1

సంకటరంతి. ప్ర ొ ద్ుున్ి ఆరయంది.

“పండగ పూట టయాషన్ు ఏమిటి నానాి? అదీ ఇంత ప్ర ొ ద్ుునని” తండిొకి కండువట అందిసూ త అన్ిది
వనద్రవళి.

“చద్ువుకు పండుగ ఏమిటమ్మా? చద్ువన ఒక పండుగ. ‘ప్ర ొ ద్ుునని వస్టూన్ు. తయమరుగట ఉండoడి’ అన్న
న్నన్ిటి ర్ోజే పిల్లల్కి చెప్టాన్ు. మ్ుగుుల్ పండగ ర్ోజు మ్ూడు మ్ుకకల్ు చదివితే ఈ మ్ుతూ యద్ు పిల్లల్కి
మ్ంచిదేగట” అనాిడు యజఞ వల్కశటస్తిూ .ి

“మ్ుతెూ తద్ు పిల్లల్మ... నీకు మ్ర్ీ... “

“మ్తిచెడి మ్మటలలడుతునాి అంటునాివట? ప్టొస కోసం అన్ుకుoటునాివట?”

“ప్ర ొ ద్ుునని ఏడిపించకు నానాి... పలల జ్”

ఆయన్ న్విి, “మ్ుతూ అంటే వృద్ధ అన్న అరథం. మ్ుతెూ తద్ువ అంటే పూల్ు, గటజుల్ు, మ్టటాల్ు, మ్ంగళ
సతతాొల్ు, పసుపు కుంకుమ్ల్నన అయద్ు శుభల్క్షణాల్న్న కలిగజన్ వృద్ధ స్తలూ ి అన్న అరథ ం. అదే విధంగట చద్ువు,
జఞఞన్మ్ూ, తెలివి, హేతువూ, విన్యమ్ూ అనన అయద్ు ల్క్షణాల్న్న విదాార్జథ సుసంపన్ిo చేసుకోవటల్న్ి
కటంక్షతో ఆ మ్మట అనాిన్మ్మా” అనాిడు.

ఎకకడ అవకటశo దొ ర్జకినా ఎపుాడు సమ్యం ల్భంచినా, తన్కి తెలిస్తింది కూతురుకి చెపాటం ఆయన్
అల్వటటు. అపుాడపుాడు అది ఆమెన్న ఇబ్బంది పెటా ే వావహారమే కటనీ, ఆ జఞఞన్మే ఆమెన్న కవచంల్మ కటప్టడి,
పొతిపక్ష రణద్క్ష వక్ష విఛ్ేేద్నా ద్క్షతకు తోడాడింది

-.-
 2
“ఈ ర్ోజు పండగ. పండగ మీద్ నననో కవిత చెపుతా” అన్న గటిాగట ద్మ్ుా పలలిి, “చేతిల్ో స్తిగర్ెటా ు ఉండగట -
అగజుపెటా ట చివర్ోల మ్ండగట; ప్ర ల్మల్ న్నండుగట - సంకటరంతి పండగ” అనాిడు.

మితొబ్ృంద్ం మ్ుగుురూ చపాటు

ల కొటలారు. “ర్టజఞ కవిత. మ్డత కటజఞ” అనాిడు అంజి. గోవింద్ు విజిల్
వనశటడు. కటర్ోల ఉన్ి న్ల్ుగురుకీ వంటి మీద్ సాృహ ల్ేద్ు. మ్ుంద్ు ర్టతిొ ర్టజధాన్న న్గరంల్ోన్న అయద్ు న్క్షతాొల్
హో టల్ోల తెల్లవటర్ే వరకూ తాగటరు. ఇంకో కొన్ని గంటల్ోల సతరుాడు ఉద్యస్టూడన్గట “బ్ో రు కొడుతోంది. పల్లల కు
ప్ో దాం” అనాిడు మీస్టల్మొజఞ.

మిగతావటర్జకి అరథం కటల్ేద్ు. “ర్ేపు సంకటరంతి పండగ... “ అంటయ వటచీ చతసుకున్న, “స్టర్ీ. అరధర్టతిొ
దాటింది కద్త. ఈ ర్ోజే పండగ. ఆదితాపురం మ్న్కి ఎన్భై కిల్ోమీటరుల. అకకడికి వెళ్ల లసర్జకి తెల్ల మరుతుంది.
మ్ుగుుల్ేస్తే ఆడాళళన్న చతసత
ూ అకకడ ఆఖర్జ పెగ్ పూర్జూ చేస్తేూ పండగ వెర్ెైటీగట ఉంటుంది” అనాిడు.

మీస్టల్మొజఞ మ్ుఖామ్ంతిొకి బ్లవమ్ర్జది. అంజి, గోవింద్ు, పొభు... మ్ుగుురూ అతడి మీద్ పడి బ్ొతికే
కోటర్ీ. అతడు చెపేూ కటద్ననది ఎవరు? ఆ విధంగట ఆ చతుషా యం అరధర్టతిొ పల్లల కి బ్యల్ేుర్టరు.

“కొదిుస్తేపటలల తెల్ల మరబ్ో తోంది. అరగంటల్ో మ్న్ం పల్లల ల్ోకి పొవనశిసుూనాిం. ఆడాళళళ వీధిల్ో మ్ుగుుల్ేసూ త
ఉంటలరు. మీల్ో ఒకడు కటరు స్తలాడుగట న్డప్టలి. మ్ర్ొకడు వెన్ుక స్తలటల లoచి బ్లటిల్ విసర్టలి. అది ఎవర్జoటి
వస్టర్టల్ోకెైనా వెళిల పడి బ్ొద్ుల్లైతే, ఈ ర్టతిొ అన్ుర్టధ వటడిది. పడన్నవికుండా కటరు న్డిపితే అల్మ న్డిపినోడిది.
ఒకోకర్జకీ అయద్ు బ్లటిల్్ కోటల. అదీ పందెం. ఓకేనా?”

‘ఓకే’ అనాిరు మ్ుగుురూ.

“కొటిాన్వటడిది అన్తర్టధ. కొటా కప్ో తే అది నీ బ్లధ” అనాిడు ర్టజఞ. మ్ుగుురూ మ్ళ్ళళ చపాటు
ల కొటలారు.

స్తిన్నమ్మ వనష్టల్ కోసం ర్ెండరొ జుల్ కిరతం న్గరం వచిి ర్ెైల్ేి ప్టలట్-ఫటం మీద్ బితూ రచతపుల్ోూ న్నల్బ్డి ఉన్ి
అన్ుర్టధ అనన అమ్మాయన్న అల్మ మ్మయమ్మటల్ు చెపిా రూమ్ుకి తీసుకొచిి పడేశటడు అంజి. ఇపుాడిపుాడే
కొదిుకొదిుగట దార్ోల కొస్ోూ ంది. మీస్టల్మొజఞ పందెం కటస్తింది ఆ అమ్మాయనన. ఆ ర్టతిొకే అరంగేటొం. అంద్ుకే అంద్రూ
హుష్టరుగట ఉనాిరు.

... ... ...

సంకటరంతి హడావుడి మొద్ల్లైంది. శటస్తిూ ి టయాషన్ుకి బ్యల్ుదేరుతూ, “వెళ్ళళస్టూన్మ్మా. చెలిల ఇంకట

ల్ేవల్ేద్ు. ఒంటలల బ్లవోల్ేదా?” అడిగటడు.

“అధరిణ ర్టతిొ అసల్ు న్నద్ొప్ో ల్ేద్ు నానాి. అరధర్టతిొ పెరటలలకి వెళిల కూరుింటలన్న్న పేచీ. సర్జు చెపిా
తీసుకొచేిసర్జకి తెల్ల మర్జప్ో యంది. ఇక ఆ తరువటత మ్ుగుుల్ు...”

“మెద్డు ఎద్గన్న ఆ పిల్లన్న కన్ితలిల కూడా నీ అంత బ్లగట చతసుకున్న ఉండేది కటద్మ్మా” అంటయ ఏదర
చెపాబ్ో య మ్న్సు మ్మరుికున్న “వెళ్ల ళస్టూన్ు” అంటయ బ్యల్ేుర్టడు.

... ... ...

పల్లల వీధుల్ోలకి కటరు పొవనశించిoది.

 3
“ప్టట స్ ండు పెంచర్ట అంజి. మ్ంద్ుoదా? అయప్ో యందా?” అడిగటడు గోవింద్ు.

అదే సమ్యమన్నకి “త ంద్రగట వచేిస్టూన్మ్మా. ఆల్సామెైనా కంగటరుపడకు” అన్న కూతుర్జకి చెపిా

శటస్తిూ గ
ి టరు మెటల ు దిగుతూoడగట...

అపుాడు జర్జగజంది ఒక ఊహంచన్న సంఘటన్.

వనగంగట వచిిన్ కటరు ఆయన్ుి ‘ఢీ’ కొటా బ్ో య, ఆయన్ అపొమ్తు

ూ డెై అడుగు వెన్కిక వెయాటంతో
శర్ీర్టన్ని ర్టసుకుంటయ అదే వనగంతో మ్ుంద్ుకు వెళిల, వీధి చివర కుకకన్ు కొటిా స్టగజప్ో యంది. హృద్యo
ద్ొవించేల్మ కుకక ఆరూ నాద్ం హృద్యం ద్ొవించేల్మ విన్నపించింది.

తండిొ మీద్కు కటరు వసత

ూ ండగట కెవుిన్ అర్జచిన్ రవళి, ఒకకస్టర్జగట బి.పి పెరగటంతో ఊపిర్జ ఆగజన్టుా
ఉకికర్జ బికికర్ెై మ్ుంద్ుకు తూలి దాిర్టన్ని పటుాకున్న న్నల్దొ కుకకుంది. ర్ెపాప్టటుల్ో పొమ్మద్ం తపిాంది కటనీ
ల్ేకప్ో తే అకకడ పెద్ు ఆకి్డెంటు జర్జగేదే.

కటరు వెళిళన్ తరువటత కూడా ఆమె గుండె వనగం తగు ల్ేద్ు.వటహన్o న్డుపుతున్ివటళళళ వనగం
తగజుంచల్ేద్ు. బ్రొకు వనస్తే పొయతిం కూడా చెయాల్ేద్ు. వెన్ుక స్తలటల ల కూరుిన్ి గోవింద్ు కటరు విండర ల్ోంచి మ్ధా
వనల్ు పెైకెతిూ అసభాoగట ఆమెకు ఒక సంజఞ చేశటడు.

ఆయన్ మెటా ు పెైకొచిి కూతుర్జ భుజం తటిా ధెైరాం చెపుతున్ిటుా “పర్టిల్ేద్మ్మా. ఏమీ జరగల్ేద్ు”
అనాిడు. ఆమెకు ఆ మ్మటల్ు విన్పడల్ేద్ు. సరిజఞఞననoదిొయమల్ూ సథ బ్ుం కటగట సజల్ ననతాొల్తో అకకడే
అచేతన్ంగట న్నల్బ్డిoది.

కుకక గజల్గజల్మ కొటుాకుంటలంది. ద్ుశ్శకునాన్నకి సతచన్గట గొబ్బమ్ాల్ మీద్ అమ్ర్జిన్ బ్ంతుల్ూ,

చామ్ంతుల్ూ టటైరల వతిూ డికి న్లిగజప్ో య, ర్ోడుు పకకనన ఉన్ి మ్ుర్జకి కటల్ువ వరకూ వెళిల పడాుయ.

కొసప్టొణంతో కొటుాకుంటయన్ి కుకక చల్న్ం ఆగజప్ో యంది.

“బ్లధ పడకమ్మా. ఎవర్జ ప్ర గరు వటర్జనన నాశన్ం చేసూ ుంది” అన్న అన్ున్యంచి మెటల ు దిగజ మ్ుంద్ుకు
కదిల్మడు. వనదాన్ని నాల్ుక చివర న్నలిపిన్వటడత, భవతాదాంబ్ుజ ధాాన్రతుడత, ఉపన్నషతు
ూ లిి ఔప్ో సన్
పటిాన్వటడత అయన్ ఆ యజఞ వల్ుకడి మ్మట, ఒక బ్ృహతకథకు త లి వటకాం వటొస్తింది.

-.-

మ్ుంద్ు స్తలటల ల కూరుిన్ి మీస్టల్మొజఞ ‘మ్మక్-డర వెల్’ బ్లొందీ తాగుతునాిడు. వెన్ుక స్తలటల లoచి ఇళళల్ోకి
బ్లటిల్ విసురుతున్ివటడి పేరు గోవింద్ు. అతడి పకకన్ కూరుిన్న, బ్లటిల్ ఇంటలల పడిందా ల్ేదా అన్న చతసుూన్ి
వటడి పేరు పొభు. ఆ ర్టతిొ అన్ుర్టధ గోవింద్ుకి దొ రకుకండా చేయటలన్నకి స్తలార్జంగు అడు దిడుంగట తిపుాతున్ివటడు
అంజి.

కటరు మ్ండువట ల్ోగజలి మ్ుంద్ు న్ుంచి వెళూ త ఉండగట తన్ కోటలల్ోన్న ఆఖర్జ స్తలస్ట బ్ల్ంగట విస్తిర్టడు
గోవింద్ు. అది వెళిల ఇంటి ల్ోపల్ పడిన్టుా అన్నపించింది. భళళళన్ పగజలిన్ శబ్ు o ర్టల్ేద్ు. బ్ద్ుల్ుగట...
ల్ోపల్ుించి హృద్య విదారకమెైన్ ప్టప కేక విన్నపించింది
 4
వటళళళ దాన్ని గుర్జూంచే స్తిథతిల్ో ల్ేరు. వటళళ మ్ధా ఎవరు గెలిచారన్ి వటద్న్ల్ు అపాటికే
మొద్ల్యమాయ. బ్లటిల్ బ్యట పడింద్న్న ఒకరూ, ల్ోపల్ పడింద్న్న ఇంకొకరూ, పడింది గటనీ, బ్ొద్ుల్విల్ేద్న్న
మ్ర్ొకరూ వటదించుకునాిరు. వటద్న్ మ్ర్జంత తీవొరూపం దాల్ేిసర్జకి మీస్టల్మొజఞ కలిాంచుకున్న, ”ఈ ర్టతిొకి
అన్ుర్టధ గోవింద్ుది. కటరు న్డిపిన్ అంజి వంతు ర్ేపు మ్ధాాహిం...” అంటయ తీరుా చెప్టాడు.

గోవింద్ుకి అభన్ంద్న్ల్ు చెపుతున్ిటుా పొభు చపాటు

ల కొటలాడు. మొహం మ్మడుికున్ి అంజి కూడా
వెన్కిక తిర్జగజ గోవిoద్ుకి షేక్ హాండ్ ఇచాిడు. మీస్టల్మొజఞ న్వటిడు. తన్ మ్మట అకకడ ఎవరూ కటద్న్ల్ేరన్న
తెల్ుసు.

ర్టజకీయ నాయకుల్ అర్టచకటల్ు, కోటీశిర కొడుకుల్ అనెైతికటల్ూ సమ్మజఞన్నకి కొతూ కటద్ు.

జరుగుతూన్ి అనాాయమలిి పొజల్ు చతసత
ూ నన ఉంటలరు.

కటనీ ఇకకడ విధి కథన్న వెర్ెైటీగట వటొస్తింది. కథా ప్టొరంభంల్ోనన ద్ుషా శిక్షణ జర్జగజంది.

.........

పల్లల టయర్జ ప్ర లిమేరల ు దాటుతూ కటరు కీచుమ్న్న ఆగటంతో వెన్ుక కూరుిన్ి పొభు ”ఏమిటలొ... ఏమెైంది?”
అన్న అడిగటడు. బిరరబిగుసుకుప్ో యన్టుా అంజి మ్మటలలడల్ేద్ు. మీస్టల్మొజఞ అటు చతశటడు. ‘అంబ్రద్కర్ న్గర్’ అన్న
బ్ో రుు కన్పడతూంది.

అంజి కటరు ఆపు చేస్తింది అంద్ుకు కటద్ు. ర్ోడుుకి అడు ంగట గటరమ్సుూల్ు న్నల్బ్డి ఉనాిరు. వటర్జ
మ్ధాన్ున్ి వృద్ుధడి చేతుల్ోల రకూ స్తికూమెైన్ బ్టా ల్తో సాృహ తపిాన్ ఒక ప్టప శర్ీరం వనల్మడుతోంది. కొంద్ర్జ
మొహంల్ో ఆందర ళన్, మ్ర్జ కొంద్ర్జల్ో కోపం, ఇంకొంద్ర్జ యువకుల్ చేతిల్ో కరరల్ూ ఉనాియ. అంద్ుల్ో ఒకరు
ఎతు
ూ గట బ్లిషా ంగట ఉనాిరు.

అతడి పేరు ఎల్ల మ్ంద్. బ్రడజంగం ఎల్ల మ్ంద్.

.........

ర్ెండు గంటల్ తరువటత కటరు న్గరo వెైపు స్టగుతోంది. ల్ోపల్ున్ి న్ల్ుగురూ ఏమీ మ్మటలలడటం ల్ేద్ు.
పొభు ఏదర అన్బ్ో యమడు కటనీ పకకన్ ఉన్ి గోవింద్ు స్తెైగ చేయటంతో పొయతిం విరమించుకునాిడు. అంజి
కూడా అవసరమెైన్ దాన్నకనాి ఎకుకవ ఏకటగరతతో కటరు డొయవు చేసూ త మ్ౌనాన్ని ఆశరయంచాడు. అతడి పకకన్
కూరుిన్ి మీస్టల్మొజఞ మొహం ఆవనశంతో, ఉకోరషంతో ఎరరగట కందిప్ో య ఉంది.

కటరు కిటికీల్ోంచి ఏటవటల్ుగట పడుతూన్ి కిరణాల్ు ఆ న్ల్ుగుర్జ న్ున్ిటి గుళళ మీద్ నాటాం
చేసూ ునాియ. మ్ంగలి హడావుడిగట గీకటం వల్ల అకకడకకడ తెగజ, గుండు మ్ంట పెడుతోంది.

దాన్న కనాి ఎకుకవగట గుండె.

-.-

“స్టయంతొంల్ోగట వటడి చావు కబ్ురు నాకు తెలియమలి” పెన్ం మీద్ గజంజల్మ ఎగజర్జపడుతూ చాణుకాకి
హుకూం జఞర్ీ చేశటడు మీస్టల్మొజఞ. మితుొల్ు మ్ుగుురూ వటర్జనన చతసుూనాిరు.
 5
“ఎంద్ుకు? అసల్ేం జర్జగజంది?” తాపలగట అడిగటడు చాణుకా.

అతడు మ్ుఖామ్ంతిొకి అన్ధికటర ప్ర లిటికల్ అడెైిజరు. పొభుతి ప్ో సుా కటద్ు కటనీ ఎనోిస్టరుల
మ్ుఖామ్ంతిొన్న ఇబ్బoద్ుల్ోలంచి బ్యటపడేశటడు. పేరుకి తగజన్టుా అతడి మొహంల్ో విద్ితు
ూ పొసుుటంగట
కన్బ్డుతూంది గటనీ, అది శకున్న, శుకటరచారుాడి టటైపు పొజఞ.

మ్ుఖామ్ంతిొకి బ్లవమ్ర్జది మీస్టల్మొజఞ, సల్హాదారు చాణుకా, ఇద్ు రూ ర్ెండు చేతుల్ు. ఒకరు ర్టజకీయ
సల్హాల్ు ఇచేివటరు. మ్ర్ొకరు శటర్ీరక అవసర్టల్ు తీర్ేివటరు.

ఇద్ు ర్జదీ ల్వ్-హేట్ ర్జల్ేషన్ షిప్.

“చెపుా. ఏం జర్జగజంది?” చాణుకా అడిగటడు.

ర్టజఞ కుర్ీి బ్ల్ంగట వెన్కిక తోస్తి “అద్ంతా చెపేూగటనీ చంపర్ట?” అంటయ ఆవనశంగట అర్జచాడు. చాణుకా
మ్మటలలడల్ేద్ు. మీస్టల్మొజఞన్న ఇంత ఇర్జటేటింగ్గట చతడటం అతడికీ కొతూ గటనన ఉంది. అయనా, వయసు వల్ల
వచిిన్ అన్ుభవంతో “ఏం జర్జగజందర తెలియకుండా ఏం చేస్ూ టం?” అనాిడు.

ఆ మ్మటల్కి మీస్టల్మొజఞ ఎడమ్ పిడికిలి కుడిచేతిల్ో కొటుాకుoటయ, ”చంపుతార్ో, చంపిస్ూ టర్ో నాకు తెలీద్ు.
వటడిన్న చంపి, స్టయంతొంల్ోగట ఆ కబ్ురు నాకు చెపాండి” అనాిడు ఆవనశంగట.

++ ++ ++

“ఏవిిఁటి? మీస్టల్మొజఞ ఏదర సమ్సా తెచిిన్టుానాిడే” అడిగటడు ఆంజననయుల్ు.

“అరధర్టతిొ వరకూ పటింల్ో మ్ంద్ు కొటిా, పల్లల పడుచుల్ు సంకటరంతి మ్ుగుుల్ు ఎల్మ వనస్ూ టర్ో చతదాుమ్న్న
న్ల్ుగురూ బ్యల్ుదేర్టరు. ఆ పల్లల టయర్ోల ఇళళ మ్ుంద్ు వనస్తిన్ మ్ుగుుల్ు త కుకతూ రస్టభలస చేయటమే
కటకుండా ఇళళల్ోలకి బ్లటిల్్ విస్తిర్ే పందెం వనసుకునాిరట. ఊళ్ళళ చిన్ి తరహా నాయకుడు. ఎపుాడర మీ చేతుల్
మీద్ుగట బ్హుమ్తి కూడా తీసుకునాిడు. ఆ కుర్టరడు మ్ంగలిన్న పిలిపించి న్ల్ుగుర్జకీ గుండు చేయంచాడు” అన్న
ఆగజ మ్ుకటూయంపుగట, “అదీ... పండగర్ోజు నీ బ్లవమ్ర్జది మితొసమేత ఉమ్ాడి గుండు వొతకథ” అనాిడు.

ఆంజననయుల్ు అన్ుమ్మన్ంగట, “అoతా చతస్తిన్టుా చెపుతునాివన?” అనాిడు.

“మీ ఇంటటలిజెంటు డిప్టర్ామెంట్ కనాి నా నెట్-వర్క ఎకుకవ. పెద్పటింల్ో బ్లల్మర్జషా అనన ప్ో లీసుది
ఆదితాపురమే. అతన్ని కన్ుకుకనాిన్ు. పెద్పటిం ఎస్తెై్ జఞక్న్ మ్న్ మ్న్నషి. చాల్మ... ఇంకట వివర్టల్ు
కటవటల్మ?”

“వటడు అన్ింత పనీ చేస్ూ టడు. అసల్ే ఎల్క్షన్్ ద్గు రకు వసుూనాియ”.

చాణుకా కటసూ విసుగటు, “ఏం చెపుతునాివు న్ువుి? మీస్టల్మొజఞ వెళిల అకకడ ఆ ఎల్ల మ్ంద్న్న షూట్
చెయాకమ్ుందే, ననన్ు ఏదర ఒకటి చేస్తి వటడిన్న చంప్టలి. ల్ేదా చంపించాలి. అంతేగట న్ువుి చెపేాది” అనాిడు.

ఆంజననయుల్ు ఇబ్బందిగట తల్ూపి, “దీన్న గుర్జంచి ఎవర్జకీ అన్ుమ్మన్ం ర్టకూడద్ు. ఆ మీస్టల్మొజఞ

ఆదితాపురం వెళిల ఏ అఘమయతాం చేస్తినా జన్ం అన్ుమ్మన్ం మ్న్ మీద్కే వసుూంది. వటడి సంగతి నీకు
తెలియన్నది ఏమ్ుంది? ఒకవనళ ప్ో లీసుల్ు వటడిన్న అర్ెస్టా చేస్తి స్తేాషన్ుకి తీసుకెళ్ూ ల, ‘అవున్ు. నననన మ్రురు చేశటన్ు.
 6
మ్ుఖామ్ంతిొ తాల్ూకు మ్న్నషిన్న. ఏం చేస్ూ టవో చేసుకో...’ అంటలడు. దీన్ని ఎవడెైనా పబిల క్ చేస్తేూ, స్తి.ఎం పద్వి
అప్ో ాజిషన్ు లీడరుకి అపాజెపిా ఏ కటశీనో, ర్టమేశిరమో ప్ో య యజఞఞల్ూ, యమగటల్ు చేసుకోవటలి. ల్ేదా
‘నాయకుడిగట నా న్నజఞయతీ’ అన్ి పుసూ కo వటొసుకోవటలి. ఏం చేస్ూ టవో నీ ఇషా ం. మ్ూడర కంటికి తెలియకుండా
న్ువని సియంగట పూన్ుకున్న ఈ పన్న పూర్జూ చెయమాలి” అనాిడు.

-.-

-.-

“ఆ ఎల్ల మ్ంద్ వివర్టల్ు తెచాివట?” ఆదితాపురం న్ుంచి వచిిన్ గోవింద్ున్న అడిగటడు చాణుకా.

“తెచాిన్ు. సర్జప్ో తాయో ల్ేదర తెలీద్ు” అనాిడు గోవింద్ు.

“చెపుా. ఏం స్తేకర్జంచావు?” చాణుకా అడిగటడు.

“చంప్టలి్న్ ఎల్ల మ్ంద్ గటరడుాయేటు. ప్ర ల్మల్కి మోటలరుల అదెుకిసూ త ఉంటలడు. తండిొది చెపుాల్ు కుటేా
పన్న. చెల్లల ల్ు పేరు స్టరమ్ా . తలిల తో సహా ఇంటలల న్ల్ుగురు ఉంటలరు. ఆ ఊర్ోల యువ సంఘమన్నకి పెొస్తిడెంటు.
ఎవర్ో పెద్ు కుల్ం అమ్మాయన్న ల్వ్ చేశటడట. వన్ స్తెైడ్ ల్వ్. ఆ ఫో టల జేబ్ుల్ో పెటా ుకున్న తిరుగుతూ ఉంటలడు”
వివర్టల్ు చెప్టాడు.

“ఆ అమ్మాయ పేర్ేమిటనాివ్?”

“స్టరమ్ా ”

“వటడి చెలిల పేరు కటద్ు. ల్విరు పేరు”

“ల్విరు కటద్ు. వన్-స్తెైడ్ ల్వ్”

చాణుకా చిర్టగటు “చెప్టావుగట. అదే... ఆ అమ్మాయ పేరు?” అన్న అడిగటడు.

“రవళి. వనద్రవళి”

-.-

బ్యట ఎవర్ో తల్ుపు కొటిాన్ చపుాడు విన్నపించటంతో రవళి మ్ుంద్ు గదిల్ోకి వచిి తల్ుపు తీస్తింది.
ఎద్ురుగట ఇద్ు రు ఉనాిరు. న్ుద్ుట బ్ొ టుా, పంచ కటుా, పెైకి ద్ువిిన్ ప్ర డవటటి జుటుా... చతడగటనన పవితొభలవం
కలిగేల్మ ఉనాిడు. “అమ్మా. నా పేరు చాణుకా. మ్మస్టారు ఉనాిర్ట?” అన్న అడిగటడు.

“ల్ేరండీ. టయాషన్ుకు వెళ్ళళరు”

“ర్టవటలన్నకి ఎంతస్తేపు పడుతుoద్మ్మా?”

“ఇంకో అరగంట పటా వచిoడీ”

వెన్ుకే ప్ర డుగటు బ్ల్ంగట ఉన్ి వాకిూ వెైపు తిర్జగజ, “మ్ళ్ళళ ఏమి వెళ్ూ ళం టలర్టిన్? వచేివరకూ ఇకకడే
ఉందాం” అనాిడు, ‘అంతేకదా’ అన్ిటుా టలర్టిన్ు తల్ూప్టడు.

“పటిం న్ుంచి వచాిమ్మ్మా. మ్మస్టార్జి కలిస్తి వెళిళప్ో తాం.”

 7
అతడి మ్మటల్ోల ‘ల్ోపలికి వచిి కూరుింటలం’ అన్ి అరథ ం ధిన్నంచటంతో, “రండి” అoటయ ఆహాిన్నంచింది.
పెరటలలoచి పక్షి అరుపు వికృతంగట విన్నపిస్ూ ో ంది.

“వీడి పేరు అహాద్ ఖమన్. మేమ్ు టలర్టిన్ అన్న పిల్ుస్టూం” ల్ోపలికి వసత
ూ అనాిడాయన్. ‘...టలర్టిన్...
చాణుకా... రూప్టల్కి తగు పేరల ు’ అన్ుకుంది.

వటళళళ కూరుింటయ ఉండగట మ్ళ్ళళ హృద్య విదారకంగట అదే అరుపు.

“ఏమిటమ్మా అది?”

“పిల్లలిి పిలిల తిననస్తిన్టుాంద్ండీ. న్నన్ిటి న్ుంచీ ఆగకుండా ఏడుస్ోూ ంది. బ్లగట ఎండల్ో వచాిరు.
ఉండండి. మ్జిి గ తీసుకొస్టూన్ు.”

“వద్ు మ్మా. నీకెంద్ుకు శరమ్. ఈ ల్ోపుల్ో ఎల్ల మ్ంద్ కూడా వస్టూడు. మ్మటలలడి వెళిలప్ో తాం”

ఆమె అరథం కటన్టుా “ఎల్ల మ్ందా?” అన్ిది.

“పెళిల సంబ్ంధం మ్మటలలడటలన్నకమ్మా”

“పెళిల సంబ్ంధమ్మ? మీరు ఎవర్జంటికి...” అంటయ ఆమె ఏదర అన్బ్ో తూ ఉండగట ల్ోపల్ుించి అధరిణ
వచిింది. ఇద్ు ర్ీి చతస్తి “భల్ే ఉనాిర్ే... మ్ంతాొల్ పంతుల్ూ, పకకనన ర్ౌడీ” అoటయ చపాటు
ల కొడుతూ గెంతుల్ు
వనస్తింది. వనద్రవళికి తల్ తీస్తేస్తిన్టా యంది. చెలిలన్న బ్ల్వంతంగట ల్ోపలికి తీసుకెళిళ గది తల్ుపు గడియ వనస్తి
వచిి, “క్షమించండి. మ్తి స్తిథమితం సర్జగు ట ల్ేద్ు. ఒకొకకపుాడు బ్లగటనన ఉంటుంది. ఒకోకస్టర్జ ఇల్మ...” అంది.

“పుటిాన్పాటి న్ుంచీ ఇల్మ ఉందా? మ్ధాల్ో వచిిందా తలీల ?”

“పుటిాన్పాటి న్ుంచీ ఇంతేన్ండీ. మెoటల్ ర్జటలర్ేుషన్. డాకారలకి చతపిస్తేూ దీన్నకి మ్ంద్ు ల్ేద్నాిరు”.

చాణుకా తల్ూపుతూ, “అవున్మ్మా. దీన్నకి మ్ంద్ు ల్ేద్ు. జఞగరతూగట పెంచాల్ంతే. దీన్ని ‘ఇడియస్తల’
అంటలరు. ఇడియెట్ అన్ి పేరు దానోలంచి పుటిాందే. అంగ వెైకల్మాన్ని ఎగతాళి చేస్తే పేరలనీి ఈ మ్ధా
మ్మరుసుూనాిరు కదా. ఇడియస్తల మ్మర్జి ఐ.డి.డి అన్న పిల్ుసుూనాిరు. ఇంటల్లకుివల్ డెవల్పెాంట్ డిజెబిలిటి ”
అనాిడు.

సనాతన్oగట కన్పడుతూన్ి శోతిొయుడిల్ో ఈ ఆధున్నక మ్మన్స్తికశటసూ ి పర్జజఞ ఞన్ం ఆమెన్ు అబ్ుబర

పర్జచింది. అంతల్ో మ్ర్జిప్ో యన్ విషయం గుర్ొూచిిoది. తన్కి తెలియకుండా తన్ పెళిల గుర్జంచి తండిొ చేస్తిన్
ఏర్టాటేమో అన్న వటాకుల్పడుతూ “పెళిల అనాిర్ేమిటి?” అంది.

“మ్మ మ్న్వర్టలి పెళిల అమ్మా. ఈ ఊర్జ అబ్లబయకి ఇచిి చేదు ామ్న్ుకుంటునాిం. అది ఎంకియర్ీ
చెయాటలన్నకి వచాిం. ఈ ఊళ్ళళ ఎవర్జ గుర్జంచి వటకబ్ు చేయమల్నాి ఊర్జ పెద్ు అయన్ మీ తండిొగటర్జ వద్ు కు
వస్టూరట కదా”

“మ్మ తండిొగటరు ఊర్జ పెద్ు కటద్ండీ. ర్జటటైర్ు టీచరు”

చాణుకా భుొకుటి మ్ుడివడింది. “అపాల్ర్టజు మ్మష్టార్జ ఇల్ుల కటదా ఇది?” అన్న అడిగటడు.
 8
వనద్రవళికి ఇపుాడు విషయం పూర్జూగట అరథమ్యంది. “కటద్ండి. మ్మ నాన్ిగటరు యజఞ వల్క శటస్తిూ ి
మ్మష్టారు. ఇల్మ ఊళ్ళళ పెళిల విషయమల్నీి భుజఞన్ వనసుకుననది కరణంగటర్జ తండిొ అపాల్ ర్టజుగటరు. ఆయనా
మ్మస్టార్ే”.

“ఓహో . అయతే ప్ర రప్టటు జర్జగజంద్మ్మా. మ్మష్టార్జ ఇల్ల న్న అడిగజతే ‘బ్లాంకు ఎద్ుర్జల్ల ు’ అనాిరు. ఈ
వీధిల్ో కొచాిక అడిగజతే మీ ఇల్ుల చతపించారు.”

“పర్టిల్ేద్ండి. మ్జిి గ తాగజ వెళళండి”

“వద్ు మ్మా. వెళ్ూ ళం. కటనీ ఎల్ల మ్ంద్కి బ్లాంకు ఎద్ుర్జల్లన్న చెప్టాం. అతన్ు ఇకకడికే వస్టూడన్ుకుంటల.
ఇపుాడెల్మ?” అన్న టలర్టిన్ు వెైపు తిర్జగజ “ఏం చేదు ాం ర్ట?” అన్న అడిగటడు.

“వటడు వచేివరకూ ఆగటలి. వటడి ఫో న్ నెంబ్రు మ్న్కి తెలీద్ుగట” అనాిడు టలర్టిన్.

ఆ సిరం వింటయంటే వనద్రవళికి ఎంద్ుకో అపొయతింగట వళళళ జల్ద్ర్జంచిన్టుా అయoది. మ్జిి గ తెచేి
మిష మీద్ ల్ోపలికి వెళిళంది.

మ్జిి గ కల్ుపుతూ ఉండగట కొతూ సిరం విన్పడటంతో త ంగజ చతస్తింది. చాణుకా ఎద్ురుగట న్ల్ల గట
బ్లిషా ంగట ఉన్ి వాకిూ చేతుల్ు కటుాకున్న న్నల్బ్డి ఉనాిడు. అతడిన్న గురుూ పటిాంది. తమ్ ఊర్ే . బ్రడజంగం
ఎల్ల మ్ంద్. గటరమ్ంల్ో జర్జగే అన్ని ఉత్వటల్ోల, కటరాకరమ్మల్ోల చురుగటు ప్టల్్ుంటలడు. అయతే మ్ుసల్మయన్
మ్న్వర్టలి పెళిళకీ, అంబ్రద్కర్ న్గర్ ఎల్ల మ్ంద్కీ సంబ్ంధం ఏమిటల ఆమెకు అరథం కటల్ేద్ు.

ఆమె తిర్జగజ తన్ పన్నల్ో న్నమ్గిమెై ఉండగట, బ్యట సంభలషణ బిగు రగట విన్నపించటంతో త ంగజ చతస్తింది.
ఎల్ల మ్ంద్న్న బ్దిర్జసూ ున్ిటుా టలర్టిన్ు తరిన్న చతపిసూ ునాిడు. అదేదర ఘరషణల్మ ఉంది. ‘పెళిల విషయమల్ు ఇంత
గటిాగట మ్మటలలడుకోవటల్మ?’ అన్ుకుంది.

ఏదర తెలియన్న ఇబ్బంది. వటళళన్న వనగంగట పంపించేయమల్న్ి ఉదేు శాంతో మ్జిి గ త ంద్రగట కల్పస్టగజంది.

చతసత
ూ ఉండగటనన వటళళ సంభలషణ తార్టస్టథయకి చేరుకుంది. మ్ూడర వాకిూ కోసం మ్ర్ో గటలసు తీసత
ూ
ఉండగట, బ్యట పెద్ు కేక ఆరూ నాద్ంల్మ విన్పడింది.

ఎల్ల మ్ంద్ సిరం.

చేతిల్ో గటలసు వదిలి వనగంగట బ్యటకు పరుగెతూ ుకు వచిి అకకడి ద్ృశాం చతస్తి కెవుిన్ అర్జచింది.

ఆ అరుపుకి అధరిణ గది ల్ోపలిిoచి తల్ుపు ద్బ్ద్బ్ల బ్లద్స్టగజంది.

తుప్టకి శబ్లున్నకి చెటా ుమీద్ కటకుల్నీి ఒకకస్టర్జగట ఆకటశంల్ోకి ఎగజర్జన్టుా న్నశశబ్ు ం చెదిర్జప్ో యంది.

ఎల్ల మ్ంద్ శర్ీరం ననల్ మీద్కు జఞర్జప్ో య ఉoది. గచుి మీద్ రకూ ం చిన్ి మ్డుగుల్మ తయమర్ెైంది. ర్ెండు
చేతుల్తో తల్ పటుాకున్న విల్విల్ల్మడుతూనాిడు. బ్లధ భర్జంచల్ేక నెల్ మీద్ గచుిన్న గోళళతో గీరుతునాిడు.

టలర్టిన్ు చేతిల్ో కరర ఉంది. తండిొ కూరుినన పడక కుర్ీి కరర..!

 9
ఆమె భీతావహుర్టల్లైoది. తూలిపడకుండా తల్ుపు ఆసర్టగట పటుాకున్న తమ్మయంచుకుంది. వటళళ
మ్మటల్ు లీల్గట విన్పడుతునాియ్.

“ఆవనశం తగజుంచుకోమ్న్న ఎన్నిస్టరుల చెప్టాన్ు” తిడుతునాిడు చాణుకా.

“మ్మటకి మ్మట ఎద్ురు చెపుతునాిడు”

“చెపేూ కొటటాయాటమేనా?” కోపంగట అనాిడు చాణుకా.

టలర్టిన్న్న రల క్షాంగట తల్ ఎగర్ేసూ త “చంపల్ేద్ు. సంతోషించండి” అనాిడు.

“నోరు అద్ుపుల్ో పెటా ుకో. మ్న్ం ఉన్ిది మ్న్ ఇంటలల కటద్ు” అంటయ చాణుకా అతడి చేతిల్ో కరరన్న
ద్తరంగట విస్తిర్ేస్తి, ఆమె ద్గు రకు వచిి క్షమ్మపణగట, “ఎవర్జంటికో వెళళబ్ో య మీ ఇంటికి ర్టవటం ఒక తపుా.
వచిి ఇల్మ చెయాటం ఇంకట పెద్ు తపుా. క్షమించమ్న్టo చిన్ి మ్మటమ్మా...! ఆవనశం వస్తేూ మ్మవటడికి వళతళ పెై
తెలీద్ు. చిన్ి దెబ్బ. వెంటనన హాస్తిాటల్ుకి తీసుకెళిళ కటుా కటిాస్ూ టo. అన్వసరంగట నీకు టొబ్ుల్ ఇచాిం.
కంగటరుపడకు. జర్జగజంది మ్ర్జిప్ో . కూతురుల్మంటి దాన్నవి. మ్ర్ోస్టర్జ క్షమించమ్న్న అడుగుతునాిన్ు” అన్న
టలర్టిన్ు వెైపు తిర్జగజ, “చతసత
ూ న్నల్బ్డాువనమిటలొ. పెైకి ల్ేపు” అనాిడు అధికటర్జకంగట.

కటళళల్ో సతు
ూ వ ల్ేన్టుా వనద్ ఇంకట అల్మ అచేతన్ంగట న్నల్బ్డే ఉంది.

టలర్టిన్ అతడిన్న ల్ేపి న్నల్బ్టలాడు. ఇద్ు రూ చెర్ో భుజం పటుాకున్న న్డిపిసూ త బ్యటకి తీసుకెళ్ళళరు.

న్నమ్ుషం తరువటత బ్యట కటరు స్టార్ా అయన్ శబ్ు ం విన్నపించింది.

అపాటివరకూ స్టథణువుల్మ న్నల్బ్డిన్ వనద్ కొంచెం స్తేపటికి తేరుకుంది.

జర్జగజంద్ంతా కల్ల్మ ఉంది.

స్తింహదాిరం తల్ుపు వెయాబ్ో తూoటే గచుిమీద్ మ్డుగుల్మ ఉన్ి రకూ ం కన్పడింది. తల్ుపు మీద్
కూడా కొన్ని చుకకల్ు పడాుయ. అంత రకూ ం చతడటం అదే పొధమ్ం. కడుపుల్ో తిపిాన్టుా అయంది. నాన్ి
చతస్తేూ కంగటరుపడతారన్న బ్కెట్ల్ో నీళళళ తీసుకొచిి గచుి శుభొంగట కడిగజంది. తల్ుపు మీద్ మ్రకలిి కూడా
కడగస్టగజంది గటనీ, అవి అపాటికే ఎండిప్ో య ఉండటంతో చెరగల్ేద్ు. మ్ర్జన్ని నీళళతో మ్రకల్ు మ్ర్జంత బ్ల్ంగట
తుడవస్టగజంది.

అదే ఆమె చేస్తిన్ తపుా

-.-

“ఏమిటమ్మా అదర ల్మ ఉనాివ్?” భోజన్ం చేసూ త కూతుర్జి అడిగటడు యజఞ వల్కశటస్తిూ .ి విశటల్మెైన్
హాల్ుల్ో ఒక మ్ూల్గట పలట మీద్ కూరుిన్న తిన్టం ఆయన్ అల్వటటు.

“అబ్రబ ఏం ల్ేద్ు నానాి”

“అబ్ద్ధ ం చెపాకు. న్నన్ిటి న్ుంచీ చతసుూనాిన్ు. ఏదర ఆల్ోచిసుూనాివు”.

 10
జర్జగజన్ గొడవ తండిొకి చెపుదామ్మ వదాు అన్న ఆమె సంశయసత
ూ ఉండగట బ్యట బ్ూటల శబ్ు ం
విన్నపించింది. ఇద్ు రూ అటు చతశటరు.

ప్ో లీసు ద్ుసుూల్ోల ఉన్ి ఒక వాకిూ ల్ోపలికి వసత

ూ కన్పడాుడు. వటళల కి అరథం కటల్ేద్ు. రవళి ల్ేచి
న్నల్బ్డింది. అతడి ఛ్ాతి ద్గు ర పేల టు మీద్ ‘జఞక్న్’ అన్న ఉంది. భుజం మీద్ న్క్షతాొల్ు సబ్-ఇన్స్తెాకారు హో దాన్న
సతచిసుూనాియ. వచీి ర్టవటంతో “మొన్ి ఎల్ల మ్ంద్ అనన కుర్టరడు మీ ఇంటికి వచాిడా?” అన్న అడిగటడు.

శటస్తిూ ి చెయా కూడా కడుకోకకుండా ల్ేచి న్నల్బ్డాుడు. జఞక్న్ ఆయన్ని పటిాంచుకోల్ేద్ు. రవళి వెైపే
చతసుూనాిడు. అంద్ం ఆమె చీర్ె కటుాల్ో ల్ేద్ు. కటుా మ్ధాల్ో తెల్లగట కన్పడుతూన్ి సన్ిటి న్డుమ్ు పెై
భలగపు ఎతు
ూ పల్మలల్ మ్ధా ఇరుకుకప్ో తున్ి యవిన్ంల్ో ఉంది.

“అడిగజన్దాన్నకి చెపావనం?”

“ఎల్ల మ్ంద్ ఎవరు” శటస్తిూ ి కలిాంచుకున్న అడిగటడు.

“న్ువుి మ్మటలలడకు” జఞక్న్ కస్తిర్టడు.

మ్మస్టారు హర్ా అయమారు. ఆయన్ని ఎవరూ ‘న్ువుి’ అన్న సంబ్ో ధించరు.

జఞక్న్ తిర్జగజ అదే పొశి అడగబ్ో తూ ఉంటే, రవళి కులపూ ంగట “వచాిడు” అన్ిది. మ్మష్టారు సథ బ్ు ుడెై
చతశటడు. స్టధారణంగట ఇంటలల జర్జగజన్ పొతి విషయమ్ూ కూతురు తన్కి చెపుతుంది.

“ఇద్ు రూ ఏమి మ్మటలలడుకునాిరు?”

రవళి తెల్లబ్ో యన్టుా, “మేమ్ు మ్మటలలడుకోవటం ఏమిటి? మ్ుంద్ు ఎవర్ో ఇద్ు రు వచాిరు. ఆ కుర్టరడిన్న
ఇకకడికి రమ్ానాిరుట. ప్ర రప్టటున్ మ్మ ఇంటి అడొసు ఇచాిరు. కొంచెంస్తేపు మ్మటలలడుకున్న మ్ుగుురూ
వెళిళప్ో యమరు. వటళ్ళళవర్ో కూడా నాకు తెలీద్ు” అoది.

“అoతేనా?”

“అoతే”

“ఎల్ల మ్ంద్ ఎవర్ో ఇంతకీ నీకు తెలీద్oటలవు”

“ఇదే ఊళ్ళళ ఏదర యువసంఘమన్నకి నాయకుడు”

“మ్ర్జ ఇపుాడేగట... ఎవర్ో తెలీద్నాివ్”

“పేరు తెల్ుసు. మొద్టిస్టర్జ చతడటం న్ననని”

ఫ్ేొమ్ు కటా బ్డిన్ ప్ో స్టా కటరుు స్తెైజు ఫో టల ఒకటి చతపిసూ త “ఇది నీదేనా? దీన్ని చతడటం కూడా మొద్టి
స్టర్ేనా?” వాంగాంగట అడిగటడు. ఫో టల చతసత
ూ ంటే ఆమె మొహం ప్టలిప్ో యంది.

అది తన్దే.

“ఇది ఎకకడిద?
ి ” అన్న అడిగజంది అయోమ్యంగట.

“ఎల్ల మ్ంద్ పడగు దిల్ోది...! ఫ్ేొమ్ు కటిాంచి పెటా ుకునాిడు”

 11
భూమి గజరరున్ తిరుగుతున్ిటుా అయంది. ఎల్మగో నోరు పెగజలించుకొన్న ”ఇద్ంతా ఏమిటల నాకరథం కటవటం
ల్ేద్ు. ఈ ఫో టల చతడటం ఇదే మొద్టి స్టర్జ” అన్ిది.

ఆమె మ్మటల్ు పటిాంచుకోకుండా జఞక్న్ చుటయ

ా చతశటడు. అతడి ద్ృషిా గుమ్ాం పెైన్ పడింది. అటుగట
న్డిచి ఆగజ వెన్కిక తిర్జగజ ఆమె వెైపు అదర ల్మ చతసత
ూ , “ఎవర్ో మ్ుగుురు వచాిరు. ఓ అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ు
మ్మటలలడుకున్న వెళిళప్ో యమరు. అంతేగట న్ువుి చెపేాది” అన్న అడిగటడు.

“అవున్ు” అoది.

జఞక్న్ వంగజ పర్జశీల్న్గట పర్ీక్షిసూ త, “ఇదేమిటి? రకూ మ్మ? తిల్కమ్మ?” అనాిడు.

తెరుచుకున్ి మ్ూడర ననతొపు పొళయమగజికి నాల్ుగు దికుకల్ూ సూ ంభంచి ఆరు ఋతువుల్ూ గతి
తపిాన్టుాగట ఉన్ిది ఆమె స్తిథతి. ఊహంచన్న దికుక న్ుంచి వచిిన్ బ్లణం ల్ేత ల్ేడిపిల్ల ఎద్న్న చీలిిన్టుా
విల్విల్ల్మడింది.

విషయమేమీ తెలియన్న శటస్తిూ ి కటలొట అయమాడు.

ఈ ల్ోపుల్ో అన్ుకోన్న మ్ర్ో సంఘటన్ జర్జగజంది. కరర స్టమ్ు చేసూ ున్ిటుా చేతిల్ో కరర గజరరున్ తిొపుాతూ,
“చంపేస్ూ ట... తల్ బ్ొద్ుల్ుకొటేాస్ూ ట...” అoటయ అధరిణ ల్ోపల్ుించి పరుగెతూ ుకుంటయ వచిింది.

ఆమె చేతిల్ో రకూ పు మ్రకల్ు అంటిన్ పడకుకర్ీి కరర ఉన్ిది.

జఞక్న్ వెళిల ఆ కరర తీసుకునాిడు... కర్ీిఫ్ తో.

-..-

మ్ధా గదిల్ో కూరుిన్న ఉన్ిది వనద్రవళి. ఆల్ోచించటలన్నకి కూడా మ్న్సు సహకర్జంచటం ల్ేద్ు. తండిొన్న
ప్ో లీసుల్ు అర్ెస్టా చేస్తి స్తేాషన్ుకి తీసుకువెళ్ళళరన్ి వటసూ వటనని మ్న్సు జీర్జణంచుకోల్ేక ప్ో తోంది. ఆల్ోచన్ల్ు గంట
కిరతం జర్జగజన్ సంఘటన్ల్ గతంల్ోకి వెళ్ళళయ.

“న్ువుి నాతో ప్టటయ ప్ో లీస్ట స్తేాషన్ుకు ర్టవటలి్ ఉంటుంది”

“నననా?”

“ల్ేద్ంటే అర్ెసా ు చేస్తి తీసుకు వెళ్ల ళలి్ ఉంటుంది”.

అపాటివరకూ మ్ౌన్ంగట ఉన్ి శటస్తిూ ి కలిాంచుకొంటయ “అమ్మాయ వద్ుు. ననన్ు వస్టూన్ు” అనాిడు.

జఞక్న్ బిగు రగట న్విి, ‘శోభన్o ర్టతిొ పెళిళకూతుర్జ తండిొ ‘అమ్మాయ వద్ు ండీ. నన వస్టూన్ు’ అన్ిటుాంది నీ
ఆఫరు” అనాిడు.

రవళి చపుాన్ తండిొ వెైపు చతస్తింది. గొపా గొపా పొమ్ుఖుల్ూ, ఉన్ితస్టథయ ఉదర ాగుల్ూ తండిొ
మ్ుంద్ు గౌరవంగట న్నల్బ్డటం తెల్ుసు తపా, ఇల్మ మ్మటలలడేవటర్జన్న చతడటం ఇదే మొద్టి స్టర్జ. ఒక చిన్ి
సంఘటన్ మ్న్నషిన్న ఎల్మంటి స్తిథతి న్ుంచి ఎటువంటి స్టథయకి దిగజఞరుసుూందర చతసుూంటే, ‘నెతూ ురు కకుకకుంటయ
ననల్కు నన ర్టలిప్ో తే…’ అన్ి మ్మట గుర్ొూచిింది.
 12
“అసల్ే పల్లల టయరు. పెళిల కటవల్స్తిన్ అమ్మాయ బ్లబ్ూ. ప్ో లీసు స్తేాషన్ుకి వస్తేూ బ్లవోద్ు”. సబ్-ఇన్స్తెాకారు
చేతుల్ు పటుాకుంటున్ిటుా బ్ొతిమ్మల్ుతునాిడు తండిొ.

ద్ుుఃఖం వచిినా బ్లవుoడున్ు. కటనీ గొంతుల్ో అడుుపడుతున్ి సంస్టకరం దాన్ని ఆపుతోంది. అది
ద్ుుఃఖంకనాి భయంకరo. అయతే ఆమె ద్ుుఃఖం, తన్ కషా ం గుర్జంచి కటద్ు. తండిొకి జరుగుతున్ి అవమ్మన్ం
గుర్జంచి.

“అమ్మాయ బ్ద్ుల్ు న్ువుి ర్టవటం, కూతురు ననరం నీమీద్ వనసుకోవటం... స్తిన్నమ్మల్ు బ్లగట చతస్టూవట
పంతుల్ూ?” న్వుితూ అనాిడు జఞక్న్ు.

శటస్తిూ ి ఒక న్నరణ యమన్నకి వచిిన్టుా, “ఆ అబ్లబయన్న చంపింది నననన” అనాిడు.

జఞక్న్ మొహం మీద్ న్వుి మ్మయమెైంది.

ఈ ఆకస్తిాక పర్జణామ్మన్నకి రవళి స్టథణువెై చతస్తింది.

“అవున్ు నననన...” అనాిడు ఆయన్. “ఎల్ల మ్ంద్ వచిి తన్ మ్న్సుల్ో మ్మట చెప్టాడు. నా
ప్టొణంప్ో యనా ఈపెళిల కుద్రద్న్న చెప్టాన్ు. గొడవ పెద్ుద్యంది. న్న్ుి చంపటలన్నకి పొయతిిoచాడు. కరరతో
కొటలాన్ు. న్ుద్ుటి మీద్ తగజలింది”.

“శర్ీర్టన్ని ఇంటివెన్ుక పడేశటవ్. అంతేగట”

శటస్తిూ ి మ్మటలలడల్ేద్ు.

“చేస్తిన్ ననర్టన్ని పెపంచంల్ో అంద్రూ ఇంత త ంద్రగట వపుాకుంటే మ్మ పన్న ఎంత సుల్భం అయేాది
పంతుల్ూ. పద్” అనాిడు జఞక్న్.

ఇద్ు రూ కద్ల్బ్ో తూoటే ష్టక్ న్ుంచి తేరుకున్ిటుా రవళి, “నానాి...” అంటయ ఏదర అన్బ్ో యంది.
ఆయన్ తల్ తిపిా ఆమె వెైపు ‘ఇంకేమీ మ్మటలలడ వద్ు న్ిటుా’ చతశటడు. ఆ చతపుల్ో ఆజఞ అరథమెై ఆమె శిల్ల్మ
ఆగజప్ో యంది. కన్ుల్ు తడి అయమాయ. వటళళళ స్టగజప్ో యమరు.

++++++

స్టమ్మన్ుాల్ు సమ్సాన్న భూతద్ు ంల్ో చతస్తి బ్oబ్రల్వుతారు. మ్ధామ్ుల్ు భవిషాతు

ూ ఊహంచుకున్న
కంగటరు పడతారు. విజుఞల్ు పర్జష్టకర్టల్ు ఆల్ోచిస్టూరు. పెైకి అమ్మయకంగట కన్పడినా, తండిొ పెంపకం వల్ల ఆమెకి
ఆ మ్మతొం విజఞ త అల్వడింది. తండిొ ననర్జాన్ పొజఞకి ఇపుాడు ఈ పర్ీక్ష..!

‘రేపట్ి యుదధ ం గురించిన విచయరంత్ో ఈ రోజు నిదర పాడుచేస్తకోవట్ం కంట్ే, ఈ రోజే యుదధ ం
మొదలుపట్్ ట్ం మేలు’ అన్ి ‘ఆర్ా ఆఫ్ వటర్’ కొటేషన్ గుర్ొూచిింది.

మొద్టగట స్తేిహతుడు సతాకి ఫో న్ చేస్తింది. అతడు అటుించి, “పొసూ ుతం ననన్ు స్తేిహతుల్తో
కేరళల్ో...” అoటయండగట ల్లైన్ు కట్ అయాంది. ఆ పెై దొ రకల్ేద్ు. మ్ర్ో పది న్నమ్ుష్టల్ు గడిచాయ. ఇక ఇంటలల
ఉండల్ేక ప్ో యంది. మ్ర్ో స్తేిహతుర్టలికి ఫో న్ చేస్తి, “మీ అన్ియా ఉనాిర్ట?” అన్న అడిగజంది. ఉనాిడoటయ
ఫో న్ు అతడికి ఇచిిoదామె. అతడి పేరు స్ జనాార్టవు. రవి అంటలరు. ల్మయరు. రవళికి తెల్ుసు.
 13
“ఎకకడునాివ్ రవీ” అన్న అడిగజంది.

“ఇకకడే. పెద్పటిం”

“న్ువుి వెంటనన మీ ఊర్జ ప్ో లీస్ట స్తేాషన్ుకి ర్టగల్వట? అన్ని వివర్టల్ూ అకకడ చెపుతాన్ు”.

ఆదితాపుర్టన్నకి పెద్పటిం పది కోరసుల్ ద్తరo. ఆమె అకకడికి వెళ్లళ సర్జకి రవి అకకడే చెటా ు కిరంద్
న్ల్ల కోటు వనసుకున్న న్నల్బ్డి ఉనాిడు.

స్తేాషన్ు మెటకి టల క ల్ోపలికి అడుగు పెటా న్

ి రవళి, ఊహంచన్న ద్ృశాం చతసుూన్ిటుా అకకడే ఆగజప్ో యంది.

తండిొ కటళళకి ఇన్స్తెాకారు వంగజ న్మ్స్టకరం చేసూ ునాిడు. తండిొ అతన్న భుజఞల్ు పటుాకున్న
ల్ేపుతునాిడు. “ననన్ు మీ ఓల్ు సత
ా డెంటు ధర్టార్టవున్న మ్మష్టారూ” అoటునాిడు. పకకనన జఞక్న్ు మొహం
న్నర్జికటరంగట పెటాటలన్నకి పొయతిిసత
ూ న్నల్బ్డి ఉనాిడు. ఆమెకు ఏదర ‘గెలిచిన్’ భలవం కలిగజంది. దాన్నకి
హేతువనమీ ల్ేద్ు. పొతీ చిన్ి ఆన్ందాన్నకీ హేతువు ఉండన్వసరం ల్ేద్ు. మొద్టి న్ుoచీ ఆమెకు జఞక్న్
ఎంద్ుకో న్చిల్ేద్ు. మ్మటలలడుతున్ింత స్తేపూ అతడి చతపుల్ు ఎకకడ న్నలిచాయో ఆమె గమ్న్నంచక ప్ో ల్ేద్ు.

“ఇదేమిటి బ్లబ్ూ... ల్ే” అన్న వటర్జసూ తన్ి శటస్తిూ ి ద్ృషిా గుమ్ాం ద్గు ర న్నల్బ్డు కూతుర్జ మీద్ పడింది.
ర్టవద్ు నాి వచిిన్ంద్ుకు కోపాడాల్ో, ఆపద్ల్ో ఆసర్టగట ఉండాల్న్ి ఆమె ఆపన్ి హసూ పు అభల్మషకు
ఆన్ందించాల్ో తెలియన్న తటపటలయంపుతో ఉండగట, జఞక్న్ ఆమెన్న “ల్ోపలికి రండి” అoటయ ఆహాిన్నoచి, ఆమె
ల్ోపలికి అడుగజడగటనన ఇన్స్తెాకారుతో మ్మస్టార్జ ‘గటర్జ’ కూతురు అన్న పర్జచయం చేశటడు. అతడు తన్ తండిొన్న
గౌరవంతో సంబ్ో ధించటం ఆమె గమ్న్నంచక ప్ో ల్ేద్ు.

“మీ పేరు వనద్ రవళి కద్త” అనాిడు ధర్టార్టవు ఫ్ెైల్ు పర్జశీలిసత

ూ .

అవున్న్ిటుా తల్ూపింది.

“ననన్ు అపుాడపుాడు మీ ఇంటికి వచేివటడిన్న. అపాటలల గౌన్ుల వనసుకునన వయసు మీది” అంటయ ఆమె
వెైపు సతటిగట చతసత
ూ మ్ుoద్ుకి వంగజ “మ్మష్టారు నాకు దెైవంతో సమ్మన్ం. చేతనెైన్ంత వరకూ స్టయం చేస్ూ టన్ు.
ఉన్ిద్ున్ిటుా చెపాండి. మీకూ ఆ కుర్టరడికీ ఏమిటి సంబ్ంధం?” అన్న అడిగటడు.

ఆమె బితూ రప్ో య, “నాకట? సంబ్ంధమ్మ? అసల్ు అతన్ని ఇంత వరకూ చతడననల్ేద్ు” అన్ిది.

ధర్టార్టవు చాల్మస్తేపు మ్ౌన్ంగట ఉండి తన్ల్ో తానన ఆల్ోచిoచుకుంటున్ిటుా: ”ఎల్ల మ్ంద్ మిమ్ాలిి
ఆర్టధించాడు. ఆ విషయం బ్యటకి చెపాల్ేక ఇంటలలన్త, జేబ్ుల్ోన్త ఫో టలల్ు పెటా ుకునాిడు. అతడిన్న ఎవర్ో
చoప్టల్న్ుకునాిరు. మీ ఇంటికి పిలిపించి, అకకడ చంపి, మీకు తెలియకుండా శవటన్ని మీ పెరటలల పడేస్తి ఆ
ననరం మీ మీద్కు తోస్తేశటరు” అనాిడు.

శటస్తిూ ి తన్ పూరివిదాార్జథ వెైపు అభన్ంద్న్ పూరికంగట చతశటరు.

“మ్రురు కేసు కటబ్టిా బ్యల్ు వెంటనన దొ రకకప్ో వచుి. అదీగటక ననరసుూడే సియంగట ననర్టన్ని
వపుాకున్ిపుాడు...” జఞక్న్ మ్మట పూర్జూ కటకుండానన రవళి మ్ధాల్ో కలిాంచుకున్న, “నాన్ి ననరం
వపుాకోల్ేద్ు. కూతుర్జ బ్ద్ుల్ు తన్ు ప్ో లీస్ట స్తేాషన్ుకి వస్టూన్నాిరంతే. అది కూడా మీ కోహేర్జ్వ్ -
 14
ఇన్ఫ్ులయెన్ు్ల్ో” కటువుగట అoది. ఆ లీగల్ పదాల్ు ఎకకడర విన్ిటుా అన్నపించి ల్మయరు కుర్టరడు ఆమె వెైపు
సంభొమ్ంగట చతశటడు.

ఏమి చెయమాల్ో తోచన్టుా ధర్టార్టవు తల్ పటుాకునాిడు. ‘మ్మస్టార్జి స్తెల్ల ుల్ో పెటాటo’ అన్ి ఊహే
భర్జంచల్ేకప్ో తునాిడు. ద్తరం న్ుంచి ఈ సంభలషణంతా వింటయన్ి ఒక ప్ో లీస్ట ‘స్టర్’ అనాిడు. అంద్రూ అతడి
వెైపు చతశటరు.

ఆ యువకుడి పేరు బ్లల్మర్జషా శవితారక. బి.టటక్ ర్టాంకు మ్మరుకల్తో ప్టస్తెై , అతి కషా ం మీద్ ప్ో లీసు
ఉదర ాగం సంప్టదించాడు.

“మ్మది ఆ ఊర్ే స్టర్. పండగ ర్ోజు అకకడ పెద్ు గొడవ జర్జగజంది. పటిం న్ుంచి వచిినోళళళ ఒక ప్టపన్న
బ్లటిల్ పెటా ి కొటలారు. మ్మ ఊర్జ కుర్ోరళళళ ఆళళకి గుళళళ గీయంచి పంపించారు”.

జఞక్న్ మొహం చిటిల ంచి, “దాన్నకీ దీన్నకీ ఏమిటి సంబ్ంధం?” అనాిడు.

“ఆ గుండు కొటిాంచిన్వటళళల్ో ఎల్ల మ్ంద్ ఉనాిడు స్టర్. న్నజఞన్నకి వావహారం అంతా అతనన న్డిపించాడు.
ప్టపన్న హాసాటల్కి తీసుకెళలమ్ంటే వటళళళ తీసుకువెళళల్ే”

“ప్టప ఎల్మ ఉంది?”

“బ్తికి బ్యట పడింది. అద్ృషా o. ఎల్ల మ్ందే మోటలరుస్తెైకిల్ు మీద్ పటిం తీసుకెళ్ళళడు"

ధర్టార్టవు కలిాంచుకున్న, “కొడుకు మిస్తి్ంగ్ అన్న అతన్న తండిొ నా ద్గు ర్జకి వచాిడు. అతడేగట” అనాిడు.

“ఎల్ల మ్ంద్ నా కటలస్టమేటే స్టర్. ఇద్ు రం పెద్పటింల్ోనన ఇంజనీర్జంగ్ చదివటం” అనాిడు బ్లల్మర్జషా.

“ఆ న్ల్ుగురు కుర్టరళతళ ఎవర్ో ఎంకియర్ీ చేశటర్ట?”

‘ఇంత చిన్ి విషయమన్నకే మ్రురు చేస్ూ టర్ట’ అన్ి భలవం ధిన్నంచేల్మ, “ఈ మ్రు రుకీ వటళళకీ సంబ్ంధం
ఉన్ిద్ంటలర్ట?” కటసూ వెటకటరంగట అనాిడు జఞక్న్ు.

“కేసు అన్నివెైపుల్న్ుంచీ చతడాలిగట” ధర్టార్టవు అనాిడు.

“కటనీ అదెల్మ స్టధాం స్టర్? ప్ర ొ ద్ుునని గటరమ్సుూల్ు గుళళళ గీయటం, అకకడి న్ుంచి ఆ మీస్టల్మొజఞ గటాంగు
పటిం వెళళటం, మ్ళ్ళళ అకకణుించి తమ్ మ్న్ుషుాలిి పంపటం, వటళళళ వచిి మ్రురు చెయాటం... ఇద్ంతా
అంత త ంద్రగట జర్జగే పన్న కటద్ు స్టర్. ఒక వనళ వటళళళ మ్రురు చెయాద్ల్ుికుంటే ఎల్ల మ్oద్ ఇంటలలనో బ్యటల
చేస్ూ టరుగటనీ, అతడిన్న మ్మష్టార్జ ఇంటికి పిలిపించి చంపి, శవటన్ని తీర్జగు ట తమ్తో ప్టటయ తీసుకెళిళ, ర్టతిొ వరకూ
కటర్ోల దాచి, మ్ళ్ళళ తీసుకొచిి వీళళ పెరటలల ఎంద్ుకు పడేస్ూ టరు?”

రవళి విసుూబ్ో య చతస్తింది. అచుి ఇల్మగే జర్జగజ ఉండవచుి కదా. న్నజంగట ఇల్మగే జర్జగజ ఉంటే, ఈ ప్టలన్
వనస్తిన్వటరు ఎవర్ో గటన్న గొపా మేధావి అయ ఉండాలి. అంత కిలషామెైన్ సంద్రభంల్ో రవళికి మెరుపుల్మ ఒక
ఆల్ోచన్ సా య
ర క్ అయoది.
 15
“మ్మ ఇంటి మ్ుంద్ున్ి బ్లాంకుకి స్తి.స్తి. కెమెర్ట ఉన్ిది స్టర్. అది ర్ోడుు వెైపుకే ఉన్ిటుా గురుూ.
బ్ొతికున్ి మ్న్నషిన్న భుజఞల్ మీద్ వనసుకున్న ఆ ఇద్ు రూ బ్యటకు తీసుకువెళళటం అకకడ ర్జకటర్ు అయ
ఉంటుంది. మ్న్ం టటైి చెయావచుి” అన్ిది.

ప్ో లీసు అధికటరుల్ు ఒకర్జ మొహం ఒకరు చతసుకునాిరు. ధర్టార్టవు అస్తిస్తా ంె ట్ వెైపు చతశటడు. ఆ
సతచన్ అంద్ుకున్న జఞక్న్ ఫో న్ ద్గు రకు వెళ్ళళడు. అయద్ు సుదీరఘమెైన్ న్నమ్ుష్టల్ు గడిచాక వచిి “వీధి వెైపుకే
ఉంద్ట కెమెర్ట. రమ్ానాిరు” అనాిడు.

ధర్టార్టవు రవళి వెైపు అభన్ంద్న్పూరికంగట చతస్తి, శటస్తిూ ి వెైపు తిర్జగజ, “మ్మస్టారూ... నా వెహకిల్ ల్ో
వెళ్ు ళం రండి. మీది ఎద్ుర్జల్ేల కదా. ఆ వీడియో కర్ెకాుగట ఉంటే, అటుించి అటే మీరు ఇంటికి వెళిల ప్ో వచుి. ననన్ు
కూడా మీ ఇల్ుల ఒకస్టర్జ చతస్తిన్టుా ఉంటుంది. చాల్మ కటల్మెైంది” అనాిడు.

హావభలవటల్ు అంతగట పొసుుటిoచన్న తండిొ మొహంల్ో ర్జల్మకే్షన్ుతో కూడిన్ తేలికద్న్ం కన్పడింది.

ధర్టార్టవు ల్ేచి జఞక్న్ుతో, “మేమ్ు వెళ్ూ ళం. ఈ ల్ోపుల్ో అమ్మాయ ద్గు ర స్తేాట్మెంట్ తీసుకున్న పంపెయా” అన్న
చెపిా, కుర్ీిల్ోంచి ల్ేచి “మీ పేర్ేమిటి ల్మయరుగటరూ” అన్న అడిగటడు.

“అసల్ు పేరు స్ జనాార్టవు. నోరు తిరగద్న్న ‘రవి’ అన్న మ్మరుికునాిన్ు.”

“ఓహ్.... కనాాశుల్కం చదివి పెటా న్

ి పేర్ట? గుడ్ ననమ్. పేరుకి తగు టా ే ల్మయరు అయమావు. అన్ిటుా
కనాాశుల్కం చదివటవట?”

“ల్ేద్ండీ. కననిషుల్కం తెల్ుగట?”

“కటదర య్. ఇంగీలష్..! షేక్్-పియర్ వటొశటడు?”

“షేక్్ ఫ్ియరు... పేరు వినాిన్ు”

“ఫ్ియరు కటద్ు. పియర్. సర్ే సర్ే. అమ్మాయ ద్గు ర మ్మ యస్తెై్ స్తేాట్మెంట్ తీసుకునన వరకూ ఉండు”
అన్న శటస్తిూ న్న
ి తీసుకున్న బ్యల్ేుర్టడు.

ఇద్ు రూ వెళ్ళళక జఞక్న్ రవళి స్తేాట్మెంట్ ర్జకటర్ు చెయాటo ప్టొరంభంచాడు.

దాన్నకి అరగంట పటిాంది.

పూర్జూ చేస్తి ఆమె ల్ేసూ త ఉండగట ఫో న్ వచిింది.

జఞక్న్ మ్మటలలడి పెటా స

ే ూ త, “ఆకి్డెంటు జర్జగజంద్ట. మ్న్ ప్ో లీస్ట వెహకిలిి ల్మర్ీ కొటిాంద్ట. డెవ
ైి రుతో
సహా న్ల్ుగురూ ఆసాతిొల్ో ఉనాిరు. ఇద్ు రు మ్రణంచారు. మ్ర్ో ఇద్ు ర్జ కండిషన్ స్తలర్జయస్ట అట” అనాిడు.

“ఏ ఇద్ు రూ?”

“వివర్టల్ు తెలీద్ు” హడావుడిగట బ్యటకు వెళళటలన్నకి ఆయతూ మ్వుతూ అనాిడు.

++ ++ ++
 16
ఆంజననయుల్ు డెవ
ైి రుతో “గెస్టా హౌసుకి ప్ో నీ” అనాిడు. ఆ తరువటత మ్ర్ేమీ మ్మటలలడల్ేద్ు. అతడు
స్తలర్జయస్టగట ఉండటం చాణుకా గమ్న్నంచాడు. గెసా ుహౌసుకి వెళ్ళళక అకకడ మీస్టల్మొజఞన్న చతస్తేూ విషయం
అరథమ్యంది. మ్ుగుురూ కూరుినాిక స్తి.ఎం. ర్టజున్న, “ఏమిటి జరుగుతోంది?” అన్న అడిగటడు.

