Þetta Þegar hann kom heim frá sjálfstæðum orlofsháskóla sá ég hann næstum á hverjum degi: hús

þeirra stóð hinum megin við veginn og leit upp "vænginn Ráðhúsið þar sem ég vann. Hann hljóp alltaf
einhvers staðar, einn eða saman með systrunum eða jafnvel einhverju ungu fólki. Þetta er það sem ég
gerði en ekki ástin þín. stundum var ein mínúta, ég losaði mig við bækurnar mínar og gafflana, hún
fór að glugganum og leit út, heima hjá sér, á hörð gler, allt í lagi, stundum sé ég hana Og í kvöld mun
ég setja það í dagbókina mína. Fyrst kallaði ég hann með vísitölunni "X", aftur, þegar ég vissi hvað
hann hét, "M. Ég hitti hann nokkrum sinnum á götuna og einhvern veginn stóð ég rétt fyrir aftan hann
á bókasafninu við Crossfield Street. Hann leit aldrei til baka, en ég tók langan tíma að líta aftur í
höfuðið, í skóginum. ri hans, ofinn með langri, léttri, silkimjúkri fléttu, eins og hálsi ormsins. Og þeir
söfnuðust saman, langt að mitti. Svo kastaði hann því á bringuna og aftur á bakið. Svo setti ég það á
hausinn. Þar til hún varð gestur heima hjá mér var ég heppin þegar ég sá þetta hárið frjálslega í
blöðunum. Hálsinn á mér stóð uppréttur, hann var svo fallegur. Mjög góður drengur. Og svo, einn
laugardag, fór ég á Náttúrugripasafnið og við London vorum aftur í sama bílnum. Hún sat þrjú frá mér
bekknum, við hliðina á mér og las og ég starði á hana í hálftíma. Horfðu á mig það var eins og að
fiðrilda fiðrildi, hversu lítið það er að höndla mynstur. Þú gengur varlega, sál þín er horfin, eins og þú
segir ... eins og perlumóðirin (Great Spangled Fritillaria) - hin mikla perlumæðrafiðrildi.} Þú snertir
það. Mér líkar það ég ég hugsaði alltaf um hann í orðum eins og „flýja“, „flýja“, „sjaldgæfur“ ... Það
var einhvers konar framför í honum, ekki eins og hver önnur, þó falleg kona. Það var - fyrir fagmann.
Fyrir þá sem skilja. Það árið, þegar hún var að fara í skóla, hafði ég ekki hugmynd um hver hún væri
eða hver hún væri. Hann er eini faðir nafnsins - Dr. Grár, og einhvern veginn heyrður, nefndi á
fundinum hlutverk kóleraopteru, sem virðist drekka frá móður sinni. Auðvitað, um leið og ég hitti
móður hans í búðinni, heyrði ég hann tala við sölumanninn - krúttlega rödd, eigandi fótanna, þú,
