Professional Documents
Culture Documents
Daglily
Daglily
#StoryFromAPicture
#WritingPrompt
Tomorrow of Chances
by: Ayako_Yoko
"Ano iyon? May masakit ba sa iyo?" alerto niyang tanong, nag-aalala sa lagay ng
asawa lalo pa at hindi na biro ang edad nilang dalawa.
Umiling ito at may naituro. "Tingnan mo ang dalawang iyon. Hindi ba't ganoon na
ganoon din ang nangyari sa atin nang minsang maabutan kitang umiiyak roon mismo sa
puwestong iyon?"
Napapangiti siyang tumango bilang pagsang-ayon sa asawa. Isang babaeng nakaupo ang
abot-abot ang kamay ng isang lalaking nakalahad ang isang kamay. Nakakatuwa dahil
nakakita siya ng katulad nila sa mismong lugar na pinagsimulan ng kanilang mahaba-
habang istorya.
"Sa ilang taon na kapiling kita, naging masaya ako at wala ni minsang pinagsisihan
kahit pa labis na hirap ang ibinigay sa atin ng buhay," litanya ni Josue na halos
magpatunaw sa kaniyang puso.
Gamit ang isa pang kamay ay hinawakan niya ang magkahugpong nilang mga daliri.
"Wala rin akong pinagsisisihan. Naging masaya ako sa piling mo sa loob nang
limampung taon at kahit kailan, hindi mawawala sa isip ko ang ating mga
pinagsamahan."
Sumandal ang ulo ng kaniyang asawa sa kaniyang balikat. Humigpit ang kanyang hawak
sa kamay nito bago niya tiningala ang maaliwalas na kalangitan. At sa kaniyang
pagpikit, masasaganang luha ang bumuhos kasabay ng pagluwag ng kapit ni Josue sa
kaniyang kamay.
Sa lugar kung saan nagsimula ang kuwento nilang dalawa . . . ay doon din tuluyang
nagwakas ang ilang taon nang pasakit at paghihirap ng kaniyang minamahal sa sakit
na lung cancer.