“ఏమిటి - ఏమిటి జరుగుతోంది?” మీస్టల్మొజఞ తిర్జగజ అదే టలన్ుతో పొశిించాడు.

ఆంజననయుల్ు కుర్ీిల్ోంచి విసురుగట ల్ేచి వెళిల ర్టజఞ చెంప మీద్ ఫ్ెడేల్ాన్న కొటలాడు. ఒకక క్షణం అకకడ
ర్టక్షసమెైన్ న్నశశబ్ు ం పేరుకుంది. కోప్టన్ని అణుచుకుంటయ, “మ్మస్టార్జ అర్ెసా ు ఏమిటి? వెహకిల్ ఆకి్డెంటు
ఏమిటి? అంద్ుల్ో ఇన్స్తెాకారు గటయపడటం ఏమిటి? ఒకటి తరువటత ఒకటి... ఏమిటీ మ్రురల ు?” అన్న అర్జచాడు.

“ఆకి్డెంటల? ఇన్స్తెాకార్ట? ఏo మ్మటలలడుతునాివు న్ువుి? అసల్ేం జర్జగజంది బ్లవట?” అనాిడు

మీస్టల్మొజఞ అమ్మయకంగట.

“ఎల్ల మ్ంద్ డెత్ తెలీదా నీకు?”

“తెల్ుసు. టలర్టిన్ు చంపేశటడు కదా. అంతవరకే తెల్ుసు.” చాణుకా పొసకిూ తీసుకు ర్టకుండా అనాిడు.

“ఆ కేసుల్ో ఎవర్ో శటస్తిూ ి అనన టీచర్జి అర్ెస్టా చేశటరు. ఇనెిస్తిాగేట్ చేసూ ున్ి సమ్యంల్ో ప్ో లీస్ట కటరు
ఆకి్డెంటయ ఇద్ు రు చన్నప్ో యమరు. ఇన్స్తెాకారు వెనెిమ్ుక విర్జగజ, మ్మస్టారు మెద్డు చెడీ, ఆసుపతిొ బ్డ్ మీద్
ఉనాిరు. మ్ర్ో వెైపు పొతిపక్షం ‘ఈ ర్టషా ంర ల్ో అసల్ు శటంతి భద్ొతల్ు ఉనాియమ, అసల్ేమి జరుగుతోందీ’ అన్న
అడుగుతోంది. “

“ఆ ఎల్ల మ్ంద్కి కటసూ బ్ుదిధ చెపామ్న్న చాణుకాన్న అడిగటన్ు. అంతే ననన్ు చేస్తింది. వటడు మ్మ మీద్ హతాా
పొయతిం చేశటడు.” ననరం తన్ది కటద్న్ిటుా మ్మటలలడాడు మీస్టల్మొజఞ.

అపాటివరకూ మ్వున్ంగట ఉన్ి చాణుకా మొద్టిస్టర్జ కలిాంచుకుoటయ “ఎల్ల మ్ంద్ హతాా పొయతిం
చెయాల్ేద్ు. న్ల్ుగురుకీ గుండు గీస్తి పంపించాడoతే” అనాిడు.

సమ్సా వచేిసర్జకి మ్న్ుషుాల్ు పరసారo ఎల్మ న్నందార్ోపణల్ు చేసుకుంటలర్ో చెపాటలన్నకి ఈ సంభలషణే

ఉదాహరణ.

“ఎవర్జి పంపించినా పన్న అయప్ో యేది కదా. న్ువుి అసల్మ పల్లల టయరు సియంగట ఎంద్ుకెళ్ల ళవ్
చాణుకటా?” అన్న అడిగటడు ఆంజననయుల్ు.

“మీర్జద్ురూ చెపిాన్ పొతివటకాం అక్షరం ప్ర ల్ులప్ో కుండా నాకు గురుూంది. న్ువనిమ్నాివో గురుూందా
ఆoజననయుల్ూ? ‘మీస్టల్మొజఞ సంగతి నీకు తెలియన్నది ఏమ్ుంది? వటడు వెళిల ఆ ఎల్ల మ్ంద్న్న చంపేస్ూ టడు.
ప్ో లీసుల్ు అర్ెస్టా చేస్త,ేూ ‘అవున్ు. నననన మ్రురు చేశటన్ు. మ్ుఖామ్ంతిొ తాల్ూకు మ్న్నషిన్న ననన్ు. ఏం చేస్ూ టవో
చేసుకో’ అంటలడు. వటడికి అంత ప్ర గరు. వటడు వెళిల చంపక మ్ుందే మ్ూడర కంటికి తెలియకుండా న్ువని ఈ పన్న
పూర్జూ చెయమాలి...’ అనాివు”.

ఆంజననయుల్ు ఇబ్బందిగట తల్ ఊపి, “ఇద్ంతా దేన్నకి చెపుతునాివు” అన్న అడిగటడు.

 17
“నాకు మీర్జద్ురూ ఇచిింది .. గంటల్ టటైమ్ు. నీ బ్లవమ్ర్జదికి ఊర్జవటళళతో గొడవ జర్జగజంద్న్న అంద్ర్జకీ
తెల్ుసు. గుండు గీయంచిన్ మ్రుసటి ర్ోజే ఎల్ల మ్ంద్ చస్తేూ అంద్ర్జ అన్ుమ్మన్ం నీ మీద్కు వసుూంది. అంద్ుకన్న
ర్ౌడీలిి పంపటలన్నకి ల్ేద్ు. అన్ుకోకుండా ఒకవనళ పర్జస్తిథతుల్ు ఎద్ురుతిర్జగజనా మ్మననజ్ చెయాగల్న్ు కటబ్టిా నననన
వెళ్ళళలి. ననరం బ్యటపడి అర్ెస్టా అయనా నననన అవుతాన్ు. అయనా ర్జసుక తీసుకునాిన్ు. “

మీస్టల్మొజఞ తల్దించుకునాిడు. చాణుకా కొన్స్టగజంచాడు. “మ్ుంద్ు ఎల్ల మ్ంద్ గుర్జంచి ఎంకియర్ీ

చేశటన్ు. అతడు ఎవర్ో అమ్మాయన్న పేొమించాడన్న తెలిస్తింది. దాంతో అన్ుమ్మన్ం ఆ అమ్మాయ మీద్కు వచేిల్మ
ఈ ప్టలన్ వనశటన్ు”.

శోరతలిద్ు రూ మ్మటలలడల్ేద్ు.

“ఇక నీ ర్ెండర అన్ుమ్మన్ం గుర్జంచి చెపుతాన్ు విన్ు. ఎల్ల మ్ంద్న్న చంపటలన్నకీ, ఇన్స్తెాకార్జి చంపటలన్నకీ
చాల్మ తేడా ఉంది. ఇన్స్తెాకారు మ్రణం పటల ఎవర్జకీ అన్ుమ్మన్ం ర్టద్ు. ఇనెిస్తిాగేషన్ కోసం వెళూ ళన్ిపుాడు ల్మర్ీ
గుదిుంది. అంతే. ఎల్ల మ్ంద్న్న ల్మర్ీతో గుదిుంచాల్ంటే, మ్న్ కోసం అతడు ఇంటలలంచి బ్యటకి ర్టవటలి కదా...” చివర్జ
వటకాo చెపుతున్ిపుడు కటసూ వెటకటరం ధిన్నంచింది. “న్నన్ి నీ ఫ్ెొండు కూడా ఇదే చొపాద్ంటు పొశి వనశటడు”.

“సర్ేల. పొసూ ుత పర్జస్తతి ిథ ఏమిటి?” అన్న అడిగటడు ఆంజననయుల్ు.

“బ్లాంకు కెమేర్ట వటరం ర్ోజుల్ కిరతమే ప్టడయంది.... ప్ో లీస్ట వెహకిల్ కి ఆకి్డెంట్ జర్జగజంది”

మ్ుఖామ్ంతిొ చపుాన్ తల్లతిూ చతశటడు.

తల్దించుకున్న “తపాల్ేద్ు మ్ర్జ” అనాిడు చాణుకా.

“ఎవరు? మ్న్ జఞక్నా?”

“అవున్ు”.

“చిన్నకి చిన్నకి గటలివటన్ అయాంది.”

“తపాల్ేద్ు. మొతాూన్నకి కేస్ట కోలజ్ అయప్ో యన్టేా” అనాిడు చాణుకా. ఆ మ్మటల్కి ర్టజఞ అకకడి న్ుంచి
హుష్టరుగట ల్ేచాడు.

- ..-

మీస్టల్మొజఞ మ్ుఖామ్ంతిొకి స్తిసల్లైన్ ‘బ్లవమ్ర్జది’ కటద్ు. ర్ెండర భలరా అలివనల్ు తమ్ుాడు. పచిిగట
చెప్టాల్ంటే ఉంపుడుగతెూ తమ్ుాడు.

తన్కి మ్ుఖామ్ంతిొ భలరా స్టథన్ం ర్టవటల్ంటే ఆ స్టథన్ం న్ుంచి సవతి తపుాకోక తపాద్న్ుకుంది. భలరా
చన్నప్ో తే ఏ ఫంక్షన్ుల్ోనో ఆంజననయుల్ు తన్న్ు భలరాగట అనౌన్ు్ చేస్ూ టడన్న ఆశ పడింది. పిొయుడి కోసం భరూ న్న
చంపే భలరాల్ు, ఆస్తిూ కోసం తలిల న్న చంపే కూతుళళళ ఉన్ి ల్ోకంల్ో, భరూ కోసం సవతిన్న చంపటంల్ో
ఆశిరామేమ్ుంద్న్ుకుంది.
 18
అడుు త లిగజంచుకోవటలన్నకి తమ్ుాడిన్న స్టయం అడిగజంది.

అలివనల్ు తన్ మ్న్సుల్ో మ్మట చెపాగటనన మీస్టల్మొజఞ ఆల్ోచించాడు.

‘మ్ుఖామ్ంతిొ భలరాన్న ఎల్మ చంప్టల్మ’ అన్న కటద్ు.

తన్కేది ల్మభమ్మ అన్న..!

మ్రుసటి ర్ోజు వెళిల కౌసల్ాన్న కల్ుసుకున్న తెర వెన్ుక ఆమె పెై జరుగుతూన్ి హతాాపొయతింతో సహా
జరుగుతున్ి తతంగమ్ంతా చెప్టాడు.

...

ఆ ర్టతిొ అలివనల్ుకి కడుపు నొపిా వచిింది. హుటలహుటిన్ ‘పొభుదేవ్’ ఆసాతిొల్ో చేర్జాంచారు. పొభుదేవ్
ఆసాతిొ మ్ుఖామ్ంతిొద్న్న చాల్మ కొదిుమ్ందికి మ్మతొమే తెల్ుసు. దాన్న సతపర్ెంటటండెంట్ డాకారు ర్టమ్మన్ుజం
మ్ుఖామ్ంతిొ వటాప్టరభలగస్టిమి. కిడీి విభలగo డాకారు. అతడే ఆపర్ేట్ చేశటడు. గంట తరువటత ఆమె
మ్రణంచింది. కడుపు నొపిాకి కిడీి డాకారు ఆపర్ేషననమిటి అన్ి అన్ుమ్మన్ం వద్ుు. కిడీిల్ు ఖర్ీదెైన్వన కదా.
ఆపర్ేషన్ అయమాక మ్రణస్తేూ ప్ో స్టా -మ్మరాం ఉండద్ు కదా.

ఆవిధoగట ఆoజననయులికి మీస్టల్మొజఞ ఆపదాబoధవుడయమాడు. అయతే ఇది అకకడితో ఆగల్ేద్ు.

అలివనల్ు మ్రణంచిన్ కొన్ని ర్ోజుల్కి మీస్టల్మొజఞ వెళిల కౌసల్ాన్న కల్ుసుకునాిడు.

ప్టొణాల్ు రక్షించిన్ంద్ుకు అమ్ల్మపురం ప్టల్కోవట పెటా ి ఆద్ర్జంచింది.

“నీ కనాి చిన్ివటడిన్న అకకయమా. నీకు చెపేాటంత అన్ుభవం ల్ేద్ు. అయనా నాల్ుగు మ్మటల్ు
చెబ్ుతాన్ు. బ్లవ నీ గుర్జంచి ఎపుాడత చెపుతూ ఉంటలడు. ‘... పెళళయన్ కొతూ ల్ో ప్టవుకిల్ో న్డుమ్ుతో
ప్టవురంల్మ ఉండేది, ప్టతికేళళ కిరతం ఆపర్ేషన్ జర్జగటక ఈమ్ూ-బ్ర్ు ల్మ తయమర్ెైంది. దాంపతాాన్నకి పన్నకిర్టవటేల ద్ు’
అన్న బ్లధపడాుడు. నీకు తెలియన్నది ఏమ్ుంది? పొజల్ కోసం పన్న చేస్తే వటర్జకి కోర్జకల్ు ఎకుకవుంటలయన్ిది
జగమెర్జగజన్ సతాం కదా. బ్లవకేమో కోర్జక ఎకుకవ. మ్మ అకక మీద్ మోజు పడాుడు. దాన్న ప్టపపు కోర్జకకి
భగవంతుడు తగజన్ విధంగట శిక్షించాడన్ుకో. ఇపుాడు ఆ స్టథన్ం ఖమళ్ళ అయంది. ఆ ‘స్టథన్పు’ ఆస్టథన్ంల్ోకి మ్ర్ో
అలివనల్ు ర్టకుండా ఉండాల్ంటే కొన్ని విషయమల్ు న్ువుి చతస్తల చతడకుండా వదిల్ేయమలి“

“ఏ విషయమల్ు?” అమ్మయకంగట అడిగజంది.

“నీ ప్టొణాన్నకి పొమ్మద్ం ర్టకుండా ఉండేవి”

“నాకేమీ అరథ ం కటవటేల ద్ు.”

“ఇంత ద్తరం వచాిక ఇక దాచేది ఏమ్ుంది అకటక. ర్టజకీయ నాయకుల్కి ‘కడుపుల్ో ఆకలి కనాి
కడుపు కిరంద్ ఆకలి ఎకుకవ’ అనాిడు నాభలాన్ంద్స్టిమి. బ్లవకి శృంగటరంపెై మ్కుకవ ఎకుకవ. న్ువుి దాన్నకి
పన్నకిర్టవు. అంద్ుకన్న ఆయన్ మొహం మీద్ మ్ుసుగేసుకున్న చిల్కొకటుాడు కొటలాలి. కటనీ ఒకపాటలల కటద్ు.
ఇపుాడు ఆయన్ మ్ుఖామ్ంతిొ. మ్ర్ోవెైపు పొతిపక్షం బ్ల్ంగట ఉంది. బ్యటపడితే కుర్ీికే పొమ్మద్ం. ఏమి
 19
చేస్తినా రహసాంగట చేసుకోవటలి. న్ువుి కటసూ చతస్తల చతడకుండా ఊరుకుంటే మిగతా విషయమల్నీి ననన్ు
చతసుకుంటలన్ు. సతీ సుమ్తి పుటిాన్ దేశంల్ో పుటిాన్దాన్నవి. ఇంతకనాి ఏమి చెపాన్ు?” అనాిడు.

అతడు న్రాగరభంగట చెపిాంది ఆమెకి పూర్జూగట అరథం కటల్ేద్ు కటనీ, అల్మ చేస్తేూ తన్ ప్టొణాన్నకి భయం
ల్ేద్న్ి విషయం మ్మతొం అవగతమెై, ‘సర్ే’ అన్ిది.

తన్ భలరాతో మీస్టల్మొజఞ చేస్తిన్ ర్టయబ్లర్టన్నకి ఆంజననయుల్ు అమితంగట సంతోషించాడు. భయపడుతూ

బ్యటకు వెళళటం కనాి, ఇంటలలనన మ్ర్ో పడగు ది ఏర్టాటు చేసుకోవడం సుల్భం కదా. ర్టజభవన్ ల్ల్ో
ఎంతమ్ంది ఆ ఏర్టాటు
ల చేసుకోవటం ల్ేద్ు?

ఆల్ోచన్ బ్లవుంటే, అది చెపిాన్ వటడు అంతరంగజకుడు అవుతాడు. అపాటి న్ుంచీ మీస్టల్మొజఞ అతన్నకి
ఆ విధంగట కుడి భుజమ్ూ, ఎడమ్ చెయళా అయమాడు. బ్లవ అమ్మాయల్ పిచిిన్న అతడు తీరుసత
ూ ఉంటలడు.
దాన్నకి పొతిగట బ్లవమ్ర్జది పన్ుల్న్న ఆయన్ చతస్తల చతడన్టుా వదిల్ేసూ త ఉంటలడు.

ఏదెైనా అన్ుకోన్న పొమ్మద్ం జర్జగజతే రక్షించటలన్నకి చాణుకా ఎల్మన్త ఉనాిడు. మ్ర్ీ కషా మెైతే తపా
మీస్టల్మొజఞ ఏమీ కోరడు. ఆర్ోజు చాణుకా భుజఞల్ు పటుాకున్న మీస్టల్మొజఞ కోర్జన్ కోర్జక అటువoటిదే. ‘ఎల్ల మ్ంద్’
చావు వటరూ తన్ చెవిన్ పడాల్న్న..!

-..-

కటల్ేజీల్ో చేర్జన్ ర్ెండర ర్ోజు అది. ర్టాగజంగ్ చాల్మ హార్జబ్ుల్గట ఉంది. అపాటికి ఆమె చిర్టకు తార్టస్టథయల్ో
ఉంది. చిన్ి సంఘటన్తో అది అగజిపరితంల్మ బ్ొద్ధల్లైంది. కటంటినల ో భోజన్ం చేసూ ుంటే స్తలన్నయర్్ వచాిరు. రవళి
పకకన్ కూరుిన్ి అమ్మాయన్న పేరు అడిగటరు. “స్టరమ్ా ” అన్న చెపిాంది.

“సరమ్మా?” ఐర్టవతం ల్మంటి ల్మవుప్టటి అమ్మాయ మొహం చితొంగట పెటా ి అడిగజంది. మ్ర్ో అమ్మాయ,
“సమ్ాకక ఎకకడ?” అంది. అంద్రూ గొల్ులన్ న్వటిరు.

“పూర్జూ పేరు?” అడిగజంది ఐర్టవతం.

“బ్రడజంగం స్టరమ్ా ”

“బ్దిజమ్మ
ు మ్మ? అదేo పేరు? ఏo కుల్మే నీది?”

ఆ అమ్మాయ మ్మటలలడల్ేద్ు. తల్వంచుకున్న కూరుిన్న ఉంది.

హాసా ల్ల ో కూడా ఖర్ీదెైన్ నెకల ెస్ట వనసుకున్ి న్నయో-ర్జచ్ అమ్మాయ “న్ువుి తిన్ి కంచంల్ో ర్ేపు మేమ్ు
తినాల్మ?” అన్ిది. ఈ ల్ోపుల్ో మ్ర్ో ప్ర టిా జుటుా అమ్మాయ బ్లాగ్ ల్ోంచి చిన్ి స్తలస్ట తీస్తి ఆ అమ్మాయ
తింటయన్ి అన్ింల్ో ప్ో స్తి ‘తిన్వన’ అంది. స్టరమ్ా సందిగధంగట అన్ిం కెల్ుకుతూ ఉండిప్ో యంది. రవళి
కలిాంచుకున్న “ఏమిటది?” అన్న అడిగజంది.

“నీకెంద్ుకే? అన్ిటుా న్ువని కుల్ం?”

“మ్ుంద్ది చెపాండి. అమ్మాయ కంచంల్ో ప్ో స్తింది ఏమిటి?” గదిు ంచింది రవళి.
 20
“గోమ్ూతొం. ఏం? నీకూ ప్ో యమల్మ?” ఎగతాళిగట అన్ిది ఐర్టవతం. భోజన్ం మ్ుంద్ు కూరుిన్ి
స్టరమ్ా ఇబ్బందిగట చతస్ోూ ంది. ప్ర టిా జుటుా అమ్మాయ స్టరమ్ా తల్ వెన్ుక చెయా వనస్తి, “తిన్వన” అoటయ
మొహం మ్ుంద్ుకు నొకికంది. స్టరమ్ా కంటి న్ుంచి నీటి చుకక అన్ింల్ో పడటం రవళి కంట పడింది.
కుర్ీిల్ోంచి విసురుగట ల్ేసూ త, “ర్టాగజంగ్ అంటే ఇల్మగే ఉంటుందా? ఇది ర్టాగజంగ్ కటద్ు. శటడిజం” అoది కోపంగట.

“వచిి ర్ెండు ర్ోజుల్ు కటల్ేద్ు. ర్ెచిి ప్ో తునాివు. న్ువెివర్ే?”

“మ్ూడేళళ కిరతం మీరూ జూన్నయర్ే్. గెల్వటలన్నకి ఇంకేo ల్ేన్నవటర్ే మీల్మ తయమరవుతారు. ఐడెంటిటి
కెైస్తిస్ట” అన్ిది రవళి కోపంగట.

“అబ్ో బ. మ్మకు తెలియన్న ఇంగజలపలసు మ్మటలలడుతునాివన. ఏమ్నాివ్? మ్ళ్ళళ అన్ు” ఐర్టవతం రవళి
భుజం పటుాకున్న మ్ుంద్ుకి ల్మగుతూ అంది.

“ఐడెంటిటి కెైస్తిస్ట”

“అంటే?”

“భుజం వద్ుల్ు”

“భుజమేగట పటుాకునాిన్ు. ఇంకట పకకన్ పటుాకోవటల్మ?”

“వద్ుల్ు - అన్న చెపుతునాిన్ు”

“ఏం? పకకది బ్లయ్-ఫ్ెొండు నొకేకదా?” అంది ఐర్టవతo. అంద్రూ న్వనిరు. న్నయో-ర్జచ్ అమ్మాయ రవళి
మెడ కిరంద్ చతపుడు వనలితో ర్టయబ్ో యంది..

అపుాడు కొటిాంది రవళి. ఎంత బ్ల్ంగట కొటిాంద్ంటే, చెంప చెళళళమ్న్ి శబ్ు ం కటాంటీన్ హాల్ంతా పొతి
ధిన్నంచి ఒకకస్టర్జగట హాల్ు న్నశశబ్ు ం అయప్ో యంది. రవళి కటమ్ గట తిర్జగజ కుర్ీిల్ో కూరుింది.

ఈ హఠటత్ పర్జణామ్మన్నకి స్తలన్నయరుల విసుూబ్ో యమరు. మ్ుంద్ుగట తేరుకున్ి ఐర్టవతం.

“ఎంత ధెైరామే నీకు. మ్మ మీదే చెయా చేసుకుంటలవట? చతసుకుందాం” అన్ిది ఐర్టవతం.

“తపాకుండా. కటల్ేజీల్ోనా - బ్యట జంక్షనోలనా ? నీ ఇషా ం”

జూన్నయర్్ సంభొమ్ంగట చతసుూనాిరు. స్తలన్నయర్్ అవటకకయమారు. ఐర్టవతం ఏదర అన్బ్ో తూ ఉంటే

“చేస్తిన్ గొడవ చాల్ు. ఇక ఆపండి” అన్ి మ్మటల్ు విన్పడి తల్ తిపిా అంద్రూ అటు చతశటరు.

సన్ిగట ర్జవటల్మ ఉన్ి కుర్టరడు అకకడ న్నల్బ్డి ఉనాిడు. (అతడు ప్ో స్టా -గటరడుాయేటు సత
ా డెంటు సతా
అనీ, యూన్నయన్ ఆకిావిటీస్టల్ోఎకుకవ ప్టల్్ుంటయ ఉంటలడనీ తరువటత తెలిస్తింది). టేబిల్ ద్గు రకి వచిి స్టరమ్ా
తో, “ల్ే ప్టప్ట. ఇంకో కంచం తెచుికో. ఇది గోమ్ూతొమ్ూ, కోడి మ్ూతొమ్ూ కటద్ు. మ్మమ్ూల్ు నీళళళ” అన్న
ఐర్టవతం (ఆమె పేరు మ్మల్తీ ల్తాంగజ అన్న తరువటత తెలిస్తింది) వెైపు తిర్జగజ “ఏమి? అంతేగట" అనాిడు.
ఐర్టవతం మ్మటలలడల్ేద్ు.
 21
“పిొన్న్ప్టల్కి తెలిస్తింద్ంటే అంద్ర్ీి సస్తెాండ్ చేస్ూ టడు. రండి ప్ో దాం” అనాిడు. అతడు వెళూ తoటే,
న్ల్ుగురూ అతడిన్న అన్ుసర్జంచి వెళిళప్ో యమరు. రవళిన్న చతస్తి వటళళళ భయపడిన్టుా సాషా oగట తెల్ుస్ోూ ంది.
అంద్రూ వెళిళప్ో యమక రవళి స్టరమ్ా న్న, “ఏ వూరు మీది” అన్న అడిగజంది.

“ఆదితాపురం”

రవళి సంభొమ్ంగట “అర్ె. మ్మదీ ఆ ఊర్ే. ఎకకడ ఉంటలరు?” అన్న అడిగజంది.

“అoబ్రద్కర్ న్గర్. మీరు నాకు తెల్ుసకటక. మ్మస్టార్జగటర్జ అమ్మాయ కదా. మ్మ అన్ియా ఎల్ల మ్ంద్
యూత్ మెన్ అస్ో స్తియేషన్ పెొస్తిడెంటు. మీకు తెల్ుస్ట?”

“ల్ేద్ు. పేరు వినాిన్ు”

“నాదర చిన్ి డౌట్. అడగనా”

“తపాకుండా”

“జంక్షనోల చతసుకుందాo అనాిరు. ఏ జంక్షన్? మిమ్ాలిి చతస్తేూ అల్మ కన్పడటం ల్ేద్ు. నాకూకడా
చెపార్ట. మీకoత ధెైరాం ఎల్మ వచిింది?”

“బ్లల్కృషణ స్తిన్నమ్మల్ు చతస్తేూ వచిింది” న్వనిస్తింది రవళి. స్టరమ్ా కూడా ఆ మ్ూడ్ న్ుంచి
బ్యటపడు టా ు, ‘థాాంక్్ అకటక’ అoది ర్జల్మకి్ంగ్గట. ఆ సంఘటన్ అల్మ మ్ుగజస్తింది.

++ ++ ++

ఎన్నికల్ సమ్యంల్ో అతడు రవళిన్న ర్ెండర స్టర్జ కల్ుసుకునాిడు. “ఆ ర్ోజు కటాంటీనల ో మీ పక్షాన్
మ్మటలలడాన్న్న స్తలన్నయరు అమ్మాయల్oద్రూ నామీద్ కక్ష గటలారు. పెొస్తిడెంటుగట న్నల్బ్డుతునాి. న్న్ుి గెలిపించే
బ్లధాత మీదే” అనాిడు చిన్ి పిల్ల మడిల్మ.

“తపాకుండా” అoది రవళి. అంతే కటద్ు. జూన్నయర్్ అంద్ర్ీి కూడగటిా, అన్ని ఓటయ
ల అతన్నకే పడేటటుా
చతస్తింది కూడా. పెద్ు మెజఞర్జటీతో గెలిచాడు. థాాంక్్ చెపాటలన్నకి వచిిన్పుాడు, “న్నజంగట మీ వెన్ుక ఏదెైనా
ర్ౌడీ బ్లాచి ఉందా అండీ?” అన్న అమ్మయకంగట పొశిించాడు.

ఆమె అరథం కటన్టుా చతస్తింది.

“అన్ి... తమ్ుాడు... బ్లబ్లయ్..” అన్న అంటయoటే, అతడు దేన్న గుర్జంచి మ్మటలలడుతునాిడర అరథమెై
కంగటరు పడి “అబ్రబ. అదేం ల్ేద్ండీ.” అన్ిది.

ఆ సంవత్రం పొభుతింవటరు సా డీ టయర్ అర్ేంజ్ చేశటరు. విదాార్జథ పది శటతం, గవరిమెంటు త ంభై శటతం
ఖరుి భర్జంచే ఏర్టాటుతో, ఫ్ినల ాండ్ వెళళటలన్నకి పొతికటలసు న్ుంచీ ఒక ఫసుా మ్మరుక సత
ా డెంటున్న స్తెల్లక్ా చేశటరు*.
పి.యు మ్మరుకల్ ఆధారంగట ఆమె స్తెల్లక్ా అయాంది. ప్టస్ట-ప్ో రుా విషయంల్ో అతడు స్టయం చేశటడు.

బ్హుశట అపుాడే అతడు ఆమె పేొమ్ల్ో పడి ఉంటలడు.

 22
ఆ సంవత్రం మ్మాగజెైన్ుకి ఇద్ు రూ కథల్ు వటొశటరు. ప్ర ొ ఫ్ెషన్ల్ు్న్న వదిల్ేస్తేూ, కథల్ు స్టధారణంగట
రచయత జీవితాన్ుభవటల్ న్ుంచీ, అభప్టొయమల్ న్ుంచీ వస్టూయ. రవళి వటొస్తిన్ కథల్ో కురరవటడి తండిొ
చిన్ితన్ంల్ోనన చన్నప్ో తాడు. అతడే తమ్ుాళళన్న చదివిస్టూడు. అకక చెల్లల ళళ పెళిల చేస్ూ టడు. తలిల న్న ప్టొణంగట
చతసుకుంటలడు. పేొమ్కి మించింది ల్ేద్న్ి పొవచనాన్నకి పొతీకగట పొభలతం న్ుంచీ వృదాధపాం వరకూ
అవివటహతుడు గటనన ఉండిప్ో తాడు. దాన్నకి పొథమ్ బ్హుమ్తి వచిింది.

సతా కథ గమ్ాతు
ూ గట ఉంటుంది. తమ్ పేొమ్కి పెద్ుల్ు వపుాకోకప్ో వటంతో ఒక అబ్లబయళ అమ్మాయళ
ఆతాహతా చేసుకుందామ్న్ుకుంటలరు. హో టల్ రూమ్ుల్ో కూల్ డిొంకుల్ో విషం కల్ుపుకొన్న తాగుతారు. గంట
గడిచినా ఇద్ు రూ బ్తికే ఉంటలరు. అసల్ు విషయం తెలిస్టక అబ్లబయ, “ఏమ్న్ుకోకు. పేొమ్ పటల నీ న్మ్ాకటన్ని
ప్టడు చేయటం ఇషా ంల్ేక నీకు విషం కలిపి ఇచాిన్ు” అoటలడు. అమ్మాయ, “ననన్త అంతే. న్ువుి న్న్ుి నీ
ప్టొణంకనాి ఎకుకవగట పేొమిసుూనాిన్న్న చాల్మస్టరుల చెప్టావు కదా. ఆఖర్జ క్షణం ‘పేొమ్పటల న్మ్ాకం’తో
చచిిప్ో తావన్న హో టల్కి వచాినన తపా చావటల్న్న కటద్ు. కూల్ డిొంక్ తాగల్ేద్ు. క్షమించు” అoటుంది. ఆ పెై
ఇద్ు రూ ఎవర్జళలకు వటళళళ వెళిళప్ో తారు. బ్హుమ్తికి కటద్ు కదా, స్టధారణ పొచురణకు కూడా ఈకథ
నోచుకోల్ేద్ు.

అతడు ఆమెన్ు అభన్ందిసూ త, “అయతే ఒక మ్మట. మీరు ఒక అంద్మెైన్ నీటి బ్ుడగ ల్ో ఉనాిరు.
కుటుంబ్ం కోసం అంత తాాగం చేస్తేవటళళళ ఎవరూ ల్ేరు. బ్యటకొచిి పొపంచాన్ని చతడండి” అనాిడు.

ఆమె న్విి “అవున్ు. బ్ల్మెైన్ అభప్టొయమల్ు ఉన్ివటళళకి బ్యటి పొపంచం కన్పడద్ు కదా” అoది.
ఆమె తన్ బ్ల్హీన్తన్న వపుాకుంటలoదర , తన్ మీద్ జోకు వనస్ూ ో ందర అతడికి అరథం కటల్ేద్ు. అయనా అభప్టొయం
మ్మరుికోవటం ఇషా ం ల్ేన్టుా, “మ్న్ుషుాల్ు బ్ొతికే విధాన్ం వనరు, బ్ొతకటల్న్ుకునన విధాన్ం వనరు. స్తెంటిమెంటల తో
జడీి ల్న్న కొటిా మీరు బ్హుమ్తి సంప్టదించారు. అవునా కటదా? మీర్ే చతడండి. ధన్నక దేశటల్వటళళళ పెటా ే న్వల్ల్
ప్ో టీల్ల ో బీద్ల్ప్టటల కే బ్హుమ్తుల్ు వస్టూయ. డబ్ుబనోిళళకి బీదర ళళ జీవితం ఒక వినోద్o. అల్మ అన్న అప్టరథ ం
చేసుకోకండి. నాకేమీ జెల్స్తల ల్ేద్ు” అనాిడు.

“మీకు జెల్స్తల ఉన్ిద్న్న ననన్ు అన్ుకోవటం ల్ేద్ు. న్నజం” అoది.

“అంత గటిాగట ఎల్మ చెపాగల్ుగుతునాిరు?”

“మీరు యూన్నయన్ పెొస్తిడెంటు. తల్చుకుంటే బ్హుమ్తి తెపిాoచుకోవటం కషా ం కటద్ు. స్టధారణ

పొచురణకి కూడా మీ పరపతి వటడుకోల్ేద్ంటే మీకు జెల్స్తల ఎంద్ుకు ఉంటుంది?” అంది.

“మ్న్ం పెళిల చేసుకుందామ్మ?”

ఆమె ష్టక్ అవల్ేద్ు. మ్మటలలడల్ేద్ు కూడా.

“ఇoత హఠటతు
ూ గట ఇల్మ అడుగుతునాిన్న్న ఏమీ అన్ుకోకoడి. ఇంకో ఏడాది స్తేిహం చేస్తి, అపుాడు
అడగటం కనాి ఇదే బ్టరు అన్ుకుoటునాిన్ు” అనాిడు.

“మ్ంచి పన్న చేశటరు” అoది.

“అయతే ఓకేనా?” అనాిడు అతడు ఆశగట.

 23
“కటద్ు. వెంటనన అడిగజ మ్ంచి పన్న చేశటరoటునాిన్ు. మీర్ే ఉదేు శాంతో స్తేిహం చేసూ ునాిర్ో అరథం కటక
ననన్త, నా మ్న్సుల్ో ఏమ్ుందర తెలియక మీరూ ఏడాది దాగుడుమ్ూతల్ు ఆడుకోవటం కనాి అడగటం
మ్ంచిద్యంది కదా. ప్ో తే, ననన్ు మ్మగియన్కి వటొస్తిన్ కథే నా జీవితం. ననన్ు నా తండిొతోనన ఉండాలి. నా చెలిల
నాతోనన ఉండాలి. కటబ్టిా ఈ వివటహం జరగద్ు”.

“వటళిళద్ు ర్ీి మ్న్తోనన ఉంచుకుందాం”

“మ్మనాన్ిగటర్జ సంగతి మీకు తెలీద్ు. ఆ ఊరు దాటి ఆయన్ ర్టడు. ఇంకొకర్జ పంచన్ బ్ొతకటం ఆయన్కి
ఇషా ం ఉండద్ు. ఆయన్ కోసం ననన్ు అదే పల్లల టయర్ోల ఏదెైనా టీచరు ఉదర ాగం చేసూ త స్తెటిల్ అవటిలి. మ్ర్ోవెైపు నా
చెలిల... “

“మీర్జంత బిొలియెoట్ అయుాండీ ఆ పల్లల ల్ో... “

“పలల జ్. ఇక ఈ టలపిక్ వదిల్లయాoడి మ్మస్టారూ. మ్న్ం ఎంతస్తేపు వటదించుకునాి ఇది తేల్ేది కటద్ు”
అన్ిది. అంతే. అకకడితో ఆ సంభలషణ మ్ుగజస్తిప్ో యంది. ఆ తరువటత అతడు ఢిలీల వెళ్ళళడన్న తెలిస్తింది.
ర్ెండేళళకి వివటహ పతిొక వచిింది.

కటరుు మీద్ చిన్ి చితూ రువు వనస్తి అభన్ంద్న్ కటరుు పంపింది.

ద్తరంగట యమ్ునా తీరం. ఇసుక తినెిల్ు. మ్ుంద్ు కృషు

ణ డు. వెన్ుక ర్టధ. బ్ొ మ్ా కిరంద్ ర్ెండు
మ్ుచిటటైన్ వటకటాల్ు వటొస్తింది.

అంద్గటనన అతన్ు ఫో న్ చేశటడు. “ఇపుాడెైనా చెపుా. ఆ పెళిల కటన్న్ల్ చేస్ూ టన్ు. మ్న్ం చేసుకుందాo”.

“అంత స్తలన్ు ల్ేద్ుల్ే నా ద్గు ర”.

“నీల్ో అంత స్తలన్ు ఉన్ిదర ల్ేదర చెప్టాలి్ంది ననన్ు కదా”

“ఉంటలన్ు” అన్న ఆమె ఫో న్ పెటా స్త

ే ింది. ఆ అధాాయం అకకడితో మ్ుగజస్తింది.

++ ++ ++

ఆల్ోచన్ల్న్ుంచి తెపార్జలిల, గతంల్ోంచి వరూ మ్మన్ంల్ోకి వచిింది.

ఆసాతిొ మ్ంద్ుల్ వటసన్. ఎద్ురుగట శవటకటరంల్ో తండిొ. ఖమళ్ళ అయప్ో తున్ి పరు్. మేఘం కమిాన్
భవిషాతు
ూ . అంతా చీకటే.

ఇంతేనా? ఇక తన్ జీవితం ఇంతేనా?

ఎన్నమిది అవుతుండగట జఞక్న్ వచాిడు. ఆ సమ్యoల్ో ఆమె తండిొ పకకన్ కూరుిన్న ఉంది. అంత
ప్ర ొ ద్ుునని వచిిన్ అతడిన్న చతస్తి ఆశిరాప్ో యంది. ఇద్ు రూ బ్యటకి వచాిరు.

“క్షమించండి. ప్ర ద్ుునని డిసార్బ చేసూ ునాిన్ు. ప్ో లీసు ఉదర ాగం కదా” అనాిడు.

ఆమె సమ్మధాన్ం చెపాల్ేద్ు.

“నాన్ిగటర్జ గుర్జంచి డాకారల ు ఏమి చెప్టారు?”

 24
“ఒకరు బ్లగవుతుంది అంటలరు. మ్ర్ొకరు కషా మ్ంటునాిరు”

“మీరు ద్గు ర వటరు కటబ్టిా డాకారల ు అల్మ చెపుతునాిరు. ననన్ు ఎంకియర్ీ చేశటన్ు. ల్మభం ల్ేద్నాిరు.
మీరు న్నబ్బరంగట ఉండాలి. ఆ ల్మర్ీ వటళళ మీద్ కేసు పెటా లమ్ు. ఇద్ు ర్జకీ చెర్ో నాల్ుగెైద్ు ల్క్షల్ దాకట వసుూంది.
డబ్ుబ సంగతి పకకన్ పెడితే, మేమ్ు ఒక మ్ంచి ఆఫ్లసర్జి కోల్ోాయమమ్ు. “

“ఆ కెమెర్టల్ో ఏమెైనా దొ ర్జకిందా?”

“కెమెర్ట ఉంది. కటనీ అంద్ుల్ో మీ ఇంటి విషయం ఏమీల్ేద్ు”

“తనన ననరం చేశటన్న్న మీ తండిొ నామ్ుందే ఒపుాకునాిరు. దాన్నకి నననన స్టక్షి. మీరు మ్మకిచిిన్ స్తేాట్మెంట్
వెన్కిక తీసుకొన్న, మీ తండిొచెపిాన్ దాన్ని ఓకే చేస్తేూ, ఫ్ెైల్ కోలజ్ అయ ప్ో తుంది. ఆయన్ ఎల్మగూ కోమ్మల్ో
ఉనాిరు కటబ్టిా కేసు ఇపాటలల తేల్ద్ు. దాన్న కనాి మ్ుఖాంగట ఇనెిస్తిాగేషన్ ఇకకడితో ఆగజప్ో తుంది”.

“ర్ేప్ో ఎల్ులండర ఆయన్కి మెల్కువ వస్తేూ ?” మ్ధాల్ో అతడి మ్మటల్ు ఆపు చేసూ త అడిగజంది.

అతడు ఇబ్బందిగట, “అది తరువటత. పొసూ ుతం మిమ్ాలిి అర్ెస్టా చెయాక తపాద్ు. చేయమల్మ వదాు అన్ిది
మీ మీద్ ఆధారపడి ఉంటుంది. ధర్టార్టవుగటర్జ మీద్ గౌరవంతో, మీ మీద్ అభమ్మన్ంతో ననన్ు ఈ సహాయం
చెయాగల్న్ు. న్నరణయం మీదే” అనాిడు.

కులపూ ంగట “ననన్ు ఎకకడనాి సంతకటల్ు పెటా లల్మ?” అoది.

ఆమె అంత త ంద్రగట వపుాకుంటుంద్న్న ఊహంచన్న జఞక్న్ తబిబబ్బయ, “అవున్ు మేడమ్” అoటయ
అంతకు మ్ుందే తయమరు చేసుకువచిిన్ స్తేాట్మెంట్ పేపరుల బ్యటకు తీశటడు.

వటటిపెై సంతకం పెడుతూ, “అనీి మ్ుందే తయమరు చేస్తి తీసుకొచాిర్ే. నననీ ననరం ఎల్మగూ నా తండిొ
మీద్కు తోస్తేస్ూ టన్న్న మీకు బ్లగట న్మ్ాకం ఉన్ిటుాంది” అన్ిది.

జఞక్న్ కంగటరు పడి “ఛ్ా. అటువంటిదేమీ ల్ేద్ు మేడమ్. ఈ హతా మీరు గటనీ, మీ తండిొ గటనీ చేస్తి
ఉండరన్న మ్మ అంద్ర్జకీ తెల్ుసు. కటనీ చటా ం తన్ పన్న తాన్ు చేసుకుప్ో వటలి కదా” అoటయ ల్ేచి, “ఆ ల్మకపుాల్ూ,
అర్ెసా ుల్ూ మీరు పడల్ేరు మేడమ్. తెలివెైన్వటరు కటబ్టిా త ంద్రగట ఈ పలడ వదిలి oచుకునాిరు. సంతోషం.
వస్టూన్ు” అన్న ప్ో లీస్ట స్తెల్ూాట్ చేస్తి వెళిల ప్ో యమడు.

అతడు వెళ్ళళక ఆమె ఫో న్ తీస్తి డయల్ చేస్తి, “హల్ో సతాా. ననన్ు” అoది.

“తెల్ుసు. చెపుా”

“జఞక్న్ వచాిడు. మ్మర్జిన్ స్తేాట్మెంట్ మీద్ సంతకటల్ు పెటా ిoచుకునాిడు. ర్టడన్న న్ువుి అనాివ్.
వస్టూడన్న ననన్ు అనాిన్ు. ననన్ు చెపిాందే కర్ెక్ా అయాంది. చతడు. “

“నీ అoత తెలివితేటల్ు ఉంటే ననన్నల్మ ఎంద్ుకు ఉంటలన్ు? టచ్ ల్ో ఉండు” అన్న ఫో న్ పెటా శ
ే టడు సతా.

++ ++ ++
 25
ఆ స్టయంతొం ధర్టార్టవు ద్గు ర్జకి వెళిళంది. పడుకున్న ఉనాిడు. ఆమెన్ు చతస్తి ఆహాిన్ పూరికంగట
న్వటిడు.

“స్తెంటిమెంట్ ల్ేకుండా మ్మటలలడుతునాి అన్ుకోవద్ుు స్టర్. పొసూ ుతం డబ్ుబ అవసరం చాల్మ ఉంది. వటళళళ
ఎల్మగూ తపిాంచుకుoటున్ిపుాడు డబ్ుబ తీసుకోకుండా ఎంద్ుకు వదిల్లయమాలి?” అన్న ఆగజ, “తండిొ ప్టొణాల్కి
ఖర్ీద్ు కటేా మెటీర్జయలిసుాగట కన్పడినా సర్ే” అoది.

“ల్ేద్ు ల్ేద్ు. చాల్మ కర్ెకాుగట మ్మటలలడుతునాివ్. ‘..డబ్ుబతో ప్టొణాన్ని ఖర్ీద్ు కడతార్ట? మీ ప్టపిషా ి
డబ్ుబ నాకెంద్ుకు?’ ల్మంటి డెైల్మగుల్ు స్తిన్నమ్మల్ోలనన బ్లవుంటలయ. ననన్ు ఆశిరాప్ో యంది అంద్ుకు కటద్ు. అల్మ
మ్మటలలడటలన్నకి చాల్మ అన్ుభవం ఉండాలి. వయసుల్ో చిన్ిదాన్నవి. పెైగట నీ ఆల్ోచన్ల్ు కూడాఅoత ప్టొకిాకల్గట
ఉన్ిటుా కూడా కన్పడవు. అంద్ుకే ఆశిరామేస్తింది”

“అన్ుభవటల్ే ప్టఠటల్ు ననరుాతాయ మ్మస్టారూ. భగవదీు త చెపేాది కూడా అదే కదా”.

ధర్టార్టవు కటస్తేపు మ్ౌన్ంగట ఉండి, “ఇల్మ అడుగుతునాిన్న్న ఏమీ అన్ుకోకు రవళి. నీ భవిషాతు
ూ
ప్టలన్్ ఏమిటి?” అన్న అడిగటడు.

“నాన్ిగటరు కోమ్మల్ో ఉనాిరు. అంద్ుల్ోంచి ఆయన్ బ్యటకు వచిి కళళళ విపిాన్ క్షణం, తన్పెై ‘ఏ
కేసత ల్ేద్ు’ అన్న చెపిా ఆయన్ మ్న్సు తేలిక పర్టిలి. పొసూ ుతం నా ల్క్షాం అదే”.

ధర్టార్టవు ఆమె వెైపు ఆశిరాంగట చతశటడు. “హతా చేస్తిన్ వటళళళ స్టమ్మన్ుాల్ు కటద్ు. ఎంతో పవరూ,
పల్ుకుబ్డీ ఉన్ివటరు. ఆ జఞక్న్ు కూడా మ్ుఖామ్ంతిొ మ్న్నషేన్న్న నా అన్ుమ్మన్ం. మేమ్ు స్తి.స్తి. కెమెర్ట
చతడటలన్నకి వెళూ ళనాిమ్న్న చాణుకాకి అంత త ంద్రగట ఎల్మ తెలిస్తింది? ఇక పేరుకు తగు మేధావి చాణుకా..!
న్నన్ుి న్నరుతా్హ పరుసుూనాిన్న్న అన్ుకోకు. మీ తండిొగటర్జ మీద్ కేసు చాల్మ బ్ల్ంగట ఉంది. ఆయన్ని వటళళళ
చాల్మ పకడబందీగట ఇర్జకించారున్నర్ోుషిగట న్నరూపించే స్టక్షామ్ూ, బ్యటపడే మ్మరు మ్ూ ఒకకటి కూడా ల్ేద్ు”
సమ్సా వివర్జసూ ున్ిటయ
ా అనాిడు.

“ఒక మ్మరు ం ఉంది”

“ఏమిటి?”

“వటళ్లళ సియంగట తమ్ ననరం ఒపుాకుననల్మ చెయాటం.“

ఆమెన్న చతస్తి అతడికి జఞలి వనస్తింది. పెద్ుయమాక ఏమ్వుతావన్న పిల్ల మడిన్న అడిగజతే చంద్ుొడి మీద్కు
వెళతాన్న్న అంటే, పెద్ుల్కి ఎల్మ అన్నపిసూ ుందర అల్మంటి భలవం కలిగజంది.

“అమ్మయకంగట మ్మటలలడుతునాివో, తెలియకుండా మ్మటలలడుతునాివో అరథ ం కటవటేల ద్ు. గతంల్ో

మీస్టల్మొజఞ ఇల్మగే ఒక ఆకి్డెంటు చేశటడు. బ్లగట తాగేస్తి చకరధరర్టవు అనన చాల్మ పెద్ు ప్టర్జశటరమికవనతూ కటరున్న
కొటలాడు. ఆకి్డెంటుల్ో ఆయన్ భలరా చన్నప్ో యంది. కోటి రూప్టయల్ు ఖర్ీద్ు చేస్తే కటరు తుకుక తుకకయ
ప్ో యంది. ఆ కేసు నననన డీల్ చేశటన్ు. అంత పెదు ాయన్ స్టక్షాం చెపిానా కోరుాల్ో గెల్వల్ేకప్ో యమo. కటరు డొయవు
చేస్తింది మీస్టల్మొజఞ కటద్న్న, ఇంకెవర్జనో మ్ుసల్ోడిన్న డెవ
ైి రుగట తీసుకొచాిరు. వటడికి మ్ూడు నెల్ల్ు శిక్ష పడింది.
 26
మ్ూడు ల్క్షల్ు ఇచాిరు. కళళకద్ుుకున్న డబ్ుబ తీసుకున్న జెైల్ుకు ప్ో యమడు. కేసు కోలజ్ అయప్ో యంది. అంత
కిరమిన్ల్ బ్ొయన్ు చాణుకాది. ఆయన్తో ప్ో ల్ుికుంటే నీకున్ి వన్రుల్ు ఏమిటి?”

ఆమె సథ బ్ుంగట వింటలంది.

“శర్ీరం మీద్ ఉపయోగజంచే థర్ు డిగీర, మ్న్సు మీద్ ఉపయోగజస్తేూ ఎంతటి వటర్ెైనా పునాద్ుల్తో సహా
కదిలిప్ో తారన్న నా అభప్టొయo స్టర్ “

కంఠంల్ో కన్పడిన్ విశటిస్టన్నకి ధర్టార్టవు చకితుడెై చతసుూండగట, “నా పొయతిం ననన్ు చేస్ూ టన్ు.
దీవించండి స్టర్” అన్న ల్ేచింది. కద్ల్బ్ో తూ ఆగజ, “ఆ చకరధరర్టవుగటర్జ అడొస్ట చెప్ూ టర్ట?” అన్న అడిగజంది.
చెపుతూన్ి విషయమన్నకి సంబ్ంధం ల్ేకుండా ఆమె అకస్టాతు
ూ గట అల్మ అడిగే సర్జకి అతడు విసాయంగట
“ఎంద్ుకు?” అన్న పొశిించాడు.

ఆమె న్విి, “ఉదర ాగం కోసం...! ఇద్ు రం మీస్టల్మొజఞ బ్లధితుల్మే కదా. ఈ కథల్ో బ్హుశట ఆయనన
గరుతాంతుడు అవిచేిమో” అoది.

ఎవర్జ జీవితాన్నకి ఎవరు గరుతాంతుడు అవుతాడర కటల్మే న్నరణయంచాలి.

- .. -

ర్టంబ్లబ్ు భజరంగీ భలయజఞన్ చితొంల్ో న్వటజుదీు న్ స్తిదు క

ీ ి ల్మంటి జరిలిసుా. తెలివెైన్, హుష్టర్ెైన్
కురరవటడు. న్గరంల్ో ఏదర ఛ్ానెల్కి పన్న చేసూ ునాిడు. సింత ఊరు పెద్పటిం. వీల్యన్ంత వరకూ న్నజఞయతీ
గటనన వటొస్టూడు గటనీ ఇనెిస్తిాగేటివ్ జరిలిజఞన్నకి ఉపూా కటరం అద్ు టంల్ో స్తిద్ధహసుూడు. ఎవర్జకీ అంద్న్న కోణాన్ని
సాృశిoచటం అతడిల్ోన్న గొపా ల్క్షణం.

పొసూ ుతం అతన్ు సాృశిసత

ూ న్ి కోణం హో మ్ మిన్నసా రు మ్న్వర్టల్ు గుర్జంచి.పొసూ ుతం ఆమె వర్జిన్నటి
ప్టన్శటల్ల్ో ఉంది. వర్జిన్నటి. గమ్ాతూ యన్ పేరు. స్టమ్మన్ుాల్ కనీస పొవనశటన్నకి కూడా ఊహకంద్న్న ఖర్ీదెైన్ పబ్.
ద్టా మెైన్ ప్ర గ. హడావుడి. ఒకర్జ మ్మట ఒకర్జకి విన్నపించన్ంత శబ్ు ం.

ఈ గొడవకి ఏమ్మతొం సంబ్ంధం ల్ేకుండా వరండా అవతల్ చిన్ిగదిల్ో ర్ెండు మ్ూడు జంటల్ు డొగ్్
తీసుకుంటునాియ. వటటిల్ల ో ఒక స్తలూ ి హో ం మిన్నసా రు బ్ొహాాన్ంద్ం మ్న్వర్టల్ు సుగటతిొ. కుర్ీిల్ో కూరుిన్న,
ఎద్ుటి కుర్టరడి త డల్ మీద్ కటళళళ వనస్తి ప్టద్ంతో ప్ర టా కిరంద్ నొకుకతోంది.

ర్ెండు పెగు ుల్ు అయమాక, “న్ువుి నా బ్స్టా ఫ్ెొండు. న్ువుి తపా నాకీ పొపంచంల్ో ఎవిరూ ల్ేరు. ఐ
ల్వూా” అoది.

“థాాంక్్”

“నా కడుపుల్ో పిల్ల మడికి న్ువని తండిొవి. నీకేమెైనా సందేహమ్మ?”

“ల్ేద్ు”

“నీ పేర్ేమిటి?”

చెప్టాడు.
 27
“ఇంకొంచెం వకకపల్ుకు ఉందా?” అడిగజంది. ఇచాిడు. వటళళ భలషల్ో వకకపల్ుకు అంటే
మీథాంఫ్ిటమెైన్. గంజఞయ కనాి పది ర్ెటల ు ఎకుకవ పవరున్ిది. వనసుకున్ి కొదిు న్నమిష్టల్ోల ఆమె ల్ేచి డాన్్
చేయడం మొద్ల్ు పెటా ంి ది. న్నమ్ుషం పిచిి గంతుల్ు వనశటక, “న్ువూి చెయా” అన్ిది. చెయాకప్ో తే జరగబ్ో యే
డాొమ్మ తెల్ుసు కటబ్టిా అతడు ల్ేచి న్నర్టసకూ ంగట స్తెాప్్ వనయస్టగటడు.

“షర్ా విపుా” అoది.

“అoద్రూ ఉనాిరు. ఇపుాడు వద్ుు” అనాిడు.

“న్ువుి పెైది విపాకప్ో తే ననన్ు కిరంద్ది విపేాస్టూ”

అన్ింత పనీ చేసూ ుంద్న్న తెల్ుసు. ‘చేస్తిన్ డాన్ు్ చాల్ేల ’ అoటయ చేతుల్ మీద్ ఎతు
ూ కొన్న గదిల్ోంచి
బ్యటకు తీసుకువెళ్ళళడు. వెన్కటల్ తోటల్మ ఉంది. అకకడ ఆమెన్ు గడిు మీద్ పడుకోబ్టిా ఏదర చెయాటలన్నకి
పొయతిం ప్టొరంభంచాడు. ఏమి జరుగుతోందర ఇద్ు ర్జకీ తెలియటం ల్ేద్ు గటనీ, ఆమె సగం సాృహల్ో ‘న్ువని నా
హో ం మిన్నసా రు’ అంటయ కొంచెంస్తేపు గటిాగట అర్జచి, అకకడే న్నద్ొ ప్ో యంది.

తెల్లవటరి ఇద్ు రూ తమ్ తమ్ ఇళల కు వెళిలప్ో యమరు.

ఆ మ్రుసటి ర్ోజు ఒక వటరూ వెైరల్ అయంది.

వరిినిట్ిలో డర గ్సా. అభయలో అబ్ారషన్.

హ ం మినిస్్ రు మనవరాలిత్ో ముఖ్ామంతిర బ్ామమరిే పబిల క్ రొమాన్ా.

ఎవరు ఎల్మ ర్ొమ్మన్్ చేసుకునాి ఎవర్జకీ అభాంతరం ల్ేద్ు. కటనీ ఈ వావహారం పబిల గటు చేసుకుంటే
చతడటం మ్న్ గరహచారం. ఏమీ పన్న ల్ేకుండా ర్జకటమీగట తిర్జగే మ్ుఖామ్ంతిొ బ్లవమ్ర్జది మీస్టల్మొజఞకి ఇంత
డబ్ుబ ఎల్మ వస్ోూ ంది? ఎకకడి న్ుంచి వస్ోూ ంది? అంతా టలక్్-పేయర్్ డబ్రబగట. మ్ర్ోవెైపు ర్టష్టారన్ని రక్షించాలి్ంది
హో ం శటఖ. ఆయన్ మ్న్వర్టలికి డొగ్్ ఎవరు సపల య చేసూ ునాిరు? అబ్లరషన్ చటా ర్ీతాా ననరం. ‘అభయ’ ల్ో
జరుగుతున్ిది ఏమిటి? ఈ అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ వీడియో చతడండి.

గంటల్ో మిలియన్ వూాస్ట. మ్రుసటి ర్ోజుకి దాన్ని అన్ని భలషల్ోల అన్ువదించి సరుకుల్ేట్ చేశటరు
పొజల్ు.

++ ++ ++

స్తి.ఎం. చాంబ్ర్ోల సమ్మవనశం చాల్మ వనడివనడిగట స్టగజంది. మ్ుఖామ్ంతిొ, హో ం మిన్నసా రు బ్ొహాాన్ంద్ం,

సల్హాదారు చాణుకా, మ్ుదాుయ ర్టజఞ ఉనాిరు. స్తి.ఎం. పెన్ం మీద్ ఆవగజంజల్మ ఎగజర్ెగజర్జ పడుతునాిడు “నా
ప్టొణాన్నకి శన్నల్మ దాపర్జoచావు. గెటవుట్. నీ మొహం నాకు చతపించకు” అoటయ అర్జచి అర్జచి, బిపి పెర్జగజ పెర్జగజ
అల్స్తి ఆయమసపడుతూ కూరుినాిడు. ఇద్ంతా మ్మమ్ూల్ే అన్ిటుా ర్టజఞ పెర్జగజన్ తన్ మ్ధా వనల్ు గోరు వెైపు
చతసుకుంటయ మ్ౌన్ంగట ఉనాిడు.

తన్కి సమ్మజంల్ో చాల్మ గౌరవం ఉంద్న్న మ్న్సతుర్జూగట న్మేా ర్టజకీయనాయకుల్ోల ఒకడయన్ హో మ్

మిన్నసా రు, “ఈ ర్ోజున్ుంచీ ఏ మొహం పెటా ుకున్న బ్యట తిరగు ల్న్ు?” అంటయ వటప్ో యమడు.
 28

“ర్ేపు అస్తెంబీల ల్ో పొతిపక్ష నాయకుడు చీలిి చెండాడతాడు. ‘మీస్టల్ర్టజఞన్న మ్ుఖామ్ంతిొ ఎంద్ుకు
చేరదీశటడు? ర్టజఞ స్తి.ఎం.కి న్నజoగట బ్లవమ్ర్జదేనా? కౌసల్ాకి స్ో ద్రుల్ునాిర్ట? ఈ చీకటి రహసాo ఏమిటి?’
అంటయ అమ్మయకమెైన్ జింకన్ు వనటగటడు వనటలడిన్టుా న్న్ుి వెంటలడుతాడు” అనాిడు ఆoజననయుల్ు తల్
పటుాకున్న.

“నా మ్న్వర్టలికి హాలీవుడ్ న్టుడిన్న తీసుకొచిి చేదు ాం అన్ుకునాిన్ు. ఇపుాడు కనీసం టీవీ న్టుడు
కూడా ర్టడు” వటప్ో యమడు బ్ొహాాన్ంద్ం

“ఈ సమ్సాకు ఒకే ఒక పర్జష్టకరం ఉంది” చాణుకా అనాిడు.

మ్ుగుురూ అతడి వెైపు ఆసకిూగట చతశటరు.

“వటళిళద్ు ర్జకీ పెళిల చేయడం. ఆల్ోచించుకోండి. పబిల క్ కి వటరూ తెలియటం వనరు, పబిల గటు స్తలన్ు చతడటం వనరు.
ఈ వటరూ దావటన్ల్ంల్మ వటాపించక మ్ుందే ఇద్ు రూ కలిస్తి పెళిల పొకటన్ చేస్తేూ వనడి చల్మలర్జప్ో తుంది. మొగుడత
పెళ్ళళల్ మ్ధా ర్ొమ్మన్ు్ మీద్ పొజల్కి ఏమి ఇంటర్ెసా ు ఉంటుంది? వద్ు న్ుకుంటే మీ ఇషా ం. ‘బ్లధాతాయుతమెైన్
పద్విల్ో ఉన్ి హో మిాన్నసా ర్ే పిల్లలిి ఇల్మ వదిల్ేస్తేూ ఇక ఆయన్ ర్టష్టారన్ని ఏం కటప్టడగల్డు?’ అన్న పొతిపక్షం
ఇపాటికే నెగటివ్ కటనాిస్తింగ్ మొద్ల్లటా ంి ది. ‘తామ్ు కటిాన్ ‘టలకు్-మ్నీ’ న్న నాయకుల్ పిల్లల్ు ఈ విధంగట
ఖరుిపెటాటం చతస్తి పొజల్ు ఇర్జటేట్ అవుతునాిరు. ‘మ్ంతుొల్ పిల్లల్కో నాాయం, పొజల్కో నాాయమ్మ?’ అంటయ
అప్ో ాజిషన్ లీడరు దాన్ని మ్ర్జంత ఎగతోసుూనాిడు. ఇద్ంతా ర్ేపు ఎన్నికల్ోల ర్జఫ్క్ా ెల అవుతుంది. దీన్నకనాి
మ్ుఖాంగట, ఇంత జర్జగటక నీ మ్న్వర్టలికి ఎల్మగూ పెళిల అవిద్ు. కటబ్టిా ఏదర ఒక న్నరణయం తీసుకో” అన్న ర్టజఞ
వెైపు తిర్జగ,జ “విషయం ల్ేకుండా మ్ృగటల్మల ప్ర ర్జలప్ర ర్జల, గడిుల్ో దొ ర్ల జ దొ ర్ల జ, ఫుట్-ప్టత్ పకకన్ కుండీల్ల ో
గుల్మబీమొకకలిి విరగొుటిాన్ మీ న్నరరధక న్నరుపయోగ న్నరుపమ్మన్ ర్ొమ్మన్ు్ వీడియో ననన్ు కూడా చతశటన్ు.
‘రొమానతా పై డరగ్సా పరభావం - మొగతన్యనిా తగిగంచే గంజాయి’’ అంటయ పొభుతిo గటనీ ఈ వీడియోన్న
అడిరాయజెాంటు కోసం ఉపయోగజస్తేూ, ఇక జన్ాల్ో ఎవరూ డొగ్్ వటడరు. నా మ్మట విన్న, పెద్ువటళళన్న పెళిల పొకటన్
ఇవినీ” అనాిడు.

+ ++ +

పెద్ు హాల్ు. అదాుల్ వెన్ుక చిన్ి చిన్ి కూాబికల్్. వటటిల్ో కొంద్రు పన్న చేసుకుంటునాిరు.
అంతమ్ంది ఉనాి కొదిుగట కూడా శబ్ు ం ల్ేద్ు. గటలిల్ో పర్జమ్ళం హాల్ంతా పరుచుకున్న ఆహాలద్కరమెైన్ ఫ్లలింగ్
ఇస్ోూ ంది. సర్ీగు ట పది అవుతూ ఉండగట సతటు వనసుకున్ి ఒక వాకిూ హాల్ోలకి వచాిడు.

“రవళి?”

“ననననన్ండీ”

“నా పేరు అశోక్. రండి” అoటయ బ్ో రుు రూమ్ుల్ోకి తీసుకెళ్ళళడు. విశటల్మెైన్ రూమ్. ల్ోపల్ ఎవరూ
ల్ేరు. ఇద్ు రూ కూరుినాిక, “డెైర్ెక్ా గట ఇల్మ చెపుతునాిన్న్న ఏమీ అన్ుకోకండి. మీరు ఇకకడికి పెద్ు
 29
ర్జకమెండేషన్ మీద్ వచాిరన్న మ్మకూ తెల్ుసు. మీకూ తెల్ుసు. కటనీ చకరధరర్టవుగటరు అల్మంటి వటటికి పూర్జూ
వాతిర్ేకం. పొధాన్ మ్ంతిొ చెపిానా విన్రు” అనాిడు.

“ననన్త ఇల్మ చెపుతునాిన్న్న ఏమీ అన్ుకోకండి. ననన్ు ర్జకమెండేషన్ చేయంచింది ఉదర ాగం కోసం కటద్ు.
ఇంటరూిు కోసం. ఇక ఉదర ాగం అంటలర్ట? మీరు సంతృపిూ చెందితేనన ఇవిండి. నాకు ఉదర ాగం అవసరం మ్మతొం
చాల్మ ఉంది”

“ఎంత శటల్ర్ీ ఆశిసుూనాిరు మీరు?”

“ల్క్ష”

అతడి మొహంల్ో ఆశిరాం సాషా ంగట కన్పడింది. ఫ్ెైల్ల ోకి చతస్తి తల్లతిూ, “మీరు స్టధారణ ప్ో సుా
గటరడుాయేటు. అన్ుభవం కూడా ఏమీ ల్ేద్ు. ఈ చద్ువుతో కేవల్ం పదివనల్ జీతాన్నకి వచేి వటళళళ కూడా
ఉనాిరు”

“పది ల్క్షల్ు ఇస్టూమ్నాి ర్టన్నవటళళళ కూడా ఉంటలరు అశోక్. మీకు తెలియన్నది ఏమ్ుంది?”

అతడు అభలవంగట, “సర్ే మీ ఇషా ం. ఈ ఇంటర్వూా ర్జకటర్ు చేస్తి చెైర్ెాన్కి పంపిస్ూ టమ్ు. ఫ్ెైన్ల్ డెస్తిషన్
ఆయన్దే. ఏ సబ్ి కాుల్ో అడగన్ు?” అన్న పొశిించాడు

“మీ ఇషా ం. ఏదెైనా సర్ే.”

తన్ తల్ తికక సమ్మధానాల్ు అతడికి న్చిల్ేద్నీ, వెంటనన పంపించి వెయాటం ఇషా ంల్ేక అల్మ
అడుగుతునాిడన్న అరథమెైంది. కటనీ ఆమె ల్లకకల్ు ఆమెకునాియ. కంపెనీ పొకటిస్తేూ అపల య్ చేస్తిన్ ఉగోాగo
కటదిది. తన్కోసం వటళళళ ఏర్టాటు చేస్తిన్ ఇంటరూిు. ఏదర ఒక పొతేాకత ల్ేకప్ో తే తీసుకోరు. ఈగో దెబ్బ తింటే,
తన్న్న ఓడించటలన్నకి అతడు మ్ర్జంత కఠజన్మెైన్ పొశిల్ు వనస్ూ టడు. ఛ్ాన్ు్ తీసుకోవటలి. పర్ీక్ష కఠజన్మే. కటనీ ఈ
ఇంటరూిు తన్కు కటద్ు. ఇంటరుిు పూర్జూ అయమాక అతడు ల్ేచి న్నల్బ్డుతూ, “బ్లగట చెపేారు మేడమ్. ఈ
ఇంటరూిు బ్లసుకి పంపుతాన్ు. ఆయన్ ఇంకో గంటల్ో వస్టూరు. అంత వరకూ వెయట్ చెయాండి. గుడ్ ల్క్” అన్న
వెళూ ళన్ివటడు ఒక క్షణం ఆగజ, “మీగటునీ ఈ ఉదర ాగం వస్తేూ ననన్ు మీ కిందే పన్న చేయమలి’ అనాిడు.

“అల్మ ఏమీ ల్ేద్ండీ. ననన్ు ఎంత ప్ర గరుగట ప్టండితా పొకరషు పొద్ర్జశంచినా, భలష్టదర ష్టల్ు సర్జ దిదు న
ి ా
ఓరుాగట సహంచారు. థాాంకూా స్టర్. మీల్మంటి వటళళళ చాల్మ అరుద్ు. మ్న్నద్ు రం కలిస్తి పన్న చేయడం నా
అద్ృషా ంగట భలవిసుూనాిన్ు. అఫో కర్్... నాకు ఉదర ాగం వస్తేూ ” అన్న న్విింది.

అతడు వెళిలప్ో యమక తిర్జగజ వచిి హాల్ోల కూరుింది. పది న్నమ్ుష్టల్యంది. ఇంకెంత స్తేపు ఉండాల్ో
అన్ుకుంటయ ఉండగట ఫో న్ మోగజంది.

“రవళ్ళ?”

“మ్మటలలడుతునాిన్ు”

“ననన్మ్మా. చకరధరర్టవున్న. ఇంటరూిు అద్రగొటలావుగట “

++ ++ ++
 30
సంభొమ్మశిర్టాల్తో ఒకకస్టర్జగట ఆమె చెయా వణకింది. ఇంటరూిు గుర్జంచిన్ అభన్ంద్న్ వల్ల కటద్ు.
ఆయన్ అంత ఆప్టాయంగట ఏకవచన్ంల్ో సంబ్ో ధిoచటం వల్ల . అoబ్లనీ నో, బిర్టలనో సడన్గట ఫో న్ చేస్తి పల్కర్జస్తేూ
ఎల్మ ఉంటుందర అటువంటి అన్ుభూతి.

“ననన్ు ర్టవటలన్నకి మ్ర్ో అరగంట పడుతుంద్మ్మా. పెైన్ మ్మ అమ్మాయ కల్ాన్ ఉంటుంది. తన్కి
చెప్టాన్ు. వెళళళ. మ్ంచి కంపెనీ ఇసుూంది”.

++ ++

“నా పేరు కల్ాన్. నాన్ి మీ ఇంటరూిు పంప్టరు. ‘చతడు ఎంత బ్లగట చెపిాందర ’ అనాిరు. మీరు బ్లగట
పుసూ కటల్ు చద్ువుతార్ట? అయనా పుసూ కటల్ు చదివితే ఇద్ంతా ర్టద్ు ల్లండి. గురుూoడాలి. గురుూ ఉండాల్oటే
చద్ువు మీద్ ఇషా ం ఉండాలి. ఎంద్ుకో మీతో స్తేిహం చేసుకోవటల్న్నపించింది. నాన్ికి చెప్టాన్ు. ఆర్ెిల్ుల
స్టవటసం చేస్తేూ వటరు వీరవుతారట. మీతో ఉంటే మీ తెలివితేటల్ు కొంచెమెైనా వస్టూయేమో అన్న ఆశ. మీకిషామేనా?
ఏమీ అన్ుకోకండి. ల్్డల్్డా మ్మటలలడటం నా అల్వటటు. మ్మ నాన్ికి నాల్ో న్చిన్న విషయం అదొ కకటే.
అవున్త. అస్ట్ం అనాిర్ేమిటి? అస్ట్ం పకకన్ సమ్ుద్ొo ల్ేద్ుగట. మీ ఉదేుశాం ‘సమ్ుద్ొం ఉన్ి వెైపు చతసత
ూ ’
అయ ఉంటుంది. అంతేగట. అంతేల్లండి.”

ఆ అమ్మాయ ఇంకట మ్మటలలడేదేమో కటనీ అంతల్ోనన ఇంటర్కమ్ మోోగజంది. మ్మటలలడి పెటా స

ే ూ త, “నాన్ి
వచాిరు. అశోక్ మిమ్ాలిి తీసుకెళళటలన్నకి వసుూనాిడు. మీకు ఇషా మెైతే అకకడ అయప్ో యమక మ్ళ్ళళ రండి.
మ్మటలలడుకుందాం. మీకు ఇషా మెైతేనన సుమ్మ”

“ఈ బ్ొ మ్ాల్ు ఎవరు వనశటరు?”