yfirlýsing konungs, og þú sérð strax fyrir drykki sem ekki eru heimskir: sement dreypir næstum
andlitinu með öllu því. Síðan birtu þeir í bæjarblaðinu niðurstöður sínar í London Art School og hversu
klárir og hæfileikaríkir þeir eru. Og ég vissi hvað hún hét, eins falleg og Miranda. Og hann vissi að
hann var að læra list. Eftir þessa grein var allt öðruvísi. Augljóslega vorum við aftur á móti náin,
jafnvel þó að þau þekktust ekki á venjulegan hátt sem það gerist. Ég get ekki útskýrt af hverju eða
hvers vegna ... hvernig ég sá hann áður, ég áttaði mig strax: hann var sá eini. Já, ég er alls ekki reiður,
þeir skildu að þetta væri bara draumur, draumur, svo hann yrði yfirgefinn ef ekki væri fyrir þessa
peninga. Mig dreymdi bara frábæran dag, bjó til sögur af öllu tagi, þegar ég hitti hann, ég gerði
kraftaverk, hann elskaði þau, við giftum okkur og allt sem hann sagði. Ég geymdi ekki illt í höfðinu á
mér. Aðeins þá. En þetta er samt það sem ég mun útskýra. Í draumnum var hann að mála og ég var
upptekinn af safninu mínu. Ég tók eftir því hversu mikið hann elskaði mig, hversu mikið hann elskaði
safnið mitt, hversu mikið hann elskaði að teikna og mála myndir sínar. Hvernig við vinnum vel saman í
nútímalegu húsi, í stóru húsi með svo stórum glugga úr málmgleri, og einn af tegundinni af kraga
hluta samkomunnar í þessu herbergi er ennþá að það gerist. Og ég vil ekki þegja, eins og alltaf, að ég
mun ekki skilja neitt eftir, og við erum eigandinn og gesturinn og allt um okkur. Og fegurð - rautt hár
og blá augu - fyrir allt fólk að verða grænt af afbrýðisemi, fyrir framan okkur. Allir þessir fallegu
draumar bráðnuðu þegar ég sá strák, sjálfstraust, tilgerðarlausan, einn af útskriftarnemum einkaskóla
og þessir eru vafðir upp í íþróttir. Ég var með hálsbólgu, stóð í næsta glugga. Ég sótti um og hann
þáði. Og gefðu mér hálft sent. Og allur brandarinn var sigur hann hafði aðeins tíu pund. Það er allt í
lagi. Reyndar sá ég hann stundum inni í bílnum sínum sitja á jörðinni, hitta þá saman eða sjá þá í
þessum bíl hjóla í borginni. Svo, á þeim tímapunkti var ég reiður út í alla í vinnunni og នេះនៅពេល
គាត់ត្រឡប់មកពីសាលាវ ិស្សមកាលឯករាជ្យខ្ញុបា ំ នឃើញគាត់ស្ទរើ តែរាល់ថ្ងៃ: ផ្ទះរបស់ពក ួ គេកំពងុ
