siromašnu zemlju više od 200 godina, do 1. veka
n.e. Oni ništa nisu doneli Grčkoj, osim ekonomske propasti i kulturnog
osiromašenja. A i šta su mogli da donesu? Ako pogledamo istoriju Rima,
sastavljenu od ortodoksalnih istoričara, možemo videti da je u tom
trenutku i sam Rim bio u groznici. Rimljani su dosledno potisnuli ustanak
nekih robova, napadali su "varvarska" plemena, zemlja je bila rastrzana
građanskim ratom, a porobljene zemlje od Rima povremeno su
pokušavale da ostvare nezavisnost, što takođe znači rat.
- 323 -
RIMSKA FANTAZIJA
Zbog toga, govore nam istoričari, osvojivši Grčku, Rimljani su isisavali

iz zemlje ne samo materijalna dobra koja je imala, već i ljudski kapital.
Dešavalo se, da tako kažemo, odliv mozgova i ruku. Grčki robovi,
zanatlije, stvarali su za rimljane luksuzne tkanine, vaze, nameštaj. Grci
su naučili rimljane da izgrade lepe vile, produžavaju dalje neumorni
istoričari, i pokazali im kako da žive u luksuzu: uživaju, zavaljeni na
pozlaćenim ležajevima, jedu ukusnu hranu sa muzikom i plesom lepotica.
Grci su doneli u Rim pozorište i njihove bogove.
Čini se, nastavljaju istoričari, rimska književnosti i umetnost, filozofija

i nauka, to je skoro potpuna imitacija svega grčkog. Rimljani nisu
stvorili skoro nijedno originalno delo. Osim toga, oni i ne bi mogli da
dostignu savršenstvo grčkih originala. Prvi rimski naučnici i pisci su bili
Grci. Prvi rimski istoričar Polibije je bio Grk koji je napisao "Svetsku
istoriju" o događajima u Rimu, Grčkoj, Makedoniji i Maloj Aziji, a grk
Enij napisao je na latinskom poemu o ratu sa Hanibalom, po ugledu na
Homerovu "Ilijadu". Pored toga, oduševljeno maštaju istoričari, bogati
Rimljani su odlazili da uče u Atinu, Aleksandriju i Rodous. Tako se
desila čudna metamorfoza - osvojeni su osvojili svoje osvajače -
brutalni tlačitelji i nemilosrdni eksploatatori su sami kulturno
porobljeni.
Nakon kontinuirane, nasilne trovekovne pljačke, ekonomske i kulturne

eksploatacije Grčke, rimljani su odjednom hitno počeli da grade na sve
strane "rimska" dostignuća, kao dve kapi vode slične onima koje smo
opisali u prethodnom tekstu. Mi govorimo o "rimskim" vilama,
vodovodima, kupatilima i drugim, prilično složenim inženjerskim
konstrukcijama, izgrađenim isto za oko tri veka - od 1. do 3. veka nove
ere. Tj, "stranci rimljani" u Grčkoj su učinili isto kao i u svim drugim
zemljama "Rimskog carstva", udaljenih međusobno na hiljade
kilometara.
- 324 -
RIMSKA FANTAZIJA
Ortodoksni istoričari crtaju nam uvek oskudnu sliku "rimskog"

osvajanja: provalili su u neku zemlju, opljačkali je do kostiju, a onda su
počeli hitno da je oplemenjuju na svoj visokotehnološki "rimski" manir, i
iz nekog razloga, koristili kao dekoraciju slaveno-arijevske simbole, a i
ne samo njih. Ni Grčka nije izuzetak. Mozaici sa slaveno-arijevskim
simbolima su prisutni u vilama razbacanim na celoj teritoriji kopna
Grčke i ostrva koje je okružuju: na Kikladskom ostrvu Delos, u gradu
Eretrija na ostrvu Evija, na ostrvu Kefalonija, na ostrvu Kipar u gradu
Pafos.
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Delos
- 325 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Eubeja.
. Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kefalonija.
- 326 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Atini
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima u Atini
- 327 -
RIMSKA FANTAZIJA
Trenutno, najveći broj obnovljenih "rimskih" vila u Grčkoj je na ostrvu