“నననన. ఎల్మ ఉనాియ”

రవళి సథ బ్ు ుర్టల్లైంది. ఆ ప్టప వెైపు ఆర్టధనా పూరికంగట చతసత

ూ , “ఇంత చిన్ి వయసుల్ో ఇంత
అద్ుభతంగట” అన్బ్ో తూ ఉంటే, “ఇక పననo ఉంది? చద్ువు ల్ేద్ు. బ్ొ మ్ాల్లయాటమేగట” అన్ిది.

“అదేమిటి? చద్ువు ల్ేదా?” ఆశిరాం, అన్ుమ్మన్ం మిళితమెైన్ సిరంతో అడిగజంది రవళి.

“పదర కటలసుతో ఆపేశటన్ు”

“అదేమిటి? ఎంద్ుకు ఆపెయాటం?”

ఆ అమ్మాయ ఆశిరాంగట “అశోక్ చెపాల్ేదా? ఐ యమమ్ బ్ల యండ్” అంది.

న్నశశబ్ు ం విస్ో ుటన్మెైన్ శబ్ు ం. “బ్... బ్ల యండ్?”

++ ++ ++

ల్ోపలిిoచి పిల్ుపు వచిింది. ఆయన్తో ప్టటయ కటంటలొక్ా పేపరల తో అశోక్ ర్ెడీగట ఉనాిడు. ఆమె సంతకం
పెడుతూoటే ఆయన్, “అదేమిటి? చద్వకుండా పెడుతునాివ్?” అన్న అడిగటడు.

ఆమె న్వనిస్తి, “పెైకెళిళ మీ అమ్మాయన్న పల్కర్జంచి వెళిల ప్ో తాన్ండీ. మ్ళ్ళళ ర్ేపు వస్టూన్ు” అన్న కుర్ీి
ల్ోంచి ల్ేసూ త, “మీకు మీస్టల్మొజఞ గురుూ ఉనాిడా?” అన్న అడిగజంది.
 31
ఆయన్ భుొకుటి మ్ుడిచి, “మీస్టల్మొజఞ ఎవరు?” అన్న అడిగటడు.

“తాగజ మీ వెహకిల్ ఆకి్డెంటు చేస్తిన్వటడు”

“ఓహ్. అతనా? ఎంద్ుకు”

“అతన్ని ఏమీ చెయమాల్న్న మీకు అన్నపించటం ల్ేదా?”

“చేయమల్న్న అన్నపించటం ఏమిటి? కోరుాల్ో కేసు జర్జగజoదిగట “

“డొయవు చేసూ ున్ిది తాన్ు కటద్న్న తపిాంచుకునాిడుగట “

“అవున్ు. ఇంకేo చెయాగల్ం?”

“మీ కటళళళ ప్ో యన్య్. మీ అమ్మాయ కళళళ ప్ో యమయ. మీ భలరా మ్రణంచారు. అతన్ు హాాపలగట
తిరుగుతునాిడు. అతన్ని ఏమీ చెయమాల్న్న అన్నపించటం ల్ేదా?”

“ర్ౌడీల్న్న పెటా ి కొటిాంచాల్నా? గూoడాల్న్న పెటా ి చంపించాల్నా? ఏమిటి నీ ఉదేు శాం?”

ఆమె మ్మటలలడల్ేద్ు. అతడు ఆమె వెైపు న్నర్జిమేషంగట చతస్తి, “బ్లగట స్తిన్నమ్మల్ు చతస్టూవట?” అన్న
అడిగటడు.

ఆమె మ్ౌన్ంగట ఫ్ెైల్ు సరుుకున్న బ్యటకి వెళూ త గుమ్ాo ద్గు ర ఆగజ వెన్ు తిర్జగజ, “స్తిన్నమ్మల్ు చతడన్ండీ.
ఒక అనాాయమన్ని ఎద్ుర్ోకవటలన్నకి స్తిన్నమ్మల్ే చతడాలి్ వస్తేూ , దౌొపతికి జర్జగజన్ అనాాయమన్నకి కృషు
ణ డత, స్తలతన్న
రక్షించుకోవటలన్నకి ర్టమ్ుడత ఏ స్తిన్నమ్మల్ు చతశటరు స్టర్? ఏ స్తిన్నమ్మల్ు చతస్తి యుద్ధ ం చేశటరు?” అన్న,
సమ్మధాన్ం ఆశించకుండా బ్యటకు న్డిచింది.

లిఫ్ుాల్ో పెైకి వెళ్ల లసర్జకి కల్ాన్ ఎద్ురుచతస్ోూ ంది. “ర్ట. నీకోసమే చతసుూనాి” అoటయ ఆహాిన్నంచింది.
ఆమెతో ఓ అరగంట మ్మటలలడి వెళూ త, “న్ననోి చిన్ి పొశి అడగనా?” అంది రవళి.

“పొశి అడగటలన్నకి మ్ుంద్ుగట ‘అడగనా’ అన్ి పొశి ఎంద్ుకు? అడుగు” న్విింది.

“ననన్ు స్తలర్జయస్టగట అడుగుతునాిన్ు”

“ఓకే. ననన్త స్తలర్జయస్టగటనన చెప్ూ టల్ే” న్వుి బిగపటిా అన్ిది.

“మీకు ఆకి్డెంటు చేస్తిన్ మీస్టల్మొజఞన్న ఎద్ురుగట న్నల్బ్డితే ఏమి చేస్ూ టవు?”

కల్ాన్ మొహంల్ో న్వుి మ్మయమెైంది. “చంపేస్ూ టన్ు” అoది.

“చాల్ు. వెళ్ల ళస్టూన్ు“

ఇంటివటడివి అయతే అపాటికెైనా కటసూ ఉధృతం తగుుతుంద్న్న అన్ుకుంటునాిన్ు” అనాిడు.

++++++

“అబ్బ. అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ోల భల్ే వనశటవన రంగు. ఇంతకు మ్ుంద్ు వటడయతే ‘వెన్కటల్ కటసూ తెల్లగట
ఉంది. మీసం సర్ీగు ట ల్ేద్ు’ అంటయ గంట స్తేపు వనస్తేవటడు. పన్నకనాి న్న్ుి మెపిాంచాల్న్ి ధాాస్తే ఎకుకవ
 32
కన్నపించేది. నా అన్ుభవం మీద్ చెపూ ునాి. ర్టజకీయమల్మలగటనన తల్కి రంగెయాటం కూడా ఒక ఆరుా. అంద్ర్జకీ
ర్టద్ు. ఎకకడ ననరుికునాివ్?”

“చద్ువు పూరూ యమాక ప్టరల రుకి వెళిల ననరుికునాిన్ండి. మ్మ ఊళ్ళళ పొమీల్గటరనీ, ఆవిడ ననర్టారు”.

“మ్మ ఆవిడ న్నన్ుి నాకు ఎంద్ుకు ర్జకమెండు చేస్తింది అంటలవ్?”

“... ... ...”

“ఏ పెళ్ల ళమెైనా అరవెై ఏళల మొగుడి ద్గు రకి ఇరవెై ఏళల అమ్మాయన్న పoపుతుందా?”

“నాకు ఇరవెై కటద్ు. ప్టతిక దాటినాయ్ స్టరూ”

“వయసు ఎంతయతేననమిల్ే. ననన్ు అడుగుతున్ిది పంపటం గుర్జంచి”

“న్నజం చెపానా... “

“చెపామ్ననగట అడిగేది”

“ఇంటలల సంప్టదించేవటరు ఎవరూ ల్ేరు. బ్లల్మర్జషా అన్న ప్ో లీసు. అతడిది మ్మ ఊర్ే. తన్కి చెపేూ అమ్ాగటర్జ
ద్గు రకి పంప్టడు. ర్ెండు మ్ూడుస్టరుల వెళ్ల లసర్జకి ఆమెకి బ్లగట న్చాిన్ు. బ్ూాటీ పన్ుల్కి బ్యటకి వెళళటం
మ్మనెయా. నా ద్గు ర్ే పెరానెంటుగట ఉండమ్నాిరు.

“న్ువుి బ్లగట చద్ువుకున్ిటుా ఉనాివ్. ఈపన్ుల్ోలకి వచాివనమిటి?”

“అయోా స్టర్. మీకు అమ్ాగటరు చెపాల్ేదా?”

“ఏమిటి?”

“విశటిసప్టతొంగట పన్న చేస్తేూ మీరు మ్ంచి ఉదర ాగంల్ో పెడతారన్ి విశటిసంతో వచాిన్ండి”.

“అదెవరు చెప్టారు?”

“పదేళళ కిరతం ర్టజభవన్ుల్ో గవరిరుకి మ్స్టజ్ చేస్తిన్ వటళళళ చెప్టారండీ”

ఆంజననయుల్ు ఉలికికపడి, అంద్ుల్ో శవలష ఏమీ ల్ేద్న్న న్నశియంచుకొన్న అడిగటడు “సర్ేల... సర్ేల... మ్మ
ఆవిడ చెప్టాక తపుాతుందా? ఇంతకీ నీ పేరు?”

“స్టరమ్ా ”

++ ++ ++

ప్టరథస్టరథి తన్ కళళన్న తానన న్మ్ాల్ేకప్ో యమడు. తన్న్న ఆట పటిాంచటలన్నకి ఎవర్ెైనా నాటకం
ఆడుతునాిర్ట అన్ి అన్ుమ్మన్ం కూడా వచిింది. కటనీ ల్లటరు హెడ్ మీద్ున్ి ల్ోగో ‘అబ్ద్ధ ం కటద్ు’ అన్న
చెబ్ుతోంది. చేతిల్ో ఉన్ి కటగజతం వెైపు మ్ళ్ళళ మ్ళ్ళళ చతసుకునాిడు. అపాటికే దాన్ని పదిస్టరుల చదివి
ఉంటలడు. తాన్ు అపల య చేయకుండానన ఉదర ాగం ఎల్మ వచిిందర అరథం కటల్ేద్ు.
 33
న్నన్ి ఇదే సమ్యమన్నకి అతన్ు ఆతాహతా చేసుకుందామ్న్ుకునాిడు. ఉదర ాగం ప్ో యన్పాటి న్ుంచీ
ర్టబ్డి ల్ేద్ు. తండిొ ఆసుపతిొల్ో ఉనాిడు. కిడీి ప్టొబ్ల ం. పొభుదేవ్ ఆసాతిొ. ఉచితమే కటనీ మ్ంద్ుల్ ఖరుి ర్ోగజదే
కదా. ర్టమ్మన్ుజం ఆపర్ేషన్ చేశటక ర్ోగం ఎకుకవెైంది. ఏడాది న్ుంచీ కూడబ్టిాన్ద్ంతా తండిొ ఆసుపతిొకే
సర్జప్ో యంది. ర్ేపటి న్ుంచీ తిన్టలన్నకి తిండి కూడా ల్ేద్ంటే అతిశయోకిూ కటద్ు. ఆ సమ్యంల్ో ఈ
అప్టయంటటాంట్ ల్లటరు.

అతడు పేొమించిన్ అమ్మాయ పేరు సుమ్ద్ుాతి. ఇంటలల చెప్టాడు. వటళళళ ఆన్ంద్ంగట ఒపుాకునాిరు.
కళకళల్మడుతూ ఒక ఆడపిల్ల ఇంటలల ఉండటం తమ్ అద్ృషా ం అన్ుకునాిరు. పెళిల ఒకటే మిగజలి ఉన్ిది.

అయతే ద్ుాతికి మ్మతొం ఇంటలల చెపాటం అంత సుల్భం కటద్ు. వనర్ే కుల్ం వాకిూన్న అల్ులడిగట
చేసుకోవటలన్నకి తండిొ చచిినా ఒపుాకోడన్న ఆమెకు ఖచిితంగట తెల్ుసు. కటనీ మ్ంచి ఉదర ాగం, చకకటి న్డవడిక
ఉంది కటబ్టిా ఒపిాంచగల్న్న్న చిన్ి న్మ్ాకం.

ఇల్మ ఏడాది గడిచింది. ఆ సమ్యంల్ో చాల్మమ్ంది ఉదర ాగటల్ు ప్ో యమయ. ‘ర్టమ్నోక’ వటళళళ స్టరథికి
కూడా పింక్ స్తిల ప్ ఇచాిరు. ఏ కటరణమ్ూ చెపాల్ేద్ు. ఆశల్కి తూటు
ల ప్ర డుసత
ూ ఉదర ాగం ప్ో యంది. ఆకటశం విర్జగజ
మీద్ పడు టాయంది. చతసుూండగటనన ఆర్జథక సమ్సాల్ు చుటుా మ్ుటలాయ. సంవత్రం ప్టటయ బ్లాంకుకి కటిాన్ద్ంతా
‘దాన్న వడీు’కి సర్జప్ో యంది. ర్ెండు మ్ూడు నెల్ల్ోల ఇల్ుల వనల్ం ప్టటకి ర్ెడీ అవిమ్న్న బ్లాంకు నోటీసు ఇచిింది.
గర్ల ఫ్ెొండుతో తిర్జగజన్ కటరు సగం ధరకి కూడా అమ్ుాడు ప్ో ల్ేద్ు. మ్ర్ోవెైపు ఆ అమ్మాయకి ఇంటలల సంబ్ంధాల్ు
చతసుూనాిరు. దాంతో డిపెొషన్. ఈ బ్లధల్నీి భర్జంచల్ేకే అతడు ఆతాహతా చేసుకుందామ్న్ుకునాిడు. ఛస్తేూ
మ్ుసలి తలిల ద్ండుొలిి ఎవరు చతస్టూరన్ి ఒకక ఆల్ోచనన అతడిన్న చావకుండా ఆపుతోంది.

వటడిప్ో తున్ి చెటా ుకి నీళళళ ప్ో స్తిన్టుా ఆ సమ్యంల్ో ఈ ఉతూ రం..!

ఒకక ఫ్ోల రు కి లిఫ్టా ఎంద్ుకన్న మెటల ు ఎకిక పెైకి వచాిడు. చెైర్ెాన్ ఉండే ఫ్ోల రు మ్ర్జంత ఖర్ీద్ుగట ఉంది.
ఆయన్ రూమ్ పకకనన వెైస్ట-పెొస్తిడెంటు గది. బ్యట ఉన్ి కుర్టరడు తల్ుపు తెర్జచి, “వెళళండి స్టర్. మీ కోసమే
చతసుూనాిరు” అనాిడు. స్టరథి ల్ోపల్కి పొవనశించి అకకడి ల్గిర్ీకి క్షణం ప్టటయ తబిబబ్ైబ ఆగజప్ో యమడు. అకకడి
ఫర్ీిచర్ే ప్టతిక ల్క్షల్ు చేసూ ుంది. ఇంటీర్జయర్్ కోటి ఉంటుంది.

అతడి ఇబ్బంది గమ్న్నంచిన్టుా, “రండి. కూర్ోిండి స్టరథీ” అన్ిదామె.

“మీరు విదాాధర్జ కటల్ేజీల్ో చదివటరు కదా. మీతో ప్టటయ మీ కటలస్టమేటు్ దాదాపు యమభై మ్ందికి వివిధ
కంపెనీల్ోల ఉదర ాగటల్ు వచాియ. అంద్ుల్ో ఇరవెై మ్ందికి చేర్జన్ మ్ూడునెల్ల్ోల, మ్ర్జ కొంద్ర్జకి ఆరు నెల్ల్ోల,
మీల్మంటి బిొలియంట్్కి ఏడాది తర్టిత పింక్ స్తిల ప్్ ఇచాిరు”.

స్టరథి దిగట్రంతుడెై చతశటడు. ఆమె కొన్స్టగజంచింది. “మీరు చదివిన్ కటల్ేజీకీ, ఈ కంపెనీల్కీ ఏదర
సంబ్ంధం ఉంద్న్న మ్మ అన్ుమ్మన్ం. మీ కటలస్టమేటు్ ఏయే కంపెనీల్ోల పన్న చేసూ ునాిర్ో మీకు తెలిస్తే ఉంటుంది.
తెలియకప్ో యనా కన్ుకోకవటం పెద్ు కషా ం కటద్ు. అవునా?”

ఆమె ఏమి చెప్ూ ో ందర అరథం కటల్ేద్ు కటనీ స్టరథి అపొయతింగటనన అవున్న్ిటుా తల్ూప్టడు.
 34
“మీ స్తలన్నయరు్ ఎకకడ పన్న చేసూ ునాిరు? అవన కంపెనీల్ోల కంటిన్ుా అవుతునాిర్ట? మీ కొతూ బ్లాచి
జూన్నయరు్ కి ఉదర ాగటల్ు ఇవిటం కోసం పింక్-స్తిల ప్్ ఇచాిర్ట - అనీి కన్ుకోకవటలి.”

“అరథమెైంది మేడమ్. మ్మ కటల్ేజీ యమజమ్మన్ాం కొన్ని పెద్ు పెద్ు కంపెనీల్ హెచ్.ఆర్ ల్న్న కొననస్తి, మ్మకు
ఉదర ాగటల్ు ఇపిాస్ోూ ంది. కొతూ బ్లాచ్ ర్టగటనన మ్మ్ాలిి త ల్గజస్ూ ో ంది. ఆ విధంగట తన్ డొ ననషన్ ర్ేటు
పెంచుకుంటలంది. అదేగట మీరు అడుగుతోంది?”

“కర్ెక్ా. అన్ుకున్ి దాన్న కనాి మీరు ష్టర్ా గట ఉనాిరు. ఉదర ాగటల్ు ప్ో యన్ మీ కటల్ేజ్ -మేట్్
వంద్మ్ంది అడొసు్ల్ూ, వటళళ అభప్టొయమల్ూ కటవటలి. దీన్నకి నెల్ ర్ోజుల్ు టటైమ్ ఇసుూనాిన్ు. డబ్ుబ అవసరం
ఉంద్నాిరు కటబ్టిా, ఈ పన్న చేస్తేూ మీకు బ్ో న్సుగట ల్క్ష రూప్టయల్ు ఇస్టూం. అడాిన్ు్గట ఇపుాడే యమభై వనల్ు
మీ ఎకౌంటలలకి టలొన్్ఫర్ చేస్ూ టం. ల్ేద్త, ఇల్మంటి పన్ుల్ు ఇషా ం ల్ేద్త.. డెైర్ెకాుగట ఉదర ాగంల్ో చేర్జప్ో తాన్ంటే మీ
ఇషా ం. ఒక విషయం మ్మతొం గురుూ పెటా ుకోండి. మీరు ఈ పన్న చేస్తినా చేయకప్ో యనా మీ ఉదర ాగం ఖమయం” ఆమె
చెబ్ుతోంది.

విజిటింగ్ కటర్ు ఇసత

ూ “ఏ విషయo నాతో చెప్టాల్న్ుకునాి ఫో న్ చేయండి. ఇది నా పర్న్ల్ నెంబ్రు”
అoది. అతడు కటరుు తీసుకున్న బ్యటకు వెళళబ్ో య ఆగటడు.

‘ఏమిటన్ిటుా’ చతస్తింది.

“ఇంతకటల్ం మేమ్ు ర్టషా ంర ల్ోకెల్ల మ పొఖమాత కటల్ేజీల్ో చద్ువుకుoటునాిమ్న్న జబ్బల్ు

చరుచుకునాిమ్ు. ఉదర ాగటల్ు ప్ో తే మ్మ ఖరాన్ుకున్న ఏడాిమే తపా ఈ మోస్టన్ని తెల్ుసుకోల్ేక ప్ో యమమ్ు.
థాాంక్్ మేడమ్” అన్న అకకడ న్ుంచి కదిల్మడు.

ప్ర డుగటటి వరండాల్ు. పర్జమ్ళం న్నండిన్ గటలి. న్నశశబ్ు ంగట పన్న చేసుకునన వాకుూల్ు. అతడు కటరుు
చతశటడు.

‘వేదరవళి. చకటర గూ
ర ప్’ అన్న ఉంది.

++ ++

“ఇంతకీ నా అన్ుమ్మన్ం తీరననల్ేద్ు”

ఆమె న్విి “ఏది? ఆ ఇంజనీర్జంగ్ కటల్ేజి గుర్జంచేనా? చెప్టాన్ుగట. అన్ని తాల్ుపుల్ూ తటుాకుంటయ వెళ్ూ ల,
ఎకకడర ఏదర తెరుచుకోవచిన్న. అంద్ుల్ో ఒక దాిరం ప్టరథ స్టరథి. అన్ిటుా మీకు చెపాల్ేద్ు. అతడికిచిిన్
నెల్ర్ోజుల్ జీతం డబ్ుబ కంపెనీది కటద్ు. నా జీతంల్ో అడాిన్ు్”

చకరధరర్టవు విసాయంగట, “అదేమిటి? ఈ వావహారంల్ో నీదీ నాదీ ఏమిటి? మ్న్ ఇద్ు ర్జ టలర్ెుట్ ఒకటే
కదా” అనాిడు.

“మ్మకోర ల్లవల్ోల ఒకటే అయుాండవచుి. మెైకోర ల్లవల్ోల కటద్ు. మీ శతుొవు మీస్టల్మొజఞ. నా శతుొవు
చాణుకా.”

“ఏది ఏమెైనా నాకిది న్చిల్ేద్ు. నీకు డబ్ుబ అవసరం ఉంది. న్ువుి ఖరుి పెటాటమేమిటి”
 35
“వటాప్టరం వటాప్టరమే ర్టవుగటరూ. నా మీద్ న్మ్ాకం పెటా ుకోండి. వటళళపెై పగ తీరుికోవటల్న్ిoత కోపం
కస్తి, కటళళళ ప్ో గొటుాకున్ి మీకు ల్ేద్ు. కటనీ, కళళళ ప్ో గొటుాకున్ి మీ అమ్మాయకి ఉంది. తన్ కోసమ్నాి మీరు
నాకు స్టయం చెయమాలి”

ర్టవు ర్జల్మకి్ంగ్గట న్వనిడు. “న్నని బ్ుటా ల్ో పడేస్తిన్ న్ువుి ఏమెైనా చెయాగల్వు. అది సర్ే గటనీ, ఆ
ఇంజినీర్జంగ్ కటల్ేజికీ, చాణుకాకీ సంబ్ంధం ఏమిటి?” అనాిడు.

“ఇక ఆ టలపిక్ వదిలిపెటార్ట? సర్ే. చెప్ూ ట విన్ండి. నా గోల్ ఆ ఇంజనీర్జంగ్ కటల్ేజి కటద్ు. ప్టరథ స్టరథి”

చేతిల్ో కళళదాుల్ు చపున్ జఞర్జప్ో కుండా పటుాకున్న. “ష్టకుల్ మీద్ ష్టకుల్ు ఇసుూనాివు. ఈ ప్టరథస్టరథికీ
మ్న్కీ ఏమిటి సంబ్ంధం? ఎవర్ీ ప్టరథ స్టరథి?” అన్న అడిగటడు

“సుమ్ద్ుాతిన్న పేొమిసుూన్ివటడు. ఏ కుర్టరడి కోసమెైతే సుమ్ద్ుాతి ప్టొణాల్ు ఇవిటలన్నకి కూడా స్తిద్ధంగట

ఉన్ిదర ఆ కుర్టరడు. “

“పిలిల అంటే మ్మర్టిల్ం అన్ిటుా ఉంది. సుమ్ద్ుాతి ఎవరు?”

“మ్ుఖామ్ంతిొ మ్ుఖా సల్హాదారు చాణుకా కూతురు”

… …

ప్టరథస్టరథి ఆమె వెైపు టటన్షన్ుతో చతసుూనాిడు. రవళి లిసుా పర్జశీలించి, ‘గుడ్ వర్క’ అంది. అతడి
మొహం విప్టార్జంది. “థాాంక్్ మేడమ్ ’ అనాిడు.

“గత నాల్ుగు సంవత్ర్టల్ోల పనెిండు వంద్ల్మ్ందికి ఉదర ాగటల్ు వచాియ. సంవత్రం అయమాక
అంద్ుల్ో వెయామ్ందికి ఉదాిసన్ పలికటరు. ఆ స్టథనాల్న్న తరువటతి బ్లాచ్ సత
ా డెంటు్తో భర్ీూ చేశటరు. పొతీ
సంవత్రం దాదాపు ఇల్మగే జరుగుతోంది. గుడ్”

“ఇవి నాకు దొ ర్జకిన్ పేరల ు మేడమ్. ఇంకట ఉండొ చుి. వెతకటలన్నకి కొన్ని ర్ోజుల్ు పడుతుంది.”

“అవసరం ల్ేద్ు. ఈ లిసుా చాల్ు. ఇంకో పన్న చెయమాలి. వీళళకి ఉదర ాగటలిచిిన్ ఈ అయద్ు కంపెనీల్కీ గత
కొన్ని సంవత్ర్టల్ోల, అంటే ఆంజననయుల్ు మ్ుఖా మ్ంతిొ అయమాక... పొభుతిం ఏం స్టయo చేస్తింది, ఏమేమి
సద్ుప్టయమల్ు కలిాంచిందీ... ఆ వివర్టల్ు కటవటలి. ఈ మిగజలిన్ ఇరవెై ర్ోజుల్ల్ో న్ువుి ఆ పన్న చెయమాలి”

“అదెల్మ స్టధాం? ఎవరు చెపుతారు?”

“పొతిపక్ష నాయకుడిన్న సియంగట కల్ుసుకునన ఏర్టాటు మేమ్ు చేస్ూ టమ్ు. వెళిల ఈ విషయం చెపుా. ఎగజర్జ
గంతేస్తి నీకు అఫ్లషియల్గట ఆ వివర్టలిస్టూరు. మ్ర్ోపకక స్తి-గేరడు పతిొకల్ుంటలయ. వటళిళచేి ఇన్ుర్ేాషన్ుల్ో సగం
అబ్దాధల్ు ఉంటలయ. పర్ేలద్ు. తీసుకో. డబ్ుబకి చతసుకోకు”.

“తపాకుండా మేడమ్”

అతడికి ఒక కవరు అంద్చేస్తింది. ఆశిరాంగట “ఏమిటి?’ అనాిడు.

 36
“మ్న్ చకటర గూ
ర పుకి దేశమ్ంతా హో టల్్ ఉనాియ. మ్న్ ఊళ్ళళ ఉన్ిది పొశటంతి హెైటు్. అకకడ మ్ూన్
ల్లైట్ డిన్ిరుకి ఫ్లొగట ఇద్ు రు వెళళవచుి. న్ువుి చేస్తిన్ వరుకకి గజఫ్టా. ఐ మీన్ గజఫ్టా వోచరు. కటకాయల్్ కూడా
తీసుకోండి. డిొంక్ చేస్ూ టవట?”

“ల్ేద్ు మేడమ్”

“అబ్దాధల్ు చెపాకు. మొగ పిల్లల్ు పుడతారు. నీ గర్ల -ఫ్ెొండ్న్న తీసుకు వెళళళ. ‘ఎవరూ ల్ేరు మేడమ్’ అన్న
అమ్మయకతిం న్టించకు. పిల్లల్ు అసల్ు పుటా రు. అన్ిటుా ర్ేపు బ్ో రుు మీటింగ్ అకకడేగట. ననన్త అకకడే
ఉంటలన్ు. కల్ుస్టూన్ు. నీ స్తెల్లక్షన్ చతస్టూన్ు. ఐ మీన్ గర్ల ఫ్ెొండ్ స్తెల్లక్షన్. పొశటంతి హెైట్్. ఏడింటికి”.

అతడు వెళిల ప్ో యమడు. ఆమె అటే చతసత

ూ , “...నా కథకి న్నర్టాత చకరధరర్టవు, న్టుల్ు స్టరథి,
కటన్నస్తేాబ్ుల్ బ్లల్మర్జషా, స్టరమ్ా , ర్టతిొకి ర్ోజఞ కటకెాయల్ సర్ోజ. ప్ో తే... ద్రశకతిం మొతూ ం నననన చెయమాల్ేమో
అన్ుకునాిన్ు. స్తలరీన్-పేల కి స్తేిహతుడు ‘సతా’ స్టయం కూడా తీసుకోవచిన్న అరథమ్యంది” అన్ుకుంది.

- ..-

ఆ ర్ోజు స్టయంతొం మీస్టల్మొజఞకి ఒక ఫో న్ వచిింది.

“ఎవరూ?” అనాిడు.

“కటకెాయల్ సర్ోజ” అన్ిది అటుించి ఓ అమ్మాయ.

“కటకెాయల్ ఏమిటి? సర్ీగు ట చెపుా”

“చాల్మకటల్ం కిరతం మీ గెస్టా-హవుసుల్ో కల్ుసుకునాిం. ఆరూ త మిాదీ, ఏడత ఏడత కటకుండా . కొతూ
ఆంగజల్్ చెప్టాన్ు. అపుాడే కటకెాయల్ అన్న నాకు పేరు పెటా లవ్. మ్ర్జిప్ో యమవట?”

మీస్టల్మొజఞ హుష్టరుగట “గుర్ొూచిింది” అనాిడు. న్నజఞన్నకి గురుూ ర్టల్ేద్ు కటనీ అటువంటి సంద్రభంల్ో
అబ్దాధల్ు ఆడటం, యవిన్పు త లిద్శల్ోనన కుర్టరళళకి వచేి సహజమెైన్ తెలివి. అయతే అతడు చీకటలల వనస్తిన్
బ్లణం గుర్జకి సర్జగు ట తగల్ేల ద్ు. ఎంద్ుకంటే అసల్మమె ఇంతవరకూ అతన్ని చతడల్ేద్ు. తాన్ు చెపిాన్ ‘అబ్దాధన్ని’
అతడు అంత న్నజఞయతీగట సప్ో ర్ా చేస్తిన్ంద్ుకు న్వుికుంది.

“ఏమిటింత కటల్మన్నకి ఫో న్ చేశటవ్? విషయం చెపుా” అనాిడు.

“చతడాల్న్న ఉంది” గటరంగట అన్ిది.

“ఓ. గెసా ు హవుసుకి వచేియా. ఇపుాడే”

“కటద్ుల్ే. మ్ుంద్ు బ్యట కల్ుదాుం. ఈ మ్ధా కటసూ ల్మవయమాన్ు. న్చిితే ఆ తర్టిత అకకడ కల్ుదాుం.
మ్ుంద్ు ఎకకడ కల్ుదాుమో చెపుా”

“చెపుా... న్ువ్ చెప్టాల్ే గటనీ బ్లల్మ, వోల్మ ల్ో నన వచిి వటల్మ” అనాిడు.
 37
“ఏమిటి. కపితిం ల్క్షణాల్ు కూడానా. సర్ేల. ర్ేపు ర్టతిొ త మిాదింటికి పొశటంతి హెైటు్కి ర్ట. కటనీ న్న్ుి
గురుూపటా కప్ో తే మ్మతొం అంతే సంగతుల్ు” అoటయ అతడు ఏదర అన్బ్ో తూ ఉండగట ఫో న్ పెటా స్త
ే ింది. ఆమె పేరు
సర్ోజ. ఆమెన్న అంద్రూ ర్టతిొకి ర్ోజఞ సర్ోజ అంటలరు.

++ ++ ++

పొశటంతి హెైటు్. ర్ెస్ా టర్ెంట్ మొతూ ం జన్ంతో న్నండిప్ో య ఉంది. ద్తరం న్ుంచి మ్ంద్ొమెైన్ మ్ూాజిక్
విన్పడుతోంది. స్టరథి, సుమ్ద్ుాతి ఒక మ్ూల్గట కూరుిన్న ఉనాిరు.

‘హాయ్’ అంటయ టేబిల్ ద్గు రకు వచిింది రవళి. స్టరథి ఎగియటింగ్గట ల్ేచి పకకన్ అమ్మాయతో, “మ్మ
కంపెనీ వెైస్ట-పెొస్తిడెంట్ మ్ర్జయు స్తెకెరటర్ీ” అoటయ ఇంగీలషుల్ో పర్జచయం చేశటడు. ల్ేవబ్ో తూన్ి అమ్మాయన్న
కూర్ోిమ్న్న చెపిా, “నీ పేరు సుమ్ద్ుాతి కద్త” అoది.

“నాపేరు మీకెల్మ తెలిస్తింది?” ఆశిరాంగట అడిగజంది ఆ అమ్మాయ.

“మీ తండిొగటరు మ్ుఖామ్ంతిొకి ద్గు ర. ఆ సంద్రభంగట ఒకస్టర్జ మీ ఇంటికి వచాిన్ు. ఆయన్కి గురుూ
కూడా ఉండకప్ో వచుి. ప్ో తే, నీకు మ్ూడు విషయమల్ు చెప్టాలి. సుమ్o అంటే పువుి. ద్ుాతి అంటే వెల్ుగు.
పుష్టాన్నకి పర్జమ్ళం ఎల్మగూ ఉంటుంది. దాన్నకి వెల్ుగు కూడా కలిపి పేరు పెటాటంల్ోనన నీ తండిొ ప్టండితామ్ూ,
నీ పటల ఇషా మ్ూ బ్యట పడుతోoది. ర్ెండర ది నీకు కూడా తెలియన్నది, నీ పేరు పెై ‘సుమ్ద్ుాతి’ అన్ి ఒక ర్టగం
కూడా ఉన్ిది. వనంకటమ్ఖి సంపొదాయంల్ో స్తింహేంద్ొ మ్ధామ్ ర్టగనామ్ం”.

ఇద్ు రు శోరతల్ూ దిగట్రంతుల్లై చతశటరు.

సుమ్కి రవళి అంటే మొద్టి న్నమ్ుషంల్ోనన అవటాజామెైన్ గౌరవంతో కూడిన్ అభమ్మన్ం

ఏరాడిప్ో యంది. ప్ో తే వటళళకి తెలియన్నద్ల్మల, సుమ్న్న ఇంపెొస్ట చెయాటలన్నకి రవళి గతర్టతిొ ఇంటలల చాల్మ
హో ంవర్క చేస్తింద్న్న..! దాన్నకి కటరణం ఆమె ఒకకదాన్నకే తెల్ుసు. ఒక మ్న్నషికి ష్టక్ టీొట్-మెంట్ ఇవటిల్oటే,
మ్ుంద్ు ఇంపెొస్ట చెయమాలి. ల్ేద్ంటే చికిత్కి వపుాకోరు.

“మీర్జద్ురూ తల్మ్ున్కల్యేా పేొమ్ల్ో ఉనాిరన్న మీ బ్లడీ ల్మంగేిజ్ చతస్తేూ నన తెల్ుస్ోూ ంది. ఎనోి
సంవత్రంల్ో పేమ్
ొ ల్ో పడాురు?” అన్న అడిగజంది.

స్టరథి కటసూ స్తిగు ుగట “మొద్టి సంవత్రమే” అనాిడు.

“డెైర్ెకాుగట అడుగుతునాిన్న్న ఏమీ అన్ుకోకండి. మీరు పేొమించుకుంటున్ిది థిొల్ కోసమ్మ? పెళిల

కోసమ్మ?”.

సుమ్ ద్ుాతి మొహం ఎరరగట అయంది. “నాకు అల్మంటివి న్చివు” అoది కటువుగట.

“ఏది? థిొల్ల మ? పెళ్ళళ?”

“పెళిల ల్ేకుండా పేొమ్”

“మ్ర్జ ఆ విషయం నీ బ్లయ్-ఫ్ెొండ్ తన్ ఇంటలల ఎంద్ుకు చెపాడు? ఉదర ాగం వచేి వరకూ ఆగజ, ‘పెళిలకి
ఒపుాకోక ప్ో యన్టల యతే ఇంటలలంచి వెళిళప్ో తా’ అంటయ తలిల ద్ండుొలిి బ్లలక్ మెయల్ చెయాటం తపుాకదా?
 38
తలిల ద్ండుొల్న్ు ఆ విధంగట వదిల్లయా గలిగజన్వటడు, ర్ేపు ఇంకట మ్ంచి అమ్మాయ కన్పడితే నీకు అనాాయం
చేయడన్న గటారంటీ ఏమిటి?”

స్టరథి మొహo జేవుర్జంచిoది. “ఇంటలల చెప్టాన్ు. వపుాకునాిరు” అనాిడు కోపంగట.

సర్ీగు ట ఆ సమ్యమన్నకి మీస్టల్మొజఞ ర్ెస్ా టర్ెంట్ ల్ోపలికి పొవనశించాడు.

అతడు ర్టవటం ఓరకంట చతస్తి, రవళి సంభలషణ కొన్స్టగజంచింది. “బ్లయ్-ఫ్ెొండ్తో కలిస్తి మ్ంద్ు
కొడుతూన్ి నీ ఫో టల ఎవడర తీస్తి, ర్ేపు పెళళయమాక ‘పదిల్క్షల్ు ఇస్టూవట? మీ ఆయన్కి ఫో టల పంపనా?’ అన్న
బ్లలక్ మెయల్ చేశటడన్ుకో. నీ కొతూ మొగుడు అన్ుమ్మన్ం మ్న్నషయతే?”

“హాయ్ సుమ్మ” అనాిడు మీస్టల్మొజఞ. అతడిన్న ఆ సమ్యంల్ో చతడగటనన సుమ్ మొహo రకూ ం
ఇంకిన్టుా వివరణమెైంది. క్షణంకిరతం రవళి చెపిాన్ బ్లలక్ మెయల్ వావహారం గురుూ వచిిoది. సంబ్ంధం ల్ేద్ు గటనీ
ఏదర తెలియన్న ఇబ్బంది. సరుుకున్న, “గుడ్ ఈవెన్నంగ్. ఈమె రవళి. చకటర గూ
ర ప్ స్తెకెరటర్ీ. ఈయన్ స్టరథి. అదే
కంపెనీల్ోనన పన్న చేసూ ునాిరు” అన్న పర్జచయం చేస్తింది. మీస్టల్మొజఞ అంత ఇంటర్ెసా ు చతపకుండా, “తరువటత
కల్ుదాుం” అన్న కటకెాయల్ సర్ోజ కోసం వెతుకుతూ వెళిళప్ో యమడు.

“ఎవరు?”

“మీస్టల్మొజఞ అన్న, నాన్ిగటర్జకి తెల్ుసు”

రవళి న్విిoది. “చతశటవట. స్టరథి నీ స్తేిహతుడన్న పర్జచయం చెయాకుండా, మేమిద్ు రం ఒకే ఆఫ్లసుల్ో
పన్న చేసూ ున్ిటుా చెప్టావ్. ఇల్మ ఎంతకటల్ం ఆతావంచన్ చేసుకుంటయ బ్ొతుకుతారు?” ఇద్ు ర్జ మొహాల్ూ
వటడిప్ో యమయ. ఆమె చెపుతున్ిది న్నజమే అన్ిటుా మ్ౌన్ంగట ఉండిప్ో యమరు.

ఇద్ు రూ బ్రల్గట చతశటరు.

@మీ ఇద్ు ర్జనీ హో టల్ోల డిొంక్ చేసూ త ఉండగట చతశటన్ంటలడు మీస్టల్మొజఞ. మీ నాన్ి కటా డిల్ో పెడతారు.
అయనా కల్ుసుకుoటయ ఉనాిరన్ుకో. స్టరథి ప్టొణాల్కి పొమ్మద్ం”

సుమ్ భీతహర్జణేక్షణ అయంది. స్టరథి చేతుల్ మ్ధా ఆమె చెయా వణకింది.

“మీరు చెపుతూ ఉంటే అంతా న్నజమే కదా అన్నపిస్ూ ో ంది. ఇపుాడేమి చేయమలి?” అంది.

“దీన్నకి ఒకటే మ్మరు ం. మీ ఇద్ు రూ వెంటనన వివటహం చేసుకోవటం.”

ఆ ర్టతిొ మీస్టల్మొజఞకి ఫో న్ వచిింది.

“నననన బ్ంగటరం. కటకేాయల్ సర్ోజన్న” వీణ తీవెల్మీద్ కల్మాణ ర్టగం పలికిన్టుా సిరం.

నెంబ్రు కోసం చతశటడు. ఈస్టర్జ కూడా కన్పడల్ేద్ు. “న్నోి వెధవన్న చేశటవు కద్త. నీ అంతు
తేల్ుస్టూన్ు” అనాిడు.

“కోపం ఎంద్ుకు మితొమ్మ. నన వచాిన్ు. గురుూ పటా కప్ో తే నాదా తపుా ప్టలటిన్మ్?” ల్మల్న్గట అన్ిది.
 39
మీస్టల్మొజఞ వెన్కిక తగజు, “వచాివట” అనాిడు.

“వచాిన్ు ర్ోడియం. న్నన్ుి చతస్తి న్వటిన్ు కూడా. ప్టత స్తేిహతుర్టలిి గురుూ పటా కప్ో తే ఎల్మ?”
గోమ్ుగట అంది.

మీస్టల్మొజఞ ఆల్ోచన్ల్ో పడాుడు.

“మ్న్ం కలిస్తి చాల్మ ర్ోజుల్లైంద్న్ుకో. అయనా గురుూ ఉండాల్ే. వంద్ల్మ్ంది గర్ల -ఫ్ెొండ్్ ఉంటే అదే చికుక
ఓస్తిాయం”

“న్నన్ి ఏ డెొస్టల్ోఉనాివ్?”

“ననన్ు డెొసు్ల్ో ల్ేన్ు ఇర్ీడియం”

“ఏమిటీ?” అతడి కంఠం కీచుమ్ంది.

“మ్ర్ీ ఎకుకవ ఊహంచుకోకు. చీరల్ో ఉండొ చుి. చోళ్ళల్ో ఉండొ చుి. మోడరన్ గౌన్ుల్ో ఉండవచుి”

“ఏమి ల్మభం మ్గడా. ఎల్మగూ గురుూ పటా వుగట. సర్ేల. ర్టతిొకి న్నద్ొప్ో కుoడా వెల్లకిల్మ పడుకొన్న ఆల్ోచించు.
గుర్ొూస్తేూ బ్ో ర్టల తిరుగు. కొన్ని గంటల్ కిరతo కలిశటన్ు. న్నన్ుి చతస్తి న్వటిన్ు. అదే హంటు. కొంచెం తెలివితేటల్తో
ఆల్ోచిస్తేూ , తెల్ల మర్ే ఫో న్ు చేస్ూ టన్ు. గుర్ొూస్తేూ వెంటనన కల్ుస్టూన్ు”.

తన్న్న హో టల్ోల చతస్తి ఎవరు న్వటిరబ్లబ? అన్న ఆల్ోచన్ల్ో పడాుడు. ఎంతస్తేపు ఆల్ోచించినా గురుూ
ర్టల్ేద్ు. అరధర్టతిొ అకస్టాతు
ూ గట గుర్ొూచిింది. సుమ్కి ఫో న్ చేశటడు.

ర్టతిొ ర్ెండవుతూ ఉండగట వచిిన్ ఫో న్ుకి సుమ్ కంగటరు పడింది.

“ననన్ు మీస్టల్మొజఞన్న. ర్టతిొ నీ ఎద్ురుగట కూరుిన్ి అమ్మాయ ఎవరు?”

సర్ీగు ట అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ోల ఆమె ఊహంచిన్టేా మీస్టల్మొజఞ న్ుంచి ఫో న్ వచిింది.

“సర్ోజఞ?”

“ఎవరూ?” కంఠంల్ో మ్మరువం త ణకిసల్మడగట వీణ రవళించిన్టుా పలికింది రవళి సిరం.

“గురుూ పటా న్టుా ఏమిటల నాటకం. తెర్జచి చతడవట నా మ్న్సు కవటటం”

“అరధర్టతిొ ఫో న్ చేస్తి ఏమిటల మ్మటల్ు? న్నద్ొ ప్ో నీయర్ట?’

“న్నద్ొ ఎంద్ుకే కటకెాయల్మ? మ్మటలలడవన కోయల్మ”

“ఏమిటీ అరధర్టతిొ కవితిం. ఎవరు మీరు?”

“నాటకటల్ు చాల్ు గటనీ... న్నన్ుి పటుాకునాి గదా. నా బ్హుమ్తి ఏది?”

“పటుాకోవటం ఏమిటి? ఎకకడ పటుాకునాిరు?”

“ఓహ్... నాకనాి ఫటస్టా గట ఉనాివన” ఇల్మ అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ు సంభలషణ జర్జగటక ఆమె ఫో న్ పెటా స్త
ే ింది.
 40
ఇంతకీ తన్తో మ్మటలలడింది సర్ోజఞ కటదా? అన్ి అన్ుమ్మన్ంతో ర్టతొంతా కల్త న్నద్ొప్ో యమడు
మీస్టల్మొజఞ.

ప్ర ొ ద్ుున్ి ఏడింటికి కటలింగ్ బ్ల్ మోోగుతూండగట మెల్కువ వచిింది. తల్ుపు తీస్తేూ ఎద్ురుగట సబ్-
ఇన్స్తెాకారు. మీస్టల్మొజఞ మొహం చిటిల ంచి ”ఏమిటింత ప్ర ొ ద్ుునని... ఏం కటవటలి?” అన్న అడిగటడు.

“అరధర్టతిొ ఫో న్ుల్ో ఆడవటళళన్న వనధించిన్ంద్ుకు యు ఆర్ అండర్ అర్ెస్టా” అనాిడు బ్లల్మర్జషా.

“అర్ెస్ా ట? ర్ేయ్... శాశటన్ంల్ో ఇడీల ల్ు అమ్ుాకునన మొహమ్మ. నననెవర్ో తెల్ుస్ట?”

“ఇదిగో వటర్ెంట్. వస్టూవట? చేతుల్కి సంకెళ్లళస్తి న్డిపిసూ త తీసుకెళళమ్ంటలవట?” మ్ుంద్ుకు అడుగు

వనశటడు. మీస్టల్మొజఞ పొతిఘటించ బ్ో యమడుగటనీ ప్ో లీసు పెర్నాలిటి చతస్తి వెన్కిక తగటుడు.

++ ++ ++

అటున్ుంచి భలరా ఏదర చెపిాంది. మొద్టలల అరథం కటల్ేద్ు. విషయం విం...టయం...టే రకూ ం ల్ేన్టుా మొహం
వటడిప్ో యంది.

“ఏమిటీ? ఏం జర్జగజంది?” అడిగటడు మ్ుఖామ్ంతిొ.

చాణుకా మ్మటలలడల్ేద్ు. భలరా చెపేాది వింటునాిడు.

“మీరు తెల్ల మర్ేి వెళిలప్ో యమరు. అమ్మాయ పకకమీద్ ల్ేద్ు. ప్ర ొ ద్ుున్నించీ కన్పడటం ల్ేద్ు”

“ఎవర్ెైనా స్తేిహతుల్ ద్గు రకెళిళ ఉంటుంది. ఇపుాడు పదే కదా అయంది” అనాిడు.

“ప్ర ద్ుున్ి అయదింటికే ల్ేద్ండీ. బ్టా ల్నీి అల్మగే ఉనాియ. బ్లతూ

ొ మ్ుల్ో బ్ొష్ కూడా”

“ఫ్ెొండ్్న్న ఎంకెైిర్ీ చేశటవట?”

“ప్ర ొ ద్ుున్నించీ చేసూ తనన ఉనాి. అంద్రూ తమ్కి తెలీద్ంటునాిరు”

“మ్ర్జ ఇపాటి వరకూ నాకు... “ అన్న కోపంగట ఏదర అన్బ్ో తూ ఉంటే ర్ెండర ఫో న్ మోోగజంది.

స్తి.ఎం కి ఏమి జరుగుతోందర అరథం కటల్ేద్ు. చాణుకా వెైపు చతసుూనాిడు. చాణుకా ‘హల్ో’ అనాిడు.

“అoకుల్. నా పేరు కమ్ల్” అన్ిది రవళి. “సుమ్ కటలస్టమేటున్న. ర్టతిొ ర్ెండింటికి సుమ్ ఫో న్ చేస్తింది.
చాల్మ భయపడిప్ో యంది”

చాణుకా ఆందర ళన్గట “ఎంద్ుకు” అన్న అడిగటడు.

“ఎవర్ో మీస్టల్మొజఞ అననవటడు అరధర్టతిొ ఫో న్ చేస్తి వనధించాడట. బ్లలక్ మెయల్ చేసూ ునాిడన్న చెపిాంది.
సగం ఏడుపుల్ో సర్ీగు ట అరథ ం కటల్ేద్ు. ‘ప్ర ొ ద్ుున్ి అయదిoటికల్మల ఏదర ఒక న్నరణయం తీసుకుంటల’ అంటయ ఏదర
చెపిాంది. ప్ర ొ ద్ుునని నన వస్టూన్నీ అపాటి వరకూ ఓపిక పటా మ్నీ చెప్టాన్ు. ప్ర ొ ద్ుున్ి బ్యల్ేుర్ే మ్ుంద్ు ఫో న్ చేస్తేూ
ఎతూ ల్ేద్ు. ఆంటీకి చేశటన్ు. సుమ్ కన్పడటం ల్ేద్న్న గటబ్ర్ట పడుతూ చెపిాంది. ఆ ర్టజఞ ఎవడర మీకు తెల్ుస్ట
అంకుల్?”
 41
చాణుకా ఆమెతో “మ్ళ్ళళ చేస్ూ ట” అoటయ ఫో న్ పెటా స్త
ే ి, స్తి.ఎం. వెైపు తిర్జగజ ఏదర చెపాబ్ో తూ ఉంటే
ఆంజననయుల్ుకి పి.యేా న్ుంచి ఫో న్ వచిింది. అతడితో మ్మటలలడుతూ ఉండగట ఆంజననయుల్ు మొహం వివరణం
అవటం గమ్న్నంచాడు చాణుకా.

ఫో న్ పెటా స్త
ే ి, “ప్ర ొ ద్ుున్ి మీస్టల్మొజఞన్న అర్ెస్టా చేశటరట” అనాిడు ఆంజననయుల్ు.

“దేన్నకి?”

“ఎవర్ో అమ్మాయకి ఫో న్ చేస్తి అరధర్టతిొ ఏదర వటగటడట. ఆమె ప్ో లీస్ట ర్జప్ో ర్ా ఇచిిన్టుాంది”

“నా కూతుర్ే...” అంటయ చెపాబ్ో య ఆగటడు.

తన్ కూతుర్ెైతే తన్కి చెపాకుండా ప్ో లీసుల్కి ఎంద్ుకు ర్జప్ో ర్ా ఇసుూంది? అసల్ు ఆమెకి అంత
ధెైరామెకకడ? ఈ ర్టజఞగటడు తాగజ అరధర్టతిొ చాల్మమ్ందికి చేస్తి ఉండవచుి. ర్టతిొ ఫో న్ుకి ప్ర ొ ద్ుున్ి ల్ోపుల్ో అర్ెస్టా
అయమాడంటే వటడు చేస్తింది ఏ మిన్నసా రు పెళ్ళళన్నకో, బిజినెస్ట మ్మగెిట్ కూతురుకో అయ ఉంటుంది. అయనా
ఇపుాడు ఆల్ోచించవల్స్తింది అది కటద్ు. మీస్టల్మొజఞ ఫో న్ సంగతి తన్కి చెపాకుండా స్తేిహతుర్టలి ద్గు ర
ఎంద్ుకు ఏడిింది? చెపాకుండా ఇంటలలంచి ఎంద్ుకు వెళిళప్ో యంది?

వెళిళందా? తీసుకెళ్ల ళర్ట?

ఒకకతే కూతురు.

ల్ోపల్ుించి ద్ుుఃఖం తన్ుికు వస్ోూ ంది. ద్గు రున్ిపుాడు తెలియన్న పేొమ్ ద్తరమెైన్పుాడు బ్యట
పడుతోoది.

సర్ీగు ట ఆ సమ్యమన్నకి మీస్టల్మొజఞ ల్ోపలికి వచాిడు. చాణుకాన్న పల్కర్జసూ ున్ిటుా తల్ ఎగర్ేస్తి,
ఆంజననయులి వెైపు తిర్జగజ, “ఏమిటి బ్లవట అర్ెింటుగట రమ్ానాివ్?” అన్న అడిగటడు.

అపుాడే ఒక అన్తహామెైన్ సంఘటన్ జర్జగజంది.

చాణుకా కుర్ీిల్ోంచి ఒకక ఉద్ుటున్ ల్ేచి మీస్టల్మొజఞ భుజఞల్ు పటుాకున్న ఊపేసూ త , “ఏం చేశటవుర్ట? నా
కూతురున్న ఏం చేశటవ్?” అన్న అర్జచాడు.

మీస్టల్మొజఞ న్నశవిషుాడయమాడు. పెద్ు ఉపెాన్ల్మంటి సమ్సా వచిినా ఎంతో న్నబ్బరంగట ఉండే మ్న్నషి అల్మ
అంత ఆవనశంగట ఊగజప్ో తున్ింద్ుకు కటద్ు. తన్ కటల్రు పటుాకుననటంత స్టహసం చేస్తిన్ంద్ుకు..! పకకన్
ఆంజననయుల్ు ల్ేకప్ో తే బ్ల్ల మీద్ ఉన్ి పేపర్ వెయట్తో తల్ బ్ొద్ుల్ు కొటేావటడే. కషా ం మీద్ న్నభలయoచుకున్న,
“ఏమిటి బ్లబ్లయ్? ఏమెైంది?” అన్న అడిగటడు.

“ఏమీ తెలియన్టుా ఏమిటలొ ఆ పొశి? న్నన్ి ర్టతిొ నా కూతుర్జకి ఫో న్ చేశటవట ల్ేదా?”

సమ్మధాన్ం ఏమి చెప్టాల్మ అన్న ఒకక క్షణం సంశయంచాడు మీస్టల్మొజఞ. అబ్ద్ధ ం చెపిానా అది తన్ కటల్
ర్జజిసా ర్ల ో ఉంటుంది. పటుాకోవటం చాణుకాకి క్షణాల్ోల పన్న.

“చేశటన్ు” అనాిడు.
 42
అంత త ంద్రగట అతడు వపుాకుంటలడన్న ఊహంచన్న చాణుకా న్నర్జిణుణడయమాడు.

“అంత అరధర్టతిొ చెయమాలి్న్ అవసరం ఏమిటి? అయనా మ్మ అమ్మాయ నెంబ్రు నీకెల్మ తెల్ుసు?
ప్ర ొ ద్ుునని న్నన్ుి ఎంద్ుకు అర్ెస్టా చేశటరు? అమ్మాయ ఎకకడుంది?” అన్న గదిుంచాడు.

ఆంజననయుల్ు కలిాంచుకున్న, “ఆవనశపడకు చాణుకటా. అల్మ కూర్ోి. వటడిన్న ననన్ు అడుగుతా” అన్న
మీస్టల్మొజఞ వెైపు తిర్జగజ, “చెపుా. అసల్ేం జర్జగజంది?” అన్న అడిగటడు.

ఆ కటసూ సమ్యంల్ో మీస్టల్మొజఞ సరుుకునాిడు. కథ అల్ల టలన్నకి టటైమ్ు దొ ర్జకింది. “...ర్టతిొ నా

స్తేిహతుడికి ఆకి్డెంటటై ర్ేర్-గూ
ర ప్ బ్ల డ్ కటవల్స్తి వచిింది. తన్ స్తేిహతుర్టల్లవర్జకో ఆ టటైపు ఉన్ిద్న్న
సుమ్ద్ుాతి ఎపుాడర చెపిాన్టుా గురుూ. ఆ స్తేిహతుర్టలి నెంబ్రు కోసం ఫో న్ చేశటన్ు. ఇచిింది. ఆ నెంబ్రుకి
చేస్తేూ, వటళళళ అప్టరథం చేసుకున్న ప్ో లీసు ర్జప్ో ర్ా ఇచాిరు” అనాిడు.

అకకడే అతన్ు చాణుకాన్న తకుకవ అంచనా వనస్తి తపుా చేశటడు.

“న్ువుి ఫో న్ చేస్తిన్ ఆ స్తేిహతుర్టలితో ఇపుాడే మ్మటలలడాన్ు” అనాిడు చాణుకా.

ఆంజననయుల్ు ఎంతయనా మ్ుఖామ్ంతిొ కదా. చాణుకా చీకటలల బ్లణం వనసూ ునాిడన్న అరథమ్యంది.
మీస్టల్మొజఞ వెైపు జఞలిగట చతశటడు.

“సర్ోజతో మీరు మ్మటలలడార్ట?” అనాిడు మీస్టల్మొజఞ.

“నీ మీద్ ర్జప్ో రుా ఇచిింది సర్ోజ కటద్ు”

“మ్ర్జ ఎవరు?”

“అది న్ువుి చెప్టాలి. న్ువుి ఎవర్జతో మ్మటలలడావో నీకే తెలీద్ు. ఫో న్ చేస్తి, ‘నా స్తేిహతుడికి ఆకి్డెంటు
అయంది. రకూ ం కటవటలి’ అన్న న్ువుి ర్జకెిస్టా చేశటవ్. ఆ అమ్మాయ నీమీద్ ప్ో లీసుల్కి ర్జప్ో ర్ా ఇచిింది. అంతేగట
న్ువుి చెపేాది?”

“ఏమిటి? బ్దిర్జసూ ునాివట?” మీస్టల్మొజఞ వెటకటరంగట అనాిడు.

“ర్టజఞ. న్ువుి నోరుాయా” అన్న కస్తిర్జ, చాణుకా వెైపు తిర్జగజ “కంగటరుపడకు. ఇపుాడే డి.జి.పి కి ఫో న్
చేస్ూ టన్ు. గంటల్ో అమ్మాయ ఆచతకి తెల్ుసుకునన బ్లధాత నాది. ఆ విషయం నాకు వదిలిపెటా ు ” అనాిడు
ఆంజననయుల్ు.

“అది పకకన్ పెటా ు. ననన్ు ఇకకడే, ఇపుాడే నీతో ఒక విషయం చెపాద్ల్చుకునాిన్ు. నీకు ననన్ు
కటవటల్ో, వీడు కటవటల్ో తేల్ుికో. నీ బ్లవమ్ర్జదే కటవటల్న్ుకుంటే ఈ క్షణమే ననన్ు శల్వు తీసుకుంటలన్ు.”

“మొతాూన్నకి స్టధించావు. నీ తండిొన్న అతన్ు ద్తరం చేశటడు. అతన్న కూతుర్జి న్ువుి ద్తరం చేశటవు”
అనాిడు.
 43
“అంతవరకూ న్నజమే కటనీ, అతన్ు నా తండిొన్న ల్మర్ీతో కొటిాoచి మ్ృతుామ్ుఖంల్ోకి తోశటడు. ననన్ు అతన్న
కూతుర్జి పూల్పల్ల కీ ఎకికంచి పంపుతునాిన్ు. అదీ తేడా”

“న్నజమే కదా. అన్ిటుా ర్టతిొకి ర్టతిొ ఇంటలలంచి వచేియమ్ంటే సుమ్ బ్లధపడిందా?”

“ననన్త అల్మగే అన్ుకునాిన్ు. కటనీ తన్ల్మ ఫ్లల్విల్ేద్ు. ‘ఇపుాడు మ్న్సు బ్లగట తేలిగటు ఉంద్కటక.
ఇంటలల ఉంటే స్టరథికి ద్తరంగట ఉనాిన్నీ, స్టరథితో ఉంటే తలిల ద్ండుొల్న్న మోసం చేసూ ునాిన్నీ, పొతిక్షణం
భయపడుతూ గజలీాగట బ్ొతకటం కనాి ఏదర ఒకటి ఎన్ుికోవటం బ్లవుంది’ అన్న, థాాంక్్ చెపిాంది. హో టల్ోల
స్టరథితో ఉన్ిపుాడు మీస్టల్మొజఞ చతడటం, అరధర్టతిొ అతడు ఫో న్ చెయాటం... దాంతో బ్లగట బ్దిర్జప్ో యంది”

“ఒకటి తరువటత ఒకటి అల్మ వరసగట జరగటల్న్న న్ువని కదా అర్ేంజ్ చేస్తింది”

ఆమె మ్మటలలడల్ేద్ు.

“మొతాూన్నకి పెళిల పెద్ువెై ఒక పెళిల జర్జపించావు”

“అన్ిటుా పెళలoటే గుర్ొూచిింది. మ్న్ం త ంద్ర్ోల ఇంకో పెళిలకి వెళ్ళళలి” అoది .

“ఎవర్జద?
ి ”

“ఎల్ల మ్ంద్ చెల్లల ల్ు స్టరమ్ా . నా కటల్ేజి మేట్. పొసూ ుతం మ్ుఖామ్ంతిొ ఇంటలల మ్న్ తరఫు గూఢచార్జణ“

“పెళిల కొడుకు?”

“బ్లల్మర్జషా శవితారక. మ్న్కి స్టయం చేసూ ున్ి సబ్-ఇన్స్తెాకారు. ఎల్ల మ్ంద్ కటలసుమేటు”

“మీస్టల్మొజఞకి ప్టఠం చెపాటం కషా ం కటద్ు కటనీ, చాణుకా హతాాననరం వపుాకుననల్మ చెయాటం మ్మతొం
అంత సుల్భం కటద్న్ుకుంటలన్ు”

“చెప్టాన్ుగట. వటళళన్న మ్మన్స్తికంగట బ్ల్హీన్ం చెయమాలి. ప్ో తే కల్ాన్ కళళళ ప్ో గొటిాన్ ఆ మీస్టల్మొజఞన్న
మ్మతొం చిన్ి ప్టఠంతో వదిలిపెటాన్ు”.

- .. –

“ఆ ప్ో లీసు పేరు బ్లల్మర్జషా” అనాిడు మీస్టల్మొజఞ. “పేరుల్మగే వటడత ద్ర్జద్ుొడు. వటడికి ప్టఠం చెప్టాలి.
ఎవరు చెపుతారు?”

“చేస్ూ టన్ు” అనాిడు అంజి. “మ్ుంద్ు ఆ ఊర్ెళిల వటడి తాల్ూకు వివర్టల్నీి తెల్ుసుకుంటలన్ు”

“ననన్ు కూడా వస్టూన్ు” ల్ేసూ త అనాిడు పొభు. వటళళతో ప్టటయ గోవింద్ు కూడా ల్ేచాడు.

“అకకడికి వెళ్ళళక ఏమి చేశటమో ఫో న్ చేస్ూ టం.”

“జఞగరతూ. బ్లంబ్ుల్ు వనస్తి వటడి ఇల్ుల పేల్ేిస్టూర్ో, వటడి కటల్ో చెయోా తీస్తేస్ూ టర్ో మీ ఇషా ం. నా మీద్కి కేసు
ర్టకూడద్ు. కటనీ నననన ఇద్ంతా చేశటన్న్న వటడికి తెలియమలి”

…
 44
“అమ్ుాల్ుతో స్తేిహం ఎంతవరకూ వచిిందిర్ట” గోవింద్ు అడిగటడు.

“ఛ్ాటింగ్ మ్మతొమే చేదు ాం. కల్వొద్ుు అంటలంది”

“ఇకకడ కటళళళ స్టచుకున్న ఖమళ్ళగట కూరుినాిమ్న్న ఆ ‘...’ అన్ుకుంటుందా” ఓ బ్ూతు మ్మట వటడాడు
పొభు.

“పవితొ స్తేిహం చేదు ామ్ంటుంది”

“ఛ్ాటింగ్ చేస్తేూ పవితొత ప్ో దా?”

“వరషంల్ో మొకకజొన్ి ప్ర తు

ూ ల్ు తింటయ కబ్ురుల చెపుాకోవటం ఇషా ం అoది. ‘నా బ్ురరల్ో ఉన్ి మొతూ ం
కబ్ురల నీి చెపిానా అరగంటల్ో అయప్ో తాయే. ఆ పెైన్ ఏమి మ్మటలలడుకుంటలం?’ అన్న అడిగట. మ్టన్ కర్ీర న్ుంచి
మ్హేష్ బ్లబ్ు వరకూ ఏమెైనా మ్మటలలడుకోవచిoది. ఏమిటి ల్మభమ్నాి. అనీి ల్మభం కోసం కటద్ు. మ్న్సు
విపిా మ్మటలలడుకోవటలన్నకి మ్ంచి స్తేిహతుడు ఉండటం అద్ృషా ం’ అంది. అయతే ననన్ు మ్హేష్ బ్లబ్ుతోనన
స్తేిహం చేసుకుంటలల్ే అన్న ఫో న్ పెటా శ
ే ట”

చెపూ ూ సడన్గట మ్మటల్ు ఆపుచేశటడు అంజి. అతన్న ద్ృషిా వరండా సథ oభలన్నకి ఆన్ుకున్న న్నల్బ్డి ఉన్ి
అమ్మాయ మీద్ పడింది. ఎతు
ూ అరుగుల్ ఇల్ుల.

కటరఫు సరుుకుంటున్ిటుా చెయా ఎతిూ వనళళతో స్తెైగ చేశటడు. ఆ అమ్మాయ మొహం తిపుాకోల్ేద్ు. అతడినన
చతసత
ూ న్నల్బ్డింది.

“మీరు న్డుసత
ూ ఉండండి. నన వస్టూ” అనాిడు.

విషయo అరథమెై వటళళళ మ్ుంద్ుకు స్టగజప్ో యమరు. ఆ అమ్మాయ న్నల్బ్డిన్ ఇంటి ఎద్ురుగట బ్లాంకు
మ్ుంద్ున్ి చెటా ు నీడల్ో న్నల్బ్డి మ్ళ్ళళ స్తెైగ చేశటడు. ఆ అమ్మాయ మొహంల్ో ఏ భలవమ్ూ ల్ేద్ు. అల్మగే
చతసత
ూ ఉంది. ద్గు రకి వెళిల న్విి ‘హాయ్’ అనాిడు.

అమ్మాయ న్విల్ేద్ు గటనీ ‘హాయ్’ అంది అభలవంగట.

“పటిం న్ుంచి వసుూనాి. కొంచెం మ్ంచి నీళళళ ఇస్టూర్ట?” అన్న అడిగటడు.

“మ్ంచి నీళళళ ల్ేవు. చెడు నీళళళ ఉనాియ్”

“భల్ే మ్మటలలడుతావన న్ువుి. ఇంటలల ఎవరూ ల్ేర్ట”

“అతూ మ్ా పకికంటికి వెళిళంది. ఇపుాడే వసుూంది”

“అల్మ వెళ్ు ళం వస్టూవట?”

“ఎకకడికి? ఆంజననయ విగరహం ద్గు రకట? తీసుకువెళళటలన్నకి సమ్ూా వదిన్ వస్టూన్ంది. అంద్ుకే
చతసుూనాిన్ు”.

“మ్ర్జ నాకు చతపించవట? నాకీ ఊరు కొతూ ”

“పద్” అoటయ మెటల ు దిగుతూ “ఊరు చివరకు వెళ్ళళలి” అoది.

 45
“మ్ర్ీ మ్ంచిది. నీ పేరు?”

“అధరిణ”

ఆదితాపురంల్ో గోవింద్ు, పొభుల్కి పెద్ుగట కషా పడకుండానన బ్లల్మర్జషా గుర్జంచి వివర్టల్ు దొ ర్జకటయ.
మీస్టల్మొజఞకి ఫో న్ చేస్తి “వటడికి కొదిు ర్ోజుల్ోల పెళిల బ్లస్ట. ఇంటలల తలిల ఒకకతేూ ఉంటుంది. కటబ్ో యే పెళ్ళళంది కూడా
ఈ ఊర్ే. సమ్ాకోక స్టరకోక ఏదర అకక. అంతా పెళిల హడావుడిల్ో ఉనాిరు” అన్న చెప్టాడు.

“సర్ే వచేియండి. పెళళయమాక వటడి సంగతి చతసుకుందాం” అనాిడు ర్టజఞ.

“స్టయంతొం వస్టూం. అంజిగటడు దేనోి పటిా తోపుల్ోలకి ప్ో యమడు. అది చతసుకున్న వస్టూం”

“ననన్ు ల్ేకుండా మీ మ్ుగుురూ ఎంజఞయ్ చేస్ూ టర్టర? సర్ేల.. సర్ేల.. చెయాండి”

గోవింద్ు న్విి ఫో న్ పెటా స్త

ే ి అంజికి చేశటడు. అదే టటైమ్ుకి అంజి ఊర్జ బ్యట ఆంజననయ విగరహం ద్గు ర
అధరిణతో “నీ న్డుమ్ు బ్లవుంది” అన్న అంటునాిడు.

“న్నజమ్మ. ఈ మ్ధా ల్మవయమా. మ్మ అతూ మ్ాకి వంట సర్ీగు ట ర్టద్ు. అంద్ుకన్న తేనె ఎకుకవ వనసూ ుంది.
ఎకుకవ తింటునాిన్ు” అoది అధరిణ.

“తేనె కటద్ు. న్తనె”.

“ఆ. కరక్ా. న్తనె”

“వంటర్టన్నవటళళళ ఎకుకవ న్తనె వటడతార్ట”

సంభలషణా చాతురాం అంటే అదే. అవతలి వటర్జకి ఇంటర్ెస్టా ఉన్ి సబ్ి క్ా మ్మటలలడటం.

“అవున్ు. మ్మ అకక చెపిాంది. బ్లిల మ్మంసం తన్ు భల్ే వండుతుంది.”

“ఇకకడ కూరుిందామ్మ?”

“కూర్ోివటం ఎంద్ుకు? విగరహం చతశటం కదా. వెళ్ు ళం”

“నాకు ఇంకట చతడాల్న్న అన్నపిసూ తంది” అనాిడు.

“విగరహం ఇంకట పూర్జూ కటల్ేద్ుగట. ఏమి చతస్టూవ్? అనీి ర్టళ్లళ. ఎండగట ఉంది. ప్ో దాం”

“ఇల్మ చెటా ు కిరంద్ కూర్ోి” అoటయ అంజి బ్ల్వంతంగట ఆమె చెయా పటుాకున్న ల్మగజ కూర్ోిబ్టలాడు.
ఆల్ోచించటలన్నకి అవకటశo ఇవికుండా, “న్ువుి ఎపుాడత ల్ంగట ఓణీల్ే కడతావట?” అన్న అడిగటడు.

“ఉహూ. ఇది మ్మ అకకది. అకక ఎపుాడత చీర్ెల్ే కడుతుంది. ననన్ు కమీజుల్ు వనసుకుంటలన్ు”

“ఈ కటళళ పటీాల్ు బ్లవునాియ. బ్ంగటరమ్మ?”

“కటద్ు. వద్ుు. పెైకెతూకు. దింపు. తపుా”

“కటళళళ చతసుూనాి. ఎంత తెల్లగట ఉనాియో”

 46
++++ ++

“అధరిణ ఏది అతూ యమా?” అడిగజంది స్టరమ్ా .

“గంటన్ుంచీ చతసుూనాి. ఎకకడా కన్బ్డల్ేద్మ్మా. పకికంటి సుద్రశనాన్ని అడిగజతే తెలీద్నాిడు”

కంగటరుగట చెపిాంది ఆవిడ.

స్టరమ్ా బ్యటకు వచిింది. మ్న్స్తేదర కీడు శoకిస్ూ ో ంది. ఎద్ుర్జంటలవిడన్న అడిగజంది. “ఎవర్ో ప్ర డుగటు
ఉనాిడమ్మా. అతన్నతో కలిస్తి వెళళటం చతశటన్ు. ఎవర్ో తెలీద్ు” అన్ిది.

బ్యట బ్లగట ఎండగట ఉంది. తుఫటన్ుల్ో చికుకకున్ి ఓడల్మ కటళళళ ఎటు తీసుకు వెళ్ూ ల అటు వెళ్ూ ళంది
ఆమె. అదే సమ్యమన్నకి అంజి అధరిణన్న వెల్లకిల్మ పడుకోమ్ంటునాిడు.

“వెల్లకిల్మనా? అంటే?”

అతడికిది ఆటల్మ ఉంది. గతంల్ో ఇటువంటి అన్ుభవం ల్ేద్ు. వపుాకున్ివటళళతో పది న్నమ్ుష్టల్ోల పన్న
అయప్ో యేది. వపుాకోన్నవటళళతో భయ పెటా ల, పసుూ బ్టలా నాల్ోొజుల్ు పటేాది. ఈ వెర్జర బ్లగుల్మున్నతో చెల్గటటం
బ్లవుంది.