ឈរនៅម្ខា ងទៀតមើលទៅ“ ស្លា បស្លា បផ្ទះក្រុងដែលខ្ញុធ្វ ំ កា ើ រ។ គាត់តែងតែរត់នៅកន្លែងណាមួយ
តែម្នា ក់ឯងឬជាមួយគ្នា នេះជាអ្វដែ ី លខ្ញុបា
ំ នធ្វើនងិ មិនមែនជាសេចក្តស្រ ី ឡាញ់របស់អក ្ន ទេ។
ពេលខ្លះមានមួយនាទីខុ បា ្ញំ នដកសៀវភៅនិងសមរបស់ខុ ចេ ្ញំ ញទៅតាមបង្អួចហើយមើលទៅក្នុងផ្ទះ
របស់ពក ួ គេ។ កែវរ ឹងមួយអញ្ចង ឹ ពេលខ្លះខ្ញុឃ
ំ ញ
ើ នាងហើយយប់នេះខ្ញុន ំ ឹងបញូ ្ច លវាទៅក្នុង
សៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់ខុ ។ ្ញំ ដំបង ូ ខ្ញុហៅ ំ គាត់តាមសន្ទស្សន៍ "X" ម្តងទៀតពេលខ្ញុស្គា ំ ល់ឈ្មោ ះ
គាត់ថា "M" ។ ខ្ញុបា ំ នជួបគាត់ច្រន ើ ដង គាត់មន ិ ដែលងាកមើលក្រោយទេប៉ន្តែ ុ ខ្ញុបា ំ នចំណាយពេល
យូរក្រឡេកមើលទៅក្រោយនៅក្នុងក្បាលនៅក្នុងព្រៃ រ ីរបស់គាត់ត្បាញដោយខ្សែវែងភ្លថ្លា ឺ ដូច
បំពង់កដង្កូវ។ ហើយពួកគេបានប្រមូលផ្តុគ្នា ំ វែងដល់ចង្កេះ។ បន្ទា ប់មកគាត់បានបោះវាទៅលើទ្រូង
របស់គាត់ហយ ើ ម្តងទៀតនៅលើខង ្ន របស់គាត់។ បន្ទា ប់មកខ្ញុដា ំ ក់វាលើក្បាលខ្ញុ។ ំ រហូតដល់នាង
ក្លា យជាភ្ញៀវនៅក្នុងផ្ទះខ្ញុមា ំ នសំណាងនៅពេលដែលខ្ញុបា ំ នឃើញសក់នេះដោយសេរ ីនៅក្នុង
ក្រដាស។ បំពង់ករបស់ខុ បា ្ញំ នឈរត្រង់វាពិតជាស្រស់ស្អា តណាស់។ ប្រុសល្អណាស់។ ហើយ
បន្ទា ប់មកនៅថ្ងៃសៅរមួ ៍ យខ្ញុបា ំ នទៅសារមន្ទរី ប្រវត្តសា ិ ស្រ្តធម្មជាតិហយ ើ ទីក្រុងឡុងហើយខ្ញុបា ំ ន
ត្រលប់ទៅឡានដដែល។ នាងអង្គុយនៅឆ្ងា យពីខុ ប ្ញំ អ ី ង្គុយក្បែរខ្ញុហ ំ យ
ើ អានហើយខ្ញុស ំ ម្លង ឹ មើល
នាងកន្លះម៉ោ ង។ មើលមកខ្ញុវា ំ ដូចជាការប្រមាញ់មេអំបៅតើវាតូចប៉ណ្ណា ុ ដើម្បីដោះស្រាយលំនាំ។
អ្នកដើរដោយប្រុងប្រយ័តព្រ ្ន លឹងអ្នកបានបាត់ទៅហើយដូចដែលអ្នកនិយាយ ... ដូចជាម្តា យរបស់គុ
ជខ្យង {ហ្គ្រេនហ្គ្រេនហ្គ្រីរ ីឡារ ីយ៉ា ដ៏អស្ចា រ្យ) - មេអំបៅមេអំបៅ។ ខ្ញុច ំ ល ូ ចិតខ ្ត ុ នៅ
្ញំ ឡើយទេជាស្ត្រីដ ៏
ស្រស់ស្អា ត។ វាជា - សម្រាប់វ ិជ្ជា ជីវៈមួយ។ សម្រាប់អក ្ន ដែលយល់។ ឆ្នា ំនោះពេលនាងទៅ
សាលារៀនខ្ញុម ំ ន ិ ដឹងថានាងជានរណាឬនាងជានរណាទេ។ គាត់គជា ឺ ឪពុកតែម្នា ក់គត់ដែល
មានឈ្មោ ះ - Dr. ពណ៌ប្រផេះនិងលឺខះ ្ល ៗដូចបានលើកឡើងនៅក្នុងកិចប្រ ្ច ជុអ ំ ព ំ ត ី នា ួ ទីនៃ
ជំងអា ឺ សន្នរោគដែលហាក់ដច ូ ជាផឹកពីម្តា យរបស់គាត់។ ជាការពិតណាស់នៅពេលដែលខ្ញុបា ំ នជួប
ម្តា យរបស់គាត់នៅក្នុងហាងខ្ញុបា ំ នលឺគាត់នយា ិ យជាមួយអ្នកលក់ - សំលេងកាត់ម្ចា ស់ម្ចា ស់ជង ើ
អ្នកសេចក្តថ្លែ ី ងរបស់ស្តេចហើយអ្នកអាចមើលឃើញភ្លា មៗចំពោះភេសជ្ជៈដែលមិនល្ងល្ង ី ៈើ
ស៊ម ី ង ៉ ត៍ស្ទរើ តែស្រក់លម ើ ខ ុ ទាំងអស់។ បន្ទា ប់មកនៅក្នុងកាសែតទីក្រុងរបស់យង ើ ពួកគេបាន
ចេញផ្សាយការរកឃើញរបស់ពក ួ គេនៅឯសាលាសិល្បៈក្រុងឡុងនិងថាតើពក ួ គេឆ្លា តនិងពូកែ
ប៉ណ្ណា
