Karolina Jeżewska

Homework 6

Dochodziła jedenasta, kiedy już było widać z oddali Reading. Rzeka była zanieczyszczona,
a jej widok wzbudzał poczucie przygnębienia. W okolicy Reading nikt już się nie osiedla.
Miasto samo w sobie jest znane z bycia wiekowym, już za nędznych rządów króla Ethelreda
o nim słyszano, kiedy Duńczycy zakotwiczyli swoje statki wojenne w Kennet, zaczynając
podbój Wessex. Pokonani zostali jednak przez króla i jego brata Alfreda (ten pierwszy
wymodlił zwycięstwo, a ten drugi wywalczył na polu bitwy). Kilka lat później, Reading cieszył
się dobrą sławą wśród tych, którzy uciekali tam, kiedy w Londynie nawarstwiało się
kłopotów. Parlament przenosił się do Reading za każdym razem, gdy zaczynała się szerzyć
zaraza w Westminster, a w roku 1625 w ślady Parlamentu poszedł sąd najwyższy, który od
tamtej pory odbywał w Reading regularnie rozprawy. W Londynie nikt specjalnie na to nie
narzekał. Tak naprawdę, nieobecność obu organów władzy w stolicy uważano za pozytywny
przejaw epidemii. Podczas kryzysu parlamentarnego, Reading był oblężony przez hrabię
Essexu, a 25 lat później wojska króla Jakuba zostały tam skierowane przez księcia Oranii. W
Reading pochowano króla Henryka I, który założył tam opactwo benedyktyńskie, gdzie
później ślub wzięli Jan z Gandawy i Blanka Lancaster i którego ruiny przetrwały do dziś. .