“వెల్లకిల్మ అంటే... ప్ర టా కి ఆకటశం కన్పడేల్మ” అనాిడు.

“వీపు ఆకటశటన్నకి కన్పడేల్మ పడుకుంటే?”

“ఒకక క్షణం” అoటయ అతడామెన్న బ్ల్వంతంగట వెన్కిక తోస్తి పెైకి జర్జగటడు. ఆమె గజoజుకోస్టగజంది. ఓణీ
చెదిర్జప్ో యంది. ల్ంగట అంచు మీద్ చెయా వనస్తి పెైకి తోసత
ూ , చెర్ో వెైపూ కటళళళ వనస్తి మ్ర్జంత గటిాగట నొకికపటిా
ఆకరమించుకోబ్ో తూ ఉoడగట వెన్ుక న్ుంచి, “ర్ేయ్ వద్ల్ర్ట” అన్న ఓ కంఠం గటిాగట విన్పడింది.

చపుాన్ వెన్ుదిర్జగటడు. వెన్ుక ఒక స్తలూ ి న్నల్బ్డి ఉంది.

ఇది ఊహంచన్న అతన్ు క్షణం ప్టటయ న్నర్జిణుణడయమాడు. ఆమె గటలికనాి వనగంగట వచిి అతడి చొకటక
పటుాకున్న ఒకక ఉద్ుటున్ అధరిణ మీద్న్ుంచి పెైకి ల్ేపి పకకకి తోస్తింది. అతడు పకకకి పడగటనన “ల్ే...ల్ే...”
అంది.

అధరిణకి ఏమీ అరథ ం కటల్ేద్ు. వెల్లకిల్మ పడుకున్న ఆమె వెైపు అభలవంగట చతస్తిoది.

స్టరమ్ా ఆ అమ్మాయ చెయా పటుాకున్న పెైకి ల్మగుతూ, “పరుగెతూ ు” అన్న అర్జచింది. అధరిణ అల్మగే
న్నల్బ్డి ఉండిప్ో యేసర్జకి, వీపు భుజo పటిా తోసత
ూ , “ఇడియెట్. పరుగెతూ ు” అన్న మ్ళ్ళళ అర్జచింది.

“ఎంద్ుకు సమ్ూా అకటక” అయోమ్యంగట పొశిించింది అధరిణ.

వచిింది స్టరమ్ా అన్న అంజికి అరథం అయంది. ఎపుాడర జరగటలి్న్ పన్న ఇపుాడే జరగబ్ో తున్ిటుా
సంభొమ్oగట చతశటడు. ప్టవురం కన్బ్డగటనన గరద్ుకి కలిగే సంతోషం ల్మంటిది.

ఈ ల్ోపుల్ో స్టరమ్ా ఆమె వీపు మీద్ గటిాగట చర్జచి ”ఫో ..” అంటయ అర్జచింది.
 47
అపుాడే సాృహల్ోకి వచిిన్దాన్నల్మ అధరిణ పరుగెతూటం ప్టొరంభంచింది. ఆమె సర్ీగు ట వెళూ తoదా ల్ేదా
అన్న చతడటo కోసం స్టరమ్ా ఒకక్షణం ఆగజంది. అదే ఆమె చేస్తిన్ తపుా. ఏమి జర్జగజందర గరహంచిన్ అంజి ఆమె
జఘనాన్ని పటుాకున్న వెన్కిక ల్మగటడు. ఊహంచన్న చరాకి ఆమె వెన్కిక పడిప్ో యంది. ర్టయ తగజలి న్డుమ్ు
ద్గు ర కల్ుకుకమ్ంది.

అధరిణ సన్ిగట, పలల్గట బ్ల్హీన్ంగట ఉంటుంది. స్టరమ్ా చకకగట స్ షా వంగట ఉంటుంది. ఊహంచన్న
అద్ృష్టాన్నకి ప్ర ంగజప్ో యమడు. గడిు మేటుల్ోంచి గుల్మబీల్ బ్ుటా ల్ో పడు టాయంది.

ఆమె కటళళతో తన్ుితోంది. చేతుల్తో తోస్ోూ ంది.

కటనీ అంజి ప్ర ొ ఫ్ెషన్ల్. పొతిఘటించే స్తలూ న్న

ి ఎల్మ ల్ోబ్రుచుకోవటల్ో తెల్ుసు. చెంప మీద్ ఫ్ెడీల్ాన్న కొటలాడు.
ఆమె చేతుల్ూ కటళళతో పొతిఘటన్ ఆపేవరకూ కొడుతూనన ఉనాిడు.

ఆమెకు దాదాపు సాృహ తపుాతూన్ి స్తిథ తిల్ో అతడామెన్న పూర్జూగట ఆకరమించుకునాిడు.

ఆమెకు లీల్గట మ్మటల్ు విన్పడతునాియ.

“పొభూ ఎకకడాొ?”

“విగరహాన్నకి అవతల్ స్తిగర్ెటా ు కటల్ుికుంటునాిడు”

తన్ న్ుంచి ద్తరంగట వెళళతూన్ి అంజి అడుగుల్ చపుాడు. “సర్ే. ననన్త ప్ో య కటల్ుికుంటల. న్ువుి
కంటిన్తా చెయా. గుంట బ్లవుంది. పది న్నమ్ుష్టల్ోల వచీి. ల్ేకప్ో తే పొభుగటడు ఆగల్ేడు. సగంల్ో న్నన్ుి
ల్ేపేస్ూ టడు”

కదిల్ే కండర్టల్ వనద్న్. శబ్ు ం ల్ేన్న మ్న్సు ర్ోద్న్.

మ్ర్ో ర్ెండు క్షణాల్ు గడిచాయ. వటడు చెర్ో వెైపూ కటళళళ వనస్తి కూరుిన్న మొహం వెైపు
వంగబ్ో తునాిడు.

అపుాడు జర్జగజందా సంఘటన్.ఏదర పఠేల్ున్ పగజలిన్ స్ ండు. శాశటన్ంల్ో కప్టల్o పగజలిన్పుాడు

వచేిశబ్ు ం ల్మoటిది. పెైన్ ఉన్ి శర్ీరం ఒకకస్టర్జగట పకకకి జర్జగజంది. శబ్ు ం వచాిక శర్ీరం పకకకి పడిందా? శర్ీరం
పకకకి జర్జగటక శబ్ు ం వచిిందా? ఆమె కళళళ విపిాంది. చేతికి చల్ల గట తగజలింది. వనొళళళ తడిమి చతసుకుంది.
జిగటగట... ఎరరగట... రకూ ం...! క్షణం కిరతం పెైన్ున్ి శర్ీరం పొసూ ుతం పకకన్ుoది. మ్ూల్ుగు కూడా ల్ేద్ు.తల్ పకకకి
తిపిా చతస్తింది. అకకడి ద్ృశటాన్ని చతస్తి కడుపుల్ో తిపిాన్టా యంది. కెవుిన్ అరవబ్ో యంది. కొండలీి కోన్లీి
కదిల్ేి కేక సతు
ూ వ ల్ేక గుండెల్ల ోనన న్నక్షిపూమెై ప్ో యంది. మ్ళ్ళళ చతడటలన్నకి పొయతిించింది. పకకనన శర్ీరం
వెల్లకిల్మ ఉంది కటనీ... కటనీ... దాన్నకి... మొ... హం ల్ేద్ు. మెడకీ జుటుాకీ మ్ధా పచిడయప్ో యన్ మ్మంసపు
మ్ుద్ు ఉంది. గంపెడు గోర్జంటలకు న్తర్జ చేస్తిన్ మ్ుద్ు ల్మంటిది.

స్టరమ్ా ల్ేచి కూరుింది. కిరందికి చతడటలన్నకి భయం వనస్తింది. తల్ తిపిా పెైకి చతస్తి, తన్ కళళన్న తానన
న్మ్ాల్ేన్టుా న్నశవిషుార్టల్లైంది. తల్ వెైపున్ అధరిణ..!

కొండ ర్టయ ఎతిూ పడెయాటం వల్న్ వచిిన్ ఆయమసంతో ర్ొపుాతోంది.

 48

“ఎవర్జ ద్గు ర న్ుంచి ఫో న్ు?” .

“ఆదితాపురంల్ో స్టరమ్ాన్న ఎవర్ో ర్ేప్ చేశటరట”.

చకరధరర్టవు ష్టక్ తగజలిన్టుా న్నశవిషుాడయమాడు. కొంచెంస్తేపటికి తేరుకున్న, “ఈ విషయం బ్లల్మర్జషాకు

తెల్ుస్ట?” అన్న అడిగటడు.

“ఇపుాడు ఫో న్ చేస్తింది తనన”

ఆమె ఆల్ోచన్లిి చెద్ురుసత

ూ ర్టవుగటరు, “బ్లల్మర్జషా ఇపుాడు ఇకకడికి వస్టూన్నాిడనాివ్” అనాిడు.
ఆమె సమ్మధాన్ం చెపాల్ేద్ు. మ్ళ్ళళ ఆయనన, “ఏమి చేస్తేూ బ్లవుoటుంద్న్న అడగటలన్నకేమో. ఏం సల్హా చెప్ూ ట౦?”
అనాిడు.

ఆమె దాన్నకీ సమ్మధాన్ం చెపాల్ేద్ు.

ఇద్ు రూ ఇంకట ష్టక్ న్ుంచి తేరుకోల్ేద్ు. అతడు అంత హుష్టరుగట ఉల్మలసంగట ఉంటలడన్న వటళళళ
ఊహంచల్ేద్ు. జర్జగజన్ సంఘటన్ కటబ్ో యే ద్ంపతులిద్ు ర్జనీ సమ్ూల్ంగట కుదిపేసూ ుంద్నీ, పెళిల విషయంల్ో
పున్ర్టల్ోచిoచుకోవటలి్ వసుూంద్నీ అన్ుకునాిరు.

బ్లల్మర్జషా ఆమెతో, “రవళ్ళ. అమ్మాయ తరఫున్ అమ్ా తపా ఎవరూ ల్ేరు. నాకూ అమ్ా ఒకకతే” అoటయ
ర్టవు వెైపు తిర్జగ,జ “మీ ఇద్ు రూ చెర్ో వెైపూ ఉండి మ్మ పెళిల జర్జపిస్తేూ మ్మకు అంతకనాి ఇంకేమీ అకకర్ేలద్ు స్టర్”
అనాిడు.

రవళి కళళళ అపొయతింగట తడి అయమాయ.

అతడు వటచీ చతసుకున్న “అమోా. ఇంకట ధర్టార్టవుగటర్జ ద్గు రకు వెళిల కటరుు ఇవటిలి. టటైమ్ ల్ేద్ు” అoటయ
బ్యల్ేురబ్ో యమడు.

“బ్లల్మ” పిల్వబ్ో య అరధంతరంగట ఆగజంది. ఆ పెై ఏమి మ్మటలలడాల్ో ఆమెకు తెలియల్ేద్ు. ఏదర సందిగుం.
అతడు ఆమె వెైపూ, ర్టవుగటర్జ వెైపూ చతశటడు. ఆయన్ కూడా సందేహంగట చతసత
ూ ఉండటంతో అడుగు
మ్ుంద్ుకి వనస్తి “మీ అన్ుమ్మన్ం అరథమ్యంది” అనాిడు.

అతడేమి చెపాబ్ో తునాిడా అన్న ఉతు్కంగట చతశటరు.

“ఊర్జ న్ుంచి వెన్కిక న్ననని ర్టవటలి. అకకడ స్టరమ్ాన్న సమ్ుదాయoచటలన్నకి ఇంత టటైమ్ుపటిాంది” అన్న ఓ
క్షణం ఆగజ, “ఇంత చిన్ివిషయమన్నకి మీరoద్రూ ఎంద్ుకింత స్తలర్జయస్టగట ఫ్లల్వుతూ ఉనాిర్ో అరథం కటవటం ల్ేద్ు.
తన్కి ఒకటే చెప్టాన్ు. ‘అధరిణ అభం శుభం తెలియన్న అమ్మయకపిాల్ల . తెలియక న్నపుా పటుాకోబ్ో యంది.
అడుుకునన కరమ్ంల్ో నీ చెయా కటలింది. తల్మర్ట స్టిన్ం చేస్తి, న్నన్ుి న్ువుి అభన్ందించుకోవటలి్ంది ప్ో య,
శీల్ం ప్ో యంద్న్న ఏడుస్టూవనమిట అనాిన్ు.”
 49
శోరతలిద్ు రూ విభలొoతుల్లై వింటయండగట అతడు మ్ుకటూయంపు వటకాం చెప్టాడు. “వంట చేస్తేటపుాడు బ్టా ల్
మీద్ మ్రక పడకుండా ఆప్టొన్ వనసుకుంటలం. ఎంద్ుకు? మొతూ ం బ్టా ల్ు ఉతకటం కనాి ఆప్టొన్ ఉతకటం తేలిక
కటబ్టిా. మ్న్సుకి శర్ీరం ఆప్టొన్. వంటి మ్రక మ్న్సు వరకూ వెళళక ప్ో తే అది సిచేంగట ఉంటుంది.”

ఉపమ్మనాన్నకి చకరధరర్టవు మ్న్సు ఉప్ర ాంగజoది. ఉదేిగం ఆరణవమెైన్పుాడు, ఆన్ంద్ భలష్టాల్

సునామీన్న కన్ుర్ెపా చెలియలి కటా ఆపగల్దా?

“మ్ంచివటరూ రవళ్ళ” అనాిడు ధర్టార్టవు. “...ఇంకొదిు ర్ోజుల్ోల పకకమీద్ న్ుంచి ల్ేచి చిన్ిచిన్ి పన్ుల్ు
చేసుకోవచినాిరు డాకారల ు”.

“కంగటరటు్ సర్”

“పర్జస్తతి ిథ బ్లగట ఇంపూ

ై వ్ అయాంద్ట”

“మ్ళ్ళళ ఉదర ాగంల్ో ఎపుాడు చేరతారు?”

“అబ్రబ. ఇపాటలల కటద్ు. ఒకవనళ చేర్జనా ఆ పెద్పటింల్ో కంటిన్తా చెయారు. ల్మంగ్ లీవ్ కదా. మ్ర్ో
చోటుకు వనస్ూ టరు. న్ువుి అడుగుతున్ిది ఆ ఎల్ల మ్ంద్ కేసు కోసమే కదా?”

“నాన్ిగటర్జకి సాృహ వచేి సమ్యమన్నకి ఆ కేసు కోలజు చేస్ూ టన్న్ి న్మ్ాకం నాకున్ిది స్టర్. అన్ిటుా
నాన్ిగటరoటే గుర్ొూచిింది. మ్ర్ొక వటరూ ..! చకరధరర్టవుగటరు స్తలిడనోల ఒక డాకార్జి సంపొదించారు. మెద్డుకు
సంబ్ంధించిన్ టీొటటాంటు్ల్ో ఆయన్ న్నపుణుడట. నాన్ిగటర్జ ర్జప్ో రుాల్ు అనీి చతస్తి, ‘ఆపర్ేషన్ చేస్తేూ సాృహల్ోకి
ర్టవటలన్నకి చాన్్ ఉన్ిద్నాిరట. ర్ెండు మ్ూడు నెల్ల్ోల ఆయన్ ఇండియమ వసుూనాిరు” అంది.

“చాల్మ మ్ంచివటరూ చెప్టావమ్మా”

“ల్ేద్oడీ. చాల్మ చెడు వటరూ ”

ఆయన్ విసాయంతో “అదేమిటి?” అన్న అడిగటడు.

“జీవితంల్ో ఎంత టలొజిడీ ఉంటుందర తల్ుచుకుంటేనన ఒకోకస్టర్జ చాల్మ విష్టద్ంగటన్త ఉంటుంది స్టర్. నా
మీద్ పడిన్ ననరం నాన్ి తన్ మీద్ వనసుకునాిడు. ఆయన్ కోమ్మల్ో ఉన్ింత కటల్ం ప్ో లీస్ట కేస్ట ఉండద్ు. కటనీ
ఇపుాడు ఆపర్ేషన్ చేస్తేూ ఆయన్కి సాృహ వసుూంది. వెంటనన ప్ో లీసుల్ు అర్ెస్టా చేస్ూ టరు. ఆయన్ కోమ్మల్ోకి
ఉండటం మ్ంచిదా, బ్యట పడటం మ్ంచిదా? ఎంత చితొమెైన్ స్తిథతి..! ఆ విదేశీ డాకార్ ర్టవటం మ్ర్జ కొంత
ఆల్సాం చేయమ్న్న భగవంతున్న ప్టొర్జథసూ ునాిన్ంటే నాకనాి న్నకృషా మెైన్ కూతురు మ్ర్ెవరూ ఉండరు”.

ఆమె మ్నోస్తథ తి
ి అరథ మెైన్టుా ధర్టార్టవు మ్మటలలడల్ేద్ు. “మీకు ఆకి్డెంటు జర్జగజంది కూడా మ్మ వల్ేల .
అద్ృషా వశటతు
ూ అంద్ుల్ోంచి బ్యటకు వసుూనాిరు. అదొ కకటే సంతోషం. భగవంతుడు మ్ంచి వటళల కి మ్ంచి
చేస్ూ టడంటలరు”

“మ్ంచివటళల కు మ్ంచి చేస్ూ టడంటలరు కటనీ చెడువటళల కు చెడు చేస్ూ టడన్రు. అంద్ుకే పొపంచం ఇల్మ
తగల్డుతోంది”
 50
…

పెద్పటిం టలొన్్ఫరయన్ సంద్రభంగట పెళిల సంద్రభం కూడా కలిస్తి వసుూంద్న్న స్టాఫ్ కి ప్టర్ీా ఇసుూనాిడు
బ్లల్మర్జషా. “పెళిలకూతురు అడుగు పెటా న్
ి మ్ుహూరూ ం మ్ంచిద్యమా. సింత ఊర్జకి టలొన్్ఫరయ వెళిల ప్ో తునాిరు”
అనాిడు ప్ో లీసు వీరయా.

“పెద్ువటళళళ ఎవర్ెైనా తెలిస్తేూ నాకూ చెపావయమా” ప్టర్ీా కటసూ చికకన్యమాక, ర్ెండు పెగు ుల్ు తాగజన్
డి.యస్తలా బ్ొతిమ్మల్మడు.

“పెద్ువటళళళ నాకు తెలియటం ఏమిటి స్టర్?” కంగటరుపడాుడు బ్లల్మర్జషా.

“చెవిల్ో పూల్ు పెటాకు. పొమోషన్ మీద్ ఈ ఊరు వచిి పది ర్ోజుల్ు కటల్ేద్ు. మ్ళ్ళళ స్ర ంతూర్జకి
టలొన్్ఫర్. ఎంత పల్ుకుబ్డి ఉంటే ఇది స్టధామ్వుతుంది చెపుా.”

“న్నజంగట నాకు అంత స్తలన్ు ల్ేద్ు స్టరూ. అకకడ ఒక మ్రురు జర్జగజంది. ఆ విషయంల్ో ఇంటర్ెసా ున్ి
వటళళళ అకకడికి టలొన్్ఫర్ చేయంచారoతే”. ఆ సంభలషణ అకకడితో మ్ుగజస్తింది. ఆ స్టయంతొం అతడికి ఫో న్
వచిింది. “కంగటరట్్. పెద్పటిం టలొన్్ఫర్ అయంద్టగట” అన్ిది రవళి.“ఏమీ తెలియన్టుా మ్మటలలడకు. ఇంతకీ ఓ
అన్ుమ్మన్ం. నా కోసం అంత పెద్ు ర్జకమెండేషన్ ఎవరు చేశటరు?”

“ఆ సంగతి వదిలి పెటా ు. న్నన్ుి అకకడికి టలొన్్ఫర్ చేయoచింది కేవల్ం ఒకే ఒక పన్న కోసం. ఆ
మ్ుగుుర్జల్ో ఒకడు చచేిడు. ర్ేప్ కేసు బ్యటకి ర్టకుండా ఆ కేసుల్ో మిగతా ఇద్ు ర్జకీ శిక్ష పడాలి”“అరథం కటవటం
ల్ేద్ు. ర్ేప్ కేసు ల్ేకప్ో తే ఇక వటర్జ మీద్ ఏ ననరం ఉంటుంది? గోవింద్ున్న మ్రురు చేస్తింది మ్న్ అమ్మాయ కదా”

“ర్ేప్ విషయం బ్యటకి తెలియకూడద్ు.”

“ననన్ు చెపేాదీ అదే. ర్ేప్ జర్జగజంద్న్న చెపాకుండా శిక్ష ఏమి ఉంటుంది?”

“ర్ేప్ సంగతి బ్యటకి వస్తేూ స్టరమ్ా తటుాకోల్ేద్ు. కటనీ మ్రురు జర్జగజంది కదా. దాన్నకి ఎవర్ో ఒకర్జకి శిక్ష
పడాలి కదా”.

“నాకరథం కటవటం ల్ేద్ు”

“ర్టవుగటర్జ కటళళ
ల విరగొుటిా దొ ంగ స్టక్షాాల్తో మీస్టల్మొజఞ శిక్ష తపిాంచుకునాిడు. చేస్తిన్ ననర్టన్నకి మ్న్నషి
శిక్ష తపిాంచుకున్ిపుాడు, చేయన్న ననర్టన్నకి శిక్ష పడేల్మ చేయల్ేమ్మ?”

తల్ మ్ున్కల్యేాటంత విసాయం చెందాడు బ్లల్మర్జషా. ఆదితాపురంల్ో అష్టాచెమ్మా ఆడుకునన

అమ్మాయేనా ఈమె? “ఆంజననయ విగరహం ద్గు ర హతా జర్జగజన్ సమ్యంల్ో వటళళళ ఇద్ు రూ అకకడే ఉనాిరన్ి
స్టక్షాం ఒకకటి కూడా ల్ేదా?” అడిగజంది.

“హతా జర్జగజన్ సమ్యంల్ో అన్ుమ్మన్నతుల్ ల్ోకేషన్త, ఫో న్ ర్జకటరూ

ు పర్జశీలిస్టూం. కటనీ చంపింది మ్న్
అమ్మాయే కటబ్టిా ఆ కోణంల్ో పర్జశోధన్ చెయాల్ేద్ు”.

“పకటక స్టక్షాం అవసరం ల్ేద్ు. ఏ చిన్ిస్టక్షాం దొ ర్జకినా చాల్ు. కోరుాల్ో న్నరూపించటలన్నకి కటద్ు. కేవల్ం
బ్దిర్జంచటలన్నకి. అల్మంటిది దొ ర్జకితే ఫో న్ చేస్తి చెపుా”
 51
“బ్దిర్జంచటం ఏమిటి? ఎవర్జి బ్దిర్జస్ూ టం? ఏమ్న్న బ్దిర్జస్ూ టం?”

రవళి న్విి, “ఆతొపు పెళిల కొడుకు అతూ మెడల్ో తాళి కటలాడన్ిటయ

ా ఎంద్ుకంత త ంద్ర? మ్ుంద్ు స్టక్షాం
గుర్జంచి ఆల్ోచించు. తరువటత ఏమి చెయమాల్ో చెపుతాన్ు” అoది.

ఆ తరువటత గంటకి అతడి న్ుంచి ఫో న్.

“విగరహం మ్ుంద్ు దిగజన్ ఫో టలల్ు ఫ్ేసుబక్ల్ో పెటా లరు. మ్ుగుురూ ఒకేచ ోట ఉనాిరన్ి కీల్కమెైన్
ప్టయంటు” అన్న చెప్టాడు.

ఆమె ర్టంబ్లబ్ుకి ఫో న్ చేస్తింది. అతడు ఏదర తమిళనాడు బ్ోొ తల్ హవుసుకి సంబ్ంధించిన్ సంచల్న్
వటరూ న్న ప్ర ొ ద్ుునని పొజల్ోలకి వద్ల్మల్న్న ఆయతూ మ్వుతూ ఉండగట ఫో న్.

“రవళిన్న. మీతో కటసూ మ్మటలలడాలి. ర్టగల్ర్ట?”

అతడామె పేరు గురుూ పటా ల్ేద్ు. జరిలిసుాల్న్న అమ్మాయల్ అంద్మెైన్ వటయసు్ల్ు ఆకటుా కోవు.
వటళళళ కద్ల్మలి అంటే డబ్బయనా ఉండాలి. సంచల్న్ం కలిగజంచే వటరూ యనా కటవటలి.

“దేన్నకి? ఏం పన్న” అన్న అడిగటడు అనాసకూ oగట.

“ననన్ు చకర ఇండస్తలాస్ట

ర స్తెకెరటర్ీన్న. ఆదితాపురం మ్రురు కేసుల్ో కొంత ఇన్ుర్ేాషన్ు ఇదాుమ్న్న”

మొద్టి వటకాం కనాి ర్ెండర ది ఇంటర్ెస్తా ంి గ్గట అన్నపించి, “అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ోల వసుూనాిన్ు. అడొసు
చెపాండి” అనాిడు.

అరగంటల్ో అతడు చకర ఆఫ్లసు ద్గు ర ఉనాిడు. ఇంద్ొ భవన్ంల్మంటి ఆఫ్లసు చతస్తి చకితుడయమాడు.
రవళి పేరు చెపాగటనన ర్జస్తెపషన్నసుా అతడిన్న పెై అంతసుూ గదికి పంపింది. జీవితంల్ో ఎనోి అన్తహామెైన్
సంఘటన్ల్ు చతస్తి ఉంటలరు కటబ్టిా, జరిలిసుాల్ు ఆశిరాపడటం చాల్మ తకుకవ. అటువంటి ర్టంబ్లబ్ు, స్తెకరటర్ీ
స్టథన్ంల్ో ఉన్ి రవళిన్న చతస్తి తల్ మ్ున్కల్యేా ఆశిరాంతో “మీర్ట? రవళి కద్త. ఇకకడునాిర్ేమిటి?
అంతకుమ్ుంద్ు ఆదితాపురంల్ో టీచరుగట ఉండేవటరు కద్త. ఇంతకీ అది మీర్ేనా?” అన్న అడిగటడు.

రవళి న్విి, “మొతాూన్నకి జరిలిసుా అన్నపించారు. ఒకక ప్టయంటు తెల్ుసుకోవటలన్నకి ఇన్ని పొశిల్ు
అడగటల్మ? సర్ే. అసల్ు విషయమన్నకి వస్టూన్ు” అoటయ ర్ేప్ విషయం తపిాంచి మొతూ ం జర్జగజంద్ంతా చెపిా,
చివరగట “...గతంల్ో మీకు ననన్ు కొంత డబ్ుబ బ్లకీ. అదీ పల స్ట ఇదీ కలిపి ఇపుాడు ఇసుూనాిన్ు. మీ శైలిల్ో
మ్ర్జంత మ్స్టల్మ జోడించి వటొయండి. నాకు ఈ వటరూ అర్ెింటుగట బ్యటకు ర్టవటలి” అన్న కవరు అంద్జేస్తింది.

డబ్ుబ తీసుకొన్న బ్యటకు వెళళతూ గుమ్ాం ద్గు ర ఆగజ, “మీకో విషయం చెపావచాి మేడమ్ ”
అనాిడు. గతంల్ో ల్ేన్న గౌరవం అతడి సంబ్ో ధన్ల్ో ధిన్నంచటం గమ్న్నంచినా, మొహంల్ో ఆ భలవం
కన్పడకుండా తల్లతిూ చతస్తింది.

“మ్ుఖామ్ంతిొ బ్లవమ్ర్జది, గృహమ్ంతిొ మ్న్వర్టల్ు... ఇద్ు ర్జ మీదా వీడియో కటవటల్న్న మీరు
అడిగజన్పుాడు, బ్లలక్-మెయల్ చేయడాన్నకి అడుగుతునాిరన్న అన్ుకునాిన్ు. ఎంద్ుకు చేసూ ునాిర్ో అపుాడు
 52
తెలీద్ు కటనీ, ఇపుాడు మీరు ఇద్ంతా ఏదర మ్ంచి ఉదేుశాంతోనన చేసూ ునాిరన్న అరథం అవుతోంది . కంగటరట్్
మేడమ్ ” అన్న అకకడి న్ుంచి వెళిళప్ో యమడు.

ఆ తరువటత అతడు ‘కథ’ పిొపేర్ చేశటడు.

ప్ర ొ ద్ుున్ి మ్ుగుురు వాకుూల్ు ఆదితాపురం వచాిరు. న్గరంల్ో వీర్జకి ఒక గెసా ు హవుసు
ఉన్ిద్నీ, చాల్మకటల్ం కిరతం తానన దాన్నన్న ర్ెైడ్ చేస్తి వీర్జన్న అర్ెస్టా చేశటన్నీ ధర్టార్టవు
చెప్టారు. వీరు మ్ుఖామ్ంతిొకి ద్గు ర వటరన్న తెలిస్తింది. సితంతొ భలరతదేశంల్ో ఎవర్ెైనా
ఎకకడికెైనా వెళళవచుి. ఎవర్జకీ అభాంతరం ల్ేద్ు. కటనీ అంద్ుల్ో ఒకరు హతా గటవింప
బ్డాురు. వీరు ఆదితాపురం ఎంద్ుకు వచాిరు? కొతూ గట కడుతున్ి హన్ుమ్ంతుడి
విగరహం వద్ు కు ఎంద్ుకు వెళ్ళళరు? ఈ విషయమెై శోధించే కొదీు ఆసకిూకరమెైన్
విషయమల్ు బ్యట పడుతునాియ.

ఈ వాకుూల్ు ఆదితాపుర్టన్నకి కొతూ కటద్ు. గతంల్ో సంకటరంతి ర్ోజు ఉద్యమనని ఆ

గటరమ్మన్నకి వచిి ర్ోడల పెై నానా భీభత్ం సృషిాంచారు. ఇంటలలకి బ్లటిల్్ విస్తిర్జ ఒక ప్టపకి
పొమ్మద్కరమెైన్ గటయం చేశటరు. దాన్నకి పొతీకటరంగట ఆ గటరమ్సుూల్ు వటర్జకి గుండు గీస్తి
పంపించారు. ఆ సంఘటన్ల్ో గటరమ్ంల్ో ఎల్ల మ్ంద్ అనన యువకుడు మ్రుసటి ర్ోజు
దారుణహతాకు గురయమాడు. ఆ కక్షతో గటరమ్సుూల్ే వీర్జల్ో ఒకర్జన్న చంప్టర్ట? అన్ి
అన్ుమ్మన్ం వచిినా, దాన్నకి సరయన్ కటరణాల్ు కన్పడటం ల్ేద్ు. ఎంద్ుకంటే ఒకవనళ
గటరమ్సుూల్ే గోవింద్ున్న చంపి ఉంటే, ఆ హతా గుర్జంచి మ్ృతుడి మిగతా స్తేిహతుల్ు
వెంటనన ప్ో లీసుల్కి చెప్టాలి కదా. తమ్ల్ో ఒక మ్న్నషి చన్నప్ో తే అల్మ ఏమీ పటా న్టుా
ఎల్మ వెళిళప్ో యమరు? ఈ మ్ుగుుర్జకీ డబ్ుబ విషయంల్ోనో, స్తలూ ి విషయంల్ోనో, ల్ేదా ఒక
పురుషుడికి మ్ర్ో పురుషుడితో ఉన్ి సంబ్ంధం వల్ల నో గొడవ జర్జగజ ఉంటుంద్న్న,
మ్ర్జంత ల్ోతుగట శోధిస్తేూ తపా అసల్ు ననరసుూల్ు బ్యటపడరన్న జన్ం గటరమ్సుూల్ు
భలవిసుూనాిరు.

దాన్నకనాి మ్ుఖా విషయం ఏమిటంటే, ప్ో స్టా మ్మరాం ర్జప్ో ర్ా పొకటరం హతా జర్జగజన్
సమ్యం మ్ధాాహిం ...... విగరహం వెన్ుక మ్రణంచిన్ గోవింద్ు ఫో న్ుల్ో ..... కి
విగరహం మ్ుంద్ు న్నల్బ్డి దిగజన్ ఇద్ు రు స్తేిహతుల్ ఫో టల ఉంది. కేవల్ం అయద్ు
న్నమ్ుష్టల్ కిరతమే దాన్ని వటరు అతన్నకి వటట్పుాల్ో పంప్టరన్న ‘టటైమ్ు’ చెపుతోంది. దీన్న
బ్టిా హతా జర్జగే సమ్యమన్నకి ఈ ఇద్ు రూ కూడా అకకడే ఉనాిరన్న తెల్ుస్ోూ ంది. వీరు
విగరహం మ్ుంద్ు, అతడు వెన్ుకట ఎంద్ుకు ఉనాిరు? ఇంకోల్మ చెప్టాల్ంటే హతా
జర్జగటక, ఏమీ తెలియన్టుా అకకడి న్ుంచి హడావుడిగట న్గర్టన్నకి ఎంద్ుకు
వెళిళప్ో యమరు?
 53
వింటున్ి ర్టజఞ ఉలికిక పడాుడు. మిగతా ఇద్ు ర్జ మొహాల్ూ రకూ ం ల్ేన్టుా ప్టలిప్ో యమయ. ర్ేప్ సంగతి
బ్యటకి ర్టద్న్న సంబ్రపడాుర్ే తపా, హతా కేసు ఈ విధంగట తిరుగుతుంద్న్న అన్ుకోల్ేద్ు. ఏం చేదు ాం అన్ిటుా
ర్టజఞ వెైపు చతశటరు.

ర్టజఞ ల్ేచి పొభు ద్గు రగట వచిి చెంప మీద్ ఫ్ెడేల్ాన్న కొటిా, “ఫో టలల్ు దిగటలన్నకి అదిర్ట టటైమ్ూ పేల సు?”
అనాిడు.

”మ్మ స్తేిహతుడిన్న మేమే ఎంద్ుకు చంపుకుoటలంర్ట దొ ంగ నాకొడకట. వదిల్ేస్ూ టవట? ఐ.జీ తో

చెపిాంచమ్ంటలవట?” అంజి స్తెల్ ల్ోపల్ుిoచి పిచెికికన్వటడిల్మ అరుసుూనాిడు. బ్లల్మర్జషా కుర్ీిల్ోంచి కద్ల్ేల ద్ు.
ఒకస్టర్జ స్తెల్ వెైపు చతస్తి తల్ తిపుాకునాిడు.

“స్తి.ఎం. పేషలకి ఫో న్ చెయామ్ంటలవట? బ్ై ఎల్క్షన్్ మ్ుంద్ు ప్టర్ీాన్న ఇబ్బంది పెటాడాన్నకి అర్ెసా ుల్ు
చేసూ ునాివన్న ఉద్ామ్ం ల్ేవదీయమ్ంటలవట?” అంటయ అరుసత
ూ oటే బ్లల్మర్జషా కుర్ీిల్ోంచి ల్ేచి స్తెల్ వెైపు
వచాిడు.

“ఏమిటి... కొడతావట? కొటుా. కొటిా సస్తెాండ్ అవడాన్నకి ర్ెడీగట ఉండు.”

బ్లల్మర్జషా అతడి మ్మటల్ు పటిాంచుకోకుండా స్తెల్ తాళం తీస్తి తన్తో ప్టటు పొభున్న బ్యటికి తీసుకెళ్ల ళడు.
దాంతో అంజి మ్ర్జంత ఇర్జటేట్ అయమాడు. వెన్క న్ుంచి పొభుతో, “ఒర్ేయ్. ఈ ప్ో లీసు నా కొడుకుల్ు ఎంతడిగజనా
ఏమీ చెపాకు. ర్ేప్ సంగతి వటళళళ బ్యట పెటాన్ంత కటల్ం, మ్రురు చేస్తింది వటళళమ్మాయన్న మ్న్ం బ్యటికి
చెపామ్ు. మ్న్లిి వటళళళ రక్షిస్తేూ, వటళళ అమ్మాయన్న మ్న్ం రక్షిస్ూ టం. అది డీల్. గురుూంచుకో” అoటయ అర్జచాడు.

అరగంట తర్టిత పొభు తిర్జగజ స్తెల్ల ుల్ోకి వచాిడు.

“ఏం జర్జగజందిర్ట? ప్ో లీసుల్ు ఏం అడిగటరు? ఆ సబ్-ఇన్స్తెాకారుగటడు ఏమెైనా పిచిి పిచిి వనష్టల్ు
వనశటడా?”

పొభు సమ్మధాన్ం చెపాల్ేద్ు.

“మీస్టల్ర్టజఞ గుర్జంచి చెపిా న్ువుి వటడికి వటర్జింగ్ ఇవిల్ేదా?”

పొభు మ్మటలలడల్ేద్ు. మొహం అంతా చెమ్టల్ు పటిా మ్న్నషి గజగజఞ వణకిప్ో తునాిడు. ఏం జర్జగజందర
తెల్ుసుకునన ల్ోపుల్ో ప్ో లీసుల్ు వచిి తరువటతి ఇంటర్టగేషన్ుకి అంజిన్న తీసుకెళ్ల ళరు.

అకకడ తన్ తండిొన్న చతస్తి ఆశిరాప్ో యమడు అంజి. బ్లల్మర్జషా ఎద్ురుగట కూరుిన్న ఉనాిడు
హన్ుమ్ంతర్టవు. తన్కిక ఏమీ కటద్న్ి సంతోషం అంజి మొహంల్ో కన్బ్డింది. కొడుకున్న పకక కుర్ీిల్ో
కూర్ోిబ్టుాకున్న హన్ుమ్ంతర్టవు సంభలషణ కొన్స్టగజంచాడు. “ఆ గోవింద్ున్న వీళ్లళ చంప్టరన్టలన్నకి నీ ద్గు ర
స్టక్షాాల్ేమ్ునాియ? బ్యల్ుతో బ్యటకు ర్టవటలన్నకి పదిన్నమ్ుష్టల్ు పటా ద్ు. కటనీ చెప్టాన్ుగట. బ్ై
ఎల్క్షన్ు్ల్ో ఎమెాల్ేాగట న్నల్బ్డుతునాిన్ు. ఎల్క్షన్్ మ్ుంద్ు ఈ విషయం బ్యటకు వస్తేూ నాకు దెబ్బ.
ఇకకడితో దీన్ని వదిల్ేయడాన్నకి ఎంత కటవటల్ో చెపుా”
 54
“పది ల్క్షల్ు” అనాిడు బ్లల్మర్జషా. తండీొ కొడుకుల్ు చపుాన్ తల్లతూ ారు.

“ప.. పది ల్క్షల్మ? డబ్ుబల్ు మ్మ ఇంటి వెన్ుక పెరటలల కటసుూనాియన్ుకుంటునాివట?”

“పొజల్ కషా ంతో కటసుూనాియ. మీ ఇన్పెాటటాల్ల ోకి వెళూ ళనాియ” కులపూ ంగట సమీకర్జంచాడు.

“ఆధార్టల్ేల కుండా అర్ెసా ు చేస్తిన్ంద్ుకు న్నన్ుి శంకరగజర్జ మ్మనాాల్ు పటిాంచగల్న్ు తెల్ుస్ట”

బ్లల్మర్జషా మ్ుంద్ుకు వంగజ “శంకరగజర్జమ్మనాాల్ు ఎకకడునాియ స్టర్?” అన్న కుతూహల్ంగట అడిగటడు.

ఏం చెప్టాల్ో తోచక హన్ుమ్ంతర్టవు తడబ్డాుడు.

“చతశటర్ట. మీకే తెలీద్ు. మీకు తెలియన్న పేల సుకి న్న్ుిఎల్మ పంపిస్ూ టరు చెపాండి. శoకరగజర్జ అనన శాశటన్ం
ఒక రచయత కల్ాన్. తరువటత ప్టపుల్ర్ అయంది. సర్ే. ఆ విషయం వదిలి పెటాండి. స్టక్షాాల్ేమీ ల్ేవు
అనాిరుగట. తపుా. మీవటడి మీద్ కేసు చాల్మ బ్ల్ంగట ఉంది. ఇదిగో. ఇది విన్ండి” అoటయ టేప్ ఆన్ చేశటడు.

పొభు కంఠం సాషా ంగట విన్నపిస్ూ ో ంది.

“ముగుగరం ఆంజన్ేయ విగరహం చూదయేమని వళ్ళము. అకుడ ఒక స్త ీ కనబ్డింది. త్యనత ముందత అంట్ే
త్యనత ముందని అంజి, గోవిందూ దెబ్ులాడుకున్యారు. మాట్ మీద మాట్ పరిగింది. పూరితగా త్యగి ఉనా అంజి,
ఆవేశ్ంలో బ్ండ రాయి ఎతిత గోవిందత తల బ్దే లు కొట్ా్డు“.

ఊహంచన్న ఈ పర్జణామ్మన్నకి హన్ుమ్ంతర్టవు ఒంటలల సతు

ూ వ ల్ేన్టుా కుర్ీి వెన్కిక వటలిప్ో యమడు. అంజి
మొహం రకూ o ల్ేన్టుా తెల్లగట ప్టలిప్ో యoది. అంతల్ోనన అంజిల్ో కరమ్కరమ్ంగట ఆవనశం చోటుచేసుకున్న,
కుర్ీిల్ోంచి విసురుగట ల్ేచి పిడికిలి బిగజంచి బ్ల్ల మీద్ బ్ల్ంగట కొడుతూ “వటడిన్న చంపేస్ూ టన్ు. ఇపుాడే... ఇకకడే
చంపేస్ూ టన్ు” అoటయ ల్మకప్ రూమ్ వెైపు వెళలబ్ో తూoటే ప్ో లీసుల్ు గటిాగట పటుాకునాిరు.

“కూర్ోి అంజి. కూర్ోి. ఆవనశపడకు. ఆవనశంతో పన్ుల్ు జరగవు” అoటయ అన్ున్యంచి, ర్టవు వెైపు
తిర్జగ,జ “మీరు అన్ుభవం ఉన్ివటరు. అసల్ు జర్జగజందేమిటల, ఈ కేసు న్ుంచి మీ అబ్లబయన్న ఎల్మ బ్యట
పడేయవచోి తర్టిత చెప్ూ టన్ు. మ్ుంద్ు నా సంగతి తేల్ిండి” అనాిడు.

“స్టయంతాొన్నకి పంపిస్ూ ట” అనాిడు హన్ుమ్ంతర్టవు. న్తతిల్ోoచి వచిిన్టు

ల ఉంది సిరం.

“స్టయంతొంల్ోపు కేసు మ్ర్జకొన్ని మ్ల్ుపుల్ు తిరగవచుి. ర్ేటు పెరగొచుి. ఆల్సాం అమ్ృతం విషం
అనాిరు. హన్ుమ్ంతర్టవుగటరూ. మీరు త ంద్రగట వెళిళ డబ్ుబ తీసుకురండి. ఈ ల్ోపు ఈ కేసు న్ుంచి ఎల్మ
బ్యట పడవచోి మీ అబ్లబయకి కోచింగ్ ఇస్టూన్ు”.

హన్ుమ్ంతర్టవు హడావుడిగట బ్యటికి న్డిచాడు. అంజికి ఇంకట ఆవనశం తగు ల్ేద్ు.

“వటడు ఇంత దరొ హం ఎల్మ చేశటడు? ఇన్ని అబ్దాధల్ు ఎల్మ ఆడాడు? అసలిద్ంతా ఎంద్ుకు చేశటడు?”

“అపూ
ై వరు గట మ్మర్జతే శిక్ష ఉండద్న్న చెప్టాన్ు. టలొపుల్ో పడాుడు.”

అంజి మొహం వివరణ మెైంది. “వటడిన్న చంపేస్ూ టన్ు. ఇది మ్మతొం ఖమయం“
 55
“ఇపాటికి ఆ మ్మట పదిస్టరుల అనాివ్. నీకు ఉర్జ పడకప్ో తే ఆ పన్న చెయ్యాచుి కటనీ, ఆ అవసరం ల్ేద్ు.
కోరుాల్ోనన వటడికి ఉర్జశిక్ష పడేల్మ చెయావచుి. న్ువుి బ్యటపడే మ్మరు ం కూడా ఉంది. ఒకే దెబ్బకి ర్ెండు
పిటాల్ు”

“ఏమిటది?”

“మీ నాన్ి డబ్ుబ తెచాిక చెపుతాన్ు. “

గంట తర్టిత హన్ుమ్ంతర్టవు కటాష్ తీసుకున్న వచేి సమ్యమన్నకి బ్లల్మర్జషా విల్ేకరుల్ సమ్మవనశం
ఏర్టాటు చేశటడు. విల్ేఖరుల్కి ఏమిచెప్టాల్ో అంజికి కౌన్న్లింగ్ అయద్ు న్నమ్ుష్టల్ మ్ుంద్ు ఇచాిడు. తండీొ
కొడుకుల్ు ఇద్ు రూ విల్ేకరుల్ ఎద్ురుగట కూరుినాిక మెైకు అంద్చేశటడు. అంజి చెపాడం మొద్ల్ు పెటా లడు.

“న్ేనత చేసింది తపేు. సేాహితుడిని రక్ించతకోవట్ం కోస్ం ఇంతకాలం మౌనంగా ఉన్యానత. ఈ హతా
చేసింది పరభు. గోవిందతకీ అతడికీ ‘దగగ ర’ స్ంబ్ంధం ఉందనా విషయం మా స్రిుల్లో అందరికీ త్ెలుస్త. న్ేనత
ఫో ట్లలు తీస్తతండగా ఇదే రూ విగరహం వనకిు వళ్లరు. ఏం జరిగిందో త్ెలీదత. పదే గొడవ వినిపించింది. న్ేనత వళలల
స్రికి గోవిందత రకత పుమడుగులో ఉన్యాడు. ఎవరి బ్లవంతం లేకుండయ పరతాక్షసాక్ిగా ఇదంత్య చెబ్ుతున్యానత.“

ఈ స్తెనన్షన్ వటరూ తీసుకున్న అంద్ర్జ కనాి మ్ుంద్ు జరిలిసుా ర్టంబ్లబ్ు బ్యటకు పర్జగెతూ ాడు.
విల్ేకరుల్ బ్ురరల్ో అపాటికే రకరకటల్ హెడు ంి గుల్ు చోటు చేసుకునాియ. ‘హతాకు దయరి తీసిన స్ంపరుం…
పకుమీదకి రావట్ానికి ఒపుుకోనందతకు హతా… హనతమంతుడి విగరహం పకున మొగాడి మానభంగం’ మొద్ల్లైన్
శీర్జషకల్తో కొంద్రు ప్ో లీసుస్తేాషన్ న్ుంచే తమ్ ఆఫ్లసుకి వటరూ ల్ు పంపస్టగటరు.

“ఇక మీరు వెళ్ల ళచుి. మీ అబ్లబయ మీద్ ఏ కేసత ల్ేద్ు. అపూ

ై వరుగట మ్మర్జ మ్మ వరుక తగజుoచిన్ంద్ుకు
కృతజఞ తల్ు” అనాిడు బ్లల్మర్జషా.

“ననన్ు ఒకస్టర్జ పొభున్న కల్వటలి”

“నీకు ఆవనశo ఎకుకవ. కలిస్తేూ అతన్న మీద్ చేయచేసుకున్న అర్ెస్టా అవుతావు. మ్ుదాుయ ఉన్ి గదిల్ోకి
న్నన్ుి పంపించిన్ంద్ుకు ననన్ు సస్తెాండ్ అవుతాన్ు” అనాిడు బ్లల్మర్జషా.

“ననన్ు ఉర్జకంబ్ం ఎకికనా పర్ేలద్ు. వటడిన్న ఒకస్టర్జ కల్వటలి” న్నశియంగట చెప్టాడు అంజి.

“ఇతడిన్న ల్మకపుారూమ్ుకి తీసుకువెళళళ. మ్ధా తల్ుపు తీయకు” అన్న ప్ో లీసుతో చెపిా పంపించాడు.
ల్మకప్ గదిల్ో ఒక మ్ూల్ మోకటళళ మీద్ తల్ పెటా ుకున్న కూరుిన్న ఉనాిడు పొభు. అడుగుల్ చపుాడుకి తల్లతిూ,
అంజిన్న చతస్తి ఎడార్జల్ో ఒయమస్తిసు్ కన్పడిన్టుా తల్ుపు ద్గు రకు పరుగెతూ ుకున్న వచాిడు. అతడేదర
మ్మటలలడబ్ో యేటంతల్ో, ఇన్ుప చువిల్ మ్ధాన్ుంచి ర్ెండు చేతుల్ూ ల్ోపల్ పెటా ి అతడి మెడ పటుాకున్న,
“ఎంద్ుకుర్ట? ఎంద్ుకీ పన్న చేశటవ్?” తల్ుపుల్ు కదిల్ేల్మ ఊపేసూ త అర్జచాడు అంజి.

ఊహంచన్న ఈ సంఘటన్కి “ననననమి చేశటన్ు” అయోమ్యంగట అడిగటడు పొభు.

“ప్ో లీసుల్కి తపుాడు స్తేాట్మెంట్ ఎంద్ుకు ఇచాివు?”

బ్లల్మర్జషా వెన్ుక న్ుంచి తాపలగట అనాిడు. “అతన్నవిల్ేద్ు అంజీ. మేమే తయమరుచేశటమ్ు”.

 56
ఎరరగట కటల్ుతున్ి ఇన్ుపర్టడ్ పటుాకున్ివటడిల్మ అంజి చివటల్ున్ వెన్కిక తిర్జగటడు.

“ఇంత పెద్ు ఊళ్ళళ పొభు కంఠటన్ని మిమికీర చేస్తే ఆర్జాస్టా దొ రకటం అంత కషా మేమీ కటద్ుగట “

విషయం అరథ మెైన్ అంజి నోట, ర్ెకక విర్జగజన్ పక్షి అరుపుల్మటి సన్ిటి కేక బ్యల్లిడలిoది.

“చిన్ి టిొకుక పేల చేస్తేసర్జకి టలొపుల్ో పడాువు. నీ స్తేిహతుడు నీ కొంప మ్ుంచాడన్ుకొన్న అతడి కొంప
న్ువుి తగల్లటా లవు. అండర్-టొయల్గట నీ స్తేిహతుడిన్న జీవితాంతం జెైల్ల ో పెటాటలన్నకి నీ స్తేాట్మెంట్ చాల్ు”
అనాిడు బ్లల్మర్జషా.

అంజి అతడి మీద్కి ఆవనశంతో ద్తకబ్ో తూoటే వెన్క న్ుంచి తండిొ పటుాకొన్న అతికషా ం మీద్ ప్ో లీస్ట స్తేాషన్
బ్యటకి తీసుకువెళ్ళళడు. స్తేాషన్ు మెటల మీద్ ఆగటడు అంజి. బ్లల్మర్జషా వెైపు తరిన్న చతపిసూ త, “నీ పెళ్ళళo
కనెిపిల్ల కటద్ు. దాన్ని ర్ేప్ చేస్తింది ననననర్ట. పతిొకల్వటళళన్న మ్ళ్ళళ పిల్ువు. ఆ విషయం అంద్ర్జ మ్ుంద్త
చెపుతాన్ు. న్ువూి, నీ పెళ్ల ళం కుళిళ కుళిళ చావటలి”.

బ్లల్మర్జషా మ్మటలలడల్ేద్ు. దాంతో అంజి మ్ర్జంత ఇర్జటేట్ అయమాడు. “విగరహం వెన్ుక నీ పెళ్ళళన్నకి జర్జగజంది
బ్యట పెటామ్ంటలవట?” ప్ో లీసుల్ంద్రూ వింటయ ఉండగట అర్జచాడు. బ్లల్మర్జషా దాన్నకి కూడా సమ్మధాన్ం
చెపాల్ేద్ు.

“ఒర్ేయ్ ఇన్స్తెాకారూ. ఇది ఇంతటితో ఆగద్ు. నా స్తేిహతుడు కోరుాకు వెళ్ల ల ల్ోపుల్ో ఇంతకు ఇంతా పగ
తీరుికుంటలన్ు. నీకే తెలివితేటల్ు ఉనాియన్ుకుంటునాివనమో. ఇంతకనాి పెద్ు ఎతు
ూ వనస్తి న్నన్ుి మ్టిా
కర్జపించకప్ో తే నా పేరు అంజి కటద్ు. చతసుకుందాం”.

బ్లల్మర్జషా తాపలగట మెటల ు దిగజ అతడి ద్గు రగట వెళ్ళళడు. “ఏమిటీ? నా అంతు తేల్ుస్టూవట? నా పెళ్ళళన్ని ర్ేప్
చేస్తిన్టుా పొపంచమ్ంతా చాటింపు వనస్ూ టవట? అంతకటల్ం న్ువుి బ్ొతికి ఉంటే కదా అంజీ. పది ల్క్షల్ు ఇచాిడన్న
నీ తండిొ ఎల్క్షన్్ పూరూ యేా వరకూ నీకు స్తేిచే ఇదాుమ్న్ుకునాిన్ు. శిశుప్టల్ుడి ల్లవెల్ల ో తపుాల్ు చేశటవ్.
ఇపుాడు చెపూ ునాి విన్ు. ర్ెండు ర్ోజుల్ోల అంద్రూ చతసత
ూ ఉండగట న్నన్ుి చంపుతాన్ు. పదిమ్ంది స్టక్షాం
ఉనాి, శిక్ష పడకుండా తపిాంచుకుంటలన్ు” అoటయ హన్ుమ్ంతర్టవు వెైపు తిర్జగజ, “నీకు మ్హా భలరతం కథ
తెల్ుస్ో ల్ేదర . ద్ుర్ోాధన్ుడు స్తెైంధవున్న దాచిన్టుా కొడుకున్న ఎకకడెైనా దాచుకో. ల్ేదా ఎల్క్షన్ కటాంపెయన్ుల్ో
నీతో ప్టటు తిపుాకో. వటడు ఎకకడునాి సర్ే, ర్ెండు ర్ోజుల్ోల చంపుతాన్ు” అనాిడు.

అంజి దాన్నకి ఏదర సమ్మధాన్ం చెపాబ్ో తుంటే హన్ుమ్ంతర్టవు అతడిన్న బ్ల్వంతంగట తీసుకెళిళ కటరు
ఎకికంచాడు.

కటరు వెళ్లళవరకూ ఆగజ, బ్లల్మర్జషా ల్ోపలికి వచిి రవళికి ఫో న్ చేశటడు. “అంతా అన్ుకున్ిటేా జర్జగజంది.
అయతే చివర్ోల చిన్ి తపుా చేశటన్ు.”

“ఏమిటి?”

“ఆ అంజిగటడిన్న ర్ెండరొ జుల్ోల అంద్ర్జ మ్ుంద్త చంపుతాన్న్న అరుిన్ుడి ల్లవెల్ల ో శపథం చేశటన్ు. ఆ
హన్ుమ్ంతర్టవు కొడుకున్న ఎకకడనాి దాచేస్తేూ, సతరుాడికి చకరం అడుు వనస్తిన్ కృషు
ణ డి ల్లవల్ోల వటడిన్న బ్యటికి
తీసుకొచేి బ్లధాత నీదే” అన్న ఫో న్ పెటా ేశటడు.
 57
++ ++ ++

“వీల్లైన్ంత త ంద్రగట వచిి కల్ుసుకో” అన్న ధర్టార్టవు న్ుంచి ఫో న్ ర్టగటనన కంగటరు పడుతూ రవళి
వెళిళంది. “ర్ేపు ప్ర ొ ద్ుునని న్న్ుి డిశటిర్జి చేసూ ునాిరు” అనాిడు.

మ్న్సు తేలికపడి, “కంగటరచుాల్ేషన్్ సర్” అంది.

“అర్ెింటుగట న్నన్ుి పిలిచింది అంద్ుకు కటద్ు. నా హాస్తిాటల్ బిల్ుల న్ువెింద్ుకు కటలావ్?”

ఆమె తెల్లమొహం వనస్తి, “నాకేo అరథం కటవటేల ద్ు. మీ బిల్ుల ననన్ు కటా డం ఏమిటి?” అoది.

“కొదిుగట ఇన్త్ర్ెన్్ డబ్ుబ వచిింది. యమకి్డెంటు చేస్తిన్ ఆ ల్మర్ీ వటళళళ కొంచెం డబ్ుబల్ు ఇచాిరు.
నా స్తేవింగ్్ కొంత ఉనాియన్ుకునాి. ఈల్ోపు హాస్తిాటల్ గుమ్స్టూ వచిి, కటాష్ కౌంటర్ోల ఎవర్ో పదిల్క్షల్ు
కటలారన్న చెప్టాడు. న్ువని అన్ుకునాిన్ు.

“ననన్ు కటద్ు సర్. మీరు చెపేా వరకు నాకీ విషయం అసల్ు తెలియద్ు.”

ర్టజఞ, చాణుకాల్ వావహారం మ్ుఖామ్ంతిొ ఆoజననయుల్ుకి తల్నొపిా వావహారంల్మ తయమర్ెైంది.

పరనాతి సుఖమన్నకి ఒకరు, ర్టజనీతి సల్హాకి ఒకరు, ఇద్ు ర్జ అవసరమ్ూ ఉంది. ఇద్ు ర్ల ో ఎవర్జనీ వద్ుల్ుకోల్ేడు. ఏం
చెయమాలి? ఇకన్ుంచీ ఇద్ు ర్జనీ ఒకచోట కల్పకుండా ఉంచటం మ్ంచిద్న్ి న్నరణయమన్నకి వచాిడు. ఒకరు
ఉన్ిపుాడు ఇంకొకర్జకి అప్టాయంటటాంట్ ఇవొిద్ు న్న పి.యేకి చెపుతూ ఉండగట, పొభుదేవ్ హాస్తిాటల్ న్ుంచి
వచిిన్ డాకారు వనచి ఉనాిడన్న అతన్ు చెప్టాడు.

“అర్ెిoటల?”

“మొన్ి వచాిరు స్టర్. ఈ ర్ోజు పదిoటికి రమ్ానాిం”

“అల్మంటి వటళళన్న ఆఫ్లసుకు రమ్ాన్ండయమా. ఇంటికెoద్ుకు? సర్ేల. పంపించు” చిర్టగటు అనాిడు.

పొసూ ుతం ఆ ఆసాతిొతో మ్ుఖామ్ంతిొకి ఏమీ సంబ్ంధం ల్ేద్ు. ర్టజకీయమల్ోల పొవనశిసుూన్ి కొతూ ల్ో
ర్టమ్మన్ుజం అనన డాకారుతో కలిస్తి భలగస్టిమ్ాo పెటా లడు. ఆ ర్ోజుల్ోలనన ల్మభం ల్క్షల్ోల వచేిది. అయతే మ్ంతిొ
అయమాక సంప్టద్న్ కోటల ల్ో ఉండటంతో ఇక ఆ ఆసాతిొ గుర్జంచి పటిాంచుకోల్ేద్ు. దాన్ని ర్టమ్మన్ుజమే
చతసుకుంటునాిడు. ప్టరాన్ర్షిప్ డబ్ుబల్ు ఏడాది కొకస్టర్జ పంపుతాడు. కొతూ భవనాన్నకి పొతిపక్ష నాయకుడు
పొభుదేవ్ పేరు పెటా న్
ి పుాడు మ్మతొం మ్ుఖామ్ంతిొ హో దాల్ో ర్జబ్బన్ు కటిాంగ్ కి వెళ్ళళడు. ఆ అపురూప చరాకి
పొజల్ు వననోళళ ప్ర గజడారు. ఆ ఆల్ోచన్ చాణుకాదే. దాన్నకి తోడు ‘ఉచిత కిడీి స్తలకమ్’ వల్ల మ్ర్జంత పేరు వచిింది.
అదీ ఆ ఆసాతిొ కథ.

ఓ మ్ుపెైా ఏళల యువకుడు ల్ోపలికి వచాిడు. కూర్ోిమ్న్న, “చెపాండి డాకార్” అనాిడు.

“నా పేరు కొటీిస్ట. మ్ుఖామెైన్ విషయం ఒకటి మ్మటలలడుదామ్న్న వచాిన్ు”

“కొటిిస్ట. పేరు గమ్ాతు

ూ గట ఉంది”
 58
“నా తండిొగటరు పుటిాన్పుాడు ‘డాకార్ కొటిిస్ట కి అమ్ర్ కహానీ’ అన్న ఒక స్తిన్నమ్మ ర్జలీజ్ అయాంది స్టర్.
మ్మ తండిొగటర్జకి ఎంతో న్చిిన్ ఒక తాాగశీలి కథ అది. నాకట పేరు పెటా ి న్నజఞయతీగట పెంచారు. మెడిస్తిన్
చదివించారు. మ్న్ ఆసుపతిొల్ో ఎపాటిన్ుంచో జరుగుతున్ి దారుణo మీకు తెలియ చేదు ామ్న్న వచాిన్ు స్టర్.
ఈ విషయమల్ు మీ వరకూ వచిి ఉండవు” అoటయ ఉండగట స్టరమ్ా కటఫ్ల తీసుకున్న వచిింది.

“ఒకక న్నమ్ుషం” అoటయ ఒక కపుా అతన్నకి ఇచిి, మ్ర్ొకటి తాన్ు తీసుకుంటయ స్టరమ్ా తో
“ర్టఘవుడు ఏమ్యమాడు?” అన్న అడిగటడు.

“ర్టల్ేద్ు. తండిొకి కర్ోనా అట. నెల్ ర్ోజుల్ు ర్టడు” అoది.

“సర్ే. ఈస్టర్జ న్ుంచీ ల్ోపలికి వచేిటపుాడు గుమ్ాం ద్గు ర న్నల్బ్డి ననన్ు రమ్ానాిక ర్టవటలి. అయనా
ఈ పన్ుల్నీి నీకెoద్ుకు. టటంపరర్ీగట ఎవర్ెైినా పెటామ్న్న పి.యేాకి చెపుా” అన్న ఆమె వెళిల ప్ో యమక, “చెపాండి.
ఏమి దారుణం జరుగుతోంది?” అన్న అడిగటడు.

“అకకడ పేద్ల్కు ఉచితంగట కిడీి అమ్రుస్టూరన్న మీకు తెల్ుసు కదా”

“అవున్ు. దాన్నకి పొభుతిం కూడా సబి్డీ ఇసుూంది. నా హాస్తిాటల్కి నననన సబి్డీ ఇపిాంచు
కుంటునాిన్న్న ఎవర్ెైనా పతిొకల్వటళళళ వటొశటర్ట?

“అది చిన్ి విషయం స్టర్. ఇకకడ జర్జగేది మ్న్o స్తిన్నమ్మల్ోల చతస్తే దాన్నకనాి దారుణo.”

“ఏం జరుగుతోంది? విషయం సతటిగట చెపాండి”

“కిడీి ర్టకెట్ గుర్జంచి మీకు తెల్ుసు కదా. పేద్ల్ కిడీిల్ు ద్ళ్ళర్ీల్ు కొన్డం ఒక పద్ధ తి. ర్ోగుల్కు
తెలియకుండా కిడీిల్ు తీస్తి అమ్ాటం ఒక పద్ధ తి. మ్న్o స్తిన్నమ్మల్ోల చతస్తేది అదే.”

ఆంజననయుల్ు విసుగటు “ఆసుపతిొ గుర్జంచి అప్టయంటటాంట్ ఇచాిన్ు. మీరు స్తిన్నమ్మల్ోల కిడీిల్ గుర్జంచి
చెపూ ునాిరు. త ంద్రగట విషయమన్నకి రండి” అనాిడు. ర్టషా ప
ర తి, మ్ుఖామ్ంతిొ మొద్ల్లైన్వటర్జ ద్గు రకి వచేి
విజిటరు్, అసల్ు విషయం మ్మననస్తి ఆ ఉదేిగంల్ో ఉప్ో దాఘతాల్ు మ్మటలలడటం మ్మమ్ూల్ే.

“వసుూనాిన్ు స్టర్. వసుూనాిన్ు. మీ ఆసుపతిొల్ో దాదాపు సంవత్రo న్ుంచి పన్న చేసూ ునాిన్ు. నాది
కిడీి విభలగం కటద్ు కటనీ ఇటీవల్ే ఒక విషయం తెలిస్తింది. స్టధారణ కడుపు నొపిాతో వచిిన్ పేషెంటుకి టటసా ుల్ు
చేస్తిన్టుా నాటకం ఆడి, ర్ెండు కిడీిల్ూ ప్టడయేాయన్న చెబ్ుతునాిరు. గవరిమెంట్ ఉచితంగట ఒక కిడీి
ఇసుూంద్న్న ఆపర్ేషన్ చేసూ ునాిరు. ఒక కిడీి ద్గు ర నాల్ుగు కుటు
ల వనస్తి, ర్ెండర కిడీి తీస్తి అమ్ుాకుంటునాిరు.
న్నజఞన్నకి ర్ెండత ఆర్ోగావంతమెైన్ కిడీిల్ే. కొతూ కిడీి ఉచితంగట వచిింద్న్ి సంతోషమే తపా, ఒకటి ప్ో యంది
అన్ి అన్ుమ్మన్ం ర్టద్ు. ఇంతవరకూ ఎవర్జకీ ర్టన్న ఈ ఆల్ోచన్ ఎనోి సంవత్ర్టల్ కిరతమే ర్టమ్మన్ుజఞన్నకి
వచిింది. కొతూ రకం మ్మఫ్ియమ స్టర్. బ్యట పడితే అర్ెసా ుల్ు తపావు. మీకు కూడా పొమ్మద్మే అన్న
చెబ్ుదామ్న్న వచాిన్ు”

అతడు చెపిాన్ న్తాస్ట కి ఆంజననయుల్ు ష్టక్ అయమాడు. కుర్ీిల్ోంచి ల్ేచి కొటిిస్ట ద్గు రగట వెళిల అతన్న
చేతుల్ు తన్ చేతుల్ోలకి తీసుకున్న, “గొపా స్టయం చేశటరు డాకారుగటరూ” అనాిడు న్నజఞయతీగట. “ర్టజకీయమల్ోల
పడి ఆసుపతిొ విషయమల్ేమీ పటిాంచుకోల్ేద్ు. అకకడ ఇన్ని దారుణాల్ు జరుగుతునాియన్న తెలియద్ు. వెంటనన
 59
చరాల్ు తీసుకుంటలన్ు. బ్యటపడి ఉంటే, ఇనాిళతళ ర్టష్టారన్నకి చేస్తిన్ స్తేవ అంతా సునామీల్ో
కొటుాకుప్ో యన్టుా ప్ో యేది. సంతోషంగట ఉంది. ఈ విషయం ఎవర్జకెైనా చెప్టార్ట?” అన్న అడిగటడు.

“ల్ేద్ండీ. విషయం తెలియగటనన మీ ద్గు ర్జకే వచాిన్ు”

“సర్ే. మిగతాది ననన్ు చతసుకుంటలన్ు. మీరు వెళిలరండి. ఈ విషయం ఎకకడా చెపాకండి. ననన్ు
ఎంకియర్ీ వనస్తే వరకూ మ్ూడర కంటికి తెలియన్నవికండి. ర్టమ్మన్ుజం స్టమ్మన్ుాడు కటద్ు. ఈ విషయం మీ
దాిర్ట బ్యట పడింద్న్న తెలిస్తేూ మీకే పొమ్మద్ం. జరుగుతున్ి అనాాయం న్ుంచి పొజలిి రక్షించారు. మీరు చేస్తిన్
దాన్నకి ఏదర రూపేణా బ్ద్ుల్ు తీరుికుంటలమ్ు” అనాిడు.

కొటిిస్ట వెళిళప్ో యమక చాణుకాకి ఫో న్ చేస్తి అర్ెింటుగట రమ్ాన్న, అతన్ు వచాిక విషయ౦ చెప్టాడు.

అంతా విన్న, ““నీకు నాల్ుగే దారుల” అనాిడు చాణుకా. “ఒకటి... ఇక మ్ుoద్ు ఇల్మంటి కటరాకరమ్మల్ు
మ్మనెయామ్న్న ర్టమ్మన్ుజఞన్నకి సల్హా ఇవిటం.”

“బ్ంగటరు బ్లతున్న వద్ుల్ుకోడు“

“ర్ెండు... అతన్నతో తెగతెంపుల్ు చేసుకోవటం.”

“అది చాల్మ పొతిష్టాతాక ఆసాతిొ. దాన్నతో సంబ్ంధం ల్ేద్ంటే ఎల్క్షన్ల మ్ుంద్ు చాల్మ న్షా ం”

“మ్ూడు... అతడిన్న అర్ెస్టా చేయంచటం”

“మ్న్కి తెలియకుండానన ఆ ఆసుపతిొల్ో అన్ని ఘోర్టల్ు జర్జగటయంటే ఎవరూ న్మ్ారు. ‘కిడీిల్

విషయం మ్ుఖామ్ంతిొకి కూడా తెల్ుసు’ అన్న అతనొకకమ్మట బ్యటకి చెపేూ, ‘జెైల్ల ో నా జీవితం’ అన్న ఆతాకథ
వటొసుకోవటలి”.

“ఇక చివర్జ మ్మరు ం. అతడిన్న ల్ేపేస్తి, ఈ వావహార్టల్కి ఫుల్-స్టాపు పెటాటం”

“అదే మ్ంచిద్న్నపిస్ూ ో ంది”.

“టలర్టిన్ుకు చెపుతా”.

“వటరంల్ో పన్న జర్జగజప్ో వటలి. ఈల్ోపుల్ో ఆ డాకారు కొటీిసుగటడు ఏ పెొస్ట ద్గు ర్ో నోరు జఞర్జతే కషా ం.
పెన్ంల్ోంచి జఞర్జ కుంపటలల పడతాం. వీల్లైతే వటడిన్న కూడా...”

“అల్మగే” అoటయ చాణుకా ల్ేచాడు.

వటళళకి తెలియన్న విషయం ఏమిటంటే, మ్ుఖామ్ంతిొ ద్గు ర న్ుంచి డాకార్ కొటీిస్ట హో మ్ మిన్నసా రు
ద్గు రకి వెళ్ళళడు. విషయం అంతా విన్న ఆయన్ అతడిన్న పొతిపక్షనాయకుడి ద్గు రకి తీసుకువెళ్ళళడు.

దేవ్ ష్టకయమాడు. “నా తండిొ పేరు మీద్ున్ి ఆసాతిొల్ో ఇన్ని దారుణాల్మ? ఆ పేరు పెటాటంల్ో వటళళ
ఉదేు శాం కూడా అదే అన్ుకుంటలన్ు. ఇద్ంతా ఆ చాణుకా తెలివి. ఏ చెడుపేరు వచిినా, ఆ ప్టపం నా తండిొకి
తగుల్ుతుంద్న్న వటళళ ఉదేుశాం” అన్న కొటిిస్ట వెైపు తిర్జగజ, “మీ పెద్ుల్ు మ్ంచి పేరు పెటా లరు డాకార్. దాన్ని మీరు
స్టరథకం చేసుకునాిరు. మిగతా విషయమల్ు మ్మకు వదిలి పెటాండి” అనాిడు.
 60
కొటిిస్ట న్మ్స్టకరం చేస్తి ల్ేసూ త, “స్టర్... మీర్ేమీ అన్ుకోన్ంటే ఒక అన్ుమ్మన్ం. అడగొచాి?” అనాిడు.

దేవ్ న్విి, “అడగండి” అనాిడు.

“నననీ విషయం చెపాగటనన మీరు ఆన్ందిస్ూ టరనీ, అస్తెంబీల ల్ో ఈ విషయం ల్ేవనెతూ ుతా అoటలరనీ, ద్ుమ్మరం
ర్ేగుతుంద్నీ అన్ుకునాిన్ు. పొపంచంల్ో ఎవర్జకీ ర్టన్ంత దారుణమెైన్ ఆల్ోచన్ స్టర్ ఇది. ఈ విషయం బ్యటకి
వస్తేూ దేశం గగోుల్ు పెడుతుంది. బి.బి.స్తిల్ో కూడా వసుూంది. పొభుతాిలిి కూల్ేిటంత బ్ల్మెైన్ది. ఈ అవకటశటన్ని
మీరు ఎంద్ుకు వటడుకోల్ేద్ు?”