ុ ។ ហើយខ្ញុស្គា ំ ល់ឈ្មោ ះរបស់នាងគឺស្រស់ស្អា តដូច Miranda ។ ហើយគាត់ដង ឹ ថាគាត់កព ំ ង ុ
រៀនសិល្បៈ។ បន្ទា ប់ពអ ី ត្ថបទនេះអ្វៗ ី គឺខស ុ គ្នា ។ តាមមើលទៅយើងនៅជិតគ្នា ទោះបីជាពួកគេមិន
ស្គា ល់គ្នា តាមរបៀបធម្មតាក៏ដោយ។ ខ្ញុម ំ ន ិ អាចពន្យល់ពម ី ល
ូ ហេតុឬមូលហេតុដែលខ្ញុបា ំ នឃើញ
គាត់ពម ី ន
ុ ខ្ញុដ
ំ ងឹ ភ្លា មៗទេ: គាត់គជា ឺ មនុស្សតែម្នា ក់គត់។ បាទ / ចាសខ្ញុម ំ ន ិ ខឹងអ្វទា ី ំងអស់ដែល
ពួកគេយល់ថាវាគ្រាន់តែជាសុបន ិ ដែ ្ត លជាក្តស ី ប ុ ន ិ ដ ្ត ច្នេូ ះវានឹងត្រូវបោះបង់ចោលប្រសិនបើវា
មិនមែនសម្រាប់ប្រាក់នេះទេ។ ខ្ញុគ្រា ំ ន់តែសុបន ិ អ ្ត ពំ ថ្ងៃ ី ដ៏អស្ចា រ្យធ្វើរឿងរ៉ា វគ្រប់ប្រភេទពេលខ្ញុជ ំ ប ួ
គាត់ខុ ធ្វ ្ញំ អ ើ ព្ភូតហេតុគាត់ស្រឡាញ់ពក ួ គេយើងរៀបការនិងអ្វគ្រ ី ប់យ៉ា ងដែលគាត់នយា ិ យ។ ខ្ញុំ
មិនបានរក្សាអំពអា ើ ក្រក់នៅក្នុងក្បាលរបស់ខុ ទេ ្ញំ ។ មានតែពេលនោះទេ។ ប៉ន្តែ ុ នេះនៅតែជាអ្វដែ ី ល
ខ្ញុន ំ ង ឹ ពន្យល់។ នៅក្នុងក្តស ី ប ុ ន ិ គា ្ត ត់កព ំ ង ុ គូរហើយខ្ញុរំ វល់នង ឹ ការប្រមូលរបស់ខុ ។ ្ញំ ខ្ញុបា ំ នកត់សម្គា ល់
ឃើញថាគាត់ស្រឡាញ់ខុ ខ្លា ្ញំ ំងប៉ណ្ណា ុ គាត់ស្រឡាញ់ការប្រមូលរបស់ខុ ខ្លា ្ញំ ំងណាស់តគា ើ ត់ចល ូ ចិត្ត
គំនរូ និងគូររូបភាពរបស់គាត់។ របៀបដែលយើងធ្វើការជាមួយគ្នា បានយ៉ា ងល្អនៅក្នុងផ្ទះទំនប ើ
នៅក្នុងផ្ទះធំមយ ួ ដែលមានបង្អួចធំបែបនេះធ្វើពក ី ញ្ចក់ដែកហើយផ្នែកមួយនៃផ្នែកនៃការជួបប្រជុគ្នា ំ
នៅក្នុងបន្ទបនេ ់ ះនៅតែកើតឡើង។ ហើយខ្ញុក ំ ម ៏ និ ចង់នៅស្ងៀមដូចរាល់ដងដែរថាខ្ញុន ំ ង ឹ មិនទុកឱ្យអ្វី
ដែលមិនដឹងនោះទេហើយយើងជាម្ចា ស់នង ិ ភ្ញៀវនិងអ្វៗ ី ទាំងអស់អំពយ ី ង
ើ ។ និងសម្រស់ - សក់
ក្រហមនិងភ្នែកពណ៌ខៀវ - សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ប្រែទៅជាពណ៌បៃតងដោយការច្រណែន
នៅចំពោះមុខយើង។ ក្តស ី ប ុ ន ិ ដ ្ត ស្រ ៏ ស់ស្អា តទាំងអស់នេះបានរលាយទៅ ៗ នៅពេលដែលខ្ញុំ
បានឃើញក្មេងប្រុសម្នា ក់មានទំនក ុ ចិតល ្ត ខ
ើ ួ នឯងនិ
្ល ងមិនចេះរ ីងស្ងួតម្នា ក់ជានិស្សិតបញ្ចប់
ការសិក្សានៅសាលាឯកជនហើយទាំងនេះត្រូវបានបញូ ្ច លទៅក្នុងកីឡា។ ខ្ញុឈ ំ ប
ឺ ពំ ង់កឈរនៅ
តាមបង្អួចបន្ទា ប់។ ខ្ញុបា ំ នដាក់ពាក្យសុហ ំ យ
ើ គាត់បានយល់ព្រម។ ហើយឱ្យខ្ញុក ំ ន្លះសេន។ ហើយ
ការលេងសើចទាំងមូលគឺជាជ័យជំនះដែលគាត់មានតែដប់ផោនប៉ណ្ណោ ុ ះ។ ត្រឹមត្រូវហើយ។
តាមពិតពេលខ្លះខ្ញុន ំ ង
ឹ ឃើញគាត់នៅខាងក្នុងឡានរបស់គាត់អង្គុយនៅលើដជ ី ប ួ ពួកគេជាមួយគ្នា ឬ
ឃើញពួកគេជិះរថយន្តក្រុងនេះ។ បន្ទា ប់មកនៅពេលនោះខ្ញុខ ំ ងឹ មនុស្សគ្រប់គ្នា នៅកន្លែងធ្វើការនិង
ва Кога се врати дома од независно празнично училиште, го гледав скоро секој ден: нивната
куќа стоеше од другата страна на патот и гледаше накај крилото Градската куќа во која работев.
