ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

2001-2013

ΓΙΑΝΝΗ ΜΕΛΑΝΙΤΗ

AΘHNA 2013
Μικρά κείμενα

16/12/01. Προσπάθησε νά συσσωρεύσει ὅλη του τήν ἐνέργεια σέ μία ἡμέρα. Τήν προσδιόρισε στό

ἡμερολόγιο καί ἑτοιμάστηκε.

21/12/01. Φαντάζονταν τό χῶρο σάν ἕνα σύστημα σωληνώσεων. Οἱ σωλῆνες μποροῦσαν νά ἑνώνουν τίς

σκέψεις τῶν ἀνθρώπων σέ μία ἀνταλλαγή πού περνοῦσε ἀνάμεσα ἀπό τά σπίτια καί τά σώματα. Ὁρισμένες

φορές, ἄν ἡ κίνηση ἦταν γρήγορη, ἡ σκέψη μποροῦσε νά γυρίσει ἀνάποδα μέσα στούς κυλίνδρους ἐνῶ

ταυτόχρονα διατηροῦσε τήν κατεύθυνση πρός τά ἐμπρός: ἔτσι ἦταν σέ θέση νά γνωρίζει πώς εἶναι ἕνα

δωμάτιο ἀναποδογυρισμένο μέσα ἔξω, σάν ροῦχο.

25/12/01. Τώρα οἱ σωληνώσεις τῶν σκέψεων ἔγιναν πολύ περίπλοκες. Ἐπιπλέον, κάθε ἀναστροφή προσέθετε

στήν πολυπλοκότητα τοῦ συστήματος, καθιστώντας ἀδύνατη κάθε ἐπιμέρους ἀνάλυση: τό σύνολο γινόταν

ἀκατάληπτο, δημιουργοῦσε μάζες συμπύκνωσης καί ἀραίωσης πού κινοῦνταν ἄρρυθμα, συντελώντας στήν

ψευδαίσθηση ὅτι τά κενά τῆς παρελθούσης μνήμης μποροῦσαν ἴσως νά συμπληρωθοῦν.

26/12/01. Ἡ ἡμέρα πού ἀκολούθησε εἶχε παρόμοια χαρακτηριστικά. Ἐξ’ ἄλλου, αὐτό πού τόν εἶχε καταλάβει,

ἦταν τό συναίσθημα πώς ὁλόκληρη ἡ ἀνθρώπινη ἐμπειρία μποροῦσε νά περιέχεται σ’ ἕνα στίχο. Μποροῦσε

νά φαντάζεται γιά παράδειγμα ὅτι ἡ Σιωπή-Μύθος τό Ἐδγκαρ ‘Ἄλαν Πόε ἦταν ἕνας ἱστός πού διέτρεχε

ὁλόκληρη τήν πραγματικότητα: ὁ Δαίμονας, ἡ λύγκα, οἱ περιγραφές τῶν φυσικῶν τόπων, δέν ἀποτελοῦσαν

μία ἐκδοχή ἀλλά τήν ἀπόληξη κάθε φυσικῆς διεργασίας. Ὁτιδήποτε συνέβαινε θά κατέληγε ἐκεῖ.
Εἶχε ζωή 35 ἡμερῶν. Ἡ διάγνωση ἀπέτυχε νά ἐντοπίσει τήν ἔκταση τῆς ἀρρώστιας καί ὁ λαβύρινθος τῶν σκέψεων

ἄρχισε τήν 7η Νοεμβρίου 2001. Κατόπιν, τίποτα δέν θυμόταν ἀπό τήν προγενέστερη κατάσταση, ἴσως μόνον τήν

εἰκόνα τοῦ μυαλοῦ του πού ἔμοιαζε τώρα σάν μηχανή, ἕνα πολύπλοκο σύστημα ἀπό γρανάζια.

29/12/01.Τό ἴδιο θά μποροῦσε νά ἰσχυριστεῖ γιά τήν ἐλαιογραφία “ El Lazarillo de Tormes” τοῦ Goya. Ἡ κίνηση τοῦ

χεριοῦ μέσα στό στόμα ἦταν μία ἄδηλη πράξη.

Φαντάστηκε ἕνα νέο σῶμα. Εἶχε ἰδιαίτερη ἐλαστικότητα, ἰδιαίτερα στίς στρέψεις τῶν ἀρθρώσεων. Τά μάτια πετοῦσαν

ἀκτίνες φωτός. Τόσο ζωντανό πού δέν γνώριζε πώς νά τό κινήσει.