“అస్తెంబీల ల్ో ల్ేవనెతూ ుతే ఏమ్వుతుంది? ఆ ఆసాతిొతో తన్కి సంబ్ంధం ల్ేద్ంటలడు మ్ుఖామ్ంతిొ. పెైగట ఆ
ఆసాతిొ నా తండిొ పేరు మీద్ ఉంది. మ్హా అయతే ర్టమ్మన్ుజఞన్ని అర్ెస్టా చేస్ూ టరు. అతడు ర్ెండు వటర్టల్ోల
బ్యటకి వస్టూడు. చరిల్ు, అస్తెంబీల ల్ో గొడవల్ు. పది ర్ోజుల్ోల పొజల్ు ఆ విషయం మ్ర్జిప్ో తారు. ఇంకట గొడవ
చేస్తేూ స్తి.బి.ఐ ఎంకియర్ీ వనస్ూ టడు. అదర అయదేళళళ పడుతుంది. ఈ ల్ోపుల్ో ర్ెండుస్టరుల ఎన్నికల్ు వస్టూయ.”

ఇదేమీ చెపాల్ేద్ు దేవ్. “టయామ్ర్ పెద్ుద్యతే మీరు ఏమి చేస్ూ టరు డాకార్?” అన్న అడిగటడు.

తన్ు అడిగజన్ పొశికీ, ప్ర ంతన్ ల్ేన్న అతడి మ్మటకీ అయోమ్యం చెందిన్ డాకారు, “ఆపర్ేషన్ చేస్తి
తీస్తేస్ూ టన్ు” అనాిడు.

“మ్ంచి సమ్మజం కోసం అల్మంటి ఆపర్ేషన్ు

ల చాల్మ చెయమాలి డాకారుగటరూ. అది కేవల్ం ర్టజకీయమల్
వల్మల, అస్తెంబీల ల్ వల్మల అవద్ు. మ్ర్ో కొదిు ర్ోజుల్ోల ఎల్క్షన్్ వసుూనాియ. అంతవరకూ ఓపిక పటా ండి. ఈ విషయం
ఏమి చెయమాల్మ ఆల్ోచిస్టూన్ు. మీకు కృతజఞ తల్ు. ప్ో తే... వటళళళ చాల్మ అప్టయకరమెైన్ మ్న్ుషుాల్ు. మీ పేరు
కూడా వటళల కి చెప్టాన్నాిరు. కటసూ జఞగరతూగట ఉండండి”.

వటళళ ఇద్ు ర్జ ద్గు ర్ట శల్వు తీసుకున్న డాకారు బ్యటకి వచిి రవళికి ఫో న్ చేశటడు. “మీరు వెళళమ్న్ిటేా
మ్ుంద్ు మ్ుఖామ్ంతిొ ద్గు రకి, ఆపెై హో ం మిన్నసా రు ద్గు రకి వెళ్ల ళన్ు. ఆయన్ పొతిపక్ష నాయకుడు దేవ్ వద్ు కు
తీసుకెళ్ళళరు”.

“అయోా. చాల్మ చోటల తిర్జగటరన్ి మ్మట”

“ఒక మ్ంచి పన్న కోసమే కదా మేడమ్. ప్ో తే... “

“చెపాండి”

“మ్ళ్ళళ నా మీద్కు ర్టకుండా, మీరు సల్హా ఇచిిన్టేా, నా పేరు కొటిిస్ట అన్న చెప్టాన్ు” అనాిడు డాకార్
సుబ్లబర్టవు.

++ ++ ++

“ఇంత డొంక తిరుగుడు వావహారం దేన్నకి? పతిొకల్ వటళళన్న పిలిచి మొతూ ం అంతా చెపేూ అయప్ో తుంది
కదా. డాకార్ సుబ్లబర్టవు ఎల్మగో స్టక్షాం చెప్ూ టడు. దాన్నకనాి మ్ుఖాంగట... న్షా ప్ో యన్ పేషెంట్్ బ్ో ల్లడుమ్ంది
ఉనాిరు. ఎవర్జ శర్ీర్టన్ని పర్ీక్షించినా ఆ విషయం తెల్ుసుూంది. వెంటనన మ్ుఖామ్ంతిొన్న అర్ెస్టా చేస్ూ టరు” అనాిడు
చకరధర ర్టవు.
 61
“మ్న్ గమ్ాం మ్ుఖామ్ంతిొన్న అర్ెసా ు చేయంచడం కటద్ు. ఆయన్కి న్నద్ొ పటా కుండా చెయాటం. ఆసాతిొ
రహసాం మ్న్కి తెలిస్తింద్న్ి విషయం తెలిస్తేూ మ్ుఖామ్ంతిొ షేక్ అవుతాడు. ఈ విషయం ఎపుాడు
బ్యటకొసుూందా అన్న పొతి క్షణం టటన్షన్ పడతాడు. కిడీి వావహారంల్ో అతడికీ ర్టమ్మన్ుజఞన్నకీ గొడవ
జరుగుతుంది. మ్న్ శతుొవు మ్న్తో కటకుండా వనర్ొకర్జతో యుదాధన్నకి వెళ్ూ ల, అతడి శకిూ అకకడే సగం తగజు ప్ో తుంది.
అది మ్న్కి ల్మభం కదా”.

“ఇది కూడా ‘సంజూ’యే చెప్టాడా?” అనాిడు.

రవళి కూడా న్విి, “కటద్ు. ‘అభయుకూ ం బ్ల్వతా... చోరమ్ అవిశన్నూ పొజఞగర్టుః...’ అన్న అయద్ుగురు
న్నద్ొపటా న్నవటర్జ గుర్జంచి భలరతంల్ో విద్ురుడు చెపుతాడు. బ్ల్వంతున్నతో విర్ోధం పెటా ుకున్ివటడు, సమ్సాన్న
పర్జషకర్జంచుకోల్ేన్నవటడు, సంపద్ ప్ో గొటుాకున్ివటడు, తీరన్న కోర్జకల్ున్ి వటడు, దొ ంగతన్ం చేస్తిన్వటడు... ఈ
ఐద్ుగుర్జకీ న్నద్ొ పటా ద్న్న అంటలడు” అంది.

“అయతే నాకొక అన్ుమ్మన్ం. మ్ుఖామ్ంతిొకీ, ర్టమ్మన్ుజఞన్నకీ పొసూ ుతం డబ్ుబ సమ్సా ల్ేద్ు. కిడీి
వావహారం బ్యటపడితే ఎపాటికెైనా పొమ్మద్మే కదా. ఈ న్ల్ల బ్జఞరు వావహారం మ్మననయమ్న్న మ్ుఖామ్ంతిొ
ర్టమ్మన్ుజoతో ఎంద్ుకు చెపాటం ల్ేద్ు?”

“వీళళకు డబ్ుబ సమ్సా ల్ేద్ు కటనీ పొజల్కు కిడీి సమ్సా ఉంది”

“కటసూ అరథం అయేాల్మ చెపుా”

“అది అరథం కటవటల్ంటే మీకు ‘టొయమడ్’ గుర్జంచి తెలియమలి. ర్టమ్మన్ుజం టొయమడ్ మెంబ్రు”.

“టొయడ్ ఏమిటి?”

“ఇది మ్మఫ్ియమ సంసథ . చెైనాల్ో మొద్ల్లై, ఆ పెై హాంకటంగ్, స్తింగపూరు, అమెర్జకట, ఇటలీ మొద్ల్లైన్
దాదాపు అన్ని దేశటల్కీ చాప కింద్ నీరుల్మ విసూ ర్జంచింది. ఈ మ్మఫ్ియమ బ్లొంచీల్ు పొతీ దేశంల్ోన్త
స్టథపించబ్డాుయ. గతంల్ో చిన్ిచిన్ి మ్మఫ్ియమ మ్ుఠటల్ు ఎవర్జకి వటర్ే అన్ిటుా ననర్టల్ు చేస్తేవి. ఇపుాడల్మ
కటద్ు. అన్నిటినీ ‘టొయమడ్’ తన్ల్ో కలిపేసుకుంటలంది”.

“మ్న్ చుటయ
ా ఇంత కిరమిన్ల్ పొపంచం ఉన్ిద్న్న ఇంతవరకూ నాకు తెలీద్ు” ఆశిరాంగట అనాిడు ర్టవు.

“మీకే కటద్ు. చాల్మమ్ందికి తెలీద్ు. ‘ఆరు నెైజ్ు కెైమ్’ అన్న గూగుల్ వెతికితే దీన్న గుర్జంచి వసుూంది స్టర్. ఈ
ఇలీల గల్ వావసథ పొభుతాిన్నకి సమ్మంతరంగట న్డుసుూంది!”

“మెైగటడ్... దీన్నకీ ర్టమ్మన్ుజఞన్నకీ ఏమిటి సంబ్ంధం?”

“చటా రహతమెైన్ పొతీదీ ‘టొయమడ్’ ల్ో దొ రుకుతుంది సర్. లివరు న్ుంచి గుండె వరకూ, గరభం న్ుంచి
కిడీి వరకూ వీరు అమ్ాన్నది ల్ేద్ు. ‘ఆర్ోగాంగట ఉన్ివటర్జ ర్ెండు కిడీిల్ు తీస్తి, తిర్జగజ ఒక కిడీి అమ్ర్జి పొజఞస్తేవ
చేయడం’ అన్ి ఎవర్జకీ ర్టన్న ఆల్ోచన్ బ్హుశట వీర్జదే అయ ఉంటుంది. దాన్న కోసం దేవ్ హాస్తిాటల్ు్న్న తమ్
మ్మఫ్ియమ లిసుాల్ో చేరుికునాిరు. అపాటలల ర్టమ్మన్ుజం చాల్మ చిన్ి డాకారు. అంద్ుకే ఈ చీకటి వావహార్టన్నకి
వపుాకునాిడు. ఇపుాడు సడెన్గట ‘..ననన్ు మ్ంచివటణి అయప్ో యమన్ు. మీతో సంబ్ంధాల్ు
 62
తెంచుకుoదామ్న్ుకుంటునాిన్ు’ అన్న చెపాటం అంత సుల్భం కటద్ు. తమ్ సంసథ ల్ో పన్న మ్మననస్తి బ్యటికెళిలన్
వటళళన్న ఏ చీకటి సంస్టథ వదిలి పెటాద్ు. కటబ్టిా ర్టమ్మన్ుజo ఆ సంసథ తో తెగదెంపుల్ు చేసుకోవటం కల్ల్ో మ్మట”

“మ్ర్జపుాడు ఆంజననయుల్ు ఏం చేస్ూ టడు?

“ఏమి చెయమాల్ో తెలియక వనడి ర్ేకు మీద్ పిలిలల్మ తిరుగుతూ ఉంటలడు. అoద్ుకేగట మ్న్ం పెొస్ట ద్గు రకు
వెళళకుండా, కేవల్ం అతడికి మ్మతొమే ఈ విషయం తెలిస్తేల్మ చేస్తింది..”

-..-

ప్ర ొ ద్ుున్ పదింటికి దేవ్ హాస్తిాటల్ోల పొవనశించాడు టలర్టిన్. మ్ుందే అప్టయంటటాంట్ తీసుకోబ్టిా సర్టసర్జ
ర్టమ్మన్ుజo ఛ్ాంబ్రుల్ోకి వెళ్ళళడు.

“కూర్ోి. నీ పేరు అహాద్ ఖమన్ కద్త. ఏమిటి నీ ప్టొబ్ల మ్?”

“అజీర్జూ. కీళల నొపుాల్ు. భుజఞల్ నొపుాల్ు. ర్టతిొ సర్జగట న్నద్ొ పటా డం ల్ేద్ు”

“ఒక దాన్నకి ఒకటి సంబ్ంధం ల్ేన్న రుగాతల్ు. చాల్మ టటసా ుల్ు చేయమలి. నాల్ుగెైద్ు స్టరుల ఆసాతిొకి
ర్టవటలి్ ఉంటుంది. వస్టూవట?”

“అదేమిటి స్టర్. ఆర్ోగటాన్నకి మించిoది ఏం ఉంటుంది? ర్టకుండా ఎల్మ ఉంటలన్ు?”

“ర్టవటల్ంటే న్ువుి బ్ొతికి ఉండాలి. న్నన్ుి టీొట్ చెయాటలన్నకి ననన్ు బ్ొతికి ఉండాలి. భూకంపం వచిి ఈ
ఆసుపతిొ కూలిప్ో కుండా ఉండాలి. ఎల్మ ఉంది జోకు” అన్న న్వనిస్తి, “ఊర్జకనన అనాిల్ే. మ్ుంద్ు ఒక ఇంజక్షన్
ఇస్టూన్ు. ర్ేప్ర ాద్ుున్నించీ పర్ీక్షల్ు మొద్ల్ుపెడదాం” అoటయ న్రు్న్న పిలిచాడు. ఆమె ఇంజెక్షన్ ఇచిి
వెళిళప్ో యమక టలరిన్ డాకారుకి “తాజ్మ్హల్ బ్ొ మ్ా. మ్మ తమ్ుాడు ఆగటర న్ుంచి పంపించాడు స్టర్. పెటా ుకోండి”
అoటయ ఒక ప్టాకెట్ ఇచిి శల్వు తీసుకునాిడు.

ఆ పెై ఐద్ు న్నమిష్టల్కి ర్టమ్మన్ుజఞన్నకి ఫో న్ వచిింది. “డాకారుగటరూ. మీకు వచిిన్ బ్హుమ్తిల్ో

బ్లంబ్ు ఉంది జఞగరతూ” అన్న ఒక స్తలూ ి సిరం విన్నపించింది.

ఈ సంభలషణ ఇకకడ ఇల్మ జరుగుతూ ఉండగట, ఆసుపతిొ వరండాల్ో న్డుసత

ూ న్ి టలర్టిన్కి అకస్టాతు
ూ గట
కడుపుల్ో తిపిాన్టు
ల అయంది. ఒక మ్ూల్గట ఉన్ి బ్ంచి మీద్ కూరుినాిడు.

“క్షమించండి డాకారు గటరూ. ప్ర రప్టటు

ల ఎపుాడెైనా జరగొచుి. ఇక పెై మిమ్ాలిి విస్తిగజంచన్ు”.

“నీ ప్ర రప్టటు ఖర్ీద్ు ఎంతో నీకు తెల్ుస్ట? ఒక ప్టొణం”

“ఖర్ీదెైన్ వసుూవు ప్ర ందాల్ంటే ఎంత ఖర్ెైినా పెటా లలి కదా డాకారుగటరూ”

టలర్టిన్ు సాృహ తపిా కూరుిన్ి బ్ల్ల మీదే పకకకి వటలి ప్ో యమడు.

“ఎవరు న్ువుి? ఎంద్ుకు నా ప్టొణాల్ మీద్ నీకింత పేొమ్?”

“అది అంత అవసరం ల్ేద్న్న చెప్టాన్ుగట స్టర్. ఈస్టర్జ ఆ టలరిన్ వస్తేూ మ్మతొం కటసూ జఞగరతూగట ఉండండి. మీ
గదిల్ోకి వచేి మ్ుంద్ు మెటల్ డిటటకారుతో పర్ీక్షించిన్ తర్టితే ల్ోపలికి ర్టన్నవిండి”
 63
టలర్టిన్ు పకకకి వటలిప్ో గటనన, దాన్న కోసమే వనచి ఉన్ిటుా ఇద్ు రు మ్న్ుషుాల్ు అతడి శర్ీర్టన్ని ఎతిూ స్తెాచ
ర ర్
మీద్ పడుకోబ్టిా ఆసుపతిొ వెన్క ఉన్ి గదికి తీసుకెళ్ల ళరు.

“అతన్నక ర్టడు”

“అదేమిటి డాకారు గటరూ. ఎంద్ుకు ర్టడు?”

“మ్మ ఆసుపతిొ మ్మరుిర్ీల్ో ఉనాిడు కటబ్టిా”

టిిసుా ఊహంచిందే గటనీ, ఇంత త ంద్రగట ఊహంచల్ేద్ు. అవతల్ స్తలూ ి మ్ౌన్ంగట ఉండిప్ో యంది.

“చతశటవట. నీ తపుాడు ఇన్ుర్ేాషన్ వల్ల అన్వసరంగట ఒక మ్న్నషి ప్టొణాల్ు ప్ో యమయ. ఎంద్ుకీ నాటకం
ఆడావు? నాకూ మ్ుఖామ్ంతిొకీ మ్ధా సంబ్ంధాల్ు చెడగొటా టo నీ ఉదేుశామ్మ? ఇపుాడెైనా చెపుా. ఎవరు
న్ువుి?”

అవతల్ న్ుంచి ఫో న్ కట్ అయంది.

అతడు టేబ్ుల్ మీద్ున్ి గజఫ్టా వెైపు చతశటడు. అపాటికే బ్లoబ్ు స్టకాడు దాన్ని విపిా అంద్ుల్ో ఏమీ
ల్ేద్న్న న్నశియంచింది. ‘ఇంద్ుల్ోగటనీ బ్లంబ్ు ఉండుంటే ఈ ప్టటికి నీ శర్ీరం కూడా మ్మరుిర్ీల్ో ఉండేది కదా
ఆంజననయుల్ూ’ అన్న మ్ుఖామ్ంతిొ గుర్జంచి మ్న్సుల్ో అన్ుకునాిడు. ప్టొణాల్ు కోల్ోాయన్ అహాద్ ఖమన్
గుర్ొూచాిడు. ‘ప్టపo న్నజంగటనన కడుపు నొపిాతో వచాిడేమో’ అన్ుకునాిడు.

అదే సమ్యమన్నకి ఆసాతిొ వెన్ుక ఉన్ి ద్టా మెైన్ చెటల మ్ధాన్ున్ి మ్మరుిర్ీ గది ద్గు రకి ఒక
అంబ్ుల్లన్్ వచిి ఆగజంది. టలరిన్ శర్ీర్టన్ని అంద్ుల్ోకి చేర్టిక అకకడి న్ుంచి బ్యల్ేుర్జ ఊర్జ చివర ఫటాకార్ీ
ద్గు రకు వెళిళంది. గంట తర్టిత మ్రణం ర్జజిసా రుల్ో కూడా ల్ేకుండా అహాద్ ఖమన్ శర్ీరం చేపల్ ఫ్లడ్ గట
మ్మర్జప్ో యంది.

పన్న పూరూ యంద్న్న తెలిస్టక డాకార్ ర్టమ్మన్ుజం తన్ కన్్ల్ేాషన్ ఛ్ాంబ్ర్ వెన్క ర్ెస్టా రూమ్ుకి వెళిల
చేతుల్ు కడుకొకన్న, కటార్జయరు విపిా పేల టుల్ో చప్టతీల్ు సరుుకునాిడు. భోజనాన్నకి మ్ుంద్ు షుగరు టలబ్ల ట్
వనసుకోవటలన్నకి మ్ుంద్ు గదిల్ోకి వచాిడు. అతడి ద్ృషిా కటార్జయరు పకకనన ఉన్ి తాజ్మ్హల్ మీద్ పడింది.
బ్లంబ్ు పర్ీక్ష కోసం ‘టొయమడ్’ న్ుంచి వచిిన్ స్టకాడు బ్ొ మ్ా పెైన్ున్ి ప్టర్జ్ల్ు విపాటంతో తాజ్ మీద్ కటసూ
చెకక రజన్ు ర్టలిoద్oతే. దాన్ని ద్ులిపి, ప్టర్జ్ల్ తాల్ూకు మ్ుకకల్ు బ్ుటా ల్ో వనస్తి, గజఫ్టా అల్మార్టల్ో పెటా ి తిర్జగజ
వచిి తిన్డాన్నకి కూరుినాిడు.

ఏమ్మటకి ఆమ్మటే చెపుాకోవటలి. బ్ొ మ్ా చాల్మ అంద్ంగట ఉంది.

చప్టతీ తాల్ుకు మొద్టి మ్ుకక నోటల ల పెటా ుకోగటనన వటంతి వచిిన్టుా అన్నపించింది. ర్ొటటా బ్లల్ేదేమో
అన్ుకునాిడు. అంతల్ో శర్ీరమ్ంతా కుదించుకుప్ో తున్ి ఫ్లలింగ్ కలిగజంది. క్షణాల్ోల బీపల తగజు డౌన్ అయంది. తల్
తిరుగుతున్ిటు
ల అన్నపించింది. గుండె వనగం పెరగటం తెల్ుస్ోూ oది. డాకారు కటబ్టిా విషయం తెలిస్తిప్ో యంది.
టేబ్ుల్ మీద్కు వటలిప్ో తూ గజఫ్టా వెైపు చతశటడు. ఫో న్ చేస్తిన్ అమ్మాయ గుర్ొూచిింది. బ్ల్ నొకకబ్ో యమడు. చేయ
సహకర్జంచ ల్ేద్ు. క్షణాల్ోల తల్ కిరందికి జఞర్జప్ో యంది. బ్ొ మ్ా తాల్ూకు స్తెైనెైడు ప్ర డి చేతికి ఇంకట అంటుకునన
ఉంది.
 64
++ ++ ++

“మొతాూన్నకి అన్ుకున్ిది స్టధించాం. మ్ూడర కంటికి తెలియకుండా ర్టమ్మన్ుజఞన్ని పంపిoచేశటం”

అనాిడు ఆంజననయుల్ు.

చాణుకా అతడి వెైపు అభలవంగట చతస్తి, ఆంజననయుల్ు వెైపు తిర్జగజ “న్ననని నాకో విషయం తెలిస్తింది. ఆ
హన్ుమ్ంతర్టవు ఎన్నికల్ మీటింగ్ కి న్ువూి వచాివు. గురుూందా?”

“ఉంది”

“ర్టమ్మనాగేశిరర్టవు అనన కుర్టరడితో ఉపనాాసం ఇపిాంచామ్ు. తన్కి ర్టాంక్ వచిిన్టుా, మ్న్ కటల్ేజీ ల్ో
‘ఫ్లొ స్తలట్’ ఇచిిన్టుా, చెపిాంచాం. గురుూందా?” అన్న అడిగటడు.

“అయతే? ఇపుాడు దాన్న సంగతి ఎంద్ుకు?”

“బ్లల్మర్జషా ల్మకపుాల్ో చితకబ్లదితే, వటడు న్నజఞల్నీి కకేకస్టడట. మ్న్ ప్ో లీసు ఇనాురారు చెప్టాడు”

మ్ుంద్ు చిన్ిగట ష్టక్ తిన్ి మ్ుఖామ్ంతిొ సరుుకున్న, “అంద్ువల్ల ఏం జరుగుతుంది? హన్ుమ్ంతు

ఎల్క్షన్ు్ల్ో ఓడిప్ో తాడా? పబిల క్ మీటింగుల్ో బ్ో ల్లడు అబ్దాధల్ు చెప్ూ టo. అయనా బ్లల్మర్జషాగటడు... వటడికి ఏం
పన్న ల్ేదా? వటడి ఫ్ెైల్ నా ద్గు ర్జకి పంపించమ్న్ు” అనాిడు.

“ఇపుాడు విషయం అది కటద్ు. ఈ కిడీి ర్టకెట్ విషయం చెపాటలన్నకి ఎవరో డాక్టరు నీ దగ్గ రక్ు రావటం,
రామానుజఞన్ని చంపటం కోసం మనం టారాాన్ని పంపంచటం... ఇద్ంతా మ్న్ వెన్ుక ఎవర్ో వనస్తిన్ చద్రంగపు
ఎతు
ూ ల్మ కన్పడుతోంది. బ్లల్మర్జషా అంత తెలివెైన్వటడు కటద్ు. దీన్న వెన్ుక ఎవర్ో ఉనాిరు. ఎవరు?”

“అన్వసరంగట చాల్మ ఎకుకవ ఊహంచుకుoటునాివు బ్లబ్లయ్” అనాిడు ర్టజఞ.

చాణుకా అతడి మ్మటల్ు పటిాంచుకోకుండా, “మీ వరకూ ఇన్ుర్ేాషన్ ర్టన్టుాంది. ర్ెండుర్ోజుల్ న్ుంచి
టలర్టిన్ కన్బ్డటం ల్ేద్ు. ఆసాతిొ న్ుంచి బ్యటికి వచాిక ఏమ్యమాడర తెలియటం ల్ేద్ు”

ఒక క్షణం అకకడ ఇబ్బందికరమెైన్ న్నశశబ్ు ం పేరుకుంది.

“ఏదెైనా స్ర ంత పన్న మీద్ వెళ్ళళడేమో” అనాిడు ఆంజననయుల్ు.

చాణుకా అతన్న వెైపు జఞలిగట చతశటడు. సమ్సా నెతిూ మీద్కి వచేి ఆఖర్జ న్నమ్ుషం వరకూ ‘అది మ్న్
వరకూ ర్టద్ుల్ే. మ్ధాల్ోనన ఏదర జర్జగజ ఆగజప్ో తుందిల్ే’ అనన తేలిక ధర రణ న్ుంచి ఈ మ్న్ుషుాల్ు బ్యటపడరు
కదా అన్ుకునాిడు.

“కిడీి ర్టకెట్ గుర్జంచి మ్న్కి చెపిాన్ డాకారు, తన్ పేరు కొటిిస్ట అన్న చెప్టాడు కద్త”.

“అవున్ు” అనాిడు మ్ుఖామ్ంతిొ.

“దేవ్ హాస్తిాటల్ు్ల్ో ఆ పేరు ఉన్ి డాకారు ఎవరూ ల్ేరు”

ఆంజననయుల్ు విభలొంతుడయమాడు.
 65
“నాకు ఎంద్ుకో అన్ుమ్మన్ం వచిింది. ఎంకియర్ీ చేశటన్ు. ఆ పేరు గల్వటళళళ ఎవరూ ల్ేరన్న తెలిశటక నా
అన్ుమ్మన్ం బ్ల్పడింది” అనాిడు చాణుకా.

“మ్న్న్న బ్లలక్ మెయల్ చెయాటం కోసం ఎవరనాి నాటకం ఆడార్ట?”

“ల్ేద్ు. అతన్న అసల్ు పేరు సుబ్లబర్టవు. అకకడే డాకార్. ”

“మ్ర్జ మ్న్కి తన్ పేరు ఎంద్ుకు అబ్ద్ధ ం చెప్టాడు?”

“ర్టమ్మన్ుజంతో శతుొతిం పెటా ుకోవటలన్నకి ఎవరనాి భయపడతారు. అంద్ుల్ోన్త సుబ్లబర్టవు పన్న

చేస్తేది కూడా దేవ్ హాస్తిాటల్ు్ల్ోనన. అయనా అతన్ు తపుాడు పేరుతో వచిి మ్న్కి ఉపుా అందించాడు.”

“అతన్న పేరు సుబ్లబర్టవు అన్న నీకెల్మ తెలిస్తింది?”

“మ్న్ ఆఫ్లసు స్తల.స్తల కెమెర్టల్ోలoచి అతన్న ఫో టల స్తేకర్జంచి, ఆ ఆసాతిొకి పంప్టన్ు. అతడకకడ డాకారు.
అంతవరకూ కర్ెకా.ే ఇంకేమెైనా రహస్టాల్ు ఉనాియేమోన్న్న కటల్ డీటటయల్్ చెక్ చేశటన్ు. అతడు హో మ్
మిన్నసా రుకి ఫో న్ చేస్తిన్టుా ఉన్ిది. ఇపుాడు నాకో అన్ుమ్మన్ం. అప్ో ాజిషన్ లీడర్ దేవ్ కి కూడా ఈ రహసాం
తెలిస్తిందా? తెలిస్తేూ , అంత బ్ల్మెైన్ ప్టయంటు దొ ర్జకిన్పుాడు ర్టమ్మన్ుజఞన్ని అర్ెస్టా చేయంచి, నీ మీద్
అస్తెంబీల ల్ో రచి చేయకుండా ఎంద్ుకు ఊరుకునాిడు?”

శోరతల్ు ఇద్ు రూ మ్మటలలడల్ేద్ు.

“ర్టమ్మన్ుజo స్టమ్మన్ుాడు కటద్ు. పెద్ు మ్మఫ్ియమతో సంబ్ంధం ఉంది. న్నన్ుి రంగం న్ుంచి
త ల్గజంచడాన్నకి దేవ్ ఈ ఎతు
ూ వనశటడా? ఏదెైనా ఉంటే అతడు ఎన్నికల్ోల తేల్ుికుoటలడే తపా, న్నన్ుి హతా
చేయమల్న్ుకుననటంత ద్ుర్టారుుడు కటదే”

ఊహకoద్న్న ఏదర భయోతాాద్కమెైన్ కథ వింటున్ిటుా ఇద్ు రూ చాణుకాన్న చతసత

ూ ఉండి ప్ో యమరు.

“నీ చుటయ
ా ఏదర ఉచుి బిగుసుకుంటలంది ఆంజననయుల్ూ. ఇది నా అభప్టొయం మ్మతొమే. కర్ెక్ా కటవచుి,
కటకప్ో వచుి. కటనీఇద్ంతా చతసత
ూ oటే అంత తేలిగటు తీస్తి పడేయమలి్న్ వావహారం కటద్న్నపిస్ూ ో ంది. కటసూ జఞగరతూగట
ఉండు” అంటయ మీస్టల్మొజఞ వెైపు ఒక అసహామెైన్ చతపు విస్తిర్జ అకకడి న్ుంచి వెళిలప్ో యమడు.

ఉచుి బిగుస్ోూ ంది తన్ చుటయ

ా నన అన్న అతడికి ఆ క్షణం తెలీద్ు.

CONTINUE FROM 11TH EPISODE.

 11th issue

“వయసు పెరుగుతున్న కొద్దీ చాణుక్యకి చాదసత ం బాగా పెరుగుత ంద్ి బావా. ఆ డాక్టరు పేరు
సుబాారావే అన్ుకో. రామాన్ుజానికి భయపడి నీ దగగ ర కొట్ననస్ అని తపపు పేరు చెపపు ఉంట్ాడు. పతతత ద్ారు
పని చతసప పట్టటకోవలసపన్oత గొపు విషయమా ఇద్ి?” అన్ానడు.

ఆంజన్ేయులు మాట్ాాడలేదు.

“రామాన్ుజo పో యాడు కాబట్నట మన్ం ఈరోజు ఎంత సంత షంగా ఉండాలి. అలా ఉండనివవక్ుండా,
నీ దగగ ర తన్ పాాముఖ్యత తగగగపో క్ుండా ఏవేవో క్థలు చెబుతున్ానడు”.

“అoతతన్ంట్ావా” అన్ానడు ఆంజన్ేయులు సగం వపపుక్ుoట్టన్నట్టట.

 మనిషప సంద్ిగధంలో ఉన్నపపుడు, తన్క్న్ాన బలంగా ‘క్న్పడత’ వాడి మీద ఆధారపడతాడు. అపపుడు
అవతలి వయకిత తన్ అభిపాాయాలత ఎదుట్న మనిషపని పాభావితం చతసప తన్ కోట్రీలోకి లాక్ుకంట్ాడు. మూఢ
నమమకాల ప్రచారం న ంచీ బాబాల ప్రవచనాల వరకూ; విప్ల వోద్యమ ఉప్నాయసాల న ంచీ ఆన్-ల ైన్ మోసాల
వరకూ దీనిలోకే వసాాయి. న్మమక్ం ఉన్న చోట్ విన్ట్మూ, ఆచరగoచట్మూ తపు వాదన్లు, ఎదురు
పాశ్నలు ఉండవప క్ద్ా. మంచి జరగగగతత అందులో తపేుమీ లేదు క్ూడా..! ద్దన్ేన పెరసుయిేషన్ థియరీ
అంట్ారు. ఒక్ రగయల్ ఎసేటట్ట క్ంపెనీ ద్దనికి ఉద్ాహరణ. స్ాాపపంచిన్ సంవతసరoలోన్ే లాభాలోాకి
దూసుక్ుపో యంద్ి. ద్ాని ఎదుగుదలకి కారణమేమిట్ా అని చాలామంద్ి తల బదీ లుకొట్టటక్ున్ానరు. తరువాత
ఆ ట్ెకినక్ అరామై ఆశ్చరయపో యారు. “ఫలాన్ాచోట్ న్ాక్ు సా లం కావాలి. తక్ుకవ ధరలో సూచించగలరా?” అని
ఎవరైన్ా ఫో న్ చతసపన్పపుడు ఏజంట్ట రామారావప “స్ార్. చిన్నపాశ్న. మీరు సా లం కొంట్టన్నద్ి ఇలుా గురగంచా?
తిరగగగ అమమట్ం గురగంచా? ఓ... ఇన్వవసుటమంట్ గురగంచా? అయతత, న్ాక్న్ాన సంధయ అన్ే ఏజంట్ట మీక్ు బాగా
వివరగసత ుంద్ి స్ార్. ఇపపుడత ఆ అమామయకి క్న్వక్షన్ ఇపపుస్ాతన్ు. రేట్ా ట ఎక్కడ బాగా పెరుగుతాయో ఆమక్ు
బాగా తెలుసు. మీరు చెపపున్ ఏరగయాలో తన్ు ఎక్సపర్ట.” అంట్ాడు. అద్త సంధయ ఫో న్ ఎతిత తత రామారావప
గురగంచి ఇవే మాట్లు చెపపతుంద్ి. న్మమక్ం అన్ే వితత న్ానిన వేయట్ం గురగంచిన్ ఒక్ గొపు ఉద్ాహరణ ఇద్ి.
ఫెయత్ - బిలడ ప్..! పెదీ పెదీ క్ంపెనీలు బాాండ్ ఇమేజ్ కోసం లక్షలు ఖ్రుచపెట్టట్ం క్ూడా వినియోగద్ారులోా
ఇట్టవంట్న న్మమక్ం పెంచట్o కోసమే.

క్ుట్టంబంలో ఒక్రగ సహేతుక్మైన్ సలహాలు మిగతావారు ‘అంగీక్రగస’ేత ఆ ఇలుా శాంతివన్ం

అవపతుంద్ి. అద్త ‘పెరుసయేషన్ థియరీ’. కానీ అదoత సులభం కాదు. వాదన్లు మొదలవపతాయ. ఎదుట్న
మనిషప అభిపాాయానిన ఖ్ండించడం కోసం వయక్ుతలు ఎన్ునక్ున్ే పదధ తులిన ‘వాట్ెబౌట్నజం’ అంట్ారు. ఇవి చాలా
గమమతు
త గా, ఏడెనిమిద్ి రకాలుగా ఉంట్ాయ ఉంట్ాయ.

“ఆడపపలాల సూకల్ ట్ాయలెట్ా విషయంలో ఫలాన్ా వయకిత గొపు సేవ చతసత ున్ానడు” అంట్ారు ఒక్రు.
“కానీ అతనికి ఇదీ రు భారయలు” అంట్ాడు ఎదుట్న వయకిత. “ఇదీ రు కాదు. మొదట్న భారయకి విడాక్ులిచిచ రండో
భారయన్ు చతసుక్ున్ానడు” అంట్ాడు మొదట్నవాడు. “రండో భారయని చతసుకోలేదు. కేవలం క్లిసప ఉంట్టన్ానడు”
అంట్ాడు మొదట్నవాడు. సదరు వయకిత సూకళ్ళక్ు చతసత ున్న సేవ గురగంచి మాన్ేసప, అతని పెళ్ళళళ్ళ గురగంచి
వాద్ించుక్ుంట్ారు. ‘ఒక్ వయకిత రచన్లు బాగా చతస్త ాడు’ అన్గాన్ే ‘అవనీన ఇంగీాష్ పపసత కాలకి కాపీ’ అన్ట్ం
క్ూడా ఈ విభాగంలోకే వసుతంద్ి. ఇద్ి మొదట్న రక్ం. ‘ఎదురుద్ాడి’ రండో రక్ం. “అద్తమిట్మామ కాలేజీన్ుంచి
ఎనిమిద్ిoట్నకి వచాచవప. క్నీసం ఫో న్ చతసప చెపాులి క్ద్ా. మేమంత ట్ెన్షన్ పడాడమో తెలుస్ా?” అని తండిా
అంట్ే, “అంత ట్ెన్షన్ పడత బదులు న్ువేవ ఫో న్ చతసప ఉంట్ే సరగపో యేద్ి క్ద్ా న్ాన్ాన” అంట్టంద్ి క్ూతురు.
అంతత. ఇక్ ద్ానికి ఆరుగుమంట్ లేదు. ట్ీవీ డిబేట్ాలో, అసెంబ్లా చరచలోా ఇట్టవంట్న వాట్ెబౌట్నజం ఎక్ుకవ
క్న్బడుతుంద్ి. “ఫలాన్ా మంతిా కొనిన కోట్ట
ా తిన్ేశాడు” అని ఒక్రు అన్గాన్ే, “అధికారంలో ఉన్నపపుడు మీ
మంతిా తిన్ేయయ లేద్ా” అని అవతలివారు వాద్ిస్త ారు. ‘కోట్ట
ా తిన్ట్ం తపాు కాద్ా?’ అన్న విషయం పక్కకి
పో య, పరసుర నింద్ారోపణత వాదన్ కొన్స్ాగుతుంద్ి. మూడో విభాగం మన్ుషుయల లక్షణం: కాదన్లేని
వాసత వం చెపపు ఎదుట్నవారగ న్ోరు మూయంచట్ం. ‘జంతు సంరక్షణకై సేవ చతసత ున్ాన’ అని మీరంట్ే,
‘ఎంత మంద్ి అన్ాథ పపలాలున్న ద్తశ్ంలో జంతుసంరక్షణ కావాలిస వచిచంద్ా’ అoట్ారు. ‘అన్ాథ పపలాలిన
సంరక్షిసత ున్ాన’ అంట్ే, ‘వృదుధల సంగతతమిట్న’ అంట్ారు. న్ాలుగో రక్ం స్ాడిసట ుల లక్షణం: అవతలివారగ వాదన్ని
జోక్ ద్ావరా అపహాసయం చతయట్ం. బుదుధడి ఫపలాసఫీ చెపత త, “జీవితస్ారం తెలుసుకోవడానికి గౌతమ బుదుధడు
అరణాయనికి వవళ్ా ల సమయానికి అతడి భారయ యశోధర నిండు గరభవతా? వవళ్ళాన్ రోజే ఆమ గరభవతి అయంద్ా?
ఆమ గరభంలో రాహుల్ ఆరు సంవతసరాల పాట్ట ఉన్ానడా?” అని వక్త గంభీరంగా చెపపుక్ుపో తూ ఉంట్ే,
‘మొగుడు లేక్ుండా కొడుక్ు పపట్ాటడు. చాలు’ అని సభిక్ులోాంచి ఒక్డు జోక్ వేశాడన్ుకోండి. శోోతలు
గొలుామంట్ారు. ఆ పెై సభిక్ుల మూడ్ సరగ చతయడానికి ఉపన్ాయసక్ుడికి చాలా సమయం పడుతుంద్ి.
అయద్ో రక్ం వయక్ుతలద్ి న్వగగట్నవ్-థింకింగ్. తమలాంట్న విక్ృత ఆలోచన్లే ఎదుట్నవారగకి క్ూడా ఉంట్ాయని
న్మేమవారు వీరు. “అతడు చాలా ద్ాన్ధరామలు చతసత ున్ానడు” అన్గాన్ే “గతంలో చతసపన్ పాపాలు
పో గొట్టటకోవట్ానికి’ అంట్ారు. ఆరోరక్ం మన్ుషుయలు సరవజుులు. ‘అంతా న్ాక్ు తెలుసు’ అన్నట్టట వాద్ిస్త ారు.
తమ అభిపాాయానిన విశ్వపప అభిపాాయంగా న్ముమతారు. “ఆమకి కారు ఆకిసడెంట్ట జరగగగoద్ి” అని మీరoట్ే,
క్షణం క్ూడా ఆలోచించక్ుండా, “సెల్-ఫో న్ులో మసేజులు ఇసూ
త డెవ్
ై చతయట్ం ఆవిడ హాబ్ల. అందుకే జరగగగ
ఉంట్టంద్ి” అoట్ారు. “ఆకిసడెంట్యన్ సమయంలో మసేజిలిసూ
త డెవ్
ై చతసత ున్ానన్ని ఆసుతిాలో ఆమ మీక్ు
చెపపుంద్ా” అని అడిగగతత, “లేదు” అంట్ారు. “తపపు ఎదుట్నవారగద్ెై ఉండొ చుచ క్ద్ా” అని మీరంట్ే, “కానీ బండి
న్డుపపతూ మసేజస్ ఇవవట్ం ఆమ అలవాట్ట” అంట్ారు. ఇక్ ఏడవ రక్ం వయక్ుతలు ‘తివిరగ ఇసుమున్’ ట్ెైపప.
“సెల్-ఫో న్ హాలోా పెట్ట న బాతూ
ా ంలో స్ానన్ం చతసత ున్ాన న్న్ున రహసయ కమరాలోా చూసుతన్ానరు. ఏం చెయాయలో
త చట్ం లేదు” అంట్టంద్ామ. “అద్ెలా స్ాధయo? న్ువపవ చెపేు ద్ానిలో ఏమైన్ా లాజిక్ ఉంద్ా?” అంట్ారు
మీరు. “నీక్ు తెలీదులే. ట్ెకానలజీ బాగా డెవవలప్ అయంద్ి” అంట్టంద్ి. ఇక్ ఆఖ్రగ ఎనిమిద్ో రక్ం వయక్ుతలు
మౌన్చిద్ాన్ంద స్ావములు. మన్ం వాద్ిసత ున్నoత సేపత న్వపవతూన్ే ఉంట్ారు. ఆ న్వపవకి అరాం, “న్ాత
మాట్ాాడట్మే నీ అదృషట ం” లాంట్న హేళ్న్.

వాద పాతివాదన్లు ఇనిన రకాలుగా ఉంట్ాయ. విభేద సమయంలో మౌన్ంగా ఉండట్ం ‘మచూయరగట్’న .
ఎదుట్నవారగమాట్ సహేతుక్మైన్పపుడు విభేద్ానిన అంగీకారంగా మారుచకోవట్o ‘’జాున్ం’. “ఫలాన్ా న్వల
86వ పేజీలో సీత భరత దశ్రథుడని వాాశావప. దశ్రథుడు సీత తండిా. భరత రాముడు” అని ఒక్రు ఉతత రం
వాాస్ాతరు. ద్ానికి సమాధాన్ంగా “అంత పెదీ పపసత క్ంలో కేవలం అంత చిన్న తపపు నీక్ు క్న్బడింద్ా? సీత
తండిా దశ్రథుడు కాదురా. అద్ి క్ూడా తెలియని న్ువపవ న్న్ున విమరగిస్ాతవా?” అంట్ారు మీరు. “తపపులోా
చిన్నవి పెదీవి అని రండు రకాలు ఉండవపరా. వంద రూపాయలు పెట్ట న పపసత క్ం కొన్ుక్ుకన్న న్ాక్ు విమరగించత
హక్ుక లేదoట్ావా? రచన్లు చతయట్ం మాన్ేసప ఉలిా పాయల షాప్ పెట్ట టకో” అంట్ాడు వాడు. అలా కాక్ుండా
“అవపన్ు తపేు. క్షమించండి. వచతచ ఎడిషన్ోా సరగద్ిదీ ుక్ుoట్ాన్ు” అని చిన్న మాట్oట్ే, “అయోయ. మీ తపపులు
ఎతిత చూపపంచడం న్ా ఉద్తీశ్యo కాదు. మీరంట్ే న్ాక్ు ఎంత గౌరవం” అని సమాధాన్ం వసుతంద్ి.

వయక్ుతల మధయ వాదన్ మూడ్ పాడుచతసత ుంద్ి., ముఖ్యంగా దంపతుల మధయ..! ‘అంగీకారం’ పెరగగే కొద్దీ
మన్సు పాశాoతంగా ఉంట్టంద్ి. సంబంధాలు బావపంట్ాయ. ఇక్కడిత విశ్వన్ాథవారగని వద్ిలి తిరగగగ క్థలోకి
వవళ్త ల...

మీస్ాలాాజా తాన్ు చెపపున్ ద్ానిని సమరగధంచుక్ుంట్ూ, “ఆ చాణుక్య నిజంగా అంత తెలివవైన్వాడెైతత,

అంజిని మరడరు కేసు న్ుంచి ఎందుక్ు బయట్క్ు తీసుక్ు రాలేక్పో యాడు? అంత పెదీ డిట్ెకటివేవ అయతత
క్ూతురు ఎవడిత న్ో లేచిపో యే వరక్ూ ఎందుక్ు తెలుసుకోలేక్పో యాడు? న్ువేవ చెపపు బావా. సవంత ఇంట్
గలవలేనివాడు మన్క్ు జాగోతతలు చెపపతున్ానడు. రామాన్ుజానిన చంపాలన్ుక్ుంట్ే ఏ క్న్సలేటషన్ బలా కో,
కారు సీటరగంగుకో సెైన్ేడ్ రాయొచుచగా. అతడు మాఫపయా అని తెలిసీ ట్ారాానిన అతడి దగగ రక్ు పంపట్ం ద్తని కీ,
ఇపపుడు ఆ ట్ారాాన్ ఏమయాయడో అని క్ంగారు పడట్ం ద్తనికి? ఆ ఎలా మంద కేసూ అంతత. గొపు పాాన్ు వేసప
చంపపన్ట్టట బిలడ పపు ఇచిచ, పో లీసులత శ్తుాతవం పెట్ట టక్ున్ానడు. ఆ ఇన్సెుక్టరు ధరామరావప లేచి
తిరుగుతున్ానడట్. మరోవవైపప ఆ సబ్-ఇన్సెుక్టరు బాలారగషట సవాళ్ా మీద సవాళ్ల
ా విసురుతున్ానడు.”
అన్ానడు.
 ఆoజన్ేయులు మొహం చిట్నా ంచి, “సవాళ్ల
ా ఏమిట్న?” అన్ానడు.

“పెదీ సవాళ్ల
ా కావన్ుకో. తన్ేద్ో గోపు సపనిమా హీరో అన్ుక్ుంట్టన్ానడు. అందరూ చూసూ
త ఉండగా
మూడోా జులోా అంజిని పబిా గాగ చంపపతాన్న్ానట్ట . ఐ.జి.కి చెపపు వాడిని ఏ అండమాన్ుసకో ట్ాాన్సఫర్ చెయయ
బావా” అంట్ూండగా ఫో న్ వచిచంద్ి.

మాట్ాాడుతూoడగా అతడి మొహం వివరణ మైంద్ి. కొంచెం సేపప మాట్ాాడి ఫో న్ు పెట్ట స
ే త ూ, “బాలారగషట
అంజిని చంపేశాడట్” అన్ానడు.

-37-

సుమదుయతి అంద్ించిన్ సీవట్ తీసుక్ుంట్ూ “ఏమిట్న విశేషం? త ందరోా పామోషన్ రాబో త ంద్ా?”
న్వపవతూ అడిగగంద్ి రవళ్ళ. సుమ రవవంత సపగగ ుత తలవంచుక్ుంద్ి.

“నిన్న రాతిా న్ుంచి మా ఇదీ రగకీ గొడవ అకాక” అన్ానడు స్ారథి. “మీ పేరు పెడద్ామని న్ేన్ూ, తన్
తండిా పేరు క్ూడా క్లిస్ొ చతచలా పెడద్ామని సుమా.”

రవళ్ళ మొహంలో న్వపవ మాయమై, వారగ వవైపప నిరగనమేషంగా చూసపంద్ి.

మన్సులో అసుషట మైన్ విరుదధ భావాలు.

ఎంత గమమతెత న్
త పరగసతి పా ..! ఇదీ రు విరోధుల పేరా ు క్లిపప ఒక్ పేరు.

ఇంత ‘గౌరవం’ తన్ు భరగంచగలద్ా?

ఏమీ తెలియన్ట్టట ఉంట్ే మంచిద్ా? మొతత మంతా చెపేుసేత మంచిద్ా?

ఆమ అట్టవంట్న సంద్ిగధంలో ఉండగా, “సపనిమా విషయం క్ూడా చరగచంచుక్ున్ానం. పపలాలు పపట్ాటక్

ఇక్ ఆ ఫీల్డ వవైపప వవళ్ాడం అసంభవం. న్ేన్ు రగజైన్ చతసప సపనిమా పాయతనం మొదలు పెడద్ామని
అన్ుక్ుంట్టన్ానన్ు. మీరు పాామిస్ చతసపన్ట్ేట న్ా ఉద్ో యగం సుమకి ఇస్ాతరా మేడమ్ ?” అని అడిగాడు.

రవళ్ళ మాట్ాాడలేదు. సుమదుయతి ఇబాంద్ిగా “న్ేన్ు స్ారథి అంత ఇంట్ెలిజంట్ కాన్ు. పరేాద్ా” అంద్ి.
ద్ానికి క్ూడా ఆమ సమాధాన్ం చెపులేదు. అవే ఆలోచన్లు.

చె..పేు..సేత .. మంచిద్ా?

ఆమ మౌన్ానిన మరోలా అరాం చతసుకొని “మీక్ు ఇబాంద్ి అయతత వదుీ మేడమ్ . ఇపుట్నకే మీరు
చాలా చతశారు” అన్ానడు స్ారథి.

ఇక్ చెపెుయాయలన్న నిరణ యానికి వచిచంద్ి. చెపుట్ం రగసేక..! సుమ తండిాకి మొతత ం చెపొ ుచుచ.
అతడు తగు జాగోతతలు తీసుకోవచుచ. పేరుచక్ుంట్ూ వచిచన్ ఎతు
త లనీన చాణుక్య వేయబో యే ఒక్క ‘షా’ త
నిరీవరయం అయపో వచుచ.

అయన్ా

... ... ...

ఒక్ నిరణయానికి వచిచన్ట్టట గుండెలినండా గాలి పీలుచక్ుని, “నీ భరత కి మంచి మారుకలు వచాచయనీ,
అందువలేా మేము పపలిచి ఉద్ో యగం ఇచాచమనీ అన్ుక్ుంట్టన్ానవప క్దూ” అంద్ి.
 ఎపపుడూ సరద్ాగా, ఆపాయయంగా ఉండత రవళ్ళ, అంత రూడ్ గా మాట్ాాడతసరగకి ఇదీ రూ షాక్యాయరు.
స్ారథి సరుీక్ుని, “కాదు. విద్ాయధరగ కాలేజీ గురగంచి వివరాలు కావలసప పపలిచారని అన్ుక్ుంట్టన్ానన్ు”
అన్ానడు

“మా రాంబాబుకి చెపేత ఆ వివరాలు రండు రోజులోా సంపాద్ించి పెడతాడు”.

స్ారథి మొహం వాడిపో యంద్ి. ఏద్ో చెపుబో య ఊరుక్ున్ానడు.

“కొనిన నిజాలు చతదుగా ఉంట్ాయ స్ారథద. న్ేన్ు చెపుబో యే నిజానిన మీరు జీరగణంచుకోవట్ం కోసo
మొదట్గా ఒక్ క్థ చెపపతాన్ు. ట్ాాఫపక్ సపగనల్ కారా దగగ ర ఒక్ బిచచగతెత చంట్నపపలాని ఎతు
త కొని అడుక్ుకoట్ూ
ఉంట్టంద్ి. దుసుతలు బ్లదగా ఉన్ాన మనిషప అందంగా ఉంట్టంద్ి. కారు అదీ ం ద్ింపపన్ సేట్ట ఆమ చతతిలో చిలా ర
వేసత ూ, “బిడడ కి తండిా లేడా?” అని అడుగుతాడు. సమాధాన్ం చెపుదు. “వాడి పేరు క్ూడా తెలీద్ా? సరేా. న్ా
ఫాయక్టరీకి రా. ఇలా ఎండలో అడుకోకవలసపన్ పనిలేక్ుండా ఏద్ో ఒక్ పని ఇస్ాత” అంట్ాడు. “మీ పేరేమిట్న
బాబూ?” అని అడుగుతుంద్ి. పరుసలోంచి విజిట్నంగ్ కారుడ తీసుతన్న సేట్ట ఆశ్చరయపో తూ “ఎందుక్ు?”
అంట్ాడు. ‘త మిమద్ి న్వలల తరువాత న్ా రండో బిడడ కి తండిా ఎవరని అడుగుతారు క్ద్ా. చెపుట్ానికి’
అంట్టంద్ి” ఆగగ అన్నద్ి రవళ్ళ. “ఎదుట్న వయకితపెై చూపపంచత పేామ, పగ, జాలి, పశాచతాతపమూ ఏద్ెైన్ా సరే...
లాభాపేక్ష లేక్ుండా మన్ుషుయలు ఏ పనీ చతయరన్నద్ి ఈ క్థలో నీతి. న్ేన్ు క్ూడా ద్ానికి మిన్హాయంపప
కాదు”.

ఈ అపాసత ుత క్థా పాస్త ావన్ ఎందుకా అన్న సంద్ిగధంలో వారుoడగా ఆమ కొన్స్ాగగంచింద్ి. చాణుక్య
తన్ ఇంట్నలో చతయంచిన్ హతయ న్ుంచీ, యాకిసడెంట్లా తన్ తండిా కోమాలోకి వవళ్ళట్ం వరక్ూ మొతత ం చెపపుంద్ి.
ఒక్స్ారగ పాారంభించిన్ తరావత మాట్లు పావాహంలా వచాచయ. ఏద్ద ద్ాచుకోలేదు. పారా స్ారథిని ఎందుక్ు
చతరద్దసపంద్ద... తండిా న్ుంచి క్ూతురగన ఎందుక్ు విడతీసపంద్ద... అరధరాతిా మీస్ాలాాజాకి తన్కి ఎందుక్ు ఫో న్
చతసపంద్ద... మొతత ం అంతా చెపపు “హతయ చతసపన్ ట్ారాన్ చచిచపో యాడు. మిగగలింద్ి నీ తండిా ఒక్కరే. న్ా తండిా
రక్షింపబడాలoట్ే నీ తండిా శిక్షింపబడాలి” అన్నద్ి.

స్ారథి ద్ిగా్రంతుడెై విన్ానడు. సుమదుయతి మాట్ాాడలేదు. ఆమ మొహంలో ఏ మారూు లేదు. లేచి,

హాయండ్ బాయగ్ తీసుక్ుని అక్కడి న్ుంచి మౌన్ంగా వవళ్ళాపో యంద్ి. అపుట్నవరక్ూ షాక్ లో ఉన్న పారాస్ారథి
తతరుక్ుని ‘సుమా... సుమా...’ అని పపలుసూ
త ఆమ వవన్కే పరగగతాతడు.

రవళ్ళ చుట్ూ
ట దట్ట మైన్ నిశ్ిబీ ం పేరుక్ుంద్ి.

అంతా చెపపు తపపు చతశాన్ా అని ఆమ అన్ుకోలేదు. అమాయక్మైన్ ఈ పపలాలిదీ రీన ఇక్ మోసం
చతయన్వసరం లేదన్న ఫీలింగ్ వలా తతలికైన్ మన్సుత తన్ు క్ూడా అక్కడి న్ుంచి లేచింద్ి.

విషయం తెలిసపన్ చక్ోధరరావప మాతాం అంత హాయపీగా ఫీల్ అవవలేదు. “క్షట పడి ఓ అద్ాీల మేడ క్ట్నట,
పతరత వబో తున్న ట్ెైములో రాయ విసపరగ బదీ లుకొట్నటన్ట్టట ఉంద్ి నీ వయవహారం” అన్ానడు. ఆ మాట్లత
ఏకీభవించన్ట్టట, “మీక్ు గురుతంద్ా స్ార్? మనిదీ రగ మధాయ కొంతకాలం కిోతం ఒక్ చరచ జరగగగంద్ి. ‘న్ాద్ి గరగలా ా
యుదధ ం’ అన్ానన్ు. అన్ానన్ే గానీ అపుట్న న్ుంచీ న్ాక్ు గగల్ట ఫీలింగ్ పాారంభమైంద్ి. ‘అకాక అకాక’ అంట్ూ న్ా
చుట్ూ
ట తిరుగుతూన్న వాళ్ళళదీ రగనీ వాడుకోవట్ం ఇషట ం లేక్పో యంద్ి. అందుకే మొతత ం చెపేుశాన్ు. ఇపపుడు
మన్సు తతలిగాగ ఉంద్ి. చూద్ాీం ఏం జరుగుతుంద్ో ” అంద్ి.

++ ++ ++
 అంజి హతయ విషయం తెలియగాన్ే చాణుక్య, మీస్ాలాాజా హుట్ాహుట్నన్ పో లీస్ సేటషన్ుక్ు వచాచరు.
జాక్సన్ సక్ల మరాయదలు చతసత ూ అంజి మరడర్ ఎలా జరగగగంద్ో వివరగంచాడు.

“సభలో ఓ న్ాలుగొందల మంద్ి ద్ాకా ఉంట్ారు స్ార్. మీట్నంగ్ జరగగే మైద్ాన్ం చుట్ూ
ట సరుగుడు
చెట్ా టన్ానయ్. ఎమమలేయ కాoడతట్ట రావప మాట్ాాడుతున్ానరు. మీట్నంగ్ అయాయక్ కారయక్రత లకి పారీట ఏరాుట్ట
చెయయమని అంజి చెపాుడు. ఎవడో కాంట్ాాక్టరుకి ఆ పని పపరమాయంచి, హెడ్-కానిసేటబులిన వవైన్ షాపపకి
పంపపతున్ాన. పో లీస్ డెాస్లో వచాచడు బాలారగషట. ఎవరగకీ అన్ుమాన్ం రాలేదు. అంజి ముందు వరుసలో
క్ూరుచని ఉన్ానడు. సరాసరగ దగగ రగకి వచిచ పాయంట్ బాాంక్ లో కాలేచశాడు.”

“చుట్ూ
ట అందరూ...”

“అందరూ సరుంచి మన్ుషుయలేన్ండి. ఒక్కస్ారగగా వాడి మీద పడాడరు. పో లీసులు లేక్పో తత వాడిని
అక్కడత చంపేసేవారు.”

“అలా జరగగుంట్ే బావపండతద్ి” అన్ానడు మీస్ాలరాజా.

“వాడి చతతిలో పపసటల్ ఉందండి. అందుకే అందరూ భయపడాడరు. లేక్పో తత అక్కడత అయపో యేద్ి.
చాలామంద్ి వీడియో తీసుక్ుంట్ూ ఉండగా అంజి పాాణం పో యంద్ి. అంబులెన్స పపలవట్ానికి క్ూడా ట్ెైమ్
లేదు. చసూ
త క్ూడా ‘రాజా’ అని అరగచాడు”.

మీస్ాలాాజా ఆవేశ్ంత ఊగగపో తూ, “ఎక్కడున్ానడు ఆ ఇన్సెుక్టరు?” అని అరగచాడు.

“లాక్ప్ లోన్ే. ఇంకా మజిసేటట్

ే దగగ రకి తీసుక్ువవళ్ళలేదు” అంట్ూ లాక్ప్ గద్ి చూపపంచాడు.

“వాణనన ఇక్కడత చంపేస్త ా. ఎన్కౌంట్ర్ అని వాాసుకో...” అంట్ూ లేచాడు రాజా.

చాణుక్య “క్ంట్లాల్ రాజా. క్ంట్లాల్” అని వారగంచి, జాక్సన్ుత “న్ువపవ పక్కన్ ఉండగాన్ే ఇదంతా
జరగగగంద్ా?” అని అడిగాడు.

“అవపన్ు స్ార్. అంజిని కాలాచక్ న్ా దగగ రగకి వచిచ పపసటల్ సరండర్ చతసప ల ంగగ పో యాడు”.

“వాడు న్ా క్ళ్ళ ముంద్త ఉరగక్ంబం ఎకాకలి” మీస్ాల రాజా అన్ానడు.

“ఉరగ పడక్ పో వచుచ. యావజీా వo మాతాం గాయరంట్ీ” అన్ానడు జాక్సన్ు.

“స్ాక్షయయలు బలంగా ఉన్ానయా?” చాణుక్య అడిగాడు.

“చాలా పక్డాంద్దగా ఉన్ానయండి. అందరూ పాతయక్షంగా చూశారు క్ద్ా. పంచన్ామా చతసప వాడిని
పట్టటక్ున్న ఓ ఐదుగురగ దగగ ర సేటట్ెమంట్ తీసుక్ున్ానన్ు. స్ాక్షి సంతకాలు చతశారు. ఓపెన్ అండ్ షట్ కేసు”.

“చంపేవాడు రహసయంగా చంపొ చుచ క్ద్ా. అందరగ ముందూ పబిా గాగ చంపప కోరగ కోరగ పాాణాల మీదక్ు
ఎందుక్ు తెచుచక్ున్ానడు?” స్ాలోచన్గా అన్ానడు చాణక్య.

“ఏద్ో క్సీ, కారణమూ ఉందండి. న్ాక్ు తెలియదు” అన్ానడు జాక్సన్ు.

తెలిసపన్ మీస్ాలాాజా మాట్ాాడలేదు.

అంతలో బయట్ క్లక్లం వినిపపంచింద్ి. బాడీగారుడలు వవంట్రాగా చక్ోధరరావప లోపలికి వచాచడు.

జాక్సన్ు క్ంగారుగా క్ురీచలు వేయంచాడు.
 “మీ క్సట డీలో ఉన్న సబ్-ఇన్సెుక్టర్ బాలారగషట బర్త డత ఈ రోజు. అతడి భారయ మా దగగ ర పని చతసత ుంద్ి.
ఆమ వసేత మీరు అన్ుమతి ఇస్ాతరో లేద్ో అని సీవట్ట
ా పంపపంద్ి. వవళ్ళా ఇవవచాచ?”

జాక్సన్ చక్ోధరరావప వవైపప ఇబాంద్ిగా చూశాడు. “పెదీవారు. మీక్ు తెలియనిద్తముంద్ి? క్సట డీలో
ఉన్న వయకితకి బయట్ న్ుంచి ఏద్ద తీసుకొచిచ ఇవవట్ానికి ఒపపుకోము”.

“కారణం తెలుసుకోవచాచ?”

జాక్సన్ మాట్ాాడలేదు. పక్కన్ే ఉన్న చాణుక్య క్లిుంచుకొని, “తమ రహస్ాయలు బయట్పడతాయని

బయట్వారు విషం పెట్ట న ముద్ాీయని చంపేయవచుచ. లేద్ా రహసయంగా మారణాయుధాలు అంద్ించవచుచ.
అందువలా చట్ట ం ఇట్టవంట్నవి ఒపపుకోదు” అన్ానడు.

మీస్ాలాాజా తన్ పాండితయపాక్రష పాదరగిసూ

త , “అవపన్ు. ‘మాయచెస్’ సపనిమాలో జైలా ో హీరోకి ట్ాబూ లిప్-
కిస్ ఇచిచ వాడి న్ోట్ా ల సెైన్ేడ్ పెడుతుంద్ి. ద్ాంత ఆతమహతయ చతసుక్ుంట్ాడు” అన్ానడు. అధిక్ పాసంగం
చతయొదీ న్నట్టట ట్ేబుల్ కింద న్ుంచి మీస్ాల రాజా కాలు న్ొకాకడు చాణుక్య.

“న్ా ఆఫీసులో పని చతసే అమామయ మొగుణనణ న్ేన్ు ఎందుక్ు చంపపక్ుంట్ాన్ు?” అడిగాడు
రావపగారు.

“లాక్పపులో బయట్న వసుతవపలు ఎందుక్ు వపపుకోరో చెపత పన్ానన్oతత” అన్ానడు చాణుక్య.

ఆయన్ లేసత ూ “ఇనిన సీవట్ట

ా ఏం చతయన్ు? పో నీ అతనికి ఇవవవదుీ లేండి. మీ స్ాటఫ్ కి ఇవవండి”
అంట్ూ పాయకట్ట
ా అక్కడ వద్ిలేసప వవళ్ళళపో యాడు.

“సీవట్ తిని మన్ందరం సుృహ తపపు పడిపో తత వాడిని విడిపపంచుక్ుని వవళ్ళట్ం కోసమేమో” అన్ానడు
రాజా.

“సపనిమాలు చూసప క్థలు ఊహంచుకోవట్ం కాసత తగగగంచు” చాణుక్య చిరాగాగ అని, జాక్సన్ వవైపప తిరగగగ
“ఇపపుడు వచిచంద్ి ఎవరో తెలుస్ా” అని అడిగాడు.

“పారగశాోమిక్వేతత చక్ోధరరావప”

మీస్ాలాాజా వవైపప తిరగగగ “నీక్ు తెలుస్ా?” అని అడిగాడు.

రాజా చిరాగాగ “వచిచన్ మనిషప పేరు చక్ోధరరావప అని జాక్సన్ు చెపాుడు క్ద్ా” అన్ానడు.

“ఆ విషయం కాదు. కొన్ానళ్ళ కిోతం న్ువపవ ఆకిసడెంట్ట చతసపన్ మనిషప. అపుట్లా చకాోల క్ురీచలో
కోరుటక్ు వచాచడు. ఈ మధయ క్ృతిామ కాళ్లళ పెట్ట నoచుక్ున్నట్టటన్ానడు. గురుత రాలేద్ా?”

క్షణ కాలం ఆలోచించి, గురొతచిచన్ట్టట తలూపాడు రాజా. చాణుక్య అన్ానడు: “ఆకిసడెంట్ట

జరగగగన్పపుడు కారోా మీ న్లుగురే ఉన్ానరు. తపపుడు స్ాక్షయం చెపపున్ గోవింద్ మరణనంచాడు. పాభు జైలా ో
ఉన్ానడు. అంజిని ఈ రోజు బాలారగషట చంపేశాడు. పెైగా సీవట్ట
ా పంచుక్ుంట్టన్ానరు. ఇదంతా చూసూ
త ఉంట్ే
న్ాకేద్ో అన్ుమాన్ంగా ఉంద్ి”.

“తాతగారూ. సపనిమాలు చూసప ఊహంచుక్ుoట్టన్నద్ి న్ేన్ు కాదు. మీరు..! వయసు పెరగగే కొద్దీ
మీక్ు అన్ుమాన్ాలు ఎక్ుకవవపతున్ానయ. మొన్న బావ దగగ ర క్ూడా ఇలాగే రక్రకాల డౌట్స చెపపు ఆయన్
మన్సు పాడుచతశారు. ఈ బాలారగషటగాడు అంజిని చంపట్ానికి వేరే కారణాలు ఉన్ానయ. మీక్ు తెలీదులెండి.
వాడి పెళ్ళళనిన వీడు..... ‘A’ సరగటఫపకేట్ట బూ
ా ఫపల్మ అద్ి. ఆ రోజు కారు ఆకిసడెంట్టలో ఆయన్ కాలు
విరగట్ానికీ, ఈ మరడ రుకీ ఏ సంబంధమూ లేదు. మా గురగంచి అన్వసరంగా ఆలోచించి మీరు నిదా పాడు
చతసుకోక్ండి...” అంట్ూ జాక్సన్ు వవైపప తిరగగగ, “న్ేన్ు ఒక్స్ారగ వాడిని చూడొ చాచ? సరేా వదుీలే. న్ువవన్నట్టట
మళ్ళళ గొడవ జరగగగతత క్షట ం” అంట్ూ ఒక్ సీవట్ట జేబులోన్ూ మరొక్ట్న న్ోట్ా లన్ూ వేసుక్ుని, “రండి పో ద్ాం” అని
చాణుక్యత అంట్ూ అక్కడి న్ుంచి క్ద్ిలాడు.

ఇదీ రూ పో లీస్ సేటషన్ మట్ట

ా ద్ిగుతుండగా చాణుక్యకి ఫో న్ వచిచంద్ి . మాట్ాాడి పెట్ట స
ే త ూ “కొన్ానళ్ళ
కిోతం అరధరాతిా ఒక్మామయత ఫో న్ోా మాట్ాాడావప గురుతంద్ా” అని అడిగాడు.

“చాలామంద్ిత మాట్ాాడతాన్ు. అరధరాతుాలు న్ేన్ు చతసే పన్ే అద్ి” అన్ానడు రాజా.

“రాతిా మాట్ాాడి పొ దుీన్ేన అరసుట అయాయవప చూడూ. అద్ి” విసుగాగ అన్ానడు చాణుక్య.

మీస్ాలరాజా మొహం చిట్నా ంచి, “ఇపపుడా విషయం ఎందుక్ు గురొతచిచంద్ి?” అన్ానడు.

“ఇపపుడొ చిచంద్ి చకాో గూ

ో ప్ యజమాని. ఆ రాతిా న్ువపవ ఫో న్ చతసపంద్ద, నిన్ున అరసుట చతయంచింద్ద
చక్ో ఇండసీటస్
ే సెకోట్రీ. న్ా అన్ుమాన్ంలో నిజం ఉందని ఇపుట్నకైన్ా అరామైంద్ా?”

“ఇపపుడు ఈ విషయం మీక్ు ఎలా తెలిసపంద్ి?”

“నీ సెల్-ఫో న్ు కాల్ డెైరీ”.

“ఓరగ ముసలాడా. న్ాక్ు తెలియక్ుండా న్ా ఫో న్ కాల్స చెక్ చతయంచావా?” అసలు విషయం వద్ిలేసప,
కోపంగా అరగచాడు మీస్ాలాాజా.

“అవపన్ు. నీ మంచి కోసమే..! నీ గుండె ఆగగపో యే ఇంకో వారత క్ూడా చెపత ా విన్ు. ఆ రోజు
తెలావారుజామున్ నిన్ున అరస్ట చతసపంద్ి క్ూడా ఇపపుడు లాక్పపులో ఉన్న బాలారగషట ే.”

“ఇందులో గుండె ఆగగపో యే వారత ఏముంద్ి? న్న్ున అరస్ట చతయట్ానికి వచిచన్పపుడు వాడతమీ
మొహానికి ముసుగు వేసుకొని రాలేదు క్ద్ా”

“చెపుట్ం న్ా ధరమం. విన్క్పో తత నీ ఖ్రమo” ముకాతయంచాడు చాణుక్య.

“ఆ సెక్ోట్ీా ఎవతత ... ద్ాని విషయం రేపే తతలుస్ాతన్ు” అన్ానడు మీస్ాలాాజా.

++ ++ ++

వేదరవళ్ళ తన్ ఛా౦బరోా పని చతసుక్ుంట్ూ ఉండగా రగసెపషనిస్ట క్ంగారుగా “మీ కోసం ఎవరో వచాచరు
మేడమ్ ” అంట్ూ ఫో న్ చతసపంద్ి.

ఆమ క్ంఠంలో ఆంద్ో ళ్న్ గురగతంచి, “ఎవరు?” అని పాశినంచింద్ి రవళ్ళ.

“తెలీదు. మేము అడుగుతూ ఉండగాన్ే ‘మీక్న్వసరం’ అంట్ూ లిఫ్టట ఎకేకసప పెైకి వచతచస్ాడు.
సెక్ూయరగట్ీని పంపపసత ున్ానన్ు మేడమ్” రగసెపషనిస్ట భయంగా అన్నద్ి.

రవళ్ళ ఏద్ో చెపుబో తూoట్ే మీసలాాజా విసురుగా కాయబిన్ తలుపప తీసుక్ుని లోపలికి వచాచడు.
అతడిని చూసప రవళ్ళ రగసెపషనిస్ట త తాపీగా, “అవసరం లేదు. న్ేన్ు మాట్ాాడతాలే” అంట్ూ ఫో న్ పెట్ట స
ే పంద్ి.

వసూ
త వసూ
త న్ే, “నువ్వే కదా ఆరోజు హో టల్లో సుమద్ుుతితో పాటూ ఉననది” ఉపో ద్ాాతం లేక్ుండా
ఏక్వచన్ంలో సంబో ధించాడు.

“అవపన్ు స్ార్. న్ేన్ే” అంద్ి.