Тој секогаш трчаше некаде, сам или заедно со сестрите, па дури и некои млади луѓе. Ова е она
што го направив јас, а не твојата loveубов. понекогаш имаше една минута, се ослободив од
моите книги и вилушки, таа отиде до прозорецот и погледна таму, во нивната куќа, на тврда
чаша, добро, понекогаш ја гледам И вечерва ќе ја ставам во мојот дневник. Прво го повикав со
индексот "Х", повторно, кога го знаев неговото име, "М". Го сретнав неколку пати на улицата, и
некако застанав веднаш зад него во библиотеката на улицата Кросфилд. Тој никогаш не
погледна назад, но долго време барав назад во главата, во шумата неговиот ри, плетен со
долга, лесна, свилена плетенка, како грлото на црвот. И тие се собраа заедно, долго, до
половината. Потоа го фрли на градите, и повторно на грбот. Потоа го ставив на главата. Сè
додека таа не стана гостинка во мојата куќа, имав среќа штом ја видов оваа коса слободно во
весниците. Грлото ми застана исправено, беше толку убаво. Многу добро момче. И тогаш, една
сабота, отидов во Музејот на природната историја, и Лондон и јас бевме повторно во истиот
автомобил. Таа седеше на три оддалеченост од мене клупа, до мене, и читаше, а јас ја гледав
во неа половина час. Погледнете ме како да ловев пеперутка, колку е мало да се справувате со
образец. Одете внимателно, душата ви ја снема, како што велите ... како мајка на бисери {Great
Spangled Fritillaria) - одлична пеперутка мајка-од-бисер.} Ја допирате. Ми се допаѓа уште убава
жена. Тоа беше - за професионалец. За оние што разбираат. Таа година, кога одеше на
училиште, немав претстава која е или која е. Тој е единствениот татко на името - д-р. Греј, и
некако слушнато, на состанокот ја спомена улогата на колераоптера, која се чини дека ја пие од
неговата мајка. Се разбира, штом ја сретнав неговата мајка во продавницата, го слушнав како
разговара со продавачот - сладок глас, сопственик на нозете, ти, изјава на кралот и можеш
веднаш да видиш како пијат не-будалите: цементот речиси го капе лицето со сето тоа. Потоа,
во нашиот градски весник тие ги објавија своите откритија во Лондонската уметничка школа и
колку се паметни и талентирани. И го знаев нејзиното име, убаво како Миранда. И тој знаеше
дека учи уметност. По овој напис, сè беше поинаку. Очигледно ние од друга страна бевме
блиски, иако тие не се познаваа едни со други на вообичаен начин како тоа се случува. Не
можам да објаснам зошто или зошто ... како го гледав претходно, веднаш сфатив: тој беше
единствениот. Да, воопшто не сум лут, тие разбраа дека тоа е само сон, сон, па ќе се напушти
ако не беа овие пари. Само сонував за одличен ден, правев приказни од сите видови, кога го
сретнав, направив чуда, тој ги сакаше, се венчавме и сè што рече. Не чував зло во главата. Само
тогаш. Но, ова е сепак она што ќе го објаснам. Во сонот, тој сликаше, а јас бев зафатен со мојата
колекција. Забележав колку ме сака, колку ја сака мојата колекција, колку сака да ги слика и
слика своите слики. Како работиме добро заедно во модерна куќа, во голема куќа со толку
голем прозорец изработен од метално стакло, и сè уште се случува еден од вид на јаки делови
на склопот во оваа просторија. И не сакам да молчам, како и секогаш, дека нема да оставам
ништо несвесно, а ние сме сопственикот и гостинот, и сè за нас. И убавината - црвена коса и
сини очи - за сите луѓе да станат зелени од jeубомора, пред нас. Сите овие убави соништа се
стопија кога видов момче, самоуверено, скромен, еден од матурантите во приватни училишта
и овие се завиени во спортот. Имав болка во грлото, стоејќи во следниот прозорец. Јас се
пријавив и тој прифати. И дај ми половина цент. И целата шега беше победа тој имаше само
десет фунти. Тоа е во ред. Всушност, понекогаш би го гледал како е во неговиот автомобил како
седи на земја, ги среќава заедно или ги гледа во овој автомобил како се возат во градот. Потоа,
во тој момент бев лут на сите на работа и