Kipar, u malom gradu Pafos. Postoji vila Dionisa, površine 556
kvadratnih metara, koja se sastoji od 14 soba, čiji su podovi u
potpunosti pokriveni sa prekrasnim mozaicima. Vila datira iz 2. veka n.e.
Vila Tezej, za koju se veruje da je bila rezidencija guvernera Kipra,
sastoji se od 100 soba, koje su takođe ukrašene sa veličanstvenim
tematskim mozaicima sa mitološkim temama kao što su "Tezej ubija
Minotaura" i "Rođenje Ahila."
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos
- 328 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 329 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-arijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos.
- 330 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 331 -
RIMSKA FANTAZIJA
Vila Orfej - kraj 2. početak 3. veka n.e. Kao što se jasno vidi iz njenog
modernog naziva, jedna od glavnih sala vile je ukrašena mozaikom, koji
prikazuje Orfeja među životinjama. Još jedna soba je uređena sa
mozaikom "Herkules i Nemejski Lav" i "Amazonka na konju". Vila "Četri
godišnja doba" (prva polovina 3. veka nove ere), nazvana je tako zbog
mozaika, koji prikazuje ljude koji predstavljaju ta ista četiri godišnja
doba. Ogromna većina mozaika je uokvirena prelepim platnom slaveno-
arijevskih simbola.
- 332 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 333 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 334 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slaveno-Aarijevskim simbolima na ostrvu Kipar, Pafos
Slike ljudi - heroja i bogova na drevnim mozaicima su od posebnog

interesa. Sasvim je neuobičajeno da današnji Grci imaju crnu kosu, crne
oči, nizak rast i tamnu kožu, odnosno, imaju karakteristike svojstvene
mediteranskoj podrasi belih ljudi. Na mozaicima su prikazani ljudi
dobro građeni, plavokosi, svetle kože i svetlih očiju. Razlog za ovakvu
situaciju je jednostavan. Grci su bili pridošli narod Mediterana. Pre njih
na teritoriji Mediterana živeli su narodi drevnog i velikog roda -
Pelazgi, Trojanci i Etrurci pre 3-4 hiljada godina. A onda, kada su se
Pelazgi smešali sa Grcima, oni su bili još dugo vremena njihovi bogovi,
heroji i vladari.
- 335 -
RIMSKA FANTAZIJA
Mozaik sa slikama ljudi, heroja i bogova
- 336 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 337 -
RIMSKA FANTAZIJA
- 338 -
RIMSKA FANTAZIJA
Na pitanje, ko je, po svoj prilici, mogao izgradi sve "rimske" vile i druge
objekte, "rimske arhitekture", govorili smo u odeljku "rimski
akvadukti." Sve ove mega strukture na tako velikoj teritoriji država
članica su izgradili narodi "Saveza slovenskih država", koje je postojalo
na teritoriji koja se pripisuje "rimskom" carstvu, specijalno
osmišljenom, da bi se sakrila prava slika o prošlosti naše civilizacije. O
ovom savezu je pisano je u knjizi ruskog naučnika, akademika Valerija
Čudinova, "Hajde da vratimo Etrurce Rusima".
- 339 -
RIMSKA FANTAZIJA
12. RIMSKO CARSTVO U SRBIJI I NA BALKANU
Ovo poglavlje će biti najkraće, iako zaslužuje da bude najopširnije od svih

prethodnih. Tiče se direktno našeg porekla, naše istorije i stvarnosti. Naši
ortodoksni istoričari, školovani na zapadu i po zapadnjačkoj verziji istorije,
idu dalje od samog zapada. Svuda ćete čuti – to je rimsko, tu su živeli
rimljani…..Nikada od njih nećete čuti – to je iz rimskog vremena. Ne, za njih
ne postoji narod koji je naseljavao to područje i pre rimske uprave. A sami
mu pripadaju. Valjda ni oni sami ne postoje. Pitanje je kime su to upravljali?
Sami sobom? Sve prethodno, opisano i ilustrovano, nalazi se istovetno i kod
nas. Nema razlike. Ni u čemu. Rimska uprava, došla je na teritorije gde su već
postojali izvanredni arhitektonski podvizi naših predaka, koristila za svoje
potrebe i verovatno joj nikada nije ni palo na pamet da to pripiše sebi. Ne. To
su učinili naši istoriografi po ugledu na zapadnu školu, gde ne postoji istorija
slaveno arijevaca, rodnog naroda i začetnika civilizacije na planeti Zemlji.
Deo tog naroda smo i mi. Moramo biti ponosni na naše pretke, čija se umeća,
znanja i veštine pripisuju svima, samo ne njima.
Ko se ne slaže ili ima još uvek nekih nedoumica, neka sprovede svoje
samostalno istraživanje na teritoriji na kojoj živi, gde ima “rimskih” objekata.
To i jeste suština. Istražujte, upoređujte i sklapajte mozaike, koje je daleko
lakše sklopiti od svih viđenih mozaika, koje su slagali naši preci i u koje su
ugrađivali svoje simbole. To su simboli vremena i trajanja i govore nam više od
bilo koje laži ortodoksnih istoričara. Govore nam priču, koju je tako divno
slušati.. Govore nam ko smo…
Dušan Mitrović
- 340 -

Rimska Fantazija Dmitrij Bajda Elena Ljubimova PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Rimska Fantazija Dmitrij Bajda Elena Ljubimova PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