 “న్ా మీద పో లీసు రగపో రుట ఇచిచంద్ి క్ూడా న్ువేవగా” ఎదుట్న క్ురీచలో క్ూరుచంట్ూ అన్ానడు.

విసమయంగా చూసప “ఓ... ఆ రోజు అరధరాతిా ఫో న్ చతసప మాట్ాాడింద్ి మీరేన్ా” అంద్ి .

“మాట్క్ు మాట్ ఎదురు పాశ్న వవయయక్ు. అడిగగంద్ానికి సమాధాన్ం చెపపు” క్రుగాగ అన్ానడు.

“న్ే...న్ే... న్ేన్ే సర్.”

”న్ేన్వవరో తెలుస్ా? రాజా. అందరూ మీస్ాలాాజా అంట్ారు. చీఫ్ మినిసట ర్ బావమరగద్ిని”.

ఆమ క్ంగారుపడి చపపున్ లేచి నిలబడి, “మై గాడ్. మీరా స్ార్. స్ారీ స్ార్. మీరు ఇంత
పెదీవారన్ుకోలేదు. ఎవరో ఆక్తాయ అన్ుక్ున్ానన్ు” అంద్ి.

“నీ మీద పద్ి లక్షలక్ు తక్ుకవ కాక్ుండా పరువప న్షట ం వేయమన్ానడు మా లాయరు”

“అయోయ పపచుచక్ మీద బాహామసత ంై ఏమిట్న స్ార్. మీరవరో చెపపు ఉంట్ే ఆ రాతతా మాట్ాాడి ఉండతద్ానిన”
న్ాజూగాగ అన్నద్ి.

ఆ మాట్లక్ు న్వమమద్ిoచిన్ట్టట, “ఆరోజు న్న్ున అరసుట చతసపన్ ఇన్సెుక్టర్ ఇపపుడెక్కడ ఉన్ానడో

తెలుస్ా? పో లీస్ లాక్ప్ లో. అద్ద న్ా పవర్ అంట్ే” అన్ానడు.

“న్న్ున క్ూడా అరస్ట చతయంచక్ుండా సవయంగా వచాచరు. చాలా సంత షం స్ార్. క్ూల్ డిాంక్
తాగుతారా? కాఫీయా? మీలాంట్న పెదీవారు మా ఆఫీసుకి రావట్ం, ఇలా క్లుసుకోవట్ం న్ాకే గగలీట గా ఉంద్ి.
అన్వసరంగా మిమమలిన ఇబాంద్ి పెట్ట ాన్ు. మీ పలుక్ుబడి ఉపయోగగంచి ఆ ఇన్వసపక్టర్ మీద కేసు లేక్ుండా
చతయండి పీా జ్. అతని తరఫపన్ మీ చతతులు పట్టటక్ుని వేడుక్ుంట్టన్ానన్ు”.

అంతత. అయదు నిముషాలయేయసరగకి సేనహతులక్న్ాన దగగ రయన్ట్టట మాట్ాాడుకోస్ాగారు వాళ్లళ.

“వయసు వచిచంద్ి. అందం, హో ద్ా ఉంద్ి. ఇంకా ఎందుక్ు పెళ్ళా చతసుకోలేదు?” అడిగాడు.

“మంచి క్ురాోడు ద్ొ రకాలి క్ద స్ార్. మీక్ు వివాహం జరగగగంద్ా?”

“లేదు. త ందరోాన్ే జరుగుతుంద్ి. పెళ్ళాక్ూతురు హో మ్ మినిసట ర్ మన్వరాలు” గరవంగా చెపాుడు.

“అదృషట వంతురాలు సర్”

“...కారుడ పంపపస్త ాన్ు. గవరనరూ, ఇంకా చాలా పెదీవాళ్ల

ా ఉంట్ారు. పరేాదులే. న్ా కారుడత వసేత అక్కడ
వి.ఐ.పప ట్ీాట్ెమంట్ ద్ొ రుక్ుతుంద్ి. ఈ లోపపలో ఏద్ెైన్ా ఒక్ రాతిా మాట్ాాడుతాలే. నీ న్వంబర్ న్ా దగగ ర ఉంద్ిగా”
అంట్ూ అక్కడి న్ుంచి వవళ్ళా పో యాడు.

‘అన్నమంతా పట్నట చూడక్కరలేదు. మనిషప సంస్ాకరం అతడి త లి పావరత న్లోన్ే బయట్

పడుతుందoట్ారు. పరగచయమైన్ కొద్ిీ నిమిషాలకే అవతలివారగని ఏక్వచన్ంలో సంబో ధించడం అతయంత
నిక్ృషట మైన్ సంసకృతి అన్న విషయానిన మన్ుషుయలు ఎపపుడు తెలుసుక్ుంట్ారో” అని మన్సులో
అన్ుక్ుంద్ి.

- 38 –

కోరుట హాలు కిట్కిట్లాడుత ంద్ి. హన్ుమంతరావప, అతని మన్ుషులు, మీస్ాలాాజా, చాణుక్య

ముందు వరుసలో క్ూరుచన్ానరు. రవళ్ళ రాలేదు. బాలారగషట తన్ మనిషప అనీ, అతడి భారయ ముఖ్యమంతిా
దగగ ర పని చతస్త ో ందనీ అపపుడత బయట్పడట్ం ఇషట ంలేదు. అందుకే స్ారమమన్ు క్ూడా కోరుటక్ు రావదీ ని
చెపపుంద్ి.
 బాలారగషట తరఫపన్ కేసు వాద్ిసత ున్న డిఫెన్స లాయర్ రవి ఉరఫ్ స్ౌజన్ాయరావప. ఆ క్ురోవాడి శ్కిత
స్ామరాధుల మీద చక్ోధరరావపకి అంతగా న్మమక్ం లేదు కానీ, రవళ్ళ అతడిన్ే నియమించింద్ి. పెదీ మొతత ంలో
అడావన్స ఇచిచంద్ి. తీసుక్ుంట్టన్నపపుడు రవి క్ళ్ళలోా నీళ్లళ తిరగగాయ. “న్ాకేమీ సబజాక్టు తెలియదని నీక్ు
తెలుసు. అయన్ా ఈ కేసులో, అందులోన్ూ హతయ కేసులో నియమించుక్ున్ానవప. నీక్ు క్ృతజు తలు ఎలా
చెపాులో మాట్లు రావడం లేదు” ఉన్ానడు.

“ఈ విషవలయంలో చిక్ుకక్ుపో క్ ముందు న్ాక్ూ ఏమీ తెలియదు రవీ. అన్ుభవాలే పాఠాలు

న్ేరుుతాయ. ద్ాన్ేన బేాక్-తూ
ా అంట్ారు. చూద్ాీం ఏమవపతుంద్ో . బజస్ట ఆఫ్ లక్” అని పో ా తాసహంచింద్ి.

మరోవవైపప పాాసపక్ూయట్ర్ చాలా ధదమాగా ఉన్ానడు. అతడి పాతికేళ్ళ అన్ుభవంలో ఇంత సులభమైన్
కేసు ఎపపుడూ రాలేదు. హతయ జరగట్ం 400 మంద్ి పాతయక్షoగా చూశారు. అయదుగురు స్ాక్ష్యయలు
హంతక్ుడిని పట్టటకొని పో లీసులక్ు అపుజపాురు. మారణాయుధం హంతక్ుడి దగగ రే ద్ొ రగకింద్ి. ఇంతక్న్ాన
సులభమైన్ కేసు ఏముంట్టంద్ి? జాక్సన్ చెపపున్ట్టట ‘ఓపెన్ అండ్ షట్ కేస్’ .

ట్ాయల్ మొదలెైంద్ి. చాలామంద్ికి తెలియని పొ ా సీజర్ ఏమిట్ంట్ే, సపనిమాలోా చూపపన్ట్టట హీరోని జడిా
“న్ువపవ చెపపుకోవాలిసంద్ి ఏమైన్ా ఉంద్ా” అని అడగట్ం, హీరో స్ాక్ష్యయలిన ఎడా పెడా పాశినంచట్ం, చివరోా
సమాజం గురగంచి పేజీలకి పేజీలు డెైలాగులు చెపుడం... ఇవేమీ ఉండవప. ‘న్ేరం చతశావా?’ అని మొదట్లా ఒకే
ఒక్ పాశ్న వేస్త ారు. ముద్ాీయ చెయయలేదంట్ే, చతశాడని పాభుతవ పీా డరు నిరూపపంచాలి. చెయయలేదని డిఫెన్స
లాయర్ పత
ూ వ్ చతయాలి. అంతత. మొదట్న పాశ్న తరువాత ముద్ాీయని మాట్ాాడనివవరు. అతడు మౌన్ంగా
ఉండాలి. విన్ాలి. న్ేరం నిరూపణ అయతత జైలుకి, కాక్పో తత ఇంట్నకి.

స్ాక్ష్యల పామాణాలు పతరత యాయక్ ఎగాామిన్ేషన్-ఇన్-చీఫ్ పాారంభం అయంద్ి. పాాసపక్ూయట్ర్ ముందు

హన్ుమంతరావపని పావేశ్పెట్ట ాడు. జరగగగందంతా పతసగుచిచన్ట్టట చెపపతూ, “న్ేన్ు ఉపన్ాయసం ఇసుతన్ానన్ు.
ముందు వరుసలో న్ా కొడుక్ు క్ూరుచన్ానడు. ముద్ాీయ వచిచ అతనిన కాలాచడు”.

ఆ తరావత డిఫెన్స లాయర్ హమంతరావపని కాోస్ చతశాడు.

“అతడికీ, మీ కొడుక్ుకీ గతంలో ఏమైన్ా మన్సురధలు ఉన్ానయా?”

“ఉన్ానయ. న్ా క్ళ్ళ ఎదురుగాన్ే న్ా కొడుక్ుని చంపపతాన్ని సవాల్ విసపరాడు”

“ఎందుక్ు?”

స్ారమమ రేప్ సంగతి చెపుట్ం ఇషట ం లేని హన్ుమంతరావప మాట్ాాడలేదు.

“ఎందుక్ు? తెలుస్ా? తెలీద్ా?” రవి రట్నటంచాడు.

“న్ాక్ు తెలియదు. మూడు రోజులోా న్ా కొడుక్ుని చంపపతాన్ని పో లీస్ సేటషన్ మట్ా మీద అంట్టండగా
న్ేన్ు సవయంగా విన్ానన్ు”

“మీ కొడుక్ు లాక్పపులో ఉన్నపపుడు వాళ్ళళదీ రగకీ ఏద్ెైన్ా గొడవ జరగగగ ఉండొ చుచగా. ఎపుట్న న్ుంచో
వాళ్ళళదీ రగకీ శ్తుాతవం ఉన్నట్టట, మీ కొడుక్ుని మరడర్ చతసే అంత పెదీ గొడవ జరగగగన్ట్టట మీరలా చెపుగలరు?”

“ఎపపుడు జరగగగన్ా, గొడవ గొడవేగా”

“న్ేన్ు మీ అభిపాాయం అడగలేదు. అడిగగన్ పాశ్నకి సమాధాన్ం చెపుండి చాలు. మీరు రాజకీయంగా
ఈ స్ాాన్ానికి రావట్ానికి కొడుక్ు పాతా ఉన్నద్ా?”
 “చాలా ఉంద్ి”

“మీ కొడుక్ుని అడుడ త లగగంచుక్ుంట్ే రాజకీయంగా మిమమలిన ద్ెబాకొట్ట వచచని పాతయరుాలు భావించత
ఛాన్స ఉంద్ా?”

“అబజా క్షన్” లేచాడు పాాసపక్ూయట్ర్. “ఈ పాశ్నలక్ూ అంజి హతయకీ ఏ సంబంధమూ లేదు.”

రవి తన్ పాశ్నని సమరగధంచుక్ుంట్ూ, “గతoలో క్ూడా అంజి ఒక్ కేసులో అరసట యాయడు. ‘ఆ విధంగా
క్ూడా అతడికి చాలామంద్ి శ్తుావపలు ఉండొ చుచ’ అని చెపుట్ం న్ా ఉద్తీ శ్యం సర్” అన్ానడు. అభయంతరానిన
తా సపపపచాచడు జడీా . మరో రండు పాశ్నలు వేసప స్ాక్షిని పంపపంచి వేశాడు రవి.

ఆ పెై ఐదుగురు పాతయక్ష స్ాక్ష్యలనీ పాాసపక్ూయషన్ పావేశ్పెట్ట ంన ద్ి. వరుసగా అందరూ బాలారగషట ే
హంతక్ుడని వాంగూమలం ఇచాచరు. తరావత రవి లేచి నిలబడాడడు. కాోస్ ఎగాామిన్ేషన్ మొదలెైంద్ి.

మొదట్న స్ాక్షి పేరు శ్రమ. క్రంట్ ఆఫీసులో పని చతస్త ాడు. అందరూ అతనిన విదుయత్ శ్రమ అంట్ారు.
రాజకీయాలోా హన్ుమంతరావప క్ుడి భుజం.

“మీద్ి ఎలకిటిసపట్న డిపార్టమంట్ట క్దూ” పాశినంచాడు రావప. అవపన్న్ానడు విదుయత్ శ్రమ.

“ఆఫీసు పనిక్న్ాన మీరు రాజకీయాలక్ు ఎక్ుకవ పాాముఖ్యత ఇస్ాతరని విన్ానన్ు. క్రకేటన్ా?”

“అబదధ ం”

“ఆ రోజు మీక్ు ఆఫీసు ఉన్నద్ి క్ద్ా. అట్ెండెన్స రగజిసట రా ో సంతక్ం క్ూడా పెట్ట ారు. మరగ మీట్నంగ్ కి
ఎలా వచాచరు?

“ఆఫీసర్ అన్ుమతి తీసుక్ుని వవళ్ా ళన్ు”.

“అన్ుమతి పతాం కోరుటకి ఇచాచరా?”

“ఓరల్ పరగమషన్”

“మీరు పద్ింట్నకి ఆఫీసుకి వవళ్ా ళరు. 10:05 కి సంతక్ం పెట్ట ారు. 11:00 క్ు మీట్నంగ్. గంట్లో వంద
కిలోమీట్రుా ఎలా పాయాణం చతశారు?”

విదుయత్ శ్రమ మాట్ాాడలేదు. ఇద్ి ఉద్ో యగానికి ఎసరు పెట్ట ే వయవహారమని అరా మైంద్ి.

“దట్ాసల్ యువరాన్ర్” అన్ానడు రవి.

ఒకే విషయమై అయదుగురు వేరు వేరు స్ాక్ష్యలిన విచారగంచవలసప వచిచన్పపుడు, ఒక్రు చెపపుంద్ి
మరొక్రు విన్క్ుండా, మిగతా న్లుగురీన విడివిడిగా ఉంచుతారు.

“ముద్ాీయ కాలుసుతన్నపపుడు మీరు ఎంత దూరంలో ఉన్ానరు?” రండో స్ాక్షిని పాశినంచాడు రవి.

“200 గజాలు” అన్ానడు.

“మీద్ి షార్ట సెైట్ా? లాంగ్ సెైట్ా?”

“రండూ”

“ఆ రోజు క్ళ్ళజోడు పెట్ట టక్ున్ానరా?”

“గురుతలేదు”
 తరువాత మూడో స్ాక్షిని క్ూడా అద్త పాశ్న వేశాడు. అతడు క్ూడా అద్త సమాధాన్ం చెపాుడు. రవి
జడీా వవైపప తిరగగగ “50 గజాల దూరం క్న్ాన ఎక్ుకవ ఉంట్ే ఎదుట్న మనిషపని న్ూరు శాతం గురుతపట్ట డం స్ాధయం
కాదని సుపీాంకోరుట జడిా మంట్ ఉంద్ి కాబట్నట ఈ ఇదీ రగ స్ాక్షయయలూ చెలావప సర్” అన్ానడు.

“అబజా క్షన్” అన్ానడు పాాసపక్ూయట్ర్. జడిా అతడి అభయంతరానిన వపపుక్ున్ానడు.

పాాసపక్ూయట్ర్ గరవంగా రవి వవైపత, పేాక్షక్ుల వవైపత చూసప తన్ సీట్ా ల వవళ్ళా క్ూరుచన్ానడు.

రవి జడీా ని ఉద్తీ శించి, "మీ అన్ుమతిత రండో స్ాక్షిని మళ్ళా ఒక్స్ారగ విచారగస్త ాన్ు” అని కోరాడు. జడిా
వపపుక్ున్న తరువాత తిరగగగ ఆ స్ాక్షి వచిచ బో న్ులో నిలబడాడడు. “మీరు చూసపన్పపుడు ముద్ాీయకి గడడ o
ఉంద్ా?”

“ఉంద్ి” అన్ానడు స్ాక్షి.

అద్త పాశ్న మూడో స్ాక్షిని వేశాడు “మీరు చూసపన్పపుడు ముద్ాీయకి గడడ o ఉంద్ా?” .

“లేదు” అన్ానడు స్ాక్షి.

రవి మజిసేటట్
ే వవైపప చూసప న్మరతగా “దట్ాసల్ సర్” అన్ానడు.

పాాసపక్ూయట్ర్ మొహo రక్త ంలేన్ట్టట తెలాబడింద్ి. పక్కన్ున్న జాక్సన్త “బ్లాఫపంగ్ ఇవవట్ం క్ూడా సరగగా
చతతకాదు. ఏమి డిపార్టమంట్యాయ మీద్ి” అని విసుక్ుకన్ానడు. జాక్సన్ు ఎదురుతిరగగగ, ‘...స్ాక్ష్యయలక్ు బ్లాఫపంగ్
ఇవావలిసంద్ి న్ువపవ. న్ేన్ు కాదు. అయన్ా మరడర్ జరగగగన్పపుడు పక్కన్ే ఉన్నవాళ్ళకి బ్లాఫపంగ్ ఏమిట్న?’
అంద్ామన్ుకొన్ానడు కానీ, పాాసపక్ూయట్రుత పో లీసులు గొడవ పెట్ట టకోరు. అందుక్ని మౌన్ంగా
ఉండిపో యాడు.

ఇంకో ఇదీ రు స్ాక్ష్యలు మిగగలారు. న్ాలుగో స్ాక్షిని పాశినంచట్ం పాారంభించాడు స్ౌజన్ాయరావప.

“ముందు వరుసలో అంజి క్ూరొచని ఉండగా, ముద్ాీయ అతడిని కాలాచడు. ఆ తరావత అతడు ఆయుధానిన
పో లీస్ ఆఫీసర్ జాక్సన్కి ఇచాచడు. మీరు అయదుగురూ క్లిసప ముద్ాీయని బంధించారు. అద్తగా జరగగగంద్ి”.

“అబజా క్షన్ యువరాన్ర్. పాశినంచడం మాన్ేసప, డిఫెన్స లాయర్ స్ాక్షిని గైడ్ చతసత ున్ానడు.”

ఈ స్ారగ అభయంతరానిన త సపపపచాచడు జడిా .

“అవపన్ు అలాగే జరగగగంద్ి” అన్ానడు స్ాక్షి.

“అపపుడు సేటజ్ మీద ఎవరు మాట్ాాడుతున్ానరు?”

“హన్ుమంతరావప”

“ఆ సమయానికి మీరు ఆయన్ ఉపన్ాయసం వింట్టన్ానరా? ముద్ాీయని చూసుతన్ానరా?”

“అబజా క్షన్” అంట్ూ లేచాడు పాాసపక్ూయట్ర్

“ఓవర్ రూల్డ ” అన్ానడు జడిా .

“ఉపన్ాయసం వింట్టన్ానన్ు” చెపాుడు స్ాక్షి.

“మరగ ముద్ాీయే హతుడిని కాలాచడని మీరు ఎలా చెపుగలరు?”

పాాసపక్ూయట్ర్ లేచి, “చెవపలు వేరు. క్ళ్లళ వేరు. ఉపన్ాయసం వింట్టన్నవాడు, పపసటల్ శ్బీ ం విని అట్ట
చూసప ఉండవచుచ. డిఫెన్స లాయర్ ఏం చెపాులన్ుక్ున్ానరో అరాం కావట్ేా దు.”
 “న్ేన్ు సరీగగ ా అద్త చెపాులన్ుక్ుంట్టన్ానన్ు సర్. కాలిచన్ తరావత ఆ శ్బీ ం విని, స్ాక్షి ముద్ాీయని
చూశాడు. కాలుసూ
త ఉండగా చూడలేదు”

“రండిట్నకీ తతడా ఏమిట్న?” అడిగాడు జడిా

“చెపత ాన్ు. మీరు అన్ుమతి ఇసేత ఈ ఇదీ రు స్ాక్ష్యలీన చివరగలో తిరగగగ పాశినస్ాతన్ు” అని పరగమషన్
తీసుక్ుని, ఆ పెై జాక్సన్ని బో న్ు ఎకికంచాడు.

“ముద్ాీయ అంజిని కాలిచంద్ి పపసటల్ త న్ా? రగవాలవర్త న్ా?

ఇంత చిన్న విషయం తెలియద్ా అన్నట్టట జాక్సన్ న్వివ, “రగవాలవర్త . తన్ సరీవస్ రగవాలవర్త ”
అన్ానడు.

“రగవాలవర్ పేలాచక్ ద్ానిన ఇవవట్ానికి అతన్ు మీ దగగ రగకి వచాచడా? మీరే వవళ్ళా అతడి న్ుంచి
లాక్ుకన్ానరా?”

“తమ న్ాయక్ుడి కొడుక్ు హతయ జరగగగందన్న విషయం అరామయేయసరగకి జన్ం ముద్ాీయ మీద
పడాడరు. రగవాలవరోత వాళ్ళని బజద్ిరగసత ూ అతడు న్ా దగగ రగకి వచాచడు. సంకళ్లళ వేసప అతడిని వాయన్ ఎకికంచాన్ు”
అన్ానడు జాక్సన్ు.

“మీరు సంకళ్లళ వేసప వాయన్ు ఎకికంచాన్oట్టన్ానరు. తామoదరం క్లిసప ముద్ాీయని బంధించాము

అని స్ాక్ష్యయలు అంట్టన్ానరు. ఏద్ి క్రక్ుట?”

“ముద్ాీయ న్ాక్ు రగవాలవర్ అంద్ించగాన్ే జన్ం అతడి మీద పడాడరు”

“రగవాలవర్కి పపసటల్కి తతడా ఏమిట్న?”

ఇంత చిన్న విషయం తెలియని న్ువపవ కిోమిన్ల్ లాయరువి ఎలా అయాయవన్నట్టటగా చూసప,
“రగవాలవర్ అంట్ే ఒకేస్ారగ వరుసగా బులెా ట్స పేలచవచుచ. పపసటల్ అంట్ే ఒక్స్ారగ పేలిచన్ తరావత మళ్ళా మాయగ్
వవన్కిక లాగాలి”.

“ద్ానికి ఎంతసేపప పడుతుంద్ి?”

“క్నీసం అయదు సెక్న్ు

ా పడుతుంద్ి”

“ముద్ాీయ అంజిని ఆగగ ఆగగ కాలాచడా? వరుసగా కాలాచడా? ఎనినస్ారుా?”

“వరుసగా మూడు స్ారుా కాలాచడు.”

“థాయంక్స. మీరు వవళ్ళవచుచ” అన్ానడు రవి. తరువాత పో స్ట -మారటమ్ చతసపన్ డాక్టరుని పాశినంచాడు.
“హంతక్ుడు దగగ ర న్ుంచి కాలాచడా? దూరం నించి కాలాచడా చెపుడం వీలవపతుంద్ా డాక్టర్?”

“మరీ దగగ ర న్ుంచి గానీ, లేద్ా దూరం న్ుంచి గానీ అయతత చెపువచుచ. లేక్పో తత క్షట ం”

“రగవాలవర్ కీ పపసటల్ కీ బులెా ట్ లో తతడా ఉంట్టంద్ా?”

“అద్ి న్ా సబజా క్ట కాదు. అయన్ా రగవాలవరోాన్ే చాలా రకాలు ఉంట్ాయ. .38, .32, o.5... అలాగే
పపసటల్ బులెట్స క్ూడా”.

“హతుడి శ్రీరంలో ఉన్నవి పపసటల్ బులెా ట్ాస? రగవాలవర్ బులెా ట్ాస?”

“న్ాక్ు ఆ ట్ెకినకాలిట్ీస్ తెలీదు”

 “మరగ అవి ఎవరగకి తెలుస్ాతయ?”

“పో లీసువారగకి”

ఏద్ో వాసన్ వసుతన్నట్టట అనిపపంచిoద్ి జాక్సన్ుకి.

“థాయంక్స డాక్టర్” అని అతడిని పంపపంచతసప, ఆ తరావత పపట్ లాల్ అన్ే వయకితని డిఫెన్స స్ాక్షిగా
పావేశ్పెట్ట ాడు రవి.

“హతయ జరగగగన్పపుడు మీరు అక్కడ ఎందుక్ున్ానరు?”

“ద్ాని పక్క సా లం మాద్ి. అక్కడ పారీట చతసుక్ుంట్టన్ానము. న్ేన్ు న్ే... న్ేచర్..”

“న్ేచర్ కాల్...”

“ఆఁ. న్ేచర్ కాల్ కోసం దూరంగా వచాచన్ు. మా సా లానికీ, అవతలి సా లానికీ మధయ సరుగుడు చెట్ా ట
ఉన్ానయ. ఆ చెట్ా అవతల వవైపప గౌోండోా రాజకీయ ఉప్... ఉప్”

“ఉపన్ాయసం”

“ఆఁ...ఉపన్ాయసం జరుగుత ంద్ి. అంతలో పపసటల్ స్ౌండుా విన్బడాడయ. చెట్ా మధయ న్ుంచి పపస్త ో లు
కాలిచన్ వయకిత పరగగతు
త క్ుంట్ూ వవళ్ళళపో యాడు. న్ేన్ు క్ుతూహలంగా చూశాన్ు. కొంతమంద్ి వయక్ుతలు...”
అంట్ూ ముద్ాీయ బాలారగషటని చూపపంచాడు. “ఈ ఇన్వసపక్టర్ మీదక్ు రాబో తున్ానరు. మరో ఇన్సెుక్టర్ అతని
చతతికి సంకళ్ల
ా వేశాడు” అక్కడక్కడ అంద్ిస్త ో ంట్ే క్ంఠతా పట్నటన్ట్టట చెపాుడు.

కోరుట బంట్లాతుకి ఒక్ పాయకట్ అంద్ిసత ూ “సరుగుడు చెట్ాకి తగగలిన్ రగవాలవర్ బులెా ట్స ఇవి” ‘రగవాలవర్’
అన్న పదం న్ొకిక పలుక్ుతూ అన్ానడు రవి.

ముందు స్ాక్షయం ఇచిచన్ న్ాలుగు-అయదు స్ాక్ష్యయలిన కోరుట అన్ుమతిత మళ్ళళ పపలిపపంచాడు.

“ముద్ాీయ వరుసగా ట్ప ట్పా కాలాచడా? మాయగ్ వవన్కిక లాగగ మళ్ళళ పేలాచడా?”

అంత క్రక్ుటగా చూడలేదన్ానరు వాళ్లళ.

“చపపుళ్లళ ఆగగ ఆగగ వినిపపంచాయా? వరుసగాన్ా?”

“ముందు ఆగగ ఆగగ, ఆ తరువాత వరుసగా...”

“మొతత ం ఎనినస్ారుా?”

“ఆరు స్ారుా”

కోరుటలో ఒక్కస్ారగగా క్లక్లం రేగగంద్ి. స్ౌజన్ాయరావప పాాసపక్ూయట్ర్ వవైపప తిరగగగ “మీరేమన్ాన

పాశినస్ాతరా?” అని అడిగాడు. కేసు ఎట్ట వవళ్లతుంద్ో పాాసపక్ూయట్ర్కి అరాం కాలేదు. అడగన్న్నట్టట తల అడడ ంగా
ఊపాడు

పాాసపక్ూయట్ర్ తన్ వాదన్ చెపుట్ం ముగగస్ాక్, రవి తన్ ముగగంపప వాదన్ వినిపపంచాడు:
“అయదుగురగలో విదుయత్ శ్రమ అన్ే మొదట్న స్ాక్షి అసలు హతాయసా లంలో లేరు. మరో ఇదీ రగకి దృషపట లోపం.
చివరగ ఇదీ రగ స్ాక్షయయలు పరసుర విరుదధ ంగా ఉన్ానయ. కాలచట్ం వారు చూడలేదు. కేవలం ముద్ాీయని
బంధించారoతత. వయకితగతంగా, రాజకీయoగా అంజికి చాలామంద్ి శ్తుావపలున్ానరు. ముందు వరుసలో
క్ూరుచన్న అతడిని, సరుగుడు చెట్ా మధయ న్ుంచి హంతక్ుడు పపసటల్ త మూడుస్ారుా కాలాచడు. న్ోట్ ద్ి
పాయంట్ సర్..! హంతక్ుడు కాలిచంద్ి రగవాలవర్ కాదు. పపసటల్ త . చెట్ా వవన్ుక్ న్ుంచి ఎవరో అంజిని
కాలచట్ం చూసపన్ బాలారగషట తన్ రగవాలవర్త అట్టవవైపప షూట్ చతశాడు. అందుకే మొదట్న మూడూ అట్టనంచి
ఆగగ ఆగగ, తరువాతి మూడూ ఇట్టనంచి వవంట్ వవంట్న్ే, మొతత ం ఆరు చపపుళ్లళ వినిపపంచాయ. బాలారగషట
రగవాలవర్ తాలూక్ు బులెా ట్స సరుగుడు చెట్ా మధయలో ద్ొ రగకాయ. అవి పో లీసు బులెా ట్స అని రగకారుడ ద్ావరా
పరగశీలిoచుకోవచుచ. బాలారగషట ే అంజిని చంపాడన్ుక్ుని హన్మంతరావప అన్ుచరులు అతడిపెై ద్ాడి చతశారు.
అసలు హంతక్ుడు ఈ లోపపలో సరుగుడు చెట్ా వవన్ుక్ న్ుంచి పారగపో యాడు. అంజి శ్రీరంలో ఉన్నవి
రగవాలవర్ బులెా ట్స కాదు. పపసటల్ బులెట్స. ముద్ాీయే గానీ పపసటలు పేలిచ ఉంట్ే ఒక్స్ారగ పేలిచ మాయగ్ వవన్కిక
లాగగ మళ్ళళ కాలాచలి. ద్ానికి పద్ిహేన్ు సెక్న్ు
ా పడుతుంద్ి. ముద్ాీయ అంతసేపప కాలుస్ోత ంట్ే పో లీసులూ,
జన్మూ చూసూ
త ఉన్ానరా? మరడరు జరగగగంద్ి పో లీసు రగవాలవరుత కాదు. సరుగుడు చెట్ా మధయ న్ుంచి
పపసటల్ త ..! పపసటల్ చపపుడుకీ రగవాలవర్ ధవనికీ తతడా తెలియని పో లీస్ాఫీసరు, బాలారగషట చతతిలోంచి రగవాలవర్
లాక్ుకని అతడి పెై కేసు బుక్ చతశాడు”.

కోరుటలో సూద్ి పడితత విన్పడతట్ంత నిశ్ిబీ ం వాయపపంచింద్ి.

- సశేషం
 12th issue

ఆ తరువాత జడ్జి మెంట్ వచ్చెంది. బారిలాష్ట ని విడుదల చేస్ూ త, నిరల క్ష్యెంగా ఇన్వెస్టటగేట్ చేస్టనెందుకు
జాకసన్ మీద చరయ తీస్ుకోవలస్టెందిగా డ్జపార్టమెంటుకి స్తచనలిస్త
ూ జడ్జి తీరుు ఇచచచడు.

++ ++ ++

“జాకసన్ స్స్్ుెండ్ అయ్ాయడట” అన్చాడు ముఖ్యమెంత్రి.

“అెందులో విశేష్మేముెంది? అయిన్చ వాడ్ేమి ఇన్వసెకటర్? కడుపులో బులలల ట్స కీ, పేలిచన బులలల ట్స కి
తేడ్చ తెలియ్దచ? పో స్ుటమారటెం రిపో రుట చదవలేదచ? కళ్ళు మూస్ుకొని ఎలా కేస్ు బుక్ చేశాడు?” ప్నెం మీద
ఆవగిెంజలా ఎగిరిపడ్చాడు మీసాల రాజా.
 “తన కళ్ుముెందే పటస్టల్ పేలచటెం, ఆయ్ుధెం స్రెండర్ చెయ్యటెం, కన్వెష్న్ స్ేటట్మెంట్ ఇవెటెం, మరో
పకక అెంతమెంది సాక్ష్యయలు... ఇక ఇనస్్ుకటర్కి అనుమానెం ఎెందుకొస్ుూెంది?” అన్చాడు హనుమెంతరావు.

ఆ ముగ్ుురి మధ్చయ స్ెంభాష్నెంతచ మౌనoగా విెంటున్చాడు చచణుకయ.

“అస్లేెం జరిగిెందో అరస్టట చేస్టనపుుడ్ే ఆ బాలారిష్ట పో లీస్ులకి చెపప ుచుచగా. ఎెందుకెంత కాలెం
లాకపుులో ఉన్చాడు? చెంపటెంది తను కాదనా విష్య్ెం అపుుడ్ే చెపేూ పో లీస్ులు అస్లు హెంతకుడ్జ కోస్ెం
వవత్రకేవారు కదచ”.

“అస్లు హెంతకుడు బాలారిష్ట ”ే అపుటి వరకూ మౌనెంగా విెంటూనా చచణుకయబాెంబు పేలిచనటుట

అన్చాడు.

ముగ్ుురూ ఉలికికపడ్జ నమమలేని నిజానిా విెంటునాటూ

ట అతడ్జ వవైపు చతశారు.

“ఎలా?” అని అడ్జగాడు ముఖ్యమెంత్రి.

చచణుకయ చెపుటెం పాిరెంభెంచచడు.

“మీటిెంగ్ కి గ్ెంట ముెందే బాలారిష్ట అకకడ్జకి వవళ్ళుడు. తన స్రవెస్ట రివాెలెరుతో మూడు సారుల చెటల
మధయ కాలాచడు. ఆ తరువాత అెందరి ముెందత పటస్టల్ తో అెంజిని కాలాచడు. జనెం అతడ్జ మీద పడ్జనపుుడు
జరిగిన గొడవలో పటస్టల్ దచచేస్ట, లోపలుాెంచ్ రివెలెర్ తీస్ట జాకసనుకి అెందిెంచచడు. రడ్-హాoడ్ెడ్ గా ద ెంగ్
ద రికాడనా స్ెంబరెంలో మన గౌరవనీయ్ులలైన ఇనస్్ుకటరుగారు మరేమీ ఆలోచ్ెంచకుెండ్చ కేస్ు బుక్
చేశాడు”.

“కానీ మా వాళ్ల కి కూడ్చ బులలట్ శబాాలు ఆరు సారుల వినపడ్చాయి”

“వాళ్ళు మీ వాళ్ళు కాదు. అతని మనుష్యయలు”. శరోతలు ముగ్ుురూ సాాణువులలై విెంటూ ఉెండగా
కొనసాగిెంచచడు. ”విదుయత్ శరమ తపు అెందరూ వాడ్జ మనుష్యయలే. అెందుకే ఒకడు ముదచాయి గడా ెం చతశాడు.
ఇెంకొకడ్జకి అది కనపడలేదు. ఒకడు మూడుసారుల, మరొకడు ఆరుసారూ
ల పటస్టల్ శబా ెం విన్చారు. నలుగ్ురూ
ముదచాయి మీద పడ్జ పటుటకున్ేస్రికి, వాళ్ళు తమ కారయకరూ లే అనుకున్చారు. పెంచన్చమా చేస్ేటపుుడత,
ఎఫ్.ఐ.ఆర్ వాిస్ేటపుుడత వాళ్ళు ముెందుకొచ్చ సాక్ష్యెం ఇచచచరు. ఆ పపట్ లాల్ గ్ురిెంచ్ కూడ్చఎెంకెయిరవ
చేశాను. వాడు కూడ్చ ద ెంగ్ సాక్షే. వాడస్లు మన రాష్ట ెంర మనిష్ట కాదు”.

“ద ెంగ్ సాక్ష్యలిా అెంతలా మాన్ేజ్ చేశాడ్చ?”

“నువుె కారు ఆకిసడ్ెెంట్ చేస్టనపుుడు మనెం మాన్ేజ్ చెయ్యలా. అలాగే”. చచలా స్ేపు నిశశబా ెం.

“అస్లు ఆ బాలారిష్ట అెంజిని ఎెందుకు చెంపాడు?” నిశశబాానిా భెంగ్పరుస్త

ూ అడ్జగాడు స్ట.ఎెం.

“వాడ్జ ప్ళ్ళునిా వీడు రేప్ చేశాడు కాబటిట” అన్చాడు చచణుకయ.

ముఖ్యమెంత్రి హనుమెంతరావు వవైపు చతశాడు. అతడు తలదిెంచుకున్చాడు. మీసాలాిజా వవైపు

చతశాడు. అతడు అవుననాటుట తలూపాడు.

“గ్ుళ్ళు రేప్ జరిగినటుట న్చకెందుకు చెపులేదు?” అని మీసాలాిజాని పిశ్ాెంచచడు. రాజా స్మాధ్చనెం
చెపులేదు. ఆెంజన్ేయ్ులు మరేమీ మాటాలడకుెండ్చ అకకడ్జ నుెంచ్ లేచ్ వవళ్ళుపో య్ాడు.

కోపెం వచ్చనపుుడు భయ్ెంకరెంగా త్రటట టెం ఆoజన్ేయ్ులికి అలవాటు. మొటట మొదటిసారి అలా
నిశసబా ెంగా వవళ్ళుపో య్ాడు. మీసాలాిజాకి ఎెందుకో భయ్ెం వేస్టoది.
 - 39 -

“అమమగారితో కలిస్ట ప్ళ్ళుకి వస్ుూన్చాను. తెలుస్ుగా. ప్ళ్ళల కొడుకు మీసాలాిజా అమమగారి వేలు
విడ్జచ్న తముమడు” అనాది సారమమ .

“వేలు విడ్జచ్న మేనమావలీా, మేనతూ లీా చతశాను గానీ, తముమడ్జని చతడటెం ఇదే మొదటిసారి.
స్రేల. ప్ళ్ళుకి న్ేను కూడ్చ వస్ుూన్చా” అనాది రవళ్ళ.

“ఏమిటీ..?” విస్మయ్ెంతో సారమమ కెంఠెం కీచుమెంది. “నువవె వసాూవా?”

“న్ేను రాకపో తే ప్ళ్ళల ఎలా ఆగ్ుతయెంది... సారవ... ఎలా సాగ్ుతయెంది. న్ేనత వస్ుూన్చాను”

“ఇటు చీఫ్ మినిస్ట రు. అటు హో మ్ మినిస్ట రు. చచలా రష గా ఉెంటుెందేమో. ఎలా వసాూవ్?”

“ఆహాెన పత్రిక తీస్ుకుని” నవిెెంది రవళ్ళ.

సారమమ కొదిాగా తటపటాయిెంచ్, “న్ేను అమమగారితో కలిస్ట ప్ళ్ళల మెండపెం మీదే ఉెండ్జ హెల్ు
చెయ్ాయలి. పిత్ర వరస్కీ స్ీటల న్వెంబరుల ఉెంటాయ్ట. ప్దా ో ళ్ు ప్ళ్ళల కదచ. ముెందు వరస్లో గ్వరారూ... వవనుక
మెంతయిలూ- అలా అకకడ ఏవో చచలా గేోడ్స ఉెంటాయ్ట. మామూలోళ్ళు చ్వరోల వవనక కూరోచవాలి. కలవటెం
కష్ట మేమో” అనాది మొహమాట పడుతయనాటుట.

“న్ేనత ముెందే ఉెంటాను”

“ఎలా?”

“వచచచక చతసాూవుగా. అనాటుట చెపుటo మరిచపో య్ాను. మనిదా రెం అకకడ కలిస్టన్చ, ఒకరికి ఒకరెం
తెలియ్నటటట ఉెండ్చలి” అని ఫో న్ ప్టట స్టెంది.

ప్ళ్ళు పాిెంగ్ణమెంతచ చచలా హడ్చవిడ్జగా ఉెంది. అలాెంటి వి.వి.ఐ.పట. ప్ళ్ళుళ్ళు చతడటెం రవళ్ళకి అదే
పిథమెం. సారమమ చెపటుెంది నిజమే. గేట్ దగ్ు ర చెక్ చేస్ూ ున్చారు. ఎవరి స్ేటటస్టని బటిట వాళ్ుని ఆయ్ా
పిదేశాలకి పెంపటస్ూ ున్చారు. ముెందువరుస్ గ్వరారూ, పిత్రపక్ష్ న్చయ్కుడత, మెంతయిలూ... రెండ్ో వరుస్లో
బెంధువులు, ఆశ్ోత కోటరవ. ఆ వవనుక కారయకరూ లు. ఇెంకా వవనుక సాధ్చరణ జనెం, అలా ఎలాట్ చేశారు.
దచదచపు అయిదు వేలమెంది దచకా ఉెంటారు. లోపలికి వవళ్ుటానికే చచలా కష్ట పడవలస్ట వచ్చెంది.

చేత్రలో కారుాదచెరెం దగ్ు ర చతపటెంచ్ెంది. నిజానికి ఆమ దగ్ు ర రెండు కారుాలు ఉన్చాయి. అెందులో
ఒకటి మీసాలాిజా ఇచ్చెంది. న్చలుగో వరుస్లో స్ీటు. ఇెంకోటి మొదటి వరుస్లోది. అది చతస్ట ఇన్స్్ుకటరు
మొహెంలో విస్మయ్ెం కొటటటచ్చనటుట కనపడ్జెంది. “సార్ రాలేదచ మేడమ్ ?” అని అడ్జగాడు.

“వస్ుూన్చారు” అoది.

స్ెయ్ెంగా తీస్ుకళ్ళు మొదటి వరుస్ సో పాలో కూరోచబెటట ాడు. చుటూ

ట పరికిెంచ్ చతస్టెంది. తరచు
టీ.వీ.లోల కనబడ్ే మినిస్ట రల ూ, పిభుతచెధ్ికారులూ, ప్ిస్ుస, వెందిమాగ్ధులు... అెంతచ హడ్చవుడ్జగా ఉెంది.

ప్ళ్ళలపీటలప్ై ఉనా మీసాలాిజా మొదటి వరుస్లో ఉనా ఆమని చతస్ట ఆశచరయపో య్ాడు. తను
న్చలుగో వరుస్లో స్ీట్ ఇస్ేూ ఆమ మినిస్ట ర్స ‘రో’ లో కూరుచని ఉెండటెం చతస్ట, తెలియ్క అలా కూరుచెందేమో,
పో లీస్ులు తీస్ుకళ్ళు స్ీటు చతపటసూ ారని స్రి ప్టట ుకున్చాడు.
 మగ్ప్ళ్ళువారి తరఫు సారమమ స్ేటజి పకక విెంగ్లో ఉెంది. రవళ్ళని చతస్ట స్నాగా నవిెెంది. రవళ్ళ
కళ్ుతోన్ే ఆ అమామయిని పలకరిెంచ్, తల త్రపటు వవనకిక చతస్టెంది. రెండ్ో వరుస్లో స్రిగు ా తన వవనకే
ఉన్చాడు చచణుకయ.

“ననుా గ్ురుూపటాటరా బాబాయ్?” అని అడ్జగిెంది.

అతడు గ్ురుూపటల లేదు కానీ, ముెందు వరుస్లో కూరుచెందెంటట చచలా ఉనాత సాానెంలో ఉనాదెైన్చ
కావాలి, లేదచ ఏ పిముఖ్ుడ్జ భారోయ, కూతయరో అయి ఉెండ్చలి అనుకున్చాడు. ఎవరని అడగ్టానికి లేదు.
ఇబబెందిగా చతస్త
ూ , “ఎకకడ్ో చతశానమామ మిమమలిా” అన్చాడు.

“అదేమిటి బాబాయ్! ననుా గ్ురుూపటట లేదచ? ఆదితయపురెం. మా ఇెంటికి వచచచరు మీరు”

చచణుకయ షాక్ తగిలినటుట చతశాడు. అతన్ేదో అనబో తూ ఉెంటట, “మీరు వవళ్ళున తరువాత మా ఊళ్ళు
ప్దా గొడవ జరిగిెంది బాబాయ్. మీరు ప్ళ్ళల స్ెంబెంధెం కోస్ెం వచచచరు చతడెండ్జ. ఎలల మెంద అని. ఆ
అబాబయిని ఎవరో చెంపేశారు. మా ఇెంటికి పో లీస్ులు కూడ్చ వచచచరు. ఏవో పలలల లో ముఠా
గొడవలనుకుెంటా. కేస్ు మా మీదకి వచ్చెంది. తరువాత తీస్ేశారు అనుకోెండ్జ”

చచణుకయ మొహెంలో అలాజడ్జ మాయ్మెంది. రిలాకిసెంగ్గా ఊపటరి పీలుచకుని, “ఎలల మెందచ...

చెంపేశారా... పాపెం మెంచ్ కురాోడు. న్చనాగారు బావున్చారా?” అన్చాడు.

కూతయరు ఆయ్నకి ఏమీ చెపులేదని అరామయిెంది. స్ుమదుయత్ర మీద గౌరవెం ప్రిగిెంది.

మనస్ులోన్ే కృతజఞ తలు అరిుెంచుకుెంది.

“ఆస్ుత్రిలో ఉన్చారెండ్ీ. ఆకిసడ్ెెంటు అయియెంది. ఏదో సామత చెపటునటుట అనిా కషాటలూ మాకే
వచ్చనటుట ఉన్చాయి. “

“అయ్యయ పాపెం”

“సానుభూత్ర వదా ెండ్ీ. మా తెండ్జిగారికి సానుభూత్ర అస్లు ఇష్ట ెం ఉెండదు. అనిా కషాటలోల కూడ్చ,
‘ఎపుుడ్ో ఏదో పాపెం చేస్ట ఉెంటామమామ. దచనికి ఇపుుడు అనుభవిస్ుూన్చాెం’ అెంటారాయ్న. ఆ ఎలల మెందని
చoపటన పాపటషట ో ళ్ళు కూడ్చ ఊరికేపో రెండ్జ. మా న్చనాగారు ఎపుుడత చెపుతూ ఉెంటారు. ధనo కోస్ెం,
అధ్ికారెం కోస్ెం ఇతరులిా బాధప్టట న
ి వాడు రౌరవ నరకానికి పో తచడట. అది ఎలా ఉెంటుెందో తెలుసా
బాబాయ్? మొదటగా ‘రురు’ అనా ముళ్ుపెంది శరవరానిా చీలుస్ుూెందట. భగ్భగ్ మెండ్ే నిపుు కణికలప్ై,
అలా చీలిన శరవరెంతో వవయియ య్యజన్చల దతరెం పరుగ్ులు ప్టట స
ి ూ ారట. ఆ వేడ్జని తటుటకోలేక కాళ్ళు
బొ బబలలకిక లబో దిబో మెంటూ కేకలు వేస్ూ త పాపులు పరుగ్ు ప్డతచరట. అనాటుట టారాిన్ కనపడటెం లే దేెం
బాబాయ్. ఆ రోజు మా ఇెంటికి వచచచడు కదత. పేరు తెలీక టారాిన్ అని ప్టట ుకున్చాను. అవునత ఏెం
చెపుతయన్చాను? నరకాల గ్ురిెంచ్ కదత. స్తయురుష్యలకు దోి హెం తలప్టట ినవాడ్జని అస్టపతివనెంలోకి, ఆ ప్ై
కాలస్తతి నరకెంలోకి తోసాూరుట. అకకడ స్రాెoగాలూ కోస్ట చెరకుగ్డల గానుగ్లో ప్టట ి త్రపటునటుట
త్రపుుతూ, ప్ైన కారెం చలులతూ ఉెంటారుట. ఛచ. గ్ుడ్ా చ్చ పటలలకి చెపటుననటుట మీకు చెపుతయన్చాన్ేమిటి?”

చచణుకయ ఏదో అనబో తూ ఉెండగా ఆడ్జటోరియ్ెంలో విజిలూస చపుటూ

ల వినిపటెంచచయి. కలకలెం
రేగిెంది. ఎవరన్చా స్తపర్ సాటర్ వస్ుూన్చాడ్ేమో అనుకుెంది.

వెంగిమాగ్ధులు వవనుక రాగా ముఖ్యమెంత్రి పిత్రపక్ష్న్చయ్కుడు స్తయదేవ్ ని తోడ్ కని వస్ుూన్చాడు.

లోలోపల ఎనిా గొడవలున్చా ప్ైకి స్ేాహo, ప్దవులప్ై మెందహాస్ెం రాజకీయ్లక్ష్ణెం కదచ.
 పిత్రపక్ష్ న్చయ్కుడు వస్త
ూ oటట కరతచళ్ ధెనులు ఆశచరయమే. వచ్చన అత్రథులెందరూ ముఖ్యమెంత్రి
ఆహాెనితయలు. అయిన్చ వారు పిత్రపక్ష్ న్చయ్కుడ్జకి చపుటు
ల కొటట టెం అరుదెైన విష్య్ెం. చ్నావయ్స్ులోన్ే
అoత పాపులారిటి వచ్చెందెంటట అతడ్జ నిజాయితీకి పిజలిచేచ అభవాదచభనెందనెం. అెందులో ఎెందరు ఓటు
ల
వేసూ ారనాది వేరే విష్య్ెం. పిజలు మచుచకున్ే విధ్చనెం వేరు. బితకాలనుకున్ే విధ్చనెం వేరు. ‘జనెం’ అెంటట
వారేగా.

స్తయదేవ్ వచ్చ ఆమ పకకన అదే సో ఫాలో కూరుచన్చాడు.

ఉప్ున లాెంటి ఉపదివెం వచ్చన్చ చచణుకయ తొణకడు. అటువెంటిది అతడ్చ దృశయెం చతస్ట,
సాాణువయ్ాయడు. ఏదో తెలియ్ని అలజడ్జతో మనస్ు కీడు శెంకిెంచ్ెంది.

ఈ లోపులో ఇెంకవరో నటుడు వచేచస్రికి ఆెంజన్ేయ్ులు అటు వవళ్ళుడు. నటుడ్జని చతస్టన జనెం
మళ్ళు హడ్చవుడ్జ. కేరిెంతలు. మా ప్ళ్ళుకి ఎెందరు గొపువాళ్ళు వచచచరో చతపటెంచుకోవటమే కదచ గొపువాళ్ు
పటాటోప ఆహాెనపు ఉదేా శయెం.

“ఎలా ఉన్చావ్?” ఆమ వవైపు వెంగి చ్నాగొెంతయతో అడ్జగాడు. రవళ్ళ నవిెెంది.

“గేటు దగ్ు ర వాళ్ళు కారుా చతస్ట కనతెూజ్ అయ్ాయరా?”

“అయ్ాయరేమో తెలీదు. బయ్టపడలేదు. తీస్ుకొచ్చ నీ ఎలాటటడ్ సో ఫాలో కూరోచబెటట ారు. బహుశా ఏ

చెలల ో అనుకుని ఉెంటారు”

“మిస్్స్ట అనుకోవచుచగా “

“మళ్ళు మెంగ్ళ్స్తతిెం లేదుగా “

“ప్ైట నిెండుగా కపుుకున్చావ్గా “

“ఇక ఈ టాపటక్ ఆపుదచమా? ఇపుటికే అెందరూ...” అెంటూ ఉెండగా, “వాళ్ు మొహెం. అనుకోనీ.
ఎనిా స్ెంవతసరాలలైెంది నినుా చతస్ట. ఆ రోజు గానీ నువుె ఓకే చేస్ట ఉెంటట, అధ్ికారికెంగా ఈ రోజు ఇకకడ్ే
ఉెండ్ేదచనివి తెలుసా?” అన్చాడు.

“మా న్చనాగారికి ఆపరేష్న్ చేస్ే డ్చకటరు స్ీెడన్ నుెంచ్ ఎపుుడు వస్ుూన్చారు?”

స్తయదేవ్ గాఢoగా నిశెస్టెంచ్, “అరామెందిలే” అన్చాడు.

నవాెపుకుని “ఏమి అరామెంది?” అెంది.

“నీ అెంత కాకపో యిన్చ న్చకూ కాస్ూ తెలివితేటలు ఉన్చాయి తలీల . నీ అెంత ఉెంటట ఈ రాజకీయ్ాలోలకి
ఎెందుకొసాూను? ‘పాలిటిక్స ఈజ్ ద లాస్టట రిసార్ట ఆఫ్ డెంబ్ అెండ్ డల్’ అన్చాడు మహాతచమ గాెంధ్ి”.

“ఆ మాట అనాది గాెంధ్ి కాదు. బెరాార్ా షా”

“పప లిటీష్టయ్నిా కదచ. మన్ోళ్ు పేరు చెపేూ దేశభకిూ బయ్టపడుతయెందని అలా చెపాున్ేల . అదిగో. హో ెం
మినిస్ట రు వస్ుూన్చారు. తరువాత మాటాలడతచ” అని సో ఫాలోెంచ్ లేవబో తూ ఉెంటట ఆమ “స్తచయ. ఒకక
నిముష్ెం” అoది. అతడు ఆగి చతశాడు.

“మనెం భవిష్యతయ
ూ లో బహుశా మళ్ళు ఇలా కలుస్ుకోక పో వచుచన్ేమో. ఏదెైన్చ ఉెంటట ఫో న్ చేసూ ాను”.

అతడ్జ మొహెం వాడ్జపో యిెంది. “అదేమిటి?” అన్చాడు త్రరిగి సో ఫాలో కూరుచెంటూ.

 “న్ేను తలముకలయియయ పేిమలో ఉన్చాను స్తచయ. క్ష్మిెంచు”

అతడు ఆమ వవైపు నమమలేనటుట చతస్ట, “నిజమా... నువుె పేిమలో పడటటమా... నమమను”

అన్చాడు.

ఆమ టాపటక్ మారుస్ుూనాటుట, “కాలేజి వదిలేస్టన చచలా స్ెంవతసరాలకి ఫో న్ చేశాను. అడ్జగిన

పిత్రపనీ చేస్టప్టట ావ్. ‘పని పడ్జెంది కాబటిట ఫో న్ చేశా’ అనుకోకు పీల జ్. ఉదో యగ్ెం చచలా అవస్రమ
చకోధరరావుగారి దగ్ు ర రికమెండ్ేష్న్ చెయ్యవలస్ట వచ్చoది. స్బినస్్ుకటర్ బాలారిష్ట టాినసఫర్ విష్య్ెంలో
కూడ్చ సాయ్ెం చేశావ్. ఇక నినుా ఇబబెంది ప్టటను. అనీా న్ేను చతస్ుకోగ్లనని నమమకెం వసోూ ెంది.”.

“అద క సాయ్మా? మీ న్చనాగారిని పో లీస్ు స్ేటష్నుకి తీస్ుకళ్ళల నపుుడ్ే ఫో న్ చెయ్ాయలిసెంది. ఇెంత

వరకూ వచేచది కాదు”

“నీ ప్రసనల్ ఫో న్ న్వెంబరు లేదు. వవత్రకి చేస్ేస్రికి ‘కేరళ్లో ఉన్చా’ నని చెపాువు. ఈ లోపులో లలైన్
కట్ అయియెంది. అపుటికే న్చనాని పో లీస్ులు తీస్ుకళ్ళురు”

“పో లీస్ులెంటట గ్ురొూచ్చెంది. ఆ జాకసన్ స్స్్ుెండ్ అయ్ాయడటగా. ఏదెైన్చ చరయ తీస్ుకోమని కోరుట ఆరారు
ఇవెగాన్ే కమీష్నరు మాటాలడ్చను. పటస్టల్ కీ రివాెలెర్కీ తేడ్చ తెలియ్నివాడు పో లీసా? అదసరే గానీ
ముెందిది చెపుు. ఎవరిా పేిమిెంచచవు? ఎవరా అదృష్ట వెంతయడు?”

“న్చకు ఒకటట కోరిక స్తచయ. న్చనా ‘కోమా’నిెంచ్ బయ్ట పడ్ే స్మయ్ానికి ఆయ్న మీద కేస్ు కోలజ్
అవాెలి. స్ుృహ రాగాన్ే ఆ విష్య్o ఆయ్నికి చెపాులి. అెంతే. అదే న్చ గ్మయెం”.

“గ్మయెం-లక్ష్యెం-టారు ట్ పకకన ప్టట ు. స్స్్ునుసతో చెంపకు. కళ్ళు మూస్టన్చ తెరిచ్న్చ ‘పేిమ’ అన్చావ్.
ఎవరా అరుినుడు?”

“చెపాునుగా. అదే”

“ఏది?”

“న్చ గ్మయెం. అది తపు న్చకు ఇెంకేమీ లేదు”

స్తయ రిలాకిసెంగ్గా సో ఫా వవనకిక వాలి, ‘చెంపేశావు కదచ మెంజులవాణీ. స్రేల స్రేల. ఇక ఎపుుడత
బాదర్ చెయ్యను గానీ అవస్రమతే ఫో న్ చెయియ. అరధ రాత్రి అయిన్చ స్రే... “ అని నవిె “మళ్ళు ఇెందులో
ఏదెైన్చ డబుల్ మీనిెంగ్ ఉనాదేమో అని కాలస్ు పీకకు. ఉెంటాను బెై అెంటీ” అన్ేస్ట స్టనిమావాళ్ళు కూరుచనా
వవైపుకి వవళ్ళుడు. ‘నిజానికి ఆ సాటరు కన్చా స్తచయయియ బావున్చాడు’ అనుకుెంది.

“నీకు తెలుసా ఆయ్న?” అనా చచణుకయ పిశాకు వవనకిక త్రరిగి, “అవును బాబాయ్. కాలేజీ లో మా
స్ీనియ్రు. మళ్ళు ఇదే కలవటెం” అనాది.

‘నీకు కారుా ఆయ్న్ే పెంపాడ్చ?’ అని అడుగ్ుదచమనుకుని మాన్ేశాడు చచణుకయ.

ఈ లోపులో రాెంబాబు దచదచపు పరిగతయ

ూ కుెంటూ ఆమ దగ్ు రకు వచచచడు. “మేడెం. మీ చేతయలు
పటుటకుెంటాను. అయిదెంటట అయిదు... ఒకక ఐదునిమిషాలు... దేవ్గారితో ఇెంటరూెూ ఇపటుెంచచలి”
బత్రమాలుతయనాటుట అడ్జగాడు.

“మీరు జరాలిస్ుట. ఆయ్న రాజకీయ్ న్చయ్కుడు. మధయలో న్ేన్ేమిటి?” అెంది.

“గ్ూ
ో ప్ ఇెంటరూెూలు తపు ఆయ్న విడ్జగా ఇవెరు మేడెం. పీల జ్ పీల జ్ పీల జ్” అన్చాడు
 “ఆయ్న న్చకు అెంతగా తెలీదు”

“మాడమ్. న్ేను జరాలిస్ుటని. అబదా ెం చెపప ుదుా. ఇపుుడు న్చకు పవరిూగా అరాెం అయిెంది. బాలరిష్టని
సప ెంతూరికి టాినసఫర్ చేయిెంచ్ెందీ, మీసాలాిజని పప దుానా పప దుాన్ేా అరస్టట చేయిoచ్ెందీ ఆయ్న్ే.”

ఆమ అతడ్జ వవైపు ఇబబెందిగా చతస్టెంది.

“అయిదెంటట అయిదే పిశాలు మాడమ్. ఎకుకవ ట్ైెం తీస్ుకోను. ఇకకడ్ే పవరిూ చేసూ ాను”

తనకి చచలా సాయ్ెం చేస్టనవాడు అడకక అడకక అడుగ్ుతయన్చాడు. కాదనలేక స్తయతో ఒక నిమిష్ెం
మాటాలడ్జ ఫో న్ ఆపు చేస్ూ త, “స్రే వవళ్ళు. ఇకకడ్ే మాటాలడతచడట” అెంది.

ఆ ఇెంటరుెూన్ే ఈ కథకి ముగిెంపు పలికిెంది.

... ... ...

ప్ళ్ళలకొడుకు, కూతయరు పీటల మీద కూరుచన్చారు. చచలా అపురూపమన దృశయెం అది. రాతిెంతచ
తచగినటుట ప్ళ్ళలకొడుకు మొహెం ఉబిబ ఉెంది. రోజెంతచ డిగ్ లేనెందువలల ప్ళ్ళల కూతయరు మొహెం
పీకుకపో యిఉెంది. ప్ళ్ళల పీటలప్ై ఇలాెంటి జెంట అపురూపమే కదచ.

మీడ్జయ్ావారు ప్ళ్ళలని వదిలేస్ట అత్రధులుగా వచ్చన నటుల మీద కమరాలు ప్టటటెంతో హో మ్

మినిస్ట రు పట.యియయని పటలిచ్ చ్రాగాు, “రెండు మూడు రోజులకో ప్ళ్ళుకి వవళ్ుటెం, రెండు మూడు ప్ళ్ళుళ్ళు
చేస్ుకోవటెం అకకడునా నటులకి కొతూ కాదు. వాళ్ుని వదిలేస్ట వచ్చ, న్చ మనవరాలిా ష్ూట్ చెయ్యమను”
అని చెపాుడు.

పట.యియయ. వవళ్ళల కమరావాళ్ుని బిత్రమాలుతయన్చాడు. పురోహితయలు ముగ్ుురూ మక్లో క్ష్యది పవజ

చేస్ూ ున్ న లలవవలల ో భయ్ెంకరెంగా మెంతచిలు చదువుతయన్చారు. ప్ళ్ళల పాిరెంభెం కాకముెందే కొెంతమెంది హాలు
వవనుక వవైపు వవళ్ళల, పటలలల న్వపెంతో ఫ్ీి ఐస్ట-కీోెం ఆబగా త్రెంటున్చారు.

ప్ళ్ళలకూతయరిా తలిల లోపలికి తీస్ుకళ్ళుెంది.

సారమమ మీసాలాిజా వవనుక నిలబడ్జ భుజెం మీది కెండువా స్రవగు ా స్రుాతోెంది.

ఆ స్మయ్ెంలో అనుకోని స్ెంఘటన జరిగిెంది.

కరుుడ్జని నదిలో వదలటానికి వవళ్ూ ళనా కుెంత్ర గ్ురిెంచ్ వరిుస్ూ త “పదున్వైదేెండల ఈడు గ్ల బాలిక...
పో లిక రాచపటలల... జoకొదవవడు కాళ్ు తోడ దిగ్ుచునాది” అెంటారు జెంధ్చయల శాస్టూ గ
ి ారు. కొదిా మారుులతో
స్రవగు ా అకకడ అలాగే జరిగిెంది. పో లిక రాచపటలల కాదు. సాధ్చరణ స్ీూ .ి జెంకొదవవడ్జ కాళ్ుతో రాలేదు.
న్వమమదిగా... కానీ ధ్ీమాగా... వచ్చoది. ‘కనిాయ్లాగే వాలకము కనుటుటచునాది... కాదు కాదు. ఆ
చ్నిాగ్ులాబి లేత అరచేతయలలో పస్టబిడా డు ఉనాయ్టులనాది. అచుచగ్ుోదిానటులనావి రూపురేఖ్లు. ఎవరో
అనరాదు. అతడ్చమ బిడా యియ!” అెంటాడు కవి. ఇకకడ మాయరేజి హాలోల లోపలి వస్త
ూ నా కన్వాపటలల (?)
చేత్రలోని బిడా రూపురేఖ్లు అచుచగ్ుదిానటుట ఆమలా లేవు. తెండ్జి పో లికలు ఉన్చాయియమో భవిష్యతయ
ూ చెపాులి.
‘గాలితచకున జలతచరు మేలిముస్ుగ్ు జాఱె న్ొకికెంత - కుెంత్ర భోజపుత్రి స్టాగ్ధ స్ుకుమారి ఆమ కుెంతీ
కుమారి’. పిస్ూ ుతెం లోపలి అడుగ్ుప్టట ిన జవరాలి మోము ప్ై వేస్ుకునా ముస్ుగ్ు చేవుల ప్ైకి బిగిెంచటెం
వలన జారే పిస్కిూ లేదు.

ఆ విధెంగా ఆమ బిడా తో వచ్చ, స్ేటజి మట్ల కిక ప్ళ్ళల కూతయరు ఖ్ాళ్ళ చేస్టన పీటల మీద కూరుచెంది.
 ముెందు చతస్టెంది పురోహితయడు. అతడ్జకి అరా oకాలేదు. ప్ళ్ళుకి ముెందు తోడ్జ ప్ళ్ళలకూతయరిా అలా
కూరోచబెటటటెం ఆడప్ళ్ళలవారి సాoపిదచయ్మేమో అనుకున్చాడు.

తరువాత చతస్టెంది మీసాలాిజా. గ్త రాత్రి తచలూకు మెందు పిభావమేమో అనుకున్చాడు.

ఆప్ై చతస్టెంది ప్ళ్ళల కూతయరు స్ుగాత్రి. ఏదో స్టనిమాలోలా ఒకే మెండపెంలో ఇదా రు హీరోయినల జెంట
ప్ళ్ళల అనుకుెంది.

తొలిగా తేరుకునాది ప్ళ్ళుకూతయరు తలిల . కెంగారుతో కూడ్జన కోపెంతో “ఏమిటమామయ్. ఎవరుావుె?

లేలే...” అెంది.

ఆ మాటలు పటిటెంచుకోకుెండ్చ, పురోహితయడ్జ ముెందునా మకు తీస్ుకుని ఆ అమామయి తచపీగా

చెపుటెం మొదలు ప్టట ెంి ది.

“అెందరికీ నమసాకరెం. న్చపేరు స్రోజ. ఇలా వచ్చ ప్ళ్ళల డ్జస్టర్బ చెయ్యటెం తపేు. కానీ న్చకు ఇెంకొక
మారు ెం లేదు. దయ్చేస్ట మీకునా బలెంతో, బలగ్ెంతో ననుా ఇకకడ్జ నుెంచ్ తోస్్య్యకెండ్జ. న్చలుగ్ు
నిముషాలు మాటాలడ్జ వవళ్ళుపో తచను.”

వేద రవళ్ళ సో ఫా వవనకిక జారబడ్జ ఆ దృశాయనిా తచపీగా చతసోూ ెంది.

ముెందే బాగా రిహారిసల్స వేస్ుకుని వచ్చనటుట, చెపుదలచుకునా విష్య్ానిా ఆ అమామయి

స్ుష్ట ెంగా చెబుతోెంది. “న్చ ఎదురుగా కూరుచనా మీసాలాిజా న్చకు ఏడ్చది కిోతెం నుెంచీ పరిచయ్ెం. వీరికి ఊరి
శ్వారులోల ఒక గస్ుట హవుస్ట ఉెంది. వారెంరోజుల పాటూ న్ేను అకకడ్ే ఉన్చాను. తరువాత ఇతడ్జ స్ేాహితయడు
ఎవరో అెంజి అన్ే కురాోడు వచ్చ, ‘ఇలుల ఖ్ాళ్ళ చేస్ూ ున్చాము. వవళ్ళుపో ’ అని చెపాుడు. ప్ళ్ళల చేస్ుకుెంటానని
తీస్ుకొచ్చనవాడు పప మమెంటట ఎకకడ్జకి పో వాలో అరా ెం కాలేదు. మనిష్ట పేరు మీసాలాిజా అని తెలుస్ు. మిగ్తచ
వివరాలనీా అబదచధలు చెపాుడు. అతను ఎవరో తెలుస్ుకోవటానికే న్వల పటిటెంది. తెలిసాక తనని
కలుస్ుకున్చాను. ఇపుుడు ననుా చతస్ుూనాటటట, అపుుడత ఏమీ ఎరగ్నటుట చతస్ట, “ఎవరూ” అన్చాడు. న్చ
పేరు చెపాును. ‘చెపుు చెలీల ’ అన్చాడు. పో లీస్ు స్ేటష్నుకి వవళ్ల ళను. ‘మూడు వేలు ఇవుె. కేస్ు ప్డతచెం’
అన్చారు ముెందు. ముఖ్యమెంత్రి బావమరిది అని తెలిసాక సాక్షయయలు లేవని బయ్టకు గెంటటశారు. వీడు
కడుపులో పడ్చాడు. ఆరాలుల ఆగాను. ఈ లోపులో మీసాలాిజా డ్జ.ఎన్.ఏ. స్ెంపాదిెంచచను. రెండు డ్జ.ఎన్.ఏలూ
ఒకటట. బాబు మీసాలాిజా కొడుకే అనా ఈ రిపో రుట చతడెండ్జ. న్ేను డబుబనా దచనిా కాదు. ఇక ఓపటక లేదు
కూడ్చ. మీరు కాదoటట బిడా ని బాబు దగ్ు ర వదిలేస్ట బావిలో దతకుతచను. మీరెంతచ ప్దావాళ్ళు. ఏమి
చెయ్ాయలో ఆలోచ్ెంచెండ్జ” అని ఆపటెంది.

లలైవ్ కవరేజ్ వాయన్ బయ్ట లేనెందుకు మీడ్జయ్ా బాధ పడ్జెంది. మారేజ్ బరిక్ విష్య్మ బరికిెంగ్
నతయస్ు హడ్చవుడ్జగా తమ చచన్వల్స కు పెంపుతయన్చారు కొెందరు. ‘పెళ్లి పీటలమీద భోగిమంటలు’ ట్ైటిల్ ఎలా
ఉెంటుెందచ అని ఆలోచ్స్ుూన్చాడు రాెంబాబు.

జరుగ్ుతయనాది కొదిా కొదిాగా మీసాలాిజాకి అరా మవుతయనాది. ఎదురుగా ఉనా అమామయిని ఎకకడ
చతశాన్చ అని ఆలోచ్స్ుూన్చాడు. ఏడ్చది కిోతమే అెంటునాది. గస్టట హవుసోల వారెం ఉన్చానెంటునాది. అయిన్చ
గ్ురుూ రాలేదు.

ఈ లోపులో ఆ అమామయి వచ్చ ముెందు వరుస్ కురవచలో కూరుచనా గ్వరారు కాళ్ు దగ్ు ర న్ేల
మీద కూరుచని ఆయ్న కాళ్ు దగ్ు ర బిడా ని ప్టట ెంి ది. ముస్లాయ్న కెంగారు పడ్చాడు.
 “ఇవిగో సార్. కడుపులో బిడా కి అతన్ే తెండ్జి అనా రిపో రుటలు ఇవే. కావాలెంటట మళ్ళు చెక్
చేయిoచుకోమనెండ్జ. ప్దావారు. న్చకు న్చయయ్ెం చెయ్యవలస్టెంది మీరే” అనాది.

‘టు బి - ఆర్ న్చట్ టు బి’ అనా లలవవలల ో ప్దా చయ్న కెంగారుపడ్చాడు. స్ెెంతెంగా నిరుయ్ాలు తీస్ుకున్ే
అలవాటు గ్వరారు అవగాన్ే పో యిెంది కదచ. ఇదేమన్చ అస్్ెంబ్లల రదచా? దచనికూకడ్చ డ్జలీల నుెంచే స్తచనలు
వసాూయి కదచ.

‘ఏమి చెయ్ాయలి’ అనాటుట ముఖ్యమెంత్రి వవైపు చతశాడు.

ముఖ్యమెంత్రి చచణుకయ వవైపు చతశాడు.

చచణుకయ తన స్ీటల ోెంచ్ లేచ్ ముెందు వరుస్లోకి వచ్చ”రామామ. మనము పకకకు వవళ్ళల
మాటాలడుకుెందచెం” అన్చాడు. గ్వరారు వవైపు బరలగా చతస్టెంది.

ఫ్ోల రు ట్స్ట ులో అధ్ికార పారవట న్వగు న

ి ెంత రిలీఫ్ తో, “వవళ్ుమామ” అన్చాడు ఆయ్న.