5-1-02. Κατά τή διάρκεια τοῦ ὕπνου διαισθάνθη τήν ὕπαρξη κάποιου καλύμματος στό ὕψος τοῦ κεφαλιοῦ--

ἐνδεχομένως νά μποροῦσε νά τραβήξει τό χῶρο σάν ὕφασμα , κάτι πού πίστευε ὅτι θά ἀπελευθέρωνε μία σειρά

καταστάσεων ἤ ἐναλλακτικῶν πραγματικοτήτων γιά τό μέλλον. Κατόπιν σηκώθηκε καί κατέγραψε τό ὄνειρο στό

σημειωματάριο τοῦ πατέρα.

18-1-02. Ἡ ζωγραφική μου ἦταν πλέον μία ἀρρωστημένη μυϊκή ἀδυναμία. Ἀκόμη καί ὁ τρόπος πού τοποθετοῦσα

τά χαρτιά μου στούς φακέλους γίνονταν ἀργά, συνήθως ἄφηναν μίαν αἴσθηση ΑΝΤΕΣΤPΑΜΜΕΝΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ,

ἀποτελοῦσαν μία λανθάνουσα ἀριστεροχειρία.

Ἡ ζωγραφική μου εἶναι πλέον μία ἀρρωστημένη μυϊκή ἀδυναμία. Ἀκόμη καί ὁ τρόπος πού τοποθετῶ τά χαρτιά μου

στούς φακέλους γίνεται ἀργά, συνήθως ἀφήνουν μίαν αἴσθηση ΑΝΤΕΣΤPΑΜΜΕΝΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ, ἀποτελοῦν μία

λανθάνουσα ἀριστεροχειρία.

Σκέπτονταν τήν τέχνη ὡς μία τεράστια ποσότητα καθαροῦ φωτός. Οἱ μάζες αὐτές ἔπεφταν πάνω στά ἀντικείμενα

μέ τή μορφή κβαντικῶν ποσοτήτων. Συσχέτισε τό γεγονός αὐτό μέ τήν ἰδιαιτερότητα πού τοῦ προκαλοῦσε ἡ χρήση

τῆς γενικῆς. Γιά παράδειγμα, ἡ ἔκφραση “ἐρωτικές πόλεις”, ἀνεξάρτητα ἀπό τό νόημά της, θά ἔπρεπε νά γραφεῖ :

“Ἡ πόλις τῶν ἐρώτων μας”.

Ἡ στιγμή πού πέρασε κρύβει ἀκαθαρσία. Τήν βγάζω ἀπό πάνω μου σάν σακάκι.

Τό ἰδανικό βιβλίο. Ἕνα βιβλίo γιά τήν ἀξία τοῦ μίσους. ¨Ο Προύστ εἶναι ὁ συγγραφέας τῆς ἁπλούστερης δύναμης

πού παράγει ἡ σκέψη- τῆς ἀναβολῆς. Τελικά ὅλα γίνονται μέσα στόν ὑποθετικό χρόνο τῆς ἀναβολῆς.

19/3/02 Σκέπτομαι τήν αὐτοκτονία ὡς τήν λεπτότερη τῶν πράξεων. H μουσική σκληρότητα τοῦ Requiem, Mozart.

Οἰδίπους

Μέσα ἀπό τό σῶμα τοῦ περνοῦσε ἡ χοάνη. Τήν εἶχε μόνος του ἐπινοήσει σάν ἕνα σύστημα συμβατό μέ τή σάρκα,

ἕνα ὀργανικό πέρασμα μέ τή μορφή ὑπερφυσικοῦ αὐτιοῦ στή θέση τῆς πλάτης...

19/ 07/ 13

Μικρή ριπή ἀέρος ἀνεμιστήρα στό βραχίονα.

21/07/13

Κλεψύδρα.

Σβῆνον φῶς χρόνου.

Λεπτός ἄφωτος

04/ 08/ 13

Ἡ σημασία τοῦ νυχοκόπτη

Συναισθάνθη τήν ἐπέκταση τῶν ὁρίων τοῦ σώματος στό σημεῖο τῶν ὀνύχων του.

Νυχοκοπή.

01/ 08/ 13

Χρῶμα χρώματος

Αἰωρούμενο μετωπικό δίλλημα.

09/08/13

Συναρτημένη ἀμετάβλητη ἰδέα.

09/08/13

Ἀφοδευτική προτομή Ἐζρα Παουντ.

Ἤ, κατά προτίμηση,

προτομή

μηχανικῆς ἀφόδευσης.

O σημαντικότερος ποιητής τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος (ἀποδιδόμενος ἀπό ἕναν ἀσήμαντο γλύπτη).
Βούς ἰσορροπῶν εἰς δίκορφον ὅρος.

11/08/13

Ἐπικεντρούμενος.

12/08/13

Χρησμόν εἶχα μαντικῆς.

12/08/13