RIMSKA FANTAZIJA

Knjiga je zasnovana na istraživanju Dmitrija Bajde i Elene Ljubimove

Autori: Dmitrij Bajda, Elena Ljubimova

1. RIMSKA IMPERIJA ----------------------------------------- 4

2. IZVORI ZNANJA O RIMSKOM CARSTVU --------------- 13

3. ZABORAVLJENO “IZGUBLJENO” ZNANJE ------------- 22

4. RIMSKO CARSTVO U BRITANIJI ------------------------ 26

5. RIMSKO CARSTVO U FRANCUSKOJ --------------------- 72

6. RIMSKO CARSTVO U ŠPANIJI --------------------------- 98

7. RIMSKO CARSTVO U PORTUGALIJI -------------------- 160

8. RIMSKI AKVADUKTI -------------------------------------- 178

9. RIMSKO CARSTVO U SEVERNOJ AFRICI -------------- 209

10. RIMSKO CARSTVO NA BLISKOM ISTOKU ------------- 241

LIBAN ------------------------------------------------------ 241

PALESTINA I IZRAEL ------------------------------------ 269

11. RIMSKO CARSTO U GRČKOJ I NA KIPRU -------------- 322

12. RIMSKO CARSTVO U SRBIJI I NA BALKANU --------- 340

Zvanični istoričari su odlučili da je Rimsko carstvo postojalo nešto više

Rezultat ovih napora je rasprostranjeno priznavanje postojanja

Štaviše, ne postoje više ili manje ozbiljni dokumentovani dokazi da je u

Carstvo postojalo u stvarnosti, su narativni, opisni, epski, ili

Iz toga sledi vrlo jednostavan zaključak: naša zvanična nauka cinično

Potvrde za to je veoma lako naći. Potrebno je samo da pažljivo

Dobro pogledajmo datu kartu Rimskog carstva, kao ilustraciju ka članku

Evo, šta piše u 5. poglavlju 2. toma svoje neverovatne knjige "Ogledalo

"... Najzanimljivije je da nikakvog Rimskog carstva u prvom veku nove

Činjenica, da je taj kartograf priznat i visoko cenjen od strane

I u prošlosti, 2008. godine, pronašao je svoj put do ljudi još jedan

"Grupa istraživača sa Univerziteta Salerno predvođena profesorom

Od 18. veka, kada je "Kapitolsku vučicu" opisao najveći nemački

Tu se zanimljivi kolač ispekao. U srednjem veku, posle Velike Tartarije

Falsifikovali su sve, uključujući i brojne novčiće, koji su navodno

1. Kako su mogli normalno da se vode bilo kakvi trgovački poslovi i

2. Kako je moguće napraviti takvo obilje novčića za pet stotina godina

Odgovor na ova jednostavna pitanja, takođe, je jednostavan: sve je

Na prelazu milenijuma novčići su mogli samo da se liju, ali ne i kuju.

Ova grandiozna mahinacija sa antičkim novčićima je bila potrebna da se

Uzgred, tokom iskopavanja Pompeje, koja je nestala navodno početkom

Takođe bih želeo da pomenem ovde brojna dela akademika A.T.

Ovde je mali fragment 1. toma njihove veoma informativne knjige

"... Pogledajmo ovde podudaranja - koja su posledica statističkog

Izrailjski i judejski carevi (po bibliji) - rimski imperatori

1. Jerovoam prvi - 22 godine - Konstantin prvi (nakon pobede nad

2. Nadav - 2 godine - Konstantin drugi - 3 godine (337-340)

3. Vaasa - 24godine - Konstancije drugi - 21 godina (340-361)

4. Ila - 2 godine - Julian 2 godine (361-363)

5. Zami - manje od 1 godine - Jovian - manje od 1 godine (363)

6. Amrij 12 godina - Valentinijan - 11 godina (364-375)

8. Ahazija 2 godine - Gracian - 4 godine (379-383)

9. Joram 12 godina - Valentinijan drugi - 13 godina (379-392)

10. Jehuj i prorok Jelisije 28 - Propusk (ili Alarih i Jovan Zlatousti - 25

11. Joahaz 17 godina - Feodosije - 16 godina (379-395)

12. Joaš 16 godina - Arkadij - 13 godina (395-408)

13. Jerovoam drugi 14 godina - Honorius - 28 godina (395-423)

14. Zaharija - manje od 1 godine (6 meseci) - Konstancije treći - manje

15. Solom - manje od 1 godine (1 mesec), Joan - manje od 1 godine (2

16. Međucarstvo 24 godine - međucarstvo-nadzor 21 godina (423-444)

17. Menahem - 10 godina - Valentinijan treći 11 godina (444-455)

18. Fakij 2 godine - Petronije Maksim - 1 godina (455-456)

19. Fakej 20 godina - Recimer 16 godina (456-472)

20. Anarhija 2, 6, 9 godina (tri opcije) - Anarhija - 3 godine (472-475)

Sada je vreme da postavimo davno nerešivo pitanje: kome i zašto je sve

Danas, pouzdan odgovor na ovo pitanje je već poznat: to je bilo