ఇదా రూ పకక విెంగ్ులో ఖ్ాళ్ళగా ఉనా వరుడ్జ గ్ది వవైపు వవళ్ల ళరు.

బయ్ట పానీ-పవరవలు, ఐస్ట-కీోములు త్రెంటునావారికి లోపల జరుగ్ుతయనాది ఇెంకా తెలిస్టనటుట

లేదు.

లోపల హాల్ అెంతచ స్ా బాెంగా ఉెంది.

‘రాజీ చేసిన చాణుక్య నీతి’ అనా హెడ్ా ెంజ గ్ కిోెంద వాళ్ళుదా రి స్ెంభాష్ణచ రికారుా చేస్ట
చతపటదా చమనుకునా ఛచనలుసవారిని వరుడ్జ గ్ది వవైపు వవళ్ునివెకుెండ్చ ఆపుచేస్ట స్్కూయరిటీ వారు సామాజిక
దోి హెం చేశారు.

కోపమూ, విస్ుగ్ూ మిళ్ళతమనస్ెరెంతో బిహామనెందెం ఆెంజన్ేయ్ులి వవైపు త్రరిగి “ఏమిటయ్ాయ ఇది?

అలులడు నీచుడనుకున్చాను. మరవ ఇెంతన్చ” అన్చాడు. మీసాలాిజాకి ఇదేమీ పటట లేదు. ఇెంకా ‘అమామయిని
ఎకకడ చతశానబాబ?’ అనా అయ్యమయ్ెంలోన్ే ఉన్చాడు. ‘...తెలిస్టన మొహెం లాగాన్ే ఉెంది కానీ, ఒక స్ీూ త
ి ో
వారెం రోజులు ఒకే చోట గ్డపటెం ఇెంటా-వెంటా, హో టలోల-కిచెన్ల ో ఎకకడ్చ లేదే. ఎలా మరిచపో య్ాను? రాత్రి
తచగిన బాిెండ్ ఏమిటి...’ అని ఆలోచ్స్ుూన్చాడు.

ఈ లోపులో చచణుకయ, ఆ అమామయిళ కలిస్ట హాల్ లోపలికి వచచచరు. కమేరాలనీా వాళ్ు మీద ఫో కస్ట
అయ్ాయయి. బిహామనెందెం ట్నషను తోటీ, ఆెంజన్ేయ్ులు నమమకెం తోటీ అతడ్జ వవైపు చతశారు. ‘అెంతచ స్వయమే’
అనాటుట చచణుకయ బొ టనవేలు ఎత్రూ స్్ైగ్ చెయ్యటెంతో ఆెంజన్ేయ్ులు తేలిగాు ఊపటరి పీలుచన్చాడు.

ఫ్ాలష-బాయక్ లోకి వవళ్ూ ళ, వరుడ్జ గ్దిలో స్రోజ, చచణుకయల మధయ స్ెంభాష్ణ ఇలా జరిగిెంది. ముెందు
చచణుకయ పాిరెంభెంచచడు: “నీకు అన్చయయ్మే జరిగిెంది తలీల . కానీ ప్దావాళ్ు ప్ళ్ళల మధయలో ఇలా రభస్
చెయ్యటెం మెంచ్ది కాదు కదచ” అనిఅనునయ్ెంగా అన్చాడు.

“అవును సార్. నిజమే కదచ. చ్నావాళ్ు ప్ళ్ళల అయితే పరేలదు కానీ ప్దావాళ్ుది కదచ. కానీ ఏెం
చెయ్యమెంటారు? న్ేన్ే మీ కూతయరిా అనుకుని చెపుెండ్జ”

“న్చ కూతయరైతే ఉరైన్చ వేస్ుకోమెంటాను కానీ అతగాడ్జని ప్ళ్ళల చేస్ుకోమని చచ్చన్చ చెపునమామ.
మీసాలాిజా గ్ురిెంచ్ నీకు తెలీదు”
 “న్చకెందుకు తెలీదత? వారెం రోజులు కలిస్ట కాపరెం చేశాముగా. తచగ్ుడత, కొటుటడత, ఆ ప్ై
చచవకొటుటడత. మరో న్చలోిజులుెంటట న్ేన్ే వదిలేస్ట పో దును. ఈ లోపులో వీడు కడుపున పడ్చాడు. ఇపుుడు
న్ేను ఆలోచ్స్ుూనాది పటలల ాడ్జ గ్ురిెంచ్ సారూ. న్చ వవనుక ఎవరూ లేరు. వీడ్జని ఎలా ప్ెంచటెం?”

స్మస్యకి అెంత స్ులభెంగా పరిషాకరెం ద రికటెంతో స్ెంతోష్o బయ్టకు కనపడనివెకుెండ్చ,

“అయిదో , పదో తీస్ుకో అమామ” అన్చాడు.

“అయిదు రూపాయ్లకి అరధ పావు ఉలిల పాయ్ాలు కూడ్చ రావు సార్”

ఇెంత అమాయ్కమనదచ అనాటుట చతస్ట, “అయిదు లక్ష్లమామ” అన్చాడు.

స్ుృహ తపటు పడ్జపో కుెండ్చ కురవచ పటుటకుని నిలద కుకకుెంటూ “అయిదు లక్ష్లా?” ఊపటరి గ్టిటగా
పీలుచకుెంటూ స్ెంభిమెంగా అనాది.

“అయిదు నిముషాలోల ఏరాుటు చేసూ ాను. పద లోపలికి వవళ్ా ళెం”

ఆమ లోపలికి నడవబో యి ఆగి, “డబుబకు అముమడుపో య్ాననా బాధ జీవితచెంతెం బాధ ప్టటదచ
సారూ” అెంది.

“మరేెం చెయ్యమెంటావ్? వాడ్జని చేస్ుకుెంటట ఎయిడ్స తో చసాూవ్. నీ ఇష్ట ెం” అన్చాడు

భయ్ప్డుతయనాటుట.

“అమోమ వదుా సార్. ఏ కేనసరో అయితే స్రుాకోవచుచ గానీ మరవ ఎయిడ్చస?”.

“నువుె కూడ్చ లేకపో తే పటలలడు అన్చథ అయిపో తచడు. వాడ్జ భవిష్యతయ

ూ ముఖ్యెం కదచ” అన్చాడు
మరిెంత బెదిరిస్ూ ునాటుట.

“నిజమే. వాడ్జ భవిష్యతయ

ూ ముఖ్యెం”

“అెంతే కదచ” అన్చాడు చచణుకయ చరచ ముగిస్టనటుట.

“మరి కురాోడ్జని స్తకలోల చేరిస్న్ే ేూ రెండు మూడు లక్ష్లు అయిపో తచయియ. ఆ తరువాత జీవితచెంతెం
వీడ్జని సాకాలి కదచ. అయిదు లక్ష్లతో ఎలా సారూ” అనాది.

ప్ెంట మీద రాయి వేస్టనటుట అయిెంది. అనవస్రెంగా కలికాన్చ అనుకున్చాడు., “అయితే ఏెం చేదా చెం
అెంటావ్?” అన్చాడు విస్ుగాు.

“ఏదెైన్చ మెంచ్ పో స్ుట ఇపటుెంచెండ్జ సారూ. ముఖ్యమెంత్రిగారు తలుచకుెంటట ప్దా కష్ట ెం కాదు”

చచణుకయ తేలిగాు ఊపటరి పీలుచకుని “తపుకుెండ్చ. ఏమి చదువుకున్చావు? ఏ పని చెయ్యగ్లవు?”

అన్చాడు.

“చెైరమన్ పో స్ుటకి చదువు ఎెందుకెండ్ీ?”

చచణుకయకి పప లమారిెంది. “చెై... చెైరమన్చా?” అన్చాడు.

“వీడు ప్దాయ్ాయక ‘న్చ తలిల కారోురేష్న్ చెైరమన్’ అని చెపుుకుెంటట కాస్ూ మరాయదగా ఉెంటుెంది కదచ.
ఎెంతయిన్చ స్ీఎెం బామమరిా మీసాలాిజాగారి అబాబయి కదెండ్ీ”.

‘నువుె మామూలు దచనివి కావే’ చచణుకయ మనస్ులో అనుకున్చాడు. మరో వవైపు మదడు
పాదరస్ెంలా పని చేస్టెంది.
 పిస్ూ ుతo ఈ ప్ళ్ళల జరిగిపో తే తరువాత చతస్ుకోవచుచ. పిస్ూ ుతెం అయిదు లక్ష్లు మిగ్ులుతచయి. ఈ
అయిదులో ఒకటి ‘అకకడ’ ఖ్రుచ ప్డ్జతే డ్జ.ఎన్.ఏ రిపో రుటలు మారచటెం ఎెంతస్ేపు? బాలక్ మయిల్ కేస్ు కిోెంద
దీనిా అరస్ుట చేయిెంచవచుచ కూడ్చ.

ఆ విధెంగా ఆలోచ్ెంచ్, “తపుకుెండ్చ చతదచాెం. పద” అoటూ హడ్చవుడ్జ ప్టట ి లోపలికి

తీస్ుకువవళ్ళుడు.

గ్వరారు వవనుక నిలబడ్జన బాడ్ీగారుా చేతయలోలెంచ్ తన పటలల ాడ్జని తీస్ుకుెంటూ స్రోజ, “ప్దావారు.
మీరు ఉెండబటిట అెంతచ స్వయెంగా జరిగిెంది సార్” అని చెపటు మళ్ళు ప్ైకి వవళ్ళుెంది. బయ్టకి పో తోనా నుకునా
ఆమ మళ్ళు వేదిక ఎెందుకు ఎకుకతోెందననా అనుమానెం నుెంచ్ చచణుకయ తేరుకున్ే లోపులో మకు దగ్ు ర
చెపుటెం పాిరెంభెంచ్ెంది.

“చచణుకయగారు అెంతచ కిలయ్ర్ గా మాటాలడ్చరు. ప్ళ్ళల పిస్కిూ వదిలేస్ుకుెంటట ముెందు అయిదు లక్ష్లు
ఇసాూమన్చారు. లేదెంటట కారోురేష్న్ ఛెైరమన్ పదవి ఇపటుసాూమన్చారు. కాదెంటట ఎయిడ్స తో ఛసాూనన్చారు”
అనాది.

మీద పటడుగ్ు పడా టట ు చచణుకయ సాాణువయ్ాయడు.

సశేషం
 13th issue

ఆ తరువాత జడ్జి మెంట్ వచ్చెంది. బాలారిష్టని విడుదల చేస్ూ త, నిరల క్ష్యెంగా ఇన్వెస్టటగేట్ చేస్టనెందుకు
జాకసన్ మీద చరయ తీస్ుకోవలస్టెందిగా డ్జపార్టమెంటుకి స్తచనలిస్త
ూ జడ్జి తీరుు ఇచచచడు.

++ ++ ++

“జాకసన్ స్స్్ుెండ్ అయ్ాయడట” అన్చాడు ముఖ్యమెంత్రి.

“అెందులో విశేష్మేముెంది? అయిన్చ వాడ్ేమి ఇన్వసెకటర్? బాడ్ీలో బులలల ట్స కీ, పేలిచన బులలల ట్స కీ
తేడ్చ తెలియ్దచ? పో స్ుటమారటెం రిపో రుట చదవలేదచ? కళ్ళు మూస్ుకొని ఎలా కేస్ు బుక్ చేశాడు?” ప్నెం మీద
ఆవగిెంజలా ఎగిరిపడ్చాడు మీసాల రాజా.

“తన కళ్ుముెందే బాలారిష్ట పటస్టల్ పేలచటెం, ఆయ్ుధెం స్రెండర్ చెయ్యటెం, కన్వెష్న్ స్ేటట్మెంట్
ఇవెటెం, మరోపకక అెంతమెంది సాక్ష్యయలూ... ఇక ఇనస్్ుకటర్కి అనుమానెం ఎెందుకొస్ుూెంది?” అన్చాడు
హనుమెంతరావు.
 ఆ ముగ్ుురి మధ్చయ స్ెంభాష్ణ మౌనoగా విెంటున్చాడు చచణుకయ.

“చెంపటెంది తను కాదనా విష్య్ెం అరస్టట చేస్టనపుుడ్ే చెపేూ పో లీస్ులు అస్లు హెంతకుడ్జ కోస్ెం
వవత్రకేవారు కదచ..! అస్లేెం జరిగిెందో చెపుకుెండ్చ ఎెందుకెంత కాలెం లాకపుులో ఉన్చాడు?”

“తన్ే హెంతకుడు కాబటటట” అన్చాడు చచణుకయ.

బాెంబు పేలినటుట ముగ్ుురూ ఉలికికపడ్చారు.

“ముెందే చెపేూ ఇనస్్ుకటరు మరిెంత లోతుగా ఇన్వెస్టటగేట్ చేసూ ాడు. కేస్ు కోరుటలో కొటటటశాక ముదచాయి
మీద మళ్ళు ఛచరిస్ట ఫేిెం చెయ్యటానికి ఉెండదు. అెందుకే అెంతకాలెం ఆగాడు.”

నమమలేని నిజానిా విెంటునాటట

ట అతడ్జ వవైపు చతశారు.

అపుటటవరకూ మౌనెంగా వినా చచణుకయ చెపుటెం పాిరెంభెంచచడు. “మీటటెంగ్ు పాిరెంభానికి ముెందే

వవళ్లల బాలారిష్ట తన స్రవెస్ట రివాలెరుతో మూడుసారుల చెటల మధయ పేలాచడు. ఆ తరువాత అెందరి ముెందత
పటస్టల్ తో అెంజిని కాలాచడు. జనెం అతడ్జ మీద పడ్జనపుుడు జరిగిన గొడవలో పటస్టల్ దచచేస్ట, లోపలుాెంచ్
రివాలెర్ తీస్ట జాకసనుకి అెందిెంచచడు. రడ్-హాoడ్ెడ్ గా దొ ెంగ్ దొ రికాడనా స్ెంబరెంలో మన గౌరవనీయ్ులలైన
ఇనస్్ుకటరుగారు మరేమీ ఆలోచ్ెంచకుెండ్చ కేస్ు బుక్ చేశాడు”.

“కానీ మా వాళ్ల కి కూడ్చ బులలట్ శబాాలు ఆరు సారుల వినపడ్చాయి”

“వాళ్ళు మీ వాళ్ళు కాదు. అతని మనుష్ుయలు”.

శరోతలు ముగ్ుురూ సాాణువులలై విెంటట ఉెండగా కొనసాగిెంచచడు. ”విదుయత్ శరమ తపు అెందరూ వాడ్జ
మనుష్ుయలే. అెందుకే ఒకడు ముదచాయి గడా ెం చతశాడు. ఇెంకొకడ్జకి అది కనపడలేదు. ఒకడు మూడుసారుల,
మరొకడు ఆరుసారూ
ల పటస్టల్ శబా ెం విన్చారు. నలుగ్ురూ ముదచాయి మీద పడ్జ పటుటకున్ేస్రికి, వాళ్ళు మీ
కారయకరూ లే అనుకున్చారు. పెంచన్చమా చేస్ేటపుుడత, ఎఫ్.ఐ.ఆర్ వాిస్ేటపుుడత వాళ్ళు ముెందుకొచ్చ
సాక్ష్యెం ఇచచచరు. ఆ పపట్ లాల్ గ్ురిెంచ్ కూడ్చ ఎెంకెయిరవ చేశాను. వాడు కూడ్చ దొ ెంగ్ సాక్షే. వాడస్లు
మన రాష్ట ెంర మనిషట కాదు”.

“దొ ెంగ్ సాక్ష్యలిా అెంతలా మాన్ేజ్ చేశాడ్చ?”

“నువుె కారు ఆకిసడ్ెెంట్ చేస్టనపుుడు మనెం మాన్ేజ్ చెయ్యలా. అలాగే”.

చచలా స్ేపు నిశశబా ెం.

“అస్లు ఆ బాలారిష్ట అెంజిని ఎెందుకు చెంపాడు?” నిశశబాానిా భెంగ్పరుస్త

ూ అడ్జగాడు స్ట.ఎెం.

“వాడ్జ ప్ళ్ళునిా వీడు రేప్ చేశాడు కాబటటట” అన్చాడు చచణుకయ.

ముఖ్యమెంత్రి మీసాలాిజా వవైపు ‘నిజమా’ అనాటుట చతశాడు. అతడు తలదిెంచుకున్చాడు.

జరిగినదెంతచ చచణుకయ చెపాుడు. విెంటటెంటట స్ట.ఎెం మొహెం జేగ్ురు రెంగ్ుకి మారిెంది. అెంతచ విని, “రేప్
జరిగినటుట న్చకెందుకు చెపులేదు?” అని పిశ్ాెంచచడు. మీసాలాిజా స్మాధ్చనెం చెపులేదు.

“ఈ విష్య్ెం బయ్టకి వచుచెంటట...” అని, ఆప్ై మరేమీ మాటాలడకుెండ్చ అకకడ్జ నుెంచ్

వవళ్లుపో య్ాడు.

కోపెం వచ్చనపుుడు భయ్ెంకరెంగా త్రటట టెం ఆoజన్ేయ్ులికి అలవాటు. మొటట మొదటటసారి అలా
నిశశబా ెంగా వవళ్లుపో య్ాడు. మీసాలాిజాకి ఎెందుకో భయ్ెం వేస్టoది.
 - 39 -

“అమమగారితో కలిస్ట ప్ళ్లుకి వస్ుూన్చాను. తెలుస్ుగా. ప్ళ్లల కొడుకు మీసాలాిజా అమమగారి వేలు
విడ్జచ్న తముమడు” అనాది సారమమ .

“వేలు విడ్జచ్న మేనమావలీా, మేనతూ లీా చతశాను గానీ, తముమడ్జని చతడటెం ఇదే మొదటటసారి.
స్రేల. ప్ళ్లుకి న్ేను కూడ్చ వస్ుూన్చా” అనాది రవళ్ల.

“ఏమిటీ..?” విస్మయ్ెంతో సారమమ కెంఠెం కీచుమెంది. “నువవె వసాూవా?”

“న్ేను రాకపో తే ప్ళ్లల ఎలా ఆగ్ుతుెంది... సారవ... ఎలా సాగ్ుతుెంది. న్ేనత వస్ుూన్చాను”

“ఇటు చీఫ్ మినిస్ట రు. అటు హో మ్ మినిస్ట రు. చచలా రష గా ఉెంటుెందేమో. ఎలా వసాూవ్?”

“ఆహాెన పత్రిక తీస్ుకుని” నవిెెంది రవళ్ల.

సారమమ కొదిాగా తటపటాయిెంచ్, “న్ేను అమమగారితో కలిస్ట ప్ళ్లల మెండపెం మీదే ఉెండ్జ హెల్ు
చెయ్ాయలి. పిత్ర వరస్కీ స్ీటల న్వెంబరుల ఉెంటాయ్ట. ప్దా ో ళ్ు ప్ళ్లల కదచ. ముెందు వరస్లో గ్వరారూ... వవనుక
మెంతుిలూ- అలా అకకడ ఏవో చచలా గేోడ్స ఉెంటాయ్ట. మామూలోళ్ళు చ్వరోల వవనక కూరోచవాలి. కలవటెం
కష్ట మేమో” అనాది మొహమాట పడుతునాటుట.

“న్ేనత ముెందే ఉెంటాను”

“ఎలా?”

“వచచచక చతసాూవుగా. అనాటుట చెపుటo మరిచపో య్ాను. మనిదా రెం అకకడ కలిస్టన్చ, ఒకరికి ఒకరెం
తెలియ్నటటట ఉెండ్చలి” అని ఫో న్ ప్టట స్టెంది.

ప్ళ్లు పాిెంగ్ణమెంతచ చచలా హడ్చవిడ్జగా ఉెంది. అలాెంటట వి.వి.ఐ.పట. ప్ళ్లుళ్ళు చతడటెం రవళ్లకి అదే
పిథమెం. సారమమ చెపటుెంది నిజమే. గేట్ దగ్ు ర చెక్ చేస్ూ ున్చారు. ఎవరి స్ేటటస్టని బటటట వాళ్ుని ఆయ్ా
పిదేశాలకి పెంపటస్ూ ున్చారు. ముెందువరుస్ గ్వరారూ, పిత్రపక్ష్ న్చయ్కుడత, మెంతుిలూ... రెండ్ో వరుస్లో
బెంధువులు, ఆశ్ోత కోటరవ. ఆ వవనుక కారయకరూ లు. ఇెంకా వవనుక సాధ్చరణ జనెం, అలా ఎలాట్ చేశారు.
దచదచపు అయిదు వేలమెంది దచకా ఉెంటారు. లోపలికి వవళ్ుటానికే చచలా కష్ట పడవలస్ట వచ్చెంది.

చేత్రలో కారుాదచెరెం దగ్ు ర చతపటెంచ్ెంది. నిజానికి ఆమ దగ్ు ర రెండు కారుాలు ఉన్చాయి. అెందులో
ఒకటట మీసాలాిజా ఇచ్చెంది. న్చలుగో వరుస్లో స్ీటు. ఇెంకోటట మొదటట వరుస్లోది. అది చతస్ట ఇన్స్్ుకటరు
మొహెంలో విస్మయ్ెం కొటటటచ్చనటుట కనపడ్జెంది. “సార్ రాలేదచ మేడమ్ ?” అని అడ్జగాడు.

“వస్ుూన్చారు” అoది.

స్ెయ్ెంగా తీస్ుకళ్లు మొదటట వరుస్ సో పాలో కూరోచబెటట ాడు. చుటట

ట పరికిెంచ్ చతస్టెంది. తరచు
టీ.వీ.లోల కనబడ్ే మినిస్ట రల ూ, పిభుతచెధ్ికారులూ, ప్ిస్ుస, వెందిమాగ్ధులు... అెంతచ హడ్చవుడ్జగా ఉెంది.

ప్ళ్లల పీటలప్ై ఉనా మీసాలాిజా మొదటట వరుస్లో ఉనా ఆమని చతస్ట ఆశచరయపో య్ాడు. తను
న్చలుగో వరుస్లో స్ీట్ ఇస్ేూ ఆమ మినిస్ట ర్స ‘రో’ లో కూరుచని ఉెండటెం చతస్ట, తెలియ్క అలా కూరుచెందేమో,
పో లీస్ులు తీస్ుకళ్లు స్ీటు చతపటసూ ారని స్రి ప్టట ుకున్చాడు.
 మగ్ప్ళ్లువారి తరఫు సారమమ స్ేటజి పకక విెంగలో ఉెంది. రవళ్లని చతస్ట స్నాగా నవిెెంది. రవళ్ల
కళ్ుతోన్ే ఆ అమామయిని పలకరిెంచ్, తల త్రపటు వవనకిక చతస్టెంది. రెండ్ో వరుస్లో స్రిగు ా తన వవనకే
ఉన్చాడు చచణుకయ.

“ననుా గ్ురుూపటాటరా బాబాయ్?” అని అడ్జగిెంది.

అతడు గ్ురుూపటట లేదు కానీ, ముెందు వరుస్లో కూరుచనాదెంటట చచలా ఉనాతసాాయిలో ఉనాదెైన్చ
కావాలి, లేదచ ఏ పిముఖ్ుడ్జ భారోయ, కూతురో అయి ఉెండ్చలి అనుకున్చాడు. ఎవరని అడగ్టానికి లేదు.
ఇబబెందిగా చతస్త
ూ , “ఎకకడ్ో చతశానమామ మిమమలిా” అన్చాడు.

“అదేమిటట బాబాయ్! ననుా గ్ురుూపటట లేదచ? ఆదితయపురెం. మా ఇెంటటకి వచచచరు మీరు”

చచణుకయ షాక్ తగిలినటుట చతశాడు. అతన్ేదో అనబో తూ ఉెంటట, “మీరు వవళ్లున తరువాత మా ఊళ్ళు
ప్దా గొడవ జరిగిెంది బాబాయ్. మీరు ప్ళ్లల స్ెంబెంధెం కోస్ెం వచచచరు చతడెండ్జ. ఎలల మెంద అని. ఆ
అబాబయిని ఎవరో చెంపేశారు. శవెం మా ఇెంటట వవనుక దొ రకటెంతో కేస్ు మా మీదకి వచ్చెంది. పో లీస్ులు మా
ఇెంటటకి కూడ్చ వచచచరు. ఏవో పలలల లో ముఠా గొడవలు అనుకుెంటా. తరువాత కేస్ు తీస్ేశారు అనుకోెండ్జ”

చచణుకయ మొహెంలో అలజడ్జ మాయ్మెంది. రిలాకిసెంగగా ఊపటరి పీలుచకుని, “ఎలల మెందచ...

చెంపేశారా... పాపెం మెంచ్ కురాోడు. న్చనాగారు బావున్చారా?” అన్చాడు.

కూతురు ఆయ్నకి ఏమీ చెపులేదని రవళ్లకి అరామయిెంది. స్ుమదుయత్ర మీద గౌరవెం ప్రిగిెంది.
మనస్ులోన్ే కృతజఞ తలు అరిుెంచుకుెంది.

“ఆస్ుత్రిలో ఉన్చారెండ్ీ. ఆకిసడ్ెెంటు అయియెంది. ఏదో సామత చెపటునటుట అనిా కషాటలూ మాకే
వచ్చనటుట ఉన్చాయి. “

“అయ్యయ పాపెం”

“సానుభూత్ర వదా ెండ్ీ. మా తెండ్జిగారికి సానుభూత్ర అస్లు ఇష్ట ెం ఉెండదు. అనిా కషాటలోల కూడ్చ,
‘ఎపుుడ్ో ఏదో పాపెం చేస్ట ఉెంటామమామ. దచనికి ఇపుుడు అనుభవిస్ుూన్చాెం’ అెంటారాయ్న. ఆ ఎలల మెందని
చoపటన పాపటషట ో ళ్ళు కూడ్చ ఊరికేపో రెండ్జ. ధనo కోస్ెం, అధ్ికారెం కోస్ెం ఇతరులిా బాధప్టట నవాడు రౌరవ
నరకానికి పో తచడట. అది ఎలా ఉెంటుెందో తెలుసా బాబాయ్? మా న్చనాగారు ఎపుుడత చెపుతూ ఉెంటారు.
మొదటగా ‘రురు’ అనా ముళ్ుపెంది పాపట శరవరానిా చీలుస్ుూెందట. అలా చీలిన శరవరెంతో కేకలు
ప్డుతునావాడ్జని భగ్భగ్ మెండ్ే నిపుు కణికలప్ై, వవయియ య్యజన్చల దతరెం పరుగ్ు ప్టట సూ ారట. అనాటుట
టారాిన్ కనపడటెం లేదేెం బాబాయ్. ఆ రోజు మా ఇెంటటకి వచచచడు కదత. అవునత ఏెం చెపుతున్చాను?
నరకాల గ్ురిెంచ్ కదత. స్తుురుష్ులకు దోి హెం తలప్టట న వాడ్జని అస్టపతివనెంలోకి, ఆ ప్ై కాలస్తతి
నరకెంలోకి తోసాూరుట. అకకడ స్రాెoగాలూ కోస్ట, ప్ైన కారెం చలులతూ, గానుగ్లో చెరకుగ్డ ప్టట త్రపటునటుట
త్రపుుతూ ఉెంటారుట. ఛచ..! గ్ుడ్ొా చ్చ పటలలకి చెపటునటుట ఇదెంతచ మీకు చెపుతున్చాన్ేమిటట?”

చచణుకయ ఏదో అనబో తూ ఉెండగా ఆడ్జటోరియ్ెంలో కలకలెం రేగిెంది. విజిలూస, చపుటట

ల
వినిపటెంచచయి. ఎవరన్చా స్తపర్ సాటర్ వస్ుూన్చాడ్ేమో అనుకుెంది.

వెందిమాగ్ధులు వవనుక రాగా ముఖ్యమెంత్రి పిత్రపక్ష్న్చయ్కుడు స్తయదేవ్ ని తోడ్ొ కని వస్ుూన్చాడు.

లోపల ఎనిా గొడవలున్చా ప్ైకి స్ేాహపవరిత మెందహాస్ెం రాజకీయ్ లక్ష్ణెం కదచ.

పిత్రపక్ష్ న్చయ్కుడు వస్త

ూ oటట కరతచళ్ ధెనులు ఆశచరయమే. వచ్చన అత్రథులెందరూ ముఖ్యమెంత్రి
ఆహాెనితులు. అయిన్చ పిత్రపక్ష్ న్చయ్కుడ్జకి చపుటు
ల కొటట టెం అరుదెైన విష్య్ెం. చ్నావయ్స్ులోన్ే అoత
పాపులారిటట వచ్చెందెంటట, అది అతడ్జ నిజాయితీకి పిజలిచేచ అభవాదచభనెందనెం. అెందులో ఎెందరు ఓటు
ల
వేసూ ారనాది వేరే విష్య్ెం. పిజలు బితకాలనుకున్ే విధ్చనెం వేరు. బిత్రకే విధ్చనెం వేరు కదచ.

స్తయదేవ్ వచ్చ అదే సో ఫాలో ఆమ పకకన కూరుచన్చాడు.

ఉప్ున లాెంటట ఉపదివెం వచ్చన్చ చచణుకయ తొణకడు. అటువెంటటది అతడ్చ దృశయెం చతస్ట,
సాాణువయ్ాయడు. ఏదో తెలియ్ని అలజడ్జతో మనస్ు కీడు శెంకిెంచ్ెంది.

ఈ లోపులో ఇెంకవరో నటుడు వచేచస్రికి ఆెంజన్ేయ్ులు అటు వవళ్ళుడు. ప్ళ్లుకి ఎెందరు

గొపువాళ్ళు వచచచరో చతపటెంచుకోవటమే కదచ పటాటోప ఆహాెనపు ఉదేా శయెం.

“ఎలా ఉన్చావ్?” ఆమ వవైపు వెంగి చ్నాగొెంతుతో అడ్జగాడు. రవళ్ల నవిెెంది. చచణుకయ వారి
మాటలు వినటానికి పియ్త్రాెంచచడు గానీ నటుడ్జని చతసోూ నా జనెం హడ్చవుడ్జ, కేరిెంతల మధయ
వినపడలేదు.

“గేటు దగ్ు ర గార్ా్ కారుా చతస్ట కనతెూజ్ అయ్ాయరా?”

“అయ్ాయరేమో తెలీదు. బయ్టపడలేదు. తీస్ుకొచ్చ నీ ఎలాట్డ్ సో ఫాలో కూరోచబెటట ారు. బహుశా ఏ

చెలల ో అనుకుని ఉెంటారు”

“మిస్్స్ట అనుకోవచుచగా “

“మళ్ళు మెంగ్ళ్స్తతిెం లేదుగా “

“ప్ైట నిెండుగా కపుుకున్చావ్గా “

“ఇక ఈ టాపటక్ ఆపుదచమా? ఇపుటటకే అెందరూ...” అెంటట ఉెండగా, “వాళ్ు మొహెం. అనుకోనీ.
ఎనిా స్ెంవతసరాలలైెంది నినుా చతస్ట..! ఆ రోజు గానీ నువుె ఓకే చేస్ట ఉెంటట, అధ్ికారికెంగా ఈ రోజు ఇకకడ్ే
ఉెండ్ేదచనివి తెలుసా?” అన్చాడు.

“మా న్చనాగారికి ఆపరేష్న్ చేస్ే డ్చకటరు స్ీెడన్ నుెంచ్ ఎపుుడు వస్ుూన్చారు?”

స్తయదేవ్ గాఢoగా నిశెస్టెంచ్, “అరామెందిలే” అన్చాడు.

నవాెపుకుని “ఏమి అరామెంది?” అెంది.

“నీ అెంత కాకపో యిన్చ న్చకూ కాస్ూ తెలివితేటలు ఉన్చాయి తలీల . నీ అెంత ఉెంటట ఈ రాజకీయ్ాలోలకి
ఎెందుకొసాూను? ‘పాలిటటక్స ఈజ్ ద లాస్టట రిసార్ట ఆఫ్ డెంబ్ అెండ్ డల్’ అన్చాడు మహాతచమ గాెంధ్ి”.

“ఆ మాట అనాది గాెంధ్ి కాదు. బెరాార్ా షా”

“పొ లిటీషటయ్నిా కదచ. మన్ోళ్ు పేరు చెపేూ దేశభకిూ బయ్టపడుతుెందని అలా చెపాున్ేల . అదిగో. హో ెం
మినిస్ట రు వస్ుూన్చారు. తరువాత మాటాలడతచ” అని సో ఫాలోెంచ్ లేవబో తూ ఉెంటట ఆమ “స్తచయ. ఒకక
నిముష్ెం” అoది. అతడు ఆగి చతశాడు.

“కాలేజి వదిలిన చచలా స్ెంవతసరాలకి ఇదేగా మనెం కలుస్ుకోవటెం. పాత చనువుతో ఫో న్ చేశాను.
అడ్జగిన పిత్రపనీ చేస్టప్టట ావ్. ‘పని పడ్జెంది కాబటటట ఫో న్ చేశా’ అనుకోకు పీల జ్. ఉదో యగ్ెం చచలా అవస్రమ
చకోధరరావుగారి దగ్ు ర రికమెండ్ేష్న్ చెయ్యవలస్ట వచ్చoది. బాలారిష్ట టాినసఫర్ విష్య్ెంలో కూడ్చ సాయ్ెం
చేశావ్. ఇక నినుా ఇబబెంది ప్టటను. అనీా న్ేను చతస్ుకోగ్లనని నమమకెం వసోూ ెంది.”.
 “అదొ క సాయ్మా? మీ న్చనాగారిని పో లీస్ు స్ేటష్నుకి తీస్ుకళ్లల నపుుడ్ే ఫో న్ చెయ్ాయలిసెంది. ఇెంత
వరకూ వచేచది కాదు”

“నీ ప్రసనల్ ఫో న్ న్వెంబరు లేదు. వవత్రకి చేస్ేస్రికి ‘కేరళ్లో ఉన్చా’ నని చెపాువు. ఈ లోపులో లలైన్
కట్ అయియెంది. అపుటటకే న్చనాని పో లీస్ులు తీస్ుకళ్ళురు”

“పో లీస్ులెంటట గ్ురొూచ్చెంది. ఆ జాకసన్ స్స్్ుెండ్ అయ్ాయడటగా. ఏదెైన్చ చరయ తీస్ుకోమని కోరుట ఆరారు
ఇవెగాన్ే కమీష్నరు మాటాలడ్చను. అదసరే గానీ నీ భవిష్యత్త
ు ప్రణాళికలేమిటి?”

“న్చకు ఒకటట కోరిక స్తచయ. న్చనా ‘కోమా’నిెంచ్ బయ్ట పడ్ే స్మయ్ానికి ఆయ్న మీద కేస్ు కోలజ్
అవాెలి. స్ుృహ రాగాన్ే ఆ విష్య్o ఆయ్నకి చెపాులి. అదే న్చ గ్మయెం”.

“...స్రేల స్రేల. ఎపుుడు అవస్రమన్చ ఫో న్ చెయియ. అరధరాత్రి అయిన్చ స్రే... “ అని నవిె “మళ్ళు
ఇెందులో ఏదెైన్చ డబుల్ మీనిెంగ ఉనాదేమో అని కాలస్ు పీకకు. ఉెంటాను బెై” అన్ేస్ట స్టనిమా నటులు
కూరుచనా వవైపుకి వవళ్ళుడు. ‘నిజానికి ఆ సాటర్స కన్చా స్తచయయిే బావున్చాడు’ అనుకుెంది.

“నీకు ఆయ్న తెలుసా?” అనా చచణుకయ పిశాకు వవనకిక త్రరిగి, “అవును బాబాయ్. కాలేజీ లో మా
స్ీనియ్రు. మళ్ళు ఇదే కలవటెం” అనాది.

‘నీకు కారుా ఆయ్న్ే పెంపాడ్చ?’ అని అడుగ్ుదచమనుకుని మాన్ేశాడు చచణుకయ.

ఈ లోపులో రాెంబాబు దచదచపు పరిగతు

ూ కుెంటట ఆమ దగ్ు రకు వచచచడు. “మేడెం. మీ చేతులు
పటుటకుెంటాను. అయిదెంటట అయిదు... ఒకక ఐదు నిమిషాలు దేవ్గారితో ఇెంటరూెూ ఇపటుెంచచలి”
బత్రమాలుతునాటుట అడ్జగాడు.

“మీరు జరాలిస్ుట. ఆయ్న రాజకీయ్ న్చయ్కుడు. మధయలో న్ేన్ేమిటట?” అెంది.

“గ్ూ
ో ప్ ఇెంటరూెూలు తపు ఆయ్న విడ్జగా ఇవెరు మేడెం. పీల జ్. పీల జ్. పీల జ్” అన్చాడు

“ఆయ్న న్చకు అెంతగా తెలీదు”

“మాడమ్. న్ేను జరాలిస్ుటని. అబద్ధ ం చెపొ ుదుా. బాలరిష్టని సొ ెంతూరికి టాినసఫర్ చేయిెంచ్ెందీ,
మీసాలాిజాని పొ దుానా పొ దుాన్ేా అరస్టట చేయిoచ్ెందీ ఆయ్న్ే. ఇపుుడు న్చకు పవరిూగా అరాెం అయిెంది”.

ఆమ అతడ్జ వవైపు ఇబబెందిగా చతస్టెంది.

“అయిదెంటట అయిదే పిశాలు మాడమ్. ఎకుకవ ట్ైెం తీస్ుకోను. ఇకకడ్ే పవరిూ చేసూ ాను”

తనకి చచలా సాయ్ెం చేస్టనవాడు. అడకక అడకక అడుగ్ుతున్చాడు. కాదనలేక స్తయతో ఒక నిమిష్ెం
మాటాలడ్జ ఫో న్ ఆపు చేస్ూ త, “స్రే వవళ్ళు. ఇకకడ్ే మాటాలడతచడట” అెంది.

ఆ ఇెంటరూెూన్ే ఈ కథకి ముగిెంపు పలికిెంది.

... ... ...

ప్ళ్లలకొడుకు, ప్ళ్లలకూతురు పీటల మీద కూరుచన్చారు. చచలా అపురూపమన దృశయెం అది. రాతిెంతచ
తచగినటుట ప్ళ్లలకొడుకు మొహెం ఉబ్బబ ఉెంది. రోజెంతచ డిగ లేనెందువలల ప్ళ్లల కూతురు మొహెం
పీకుకపో యిఉెంది. ప్ళ్లల పీటలప్ై ఇలాెంటట జెంట అపురూపమే కదచ.
 ప్ళ్లలని వదిలేస్ట అత్రథులుగా వచ్చన నటుల మీద మీడ్జయ్ా కమరాలు ప్టటటెంతో హో మ్ మినిస్ట రు
పట.యిేయని పటలిచ్ చ్రాగాు, “రెండు మూడు రోజులకో ప్ళ్లుకి వవళ్ుటెం, రెండు మూడు ప్ళ్లుళ్ళు చేస్ుకోవటెం
అకకడునా నటులకి కొతూ కాదు. వాళ్ుని వదిలేస్ట, న్చ మనవరాలిా ష్ూట్ చెయ్యమను” అని చెపాుడు.

పట.యిేయ. వవళ్లల ఛచన్వల్స తచలూకు కమరావాళ్ుని బిత్రమాలుతున్చాడు.

పురోహితులు ముగ్ుురూ మక్లో క్ష్యదిపవజ చేస్ూ ునా లలవవలల ో భయ్ెంకరెంగా మెంతచిలు చదువుటట
ఉన్చారు.

ప్ళ్లల పాిరెంభెం కాకముెందే కొెంతమెంది హాలు వవనుక వవైపు వవళ్లల, పటలలల న్వపెంతో ఫీి ఐస్ట-కీోెం ఆబగా
త్రెంటున్చారు.

ప్ళ్లలకూతురిా తలిల లోపలికి తీస్ుకళ్లుెంది.

సారమమ మీసాలాిజా వవనుక నిలబడ్జ భుజెం మీది కెండువా స్రవగు ా స్రుాతోెంది.

ఆ స్మయ్ెంలో జరిగిెంది ఓ స్ెంఘటన.

కరుుడ్జని నదిలో వదలటానికి వవళ్ూ ళనా కుెంత్ర గ్ురిెంచ్ వరిుస్ూ త “పదున్వైదేెండల ఈడు గ్ల బాలిక...
పో లిక రాచపటలల... జoకొదవవడు కాళ్ు తోడ దిగ్ుచునాది” అెంటారు జెంధ్చయల శాస్టూ గ
ి ారు. కొదిా మారుులతో
స్రవగు ా అకకడ అలాగే జరిగిెంది. పో లిక రాచపటలల కాదు. సాధ్చరణ స్ీూ .ి జెంకొదవవడ్జ కాళ్ుతో రాలేదు.
న్వమమదిగా... కానీ ధ్ీమాగా... వచ్చoది. ‘కనిాయ్లాగే వాలకము కనుటుటచునాది... కాదు కాదు. ఆ
చ్నిాగ్ులాబ్బ లేత అరచేతులలో పస్టబ్బడా డు ఉనాయ్టులనాది. అచుచగ్ుోదిానటులనావి రూపురేఖ్లు. ఎవరో
అనరాదు. అతడ్చమ బ్బడా యిే!” అెంటాడు కవి. ఇకకడ లోపలికి వస్త
ూ నా కన్వాపటలల(?) చేత్రలోని బ్బడా
ూ చెపాులి. ‘గాలితచకున
రూపురేఖ్లు అచుచగ్ుదిానటుట ఆమలా లేవు. తెండ్జి పో లికలు ఉన్చాయిేమో భవిష్యతు
జలతచరు మేలిముస్ుగ్ు జాఱె న్ొకికెంత - కుెంత్ర భోజ పుత్రి స్టాగ్ధ స్ుకుమారి - ఆమ కుెంతీకుమారి’. పిస్ూ ుతెం
లోపలకి అడుగ్ుప్టట న జవరాలి మోము ప్ై ముస్ుగ్ు (కావాలన్ే చెవుల ప్ైకి బ్బగిెంచ్ కటట టెం వలన) జారే
పిస్కిూ లేదు. అెందువలల మొహెం కనపడటెం లేదు.

ఆ విధెంగా వచ్చ స్న్చాయి వాయిెంచే వారి పకకగా నడ్జచ్, వివాహ మెండపెం మట్ల కిక ప్ళ్లల కూతురు
ఖ్ాళ్ళ చేస్టన పీటల మీద మీసాలాిజా ఎదురుగా కూరుచెంది.

ముెందు చతస్టెంది పురోహితుడు. అతడ్జకి అరా o కాలేదు. ప్ళ్లుకి ముెందు తోడ్జ ప్ళ్లలకూతురిా అలా
కూరోచబెటటటెం ఆడప్ళ్లలవారి సాoపిదచయ్మేమో అనుకున్చాడు.

తరువాత చతస్టెంది మీసాలాిజా. గ్త రాత్రి తచలూకు మెందు పిభావమేమో అనుకున్చాడు.

ఆప్ై చతస్టెంది ప్ళ్లల కూతురు స్ుగాత్రి. ఏదో స్టనిమాలోలా ఒకే మెండపెంలో ఇదా రు హీరోయినల జెంట
ప్ళ్లల అనుకుెంది.

తొలిగా తేరుకునాది ప్ళ్లుకూతురు తలిల . కెంగారుతో కూడ్జన కోపెంతో “ఏమిటమామయ్. ఎవరుావుె?

లేలే...” అెంది.

ఆ మాటలు పటటటెంచుకోకుెండ్చ, పురోహితుడ్జ ముెందునా మకు తీస్ుకుని ఆ అమామయి చెపుటెం

మొదలు ప్టట ెంది.
 “అెందరికీ నమసాకరెం. న్చపేరు స్రోజ. ఇలా వచ్చ ప్ళ్లల డ్జస్టర్బ చెయ్యటెం తపేు. కానీ న్చకు ఇెంకొక
మారు ెం లేదు. దయ్చేస్ట మీకునా బలెంతో, బలగ్ెంతో ననుా ఇకకడ్జ నుెంచ్ తోస్్య్యకెండ్జ. న్చలుగ్ు
నిముషాలు మాటాలడ్జ వవళ్లుపో తచను.”

వేద రవళ్ల తచపీగా సో ఫా వవనకిక జారబడ్జ ఆ దృశాయనిా చతసోూ ెంది.

ముెందే బాగా రిహారసల్స వేస్ుకుని వచ్చనటుట, చెపుదలచుకునా విష్య్ానిా ఆ అమామయి

స్ుష్ట ెంగా చెబుతోెంది. “న్చ ఎదురుగా కూరుచనా మీసాలాిజా న్చకు ఏడ్చది కిోతెం నుెంచీ పరిచయ్ెం. వీరికి ఊరి
శ్వారులోల ఒక గస్ుట హవుస్ట ఉెంది. వారెం రోజుల పాటట న్ేను అకకడ్ే ఉన్చాను. తరువాత ఎవరో అెంజి అన్ే
కురాోడు వచ్చ, ‘ఇలుల ఖ్ాళ్ళ చేస్ూ ున్చాము. వవళ్లుపో ’ అని చెపాుడు. ప్ళ్లల చేస్ుకుెంటానని తీస్ుకొచ్చనవాడు
పొ మమెంటట ఎకకడ్జకి పో వాలో అరాెం కాలేదు. మనిషట పేరు మీసాలాిజా అని తెలుస్ు. మిగ్తచ వివరాలనీా
అబదచధలు చెపాుడు. అతను ఎవరో తెలుస్ుకోవటానికే న్వల పటటటెంది. తెలిసాక తనని కలుస్ుకున్చాను.
ఇపుుడు చతస్ుూనాటటట అపుుడత ఏమీ ఎరగ్నటుట చతస్ట, ‘ఎవరూ?’ అన్చాడు. న్చ పేరు చెపాును. ‘చెపుు
చెలీల’ అన్చాడు. పో లీస్ు స్ేటష్నుకి వవళ్ల ళను. ‘మూడు వేలు ఇవుె. కేస్ు ప్డతచెం’ అన్చారు ముెందు.
ముఖ్యమెంత్రి బావమరిది అని తెలిసాక సాక్షయయలు లేవని బయ్టకు గెంటటశారు. వీడు కడుపులో పడ్చాడు.
ఆరాలుల ఆగాను. ఈ లోపులో మీసాలాిజా డ్జ.ఎన్.ఏ. స్ెంపాదిెంచచను. రెండు డ్జ.ఎన్.ఏలూ ఒకటట. బాబు
మీసాలాిజా కొడుకే అనా ఈ రిపో రుట చతడెండ్జ. న్ేను డబుబనా దచనిా కాదు. ఇక ఓపటక లేదు కూడ్చ. మీరు
కాదoటట బ్బడా తో స్హా బావిలో దతకుతచను. మీరెంతచ ప్దావాళ్ళు. ఏమి చెయ్ాయలో ఆలోచ్ెంచెండ్జ” అని
ఆపటెంది.

లలైవ్ కవరేజ్ వాయన్ లేనెందుకు బాధ పడ్చారు కొెందరు. మారేజ్ బరిక్ విష్య్మ హడ్చవుడ్జగా బరికిెంగ
నతయస్ు పెంపుతున్చారు కొెందరు. ‘పెళ్లి పీటలమీద భోగిమంటలు’ ట్ైటల్
ట ఎలా ఉెంటుెందచ అని
ఆలోచ్స్ుూన్చాడు రాెంబాబు.

బిహామనెందెం ఆెంజన్ేయ్ులి వవైపు త్రరిగి కోపమూ, విస్ుగ్ూ మిళ్లతమన స్ెరెంతో “ఏమిటయ్ాయ ఇది?
అలులడు నీచుడనుకున్చాను. మరవ ఇెంతన్చ” అన్చాడు.

జరుగ్ుతునాది కొదిాకొదిాగా మీసాలాిజాకి అరా మవుతునాది కానీ ఇెంకా ‘ఆ అమామయిని ఎకకడ

చతశానబాబ?’ అనా అయ్యమయ్ెంలోన్ే ఉన్చాడు. ‘...ఏడ్చది కిోతo అెంటునాది. గస్టట హవుస్ట లో వారెం
ఉన్చానెంటునాది. తెలిస్టన మొహెం లాగాన్ే ఉెంది కానీ, ఒక స్ీూ త
ి ో వారెం రోజులు ఒకే చోట గ్డపటెం ఇెంటా-
వెంటా, హో టలోల-కిచెన్ల ో ఎకకడ్చ లేదే. ఎలా మరిచపో య్ాను? రాత్రి తచగిన బాిెండ్ ఏమిటట...’ అని
ఆలోచ్స్ుూన్చాడు.

ఈ లోపులో ఆ అమామయి వేదిక దిగి కిోెందికి వచ్చ, ముెందు వరుస్ కురవచలో కూరుచనా గ్వరారు
కాళ్ు ముెందు బ్బడా ని ప్టట , న్ేల మీద కూరుచoది.

“ఇవిగో సార్. కడుపులో బ్బడా కి అతన్ే తెండ్జి అనా రిపో రుటలు ఇవే. కావాలెంటట మళ్ళు చెక్
చేయిoచుకోమనెండ్జ. ప్దావారు. న్చకు న్చయయ్ెం చెయ్యవలస్టెంది మీరే” అనాది.

‘టు బ్బ - ఆర్ న్చట్ టు బ్బ’ అనా లలవవలల ో ప్దా చయ్న కెంగారుపడ్చాడు. స్ెెంతెంగా నిరుయ్ాలు తీస్ుకున్ే
అలవాటు గ్వరారు అవగాన్ే పో యిెంది కదచ. ఇదేమన్చ అస్్ెంబ్లల రదచా? దచనికూకడ్చ డ్జలీల నుెంచే స్తచనలు
వసాూయి కదచ.
 ‘ఏమి చెయ్ాయలి’ అనాటుట ముఖ్యమెంత్రి వవైపు చతశాడు.

ముఖ్యమెంత్రి చచణుకయ వవైపు చతశాడు.

చచణుకయ తన స్ీటల ోెంచ్ లేచ్ ముెందు వరుస్లోకి వచ్చ”రామామ. మనము పకకకు వవళ్లల
మాటాలడుకుెందచెం” అన్చాడు.

గ్వరారు వవైపు బరలగా చతస్టెంది.

ఫ్ోల ర్-ట్స్ట ులో అధ్ికార పారవట న్వగు న

ి ెంత రిలీఫ్ తో, “వవళ్ుమామ” అన్చాడ్చయ్న.

వివాహవేదిక మటు
ల ఎకిక, పకక విెంగ్ులో ఉనా వరుడ్జ గ్ది వవైపు వవళ్ల ళరు ఇదా రూ.

బయ్ట పానీ-పవరవలు, ఐస్ట-కీోములు త్రెంటునావారికి లోపల జరుగ్ుతునాది ఇెంకా తెలిస్టనటుట

లేదు.

‘రాజీ చేసిన చాణుక్య నీతి’ అనా హెడ్ా ెంజ గ కిోెంద వాళ్లుదా రి స్ెంభాష్ణచ చతపటదా చమనుకునా వారిని
వరుడ్జ గ్ది వవైపు వవళ్ునివెకుెండ్చ స్్కూయరిటీ వారు ఆపుచేస్ట సామాజిక దోి హెం చేశారు.

వరుడ్జ గ్దిలో స్రోజ, చచణుకయల మధయ స్ెంభాష్ణ ఇలా జరిగిెంది. ముెందు చచణుకయ పాిరెంభెంచచడు:
“నీకు అన్చయయ్మే జరిగిెంది తలీల . కానీ ప్దావాళ్ు ప్ళ్లల మధయలో ఇలా రభస్ చెయ్యటెం మెంచ్ది కాదు కదచ”
అని అనునయ్ెంగా అన్చాడు.

“అవును సార్. నిజమే కదచ. చ్నావాళ్ు ప్ళ్లల అయితే పరేలదు కానీ ప్దావాళ్ుది కదచ. కానీ ఏెం
చెయ్యమెంటారు? న్ేన్ే మీ కూతురిా అనుకుని చెపుెండ్జ”

“న్చ కూతురైతే ఉరైన్చ వేస్ుకోమెంటాను కానీ అతగాడ్జని ప్ళ్లల చేస్ుకోమని చచ్చన్చ చెపునమామ.
మీసాలాిజా గ్ురిెంచ్ నీకు తెలీదు”

“న్చకెందుకు తెలీదత? వారెం రోజులు కలిస్ట కాపరెం చేశాముగా. తచగ్ుడత, కొటుటడత, ఆ ప్ై
చచవకొటుటడత. మరో న్చలోిజులుెంటట న్ేన్ే వదిలేస్ట పో దును. ఈ లోపులో వీడు కడుపున పడ్చాడు. ఇపుుడు
న్ేను ఆలోచ్స్ుూనాది పటలల ాడ్జ గ్ురిెంచ్ సారూ. న్చ వవనుక ఎవరూ లేరు. వీడ్జని ఎలా ప్ెంచటెం?”

స్మస్యకి అెంత స్ులభెంగా పరిషాకరెం దొ రకటెంతో స్ెంతోష్o బయ్టకు కనపడనివెకుెండ్చ,

“అయిదో , పదో తీస్ుకో అమామ” అన్చాడు.

“అయిదు రూపాయ్లకి అరధ పావు ఉలిల పాయ్లు కూడ్చ రావు సార్”

ఇెంత అమాయ్కమనదచ అనాటుట చతస్ట, “అయిదు లక్ష్లమామ” అన్చాడు.

స్ుృహ తపటు పడ్జపో కుెండ్చ కురవచ పటుటకుని నిలదొ కుకకుెంటట “అయిదు లక్ష్లా?” ఊపటరి గ్టటటగా
పీలుచకుెంటట స్ెంభిమెంగా అనాది.

“అయిదు నిముషాలోల ఏరాుటు చేసూ ాను. పద లోపలికి వవళ్ా ళెం”

ఆమ లోపలికి నడవబో యి ఆగి, “డబుబకు అముమడు పో య్ాననా బాధ జీవితచెంతెం బాధ ప్టటదచ
సారూ” అెంది.

“మరేెం చెయ్యమెంటావ్? వాడ్జని చేస్ుకుెంటట ఎయిడ్స తో చసాూవ్. నీ ఇష్ట ెం” అన్చాడు

భయ్ప్డుతునాటుట.

“అమోమ వదుా సార్. ఏ జలుబో తలన్ొపో ు అయితే స్రుాకోవచుచ గానీ మరవ ఎయిడ్చస?”.
 “నువుె కూడ్చ లేకపో తే పటలల ాడు అన్చథ అయిపో తచడు. వాడ్జ భవిష్యతు
ూ ముఖ్యెం కదచ” అన్చాడు
మరిెంత బెదిరిస్ూ ునాటుట.

“నిజమే. వాడ్జ భవిష్యతు

ూ ముఖ్యెం”

“అెంతే కదచ” అన్చాడు చచణుకయ చరచ ముగిస్టనటుట.

“మరి కురాోడ్జని స్తకలోల చేరిస్న్ే ేూ రెండు మూడు లక్ష్లు అయిపో తచయిే. ఆ తరువాత జీవితచెంతెం
వీడ్జని సాకాలి కదచ. అయిదు లక్ష్లతో ఎలా సారూ” అనాది.

ప్ెంట మీద రాయి వేస్టనటుట అయిెంది. అనవస్రెంగా కలికాన్చ అనుకున్చాడు. “అయితే ఏెం చేదా చెం
అెంటావ్?” అన్చాడు విస్ుగాు.

“ఏదెైన్చ మెంచ్ పో స్ుట ఇపటుెంచెండ్జ సారూ. ముఖ్యమెంత్రిగారు తలుచకుెంటట ప్దా కష్ట ెం కాదు”

చచణుకయ తేలిగాు ఊపటరి పీలుచకుని “తపుకుెండ్చ. ఏమి చదువుకున్చావు? ఏ పని చెయ్యగ్లవు?”

అన్చాడు.

“చెైరమన్ పో స్ుటకి చదువు ఎెందుకెండ్ీ?”

చచణుకయకి పొ లమారిెంది. “చెై... చెైరమన్చా?” అన్చాడు.

“వీడు ప్దాయ్ాయక ‘న్చ తలిల కారోురేష్న్ చెైరమన్’ అని చెపుుకుెంటట కాస్ూ మరాయదగా ఉెంటుెంది కదచ.
ఎెంతయిన్చ స్ీఎెం బామమరిా మీసాలాిజాగారి అబాబయి కదెండ్ీ”.

‘నువుె మామూలు దచనివి కావే’ చచణుకయ మనస్ులో అనుకున్చాడు. మరో వవైపు మదడు
పాదరస్ెంలా పని చేస్టెంది.

పిస్ూ ుతo ఈ ప్ళ్లల జరిగిపో తే తరువాత చతస్ుకోవచుచ. పిస్ూ ుతెం అయిదు లక్ష్లు మిగ్ులుతచయి. ఈ
అయిదులో ఒకటట ‘అకకడ’ ఖ్రుచ ప్డ్జతే డ్జ.ఎన్.ఏ రిపో రుటలు మారచటెం ఎెంతస్ేపు? బాలక్ మయిల్ కేస్ు కిోెంద
దీనిా అరస్ుట చేయిెంచవచుచ కూడ్చ.

ఆ విధెంగా ఆలోచ్ెంచ్, “తపుకుెండ్చ చతదచాెం. పద” అoటట హడ్చవుడ్జ ప్టట త్రరిగి మయిన్ హాల్
లోపలికి తీస్ుకువవళ్ళుడు.

అపుటటకే స్తయదేవ్ తో అయిదు పిశాల ఇెంటరూెూ పవరిూ చేస్ుకునా రాెంబాబు కమరా ఆమ మీదకు
త్రపాుడు. అతడ్జతో పాటట కమేరాలనీా వాళ్ు మీద ఫో కస్ట అయ్ాయయి. బిహామనెందెం ట్నషను తోటీ,
ఆెంజన్ేయ్ులు నమమకెం తోటీ అతడ్జ వవైపు చతశారు. ‘అెంతచ స్వయమే’ అనాటుట చచణుకయ బొ టనవేలు ఎత్రూ స్్ైగ్
చెయ్యటెంతో ఆెంజన్ేయ్ులు తేలిగాు ఊపటరి పీలుచన్చాడు.

స్రోజ గ్వరారు దగ్ు రికి వచ్చ, వవనుక నిలబడ్జన బాడ్ీగారుా చేతులోలెంచ్ తన పటలల ాడ్జని తీస్ుకుెంటట,
“ప్దావారు. మీరు ఉెండబటటట అెంతచ స్వయెంగా జరిగిెంది సార్” అని చెపటు మళ్ళు వేదిక ప్ైకి వవళ్లుెంది. బయ్టకి
పో తూoదనుకున్చామ మళ్ళు ప్ైకి ఎెందుకు వవళ్ూ ళoదనా అనుమానెం నుెంచ్ చచణుకయ తేరుకున్ే లోపులో
మకు దగ్ు ర చెపుటెం పాిరెంభెంచ్ెంది.

“చచణుకయగారు అెంతచ కిలయ్ర్ గా మాటాలడ్చరు. ప్ళ్లల పిస్కిూ వదిలేస్ుకుెంటట ముెందు అయిదు లక్ష్లు
ఇసాూమన్చారు. లేదెంటట కారోురేష్న్ ఛెైరమన్ పదవి ఇపటుసాూమన్చారు. కాదెంటట ఎయిడ్స తో ఛసాూనన్చారు”
అనాది.
 మీద పటడుగ్ు పడా టట ు చచణుకయ సాాణువయ్ాయడు. స్ెంభాష్ణని కాస్ూ మారిచ తనకనుగ్ుణెంగా
చెపుతునా ఆమ చచతురాయనిా చతస్ట, ఎన్ోా వవయహాలు పనిానవాడత, సారధ క న్చమధ్ేయ్ుడు కూడ్చ
ఝెంఝామారుతoలో చ్గ్ురుటాకులా వణికిపో య్ాడు. ఆమ చేత్రలో స్్ల్ ఫో న్ పరిహస్ుూనాటట
ట ఉనాది.
గోటటతో పో యిేదే కదచ అని చ్టటకిన వేలితో తోస్్య్యబో తే, వేలితో పాటట చెయిళయ పో యిేటటుట ఉెంది.

“న్ేను గ్ెంగా లాడ్జిలో ఉెంటాను. రేపు సాయ్ెంతిెం ఆరిెంటటకి ప్ిస్ట కల బ్ కి వసాూను. ఇపుుడు వీరు
తీస్ుకున్ే నిరుయ్ెం బటటట, అకకడ న్చ భవిష్యత్ కారయకోమెం చెపుతచను. శలవు” అని మకు ముెందు నుెంచ్
లేచ్ స్ేటజి వవనగాు వవళ్లు, కమేరావాళ్ళు చేరుకున్ేలోపే అకకడ రడ్ీగా ఉనా ఆటో ఎకేకస్ట వవళ్లుపో యిెంది.

చచణుకయ చేతులు వళ్ళు ప్టట ుకుని చేష్టలుడుగి కూరుచన్చాడు. ముెందు సో ఫాలో కూరుచనా రవళ్ల
వవనకిక త్రరిగ,ి “ఏెం జరుగ్ుతోెంది బాబాయ్ గారూ” అని అమాయ్కెంగా అడ్జగిెంది. మాటాలడకుెండ్చ తల
దిెంచుకున్చాడు.

కోోధ విధతత పిళ్య్కాల రుధ్ిర జజెలిత వరు oతో విష్ు

ు వదనెం రగిలిపో గా; ఆ రౌదిము ముఖ్ముగా,
ఈశెరశకిూ మధయ భాగ్ముగా, బిహమతేజస్ుస పాదములుగా, య్ముడు కేశములోల, చెందుిడు కుచములోల,
అగిా కళ్ళుగా, స్ెంధయ కనుబొ మమలుగా, వాయ్ువు చెవులుగా స్ృషటటెంపబడ్జన స్ురవరవరిషణి దురధరధరిషణి
దురుమఖ్మరిషణి అయిన దురాుదేవి కాలి కిోెంద మహిషాస్ురుడు ఏ విధెంగా శకిూహీనుడయ్ాయడ్ో ఆ విధెంగా
కనబడుతున్చాడు చచణుకయ.

బిహామనెందెం అధ్ికారపక్ష్ెం వియ్యెంకుడ్జ దగ్ు రకు వవళ్లల ‘ఏమి చేదా చెం’ అని అడగ్లేదు. పిత్రపక్ష్ లీడర్
స్తయ వవైపు నడ్జచచడు. వచ్చన తుఫానుని కూడ్చ ఓటల లోకి మారుచకో గ్లవాడ్ే రాజకీయ్ న్చయ్కుడు కదచ.
తెరలో తచను ఎలాగ్ూ పారవట మారబో తున్చాడు. ఇకకడ కన్చా ‘అకకడ’ స్లహా తీస్ుకోవటెం మెంచ్ది.
రేపొ ి దుానా ‘...చతశావా. ఇెంత ముఖ్య నిరుయ్ెం కూడ్చ నీవు చెపటునటటట తీస్ుకున్చాను. నీ మీద న్చకు అెంత
నమమకెం’ అని పిత్రపక్ష్పారవట న్చయ్కుడ్జతో అనవచుచ.

“ఏమి చెయ్యను?” అని స్తయని అడ్జగాడు.

“అస్లే ఎలక్ష్న్స దగ్ు ర పడుతున్చాయి. ఇపుుడ్ీ ప్ళ్లల జరిగితే పిజలకి ఒక తపుు స్ెంకేతెం పెంపటనటుట
అవుతుెంది. ఈ వారూ మనకి... సారవ- మీకు... ఎనిాకలోల వయత్రరేకెంగా పని చేస్ూ ుెంది. ముెందొ క విష్య్ెం
చెపుెండ్జ. వాడ్జకి మీ మనవరాలిని ఇచ్చ ఎెందుకు ప్ళ్లల చేస్ూ ున్చారు? వాళ్లుదా రి గ్ురిెంచీ పిపెంచమెంతచ
తెలిస్టెందన్ే కదచ. ఇపుుడు వాడ్జని వదిలిెంచుకోవటానికి ఇెంతకెంటట మెంచ్ రవజన్ ఏమి దొ రుకుతుెంది? ప్ళ్లల
ఆపుతే బాలిెంతరాలలైన ఓ అమాయ్కురాలికి న్చయయ్ెం జరిగిెందని అెందరికీ అరాెం అవుతుెంది. మీ పాపులారిటీ
మరిెంత ప్రుగ్ుతుెంది. ఇదీ న్చ అభపాియ్o”

“కరక్ట. కరక్ట” అoటట ఆ విష్య్ెం పికటటెంచటానికి హడ్చవుడ్జగా వవళ్లల మకుఅెందుకున్చాడు. “మావలల

ఒకమామయి జీవితెం న్చశనెం అవటెం ఇష్ట ెం లేదు. అెందువలల ఈ వివాహానిా వాయిదచ వేస్ూ ున్చాము” అoటట
మొదలుప్టట ాడు.

“వాయిదచన్చ? రదచా?” ఎవరో విలేఖ్రి అడ్జగాడు.

“విష్య్ెం తేలే వరకూ వాయిదచ. ఆ ప్ై నిరుయ్ెం” అని, వాళ్ళు మళ్ళు పిశ్ాెంచటానికి అవకాశెం
ఇవెకుెండ్చ, పురోహితుడ్జకి స్్ైగ్ చేస్ట వధువు రూము వవైపు వవళ్ళుడు.

లోపల మనవరాలు ఫో నులో ఎవరికో మస్ేజ్ చేస్ే పనిలో బ్బజీగా ఉెండటెం చతస్ట, “అకకడ కొెంపలు
తగ్లబడుతూ ఉెంటట నీకేమీ పటట లేదచ?” అన్చాడు కోపెంగా.
 ‘ఇకకడ న్చ కొెంప తగ్లబడుతోెంది’ అనాటుట చతస్టెంది స్ుగాత్రి.

“డిగ కోస్మేగా “

కురవచలోెంచ్ ఒకక ఉదుటున లేచ్, “భలే కనుకుకన్చావు తచతయ్ాయ. య్ు ఆరే జీనియ్స్ట” అని బుగ్ు
కొరికిెంది.

న్వల రోజులోల ఎనిాకలనగా పారవట మారుతున్చానని చెపటున ఎమమలేయ వవైపు అధ్ిషట ానవరు ెం చతస్టనటుట ,
మనవరాలి వవైపు చీతచకరెంతో చతస్ట, బిహామనెందెం అకకడ నుెంచ్ బయ్టకి నడ్జచచడు.

మారేజీ హాలు దచదచపు ఖ్ాళ్ళగా ఉెంది.

ప్ళ్లల ఆగిపో యిెందని తెలియ్గాన్ే జనెం డ్ెైనిెంగ హాల్ వవైపు పరుగతచూరు. ఒకకరిలో కూడ్చ విషాదెంగానీ,
సానుభూత్రగానీ లేదు. ముఖ్యమెంత్రి ఇెంట ప్ళ్లల ఆగిపో వటానిా చతస్టన పితయక్ష్ సాక్ష్యలుగా రేపు
బెంధువులతో స్ేాహితులతో, టమోటా సాస్ట మీద కారెం జలిల కథలుగా చెపుుకున్ే అవకాశెం దొ రికిన
ఉతచసహెంతో ఆకలి మరిెంత ఎకుకవ కాగా... మళ్ళు చోటు దొ రకదేమో అనాటుట... కరోన్చతో వలస్ కూలీలు
చచ్చపో తూ ఉెంటట ఏ.స్ట రూములోల కజిి కాయ్లు త్రెంటట సానుభూత్ర కామెంటు
ల ప్టట న్వటటజనల లా... భోజన్చలకి
ఎగ్బడ్చారు. సానుభూత్ర తపుు కాదు కానీ, చెయ్యగ్లిగే సాయ్ెం కూడ్చ చెయ్యకుెండ్చ పివచన్చలు చెపుటెం...
భారయ పిస్వవేదన పడుతూెంటట, లలైకుల కోస్ెం ఫేస్ుబుక్లో ఆ అరుపులు పో స్టట చెయ్యటెం లాెంటటది.

తన పిమేయ్ెం ఏమీ లేకుెండ్చ సాగిపో తునా స్ెంఘటనలు చతస్త

ూ పేిక్ష్కుడ్జలా నిలబడ్జ పో య్ాడు
ముఖ్యమెంత్రి ఆెంజన్ేయ్ులు.

చచణుకయ ఎకకడ మొహెం చచటటసాడ్ో తెలియ్లేదు.

స్రోజ ‘గ్ెంగా లాడ్జి’ అనగాన్ే, ఆమ స్ెంభాష్ణ ఇెంకా పవరిూ కాకుెండ్చన్ే, అకకడ్జ నుెంచ్ రాెంబాబు
గ్ెంగా లాడ్జి వదా కు పరుగతు
ూ కు వవళ్లల ఆమ కోస్ెం కాపు కాశాడు. పది నిముషాలకి ఆమ ఆటో దిగిెంది. కమరా
ఆన్ చేస్ట, పటలల ాడ్జతో కలిస్ట ఆమ ఆటో దిగ్టెం నుెంచీ ష్ూట్ చేయ్టెం పాిరెంభెంచచడు.

మటట గ్ుడ్జస్ కోస్ెం వలేస్ేూ పొ లస్ పడ్జనటుట అకకడ ఒక ఇెంటరస్టటెంగ స్ెంఘటన జరిగిెంది.

గ్ది తచళ్ెం కోస్ెం రిస్్పషన్ దగ్ు ర స్రోజ ఆగినపుుడు, ముగ్ుురు వయకుూలు ఆమని ఆపట ఏదో మాటాలడటెం
మొదలుప్టట ారు. కరోన్చ రక్ష్ణ కోస్ెం మాస్ుకలు కటుటకున్చారు. ఎవరో తెలియ్టెం లేదు కానీ ఏదో గొడవ
జరుగ్ుతునాటట
ట మాతిెం అరామవుతోెంది. కొనిా నిముషాలు వాగిెవాదెం జరిగాక ఆమ వారితో పాటట వవళ్లల
కారు ఎకికెంది.

అదెంతచ రికారుా చేశాడు.

++ ++ ++

పీటల మీద ఆగిపో వటమే స్ెంచలనo అనుకుెంటట, ప్ళ్లల మధయలో ప్ళ్లుకొడుకు బ్బడా ని ఎతు
ూ కుని తలిల
రావటెం అెంతకన్చా ప్దా స్ెంచలనెం. మరోవవైపు హో o మినిస్ట ర్ గారి మనవరాలి ప్ళ్లల.

తెలలవారక ముెందే ఒక ఛచన్వల్ “వివాహెం ఆగిపో వటానికి అస్లు కారణెం” అoటట చరాచ కారయకోమెం
పాిరెంభెంచ్ెంది. ఉదరకుoభానెంద సాెమి, పేరల పివీణ్, దెైవజఞ వాస్ుూ మొదలలైనవారు పాలగున్చారు. వేదిక వాస్ుూ
బావోలేదనీ, పదేళ్ు కిోతెం అదే మెండపెంలో ప్ళ్లల చేస్ుకునా ఒక జెంట, ఏడ్చదికే విడ్చకులు తీస్ుకున్చారని
దెైవజఞ వాస్ుూ చెపాుడు. అదే మెండపెంలో ఆ తరువాత వవయియ ప్ళ్లలళ్ళు అయ్ాయయ్నా విష్య్ెం కనీెనియిెంట్
గా మరిచపో య్ాడు. ప్ళ్లుకొడుకు పేరు ‘ఆర్’ తోనత, ప్ళ్లల కూతురు పేరు ‘య్స్ట’ తోనత మొదలవకూడదనీ,
అెందువలేల ఇలా జరిగిెందనీ పేరల పివీణ్ అన్చాడు. రాముడత స్ీతచ ఉదచహరణ కూడ్చ చెపాుడు. రాముడత
స్ీత ట్ైములో ఇెంగవలష్ు లేదనా పిసూ ావన తీస్ుకు రాలేదు. గ్తెంలో తచను గ్ోహకూటమి మారిచ కరోన్చని
తగిుెంచ్నటుటగా, మళ్ళు గ్ోహాలిా శాస్టెంచ్ తెరలో ఈ ప్ళ్లల జరిపటసూ ానని ఉదరకుoభానెంద పివచ్ెంచచరు.

వివాహెం ఆగిపో తే పిధ్చనమెంత్రి ఏమి చేస్ూ ున్చాడని ఎవరో పో స్ుట ప్డ్జతే, దచని మీద పొ ి దుానుాెంచీ
రభస్ జరుగ్ుతోెంది. ‘ఆగిపో యిన ముఖ్యమెంత్రి ఇెంటోల వివాహెం’ అని మరొక ఛచన్వల్ హెడ్ా ెంజ గ ప్డ్జతే, ‘ఆగినది
ముఖ్యమెంత్రి ఇెంటోలన్చ? ఫెంక్ష్న్ హాలోలన్చ?’ అనా విష్య్ెంప్ై ఆరిెంటట నుెంచీ న్వటటజను
ల రెండు వరాులుగా
విడ్జపో యి కొటుటకుెంటున్చారు.

పొ ి దుానా ఆరిెంటటకే నవాజుదీా న్ స్టదా క

ీ ీ గ్ెంగాలాడ్జికి వవళ్ళుడు. రాతిెంతచ స్రోజ గ్దికి రాలేదని చెపాురు.

సాయ్ెంతిెం ప్ిస్ట కల బ్ దగ్ు ర జరాలిస్ుటలు గ్ుెంపులుగా ఎదురుచతశారు. అకకడ్జకి కూడ్చ ఆమ

రాలేదు. ఆలస్యెం చెయ్యకుెండ్చ వవళ్లల హో టల్ గ్ది తలుపులు బలవెంతెంగా తెరిపటెంచచడు రాెంబాబు.

లోపల కొనిా బటట లు, పటలల ాడ్జ డయిపరుల ఉన్చాయి.

అతడు ఆగ్మేఘాల మీద స్త

ట డ్జయ్యకి వవళ్ళుడు.

ప్ళ్లుకి పటలల ాడ్జని ఎతు

ూ కుని స్రోజ రావటెం నుెంచీ... రిస్్పషను దగ్ు ర ముగ్ుురు వయకుూలు ఆమని
బెదిరిెంచ్ కారు ఎకికెంచ్ తీస్ుకువవళ్ుటెం వరకూ నీట్ గా ఎడ్జట్ చేస్ట, ‘రభస చేసన
ి పెళ్లిక్ూతురు ఏమంది?’
అనా కాపష న్ ప్టట “ప్దాల ప్ళ్లల ఆపటన స్రోజని ఎవరైన్చ కిడ్చాప్ చేశారా? లేక టోటల్ గా అడుా తొలగిెంచచరా?”
అనా వాయిస్ట-ఓవర్ తో పిసారెం చేశాడు.

బాెంబు పేలిెంది.

రాష్ట ెంర గ్గోులు ప్టట ెంది.

అన్చయయ్ానికి బలి అయిపో యిన అభాగినికి తోడుగా ఉెంటామని వివిధ స్ీూ ి రక్ష్ణ స్ెంస్ా లూ పిత్రన
పవన్చయి. స్రోజ అదృశయెం గ్ురిెంచ్ ఎవరో కోరుటలో పటల్ కూడ్చ వేశారు. అరధ రాత్రి స్ీూ ి ఒెంటరిగా నడవగ్లిగే రోజు
కోస్ెం కలలుగ్నా గాెంధ్ీ పుటటటనదేశెంలో, కాబో యిే మొగ్ుడ్జతో వారెం రోజులు ఉనా స్ీూ క
ి ి రక్ష్ణ లేకుెండ్చ
పో యిెందని ఒకరవరో ఆరిటకల్ వాిసారు.

- 40 -

“నీకేమన్చ బుదుధెందచ? ఏమిటీ ఇెంటరూెూ?” కోపెంగా అనాది రవళ్ల.

స్తయ మాటాలడలేదు.

“రాెంబాబు అడ్జగితే అనవస్రెంగా రికమెండు చేశాను. రాజకీయ్ాలోల ప్ైకి రావాలన్ే జాఞనo

ఉనావాడ్ెవడత ఇలాెంటట ఇెంటరూెూ ఇవెడు” అoటట అతడ్జ మొహెం చతస్ట చపుున ఆగి, “ఎెందుకు
నవుెతున్చావ్?” అని అడ్జగిెంది రవళ్ల.

“సొ ెంత భారయ కూడ్చ మొగ్ుడ్జ మీద ఇoత అజమాయిషీ చేయ్దు”

“జోకులు చచలేల . అయిన్చ భారయ గ్ురిెంచ్ ఎవరైన్చ ఇలా చెపూ ారా?”

“ఏమి చెపాును?”

“నువేె చతడు” లాప్-టాప్ ఓప్న్ చేస్ట ఇెంటరూెూ చతపటెంచ్ెంది.

 రాెంబాబు అడుగ్ుతున్చాడు: “మీ భారయ స్ులోచన భారత మాజీ రాష్ట ప
ర త్ర పిభవాభారత్ర గారి
మనవరాలు. ఒక య్ువన్చయ్కుడ్జకి రాష్ట ప
ర త్రతో వియ్యెం అెంటట ఎెంతో గొపు అదృష్ట ెం. మీకు రాజకీయ్ాలోల
ఇెంత తొెందరగా పేరు రావటానికి అది కూడ్చ ఒక కారణెం అెంటారు. అయిన్చ మీరు మీ భారయకి విడ్చకులు
ఇచచచరు.. ”

“అది మా స్ెవిష్య్ెం”

“పబ్బలక్ ఫటగ్రుకి స్ెవిష్య్ాలు అెంటట ఉెండవు సార్. ఒక స్ెంసాకరవెంతమన కుటుెంబెంలో పుటటటన

స్ీూ ి భవిష్యతు
ూ పాడు చేశారు. స్రైన కారణెం కూడ్చ చెపుకుెండ్చ విడ్చకులు ఇచచచరు. ఇది తపుు కదచ”

“తపేు”

“మీకు కోపెం చచలా ఎకుకవనీ, పిత్ర చ్నా విష్య్ానికీ చ్రాకు పడుతూ ఉెంటారనీ, మిమమలిా
భరిెంచలేక మీ భారయ మీకు విడ్చకులు ఇచ్చెందని స్మాచచరెం. దీనికి మీరేమెంటారు?”

“నిజమే”

రాెంబాబుకి ఇక ఏెం మాటాలడ్చలో తెలియ్లేదు. ఏదెైన్చ ఒక విష్య్ానిా ఖ్ెండ్జస్ేూ ఆ వయకిూని చీలిచ

చెెండ్చడ్జ ఎన్-కౌoటర్ చేయ్వచుచ. పిత్రదచనికీ ‘అవును’ ‘నిజమే’ ‘ఒపుుకుెంటున్చాను’ అెంటట స్మాధ్చనెం
ఇస్ేూ ఇక మాటాలడటానికి ఏముెంది?

“రాజకీయ్ాలోల ఉెండ్జ మీకు ఇెంత కోపెం మనస్ట పాయిెంట్ కాదచ”

“తగిుెంచుకుెంటాను. కానీ అది కోపo కాదు. చ్రాకు..”

“రెంటటకీ తేడ్చ ఏమిటట?”

“ఎదుటట వయకిూని శ్క్షజెంచచలనుకోవటెం కోపెం. ఎదుటటవయకిూ విధ్చన్చలప్ై అస్హనెం చ్రాకు”

“ఇలాెంటట పనులవలల మీరు పిజలకు దతరెం అవుతున్చారు కదచ. ఆ విష్య్ెం మీకు తెలుసోూ ెందచ?”

“న్చలో ఉనా బలహీనతలు చెపుుకుెంటట అెందులో తపేుముెంది? బయ్టపడటానికి పియ్త్రాసాూ

అెంటున్చానుగా”

“కానీ మీ భారయ మీ గ్ురిెంచ్...”

“మీ అయిదు పిశాలూ అయిపో య్ాయి. థ్చయoకూయ వవరమ

వ చ్.”

...

స్తయదేవ్ లేచ్ లాప్-టాప్ ఆపుచేస్ూ త, “ఏమిటట రవళ్ళ నువుె ననుా అడగ్దలుచకునాది?” అని
పిశ్ాెంచచడు.

“నీ ప్ళ్లల స్ెందరభెంగా న్ేను పెంపటన కారుా గ్ురుూెందచ?”

“కెంఠతచ వచుచ. ముెందు పాదెం... వవనుక అడుగ్ు. దచెంపతయెం అెంటట ఇదా రు వయకుూలు కలిస్ట ఒకటటగా
నడవటo”.

“మరి విడ్చకులు ఎెందుకిచచచవ్?

“రాష్ట ప
ర త్రగా పిభవాభారత్ర పదవిలోకి వచ్చన ఆరున్వలలోల ఆమప్ై పిభుతెెం ఖ్రుచ దచదచపు 30
శాతెం ప్రిగిెంది”.
 ఆ స్మాధ్చన్చనికి విస్ుూబో యి, “దచనికీ నీ విడ్చకులకీ స్ెంబెంధెం ఏమిటట?” అెంది.

“న్చయ్నమమతో కలిస్ట ఒకక ఏడ్చదిలో న్చ భారయ పన్వాెండుసారుల ముప్ైు దేశాలకు వవళ్లుoది.”

“న్చయ్నమమతో వవళ్ూ ళ తపేుమిటట?”

“పదవిలో ఉెండగా ప్ిస్టడ్ెెంట్ ఆఫ్ ఇెండ్జయ్ా విహార య్ాతిల కోస్ెం మన దేశానికయిన ఖ్రుచ మొతూ ెం
రెండువెందల కోటల రూపాయ్లు. కావాలెంటట ఆర్.టట.ఏ స్మాచచరెం పరిశీలిoచు కోవచుచ”

“ఒక దేశ ప్ిస్టడ్ెెంట్ స్ుహృదచభవ పిత్రనిధ్ిగా వివిధదేశాలకి వవళ్ుటెంలో తపేుముoది?”

“అమరికాతో స్ుహృదచభవ య్ాతి కోస్ెం, ఆ దేశానికి 4,000 కిలోమీటరల దతరెంలో ఉనా టటరిస్టట ఐ-
లాెండ్ హనలులూ దీెపాలకి వవళ్ునవస్రెం లేదు. అకకడ ఆమని కలుస్ుకోవటానికి కనీస్ెం అమరికన్ వవైస్ట-
ప్ిస్టడ్ెెంట్ కూడ్చ రాలేదు”.

ఆమ షాకై, “న్చయ్నమమతో కలిస్ట విదేశాలకి వవళ్లుెందనా కారణెంగా విడ్చకులు ఇసాూవా?” అని

అడ్జగిెంది.

“ఆ ప్దా చవిడ పదవీ విరమణ చేస్టనపుుడు పది లారవల సామాను ఇెంటటకి తీస్ుకళ్లల oది. దచదచపు కోటట
రూపాయ్ల విలువగ్ల బహుమతులు రెండు లారవల నిెండ్చ న్చ భారయ తెచుచకుెంది”

“మన రాష్ట ప
ర త్ర విదేశాలకి వవళ్లునపుుడత, విదేశీ పిత్రనిధులు ఇెండ్జయ్ా వచ్చనపుుడత
బహుమతులు ఇసాూరు కదచ. అవి ఇెంటటకి తెచుచకుెంటట తపేుమిటట?”

“మరి అబుాల్ కలాెం రెండు స్తట్ కేస్ులతో వవళ్లుపో యినపుుడు మీరెంతచ అదుభతెం అన్చారు కదచ”
చెరాాకోలాతో కొటటటనటుట అన్చాడు. “అవతలి వారు చేస్ేూ అదుభతెం. మనెం మాతిెం చెయ్యెం”

ఆమకేెం స్మాధ్చనెం చెపాులో తెలియ్లేదు. “ప్ళ్లయిన కొతూ లో అభపాియ్ బరధ్చలు స్హజెం. దచనికి
పరిషాకరెం విడ్చకులేన్చ? కొెంతకాలెం చతడ్చలిసెంది” అనాది.

“ఎెంతకాలెం? ఇదా రు పటలలలు పుటటటవరకా? అపుుడు విడ్చకులిస్ేూ మీలాెంటట జనెం ఇెంకా త్రడతచరుగా”

“అలా ఎెందుకనుకోవాలి? కొెంతకాలెం అయితే స్రుాకుపో తచరు”.

“పో దు. స్రుాకుపో నని ఖ్చ్చతెంగా చెపటుెంది. అధ్ికారెం, హో దచ, కళ్ళు మిరిమిటు
ల కొలిపే ఐశెరయెం
తనకి ఇష్ట ెం. జీవితెంలో ‘ఆబ’గా బితకటెం న్చకస్లు నచచనిది. నీత్ర నిజాయితీ న్ేను గ్రెపడ్ే న్చ లక్ష్ణచలు.
తనని న్ేను తపుు పటట టెం లేదు. ఏ మనిషటకైన్చ అభపాియ్ాలు మారుచకోవటెం తేలికేమో గానీ, స్టదధ చెంతచలు
మారుచకోవటెం కష్ట ెం. విడ్జపో వాలని అనుకునాపుుడు తొెందరగా విడ్జపో తే మెంచ్దిగా. కలిస్ుoటట జీవితచెంతెం
ఘరషణే”

“లెంచచలు తీస్ుకోకుెండ్చ, బహుమతులు ఆశ్ెంచకుెండ్చ నువుె రాజకీయ్ాలు నడుపుతచవా?”

“నీవు ఎపుుడత చెపేు పటచుచక కథ్ే. చ్నా పియ్తాెం చేస్ేూ తపుు లేదుగా. స్ెంపనుాల నుెంచ్
పనుాలు వస్తలు చేస్ట, బ్లదలను ప్ైకి తీస్ుకురావటెం సో ష్లిజెం. కానీ బ్లదలు కష్ట oతో ప్ైకి రావటానికి
బదులు ఉ..చ్..తoగా పొ ెందటానికి అలవాటు పడుతున్చారు. మరోవవైపు స్ెంపనుాలు ఆస్ుూలు
ప్ెంచుకోవటానికి ‘ఉతుత్రూ ’ అవస్రెం లేదనా విష్య్ెం తెలుస్ుకున్చారు. పరిశోమల దచెరా ‘స్ెంపద
స్ృషటటెంచటెం’ మాన్ేస్ట, రియ్ల్ ఎస్ేటట్, వడ్ీా వాయపారెం చచలనుకుెంటున్చారు. పిమాదెం చచప కిోెంద నీరులా
వసోూ ెంది. ఇెంకో దశాబా ెం అయిేయస్రికి 95 శాతెం పిజలు పని పవరిూగా మాన్ేస్ట, పిభుతెెంప్ై ఆధ్చరపడతచరు.
ఉతచుదన లేనపుుడు వారినీ తపుు పటట లేెం. అధ్ికారెం నిలుపు కోవటానికి పారవటలు వేస్ే మతుకులకి బలి
అయిేయది మనమే. రాజకీయ్ాలోల ఒక కొతూ అధ్చయయ్ెం పాిరెంభెంచచలని న్చ ఉదేా శెం. చచలా మారుులు రావాలి.
ముఖ్యెంగా లెంచగొెండ్జతనెం తగాులి”

“ఈ దేశెంలో లెం..చ..గొెం..డ్జ..తనెం తగిుసూ ావా?”

“చచలా చ్నాచ్నా చరయల దచెరా ఈ పనులు చెయ్యవచుచ. రెండువేల మెంది య్ువకులకి, వివిధ
డ్జపార్టమoటల లో ఉదో యగ్ెం ఇసాూను. అకకడ స్ీల పర్స గా ఉెంటట, తమ డ్జపార్టమెంటులో లెంచగొెండుల గ్ురిెంచ్
వీరు అవినీత్రశాఖ్కి రహస్య నివేదిక పెంపటస్ూ త ఉెంటారు. ఇెంకా చచలా చేసూ ా. విదుయతచశఖ్లో పనిచేస్ే
ఇెంజనీరుని విఆరోెగా ఇెంటర్-డ్జపార్టమoట్ బదిలీ చేస్ే వవస్ులుబాటు కలిుస్ేూ , స్ెంవతసరాల తరబడ్జ ఒకేచ ోట
పాతుకుపో యి డబుబ చేదుకున్ే వీలు ఉెండదు. ఇలాెంటట ఆలోచనలు న్చకు ఎన్ోా ఉన్చాయి. ఇవనీా
అమలుచేయ్ాలెంటట ఎెంతో ధ్ెైరయెం, కొెంత తచయగ్ెం అవస్రెం. అయిన్చ మన చరచ న్చకూ స్ులోచనకూ మధయ
విడ్చకుల గ్ురిoచచ? దేశెం గ్ురిెంచచ? స్ులోచనకి ఇదెంతచ ఇష్ట ెం ఉెండదు. బిత్రకినెంతకాలెం న్చ
జీవితభాగ్సాెమే న్చకు వయత్రరేకమతే న్ేన్ేెం చేయ్గ్లను? అెంతయ నిష్ూ
ట రెం కన్చా ఆది నిష్ూ
ట రెం మెంచ్ది
కదచ. అెందుకే విడ్జపో య్ాెం. ఇక దీని గ్ురిెంచ్ చరచ వదుా”

-41-

రవళ్ల వవళ్ళు స్మయ్ానికి ముఖ్యమెంత్రి ఛచెంబర్ లో చచణుకయ ఒకకడ్ే కూరుచని ఉన్చాడు. "ఏమామ
ఇలా వచచచవు? స్ట.ఎెం.తో పన్ేమన్చ ఉెందచ?" అడ్జగాడు.

"అవును బాబాయిగారూ. చ్నా పనుెండ్జ వచచచను. మీ కూతురూ అలులడత బాగ్ున్చారా?" అని

అడ్జగిెంది.

చచణుకయ మొహెంలో ఆశచరయెం స్ుష్ట ెంగా కనిపటెంచ్ెంది. "వాళ్ళు నీకు తెలుసా?"

"తెలియ్కపో వటo ఏమిటెండ్ీ. పారా సారథ్ి పని చేస్ేది మా కెంప్నీలోన్ే. మీ అమామయికి కూడ్చ
అకకడ ఉదో యగ్ెం ఇసాూనని మాట ఇచచచను."

“నువుె ఆదితయపురెంలో స్తకల్ టీచర్ వి కదత...”

“ఎపుుడత బళ్ళు బళ్ళుగాన్ే ఉెండవు కదెండ్ీ. అపుుడపుుడు ఓడలు కూడ్చ అవుతూ ఉెంటాయి”.

“అకకడ నువుె కెంప్నీ స్్కోటరవవా?”

“అవును బాబాయ్”

“మీసాలాిజాని అరధ రాత్రి అరస్ుట చేయిెంచ్ెంది?”

“న్ేన్ే బాబాయ్”

“వాడ్జకి నీ ఫో న్ నెంబర్ ఇచ్చెంది...”

“మీ కూతురే అెంకుల్”

తల త్రరుగ్ుతూనాటుట అనిపటెంచ్ెంది. తమాయిెంచుకుని, “న్చ కూతురూ అలులడత నీకు ఎపుటట

నుెంచీ తెలుస్ు?" అని అడ్జగాడు.

"వాళ్ుకి ప్ళ్లు చేస్టెంది మేమేనెండ్ీ. న్ేనత చకోధరరావు గారూ కలిస్ట చేశాము. మీకు రావుగారు
గ్ురుూన్చారు కదచ”.

“చకాో గ్ూ
ో ప్”
 “అవును. ఆయ్న కాళ్ళుపో యిన ఆకిసడ్ెెంటోల దొ ెంగ్సాక్షయయలు ప్టట మీ వాడ్జని విడ్జపటెంచచరు.
ఆయ్న్ేమో మీ కూతురు పేిమిెంచ్న కురాోడ్జతో స్ెయ్ెంగా వివాహెం జరిపటెంచచరు" చ్వరి పదచలు న్ొకిక
చెపటుెంది.

చచణుకయ నిస్ేూ జెంగా చతస్త

ూ ఉoడ్జపో య్ాడు. ఆమ మాటలు పవరిూగా అరాెం కాలేదు కానీ తన వవనుక
చచలా కథ జరిగినటు
ల మాతిెం లీలగా తెలుసోూ ెంది. ఈలోపులో ఆెంజన్ేయ్ులు చచెంబరోలకి వచచచడు. స్ీటల ో
కూరుచెంటట, "మిమమలిా దేవ్ పెంపాడు కదచ. చెపుెండ్జ. మీకేెం స్హాయ్ెం చేయ్గ్లను?" అని అడ్జగాడు.

“మీరు న్చకేమీ సాయ్ెం చెయ్యనవస్రెం లేదు. న్ేన్ే మీకు సాయ్ెం చెయ్యటానికి వచచచను”.

షాక్ తగిలినటట యియెంది. మొహెం చ్టటల ెంచ్ “నువేెెం మాటాలడుతున్చావో నీకు అరాెం అవుతోెందచ?” అని
అడ్జగాడు.

“న్ేను చెపేుది పవరిూగా విెంటట మీకే అరాెం అవుతుెంది.”

చచణుకయ ఆమ వవైపు కన్చారుకుెండ్చ చతస్ుూన్చాడు.

ఎకకడ్ో ఏదో అపశృత్ర ధెనిసోూ ెంది.

న్చలుగ్ు వవైపుల నుెంచీ చీకటు

ల కముమకొస్ుూనా భావన. దతరo నుెంచ్ వస్త
ూ నా స్ున్చమీకి
పిమాదస్తచనగా స్ముదిపు అలల పిశాెంతత.

ఎకకడ్ో ఏదో తెలియ్ని అలజడ్జ.

సశేషం
 1

14th issue

“నేను చెప్పేది పూర్తిగా వింటే మీకే అర్థిం అవుత ింది.”

చాణుక్య ఆమె వైపు క్నాార్ేక్ ిండా చూస్ుినాాడు.

ఎక్కడో ఏదో అపశృతి ధ్వనిస్ి ింది.

నాల గు వైపుల నుించీ చీక్టల

ు క్మ్ుుకొస్ుినా భావన.

దూర్o నుించి వస్ూ

ి నా స్ునామీకి పరమ్ాదస్ూచనగా స్మ్ుదరపు అలల పరశాింతత.

ఎక్కడో ఏదో తెలియని అలజడి.

“నేను మ్ాటాుడబో యేది స్ర్ోజ గుర్తించి” అనాది ర్వళి.

ఆింజనేయుల గర్వింగా, "అభాగుయర్ాల ైన స్త్ి క

ీ ి నాయయిం చేయటానికి మ్ా పరభుతవిం ఎపుేడూ
మ్ుిందుింటలింది. అిందుకే క్దా ప్్టల మీద ప్ెళిిని క్ూడా ఆపు చేశాిం" అనాాడు.
 2
"కానీ నినాటి నుించీ స్ర్ోజ క్నబడటిం లేదనీ, మీర్ే ఆమెని ఏదో చేశార్నీ ప్పపర్సూ,
చానలూూ గొడవ ప్ెడుత నాాయ. కొనిా ‘స్తి’ గేేడ్ పతిరక్లయతే మీర్ు చింప్పశార్ని క్ూడా వారశాయ.
ర్ేపు ఎలక్షన్ూలో అది మీక్ చాలా ప్ెదద దెబబ. ఆ వషయిం మ్ాటాుడుదామ్నే వచాాను."

“బెదిర్తించటానికి వచాావా?”

“కాదు. సాయిం చేదద ామ్ని వచాాను”

ఆింజనేయుల ఆమె వైపు అర్థిం కానటలు చూశాడు. ఆమెను పింప్ిింది పరతిపక్ష నాయక్ డు.
ఎలక్షన్ూలో స్హాయిం చేయటానికి ఆమె ర్ావటిం ఏమిటి?

"స్ర్ోజ ఎక్కడుిందో నీక్ తెల సా?"

"తెల స్ు" అనాది ర్వళి.

ఇదద ర్స చపుేన తల తిి ఆమె వైపు చూశార్ు.

“ఎక్కడ?” అడిగాడు స్తి.ఎిం.

“నా దగగ ర్ే”

“ఏమిటీ?” కీచుమ్ింది మ్ుఖ్యమ్ింతిర క్ింఠిం.

“స్ర్ోజ నా మ్నిషి. ర్ింగస్థ ల నటి. ఆమెకీ మీసాలారజాకి ఏ స్ింబింధ్మ్ూ లేదు. ఆమె

తీస్ుకొచిానది ప్ిలు ాడి బో గస్ డి.ఎన్.ఎ. ర్తప్ ర్టు”

స్తి.ఎిం. అపరతిభుడయాయడు. క్ ర్చాలో స్ర్ుదక్ oటూ “స్తయదేవ్ అడిగాడని గౌర్వింతో నీక్

అపాయింటమెింట ఇచాాను. బాుక్ మెయల్ చెయయటానికి వస్తపి మ్ాతరిం ఇక్కడి నుించి ఇింటికి తిర్తగత
వళ్ివ్. నీక్ ఏిం కావాలో ర్ిండు నిమ్ుషాలోు చెప్పేస్తి ప్ " అనాాడు.

అతడిింకా ఏదో అనబో తూ ఉింటే ఈలోపు సార్మ్ు టేరతో కాఫ్ల తీస్ుక్ వచిాింది. ఆమె
చేతిలో క్పుే అిందుక్ ింటూ ర్వళి, "ఈమె సార్మ్ు. మీ కిేింద పని చేసి ్ ింది కాబటిు ఈమె ప్పర్ు మీక్
తెలిస్తప ఉింటలింది. మీక్ తెలియని వషయిం ఏమిటింటే ఈమె స్బినస్తెేక్ుర్ు బాలార్తషు భార్య" అనాది.

“బాలార్తషు ఎవర్ు?” గుర్ుి ర్ానటలు అడిగాడు ఆింజనేయుల .

“ఎమెులేయ కొడుక్ అింజిని నిిండుస్భలో కాలిా చింప్ినవాడు”

"అింజిని చింప్ిన ఇనస్తెేక్ుర్ు ప్ెళ్ళినివా నువువ!" వస్ుిప్ యాడు చాణుక్య.

సార్మ్ు క్పుేల తీస్ూ

ి , "ఎిందుక్ింత ఆశార్యిం? మ్ా అనాయయ ఎలు మ్ిందని చింప్ిన
మ్ుస్లాడివ నువేవనా అని నేను అడగలేదే" అoది వళిిప్ తూ.

ఫెడీలుని చెింప మీద కొటిునటు యింది. తేర్ుకోవటానికి కొించెింస్తపపు పటిుింది. కొదిద కొదిదగా
వషయిం అర్థ మ్వుతూింది.

మ్ుఖ్యమ్ింతిరని ఉదేదశించి ర్వళి చెపేటిం కొనసాగతించిింది.

 3
"సార్ట. నేను వచిాన వషయిం క్ు పి ింగా చెబుతాను. మీ వదాయధ్ర్త కాలేజిలో చదివనవాళ్ికి
పర్చక్షల మ్ుిందే ప్ెదద ప్ెదద క్ింప్ెనీలోు ఉదో యగాల వసాియ. ఏడాది తర్ువాత ప్ తాయ. మ్ళ్ళి ఆ
ఉదో యగాల కొతి బాయచకి ఇసాిర్ు. ఆ వధ్ింగా డొ నేషను ర్ేటల బాగా ప్ెించుక్ ింటార్ు. ఆ ర్తకార్టస్ అనీా
నా దగగ ర్ ఉనాాయ్. ఆగిండి... ననుా పూర్తిగా మ్ాటాుడనివవిండి. మీర్ు నాకిచిాన టైమ్ు ర్ిండు
నిమ్ుషాలే క్దా..! మీర్ు మీ ర్ిండో భార్యకి వారస్తిచిాన, పరస్ి ుతిం మీసాలారజా అధీనింలో ఉనా
దేవాలయిం భూమ్ుల వవర్ాలనీా ప్ెరస్ కి ఇవవటానికి స్తిదధింగా ఉనాాయ. అనిాటిక్నాా మ్ుఖ్యింగా
ర్ామ్ానుజానిా అడుస తొలగతించు కోవటానికి మీర్స, మీ గుర్ుశరేషు ల చాణుకాయ మ్ాటాుడుక్ నా
ర్తకార్సింతా క్ూడా నా దగగ ర్ుింది. ఎలా వచిాిందో మీకీ పాటికి అర్థ మెై ఉింటలింది. చౌక్బార్ు స్తినిమ్ా
క్థలా ఉనాా జర్తగతింది అదే. దేవ్ హాస్తిేటలోు కిడీా క్ ింభకోణిం, ర్ామ్ానుజిం మ్ర్ణిం, టార్ాాన్
మ్ాయమెైప్ వటిం, వదాయధ్ర్త కాలేజీ, దాని క్నాా మ్ుఖ్యింగా స్ర్ోజ ఎక్కడుిందీ... అనీా నేను
చూస్ుక్ ింటాను. అయతే ఇవనీా చేయటానికి నాక్ మీర్ు ర్ిండు స్హాయాల చేయవలస్తి
ఉింటలింది" అనాది.

చాణుక్య మ్ధ్యలో క్లిేించుక్ ని ఏదో మ్ాటాుడబో తూింటే తర్ాని చూప్ిస్ి ూ "దయచేస్తి

మీర్తిందులోకి ర్ాక్ిండి. ఈ చర్ా మ్ా ఇదద ర్త మ్ధ్య" అని క్టలవుగా అనాది.

అతడి మొహిం వాడిప్ యింది.

ర్వళి తిర్తగత చెపేటిం మొదల ప్ెటు ింి ది "మీ చుటూ

ు మీసాలారజాలాింటి నిక్ృషు ల , ఈ చాణుక్య
లాింటి స్ూడో -మేధావులూ చాలామ్ింది ఉనాార్ు. వార్తని మీర్ు వదిలిించు కోవాలి. ఇింత జర్తగతిందని
తెలిసాక్, స్ర్ోజ బయటికి వస్తపి మీసాలారజా ఆమెని వదిలి ప్ెటుడు. అతడిని శoక్ర్గతర్త మ్ానాయల
పింపాలి. శoక్ర్గతర్త అింటే ఏమిటో మీ గుర్ువు మీక్ వవర్తసి ార్ు. ఇది నా మొదటి క్ిండిషను. అతడు
మ్ాయమ్యన మ్ర్ుక్షణిం స్ర్ోజ ప్ెరస్మీటలో మ్ాటాుడి, మిమ్ులిా ఈ గొడవ నుించి బయట
పడేస్ి ుింది. ప్ెైగా కొనిా ఓటల
ు ఎక్ కవ పడతాయ క్ూడా. ఇక్ ర్ిండో పాయింటల... నా తిండిర పరస్ి ుతిం
కోమ్ాలో ఉనాాడు. ఎలు మ్ింద హతయ కేస్ు ఆయన మీద ఉింది. నిజానికి ఎలు మ్ిందని చింప్ిించిింది మీ
పక్కన అమ్ాయక్ింగా క్ూర్ుానా మీ మ్ుఖ్య స్లహాదార్ు..! ఆ మ్ర్సర్ు టార్ాాను చేశాడనీ, ఆ
స్మ్యింలో తను పక్కనే ఉనాాననీ ఆయన నుించి ఒక్ స్తపుటమెింటల కావాలి. అపుేడిక్ మీ
ర్ామ్ానుజిం కిడీా కేస్ు బయటక్ ర్ాదు. ఇది నా ర్ిండో క్ిండిషను. మీర్ేిం చేసి ార్ో నాక్ తెలీదు. ర్ేపు
సాయింతరిం వర్క్ూ టైమ్ు ఇస్ుినాాను”.

ఆమె కానిిడెన్ూ చూస్తి ఆింజనేయులే తొటలరపడాసడు. అయనా బిింక్ింగా “చెయయక్ప్ తే?”

అనాాడు.

“ఎనిాక్ల మ్ుిందు మీర్ు అలాింటి ర్తస్ుక తీస్ుక్ ింటార్ని నేను అనుకోను. అయనా నాక్ూ,
చక్ేధ్ర్ర్ావుగార్త క్ టలింబానికి జర్తగతన అనాయయింతో ప్ ల ాక్ ింటే, నేను మిమ్ులిా అడిగతింది ప్ెదద
వషయిం కాదు. టార్ాాను ఎలు మ్ిందని కొటిునపుేడు తను పక్కనునాానని చాణుక్య చెపాేలింతే. అలా
చెప్పి ప్ెదదగా శక్ష పడదు. శవానిా దాయటిం ఒక్టే అబెటుింట-టల-కరైమ్. ఇక్ మీసాలారజా చేస్తిన పనుల
 4
గుర్తించి మీక్ తెలియనిదేమ్ుింది? వాడి స్తపాహిత ల సార్మ్ుని ర్ేప్ చేశార్ు. నా చెలు లిా
చెర్చబో యార్ు. మీక్ అలాింటి వాడు కావాలా? ఎనిాక్లోు నగగ టిం కావాలా? నిర్ణయించుకోిండి”

“ఇపుేడు నాక్ పూర్తిగా అర్థమ్యింది. ఇదింతా ఆ స్తయదేవ్ ఆడిస్ి ునా నాటక్ిం”

““ననుా స్తయదేవ్ మీ దగగ ర్కి పింప్ిించిింది అపాయింటుింట కోస్మే తపే, నేను మీతో ఏ
వషయిం మ్ాటాుడబో త నాాననేది ఆయనక్ూకడా తెలియదు. ఆయనేగానీ ఈ వషయాలనీా ఎలక్షన్ూ
కోస్ిం ఉపయోగతించదల ాక్ ింటే ననుా మీ దగగ ర్కి ఎిందుక్ పింపుతాడు? ప్ెరస్ మీట ప్ెటు ి
ఋజువులతో స్హా వలు డిస్తపి మ్ర్ుక్షణిం మీ పరభుతవిం క్ూలిప్ త ింది. జైలు ో అలివేల భజన
చేస్ుక్ ింటూ మీర్ు ప్పరమ్కోటి వారస్ుకోవాలి. మీక్ పదవ కావాలా? ఎనిాక్ల మ్ుిందు అగతాపర్వతo
బరదదలవటిం కావాలా? మీ గుర్ువు చాణుక్యని స్లహా అడగిండి. ఇదద ర్స క్లిస్తి నిర్ణయించుకొని ఏ
వషయమ్ూ చెపేిండి” అని అక్కడినుించి వళిిప్ యింది.

చాలాస్తపపు అక్కడ నిశశబద ిం భయింక్ర్ింగా ర్వళిoచిింది.

ఆింజనేయుల ఇింటర్ట-క్మ్ లో “సార్మ్ుని పింపు” అని చెపాేడు.

“వళిిప్ య ఉింటలింది. ఉిండదు” అనాాడు చాణుక్య.

అటలాించి ప్ి.యేయ చెప్ిేింది వని ఫ్ న్ ప్ెటు స్

ే ి ూ “నిజమే. లేదు” అని నిటూ
ు ర్ాాడు.

మ్ళ్ళి నిశశబద ిం.

ర్వళి వదిలి వళిిన స్తెింటల పర్తమ్ళ్ిం గదింతా వాయప్ిించి ఉింది.

“దానిా వదలను” స్వగతింగా అనాాడు ఆింజనేయుల .

“ఎింతమ్ిందిని వదలవు?” వస్ుగాగ అనాాడు చాణుక్య.

“మీసాలారజాని వదిల యాయలని మొనేా డిస్తెైడ్ అయాయను”

“ఆవడ నినుా అడిగతింది వదిల యయటిం గుర్తించి కాదు. శింక్ర్గతర్త పింపటిం గుర్తించి. శింక్ర్గతర్త
అింటే శుశానిం”

“ఏమి చేదద ాిం”

“అభిపారయిం అడుగుత నాావా? స్లహా అడుగుత నాావా?”

“అభిపాయిం చెపుే”

“ఇపేటికే ఎననాసార్ుు చెపాేను. స్ర్ోజ ర్ేపు బయటపడక్ప్ తే చాలా క్షు ిం. ఓటర్ు
స్తెింటిమెింటల క్షణాలోు మ్ార్తప్ త ింది”.

“మ్ర్త ఆ లిం... తో అింత దర్తదరింగా డీల్ చేస్తిింది నువేవగా” ఒక్ బూత మ్ాట వాడాడు.

చాణుక్య షాక్ అయాయడు. మ్ుఖ్యమ్ింతిర తనతో అలా మ్ాటాుడటిం అదే మొదటిసార్త. మొహిం
జేగుర్ు ర్ింగుకి మ్ార్తింది.
 5
“స్ర్ేు. అభిపారయిం కాదు. స్లహా చెపుే” అనాాడు ఆింజనేయుల .

“నువువ అడుగుతోింది ర్వళి గుర్తించా?”

“లేక్ప్ తే నా ప్ెళ్ళిిం గుర్తించి ఎిందుక్ అడుగుతాను. అవును”

“ఆమెతో గొడవ ప్ెటు లక్ ింటే క్షు మ్నిప్ిసి ్ ింది. పరభుని జైలు ో ప్ెటు ింి చిింది. అింజిని చింప్ిించిింది.
బాలార్తషుని బయటక్ తెచుాక్ oది. ర్ామ్ానుజానిా ఇర్తకిించిింది. టార్ాాన్ మీద పగ తీర్ుాక్ ింది. ఒక్
మ్నిషికి ఇనిా తెలివతేటల ఉింటాయని ఎవర్రనా చెప్పి నమేువాడిని కాను. ఇనిా చేస్తిన ఆమెకి
మీసాలారజాతో ఆడుకోవటిం ప్ెదద క్షు ిం కాదు. ఆ పని నీతో చేయించాలని అనుక్ నాది. ఆవడతో
ప్ెటు లకోవటిం క్నాా అడిగతింది చెయయటిం బెటర్ని నా స్లహా”

“మొతి ిం అింతా అలాగే చెయయమ్ింటావా?”

“అదే మ్ించిది”

“నేను అడుగుతోింది – ‘మొతి ిం’ అింతా అలాగే చెయయమ్ింటావా? అని”

“అింటే?”

“ఆమె ర్ిండో క్ిండిషను... అదే... నీ గుర్తించి...”

నిశశబద ిం వస్ ిటిించినటలు చాణుక్య తల తాిడు.

“స్లహా వదుద. అభిపారయిం వదుద. నిర్ణయిం నీదే కాబటిు నువేవ ఆలోచిించుకో” అని
అక్కడినుించి లేచాడు ఆింజనేయుల .

- 42 -

వలేఖ్ర్ుు పాయడూ
ు క్లాలతో ఉత ూక్ింగా ఉనాార్ు. కమెర్ామెను ు ఫ్ క్స్ స్ర్తగగ ా ఉిందా అని
చూస్ుక్ oటలనాార్ు. హాల కిటకిటలాడుతోింది. అింతక్ గింటకిేతమే స్ర్ోజ ప్ెరస్-మీట పరక్టిించిింది..
ఈ మ్ధ్యకాలింలో ఇింత స్తెనేూషనల్ నూయస్ లేక్ప్ వటింతో కమేర్ాలకి హాల స్ర్తప్ వటిం లేదు.

“మ్ుఖ్యమ్ింతిరగార్ు నిజింగా దేవుడు” స్ర్ోజ పారర్ింభిించిoది. “చినాదానైానా చేత ల తిి కాళ్ికి

నమ్సాకర్ిం చేస్ి ునాాను”.

ర్ాింబాబు చపుేన తల తిి చూశాడు. వయస్ులో చినాది కాళ్ికి నమ్సాకర్ిం చెయయటింలో

చితరమేమ్ునాదని కాదు. కాళ్ికి నమ్సాకర్ిం చెయయటానికి చేత ల తి టిం ఏమిటా అని..! కానీ
ఎింతోమ్ింది హీర్ోలూ, మ్ింతర లూ, వార్త కొడుక్ లూ ఇింతక్నాా దర్తదరoగా మ్ాటాుడే స్ింకిుషు నార్తకేళ్,
గాేింధిక్ అపభరింశ భాషా పరయోగాల చూస్తినవాడవటిం చేత, తిర్తగత ఫ్ క్స్ మీద ఏకాగేత నిలిపాడు.

“మిమ్ులిా మ్ుఖ్యమ్ింతిర మ్నుష యల కిడాాప్ చేశార్ని, మీసాలారజా మిమ్ులిా అడుస

తొలగతించుకోవటానికి పరయతిాస్ుినాాడనీ ర్క్ర్కాల ర్సమ్ర్ుు వచాాయ”
 6
“ర్సమ్ర్ుు అని మీర్ే అింటలనాార్ు క్దా. నిజానికి జర్తగతింది అది కాదు. హో టల్ గింగాకి ఆ
ర్ాతేర మ్నుష యలిా పింప్ి మ్ుఖ్యమ్ింతిర ననుా ప్ిలిప్ిించార్ు. కానీ ర్ాజాని పటలుకోవటానికి ఇింత
ఆలస్యమెైింది. పాప పర్తహార్ార్థ o ర్ాజా ఎవర్తకీ చెపేక్ ిండా కాణీపాక్ిం వళిు వచాాడు. నా ఎదుటే
ర్ాజాని మ్ిందలిించార్ు. అపేటిక్పుేడు దిండల మ్ార్తేడి చేశార్ు. అపుేడే నా ర్ాజాకి ఖ్లిసాిన్ వీసా
వచిాిందని తెలిస్తిింది”.

“ఖ్లిసాిన్ అనే దేశిం లేదు మేడిం”

“ఖ్లిసాిన్ కాదా? సార్చ. క్జకిసి ాన్ అనుక్ ింటా. ఏది ఏమెైతేనేిం? నా ర్ాజా ర్ేప్ప క్బర్తసి ాన్…
సార్చ.. అదీ..”

“క్జకిసి ాన్”

“ఆ... అదే… ఆ దేశానికి వళిు ప్ త నాాడు. వీసా ర్ాగానే నేను క్ూడా వళ్ళిను. ఈ క్థని
స్ుఖ్ాింతిం చేస్తినిందుక్ మ్ానవర్సపింలో ఉనా దేవతామ్ూర్తి ఆoజనేయుల గార్తకి నడుమెతిి
సాషాుింగ పడి నమ్స్కర్తస్ి ునాా” అని చేత ల జోడిించిింది.

“నడుమెతిి నమ్స్కర్తించిన స్ర్ోజ’ అింటూ హెడస ింి గుతో ఈ స్ించలన వార్ి వారయటానికి
వలేఖ్ర్ుు బయటక్ పర్ుగతాిర్ు.

స్ర్చగగ ా అదే స్మ్యానికి... ర్ాజధానికి కొనిా విందల కిలోమీటర్ు దూర్ింలో ...

“ర్ేయ్. ఆ ప్ెవాహింలో చూడు. త పేల మ్ధ్య చొకాక చిక్ కక్ ని ఉింది. ఎవడిదో శవింలా
ఉిందిర్ా”

“వదిల యయహే. నీళ్ల

ు ప్ టల మీద ఉనాాయ. పరవాహిం ఆటల మీదక్ వస్తపి అదే కొటలుక్ ప్ దిద .
ప్ లీస్ులక్ చెప్పి ఐదార్ు గింటలపాటూ ఆళ్ితోనే ఉిండాలి. చేపల పటలుక్ నేటోలు ిం. శవాల స్ింగతి
మ్నకిందుక్ ర్ా…”

- 43 -

బార్బర్చక్ డు అనే యోధ్ుడు యుదాధనిా చూదాదమ్నా ఉతాూహింతో క్ ర్ుక్షేతర o వళ్ళిడు.

స్మ్ర్పారర్ింభానికి మ్ుిందు క్ృషణ డు అక్కడునా యోధ్ులoదర్తనీ “మొతి ిం బాధ్యతల మీకే అపేగతస్తపి,
యుదాధనిా ఎనిార్ోజులలో మ్ుగతించగలర్ు?’ అని ఒకొకక్కర్తనే అడిగతనపుేడు, భీష ుడు 20 ర్ోజులనీ,
అర్ుానుడు 24 అనీ, క్ర్ుణడు 20 అనీ స్మ్ాధానాల ఇసాిర్ు. దూర్o నుించి ఇవనీా చూస్ూ
ి
నవువక్ oటూనా బార్బర్చక్ డిని బారహుణవేషింలో స్మీప్ిించి “ఎిందుక్ నవువత నాావు యోధ్ుడా?
నీక్ూ ఆ పరశా వేస్తపి ఏిం చెబుతావు?” అని అడుగుతాడు. “నేను బర్తలోకి దిగతతే ఒకే నిమిషింలో
యుదధ ిం మ్ుగతస్తిప్ త ింది” అింటాడు. ఆ వషయిం నమ్ుని క్ృషణ డు, ఒక్ ర్ావచెటు ల ప్ెై బాణిం
ఎక్ కప్ెటుమ్ని, ఒక్ ఆక్ ను తన పాదిం కిింద దాసాిడు. బార్బర్చక్ డు వదిలిన బాణిం చెటు లక్ నా పరతి
ఆక్ నూ వృతి ిం చేస్తి, చివర్క్ శ్రేక్ృషణ డి పాదిం దగగ ర్క్ వచిా ఆగుత ింది. “ఆక్ మీద పాదిం
తీస్తివేయ. లేక్ప్ తే నీ కాల క్ూడా మ్స్తెైప్ త ింది” అింటాడు బర్బర్చక్ డు. నమ్ుక్ిం క్ దిర్తన క్ృషణ డు
 7
‘నువువ ఎవర్త పక్షమ్’ని అడుగుతాడు. ‘బలహీనుల పక్షిం’ అని స్మ్ాధానమిసాిడు అతడు. అపుేడు
క్ృషణ డు, “కౌర్వుల పక్షాన ప్ెదద స్తెైనయిం ఉింది కాబటిు పాిండవులే బలహీనుల . కానీ నీవు వార్తతో
క్ూడితే వార్ు బలోప్పతమ్వుతార్ు. అపుేడు తిర్తగత నువువ కౌర్వుల పక్షాన చేర్ాల ూoటలింది”
అింటాడు. తన వైఖ్ర్తలో లోపమేమిటో బార్బర్చక్ డికి అర్థమ్వుత ింది.

‘ఇపుేడీ స్మ్యింలో తనకీ క్థ ఎిందుక్ గుర్ొిచిాింది?’ అనుక్ నాాడు చాణుక్య. ఎిందుక్
గుర్ొిచిాిందో అర్థిం అయింది.

తను ఎవర్త పక్షిం?

ఏ ర్ాజయింలో మేధావుల ర్ాజుకి స్నాుర్గ ిం బో ధిసి ార్ో ఆ ర్ాజయిం స్ుభిక్షమ్వుత ింది. ఏ

ర్ాషు ింర లో దుర్ాుర్ుగడెైన నాయక్ డి వనుక్ ఉింటార్ో ఆ ర్ాషు ింర భరషు పటిుప్ త ింది. అిందుకే ఆ క్థ
గుర్ొిచిాింది.

గాుస్ులో ఉనా దరవిం ఒక్ గుక్క తాగాడు.

తన వైఖ్ర్తలో లోపిం ఏమిటో గుర్తిించిన బార్బర్చక్ డికి క్ృషణ డు తన నిజర్సపానిా చూప్ిoచి,

“భార్చజన యుద్ధ ం ఒక్ సాహస్వీర్ుడి బలితో పారర్ింభిించాలనేది స్ింపరదాయిం. నినుా మిించిన
యోధ్ుడు ఇక్కడెవర్స లేర్ు. ఆతాుర్ేణిం చేస్ుకో” అింటాడు. “ఇది అనాయయిం. యుదధ ింలో పారణాల
వదలటానికి స్తిదధపడి వచిాన ఇింతమ్ింది ఉిండగా, చూడటానికి వచిాన ననుా ఇలా ఎిందుక్
అడుగుత నాావు?” అని పరశాసాిడు. అపుేడు క్ృషణ డు, “ధ్ర్ాునికీ, అధ్ర్ాునికీ నడుమ్ జర్తగే
యుదధ ింలో మొటు మొదట బలయేయది నువేవ అని ఒక్ శాపిం ఉనాది” అింటూ అతడి శాపిం గుర్తించి
చెపుతాడు.

ధ్ర్ాునికీ అధ్ర్ాునికీ మ్ధ్య బలి అయయింది తనే. అవస్ర్మ్ునాింత వర్క్ూ పొ గతడార్ు.

అదింతా తన వదవతి అనుక్ నాాడు. చివర్తకి మీసాలారజా లాింటి బోర క్ర్ుక్ క్ూడా సాయిం
చేయవలస్తి వచిాింది.

ఆ ర్ోజు పొ ర దుదనా జర్తగతన స్ింఘటన గుర్ొిచిాింది.

మ్ుఖ్యమ్ింతిరతో స్మ్ావేశిం జర్తగాక్ క్లత చెిందిన మ్నస్ుతో ఇింటికి చేర్ాడు. క్ూత ర్ు
క్నపడిింది. నొకిక పటిున బాధ్ ఒక్కసార్తగా బయటపడిింది. మ్నస్ు ర్గతలి ప్ తూoడగా, “ఆ ర్వళి మేక్
తోల క్పుేక్ నా తోడేల . పార్థసార్థికి ఉదో యగిం ఇచిానా, మీ ప్ెళిి చేస్తినా ఇదింతా నీ మీద ప్పరమ్తో
కాదు. నినుా నా నుించి దూర్ిం చేయాలని" అనాాడు.

"తెల స్ు నానాా" అింది స్ుమ్.

శర్ాఘాతిం తగతలినటు యింది. ఆశార్యింతో "ఎలా... ఎలా తెల స్ు?" అని అడిగాడు.

"తనే చెప్ిేింది”.

“తను... తను నీక్ చెప్ిేిందా? ఏమి చెప్ిేింది?”

 8
“నువువ తనిింటికి వళిు హతయ చేయటిం నుించీ, తన తిండిరకి ఆకిూడెింటల చేయించటిం వర్క్ూ”

అతడు ఆవేశింతో క్దిలిప్ తూ, “ఇింత జర్తగతనా నువువ నాక్ చెపేలేదేమే మ్ుదనషు పు
దానా?” అింటూ అర్తచాడు.

“ఏమి చెపేను నానాా? ఆమెని హతాయనేర్ింలో ఇర్తకిించటానికి నువువ పరయతిాించావు.

ప్పరమ్ వయవహార్ింలో ఇర్ుక్ కప్ యన ననుా ఆమె ర్క్షిించిింది. ఇది చెపేనా? నువువ ఆమెని తిండిరకి
దూర్ిం చేశావు. కానీ తను ననుా నీక్ దగగ ర్ చేస్తిింది. ఎలా చేస్తిిందో చెపేనా?" అింటూ లోపలికి
వళిి, ఫ్ న్ తీస్ుక్ వచిా ఒక్ మెస్తపజ్ ఓప్ెన్ చేస్తి చదవమ్నాటలు ఇచిా "మొనాటి వర్క్ూ శుశానింలా
ఉనా మ్న ఇలు కొదిదగా మ్ార్టానికి కార్ణిం ఈ ఆర్తుక్ల్. ప్పరమ్ పరక్టన గుర్తించి ఇింత గొపే ఆర్తుక్ల్
నేను ఎక్కడా చదవలేదు నానాా. ఇది చదివాకే నాలో గొపే మ్ార్ుే వచిాింది."

"కానీ ఇదింతా ఆవడ నా మీద క్క్ష తీర్ుాకోవటిం కోస్ిం చేస్తిింది".

"అవును నానాా. అది క్ూడా నాక్ తెల స్ు. నువువ చేస్తిన పనుల మ్ాతరిం మ్ించివా?
ఆలోచిించు. ర్ాషు ింర లో కాలేజీలూ, ఆస్ుపతర లూ, ర్వణా, ఆర్తథక్ వయవసాథ మొతి ిం అింతా అస్ి వయస్ి ిం
అయప్ యింది. దానికి చాలా వర్క్ూ నువూవ నీ స్లహాలూ కార్ణిం క్దా? గుిండెల మీద చెయయ
వేస్ుక్ ని చెపుే..! నీక్ తెల సా? మీ కాలేజీ సాకమ్ులో ఉదో యగిం ప్ య సార్థి ఆతుహతయ
చేస్ుకోవాలనుక్ నాాడు. మ్నిం వర్ి మ్ానింలో పడే బాధ్లకి మ్ూలాల ఎక్కడో ఉిండవు నానాా.
గతింలో చేస్తిన పనులే తిప్ిే కొడతాయ. నీ వయయింక్ డు పరస్ి ుతిం ఒక్ కిడీాతోనే ఉనాాడు.
మ్ామ్ూల క్డుపునొప్ిేతో ఆస్ుపతిరకి వళితే, ఒక్ కిడీా తీస్తి దాచుక్ ని, ఇింకో కిడీా ఉచితoగా
ఇచిానటలు చర్ుిం మీద మ్ార్ుక ప్ెటు ార్ు. ఇింతక్నాా దార్ుణిం ఇింకేమెైనా ఉింటలిందా?”

“దేవ్ హాస్ేటలోునా?”

“అవును. ‘మీ’ దేవ్ ఆస్ేతిరలోనే. నీక్ తెలియక్ ిండానే ఇదింతా జర్తగతిందా నానాా?
ఎిందుక్ింత అమ్ాయక్తవిం నటిసి ావ్? నీక్ూ ర్వళిగార్తకీ ఎింత తేడానన చూడు. ననుా మోస్ిం
చేయయటానికి ఇషు ింలేక్... ఇదింతా నాక్ చెప్పి తనకి నషు ిం జర్తగే అవకాశిం ఉిందని తెలిస్తి క్ూడా...
ర్తస్ుక తీస్ుక్ oది. మొతి మ్ింతా చెప్ిేింది. ఆమె తలచుక్ ింటే ఇవనీా సార్థికి చెప్ిే నీ మీదక్
ఉస్తికొలేవచుా. అదేమీ చేయలేదు. కానీ నువువ? ఇపేటిక్ూకడా ఏమీ తెలియనటలు నాటక్ిం
ఆడుత నాావు. అదీ తేడా. అలాింటి అమ్ాుయప్ెై హతాయనేర్ిం మోపాలనే ఆలోచన నీకలా వచిాింది
నానాా? ఇపేటివర్క్ూ ఎవర్తకీ తెలియని, ఎవర్తకీ చెపుేకోలేనీ ఒక్ వషయిం చెపి ాను వను. ఆ ర్ాతిర
హో టలోు మ్మ్ులిా చూస్తిన మీసాలారజా ఆ ర్ాతిర ఫ్ న్ చేశాడు. మ్ర్ుస్టి ర్ోజు తన గస్ు -హౌస్ కి
ర్మ్ునాాడు. ర్ాక్ప్ తే మ్ా ఇదద ర్త వషయిం నీక్ చెపి ా అని బాుక్ మెయల్ చేశాడు” చెపుతూ
ఉిండగానే దుుఃఖ్ిం వచిాింది. వకికళ్ి మ్ధ్య చెప్ిేింది. “అిందుకే తొిందర్పడి ప్ెళిు చేస్ుక్ నాాను.
అలాింటివాడిని నానాా నువువ ర్క్షిసి ్ ింది..! ఎవడో మ్ుఖ్యమ్ింతిర, వాడికి ఒక్ తార్ుేడుగాడు. వాడి
వనుక్ మ్ుగుగర్ు బోర క్ర్ుు. వీళ్ి చుటూ
ు తిర్ుగుతూ, వాళ్లి చేస్తప దౌర్ాాగయపు పనులక్ శక్ష పడక్ ిండా
నీ తెలివతేటల ఉపయోగతస్ి ూ, వాళ్ి మోచేతి నీళ్లి తాగుతూ ఉనాావు.”
 9
మ్ర్ో గుక్క తాగాడు చాణుక్య. వషపరభావిం మొదల ైింది.

బర్బర్చక్ డు తల నర్ుక్ కనాాక్, అతడి ఆఖ్ర్త కోర్తక్ తీర్ాటిం కోస్ిం క్ృషణ డు ఆ తలను ఓ
గుటు ప్ెైకి తీస్ుకళిు యుదధ ిం క్నిప్ిించే పరదేశింలో ప్ెడతాడు. అక్కడినుించి మొతి ిం యుద్ధధనిా చూసాిడు
బార్బర్చక్ డు. యుదధ ిం మ్ుగతస్తిింది. ‘ఈ వజయానికి కారణం నేనింటే నేనే’ అని వాదిించుక్ ింటూ
వజయగర్వింతో ఉర్క్లేస్ి ునా పాిండవులిా మ్ార్గ మ్ధ్యింలో బర్బర్చక్ డి దగగ ర్క్ తీస్ుకళ్ళిడు. “వతాూ!
మొతి ిం యుద్ధ ం చూస్తిింది నువేవ. ఏ క్షణo ఏిం జర్తగతిందో ... ఏిం గమ్నిించావో చెపుే?” అని
పరశాసాిడు. “నీక్ తెలియనిది ఏమ్ుింది క్ృషాణ. శతర నాశనిం స్ింతోషిం. స్వపక్ష నాశనిం వషాదిం.
ర్ిండూ మ్నిషి కొని తెచుాక్ నావే. వక్టాటు హాసాల ఒక్ వైపు, ఆర్ి నాద రోదనల మ్ర్ో వైపు. అింతా
చూస్తి నేను తెల స్ుక్ నా స్తయo ఏమిటింటే, మ్ర్ణింతో ప్ ల ాక్ ింటే ఏదీ స్మ్స్య కాదు.
అింతర్ుుఖ్ింతో ఆలోచిస్తపి ఏదీ ఆనoదిం కాదు. బింధ్ిం లేక్ప్ తే వషాదిం లేదు. నా పటు , ఇతర్ుల పటు ,
వస్ుివు పటాు నా బింధ్మే నా దుుఃఖ్కార్ణిం. ఇది తెల స్ుక్ నావాడు యోగత” అని స్మ్ాధానమిచిా,
శాపిం మ్ుగతస్తి ఊర్ధ వలోకాలక్ వళిు ప్ తాడు. ఇదీ మ్హాభార్తింలోని బర్బర్చక్ డి క్థ.

ఎదుర్ుగా ఉనా గాుస్ు వైపూ, అిందులోని దరవిం వైపూ నిర్ేవదింగా చూశాడు చాణుక్య. తన
తల ఇపుేడు అలాగే నర్క్బడిింది. అవస్ర్ిం తీర్ాక్ క్ూర్లో క్ర్తవేపాక్ తీస్తపస్తినటలు ఆింజనేయుల
తనని తీస్తపశాడు. మ్ర్త తను తెల స్ుక్ నాది ఏమిటి? బలహీనతల మ్నిషిని ఒక్కసార్తగా చింపవు.
వైర్స్ లాగా నిశశబద ింగా ప్్లిా ప్ిప్ిే చేసి ాయ. కామ్o వలు కీచక్ డు, కోేధ్ిం వలు అశవతాథమ్, మ్దిం
వలు శశుపాల డు, అస్ూయ వలు దుర్ోయధ్నుడు, మోహిం వలు ధ్ృతర్ాషు ర డు, వయస్నిం వలు ధ్ర్ుర్ాజు
నాశనిం అయాయర్ు. తను మ్ాతరిం ‘తన’వలేు నాశనిం అయాయడు.

గాుస్ు తీస్ుక్ ని మ్ర్ోగుక్క తాగత టేప్ లో చెపేటిం పారర్ింభిించాడు.

ఎలు మ్ిందను ఎలా చింప్ిిందీ, మీసాలారజాని దొ ింగ సాక్షాయలతో ఎలా ర్క్షిించిిందీ వవర్ింగా చెప్ిే
చివర్గా మ్ింగళ్ వాక్యిం పలికాడు: “నేను బరతిక్ ిండి లాభిం ఏమిటి అనుక్ నాాను. నేను ఇపుడు
ఇస్ుినా ఈ మ్ర్ణవాింగూులిం నా ఇింటిని ఆనిందనిందనింగా మ్ార్తాన వేదర్వళికి ఏమ్ాతరిం
సావింతన క్లిగతించినా నా మ్ర్ణానికో సార్ధ క్త ఉింటలింది. తెలివతేటల నావాడు మ్ించి వైపు
ఉింటాడా? చెడు వైపు ఉింటాడా అనే దానిమీదే స్మ్ాజిం ఎటలవైపు నడుస్ుిిందనాది ఆధార్పడి
ఉింటలింది. ఇదింతా పశాాతాిపిం కాదు. పునర్తార్ాుణిం. వచేా జనులోనైనా ననుా మ్ించి
చాణుక్ యడిలా పుటిుించాలని భగవింత డిని కోర్ుక్ ింటూ ఈ జీవతిం మ్ుగతస్ి ునాాను”.

++ ++ ++

ఆస్ుపతిర వర్ిండాలో క్ూర్ుాని ఉింది ర్వళి. ఆమె గుిండె చపుేడు ఆమెకే వనిప్ిసి ్ ింది.
లోపల తిండిరకి ఆపర్ేషన్ జర్ుగుతోింది. దాదాపు నాల గు గింటలయింది. ఇింకొించెిం స్తపపటోు డాక్ుర్ు
బయటక్ వసాిర్ు.

ఏిం చెపుతార్ు?
 10
ఆమె టనష న్ భర్తించలేక్ ప్ తోింది.

అదే స్మ్యానికి బయట క్లక్లిం వనిప్ిించిింది. స్తెక్ూయర్తటీ వింట ర్ాగా స్తయదేవ్

హడావుడిగా లోపలికి వస్ుినాాడు. ఆమెకిందుకో స్ింతోషింగా అనిప్ిించిింది. అపేటివర్క్ూ ఒక్కతే
క్ూర్ోావటిం వలు వచిాన లోనీు నస్ దూర్మెైన భావన.

“థాయoక్ూ. ఈ స్మ్యింలో నువువ ర్ావటిం నాకింతో ధెైర్యింగా ఉింది స్తాయ” అనాది.

“మ్ాసాుర్ు థియేటర్ట నుించి ఆర్ోగయింగా బయటక్ వసాిర్ు. క్ింగార్ు పడే అవస్ర్ిం ఏమ్ాతరిం
లేదని డాక్ుర్ు ు చెపాేర్ు”

“చాణుక్య ఇదే హాస్తిేటలోు ఉనాాడు తెల సా?”

“అవునా?”

“చావు బరత క్ ల మ్ధ్య...”

“మీ నానా బయటకి ర్ావటిం. ఇతను లోపలికి వళ్ిటిం... మెలోడారమ్ా ఎక్కడో లేదు. మ్న
జీవతాలోునే ఉింది”.

“నిజమే క్దా. నాక్ూ అలానే అనిప్ిసి ్ ింది. అనాటలు డారమ్ా అింటే గుర్ొిచిాింది. మీసాలారజా
గాయింగులో పరభు అనేవాడు జైలు ో ఉనాాడు క్దా. వాడి స్ింగతి ఏమెైిందో నీకేమెైనా తెల సా?"

“ఇపుేడు వాడు ఎిందుక్ గుర్ొిచాాడు?”

“నల గుర్ోు వాడొ క్కడే బరతికి ఉనాాడు”

“అిండర్ట-టరయల్ గానే ఉనాాడు. బెయల్ ఇచేావాడు క్ూడా లేడు”

ఆమె మ్ౌనిం వహిించిoది. మ్ుఖ్యమ్ింతిర పారపక్ింలో చాణుక్య, చాణుక్య అిండ చూస్ుక్ ని

మీసాలారజా, మీసాలారజా దనుా చూస్ుక్ ని ర్ౌడీల ర్చిాప్ యార్ు. పునాది కాస్ి క్దిలేస్ర్తకి కోటర్చ
మొతి ిం ప్పక్మేడలా క్ూలిప్ యింది. పరస్ి ుతిం బెయల్ ఇచేా నాధ్ుడు క్ూడా లేడు. బలహీనమెైన
వయకిితవిం ఉనా వార్త మ్ధ్య బాింధ్వాయల ఎింత ప్ెళ్లస్ుగా ఉింటాయో, వాపు చూస్తి బల పు
అనుక్ నేవార్త జీవతాల చివర్తకి ఎలా అవుతాయో... పరభు, అింజి, గోవిందు, మీసాలారజాల జీవతాలే
ఉదాహర్ణ.

లేని శకిి మీద నమ్ుక్మ్ునావార్ు ఏవధ్ింగా నాశనిం అయప్ తార్ో భార్తింలో భీష ుడు
ధ్ర్ుర్ాజుకి చెపుతాడు. హిమ్ాలయ పర్వత శఖ్ర్ాగాేల మీద ఒక్ బూర్ుగు చెటు ల వశాలింగా వస్ి ర్తించి
ఉింటలింది. దానిా చూస్తి నార్దుడు,"వాయుదేవుడి దయ వలు నే క్దా నీ ఉనికి సాధ్యమ్యింది.
నువువ స్దా అతడికి క్ృతజుుర్ాలివై ఉిండాలి” అింటాడు."వాయుదేవుడు ననేామి చేయగలడు? ఈ
పర్వతాలేా ఊప్పస్తినా ననేామీ చేయలేక్ప్ యాడు” అింటలింది ఆ చెటు ల. ఆ వషయిం వళిు వాయు
దేవుడుకి చెపుతాడు క్లహభోజనుడు. పవనుడు నవవ, "ర్ేపు నే వస్ుినాానని చెపుే" అని క్బుర్ు
పింప్ిసి ాడు. '...నేను దటు ింగా ఉింటేనే క్దా అతడు ననుా నాశనిం చేయగలడు' అనుక్ ని, ఆక్ లిా
 11
పూర్తిగా ర్ాలేాస్తి, కొమ్ులిా వర్తచేస్ుక్ ని మోడుగా నిలబడి "ఇపుేడేిం చేసి ాడో చూదాదిం"
అనుక్ ింటలింది. మ్ర్ుస్టి ర్ోజు వచిాన వాయుదేవుడు ఆ చెటు లని చూస్తి ఆశార్యప్ య, ‘నేను నినుా
ఎలా చేదద ామ్ని అనుక్ నాానన… నేను ర్ాక్ ిండానే అలా అయప్ యావు క్దా’ అింటాడు.

అవనీతిని నమ్ుుక్ నావార్త తృప్ిి ఇలా గాలికి ర్ాలిప్ యే బూర్ుగదూది లాింటిది క్దా.
మొనా ఎవడో ఉదో యగత ప్ెై అవనీతి శాఖ్ దాడి చేస్తపి విందకోటల
ు దొ ర్తకాయట. ఎిందుక్ింత డబుబ?
ఎిందుక్ింత యావ? ఇింకేమీ సాధిించలేని వార్తకే క్దా ఈ తాపతరయిం. ఉనా భార్యతో స్ుఖ్పడలేని
ర్ావణుడూ, ఉనాతిిండితో స్ింతృప్ిి పడని బకాస్ుర్ుడూ, పర్ాయ ర్ాజాయనిా ఆశించిన ద్ురోోధనుడూ
ఎక్కడా స్ుఖ్పడిన దాఖ్లాల లేవు.

ఆమె ఆవధ్ింగా ఆలోచిస్ూ

ి ఉిండగా వాటిని భింగపర్ుస్ూ
ి “ఇది కాస్ి వను” అింటూ
జేబులోించి ఓ కాగతతిం తీశాడు స్తయ. ఆమె ఆమె క్ింగార్ు పడిింది.

“ప్పరమ్ లేఖ్ కాదులే. క్ింగార్ు పడక్ . నీకో అభినిందన పతరరిం స్వయింగా వారయాలని ర్ాతరింతా
పుస్ి కాల వతికాను.” అింటూ చదవటానికి పరయతిాించాడు.

“నాభి... నాభి...”

ఆమె మొహిం చిటిు ించి, “అభినిందన పతరింలో బొ డుస పరస్కిి దేనికి? అభినిందన బొ డుసతో
మొదల టాువా?” అని అడిగతింది.

అతడు క్ింగార్ుపడి “అది కాదులే... నీ కోస్ిం...” అింటూ తడువుుఁ క్ ింటూ “నా... నాభి...
నాభిషేకో న సంస్కారః ...” అని చదవసాగేడు.

“...సంహసయ కరియతే మరుగః” అని ఆమె పూర్తి చేస్తిింది. “స్తిింహానికి పటాుభిషపక్ిం అడవలో
జింత వులనీా క్లిస్తి చెయయలేదు. తన పర్ాక్ేమ్ిం వలు నే అది మ్ృగర్ాజైింది. తలమీద కిర్చటిం
ప్ెటుటానికి జనిం అవస్ర్ిం లేదు. పరయతిాస్ూ
ి ప్ తే తనింతట అదే వచిా తల మీద చేర్ుత oది”

“అవును. అదే నేను చెపేదల ాక్ నాది” అనాాడతను. “స్మ్స్య అనే వేడికి పొ యయలో ఊక్
తనలో తానే మ్గతగప్ త ింది. అదే వేడిని స్త్వక్ర్తించి పొ నుగక్ర్ే దివటీగా మ్ార్ుత ింది. నీక్ క్ర్క్ు గా
స్ర్తప్ త ిందని వతికి వారస్తి తెచాాను”

ఆమె క్ళ్లి చెమ్ుగతలు ాయ.

అది చూస్తి, “ఏయ్. ఎిందుక్ింత స్తెింటిమెింటల్ అవుత నాావ్” అని అడిగాడు.

“నేను ఫ్ల్ అయింది నీ పదాయనికి కాదు లేవోయ్. భాష తెలియని భార్తానిా నాకోస్ిం
ర్ాతరింతా వతికినిందుక్ ”.

“భార్తిం అింటే గుర్ొిచిాింది. మీ నానాగార్త ఆర్ోగయిం బాగుపడాసక్ చకాే ఇిండస్త్ుస్

ర లో ఉింటావా?
భార్తిం చదువుకోవటానికి ఆదితయపుర్ిం వళిిప్ తావా?”
 12
“నానా డాక్ుర్ుకి దగగ ర్గా ఉింటే మ్ించిది అింటలనాార్ు. నానేా నిర్ణయిం తీస్ుకోవాలి. అదూర్ే
గానీ స్తాయ... మ్నస్ూిర్తి గా చెబుత నాా. పనుల మ్ానుక్ ని పర్ామ్ర్శకి వచిానిందుక్ థాయింక్ూ”
అింది.

అతడు అయోమ్యింగా “నేను నినుా పర్ామ్ర్తశించటానికి ర్ాలేదే" అనాాడు.

"మ్ర్త?" అింది ఆశార్యింగా.

అతడు నవవ ఊర్ుక్ నాాడు.

చిర్ుకోపింతో “చాణుక్యని పర్ామ్ర్తశoచటానికి వచాావా?” అింది ఉకోేషింగా.

“నిజిం చెపాేలింటే... మీ నానాగార్తని స్ేృహ ర్ాగానే ఒక్ పరశా అడగటానికి వచాాను”.

అర్థిం కాక్, "నానాగార్తనా? ఏమిటి?" అని అడిగతింది

"మీర్స, మీ చినామ్ాుయళ నాతోపాటూ నగర్ింలో ఉిండటానికి ఇషు మేనా మ్ాసాుర్స? అని

అడగటానికి వచాాను" అనాాడు.

ఆమె ఏదో చెపేబో య మ్నస్ు మ్ార్ుాక్ ని, “అింతా వాళ్ి ఇషు మేనా? నా అింగచకార్ిం
అవస్ర్ిం లేదా?” అింది.

“నువువ నానా క్ూచివ క్దా”

ఆమె ర్ోషింగా ఏదో అనబో తూ ఉింటే తల పు దగగ ర్ చపుేడయింది.

ఆపర్ేషన్ థియేటర్ట నుించి డాక్ుర్ట బయటకి వస్ుినాాడు.

అతడి మొహిం మీద చిర్ునవువ క్దలాడుతోింది.

సమాప్త ం.